mersin bildirgesi - Mersin Üniversitesi Restorasyon ve Koruma

MERSİN BİLDİRGESİ
Mersin Üniversitesi, Restorasyon ve Koruma Merkezi tarafından 1-3 Ekim 2009 tarihlerinde
Mersin’de düzenlenen “TAŞINMAZ KÜLTÜR VARLIKLARININ TESBİT VE
BELEGELEME YÖNTEMLERİ SEMPOZYUMU” katılımcıları;
Türkiye’nin güncel bir sorununu gündeme getirdiği ve tartışılmasına olanak sağladığı için
Mersin Üniversitesi Restorasyon ve Koruma Merkezi’ne teşekkür etmekte;
aşağıda sıralanan hususların kamuoyuna duyurulmasını dilemektedirler.
1.
Kültürel varlıkların korunması süreci; sorunların belirlenmesi, sorunların
giderilmesine yönelik seçeneklerin ortaya konması, bu seçeneklerin uzmanlarca
tartışılarak uygulama modelinin belirlenmesi ve uygulamada kullanılacak malzeme ve
tekniğin tanımlanması aşamalarını içerir.
2.
Korumanın ilk aşaması belgelemedir. Belgeleme tekniklerinin de olumlu ve olumsuz
yönleri vardır. Bu olumlu ya da olumsuz yönler, belgeleme yönteminin seçiminde
dikkate alınmalıdır.
3.
Yöntemin seçiminde, bu yöntemin hangi amaca hizmet edeceği temel ölçüt
olmalıdır.
4.
Hangi yöntem seçilirse seçilsin, hassasiyet birincil girdidir. Bu hassasiyet sadece
ekipmanda değil, onu kullanacak uzmanda da aranmalıdır.
5.
Tesbit ve belgeleme, değişik meslek guruplarının yer alması gereken bir süreçtir. Bu
bağlamda, değişik uzmanların oluşturacağı veriler, koruma uzmanı mimar
tarafından yorumlanmalı ve uygulamaya yönlendirilmelidir.
6.
Tesbit ve belgeleme için gerekli olan ve hızla değişerek yenilenen teknikler, sürekli
izlenmeli ve kullanıma sokulmalıdır.
7.
Tekniğin seçiminde, ilgili uzmanların yapıyı ya da alanı çok iyi tanımaları ve en
verimli belgeleme dizgesini oluşturmaları esas alınmalıdır.
8.
Değişik tekniklerin kullanılması halinde, bunların birbirini tamamlayıcı nitelikte
olmasına dikkat edilmelidir.
9.
Seçilecek teknik ve yöntem kadar, belgelemede kullanılacak ekipmanın seçimi de
önemlidir. Her ekipmanın değişik ölçek ve nitelikteki belgeleme çalışmalarında aynı
düzeyde verimli olmayabileceği unutulmamalıdır.
10. Çağdaş ileri belgeleme teknikleri, gereken hallerde, geleneksel ve konvansiyonel
tekniklerle desteklenmelidir.
11. Ülkenin kültür mirasının belgelenmesinin, Ülke kimliği ve belleğinin
oluşmasındaki yadsınamaz yeri başta merkezi ve yerel yöneticiler olmak üzere
toplumun her kesimi tarafından benimsenmelidir.
12. Yapılardan elde edilen verilerin depolanması ve daha sonraki kullanımlara sunulması
için yapı veri sistemleri oluşturulmalıdır.
13. Kamu kurumları ile diğer bazı kişi ve kurumlarda mevcut yapı ve alan envanterleri,
kamuoyunun yararlanacağı hale getirilmeli ve “ULUSAL KÜLTÜR VARLIĞI
BELGELİĞİ”nde toplanmalıdır.
14. Mevcut tesbit ve belgeleme yöntemleri, TUBA / TÜKSEK belgelerinden de
yararlanılarak güncelleştirilmelidir.
15. Ülkenin yapı ve alan ölçeğindeki koruma politikalarının belirlenmesinde önemli bir
yeri olan Kültür ve Tabiat Varlıkların Koruma Yüksek Kurulu’nun ilke kararları
irdelenmeli ve çağdaş gelişmelerle uyumlu hale getirilmelidir.
16. Cumhuriyet dönemi mimari mirası, kendine özgü nitelikleriyle ayrı belgeleme
ölçütleri gerektirmektedir. Bu dönem yapılarının, mevcut ölçütlerin yetersizliği ve
yerel yönetimlerin olumsuz tavırları gibi nedenlere bağlı olarak tahrip ve yok
olmalarını önlemek için gerekli önlemler alınmalıdır.
17. Tesbit ve belgeleme süreçlerinde yapı ya da alanların tarihsel geçmişleri de
incelenmelidir. Bu konuda arşiv belgelerinden yararlanılmalıdır.
18. Her yapının kendine özgü sorun ve potansiyelinin olduğu unutulmamalı, çözümler
yapıya özgü olarak geliştirilmelidir.
19. Koruma proje ve uygulamaları değişik disiplinlere mensup uzmanlar gerektirir. Bu
uzmanlar ortak bir müdahale politikası geliştirmek için ortak bir dil kullanmaya
gayret göstermelidir.
20. Kültür varlıklarına yapılacak müdahalelerden önce yapının malzeme, yapım ve
işlevsel teknolojilerinin araştırılması ve tanımlanması, sorunlarının teşhisi ve
gerekli önlemlerin belirlenmesi büyük önem taşır. Bu bağlamda yapının
incelenmesinde tahribatsız yöntemlerin kullanılmasına, sorunların kaynaktan
kesilmesine ve böylece tekrarlanmamasına, diğer bilimlerde gelişen ve koruma
bilimine yararlı olacak ilerlemelerden faydalanılmasına çalışılmalıdır.
21. Kültür varlıklarında bozulma sorunlarını kontrol altına almaya ve / ya da gidermeye
yönelik müdahalelerin ve kullanılacak onarım malzemelerinin; yapının özgün
malzemelerine, yapısal davranışına ve işlevsel sistemlerine zarar vermemesi; yapı
bütünündeki uyumluluk ve dayanıklılık özellikleri gözetilerek planlanması ve
uygulama tariflerinin yapılması gereklidir.
Sempozyum katılımcıları, bu sempozyum sonuçlarının duyurulması, gerekli bölümlerinin o
konudan sorumlu kurumlara iletilmesi ve sonuçlarının izlenmesi, sempozyumda önerilen
konuların hayata geçirilmesine katkıda bulunması için kalıcı bir çalışma Gurubu
oluşturulmasını ve bu gurubun sekreterya hizmetlerinin Mersin Üniversitesi Restorasyon ve
Koruma Merkezi tarafından yürütülmesinin yararlı olacağını düşünmektedirler.
Sempozyuma Katılanlar
Konuşmacılar/ Organizasyon (alfabetik sıraya göre):
Zeynep Ahunbay, Nur Akın, K. Göze Akoğlu, Gaye Birol, Evin Caner, Alper Çabuk, Rahmi
Nurhan Çelik, Neslihan Dalkılıç, İrem Dizdar, İpek Durukan, Hikmet Eldek, Cevat Erder,
Zeynep Eres, Feray Ergincan, Tamer Gök, Fuat Gökçe, Ahmet Güleç, Nevzat İlhan, Başak
İpekoğlu, Emel Kayın, Emre Madran, Deniz Mazlum, Oğuz Müftüoğlu, Emrah Pekkan, Özlem
Sağıroğlu, İsmail Salman, Emine Caner Saltık, Saadet Sayın, Nadide Seçkin, Gülsün Tanyeli,
Ayşe Tavukçuoğlu, Muammer Tün, Meltem Uçar, Z. Gül Ünal, Ali İhsan Ünay, Meltem
Cemre Üstünkaya, Yavuz S. Yılmaz.
Dinleyiciler (alfabetik sıraya göre):
Şeyda Güngör Açıkgöz, Fatih Adanır, Tuba Akar, Yavuz, Ömer Akmil, Tuba Alcam,
Muhammed Alparslan, Yasin Alphan, Ümmühan Alptekin, Özgür Seshan Arca, Songül
Arslan, Eda Aslan, Muhittin Aslan, Asuman Ateş, Emrullah Ay, Cüneyt Aydıngün, Ali
Baloğlu, Kenan Beşaltı, Burak Beyhan, Arzu Bitigen, Cem Buluklu, Rıza Cüneyt Bulut, Betül
Büyükgök, Nurşah Cabbar, Memduh Ceyhan, Havva Çakmak, Muzaffer Çetin, Sema Çevik,
U.Gökhan Çiçek, Süleymen Çiçekli, İbrahim Çim, Buket Onat Dağdeviren, M.Said Dedeoğlu,
Sultan Dedeoğlu, Mehmet Deniz, Hasan Fırat Diker, Bilgen Dikmen, Zuhal Ergan, Hediye
Eroğlu, Burcu Ergin, Elçin Eryetli, Muzaffer Erim, E.Tolga Erdoğdu, Ayşe Everest, Füsun Ece
Ferah, Güntülü Gündoğ, E. Bekir Gündoğdu, Evrim Güner, Orhan Gülce, Bora Işık, Işıl Işık,
Mehmet Pekcan Işık, Mesut Kahraman, Özcan Karadağ, Onur Karahan, Nur Karcıoğlu, Şeref
Karlı, Abdullah Kaval, Emine Keskin, Aylin Kılçık, Arda Kılınç, Betül Kiminsu, Erkan Kiraz,
Aysun Koç, Nursal Koçyiğit, Onur Koluaçık, Sabri Konak, Halit Korkut, Armağan Gülen
Korumaz, Mustafa Korumaz; Hilmi Kurt, Ayşe Kuseyri, Ratibe Kuzey, Hasan Küçük, Gülşah
Kütükçüoğlu, Tolga Levent, Yasemin S. Levent, Hakan Mahiroğlu, Hasan Maden, Fatih
Makas, Bora Mazak, Nida Naycı, Hatice Oskay, Mazlum D. Ölmez, Özgecan Öyün, Atilla
Özcan, Aydın Özdemir, Deniz Ozan Özdemir, Ulaş Özkan, Almıla Pampal Özkaya, Deniz
Özkut, Hayrettin Öztosun, Işıl Polat Pekmezci, Mehmet Adil Pınarca, Özlem Poyraz, Kader
Reyhan, Rübeyde Serin, Hayriye Oya Saf, Metin Süllü, Gülnaz Savran, Bahadır Sabah, Tamer
Sırım, Ersin Tarhan, Ersin Taşlıalan, Arzu Temizsoy, Kemal Tokay, Halime Toklu, Mine
Topcubaşı, Aysun Toprak, Evrim Töre, Tigin Töre, Güneş Türkmen, İsmail Erdem Ufuk, Utku
Utkan, Candan Ülkü, Hasan Ünlü, Tülin Selvi Ünlü, Tolga Ünlü, Yaşar Ünlü, Ali Sadi Ünsal,
İrem Verdön, Duygu Yakışan, Melda Arca Yalçın, Soner Yaman, Serpil Yasa, Esra Yaşmun,
Esra Yarman, Ulaş Yıldırım, İlker Yıldız, G.Burçak Yıldız, Didem Yıldız, Sabri Yılmaz, Sabri
Yoncalı, Alper Yüksel, Fikret Zorlu.