Yalnız Ağaç, Bir varmış bir yokmuş. Çok güzel kır çiçekleriyle dolu

Yalnız Ağaç, Bir varmış bir yokmuş. Çok güzel kır çiçekleriyle dolu

Yalnız Ağaç,
Bir varmış bir yokmuş. Çok güzel kır
çiçekleriyle dolu bir çayırda yaşayan, bir çam ağacı
varmış. Bu çam ağacının bir sorunu varmış.
İnsanlardan çıkan ter gibi, bu ağaçtan da sıcak
havalarda gövdesinin çeşitli yerlerinden yapışkan
bir sıvı akarmış. Çam ağacı bu yapışkan, orasında
burasında yapışıp kalan şeyden hiç hoşlanmazmış.
Yapışkan sıvı yüzünden, çocuklar onun üstüne pek
tırmanmazlarmış. Yalnız kalan çam ağacının çok
canı sıkılırmış. Üstelik üstüne konan böcekler de
bu yapışkan sıvıya yapışıp kalırlarmış.
Gene böyle sıcak bir yaz gününde çam
ağacı, reçine adı verilen yapışkan sıvılarını
akıtırken, bir pelikan kuşu ağacın üstüne konmuş.
Reçinelerin kokusu pelikanın çok hoşuna gitmiş ve
yuvasını bu ağaca kurmaya karar vermiş. Ağaç bu
yeni misafirinden mutlu olmuş. Ağacın tam orta
yerine kocaman bir yuva kuran pelikan, burada
tam oniki tane yavru pelikan büyütmüş. Büyüyen
yavrularda bu reçine kokusundan çok hoşlandıkları
için bir çoğu yuvasını gene bu ağaca kurmuş.
Böylece çam ağacı, hoşlanmadığı yapışkan
sıvısı yüzünden yalnızlıktan kurtulmuş.
Çam ağacından akan yapışkan sıvı kuruyup
taşlaştığı zaman, bugün insanlar tarafından çok
değerli bulunan kehribar adı verilen bir taşa
dönüşüyor. Üstelik bu taşlaşmış reçinenin en
değerli olanları da üzerine böcek yapışmış olanları.
Atilla Gösterişli
10 Mart, 2006