- Düzce Orman ve Su İşleri Müdürlüğü

Transkript

DÜZCE VALİLİĞİ
İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ
DÜZCE
İL ÇEVRE DURUM RAPORU
DÜZCE-2004
I
ULUSAL ÇEVRE ANDI
Şimdiki ve gelecek kuşakların temiz ve
sağlıklı bir çevrede yaşama hakkına sahip
olduğu gerçeğinden hareketle,
Çevreye duyarlı bir kalkınmadan
yana olduğumu vurgulayarak;
Doğal kaynakların ekonomik
kalkınmanın hem kaynağını hem sınırı
oluşturduğunu bilerek,
Çevrenin korunması ve
geliştirilmesinde bireysel katkı ve
katılımın gereğine ve önemine inanarak;
Çevresel değerlere sahip çıkıp
zarar verenleri uyaracağıma, doğal
kaynaklardan faydalanırken tutumlu
davranacağıma, sürdürülebilir kalkınma
ilkeleri doğrultusunda hareket edeceğime,
bu yönde işbirliği ve dayanışma anlayışı
içerisinde hareket ederek, çevre
konusunda herkese ÖRNEK olacağıma
söz veririm.
II
III
TAKDİM
21. yüzyılın eşiğindeki dünyamız, teknolojide hızla ilerlemenin yanında büyük bir hızla da canlı
hayatını tehlikeye sürüklemektedir. Tabiat kaynaklarının tahrip edilmesi, doğal dengenin bozulması,
insanlığın geleceği için ciddi kaygıların ortaya çıkmasına yol açmaktadır. Ekolojik dengenin bozulması
sonucu ortaya çıkan çevre kirliliği, insanın yaşam kalitesini olumsuz yönde etkilemektedir.
Ülkemizde de çeşitli yönleriyle hızlı bir gelişme yaşanırken, kaçınılmaz olarak çevre sorunları da
meydana gelmektedir. Kentlerdeki nüfus artışına ve hızlı kentleşmeye karşılık olarak eğitim, sağlık, yeni
yerleşim alanlarının yer seçimi ve bunların planlanması da giderek zorlaşmaktadır. Bu da başta toprak, su ve
hava olmak üzere tüm doğal kaynakların kirlenmesine ve sınırlı olan temel enerji kaynaklarımızın giderek
tükenmesine yol açmaktadır. Ülkemizde katı atıklar düzenli depolanmamakta her geçen gün çöp döküm
yerleri büyümekte, ketleşmeyle birlikte gürültü problemleri oluşmakta, ormanların yok edilmesi ile birlikte
erozyon ve çölleşme sorunları yaşanmaktadır. Bu durum canlıların bir bütün olarak geleceğini tehdit
etmektedir. Kirlenmiş bir çevrenin temizlenmesi için bazen çok büyük bir bedel ödeme zorunluluğu
doğmaktadır. Dolayısıyla çevreyi kirletmemenin yol ve yöntemlerini ortaya koymak ve bu yöntemleri
geliştirip uygulamak zorundayız.
Anayasanızın 56 ncı maddesinde “Herkes sağlıklı ve dengeli bir çevrede yaşama hakkına sahiptir.
Çevreyi geliştirmek, çevre sağlığını korumak ve çevre kirliliğini önlemek devletin ve vatandaşların ortak
görevidir.” denilmektedir. Buna göre, çevrenin korunması ve geliştirilmesi sorumluluğu hepimize aittir.
Sunulan bu çalışmada Düzce’nin coğrafik konumu, doğal kaynakları, hava, su, toprak ve arazi
kullanımı, flora-fauna, turizm, tarım ve hayvancılık, madencilik, enerji, sanayi ve teknoloji, altyapı-ulaşım ve
haberleşme, yerleşim alanları ve nüfus, atıklar, gürültü ve titreşim, afetler, sağlık ve çevre, çevre eğitimi ile
çevre yönetimi ve planlama gibi çevre açısından önemli konuşlara ilişkin temel bilgiler bulunmaktadır. Bu
veriler, hem bölgenin geleceğe yönelik planlanmasında hem de halkın ve yatırımcıların bilgilendirilmesinde
yardımcı olabilecek düzeydedir.
Valiliğimizce hazırlanan Çevre Durum Raporunun değerli bir bilgi kaynağı olarak yararlı olması
dileğiyle hizmete sunuyoruz. Raporun hazırlanmasında emeği geçenler ile katkı sağlayan kurum ve
kuruluşlara ayrı ayrı teşekkür ederim
Sağlıklı ve temiz bir Düzce’de yaşamak dileği ile saygılarımı sunarım.
İ. Halil NİMETOĞLU
Düzce Valisi
IV
ÖNSÖZ
21.yüzyıla girdiğimiz günümüzde Dünya’nın ve Türkiye’nin gündemini; İnsan Hakları,
Demokratikleşme ve Çevre Sorunları oluşturmaya devam etmektedir.
Dünya Tarım toplumundan sanayi toplumuna, sanayi toplumundan bilgi ve iletişim çağına
geçmiştir. Bilim ve enformasyon çağı olan günümüzde insanoğlunun yarattığı çevre sorunlarına yine
insanoğlunun çözüm bulması zorunludur.
Hızla artan dünya nüfusu, plansız endüstrileşme ve sağlıksız kentleşme, nükleer denemeler bölgesel
savaşlar, verimi artırmak amacıyla kullanılan tarım ilaçları, yapay gübreler ve deterjan gibi kimyasal
maddeler giderek çevreyi kirletmeye başlamış bunun sonucu olarak, büyük oranda kirlenen su, hava, toprak
canlılar için zararlı olabilecek boyutlara ulaşmıştır.
Deprem, toprak kayması, su baskının gibi doğal afetlerin ve savaşların neden olduğu çevre
sorunlarını bir yana bırakırsak, çevrenin ve doğal dengenin bozulması canlıların yaşamını tehdit eder hale
gelmesi, büyük sanayi devrimi ile başlamıştır.
Sanayileşme hamlesi yapan bir toplum olarak, Türkiye’de özellikle son 20 yılda hava, su ve toprak
gibi doğal kaynaklara sanki hiç tükenmeyecekmiş gibi davranılmış, doğal çevre hızlı bir şekilde
kötüleşmiştir.
Türkiye’deki karşı karşıya bulunan çevre sorunları temel nitelikleri itibariyle :
Sanayi, tarım, enerji ulaştırma ve turizm gibi ekonomik sektörlerin neden olduğu sorunlar, Nüfus, göç ve
kentleşme hareketlerine bağlı olarak ortaya çıkan alt yapı eksiklikleri şeklinde görülen sorunlar, Doğal
kaynakların rasyonel bir şekilde kullanılması sonucu ortaya çıkan sorunlar, Sınırlar ötesi ve global çevre
sorunlarının etkileriyle ortaya çıkan sorunlar olarak gruplandırılabilir.
Bilindiği üzere İl Çevre Durum Raporları, o ilin tüm çevre değerlerini bir bütün içinde toplayacağı
gibi ileride hazırlanacak olan Türkiye Çevre Durum Raporu ve Türkiye Çevre Envanteri’nin hazırlanmasına
da sağlıklı bir temel oluşturmaktadır.
İl Çevre Durum Raporları ayrıca, sürekli ve dengeli kalkınmayı hedeflerken korunmasına özen
gösterilmesi gereken ekosistemlerin devamlılığının sağlanmasında, insan ihtiyaçları ve doğal kaynaklar
arasındaki dengenin kurulmasında, araştırmacılara temel bilgi sunarken araştırmacıların yön ve hedeflerinin
belirlenmesinde, ÇED Raporlarının ve Proje Tanıtım Dosyalarının hazırlanmasında, çevreyi kirleten kurum,
kuruluş ve tesislerin belirlenmesinde, çevre konusunda eksik bilgilerin temin edilmesinde önemli bir kaynak
özelliği taşımaktadır.
Düzce İli Çevre Durum Raporunda İlimiz çeşitli yönleriyle ele alınarak kapsamlı bir envanter
oluşturulmuş, bu konuda bilgi edinmek isteyenlerin hizmetine sunulmuştur. Bu kaynağın hazırlanmasında
emeği geçen tüm kurum ve kuruluşlara teşekkür ederim.
Sağlıklı ve temiz bir dünyada yaşamanın ilk koşulu çevreyi korumaktır. Çevreyi korumak için hep
birlikte elele, Saygılarımla...
Seyfettin TÜRKEKUL
İl Çevre ve Orman Müdürü
V
HAZIRLAYANLAR
Çevre Yönetimi - ÇED ve Planlama Şube Müdürlüğü
Alev BEKLER
Şube Müdürü
Mevlüt Şanlı ŞİMŞEK
Çevre Mühendisi
Gülsevil ÇETİN YAZGAN
Çevre Mühendisi
Koray ORHAN
Çevre Mühendisi
Gülen ÖZTÜRK
Çevre Mühendisi
Ayhan DOĞRU
Sağlık Teknisyeni
VI
DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ
ÇEVRE DURUM RAPORU
İÇİNDEKİLER
A. COĞRAFİK KAPSAM ....................................................................................................... I
A.1. Giriş ................................................................................................................................1
A.2. İl ve İlçe Sınırları ............................................................................................................4
A. 3. İlin Coğrafik Durumu ..................................................................................................8
A.4. İlin Topoğrafyası ve Jeomorfolojik Durumu..................................................................9
A.5. Jeolojik Yapı ve Stratigrafi...........................................................................................13
A. 5.1. Metamorfizma ve Mağmatizma :..........................................................................20
A. 5.2. Tektonik ve Paleocoğrafya : .................................................................................24
B. DOĞAL KAYNAKLAR....................................................................................................29
B.1. Enerji Kaynakları ..........................................................................................................29
B.1.1. Güneş .....................................................................................................................29
B.1.2. Su Gücü..................................................................................................................30
B.1.3 Kömür .....................................................................................................................31
B.1.4 Doğal Gaz ...............................................................................................................31
B.1.5 Rüzgar .....................................................................................................................31
B.1.6 Biyokütle.................................................................................................................31
B.1.7 Petrol .......................................................................................................................31
B.1.8 Jeotermal Sahalar ....................................................................................................31
B.2. Biyolojik Çeşitlilik........................................................................................................32
B. 2. 1. Ormanlar ..............................................................................................................32
B.2.1.1. Odun Üretimine Ayrılan Tarım Alanları ........................................................34
B.2.2 Çayır ve Meralar .....................................................................................................34
B.2.3 Sulak Alanlar ..........................................................................................................34
B.2.4 Flora ........................................................................................................................35
B.2.5. Fauna......................................................................................................................38
B.2.6. Milli Parklar, Tabiat Parklar, Tabiat Anıtı, Tabiatı Koruma Alanları ve Diğer
Hassas Yöreler..................................................................................................................43
B.3. Toprak ...........................................................................................................................47
B.4. Su Kaynakları ...............................................................................................................50
B.4.1. İçme Suyu Kaynakları ve Barajlar:........................................................................50
B.4.2. Yeraltı Su Kaynakları ...........................................................................................53
B.4.3. Akarsular................................................................................................................53
B.4.4. Göller ve Göletler ..................................................................................................54
B.5. Mineral Kaynaklar ........................................................................................................54
B.5.1 Sanayi Madenleri ....................................................................................................54
B.5.2. Metalik madenler ...................................................................................................55
B.5.3. Enerji Madenleri ....................................................................................................55
B.5.4. Taşocakları Nizamnamesine Tabi Olan Doğal Malzemeler ..................................55
C. HAVA (ATMOSFER VE İKLİM) ...................................................................................56
C.1. İklim ve Hava................................................................................................................56
C.1.1. Doğal Değişkenler .................................................................................................56
C.1.1.1. Rüzgar .............................................................................................................56
I
ÇEVRE DURUM RAPORU
C.1.1.2. Basınç..............................................................................................................57
C.1.1.3. Nem.................................................................................................................58
C.1.1.4 . Sıcaklık: .........................................................................................................59
C.1.1.5. Buharlaşma: ....................................................................................................59
C.1.1.6. Yağışlar ...........................................................................................................61
C.1.1.6.1. Yağmur ....................................................................................................61
C.1.6.1.2.Kar, Dolu, Sis ve Kırağı............................................................................61
C.1.1.7. Seller ...............................................................................................................62
C.1.1.8. Kuraklık ..........................................................................................................63
C.1.1.9. Mikroklima .....................................................................................................63
C.1.2. Yapay Etmenler .....................................................................................................63
C.1.2.1. Plansız Kentleşme...........................................................................................63
C.1.2.2. Yeşil Alanlar ...................................................................................................65
C.1.2.3. Isınmada Kullanılan Yakıtlar..........................................................................67
C.1.2.4. Endüstriyel Emisyonlar...................................................................................68
C.1.2.5. Trafikten Kaynaklanan Emisyonlar ................................................................69
C.2. Havayı Kirletici Gazlar ve Kaynakları .........................................................................71
C.2.1. Kükürtdioksit Konsantrasyonu ve Duman.............................................................71
C.2.2. Partikül Madde (PM) Emisyonları.........................................................................72
C.2.3. Karbonmonoksit Emisyonları ................................................................................73
C.2.4 . Azot Oksit (NOx) Emisyonları .............................................................................73
C.2.5. Hidrokarbon ve Kurşun Emisyonları .....................................................................73
C.3. Atmosferik Kirlilik .......................................................................................................74
C.3.1. Ozon Tabakasının İncelenmesinin Etkileri............................................................74
C.3.2. Asit Yağışlarının Etkileri .......................................................................................75
C.4 . Hava Kirleticilerinin Çevreye Olan Etkileri ...............................................................75
C.4.1. Doğal Çevreye Etkileri ..........................................................................................75
C.4.1.1. Su Üzerindeki Etkileri ....................................................................................75
C.4.1.2 Toprak Üzerine Etkileri ...................................................................................76
C.4.1.3. Flora ve Fauna Üzerindeki Etkileri.................................................................76
C.4.1.4. İnsan Sağlığı Üzerindeki Etkileri....................................................................76
C.4.2. Yapay Çevreye (Görüntü Kirliliği Üzerine) Etkileri .............................................77
D.SU .........................................................................................................................................78
D.1. Su Kaynaklarının Kullanımı .........................................................................................78
D.1.1 Yer altı Suları..........................................................................................................78
D.1.2. Jeotermal Kaynaklar ..............................................................................................79
D.1.3 Akarsular ................................................................................................................80
D.1.4 Göller, Göletler ve Rezervuarlar.............................................................................85
D.1.5 Denizler ..................................................................................................................88
D.2 Doğal Drenaj Sistemleri ...............................................................................................89
D.3. Su Kaynaklarının Kirliliği ve Çevreye Etkileri ...........................................................90
D.3.1. Yer altı Suları ve Kirlilik .......................................................................................90
D.3.2. Akarsularda Kirlilik ...............................................................................................90
D.3.3 Göller, Göletler ve Rezervuarlarda Kirlilik ............................................................92
D.3.4 Denizlerde Kirlilik ..................................................................................................92
D.4 Su ve Kıyı Yönetimi, Strateji ve Politikaları .................................................................92
II
ÇEVRE DURUM RAPORU
D.5. Su Kaynaklarında Kirlilik Etkenleri .............................................................................94
D.5.1. Tuzluluk.................................................................................................................95
D.5.2. Zehirli Gazlar.........................................................................................................95
D.5.3. Azot ve Fosforun Yol Açtığı Kirlilik ....................................................................95
D.5.4. Ağır Metaller ve İz Elementler ..............................................................................95
D.5.5. Zehirli Organik Bileşikler......................................................................................95
D.5.5.1. Siyanürler............................................................................................................95
D.5.5.2. Petrol ve Türevleri ..............................................................................................95
D.5.5.3. Polikloro Naftalinler ve Bifeniller ......................................................................95
D.5.5.4. Pestisitler ve Su Kirliliği.....................................................................................95
D.5.5.5. Gübreler ve Su Kirliliği ......................................................................................95
D.5.5.6. Deterjanlar ve Su Kirliliği ..................................................................................95
D.5.6. Çözünmüş Organik Maddeler................................................................................95
D.5.7. Patojenler ...............................................................................................................95
D.5.8. Askıda Katı Maddeler............................................................................................95
D.5.9. Radyoaktif Kirleticiler ve Su Kirliliği ...................................................................95
E. TOPRAK VE ARAZİ KULLANIMI ...............................................................................96
E.1 Genel Toprak Yapısı ......................................................................................................96
E.2 Toprak Kirliliği ..............................................................................................................98
E.2.I Kimyasal kirlenme...................................................................................................98
E.2.1.1 Atmosferik Kirlenme .......................................................................................98
E.2.1.2 Atıklardan Kirlenme ........................................................................................98
E.2.2. Mikrobiyal Kirlenme...........................................................................................100
E.3. Arazi............................................................................................................................100
E.3.1. Arazi Varlığı.........................................................................................................100
E.3.1.1. Arazi Sınıfları...............................................................................................100
E.3.1.2. Kullanım Durumu .........................................................................................102
E.3.2. Arazi Problemleri .................................................................................................105
F. FLORA – FAUNA VE HASSAS YÖRELER................................................................107
F.1 . Ekosistem Tipleri .......................................................................................................107
F.1.1.Ormanlar................................................................................................................107
F.1.1.1. Ormanların Ekolojik Yapısı ..........................................................................107
F.1.1.2 İlin Orman Envanteri......................................................................................107
F.1.1.3 Orman Varlığının Yararları ...........................................................................108
F.1.1.4 Orman Kadastrosu ve Mülkiyet Durumları....................................................108
F.1.2. Çayır ve Meralar...................................................................................................109
F.1.3.Sulak Alanlar.........................................................................................................109
F.1.4. Diğer alanlar (Stepler vb.) ....................................................................................109
F.2 .Flora ............................................................................................................................109
F.2.1. Habitat ve Toplulukları ........................................................................................109
F.2.2. Türler ve Populasyonları ......................................................................................111
F.3. Fauna ...........................................................................................................................113
F.3.1. Habitat ve Toplulukları ........................................................................................113
F.3.2. Türler ve Populasyonları ......................................................................................113
F.3.3. Hayvan Yaşama Hakları.....................................................................................119
F.3.3.1. Evcil Hayvanlar.............................................................................................119
III
ÇEVRE DURUM RAPORU
F.3.3.1.1. Sahipli Hayvanlar ...................................................................................119
F.3.3.1.2. Sahipsiz Hayvanlar.................................................................................119
F.3.3.2. Nesli Tehlike Altında Olan ve Olması Muhtemel Evcil ve Yaban
Hayvanlar ...................................................................................................................120
F.3.3.3. Hayvan Hakları İhlalleri...............................................................................120
F.3.3.4. Valilikler, Belediyeler ve Gönüllü Kuruluşlarla İşbirliği..............................120
F.4. Hassas Yöreler Kapsamında Olup (*) Bölümdeki Bilgilerin İsteneceği.....................120
Alanlar ................................................................................................................................120
F.4.1. Ülkemiz Mevzuatı Uyarınca Korunması Gereken Alanlar ..................................120
F.4.1.1. 2873 Sayılı Milli Parklar Kanunu’nun 2, Maddesinde Tanımlanan ve Bu
Kanunun 3. Maddesi Uyarınca belirlenen “Milli Parklar” , “Tabiat Parkları” ,
“Tabiat anıtları” ve “Tabiatı Koruma Alanları” .........................................................120
F.4.1.2. 3167 Sayılı Kara Avcılığı Kanunu Uyarınca Çevre ve Orman
Bakanlığı’nca Belirlenen “Yaban Hayatı Koruma Sahaları ve Yaban Hayvanı
Yerleştirme Alanları” .................................................................................................124
4.Alanın Açıklamalı Tanımı :Gölyaka – Gölormanı yolunun kuzeyinde yer alan
Koruma Alanı, Hamamönü Köyü 2 no’lu okulundan başlayarak Hamamüstü
Deresi’ni izleyerek Büyük Melen Çayı’na ve Orman Fidanlığı’na; Orman
Fidanlığı’nın kuzey sınırındaki Uğursuyu kum ocağından tarla ve bahçe
sınırlarını izleyerek Göl Ormanı 2 no.’lu okuluna ve bu noktadan itibaren
Gölyaka – Gölormanı yolu ile sınırlanmaktadır. ....................................................124
F.4.1.3. 2863 Sayılı Kültürel ve Tabiat varlıklarını Koruma Kanunu’nun
2.Maddesinin “a – Tanımlar” Bendinin 1.,2.,, ve 5, Alt Bentlerinse “ Kültür
Varlıkları”, “Tabiat Varlıkları”, “Sit” ve “Koruma Alanı” olarak tanımlanan ve
Aynı Kanun İle 3386 Sayılı Kanunun (2863 Sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını
Koruma Kanunu’nun Bazı maddelerinin Değiştirilmesi ve Bu Kanununa Bazı
Maddelerin Eklenmesi Hakkında Kanun ) İkgili maddeleri Uyarınca tespiti ve
Tescili yapılan Alanlar................................................................................................126
Varlık Türü .............................................................................................................127
F.4.1.4. 1380 Sayılı Su Ürünleri kanunu kapsamında Olan Su Ürünleri İstihsal ve
Üreme Sahaları ...........................................................................................................128
F.4.1.5. 1/9/1988 Tarihli ve 19919 Sayılı Resmi Gazete’ de Yayımlanan Su
Kirliliği Kontrol Yönetmeliğşi’nin 17 inci ve 1/7/1999 Tarihli ve 23742 Sayılı
Resmi Gazete’de Yayımlanan Yönetmelikle Değişik 15.,19. Ve 20. Maddelerinde
Tanımlanan Alanlar ....................................................................................................128
F.4.1.6. 2/11/1986 Tarihli ve 19269 sayılı Resmi Gazete’ de Yayımlanan Hava
Kalitesinin Korunması Yönetmeliği’nin 49. Maddesinde Tanımlanan “Hassas
Kirlenme Bölgeleri” ...................................................................................................128
F.4.1.7. 2872 Sayılı Çevre Kanunu’nun 9,Maddesi Uyarınca Bakanlar Kurulu
tarafından “Özel Çevre Koruma Bölgeleri” Olarak Tespit ve İlan Edilen Alanlar. ..128
F.4.1.8. 2960 Sayılı Boğaziçi Kanunu’ na Göre Koruma Altına Alınan Alanlar.......128
F.4.1.9. 6831 sayılı Orman Kanunu gereğince Orman Alanı Sayılan Yerler............128
F.4.1.10. 3621 Sayılı Kıyı Kanunu Gereğince Yapı Yasağı Getirilen Alanlar ..........128
F.4.1.11. 3573 Sayılı Zeytinciliğin Islahı ve Yabanilerin Aşılattırılması Hakkında
Kanunda Belirtilen Alanlar.........................................................................................128
F.4.1.12. 4342 sayılı Mera Kanununda Belirtilen Alanlar ........................................128
F.4.1.13. 30.01.2002 Tarih ve 24656 sayılı resmi Gazete’de yayımlanarak
Yürürlüğe Giren “Sulak Alanların Korunması Yönetmeliği” nde Belirtilen Alanlar.128
İlimizdeki Sulak Alanlar.............................................................................................128
IV
ÇEVRE DURUM RAPORU
F.4.2. Ülkemizin Taraf Olduğu uluslar arası Sözleşmeler Uyarınca Korunması
Gereken Alanlar..........................................................................................................128
F.4.2.1. 20/2/1984 Tarih ve 18318 sayılı Resmi Gazete’de Yayımlanarak
Yürürlüğe Giren”Avrupanın Yaban Hayatı ve Yaşama Ortamlarını Koruma
Sözleşmesi”(BERN Sözleşmesi) Uyarınca Koruma Altına alınmış Alanlardan
“Önemli deniz Kaplumbağası Üreme alanları”nda Belirtilen I. ve II. Koruma
Bölgeleri. “Akdeniz Foku Yaşama ve Üreme Alanları” ............................................128
F.4.2.2. 12/6/1981 Tarih ve 17368 sayılı Resmi Gazete’ de Yayımlanarak
Yürürlüğe Giren “Akdeniz’ in Kirlenmeye Karşı Korunması Sözleşmesi”
(Barcelona Sözleşmesi) Uyarınca Korumaya Alınan Alanlar....................................129
F.4.2.2.1. 23/10/1988 trihli ve 19968 sayılı resmi gazetede Yayımlanan
“Akdeniz’de Özel Koruma Alanlarının Korunmasına Ait Protokol” Gereği
Ülkemizde “Özel koruma Alanı” Olarak Belirlenmiş alanlar ....................................129
F.4.2.2.2. 13/9/1985 Tarihli Cenova Bildirgesi Gereği Seçilmiş Birleşmiş Milletler
Çevre Programı Tarafından Yayımlanmış Olan “Akdeniz’de Ortak Öneme Sahip
100 Kıyısal Tarihi Sit” Listesinde Yer Alan Alanlar .................................................129
F.4.2.2.3. Cenova Deklerasyonu’nun 17. Maddesinde Yer Alan “Akdeniz’e Has
Nesli Tehlikede Olan Deniz Türlerinin” Yaşama ve Beslenme Ortamı Olan Kıyısal
Alanlar ........................................................................................................................129
F.4.2.3. 14/2/1983 Tarih ve 17959 Sayılı Resmi Gazete’de Yayımlanarak
Yürürlüğe Giren “Dünya Kültür ve Tabiat Mirasının Korunması Sözleşmesi”nin 1.
ve 2. Maddeleri Gereğince Kültür ve Turizm Bakanlığı Tarafından Koruma Altına
Alınan “Kültürel Miras” ve “Doğal Miras” Statüsü Verilen Kültürel, Tarihi ve
Doğal Alanlar .............................................................................................................129
Yürürlüğe Giren “Özellikle Su Kuşları Yaşama Ortamı Olarak Uluslararası Öneme
Sahip Sulak Alanların Korunması Sözleşmesi” (RAMSAR Sözleşmesi) Uyarınca
Koruma Altına Alınmış Alanlar .................................................................................129
F.4.3. Korunması Gereken Alanlar (***) .......................................................................129
F.4.3.1. Onaylı Çevre Düzeni Planlarında, Mevcut Özellikleri Korunacak Alan
Olarak Tesbit Edilen ve Yapılaşma Yasağı Getirilen Alanlar (Tabii Karakteri
Korunacak Alan, Biogenetik Rezerv Alanları, Jeotermal Alanlar vb.) ......................129
F.4.3.2. Tarım Alanları: Tarımsal Kalkınma Alanları, Sulanan, Sulanması Mümkün
ve Arazi Kullanma Kabiliyet Sınıfları I, II, III ve IV Olan Alanlar, Yağışa Bağlı
Tarımda Kullanılan I. ve II. Sınıf İle, Özel Mahsul Plantasyon Alanlarının Tamamı130
F.4.3.3. Sulak Alanlar: Doğal veya Yapay, Devamlı veya Geçici, Suların Durgun
veya Akıntılı, Tatlı, Acı veya Tuzlu, Denizlerin Gel-Git Hareketinin Çekilme
Devresinde 6 Metreyi Geçmeyen Derinlikleri Kapsayan, Başta Su Kuşları Olmak
Üzere Canlıların Yaşama Ortamı Olarak Önem Taşıyan Bütün Sular, Bataklık
Sazlık ve Turbiyeler İle Bu Alanların Kıyı Kenar Çizgisinden İtibaren Kara
Tarafına Doğru Ekolojik Açıdan Sulak Alan Kalan Yerler .......................................130
F.4.3.4. Göller, Akarsular, Yeraltısuyu İşletme Sahaları ...........................................130
F.4.3.5. Bilimsel Araştırmalar İçin Önem Arzeden ve/veya Nesli Tehlikeye
Düşmüş veya Düşebilir Türler ve Ülkemiz İçin Endemik Olan Türlerin Yaşama
Ortamı Olan Alanlar, Biyosfer Rezervi, Biyotoplar, Biyogenetik Rezerv Alanları,
Benzersiz Özelliklerdeki Jeolojik ve Jeomorfolojik Oluşumların Bulunduğu Alanlar131
F.4.3.6. Mesire Yerleri; 6831 Sayılı Orman Kanununa Tabi Alanlarda Halkın
Rekrasyonel Kullanımını Düzenleyip, Kullanımının Doğal Yapının Tahribine
Neden Olmadan Yönlendirilmesini Sağlamak Üzere Ayrılan Alanlar ......................131
V
ÇEVRE DURUM RAPORU
G- TURİZM ..........................................................................................................................134
G.1. Yörenin Turistik Değerleri .........................................................................................134
G.1.1. Yörenin Doğal Değerleri .....................................................................................134
G.1.1.1. Konum ..........................................................................................................134
G.1.1.2 Fiziki Özellikler .............................................................................................134
G.1.2. Kültürel Değerler .................................................................................................134
G.2.Turizm Çeşitleri ...........................................................................................................147
G.3. Turistik Altyapı...........................................................................................................152
G.4 Turist Sayısı .................................................................................................................154
G.5. Turizm Ekonomisi ......................................................................................................155
G.6. Turizm –Çevre İlişkisi ................................................................................................155
H. TARIM VE HAYVANCILIK ........................................................................................157
H.1. Genel Tarımsal Yapı...................................................................................................157
H.2. Tarımsal Üretim..........................................................................................................157
H.2.1. Bitkisel Üretim ....................................................................................................158
H.2.1.1. Tarla Bitkileri ...............................................................................................158
H.2.1.1.1. Buğdaygiller ..........................................................................................158
H.2.1.1.2. Baklagiller .............................................................................................160
H.2.1.1.3. Yem Bitkileri .........................................................................................161
H.2.1.1.4. Endüstriyel Bitkiler................................................................................161
H.2.1.2. Bahçe Bitkileri ..............................................................................................162
H.2.1.2.1. Meyve Üretimi.......................................................................................162
H.2.1.2.2. Sebze Üretimi ........................................................................................165
H.2.1.2.3. Süs Bitkileri ...........................................................................................165
H.2.2. Hayvansal Üretim ................................................................................................166
H.2.2.1. Büyükbaş Hayvancılık..................................................................................166
H.2.2.2. Küçükbaş Hayvancılık..................................................................................166
H.2.2.3. Kümes Hayvancılığı (Kanatlı Üretimi) .......................................................166
H.2.2.4. Su Ürünleri ...................................................................................................167
H.2.2.5. Kürk Hayvancılığı ........................................................................................167
H.2.2.6. Arıcılık ve İpekböcekçiliği ...........................................................................167
H.3. Organik Tarım ............................................................................................................168
H.4. Tarımsal İşletmeler .....................................................................................................169
H.4.1. Kamu İşletmeleri .................................................................................................169
H.4.2. Özel İşletmeleri....................................................................................................170
H.5 Tarımsal Faaliyetler .....................................................................................................171
H.5.1 Pestisit Kullanımı .................................................................................................171
H.5.2 Gübre Kullanımı ...................................................................................................172
H.5.3. Toprak Kullanımı ................................................................................................173
I. MADENCİLİK..................................................................................................................174
I.1 Maden Kanununa Tabi Olan Madenler ve Taş Ocakları Nizamnamesine Tabi ...........174
Olan Doğal Malzemeler .....................................................................................................174
I.1.1. Sanayi Madenleri ..................................................................................................174
VI
ÇEVRE DURUM RAPORU
I.1.2. Metalik Madenler .................................................................................................174
I.1.3. Enerji Madenleri...................................................................................................174
I.1.4. Taş Ocakları Nizamnamesine Tabi Olan Doğal Malzemeler...............................174
I.2.
Madencilik Faaliyetlerinin Yapıldığı Yerlerin Özellikleri........................................179
I.3. Cevher Zenginleştirme ...............................................................................................179
I.4.
Madencilik Faaliyetlerinin Çevre Üzerine Etkileri ...................................................179
I.5. Madencilik Faaliyetleri Sonucunda Arazi Kazanım Amacıyla Yapılan
Rehabilitasyon Çalışmaları:................................................................................................179
J- ENERJİ .............................................................................................................................181
J.1. Birincil Enerji Kaynakları............................................................................................181
J.1.1. Taşkömürü ............................................................................................................181
J.1.2. Linyit.....................................................................................................................181
J.1.3. Asfaltit...................................................................................................................181
J.1.4. Bitümlü Şist ..........................................................................................................181
J.1.5. Ham Petrol ............................................................................................................181
J.1.6. Doğal Gaz .............................................................................................................181
J.1.7. Nükleer Kaynaklar (Uranyum ve Toryum)...........................................................181
J.1.8. Orman ...................................................................................................................181
J.1.9. Hidrolik .................................................................................................................181
J.1.10. Jeotermal .............................................................................................................181
J.1.11. Güneş ..................................................................................................................182
J.1.12. Rüzgar .................................................................................................................182
J.1.13. Biyokütle.............................................................................................................182
J.2. İkincil Enerji Kaynakları..............................................................................................182
J.2.1. Termik Enerji .......................................................................................................182
J.2.2. Hidrolik Enerji ......................................................................................................182
J.2.3. Nükleer Enerji ......................................................................................................182
J.2.4. Yenilenebilir Elektrik Enerjisi Üretimi................................................................182
J.3. Enerji Tüketiminin Sektörlere Göre Dağılımı .............................................................182
J.4. Enerji Tasarrufu İle İlgili Yapılan Çalışmalar .............................................................183
K. SANAYİ VE TEKNOLOJİ ............................................................................................184
K.1. İl Sanayinin Gelişimi, Yer Seçimi Süreçleri ve Bunu Etkileyen Etkenler ................184
K.2. Genel Anlamda Sanayinin Gruplandırılması..............................................................184
K.3. Sanayinin İlçelere Göre Dağılımı ...............................................................................187
K.4. Sanayi Gruplarına Göre İşyeri Sayıları ve İstihdam Durumu ....................................196
K.5. Sanayi Gruplarına Göre Üretim Teknolojisi ve Enerji Kullanımı..............................225
K.6. Sanayiden Kaynaklanan Çevre Sorunları ve Alınan Önlemler ..................................229
K.6.1Sanayi Tesislerinden Kaynaklanan Hava Kirliliği ................................................231
K.6.2.Sanayi Tesislerinden Kaynaklanan Su Kirliliği...................................................232
K.6.3.Sanayi Tesislerinden Kaynaklanan Toprak Kirliliği ...........................................233
K.6.4.Sanayi Tesislerinden Kaynaklanan Gürültü Kirliliği ..........................................234
K.6.5.Sanayi Tesislerinden Kaynaklanan Atıklar ..........................................................235
VII
ÇEVRE DURUM RAPORU
K.7.Sanayi Tesislerinin Acil Durum Planı .........................................................................236
L- ALTYAPI, ULAŞIM VE HABERLEŞME ...................................................................238
L.1. Altyapı.........................................................................................................................238
L.1.1 Temiz Su Sistemi ..................................................................................................238
L.1.2. Atık Su Sistemi, Kanalizasyon ve Arıtma Sistemi...............................................241
L.1.3. Yeşil Alanlar ........................................................................................................243
L.1.4. Elektrik İletim Hatları ..........................................................................................244
L.1.5. Doğalgaz Boru Hatları .........................................................................................246
L.2. Ulaşım .........................................................................................................................246
L.2.1. Karayolları ...........................................................................................................246
L.2.1.1. Karayolları Genel ..........................................................................................246
L.2.1.2. Ulaşım Planlaması.........................................................................................249
L.2.1.3. Toplu Taşım Sistemleri .................................................................................250
L.2.1.4. Kent İçi Yollar...............................................................................................250
L.2.1.5. Araç Sayıları .................................................................................................251
L.2.2. Demiryolları .........................................................................................................252
L.2.2.1. Kullanılan Raylı Sistemler ............................................................................252
L.2.2.2. Taşımacılıkta Demiryolları ...........................................................................252
L.2.3. Deniz, Göl, Nehir Taşımacılığı ............................................................................252
L.2.3.1. Limanlar ........................................................................................................253
L.2.3.2. Taşımacılık....................................................................................................253
L.2.4. Havayolları..........................................................................................................253
L.3. Haberleşme..................................................................................................................253
L.4. İlin Plan Durumu........................................................................................................253
L.5. İldeki Baz İstasyonları Sayısı......................................................................................254
M. YERLEŞİM ALANLARI VE NÜFUS..........................................................................259
M. 1. Kentsel ve Kırsal Planlama .......................................................................................259
M.1.1 Kentsel alanlar......................................................................................................259
M.1.1.1 . Doğal Özelliklerin Kent Formuna Etkileri .................................................259
M.1.1.2. Kentsel Büyüme Deseni...............................................................................259
M.1.1.3. Planlı Kentsel Gelişme Alanları...................................................................260
M.1.1.4. Kentsel Alanlarda Yoğunluk........................................................................262
M.1.1.5. Kentsel Yenileme Alanları...........................................................................264
M.1.1.6. Endüstri Alanları Yer Seçimi*.....................................................................264
M.1.1.7. Tarihi, Kültürel, Arkeolojik ve Turistik Özellikli Alanlar:..........................264
M.1.2. Kırsal Alanlar......................................................................................................270
M.1.2.1. Kırsal Yerleşme Deseni ...............................................................................270
M.1.2.2. Arazi Mülkiyeti ............................................................................................270
M.2. Altyapı........................................................................................................................270
M.3. Binalar ve Yapı Çeşitleri............................................................................................270
M.3.1. Kamu Binaları .....................................................................................................270
M.3.2. Okullar ................................................................................................................270
M.3.3. Hastaneler ve Sağlık Tesisleri.............................................................................279
M.3.4. Sosyal ve Kültürel Tesisler .................................................................................281
M.3.5. Endüstriyel Yapılar .............................................................................................282
VIII
ÇEVRE DURUM RAPORU
M.3.6. Göçer ve Hareketli Barınaklar ............................................................................282
M.3.7. Otel-Motel ve Turizm Amaçlı Diğer Yapılar .....................................................282
M.3.8. Bürolar ve Dükkanlar..........................................................................................283
M.3.9. Kırsal Alanda Yapılaşma ....................................................................................283
M.3.10.Yerel Mimari Özellikler.....................................................................................283
M.3.11.Bina Yapımında Kullanılan Yerel Materyaller..................................................284
M.4. Sosyo-Ekonomik Yapı ...............................................................................................284
M.4.1. İş Alanları ve İşsizlik ..........................................................................................284
M.4.2. Göçler..................................................................................................................285
M.4.3. Göçebe İşçiler (Mevsimlik): ...............................................................................286
M.4.4. Kent Toprağının Mülkiyet Dağılımı ...................................................................286
M.4.5. Konut Yapım Süreçleri .......................................................................................286
M.4.6. Gecekondu Islah ve Önleme Bölgeleri ...............................................................287
M.5. Yerleşim Yerlerinin Çevresel Etkileri........................................................................287
M.5.1. Görüntü Kirliliği .................................................................................................287
M.5.2. Binalarda Ses İzolasyonu ....................................................................................288
M.5.3. Havaalanları ve Çevresinde Oluşturulan Gürültü Zonları ..................................288
M.5.4. Ticari ve Endüstriyel Gürültü .............................................................................288
M.5.5. Kentsel Atıklar ....................................................................................................288
M.5.6. Binalarda Isı Yalıtımı..........................................................................................288
M.6. Nüfus.........................................................................................................................288
M.6.1. Nüfusun Yıllara Göre Değişimi ..........................................................................288
Kaynak: Düzce İl Nüfus Müdürlüğü, 2004 ........................................................................289
M.6.2 Nüfusun Yaş, Cinsiyet ve Eğitim Gruplarına Göre Dağılımı ..............................289
M.6.3. İl ve İlçelerin Nüfus Yoğunlukları ......................................................................292
M.6.4. Nüfus Değişim Oranı ..........................................................................................293
N- ATIKLAR ........................................................................................................................297
N.I. Evsel Katı Atıklar........................................................................................................297
N.2 Tehlikeli Atıklar ..........................................................................................................298
N.3 Özel Atıklar ................................................................................................................299
N.3.1 Tıbbi Atıklar .........................................................................................................299
N.3.2 Atık Yağlar ...........................................................................................................299
N.3.3. Bitkisel ve Hayvansal Atık Yağlar ......................................................................300
N.3.4. Pil ve Aküler ........................................................................................................300
N.3.5.Cips ve Diğer Yakma Fırınlarından Kaynaklanan Küller ....................................300
N.3.6. Tarama Çamurları................................................................................................300
N.3.7. Elektrik ve Elektronik atıklar...............................................................................300
N.3.8. Kullanım Ömrü Bitmiş Araçlar ...........................................................................300
N.4.Diğer Atıklar................................................................................................................300
N.4.1. Ambalaj atıkları ...................................................................................................300
N.4.2.Hayvan Kadavraları ..............................................................................................302
N.4.3. Mezbaha Atıkları .................................................................................................302
N.5. Atık yönetimi ..........................................................................................................302
N.6. Katı Atık Miktarı ve Kompozisyonu ..........................................................................302
N.7. Katı Atıkların Biriktirilmesi, toplanması, Taşinması ve Aktarma Merkezleri. .........303
IX
ÇEVRE DURUM RAPORU
N.8. Atıkların Bertaraf Yöntemi.........................................................................................303
N.8.1 Katı Atıkların Depolanması..................................................................................303
N.8.2. Atıkların Yakılması .............................................................................................303
N.8.3. Kompost...............................................................................................................303
N.9. Atıkların Geri Kazanımı ve Değerlendirilmesi...........................................................303
N.10. Atıkların Çevre Üzerindeki etkileri ..........................................................................303
O- GÜRÜLTÜ VE TİTREŞİM ...........................................................................................305
O.1 Gürültü.........................................................................................................................305
O.1.1 Gürültü Kaynakları ...............................................................................................305
O.1.1.1 Trafik Gürültüsü ............................................................................................305
O.1.1.2 Endüstri Gürültüsü.........................................................................................306
O.1.1.3 İnşaat Gürültüsü.............................................................................................306
O.1.1.4 Yerleşim Alanlarında Oluşan Gürültüler.......................................................306
O.1.1.5 Hava Alanlarından Oluşan Gürültüler ...........................................................307
O.1.2 Gürültü İle Mücadele............................................................................................307
O.1.3. Gürültünün Çevreye Olan Etkileri......................................................................307
O.1.3.1. Gürültünün Fizksel Çevreye Etkileri ............................................................307
O.1.3.2. Gürültünün Sosyal Çevreye Olan Etkileri ....................................................307
O.1.4. Gürültünün İnsanlar Üzerine Olan Etkileri..........................................................307
O.1.4.1 Fiziksel Etkileri..............................................................................................307
O.1.4.2 Fizyolojik Etkileri..........................................................................................308
O.1.4.3. Psikolojik Etkileri .........................................................................................308
O.1.4.4. Performans Üzerine Etkileri ........................................................................308
O.2. Titreşim.......................................................................................................................308
P. AFETLER.........................................................................................................................309
P.1 Doğal Afetler................................................................................................................309
P.1.1 Depremler..............................................................................................................309
P.1.2 Heyelan ve Çığlar..................................................................................................315
P.1.3 Seller.....................................................................................................................316
P.1.4 Orman, Otlak ve Sazlık Yangınları .......................................................................319
P.1.5. Ormanlar Üzerinde Biyotik ve Abiyotik Faktörlerin Etkileri ..............................320
P.1.6. Fırtınalar ...............................................................................................................320
P.2 Diğer Afetler ................................................................................................................320
P.2.1. Radyoaktif Maddeler............................................................................................320
P.2.2 Denize Dökülen Petrol ve Diğer Tehlikeli Atıklar................................................320
P.2.3. Tehlikeli Maddeler ...............................................................................................321
P.3. Afetlerin Etkileri ve Yardım Tedbirleri ......................................................................321
P.3.1 Sivil Savunma Birimleri........................................................................................321
P.3.2 Yangın Kontrol ve Önleme Tedbirleri ..................................................................322
P.3.3 İlkyardım Servisleri...............................................................................................322
P.3.4 Afetzedeler ve Mültecilerin Yeniden İskanı .........................................................322
P.3.5. Tehlikeli ve Zararlı Maddelerin Sınırlar Arası Taşınması İçin Alınan Tedbirler 323
P.3.6. Afetler ve Büyük Endüstriyel Kazalar .................................................................323
R- SAĞLIK VE ÇEVRE......................................................................................................326
X
ÇEVRE DURUM RAPORU
R.1.Temel Sağlık Hizmetleri ..............................................................................................326
R.1.1.Sağlık Kurumlarının Dağılımı ..............................................................................326
R.1.2. Bulaşıcı Hastalıklar..............................................................................................329
R.1.2.1. İçme, Kullanma ve Sulama Suları ..............................................................331
R.1.2.2 Denizler..........................................................................................................333
P.1.2.3 Zoonoz Hastalıklar .........................................................................................333
R.1.3. Gıda Hijyeni.........................................................................................................333
R.1.4. Aşı Çalışmaları ....................................................................................................334
R.1.5. Bebek Ölümleri....................................................................................................335
R.1.6. Ölümlerin Hastalık, Yaş ve Cins Gruplarına Göre Dağılımı...............................335
R.1.7.
Aile Planlaması Çalışmaları ..........................................................................336
R.2. Çevre Kirliliği ve Zararlarından Oluşan Sağlık Riskleri ............................................336
R.2.1. Kentsel Hava Kirliliğinin İnsan Sağlığı Üzerine Etkileri ....................................336
R.2.2.Su Kirliliğinin İnsan Sağlığı Üzerine Etkileri.......................................................337
R.2.3. Atıkların İnsan Sağlığı Üzerine Etkileri .............................................................337
R.2.4. Gürültünün İnsan Sağlığı Üzerine Etkileri .........................................................338
R.2.5. Pestisitlerin İnsan Sağlığı üzerine Etkileri..........................................................338
R.2.6. İyonize Radyasyondan Korunma........................................................................339
R.2.7. Baz İstasyonlarından Yayılan Radyasyonun İnsan Sağlığı Üzerine...................339
Etkileri. ...........................................................................................................................339
S- ÇEVRE EĞİTİMİ............................................................................................................341
S.1. Kamu Kuruluşlarının Çevre Eğitimi ile İlgili Faaliyetleri ..........................................341
S. 2. Çevreyle İlgili Gönüllü Kuruluşlar ve Faaliyetleri ....................................................341
S.2.1. Çevre Vakıfları .....................................................................................................341
S.2.2. Çevre Dernekleri ..................................................................................................341
S.2.3. Çevreyle İlgili Federasyonlar ...............................................................................343
T- ÇEVRE YÖNETİMİ VE PLANLAMA ........................................................................344
T.1. Çevre Kirliliğinin ve Çevresel Tahribatın Önlenmesi ...............................................344
T.2. Doğal Kaynakların Ekolojik Dengeler Esas Alınarak Verimli Kullanımı,...............345
Korunması ve Geliştirilmesi...............................................................................................345
T.3.Ekonomik ve Sosyal Faaliyetlerin Sonuçlarının Çevrenin Taşıma .............................345
Kapasitesini Aşmayacak Biçimde Planlanması..................................................................345
T.4. Çevrenin İnsan-Psikososyal İhtiyaçlarıyla Uyumunun Sağlanması ...........................346
T.5. Çevreye Duyarlı Arazi Kullanım Planlaması.............................................................346
T.6. Çevresel Etki Değerlendirmesi ...................................................................................348
XI
ÇEVRE DURUM RAPORU
TABLOLAR DİZİNİ
Tablo A.1. Düzce Merkez İlçe ile Diğer İlçeler Arasındaki Karayolu Uzunlukları -km ...........8
Tablo A.2. Düzce İli Belde Merkezleri ile, Bağlı Oldukları İlçe Merkezleri ve İl Merkezi
Arasındaki Karayolu Uzunlukları –km ..............................................................................8
Tablo A.3. Şekil A.13’ deki Jeolojik Harita Simgelerinin Açıklaması ....................................20
Tablo A.4. Gerede ve Komşu Segmentlerde 1900-Günümüz Arasında Olmuş Hasar
Yapıcı Depremler .............................................................................................................28
Tablo B.1. Düzce İli Aylık Ortalama Günlük Güneş Işınım Değerleri (Mj/m2-gün)...............30
Tablo B.2. Düzce İli Aylık Ortalama Günlük Güneşlenme Süresi Değerleri (saat/gün) .......30
Tablo B.3. Düzce İli Sıcak Su Kaynakları...............................................................................32
Tablo B.4: Düzce Orman Alanı ve Açık Alanlarının Türkiye Rakamlarıyla
Karşılaştırılması................................................................................................................33
Tablo B.5. 1986-1998 Yılları Arasında Düzce İlinde Kaçak Kesim, Açma ve Yerleşme
Yoluyla Meydana Gelen Orman Kayıpları.......................................................................34
Tablo B.6. İlçelere Göre Ormanlık Alanlar..............................................................................34
Tablo B.7. İlimiz sınırları içerisindeki çayır ve mera varlığı ...................................................34
Tablo B.8. Memeli Hayvanlar (Mammalia) .............................................................................39
Tablo B.9. Sürüngenler (Peptilia).............................................................................................39
Tablo B.10. İki Yaşamlılar- Amfibiller (Amphibilia) ..............................................................39
Tablo B.11. Kuşlar (Aves)........................................................................................................40
Tablo B.12. Arazi Kullanım Türleri .........................................................................................48
Tablo B.13. Düzce Merkez İlçede Sektörel Su Tüketimi.........................................................50
Tablo B.14. Düzce İli İçme Suyu Kaynakları ..........................................................................52
Tablo B.15. Hasanlar Barajının Teknik Özellikleri..................................................................53
Tablo B.16. Düzce İli Su Kaynakları Potansiyeli.....................................................................53
Tablo B.17. İl’in Yeraltı Suyu Rezervleri Ve Tahsis Miktarları .............................................53
Tablo B.18. İlimizde mevcut madenler ....................................................................................55
Tablo C.1: Düzce Meteoroloji İstasyonundaki 2004 Yılı Rüzgar Rejimi Rasat Normalleri....56
Tablo C.2: İlimize Ait 2004 Yılı Basınç Ortalamaları ve Aylık Basınç Grafiği ......................57
Tablo C.3: Düzce Meteoroloji İstasyonundaki Bağıl Nem Normalleri ve Aylık Bağıl Nem
Ortalama Grafiği...............................................................................................................58
Tablo C.4: Düzce Meteoroloji İstasyonu 2004 Yılı Sıcaklık Normalleri ve Aylık Sıcaklık
Ortalama Grafiği...............................................................................................................59
Tablo C.5. İlimize Ait 2004 Yılı Buharlaşma Değerleri ..........................................................60
Tablo C.6. İlimize Ait 2004 Yılı Günlük Buharlaşma Miktarı (mm) ......................................60
Tablo C.7. Düzce Meteoroloji İstasyonundaki 2004 Yılı Yağış Normalleri............................61
Tablo C.8. İlimize ait Kar, Dolu, Sis ve Kırağı Durumu..........................................................62
Tablo C.9. İl Merkezindeki Yeşil Alan Dağılımı .....................................................................66
Tablo C.10. İl Sağlık Müdürlüğü Tarafından Emisyon İzni Verilenlerin Listesi ....................68
Tablo C.11. İl Çevre ve Orman Müdürlüğü Tarafından B- Grubu Emisyon İzni Verilen
İşletmeler ..........................................................................................................................69
Tablo C.13. Düzce’de 2004 yılı aralık ayı sonu itibariyle motorlu araç sayısı ........................70
Tablo C.14. 2004 yılında İl Çevre Koruma Vakfı Tarafından Egzoz Emisyon Ölçümü
Yapılan Araç Sayısı ..........................................................................................................70
Tablo C.15.Düzce merkez ilçede yapılan hava kalitesi ölçümleri 1993-2004 arasında
Partiküler (PM) Madde Aylık Ortalamaları....................................................................71
Tablo C.16. Düzce Merkez İlçede Yapılan Hava Kalitesi Ölçümleri 1993-2004 Arasında
Kükürtdioksit (SO2) Aylık Ortalamaları.........................................................................71
XII
ÇEVRE DURUM RAPORU
Tablo C.17. Düzce Merkez İlçede Yapılan Hava Kalitesi Ölçümleri 1993-2004 Arasında
Partiküler (PM) Madde Aylık Ortalamaları....................................................................72
Tablo C.18. Hava Kalitesi Sınır Değerleri ve Uyarı Kademeleri............................................72
Tablo D.1.Düzce İli Su Kaynakları Potansiyeli .......................................................................78
Tablo D.2.İl’in Yeraltı Suyu Rezervleri Ve Tahsis Miktarları................................................78
Tablo D.3. Düzce İli Sıcak Su Kaynakları ...............................................................................80
Tablo D.4.Büyük Melen Çayı İçin Aylık Ortalama Akım Değerleri (m3/s)............................81
Tablo D.5.Büyük Melen Havzasındaki Nehirlerin Yağış Alanları ve Ortalama Debileri........83
Tablo D.6 . Hasanlar Barajının Teknik Özellikleri ..................................................................87
Tablo D.7. Türkiye’de Belediyelerin İçme Suyu ve Kanalizasyon Alt Yapıları.....................90
Tablo E.1. Düzce İli Arazisi Kullanım Kabiliyetleri Sınıfı (Ha)............................................96
Tablo E.2. İlçelerde Arazinin Kullanımına Göre Dağılımı (Ha)............................................101
Tablo E.3. Saha ve Niteliklerine Göre İlçelerde Orman Alanları .........................................103
Tablo E.4. Arazi Kullanım Türleri ........................................................................................105
Tablo F.1. Düzce İline Bağlı İlçelerin Ormanlık Durumunu Gösteren Saha Envanteri.........107
Tablo F.2. Düzce ili Devlet Ormanlarından Yapılan Üretimin İşletmeler Bazında Dağıiımı108
Tablo F.3. Memeli Hayvanlar (Mammalia)...........................................................................113
Tablo F.4. Sürüngenler (Peptilia) ...........................................................................................114
Tablo F.5. İki Yaşamlılar- Amfibiller (Amphibilia)...............................................................114
Tablo F.6. Kuşlar (Aves) .......................................................................................................114
Tablo F.7. İstasyonlara Göre Balık Türlerinin Dağılımı ........................................................118
Tablo F.8. İstasyonlara Göre Balık Etüdü Sonuçlarının Özeti ...............................................119
Tablo F.9.Düzce İli’nde Bulunan Sit Alanları........................................................................127
Tablo F.10. Düzce İli Taşınmaz Kültür ve Tabiat Varlıkları Dökümü) .................................127
Tablo F.11. Düzce İli Arazisi Kullanım Kabiliyetleri Sınıfı .................................................130
Tablo G.1. Turizm Kaynakları Envanteri, 2004.....................................................................150
Tablo G..2. Akçakoca İlçesinde Bulunan Turizm Belgeli Konaklama Tesisleri ...................152
Tablo G..3.Akçakoca İlçesinde Bulunan Belediye Belgeli Konaklama Tesisleri ..................152
Tablo G.4. İlimize Gelen Yabancı Turistlerin Ülkelere Göre Dağılımı.................................154
Tablo H.1. Düzce İl ve İlçelerinde Arazinin Kullanma Kabiliyetine Göre Dağılımı (Ha) ....157
Tablo H.2. Düzce İlinin Agro-Ekolojik Alt Bölgeleri............................................................157
Tablo H.3.Tarım Alanlarının Kullanılış Amaçlarına Göre 2004 Yılı Dağılımı .....................158
Tablo H.4. İlçelere Göre Buğdaygillerin 2004 Yılı Dağılımı ................................................159
Tablo H.5. İlçelere Göre Baklagillerin 2003 Yılı Dağılımı....................................................160
Tablo H.6..Fasulye Üretiminin İlçelere Göre 2004 Yılı Dağılımı..........................................160
Tablo H.7. Düzce’de İlçelere Göre Yem Bitkilerin 2004 Yılı Dağılımı ................................161
Tablo H.8. Düzce’de İlçelere Göre Endüstriyel Bitkilerin 2004 Yılı Dağılımı .....................161
Tablo H.9. Düzce’de Fındık Ağaç Sayısının, Üretim ve Elde Edilen Gelir Miktarı..............162
Tablo H.10. Yıllara Göre Meyve Veren Ağaç Sayısı.............................................................163
Tablo H.11. Sabit Fiyatlarla (1997) Meyve Üretiminden Elde Edilen Gelirin Dağılımı
(Milyon TL)....................................................................................................................164
Tablo H.1.2. Düzce’de 2004 Yılı İçindeki Sebze Üretimi .....................................................165
Tablo H..13. 2004 Yılında Düzce İli ve İlçelere Hayvan Varlığı...........................................166
Tablo H..14. 2004 Yılında Düzce İli ve İlçelere Hayvan Varlığı...........................................166
Tablo H.15.Toplam Kümes hayvanı sayısı ............................................................................166
Tablo H.16. Düzce İli ve İlçeleri Alabalık Tesisleri...............................................................167
Tablo H.17.1997-2000 Tarihleri Arasındaki Kovan Sayıları .................................................167
Tablo H.18. 2004 Yılında Düzce İli ve İlçeleri Arıcılık Çalışmaları .....................................167
Tablo H.19. Düzce’de Organik Tarımın Yayılımı .................................................................169
Tablo H..20. Özel İşletmeler ..................................................................................................170
XIII
ÇEVRE DURUM RAPORU
Tablo H.21. Düzce’de 2004 Yılında Kullanılan Zirai Mücadele İlaç Tüketim Durumu ......172
Tablo H.22. Kimyevi Gübreler...............................................................................................172
Tablo H.23. Düzce İli ve İlçelerinde 2004 Yılında Gübre Tüketimi......................................172
Tablo I.1. İlimizde bulunan sanayi madenleri ........................................................................174
Tablo I.2. Çevre ve Orman Bakanlığı ve İl Çevre ve Orman Müdürlüğü tarafından ÇED
Olumlu / Çevresel Etkileri Önemsizdir / Çevresel Etki Değerlendirmesi Gerekli
Değildir Kararı ve ÇED Yönetmeliği gereği Kapsam Dışı Değerlendirilen Taş
Ocakları Nizamnamesine Tabi Ocaklar.........................................................................175
Tablo I.3 .İl Özel İdare Müdürlüğü tarafından Taş Ocakları Nizamnamesine göre
ruhsatlandırılan ocaklar ..................................................................................................178
Tablo J.1. Enerji Tüketiminin Sektörlere Dağılımı ................................................................183
Tablo K.1. Düzce İlinde Küçük Sanayi Siteleri .....................................................................186
Tablo K.2. Düzce İli Küçük Sanayi Siteleri İşyerlerinin Faaliyet Alanına Göre Dağılımı
(adet)...............................................................................................................................187
Tablo K.3. Merkez İlçedeki Sanayi Kuruluşları.....................................................................187
Tablo K.4. Merkez 1. O.S. B.’deki Sanayi Kuruluşları..........................................................191
Tablo K.5.Kaynaşlı İlçesindeki Sanayi Kuruluşları ...............................................................193
Tablo K.6.Yığılca İlçesindeki Sanayi Kuruluşları..................................................................193
Tablo K.7. Gümüşova İlçesindeki Sanayi Kuruluşları ...........................................................194
Tablo K.8. Çilimli İlçesindeki Sanayi Kuruluşları .................................................................194
Tablo K.9. Akçakoca İlçesindeki Sanayi Kuruluşları ............................................................195
Tablo K.10.Gölyaka İlçesindeki Sanayi Kuruluşları..............................................................195
Tablo K.11. Cumayeri İlçesindeki Sanayi Kuruluşları...........................................................196
Tablo K.12.Sanayi Gruplarına Göre İşyeri Sayıları ve İstihdam Durumu .............................196
Tablo K.13. İl Genelinde İstihdam Edilen İşçi Sayıları ve Cinsiyete Göre Dağılımı ............225
Tablo K.14: Kullandıkları Teknolojiyi Edinim Kaynaklarına Göre İşyerlerinin Dağılımı
(%) ..................................................................................................................................226
Tablo K.15. İşyerlerinin Büyüklük Grubuna ve Kullandıkları Teknolojiyi Edinim
Kaynaklarına Göre Dağılımı ..........................................................................................226
(%) 226
Tablo K.16. Sanayi Gruplarına Göre Enerji Kullanımı..........................................................226
Tablo K.17. Enerji Üreten Tesisler.........................................................................................229
Tablo K.18. İşyerlerinin Ürettikleri Atık Türlerinin Dağılımı (%) ........................................230
Tablo K.19. İşyerlerinin Kullandıkları Arıtma Yöntemlerinin Dağılımı (%) ........................231
Tablo K.20. İşyerlerinin Kullandıkları Arıtma Yöntemlerinin Büyüklük Grubuna Göre
Dağılımı (%) ...................................................................................................................231
Tablo K.21. Zehirli Endüstriyel Kimyasal Maddelerin Durumunu Bildiren Sanayi
Kuruluşları ......................................................................................................................236
Tablo L.1. Düzce İlinde İçme Suyu Yetersiz Olan Köy ve Mahalleler..................................240
Tablo L.2. Düzce Belediyesi Park ve Bahçeler Müdürlüğü tarafından tanzim edilen park ve
bahçeler (2004 yılı sonu itibarı ile).................................................................................243
Tablo L.3. İl’deki Karayolları Durumu -km........................................................................247
Tablo L.4. Düzce İlinde Karayolları Ağı İçin Kullanılan Arazilerin Büyüklüğü...................248
Tablo L.5. Düzce İlinde Türlerine ve Satıh Cinslerine Göre Yollar ......................................248
Tablo L.6. Düzce İli Motorlu Araçlara Ait Bilgiler ..............................................................251
Tablo L.7. Düzce İlinde kurulu olan Baz İstasyonları............................................................254
Tablo M.1. İlimiz Merkez ve İlçelerdeki Semt Nüfusları ......................................................262
Tablo M.2. 2004-2005 Eğitim öğretim yılı ortaöğretim durumu (genel lise-meslek lise süper lise detaylı )...........................................................................................................270
Tablo M.3. Abant İzzet Baysal Üniversitesi’nin Kampüsleri ...............................................279
XIV
ÇEVRE DURUM RAPORU
Tablo M.4.Düzce İlindeki Sağlık Kurum ve Kuruluşlarının İlçelere Dağılımı......................281
Tablo M.5 .Düzce İlindeki Kültür Varlıkları (2004) ..............................................................282
Tablo M.6. Düzce İli Hizmet sektöründeki İşyerleri..............................................................283
Tablo M.7. Düzce Yerleşim Yeri Tiplerinde İşsizlik Oranları (%)........................................284
Tablo M.8. Düzce’de Çalışan Nüfusun Sektörlere Göre Yüzde Dağılımı .............................284
Tablo M.9. 1990 Genel Nüfus Sayımına Göre Bolu+Düzce’nin Aldığı ve Verdiği Göç
Sayıları............................................................................................................................285
Tablo M.10. 1990 Genel Nüfus Sayımına Göre Bolu+Düzce İçinde Göç Örüntüsü .............285
Tablo M.11. Düzce’de Yerleşim Yeri Tiplerine Göre Göç Nedenleri ...................................286
Tablo M.12. Düzce İli Nüfusu...............................................................................................288
Tablo M.13. Düzce kent merkezi nüfusunun cinsiyet ve yaş gruplarına dağılımı (2002 yılı)289
Tablo M.14. Düzce Yerleşim Yeri Tiplerinde Büyük Yaş Gruplarına Göre Dağılım,
Ortanca Yaş ve Yaş Bağımlılık Oranı ............................................................................292
Tablo M.15. Düzce İl Merkezi ve İlçe Merkezlerine Bağlı Köylerin Sayım Yıllarında
Toplam Nüfusları ve Yıllık Nüfus Artış Hızları (‰) .....................................................293
Tablo M.16. Genel Nüfus Sayımlarına Göre Yıllar İtibariyle Türkiye ve Düzce Nüfusları
Yıllık Nüfus Artış Hızları ...............................................................................................294
Tablo M.17. Düzce İli Yıllık Nüfus Artış Oranları ................................................................295
Tablo M. 18. Düzce İl Merkezi ve İlçe Merkezlerine Bağlı Köylerin Sayım Yıllarında
Toplam Nüfusları ve Yıllık Nüfus Artış Hızları (‰) .....................................................296
Tablo N.1. Düzce İli ve İlçeleri Katı Atık Envanteri..............................................................297
Tablo O.1. Taşıtların Gürültü Seviyeleri (dB)........................................................................306
Tablo O.2. Gürültü Düzeylerine Karşı Çalışma Süreleri (Gürültü Kontrol Yönetmeliği) .....306
Tablo O.3. Gürültünün İnsan Sağlığı Üzerine Etkileri ( Schemel - 1986 ) ............................308
Tablo P.1.Gerede ve Komşu Segmentlerde 1900-Günümüz Arasında Olmuş Hasar Yapıcı
Depremler .......................................................................................................................311
Tablo P.2. 2004 Yılı Sonu İtibari İle Düzce İli Orman Yangınları ........................................319
Tablo P.3. 2004 Yılı Sonu İtibari İle Düzce İlinde Orman Tahribatı.....................................319
Tablo P.4. 2004 Yılı Sonu İtibari ile Orman Koruma Kuruluşları ve Orman Muhafaza
Memur Durumu ..............................................................................................................320
Tablo P.5. Yangın Söndürme Araçları İlk Müdahale Ekip ve İşçi Sayıları ...........................320
Tablo P.6. Ormanlarda Biyotik ve Abiyotik Faktörler Sebebiyle Oluşan Zararlar (m3)........320
Tablo P.7. 17 Ağustos ve 12 Kasım Depremlerinde İlimizdeki Ölü, Yaralı ve Kayıp
Durumu...........................................................................................................................322
Tablo P.8. Depremden Sonra İlimizde Gerçekleştirilen Prefabrike Binaların Sayıları..........322
Tablo R.1. Düzce İli Sağlık Kurumları Dağılımı (İl Sağlık MüdürlüğüYıllığı 2004)............327
Tablo R.2. Düzce Sağlık Müdürlüğüne Bağlı Çalışan Sağlık Personel dağılımı ...................328
Tablo R.3. İçme ve Kullanma Sularının Sağlık Durumu .......................................................331
Tablo R.4. İlimizde 2003-2004 Yılllarına ait Ait Bağışıklama Oranları Tablosu..................334
Tablo R.5. Doğum Ve Bebek Ölümleri Tablosu ....................................................................335
Tablo R.6. İlimizde Aile Planlaması Çalışmaları ...................................................................336
Tablo S.1. Çevre Dernekleri ...................................................................................................341
Tablo T.1.ÇED Olumlu/Olumsuz Kararı Verilen Faaliyetler Listesi.....................................348
Tablo T.2. ÇED Gereklidir /Gerekli Değildir Kararı Verilen Faaliyetler Listesi...................349
XV
ÇEVRE DURUM RAPORU
ŞEKİLLER DİZİNİ
Şekil A.1. Düzce İlinin 17 Ağustus 1999 depreminden önceki görünümü ................................3
Şekil A.2: Düzce İlinin 17 Ağustus 1999 depreminden sonraki görünümü...............................3
Şekil A.3 : Düzce İli Kalıcı Konutlar Bölgesi ............................................................................4
Şekil A.4 : Düzce İli, il ve ilçe sınırlarını gösterir haritası.........................................................5
Şekil A.5: Türkiye İller Haritasında Düzce’nin Konumu...........................................................8
Şekil A.6: Türkiye Genelleştirilmiş Fiziki Haritasında Düzce İlinin Yeri .........................8
Şekil A.7: Düzce ve Yakın Çevresinin Karayolları Haritası.. ....................................................9
Şekil A.8: Düzce Havzası ve Yakın Çevresinin Uygulamalı Jeomorfoloji Haritası ...............12
Şekil A.9: Düzce Havzası Jeoloji Haritası ...............................................................................15
Şekil A.10: Çalışma Alanının Genelleştirilmiş Dikme Kesiti..................................................16
Şekil A.11. Yerleşim İçin Alternatif Alanlar ve Yakın Civarının Jeoloji Haritası, 2004.........17
Şekil A.12: Düzce Ovası ve Yakın Çevresinin Uydu Görüntüsü.............................................18
Şekil A.13: Düzce Ovası ve Yakın Çevresinin Kaya Türü Haritası. Simgelerin açıklaması ..19
Şekil A.14: Türkiye’nin Deprem Kuşakları İçinde Düzce’nin Yeri .......................................25
Şekil A.15: Kuzey Anadolu Fay Kuşağının Düzce Yakınlarındaki Diri Fayları Haritası.......25
Şekil A.16: Düzce Çevresinin Diri Fayları...............................................................................26
Şekil A.17: Düzce Yakınlarının Diri Fayları İle 1999 Depremlerinin Yüzey Kırıkları ...........26
Şekil A.18: 1943-1999 Arasında Bolu-İzmit Bölgesinde Meydana Gelen Depremlerin Üst
Merkezleri.........................................................................................................................26
Şekil B.1. Türkiye Yıllık Güneşlenme Süresi Haritası ..........................................................53
Şekil C.1. Türkiye Yıllık Ortalama Rüzgar Hızı Haritası (m/sn)...........................................57
Şekil C.2. 2004 Yılı Aylık Ortalama Basınç Ölçüm Sonuçları ..............................................58
Şekil C.3. 200-2004 Yılları arasındaki Araç Artış Sayısı.........................................................70
Şekil D.1. Efteni Gölünden Bir Görünüş. ...............................................................................86
Şekil D.2.Efteni Gölünde Kuş Sürüsü ......................................................................................86
Şekil D.3 . Hasanlar Barajının (H.B.) Uydudan Görünüşü. ....................................................87
Şekil D.4. . Hasanlar Barajından Bir Görünüm .......................................................................87
Şekil D.5. Akçakocadan Manzara Resimleri............................................................................89
Şekil E.1. Düzce İli Arazi Kullanım Kabiliyeti Sınıfları Haritası ..........................................101
Şekil E.2. Düzce İli Arazi Kullanım Haritası .........................................................................102
Şekil E..3. Düzce İli Arazi Kullanım Şekli Haritası...............................................................104
Şekil F.1. Tabiatı Koruma Alanlarının Harita Üzerinde Gösterimi .......................................120
Şekil G.1: Konuralp Antik Tiyatro .........................................................................................137
Şekil G.2. Konuralp Atlı Kapı ve Antik Tiyatro ....................................................................140
Şekil G.3. Düzce İlindeki Taşınmaz Tarihi ve Kültürel Varlıkları Gösteren Harita ............141
Şekil G.4: Ceneviz Kalesi - Akçakoca ...................................................................................142
Şekil G.5: Samandere Şelalesinden Görünüm.......................................................................144
Şekil G.6: Güzeldere Şelalesi .................................................................................................145
Şekil G.7: Büyük Melen Rafting ............................................................................................148
Şekil G.8: Odayeri Yaylası.....................................................................................................148
Şekil G.9 : Akçakoca Ceneviz Kalesi Plajı ............................................................................149
Şekil H.1: Fındık Pazarlama Aşamaları .................................................................................162
Şekil K .1. Düzce İli Sanayi ve Konut Yerleşimi Haritası ....................................................185
Şekil L.1. Düzce İli Ulasım Haritası ......................................................................................247
Şekil M.1. Türkiye Yaş Piramidi............................................................................................290
Şekil M.2. Düzce Kent Merkezi, İlçe Merkezleri, Köyleri ve Düzce İl Toplamı İçin Yaş
Piramidi ..........................................................................................................................291
Şekil P.1. .Deprem Resimleri .................................................................................................314
XVI
ÇEVRE DURUM RAPORU
Şekil R. 1. Kızamık vakalarının aylara göre dağılımı ............................................................330
Şekil R.2. Kuduz şüpheli vakaların aylara göre dağılımı .......................................................330
Şekil R.3. Tüberküloz Vakalarının aylara göre dağılımı........................................................331
Şekil R.4. 2004 Yılında Alınan Bakteriyolojik Su Numune Sayısı .......................................332
Şekil R.5. 2004 Yılında Alınan Kimyasal Numune Sayısı ....................................................332
Şekil R.6. Gıda Maddeleri Kontrolü.......................................................................................333
Şekil R.7 Gıda İmal Yerleri Kontrol Sonuçlarının Dağılımı..................................................334
XVII
ÇEVRE DURUM RAPORU
A. COĞRAFİK KAPSAM
A.1. Giriş
Lacivert ve yeşil rengin hakim olduğu doğal güzelliklerle bezenmiş Karadeniz
Bölgesi’nin Batı Karadeniz Bölgesinde yer alan Düzce, şirin akarsu ve gölleri, soğuk su
kaynakları, bol otlu yaylaları, eşsiz kumlu plajları, dinlenmek için ideal şirin bir ilimizdir.
Düzce İli toprakları, batıdan Sakarya ve Bilecik, güneybatıdan Eskişehir,
güneydoğudan Ankara, doğudan Çankırı, kuzeydoğudan Karabük ve kuzeyden Zonguldak
illeri ile çevrilidir. Kuzeyde Karadeniz’de 35 km. uzunlukta bir kıyıya sahiptir.
İl topraklarının kapladığı alan 259.300 Ha dır. Kocaeli ve Sakarya illeri ile aynı
enlem üzerinde yer alan Düzce’nin en batı ve doğu ucu 300. 30ı ve 320. 42ı doğu boylamları
arasında olup yaklaşık 186 km. uzunluktadır. İlin en güney ve en kuzey uç noktaları da 40o.
07ı ve 41o. 06ı kuzey enlemleri arasında yer alıp, Kuzey - Güney uç noktaları arası da
yaklaşık olarak 111 km. uzunluktadır.
Şehrin içinden geçen D-100 karayolu ve otoyol Başkent Ankara’yı İstanbul’a
bağlar. Türkiye’nin en yoğun trafiğine sahip olan bu iki yol, iki kalabalık yoğun nüfuslu
kentin arasında bir dinlenme ve turizm şehri özelliğine sahip olan Düzce’ye ayrı bir önem
katmıştır.
Düzce’nin bilinen tarihi M.Ö. 800-1390 yılları arasında hüküm sürmüş Eti
Medeniyetine kadar uzanmaktadır. Bu zaman içinde yöre, birçok kavimin ve devletin
istilasına maruz kalmıştır. Bu nedenle, tarih öncesi ve sonrası Firig, Lidya, Pers, Roma,
Bizans, Selçuk ve Osmanlı uygarlıklarının izleri görülmektedir. Tarihçiler Düzce’nin dört
dönemine dikkat çekiyorlar. 1- Bitinyalılar dönemi, 2- Roma ve Bizans dönemi, 3Osmanlı dönemi ve 4- Cumhuriyet dönemi
Anadolu’nun eski hükümetlerinden olan Pontos’un yerleşim alanı olan Bitinya;
Karadeniz, Marmara ve İstanbul boğazı arasındaki, doğuda Kızılırmak’a kadar uzanan yar
almaktaydı. En önemli kentleri Bursa, İzmit, Bolu, Ereğli ve Üskübü idi. Bu dönemde
Düzce, bataklık durumunda bir ova olarak Bitinyalıların oturduğu yerin doğusunda yer
almaktaydı. İlk halkı Bibris’ler, Hipya denilen bugünkü Melen çayının kenarında Hipya (
Hypios) adı ile Üskübü’yü kurmuşlardır. Bunlara saldıran Kimriler, Lidyalılar tarafından
kovulmuşlardır. Kasaba Kieros olarak anılmaya başlanmıştır. Daha sonra Anadoluyu alan
İraniler Bitinyaya hakim olarak 216 yıl ellerinde tutmuşlardır. Bunlardan Ereğlililer
(Herakle) Bitinyanın verimli topraklarını alarak, Üskübü ve çevresinde uzun süre
kalmışlardır. Düzce ovasının bügünkü Beyköy civarında bulunan Pros Olypum
yerleşiminin de Düzce olduğu sanılmaktadır. Kaleler yaptırılmış. Heykeller diktirilmiş,
Üskübü, plajlar ve eğlence yerleri ile tam bir “eğlence kenti” olmuştur. Kentin saldırılardan
korunması için çevresinde yapılan kale kalıntıları günümüzde de görülmektedir.
Roma ve Bizans döneminde de Bitinya Romalıların vilayeti olunca Düzce ve
Üskübü Romalıların idaresinde kalıyor. Bu dönemin özelliklerini taşıyan büyük bir
tiyatronun kalıntıları (40 basamaklar), bugün hala Üskübü’de bulunuyor. Surlar, su
kemerleri, mezar kalıntıları, üç kemerli köprüde bu dönemden kalmıştır. Düzce, M.S. 395
yılında Bizanslıların ele geçirmesi sonucu birden gelişme göstermiştir.
1
ÇEVRE DURUM RAPORU
Osmanlı döneminde, Orhan Gazi’nin komutanı Konur ALP’in 1321 yılında
Bizanslılardan Prusias’ı alarak Osmanlı İmparatorluğu topraklarına katması sonrası bu
bölgeye “Üskübü” denilmiş, Düzce’ye ise “Konrapa” ismi verilmiştir. İlk ilçe merkezi
daha sonra bucak olan “Gümüş Abad” dır. Sonraki ilçe merkezi ise “Üskübü” dür. Bu
ismin kimin tarafından verildiği belli değilse de halk “üç küp” ten ya da “Eski Bağ” dan
geldiğini açıklamaktadır. Komutan Konuralp burada camiler, hamamlar, su yapıları
yaptırmıştır. Ormanlık ve bataklık ova üzerinde küçük bir yerleşim yeri olan Düzce’nin
gelişmesi Şemsi Paşa dönemine gelmektedir. 1869 yılında da merkezin Üskübü’den
Düzce’ye nakledilmesinden sonra artık ismi de “Düzce Pazar” olmuştur. Evliya Çelebi
1645 yılında Düzce Pazar’da Şemsi Bey’in hayratı olan bir cami ve iki kervansarayın
varlığından söz etmektedir. Konrapa, Konuralp Eli olarak anılan Düzce’nin ilk yöneticileri
Konuralp, Sungurbey, Şemsi Paşa ve Gündüzalp’tir. Yine aynı dönemde Düzce Vilayet
Nizamnamesi sonucu Akşehir ile birleşerek bucak merkezi olmuş, 1870 yılında ise
Göynük’ten ayrılarak Bolu Sancağına bağlı bir ilçe durumuna gelmiştir. Yıldırım
BEYAZID’ın da Düzce, Bolu ve Mudurnu da imar hareketlerinde bulunduğu, cami,
hamam, medrese. Köprü yaptırdığı belirtilmektedir. Osmanlı savaşlarında cepheye
göçmenler gitmiş, Abdülaziz döneminde başlayan göçler 2. Abdülhamit dönemine kadar
sürmüştür.
Cumhuriyet döneminde Düzce Türkiye’nin en işlek ve zengin ilçesi durumuna
gelmiştir. Tarım, ticaret ve endüstri yönünde gelişmelere açık olan Düzce ilçesi bu
dönemde bayındırlık hizmetlerinin gelişmesi ile kentsel bir yapıya kavuşmuştur. Kentsel
gelişme 1945 ve özellikle 1955 yılından sonra hızlanmıştır. Tarım ürünlerinin piyasada ve
destekleme alımları ile sanayiye uygulanan teşvik önlemleri kent gelişmelerini artırmıştır.
1881 yılında belediye kurulmuş, ilk olarak Mehmet Ağa reislik yapmıştır. Kentin ilk imar
planı 1956 yılında hazırlanmak istenmiş, ancak 1963 yılında yürürlüğe girmiştir.
1870 yılından 1999 yılına kadar Düzce ilçe merkezi olarak kalmıştır. 17 Ağustos
1999 ve 12 Kasım 1999 depremlerini yaşayan 09.12.999 tarih ve 23091 Sayılı Bakanlar
Kurulu Kararıyla Resmi Gazetede yayınlanan “Bir İl ve iki ilçe kurulması ve 190 sayılı
Kanun Hükmünde Kararnamenin eki Cetvellerde Değişiklik yapılması Hakkında 584
Sayılı Kanun Hükmünde Kararname” ile İl statüsüne kavuşmuştur. (Yeni Kent Yeni
Yaşam-Düzce Kitabı, 2002)
2
Şekil A.1. Düzce İlinin 17 Ağustus 1999 depreminden önceki görünümü
Şekil A.2: Düzce İlinin 17 Ağustus 1999 depreminden sonraki görünümü
3
ÇEVRE DURUM RAPORU
Şekil A.3 : Düzce İli Kalıcı Konutlar Bölgesi
A.2. İl ve İlçe Sınırları
12345678-
Merkez
Akçakoca
Cumayeri
Çilimli
Gölyaka
Gümüşova
Kaynaşlı
Yığılca
Beldeleri ise;
1- Konuralp
2- Beyköy
3- Boğaziçi’dir.
4
ÇEVRE DURUM RAPORU
ÇEVRE DURUM RAPORU
Şekil A.4 : Düzce İli, il ve ilçe sınırlarını gösterir haritası
1-Akçakoca
Akçakoca, Karadeniz Bölgesi’nin Batı Karadeniz Bölümü’nün en batısında yer alan
ve güneyden Düzce İlinin Yığılca ve Cumayeri ilçeleri Kuzeyden Karadeniz ile çevrilidir.
İlçenin yüzölçümü 463 km.dir.
İl merkezine uzaklığı 33 km’dir.
Roma ve Bizans dönemlerinde DİAPOLİS adıyla önemli bir liman ve ticaret
merkezi olarak tanınan ve 13. Asırda Cenevizlilerin eline geçen bölge, Osmanlı Beyliği
döneminde 1323 yılında Orhan Gazinin Lalası ve Akıncı Beylerden AKÇAKOCA BEY
tarafından fethedilerek Türklerin eline geçmiş ve günümüze kadar kesintisiz Türk
egemenliği altında kalmıştır.
İlçenin 35 km. uzunluğundaki kıyı şeridinde yer alan geniş ve kaliteli kumsalı,
berrak ve temiz denizi, Ceneviz Kalesi, Fakıllı Mağarasının oluşu ilçeyi aranan turizm
merkezi haline getirmektedir.
2-Cumayeri
Düzce’nin kuzeybatısında yer alan Cumayeri İlçesi batıda Sakarya İli, Kuzeyde
Akçakoca İlçesi, doğuda Çilimli İlçesi ve güneyde Gümüş ova İlçesiyle komşudur. Cuma
yerinin yüzölçümü 10.011 hektardır. İl merkezine uzaklığı 20 km. dir.
5
ÇEVRE DURUM RAPORU
İlçe Batı Karadeniz dağlarının sahile paralel olarak uzanan şeridin hududunu teşkil
etmektedir.
Cumayeri 1987 yılında Gümüş ova beldesiyle birlikte birleşerek Cuma ova adı
altında ilçe olmuştur. Cumayeri, 1993 tarihinde Gümüş ovadan ayrılmış ve müstakil bir
İlçe olmuştur. Cumayeri, Aralık 1999’da Düzce’nin il olmasıyla birlikte Düzce’ye
bağlanmıştır.
3- Çilimli
Çilimli Batı Karadeniz Bölgesinde yer almakta olup, doğusunda ve güneyinde
Düzce ili, batısında Cumayeri ilçesi ve kuzeyinde Akçakoca ilçesi bulunmaktadır.
Çilimli’nin yüzölçümü 9.100 hektar olup, İl Merkezine uzaklığı 15 km. dir.
Osman Gaziden sonra yerine geçen oğlu Orhan Gazinin Komutanlarından Konuralp
Bey, Bizans tekfurları ile yaptığı savaşlar sonunda Konuralp ve çevresindeki Çilimliyi
Türk Hakimiyeti altına almıştır. Osmanlı Bizans döneminde Gümüş ovada çıkarılan
madenlerin işlendiği ve zamanın darphanesi olduğu adının da buradan geldiği, “Çil’mi”
sözcüğünün zamanla “Çilimli” olarak değişikliğe uğradığı halk arasında yaygın olarak
söylenmektedir.
4- Gölyaka
Gölyaka İlçesi Batı Karadeniz Bölgesi, batı sınırları içerisinde Düzce İlinin en batı
ucunda yer almaktadır.
İlçenin yüzölçümü 18.700 Ha olup, İl merkezine uzaklığı 20 km’dir.
Gölyaka’yı içine alan toprakların ilk sahipleri Prato Hititler’dir. İlçe, kuzeyde ve
güneyde bulunan Bolu ve Köroğlu Dağlarının uzantısı olan sıradağlar arasında yer
almaktadır. Gölyaka su kaynakları bakımından Düzce’nin en zengin İlçelerinden biridir.
İlçede, Efteni Gölü, Kara Göl, Sarı Göl, Cılbız Kuyusu, Gölcük, Kuru Göl ve Katır gölleri
bulunur.
Göl yaka yaylaları açısından da zengindir. Pürenli, Kardüz, Yanık, Unluk ve Kızık
Yaylaları en başta gelen yaylalarıdır.
Melen Irmağı ve Aksu Çayı da Gölyaka’nın ırmaklarının en başta gelenleridir. Bu
ırmaklarda balıkçılık sporu yapılmaktadır. Göl yaka bütün bu güzelliklerin yanı sıra
ormanlarıyla da doğanın tüm güzelliklerini sergiler. Başlıca Ormanları şunlardır.
Karamahmut, Keltepe, Güney, Çamlık, Koruluk, Büyük ve Küçük Balkaya, Karadağ,
Mercan tepe, Emeksiz, Konaş Sağlam su, Unluk ve Bal tepedir.
Gölyaka 17 Ağustos Körfez depreminde en fazla hasar gören yerlerden biri
olmuştur. 12 Kasım Düzce Depreminde de İlçe büyük hasar görmüştür. Her iki depremde
de toplam 106 kişi hayatını kaybetmiş ve 317 kişi yaralanmıştır.
Depremlerin ardından Aralık 1999’da Düzce’nin İl olması nedeniyle Gölyaka,
Düzce’ye bağlanmıştır.
6
ÇEVRE DURUM RAPORU
5- Gümüşova
İlçe Düzce İline 18 km. mesafede olup Düzce ovasının bitişiğindedir. Düzce’nin
güneybatısında yer almaktadır. Gümüş ova İlçesinin yüzölçümü 9.000 hektar, rakımı ise
128’dir.
Bölge bitki örtüsü bakımından zengindir. Avlanmanın serbest olduğu dönemlerde
İlçeden geçen Melen Çayı’nda balık avcılığı yapılmaktadır. İlçe fındık, çay, kayın ve ceviz
gibi Karadeniz iklimine has bitki dokusuna sahiptir.
Gümüşova İlçesi 1321 yılında Osman Bey’in silah arkadaşı Konuralp Gazi
tarafından Düzce ve Üskübü ile birlikte fethedilmiştir. 1987 yılında Cumayeri ile birleşerek
Cumaova ilçesi adını almıştır. 1993 tarihinde Cumayeri’nden ayrılarak Gümüşova adı
altında yeni ve müstakil bir ilçe haline gelmiştir. Gümüşova, Aralık 1999 tarihinde İl
olmasıyla Düzce’ye bağlandı.
6- Kaynaşlı
Kaynaşlı, İstanbul - Ankara yolu üzerinde, Bolu Dağı’nın Düzce Ovası’yla
birleştiği boğazda kurulmuştur. İlçe doğu ve güneyden Bolu İli, Batıdan Düzce İli ve
kuzeyden Yığılca İlçesiyle komşudur.
İlçenin yüzölçümü 17.374 Ha olup, İl merkezine uzaklığı15 km. uzaklıktadır.
Kaynaşlı Düzce’nin bir bucağı iken Aralık 1999 tarihinde Düzce’nin İl olması
hakkındaki Kararnameyle birlikte İlçe yapılmış ve Düzce’ye bağlanmıştır.
12 Kasım 1999 da meydana gelen Düzce depreminde Kaynaşlı yerle bir olmuştur.
Uzun fay kırıklarının ve çatlaklarının oluştuğu ilçede 313 kişi hayatını kaybetmiş, 544 kişi
de yaralanmıştır. Şehirde bulunan binaların % 90’ından fazlası hasar almıştır.
Kaynaşlı ekonomisi büyük ölçüde sanayiye dayalıdır. Bunun yanına nakliyecilik ve
yıllık ortalama 50.000 tonu bulan fındık üretimi de İlçe ekonomisinde önde gelen sektör
olmaktadır.
7- Yığılca
Yığılca, batıdan Düzce ili ve Akçakoca ilçesi, güneyden Kaynaşlı İlçesi ve Bolu İli
ile çevrili bulunmaktadır.
İlçenin yüzölçümü 64.100 Ha olup, İl merkezine uzaklığı 33 km’dir.
Düzce’nin Yığılca ilçesi, Düzce ve komşu İlçe Akçakoca ile birlikte 1321 - 1323
yılları arasında Osmanlı hakimiyetine girmiştir. Yörede Orhan ismini taşıyan bir dağ bir
camii ayrıca Redifler isminde bir köyün varlığı bu tahmini doğrulamaktadır. Çünkü Orhan
Gazi’nin küçük ordu kuvvetlerine REDİF isminin verildiği bilinmektedir. Aralık 1999
tarihinde Düzce’nin il olması dolayısıyla Yığılca, Düzce’nin ilçesi olmuştur.
İlçenin iklimi Batı Karadeniz iklimini andıran ılıman bir iklimdir. Yığılca ilçesi,
Düzce Ovası’nı sulayan Hasanlar Barajı Gölü’ne dökülen Melendere Çayı’nın yukarı
7
ÇEVRE DURUM RAPORU
havzasında yer alır. Bu biçimi ile uzun bir “U” görünümünde olan havza oldukça dağlık ve
sarptır. Havzayı çevreleyen belli başlı tepeler; Yaylacık Tepe, Köybaşı Tepe, Kızıltepe,
Sarıkaya Tepe, Bacaklıyayla, Aktaş Sırtları, Kiriş Tepe, Geymen Tepe, İğne kiriş Tepe ve
Kırıksapağı Tepe’dir.
İlçe akarsu yönünden oldukça zengindir. Doğudan batıya doğru uzanan Melen
Çayı, Kuzeyden ve Güneyden zengin derelerle beslenir. Önemli dereler, Karadere, Aksu
deresi, İncirli deresi, Hacı Deresi, Mahyaderesi, Karakaş deresi, Naşlar deresi ve İğnelere
deresidir. İlçe sınırları içinde Hasanlar Barajı da yer alır. Yığılca’da buğday, arpa, mısır,
çavdar ve fındık başlıca tarım ürünleridir.
A. 3. İlin Coğrafik Durumu
Düzce ili 400 37’ ile 410 07’ kuzey enlemleri ve 300 49’ ile 310 50’ doğu
boylamları arasında yer alan, 2593 km2 genişliğinde bir Batı Karadeniz Bölgesi ilidir.
Genişliği Türkiye yüzölçümünün (783.577 km2) binde 33’ü kadardır. Doğusunda
Zonguldak ve Bolu, güneyinde yine Bolu, batısında ise Sakarya illeri ile komşudur (Şekil
A.5 ve A.6). Kuzeyinde Karadeniz vardır ve kıyı uzunluğu 30 km’dir.
İlçelerin İl merkezine ve birbirlerine olan karayolu uzaklıkları Tablo A.1’de
verilmiştir. Bu tabloda verilen yollar asfalt yollardır. Beldelerin İl merkezine olan
karayolu uzaklıkları da Tablo.A.2’de görülmektedir. Boğaziçi ve Konuralp beldeleri
Düzce-Akçakoca karayolunun üzerinde bulunmaktadır.
Konumu
Şekil A.5: Türkiye İller Haritasında Düzce’nin Şekil A.6: Türkiye Genelleştirilmiş Fiziki Haritasında
Düzce İlinin Yeri (küçük daire, meteor.gov.tr).
Tablo A.1: Düzce Merkez İlçe ile Diğer İlçeler Arasındaki
Karayolu Uzunlukları -km
Düzce
33
Akçakoca
20
54
Cumayeri
15
49
15
Çilimli
18
51
21
15
Gölyaka
22
55
5
15
20 Gümüşova
15
48
36
30
35 35
Kaynaşlı
36
63
54
48
53 56
51
Yığılca
Kaynak: Karayolları 41. Şube Şefliği, 200.
Tablo A.2: Düzce İli Belde Merkezleri ile,
Bağlı Oldukları İlçe Merkezleri ve İl
Merkezi Arasındaki Karayolu Uzunlukları
–km
Beldeler-Düzce
Beyköy – DÜZCE
Boğaziçi – DÜZCE
Konuralp – DÜZCE
Kaynak: Uçkun,E., 2001.
8
Uzaklık
6
12
8
ÇEVRE DURUM RAPORU
Şekil A.7: Düzce ve Yakın Çevresinin Karayolları Haritası (KGM., 2001)..
Şekil A.7’de kalın kırmızı otoyol, kalın çift mavi bölünmüş Devlet yolu, kalın mavi
Devlet yolu, ince mavi il yolu. Noktalı siyah çizgi Düzce il sınırını göstermektedir.
A.4. İlin Topoğrafyası ve Jeomorfolojik Durumu
Dağlar: İl topraklarının yaklaşık %61’ini kaplayan dağlar kuzeyden güneye ve
batıdan doğuya giderek yükselirler. Batıda da kıyıya paralelliklerini yitirerek
seyrekleşirler. Bu sıradağlar arasında vadiler ve ovalar girer. Karadeniz kıyı dağlarının batı
kesiminde yer alan düzce İli’nin % 86 sına karşılık gelen yaklaşık 2.200 km2 ‘si dağlık ve
engebeliktir. Dağlar bir çok yerde derin vadilerle yarılmıştır.
Düzce Ovası’nın güneyinde Elmacık dağlarının kuzey kesimi, doğusunda da Bolu
dağlarının kuzeybatı kesimi Düzce İli sınırları içinde kalır. Elmacık dağları üzerinde
yaylaların da yer aldığı doğu-batı yönünde uzanan dorukta, Kardüz yaylasında 1.830 m
rakımlı tepe İl’ in en yüksek noktasıdır. 1700 rakımlı Erenler tepe,1699 rakımlı Mercan
tepe ve 1368 rakımlı Yanık tepe İl’in diğer yüksek noktalarıdır. Bu zirvelerle rakımı 150
metre civarında olan ova arasındaki 4-5 km’lik kısa mesafelerde, yamaç eğimleri büyüktür.
Elmacık dağının kuzeyinde Düzce fayı; güneyinde Kuzey Anadolu fayı yer almaktadır.
Düzce Ovası ile Akçakoca arasında Kaplandede ve Orhan dağları yer almaktadır.
Bu dağlarda en yüksek nokta 1.169 m ile Kaplandede tepedir. Bu yüksekliklerden kuzeye
doğru arazi orta dereceli bir eğimle alçalarak denize ulaşır.
9
ÇEVRE DURUM RAPORU
Gölyaka, Gümüşova ve Cumayeri ilçelerinin batısı ile Sakarya ovası arasında
rakımı daha düşük engebeler bulunur. Gölyaka’ nın 8 km. batısındaki 943 rakımlı
Muhapdede tepesi bu kesimdeki en yüksek noktadır. Gümüşova batısındaki yükseltilerde
rakımlar 500 m.’ nin altında kalır.
Bolu dağlarının Düzce İli sınırları içinde kalan kesiminde Düzce’nin 24 km
doğusundaki Karadikmen tepe 1388 m, bu tepenin 13 km kuzeydoğusundaki Tüllükiriş
tepe ise 1657 metre rakımlıdır. Karadikmen tepeden kuzeye doğru gidildiğinde Yığılca’nın
da bulunduğu Küçük Melen vadisine inilir. Yığılca’da vadi rakımı 330 m’ dir. Bolu dağları
daha tatlı eğimle, gittikçe alçalarak Nalbantlar-Sallar köyleri civarında ovayla birleşir.
İl topraklarının yaklaşık % 61’ini kaplayan dağlar kuzeyden güneye ve batıdan
doğuya giderek yükselirler. Batıda da kıyıya paralelliklerini yitirerek seyrekleşirler. Bu
sıradağlar arasında vadiler ve ovalar girer.
Platolar ve Yaylalar
Düzce etrafı dağlarla çevrili bir ovada kurulduğundan, büyüleyici doğa güzellikleri,
temiz havası, kamping ve doğa yürüyüşü yapma imkanlarını sağlamaları açısından birer
turizm merkezi haline gelen yaylalar yönünden oldukça zengindir.
Çiçekli, Kocayayla, Şehirli yayla, Odayeri, Torkul, Derinoba, Kelik, Topuk,
Kütüklü, Pakı, Mantarlı, Sakarca, Oflu, Eğreltilik, Kardüz, Pürenli ve Abaza yayla başlıca
yaylalardır.
Ayrıca, içinde anıt ağaçları barındıran, 500 m. boyunca 3 adet şelale ve 5 adet cadı
kazanları bulunan, Orman Bakanlığı tarafından tabiat anıtı olarak tescil edilen Samandere
Şelalesi, Düzce’ye 25 km. uzaklıktadır.
Ovalar
Düzce ovası
İlin batısında yer alan bir havza olup, yükseltisi deniz seviyesinden itibaren 112 m.
dir. Ova yüzeyi 4 ncü zaman alüvyonları ile kaplı bir göl tabanıdır. Kuzeyden Kaplan Dede
ve Orhan, güneyden ise Kerem Ali, Elmacık ve Abant Dağları ile çevrili olan ovanın doğu
– batı uzunluğu 25 - 30 km, kuzey güney genişliği 15 - 16 km olup Bolu Ovasından 50.600
metrelik Bolu Dağı eşiği ile ayrılır.
Ova, daha humuslu ve verimli olduğu gibi Akdeniz iklimi etkisi altındadır. Sakarya
ovasından sonra ilin en verimli ovasını oluşturur. Bol yağış ve Melen Vadisi üzerinden
Karadeniz’in ılımlı etkisi ile geniş alanlarda fındıklıklar yayılır. Kaliteli tütün, ayrıca çok
çeşitli sebze ve meyveler yetiştirilir. Karadeniz’e dökülen Melen Deresi, Hasanlar Barajı
ve sulama kanalları sayesinde yapılan sulamalı tarım, verimi geniş ölçüde arttırmıştır. Bu
nedenle ova oldukça sık nüfus almıştır. Sakarya ve Hendek yakınlarında başlayan ova,
Bolu Dağı eteklerine kadar daralarak ve yükselerek devam eder.
10
ÇEVRE DURUM RAPORU
Göller
Efteni Gölü
Düzce’nin 14 km güneybatısında Hamamüstü Köyü çevresindedir. Denizden
yüksekliği 118 metredir. Doğudan Küçük Melen ve Uğur Suyu ile güneyden Aksu,
Beyköy, Kürtler, Hamamüstü, Kalyoncu ve Yeniköy Dereleriyle beslenir. Alanı sular
çekildiği zaman 5 km2 ye düştüğü gibi taşkınlar zamanında da 25 km2 ye kadar
ulaşmaktadır. En derin yeri 8 metredir. Gölde DSİ tarafından kurutma çalışmaları
yapılmaktadır. 1992 yılında Orman Bakanlığınca “ Yaban Hayatı Koruma Alanı” olarak
tescil edilmiştir.
Hasanlar Baraj Gölü
Küçük Melen suyu üzerinde kurulan baraj Düzce Ovası’nın sulanması amacıyla
kurulmuş olup, enerji üretimi de yapılmaktadır. Yıllık enerji üretimi 40 Gwh ve 9,4 Mw
kurulu güçte HES dir. Baraj Düzce - Yığılca yolu üzerinde yer almaktadır. Su seviyesi
yükseldiği zaman 43 km2 ye yaklaşan alanı ile bu göl göllerin en büyüğünü teşkil eder.
Akarsular
Efteni Havzası Suları
Bu havza bütünüyle il sınırları içerisinde yer alan küçük bir havza olup aşağıdaki
akarsulardan oluşur.
Büyük Melen
Efteni Gölü’nün kuzeybatısından çıkan akarsu, gölün sularını Karadenize boşaltır.
Güney Kuzey doğrultusunda akar. En yüksek akım170 m3/sn (Nisan), en az akım 8 m3/sn
(Ağustos)’dir.
Küçük Melen
Baba Dağı eteklerinden doğup, Yığılca İlçesi’nin içinden geçerek sularını Hasanlar
Barajına döker. Barajı oluşturan e önemli akarsu olan Küçük Melen’de en yüksek akım 230
m3/sn (Nisan), en düşük akım 2,3 m3/sn (Ağustos)’dir. Beslenme alanı 250 km2’dir.
Aksu
Düzce’nin güneyindeki dağlardan çıkar, belirli bir kaynağı yoktur. Önce, batıya
doğru akar, sonra doğuya kıvrılarak Efteni Gölü’ne dökülür. En yüksek akım 175 m3/sn
(haziran), en düşük akım ise 0,95 m3/sn (ocak)’dır. Beslenme alanı 281 km2’dir.
Asar Suyu
Bolu Dağları’nın kuzeybatısından doğar, yan derler ve küçük kaynaklarla
beslenerek Düzce İli’nin güneyinden geçip, Küçük Melen’e karışıp Efteni Gölü’ne
11
ÇEVRE DURUM RAPORU
dökülür. Doğu- Batı doğrultusunda akan Asar Suyu’nun en yüksek akımı 130 m3/sn (mart),
en düşük akımı ise 0,35m3/sn (eylül)’dir. Beslenme alanı 180 km2dir.
Uğur Suyu
Keremali Dağları’ndan doğar. Belirli bir kaynağı yoktur. Yan dereler ve akarsu
selciklerini toplayıp Uğur Suyu, doğu-batı doğrultusunda ilerler, Asar Suyu’nun güneyinde
ona paralel olarak akar ve Efteni Gölü’ne dökülür. En yüksek akım haziran, en az akım ise
ekim ayındadır. Beslenme alanı 285 km2dir.
Denizler
İlimizin Batı Karadeniz’e kıyısı olan tek ilçesi Akçakoca’dır. İlçenin 35 km
uzunluğundaki kıyı şeridinde yer alan geniş ve kaliteli kumsalı, berrak ve temiz denizi
ilimizi aranan merkez haline getirmektedir.
Şekil A.8: Düzce Havzası ve Yakın Çevresinin Uygulamalı Jeomorfoloji Haritası
Düzce Havzası veya ovasının, oluşumunun gereği, asıl yapısı kum-silt-kildir.
Kumlu ve killi seviyeler sıkça tekrarlanır (Şekil A.9 ) ve bunları yer altı verileri
kullanılarak haritalamak çok güçtür. Deprem sonrasında kumlu zemin üzerindeki binalar
“sıvılaşma” olayına, killi zeminlerdeki ise “taşıma kapasitesi yenilmesi” olayına bağlı
olarak yıkılmışlardır. Bu nedenle, örneğin aynı sokak veya caddedeki binalar ayrı şekilde
hasar görmüştür. Düzce Havzası’nda depremden zarar görmeyen yerleşim yerleri, ya temel
kayalar üzerine, ya da havza kenarındaki eski alüvyal tortullar üzerine kurulu olanlardır.
Depremden zarar gören görmeyen yerlerin karşılaştırılmasından hemen ortaya çıkan
gerçek, yeni yerleşmeler için alüvyondan ve/veya ova içi düzlüklerden mümkün olduğunca
12
ÇEVRE DURUM RAPORU
kaçınmak gerektiğidir. Usulüne uygun biçimde kat adedi, temel tipi seçimi ve yapı
malzemesi kullanılması koşuluyla bu tür zeminlerde yerleşilebileceği ortadadır. Bununla
birlikte bu tür gevşek zeminler her zaman belirli bir oranda risklidir.
Yerleşim yerleri için en büyük tehlike ve tehdit doğal afetlerdir. Deprem, heyelan,
su baskınları başta gelir. Olası yerleşim alanları tespit edilirken bu üçlü tehditten uzak
yerlerin seçimine dikkat edilmiştir. Zaten depremden zarar gören yerlerin yeni yer ihtiyacı
da bundan doğmuştur. Ancak seçilen yerlerin güvenilirlik ölçütü havzadaki diğer yerlere
göredir. Örneğin Düzce Havzası bulunduğu yerin jeolojik yapısı gereği her zaman deprem
riski altındadır.
Önerilen yerlerin jeolojik ve jeoteknik özellikleri ile yapılacak inşaatın kalitesi
artırıldığında depremden gelecek zararı önemli ölçüde azaltacaktır.
Yerleşim yerlerinin tespitinde Bayındırlık ve İskan Bakanlığı’nca belirlemiş ve
kendi kurumlarında olan ölçütler bu çalışmada da göz önüne alınmıştır. Olası yerlerin
olabildiğince gerçek orman sınırlarının dışında kalmasına, özel mülkiyetten çok kamu sahasında
yer almasına, ulaşım ağına sahip olmasına dikkat edilmeye çalışılmıştır.
Yerleşme alanlarında, bilhassa uygulamaya geçildiğinde, karşılaşılan en önemli
güçlük arazi eğimidir. Seçilen yerlerin tüm jeolojik uygunluklarına karşın yüksek eğimli
olması şehircilik açısından önemli zorluklar getirecektir. Bu husus da diğer ölçütler kadar
dikkate alınmıştır. Seçilen alanlar genellikle topografik eğimi 60- 150 arasında olan
yerlerdir.
Yukarıdaki ölçütlere göre seçilen olası yerleşim yerlerinin bir olumlu sonucu, tarım
alanlarının korunmasına imkan vermesidir. Bu, öncelikle gözetilen bir husus olmamakla
beraber yararlı bir sonuç olduğu ortadadır.
İlimizde sanayi alanları tarım topraklarının bulunduğu ova üzerinde konumlanmış
durumdadır. Organize sanayi bölgeleri yer seçimi yapılırken verimli tarım alanlarının
dışında olmasına özen gösterilmiştir. Düzce ilinde planlamanın olmaması nedeniyle sanayi
dağınık şekildedir. D-100 Karayolu kenarında sanayileşme fazladır. Genel anlamıyla
sanayini yer seçimi uygun değildir.
A.5. Jeolojik Yapı ve Stratigrafi
Düzce çek-ayır (pull-apart) havzasında yer alan ve son 17 Ağustos 1999
depreminde önemli miktarda hasara uğrayan ilçe düzeyindeki yerleşim yerleri Düzce,
Gölyaka, Gümüşova, Çilimli ve Cumayeri’dir (Şekil A.4). Bunlar içinde en az hasar
Gümüşova’da, en fazlası Gölyaka’dadır. Aynı şekilde Düzce ilçe merkezi de önemli hasara
uğramıştır. Çilimli, depremi nispeten az hasarla atlatmıştır. Bu ilçelerin yerleştiği bölgeler
ve yakın civarının jeolojik özellikleri aşağıda açıklanacaktır. Ağır hasar gören yerlerin
(Cumayeri, Gölyaka, Düzce) ortak tarafı Geç Kuvaterner yaşlı Genç çökeller üzerine
yerleşmiş olmalarıdır (Şekil A.16, A.17 ).
Düzce (Merkez İlçe): Bölgenin en geniş yayılımlı ve en fazla nüfusa sahip ilçesidir.
Temel kayalardan uzak (en yakını 5 km) güneybatıya doğru 0.5-30 lik eğime sahip ovada
yerleşmiştir. İlçe merkezi halen akarsu kanal ve taşkın ovası çökel alanları (QAk ve QAt)
üzerinde bulunmakta ve genişlemektedir (Şekil A.8 -Jeomorfoloji Haritası). Bu kesimlerde
13
ÇEVRE DURUM RAPORU
Geç Pleyistosen tortul kalınlığı 175-225 m. arasındadır. Asarsu ve Melen Çayı şehrin
içinden geçer ve düzenlenmemiş kanal yerlerinde taşma yapar. Üzerinde yerleştiği litoloji
büyük ölçüde silt ve kil, daha az oranda kum ve çakıllardan oluşur. Düzce ilçe merkezi,
güneyindeki aktif kırık hattına (Düzce fayı) ~ 7 km mesafededir (Şekil A.17). Taşkın
ovasının, taşkından korunan bölgelerinde kalın bir toprak örtüsü gelişmiştir. Buralarda
yüzeyden itibaren su tablası derinliği 2,5-3,5 m. arasındadır ve güneye doğru gittikçe
sığlaşır. Bu düşük su tablası seviyesi büyük ölçüde kanal düzenlemeleri ve Melen Çayı’nın
2,5-4,0 m. arasında yatağına gömülmüş oluşu ile sonradan sağlanmıştır.
Gölyaka: Bu ilçe inceleme bölgesi ve/veya Düzce Havzası’nın güneybatısında, son
depremde kırılma gösteren aktif fayın üzerinde bulunmaktadır (Şekil A.17). Güneyindeki
temel kayalardan (Yığılca Üyesi volkanitleri) ~ 1 km, kuzeyindeki Çaycuma
Formasyonu’ndan ~ 1,5 km uzaklıkta akarsu egemen alüvyon yelpazesi ve gölsel çökel
bölgesinde (Qey) geniş alan kaplar. Üzerinde yerleştiği yerde litoloji çakıl, kum, silt, kildir.
Efteni Gölü tüm havzanın hem su toplama merkezi, hem de gittikçe derinleşen ve
genişleyen depolanma merkezidir (Şekil A.13). Bu nedenle göl civarında 260 m. olan
tortul kalınlığı gittikçe artma eğilimindedir. Aynı şekilde, tortulların alttan üste doğru tane
boyları incelme gösterir. Bu gelişimin devam etmesi ile Gölyaka ilçe merkezi jeolojik
gelecekte göl içinde kalacaktır.
Gölyaka ilçesinden geçen akarsu yatağı düzenlenmiş ve derinleştirilmiştir. Bu
nedenle yer altı su tablası 1,5-2,5 m. arasında bulunur.
Çilimli: Çilimli ilçe merkezi Düzce Havzası’nın kuzey kenarında, Çaycuma
Formasyonu içinde saplanmış göreceli eski bir alüvyon yelpazesinin üzerinde (QEy),
kısmen temel kayalar üzerinde oturmaktadır. Hemen önünde Çilimli Fayı uzanır (Şekil
A.17). Güncel akarsu yelpazeyi derince yarmış ve düşük bir rölyef yaratmıştır. Çilimli’nin
hemen kuzeyindeki heyelanların oluşumunda bu derin deşilmenin de rolü vardır. İlçenin
bulunduğu kesim ve kuzeyi fazlaca engebelidir. Ancak buradaki fayların (Çilimli Fayı
dahil) yakın dönemde bir aktivitesi izlenmemiştir.
Gümüşova: Düzce Havzası’nın batısında Yığılca Üyesi’nin volkanitleri breş ve
tüflerdir. Birimin üzerinde, topografyaya bağlı olarak 0,5-1,5 m. kalınlığında toprak örtüsü
gelişmiştir.
Cumayeri: İnceleme alanının en batı ucunda yer alır (Şekil A.4). Batıdan gelen
mevsimlik bir akarsuyun Melen Çayı’na ulaştığı yerde yerleşmiştir. Üzerine oturduğu
litoloji QEy ve QAt ile ayrılan genç çökellerdir (Şekil A.13). Temel kayalar (Yığılca üyesi)
kuzeyden 1 km, güney batıdan 2 km. mesafede bulunur. Alüvyal kökenli tortul kalınlığı
100-130 m. arasında tahmin edilmektedir. Egemen litoloji ince kum-silt ve kildir. Melen
Çayı’nın menderesli akışı hem drenajı hem de yöredeki tortul tipini (ince kum-silt-kil)
belirlemiştir.
14
ÇEVRE DURUM RAPORU
Şekil A.9: Düzce Havzası Jeoloji Haritası
15
Şekil A.10: Çalışma Alanının Genelleştirilmiş Dikme Kesiti
16
ÇEVRE DURUM RAPORU
ÇEVRE DURUM RAPORU
Şekil A.11. Yerleşim İçin Alternatif Alanlar ve Yakın Civarının Jeoloji Haritası, 2004
17
ÇEVRE DURUM RAPORU
Şekil A.12: Düzce Ovası ve Yakın Çevresinin Uydu Görüntüsü. Kısaltmalar: cy- Cumayeri, çl- Çilimli, gy- Gölyaka,
gm-Gümüşova, ky- Kaynaşkı, kkn- Düzce kalıcı konutlar (1999 sonrasında kaydedilen bu görüntü TÜBİTAK/MAM’dan
sağlanmış, üst yazılar eklenmiştir).
Açıklanmasında yarar görülen bir başka jeolojik oluşum da mağaralardır. Yığılca
ilçesinin güneybatısında Sarıkaya ve Aksu köyleri arasındaki bölgede yer alan Sarıkaya ve
Aksu mağaraları Üst Kretase-Paleosen yaşlı, bol çatlaklı ve erimeye uygun (karstik)
kireçtaşları içinde, belirgin bir fay hattı üzerinde gelişmişlerdir. Belirtilen mağaralar aynı
yeraltı drenaj sisteminin uç noktalarını (düden ve kaynak çıkışı) oluşturmaktadırlar. Sarıkaya
düdeni büyük bir çöküntü dolininin tabanında yer alır. Ana galeri uzunluğu 510 m, girişle
son noktası arasında -152 m. kot farkı var. Sarkıt, dikit, sütun, damlataş havuzu, duvar ve
perde damlataşları var. Mağarada belirgin akışı olan ve şelaleler oluşturan yeraltı deresi ve
çok sayıda göl vardır. Sarıkaya mağarasının kuş uçuşu 700 metre kuzeybatısında bulunan
Aksu mağarasının girişi Sarıkaya’ya girişi 310 m aşağıdadır, Kuzeybatı-güneydoğu yönlü
belirgin bir fay üzerinde gelişen bu mağaranın toplam uzunluğu 896 m ve son noktası girişe
göre +119 m yukardadır. İçinde değişik büyüklükte çok sayıda salon ve göller bulunan
mağaradaki yer altı deresi, yüksekliği 5-10 metre arasında değişen 3 şelale oluşmuştur.
Görünümler son derece güzel, her türden damlataş ile kaplıdır. Aksu mağarasından çıkan su,
borulara alınarak alabalık çiftliğine ve yakında bulunan evlere kullanım suyu amaçlı
verilmektedir.
18
Bu iki mağara ve yakın çevresi turizm amaçlı
özelliklerine ve konuma sahiptirler.
ÇEVRE DURUM RAPORU
kullanım için uygun gelişim
Bir başka mağara da Akçakoca’ya 7 km uzaklıkta, eski Düzce yolu üzerinde Fakıllı
köyündeki Fakıllı mağarasıdır. Mağara içinde oluşan sarkıt ve dikitler mağara içine giren
çocuklar tarafından bilinçsizce kırılmış, tahrip edilmiştir. Korunması, ziyaret için
düzenlenmesi ve tanıtılması durumunda turistik potansiyeli olan bir jeolojik oluşumdur
(Okan, 1997).
Şekil A.13’deki haritaya göre Düzce ilinde başlıca kaya türleri ve bunların arazideki
dağılımları Tablo A.3’ deki simgelerde açıklanmıştır. Burada vurgulanması gereken iki
önemli nokta Düzce ovasının kalın ve gevşek alüvyonlarla dolu ve ovanın güney kenarının
büyük depremler üreten Düzce fayı ile sınırlı olmasıdır.
Şekil A.13: Düzce Ovası ve Yakın Çevresinin Kaya Türü Haritası. Simgelerin açıklaması Tablo A.4’de yer
almaktadır (Özmen, 2000).
19
ÇEVRE DURUM RAPORU
Tablo A.3. Şekil A.13’ deki Jeolojik Harita Simgelerinin Açıklaması
Simge
Q
Simge
PTrç
Açıklama
Permo-Triiyas Çakraz formasyonu; Çakıltaşı,
kumtaşı, çamurtaşı.
zayıf
DCy
Devoniyen-Karbonifer Yılanlı formasyonu;
Dolomitik kireçtaşı ve dolomit.
Tç, Tçy Tersiyer Çaycuma formasyonu (Tç) ve Yığılca üyesi
(Tçy);
Kumtaşı-konglomera-marn-tüfit
(volkanik
kumtaşı).
ODe
Ordovisiyen-Devoniyen Ereğli formasyonu;
Kireçtaşı ara seviyeli şeyl ve kumtaşı
Kretase Akveren formasyonu; Kiltaşı, silttaşı
araseviyeli killi kireçtaşı-marn ve resifal kireçtaşı.
Ok
Ordovisiyen Kurtköy formasyonu; Çamurtaşı,
silttaşı, çakıltaşı araseviyeli kumtaşı.
Kretase Yemişliçay formasyonu; Volkanik kumtaşı,
kiltaşı, aglomera, andeziitik-bazaltik lav, tüfit ve
mikritik kireçtaşı.
Oko
Ordovisiyen Kocatöngel formasyonu;
Kumtaşı araseviyeli silisli çamurtaşı.
PlQk
KTa
Ky
Açıklama
Pleyistosen-Holocen; taşlaşmamış çökeller.
Pliyo-Kuvaterner Karapürçek formasyonu;
tutturulmuş çakıltaşı, kumtaşı, çamurtaşı.
Kaynak ; Özmen, 2000
A. 5.1. Metamorfizma ve Mağmatizma :
Prekambriyen
Metagranitoydler: Tipik olarak inceleme alanının hemen güneybatısında Efteni Gölü
ile Çapayakbey Köyü arasında yüzeyler. Burada Kuvarterner tortulları ile dokanağı Düzce
fayı (Şaroğlu vd. 1992) oluşturur. Ayrıca harita alanının kuzeybatısında, Hızardede ve
Düverdüzü köyleri yakınlarında ince dilim halinde gözlenir. Bu yüzleklerin litoloisi fazlaca
altere olmuş yer yer şistozite gösteren granit, granodiyorittir. Bazı bölgelerde yeşil renkli
Amfibolit ve metavolkanitler kapsar birim daha doğuda Bolu ve Yedigöller bölgesinde burada
olduğundan çok çeşitli litolojidedir ve Yedigöller formasyonu adıyla tanıtılmıştır. Üzerine
gelen birimlere göre Prekambriyen olarak yaşlandırılır (Aydın vd. 1987). Bu metamorfizma
izleri taşıyan kristalin kayalar Bolu civarında Karadere metamorfitleri olarak da
adlandırılmaktadır (Şekil A.9) (Cerit 1990; Cerit ve Baysal 1999).
Paleoziyik
Kocatöngel Formasyonu: İnceleme alanı kuzeyinde, Karacaören-Gürcühüseyinağa
köyleri arasında Bolu Masifi temel kayalar üzerine uyumsuz olarak izlenir (Şekil A.9). Koyu
yeşil gri renklerde, orta-kalın tabakalı, yer yer laminalı silttaşı ve şeylerden oluşur. Ara
tabakalar halinde kumtaşı düzeyleri bulundurur. Bunlar çoğunlukla silis çimentoludur. Ayrıca
şeyl düzeylerinde silisleşme yaygındır. Üzerine gelen birimlere göre Erken Ordovosoyen
yaşındadır. (Emre vd. 1999).
Kurtköy Formasyonu: inceleme alanının en doğusunda Kaynaşlı civarında
yüzeylenir (Şekil A.9). Kırmızı, mor ve alacalı renkli olan birimin bu yöredeki litolojisi
seyrek konglomera düzeyleri içeren kumtaşıdır. Kumtaşları orta-kaba taneli yer yer silis
çimentolu, orta-kalın tabakalıdır. Erkan Ordovisiyen yaşlıdır. Fosil bulunamamış olup, yaş
göreli stratigrafiye dayanmaktadır (Şekil A.10).
20
ÇEVRE DURUM RAPORU
Ereğli Formasyonu: İnceleme alanının batısında, Bolu dağı tüneli girişinin kuzeyinde
sınırlı alanda yüzeylenir (Şekil A.9). Kumtaşı-şeyl-kireçtaşı ardalanmasından oluşan litolojiye
sahiptir. Harita alanında kalan kısımda fazlaca silisleşme gösterir ve yer yer silisli şeyl niteliği
kazanmıştır. Stratigrafik olarak alt düzeylerde gri, siyah, yeşil renklerde ve ince-orta tabakalı
iken üst seviyelerde yeşil renkli, laminalı şeyllere dönüşür. Kütle hareketleri bakımından
göreceli olarak sağlam, duraylı bir birimdir. Harita alanında, altındaki ve üstündeki birimlerle
tektonik dokunaklıdır. Fosil verilerine göre Ordovisiyen-Alt Devoniyen yaşında (Şekil A.10).
Sığ denizel kökenli oluşuklardır.
Yılanlı Formasyonu: İnceleme alanının kuzeydoğusunda, çok sınırlı alanda gözlenir
(Şekil A.9 ve A.10). Koyu-gri, yer yer beyaz renkli olan birim dolomitik kireçtaşı ve
dolomitten oluşur. Alttan ve üstten tektonik dokanaklarla sınırlanmaktadır. Yaşı genç
Devoniyen- Erken Karbonfer’dir.
Mesozoyik
Çakraz Formasyonu: İnceleme alanının doğusunda, Ereğli formasyonu ile dokanakta
görülür (Şekil A.9). Harita alanı dışında doğuya doğru geniş yayılımı vardır. Tip yerinde
morumsu kırmızı renkte orta-sıkı tutturulmuş çakıltaşı-kumtaşı-çamurtaşı ardalanmasından
oluşur. Çamurtaşları ince-orta tabakalıdır. Bazı düzeylerde tümüyle çapraz tabakalı kumtaşı
litolojisindedir. Fosil kapsamaz. Altındaki ve üstündeki birimlere göre yaşı Üst Premiyen-Alt
Triyas olup, büyük olasılıkla karasal ortam ürünleridir. Kalın çapraz tabakalı kumtaşı
seviyelerinin eoliyen kökenli olduğu düşünülmektedir.
İnceleme alanında kalan ve Aydın vd. (1987) tarafından bu isim altında haritalanan
yüzlekler metamorfizma izleri taşırlar. Yer yer dilimlenmiş, zayıf derecede şistleşme
gösterirler. Egemen litoloji mor renkli kumtaşlarıdır. Heyelan potansiyeli taşımayan sağlam
zeminler teşkil ederler. Bu özellikleriyle Kurucaşile-Çakraz yöresindeki tip litolojisinden
oldukça farklılık göterir. Metamorfizma izleri taşımasında önemlidir.
Yemişliçay Formasyonu: İnceleme alanının kuzeydoğusunda, Yılanlı formasyonu ile
birlikte sınırlı yayılımlı olarak bulunur (Şekil A.9). Karışık bir litolojisi vardır. Alt düzeylerde
gri-yeşil, sarı kahverenkli, ince-orta tabakalı volkanik kumtaşları egemendir. Bunlar kiltaşı,
aglomera, tüf, tüf,t ile bölünür. Orta ve üst düzeylerine doğru istife kırmızı-pembe renkli
mikritik kireçtaşı bolca katılır. Genel olarak sedimenter seviyelerin katıldığı tüf, tüfit,
aglomera egemen volkanotortul bir istiftir. Bu volkanikler kaba bakışla Eosen volkanitleriyle
benzeşirse de istif düzenliliği ve pelajik kireçtaşlarının varlığı ile onlardan ayrılır. İnceleme
alanının kuzeyinde Andezit-Bazalt lavları da kapsar. Birimin yaşı Turoniyen-Kampaniyen’dir.
Saha dağılımı içinde alttaki ve üstteki birimlerle uyumsuz çoğu yerde tektonik ilişki içinde
görülür. Bu kesimlerde melanj karakteri kazanmıştır.
Akveren Formasyonu: İnceleme alanının güneydoğusunda, Çapayakbey ile Kaynaşlı
arasında kuzeydoğuda Domuzgölü tepe yöresinde yüzeyler (Şekil A.9 ve A.11). Aslında batı
Karadeniz bölgesinin en geniş yayılımlı birimidir. Stratigrafik olarak alt düzeylerinde
kumtaşı, çakıltaşı ve kırıntılı Kireçtaşı tabakalarının ardalanması şeklinde bir litoloji izleneen
birim üstlere doğru kumtaşı ara seviyeleri içeren killi kireçtaşı-marn litolojisine dönüşür.
Alterasyona göre sarı, beyaz, yeşil yer yer kırmızı renklidir. En üst seviyelerinde masif
görünüşlü, gri-beyaz renkli resifal kireçtaşlarını bulundurur. Tip yerinde altındaki ve
üstündeki birimlerle uyumlu olan birim Geç Kretase-Paleosen yaşlıdır (Aydın vd.1987).
21
ÇEVRE DURUM RAPORU
İnceleme bölgesindeki yüzlekler ekseri killi kireçtaşı-marn ardalanması şeklinde olup
Paleozoik kayalar üzerinde gözlenir (Şekil A.9). Yer yer fazlaca kıvrımlı birimin kumtaşı ve
marn ardalanmalı seviyelerinde düzlemsel kaymalar izlenir. Kireçtaşı seviyeleri ise erime
boşlukludur. Çalışma alanı içerisinde heyelan teşkil ettiği izlenememiştir.
Senozoyik
Çaycuma Formasyonu: İnceleme alanının kuzeyi ve batısında iyi gözlenen bu
formasyon orta-katı Karadeniz bölgesinin en yaygın birimidir. Melendere ve Kusuri
Formasyonu adları ile de tanınmaktadır (Gümüş 1982; Aydın vd. 1987; Cerit 1990). Kumtaşıkonglomera-marn-tüfit (volkanik kumtaşı) ardalanmasından oluşan bir litolojisi vardır.
Kumtaşları bazı yerlerde iyi bazı yerlerde kötü tutturulmuştur. Ardalanma düzenli olmayıp
yerel olarak kumtaşı, marn veya volkanitlerin egemenliği dikkat çeker.bazı yerlerde
volkanitler aglomera, lav, tüf, tüfit olarak görülür ve geniş örtüler teşkil ederler. Bunlar zayıf
birim olarak haritalanmıştır (Şekil A.9 ve A.11). Sarı, gri, yeşil renklerde, çoğunlukla gri-yeşil
olarak bulunurlar. Alterasyona ve aşınmaya karşı dirençsizlikleri derin vadilerin gelişmesine
imkan vermiştir. Sık heyelanlıdır. Birim, üzerlediği Akveren formasyonu ile uyumlu, bazı
bölgelerde geçişli gözükür (Yergök vd. 1987). Erken-orta Eosen yaştadır. İçindeki geniş
yayılımlı volkanitler Yığılca üyesi olarak sayılır.
Yığılca Üyesi: Çaycuma formasyonu içindeki volkanik kumtaşları bazı bölgelerde
tümüyle volkanitlere dönüşür. İnceleme alanının güneyi ve batısı ve kuzeydoğusu bu
kayaçlarla örtülmektedir (Şekiİ A.9 ve A.11). Başlıca volkanik kumtaşı, tüf, tüfit, andezitbazaltik lavlar veya volkanik breşlerden oluşan birimin rengi koyu gri-kahverengimsi griden
açık yeşile kadar değişir. Volkanik breşlerin saha konumu düzensizdir ve çoğunlukla masif
görünüşlüdürler. Yer yer dayklar izlenir. Yüzey alterasyonu fazlaca gelişmiş ancak oldukça
sağlam zemin özelliklerine sahiptir. İçinde bulunduğu Çaycuma formasyonunun alt düzeyleri
ile yanal geçişlidir. Erken-Orta Eosen yaşlıdır (Emre vd. 1999).
Karapürçek Formasyonu: İnceleme alanının doğusunda, temel kayaların önünde
etek düzlükleri teşkil edecek şekilde bulunur (Şekil A.9 ve A.11 ). Ayrıca güneyde Efteni
Gölü ile Beyköyü arasında fay ile ötelenmiş sırtlar şeklinde gözlenir. Birimin litolojisi, yamaç
molozu ve alüvyon yelpazesi çökellerinin karışımından oluşmuş gevşek tutturulmuş
konglomera-kumtaşı-çamurtaşı karışımıdır. Konglomeralar yer yer breşik ve merceksi
düzeyler halindedir. Kumtaşı-çamurtaşı baskın tortullardır. Rengi kaynak kayalara ve kısmen
alterasyona bağlı olarak sarımsı kırmızı, açık kahverenkli ve alacalıdır. Kendinden daha yaşlı
tüm kayaçları açısal uyumsuzlukla örterler. Yaşı deneştirme ile Pliyo-Kuvaterner olarak
önerilen Adapazarı ve Bolu havzalarında yaygın olan Örencik formasyonu ile
karşılaştırılabilir. Karapürçek Formasyonunun Erken Kuvarterner yaşında olduğu mikro
memeli faunasına dayalı olarak ortaya konulmuştur (Emre vd. 1999). Formasyonun saha
konumu ve litolojik özellikleri Pliyo-Kuvaterner havzalarının kenar tortulları (alüvyon
yelpazesi, talus, koni) olduğunu göstermektedir. Düzce Havzası taban dolgusunun alt
bölümünü olasılıkla bu formasyon oluşturmaktadır.
Kuvaterner
Genç Çökeller: Düzce Havzası’nı dolduran tümü kırıntılı çökellerin (Geç PleyistosenHolosen), depolanma yerine bakmaksızın çakıl-kum-silt ve killerden oluştuğu görülür. Havza
kenarlarında çok az miktardaki döküntü veya yamaç molozunun dışında alüvyal ve gölsel
22
ÇEVRE DURUM RAPORU
alanlarda depolanmış oldukları dikkat çeker (Şekil A.9 ve A.11). Temel kayaların faylarla
yükseltilmiş morfolojisi ve havza içi drenaj düzeni bunu sağlamıştır. Havzanın güneyindeki
Efteni Gölü depolanma merkezini oluşturur. Kuzeydoğudan gelen Melen çayı bu göle dökülür
ve buradan tekrar dışarıya boşalır. Bunun dışında doğudan, batıdan ve kuzeyden gelen
mevsimlik sular birleşerek önce alüvyon yelpazeleri oluştururlar ve göl düzlüğüne ilerlerler.
Melen çayı ayağı hariç endoreik bir drenaj söz konusudur. Havza kenarındaki temel kayaların
fazlaca altere oluşu mevsimlik akarsuların bile çok fazla miktarda tortul taşımasına,
yelpazelerin hızlı büyümesine imkan vermiştir. Tortullar depolanma alanlarına göre
haritalanmıştır (Şekil A.11).
Düzce Havzası’ndaki tortul kalınlığı hakkındaki bilgiler sınırlı sayıda sondaja esas
itibariyle jeofizik verilere dayanır yaklaşık 260 metre olduğu sanılmaktadır. Havzanın jeolojik
evrimi içinde, depolanma alanları yanal yönde yer değiştirmiş, bu yüzden düşey istiflenme
farklılaşmıştır. Güney kenardaki fayın yanal hareketi ile birlikte düşey hareketinin olması
nedeniyle Efteni Gölünün gittikçe derinleştiği ve genişlediği sanılmaktadır. Olasılıkla, Melen
Çayı, havzanın ilk evrelerinde bugünkünden daha kuzeyden, kesintiye kuzeye doğru
ilerlemiştir. Daha yakın zamanda Efteni Gölü düzlüğü oluşmuş ve Melen’i kapmıştır. Bu
tahmini gelişime göre havza tortulları alttan üste doğru genel tane boyu küçülmesi içindedir .
Bunun yakın dönem örneği güncel göl düzlüğü ve taşkın ovası tortullarının kanal-yatak
tortullarını örtmesi gösterilebilir. Bu sebeple havzanın çoğu yerinde, yüzeye yakın 1-1,5 m’lik
silt-kil örtüsü kaldırılarak altındaki çakıllı kumlar ocak olarak işletilmektedir. Havza
güneyinde eski dönem yelpazelerinin 8-12 metre yüksekte ve burunlarının aşındırılmış olması
bu jeolojik evrim yorumunun delilidir.
Düzce Havzası, zemin sıvılaşmasına imkan veren tortul yapısı ile kötü bir yerleşim
alanı olmakla beraber sedimantasyon-tektonik ilişkileri açısından çok ilginç bir örnektir.
Sismik kesitler ve sondajlarla daha ayrıntılı incelenmesi yararlı olacaktır. Bu tür veriler istif
düzeni gelişimini daha açık ortaya koyar. Ayrıca alüvyonun yatay ve düşey yönde dağılımı ile
jeoteknik özellikleri hakkında detaylı bilgiler elde edilir.
Düzce İli’nde bulunan ve özgünlükleri nedeniyle üzerinde durulması gerekli olan bir
jeolojik oluşum da mağaralardır. Yığılca ilçesinin güneybatısında Sarıkaya ve Aksu köyleri
arasındaki bölgede yer alan Sarıkaya ve Aksu mağaraları Üst Kretase-Paleosen yaşlı, bol
çatlaklı ve erimeye uygun (karstik) kireçtaşları içinde, belirgin bir fay hattı üzerinde
gelişmişlerdir. Bu mağaralar, aynı yeraltı drenaj sisteminin uç noktalarını (düden ve kaynak
çıkışı) oluşturmaktadırlar. Sarıkaya düdeni büyük bir çöküntü dolininin tabanında yer alır.
Ana galeri uzunluğu 510 m’dir. Girişle son noktası arasında -152 metre kot farkı vardır.
Sarkıt, dikit, sütun, damlataş havuzu, duvar ve perde damlataşları bulunmaktadır. Mağarada
belirgin akışı olan ve şelaleler oluşturan yeraltı deresi ve çok sayıda göl vardır.
Sarıkaya mağarasının yaklaşık 700 metre kuzeybatısında bulunan Aksu mağarasının
girişi Sarıkaya girişinden topografik olarak 310 metre aşağıdadır. Kuzeybatı-güneydoğu
yönlü belirgin bir fay üzerinde gelişen bu mağaranın toplam uzunluğu 896 metre ve son
noktası girişe göre +119 metre yukardadır. İçinde değişik büyüklükte çok sayıda salon ve
göller bulunan mağaradaki yer altı deresi üzerinde yüksekliği 5-10 metre arasında değişen 3
şelale oluşmuştur. Görünümleri son derece güzel, her türden damlataş ile kaplıdır. Aksu
mağarasından çıkan su, borulara alınarak alabalık çiftliğine ve yakında bulunan evlere
kullanım suyu amaçlı verilmektedir. Bu iki mağara ve yakın çevresi turizm amaçlı kullanım
için uygun gelişim özelliklerine ve konuma sahiptirler.
23
ÇEVRE DURUM RAPORU
Bir başka mağara da Akçakoca’ya 7 km uzaklıkta, eski Düzce yolu üzerinde Fakıllı
köyündeki Fakıllı mağarasıdır. Mağara içinde oluşan sarkıt ve dikitler mağara içine giren
çocuklar tarafından bilinçsizce kırılmış, tahrip edilmiştir. Korunması, ziyaret için
düzenlenmesi ve tanıtılması durumunda turistik potansiyeli olan bir jeolojik oluşumdur.
Düzce Havzası ve dolgusu, Türkiye neotektonik döneminde gelişmiş olmasına karşın,
havzanın temel kayaları, paleotektonik dönemin farklı kökenli birliklerinden oluşmuştur.
Okay (1989) tarafından ortaya konulduğuna göre, Orta ve Batı Anadolu paleocoğrafyasının
iskeletini, en kuzeyde İstanbul Zonu, ortada Sakarya Zonu, güneyde Menderes-Toros
Platformu, batıda Istranca Masifi, doğuda ise Kırşehir Masifi teşkil eder. Bu tektonik birlikler,
Neotetis Okyanusu’nun (intra-pontid okyanusu) Eosen-Oligosen döneminde kapanması
sonucu bugünkü Marmara bölgesinde birbirlerine yaklaşmışlardır. Özellikle, Sakarya Zonu
ürünleri ile İstanbul Zonu ürünleri İntrapondit sütür zonu adı verilen bu kapanma kuşağı
boyunca birbirlerine girmişlerdir. Adı geçen sütür zonu üzerinde daha sonraki dönemde
Kuzey Anadolu Fay Zonu (KAFZ) meydana gelmiştir (Şengör ve Yılmaz, 1981; Okay ve
Tansel, 1992).
Sakarya zonu, metamorfik bir temel ve üzerindeki sedimanter örtü kayaçlarından
oluşur. Örtü, büyük ölçüde Jura-Kretase kırıntılı ve karbonatlarıdır. İstanbul Zonu ise
metamorfizma izlerini çok az gösteren Paleozoyik, Mesozoyik ve Senozoyik birimlerinden
meydana gelir. Ordovisiyen-Karbonifer kırıntılı istifi (az karbonat) Triyas kırıntılıları ile
(Çayraz Formasyonu) uyumsuz şekilde örtülüdür. Bu örtü de Üst Kretase-Tersiyer
karbonatları ile düzenlenir.
Düzce Havzası temelindeki en yaşlı metamorfikler (Bolu Masifi) muhtemelen Sakarya
Zonu’na ait oluşuklardır. Bunun içinde ve metamorfikleri kesen granit-granitoidler ise
Istranca masifinin parçalarıdır. Düzce Havzası’nın kuzeyindeki Ordovisiyen-Tersiyer yaşlı
tortul birimlerinin tümü İstanbul Zonu’na aittir. Bölgedeki Üst Kretase yaşlı volkanitleri,
Istranca masifini kesen yay volkanizmasının ürünü olduğu sanılmaktadır (Şengör vd., 1984).
Özetle, Doğu Marmara bölgesinin jeolojik iskeleti, Eosen-Oligosen sırasında İntrapontid
Okyanusu’nun kapanmasıyla kurulmuştur. Bu sırada oluşan yaygın bir kıtasal volkanizma
yörede geniş alanlar örten Yığılca üyesini (Şekil A.10-A.11) üretilmiştir.
Tektonik yükselme sırasında tabandaki kırılmalar nedeniyle, yükselti farklılıkları
ortaya çıkmış, ovaların yapısı belirlenmiştir. Eosen sonunda deniz yüzeyine çıkmaya başlayan
bölgenin çukur yerlerinde Neojen Gölleri oluşmuştur. Neojen göllerinin oluştuğu çukur
alanların, akarsuların taşıdığı alüvyonlarla dolması sonucu neojen gölleri kurumuştur.
Böylece ova bu günkü morfolojik yapısını kazanmıştır.
A. 5.2. Tektonik ve Paleocoğrafya :
Faylar ve Deprem Alanları
Türkiye’nin I. Derecede deprem kuşaklarından biri de Kuzey Anadolu Deprem
kuşağıdır. Düzce yöresinin de içinde yer aldığı bu kuşak Marmara güneyi ve İzmit
körfezinden başlayarak Adapazarı, Düzce, Bolu, Kastamonu çevresinden geçerek Kelkit ve
Aras vadileri boyunca doğu sınırlarımıza kadar uzanır.
24
ÇEVRE DURUM RAPORU
Doğu – Batı istikametinde uzanan ve devamlılık gösteren fay hattı Düzce, Bolu
Güneyi ve Gerede üzerinde yer aldığından buraları birinci derecede deprem alanı içinde yer
almakta ve şimdiye dek olan depremlerden en fazla hasar buralarda meydana gelmektedir.
Bunun dışında kalan İlçelerde ise ikinci derecede deprem alanı içinde yer almaktadır.
Aktif Faylar ve Depremsellikler
Düzce havzası ülkemizin en önemli aktif fay (Deprem yapabilirlik olan) larından olan
Kuzey Anadolu Fayı (KAF) üzerinde yer almaktadır. Bu fay, Doğuda Karlıova yöresinden
başlayarak ülkenin Kuzey yarısının D-B yönünde boydan boya kat eder. Bolu yöresine kadar
genelde tek kırıklardan meydana gelen dar bir zonda izlenen bu fay, Bolu batısında
(Dokurcum Vadisi) çatallanır ve iki ana kola ayrılarak Marmara denizine doğru uzanır.
Sakarya- Düzce yöresinde Hendek ve Düzce fayları da KAF sistemine katılır ve 40 km’ye
ulaşır.
Düzce havzasında yer alan yerleşmeler son yüzyılda bu zonda bulunan aktif fayların
oluşturduğu büyük depremlerin yıkıcı etkisinde kalmıştır. 1944,1957 (M=7) vr 1967 (M=7.1)
yılarındaki depremler bu fayın Bolu- Abant ve Dokurcun segmentleri üzerinde gelişmiştir. Bu
depremlerle Bolu- Abant ve Abant Gölü – Adapazarı Ovası arasında yüzey faylanması
oluşmuştur.
Düzce havzasına en yakın olan ve deprem potansiyeli taşıyan aktif faylar ise bu
havzanın oluşumuna yol açmış bulunan Düzce, Hendek fayları aktif fay karakterindedir.
Çilimli fayı ise olası aktif bir faydır.
Türkiye deprem kuşakları haritası Düzce ilinin tamamının 1. derece deprem kuşağı
içinde bulunduğunu göstermektedir (Şekil A.14). Türkiye’nin deprem üreten diri faylarını
gösteren harita üzerinde de Düzce bölgesinin hem Kuzey Anadolu fayının, hem de bunun bir
kolu olan Düzce fayının etki alanı içinde olduğunu görmekteyiz. Bu faylar üzerinde son yüz
yılda meydana gelen depremler hakkındaki bazı bilgiler de (Şekil A.18) üzerinde yer
almaktadır.
Düzce fayının daha kuzeybatısında kalan Hendek ve Çilimli fayları da (Şekil A.16)’de
görülmektedir. Bu haritadaki verilerden başka bölgeye ait uydu görüntüleri üzerinde de
Çilimli fayının KD’ya doğru Yığılca yönünde devam ettiğine dair belirtiler bulunmaktadır
(Şekil A.12).
Şekil A.15: Kuzey Anadolu Fay Kuşağının Düzce
Şekil A.14: Türkiye’nin Deprem Kuşakları İçinde Düzce’nin Yeri Yakınlarındaki Diri Fayları Haritası. Şaroğlu, Emre &Kuşçu
tarafından hazırlanan Türkiye Diri Fayları Haritasından
(deprem.gov.tr).
alınmıştır (mta.gov.tr).
25
Şekil A.16: Düzce Çevresinin Diri Fayları (Özmen, 2000).
ÇEVRE DURUM RAPORU
Şekil A.17: Düzce Yakınlarının Diri Fayları İle 1999
Depremlerinin Yüzey Kırıkları (mta.gov.tr).
Şekil A.18: 1943-1999 Arasında Bolu-İzmit Bölgesinde Meydana Gelen Depremlerin Üst Merkezleri ( Bağcı vd., 2000).
Düzce Fayı
Düzce Havzasını morfolojik olarak Güneyden sınırlandıran bu fay, Akyazı, Kaynaşlı
arasında toplam 70 km. uzunluğundadır. Birbirini bütünleyen üç alt parçadan (segment)
oluşan Düzce Fayı sağ yönlü doğrultu atımlı aktif bir faydır. Akyazı bölümünde Kuvaterner
öncesi temel kayalar içerisinde izlenmektedir.
Düzce Havzası bölümünde ise genelde yine Kuvarterner yaşlı alüvyonlarla temel
kayalar arasında dokunak oluşturmaktadır. Günümüz morfolojisinde izlenen drenaj
özellikleri; fay sarplıkları, ötelenmiş dere ve sırtlar bu fayın aktivitesini gösteren verilerdir.
Fayın aktivitesini 17 Ağustos ve 12 Kasım depremleriyle de ortaya çıkmıştır. 17
Ağustos depreminde (M=7.4) gelişmiş olan 130 km. uzunluğundaki yüzey kırığının 30 km.
26
ÇEVRE DURUM RAPORU
lik doğu bölümü Düzce Fayı bölümünde yer almaktadır. Bu deprem Düzce Fayının Efteni
Gölü’ne kadar olan kesiminde gerçekleşmiştir.
Düzce Havzası bölümünde ise genelde yine Kuvarterner yaşlı alüvyonlarla temel kayalar
arasında dokanak oluşturmaktadır. Günümüz morfolojisinde izlenen drenaj özellikleri, fay
sarplıkları, ötelenmiş dere ve sırtlar bu fayın aktivitesini gösteren verilerdir.
Fayın aktivitesi 17 Ağustos ve 12 Kasım depremleriyle de ortaya çıkmıştır. 17
Ağustos depreminde (M=7.4) gelişmiş olan 130 km. uzunluğundaki yüzey kırığının 30 km.
lik doğu bölümü Düzce Fayı bölümünde yere almaktadır. Bu deprem Düzce Fayının Efteni
Gölü’ne kadar olan kesiminde gerçekleşmiştir.
12 Kasım 1999 depreminde (M=7.1) Düzce Fayının doğu bölümünde olan Efteni Gölü
ile Bolu’nun kuzey batısında Pirahmetler arasında kırılmıştır. (Bu depremlerde kırılan fayın
uzunluğu yaklaşık 45 km. dir.)
Hendek Fayı
Düzce Havzası batısında Sapanca Gölü- Hendek –Cumayeri arasında uzanan KD-GB
uzanımlı fay Hendek Fayı olarak bilinmektedir. Sağ yönlü doğrultu atımlı olan bu fay
yaklaşık 50 km. uzunluğundadır. Adapazarı Ovasında olası olarak haritalanmış olan bu fay
Hendek – Cumayeri arasında 25 km.lik bölümünde morfolojik olarak çok belirgindir.
Morfolojide sağ yönde ötelenmeler ve büyük boyutlu basınç sırtlarının gelişmiş
olduğu zonda Pliyo- Kuvaterner yaşlı Karapürçek formasyonu fay tarafından kesilmekte, fay
bu formasyonla temel kayalar arasında dokanak oluşturmakta, doğu bölümünde ise temel
kayalar içerisinde yer almaktadır.
1994 Düzce- Hendek depremi (M = 6.5) olasılıkla bu fay üzerinde gerçekleşmiştir.
Fay üzerinde son depremlerde Hendek’in kuzeybatısında yüzey yarığı oluşmuştur. Oluşan bu
kırık sağ yönlü doğrultu atımlıdır. Kırık boyunca küçük boyutlu deformasyonlar, 2-5 cm.
Arasında sağ yönlü ötelenmeler gelişmiştir.
Fay üzerinde gelişen ve boyutu ile oransız olan bu yüzey kırılması 17.08.1999
depremiyle Hendek fayı üzerinde aşırı stres birikimi olduğunu gösteren bir veri olarak kabul
edilebilir.
Çilimli Fayı:
Havzanın kuzeyinde Cumayeri - Konuralp arasında uzanır. Yaklaşık 13 km
uzunluğunda olan bu fay Güneybatı’daki Hendek Fayı’nın devamında yer alır. Fayın niteliği
ve aktivitesine ait veri toplanamamıştır. Hava fotoğrafları üzerinde yapılan gözlemler fayın
doğrultu atımlı olduğunu göstermektedir. Fay çizgisi boyunca çok sayıda kaynak dizilimi
gözlenmiştir. Gözlemler fayın olasılıkla aktif bir fay olduğunu göstermektedir. Uydu
görüntüleri üzerindeki bazı belirtiler Çilimli Fayı’nın Kuzeydoğuya doğru Yığılca yönünde
devam ettiğini göstermektedir. Ancak bu konuda kesin yorum için bilgiler yeterli değildir.
Ayrıca bu kestirim doğru da olsa, söz konusu fayın deprem üretecek etkinlikte olup olmadığı
da bilinmemektedir. Konunun uzmanlarca araştırılması gerekir. Bu fayın Çilimli-Yığılca fayı
olarak adlandırılması daha uygun gözükmektedir.
27
ÇEVRE DURUM RAPORU
Kuzey Anadolu Fayı:
Doğrudan Düzce il sınırları içinde kalmamakla birlikte, Elmacık dağlarının güney
sınırında Merkez ilçenin sadece 27 km güneyinden geçer. Düzce bu ana fay üzerindeki
deprem etkinlik alanı içinde kalır. Kuzey Anadolu fay kuşağı doğuda Karlıova’dan
başlayarak batıda Saros körfezine kadar uzanan ve uzunluğu 1.000 km’yi aşan, doğrultu
atımlı sağ yönlü bir fay kuşağıdır. Doğudan Bolu yakınlarına kadar oldukça düz, fakat
segmentler içeren bir kuşak şeklinde gelen bu büyük kırık kuşağı Bolu’nun batısında kollara
ayrılmaktadır ve Düzce Fayı da bu kollardan birini oluşturmaktadır. Kuzeyde Avrasya levhası
ile, güneyde Anadolu levhacığını birbirinden ayırır. Yaklaşık 4-5 milyon yıl önce oluşmuştur.
Halen yılda ortalama 2 cm kadar bir yatay hareket bu fay kuşağının değişik kesimlerinde
deprem enerjisi birikmesine ve belli aralıklarla yıkıcı depremlerin oluşmasına neden
olmaktadır.
Son yüzyıl içinde bu kesimlerde meydana gelen depremler Tablo A.4’de,
görülmektedir.
Tablo A.4: Gerede ve Komşu Segmentlerde 1900-Günümüz Arasında Olmuş Hasar Yapıcı Depremler
Sıra
Dışmerkez
No
Tarih
Enlem
Boylam
Magn.
Derinlik
Açıklama
09.03.1902
5.5
Çankırı
1
25.06.1910
6.1
Osmancık
2
09.06.1919
5.9
Çerkeş
3
11.12.1942
40.76
34.83
5.9
40
Osmancık
4
26.11.1943
41.05
33.72
7.3
10
Tosya-Ladik
5
6
01.02.1944
41.41
32.69
7.3
10
Gerede-Bolu
13.08.1951
40.88
32.87
6.9
10
Çerkeş-Gerede
7
07.09.1953
41.09
33.01
6.1
40
Çerkeş
8
9
26.05.1957
40.67
31.00
7.0
10
Abant
10
22.07.1967
40.67
30.69
7.1
33
Mudurnu Vadisi
11*
17.08.1999
40.64
29.83
7.4
9
Gölcük-Arifiye
12*
12.11.1999
40.76
31.14
7.2
14
Dağdibi/Düzce
Kaynak : Demirtaş, 1998. (*) Tabloya tarafımızdan eklenmiştir. Koyu yazılanlar Düzce’yi az veya çok etkilemiş
olan depremlerdir.
Kaynaklar:
1-Bolu İl Yıllığı 1998
2-İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü, 2004
3-Düzce Valiliği Coğrafik Bilgi Sistemi Merkezi, 2004
4-İl Gelişme Planı Çevre ve Mekansal Gelişme Sektörü Raporu -Prof .Dr.Yusuf TATAR-2002
5-Çevre Düzeni Planı Araştırma Raporu-2004
28
ÇEVRE DURUM RAPORU
B. DOĞAL KAYNAKLAR
B.1. Enerji Kaynakları
B.1.1. Güneş
Düzce İlinde ki güneşlenme süresini gösteren Türkiye Yıllık Güneşlenme Süresi
Haritası (Şekil B.1) de gösterilmiştir.
Şekil B.1. Türkiye Yıllık Güneşlenme Süresi Haritası . Rakamlar saat/yıl birimine göredir. B- Bolu, d- Düzce; Her iki il de
2000-2250 saat/yıl dilimi içinde kalmaktadır (DİE, 2001).
Elektrik İşleri Etüt İdaresi tarafından, güneşlenme ve ışınım değerlerine yönelik
olarak, Bolu ili için yapılan inceleme, araştırmanın yapıldığı tarihte ilçe olan Düzce ilini de
kapsamıştır. 1990 ve 1996 yılları arası aylık ve yıllık ortalama ışınım değerleri incelenmiştir.
Elektrik İşleri Etüt İdaresi Genel Müdürlüğü’nün saptadığı değerlere göre yıllık ortalama
günlük güneş ışınımı 13,7 Mj/m2 ve yıllık ortalama günlük güneşlenme süresi 5,2
saat/gün’dür. Bu düzeyler, Düzce ilinde, güneş kollektörleri ve güneş pillerinden
yararlanılabilecek olduğunu göstermektedir (EİE İdaresi, 2001:4). (Tablo B.1. ve Tablo B.2.).
Yakıt sorununun olmaması, işletme kolaylığı, mekanik yıpranma olmaması, modüler olması,
çok kısa zamanda devreye alınabilmesi, uzun yıllar sorunsuz çalışması, temiz bir enerji
kaynağı olması gibi nedenlerle dünya genelinde artan uygulamaların, Düzce ili için de önemli
bir potansiyel olduğu bilinmelidir.
Düzce’de güneş kollektörü uygulaması henüz yaygın değildir. İlçe ziyaretlerinde de
kollektör kullanımının yaygın olmadığı görülmüştür. Bunun sebebi, halkın, güneş ışınım ve
güneşlenme sürelerinin bu uygulamaya yeterli olduğu konusunda herhangi bir bilgisinin
olmamasıdır. Diğer sebep ise güneş kollektörü uygulamasının yüksek maliyetli olduğu
29
ÇEVRE DURUM RAPORU
düşüncesidir. Son yıllarda diğer yakıt türleri fiyatlarının artışıyla, güneş kollektörlerinin
kuruluş maliyeti de görece azalmıştır.
Tablo B.1: Düzce İli Aylık Ortalama Günlük Güneş Işınım Değerleri (Mj/m2-gün)
Yıl
AYLAR
Toplam
I
1990
1991
1992
1993
1994
1995
1996
Top
II
5,3
5,6
4,8
5,5
5,6
5,7
4,9
37,4
8,4
7,1
7,9
7,9
7,8
9,5
7,5
56,1
III
IV
13,8
11,5
10,7
12,8
12,2
11,5
9,1
81,6
14,8
14,4
17,5
15,6
18,7
16,4
15,5
112,9
V
VI
VII
19,0
18,2
20,3
19,1
22,5
21,4
21,2
141,7
22,3
21,6
20,4
23,6
24,8
23,8
24,0
160,5
Aylı
5,3
8,0
11,7
16,1
20,2
k
Ort.
Yıllık Ortalama Günlük Güneş Işınımı = 13,7
22,9
VIII
IX
X
XI XII
21,2 15,7 11,4 7,0
4,6
19,6 14,6 10,2 6,4
4,2
22,0 16,1 10,5 6,3
3,8
21,0 17,1 12,3 6,0
4,8
21,8 17,5 10,4 5,6
4,2
20,6 16,0 10,4 6,3
4,6
21,4 14,7
9,5 8,7
4,1
147,6 111, 74,7 46, 30,3
7
3
22,5
21,1 16,0 10,7 6.6
5,1
22,4
22,1
20,6
24,8
24,2
20,0
23,3
157,4
4400,7
4742,2
4911,8
5199,5
5344,3
5061,2
4995,5
34655,
2
4950,7
Yıllık
Ort.
13,18
12,99
13,42
14,25
14,64
13,87
13,69
96,03
Kaynak: EİE İdaresi Raporu, 2001,s,6.
Tablo B.2. Düzce İli Aylık Ortalama Günlük Güneşlenme Süresi Değerleri (saat/gün)
Yıl
AYLAR
I
II
III
IV
V
1990
1,8
3,3
5,7
4,4
6,3
1991
2,2
2,1
3,8
4,1
5,5
1992
1,3
2,7
3,0
6,3
7,0
1993
2,0
2,7
4,7
5,0
6,2
1994
2,2
2,7
4,4
7,2
8,8
1995
2,2
4,4
4,0
5,5
7,7
1996
1,4
2,5
1,8
4,9
7,7
Top.
13,1 20,4 27,4 37,4 49,2
Aylık Ort.
1,9
2,9
3,9
5,3
7,0
Yıllık Ortalama Günlük Güneşlenme Süresi = 5,2
Toplam
VI
8,2
7,5
6,5
9,1
10,0
9,3
9,5
60,1
8,6
VII
8,5
8,1
6,9
10,3
9,8
6,6
9,4
59,6
8,5
VIII
8,8
7,3
9,5
8,6
9,4
8,2
8,8
60,6
8,7
IX
6,6
5,6
6,8
7,7
8,0
6,6
5,6
46,9
6,7
X
5,4
4,2
4,8
6,3
4,4
4,3
3,7
33,1
4,7
XI
3,4
2,7
2,6
2,7
1,7
2,5
5,4
21,0
3,0
XII
1,6
1,1
0,7
2,0
1,2
1,6
1,0
9,2
1,5
1678,7
1654,0
1770,8
2053,7
2128,8
1912,8
1879,8
13078,6
1868,4
Yıllık
Ort.
5,03
4,53
4,84
5,63
5,83
5,24
5,14
36,23
Kaynak: EİE İdaresi Raporu, 2001,s,6.
B.1.2. Su Gücü
Bölgede Küçük Melen suyu üzerinde kurulan hasanlar Barajı Düzce ovasının
sulanması amacıyla kurulmuş olup, enerji üretimi de yapılmaktadır.
Baraj Düzce-Yığılca yolu üzerinde yer almaktadır. Su seviyesi yükseldiği zaman 43
km ye yaklaşan alanı ile bu göl il içindeki göllerin en büyüğünü teşkil eder.
2
Sulama ve taşkın koruma amaçlı taşkın inşa edilmiş olan, Küçük melen üzerindeki
Hasanlar Barajı 1974 yılında işletmeye açılmıştır. 1991 yılında, Yap – İşlet Devret –
Modeliyle 10 MW’ lık bir HES inşa edilmiş olup, yılda ortalama 40 milyon kwh. elektrik
enerjisi üretilmektedir. Düzce ovası sulaması 1975 yılında işletmeye açılmış olup, suyunu
Hasanlar Barajından gelen suyun hecinler regülatöründen dağılması ile almaktadır. Sulama
alanı 13.000 Ha olup, sulanan ürünlerin en önemlileri tütün, kavak ve mısırdır.
Düzce Ovası sulaması kapsamında 43 km. beton kaplamalı ve 775 km kanalet sulama
kanalı,175 km drenaj kanalı inşa edilerek işletmeye açılmıştır.
30
ÇEVRE DURUM RAPORU
B.1.3 Kömür
Düzce'de Gölyaka ilçesinin Saçmalıpınar mevkiinde (Değirmentepe Köyü) linyit
rezervi bulunmaktadır. Isı değeri 3.940 kcal/kg olan linyitin, mümkün rezervi 1 milyon tondur
(MTA,1980:146).
B.1.4 Doğal Gaz
Akçakoca’nın 6 mil açığında denizde başlatılan sondaj çalışmaları 12 Temmuz 2004
günü başlamış ve fiili sondaj işlemi 22 Ağustos 2004 günü 1803 metrede sona ermiştir. 1803
metreye kadar olan sondaj sırasında çeşitli seviyelerde görülen doğal gazın test işlemleri 23
Ağustos 2004’ten itibaren başlamış ve 08 Eylül 2004 tarihinde son ermiştir. Yapılan testlerde
beklenen miktarda ve metrelerde doğalgaz görülmüş test amacıyla çeşitli fasılalarla, sahilden
tüm halkın görebileceği şekliyle saatlerce yakılmıştır. Rezervin büyüklüğü hakkında şuan
itibari ile tamamlanmamış çalışmalar nedeni ile bir şey söylemek mümkün görünmese de ;
800, 750 ve 650 metrelerde üç ayrı bölgeden yaklaşık olarak toplam günlük 400.000 m3lük bir
test sonucu elde edilmiştir.
B.1.5 Rüzgar
Düzce İlinde EİE İdaresine ait rüzgar enerjisi ölçüm istasyonu bulunmamaktadır.
Ancak rüzgar enerjisi ölçüm istasyonu kurulabilecek aday yerlerin tespiti amacıyla 02-15
Temmuz 2001 tarihleri arasında Düzce’de rüzgar enerjisi istikşaf çalışması yapılmıştır.
Rüzgar enerjisi gözlem istasyonu kurulmasına elverişli bir yer tespit edilmemiştir.
B.1.6 Biyokütle
Bu konu ile ilgili bilgi elde edilememiştir.
B.1.7 Petrol
İlimiz sınırları içerisinde petrol rezervi yoktur.
B.1.8 Jeotermal Sahalar
Düzce ilinde bulunan sıcak su kaynakları, ortalama 3,5 lt/sn debiye sahiptir.
Sıcaklıkları ise 32-430C arasında değişmektedir. Bu kaynaklar, sıcaklık derecelerine göre
yapılan gruplamaya göre düşük entalpili sahalardandır. 20-700C düşük, 70-1500C orta,
1500C’den yüksek kaynaklar yüksek entalpili olarak sınıflandırılmaktadır (Ergün, 2000:149).
Jeotermal kaynakların ısıtma amaçlı kullanılabilmesi için farklı sıcaklık düzeyleri
aranmaktadır. Bu kaynaklar doğrudan, 300C’ de yüzme havuzları ve sağlık amaçlı banyolar,
400C de toprak ısıtma, 500C’de mantar yetiştirme, 600C’de ahır ve kümes ısıtma, 700C’de
soğutma (alt sınır), 800C’de ev ısıtma, 1100 C’de buharlaştırma gibi amaçlar için
kullanılabilmektedir (Serpen, Satman, 1997:336). Tablo B.3’de Düzce ilindeki jeotermal
kaynaklar gösterilmiştir.
31
ÇEVRE DURUM RAPORU
Tablo B.3. Düzce İli Sıcak Su Kaynakları
Adı
Radyoaktivite
Derdin Kaplıcası 2,5 Eman
Efteni Kaplıcası
3,9-4,7 Eman
Kaynak: MTA, 1996:130.
Sıcaklık (0 C)
Debi (lt/sn)
31-32
34-43
4
3,5
Derdin Kaplıcası, Düzce'nin yaklaşık 12 km güneyindedir. Doğal çıkışlı olan kaynağın
debisi 4 lt/sn dir. Jeotermal arama ve üretim amaçlı kuyu bulunmamaktadır. Su sıcaklığının
düşük olması ve ısıtma sisteminin olmaması nedeniyle kaplıca sadece yaz aylarında
kullanılmaktadır.
Efteni Kaplıcası, Düzce'nin yaklaşık 10 km batısında, Efteni Gölü kıyısındadır. 100m
rakıma sahiptir. Kaynak, doğal çıkışlı olup 4 lt/sn’lik debiye sahiptir. Jeotermal arama ve
üretim amaçlı kuyu mevcut değildir. Sadece yazın ve iyi hava koşullarında kullanılmaya
uygundur.
Her iki kaynak da sodyum bikarbonatlıdır. Efteni ve Derdin'de jeotermal suda demir
oranı çok yüksektir. Su, doğal olarak boşaldığı bölgelerde kırmızı renk bırakmaktadır. Suların
demirli ve sodyum bikarbonatlı olması nedeniyle büyük oranda volkanik kayaçlar, kil,
kumtaşı, silt ve lav-volkano sedimenterlerden süzüldüğü söylenebilir (Orme Jeotermal,
2002:5-6).
B.2. Biyolojik Çeşitlilik
B. 2. 1. Ormanlar
Cumhuriyetin ilanından 1939 yılına kadar Bolu, Düzce Gerede Mudurnu ve
Göynük’te bulunan revir amirlikleriyle yürütülen orman hizmetleri 22.04.1939 tarihinde
Düzce Orman İşletmesinin kurulmasıyla yeni bir döneme girmiştir.
Aynı yıl 02.12.1939 tarihinde Bolu İşletmesi kurulmuş, 1943 yılında Mudurnu
İşletmesi, 1945 yılında Gerede İşletme Müdürlüğü kurulmuştur. 12.02.1951 tarihinde Bolu
Orman Başmüdürlüğü kurulmuştur. Başmüdürlük açıldıktan sonra 1958 yılında Yığılca,
Mengen, Göynük ve Akçakoca İşletme Müdürlükleri, 1961 yılında Aladağ, 1962 yılında
Kıbrıscık ve 1965 yılında Seben İşletme Müdürlükleri kurulmuştur.
Bilahare 1992 yılında Gölyaka ve 1998 yılında Dörtdivan İşletme Müdürlükleri
açılmış olup, 1998 yılında Orman Bölge Müdürlüğü’ne bağlı 13 İşletme Müdürlüğü, 86
İşletme Şefliği ile hizmetler yürütülmektedir.
Bolu Fidanlığı 1945 yılında, 2,5 hektar sahada kurulmuştur. Yılda 4000 adet yapraklı
fidan üretimi ile faaliyetine başlamıştır.
1934 yılında Bolu’da bir Orta Orman Mektebi kurulmuştur.1945 yılında ise Düzce’de
ise Orman Tekniker Okulu açılmıştır. Bu okullar Orman Fakültelerinin açılıp, sayısının
artması neticesinde kapatılmıştır.
32
ÇEVRE DURUM RAPORU
1978–1982 yılları arasında Bolu’da Ağaçlandırma ve Erozyon Kontrolü
Başmühendisliği, Milli Parklar Başmühendisliği, Orköy Başmühendisliği, Orman Bölge
Müdürlüğünden ayrı faaliyette bulunurken, 1983 yılında 3 Başmühendislik kapatılmıştır.
Orman Bölge Müdürlüğünde Ağaçlandırma, Milli Parklar Şube Müdürlükleri
kurulmuştur. Orköy, Tarım İl Müdürlüğü bünyesine alınmıştır.
Batı Karadeniz Bakanlık Bölge Müdürlüğü 1994 yılından itibaren; 6 Ağaçlandırma ve
Erozyon Kontrolü Başmühendisliği, 6 Orköy Başmühendisliği, 5 Milli Parklar
Başmühendisliği, 5 Fidanlık Müdürlüğü ile, 1 Etüd Başmühendisliği ile, 7 İlde faaliyet
göstermektedir.
Türkiye’nin Orman Varlığı
Türkiye’deki ormanlık saha miktarı 1998 yılı tespitlerine göre, 20 milyon 700 bin
hektar olup, ülke topraklarının %26.8’ini teşkil etmektedir.
Düzce’nin Orman Varlığı
Düzce Orman Bölge Müdürlüğünün genel sahası 259300 hektar’dır. Ormanlık saha
toplam 122034 hektardır.
Düzce İlinin genel sahası 259300 hektar olup, Düzce İli Ormanlık saha oranı %47 dir.
Ormanlık sahanın 107123 hektarı koru ormanı, 14911 hektarı baltalık ormanıdır.
Tablo B.4: Düzce Orman Alanı ve Açık Alanlarının Türkiye Rakamlarıyla Karşılaştırılması
Türkiye
Oranları %
73.40
26.60
100.00
Düzce
Alanları (ha)
137.266
122.034
259.300
Düzce
Oranları %
53
47
100
Düzce/Türkiye
Oranları %
0,237
0,589
0,333
Koru ormanı
13.839.176
67.00
Baltalık orman
6.863.946
33.00
Tpl.orman alanı
20.703.122
100
Kaynak: Bolu Orman Bölge Müdürlüğü, 2004
107123
14911
122.034
88
12
100
0,774
0,217
0,589
Alanlar (Hektar)
Açıklık alan
Orman alanı
Toplam alan
Türkiye
Alanları (ha)
57.745.904
20.703.122
77.945.200
1986-1998 yılları arasında insan eliyle yapılan orman tahribatı hakkında bazı rakamlar
ise, Tablo B.5 de yer almaktadır.
Orman İşletme Müdürlüğü verilerine göre, Düzce ilinde 2000 yılı ile 2002 yılının ilk
yarısı arasında ise 11741 m3 usulsüz kesim tespit edilmiş, 198 dekar alanda açma ve yerleşme
olmuş, 272 dekar saha işgal edilmiştir. Yine aynı yıl içinde 22 adet orman yangını meydana
gelmiş ve bu yangınlarda 126,62 dekar saha yanmıştır.
33
ÇEVRE DURUM RAPORU
Tablo B.5. 1986-1998 Yılları Arasında Düzce İlinde Kaçak Kesim, Açma ve Yerleşme Yoluyla Meydana
Gelen Orman Kayıpları
Usulsüz kesim (m3)
39721
6702
12158
5443
64024
Orman İşletmesi
Düzce
Akçakoca
Yığılca
Gölyaka
Toplam
Açma (da)
4324
1198
2016
481
8019
Yerleşim (da)
187
111
111
12
421
Toplam (da)
44232
8011
14285
5936
72464
Kaynak: Bolu Orman Bölge Müdürlüğü, 2004
Tablo B.6. İlçelere Göre Ormanlık Alanlar
Koru (Ha)
İlçesi
Merkez
31244
Akçakoca
16911
Cumayeri
356
Çilimli
309
Gölyaka
11247
Gümüşova
4779
Kaynaşlı
11799
Yığılca
30478
Kaynak:Bolu Orman Bölge Müdürlüğü, 2004
Baltalık (Ha)
Toplam Ormanlık
Saha (Ha)
5532
41
1899
1291
1092
2540
49
1855
36776
16952
2511
1600
12339
7319
11848
32333
B.2.1.1. Odun Üretimine Ayrılan Tarım Alanları
B.2.2 Çayır ve Meralar
İl sınırları içerisinde toplam 9251 Ha çayır- mera alanı mevcuttur. Çayır-mera
alanlarının ilçelere göre dağılımı Tablo B.7’deki gibidir.
Tablo B.7. İlimiz sınırları içerisindeki çayır ve mera varlığı
İl Merkezi
Akçakoca
Cumayeri
Çilimli
Gölyaka
Gümüşova
Yığılca
TOPLAM
Kaynak: İl Gelişim Planı, 2004
5254 Ha
5.2 Ha
195 Ha
893.7 Ha
221 Ha
2682 Ha
9251 Ha
B.2.3 Sulak Alanlar
Doğal ve yapay, devamlı veya geçici, suları durgun ve akıntılı, tatlı, acı veya tuzlu,
denizlerinin gegit hareketlerinin çekilme devresinde 6 m’yi geçmeden derinlikleri kapsayan,
başta su kuşları olmak üzere canlıların turbiyerleri kapsayan alanlar sulak alanlar olarak
tanımlanır.
34
ÇEVRE DURUM RAPORU
İlimiz Dahilindeki Sulak Alanlar;
Efteni Gölü
yüksekliği 118 metredir. Doğudan Küçük Melen ve Uğur Suyu ile güneyden Aksu, Beyköy,
Kürtler, Hamamüstü, Kalyoncu ve Yeniköy dereleriyle beslenir.Göl alanı sular çekildiği
zaman 5 km2’ ye düştüğü gibi taşkın döneminde de 25 km2’ ye kadar ulaşmaktadır. En derin
yeri 8 metredir. Gölde DSİ tarafından kurutma çalışmaları yapılmaktadır.
kurulmuş olup, enerji üretimi de yapılmaktadır. Yıllık enerji üretimi 40Gwh ve 9,4 Mw
kurulu güçte HES dir.
Baraj Düzce - Yığılca yolu üzerinde yer almaktadır. Su seviyesi yükseldiği zaman 43
km ye yaklaşan alanı ile bu göl Bolu ili içindeki göllerin en büyüğünü teşkil eder.
2
B.2.4 Flora
Düzce ilinde egemen bitki örtüsü ovada yapılan kültür bitkileri ve ormanlardır.
Ormanlarda egemen ağaç türleri kayın, gürgen, kestane, ıhlamur, dişbudak, meşe, kızılağaç,
karaağaç, kavak, köknar ve sarı çam’dır.
Düzce ovasını çevreleyen bitki örtüsü çeşitlilik göstermektedir. Ormanlar, verimlilik
derecesine göre altı gruba ayrılmaktadır. Buna ek olarak, bozuk çamlık, baltalık alanlar,
ağaçlandırma alanları ve orman içindeki açık alanlar tarım ve mera alanları örtüyü
tamamlayan bitki üniteleridir.
MTA tarafından Düzce Ovası ölçeğinde yapılmış bir alan çalışmasına göre; Düzce
Ovası’nın kuzeybatısında iç kesimlerde oldukça dik eğimde baltalık alanlar, geniş yer
kaplamaktadır. Orman III. dereceden, VI. dereceye kadar verimlilik içermektedir. Açık alanlar
azdır.
Kuzeydoğu kesiminde ise bozuk çamlık ve açık alanlar batıya göre çok daha büyük
alanlar kaplamaktadır. Baltalık orman örtüsü kuzeydoğu uç kesiminde oldukça geniştir.
Çalışma alanının doğusu ise bozuk çamlık, açık alanlar ve baltalık alanların
serpilişiyle kuzeydoğu kesimini andırmaktadır. Orman II. dereceden, IV. dereceye kadar
verimlilik içermektedir.
Düzce ovası güneyi ise orman verimlilik derecesi açısından II. dereceden, IV.
dereceye kadar farklılık göstermektedir. Açık alanlar, bu kesimin batısı dışında, az yer
kaplamaktadır.
Düzce ve yakın çevresinin bitki örtüsü toprakla insan faktörü arasında bir denge
unsuru oluşturmaktadır. Orman örtüsü can kaybını ve birçok ekonomik zararı önleyici bir
faktördür. Ayrıca yağış rejimini düzenleyici bir rol oynamaktadır.
35
ÇEVRE DURUM RAPORU
Karadeniz Bölgesinin zengin ve çeşitli doğal örtü özellikleri Düzce İli’nin büyük
bölümünde de gözlenmektedir. Hareketli coğrafi yapı, bitki nitelikli ve niceliklerinde de
değişiklikler yaratır. Kıyı kesimlerde dar bir şerit, maki bitki toplulukları ile kaplıdır. Yaz kış
yeşilliğini koruyan söz konusu bodur bitkilerin başlıcaları katran ağacı, çeşitli fundalar,
sumak, taflan kızılcık, tespih ve sarmaşık türleridir. Maki şeridinin yanında yer yer orman
ağaçlarının kıyıya dek sokulduğu da gözlenebilir.
Kıyı şeridinden hemen sonra gelen sıradağlarda ormanlar başlar. Burada orman
örtüsünü ağırlıkla kayın oluşturmaktadır. Gürgen, kestane türleri, ıhlamur, çınar, meşe, adi
kızılağaç, yabani fındık, dişbudak, beyaz söğüt, titrek kavak bu kesimdeki öbür ağaçlardır.
Yapraklı orman şeridinde orman altı bitki örtüsü oldukça zengindir. İğne yapraklı ağaçlara
doğudaki dağlık kesimde daha çok rastlanır. 600 m. yükseltiden sonra, bu tür ağaçlar orman
ağaçları içinde ağırlık kazanır.
Birinci çöküntü alanı olarak anılan Düzce Düzlüğü ve doğusu, ormanın önemli oranda
yok edildiği ve kültür bitkilerinin egemenliğinin arttığı bir yöredir. Tütün ekimine elverişli bu
alanda ormanın azalmasına karşılık, doğuda Yığılca yöresinde ormanlar ağırlığını
korumaktadır.
İkinci Dağlık alan, özelikle kuzeye bakan yamaçlar sık bir orman örtüsü ile kaplıdır.
Bu orman alanında kayın türü egemendir. Gürgen, kestane, ıhlamur, meşe, dişbudak,
karaağaç, kızılağaç, kavak, köknar ve sarıçam, rastlanan öbür ağaçlardır. Bu alanda orman altı
bitki örtüsü de daha zengindir. Dağların güneye bakan yamaçlarında ise ağaç türlerinde belirli
değişmeler gözlendiği gibi, orman altı bitki örtüsü de zayıftır.
Düzce yöresini güneyden çevirerek İç Anadolu’dan ayıran Köroğlu Dağları kurakçıl
ormanlarla kaplıdır. Kuzey ve güney yamaçlarındaki dağ sırasında yaygın ağaç türleri gürgen
ve kayındır. Yüksek kesimlerde ise iğne yapraklı orman örtüsü artar. 1450 m. den alçak
kesimlerde karaçam, daha yukarılarda sarıçam, doruklarda ise yer yer 2150 metreye değin
köknar görülür. Güney yamaçlarda ise ormanlar ancak akarsu vadileri boyunca uzanır ve
meşe türleri izlenerek bozkır bitkilerine geçilir. Köroğlu Dağlarında orman altı örtüsü
genellikle cılızdır.
Türkiye’nin Eu-Siberian, Mediterrenean ve İrano-Turanien gibi üç ayrı fitocoğrafik
bölgenin birleştiği yerde bulunması floristik zenginliklerin başlıca sebeplerindendir (Davis,
1973). Bu bakımdan bir çok bitkinin gen merkezi durumundadır.
Türkiye’de mevcut 7000’den fazla bitki türünün yarıdan çoğu Karadeniz
Bölgesindedir. Bu bitkiler Doğu Karadeniz’de ılıman iklim ve bol yağış nedeniyle 2200 m.
yükseltiye kadar, Batı Karadeniz de ise 1900-2000 m.lere kadar çeşitli türlerde yer alırlar.
Karadeniz kıyısındaki dar şeritte maki olarak adlandırabileceğimiz bitki türleri yer alır.
Kıyı şeridinden sonra gelen dağ sıraları zengin orman türleri ile kaplıdır. İkinci dağ sıralarının
kuzeye bakan yamaçları sık orman örtüsü ile kaplıdır. Üçüncü bölümü oluşturan Köroğlu
dağlarında yağış azlığı daha kurakçıl bir orman örtüsünün yer almasına neden olur. Bu
bölümde alçaklarda kayın ve gürgen ağaçları yer alır. Yükseklerde 1450 m.ye kadar karaçam
daha yükseklerde sarıçam ve köknar ağaçları görülür.
36
ÇEVRE DURUM RAPORU
Orman örtüsü olarak Açık tohumlulardan (Gymnosperm); iğne yapraklı türleri içeren
Çamgiller (Pinaceae) familyasına ait; Sarıçam (Pinus silvestiris), Karaçam (Pinus nigra) ve
köknar (Abies bornmülleriana) ağaçlarının meydana getirdiği saf ve karışık ormanlar doğal
olarak bulunmaktadır.
Ayrıca; Kapalı tohumlulardan (Angiosperm) Fagacea familyasına ait Kayın (Fagus
oriantalis), Meşe (Quercus robur) ağaçlarının meydana getirdiği saf ve karışık ormanlar ile
bunun yanı sıra Ihlamur (Tilia tomentosa), Kestane (castanea sativa) , Yabani Fındık (coryllus
avellana), Titrekavak (Populus tremula), Kızılağaç (Alnus gulitinosa), Söğüt (Salix alba), gibi
ağaçlar da yukarıda ifade edilen ormanlar içinde tek tek ya da gruplar halinde bulunur.
Hem yapraklı hem de iğne yapraklı orman kuşağında dağınık olarak, orman gülü
(Rhododendron pontıcum), ılgın (tamarix nobilis), Şimşir (bulux sempervirens), Alıç
(creataegus oxychanta), Ardıç (juniperus sabina) gibi çalı ve ağaçcıklar bulunur.
Orman içi boşluklarda gramine ve legümünöze familyasına ait otsu bitkiler; ayrık otu
(agropyron repens), Böğürtlen (rubus), Kuşburnu (Rosa canina), Şerbetçiotu, adi fiğ ve
bunların yanısıra mantarlar, Isırgan Otu (urtica), Siğil Otu (heliotropium), Ayı Gülü
(paenoia), Kekik (thymus), Papatya (matricaria hamomilla), Ahududu (rubus idavus), Nane
(mentha), At Kuyruğu Otu (guisetum aruonse), Çoban Püskülü, Eğrelti, Sütleğen, Tarla
Sarmaşığı (convolvulus arvensis), Papatya (anthemis coelopoda ssp. Bourgaei), Hardal Otu
(sinapis alba), Sütleğen (euphorbia peplis), Karahindiba (taraxacum officinale), Ebegümeci
(malva sylevestris), Çuha Çiçeği, Yabani Çilek, Geven ve Likenler vardır.
Yapılan araştırmalara göre Türkiye’de 3200 adet endemik bitki türü yetişmektedir. Bu
endemik türlerden 203’ü Karadeniz bölgesinde bulunmaktadır.
Proje sahasının yer aldığı bölgede genel flora özellikleri incelendiğinde 11 endemik
bitki türünün mevcut olduğu görülmüştür. Ancak bu flora bölgesel türler arasında mevcut
olup sadece lokal floraya özgün değildir. Bunlar geniş yayılışlı ve popülasyon yoğunluğu
yüksek olması sebebi ile Ulusal ve Uluslararası mevzuat gereği koruma altında değildir.
Endemik olmayan ancak Bern Sözleşmesi gereği koruma altında bulunan Cyclamen coum
ssp. Coum türü faaliyet alanı ve bölgede geniş yayılış göstermektedir. Bölge florasında
bulunan endemik bitkiler aşağıda sıralanmıştır.
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Lathyrus tukhtensis
L. Czeczottianus
Trifolium pannonicum var. Elongatum
Jurinea pontica
Onosma tauricum ssp. brevifolium
Verbascum bithynicum
Orobanche hadroantha
S. cretica ssp. anatolica
Asperula lilaciflora ssp. Phygia
Galium fissurence
Irıs purpurobracteata
Ancak bu türlerin tamamı lokal floraya dahil değildir. Lokal florada tespit edilen
endemik tür olarak Trifolium pannonicum var. Elongatum ve Verbascum bithynicum
37
ÇEVRE DURUM RAPORU
bulunmaktadır. Söz konusu türler lokal floraya dahil olmakla birlikte bölgede geniş bir yayılış
göstermektedir.
Proje sahasında yer alan hakim flora da üst örtü olarak;
Açık tohumlulardan (Gymnosperm) köknar (Abies bornmülleriana), Kapalı
tohumlulardan (Angiosperm) Fagacea familyasına ait Kayın (Fagus oriantalis) ve Meşe
(Quercus robur) ağaçlarının meydana getirdiği saf ve karışık meşçereler bulunmaktadır.
Bunun yanı sıra yer yer gruplar halinde veya tek tek Ihlamur (Tilia tomentosa), Kestane
(castanea sativa), Yabani Fındık (coryllus avellana), Titrekkavak (Populus trmula) ve vadi
tabanlarında Kızılağaç (Alnus gulitinosa) yer almaktadır.
Proje sahasında yer alan hakim flora da alt örtü olarak;
Orman Gülü (Rhododendron pontıcum), Karayemiş (prunus laurocerassus), Kızılcık
(Cormus australis), Şimşir (buxus sempervirens), Alıç (creataegus oxychanta), Kuşburnu
(Rosa canina), Böğürtlen (rubus), Funda (erica arborea), Ateş Dikeni (prycantha coccines)
gibi çalı ve ağaççık formunda bitkiler bulunmaktadır. Bunun yanısıra otsu bitkiler olarak;
Ayrıkotu (agropyron repens), Şerbetçiotu, Sakalotu, adi fiğ, mantarlar, Isırganotu (urtica),
Siğilotu (heliotropium), Ayı Gülü (paeonia), Kekik (thymus), Papatya (matricaria hamomilla),
Nane (mentha), At Kuyruğu Otu (guisetum aruonse), Similax, Lupinus, Çoban Püskülü,
Eğrelti, Orman Sarmaşığı (hedera helix), Papatya (anthemis coelopoda ssp. Bourgaei), Hardal
Otu (sinapis alba), Sütleğen (euphorbia paplis), Karahindiba (taraxacum officinale),
Ebegümeci (malva sylvestris), Çuha Çiçeği, Yabani Çilek, Koyun Kıran (hypericum
calcineum), Geven ve likenler, graminea ve legümünöze familyasına ait otsu bitkiler vardır.
Faaliyet alanı üzerinde ulusal ve uluslar arası mevzuatla koruma altına alınan, nesli
tükenmekte olan endemik flora türleri yoktur.
B.2.5. Fauna
Demirsoy (1996) tarafından kullanılan risk sınıfları:
Demirsoy çalışmalarında Red Data Book’ta kullanılan kategori simgeleri ile
verilmiştir. Bunlar:
E:
Tehlikede
EX: Soyu Tükenmiş
I:
Taksonun durumu bilinmiyor
K:
Bilgi eksikliğinden dolayı taksonun durumu belirsiz.
nt:
Henüz takson tehlike altında değil
O:
Takson tehlike dışı
R:
Nadir “V” kategorisine girmeye aday
V:
Zarar görebilir. Soyu hızla tükenen ve önlem alınmazsa yakın gelecekte yok
olma riski yüksek taksonlar
38
ÇEVRE DURUM RAPORU
Tablo B.8. Memeli Hayvanlar (Mammalia)
ADI
Crocidura leucondon
Crocidura suaveolens
Erinaceus concolor
Talpa caeca
Rhinolophus mehelyi
Myotis capaaccinii
Pipistrellus pipisttrellus
Lepus europaeus
Cricetulus migrotorius
Spalax leucodon
Ratturs rattus
Rattus norvegicus
Apedemus sylvatıcus
Apedemus mystacinus
Mus musculus
Canis aureus
Canis vulpes
Mertes martes
Meles meles
Urcuss arctus
Sus scrofa
TÜRKÇE ADI
Sivri burunlu kır faresi
Sivri burunlu bahçe faresi
Kirpi
Köstebek
Nalburunlu yarasa
Uzun ayaklı yarasa
Cüce yarasa
Yabani tavşan
Cüce avurtlak
Kör fare
Siyah sıçan
Siyah sıçan
Kahverengi sıçan
Kayalık faresi
Ev faresi
Çakal
Tilki
Ağaç sansarı
Prosuk
Boz Ayı
Yaban Domuzu
DEMİRSOY 1996 RİSK
nt
nt
nt
nt
V
V
V
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
R
nt
nt
Tablo B.9. Sürüngenler (Peptilia)
ADI
Testudo greca
Crytopodion kotschyi
Anguis fragilis
Ophisaurus apodus
Lacerta (podarcis)
Lacerta saxicola ssp tristis
Lacartaviridis ssp meridionalis
Ablepharus kitaibeli
Typlos vermicularis
Coluber caspius
Eirenis modestus
Elaphe longissima
Elaphe situla
Natrix natrix ssp persa
TÜRKÇE ADI
Tosbağa
İnce parmaklı keler
Yılan kertenkele
Oluklu kertenkele
Duvar kertenkelesi
Kaya kertenkelesi (endemik)
Yeşil kertenkele
İnce kertenkele
Kör yılan
Hazer yılanı
Uysal yılan
Eskülap yılanı
Ev yılanı
Yarısucul yılan
nt
nt
nt
nt
nt
I
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
Tablo B.10. İki Yaşamlılar- Amfibiller (Amphibilia)
ADI
Triturus karelini
Pelobates syriacus
Bufo bufo
B. Viridis
Hyla arborea
Rana dalmatina
TÜRKÇE ADI
Pürtüklü semender
Toprak kurbağası
Siğilli kurbağa
Gece kurbağası
Ağaç kurbağası
Çevik kurbağa
nt
nt
nt
nt
nt
nt
Türkiye’nin Kuşları (Kiziroğlu I, 1993)adlı kitaba dayanarak bazı kuş türlerinin “Red
Data Book” kategorilerine göre tehlike sınırları aşağıdaki Tablo B.10’da verilmiştir.
39
ÇEVRE DURUM RAPORU
Kiziroğlu (1993) tarafından kuşlar için kullanılan risk sınıfları:
A1:
A1.1:
A1.2:
A2:
A3:
A4:
B:
nesli tükenmiş veya tükenme tehlikesinde olan türler
soyu tükenmiş
tükenme tehdidi altında olan
şiddetli tehlikede olan
tehlikede
potansiyel olarak tehlike sinyali veren
biyotoplarının yok olma riski ile risk altına girecek olan geçici olarak Türkiye’ye gelen
türler
B1: Anadolu’yu kışlak olarak kullanan ancak Anadolu’da üremeyen türler
B2-B3:şiddetli tehlikede, tehlikede (yerel olmayan)
Tablo B.11. Kuşlar (Aves)
ADI
CICONIIDAE
Ciconia cıconıa
ACCIPPITRIDAE
Milvus nigrans
Accipiter gentilis
Circus cyaneus
Butes rufinus
Buteo buteo
Aqila chrysactos
FALCONIDAE
F. tinnunculus
F. noumannii
F. peregrinus
F. subbuteo
F. columbarius
F. vespertinus
PHASIANIDAE
Alectoris chukar
Coturnix coturnix
SCOLOPACIADE
Scolopax rusticola
COLUMBIADE
Columba livia
Columba palumbus
Strestopelia decaocto
Sterstopolia turtur
CUCULIADE
Cuculus canorus
STRIGIDE
Asio otus
Otus scops
Athena noctua
CAPRIMULGIDAE
Caprimulgus europeus
APODIDAE
Apus apus
Apus melba
MEROPİDAE
Meros apiaster
CORACIIDAE
Coracias garrulus
UPUPIDAE
Upupo epops
PICIADE
TÜRKÇE ADI
LEYLEKLER
Akleylek
YIRTICI KUŞLAR
Karaçaylak
Çakır kuşu
Mavi doğan
Kızıl şahin
Şahin
Kaya kartalı
DOĞANGİLLER
Kerkenez
Kızıl kerkenez
Gezginci doğan
Delici doğan
Güvercin doğan
Kızılayak doğan
TAVUKSULAR
Kınalı keklik
Bıldırcın
ÇULLUKGİLLER
Çulluk
GÜVERCİNGİLLER
Kaya güvercini
Tahtalı güvercin
Kumru
Üveyik
GUGUK KUŞLARI
Guguk kuşu
BAYKUŞGİLLER
Kulaklı orman baykuşu
İshak kuşu
Kukumav kuşu
ÇOBANALDATANLAR
Çobanaldatan
EBABİLGİLLER
Ebabil
Akkarın ebabil
ARIKUŞUGİLLER
Arıkuşu
KUZGUNGİLLER
Kuzgun
ÇAVUŞKUŞUGİLLER
Çavuşkuşu
AĞAÇKAKANLAR
40
RİSK DURUMU
A3
A4
A3
A3
A2
A3
A3
A4
A3
A2
A3
B2
A2
A2
A4
A3
A4
A2
A2
A3
A3
A2
A4
A4
A2
A2
A2
ÇEVRE DURUM RAPORU
Picus viridis
Drycopus maritus
D. major
D. medius
D. leucotos
D. minor
Yeşil ağaçkakan
Kara ağaçkakan
Büyük alaca ağaçkakan
Albaş ağaçkakan
Aksırt ağaçkakan
Küçük ağaçkakan
ALAUDIDAE
Calandrella rufescens
Galerida cristata
Alauda arvensis
Eremophila alpestris
HIRUNDINIDAE
Hirundo rustica
Ptyonpronge rupestris
Delichon urbica
MOTACILLIDAE
Anthus campestris
Anthus trivralis
Anthus pratensis
Anthus spinoletta
Motacilla flava
Motacilla cınerea
Motacilla alba
TROGLODYTIDIAE
Tropladytes troglodytea
PRUNELLIADE
Prunella modularis
TURDIDAE
Erithagus rubecula
Lusciniz luscinia
Luscinia megarhynchos
Phoenicurus ochruros
Phoenicurus
Saxicola rubetra
Saxicola torquata
Oenanthe oenanthe
Oenanthe hispanica
Oenanthe isabellina
Turdus merula
Turdus pilaris
Turdus philomelos
Turdus iliacus
Turdus viscivorus
SYLVIDAE
Locustella fluviatilis
Acrocephalus sciirpaceus
Hippolais olivetorum
Hippolais icterina
Hippolais pallida
Sylvia melanocephala
Sylvia hortensis
Sylvia curruca
Sylvia communis
Sylvia atricapilla
Phyloscopus collybita
Regulus regulus
Regulus ignicapillus
MUSCICAPIDAE
Muscicapa striata
TARLAKUŞUGİLLER
Bozkır toygarı
II.2Tepeli toygar
Tarlakuşu
Kulaklı tarlakuşu
KIRLANGIÇGİLLER
İş kırlangıcı
Kaya kırlangıcı
Pencere kırlangıcı
KUYRUKSALLAYANGİLLER
II.2Kır incirkuşu
Ağaç incirkuşu
Çayır incirkuşu
Dere incirkuşu
Sarı kuyruksallayan
Dağ kuyruksallayanı
Ak kuyruksallayan
ÇİTKUŞLARI
Çitkuşu
BOZBOĞAZGİLLER
Bozboğaz
ARDIÇKUŞUGİLLER
Narbülbülü
Alacagöğüs
Bülbül
Ev kızılkuyruğu
Bahçe kızılkuyruğu
Kahvegerdan
Karagerdan
Kuyrukkakan
Karakulak kuyrukkakan
Toprakrenkli kuyrukkakan
Karatavuk
Ardıç
Şarkıcı ardıç
Kızıl ardıç
Ökseotu ardıcı
ÖTLEĞENLER
Irmak ardıçkuşu
Saz ardıçkuşu
Zeytinlik mukalliti
Sarı mukallit
Gri mukallit
Kabataş küçük ötleğen
Orfe ötleğeni
Akgerdan ötleğen
Çalı ötleğeni
Bahçe ötleğeni
Cifs caf
Altın tavukçuk
Sürmeli altın tavukçuk
SİNEKKAPANGİLLER
Gri sinekkapan
Ficedula hypoleuca
Ficedula albicollis
Ficedula semitorquata
TIMILIDAE
Kara sinekkapan
Bantlı sinekkapan
Yarım bant sinekkapan
BIYIKLIBAŞTANKARALAR
41
A2
A3
A3
A3
A2
A4
A3
A3
A4
A3
A4
A4
A4
A3
A3
A3
A3
-
Panurus biarmicus
PARIDAE
Parus ater
Parus caeruleus
SITTIDAE
Sitta europaea
Sitta neumayer
Sitta krüperi
CERTHIIADAE
Certhia brachydactyla
RENIZIDAE
Remiz pendulinus
ORIOLIDAE
Oriolus oriolus
LANIIDAE
Lanius collurio
Lanius minor
Lanius nubicus
CORVIDAE
Garrulus glandarius
Pica pica
Corvus monedula
Corvus frugilegus
Corvus corone cornix
Corvus corax
STURNIDAE
Sturnus vulgaris
Sturnus roseus
PASSERIDAE
Passer domesticus
Passer hispaniolensis
Petronia petronia
FRINGILLIDAE
Fringilla coelebs
Serinus serinus
Serinus pusillus
Carduelis chloris
Carduelis carduelis
Carduelis spinus
Carduelis cannabina
Coccothraustes
Corpodacus erythrinus
Pyrrhula pyrrhula
EMBERIZIDAE
Emberiza citrinella
Emberiza cirlus
Emberiza cia
Emberiza hortulana
Emberiza melonocephala
Emberiza calandra
Kaynak: Kiziroğlu I, 1993
Bıyıklı Baştankara
BAŞTANKARAGİLLER
Çam baştankarası
Mavi baştankara
SIVACIKUŞLARI
Sıvacı
Kaya sıvacı
Anadolu sıvacı
AĞAÇTIRMAŞIKLARI
Bahçetırmaşığı
ÇULHAKUŞLARI
Çulhakuşu
ÇEKİRGEKUŞLARI
Sarıasma
ÇEKİRGE KUŞLARI
Çekirgekuşu
Karaalın çekirgekuşu
Maskeli çekirgekuşu
KARGAGİLLER
Kestane kargası
Saksağan
Cüce karga
Ekinkargası
Leşkargası
Karakarga
SIĞIRCIKGİLLER
Sığırcık
Pembe sığırcık
SERÇEGİLLER
Ev serçesi
Bataklık serçesi
Kayalık serçesi
İSPİNOZLAR
İspinoz
Kanarya
Kızılalın iskete
Florya
Saka
Karabaş iskete
Keten kuşu
Kocabaş
Karmen şakrağı
Şakrak
KİRAZ KUŞLARI
Sarı kirazkuşları
Çit kirazkuşları
Kaya kirazkuşu
Kirazkuşu
Karabaş kirazkuşu
Tarla Kirazkuşu
ÇEVRE DURUM RAPORU
A2
A2
A4
A4
A4
A4
A3
A3
A3
-
Bern sözleşmesine göre koruma altına alınmış türler aşağıda verilmiştir.
Memeliler; Dryomys Laniger, Canis Lupus
Kuşlar; Podiceps auritus, Tachybaptus ruficollis, Podiceps nigricollis, Phalacrocorax
pygmeus, Botaurus stellaris, Ixobrychus minutus, Nycticorax nycticorax, Ardeola ralloides,
Egretta garzetta, Thareskionithidae familyasının bütün bireyleri, Anser erythropus, Oxyura
leucocephala, Falconiformes takimi bütün bireyleri, Porzana porzana, Crex crex, Grus grus,
Otis tarda, recurvirostra avosetta, Charadius Leschenaulti, Larus genei, Pterocles orientalis,
Calamator glandarius, Strigiformes takımı bütün bireyleri, Caprimulgus eurpaeus, Upupo
42
ÇEVRE DURUM RAPORU
epops, Piciformes takımı bütün bireyleri, Melanocorypha bimucaluata, Calandrella rufescens,
Hirundo daurica, Motalcilla cinerea, Prunella ocularis, Cercotrichas galactotes, Irania
gutturalis, Oenanthe isabellina, Oenanthe oenanthe, Carduelis flavirostris, Carpodacus
erythrinus, Emberiza cia, Emberiza schoeniclus
Sürüngenler; Mauremys caspica, Testudo graeca, Lacerta parva, Ophisops elegans,
Ablepharus kitabeli, telescopus fallax, Vipera xanthina
İki yaşamlılar; Bufo viridris, Pelobates syriacus
Bölgede yer alan amfibillerden çevik kurbağa (Rana dalmatina) ve sürüngenlerden
kaya kertenkelesi (Lacerta saxicola ssp Tristis) Bern Sözleşmesi gereği koruma latına
alınmıştır. Fakat bu türler proje sahası içinde yer almayıp lokal faunaya dahil değildir.
Proje sahası üzerinde kurbağalar (maphibi), sürüngenler (reptil) ve risksınıfı düşük
olan örtücü kuşlar familyasından serçelere rastlanmıştır. Proje sahası üzerinde fauna için
önemli üreme alanları tespit edilmemiştir. Proje sahası üzerinde uluslararası mevzuatla
koruma altına alınan herhangi bir tür olmadığı tespit edilmemiştir. Faaliyet esnasında su
deşarjı yapılmayacağı için sucul habitatın üreme hızında veya sayılarında herhangi bir azalma
olmayacaktır.
Faaliyet alanında öngörülen faaliyetin gerçekleştirilmesi yaban hayatı bakımından risk
oluşturmamaktadır. Bununla birlikte bu hayvanların aynı ekolojik koşulları gösteren diğer
bölgelerimizde de mevcut olması ve bu türlerin ekosistemde şu an için herhangi bir tehlike
sinyali vermiyor olması projenin tesis edilmesine bir engel oluşturmamaktadır.
B.2.6. Milli Parklar, Tabiat Parklar, Tabiat Anıtı, Tabiatı Koruma Alanları ve
Diğer Hassas Yöreler
Gölyaka – Gölormanı yolunun kuzeyinde yer alan Koruma Alanı, Hamamönü Köyü 2
no’lu okulundan başlayarak Hamamüstü Deresi’ni izleyerek Büyük Melen Çayı’na ve Orman
Fidanlığı’na; Orman Fidanlığı’nın kuzey sınırındaki Uğursuyu kum ocağından tarla ve bahçe
sınırlarını izleyerek Göl Ormanı 2 no.’lu okuluna ve bu noktadan itibaren Gölyaka –
Gölormanı yolu ile sınırlanmaktadır.
1992 yılında Kara Avcılığı Kanunu’ nun 17. ve 18.maddeleri uyarınca “Düzce – Efteni
Gölü Su Kuşları Koruma ve Üretme Alanı”; 1996 yılında ise statüsü değiştirilerek “Efteni
Gölü Yaban Hayatı Koruma Alanı” olarak kabul edilmiştir.
Efteni Gölü Yaban Hayatı Koruma Alanı 580 Ha.dır. 31° 4’ - 31° 6’ doğu boylamları
ve 40° 45’ - 40° 48’ kuzey enlemleri arasında bulunan koruma alanının denizden yüksekliği
ortalama 100 m.dir. Alanın çevresinde Hacıyakup, Hamamüstü, Kurtballıca, ve Keçiağılı
köyleri bulunmaktadır.
Batı Palearktik Bölge kuş göç yollarından Kuzeybatı – Güney (Trakya – Boğaziçi – İç
Anadolu – Güneydoğu Anadolu) göç rotası üzerinde bulunan göç rotası üzerinde bulunan
koruma alanı, kuşların konaklama ve kışlamalarına olanak sağlaması yanında sürekli yağış
43
ÇEVRE DURUM RAPORU
alan bölgede taşkın sularını bünyesinde toplaması nedeniyle önemlidir. (Kesim ve
Mansuroğlu, 1996).
Bu alanda 1992 yılında rehabilitasyon çalışmaları başlatılmıştır. Gölün su tutma
kapasitesini artırmak ve fauna için yaşam ortamı sağlamak amacıyla sedde ve alanda doğal
olarak bulunan Salix spp. Türleri ile ağaçlandırma çalışmaları yapılmaktadır.
Alanın koruma altına alınmasıyla, sınırların saptanması ve kamulaştırma işlemleri
sırasında çevrede yaşayanların baskısı ile Maliye Bakanlığı tarafından koruma alanının mera
olarak kullanılması şartı konularak ilan edilmesi, alanda yapılan koruma çalışmalarıyla büyük
çelişki içindedir.
Koruma alanı içersinde otlatılan ve zaman zaman başıboş olarak alana bırakılan
büyükbaş hayvanlar, gölün su tutan bölümünü çeviren seddelere, ağaçlandırma çalışmalarına
ve kuşlara zarar vermektedir. I. Seddenin patlaması, dikilen ağaçlardan, (2000 adet söğüt, 200
adet kızılağaç) özellikle söğütlerin hayvanlar tarafından yenmesi, su içine giren ve sazlık
alanlarda başıboş dolaşan hayvanların kuş yuvalarına ve kuşlarınbesin kaynaklarına zarar
vermesi su kuşları ile koruma alanındaki diğer fauna için en büyük tehlikeyi oluşturmaktadır.
Özel araziler arasında bulunan Efteni Gölü Yaban Hayatı Koruma Alanı içerisinde Ziraat ve
Orman fidanlıkları, Orman İşletmesi tomruk Deposu, Uğursuyu kıyısında kum ocağı tesisleri,
alanı çevreleyen meralar, DSİ kurutma ve Sulama kanalları, seddeler, çevresinde ise yerleşim
ve tarım alanları bulunmaktadır. Koruma alanının güneybatı sınırında araştırıcıların da
kullanabileceği bir bekçi evi vardır. Koruma alanı çevresindeki bu yoğun kullanımlar
ekolojik dengeyi bozucu etkilerde bulunmaktadır. Örneğin göle dökülen akarsulara boşaltılan
evsel atıklar içerisinde bulunan deterjanlar belirli bölgelerde bulunmaktadır. Bu durum alanda
yaşayan flora ve fauna için tehlike oluşturmaktadır. Kirlilik gözle görülür boyuttadır. Su içi
bitkilerinin yerini yosunlar almıştır.
Bunlara ek olarak çevre halkının koruma çalışmalarını engelleyici tavırlar
sergilemekte oluşu da koruma çalışmaları için önemli bir sorundur.
Kesim ve Mansuroğlu (1996) efteni Gölü Yaban Hayatı Koruma Alanı’nda 150’den
fazla küş türünün gözlenebileceğini ve bunların arasında nesli tükenmekte olan ya da
Türkiye’de ender görülen kuş türlerin bulunduğunu belirtmektedir.
Samandere Şelalesi Doğa Anıtı
Samandersi boyunca uzanan çavla, çağlayan ve cadı kazanı gibi ilginç doğal özellikler
ile yer yer anıt ağaçların yer aldığı zengin ve bakir bitki örtüsüne sahip olması nedeniyle
Tarım Orman ve Köyişleri Bakanlığı tarafından 19 Aralık 1988 tarihinde “Doğa Anıtı” olarak
ilan edilmiştir. 2873 sayılı Milli Parklar Kanunu” kapsamına alınan ve tescil edilen ilk Doğa
Anıtı olan Samandere Şelalesi Düzce’nin güneydoğusunda 750 m. yüksekliktedir. Düzce’ye
25 km. uzaklıkta ve 10 Ha. büyüklüğündeki alana, orman yoluyla ulaşılmaktadır. Doğal
olarak ardarda akan iki şelale ile Samandere deresi boyunca birbirini izleyen küçük şelaleler
ilginç ve güzel bir görünüm oluşturmaktadır.
Alan çevresinde Fagus orientalis ile Carpinus spp. Başta olmak üzere, Abies
nordmannianasubsp. Bormülleriana, Pinus nigra, Pinus silvestris, Castanea sativa, Tilia spp.,
Fraxinus spp., Platanus orientalis, Salix spp., Corylus spp. Ve Buxus senperviren, Euonymous
44
ÇEVRE DURUM RAPORU
spp., doğal bitki örtüsünü oluşturmaktadır. Çevredeki ormanlarda Geyik, Karaca, Taban
Domuzu, Tilki, Kurt, Yaban Kedisi gibi hayvanlar, Tahtalı ve Atmaca gibi kuşlar, derelerde
ise Alabalık, Sazan, ve Yayın gibi balık türleri bulunmaktadır (Anonymous. Tarihsiz)
Çevre köylerin şelaleden içme suyu almaya çalışmas, çevredeki ormanların yerini
fındık plantasyonlarının alması ve alanın mesire yeri olarak kullanımı doğa anıtının su
kaynaklarının bozulup kirlenmesine, bitkilerin ve doğal yapının bozulmasına yol açmaktadır.
Bunlara ek olarak cadı kazanı çevresindeki kayalıklar üzerinde oluşmuş olan sarkıtların
tehlike yaratması ve alanın fay hattı üzerinde bulunması nedeniyle 1996 yılında koruma
alanının kullanımına sınırlar getirilmeye çalışılmıştır.
Düzce – Kaynaşlı Kurugöl Yaban Hayvanı Yerleştirme ve Koruma Alanı
Kaynaşlı İlçesi Yörükler, Sarıçökek ve Darıyerihasanbey köylerinin sınırları içerisinde
bulunan Kurugöl mevkiindeki 2734,5 Ha.lık ağaçlandırma alanını, sülün yetiştirmek amacıyla
1992 yılında ön etüdü yapılarak “Düzce – Kaynaşlı Kurugöl Sülün Üreme ve Koruma Alanı”
olarak ilan edilmesi düşünülmüştür. Alana bırakılan sülünlerin yöreye uyum sağlaması ve
alanda fazlaca mikdarda karaca bulunması nedeniyle de 1995 yılında bu alan; “ Yaban
Hayvanı Yetiştirme ve Koruma Alanı olarak kabul edilmiştir.
Alanın sınırlarını, güneyde Darıyeri, Yörükler, ve Sarıçökek köyünü birleştiren yol,
doğuda Meşelik Mahallesi’nden Gelik Dere!yi izleyerek Sarıbayır Tepe ve buradan
Diktepe’ye giden sırt, Kuzeyde Dik Tepe’yi Elik Tepe’ye bağlayan sırt ve Elik Tepe’den
Çakal Tepe’ye giden yol ile Çakal Tepe’den Kocadağ sırtını izleyerek Kızılcıktepe, batıda
Kızılcıktepe’den Çamlı deresine ve buradan D – 100 karayolunu izleyerek Üçköprü Köyü’ne
giden yol oluşturmaktadır. Denizden yüksekliği 350 – 400 m.dir. D-100 karayoluna 12 km.
uzaklıktadır. Alan içerisinde yerleşim, tarım alanı gibi kullanımlar ile yakın çevresinde çevre
kirliliği yaratacak herhangi bir sanayi tesisi bulunmamaktadır. Çevrede yaşayanlar tarafından
geçmişte alanda doğal olarak sülünlerin bulunduğu ancak kümes hayvanlarında baş gösteren
bir hastalık sonucunda yok oldukları ifade edilmektedir. Düzce Orman İşletme Müdürlüğü’
nün alanda yaptığı ön etüdün raporuna göre alanın sülün yetiştirilmesine uygun olduğunun
belirtilmesi, bu görüşü bir ölçüde doğrulamaktadır.
Alanda, Fagus orientalis, Quercus spp., Pinus nigra, Pinus sylvestris ve Carpinus spp.
gibi ağaçlar; Rhododedron pondicum, Rubus spp., Prunus spp., Mespilus germanica, Hedera
spp., Smilax exelsa, Thymus spp., Erica arborea, Daphne pontica, Ilex aquikolium,
Vaccinium arctostaphilos ve Cornus mas gibi ağaççık ve çalılar bulunmaktadır.
Kurugöl ve çevresinde Yaban Domuzu, Karaca, Tavşan, Ayı, Tilki, kurt, Çakal,
Sansdar gibi memelilerin yanısıra, kuşlardan Üveyik,Çulluk, Karatavuk, Kestane Kargası, ve
bazı ötücü kuşlar görülmektedir. (Anonymous. Tarihsiz)
Koruma alanı çevresindeki yamaçlar güney ve batı bakılı olduğundan fazla kar yağışı
almaması, iklimin ılıman olması, sülünler için besin kaynağı olabilecek bitkilerin bulunması
ile gölet ve akarsuların varlığı, insan etkisinin hemen hemen hiç olmaması, otlatma
yapılmaması ve ağaçlandırma çalışmalarının düzenli olması florave fauna için uygun bir
yaşama ortamı oluşturmuştur.
45
ÇEVRE DURUM RAPORU
Taraf Olunan Uluslar arası Sözleşmelerle Koruma Altına Alınan Alanlar,
Korunması Gerekli Görülen Alanlar
Flora ve faunanın denetimi ve korunmasını sağlayan esas yasalar,3167 sayılı Kara
Avcılığı Kanunun, 1380 sayılı Su ürünleri Kanunu, 6831 sayılı Orman Kanunu ve 2873 sayılı
Milli Parklar Kanunu’dur.
Ulusal ölçekte koruma altındaki türleri belirten ve resmi olarak tanınan bir liste henüz
mevcut değildir.Ancak ender, tehlike altında ve endemik türlerle ilgili bir takım bilgi
kaynakları mevcuttur. Bunlar IUCN tarafından hazırlanan Red Data Book, Tübitak tarafından
hazırlanan tehlike altındaki türler listesi ve hazırlanan Türkiye’deki nadir, tehlike altındaki
endemik bitkiler listesidir.
Tabiatı Koruma Alanı
Demirci Önü Tabiatı Koruma Alanı (Akçakoca) olarak belirlenen alan 430 hektar olup
Akçakoca- Ereğli yolunun Akçakoca’dan itibaren 10. km’sindedir. Batıda Maşak deresini
takiben, demirci önü tepesinden itibaren güneydoğuya doğru sırtları takip eder ve Pınarcık
tepe, Çok dağıl tepe, kaplankaya sırtını takiben kuzeye yönelir. Kuzeyini Karadeniz oluşturur.
Tabiatı koruma alanı olarak belirlenen bu alanda kayın, gürgen, kestane, meşe
türlerinin yer yer saf, yer yer karışık meşçereler oluşturması optimum yayılış alanlarından
doğal özellikleri bozulmamış bir örneğini teşkil etmesinin yanı sıra zengin bir alt flora ve
fauna potansiyeline sahip bir orman ekosistemi özelliği göstermesidir.
Samandere Şelalesi Tabiat Anıtları
Şelale Düzce İline 25 km mesafede Saman dere Köyü içindedir. Saman deresi
boyunca uzanan çavlan, çağlayan ve cadı kazanları gibi ilginç tabi özellikler ile bakir ve yer
yer anıt ağaç niteliğinde zengin bir bitki örtüsüne sahiptir. Bu alan 10 hektardır.
Anıt ağaç niteliğindeki porsuk ağacı boy, yaş ve çap olarak civar ormanda bulunan
ağaçların en büyüğüdür. Koruma altına alınmıştır. Dere üzerinde iki adet çavlan ve iki adet
cadı kazanı bulunmaktadır. Ayrıca 300 metrelik ulaşılmayan mesafede 3 adet çavlan ve cadı
kazanı vardır.
Saman dere şelalesi ülkemizin tescil edilen ilk tabiat anıtıdır. Koruma alanı
çevresindeki bitki ve su kaynakları yaban hayatı için barınma ve beslenme yönünden uygun
ortamlar yaratmaktadır.
Orman İçi Dinlenme Yeri
1)Güzeldere Şelalesi (Gölyaka)
Düzce-Gölyaka ilçeleri sınırında bulunan Bıçkı Deresi üzerinde 100m. yükseklikteki
kayaların üzerinden bembeyaz köpükler saçarak akan doyumsuz güzellikte, Milli Parklar ve
Av - Yaban Hayatı Koruma Genel Müdürlüğü’nce “Orman İçi Dinlenme Yeri” olarak tescil
edilen Güzeldere şelalesi, günübirlik gezi ve dinlenme amacı ile görülmesi gereken tabiat
harikasıdır.
46
ÇEVRE DURUM RAPORU
15 hektarlık alanı kaplamaktadır. Şelalenin doğal güzelliği yanında, şelalenin hemen
üzerinde bulunan Bıçkı Düzü mevkiindeki alan, rekreasyon amaçlı düzenlenerek halkın
hizmetine açılmıştır.
2)Göknarlık (Yığılca)
Yığılca İlçesi hudutlarında bulunan rekreasyon amaçlı bu alan halkın ve Yedi göllere
ulaşması düşünülen kişilerin konaklama, dinlenme ve piknik kullanım amaçlı olarak
planlanmıştır. Saha 16 hektardır.
İki bölüm halinde değerlendirilir. Birinci bölüm halkın dinlenme ve eğlenmesine
imkan verecek piknik alanı, ikinci bölüm ise çadırlı kamp tesislerinin bulunduğu konaklama
kısmıdır.Alan köknar ve çam karışık meşçerelidir.
Düzce, Efteni gölünde su kuşları koruma ve üretme sahası vardır. Düzce ili, Kaynaşlı
İlçesinde sülün yetiştirme ve koruma alanı da bulunmaktadır.
B.3. Toprak
Düzce ili toprakları, toprak yapısı bakımından iki grupta toplanabilir. Birinci grup
topraklar, yöredeki çukur alanlarda oluşan, eğimi az, derin alüvyal topraklardır. Bu tür
topraklar Düzce Ovasında geniş alanlar kaplar. Ova eğimsiz olup, % 75 oranında tarıma
elverişli niteliktedir.
Gerede Ovası’nın bir kesimi ile kıyıdaki dar bir şerit de alüvyal topraklarla kaplıdır.
İkinci grup topraklar ise, alüvyal alanlardan başlayarak eğimi gittikçe artan tarıma
elverişliliği, eğim ve toprak tutma özelliğine göre, değişerek ormanlık ya da dağlık alanlara
dönüşen topraklardır. Bu toprakların çok büyük bir bölümünde eğim genellikle fazladır ( %
15-40). Bu tür topraklar il alanının % 80’ ini kaplar. Aynı oran Türkiye genelinde % 20
dolaylarındadır.
Düzce İli’nde, küçük parçalar halinde, yüksek eğimli alanlar arasına dağılmış, daha az
eğimli tarıma elverişli alanlar da belirli bir oran oluşturur.
Alüvyal topraklar genellikle kumlu-killi topraklar grubuna girer. Kum oranları % 50
dolaylarında olan organik madde ve karbonat bakımından zengin bulunan alanlar, daha
nitelikli olduklarından pancar ve patates tohumu, patates, sebze ve meyve üretimine; organik
madde ve karbonat yönünden daha az zengin olan kesimler ise tarım üretimine elverişlidir.
İlin 11.200 km2’lik gerçek yüzölçümünden göl alanları çıkarıldıktan sonra kalan
11.050 km2’lik alanın % 89’u kültüre elverişlidir. İl topraklarının % 53’ü orman, % 17’si
çayır ve meralarla kaplıdır. Bitkisel üretim ise topraklarının beşte birinden daha az bir
bölümünde yapılmaktadır.
Düzce İli topraklarının büyük bir bölümünü sürülerek tarım yapmaya uygun olmayan
VII. Sınıf topraklar oluşturur. 746.096 ha.’lık bu alanlar Düzce İli toprak kaynağının %
67.5’ini oluşturur. Sürekli sürüme uygun olmayan ve örtü altında bulundurulması gereken VI.
47
ÇEVRE DURUM RAPORU
Sınıf topraklar il toprak bütününün % 12.1’ini ( 133.969 ha.) kapsar. Toprakların % 1.3’ü ise
tarıma hiçbir biçimde uygun olmayan VIII. sınıf topraklardır.
Tarıma uygun I., II. III. ve IV. Sınıf topraklar toplamı 208.811ha. olup, toplam il
arazisinin % 18.8' i oluştururlar. Her türlü tarıma ve sürüme uygun olan I. sınıf topraklar ise
63. 569 ha. ile toplam arazinin % 5.7’sini kaplar.
Arazi Kullanımı
Düzce İli topraklarının kullanım türlerine göre dağılımı Tablo B.11’da verilmiştir.
Tablo B.12. Arazi Kullanım Türleri
FAALİYET TÜRÜ
ALANI (HA.)
Tarım Arazisi
253.745
Çayır - Mera
101.620
Ormanlar
590.451
Yerleşim Alanlar (Meskun)
24.557
Kullanılmayan (Göl, Bataklık, Taşlık)
89.073
Sanayi Alanı
554
1.120.000
TOPLAM
Kaynak: Düzce Orman Bölge Md. Orman Ürünleri ve Yatırım Projesi
TOPLAMA ORANO ( %)
22.7
14.4
52.7
2.2
8
100.00
Düzce il merkezi ve yakın çevresinde yer alan topraklar, toprak kabiliyeti açısından
alüvyal, koalüvyal, gri kahverengi padsolik kahverengi orman, kestane rengi ve kalkersiz
kahverengi orman toprakları olarak altı gruba ayrılır.
Bu toprak grupları eğim, toprak kalınlığı, taşlık erozyon, nem ve ıslaklık, kaya,
topografya ve yüzey akım engelleyici faktörleri göreli olarak içermekte ve bu görelilik
derecesine bağlı bulunarak arazi kullanma sınıflarını oluşturmaktadır. (I, II, II, IV, VI, VII).
MTA tarafından Düzce kentini çevreleyen Düzce Ovası ölçeğinde yapılmış alan
çalışması, toprak yapısı ve kabiliyeti ile ilgili olarak aşağıdaki tamamlayıcı bilgileri
vermektedir.
Çalışma alanının kuzeybatısı arazi kullanım kabiliyeti açısından IV. Ve VII.
Kategoriyi oluşturmaktadır. Toprak derinliği taşlık ve eğim yönünden çok şiddetli tahditleri
içermektedir. Özel birkaç bitki türü için uygun sürümle tarım yapılabilir. VII. Kategori de
toprak sığlığı, taş, kaya, eğim erozyon gibi çok şiddetli önleyici faktörleri içermektedir.
Tarımsal yönden ekonomik değildir. Buna karşın zayıf mera ve orman ağaçları dikimi için
elverişlidir.
Kuzeydoğu kesiminde ise, arazi kullanma kabiliyeti çeşitlilik göstermektedir. I.
Kategori vadi tabanlarında bulunmaktadır. Bölgede üretilen her türlü bitkiyi yetiştirmeye
elverişli, düz, düze yakın, iyi drene olmuş, kolay işlenebilir derin ve verimli arazilerdir. III.
Kategori toprak, topografya ve yüzey akımına ait şiddet önleyici faktörlere sahiptir. VI.
Kategori de diğer kategorilerdeki tehdit faktörlerine sahiptir. Çoğunlukla mera veya ağaçlık
alanlar olarak kullanılabilirliği olan arazilerdir. VII. Kategori birçok sınırlandırıcı faktöre ek
olarak, tarımsal açıdan ekonomik değildir.
48
ÇEVRE DURUM RAPORU
Büyük Melen Havzası’nda Ova’da alüvyal ve kollüviyal topraklar, Efteni Gölü
çevresinde hidromorfik alüvyal ve ırmak yatağı toprakları, dağlık alanlarda ise sarı-kırmızı
podsolik topraklar ile kireçli ve kireçsiz kahverengi orman toprakları bulunmaktadır. Düzce
Ovası hiçbir kısıtlayıcı etmen olmadan yoğun olarak kullanılabilecek 1. Sınıf tarım arazisidir.
Toprak-su’nun araştırmalarına göre bu nitelikte arazi Türkiye’nin sadece % 3’ünü
kaplamaktadır. Bugün bu miktar azalmıştır. Büyük Melen havzasında dağlık alanlar ise
iklimin uygunluğu nedeniyle çok çeşitli ve gür ormanlarla kaplıdır.
Aluviyal Topraklar
Ova çevresindeki akarsular tarafından yakın bir geçmişte bulundukları yerlere
depolanan ve yaklaşık 336 km2 alan kapsayan bu topraklar, ova tabanında ve dar bir şerit
halinde akarsu vadilerinde görülmektedir. Toprağı şekillendiren ve toprağa bir özellik veren
olaylar için yeterli zaman geçmediğinden, bu genç toprakların profil horizonu yoktur.
Akarsulara yakın olan araziler zaman zaman su baskınına uğramakta, ovanın güneyindeki
alanlarda ise yüksek taban suyu bulunmaktadır. Alüvyal topraklar, tuzsuz, kireçli, orta
derecede organik madde, yüksek fosfor ve fazla potasyum içeren, killi tınlı bünyede ve
pH’ları nötr olan topraklardır. Düzce Ovasının taban kısmında bulunan aluviyal toprakların
tamamına yakını I. Sınıf olduğundan, her çeşit tarıma uygun niteliktedir. Yalnız bu alanların
arasında Doğanlı Köyünün kuzeyinde II., Büyük Melen suyunun ovadan çıktığı bölümde III.
Derece, batıdaki Aksu deresinin ovaya girdiği bölümde IV. Yetenek sınıflarında araziler
bulunmaktadır.
1. Yetenek sınıfındaki arazilerde toprakla ilgili herhangi bir sorun bulunmazken, diğer
yetenek sınıflarında bulunan arazilerde drenaj, yüksek taban suyu ve su baskını tehlikesi,
Aksu deresinin çevresinde bunlara ek olarak toprak yapısından kaynaklanan sorunlar ortaya
çıkmaktadır. Ova tabanındaki I. Sınıf aluviyal topraklar, genel olarak sulu tarım arazilerinden
oluşmaktadır. Ancak günümüzde bu alanlar, ulaşım ağlarının ovanın ortasından geçmesi ve
eğimin yok denecek kadar az olması nedeniyle yerleşimler ve sanayi tesisleri tarafından işgal
edilmektedir. Ova içerisinde küçük alanlarda bulunan, değişik yetenek sınıflarındaki aluviyal
topraklardan Doğanlı Köyü kuzeyindeki alan orman, diğerleri ise kuru tarım amaçlı
kullanılmaktadır.
Kalkersiz Kahverengi Orman Toprakları
Düzce Ovası’nı çevreleyen Dağların batı ve güney yamaçlarında geniş alanlar
kaplayan kalkersiz kahverengi orman topraklarının, ana maddesi miosen ve pliosen’e ait
kumlu kil taşı, kireçli kumlu killi veya çakıllı depozitlerdir. Yaprağını döken ağaçların altında
görülen, kalkersiz kahverengi orman toprakları tınlı bünyede, tuzsuz, kireçli, orta derecede
organik madde, orta fosfor ve fazla potasyum içeren, hafif derecede asitli topraklardır.
Yüzey Toprağın Tekstürü
Genelikle ağır bünyeli olan ova topraklarının renkleri siyah, kahverengi ve bu
renklerin tonlarında olup, bünyeleri kumlu tından kile kadar değişmektedir. Derin bir gövdeye
sahip topraklar % 2- 5 oranında kireç içermekle birlikte çok geniş alanlarda kireç yağmurlarla
yıkanarak profilin 90 cm derinlerine inmiştir. Bünyesinde kireç bulunan topraklar ovanın
doğu, batı ve güneydoğu ve orta bölümlerinde yer almaktadır. Ova topraklarında tuzluluk ve
sodyumluluk sorunları bulunmamaktadır. Toprak geçirgenlikleri 1353,2 ha arazide 0.50 cm/s,
49
ÇEVRE DURUM RAPORU
4423.9 ha arazide 0.50-0.30 cm/sn, 3263. 3 ha arazide 0.30-0.13 cm/s, 66,6 ha arazide ise
0.13 cm/sn’nin altındadır. Sulanabilir I., II. Ve III. Sınıf arazi toplamı 21 313 ha, IV. Sınıf
sulanamayan arazi toplamı ise 1987 ha alan kaplamaktadır.
Alt Faktörler
Alüvyal topraklar grubuna dahil edilen kumlu, çakıllı ve molozlu ırmak taşkın
yatakları, Küçük Melen suyunun taşkın yatağında bulunmaktadır. Bu akarsuyun yatağının
geçtiği yerlerde, ince bir şerit halinde yer alan bu topraklar VIII. Yetenek sınıfı olup, yaz
aylarında sular azaldığında ortaya çıkmaktadır. Toprak materyali bulunmadığından vejetasyon
örtüsü olmayan bu alanlardan malzeme (kum ve çakıl) alımı yapılmaktadır. Efteni Gölü’nün
kuzeyindeki yaklaşık 370 hektar büyüklüğündeki hidromorfik topraklarda yüksek taban suyu,
sel basması ve drenaj sorunları bulunmaktadır.
B.4. Su Kaynakları
B.4.1. İçme Suyu Kaynakları ve Barajlar:
Merkez ilçede kullanılan doğal kaynak suyu, Düzce'nin güneyinde Beyköy beldesine
bağlı Uğur Köyünden sağlanmaktadır. Kaynak suyu, 600mm çapında asbest borularla 8 km
uzaktaki içme suyu arıtma tesisine iletilmektedir. Arıtma tesisine giren ham su miktarı, 1.1001.200 lt/sn’dir. Tesiste arıtılan ham su miktarı ise 330-350 lt/sn civarındadır. Arıtma
tesisinden şebekeye gönderilen su miktarı ise 250-300 lt/sn’dir. İçme suyu şebekesi 2030 yılı
esas alınarak oluşturulmuştur. 1998 yılında büyük bir kısmı tamamlanmıştır. Kalan
bölümlerin inşaatı devam etmektedir.
Merkez ilçede sektörlere göre su tüketimi Tablo B.12’de görülmektedir. Tabloya göre
2001 yılındaki toplam su tüketiminin yüzde 65’i konutlarda tüketilmiştir. Prefabrik konutlar
ise tüketimde ikinci sırada gelmiş ve toplam tüketimin yüzde 15’ini tüketmiştir. Üçüncü
sırada ticarethanelerde tükenen su gelmektedir. Buralarda tüketilen su ise yüzde 11’dir. En az
su ticarethanelerde tüketilmiştir.
Tablo B.13. Düzce Merkez İlçede Sektörel Su Tüketimi
Sektörler
Tüketim
Miktarı (m3)
Resmi Daireler
25.153
Okullar ve Hastaneler
48.005
Ticarethaneler
138.319
Konut
791.490
İnşaat
56.766
Prefabrikler
150.779
1.210.512
TOPLAM
Kaynak: Düzce Belediyesi Su İşleri Müdürlüğü, 2004
İlçelerde Kullanılan Doğal Kaynak ve Sondaj Suları
Akçakoca İlçesi: İlçenin içme suyu ihtiyacı iki ayrı isale hattı ve dört kaynaktan
karşılanmaktadır. Birinci hattan 14 km mesafedeki Büyük Sarma Deresi (q=35 lt/sn), Küçük
Sarma Deresi (q=30 lt/sn), Hasan Deresi (q=18 lt/sn) olmak üzere üç kaynaktan ilçeye su
50
ÇEVRE DURUM RAPORU
sağlanmaktadır. İkinci hattan ise 14,5 km mesafede Değirmendere’den (q=80 lt/sn) sağlanan
su ile toplam su miktarı 163 lt/sn’ye ulaşmaktadır. Gerek orman alanındaki tahribat gerekse
yağışlardaki düzensizlikler nedeniyle yaz aylarında toplam debi 70-90 lt/sn’nin de altına
düşmektedir. Su miktarındaki azalmanın diğer nedenleri de şehir nüfusunun yaz aylarında 2-3
kat artışı ve deprem sonrası ilçeye taşınanlar gibi nedenlerdir. Yaz döneminde ve kurak geçen
yıllarda özellikle Ekim-Kasım aylarında su sıkıntısı yaşanmaktadır.
İçme suyu şebekesi 1967 yılında yapılmıştır. Şebekede pik boru kullanılmış olması ve
zeminin genelde kum ve kaya olması nedenleri ile hem arıza çok yaşanmakta hem de
arızaların bulunması zorlaşmaktadır. İlçede içme suyu arıtma tesisi mevcuttur. Tesis, 8.100
m3/gün kapasitelidir. Kişi başına yıllık su tüketimi 32.600 m3tür. Kaçak su kullanımı ise
yaklaşık yüzde 6-7 düzeyindedir.
Cumayeri İlçesi: İlçenin içme suyu 7 km mesafede Subaşı Köyü'ndeki kaynaktan
karşılanmaktadır. Kaynaktan çıkan su, 35 m3/sn’lik isale hattı ile Tuzlak Kıran mevkiindeki
1.000 m3'lük depoya iletilmektedir. Şebeke hattı ile şehre verilen suyun debisi ise 25
m3/sn’dir. Depo girişinde arıtma tesisi mevcuttur. Tesis, tüp arıtma sistemlidir. Sisteme gelen
ham su, motopomplarla içerisinde mineraller bulunan tüpe alınmakta, tüp içerisinde
arıtıldıktan sonra temiz su deposuna aktarılmaktadır. Arıtma tesisi, elektrik kesintilerinden
etkilenmekte ve bu sürelerde arıtma işlemi yapılamamaktadır. Bu nedenle jeneratöre ihtiyaç
vardır. 17 Ağustos ve 12 Kasım 1999 depremlerinde oluşan hasar sonucu isale hattı ve
şebekeden sızıntı miktarı binde 40'a kadar çıkmıştır. Bakım ve onarımı yapılan şebekede,
daha sonra oluşan hasarlar sonucu, yaz aylarındaki su miktarı oldukça azalmaktadır. Kaçak su
kullanımı tüm çabalara karşın önlenememiş olup yüzde 6-7 düzeyinde olduğu tahmin
edilmektedir.
Çilimli İlçesi: İlçe merkezinin su ihtiyacı 5-6 km mesafedeki Bayram Ali Deresi,
Maden Deresi ve Kayadelen Kaynak Suyu'ndan karşılanmaktadır. Bayram Ali Deresi 10 lt/sn,
Kayadelen Suyu 10 lt/sn, Maden deresi ise 5 lt/sn debiye sahiptir. L1 , L2 ve L3 sondaj kuyuları
da bulunan ilçeye bu kuyularca 4 km mesafeden sağlanan suyun debisi, L1 =10 lt/sn, L2 =18
lt/sn ve L3 =18 lt/sn olmaktadır. İlçede içme suyu arıtma sistemi yoktur.
Gölyaka İlçesi: İlçenin içme suyu, 30 km mesafedeki Geyikdüzü ve Beşpınarlar
membasından gelmektedir. Anılan kaynakların suyu, 12 Kasım depreminden sonra azalmıştır.
İlçeye bu kaynaklardan önce su sağlayan Değirmentepe kaynağı da depremden etkilenmiş, su
miktarı oldukça azalarak 8 lt/sn ye inmiştir. İçme suyu bu durumda ilçe merkezine
yetmemektedir. Kalıcı konutlar için de su gereksinimi söz konusudur. İlçe merkezine 24 km
uzaklıkta ve Küçükdere mevkiinde bulunan ve toplam debisi 25 lt/sn olan üç adet kaynaktan
su talebinde bulunulmuştur. Ayrıca Belediyeye ait iki sondaj kuyusu mevcut olmakla birlikte
bu sularda amonyum oranı yüksek olduğundan, içilebilir değildir. Şehir şebekesinde arıtma
sistemi bulunmamaktadır. Kaçak su kullanımı yoktur.
Gümüşova İlçesi: İlçeye üç kaynaktan içme suyu sağlanmaktadır. Karadere
mevkiinden gelen kaynak, ilçeye 22 km mesafede olup, beş köyle ortak kullanılmaktadır.
İlçeye sağladığı suyun debisi 6-7 lt/sn’dir. Yeşilyayla kaynağının ilçeye uzaklığı 8 km olup,
debisi ise 3-4 lt/sn’dir. Hacıkadirler mevkiinde ise sondajla sağlanan suyun debisi ilçeye
yetecek miktarda olmasına karşın pek sağlıklı olmadığı tespit edilmiştir. Bu nedenle ilçeye
yine Karadere mevkiinden 30-40 lt/sn’lik kaynak suyu getirilme çalışmaları devam etmekte
51
ÇEVRE DURUM RAPORU
olup, projenin yarıdan fazlası tamamlanmıştır. Arıtma sistemi olmayan şebekede, kayıplar
yüzde 40’a kadar yaklaşmaktadır. İlçede kaçak su kullanımı da söz konusudur.
Kaynaşlı İlçesi: İlçenin içme suyu yedi doğal kaynaktan sağlanmaktadır. Bu
kaynakların debileri ve ilçeye mesafeleri şöyledir: Saz Köyü membası 5 km mesafede olup
debisi 40 lt/sn’dir. Şırşır Deresi 1,3 km mesafede ve 1,5 lt/sn debiye sahiptir. Şimşir
Deresi’nin ilçeye uzaklığı 2,5 km ve debisi 2 lt/sn’dir. İlçeye 14 km uzaklıkta dört su kaynağı
bulunmaktadır. Bunlardan Dedebıçkı Deresi’nin debisi 3 lt/sn, Keçideresi (I,II,III) 2 lt/sn,
Taşocağı I, 10 lt/sn, Taşocağı II, 1 lt/sn’dir. Ayrıca iki adet sondaj kuyusu mevcut olup, L1
kuyusu 1,5 km mesafededir ve 30 lt/sn’lik debisi vardır. Diğer kuyu L2 ise 2 km uzaklıktadır
ve 42 lt/sn’lik debiye sahiptir. İlçenin içme suyunu sağlayan kaynaklar, Kasım depreminden
sonra azalmış, Saz Köyü membası ise tamamen kaybolmuştur. Sondaj ve doğal su kaynakları,
ilçeye sonbahar ve kış aylarında yetmekte, ilkbahar ve yaz aylarındaki ihtiyaca da kısmen
cevap verebilmektedir.
Yığılca İlçesi: İlçenin 20 km uzağındaki Kızıltepe su kaynağı 10 lt/sn debiye sahiptir.
Bu kaynağın bir kısmı ilçedeki sokak çeşmelerine, bir kısmı da şebekeye verilmektedir. Bir
başka kaynak ise 17 km uzaklıkta bulunan ve ilçenin içme suyunun sağlandığı Suçıkan
kaynağıdır. 1992'de faaliyete geçen bu kaynağın debisi ise 15 lt/sn’dir. Şebekeye yağmur suyu
karışmakta ve hangi noktalardan karıştığı da tespit edilememektedir. İlçedeki üçüncü kaynak
ise Yörükler kaynağıdır. Debisi 6 lt/sn olan bu kaynak ilçedeki camii, itfaiye gibi umumi
hizmetlerde kullanılmaktadır. İlçede içme suyu arıtma sistemi mevcut değildir. İller
Bankası’na arıtma projesi yaptırılmış olup, kaynak yokluğundan başlanamamıştır. Kaçak su
kullanımı bulunmamaktadır. Kişi başına yıllık su tüketimi 75 m3’tür.
Tablo B.14. Düzce İli İçme Suyu Kaynakları
Kaynak Adı
Ortalama Boşaltım m3 / Yıl
Küçük Melen Çayı
367 m3 / Yıl
Asar Suyu
93
Uğur Suyu
150
Aksu Deresi
150
Büyük Melen Çayı
1061 m3 / Yıl
Çilimli Deresi
Vakıflar Deresi
Toplam
1821
Kaynak: DSİ Düzce Sulamaları Şube Müdürlüğü, 2004
Barajlar
Hasanlar Barajı
Düzce ilindeki tek barajdır. Düzce Efteni Havzası’nda, Yığılca İlçesi, Hasanlar Köyü
mevkiinde 272,80 m. rakımda yer almaktadır. 665 km2 yüz ölçüme sahip baraj göl suları
sulama, taşkın kontrol, enerji üretimi ve içme suyu olarak kullanılmaktadır. Yapımı 1992
yılında tamamlanmıştır. Baraja ilişkin kısa teknik bilgiler Tablo B.14’de sunulmuştur.
52
ÇEVRE DURUM RAPORU
Tablo B.15. Hasanlar Barajının Teknik Özellikleri
Amacı
Sulama, enerji, taşkın kontrolü
1992
İşletmeye açıldığı yıl
665 km2
Yağış alanı
412 hm3
Yıllık ortalama su
Kil çekirdekli kaya dolgu
Tipi
70,8 m
Yüksekliği (Talvegden)
279 ha.
Göl alanı
Kaynak: DSİ Düzce Sulamaları Şube Md.lüğü, 2004.
Yüksekliği (temelden)
Ölü hacim
Sulama için aktif hacim
Toplam depolama hacmi
Kurulu güç
Toplam enerji üretimi
72,8 m
5 hm3
50 hm3
100 hm3
9,4 MW
40 GWh/yıl
B.4.2. Yeraltı Su Kaynakları
Düzce Ovası, büyük ve zengin bir yeraltı suyu havzasıdır. Bunun dışında bir miktar
yeraltı suyu da Akçakoca-Kocaali havzasında bulunmaktadır. İl’in güvenli yeraltı suyu
rezervleri ile, 30.04.2001 tarihi itibariyle tahsis miktarları Tablo B.12 ve B.14’de verilmiştir.
Tablolarda görüldüğü gibi, İl’in ovadaki güvenli yeraltı suyu rezervi 120 hm3/yıldır.
Özellikle Düzce ovasındaki yoğun yapılaşma ovadaki yeraltı suyu rezervlerini olumsuz
etkilemektedir.
Akçokoca-Kocaali havzasında da 27 hm3/yıl değerinde bir rezerv bulunmaktadır. Bu
rezervin ne kadarının ne kadarının Akçakoca’ya, ne kadarının Sakarya İli’ne bağlı Kocaali’ye
ait olduğu ayrıca belirlenmemiştir. 30.04.2001 tarihi itibariyle Ovadaki 120 hm3/yıllık
rezervin sadece 16 hm3 kadarı, Akçakoca-Kocaali havzasındaki 27 hm3/yıllık rezervin ise
0,026 hm3’ü tahsisli bulunmaktadır (Tablo B.15).
Tablo B.16. Düzce İli Su Kaynakları Potansiyeli
SU KAYNAĞI
AKIM (HM3 YIL)
Toplam ortalama akım
1.650
Yerüstü suları il çıkışı (B. Melen çayı)
1.650
İl’in toplam su potansiyeli
1.770
Kaynak: DSİ Düzce sulamaları Şube Md.lüğü, 2001.
* Akçakoca-Kocaali havzası hariç.
Tablo B.17. İl’in Yeraltı Suyu Rezervleri Ve Tahsis Miktarları
HAVZA ADI
YAS REZERVİ (HM3)
Büyük Melen
120,0
Akçakoca-Kocaali
27,0
TOPLAM
147,0
Kaynak: DSİ Düzce Sulamaları Şube Md.lüğü.,
YAS TAHSİSİ (M3)
16.009.840
26.000
16.035.000
B.4.3. Akarsular
Düzce ilindeki akarsuların hiç biri nehir debisine sahip değildir. Düzce ili sınırları
içinde Efteni (Büyük Melen) havzası bulunmaktadır. Büyük Melen Çayı ve Havzası, Yığılca
ilçesinden gelen Küçük Melen, Bolu dağından doğup Kaynaşlı ve Düzce'den geçen Asar,
ovanın güneyinden gelen Uğur Suyu ve Gölyaka ilçesinin güneybatısından gelen Aksu
Deresi'nin Efteni Gölünde birleşip Büyük Melen Çayı olarak çıkmasıyla oluşmaktadır ( Tosun
ve diğerleri, 1998:27).
Büyük Melen: Efteni Gölü'nün ayağıdır. Asar Suyu, Uğur Suyu, Aksu Deresi ve
Küçük Melen sularının Efteni Gölünde biriktirdikleri suları Karadeniz'e boşaltır. Efteni Gölü
53
ÇEVRE DURUM RAPORU
çıkışından Karadeniz'e kadar uzunluğu 60 km’dir. Efteni Gölü'nün kuzeybatısından çıkar ve
güney-kuzey doğrultusunda akarak denize ulaşır. Efteni Gölü'ne dökülen diğer akarsuların
akımları, Büyük Melen'i etkiler.Taşıdığı en fazla su miktarı 300 m3/sn, en az su miktarı ise
2,53 m3/sn’dir. Beslenme alanı ise 1984,4 km2’dir.
Küçük Melen: Orhan Dağları’nın güneyinden doğmaktadır. Yığılca ilçesinin içinden
geçerek sağdan Kurutma ve Hamidiye Derelerini, soldan da Karadere ve bazı küçük dereleri
alarak sularını Hasanlar Barajı'na döker. Barajın suyunu temin eden en önemli akarsudur.
Daha sonra Düzce'nin kuzeyinden geçerek Efteni Gölüne ulaşır. Beslenme alanı 677,6
km2’dir.
Asar Suyu: Bolu Dağının kuzeybatısından çıkar, eteklerden, yan derelerden ve küçük
kaynaklardan beslenir. Kaynaşlı ilçesi yanından geçerek Düzce'nin güneyinden ve şehir
içinden devam ederek, Küçük Melen'e karışır ve bu su ile birlikte Efteni Gölü'ne dökülür.
Düzce ovasında doğu-batı doğrultusunda akmaktadır. Beslenme alanı 176 km2’dir.
Uğur Suyu: Bolu Abant Dağı eteklerinden doğar. Belirli bir kaynağı yoktur. Yan
dereler ve akarsu selciklerinin toplanması ile meydana gelir. Doğu-batı doğrultusunda Asar
Suyu'nun güneyinden ona paralel akarak Efteni Gölü'ne dökülür. Beslenme alanı 285 km2’dir.
Aksu: Düzce'nin güneyindeki dağlardan çıkar. Aksu'nun da belirli bir kaynağı yoktur.
Yan derelerden beslenmektedir. Önce batıya doğru akar sonra da doğuya kıvrılarak Efteni
Gölü'ne dökülür. Beslenme alanı 281 km2’dir.
B.4.4. Göller ve Göletler
Efteni Gölü
yüksekliği 118 metredir. Doğudan Küçük Melen ve Uğur Suyu ile güneyden Aksu, Beyköy,
Kürtler, Hamamüstü, Kalyoncu ve Yeniköy dereleriyle beslenir. Göl alanı sular çekildiği
zaman 5 km2’ ye düştüğü gibi taşkın döneminde de 25 km2’ ye kadar ulaşmaktadır. En derin
kurulmuş olup, enerji üretimi de yapılmaktadır. Baraj Düzce - Yığılca yolu üzerinde yer
almaktadır. Su seviyesi yükseldiği zaman 43 km2 ye yaklaşan alanı ile bu göl Bolu ili içindeki
göllerin en büyüğünü teşkil eder.
B.5. Mineral Kaynaklar
B.5.1 Sanayi Madenleri
Bu konu hakkında Bölüm I1.1.1’de bilgi verilecektir.
54
ÇEVRE DURUM RAPORU
B.5.2. Metalik madenler
İlimiz sınırları içerisinde metalik madenler statüsünde 200.000 ton görünür rezervli
manganez madeni bulunmaktadır.
B.5.3. Enerji Madenleri
İlimiz Gölyaka sınırları içerisinde 1.000.000 ton dolayında linyit rezervi saptanmıştır.
Bu değerler MTA envanter kayıtlarından (1998) alınmıştır.
Tablo B.18. İlimizde mevcut madenler
Madenin Cinsi
İlçe
Mevkii
Rezervler
Manganez
Düzce
Dibektaşı köyü
200 ton (Görünür)
Jips(alçı taşı)
Tuğla kiremit
hammaddesi(Kil)
Tuğla kiremit
hammaddesi(Kil)
Tuğla kiremit
hammaddesi(Kil)
Düzce
Bakacak tepe
750.000 ton(Gör.)
Düzce
Yayak başı köyü
-
Düzce
Köprü başı Köyü
-
Düzce
İstilli Köyü
-
Kömür (Linyit)
Gölyaka
Saçmalı pınarı
1.000.000.000ton
Kaplıca suyu
Düzce
Derdin Kaplıcası
Debi: 3.5 lt/sn
Kaplıca suyu
Düzce
Efteni kaplıcası
Debi:3.5 lt/sn
Maden suyu
Düzce
Çimşirlik maden suyu
Kaynak: MTA Envanter Kayıtları, 1998
Debi: 0.16 lt/sn
B.5.4. Taşocakları Nizamnamesine Tabi Olan Doğal Malzemeler
Bu konu hakkında Bölüm I.1.4’de bilgi verilecektir.
Kaynaklar;
1-İl Meteoroloji Müdürlüğü, 2004
2-Düzce Belediyesi Su İşleri Müdürlüğü, 2004
3-Bolu Orman Bölge Müdürlüğü, 2004
4-Düzce Çevresinde Bulunan Doğa Koruma Alanları Konulu Çalışma (Doç.Dr.S.MANSUROĞLU)
5-Efteni Gölü Yaban Hayatı Koruma Alanı (Doç.Dr.Güniz AKINCI)
6-İl Tarım Müdürlüğü, 2004
7-DSİ Düzce Sulamaları Şube Müdürlüğü, 2004
8-Düzce İl Gelişim Planı, 2004
55
ÇEVRE DURUM RAPORU
C. HAVA (ATMOSFER VE İKLİM)
C.1. İklim ve Hava
Düzce İli, Marmara iklimi ile batıdan komşu olup; zaman zaman bu iklimin etkilerini
almaktadır. İlde aynı iklim tipi alanında yer alan bölümlerde de yine bazı etkenler (Yükselti
ve yüzey şekilleri gibi) nedeniyle,farklı özellikler ortaya çıkar. Örneğin Batı Karadeniz iklim
tipi içerisinde yer alan Akçakoca, Yığılca ve Düzce birbirinden farklı özellikler
göstermektedir.
C.1.1. Doğal Değişkenler
C.1.1.1. Rüzgar
Rüzgar rejimi incelenmesi sonucunda en hızlı rüzgar güney ve güney doğu (SSE)
yönünden 12,9 şiddetindedir. Aşağıda yer alan tabloda Düzce Meteoroloji İstasyonu Rasat
kayıtları görülmektedir.
Rüzgarın bölgede az olması hava sirkülasyonunun sağlanamaması nedeniyle hava
kirliliği ilimizde yaşanmaktadır.
Tablo C.1: Düzce Meteoroloji İstasyonundaki 2004 Yılı Rüzgar Rejimi Rasat Normalleri
Aylar
Ocak
Şubat
Mart
Nisan
Mayıs
Haziran
Temmuz
Ağustos
Eylül
Ekim
Kasım
Aralık
Yıllık
Ortalama
Rüzgar
Hızı (m/s)
0,9
0,7
1,1
1,2
0,9
1,0
1,2
0,9
0,8
0,4
0,6
0,6
0,9
En Hızlı Esen
Rüzgar Yönü
ve Hızı
m/s)
SSE
(12,9)
SSW (9,9)
S
(9,3)
NW (9,9)
N (3,8)
NNE (4,7)
N (7,8)
WSW (11,8)
NW (9,7)
N (5,9)
SE (9,0)
ESE
(10,0)
Ortalama Fırtınalı
Günler Sayısı
(Rüzgar hızı≥17,2 m/s)
Ortalama Kuvvetli
Rüzgar Günleri Sayısı
(Rüzgar hızı 10,8-17,2m/s)
------------------------------------------------
1 gün (12,9 m/s)
------------------------1 gün (11,8 m/s)
----------------
Kaynak :Düzce Meteoroloji Müdürlüğü, 2004
56
ÇEVRE DURUM RAPORU
Şekil C.1. Türkiye Yıllık Ortalama Rüzgar Hızı Haritası (m/sn). Düzce ili 1,0-2,0 m/sn’lik dilim
içinde kalmakta; Akçakoca kıyı şeriti 2,0-3,0 m/sn’lik dilime girmektedir (meteor.gov.tr).
C.1.1.2. Basınç
Hava basıncı yer yüzeyindeki havanın hareketli veya hareketsiz olmasını önemli
ölçüde etkiler. Yüksek basınç şartlarının olduğu bir alanda hava devamlı çökelme
eğilimindedir. Bu yüzden kirli hava yükselip dağılamaz. Yüksek basınç sahaları hava kirliliği
bakımından olumsuz şartlar içerir.
Alçak basınçlarda ise hava hareketleri yükseltici özellik gösterdiğinden bu hareket
türbülans yolu ile kirli havayı atmosferin üst katlarına taşıyarak yüksek katlarda dağılmasını
sağlar. Alçak basınç sahaları hava kirliliğinin dağılması açısından önemlidir.
Düzce’deki basınç incelendiğinde aylar içerisindeki ortalama basıncın değiştiği
görülmektedir. 2004 yılı itibari ile Yıllık ortalama basınç 999,3 olup; 2004 yılındaki En
Yüksek Basınç Mart ayında 1019,2 mb., En Düşük Basınç ise Ocak ayında 968,6 mb. olarak
ölçülmüştür. Aylık Basınç ortalamaları Mart ayında (1005.0 mb) en yüksek seviyeyi
bulurken; Ocak ayında (993,5 mb.) en düşük seviyede kalmıştır.
Basınç
Değerleri
Ocak
Şubat
Mart
Nisan
Mayıs
Hazira
n
Temm
uz
Ağusto
s
Eylül
Ekim
Kasım
Aralık
Yıllık
Tablo C.2: İlimize Ait 2004 Yılı Basınç Ortalamaları ve Aylık Basınç Grafiği
Ortalama
Basınç
993.5
1001,2
1005.0
998.4
996.4
998.2
997.2
995.8
1001.4
100.4
999.8
1003.7
999.3
1009,3
1015,1
1019,2
1013,8
1004,7
1004,8
1005,9
1004,
0
1010,1
1008,1
1009,0
1013,9
1009,8
968,6
988,6
990,0
985,0
982,0
987,9
985,7
987,2
991,0
994,3
984,2
986,1
985,9
En
Yüksek
Yerel
Basınç
En Düşük
Yerel
Basınç
Kaynak :Düzce Meteoroloji Müdürlüğü, 2004
57
ÇEVRE DURUM RAPORU
BASINÇ (mbar)
2004 AYLIK ORTALAMA BASINÇ ÖLÇÜM SONUÇLARI
1010
1005
1000
995
990
985
ocak
şubat
mart
nisan
mayıs
haziran temmuz ağustos
eylül
ekim
kasım
aralık
AYLAR
Şekil C.2. 2004 Yılı Aylık Ortalama Basınç Ölçüm Sonuçları
C.1.1.3. Nem
İlimiz meteoroloji istasyonu tarafından ölçülen bağıl (nisbi) nem oranı %71,4 ile
% 83,6 arasında değişmektedir. En yüksek nem % 100 ile Nisan, en düşük ise % 25 ile Ekim
aylarında ölçülmüştür.
Düzce’de 2004 yılı ortalama Bulutlu gün sayısı 198 gündür. Açık gün sayısı 67;
Kapalı Gün sayısı ise 101 gündür.
Düzce’de 2004 yılında Sisli Gün sayısı 30 gündür. Ocak 7 gün, Şubat 2 gün, Mayıs 3
gün, Haziran 1 gün, Temmuz 1gün, Ağustos 1 gün, Eylül 5 gün, Ekim 4 gün ve Kasım 6 gün
olarak tespit edilmiştir.
Tablo C.3: Düzce Meteoroloji İstasyonundaki Bağıl Nem Normalleri ve Aylık Bağıl Nem Ortalama Grafiği
BAĞIL NEM
Aylar
Minimum
Ocak
35.0
Şubat
42.0
Mart
26.0
Nisan
28.0
Mayıs
30.0
Haziran
34.0
Temmuz
36.0
Ağustos
36.0
Eylül
41.0
Ekim
25.0
Kasım
29.0
Aralık
35.0
Ortalama
33.0
Kaynak:Düzce Meteoroloji Müdürlüğü, 2004
Ortalama
83.6
80,6
72.5
71.4
76.8
77.8
73.6
80.5
77.8
76.6
79.7
79.8
77.6
58
Maksimum
99.0
99.0
97.0
98.0
98.0
99.0
99.0
99.0
100.0
84.0
99.0
98.0
97.4
ÇEVRE DURUM RAPORU
C.1.1.4 . Sıcaklık:
Batı Karadeniz Bölgesinde yer alan Düzce, Karadeniz İkliminin az yağışlı katında yer
almaktadır. Toplam yağış kayalık alanlar dışında yeşil örtünün sürekli kalmasını
sağlamaktadır. Bölgede sonbahar ve kış en yağışlı iki mevsim olup, en kurak mevsim yazdır.
Düzce İlinde en düşük sıcaklık – 12,0 ºC şubat ayında, en yüksek sıcaklık ise 37,1 ºC
sıcaklık ile temmuz ayında kaydedilmiştir. En soğuk aylar ocak şubat ve mart ayları olup, en
sıcak aylar ise temmuz ve ağustos aylarıdır. Sıcaklık mart ayı itibari ile ağustos ayına kadar
düzenli olarak artmakta, buna karşın eylül ayından aralık ayına kadar da düzenli olarak
azalmaktadır.
Yıllık
Aralık
Kasım
Ekim
Eylül
Ağustos
Temmuz
Haziran
Mayıs
Nisan
Mart
Elemanın Adı
Ocak
Meteorolojik
Şubat
Tablo C.4: Düzce Meteoroloji İstasyonu 2004 Yılı Sıcaklık Normalleri ve Aylık Sıcaklık Ortalama Grafiği
Ortalama
Sıcaklık (°C)
4.0
4.1
8.6
12.4
16.1
20.0
22.4
22.1
19.4
15.3
9.4
6.0
13.3
0.2
- 0.7
3.5
6.5
10.1
14.4
15.8
17.1
13.3
9.6
5.0
1.9
8.1
8.5
9.7
15.1
19.8
22.9
26.4
29.4
28.6
27.2
23.5
16.0
10.7
19.8
18.3
23.8
27.6
33.2
30.0
32.3
37.1
36.2
35.6
32.0
28.6
18.3
29.4
----
En Düşük
Sıcaklık
Ortalaması
En Yüksek
Sıcaklık
Ortalaması
En Yüksek
Sıcaklık (°C)
En Yüksek
Sıcaklık Günü
20.
29.
24.
11.
6.
13.
13.
27.
27.
17.
14.
29.
Gün
Gün
Gün
Gün
Gün
Gün
Gün
Gün
Gün
Gün
Gün
Gün
- 8.8
- 12.0
- 6.1
- 2.5
5.1
9.4
12.0
13.1
6.8
4.8
2.8
- 5.2
1.6
-----
En Düşük
Sıcaklık (°C)
En Düşük
Sıcaklık Günü
25.
15.
8.
13.
6.
11.
18.
14.
13.
23.
28.
17.
Gün
Gün
Gün
Gün
Gün
Gün
Gün
Gün
Gün
Gün
Gün
Gün
17.6
19.5
24.0
23.4
20.2
19.2
21.2
21.4
20.3
22.1
22.7
20.2
Günlük En
Yüksek Sıcaklık
Farkı (°C)
20.98
C.1.1.5. Buharlaşma:
Sıcaklık havadaki nem oranına bağlı olup; nem düştükçe buharlaşma artmaktadır.
Ayrıca güneyden esen sıcak rüzgarlar buharlaşmaya neden olmaktadır.
Yapraklar üzerindeki buharlaşmayı tespit eden Piş aletinden elde edilen verilerde yıllık
ortalama 3.1 olup; Temmuz 4.1 ve Nisan ve Mayıs aylarında 3.3 olup en yüksek değerlere
ulaşılmaktadır.
59
ÇEVRE DURUM RAPORU
Yıllık
Aralık
Kasım
Ekim
Eylül
Ağustos
Temmuz
Haziran
Mayıs
Nisan
Mart
Durumu
Ocak
Buharlaşma
Şubat
Tablo C.5: İlimize Ait 2004 Yılı Buharlaşma Değerleri
Buharlaşma
(PİŞ)
----
-----
----
3.3
3,3
3,2
4,1
2,9
2,8
2,3
---
---
3,1
----
----
6,6
6,3
5,9
6,8
5,0
5,2
4,1
---
---
5,7
Maks.
Buharlaşma
----
Tablo C.6: İlimize Ait 2004 Yılı Günlük Buharlaşma Miktarı (mm)
Aralık
-----
2,1
6,0
1,4
3,0
6,8
5,0
6,6
-----
-----
2
----
----
----
1,0
6,4
0,6
6,0
4,2
6,7
4,0
----
----
3
----
----
----
1,5
5,2
4,0
6,8
3,2
7,0
4,4
----
----
4
-----
-----
-----
4,0
6,6
3,7
6,1
4,1
6,1
2,9
-----
-----
5
-----
-----
-----
2,0
7,2
7,0
7,0
5,4
7,5
3,8
-----
-----
6
------
------
------
4,4
5,7
4,6
6,0
6,0
4,5
4,4
------
------
7
-----
-----
-----
4,0
11,0
7,0
7,2
6,5
4,6
3,4
-----
-----
8
-----
-----
-----
5,5
10,0
0,4
7,5
8,1
3,0
2,2
-----
-----
9
-------
-------
-------
4,8
6,0
0,8
7,0
9,0
3,1
2,0
-------
-------
10
-----
-----
-----
6,0
7,3
3,8
7,7
7,3
1,6
2,0
-----
-----
11
------
------
------
5,0
6,9
1,0
8,0
8,0
1,9
2,3
------
------
12
------
------
------
5,5
5,0
4,0
6,4
4,0
1,4
2,4
------
------
13
------
------
------
5,8
2,4
8,0
4,0
5,9
3,0
2,8
------
------
14
-------
-------
-------
5,6
3,2
9,0
7,5
6,4
5,0
2,0
-------
-------
15
-------
-------
-------
6,0
0,8
8,4
6,0
6,4
5,5
1,0
-------
-------
16
-------
-------
-------
2,0
1,3
7,9
6,5
4,0
3,4
2,2
-------
-------
17
------
------
------
2,0
3,0
8,0
5,0
3,8
3,5
3,0
------
------
18
-------
-------
-------
5,5
5,6
5,8
5,8
4,4
3,5
3,7
-------
-------
19
-------
-------
-------
2,2
2,0
4,0
6,1
5,4
3,7
3,2
-------
-------
20
-------
-------
-------
1,5
4,0
3,0
6,2
5,0
4,0
3,5
-------
-------
21
--------
-------
-------
1,7
5,4
4,0
7,2
5,4
3,8
0,2
-------
-------
22
---------
-------
-------
2,4
7,7
5,0
7,5
7,1
4,2
2,9
-------
-------
23
-------
-------
-------
2,0
5,8
6,0
6,8
7,5
6,0
2,2
-------
-------
24
-------
-------
-------
4,0
6,0
3,0
6,8
5,9
3,6
3,0
-------
-------
25
------
------
------
4,8
4,7
5,7
6,3
4,6
4,6
3,2
------
------
26
-------
-------
-------
4,9
3,4
6,0
8,2
6,6
3,8
4,8
-------
-------
27
-------
-------
-------
4,0
3,4
7,5
7,6
7,0
6,0
4,4
-------
-------
28
-------
-------
-------
3,1
4,9
5,1
7,8
5,2
6,0
3,8
-------
-------
29
-------
-------
-------
0,8
4,4
7,0
8,0
4,1
6,5
3,9
-------
-------
60
Ekim
-----
Eylül
Kasım
Ağustos
Temmuz
Mart
-----
Mayıs
Şubat
1
GÜNLER
Nisan
Ocak
Haziran
AYLAR
ÇEVRE DURUM RAPORU
30
-------
-------
-------
2,2
5,1
7,5
7,4
4,6
6,8
4,4
-------
-------
31
--------
-------
------
----
4,6
---
6,8
4,2
---
4,6
-------
-------
--------
-------
-------
3.54
5.19
4.97
6,65
5.68
4.51
3,2
-------
-------
ORTALAMA
Kaynak: Düzce Meteoroloji Müdürlüğü, 2004
C.1.1.6. Yağışlar
C.1.1.6.1. Yağmur
Düzce İlinde 2004 yılında en çok yağış alan ay kasım, en az yağış alan ay ise temmuz
ayıdır. Ortalama yağış miktarı m2 ‘ye 659 mm.’ dir. Aşağıdaki tabloda Düzce Meteoroloji
İstasyonu Yağış Normalleri verilmiştir.
Tablo C.7: Düzce Meteoroloji İstasyonundaki 2004 Yılı Yağış Normalleri
Aylar
Ortalama Toplam
Günlük En Çok
Yağış Miktarı
Yağış Miktarı
(mm)
(mm)
Ocak
103.7
32,4
Şubat
109.6
39.2
Mart
92.2
39.0
Nisan
35.6
10.0
Mayıs
39.7
20.6
Haziran
71.0
20.6
Temmuz
3.1
2.1
Ağustos
86.9
28.4
Eylül
34.5
23.6
Ekim
15.8
4.6
Kasım
151.6
38.4
Aralık
47.1
11.2
Yıllık
65.9
----Kaynak: Düzce Meteoroloji Müdürlüğü, 2004
Yağış≥0,1
mm Olduğu
günler sayısı
16
17
12
7
12
14
3
14
7
8
10
7
10.6
Yağış≥10
mm Olduğu
günler sayısı
1
3
3
1
1
3
--4
1
--7
1
2,1
C.1.6.1.2.Kar, Dolu, Sis ve Kırağı
İlimizde kar yağışlı gün sayısının olduğu aylar Kasım (4 gün), Mart (3 gün), Ocak (6
gün) ve Şubat (6 gün) olup; İlimizde dolunun düşmesi ve sıcaklığın 0 °C’nin altına düştüğü
zaman meydana gelen don olayları da sebze ve meyve bahçelerine zarar vermektedir.
Dolulu gün 2004 yılında birer gün olmak üzere Mart ve Ağustos aylarında
görülmüştür. Sisin en yüksek olduğu ay Şubat (7 gün) , hiç görülmediği aylar ise Mart, Nisan
ve Aralık aylarıdır. Kırağı ise Şubat ve Nisan aylarında (3 gün) olarak görülmüş ve Mayıs
ayından sonra ise Düzce’de kırağı görülmemiştir.
61
ÇEVRE DURUM RAPORU
Kar
Yağışlı günler
6
6
3
----------sayısı
Karla
13
15
4
---------Örtülü gün
sayısı
En yüksek kar
örtüsü kalınlığı
30
79
23
-------- ----(cm)
Donlu gün
----------------- ----sayısı
Sisli
7
2
----3
1
Gün sayısı
Dolulu gün
-----1
--------sayısı
Kırağılı
2
3
2
3
----Gün sayısı
Yıllık
Aralık
Kasım
Ekim
Eylül
Ağustos
Temmuz
Haziran
Mayıs
Nisan
Mart
Şubat
Kar
Dolu
Sis
Kırağı
Ocak
Tablo C.8: İlimize ait Kar, Dolu, Sis ve Kırağı Durumu
----
----
----
---
4
---
19
-----
-----
-----
----
8
4
44
-----
-----
----
----
45
10
---
----
-----
-----
----
---
----
---
1
1
5
4
6
----
30
----
1
---
----
-----
----
2
---
----
-----
----
----
----
10
C.1.1.7. Seller
Kavram olarak “Sel”, yoğun yağışlar veya hızlı kar erimesine bağlı olarak, bir akarsu
ya da bir kuru dere yatağında normalin üzerinde su akımı meydana gelmesi olayını ifade eder.
Sel sırasında, yataktaki suyun bir kısmının yatak dışına çıkması ise “taşkın” sözcüğü ile
tanımlanır. Sel ve taşkın; yapılara, yollara, köprülere, tarım arazilerine zarar verebileceği gibi,
zaman zaman can kayıplarına da sebep olabilmektedir.
Düzce İli’nde arazi yapısına, iklime ve kısmen de insanların arazi kullanımında
yaptıkları hatalara dayalı olarak, zaman zaman oldukça ciddi sel ve taşkın olayları meydana
gelmektedir. Düzce ovası ile ovanın güneyindeki dağlık arazi arasındaki yükseklik farkları,
yoğun yağış sularının sel haline dönüşmesinde önemli etkenlerdendir. Bu etken, sarp
yamaçlarda ormanların yok edilmesiyle büyümektedir.
Düzce havzası, kendisini çevreleyen 800 ile 1500 m. yüksekliklerde temel kayalar
arasında deniz seviyesinden ortalama 150-1665 m. yukarıda bulunan tabanı düz bir ovadır.
Eğimi 0,5 derece ile 3 derece arasında olup, ovada genel su akışı en güneydeki Efteni gölüne
doğrudur. Dik yamaçlı çevre kayaları ve düze yakın ova tabanı topografyası nedeni ile hemen
bütün havza kenarlarında alüvyon yelpazesi oluşmuştur. Akarsular ile alüvyon yelpazelerinin
dış kısımlarının ortalama yatak eğimleri ile geçici kaide seviyeleri (Efteni Gölü) arasında çok
düşük kot farkı bulunuşu, dış yelpazelerin yanal yönde yayvan olarak büyümesine , akarsu
yataklarının ise çok sığ kalmasına sebep olmaktadır. Bu drenaj özellikleri düzce havzası için
önemli taşkın riski oluşturur. Mevcut durum ise engellenemeyecek fiziksel gerçeklerdir.
Bu bölge, Türkiye ortalamasının üzerinde yağış almasına karşılık, yine de tipik
Akdeniz iklimi özelliklerine sahiptir. Yazları sıcak ve kurak kışları ise soğuk ve yağışlıdır. Bu
da kaçınılamayacak bir gerçek olup Düzce Havzası’ndaki akarsu kanalları kış ve ilkbahar
aylarında daha fazla su taşırlar.
62
ÇEVRE DURUM RAPORU
Güneydoğudan gelen Asar suyu ise Kuzeydoğudan gelen Küçük Melen Çayı, Düzce
Kent Merkezinin hemen güneybatısında birleşirler. Düzce Kenti bu kavuşma noktası ve
doğrudan Asar suyu kanalı üzerine yerleşmiştir. Bu akarsuların sığ ve geniş olan kanalları ilçe
içinde düzenlenerek kenarları yükseltilmiştir. Düzce Kenti ve çevresi Küçük Melen ve Asar
suyu deresinin taşkın düzlüğü üzerinde kurulmuştur. Özetle kanallar daraltılarak akışları
sınırlandırılmıştır. Bu yüzden olağan kış yağışlarında bile yatakların taşması beklenmelidir.
Bu gerçek veya doğal bir taşkın değildir. Örneğin son yıllarda 12 Temmuz 1995, 25 Temmuz
1995, 11 Ağustos 1997 ve 21 Mayıs 1998 tarihlerinde su baskınları olayı sırasında Düzce’de
ciddi hasarlar ortaya çıkmış bir kişide canını kaybetmiştir. Bu doğrultudan akarsu yatağının
küçültülmesinin neticesi yaratılmış bir su basmasıdır. Öte yandan kentleşmenin tümüyle
taşkın düzlüğünde olması sürekli bir risk oluşturmaktadır.
C.1.1.8. Kuraklık
Meteoroloji Müdürlüğü’nden alınan 2004 yılı verilerine göre Temmuz ayı (2.1 mm) 3
günlük yağış ile en az yağış olan ay olarak görülmüştür.
C.1.1.9. Mikroklima
İl sınırlarında mikroklima oluşturan özel alanlar hakkında bilgi elde edilinememiştir.
C.1.2. Yapay Etmenler
C.1.2.1. Plansız Kentleşme
Düzce ovası, verimli tarım toprakları ve su kaynakları ile Türkiye açısından önem
taşımaktadır. Ortalama 300 km2 alan kaplayan ovada, 1970’li yıllardan bu yana yaşanan hızlı
sanayileşme etkinlikleri ve göçler yerleşimlerin sağlıksız gelişimine neden olmuştur. Hava
kirliliği başta olmak üzere, su ve toprak kirliliği artarak, Düzce ovasını etkilemektedir.
Ekolojik açıdan endüstriyel yerleşimlerin doğal kaynaklar üzerindeki baskıları gün geçtikçe
hızlanarak artmaktadır.
Batı Karadeniz bölgesinde bulunan en verimli ovalardan olan Düzce ovası ve çevresi
coğrafi konumu, topografik yapısı, ormanları ve ılıman iklimi nedeniyle ilk çağlardan bu yana
yerleşimler için uygun koşullara sahip olarak görülmüştür. Geçmişte ova merkezinin bataklık
ve ovanın güneyindeki dağlık arazinin oldukça dik olması, ilk yerleşimlerin nispeten daha az
eğimli kuzeydeki yamaçlara kurulmasına yol açmış, yerleşimler nüfus artışı, altyapı
hizmetleri ve inşaat kolaylıkları nedeniyle ovaya doğru kaymaya başlamıştır.
Yörenin en eski yerleşim merkezi ovanın kuzey yamaçlarında bulunan Konuralp’tir.
Ova içerisindeki en büyük yerleşim merkezi olan Düzce’nin tarihi ise oldukça yenidir.
Düzce, 17. yüzyılda bir cami ve iki hanı olan, bir Pazar ve konaklama yeri, 19.
yüzyılda önceleri Bolu iline bağlı bir kasaba, 1868 yılında Akçakoca ile birlikte Kastamonu
ili, Bolu sancağının, Göynük kazasına bağlı birleşik bucak, 1870 yılında ise aynı ile bağlı ilçe
ve 1923 yılında ise tekrar Bolu iline bağlı bir kaza olmuştur. (ANONYMOUS, 1986).
İlçe bu yıllarda beş belediye ve 139 köy sayısı ile Türkiye’nin en çok köyü olan ilçesi
durumunda bulunmaktadır. (GÜNDOĞDU, 1993)
63
ÇEVRE DURUM RAPORU
Düzce ovasında bulunan tüm yerleşimler ülkemizde en üst kademede yer alan ve VII.
kademe tek merkez olan İstanbul’un etki alanına girmektedir.(D.P.T. 1982)
Düzce 1950 yılına kadar Ankara- İstanbul karayoluna bağlı olarak gelişmiştir.
Günümüzde kent merkezinde bulunan eski karayolunun yerini, bu yolun kuzeyinde yapılan
yeni yolun alması ve güneyde zeminin uygun olmaması kent gelişimini kuzeye kaydırmıştır.
(İMAR ve İSKAN BAKANLIĞI, 1971)
Düzce 100.000’e yaklaşan kent nüfusu ve etkisi altında bulundurduğu 250.000 kişilik
kentsel ve kırsal nüfusun merkezi durumunda olduğundan, hızlı nüfus artışı nedeniyle kentsel
alan belediye sınırları dışına taşmaktadır.
Düzce’nin kentsel gelişimi kent merkezindeki gelişme boşluklarının doldurulması
veya eski yapıların yenilenmesi şeklinde olduğundan, bu durum kent içerisinde arazinin rant
değerlerindeki artışlara, kent çevresinde ise tarım arazilerinin kentsel ve endüstriyel
yerleşimler ile işgal edilmesi sonucu çarpık kentleşmeye neden olmuştur.
DÜZCE TİCARET ve SANAYİ ODASI (1995) verilerine göre 1970 1994 yılları arasında
Düzce kentinde bulunan yapılaşma incelendiğinde, geçen 24 yılda işyerlerinin % 91,
konutların % 89, diğer yapıların %83, toplam olarak yapıların ise %89 oranında arttığı
görülmektedir. Bu durum kentli nüfusun artış hızını ortaya koymaktadır.
Cumayeri, Çilimli ve Gölyaka ilçeleri henüz kırsal niteliklerini korurken, Gümüşova
da Düzce gibi İstanbul- Ankara karayoluna yakın olması nedeniyle hızla gelişmektedir. Bu
ilçelerde kurulan büyük sanayi tesislerinin iş olanakları sunması ve buna bağlı olarak diğer
ekonomik faaliyetlerle birlikte nüfus artmıştır.
Düzce ovasında kırsal yerleşimler; toplu ve dağınık köyler, ara tip yerleşimler, tavuk
ve alabalık üretim çiftlikleri ile son yıllarda artan yazlık konutlar şeklinde sınıflandırılabilir.
Toplu köyler ova içerisinde, ovanın etrafını çevreleyen dağların yamaçlarında
ormanların açılmasıyla elde edilen alanlarda ve vadi yamaçlarında kurulmuştur. Önceleri
dağınık olan bu yerleşim alanları göçler nedeniyle büyümüşler ve birbirine yakın toplu
yerleşimleri oluşturmuşlardır. Düzce ovasında toplu yerleşimlere oranla daha az olmakla
birlikte dağınık yerleşimler de bulunmaktadır. Arazi şekline göre dağılan köylerin mahalleleri,
birbirinden uzakta bulunmaktadır.
Yazlık konutlar ise güneydeki dağlık alanlarda ve akarsu kenarlarında genelde tek tek
görülmekle birlikte, Dolay köyü civarında yeni yapılmış bir tatil sitesi (Guma Tatil Köyü)
bulunmaktadır. (MANSUROĞLU, 1997 a.)
Düzce ovasının güneyinde bulunan dağlık alanların zengin orman ve su kaynaklarına
sahip olması ve büyük kentlere ulaşım kolaylığı yanısıra yakın mesafede bulunması yazlık
konutların artmasına neden olmaktadır.
Ovada yaşayanlar Cumhuriyetin ilk yıllarında geçimlerini tarımsal etkinliklerden
sağlanmış olup,1960’lı yıllara kadar ise küçük çapta üretim ve onarım hizmetleri ve
günümüzdeki D-100 karayoluna dönük konaklama hizmetleri geçim kaynakları arasında yer
almaktadır.
64
ÇEVRE DURUM RAPORU
1960 yılından sonra orta büyüklükte olan ve genellikle ara mal üreten yerli sermayeye
dayanan orman ürünleri sanayi işletmeleri kurulmuştur. Bunlar zamanla gelişerek parkekaplama ve mobilya üretimine geçmişlerdir. Daha uygun topografik koşullara ve ticari alt
yapıya (deniz gümrük kapılarına ve büyük merkezlerin ulaşım yollarına yakın, Gümrük
Müdürlüğü, Ticaret ve Sanayi Odası, Ticaret Borsası, İhracatçılar Birliği Temsilciliği ve Zirai
Karantina Müdürlükleri gibi kuruluşların varlığı) sahip olan Düzce ovasında endüstri tesisleri
ve buna bağlı olarak ticari etkinliklerde artmıştır.
Aynı dönemlerde Bayındırlık ve İskan Bakanlığı tarafından ilan edilen ve Düzce’nin
doğusunda Abant kavşağında sona eren Adapazarı – Hendek sanayi aksı İstanbul sermayesini
yöreye çekmiş ve değişik üretim konularında organize nitelikli endüstri tesisleri kurulmuştur.
Bu endüstri tesisleri özellikle Düzce ovasını boydan boya geçen D-100 karayolu
çevresinde, küçük işletmeler ise ilçe merkezlerinde yoğunlaşmıştır.
Son yıllarda İstanbul - Kocaeli - Sakarya sanayi bölgesine yakınlığı nedeniyle büyük
şirketlerin Düzce ve çevresinde fabrika kurma etkinlikleri endüstri tesislerinin tüm ovaya
yayılabileceği işaretlerini vermektedir.
Düzce ovasında bulunan ilçe merkezlerinde görülen sanayileşmeyle birlikte özellikle
D-100 karayolu üzerinde bulunan köyler tarımsal niteliklerini kaybetmektedir. Bu köylerde
büyük sanayi tesislerinin yanı sıra, küçük sanayi ve konaklama tesisleri bulunmaktadır.
Arazi parçalanması sonucu ellerinde kalan arazinin geçimlerini sağlamada yeterli
olmayışı ve arazilere çekici fiyatların teklif edilmesi köylülerin arazilerini elden çıkarmalarını
kolaylaştırmaktadır. Bunun sonucunda ise Düzce ovasının kırsal kimliğini büyük bir hızla
kaybetmekte ve değerli tarım toprakları yok olmaktadır.
C.1.2.2. Yeşil Alanlar
Yeşil alanlar için mevcut imar planında yaklaşık 141 ha. alan ayrılmıştır. Buna göre
kentli başına 6.11 metrekare standardı bulunmaktadır. Depremlerden sonra yönetmelikte
öngörülen birim standartlarda değişiklikler olmuş kişi başına 7 metrekare olan park ve çocuk
oyun alanlarının standartları kişi başına 10 metrekareye çıkmıştır. Yeşil alanlar merkezden
uzak gelişme alanlarında bulunmaktadır. Öneri planda gerek kent merkezinde gerekse gelişme
alanlarında ilavelere yapılarak komşuluk birimleri dikkate alınarak minimum 170 ha. Yeşil
alan planlanacaktır. Özellikle Asar Çayı kenarları rekreasyon alanları için uygun mekanlar
olarak göze çarpmaktadır. Parklar ve dinlenme alanları aktif ve pasif rekreasyon alanları
olarak kentin en önemli açık ve yeşil alanlarını oluşturmaktadır.
65
ÇEVRE DURUM RAPORU
Tablo C.9: İl Merkezindeki Yeşil Alan Dağılımı
PARKIN İSMİ
Şehir parkı
İnönü parkı
Anıt parkı
Küçüksu parkı
Konak parkı
Hamidiye mahallesi parkı
Günlü mahallesi parkı
Çay mahallesi parkı
MAHALLESİ
Kültür
Kültür
Kültür
Azmimilli
Uzunmustafa
Hamidiye
Aziziye
Çay
TOPLAM
Kaynak: Düzce Belediyesi, 2004
YAKLAŞIK ALAN DA
10.8
15.3
8.0
6.9
4.3
4.5
4.3
9.0
63.5
Kentte yer alan toplam park alanı 6,35 hektardır. Mevcut imar planında yeşil alanlar
için 141 hektar alan ayrılmıştır.
Kentin nüfus artışı ve yapılaşma yoğunluğu karşısında açık ve yeşil alanlar yönünde
yetersizlikler ortaya çıkmaktadır. Eski dönemlerde kırsal özellikler taşıması nedeniyle “Yeşil
Düzce” diye anılırken, kent içerisinde yapıların kent yüksekliklerinin vb. gibi halkın
rekreasyonel gereksinimlerini karşılayarak sağlıklı yaşamalarını sağlayacak, kentin fiziksel
yapısını düzenleyecek alanların azalması yada artırılması için uygulamaların yetersizliği,
özelliklede son yaşanan depremlerle bu özelliğinin yitirilmesine neden olmuştur.
Düzce kenti belediye sınırları içerisinde topluma açık sosyal yeşil alan olarak 8 adet
park ve dinlenme alanı, 8 adet çocuk bahçesi, 1 adet stadyum ve kapalı spor salonu, 2 adet
futbol sahası, 2 adet basketbol sahası bulunmaktadır. Bunların çoğunun ve diğer açık ve yeşil
alanların çeşitli sorunlar ve son yaşanan depremler nedeniyle yeterli kullanım olanağı
sağlamadıkları görülmektedir.
Karadeniz bitki örtüsü zenginliğini kent çevresindeki doğala yakın alanlarda gözlemek
mümkündür. Ancak yerleşimlerin gelişmesi ile hızlı değişimler oluşmaktadır. Eurosibirian
bitki örtüsü yanı sıra iklim özelliklerinin daha uygun olması nedeniyle Submediterranean bitki
örtüsüne de rastlanmaktadır. Sahildeki makiliklerin dağlık alanlardaki orman örtüsüne
geçişini sağlayan Düzce Ovası’nda, kültür bitkileri yetiştiriciliği ile değişim görülmektedir.
Verimli toprakların yer aldığı bir çöküntü ovası olarak ekolojisine uygun her türlü tarım
yapılabilir. Endüsrri bitkileri ve özellikle tütün için uygundur. Doğal bitki örtüsü, alan
kullanımlarındaki çeşitlilik nedeniyle değişime uğramaktadır. Ovayı çevreleyen zengin orman
örtüsü (kayın, köknar, meşe, gürgen, kestane, ıhlamur vb.) altında zengin alt örtü yer
almaktadır.
Sonuç olarak, kentlerde aktif ve pasif olarak fonksiyonları bulunan açık ve yeşil
alanları m2 olarak miktarları, mahallelere dengeli dağılımları, her birinin kendi içerisindeki
fonksiyonunu sağlayacak şekilde planlanmaları konusunda geliştirilecek ve imar planı ile
uygulanacak bir kent planlamasının Düzce kenti için de önem taşıdığı vurgulanarak, kentte bir
açık ve yeşil alan sistemi oluşturulmasına yönelik çalışmalar yapılmasına biran önce
geçilmelidir.
66
ÇEVRE DURUM RAPORU
C.1.2.3. Isınmada Kullanılan Yakıtlar
Çevre ve Orman Bakanlığı Çevre Yönetimi Genel Müdürlüğü’nün 2004/4
Genelge’sinde 2003-2004 yılı kış sezonu ortalama değerleri dikkate alınarak yapılan
sınıflamaya göre; Düzce İli 3. Derecede kirli iller kapsamında değerlendirilmiştir.
İlimizde 2004-2005 yılı ısınma dönemindeki yakıt programı 17 Eylül 2004 tarih ve
25586 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girmiş olup ithal ve yerli kömür
standartları aşağıdaki şekilde belirlenmiştir.
İlimizde ısınmada kullanılacak yerli kömürler;
-
Alt Isı Değer
: 3000 (-200 Kcal / kg Tolerans)
Toplam Kükürt (kuru bazda) : % 1,3 max (satışa sunulan)
Boyut
: 18-150 mm. (18 mm altı 150 mm üstü için max
% 10 Tolerans)
● Kalorifik Değerlerin önerilen sınırlardan daha yüksek olması halinde toplam kükürt
oranları;
-
3. derece illerde en az 3000 Kcal/kg olması durumunda daha üst kalori için her
1000 Kcal/kg başına % 0,3 değerini geçmeyecektir.
●
-
Isınma Amaçlı İthal Kömür Özellikleri
Alt Isı Değeri (orijinalde) :En az 6200 Kcal / kg (- 400 Kcal / kg Tolerans)
Kükürt (kuru bazda)
: % 0,9 ( max)
Uçucu Madde
: 12 - 28 (+ 1 Tolerans)
Toplam Nem (orijinalde) : % 10 (max)
Kül (kuru bazda)
:%14 (max) (+1 Tolerans)
Boyut
: 18 - 150 mm (18 mm altı ve 150 mm üstü için max
% 10 Tolerans
Şişme İndeksi
: 1 max
●
-
Sanayi Amaçlı İthal edilen Kömürlerin Özellikleri;
Alt Isı Değeri (orijinalde) : 6000 Kcal / kg (- 500 Kcal / kg Tolerans)
Toplam Kükürt(kuru bazda) : max % 1 (+% 0,1 Tolerans)
Uçucu Madde (kuru bazda) : max % 36 (+% 1 Tolerans)
Toplam Nem (%)max
:10 ( satışa sunulan)
Boyut
: 0 - 50 mm
İlimiz Mahalli Çevre Kurulunca belirlenen özelliklere haiz olmayan yerli ve ithal
kömürlerin Düzce İli sınırları içerisinde ısınma, sanayi ve enerji üretimi amaçlı olarak
pazarlanması ve tüketilmesi yasaklanmıştır.
Bakanlığımızın 13 Ocak 1995 tarih ve 1995 /1 sayılı ve 23 Kasım 1995 tarih ve
1995/10 sayılı Genelgelerle ısınma amaçlı olarak kullanımı yasaklanmış Petrokok’un İlimiz
sınırları içerisinde de ısınma amaçlı olarak kullanımının yasaklanmış, yalnızca Çimento
Fabrikaları ile modern teknoloji ile çalışan (reküperasyonlu) kireç fabrikalarında kullanımına
taahhütlü olarak izin verilmiştir.
67
ÇEVRE DURUM RAPORU
Hava kirliliğine neden olan emisyonlar arasında yer alan kükürt dioksit (SO2)
emisyonunun azaltılması için yaklaşık % 3.5 kükürt (S) içeren 6 nolu fuel-oilin ısınma ve
sanayide ısınma ve üretim amaçlı kullanılması yasaklanmıştır. Bu çerçevede,
Isınma amaçlı olarak sıvı yakıt olarak sıvı yakıt olarak, TÜPRAŞ tarafından üretilen
en fazla %1.5 kükürt içeren TÜPRAŞ 615 Kalorifer Yakıtının kullanılmasının sağlanması ve
Okullarda ve Resmi binalarda ısınma amaçlı olarak sıvı yakıt kullanılıyorsa, TÜPRAŞ 615
kalorifer yakıtının veya benzer özelliğe veya daha iyi kaliteye sahip fuel-oilin kullanılması
gerekmekte olup; İlimizde Mahalli Çevre Kurulularında alınan yakıt programına ilişkin
kararlar uygulanmaktadır.
C.1.2.4. Endüstriyel Emisyonlar
İlimizde endüstrilerden kaynaklanan emisyonlarla ilgili çalışmalar
Emisyon
İzinlerinin Sağlık Bakanlığı’ndan Çevre ve Orman Bakanlığı’na geçmesi sonrasında başlamış
olup, 13 işletmeye B Grubu Emisyon İzni verilmiştir. İl Sağlık Müdürlüğü tarafından da 30
işletmeye verilmiş B Grubu Emisyon İzinleri bulunmaktadır.
Tablo C.10: İl Sağlık Müdürlüğü Tarafından Emisyon İzni Verilenlerin Listesi
No Firma Adı
1 Anlaş Anadolu Lastik San. Ve Tic. A.Ş.
2 Arge (TT Çelikyay Oto. Dış Tic. San. A.Ş.)
3 Asyapı İnş. ve Tic. Ltd. Şti.
4 Bahar Süt ve Gıda Mam. San. ve Tic. Ltd. Şti.
5 Bay-Er Tarım ve Sanayi Ürünleri
6 Çap Basım ve Ambalaj Sanayi
7 Divapan Entegre Ağaç Panel San. veTic. A.Ş.
8 Düzce Belediyesi Et kombinası
9 Düzsan A.Ş.
10 Gökser Ticaret Kereste ve Parke
11 Kurtkaya Oto San. Ve Tic. AŞ.
12 Kelebek Mobilya ve Kontrplak San. Tic. A.Ş.
13 Kuşçuoğlu Parke ve Kereste Fabrikası
14 Limak İnşaat San. Tic. A.Ş.
15 Öney Ağaç Kaplama San. ve Tic. A.Ş.
16 Öney Kaplama Ağaç San. ve Tic. A.Ş.
17 Pak Gıda Üretim ve Paz. A. Ş.
18 Pekintaş İnşaat Endüstri ve Tic. A. Ş.
19 Plantafarma Bitkisel ve Ambalaj San.
20 Saran Plastik Ambalaj San. ve Tic.A.Ş.
21 Sevil Boru profil San. ve Tic. A.Ş.
22 SMS Gıda San. İth. İhr.ve Tic. Ltd. Şti.
23 Standart Profil Otomotiv San. Tic. A.Ş.
24 Süperlit Boru ve Levha Fabrikaları
25 Şerifoğulları Ağaç San. Ve Tic. A.Ş.
26 Orent Parke Sanayi
27 Termodin Yapı Malzemeleri Fabrikası
28 Ümran Çelik Boru San. A.Ş.
29 IR Emniyet ve Güvenlik Sistemleri San. A.Ş.
Kaynak: İl Çevre ve Orman Müdürlüğü, 2004
68
Emisyon Grubu
B - Gubu
B - Gubu
B - Gubu
B - Gubu
B - Gubu
B - Gubu
B - Gubu
B - Gubu
B - Gubu
B - Gubu
B - Gubu
B - Gubu
B - Gubu
B - Gubu
B - Gubu
B - Gubu
B - Gubu
B - Gubu
B - Gubu
B - Gubu
B - Gubu
B - Gubu
B - Gubu
B - Gubu
B - Gubu
B - Gubu
B - Gubu
B - Gubu
B - Gubu
ÇEVRE DURUM RAPORU
Tablo C.11: İl Çevre ve Orman Müdürlüğü Tarafından B- Grubu Emisyon İzni Verilen İşletmeler
01
02
03
04
05
06
07
08
09
10
11
12
13
ERCİYAS ÇELİK BORU SAN. A.Ş.
DOĞA ENTEGRE ET-SÜT VE SÜT MAM. SAN. GIDA VE DIŞ TİC. LTD. ŞTİ.
AL ALÜMİNYUM SAN. VE TİC. A.Ş.
KARTAL YOL YAPI İNŞ. TAAH. TİC. LTD. ŞTİ.
İMTEKS GİYİM SAN. VE TİC. A.Ş
AKYÜZ ORMAN ÜRÜN. SAN. VE TİC. A.Ş.
YILBAĞ PETROL OTOMOTİV SAN. VE TİC. LTD. ŞTİ.
HACILAR PETROL ÜRÜN. LOK. NAK. OTOM. TURZM.TİC. LTD. ŞTİ.
TOPÇU KARDEŞLER DEMİR SAN. VE TİC. A.Ş.
DOĞSAN DÜZCE ORMAN ÜRÜN. AĞAÇ KAPLAMA SAN. İNŞ. VE TİC. A.Ş.
AS YAPI İNŞAAT VE TİCARET LTD. ŞTİ.
BİLSAN AĞAÇ KAPLAMA SAN. VE TİC. A.Ş.
SUPERLİT BORU VE LEVHA SAN. A.Ş. (CAM TAKVİYELİ PLASTİK BORU FA
C.1.2.5. Trafikten Kaynaklanan Emisyonlar
Düzce şehrinde bulunan trafiğe kayıtlı motorlu araç sayısı 2004 yılı sonu itibari ile 35.
343 dir. Motorlu taşıtlar; havanın insanlar tarafından kirletilmesinin en iyi örneğini
oluşturmaktadır. D-100 Karayolunun şehir merkezinde bulunması ve kısa aralıklarla trafik
ışıklarının bulunmasından dolayı her aracın birkaç sefer durması D-100 Karayolu
güzergahında hem hava hem de gürültü kirliliğinin oluşmasına neden olmaktadır.
Tablo C.12: İlimize Ait Araç Sayısı İle İlgili İstatistiki Bilgiler
M.BİSİKLET
OTOMOBİL
MİNİBÜS
OTOBÜS
KAMYONET
KAMYONET
TRAKTÖR
ÇEKİCİ
ÖZ.A.TAŞIT
TANKER
ARAZİ TAŞITI
TOPLAM
01.01.2000 - 31.12.2004 TARİHLERİ ARASI İSTATİSTİK BİLGİLERİDİR.
2000
2001
2002
2003
2004
2.753
2.893
2.984
3.050
3.473
13.690
14.819
15.171
15.086
17.167
1.504
1.693
1.687
1.602
1.716
990
1.068
1.055
1.062
1.211
3.370
3.676
3.775
4.054
5.320
2.004
2.068
2.051
2.012
2.171
5.676
5.972
6.059
6.141
6.885
340
347
364
458
573
29
37
45
49
55
57
56
55
53
52
104
120
121
128
199
30.217
32.749
Kaynak: İl Emniyet Müdürlüğü, 2004
33.367
69
33.695
38.822
ÇEVRE DURUM RAPORU
ARAÇ SAYISI (adet)
2000-2004 YILLARI ARASINDAKİ DÜZCE GENELİNDEKİ ARAÇ SAYISI
60.000
40.000
20.000
0
2000
2001
2002
2003
2004
YILLAR
Şekil C.3. 200-2004 Yılları arasındaki Araç Artış Sayısı
Tablo C.13: Düzce’de 2004 yılı aralık ayı sonu itibariyle motorlu araç sayısı
MOTOSİKLET
OTOMOBİL
MİNİBÜS
OTOBÜS
KAMYONET
KAMYON
TRAKTÖR
ÇEKİCİ
ÖZEL AMAÇLI TAŞIT
TANKER
ARAZİ TAŞITI
TOPLAM
Kaynak: İl Emniyet Müdürlüğü, 2004
MERKEZ
TOPLAM İL GENELİ
3.381
15.264
1.598
1.118
4.805
2.001
6.377
539
51
48
161
35.343
3.473
17.167
1.716
1.211
5.320
2.171
6.885
573
55
52
199
38.822
İlimizde Egzoz Emisyon Ölçümleri Düzce İli Çevre Koruma Vakfı tarafından
yapılmaktadır. 2004 yılı içerisinde ölçümü yapılan toplam araç sayısı 13.058 dir.
Tablo C.14. 2004 yılında İl Çevre Koruma Vakfı Tarafından Egzoz Emisyon Ölçümü Yapılan Araç Sayısı
AYLAR
OCAK
ARAÇ SAYISI
1207
ŞUBAT
MART
NİSAN
MAYIS
HAZİRAN
842
959
929
907
1169
TEMMUZ
AĞUTOS
EYLÜL
EKİM
KASIM
ARALIK
TOPLAM
1246
1006
976
917
850
2050
13058
70
ÇEVRE DURUM RAPORU
C.2. Havayı Kirletici Gazlar ve Kaynakları
C.2.1. Kükürtdioksit Konsantrasyonu ve Duman
İnsan sağlığını tehdit eden zararlı gazlardandır. Oksitlendiğinde kükürt tri oksit ve
sülfatlara dönüşür. Kükürt tri oksit ise yağmur ve sis damlacıklarıyla birleşerek sülfirik asidin
oluşmasına neden olur.
Çevre Bakanlığı Çevre Kirliliğini Önleme ve Kontrol Genel Müdürlüğünün 24
Temmuz 2002 tarih ve 3310 sayılı genelgesinde Düzce Merkez ilçe 1. derece hava kirliliği
yaşanan iller listesinden çıkarılıp, 2. dereceli iller listesine alınmıştır. Son yıllarda hava
kirliliği konusunda, 1999 depreminin kaloriferli bina sayısını azaltmasının da payı bulunan
gelişmeler bu kararın gerekçesini oluşturmuştur. Ancak ısınmada ve sanayide doğalgaza
geçilmemesi durumunda Düzce’de kalıcı bir hava temizliği güç gözükmektedir.
Akçakoca ilçesinde topografik yapıya, deniz kıyısındaki konuma, iklime, nüfusun ve
sanayi kuruluşlarının daha az oluşuna bağlı olarak hava kirliliği riski de daha düşüktür. Yerel
ve geçici olarak kaloriferli binalardan kaynaklanan kirlilik görülebilir. İlçe’deki belli başlı
sanayi kuruluşları da kentin güneydoğusunda ve hakim rüzgar yönüne göre kent merkezini
etkilemeyecek konumdadırlar
TABLO C.15.
Aylık Ortalamaları
Aylar
1993
Düzce Merkez İlçede Yapılan Hava Kalitesi Ölçümleri 1993-2004 Arasında Partiküler (PM) Madde
1994
Ocak
118
84
Şubat
169
62
Mart
108
29
Nisan
108
19
Mayıs
100
17
Haziran
85
14
Temmuz
66
612
Ağustos
Arıza
16
Eylül
Arıza
20
Ekim
Arıza
17
Kasım
54
13
Aralık
110
50
Kaynak: İl Sağlık Müd, 2004
1995
1996
1997
1998
1999
2000
2001
2002
2003
2004
74
75
41
33
27
26
28
28
29
31
63
55
Arıza
Arıza
Arıza
46
29
27
28
31
33
40
82
62
78
88
35
16
8
8
8
8
8
25
77
59
76
50
33
18
11
12
10
16
20
29
50
38
41
15
14
4
2
1
2
depr
depr
depr
depr
depr
depr
depr
depr
depr
depr
depr
depr
depr
depr
depr
129
63
56
58
62
65
75,61
70,56
arıza
76,64
75,30
81,77
73,47
79,32
79,32
Arıza
Arıza
Arıza
Arıza
4,90
8,22
9,12
7,46
-
32,74
8,55
23,74
28,63
30,42
27,37
30,97
26,42
30,00
35,29
52,67
101,14
Arıza
70,00
Arıza
Arıza
Arıza
Arıza
Arıza
Arıza
Arıza
Arıza
Arıza
Arıza
Tablo C.16. Düzce Merkez İlçede Yapılan Hava Kalitesi Ölçümleri 1993-2004 Arasında Kükürtdioksit (SO2)
Aylar
1993
1994
1995
1996
1997
1998
1999
2000
2001
2002
2003
2004
Ocak
Şubat
Mart
Nisan
Mayıs
Haziran
Temmuz
Ağustos
Eylül
158
175
90
114
104
91
62
arıza
arıza
284
240
128
37
14
5
6
6
5
106
97
39
25
8
3
2
0,22
1
37
36
15
16
8
7
4
5
11
42
91
40
20
5
0,3
0,5
0,4
0,3
61
54
34
15
2
1
3
3,6
2,4
71
63
55
33
15
4
0,7
3
depr
depr
depr
depr
depr
depr
depr
depr
depr
depr
depr
12,4
12,8
13
7,5
2,74
4,36
arıza
2,13
5,63
36,48
42,21
18,80
5,17
2,80
2,70
4
2
1
18,26
13,82
22,39
11,03
2,48
2,63
3,55
1,94
0,57
54,03
55,07
30,94
15,40
4,45
0,80
2,39
0,65
1,87
Ekim
arıza
6
Kasım
315
60
Aralık
516
178
Kaynak: İl Sağlık Müd, 2004.
1
36
46
9
20
21
5
22
38
ÇEVRE DURUM RAPORU
2
32
43
depr
depr
depr
1,67
5,20
12,5
16,61
10,73
16,7
-
1,52
7,10
35,23
-
Nüfus artışı, kirletici sanayi kollarına ait tesislerde artış olması, ısınma ve sanayide
kaliteli yakıt kullanılmaması gibi gelişmeler yaşandığı takdirde Düzce ovasında ortaya
çıkacak kirlilik sadece Merkez ilçeyi değil, ovadaki Merkez ilçe çevresinde bulunan köyleri,
Kaynaşlı, Gölyaka gibi ilçe merkezlerini de etkileyebilecektir.
TABLO C.17.
Aylar
1993
Düzce Merkez İlçede Yapılan Hava Kalitesi Ölçümleri 1993-2004 Arasında Partiküler (PM) Madde
1994
Ocak
118
84
Şubat
169
62
Mart
108
29
Nisan
108
19
Mayıs
100
17
Haziran
85
14
Temmuz
66
612
Ağustos
arıza
16
Eylül
arıza
20
Ekim
arıza
17
Kasım
54
13
Aralık
110
50
Kaynak: İl Sağlık Müd, 2004.
1995
1996
1997
1998
1999
2000
2001
2002
2003
2004
74
75
41
33
27
26
28
28
29
31
63
55
arıza
arıza
arıza
46
29
27
28
31
33
40
82
62
78
88
35
16
8
8
8
8
8
25
77
59
76
50
33
18
11
12
10
16
20
29
50
38
41
15
14
4
2
1
2
depr
depr
depr
depr
depr
depr
depr
depr
depr
depr
depr
depr
depr
depr
depr
129
63
56
58
62
65
75,61
70,56
arıza
76,64
75,30
81,77
73,47
79,32
79,32
arıza
arıza
arıza
arıza
4,90
8,22
9,12
7,46
-
-
-
Tablo C.18. Hava Kalitesi Sınır Değerleri ve Uyarı Kademeleri
Sınır değerler
Kısa vadeli sınır değer (KVS)
Kış dönemi ortalama sınır değer
Uzun vadeli sınır değer (UVS)
Sınır değerler
SO2 (ugr/m3)
400
250
150
PM (ugr/m3)
300
200
150
Kademeler
I. Kademe
İ. Kademe
İI. Kademe
IV. Kademe
Uyarı kademeleri
SO2 (ugr/m3)
PM (ugr/m3)
700
400
1000
600
1500
800
2000
1000
Kaynak: Hava Kalitesinin Korunması Yönetmeliği, 1986.
C.2.2. Partikül Madde (PM) Emisyonları
Ortalama gaz molekül büyüklüğü 0.0002 µm çaptan iri olan ve havada bir süre askıda
kalabilen katı ve sıvı her türlü madde partikül sınıfına girer. Bu tanıma göre maddenin
yoğunluğuna bağlı olmakla birlikte en iri partikülün 500 µm kadar çapta olması gerekir.
Partikül şeklindeki kirletici emisyonların tanımları iriliklerine, yoğunluklarına ve kimyasal
yapılarına bağlı olarak aerosol, duman, is ve toz şeklinde isimlendirilmektedir.
Tablo C.17’ de pm değerleri aylar itibariyle verilmiştir.
72
ÇEVRE DURUM RAPORU
C.2.3. Karbonmonoksit Emisyonları
Konutlar ve endüstri gibi sabit emisyon kaynaklarından ileri gelen hava kirliliğinin
yanısıra motorlu taşıtlardan kaynaklanan egzos kirliliği de aynı derecede önemli bir sorundur.
Benzin ve dizel taşıtların çıkardığı egzos gazlarında bulunan zararlı maddeler özellikle nüfus
ve trafiğin yoğun olarak yaşandığı kent merkezinde çevreye ve insan sağlığına zarar verir.
Tüm karbonmonoksit (CO) emisyonlarının % 70 – 90’ından, azotoksit (NO)
emisyonlarının % 40 – 70’inden, hidrokarbon (HC) emisyonlarının yaklaşık % 50’sinden ve
şehir bazında kurşun emisyonlarının % 100’ünden özellikle motorlu taşıtlar sorumludur. Bu
emisyonların zararı, yakıtın eksik yanması, tam yanmaması sonucu çıkar. Motorlu taşıtlardan
kaynaklanan emisyonların zararları şöyledir.
CO: Renksiz, kokusuz ve tatsız bir gaz olan CO gazı kapalı bir ortamda zehirleyici
olup, hatta öldürebilir niteliktedir. Havada binde 3 sınır değerinde öldürücüdür.
NO: Renksiz, kokusuz ve tatsız bir gazdır. Motor içindeki yüksek sıcaklık nedeni ile
ortaya çıkar. Solunumunda akciğer dokusu hasara uğrar.
HC: Yakıtın eksik yanması ve benzinin depodan dolum sırasında buharlaşma ile
ortaya çıkar. Bazı HC’ ler mükozada tahrişe yol açar, bazıları ise kanserojendir.
Kurşun: Motorda vuruntuyu önlemek için benzine katılan kurşun bileşikleri doku,
kan, kemik ve sinir sistemi için zararlıdır.
C.2.4 . Azot Oksit (NOx) Emisyonları
Azotun gaz halindeki oksitleri iki şekildedir; kararlı oksitler ve kararsız oksitler.
Diazot monoksit (N2O), azot monoksit (NO), azot dioksit (NO2), diazot trioksit (N2 = 3) ve
diazot pentaoksit (N2O5) azotun gaz halindeki oksitlerdir. Azot trioksit (NO3) ise kararsız bir
oksittir. Bu oksitlerden NO ve NO’ en önemli kirletici gazlardandır.
Azot oksitler de kükürt oksitler gibi asit yağmurlarına neden olurlar. Ayrıca
fotokimyasal sisin oluşumunda başlıca etkenlerden sayılırlar. NO2 gerek insan sağlığı, gerekse
bitki örtüsünde zehir etkisi bulunan bir gazdır.
C.2.5. Hidrokarbon ve Kurşun Emisyonları
Gaz halindeki hidrokarbonların doğrudan etkileri yerine atmosferdeki fotokimyasal
reaksiyon ürünleri büyük önem taşır. Doğrudan etkisi bilinen tek organik kirletici etilendir.
Etilenin bitki büyümesini durdurduğu belirlenmiştir. Daha büyük moleküller halinde bulunan
ve katran, zift gibi sıvı – katı fazlarda olan (yanmamış) hidrokarbonlar ise kanser yapıcı
oldukları kuşkusuyla üzerinde çok sayıda araştırma yapılan kirleticilerdir.
Petrol veya kömür kaynaklı kirleticiler olan polinükleer aromatik hidrokarbonlar ise
çok az miktarlarda havada bulunsalar bile, şiddetli kanserojen olmaları nedeniyle üzerlerinde
dikkatle durulmaları gerekir.
73
ÇEVRE DURUM RAPORU
Kurşun; hava, su ve gıda yoluyla vücuda girebilir. Yaklaşık % 80’i su ve gıda yoluyla
girer, % 20’si de atmosfer kaynaklıdır. Havadan gelen kurşunun başlıca kaynakları, motorlu
taşıtlarda kullanılan kurşunlu benzin, katı atıkların yakılması ve batarya imalathaneleri gibi
üretim tesisleridir.
Kurşun, nefes alma yolu ile solunum sistemine girdikten sonra, bir kısmı doğrudan
kana karışır, bir kısmı da akciğerlerdeki mekanizmaları vasıtasıyla mide – bağırsak sistemine
girer. Beyin, böbrek gibi çeşitli organlarda birikerek sinir sistemi ve böbrek fonksiyonunu
olumsuz yönde etkiler ve hemoglobin sentezini engeller. Bilhassa çocuklarda kurşuna karşı
hassasiyet daha fazladır.
İlimizde hidrokarbon ve kurşun emisyonları ölçümü yapılmamaktadır.
C.3. Atmosferik Kirlilik
C.3.1. Ozon Tabakasının İncelenmesinin Etkileri
Ozon, 3 oksijen atomunun kovelent bağ ile birleşmesinden oluşan bir gazdır. Bu gazın,
soluduğumuz havadaki konsantrasyonu çok düşüktür. Zaten çok düşük konsantrasyonlarda,
canlı organizmalar üzerinde zehirleyici tesir yapar.
Fakat yeryüzünden 25 – 30 km. yükseklikteki stratosfer tabakasında solar radyasyonun
etkisiyle ozon oluşumu daha fazladır ve burada dünyayı çepeçevre saran bir ozon tabakası
oluşmuştur. Bu tabaka organizmalara zararlı ultraviyole ışınları soğuyarak canlı hayatın
devamını sağlar.
Ozon, havadaki konsantrasyonu az olan gazlardan biri olmasına rağmen varlığı dünya
için çok önemlidir. Çünkü stratosferdeki ozon tabakası uzaydan gelen pek çok zararlı ışınlara
karşı bir kalkan görevi görmektedir.
Ozon tabakasının, dünyanın genel iklimi üzerinde de etkileri vardır. Mor ötesi
ışınlarının soğurulması ile sıcaklığı düşürülmekte ve ısı dengesinin düzenlenmesine yardımcı
olmaktadır.
Bu maddelerden özellikle kloroflorokarbonlar olarak nitelendirilen maddeler; günlük
yaşamda buzdolabında soğutucu akışkan ve yalıtım maddesi olarak, aerosollerde itici gaz,
elektronik ve kuru temizleme sanayinde çözücü, mobilya ve bina yalıtımında köpüklerde
üfleyici olarak kullanılmaktadır. Halokarbonlardan halonlar ise yangın ihbar ve söndürme
işlemlerinde kullanılmaktadır.
Ozon tabakasındaki incelmeyi şu anda durdurmak imkansızdır. Çünkü CFC ihtiva
eden maddelerin başında klor türevleri, plastik köpükler (strafor), spreyler, aerasoller ve
yangın söndürücüler ozon tabakasının incelmesine sebep olmaktadır.
Ozon tabakasında meydana gelen incelmeyle birlikte UV – B radyasyonu artmakta ve
insanların bağışıklık sistemleri zarar görmekte, görme bozukluğuna ve deri kanserine yol
açmaktadır.
74
ÇEVRE DURUM RAPORU
Ayrıca deneysel çalışmalarda tarım bitkileri, orman ve doğal ekosistemler üzerinde
baskı oluşturabileceği saptanmıştır.
C.3.2. Asit Yağışlarının Etkileri
Yağmur, normalde hafif asidiktir. PH’ ı 5.5 – 5.8 arasında değişir. Ortalama PH’ı
5.6’dır. Bu asitlik havadaki karbondioksit (CO2)’den dolayıdır.
Endüstriyel faaliyetler, konutlarda ısınma amaçlı kullanılan yakıtlar ve egzoz gazları
havayı kirletmekte ve kükürtdioksit, azotoksit, hidrokarbon ve yaymaktadır. Havada 2-7 gün
asılı kalabilen bu kirleticiler, su partikülleri ile tepkimeye girerek asit meydana getirmekte ve
yağmurlarla birleşerek asit yağmurları şeklinde yeryüzüne yağması ile asit yağmurları
oluşmaktadır.
Asit yağmurlarının bazı etkileri:
1- Asit yağmurları göl ve akarsularda asit dengesini bozarak, önce hassas canlılar
olmak üzere tüm canlıları etkilemekte, hatta bazı türlerin ölümüne yol
açmaktadır.
2- Tarihsel kalıntıların, çelik köprülerin, demiryollarının aşınmasına ve tahribatına
neden olmaktadır.
3- En büyük etkisi ormanlar üzerinde olup,ağaçların en önemli organı olan
yapraklardaki büyüme ve gelişmeyi engellemektedir.
4- Toprağa karışan asit yağmurları toprak ve suyla ilişkide olan canlılara zarar
vermektedir.
C.4 . Hava Kirleticilerinin Çevreye Olan Etkileri
C.4.1. Doğal Çevreye Etkileri
C.4.1.1. Su Üzerindeki Etkileri
Yüzeysel su kirliliğini, yeraltı suyu kirliliğinden ayrı tutmak mümkün değildir.
Yağmur suyu yeryüzüne indiğinden itibaren kirlilik yükünde ani bir artış olur.
Yüzeysel ve yer altı su kaynakları asit yağmurlarına maruz kalmaları sonucunda sülfat
ve nitrat konsantrasyonları artmakta ve pH düzeylerinde ise hızlı değişiklikler gözlenmekte ve
dolayısıyla bu ortamlarda bulunan bitki ve diğer canlı türlerinde azalmalar, hatta ölümler
gözlenebilmektedir.
Çöplerin açık alanlarda depolanması ve kirliliği azaltıcı faaliyetlerin uygulanmaya
konmaması önemli sorunlara neden olmaktadır.
75
ÇEVRE DURUM RAPORU
C.4.1.2 Toprak Üzerine Etkileri
SO2’nin bitkilere olan bu doğru etkisinden başka, yöredeki yağışların ve bağlı nemin
fazlalığı da topraktaki asitleşmeyi arttırıcı, bazlarda fakirleştirici ve mikrobiyolojik aktiviteyi
yok edici bir etkide bulunarak, dolaylı olarak bitkilerin direncinin azalmasına neden olur. Bu
direnç zayıfladığında zararlı böcek ve mantarlar bitki örtüsünü ve kalitesini giderek yok eder.
Ayrıca; SO2’nin asit yağmuru şeklinde toprağa geçmesi ve toprağın kimyasal yapısının
zamanla değişmesi,
Asit yağmurları sonucu ormanların kuruması ve bu alanlardaki topraklarda su
erozyonunun hızlanması gibi etkileri görülmektedir.
C.4.1.3. Flora ve Fauna Üzerindeki Etkileri
İnsanlarda olduğu gibi hayvanlarda da hava kirliliği etkilerine rastlanılmaktadır.
İnsanlar ve hayvanlar dışındaki bitkiler de hava kirliliğinin etkileri ile karşı karşıyadır.
Hava kirliliğini meydana getiren bazı gazlar, bitkilerin solunumu sırasında
gözeneklerinden içeriye girerek fotosentezi yavaşlatırlar. Özellikle tarımsal bitkilerdeki bu
olumsuz etki, bir ölçüde ürün azalmasına sebep olur.
Kükürtdioksitin en çok etkilediği bitki türleri, bazı tahıl ürünleridir. Ağaçların
yapraklarında görülen renk bozulmaları da hava kirliliğinin bitki hayatında sebep olduğu ayrı
bir bozulmadır.
Hava kirliliğinin bitkilere olan etkisinin en iyi örneği, kömürlü santrallardan atılan SO2
gazının atmosferde girdiği reaksiyonlar sonucu meydana gelen H2SO4’in yağmur suyu ile
yıkanması sonucu meydana gelen asit yağmurlarının geniş orman alanlarına verdiği
zararlardır.
Türkiye’de benzeri zararların varlığı konusunda yapılmış kapsamlı bir çalışma
bulunmamasına rağmen, Batı Karadeniz Sahillerinde yer alan ormanlarda asit yağmurlarından
kaynaklanan bozulmanın olduğu öne sürülmektedir.
C.4.1.4. İnsan Sağlığı Üzerindeki Etkileri
Hayatın temel unsuru olan hava, insanlara solunum imkanı yarattığına göre, havadaki
kirliliğin insan sağlığı yönünden önemi açıktır. Havanın taşıdığı karbon parçacıkları, ozon,
karbonmonoksit, kükürtdioksit, doymamış hidrokarbonlar, aldehitler, kanserojen maddeler
gibi kirleticiler, insanların solunum yollarını etkileyerek normal mekanizmasını bozar. Bu
değişimler sonunda da bronşlarda iltihaplanma, kronik bronşit ve amfizem gibi rahatsızlıklar
meydana gelir.
Ayrıca kirli hava; aşırı nefes darlığı gibi sıkıntılara yol açar. Araştırmalar, akciğer
kanserinin meydana gelmesi ve artmasında da hava kirliliğinin önemli bir rolü olabileceğini
göstermektedir.
76
ÇEVRE DURUM RAPORU
C.4.2. Yapay Çevreye (Görüntü Kirliliği Üzerine) Etkileri
Hava kirleticilerin yapay çevreye etkilerine sorumlu en önemli gaz kirleticiler
kükürtoksit ve azotoksit bileşikleridir. Uzun vadeli olarak bu tür gaz ve asidik bileşiklerine
maruz kalan mermer gibi asidik ortamlarda kolayca çözünebilir malzemelerde çeşitli
bozulmalar oluşabilmektedir. Meydana gelen hasar; malzemenin yüzeyinde tutulan
aerosollerin renk değişimine neden olması ve kimyasalların bu yüzeyde oluşan reaksiyonlar
gereği CaSO4 tortulları bırakarak depolanması şeklinde oluşur. Bu yapı bozulmalarında
atmosferdeki bağıl nemin de katkısı bulunmaktadır. Örneğin % 80 dolayında daha düşük nem
durumlarında malzemenin dış yüzeyinin etkilenmesi dışında asidik reaksiyon ürünlerinin alt
tabakalara ulaşması söz konusu olabilir.
Hava kirlenmesinin malzemelere olan bir diğer tesiri korozyonu hızlandırmasıdır.
Bilhassa kükürtdioksit çürümeyi son derece hızlandırmaktadır. Ozon kauçuk ve lastik
malzeme üzerine son derece zararlı tesir yapmaktadır. H2S kurşunlu boyalar üzerine çok
büyük zararlı tesir yapmaktadır. Nemli havalarda kurşunla reaksiyona girerek kurşunsülfür
yapmaktadır. Hava kirleticilerin diğer bir tesiri de görüş mesafesini azaltmasıdır. Çapları 0.3 –
0.6 mikron arasında değişen partiküller görüşü son derece güçleştirmektedir.
Kaynaklar
1-Meteoroloji Müdürlüğü, 2004
2-İl Sağlık Müdürlüğü, 2004
3-Düzce Belediyesi, 2004
4-Uşak Çevre Durum Raporu
5-Samsun Çevre Durum Raporu
6-Düzce Belediyesi (Revizyon ve İlave İmar Planı Raporu Mayıs –2001)
77
ÇEVRE DURUM RAPORU
D.SU
D.1. Su Kaynaklarının Kullanımı
D.1.1 Yer altı Suları
Düzce Ovası’nı dolduran ve kalındığı 260 m.’ye kadar çıkan alüvyon karakter
itibarıyla oldukça heterojen olup içerisinde serbest ve basınçlı akiferler gelişmiştir.
Geçirimlikleri farklı malzemelerin ardalanması ile Düzce Ovası’nın geniş bir bölümünde
birleşik bir hidrolik sistem oluşmuştur. Ayrıca iki farklı seviyede basınçlı akiferlerin
bulunduğu tespit edilmiştir. Düzce Ovasında yer altı suyu derinliği oldukça sığ olup genellikle
5.0 ile 6 m. Arasında değişmektedir. Su tablasındaki mevsimsel değişiklikler ise farklı
lokasyonlarda 0.8 ile 3.4 m. Arasında değişmektedir. Yeraltı suyu seviyesinin en yüksek
olduğu ay Mayıs, en düşük olduğu ay ise Ekim ayıdır. Yeraltı su seviyesi yıl boyunca
değişken olup bu değişkenlik başta yağış olmak üzere topoğrafya, litoloji, geçirimlilik ve
geçirimsiz sınırlara uzaklık ve drenaj sistemi gibi Düzce Havzası’nda yeraltı suyu akım yönü
havzanın güneybatısındaki Efteni Gölü’ne doğrun akmakta olup göldeki su Büyük Melen
Çayı ile havza dışına boşalmaktadır.
Düzce Ovası, büyük ve zengin bir yeraltı suyu havzasıdır. Bunun dışında bir miktar
yeraltı suyu da Akçakoca-Kocaali havzasında bulunmaktadır. İl’in güvenli yeraltı suyu
rezervleri ile, 30.04.2001 tarihi itibariyle tahsis miktarları Tablo D.1 ve D.2 verilmiştir.
Tablolarda görüldüğü gibi, İl’in ovadaki güvenli yer altı suyu rezervi 120 hm3/yıldır.
Özellikle Düzce ovasındaki yoğun yapılaşma ovadaki yer altı suyu rezervlerini olumsuz
etkilemektedir.
Akçokoca-Kocaali havzasında da 27 hm3/yıl değerinde bir rezerv bulunmaktadır. Bu
rezervin ne kadarının ne kadarının Akçakoca’ya, ne kadarının Sakarya İli’ne bağlı Kocaali’ye
ait olduğu ayrıca belirlenmemiştir. 30.04.2001 tarihi itibariyle Ovadaki 120 hm3/yıllık
rezervin sadece 16 hm3 kadarı, Akçakoca-Kocaali havzasındaki 27 hm3/yıllık rezervin ise
0,026 hm3’ü tahsisli bulunmaktadır (Tablo D.2).
Tablo D.1.Düzce İli Su Kaynakları Potansiyeli
SU KAYNAĞI
AKIM (hm3/yıl)
Yerüstü suları (İl çıkışı toplam ortalama akım
Yerüstü suları il çıkışı (B. Melen çayı)
İl’in toplam su potansiyeli
Kaynak: DSİ Düzce sulamaları Şube Md.lüğü, 2004.
* Akçakoca-Kocaali havzası hariç.
1.650
1.650
1.770
Tablo D.2.İl’in Yeraltı Suyu Rezervleri Ve Tahsis Miktarları
HAVZA ADI
YAS REZERVİ (HM3)
Büyük Melen
120,0
Akçakoca-Kocaali
27,0
TOPLAM
147,0
Kaynak: DSİ Düzce Sulamaları Şube Md.lüğü., 2004 itibariyle
78
YAS TAHSİSİ (M3)
16.009.840
26.000
16.035.000
ÇEVRE DURUM RAPORU
Efteni Kaplıcası
İl’de iki önemli kaplıca kaynağı vardır. Efteni kaplıcası, Efteni gölünün kenarındadır.
Değişik sıcaklıklarda üç havuzu, konaklama evi ve pansiyonlar bulunmaktadır. Sıcaklığı 42
0
C, debisi 2 lt/sn’dir. Başta romatizmal hastalıklar olmak üzere, birçok hastalığa iyi
gelmektedir
Derdin Kaplıcası
Düzce’nin 17 km güneydoğusunda, Elmacık dağları eteklerinde, 400 m rakımında ve
orman içindedir Sıcaklığı 42 0C, debisi 2 lt/sn’dir. Düzce İl Turizm Envanterinde sıcaklık 32
0
C olarak verilmiştir. Mide bağırsak, safra kesesi, karaciğer, böbrek, şeker ve cilt
hastalıklarına iyi gelmektedir. Kaplıca’da 15 odalı küçük bir otel bulunmaktadır.
Kaplıcalar dışında İl’in değişik yerlerinde, örneğin Merkez’e bağlı Aydınpınar ve
Şekerpınar köylerinde, Düzce-Akçakoca karayolunun yaklaşık 18. kilometresinde, oldukça iyi
kalitede ve oldukça yüksek debili kaynak suları da bulunmaktadır.
Yeraltı Suyu Taşıyan Formasyonlar
Jeolojik Özellikler
Büyük Melen Havzasının ortasındaki Düzce Ovası’nın jeolojik yapısı; holosen yani
alüvyondur. Havza’nın dağlık kesimlerinde ise eosen- fliş, üst kreatese-fliş, üst kreatesepleosen, silurien devonien, eosen-ayrılmamış, eosen-volkanik fasies, pliosen-karasal,
devonien ve metamorfik olarak ayrılmamış jeolojik birimler bulunmaktadır.
İnceleme alanında genellikle engebeleri oluşturan jeolojik formasyonlar gerek jeolojik
özellikleri gerekse topoğrafik konumları yönünden önemli derecede yeraltı suyu barındıran
hazne kaya özelliği göstermezler. Bu formasyonlarda yeraltı suyu ancak, kaynaklarla boşalan,
birbirinden bağımsız düzeyler biçiminde görülürler. Bölgelerdeki yeraltı suyu geliştirilmesi,
kaynak kaptajları şeklinde olabilir. Sondaj ve derin kuyularla yaygın bir yeraltı suyu
kullanımı söz konusu değildir.
Çöküntü havzalarını kaplayan genç alüvyon alanlarda (Sakarya-Hendek Ovası, Düzce
Ovası, Düzce Ovası, Gerede-Dörtdivan Ovaları ) yaygın yeraltı suyu akiferleri gelişmiştir.
Alüvyon akiferlerinin beslenme olanakları, gerek bölgedeki yüksek yağış nedeniyle gerekse
yüzey suları ile ilgili olmaları nedenleriyle, çok fazladır. DSİ Genel Müdürlüğü’nce
hazırlanmış “Yeraltı Suyu Rezerv Raporları “na göre bu ovalardaki yıllık kullanılabilir
emniyetli yeraltı suyu rezervi aşağıda verilmiştir.
Bu ovalık bölgelerde açılacak 50-150 m. derinlikteki sondaj kuyuları ile 10-60 lt / sn.
düzeyinde verimler elde edilebilir.
D.1.2. Jeotermal Kaynaklar
Düzce ili jeotermal alanında ayrıntılı jeolojik, jeofizik, jeokimyasal etütler
yapılmamıştır. Mevcut kuyuların kaynak potansiyeli ise bilinmemektedir. Bu çalışmalar
tamamlanmadan yeni kuyu lokasyonu belirlenememektedir. Jeotermal kaynaklar, mevcut hali
79
ÇEVRE DURUM RAPORU
ile düşük debi ve sıcaklık düzeyindedir. Yeni kuyu sayesinde jeotermal akışkanın debisi ve
sıcaklığı da olduğundan daha fazla olabilecektir. Derdin ve Efteni jeotermal alanından
mütevazi bir şekilde kaplıca amaçlı faydalanılmaktadır. Kaplıca tesislerinde ısıtma tesisatı
bulunmadığından sadece yaz aylarında kullanılabilmektedir.
Düzce ilinde bulunan sıcak su kaynakları, ortalama 3,5 lt/sn debiye sahiptir.
Sıcaklıkları ise 32-430C arasında değişmektedir. Bu kaynaklar, sıcaklık derecelerine göre
yapılan gruplamaya göre düşük entalpili sahalardandır. 20-700C düşük, 70-1500C orta,
1500C’den yüksek kaynaklar yüksek entalpili olarak sınıflandırılmaktadır (Ergün, 2000:149).
Jeotermal kaynakların ısıtma amaçlı kullanılabilmesi için farklı sıcaklık düzeyleri
aranmaktadır. Bu kaynaklar doğrudan, 300C’ de yüzme havuzları ve sağlık amaçlı banyolar,
400C de toprak ısıtma, 500C’de mantar yetiştirme, 600C’de ahır ve kümes ısıtma, 700C’de
soğutma (alt sınır), 800C’de ev ısıtma, 1100 C’de buharlaştırma gibi amaçlar için
kullanılabilmektedir (Serpen, Satman, 1997:336). Tablo D.3’de Düzce ilindeki jeotermal
kaynaklar gösterilmiştir.
Tablo D.3. Düzce İli Sıcak Su Kaynakları
Adı
Radyoaktivite
Derdin Kaplıcası
2,5 Eman
Efteni Kaplıcası
3,9-4,7 Eman
Kaynak: MTA, 1996:130.
Sıcaklık (0 C)
Debi (lt/sn)
31-32
34-43
4
3,5
Derdin Kaplıcası, Düzce'nin yaklaşık 12 km güneyindedir. Doğal çıkışlı olan kaynağın
debisi 4 lt/sn dir. Jeotermal arama ve üretim amaçlı kuyu bulunmamaktadır. Su sıcaklığının
düşük olması ve ısıtma sisteminin olmaması nedeniyle kaplıca sadece yaz aylarında
kullanılmaktadır.
Efteni Kaplıcası, Düzce'nin yaklaşık 10 km batısında, Efteni Gölü kıyısındadır. 100m
rakıma sahiptir. Kaynak, doğal çıkışlı olup 4 lt/sn’lik debiye sahiptir. Jeotermal arama ve
üretim amaçlı kuyu mevcut değildir. Sadece yazın ve iyi hava koşullarında kullanılmaya
uygundur.
Her iki kaynak da sodyum bikarbonatlıdır. Efteni ve Derdin'de jeotermal suda demir
oranı çok yüksektir. Su, doğal olarak boşaldığı bölgelerde kırmızı renk bırakmaktadır. Suların
demirli ve sodyum bikarbonatlı olması nedeniyle büyük oranda volkanik kayaçlar, kil,
kumtaşı, silt ve lav-volkano sedimenterlerden süzüldüğü söylenebilir (Orme Jeotermal,
2002:5-6).
D.1.3 Akarsular
Düzce ilindeki başlıca akarsular; Küçük Melen, Asar suyu, Uğur suyu, Aksu deresi ve
Büyük Melen çayıdır. Düzce İli’nin Akçakoca kıyı kesimi dışında kalan alanda yer alan
akarsuların tümü, Batı Karadeniz havzasının bir alt havzası olan Melen havzasına, ya da başka
adıyla Efteni havzasına aittir.
Bu kapsamda öncelikle İstanbul İçme Suyu havzası olarak belirlenen Melen Havzası
üzerinde durulacak, daha sonra diğer akarsular hakkında bilgi verilecektir.
80
ÇEVRE DURUM RAPORU
a. Melen Havzası
Hidroloji
Güneyde Samanlı dağları ve doğuda Düzce Dağı ile sınırlandırılan Melen Havzası 2
317 km2’lik bir alana yayılmıştır. Melen Regülatör sahasında 1991-1998 tarihleri arasında
yapılan ölçümler sonucunda, 8 yıllık aylık akım ortalaması 48.57 m3/s (1,53 x 109 m3/yıl)’
dır. (Tablo D.4.)
Tablo D.4.Büyük Melen Çayı İçin Aylık Ortalama Akım Değerleri (m3/s)
Ocak
Şubat
Mart
Nisan
Mayıs
Haziran
Temmuz
Ağustos
Eylül
Ekim
Kasım
Aralık
Ortalama
1991
20,36
217,96
120,59
58,89
34,89
89,69
16,84
11,93
9,61
30,07
9,14
-----56,36
1992
32,32
57,37
216,12
133,96
35,66
24,25
37,32
9,8
6,25
6,74
74,37
-----57,65
1993
53,46
133,44
127,74
60,12
33,31
17,44
7,62
17,02
7,74
5,05
50,96
32,91
45,59
1994
------66,74
------19,51
------6,96
------3,33
------23,27
------63,91
30,62
1995
75,42
66,74
118,74
116,85
16,62
26,73
54,65
9,61
16,67
24,62
102,07
43,24
56,00
1996
32,4
57,91
49,55
88,82
39,48
11,02
20,1
6,85
5,8
6,06
18,13
16,59
29,39
1997
63,43
82,51
83,54
116,8
38,38
69,11
11,83
50,84
18,52
72,2
30,61
------57,98
1998
91,07
79,36
76,32
74,58
------41,41
22,21
8,70
11,63
------26,10
49,33
48,07
Ort.
52,68
95,25
113,23
83,69
33,06
35,83
24,37
14,76
10,89
24,00
44,48
41,20
Maks
91,07
217,96
216,12
133,96
39,48
89,69
54,65
50,84
18,52
72,20
102,07
63,91
Min
20,36
57,37
49,55
19,51
16,62
6,96
7,62
3,33
5,80
5,05
9,14
16,59
Havzanın yukarı kısımları, yağışlar ile meydana gelen küçük, hızlı akımlı dereler ile
drene edilen derin vadilerden oluşmaktadır. Bunlar birleşerek Büyük Melen’in kolları olan
Küçük Melen, Asar, Uğur ve Aksu derelerini oluşturur. Büyük Melen Çayı, Sakarya Nehri
ağzının 28 km doğusundan Karadeniz’e dökülmektedir. Büyük Melen Havzası yüksek dağlar
ile çevrili ve özellikle kasımdan mayısa kadar olan dönemde taşkınların etkisi altında kalan
bir çöküntü alanıdır.
Havza’nın kuzeydoğu kesimi Küçük Melen Çayı tarafından drene edilmektedir. Bu
çay, Yığılca İlçesi içerisinden geçerek Düzce Ovası’nda sulama ve taşkın kontrolu amacıyla,
1971 yılında inşa edilen Hasanlar barajı’na akmaktadır. Daha sonra Küçük Melen Çayı
güneybatı yönünde akmaya devam ederek ovanın içerisinden geçer ve Efteni Gölü’ne boşalır.
Asar Suyu havzanın doğu kesimini drene ederek, Düzce merkezinden geçer ve Küçük
Melen Çayı’na Efteni Gölü’nden önce bağlanır. Uğur Suyu Havza’nın güneydoğu kesimini
drene ederek, Beyköy Beldesi içerisinden geçer ve Efteni Gölü’ne boşalır. Aksu Deresi
havzanın güneybatı kesimini drene ederek Efteni Gölü’ne akar. Efteni Gölü Düzce Ovası’nın
güneybatı kesiminde yer almaktadır ve yukarıda belirtilen yüzey suları tarafından
beslenmektedir. 1976 yılında inşa edilen bir drenaj kanalı sonucunda 460 hektarlık bir sulak
alan kurumuştur. Bu sulak alanın 80 ha.lık bir kısmı yaban hayatı koruma alanı oluşturulması
amacıyla rehabilite edilmiştir.
81
ÇEVRE DURUM RAPORU
b. Küçük Melen
Küçük Melen, Yığılca Baba Dağı eteklerinden doğar, Yığılca İlçesi’nin içinden geçer
ve yan derelerle büyüyerek Konuralp yakınlarında Düzce Ovası’na girer, ovadan geçerek
Efteni gölüne dökülür . Uzunluğu 50 km, drenaj alanı yaklaşık 680 km2 dir. Küçük Melen
Çayı Düzce Ovası’na girmeden önce Hasanlar Barajı tarafından tutulmuştur. Yağış alanı 250
km2 kadardır. Çayın en yüksek akımı Nisanda 230 m3/sn, en düşüm akımı Ağustosta 2,3
m3/sn; yıllık ortalama akımı ise 367x106 m3’tür. Küçük Melen’in yatağı yetersizdir. Düzce
Ovası’na girdiği nokta ile Efteni gölü arasındaki rakım farkı azdır. Bu yüzden taşkın
durumunda 2.800 ha arazi ile bu arazi içindeki yerleşim alanları sular altında kalmaktadır.
c. Asar Suyu Havzası
Asar Suyu, Düzce dağlarının kuzey batısından doğar ve Kaynaşlı’dan geçerek
Üçköprü’de Düzce Ovası’ na girip batıya doğru akarak, Düzce’nin yaklaşık 10 km batısında
Mamure köyü yakınında Küçük Melen’e ulaşır. Doğu-batı doğrultusunda akar. Bu noktadan
10 km sonra da Küçük Melen içinde Efteni gölüne dökülür. Asar suyunun uzunluğu yaklaşık
30 km, Besleme alanı 180 km2 yağış alanı ise 176 km2 kadardır. Yıllık ortalama akımı 93x106
m3’tür. En yüksek akım Martta 130 m3 / sn., en az akım Eylülde 0.35 m3 / sn. dir. Asar
Suyu’nun Düzce Ovası’na girdiği Üçköprü mevkiinde rakım 200, Efteni gölü’ nde 112 dir.
Bu iki nokta arasındaki rakım farkının azlığı,
dere yatağının ve ıslah çalışmalarının
yetersizliği, Asar suyunda zaman zaman meydana gelen taşkınlarda 700 ha arazi sular altında
kalabilmektedir.
d. Uğur Suyu
Uğur Suyu, Elmacık dağlarının kuzeydoğu yamaçlarından Keremali dağlarından
doğar, belirli bir kaynağı yoktur, yan dere ve sel sularını toplayarak oluşur ve Efteni gölüne
dökülür. Uzunluğu 30 km kadardır. Drenaj alanı 285 km2, yıllık ortalama akımı 150x106
m3’tür. En yüksek akım Haziranda, en düşük akım ise Ekim ayındadır.
Taşkın potansiyeli vardır ve taşkın durumunda 1200 ha arazi sular altında
kalabilmektedir. Uğur suyundan Merkez ilçenin içme suyu da sağlanmaktadır.
Düzce’nin güneydoğusunda, İl merkezine 26 km uzaklıktaki Samandere köyü sınırları
içinde, Uğur suyunun bir kolu olan Samandere üzerinde, Samandere şelalesi bulunmaktadır.
Şelale 1988 yılında “Tabiat Anıtı” olarak tescil edilmiş ve koruma altına alınmıştır.
Samandere şelalesinin de bulunduğu 500 m’lik dere boyunca anıt ağaçlar ve bir adet de cadı
kazanı adı verilen derin bölüm mevcuttur.
e. Aksu
Efteni gölüne dökülen akarsulardan bir diğeri Aksu Deresi’dir. 40 km uzunluğunda
olan dere, . Düzce’nin Güneyindeki Elmacık dağlarından doğar . Belirli bir kaynağı yoktur.
Yan derelerden ve akarsu selciklerinin toplanması ile meydana gelir. Önce batıya doğru akar,
sonra tekrar Doğuya kıvrılarak Efteni gölüne dökülür. Yağış alanı 281 km2. dir. En yüksek
akım Haziranda 175 m3 / sn., en düşük akım Ocakta 0.95 m3 / sn. dir. Yıllık ortalama akımı
ise 150x106 m3’tür. Yağış alanı 281 km2,Taşkın sahası toplam 10 km2 (1.000 ha) ’dır.
Diğerleri gibi mevsimlerin kurak veya yağışlı olmasına paralel olarak azalır veya çoğalır.
82
ÇEVRE DURUM RAPORU
Aksu deresinin Gölyaka sınırları içindeki bir kolu üzerinde Güzeldere şelalesi
bulunmaktadır. Ormaniçi dinlenme yeri statüsünde olan bu şelale, İl merkezine 28,
Gölyaka’ya 16 km uzaklıktadır. Yüksekliği 135 m.dir.
Akçakoca kıyı kesiminde bulunan ve topluca Akçakoca Akarsuları olarak
adlandırılabilecek akarsular, Kaplandede ve Orhan dağı yükseltileri ile Düzce ovasından
ayrılan bölgede yer alırlar. Melen havzasıyla bağlantısı olmayan, genelde kıyıya dik kısa,
küçük, dere boyutunda akarsulardır. Bu dereler doğudan batıya doğru: Çarak dere, Cakbelit
dere, Değirmen dere, Çayağzı dere, Haciz dere, Orhan dere ve Sarma deredir. Bunlardan son
üçü Akçakoca’nın içinden geçerek denize dökülmekte ve kent içi kirleticileriyle yüklenerek
bu yükleri denize boşaltmaktadırlar. Aktaş köyü sınırları içinde Akdere üzerinde Aktaş
şelalesi, Sarıyayla köyü sınırları içinde Sarma deresi üzerinde de Sarıyayla şelalesi
bulunmaktadır . Her iki şelale de doğal değerleri ile önemli piknik alanlarıdır.
Tablo D.5.Büyük Melen Havzasındaki Nehirlerin Yağış Alanları ve Ortalama Debileri
Akarsular
Küçük Melen
Büyük Melen
Büyük Melen
Aksu
Asarsuyu
Ölçüm Yeri
Hecinler
Dalgoz
Yayakbaşı
Aksu Köprüsü
Düzce
En Yüksek Akım
870
315
305
175
50
En Düşük Akım
1,26
2,30
3,93
0,34
Kuru
Ortalama Akım
12,79
21,61
37,90
6,13
1,95
Su Kalitesi
Su Kirliliği Kontrolü Yönetmeliği’nde kıtaiçi su kaynakları kalitelerine göre 4 sınıfa
ayrılmaktadır. Sınıf I; yüksek kaliteli su, Sınıf II; az kirlenmiş su, Sınıf III; kirli su ve Sınıf
IV; çok kirlenmiş su olarak tanımlanmıştır. Yönetmelik, Sınıf II suyun ileri veya uygun bir
arıtma ile içme suyu temini için uygun olduğunu kabul etmiştir.
Büyük Melen Çayı bugün için Sınıf I-II olarak sınıflandırılmaktadır i.Uygun bir arıtma
ile TS 266’da belirtilen kalite sınırlarına ulaşabilecek, İstanbul’un içme suyu temini için
önerilmektedir.
Su Kirliliği Kontrolu Yönetmeliğinde kıtaiçi su kaynakları kalitelerine göre dört sınıfa
ayrılmaktadır. Bu sınıflandırmada yüksek kaliteli su I. Sınıf; az kirlenmiş su II.sınıf; kirli su
III. Sınıf ; çok kirli su IV. sınıf olarak tanımlanmıştır.
Büyük Melen Çayı bugün için I – II. sınıf olarak tanımlanmaktadır. Uygun bir arıtma
ile TS 266 ‘da belirtilen kalite sınırlarına ulaşabilecek, İstanbul içme suyu için önerilmektedir.
Melen Çayı’nda en yüksek kirlilik düzeyi, Düzce çevresinde toplanan endüstriyel
faaliyetlerin hemen mansabında gözlenmektedir. Melen Havzası’ndaki ana kirlilik kaynakları
sürekli kanalizasyon deşarjı, kesikli endüstriyel atık deşarjı, ve mevsimsel tarımsal
faaliyetlerdir.
Aksu deresi, fiziksel, ve inorganik ve organik parametreler açısından yüksek kaliteli
bir yüzey suyudur.
83
ÇEVRE DURUM RAPORU
Uğur Suyu da fiziksel, ve inorganik ve organik parametreler açısından yüksek kaliteli
bir yüzey suyudur ve Düzce Merkez İlçesi’nin içme suyu gereksiniminin giderilmesi için
ham su kaynağı olarak planlanmıştır.
Asar Suyu, havzada bulunan en kirli yüzey suyudur. Küçük Melen Çayı ile
birleşmeden önce doğu – batı yönünde tüm havzayı geçer. Mevcut sanayi tesislerinin % 80’i
Asar Suyu çevresinde bulunmaktadır. Pek çok sanayi tesisi atık sularını arıtmada bu dereye
deşarj etmektedir. Birçoğu kesikli proseslerden kaynaklanan kontrol dışı deşarjlar, su kalitesi
parametrelerinin çok değişken değerlere ulaşmasına yol açmaktadır. Bununla birlikte yine
Düzce ‘nin de içinde bulunduğu pek çok belediye ve köyün evsel atık suları da Asar Suyu’na
deşarj edilmektedir. Asar Suyu tüm yıl boyunca su sınıflandırması kalitesine göre II. ve IV.
kalitede akmaktadır.
Küçük Melen Çayı, Düzce Ovası sulaması için kullanılan Hasanlar Barajı’ndan önce
yüksek kaliteye sahiptir. Etrafında su kalitesini etkileyen kesikli prosese sahip tavuk
kesimhaneleri vb. işletmeler vardır. Referans bir veri sağlamak amacı ile Yenitaşköprü’de,
Asar Suyu, Küçük Melen Çayı, ile birleşmeden hemen önce bir DSİ gözlem istasyonu
bulunmaktadır.
Büyük Melen Çayı üzerinde akım ve kalite ölçümü için gözlem istasyonları bulunmaktadır.
1991 yılından bu yana önerilen Melen Regülatörü yerinin mansabında bulunan Aydoğan
Köprüsü’nden veri toplanmaktadır. Bu istasyon, Büyük Melen Çayı Karadeniz’e ulaşmadan
önceki son istasyondur ve Karadeniz’e uzaklığı 12 km.dir.
Büyük Melen Çayı 8 yıllık ortalama aylık 48 m3 / s’lik debi ile akmaktadır. BOİ5
ortalama ve en yüksek değerleri göreceli olarak düşük seviyededir ve çayın BOİ5 için
membadan karışan insan kaynaklı atıkları yüksek oranda özümleme kapasitesine sahip
olduğunu göstermektedir. En yüksek BOİ5 değeri olan 7.7 mg / l nedeniyle Büyük Melen
Çayı su kalitesi bakımından II.sınıf yüzey suyu olarak sınıflandırılmaktadır.
KOİ bahar aylarında en düşük ve Kasım – Ocak ayları arasında en yüksek değerlere
ulaşan doğrusal bir eğilime sahiptir. 7 yıllık ortalama konsantrasyon 24,78 mg / l, ortalama
yıllık yük ise 37 954 ton / y’ dır. En yüksek KOİ değeri olan 1 635 mg / l, Büyük Melen
Çayı’nı su kalitesi bakımından IV. sınf yüzey suyu olarak sınıflandırmaktadır. Nehrin su
kalitesi aylık ortalamalar esas alınarak değerlendirildiğinde II. sınıf yüzey suyu olarak
sınıflandırılmaktadır.
ÇO ( Çözünmüş Oksijen); Haziran – Ağustos aylarında en düşük ve Kasım – Şubat
aylarında en yüksek değerlerine ulaşan döngüsel bir eğilime sahiptir. 8 yıllık ortalama
konsantrasyon 10,22 mg / l olarak ölçülmüştür. En düşük ÇO değeri olan 7,1 mg / l, Büyük
Melen Çayını Su kalitesi bakımından II. sınıf yüzey suyu olarak sınıflandırmaktadır.
NO3 – N konsantrasyonu yıl boyunca göreceli olarak düşüktür. Aylık ortalama ve en
yüksek değerler 4,0 mg / l altında yer almaktadır. Tüm NO3 – N değerleri I.sınıf kalite üst
sınırı olan 5 mg / l ‘nin altında kalmaktadır.
Toplam – N değerleri göreceli olarak yüksektir. 5 yıllık (1992 – 1996) ortalama 1,91
mg / l olarak hesaplanmıştır.
84
ÇEVRE DURUM RAPORU
o – PO4 konsantrasyonu yıl boyunca göreceli olarak yüksektir. 8 yıllık ortalama
konsantrasyon 0,43 mg / l olarak ölçülmüştür. Bu sonuçlara göre Büyük Melen Çayı o-PO4
için değerlendirildiğinde IV. sınıf kalitesinde yüzey suyu olarak sınıflandırılmaktadır.
Besin Yükü genellikle tarımsal faaliyetlerin başlaması ile artmaktadır. Ancak bu artış
gözlem istasyonunda 3 – 4 ay için hissedilmektedir. Yüksek Besin yükü Büyük Melen Çayı
Havzasındaki hayvansal faaliyetler ve köylerden kanalizasyon atıklarının deşarjı ile yüksek
oranda etkilenmektedir.
Büyük Melen Çayı toplam Koliform değerleri artış göstermektedir. Ortalama ve en
yüksek değerler göreceli olarak yüksektir. Bu değerlerin yüksek oluşu çaya insan faaliyetleri
kaynaklı atıkların karıştığının göstergesidir. Toplam Koliform verileri için aylık ortalamaların
esas alınarak değerlendirilmesiyle yılın değişik zamanları için II ve III. Sınıf yüzey suyu
olarak sınıflandırılmaktadır.
Bulanıklık akım değerlerine benzer bir aylık dağılım göstermektedir. 8 yıllık ortalama
bulanıklık değeri 102,18 NTU olarak hesaplanmıştır. Ortalama değerler çok düşüktür.
AKM değerleri mevsimsel akım değerleriyle benzerlik göstermektedir ve düşüktür.
D.1.4 Göller, Göletler ve Rezervuarlar
Göller
Su kaynakları bakımından oldukça zengin bulunan Düzce İli’nde; Efteni Gölü, Islak
göl, Karagöl, Yayla gölü, Salık göl ve Sülüklü göl gibi küçük gölcükler de bulunmaktadır.
Efteni Gölü :
Düzce Efteni Havzası’nda bulunan bir doğal göldür. Alan çevresinde Hacıyakup,
Hamamüstü, Kurtballıca ve Keçiağılı köyleri yer almaktadır.
Su yüzeyi deniz düzeyinden 112 –130 m. yüksekliktedir. En derin yeri 6 m.dir.
Ortalama ve yaklaşık 580 ha. alana sahiptir. Gölün suyu, besleyici akarsuların rejimine bağlı
olarak azalıp çoğalmakta, Büyük Melen çayı çıkışı nedeniyle sürekli yenilenmektedir. Bu
yüzden yüzölçümü de 100 ha. ile 500 ha. arasında değişmektedir, ortalama su sıcaklığı 13.3
derece olarak ölçülmüştür. Yağış alanı 1.869 km2 olarak hesaplanmıştır. Efteni gölü; hem
derinliğinin düşük olması , hem de çevre koşulları açısından gölden çok bir sulak alan niteliği
taşımaktadır. Değişik kuş türlerinin isteklerine cevap veren bir kuluçka alanı olması, kuzeybatı-güney (Trakya-Boğaziçi-İç Anadolu-Güneydoğu Anadolu) göç rotası üzerinde önemli bir
konaklama, kışlama ve beslenme sahası olması, daha güneye inmeyen bazı göçmen kuşların
kışlama alanı olması, nesli azalan ve Türkiye’de nadir görülen Toy, Mezgeldek, Turna,
Bozkaz, Sibirya Kazı gibi kuşların rastlanması nedenleriyle 1992 yılında Kara Avcılığı
Kanunu’nun 17. Ve 18. Maddeleri hükümlerine göre “Düzce-Efteni Gölü Su Kuşları Koruma
ve Üretme Alanı” ilan edilmiş, 1996 yılı başlarında ise statüsü değiştirilerek “Efteni Gölü
Yaban Hayatı Koruma Alanı” olarak tescil edilmiştir.
85
ÇEVRE DURUM RAPORU
Şekil D.1. Efteni Gölünden Bir Görünüş. Bakış
Şekil D.2.Efteni Gölünde Kuş Sürüsü. Orman
yönü kuzey, koyu mavi kısımlar gölün en derin Bakanlığınca yaban hayatı koruma sahası statüsüne alınmış
kısımlarıdır. Kuzeye gidildikçe göl sığlaşıp bataklık olan gölde çok sayıda kuş türü beslenmekte ve üremesini
haline dönüşmektedir. Gerideki koyu renkli alan Düzce gerçekleştirmektedir (Bolu Valiliği, 1997).
ovasının kavaklıklarından bir bölümdür (Bolu Valiliği,
1997).
Gölyaka – Gölormanı yolunun kuzeyinde yer alan Yaban Hayatı Koruma Alanı,
Hamamönü Köyü 2 No’lu okulundan başlayarak Hamamüstü Deresi’ni takiben Büyük Melen
Deresi’ne ve Orman Fidanlığı’na; Orman Fidanlığı’nın kuzey sınırındaki Uğursuyu kum
ocağından tarla ve bahçe sınırlarını izleyerek Gölormanı 2 No’lu okuluna ve bu noktadan
itibaren Gölyaka-Göl ormanı yolu ile sınırlanmaktadır.
Bunun yanı sıra, sürekli yağış alan bu bölgede taşkın sularını bünyesinde toplaması
nedeniyle önem taşımaktadır. Ayrıca sulak alanların ekolojik dengenin sağlanması ve
korunması üzerinde önemli etkilerinin bulunduğu bilinmektedir. Göl suları evsel ve tarımsal
kullanım amaçlı kullanılmaktadır.
1992 yılında koruma alanı kapsamına alınmasıyla, Efteni Gölü Yaban Hayatı Koruma
alanında rehabilitasyon çalışmaları başlatılmıştır. Gölün su tutma kapasitesini arttırmak ve
fauna için yaşam ortamı sağlamak amacıyla sedde ve alanda doğal olarak bulunan Salix spp.
türleri ile ağaçlandırma yapılmaktadırii.
Göl Jeolojisi : Düzce Ovası’nın güneyinde yer alan Efteni Gölü’nün, Holosen
Devri’nde oluştuğu sanılmaktadır. Toprak yapısı alüviyal topraktır. Podsolik ve esmer orman
topraklarından taşınmıştır. Eğimi % 1’den düşüktür. Ana kaya tortuldur, toprak ince tekstürlü
ve az taşlıdır.
Göl Florası : Göl kıyıları sazlık ve kamışlıktır. Gölün sularını boşaltan dere boyunca
da sazlıklara rastlanmaktadır. Yaklaşık 2 hektar genişliğinde bir söğütlük mevcut olup, diğer
kısımlarda sık çayır otları hakimdir.
Göl Faunası : Efteni Gölü’nde kuş türlerinin tespiti yapılmamıştır. Sahada belirlenen
ve daha önce çevre halkı tarafından görülen türler; Kuğu, Bozkaz, Sakarca, Suna, Angıt,
Yeşilbaş, Bozördek, Fiyu, Bekri, Çıkrıkçın, Elmabaş, Pasbaş, Kılkuyruk, Kaşıkçın, Gri
balıkçıl, karabatak, Küçük karabatak, Büyük beyaz balıkçıl, Turna, Toy, Mezgeldek gibi
türler belirtilmiştir. Sahanın özellikleri ve göç yolları üzerinde bulunması nedeni ile 150’den
fazla kuş türünün olabileceği tahmin edilmektedir.
86
ÇEVRE DURUM RAPORU
Efteni gölü dışında, Kaynaşlı ilçesi sınırları içinde piknik alanı olarak da kullanılan
Islak göl, Karagöl, Yayla gölü, Salık göl ve Sülüklü göl gibi küçük gölcükler de
bulunmaktadır.
Barajlar ve Göletler
Hasanlar Barajı
Düzce ilinde tek bir baraj bulunmaktadır. Bu baraj, Yığılca yakınında Küçük Melen
üzerinde yeralan ve 1992 yılında yapımı tamamlanmış olan Hasanlar barajıdır. Barajın yeri ve
çevre topografyasının ana hatları Şekil 23’teki uydu görüntüsü ile EK 23’teki haritada
görülmektedir. Baraj hakkındaki kısa teknik bilgiler Tablo 31’de sunulmuştur.
Şekil D.3 . Hasanlar Barajının (H.B.) Uydudan
Şekil D.4. . Hasanlar Barajından Bir Görünüm
Görünüşü. 1-Salavat, 2-Çiftlikköy taş ocakları. Şekil (Turizm İl Müdürlüğü, 2002).
32’den büyütülerek alınmıştır.
Tablo D.6 . Hasanlar Barajının Teknik Özellikleri
Amacı
Sulama, enerji, taşkın kontrolü
İşletmeye açıldığı yıl
1992
Yağış alanı
665 km2
Yıllık ortalama su
412 hm3
Tipi
Kil çekirdekli kaya dolgu
Yüksekliği (Talvegden)
70,8 m
Göl alanı
279 ha
Kaynak: DSİ Düzce Sulamaları Şube Müdl., 2004
Yüksekliği (temelden)
Ölü hacim
Sulama için aktif hacim
Toplam depolama hacmi
Kurulu güç
Toplam enerji üretimi
72,8 m
5 hm3
50 hm3
100 hm3
9,4 MW
40 GWh/yıl
Hasanlar barajı, yapım amaçları olan sulama, enerji ve taşkın kontrolü fonksiyonlarına
ek olarak, rekreasyon turizmi ve su sporları amacıyla da kullanılabilecek potansiyel
taşımaktadır. Çevresi yoğun yeşilliklerle bezelidir. Düzce-Akçakoca karayolundan ayrıldıktan
sonra sadece 12 km, yani Düzce kent merkezinden itibaren 18 km gidilerek kısa sürede
ulaşılabilecek konumdadır. Düzce-Yığılca yolunun standardının yükseltilmesi ve baraj gölü
kıyısında günübirlik turistik tesisler yapılması durumunda çevreye bir canlılık kazandırabilir.
Kaldı ki, bu yolun geliştirilerek Yedigöllere kadar uzatılması İstanbul’dan ve genel olarak
batıdan gelecek ziyaretçilerin artmasını, dolayısıyla bir iç turizm canlılığı da sağlayacaktır.
Aksu Hidroelektrik Santrali
Bu santral planlama aşamasındadır. Gölyaka’nın 2 km güneyinde Aksu çayı üzerinde
Aksu Hidroelektrik Santralinin yapımı planlanmıştır. Burada bir baraj değil, tünelle
87
ÇEVRE DURUM RAPORU
sağlanacak 630 m net düşü ile çalıştırılması planlanan tribünler söz konusudur. Projedeki
toplam kurulu güç 41,6 MW; yıllık enerji üretimi ise 144,4 GWh/yıl olarak hesaplanmıştır
(DSİ Düzce Sulamaları Şube Müdürlüğü, 2004).
Göletler
İl’de Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğünce hayvan içme suyu (HİS) sağlamak
amacıyla yapılmış 2 küçük gölet bulunmaktadır. Bunlar Kaynaşlı ilçesinde 1995 yılında
yapılmış Üçköprü Kurugöl (EK 24) ve 1997 yılında yapılmış Bıçkıyanı Topuk Yayla
göletleridir. Topuk göletinin göl alanı 15.000 m2’dir. Kurugöl göleti de yaklaşık bu
genişliktedir. Yine Kaynaşlı sınırları içinde Dipsizgöl göletinin yapımı ise halen devam
etmektedir. Tamamlandığında bu göletin göl alanı 460.000 m2 olacaktır.
D.1.5 Denizler
Akçakoca
İlin denizle bağlantılı olan tek ilçesi Akçakoca olup, Karadeniz Bölgesi’nin Batı
Karadeniz Bölümü’nün en batısında yer alan ve güneyden Düzce İlinin Yığılca ve Cumayeri
ilçeleri, Kuzeyden Karadeniz ile çevrilidir. İlçenin yüzölçümü 463 km.dir.
Akçakoca İlçesi Türkiye’mizde turizm olayını ilk başlatan merkezler arasında yer
alan 1950 lerde başlayan turizm faaliyetleri günümüze kadar artarak devam etmiştir. Halen
yaz aylarında 150.000 civarında yerli ve yabancı turist ilçeye gelerek deniz, güneş ve kumdan
yararlanmaktadır. Yabancı turist olarak genelde Kuzey Avrupa Ülkeleri ve özellikle Almanlar
çoğunluğu teşkil etmektedir.
İlçenin 35 km. uzunluğundaki kıyı şeridinde yer alan geniş ve kaliteli kumsalı, berrak
ve temiz denizi, Ceneviz Kalesi, Fakıllı Mağarası ve hepsinden önemlisi turizm anlayışını
kavramış ve turizm ve tecrübe sahibi olmuş konuksever halkının candan ve sıcak davranışları
ile iş ve dış turizm bakımından daima aranan ve tercih edilen merkezler arasındadır.
Turizm mevsiminin kısalığı turistik alt yapısının gelişmesine imkan vermediğinden
çadır-karavan turizminin gerektirdiği mevsimlik kampinglerin doğmasına ve ev
pansiyonculuğunun gelişmesine neden olmuştur. İlçede ev pansiyonculuğunda yatak
kapasitesi 1500 civarındadır. Kampinglerde çadır, karavan, motor karavanlarıyla gelenlere
yönelik 2000 kişilik konaklama kapasitesi bulunmaktadır. Ayrıca yatırım çalışmaları devam
eden konaklama tesisleri inşaatları da devam etmektedir.
İlçede halen 331’i Turizm Bakanlığı’ndan işletme belgeli, 850 kadarı da mahalli
idarelerden ruhsatlı toplam 1181 resmi yatak kapasitesi bulunmaktadır. Özel sektöre ait 150
yatak sayılı 4 yıldızlı Akçakoca otel, 140 yatak sayılı 3 yıldızlı Diapolis otel, 69 yatak sayılı
Katyun otel, 70 yatak sayılı Koçan otel, 60 yatak sayılı Yılmaz otel ve 40 yatak sayılı Mesen
oteli bulunmaktadır.
İlçede l50 civarında teskereli balıkçı ve 60 civarında ruhsatlı tekne mevcuttur. Av ve
yasak dönemleri takip ve kontrol altında tutulmaktadır.
88
ÇEVRE DURUM RAPORU
Şekil D.5. Akçakocadan Manzara Resimleri
D.2 Doğal Drenaj Sistemleri
A. Akarsular ve Diğer Yerüstü Sular İçin:
Büyük Melen
Efteni Gölü’nün kuzeybatısından çıkan akarsu, gölün sularını Karadeniz’e boşaltır.
Uzunluğu 60 km.’ dir. Drenaj alanı 1984.4 km2, yılık ortalama akım 1061x106 m3 dür. Güney
Kuzey doğrultusunda akar. En yüksek akım170 m3/sn (Nisan), en az akım 8 m3/sn
(Ağustos)’dir.
Küçük Melen
Baba dağı eteklerinden doğup, Yığılca İlçesi’nin içinden geçerek sularını Hasanlar
Barajına döker. Barajı oluşturan e önemli akarsu olan Küçük Melen’ de en yüksek akım 230
m3/sn (Nisan), en düşük akım2,3 m3/sn (Ağustos)’ dir. Drenaj alanı 677.6 km2 dir.
Aksu
Düzce’nin güneyindeki dağlardan çıkar, belirli bir kaynağı yoktur. Önce, batıya doğru
akar, sonra doğuya kıvrılarak Efteni Gölü’ne dökülür. En yüksek akım 175 m3/sn (Haziran),
en düşük akım ise 0,95 m3/sn (Ocak)’ dir. Beslenme alanı 281 km2’dir.
Asar Suyu
Bolu Dağları’nın kuzeybatısından doğar, yan derler ve küçük kaynaklarla beslenerek
Düzce İli’nin güneyinden geçip, Küçük Melen’ e karışıp Efteni Gölü’ne dökülür. Doğu - Batı
doğrultusunda akan Asar Suyu’nun en yüksek akımı 130m3/sn (mart), en düşük akımı ise
0,35m3/sn (eylül)’ dir. Beslenme alanı 180 km2’dir.
89
ÇEVRE DURUM RAPORU
Uğur Suyu
Keremali Dağlar’ n dan doğar. Belirli bir kaynağı yoktur. Yan dereler ve akarsu
selciklerini toplayıp Uğur Suyu, Doğu - Batı doğrultusunda ilerler, Asar Suyu’nun güneyinde
ona paralel olarak akar ve Efteni Gölü’ne dökülür. En yüksek akım Haziran, en az akım Ekim
ayındadır. Beslenme alanı 285 km2’dir.
Çilimli Deresi
Ovaya intikal ettiği kısımdaki Drenaj alanı 33 km2 olup, vahşi bir deredir. Islahı 1966
yılında tamamlanmıştır.
Vakıflar Deresi
Drenaj alanı 34.6 km2 dir.
B. Yeraltı Suları İçin:
Bu konuda bilgi bulunamamıştır.
D.3. Su Kaynaklarının Kirliliği ve Çevreye Etkileri
D.3.1. Yer altı Suları ve Kirlilik
Bu konu ile ilgili bir çalışma yapılmamıştır.
D.3.2. Akarsularda Kirlilik
Düzce ili su kirliği konusunda potansiyeli oldukça yüksektir. Nüfus ve sanayi
yoğunluğu, alt yapı yetersizliği, özellikle arıtma tesisi konusundaki büyük yetersizlikler,
düzensiz kentleşme, katı atıkların düzensiz depolanması, hava kirliği, tarımsal gübreleme ve
ilaçlama hem yüzey sularında, hem de Düzce ovasındaki zengin yer altı suyu rezervlerinde
kirlilik yaratmaktadır.
Tablo D.7. Türkiye’de Belediyelerin İçme Suyu ve Kanalizasyon Alt Yapıları
Belediye sayıları
Toplam belediye sayısı
İçme suyu şebekesi olan belediye sayısı
İçme suyu arıtma tesisi olan belediye sayısı
Kanalizasyon şebekesi olan belediye sayısı
Atık su arıtma tesisi olan belediye sayısı
Toplam sağlanan içme suyu
Yüzey suyu (hm3)
Yer altı suyu (hm3)
Büyükşehir belediyeleri kaçak oranı ortalaması
Bütün belediyeler kaçak oranı (ortalama yüzde)
Kaynak: DPT, 2000.
*2000 yılı tahmini, ** 1997 yılı gerçekleşme.
1995
2.802
1.695
126
279
115
2000*
3.227
2.359
143
314
129
1.274
1.936
% 47
% 40
1.759
2.533
% 37**
% 32**
İlimizdeki tatlı su kaynaklarının miktar olarak yeterli olmasına rağmen yıllık nüfus
artışının yüksek oluşu, sanayileşme ve diğer su kullanımları, yeterli donatım ve arıtım
90
ÇEVRE DURUM RAPORU
sistemlerinin bulunmaması su kaynaklarımızı kullanılamayacak derece kirletmektedir. Asar
Deresi, Büyük Melen ve Küçük Melen Çayındaki kirlilik açıkça görülmektedir.
Uzun yıllar özellikle alıcı ortam olarak kullanılan su kaynakları serbest mal olarak
değerlendirilmiş, üretime katkısının maliyeti sıfır olmuştur. Daha sonraları tabii kaynaklarla
birlikte ekonomik gelişmenin de sona ereceği korkusu ile uluslararası platformlarda su gibi
doğal kaynakların korunması için çaba göstermeye başlanmıştır. Kaynak kullanımı ve çevre
yönetimi konuları ekonomik gelişmenin önemli bir unsuru olan doğal kaynakların gelecek
kuşaklara da aktarılması gerektiği düşüncesi ile önem kazanmaya başlamıştır.
Kırsal ve Kentsel Yerleşim Alanları
Köy yerleşimlerinde oluşan kirlenme günlük insan faaliyetleri ile atölye düzeyindeki
küçük işletmelerden kaynaklanmaktadır. Kırsal kesimler genel olarak atıksu toplama ve
arıtma sistemleri yapımı yaygın değildir. İlimizde de Akçakoca Belediyesi ve Düzce
Belediyesi dışında hiçbir Belediyenin atıksu arıtma tesisi bulunmamaktadır. Atıksular
genellikle sağlıksız ve yetersiz fosseptik sistemleri ile toplanmaktadır. Bu sistemlerin
sızıntıları yüzey suları ve akarsular aracılığı ile taban, göl ve deniz sularına ulaşarak kirlenme
meydana getirir. Kullanılmış sular, su yataklarına gerekli tedbirler alınmadan boşaltıldığından
pek çok su yatağı kullanılmaz hale gelmiştir. Arıtma tesisi olmaksızın inşa edilen
kanalizasyon sistemlerinin derelere boşaltıldığı göz önüne alındığında su kirliliği probleminin
ne kadar ciddi boyutlarda olduğu görülebilir. Evlerde, tarımda ve sanayide kullanılan su
miktarı her geçen gün artarken bu ihtiyaçları karşılamak için kullanılan rezervler
azalmaktadır.
Düzce İlinin Ankara ve İstanbul gibi iki metropolün arasında olması karayolu
taşımacılığını özendirmiş, ulaşım imkanları geliştirilmiş ve ulaşım sektörünün gereksinimi
olan yan sanayi ve küçük sanayi kuruluşlarının sayısı artmıştır. Ayrıca çok sayıda dinlenme
ve konaklama tesisleri inşa edilmiştir. Söz konusu tesislerin kapasiteleri yüksek olup,
herhangi bir kanalizasyon sistemi ve arıtma tesisi bulunmamaktadır. Evsel atıksular bölgenin
jeolojik yapısından dolayı sızdırmalı fosseptiklerde biriktirilmektedir. Bu nedenle atıksular
yer altı suyuna karışmaktadır. Bununla birlikte fosseptiği bulunmayan bazı tesislerin atıksuları
yüzeysel akışla en yakın dereye ulaşmaktadır.
Katı atık depolama alanları su kaynaklarını kirleten önemli bir diğer kirletici
kaynaktır. Çöp depolama yerleri, dere kenarlarına kurulduğundan yağışlı ve sığ yeraltı suyu
yataklarına sahip olan İlimizde çok büyük kirlenme problemi meydana getirmektedir. İlimiz
sınırlarındaki belediyelerin düzenli depolama alanları bulunmamaktadır. Çöpler gelişigüzel
dere kenarlarına dökülmekte veya doğal çukurlara dökülerek yakılmaktadır.
Endüstriyel Kirleticiler
Sanayi tesislerinin sıvı atıkları sosyal tesislerde kullanılan sular, soğutma suları ve
işletme ve üretimde kullanılan sulardan meydana gelir. Kullanılmış su kalitesi sanayinin
tipine ve kullanma şekline göre değişiklik göstermesine rağmen kontrol edilebilme olasılıkları
daha yüksektir. İlimiz sınırları içerisinde bulunan irili ufaklı 307 adet sanayi kuruluşu
genellikle kentlerin yakınında tek tek veya gruplar oluşturmaktadır. 9 adet sanayi kuruluşunda
endüstriyel atıksu arıtma tesisi, 6 adet sanayi kuruluşunda ise evsel atıksu arıtma tesisi
bulunmaktadır.
91
ÇEVRE DURUM RAPORU
Tarım ve Hayvancılık
İlimiz tarım bölgesindedir ve tarımsal etkinlikler önemli bir kirlenme kaynağıdır.
Tarımda kullanılan hayvansal ve kimyasal gübreler ile tarım ilaçlarının ancak belli bir kısmı
bitkiler tarafından kullanıldığından geriye kalan kısmı yüzey ve taban suları yoluyla akarsu,
göl ve denizlere ulaşmakta, insan, bitki ve hayvan sağlığını tehdit etmektedir.
Hayvancılık, tarımsal etkinlikler dışında ele alındığında ayrıca bir kirlenme kaynağı
olarak gözlenmektedir.
D.3.3 Göller, Göletler ve Rezervuarlarda Kirlilik
Bu konuda bir çalışma yapılmamıştır.
D.3.4 Denizlerde Kirlilik
Bu konuda bir çalışma yapılmamıştır.
D.4 Su ve Kıyı Yönetimi, Strateji ve Politikaları
Düzce İlinde kullanılan doğal kaynak suyu, Düzce'nin güneyinde 6 km mesafedeki
Beyköy beldesine bağlı Uğur Suyundan sağlanmaktadır. İçme – kullanma suyu, 600mm
çapında asbest borularla 8 km. uzaktaki içme suyu arıtma tesisine iletilmektedir. Arıtma
tesisine giren ham su miktarı, 1.100-1.200 lt/sn’dir. Tesiste arıtılan ham su miktarı ise 330350 lt/sn civarındadır. tesisine alınan içme suyunun arıtıldıktan sonra 1000’lik, 600’lük ve
300’lük çelik borularla şehir merkezine dağıtımı yapılmaktadır.Toplam şebeke uzunluğu 830
km’dir. Arıtma tesisinden şebekeye gönderilen su miktarı ise 250-300 lt/sn’dir. İçme suyu
şebekesi 2030 yılı nüfus projeksiyonuna göre projelendirilmiş; 1998 yılında büyük bir
kısmının yapımı tamamlanmıştır. Kalan bölümlerin yapımı devam etmektedir. Şebeke halen
teknik olarak çalışır durumdadır ve eskiyen kısımları yoktur. Ancak şebekedeki asbest
boruların esneme payı olmadığından küçük sarsıntılarda deforme olmakta ve kırılmaktadır.
Kent bütününde su gereksinimi bulunmamaktadır. Gereksinim duyulan su miktarı
bugün 250-300 lt/sn olup, bu miktar gelecek için 500-600 lt/sn olarak hesaplanmıştır.
Düzce ilinde kanalizasyon şebekesi 1968 yılında tamamlanmıştır. Şebekenin 400
km.’si kent merkezinde 200 km.’si kalıcı konutlarda olmak üzere toplam 600 km
uzunluğundadır. Kent merkezi ve civarındaki yerleşim yerlerinin yaklaşık yüzde 15'i fosseptik
kullanmaktadır.
Düzce kent merkezinin kanalizasyon şebekesi depremlerden sonra hasar görmesine
rağmen yapılan çalışmalarla işlevini sürdürmektedir.
Düzce Merkez ilçedeki biyolojik atık su arıtma tesisi ise 07.07.1993 tarihinde
işletmeye açılmıştır. Kapasitesi 600 m3/saat, buna karşın atık suyun ortalama debisi
günümüzde 800 m3/saattir . Atık su şehir şebekesinden cazibe ile tesise gelmekte; arıtmadan
sonra Mamure köyü yakınında Küçük Melen deresine deşarj edilmektedir. Tesisin kurulu
gücü 600 KW/saat, günlük ortalama elektrik tüketimi 24000 KW/saattır. Arıtma işleminden
günde 3-5 ton arıtma çamuru, 16000 ton da arıtılmış atık su çıkmaktadır. Özellikle kalıcı
92
ÇEVRE DURUM RAPORU
konutlar da şebekeye bağlandıktan sonra tesis yetersiz hale gelmiştir. Düzce Belediyesi ile
İller Bankası arasındaki görüşmeler devam etmekte olup, gerçek debi tespitinden sonra ilave
tesis yapılması veya kalıcı konutlar bölgesine ayrı bir atıksu arıtma tesisi yapılması
planlanmaktadır.
Akçakoca İlçesinde İller Bankası tarafından yapılmış olan 46 km uzunluğunda
kanalizasyon şebekesi mevcuttur. Yağmur suyundan ayrı çalışmaktadır. İlçedeki yerleşim
yerinin yaklaşık yüzde 3-4'ünde kanalizasyon şebekesi bulunmamaktadır. Bu alanlarda
fosseptik kullanılmaktadır. Merkez ilçe dışında atık su arıtma tesisi bulunan tek ilçe merkezi
Akçakoca’dır. Tesis 07 Mart 2002 tarihinde hizmete girmiştir. Tesisin kapasitesi 120 lt/sn,
kentin atık suyunun ortalama debisi ise 28 lt/sn’dir. Arıtılmış su Çarşı deresine deşarj
edilmektedir. Günlük çalışmada tesis 2 ton katı atık ve 2.400 ton da arıtılmış su üretmektedir.
Günlük elektrik tüketimi ortalama 21.500 kW/ saattir. Biyolojik tipteki arıtma tesisinin
işletme giderlerinin yüksek olması nedeniyle, yılda sadece turizm mevsiminde 6 ay
çalıştırılması, kış aylarında ise çalıştırılmaması planlanmıştır Ancak yerleşim yerinin yüzde
15-20'sini oluşturan bölgenin atık suyu, arıtma tesisine verilememektedir.
Cumayeri İlçesinde ilk kanalizasyon, 1981 yılında yapılmıştır. Yaklaşık 20 km. olan
şebeke, ana arterlerde beton kanalizasyon şeklinde yapılmış ve doğrudan Büyük Melen
Çayı'na deşarj edilmiştir. Daha sonraki dönemlerde şebekeye ilaveler yapılarak ana artere
bağlanmıştır. Hiç bir arıtma yapılmamaktadır.
Çilimli İlçesinde tekniğine uygun kanalizasyon şebekesi bulunmamaktadır. Şebeke,
gereksinilen yerlere proje olmaksızın döşenmiştir. İlçedeki yerleşim yerinin yaklaşık %
10’luk bölümü de, bu şebekeye bağlı değildir. Bu bölümlerde fosseptik kullanılmaktadır.
İlçenin arıtma sistemi de yoktur. Atık, yerleşim merkezine 1,5 km mesafedeki çökeltme
havuzuna, daha sonra da 2 km mesafedeki eski Melen yatağına deşarj edilmektedir.
Gölyaka İlçesinde projeli kanalizasyon şebekesi, 1997 yılında % 75 düzeyinde
tamamlanmıştır. Şebekenin geri kalanı ile depremde hasar gören kısımlarında onarım
çalışmaları tamamlanmıştır. Kanalizasyon şebekesinin uzunluğu toplam 28 km’dir. Kot farkı
nedeniyle şebekeye bağlı olmayan yerler de mevcuttur. Şehir içinde bir mahallede
kanalizasyon hattı bulunmamaktadır. Burada fosseptik kullanılmaktadır. Atık su arıtması
bulunmamaktadır. Atık, dinlendirme havuzundan sonra yerleşim alanına 2,5 km uzaklıktaki
Büyük Melen Çayı'na deşarj edilmektedir.
Gümüşova İlçesinde kanalizasyon şebekesi, belediye imkanları ile projesiz yapılmıştır.
1996 yılında hazırlanan kanalizasyon projesine ise bu tarihten sonra kısmen uyulabilmiştir.
Kanalizasyon şebeke uzunluğu 1.500 metre’dir. Yerleşmenin bazı bölgelerinde fosseptik
kullanılmaktadır. Fosseptik kullanımı yaklaşık yüzde 2-3 düzeyindedir. Kanalizasyon arıtma
tesisi bulunmayan Gümüşova’da atık su, yerleşim yerine 100m. uzaktan geçen dereye deşarj
edilmektedir.
Kaynaşlı ilçesinde kanalizasyon şebekesi yapılmasına 2003 yılı Ekim ayında
başlanmıştır. %20 si tamamlanmıştır. Çalışmalara devam edilmektedir.
Yığılca ilçesinde 1960'dan bu yana kullanılan ve yağmur suyu ile kanalizasyonu
toplayan yaklaşık 7.5 km. uzunluğunda tek bir sistem bulunmaktadır. Mevcut yapısı ihtiyaca
93
ÇEVRE DURUM RAPORU
cevap vermekten uzaktır. Arıtma sistemi yoktur. Atık, Melen Çayı'na ve Ahmetçiler Deresi'ne
deşarj edilmektedir.
Boğaziçi Beldesi’nde çalışır durumdaki toplam kanalizasyon ağı uzunluğu 9 km,
Konuralp’te 23 km’dir. Beyköy’de ise kanalizasyon şebekesi yoktur.
Düzce ilindeki köylerin yüzde 5’i, kanalizasyon altyapısına sahiptir. Merkez ilçe
köylerinin beşinde (yüzde 4) kanalizasyon şebekesi mevcuttur. Akçakoca'da beş köy (yüzde
12), Cumayeri' nde iki köy (yüzde 10), Kaynaşlı' da bir köy (yüzde 5), Yığılca'da iki köy
(yüzde 5) olmak üzere toplam 15 köyün kanalizasyon sistemi mevcuttur.
Merkez ilçede yağmur suyu ve kanalizasyon ayrı sistemde toplanmaktadır. Yağmur
suyu şebekesi kentin ana eksenlerinde oluşturulmuştur. Şebeke, 35 km’si kent merkezinde,
100 km’si kalıcı konutlarda olmak üzere toplam 135 km’dir.
Akçakoca’da çalışır durumdaki yağmur suyu drenaj ağının toplam uzunluğu 9 km.dir.
yağmur suyu ve kanalizasyon ayrı sistemle çalışmaktadır.
Akçakoca, Gümüşova, Gölyaka ilçelerinde de yağmur suyu ve kanalizasyon aynı
sistemle çalışmaktadır. Herhangi bir sorun yaşanmamaktadır.
Cumayeri ve Yığılca ilçesinde yağmur suyu ve kanalizasyon aynı sistemde
toplanmakta ve zaman zaman şebekede kapanmalara yol açmaktadır.
Kaynaşlı İlçesinde yağmur suyu ayrı sistemde toplanmaktadır
Çilimli İlçesinde tekniğe uygun kanalizasyon şebekesi bulunmamaktadır.
İlimizde kurulmuş olan ve sanayi kuruluşlarının yapımı devam eden 1. Organize
Sanayi Bölgesinde Atıksu Arıtma Tesis bulunmamaktadır. Organize Sanayi Bölgesinde
endüstriyel atıksu oluşturan sanayi kuruluşu bulunmamaktadır. Atıksu Arıtma Tesisi
yapılması için Organiza Sanayi Bölgesi Müdürlüğünden Su Kirliliği Kontrolü Yönetmeli
gereğinde İş Temrin Planının sunulması ve Atıksu Arıtma Tesisinin yapılması istenmiştir.
Ayrıca atıksu Arıtma Tesisi olmayan Belediyelerinde İş Temrin Planlarını sunmaları
ve atıksu arıtma tesislerini yapmaları istenmiştir.
D.5. Su Kaynaklarında Kirlilik Etkenleri
İlimizde yüzeysel su kaynaklarındaki kirliliği incelemek için 2005 yılı ocak ayı itibarı
ile aylık periyotlar halinde su numunesi alınarak analizleri yaptırılmaktadır. Çalışmalar 2005
yılı aralık ayında bitecek olup ilimizdeki yüzeysel su kaynaklarının kirlilik haritası
çıkarılacaktır. Alt başlıklardaki bilgiler 2005 yılı çevre durum raporunda açıklanacaktır.
94
ÇEVRE DURUM RAPORU
D.5.1. Tuzluluk
D.5.2. Zehirli Gazlar
D.5.3. Azot ve Fosforun Yol Açtığı Kirlilik
D.5.4. Ağır Metaller ve İz Elementler
D.5.5. Zehirli Organik Bileşikler
D.5.5.1. Siyanürler
D.5.5.2. Petrol ve Türevleri
D.5.5.3. Polikloro Naftalinler ve Bifeniller
D.5.5.4. Pestisitler ve Su Kirliliği
D.5.5.5. Gübreler ve Su Kirliliği
D.5.5.6. Deterjanlar ve Su Kirliliği
D.5.6. Çözünmüş Organik Maddeler
D.5.7. Patojenler
D.5.8. Askıda Katı Maddeler
D.5.9. Radyoaktif Kirleticiler ve Su Kirliliği
Kaynaklar:
1-Köye Yönelik Hizmetler Müdürlüğü, 2004
2-DSİ Düzce Sulamaları Şube Müdürlüğü, 2004
3-İl Sağlık Müdürlüğü, 2004
95
ÇEVRE DURUM RAPORU
E. TOPRAK VE ARAZİ KULLANIMI
E.1 Genel Toprak Yapısı
Düzce ovasının akarsularının çevresi dışında kalan taban bölümünün tamamı
topoğrafik bakımdan geniş ve nispeten az eğimli bir taban arazisi karakterinde olup, I.
Yetenek sınıfında bulunan aluviyal topraklar ile kaplıdır.
Bunun dışında akarsuların çevresinde kumlu, çakıllı ve molozlu ırmak taşkın yatakları
ve koluviyal topraklar, Efteni Gölünün kuzey ve kuzeybatısında ise aluviyal sahil bataklığı
yer almaktadır.
Devlet Su İşleri tarafından bölgede yapılan çalışmalar sonucu büyük bir bölümü
sulanabilir duruma getirilen ova toprakları, tarımsal etkinlikler için uygun ortam
oluşturmaktadır.
Düzce ovası ve eşik alanlarında 16.404 ha alanda sulu tarım, 37.173 ha alanda ise
kuru tarım yapılmaktadır.(TOPRAK-SU, 1983) Genel olarak sulu tarım arazilerinden oluşan
ova tabanı, günümüzde ulaşım ağlarının ovanın ortasından geçmesi ve inşaat kolaylığı
sağlamasından dolayı yerleşimler ve sanayi tesisleri tarafından işgal edilmektedir.
Arazi kullanımı konusunda büyük çelişkiler yaşanan ülkemizde, I. II. ve III. yetenek
sınıfında bulunan toprakların yaklaşık % 2’sini içeren Düzce ovasının, yaklaşık 25.000
hektarlık bölümünün I. sınıf ve sulanabilir arazi olması, tarım için uygun bir ortam yaratmakta
ancak, I. sınıf araziler sanayi ve yerleşim alanları tarafından işgal edilirken, dağlık alanlarda
bulunan ve tarıma uygun olmayan arazilerdeki ormanlar yok edilerek tarım yapılmaya
çalışılmaktadır. Düzce’deki arazi kullanım kabiliyet sınıfı Tablo E.1’de gösterilmiştir
Tablo E.1. Düzce İli Arazisi Kullanım Kabiliyetleri Sınıfı (Ha)
Toplam
I Sınıf
İ Sınıf
Alan (ha)
259.300
24.269
8.148
Oran(yüzde)
99,98
9,36
3,14
Kaynak:İl Tarım Müdürlüğü, 2004
İI Sınıf
6.546
2,52
IV Sınıf V Sınıf VI Sınıf
17.548
376
26.769
6,77
0,14
10,32
Vİ Sınıf
157.796
60,85
VİI.Sınıf
11.034
4,25
Diğer
6.814
2,63
Tarihteki geçiş noktası olma özelliğini günümüzde de koruyan Düzce ovasının,
Akçakoca yolu ile Zonguldak, D-100 devlet karayolu ve TEM otoyolu ile İstanbul, Ankara ve
diğer iller ile bağlantısı bulunmaktadır. İstanbul- Ankara arasında yer yer mevcut olan
otoyolun tamamlanması çalışmaları sırasında otoyolun ovanın tam ortasından geçmesi ve
otoyol için gerekli dolgu malzemesinin ova tabanından sağlanması sonucu toplam 4.350 ha. I.
sınıf tarım alanı doğrudan zarar görmüştür.
Düzce ili gerçek alanının çok küçük kısmı I.sınıf tarım arazisidir (Tablo.E.1). Mutlak
tarım alanı olarak tanımlanan I, II ve III.sınıf arazi toplamı da arazi varlığının sadece yüzde
15’ine ulaşmaktadır. Bu veriler ışığında tarım topraklarının korunmasına ilişkin çalışmaların
Düzce için son derece önem taşıdığını söylemek gerekmektedir.
96
ÇEVRE DURUM RAPORU
Belirtildiği gibi, tarımsal faaliyet yapılabilecek toprak büyüklüğü 56.511 hektardır. Bu
da İl’in gerçek alanının sadece yüzde 22’sinin tarım alanı olarak kullanılabilecek nitelikte
olduğunu göstermektedir. Arazinin 111.146 hektarı yani yaklaşık yüzde 43’ü orman alanıdır.
7.932 hektarlık mera ve çayır alanı bulunan Düzce arazi varlığının kalan 39.536 hektarı tarım
dışı arazidir.
İlçeler bazında bakıldığında mutlak tarım alanlarının, ağırlıklı olarak Düzce Ovası
çerçevesinde Merkez ilçede bulunduğunu söyleyebiliriz. Bunun yanında Çilimli, Gümüşova
ve Gölyaka’nın ovada yer alan bölgeleri de tarıma elverişli alanlar olarak görünmektedir.
Çok geniş olmamakla beraber Kaynaşlı ve Cumayeri de tarım alanlarına sahip ilçelerdir.
Coğrafi özellikleri nedeniyle Yığılca ve Akçakoca elverişli tarım alanı konusunda
dezavantajlıdırlar. Ancak Akçakoca ilçesi, mutlak tarım alanı olmayan arazisinde fındık
üretimi yaparak bu dezavantajını bertaraf etmiş görünümdedir.
Düzce İlinde Büyük Melen Havzası’nda Ova’da alüvyal ve kollüviyal topraklar, Efteni
Gölü çevresinde hidromorfik alüvyal ve ırmak yatağı toprakları, dağlık alanlarda ise sarıkırmızı podsolik topraklar ile kireçli ve kireçsiz kahverengi orman toprakları bulunmaktadır.
Düzce Ovası hiçbir kısıtlayıcı etmen olmadan yoğun olarak kullanılabilecek 1. Sınıf tarım
arazisidir. Toprak-su’nun araştırmalarına göre bu nitelikte arazi Türkiye’nin sadece % 3’ünü
kaplamaktadıriii. Bugün bu miktar azalmıştır. Büyük Melen havzasında dağlık alanlar ise
iklimin uygunluğu nedeniyle çok çeşitli ve gür ormanlarla kaplıdır.
Aluviyal Topraklar
Ova çevresindeki akarsular tarafından yakın bir geçmişte bulundukları yerlere
depolanan ve yaklaşık 336 km2 alan kapsayan bu topraklar, ova tabanında ve dar bir şerit
halinde akarsu vadilerinde görülmektedir. Toprağı şekillendiren ve toprağa bir özellik veren
olaylar için yeterli zaman geçmediğinden, bu genç toprakların profil horizonu yoktur.
Akarsulara yakın olan araziler zaman zaman su baskınına uğramakta, ovanın güneyindeki
alanlarda ise yüksek taban suyu bulunmaktadır. Alüvyal topraklar, tuzsuz, kireçli, orta
derecede organik madde, yüksek fosfor ve fazla potasyum içeren, killi tınlı bünyede ve
pH’ları nötr olan topraklardır. Düzce Ovasının taban kısmında bulunan aluviyal toprakların
tamamına yakını I. Sınıf olduğundan, her çeşit tarıma uygun niteliktedir. Yalnız bu alanların
arasında Doğanlı Köyünün kuzeyinde II., Büyük Melen suyunun ovadan çıktığı bölümde III.
Derece, batıdaki Aksu deresinin ovaya girdiği bölümde IV. Yetenek sınıflarında araziler
bulunmaktadır.
1. Yetenek sınıfındaki arazilerde toprakla ilgili herhangi bir sorun bulunmazken, diğer
yetenek sınıflarında bulunan arazilerde drenaj, yüksek taban suyu ve su baskını tehlikesi,
Aksu deresinin çevresinde bunlara ek olarak toprak yapısından kaynaklanan sorunlar ortaya
çıkmaktadır. Ova tabanındaki I. Sınıf aluviyal topraklar, genel olarak sulu tarım arazilerinden
oluşmaktadır. Ancak günümüzde bu alanlar, ulaşım ağlarının ovanın ortasından geçmesi ve
eğimin yok denecek kadar az olması nedeniyle yerleşimler ve sanayi tesisleri tarafından işgal
edilmektedir. Ova içerisinde küçük alanlarda bulunan, değişik yetenek sınıflarındaki aluviyal
topraklardan Doğanlı Köyü kuzeyindeki alan orman, diğerleri ise kuru tarım amaçlı
kullanılmaktadır.
97
ÇEVRE DURUM RAPORU
Kalkersiz Kahverengi Orman Toprakları
Düzce Ovası’nı çevreleyen Dağların batı ve güney yamaçlarında geniş alanlar
kaplayan kalkersiz kahverengi orman topraklarının, ana maddesi miosen ve pliosen’e ait
kumlu kil taşı, kireçli kumlu killi veya çakıllı depozitlerdir. Yaprağını döken ağaçların altında
görülen, kalkersiz kahverengi orman toprakları tınlı bünyede, tuzsuz, kireçli, orta derecede
organik madde, orta fosfor ve fazla potasyum içeren, hafif derecede asitli topraklardır
E.2 Toprak Kirliliği
E.2.I Kimyasal kirlenme
Düzce ovasında, 1994- 1995 yıllarında, 15000 ton/ yıl azotlu, 4785 ton/yıl fosforlu,
403 ton/yıl potaslı gübrenin kullanıldığı tespit edilmiştir. Yağışların bol olduğu bölgede fazla
miktarda kullanılan gübreler, pestisitler vb. kimyasallar akarsu çevresindeki tarım
alanlarından yeraltı ve yüzey sularına karışmakta ve taban suyunun yüksek olması nedeniyle
yeraltı sularına da karışabileceği düşünülmektedir.
Düzce köylerinde genellikle dere kenarlarına yapılan hayvan barınaklarına
rastlanılmaktadır. Yağışlardan sonra hayvansal atıklar yüzey sularına karışabilmektedir.
Bölgede önemli bir diğer kirletici etken de akarsu kenarındaki tarım arazilerinde
kullanılan hayvansal gübrelerin, yağışlarla yüzey sularına karışmasıdır. Ayrıca taban suyunun
yüksek ve alüviyal toprakların geçirgen olması nedeniyle yeraltı sularının kirlenmesi de söz
konusudur.
E.2.1.1 Atmosferik Kirlenme
Atmosferde SO2, flor gazı ve florlu bileşikler, kükürtlü hidrojen, magnezit tozları,
karbon tozları gibi partikül maddelerin ve ağır maddelerin ve ağır metallerin toprakta
asitleştirmeyi arttırıcı, bazlarda fakirleştirici ve mikrobiyolojik aktiviteyi yok edici etkide
bulunmasıdır.
E.2.1.2 Atıklardan Kirlenme
20. yüzyılın son yarısında, teknolojik gelişmelere paralel olarak kentlerdeki sosyal ve
çevresel sorunlar artmış, özellikle kentlinin alım gücünün yükselmesi, kentlerde çöp miktar ve
çeşidi üzerinde etkili olmuştur. Çöp yığınlarının nitelik ve niceliğindeki değişmeler,
sanayileşmiş ülkeleri sürdürülebilir kalkınma ilkeleri çerçevesinde bazı önlemler almaya
zorlamış ve tüketimi azaltma, yeniden kullanım ile yeniden kazanım yönünde özendirici
çalışmalar başlanmıştır.
Ülkemizde 1960’lı yıllardan itibaren hızlanan sanayileşme ve kentleşmeye bağlı
olarak, kentlerdeki katı atık miktarı ve içeriği değişmiştir. Sanayileşmiş ülkelerin kentsel
gelişim sürecinde yaşadığı sorunlara karşı alınan önlemler ise planlı döneme geçişle
başlamıştır. Bu durum diğer ülkelerde yaşanan sorunların, ülkemizde ortaya çıkmadan
engellenmesi için bir örnek olmasına karşın, kentlerimiz çöp yığınları ile çevrelendikten ve
çöpler kent yaşamı üzerinde potansiyel tehlike haline geldikten sonra, tepki- tedavi
politikasının da etkisiyle çeşitli önlemler alınmaya başlanmıştır.
98
ÇEVRE DURUM RAPORU
Kentlerin hızlı büyümesi ile birlikte, katı atık depolama alanlarının yerleşim alanları
içerisinde kalması, belediyeler tarafından gerçekleştirilen çöp toplama işlemlerinde kaynakta
ayıklama ya da kuru yaş ayrımı yapılmadığı için depolama, imha ve geri kazanmada sorunlar
ortaya çıkmaktadır. Buna ek olarak ülkemizde belli standartlara çöp toplama işlemi ve taşıma
araçlarının bulunmaması, zaman ve işgücü kayıplarını doğurmaktadır.
Nakil araçları ile bazı durumlarda çöp depolama alanlarında yapılan işlemlerden
kaynaklanan gürültü, ayrışmalar sonucu oluşan kötü kokular ve gelişigüzel depolanan çöpler
görsel açıdan çevresel sorunlara neden olmaktadır. Çöp alanları ve çevrelerinde barınan
kuşlar, fareler, sinekler ve diğer hayvanlar mikrop ve çeşitli bulaşıcı hastalıkları çevreye
yayabilmektedir. Zararlılar için kullanılan ilaçlar ekolojik dengeyi bozmakta, çöp
sahalarından sızan suların özellikle yağışlar sonrasında yeraltı sularına karışması halk
sağlığını tehdit etmektedir.
Çöplerin gömülerek bertaraf edilmesi sırasında oluşan bazı gazlar (CH4, CO2, NH3,
H2S) topraklarda çökme ve oturmalara neden olmakta, özellikle metan gazının hava ile
temasında patlamalar meydana gelebilmektedir. Düzce ilinde katı atıklardan kaynaklanan
sorunlar bölgenin ekolojik hassasiyeti dikkate alındığında büyük kentlerdeki sorunlarla
benzerlik taşımaktadır.
Düzce ve çevresinin 1970’li yıllardan sonra sanayiye açılmasıyla birlikte, hızlanan
kentleşme sonucu, 1970-1990 yılları arasında kentsel nüfus % 20.4 oranında artmıştır.
Günümüzde 100.000’e yakın kişinin yaşadığı kentte, çöplerin toplanması 210 kişi,
toplam 15 adet kamyon, 1 traktör ve 1 kepçeden olaşan ekiple belediyenin ihale ettiği, özel bir
şirket tarafından yürütülmektedir.
Düzce’de toplam çöp miktarı ortalama olarak günlük 130 ton, aylık ise 4 000 ton
civarındadır. Merkezin 2000 yılı nüfusuna (56.649) bölünürse, yıllık ortalama katı atık miktarı
2,49 kg/gün-kişi bulunur.
Düzce’de kentsel katı atıkların depolandığı alanların belirlenmesinde jeolojik,
topoğrafik, hidrolojik ve meteorolojik etütlerin hiçbiri yapılmadan değişik alanlarda
gelişigüzel (düzensiz depolama) depolanan çöpler, 1992- 1997 yılları arasında Doğanlı
köyünde Asar suyu kenarındaki karayollarına ait eski bir malzeme ocağına dökülmüştür.
1997 yılından itibaren çöpler Küçük Melen kenarında, belediyeye ait 40 dönümlük bir
asfalt şantiyesinin 20 dönümlük bölümüne herhangi bir ayırma işlemi uygulanmadan
dökülmektedir. Çöp dökme alanının en yakın yerleşime 4-5 km uzaklıkta olduğu
belirtilmiştir. Kullanımına devam edilen depo alanlarının rehabilitasyonu ile ilgili ayrıntılı
çalışmalar ise bulunmamaktadır. Düzce Belediyesi tarafından kullanılmak üzere Katı Atık
Düzenli Depolama Sahası yer seçimi yapılmış olup, projelendirilmesi yapıldıktan sonra katı
atıklar burada düzenli depolama işlemine tabi tutulacak ve eski çöp döküm sahasının
rehabilitasyonu yapılacaktır.
Düzce Belediyesinden alınan bilgilere göre, kentte yaşayan bazı kişiler tarafından
kağıt ve metallerin bir bölümü çöp sahasından toplanmakta ve satılarak değerlendirilmektedir.
Bu tür atıkların geri kazanma oranı %80- 90 civarındadır. Çöpler içerisinde bulunan plastik
99
ÇEVRE DURUM RAPORU
artıklar ise çöp depolama alanlarına ulaştıktan sonra Belediye tarafından izin verilen kişiler
tarafından toplatılmaktadır.
İlimiz bünyesinde bulunan mevcut belediyelere düzenli depolamaya geçmeleri
konusunda yazışmalar yapılmaktadır. Bu atıkların toprak yapısında meydana getirebileceği
ağır metal birikimi ile ilgili bir çalışma ilimizde yapılmamıştır.
2001 yılında Çevre Bakanlığınca Düzce Merkez İlçe ve 7 ilçesi arasında “katı atık
yönetim birliği” projesi hazırlanmıştır. Düzce Belediye Başkanlığı da Birlik Tüzüğü
hazırlayarak İçişleri Bakanlığının onayına sunulmuştur. Onaydan sonra Birliğin çalışmalarına
başlaması ve makul bir süre içinde katı atık sorunlarının düzene konulması beklenmektedir.
E.2.2. Mikrobiyal Kirlenme
Arıtılmadan alıcı ortama deşarj edilen endüstri ve şehir atık suları ile bu suların
kirlettiği dere, ırmak, göl gibi kaynaklar önemli ölçüde toprak kirliliğine neden olmaktadır.
Evsel atık suları arıtılmadan alıcı ortama deşarj edilmesi sonucu hastalık yapıcı
mikroorganizmalar artmakta ve direk ya da besinler yoluyla insanlara ve diğer canlılara
geçmektedir.
Yapılan bilimsel araştırmalar, kirli sular nedeniyle verimli toprakların olumsuz
etkilendiğini görtermiştir. Özellikle kanalizasyon atık suları taşıyan kaynaklardan yapılan
sulama ile çeşitli sebze ve meyvelere ulaşan parazitlerin sağlığı olumsuz etkilediği
görülmektedir.
İlimizde de yerleşim alanlarının evsel atık su arıtma tesislerinin bulunmaması ya da
verimli çalışmaması sonucu atık suların dereleri verilmesiyle sulama amaçlıda kullanılan
derelerimiz kirlenmekte, sulama sonucu da verimli topraklarımız kirlenmektedir.
E.3. Arazi
E.3.1. Arazi Varlığı
E.3.1.1. Arazi Sınıfları
259.300 ha genişliğindeki İl arazisinin arazi tipleri ve İlçelere göre dağılımı Tablo de
gösterilmiştir. Toplam İl arazisinin yüzde 39’u tarım arazisi, yüzde 47’si ormanlık ve
fundalık, yüzde 3’ü çayır ve mera, yüzde 10,10 tarım dışı arazidir.
100
ÇEVRE DURUM RAPORU
Tablo E.2: İlçelerde Arazinin Kullanımına Göre Dağılımı (Ha)
Tarım Alanı
Orman ve F.
Çayır ve Mera
Tarım Dışı
Miktar
Yüzde
Miktar Yüzde Miktar
Yüzde Miktar Yüzde Miktar Yüzde
1999
2000
Merkez
101,400
40.937
40,7
32.977 30,6
45.124
40,6
3.268
41,2
12.071
30,5
Akçakoca
46.300
20.712 20,6
19.411
24,4
15.433 13,9
462
5,8
9.693 24,5
Cumayeri
8.660
5.864
5,8
4.381
5,5
2.553
2,3
101
1,3
142
0,4
Çilimli
9.100
6.155
6,1
4.697,3
5,2
1.300
1,2
1.155 14,6
490
1,2
Gölyaka
18.700
6.950
6,9
6.877
9,8
11.300 10,2
104
1,3
346
0,9
Gümüşova
11.040
5.118
5,1
5.596
7
5.628
5,1
160
2
134
0,3
Kaynaşlı*
20.260
1.775
3,9
Yığılca
64.100
14.950 14,8
12.705
13,6
29.808 26,8
2.682 33,8
16.660 42,1
TOPLAM
259.300
100.686 100
88.419
100 111.146
100
7.932 100
39.536 100
Kaynak: Bolu Tarım İl Müdürlüğü Yıllık Faaliyet Raporları (1999’a kadar olan veriler).
*Kaynaşlı ile ilgili arazi kullanımı bilgileri, Düzce’den ayrılıp ilçe olması nedeniyle henüz netleşmemiştir. Bu değerler ise
sadece alan çalışması sonuçlarına dayalıdır ve Düzce rakamlarından çıkartılması gerekmektedir.
İlçeler
Alan
(Ha)
Şekil E.1. Düzce İli Arazi Kullanım Kabiliyeti Sınıfları Haritası
Genel arazi kullanımı içinde, kullanılan tarım alanları 2000’de yüzde 12 oranında
azalmış görünmektedir (Tablo E.2). Bunun yanında önemli noktalardan biri toprak kabiliyet
sınıflamasında görülen tarıma uygun alan ile (56.511 hektar) tarım amaçlı kullanılan alan
(88.419 hektar) arasındaki büyüklük farkıdır. Bir anlamda tarıma uygun olmayan alanlar
101
ÇEVRE DURUM RAPORU
tarımsal faaliyete konu olmaktadır. Bunun açıklayıcı değişkeni büyük ölçüde fındık dikimi
için kullanılan alanlardır. Bunun irdelenmesi iki açıdan önemlidir. Birincisi zaten tarım
alanlarının amaç dışı kullanımı yaygınlaştıkça, tarımsal üretim, mutlak tarım alanı dışına
zorlanmaktadır. Bu ise uzun dönemde verimlilik üzerinde olumsuz etki yapmaktadır.
Verimliliği artırmak için yoğun kimyasal katkılar kullanımı nedeniyle, toprak kirliliği ve gıda
güvenliği konusunda yeni sıkıntılar ortaya çıkacaktır. İkincisi ise, tarım dışı alanların tarıma
açılmasının zamanla orman alanlarında yaratacağı olumsuzluktur. Bu durumun devamı, hızla
ormansızlaşmadır ve sonuçta gerek iklim gerek çevre üzerinde olumsuzluklar yaratacaktır.
Şekil E.2. Düzce İli Arazi Kullanım Haritası
E.3.1.2. Kullanım Durumu
Düzce il sınırları içindeki 105.564 hektar ormanın yüzde 94’ü koru ormanı, yüzde 6’sı
ise baltalık ormandır (Tablo E.3). Koru ormanının yüzde 92’si verimli koru ormanıdır.
102
ÇEVRE DURUM RAPORU
Tablo E.3. Saha ve Niteliklerine Göre İlçelerde Orman Alanları
Toplam Orman Alanı
(Ha)
Normal
Bozuk
Düzce Merkez
32.971
3.805
Akçakoca
15.628
1.324
Cumayeri
965
1.902
Çilimli
1.120
480
Gölyaka
10.251
2.088
Gümüşova
4.978
2.341
Kaynaşlı
11.043
805
Yığılca
28.608
3.725
TOPLAM
105.564
16.470
Kaynak: Düzce İl Gelişim Planı, 2004
Koru Ormanı
(Ha)
Normal
Bozuk
29.571
1.673
15.628
1.283
353
3
167
142
9.816
1.431
3.822
957
11.043
756
28.608
1.870
99.008
8.115
Baltalık Orman Alanı
(Ha)
Düzce İli topraklarının kullanım türlerine göre dağılımı Tablo E.4’de verilmiştir.
103
5.630
41
2.511
1.291
1.092
2.540
49
1.855
14.911
ÇEVRE DURUM RAPORU
Şekil E..3. Düzce İli Arazi Kullanım Şekli Haritası
104
ÇEVRE DURUM RAPORU
Tablo E.4. Arazi Kullanım Türleri
FAALİYET TÜRÜ
ALANI (HA.)
Tarım Arazisi
253.745
Çayır - Mera
101.620
Ormanlar
590.451
Yerleşim Alanlar (Meskun)
24.557
Kullanılmayan (Göl, Bataklık, Taşlık)
89.073
Sanayi Alanı
554
TOPLAM
1.120.000
Kaynak : Düzce Orman Bölge Md. Orman Ürünleri ve Yatırım Projesi
TOPLAMA ORANI ( %)
22.7
14.4
52.7
2.2
8
100.00
Düzce il merkezi ve yakın çevresinde yer alan topraklar, toprak kabiliyeti açısından
alüvyal, koalüvyal, gri kahverengi padsolik kahverengi orman, kestane rengi ve kalkersiz
kahverengi orman toprakları olarak altı gruba ayrılır.
Bu toprak grupları eğim, toprak kalınlığı, taşlık erozyon, nem ve ıslaklık, kaya,
topografya ve yüzey akım engelleyici faktörleri göreli olarak içermekte ve bu görelilik
derecesine bağlı bulunarak arazi kullanma sınıflarını oluşturmaktadır. (I, II, II, IV, VI, VII).
MTA tarafından Düzce kentini çevreleyen Düzce Ovası ölçeğinde yapılmış alan
çalışması, toprak yapısı ve kabiliyeti ile ilgili olarak aşağıdaki tamamlayıcı bilgileri
vermektedir.
Çalışma alanının kuzeybatısı arazi kullanım kabiliyeti açısından IV. Ve VII.
Kategoriyi oluşturmaktadır. Toprak derinliği taşlık ve eğim yönünden çok şiddetli tahditleri
içermektedir. Özel birkaç bitki türü için uygun sürümle tarım yapılabilir. VII. Kategori de
toprak sığlığı, taş, kaya, eğim erozyon gibi çok şiddetli önleyici faktörleri içermektedir.
Tarımsal yönden ekonomik değildir. Buna karşın zayıf mera ve orman ağaçları dikimi için
elverişlidir.
Kuzeydoğu kesiminde ise, arazi kullanma kabiliyeti çeşitlilik göstermektedir. I.
Kategori vadi tabanlarında bulunmaktadır. Bölgede üretilen her türlü bitkiyi yetiştirmeye
elverişli, düz, düze yakın, iyi drene olmuş, kolay işlenebilir derin ve verimli arazilerdir. III.
Kategori toprak, topografya ve yüzey akımına ait şiddet önleyici faktörlere sahiptir. VI.
Kategori de diğer kategorilerdeki tehdit faktörlerine sahiptir. Çoğunlukla mera veya ağaçlık
alanlar olarak kullanılabilirliği olan arazilerdir. VII. Kategori birçok sınırlandırıcı faktöre ek
olarak, tarımsal açıdan ekonomik değildir.
E.3.2. Arazi Problemleri
İlimizde genelikle ağır bünyeli olan ova topraklarının renkleri siyah, kahverengi ve bu
renklerin tonlarında olup, bünyeleri kumlu tından kile kadar değişmektedir. Derin bir gövdeye
sahip topraklar % 2- 5 oranında kireç içermekle birlikte çok geniş alanlarda kireç yağmurlarla
yıkanarak profilin 90 cm derinlerine inmiştir. Bünyesinde kireç bulunan topraklar ovanın
doğu, batı ve güneydoğu ve orta bölümlerinde yer almaktadır. Ova topraklarında tuzluluk ve
sodyumluluk sorunları bulunmamaktadır. Toprak geçirgenlikleri 1353,2 ha arazide 0.50 cm/s,
4423.9 ha arazide 0.50-0.30 cm/sn, 3263. 3 ha arazide 0.30-0.13 cm/s, 66,6 ha arazide ise
0.13 cm/sn’nin altındadır. Sulanabilir I., II. Ve III. Sınıf arazi toplamı 21 313 ha, IV. Sınıf
sulanamayan arazi toplamı ise 1987 ha alan kaplamaktadır.
105
ÇEVRE DURUM RAPORU
Alüvyal topraklar grubuna dahil edilen kumlu, çakıllı ve molozlu ırmak taşkın
yatakları, Küçük Melen suyunun taşkın yatağında bulunmaktadır. Bu akarsuyun yatağının
geçtiği yerlerde, ince bir şerit halinde yer alan bu topraklar VIII. Yetenek sınıfı olup, yaz
aylarında sular azaldığında ortaya çıkmaktadır. Toprak materyali bulunmadığından vejetasyon
örtüsü olmayan bu alanlardan malzeme (kum ve çakıl) alımı yapılmaktadır. Efteni Gölü’nün
kuzeyindeki yaklaşık 370 hektar büyüklüğündeki hidromorfik topraklarda yüksek taban suyu,
sel basması ve drenaj sorunları bulunmaktadır.
Kaynaklar:
1-İl Gelişme Planı Çevre ve Mekansal Gelişme Sektörü Raporu -Prof .Dr.Yusuf TATAR-2002)
3-Düzce Ovasında Yerleşimlerin Doğal Kaynaklara Etkisi(Mansuroğlu, Yücel, Akıncı Kesim, A.İ.B.Ü.)
4-Çevre Yönetimi Kapsamında Ülkemiz Kentlerinin Katı Atık Sorununun Düzce Örneğinde İrdelenmesi
(Mansuroğlu, Uzun)
5-Çevre Düzeni Planı Araştırma Raporu, 2004
6-Düzce Valiliği Coğrafik Bilgi Sistemi, 2004
106
ÇEVRE DURUM RAPORU
F. FLORA – FAUNA VE HASSAS YÖRELER
F.1 . Ekosistem Tipleri
F.1.1.Ormanlar
F.1.1.1. Ormanların Ekolojik Yapısı
Düzce Orman İşletme Müdürlüğü ormanlık alanları Doğuda Bolu İli ve Yığılca ile
Güneyde Mudurnu ve Gölyaka İlçeleri Kuzeyde Karadeniz, batıda ise hendek İlçesi ile
sınırları olup Gümüşova, Cumayeri, Çilimli, Kaynaşlı ilçelerini kapsayacak şekilde dağılış
göstermektedir.
Kuzey, kuzeydoğu ve kuzeybatı daki ormanlar yapraklı türlerden oluşmaktadır.
Ormanlarda asli ağaç türü kayın, meşe, gürgen, kestane ve yapraklı türlerdir.Kuzey
ormanların rakımı 250m.’den başlayıp 100m.ye kadar çıkabilmektedir.Yetişme muhiti ortamı
Karadeniz iklimi karakteristik özellikleri vardır.
Bunun yanı sıra güneyde yüksek rakımlara çıkıldıkça yapraklı türlerden ibreli türlere
geçilmekte, Göknar ve sarıçam türlerinin hakim olduğu 1700 m rakıma kadar çıkan ibreli
orman bulunmaktadır.
Topografik ve hidrolojik yapı olarak; genelde püskürük, tortul ve metoforik
kayalardan oluşmaktadır. Şekillerde ortası ova oldukça verimli (tarmsal açıdan) topraklara
sahip daha sonra yükselmeye başlıyan bir arazi yapısı ve bütün olarak bakıldığında çorak bir
yapıya sahiptir.Bu da havzadan hava sirkülasyonunun yok denecek kadar azalması sonucunu
getirmektedir.
F.1.1.2 İlin Orman Envanteri
Düzce İlinde biri merkez diğerleri Yığılca, Gölyaka, Akçakoca ilçelerinde olmak üzere
4 Orman İşletme Müdürlüğü bulunmaktadır. Ormanların toplandığı alanlar ve bu alanların
niteliklerine göre işletmelere göre dağılımı Tablo F.1 de gösterilmiştir.
Tablo F.1: Düzce İline Bağlı İlçelerin Ormanlık Durumunu Gösteren Saha Envanteri
KORU
İşletmesi
BALTALIK
Ağaç ürü
Normal
Bozuk
Normal
Akçakoca
Kn.M.Gn.
16985
20
Düzce
Kn.M.Gn.Çs
44689
4618
4658
Gölyaka
Kn.M.Gn.Çs
15167
1479
Yığılca
Kn.M.Gn.Çs
32015
718
Kaynak : Bolu Orman Bölge Müdürlüğü, (2004)
107
Bozuk
4722
Ormanlık
Alan
Ha
17005
58597
16646
32733
Açıklık
Alan
Ha
24368
65878
10731
17431
Toplam
Alan
Ha
41373
124475
27377
50164
ÇEVRE DURUM RAPORU
Tablo F.2: Düzce ili Devlet Ormanlarından Yapılan Üretimin İşletmeler Bazında Dağıiımı
İşletmesi
Yılı
Tomruk
Maden Direk
m3
m3
2002
34016
6
Düzce
2003
14894
2004
16533
1
2002
23544
384
Gölyaka
2003
11866
70
2004
14313
101
2002
6780
Akçakoca
2003
6690
3
2004
7242
7
2002
13461
48
Yığılca
2003
18557
46
2004
15460
75
Kaynak : Bolu Orman Bölge Müdürlüğü, (2004)
Sanayi
Kağıtlık m3
12259
6912
7920
8674
5403
8348
1168
1754
2404
2425
3806
4876
Lif yonga
Ster
14267
11319
18200
6490
6300
4773
2519
2013
908
274
923
2235
Yakacak
Odun Ster
23390
23954
23652
2303
2682
1839
3417
5886
4812
2216
3039
2185
F.1.1.3 Orman Varlığının Yararları
Çevresel Hizmetler:
• Çığ düşmesi, sel toprak erozyonu vs. karşı koruma
• Tatlı suların kalitesinin, miktarının ve düzenin korunması
• Yerel çevresel fonksiyonları (ses ve kirliliğin emilmesi)
• Güneş kirlenmesinin toplanması
• Global iklimsel fonksiyonlar
Muhafaza Hizmetleri:
• Biyolojik çeşitlilik
• Yaşlı bitki örtüsü
• El değmemiş alanlar ve doğal ormanlar
• Bilimsel değerler
• Kültürel, tarihsel ve arkeolojik değerler
• Estetik ve doğal güzellik değerleri
• Dini ve manevi değerleri
Eğlence Hizmetleri
• Kara ve su avcılığı
• Rekreasyonel faaliyetler
• Diğer uğraşlar
• Turizm
F.1.1.4 Orman Kadastrosu ve Mülkiyet Durumları
Düzce İşletmesi;
İşletme hudutlarında kalan alanlarda bilim ve fen bakımından orman özelliğini
kaybettikten sonra orman rejimi dışına çıkarılan yaklaşık 2364 Ha. Saha mevcuttur.(2/B
sahası) bu sahalarda 187 Ha. Yerleşim alanı olarak 795 Ha. Fındıklık, 860 Ha. Tarım Arazisi,
521 Ha. İse otlak ve yaylak olarak kullanılmaktadır.
108
ÇEVRE DURUM RAPORU
Akçakoca İşletmesi;
Akçakoca Orman İşletme Müdürlüğü hudutları içerisinde orman rejimi dışına
çıkarılan 4930 Ha. Alan mevcut olup bu alanların tamamı fındıklık olarak kullanılmaktadır.
Gölyaka İşletmesi ;
Gölyaka Orman İşletme Müdürlüğü sınırları içerisinde orman rejimi dışına çıkartılan
719 Ha alan olup (2/B sahası) bu alanın 2 Ha’ ı yerleşim alanı, 269 Ha’ ı fındıklık ve 441 Ha’ı
tarım arazisi olarak kullanılmaktadır.
Yığılca İşletmesi ;
Yığılca Orman İşletme Müdürlüğü Sınırlar içerisinde kalan ve 2/B ile orman sınırı
dışına çıkarılan alanlar 609 Ha.dır.Bunun 531 Ha.fındıklık, bahçelik, meyvelik olup 56 Ha’ı
ise tarla vasfında kullanılmaktadır.
F.1.2. Çayır ve Meralar
Yurdumuzda çok geniş yer kaplayan çayır ve meraların ; toprak ve su muhafazası, su
toplama havzası,pınar ve memba sularına kaynak olması,tabii fauna ve av hayvanlarına
barınak olması,hava kirliliğini azaltması, bölgede rekreasyon alanı sağlaması gibi önemli
fonksiyonları vardır.
Düzce ilinde çayır ve mera alanlarının toplamı 7.932 ha. dır. Bu değer, İl alanının %
3,05’ini oluşturmaktadır. Türkiye’de çayır ve mera alanının 21.505.168 ha ve ülke alanına
oranının da % 27,60 olduğu dikkate alınırsa, Düzce İli’nin çayır ve mera alanı bakımından
fakir olduğu açıkça görülür.
F.1.3.Sulak Alanlar
Bu başlıkla ilgili ayrıntılı bilgiler F.4. bölümünde verilmektedir.
F.1.4. Diğer alanlar (Stepler vb.)
İlimizde yukarıda belirtilen dışında farklı ekosistem tipleri bulunmamaktadır.
F.2 .Flora
F.2.1. Habitat ve Toplulukları
Düzce ilinde egemen bitki örtüsü ovada yapılan kültür bitkileri ve ormanlardır.
Ormanlarda egemen ağaç türleri kayın, gürgen, kestane, ıhlamur, dişbudak, meşe, kızılağaç,
karaağaç, kavak, köknar ve sarı çam’dır .
Düzce ovasını çevreleyen bitki örtüsü çeşitlilik göstermektedir. Ormanlar, verimlilik
derecesine göre altı gruba ayrılmaktadır. Buna ek olarak, bozuk çamlık, baltalık alanlar,
ağaçlandırma alanları ve orman içindeki açık alanlar tarım ve mera alanları örtüyü
tamamlayan bitki üniteleridir.
109
ÇEVRE DURUM RAPORU
MTA tarafından Düzce Ovası ölçeğinde yapılmış bir alan çalışmasına göre; Düzce
Ovası’nın kuzeybatısında iç kesimlerde oldukça dik eğimde baltalık alanlar, geniş yer
kaplamaktadır. Orman III. dereceden, VI. dereceye kadar verimlilik içermektedir. Açık alanlar
azdır.
Kuzeydoğu kesiminde ise bozuk çamlık ve açık alanlar batıya göre çok daha büyük
alanlar kaplamaktadır. Baltalık orman örtüsü kuzeydoğu uç kesiminde oldukça geniştir.
Çalışma alanının doğusu ise bozuk çamlık, açık alanlar ve baltalık alanların
serpilişiyle kuzeydoğu kesimini andırmaktadır. Orman II. dereceden, IV. dereceye kadar
verimlilik içermektedir.
Düzce ovası güneyi ise orman verimlilik derecesi açısından II. dereceden, IV.
dereceye kadar farklılık göstermektedir. Açık alanlar, bu kesimin batısı dışında, az yer
kaplamaktadır.
Düzce ve yakın çevresinin bitki örtüsü toprakla insan faktörü arasında bir denge
unsuru oluşturmaktadır. Orman örtüsü can kaybını ve birçok ekonomik zararı önleyici bir
faktördür. Ayrıca yağış rejimini düzenleyici bir rol oynamaktadır.
Karadeniz Bölgesinin zengin ve çeşitli doğal örtü özellikleri Düzce İli’nin büyük
bölümünde de gözlenmektedir. Hareketli coğrafi yapı, bitki nitelikli ve niceliklerinde de
değişiklikler yaratır. Kıyı kesimlerde dar bir şerit, maki bitki toplulukları ile kaplıdır. Yaz kış
yeşilliğini koruyan söz konusu bodur bitkilerin başlıcaları katran ağacı, çeşitli fundalar,
sumak, taflan kızılcık, tespih ve sarmaşık türleridir. Maki şeridinin yanında yer yer orman
ağaçlarının kıyıya dek sokulduğu da gözlenebilir.
Kıyı şeridinden hemen sonra gelen sıradağlarda ormanlar başlar. Burada orman
örtüsünü ağırlıkla kayın oluşturmaktadır. Gürgen, kestane türleri, ıhlamur, çınar, meşe, adi
kızılağaç, yabani fındık, dişbudak, beyaz söğüt, titrek kavak bu kesimdeki öbür ağaçlardır.
Yapraklı orman şeridinde orman altı bitki örtüsü oldukça zengindir. İğne yapraklı ağaçlara
doğudaki dağlık kesimde daha çok rastlanır. 600 m. yükseltiden sonra, bu tür ağaçlar orman
ağaçları içinde ağırlık kazanır.
Birinci çöküntü alanı olarak anılan Düzce Düzlüğü ve doğusu, ormanın önemli oranda
yok edildiği ve kültür bitkilerinin egemenliğinin arttığı bir yöredir. Tütün ekimine elverişli bu
alanda ormanın azalmasına karşılık, doğuda Yığılca yöresinde ormanlar ağırlığını
korumaktadır.
İkinci Dağlık alan, özelikle kuzeye bakan yamaçlar sık bir orman örtüsü ile kaplıdır.
Bu orman alanında kayın türü egemendir. Gürgen, kestane, ıhlamur, meşe, dişbudak,
karaağaç, kızılağaç, kavak, köknar ve sarıçam, rastlanan öbür ağaçlardır. Bu alanda orman altı
bitki örtüsü de daha zengindir. Dağların güneye bakan yamaçlarında ise ağaç türlerinde belirli
değişmeler gözlendiği gibi, orman altı bitki örtüsü de zayıftır.
Düzce yöresini güneyden çevirerek İç Anadolu’dan ayıran Köroğlu Dağları kurakçıl
ormanlarla kaplıdır. Kuzey ve güney yamaçlarındaki dağ sırasında yaygın ağaç türleri gürgen
ve kayındır. Yüksek kesimlerde ise iğne yapraklı orman örtüsü artar. 1450 m. den alçak
kesimlerde karaçam, daha yukarılarda sarıçam, doruklarda ise yer yer 2150 metreye değin
110
ÇEVRE DURUM RAPORU
köknar görülür. Güney yamaçlarda ise ormanlar ancak akarsu vadileri boyunca uzanır ve
meşe türleri izlenerek bozkır bitkilerine geçilir. Köroğlu Dağlarında orman altı örtüsü
genellikle cılızdır.
Türkiye’nin Eu-Siberian, Mediterrenean ve İrano-Turanien gibi üç ayrı fitocoğrafik
bölgenin birleştiği yerde bulunması floristik zenginliklerin başlıca sebeplerindendir (Davis,
1973). Bu bakımdan bir çok bitkinin gen merkezi durumundadır.
Türkiye’de mevcut 7000’den fazla bitki türünün yarıdan çoğu Karadeniz
Bölgesindedir. Bu bitkiler Doğu Karadeniz’de ılıman iklim ve bol yağış nedeniyle 2200 m.
yükseltiye kadar, Batı Karadeniz de ise 1900-2000 m.lere kadar çeşitli türlerde yer alırlar.
Karadeniz kıyısındaki dar şeritte maki olarak adlandırabileceğimiz bitki türleri yer alır.
Kıyı şeridinden sonra gelen dağ sıraları zengin orman türleri ile kaplıdır. İkinci dağ sıralarının
kuzeye bakan yamaçları sık orman örtüsü ile kaplıdır. Üçüncü bölümü oluşturan Köroğlu
dağlarında yağış azlığı daha kurakçıl bir orman örtüsünün yer almasına neden olur. Bu
bölümde alçaklarda kayın ve gürgen ağaçları yer alır. Yükseklerde 1450 m.ye kadar karaçam
daha yükseklerde sarıçam ve köknar ağaçları görülür.
Orman örtüsü olarak Açık tohumlulardan (Gymnosperm); iğne yapraklı türleri içeren
Çamgiller (Pinaceae) familyasına ait; Sarıçam (Pinus silvestiris), Karaçam (Pinus nigra) ve
köknar (Abies bornmülleriana) ağaçlarının meydana getirdiği saf ve karışık ormanlar doğal
olarak bulunmaktadır.
Ayrıca; Kapalı tohumlulardan (Angiosperm) Fagacea familyasına ait Kayın (Fagus
oriantalis), Meşe (Quercus robur) ağaçlarının meydana getirdiği saf ve karışık ormanlar ile
bunun yanı sıra Ihlamur (Tilia tomentosa), Kestane (castanea sativa) , Yabani Fındık (coryllus
avellana), Titrekavak (Populus tremula), Kızılağaç (Alnus gulitinosa), Söğüt (Salix alba), gibi
ağaçlar da yukarıda ifade edilen ormanlar içinde tek tek ya da gruplar halinde bulunur.
Hem yapraklı hem de iğne yapraklı orman kuşağında dağınık olarak, orman gülü
(Rhododendron pontıcum), ılgın (tamarix nobilis), Şimşir (bulux sempervirens), Alıç
(creataegus oxychanta), Ardıç (juniperus sabina) gibi çalı ve ağaçcıklar bulunur.
Orman içi boşluklarda gramine ve legümünöze familyasına ait otsu bitkiler; ayrık otu
(agropyron repens), Böğürtlen (rubus), Kuşburnu (Rosa canina), Şerbetçiotu, adi fiğ ve
bunların yanısıra mantarlar, Isırgan Otu (urtica), Siğil Otu (heliotropium), Ayı Gülü
(paenoia), Kekik (thymus), Papatya (matricaria hamomilla), Ahududu (rubus idavus), Nane
(mentha), At Kuyruğu Otu (guisetum aruonse), Çoban Püskülü, Eğrelti, Sütleğen, Tarla
Sarmaşığı (convolvulus arvensis), Papatya (anthemis coelopoda ssp. Bourgaei), Hardal Otu
(sinapis alba), Sütleğen (euphorbia peplis), Karahindiba (taraxacum officinale), Ebegümeci
(malva sylevestris), Çuha Çiçeği, Yabani Çilek, Geven ve Likenler vardır.
Yapılan araştırmalara göre Türkiye’de 3200 adet endemik bitki türü yetişmektedir. Bu
endemik türlerden 203’ü Karadeniz bölgesinde bulunmaktadır.
F.2.2. Türler ve Populasyonları
Düzce İli genel flora özellikleri incelendiğinde 11 endemik bitki türünün mevcut
olduğu görülmüştür. Ancak bu flora bölgesel türler arasında mevcut olup sadece lokal floraya
111
ÇEVRE DURUM RAPORU
özgün değildir. Bunlar geniş yayılışlı ve popülasyon yoğunluğu yüksek olması sebebi ile
Ulusal ve Uluslararası mevzuat gereği koruma altında değildir. Endemik olmayan ancak Bern
Sözleşmesi gereği koruma altında bulunan Cyclamen coum ssp. Coum türü faaliyet alanı ve
bölgede geniş yayılış göstermektedir. Bölge florasında bulunan endemik bitkiler aşağıda
sıralanmıştır.
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Lathyrus tukhtensis
L. Czeczottianus
Trifolium pannonicum var. Elongatum
Jurinea pontica
Onosma tauricum ssp. brevifolium
Verbascum bithynicum
Orobanche hadroantha
S. cretica ssp. anatolica
Asperula lilaciflora ssp. Phygia
Galium fissurence
Irıs purpurobracteata
Ancak bu türlerin tamamı lokal floraya dahil değildir. Lokal florada tespit edilen
endemik tür olarak Trifolium pannonicum var. Elongatum ve Verbascum bithynicum
bulunmaktadır. Söz konusu türler lokal floraya dahil olmakla birlikte bölgede geniş bir yayılış
göstermektedir.
Proje sahasında yer alan hakim flora da üst örtü olarak;
Açık tohumlulardan (Gymnosperm) köknar (Abies bornmülleriana), Kapalı
tohumlulardan (Angiosperm) Fagacea familyasına ait Kayın (Fagus oriantalis) ve Meşe
(Quercus robur) ağaçlarının meydana getirdiği saf ve karışık meşçereler bulunmaktadır.
Bunun yanı sıra yer yer gruplar halinde veya tek tek Ihlamur (Tilia tomentosa), Kestane
(castanea sativa), Yabani Fındık (coryllus avellana), Titrekkavak (Populus trmula) ve vadi
tabanlarında Kızılağaç (Alnus gulitinosa) yer almaktadır.
Proje sahasında yer alan hakim flora da alt örtü olarak;
Orman Gülü (Rhododendron pontıcum), Karayemiş (prunus laurocerassus), Kızılcık
(Cormus australis), Şimşir (buxus sempervirens), Alıç (creataegus oxychanta), Kuşburnu
(Rosa canina), Böğürtlen (rubus), Funda (erica arborea), Ateş Dikeni (prycantha coccines)
gibi çalı ve ağaççık formunda bitkiler bulunmaktadır. Bunun yanısıra otsu bitkiler olarak;
Ayrıkotu (agropyron repens), Şerbetçiotu, Sakalotu, adi fiğ, mantarlar, Isırganotu (urtica),
Siğilotu (heliotropium), Ayı Gülü (paeonia), Kekik (thymus), Papatya (matricaria hamomilla),
Nane (mentha), At Kuyruğu Otu (guisetum aruonse), Similax, Lupinus, Çoban Püskülü,
Eğrelti, Orman Sarmaşığı (hedera helix), Papatya (anthemis coelopoda ssp. Bourgaei), Hardal
Otu (sinapis alba), Sütleğen (euphorbia paplis), Karahindiba (taraxacum officinale),
Ebegümeci (malva sylvestris), Çuha Çiçeği, Yabani Çilek, Koyun Kıran (hypericum
calcineum), Geven ve likenler, graminea ve legümünöze familyasına ait otsu bitkiler vardır.
Faaliyet alanı üzerinde ulusal ve uluslar arası mevzuatla koruma altına alınan, nesli
tükenmekte olan endemik flora türleri yoktur.
112
ÇEVRE DURUM RAPORU
F.3. Fauna
F.3.1. Habitat ve Toplulukları
Düzce İlinde bu konuda bir çalışma yapılmamıştır.
F.3.2. Türler ve Populasyonları
Demirsoy (1996) tarafından kullanılan risk sınıfları:
Demirsoy çalışmalarında Red Data Book’ta kullanılan kategori simgeleri ile
verilmiştir. Bunlar:
E:
Tehlikede
EX: Soyu Tükenmiş
I:
Taksonun durumu bilinmiyor
K:
Bilgi eksikliğinden dolayı taksonun durumu belirsiz.
nt:
Henüz takson tehlike altında değil
O:
Takson tehlike dışı
R:
Nadir “V” kategorisine girmeye aday
V:
Zarar görebilir. Soyu hızla tükenen ve önlem alınmazsa yakın gelecekte yok
olma riski yüksek taksonlar
Tablo F.3 : Memeli Hayvanlar (Mammalia)
ADI
TÜRKÇE ADI
Crocidura leucondon
Sivri burunlu kır faresi
Crocidura suaveolens
Sivri burunlu bahçe faresi
Erinaceus concolor
Kirpi
Talpa caeca
Köstebek
Rhinolophus mehelyi
Nalburunlu yarasa
Myotis capaaccinii
Uzun ayaklı yarasa
Pipistrellus pipisttrellus
Cüce yarasa
Lepus europaeus
Yabani tavşan
Cricetulus migrotorius
Cüce avurtlak
Spalax leucodon
Kör fare
Ratturs rattus
Siyah sıçan
Rattus norvegicus
Siyah sıçan
Apedemus sylvatıcus
Kahverengi sıçan
Apedemus mystacinus
Kayalık faresi
Mus musculus
Ev faresi
Canis aureus
Çakal
Canis vulpes
Tilki
Mertes martes
Ağaç sansarı
Meles meles
Prosuk
Urcuss arctus
Boz Ayı
Sus scrofa
Yaban Domuzu
Kaynak: Çevre Düzeni Planı Araştırma Raporu, 2004
113
nt
nt
nt
nt
V
V
V
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
R
nt
nt
ÇEVRE DURUM RAPORU
Tablo F.4. Sürüngenler (Peptilia)
ADI
TÜRKÇE ADI
Testudo greca
Tosbağa
Crytopodion kotschyi
İnce parmaklı keler
Anguis fragilis
Yılan kertenkele
Ophisaurus apodus
Oluklu kertenkele
Lacerta (podarcis)
Duvar kertenkelesi
Lacerta saxicola ssp tristis
Kaya kertenkelesi (endemik)
Lacartaviridis ssp meridionalis
Yeşil kertenkele
Ablepharus kitaibeli
İnce kertenkele
Typlos vermicularis
Kör yılan
Coluber caspius
Hazer yılanı
Eirenis modestus
Uysal yılan
Elaphe longissima
Eskülap yılanı
Elaphe situla
Ev yılanı
Natrix natrix ssp persa
Yarısucul yılan
nt
nt
nt
nt
nt
I
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
Tablo F.5. İki Yaşamlılar- Amfibiller (Amphibilia)
ADI
TÜRKÇE ADI
Triturus karelini
Pürtüklü semender
Pelobates syriacus
Toprak kurbağası
Bufo bufo
Siğilli kurbağa
B. Viridis
Gece kurbağası
Hyla arborea
Ağaç kurbağası
Rana dalmatina
Çevik kurbağa
nt
nt
nt
nt
nt
nt
Türkiye’nin Kuşları (Kiziroğlu I, 1993)adlı kitaba dayanarak bazı kuş türlerinin “Red Data
Book” kategorilerine göre tehlike sınırları aşağıdaki Tablo F.6’da verilmiştir.
Kiziroğlu (1993) tarafından kuşlar için kullanılan risk sınıfları:
A1:nesli tükenmiş veya tükenme tehlikesinde olan türler
A1.1:soyu tükenmiş
A1.2:tükenme tehdidi altında olan
A2:şiddetli tehlikede olan
A3:tehlikede
A4:potansiyel olarak tehlike sinyali veren
B:biyotoplarının yok olma riski ile risk altına girecek olan geçici olarak Türkiye’ye gelen
türler
B1:Anadolu’yu kışlak olarak kullanan ancak Anadolu’da üremeyen türler
B2-B3:şiddetli tehlikede, tehlikede (yerel olmayan)
Tablo F.6. Kuşlar (Aves)
ADI
CICONIIDAE
Ciconia cıconıa
ACCIPPITRIDAE
Milvus nigrans
Accipiter gentilis
Circus cyaneus
Butes rufinus
Buteo buteo
Aqila chrysactos
TÜRKÇE ADI
LEYLEKLER
Akleylek
YIRTICI KUŞLAR
Karaçaylak
Çakır kuşu
Mavi doğan
Kızıl şahin
Şahin
Kaya kartalı
114
RİSK DURUMU
A3
A4
A3
A3
A2
A3
A3
FALCONIDAE
F. tinnunculus
F. noumannii
F. peregrinus
F. subbuteo
F. columbarius
F. vespertinus
PHASIANIDAE
Alectoris chukar
Coturnix coturnix
SCOLOPACIADE
Scolopax rusticola
COLUMBIADE
Columba livia
Columba palumbus
Strestopelia decaocto
Sterstopolia turtur
CUCULIADE
Cuculus canorus
STRIGIDE
Asio otus
Otus scops
Athena noctua
CAPRIMULGIDAE
Caprimulgus europeus
APODIDAE
Apus apus
Apus melba
MEROPİDAE
Meros apiaster
CORACIIDAE
Coracias garrulus
UPUPIDAE
Upupo epops
PICIADE
Picus viridis
Drycopus maritus
D. major
D. medius
D. leucotos
D. minor
DOĞANGİLLER
Kerkenez
Kızıl kerkenez
Gezginci doğan
Delici doğan
Güvercin doğan
Kızılayak doğan
TAVUKSULAR
Kınalı keklik
Bıldırcın
ÇULLUKGİLLER
Çulluk
GÜVERCİNGİLLER
Kaya güvercini
Tahtalı güvercin
Kumru
Üveyik
GUGUK KUŞLARI
Guguk kuşu
BAYKUŞGİLLER
Kulaklı orman baykuşu
İshak kuşu
Kukumav kuşu
ÇOBANALDATANLAR
Çobanaldatan
EBABİLGİLLER
Ebabil
Akkarın ebabil
ARIKUŞUGİLLER
Arıkuşu
KUZGUNGİLLER
Kuzgun
ÇAVUŞKUŞUGİLLER
Çavuşkuşu
AĞAÇKAKANLAR
Yeşil ağaçkakan
Kara ağaçkakan
Büyük alaca ağaçkakan
Albaş ağaçkakan
Aksırt ağaçkakan
Küçük ağaçkakan
ALAUDIDAE
Calandrella rufescens
Galerida cristata
Alauda arvensis
Eremophila alpestris
HIRUNDINIDAE
Hirundo rustica
Ptyonpronge rupestris
Delichon urbica
MOTACILLIDAE
Anthus campestris
Anthus trivralis
Anthus pratensis
Anthus spinoletta
Motacilla flava
Motacilla cınerea
Motacilla alba
TROGLODYTIDIAE
Tropladytes troglodytea
PRUNELLIADE
TARLAKUŞUGİLLER
Bozkır toygarı
Tepeli toygar
Tarlakuşu
Kulaklı tarlakuşu
KIRLANGIÇGİLLER
İş kırlangıcı
Kaya kırlangıcı
Pencere kırlangıcı
KUYRUKSALLAYANGİLLER
Kır incirkuşu
Ağaç incirkuşu
Çayır incirkuşu
Dere incirkuşu
Sarı kuyruksallayan
Dağ kuyruksallayanı
Ak kuyruksallayan
ÇİTKUŞLARI
Çitkuşu
BOZBOĞAZGİLLER
115
ÇEVRE DURUM RAPORU
A4
A3
A2
A3
B2
A2
A2
A4
A3
A4
A2
A2
A3
A3
A2
A4
A4
A2
A2
A2
A2
A3
A3
A3
A2
A4
A3
A3
A4
A3
A4
A4
A4
A3
Prunella modularis
TURDIDAE
Erithagus rubecula
Lusciniz luscinia
Luscinia megarhynchos
Phoenicurus ochruros
Phoenicurus
Saxicola rubetra
Saxicola torquata
Oenanthe oenanthe
Oenanthe hispanica
Oenanthe isabellina
Turdus merula
Turdus pilaris
Turdus philomelos
Turdus iliacus
Turdus viscivorus
SYLVIDAE
Locustella fluviatilis
Acrocephalus sciirpaceus
Hippolais olivetorum
Hippolais icterina
Hippolais pallida
Sylvia melanocephala
Sylvia hortensis
Sylvia curruca
Sylvia communis
Sylvia atricapilla
Phyloscopus collybita
Regulus regulus
Regulus ignicapillus
MUSCICAPIDAE
Muscicapa striata
Ficedula hypoleuca
Ficedula albicollis
Ficedula semitorquata
TIMILIDAE
Panurus biarmicus
PARIDAE
Parus ater
Parus caeruleus
SITTIDAE
Sitta europaea
Sitta neumayer
Sitta krüperi
CERTHIIADAE
Certhia brachydactyla
RENIZIDAE
Remiz pendulinus
ORIOLIDAE
Oriolus oriolus
LANIIDAE
Lanius collurio
Lanius minor
Lanius nubicus
CORVIDAE
Garrulus glandarius
Pica pica
Corvus monedula
Corvus frugilegus
Corvus corone cornix
Corvus corax
STURNIDAE
Bozboğaz
ARDIÇKUŞUGİLLER
Narbülbülü
Alacagöğüs
Bülbül
Ev kızılkuyruğu
Bahçe kızılkuyruğu
Kahvegerdan
Karagerdan
Kuyrukkakan
Karakulak kuyrukkakan
Toprakrenkli kuyrukkakan
Karatavuk
Ardıç
Şarkıcı ardıç
Kızıl ardıç
Ökseotu ardıcı
ÖTLEĞENLER
Irmak ardıçkuşu
Saz ardıçkuşu
Zeytinlik mukalliti
Sarı mukallit
Gri mukallit
Kabataş küçük ötleğen
Orfe ötleğeni
Akgerdan ötleğen
Çalı ötleğeni
Bahçe ötleğeni
Cifs caf
Altın tavukçuk
Sürmeli altın tavukçuk
SİNEKKAPANGİLLER
Gri sinekkapan
Kara sinekkapan
Bantlı sinekkapan
Yarım bant sinekkapan
BIYIKLIBAŞTANKARALAR
Bıyıklı Baştankara
BAŞTANKARAGİLLER
Çam baştankarası
Mavi baştankara
SIVACIKUŞLARI
Sıvacı
Kaya sıvacı
Anadolu sıvacı
AĞAÇTIRMAŞIKLARI
Bahçetırmaşığı
ÇULHAKUŞLARI
Çulhakuşu
ÇEKİRGEKUŞLARI
Sarıasma
ÇEKİRGE KUŞLARI
Çekirgekuşu
Karaalın çekirgekuşu
Maskeli çekirgekuşu
KARGAGİLLER
Kestane kargası
Saksağan
Cüce karga
Ekinkargası
Leşkargası
Karakarga
SIĞIRCIKGİLLER
116
ÇEVRE DURUM RAPORU
A3
A3
A3
A2
A2
-
Sturnus vulgaris
Sturnus roseus
PASSERIDAE
Passer domesticus
Passer hispaniolensis
Petronia petronia
FRINGILLIDAE
Fringilla coelebs
Serinus serinus
Serinus pusillus
Carduelis chloris
Carduelis carduelis
Carduelis spinus
Carduelis cannabina
Coccothraustes
Corpodacus erythrinus
Pyrrhula pyrrhula
EMBERIZIDAE
Emberiza citrinella
Emberiza cirlus
Emberiza cia
Emberiza hortulana
Emberiza melonocephala
Emberiza calandra
Kaynak: Kiziroğlu I, 1993
Sığırcık
Pembe sığırcık
SERÇEGİLLER
Ev serçesi
Bataklık serçesi
Kayalık serçesi
İSPİNOZLAR
İspinoz
Kanarya
Kızılalın iskete
Florya
Saka
Karabaş iskete
Keten kuşu
Kocabaş
Karmen şakrağı
Şakrak
KİRAZ KUŞLARI
Sarı kirazkuşları
Çit kirazkuşları
Kaya kirazkuşu
Kirazkuşu
Karabaş kirazkuşu
Tarla Kirazkuşu
ÇEVRE DURUM RAPORU
A4
A4
A4
A4
A3
A3
A3
-
Bern sözleşmesine göre koruma altına alınmış türler aşağıda verilmiştir.
Memeliler; Dryomys Laniger, Canis Lupus
Kuşlar; Podiceps auritus, Tachybaptus ruficollis, Podiceps nigricollis, Phalacrocorax
pygmeus, Botaurus stellaris, Ixobrychus minutus, Nycticorax nycticorax, Ardeola ralloides,
Egretta garzetta, Thareskionithidae familyasının bütün bireyleri, Anser erythropus, Oxyura
leucocephala, Falconiformes takimi bütün bireyleri, Porzana porzana, Crex crex, Grus grus,
Otis tarda, recurvirostra avosetta, Charadius Leschenaulti, Larus genei, Pterocles orientalis,
Calamator glandarius, Strigiformes takımı bütün bireyleri, Caprimulgus eurpaeus, Upupo
epops, Piciformes takımı bütün bireyleri, Melanocorypha bimucaluata, Calandrella rufescens,
Hirundo daurica, Motalcilla cinerea, Prunella ocularis, Cercotrichas galactotes, Irania
gutturalis, Oenanthe isabellina, Oenanthe oenanthe, Carduelis flavirostris, Carpodacus
erythrinus, Emberiza cia, Emberiza schoeniclus
Sürüngenler; Mauremys caspica, Testudo graeca, Lacerta parva, Ophisops elegans,
Ablepharus kitabeli, telescopus fallax, Vipera xanthina
İki yaşamlılar; Bufo viridris, Pelobates syriacus
Bölgede yer alan amfibillerden çevik kurbağa (Rana dalmatina) ve sürüngenlerden
kaya kertenkelesi (Lacerta saxicola ssp Tristis) Bern Sözleşmesi gereği koruma latına
alınmıştır. Fakat bu türler proje sahası içinde yer almayıp lokal faunaya dahil değildir.
Proje sahası üzerinde kurbağalar (maphibi), sürüngenler (reptil) ve risksınıfı düşük
olan örtücü kuşlar familyasından serçelere rastlanmıştır. Proje sahası üzerinde fauna için
önemli üreme alanları tespit edilmemiştir. Proje sahası üzerinde uluslararası mevzuatla
koruma altına alınan herhangi bir tür olmadığı tespit edilmemiştir. Faaliyet esnasında su
117
ÇEVRE DURUM RAPORU
deşarjı yapılmayacağı için sucul habitatın üreme hızında veya sayılarında herhangi bir azalma
olmayacaktır.
Faaliyet alanında öngörülen faaliyetin gerçekleştirilmesi yaban hayatı bakımından risk
oluşturmamaktadır. Bununla birlikte bu hayvanların aynı ekolojik koşulları gösteren diğer
bölgelerimizde de mevcut olması ve bu türlerin ekosistemde şu an için herhangi bir tehlike
sinyali vermiyor olması projenin tesis edilmesine bir engel oluşturmamaktadır.
Tatlısu Ekosistemi
Tatlısu algleri sucul sistemlerin birincil üretici canlıları olarak bilinirler. Bu açıdan su
sistemlerinde önemli rol oynarlar. Melen Sistemine İlişkin Fizibilite Raporu’nun hazırlık
aşamasında alg türelerini belirlemek üzere Melen Çayı’ndan da örnekler alınmış:
•
•
•
Bacillariophyta sp. 16 adet,
Chlorophyta sp. 4 adet,
Cyanophyta sp. 5 adet,
olmak üzere toplam 25 türe rastlanmıştır.
Akarsu sistemlerinde zooplanktonlara, Melen Havzasında Chrinomidae türlerine
rastlanmamıştır. Melen Çayı ve kollarındaki tatlı ve acı sularda Prosobracia’nın dört türüne
ratlanmıştır. Bunlar, Thedoxsus fluviatidis, Viviparus conectus, Viviparus conectus,
Viviparus costae ve Belgradiella carvernica türleridir. Melen Çayı’nda tatlısu plumonatlarına
ait iki tür bulunmuştur. Bunlar : Galba truncatula ve Lymnaea stagnalis’tir.
Balık türlerinin boyutları, belirgin özellikleri, üremeleri, habitatları, gıda kaynakları ve
ekonomik değerlerine ait bilgiler Tablo F.9 de verilmiştir.
Tablo F.7. İstasyonlara Göre Balık Türlerinin Dağılımı
Gobio gobio
Vimba vimba
Alburnoides
bipunctatus
Leuciscus cephalus
Phoxinus phoxinus
Chalcalburnus
chalcoides
Cyprinus carpio
Tinca tinca
Scardinius
erythrophthalmus
Leuciscus
borysthenicus
Capoeta capoeta
Rhodeus sericeus
Barbus plebejus
Alburnus oronthis
Orthrias angorea
Salmo
trutta
macrostigma
Esox lucius
Melen Çayı Melen Çayı Dokuz
İstasyon 1
İstasyon 2
değirmen
Deresi
+
+
+
+
+
Lahana
Deresi
Ilıcız
Deresi
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
Darlık
Barajının
Aşağısı
+
+
+
Ilıcız
Deresi’nin
Yukarısı
Gümüşova
Deresi
Gubi Deresi
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
118
Silurus glanis
Neogobius cyrius
Mugil cephalus
Acipeser sp.
+
+
ÇEVRE DURUM RAPORU
+
+
+
+
Tablo F.8. İstasyonlara Göre Balık Etüdü Sonuçlarının Özeti
Balık Örnekleme İsatasyonu
Balık Türlerinin
Sayısı
Melen Çayı
Melen 1- regülatörün mansabı
Melen 2- regülatörün membaı
Dokuzdeğirmen Deresi- Melen
Çayı’nın Kolu
Lahana Deresi-Melen Çayı’nın
kolu
Ilıcız Deresi
Ilıcız Deresi
Darlık Barajı’nın aşağısı
Ilıcız Deresi’nin Üzeri
Diğer Dereler
Gümüşova Deresi
Gubi Deresi
Nüfus Dağılımı Konusundaki Düşünceler
10
8
Balık sayısı açısından Vimbo vimbo türü Leuciscus cephalus ve
Barbus plebejus türleri ile beraber en baskın türdür. Şaşırtıcı bir
şekilde az sayıda Cyprinus carprio, C. Capoeta ve Silurus glanis
yakalanmıştır
L. cephalus en baskın türdür
B. plebejus en baskın türdür
8
B. plebejus and L. Cephalus mevcut ana türlerdir
6
7
2
V. vimbo and L. Cephalus mevcut ana türlerdir
L. cephalus and Chalcalburnus chalcoides mevcut ana türlerdir
Bu bölgede az sayıda Leuciscus borysthenicus and Scarnidius
erthophthalmus türleri yakalanmıştır
14
Sadece Phoxinus phoxinus türü bulunmuştur
Temiz akan bir ancak sadece Salmo trutta macrostigma
yakalanmıştır.
1
1
Yapılan etudler büyük bir olasılıkla nehir yatağının kazılmış olması sebebiyle, Melen
Çayı’nda çok zayıf bir sucul mikroflora ve fauna çeşitliliği olduğunu göstermiştir. Kayıot
dönemi boyunca bütün örnek noktalarından alınan örneklere göre, nehir üzerinde ve
kollarında toplam 20 balık türünün bulunmduğu belirlenmiştir. Toplam balık türü sayısının
yüksek olduğu değerlendirmesine karşın, bu türlerin az bir nüfusagözlenmiştir. Özellikle
Cyprinus carpio, C. Capoeta and Silurus glanis türlerine ait yakalanan balık sayısı
beklenenden azdır. Mevcut balık türlerinin çoğu ticari kullanıma açıktır. Yerel balıkçılarla
yapılan görüşmelerde, özellikle mercanbalığı’nın (Acipenser spp.) önerilen regülatör boyunca
görüldüğü, son beş yıl içinde ancak bir – iki kez yakalanabildiği belirlenmiştir.
F.3.3. Hayvan Yaşama Hakları
F.3.3.1. Evcil Hayvanlar
F.3.3.1.1. Sahipli Hayvanlar
İlde bu konuda çalışma yapılmamıştır.
F.3.3.1.2. Sahipsiz Hayvanlar
İlde sadece Düzce Belediyesine ait hayvan barınağı bulunmaktadır. Barınağın
Kapasitesi 100 adet tir. Haziran- Temmuz 2004 arası barınağa gelen hayvan sayısı 795 adet
olup bunların içinden sahiplendirilen hayvan sayısı 258 adet ,kısırlaştırılan hayvan sayısı 56
adet ve Aşılama yapılan hayvan sayısı ise 127 adettir.
119
ÇEVRE DURUM RAPORU
F.3.3.2. Nesli Tehlike Altında Olan ve Olması Muhtemel Evcil ve Yaban
Hayvanlar
İlde bu konuda çalışma yapılmamıştır
F.3.3.3. Hayvan Hakları İhlalleri
Düzce İlinde Kaçak avcılıkla mücadelede Doğa Koruma ve Milli Parklar Şube
Müdürlüğünce 2004 yılı içinde 4915 sayılı Kara Avcılığı Kanuna Muhalefet suçlarından 4
tane kaçak avcı ya toplam 1.627.000.000.-TL ceza kesilmiştir
F.3.3.4. Valilikler, Belediyeler ve Gönüllü Kuruluşlarla İşbirliği
F.4. Hassas Yöreler Kapsamında Olup (*) Bölümdeki Bilgilerin İsteneceği
Alanlar
F.4.1. Ülkemiz Mevzuatı Uyarınca Korunması Gereken Alanlar
F.4.1.1. 2873 Sayılı Milli Parklar Kanunu’nun 2, Maddesinde Tanımlanan ve Bu
Kanunun 3. Maddesi Uyarınca belirlenen “Milli Parklar” , “Tabiat Parkları” , “Tabiat
anıtları” ve “Tabiatı Koruma Alanları”
TABİATI KORUMA ALANLARI
1. Alanın Resmi Adı : DEMİRCİÖNÜ TABİATI KORUMA ALANI
Demirciönü TKA
Efteni YHK
Samandere
Şelalesi T.A.
Şekil F.1. Tabiatı Koruma Alanlarının Harita Üzerinde Gösterimi
120
ÇEVRE DURUM RAPORU
2. Coğrafi Konumu ve Koordinatları :
-
Coğrafi Bölge
İli
İlçe
Köyü
Alanın Koordinatları
- Rakım
: Batı Karadeniz
: Düzce
: Akçakoca
: Çayağzı
: Enlemi : 41001’07’’ – 410 06’ 46 ‘’ Kuzey
Boylamı : 310 08’28” – 310 19’ 40’’ Doğu
: En Yüksek : 485 m
En Alçak : 100 m
3. Alanı :
3.1.
3.2.
3.3.
3.4.
Toplam Alan : 430 Ha (= 4,30 km2)
Kara Yüzeyi : 4,30 km2
Su Yüzeyi
: yok
Kıyı Uzunluğu : yok
4. Alanın Açıklamalı Tanımı
Demirciönü ve çevresinin Gürgen, kestane ve Meşe türlerinin yer yer saf , yer yer
karışık mescereler oluşturduğu,optimum yayılış alanlarından doğal özellikleri bozulmamış bir
örneğini teşkil etmesi,zengin bir alt flora ve yaban hayatı potansiyeline sahip bulunması ile
nadir orman ekosistemi özelliği göstermektedir.
Bu nadir orman ekosistemini, kaynak özelliklerinin korunarak bilim ve eğitim
çalışmalarına sunmak ve doğal özelliği bozulmadan korunmasının sağlanmasının yanısıra, bu
alanlardan günümüz insanın ve gelecek nesillerinin faydalanmasını sağlamak amacı ile
“tabiatı Koruma Alanı” statüsüne alınmıştır.
5.Yasal Konumu : 2873 sayılı Milli Parklar Kanunun 3 üncü maddesi 2 nci
paragrafına istinaden 12.04.1994 tarihinde MPG.MP.2DÖ.01-28 sayılı Bakanlık Olurları ile
“Tabiatı Koruma Alanı olarak tefrik edilmiştir.
6.Yerleşim ve Nüfusları : Bölgede yerlesim alanı bulunmamaktadır.
7.Sosyo – Ekonomik – Kültürel – Tarihsel Özellikleri
8.Fiziksel Özellikleri
8.1. İklim Özellikleri: Sahada Batı Karadeniz İklimi hakimdir. Batı ve Kuzey
rüzgarları etkilidir. Yağışlar her mevsimde görülmekle birlikte daha çok sonbahar aylarında
yoğunlaşır.
8.2. Jeomorfoloji (Topografya vb.morfolojik özellikler) :
8.3. Jeoloji (Varsa sedimantoloji ile bilgiler de dahil) : Saha genel olarak polaozaik
şiztlerle büyük kısmen krater şiztleri ve minimitli kalkerden ibarettir.
121
ÇEVRE DURUM RAPORU
8.4. Hidroloji- Hidrojeoloji : Mfer dere, çam dere , kömürlüöz dere, demirci önü
dere, sarp önü dere.
8.5.Toprak Yapısı : Derin kahverengi orman topraklarıhakim olup yer yer kalterli ve
şiztli bloklar görülmektedir.
8.6. Flora ve Fauna : Sahadaki önemli bitki türleri, Doğu Kayını(fagus Orientalis
Lipsky) Ak Gürgen(Carpinus Orientalis Miller),Meşe Türleri, Anadolu Kestanesi(Castanea
sativa Miller), meşe, Kavak. Ihlamur,Kızılağaç, Yabani fındık, Orman Gülü, ayı üzümü.
Böğürtlen(Rubus sp), kocayemiş orman sarmaşığı, ısırgan vd.çalı ve çayı otları,
Sahadaki önemli yabani hayvanlarının türleri, Ayı,yaban domuzu, Tilki, Tavşan. Kurt,
çakal, Karaca, keklik, Kartal, karga, yabani güvercin, atmaca.
9.Alan Kullanımının Mevcut durumu
: Alanın Mülkiyeti Orman Genel
Müdürlüğüne ait olup statüsü itibari ile sahada herhangi bir yapılaşma ve düzenleme
yapılması mümkün görünmemektedir.
10.Mevcut Sorunlar :Demirciönü Tabiat Koruma Alanı’ nın içinde kalan Akçakoca
– Alaplı sahil yoluna bitişik bölümde, tapulu ve 2/B maddesine bağlı olarak orman dışına
çıkarılan araziler bulunmaktadır.
TABİAT ANITLARI
1-Alanın Resmi Adı : SAMANDERE ŞELALESİ TABİAT ANITI
2-Coğrafi Konumu ve Koordinatları :
- Coğrafi Bölge
: Batı Karadeniz
- İli
: Düzce
- İlçe
: Merkez
- Köyü
: Samandere
- Rakım
: 750 m
3-Alanı
: 10 Ha
Toplam Alan : 10 Ha (= 0,10 km2)
Kara Yüzeyi : 0.10 km2
Su Yüzeyi
: yok
Kıyı Uzunluğu : yok
4.Alanın Açıklamalı Tanımı : Samanderesi boyunca uzanan çavla, çağlayan ve cadı
kazanı gibi ilginç doğal özellikler ile yer yer anıt ağaçların yer aldığı zengin ve bakir bitki
örtüsüne sahip olması nedeniyle Tarım Orman ve Köyişleri Bakanlığı tarafından 19 Aralık
1988 tarihinde “Doğa Anıtı” olarak ilan edilmiştir. 2873 sayılı Milli Parklar Kanunu”
kapsamına alınan ve tescil edilen ilk Doğa Anıtı olan Samandere Şelalesi Düzce’nin
güneydoğusunda 750 m. yüksekliktedir. Düzce’ye 25 km. uzaklıkta ve 10 Ha.
büyüklüğündeki alana, orman yoluyla ulaşılmaktadır. Doğal olarak ardarda akan iki şelale ile
Samandere deresi boyunca birbirini izleyen küçük şelaleler ilginç ve güzel bir görünüm
oluşturmaktadır.
122
ÇEVRE DURUM RAPORU
Çevre köylerin şelaleden içme suyu almaya çalışmas, çevredeki ormanların yerini
fındık plantasyonlarının alması ve alanın mesire yeri olarak kullanımı doğa anıtının su
kaynaklarının bozulup kirlenmesine, bitkilerin ve doğal yapının bozulmasına yol açmaktadır.
Bunlara ek olarak cadı kazanı çevresindeki kayalıklar üzerinde oluşmuş olan sarkıtların
tehlike yaratması ve alanın fay hattı üzerinde bulunması nedeniyle 1996 yılında koruma
alanının kullanımına sınırlar getirilmeye çalışılmıştır.
5.Yasal Konumu : 2873 sayılı Milli Parklar Kanunun 3 üncü maddesi 2 nci
paragrafına istinaden 19.12.1988 tarihinde OGM-MP.1.T.A.E.2 sayılı Bakanlık Olurları ile
“Tabiat Anıtı” olarak tefrik edilmiştir.
6.Yerleşim ve Nüfusları : Bölgede yerlesim alanı bulunmamaktadır
8.1. İklim Özellikleri: Sahada Batı Karadeniz İklimi hakimdir. Batı ve Kuzey
rüzgarları etkilidir. Yağışlar her mevsimde görülmekle birlikte daha çok sonbahar aylarında
yoğunlaşır.
8.3. Jeoloji (Varsa sedimantoloji ile bilgiler de dahil) : Saha genel olarak polaozaik
şiztlerle büyük kısmen krater şiztleri ve minimitli kalkerden ibarettir.
8.4. Hidroloji- Hidrojeoloji : Mfer dere, çam dere , kömürlüöz dere, demirci önü
dere, sarp önü dere.
8.6. Flora ve Fauna Alan çevresinde Fagus orientalis ile Carpinus spp. Başta olmak
üzere, Abies nordmannianasubsp. Bormülleriana, Pinus nigra, Pinus silvestris, Castanea
sativa, Tilia spp., Fraxinus spp., Platanus orientalis, Salix spp., Corylus spp. Ve Buxus
senperviren, Euonymous spp., doğal bitki örtüsünü oluşturmaktadır. Çevredeki ormanlarda
Geyik, Karaca, Taban Domuzu, Tilki, Kurt, Yaban Kedisi gibi hayvanlar, Tahtalı ve Atmaca
gibi kuşlar, derelerde ise Alabalık, Sazan, ve Yayın gibi balık türleri bulunmaktadır.
(Anonymous. Tarihsiz)
9.Alan Kullanımının Mevcut durumu : Alanın Mülkiyeti Orman Genel
Müdürlüğüne aittir.Saha ziyaretçilere açık olup sahanın içinde dinlenme üniteleri mevcuttur.
10.Mevcut Sorunlar :Yol durumu; ilçe merkezine 26 km olup bu yol Beyköye kadar
olan 9 km si asfalt olup kalan kısmı yol standartlarına uymadığı için ziyaretçi kapasitesini
menfii yönden etkilemektedir.
123
ÇEVRE DURUM RAPORU
F.4.1.2. 3167 Sayılı Kara Avcılığı Kanunu Uyarınca Çevre ve Orman
Bakanlığı’nca Belirlenen “Yaban Hayatı Koruma Sahaları ve Yaban Hayvanı
Yerleştirme Alanları”
1- Alanın Resmi Adı : EFTENİ GÖLÜ YABAN HAYATI GELİŞTİRME SAHASI
2-Coğrafi Konumu ve Koordinatları :
- Coğrafi Bölge
: Batı Karadeniz
- İli
: Düzce
- İlçe
: Gölyaka ve Merkez
- Köyü
: Hamamüstü, Göl ormanı, Hacıyakup, Açma, Kurtballıca,
Keçiağılı ve Esen köyleri
- Alanın Koordinatları : doğu ; 310 36’ 60” , batı; 310 34’ 15” boylamları
güney ; 450 13’ 60” , batı; 450 17’ 10” enlemleri
- Rakım
: 115 m
3.Alanı
Toplam Alan
Kara Yüzeyi
Su Yüzeyi
Kıyı Uzunluğu
: 580 Ha
: 580 Ha (= 7,50 km2)
: 5,00 km2
: 2,50
: 14 km
4.Alanın Açıklamalı Tanımı :Gölyaka – Gölormanı yolunun kuzeyinde yer alan
Koruma Alanı, Hamamönü Köyü 2 no’lu okulundan başlayarak Hamamüstü Deresi’ni
izleyerek Büyük Melen Çayı’na ve Orman Fidanlığı’na; Orman Fidanlığı’nın kuzey
sınırındaki Uğursuyu kum ocağından tarla ve bahçe sınırlarını izleyerek Göl Ormanı 2 no.’lu
okuluna ve bu noktadan itibaren Gölyaka – Gölormanı yolu ile sınırlanmaktadır.
Batı Palearktik Bölge kuş göç yollarından Kuzeybatı – Güney (Trakya – Boğaziçi – İç
Anadolu – Güneydoğu Anadolu) göç rotası üzerinde bulunan göç rotası üzerinde bulunan
koruma alanı, kuşların konaklama ve kışlamalarına olanak sağlaması yanında sürekli yağış
alan bölgede taşkın sularını bünyesinde toplaması nedeniyle önemlidir. (Kesim ve
Mansuroğlu, 1996).
Bu alanda 1992 yılında rehabilitasyon çalışmaları başlatılmıştır. Gölün su tutma
kapasitesini artırmak ve fauna için yaşam ortamı sağlamak amacıyla sedde ve alanda doğal
olarak bulunan Salix spp. Türleri ile ağaçlandırma çalışmaları yapılmaktadır.
Bunlara ek olarak çevre halkının koruma çalışmalarını engelleyici tavırlar
sergilemekte oluşu da koruma çalışmaları için önemli bir sorundur.
Kesim ve Mansuroğlu (1996) efteni Gölü Yaban Hayatı Koruma Alanı’nda 150’den
fazla küş türünün gözlenebileceğini ve bunların arasında nesli tükenmekte olan ya da
Türkiye’de ender görülen kuş türlerin bulunduğunu belirtmektedir.
5.Yasal Konumu : 1992 yılında Kara Avcılığı Kanunu’ nun 17. ve 18.maddeleri
uyarınca “Düzce – Efteni Gölü Su Kuşları Koruma ve Üretme Alanı”; 1996 yılında ise statüsü
değiştirilerek “Efteni Gölü Yaban Hayatı Koruma Alanı” olarak kabul edilmiştir.
124
ÇEVRE DURUM RAPORU
6.Yerleşim ve Nüfusları : Alanın çevresinde Hacıyakup, Hamamüstü, Kurtballıca, ve
Keçiağılı köyleri bulunmaktadır.
8.1. İklim Özellikleri: Düzce ili, Marmara Bölgesi iklimi ile Karadeniz Bölgesi
iklimine geçiş bölgesinde bulunmaktadır. Üç tarafı dağlarla çevrili olmasına rağmen Efteni
Gölü’nün kuzeyinde bulunan dağların fazla yüksek olmayışı nedeni ile Karadeniz ve
Balkanlardan gelen hava akımlarının etkisi altında kalmasından dolayı Karadeniz iklimi
hüküm sürmektedir. Balkanlar ve Marmara üzerinden gelen serin ve yağışlı cephe sistemleri
ile sıcak hava cephe sistemleri Düzce’yi etkisi altına almaktadır. Bilhassa kışın Balkanlar ve
Karadeniz üzerinden gelen soğuk ve yağışlı cephe sistemleri etkili olmakla birlikte yoğun
yağmur ve kar yağışlarına neden olmaktadır.
8.3. Jeoloji (Varsa sedimantoloji ile bilgiler de dahil) :
Saha genel olarak
polaozaik şiztlerle büyük kısmen krater şiztleri ve minimitli kalkerden ibarettir.
8.4. Hidroloji- Hidrojeoloji : Efteni Gölü’nün kurutulmadan önce 118,5 m
yükseklikte ve büyüklüğünün 500 ha olduğu, hacminin de yaklaşık 20 milyon m³ olduğu
belirtilmektedir. Ayrıca, gölü besleyen Küçükmelen, Karaköy Deresi, Küçük dere, Batak
dere; güneyden Kovukkavlayan dere, cevizlik deresi; doğudan: Uğursuyu, Sakuçdere,
Değirmendere; batıda Kürt dere ve Aksu dereleri nedeni ile 2500 ha’lık bir alanı etkisi altında
bulundurduğu ve göl suyunun Efteni Gölü’nün kuzeybatısından çıkan Büyükmelen deresi ile
Karadeniz’e boşaltıldığı bildirilmektedir.
Efteni Gölü’nün su seviyesi, yağmurların başladığı ve Lodosla karların eridiği ilkbahar
ve kış aylarında yükseldiği ve Büyükmelen yatağının yetersiz olması nedeni ile su fazlası
gölden uzaklaştırılamamakta ve taşkınlara neden olduğu, Temmuz-Ağustos aylarında ise
gölün suyu çekilmekte ve bataklık alanların oluştuğu belirtilmektedir (ŞAMANDAR 1989)
8.6. Flora ve Fauna Alan çevresinde Fagus orientalis ile Carpinus spp. Başta olmak
üzere, Abies nordmannianasubsp. Bormülleriana, Pinus nigra, Pinus silvestris, Castanea
sativa, Tilia spp., Fraxinus spp., Platanus orientalis, Salix spp., Corylus spp. Ve Buxus
senperviren, Euonymous spp., doğal bitki örtüsünü oluşturmaktadır. Çevredeki ormanlarda
Geyik, Karaca, Taban Domuzu, Tilki, Kurt, Yaban Kedisi gibi hayvanlar, Tahtalı ve Atmaca
gibi kuşlar, derelerde ise Alabalık, Sazan, ve Yayın gibi balık türleri bulunmaktadır
(Anonymous. Tarihsiz)
9.Alan Kullanımının Mevcut durumu : Alanın Mülkiyeti Hazineye aittir. 24 saat
koruma yapılmakta olan sahada ,1 adet bekçi binası ve üç adet gözetleme kulesi
bulunmaktadır.
125
ÇEVRE DURUM RAPORU
10.Mevcut Sorunlar : Alanın koruma altına alınmasıyla, sınırların saptanması ve
kamulaştırma işlemleri sırasında çevrede yaşayanların baskısı ile Maliye Bakanlığı tarafından
koruma alanının mera olarak kullanılması şartı konularak ilan edilmesi, alanda yapılan
koruma çalışmalarıyla büyük çelişki içindedir.
Koruma alanı içersinde otlatılan ve zaman zaman başıboş olarak alana bırakılan
büyükbaş hayvanlar, gölün su tutan bölümünü çeviren seddelere, ağaçlandırma çalışmalarına
ve kuşlara zarar vermektedir. I. Seddenin patlaması, dikilen ağaçlardan, (2000 adet söğüt, 200
adet kızılağaç) özellikle söğütlerin hayvanlar tarafından yenmesi, su içine giren ve sazlık
alanlarda başıboş dolaşan hayvanların kuş yuvalarına ve kuşlarınbesin kaynaklarına zarar
vermesi su kuşları ile koruma alanındaki diğer fauna için en büyük tehlikeyi oluşturmaktadır.
Özel araziler arasında bulunan Efteni Gölü Yaban Hayatı Koruma Alanı içerisinde Ziraat ve
Orman fidanlıkları, Orman İşletmesi tomruk Deposu, Uğursuyu kıyısında kum ocağı tesisleri,
alanı çevreleyen meralar, DSİ kurutma ve Sulama kanalları, seddeler, çevresinde ise yerleşim
ve tarım alanları bulunmaktadır. Koruma alanının güneybatı sınırında araştırıcıların da
kullanabileceği bir bekçi evi vardır. Koruma alanı çevresindeki bu yoğun kullanımlar
ekolojik dengeyi bozucu etkilerde bulunmaktadır. Örneğin göle dökülen akarsulara boşaltılan
evsel atıklar içerisinde bulunan deterjanlar belirli bölgelerde bulunmaktadır. Bu durum alanda
yaşayan flora ve fauna için tehlike oluşturmaktadır. Kirlilik gözle görülür boyuttadır. Su içi
bitkilerinin yerini yosunlar almıştır.
F.4.1.3. 2863 Sayılı Kültürel ve Tabiat varlıklarını Koruma Kanunu’nun
2.Maddesinin “a – Tanımlar” Bendinin 1.,2.,, ve 5, Alt Bentlerinse “ Kültür Varlıkları”,
“Tabiat Varlıkları”, “Sit” ve “Koruma Alanı” olarak tanımlanan ve Aynı Kanun İle
3386 Sayılı Kanunun (2863 Sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu’nun
Bazı maddelerinin Değiştirilmesi ve Bu Kanununa Bazı Maddelerin Eklenmesi
Hakkında Kanun ) İkgili maddeleri Uyarınca tespiti ve Tescili yapılan Alanlar
Düzce İli’ndeki belli başlı tarihi ve kültürel taşınmaz çevre varlıklarının en fazla
bulunduğu yer Merkeze bağlı Konuralp beldesi ile Akçakoca ilçesidir.
Tarihi-kültürel varlıklar arasında halen kısmen ayakta duran ve turistik değeri de olan
bir eser Konuralp’teki Roma dönemine ait Antik Tiyatro, diğeri ise Akçakoca’daki
Cenevizliler döneminden kalan Ceneviz Kalesidir.
Ceneviz Kalesi Akçakoca ilçe merkezinin 3 km batısında denize uzanmış burun
şeklindeki bir falez üzerinde kurulmuştur. Deniz tarafındaki duvarları ile iç duvarları
tamamen yıkılmış olan Kalenin sadece kara tarafındaki duvarlarının bazıları ayakta kalmıştır.
Kalenin Cenevizliler tarafından yapıldığı ileri sürülmekle birlikte, bu durum tam olarak
aydınlatılamamıştır.
Antik Tiyatro (Prusias Tiyatrosu) M.Ö. 10-M.S. 20 yılları arasında inşa edilmiştir.
Yapıldığı dönemin en görkemli eserlerinden biri olarak bilinmektedir. 77x100 m ölçülerinde
bir oturma alanına sahiptir. Doğu Bithynia bölgesinde ayakta kalmış tek antik tiyatrodur.
Taşınmaz varlıklar dışında çoğu Konuralp Müzesine yerleştirilmiş olan büst, heykel
kaidesi, çeşitli sütunlar, mezar taşları, lahitler gibi, yine Roma döneminden kalma mermer
çalışmaları da bulunmaktadır. Müzede ayrıca 1.825 adet arkeolojik, 456 adet etnografik,
3.837 adet de sikke olmak üzere toplam 6.118 taşınır eser sergilenmektedir.
126
ÇEVRE DURUM RAPORU
Tablo F.9.Düzce İli’nde Bulunan Sit Alanları
Sıra
No
1
2
3
4
Sit Alanının Adı ve Yeri
Merkez
Prusias Ad Hypium Antik Yerleşim Yeri -Konuralp
Prusias Ad Hypium Antik Yerleşim Yeri -Konuralp
Mozayik Alan – Hamamaltı Mevki / Konuralp
Nekropol+YerleşimYeri
–
Tepecik
Mevki,
Köyü/Konuralp
Beyciler-Çavuşlar Nekropolü 1-Düzce
Beyciler-Çavuşlar Nekropolü 1-Düzce
Akçakoca
Kentsel Sit Alanı - İlçe Merkezi, Akçakoca
Kale Plajı Çevresi - Ceneviz Kalesi/Akçakoca
Ceneviz Kalesi Çevresi - Akçakoca
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
Sit derecesi ve Tescil karar
türü
tarihi
1.D.Ark.Sit
02.07.1987
2.D.Ark.Sit
02.07.1987
1.D.Ark.Sit
02.07.1987
Aynalı 1.D.Ark.Sit.
18.10.1991
Tescil
kararı no
3444
3444
3444
2014
1.D.Ark. Sit
3.D.ArkSit.
03.09.1999
03.09.1999
6370
6370
Kents.Sit
1.D.Do.Sit
3.D.Doğ.Sit+3.
D.Ark.Sit
2.D.doğ.Sit
3.D.Ark.Sit
1.D.Ark.Sit
1.D.Doğ.Sit
02.06.1996
01.07.1996
01.07.1996
4637
4734
4734
01.07.1996
4734
01.07.1996
4734
Akkaya Bizans Yerleşmesi – Akkaya Köyü
16.10.1995
4221
Fakıllı Mağarası
16.10.1995
4221
Cumayeri
Hamascık Tümülüsü – Hamascık Köyü
1.Dark.Sit
12.06.1998
5783
Kaynak: Bolu Müze Müdürlüğü, 2002. Kısaltmalar: Ark.- Arkeolojik, Kents.- Kentsel, Doğ.- Doğal .
Tablo F.10. Düzce İli Taşınmaz Kültür ve Tabiat Varlıkları Dökümü ( 01.01.1998 itibariyle)
Varlık Türü
Merkez*
Akçakoca
Cumayeri
Çilimli
Gölyaka
Gümüşova
Yığılca
Toplam
Sivil Mimari
Yapı
Dini-Kültürel
Yapı
İdari Yapı
Askeri Yapı
Doğal Anıt
Toplam
3
107
-
-
-
-
-
110
4
12
2
1
5
-
1
25
2
1**
10
1
4**
124
2
1
1
6
-
1
4
5
144
3 çınar 1 kestane ağacı Bolu Müze Müdürlüğü kayıtlarında yer almaktadır Kaynak : Bolu Valiliği, 1998b.
(*) Kaynaşlı dahil (o tarihlerde Düzce’ye bağlı Bucak statüsünde olduğu için).
(**) Burada doğal anıt kavramı ile anıt ağaçlar kastedilmiştir. Düzce ‘de Beçiyörükler köyünde 1 meşe;
Akçakoca’da
İl’de bulunan Türk dönemi başlıca tarihi eserler de aşağıda sıralanmışlardır:
Merkez ilçe. Büyük Cami, Eski Mengencik Köyü Cami, Azmi Milli İlkokulu, Tarihi
Konut (1 adet), Konuralp Hamamı, Konuralp Su Kemeri Ayakları, Konuralp Türbesi.
Akçakoca. Orhan Gazi Cami, Korfa Cami, Fahriyan Cami, Evliya Cami; Belediye
Hamamı, Arabacı Köyü Hamam Kalıntısı, Osmaniye Mahallesi Çeşmesi; Kara Secaattin
Ahmet Dede Türbesi, Orhan Gazi Cami Haziresi, Osmaniye Mahallesi Mezarlığı (3
mezarlık), Orhangazi Mahallesi Mezarlığı, Tarihi Konut (107 adet Sivil Mimari Eseri).
Cumayeri. Yeni Cami.
127
ÇEVRE DURUM RAPORU
Çilimli. Tepeköy Cami.
F.4.1.4. 1380 Sayılı Su Ürünleri kanunu kapsamında Olan Su Ürünleri İstihsal ve
Üreme Sahaları
İlde Su Ürünleri İstihsal ve üreme Sahası bulunmamaktadır.
F.4.1.5. 1/9/1988 Tarihli ve 19919 Sayılı Resmi Gazete’ de Yayımlanan Su
Kirliliği Kontrol Yönetmeliğşi’nin 17 inci ve 1/7/1999 Tarihli ve 23742 Sayılı Resmi
Gazete’de Yayımlanan Yönetmelikle Değişik 15.,19. Ve 20. Maddelerinde Tanımlanan
Alanlar
İlde yukarıda bahsi geçen yönetmeliklerde tanımlanan alanlar bulunmamaktadır.
F.4.1.6. 2/11/1986 Tarihli ve 19269 sayılı Resmi Gazete’ de Yayımlanan Hava
Kalitesinin Korunması Yönetmeliği’nin 49. Maddesinde Tanımlanan “Hassas Kirlenme
Bölgeleri”
İlde yukarıda bahsi geçen yönetmeliklerde tanımlanan alanlar bulunmamaktadır.
F.4.1.7. 2872 Sayılı Çevre Kanunu’nun 9,Maddesi Uyarınca Bakanlar Kurulu
tarafından “Özel Çevre Koruma Bölgeleri” Olarak Tespit ve İlan Edilen Alanlar.
İlde “Özel Çevre Koruma Bölgesi” bulunmamaktadır.
F.4.1.8. 2960 Sayılı Boğaziçi Kanunu’ na Göre Koruma Altına Alınan Alanlar
F.4.1.9. 6831 sayılı Orman Kanunu gereğince Orman Alanı Sayılan Yerler.
F.4.1.10. 3621 Sayılı Kıyı Kanunu Gereğince Yapı Yasağı Getirilen Alanlar
F.4.1.11. 3573 Sayılı Zeytinciliğin Islahı ve Yabanilerin Aşılattırılması Hakkında
Kanunda Belirtilen Alanlar
F.4.1.12. 4342 sayılı Mera Kanununda Belirtilen Alanlar
F.4.1.13. 30.01.2002 Tarih ve 24656 sayılı resmi Gazete’de yayımlanarak
Yürürlüğe Giren “Sulak Alanların Korunması Yönetmeliği” nde Belirtilen Alanlar.
İlimizdeki Sulak Alanlar
F.4.2. Ülkemizin Taraf Olduğu uluslar arası Sözleşmeler Uyarınca Korunması
Gereken Alanlar.
F.4.2.1. 20/2/1984 Tarih ve 18318 sayılı Resmi Gazete’de Yayımlanarak
Yürürlüğe Giren”Avrupanın Yaban Hayatı ve Yaşama Ortamlarını Koruma
Sözleşmesi”(BERN Sözleşmesi) Uyarınca Koruma Altına alınmış Alanlardan “Önemli
128
ÇEVRE DURUM RAPORU
deniz Kaplumbağası Üreme alanları”nda Belirtilen I. ve II. Koruma Bölgeleri. “Akdeniz
Foku Yaşama ve Üreme Alanları”
İlde bulunmamaktadır.
F.4.2.2. 12/6/1981 Tarih ve 17368 sayılı Resmi Gazete’ de Yayımlanarak
Yürürlüğe Giren “Akdeniz’ in Kirlenmeye Karşı Korunması Sözleşmesi” (Barcelona
Sözleşmesi) Uyarınca Korumaya Alınan Alanlar
F.4.2.2.1. 23/10/1988 trihli ve 19968 sayılı resmi gazetede Yayımlanan
“Akdeniz’de Özel Koruma Alanlarının Korunmasına Ait Protokol” Gereği Ülkemizde
“Özel koruma Alanı” Olarak Belirlenmiş alanlar
F.4.2.2.2. 13/9/1985 Tarihli Cenova Bildirgesi Gereği Seçilmiş Birleşmiş Milletler
Çevre Programı Tarafından Yayımlanmış Olan “Akdeniz’de Ortak Öneme Sahip 100
Kıyısal Tarihi Sit” Listesinde Yer Alan Alanlar
F.4.2.2.3. Cenova Deklerasyonu’nun 17. Maddesinde Yer Alan “Akdeniz’e Has
Nesli Tehlikede Olan Deniz Türlerinin” Yaşama ve Beslenme Ortamı Olan Kıyısal
Alanlar
Yürürlüğe Giren “Dünya Kültür ve Tabiat Mirasının Korunması Sözleşmesi”nin 1. ve 2.
Maddeleri Gereğince Kültür ve Turizm Bakanlığı Tarafından Koruma Altına Alınan
“Kültürel Miras” ve “Doğal Miras” Statüsü Verilen Kültürel, Tarihi ve Doğal Alanlar
Yürürlüğe Giren “Özellikle Su Kuşları Yaşama Ortamı Olarak Uluslararası Öneme
Sahip Sulak Alanların Korunması Sözleşmesi” (RAMSAR Sözleşmesi) Uyarınca
Koruma Altına Alınmış Alanlar
F.4.3. Korunması Gereken Alanlar (***)
F.4.3.1. Onaylı Çevre Düzeni Planlarında, Mevcut Özellikleri Korunacak Alan
Olarak Tesbit Edilen ve Yapılaşma Yasağı Getirilen Alanlar (Tabii Karakteri
Korunacak Alan, Biogenetik Rezerv Alanları, Jeotermal Alanlar vb.)
129
ÇEVRE DURUM RAPORU
F.4.3.2. Tarım Alanları: Tarımsal Kalkınma Alanları, Sulanan, Sulanması
Mümkün ve Arazi Kullanma Kabiliyet Sınıfları I, II, III ve IV Olan Alanlar, Yağışa
Bağlı Tarımda Kullanılan I. ve II. Sınıf İle, Özel Mahsul Plantasyon Alanlarının
Tamamı
İl arazisinin arazi kullanım kabiliyet sınıfları açısından dağılımı Tablo II.5-2’de
verilmiştir. Tabloda görüldüğü gibi I-III. sınıf araziler İl alanının yaklaşık % 15 ini
oluşturmaktadır. Buna IV. sınıf araziler de eklenirse oran % 21, 8’e çıkmaktadır. Tarıma
elverişli olan bu arazinin % 14 kadarını Düzce ovası oluşturmaktadır. En geniş alanı ise
yaklaşık % 61’ini VI. sınıf araziler meydana getirmektedir. Gerçek arazi kullanım durumu,
arazi kullanım yetenekleri ile uyumlu değildir (Tablo F13).
DSİ Düzce Sulamaları Şube Müdürlüğü (2001) verilerine göre Düzce ovasında
32.066 ha arazide yetenek sınıflaması analizleri yapılmış ve bu arazide sulanabilir durumdaki
27.689 ha (yüzde 86,35) arazinin 5.669 hektarı (yüzde 17,68) I. sınıf, 12.877 hektarı (yüzde
40,16) II. sınıf, 8.942 hektarı (yüzde 27,89) III. sınıf ve 201 hektarı (yüzde 0,62) IV. sınıf
niteliğinde bulunmuştur.
Tablo F.11. Düzce İli Arazisi Kullanım Kabiliyetleri Sınıfı
Toplam
Alan (ha)
Oran(%)
I Sınıf II Sınıf
III Sınıf
IV Sınıf
V Sınıf
VI Sınıf
VI Sınıf
VII.Sınıf
Diğer
259.300
24.269
8.148
6.546
17.548
376
26.769
157.796
11.034
6.814
99,98
9,36
3,14
2,52
6,77
0,14
10,32
60,85
4,25
2,63
Kaynak: Alan rakamları TÜBİTAK/MAM 2002’ den yararlanılarak Düzce İl Gelişim Planı Tarım
Sektörünce (2002) çıkarılmıştır.
F.4.3.3. Sulak Alanlar: Doğal veya Yapay, Devamlı veya Geçici, Suların Durgun
veya Akıntılı, Tatlı, Acı veya Tuzlu, Denizlerin Gel-Git Hareketinin Çekilme Devresinde
6 Metreyi Geçmeyen Derinlikleri Kapsayan, Başta Su Kuşları Olmak Üzere Canlıların
Yaşama Ortamı Olarak Önem Taşıyan Bütün Sular, Bataklık Sazlık ve Turbiyeler İle
Bu Alanların Kıyı Kenar Çizgisinden İtibaren Kara Tarafına Doğru Ekolojik Açıdan
Sulak Alan Kalan Yerler
Efteni Gölü: Düzce’nin 14 km güneybatısında Hamamüstü Köyü çevresindedir.
Denizden yüksekliği 115 metredir. Doğudan Küçük Melen ve Uğur Suyu ile güneyden Aksu,
Beyköy, Kürtler, Hamamüstü, Kalyoncu ve Yeniköy dereleriyle beslenir. Alanı sular çekildiği
zaman 5 km2’ ye düştüğü gibi taşkınlar zamanında da 25 km2’ ye kadar ulaşmaktadır. En derin
Hasanlar Baraj Gölü: Küçük Melen suyu üzerinde kurulan baraj Düzce Ovası’nın
sulanması amacıyla kurulmuş olup, enerji üretimi de yapılmaktadır. Baraj Düzce - Yığılca
yolu üzerinde yer almaktadır. Su seviyesi yükseldiği zaman 43 km2 ye yaklaşan alanı ile bu
göl Bolu ili içindeki göllerin en büyüğünü teşkil eder.
F.4.3.4. Göller, Akarsular, Yeraltısuyu İşletme Sahaları
Bölge üç ana su havzası sınırları içindedir. Bolu İli’nin güney kesimleri Sakarya
Havzası; Bolu İli’nin kuzey kesimleri, Zonguldak ve Kastamonu illerinin orta ve güney
kesimleri Kızılırmak Havzası kapsamındadır.
130
ÇEVRE DURUM RAPORU
Bolu ili’nin sınırları içinde iki akarsu havzası yer alır. Efteni Havzası küçük bir
havzadır ve tümüyle Düzce İli sınırları içindedir. Sakarya ve Filyos havzaları ise komşu il
sınırları içinde denize dökülürler.
Filyos Havzasının başlıca akarsuları Büyüksu, Mudurnu Suyu ve Ulusu’dur.
Bunlardan Büyüksu, Abant Gölü’nden çıkar, kuzeye doğru akar, Mengen Çayı ile birleşir,
Zonguldak İli’ne girerek Devrek Çayı adını alır ve Çaycuma’nın güneyinde Filyos Çayı’na
karışır. Mudurnu Suyu da Büyüksu ile birleşir.
Köroğlu Dağları’ndan doğan Ulusu ise, kuzey-doğuya doğru akar, Gerede Çayı adını
alır, Çankırı İli’nin kuzeyinden geçerek Zonguldak İli’ne girer ve Melen Çayı adıyla anılır.
Karadeniz’ e dökülürken de Filyos Çayı adını alır.
Sakarya Havzası’nın başlıca akarsuları; Mudurnu, Aladağ, Göynük ve Çatak’tır.
Mudurnu Çayı ve Çatak Suyu, Sakarya Nehri’ne, Aladağ Suyu Sarıyer Barajı’na karışır.
Filyos Nehri, adını, Tefen Beldesinde, Yenice ve Devrek kollarının birleşmesi ile alır.
Etkili yağışları frenleyecek doğal örtünün kaldırılmış bulunması, toprak-su dengesini
bozmuştur. Durgun devrelerde birkaç kol durumunda akan nehir, yağışlardan sonra sel haline
gelir. Sürüntü maddesinin hızını kaybetmesinden ötürü Filyos Vadisi’nde, Tefen’den
başlayarak büyük bir sel yatağı oluşur. Bu yatak, yaklaşık olarak, İl alanının % 3 ünü kapsar.
Batı Karadeniz Bölgesi’ ndeki göllerin çoğu Bolu İli’nde toplanmıştır. Bu göller küçük
ve turistik değerleri olan göllerdir. Abant Gölü, Çağa Gölü, Çubuk Gölü, Efteni Gölü, Kara
Göl, Kara Murat Gölü, Sünnet Gölü , Yedi Göller adları ile anılırlar.
Batı Karadeniz Bölgesi içinde yer alan Baraj Gölleri ise; Gölköy Baraj Gölü, Hasanlar Baraj
Gölü ve Gölcük Göleti’dir.
F.4.3.5. Bilimsel Araştırmalar İçin Önem Arzeden ve/veya Nesli Tehlikeye
Düşmüş veya Düşebilir Türler ve Ülkemiz İçin Endemik Olan Türlerin Yaşama Ortamı
Olan Alanlar, Biyosfer Rezervi, Biyotoplar, Biyogenetik Rezerv Alanları, Benzersiz
Özelliklerdeki Jeolojik ve Jeomorfolojik Oluşumların Bulunduğu Alanlar
F.4.3.6. Mesire Yerleri; 6831 Sayılı Orman Kanununa Tabi Alanlarda Halkın
Rekrasyonel Kullanımını Düzenleyip, Kullanımının Doğal Yapının Tahribine Neden
Olmadan Yönlendirilmesini Sağlamak Üzere Ayrılan Alanlar
Güzeldere Şelalesi (Gölyaka)
Düzce-Gölyaka ilçeleri sınırında bulunan Bıçkı Deresi üzerinde 100m. yükseklikteki
Av - Yaban Hayatı Koruma Genel Müdürlüğü’nce “Orman İçi Dinlenme Yeri” olarak tescil
edilen Güzeldere şelalesi ,günübirlik gezi ve dinlenme amacı ile görülmesi gereken tabiat
harikalarıdır.
131
ÇEVRE DURUM RAPORU
15 hektarlık alanı kaplamaktadır. Şelalenin doğal güzelliği yanında, hemen şelalenin
üzerinde bıçkı düzü mevkiindeki alan rekreasyon amaçlı düzenlenerek halkın hizmetine
açılmıştır.
Göknarlık (Yığılca)
Yığılca İlçesi hudutlarında bulunan rekreasyon amaçlı bu alan halkın ve Yedigölleri
ulaşması düşünülen kişilerin konaklama, dinlenme ve piknik amaçlı olarak planlanmıştır.
Saha 16 hektardır.
kısmıdır Alan köknar ve çam karışık meşçerelidir.
Düzce Efteni gölünde su kuşları koruma ve üretme sahası vardır. Düzce Kaynaşlı’ da
sürün yetiştirme ve koruma alanı bulunmaktadır.
132
ÇEVRE DURUM RAPORU
Kaynaklar
1-Bolu Orman Bölge Müdürlüğü, 2004
2-Orman İşletme Müdürlüğü, 2004
4-Düzce Ovasında Değişik Kullanım Alanlarının Doğala Yakın Vejetasyonlarına Etkilerinin Saptanması (Akıncı,
Kesim, Mansuroğlu)
5-Düzce İl Çevre Düzeni Planı Araştırma Raporu, 2004
133
ÇEVRE DURUM RAPORU
G- TURİZM
G.1. Yörenin Turistik Değerleri
G.1.1. Yörenin Doğal Değerleri
G.1.1.1. Konum
Düzce İli, Batı Karadeniz Bölgesinde Ankara – İstanbul arası (D–100) Karayolu ve
TEM otoyolu kenarında etrafı ormanlık dağlarla çevrili; yaklaşık 120 rakımlı bir ova üzerine
kurulmuştur.
Bütün Anadolu’yu büyük merkezlere bağlayan; Akçakoca deniz yolu ve Kuzeyden
Büyük Melen yolu nehri ile Karadeniz’e açılan; Konuralp ile Batı Karadeniz’in tek antik kenti
olarak; Doğal ve Kültürel güzelliklere sahip; Doğu ve Güneyde Bolu, Batıda Sakarya,
Kuzeyde Zonguldak ve Karadeniz ile çevrilidir. Kuzeyde Karadeniz’e uzaklığı ise 30
kilometredir.
Düzce, adından da anlaşıldığı gibi düz bir ova üzerine kurulmuş birinci sınıf tarım
arazisine sahiptir.
G.1.1.2 Fiziki Özellikler
G.1.2. Kültürel Değerler
Mağaralar
Fakıllı Mağarası : Akçakoca İlçesi Fakıllı Köyü’ndedir İçindeki garelilerde sarkıt ve
dikitler bulunmaktadır.
Sarıkaya Mağarası : Yığılca İlçesindedir .Genişliği 80 m., uzunluğu 75m. Ve tavan
yüksekliği 15-40 m. Arasında değişen mağaranın giriş bölümündeki salonun içi damlataşlarla
kaplıdır. Düzce merkeze 45 km. Yığılca’ ya 10 km uzaklıkta hakim tepe üzerinde olan
mağaranın bulunduğu yer yamaç paraşütüne de uygundur. Turizme açma çalışmaları devam
eden mağara , Batı Karadeniz Bölgesi’nin en güzel ve en büyük mağarasıdır.
Aksu Mağarası: Sarıkaya Mağarası ile aynı yer altı drenaj sisteminin uç noktalarını
oluştururlar İçinde değişik büyüklükte çok sayıda salon ve göller bulunan mağaradaki yer altı
deresi yüksekliği 5-10 m arasında değişen 3 şelale oluşturmuştur.
Gökçeağaç Mağarası : Bu mağarada Yığılca İlçesinde bulunmaktadır. Diğerlerine
göre daha küçük mağaradır.
Müze Ve Ören Yerleri
Konuralp Müzesi
18 Kasım 1994 tarihinde açılan, Roma, Bizans ve Osmanlı dönemlerine ait eserlerin
sergilendiği Konuralp Müzesi’nde, 3 teşhir salonu, 1 laboratuar, 2 depo, 1 konferans salonu,
134
ÇEVRE DURUM RAPORU
idari kısım ve hizmet odası mevcuttur. Müzede 1.831 arkeolojik, 456 etnoğrafik ve 3.837 adet
çeşitli devirlere ait sikke olmak üzere toplam 6.124 eser yer alıyor. Arkeoloji ve etnoğrafya
salonlarında birbirine bağlı duvar vitrinleri yer alan müzenin arkeoloji salonunda 4 adet sikke
vitrini bulunuyor.
Antik Şehir: Prusıas Ad Hypıum (Konuralp)
Düzce’ye bağlı Konuralp beldesinde yer alan antik şehrin tarihi, milattan önce 3.
yüzyıla kadar dayanıyor. Konuralp ilk olarak tarih sahnesine Hypios adı ile çıkıyor. Doğudan
batıya uzanan, Küçük Melen ve Tabak Çayları yakınında, ovada son bulan bir tepenin üzerine
kurulan kasabanın adı Hypios’dan sonra Kieros olarak anılmaya başlamış.
Kieros’un tarihi de tam olarak aydınlatılamamıştır. Mariandynlere ve Herekleia
Devleti’ne karşı harekete geçen Bithynler, kralları 1. Prusias (M.Ö.283 - M.Ö.183)’ın eliyle
Sangarios’un doğusundaki Kieros’u zaptettiler.
Buraya Bithyn kolonisi yerleştirerek kısa zamanda eskisine göre daha bayındır hale
getiren 1. Prusias, şehri bir çok abidelerle süsledi ve tahkim ettirdikten sonra adını da
değiştirdi. Böylece Kieros M.Ö. 2. yüzyıl sonlarında tarih sahnesinden çekildi. Burası Kralın
adına izafeten “Prusias” ismini aldı. Bursa ve Gemlik’deki diğer Prusias şehirlerinden ayırt
edilmek için bu yeni kente Prusias Pros Hypios, yani “Melen Kenarındaki Prusias” adı verildi.
Prusias Pros Hypios, M.Ö. 74 yılına kadar Bithyn hakimiyetinde yaşadı. Kral, 4.
Nikomedes, Philopater zamanında, siyasi çalkantılara maruz kaldı. Büyük Pontus Kralı
Mithridates’in diğer Bithynia şehirleri gibi Prusias Pros Hypios’u istila ederek Pontus
hakimiyetine soktu. Bithynia Kralı Nikomedes ise ölmeden önce krallığını Romalılar’a
vasiyet yolu ile bıraktı. M.Ö. 74’den sonra, Roma hakimiyeti başladı. Bu devrede Prusias Pros
Hypios, Latin kültürünün tesiri altında kaldı. Merkezi Nikomedia olan Bithynia Pontus
eyaletinin şehri olarak ve “Prusias ad Hypium” adıyla yaşayışına devam etti.
Keşfedilen ve Fransız arkeologlardan Georges Perrot’nun ilim alemine kazandırdığı
bir kitabeden, Prusias ad Hypium’da on iki kabile ve her birinin iki başının olduğu
anlaşılmaktadır.
Ekonomik hayatın Roma Çağı boyunca canlı olduğu, hemen hemen bütün devlet
reislerine ait paralardan ve mimari eserlerden anlaşılmaktadır. Şehrin sembolü olan Tanrıça
Tyche heykeli ve bu gün Tabak Çayı yatağında toprakla kapanmaya yüz tutan Roma Köprüsü,
3 kemerli ve 10 metre boyundadır. Prusias ad Hypium’un ilk çağlarına ait surlardan ise belirli
bir iz kalmamıştır.
Roma Devri, 395’de sona ermiştir. Özellikle, imparatorluğun her yerinde olduğu gibi
Prusias’da da dini akımların mücadelesi görüldü. Zira Hıristiyanlık önce gizli, sonra açıkça,
eski ve Roma dini inançlarına meydan okuduğu gibi mağlup etmeyi de başarabilmişti. Roma
Devri’nin sonlarına doğru, bilinmeyen sebeplerden dolayı İmparator 1. Teheodosius (378395) 384 ve ya 385’de Paphlogonia ve Bithynia Eyaletleri’nden bazı şehirleri alarak, bunlarla
oğlu Honorius’un adını verdiği Honorius Eyaletini kurmuştu. Yeni düzenlemede Prusias ad
Hypium da bu eyaletin sınırları içinde önemli bir şehir mevkiini koruyabilmişti. 535 yılına
doğru Prusias (Konuralp), Claudiopolis’ten sonra bölgede ikinci önemli şehir oldu.
135
ÇEVRE DURUM RAPORU
Konuralp’de bulunan Hac işaretli mezar mermerleri de bu devre ait arkeolojik
kalıntılardandır.
395’de Büyük Theodosius öldü ve Roma İmparatorluğu resmen Doğu ve Batı olmak
üzere ikiye bölündü. Bu dönemde Prusias ad Hypium da Doğu Roma İmparatorluğu
sınırlarındakaldı. Düzce, Osman Gazi’nin beyliği sırasında Türk hakimiyetine katıldı. Orhan
Gazi’nin mahiyetinde Geyve, Alp Suyu, Karacebüş hisarlarını fetheden Konur Alp, Akçakoca
ve Abdurrahman Gazi, Bizans devrinde Regio Tarsia adı verilen Akova’ya akınlara başladı.
Konuralp, Bolu topraklarına karşı bir sefer düzenlemiş, Düzbazar’ı ele geçirdikten sonra da,
şimdi yeri hala belirlenemeyen Uzunca-Bel’de Bizanslılar’la iki gün vuruşmayarak beklemiş
ve arkasından son darbeyi vurmuştur.
Osman Gazi, Düzce Pazarı (yani ovayı) ve Bizans Prusias’ını, Konur Alp’in
yönetimine verdi. 14. yüzyılın ilk çeyreğinden itibaren bu bölge Konur Alp ili ve kısaca
“Konrapa” diye anılmıştır.
Konuralp’teki Tarihi Eserler
Antik Tiyatro (40 basamaklar):
Konuralp’in etnik zenginliğini gösteren en önemli kalıntılarından biri de tiyatrosudur.
Halk arasında 40 Basamaklar olarak da bilinen antik tiyatro, M.S. birinci yüzyıla kadar yöreye
hakim olan Prusias Krallığı döneminin sanatsal zenginliğini gösteren en canlı eserler
arasındadır. Adı her ne kadar 40 Basamaklar olarak anılsa da, tiyatro ilk zamanlarından bu
güne, sahnesi yıkılmış, oturma kademeleri ise yarı yarıya yok olmuş bir eser olarak kalmıştır.
Tepenin üst kısmına yaslanmış olarak duran tiyatro, yarı daire şeklinde olup, iki ucu
kesilmiş, oturma kademeleri yarı daireden daha kısa bir şekil almıştır. Güneye bakan
tiyatronun uzunluğu 100 metre, genişliği ise 74 metredir. Beyaz, sağlam ve mahalli güzel
kalkerli taşlardan yapılmıştır.
Üst kısmındaki oturma kademelerinin yarısı iyi korunabilmiş durumdadır. Aslan
pençeleri ile süslenmiş olan oturma kademelerini bölümlere ayıran yedi merdiven bulunuyor.
Sahne binası büyük dikdörtgen şeklinde olan tiyatronun, sağda ve solda bir koridora açılan
kemerli geçitleri ile orkestranın bulunduğu kesime geçiliyor. Kemerlerden yalnızca en
sağdaki, yarı daire şeklinde ve örtülü olanı bugüne kadar ayakta kalmıştır.
Sahnenin önündeki üç büyük kemerli kapıdan ise bu gün yalnızca biri sağlam olarak
duruyor. Cephede korniş altında büyük harflerle yazılı Yunanca kitabeden ise küçük bir
parçası bugüne kadar muhafaza edilebilmiştir.
Yaklaşık 2000 yıllık tiyatronun alanı içinde kalan yapıların istimlak edilmesi,
Konuralp Belediyesi tarafından çevre düzenlemesi ve aydınlatmasının yapılmasından sonra
düzenlenen çeşitli etkinliklerle yeniden canlandırıldı. Antik Tiyatro son yıllarda düzenlenen
festival ve konserlere de ev sahipliği yapıyor.
136
ÇEVRE DURUM RAPORU
Şekil G.1: Konuralp Antik Tiyatro
Mermer Köprü:
Konuralp’in batısından geçip, Efteni Gölüne dökülen Tabak Deresi üzerinde;
Akçakoca yolu ile Çilimli yol ayrımındaki mermer köprünün bu gün yalnızca 10 metrelik üç
kemeri görülebiliyor. Beyaz mermer bloklardan ve hiç harç kullanılmadan yapılmış olması
köprünün en büyük özelliği olarak tanımlanıyor.
Akçakoca Yolu Konuralp çıkışında bu gün kullanılmakta olan yeni köprünün
arkasında kalan tarihi mermer köprünün, 50 yıl kadar önce, halen faaliyette olan yeni köprü
yapılıncaya kadar kullanılmış olduğu biliniyor. Ancak ne zaman ve nasıl yarısının yıkıldığı
konusunda kesin bir bilgi yok. Yarısı yıkılmış olmasına rağmen bu gün bile taş yapısı
bozulmamış olan köprünün de M.S. birinci yüzyıla ait olduğu sanılıyor.
Kısa bir süre öncesine kadar çevresindeki evlerin bahçesinde kaybolan köprünün
yoldan ancak bir bölümü fark edilebiliyordu. Akçakoca yolu üzerinde sürdürülen yol
genişletme çalışmaları kapsamında dere üzerine yapımına başlanan ikinci köprünün kazıları
sırasında tarihi mermer köprü de çevresi açılarak gözler önüne çıkartıldı.
Mozaikler
İlk olarak 1959 yılında Konuralp şehir merkezinin güneyinde, Akçakoca yolu
kenarında Eski Roma Yolu olduğu tahmin edilen kanal mevkiinde tesadüfen iki büyük ve
önemli mozaik bulunmuştur. Daha sonra bu mozaiklerin bulunduğu alanda İstanbul Arkeoloji
Müzeleri adına kazı yapılmıştır.
Mozaikler o tarihte yeterli ödeneğin olmaması nedeni ile çıkartılamamış ve üzeri
yeniden kapatılmış.
137
ÇEVRE DURUM RAPORU
1997 yılında Konuralp Turizm Tanıtma Derneği tarafından başlatılan girişimler
sonucunda Kültür Bakanlığı’ndan izin alınarak Bolu Müze Müdürlüğü’nün gözetiminde
mozaik için yeniden kazı başlatıldı. 1959 yılında bulunan ve üzeri kumla kapatılan mozaikler
ortaya çıkarıldı. 40 metrekarelik mozaik zeminde lir çalan Orpeus, çevresinde hayvanlar ve
dört köşesinde dört mevsim tasvirli kadın başı figürleri bulunuyor.
Diğer mozaikte ise Achilleus ve annesi Thetis’le ilgili ve bir sahne resmedilmiştir.
Mozaik zeminin M.S. 1. yüzyılda Roma Devri’nde yaşayan zengin bir Romalı’nın evinin
salonuna ait zemin döşemesi olabileceği tahmin ediliyor.
Surlar
Roma çağına ait olan kale duvarlarından hiç bir kalıntı görülmüyor. Ancak, M.S. 253268 yıllarında İmparator Gallienus zamanına ait sikkede, Prusias-ad-Hypium’un iki kuleli
şehir kapısının tasviri görülmekte. Bizans çağı surlarının 200 metrelik bir kısmı ise hala
ayakta. Bu surlar, Akçakoca Yolu kenarında, Antik köprünün bulunduğu yerin tam
karşısından başlayarak Hamam Sokağı’na kadar devam ediyor. Evlerin bahçelerinde kalan
surların bir kısmı bugün kimi yerde evlerin temelini kimi yerde de bahçe duvarlarını
oluşturuyor.
Yine şehir merkezinin güneyinde; Düzce’den gelen ana caddenin sağında Antik
tiyatroyauzanan dar bir yol üzerinde bulunan ve “Atlı Kapı” adı ile anılan bir kapı bulunuyor.
Sokağa da adını veren Atlı Kapı’nın ikinci defa kullanılmış olan mahal taştan büyük bir
lentosu bulunuyor. Üzerinde at tasviri ve Yunanca bir kitabe bulunan taşın, bir Prusias
vatandaşı tarafından annesine mezar kitabesi olarak yapıldığı sanılıyor. Surlar buradan
itibaren bir süre daha güneydoğu istikametine doğru devam ediyor ve kare şeklinde bir kule
ile son buluyor.
Kale duvarları, bir biri üzerine konan kitabeli sunaklar, kaideler, tiyatroya ait oturma
kademeleri ve büyük bloklarla yapılmış. Bizans dönemine ait olan surların büyük bir kısmı
yarı yarıya toprak altında kalmış. Toprak üstünde bulunanlar ise ya evlere temel taşı olarak ya
da bahçe duvarı gibi çeşitli amaçlarla kullanılıyor.
Diğer tarafta şehrin yüksek kısmında, akropolde, Osmanlı dönemine ait surlar
bulunuyor. Bu surların bulunduğu çevrede yörenin meşhur ağası Topçuoğlu Ailesi’nin
konağının bulunduğu belirtiliyor.
Su Kemerleri
Şehrin eski su tesisatından kalma 11 tane istinat ayağı, akropol tepesi ile Kemer Kasım
Köyü yolu üzerindeki tepeler üzerinde sağlam olarak duruyor. Üzerinden geçen su kanallarını
taşıdığı sanılan su tesisatı moloz taş ile yapılmış. Tesisat kimi kaynaklara göre Osmanlılar
dönemine, kimi kaynaklara göre ise daha eski dönemlere ait olarak belirtiliyor.
Su tesisatının 500 metre kadar doğusunda, Çan Kule denilen yerde kitabeli bir lahit ile
mozaik döşeme kalıntıları ve kilise olması muhtemel bir harabe mevcut.
138
ÇEVRE DURUM RAPORU
Tyche Heykeli
1931 yılında bulunan ve halen İstanbul Arkeoloji müzesinde sergilenen; 2.60 metre
yükseklikteki heykel Bereket Tanrıçası Tyche’yi tasvir etmektedir. M.Ö. 4. yüzyıldaki
heykeltıraşlık mekteplerinin tesiri altında, M.S. 2. yüzyılda yapılmış olan bu büyük heykelle
birlikte bir de, üzerinden 10 satırlık kitabesi bulunan heykel kaidesi ortaya çıkarılmıştır.
Şehrin sembolü olan Tanrıça Tyche’nin sol eli çeşitli meyve ve toprak ürünlerinden meydana
gelen bir bereket boynuzu tutmakta. Aynı kolu üstünde ise elinde üzüm salkımı ile bir çocuk
bulunmakta ve başında da bir taç bulunmaktadır.
Antoninus Pius Büstü
1991 yılında, Konuralp’in güneyindeki bir tarlada Roma İmparatoru Antonıus Pius’un
(M.S. 138-161) büstü bulunmuştur. Büst Konuralp Müzesi’nde sergilenmektedir.
Heykeller
Konuralp’den çıkarılıp 1901’de İstanbul müzesine alınan diğer heykeller de Lateran
Müzesindeki Sophocles tipi, kumaş katları sade giyimli bir erkek heykeli ile Helenistik bir
tipin Roma Çağında (M.S. 2. yüzyıl) yapılmış bir kopyası olan oturan mermer kadın
heykelidir. 1949 yılında Konuralp’in Sarafiye mevkiinde bulunan ve M.S. 3. yüzyıla ait
Mermer Çocuk heykeli de yine İstanbul Müzesine gönderilen eserler arasında.
Milo Venüsü tipinde Venüs heykelciği, mermerden yapılmış ve sandalını çözen
Afrodit Heykeli, M.S. ikinci yüzyıla ait çok sayıda küçük plasto başlığı, duvarlar önünde;
zırhında çelenk tutan iki zafer ilahesi ile süslü olan bir Roma imparatorunun zırhlı heykelinin
parçaları da bölgeden çıkan önemli eserler arasındadır.
Lahit
Konuralp’in batısındaki Tepecik Nekrapolü’nde 1937 yılında bulunmuştur. Eser,
Konuralp Müzesi bahçesinde sergilenmektedir. Mermerden yapılan bu eser 1.20 metre
yükseklik, 1.22 metre genişlik ve 2.47 metre uzunluğa sahiptir. Lahitin tüm yüzeyinde
kabartma boğa başlarıyla birbirlerine bağlanan girlandlar içinde rozet ve insan başları
işlenmiştir. Ön yüzde, içinde kitabesi olmayan bir tabula ansata ile altta aslan, kartal, yaban
domuzu ve balıkçıl kuşu tasvirleri bulunmaktadır. Lahit M.Ö. 1. yüzyıla tarihlendirilmektedir.
Mezar Stelleri Ve Heykel Kaideleri
Genellikle dikdörtgen prizma şeklinde ve altı üstü profilli olan bu eserler; üzerinde yer
alan kitabeleri ile antik Konuralp hakkında önemli bilgiler vermektedir. Şehirde çok sayıda
ele geçen mezar steli ve heykel kaideleri Konuralp Müzesi bahçesinde sergilenmektedir.
Konuralp Hamamı
Konuralp Beldesinde bulunan Hamamın dışında her hangi bir kitabe olmaması nedeni
ile hangi döneme ait olduğuna dair kesin bir bilgi yoktur. Ancak, şehrin Fatihi Konur Alp
tarafından tesis edildiği rivayetler arasındadır. Güney dış duvarı büyük mermer antik bloklarla
yapılmış olan bina şehrin en eski Türk yapısıdır.
139
ÇEVRE DURUM RAPORU
Konuralp Camii
Düzce’ye bağlı Konuralp Beldesinde bulunan Konuralp camii 14. yy’da yapıldığı ve
yüz yıl kadar önce Dilaver Ağa isimli bir şahıs tarafından onarılarak bugüne kadar
korunabilmiştir. Caminin eski bir kilisenin yerine yapıldığı, altından çıkan kiliseye ait olduğu
sanılan mermer taban döşemelerinin kaldırılarak müzede koruma altına alındığı edinilen
bilgiler arasındadır.
Şekil G.2. Konuralp Atlı Kapı ve Antik Tiyatro
Diğer Eserler
Konuralp Aynalı Köyü Tepecik Mevkiinde, Tepecik Tepesi (03.04.1990/1196 ve
18.10.1991/2014) ve Antik Prusias ad Hypium Nekropolü (18.10.1991/2014) I. derece
arkeolojik sit alanları, yine Aynalı Köyünde Tepecik Tepesi ile Güney Tepe arasında
(18.10.1991/2014) bir adet III. Derce Arkeolojik asit alanı bulunmaktadır. (Kültür Bakanlığı
1994)
Konuralp ve çevresinde ortaya çıkarılan geçmiş dönemlere ait eserler ve 19 – 20.
yüzyıl Osmanlı kültürü kıyafet, ev eşyası ve silahlar Konuralp Müzesinde sergilenmektedir.
Müzede 1925 adet arkeolojik, 456 adet etnografik eserler ve 3837 adet sikke bulunmaktadır.
Müze ilk olarak bir ilkokulun bahçesinde ve küçük bir yapıda başlatılmıştır. Daha sonra
yapılan müze binası, 1994 yılında ziyarete açılmış, ancak daha sonra önceden eksikliği öne
sürülerek kapatılmıştır.
Müze Bahçesinde Roma Dönemine ait bazı eserleri görmek mümkündür. Örmeğin;
Roma döneminden kalan ve 1937 yılında bulunan Lahit. Yöreden bulunan eserlerin bazıları
140
ÇEVRE DURUM RAPORU
ise ülke içindeki diğer müzelere götürülmüştür. Örneğin; 1931 yılında bulunan Bereket
Tarnıçası “Tyche” yi tasvir eden M.S. II. yüzyıla ait 2.60 m. Boyundaki heykel İstanbul
Arkeoloji Müzesindedir.
Şekil G.3. Düzce İlindeki Taşınmaz Tarihi ve Kültürel Varlıkları Gösteren Harita
(Bolu Valiliği, 1998b).
Akçakocada Bulunan Bazı Eserler:
Ceneviz Kalesi
Mesire yeri olarak kullanılmaktadır. Belediye tarafından 1992 yılı içinde bazı
düzenlemeler yapılarak açılan alanda, piknik masaları bulunmakta ve toplam 13 personel
çalışmaktadır. Deniz tarafından kale dış duvarı yıkılmıştır. Merdivenlerle plaja
inilebilmektedir. Giriş kısmında duvar kalıntıları ve bir kule ayakta kalmıştır. İçinde bir havuz
bulunmakta ve para atılarak niyet havuzu olarak kullanılmaktadır.
Ceneviz kalesi olarak adlandırılan ancak tarihi kesin belli olarak bilinmeyen kale,
halkın yoğun olarak kullandığı önemli alanlardandır.
Akçakoca ve çevresinde pek çok tarihi eserden söz edilmekteyse de çoğunun tam
olarak yerleri belirlenememiştir. Her kazının altından bir tarih çıkmaktadır. Örneğin; Ceneviz
kalesinin doğusundaki, ikinci konutlara açılmış olan ve mezar olduğu söylenen tepeliklerin
bulunduğu alanda bir kilise kalıntısı ortaya çıkarılmıştır. Tarihi özellikleri belirlene kadar bazı
kısımlarının kaybolduğu söylenmiştir. Burada yapılan inşaatlar için durdurma kararı
alınmıştır.
141
ÇEVRE DURUM RAPORU
Şekil G.4: Ceneviz Kalesi - Akçakoca
Osmanlı Mezarlıkları ve Türbeler
Akçakoca’da bir çok mezarlıktan söz edilmesine karşı, yalnız kentin Güneyindeki tepe
üzerindeki Orhangazi Mahallesinde, çevrede bulunan selvi ağaçlarının çizdiği sınırlardan alan
büyüklüğü tahmin edilebilen, ancak bazı bölümleri çeşitli kullanımlara (yol, okul, tarla, vb.)
açılmış olan Osmanlı mezarlığında tarlalar arasında bazı mezar başlıkları göze çarpmaktadır.
Belirtilen diğer mezar alanlarında (Osmaniye mahallesinde 3 adet) ise tek tük mezar başlıkları
bulunmaktadır.
Çok sayıda bulunduğu belirtilen Türbeler ise kentin değişik bölümlerinde yer
almaktadır. En önemlilerinden ikisi Kara Secaaddin Ahmet Dede Türbesi (Cumayanı mesire
yeri içindeki Evliya cami yanı), Koç Baba Türbesi (Orhangazi mahallesi) olarak
belirlenmiştir. Taş duvarla çevrelenmiş üstü açık durumdaki bu türbelerde fazla bir bakım
yapılmamıştır.
Camiler ve Tekkeler
Akçakoca’da tarihi olduğu belirtilen ve kullanılır durumda 5 cami (Orhan Gazi,
Osman Gazi, Korfa, Fahriyan ve Evliya camileri), bir tekke (Kalpakçıbaşı Tekkesi)
bulunmaktadır. Tek minerali, kiremit çatılı ve fazla büyük olmayan bu camiler, aslına uygun
olarak restore edilmeye çalışılmıştır. Ancak tam olarak korundukları söylenemez.
- Korfa Camii: Hacı Yusuflar mahallesinde bulunan caminin 380 yıllık olduğu
söylenmektedir. Mahalle halkı tarafından yetkili kurum ve kuruluşlara danışılmadan, halk
tarafından ahşap kaplama yaptırılarak restore edilmiştir. Restorasyon ile geçmişteki
142
ÇEVRE DURUM RAPORU
görüntüsünü kaybettiğinden bahsedilen cami için yasal işlemler başlatılmış ve olay
mahkemeye intikal etmiştir. Çevrede bulunan yerleşimlerin gelişmesi ve açık alanların
ortadan kalkması ile birlikte, caminin algılanması güçleşmiştir. Cami bahçesi içerisine
yaptırılmış olan iki katlı betonarme bina, cami ile uyumsuz bir görüntü sergilemesinin
yanısıra cami bahçesini daraltmıştır.
- Evliya Camii: Arabacı köyü yolu üzerinde ve küçük bir akarsu kenarında bulunan
caminin çevresi mesire alanı olarak kullanılmaktadır. Geçmişte içerdiği pazaryeri ve hamam
nedeni ile çevredeki köylerin merkezi olan alan, günümüzde Cuma yanı mesire alanı olarak
bilinmektedir. Cami yalnızca Ramazan ayında kullanılmaktadır. Bu alan içerisinde Eskici
(Kara Seceddin) Ahmet Dede Türbesi ve bir hamam kalıntısı bulunmaktadır. Mesire alanında
çevre ile uyumsuz malzemeler kullanılarak çevre düzenleme çalışmaları yapılmaya
çalışılmıştır.
- Kalpakçıbaşı Tekkesi: III. Ahmet zamanında kurulduğu söylenen tekke binasının
geçmişi yaklaşık 380 yıl öncesine dayanmaktadır. Çevredeki konutlar arasında sıkışmış olan
yapı zaman içerisinde onarılmaya çalışılmıştır. Ancak, eski dönem ahşap mimari özellikleri
olan binanın onarım işlerinde, beton kullanılmış olması tekkenin mimarisinde bozulmaya
neden olmuştur. Çevre halkı tarafından döşenen tekke, günümüzde çeşitli dini toplantılar için
kullanılmaktadır.
- Köşkler ve Evler: Taşınmaz kültür varlıkları içinde değerlendirilen 107 sivil mimari
ve bir adet askeri yapı örneği bulunmaktadır. Ayrıca eski dönemlerden kalmış çok sayıda
köşk ve ev bulunsa da çoğu bakımsız durumdadır. Kullanılır durumda olan bazı yapılar
bulunmaktadır. Bunlardan bazıları aslına uygun restore edilmekte, bazıları ise özelliklerini
yitirmektedir.
- Mehmet Akif Köşkü: Osmanlı İmparatorluğu’nun son döneminde yapıldığı söylenen
köşk, özel mülkiyettedir. Daha önce birkaç kez restore dilen ahşap bina, son restorasyonda
tamamen beyaza boyanmıştır. Bahçesindeki yüzme havuzu ve çevre düzenlemesi ile modern
bir görünüme kavuşturulan bina devlet destekli olarak restore edilmiştir.
- Hamamlar: Akçakoca’da sadece kullanılır durumda olan ancak günümüzde amaç
dışı (barınak) olarak kullanılan bir Belediye Hamamı vardır. Tarihi özellikleri ile günümüze
kadar kaldığı söylenemezse de tekrar eski durumuna getirilebilecek bir eserdir. Sadece taş
duvarlarının bir bölümü kalan bir tarihi hamam kalıntısı da daha Evliya Cami çevresinde
bulunmaktadır.
Tabiatı Koruma Alanı:
Demirci Önü Tabiatı Koruma Alanı (Akçakoca) olarak belirlenen alan 430 hektar olup
Akçakoca- Ereğli yolunun Akçakoca’dan itibaren 10. km.’sindedir. Batıda Maşak deresini
takiben, demirci önü tepesinden itibaren güneydoğuya doğru sırtları takip eder ve Pınarcık
tepe, Çok dağıl tepe, kaplan kaya sırtını takiben kuzeye yönelir. Kuzeyini Karadeniz
oluşturur.
Tabiatı koruma alanı olarak belirlenen bu alanda kayın, gürgen. Kestane, meşe
türlerinin yer yer saf, yer yer karışık meşçereler oluşturması optimum yayılış alanlarından
143
ÇEVRE DURUM RAPORU
doğal özellikleri bozulmamış bir örneğini teşkil etmesinin yanı sıra zengin bir alt flora ve
fauna potansiyeline sahip bir orman ekosistemi özelliği göstermesidir.
Tabiat Anıtları:
Samandere Şelalesi Tabiat Anıtları
Şelale Düzce İline 25 km mesafede Saman dere Köyü içindedir. Saman deresi
boyunca uzanan çavlan, çağlayan ve cadı kazanları gibi ilginç tabi özellikler ile bakir ve yer
yer anıt ağaçları niteliğinde zengin bir bitki örtüsüne sahiptir. Bu alan 10 hektardır.
Anıt ağaç niteliğindeki porsuk ağacı boy, yaş ve çap olarak civar ormanda bulunan
ağaçların en büyüğüdür. Koruma altına alınmıştır. Dere üzerinde iki adet çavlan ve iki adet
cadı kazanı bulunmaktadır. Ayrıca 300 metrelik ulaşılmayan mesafede 3 adet çavlan ve cadı
kazanı vardır.
Şekil G.5: Samandere Şelalesinden Görünüm.
Orman İçi Dinlenme Yerleri:
1- Güzeldere Şelalesi (Gölyaka)
Düzce - Gölyaka ilçeleri sınırında bulunan Bıçkı Deresi üzerinde 100m. yükseklikteki
Av-Yaban Hayatı Koruma Genel Müdürlüğü’nce “Orman İçi Dinlenme yeri” olarak tescil
edilen Güzel dere şelalesi ,günübirlik gezi ve dinlenme amacı ile görülmesi gereken tabiat
harikalarıdır.
144
ÇEVRE DURUM RAPORU
15 hektarlık alanı kaplamaktadır. Şelalenin doğal güzelliği yanında, hemen şelalenin
üzerinde bıçkı düzü mevkiindeki alan rekreasyon amaçlı düzenlenerek halkın hizmetine
açılmıştır.
Şekil G.6: Güzeldere Şelalesi
2- Göknarlık (Yığılca)
Yığılca İlçesi hudutlarında bulunan rekreasyon amaçlı bu alan halkın ve Yedigölleri
ulaşması düşünülen kişilerin konaklama, dinlenme ve piknik amaçlı olarak planlanmıştır.
Saha 16 hektardır.
kısmıdır.Alan köknar ve çam karışık meşçerelidir.
3- Aydınpınar Şelaleri (Düzce Merkez)
Düzce Merkeze 10 km uzaklıkta Güzeldere , Efteni Kuş Cenneti Gölü yolu
bağlamında alabalık üretim ve tüketim tesisleri güzergahında bir biri ardınca sıralanan 5
şelalenin oluşturduğu Aydınpınar Şelale kümesi tamamen Düzce’ ye hakim bir tepededir.
İlimiz Düzce’de Milli Park Av ve Yaban hayatı Mühendisliği bulunmaktadır.
Düzce Efteni gölünde su kuşları koruma ve üretme sahası vardır. Düzce Kaynaşlıda
sülün yetiştirme ve koruma alanı bulunmaktadır.
Düzce Yemekleri
123456-
Üzümlü Kabak Hoşafı
Müşür Hoşafı
Katık – Keş
Su Böreği
Kırma Börek
Yayla Çorbası
145
ÇEVRE DURUM RAPORU
7- Sakız Bakla Çorbası
8- Kabaklı Gözleme
9- Palize
10-Küllü Çörek (Kümme)
11- Ovmaç Çorbası
12- Mısır Tayaması
13- Cevizli Katmerli Çörek
14- Kaldirik
15- Kedi Batmaz
16- Mantar Yemeği
17- Mantar Sote
18- Cincile Böreği
19- Hamsi Salatası
20- Mamursa
21- Kalçak Mancarı
22- Isırgan Mancarı
23- Mamalika
24- Fasülye Ezmesi
25- Lahana Ezmesi
26- Erikli Sos
27- Çerkes Tavuğu
28- İsli Et
29- İsli Peynir
30- Çerkez Peyniri
31- Haluj
El Sanatları
İlimizin Ormanlarla kaplı oluşu insanların boş zamanlarında tahta oymacılığına
yönelmiş ve bu el sanatları geleneksel bir boyut almıştır. Özellikle Bakacak Köyünde oturan
insanların geçimlerini bu sanattan kazandıkları söylenebilir. Ağaç oymacılığı daha çok
dekoratif turistlik eşya ve mutfak araç gereçleri şeklinde yoğunlaşmış bir el sanatı örneğidir.
Akçakoca İlçemizde deniz ürünlerinden hediyelik eşyalar yapılmaktadır. Ayrıca
yörenin büyük ölçüde geçim kaynağı olan fındık ve mısır yansıtan süs eşyaları oldukça dikkat
çekicidir.
Yığılca İlçemizde çorap ören erkekler son derece güzel örnekler sergilemektedir.
Önemli Gün ve Festivaller
1) Yığılca Hasanlar Barajı Yelken Yarışları ve Kültür Şenliği
(Mayıs ayı sonu, Haziran ayı ilk hafta sonu)
2) Düzce Uluslararası Halk Oyunları ve Turizm Festivali
(Haziran ayının ilk hafta sonu)
3) Kardüz (Gölyaka) Yayla Şenliği
(Temmuz ayının ikinci hafta sonu)
4) Uluslararası Akçakoca Turizm, Kültür ve Fındık Festivali
(Temmuz ayının üçüncü hafta sonu)
146
ÇEVRE DURUM RAPORU
5) Doğa Yürüyüşü – Kaynaşlı – Topuk Yaylası
(Haziran ayının üçüncü hafta sonu)
6) Atatürk’ün Gümüşova’nın Selamlar Köyüne Gelişi
( 18 Temmuz “1934”)
7) Çınardüzü Köyü Odayeri Yayla Şenliği
(Temmu ayı sonu ve Ağustos ayı ilk hafta sonu)
8) Karaköy (Çilimli) Türbelerini Anma Etkinliği
(Ağustos ayı ilk hafta sonu)
G.2.Turizm Çeşitleri
İlimizde yapılan Turizm çeşitleri;
1- Kış Turizmi
Yeşil doğası ormanları, gölleri, dağları, yaylaları,şelaleleri ve denizi ile Düzce ve
çevresi gerekli yatırım yapıldığında Kış turizminde de çok önemli bir yere sahip olabilir.
Özellikle Ankara ve İstanbul arasında olması D-100 karayolu ve TEM otoyolunun geçmesi,
ormanlarla kaplı yüksek yaylaları, Uludağ ve Kartalkaya’yı aratmayacak özellikteki Kardüz
Yaylası ile Düzce, kış turizmi açısından önemli avantajlara sahiptir.
2- Termal Turizmi
Gölyaka Efteni Gölü Kaplıcaları mevcuttur. Cilt Hastalıklarına ve Romatizmal
hastalıklarına iyi geldiği söyleniyor. Şu anda Termal Turizmine hizmet verebilecek modern
bir konaklama tesisi yapımı sürüyor. Güzeldere Şelalesi Efteni Kuş Cenneti Doğa Yürüyüşü
için (Trekking) uygun mekanlar.
3- Eko Turizmi
Düzce İli turizm cenneti (bölgesi) olmaya adaydır. İki metropol şehir, ulaşım bölgesi,
Yedigöller, Abant, Kartalkaya, Akçakoca bölgelerinde olması, henüz keşfedilmemiş bakir
ormanları yeşilin her türü,kuş cıvıltıları, “Sessizliğin sesi – Kuşların güvenli evi – Yeşilin ve
suyun doğal coşkusu – Doğadaki sonsuzluk duygusu – Doğanın ürpetici sesi – Türk
Kültürünün sosyal motifleri Kardüz Yaylası, Topuk Yaylası, Odayeri Yaylası, Püren Yaylası,
Yanık Yaylası ve şenlikleri nice yaylaları ile “Yeşilin Zirvesi” Yaylalarda Kamp – Karavan
imkanları ve Doğa Harikalarının renk cümbüşleri ve hayvanların fotoğrafçıları bekleyişleri
coşkusu.
Yığılca da Gökçeağaç ve Sarıkaya Mağaraları, Salıkent Şelalesi, Akçakoca Fakıllı
Mağarası ve Aktaş Şelalesi.
147
ÇEVRE DURUM RAPORU
Şekil G.7: Büyük Melen Rafting
Turizm amaçlı Sportif Faaliyetler için uygun mekanlar mevcuttur. Doğa Yürüyüşleri
için (Traking) Orman Yolları, Güzeldere Şelalesi, Topuk Yaylası ve Göleti, Geleneksel olarak
her yıl düzenlenmektedir. Büyük Melen, Cumayeri Nehri. Rafting için uygun mekandır, hafta
sonları Cumayeri Dokuzdeğirmen mevkiinden başlayarak Melen ağzına kadar Rafting
yapılmaktadır. Büyük Melen, Küçük Melen,Hasanlar Barajı ve Akçakoca olta balıkçılığı için
uygun mekanlardır.
Şekil G.8: Odayeri Yaylası
148
ÇEVRE DURUM RAPORU
4- Deniz Turizmi
Düzce’nin denize kıyısı olan ilçesi olan Akçakoca Mavi ile Yeşilin buluştuğu yerdir.
Kıyı Turizminin ön planda olduğu Akçakoca İlçesinde ;
•
•
•
•
•
Büyük Melen ve Küçük Melen,
Ceneviz Kalesi Plajı,
Çayağzı Kumpınar ve Akkaya Köyü,
Karaburun,
Edilli Ağzı Plajı,
eşsiz kumsalları ve berrak sularıyla geniş doğal plajlarımızdır.
Şekil G.9 : Akçakoca Ceneviz Kalesi Plajı
5- Kültür Turizmi
Konuralp Tarih ve Kültür Beldesi Batı Karadeniz’in antik kentlerinden biridir. Düzce
Akçakoca Yolu üzeri ve D – 100 (E – 80) Karayolu ile iç içedir. Konuralp İlçesinde bulunan
müze binası, 1994’te düzenlenerek açılmıştır. Müzede, yörede ele geçen ve Neolotik Çağ’dan
Osmanlı değin uzanan eserler sergilenmektedir. Çilimli de Karaköy Şeyh Şabanı Veli
Hazretlerinin Müridlerinden Şeyh Aliyyül Müslihiddin, Çoban Dede ve Yabalı Hazan Dede
Türbeleri bulunmaktadır.
6- Kamp ve Karavan Turizmi
Özellikle Doğayı sevenler için uygun mekanlar vardır. Beyköy Odayeri Yaylası kamp
ve karavan turizmine elverişli olup, her yıl izciler tarafından kamp alanı olarak
kullanılmaktadır.
149
ÇEVRE DURUM RAPORU
Tablo G.1: Turizm Kaynakları Envanteri, 2004
İlçeler
Arkeoloji/
Tarih
Merkez
* Beyciler- Çavuşlar
Neokropolü
Akçakoca
Kaynaşlı
Gölyaka
Gümüşova
Cumayeri
Çilimli
Yığılca
* Akkaya Bizans
Yerleşkesi
Üskübü
(Konuralp)
* Arkeolojik
SİT
* Mozaik Alan
* Neokropol
Yerleşim Yeri
Askeri
* Ceneviz Kalesi
Kültürel
* Çeşme
* Hükümet çeşmesi
Dinsel
* Geriş Köyü Camii
(Düzce-Akçakoca
Yolu)
Sivil Mimari
* 1 Adet Sivil Mimari
Kültür/
Yerel Yaşam
Tarzı
* Yöresel Yemek
Yarışması
* Uluslararası Halk
Oyunları ve Turizm
Festivali
* Çınardüzü Köyü
Odayeri Yaylası
Şenliği
* Doğa Yürüyüşü
(trekking)
* Atlı Kapı
* Su Kemerleri
* Antik Köprü
* Antik Tiyatro
* Kızlarağası Camii
* Merkez Camii
* Mehmet Arif
Köşkü
* Tarihi konut (106
adet)
* Uluslararası
Turizm, Kültür ve
Fındık Festivali
* Doğa
Yürüyüşü
* Koşu ve Halk
Oyunları
* Kardüz Yayla
Şenliği
* Kadırga Şenliği
* Bekiroğlu Köyü
Isırgan Şenliği
* Atatürk’ün
Selamlar
Köyü’ne
gelişi
* Rafting
Yarışması
* Uçurtma
Şenliği
* Karaköy
Türbeleri
Anma
Etkinliği
* Yelken
Yarışları
* Kültürel
Şenlikler
Şelaleler
* Samandere Şelalesi
* Aydınpınar Şelalesi
Yayla
Turizmi
* Odayeri Yaylası
* Pürenli Yaylası
* Aktaş Şelalesi
* Güzeldere
Şelalesi
* Topuk
Yaylası
* Torkul
Yaylası
* KocayaylaŞehir yayla
* Kardüz Yaylası
150
* Saklıkent
Şelalesi
İlçeler
Merkez
Akçakoca
ÇEVRE DURUM RAPORU
Kaynaşlı
Gölyaka
Gümüşova
Cumayeri
Çilimli
Göller
* Odayeri Yaylası
* Pürenli Yaylası
Doğa/
Manzara
Flora ve
Fauna
Termal
Turizmi
*Samandere Tabiat
Koruma Alanı
* Topuk
Yaylası
* Torkul
Yaylası
* KocayaylaŞehir yayla
* Demirciönü Tabiat
Koruma Alanı
Deniz
Turizmi
* Kardüz Yaylası
* Efteni Kuş
Cenneti
* Derdin Kaplıcası
Üskübü
(Konuralp)
* H Baraj
Gölü
* Efteni Gölü
Yayla
Turizmi
Yığılca
* Hamascık
Tümülüsü
* Efteni Kaplıcası
* Melenağzı Plajı
* Karaburun Plajı
* Edilli Ağzı Plajı
* Çayağzı
* Kumpınar ve
Akkaya Köyü
Mağara
Turizmi
* Aksu Mağarası
Belirlenen
Kaynakların
Toplamı
Yabancı Tur
rehberlerinde
yer alan
kaynaklar
16
-
* Sarıkaya
Mağarası
* Gökçeağaç
Mağarası
* Fakıllı Mağarası
14
4
9
1
3
1
6
8
1
-
-
-
-
-
-
-
Kaynak:İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü, 2004
151
ÇEVRE DURUM RAPORU
G.3. Turistik Altyapı
İlimiz Akçakoca İlçesi turizme açık olup turizm ve konaklama tesislerine sahiptir.
Turizm Belgeli Konaklama Tesisleri
Tablo G..2. Akçakoca İlçesinde Bulunan Turizm Belgeli Konaklama Tesisleri
TESİS ADI
SINIF ADI
ODA
YATAK
Akçakoca Otel
4 Yıldız
75
139
Diapolis Otel
3 Yıldız
60
130
Taşlı Otel
3 Yıldız
40
80
İpek Otel
1 Yıldız
15
30
Vadi Otel
2 Yıldız
36
63
Kaynak:İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü, 2004
Pansiyonlar
Akçaşar Pansiyon
Turistik
12
21
Tunç Pansiyon
Turistik
6
12
30
90
Kaynak: İl Kültür ve Turizm Müd, 2004
Camping
Tezel Camping
Turistik
Belediye Belgeli Konaklama Tesisleri
Tablo G..3.Akçakoca İlçesinde Bulunan Belediye Belgeli Konaklama Tesisleri
Oteller
TESİS ADI
SINIF ADI
ODA
YATAK
Mesen Otel
Turistik
19
34
Yılmaz Otel
Turistik
24
60
Koçan Otel
Turistik
30
72
Melenağzı Otel
Turistik
31
102
Prestij Apart Otel
Turistik
55
80
Gün Batımı Otel
Turistik
22
52
Bayraktar Otel
Turistik
16
18
Esentepe Otel
Turistik
10
20
Yılmaz Otel
Turistik
Akçaşehir Otel
Turistik
75
15
152
48
ÇEVRE DURUM RAPORU
Tatil Köyleri
Huzur Tatil köyü
Turistik
Kar Tatil Köyü
Turistik
15
70
Pansiyonlar
Sezgin Pansiyon
Turistik
15
52
Bahar Pansiyon
Turistik
15
40
Mutlu Pansiyon
Turistik
6
16
Güçlü Pansiyon
Turistik
12
31
Rainbow Pansiyon
Turistik
8
21
Çamlık Pansiyon
Turistik
7
18
Sahil Pansiyon
Turistik
6
20
Tunç Pansiyon
Turistik
6
12
Alsa Pansiyon
Turistik
38
120
5
30 Çadır
4
25 Çadır
35 Çadır
10
15
10 Karavan
9
10 Karavan
15 Karavan
30
Kamping
Küçükev Kamping
Turistik
Hello Kamping
Turistik
Nejat Kamping
Turistik
İskele Kamping
Turistik
Tekin Kamping
Turistik
Martı Kamping
Turistik
Ulaşım
● Karayolu
Batı Karadeniz Bölgesinde Ankara – İstanbul TEM otoyolu ve D – 100 (E – 80)
Karayolunda Karadeniz’e 30 km. uzaklıkta Akçakoca vardır. İstanbul’a 205 km. Ankara’ya
241 km.’lik Karayolunun ortasında yer almaktadır.
Terminalin Adresi: Kiremit Ocağı Mah. Yeni Otagar DÜZCE
Kent Merkezinde yer almaktadır. Ulaşımı kolaydır.
Önemli Firmalar:
1-Lux Düzce Exprees Tel: 0 (380) 524 44 40 – 524 47 15
2-Düzce Üstün Erçelik Tel: 0 (380) 523 58 35 – 514 55 72 – 524 48 82
3- Metro
153
ÇEVRE DURUM RAPORU
● Demiryolu
Demiryolu bulunmamaktadır.
● Denizyolu
Akçakoca (Karadeniz’e) İle çok yakın bir mesafede olup, özel yatlarla deniz ulaşımı
yapılmaktadır.
● Havayolu
Havayolu bulunmamaktadır.
G.4 Turist Sayısı
Tablo G.4. İlimize Gelen Yabancı Turistlerin Ülkelere Göre Dağılımı
Milliyet
2003
2004
ABD
96
134
Almanya
498
177
Avustralya
25
21
Avusturya
-
30
Azerbaycan
2
39
B. Arap Emirlikleri
10
3
-
1
Belçika
13
7
Bosna-Ersek
1
-
Brezilya
1
7
Bulgaristan
9
22
Cezayir
6
2
Çek. Cum.
11
5
Çin H. Cum.
1
9
Danimarka
21
4
Fransa
136
154
G. Kore
1
4
Gürcistan
15
157
Hindistan
2
-
Hollanda
265
142
İngiltere
208
108
İrak
1
37
İran
14
5
İrlanda
2
3
İspanya
30
132
İsrail
23
41
Bangladeş
154
ÇEVRE DURUM RAPORU
İsveç
7
17
İsviçre
2
12
İtalya
102
105
İzlanda
1
-
Japonya
146
54
K.K.T.C.
5
13
Kanada
3
4
Kazakistan
1
-
Kırgızıstan
-
2
Kuveyt
2
-
Lübnan
5
2
Macaristan
53
-
Makedonya
10
4
Mısır
20
22
Norveç
-
6
Özbekistan
1
-
Pakistan
2
-
Polanya
16
18
-
151
Rusya Fed.
108
50
S. Arabistan
36
21
Slovakya
-
1
Slovenya
9
-
Sudan
-
7
Suriye
1
16
Türkmenistan
2
-
Ukrayna
1
1
Ürdün
2
8
Yunanistan
51
69
Kostarika
4
-
Yugoslavya
4
-
Y. Zellanda
2
-
Yerli
50135
47292
TOPLAM
54179
50946
Romanya
Kaynak: İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü, 2004
G.5. Turizm Ekonomisi
Bu konuda bilgi edinilememiştir.
G.6. Turizm –Çevre İlişkisi
Çevre kirliliği nüfusun artması ve sanayileşmeyle başlamıştır. Özellikle kış aylarında
hava kirliliği kendini daha fazla hissettirmektedir. İl Sağlık Müdürlüğü tarafından Kültür
155
ÇEVRE DURUM RAPORU
Mahallesinde sabit cihazla S02 (Kükürtdioksit) ve (Partikül Madde)PM ölçümleri
yapılmaktadır. Ancak 2004 yılı Ocak ayından itibaren PM ve Eylül ayından itibaren de SO2
ölçümlerin cihazın arızalanması sonucunda sona ermiştir. Yeni ölçüm cihazı alımı ile ilgili
çalışmalar ise son aşamalara gelinmiştir. Düzce genelinde orman ürün sanayinin fazla olması
hava kirliliğini de artırmaktadır.
Taşıtlardan kaynaklanan hava kirliliği ise Düzce İli Çevre Koruma Vakfı tarafından
yapılan egzoz gazı ölçümleri ile hava kirliliğinin önlenmesine çalışılmaktadır.
Kaynaklar:
1-İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü, 2004
2-Bolu il yıllığı 1998
3-Batı Karadeniz Bölgesindeki bazı tarihi yerleşimlerin
4- Çevresel Sorunları (Akıncı KESİM, MANSUROĞLU,UZUN)
156
ÇEVRE DURUM RAPORU
H. TARIM VE HAYVANCILIK
H.1. Genel Tarımsal Yapı
Tablo 3’den de görüldüğü gibi Düzce il’i gerçek alanının çok küçük kısmı I.sınıf tarım
arazisidir. Mutlak tarım alanı olarak tanımlanan I, II ve III.sınıf arazi toplamı da arazi
varlığının sadece yüzde 15’ine ulaşmaktadır. Bu veriler ışığında çok net olarak tarım
topraklarının korunmasına ilişkin çalışmaların Düzce için son derece önem taşıdığını
söylemek gerekmektedir.
Tablo H.1: Düzce İl ve İlçelerinde Arazinin Kullanma Kabiliyetine Göre Dağılımı (Ha)
Yüzölçümü
Alan (Ha)
259.300
I
II
III
IV
V
VI
VII
VIII
Sınıf
Sınıf
Sınıf
Sınıf
Sınıf
Sınıf
Sınıf
Sınıf
24.269
8.148
6.546
17.548
376
26.769
157.796
11.034
Diğer
6.814
Kaynak: TÜBİTAK-MAM Bolu CBS’den yararlanılarak hazırlanmıştır.
İlçeler bazında bakıldığında mutlak tarım alanlarının, ağırlıklı olarak Düzce Ovası
çerçevesinde Merkez İlçede bulunduğunu söyleyebiliriz. Bunun yanında Çilimli, Gümüşova
ve Gölyaka’nın ovada yer alan bölgeleri de tarım elverişli alanlar olarak görünmektedir. Çok
geniş olmamakla beraber Kaynaşlı ve Cumayeri de tarım alanlarına sahip ilçelerdir. Coğrafi
özellikleri nedeniyle Yığılca ve Akçakoca elverişli tarım alanı konusunda dezavantajlılardır.
Ancak Akçakoca ilçesi özellikle mutlak tarım alanı olmayan arazisinde fındık üretimi ile bu
dezavantajını bertaraf etmiş görünümdedir.
H.2. Tarımsal Üretim
Tablo H.2: Düzce İlinin Agro-Ekolojik Alt Bölgeleri
Alan
Şubat
Temmuz
Yıllık
Alanın Arazi Kabiliyet Sınıflarına Göre Dağılımı
Sıcaklık
Sıcaklık
Yağış
1
2
3
4
5-8
°C
7.2/19.5
°C
12/34.2
mm
845
%15.6
%11
%11.8
%12.2
%49.4
23269
ha
16342
ha
17526
ha
18210
ha
73553
ha
%3.2
1500
ha
%1.9
1200
ha
25969
ha
%10
%3.5
1600 ha
%3.8
1750
ha
%12.1
7600
ha
27076
ha
%10.4
%42
19450
ha
%30
19175
ha
56835
ha
%22.1
%47.5
22000
ha
%53.7
34425
ha
129322
ha
%50
Alt Bölgeler
I. Alt Bölge
Merkez
Cumayeri
Çilimli
Gölyaka
Gümüşova
Kaynaşlı
II. Alt Bölge
Akçakoca
%57.4
148900 ha
%17.8
46300 ha
1.1/9.1
16.3/26
948
III. Alt Bölge
Yığılca
%24.8
64100 ha
-8.5/18.5
10/32.3
776
Toplam 8 İlçe
259300 ha
Toplam Alana
Oranı
%100
%2.3
1500 ha
19442
ha
%7.5
Düzce’de mutlak tarım arazisi olarak tanımlanan kabiliyetteki toprak miktarı, 38.963
hektarla yüzde 15’lik bir alanı kaplamaktadır. Özel önlemler alınarak, özel ürünler için
157
ÇEVRE DURUM RAPORU
kullanılabilecek IV.sınıf arazilerde eklendiğinde bu alan 56.511 hektara ulaşmaktadır. Düzce
il’i gerçek alanının sadece yüzde 22’si tarım alanı olarak kullanılabilecek niteliktedir.
Arazinin 111.146 hektarı yani yaklaşık yüzde 43’ü orman alanıdır. 7.932 hektarlık mera ve
çayır alanı bulunan Düzce arazi varlığının kalan 39.536 hektarı tarım dışı arazidir.
Tablo H..3.Tarım Alanlarının Kullanılış Amaçlarına Göre 2004 Yılı Dağılımı
SEBZELİKLER
MEYVELİKLER
EKİLEN TARLA ALANI
(Dekar)
(Dekar)
(Dekar)
8580
155000
276000
AKÇAKOCA
40
200000
11500
CUMAYERİ
2470
53320
24000
ÇİLİMLİ
730
35250
28500
GÖLYAKA
150
29800
24000
GÜMÜŞOVA
1020
40000
14020
50
1700
12000
YIĞILCA
1950
90000
60000
TOPLAM
14990
605070
450020
MERKEZ
KAYNAŞLI
Kaynak:Tarım İl Müdürlüğü, 2004
Düzce İlinde ürün deseni son derece basittir. Ekim alanlarının yüzde 60’ından fazlası
meyve üretimine ayrılmış olup, meyve üretiminin de neredeyse tamamı fındıktır. Diğer
önemli grup tahıllardır ve bunun da ekim alanı olarak, yaklaşık yüzde 85’i mısır ve buğdaya
ayrılmıştır. Ekim alanı olarak büyük bir pay tutmamakla beraber önemli sayılabilecek diğer
ürünler, tütün, şeker pancarı ve patatestir
H.2.1. Bitkisel Üretim
H.2.1.1. Tarla Bitkileri
H.2.1.1.1. Buğdaygiller
Tarla bitkileri ekiminde mısır ve buğday en fazla ekilen bitkilerdir. Diğer önemli ekim
alanları tütün, patates ve şeker pancarına ayrılmıştır. Ancak, bunların toplam içindeki payları
çok düşüktür.
158
ÇEVRE DURUM RAPORU
Tablo H.4. İlçelere Göre Buğdaygillerin 2004 Yılı Dağılımı
BUĞDAY
Üretim (T)
MERKEZ
Ekiliş (da)
ARPA
Verim
Üretim
(Kg/dekar)
(T)
Ekiliş (da)
MISIR
Verim
Üretim (T)
Ekiliş (da)
(Kg/dekar)
PİRİNÇ
Verim
Üretim (T) Ekiliş (da)
(Kg/dekar
Verim
(Kg/dekar)
26250
75000
350
37
150
250
46500
62000
750
600
1000
600
AKÇAKOCA
8
20
400
-
-
-
375
500
750
-
-
-
CUMAYERİ
210
700
300
-
-
-
300
500
600
-
-
-
ÇİLİMLİ
726
2200
330
7,5
30
250
1260
1800
700
66
200
600
GÖLYAKA
750
2500
300
-
-
-
6400
8000
800
-
-
-
GÜMÜŞOVA
1375
5500
250
100
400
250
1650
3000
550
-
-
-
KAYNAŞLI
2100
7000
300
12,5
50
250
1500
2500
600
-
-
-
YIĞILCA
6400
32000
200
40
200
200
12000
30000
400
-
-
-
TOPLAM
37819
124920
-
197
830
-
69985
108300
-
666
1200
-
159
ÇEVRE DURUM RAPORU
H.2.1.1.2. Baklagiller
Tablo H..5. İlçelere Göre Baklagillerin 2003 Yılı Dağılımı
BAKLA
Üretim (T)
BEZELYE
FASULYE
Ekiliş
Verim
Üretim
Ekiliş
Verim
Üretim
Ekiliş
Verim
(da)
(Kg/dekar)
(T)
(da)
(Kg/dekar)
(T)
(da)
(Kg/dekar)
MERKEZ
37
75
500
20
40
500
1400
1750
800
AKÇAKOCA
4
7
500
5
10
500
75
100
750
CUMAYERİ
-
-
-
-
-
-
-
-
-
ÇİLİMLİ
-
-
-
-
-
-
75
100
750
GÖLYAKA
-
-
-
-
-
-
40
50
800
GÜMÜŞOVA
-
-
-
5
10
500
20
25
800
15
30
500
-
-
-
-
-
-
KAYNAŞLI
YIĞILCA
-
-
-
30
100
300
180
300
600
TOPLAM
56
112
1500
60
160
1800
1790
2325
4500
Tablo H..6:.Fasulye Üretiminin İlçelere Göre 2004 Yılı Dağılımı
FASULYE
Üretim (T)
Ekiliş (da)
Verim
(Kg/dekar)
MERKEZ
140
400
350
AKÇAKOCA
-
-
-
CUMAYERİ
3,5
10
350
ÇİLİMLİ
36
120
300
GÖLYAKA
350
1400
250
-
-
-
KAYNAŞLI
30
120
250
YIĞILCA
75
500
150
TOPLAM
634,5
2550
-
GÜMÜŞOVA
İl genelinde sebze ekiliş alanlarının büyük kısmı kabak, lahana, fasulye ve domatese
ayrılmıştır. Bunların yanında biber ve pırasa gibi küçük alanlarda da olsa kışlık sebze
ekilişleri de mevcuttur. Sebze ekiliş alanları sebze de bir çeşitlilik göstermektedir. Ancak bu
çeşitlilik, iktisadi bir değer yaratmak için değil, ağırlıklı ev içi tüketim amaçlıdır.
160
ÇEVRE DURUM RAPORU
H.2.1.1.3. Yem Bitkileri
Tablo H..7. Düzce’de İlçelere Göre Yem Bitkilerin 2004 Yılı Dağılımı
FİĞ
Üretim (T)
YONCA
Ekiliş (da)
Verim
Üretim (T)
Ekiliş (da)
(Kg/dekar)
MERKEZ
Verim
(Kg/dekar)
500
250
2000
1300
2000
650
AKÇAKOCA
-
-
-
-
-
-
CUMAYERİ
-
-
-
15
20
750
40
20
2000
-
-
-
-
-
-
95
130
730
300
150
2000
25
30
833
KAYNAŞLI
-
-
-
375
500
750
YIĞILCA
-
-
-
15
30
500
TOPLAM
840
420
-
1825
271
-
ÇİLİMLİ
GÖLYAKA
GÜMÜŞOVA
H.2.1.1.4. Endüstriyel Bitkiler
Tablo H..8. Düzce’de İlçelere Göre Endüstriyel Bitkilerin 2004 Yılı Dağılımı
TÜTÜN
Üretim (T)
Ekiliş (da)
ŞEKER PANCARI
Verim
Üretim (T)
Ekiliş (da)
(Kg/dekar)
MERKEZ
Verim
(Kg/dekar)
1937
7750
250
12000
2000
6000
AKÇAKOCA
-
-
-
-
-
-
CUMAYERİ
12,5
50
250
250
80
5000
ÇİLİMLİ
625
7000
250
1620
270
6000
GÖLYAKA
75
400
250
5000
1000
5000
GÜMÜŞOVA
-
300
-
2250
450
5000
KAYNAŞLI
-
-
-
-
-
-
YIĞILCA
-
-
-
-
-
-
TOPLAM
2650
15500
-
21120
3800
-
İl genelinde gerek meyve veren ağaç sayısı, gerek üretim miktarı açısından büyük
ağırlık fındıktadır. Üretim miktarının yüzde 76’sı fındıktır. Fındığı yüzde 9,1 ile elma izlerken
diğer önem taşıyan meyveler erik ve armuttur.
Çilimli, Gölyaka ve Gümüşova İlçelerinde dolu zararı görüldü
161
ÇEVRE DURUM RAPORU
H.2.1.2. Bahçe Bitkileri
H.2.1.2.1. Meyve Üretimi
Düzce İlinde meyve veren ağaç sayısı itibarı ile fındık büyük bir farkla ilk sıradadır.
Anavatanı Anadolu olan fındığın yetiştiriciliği ülkemizde yaklaşık 2500 yıldan bu yana
yapılmaktadır. İşte bu nedenle ülkemiz en değerli yabani türlerle dünya ticaretinde aranılan en
kaliteli kültür çeşitlerinin yayılma alanıdır.
Fındık bugün 45 000 dolayında ailenin vazgeçilmez geçim kaynağı olan önemli bir
ihraç ürünümüzdür. Türkiye’nin yıllık üretimi yaklaşık 600 bin ton civarındadır. Türkiye
genelinde yaklaşık 300 000 000 adet fındık ocağı mevcuttur. Buna göre Türkiye dünya fındık
üretiminin % 65-70’ini, dünya fındık ticaretinin ise % 70-75’ini gerçekleştirmektedir.
Düzce İlinde fındığın Doğu Karadeniz kökenli vatandaşlarımızın bölgeye yoğun
olarak gelmeleriyle yaygınlaşmaya başladığı düşünülmektedir. Özellikle II. Alt Bölge olan
Akçakoca İlçesinin meyve üretiminin neredeyse tamamını fındık oluşturmaktadır.
Tablo H..9. Düzce’de Fındık Ağaç Sayısının, Üretim ve Elde Edilen Gelir Miktarı
FINDIK
1997
1998
Yıllara göre fındık veren
29 400 800
ağaç sayısı
Yıllara göre fındık üretim
42 383
miktarları (Ton)
Fındık üretiminden elde
edilen gelir (milyon TL)
21 191 500
1999
2000
29 400 800
29 580 800
25 203 010
62 000
62 423
57 436
31 000 000
31 211 500
28 718 000
Fındık ayrıca yetişme ortamı ve yetiştirme şekliyle de, çok eğimli, toprak derinliği az
olan alanların değerlendirilmesinde ve bu tür alanların erozyona karşı korunmasında da çok
önmeli bir işleve sahiptir.
ÜRETİCİ
Fiskobirlik
Özel Fındık Fabrikaları
Toplayıcı Tüccarlar
Mamul Ürün Pazarlama Kanalları (İhracatçıToptancı-Perakendeci-Tüketici)
Şekil H.1: Fındık Pazarlama Aşamaları
162
ÇEVRE DURUM RAPORU
Kabuklu fındık üretiminde ülke üretiminin yüzde 15’lik kısmı Düzce İlinde
üretilmektedir. Çiftçinin piyasa hareketlerinden etkilenme derecesini düşürmek için alternatif
ürüne yönlendirme yapılması gerekmektedir.
Elma, erik, armut ve ceviz ağaçları da sayısal olarak önem taşıyan türlerdir. İl’de
meyve ağaçalarının yüzde 98’inden fazlası fındık ağacıdır. Elma ve erik ağaçları da toplam
yüzde 1’lik bir oranı bulmaktadır. Kalan yüzde 1 ise ağırlıklı olarak armut ve ceviz olmak
üzere küçük oranlarda diğer türlere dağılmaktadır.
Tablo H.10 : Yıllara Göre Meyve Veren Ağaç Sayısı
2001
2002
2003
2004
Armut
66.110
64.810
64.700
59.700
Ayva
26,490
25.490
25.400
23.550
Elma
136.840
139.140
139.140
142.100
11.600
10.900
10.700
10.450
113.600
12.850
111.900
112.200
2.100
-
20.800
21.750
Kızılcık
14.000
15.250
-
14.100
Şeftali
14.250
14.700
13.500
-
Vişne
6.150
5.850
-
Zerdali
17.550
20.850
-
-
Ceviz
32.950
34.000
-
35.400
Fındık
28.152.100
26.998.700
-
30.695.000
Kestane
24.100
25.000
-
26.250
Dut
14.800
14.250
14.650
12.500
28.632.640
27.381.840
406.640
31.153.000
Muşmula
Erik
Kiraz
TOPLAM
5900
Düzce İlinde fındık üretim miktarı, toplam meyve üretiminin yüzde 76’sını
oluşturmaktadır (Tablo .3 ). Elma üretim miktarı ise yüzde 9,1’lik payla ikinci sıradadır.
Diğer önemli sayılabilecek büyüklükler ise, yüzde 3,6 ile armut, yüzde 4 ile erik ve 1,7 ile
cevizdedir. Diğer meyve türlerinin üretim miktarları oransal olarak anlamlı büyüklükler
göstermemektedir
163
ÇEVRE DURUM RAPORU
Tablo H.11 : Sabit Fiyatlarla (1997) Meyve Üretiminden Elde Edilen Gelirin Dağılımı (Milyon TL)
1997
Gelir
1998
Pay
Değ.
1999
Gelir
Pay
Değ.
2000
Gelir
Pay
Değ.
Gelir
Pay
Armut
237.975
1
-11,6
210.450
0,6
-5,3
199.200
0,6
-2,4
206.400
0,7
Ayva
52.140
0,2
0,6
52.440
0,2
-7,2
48.660
0,1
30,1
63.900
0,2
Elma
525.395
2,3
-16,5
438.620
1,3
3,9
455.520
1,4
-5,1
448.110
1,5
4.160
0
-12,5
3.640
0
-1,8
3.575
0,0
-
15.405
0,1
Erik
220.350
1,0
5,8
233.155
0,7
-3,8
224.250
0,7
13,9
196.885
0,7
Kiraz
40.800
0,2
16,5
47.550
0,1
2,1
48.525
0,1
23,9
39.900
0,1
Kızılcık
11.150
0
-16,6
9.300
0
0,5
9.350
0,0
44,4
13.750
0,0
Şeftali
43.500
0,2
2,1
44.400
0,1
1,7
45.150
0,1
16,9
37.500
0,1
Vişne
20.080
0,1
1,2
20.320
0,1
-3,5
19.600
0,1
44,1
10.960
0,0
Ceviz
390.300
1,7
-5,8
367.500
1,1
2
374.700
1,1
-7,6
390.900
1,3
Fındık
21.191.500
92
46,3
31.000.000
95
0,7
31.211.500
95
28.718.000
94,8
113.360
0,5
-6,4
106.080
0,3
9,4
116.090
0,4
-21,4
100.230
0,3
Dut
56.810
0,2
-9,0
51.675
0,2
16
59.670
0,2
-37,5
37.310
0,1
İncir
9.300
0
-8,1
8.550
0
0,0
8.550
0,0
-79,8
1.725
0,0
Trab.Hur.
2.400
0
-5
2.280
0
-45
1.260
0,0
-100
0,0
Üzüm
7.500
0
0
7.500
0
0
7.500
0,0
-100
0,0
22.926.720
100
42,2
32.603.460
100
0,7
32.833.100
100
-7,8
Muşmula
Kestane
TOPLAM
164
10,1
30.280.975
100
ÇEVRE DURUM RAPORU
H.2.1.2.2. Sebze Üretimi
Tablo H.1.2. Düzce’de 2004 Yılı İçindeki Sebze Üretimi
SEBZE ÇEŞİDİ
MİKTARI (T)
Bakla (Taze) (T)
95
Bamya (T)
15
Barbunya Fasulye (Taze) (T)
65
Bezelye (Taze) (T)
60
Dolmalık Biber (T)
70
Sivri-Çarliston Biber (T)
290
Domates (T)
1260
Fasulye (Taze) (T)
1800
Hıyar (T)
1780
Bal Kabak (T)
665
Sakız Kabak (T)
1115
Ispanak (T)
1075
Karpuz (T)
225
Beyaz Lahana (T)
350
Kara (Yaprak) Lahana (T)
4250
Kıvırcık Marul
160
Maydanoz (T)
1
Nane (T)
1
Patlıcan (T)
115
Pırasa (T)
1600
Sarımsak (Taze) (T)
50
Soğan (Taze) (T)
520
Bayır Turp (T)
35
Kırmızı Turp (T)
10
Yerelması (T)
5
H.2.1.2.3. Süs Bitkileri
İlimizde süs bitkilerinin yetiştirildiği Müdürlüğümüz bünyesinde bulunan arazide
yapılmaktadır. Ayrıca Düzce ili ve çevresinin süs bitkisi ihtiyacını karşılayan irili ufaklı süs
bitkisi yetiştiriciliği ve satışı yapılan yerler bulunmaktadır. Ancak yetiştiricilik yapanlar için
ürünlerini pazarlayacakları çiçek mezatı İlimizde bulunmamaktadır.
165
ÇEVRE DURUM RAPORU
H.2.2. Hayvansal Üretim
H.2.2.1. Büyükbaş Hayvancılık
Tablo H..13. 2004 Yılında Düzce İli ve İlçelere Hayvan Varlığı
B. BAŞ (Ad.)
K. BAŞ (Ad.)
MERKEZ
21,444
3,050
AKÇAKOCA
3,375
300
CUMAYERİ
2,700
400
ÇİLİMLİ
3,611
250
GÖLYAKA
4,097
2,500
GÜMÜŞOVA
3,300
700
KAYNAŞLI
3,500
1,000
YIĞILCA
7,000
3,500
TOPLAM :
49,027
11,700
H.2.2.2. Küçükbaş Hayvancılık
Tablo H..14. 2004 Yılında Düzce İli ve İlçelere Hayvan Varlığı
K. BAŞ (Ad.)
MERKEZ
3,050
AKÇAKOCA
300
CUMAYERİ
400
ÇİLİMLİ
250
GÖLYAKA
2,500
GÜMÜŞOVA
700
KAYNAŞLI
1,000
YIĞILCA
3,500
TOPLAM :
11,700
H.2.2.3. Kümes Hayvancılığı (Kanatlı Üretimi)
Tablo H.15.Toplam Kümes hayvanı sayısı
Yumurtacı Tavuk
120.000
Etçi Tavuk (Broiler)
8.000.000
Hindi
1000
8.121.000
TOPLAM
166
ÇEVRE DURUM RAPORU
H.2.2.4. Su Ürünleri
Doğal göller (400 ha), Hasanlar Barajı (279 ha) ve ırmak ve çaylar (505 ha) olarak
yaklaşık 1034 ha yüzey suyu bulunmaktadır. Balıkçılık olarak Düzce İli Akçakoca İlçesinde
Deniz Balıkçılığı mevcut olup, muhtelif cinste balık avlanmaktadır. (492 Ton) Düzce ilinde
alabalık ve sazan balığı üretimi gerçekleşmektedir.
Tablo H.16. Düzce İli ve İlçeleri Alabalık Tesisleri
İLÇE ADI
İŞLETME SAYISI
ÜRETİM (AD.)
MERKEZ
22
597,000
AKÇAKOCA
5
48,000
GÖLYAKA
7
148,000
GÜMÜŞOVA
1
18,000
KAYNAŞLI
5
42,000
YIĞILCA
4
57,000
44
910,000
TOPLAM
H.2.2.5. Kürk Hayvancılığı
Düzce’de kürk hayvancılığı ile ilgili envanter çalışması elde edilememiştir.
H.2.2.6. Arıcılık ve İpekböcekçiliği
Arıcılık faaliyetlerinde, 1998’den sonra kovan sayılarına bağlı olarak bir artış olduğu
Tablo H. 13’de de görülmektedir.
Tablo H.17.1997-2000 Tarihleri Arasındaki Kovan Sayıları
KOVAN SAYILARI
Eski Tip (Adet)
Toplam Kovan Miktarı
Yeni Tip (Adet)
1997
1998
1999
2000
1997
1998
1999
2000
540
475
475
475
16 554
18 920
20 453
19934
Tablo H.18. 2004 Yılında Düzce İli ve İlçeleri Arıcılık Çalışmaları
İLÇE ADI
GEZGİNCİ (Ad)
MERKEZ
7500
AKÇAKOCA
4350
CUMAYERİ
480
ÇİLİMLİ
1340
GÖLYAKA
2500
GÜMÜŞOVA
1300
KAYNAŞLI
1175
YıĞILCA
1800
TOPLAM
20445
167
BAL ÜRETİMİ (Ton)
165
105
27
39
68
34
24
40
502
ÇEVRE DURUM RAPORU
H.3. Organik Tarım
Organik Tarım: Genel olarak mevcut olan ekolojik dengeyi korumak için tamamen
veya mümkün olduğu ölçüde az kimyevi mücadele ilacı ve gübre kullanımı ile hayvancılıkta
büyüme düzenleyicileri ve yem katkı maddeleri kullanımını kaldıran, iyi bir toprak bakımı,
ekim nöbeti, doğal gübreleme ve biyolojik zirai mücadele yapılması fikrine dayanan, insana
ve çevreye dost üretim sistemlerini kapsamaktadır. Organik tarımla beraber eko sistemdeki
dengeyi bozmayacak etmenleri kullanmaktır.
Organik Tarımın Gerekliliği: Nüfus ve gelir artışına bağlı olarak artan gıda talebini
karşılamak için verimliliğin arttırılması ihtiyacı, geleneksel tarım sisteminde gübre ve
kimyasal ilaçlar gibi işletme dışı girdilerin fazla kullanımına ve bunun sonucunda da gıda
güvenliği, biyolojik kirlilik ve çevre kalitesi konusunda endişelerin oluşmasına yol açmıştır.
Bundan dolayı, işletme dışı girdi kullanımını en aza indiren organik tarım gibi alternatif
yaklaşımlar önem kazanmıştır.
Organik Tarımın Temel İlkeleri: Organik tarımın hedef edindiği temel prensipler şu
şekilde sıralanabilir.
-Organik tarım yapan tarım işletmelerinde üretimle ilgili tüm faktörlerin bir bütün
olarak ele alınması ve mümkün olduğu ölçüde işletme içi doğal ham maddeler kullanarak
işletmenin kendine yeterliliğinin sağlanması,
-Bölgeye adapte olmuş ve genetik direnç sağlayabilen bitkilerin kullanılması,
-Çok yönlü ve dengeli ekim nöbeti uygulanması ve baklagillerin ekim nöbetinde yer
alması,
-Tarımsal üretimde toprak verimliliğinin korunup geliştirilmesi ve besin maddesi
eksikliklerinin daha çok doğal kaynaklı gübrelerle sağlanması,
-Zirai mücadelenin biyolojik mücadele şeklinde yapılması,
-Yabancı ot mücadelesinin kimyasal ilaçlar yerine mekanik ve kültürel yöntemlerle
yapılması,
-İşletmede bitkisel üretimin yanı sıra arıcılık ve besicilik yapılarak sistemde gerekli
olan materyallerin temin edilmesi,
-Bir işletmenin tüm üretim dallarında organik tarıma geçmesi,
-Çevre kirliliğine neden olmadan tarımsal üretim yapılması,
168
ÇEVRE DURUM RAPORU
Tablo H.19. Düzce’de Organik Tarımın Yayılımı
Çalışma Yapılan Yer
Çiftçi Adı
Üretim Alanı
Ürün Çeşidi
(Da)
Merkez-Konaklı
Düzce Belediyesi
13
Sebze
“
“
20
Buğday
“
“
11
Mısır
“
“
5
Mısır (silajlık)
“
“
20
Çayır
Altmışsekiz üretici
15 000
Ihlamur
Altmışdört üretici
3582
Fındık
“
Elli yedi üretici
3136
“
“
Otuz altı üretici
1453,5
“
Merkez, Gölyaka, Çilimli, Kaynaşlı İlçeleri
Köyleri
Akçakoca ilçesi ve Köyleri
I. Alt Bölge (Merkez, Cumayeri, Çilimli, Gölyaka, Gümüşova, Kaynaşlı) de Organik
tarım için uygun koşullar bulunmaktadır. Dış pazarlarda şansı olan fındık, çeltik, yer fıstığı,
domates, fasulye ve yem bitkilerinin organik üretimi teşvik edilerek yaygınlaştırılabilir.
H.4. Tarımsal İşletmeler
H.4.1. Kamu İşletmeleri
Düzce İlinde kurumsal yapılara baktığımızda; Tarım İl Müdürlüğü, Devlet Su İşleri,
Köy Hizmetleri ve Özel İdare gibi kamu kurumlarının yanında aşağıdaki ana başlıklar altında
incelediğimiz kurumlarda tarıma hizmet sağlayan kuruluşlardır.
Tarım Kredi Kooperatifleri: Çiftçiye üretimde girdi desteği ve nakit kredi imkanı
sağlamaktadır. Düzce’de 18 adet Tarım Kredi Kooperatifi bulunmaktadır.
Tarımsal Kalkınma Kooperatifleri:Düzce’de 87 adet
Tarımsal Kalkınma
Kooperatifi bulunmaktadır. Bu kooperatifler örgütlenmeyi sağlayarak üretimden pazarlamaya
kadar olan süreçte üyelerine ucuz girdi teminini ve ürünlerinin değerinde pazarlamasını
amaçlamaktadır.
Su Ürünleri Kooperatifleri: 2 adet Su Ürünleri Kooperatifi bulunmaktadır.
Pancar Ekicileri Kooperatifleri: Pancar üretici çiftçilere girdi temini amacıyla
kurulmuş olup; Düzce’de bir adet şubesi bulunmaktadır.
Ziraat Odası: TZOB’ne bağlı olup Düzce’de 13 200 üyesi bulunan bir odadır.
Köylerde yapılan çiftçi eğitim ve yayım faaliyetlerinde Tarım İl Müdürlüğü görevlileriyle
birlikte faal olarak çalışmaktadır. Ayrıca Ziraat Odası tarafından düzenli olarak Ziraat
Mühendisinin katıldığı bilgilendirme toplantıları yapılmaktadır. Bu toplantılarda çiftçilerin
169
ÇEVRE DURUM RAPORU
üretim ve pazarlama aşamasındaki problemleri tespit ve çözümüne yönelik olarak
yapılmaktadır.
Esnaf ve Sanatkarlar Odaları Birliği: Düzce İli ve İlçelerinde olmak üzere 27 adet
oda bulunmaktadır.
II. Alt Bölgede (Akçakoca) örgütlü yapıyla pazarlama sorunları aşılarak, kanatlı
hayvancılık potansiyeli yeniden harekete geçirilebilir. II. Alt Bölge (Yığılca) Tarım
alanlarının az oluşu ve ulaşımın zorluğu ürünlerin pazarlamasını zorlaştırmaktadır.
H.4.2. Özel İşletmeleri
Tablo H..20. Özel İşletmeler
Ünvanı
ÜRETİM KONUSU(YILLIK)
740 Nolu Cumayri Fındık Tarım Satış Kooperatifi
İç Fındık (Ton)
Gonca Süt Süt Üretimi ve Sanayi Ticaret Anonim
Kaşar-Abaza-Dil Peyniri (Ton)
Şirketi
Vakum Yoğurt (Ton)
Tereyağ (Ton)
Ayran(Ton)
Salih Bilir-Bilir Un Fabrikası
Un 78-81 Randuman (Ton)
Kepek (Ton)
Tozan Fındık Sanayi ve Ticaret İthalat İhracat Limited
Şirketi
Reytek Tütün Sanayi ve Tic.A.Ş.Çilimli Şubesi
İç Fındık (Ton)
KAPASİTESİ
15.360
150
1.176
39,2
1.038
17.280
4.320
10.800
Tütün İşleme (Ton)
2.400
Kuru Tütün (Ton)
2.550
Güçel Kuyumculuk Sanayi ve Ticaret Ltd.Şti.
İç Fındık (Ton)
Şükran Öney-Nefis Süt
Yoğurt (Ton)
24.000
210
Beyaz Peynir (Ton)
15
Çerkez peyniri (Ton)
15
Dil peyniri (Ton)
15
Örgü peyniri (Ton)
15
Azapoğlu Fındık Sanayi ve Ticaret Ltd. Şti.
İç Fındık (Ton)
4.500
Coşkuner Fındık Gıda San.ve Tic.Ltd.Şti.
İç Fındık (Ton)
16.200
Mutlu Gıda Sanayi ve Isı-İnşaat Ltd.Şti.
İç Fındık (Kg)
10.800
Güçlü Fındık Gıda Sanayi ve Ticaret A.Ş.
İç Fındık (Ton)
6.075
Doğa Entegre Et Sanayi Gıda ve Dış Ticaret Ltd.Şti.
Kaşar Peyniri (Ton)
150
Düzce Şubesi
Beyaz Peynir (Ton)
192
Vakum Yoğurt (Ton)
Tereyağ (Ton)
Ayran (Ton)
2.940
65
994
Murat Saram Tarım ve Orman Ürünleri İthalat İhracat ve
Ticaret Anonim Şirketi
Çalışlar İnşaat Turizm Nakliyat Tekstil Tarım Ürünleri
Ltd.Şti.
İç Fındık (Ton)
21.600
İç Fındık (Ton)
Dağ Çileği
16.200
360
Mehmet Yazıcı - Onur Süt Mamülleri
170
30
ÇEVRE DURUM RAPORU
Örgü Peynir (Ton)
30
Çerkez Peyniri (Ton)
30
Dil Peyniri (Ton)
30
Yoğurt (Ton)
105
Tereyağ (Ton)
26
Ayran (Ton)
304
Mustafa Altuntaş-Birlik Fındık Kırma Fabrikası
İç Fındık (Ton)
16.200
Aras Gıda Sanayi ve Dış Ticaret Anonim Şirketi
İç Fındık (Ton)
27.000
Cuamyeri Şubesi
Kavrulmuş Fındık (Ton)
2.376
Kıyılmış Fındık (Ton)
2.592
Dilme Fındık (Ton)
648
Fındık Unu (Ton)
864
Fındık Püresi (Ton)
Barış Duyar-Özüm Süt Ürünleri
1.944
Yoğurt (Ton)
588
Ayran (Ton)
64,8
Tereyağ (Ton)
65
25
Karin Gıda Sanayi Ve Ticaret A.Ş.Cumayeri Şb.
İç Fındık (Ton)
27.000
As Fındık Tarım Ürünleri Tic.ve Sanayi Ltd.Şti.
İç Fındık (Ton)
10.800
Yeşil Saram Tarım ve Orman Ürünleri İth.İhr.Ltd.Şti.
İç Fındık (Ton)
21.600
Kaynak:Düzce Sanayi ve Ticaret Odası, 2004
H.5 Tarımsal Faaliyetler
H.5.1 Pestisit Kullanımı
Çeşitli endüstriyel faaliyetlerden kaynaklanan yapay organik kimyasal maddeler ile
tarım alanlarında kullanılan pestisid ve herbisidler, suda doğal olarak güç parçalanan
bileşiklerdir. Bu tür bileşiklerin bir kısmı canlı bünyelerinde ağır metallere benzer şekilde
birikim yapar ve toksik etkilere neden olurlar. Diğer bir kısmı ise canlı bünyesinde mutajenik
ve konserojen etkiler yapar.
Geniş bir biçimde tarım yapılan arazilerde kullanılan tarım ilaçları, genellikle çok
dayanıklı olduklarından, ayrışmaları yıllarca sürebilir. Bunlar hem toprak, hemde dolaylı
olarak su kaynaklarının önemli ölçüde kirlenmesine sebep olurlar.
Gerek ruhsatlı pestisid sayısı, gerekse kullanılan miktarları yıldan yıla artış
göstermektedir.
171
ÇEVRE DURUM RAPORU
Tablo H.21. Düzce’de 2004 Yılında Kullanılan Zirai Mücadele İlaç Tüketim Durumu
HERBİSİT (Kg/lt)
İNSEKTİSİT (Kg/lt)
MERKEZ
11.458
24.506
895
36.859
AKÇAKOCA
17.978
17.375
1.259
36.612
CUMAYERİ
600
1.753
-
2.353
ÇİLİMLİ
202
1.169
-
1.371
GÖLYAKA
164
13.129
86
13.379
GÜMÜŞOVA
586
1.073
44
1.703
KAYNAŞLI
145
2.922
27
3.094
YIĞILCA
456
5.280
30
5.766
TOPLAM
31.589
67.207
2.341
İLÇELER
FUNGUSİT (Kg/lt)
TOPLAM
101.137
Tablo H..22. Kimyevi Gübreler
% 21 A.S
%26 A.N
%33 A.N
KİMYEVİ GÜBRELERİN ADI
%46ÜRE
TSP
DAP
KOMPOZE
(%42-44) (18-46) 15-15-15
20-20-0
12-30-12
MERKEZ
811.950
3.053.550
266.800
1.749.400
815.600
33.900
743.700
995.250
................
740.600
AKÇAKOCA
46.800
2.469.000
325.000
597.860
501.650
...........
271.850
235.300
...............
.................
CUMAYERİ
190.000
240.000
491.000
318.550
473.400
............
252.850
464.600
................
.................
ÇİLİMLİ
16.000
331.000
91.300
149.600
91.300
............
120.950
121.200
................
GÖLYAKA
20.000
195.000
.............
125.000
84.050
............
100.000
.............
................
.
................
GÜMÜŞOVA
171.300
49.850
39.000
160.150
88.900
............
22.300
154.050
................
.................
KAYNAŞLI
.............
297.000
.............
105.800
14.450
............
32.000
33.000
................
.................
YIĞILCA
390.850
104.150
26.000
397.850
81.750
7.500
4.400
263.050
...............
.................
...............
740.600
İLÇELER
İL TOPLAMI 1.646.900 6.739.550 1.689.100 3.604.210 2.151.100
41.400
1.548.050 2.266.450
H.5.2 Gübre Kullanımı
Tablo H..23. Düzce İli ve İlçelerinde 2004 Yılında Gübre Tüketimi
SAF N (T)
MERKEZ
2177,502
AKÇAKOCA
976,001
CUMAYERİ
704,498
ÇİLİMLİ
513,465
GÖLYAKA
124,789
GÜMÜŞOVA
65,306
KAYNAŞLI
58,345
YĞILCA
204,202
4824,108
TOPLAM
SAF P205 (T)
503,273
279,903
242,071
82,050
48,940
58,002
4,280
32,723
1251,242
172
SAF K20 (T)
139,15
12,667
11,120
35,050
1,540
1,605
9,445
210,577
P.SÜLFAT
................
ÇEVRE DURUM RAPORU
Çiftlik Gübresi kullanımı ve gübrelenen arazi hakkında bilgi bulunamamaktadır.
H.5.3. Toprak Kullanımı
İl’in en verimli topraklarının bulunduğu Düzce Ovası, metropollere ulaşım kolaylığı
ve kent merkezine yakınlığı nedeniyle sanayi kuruluşlarının yoğunlaştığı bölge olmuştur.
Ankara-İstanbul geçişinin sağlanması D-100 ve otoyolun bu topraklardan geçmesi ile tarım
topraklarının bir kısmı kullanılamaz duruma gelirken, yol güzargahında sanayi kuruluşlarının
tesis edilmesi ile toprak kaybı giderek artmıştır.
Tarım topraklarının tarım dışı amaçlarla kullanılması; yapılaşma amacıyla kullanılan
tarım topraklarında depremsellik nedeniyle az katlı binalar yapılması durumu toprak kaybını
arttırmaktadır.
Tarım topraklarının çok parçalı oluşu, sınır konusunda ve toprakların etkin
kullanımında sorunlara yol açmaktadır. Sınırlar nedeniyle, sınır kenarlarında etkin
kullanımdan uzak kalan topraklar da dikkate alınırsa kaybın boyutları ortaya çıkacaktır.
Erozyonu önlemede fındık yetişme ortamı ve yetiştirme şekliyle de, çok eğimli, toprak
derinliği az olan alanların değerlendirilmesinde de toprağın erozyona karşı korunmasında çok
önemli bir işleve sahiptir.
Kaynaklar
2-İl Gelişme Planı (Çevre ve Mekansal Gelişme Sektörü Raporu 2002)
3-Düzce Tarım Master Planı (Ankara –2002)
4-Samsun İl Çevre Durum Raporu-2003
173
ÇEVRE DURUM RAPORU
I. MADENCİLİK
I.1 Maden Kanununa Tabi Olan Madenler ve Taş Ocakları Nizamnamesine Tabi
Olan Doğal Malzemeler
I.1.1. Sanayi Madenleri
İlimizde bulunan sanayi madenleri ve ilgili madenlerin üretim yöntemleri, rezervleri,
türleri, çalıştırdığı işçi v.b. bilgiler aşağıdaki tablodaki gibidir.
Tablo I.1: İlimizde bulunan sanayi madenleri
SIRA
NO
FAALİYET
SAHİBİ
FAALİYET
KONUSU
ÜRETİM YÖNTEMİ
REZERVİ
İŞÇİ
SAYISI
1
Delta Toprak San.
ve Tic.A.Ş.
Silisli Kiltaşı
Ocağı
Açık ocak işletmesi.
Patlatma yok
------
2
Becikoğlu Uluslar
arası Nak. Turizm
ve Tic. Ltd. Şti.
Alçıtaşı Ocağı
Açık ocak işletmeliği
yapılacaktır.
35.000 ton
5
2
3
Sacit ÖZER
Alçı Taşı
Ocağı
4
Kabadayı Alçıtaşı
Mad. Nak. İnş.
Taah. San. Tic
Ltd. Şti.
5
Delta Torak San.
ve Tic. A.Ş.
Silisli Kiltaşı
Ocağı
yapılacaktır Gecikmeli
kademeli patlatma ile kaya
ana kütleden ayrılacak ve
kırıcı ile küçük parçalara
ayrılacaktır
yapılacaktır. Gecikmeli
kademeli patlatma ile kaya
ana kütleden ayrılacak ve
kırıcı ile küçük parçalara
ayrılacaktır
Açık ocak işletmesi.
Patlatma yok
---
RUHSAT
SAYISI
Başlangıç
21.09.2001
Bitiş
20.09.2004
---
---
13.000 m3
7
----
75.000 ton
6
---
I.1.2. Metalik Madenler
İlimizde metalik madenlerin ( altın, gümüş, alüminyum, bakır, çinko, demir, pirit,
antimon v.b. ) üretimi yapılmamaktadır.
I.1.3. Enerji Madenleri
İlimizde enerji madenleri ( asfaltit, linyit, petrol, tabi buhar, taş kömürü, toryum,
bitümlü şist v.b. ) üretimi yapılmamaktadır.
I.1.4. Taş Ocakları Nizamnamesine Tabi Olan Doğal Malzemeler
Konu hakkında bilgi Tablo I.2’de verilmiştir.
174
ÇEVRE DURUM RAPORU
Tablo I.2 : Çevre ve Orman Bakanlığı ve İl Çevre ve Orman Müdürlüğü tarafından ÇED Olumlu / Çevresel Etkileri Önemsizdir / Çevresel Etki Değerlendirmesi Gerekli Değildir
Kararı ve ÇED Yönetmeliği gereği Kapsam Dışı Değerlendirilen Taş Ocakları Nizamnamesine Tabi Ocaklar
SIRA
NO
Delta Toprak San. ve Tic.A.Ş.
Darıyeri Yörükler Köyü
KAYNAŞLI
Silisli Kiltaşı Ocağı
FAALİYETİN İÇİNDE
BULUNDUĞU 1/25.000
ÖLÇEKLİ HARİTANIN
PAFTA NO
G 26 b 21 b
Koç İnş. San. ve Tic.Ltd.Şti.
Çay Köyü
GÖLYAKA
Kum – Çakıl Ocağı
G 25 b 24 c
15.07.1999
Bolu Valiliği
Önemsiz
Aykut Petrol San. Tic.Ltd.Şti.
Hatipli Ketenciler Köyü
Çökekbaşı Mevkii
KONURALP/DÜZCE
İstilli Köyü
Uzunkum Mevkii / DÜZCE
Mermer Ocağı
G 26 a 2
20.03.2000
Düzce Valiliği
Önemsiz
12
22.05.2000
Düzce Valiliği
Önemsiz
G 26 c 2
31.07.2000
Düzce Valiliği
Önemsiz
G 26 b 06 d
13.09.2000
Düzce Valiliği
Önemsiz
Taş Ocağı
Alçı Taşı Ocağı
10.10.2000
Kapsam Dışı
FAALİYET SAHİBİ
1
2
3
İzzet GÜNEL
4
5
Tepe Knauf İnş.Yapı
Elemanları San. ve Tic.A.Ş.
6
Atılım Düzce Beton ve
İnş.San.Tur.Tic.A.Ş.
Sacit ÖZER
7
Kerim TERZİ
8
Çillioğlu İnş.Haf.Tic. Ltd.Şti.
9
MEVKİİ
Bakacak Köyü
Taşlıyatak Mevkii
KAYNAŞLI
Esençam Köyü
Hecinler Mevkii /DÜZCE
Yeşiltepe Köyü Hekim Suyu
Mevkii
KAYNAŞLI
Doğanlı Köyü
Değirmen Arkası Mevkii
DÜZCE
KAYNAŞLI
FAALİYET KONUSU
KARAR TARİHİ
YA DA YAZI
TARİHİ
20.08.1998
Bolu Valiliği
KARARI
(Olumlu/Önemsiz/
Gerekli Değildir/
Kapsam Dışı)
Önemsiz
G 26 a 20 c
31.10.2000
Düzce Valiliği
Önemsiz
G 26 b 21 b
22.01.2001
Düzce Valiliği
Önemsiz
Özbirinci Madencilik San. ve
Tic. A.Ş.
Deredibi Köyü Taflanburnu
Mevkii AKÇAKOCA
Kalker Ocağı
09.08.2001
Kapsam Dışı
10
Doğa Madencilik İnş.San ve
Tic.Ldt.Şti.
Hasanlar ve Esençam Köyü
DÜZCE
Taş Ocağı ve Konkasör
Tesisi
24.06.2002
Çevre ve Orman
Bakanlığı
Olumlu
11
175
12
Çesan Madencilik İnş. Taah.
Tur. Tic. Ltd. Şti.
Kurtsuyu Köyü
DÜZCE
Taş Ocağı
03.07.2002
Kapsam Dışı
Nevzat MERTTÜRK
Subaşı Köyü
AKÇAKOCA
Mermer Ocağı
25.07.2002
Düzce Valiliği
Önemsiz
Kabadayı Alçıtaşı Mad. Nak.
İnş. Taah. San. Tic Ltd. Şti.
Dipsizgöl Köyü
KAYNAŞLI
Aksu Köyü Tüzel Kişiliği
Aksu Köyü
GÖLYAKA
13
14
ÇEVRE DURUM RAPORU
15
16
Bozbey Bektaş Hafr. Ltd. Şti
17
Yiğitler Beton Kum-Çakıl
Hafr. Nak. San. Tic. Ltd. Şti
Kum-Çakıl Ocağı
Sultaniye Köyü
Kestane Bucağı Mevkii
GÜMÜŞOVA
Fındıklı Aksu Köyü
Kandırma Mevkii
MERKEZ
Kum-Çakıl Ocağı ve Yıkama
Eleme Tesisi
Taş Ocağı ve Kırma-ElemeYıkama Tesisi
30.04.2003
Çevre Bakanlığı
Olumlu
Dolomit Madeni Ocağı ve
Kırma Eleme Tesisi
01.07.2003
Kapsam Dışı
Taş Ocağı
15.07.2003
Kapsam Dışı
Kum-Çakıl Ocağı
04.09.2003 /711
sayılı yazımız.
Gerekli
Değildir.
Taş Ocağı
24.09.2003/837 sayılı
yazımız.
Gerekli Değildir.
09.02.2004/6139
sayılı Çevre ve
Orman Bakanlığı
yazısı
16.03.2004
Gerekli Değildir
24.03.2004/547 sayılı
yazımız
Gerekli Değildir
Yılmaz Madencilik Tic. ve
San. Ltd. Şti.
19
Karayolları 4. Bölge
Müdürlüğü
Akaya Köyü Köçedüzü
mevkii
AKÇAKOCA
Hacıyeri Köyü Kayabaşı
Mevkii AKÇAKOCA
21
Aykut Petrol Orm. Ürünl. Tur.
Nak.Yak.Mad.
San.Tic.Ltd.Şti.
Çesan Mad. İnş. Taah. San.
Tic. Ltd. Şti.
Yörükler Köyü Kavlanlık
Mevkii
KONURALP,/DÜZCE
Kurtsuyu Köyü
KONURALP/DÜZCE
22
Turan İnşaat Turizm İşletme
Tic. San. Ltd. Şti
Sarıkaya Köyü
YIĞILCA
As Yapı İnş. ve Tic. Ltd. Şti
Kırık Köyü Salavat Mevkii
YIĞILCA
Kalker Taşı Ocağı
Beyköy Belediyesi Başkanlığı
Kutlu Köyü ve Develi Besni
Köyleri Beyköy/DÜZCE
Kum Çakıl Ocağı ve KırmaEleme-Yıkama Tesisi
23
24
Önemsiz
28.08.2002
Düzce Valiliği
07.01.2003
Çevre Bakanlığı
18
20
Önemsiz
25.07.2002
Düzce Valiliği
Kalsit Ocağı ve KumÖğütme Tesisi
176
54 G 26 B 2 Pafta 23.75
Ha.
Gerekli Değildir
Kapsam Dışı
ÇEVRE DURUM RAPORU
Atalay YILMAZ
Yoğunpelit Kçyü
YIĞILCA
Mermer Ocağı
01.04.2004
Kapsam Dışı
Bahadır TEMİZEL
Yoğunpelit Köyü
YIĞILCA
Mermer Ocağı
27.05.2004
Kapsam Dışı
27
Nafiz HEKİM
Süngüt Köyü
CUMAYERİ
Kuvars Kumu Ocağı ve
Yıkama-Eleme Tesisi
Gerekli Değildir
28
Düzce Belediyesi
Çınardüzü Köyü Kuruluk
Mevkii DÜZCE
Mermer (Bazalt) Ocağı
21.05.2004/25798
sayılı Çevre ve
Orman Bakanlığı
yazısı
28.07.2004
29
Özbirinci-Seven Mad. Nak.
İnş. Taah. San. Tic. Ltd. Şti.
Esençam Köyü Hecinler
Mevkii
DÜZCE
Kalker Ocağı
92.901,258 m2
Gerekli Değildir
30
Delta Torak San. ve Tic. A.Ş.
Tepeköy Çömlekçi Mevkii
AKÇAKOCA
G 26 a 2
47,106 m2
31
Atılım Düzce Beton ve
İnş.San. Tur.Tic.A.Ş.
Çerkez Taşköprü Köyü
Küçük Melen Mevkii
DÜZCE
Kum-Çakıl Ocağı
32
Tebtaş Mad. San. ve
Tic.Ltd.Şti.
Uğurlu Köyü Eskimeze ve
Camidüzü Mevkii
AKÇAKOCA
Kum-Çakıl Ocağı
33
Aykut Petrol Orman Ürünleri
Turizm .İnşaat Nak. Yak.
Mad. Madencilik Beton San.
ve Tic. Ltd. Şti
17.09.2004/49564
sayılı Çevre ve
Orman Bakanlığı
yazısı
08.10.2004/53367
sayılı Çevre ve
Orman Bakanlığı
yazısı
28.10.2004/57719
sayılı Çevre ve
Orman Bakanlığı
yazısı
09.11.2004/59570
sayılı Çevre ve
Orman Bakanlığı
yazısı
09.03.2005/118813117 sayılı Çevre ve
Orman Bakanlığı
yazısı
25
26
Kalker Ocağı
Kemerkasım Köyü
MERKEZ
177
54 G 25 B 1 Pafta
24.5 Hektar
38,490 m2
54 G 26 a 2 pafta
19.24 Ha
Kapsam Dışı
Gerekli Değildir
Gerekli Değildir
Gerekli Değildir
Gerekli Değildir
ÇEVRE DURUM RAPORU
Tablo I..3 .İl Özel İdare Müdürlüğü tarafından Taş Ocakları Nizamnamesine göre ruhsatlandırılan ocaklar
OCAK SAHİBİ
Kerim TERZİ
OCAK YERİ
OCAĞIN
CİNSİ
Kum Çakıl
OCAĞIN
M2
12.000
MÜDDETİ
(yıl)
3
RUH. BAŞ.
TAR.
20.09.2001
RUH. BİTİŞ
TAR.
19.09.2004
2003 YILI
RÜSUMU (TL)
7.500.000.000
ARTIŞ
ORANI
% 25
2004 YILI
RÜSUMU (TL)
9.375.000.000
Taş Ocağı
16.476,44
5
19.02.2004
18.02.2009
21.125.000.000
% 25
10.500.000.000
Taş Ocağı
10.500
5
13.12.2002
12.12.2007
4.000.000.000
% 25
5.000.000.000
Taş Ocağı
7.467
4
08.01.2004
07.01.2008
Kum Çakıl
28.775
3
02.10.2003
01.10.2006
15.000.000.000
Kalker Taşı
221.87 Ha.
25
16.06.1983
15.06.2008
4.500.000.000
% 25
5.625.000.000
Kalker Taşı
7.850
25
09.08.1982
08.08.2007
4.500.000.000
% 25
5.625.000.000
Kum Çakıl
6.000
2
29.11.2002
28.11.2005
6.000.000.000
% 25
7.500.000.000
Kum Çakıl
11.127
3
14.08.2003
13.08.2006
7.500.000.000
% 25
9.375.000.000
Taş Ocağı
45.525
5
30.11.2000
29.11.2005
Muaf
Muaf
Muaf
Bozbey Bektaş Hafr. İnş.
Ltd. Şti
Karayolları 4. Böl. Müd.
Kirazlı
MERKEZ
Esençam
MERKEZ
Hasanlar, Esençam
MERKEZ
Konuralp
MERKEZ
Konuralp
MERKEZ
Akaya
AKÇAKOCA
Akkaya
AKÇAKOCA
Çay Köyü
GÖLYAKA
Sultaniye Köyü
GÜMÜŞOVA
Kaynaşlı MQ1
Karayolları 4. Böl. Müd.
Kaynaşlı MQ3
Taş Ocağı
94.346
5
30.11.2000
29.11.2005
Muaf
Delta Toprak San. A.Ş.
D.Y. Yörükler
KAYNAŞLI
D.Y. Yörükler
KAYNAŞLI
Hacıyeri
YIĞILCA
Silisli Kiltaşı
Ocağı
Kum Çakıl
17.320
3
21.09.2001
20.09.2004
11.934.000.000
% 25
14.917.500.000
9.500
5
08.02.2001
07.02.2006
3.750.000.000
% 25
4.687.500.000
Taş Ocağı
365.910,14
5
01.03.2001
28.02.2006
Muaf
Özbirinci-Sevem Mad. Nak.
İnş. Taah. San. Tic. Ltd. Şti
Doğa Mad. İnş. San. ve Tic.
Ltd. Şti
Çesan Mad. İnş. Taah. Tur.
San. Tic. Ltd. Şti.
Aykut Petrol Orman Ürün.
Tur. Nak. Yak. Mad.
Demir Export A.Ş.
Demir Export A.Ş.
Koç İnş. Ltd. Şti.
Çillioğlu İnş. Hafr. Tic. Ltd.
Şti.
Karayolları 4 Böl. Müd.
Kaynak: İl Özel İdare Müdürlüğü, 2004
178
6.000.000.000
15.000.000.000
Muaf
I.2.
Madencilik Faaliyetlerinin Yapıldığı Yerlerin Özellikleri
Maden Kanunu ve Taş Ocakları Nizamnamesi kapsamında ilimiz genelinde işletilen
ruhsatlı ocaklardan kum çakıl ocakları, dere kenarlarında hazineden kiralanan ya da özel
mülkiyet olan sahalarda işletilmektedir. Taş ocakları ve diğer madenler ise genellikle
Devletin Hüküm ve Tasarrufu altında bulunan ormana ait sahalarda işletilmektedir.
I.3. Cevher Zenginleştirme
Taş, kum, çakıl ocakları ve bazı maden işletmelerinden çıkan malzemeler kırma eleme
yıkama tesislerinde işlenmektedir. Ebatlarına göre agrega elde edilmektedir. Sanayi Madeni
olan Silisli Kiltaşı Ocaklarından çıkan malzemeler direkt fabrikaya götürülmektedir. Alçıtaşı
Ocaklarından çıkarılan malzemeler kırma işlemine tabi tutulmadan sevk edilmektedir.
I.4.
Madencilik Faaliyetlerinin Çevre Üzerine Etkileri
İlimizde bulunan ocakların ve tesislerin çevreye zarar vermemeleri için belirli oranda
denetim sağlanabilmektedir. Ancak ruhsatlı olanlarda denetim yetersiz olduğu gibi, kaçak
olarak derelerden de kum çakıl alımı yapılmaktadır. Bunun sonucunda da derelerde
çukurluklar oluşturulmakta, derelerin akış yönü değişmektedir. Ayrıca derelerden sallama
kepçe ile kum çakıl alımı sonucu su canlılarına zarara verilmektedir.
Madencilik faaliyetlerinin yapıldığı alanların çoğunun orman arazisi olmasından
dolayı ağaçlar kesilmekte olup, ekolojik dengenin bozulmasına neden olmaktadır.
Kaynaşlı batısında tünel ağzı yakınlarında otoyol inşaatı için açılan ocaklarla, Yığılca
ilçesindeki taş ocakları arazide yeşillikleri bozan arazide oldukça büyük değişiklik oluşturan
büyük bir leke oluşturmuştur. Küçük Melen ve Büyük Melen Çayından kaçak kum çakıl alımı
sonucu yatak genişlemesi olmakta, etraftaki tarım alanları zarar görmektedir..
I.5. Madencilik Faaliyetleri Sonucunda Arazi Kazanım Amacıyla Yapılan
Rehabilitasyon Çalışmaları:
İş bitiminde arazi rehabilitasyonu konusunda gereken titizlik gösterilmemekte; Taş
Ocakları Nizamnamesi kuralları ile ÇED Raporları, ÇED Ön Araştırma Raporları ve Proje
Tanıtım dosyalarında taahhüt edilen hususlara uyulmamakta, çoğunlukla ocaklar olduğu gibi
terk edilmektedir. Düzce ovasındaki akarsu kıyılarında kum alımları da yeterince denetim
altında tutulamadığı için yatak bozulmasına, taşkın ve erozyon riskinin artmasına neden
olmaktadır.
İlimizde Büyük Melen Çayı DSİ tarafından ıslah edilmekte, Büyük Melenin her iki
tarafına seddeler oluşturulmaktadır. Bu çalışma kapsamında yatağın temizliği de
yapılmaktadır.
Bunun yanında ilimizdeki taş ocaklarının büyük bir çoğunluğu kademe usulü ile
çalışmakta olup, çalışılan kısımlar arazi ile uyumlu hale getirilmektedir.
Kaynaklar:
-İl Özel İdare Müdürlüğü, 2004
-İl Çevre ve Orman Müdürlüğü, 2004
-ÇED Raporları, ÇED Ön Araştırma Raporları ve Proje Tanıtım Dosyaları, 2004
180
ÇEVRE DURUM RAPORU
ÇEVRE DURUM RAPORU
J- ENERJİ
J.1. Birincil Enerji Kaynakları
J.1.1. Taşkömürü
İlimiz sınırlarında taşkömürü rezervi yoktur.
J.1.2. Linyit
Düzce’de Gölyaka ilçesinin Değirmen Tepe Köyü’nde Saçmalı Pınar mevkiinde linyit
rezervi bulunmaktadır. Isı değeri 3.940 Kcal/kg olan linyitin, mümkün rezervi 1 milyon
tondur.
Düzce ilinde yıllar itibariyle kömür tüketim miktarlarına ulaşılamamıştır. Fuel-oil
satışının olmaması; kaloriferli binalarda çoğunlukla kömür tüketildiğini göstermektedir.
J.1.3. Asfaltit
İlimiz sınırlarında asfaltit rezervi yoktur
J.1.4. Bitümlü Şist
İlimiz sınırlarında bitümlü şist rezervi yoktur
J.1.5. Ham Petrol
İlimiz sınırlarında ham petrol rezervi yoktur
J.1.6. Doğal Gaz
İlimiz sınırlarında doğal gaz rezervi yoktur
J.1.7. Nükleer Kaynaklar (Uranyum ve Toryum)
İlimiz sınırlarında nükleer kaynak (uranyum ve toryum) rezervi yoktur
J.1.8. Orman
Konu ile ilgili açıklama F.1.1.2. de anlatılmaktadır.
J.1.9. Hidrolik
İlimiz sınırlarında konu ile ilgili çalışma yoktur
J.1.10. Jeotermal
İl sınırları içerisinde kaplıcalardan önemlileri, Dernin Hamamı, Efteni Kaplıcasıdır.
Ancak bu kaplıcalardan Jeotermal Enerjiye yönelik çalışmalar yapılmamaktadır.
181
ÇEVRE DURUM RAPORU
J.1.11. Güneş
Düzce İli’nde güneş kollektörü uygulaması henüz yaygın değildir. Elektrik İşleri Etüt
İdaresi tarafından, güneşlenme ve ışınım değerlerine yönelik olarak, Bolu İli için yapılan
inceleme, araştırmanın yapıldığı tarihte ilçe olan Düzce İli’ni de kapsamıştır. Bu araştırmalar,
Düzce İl’nde, güneş kollektörleri ve güneş pillerinden yararlanılabileceğini göstermektedir.
Türlü nedenlerle dünya genelinde artan uygulamaların, Düzce ili için de önemli bir
potansiyel olduğu söylenebilir.
J.1.12. Rüzgar
Düzce ilinde EİE idaresine ait rüzgar enerjisi ölçüm istasyonu bulunmamaktadır.
Ancak rüzgar enerjisi ölçüm istasyonu kurulabilecek aday yerlerin tespiti amacıyla 02-15
Temmuz 2001 tarihleri arasında Düzce’de rüzgar enerjisi istikşaf çalışması yapılmıştır.
Rüzgar enerjisi gözlem istasyonu kurulmasına elverişli bir yer tespit edilmemiştir.
J.1.13. Biyokütle
J.2. İkincil Enerji Kaynakları
J.2.1. Termik Enerji
J.2.2. Hidrolik Enerji
Küçük Melen Çayı üzerine kurulun Hasanlar Barajından sulama suyu yönünde istifade
edilmektedir. İlimizde hidrolik enerjisinden faydalanmaya yönelik bir faaliyet
bulunmamaktadır.
J.2.3. Nükleer Enerji
J.2.4. Yenilenebilir Elektrik Enerjisi Üretimi
J.3. Enerji Tüketiminin Sektörlere Göre Dağılımı
182
ÇEVRE DURUM RAPORU
Tablo J.1: Enerji Tüketiminin Sektörlere Dağılımı
Sektörler
Isıl Değer (K.cal/kg)Birim
Sanayi
Ulaştırma
Diğer
Sektörler
Konut ve
Hizmetler
Tarım
Hidrolik(GWh)
124.112
4.645
159.073
26.014
134
Enerji Dışı
17.943
Elektrik
Enerjisi
Tüketimi
(GWh)
Kurulu Güç
Kapasitesi
331.921
Kaynak: Sedaş Düzce İşletme Müdürlüğü, 2004
J.4. Enerji Tasarrufu İle İlgili Yapılan Çalışmalar
Kaçak enerji mücadelesi konusunda ekiplerle sürekli olarak sıkı kontroller yapılmıştır.
Bu çalışmalar sonucu elde edilen cezaların tahakkukları Enerji Dışı sütununa eklenmiş olup
be tahakkuk 592 GWh’tir.
Kaynaklar:
1-İl Özel İdare Müdürlüğü, 2004
2-SEDAŞ Düzce İşletme Müdürlüğü, 2004
3-Düzce Orman İşletme Müdürlüğü, 2004
183
ÇEVRE DURUM RAPORU
K. SANAYİ VE TEKNOLOJİ
K.1. İl Sanayinin Gelişimi, Yer Seçimi Süreçleri ve Bunu Etkileyen Etkenler
Düzce Organize Sanayi Bölgesi 1995 yılında Bolu Valiliğinin talebi doğrultusunda
Sanayi ve Ticaret Bakanlığı’nın yer seçim yönetmeliği kapsamında Düzce Merkez Beyköy
Beldesi’nin 200 hektar alan üzerinde yapılan inceleme doğrultusunda kurulmasına izin
verilmiştir.
Düzce 1. OSB toplam olarak 200 hektar bir alan üzerine kurulmuştur. Bu alanın 100
hektarı sanayi parseli olarak, 100 hektar alan içi yollar, sosyal tesisler, yeşil alanlar, arıtma
tesisi alanı olarak tahsis edilmiştir. 1. OSB alanının alt yapı bitiş tarihi olarak 25.11.2005 yılı
planlanmıştır.
1. OSB’de toplam 48 yatırımcı firmaya 8230 kişiye istihdam sağlamak amacı ile tahsis
yapılmıştır. OSB yatırımlarının dağılımı aşağıdaki Tablo K.4’de gösterilmiştir.
Valiliğimiz tarafından Sanayi ve Ticaret Bakanlığı’na müracaat edilip İlimizde
yatırımcılara tahsis edilmek üzere Organize Sanayi Alanları kurulması için çalışma
başlatılmış olup İlimiz Merkez Beyköy Beldesi Tepetarla Mevkiinde belirlenen 150 hektarlık
mera vasıflı alanın 2. Organize Sanayi Bölgesi olarak kurulması planlanmıştır.
Organize sanayi bölgesi coğrafi konumuyla; büyük yerleşim yerlerine yakınlığı,
otoban ile ulaşımın sağlanması, yasal ve bürokratik işlemler için tüm kurumların varolması ve
denize yakınlığı ile yatırımcılar için özendirici niteliktedir.
K.2. Genel Anlamda Sanayinin Gruplandırılması
Düzce İlinin Ankara ve İstanbul gibi iki metropolün arasında olması karayolu
taşımacılığını özendirmiş, ulaşım imkanlarını geliştirmiş ve ulaşım sektörünün gereksinimi
olan yan sanayi ve küçük sanayi kuruluşlarının sayısını artırmıştır.
Diğer taraftan İl ormanlarının önemli bir alan kapsaması, tarımsal üretimin
çeşitliliğine rağmen üretim kapasitesinin düşük oluşu ve önemli bir sermaye birikiminin
sağlanamaması sonucu, orman ürünlerini işleyen fabrika ve iş kollarının dışında son yıllara
kadar önemli bir sanayileşme görülmektedir.
Bölge dahilinde yer alan sanayi guruplarının İl ve İlçelere göre istihdam durumu,
Tablo K.12’de gösterildiği gibi yoğunluk itibariyle Orman Ürünleri ve Gıda Sanayi ilk sırayı
teşkil etmektedir.
Sanayinin günden güne gelişmesi yanı sıra istihdam durumları gün geçtikçe
artmaktadır.
184
ÇEVRE DURUM RAPORU
Şekil K .1. Düzce İli Sanayi ve Konut Yerleşimi Haritası
185
ÇEVRE DURUM RAPORU
Sanayi Alanları
200 ha. Alan üzerinde kurulan ve 84 parselden oluşan Düzce Organize Sanayi
Bölgesinin imar planı alt yapı hizmetlerine ait plan ve projeler hazırlanarak alt yapı inşaatının
ihalesi 01.12.1992 tarihinde Maktaş Makine Elektrik Tic. A.Ş. firması % 30 tenzilatla
351.500.000 TL’ ye ihale edilmiştir. 25 m. genişliğindeki 1. yolun 2.100 mt. kısmının kazı ve
dolgu işleri yapılmıştır. Ayrıca toplam 13 km uzunluğundaki bölge yollarının 8 km’ lik
kısmının alt yapısı tamamlanmıştır.
Yine Bölge alanı içinde kalan DSİ’ ye ait sulama kanalı ile ilgili olarak DSİ 5.Bölge
Müdürlüğünden alınması için gerekli girişimler yapılmaktadır. Bölgenin alt yapı inşaatları
yeni başladığından arıtma tesisi bulunulmamaktadır. Ancak arıtma tesisleri için 14.500 m2
alan ayrılmıştır.
Küçük Sanayi Sitesi
Düzce Küçük Sanayi Sitesi, 1984 yılında kurulmuş olmasına karşın halen % 70
oranında tamamlanabilmiştir (Tablo K.1). Farklı büyüklükte A, B ve C tipi olarak üç tipte
projelendirilmiştir. Site tamamlandığında Yaklaşık 80 m2’lik A tipi işyerlerinden 553 adet,
160 m2’lik B tipi işyerlerinden 275 adet ve 235 m2 lik C tipi işyerlerinden 72 adet inşa
edilmiş olacaktır.
Tablo K.1: Düzce İlinde Küçük Sanayi Siteleri
Adı
Kuruluş Faaliyete
Yılı
Geçtiği Yıl
Alan (m2)
S.S. Düzce KSS
1984
-
425.839.000
Akçakoca KSS
Yeni Akçakoca
KSS
Gölyaka Toplu
İşyeri Yap. Koop.
1975
1992
80.000
Kaynaşlı Es. San.
Sit.
1993
20.500
Fiziki Durum
İnşaat (% 70
tamamlanmış)
Faaliyette
İnşaat (% 47
tamamlanmış)
İşyeri
Sayısı
Çalışan
Sayısı
Faal İşyeri
Sayısı
Doluluk
Oranı %
900
3
-
-
115
220
100
87
107
-
-
-
1982
1989
4.693
Faaliyette
60
39
*
*
1984
2001
38.000
Depremde ağır
hasarlı (% 90
yıkılmış)
110
45
15
13
6.000
İnşaat
38
-
-
-
1330
304
115
8,6
SS. Yığılca Toplu
1993
İşyeri Yap.Koop.
TOPLAM
425.988.193
Küçük Sanayi Sitesi Melen deresi kenarında kurulmaktadır. Kuruluş tamamlandığında
dere kenarında 400 milyon m2’den fazla düşük vasıflı tarım toprağı işgal edilmiş olacaktır.
Bundan da önemli olarak sığ bir yatakta akan Melen deresinin taşkın yapması durumunda
sitedeki işyerleri önemli hasarlar alabilecektir.
1975 yılında kurulan Akçakoca Küçük Sanayi Sitesi İl’deki en eski sanayi sitesidir.
80.000 m2’lik bir alanda kurulmuştur. Sanayi Bakanlığı tarafından 1990 yılında kredi
kapsamına alınmıştır ve kredi desteği ile 50 adet işyeri yapılmıştır. 1992 yılında yatırımı
tamamlanarak faaliyete geçmiş ve 1994 yılında geri ödemeler başlatılmıştır. 115 işyerinin 100
adedi, % 87si faaliyet göstermektedir.
186
ÇEVRE DURUM RAPORU
Yeni Akçakoca Küçük Sanayi Sitesi 1993 yılında kurulmuş olmasına rağmen henüz
sadece % 40’ı tamamlanabilmiştir.
Kaynaşlı Esnaf Sanatkarlar Sitesi, 38.000 m2’lik bir alanda kurulmuş olan 110
işyerinden oluşmakta iken Ağustos ve Kasım 1999 depremleriyle % 90 oranında hasar görüp
yıkılmıştır. 110 işyerinden halen 15 adedi faaliyetine devam etmektedir.
Gölyaka Toplu İşyeri Sitesi de 1982 yılında kurulmuş ve 1989 yılında faaliyete
geçmiştir. 60 adet işyerinden sadece 39’u çalışmaktadır.
Benzer bir toplu işyeri sitesi Yığılca’da da inşa edilmektedir.
Düzce İl’inde çeşitli küçük sanayi sitelerinde faaliyette bulunan esnafın faaliyet türüne
göre dağılımı Tablo K.2’de verilmiştir. Küçük sanayi sitelerinde ağırlıklı olarak oto tamiri,
soğuk demirci, tornacı ve mobilyacı-marangoz faaliyette bulunuyor görünmektedir. Düzce
KSS’inde “diğer” sınıfında görülen esnaf, oto elektrik ve lastik tamiri, demir aksam doğrama,
av tüfeği, kereste, ayakkabı, döküm, çini imalatı gibi işlerle uğraşmaktadır.
Tablo K.2. Düzce İli Küçük Sanayi Siteleri İşyerlerinin Faaliyet Alanına Göre Dağılımı (adet)
Oto
Tamiri
Soğuk
Demirci
Tornacı
Merkez
181
109
48
Zırai
Alet
İmalatı
-
Akçakoca
28
4
5
Gölyaka
23
4
Kaynaşlı
6
Yığılca
3
İlçe
Marangoz
Sobacı
Ayakkabı
İmalatı
Mobilya
Diğer
28
16
22
40
356
3
1
-
-
-
14
2
2
3
1
-
-
4
2
1
-
2
2
-
5
-
3
-
3
4
1
-
-
-
K.3. Sanayinin İlçelere Göre Dağılımı
Tablo K.3. Merkez İlçedeki Sanayi Kuruluşları
Sıra
No
1
Faaliyetin Adı
Ahmet Feti Sarç
2
Ahmet Hamdi Topçuoğlu Topçuoğlu Ticaret
3
Ak Tekstil San. Tic. ve Paz. Ltd. Şti
4
Aktiv Tekstil San. ve Tic. A.Ş.
5
Akyüz Orman Ürünleri San. ve Tic.A.Ş.
6
Ali Ekrem SARAÇ (Çesa Silah Sanayi)
7
Aluform Pekintaş Alüminyum San. ve Tic. A.Ş. Düzce Şb.
8
Ali Eser-Eser Av Tüfekleri San.
9
Anadolu Ecopack Üretim Paz. A.Ş.
10
As Giyim Tekstil Tic. San. Ltd. Şti.
187
ÇEVRE DURUM RAPORU
11
ASD Orm. Ürün. Paz. San. Tic. A.Ş. Düzce Şb.
12
Atılım Turizm ve Tic. A .Ş.
13
Atılım Düzce Beton ve İnş. San. Tur. Tic. A.Ş.
14
Avsan Av San. (Çağdaş VARDAR)
15
Av-Kar Silah San. ve Tic. Ltd. Şti.
16
Aydın Brode Tekstil İnş. ve San. Ltd. Şti.
17
Aykut Petrol Orm. Ürün. Turizm İnş. Nak. Yakacak Mad. Madencilik Ltd. Şti.
18
B.B. Tekstil Gıda San ve Dış Tic A.Ş.
19
Bayer Tarım ve San. Ürün. İth. İhr. Paz. A.Ş.
20
Bedrikoğlu Parke Kereste Kaplama
21
Bilsan Ağaç Kaplama San. ve Tic. A.Ş.
22
Bilir Un Fabrikaları (Salih Bilir)
23
Boncuk Triko Tuhafiye Tekstil San. ve Tic. Ltd.
24
Cemre Tekstil San. ve Tic. Ltd. Şti.
25
Cimaş Gıda Konf. Ayakkabı Turizm Matbaa Kuyumculuk Orm. Ürün. İnş.......A.Ş.
26
Coşkuner Fındık Gıda San. ve Tic. Ltd. Şti.
27
Çalışlar İnş. Turizm Nak. Tekstil Tarım Ürün. Ltd. Şti.
28
Çifsan Av Tüfekleri San. ve Tic. Ltd. Şti.
29
Dadaş Boya İnş. ve İnş. Malz. Tic. Sa. Ltdi Şti
30
Dateks Dantel Tekstil San. ve Tic. Ltd. Şti.
31
Delta Gıda San ve Tic. A.Ş.Düzce Şb.
32
Delta Toprak San ve Tic. A.Ş.
33
Demitaş Elektr. Mal. İmalat San. ve Tic. A.Ş.
34
De – pa Parke
35
Divapan Entegre Ağaç Panel San. Tic. A.Ş.
36
Dila Tekstil San. ve Tic. Ltd. Şti.
37
Dinler Çivi Boya Çivi İnş. Gıda Nak. Turizm ve Maden Üürn. İmalat Paz. Ltd. Şti.
38
Doğan Parke
39
Doğsan Düzce Orm. Ürün. A.Ş.
40
Düzce Belediyesi Et Kombinası
41
Düzce Tekstil San. ve Tic. Ltd. Şti.
42
Düzkap A.Ş.
43
Düzsan Düzce Birlik Orman Ürünleri San. ve Tic. A.Ş.
44
Düzce Entegre Orm. Ürün. İnş. Taşımacılık San. ve Tic. Ltd. Şti.
45
Ekizceli Teks. San. ve Tic. Ltd. Şti
46
Elif Raf Depo-Mağazacılık Ekipman Otomasyon Sis. Tic. ve San. Ltd. Şti.
47
Elka Giyim Tekstil San. ve Dış Tic. Ltd. Şti.
48
Emsan Av Tüfek-Namlu-İnş. San. ve Tic. Ltd. Şti.
49
Erciyas Çelik Boru San A.Ş.Düzce Şb.
50
Erdem Doğrama
51
Espace Mermer Turizm İnş. San. ve Tic. A.Ş.
52
Facem Tekstil San. ve Tic. Ltd. Şti.
188
53
Farma Kimya Paz. San. ve Tic. Ltd. Şti.
54
Free Eco Elektrik Elektronik San. ve Tic. Ltd. Şti.
55
Göle Orm. Ürn. Endüstri ve Tic. A.Ş.
56
Gökser Ticaret Kereste ve Parke Fabrikası
57
Görür-Çak-Mefruşat-Kereste-Nakliye..........Ltd. Şti.
58
Günaydın Orman Ürünleri San. ve Tic. A.Ş.
59
Günaydınlar Parke Kereste ve İnş. San. ve Tic. Ltd. Şti.
60
Güven Orm. Ürn. San. ve Tic. A.Ş.
61
Gonca Süt Ürünleri ve San. Tic. A.Ş.
62
Hacıoğlu Un San. Tic. A..Ş.
63
Hasel Teknik Ahşap İnş. Oto. San. ve Tic. Ltd. Şti.
64
Haşep Kaplama San. ve Tic. A.Ş.
65
Hızel Otomotiv Testil San. ve Tic. A.Ş.
66
İdeal Av Tüfekleri (Hüseyin Dursun)
67
2K Oturma Grupları San. ve Tic. A.Ş.
68
Ir Emniyet ve Güvenlik Sistemleri San A.Ş.
69
İmteks ve Entari Giyim A.Ş.
70
Jakar Tül Tekstil San. ve Tic. Ltd. Şti.
71
Kansu Brode San. ve Tic. Ltd. Şti. Düzce Şb.
72
Kapsan Kaplama ve Ağaç San A.Ş.
73
Karabacak Parke Kereste İmalat San. Tic. Ltd. Şti.
74
Karakaş Tekstil San. ve Tic. Ltd. Şti.
75
Kar-Sinem Dış Tic. Tekstil Gıda Orm. Ürün. Nak. Paz. İth. İhr. Tic. Ltd. Şti.
76
Karaüçler Gıda san. Tic. a.Ş.
77
Kaya Kaplama San Tic Koll. Şti
78
Kelebek Mob. ve Kontr. San. A.Ş.
79
Kılıçoğlu Ağaç Mak. ve Gıda San. Tic. A.Ş.
80
Kısmet Hisar Döküm Ltd. Şti.
81
Küçükler Orman Ürünl. A.Ş.
82
Kuşcuoğlu Parke ve Kereste Fabrikası
83
M.B. Metalize Bant Ltd. Şti.
84
Küsmez Av Tüfek San. (Reşat KÜSMEZ)
85
Lale Hazır Giyim Paz. Ve Tic. A.Ş.
86
Limak İnş. San. ve Tic. A.Ş.
87
Make Maden Enerji Kim. San. ve Tic. Ltd. Şti
88
Mercanlar Parke Kereste Kaplama San. Tic. Ltd. Şti.
89
Murat Saram Tarım ve Orm. Ürün. İth. İhr. ve Tic. A.Ş.
90
Mollaoğlu Gıda ve İhtiyaç Mad. San. ve Tic. Ltd. Şti.
91
Mutlu Orm. Ürn. A.Ş.
92
Nazar Tuhafiye Tekstil-İnş San. ve Dış Tic. Ltd. Şti. Düzce Şb.
93
Nefis Süt Ürünleri (Şükran Öney)
94
Mehmet Yazıcı-Onur Süt Ürünleri
Düzce A.Ş.
189
ÇEVRE DURUM RAPORU
ÇEVRE DURUM RAPORU
95
Orent Orm. Ürün. Mak. İnş.Taah.Turizm Tarım Nak. Ve San. Ltd. Şti. Düzce Şb.
96
Ortun Gıda San. ve Tic. A.Ş. Düzce Şb.
97
Osman TANINMIŞ
98
Önder Orman Ürünleri İnş. Nak. Turizm Paz. İth. İhr. San. ve Tic. Ltd. Şti.
99
Önder Tavukculuk Gıda ve Giyim San Tic A.Ş.
100
Öney Ağaç Kaplama San. ve Tic. A.Ş.
101
Özder Tarım Petrol Deri Konfeksiyon Ham Deri Gıda Orm. Ürün. Nak. İnş. Turz. Day. Tük. Mal. Yak. Mad. Ltd.
102
Özka Av Tüfekleri (Mustafa ÖZTÜRK)
103
Özkurt Tic. Toptan Gıda Paz. (Metin ÖZKURT)
104
Öz-İş Oto Yan San. ve Kağıt Ürünleri San. Tic. Ltd. Şti.
105
Öztaş Mermer San. ve Tic. Ltd. Şti.
106
Öztaş Plastik İmalat İnş. Taah. San. ve Tic.
107
Öztürk Orm. Ürün. İth. İhr. San. ve Tic. Ltd. Şti.
108
Öztürk Kardeşler Tarım ve Orm. Ürün. İmalat San. Tic. Ltd. Şti.
109
Özüm Süt Ürünleri (Barış DUYAR)
110
Parke-Tek Parke San. ve Tic. Ltd. Şti.
111
Plantafarma Bitkisel İlaç San. A.Ş.
112
Pekintaş Pekin İnş. Endüstri ve Tic.A.Ş.
113
Perçem Giyim san. ve Tic. Ltd. Şti.
114
Rateks Tekstil Paz. San. ve Tic. Ltd. Şti.
115
Sancaklı Orm. Ürün. San. ve Tic. A.Ş.
116
Sarıahmetoğulları Orm. Ürn. Gıda Tar. Hay. Oto Ltd. Şti.
117
Saruhan Orm. Ürn. Gıda Tar. Hay. Oto. Teks. Ve İnş. San. Tic. Ltd. Şti.
118
Selviyıldız Tekstil Giyim San. ve Tic. Ltd. Şti.
119
Sertoğlu Ağaç Ürünleri İmalat İnş. Nak. San. ve Tic. A.Ş.
120
Servi Kereste ve Parke San. ve Tic. Ltd. Şti.
121
Seven Kaplama Ağaç San. ve Tic. AŞ.
122
SMS Gıda San. İth. İhr. Tic. Ltd. Şti.Düzce Şb.
123
Sivrikayalar Ağaç Kap. İnş. Gıda Mad. San ve Tic. Ltd. Şti.
124
Standart Parke ve Orm. Ürünl. İnş. Turz. Besi. Ve Hayv. Ürünl. San. Tic. Ltd. Şti.
125
Standart Profil Otomotiv. San. ve Tic. Ltd. Şti. (SP 1)
126
Standart Profil Otomotiv. San. ve Tic. Ltd. Şti. (SP 2)
127
Sümer Tekstil San. ve Tic. Ltd. Şti.
128
Sürpriz Tekstil San. ve Tic. Ltd. Şti.
129
Şebikbay Metal Ltd. Şti
130
Şehali Makine Orm. Ürn. İnş. Malz. Gıda Tur. Hay. Nak. Paz. Tic. San. Ltd. Şti.
131
Şerifoğlu Ağaç San. ve Tic. A.Ş.
132
Şerifoğlu Dokuma Tekstil
133
Şimşek Madencilik Oto. İnş. Nak. Gıda Ltd. Şti.
134
Şeriteks Tekstil San. ve Tic. Ltd. Şti.
135
Side Tekstil İhr. İth. San. ve Tic. A.Ş.
136
Spierer Tütün İhracat San. Tic. A.Ş.
190
137
Spierer Tütün İhr. San. Tic. A.Ş.
138
139
Start Dorse İmalatı
140
Termodin Yapı Malz. San. veTic. A.Ş. Düzce Şb.
141
Tokerler Orman Ürünl. San. ve Tic. A.Ş.
142
Topçu Kardeşler Demir San. ve Tic. Ltd. Şti.
143
Torok Parke Mob. Ker. İnş. San. ve Tic. Ltd. Şti. Düzce Şb.
144
Turna Ahşap İnş. San. ve Tic. Ltd. Şti.
145
Tübay Teks. İth. İhr. San. ve Dış Tic. Ltd. Şti.
146
Türkan Mak. Plas. İmalat San. Tic. Ltd. Şti.
147
Uzel Makina A.Ş.
148
Yaman Tekstil Turizm San ve Tic. Ltd. Şti.
149
Yapar Yem
150
Yaprak Orman Ürünleri San. ve Tic. Ltd. Şti.
151
Yaşam Su Ürün San. Tic. A.Ş.
152
Yeksan Oto. Mak. Testil San. ve Tic. A.Ş.
153
Yeşil Saram Tarım ve Orman Ürünleri İth. İhr. Ltd. Şti
154
Yiğitler Beton Kum-Çakıl Hafr. Nak. San. ve Tic. Ltd. Şti
155
Yirmibeşoğlu Müh. ve Endüstriyel Makine San. Tic. Ltd. Şti.
156
Zirve Asansör İnş. Taahhüt San. ve Tic. Ltd.
Tablo K.4. Merkez 1. O.S. B.’deki Sanayi Kuruluşları
Sıra
No
1
Faaliyetin Adı
Selvi Yıldız Giyim San. Ltd. Şti.
2
Elga Elektrod ve Gazaltı Kaynak Teli San.Tic. Ltd. Şti.
3
FEHMİ KILIÇ (KESAN)
4
Sarsılmaz Av ve Spor Sil.San.ve Tic. A.Ş.
5
2-D Aydınlatma Ltd. Şti.
6
Mobsar Mobilya San A.Ş. (Saray Hol)
7
Kalyon Plastik San.ve Tic. A.Ş.
8
Ziylan Ayakkabı San.Tic. A.Ş.
9
Ziylan Ayakkabı Taban San.Tic. A.Ş.
10
Sa-Şa Ampul San.Tic. Ltd. Şti.
11
Niyazi Aşık Bisiklet ve Vida İşleri
12
Türkan Makine İmalat San.Tic. Ltd. Şti.
13
Yirmibeşoğlu Müh. ve End. Mak. San. Tic. Ltd. Şti.
191
ÇEVRE DURUM RAPORU
14
Bilen Egzost San.ve Tic. A.Ş.
15
Plasgen Plastik Kalıp San.Tic. Ltd. Şti.
16
Teknomatik Müh. Ltd. Şti.
17
De Sa Deri A.Ş.
18
Mudurnu -Seben Süt Ürn.
19
Mas Daf A.Ş.
20
Teknorot Otm. Ürn.San. Tic. Ltd. Şti
21
Tega Tekstil İnş.Gıda Tic. ve San. Ltd. Şti.
22
Tevsan Giyim Ltd. Şti.
23
Balarısı Gıda San Tic. A.Ş.
24
Artek Ağır Yük Raf Tek.Sis. S. Tic. Ltd. Şti.
25
Baykan Grup A.Ş.
26
3-S Müh. Müş. San. Tic. Ltd. Şti.
27
Topçu Kardeşler Demir San.ve Tic. Ltd. Şti.
28
Se-Ta İnş. Elk. San.Tic. Ltd .Şti.
29
Lebsan Paz.Gıda San.Tic. A.Ş.
30
Halil Yılmaz Mak. San.Tic. ve Ltd. Şti.
31
Teknik İş Makine ve İnş. San. Tic. Ltd. Şti.
32
Topçuoğlu Tic. Orm. Ürn. Ltd. Şti.
33
Süperlas Süper Las. Kauç. ve Pls. San. Tic. A.Ş
34
Yağmur Tarım Mak. San.Tic. A.Ş
35
Merkoteks Konf. San. Tic. A.Ş. (Düzkon)
36
Mercanlar Parke Kereste Kap.San. Tic. Ltd. Şti.
37
Çamlıca Gıda Ürn. San. Paz. Tic. A.Ş.
38
Koçar Makine Ltd. Şti.
39
İstanbul İplik Tekstil San.ve Dış Tic. Ltd. Şti.
40
Kafkas Metal İnş. San.ve Tic. Ltd. Şti.
41
Prisma Mob.Deri San.Ltd. Şti.
42
Lale Hazır Giyim Pazar ve Tic. A.Ş.
43
Termo Makine San.ve Tic. A.Ş.
44
Memsan İnş. Ltd. Şti.
45
Kısmet Hisar Döküm San. Ltd. Şti.
192
ÇEVRE DURUM RAPORU
46
Esti End. Set.Ekp. Tic. A.Ş.
47
A.S.D. Orman Ürn. Paz.Tic. A.Ş.
48
Kansu Brode San. Tic. Ltd. Şti.
ÇEVRE DURUM RAPORU
Not: Organize Sanayi Bölgesindeki fabrikaların hepsi kurulmuş durumda değildir. Bir kısmı faaliyete başlamış
olup, büyük bir çoğunluğu halen inşaat halindedir. Bir kısmı da henüz bir çalışmaya başlamamıştır.
Tablo K.5.Kaynaşlı İlçesindeki Sanayi Kuruluşları
Sıra
No
1
Faaliyetin Adı
Akışık Oto ve Aydınlatma San. ve Tic. A.Ş. Düzce Şb.
2
Alper Tekstil San. ve Tic. Ltd. Şti.
3
Anlaş Anadolu Lastik San. ve Tic. A.Ş.
4
Çillioğlu İnş. Hafr. Sanh. Ve Tic. Ltd. Şti.
5
De-Mar Elektrik San. A.Ş.Düzce Şb.
6
Doğa Entegre Et San. Gıda ve Dış.Tic. Ltd. Şti. Düzce Şb.
7
Emre Enes Tekstil Mobilya Akaryakıt İnş. Turizm Tarım Mad. Nak. Hay. San. ve Tic. Ltd.
8
Gürcüoğlu Tekstil Turizm Gıda Tarım Orm. Ürün. İnş.ve Paz. San. ve Tic. Ltd. Şti.
9
Hasteks Brode
10
2K Oturma Grupları San. Ltd. Şti.
11
Karolit Tabiive Suni Memer San ve Tic. A.Ş.
12
Maybe Tekstil Ltd. Şti.
13
Saran Plastik Ambalaj San. ve Tic. A..Ş.
14
Sarsılmaz Av ve Spor Silahları San. ve Tic. A.Ş. Düzce Şb.
15
Süperlit Boru ve Levha San. A.Ş. Düzce Şb.
16
Şam Gıda San. ve Tic. Ltd. Şti.
17
Turna Ahşap Parke ve Kereste
18
Yıldırımlar Makine Nakliye Sigorta Aracılık Hizm. İnş. Gıda Mad. Tekstil Turizm Tic. Ltd. Şti.
19
Yıldırım Tekstil San. ve Tic. Ltd. Şti.
Tablo K.6.Yığılca İlçesindeki Sanayi Kuruluşları
Sıra
No
1
Faaliyetin Adı
As Yapı İnş. ve Tic. Ltd. Şti.
2
Gül Yem. Nak. İnş. Taah. İşl. San. ve Tic. Ltd. Şti.
3
Karayolları 4. Bölge Müd. Taş Ocağı (Limak Tarafından İşletilmektedir)
4
Kartal Yol Yapı İnş. Taahhüt Tic. Ltd. Şti.
193
ÇEVRE DURUM RAPORU
Tablo K.7. Gümüşova İlçesindeki Sanayi Kuruluşları
Sıra
No
1
Faaliyetin Adı
Al Alüminyum San. ve Tic. A.Ş
2
Arasco Gıda San. Dış. Tic. A.Ş.
3
As Fındık Tarım Ürünleri Tic. ve San. Ltd. Şti
4
Azapoğlu Fındık San. ve Tic. Ltd. Şti.
5
Birtab Tütün
6
Bozbey Bektaş Hafr. İnş. Taah. Gıda Day. Tük. Madd. Turizm ve Ağaç San. Paz. Tic. Ltd. Şti.
7
Gür Ambalaj
8
Gürler Giyim Tekstil San. ve Tic. A.Ş. Gümüşova Şb.
9
Mendoğlu Çamaşırları San. ve Tic. Ltd. Şti.
10
Ova Tekstil Gıda San. ve Tic. Ltd. Şti.
11
Özcanlar Çelik Beyaz Eşya Orm. Ürün. İnş. Tic. ve San. Ltd. Şti.
12
Perçem Tekstil
13
SEP Gıda ve Tic. A.Ş.
14
Sezgin Gıda San. ve Tic. AŞ.
15
Tozan Fındık San. ve Tic. İth. İhr. Ltd. Şti.
16
Tuval Tekstil Dış Tic ve san Ltd. Şti.
Tablo K.8. Çilimli İlçesindeki Sanayi Kuruluşları
Sıra
No
1
Faaliyetin Adı
Asya Su San. ve Tic. Ltd. Şti
2
Cemsel Mak. Mot. Kağıt Ağaç. Ürünleri. Gıd. San. ve Tic.Ltd. Şti.
3
Doruk Ağaç Ürün. İml. İnş. Nak. San. Tic. A.Ş.
4
Düzkap Ağaç Mam. San. A.Ş.
5
Güçlü Fındık Gıd. San. ve Tic. A.Ş.
6
Güner Makina
7
Hilal Demir Gıda ve Matb. Ltd. Şti.
8
Karaman Döküm San. ve Tic. Ltd. Şti.
9
Karaüçler Gıd. A.Ş.
10
Kar-pa Tüketim Malları Ltd. Şti.
11
Kurtkaya Oto San. ve Tic. A.Ş.
12
Oltan Fındık San.ve Tic.Ltd. Şti.
13
Örsel Tekstil San. ve Tic. A.Ş.
14
Özcan Orm. Ürün. İnş. Emlak ve Reklamcılık Ltd. Şti.
15
Parrot Tekstil San. ve Tic. Ltd. Şti
16
Reytek Tütün San. ve Tic. A.Ş. Çilimli Şb.
17
18
194
ÇEVRE DURUM RAPORU
19
20
21
Şahin Plastik-Vakkum. Amb. Kuyumculuk ve Hayvan İth. İhr. San. Tic. Ltd.Şti.
22
TT Çelik Yay Otomotiv Dış. Tic. San. A.Ş. (Arge Oto. Araç ve Gereç. San. ve Tic. A.Ş.İ)
23
Tolga Tekstil San. ve Tic. A.Ş.
24
3K Mobilya Dekorasyon San. ve Tic. A.Ş.
Tablo K.9. Akçakoca İlçesindeki Sanayi Kuruluşları
Sıra
No
1
Faaliyetin Adı
Akça Tekstil San. Tic. Ltd. Şti
2
Ağır Haddecilik Mak. San. ve Tic. Ltd. Şti.
3
Bağdatlıoğlu Tarım Ürünl. Fındık Gıda San. ve Tic. Ltd. Şti
4
Çınar Boru Profil San. ve Tic. A.Ş.
5
Emitsan Elektrik Metal İnş. San. Tic. Ltd. Şti.
6
Güven Boru Profil Ltd. Şti
7
Hatemoğlu Kereste Tic. ve San. Ltd. Şti
8
Kemal ŞAHİN Elektrik li Temizlik makineları Üretimi
9
Kü-ze Teks. Gıda İnş. Mobilya ve Orm. Ürünl. San. Tic. Ltd. Şti.
10
Özbirinci Mad. San. ve Tic. A.Ş.
11
Öz Ereğli Haddecilik Demirçelik San. ve Tic. Ltd. Şti.
12
Sevil Boru Profil San. ve Tic. A.Ş.
13
Ümran Çelik Boru San. A.Ş.
14
Yılmaz Mad. Tic. ve San. Ltd.
Şti.
Tablo K.10.Gölyaka İlçesindeki Sanayi Kuruluşları
Sıra
No
1
Faaliyetin Adı
2
C.V. Tekstil Pazarlama ve Dış Tic. Ltd. Şti.
3
Elasteks Elastik İplikleri ve Dış Tic. Ltd. Şti.
4
Kar-Teks Tekstil ve Deri Ürünleri San. ve Tic. Ltd. Şti
5
Koç. İnş Taah. San. ve Tic. Ltd. Şti.
6
Mimcan Tekstil ve Cam Ürünleri İnş. Paz. ve Tic. Ltd. Şti
7
Özdin Tekstil Deri İnş. Gıda San. ve Tic. Ltd. Şti.
8
Yavuzlar Fındık Gıda San. ve Tic. Ltd. Şti.
195
ÇEVRE DURUM RAPORU
Tablo K.11. Cumayeri İlçesindeki Sanayi Kuruluşları
Sıra
No
1
Faaliyetin Adı
Aras Gıda San. ve Dış Tic. A.Ş.
2
Başkan Yüksel Gıda San.ve Tic. Ltd. Şti
3
Birol Hafr.Gıd. İnş. Nak. Oto. Tur. San. Tic. Ltd. Şti.
4
Ceren-Tono Tekstil San. Tic. Ltd. Şti.
5
Erkap İnş. San. ve Tic. Ltd. Şti
6
Geçer Fındık Tar. veOrm. Ürün. İnş. Nak. Gıda Tur. Teks. San. ve Tic. Ltd. Şti.
7
Güçel Kuyumculuk San. ve Tic. Ltd. Şti.
8
Gül Fındık Tarım ve Orm. Ürün. Paz. San. Tic. Ltd. Şti.
9
Gürbüz Dış Tic. ve Gıda Sanayi A.Ş.
10
Hüs-na Öztürk Tar. Ürün. Paz. San. Tic. Ltd. Şti.
11
Karin Gıda San. ve Tic. A.Ş.
12
Kar-Sinem Dış Tic. Teks. Gıda Orm. Ürün. Nak. Paz. İth. İhr. Tic. Ltd. Şti.
13
14
Mutlu Gıda San. Tic Ltd. Şti
15
Nutteks Fındık ve Orm. Ürün. San. Tic. Ltd. Şti.
16
Pak Gıd. Üretim Paz. A.Ş.
17
740 nolu Cumayeri Fındık Tarım Satış Kooperatifi
18
Zeynel Pak Fındık San. Ltd. Şti.
K.4. Sanayi Gruplarına Göre İşyeri Sayıları ve İstihdam Durumu
Sanayi gruplarına göre işyeri sayıları ve istihdam durumları Tablo K.12’de
gösterilmiştir.
Tablo K.12.Sanayi Gruplarına Göre İşyeri Sayıları ve İstihdam Durumu
196
ÇEVRE DURUM RAPORU
DÜZCE TİCARET ve SANAYİ ODASI 1.MESLEK GRUBU KAPASİTELİ ÜYELERİMİZ
ODA
NO
4016
6041
7021
Ü
N
V
A
N
I
Farma Kimya Pazarlama Sanayi ve Ticaret Limited
Şirketi
Şahin Plastik-Vakum Ambalaj Kuyumculuk ve Hayvancılık ithalat İhracat san.Tic.Ltd.Şti.
Öztaş Plastik İmalat İnşaat Taahhüt Sanayi ve Ticaret
Ltd.Şti.
ODA
NO
2192
Ü
N
V
A
N
I
Esa Elektrik Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi
Genel Kullanım Amaçlı Likit Konsan
tre Dezenfektan (Kg)
Polietilen film baskılı(Kg)
KAPASİTESİ İ.SAYISI
A D R E S
2.592.000 6
Sancaklar Köyü DÜZCE
99.840
Polietilen Hammaddesi(granül) Ton
Polietilen Torba (ton)
277
369
775.200
Al.Profilden Mutfak Fırın ve Asp.
316.200
62
Öztaş Mermer Sanayi Ve Ticaret Limited Şirketi
İ
Organize Sanayi 12 Parsel
F A K
TELEFON S
525 02 91
525 02 92
YP.TARİHİ BTŞ.TARİHİ
28.06.2004
12.07.2007
537 54 32
06.03.2002
26.03.2005
10.12.2004
13.12.2007
524 07 58
TELEFO
N
F A K
S
YP.TARİH
İ
BTŞ.TARİH
İ
243 81 79
243 87 73
11.09.2003
17.09.2006
Büro:İstiklal Cd.No:12 DÜZCE
Brülör (Adet)
510.000
Kalıp
61.200
Mermer Levha (m2)
43.360
537 54 33
BOLU
Panel Parçası(Kg)
4112
Ormanköy Alaca Mescid Köyü
ÇİLİMLİ/DÜZCE
Cedidiye Mh.Fatih Sk.No:28
DÜZCE
KAPASİTES İ.SAYIS
İ
I
A D R E S
Mutfak Fırını Aragaz Borusu (Mt)
İ
7
D-100 İstanbul Asfaltı Üzeri
514 19 77
534 51 50
534 51 51
17.06.2002
27.06.2005
549 73 93
549 73 93
13.08.2004
19.08.2007
711 23 88
19.08.2004
20.08.2007
01.09.2004
19.07.2007
03.08.2004
09.08.2007
Kapıcı Köyü Mevkii No: 27
DÜZCE
4740
4851
5161
5275
Yiğitler Beton Kum Çakıl Hafriyat-Nakliye San.ve Tic.
Hazır Beton(Gro Beton,BS 14, BS
506.880
Ltd.Şti.
16,BS 18, BS 20, BS 25) (M3)
Koç İnşaat Taahhüt Sanayi ve Ticaret Ltd.Şti.
Hazır Beton(Gro Beton,BS 14, BS
Ltd.Şti.
16,BS 18, BS 20, BS 25) (M3)
Özder Tarım Petrol Deri Konfeksiyon Ham Deri Gıda
Mıcır (Ton)
79.200
Orm.Ürün.Nak.İnş.Turz.Day.Tük.Mal.Yak.Mad.Ltd.
Kum (Ton)
21.600
Aykut Petrol Orman Ürünleri Turizm İnşaat Nakliyat
Mıcır (Ton)
75.001
Yakacak Maddeleri Madencilik Ltd.Şti.
Kum (Ton)
8.019
Q 150 Beton Boru (Adet)
71.400
Q 800 Beton Boru (adet)
4.080
Q 150 Dirsek (adet)
48.960
Q 200 Muayene Baca Tabanı (Adet)
2.040
37
Doğanlı Köyü
DÜZCE
549 72 74
322.560
197
30
8
7
Açma Mh.Aksu Çayı Kenarı
711 23 87
GÖLYAKA/DÜZCE
711 49 31
Çakır Hacı İbrahim Köyü
524 91 02
Uğur Suyu Mevkii BEYKÖY
524 91 03
Akçakoca Yolu Üzeri 7.Km.
526 27 49
KONURALP/DÜZCE
526 27 49
5978
Özel Akran Sağlık ve Eğitim Hizmetleri İnşaat Turizm
ÇEVRE DURUM RAPORU
Konik Muayene Baca Elemanı (Ad)
12.240
Q 200 -Q 150 Çatal Boru (Adet)
8.160
8lik Parke Taşı (m2)
163.200
Tablodot Yemek (adet)
383.250
9
Plastik PVC Doğrama (M2)
7.200
5
Taşımacılık Orman Ürün. Ltd.Şti.
6401
Murat Özsoy-Özsoy Cam
Eski Sanayi Çarşısı 1.Sk.
524 49 02
No:8
524 90 97
DÜZCE
Akçakoca Yolu Üzeri
512 13 39
22.07.2003
14.08.2006
541 46 33
541 46 43
01.09.2004
13.09.2007
536 51 99
536 52 00
10.07.2002
11.07.2005
664 10 36
06.09.2002
09.09.2005
27.01.2005
31.01.2008
KONURALP/DÜZCE
6590
Espace Mermer Turizm İnşaat Sanayi ve Ticaret
A.Ş.Düzce Şubesi
6627
6640
6773
6796
Antik Mermer(10x10)(15x15) (M2)
"
"
129.680
D-100 Karayolu Üzeri İhsaniye
Köyü Mevkii No:2-3 DÜZCE
(45,7x45,7) (M2)
311.040
Antik Mermer (1x1)(2,5x2,5)(5x5)
64.800
Kapıcıoğlu Madencilik İnşaat Hafriyat Nakliyat Sanayi
Taştozu 0-5 mm (Ton)
828.000
ve Ticaret Limited Şirketi Yığılca Şb.
Agrega 1 numara 5-12 mm (Ton)
684.000
684.000
612.000
Dinler Çivi Boya Çivi İnşaat Gıda Nakliyat Turizm ve
İnce Çelik Tel (Ton)
500
Maden Ürün.İmalat Paz.Ltd.Şti.
Çivi (Ton)
3.476
Yirmibeşoğlu Mühendislik ve Endüstriyel Makine San
Çikolata dolum makinası (adet)
540
Tic.Ltd.Şti.
Çikolata mikseri (adet)
22
Karıştırıcılı stok tankı (adet)
32
Sulu tip toz filitresi (adet)
43
Çelik makarası (adet)
32
Malzeme taşıma arabası(adet)
216
Çelik palet (adet)
432
Pnömatik pistonlu lift (adet)
130
Sıvı dolum makinası (adet)
648
Metal koltuk iskeleti (takım
324
Pompa grubu (grup)
22
Modüler havalandırma kanalları(mt)
3.888
Çeşitli tip kilitler(Ton)
13.189
Ir Emniyet ve Güvenlik Sisemleri San.A.Ş.
53
(30,5x30,5)(40,6x40,6)
57
Kırık Köyü Salavat Mh. Kayaboğazı Mevkii
YIĞILCA/DÜZCE
651 41 15
12
Dokuzpınar Mh.
543 51 71
BOĞAZİÇİ/DÜZCE
25
Akçakopca yolu üzeri Taşlı
Petrol Üzeri
518
D-100 Karayolu Üzeri Şahiziye
Köyü Mevkii No:
6883
Kalpeks Kalyon Paza.A.Ş.Kaynaşlı Şubesi
Plastik PVC Doğrama (M2)
4.320
3
512 13 95
05.04.2004
08.04.2007
536 50 50
536 50 51
06.07.2004
08.07.2007
544 34 00
544 34 45
09.04.2004
12.04.2007
DÜZCE
Şimşir Mh.Gürsel Sk.
KAYNAŞLI/DÜZCE
198
512 13 95
DÜZCE
ÇEVRE DURUM RAPORU
ODA
NO
1218
1298
Ü
N
V
A
N
I
Düzsan Düzce Birlik Orman Ürünleri Anonim Şirketi
Akyüz Orman Ürünleri Sanayi ve Ticaret Ltd.Şti.
2533
2801
Günaydın Orman ürünleri Sanayi ve Ticaret A.Ş.
2869
Bilsan Ağaç Kaplama Sanayi ve Ticaret A.Ş.
KAPASİTESİ
Yonga Levha (M3)
25.040
Melemin kaplı yonga levha(m3)
77.000
Çeşitli türde emprenye kağıdı (Ad)
596.160
Melamin sıvı reçine (Ton)
2.496
Yonga Levha Kul.üre formaldehit(t)
7.104
Kereste üretimi (M3)
11.880
Kaplama (M2)
3.932.350
Masa (Adet)
15.000
Sandalye (Adet)
45.000
Ranza (Adet)
6.000
Portmando (Adet)
4.500
Mutfak Sediri (Adet)
4.500
Finiş Folyo Kap.3 mm MDF (M2)
800.000
Ağaç Kap.3 mm MDF (M2)
775.245
Muhtelif Kerete (M3
17.577
Parke üretimi (M2)
46.059
Çeşitli Kaplama (M2)
3.932.350
İ.SAYISI
275
A
D
R
E
S
İ
D-100 Karayolu Üzeri
Hacıaliler Mevkii
DÜZCE
TELEFON
F A K
S
YP.TARİHİ
524 78 77
551 22 25
14.07.2004
15.07.2007
514 33 73
02.05.2002
14.05.2005
537 54 42
21.01.2004
29.01.2007
28.06.2002
05.07.2005
16.07.2004
19.07.2007
14.02.2005
18.02.2008
02.05.2002
14.05.2005
BTŞ.TARİHİ
524 41 77
524 06 77
17
32
Fevzi Çakmak Mh.Tevfik Demir
514 12 95
Sk.No:18
514 72 79
İstilli Köyü Mevkii D-100 Karayolu Üzeri
6
49
DÜZCE
537 54 41
DÜZCE
514 23 58
Palas Yanı
514 30 04
DÜZCE
Cumhuriyet Mh.Doğu Sk.
514 45 32
514 63 52
DÜZCE
3035
3552
Muzaffer Sezgin
Muhtelif Kapı (Adet)
7.200
Muhtelif Pencere (Adet)
10.800
10.800
7
Kaplama (M2)
3.342.575
36
9.720
Kaplama (M2)
3.932.350
20.520
Mercanlar Parke Kereste Kaplama Sanayii Ticaret
Çeşitli Kereste (M3
19.837
Limited Şirketi
Masif Parke (M2)
103.680
Bakırlar Kereste Sanayi ve Ticaret Kollektif Şirketi
5
Rasim Bakır ve Mahdumları
3687
3754
4538
Kaya Kaplama San.ve Tic.Koll.Şti.
Seven Kaplama Ağaç Sanayi ve Ticaret A.Ş.
Aziziye Mh.Çevre Yolu
524 19 54
Sezgin Sk.No:75
514 82 82
Cumhuriyet Mh.D-100 Karayolu Üzeri No:70
199
DÜZCE
DÜZCE
Fevzi Çakmak Mh.Sivrikaya
Çıkmazı No:8-9
514 26 08
523 32 17
11.01.2004
12.01.2008
DÜZCE
18
Dereli Tütüncü Köyü DÜZCE
514 15 04
523 26 75
19.03.2004
22.03.2007
17
Muncurlu Köyü DÜZCE
549 72 20
549 74 44
17.05.2002
30.05.2005
4578
Karabacak Parke Kereste İmalat San.Tic.Ltd.Şti.
ÇEVRE DURUM RAPORU
Kaplama (M2)
3.932.350
Cilalı Lamine Parke (m2
209.172
Masif Parke (M2)
155.470
14.580
4889
Recep Çodar-Azimkar Ticaret
4954
Turna Ahşap İnşaat Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
Yolcu Oto.Laminat-Compack-Kontr
34
Dereli Tütüncü Köyü DÜZCE
514 10 16
524 19 38
18.03.2004
22.03.2007
691 35 30
691 35 31
22.03.2004
23.03.2007
D-100 Karayolu Üzeri Doğanlı
549 79 65
549 79 66
18.03.2003
27.03.2006
Mevkii No:3
DÜZCE
67-68-69
12
Gümüşpınar Köyü
DÜZCE
514 74 07
512 31 55
13.07.2007
15.07.2007
9
Cumhuriyet Mh.D-100 Karayo-
514 74 07
512 31 55
07.05.2004
10.05.2007
yolu Üzeri No:126
514 28 17
524 20 13
28.03.2002
29.03.2005
16.07.2004
19.07.2007
02.06.2004
07.06.2007
524 31 88
3
Çilimli Sapak Mevkii ÇİLİMLİ
5269
5334
5386
5409
5823
30
plak Aksamı (Adet)
600
veya Oturma Grubu Ahş.İskeleti Ad
210.000
veya gazetelik ad.
30.000
veya tencere altı ad.
60.000
veya bıçaklık ad.
300.000
veya fincsn askılık ad.
60.000
veya fincan tabaklık ad.
300.000
veya tabaklık 12 li ad.
150.000
veya tabaklık 6 lı ad.
150.000
veya merdane
150.000
veya ekmek tahtası ad.
300.000
veya ahşap tabure ad.
600.000
veya çocuk sandalyesi ad.
60.000
veya mama sandalyesi ad.
30.000
veya ekmek dolabı ad.
18.000
veya katlanır tabure ad.
30.000
veya katlanır masa ad.
60.000
veya elbise askısı ad.
60.000
Standart Parke ve Orman Ürünleri İnşaat Turizm
14.040
Besicilik ve Hayvan Ürünleri Sanayi Ticaret Ltd.Şti.
Masif Parke (M2)
388.813
Sarıahmetoğulları Orman Ürünleri Gıda Tarım Hayvan
10.438
cılık Otomotiv Ltd.Şti.
Masif Parke (M2)
207.353
Ahşap Lambiri-Süpürgelik (M3)
3.110
Öztürk Orman Ürünleri İthalat İhracat Sanayi ve Tica-
742
ret Limited Şirketi
Parke Üretimi (M2)
115.200
Özcan Orman Ürünleri İnşaat Emlak ve Reklamcılık
5.994
Ltd.Şti.
Masif Parke (M2)
92.118
Servi Kereste ve Parke San.ve Tic.Ltd.Şti.
Masif Parke (M2)
103.706
Parke Taslağı (m3)
18.367
200
514 28 17
DÜZCE
13
Bolu Caddesi No:182
4
Konuralp Yolu
DÜZCE
514 74 35
514 55 81
681 68 20
ÇİLİMLİ/DÜZCE
16
Şıralık Köyü
DÜZCE
524 29 80
524 29 80
6022
6046
6059
6990
ÇEVRE DURUM RAPORU
Torok Parke Mobilya Kereste İnşaat Sanayi ve Tic.
7.957
Ltd.Şti.Düzce şb.
Masif Parke (M2)
103.706
3K Mobilya Dekorasyon San.ve Tic.A.Ş.
Panel Yonga Levha (M2)
219.175
PVC Profil Kaplaması (M2)
164.381
Superflex Profil Kaplama (M2)
164.381
Koltuk Takımı (Adet
9.180
Aç Yat- Yataklı Koltuk (Adet)
9.180
12.960
2K Oturma Grupları Sanayi ve Ticaret A.Ş.
Selahattin Çelebi Orman Ürünleri İnşaat Taahhüt
7
37
6358
Güven Orman Ürünleri Sanayi ve Ticaret A.Ş.
Düzce Entegre Orman Ürünleri İnşaat Taşımacılık
42
Öztürk Kardeşler Tarım ve Orman Ürün.İmalat Sanayi
541 35 39
KONURALP/DÜZCE
İstanbul Yolu Üzeri 9.Km.To-
D-100 Karayolu Üzeri 10.Km.
Üçköprü Mevkii
10
16.454
Masif Parke (M2)
51.824
Ahşap Lambiri-Süpürgelik (M3)
3.110
Fırınlanmış Kereste (M3)
15.120
ASD Orman Ürünleri Pazarlama San.Tic.A.Ş.Düzce Ş
15
Cumhuriyet Mh.D-100 Karayo-
12
12.960
7
Mobilya Kaplama Plakası
6.976.800
53
6157200
Kaplama (M2)
3.342.575
8
6750
Doğanay Orman Ürünleri San.ve Dış Tic.Ltd.Şti.
3.825
7
Düzce Şubesi
548 80 75
548 80 85
18.05.2004
01.07.2007
02.03.2005
03.03.2008
514 60 97
05.05.2004
06.05.2007
541 22 71
541 22 33
21.01.2004
26.01.2007
07.01.2004
23.01.2007
552 61 04
18.02.2005
21.02.2008
523 23 57
523 32 17
11.01.2005
12.01.2008
514 78 20
514 90 21
24.12.2003
29.12.2006
551 33 60
551 33 61
06.07.2004
08.07.2007
Fevzi Çakmak Mh.Eski Bolu
524 45 43
524 45 43
28.02.2005
02.03.2008
Cd.No:116
523 83 42
681 74 48
20.07.2004
21.07.2007
541 23 75
09.11.2004
10.11.2007
Terzialiler Mh.Akçakoca Cd.
Aydınpınar Köyü Şose Altı
Organize Sanayi Bölgesi
Fevzi Çakmak Mah.Çifte Cevizler
531 30 89
Ahşap Otobüs İç Aksamı(Ad)
3.600
Kamyon Kriko Takozu (Ad)
15.000
12.960
14
8
Doruk Ağaç Ürünleri İmalaty İnşaat Nakliyat San. Ve
03 mm Doğal Kaplamalı MDF (M2)
1.134.176
Tic.A.Ş.
4-30 mm Doğal Kap.MDF (M2)
254.016
Sertoğlu Ağaç Ürünlerin İmalat Nakliyat Sanayi ve
Masa (Adet)
6.000
Ticaret Ltd.Şti.
Sandalye (Adet)
24.000
Tabure(Adet)
6.000
201
23
DÜZCE
DÜZCE
Konuralp Cd.Söğütlü Mevkii
ÇİLİMLİ/DÜZCE
19
9 Hat
DÜZCE
D-100 Karayolu Üzeri Hazıaliler Ltd.Şti.
552 61 01
DÜZCE
Fevzi Çakmak Mh.D-100 Kara
yolu Üzeri No:81
Otomotiv......Ltd.Şti.
6999
01.07.2007
514 33 78
Sk.No:9
6979
14.05.2004
DÜZCE
DÜZCE
Emprenye Kağıt (M2)
Mansur Orman Ürünleri İnşaat Taahhüt Gıda Tekstil
681 62 95
DÜZCE
Meskap Ağaç Kaplama Sanayiş ve Ticaret Ltd.Şti.
6896
681 63 10
KONURALP/DÜZCE
6747
Hasel Teknik Ahşap İnşaat Otom.San. Ve Tic.Ltd.Şti.
10.08.2007
514 33 78
yolu Üzeri No:50
Laminant (M2)
6766
29.07.2004
DÜZCE
Ticaret Ltd.Şti.
6727
541 31 31
DÜZCE
Fevzi Çakmak Mh.D-100 Kara
yolu Üzeri
Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
6406
541 35 38
No:57
puzlar Mevkii ÇİLİMLİ/DÜZCE
Petrol Gıda Tarım Ürünleri San.ve Tic.Ltd.Şti.
6145
Terzialiler Mh.Akçakoca Cd.
Şehit Kemal Işıldak Mah.
Sertoğlu Çıkmazı No:2
KONURALP/DÜZCE
681 74 44
4 Hat
541 23 75
ÇEVRE DURUM RAPORU
ODA
NO
Ü
1069
Ali Eser-Eser Av Tüfekleri Sanayi
N
V
A
N
I
KAPASİTESİ İ.SAYISI A
Üstüste Nam.Çift Kırma Av Tüf(Ad)
Yanyana Nam.Çift Kıra Av Tüf(Ad)
Havalı Spor Nişan Tügeği (Ad)
Hüseyin Dursun-İdeal Av Tüfekleri
4722
Yıldırımlar Makine Nakliye Sigorta Aracılık Hizmetleri
Yeni Snayi Çarşısı Söğüt Sk.
762
No:4
874 14
Hamidiye Mh.D-100 Kenarı
437
No: 270
Tek Kırma Av Tüfeği (ad)
510
Fişek Hazneli Otom.Dol.Av Tüf.(Ad)
874
Havalı Spor Nişan Tügeği (Ad)
4.080
Havalı Spor Nişan Tabancası (Ad)
2.040
Enj. Atan Hava Basınçlı Nişan Tüf.
4.080
514 74 22 19.11.2003
20.11.2006
514 14 94
514 45 80 16.07.2003
17.07.2006
514 19 81
15.12.2003
16.12.2006
544 21 16
544 81 19 20.11.2002
02.12.2005
537 54 06
537 51 57 07.01.2004
12.01.2005
524 24 44
524 10 11 18.12.2003
22.12.2006
512 21 70 14.01.2003
22.01.2006
2.040
Fişek Haz.Otom.Dol.Av Tüfeği(ad
2.623 7
2.623
Oto Lastiği sırt geçirme(soğuk) Ad.
7.200 13
Sanayi Çarşısı 1.sk.No:1
DÜZCE
Ankara Cd.Kumluca Mh.
KAYNAŞLI/DÜZCE
583 6
Ltd.şti.
720
Pekintaş A.Ş. Karşısı
Yanyana Nam.Çift Kıra Av Tüf(Ad)
720
Emsan Av Tüfek-Namlu-İnşaat Sanayi ve Tic.Ltd.Şti.
514 97 24
20.400
DÜZCE
21.017
Ahşap Parke Yanalma Mak. (Ad)
15 26
Ahşap Parke Başkesme Mak. (Ad)
5250
DÜZCE
Şimşek Madencilik Otomotiv İnşaat Nakliye Gıda..
Türkan Makine Plastik İmalat Sanayi Tic.Ltd.Şti.
F A K
TELEFON S
DÜZCE
Çift Kırma Av Tüfeği (Adet)
Namlu
5225
İ
762 8
İnşaat Gıda Maddeleri Tekstil Turizm Tic.Ltd.Şti.
5114
S
3.240
Oyuncak Gazlı Tabanca (Adet)
Ahmet Feti Sarç
E
Enj. Atan Hava Basınçlı Nişan Tab.
4283
R
12.960
Havalı Spor Nişan Tabancası (Ad)
3920
D
Yeni Sanayi Girişi
DÜZCE
8
514 75 32
Dilme Makinası (Ad)
15
524 02 11
Levha Makinası (Ad)
10
Tifdurik Makinası (Ad)
10
Laminasyon Makinası (Ad)
7
Torba Makinası (Ad)
5
Plastik ambalaj Makinası (Ad)
8
7.624 28
202
Yeni Mh.Kurs Sk.No:1/Ç
514 77 58
ÇEVRE DURUM RAPORU
7.624
Çift Kırma Av Tüfeği(ad)
7.624
Tek kırma av tüfeği(ad)
2.880
Namlu (Adet)
5662
Orent Orman Ürün.Makine İnş.Taahhüt Turizm Tarım
Kereste Kurutma Fırınları ve Ekip-
Nakliyat ve Sanayi Limited Şirketi Düzce Şubesi
manları (Komple) Adet
60.988
25 26
Virjinya tütünü kurutma şişi (Adet)
Vidalı çivi(Adet)
20.000
Zirve Asansör İnşaat Taahhüt Sanayi ve Ticaret Ltd.
Elif Raf Depo-Mağazacılık Ekipman Otomasyon Sis.
Asansörün Montaj Yolu İle İmalatı
5 7
6604
6654
Çağdaş Vardar-Avsan Av Sanayi
Çelik Raf Sistemi (Ton)
4.200 28
Çift Kırma Av Tüfeği(ad)
Çelebi Kalıp Makine İmalat San.ve Tic.Ltd.Şti.
Av-Kar Silah Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
762 7
1.524
1.234
Eksantrik Pres (Adet)
Kersme Kalıbı (adet)
75
Sıvama Kalıbı (adet)
75
Kısmet Hisar Döküm Ltd.Şti.
04.09.2005
Cedidiye Mh.Necip Güney Sk.
523 32 37
525 01 05 20.07.2004
27.07.2007
Akçakoca Yolu Üzeri Sancak-
523 11 63
523 85 70 24.10.2003
04.11.2006
lar Mevkii
523 85 79
514 14 94
514 45 80 28.02.2003
06.03.2006
524 24 94
524 24 93 18.01.2005
19.01.2008
537 54 22 21.07.2003
24.07.2006
18.07.2003
24.07.2006
19.03.2004
23.03.2007
YP.TARİH
BTŞ.TARİH
DÜZCE
Sanayi Çarşısı Stadyum Sk.
DÜZCE
Yeni Sanayi Çarşısı 1.Blok
No:7
DÜZCE
300
762 7
537 54 22
Fişek Haz.Pompalı Dol.Av Tüf. Ad.
762
Çerkez taşköprü Mevkii DÜZCE
537 53 14
926
523 09 97
926
1.080
212 4
Yeni Sanayi Çarşısı Onur Sk.
212
No:39
6922
514 11 28 26.08.2002
Yan-Düz Terminal Kapama Kalıbı
Reşat Küsmez-Küsmez Av Tüfek Sanayi
524 66 76
No:42/A
100 8
6688
DÜZCE
Erişen İşhanı No:14/6 DÜZCE
Ticaret ve Sanayi ltd.Şti.
6527
514 11 62
No:120
240
(Adet)
6270
Azmimilli Mh.Gazhane Sk.
5.206.000
5964
DÜZCE
DÜZCE
257
Sfero Döküm Parçalar (Ton)
1.020 5
Pik Döküm Parçalar (Ton)
1.530
0 212
DÜZCE
485 28 87
485 28 89
ODA
Ü
N
V
A
N
I
KAPASİTES
203
İ.SAYIS
A
D
R
E
S
İ
TELEFO
F A K
ÇEVRE DURUM RAPORU
NO
42
İ
I
İbrahim Hilmi Baysal- Baysal Matbaacılık
Ofset Baskı(M2)
1.134.000
5
Görür-Çak-Mefruşat-Kereste-Nakliye.......Ltd.Şti.
Yataklı Kanepe(Adet)
6.750
30
Koltuk Takımı (adet
1.350
Yaylı Yatak ( Adet )
5.400
Özcanlar Çelik Beyaz Eşya Orman Ürün.İnş.Tic.ve
Sandalye(Adet)
51.840
San.Ltd.Şti.
Masa (Adet)
12.960
Free Eco Elektrik Elektronik Sanayi ve Ticaret Ltd.Şti
3x10-3x50arası enerji düz.panel(ad)
4.800
4.800
4.800
Nusrettin Mh.Abdulhakhamit
Sk. No:7
6312
5695
6925
N
S
İ
İ
514 16 16
524 16 17 09.06.2004
10.06.2007
537 50 03
537 53 80 22.04.2002
01.05.2005
731 38 18 30.01.2003
17.02.2006
553 68 85 28.07.2004
29.07.2007
DÜZCE
Çerkez Taşköprü Köyü Mevkii
537 53 81
DÜZCE
8
Yeni Mh.No:174/A
GÜMÜŞOVA
731 20 23
11
Küçükahmetler Köyü Aydınpı-
553 68 86
nar Yolu Üzeri
731 35 62
DÜZCE
ODA
NO
1929
3971
4703
4821
6831
5188
Ü
N
V
A
N
I
Önyar Otomobilcilik Tic.A.Ş.
Binek ve Tic.araç mek.tamir-bakım
6.000
Binek ve Tic.araç mek.tamir-boya
600
Öz-İş Oto Yan Sanayi ve Kağıt Ürünleri San.Tic.
Muh.Tip ve marka kapı döşemesi ad
460.800
Ltd.Şti.
Döşeme,bagaj kartonu,torpido altı,
Hızel Otomotiv Tekstil San.ve Tic.A.Ş.
Hasmer otomotiv Yatırım ve Pazarlama A.Ş.
Özenler Pazarlama Otomotiv İthalat İhracat Ltd.Şti.
Kervan Otomotiv Sanayi ve Petrol Ürün.Paz.Ltd.Şti.
kapı kart.ses panosu,güneşlik (Tk.)
3.500
Plastik bagaj çıtaları (kg)
51.135
6.000
600
Binek.araç mek.tamir-bakım
7.500
Ticari araç mek.tamir-bakım
7.500
900
4.500
600
6.000
600
204
40
36
A
D
R
E
S
İ
F A K
TELEFON S
D-100 Karayolu Ankara Asfaltı
523 72 95
Fevzi Çakmak Mh. DÜZCE
523 72 96
Devlet Su İşleri Arkası
524 95 71
Yeni Mh.
514 74 59
DÜZCE
512 27 17 02.06.2004
03.06.2007
512 18 20 05.08.2003
22.08.2006
551 22 03 02.06.2004
03.06.2007
514 56 84
25
46
D-100 Karayolu Ankara Aafaltı
551 24 94
Üzeri Altınpınar Köyü DÜZCE
551 24 44
D-100 Karayolu Üçköprü Mevki
548 88 70
548 88 46 05.08.2004
13.08.2007
D-100 Karayolu Ankara Aafaltı
549 79 14
549 79 60 07.06.2004
10.06.2007
Üzeri Doğanlı Köyü DÜZCE
549 79 15
549 75 17
549 75 84 25.06.2003
30.06.2006
KAYNAŞLI/DÜZCE
22
22
12.Km. KAYNAŞLI/DÜZCE
ÇEVRE DURUM RAPORU
ODA
NO
553
Ü
N
V
A
N
I
Servet Bucurgat- Servet Düzce Tütün Kolonyaları
Kolonya (Litre)
435.000
5
A
D
R
E
Çimen Kozmetik San.ve Tic.A.Ş.
Kolonya (Litre)
540.750
9
İ
Kültür Mh.Mehmet Akif Cd.
F A K
TELEFON S
YP.TARİHİ
BTŞ.TARİHİ
514 18 33
514 18 21 08.02.2005
15.02.2008
514 10 65
514 32 70 10.02.2004
20.02.2007
551 27 03
551 27 04 02.06.2004
03.06.2007
551 24 94
551 22 03 02.06.2004
03.06.2007
551 24 44
549 76 00
549 70 97 01.06.2004
25.06.2007
548 82 02
548 81 91 17.07.2003
11.08.2006
735 30 98
735 30 98 08.01.2004
12.01.2007
No:83
3454
S
DÜZCE
Bolu Caddesi No:34
DÜZCE
4372
Jakar Tül Tekstil San.ve Tic.Ltd.Şti.
Jakarlı Dıkuma Tül (KG)
22141
6
4703
Hızel Otomotiv Tekstil San.ve Tic.A.Ş.
Jakarlı Dıkuma Tül (KG)
22141
3
4970
Şeriteks Tekstil Sanayi ve Ticaret Ltd.Şti.
Kumaş (Mt)
398.270
10
Üzeri Doğanlı Köyü DÜZCE
5100
Alper Tekstil Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
Dantel(Kuponaki) Mt
950.400
18
Üçköprü Köyü
KAYNAŞLI/DÜZCE
5567
Kar-Sinem Dış Ticaret Tekstil Gıda Orman Ürünleri
Brode Dnatel-Fisto-Gipür (mt)
3.292.800
20
Nak.Paz.İth.İhr.Tic.Ltd.Şti.
5333
Gürcüoğlu Tekstil Turizm Gıda Tarım Orman Ürünleri
Mehmet Akif mh.Fevzi Çakmak
Cd.DÜZCE
Dantel(Kuponaki) Mt
74.880
5
Sarıçökek Köyü KAYNAŞLI
544 38 79
20.11.2002
28.11.2005
Erkek Çorabı(Düzine)
60.000
13
D-100 Karayolu Üzeri Küçük
537 53 32
537 54 05 06.03.2003
10.03.2006
551 27 03
551 27 04 21.01.2003
22.01.2006
735 39 11
24.09.2003
25.09.2006
549 78 26
12.11.2004
18.11.2007
524 34 96
524 34 96 10.01.2003
20.01.2006
İnşaat ve Pazarlama Sanayi ve Ticaret Ltd.Şti.
5558
Sümer Tekstil Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
Melen Mevkii No:17 DÜZCE
5608
Ekizceli Tekstil Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
Dantel-Fisto-Brode İşleme (Mt)
80.640
16
D-100 Karayolu Üzseri Altınpınar Köyü Sapağı No:10 DÜZCE
5837
Cimaş Gıda Konfeksiyon Ayakkabı Turizm Matbacılık
Brode Dantel-Fisto-Gipür (Mt)
600.576
12
Kuyumculuk Orm.Ürün.İnş.......A.Ş.
6032
Yaman Tekstil Turizm Sanayi ve Ticaret Ltd.Şti.
Koçyazı Köyü Yahyalar Yolu
Üzeri
Dantel (Kuponaki) Mt
2.574.720
15
DÜZCE
Muncurlu Köyü Köy Yanı
DÜZCE
6158
Karakaş Tekstil Sanayi ve Ticaret limited Şirketi
T-Shirt (Adet)
312.000
veya S- Shirt (Adet)
234.000
veya etek dikimi (Adet)
78.000
veya şort dikimi (Adet)
117.000
veya Gecelik,Pijama (Takım)
117.000
veya eşofman-jogging Tk(Takım)
117.000
205
14
Fatih Mh.Günaydın Sk.
Kanal Yolu
DÜZCE
ÇEVRE DURUM RAPORU
veya tayt dikimi(Adet)
156.000
6168
Cemre Tekstil Sanayi Ve Ticaret Ltd.Şti.
Kuponaki Dantel İmalatı
984.960
9
Çerkez Taşköprü Ky. DÜZCE
537 54 45
03.07.2002
23.07.2005
6336
Side Tekstil İhr.İth.San.ve Tic.A.Ş.
Perde Takımı (Takım)
345.600
45
Gümüş Pınar Köyü Mevkii
551 33 64
551 33 74 10.06.2004
25.06.2007
6441
Perçem Giyim Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
Bay-bayan pantolonu (adet)
408.000
71
743 82 55
743 82 56 03.07.2003
04.07.2006
veya şort dikimi
612.000
veya bermuda dikimi
612.000
veya etek dikimi
408.000
veya bay-bayan ceket dikimi
163.200
veya gömlek-bluz dikimi
510.000
veya yelek dikimi
510.000
veya elbise dikimi
408.000
veya nont-kaban dikimi
163.200
veya manto dikimi
163.200
veya pardüse dikimi
163.200
Gürler Giyim Tekstil Sanayi ve Ticaret A.Ş.Gümüşova
Bay-Bayan ceketi (adet)
180.000
743 82 55
14.07.2004
01.05.2007
Şubesi
veya pantolon (Adet)
180.000
veya Etek (adet)
270.000
veya Gömlek,Bluz (adet)
180.000
veya Yelek (adet)
225.000
veya Elbise (adet)
225.000
veya Mont,Kaban (adet)
72.000
veya pardüse (adet)
72.000
240.000
681 73 02
681 73 06 11.11.2002
13.11.2005
veya şort dikimi
360.000
veya bermuda dikimi
360.000
veya etek dikimi
240.000
veya bay-bayan ceket dikimi
96.000
300.000
veya yelek dikimi
300.000
veya elbise dikimi
240.000
veya nont-kaban dikimi
96.000
veya manto dikimi
96.000
veya pardüse dikimi
96.000
D-100 Karayolu Üzeri DÜZCE
6558
6611
Elka Giyim Tekstil Sanayi ve Dış Ticaret Ltd.şti.
206
D-100 Karayolu Üzeri Melen
Mevkii
31
D-100 Karayolu Üzeri Büyük
Melen Mevkii
45
DÜZCE
GÜMÜŞOVA
D-100 Karayolu Üzeri Dikmeli
Köyü Mevkii
DÜZCE
6568
6666
6808
Tübay Tekstil İthalat-İhracat San.ve Dıi Ticaret ltd.Şti
Dateks Dantel Tekstil Sanayi ve Ticaret limited Şirketi
Emre Enes Tekstil Mobilya Akaryakıt İnşaat Turizm
ÇEVRE DURUM RAPORU
veya eşarp-fular dikimi
1.200.000
veya nevresim takımı dikimi
240.000
veya masa örtüsü dikimi
600.000
veya T-Shirt dikimi
960.000
veya S-Shirt dikimi
720.000
360.000
veya eşofman takımı dikimi
360.000
veya tayt dikimi
480.000
270.000
veya elbise
270.000
veya etek
270.000
veya bayan şort
405.000
veya şapka
675.000
veya örme kumaştan pantolon
270.000
veya etek
270.000
veya bay-bayan şort
405.000
veya T-Shirt dikimi
1.080.000
Veta S-Shirt
810.000
405.000
405.000
veya bayan atlet
1.687.500
vetyta çocuk tayt
1.350.000
veya çocuk elbisesi
1.350.000
veya çocuk tulumu
1.350.000
veya tayt
540.000
Dantel-Kuponaki (Metre)
207.360
Saçak (Mt)
1.555.200
Dantel-Fisto-Gipür (Metre)
207.360
58
Terzialiler Mh.Tepecik Mevkii
541 42 42
4 Hat
20.08.2003
21.08.2006
524 24 54
523 40 42 15.04.2004
26.04.2007
548 82 44
13.07.2004
15.07.2007
552 60 51
552 60 52 17.09.2004
21.09.2007
524 91 12
30.07.2004
04.08.2007
526 29 39
526 29 42 30.07.2004
09.08.2007
Kanal Yolu KONURALP
3
Atatürk Cd.No:15
Koçyazı Metek Köyü DÜZCE
14
Tarım Madencilik Nakliye Hayvancılık San.ve Tic.Ltd.
Üçköprü Köyü
KAYNAŞLI/DÜZCE
6907
Kansu Brode Sanayi ve Ticaret Ltd.Şti.Düzce Şb.
Brode İşleme (Mt)
1.144.800
65
6920
Aydın Brode Tekstil İnşaat ve Sanayi Ltd.Şti.
Fisto-Gipür(10 cmlik) İşleme (Mt)
2.332.800
31
1 D Ada 1-2 Parsel DÜZCE
Şralık Köyü Mezarlık Yanı
No:20
6927
Lale Hazır Giyim Pazarlama ve Ticaret A.Ş.Düzce
Triko Konfeksiyon Üretimi (Adet)
Şubesi
Dokuma kumaş
1.056.000
51
DÜZCE
Tokuşlar Köyü Yığılca Yolu
Üzeri Divapan Karşısı DÜZCE
207
ÇEVRE DURUM RAPORU
294.000
veya bermuda dikimi
441.000
veya Etek (adet)
294.000
367.500
veya Elbise (adet)
367.500
veya Yelek (adet)
294.000
117.600
Örme Kumaş
6953
6894
294.000
veya şort dikimi
441.000
veya blüz dikimi
367.500
veya T-Shirt dikimi
1.176.000
veya S-Shirt dikimi
882.000
441.000
veya atlet (adet)
1.873.500
441.000
veya tayt dikimi
588.000
Rateks Tekstil Pazarlama Sanayi ve Ticaret Limited
Kazak(nısex-örme) (Adet)
960.000
Şirketi
veya T-Shirt dikimi
1.536.000
veya S-Shirt dikimi
1.152.000
veya atlet (adet)
2.400.000
384.000
veya şort dikimi
576.000
veya Elbise (adet)
384.000
576.000
Bay-Bayan ceketi (adet)
906.000
Maybe Tekstil Limited Şirketi
Veya Dokuma Kumaş Konfek.
72
1.132.500
362.400
veya Elbise (adet)
906.000
906.000
veya bermuda dikimi
1.359.000
veya Etek (adet)
906.000
veya Yelek (adet)
1.132.500
veya eşarp-fular dikimi
4.530.000
208
551 31 10
551 31 14 26.07.2004
03.08.2007
544 42 81
544 42 80 13.08.2004
16.08.2007
Akcivelekler Mevkii DZÜCE
157
veya gömlrk-blüz
D-100 Karayolu Üzeri 7 Km.
Merkez Mh.Belediye İş Merk.
KAYNAŞLI/DÜZCE
82
ÇEVRE DURUM RAPORU
veya Örme Kumaş Konf.
6929
6930
6941
6950
Boncuk Triko Tuhafiye Tekstil Sanayi ve Ticaret Ltd.
Facem Tekstil Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
Selviyıldız Tekstil Giyim ve Ticaret Ltd.Şti.Düzce Şb.
Tuval Tekstil Dıi Ticaret ve Sanayi Limited Şirketi
906.000
veya şort dikimi
1.359.000
veya Etek (adet)
906.000
1.132.500
271.800
veya T-Shirt dikimi
3.624.000
veya S-Shirt dikimi
2.718.000
1.359.000
veya Elbise (adet)
906.000
1.359.000
veya Tayt (adet)
1.812.000
Fisto-Gipür(10 cmlik) İşleme (Mt)
2.332.800
Polietilen Aks.(Perde halkası)(Kg)
33.840
Sütyen (Adet)
900.000
veya Külot(adet)
3.600.000
veya atlet (adet)
1.500.000
veya Jüpon (Adet)
240.000
veya Gecelik (Adet)
360.000
Bayan Atleti (Adet)
450.000
veya Erkek Atleti (Adet)
450.000
veya Kollu Erkek Atleti (Adet)
288.000
Bay-Bayan Pijama Takımı (Adet)
288.000
192.000
veya şort dikimi(adet)
288.000
veya etek dikimi(Adet)
192.000
veya T-Shirt dikimi(Adet)
768.000
veya S-Shirt dikimi(Adet)
576.000
veya Gecelik (Adet)
288.000
veya atlet (adet)
1.200.000
veya Külot(adet)
2.880.000
veya kombinezon dikimi(adet)
192.000
veya çocuk tayt dikimi(Adet)
960.000
veya çocuk elbisesi(adet)
960.000
veya çocuk tulumu(Adet)
960.000
209
26
D-100 Karayolu, Çerkez Taş-
537 54 77
01.09.2004
13.09.2007
549 74 91
549 74 92 15.09.2004
16.09.2007
552 50 55
28.10.2004
01.11.2007
D-100 Karayolu Üzeri Hacıka-
691 33 15
14.09.2004
22.09.2007
dirler Köyü GÜMÜŞOVA
16
köprü Mevkii 81/B DÜZCE
41
Doğanlı Köyü
DÜZCE
35
Tarım Kredi Kooperatifi Yanı
BEYKÖY/DÜZCE
42
6956
7002
7119
7161
As Giyim Tekstil Ticaret Sanayi Ltd.Şti.Düzce Şb.
ÇEVRE DURUM RAPORU
veya tayt dikimi(adet)
384.000
veya bayan elbise dikimi (Adet)
192.000
Pardüse (Adet)
88.800
88.800
veya ceket (adet)
111.000
Kar-Teks Tekstil ve Deri Ürünleri San.ve Tic.Ltd.Şti.
Bay-Bayan T-Shirt (Adet)
1.800.000
Gölyaka Şubesi
veya Bay-Bayan Külot dikimi
6.750.000
veya Pijama takımı (adet)
675.000
veya atlet (adet)
2.812.500
veya Licalı Korseli Hamile Atleti
2.475.000
C.V Tekstil Pazarlama ve Dış Ticaret Ltd.Şti.
Bay-Bayan T-Shirt (Adet)
720.000
Gölyaka Şubesi
180.000
veya şort dikimi (adet)
270.000
veya gömlek (adet)
225.000
veya Etek (adet)
180.000
veya gecelik-pjama (adet)
270.000
veya eşofman takımı dikimi (Adet)
270.000
veya S-Shirt (Adet)
540.000
veya atlet (adet)
1.125.000
veya Külot(adet)
2.700.000
veya kombinezon dikimi(adet)
180.000
veya çacuk taytı (Adet)
900.000
veya cocuk elbisesi (Adet)
900.000
veya çocuk tulumu (adet)
900.000
veya tayt (adet)
36.000
veya bayan elbise dikimi (Adet)
180.000
Bayan Külot (Adet)
2.310.000
veya sütyen (adet)
825.000
veya Tayt (adet)
264.000
veya Body (adet)
396.000
veya Büstiyer (adet)
672.000
veya Korse (adet)
264.000
veya Erkek Baxer Şort (adet)
330.000
Mendoğlu Çamaşırları Sanayi ve Ticaret Ltd.Şti.
210
56
D-100 Karayolu Üzeri Taşköprü Mevkii
85
537 53 65
537 53 68 14.10.2004
19.10.2007
711 27 70
711 27 38 09.11.2004
10.11.2007
711 24 20
711 24 19 16.12.2004
20.12.2007
731 34 99
731 34 98 06.01.2005
10.01.2008
DÜZCE
İmamlar Mh.Fabrika Sk.
GÖLYAKA/DÜZCE
31
Yeşil Mh.Tufan Ks.No1 C-D
GÖLYAKA/DÜZCE
32
Merkez Mh.İsmet Paşa Cd.
No:55 GÜMÜŞOVA/DÜZCE
ODA
NO
Ü
N
V
A
N
I
ÇEVRE DURUM RAPORU
ÜRETİM
KONUSU(YILLIK)
A D R E S İ
1634
740 Nolu Cumayri Fındık Tarım Satış Kooperatifi
İç Fındık (Ton)
3038
Gonca Süt Süt Üretimi ve Sanayi Ticaret Anonim
Kaşar-Abaza-Dil Peyniri (Ton)
150
Şirketi
Vakum Yoğurt (Ton)
1.176
Tereyağ (Ton)
39,2
Ayran(Ton)
1.038
Un 78-81 Randuman (Ton)
17.280
Kepek (Ton)
4.320
İç Fındık (Ton)
10.800
3617
3811
Salih Bilir-Bilir Un Fabrikası
Tozan Fındık Sanayi ve Ticaret İthalat İhracat Limited
15.360 92
10
4726
Reytek Tütün Sanayi ve Tic.A.Ş.Çilimli Şubesi
Petek Unlu Mamüller Ticaret ve Sanayi Ltd.Şti.
Ankara Asfaltı Üzeri 5.Km
523 11 18
DÜZCE
3
Beyciler Mh.4.Cd. 8.Sk.
551 23
00
24.06.2003
04.07.2006
29.08.2002
02.09.2005
21.10.2003
24.10.2006
551 20 37
514 75 43
DÜZCE
14
Şirketi
3876
Orta Mh. CUMAYERİ/DÜZCE
F A K
TELEFON S
735 40
13
735 44 16
731 22 91
731 33
92
22.04.2002
02.05.2005
691 32 05
691 32
71
14.05.2004
17.05.2007
514 11 52
20.10.2004
21.10.2007
523 74 10
06.11.2004
09.12.2007
523 71 10
21.02.2005
22.02.2008
536 51 16
03.03.2003
05.03.2006
711 44 33
10.12.2003
12.12.2006
Merkez Mh.GÜMÜŞOVA
Tütün İşleme (Ton)
2.400
Kuru Tütün (Ton)
2.550
Ekmek (Kg)
483.840
57
Döngelli Köyü,Dikmeli Mevkii
ÇİLİMLİ/DÜZCE
6
Cedidiye Mh.Bolu Cd.No:24/A
DÜZCE
4726
4726
Poğça (Kg)
3.600
Kurabiye (kg)
6.000
Tatlı (kg)
5.760
Yaş Pasta (Kg)
960
Ekmek (Kg)
146.880
5
Cedidiye Mh.Bolu Cd.No:24/A
DÜZCE
6
Camikebir Mh.İstanbul Cd
No:153
DÜZCE
DÜZCE
4904
Gölsan Tüketim Malları ve Ekmek Paz.Ltd.Şti.
Ekmek (Kg)
505.440
7
İhsaniye Köyü
4904
Gölsan Tüketim Malları ve Ekmek Paz.Ltd.Şti.
Ekmek (Kg)
336.960
7
Cumhuriyet Cd.İmamlar Mh.
GÖLYAKA/DÜZCE
4917
5053
Platin Kuyumculuk Gıda Ticaret Ltd.Şti.
Güçel Kuyumculuk Sanayi ve Ticaret Ltd.Şti.
Poğça (Adet)
180.000
Kurabiye (Kg)
2.880
Tatlı (Kğ)
5.760
Baton Past (Adet)
4.800
İç Fındık (Ton)
24.000
8
Kültür Mh.İstanbul Cd.no:98
514 85 67
512 33
38
17.01.2003
21.01.2006
735 48 63
735 48
94
25.09.2003
26.09.2006
DÜZCE
12
Mehmet Akif Mh.Fevzi Çakmak
Cd.No:61
211
CUMAYERİ
5061
Şükran Öney-Nefis Süt
ÇEVRE DURUM RAPORU
Yoğurt (Ton)
210
Beyaz Peynir (Ton)
15
Çerkez peyniri (Ton)
15
Dil peyniri (Ton)
15
Örgü peyniri (Ton)
15
9
514 16
48
12.11.2003
20.11.2006
Üç Hat
02.08.2002
06.08.2005
03.06.2003
17.06.2006
02.06.2004
03.06.2007
16.12.2004
17.12.2007
26.01.2005
04.02.2008
531 35 77
08.01.2002
09.01.2006
512 22 05
14.09.2004
22.09.2007
Uzunmustafa Mh.D-100 Kara-
514 16 48
yolu Üzeri 23.Çıkmaz Sk DÜZ
524 88 32
5109
Azapoğlu Fındık Sanayi ve Ticaret Ltd. Şti.
İç Fındık (Ton)
4.500
36
Köprübaşı Mh.No:2/1 Gümüşova
731 35 96
5170
Kornet Dayanıklı Tüketim ve Gıda Maddeleri Pazarla-
Sade Dondurma (Kg)
32.040
5
Kiremitocağı Mh.Kader Sk.
514 80 16
ma ve Reklamcılık Ltd.Şti.
Meyvalı Dondurma (Kg)
66.000
Coşkuner Fındık Gıda San.ve Tic.Ltd.Şti.
İç Fındık (Ton)
16.200
5287
No:13
20
DÜZCE
Çam Köyü, 2.Yığılca Cd.
611 26 46
613 84
14
DÜZCE
5321
Gölyaka Ekmek Sanayi Ticare Limited Şirketi
Ekmek (Kg)
1.123.200
3
Kültür Mh.Gazi Osman paşa Cd
711 25 34
GÖLYAKA/DÜZCE
5366
Mutlu Gıda Sanayi ve Isı-İnşaat Ltd.Şti.
İç Fındık (Kg)
10.800
10
Avlıyan Köyü
735 45 61
735 33
10
CUMAYERİ/DÜZCE
5475
Fimas Hafriyat İnşaat Turizm Orman Ürünleri Gıda
Ekmek (Kg)
561.600
10
Aydınpınar Köyü
DÜZCE
Ekmek (Kg)
336.960
7
Cedidiye Mh.Belediye Pasajı
Madencilik Nakliye Sanayi Ticaret Limited Şirketi
5487
Düzce Un ve Unlu Mamüller Yapı Malz.Ltd.Şti.
No:1
5644
Düzce Unlu Mamüller İmalat Pazarlama Kafetreya
Ekmek (Kg)
790.560
7
İşletmeciliği Ticaret Ltd.Şti.
5644
5842
5842
D-100 Karayolu Olimpiyat Tesis
523 61 08
524 62
96
12.11.2004
01.06.2007
523 61 08
524 62
96
12.11.2004
01.06.2007
523 61 08
524 62
96
12.11.2004
30.11.2007
524 47 57
08.06.2004
10.06.2007
524 47 57
08.06.2004
10.06.2007
leri Karşısı Zemin Kat No:402
Simit (Kg)
108.000
3
5644
DÜZCE
leri Karşısı Zemin Kat No:402-B
Kurabiye (Kg)
21.600
Tatlı (Kg)
11.520
Baton Pasta (Adet)
9.600
Poğça (Adet)
720.000
Hakan Unlu Mamüller Gıda Petrol Ürünleri Ticaret ve
Pide (Kg)
12.000
Sanayi Limited Şirketi
Simit (Kg)
49.920
Baton Past (Adet)
9.600
Kurabiye (Kg)
21.600
Poğça (Adet)
240.000
3
leri Karşısı Zemin Kat No:402
6
Azmimilli Mh.Cevdet Komit Sk.
No:29/C
8
No:29/E
212
DÜZCE
Azmimilli Mh.Cevdet Komit Sk.
DÜZCE
5842
6001
ÇEVRE DURUM RAPORU
Simit (Kg)
12.000
Pide (Kg)
49.920
Güçlü Fındık Gıda Sanayi ve Ticaret A.Ş.
İç Fındık (Ton)
6.075
4
Camikebir Mh.Alemdar Sk.No:5
No:29
71
Ulucami Mh.Fabrika Cd.
ÇİLİMLİ/DÜZCE
6099
6162
Doğa Entegre Et Sanayi Gıda ve Dış Ticaret Ltd.Şti.
150
Düzce Şubesi
Beyaz Peynir (Ton)
192
Vakum Yoğurt (Ton)
2.940
Tereyağ (Ton)
65
Ayran (Ton)
994
Yufka (Kg)
649.296
Altıntaş Beton Boru Bordür İmalatı İnşaat Nakliyat
18
6390
Üçköprü Unlu Mamülleri Tarım ürünleri İnş.Malz.Ltd.
Teoman Gıda Orman Ürünleri Zirai Ürünleri Hayvancı-
611 69 66
10.06.2007
681 53
03
26.08.2003
28.08.2006
544 80
28
11.11.2002
22.11.2005
691 34
89
10.01.2004
11.01.2008
28.01.2003
03.02.3006
07.04.2004
08.04.2007
681 50 91
544 37 49
Kozlar Mevkii
544 37 50
15
Otoban Çıkış Arabacı Köyü
Girişi
Ekmek (Kg)
08.06.2004
KAYNAŞLI/DÜZCE
Gıda Ticaret Pazarlama Ltd.Şti.
6377
523 24 47
DÜZCE
1.123.200
8
691 33 31
ÇİLİMLİ/DÜZCE
Üçköprü Köyü D-100 Karayolu
548 80 60
Üzeri
548 82 42
KAYNAŞLI/DÜZCE
Ekmek (Kg)
336.960
3
Çam Köyü
DÜZCE
512 26 56
İç Fındık (Ton)
21.600
18
D-100 Karayolu Üzeri, Kapıcı
534 51 43
534 52
23
27.03.2002
16.04.2005
523 10 29
512 01
83
10.11.2004
11.11.2007
05.11.2003
06.11.2006
lık Nakliye Tic.ve San.Ltd.Şti.
6491
Murat Saram Tarım ve Orman Ürünleri İthalat İhracat
ve Ticaret Anonim Şirketi
6555
6696
Köyü Mevkii
Çalışlar İnşaat Turizm Nakliyat Tekstil Tarım Ürünleri
İç Fındık (Ton)
16.200
24
Ltd.Şti.
Dağ Çileği
360
Modeksan Ekmek Sanayi Ticaret Pazarlama Limited
Ekmek (Kg)
1.010.880
Akçakoca Asfaltı Üzeri No:28
DÜZCE
11
Fevzi Çakmak Mh.Eski Bolu Cd.
Şirketi
6744
6809
Mehmet Yazıcı - Onur Süt Mamülleri
DÜZCE
524 63 11
DÜZCE
30
Örgü Peynir (Ton)
30
Çerkez Peyniri (Ton)
30
Dil Peyniri (Ton)
30
Yoğurt (Ton)
105
Tereyağ (Ton)
26
Ayran (Ton)
304
İç Fındık (Ton)
16.200
4
Hacıaliler Köyü Camialtı
551 28 91
551 28
91
16.07.2003
01.05.2005
731 40 23
731 40
26
15.01.2004
20.01.2007
735 37 61
735 37
67
24.09.2003
25.09.2006
DÜZCE
6
Fatih Mh.Hürriyet Cd.No.16
CUMAYERİ
6802
Aras Gıda Sanayi ve Dış Ticaret Anonim Şirketi
İç Fındık (Ton)
27.000
Cuamyeri Şubesi
Kavrulmuş Fındık (Ton)
2.376
47
Çevrik Mh.No:5
CUMAYERİ
213
6 Hat
6845
Albayrak Fındık Tarım Ürünleri Gıda Unlu Mamüller
ÇEVRE DURUM RAPORU
Kıyılmış Fındık (Ton)
2.592
Dilme Fındık (Ton)
648
Fındık Unu (Ton)
864
Fındık Püresi (Ton)
1.944
Ekmek (Kg)
336.960
4
İnşaat Turizm Orman Ürünleri Ltd.Şti.
6963
Yeşil Mh.Akçakoca Cd.
Barış Duyar-Özüm Süt Ürünleri
Yoğurt (Ton)
588
Ayran (Ton)
64,8
Tereyağ (Ton)
65
3
Nusrettin Mh.General Ziya Sk.
No:25
25
Kılıç Kardeşler Unlu Mamülleri Gıda Ltd.Şti.
Ekmek (Kg)
1.123.200
7
Doğanlı Köyü
7034
Karin Gıda Sanayi Ve Ticaret A.Ş.Cumayeri Şb.
İç Fındık (Ton)
27.000
8
Çevrik Mh.No:5
DÜZCE
As Fındık Tarım Ürünleri Tic.ve Sanayi Ltd.Şti.
İç Fındık (Ton)
10.800
9
Merkez Mh.Fabrikalar Sk.
GÜMÜŞOVA/DÜZCE
Yeşil Saram Tarım ve Orman Ürünleri İth.İhr.Ltd.Şti.
ODA
NO
4471
5033
Ü
N
V
A
N
I
21.600
6
Kapıcı Köyü Mevkii
Tabldot Yemek (Adet)
3.421.875
Pişmaniye (Kg)
34.680
Lokum (kg)
5.100
62
7
514 21 51
09.06.2004
10.06.2007
549 70 32
18.06.2004
21.06.2007
735 37
67
06.08.2004
09.08.2007
731 24
27
07.02.2005
15.02.2008
534 52
23
17.09.2004
14.09.2005
401.500
11
5242
Işıklar Gıda Maddeleri Üretim Pazarlama ve Tic.
136.875
5
6 Hat
735 37 17
6 Hat
534 51 43
F A K
TELEFON S
D-100 Karayolu Üzeri Jandarma
551 33 30
21.02.2005
01.03.2008
Lojmanları Yanı
551 33 31
523 16 43
05.08.2004
09.08.2007
524 19 92
524 19 94 29.11.2004
30.11.2007
523 93 40
15.03.2004
16.03.2007
523 76 24
11.09.2002
19.09.2005
DÜZCE
Cumhuriyet Mh.D-100 Karayolu
Üzeri No: 34
Düzce Yemek Dağıtım Gıda Ltd.Şti.
DÜZCE
Çay Mh.Syhan Sk.No:23
Ltd.Şti.
5513332
DÜZCE
Aziziye Mh.Yanyol DÜZCE
yolu Üzeri No:57
Toksa Gıda İnşaat Ltd. Şti.
DÜZCE
ÜRETİM
KONUSU(YILLIK)
A D R E S İ
Coşkun Aş ve Gıda Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
Saray Pişmaniye ve Gıda Sanayi Tic.Ltd.Şti.
İç Fındık (Ton)
5433
6316
17.12.2006
735 37 61
CUMAYERİ/DÜZCE
7066
16.12.2003
DÜZCE
6995
7158
543 43 15
BOĞAZİÇİ/KONURALP/DÜZCE
DÜZCE
Lokum (kg)
127.500
Pişmaniye (kg)
71.400
veya Saray Helvası (kg)
71.400
9
Kültür Mh. S.Kuyumcu Cd.
No:96
DÜZCE
214
7024
Beyköy Yemek Sitesi Gıda Ltd.Şti.
ÇEVRE DURUM RAPORU
182.500
5
Cumhuriyet Mh.Düzce Cd.No:5
552 64 41
552 64 42 15.12.2004
16.12.2007
524 61 01
524 61 02 11.02.2005
14.02.2008
Zemin Kat BEYKÖY/DÜZCE
7083
Temel Atasoy-Temel Yemek Sitesi
3.942.000
67
Cedidiye Mh.Bolu Cd.Begeç
Apt.No:66
DÜZCE
ODA
NO
4164
Ü
N
V
A
N
I
Hayati Yarar-Yarar Gıda ve Pazarlama
5203
Kervan Gıda Sanayi Üretim Pzarlama Tic.Ltd.Şti.
5466
Karaüçler Gıda Sanayi Tic.A.Ş.
6163
6392
6578
6793
6914
Metin Özkurt- Özkurt Ticaret Toptan Gıda Paz.
Kar-Pa Tüketim Malları Ltd.Şti.
Erişte (Kg
13.770
Tarhana (Kg)
15.066
Pişamniye (Kg)
34.680
Lokum (Kg)
76.500
Yufka (KG)
259.200
Küp Şeker (Kg)
744.960
Tek Kadayıf (Kg)
803.520
Kızartılmış Tel Kadayıf (Kg)
492.480
Kemalpaşa Tatlısı (Kg)
215.336
Şkerpare Tatlısı (Kg)
468.000
Uzay Meşrubatları Gıda Nakliyat ve Soba Sanayi
Sade Gazoz (Lt)
540.000
Ticaret Limited Şirketi
Portakallı Gazoz (Lt)
540.000
Cola(Lt)
540.000
15-18 mm kabuklu fındık(ton)
3.200
18-19 mm kabuklu fındık(ton)
3.200
19 mm üstü kabuklu fındık(ton)
2.660
Kabuklu Kavrulmuş Fındık(ton)
540
Soğuk Toz İçecek-Portakal (Kg)
225
Soğuk Toz İçecek-Limonl (Kg)
338
Soğuk Toz İçecek-Şeftali (Kg)
225
Soğuk Toz İçecek-Vişne (Kg)
338
Sıcak Toz İçecek-Portakal (Kg)
3.505
Sıcak Toz İçecek-Limon (Kg)
2.048
Hüs-Na Öztürk Tarım Ürünleri Paz.San.ve Tic.Ltd.Şti.
Şam Gıda Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
215
7
A
D
E
S
İ
Cumhuriyet Mh.Düzce Cd.No:5
F A K
TELEFON S
552 62 63
552 64 42 15.12.2004
16.12.2004
514 99 63
14.10.2004
19.10.2007
Aziziye Mh.D-100 Karayolu
514 13 09
04.03.2003
05.03.2006
Üzeri
514 22 12
514 17 24 07.05.2003
22.05.2006
524 03 71 15.06.2004
18.06.2007
514 30 93
27.12.2004
28.12.2007
735 38 56
735 32 81 01.07.2004
08.07.2007
514 96 90
524 70 89 14.12.2004
16.12.2007
1.Kat
9
R
BEYKÖY/DÜZCE
Aziziye Mh.Kırkpınar Sk.Yeni
Sanayi Çarşısı No:10 DÜZCE
8
7
7
DÜZCE
Yeni Sanayi Çarşısı 4.Sk.
Yeşil Mh.
523 09 49
DÜZCE
524 12 70
ÇİLİMLİ/DÜZCE
681 50 86
514 13 52
6
Camikebir Mh.Abdullah Sk
No:23
3
DÜZCE
Yeni Mh.Akçay Sk.No:1
CUMAYERİ/DÜZCE
3
Karaçalı MhçYapı Kooperatif
leri Sitesi KAYNAŞLI/DÜZCE
7001
Yaşam Su Ürünleri San.Tic.A.Ş.
ÇEVRE DURUM RAPORU
Sıcak Toz İçecek-Şeftali (Kg)
472
Sıcak Toz İçecek-Kuşburnu (Kg)
1.575
Sıcak Toz İçecek-Kiwi (Kg)
270
Sıcak Toz İçecek-Elma (Kg)
270
Sıcak Toz İçecek-Karadut (Kg)
525
Sıcak Toz İçecek-Tarçın (Kg)
270
Sıcak Toz İçecek-Nane Limon (Kg)
1.125
Sıcak Süt Tozlu Kakao (Kg)
2.180
Sıcak Süt Tozlu Salep (Kg)
1.618
Sıcak muz Aromalı Süt Tozlu İçecek
650
Sıcak çilek aromalı sür tozlu içecek
212
Kaynak Suyu Dolumu (Lt)
12.960.000
24
Lazhamidiye Köyü
543 50 85
543 50 85 12.08.2004
12.08.2007
BOĞAZİÇİ/DÜZCE
ODA
NO
Ü
N
V
A
N
1016 Topçu Kardeşler Demir San.ve Tic.Ltd.Şti.
1068
1103
1179
1813
1828
2093
Şerifoğlu Ağaç Sanayi ve Tiacaret A.Ş.
Göle Orman Ürünleri Endüstri ve Ticaret A.Ş.
Delta Toprak Sanayi ve Ticaret A.Ş.
Kapsan Kaplama Ağaç Sanayi A.Ş.
Doğsan Düzce Orman Ürünleri A.Ş.
Standard Profil Otomotiv San.ve Tic.A:Ş:
I
KAPASİTES İ.SAYIS
İ
I
A D R E S
Lama,Silme,Dörtköşe Demir (Ton)
4.140
16.122
Parke üretimi (M2)
715.351
27.975
Masif Parke(M2)
207.360
Mozaik Parke(M2)
112.500
Kaplama (M2)
7.864.882
Delikli Blok Tuğla (Adet)
20.000.000
Muhtelif Kaplama (M2)
13.370.300
5.400
Kaplama (M2)
6.685.150
11.880
Kauçuk-Metal Armatür tel takviye,
36
46
214
216
TELEFO
N
F A K
S
41 D-100 Karayolu Üzeri Küçük
591 51 89
537 51 90 23.06.2004
Melen Yanı DÜZCE
514 68 44
514 12 34
Cumhuriyet Mh.E-5 Karayolu
512 23 90
512 23 94 11.07.2003
21.07.2006
Üzeri
512 23 91
514 66 85 12.05.2003
05.06.2006
526 27 69 09.12.2004
27.12.2007
DÜZCE
Metek Köyü İstanbul-Ankara
514 10 82
Asfaltı Üzeri
524 82 47
DÜZCE
YP.TARİH
İ
BTŞ.TARİH
İ
24.06.2007
Akçakoca Yolu Üzeri 3.Km.
526 26 38
Çavuşlar Köyü Mevkii DÜZCE
39
76
Ankara Asfaltı Üzeri DÜZCE
514 21 34
523 61 51 02.11.2004
04.11.2007
45
Fevzi çakmak Mh.Çifte Ceviz-
524 78 18
524 78 19 29.01.2003
04.02.2006
ler Sk.No:280
514 38 32
Hamamaltı Mevkii KONURALP 541 20 91
541 24 66 10.05.2002
14.05.2005
Yörükler Köyü Köprübaşı Mevki
541 24 67
905
Alimünyum'dan mamül sızdırmazlık
İ
DÜZCE
541 20 92
ÇEVRE DURUM RAPORU
fitilleri (Metre)
6.350.000
KONURALP/DÜZCE
541 20 93
239
Ank.Karayolu 9.Km. DÜZCE
514 80 00
549 79
38
16.12.2004
20.12.2007
26
Tezialiler Mh.Tepecik Mevkii
541 22 01
541 28 94 16.10.2003
22.10.2006
524 00 50
524 00 53 22.08.2003
03.09.2006
548 85 61
548 85 63 28.05.2004
31.05.2007
Kauçuk-Metal Armatür tel takviye,
Alimünyum ve Floktan mamül fitiller (Metre)
4.400.000
Kauçuk,Cr/Ni, Saç band ve silikondan mamül fitilleri (metre)
2.450.000
PVC, Metal Armatür,tel takviye,özel
saç,mastik ve iplikten mam.fit.(mt)
2.000.000
Termoplastik alüminyumi CR/Nİ,metal armatür,tel takviye iplikten mam
fitilleri (Metre)
2.450.000
Kauçuk,flok,iplik,tapa,yapıştırma
bant ve silikondan mam.fit.(mt)
4.400.000
Kauçuk,iplik,saç,özel saç,silikon
2174
Kelebek Mobilya ve Kontrplak Sanayi A.Ş.
kaplama ve solution'dan mam.fit.(m)
2.450.000
Cam fitilleri (ton)
294
Doğal Kaplama yatak Od.(Takım)
2.500
Dekoratif Folyo ve Lake Yatak Odası (Takım)
29.400
Kütüphane ve çeşitli üniteler (Tak)
5.250
Mutfak (Takım)
10.000
Oturma grubu sandalye (Adet)
288.000
Kapalı Koltuk-Relax,İskandinav tipi
2895
2994
3072
Kapalı Koltuk,Yataklı koltuk (Takım)
4.800
Demitaş Elektrik Makinaları İmalat Sanayi Ticaret
Disjonktör (Adet)
2.400
Anonim Şirketi
Toprak Frezesi (Adet)
720
Plantafarma Bitkisel İlaç Sanayi Anonim Şirketi
Toz İlaçlar(Kg)
10.216.800
Tablet ilaçlar(kg)
338.100
Draje İlaçlar(Kg)
270.900
Granül ilaçlar (Kg)
277.200
Likit ilaçlar (Kg)
1.620.000
Pomad ilaçlar (Kg)
972.000
Sarsılmaz Av ve Spor Silahları Sanayi ve Ticaret A.Ş.
35.000
Düzce Şubesi
Fişek Hazneli Pom.Dol.Av.Tüf.(Ad)
15.400
12.000
217
KONURALP/DÜZCE
200
Sancaklar Köyü
257
Üç Köprü Köyü
DÜZCE
KAYNAŞLI/DÜZCE
541 36 70
548 85 62
3162
3163
Termodin Yapı Malzemeleri San.ve Tic.A.Ş.Düzce Şb
Saran Plastik Ambalaj Sanayi ve Ticaret A.Ş.
ÇEVRE DURUM RAPORU
6.360
9X19 Yarı Otom.Tabanca (Adet)
135.628
Oyuncak Gazlı Tabanca (Adet)
117.818
Havalı Nişan Tüfeği(Adet)
5.760
Havalı Nişan Tabancası (Adet)
5.760
Havalı Tüfek Kurşunu (Kutu)
28.080
Av Tüfeği Fişeği (Adet)
7.776.000
Sandalye Oturağı(adet)
144.000
Sandalye Arkalığı(Adet)
115.200
Tabure Oturağı(Adet)
144.000
Sıra Üstü(Adet)
18.000
Masa Üstü(Adet)
18.000
Sand.tipi 3 katla plastik fil.torba.Ton
"
" 5
"
"
"
132
13
D-100 Karayolu Üzeri Azeri
537 52 24
537 51 84 19.04.2002
01.05.2005
Ankara Asfaltı Üzeri Sarımeşe-
548 80 20
548 81 26 10.10.2003
17.10.2006
lik Mevkii
548 80 21
691 32 71 14.05.2004
17.05.2007
İstilli Mevkii
76
220
DÜZCE
DÜZCE
Nor.ve büzülen polietin fil.torba Ton
697
Plastik film üzerine baskı M2
59.414.400
Reytek Tütün Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi
Döngelli İşl.Virginia Tütünü (Ton)
2.400
Çilimli Şubesi
Üretim(Kuru tütün)Virginia Tüt.(Kg)
2.550
4212
Atılım Düzce Beton ve İnşaat Sanayi Turizm A.Ş.
Hazır Beton (Ton)
645.120
52
Melen Yanı DÜZCE
523 46 08
523 20 80 07.08.2003
03.02.2006
4221
Pak gıda Üretim Pazarlama A.Ş.
Yaş hamur mayası (Ton)
40.000
218
Çevrik Mevkii
731 20 92
731 22 04 07.12.2004
10.12.2007
Instant hamur mayası (Ton)
12.870
Akışık Otomotiv ve Aydınlatma Sanayi Ticaret A.
Far Ampülü (Adet)
1.440.000
40
D-100 Karayolu Üzeri Karaçalı
544 80 60
544 22 79 16.12.2003
29.12.2006
Şirketi Düzce Şubesi
Stop Sinyal Tek Kontak(Adet)
4.147.000
Mevkii
544 28 48
Stop Sinyal Çift Kontak(Adet)
2.880.000
Minyatür grup stemli 67(Adet)
2.880.000
Minyatür grup boncuklu(Adet)
2.880.000
Minyatür grup 53(Adet)
1.800.000
Sofit grubu T-8 %10 (Adet)
150.000
Sofit T-11 (Adet)
950.000
Sofit grubu T-15 %21 (Adet)
300.000
Kravat
2.188.800
551 24 18 13.07.2004
19.07.2007
3876
4367
4406
Aktiv Tekstil Sanayi ve Ticaret A.Ş.
Erkek Şalı
(Adet)
"
Kravat mendili
Kadın şalı
43.200
"
"
64.800
43.200
218
57
Döngelli Köyü Dikyanı Mevkii
ÇİLİMLİ
60
CUMAYERİ
KAYNAŞLI/DÜZCE
691 32 05
691 32 70
D-100 Ankara Asfaltı Üzeri
551 20 42
Elliler Çiftliği
551 20 73
DÜZCE
ÇEVRE DURUM RAPORU
Papyon
4533
4533
4627
5644
4697
Öney Ağaç Kaplama Sanayi ve Ticaret A.Ş.Düzce Şb
Öney Ağaç Kaplama Sanayi ve Ticaret A.Ş.Düzce Şb
Haşep Kaplama Sanayi ve Ticaret A.ş.
Düzce Unlu Mamüller İmalat Pazarlama Ltd.Şti.
Süperlit Boru ve Levha San.A.Ş.Düzce Şb.
"
64.800
10.027.725
Muhtelif Kereste (M3)
24.354
Çeşitli Parke (M2)
92.118
Yonga Levha(2.10x280x0.018)m3
64.996
Melamin Kaplı Yonga Levha m3
37.044
Çeş.türde emprenye kağıdı Adet
350.000
10.027.725
Ekmek (Kg)
790.560
Kurabiye (Kg)
21.600
Tatlı (Kg)
11.520
Baton pasta (Kg)
9.600
Poğça (Kg)
5.400
Simit (Kg)
9.000
Basınçlı ve basınçsız elyaflı çimento
153
49.544
Elyaflı çimento levha (Ton)
53.352
Asbestli çim.aksesuar (Ton)
704
Selülozlu çim.aksesuar (Ton)
1.897
PE Boru o 50- o 315 mm (Ton)
834
PE Boru o 160- o 800 (Ton)
1.205
648
1.177
CTP Cam Elyaf Takviyeli.Plastik
6.054
523 22 12
551 22 94 17.09.2003
22.09.2006
İstanbul-Ankara Asvaltı
551 22 25
524 06 77 15.10.2001
01.11.2004
Hacıaliler Köyü Mevkii DÜZCE
551 22 53
D-100 Karayolu Ankara Asfal
514 11 04
512 22 53 17.10.2003
21.10.2006
tı Üzeri
523 72 72
523 61 08
524 62 96 29.12.2003
30.12.2006
Ankara Asfaltı Üzeri
544 44 00
544 44 05 06.06.2003
09.06.2006
Düzce Caddesi
544 44 01
711 44 11 26.11.2004
29.11.2007
541 20 39 26.08.2003
28.08.2006
Köyü
110
80
16
DÜZCE
DÜZCE
D-100 Karayolu Üzeri Olimpiyat
Tesisleri Karşısı
314
boru (Ton)
Ankara Asfaltı Üzeri Hacıatıf
DÜZCE
KAYNAŞLI/DÜZCE
544 44 02
boru o 300-o 2400 mm (Ton)
CTP Cam Elyaf Takviyeli.Plastik
5.130
boru o 300- o 2400 mm (Ton)
4862
Yavuzlar Fındık Gıda Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
İç Fındık (Ton)
5008
Anadolu Ecopack Üretim Pazarlama A.Ş.
Çeş.cins kağıt baskı ve vaks kapla-
27.000
49
İmamlar Mh.Yurt Cd.
86
Yolaltı Mevki Konuralp/DÜZCE
GÖLYAKA
ma ambalaj malzemesi (Ton)
948
10-40 mic.aliminyum folyonun baskı ve laklamasından elde edilen am-
219
711 40 05
711 49 59
541 20 37
541 20 38
ÇEVRE DURUM RAPORU
balaj malzemesi (Ton)
265
Çeşitli kağıt,met.OPP ve prolize
OPP hammaddelerinden elde edilen ambalaj malzemesi (Ton)
350
Alimünyum/kağıt,OPP/PVC,OPP/
PE,Alü/Polyester/PE,OPP/M.OPP/
5133
5176
5302
Parke-Tek Parke Sanayi ve Ticaret Ltd.Şti.
Sürpriz Tekstil Sanayi ve Ticaret Ltd.Şti.
Düzce Tekstil Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
OPP prolize lam.ambalaj mal.(Ton)
2.904
Dik Poşet Mak.ile yap.çeş.poşet Ad
60.000.000
Alimünyum/kağıt lam amb.mal.(Ton)
4.555
180-240 mic.Alü.folyo şişe kağ. "
1.000
Cilalı Lamine Parke (M2)
269.950
Dantel-Fisto (Metre)
161.280
Brode Tül (Metre)
222.720
Dantel-Fisto-Brode İşleme(Mt)
161.280
73
514 28 98 26.04.2002
01.05.2005
549 75 00 02.10.2002
07.10.2005
537 52 26
537 51 16 17.01.2002
22.01.2005
Fideni Kürtler Köyü Araplar
537 50 05
537 52 12 08.04.2003
09.04.2006
Mevkii ÇİLİMLİ
537 50 06
33
Soğuk Pınar Yolu No:8
524 61 56
524 61 57 19.12.2002
14.01.2006
193
Tokuşlar Köyü
526 28 02
526 28 03 12.08.2004
19.08.2007
121
E-80 Karayolu Üzeri
681 73 10
681 73 12 17.04.2002
19.04.2005
681 73 11
153
Dikmeli Köyü ÇİLİMLİ/DÜZCE
Terzialiler MH.Çilimli
Cd.Mezar-
541 41 98 21.12.2004
22.12.2007
lık Yanı KONURALP/DÜZCE
541 46 00
42
Cumhuriyet Mh. D-100 Karayo-
512 23 90
lu Üzeri
DÜZCE
4 Hat
Doğanlı Köyü
DÜZCE
549 72 87
549 73 81
25
Melen Mevkii No:95 DÜZCE
5354
5367
5385
5429
5521
Düzkap Ağaç Mamülleri Sanayi A.Ş.
Yaprak Orman Ürünleri San.ve Tic.Ltd.Şti.
Divapan Entegre Ağaç Panel Sanayi ve Ticaret A.Ş.
Oltan Fındık Sanayi ve Ticaret Ltd.Şti.
Dila Tekstil San.ve Tic.Ldt.Şti.Düzce Şb.
Kaplama (M2)
6.685.150
Kereste (M3)
7.560
Muhtelif Kereste (M3)
21.600
Element(M3)
480
Pano(M3)
2.400
MDF(Kaplanmamış) (M3)
19.873
Melamin kaplı MDF (M3)
100.000
Melamin kaplı yonga levha (m3)
34.120
Kaplanmamış MDF Profil (m)
691.200
Folyo Kaplı MDF Profil (m3)
5.529.600
Tutkallanmış dekor kağıdı (m2)
1.729.778
İç Fındık (Ton)
37.800
DOKUMA KUMAŞTAN
Bayan Pantolonu (Adet)
960.000
veya Gömlek,Bluz (Adet)
750.000
veya Mont-Kaban (Adet)
240.000
veya Ceket(Adet)
600.000
veya Elbise (adet)
600.000
220
75
DÜZCE
541 28 83
ÇEVRE DURUM RAPORU
veya Şort-Bermuda (adet)
900.000
veya Etek (Adet)
600.000
veya Yelek (Adet)
750.000
ÖRME KUMAŞTAN
5530
5665
Pekintaş Pekin İnşaat Endüstri ve Tic.A.Ş.Düzce Şb.
De-Mar Elektrik Sanayi Anonim Şirketi Düzce Şubesi
veya T-Shirt (Adet)
2.400.000
veya S-Hirt (Adet)
1.800.000
veya Pantolon (Adet)
600.000
veya Şort-Bermuda (adet)
900.000
veya Etek (Adet)
600.000
veya Gömlek,Bluz (Adet)
750.000
veya Mont-Kaban (Adet)
180.000
veya Gecelik Plama (adet)
900.000
veya Elbise (adet)
600.000
veya Alt Eşofman (Adet)
900.000
veya Tayt(Adet)
1.200.000
Pref. ve Ongerilimli San.Tesisi - m2
439.560
Çelik hasır- ton
2.925
Kollektör(30.000 Adedi kendi
38.400
41
S.M.S.Gıda San.İth.İhr.ve Tic.Ltd.Şti.Düzce Şb.
endüvi
30.000
Kemikli Tavuk Ayağı Eti (Ton)
12.360
537 51 85
537 52 53 14.10.2004
20.10.2007
E-80 Karayolu Üzeri
544 28 48
544 22 79 10.09.2002
03.10.2005
Karaçalı Mevkii
544 80 60
524 61 62
524 26 26 30.07.2004
02.08.2007
735 33 34
735 33 39 21.03.2002
22.03.2005
551 27 30
551 20 58 17.09.2004
20.09.2007
Kirazlı Köyü Mevkii DÜZCE
6 Hat
Fideni Kürtler Köyü Mevkii
537 52 67
537 52 68 12.11.2003
13.11.2006
Melen Yanı
27
ihtiyacında kullanılmaktadır)
5667
DÜZCE
Kaynaşlı / Düzce
130
Mergiç Köyü Fidanlık Mevkii
DÜZCE
5683
Başkan Yüksel Gıda San.ve Tic.Ltd.Şti.
İç Fındık (Ton)
32.400
75
Yeni Yaka Mh.Cumhuriyet Cd.
CUMAYERİ/DÜZCE
5762
5985
Erciyas Çelik Boru Sanayi Anonim Şirketi Düzce Şb.
Karaman Döküm Sanayi ve Ticaret Ltd.Şti.Çilimli Şb.
Spral çelik boru (Ton)
168.386
Bitüm izole tesis kapsitesi (Mt)
990.600
Sıcak polietilen izole tesis kap. (Mt)
169.128
Epoxy tesis kapasitesi (Mt)
69.120
Beton kaplama tesis kapasitesi (Mt)
110.000
Soğuk Polietilen izole tesis kap(Mt)
138.240
Dış kumlama tesisi (Mt)
197.389
Coal-tar Enemal İzole Tesisi Kap.Mt
16.320
Stero Döküm Parçalar (Ton)
2187
Pik Döküm Parçalar (Ton)
1.654
221
196
22
ÇİLİMLİ
6027
ÇEVRE DURUM RAPORU
Aluform Pekintaş Alüminyum Sanayi ve Ticaret
Çatı ve cephe kaplama sandviç pa-
A.Ş.Düzce Şubesi
nel(Aluterm-poliüretan izalas.) (M2)
55
648.720
537 53 43
5.Km.
5 hat
DÜZCE
537 53 45 22.02.2005
28.02.2008
514 87 52 15.06.2004
21.06.2007
731 3716
31.03.2004
09.04.2007
17.10.2002
21.10.2005
549 76 23 10.06.2004
16.06.2007
Çatı ve cephe kaplama düz panel
(Aluform-izalasyonsuz) (M2)
5.189.760
Soğuk Depo Paneli (m2)
29.070
Panel aksesuarları(mahya,etek,kö6062
6086
6134
6306
Sancaklı Orman Ürünleri Sanayi ve Ticaret A.Ş.
Al Alüminyum Sanayi ve Ticaret A.Ş.Gümüşova Şb.
şe,oluk vb) (Ton)
738
Çeşitli Kereste (M3)
12.202
Masif Parke(M3)
2.644
Mozaik Parke(M3)
10.080
Süpürgelik(M3)
432
Çıta (M3)
562
Çeşitli Kaplama(M3)
14.469
Modüler Papel(M3)
2.783
Deoxidan Külçe Dök(Alüm.)Ton
3.000
Deoxidan Piramit "
3.000
"
"
Alümünyum Billet (Ton)
1.500
T-İngot (Ton)
1.500
Alüminyum Granül (Ton)
100
Alümünyum Külçe (Ton)
4.100
İç Fındık (Ton)
8.400
Kavrulmuş fındık (Ton)
780
Ezme
480
Kıyılmış fındık-un (Ton)
1.440
Yeksan Otomotiv Makine Tekstil Sanayi ve Ticaret
Al.Kapaklı Brandalı Yarı Röm. (Ad)
648
Anonim Şirketi
Yürür Perdeli Yary Röm. (Ad)
348
Konteyner Taşıyıcı Yarı Röm. (Ad)
288
Firigorik Yarı Römork (Ad)
336
Al.Kapaklı Brandalı Kam.Kasası Ad
120
Firigorik Kamyon Kasası (ad)
96
Perdeli Kamyon Kasası (Ad)
48
Tanker Yarı Römork (Ad)
72
Damper Yarı Römork (Ad)
60
LPG Yakıt Tan.Yarı Röm.(Ad)
60
Yürür perdeli Römork (Ad)
48
Ortun Gıda Sanayi ve Ticaret A.Ş.Düzce Şb.
222
96
Ankara-İstanbul D-100 Karayo-
514 74 60
lu Üzeri
524 87 50
DÜZCE
524 87 51
9
59
Kavlaşan Mevkii Kıyıköy Yolu
731 26 37
Üzeri
731 37 10
GÜMÜŞOVA/BOLU
Terzialiler Mh.No:21
541 21 77
KONURALP/DÜZCE
187
541 27 61
549 76 17
Doğanlı Köyü
549 76 18
DÜZCE
6380
TT Çelikyay Otomotiv Dış Ticaret San.A.Ş.Çilimli Şb.
ÇEVRE DURUM RAPORU
Brandalı Römork (Ad)
60
Firigorik Römork (Ad)
96
Ağır Yük Taşıyıcı Yarı Römork (Ad)
36
Taxı Römorku (Ad)
100
Mobil Özel Don.Yarı Römork (Ad)
36
Traktör Römorku (Ad)
36
Münferit yaprak yaylar ve komple
5.925
83
Söğütlü Köyü Kenarı
yaprak makaslar (Ton)
6564
6587
6823
6885
S.E.P.Gıda ve Ticaret Anonim Şirketi Gümüşova Şub
Ceren-Tano Tekstil Sanayi Ticaret Ltd.Şti.
Delta Gıda Sanayi ve Ticaret A.Ş.Düzce Şubesi
Bayer Plastik Tüp Ambalaj Sanayi ve Ticart A.Ş.
Beyazlatılmış-kavrulmuş fındık (ton)
4.636
Granül(pirinç)fındık (ton)
4.121
Fındık püresi
1.030
Payet fındık (ton)
515
Kavrulmuş yer fıstığı (ton)
1.530
Kuru Gıda Ambalajlama (ton)
8.323
Brode Dantel-Fisto-Gipür (Mt)
2.274.000
Kokolin (Çikolatin,madlen,talet,
37
227
baton, kaplama) ton
1776
Krema (Kakaolu) ton
776
Kokolin Kaplama Gofret (Ton)
441
Draje (ton
20
6 Renge kadar Ofset Baskılı Lake
186
edilimiş Plastik Tüp.15 Gr.(Adet)
45.020.000
Tampon baskı (Adet)
2.880.000
Blister Yapıştırma (Adet)
1.728.000
223
681 68 91
D-100 Karayolu Üzeri Yeni Mh.
731 41 13
Mevkii
21
681 52 60
ÇİLİMLİ/DÜZCE
681 56 85 10.02.2004
20.02.2007
731 41 15 02.03.2005
04.03.2008
735 50 84 12.08.2003
18.08.2006
541 46 75 28.01.2005
16.02.2008
541 24 60 24.11.2004
29.11.2007
GÜMÜŞOVA/DÜZCE 731 41 45
Yeni Yaka Mh.Çevre Yolu Üzeri
735 50 82
CUMAYRERİ/DÜZCE
735 50 83
Terzialiler Mh.Çilimli Yolu
541 46 73
Üzeri
KONURALP/DÜZCE
541 46 74
Taşlık Mevkii Konuralp/DÜZCE
541 30 50
5 hat
ÇEVRE DURUM RAPORU
Sıcak baskı (Adet)
4.752.000
Düztip (Adet)
1.152.000
Comadis tip dolum mak.ile dolum
8.640.000
RS 70 Tip dolum makinası(Adet)
3.600.000
RS 58 "
6.480.000
"
"
"
Likit dolum mak.ile dolum Adet
2.880.000
Kapak Ağırlığı 8 gr. Kapak üretimi
30.750.000
Kaynak: Düzce Ticaret ve Sanayi Odası, 2004
224
ÇEVRE DURUM RAPORU
İlimiz genelinde 12.04.2005 tarihi itibarı ile tarım, sanayi ve hizmet sektöründe
istihdam edilen çalışan sayıları ve cinsiyete göre dağılımı Tablo K-13‘deki gibidir.
Tablo K.13. İl Genelinde İstihdam Edilen İşçi Sayıları ve Cinsiyete Göre Dağılımı
SEKTÖR
İŞYERİ
Tarım
Tarım
Sanayi
Sanayi
Hizmet
Hizmet
Toplam
Kamu
Özel
Kamu
Özel
Kamu
Özel
ERKEK
115
378
70
8739
1256
2415
12973
Kaynak :Türkiye İş Kurumu Düzce İl Müdürlüğü, 2004
KADIN
TOPLAM
23
340
3
3117
168
688
4339
138
718
73
11856
1424
3103
17312
K.5. Sanayi Gruplarına Göre Üretim Teknolojisi ve Enerji Kullanımı
Düzce sanayiinde, yapılan envanter çalışmasında araştırma kapsamına giren
işyerlerinin önemli bir kısmının, ilk kuruluş aşamalarında teknolojilerini kendi bilgi birikimi
ve deneyimi ile yani kendi çabaları ile elde etmiş oldukları saptanmıştır. İlgili anket sorusuna
verilen cevapların dağılımı Tablo K.14 ‘de gösterilmiştir. Teknolojilerini kendi çabası ile
elde etme oranı yüzde 41,6, yerli teknoloji kullanma oranı yüzde 40,3’tür. İşyerlerinin
teknolojiyi edinme çabaları, kısmen de olsa, satıcı firmalardan (makine ve aksamı, fabrika
tasarımı, fizibilite çalışmaları gibi) ithalat yoluyla (yüzde 15,2) desteklenmektedir.
İşyerlerinin çok azı lisansörü olan bir firma (yüzde 1,3) ve yabancı ortaklık tesisi ile (yüzde
0,3) ilk kuruluş teknolojilerini oluşturmuştur. Prefabrik beton imalatı yapan Pekintaş,
kaplama, lif levha imalatı yapan Termodin, konfeksiyon imalatı yapan İmteks, iç ve dış lastik
imalatı yapan Anlaş şirketleri lisans anlaşmaları olan az sayıdaki işyerleridir. Aluform şirketi
metal eşya sanayiinde yabancı ortaklık tesis eden bir şirkettir. Uzel Yapı Sistemleri firması
ise hızlı yapı sistemi lisansı ile komple yapı sistemleri üretmektedir. İl sanayiinde araştırma
kapsamındaki işyerlerinin teknoloji seçimi ve uygulamasında ağırlıklı olarak kendi
inisiyatiflerini kullandıkları ve yabancı firmalardan destek almadıkları görülmektedir.
(İl Gelişim Planı-2004)
1-9 kişi çalıştıran küçük işyerleri arasında teknolojiyi kendi çabaları ile edinme oranı
yüzde 53,2, yerli teknoloji kullanma oranı yüzde 40,5, teknolojilerini ithalat yoluyla dış
kaynaklardan edinme oranı ise yüzde 5,7’dir. Lisans anlaşmaları ve yabancı firmalarla
ortaklık tesisi ile teknik destek alan küçük işyeri yoktur (Tablo K.15). (İl Gelişim Planı2004)
Buna karşın, işyeri büyüklüğü arttıkça teknoloji edinmede yabancı firmaların daha
etkin bir rol oynadığı görülmektedir. Nitekim, 10+ kişi çalıştıran büyük işyerlerinin arasında
yerli teknoloji kullanma oranı yüzde 40,1, kendi çabaları ile teknolojilerini elde etme yüzde
29,6, teknolojiyi ithalat yoluyla dışarıdan alma oranı yüzde 25’dir. İlk teknoloji, yüzde 2,6
oranında lisans anlaşmaları ve yüzde 0,7 oranında da bir yabancı ortağın teknik desteğinde
edinilmiştir. (İl Gelişim Planı-2004)
225
ÇEVRE DURUM RAPORU
Tablo K.14: Kullandıkları Teknolojiyi Edinim Kaynaklarına Göre İşyerlerinin Dağılımı (%)
Yerli
Yabancı
Kendi Bilgi
Teknoloji
Dışarıdan
Lisans
Ortak
Sektör
Toplam
Birikimiyle
Kullanarak
İthal Yoluyla
Anlaşmalarıyla
Tesisiyle
Diğer
Gıda
100,0
50,0
45,0
5,0
-
-
-
Tekstil
100,0
40,9
20,5
34,1
2,3
-
2,3
Orman
100,0
34,9
49,1
14,2
0,9
-
0,9
Kağıt Ür-Basım
100,0
28,6
57,1
14,3
-
-
-
Kimya
100,0
34,8
39,1
4,3
-
-
Taş Toprak
100,0
26,3
52,6
15,8
5,3
-
-
Metal Ana
100,0
30,0
50,0
20,0
-
-
-
Metal Eşya
100,0
55,0
27,5
10,0
-
2,5
5,0
Av Tüfeği
100,0
66,7
33,3
-
-
-
-
İmalat Sanayi
100,0
41,6
40,3
15,2
1,3
0,3
1,3
21,7
Tablo K.15. İşyerlerinin Büyüklük Grubuna ve Kullandıkları Teknolojiyi Edinim Kaynaklarına Göre Dağılımı
(%)
Büyüklük
Grubu (kişi)
1-9
10+
Toplam
Toplam
100,0
100,0
Kendi Bilgi
Birikimiyle
53,2
29,6
Yerli
Teknoloji
Kullanarak
40,5
40,1
Dışarıdan İthal
Yoluyla
5,7
25,0
Lisans
Anlaşmalarıyla
2,6
Yabancı
Ortak
Tesisiyle
0,7
Diğer
0,6
2,0
100,0
41,6
40,3
15,2
1,3
0,3
1,3
İlimizdeki sanayi kuruluşlarında 2004 yılı içerisinde tüketilen enerji miktarı aşağıdaki
tablodaki gibidir.
Tablo K.16.Sanayi Gruplarına Göre Enerji Kullanımı
UNIPEDE
SEKTÖR
KODLARI
0100
0110
ABONE SAYILARI VE ELEKTRİK TÜKETİMLERİ
(UNIPEDE SEKTÖR BAZINDA)
TEDAŞ AR-GEP’İN
BELİRLEDİĞİ ANA SEKTÖR
KARŞILIKLARI
TARIM.ORMAN.HAYVANCILIK.AVCILIK.BALIKÇILIK
Tarımsal Sulama+Köy Tarımsal Sulama
BAĞLI ORTAKLIK
ABONE
TÜKLETİM
(kWh)
27
133.693
27
133.693
0200
MADEN KÖMÜRÜ VE LİNYİT ÜRETİM TESİSLERİ
0
0
0300
MADEN KÖMÜRÜ VE LİNYİT DIŞI ÜRETİM TESİSLERİ
0
0
40
5.564.909
0413
Tütün İşleme Tesisleri
Sanayi
7
451.019
0421
Mezbaha Ürünleri
Sanayi
12
0424
Un ve Unlu Mamülleri İmalatı
Sanayi
20
3.567.333
0426
Diğer Besin Maddeleri
Sanayi
1
1.546.557
0400-a
GIDA,MEŞRUBAT, İÇKİ, TÜTÜN ÜRETİM TESİSLERİ
226
0400-b
ÇEVRE DURUM RAPORU
DİĞER GIDA TESİSLERİ
117
9.550.718
0427
Diğer Besin Maddeleri (Fırıncılık ve Pastacılık)
Ticaret
96
5.263.681
0428
Et Entegre Tesisleri ve Kesim Evleri
Ticaret
21
4.287.037
20
5.119.324
28
5.119.324
15
6.063.197
15
6.063.197
6
15.239.915
0500
0520
0600
0612
0700
TEKSTİL, DERİ VE GİYİM ÜRETİM -TESİSLERİ
Giyim, Konfeksiyon, Tekstil Mamülleri Üretim Tesisleri
Sanayi
AĞAÇ-İŞLERİ, KAĞIT VE BAĞIMLI BENZER SANAYİ
Ağaç Mobilya ve Aksamı
Sanayi
KAUÇUK, LASTİK VE PLASTİK SANAYİİ
0710
Kauçuk ve Lastik Sanayi
Sanayi
3
14.623.584
0720
Plastik Sanayi
Sanayi
3
616.331
1
2.619.647
1
2.619.647
13
17.695.688
0800
0830
0900
KİMYA SANAYİİ
İlaç Sanayi
Sanayi
CAM, AMYANT, GRAFİT, SERAMİK, KİREÇ, ALÇI, ÇİMENTO, ZIMPARA VS.
0913
Taş Ocakçılığı ve Mıcır Tesisleri (Kalıcı)
Sanayi
7
1.493.495
0920
Çimento Sanayi
Sanayi
6
16.202.193
DEMİRLİ METAL ERİTME-DÖKME-ÇEKME HADDELEME DÖVME BAZ SAN.
8
34.971.493
1010
Demir Çelik Üretimi
Sanayi
3
22.972.712
1020
Demir İşleme
Sanayi
5
11.998.781
8
1.657.084
1000
1100
DEMİR DIŞI METAL HADDELEME VE ŞEKİL VERME SANAYİİ
1110
Demir Dışı Metal Üretimi (Alüminyum Hariç)
Sanayi
5
856.623
1111
Alüminyum Tesisleri
Sanayi
3
800.461
78
9.166.101
1200
MAKİNA, TEÇHİZAT YAPIMI VE ONARIMI
1211
Metal Eşya Sanayi
Sanayi
5
6.060.387
1212
Elektriksiz Makine İmalatı
Sanayi
3
235.736
1220
Elektrikli-Elektronik Cihazlar Yapımı
Sanayi
8
1.294.792
1242
Motorlu Kara Ulaşım Araçları Yapımı ve Onarımı
Sanayi
62
1.575.186
0
0
1300
ORGANİZE VE DİĞER FABRİKASYON SANAYİİ
1400
İNŞAAT VE BAYINDIRLIK
42
26.014.606
1410
Bina İnşaatı
34
20.488.500
1420
Bina Dışı İnşaat, Yol Yapım Bakım
8
5.526.106
UNIPEDE
SEKTÖR
KODLARI
1500
1510
TEDAŞ AR-GEP’İN
KARŞILIKLARI
KAMU VE İDARİ HİZMET SEKTÖRÜ
BAĞLI ORTAKLIK
ABONE
TÜKLETİM
(kWh)
1.498
28.307.714
R. Daire
501
1.635.520
1511
Resmi Daireler (Üretim faaliyet bulunan Askeri vb. kuruluş uygun
tüketim kodunda gösterilecektir.)
Devlet Hastaneleri
R. Daire
6
2.251.933
1513
Özel ve Vakıf Hastaneleri
Ticaret
6
2.583.199
1520
Banka, Sigorta ve Kooperatif Hizmet Binaları (Kamu)
R.Daire
35
1.660.733
1521
Banka, Sigorta ve Kooperatif Hizmet Binaları (Özel)
Ticaret
244
2.819.483
Arıtma Tesisleri
Diğer
18
6.394.215
1541
Köy İçme ve Kullanma Suyu
Diğer
135
2.067.031
1551
Köy Kalkınma Kooperatifleri (Hizmet Binası Köyde)
Ticaret
4
124.099
1560
Vakıflar, Kurslar, Yurtlar, Kreşler vb. (Kamu)
R.Daire
14
644.640
1540-a
227
ÇEVRE DURUM RAPORU
1561
Vakıflar, Kurslar, Yurtlar, Kreşler vb. (Özel)
Ticaret
17
971.082
1571
Resmi Okullar
R. Daire
126
3.191.215
1572
Özel Okullar
Ticaret
7
897.372
1590
TETAŞ-TEİAŞ-EÜAŞ-TEDAŞ Hizmet Binaları
R. Daire
11
318.460
1591
KİT Hizmet Binaları
R. Daire
65
591.552
1592
Belediye Hizmet Binaları
R. Daire
54
275.790
Diğerleri
255
1.881.390
TİCARET, EL SANATLARI, KÜÇÜK EL TEZGAHLARI VE DİĞER HİZMETLER
16.032
39.898.382
1610
Yazıhane ve Ticarethaneler
Ticaret
14.667
29.823.595
1620
El Sanatları (Satış)
Ticaret
15
216.145
1621
El Sanatları (Atelye)
Ticaret
38
1.170.399
1640
Spor Tesisleri (Kamu)
Diğer
18
235.867
1641
Spor Tesisleri (Özel)
Ticaret
8
1.178.360
1650
Sosyal Tesisler (Kamu)
Ticaret
14
18.345
1651
Sosyal Tesisler (Özel)
Ticaret
3
1.045.544
1661
İbadethanelerin Aydınlatması Seslendirmesi dışındaki Abonelikler
Diğer
1.250
3.576.372
1681
Turizm Belgeli Otel Şantiyesi
Diğer
6
872.320
1684
Normal Otel, Kamp, Kaplıca vb.
Ticaret
13
1.761.435
410
4.645.400
Ticaret
1
192.630
Ticaret
1
441.496
Ticaret
50
1.829.858
Ticaret
70
84.160
Ticaret
65
296.930
Diğer
223
1.800.326
796
17.048.662
796
17.048.662
1600
Diğer
ULAŞIM, TAŞIMA VE HABERLEŞME
1700
1710
1711
1712
1740
1741
Kara-Ulaştırma (Troleybüs, Tramvay, Metro, Teleferik vb.
elektrikli ulaşım)(Kamu)
Kara-Ulaştırma (Troleybüs, Tramvay, Metro, Teleferik vb.
elektrikli ulaşım)(Özel)
Kara Ulaştırma (Akaryakıt İstasyonları vb.)
Haberleşme (Telefon Santralı, Link Hatları, Verici İstasyonları,
Haberleşme Üniteleri vb.) (Kamu)
Haberleşme (Telefon Santralı, Link Hatları, Verici İstasyonları,
Haberleşme Üniteleri vb.) (Özel)
Diğerleri
GENEL AYDINLATMA
1800
1821
Belediye Park-Bahçe Sokak Aydınlatması (Ücretli)
Ücretli Aydınlatma
108.531
108.224.767
1910
MESKEN İÇİ HİZMETLER
Şehit Aileleri
Mesken
84
54.824
1920
Meskenler
Mesken
105.587
107.572.398
1930
Toplu Satış Yapılan Tatil Siteleri Kooperatif-Ortaklık vb.
Mesken
10
531.787
1900
UNIPEDE
SEKTÖR
KODLARI
1940
Bina Ortak Kullanımı (Mesken)
TEDAŞ AR-GEP’İN
KARŞILIKLARI
Mesken
TOPLAM
BAĞLI ORTAKLIK
ABONE
TÜKLETİM
(kWh)
2.850
65.758
127.650
Kaynak: SEDAŞ Düzce İşletme Müdürlüğü, 2004
228
331.921.300
ÇEVRE DURUM RAPORU
Tablo K.17. Enerji Üreten Tesisler
Enerji Üreten Tesisin Adı
Birim : kWh
HASANLAR HES
39.898.681
OTOPRODÜKTÖRLER’den
-
PAK GIDA
53.580
-
STANDARD PROFİL
41.504
TOPLAM :
39.993.765
Kaynak: SEDAŞ Düzce İşletme Müdürlüğü, 2004
K.6. Sanayiden Kaynaklanan Çevre Sorunları ve Alınan Önlemler
Ülkemiz genelinde gelişmekte olan sanayi sektörü, beraberinde çevre sorunlarını da
getirmektedir. Oluşan çevre sorunlarında en büyük etken;
-Yer seçiminin sağlıklı belirlenmeyişi,
-Sektörde ortaya çıkan atıkların ber tarafına yönelik ünitelerin devreye alınmamasıdır.
Uygunsuz koşullarda ruhsatlandırılmış faaliyeti geçmiş sanayi kuruluşlarının
bulundukları yörede hava, su, toprak ve gürültü yönünden olumsuz etki yaratacağı aşikardır.
İlimiz İstanbul – Ankara arasında olup iki metropol kenti birbirine bağlayan E-5 karayolunun
her iki yanında sanayileşmeye açılmış durumdadır. Sanayilerin gelişigüzel bir şekilde
yapılması sonucu şehir merkezinde ve E-5 üzerinde sanayi ile yerleşim yerleri içi içe kalmış
durumdadır. Buda birçok gürültü başta olmak üzere birçok çevre sorunun beraberinde
getirmektedir.
Günümüzde üretim faaliyetlerini çevre ile ilişkisinden bağımsız olarak ele almak
mümkün değildir. Üretim faaliyetlerinde hava, su ve toprağın kirlenmesini önleyecek, atıkları
kaynağında yok edecek, kısaca üretimin olumsuz ekolojik etkilerini en aza indirecek
önlemlerin alınması işyerleri için artık norm haline gelmekte ve bir dizi hukuki düzenleme ve
yaptırımlara konu olmaktadır.
Düzce’deki işletmeler çevre ile olan ilişkileri açısından da incelenmiş ve işletmelere
faaliyetleri sonucu ne tür atık ürettikleri ve ne tür arıtma yöntemleri kullandıkları sorulmuştur.
Anket sorusuna cevap veren işyerlerinde en çok katı atık (yüzde 83,9) üretilmektedir (Tablo
K.18). Sıvı (yüzde 9,7) ve gaz (yüzde 6,5) atık türlerinin katı atıklar kadar fazla üretilmediği
bildirilmiştir. Alt sektörler incelendiğinde gıda, kimyasal ürünler, taş-toprağa dayalı imalat ve
metal ana sanayi sektörlerinde sıvı atık oranının nispeten yükseldiği görülmektedir. Kağıt
ürünleri sanayiinde yer alan bir işletmede katı olduğu kadar gaz atık da üretildiği
anlaşılmaktadır. (İl Gelişi Planı-2004)
229
ÇEVRE DURUM RAPORU
Tablo K.18. İşyerlerinin Ürettikleri Atık Türlerinin Dağılımı (%)
Sektör
Gıda
Tekstil
Orman
Kağıt Ür-Basım
Kimya
Taş Toprak
Metal Ana
Metal Eşya
Av Tüfeği
İmalat Sanayi
Toplam
100,0
100,0
100,0
100,0
100,0
100,0
100,0
100,0
100,0
100,0
Katı
62,5
88,2
92,0
80,0
72,7
72,7
50,0
100,0
81,8
83,9
Sıvı
29,2
5,9
2,0
18,2
18,2
50,0
9,1
9,7
Gaz
8,3
5,9
6,0
20,0
9,1
9,1
9,1
6,5
Kaynak :Düzce İl Gelişi Planı, 2004
İl sanayiinin önde gelen sektörlerinden metal ana sanayiinde faaliyet gösteren çelik
boru ve profil üreticilerinin büyük bölümü, İl’in turizm potansiyeli açısından en önemli
ilçelerinden birisi olan Akçakoca’da sahil şeridinde konumlanmışlardır. Bu işletmelerin her
türlü atığı ürettikleri ve sıvı atıkların boşaltıldıkları dere yataklarında ve denizde kirliliğe yol
açmaktadır.. Sahil şeridinde görüntü kirliliği de yaratan bu işletmeler yeni tesislerle
genişlemeye devam etmektedirler. (İl Gelişi Planı-2004)
Orman ürünleri sanayiinde faaliyet gösteren işletmelerde, ağaç, kereste ve parke
parçaları ve kırıkları şeklinde katı atık üretimi yoğundur. Ayrıca ağaç talaşı ve tozu da
üretimin bir sonucu olarak oluşmaktadır. Parça şeklindeki katı atıklar işletmelerin kendi
fırınlarında yakılmakta ve/veya sobalarda yakılmak üzere satılmaktadır. Odun tozu ise gerek
yakılarak gerekse sunta fabrikalarına satılarak değerlendirilmektedir. Bu işyerinde odun tozu
özel bir makinede ısı yoluyla preslenerek hiç katkısız şömine odununa dönüştürülmekte ve
ekonomiye geri kazandırılmaktadır. Sancaklı Orman Ürünleri firması ise kaplama artıklarını
sandalye üretiminde kullanarak değerlendirmektedir. (İl Gelişi Planı-2004)
Düzce’nin, çevresi dağ ve tepelerle çevrili ova şeklindeki coğrafi yapısı sebebiyle,
imalat sanayiinin ürettiği gaz atıklar hava kirliliği açısından ciddiye alınması gereken bir
tehdittir. (İl Gelişi Planı-2004)
Sanayi işyerlerinin hava, su ve toprağın kirlenmesini önleyecek, sanayi üretiminin
insan ve çevre üzerindeki risklerini en aza indirecek arıtma yöntemlerini kullanmadıkları
belirlenmiştir. İşyerlerinin yüzde 76’sı hiçbir arıtma yöntemi kullanmamaktadır (Tablo K.19).
Herhangi bir arıtma yöntemi kullanan işyerlerinde baca filtresi kullanımı yüzde 14,
atık su arıtma tesisi yüzde 5,8 ve katı atık arıtma tesisi yüzde 3,1 oranında yaygındır. Arıtma
tesisi olmayan işyerleri arasından bazıları değişik metotlarla atıklarını bertaraf ettiklerini
bildirmişlerdir. Metal talaşı hurda olarak satılmakta, ağaç parçaları ve parke kırıkları fırında
yakılmakta, ağaç talaşı sunta sanayiine girdi olarak verilmekte, atık sular çökeltme havuzunda
dinlendirildikten sonra deşarj edilmektedir. (İl Gelişi Planı-2004)
Küçük ölçekli işletmelerde arıtma yöntemi kullanmayan işyerlerinin oranı yüzde 88,3
gibi yüksek bir orandır (Tablo K.20). Büyük ölçekli işyerlerinin bu konuda daha duyarlı
230
ÇEVRE DURUM RAPORU
olduğu anlaşılmaktadır; anket çalışması kapsamındaki büyük işyerlerinin yüzde 40 kadarı bir
arıtma sistemine sahip görünmektedir. (İl Gelişi Planı-2004)
Tablo K.19. İşyerlerinin Kullandıkları Arıtma Yöntemlerinin Dağılımı (%)
Sektör
Gıda
Tekstil
Orman
Kağıt Ür-Basım
Kimya
Taş Toprak
Metal Ana
Metal Eşya
Av Tüfeği
Baca Filtresi
10,0
5,0
22,6
6,7
25,0
42,9
5,9
5,6
İmalat Sanayi
14,0
Atık Su Arıtma
Tesisi
12,5
2,4
6,7
25,0
28,6
2,9
-
Katı Atık Arıtma
Tesisi
5,0
2,4
25,0
12,5
14,3
-
5,8
3,1
Diğer
Hiçbiri
7,5
5,0
8,3
13,3
12,5
5,9
5,6
67,5
92,5
72,6
75,0
80,0
37,5
57,1
88,2
88,9
7,4
76,0
Tablo K.20. İşyerlerinin Kullandıkları Arıtma Yöntemlerinin Büyüklük Grubuna Göre Dağılımı (%)
Büyüklük
Grubu (kişi)
1-9
10+
Toplam
Baca Filtresi
6,9
23,0
14,0
Atık Su Arıtma
Tesisi
0,7
12,4
Katı Atık Arıtma
Tesisi
0,7
6,2
5,8
3,1
Diğer
Hiçbiri
4,1
11,5
88,3
60,2
7,4
76,0
K.6.1 Sanayi Tesislerinden Kaynaklanan Hava Kirliliği
İlimizin Sanayi Kuruluşları ile iç içe sonuçlandırılması İl merkezinin hava
kirliliğinden etkilenmesine yol açmaktadır.
Sanayi Kuruluşlarından kaynaklanan hava kirliliği denetimleri yapılmaya başlamış
olup Sanayi Kuruluşlarından Emisyon Ölçümü ve Emisyon İzni almaları istenmektedir.
Sıcaklığın arttığı günlerde kirlilik azalmakta, sıcaklık azaldığı günlerde kirlilik
artmaktadır. Rüzgarın az olduğu zamanlarda sıcaklık artsa bile kirlilik azalmamaktadır. Nispi
nem arttıkça kirlilik artmakta, azaldıkça azalmaktadır. Kış aylarında basıncın artması da
kirliliğin artmasına neden olmaktadır. Çarpık kentleşme, çok katlı binalar (özellikle deprem
öncesi), çeşitli sanayi tesislerinin ova ve kent içinde gelişigüzel ve dağınık yerleşmiş olması;
yapılaşmada ve sanayi kuruluşları için yer seçiminde hakim rüzgar yönünün de dikkate
alınmamış olması, kalitesiz yakıt kullanılması, yakma tekniğinin yeterince bilinmemesi,
trafik yoğunluğu ve uluslararası çok işlek karayollarının kentin ve ovanın içinden geçmesi
önemli kirletici etkenlerdir.
Akçakoca ilçesinde topoğrafik yapıya, deniz kıyısındaki konuma, iklime, nüfusun ve
sanayi kuruluşlarının daha az oluşuna bağlı olarak hava kirliliği riski de daha düşüktür.
Yerel ve geçici olarak kaloriferli binalardan kaynaklanan kirlilik görülebilir. İlçe’deki belli
231
ÇEVRE DURUM RAPORU
başlı sanayi kuruluşları da kentin güneydoğusunda ve hakim rüzgar yönüne göre kent
merkezini etkilemeyecek konumdadırlar.
Düzce ovasının etrafının dağlarla çevrili olması, kış aylarında inverziyon meydana
gelmesi, iklimin nemli, rüzgarların hızının düşük ve esme sayılarının az, yağış miktarının ise
fazla olması hava kirliliğini artırmaktadır. Sıcaklığın arttığı günlerde kirlilik azalmakta,
sıcaklık azaldığı günlerde kirlilik artmaktadır. Rüzgarın az olduğu zamanlarda sıcaklık artsa
bile kirlilik azalmamaktadır. Nispi nem arttıkça kirlilik artmakta, azaldıkça azalmaktadır. Kış
aylarında basıncın artması da kirliliğin artmasına neden olmaktadır. Çarpık kentleşme, çok
katlı binalar (özellikle deprem öncesi), çeşitli sanayi tesislerinin ova ve kent içinde gelişigüzel
ve dağınık yerleşmiş olması; yapılaşmada ve sanayi kuruluşları için yer seçiminde hakim
rüzgar yönünün de dikkate alınmamış olması, kalitesiz yakıt kullanılması, yakma tekniğinin
yeterince bilinmemesi, trafik yoğunluğu ve uluslararası çok işlek karayollarının kentin ve
ovanın içinden geçmesi önemli kirletici etkenlerdir. Ovanın ortasından geçen otoyol ve D-100
karayolundan günde yaklaşık 25-30 bin araç geçtiği belirlenmiştir. Bunlara ek olarak şehiriçi
trafiğinden kaynaklanan eksoz gazlarının da hava kirliliğinde önemli payı bulunmaktadır.
Yakma sistemlerinin denetlenmesi, yakıt kalitesinin iyileştirilmesi, trafik akışının iyi
planlanması ve çevre yollara kaydırılması, yeni yapılaşmada ana caddelerin hakim rüzgar
yönüne paralel yapılması, büyük ve küçük sanayi tesislerinin kent dışına, verimsiz arazi
üzerine ve hakim rüzgar yönü de dikkate alınarak taşınması, kirleticilerin atmosfere
karışmadan bacalarda ve eksozlarda filtrelerle tutulması, yeşil alanların artırılması, sanayi
tesislerinde baca gazı temizleme üniteleri kurulması alınabilecek başlıca önlemlerdir
(Şimşek,1998). Uzun vadede ise ısınmada ve sanayide doğalgaz kullanımı Düzce’deki hava
kirliliği sorununun temel çözümü olacaktır. Doğalgaz gelinceye kadar kömür yerine fuel-oil
kullanılması sorunu hafifletebilir. Doğalgazın kullanılması yukarıda sıralanan önlemlerin
tamamen devre dışı bırakılmasını gerektirmez.
K.6.2. Sanayi Tesislerinden Kaynaklanan Su Kirliliği
Düzce ilinin içme suyu ihtiyacı ova içerisinde bulunan 10 adet artezyen kuyusundan
sağlanmaktadır. Ülkemizin artan su ihtiyacı yanında kaynakların kirlenmesi ya da yok
edilmesi su temini açısından sorunlar çıkarmaktadır. Öyle ki her türlü su kaynağı yönünden
zengin olan Düzce ovası yerleşimlerinde su temini sıkıntıları başlamıştır. Bu nedenle, gelecek
yıllarda içme suyunun Uğur Suyu’na yapılacak bir baraj aracılığı ile akarsudan karşılaması
planlanmaktadır. Büyük Melen akarsuyundan İstanbul metropolüne su sağlanması projesi ise
bölgenin önemini arttırmaktadır.
Fakat hem 1. sınıf tarım toprağı ve hem de Büyük Melen’i etkileyen Uğursuyu gibi
temiz bir akarsuyu etkileyecek bir alanda kurulmaya başlanan Organize Sanayi Bölgesi,
ulusal anlamda önem taşıyan su kaynaklarına zarar verecektir. Sanayi tesislerinden
arıtılmadan derelere atıksu deşarjı sonucu sulardaki ağır metal konsantrasyonu artırmaktadır.
Melen Çayı’nda en yüksek kirlilik düzeyi, Düzce çevresinde toplanan endüstriyel
faaliyetlerin hemen mansabında gözlenmektedir. Melen Havzası’ndaki ana kirlilik kaynakları
sürekli kanalizasyon deşarjı, kesikli endüstriyel atık deşarjı ve mevsimsel tarımsal
faaliyetlerdir.
232
ÇEVRE DURUM RAPORU
Asar Suyu, havzada bulunan en kirli yüzey suyudur. Küçük Melen Çayı ile
birleşmeden önce doğu – batı yönünde tüm havzayı geçer. Mevcut sanayi tesislerinin % 80’i
Asar Suyu çevresinde bulunmaktadır. Pek çok sanayi tesisi atık sularını arıtmadan bu dereye
deşarj etmektedir. Bir çoğu kesikli proseslerden kaynaklanan kontrol dışı deşarjlar, su kalitesi
parametrelerinin çok değişken değerlere ulaşmasına yol açmaktadır.
Küçük Melen Çayı, Düzce Ovası sulaması için kullanılan Hasanlar Barajı’ndan önce
yüksek kaliteye sahiptir. Etrafında su kalitesini etkileyen kesikli prosese sahip tavuk
kesimhaneleri vb. işletmeler vardır.
Büyük Melen Çayı toplam Koliform değerleri artış göstermektedir. Ortalama ve en
yüksek değerler göreceli olarak yüksektir. Bu değerlerin yüksek oluşu çaya insan faaliyetleri
kaynaklı atıkların karıştığının göstergesidir. Toplam koliform verileri için aylık ortalamaların
esas alınarak değerlendirilmesiyle yılın değişik zamanları için II ve III. sınıf yüzey suyu
olarak sınıflandırılmaktadır.
Deniz suyundaki kirlilik düzeyi Akçakoca Belediyesi ve İlçe Kaymakamlığı
tarafından analizler yapılarak izlenmekte ve önlemler alınmaya çalışılmaktadır. Halen
Ceneviz Kalesi, Edilli Ağzı ve Çuhalı plajlarının “Mavi Bayrak” ödülü bulunmaktadır. Mavi
Bayrak ödüllü plaj sayısı artırılmaya çalışılmaktadır.
K.6.3. Sanayi Tesislerinden Kaynaklanan Toprak Kirliliği
Düzce ovası akarsuların çevresi dışında kalan taban bölümünün tamamı topoğrafik
bakımdan geniş ve nispeten az eğimli bir taban arazisi karakterinde olup, I. yetenek sınıfında
bulunan aluviyal topraklar ile kaplıdır. Bunun dışında akarsuların çevresinde kumlu, çakıllı ve
molozlu ırmak taşkın yatakları ve koluviyal topraklar, Efteni Gölünün kuzey ve
kuzeybatısında ise aluviyal sahil bataklığı yer almaktadır.
Devlet Su İşleri tarafından bölgede yapılan çalışmalar sonucu büyük bir bölümü
sulanabilir duruma getirilen ova toprakları, tarımsal etkinlikler için uygun ortam
oluşmaktadır. Düzce ovası ve eşik alanlarında 16.404 Ha alanda alanda sulu tarım, 37.173 Ha
alanda ise kuru tarım yapılmaktadır. ( TOPRAK – SU, 1983)
Genel olarak sulu tarım arazilerinden oluşan ova tabanı, günümüzde ulaşım ağlarının
ovanın ortasından geçmiş ve inşaat kolaylığı sağlanmasından dolayı yerleşimler ve sanayi
tesisleri tarafından işgal edilmektedir. Buna karşılık halen Düzce İli toplam tarımsal
üretiminin yaklaşık %32’si ile yurt düzeyindeki mısır üretiminin %7,5’i Düzce ovasından
sağlanmaktadır.
Arazi kullanımı konusunda büyük çelişkiler yaşanan Ülkemizde, I., II. ve III. yetenek
sınıfında bulunan toprakların yaklaşık % 2’sini içerir Düzce ovasının, yaklaşık 25.000
hektarlık bölümünün I. sınıf ve sulanabilir arazi olması, tarım için uygun bir ortam
yaratmakta ancak. I. sınıf araziler sanayi ve yerleşim alanları tarafından işgal edilirken, dağlık
alanlarda bulunan ve tarıma uygun olmayan arazilerdeki ormanlar yok edilerek tarım
yapılmaya çalışılmaktadır.
233
ÇEVRE DURUM RAPORU
Tarihteki geçiş noktası olma özelliğini günümüzde de koruyan Düzce ovasının,
Akçakoca yolu ile Zonguldak, D-100 Devlet Karayolu ve TEM Otoyolu ile İstanbul – Ankara
ve diğer İller ile bağlantısı bulunmaktadır. İstanbul – Ankara arasında yer yer mevcut olan
Otoyolun tamamlanması çalışmaları sırasında Otoyolun ovanın tam ortasından geçmesi ve
Otoyol için gerekli dolgu malzemesinin ova tabanından sağlanması sonucu toplam 4.350 Ha.
I. sınıf tarım alanı doğrudan zarar görmüştür (MANSUROĞLU, 1997 a).
Su kaynakları açısından önem taşıyan Düzce ovası ve çevresinde bu kaynaklardan
akarsular, göller, yeraltı suları ile kaplıca ve maden suları bulunmaktadır.
Akarsuların en önemlileri Melen nehri (Büyük Melen ve Küçük Melen), Asar suyu,
Aksu Deresi ve Uğursuyu olup, bunları besleyen birçok küçük dereler vardır. Çıkış
noktasından Efteni Gölüne kadar Küçük Melen olarak adlandırılan Melen nehri Düzce
ovasına girene kadar yüksek kaliteli su, ova içerisine girdikten sonra ise kirli su olarak
nitelendirilmektedir.
Efteni gölünden Karadeniz’e dökülene kadar Büyük Melen olarak tanınan akarsu, bu
noktadan başlayarak akarsuyu dökülen Uğursuyu ve Aksu gibi çok temiz akarsulardan dolayı
az kirlenmiş su sınıfına girmektedir. Asarsuyu Küçük Melen’e benzer şekilde ova içerisine
girene kadar temiz, ova içerisinde ise kirli su olarak nitelendirilmektedir. Küçük Melen ve
Asarsuyu ova içerisinden geçerken yerleşimlerin kanalizasyon atıklarının yanında endüstri
tesislerinin atık ve artıklarını ya doğrudan ya da DSİ kanalları aracılığı ile bünyelerine
almaktadır.
Ova merkezinde yoğunlaşan ve genişleyen yerleşim alanlarının ova merkezinin toprak
yetenek sınıfında bulunan tarım arazileri ile kaplı olması ve DSİ tarafından yapılan sulama
yatırımlarını yok etmesi nedeniyle ülke ekonomisine zarar vermektedir. Bu alanlarda endüstri
tesislerinin plansız artışının engellenmesi yanında doğal kaynaklara daha az zarar veren
endüstri kollarının kurulması önem taşımaktadır.
Alan kullanımları için yer seçim kararlarında ekolojik veriler yerine politik
yaklaşımların ortaya konulması Ülkemizin doğal kaynaklarını olumsuz etkilemektedir. Doğal
kaynakların sürdürülebilir kullanımı için hükümetlerin evrensel boyutlarda ortak kararlar
alması ve halkın bu konuda gelecekte ortaya çıkacak sorunlar konusunda bilgilendirilmesi
sağlanmalıdır.
K.6.4. Sanayi Tesislerinden Kaynaklanan Gürültü Kirliliği
İnsan sağlığı ve konforu için zararlı olan ve istenmeyen seslere gürültü; bir ortamda
gürültü bulunması durumuna da gürültü kirliliği ya da ses kirliliği adı verilmektedir. Gürültü
yaşamı olumsuz yönde etkileyen, çalışma verimini düşüren, belli bir düzeyi aştığı ve
süreklilik kazandığı takdirde insanın fizyolojik ve psikolojik yapısını tahrip eden
özellikleriyle, çevre sorunlarından biri olarak kabul edilmektedir.
Gürültü kaynakları yapı içi (iç mekan) ve yapı dışı (dış mekan) kaynaklar olmak
üzere iki grupta toplanmaktadır. Her iki grupta da çok çeşitli gürültü kaynakları vardır.
Gürültü yüksekliği ölçümünde birim olarak desibel (dBA) kullanılmaktadır. 45-50 dBA
seviyesindeki gürültü insanlarda sinirlilik, baş dönmesi ve çalışmaya karşı isteksizlik
yaratmakta; 60-90 dBA seviyesindeki gürültülerde bu olumsuz etkiler artmakta, 90-120 dBA
seviyesindeki gürültüde ise işitme bozuklukları baş göstermektedir.
234
ÇEVRE DURUM RAPORU
Düzce’de iç mekan gürültüleri konusunda olduğu gibi, dış mekan gürültüleri
konusunda da ölçümler yapılarak envanterler hazırlanmamıştır. İl Sağlık Müdürlüğünce
sadece Merkez ilçede belli noktalarda sınırlı sayıda dış mekan gürültü ölçümleri yapılmıştır.
Merkez ilçede D-100 karayolu ile, kent içi ana ulaşım arterlerindeki trafik akışından
kaynaklanan gürültü dikkati çekmektedir. Kavşaklarda yapılan ölçümlerde trafik ışıklarının
bulunduğu alanlarda 70-80 dB değerler bulunmuştur. Rakamlar yaz ve kış aylarında trafik
yoğunluğuna ve akış hızına bağlı olarak farklılıklar göstermektedir. Bu yollarda kavşaklar
arasında trafik akışı hızlandığından, gürültü şiddeti de artmaktadır.
Gümüşova ilçe merkezinde D-100 karayolu kentin tam ortasından geçmektedir. Kent
içinde yokuşlu olan ve
çok sayıda ağır vasıtaların da geçtiği bu yolda trafik 24 saat
işlemekte; bu nedenle de rahatsız edici gürültü yaşanmaktadır. Yolun bölünmüş yol haline
getirilmesi, iki tarafında gürültü kesici yeşil kuşak oluşturulması, ağır vasıtaların zorunluluk
olmadıkça D-100 yerine otoyola yönlendirilmesi düşünülen önlemler arasındadır. Benzer bir
durum Kaynaşlı için de söz konusudur.
İl merkezinde İl Çevre ve Orman Müdürlüğü, Belediye Başkanlığı, Emniyet
Müdürlüğü ve Turizm Müdürlüğü teknik elemanlarından meydana gelen bir Mobil Gürültü
Kontrol Ekibi oluşturulmuştur. Bu ekip kontrol çalışmalarını sürdürmektedir.
Müzik yayını yapan eğlence yerlerine de Gürültü Ölçme ve İzleme Monitörü
taktırılması için İl Sağlık Müdürlüğü yetkilendirilmiştir.
İl genelinde sanayi tesislerinden gürültü yapan ve çevresini rahatsız eden bir durum
olduğunda İl Çevre ve Orman Müdürlüğü tarafından gürültü ölçüm cihazı ile ölçüm yapılarak
yasal işlem uygulanmaktadır.
K.6.5. Sanayi Tesislerinden Kaynaklanan Atıklar
İnsanların biyolojik, sosyal ve ekonomik etkinlikleri sonucunda işe yaramaz hale
gelen, akıcı olacak kadar sıvı içermeyen ve düzenli olarak bertaraf edilmesi gereken her türlü
madde ve malzeme katı atık olarak tanımlanmaktadır. Ev, sokak, park, okul ve hastane gibi
yerlerden toplanan süprüntü ve çöpler; ticari, tarımsal ve endüstriyel etkinlikler sonucu ortaya
çıkan katı artık ve atıklar ile su ve atık su arıtım tesislerinde üretilen çamurlar bu tanıma
dahildir
Düzce’de katı atık deponi alanlarının tümü düzensizdir, yer seçimlerinde yönetmelikte
öngörülen jeolojik, topografik, hidrolojik ve meteorolojik ölçütler göz önünde
bulundurulmamıştır. Çoğu yerde de katı atık deponi alanlarının yerleşim merkezlerine
uzaklıkları, olması gereken mesafeden daha kısadır. Son yıllarda sayıları oldukça artan
kanatlı hayvan yetiştirme kümeslerinin atıklarının giderilmesinde de
aynı düzensizlik
egemendir ve bu da çevre sorunlarını artırmaktadır.
2001 yılında Çevre Bakanlığı’nca Düzce Merkez İlçe ve 7 ilçesi arasında “Düzce
Belediyeleri Katı Atık Yönetim Birliği” projesi hazırlanmıştır. Düzce Belediye Başkanlığı
da Birlik Tüzüğü hazırlayarak İçişleri Bakanlığının onayına sunmuştur. Onaydan sonra
Birliğin çalışmalarına başlaması ve makul bir süre içinde katı atık sorunlarının düzene
konulması beklenmektedir.
235
ÇEVRE DURUM RAPORU
Düzce’de tehlikeli atıklar konusunda da envanter çalışması bulunmamaktadır. İl
Sağlık Müdürlüğü boru üreten bir fabrikanın asbest atığı ile, ilaç üreten bir firmanın atıklarını
tehlikeli atıklar sınıfında göstermekte; bu atıkların da ilgili fabrikaların kendi sahaları içinde
uygun şekilde depolandığını bildirmektedir.
Düzce İli Gelişme Planı kapsamında yapılmış bulunan Belediye çevre anketine
tehlikeli atıklar için verilen yanıtlarda bu atıkların miktarı ve özellikleri hakkında bilgi
bulunmamakta; var olan tehlikeli atıkların da evsel atıklarla birlikte toplandığı ve birlikte
düzensiz olarak depolandığı belirtilmektedir.
K.7.Sanayi Tesislerinin Acil Durum Planı
İlimizdeki sanayi tesislerinde Acil Durum Planı olan işletme bulunmamaktadır. İlimiz
sınırları dahilinde endüstriyel kaza riski olan tesislerin tespitine yönelik olarak İl Çevre ve
Orman Müdürlüğü ve İl Sivil Savunma Müdürlüğü tarafından Zehirli Endüstriyel Kimyasal
Maddelerin Durumunu bildirir form doldurtulmuştur. Form dolduran Sanayi kuruluşları
Tablo K- dir.
Tablo K.21. Zehirli Endüstriyel Kimyasal Maddelerin Durumunu Bildiren Sanayi Kuruluşları
Sıra No
İşletme Adı
Adresi
1
Sevil Boru Profil Üretim San A.Ş.
Yol İş Kampı Karşısı
AKÇAKOCA
Ankara Yolu 9. Km.
MERKEZ
Tokuşlar Köyü Yığılca Yolu Üzeri MERKEZ
2
Kelebek Mobilya San A.Ş.
3
Divapan Entegre Ağaç Panel San. Tic. A.Ş.
4
Pak Gıda Üertim ve Paz. A.Ş.
5
Çınar Boru Profil San. ve Tic. Ltd. Şti.
Çevrik Mevkii
CUMAYERİ
Döngelli Köyü İskele Mevkii AKÇAKOCA
6
Düzsan Düzce Birlik Orm. Ürün. San. Tic. A.Ş.
D-100 Karayolu Üzeri Hacıaliler Mevkii DÜZCE
7
Standart Profil Otomotiv San. A.Ş.
Hamamaltı Mevkii KONURALP
8
İmteks Giyim San. ve Tic. A.Ş.
9
Süperlit Boru ve Levha San. A.Ş.
D-100 Karayolu Üzeri Altınpınar Köyü Girişi
DÜZCE
Çele Mah. Düzce Cad. No:33 KAYNAŞLI
10
IR Emniyet ve Güvenlik Sistemleri San. A.Ş.
11
Erciyas Çelik Boru San. A.Ş.
12
Sarsılmaz Silah San. A.Ş.
D-100 Karayolu Üzeri Şaziye Köyü
MERKEZ
Kirazlı Köyü E-5 Karayolu Üzeri
MERKEZ
Üçköprü Köyü MERKEZ
13
Bayer Plastik Tüp Ambalaj San. ve Tic. A.Ş.
Konuralp
14
Anadolu Ecopack Üretim ve Paz. A.Ş.
Yakaköy Yolaltı Mevkii KONURALP
Kaynak : İl Çevre ve Orman Müdürlüğü, 2004
236
ÇEVRE DURUM RAPORU
Kaynaklar:
1-İl Çevre ve Orman Müdürlüğü, 2004
2-SEDAŞ Düzce İşletme Müdürlüğü, 2004
3-Düzce Sanayi ve Ticaret İl Müdürlüğü, 2004
4-Düzce Sivil Savunma Müdürlüğü, 2004
5-Organize Sanayi Müdürlüğü, 2004
6-Düzce Ticaret ve Sanayi Odası Başkanlığı, 2004
7-Akçakoca Ticaret ve Sanayi Odası Başkanlığı, 2004
237
ÇEVRE DURUM RAPORU
L- ALTYAPI, ULAŞIM VE HABERLEŞME
L.1. Altyapı
L.1.1 Temiz Su Sistemi
Merkez ilçede kullanılan doğal kaynak suyu, Düzce'nin güneyinde 6 km mesafedeki
Beyköy beldesine bağlı Uğur Suyundan sağlanmaktadır. İçme – kullanma suyu, 600mm
çapında asbest borularla 8 km. uzaktaki içme suyu arıtma tesisine iletilmektedir. Arıtma
tesisine giren ham su miktarı, 1.100-1.200 lt/sn’dir. Tesiste arıtılan ham su miktarı ise 330350 lt/sn civarındadır. tesisine alınan içme suyunun arıtıldıktan sonra 1000’lik, 600’lük ve
300’lük çelik borularla şehir merkezine dağıtımı yapılmaktadır.Toplam şebeke uzunluğu 830
km’dir. Arıtma tesisinden şebekeye gönderilen su miktarı ise 250-300 lt/sn’dir. İçme suyu
şebekesi 2030 yılı nüfus projeksiyonuna göre projelendirilmiş; 1998 yılında büyük bir
kısmının yapımı tamamlanmıştır. Kalan bölümlerin yapımı devam etmektedir. Şebeke halen
teknik olarak çalışır durumdadır ve eskiyen kısımları yoktur. Ancak şebekedeki asbest
boruların esneme payı olmadığından küçük sarsıntılarda deforme olmakta ve kırılmaktadır.
Kent bütününde su gereksinimi bulunmamaktadır. Gereksinim duyulan su miktarı
bugün 250-300 lt/sn olup, bu miktar gelecek için 500-600 lt/sn olarak hesaplanmıştır.
Akçakoca’nın içme suyu gereksinimi iki ayrı isale hattı ve dört kaynaktan
karşılanmaktadır. Birinci hattan 14 km. uzaklıktaki Büyük Sarma Deresi (q=35 lt/sn), Küçük
Sarma Deresi (q=30 lt/sn), Hasan Deresi (q=18 lt/sn) olmak üzere üç kaynaktan su
sağlanmaktadır. İkinci hattan ise 14,5 km. uzaklıktaki Değirmendere’den (q=80 lt/sn)
sağlanan su ile toplam su miktarı 163 lt/sn’ye ulaşmaktadır. Orman alanındaki tahribat ve
yağışlardaki düzensizlikler nedeniyle yaz aylarında toplam debi 70-90 lt/sn’nin de altına
düşmektedir. Su miktarındaki azalmanın bir başka önemli nedeni de kent nüfusunun yaz
aylarında 2-3 kat artışıdır. Deprem sonrası Akçakoca’ya taşınanlar nedeniyle de önemli
düzeyde tüketim artışı olmuştur. Yaz döneminde ve kurak geçen yıllarda özellikle EkimKasım aylarında su sıkıntısı yaşanmaktadır.
Akçakoca İlçesinde İçme suyu şebekesi 1967 yılında yapılmıştır. Şebekede pik boru
kullanılmış olması ve zeminin genelde kum ve kaya olması nedenleri ile hem arıza çok
yaşanmakta hem de arızaların bulunması zorlaşmaktadır. İçme suyu arıtma tesisi mevcuttur.
Tesis, 8.100 m3/gün kapasitelidir. Kişi başına yıllık su tüketimi 32.600 m3tür. Kaçak su
kullanımı ise yaklaşık yüzde 6-7 düzeyindedir.
Cumayeri İlçesinde İçme suyu 7 km uzaklıktaki Subaşı Köyü'nde bulunan kaynaktan
karşılanmaktadır. Kaynaktan çıkan su, 35 m3/sn’lik isale hattı ile Tuzlak Kıran mevkiindeki
1.000 m3'lük depoya iletilmektedir. Şebeke hattı ile kente verilen suyun debisi ise 25
m3/sn’dir. Depo girişinde arıtma tesisi mevcuttur. Tesis, tüp arıtma sistemlidir. Sisteme gelen
ham su, motopomplarla içerisinde mineraller bulunan tüpe alınmakta, tüp içerisinde
arıtıldıktan sonra temiz su deposuna aktarılmaktadır. Arıtma tesisi, elektrik kesintilerinden
etkilenmekte ve bu sürelerde arıtma işlemi yapılamamaktadır. 17 Ağustos ve 12 Kasım 1999
depremlerinde oluşan hasar sonucu isale hattı ve şebekeden sızıntı miktarı binde 40'a kadar
çıkmıştır. Kaçak su kullanımının yüzde 6-7 düzeyinde olduğu tahmin edilmektedir.
238
ÇEVRE DURUM RAPORU
Çilimli İlçesinin İçme Suyu gereksinimi, 5-6 km uzaklıktaki Bayram Ali Deresi,
Maden Deresi ve Kayadelen Kaynak Suyu'ndan karşılanmaktadır. Bayram Ali Deresi 10 lt/sn,
Kayadelen Suyu 10 lt/sn, Maden deresi ise 5 lt/sn debiye sahiptir. 4 km. uzaklıkta bulunan L1
, L2 ve L3 sondaj kuyularından Çilimli’ye sağlanan suyun debisi, L1 =10 lt/sn, L2 =18 lt/sn ve
L3 =18 lt/sn olmaktadır. Çilimli’de içme suyu arıtma sistemi yoktur.
Gölyaka İlçesinin içme suyu, 30 km uzaklıktaki Geyikdüzü ve Beşpınarlar
membasından gelmektedir. Anılan kaynakların suyu, 12 Kasım depreminden sonra azalmıştır.
Gölyaka’ya bu kaynaklardan önce su sağlayan Değirmentepe kaynağı da depremden
etkilenmiş , su miktarı oldukça azalarak 8 lt/sn ye inmiştir. Bu durumda içme suyu
yetmemektedir. Kalıcı konutlar için de su gereksinimi söz konusudur. Gölyaka’ya 24 km.
uzaklıkta ve Küçükdere mevkiinde bulunan ve toplam debisi 25 lt/sn olan üç adet kaynaktan
su talebinde bulunulmuştur. Ayrıca Belediyeye ait iki sondaj kuyusu mevcut olmakla birlikte
bu sularda amonyum oranı yüksek olduğundan, içilebilir değildir. Şebekede arıtma sistemi
bulunmamaktadır. Kaçak su kullanımı yoktur.
Gümüşova İlçesinin İçme Suyu üç kaynaktan içme suyu sağlanmaktadır. Karadere
mevkiinden gelen kaynak, ilçeye 22 km uzaklıktadır ve beş köyle ortak kullanılmaktadır. Bu
kaynaktan sağlanan suyun debisi 6-7 lt/sn’dir. Yeşilyayla kaynağının uzaklığı 8 km olup,
debisi ise 3-4 lt/sn’dir. Hacıkadirler mevkiinde ise sondajla sağlanan suyun debisi yeterli
düzeyde olmasına karşın yeterince sağlıklı olmadığı saptanmıştır. Karadere mevkiinden 30-40
lt/sn’lik kaynak suyu getirme projesinin yarıdan fazlası tamamlanmıştır. Arıtma sistemi
olmayan şebekede, kayıplar yüzde 40’a kadar yaklaşmaktadır. İlçede kaçak su kullanımı da
söz konusudur.
Kaynaşlı İlçesinin içme suyu yedi doğal kaynaktan sağlanmaktadır. Bu kaynakların
debileri ve Kaynaşlı’ya uzaklıkları şöyledir: Saz Köyü membası 5 km. uzaklıktadır, debisi 40
lt/sn’dir. Şırşır Deresi 1,3 km. uzaklıkta ve 1,5 lt/sn debiye sahiptir. Şimşir Deresi’nin
uzaklığı 2,5 km. ve debisi 2 lt/sn’dir. 14 km. uzaklıkta dört su kaynağı daha bulunmaktadır.
Bunlardan Dedebıçkı Deresi’nin debisi 3 lt/sn, Keçideresi (I,II,III) 2 lt/sn, Taşocağı I, 10 lt/sn,
Taşocağı II, 1 lt/sn’dir. Ayrıca iki adet sondaj kuyusu vardır. L1 kuyusu 1,5 km. uzaklıktadır.
30 lt/sn’lik debisi vardır. L2 kuyusu ise 2 km. uzaklıktadır ve 42 lt/sn’lik debiye sahiptir. İçme
suyunu sağlayan kaynaklar, Kasım depreminden sonra azalmış, Saz Köyü membası ise
tamamen kaybolmuştur. Sondaj ve doğal su kaynakları, sonbahar ve kış aylarında yetmekte,
ilkbahar ve yaz aylarındaki gereksinime da kısmen yanıt verebilmektedir.
Yığılca İlçesinin İçme Suyu 20 km. uzağındaki Kızıltepe su kaynağıdır. 10 lt/sn
debiye sahiptir. Bu kaynağın bir kısmı sokak çeşmelerine, bir kısmı da şebekeye
verilmektedir. Bir başka kaynak ise 17 km. uzaklıkta bulunan ve Yığılca’ya içme suyunun
sağlandığı Suçıkan kaynağıdır. 1992'de faaliyete geçen bu kaynağın debisi ise 15 lt/sn’dir.
Şebekeye yağmur suyu karışmakta ve hangi noktalardan karıştığı da saptanamamaktadır.
Yığılca’nın üçüncü kaynağı ise Yörükler kaynağıdır. Debisi 6 lt/sn. olan bu kaynak
Yığılca’daki camii, itfaiye gibi umumi hizmetlerde kullanılmaktadır. İçme suyunun arıtma
sistemi mevcut değildir. İller Bankası’na arıtma projesi yaptırılmıştır, ancak kaynak
yokluğundan yapımına başlanamamıştır. Kaçak su kullanımı bulunmamaktadır. Kişi başına
yıllık su tüketimi 75 m3’tür.
Düzce ilinde 2005 yılının başındaki bilgilere göre, 272 köy şebekeli, 27 köy çeşmeli
olarak toplam 299 köyde içme suyu bulunmaktadır. Çeşmeli olan 11 köyde ve 12 ünitede
239
ÇEVRE DURUM RAPORU
içme suyu yetersizdir. Merkeze bağlı 653 nüfuslu bir köy ve toplam nüfusu 1.834 olan 24
ünite ise susuzdur. İçme suyu bulunmayan bu köy, Merkez ilçede 653 nüfuslu Soğukpınar
köyüdür. Merkez ilçede toplam nüfusu 1.353 olan 3 ünite, Cumayeri'nde 688 nüfuslu 5 ünite,
Kaynaşlı'da 97 nüfuslu 2 ünite, Yığılca'da 314 nüfuslu 3 ünitenin içme suyu
bulunmamaktadır.
Bunlardan başka Merkez ilçede ve diğer ilçelerde içme suyu yetersiz olanların nüfus
ve adetleri aşağıdaki tablodaki gibidir.
Tablo L.1. Düzce İlinde İçme Suyu Yetersiz Olan Köy ve Mahalleler
DÜZCE İLİ
KÖY İÇMESULARI ENVANTER TABLOSU
(01.01.2005 TARİHİ İTİBARİYLE)
YETERSİZ
NO
İLÇESİ
KÖY
BAĞLISI
Adet
Nüfus
Adet
TOPLAM ÜNİTE
Nüfus
Adet
Nüfus
MERKEZ
1
AKBIYIKLAR
1
276
1
276
2
AYBAŞI
1
116
1
116
3
DEDELER
1
249
1
249
4
DERDİN
1
312
5
472
5
FINDIKLI AKSU
1
187
1
187
6
KALEDİBİ
1
127
1
127
7
SAMANDERE
1
239
1
304
8
YENİAYNALI
1
127
13
1.858
4
160
1
65
1
TOPLAM
7
1.506
127
6
352
AKÇAKOCA
1
ARABACI
1
432
2
HASANÇAVUŞ
1
328
3
KURUGÖL
1
4
PAŞALAR
TOPLAM
1
432
2
422
237
1
237
1
285
1
285
4
1282
5
1376
1
311
1
36
2
347
1
311
1
36
2
347
1
94
1
94
CUMAYERİ
1
DOKUZDEĞİRMEN
TOPLAM
ÇİLİMLİ
1
TEPEKÖY
1
353
1
240
353
TOPLAM
ÇEVRE DURUM RAPORU
1
353
1
353
KAYNAŞLI
1
ÇAKIRSAYVAN
1
264
1
264
2
DARIYERİBAKACAK 1
530
1
530
3
SAZKÖY
1
116
2
74
3
190
3
910
2
74
5
984
1
256
1
256
TOPLAM
YIĞILCA
1
ÇUKURÖREN
2
DİBEKTAŞ
1
264
1
264
3
HOCATMAN
1
227
1
227
4
KIRIK
1
75
1
75
5
REDİFLER
1
205
1
205
6
YENİYER
1
304
1
59
2
363
7
YILGIN
1
209
1
68
2
277
TOPLAM
4
1004
5
663
9
1667
GENEL TOPLAM
20
5366
15
1219
35
6585
Kaynak : Köye Yönelik Hizmetler Müdürlüğü, 2004
L.1.2. Atık Su Sistemi, Kanalizasyon ve Arıtma Sistemi
Kanalizasyon şebekesi 1968 yılında tamamlanmıştır. Şebekenin 400 km.’si kent
merkezinde 200 km.’si kalıcı konutlarda olmak üzere toplam 600 km uzunluğundadır. Kent
merkezi ve civarındaki yerleşim yerlerinin yaklaşık yüzde 15'i fosseptik kullanmaktadır.
Düzce kent merkezinin kanalizasyon şebekesi depremlerden sonra hasar görmesine
rağmen yapılan çalışmalarla işlevini sürdürmektedir.
Düzce Merkez ilçedeki biyolojik atık su arıtma tesisi ise 07.07.1993 tarihinde
işletmeye açılmıştır. Kapasitesi 600 m3/saat, buna karşın atık suyun ortalama debisi
günümüzde 800 m3/saattir . Atık su şehir şebekesinden cazibe ile tesise gelmekte; arıtmadan
sonra Mamure köyü yakınında Küçük Melen deresine deşarj edilmektedir. Tesisin kurulu
gücü 600 KW/saat, günlük ortalama elektrik tüketimi 24000 KW/saattır. Arıtma işleminden
günde 3-5 ton arıtma çamuru, 16000 ton da arıtılmış atık su çıkmaktadır. Özellikle kalıcı
konutlar da şebekeye bağlandıktan sonra tesis yetersiz hale gelmiştir. Düzce Belediyesi ile
İller Bankası arasındaki görüşmeler devam etmekte olup, gerçek debi tespitinden sonra ilave
tesis yapılması veya kalıcı konutlar bölgesine ayrı bir atıksu arıtma tesisi yapılması
planlanmaktadır.
Akçakoca İlçesinde İller Bankası tarafından yapılmış olan 46 km uzunluğunda
kanalizasyon şebekesi mevcuttur. Yağmur suyundan ayrı çalışmaktadır. İlçedeki yerleşim
yerinin yaklaşık yüzde 3-4'ünde kanalizasyon şebekesi bulunmamaktadır. Bu alanlarda
fosseptik kullanılmaktadır. Merkez ilçe dışında atık su arıtma tesisi bulunan tek ilçe merkezi
Akçakoca’dır. Tesis 07 Mart 2002 tarihinde hizmete girmiştir. Tesisin kapasitesi 120 lt/sn,
kentin atık suyunun ortalama debisi ise 28 lt/sn’dir. Arıtılmış su Çarşı deresine deşarj
241
ÇEVRE DURUM RAPORU
edilmektedir. Günlük çalışmada tesis 2 ton katı atık ve 2.400 ton da arıtılmış su üretmektedir.
Günlük elektrik tüketimi ortalama 21.500 kW/ saattir. Biyolojik tipteki arıtma tesisinin
işletme giderlerinin yüksek olması nedeniyle, yılda sadece turizm mevsiminde 6 ay
çalıştırılması, kış aylarında ise çalıştırılmaması planlanmıştır Ancak yerleşim yerinin yüzde
15-20'sini oluşturan bölgenin atık suyu, arıtma tesisine verilememektedir.
Cumayeri İlçesinde ilk kanalizasyon, 1981 yılında yapılmıştır. Yaklaşık 20 km. olan
şebeke, ana arterlerde beton kanalizasyon şeklinde yapılmış ve doğrudan Büyük Melen
Çayı'na deşarj edilmiştir. Daha sonraki dönemlerde şebekeye ilaveler yapılarak ana artere
bağlanmıştır. Hiç bir arıtma yapılmamaktadır.
Çilimli İlçesinde tekniğine uygun kanalizasyon şebekesi bulunmamaktadır. Şebeke,
gereksinilen yerlere proje olmaksızın döşenmiştir. İlçedeki yerleşim yerinin yaklaşık %
10’luk bölümü de, bu şebekeye bağlı değildir. Bu bölümlerde fosseptik kullanılmaktadır.
İlçenin arıtma sistemi de yoktur. Atık, yerleşim merkezine 1,5 km mesafedeki çökeltme
havuzuna, daha sonra da 2 km mesafedeki eski Melen yatağına deşarj edilmektedir.
Gölyaka İlçesinde projeli kanalizasyon şebekesi, 1997 yılında % 75 düzeyinde
tamamlanmıştır. Şebekenin geri kalanı ile depremde hasar gören kısımlarında onarım
çalışmaları tamamlanmıştır. Kanalizasyon şebekesinin uzunluğu toplam 28 km’dir. Kot farkı
nedeniyle şebekeye bağlı olmayan yerler de mevcuttur. Şehir içinde bir mahallede
kanalizasyon hattı bulunmamaktadır. Burada fosseptik kullanılmaktadır. Atık su arıtması
bulunmamaktadır. Atık, dinlendirme havuzundan sonra yerleşim alanına 2,5 km uzaklıktaki
Büyük Melen Çayı'na deşarj edilmektedir.
Gümüşova İlçesinde kanalizasyon şebekesi, belediye imkanları ile projesiz
yapılmıştır. 1996 yılında hazırlanan kanalizasyon projesine ise bu tarihten sonra kısmen
uyulabilmiştir. Kanalizasyon şebeke uzunluğu 1.500 metre’dir. Yerleşmenin bazı
bölgelerinde fosseptik kullanılmaktadır. Fosseptik kullanımı yaklaşık yüzde 2-3 düzeyindedir.
Kanalizasyon arıtma tesisi bulunmayan Gümüşova’da atık su, yerleşim yerine 100m. uzaktan
geçen dereye deşarj edilmektedir.
Kaynaşlı ilçesinde kanalizasyon şebekesi yapılmasına 2003 yılı Ekim ayında
başlanmıştır. %20 si tamamlanmıştır. Çalışmalara devam edilmektedir.
Yığılca ilçesinde 1960'dan bu yana kullanılan ve yağmur suyu ile kanalizasyonu
toplayan yaklaşık 7.5 km. uzunluğunda tek bir sistem bulunmaktadır. Mevcut yapısı ihtiyaca
cevap vermekten uzaktır. Arıtma sistemi yoktur. Atık, Melen Çayı'na ve Ahmetçiler Deresi'ne
deşarj edilmektedir.
Boğaziçi Beldesi’nde çalışır durumdaki toplam kanalizasyon ağı uzunluğu 9 km,
Konuralp’te 23 km’dir. Beyköy’de ise kanalizasyon şebekesi yoktur.
Düzce ilindeki köylerin yüzde 5’i, kanalizasyon altyapısına sahiptir. Merkez ilçe
köylerinin beşinde (yüzde 4) kanalizasyon şebekesi mevcuttur. Akçakoca'da beş köy (yüzde
12), Cumayeri' nde iki köy (yüzde 10), Kaynaşlı' da bir köy (yüzde 5), Yığılca'da iki köy
(yüzde 5) olmak üzere toplam 15 köyün kanalizasyon sistemi mevcuttur.
242
ÇEVRE DURUM RAPORU
Merkez ilçede yağmur suyu ve kanalizasyon ayrı sistemde toplanmaktadır. Yağmur
suyu şebekesi kentin ana eksenlerinde oluşturulmuştur. Şebeke, 35 km’si kent merkezinde,
100 km’si kalıcı konutlarda olmak üzere toplam 135 km’dir.
Akçakoca’da çalışır durumdaki yağmur suyu drenaj ağının toplam uzunluğu 9 km.dir.
yağmur suyu ve kanalizasyon ayrı sistemle çalışmaktadır.
Akçakoca, Gümüşova, Gölyaka ilçelerinde de yağmur suyu ve kanalizasyon aynı
sistemle çalışmaktadır. Herhangi bir sorun yaşanmamaktadır.
Cumayeri ve Yığılca ilçesinde yağmur suyu ve kanalizasyon aynı sistemde
toplanmakta ve zaman zaman şebekede kapanmalara yol açmaktadır.
Kaynaşlı İlçesinde yağmur suyu ayrı sistemde toplanmaktadır
Çilimli İlçesinde tekniğe uygun kanalizasyon şebekesi bulunmamaktadır.
L.1.3. Yeşil Alanlar
Parklar ve dinlenme alanları aktif ve pasif rekreasyon alanları olarak kentin en önemli
açık ve yeşil alanlarını oluşturmaktadır.
Tablo L.2. Düzce Belediyesi Park ve Bahçeler Müdürlüğü tarafından tanzim edilen park ve bahçeler (2004 yılı
sonu itibarı ile)
Sıra No
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
1
2
3
4
Park Adı
Düzce Merkez
Aziziye Parkı
Çamlı evler parkı
Hamidiye Parkı
Çay Mah Parkı
Karaca Mah. Parkı
Küçük Su Parkı
İnönü Parkı
Anır Park
Avni Akyol Parkı
Uzun Mustafa Parkı
Konak Parkı
Doğu Çık. Parkı
Celaleddin Özdal Parkı
Fettah Tüt. Parkı
M. Meydan Parkı
Ağa Köyü Mah. Parkı 1
Ağa Köyü Mah. Parkı 2
Kalıcı Konutlar Mevkii
Çamlıevler Mah.
Çamlıevler Mah. Parkı
Çamlıevler Mah. Parkı
Bahçelievler Mah.
Bahçelievler Mah. Parkı
Bahçelievler Mah. Parkı
Güzel Bahçe Mah.
Güzel Bahçe Mah. Parkı
Güzel Bahçe Mah. Parkı
Yeşil Tepe Mah.
Yeşil Tepe Mah. Parkı
243
Kullanım Şekli
M2
çocuk parkı
çocuk parkı
çocuk parkı
çocuk parkı
çocuk parkı
Yeşil alan
Yeşil alan
Yeşil alan
Yeşil alan
Çocuk parkı
Yeşil alan
Çocuk parkı
Yeşil alan
Çocuk parkı
Çocuk parkı
Çocuk parkı
Çocuk parkı
4050
1425
1806
900
1389
9005
6694
8135
5331
1200
4990
666
3093
3956
2000
398
760
Yeşil alan
Çocuk parkı
166721
4185
Yeşil alan
Çocuk parkı
202308
4132
Yeşil alan
Çocuk parkı
23173
8340
Yeşil alan
58476
5
Yeşil Tepe Mah. Parkı
Esen Tepe Mah.
Esen Tepe Mah. Parkı
Esen Tepe Mah. Parkı
ÇEVRE DURUM RAPORU
Çocuk parkı
9704
Yeşil alan
Çocuk parkı
Toplam
33672
4174
570683
Kaynak : Düzce Belediyesi, 2004
Düzce İli, İstanbul ve Ankara metropollerinin ortasındaki ova üzerinde kurulan bir
yerleşim olması nedeniyle hızlı kentsel gelişmelerle düzenli bir kent görünümünden
uzaklaşan Düzce Kentinin, açık ve yeşil alanlarının sorunları ve alınması gereken önlemlerin
belirlenmesi amacıyla yapılmıştır.
Kentin nüfus artışı ve yapılaşma yoğunluğu karşısında açık ve yeşil alanlar yönünde
yetersizlikler ortaya çıkmaktadır. Eski dönemlerde kırsal özellikler taşıması nedeniyle “Yeşil
Düzce” diye anılırken, kent içerisinde yapıların kent yüksekliklerinin vb. gibi halkın
rekreasyonel gereksinimlerini karşılayarak sağlıklı yaşamalarını sağlayacak, kentin fiziksel
yapısını düzenleyecek alanların azalması yada artırılması için uygulamaların yetersizliği, bu
özelliğin giderek yitirilmesine neden olmaktadır.
Bu çalışmada, mevcut ve potansiyel açık ve yeşil alanlar sorunları ile birlikte
belirlenmiştir. Kent bütünü içerisinde getirilebilecek çözümler için bazı öneriler verilmeye
çalışılmıştır. Bu konuların ortaya çıkarılmasında halkın görüşlerinde de yararlanmak üzere bir
anket yapılmıştır. Anket sonuçları da kentte bu alanlar yönünden yetersizlik bulunduğunu
göstermektedir.
Düzce kenti belediye sınırları içerisinde topluma açık sosyal yeşil alan olarak 8 adet
park ve dinlenme alanı, 8 adet çocuk bahçesi, 1 adet stadyum ve kapalı spor salonu, 2 adet
futbol sahası, 2 adet basketbol sahası bulunmaktadır. Bunların çoğunun ve diğer açık ve yeşil
alanların çeşitli sorunlar nedeniyle yeterli kullanım olanağı sağlamadıkları görülmektedir.
Sonuç olarak, kentlerde aktif ve pasif olarak fonksiyonları bulunan açık ve yeşil
alanları m2 olarak miktarları, mahallelere dengeli dağılımları, her birinin kendi içerisindeki
fonksiyonunu sağlayacak şekilde planlanmaları konusunda geliştirilecek ve imar planı ile
uygulanacak bir kent planlamasının Düzce kenti için de önem taşıdığı vurgulanarak, kentte
bir açık ve yeşil alan sistemi oluşturulmasına yönelik çalışmalar yapılması önerilmiştir.
L.1.4. Elektrik İletim Hatları
Düzce il sınırları içerisinden geçmekte olan enerji iletim hatları aşağıdaki gibidir.
380 kV OSMANCA-ADA-II DGKCS-HABİBLER E.İ HATTI
Toplam Uzunluk : 228 km İletken Cinsi : 3x954 MCM Devre Sayısı :1
ÜSKÜBÜ Hat Bakım Ekip Şefliği Bakım Sınır :DN:1-170 arası 62.910 km
380 kV OSMANCA-KURŞUNLU E.İ HATTI
Toplam Uzunluk : 200,218 km İletken Cinsi : 3x954 MCM Devre Sayısı :1
ÜSKÜBÜ Hat Bakım Ekip Şefliği Bakım Sınır :DN:544-441 arası 41,405 km
380 kV OSMANCA- SİNCAN E.İ HATTI
Toplam Uzunluk : 174.340 km İletken Cinsi : 3x954 MCM Devre Sayısı :1
244
ÇEVRE DURUM RAPORU
ÜSKÜBÜ Hat Bakım Ekip Şefliği Bakım Sınır :DN: 455-351 arası 39,974 km
380 kV ADAPAZARI-II-EREĞLİ-II E.İ HATTI
Toplam Uzunluk : 113,091 km
İletken Cinsi : 2x954 MCM Devre Sayısı :1
ÜSKÜBÜ Hat Bakım Ekip Şefliği Bakım Sınır :DN :86-292 arası 85,751 km
380 kV (ADA-II-EREĞLİ) BRANŞMAN OSMANCA TM E.İ HATTI
ÜSKÜBÜ Hat Bakım Ekip Şefliği Bakım Sınır :DN: 1-2 arası 0.201
154 kV OSMANCA-HENDEK E.İ HATTI
ÜSKÜBÜ Hat Bakım Ekip Şefliği Bakım Sınır :DN: 1120-1229 arası 41,601 km
154 kV (OSMANCA-HENDEK) BRANŞMAN OSMANCA TM E.İ HATTI
Toplam Uzunluk : 0.928 km İletken Cinsi : 477 MCM Devre Sayısı :2
ÜSKÜBÜ Hat Bakım Ekip Şefliği Bakım Sınır :DN: 1-2 arası 0.928 km
154 kV (OSMANCA-HENDEK) BRANŞMAN HENDEK TM E.İ HATTI
154 kV OSMANCA-AKÇAKOCA E.İ HATTI
Toplam Uzunluk : 16,578 km İletken Cinsi : 477 MCM Devre Sayısı :1
ÜSKÜBÜ Hat Bakım Ekip Şefliği Bakım Sınır :DN:1120-1083 arası 16,578 km
154 kV (OSMANCA-EREĞLİ ) BRANŞMAN AKÇAKOCA TM E.İ HATTI
154 kV AKÇAKOCA-EREĞLİ E.İ HATTI
ÜSKÜBÜ Hat Bakım Ekip Şefliği Bakım Sınır :DN 1083-1019 arası 29.137 km
154 kV OSMANCA-KAYNAŞLI E.İ HATTI
154 kV (OSMANCA-KAYNAŞLI) BRANŞMAN KAYNAŞLI TM.İ HATTI
154 kV OSMANCA-KARASU E.İ HATTI
KISALTMALAR:
E.İ.H.
:Enerji İletim Hattı
TM
:Trafo Merkezi
DGKÇS
:Doğalgaz Kombine Çevrim Santrali
245
SKM
DN
KV
KWh
MW
ÇEVRE DURUM RAPORU
:Seri Kapasitör Merkezi
:Direk No
: Kilovolt (1000 Volt)
: Kilovatsaat
:Megavat (1000 Kilovolt)
E.İ. Hatların tamamı havai hattır. Yer altı kablosu ile çıkış yapan iletim hattı yoktur.
L.1.5. Doğalgaz Boru Hatları
Düzce-Ereğli- Gülüç-Kaynaşlı-Konuralp ve Alaplı’yı içine alan bölgeye kısa adı
DERGAZ olan Düzce-Ereğli Doğalgaz Dağıtım A.Ş. ile anlaşma yapılmıştır. Altyapı için
Asken firmasına ihale edilmiştir. 2005 yılı başlarında kazma vurularak çalışmalar
başlayacaktır.
Belediyeler açısından herhangi bir sermaye koyma şartı olmaksızın, yasa gereği
doğalgaz şirketlerine %10’luk hisse ile ortak olma hakkı tanındığı için Düzce Belediyesi
olarak kısa adı DERGAZ olan Düzce-Ereğli Doğalgaz Dağıtım A.Ş.’ne YEYPAŞ Doğalgaz
şirketiyle ortak olunmuştur. İlk 6 ile 8 ay arası hazırlık çalışmalarının yapılması
planlanmaktadır. 18 aylık pilot bölge uygulamasına geçilecek ve 5. yılın sonunda tüm
abonelere doğalgaz dağıtımının gerçekleştirilmesi planlanmaktadır.
L.2. Ulaşım
Düzce İli Kara ulaşımında önemli bir yere sahip olmasına rağmen Deniz, Hava
Ulaşımı bakımından istenilen standart da değildir. İlde diğer ulaşım imkanlarına kıyasla
Karayolları daha yoğun olarak kullanılmaktadır.
L.2.1. Karayolları
L.2.1.1. Karayolları Genel
Düzce İli’nde Karayolları 4. Bölge Müdürlüğüne bağlı 41. Şube Şefliği hizmet
vermektedir. Bolu 41. Şube Şefliği’ne bağlı Düzce ve Akçakoca Bakımevleri bulunmaktadır.
Kaynaşlı Otoyol İşletme Şefliği, Karayolları 4. Bölge Müdürlüğü’ne bağlı olarak görev
yapmaktadır.
Düzce’nin asıl ulaşım ağı karayollarından oluşmaktadır. İstanbul’u Anadolu’ya ve
Avrupa’yı Asya’ya bağlayan D-100 karayolu ile TEM Otoyolu Düzce’den geçmektedir. Bu
yollar üzerinde Düzce’den İstanbul’a 2, Ankara’ya ise 3 saatte ulaşılabilmektedir.
Düzce ilinin karayolları ağı hakkındaki rakamsal bilgiler Tablo L.3’de yer almaktadır.
Buna göre İl’de toplam 40 km otoyol, 114 km Devlet yolu, 60 km İl yolu, 1652 km de köy
yolu bulunmaktadır.
246
ÇEVRE DURUM RAPORU
Şekil L.1. Düzce İli Ulasım Haritası
Tablo L.3. İl’deki Karayolları Durumu -km
Satıh cinsi
Beton asfalt
Satıh kaplama
Stabilize
Toplam
Toplama oranı(%)
Devlet
yolu
59
55
114
53
İl yolu
53
7
60
28
Otoyol
40*
40
19
Toplam
99
108
7
214
100
Toplama
oranı (%)
46,26
50,46
3,27
100
Kaynak: Karayolları 41. Şube Şefliği, 2004; Kaynaşlı Otoyol Bakım Şefliği, 2004.
* Otoyulun tamamlanarak ulaşıma açılmamış olan 26 km’lik kısmının yaklaşık 10 km’si Düzce sınırları
içinde kalmaktadır. Otoyolların 3,750 km bağlantısı bulunmaktadır.
•
Toplam 1652 km’lik köy yolları ağının 662 km’si asfalt, 948 km’si stabilize, 33 km’si de tesfiye
yoldur.
Komşu İl olan Bolu’daki 151 km. uzunluğundaki oto yolun Bolu Dağı mevkiindeki 21
km.‘lik kesim içerisinde 3261 km.’lik 2 adet tüplü tünelin sol tüpünde İstanbul – Düzce
istikametinden 1307 m. Bolu tarafından 707m. olmak üzere toplam 2017 m., sağ tüpün
İstanbul – Düzce tarafından 1312 m., Bolu tarafından ise 512 m. olmak üzere ise toplam 1824
m. kazı çalışması yapılmış olup Viyadük bulunan kesimlerin 2000 yılında tamamlanması
beklenirken bölgede üst üste yaşanan deprem nedeniyle çalışmalar askıya alınmıştır.
Düzce ilinde de yük ve yolcu taşımacılığının tamamı karayolu ile yapılmaktadır.
Düzce ili yol ağına ilişkin bilgiler aşağıda sunulmaktadır.
247
ÇEVRE DURUM RAPORU
Tablo II.6-1’de otoyol, karayolları, köy yolları ve orman yolları için kamulaştırılan ve
kullanılan arazi büyüklüklerini ve bunların Düzce ovasında tarım toprakları üzerindeki
kısmını içermektedir. Buna göre köy ve orman yolları ile planlanmış hava alanı dahil
kullanılan (ve kullanılacak olan) toplam alan 37.039,5 ha.; bunun Düzce ovasında tarım
toprakları üzerindeki kısmı ise 1.001,8 ha.dır.
Tablo L.4. Düzce İlinde Karayolları Ağı İçin Kullanılan Arazilerin Büyüklüğü
UzunlukxEn
(m)
40.250x100
3.750x80
114.000x40
60.000x30
1.652.000x11
1.950.000x5
Kullanılan
alan (m2)
4.025.000
300.000
4.560.000
1.800.000
18.172.000
9.750.000
525.000
Toplam
370.395.000
Kaynak: Karayolları Bolu 41. Şube Şefliği, 2004
Yol
Otoyollar
Otoyol bağlantıları
Devlet yolları
İl yolları
Köy yolları
Orman yolları
Hava alanı (planlanmış)
Düzce ovasındaki
kısım (mxm)
24.000x100
3.750x80
45.000x40
15.000x30
413.000x11
-
Ovada kullanılan
arazi (m2)
2.400.000
300.000
1.800.000
450.000
4.543.000
525.000
10.018.000
Düzce İli’nde 114 km.lik devlet yolunun 59 km.si beton asfalt, 55 km.si sathi
kaplamadır. İl yolunun toplam uzunluğu 60 km.dir. Otoyolun toplam uzunluğu ise 29 km.dir.
İl’de stabilize yol bulunmamaktadır.
Tablo L.5. Düzce İlinde Türlerine ve Satıh Cinslerine Göre Yollar
Satıh Cinsi
Devlet Yolu
(km)
Beton Asfalt
59
Sathi
Kaplama
Stabilize
55
TOPLAM
114
İl Yolu
(km)
60
-
60
56
30
Toplamdaki
Payı (%)
Kaynak: Karayolları 41. Şube Şefliği , 2004
Oto Yol
(km)
TOPLAM
Toplamdaki Payı ( %)
29
88
43,35
-
115
56,65
-
-
-
29
203
100,00
14
100
655-01 kontrol kesim no.lu Akçakoca-Ereğli yol ayrımı-Düzce yolu, devlet yolu
standardında olup 33 km.dir. 25 km.si sathi kaplama olan bu yolun, beton asfalt yol haline
getirilme çalışmaları devam etmektedir. Yolun çeşitli mevkilerinde bulunan heyelan ve
zemin ıslah çalışmaları yapılmakta, tırmanma kesimleri de genişletilmektedir. Yolun tamamı
banketli olacak şekilde planlanan çalışmaların 2003 yılı sonunda bitirilmesi hedeflenmiştir.
Düzce-Gümüşova ve Kaynaşlı-Düzce yolunun duble yol haline getirilmesi ise proje
aşamasındadır. Düzce-Yığılca yolunun genişletilmesi programa alınmış olmasına karşın
ödeneksizlik nedeniyle yapılamamaktadır.
100-11 kontrol kesim no.lu Sakarya-Düzce il sınırı ve Düzce-Bolu il sınırı devlet yolu
standardında olup, 48 km.dir. ve tümü beton asfalttır.
248
ÇEVRE DURUM RAPORU
010-05 kontrol kesim no.lu Sakarya-Düzce il sınırı ve Düzce-Zonguldak il sınırı,
devlet yolu standardında olup, 33 km.dir ve 24 km.si sathi kaplama, 9 km.si de beton asfalttır.
81-01 kontrol kesim no.lu Düzce-Yığılca-Zonguldak il sınırı, il yolu standardında olup
35 km.dir ve sathi kaplamadır.
81-50 kontrol kesim no.lu Hendek-Düzce (100-11) devlet yolu ayrımı ile Gölyaka
arası, il yolu standardında olup, 10 km.dir ve sathi kaplamadır.
81-75 kontrol kesim no.lu Hendek-Düzce (100-11) devlet yolu ayrımı ile Çilimli arası,
il yolu standardında olup, 5 km.dir ve sathi kaplamadır.
81-76 kontrol kesim no.lu Hendek-Düzce (100-11) devlet yolu ayrımı ile Cumayeri arası, il
yolu standardında olup, 3 km.dir ve sathi kaplamadır.
Düzce İlinin bazı illere olan uzaklığı
Düzce – İstanbul 216 km.
Düzce – Adapazarı 69 km.
Düzce – Bolu
46 km.
Düzce – Ankara 236 km.
Düzce – Kocaeli 106 km.
Düzce’den ilçelere, beldelere ve üniversite kampüsüne taşınan yolcu toplamı yılda
2.578.360 kişi olarak hesaplanmıştır. İl’de öğrencilerin taşımacılığa olan talebi, diğer
yolculara göre daha yüksektir.
L.2.1.2. Ulaşım Planlaması
Kentte ulaşım karayolu ile sağlanmaktadır. Ankara- İstanbul karayolu kentin
gelişimine yön veren en önemli unsur olmuştur. Halihazır durumda eski karayolu aksı olan
İstanbul Caddesi üzerinde kent merkezinin yer aldığı doğu-batı yönünde uzanan ve D-100
karayoluna bağlanan ana arterdir. Eski İstanbul yolunun kent içi yol olarak kalmasından sonra
yapılan D-100 karayolu da artık kentin içinden geçmekte olan bir ana arter hüviyetindedir.
D-100 karayolu kenti güney ve kuzey olmak üzere ikiye bölmektedir. Güneyde ağırlıklı
nüfus, işyerleri ve resmi kurumlar güneyde yer almaktadır. Kuzeyde ise Akçakoca yolu
boyunca gerek konut gerekse işyerleri açısından gittikçe artan bir gelişme ve talep
gözlenmektedir. Bu nedenlerle D-100 Karayolu ile Akçakoca karayolu kent içi geçişleri
şehirler arası trafiğe hizmet etmekle birlikte kent içi ulaşımında kullanılan ana arterler
niteliğindedir. Kent içi ulaşımında bir başka önemli arter ise D-100 karayoluna paralel uzanan
kent merkezinin üzerinde bulunduğu Eski İstanbul Caddesidir. Doğu batı yönünde uzanan bu
caddeyi D-100 karayoluna kuzey-güney istikametinde bağlayan 3 önemli aks bulunmaktadır.
Bunlar Nezih Tütüncüoğlu, Atatürk, Kuyumcuzade Bulvarlarıdır. Bu bulvarlar Kervan,
Çoban, Öztürkler, Hal Kavşakları ile D-100 karayoluna bağlanmaktadır. Güneydeki
yerleşimleri kent merkezine bağlayan Aydınpınar Caddesi ve Beyköy Caddeleri de kentin
önemli ulaşım bağlantılarıdır.
İlde yolcu taşımasında 2004 yılı sonu itibarı ile 594 adet ticari taksi, 658 adet ticari
minübüs ve 931 adet otobüs kullanılmaktadır. İl merkezinde 7 adet ilçeye ve 3 adet beldeye
en az yarım saatte bir olmak üzere minübüs ve otobüs çalışmaktadır. İlde ulaşım sorunu
bulunmamaktadır.
249
ÇEVRE DURUM RAPORU
İl genelinde ana ve ara caddelerin dar olması ve araç sayısının fazla olması nedeniyle
araçlar yavaş hareket etmektedirler. Buda araçların ortama bıraktığı egzoz emisyonlarını
artırmaktadır.
İl genelinde trafik akışı düzenlenmiş, şehir içinde tek yön uygulamasına geçilmiştir.
Yapılan düzenlemelerle şehir içindeki sıkışıklık azaltılmıştır. Ayrıca park yerlerinin
düzenlenmesi, şehir içinde gelişigüzel yerlere park yaptırılmaması çevrenin güzel görünmesi
açısından etkili olmuştur.
L.2.1.3. Toplu Taşım Sistemleri
İl merkezine ve bağlı köy ve ilçe yerleşim alanlarına günlük olarak yük ve yolcu
taşıma otobüs, minibüs,kamyon araçları ile sürdürülmektedir. Şehir içi ulaşımında belediye
otobüslerince ve özel halk otobüslerince toplu taşıma yapılmaktadır.
Düzce Belediyesi otobüslerinin çalıştığı hatlar;
1- Dereli Köyü- Pazaryeri Hattı
2- Soğancı-Pazaryeri Hattı
3- Şıralık Köyü-Pazaryeri Hattı
4- Ağa Köyü- Çay Mah.- Mergiç- Pazaryeri Hattı
5- Mergiç- Azmimilli- Darıcı Köyü Hattı
Bu hatlarda 9 adet Belediye Otobüsü çalışmaktadır. Yıllık akaryakıt tüketimi yaklaşık
380.000 litre motorindir.
Özel Halk otobüslerinin rotasyona tabi çalıştığı hatlar;
1- Demetevler- Çamlıevler Hattı
2- Bahçelievler-Pazaryeri Hattı
3- Güzelbahçe- Pazaryeri Hattı
4- Esentepe- Pazaryeri Hattı
5-Yeşiltepe- Pazaryeri Hattı
6- Sarayyeri- Körpeşler- Pazaryeri Hattı
7- Beyciler-Karaca- Pazaryeri Hattı
8- Çamköy- Hamidiye-Pazaryeri Hattı
Bu hatlarda 25 adet Özel Halk Otobüsü çalışmaktadır. Yıllık akaryakıt tüketimi
yaklaşık 978.000 litre motorindir.
L.2.1.4. Kent İçi Yollar
Kent içi yolların tamamı son yaşanan depremden büyük zarar görmüştür.. Kent içi
yollar, deprem enkazının kaldırılma çalışmaları ve geçici barınma yerlerinin yapımı sırasında
oldukça bozulmuştur. Bu duruma, su, kanalizasyon gibi altyapı yapım ya da onarımı etki
etmiş, sonuçta kent içindeki bir çok yol, önemli ölçüde bozulmuştur. Kent içi ulaşımında
otomobil kullanımı yaygındır. Sürücüler, gidebilecekleri son noktaya kadar otomobili tercih
etmektedir. Otomobilin bu boyutta kullanılması, kentin otopark sorununu daha da
ağırlaştırmaktadır. Taksi kullanımı otomobil kullanımı kadar yaygın değildir.
250
ÇEVRE DURUM RAPORU
Düzce İli 2001 yılı Revizyon ve İlave İmar Planı 2953 Hektarlık alanı kapsamaktadır.
Bunun içindeki yolların miktarı ise 780 Hektardır. Yolların toplam alana oranı %26
civarındadır.
İl genelinde ana ve ara caddelerin dar olması ve araç sayısının fazla olması nedeniyle
araçlar yavaş hareket etmektedirler. Buda araçların ortama bıraktığı egzoz emisyonlarını
artırmaktadır.
İl genelinde trafik akışı 2004 yılı içerisinde tekrar düzenlenmiş, şehir içinde tek yön
uygulamasına geçilmiştir. Yapılan düzenlemelerle şehir içindeki sıkışıklık azaltılmıştır.
Ayrıca park yerlerinin düzenlenmesi, şehir içinde gelişigüzel yerlere park yaptırılmaması
çevrenin güzel görünmesi açısından etkili olmuştur.
L.2.1.5. Araç Sayıları
İl merkezi ve ilçeleri genelindeki motorlu araç sayısı 2004 yılı itibariyle tablo şeklinde
verilmiştir.
Tablo L.6. Düzce İli Motorlu Araçlara Ait Bilgiler
Düzce Merkez
Akçakoca
Normal Plakalı
Gölyaka
Normal Plakalı
Düzce Genel
Normal Plakalı
Araç
Araç
Araç
9
1
0
10
Hususi
3372
85
6
3463
0
0
0
0
Toplam
3381
86
6
3473
Resmi
162
6
2
170
Hususi
14618
1718
67
16403
484
91
19
594
0
0
0
0
15264
1815
88
17167
Resmi
29
2
0
31
Hususi
967
53
7
1027
Ticari
602
49
7
658
Toplam
1598
104
14
1716
Resmi
104
13
0
117
Hususi
160
2
1
163
Ticari
854
69
8
931
1118
84
9
1211
Resmi
81
5
0
86
Hususi
4698
485
24
5207
26
0
1
27
Toplam
4805
490
25
5320
Resmi
153
17
0
170
Motosiklet
Resmi
Kamyonet
Normal Plakalı Araç
K
ARAÇLAR
Otomobil
Ticari
Taksi
Ticari
Otobüs
Minibüs
Toplam
Toplam
a
Ticari
Dolmuş
251
Traktör
Hususi
93
54
2
149
Ticari
1755
94
3
1852
Toplam
2001
165
5
2171
Resmi
13
0
0
13
Hususi
6364
478
30
6872
0
0
0
0
6377
478
30
6885
Resmi
4
1
0
5
Hususi
6
0
0
6
Ticari
529
33
0
562
Toplam
539
34
0
573
Resmi
41
4
0
45
Hususi
10
0
0
10
Ticari
0
0
0
0
Toplam
51
4
0
55
Resmi
1
0
0
1
Hususi
5
0
0
5
Ticari
42
4
0
46
Toplam
48
4
0
52
Resmi
20
0
0
20
Hususi
139
38
0
177
2
0
0
2
161
38
0
199
35343
3302
177
38822
Ticari
Toplam
Taşıt
Çekici
Özel Amaçlı
Tanker
Arazi Taşıtı
ÇEVRE DURUM RAPORU
Ticari
Toplam
Genel Toplam
Kaynak : Düzce İl Emniyet Müdürlüğü, 2004
L.2.2. Demiryolları
Düzce ilinde tren yolu ve kent içi raylı sistem bulunmamaktadır. Arifiye-Karadeniz
Ereğlisi arasında proje çalışmaları tamamlanmış olan demiryolu Düzce’den geçecektir.
Düzce il merkezine halen en yakın tren istasyonu 67 km uzaklıktaki Adapazarı Arifiye
istasyonudur.
L.2.2.1. Kullanılan Raylı Sistemler
İlimiz sınırları içerisinde kullanılan raylı sistemler bulunmamaktadır
L.2.2.2. Taşımacılıkta Demiryolları
İlimiz sınırları içerisinde taşımacılıkta kullanılan demiryolu hattı bulunmamaktadır
L.2.3. Deniz, Göl, Nehir Taşımacılığı
İlimiz sınırları içerisinde nehir – göl taşımacılığı yapılmamaktadır. Düzce denize
kıyısı olan bir il olmakla birlikte, 30 km genişlikteki Akçakoca kıyısında büyük yolcu
252
ÇEVRE DURUM RAPORU
vapurlarının yanaşacağı bir liman bulunmamaktadır. Karadeniz Ereğlisi’ndeki limana sahil
yoluyla Akçakoca’nın uzaklığı 34 km, Düzce’nin uzaklığı ise 77 km’dir
L.2.3.1. Limanlar
İlimize en yakın liman Akçakoca ilçesinde bulunmakta olup, bu liman küçük çapta
olup balıkçı barınağı olarak kullanılmaktadır.
L.2.3.2. Taşımacılık
İlimiz Akçakoca İlçesinden Karadenize kıyı olmasına rağmen, liman olmadığından
dolayı gemi taşımacılığı yapılmamaktadır.
L.2.4. Havayolları
Düzce İlinde hava alanı bulunmamaktadır. Düzce’de hava ulaşımı da yoktur. Merkez
Gümüşpınar köyü sınırları içinde 525 dönümlük orman sahasına Stol tipi, yani kısa
mesafelerde iniş ve kalkış yapabilen uçaklara uygun, bir havaalanı inşa edilmesi için etüdler
yapılmaktadır. Halen Düzce’ye en yakın havaalanı İstanbul Anadolu yakasındaki Sabiha
Gökçen (Kurtköy) havaalanıdır ve Düzce’ye uzaklığı 210 km’dir
L.3. Haberleşme
İl genelinde yer altından geçirilen telefon hattı 591.954 km’dir. Yer üstünden geçirilen
telefon hattı ise 947.126 Km’dir. Telefon hatlarının % 62.5’i yer altından geçirilmiştir.
L.4. İlin Plan Durumu
İlimize ait Çevre Düzeni Planı hazırlanması çalışmalarına özel bir firma tarafından
23.10.2003 tarihinde başlanılmıştır. Bu çalışmalara başlamadan önce Akçakoca İlçesinin
Çevre Düzeni Planı vardı. Proje kapsamında 4 (dört) adet Planının hazırlanması
hedeflenmiştir. Bunlar;
1-Düzce İli 1/100.000 Ölçekli Çevre Düzeni Planı
2-Düzce Merkez ve yakın çevresi 1/25.000 Ölçekli Çevre Düzeni Planı
3-Akçakoca İlçesi 1/25.000 Ölçekli Çevre Düzeni Planı Revizyonu
4-Yığılca ilçesi 1/25.000 Ölçekli Çevre Düzeni Planı
Bakanlığımız 09.04.2004 tarihinde Araştırma Raporu Aşamasını, 08 Temmuz 2004
tarihinde ise Seçenek Geliştirme Raporu Aşamasını onaylamıştır. Bu aşamalardan sonra
hazırlanan taslak planların nihai hali 26.01.2005 tarih ve 157 sayılı yazımız ile Bakanlığımız
Çevresel Etki Değerlendirmesi ve Planlama Genel Müdürlüğü’ne onay için sunulmuştur.
Hazırlanan planlardan Düzce Merkez ve yakın çevresi 1/25.000 Ölçekli Çevre Düzeni
Planı Merkez Belediyesi, Kaynaşlı, Çilimli, Cumayeri, Gölyaka ve Gümüşova İlçeleri ile
Konuralp, Beyköy ve Boğaziçi Beldesi Belediyelerini kapsamaktadır.
İlimizde İl Gelişim Planı hazırlanmış ve 2004 yılı içerisinde DPT tarafından
onaylanmıştır.
253
ÇEVRE DURUM RAPORU
L.5. İldeki Baz İstasyonları Sayısı
Tablo L.7. Düzce İlinde kurulu olan Baz İstasyonları
Sıra
No
Firma Adı
1
TELSİM
2
TELSİM
3
Adresi
İlçesi
Site Kodu
Geçici Sertifika
Tarihi
Merkez
TELSİM
Halil Üstüner İŞ Merkezi Spor Sokak
,
E. Bağdat Caddesi Aziziye Sokak ssk
Hastanesi Girişi Karşısı
Osmaniye Tuzcuoğlu Sokak No:36
4
TELSİM
Boğaziçi Köyü
Merkez
5
TELSİM
Uzun Mustafa Cad. No:22
Merkez
6
TELSİM
Yeşil Mahalle TV Vericileri Yanı
Çilimli
7
TELSİM
Cumayeri
8
TELSİM
Söğütpınar Mevkii Kule Resturant
Yanı
Üçköprü Köyü Kirazlık Mevkii
9
TELSİM
TV Vericileri Yanı
Yığılca
10
TELSİM
Bolu Dağı İrfan Çakmak Tesisleri
Kaynaşlı
11
TELSİM
Merkez
21.01.2002
12
TELSİM
Gölyaka
21.01.2002
13
TELSİM
Kara Hacı Musa Mahallesi 1 Sokak
No:6
İmamlar Mah. Yurt Cad. Kültürpark
Karşısı
Sarıçökek Köyü TV Vericileri Mevkii
14
TELSİM
İnterstar Vericileri Tokuşlar Köyü
Merkez
15
TURKCELL
Belediye TV Vericileri
Akçakoca
16
TURKCELL
Dip Mah. Darıyeri Hasanbey Köyü
Kaynaşlı
17
TURKCELL
Merkez
18
TURKCELL
19
TURKCELL
20
TURKCELL
21
TURKCELL
Doğanlı Mevkii Erciyas Boru Fab.
Karşısı Kirazlı Köyü
E-80 Karayolu Üzeri Cemalin Yeri
Bolu Dağı Bakacak Köyü
Eski Bağdat Cad. 1. Sokak No:48
Günlü Mah.
Öneysan Fab. Arkası Koçyazı Köyü
Mezarlığı
Çakılönü Mevkii
22
TURKCELL
TV Vericileri Yanı
Yığılca
23
TURKCELL
Aşağı Mah. Darıca Köyü
Merkez
24
TURKCELL
Taşlık Sokak 50/A
Konuralp
25
TURKCELL
Abant Kereste Yanı Nefis Süt Fab. yanı
Merkez
26
TURKCELL
Sağlık Sokak Sarıyer Mah.
Kaynaşlı
27
TURKCELL
Kültür Sok. İnönü Parkı Kültür Mah.
Merkez
28
TURKCELL
Küçük Ahmet Köyü No:5
Merkez
254
Merkez
21.01.2002
Akçakoca
21.01.2002
Merkez
Kaynaşlı
Kaynaşlı
Merkez
Merkez
Gümüşova
ÇEVRE DURUM RAPORU
29
TURKCELL
Belediye Parkı Tören Alanı
Çilimli
30
TURKCELL
Avlıyan Yolu Üzeri Yenimahalle
Cumayeri
31
TURKCELL
Sema Petrol Üçköprü Köyü Mevkii
Kaynaşlı
32
TURKCELL
Mesan Otel Sapağı Edilli Köyü
Akçakoca
33
TURKCELL
Akçakoca
34
TURKCELL
KDZ Ereğli Yolu Üzeri BP İst. Aypet
Petrol yanı Ayazlı Mah.
TV Vericileri Yazlık Mah.
35
TURKCELL
Şehitler Tepesi Esmahanım Köyü
Merkez
36
TURKCELL
Yalı Mah. Karanfil Sokak No:16
Merkez
37
TURKCELL
Yenimahalle Melenağzı
Akçakoca
38
TURKCELL
Su Deposu Bezirgan Köyü Melenağzı
Akçakoca
39
TURKCELL
Eğreltilik Mevkii Karaçalı Köyü
Beyköy
40
TURKCELL
Tepeköy Kestane Bayırı Çakıl
İşletmesi Yanı
Akçakoca
41
SHOW TV
Çakırlarsude
Merkez
42
CİNE 5
Çakırlarsude
Merkez
43
TTAŞ
TV İstasyonu
Konuralp
44
TELSİM
Küçükmehmetler Köyü
Merkez
45
AMATÖR
Seyfi Kefeli Belediye İşhanı No:21
Gümüşova
09.07.2002
46
AMATÖR
Gümüşova
09.07.2002
47
AMATÖR
Gümüşova
09.07.2002
48
AMATÖR
Merkez
09.07.2002
49
AMATÖR
Merkez
09.07.2002
50
TELSİM
Merkez
12.07.2002
51
TELSİM
Halil AYYILDIZ Sinirci Köyü
Çakmanlar Mah No:25
Halil AYYILDIZ Sinirci Köyü
Çakmanlar Mah No:25
Bolu Cad. Belediye Parklı Türk
Telekom Parkı Yanı
Posta İşletmesi
52
TURKCELL
Merkez
3189
26.07.2002
53
TURKCELL
Gölyaka
6181
26.07.2002
54
TELSİM
Cedidiye Mah. Köprü Sok. Merkez
İşhanı
Cumhuriyet Cad. Şentürkler Petrol
Ofisi Karşısı
Melenağzı Köyü
Akçakoca
A3722
55
TELSİM
Akçakoca
A3729
56
İŞ-TİM (ARİA)
Başkurt Çivi Fabrikası Yanı Ereğli
Yolu Üzeri
Abant Kereste Fabrikası
Merkez
IA0008
57
İŞ-TİM (ARİA)
Köprüköyü
Kaynaşlı
IA0009
58
İŞ-TİM (ARİA)
Darıyeri Hasanbey Köyü
Kaynaşlı
IA0010
59
TRT-1
Aktepe Mah. Üstü
Konuralp
60
TRT-2
Aktepe Mah. Üstü
Konuralp
255
Boğaziçi
06.03.2002
26.06.2002
3753
28.06.2002
Kaynaşlı
ÇEVRE DURUM RAPORU
61
TRT-3
Aktepe Mah. Üstü
Konuralp
62
TRT-4
Aktepe Mah. Üstü
Konuralp
63
MARMARA FM
Akçakoca
64
BEST FM
Merkez
65
İŞ-TİM (ARİA)
Yığılca
DÜ0031
04.09.2002
66
İŞ-TİM (ARİA)
Merkez
DÜ0036
04.09.2002
67
TURKCELL
DEPREM Evleri Kanal Boyu Çevik
Büfe Yanı
Eski Bağdat Yolu Kuyumcu Hali Köyü
68
TÜRK TELEKOM
3. Bölge Düzce İl Telekom Müdürlüğü
Merkez
69
TELSİM
Bolu Cad. No:40/D
Merkez
A3755
01.10.2002
70
İŞ-TİM (ARİA)
Kültür Mah. Spor Sok. No:40
Merkez
DU00033
18.10.2002
71
İŞ-TİM (ARİA)
Akçakoca
DU00022
18.10.2002
72
Gümüşova
21.11.2002
73
GÜMÜŞOVA
BELEDİYESİ
DEĞİŞİM RADYO
Osmaniye Mah. Doruk Sok.
Tuzcuoğlu Mevkii
Belediye Binası
DEĞİŞİM RADYO KULESİ
Akçakoca
04.04.2003
74
KARAYOLLARI
Kaynaşlı
07.04.2003
75
KARAYOLLARI
Merkez
07.07.2003
76
SİVİL SAVUNMA
TCK 4. Bölge Müdürlüğü Otoyol Bak.
İşletme Merkezi
TCK 4. Bölge Müdürlüğü 41. Şube
Düzce Bakımevi
Sivil Savunma Müdürlüğü
Merkez
02.05.2003
77
79
TEİAŞ
80
TELSİM
Yığılca Sapağı Kalıcı Konutlar Yolu
Tepecik Vali Konağı
DSİ Düzce Sulamaları Şube
Müdürlüğü DSİ Santral Odası
K.B.A. Şebeke İşletme Grubu Md.
Osmanca Trafo Merkezi
Hacıaliler Köyü
Merkez
78
RADYO
TATLISES
DSİ
Merkez
A3752
24.05.2003
81
AYCELL
Kiremitocağı Mah. Köyiçi Mevkii
Merkez
DU2952D
24.05.2003
8/2
İŞ-TİM ARİA
Akçakoca Yolu No:4
Merkez
DU0035
11.06.2003
83
İŞ-TİM ARİA
Eski İstanbul Yolu 1 nolu Sok.
Merkez
DU0032
11.06.2003
84
TURKCELL
Merkez
11188
85
TURKCELL
Merkez
3266
86
AYCELL
Merkez
DU2951
26.06.2003
87
AYCELL
1. Bağdat CDA. Yığılca Yolu Eski
Okul Yanı Çamköy
Fevzi Çakmak Mah. Hacı Hamdi Sok.
No:4
İstanbul Cad. Şehit Piyade Er Tuncay
Aydın Sok. No:1
Elmacık Köyü
Gümüşova
SA4633A
26.06.2003
88
AYCELL
Doğanlı Köyü Karlas Yanı
Merkez
DU2959B
26.06.2003
89
AYCELL
Merkez
DU2955C
26.06.2003
90
AYCELL
Cumhuriyet Mah. D-100 Karayolu
Üzeri Doğan Petrol
Şerefiye Mah. M.Fırat Sok. No:1
Merkez
DU2953D
26.06.2003
91
AYCELL
Merkez
DU2964A
26.06.2003
92
AYCELL
Yukarı Yahyalar Köyü Koca Mezarlık
Altı
Ayaz Mah. Sapak Mevkii Ereğli
Karayolu Üzeri BP İst. Yanı
Akçakoca
DU2967A
26.06.2003
256
Merkez
12.09.2002
Merkez
06.05.2003
Konuralp
20.05.2003
ÇEVRE DURUM RAPORU
93
AYCELL
Şaziye Köyü
Merkez
DU2957A
26.06.2003
94
AYCELL
Küçük Mehmet Köyü
Merkez
DU2958A
26.06.2003
95
AYCELL
Üçköprü Köyü
Kaynaşlı
DU2960A
26.06.2003
96
AYCELL
Kaynaşlı
DU2961A
26.06.2003
97
99
AYCELL
KGH. Düzce İl Müdürlüğü Mergiç
Köyü
Azmi Milli Mah. Gazhane Cda. Orçun
Sok No:3
Kalıcı Konutlar
Merkez
98
KÖY
HİZMETLERİ
İŞ-TİM ARİA
100
AYCELL
101
AYCELL
102
AYCELL
103
AYCELL
104
TEDAŞ
105
TEDAŞ
106
TEDAŞ
107
TEDAŞ
108
09.07.2003
Merkez
DU0037
05.08.2003
Merkez
DU2962A
09.09.2003
Merkez
DU2954C
09.09.2003
Merkez
DU2956A
09.09.2003
Merkez
DU2950A
09.09.2003
Merkez
DU2963
09.09.2003
ORMAN
Uzunmustafa Mah. Kayışoğlu Sok. E-5
Kenarı
Akçakoca Asfaltı Sancaklar Köyü
No:397
Kültür Mah. İstasyon Cad. Aytuğ Apt.
No:82
Kalıcı Konutları Yolu Vali Konağı TV
Vericileri Yanı
SEDAŞ Elektrik Dağıtım Müessese
Müdürlüğü
Müdürlüğü
Müdürlüğü
Müdürlüğü
Orman İşletme Müdürlüğü
109
ORMAN
110
Akçakoca
15.09.2003
Yığılca
15.09.2003
Yığılca
15.09.2003
Kaynaşlı
15.09.2003
Merkez
20.10.2003
Yığılca
20.10.2003
ORMAN
Akçakoca
20.10.2003
111
ORMAN
Gölyaka
20.10.2003
112
TELSİM
Çilimli Sapağı
Merkez
113
TV 8
Çakırlar Tepesi Su Deposu Yanı
Merkez
17.06.2004
114
BURÇ FM
Tokuşlar Köyü Vericiler Mevkii
Merkez
06.10.2004
115
STV
Merkez
06.10.2004
116
KANAL D
Merkez
06.10.2004
117
CNN TURK
Merkez
06.10.2004
118
FLASH TV
Merkez
06.10.2004
119
TT&TİM
Yığılca
DU 0017
12.10.2004
120
TT&TİM
Çamlıtepe TV Vericileri
Konuralp
DU 0015
12.10.2004
121
TT&TİM
Cumhuriyet Cad. No:15 PTT Binası
Gümüşova
DU 0027
12.10.2004
122
TT&TİM
Çilimli PTT Müdürlüğü
Çilimli
DU 0019
12.10.2004
123
TT&TİM
PTT Müdürlüğü
Cumayeri
DU 0011
12.10.2004
124
TT&TİM
Osmaniye Mah. Tuzcuoğlu Sok. No: 17
Akçakoca
DU 0022
12.10.2004
257
A3759
27.05.2004
ÇEVRE DURUM RAPORU
125
TT&TİM
Çay Mah. Demirci Sok. No:51
Merkez
126
SHOW TV
Osmaniye Mah. Harmantepe Mevkii
Akçakoca
13.10.2004
127
NTV
Merkez
18.10.2004
128
YENİ TV
Merkez
18.10.2004
129
TURKCELL
Çakırlar Köyü Girişi
Konuralp
23345
12.11.2004
130
TURKCELL
Merkez
23351
12.11.2004
131
RADYO D
İhsaniye Mah. E-5 Yolu Üzeri
No:26Ahmetçiler Köyü Oltan Fındık
Karşısı
Merkez
02.12.2004
132
ATV
Merkez
02.12.2004
133
KANAL 7
Merkez
02.12.2004
134
TGRT TV
Merkez
02.12.2004
135
AVEA
Cumhuriyet Cad. İmamlar Mah.
Gölyaka
DU 005
13.12.2004
136
AVEA
Düzce Kalıcı Konutlar PTT Binası
Merkez
DU 2962
13.12.2004
137
AVEA
Ereğli Yolu 2 km Eski BP İstasyonu
Akçakoca
DU 0021
13.12.2004
138
KRAL TV
Merkez
16.12.2004
139
STAR TV
Merkez
16.12.2004
140
SÜPER FM
Merkez
16.12.2004
141
TURKCELL
Merkez
14345
20.12.2004
142
TELSİM
Konuralp
B3744
06.01.2005
143
TELSİM
Düzce Sultaniye Köyü Otoban Yanı
Merkezi
Köklük Mevkii Konuralp Belediyesi Su
Tesisleri
Mesen Otel Sapağı Edilli Köyü
Akçakoca
A3753
06.01.2005
Kaynak : Telekonikasyon Kurumu Ankara Bölge Müdürlüğü, 2004
Kaynaklar:
1-Telekomünikasyon Kurumu Bölge Müdürlüğü-ANKARA, 2004
2-TEİAŞ (Türkiye Elektrik İletim A.Ş. )-ADAPAZARI, 2004
3-Bolu Karayolları 41. Şube Müdürlüğü, 2004
4-Düzce Belediye Başkanlığı, 2004
5-İl Emniyet Müdürlüğü-DÜZCE, 2004
6-Türk Telekom A.Ş.-DÜZCE, 2004
7-Düzce Şoförler ve Otomobilciler Odası, 2004
8-Düzce Minibüscüler Odası, 2004
9-Düzce Revizyon ve İlave İmar Planı Raporu, 2001
10-İl Gelişme Planı (Çevre ve Mekansal Gelişme Sektörü Raporu 2002)
11-Düzce İli Çevre Düzeni Planı Araştırma Raporu, 2004
258
DU 0043
12.10.2004
ÇEVRE DURUM RAPORU
M. YERLEŞİM ALANLARI VE NÜFUS
M. 1. Kentsel ve Kırsal Planlama
M.1.1 Kentsel alanlar
M.1.1.1 . Doğal Özelliklerin Kent Formuna Etkileri
Düzce İli’nde de nüfusun büyük çoğunluğunu barındıran yerleşimler Düzce Ovası’nın
gevşek zemini üzerinde kurulmuştur. Düzce Ova dışındaki yerleşimlerde, örneğin Akçakoca
ve Yığılca ile dağlık kesimlerdeki köylerde, bazı dere içleri dışında, binaların zeminleri
kayalıktır.
Düzce Havzası jeolojik yapısı ve iklim özellikleri açısından ülkemizde sık sık doğal
afete uğrayan bir bölgedir. Bölgede son yüzyılda afet nitelikli dört büyük deprem (1943,
1957, 1967, 1999) yaşanmış, en sonuncusu Mayıs 1998’de olmak üzere sık sık su
baskınlarına uğramıştır. Ayrıca, havza çevresinde bazı alanlarda izlenen yoğun heyelanlar
arazi kayıpları vb. zarara yol açmaktadır. Bölgenin doğal afetlerden bu denli etkilenmesinin
temel nedeni yerleşme birimleri ile teknik altyapının, doğal afet süreçlerinin niteliği ve etki
alanlarının değerlendirilmeden konuşlandırılmış olmasıyla ilgilidir.
İl arazisinin dağlık kesimi İl toplam alanının % 86 sıdır. Bu oran çok yüksek bir
orandır. Dar ve derin vadiler ve yüksek eğimli yamaçların oluşturduğu, engebeler fazladır.
Deprem, heyelan, erozyon, sel ve taşkın gibi doğal olayların etkisiyle arazide olumsuz
değişiklikler meydana gelmektedir.İnsan etkinlikleri ile ormanların azalmakta ve diğer yanlış
arazi kullanımları sonucu heyelan, erozyon, sel ve taşkın riski artmaktadır.
M.1.1.2. Kentsel Büyüme Deseni
1869 yılında Üskübü merkezli kentin merkezinin Düzce’ye nakledilmesi ile birlikte
bugünkü Düzce oluşmaya başlamıştır. Pazar kenti olarak kurulan Düzce, Cumhuriyet
döneminde işlek ve zengin bir ilçe haline gelmiştir. Tarım, ticaret ve endüstri yönünde
bulunduğu konum itibarı ile gelişmelere açık olan Düzce, yine bu dönemde bayındırlık
hizmetlerinin gelişmesiyle kentsel bir yapıya kavuşmuştur. Kentsel gelişme 1945 ve 1955
yılından sonra hız kazanmıştır. Önemli bir tarım merkezi olan kentin dönem itibarı ile tarım
ürünlerinin Türkiye piyasasında iyi fiyat bulması ve destekleme alımları yine Türkiye
genelinde yaşanan sanayileşme odağı ile sanayiye uygulanan teşvik önlemleri kentin kentsel
gelişmesini artırmıştır. 1950 yılında yapılan yol istikamet planı kentin ilk imar planıdır.
Kentin şimdiki mekan organizasyonu ve makro formunun oluşmasında karayolunun
(D-100) eski ve bugünkü güzergahları buna bağlı olarak özel ve kamu yatırımlarının yer
seçimleri etkenli olmuştur. Kent merkezide bu forma uygun olarak doğrusal bir yapıya
sahiptir. Sanayii tesisleri de karayolu çevresinde yoğunlaşmıştır.
1967 yılına kadar kentte ahşap ya da tuğla yapı sisteminin çoğunlukla kullanıldığı
kiremit beşik çatılı ve 1-3 katlı yapılar yoğunluktayken, günümüzde çok katlı betonarme
yapılara hızla geçiş yapılmaktadır. Değişim geçiren kentte, 1800’lü yılların yapı
örneklerinden günümüze kadar pek kalan olmamıştır. 17 Ağustos Marmara ve 12 Kasım 1999
259
ÇEVRE DURUM RAPORU
Düzce depremi Düzce kentinin ve imar gelişiminin dönüm noktası olmuştur. 3 Aralık 1999
tarihinde Düzce İlçesi “İl” statüsü kazanmıştır.
Depremlerin ve il statüsü kazanılmasının üzerinden uzun sayılabilecek bir süre geçmiş
olmasına rağmen binaların ve yolların hasarlı ve bakımsız kalması, kamu binalarının
yapılamamış, sosyal ve kültürel yapıların ve şehir merkezlerinin imar edilememiş olması,
kentleşmeye uygun altyapı ve sosyal çevrenin oluşturulamaması görüntü kirliliği yaratmakta
ve kentleşme sürecini uzatmaktadır.
Düzce İli, Batı Karadeniz Bölgesi’nin Batı ucunda, İstanbul Metropolü ile Adapazarı
ve İzmit’te yoğunlaşmış sanayilerin, gelişme alanı olarak yer seçme eğilimi gösterdikleri, çok
hızlı gelişen bir İl’dir. TEM Otoyolu ve D-100 Devlet Yolu; İl’i, zaman ve mesafe olarak,
nüfus ve işgücü yoğun, ekonomik düzeyi, ülkeye oranla çok yüksek olan Doğu Marmara
Bölgesi’ne çok yaklaştırmıştır.
Tek ya da iki katlı bahçeli yapıların kat sayılarındaki artış, yapı malzemesi
yenilemesi ya da yıkılarak betonarme binalara dönüştürülmeleri gibi nedenlerle kentteki
arsalarda yoğunluk artışları gözlenmektedir. Kent, merkezden çevreye doğru kat yükselmeleri
ile yoğunlaşmaktadır.
M.1.1.3. Planlı Kentsel Gelişme Alanları
1950 yılında yapılan yol istikamet planı kentin ilk imar planıdır. Bu plan bir ulaşım
planı niteliği taşıyan ulaşım aksaklıklarını gösterir bir plandır. İkinci imar planı iller Bankası
tarafından onanarak 1963 yılında yürürlüğe girmiştir. 1978 yılında yeni imar planı çalışmaları
başlatılmış ancak planlama çalışmaları bitirilememiş; 1/5000 ölçekli nazım imar planı
çalışmaları 1980 yılında onanmış ve uygulama imar planları onanmamıştır. 1986 yılında imar
planı yeniden gündeme gelmiş ve iki etap halinde hazırlanan plan 1987 yılında onaylanmıştır.
1. etabı kent merkezi olan bu planın Karaca deresi kuzeyindeki ve mücavir sahadaki alanları
içeren 2. etap planları Tarım Orman Köy Hizmetleri tarafından tarım alanlarının imara
açıldığı gerekçesi ile iptal edilmiş, söz konusu 2. etap planları revize edilmiştir.2001 yılına
kadar bu plan uygulamada kalmıştır. 1984 yılında çıkan imar affı kanunu olarak bilinen, imar
ve gecekondu mevzuatına aykırı yapılara uygulanacak bazı işlemler hakkında kanuna göre
kentte imara aykırı olarak yapılaşmış özellikle kent merkezi Aziziye Mahallesi, Uzunmustafa
Mah. ve Karacahacımusa Mahallesinde imar düzenlemeleri yapılmıştır.
Planlardaki değişikliklere göz atıldığında 1978-1987 yılları arası planlarda sosyal
donatı (yeşil alanlar, eğitim, sağlık, okul, dispanser, hastane, sağlık ocağı ve resmi kurumlar)
alanı düzenlenmesi ilave konut alanı düzenlenmesi, yol açılması veya kaldırılması söz konusu
iken 1987-2000 yılları arasındaki değişikliklerde plan tadilatı adı altında donatı alanları
kaldırılması ve yol düzenlemeleri dikkat çekmektedir.
2001 yılında onaylanan revizyon planındaki değişikliklerde 1987 onaylı imar
planındaki plan değişiklikleri ile paralellik gözlenmektedir. Ayrıca deprem sonrasında
yolların genişlemesi ve açık alan oluşturma fikri hakimken bir süre sonra bu fikirler önemini
kaybetmiş ve 2001-2004 yılı tadilat taleplerinin başını yol daraltılması, yol kaydırılması, yeşil
alanı, okul alanı kaldırılması vb. açık kamusal alanlardaki plan tadilat talepleri ön plana
çıkmıştır.
260
ÇEVRE DURUM RAPORU
17 Ağustos Marmara ve 12 Kasım 1999 Düzce depremi Düzce kentinin ve imar
gelişiminin dönüm noktası olmuştur. 3 Aralık 1999 tarihinde Düzce İlçesi “İl” statüsü
kazanmıştır. Bayındırlık ve İskan Bakanlığınca yayımlanan 12297 sayılı genelge ile mevcut
imar planının revizyonunun gerekliliği gündeme gelmiştir. Bununla birlikte 1987 onaylı İmar
Planlarının ömrünü dolduruyor olması, planda öngörülen bağlantı ve çevre yolları, merkez
donatı alanları ve resmi kurum alanları gibi önemli plan kararlarının, gerek finansman
kaynaklarının sağlanamamış olması gerekse uygulamada gerekli organizasyonun
sağlanamamış ve diğer teknik alt yapının gerçekleştirilmemiş olması, planların yeniden ele
alınmasını gerekli kılmıştır.
Bayındırlık ve İskan Bakanlığınca yayımlanan 12297 sayılı genelgeye göre imar
planlarında jeolojik ve jeoteknik raporlar doğrultusunda gerekli değişiklik ve revizyonlar
yapılmadan inşaat uygulamalarına geçilemeyeceği bildirilmiş, bunu takiben Düzce’de 12
Kasım Depremi yaşanmıştır.
Bu depremlerde kentte ciddi zemin problemleri yaşanmış ve kentin fiziki dokusu adeta
yok olmuştur. Deprem sonrası Tübitak, MTA ve Ankara Üniversitesince ortaklaşa hazırlanan
17 Ağustos 1999 depremi sonrası Düzce (Bolu) İlçesi alternatif yerleşim alanlarının jeolojik
incelemesi yapılmıştır. Bu inceleme sonunda Düzce Kenti’nin mevcut zeminlerinin yerleşime
uygun olmadığı belirtilmekte ve kentin kuzeydoğusundaki yamaçlar alternatif yerleşim
alanları olarak gösterilmektedir. Bu kapsamda Bayındırlık ve İskan Bakanlığı bu alternatif
yerleşim alanlarında ve yaklaşık 10.000 konutluk bir alan planlamış ve buraya 7500 adet
konut yapılmıştır. Mevcut kent merkezinde ilgili merkezi idare tarafından planlama
yapılmamıştır. Afet konutlarının planlandığı alan düzce Belediyesi ve mücavir sınırlarının
dışında olup, 320 hektar civarındadır. Söz konusu plan Düzce mücavir alanlarının 29 Mart
2001 tarihinde Bayındırlık ve İskan Bakanlığınca onanarak genişlemesiyle Düzce mücavir
sahaya dahil edilmiştir.
Aynı tarihlerde Düzce Belediyesi harekete geçmiş kent merkezinde plan yenileme
çalışmalarını başlatmıştır. Öncelikle kentin yerleşime uygunluk etütleri özel bir firmaya
yaptırılmış ve 10/10/2000 tarihinde bu etüt Afet İşleri genel Müdürlüğünce onanmıştır. Bu
etüde göre kent merkezini içine alan 245 hektarlık alan sakıncalı alan olarak ibare edilmiş ve
bu alanın yerleşime kapatılması önerilmiştir. Yeni imar planlarına esas olan bu etütlere göre
kent merkezinin yapılaşmaya kapatılması düşüncesi kentin geçmişinden bugüne gelen ticaret
merkezi olma özelliğini yitirmesinin mümkün olmadığı düşüncesi ve çok büyük bir
hinterlandının (çevre köy ve ilçe merkezlerine hizmet sunumu) olduğu, mevcut yapı stoku ve
kentsel hareketler, gece-gündüz nüfus farkları, trafik yoğunluğu vs. dikkate alınarak söz
konusu sakıncalı alanlarda yeniden detaylı bir etüt yapılmasını gerektirmiştir. Bu zemin
etüdü Ankara Üniversitesi’ne yaptıılmıştır. Bu etüt sonucu bu alanları ÖA (Önlem alınarak
yapı yapılabilecek) olarak ibare edilmiş ve bu etüt 27/03/2001 tarihinde Afet İşleri Genel
Müdürlüğünce onanmıştır.
Bu çalışmalar devam ederken diğer yandan imar planlarına altlık oluşturacak şekilde
kentin bugünkü halihazır yapısını gösterir halihazır haritaları oluşturmak için Temmuz 2000
tariinde hava fotoğrafları çekilmiş ve bu haritalar henüz onaylanmadan İller Bankasından ön
etüt çalışmalarında kullanılmak üzere alınmıştır. Halihazır haritalar 14/02/2001 tarihinde İller
Bankası tarafından onaylanmıştır.
261
ÇEVRE DURUM RAPORU
Mevcut imar planına göre konut gelişme alanları Akçakoca ilçesinin her iki yanında
yer alan bölgelerdir. Son yaşanan depremlerden sonra Nalbantoğlu ve Kazukoğlu Köyleri
sınırlarında kalıcı konutlar tamamlanmıştır. Özellikle depremlerden sonra çevre köylerde
konut ihtiyacının karşılanması kaçak yapılaşmanın yoğunlaşmasına neden olmaktadır.
Düzce İli 1/100.000 Ölçekli Çevre Düzeni Planı, Düzce Merkez ve yakın çevresi
1/25.000 Ölçekli Çevre Düzeni Planı, Akçakoca İlçesi 1/25.000 Ölçekli Çevre Düzeni Planı
Revizyonu, Yığılca ilçesi 1/25.000 Ölçekli Çevre Düzeni Planı hazırlanmış olup onaylanmak
üzere Bakanlığımız Çevresel Etki Değerlendirmesi ve Planlama Genel Müdürlüğü’ne
sunulmuştur.
M.1.1.4. Kentsel Alanlarda Yoğunluk
Bölgede yaşanan depremler, kentteki mevcut dokuyu özellikle yapı yoğunluğunun en
fazla olduğu kent merkezi ve yakın çevresindeki yapılaşmada büyük tahribata yol açmıştır.
Bu nedenle bu bölgelerin yoğunluğu büyük oranda azalmıştır.
Depremin yarattığı etki jeolojik ve jeoteknik etüt sonuçları göz önüne alındığında
düşük yoğunluklu bir yapılaşmanın olması gerektiği ortaya çıkmaktadır. Bu nedenle kentin
tümünde binalarda 2 kat seviyesi ön görülmektedir.
Düzce nüfusunun yarısı köylerde yaşamaktadır. Geri kalan yarısı da, yine birbirine
yakın miktarlarda İl merkezi ve ilçe merkezlerinde yaşamaktadırlar. Yerleşim yerlerinde
nüfusun dağılımı cinsiyete göre farklılık göstermemektedir. İl nüfusunun kent merkezinde
yığılma eğiliminde olması nüfusun kır-kent dağılımının giderek bozulması riskini
taşımaktadır.
İlimiz Merkez ve ilçelerdeki nüfuslar her semt için ayrı ayrı aşağıda verilmiştir.
Tablo M.1. İlimiz Merkez ve İlçelerdeki Semt Nüfusları
Sıra
İlçe Adı
Mahallenin Adı
2000 Sayımına Göre
No
1
Nüfusu
Merkez
Aziziye Mahallesi
7468
2
Azmimilli Mahallesi
4869
3
Beyciler Mahallesi
4753
4
Burhaniye Mahallesi
1152
5
Camikebir Mahallesi
1914
6
Cedidiye Mahallesi
1836
7
Cumhuriyet Mahallesi
1917
8
Çay Mahallesi
6539
9
Fatih Mahallesi
732
10
Fevzi Çakmak Mahallesi
4371
11
Hamidiye Mahallesi
4078
12
Karaca Mahallesi
3423
13
Karacahacımusa Mahallesi
498
262
ÇEVRE DURUM RAPORU
14
Kiremit Ocağı Mahallesi
15
Körpeşler Mahallesi
1669
16
Kültür Mahallesi
2537
17
Nusrettin Mahallesi
2493
18
Şerefiye Mahallesi
1013
19
Uzunmustafa Mahallesi
2577
20
Yenimahalle
1206
Ayazlı Mahallesi
3095
2
Cumhuriyet Mahallesi
1104
3
Hacı Yusuflar Mahallesi
1879
4
Orhangazi Mahallesi
1193
5
Osmaniye Mahallesi
6040
6
Yalı Mahallesi
3428
7
Yeni Mahalle
1967
8
Yukarı Mahalle
1070
Çevrik Mahallesi
3990
2
Mehmet Akif Mahallesi
3765
3
Orta Mahalle
2387
4
Yeni Mahalle
911
5
Yaka Mahallesi
1663
Şerefiye Mahallesi
1199
2
Ulucami Mahallesi
8478
3
Yeşil Mahalle
1567
Açma Mahallesi
1267
2
Kültür Mahallesi
1774
3
İmamlar Mahallesi
3387
4
Fatih Mahallesi
815
5
Yeni Mahalle
907
6
Yeşil Mahalle
722
Yeni Mahalle
2038
2
Fatih Mahallesi
2504
3
Merkez Mahallesi
1189
4
Hacılar Mahallesi
458
5
Kültür Mahallesi
1647
6
Kışla Mahallesi
955
Merkez Mahallesi
2483
2
Sarıyer Mahallesi
776
3
Eskiköy Mahallesi
269
4
Kumluca Mahallesi
1258
5
Şimşir Mahallesi
939
6
Çele Mahallesi
489
7
Karaçalı Mahallesi
1790
1
1
1
1
1
1
Akçakoca
Cumayeri
Çilimli
Gölyaka
Gümüşova
Kaynaşlı
1820
263
1
Yığılca
ÇEVRE DURUM RAPORU
Ahmetçiler Mahallesi
641
2
Atatürk Mahallesi
1071
3
M. Fevzi Çakmak Mah.
558
4
Orhangazi Mahallesi
1263
Kaynak:Düzce Nüfus Müdürlüğü, 2004
M.1.1.5. Kentsel Yenileme Alanları
İlimizde kentsel yenileme alanları bulunmamaktadır.
M.1.1.6. Endüstri Alanları Yer Seçimi*
Bu konu “K.Sanayi ve Teknoloji” başlığı altında ayrıntılı olarak incelenmiştir.
M.1.1.7. Tarihi, Kültürel, Arkeolojik ve Turistik Özellikli Alanlar:
Tarihsel ve Kültürel Değerler
Uygarlıkların bıraktığı tarihi ve kültürel iz ve miras, bölgeyi insanlığın evrensel
değerleri bakımından da son derece çekici kılmaktadır. Düzce, Anadolu’nun en eski
yerleşimlerinden biridir. İl ve çevresinde birçok tarihi eser bulunmaktadır. İl, gerek arkeolojik
gerekse yakın tarihi itibarıyla inanç turizmi, nostalji turizmi gibi kültür turizminin her çeşidi
için potansiyele sahiptir. Günümüze kadar ayakta kalan ve aslına uygun restore edilmesi
gereken, kültür amaçlı kullanıma sokulabilecek bu varlıklar, il turizmine çeşitlilik
kazandırabilir.
Antik Yerleşmeler
Düzce İli’ndeki antik yerleşimlerin en önemli olanı “Prusios Ad Hypium” bir Roma
dönemi kentidir. İlk adı “Kieros” olan kent Düzce’nin Üskübü (Konuralp) beldesindedir.
Antik kentin tiyatro, köprü, sur ve mozaik kalıntıları ortaya çıkarılmıştır. 1323’te Orhan
Gazi’nin komutanlarından Konuralp Bey tarafından Osmanlı topraklarına katılmıştır.
Konuralp Müzesi
Düzce’nin Konuralp beldesindedir. Yapımına 1976 yılında başlanmıştır. Binden fazla
eser koruma altına alınmıştır. Mevcut eserlerin büyük bir bölümünü heykel ve biblolar
oluşturmaktadır. Müze binasının yapımının uzun sürmesi nedeniyle bir çok eser
kaybolmuştur. Değerli eserlerden bazıları da İstanbul Arkeoloji Müzesi’ne gönderilmiştir.
Restorasyon çalışmaları nedeniyle müze halka kapalıdır.
Mermer Köprü
Konuralp’in batısından geçip, Efteni Gölüne dökülen Tabak Deresi üzerinde;
Akçakoca yolu ile Çilimli yol ayrımındaki mermer köprünün bu gün yalnızca 10 metrelik üç
kemeri görülebilmektedir. Beyaz mermer bloklardan ve hiç harç kullanılmadan yapılmış
olması köprünün en büyük özelliğidir. Yarısı yıkılmış olmasına rağmen bu gün bile taş yapısı
264
ÇEVRE DURUM RAPORU
bozulmamış olan köprünün M.S. birinci yüzyılda Romalılar tarafından inşa edildiği tahmin
edilmektedir.
Ceneviz Kalesi
Akçakoca İlçesi’nin batısında ilçe merkezine 3 km uzaklıkta, küçük bir burun
üzerindedir. Cenevizliler tarafından yapıldığı tahmin edilmektedir. Moloz taşlarla inşa
edilmiştir. Kalenin giriş kapısı yanında yüksek bir kule bulunmaktadır. Deniz tarafındaki
duvarları tamamen yıkılmıştır. Kalenin içinde büyük bir su sarnıcı bulunmaktadır.
Yayla Turizmi
‘Otlak’, ‘mera’, ‘yaylak’ sözcükleriyle eş anlamlı olarak kullanılan ‘yayla’lar, turizmi
çeşitlendirmek, bu yöreleri turizme açarak ekonomiye canlılık getirmek bakımından, Düzce
için önemlidir. Hukuksal açıdan devletin tasarrufu altında olan, ancak tapu kayıtları
bakımından tescil dışı yerler olan yaylalarda, yasal düzenlemeler yapılamadığından sorunlar
yaşanmaktadır. İl’de turizme açılabilecek, bu potansiyele sahip başlıca yaylalar aşağıda
belirtilmiştir.
Topuk Yaylası
Kaynaşlı İlçesi’ne bağlı Bıçkıyanı Köyü yakınlarında, D-100 karayoluna 16 km
mesafededir. İçinde bir de gölet bulunan yayla, kamp turizmine çok uygundur. Yayla 1300
metre yüksekliktedir. Yöre halkının ve civar illerin rekreasyonel taleplerine yöneliktir.
Ulaşım imkanı iyi değildir. Turizm değeri yüksek, öncelikle değerlendirilmesi gereken
potansiyel bir kaynaktır.
Odayeri Yaylası
1200 metre yükseklikte ve Odayeri bölgesi orman alanları içindedir. Orman
İşletmesine bağlı düşük vasıflı, halka açık olmayan bir tesis bulunmaktadır. Kış aylarında
ulaşım imkanı iyi değildir. Turizm değeri çok yüksektir. Ayrıca Abant Gölü’ne yakındır. Her
yıl Odayeri Yayla Şenlikleri düzenlenmektedir. Altyapı ve ulaşım imkanları iyileştirilerek
öncelikle değerlendirilmesi gereken potansiyel bir kaynaktır. Yaz aylarında Milli Eğitim
Bakanlığı’nca izcilik kampı olarak kısmen kullanılmaktadır.
Kardüz Yaylası
Gölyaka İlçesi hudutları içerisinde D-100 karayoluna 30 km mesafededir. Kış
turizmine çok uygundur. Ulaşım imkanlarının iyileştirilmesi durumunda kış turizminde
değerlendirilebilecek potansiyel bir kaynaktır. Her yıl geleneksel Kardüz Yayla Şenlikleri’nin
yapıldığı ve atıl duran bu potansiyel kaynak, Ankara ve İstanbul’un rekreasyonel ihtiyaçlarını
da karşılayabilecek durumdadır.
Torkul Yaylası
Kaynaşlı İlçe sınırlarında 1300 metre yükseklikte ve D-100 karayoluna 15 km
mesafededir. Orman alanları içinde bulunan yaylada bir de doğal gölet bulunmaktadır. Ulaşım
ve altyapı imkanlarının iyileştirilmesi durumunda turizmde dört mevsim değerlendirilebilecek
potansiyel bir kaynaktır.
265
ÇEVRE DURUM RAPORU
Kocayayla-Şehir Yayla-Sinekliyayla
Abant Gölü’ne 7 km mesafededir. Mudurnu ve Düzce orman alanları arasında yer
almaktadır. Tabiat parkı olarak değerlendirilebilecek güzelliktedir. Ulaşım ve altyapı
imkanlarının iyileştirilmesi durumunda yöre halkının ve civar illerin rekreasyonel
ihtiyaçlarına yönelik değerlendirilebilecek potansiyel bir kaynaktır.
Pürenli Yaylası
Düzce şehir merkezine 28 km mesafededir. Doğal güzellikler bakımından zengindir.
Kış sporlarına, gençlik kamplarına ve rekreasyonel ihtiyaçlara çok uygundur. Ulaşım
imkanının iyileştirilmesi durumunda dört mevsim turizmde değerlendirilebilecek potansiyel
bir kaynaktır.
Deniz Turizmi
Akçakoca
İl’in denize açılan kıyıları Akçakoca’dadır. Karadeniz’in Akçakoca ilçe sınırları
boyunca uzanan 29 km uzunluğundaki kıyıları genellikle dik kumsal ve kayalıktır. Karayolu
ile deniz arasında bulunan plajların başlıcaları Akçakoca, Kumpınar, Değirmenağzı, Edilli,
Darıdere ve Karaburun’dur. Akçakoca kumsalının gerisinde ilçe yerleşim alanı yer
almaktadır. Yerleşme Değirmenağzı plajına kadar devam etmektedir. Değirmenağzı’ndan
Edilli Plajı’na kadar olan kıyılar çok dik olduğundan ulaşım oldukça güçtür. Kumsala
karayolundan ayrılan küçük patika yollarla ulaşılabilmektedir. Edilli kumsalı batıya doğru
Kavlandibi plajı ile devam etmektedir. Kavlandibi kumsalı ile Darıdere Kumsalı arasında kıyı
oldukça dik ve kayalıktır. Akçakoca kıyılarının güzelliği ve temizliği nedeniyle çevre illerin
rekreasyona yönelik taleplerinin karşılanmasında ilk sırada yer almaktadır. Ancak bu güzel
kıyıların, çevreye uygun yatırımlarla değerlendirildiğini söylemek mümkün değildir.
Akçakoca kıyılarındaki yapıların çoğunluğunu ikinci konutlar oluşturmaktadır. Yoğun
yapılaşma, altyapı yetersizliğini ve çevre bozulmasını da beraberinde getirmiştir.
Eko Turizmi
Doğanın korunması ve doğa ile baş başa zaman geçirmeye dayalı olan eko turizm,
yeşil turizm, doğa turizmi, yumuşak (soft) turizm sözcükleriyle eş anlamlı olarak
kullanılmaktadır. Ormanları, florası, yaylaları, göllerinin yanı sıra zengin tarım kaynaklarına
sahip olan Düzce’de, kırsal alandaki potansiyeli harekete geçirerek tarıma dayalı turizmi
geliştirmek mümkündür. Çiftlik evlerinde konaklama, yöredeki el sanatlarını geliştirme, doğa
ile bütünleşme, geleneksel yayla ya da çiftlik evlerinin restorasyonu yoluyla Düzce’de turizm
ayrı bir boyut kazanabilir.
Düzce’de, birer eko turizm merkezi olarak değerlendirilebilecek göller aşağıda belirtilmiştir.
Efteni Gölü
Gölyaka İlçesi sınırları içindedir. Düzce – Hendek karayolunun 10.km’sinden ayrılan
14 km’lik asfalt yolla ulaşılmaktadır. Etrafında özel mülkiyet olan tarım arazileri vardır.
Çevresindeki bitki örtüsü çok zayıftır. Doğal bir potansiyel arz etmemektedir. Mevsimlere
bağlı olarak göl yüzeyi 5-25 km2 arasında değişmektedir. Suların düzenlenmesi ve gölün
266
ÇEVRE DURUM RAPORU
etrafındaki bataklıkların kurutulması gerekir. Kazanılan alanlarda tesis kurulması durumunda
rekreatif amaçlı kullanım ancak sağlanabilir.
Hasanlar Baraj gölü
Düzce-Yığılca yolunun 14.km’sinde Konuralp ve Yığılca ilçeleri arasında yer alır.
Düzce ovasını sulama amacıyla Küçük Melen suyu üzerinde inşa edilmiştir. Su seviyesi en
üst düzeyde olduğunda alanı 42,5 km2’ye çıkmaktadır. Çevresi dik eğimli yamaçlarla
kaplıdır. Rekreasyonel açıdan potansiyeli zayıftır. Bazı düzenlemelerin yapılması durumunda
su sporları ve günübirlik taleplere yönelik olarak değerlendirilmesi mümkündür. Gölün
çevresi DSİ’nin mülkiyetindedir.
Sağlık/Termal Turizmi
Düzce İli’ndeki kaplıcaların iç talebe yönelik olduğu görülmektedir. Kaplıcaların
işletilme yöntemleri turizm bilincinden uzaktır. Termal kaynakların etrafında plansız,
rastgele, düşük nitelikli konaklama yerleri ve yeme-içme tesisleri vardır. Bu değerli
kaynakların turizmden gereken payı aldığını söylemek mümkün değildir. Kaplıcaların
rasyonel işletilmesi, çeşitli aktivitelerle desteklenmesi gerekir. Tesisler yetersizdir. Tesis
yetersizliği nedeniyle, kaynaklar sadece yaz aylarında kullanılabilmektedir. Öteki
mevsimlerde kullanılmamaları İl ekonomisi için bir değer kaybıdır.
Efteni Kaplıcası
Düzce’nin 20 km güneybatısında, Gölyaka İlçesi sınırları içinde, çamlık bir yamacın
eteğinde ve Efteni Gölü kıyısındadır. Çevresi özel mülkiyet olan kaplıcanın su sıcaklığı 42ºC,
debisi 2 lt/sn’dir. Banyo olarak kullanıldığında, dolaşım sistemi rahatsızlıkları, üst solunum
yolları ve akciğerler üzerinde olumlu etki yaptığı; içildiğinde karaciğer ve safra kesesi
hastalıklarında ve demir eksikliğine bağlı hastalıklarda etken olduğu bilinmektedir. Kaplıca
tesisleri, hamam ve motel tipi bir kaç üniteden oluşmaktadır. Yaz aylarında yöresel talebe
yönelik olarak hizmet vermektedir. 1200 kişi günlük banyo kapasitesi vardır. Kaynağa gore
bu sayı çok düşüktür. Efteni Gölü kıyısında olduğundan göl ile birlikte iç ve dış talebe
yönelik olarak değerlendirilmesi gereken potansiyel bir kaynaktır. 1999 yılında yaşanan
deprem sonunda kaplıca hamam ve kaynağın çıktığı arazi 2 metre göle doğru kaymıştır.
Depremden sonra kaynak sularında artışlar olduğu görülmüştür.
Derdin Kaplıcası
Düzce’nin 16 km güneydoğusunda olumlu çevre koşullarına sahip bir vadidedir.
Kaynakların çevresi özel idareye aittir. Yörede su şebekesi ve elektrik vardır. Kanalizasyon
sistemi yoktur. Otel, lokanta ve hamam gibi tesisler bulunmamaktadır. Kaynağın debisi 2
lt/sn, sıcaklığı 32ºC’dir. Kaynağın kapasitesi günlük 500 kişidir. Ana kaynağın civarında
başka kaynaklar da vardır. Kaçak kaynakların değerlendirilmesi durumunda mevcut
kapasiteyi artırma imkanı bulunmaktadır. Toplam mineralizasyon oranının yüksek olduğu
bilinmektedir. Bu nedenle kaynak içmece olarak da değerlendirilme imkanına sahiptir.
Kaynak sularının içme kürleri şeklinde kullanılması durumunda karaciğer ve safra kesesi
hastalıklarına iyi geldiği bilinmektedir. Kaynak suları, Fransa’daki Vichy Kaplıcalarındaki
sularla eşdeğer şifa özelliklerine sahiptir. Termal tesisler yaz aylarında yöresel talebe dönük
olarak hizmet vermekte iken terk ve tahrip edilmiştir. İl ekonomisine önemli bir katkı
267
ÇEVRE DURUM RAPORU
sağlayabilecek durumdaki bu potansiyel kaynağın iç ve dış turizme yönelik olarak yeniden
değerlendirilmesi gerekmektedir.
Mağara Turizmi
Fakıllı Mağarası
Akçakoca ilçe merkezine 8 km mesafede bulunan Fakıllı Köyü’ndedir. Bu mağaraya 1
metre yüksekliğindeki, 15 metrelik bir galeriden girilerek ulaşılır. Halen doğal özelliklerini
taşıyan mağaranın içinde çeşitli yönlere giden galeriler ve yoğun ilgi çeken sarkıt ve dikitler
vardır. Altyapının ve tanıtım faaliyetlerinin gerçekleştirilmesiyle Akçakoca turizm bütünlüğü
içinde değerlendirilmesi gereken potansiyel bir kaynaktır.
Aksu Mağarası
İl’in mağara turizmini oluşturan potansiyel kaynaklardan birisi de Aksu Mağarası’dır.
Mağarada çok sayıda salon ve göllerle birlikte şelaleler de bulunmaktadır. Bu mağaranın da
tanıtımının yapılarak İl turizmine kazandırılması gerekmektedir. Ulaşım ve altyapı
imkanlarının eksikliği nedeniyle henüz turizmde değerlendirilememektedir.
Sarıkaya Mağarası
Yığılca İlçesi’nde bulunan mağaranın boyu 75, genişliği 80 metredir. Tavan
yüksekliği ise 15-40 metre arasında değişmektedir. Bu mağaranın içi damlataşlarla kaplıdır.
Tanıtım faaliyetlerinin yapılması gereken potansiyel bir kaynaktır.
Gökçeağaç Mağarası
Yığılca İlçesi’nde bulunmaktadır. Henüz tanıtımı yapılmamış ve bilimsel özellikleri
tam olarak ortaya konulmamış İl turizminde değerlendirilebilecek potansiyel kaynaklardan
birisidir.
Şelaleler
Güzeldere Şelalesi
Gölyaka ilçesi sınırları içindedir. Gölyaka’ya 16 km, Düzce’ye 28 km mesafededir.
135 metre yüksekliği olan şelale çevresiyle birlikte tanıtılarak, İl turizmine kazandırılması
gereken potansiyel bir kaynaktır.
Samandere Şelalesi
Düzce’nin güneyinde ve şehir merkezine 26 km mesafededir. Samandere Köyü
sınırları içinde bulunan şelale Orman Bakanlığı’nca tabiat anıtı olarak tescil edilmiştir.
Çevresiyle birlikte ele alınarak il turizmine kazandırılması gereken potansiyel bir kaynaktır.
268
ÇEVRE DURUM RAPORU
Aydınpınar Şelalesi
Düzce şehir merkezine 10 km mesafede, Aydınpınar Köyü sınırları içindedir. Gerekli
tanıtımının yapılarak il turizmine kazandırılması gereken potansiyel bir kaynaktır.
Aktaş Şelalesi
Akçakoca İlçe Merkezi’ne 15 km uzaklıkta bulunan Aktaş Köyü sınırları içerisindedir.
Bu da diğerleri gibi tanıtılarak değerlendirilmesi gereken bir kaynaktır.
Saklıkent Şelalesi
Düzce’ye 35 km mesafede,Yığılca İlçe sınırları içindedir. Etrafı ormanlarla kaplıdır.
Gerekli tanıtımının yapılarak il turizmine kazandırılması gereken potansiyel bir kaynaktır.
Sarıyayla Köyü Şelalesi
Akçakoca İlçesi’ne bağlı Sarıyayla Köyü sınırları içindedir. Piknik ve yürüyüş
yapmak için ideal bir ortama sahiptir. Gerekli tanıtımının yapılarak il turizmine
kazandırılması gereken potansiyel bir kaynaktır.
Yöresel El Sanatları
Bakacak Yöresi’nin “çotara” denilen ağaçtan yapılma su testileri, sehpalar, çeşitli süs
eşyaları başlıcalarıdır. Bu ürünlerin tasarımlarının basit, çeşitlerinin az olduğu ve organize
biçimde pazarlanamadıkları görülmektedir. Bireysel çabalarla, çoğunluğu Ankara-İstanbul
yolu üzerindeki dinlenme tesislerinin satış bölümlerinde ya da açıkta pazarlanmaktadır. Kırsal
alanlarda elde yapılan oya, dantel gibi el işleri ile el tezgahlarında yapılan pamuklu
dokumalar, Akçakoca’da deniz kabuklarından yapılan süs eşyaları ek gelir sağlayabilecek
bireysel faaliyetlerdir.
Yöresel Mutfak
Yörenin başlıca yemekleri; arnavut böreği, şil börek, göbete, mantı, katlama, sarı
burma, su böreği, boşnak böreği ve tatlısı, gözleme, höşmerim, tavuklu keşkeği, lepsi,
mamursa, haluj, kara lahana yemeği, mısır ekmeği, laz böreği, yoğurtlu mısır ekmeği,
melengüççeği, dardar pilavı, ısırgan yemeği, tereyağda alabalık, Düzce köftesi, şıra, külbastı,
pancarlı pide, keşkeş olarak sayılabilir. Ayrıca yörede kestane, fındık, dağçileği ve reçeli de
vardır.
Yöresel Giysi ve Oyunlar
Geleneksel özellikteki halk giysileri, günlük yaşamda artık kullanılmamaktadır.
Özgün giysilere ancak dağ köylerinde rastlanmaktadır. Halk müziği aletlerinin en yaygın
olanı kemençedir.
Yöreye özgü üretim
269
ÇEVRE DURUM RAPORU
Düzce’nin tütün ve çimen kolonyaları yörenin spesiyaliteleri arasında en tanınmış
olanlarıdır.
M.1.2. Kırsal Alanlar
M.1.2.1. Kırsal Yerleşme Deseni
İlimiz dahilinde kırsal alanların planlanması için İlimizin tamamını kapsayan
1/100.000 Ölçekli Çevre Düzeni Planı, ayrıca Düzce Merkez ve yakın çevresi 1/25.000
Ölçekli Çevre Düzeni Planı, Akçakoca İlçesi 1/25.000 Ölçekli Çevre Düzeni Planı
Revizyonu, Yığılca ilçesi 1/25.000 Ölçekli Çevre Düzeni Planı hazırlanmış olup, 26.01.2005
tarihinde onaylanması için Çevre ve Orman Bakanlığına sunulmuştur. Sunulan 1/100 000
Ölçekli planda kırsal alanın arazi ve kullanım kabiliyetleri belirlenmiştir.
M.1.2.2. Arazi Mülkiyeti
Konu hakkında bilgi edinilememiştir.
M.2. Altyapı
Bu konu “L. Altyapı, Ulaşım ve Haberleşme” bölümünde incelenmiştir.
M.3. Binalar ve Yapı Çeşitleri
M.3.1. Kamu Binaları
Düzce’nin yeni il olması nedeni ile İlimizde Kamu binaları halihazırda dağınık olarak
konuşlanmıştır. Ancak kamu binaları belediye mücavir alanları içerisinde bulunmaktadır.
Deprem sonrası yapılan kalıcı konutlar bölgesinde kamu binası planlanmamıştır. İlin
ekonomik hareketliliğin D-100 Karayolu üzerinde olması ve ticaret merkezlerinin de deprem
öncesi düzeninde devam etmesi nedeni ile başta hükümet konağı olmak üzere kamu binaları
Düzce’nin eski yerleşim bölgesinde seçilmiştir. Camikebir Mah. 604 Ada 2 parseldeki
35.679,68 m2lik alan Hükümet Konağı yapımı için kamulaştırılmıştır.
M.3.2. Okullar
İlimiz sınırları içerisindeki ilköğretim ve liselerin isimleri, yerleri ve öğrenci
kapasiteleri aşağıdaki tablolarda verilmiştir.
Tablo M.2. 2004-2005 Eğitim öğretim yılı ortaöğretim durumu (genel lise-meslek lise -süper lise detaylı )
SIRA
NO
1
2
OKULUN ADI
Düzce Lisesi (Düz Lise)
Düzce Lisesi (Süper Lise)
Düzce Lisesi(Süper-Düz )
Cumhuriyet Lisesi-Süper Lise
YERLEŞİM
DERSLİK
YERİ
Şehir
Şehir
270
36
28
ŞUBE
SAYISI
58
16
E
TOPLAM ÖĞRENCİ
K
T
1077
253
1029
176
2106
429
3
4
5
6
7
8
9
10
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
Atatürk Lisesi-(Düz Lise)
Atatürk Lisesi-(Süper Lise)
Atatürk Lisesi (Süper-Düz)
Düzce Anadolu Öğretmen lisesi
Düzce Fen Lisesi
Düzce Arsal Anadolu Lisesi
Akçakoca Lisesi-(Düz Lise)
Akçakoca Lisesi (Süper Lise)
Akçakoca Lisesi (Düz-Süper Lise)
Akçakoca Anadolu Lisesi
Gümüşova Lisesi-(Düz Lise)
Gümüşova(Süper lise)
Gümüşova Lisesi (Düz-Süper Lise)
Kaynaşlı Lisesi
TOPLAM
Düzce Ana.Tek.Lis.Tek.Lis.ve E.M.L
Düzce Anadolu Tic.Mes.Lis.Tic.Mes Lise
Düzce Kız Meslek Lis.ve Anadolu KML
Düzce İmam Hatip Lisesi ve Anadolu
İ.H.L.
Konuralp Çok Programlı Lise
Fatih EML
Akçakoca Endüstri Mesl.Lisesi
Akçakoca Ticaret Meslek Lisesi
Akçakoca Kız Meslek Lisesi
Akçakoca Ana.Otel.ve Tur.Mesl.Lis.
Akçakoca İmam Hatip Lisesi
Cumayeri Ç.P.L
Çilimli Ç.P.L
Gölyaka Ç.P.L
Yığılca Ç.P.L.
TOPLAM
GENEL TOPLAM
ÇEVRE DURUM RAPORU
Şehir
Şehir
Şehir
Köy
32
12
9
24
23
14
8
25
311
155
90
385
254
105
50
321
565
260
140
706
Şehir
Şehir
23
15
23
13
278
122
369
126
647
248
Şehir
Şehir
19
9
207
19
9
208
224
113
3008
183
61
2674
407
174
5682
Şehir
Şehir
Şehir
33
36
20
58
35
22
1963
417
0
48
630
833
2011
1047
833
Şehir
Belde
Şehir
Şehir
Şehir
Şehir
Şehir
Şehir
Şehir
Şehir
Şehir
Şehir
25
9
12
10
9
6
10
4
16
12
10
21
233
440
25
9
4
11
9
6
5
4
16
9
24
14
251
459
306
141
122
319
128
0
83
19
189
100
406
187
4380
7388
416
70
0
0
123
145
23
40
130
104
181
102
2845
5519
722
211
122
319
251
145
106
59
319
204
587
289
7225
12907
2004-2005 EĞİTİM ÖĞRETİM YILI ORTAÖĞRETİM DURUMU GENEL LİSE-MESLEK LİSE -SÜPER LİSE DETAYLI
SIRA
NO
OKULUN ADI
YERLEŞİM
DERSLİK
YERİ
ŞUBE
SAYISI
1
DÜZCE ÖZEL ÖNCÜ LİSESİ
ŞEHİR
29
7
29
20
49
2
DÜZCE YUNUS GÜNER LİSESİ
ŞEHİR
15
8
67
50
117
ÖZEL LİSE TOPLAM(2)
44
15
96
70
166
RESMİ LİSE TOPLAM(25)
440
459
7388
5519
12907
GENEL TOPLAM(27 )LİSE
484
474
7484
5589
13073
E
TOPLAM ÖĞRENCİ
K
T
2004-2005 EĞİTİM ÖĞRETİM YILI İLKÖĞRETİM DURUMU İL VE İLÇELER GENEL TOPLAMLI LİSTE
SIRA
NO
1
OKULUN ADI
Atatürk İlköğretim Okulu
YERLEŞİM
YERİ
Şehir
DERSLİK
SAYISI
24
271
TOPLAM ÖĞRENCİ SAYISI
E
K
TOPLAM E
353
340
693
ÖZ.EĞ.SIN.
K
11
8
ÇEVRE DURUM RAPORU
2
Avni Akyol İÖO
Şehir
19
257
259
516
3
Aziziye
Şehir
16
229
203
432
4
Azmimilli
Şehir
24
631
584
1215
5
Beyciler
Şehir
17
160
190
350
6
Bilgi
Şehir
32
281
229
510
7
Cumhuriyet
İÖO
Şehir
32
317
320
637
8
Fatih
İÖO
Şehir
19
216
163
379
9
Gazi Mustafa Kemal İÖO
Şehir
14
154
137
291
10
Hamidiye
İÖO
Şehir
23
364
322
686
11
İrfan Öztürk
İÖO
Şehir
9
155
135
290
12
İsmetpaşa
Şehir
16
641
530
1171
13
Işık
İÖO
Şehir
21
326
277
603
14
Mehmet Akif Ersoy İÖO
Şehir
16
161
169
330
15
Mustafa Kemal İÖO
Şehir
16
705
461
1166
16
Namık Kemal İÖO
Şehir
24
533
512
1045
17
Necmi Noşver İÖO
Şehir
20
211
190
401
18
Rıza Malatyalı İÖO
Şehir
9
197
176
373
19
Şht.Tğ.Ugur Altan İÖO
Şehir
16
166
141
307
20
Uzunmustafa İÖO
Şehir
36
817
757
1574
21
Yeşiltepe İÖO
Şehir
31
220
221
441
22
Yeşil Düzce Ort.Eng.İÖO
Şehir
10
28
12
40
23
Yenimahalle İÖO
Şehir
11
174
149
323
24
Yunusemre İÖO
Şehir
10
288
252
540
25
100.Yıl İÖO
Şehir
26
368
334
702
26
19 Mayıs İÖO
Şehir
11
135
136
271
27
23 Nisan İÖO
Şehir
32
349
334
683
28
Hikmet Akın
Şehir
16
SIRA
NO
İÖO
İÖO
İÖO
İÖO
İÖO
OKULUN ADI
YERLEŞİM
YERİ
550
DERSLİK
SAYISI
8436
7533
15969
K
TOPLAM
Köy
17
228
204
432
30
Aydınpınar İÖO
Ballıca
(N.Bıçakçıoğlu)İÖO
Köy
10
89
106
195
31
Beyköy İÖO
Köy
19
469
509
978
32
Boğaziçi İÖO
Köy
18
149
139
288
33
Çakırlar İÖO
Köy
18
297
283
580
272
3
9
2
17
18
46
31
E
29
9
ÖZ.EĞ.SIN.
E
K
ÇEVRE DURUM RAPORU
34
Çamköy İÖO
Köy
9
131
116
247
35
Derelitütüncü İÖO
Köy
11
106
143
249
36
Doğanlı Eşref Taşhan İÖO
Köy
22
241
275
516
37
Eskimengencik BS
Köy
5
47
61
108
38
Köy
14
139
127
266
39
Gölormanı İÖO
Gümüşpınar Mehmetçik
İÖO
Köy
16
139
144
283
40
İhsaniye İÖO
Köy
10
71
75
146
41
İstilli İÖO
Köy
15
117
107
224
42
Konuralp İÖO
Köy
13
224
280
504
43
Kurtsuyu İÖO
Köy
12
43
68
111
44
Musababa İÖO
Köy
18
202
209
411
45
Sancaklar İÖO
Köy
20
226
205
431
46
Şaziye Çevrem İÖO
Köy
11
108
113
221
47
Köy
16
192
156
348
48
Şht.Yalçın Güzeler İÖO
Şht.Yzb.Beşir Bayraktar
İÖO
Köy
9
78
72
150
49
Şıralık Vatan İÖO
Köy
17
225
254
479
50
Üskübü İÖO
Köy
8
261
320
581
51
Yenitaşköprü İÖO
Köy
10
138
131
269
SIRA
NO
OKULUN ADI
YERLEŞİM
YERİ
868
DERSLİK
SAYISI
12356
11630
Bahçeköy BS
Büyükaçma Köyü BS
Çakır Hacı İbrahim BS
Çerkez Taşköprü BS
Çınardüzü 1 BS
Darıcı Köyü BS
Dağdibi BS
Düverdüzü BS
Düzköy BS
Esentepe BS
Eminaçma BS
Fevziye BS
Günbaşı Köyü BS
Hacıaliler BSİ
Hasanlar BS
Hatipliketenciler BS
İslahiye BS
Köy
Köy
Köy
Köy
Köy
Köy
Köy
Köy
Köy
Köy
Köy
Köy
Köy
Köy
Köy
Köy
Köy
2
2
2
2
2
3
2
2
3
2
2
3
4
2
2
2
3
273
46
E
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
23986
K
26
25
17
5
12
13
7
10
9
8
5
20
27
17
2
13
15
ÖZ.EĞ.SIN.
TOPLAM
21
18
6
5
11
6
4
7
8
12
10
17
11
14
8
14
15
31
47
43
23
10
23
19
11
17
17
20
15
37
38
31
10
27
30
E
K
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
Kadıoğlu BS
Karaçalı Köyü BS
Karadere Hasanağa BS
Kavakbıçkı 1 BS
Kemerkasım BS
Köprübaşı BS
Kutlu Köyü BS
Kirazlı Köyü BS
Mamure Köyü BS
Otluoğlu Köyü BS
Ozanlar Köyü BS
Sinirci Köyü BS
Soğukpınar Köyü BS
Turaplar Köyü BS
Tokuşlar Köyü BS
Üçyol Köyü
Yahyalar Köyü BS
Yayla Köyü BS
Yenikaraköy BS
Köy
Köy
Köy
Köy
Köy
Köy
Köy
Köy
Köy
Köy
Köy
Köy
Köy
Köy
Köy
Köy
Köy
Köy
Köy
TOPLAM
ÇEVRE DURUM RAPORU
2
2
2
3
2
6
2
4
2
3
3
2
2
1
2
3
3
1
2
7
6
26
32
31
21
11
22
6
18
8
6
21
10
8
31
20
19
4
8
9
24
20
23
21
11
13
6
30
4
5
16
9
6
32
29
13
6
15
15
50
52
54
42
22
35
12
48
12
11
37
19
14
63
49
32
10
955
12894
12102
24996
46
31
E
K
TOPLAM
E
ÖZ.EĞ.SIN.
K
AKÇAKOCA
SIRA
NO
OKULUN ADI
YERLEŞİM
YERİ
DERSLİK
SAYISI
88
Akçakoca İÖO
Şehir
17
262
245
507
89
Atatürk İÖO
Şehir
27
491
470
961
90
Cumhuriyet İÖO
Şehir
12
149
140
289
91
Esentepe İÖO
Şehir
19
199
202
401
92
Hamiyet Sevil İÖO
Şehir
17
300
285
585
93
Orhangazi İÖO
Şehir
8
114
92
206
94
Yalı İÖO
Şehir
12
295
294
589
95
Arabacı İÖO
Köy
9
69
60
129
96
Köy
12
132
119
251
97
Beyören İÖO
Akç.Kurukavak Pansiyon
İÖO
Köy
9
77
59
136
98
Melenağzı İÖO
Köy
8
79
85
164
99
Ugurlu İÖO
Köy
9
106
97
203
100
Akkaya BS
Köy
3
29
19
48
101
Altunçay BS
Köy
2
28
24
52
102
Balatlı BS
Köy
3
16
19
35
103
Çayağzı BS
Köy
3
15
15
30
274
ÇEVRE DURUM RAPORU
104
Dadalı BS
Köy
4
41
29
70
105
Dereköy BS
Köy
1
11
15
26
106
Deredibi BS
Köy
2
16
15
31
107
Dilaver BS
Köy
2
4
6
10
108
Döngelli M.Sevil BS
Köy
5
6
6
12
109
Kalkın BS
Köy
3
6
4
10
110
Tepeköy BS
Köy
4
28
43
71
111
Esmahanım BS
Köy
8
12
11
23
112
Subaşı Köyü BS
Köy
1
200
15
2500
16
2370
31
4870
TOPLAM
CUMAYERİ
SIRA
NO
OKULUN ADI
YERLEŞİM
YERİ
DERSLİK
SAYISI
E
K TOPLAM
113
Mehmet Metin İÖO
Şehir
13
177
165
342
114
Nimet Pısak İÖO
Şehir
18
249
231
480
115
Cumayeri Pans.İÖO
Şehir
12
248
167
415
116
Dokuzdeğirmen İÖO
Köy
9
115
118
233
117
Köy
16
60
44
104
118
Ören İÖO
Cumayeri Ordulukaradere
PİÖO
Köy
10
60
43
103
119
Yukarıavlayan BS
Köy
2
26
13
39
120
Avlayan BS
Köy
4
32
25
57
121
Yenitepe BS
Köy
2
10
13
23
122
Hamascık BS
TOPLAM
Köy
2
88
DERSLİK
SAYISI
17
994
17
836
34
1830
SIRA
NO
OKULUN ADI
YERLEŞİM
YERİ
E
K TOPLAM
ÇİLİMLİ
123
İbrahim Hoşver İÖO
Şehir
14
339
323
662
124
Şerefiye İÖO
Şehir
9
88
75
163
125
Dikmeli İÖO
Köy
10
111
99
210
126
Esenli İÖO
Köy
18
127
101
228
127
Pırpır İÖO
Köy
12
118
104
222
128
Topçular İÖO
Köy
9
73
95
168
129
Yenivakıf İÖO
Köy
9
72
106
178
130
Arabacı Köyü BS
Köy
2
16
6
22
131
Bıçkıbaşı BS
Köy
2
5
5
10
132
Döngelli BS
Köy
2
11
18
29
133
Karaçörtlen BS
Köy
3
11
3
14
134
Kırkharman BS
Köy
5
40
47
87
275
E
ÖZ.EĞ.SIN.
K
ÖZ.EĞ.SIN.
E
K
ÇEVRE DURUM RAPORU
135
Yukarıkaraköy BS
Köy
2
13
9
22
136
Yeniköy BS
TOPLAM
Köy
2
99
7
1031
8
999
15
2030
GÖLYAKA
SIRA
NO
OKULUN ADI
YERLEŞİM
YERİ
DERSLİK
SAYISI
E
K TOPLAM
137
Hacısüleymanbey Yeni
Yaşam İÖO
Şehir
12
144
144
288
138
Atatürk İÖO
Şehir
16
332
258
590
139
Yunusemre İÖO
Şehir
20
252
253
505
140
Ş.Er.Ercan Eker İÖO
Şehir
8
74
88
162
141
Yazıpınar İÖO
Şehir
17
154
180
334
142
Hacıyakup İÖO
Köy
17
157
152
309
143
Köy
10
116
136
252
144
Saçmalıpınar İÖO
Yunusefendi Şht.Tarık
Demircan İÖO
Köy
8
76
67
143
145
Açma Köyü BS
Köy
5
37
29
66
146
Güzeldere BS
Köy
4
22
30
52
147
İçmeler Köyü BS
Köy
4
35
33
68
148
Zekeriya Köyü BS
TOPLAM
Köy
2
123
DERSLİK
SAYISI
9
1408
7
1377
16
2785
SIRA
NO
OKULUN ADI
YERLEŞİM
YERİ
E
E
K TOPLAM
ÖZ.EĞ.SIN.
K
ÖZ.EĞ.SIN.
E
K
GÜMÜŞOVA
149
Fatih İÖO
Şehir
5
48
47
95
150
Gümüşova İÖO
Şehir
37
485
448
933
151
Dededüzü 1 İÖO
Köy
11
63
70
133
152
75.Yıl İÖO
Köy
21
193
171
364
153
Hacıkadirler İÖO
Köy
11
130
132
262
154
Ardıçdibi Köyü BS
Köy
2
6
7
13
155
Dereköy BS
Köy
1
6
5
11
156
Elmacık BS
Köy
2
18
16
34
157
Pazarcık Köyü BS
Köy
2
14
12
26
158
Yongalık Köyü BS
Köy
1
4
6
10
159
Kıyı Köyü
Köy
5
46
32
78
160
Yıldıztepe Köyü BS
Köy
2
100
DERSLİK
SAYISI
14
1027
16
962
30
1989
TOPLAM
SIRA
NO
OKULUN ADI
YERLEŞİM
YERİ
E
KAYNAŞLI
276
K TOPLAM
ÖZ.EĞ.SIN.
E
K
ÇEVRE DURUM RAPORU
161
Atatürk İÖO
Şehir
12
81
64
145
162
Cumhuriyet İÖO
Şehir
9
77
74
151
163
Şehir
28
410
407
817
164
Kaynaşlı İÖO
Anadolu Kalkınma Vakfı
İÖO
Şehir
19
229
216
445
165
Kumluca İÖO
Şehir
13
105
108
213
166
Darıyerihasanbey İÖO
Köy
12
101
97
198
167
Dipsizgöl İÖO
Köy
13
167
179
346
168
Üçköprü İÖO
Köy
14
182
174
356
169
D.Bakacak Köyü BS
Köy
2
11
11
22
170
Bıçkıyanı Köyü BS
Köy
2
9
15
24
171
Darıyerimengencik 1 BS
Köy
2
11
11
22
172
Yeniyurt 1BS
Köy
2
12
12
24
173
Yeşiltepe 1 BS
Köy
2
13
7
20
174
Yeşiltepe 2 BS
TOPLAM
Köy
2
132
DERSLİK
SAYISI
8
1416
6
1381
14
2797
SIRA
NO
OKULUN ADI
YERLEŞİM
YERİ
3
5
3
E
K TOPLAM
YIĞILCA
175
Orhangazi PİO
Şehir
41
527
499
1026
176
Köy
12
107
118
225
177
Aksaklar İÖO
AKV Cumhuriyet
İÖO(Yağ.
Köy
11
130
137
267
178
AKV Gökçeağaç İÖO
Köy
8
97
104
201
179
Çamlı Köyü İÖO
Köy
8
98
111
209
180
Hocaköy İÖO
Köy
9
79
84
163
181
Kırık İÖO
Köy
14
119
124
243
182
Akçaören 1 BS
Köy
2
7
10
17
183
Asar Köyü BS
Köy
2
17
14
31
184
Bekirler 1 BS
Köy
2
23
20
43
185
Bekirler 2 BS
Köy
1
5
6
11
186
Çukurören 2 BS
Köy
1
14
8
22
187
Dibektaşı Köyü 1 BS
Köy
2
20
15
35
188
Dibektaşı Köyü 2 BS
Köy
1
3
7
10
277
5
ÖZ.EĞ.SIN.
E
K
ÇEVRE DURUM RAPORU
189
Dutlar Köyü 1 BS
Köy
2
7
7
14
190
Geriş Köyü 1 BS
Köy
1
12
4
16
191
Gelenöz BS
Köy
1
10
8
18
192
Güney Köyü BS
Köy
2
13
10
23
193
Hacıyeri Köyü BS
Köy
2
27
20
47
194
Hebeler Köyü BS
Köy
4
30
23
53
195
İgneler Köyü BS
Köy
2
12
15
27
196
Karakaş Köyü 1 BS
Köy
2
14
16
30
197
Kocaoğlu Köyü BS
Köy
3
11
12
23
198
Mengen Köyü BS
Köy
1
7
3
10
199
Redifler Köyü 1 BS
Köy
2
16
17
33
200
Sarıkaya Köyü BS
Köy
2
11
18
29
201
Ş.Er.Ali Erdoğan Yılgın
Köy
2
23
10
33
202
Ş.Er.Nihat Eren Hacılar
Köy
2
26
21
47
203
Ş.Er Recep Erdogan(Traş
Köy
1
18
15
33
204
Yeniyer Köyü BS
Köy
3
7
12
19
205
Yogunpelit Köyü BS
Köy
3
19
17
36
149
1509
1485
2994
TOPLAM
GENEL TOPLAM
SIRA
NO
OKULUN ADI
1846
YERLEŞİM
YERİ
22779
DERSLİK
SAYISI
21512
44291
51
E
K TOPLAM
34
ÖZ.EĞ.SIN.
E
K
1
Özel Öncü İÖO
Düz
29
109
88
197
2
Özel Kültür İÖO
Düz
7
26
20
46
3
Özel Elif-Yunusbey İÖO
Düz
15
104
86
190
ÖZEL İÖTOPLAM
51
239
194
433
RESMİ İÖ TOPLAM
1846
22779
21512
44291
51
34
GENEL TOPLAM
1897
23018
21706
44724
51
34
208 İÖO TOPLAM
(205 RES+3 ÖZEL)
Kaynak: Düzce Milli Eğitim Müdürlüğü, 2004
İlimizde Merkez kampusü Bolu’da olan Abant İzzet Baysal Üniversitenin Düzce
Kampusu’nda Orman, Teknik Eğitim ve Tıp Fakülteleri, Düzce Meslek Yüksek Okulu,
Düzce Sağlık Yüksek Okulu ve Sağlık Bilimleri Enstitüsü; Akçakoca’da ise Turizm
278
ÇEVRE DURUM RAPORU
İşletmeciliği ve Otelcilik Yüksek Okulu ile Meslek Yüksek Okulu bulunmaktadır. Düzce İli
sınırları içindeki fakülte, yüksek okullar ile enstitüde 277 akademik personel, 4230 öğrenci
bulunmaktadır.
Tablo M.3. Abant İzzet Baysal Üniversitesi’nin Kampüsleri
Yerleşme Yeri
Fakülte/Yüksekokul/Enstitü
Orman Fakültesi
Teknik Eğitim Fakültesi
Düzce
Tıp Fakültesi
Sağlık Bilimleri Enstitüsü
Düzce Meslek Yüksek Okulu
Düzce Sağlık Yüksek Okulu
Turizm İşletmeciliği ve Otelcilik Yüksek Okulu
Akçakoca
Meslek Yüksek Okulu
Kaynak: Abant İzzet Baysal Üniversitesi
Bölüm
Program
3
3
2
1
-
11
1
M.3.3. Hastaneler ve Sağlık Tesisleri
Düzce İlinde Sağlık Hizmetleri, Koruyucu Sağlık Hizmetleri ve Yataklı Tedavi
Kurumları olmak üzere iki ana bölümde teşkilatlanmıştır.
KORUYUCU SAĞLIK HİZMETİ VEREN KURULUŞLAR
1-Düzce Merkez I Nolu Merkez Sağlık Ocağı Tabibliği
13 adet Sağlık Evi kadrosu mevcuttur.
2-Düzce Merkez II Nolu Merkez Sağlık Ocağı Tabibliği
3-Düzce Merkez III Nolu Merkez Sağlık Ocağı Tabibliği
4-Düzce Merkez IV Nolu Merkez Sağlık Ocağı Tabibliği (Gayri Faal)
5-Düzce Merkez V Nolu Merkez sağlık Ocağı Tabibliği
3 adet Sağlık evi Kadrosu mevcuttur.
6- Düzce Merkez VI Nolu Merkez sağlık Ocağı Tabibliği
7-Düzce Merkez Beyköy Sağlık Ocağı Tabibliği
8-Düzce Merkez Duraklar Sağlık Ocağı Tabibliği
9-Düzce Merkez Köprübaşı Sağlık Ocağı Tabibliği
10-Düzce Merkez Konuralp Sağlık Ocağı Tabibliği
11-Düzce Merkez Kabalak Sağlık Ocağı Tabibliği
12-Düzce Merkez Aydınpınar sağlık Ocağı Tabibliği
3 adet Sağlık Evi kadrosu mevcut mevcuttur.
13-Düzce Merkez Boğaziçi (Yazlık) Sağlık Ocağı Tabibliği
14-Düzce Merkez Dereli Tütüncü Sağlık Ocağı Tabibliği
15-Düzce Merkez Gümüşpınar Sağlık Ocağı Tabibliği
279
ÇEVRE DURUM RAPORU
16-Akçakoca İlçesi I Nolu Merkez Sağlık Ocağı Tabibliği
17-Akçakoca İlçesi Ayşe Hanım Merkez Sağlık Ocağı Tabibliği
18-Akçakoca İlçesi Beyören Sağlık Ocağı Tabibliği
19-Akçakoca İlçesi Kurukavak Sağlık Ocağı Tabibliği
20-Akçakoca İlçesi Melenağzı sağlık Ocağı Tabibliği
21-Akçakoca İlçesi Uğurlu Sağlık Ocağı Tabibliği
22-Cumayeri İlçesi Merkez sağlık Ocağı Tabibliği
23-Çilimli İlçesi Merkez sağlık Ocağı Tabibliği
24-Çilimli İlçesi Dikmeli sağlık Ocağı Tabibliği
25-Çilimli İlçesi Pırpır Sağlık Ocağı tabibliği
26-Gümüşova İlçesi Merkez sağlık Ocağı Tabibliği
27-Gölyaka İlçesi Merkez sağlık Ocağı Tabibliği
28- Gölyaka İlçesi Hacıyakup Sağlık Ocağı Tabibliği
2 adet Sağlık Evi kadrosu mevcuttur
29-Kaynaşlı İlçesi Merkez Sağlık Ocağı Tabibliği
30-Kaynaşlı İlçesi Dipsizgöl sağlık Ocağı Tabibliği
31-Yığılca İlçesi Merkez Sağlık Ocağı Tabibliği
32-Yığılca İlçesi Hoşafoğlu Sağlık Ocağı tabibliği
33-Düzce Merkez Verem Savaş Dispanseri Baştabibliği
37-Düzce Merkez AÇS ve Aile Planlaması Baştabibliği
38-Halk Sağlığı Laboratuarı Müdürlüğü
İlimizde 32 adet Toplam Sağlık Ocağının,1 adedi Gayri faal,31 adedi faal olarak
hizmet vermekte olup, Toplam 164 adet Sağlık Evi Kadrosu bulunmaktadır. Sağlık
evlerimizin 65 adedi Mahalle Sağlık Evi, 99 adedi ise Köy Sağlık Evi olarak faaliyet
göstermektedir. Bu Sağlık Evlerinden 48 adedi kendi binasında hizmet vermekte olup,110
adedi ise binasız olarak hizmet vermektedir.
YATAKLI TEDAVİ KURUMLARI
1- Dr.Tandoğan Tokgöz Düzce Devlet Hastanesi
2- Akçakoca Devlet Hastanesi
280
ÇEVRE DURUM RAPORU
3- Yığılca Devlet Hastanesi
4- Atatürk Devlet Hastanesi
5- Abant İzzet Baysal Üniversitesi Düzce Tıp Fakültesi Araştırma ve Uygulama
Hastanesi
İlimizde bulunan Yığılca Devlet Hastanesi bina ve Personel yetersizliği nedeniyle
Sağlık Ocağı seviyesinde hizmet vermektedir.
Tablo M.4.Düzce İlindeki Sağlık Kurum ve Kuruluşlarının İlçelere Dağılımı
İlçeler
Merkez
Akçakoca
Dr.Tandoğan
Sayı
1
1
Tokgöz Devlet Yatak
241
50
Hastanesi
Tıp
Sayı
1
0
Fakültesi
Yatak
200
0
Sağlık
Sayı
0
0
Merkezi
Yatak
0
0
Atatürk Devlet Sayı
1
0
Hastanesi
Yatak
100
0
Sağlık Ocağı
15
6
VSD
1
0
AÇSAP Merkezi
1
0
Sağlık Meslek Lisesi
0
0
Halk Sağlığı Lab.
1
0
Eczane
44
9
Kaynak: İl Sağlık Müdürlüğü, 2004
Yığılca
Gümüşova
Cumayeri
Gölyaka
Kaynaşlı
Çilimli
Toplam
1
0
0
0
0
0
3
25
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
2
0
0
0
0
2
0
0
1
12
0
0
1
0
0
0
0
2
0
0
1
10
0
0
1
0
0
0
0
3
0
0
1
10
0
0
2
0
0
0
0
3
0
0
0
0
0
0
2
0
0
0
0
3
0
0
1
10
0
0
3
0
0
0
0
2
1
200
4
42
1
100
32
1
1
0
1
68
M.3.4. Sosyal ve Kültürel Tesisler
İlimizde sosyal tesis olarak Merkezde 18 Temmuz Stadyumu ve 18 Temmuz Spor
Salonu, Olimpiyat Gençlik Evi, Gençlik ve Spor İl Müdürlüğü bünyesinde tiyatro salonu,
Çilimli İlçesinde Spor salonu, ayrıca Akçakoca İlçesinde Spor salonu ve şehir stadı, Kaynaşlı
İlçesinde spor salonu, Gümüşova İlçesinde Elmacık atış Poligonu, Merkezde Öncü eğitim
Kurumlarına bağlı Yarı Olimpik Yüzme Havuzu bulunmaktadır.
Düzce İlinde 1 adet sinema, 5 halk kütüphanesi, 1 gezici kütüphane bulunmaktadır.
Üniversitenin Düzce Kampusu’nda bir merkez kütüphane ve dökümantasyon merkezi
planlanmaktadır. İlin diğer kültürel varlığı arasında sit alanları, 2 yerel televizyon kanalı ve
günlük olarak yayınlanan 3 yerel gazete olarak belirlenmiştir. Sit alanları şunlardır:
°
°
°
°
°
°
°
°
°
Konuralp’te antik yerleşim yeri (arkeolojik sit alanı),
Konuralp’te Hamam Altı mevkii Mozaik alan (arkeolojik sit alanı),
Konuralp Aynalı Köyü nekropol ve yerleşim yeri (arkeolojik sit alanı),
Beyciler, Çavuşlar nekropolü (arkeolojik sit alanı),
Akçakoca kentsel sit alanı,
Akçakoca’da Ceneviz Kalesi ve çevresi (arkeolojik ve doğal sit alanı);
Akkaya Köyü Bizans yerleşmesi (arkeolojik sit alanı),
Fakıllı Mağarası (doğal sit alanı),
Hamascık Köyü tümülüsü (arkeolojik sit alanı).
281
ÇEVRE DURUM RAPORU
Tablo M.5 .Düzce İlindeki Kültür Varlıkları (2004)
Varlıklar
Sayı
Kütüphaneler
Kitap
Okuyucu
Gezici Kütüphane
Sit Alanı
Müze
Müze Ziyaretçisi
Kültür Merkezi
Tiyatro Merkezi
Sinema
Konservatuar
Matbaa
Yayınlanan Gazete
Yayınlanan Dergi
Kaynak: Düzce İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü , 2004
1
16037
16578
1
14
1
1
12
3
-
Merkez ilçe ile Akçakoca, Çilimli, Yığılca ilçeleri ve Konuralp beldesinde bulunan
halk kütüphaneleri 140 sürekli yayınla hizmet vermiştir. Bu kütüphanelerdeki toplam kitap
sayısı 35.284'tür. Cumayeri, Gölyaka, Gümüşova ve Kaynaşlı’da halk kütüphanesi
bulunmamaktadır. Halk kütüphanesi bulunan Akçakoca ve Çilimli ilçeleri de süreli yayından
yararlanamamaktadır.
İlimizde kültür ve sanat etkinliklerine olan gereksinme yanında din hizmetleri de özel
bir önem taşımaktadır. İlde toplam 604 din görevlisiyle 554 camide dinî hizmet
sunulmaktadır.
Toplumsal dayanışma ve kaynaşmaya hizmet sunan diğer önemli bir kurum İl Sosyal
Hizmetler Müdürlüğü’dür. Bu kurumun 2002 yılı verilerine göre 1 yetiştirme yurdu, 4 kreş ve
gündüz bakım evi, deprem nedeni ile prefabrik alanlarda oluşturulan 4 toplum ve gençlik
merkezi bulunmaktadır. Bu kurumlarda korunmaya muhtaç 50 çocuk barındırılmış; 81 özürlü
çocuk ve 2 yaşlıya, toplum ve gençlik merkezinde de deprem nedeni ile 150 kişiye hizmet
sunulmuştur.
Düzce il merkezinde sahne sanatlarının sergileneceği Devlet Tiyatrosu’na ait bir
merkez yoktur. Belediye bandosu bulunmaktadır. İlde çocuk ve gençlik korosu ile orkestra
çalışmalarına rastlanmamıştır.
M.3.5. Endüstriyel Yapılar
Bu konu K. Sanayi ve Teknoloji başlığı altında incelenmiştir.
M.3.6. Göçer ve Hareketli Barınaklar
İlimizde göçer ve hareketli barınak bulunmamaktadır.
M.3.7. Otel-Motel ve Turizm Amaçlı Diğer Yapılar
Bu konu Bölüm G.3.’de anlatılmıştır.
282
ÇEVRE DURUM RAPORU
M.3.8. Bürolar ve Dükkanlar
Tablo M.6. Düzce İli Hizmet sektöründeki İşyerleri
Hizmet Sektöründeki Meslekler
Faal Çalışan
İşletmeler
Bakkal-Market-Büfe vb İşletmeler
2.351
2.351
Kahvehane-Çay Ocağı vb İş Kolları
1.170
1.170
Elektrik ve Elektronik Eşya Alım Satım ve Tamiri
398
398
Manifatura-Tuhafiye-Kuru Temizleme gibi iş kolları
394
394
Zahireci-fındık alım satımı
218
218
Demir ve Alüminyum Satışı
212
212
Manav
211
211
Konfeksiyon Satışı
177
177
Seyyar Pazarcılar
546
546
Bay-Bayan Kuaförü ve Güzellik Salonu
468
468
Züccaciye
Asgari İstihdam
Edilen Kişi Sayısı
66
66
5.441
5.441
Halıcı
32
32
Camcı
32
32
Oto yıkama-yağlama-boyama-lastik-kaporta vb
664
664
Sıhhi Tesisatçı
91
91
Nakliyeciler ve Şoförler
Kasap
86
86
Kaportacı
181
181
Kaynakçı
46
46
İnşaat malz. Satıcısı
104
104
Diğer İş Kolları (nalbur-reklam-hurdacı-brandacı vs. işyerleri)
1.473
1.473
Toplam
14.361
14.361
Kaynak: Düzce Esnaf ve Sanatkarlar Odası, 2004
M.3.9. Kırsal Alanda Yapılaşma
Kırsal alandaki yerleşim deseni ile ilgili olarak ova köyleri toplu halde, dağ köyleri ise
dağınık halde konumlanmıştır. Kırsal alanlardaki yapılarda ağırlıklı olarak betonarme bina
yapılmaktadır. Dolgu malzemesi olarak ta tuğla kullanılmaktadır. Dağ köylerinde konutlar
dağınık halde olduğu için avluları geniş evler yapılmaktadır. Yapılaşma desenini oluşmasında
yörenin 1. derece deprem bilgesi olması en önemli etkendir. Bu nedenle az katlı konutlar
yapılmaktadır.
M.3.10. Yerel Mimari Özellikler
İlimize özel yerel mimari özellik bulunmamaktadır. Betonarme binalar bulunmakta ve
yapılmaktadır.
283
ÇEVRE DURUM RAPORU
M.3.11. Bina Yapımında Kullanılan Yerel Materyaller
Bina yapımında yöremize özgü yapı malzemesi ve tekniği kullanılmamaktadır.
Betonarme binalar yapılmaktadır. İlimiz birinci derece deprem bölgesi olduğundan dolayı
binalarda nervürlü demir kullanımı yaygındır. Buna bağlı olarak binalardaki ağırlığı azaltmak
amacı ile çatı kaplamalarında kiremit yerine daha hafif malzemelerin kullanımı yaygındır.
M.4. Sosyo-Ekonomik Yapı
M.4.1. İş Alanları ve İşsizlik
İşsizlik oranları, üç ayrı nüfus grubu için hesaplanmıştır (Tablo M.7). Örnekleme
araştırmasında 15 yaş altında çalışan çocuğa rastlanmamıştır. Bu nedenle, 15 yaş üstü işsizlik
oranlarını değerlendirmek daha doğru olacaktır. Düzce İli genelinde işsizlik yüzde 21,5 olup,
köylerde yüzde 25’e kadar yükselmekte, ilçe merkezlerinde yüzde 13,7’ye kadar inmektedir.
Düzce İl merkezinde ise yüzde 21,6’dır. Düzce ilçe merkezlerinin sosyal göstergelerdeki
göreli iyi durumu işsizlik oranlarında da gözlenmektedir.
Tablo M.7. Düzce Yerleşim Yeri Tiplerinde İşsizlik Oranları (%)
Baz nüfus grubu
Kent
İlçe
Köy
Toplam
7+
14,4
12,0
17,9
15,4
12+
18,5
13,7
21,9
18,7
15+
21,6
15,7
25,1
21,5
Kaynak: Nüfus ve Sosyal Yapı Projesi Hanehalkı Örneklem Araştırması, 2001
Düzce’de çalışanların alt sektörlerdeki dağılımı incelendiğinde, çalışanların yüzde
72,7’sinin 10 alt sektör tarafından kapsandığı görülmektedir (Tablo M.8.). Tablo M.8.’de
çalışan payı yüzde 3’ten fazla olan alt sektörler alınmıştır. Çalışanların yüzde 27,3 kadar olan
geri kalan kısmı ise her birinin payı yüzde 3’ten az olan 37 alt sektöre dağılmaktadır.
Tablo M.8. Düzce’de Çalışan Nüfusun Sektörlere Göre Yüzde Dağılımı
Alt sektör
Yüzde
Tarım
21,0
Perakende tic.
11,3
İnşaat
7,4
Hizmet+tic.
6,4
Küçük sanayi
5,9
Ulaşım
4,6
Ağaç imalat
4,6
Dokuma san.
4,1
Kimya san.
4,1
Makine imalatı
3,3
Toplam
72,7
Diğer
27,3
284
ÇEVRE DURUM RAPORU
Tabloda görüldüğü gibi, dokuma, kimya, orman ürünlerine dayanan üretim
çeşitlenmesi Düzce’de toplam yüzde 12,8 kadar ağırlığa sahiptir. Bir diğer dikkat çeken
nokta, yüzde 4,6’ya varan “ulaşım” sektörünün payıdır. Özellikle ulaşım sektöründe
çalışanların payının, eğitim sektöründe çalışanların payından (yüzde 3’ten az) yüksek oluşu
düşündürücüdür.
Çalışanların yüzde 80 gibi oldukça büyük bir kısmı özel sektörde çalışmaktadır. Yeni
il olması nedeniyle Düzce’de kamu sektöründe çalışanların payı azdır.
M.4.2. Göçler
Bolu+Düzce dışarıya göç veren, yani net göçü negatif olan illerdir. 1990 Genel Nüfus
Sayımına göre Türkiye’de 41 ilin 28’inde net göç negatiftir. Bu 28 il içinde, Kars, Erzurum
ve Gümüşhane gibi net göçü toplam nüfusunun yüzde 100’ünden fazla olan iller vardır.
Bolu+Düzce yüzde -8,62 gibi bir göç hızıyla, yüzde -10’un altında negatif göçü olan
Çanakkale, Hatay gibi az sayıda illerdendir. Bolu+Düzce, verdiği göçü, kent merkezinden ve
köylerden, başka kent merkezlerine vermektedir.
Tablo M.9. 1990 Genel Nüfus Sayımına Göre Bolu+Düzce’nin Aldığı ve Verdiği Göç Sayıları.
Göç
Şehirden şehire
Köyden şehire
Şehirden köye
Köyden köye
Toplam
Aldığı göç
22.292
11.843
9.580
6.008
49.723
Verdiği göç
29.436
14.537
6.345
3.550
53.868
Net göç
-7.144
-2.694
3.235
2.458
-4.145
Kaynak: DİE, Türkiye İstatistik Yıllığı 2000, s:80-81
Not: Daimi ikametgahı bilinmeyenler kapsanmamaktadır. İllerin göç eden nüfusu içinde, daimi ikametgahı yurt
dışında olanlar kapsanmamaktadır. İllerin göç eden nüfusu içinde, kendi ili içindeki hareketlilik kapsanmıştır. Aynı il içinde,
bir ilçe merkezinden başka bir ilçe merkezine, bir bucak veya köyden bir başka bucak veya köye olan göç ise
kapsanmamıştır.
İl içindeki hareketliliğin büyük ölçüde kaynağı köylerdir, göçenlerin yüzde 60,8’i köy
çıkışlıdır (Tablo M.10). Tarımda mekanizasyon sonucu insan gücüne gereksinim kalmaması,
diğer taraftan tarım alanının sabit kalıp büyüyen nüfusu geçindirmekte yetersiz kalması bu
köy çıkışlı göçlerin nedenidir. Buna karşılık, göçenlerin yarısını ilçe merkezleri, yüzde 30
kadarını da İl merkezi çekmektedir. Göçenlerin yüzde 80’ini kent merkezi ve ilçe
merkezlerinin çekmesinin nedenleri, bu yerleşim yerlerinde hizmet çeşitlenmesi ve hizmet
sektörünün iş olanakları sunmasıdır. Köylerin çektiği göçer sayısı da azımsanmayacak bir
miktardır. Köyler, toplam göçerlerin beşte birini çekmektedir.
Tablo M.10. 1990 Genel Nüfus Sayımına Göre Bolu+Düzce İçinde Göç Örüntüsü
Yerleşim yeri tipi
Kent merkezi
Kent merkezi
İlçe merkezleri
Köyler
Toplam
Yüzde
672
986
1.658
10,4
2.321
4.577
28,8
9.663
60,8
100,0
İlçe merkezleri
2.256
Köyler
2.369
7.294
Toplam
4.625
7.966
3.307
15.898
Yüzde
29,1
50,1
20,8
100,0
Kaynak: DİE, Türkiye İstatistik Yıllığı 2000, s:84-85
Not: Satırlarda göçün kaynağı, sütunlarda göçün hedefi gösterilmiştir. Aynı il içinde, bir ilçe merkezinden başka bir
ilçe merkezine, bir bucak veya köyden bir başka bucak veya köye olan göç ise kapsanmamıştır.
285
ÇEVRE DURUM RAPORU
Göçlerin bir kısmı yerleşim yeri değiştirmeden, aynı yerleşim yeri içinde yapılan
göçlerdir. Örneklem araştırmasında, kadınların yaptıkları göçler araştırılmıştır. Düzce İlinde
yaşayan kadınların yaptıkları göçlerin yüzde 40,6’sı Düzce İli içinde aynı tip yerleşim yeri
içinde; yüzde 42,2’si de Düzce İli içinde, değişik yerleşim yeri tipleri arasında yapılmıştır.
Diğer taraftan, göçlerin yüzde 42,2’sini, yerleşim yeri tipi değiştirilerek yapılan göçler
oluşturmaktadır ve bunların da yüzde 14,4’ünü Düzce kent merkezi, yüzde 15,5’ini Düzce
ilçeleri, yüzde 12,3’ünü de Düzce köyleri almaktadır.
Yapılan Hanehalkı Örnekleme Araştırması sonuçlarına göre göç nedeni olarak toplam
23 neden saptanmıştır. Tablo M.11’de yerleşim yerleri tiplerinde yüzde 3’ün üstünde çokluk
gösteren göç nedenleri alınmıştır. Kadın göçlerinin yüzde 80’i üç nedene bağlanmaktadır.
Bunlar çokluk sırasına göre evlilik, iş ve depremdir. Tüm İl’de göçlerin yüzde 9,1’i deprem
nedeniyle yapılan göçlerdir. Kent merkezinde bu rakam yüzde 16,7’ye çıkmaktadır. Evlilik
nedeniyle yapılan göçleri hesaba katmaksızın, deprem nedeniyle yapılan göçlerin toplam
göçler içindeki payları daha da artmaktadır. Düzce İli genelinde göçlerin beşte biri, kent
merkezinde de yüzde 27,6’sı deprem nedeniyle yapılmıştır. Göç ile ilgili verilen rakamlar son
36 yılda yapılan göçlere ait rakamlardır. Köy içi ve köyler arası göç sıklığı çok az
olduğundan, kadınların evlilik nedeniyle yaptıkları göçün dışında tek göç nedeni “iş” tir.
Tablo M.11. Düzce’de Yerleşim Yeri Tiplerine Göre Göç Nedenleri
Göç nedeni
Kent merkezi
İlçe merkezleri
Köyler
Toplam
Evlilik
39,6
56,9
73,9
56,6
İş
11,1
19,0
12,3
14,1
Kiracılık
4,2
5,8
-
3,3
Tayin
1,4
2,2
8,0
3,8
Deprem
16,7
8,8
1,4
9,1
Ailevi nedenler
4,9
2,2
-
2,4
Daha iyi evde oturmak
12,5
2,2
-
5,0
Göç sayısı
144
137
138
419
M.4.3. Göçebe İşçiler (Mevsimlik):
İlimizde fındık sezonu olan Ağustos ve Eylül aylarında ağırlıklı olarak doğu illerinden
olmak üzere fındık toplamak için işçiler gelmektedir. Fındık toplama sezonu bittikten sonra
gelen işçiler geri dönmektedir.
M.4.4. Kent Toprağının Mülkiyet Dağılımı
Konu hakkında bilgi edinilememiştir.
M.4.5. Konut Yapım Süreçleri
İlimizde depremlerden sonra oluşan konut ihtiyacını karşılamak için Bayındırlık ve
İskan Bakanlığı tarafından Merkez de 7000 adet, Başbakanlık Proje Uygulama Birimi
286
ÇEVRE DURUM RAPORU
tarafından İlimiz Merkezde 622, Gölyaka İlçesinde 274, Kaynaşlı İlçesinde 466 ve Cumayeri
İlçesinde 108 adet konut yapılmıştır.
Toplu Konut İdaresi Başkanlığı tarafından ilimiz Nalbantoğlu Köyündeki kalıcı
konutlar bölgesinde 558 adet konut yapılmıştır.
Ayrıca kalıcı konut alanlarında boş alanlar kooperatif suretiyle konut yapımı için
ayrılmıştır.
M.4.6. Gecekondu Islah ve Önleme Bölgeleri
İlimizde gecekondu ıslah bölgesi bulunmamaktadır. İlimizde kalıcı konutlar
bölgesinde 5 ada gecekondu yapılaşmasını önlemek için konut yapım alanı olarak ayrılmıştır.
M.5. Yerleşim Yerlerinin Çevresel Etkileri
M.5.1. Görüntü Kirliliği
Kentlerde yaşayan insanlar için yaşadıkları ve çalıştıkları kapalı mekanlar dışında,
kent içi görünümün hijyenik ve estetik duygulara olumlu yanıt verecek nitelikte olmaması
durumu, görüntü kirliği olarak tanımlanır. Görüntü kirliliği sadece kentlere özgü bir kirlilik
değildir. Kırsal yerleşim alanları için de söz konusu olabilir.
Başlıca görüntü kirlilikleri aşağıda sıralanmıştır:
•
•
•
•
•
•
•
Cadde ve sokaklarla, yeşil alanlardaki düzensizlikler ve kirlilikler,
Caddelerde, sokaklarda ve kaldırımlarda park etmiş taşıt araçları yoğunluğu ve
düzensizlikleri,
Binaların dış cephelerinin kirliliği, bakımsızlığı ve uyumsuz renklerle boyanmış
olması,
İşyeri tabelalarının çokluğu, renk, boyut, içerik ve yerleştirilme biçimlerindeki
uyumsuzluklar ve düzensizlikler,
Şehir içi toplu taşıt araç duraklarındaki yapılanmaların estetik yetersizlikleri ve
bakımsızlıkları,
Telefon ve elektrik kablo ağının yeraltına alınmamış ve yerüstünde düzensiz
yerleştirilmiş olması,
Genel olarak dış mekandaki diğer düzensizlikler, kirlilikler ve uyumsuzluklar.
Düzce ilinde yukarıda sıralanan görüntü kirliliklerinin hemen tümü bulunmaktadır.
Düzensiz kentleşme yalnız İl merkezinde değil, diğer kent merkezlerinde de kendini
göstermektedir. Bu durum, esas olarak hazırlanan imar planlarına ve diğer düzenleyici
mevzuata tam olarak uyulmamasından kaynaklanmaktadır. Yeşil alan ve park alanı
yetersizlikleri, binaların dış yüzlerindeki bakımsızlıklar ve renk uyumsuzlukları genellikle
kentlerin ortak görünüm özelliklerindendir. Ayrıca özellikle Merkez ilçede deprem sonrası
ortaya çıkan yıkımlar, hasarlı ve bakımsız bırakılmış binalar, enkaz artıkları, kaldırılmamış
pek çok temel enkazı, kent içinde düzensiz biçimde yapılmış “geçici” işyerleri ve benzeri
olumsuzluklar görünümü bozmaktadır.
287
ÇEVRE DURUM RAPORU
Bazı kent merkezlerinde, örneğin Akçakoca’da, bakımsız bırakılan eski binalar ve
sokakların üzerinde asılı duran düzensiz telefon ve elektrik telleri görsel kirlilik örnekleridir.
M.5.2. Binalarda Ses İzolasyonu
Düzce ilinde kullanım amaçlı inşa edilen meskenlerde genellikle ses yalıtımı için
döşemelerde asmolen yapı malzemesi kullanılmaktadır. Dış cephe ses yalıtım malzemesi için
genelde frambort yapı malzemesi kullanılmaktadır.
M.5.3. Havaalanları ve Çevresinde Oluşturulan Gürültü Zonları
İlimizde havaalanı bulunmamaktadır.
M.5.4. Ticari ve Endüstriyel Gürültü
Bu konu ile ilgili bilgiler “O. Gürültü ve Titreşim” bölümünde yer almaktadır.
M.5.5. Kentsel Atıklar
Bu bölüm “N. Atıklar” bölümünde açıklanmıştır.
M.5.6. Binalarda Isı Yalıtımı
Binalarda ısı yalıtımı yapılması konusunda yerel yönetimlerin yaptırım gücü
bulunmaktadır. Binalara İskan ruhsatı alınırken Makine Mühendisleri Odasından kayıtlı “Isı
İzolasyon Raporu”nun sunulması gerekmektedir. Bina yapılırken yerel yönetimler tarafından
“Isı İzolasyon Raporuna” uyulup uyulmadığı denetlenmektedir.
M.6. Nüfus
M.6.1. Nüfusun Yıllara Göre Değişimi
Yüzölçümü 2593 km2 olan Düzce İli'nde 1997 nüfus sayımına göre 307 bin 056 kişi
yaşamaktadır. Nüfus yoğunluğu km2'ye yaklaşık 111 kişi olup Türkiye ortalaması olan 83
kişinin üstündedir. İki nüfus sayımı sonuçlarına göre toplam nüfusun yüzde 56'sı köylerde
yaşarken yüzde 43'ü kent merkezlerinde bulunmuştur. 2000 sayım sonuçlarına göre ise
köylerde yaşayan nüfus oranı yüzde 52'ye gerilerken kent merkezlerinde yaşayanların oranı
ise yüzde 48'e yükselmiştir. İki nüfus sayımı arasında kent merkezlerinde yaşayanların artış
oranı yüzde 4 olarak gerçekleşmiştir. Her iki nüfus sayımına göre Düzce İli nüfusu aşağıda
verilmiştir
Tablo M.12: Düzce İli Nüfusu
İlçeler
1997
2000
Nüfus Farkı
Merkez
76900
72012
-4888
Akçakoca
19604
25637
+6033
Cumayeri
6719
8487
+1768
Çilimli
3961
11244
+7283
288
ÇEVRE DURUM RAPORU
Gölyaka
5267
8872
+3605
Gümüşova
10754
15197
+4443
Kaynaşlı
5760
8732
+2972
Yığılca
3477
3843
+366
TOPLAM
132442
154024
+21582
Kaynak: Düzce İl Nüfus Müdürlüğü, 2004
M.6.2 Nüfusun Yaş, Cinsiyet ve Eğitim Gruplarına Göre Dağılımı
Düzce İlinde Türkiye’de olduğu gibi genç nüfusun payı yüksektir. En fazla yığılma 5 9, 10 - 14, 15 - 19 yaş gruplarında sırası ile %10.3, %12, %11.4 değerleri ile ortaya
çıkmaktadır. 40 – 55 yaş grubundaki görece küçüklük ise İlin daha önce verdiği göçün %49
olan erkek – kadın oranı ilde de aynı oranlardadır.
Düzce kent merkezi nüfusunun cinsiyet ve yaş gruplarına göre dağılımı aşağıdaki
tablo ve grafikte yer almaktadır.
Tablo M.13. Düzce kent merkezi nüfusunun cinsiyet ve yaş gruplarına dağılımı (2002 yılı)
YAŞ GRUBU
0 - 04
05-09
10-14
15-19
20-24
25-29
30-34
35-39
40-44
45-49
50-54
55-59
60-64
65-69
70-74
75-79
80-84
85 +
Bilinmeyen
TOPLAM
Kaynak: DİE, 2000
TOPLAM
26355
27035
28475
33014
30234
29046
23986
24037
21044
16621
14123
10599
9551
8544
6361
2804
1230
1120
87
314266
ERKEK
13569
13830
14499
17389
14840
15657
13070
12745
11225
8745
7304
5305
4564
4141
2856
1235
491
414
48
161927
KADIN
12786
13205
13976
15625
15394
13389
10916
11292
9819
7876
6819
5294
4987
4403
3505
1569
739
706
39
153339
Bir toplumun yaş ve cinsiyet dağılımını değerlendirmek için kullanılan görsel
araçlardan biri yaş piramididir. İdeal görünümü yukarı doğru yavaş yavaş incelen, her üst
basamağı bir öncekinden daha kısa olan yaş piramidinin gelişmiş ve gelişmemiş ülkelerde
görünümü farklıdır. Türkiye geneli için yaş piramidinin görünümü, ideal görünüme oldukça
yaklaşmıştır (Şekil M.1.). Düzce İli toplamı için yapılan yaş piramidinin görünümü Türkiye
yaş piramidine benzemektedir (Şekil M.2.).
289
ÇEVRE DURUM RAPORU
Şekil M.1. Türkiye Yaş Piramidi
(Kaynak: HÜNEE, 1998)
Yaş piramidinin görünümü kent merkezi, ilçe merkezleri ve köyler için büyük
farklılıklar göstermektedir (Şekil M.2.). Bu farklılıkların nedeni, özellikle kent merkezi ve
ilçe merkezlerinin nüfus hareketliliğine çok açık oluşudur. Nüfusun bu hareketliliğine 12
Kasım depreminin de katkı yaptığı söylenebilir. Nüfus hareketlerindeki kararsızlık Düzce
köylerinde daha azdır.
0-4 yaş grubunun 5-9 yaş grubundan, köylerde daha az olması, son yıllarda Düzce’de
doğurganlık hızının azaldığının bir göstergesidir. Türkiye genelinde en kalabalık yaş grubu
15-19 yaş grubu olduğu halde, Düzce’de en kalabalık grup 20-24 yaş grubuna kaymaktadır.
Bu durum, Düzce’de nüfus artış hızındaki düşüşün Türkiye genelinden daha önce başladığını
göstermektedir.
Düzce İlinde 20-24 yaş grubunun ilçe merkezlerinde yığılması, köylerde, özellikle
kadınlarda, göreli olarak bu yaş grubunun ağırlığının az olması, genç nüfusun ilçe
merkezlerine ve kent merkezine doğru aktığının bir göstergesidir.
290
ÇEVRE DURUM RAPORU
Şekil M.2. Düzce Kent Merkezi, İlçe Merkezleri, Köyleri ve Düzce İl Toplamı İçin Yaş Piramidi
291
ÇEVRE DURUM RAPORU
Tablo M.14. Düzce Yerleşim Yeri Tiplerinde Büyük Yaş Gruplarına Göre Dağılım, Ortanca Yaş ve Yaş Bağımlılık
Oranı
Yaş grubu
Kent merkezi
İlçe merkezleri
Köyler
Toplam
TNSA 98*
-15
29,3
20,8
25,8
25,1
31,5
15-64
66,2
70,7
66,3
67,8
62,6
65+
4,5
8,5
7,9
7,1
5,9
Toplam
100,0
100,0
100,0
100,0
100,0
Ortanca yaş
25,0
26,0
27,0
26,0
24,3
Yaş bağımlılık oranı
51,1
41,4
50,8
47,5
59,7
* Kaynak: HÜNEE, 1998
Düzce nüfus yapısının Türkiye nüfus yapısından biraz daha iyi olduğu geniş yaş
gruplarındaki dağılımda da görülmektedir (Tablo M.14). Türkiye için 15 yaş altı nüfusun
toplam içindeki payı yüzde 31,5 iken, Düzce’de aynı nüfusun payı yüzde 25,1’e kadar
düşmüştür. Buna karşılık 15-64 yaş arası nüfusun payı Türkiye için yüzde 62,6 iken, Düzce
için yüzde 67,8’e; 65+ grubunun payı Türkiye için yüzde 5,9 iken, Düzce için yüzde 7,1’e
çıkmaktadır. Aynı olgu ortanca yaş ve ortalama yaş karşılaştırmasında da görülmektedir.
Yaş bağımlılık oranı, kent merkezinde 51,1, ilçe merkezlerinde 41,4, köylerde 50,8 ve
İl genelinde 47,5’tir. Bu oranlar, Türkiye değerinden (59,7) düşüktür ve büyük bir genç ve
üretici insan kaynağının varlığını göstermektedir.
M.6.3. İl ve İlçelerin Nüfus Yoğunlukları
Akçakoca ilçesi merkezinin nüfusu 1985 yılından itibaren sürekli artmaktadır. 1990
yılından sonra, özellikle 1997-2000 yıllarında çok yüksek nüfus artışları gözlenmektedir. Bu
artışın nedenlerinden birisinin, 12 Kasım 1999 depremi nedeniyle Düzce Merkez ilçe halkının
Akçakoca ilçesine, yazlıklara ve akraba evlerine göçmeleri olduğu tahmin edilmektedir.
1985-1997 döneminde Akçakoca ilçe merkezi nüfus artış hızı Düzce kent merkezi nüfus artış
hızından daha yüksek olmuştur. Diğer taraftan, Akçakoca, köyleri nüfus kaybediyor olmasına
rağmen, Düzce ilçeleri içinde köyleri az nüfus kaybeden ilçelerin ikincisidir.
Cumayeri ve Gümüşova, Düzce’nin nüfus artış hızı en yüksek olan ilçeleridir. İlçe
merkezlerinin bu durumuna paralel olarak, bu ilçelere bağlı köyler, diğer ilçe köylerine göre
yüksek hızla nüfus kaybeden köylerdir.
Çilimli ilçe merkezi, 2000 yılı sayım sonuçları göz önüne alınmazsa, 1985-1997
arasında binde 9,9 gibi düşük bir nüfus artış hızı göstermiştir. Çilimli köyleri ise nüfus
kaybetmektedir. Köyleri ile birlikte ilçe toplam nüfusunun artış hızı negatif olan iki ilçeden
biridir.
Gölyaka ilçesi merkezinin nüfus artış hızı, 1997 - 2000 yılları arasındaki artış göz ardı
edilirse, Türkiye kentsel kesim nüfus artış hızına yakındır. Gölyaka ilçe merkezi nüfusu
sürekli artan ilçelerden biridir. Köyleri ise, diğer Düzce köyleri gibi nüfus artış hızı negatif
olan bir ilçedir.
292
ÇEVRE DURUM RAPORU
Konuralp, Türkiye idari yapısında bucak merkezi statüsünde olmasına rağmen bu
araştırmada ilçe merkezleri ile birlikte ele alınmıştır. Nüfus çokluğu ve nüfus artış hızları
bakımından Düzce ilçeleri içinde 1985-97 yılları arasında en istikrarlı olan yerleşim yeridir.
İlçe merkezinin nüfusu 1985-97 arasında yıllık binde 9 gibi düşük bir hızla artmıştır. Köyler
ise, diğer ilçelere bağlı köyler gibi nüfus kaybetmektedir, ancak köylerin nüfus kayıp hızı
sıfıra yakındır. 1997-2000 yılları arasındaki olağanüstü nüfus artış hızı, depremden
etkilenenlerin, gerek mülk edinerek gerek ev kiralayarak arazi yapısı sağlam olan Konuralp’e
göçmelerinden kaynaklanmaktadır.
Kaynaşlı ilçesi merkezi, diğer ilçe merkezleri gibi nüfusu artan bir merkezdir, ancak,
Merkez ilçeye çok yakın olması nedeniyle, nüfus artış hızı Türkiye kent nüfus artış hızından
daha düşüktür. Kaynaşlı köyleri de nüfus kaybetmektedir.
Yığılca ilçe merkezi, Düzce ilçeleri arasında en düşük nüfus artış hızına sahip ilçedir.
Köyleri nüfus kaybetmektedir. Köyleri ile birlikte ilçe toplam nüfusunun artış hızı negatif
olan iki ilçeden biridir.
Tablo M.15. Düzce İl Merkezi ve İlçe Merkezlerine Bağlı Köylerin Sayım Yıllarında Toplam Nüfusları ve Yıllık
Nüfus Artış Hızları (‰)
İlçe
1985
1990
1997
2000
R1985-1990
R1990-1997
R1997-2000
R1985-1997
Merkez
53.293
58.127
58300
103.041
17,4
0,4
189,8
7,5
Akçakoca
18.468
19.257
17.246
18.335
8,4
-15,8
20,4
-5,7
Cumayeri
6.902
6.770
3.941
5.914
-3,9
-77,3
135,3
-46,7
Çilimli
14.745
11.710
10.690
9.702
-46,1
-13,0
-32,3
-26,8
Gölyaka
15.431
15.844
12.466
11.040
5,3
-34,3
-40,5
-17,8
Gümüşova
9.311
9.485
5.449
5.940
3,7
-79,2
28,8
-44,6
Kaynaşlı
11.430
10.609
9.915
12.200
-14,9
-9,8
69,1
-11,9
Konuralp
14.570
15.224
14.438
19.397
8,8
-7,6
98,4
-0,8
Yığılca
18.765
19.332
16.849
17.462
5,9
-19,6
11,9
-9,1
Köyler top.
148.345
151.134
134.856
183.634
3,7
-16,3
102,9
-7,9
Kaynak: DİE, Genel Nüfus Sayımı, İdari Bölünüş, 1985
DİE, Genel Nüfus Sayımı, İdari Bölünüş, 1990
DİE, Nüfus Tespit Çalışması, 1997
DİE, Genel Nüfus Sayımı 2000, (Kesin Geçici Sonuçlar), Ankara
M.6.4. Nüfus Değişim Oranı
1990 Genel Nüfus Sayımına kadar Bolu iline bağlı bir ilçe olduğundan, Düzce’nin
Genel Nüfus Sayımı verileri Bolu ile birlikte değerlendirilmiştir. Bolu+Düzce İllerinin nüfus
artış hızı 1927-35 yılları arasında Türkiye nüfus artış hızına yakındır (Tablo 6). 1935 yılından
sonraki Genel Nüfus Sayımı yıllarında Bolu+Düzce nüfus artış hızı Türkiye nüfus artış
hızının altında kalmıştır. Bolu+Düzce göçler için açık bir sistemdir; bu nedenle, ülke içi
göçlerin Düzce’nin nüfus artış hızında önemli etkisi vardır. Örneğin, 1990 Genel Nüfus
Sayımına göre Düzce’nin (Bolu dahil) 1985-90 arasında göç yüzünden nüfus kaybı 4.145
kişidir (DİE 2000, s:80). Bu sayı Bolu+Düzce 1990 nüfusunun binde 8,6’sıdır. Halbuki,
Bolu+Düzce’nin, göç etkisinden bağımsız, binde 12,6 olan doğal nüfus artış hızının Türkiye
değerlerine yakın olduğu görülmektedir.
293
ÇEVRE DURUM RAPORU
Düzce merkez nüfusu 1985-1997 yılları arasında sürekli artış göstermektedir (Tablo
7). Nüfus artış hızı yılda binde 27 dolayında olmuştur. Bu hız, aynı yıllarda Türkiye toplam
yıllık nüfus artış hızından daha yüksek, Türkiye yıllık kentsel nüfus artış hızından daha düşük
düzeyde olmuştur. Türkiye yıllık kentsel nüfus artış hızı 1980-85 arasında binde 62,6; 198590 arasında binde 43,1 iken, 1985-90 döneminde Düzce merkez nüfusu yılda binde 30,7
artmıştır. 2000 Genel Nüfus Sayımına göre Düzce kent merkezi nüfusundaki azalma 12
Kasım 1999 depreminin neden olduğu bir azalmadır.
Düzce merkeze bağlı köylerin toplam nüfusu 1985-90 arasında binde 17 gibi küçük
bir yıllık artış hızıyla artmakta, 1990-97 arasında ise sıfıra inmektedir (Tablo M.16). 1985-97
gibi 12 yıllık uzun bir dönem için Düzce merkez köylerinin yıllık nüfus artış hızı da ortalama
yıllık binde 7,5’dir. Diğer taraftan, Düzce ilçelerine bağlı diğer köylerin tümünün 1985-97
arasında büyük ölçüde nüfus kaybettiği görülmektedir. Düzce merkez köyleri, diğer ilçe
köylerine göre az da olsa nüfusu artan köylerdir.
Tablo M.16. Genel Nüfus Sayımlarına Göre Yıllar İtibariyle Türkiye ve Düzce Nüfusları Yıllık Nüfus Artış Hızları
Sayım yılı
Türkiye nüfus artış hızları (‰)1
Nüfus (milyon)
Bolu+Düzce2
Toplam
Kent
Kır
Nüfus
Artış hızı(‰)
1927
13,6
-
-
-
217.597
-
1935
16,2
21,1
17,5
25,8
248.027
16,4
1940
17,8
19,6
26,7
17,4
257.393
7,4
1945
18,8
10,6
15,1
9,1
276.367
14,2
1950
20,9
21,7
22,5
21,5
303.111
18,5
1955
24,1
27,7
55,7
17,5
318.219
9,7
1960
27,8
28,5
49,2
19,5
353.004
20,7
1965
31,4
24,6
39,7
17,1
383.939
16,8
1970
35,6
25,2
47,3
12,5
403.766
10,1
1975
40,3
25,0
41,7
13,8
428.704
12,0
1980
44,7
20,6
30,5
13,3
471.751
19,1
1985
50,7
24,9
62,6
-10,6
257.845*
-
1990
56,5
21,7
43,1
-5,6
279.492*
16,1
1997
62,9
15,1
28,3
-6,6
290.386*
5,5
2000
67,9
25,4
25,3
25,6
314.266*
40,6
Kaynak 1: DİE, Genel Nüfus Sayımı 1990, Ankara
Kaynak 2: DİE, Ekonomik ve Sosyal Göstergeler, Bolu, Ankara 1998.
Kaynak *: Düzce, İl Nüfus Müdürlüğü (Bolu dahil değildir)
294
ÇEVRE DURUM RAPORU
Tablo M.17. Düzce İli Yıllık Nüfus Artış Oranları
İlçe
1985
1990
1997
2000
R1985-1990
R1990-1997
R1997-2000
R1985-1997
Merkez
55.921
65.209
77.678
56.649
30,7
24,0
-105,2
27,4
Akçakoca
11.962
13.582
20.398
25.560
25,4
58,1
75,2
44,5
Cumayeri
3.972
5.769
7.567
7.434
74,6
38,7
-5,9
53,7
Çilimli
3.469
3.717
3.906
7.147
13,8
7,1
201,4
9,9
Gölyaka
3.438
3.931
5.227
8.572
26,8
40,7
164,9
34,9
Gümüşova
4.239
8.030
11.821
12.103
127,7
55,2
7,9
85,5
Kaynaşlı
5.186
5.878
7.166
9.439
25,1
28,3
91,8
26,9
Konuralp
3.756
4.079
4.191
8.497
16,5
3,9
235,6
9,1
Yığılca
2.987
2.939
3.138
3.728
-3,2
9,3
57,4
4,1
İlçeler top.
35.253
43.846
59.223
73.983
43,6
42,9
74,2
43,2
Akçakoca ilçesi merkezinin nüfusu 1985 yılından itibaren sürekli artmaktadır. 1990
yılından sonra, özellikle 1997-2000 yıllarında çok yüksek nüfus artışları gözlenmektedir. Bu
artışın nedenlerinden birisinin, 12 Kasım 1999 depremi nedeniyle Düzce Merkez ilçe halkının
Akçakoca ilçesine, yazlıklara ve akraba evlerine göçmeleri olduğu tahmin edilmektedir.
1985-1997 döneminde Akçakoca ilçe merkezi nüfus artış hızı Düzce kent merkezi nüfus artış
hızından daha yüksek olmuştur. Diğer taraftan, Akçakoca, köyleri nüfus kaybediyor olmasına
rağmen, Düzce ilçeleri içinde köyleri az nüfus kaybeden ilçelerin ikincisidir.
Cumayeri ve Gümüşova, Düzce’nin nüfus artış hızı en yüksek olan ilçeleridir. İlçe
merkezlerinin bu durumuna paralel olarak, bu ilçelere bağlı köyler, diğer ilçe köylerine göre
yüksek hızla nüfus kaybeden köylerdir.
Çilimli ilçe merkezi, 2000 yılı sayım sonuçları göz önüne alınmazsa, 1985-1997
arasında binde 9,9 gibi düşük bir nüfus artış hızı göstermiştir. Çilimli köyleri ise nüfus
kaybetmektedir. Köyleri ile birlikte ilçe toplam nüfusunun artış hızı negatif olan iki ilçeden
biridir.
Gölyaka ilçesi merkezinin nüfus artış hızı, 1997 - 2000 yılları arasındaki artış göz ardı
edilirse, Türkiye kentsel kesim nüfus artış hızına yakındır. Gölyaka ilçe merkezi nüfusu
sürekli artan ilçelerden biridir. Köyleri ise, diğer Düzce köyleri gibi nüfus artış hızı negatif
olan bir ilçedir.
Konuralp, Türkiye idari yapısında bucak merkezi statüsünde olmasına rağmen bu
araştırmada ilçe merkezleri ile birlikte ele alınmıştır. Nüfus çokluğu ve nüfus artış hızları
bakımından Düzce ilçeleri içinde 1985-97 yılları arasında en istikrarlı olan yerleşim yeridir.
İlçe merkezinin nüfusu 1985-97 arasında yıllık binde 9 gibi düşük bir hızla artmıştır. Köyler
ise, diğer ilçelere bağlı köyler gibi nüfus kaybetmektedir, ancak köylerin nüfus kayıp hızı
sıfıra yakındır. 1997-2000 yılları arasındaki olağanüstü nüfus artış hızı, depremden
etkilenenlerin, gerek mülk edinerek gerek ev kiralayarak arazi yapısı sağlam olan Konuralp’e
göçmelerinden kaynaklanmaktadır.
295
ÇEVRE DURUM RAPORU
Kaynaşlı ilçesi merkezi, diğer ilçe merkezleri gibi nüfusu artan bir merkezdir, ancak,
Merkez ilçeye çok yakın olması nedeniyle, nüfus artış hızı Türkiye kent nüfus artış hızından
daha düşüktür. Kaynaşlı köyleri de nüfus kaybetmektedir.
Yığılca ilçe merkezi, Düzce ilçeleri arasında en düşük nüfus artış hızına sahip ilçedir.
Köyleri nüfus kaybetmektedir. Köyleri ile birlikte ilçe toplam nüfusunun artış hızı negatif
olan iki ilçeden biridir.
Tablo M. 18. Düzce İl Merkezi ve İlçe Merkezlerine Bağlı Köylerin Sayım Yıllarında Toplam Nüfusları ve Yıllık
Nüfus Artış Hızları (‰)
İlçe
1985
1990
1997
2000
R1985-1990
R1990-1997
R1997-2000
R1985-1997
Merkez
53.293
58.127
58300
103.041
17,4
0,4
189,8
7,5
Akçakoca
18.468
19.257
17.246
18.335
8,4
-15,8
20,4
-5,7
Cumayeri
6.902
6.770
3.941
5.914
-3,9
-77,3
135,3
-46,7
Çilimli
14.745
11.710
10.690
9.702
-46,1
-13,0
-32,3
-26,8
Gölyaka
15.431
15.844
12.466
11.040
5,3
-34,3
-40,5
-17,8
Gümüşova
9.311
9.485
5.449
5.940
3,7
-79,2
28,8
-44,6
Kaynaşlı
11.430
10.609
9.915
12.200
-14,9
-9,8
69,1
-11,9
Konuralp
14.570
15.224
14.438
19.397
8,8
-7,6
98,4
-0,8
Yığılca
18.765
19.332
16.849
17.462
5,9
-19,6
11,9
-9,1
Köyler top.
148.345
151.134
134.856
183.634
3,7
-16,3
102,9
-7,9
Kaynaklar:
1- Düzce Belediyesi, 2004
2- İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü, 2004
3- İl Milli Eğitim Müdürlüğü, 2004
4- İl Sağlık Müdürlüğü, 2004
5- Sanayi ve Ticaret Müdürlüğü, 2004
6- Devlet İstatistik Enstitüsü, 2000
7- İl Nüfus Müdürlüğü, 2004
8-Düzce Esnaf ve Sanatkarlar Odası, 2004
9-Düzce Çevre Düzeni Planı Araştırma Raporu, 2004
10- Düzce İl Geliş Planı, 2004
296
ÇEVRE DURUM RAPORU
N- ATIKLAR
N.I. Evsel Katı Atıklar
İnsanların biyolojik, sosyal ve ekonomik etkinlikleri sonucunda işe yaramaz hale
gelen, akıcı olacak kadar sıvı içermeyen ve düzenli olarak bertaraf edilmesi gereken her türlü
madde ve malzeme katı atık olarak tanımlanmaktadır. Ev, sokak, park, okul ve hastane gibi
yerlerden toplanan süprüntü ve çöpler; ticari, tarımsal ve endüstriyel etkinlikler sonucu ortaya
çıkan katı artık ve atıklar ile su ve atık su arıtım tesislerinde üretilen çamurlar bu tanıma
dahildir
Türkiye’de yerleşim yerlerinin çok büyük bir çoğunluğunda katı atıklar ilgili
yönetmelikte belirtilen yollarla, düzenli olarak depolanmamakta ve bertaraf edilmemektedir.
Bu nedenle, düzensiz olarak doğaya verilen katı atıklar birçok çevre sorununu da
beraberinde getirmektedir.
Kentlerin hızlı büyümesi ile birlikte, katı atık depolama alanlarının yerleşim alanları
içerisinde kalması, belediyeler tarafından gerçekleştirilen çöp toplama işlemlerinde kaynakta
ayıklama ya da kuru yaş ayrımı yapılmadığı için depolama, imha ve geri kazanmada sorunlar
ortaya çıkmaktadır. Buna ek olarak ülkemizde belli standartlara çöp toplama işlemi ve taşıma
araçlarının bulunmaması, zaman ve işgücü kayıplarını doğurmaktadır.
Nakil araçları ile bazı durumlarda çöp depolama alanlarında yapılan işlemlerden
kaynaklanan gürültü, ayrışmalar sonucu oluşan kötü kokular ve gelişigüzel depolanan çöpler
görsel açıdan çevresel sorunlara neden olmaktadır. Çöp alanları ve çevrelerinde barınan
kuşlar, fareler, sinekler ve diğer hayvanlar mikrop ve çeşitli bulaşıcı hastalıkları çevreye
yayabilmektedir. Zararlılar için kullanılan ilaçlar ekolojik anlatılmıştır.
Tablo N.1. Düzce İli ve İlçeleri Katı Atık Envanteri
MERKEZ
AKÇAKOCA
ÇİLİMLİ
CUMAOVA
GÜMÜŞOVA
GÖLYAKA
KAYNAŞLI
YIĞILCA
BEYKÖY(Belde)
KONURALP(Belde)
TIBBİ ATIKLAR
TOPLAM
KağıtKarton
2000
800
400
550
500
500
550
400
300
400
DemirTeneke
1500
700
300
400
350
310
350
250
200
250
Cam- Şişe
Aliminyum
Diğer***
Toplam
300
100
60
70
55
50
70
40
30
50
PlastikPet
500
250
100
150
100
100
150
100
50
80
400
200
50
60
60
50
50
50
40
25
115.300.
27.950.
6.090.
7.770
6.935
4.990
8.830
6.170.
3.395
5.190
825
1580
965
192.620
120.000
30.000
7.000
9.000
8.000
6.000
10.000
7.000
4.000
6.000
500
207.500
6.400
4610
Kaynak: Düzce Belediyesi, 2004
** Diğer Atıklar : Biyokimyasal( Naylon Poşet, Çocuk Bez,Ambalaj Malzemeleri,Sanayi Atıkları)
Organik Atıklar(Yemek Atıkları,Sebze-Meyve Atıkları,Yaprak,Ot vb.)
Sanayileşme, nüfus artışı ve göç nedeniyle yukarıdaki değerlerde yıllık %4 artış
olacağı düşünülmelidir.
297
ÇEVRE DURUM RAPORU
Düzce’de katı atık deponi alanlarının tümü düzensizdir, yer seçimlerinde yönetmelikte
öngörülen jeolojik, topografik, hidrolojik ve meteorolojik ölçütler göz önünde
bulundurulmamıştır. Çoğu yerde de katı atık deponi alanlarının yerleşim merkezlerine
uzaklıkları, olması gereken mesafeden daha kısadır. Son yıllarda sayıları oldukça artan
kanatlı hayvan yetiştirme kümeslerinin atıklarının giderilmesinde de
aynı düzensizlik
egemendir ve bu da çevre sorunlarını artırmaktadır
2001 yılında Çevre Bakanlığı’nca Düzce Merkez İlçe ve 7 ilçesi arasında “Düzce
Belediyeleri Katı Atık Yönetim Birliği” projesi hazırlanmıştır. Düzce Belediye Başkanlığı
da Birlik Tüzüğü hazırlayarak İçişleri Bakanlığının onayına sunmuştur. Onaydan sonra
Birliğin çalışmalarına başlaması ve makul bir süre içinde katı atık sorunlarının düzene
konulması beklenmektedir
N.2 Tehlikeli Atıklar
İlimiz sınırları içerisinde 21 işletme ve kuruluşa “Tehlikeli Atık Beyan Formu”
gönderilmiş olup tehlikeli ve zararlı atık üreten firmalarla ilişkin bilgi elde edilmeye
başlanmıştır. Bu firmalardan Akçakoca ilçemizde bulunan Sevil Boru Profil firmasına
“Tehlikeli Atık Taşıma Lisans Belgesi “verilmiştir. Tehlikeli atıklar miktarı az, fakat çevre ve
canlılar için tahrip gücü fazla olan zehirli, katı veya sıvı kimyasal madde atıklarıdır. Bu
atıkların yönetimi ile ilgili olarak 27.08.1995 tarihinde Tehlikeli Atıkların Kontrolü
Yönetmeliği çıkarılmıştır.
Özel sanayi artıkları üretim sırasında oluşur ve ekonomik olarak geri kazanıl-ması
veya zarar etmeyecek şekilde hazırlanması ise imkansızdır. Bu konuda "Yöntem Tekniği"
geliştirilmesine devam edilmelidir ve edilmektedir. Ekonominin o zamanki durumuna ve ham
madde piyasasına göre hangi özel artığın hangi yöntemle ve kaça geri kazanılabileceği veya
da bertaraf edilmesi gerektiği ortaya çıkar. Özel artıkların bertaraf edilmesi için yapılan
işlemler ise:
- Mekanik, kimyasal itlemler
- Özel yakma tesisleri
- Deponiler
- Kapalı maden ocakları deponisi (Yeraltı deponisi) dir.
Yöntemlerinden birisi uygulanır, ancak uygulamadan önce gelen özel artıklardan
örnekler alınarak analizler yapılır ve karar verilir.
Özel artıkları şöyle ayırabiliriz:
- Su ortamını ve hava ortamını hiç bir şekilde kirletmesine imkan vermeyecek özel
hazırlanmış yerlerde depolanması Örneğin petrolle kirlenmiş topraklar, zift artıkları,
sertleştirilmiş asitli reçineler, v.s.
Düzce’de tehlikeli atıklar konusunda da envanter çalışması bulunmamaktadır. İl
Sağlık Müdürlüğü boru üreten bir fabrikanın asbest atığı ile, ilaç üreten bir firmanın atıklarını
298
ÇEVRE DURUM RAPORU
tehlikeli atıklar sınıfında göstermekte; bu atıkların da ilgili fabrikaların kendi sahaları içinde
uygun şekilde depolandığını bildirmektedir.
Düzce İli Gelişme Planı kapsamında yapılmış bulunan Belediye çevre anketine
tehlikeli atıklar için verilen yanıtlarda bu atıkların miktarı ve özellikleri hakkında bilgi
bulunmamakta; var olan tehlikeli atıkların da evsel atıklarla birlikte toplandığı ve birlikte
düzensiz olarak depolandığı belirtilmektedir.
N.3 Özel Atıklar
N.3.1 Tıbbi Atıklar
Tıbbi atıkların tehlikeli ve hastalık yapıcı etkilerinden çevreyi ve insan
sağlığını,atıkların oluşumundan yok edilmesine kadar geçen sürede korumak oldukça
önemlidir.Havada, suda ve toprakta kalıcı özellik gösteren ve ekolojik dengeyi bozan bu
atıkların üretimi, taşınması, depolanması ve yok edilmesine ilişkin özel önlemler alınması
gerekmektedir.Gelişmiş ülkelerde olduğu gibi ülkemizde de tıbbi atıkların toplanması ve yok
edilmesiyle ilgili 20 Mayıs 1993 tarihli ve 21586 sayılı resmi gazetede yayımlanan bir
yönetmelik mevcuttur.Yönetmeliğe göre tıbbi atıkların kaynakları aşağıdaki şekilde
sıralanabilir.
a) Hastanelerden,
b) Tıp, diş hekimliği ve veteriner hekimlik eğitimi veren ve araştırma yapan
kuruluşlardan,
c) Kan ve kan Ürünleri ile ilgili çalışma yapan tüm merkez ve istasyonlardan,
d) Tıbbi tahlil laboratuarlarından,
e) Deney hayvanlarının kullandığı laboratuarlardan
f) Sağlık Ocaklarından, atık çıkaran muayenehaneler ve polikiliniklerden,diş hekimi
ve revirlerden,
g) Küçük
ameliyat ve benzeri müdahalelerin yapıldığı tıp ve veteriner
muayehanelerinden
h) Bulaşıcı hastalığı olanların tedavi oldukları veya diyaliz, aspirator gibi aletlerin
kullanıldığı kliniklerden,
ı) Benzeri tıbbi atıkların oluşabileceği seyyar sağlık birimlerinden,
i) Eczane ve ilaç depolarından,
j) Benzer diğer kuruluşlarından
Düzce de 100 kg SSK; 100 kg’ı düzce Devlet Hastane’si, Abant İzzet Baysal
Araştırma hastanesi’nden yaklaşık 150-200 kg., diğer sağlık birimlerinden de 50 kg tıbbi atık
toplandığı düşünülmektedir.
Düzce ilinde tıbbi atıkların miktarı, bileşimi, toplanması, depolanması ve bertarafı
hakkında envanter çalışması yapılmamıştır
N.3.2 Atık Yağlar
İl genelinde 2004 yılında atık yağlar konusunda herhangi bir çalışma yapılmamıştır.
299
ÇEVRE DURUM RAPORU
N.3.3. Bitkisel ve Hayvansal Atık Yağlar
İlimizde Yağ üretimi yapan işletmeler yoktur. Devlet hastanesi ve 5 yemek
fabrikasından kızartma sonucu çıkan atık yağlar mevcuttur. Bu yağlar tenekelerde
toplanmakta daha sonra Blediyece ayrı olarak toplanmaktadır. Miktar olarak herhangi bir
tespit yoktur.
N.3.4. Pil ve Aküler
İlimizde Aküler akü tamircileri ve akü satışı yapan kişilerce alınmakta ve bu işler ile
ilgili hurdacılara satılmaktadır.
Akü Tamir ve İmalatı yapan iki (2) işletme bulunmaktadır.
Piller konusunda Tüm Türkiyede olduğu gibi kapsamlı bir çalışma yapılmamıştır.
N.3.5.Cips ve Diğer Yakma Fırınlarından Kaynaklanan Küller
İlimizde Yakma fırınları yoktur. Kül olarak Kalorifer kazanlarından ve Kara fırın
diyet tabir edilen ekmek fırınlarından çıkan küller mevcuttur. Bu küller yakıtı satan firma
tarafından alınmakta ve Belediye Çöplüğüne gömülmektedir. Küller Odun ve fosil
yakacaklardan kaynaklanmaktadır. Miktarları belli deyildir.
N.3.6. Tarama Çamurları
İlimizde tarama çamuru üreten yerler yoktur.
N.3.7. Elektrik ve Elektronik atıklar
Atık üreten veya atık çıkaran tesisler mevcut değildir.
N.3.8. Kullanım Ömrü Bitmiş Araçlar
İlimizde kullanım ömrünü bitirmiş veya hurdaya ayrılmış araçlar genelde hurda
alıcıları tarafından toplanmakta, Trafikte yakalanmış ise kolluk kuvvetlerince toplanıp ihale
yöntemi ile satılmaktadır.
N.4.Diğer Atıklar
N.4.1. Ambalaj atıkları
İlimizde 3. (üç) adet ambalaj üretimi yapan fabrika bulunmaktadır. Bay-Er, Anadolu
Ecopack ve Saran Plastik fabrikasıdır.
Bay-Er Plastik Tüp Ambalaj San.ve Tic.A.Ş. Konuralp DÜZCE Tel:0380 5414650
Fax:0380 5412460 e mail info @ bay-er com.
Üretilen Tüp: 304 478 Kg.
Üretilen Kapak:123 959 Kg.
Satış Yapılan firmalar:
300
Firma adı
-Balparmak
-Delta
-Kosan
-Lever
-Evyap
-Deva
Ambalaj Miktarı (kg)
12 590
36 234.
17 402
46 065
11 460.
7138
ÇEVRE DURUM RAPORU
Firma Adresi
Ümraniye /İstanbul
Kasımpaşa/İstanbul
Gebze/Kocaeli
Esentepe/İstanbul
Levent/İstanbul
4.Levent/İstanbul
Üretim atıklarının miktarı ve satışı yapılan firmalar.
-Tüp Kırması
30527 Kg. Gonca Plastik Olimpiyat karşısı DÜZCE
-Kapak Kırması 7508 Kg. Oto Elk.San.Vatan Mah.Demirciler Çar. Hayat
Sok.Gökhan İş Hanı 26/2 Bayrampaşa/İstanbul
Anadolu Ecopack Üretim Pazarlama A.Şb. Konuralp DÜZCE
Tel:0380 5412037
Alüminyum listede yoktur. Satışlar PP-ALU-PAP-C/LDPE-C/PAP dır.
Ambalajların satıldığı firmalar ve miktarları..
Firma adı
-Altıncımar
-Baycan
-Çizmeci
-Colgate
-İntergun
-Fritolay
-Horizon
-Nuh Ankara
-Solen
-Kent
-Üstün
-Biskot
-Besler
-Hayat
Ambalaj Miktarı (kg)
39 891 Kg.
41 843 Kg.
15 986 Kg.
662 668 Kg.
184 171 Kg.
1536 123 Kg.
56 580 Kg.
176 983 Kg.
134 005 Kg.
18 308 Kg.
49 755 Kg.
26 735 Kg.
8 589 Kg.
54 813 Kg.
Firma Adresi
Eminönü/İstanbul
Avcılar/İstanbul
Rami/İstanbul
Maltepe/İstanbul
Bağcılar/İstanbul
İçerenköy/İstanbul
Tuzla/İstanbul
Sincan/Ankara
Başpınar/Gaziantep
Gebze/Kocaeli
Topkapı/İstanbul
Karaman/Konya
Pendik/İstanbul
Altunizade/İstanbul
Üretim Atıklarının satıldığı firmalar:
-Hür-Pak 844 276 Kg.
Köseköy /Kocaeli Tel:05367617556
Saran Plastik A.Ş. Üçköprü köyü DÜZCE Tel:0380 5488125
-Ambalaj dolumu yapan 5 (beş) adet kolonya imalathanesi vardır. Kapasiteleri çok
düşüktür. Yıllık 7000. Adet 200cclik şişe dolumu yapmaktadırlar.
-İlimizde Ambalaj atığı toplayan iki (2) adet firma vardır.
-İlimizde 200 m2. Üzerinde 13. Market bulunmaktadır.
301
1.Fiskomar
2.Bim.
3.Bizim Market
4.Halk Market
5.Beyköy market
6.Celiloğlu Market
7.Yimpaş
8.Gima
ÇEVRE DURUM RAPORU
4.Adet
2.Adet
2.Adet
1.Adet
1.Adet
2.Adet
1.Adet
1.Adet
Fiskomar aylık 500.Kg./ay karton, 30.Kg./ay naylon marketi temizleyen temizlik
şirketine vermekte,
Yipmaş 700 Kg/ay karton, 60Kg/ay naylon şirket gurubu İstanbulda toplamakta,
Gima tam miktarı bilinmiyor, tüm ambalajları
Kocaeli/Gebzedeki toplama merkezinde toplamaktadır.
gima
gurubu
tarafından
Diğer marketlerin ambalaj atıklarını Belediyelerce alınmaktadır.
N.4.2.Hayvan Kadavraları
limizde Havan Kadavrası üretimi yapan veya toplayan tesis yoktur.
N.4.3. Mezbaha Atıkları
İlimizdeki mezbaha atıkları mezbaha yönetimi tarafından toplanmakta Barsaklar
Barsak işleyen işletmelere satılmakta, deriler deri tesislerine satılmakta, Tırnak ve Kemik
atıkları kemik ve tırnak işleyen fabrikalara satılmaktadır. Miktarları değişkendir. Düzenli
istatistiki bilgi yoktur.
N.5. Atık yönetimi
Düzce Belediyeleri Katı Atık Birliği 2002 yılında kurulmuş olup 18/01/2003 tarih ve
24997sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe girmiştir.
İl Merkezinde ve İlçe Belediyeleri ile Belde Belediyeleri kendi bünyesinde katı atık
yönetimi Belediye Kanunu gereğince kurmuşlardır.
N.6. Katı Atık Miktarı ve Kompozisyonu
İl genelinde Katı atıkları her Belediye karışık olarak kendi toplamaktadır. Ayrıca tüm
belediyeler kendi ana arter yollar üzerinde bulunan köylere ait çöpleride toplamaktadırlar.
İl genelinde toplam günlük toplanan çöp miktarlırı : Kg./Gün
Kağıt Karton Demir Tenek Cam Şişe Plastik Pet Aliminyum
6400
4610
825
1580
965
302
Diğer
192620
Toplam
207500
ÇEVRE DURUM RAPORU
N.7. Katı Atıkların Biriktirilmesi, toplanması, Taşinması ve Aktarma
Merkezleri.
İlimizde Belediyeler çöplerini toplamak için 250-500. Kg. kapasiteli çöp
konteynırlarında toplamaktadırlar. Daha sonra şehir içlerinde günlük şehir dışı köy
alanlarında iki günde bir olmak üzere çöpler kapalı kendine has özellik taşıyan kamyonlar ile
toplanıp vahşi şekilde çöp döküm alanlarında depolanmaktadır.
Düzce Belediyesi çöplerini özel bir şirkete toplattırmaktadır.
Çöpler Vahşi depolama alanlarında
Miktarları N.6. da bildirilmiştir.
kısmen özel kişiler tarafından ayrılmaktadır.
N.8. Atıkların Bertaraf Yöntemi
Atıklar ayrıştırılmadan usulüne uygun olarak toplanmakta, özel kişiler tarafından
kısmi ayrışıma tabi tutulduktan sonra vahşi şekilde depolama yapılıp üzerleri toprak ile
örtülmektedir.
Tıbbi atıklar ayrı araç ile toplanmakta dezenfekte edildikten sonra kireşlenerek
usulüne uygun şekilde toprağa gömülmektedir.
N.8.1 Katı Atıkların Depolanması
Katı atıkları ayrışıma tabi tutulmadan toplanmakta her Belediye kendisine ait vahşi
depolama alanında kısmen ayrışıma tabi tutularak gömülmektedir. Katı Atıkların Kontrolu
Yönetmeliğine uygun olarak depolanmamaktadır.
N.8.2. Atıkların Yakılması
İlimizde atıklar yakılmamaktadır.
N.8.3. Kompost
Kompost tesisi yoktur.
N.9. Atıkların Geri Kazanımı ve Değerlendirilmesi
Atıkların geri kazanımı yoktur.
N.10. Atıkların Çevre Üzerindeki etkileri
Ülkemizde çevre sorunlarının evsel nitelikli atıklarıntoplanması, taşınması, geri
kazanılması ve nihai bertarafıdır.2872 sayılı Çevre Kanunu doğrultusunda hazırlanan ve
14.03.1991 tarihinde yürülüğe giren”katı Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” nde, katı atıkların
yönetimine,
1. Sızıntı sularının yeraltı sularına geçmesi
2. Sızıntı sularının yüzey sularına geçmesi
303
ÇEVRE DURUM RAPORU
3. Depo gazlarının atmosfere geçmesi
4. Depo gazlarının yandan yeraltına geçmesi
5. Tozun rüzgarla atmosfere karışması
6. Zararlı maddelerin bitki ve gıda maddelerine geçmesi
7.Direkt temasta bulunma
8.Epidemik (bulaşıcı) hastalıkların yayılması
9. Hoş olmayan kokuların yayılması
10.Sinek, Fare vb. haşarenin çpğalması.
Kaynaklar
Çevre Düzeni Planı Araştırma Raporu, 2004
Düzce Belediyesi, 2004
Çevre Yönetimi Kapsamında Ülkemiz Kentlerinin Katı Atık Sorununun Düzce Örneğinde İrdelenmesi
(Mansuroğlu, Uzun)
304
ÇEVRE DURUM RAPORU
O- GÜRÜLTÜ VE TİTREŞİM
O.1 Gürültü
Ses dalgalar halinde yayılan bir enerji şeklidir. Tanımı “kulak veya bir alıcı tarafından
algılanabilen hava, su ya da benzeri bir ortamdaki basınç değişimi” dir. Ses ortamdaki
parçacıkların titreşmesiyle ve bu titreşimlerin komşu parçacıklara iletilmesiyle olmaktadır.
Titreşim sonucu oluşan dalgalar havada, su veya benzeri ortamda basınç değişiklikleri
oluşturur. Bu basınç değişiklikleri kulak tarafından elektrik sinyallerine çevrilir ve beyin
tarafından “ses” olarak algılanır. Ses nesnel, yani ölçülebilir ve varlığı kişiye göre
değişmeyen bir kavramdır. Gürültü ise öznel bir kavramdır. Gürültü “hoşa gitmeyen,
istenmeyen rahatsız edici ses” olarak tanımlanabilir ve gelişigüzel bir yapısı olan ses
spektrumudur. Bir sesin gürültü olarak nitelenip nitelenmemesi kişilere bağlı olarak
değişebilir. Çok yüksek sesin, hoşa gitse bile, işitme kaybıyla birlikte birçok psikolojik
rahatsızlıklara neden olan zararlı etkisi nedeniyle kontrolü gerekmektedir. Gürültüyü,
çağımızın önemli endüstriyel ve çevre sorunlarından biri yapan kaynakların başında
endüstriyel makinalar ve ulaşımda kullanılan araçlar gelmektedir. Sanayi toplumlarında,
toplumu çevre gürültüsünden korumak için yasalar çıkarılmakta, çevre gürültüsü için
sınırlamalar konulmaktadır. Amerika’da 1972 yılında yürürlüğe giren kanunla EPA (U.S
Environmental Protection Agency) gürültü çalışmalarını üstlenmiştir.
Ülkemizde de 11.12.1986 tarihli ve 19308 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanarak
yürürlüğe giren Gürültü Kontrol Yönetmeliği kişilerin huzur ve sükununu beden ve ruh
sağlığını gürültü ile bozmayacak bir çevrenin geliştirilmesi amacıyla gürültü kontrolünün
uygulanacağı sınırlarının belirlenmesi esaslarını kapsar. Ses ölçü birimi dB (Desibel)
dir.Gürültü kontrolunda bu birim kullanılmaktadır. dB bir oranı veya göreli bir değeri
gösterir. Alexander Graham Bell’in anısına bel adı verilen birim iki büyüklüğün oranının
logaritması olarak tanımlanmaktadır.
Söz konusu bir büyüklüğün referans büyüklüğüne oranının logaritmasının 10 katıdır.
dB ile ölçtüğümüz büyüklüklere düzey adı verilir.Bir ses kaynağının yaydığı ses enerjisinin
gücüne ses gücü (veya akustik güç), bu gücün düzeyine (Lw) adı verilir.
Referans gücü olarak uluslararası referans Wo=10 kullanılır.
Ses gücü W (Watt) olan bir kaynağın ses düzeyi Lw;
Lw=10 log W/Wo=10 log W/10 eşitliğinden hesaplanır.
Örneğin 1 W ses gücü olan bir uçak motorunun ses gücü düzeyi;
Lw=10 log 1/10 =120 dB’dir.
Frekans ses dalgalarının birim zamandaki titreşim sayısıdır ve birimide Hertz (Hz)
dir. Genç bir insan 10-16.000 Hz.arasındaki sesleri duyabilir. İnsan kulağının hassas olduğu
orta frekanstaki sesler 1000-4000 Hz arasındadır.
O.1.1 Gürültü Kaynakları
O.1.1.1 Trafik Gürültüsü
Gürültü kaynaklarının en belli başlılarından birisi olan gürültülerdir. İlimiz sınırları
içerisinden geçmekte olan Doğu – Batı Yönlü E-80 karayolu önemli bir gürültü kaynağı
özelliği göstermektedir.
305
ÇEVRE DURUM RAPORU
Ülkemizde her türlü taşıtın verilebilir üst gürültü sınırları gürültü kontrol
yönetmeliğinden belirlenmiştir. Bu yönetmeliğe göre üst gürültü seviyeleri aşağıda
çıkartılmıştır.
Tablo O.1. Taşıtların Gürültü Seviyeleri (dB)
Taşıt Türü
Otomobil
Otobüs (Kent içi)
Otobüs (Kent dışı)
Ağır Müteharrik Araş hız durumunda
(Sürücü kabininde ve kamyon 80 km/h)
Lokomotif içi
(Dizel motorlu tam güçte ve yükle çalışırken hız 80 km/h)
Elektrikli Tren lokomotif
Vagonların içinde
Üst Gürültü Seviyesi
75
85
80
85
85
80
70
Bu güne kadar İlimiz sınırları içersinde trafikten kaynaklanan gürültü düzeyi
konusunda gürültü ölçümü yapılmamıştır.
O.1.1.2 Endüstri Gürültüsü
Düzce İli yerleşim alanı içerisinden geçen E-80 ve D-100 Karayolunun yer alması
önemli ölçüde gürültü kaynağı oluşturmaktadır.
İşyerindeki gürültü düzeylerine göre izin verilebilir maruz kalma süreleri yönetmelikte
belirlenmiştir.
Tablo O.2. Gürültü Düzeylerine Karşı Çalışma Süreleri (Gürültü Kontrol Yönetmeliği)
Gürültüye Maruz Kalınan
Süre (Saat / Gün)
7.5
4.0
2.0
1.0
0.5
0.25
1.8
Max. Gürültü Seviyesi
(dBA)
80
90
95
100
1051
110
115
O.1.1.3 İnşaat Gürültüsü
İlimiz 1999 yılında geçirdiği Depremle önemli inşaat kayıplarına maruz kalmış, yıkım
ve yapım çalışmaları halen sürdürülmektedir.
O.1.1.4 Yerleşim Alanlarında Oluşan Gürültüler
İlimizde henüz İmar çalışmaları tamamlanmadığından bu konuyla ilgili bilgiye
ulaşılamamıştır.
306
ÇEVRE DURUM RAPORU
O.1.1.5 Hava Alanlarından Oluşan Gürültüler
İlimiz sınırları içerisinde hava alanı bulunmamaktadır.
O.1.2 Gürültü İle Mücadele
Günümüzde ciddi boyutlara varan çevre kirlilikleri insan sağlığını tehdit eder duruma
gelmiştir. Kentlerde yaşayan insanların sağlığını tehdit eden kirliliklerden en önemlilerinden
biride gürültü kirliliğidir.
Gürültünün işitme kayıplarından başlayıp, ruh sağlığına kadar verdiği zararlar çeşitli
araştırmalarla ortaya konmuştur. Bu sorunların çoğu üretkenliği ciddi biçimde etkilemekte ve
yaşam kalitesinin düşmesine yol açmaktadır. Günümüzde modern toplum anlayışı yaşam
kalitesini düşüren her şeyden insanları korumasını ön görmektedir.
Düzce de gürültülü eğlence ve işyerleri rutin denetim altına alınmıştır. Bu uygulama
dahilinde halkın şikayetleri değerlendirmeye alınmış olup para cezaları ve işten alıkoyma
cezaları uygulanmaktadır.
O.1.3. Gürültünün Çevreye Olan Etkileri
O.1.3.1. Gürültünün Fizksel Çevreye Etkileri
Ülkemiz genelinde İmar planlarının hazırlanmasına ve uygulanmasına yönelik
çalışmalarda gürültü kontrol yönetmeliği esasları doğrultusunda gerekli tedbirlerin alınmadığı
görülmektedir. Gürültü kirliliğin en belirgini trafik gürültüsü olup İlimizin yakın tarihte
yaşamış olduğu depremden dolayı trafik gürültüsüne inşaat gürültüsüne de eklenmiş
bulunmaktadır.
Gürültüyü Arttırıcı Etkenler;
- Plansız ve düzensiz kentleşme
- Gürültü üreten kaynakları bilinçsiz kullanılması ve işletilmesi
- Yapı hizmetlerinde yetersizlik
- Makineleşme
- Nüfus yoğunluğunun artması
- Yerleşim alanlarının genişlemesi
- Ulaşım alanlarının genişlemesi
O.1.3.2. Gürültünün Sosyal Çevreye Olan Etkileri
Gürültünün sosyal çevreye olan etkisi konsantrasyon bozukluğu yaratması sonucu iş
veriminin düşmesi ve çalışmaya karşı isteksizlik yaratmasıdır.
O.1.4. Gürültünün İnsanlar Üzerine Olan Etkileri
O.1.4.1 Fiziksel Etkileri
İşitme sistemi öğelerinin hasar görmesi olarak ortaya çıkan etkiler fiziksek etkilerdir.
İşitme duyusunun kaybolması veya bozulması işitme sisteminin bir bölümünde meydana
307
ÇEVRE DURUM RAPORU
gelen hasar sebebiyle olur. Yapılan araştırmalar gürültünün işitme duyusunun kaybının sebep
olduğunun göstermiştir.
O.1.4.2 Fizyolojik Etkileri
Vücudun fizyolojik davranışlarının bozulmasıyla ortaya çıkan etkilerdir. Fizyolojik
etkilerin bazıları kas gerilmesi, stres, kan basıncında artış, kalp atışlarının ve kan dolaşımının
değişmesi ve uykusuzluktur.
O.1.4.3. Psikolojik Etkileri
Yorgun ve sinirlilik hali yaratarak ortaya çıkan etkiler, psikolojik etkilerdir. Davranış
bozuklukları, öfkelenme, sıkılma, genel rahatsızlık duygusu, konforsuzluk, uyku bozukluğu
ve çağımızın hastalığı olarak nitelendirilen stres gürültüden kaynaklanan ve insan sağlığını
bozan psikolojik etkilerdir.
O.1.4.4. Performans Üzerine Etkileri
İş veriminin azalması, işitilen seslerin anlaşılmaması sonucu ortaya çıkan etkiler,
performansal etkilerdir. Çalışmaya karşı isteksizlik, konsantrasyon bozukluğu, okuduğunu
anlamama, konuşulanı anlayamama vb. insan sağlığını etkileyen, performansı düşüren
gürültüye bağlı etkilerdir.
Tablo O..3. Gürültünün İnsan Sağlığı Üzerine Etkileri ( Schemel - 1986 )
GÜRÜLTÜNÜN
DEĞERİ
GÜRÜLTÜ
KAYNAĞI
Yaprak kımıldaması,
fısıldayarak konuşma,
çalışan saat
Penceresi kapalı
dışarıdan gelen gürültü,
evdeki müzik
İNSANLAR ÜZERİNDEKİ
FİZİKSEL VE RUHSAL ETKİLERİ
65-70 dB
Yoğun trafik olan yol,
elektrikli daktilo
90-120 dB
moped,
testere,
disko,
havaalanı gürültüsü
jet uçağı,
siren düdüğü,
havalı tokmak,
hava kompresörü
kan basıncı,
yüksek kalp atması,
nefes almada değişiklik
kısa süreli duymama
zorunluluğu
20-30 dB
45-50 dB
120 dB
O.2. Titreşim
Bu konuda herhangibir çalışma bulunmamaktadır.
Kaynaklar:
- Gürültü Kontrol Yönetmeliği
- Kocaeli İli Çevre Durum Raporu (2003)
308
psikolojik olarak
% 50 sinde uykusuzluk
işitme zorlukları,
ağrı başlangıcı
ÇEVRE DURUM RAPORU
P. AFETLER
P.1 Doğal Afetler
P.1.1 Depremler
Depremler, iç dinamik süreçlerle yerkabuğu içerisinde meydana gelen
deformasyonların yarattığı ve jeolojide fay olarak tanımlanan kırılmalar sonucu oluşan yer
sarsıntılarıdır. Depremin büyüklüğü (magnitüd), kırılma (faylanma) esasında açığa çıkan
enerjinin miktarına bağlıdır. Kırılma yoluyla boşalan enerji kırılma merkezinden çevreye
doğru deprem dalgaları şeklinde yayılır. Deprem dalgalarının yıkıcı etkisi kırılma
merkezinden uzaklaşıldıkça, genelde düzenli olarak azalır. Ancak, bazen yerel jeolojik
özelliklerden kaynaklanan olumsuz zemin koşulları bu durumu bozan unsur oluşturur ve
kaynaktan uzak olunmasına rağmen depremin yıkıcı etkisinin beklenilenden fazla olmasına
yol açar. Bu nedenle herhangi bir bölgenin deprem potansiyeli değerlendirilirken depreme yol
açan fayların (aktif fay) ve yerel zemin özelliklerinin iyi bilinmesi gerekmektedir.
Düzce Havzası ülkemizin en önemli aktif fay (deprem yapabilirlik özelliği olan fay)
larından olan Kuzey Anadolu Fayı (KAF) üzerinde yer almaktadır (Şekil 7). Bu fay, doğuda
Karlıova yöresinden başlayarak ülkenin kuzey yarısının D-B yönünde boydan boya kateder.
Bolu yöresine kadar genelde tek kırıklardan meydana gelen dar bir zonda izlenen bu fay, Bolu
batısında (Dokurcun vadisi) çatallanır ve iki ana kola ayrılarak Marmara Denizine doğru
uzanır (Şekil 8). Sakarya-Düzce yöresinde Hendek ve Düzce fayları da KAF sistemine katılır
ve fay zonunun genişliği 40 km’ye ulaşır (Şekil 7).
Düzce Havzası’nda yer alan yerleşmeler son yüzyılda bu zonda bulunan aktif fayların
oluşturduğu büyük depremlerin yıkıcı etkisinde kalmıştır. 1957 Bolu depremi (M=7) ve 1967
Adapazarı depremi (M=7.1), bu fayın Bolu-Abant ve Dokurcun segmentleri üzerinde
gelişmiştir. Bu depremlerde Bolu-Abant ve Abant Gölü-Adapazarı ovası arasında yüzey
faylanması (Yüzey kırığı) oluşmuştur.
Düzce Havzası’na en yakın olan ve deprem potansiyeli taşıyan aktif faylar ise bu
havzanın oluşumuna yol açmış bulunan Düzce, Hendek ve Çilimli faylarıdır (Şekil 3, 6, 7).
Bu faylardan Düzce ve Hendek fayları aktif fay karakterindedir. Çilimli fayı ise olasılı aktif
bir faydır. Bunların genel özellikleri ve deprem potansiyelleri kısaca aşağıda tanıtılmıştır.
Bölgeye ilişkin uydu görüntüleri üzerinde de Çilimli fayının Kuzey Doğu’ya doğru
Yığılca yönünde devam ettiğine dair belirtiler bulunmaktadır.
Düzce Fayı. Kuzey Anadolu fayının bir kolu olan Düzce Fayı, Düzce Ovası’nın
güneyinde, ovayla Elmacık dağları arasındaki sınırı oluşturur. Akyazı-Kaynaşlı arasında
toplam uzunluğu 70 km kadardır. Üç alt parçadan (segmentten) oluşur. Sağ yönlü doğrultu
atımlı bir aktif faydır. Akyazı bölümünde Kuvaterner yaşlı alüvyonlarla temel kayalar
arasında yer alan fay, buradan doğuya doğru Kuvaterner öncesi temel kayalar içerisinde
izlenmektedir. Düzce Havzası bölümünde de yine Kuvaterner yaşlı alüvyonlarla temel
kayalar arasında dokunak oluşturmaktadır. Düzce fayı doğuda Elmalık köyü ile Bolu Dağı
tünelinin batı girişi arasında son bulmaktadır. Gölyaka’nın 5 km kadar batısındaki Çayköy’de
Düzce fayından ayrılan bir kol KD’ya Yazıpınar köyüne doğru ova ile dağlık arazi arasındaki
309
ÇEVRE DURUM RAPORU
sınırı izler ve yaklaşık 5,5 km uzunluktan sonra tekrar ovaya ulaştığında morfolojik belirtisi
kaybolur. Bu fayın Gölyaka fayı olarak adlandırılması uygun olur.
Hendek fayı. Sapanca gölü-Hendek-Cumayeri arasında uzanan KuzeydoğuGüneybatı uzanımlı fay Hendek Fayı olarak adlandırılmıştır. Sağ yönlü doğrultu atımlı olan
fayın uzunluğu yaklaşık 50 km’dir. M= 6,5 olan 1943 Düzce-Hendek depremi, olasılıkla bu
fay üzerinde gerçekleşmiştir. 17 Ağustos 1999 depreminde Hendek’in Kuzeybatı’sında bu fay
üzerinde de yüzey kırığı oluşmuştur. MTA ve Ankara Üniversitesi’nin kestirimlerine göre
aynı depreme bağlı olarak Hendek Fayı üzerinde gerilme birikiminin arttığı ve yakın
gelecekte, büyüklüğü 6’nın üzerinde yeni bir deprem olabileceği tahmin edilmektedir.
Çilimli fayı. Havzanın kuzeyinde Cumayeri - Konuralp arasında uzanır. Yaklaşık 13
km uzunluğunda olan bu fay Güneybatı’daki Hendek Fayı’nın devamında yer alır. Fayın
niteliği ve aktivitesine ait veri toplanamamıştır. Hava fotoğrafları üzerinde yapılan gözlemler
fayın doğrultu atımlı olduğunu göstermektedir. Fay çizgisi boyunca çok sayıda kaynak
dizilimi gözlenmiştir. Gözlemler fayın olasılıkla aktif bir fay olduğunu göstermektedir. Uydu
görüntüleri üzerindeki bazı belirtiler Çilimli Fayı’nın Kuzeydoğuya doğru Yığılca yönünde
devam ettiğini göstermektedir. Ancak bu konuda kesin yorum için bilgiler yeterli değildir.
Ayrıca bu kestirim doğru da olsa, söz konusu fayın deprem üretecek etkinlikte olup olmadığı
da bilinmemektedir. Konunun uzmanlarca araştırılması gerekir. Bu fayın Çilimli-Yığılca fayı
olarak adlandırılması daha uygun gözükmektedir.
Kuzey Anadolu fayı. Doğrudan Düzce il sınırları içinde kalmamakla birlikte,
Elmacık dağlarının güney sınırında Merkez ilçenin sadece 27 km güneyinden geçer. Düzce bu
ana fay üzerindeki deprem etkinlik alanı içinde kalır. Kuzey Anadolu fay kuşağı doğuda
Karlıova’dan başlayarak batıda Saros körfezine kadar uzanan ve uzunluğu 1.000 km’yi aşan,
doğrultu atımlı sağ yönlü bir fay kuşağıdır. Doğudan Bolu yakınlarına kadar oldukça düz,
fakat segmentler içeren bir kuşak şeklinde gelen bu büyük kırık kuşağı Bolu’nun batısında
kollara ayrılmaktadır ve Düzce Fayı da bu kollardan birini oluşturmaktadır. Kuzeyde Avrasya
levhası ile, güneyde Anadolu levhacığını birbirinden ayırır. Yaklaşık 4-5 milyon yıl önce
oluşmuştur. Halen yılda ortalama 2 cm kadar bir yatay hareket bu fay kuşağının değişik
kesimlerinde deprem enerjisi birikmesine ve belli aralıklarla yıkıcı depremlerin oluşmasına
neden olmaktadır.
Depremsellik konusu Türkiye’nin birçok bölgesi için olduğu gibi, Düzce için de son
derece önemli bir konudur. İl’in tamamı 1. derece deprem kuşağı içinde kalmaktadır.
Düzce’yi, depremin büyüklüğüne, odak derinliğine ve deprem dış merkezinin
Düzce’ye yakınlığına bağlı olarak az veya çok etkileyen depremler Düzce fayı üzerinde ve
Kuzey Anadolu fayının Düzce ‘ye yakın kesimlerinde meydana gelen depremlerdir.
Son yüzyıl içinde bu kesimlerde meydana gelen depremler Tablo P.1’de,
görülmektedir.
310
ÇEVRE DURUM RAPORU
Tablo P.1.Gerede ve Komşu Segmentlerde 1900-Günümüz Arasında Olmuş Hasar Yapıcı Depremler
Sıra
No
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11*
12*
Dışmerkez
Tarih
Enlem
Boylam
Magn.
Derinlik
Açıklama
09.03.1902
5.5
Çankırı
25.06.1910
6.1
Osmancık
09.06.1919
5.9
Çerkeş
11.12.1942
40.76
34.83
5.9
40
Osmancık
26.11.1943
41.05
33.72
7.3
10
Tosya-Ladik
01.02.1944
41.41
32.69
7.3
10
Gerede-Bolu
13.08.1951
40.88
32.87
6.9
10
Çerkeş-Gerede
07.09.1953
41.09
33.01
6.1
40
Çerkeş
26.05.1957
40.67
31.00
7.0
10
Abant
22.07.1967
40.67
30.69
7.1
33
Mudurnu Vadisi
17.08.1999
40.64
29.83
7.4
9
Gölcük-Arifiye
12.11.1999
40.76
31.14
7.2
14
Dağdibi/Düzce
Kaynak : Demirtaş, 1998. (*) Tabloya tarafımızdan eklenmiştir. Koyu yazılanlar Düzce’yi az veya çok etkilemiş
olan depremlerdir.
Bunlardan Düzce’de en fazla can ve mal kaybı yaratan deprem 17 Ağustos 1999
depremi ile bunun hemen üç ay ardından gelen 12 Kasım 1999 depremi olmuştur. 12 Kasım
depreminin Düzce fayı üzerinde meydana getirdiği toplam yaklaşık 40 km uzunluğundaki
yüzey kırığındaki en büyük yatay kayma miktarı 4,00 m’dir ve bu kayma depremin üst
merkezi olan Dağdibi köyünde meydana gelmiştir.
17 Ağustos 1999 Marmara Depremi Ve Düzce
17 Ağustos 1999 günü saat 03.02'de meydana gelen ve Boğaziçi Üniversitesi Kandilli
Rasathanesi tarafından merkez üssü İzmit Gölcük olarak açıklanan 7.4 şiddetindeki deprem
bölgemizde de derin yaralar açtı. Marmara depremi olarak da anılan deprem özellikle İzmit,
Adapazarı, Yalova ile İstanbul, Bursa ve Eskişehir'in bir kısmı ile Düzce, Gölyaka, Cumayeri,
Çilimli ve Gümüşova ilçelerinde can ve mal kaybına neden oldu. 17 Ağustos deprem
felaketinde bölgemizde en fazla can ve mal kaybı Düzce, Gölyaka, Cumayeri, Gümüşova ve
Çilimli ilçelerinde meydana geldi. Toplam 270 kişinin hayatını kaybettiği depremde 685 kişi
enkaz altından kurtarıldı. 1.157 kişi de yaralanarak çeşitli hastanelerde tedavi altına alındı.
7.4 şiddetindeki ilk büyük sarsıntı ve ardından gelen artçı depremler sonucunda birçok
resmi ve özel kuruluş binaları yıkılırken, önemli bir kısmı da ağır hasarlı hale geldi. Düzce
Belediye Binası, Düzce Devlet Hastanesi, Düzce Lisesi, Teknik Eğitim Fakültesi, Orman
Fakültesi ve Tıp Fakültelerinin bulunduğu bina ağır hasarlı binalar arasındaydı. Devlet
hastanesinin birçok bölümlerinin depremden zarar görmesi nedeniyle acil sağlık hizmetleri
hastane bahçesinde kurulan çadırlarda verildi. Enerji hatlarında meydana gelen ağır hasar
nedeniyle deprem sonrasında ilçe merkezleri ve köylere bir hafta elektrik verilemedi. Telefon
hatlarındaki hasar nedeniyle iletişim sağlanamaması hayatı daha da güçleştirdi.
Evleri yıkılan ve hasar görenler için Düzce'nin çeşitli kesimlerinde çadırkentler
kuruldu. Altyapısı oluşturulan, sağlık hizmeti verilen çadırkentlerde ayrıca polis karakolları
da oluşturuldu. Belli merkezlerde oluşturulan çadırkentlerin yanı sıra vatandaşlarda kendi
imkanları ile evlerinin yakınlarına kurdukları çadırlarda barındılar. Özellikle devam eden artçı
sarsıntılar nedeniyle uzun süre, evi sağlam olan vatandaşlar da çadırlarda kalmayı tercih
311
ÇEVRE DURUM RAPORU
ettiler. Kısa süre sonra depremzede ailelerin geçici olarak barınması için prefabrike konutların
yapımına da hemen geçildi. Biten konutların hak sahiplerine dağıtımı da kura ile
gerçekleştirildi. Bu arada kesin hasar tespit raporuna göre konutu yıkık ve orta hasarlı
olanlara mal sahibi ya da kiracı olduğuna bakılmaksızın ayda 100 milyon lira olmak üzere bir
yıl süreyle geçici olarak barınma yardımı yapıldı.
İlçeler Ölü Sayısı Yaralı Sayısı
Merkez,
Ölü 118,
Gölyaka,
Ölü 105,
Cumayeri,
Ölü 30 ,
Gümüşova, Ölü 12,
Çilimli,
Ölü 5 ,
Akçakoca, Ölü 0,
Yığılca,
Ölü 0,
Kaynaşlı,
Ölü 0 ,
Toplam,
Ölü 270,
Yaralı 813
Yaralı 250
Yaralı 7
Yaralı 65
Yaralı 8
Yaralı 14
Yaralı 0
Yaralı 0
Yaralı 1157
12 Kasım 1999 Düzce Depremi
17 Ağustos Marmara Depreminin üzerinden 87 gün geçtikten sonra, henüz depremin
yaraları sarılmaya çalışılırken, dünya tarihinde görülmemiş bir şekilde ikinci bir deprem
meydana geldi: 12 Kasım 1999...Bu kez depremin merkez üssü Düzce'ydi...Saatler 18.57'yi
gösterdiğinde, Düzce kuvvetli bir darbe ile sarsıldı ve yıkıldı. Bu kez 17 Ağustos
depreminden daha büyük şiddetle sarsılan Düzce 30 saniye içinde adeta yerle bir oldu.
Merkez üssü Düzce olan deprem, Kaynaşlı'yı da yerle bir ederken, Bolu'nun da bir
bölümünde can ve mal kayıplarına neden oldu.
Depremin ilk sarsıntısı kadar, soba, ısıtıcı ve ocaklardan kaynaklanan yangınlar da
dehşet saçtı. Düzce Belediyesi İtfaiye Müdürlüğü binasının yıkılması, itfaiyeci ve araçlarının
enkaz altında kalması nedeniyle yangınlara ancak çevre ilçelerden gelen ekipler tarafından
müdahale edilebildi. Şehir merkezinin ana caddeleri yıkılan binaların enkazları ile
kapandığından hastaneye yaralı taşımaya çalışan araçlarda yollarda mahsur kaldılar. Düzce
Devlet Hastanesinin eski bloğunun yıkılıp yeni blokların hasar görmesi nedeni ile yaralılara
ilk müdahale kısıtlı imkanlarla bahçede yapılabildi.
Gecenin ilerleyen saatlerinde, çevre il ve ilçelerden askeri ve sivil arama, kurtarma, ilk
yardım ekipleri, ambulanslar Düzce'ye ulaşabildi. Ancak 17 Ağustos depreminin tecrübeleri
nedeniyle bu kez müdahaleler ve yardımlar daha organize bir şekilde bölgeye akıyordu. Gece
boyunca süren arama ve kurtarma çalışmaları ile binlerce kişi enkaz altından sağ olarak
kurtarılırken yitirilen canların sayısı her geçen dakika daha da artıyordu.
Günün ilk ışıkları ile birlikte felaketin boyutları gözler önüne serilmeye başladı.
Düzce, Kaynaşlı ve Bolu il merkezinin bir bölümü enkaz haline gelmişti. Kaynaşlı'da sağlam
denebilecek bina kalmazken konut ve işyeri sayısı olarak yaklaşık olarak %85'inin yıkıldığı
belirlendi. Düzce'nin tarihi yapılarından Merkez Camii, Vergi Dairesi, Düzce Lisesi, Düzce
312
ÇEVRE DURUM RAPORU
Belediyesi, Eski Hastane Binaları yıkılırken, Fakülte Binaları, Hükümet Binası ve Adliye
Binası da büyük hasar gördü. 12 Kasım depreminde Düzce, Akçakoca, Cumayeri, Çilimli,
Gölyaka, Gümüşova, Kaynaşlı ve Yığılca'da toplam 782 kişi hayatını kaybederken 2.678 kişi
de yaralandı.
17 Ağustos depremi ile kurulan çadırkentler bu kez daha yaygın olarak kurulmaya
başlandı. Başta Türk Silahlı Kuvvetleri olmak üzere kamu ve özel sektör kuruluşları
tarafından ilk anda hemen hemen her mahallede, her geniş alanda çadırkentler oluşturuldu.
Yine 17 Ağustos depremi ile inşaasına başlanan ve kalıcı konutlara geçinceye kadar
depremzedelerin yaşamlarının rahat sürdürmelerini sağlamak amacıyla prefabrike konutların
yapımına hız verildi ve sayıları arttırıldı. Depremin hemen erkesi günü başta Kızılay olmak
üzere çeşitli kamu kurum ve kuruluşları ile özel bazı kuruluşlar tarafından sıcak yemek
verilmeye başlandı. Depremzedelerin giyim ve kuşamları için LDKM (Lojistik Destek ve
Koordinasyon Merkezi) aracılığı ile istisnasız tüm depremzedelere her türlü giyecekleri
birkaç kez ihtiyaçlarında ötesinde dağıtım yapıldı. Depremzedelerin kışı sıcak bir ortamda
geçirmeleri için katalitik ve elektrikli ısıtıcılar dağıtılıp, tüm kış boyunca her ay 4 tüp verildi.
Yine bir yıl boyunca depremde evini kaybeden ve orta hasarlı olanlara ayda 100 Milyon TL.
olmak üzere ödeme yapıldı. Konutları orta ve az hasarlı olanlara onarım yardımı yapıldı.
İlçeler Ölü Sayısı Yaralı Sayısı
Merkez,
Gölyaka ,
Cumayeri,
Gümüşova,
Çilimli,
Akçakoca,
Yığılca,
Kaynaşlı,
Toplam,
Ölü 463,
Ölü 1,
Ölü 0,
Ölü 0,
Ölü 0,
Ölü 2,
Ölü 0,
Ölü 316,
Ölü 782,
Yaralı 1849
Yaralı 67
Yaralı 22
Yaralı 34
Yaralı 25
Yaralı 96
Yaralı 42
Yaralı 544
Yaralı 2678
Depremin Büyüklüğü : 7.2
Enlem-Boylam : 40.768 Kuzey-31.148 Doğu
Odak Derinliği (h) : 14 km.
Faylanma Mekanizması : 1. Düzlem : 276/59/-167
2. Düzlem : 179/79/-32
Yüzey Kırığı : karada gözlenen 45-50 km.
Maksimum Yanal Atım : 1)-4.20 m. Düzce fayı doğu ucunda
2)-5.40 m. Düzce güneyi
3)-Batı ucunda, sağ yönlü yanal atım miktarı: 3 m.
4)-Eğim-yönlü düşey atım: 2.5 m.
5)-Doğu ucunda: sağ yönlü yanal atım miktarı:4.20m.
313
Şekil P.1. .Deprem Resimleri
314
ÇEVRE DURUM RAPORU
ÇEVRE DURUM RAPORU
P.1.2 Heyelan ve Çığlar
Düzce Ovası’nın çevresinde kuzeyde Düzce-Akçakoca Karayolu’nun geçtiği Yazlık
Dere ile Cumayeri’nin kuzeyinde Büyük Melen çayı vadisi, heyelanların en yaygın olduğu
yerlerdir. Heyelanların yoğun olduğu ikinci bölge ise Elmacık dağı kuzey yamaçlarıdır.
Özellikle Bakacak civarında geniş alanlar kapsayan heyelanlar zaman zaman buradaki
yerleşimler ve D-100 karayolu için ciddi sorunlar yaratmaktadır.
1998 yılında yaşanan yoğun yağışların etkisiyle bölgedeki heyelanların çoğunda
hareketlenmeler görülmüştür.
Yüksek eğimli yamaçlarda ormanların kesilerek yerine fındıklık yapılması, ormanlara
zarar vermekle kalmamakta, fındık köklerinin derini kavramaması nedeniyle bu yamaçlarda
heyelan, toprak akması ve erozyon gibi olaylarla arazi bozulmasına da neden olmaktadır.
Yağışların etkisiyle ve zamanla bu heyelanın büyümesi ve fındıklıkları yok etmesi riski de
bulunmaktadır.
İl’de meydana gelen bazı heyelanlar ciddi hasarlar oluşturmuştur. Beyköy’de meydana
gelen heyelanda su deposu toprak altında kalmış, Kabalak’ta tuğla hammaddesi alımında
kontrolsüz ocak işletmesi nedeniyle meydana gelen heyelanda 4 katlı yeni ilköğretim okulu
binası yıkılmıştır.Bakacaktaki heyelanlar zaman zaman ulaşımı aksatmaktadır. Buradaki
heyelanları önlemek için Karayolları tarafından çalışmalar yapılmış, ancak soruna kesin
çözüm getirilememiştir. Yığılca Çukurören Köyü heyelan nedeniyle afet bölgesi ilan edilmiş
ve köyün başka yere taşınması kararlaştırılmıştır. Kaynaşlı Hendenoğlu Mahallesi’ndeki evler
heyelan nedeniyle tahrip olmuş ve mahalle terk edilmiştir. Kaynaşlı Yeşiltepe Köyü’ nde
geniş bir krip hareketi nedeniyle köy yavaş yavaş kaymakta ve binalar yıkılmaktadır. Gölyaka
İlçesi Aksu Havzası’nda bulunan Değirmentepe Köyü, yamaç akması ve heyelan tehdidi
altında olup, bazı evler tahliye edilmiş veya yıkılmıştır . Düzce Akçakoca yolunun özelikle
12-18. kilometreleri arasında karayolunda sürekli sorun çıkaran heyelan bölgesi
bulunmaktadır.
Bol yağışlı iklim özellikleri ve jeolojik-jeomorfolojik yapısı nedeniyle Düzce Havzası
çevresinde kütle hareketleri yaygındır. Kütle hareketlerinden kaymaların büyük
çoğunluğunun 1998 yılı Mayıs ayındaki aşırı yağışlar döneminde aktivite kazanmış olduğu
belirlenmiştir (Emre ve Duman, 1998).
Havza çevresinde heyelanların dağılımı genelde jeolojik formasyonlara bağlıdır.
Bölgede heyelanların ve çok gelişmiş olduğu birim Eosen yaşlı Çaycuma Formasyonudur
(Şekil 2). Bu nedenle havza çevresinde heyelanların en yoğun olduğu bölgeler bu
formasyonda gelişmiş olan yüksek eğimli yamaç zonlarıdır. Kuzeyde, Düzce-Akçakoca
karayolunun geçtiği Yazlıkdere, Cumayeri kuzeyinde Büyük Melen çayı vadisi havza
çevresinde izlenen heyelanların en yoğun olduğu alanlardır. Her türlü kütle hareketinin
izlendiği bu alanlarda Çaycuma Formasyonu kumtaşı, kiltaşı, marn ardalanmasından oluşur
ve sık yoğunlukta süreksizlik içermektedir.
Heyelanların yoğunlaştığı ikinci bölge ise havza güneyini sınırlayan Almacık dağı
etekleridir. Buradaki heyelan yoğunluğu yine Çaycuma Formasyonuyla ilişkilidir. Havza
güneyinde bu formasyonun volkanitli kısımları yüzeylenir. GB’ye doğru Aksu dere vadisinde
ise formasyonun kumtaşı, kiltaşı, marn ardalanmalı bölümleri açığa çıkar. Bu birimdeki
315
ÇEVRE DURUM RAPORU
volkanitli seviyeler havzanın diğer bölümlerinde duraylı zeminler oluşturur. Almacık dağı
eteklerinde volkanotortullarında yoğun heyelan gelişimi yüksek eğimli ve çok derin yarılmış
morfoloji ile ilişkilidir.
Saha gözlemleri, 17 Ağustos 1999 depreminde Düzce fayı boyunca yer alan
kütlelerinin çoğunluğunda, mevsim koşullarının kurak olmasına rağmen hareketlenme ve
gerilme çatlaklarının geliştiğini ortaya koymuştur. Bu durum Gölyaka batısındaki Aksu dere
vadisinde daha yoğundur. Duraylılık dengesi bozulmuş olan bu heyelan kütlelerinin ilk
yağışlı dönemde reaktivite kazanmaları çok yüksek ihtimaldir.
Düzce İli’nde Elmacık Dağı’nın sarp ve özellikle ormansız yamaçlarında, Asarsuyu
Vadisi’nin yukarı kesimlerinde, Küçük Melen Vadis’nin Hasanlar Barajı ve yukarısında
rakım yüksekliği ve yamaç eğimi fazlalığına bağlı olarak çığ riski söz konusudur. Bu riskin
gerçekleşme olasılığı yüksek değildir.
P.1.3 Seller
Kavram olarak “Sel”, yoğun yağışlar veya hızlı kar erimesine bağlı olarak, bir akarsu
ya da bir kuru dere yatağında normalin üzerinde su akımı meydana gelmesi olayını ifade eder.
Sel sırasında, yataktaki suyun bir kısmının yatak dışına çıkması ise “taşkın” sözcüğü ile
tanımlanır. Sel ve taşkın; yapılara, yollara, köprülere, tarım arazilerine zarar verebileceği gibi,
zaman zaman can kayıplarına da sebep olabilmektedir.
Düzce Havzası’nın dik eğimli çevre yamaçları ve düze yakın ova tabanı topoğrafyası
nedeniyle hemen bütün havza kenarlarında alüvyon yelpazesi oluşmuştur. Havzadaki
akarsular yer yer büklümlü ve menderesli kanallara sahiptir. Akarsular ile alüvyon
yelpazelerinin dış kısımlarının ortalama yatak eğimleri ile Efteni gölü arasında düşük kot
farkı bulunuşu, akarsu yataklarının çok sığ kalmasına neden olmaktadır. Bu drenaj özellikleri
havzada önemli taşkın-sellenme riski oluşturmaktadır.
Düzce İli yağış rejimi bakımından da sel ve taşkın potansiyeli taşıyan ve belirli
aralıklarla bu olayların ciddi şekilde yaşandığı illerden birisidir. Bu bağlamda örneğin son
yıllarda 12 Temmuz 1995, 25 Temmuz 1995, 11 Ağustos 1997 ve 21 Mayıs 1998 tarihlerinde
meydana gelen sel ve taşkın olayları belirtilebilir.
Ayrıca insanların arazi kullanımında yaptıkları ciddi bazı hatalar, örneğin Kaynaşlı
güneyindeki dağlık arazide yüksek eğimli dere yamaçlarında ormanların kaçak kesimlerle
azaltılması veya yok edilmesi, ovadaki dere yataklarında bilinçsizce işletilen kum ocaklarının
dere yataklarını bozması, dere ıslah çalışmaları konusunda yetersiz kalınması, sel ve taşkın
potansiyelini daha da artırmaktadır.
Bu bölge, Türkiye ortalamasının üzerinde yağış almasına karşılık, yine de tipik
Akdeniz iklimi özelliklerine sahiptir. Yazları sıcak ve kurak, kışlar ise soğuk ve yağışlıdır. Bu
da kaçınılamayacak bir gerçek olup Düzce Havzası’ndaki akarsu kanalları kış ve ilkbahar
aylarında daha fazla su taşırlar.
1)Güneydoğu’dan gelen Asarsu deresi ile kuzeydoğudan gelen Küçük Melen Çayı,
Düzce ilçesinin hemen güney batısında birleşirler. Düzce İli bu kavuşma noktası ve doğrudan
Asarsu deresinin kanalı üzerine yerleşmiştir. Bu akarsuların sığ ve geniş olan kanalları ilçe
316
ÇEVRE DURUM RAPORU
içinde düzenlenerek kenarları yükseltilmiştir. Tüm ilçe ve çevresi ise Küçük Melen ve Asarsu
deresinin taşkın düzlüğü üzerinde kurulmuştur. Özetle, kanallar daraltılarak akışları
sınırlandırılmıştır. Bu yüzden olağan kış yağışlarında bile yatakların taşması beklenmelidir.
Bu gerçek veya doğal bir taşkın değildir. Örneğin, Mayıs 1998’de Batı Karadeniz’de görülen
su basmaları olayı sırasında Düzce’de de hasarlar ortaya çıkmıştır. Bu, doğrudan akarsu
yatağının küçültülmesinin neticesi, yaratılmış bir su basmasıdır. Öte yandan hızlı büyüyen bir
şehrin tümüyle taşkın düzlüğünde yerleşmesi sürekli bir risk oluşturur.
2)Alüvyon yelpazeleri yörede önemli sellenme potansiyeli teşkil ederler. Özellikle
havzanın güney kenarları boyunca ilerleyen yelpazeler, bazı yerleşim yerleri ve tarım alanları
için tehdittir.
3)Efteni Gölü, ortalama 0,75 cm. derinliği (maksimum 1,25 cm.) ile, yarı bataklık
halinde geniş bir su örtüsüdür. Yıldan yıla yüz ölçümü fazlaca değişmektedir. Tabanın düze
yakın olması nedeniyle aşırı yağışlar sonucu hızla genişleme eğiliminde olup, özellikle tarım
alanları için tehdit oluşturur. Çevresindeki alüvyon yelpazeleri ve Küçük Melen Çayı fazlaca
ince taneli malzemeyi göle taşır. Bu yolla göl tabanı nispeten yükselerek gölün genişlemesine
ikinci bir neden teşkil etmektedir. Ancak, göl ile ilgili bütün bu süreçler doğal olup
engellenemez niteliktedir. Ancak, göl ile ilgili bütün bu süreçler doğal olup engellenemez
niteliktedir. Göl çevresinde geniş bir alan bırakılması tehditlerden en kolay kurtulma yolu
olabilecektir.
Sel ve taşkın potansiyeli yüksek olan Düzce İli’nde 2001 itibariyle DSİ tarafından
yapılmış ve halen işletmede olan 31 adet taşkın kurutma ve ıslah tesisi 598 ha. araziye ve 28
yerleşim birimine hizmet vermektedir. İnşa halinde olan 10 adet tesis de tamamlandığında,
yukarıdakilere ek olarak, 275 ha. araziye ve 14 yerleşim birimine hizmet verecektir. Ayrıca
ön incelemesi tamamlanmış olan 7 adet tesisin hizmet vereceği arazi büyüklüğü 50 ha,
yerleşim birimi 7’dir. Bu çalışmaların çoğu Türkiye Sel ve Deprem Acil İyileştirme Projesi
(TEFER) kapsamında yürütülmektedir. Ancak projenin çok küçük bir kısmı için finansal
kaynak bulunmuş, kalan kısmı için kaynak sağlanamadığından yapımı başlatılamamıştır.
1998 sel olaylarından sonra Düzce’de yapılması planlanan taşkın koruma tesislerinden
6’sının ise bugüne kadar ihalesi yapılamamıştır.
Düzce İli’ndeki su havzalarında aşırı yağışlarda risk oluşturan ve oluşturabilecek olan
bölgeler, DSİ tarafından ayrıntılı bir çalışma ile belirlenmiş 1998 Mayıs ayında yaşanan sel
felaketinden sonra DSİ Şube Müdürlüğü’nün işgücü ve makine olanakları ile bazı çalışmalar
yapılmıştır. Türkiye Cumhuriyeti ve Dünya Bankası arasında “Türkiye Sel ve Deprem
Felaketi Acil Yardım Projesi” (TEFER) kapsamında, 23 adet iş planlanmıştır Düzce İli’nde
1999 yılında TEFER ile gerçekleşen projeli ve DSİ yatırım programına göre gerçekleşen işler
vardır.
Aşağıda ilçelerdeki sel olayları ve riskleri kısaca tanıtılacaktır.
Merkez İlçe: Kent merkezinin içinden geçen Asar Çayı, 1998 yılı Mayıs ayındaki
taşkınlarda, yer yer yatak dışına taşmıştır. Küçük Melen’in bir kolu olan Asar Çayı’nın yıllık
ortalama akımı 93 x 106 m3 tür. Dere yatağının yetersizdir, fezeyanları taşıyamamaktadır.
2.800 ha. arazi ve içindeki yerleşim alanları taşkına maruzdur. Taşkın debileri ise Q5=240
m3/sn, Q10=292 m3/sn , Q25=360 m3/sn, Q50=410 m3/sn olmuştur Asar Çayı, 1998 yılındaki
317
ÇEVRE DURUM RAPORU
taşkında şehir içinde ıslah kesitinden tam olarak geçmiştir. 1997 ve 1998 yıllarında Küçük
Melen havzasında görülen yağışların benzer debi ve yoğunlukta olanlarının, Asar üzerinden
Düzce’ye gelmesi halinde hasarın daha fazla olması ihtimali bulunmaktadır. Erozyon ve sel
kontrol önlemleri alınması gereklidir.
Asar Çayı’nın önceki yıllarda ıslah edilip gerek taşkından önce gerek taşkının etkisiyle
tamamen işlevini yitirmiş olan ve yeniden ıslah edilmesi gerekli bölümleri vardır.
Düzce içinden geçen ve Küçük Melen’e mansap olan Karacahacımusa Deresi, 1998
taşkınından önce temizlenmiş ve taşkın sırasında proje debisi olan 117 m3/sn suyu geçirmiştir.
Bu dere şehir içinde kaldığından atılan çöp ve molozlarla kesiti daralmakta ve zaman zaman
taşma yapmaktadır.
Taşkınlar sırasında Düzce Ovası’ndaki sulama ve drenaj tesisleri de hasar görmüştür.
Kanalet şebekesinin 20 km’lik kısmı da söz konusu taşkından zarar görerek etkilenmiştir
Akçakoca: Mayıs 1998’de yaşanan şiddetli yağış sonucu, Büyük Melen’in Uğurlu
Köyü ile Karadeniz’e döküldüğü yere kadar olan kısımlarında yatak yetersizliği nedeniyle
taşmalar olmuştur. Çayağzı Deresinde de aynı taşkınlarda kıyı oyulmaları meydana gelmiş ve
çevresindeki tarım arazilerine taşarak zarar vermiştir. Ayrıca Esmahanım Köyü’nden geçen
Kıran Deresi de taşkın sırasında meskun mahal ve tarım arazilerinde hasar oluşturmuştur. Bir
çok kesiminde kıyı oyulmaları mevcuttur. Döngelli Deresi ise taşkın sırasında bir demir çelik
tesisini su altında bırakmıştır.
Cumayeri: Düzce Ovası’nın tüm sularını Karadeniz’e ulaştıran Büyük Melen, taşkın
sırasında 300 m3/sn’lik kapasitesinin çok üzerinde olarak 1.300 m3/sn su boşaltmıştır. Bunun
sonucu, meskun alanlar ve çevre tarım arazileri su altında kalmıştır.
Çilimli: Çilimli Deresi’nde ıslah çalışmaları yapılmış olmakla birlikte rüsup tutma
özelliği taşıdığından, memba kısmına iki adet rüsup tutucu seki gereksinimi vardır. Çilimli ve
Vakıf tahliyelerinde de taşkınlar sonucu hasar meydana gelmiştir. Buralarda da yatak tanzimi
ve taş tahkimat yapılması gereklidir.
Gölyaka: Aksu Deresi’nden taşkın sırasında 128 m3/sn su geçmiştir. Bu derede eğim
yüksek olup rüsup tutma özelliği mevcuttur. Taşkınlar öncesinde ve taşkın sırasında
seddelerin bir bölümü ile beton topuk ve şev kaplamalarının tamamına yakını hasar
görmüştür. Seddelerin tamamlanarak topuk ve kaplamaların yeniden yapılması, rüsup tutucu
sekiler ile köprü ve beton topukların önüne taş tahkimat yapılması gerekmektedir.
Gümüşova: Cumayeri ilçesi ile birlikte değerlendirilmiştir.
Kaynaşlı: Yağışların biraz yüksek olması durumunda bile bu ilçede sık sık sel felaketi
yaşanmaktadır. Ancak 1997 Ağustos ayında ve 1998 Mayıs ayındaki seller ise daha büyük
boyutlu olmuştur. Bu nedenle Asar havzasında erozyon ve sel kontrol önlemleri alınması
gereklidir. Ancak Asar Suyu boyunca TEM ve D-100 karayolu geçmekte ve yukarı kısmında
TEM yolu tüneli açılmaktadır. Bu nedenle, Kaynaşlı yöresinde bir baraj ile suları kontrol
etme olanağı bulunmamaktadır. Sel riskine karşı, yukarı havzada erozyon ve seli kaynağında
önleyecek olan Bolu Dağı’ndaki ormanların çok iyi korunması gereği vardır.
318
ÇEVRE DURUM RAPORU
Yığılca: Küçük Melen Çayı’nda taşkın sırasında önemli derecede kıyı oyulmaları
gözlenmiş, köprüler yıkılmış ve tarım arazileri sular altında kalmıştır. Taşkın anında ilçe
içinden geçen Küçük Melen Çayı’nın debisi 661 m3/sn, Karadere’nin debisi ise 376 m3/sn
olmuştur. Hasanlar Barajı göl girişinde olan bu ilçenin, uygun bir yerine taşkın pikini azaltıcı
bir sel kapanı yapılması ve dere yatağının da makine ile temizlenmesi gereklidir. Ayrıca
Küçük Melen Çayı’nın yan deresi olan Karadere’den de önemli derecede rüsubat, baraj
gölüne girmektedir. Bunu önlemek için dere üzerine üç adet, Küçük Melen membasına da bir
adet tersip bendi yapılması uygun olacaktır.
Taşkın pikinin en yüksek olduğu iki gün (21-22 Mayıs 1998) Hasanlar Barajı’na
toplam 170 milyon m3 su girmiştir. Baraj seviyesinin en üst noktaya ulaştığı 270,60 kotunda
dolu savak, dip savak ve santralden toplam 1.140 m3/sn su boşaltılmıştır. Düzce ve çevresine
gelecek çok büyük zararı 1.935 m3/sn’lik şok debiyi depolayarak ve tamponlayarak
azaltmıştır.
P.1.4 Orman, Otlak ve Sazlık Yangınları
Tablo P.2. 2004 Yılı Sonu İtibari İle Düzce İli Orman Yangınları
Orman İşletme
Müdürlüğü
Yangın Sayısı
(Adet)
Toplam
Saha
(Ha)
Akçakoca
Düzce
4
7.80
Gölyaka
Yığılca
2
2.01
Toplam
6
9.81
Kaynak. Bolu Orman Bölge Müdürlüğü, 2004
Yangın Şekli
Örtü
Tepe
(Ha)
(Ha)
7.50
0.30
2.01
9.51
0.30
Bulunan
3
1
4
Faali
Bulunamayan
1
1
2
Tablo P.3. 2004 Yılı Sonu İtibari İle Düzce İlinde Orman Tahribatı
Suçun Nev’i
Akçakoca
Suç Adedi
12
M3
62
Kental
Nakil
Suç Adedi
2
(Taşıma)
M3
1
Kental
15
Bulundurma
Suç Adedi
M3
Kental
Sarf
Suç Adedi
M3
Kental
Suç Adedi
26
Açma
Dekar
55
Yerleşme
M3
259
Kental
İşgal/Fayd.
Suç Adedi
1
Dekar
2
Otlatma
Suç Adedi
Hay.Sağ.
Usulsüz
Kesme
Düzce
95
601
230
24
25
122
24
10
244
32
43
23
1
27
63
1
4
319
Gölyaka
20
149
15
3
125
1
40
1
0.3
5
1
2
-
Yığılca
53
371
1
3
4
1
3
2
0.3
20
42
28
22
236
5
8
-
Toplam
182
1183
245
30
29
262
29
11
287
2
0.3
20
101
126.3
304
242
34
75
1
4
ÇEVRE DURUM RAPORU
Tablo P.4. 2004 Yılı Sonu İtibari ile Orman Koruma Kuruluşları ve Orman Muhafaza Memur Durumu
İşletme
İşl. Şef. (Sayısı)
Toplu Kor.
Müdürlüğü
Merk. (Sayısı)
Akçakoca
4
4
Düzce
11
12
Gölyaka
4
4
Yığılca
5
6
Toplam
24
26
Bölüm Koruma
Merk.
-
Seyyar Koruma
Merk. (Say.)
1
1
Orman Muh.
Mem. (Sayısı)
13
32
18
18
81
Tablo P.5. Yangın Söndürme Araçları İlk Müdahale Ekip ve İşçi Sayıları
İşletme
Dozer
Greyder
Arazöz
Su
Müdürlüğü
Tankı
Akçakoca
Düzce
1
1
1
1
Gölyaka
Yığılca
1
1
1
1
Toplam
2
2
2
2
Kule
1
1
1
3
Göz.
İşçi
2
2
2
6
Hab.
İşç.
1
4
1
1
7
Ekip
Sayısı
1
1
1
1
4
Ek İşçi Sayısı
5
15
5
5
30
P.1.5. Ormanlar Üzerinde Biyotik ve Abiyotik Faktörlerin Etkileri
Tablo P.6. Ormanlarda Biyotik ve Abiyotik Faktörler Sebebiyle Oluşan Zararlar (m3)
İşletme
Müdürlüğü
Yangın
Fırtına
Kar
Zararı
Zararı
Zararı
(m3)
(m3)
(m3)
Akçakoca
981
2534
Düzce
11
2769
3621
Gölyaka
66
11701
Yığılca
5018
Toplam
77
8769
17856
Yol ve Tesis
Zararı
(m3)
574
4215
141
4930
Böcek
Zararı
(m3)
1899
10089
3494
15282
Mantar
Zararı
(m3)
209
209
Toplam Hasılat
(OÜH) (m3)
4298
12581
21997
8512
47388
P.1.6. Fırtınalar
Rüzgar Hızının 10.8 ile 17.1 m/sn arasında olduğu günlere kuvvetli rüzgarlı günler,
17.2 m/sn’ den büyük olduğu günlere fırtınalı günler denilmektedir. Düzce ilinde 2004
yılında fırtınalı gün olmamıştır.
P.2 Diğer Afetler
P.2.1. Radyoaktif Maddeler
İlimizde Radyoaktif madde üreten tesisler bulunmamakta olup, bu maddelerin
kullanımından doğan zararlar görülmemektedir.
P.2.2 Denize Dökülen Petrol ve Diğer Tehlikeli Atıklar
İlimizde bu maddelerin kullanımından doğan zararlar görülmemektedir.
320
ÇEVRE DURUM RAPORU
P.2.3. Tehlikeli Maddeler
İlimizde tehlikeli ve zehirli maddelerin depolanması, taşınması ve kullanılması
sırasında çevreye ve halk sağlığına zarar verecek boyutta bir olaya rastlanılmamıştır.
P.3. Afetlerin Etkileri ve Yardım Tedbirleri
P.3.1 Sivil Savunma Birimleri
İlimizde meydana gelebilecek her türlü afetlere karşı gerekli tedbir ve önlemlerin
alınması amacıyla İl Sivil Savunma Müdürlüğünce sivil savunma icra planı hazırlanmıştır.
Sivil Savunma Müdürlüğü bünyesinde bir Arama Kurtarma Ekibi mevcuttur. Ayrıca Sakarya
Sivil Savunma Arama Kurtarma Birliğinin arama kurtarma faaliyetleri konusunda sorumlu
olduğu illerden birisi de Düzce’dir. Düzce Sivil Savunma Müdürlüğü tarafından kamu
kurum-kuruluşlarının araç-gereç ve personelinden İl Acil Yardım ve Kurtarma Ekibi
oluşturulmuştur.
Kurtarma ekibi 34 kişi, telefon onarım ekibi 7 kişi, elektrik onarım ekibi 6 kişi, su
onarım ekibi 6 kişi, kanalizasyon onarım ekibi 5 kişi, yangın söndürme ekibi 6 kişi, sosyal
yardım ekibi 6 kişi, ilkyardım ve ambulans ekibi 6 kişi olmak üzere toplam 76 kişilik bir
ekiptir.
DÜZCE İLİ SİVİL SAVUNMA TEŞKİLAT DURUMU
1-İL MÜDÜRLÜĞÜ
İl Müdürlüğüne bağlı arama kurtarma ekibi
A-1 şef
B-1 sağlık memuru
C-10 arama kurtarma teknisyeni
2- AKÇAKOCA İLÇE MÜDÜRLÜĞÜ
Düzce il merkezi mahalli sivil savunma servisleri ve yükümlüleri listesi aşağıda
belirtilmiştir
1-Karargah servisi (42 kişi)
2-Kılavuz servisi (23 kişi)
3-Kurtarma servisi (70 kişi)
4-İlk yardım ambulans servisi (56 kişi)
5-Sosyal yardım servisi (18 kişi)
6-Emniyet trafik servisi(28 kişi)
7-İtfaiye servisi(28 kişi)
8-Hastaneler servisi(28 kişi)
9-Teknik onarım servisi(28 kişi)
321
ÇEVRE DURUM RAPORU
P.3.2 Yangın Kontrol ve Önleme Tedbirleri
İlimizde meydana gelebilecek yangın olaylarında gerekli kontrol ve önlemlerin
alınmasında, sivil savunma ile ilgili teşkilat ve tedbirler tüzüğü ile kamu binalarının
yangından korunması hakkındaki yönetmelik gereğince kamu kurum ve kuruluşlarında
gerekli tedbirler aldırılmıştır.
Düzce ilinde toplam 8 adet arazöz,1 adet merdivenli araç, 1 pikap, 1 su tankeri, 1
ambulans olmak üzere 12 adet araç ile 21 kadrolu, 12 işçi ve 17 geçici işçi olmak üzere
toplam 50 personeli ile teşkilatlanmış durumdadır.
P.3.3 İlkyardım Servisleri
Düzce Sağlık Müdürlüğü, bağlı kurum ve kuruluşlarda 25 ambulans,12 binek araç, 2
panel Van olmak üzere toplam 39 araç ile hizmet vermektedir. Ambulansların 3 tanesi 112
Acil Yardım ve Kurtarma istasyonlarında hizmet vermektedir.
Ayrıca mahalli sivil savunma servisi 56 kişiden oluşan ilk yardın ambulans servisi ile
70 kişiden oluşan kurtarma servisi kurarak teşkilatlanmış durumdadır.
P.3.4 Afetzedeler ve Mültecilerin Yeniden İskanı
İlimizde 17 Ağustos ve 12 Kasım tarihinde üst üste yaşanan 2 deprem neticesinde çok
miktarda can ve mal kaybı olmuştur. Aşağıdaki tablo İlimizdeki ölü, yaralı ve kayıp
durumunu içermektedir.
Tablo P.7. 17 Ağustos ve 12 Kasım Depremlerinde İlimizdeki Ölü, Yaralı ve Kayıp Durumu
17 Ağustos Depremi
12 Kasım Depremi
Ölü Genel toplam
Yaralı genel toplam
Ölü
118
105
0
30
5
12
0
0
270
Ölü
463
1
244
0
0
0
2
0
710
581
106
244
30
5
12
2
0
980
2662
317
544
29
33
99
110
42
3836
İl ve İlçeler
Düzce
Gölyaka
Kaynaşlı
Cumayeri
Çilimli
Gümüşova
Akçakoca
Yığılca
TOPLAM
Yaralı
813
250
0
7
8
65
14
0
1157
Yaralı
1849
67
544
22
25
34
96
42
2679
Tablo P.8. Depremden Sonra İlimizde Gerçekleştirilen Prefabrike Binaların Sayıları
PREFABRİKE KONUTLAR
Merkez
Cumayeri
Çilimli
Gölyaka
Kaynaşlı
TOPLAM
5524
85
141
123
748
6621
322
ÇEVRE DURUM RAPORU
Deprem nedeniyle açıkta kalan depremzedeler kalıcı konutlara yerleştirilmiştir.
P.3.5. Tehlikeli ve Zararlı Maddelerin Sınırlar Arası Taşınması İçin Alınan
Tedbirler
Bu konuda herhangi bir çalışma yapılmamıştır.
P.3.6. Afetler ve Büyük Endüstriyel Kazalar
Düzce ilinde İl Afet Acil Yardım Planı Bayındırlık ve İskan Müdürlüğü tarafından
hazırlanılması çalışmalarına başlanılmış olup plan taslağı mevcuttur. 2005 yılı sonuna kadar
bitirilmesi planlanmaktadır. Bu planda 9 (dokuz) adet Acil Yardım Hizmet Grupları
oluşturulmuştur. Bunlar;
1- Haberleşme Hizmetleri Grubu,
-PTT Müdürlüğü
-Emniyet Müdürlüğü
-İl Jandarma Alay Komutanlığı
2- Ulaşım Hizmetleri Grubu
-Bayındırlık ve İskan Müdürlüğü
-Köye Yönelik Hizmetler Müdürlüğü
-TCK Mahalli Kuruluşu
-DSİ Mahalli Kuruluşu
-DLH Mahalli Kuruluşu
-TCDD Mahalli Kuruluşu
-THY Mahalli Kuruluşu
-Deniz Yolları
3-Kurtarma ve Yıkıntı Kaldırma Hizmetleri Grubu
-Sivil Savunma Müdürlüğü
-DLH Mahalli Kuruluşu
-TCDD Mahalli Kuruluşu
-THY Mahalli Kuruluşu
-Belediye
-Askeri Birlikler
4- İlk Yardım ve Sağlık Hizmetleri Grubu
-Sağlık ve Sosyal Yardım Müdürlüğü
-Askeri Sağlık Kurumu
323
ÇEVRE DURUM RAPORU
-Sosyal Sigortalar Kurumu
-Belediye Başkanlığı
-Nüfus Müdürlüğü
-Müftülük
5- Ön Hasar Tespit ve Geçici İskan Hizmetleri Grubu
-Milli Eğitim Müdürlüğü
-Gençlik ve Spor İl Müdürlüğü
-TEK
-Belediye
-İl Özel İdare
- Kızılay
6- Güvenlik Hizmetleri Grubu
-İl Jandarma Alay Komutanlığı
-Askeri Birlikler
7- Satın Alma, Kiralama, El Koyma ve Dağıtım Hizmetleri Grubu
-Valinin İta Amiri olarak görevlendireceği kişi
-Sivil Savunma Müdürlüğü
-Defterdar
-Milli Eğitim Müdürlüğü
-Gençlik ve Spor İl Müdürlüğü
- Müftülük
- Belediye
-İl Özel İdare
- Kızılay
8- Tarım Hizmetleri Grubu
-Tarım Müdürlüğü
-Ziraat Bankası
-Ziraat Odası
-Belediye
9- Elektrik, Su ve Kanalizasyon Hizmetleri Grubu
-Belediyeler
-İller Bankası
324
-Köy Hizmetleri il Müdürlüğü
-TEK Mahalli Kuruluşu
Kaynaklar:
1-Düzce İl Gelişim Planı, 2004
2- Bolu Orman Bölge Müdürlüğü, 2004
3- Bayındırlık ve İskan Müdürlüğü, 2004
4- Düzce Revizyon ve İmar Planı Raporu
5- Düzce Belediyesi İtfaiye Müdürlüğü, 2004
6- İl Sivil Savunma Müdürlüğü, 2004
325
ÇEVRE DURUM RAPORU
ÇEVRE DURUM RAPORU
R- SAĞLIK VE ÇEVRE
R.1.Temel Sağlık Hizmetleri
R.1.1.Sağlık Kurumlarının Dağılımı
Düzce’deki Sağlık Personelinin dağılımına baktığımızda mevcut sağlık kuruluşlarında
görev yapan 164 Uzman Hekim, 182 Pratisyen Hekim, 22 Diş Hekimi, 326 Hemşire, 134
Ebe, 80 Sağlık Teknisyeni bulunmaktadır. Bu sağlık personelinden 73 uzman, 96Pratisyen
Hekim, 12 Diş Hekimi, 245 Hemşire, 120 Ebe, 65 Sağlık Teknisyeni, 95 Sağlık Memuru
Sağlık Müdürlüğüne bağlı kuruluşlarda görev yapmaktadır. Türkiye’de Hekim başına düşen
ortalama kişi sayısı 884 iken Düzce’de ise Hekim başına 566’dır.
Düzce Sağlık Müdürlüğü ve bağlı kurum ve kuruluşlarda 29 Ambulans, 10 binek araç,
3 Panel Van olmak üzere toplam 42 araç ile hizmet vermektedir. Ambulansların 4 tanesi 112
Acil Yardım ve Kurtarma İstasyonlarında hizmet vermekte olup 10.009 kişiye 1 ambulans
6.911 kişiye de 1 sağlık ulaşım aracı düşmektedir.
326
ÇEVRE DURUM RAPORU
Tablo R.1. Düzce İli Sağlık Kurumları Dağılımı (İl Sağlık MüdürlüğüYıllığı 2004)
DEVLET
HASTANESİ
İLÇELER
TIP
FAKÜLTESİ
SAĞLIK
MERKEZİ
Sayı
SSK
HASTANESİ
SAĞLIK
OCAĞI
VEREM
SAVAŞ
DİSP.
AÇS ve
AP
MERKEZİ
HALK
SAĞLIĞI
LAB.
ECZANE
14
1
1
1
44
Sayı
Kadro
Yatak
Mevcut
Yatak
Sayı
Yatak
DÜZCE
MERKEZ
1
400
241
1
180
AKÇAKOCA
1
100
50
6
10
YIĞILCA
1
25
25
2
2
GÜMÜŞOVA
1
2
CUMAYERİ
1
3
GÖLYAKA
2
3
KAYNAŞLI
2
3
ÇİLİMLİ
3
2
TOPLAM
3
525
316
165
180
0
Yatak
0
Sayı
Yatak
1
147
147
147
Kaynak : İl Sağlık Müdürlüğü, 2004
327
31
1
1
1
69
İLAÇ
DEPOSU
0
ÇEVRE DURUM RAPORU
55
1
1
1
1
6
1
3
1
17
4
1
1
1
1
1
2
2
4
1
2
2
5
14
12
14
1
1
1
1
1
328
5
Doluluk
oranı
Halk
sağlığı lab.
Verem
savaş
disp.
112 acil
yard.
Merk.
Açsap
merkezi
1
İhtiyaç
5
9
6
4
2
3
4
4
1
2
2
2
3
3
1
3
0
1
1
1
1
1
2
0
4
0
1
1
27
Çalışan
toplam
İç Hastalıkları Uazmanı
19
Genel Cerrahi Uzmanı
19
Kadın Hast.ve Doğ.Uz.
21
Çocuk sağ.ve Has.Uz.
21
Ortopedi ve Travm.Uz.
14
KBB Uzmanı
14
Göz Hastalıkları Uzmanı
14
Üroloji Uzmanı
14
Noroloji Uzmanı
9
Enfeksiyon Hast.Uz.
9
Radyodiosnaktik Uz.
9
Deri ve Züh.Hast.Uz.
6
Beyin ve Sinir Cer.Uz.
8
Fizik Ted.Reh.Uz.
6
Ruh Sağ.Hast.Uz.
6
Göğüs Hast.ve TBC
9
Çocuk Cerrahisi Uz.
6
Kardiyoloji Uz.
9
Gögüs Cerrahisi Uz.
6
Plastik ve Rek.Cerrahi Uz.
4
Kalp ve Damar Cer.Uz.
4
Klinik Mikrobiyoloji Uz.
8
Biokimya ve Kln.Biyo Km.
8
Gastroenteroloji Cer.Uz.
2
Anestezi Reami. Uz.
11
İlk ve Acil Yard.Uzmanı
6
Pataloji Uzmanı
9
Aile Hekimi Uzmanı
12
Tabip
1
310
Şube Müdürü
1
14
Sağlık Müdür Yard.
1
3
Disiplin ve Huk.Br.Amir.
1
Diş Hekimi
39
Eczacı
15
Tıbbi Teknolog
27
Biyolog
8
Gıda Mühendisi
6
Kimya Mühendisi
2
Sosyal Çalışmacı
22
Diyetisyen
9
Psikolog
24
Fizyoterapist
7
Hastane Müdürü
3
Hastane Müdür Yard.
15
Sivil Savunma Uzmanı
1
2
Şef
1
32
Ayniyat Saymanı
21
Tıbbi Sekreter
125
Laboratuvar Teknisyeni
123
Narkoz Teknisyeni
34
Röntgen Teknisyeni
44
Sağlık
ocakları
Ünvanlar
Standart
kadro
toplam
Sağlık
müdürlüğ
ü
Yataklı
tedavi
kurumları
Tablo R.2. Düzce Sağlık Müdürlüğüne Bağlı Çalışan Sağlık Personel dağılımı (İl Sağlık Müdürlüğü 2004)
5
9
7
4
2
3
4
4
1
2
2
2
3
3
1
3
0
1
1
1
1
1
2
0
4
0
1
2
106
1
1
0
8
1
4
1
0
0
1
1
1
2
2
4
2
3
3
6
21
12
15
14
10
14
17
12
11
10
10
8
7
7
4
5
3
5
6
6
8
5
3
3
7
6
2
7
6
8
10
204
13
2
1
31
14
23
7
6
2
21
8
23
5
1
11
0
29
18
119
102
22
29
26,3
47,4
33,3
19,0
14,3
21,4
28,6
28,6
11,1
22,2
22,2
33,3
37,5
50,0
16,7
33,3
0,0
11,1
16,7
25,0
25,0
12,5
25,0
0,0
36,4
0,0
11,1
16,7
34,2
7,1
33,3
0,0
20,5
6,7
14,8
12,5
0,0
0,0
4,5
11,1
4,2
28,6
66,7
26,7
100,0
9,4
14,3
4,8
17,1
35,3
34,1
ÇEVRE DURUM RAPORU
Yatak Kapasitesi
Düzce İlinde mevcut hastanelerin fiili yatak sayısı 392’dir. Düzce’nin mevcut nüfusu
göz önüne alındığında 2003yılında yatak başına 684 kişi düştüğü görülmektedir. Sağlık
Bakanlığının en son istatistiki verilerinde bu rakamın Türkiye ortalamasının 392 olduğu
saptanmıştır.
R.1.2. Bulaşıcı Hastalıklar
Aşı ile korunabilir hastalıklar (Boğmaca, Difteri, Tetanoz, Verem, Çocuk Felci,
Kızamık, Hepatit B) bebek ve çocuk sağlığını, bebek ve çocuk ölümlerini çok yakından
ilgilendiren ve etkileyen hastalıklardır.
İlimiz açısından değerlendirildiğinde: 17 Ağustos ve 12 Kasım 1999 depremlerinden
sonra il olmamız, Sağlık Müdürlüğü teşkilatının yeni kurulması göz önüne alındığında;
aşılama oranlarının Türkiye ortalamasının çok üstünde olduğu görülmekte olup İlimiz için
oldukça sevindiricidir.
İl dışından ihbarı yapılan ve bölgemizde tespit edilen bulaşıcı hastalıklar hakkında
İlimiz Gıda ve Çevre Kontrol Şube Müdürlüğü ve ilgili sağlık ocakları ile koordineli olarak
filyasyon çalışmaları yerinde ve zamanında yapılarak hastalıkların yayılmasına karşı
önlemler alınmıştır.
Sıtma çalışmaları:
İlimiz sıtma biriminde 1 sıtma savaş memuru ve 1 sıtma laboratuar teknisyeni
bulunmaktadır. İlimize Ağustos ve Eylül aylarında çalışmak üzere Akdeniz ve Güneydoğu
Anadolu bölgesinden göçer işçi gelmektedir. Bu dönemde 1 sıtma laboratuar Teknisyeni
yetersiz kaldığından Düzce ve Akçakoca Devlet Hastanelerinden 4 laboratuar Teknisyeni
sıtma laboratuar kursuna gönderilmiştir. 2004yılında toplam 775tma kanı alınmış olup,
yapılan tahlil sonucu 5 emportesıtma vakası tespit edilmiş tedavileri kurumumuz Sıtma
birimince ücretsiz olarak yapılmış ve sıtma vakalarının bildirimi ilgili Valiliklere
yapılmıştır.Sivrisineklerle mücadele için sit alanları Belediyelerle işbirliğine gidilerek
ilaçlanmıştır.
329
ÇEVRE DURUM RAPORU
KIZAMIK VAKALARININ AYLARA GÖRE
DAĞILIMI
25
20
20
15
9
10
5
3
2
3
1
0
0
OCK
ŞUB
MRT
NİS
MAY
HAZ
TEM
0
AĞS
0 0
0
EYL
EKM
0
KAS
ARL
Şekil R. 1. Kızamık vakalarının aylara göre dağılımı
KUDUZ ŞÜPHELİ ISIRIK VAKALARININ AYLARA GÖRE
DAĞILIMI
180
160
156
147
140
149
126
115
120
125
119
100
100
80
80
69
71 83
60
40
20
0
OCK
ŞUB
MRT
NİS
MAY
HAZ
TEM
AĞS
EYL
Şekil R.2. Kuduz şüpheli vakaların aylara göre dağılımı
330
EKM
KAS
ARL
ÇEVRE DURUM RAPORU
TÜBERKÜLOZ VAKALARININ AYLARA GÖRE DAĞILIMI
14
12
12
10
9
10
8
7
7
6
6
6
6
5
5
4
3
2
2
0
OCK
ŞUB
MRT
NİS
MAY
HAZ
TEM
AĞS
EYL
EKM
KAS
ARL
Şekil R.3. Tüberküloz Vakalarının aylara göre dağılımı
R.1.2.1. İçme, Kullanma ve Sulama Suları
Tablo R.3. İçme ve Kullanma Sularının Sağlık Durumu
Fiziksel
Klor
Kuyu
15
1
75
Su
Havuzu
Rezervuar
Göl
Deniz
Toplam
5
3
1
1
26
20
9
2
0
106
44
13
5
2
0
64
13844
64
4
4
52
13968
408
6
0
0
0
414
514
77
40
1
60
692
Uygun
Değil
144
30
10
1
17
202
Klorlama
Sayısı
247
0
0
0
0
247
Kontrol
Sayısı
16201
0
0
0
0
16201
Yeterli
13849
0
0
0
0
13849
Yetersiz
2352
0
0
0
0
2352
0
0
0
0
0
0
Sayısı
Bakteriyolojik
Kaynak
Nehir
Dere
SULAR
Kimyasal
İçme
Kullanma
(şebeke
Suyu)
Örnek
Sayısı
Uygun
Değil
Örnek
Sayısı
Uygun
Değil
Muayene
Sayısı
Islah Edilenler
331
Sarnıç
ÇEVRE DURUM RAPORU
2004 YILINDA ALINAN BAKTERİYOLOJİK SU NUMUNE SAYISI
90
84
83
81
80
75
70
66
68
61
59
60
50
56
54
53
54
47
51
43
47
50
40
33
32
31
30
20
26
28
32
23
29
27
34
38
28
23
16
16
22
16
10
12
4
0
OCK
ŞBT
M RT
NİS
ALINAN
M YS
UYGUN
HZR
TEM
AĞST
EYL
EKM
KAS
ARLK
UYG.DEĞİL
Şekil R.4. 2004 Yılında Alınan Bakteriyolojik Su Numune Sayısı
2004 YILINDA ALINAN KİMYASAL SU NUMUNESİ SAYISI
18
17
16
15
15
14
14
12
11
10
8
8
7
6
4
10
10
7
8
8
6
4
8
8
8
7
6
5
6
8
5
6
5
4
3
2
2
3
2
2
2
1
0
OCK
ŞBT
7
M RT
NİS
0
M YS
HZR
TEM
AĞST
ALINAN
Şekil R.5. 2004 Yılında Alınan Kimyasal Numune Sayısı
332
EYL
UYGUN
EKM
2
KAS
UYG.DEĞİL
ARLK
ÇEVRE DURUM RAPORU
R.1.2.2 Denizler
Bölüm D.3.4 de detaylı olarak anlatılmıştır.
P.1.2.3 Zoonoz Hastalıklar
Konu ile ilgili bilgi bulunamamıştır.
R.1.3. Gıda Hijyeni
2004YILI GIDA SATIŞ YERLERİ KONTROLÜ
Kontrol Edilen
430
Uygun Değil
395
404
429
450
450
500
400
350
300
250
138
200
150
0
0
0
HAZ
0
M AY
0
0
NİS
0
11
13
M RT
0
ŞUB
0
OCK
0
0
0
2
5
6
50
0
44
100
TEM
AĞS
EYL
EKM
KAS
ARL
Şekil R.6. Gıda Maddeleri Kontrolü (İl Sağlık Müdürlüğü 2004)
333
ÇEVRE DURUM RAPORU
120
119
102
110
Kontrol Edilen
Uygun Değil
109
120
119
2004 YILI GIDA İM AL YERLERİ KONTROLÜ
130
100
90
80
70
60
36
40
34
37
50
18
30
20
OCK
ŞUB
M RT
NİS
M AY
HAZ
TEM
AĞS
EYL
EKM
KAS
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
8
10
ARL
Şekil R.7 Gıda İmal Yerleri Kontrol Sonuçlarının Dağılımı.(İl Sağlık Müdürlüğü 2004)
R.1.4. Aşı Çalışmaları
İlimiz Bulaşıcı Hastalıklar Şube Müdürlüğü hizmetleri 1Sağlık Memuru ve 1 Ebe
tarafından yürütülmektedir.
İlimizde bulunan 1. basamak sağlık kuruluşlarında çalışan tüm sağlık personeli
Genişletilmiş Bağışıklama Programı konusunda hizmet içi eğitime alınmıştır. Bu program
kapsamında 0-5 yaş arası tüm bebek ve çocuklar tespit edilerek eksik aşılı bebek ve
çocukların aşılarının tamamlanması, tespit edilen eksik aşılı gebe kadınların da aşılarının
tamamlanmasına yönelik gerekli çalışmalar yapılarak Nisan 2001 tarihinden itibaren
uygulanmaya başlanmıştır.
İlimizde 2004yılına ait 0-11 aylık hedef nüfuslar çıkarılmış olup, buna göre plan ve
programlar hazırlanmıştır. Aşılama çalışmalarımız hazırlanan plan ve programlar
doğrultusunda yürütülmüş olup, 2003ve 2004yılı aşılama oranları aşağıya çıkarılmıştır.
Tablo R.4. İlimizde 2003-2004 Yılllarına ait Ait Bağışıklama Oranları Tablosu
2003YILI AŞILAMA ORANLARI
0 Yaş Hedef Nüfus : 6100
Aşılar
Aşı Yap. Bebek
2004YIL-I AŞOLAMA ORANLARI
0 Yaş Hedef Nüfus : 5969
Yüzdesi
Aşı Yap.Bebek
Yüzdesi
DBT-OVP1
4884
%81
5228
%88
DBT-OVP2
4741
%78
5340
%89
DBT-OVP3
4663
%76
5447
%9
KIZAMIK
5229
%86
5050
%85
BCG
4652
%76
5022
%84
334
ÇEVRE DURUM RAPORU
HEPATİT B 1
4922
%81
5523
%93
HEPATİT B 2
4870
%80
5836
%98
HEPATİT B 3
5128
%80
5211
%87
TT2+(Gebe)
5168
%85
4359
%73
R.1.5. Bebek Ölümleri
R.1.6. Ölümlerin Hastalık, Yaş ve Cins Gruplarına Göre Dağılımı
Tablo R.5. Doğum Ve Bebek Ölümleri Tablosu (İl Sağlık 2001)
VİTAL İSTATİSTİKLER VE HIZLAR
VERİLER
2002
2003
2004
Yıl Ortası Nüfusu
:
290283
297218
303313
Canlı Doğan Bebek Sayısı
:
4396
4247
4173
15-49 Yaş Kadın Nüfusu
:
78719
80488
82751
0-4 Yaş Ölüm
:
113
90
78
Anne Ölümü
:
3
0
3
Ölü Doğan Bebek Sayısı
:
65
55
62
Düşük Sayısı
:
149
188
193
Prematüre Doğum Sayısı
:
33
34
31
Toplam Ölüm Sayısı
:
884
765
755
0-7 Günlük Bebek Ölümü
:
32
20
30
:
7
18
6
:
55
35
32
2002
2003
2004
HIZLAR
Kaba Doğum Hızı
%o
:
15,1
14,3
13,8
Üreme (Genel Doğurganlık) Hızı
%o
:
55,8
52,8
50,4
Nüfus Artış Hızı
%o
:
12,1
11,7
11,3
Düşük Hızı
%o
:
33,9
44,3
46,2
335
ÇEVRE DURUM RAPORU
Kaba Ölüm Hızı
%o
:
3
2,6
2,5
Bebek Ölüm Hızı
%o
:
21,4
17,2
16,3
Ana Ölüm Hızı
%o
:
0,7
0
0,7
Ölü Doğum Hızı
%o
:
14,6
12,8
14,6
Erken Neonatal Ölüm Hızı
%o
:
7,3
4,7
7,2
Geç Neonatal Ölüm Hızı
%o
:
1,6
4,2
1,4
Postneonatal Ölüm Hızı
%o
:
12,5
8,2
7,7
R.1.7. Aile Planlaması Çalışmaları
Tablo R.6. İlimizde Aile Planlaması Çalışmaları (İl Sağlık Müdürlüğü 2001)
AİLE PLANLAMASI ÇALIŞMALARI
1.AİLE PLANLAMASI YÖNTEMLERİ
2004 yılı
UYGULANAN YÖNTEMLER
HAP
KONDOM
DepoPrv
RİA
Norplant
Tüp Ligasyonu
Vazektomi
Gebelik
Sonlandırma
Sayısı
Yeni Başlayan Kişi Sayısı
5066
10674
6
1485
0
176
0
177
Eski Kullanıcı Sayısı
834
2002
2
HAP
KONDOM
DepoPrv
RİA
Norplant
2.MALZEME DURUMU
Geçen Aydan Devreden Malzeme
1045
7648
0
284
0
Ay İçinde Gelen/Alınan
8158
143000
0
1630
0
Sarfedilen Malzeme
8002
144358
0
1475
0
Zayi, İmha
1
10
0
85
0
Diğer Gelen/ Geri Alınan
0
0
0
0
0
1200
6280
0
354
0
Kalan Malzeme
Not::10Adet RİA hasta tarafından temin eilmiştir.
8 Adet Enjeksiyon Reçete edilmiştir.
R.2. Çevre Kirliliği ve Zararlarından Oluşan Sağlık Riskleri
R.2.1. Kentsel Hava Kirliliğinin İnsan Sağlığı Üzerine Etkileri
Düzce; Kuzey Anadolu Fay Kuşağı etkisi ile gelişen tektonik kökünli bir çöküntü
ovası üzerinde bulunmaktadır. Etrafı dağlarla çevrili ovada; İklimin nemli, hakim rüzgarların
336
ÇEVRE DURUM RAPORU
hızının düşük ve esme sayısının az , yağış miktarının fazla olması hava kirliliğini bölgesel
anlamda arttırmaktadır. Kentin topoğrafik yapısı, yıl boyu özellikle sabah saatlerinde güneş
ışınlarının gelmesini engelleyecek şekilde bir sis tabakasının oluşması dolayısı ile, zralı
gazların yükselmesini engelleyen smog (kirli si tabakası) olarak adlandırılan olay meydana
gelmektedir.
2002 yılının ilk üç ayında18015olarak tespit edilen Akut Üsye ve Akut Bronşit sayısı
2002 yılının ilk üç ayında 19118 olarak tespit edilmiştir. Bu tespitler İl merkezindeki
konutların çok büyük bölümünün boş olmasına rağmen hava kirliliğinin artmaya başladığını
buna bağlı olarak solunum yolu hastalıklarında artış olduğunu göstermektedir.
Genellikle yaşlı ve kronik akciğer kalp hastalığı olan hastalar hava kirliliğinden
olumsuz etkilenmektedir.Bu etkilenme akciğerlerde zedelenme sonucu ortaya çıkan hafif
belirtilerden, söz konusu kişilerde ölüm oranının artımına kadar değişen etki yapmaktadır.
R.2.2.Su Kirliliğinin İnsan Sağlığı Üzerine Etkileri
Su kirlenmesinin yaratacağı sonuçlar birçok önemli hastalık nedeni olabilmektedir.Su
yağış olarak yeryüzüne dönerken havada eriyik halinde bulunan bir takım gazlar,inorganik
maddeler ve radyoaktif elementleri içine alır. Ayrıca toprak altına süzüldüğü sırada bir takım
inorganik maddelerle karışır.
Su kirliliği insan sağlığının da büyük oranda tehlikeye düşmesine neden
olmaktadır.Lağım suları ile kirlenen sularda bakteri ve virüs oranı artar.Tifo dizanteri,
hepatit.kolera ve diğer bulaşıcı hastalıkların bu yolla yayılımına sebep olur.Bu hastalıkların
etkebleri su kaynaklarına karıştığında patlama biçiminde salgınlar ortaya çıkabilir.
Tarım üretimi arttırmak amacıyla kullanılan kimyasal
gübreler, böceklerle
savaşmakla kullanılan bir takım kimyasal zehirler yağmur suları ile toprak altına geçerek yer
altı sularının kirlenmesine neden olabilir.suyun içersine karışan ve bulunan bir takım
kimyasal maddeler zehirli etki yapabilirler. Kolera, tifo gibi hastalıklar bu yolla insandan
insana bulaşırlar.Bu mikroorganizmalar insan dışkısı ile sulara karıştıklarında suyu içen diğer
insanların hastalanmasına yol açabilirler.
Sağlık için uygun olmayan su, taşıdığı ve içerdiği bir çok maddelerle çeşitli
hastalıkların nedeni olabilir.İçinde taşıyabildiği çözünmüş ve çözünmemiş inorganik tuzlar,
bakteriler, parazitler, virüsler ve bitkisel maddelerle birçok hastalığın gelmesine yol açarlar.
R.2.3. Atıkların İnsan Sağlığı Üzerine Etkileri
Çöplerin tekniğine uygun bir şekilde uzaklaştırılmamaları halinde halk sağlığı ile
ilgili problemler ortaya çıkar.Katı atıklar yoluyla en az 20 tip hastalığın taşınıp bulaştığı
bilinmektedir.Çöplerden hastalık taşıyan en önemli iki faktör, sinekler ve farelerdir.Sinekler
çok çabuk ve fazla üreme kabiliyetine sahiptir.1 dm3 çöplükte (çöpte) 2500 sinek üreyebilir
ve bunlar dizanteri ve benzeri pek çok salgın hastalığı taşıyabilir.Fareler sadece eşyaları
tahrip ve insanlara direkt temasla kalmazlar, ayrıca hastalık nakleden böcükleride
vücutlarında taşıyarak zararlı olurlar.Orta çağlardaki veba salgınlarının doğrudan fareler ile
ilgili olduğu bilinmektedir.
337
ÇEVRE DURUM RAPORU
R.2.4. Gürültünün İnsan Sağlığı Üzerine Etkileri
Bir çevre sorunu olarak ele alındığında , incelenilen çevredeki gürültü koşullarının
düzeylerinin akustik, ölçüm ve tahmin yöntemleriyle belirlenmesinin yanısıra, gürültünün
olumsuz etkileride araştırılarak insan ve toplum sağlığı açısından kabul edilebilecek gürültü
nitelik ve düzeylerinin belirlenmesi ve buna bağlı olarak gürültünün kontrol altına alınması
çalışmalarıda önem kazanmıştır.
Gürültü kaynaklarını değişik yönlerden gruplandırmak imkanı vardır. Seslerin doğuş
biçimine göre havada katı ortamlarda doğan gürültüler, akustik yönden noktasal ve çizgisel
veya düzlemsel kaynaklardan yayılabilir.
1- Yapı İçi Gürültüleri : Yapı içinde yer alan hertürlü mekanik ve elektronik
sistemlerle yaşam etkinliklerinden doğan gürültülerdirki, ayrı veya bitişik
yapılardakİ kullanıcıları etkilemektedir. Örnek olarak ev araçları, müzik setleri ,
yüksek sesli konuşmalar, ayak sesleri , eşya sürtünleri,darbeler,büro gürültüleri ve
çeşitli makine donatım (asansör, sıhhi tesisat,havalandırma,hidrofor sesi gibi.)
gürültüler verilebilir.
2- Yapı dışı çevre gürültüleri : Yapıların dışında yeralan ve gerek yapı içindeki,
gerekse yapı dışındaki açık alanları kullanan bireyleri etkileyen gürültülerdir.
Bunlarda şu şekilde gruplandırabilir:
-
Ulaşım gürültüleri /karayolu,demiryolu ve hava alanı gürültüleri
Endüstri gürültüleri (araç ve makinaları ile işyerleri gürültüleri)
Yapım (şantiye) gürültüleri (yol ve bina yapım işlerinin gürültüleri)
Rekreasyon gürültüleri (çocuk bahçeleri , spor alanları, atış alanları gibi)
Ticari amaçlı gürültüleri (açık hava sinemaları,eğlence yerleri,yükseltilmiş
reklam ve müzik yayınları)
R.2.5. Pestisitlerin İnsan Sağlığı üzerine Etkileri
Pestisit etkilenimindeki kişilerde görüle kronik etkilenim sonuçları:
1-Kanser: son epidemiyolojik çalışmalar mesleki ve çevresel olarak pestisit
etkileminde kalan kişilerde kanser riskinde artım olduğunu göstermejtedir.Non Hodgkin
lenfoma, lösemi, multiple myeloma, karaciğer kanseri, testis kanseri, beyin kanseri, akciğer
kanseri riskinde istatiksel olarak önemli risk artımının söz konusu olduğu belirlenmiştir.
2- Doğum defektleri : Tarım işçilerinin çocuklarında ekstremite eksikliği defektlerinin
yüksek olduğu belirlenmiştir. Pestisit kullanımı sonucu yeni doğan bebeklerin birkaç hafta
yaşadığı yapılan bir çalışma ile belirlenmiştir.
3- Nöroktoksisite : Nörodavranışsal bozuklukları ve nörofizyolojik değişiklikler,
Petisit uygulayıcılarıyla ilgili olarak yapılan çalışmalarda ağır psikolojik bozuklukların
görüldüğü saptanmıştır.Zehirlenen kişilerde bellek, psikolojik durum ve düşünme
yeteneğinde önemli azalma görüldüğü tespit edilmiştir.
338
ÇEVRE DURUM RAPORU
4- Üreme ve Ferlilite üzerindeki istenilmeyen etkiler olarak sıralanabilir.Kronik etkiler
daha önceden meydana gelen herhangi bir sağlık etkisi söz konusu olmaksızın meydana
gelebilir.Bir çok pestisit işçisi hayat boyu inert bileşenleri dahil sürekli düşük doz etkilenim
altında olabilir.
R.2.6. İyonize Radyasyondan Korunma
Ultraviyole ışınların temel kaynağı güneştir. Elektrik arkları, kaynak arkları,
ultraviyole lambaları ve güneş lambası olarak bilinen ultrviyole lambalarının bu özelliği
bulunmaktadır.Güneşten dünyaya ulaşan ışın miktarı:
1- Koruyucu ozon tabakası
2- Bulut durumu
3-mevsim
4-Günün saati
5-Enlem
6- Deniz seviyesinden yükseklik gibi durumlarda bağlıdır.UV ışınları su, kar veya
kumdan yansıyarak etkili olabilir. Bu gibi durumlarda kar veya güneş körlüğü denilen
durumlar ortaya çıkar.
Ultraviyole lambalarının maddelerden geçebilmesi zordur.Bu nedenle kolay engelene
bile ışındır.Normal pencere camları yüksek frekanslı ışınların büyük bölümünü engeller.Açık
renkli elbiselerde aynı etkiyi yapmaktadır.
Açık renk elbiseler hemen hemen tüm frekansları engellemektedir. Ultraviyole
ışınların etkisi belirli bir düzeye ulaşmadan önce görülemediğinden kişiler farkına
vardıklarında büyük oranda etkilenmiş ve zarar görmüş durumda olmaktadırç
Ülkemizde özellikle saunalarda güneş lambası olarak derinin renginin kararması
amacıyla kullanılmaktadır. Uluslar arası Radyasyon Koruma Ajansı güneş lambalarının
önlenmesini önermektedir. Yazın sıcak günlerinde özellikle öğle güneşinden kaçınılması, açık
ve bol bir elbise giyilmesi geniş kenarlı bir şapka ile korunulması önerilmektedir.
Görünür ışınların sağlık etkisi doğrudan veya dolaylı olabilir. Doğrudan güneşe
bakıldığında olduğu gibi gözde zarar meydana getirebilir. Yetersiz aydınlanma düşme
kazalarına neden olduğu gibi, aşırı aydınlanmaya bağlı oalarak otomobil kazaları
olabilir.(parlamalar ve göz kamaşmaları nedeniyle) Lazer ışınları söz konusu ışınların belirli
odaklamalarıyla elde edilmektedir.Endüstri, tedavi vb. gibi alanlarda yaygın olarak
kullanılmaktadır.
R.2.7. Baz İstasyonlarından Yayılan Radyasyonun İnsan Sağlığı Üzerine
Etkileri.
Elektromanyetik alanların insan sağlığı üzerinde oluşturduğu riskler, yeni
teknolojilerin günlük yaşamda giderek daha yoğun biçimde kullanılması sonucunda giderek
artmaktadır. Özellikle son yıllarda hızla artan cep telefonu kullanımı ve buna paralel olarak
giderek yaygınlaşan baz istasyonları halk sağlığını tehdit edecek boyuta ulaşmıştır. Bu alanda
uygun yasal düzenlemelerin olmaması, kurumsal eksiklikler ve bilinçsizlik konunun önemini
339
ÇEVRE DURUM RAPORU
arttırmaktadır.
Birçok laboratuvar çalışması ve epidemiyolojik araştırma elektromanyetik alanlara
maruziyet ile ciddi sağlık problemleri arasındaki ilişkiyi rapor etmektedir. Bağışıklık, sinir,
nöroendokrin, kalp ve damar sistemi ve kan parametreleri elektromanyetik alanlardan
etkilenmektedirler.
Cep telefonları ve baz istasyonları ile ilgili toplum bazlı çalışmaların yapılması için
yeterli maruziyet süresi geçmediğinden, maruziyetin insan toplulukları üzerinde objektif
olarak belirlenmesi epidemiyolojik güçlükler taşımaktadır. Cep telefonları ve baz
istasyonlarının bireysel olarak ölçülebilir düzeyde olmasa da, toplum düzeyinde çok ciddi
sağlık riskleri oluşturabileceği; önemli sağlık sorunlarının uzun yıllar sonra ortaya
çıkabileceği göz önüne alınmalıdır. Bu nedenle toplumun taşıyacağı bu risk düzeyinin halk
sağlığı değerlendirmelerinde kural olarak benimsenen “önlem ilkesi” temel alınarak en aza
indirilmesi gereği ortaya çıkmaktadır.
Ayrıca bu tür çevresel kirlilik durumlarında gözlenen ve maruziyetin hissedilmemesi,
belirsizlik, kişi ve kurumlara karşı güvensizlik sonucu ortaya çıkan ve kendisini subjektif
yakınmalar, kaygı, korku gibi bulgularla gösteren psikolojik etkilenimlerde hafife
alınmamalıdır.
Diğer bir nokta risk gruplarıdır. Çocukların, hamilelerin ve yaşlıların elektromanyetik
alanların sağlık etkilerinden en çok zarar görecek risk grupları oldukları konusunda
aydınlatılmaları ve medyanın çocukların cep telefonu kullanımını özendirecek yayın ve
reklamlar konusunda duyarlı olması sağlanmalıdır.
Kaynak:
1- İl Sağlık Müdürlüğü, 2004
2- Uşak İl Çevre Durum Raporu 2003
3- İstanbul Tabip Odası – Hekim Forum- Ağ.2000
340
ÇEVRE DURUM RAPORU
S- ÇEVRE EĞİTİMİ
S.1. Kamu Kuruluşlarının Çevre Eğitimi ile İlgili Faaliyetleri
Müdürlüğümüz teknik elemanları tarafından; 5 Haziran Çevre Günü nedeniyle çevre
sorunlarına dikkat çekmek amacı ile Merkez kalıcı Konutlarda bulunan Bilgi İlköğretim
Okulu’nda 7 Haziran 2004 Pazartesi günü saat 14.00’da, Cumhuriyet İlköğretim Okulu’nda
08 Haziran 2004 Salı günü saat 14.00’da “İlköğretim Okullarında Çevre Bilincinin
Geliştirilmesi” konulu seminerler verildi..
S. 2. Çevreyle İlgili Gönüllü Kuruluşlar ve Faaliyetleri
S.2.1. Çevre Vakıfları
İlimizde Düzce İli Çevre Koruma Vakfı bulunmakta olup; 17 Temmuz 2001 tarihinde,
“İnsanın, insan sağlığının, çevrenin korunması ve iyileştirilmesi, kırsal ve kentsel alanda
arazinin ve tabii kaynakların en uygun şekilde kullanılması ve korunması, her türlü çevre
kirliliğinin önlenmesi, ülkenin doğal bitki ve hayvan varlığı ile tabii ve tarihi zenginliklerin
korunması için maddi ve manevi katkıda bulunmak” amacıyla kurulmuştur.
S.2.2. Çevre Dernekleri
Tablo S.1. Çevre Dernekleri
S.No
Çevre Dernekleri
Kuruluş
Tarihleri
21.01.1993
1
Türkiye Tabiatını Koruma
Derneği Akçakoca Şubesi
2
Gölyaka Çevre Koruma
ve Yeşillendirme Derneği
04.02.1993
3
Konuralp Huzur Evleri
Çevre Koruma ve
Güzelleştirme Derneği
10.03.1993
4
Konuralp Merkez Çevresi
Koruma ve Ağaçlandırma
Derneği
07.09.1993
5
Çevre Koruma ve
Yeşillendirme Derneği
08.12.1993
Kuruluş Amaçları
Memleketimizin Doğal Kaynaklarının; özellikle Tarım, Orman, Çayır
ve Meralarının, Yaban Hayatının, Av Hayvanlarının ve Kuşlarının,
diğer canlı varlıkların (Fauna ve Flora’nın) Peyzaj’ının korunması
yanında Toprak Su ve Bitki ve İnsan arasındaki dengenin sağlanması,
endüstrileşme ve şehirleşmenin meydana getirdiği Çevre Sorunları ve
Kirlenmelerin önlenmesi ve dolayısıyla Doğal Denge Sorunlarının
haline çalışmak
Gölyaka ve çevresinde bulunan doğal güzelliklerin korunması, Gölyaka
merkezinde ve çevresinde ağaçlar dikerek yeşillendirilmesinin
sağlanması, çeşitli temizlik kampanyaları düzenleyerek çevre
temizliğinin sağlanması, bu amaçlarını gerçekleştirmek için kültürel
gösteriler tertiplemek, gezi ve eğlenceler düzenlemek, sportif
eğlenceler düzenlemek ve bir lokal açarak dernek üyelerinin boş
vakitlerini hoşca geçirmelerini sağlamak.
Huzurevler yerleşim alanını güzelleştirme ve çevre koruma
etkinliklerinin yanı sıra gayrimenkul almak, spor ve eğitim tesisleri
kurmak bu tesislere işlerlik kazandırmak, bu amaçla gelir sağlayıcı
girişimlerde bulunmak.
Konuralp Merkez çevresini koruma ve ağaçlandırma müştemilatı,
merkezin korunması ve ağaçlandırması, Konuralp çevresinin doğal
güzelliklerini korumak ve bir seminer düzenleyip halkla iç içe ağaç
dikma faaliyetlerinde bulunmak, yukarıda sayılan ve Dernekler
yasasınca yasaklanmayan faaliyetleri yapabilmek ve ağaç fideleri
alabilmek için gelir sağlayıcı teşebbüste bulunmak.
Aydınpınar Köyü ve Çevresinde bulunan doğal güzelliklerinin
korunması, Köyümüz merkezine ve çevresine ağaçlar dikerek
yeşillendirmenin
sağlanması,
çeşitli
temizlik
kampanyaları
düzenleyerek çevre temizliğinin sağlanması, bu amaçlarını
gerçekleştirmek için kültürel gösteriler tertiplemek, gezi ve eğlenceler
düzenlemek, folklor ve sportif faaliyetler düzenlemek ve bir
kütüphanesi bulunan lokal açarak dernek üyelerinin boş vakitlerini
341
ÇEVRE DURUM RAPORU
hoşça geçirmelerini sağlamak.
Çam Köyü Çevre Koruma
Güzel. Kalk. Ve Sosyal
04.08.1999
Yard. Dayanışma
Derneği
6
7
Efteni Gölü Koruma ve
Yaşatma Derneği
8
9
10
Düzce İli Merkez Kalıcı
Konutları ve Çevre
Koruma ve Güzelleştirme
Derneği
Akçakoca Aktaş Köyü
Kalk. ve Çevre
Güzelleştirme Derneği
Duraklar Köyü Çevre
Koruma Güzelleştirme
Kal. Kült. Ve Day.
Derneği
04.01.2001
05.09.2002
09.07.2003
26.12.2003
Çamköyü ve çevresinde bulunan doğal güzelliklerin korunması, ağaç
ve çiçekler dikerek ve bakımını yaparak çevrenin güzelleştirilmesinin
sağlanması, Köylüler arasında birlik ve beraberliği sağlayarak kültürel
ve ekonomik olarak kalkındırmaya yönelik çalışmalar yapmak ve
dernek üyeleri ile köylülerin arasında ihtiyacı olanlara yardım imkanları
araştırarak yardımlaşmanın ve dayanışmanın sağlanması.
Gölü Korumaya almak, göle dökülen suyun kanallarını düzene sokmak,
gölde yaşayan kuşları koruyup susuz kalmasını önlemek, etrafını
ağaçlandırıp temiz bir çevre sağlamak , sportif faaliyetler, çocuk parkı,
mesire alanları yapmak. Derneğin bu faaliyetleri yapabilmesi için alındı
belgesi ile üye olan kişi kurum ve kuruluşlardan aidat aynı nakdi
yardımlar alır. Çeşitli konferanslar, seminerler tertipler düzenleyerek
faaliyetlerini sürdürür.
1999 yılında yaşanan iki deprem felaketi sonrasında, depremde evlerini
ve işyerlerini kaybeden insanlarımız için Düzce’nin kuzeyinde
oluşturulan yeni yerleşim bölgesine, çevresine ve bu bölgede ve
çevresinde yaşayan insanlara ve onların sorunlarına onlar adına sahip
çıkmak ve ayrıca bu bölgenin güzelleşmesi ve kalkınması için gayret
sarf etmek.
Aktaş köyünün kalkınması ve çevre güzelleştirilmesini sağlamak amacı
ile her türlü çalışmayı yapmak.
Aktaş köyünün ortak mallarından olan mezarlık Çeşme, Cami, Cami
Lojmanı, Aktaş Şelalesinin spor alanını ve köy toplantı odası yapmak
ve köyü güzelleştirmek için her türlü çalışmaları yapmak.
Üyelerin bir araya gelip toplanması ve köyün güzelleşmesini sağlamak
amacı ile ilgili konuları görüşmek üzere lokal açmak.
Köydeki mevcut su-yol bakımlarını yapmak ve yaptırmak köye
kanalizasyon ve çöp alanları yapmak köyü temiz tutmak için her türlü
çalışma yapmak.
Köy halkının kültürel faaliyetlere katılmalarını sağlamak ve bu konuda
köyümüzü tanıtıcı festivaller düzenlemek.
Dernek yukarıdaki maddelerde belirtilen hususların gerçekleştirilmesi
için toplantılar, gösteriler, geziler, sportif faaliyetler ve sergiler
düzenler yayınlar yapar veya yayınlar yaptırmak. Köyün
güzelleştirilmesi için plan ve projeler yaptırabilmek için sivil toplum
örgütleri ile temasta bulunabilir.
Aktaş köyündeki muhtaç ve fakirlere her türlü yardımı yapmak ve
bağışta bulunmak.
Köyün bütün ortak mallarının bakım ve onarımını yapmak ve
yaptırmak.
Kanuni izinler dahilinde dernek adına bina yapmak, onarmak,
işletmeciliğini üstlenmek, kiraya vermek her türlü döşeme, demirbaş,
taşıt araç-gereç alımını gerçekleştirmek, dernek üyelerinin toplantı ve
kurs eğitim masraflarını karşılamak.
Köy muhtarlığı, ilköğretim okulu, sağlık ocağı, tarım kredi kooperatifi,
konserve binası yöneticileriyle, dernekleriyle, karşılıklı koordineli
işbirliği yapıp çalışmak karşılıklı teçhizat ve donanıma yardımcı olmak.
Köyümüz çevresinde kurulmuş olan organize sanayi bölgesi çalışanları
ile ilgili olan kamu kurum kuruluşları ile karşılıklı organize çalışma
programı uygulamak Organize Sanayi Bölgesinden köy hudutları
dahilinde faaliyet gösteren veya gösterecek olan şantiye, taş ocağı, kum
ocağı, fabrika, imalathaneler vs. yardım ve bağışlarını kabul etmek.
Köy kaynak suları ve ortak kullanılan şebeke sularının kullanımı,
dağıtımı,onarımı ile ilgili problemleri gidermek.
Duraklar Köyünün yapılaşmasında çarpıklığa meydan vermemek, doğal
güzelliğini bozdurmamak, yolların bakımı ve onarımını yapmak,
yaptırmak, peyzaj ve mühendislik projeleri geliştirmek, kamu
kurumları ile bu yönde koordineli çalışmak.
Dernek amacını gerçekleştirmek için gerektiğinde ticaret yapabilir
işyeri açabilir.
Dernek üyelerinin sosyal kültürel ihtiyaçlarının karşılanması için
samimi rahat sağlıklı bir ortamda sohbet ederek oturup konuşmalarını
sağlamak yerel ulusal kanallar seyretmek internet gibi çağın gereği
342
ÇEVRE DURUM RAPORU
tekniklerden faydalanmak için bir salon oluşturmak zeka oyunları ve
sportif oyunların oynanabileceği imkanları sunmak.
Köyde ikamet eden ilköğretim ve lise seviyesindeki öğrencilerin kitap
kırtasiye ihtiyaçlarını karşılamak köy halkından isteyenlerin ve
öğrencilerin faydalanması için okuma ve kitap odası tanzim etmek,
bilgisayar ve hazırlayıcı kurslar düzenlemek, dernek üyelerinin
yükseköğrenim gören çocuklarına yardım etmek için sandık kurmak,
burs imkanlarını araştırmak ve sunmak.
Köy gençlerini teşvik edici spor sahaları, spor müsabakaları
düzenlemek gerekirse bunları geleneksel hale getirmek, spor
malzemeleri alımıyla ilgili bağışları kabul etmek.
Köy içi ve köy dışı çevreye ve sağlığa zarar veren atık suların bertarafı
pis kokuların yayılmasının önlenmesi çöplerin toplanması, nakli ve
uygun bir döküm alanına dökülmesi yönünde çalışmaları başlatmak,
gelecekte olaya sebebiyet verebilecek şahıs veya müteşebbislere
yönelik önleyici çalışmaları yapmak ilgili kurumlara bildirmek.
11
Muncurlu Köyü
Kalkındırma ve Çevre
Koruma Derneği
27.02.2004
12
Efteni Vadisi Köyleri
Gel.Çevre Kültür ve Day.
Derneği
31.08.2004
13
Aktarla Köyü Kal. Ve
Çevre Koruma Derneği
14.10.2004
Muncurlu Köyünü bütün kurum, kuruluş, çevresi, doğası ve bütün
değerleriyle hedef insanlar ve çevre olması kaydıyla ekonomik, sosyal
ve kültürel olarak kalkındırmak doğal çevreyi korumaktır.
Efteni Vadisi köylerinin de yer aldığı coğrafyada ekolojik dengenin
korunmasına, yaşayan insanların ekonomik-sosyal-kültürel-eğitim ve
sağlıkla ilgili sorunların saptanmasına, yerleşim alanlarının elektrik-sukanalizasyon-çöp gibi sorunlarına, deprem-sel-yangın-heyelan gibi
afetlerin felakete dönüşmemesine yönelik çözüm önerileri oluşturmak;
bu önerilerin ilgili kurumlara iletilmesi, çözümü doğrultusunda insanlar
ve kurumlar arasında diyaloğu, yardımlaşmayı ve dayanışmayı
sağlamaktır.
Aktarla Köyümüzün bütün kurum, kuruluş, çevresi, doğası ve bütün
değerleriyle hedef insanlar ve çevre olması kaydıyla ekonomik, sosyal,
sağlık ve kültürel olarak kalkındırmak, doğal çevreyi korumaktır.
Kaynak: Düzce İl Dernekler Müdürlüğü, 2004
Yukarıda adı geçen Derneklerin çevre eğitimine yönelik yapmış oldukları faaliyetler
hakkında bilgi elde edilememiştir.
S.2.3. Çevreyle İlgili Federasyonlar
İlimizde Çevreyle İlgili Federasyonlar bulunmamaktadır.
Kaynaklar:
1-İl Dernekler Müdürlüğü, 2004
343
ÇEVRE DURUM RAPORU
T- ÇEVRE YÖNETİMİ VE PLANLAMA
T.1. Çevre Kirliliğinin ve Çevresel Tahribatın Önlenmesi
Diğer illerle kıyaslama yapıldığında Düzce çevre kirliliği açısından daha temiz bir
kent sayılabilir. Çevre kirliliğinin artması ilimizdeki sanayileşme ile başlamıştır. Yeraltı,
yerüstü yüzey suları ve toprak kirliliğinin artmasının nedeni sanayii kuruluşlarının il
genelinde artış göstermesi çevre sorunlarını oluşturmaktadır.
Özellikle kış aylarında hava kirliliği kendini daha fazla hissettirmektedir. Hava
kirliliği daha çok ısınma amacıyla kullanılan yakıtların özelliklerinden ve taşıtlardan
kaynaklanmaktadır. İl genelinde hava kirliliğinin önlenmesine yönelik olarak kullanılacak
yakıtların özellikleri Mahalli Çevre Kurulunda belirlenmektedir. 2004-2005 ısınma yılı için
ilimiz Akçakoca ve Yığılca ilçesi haricinde diğer yerlerinde yerli kömür satışı ve kullanılması
yasaklanmıştır. Bu konuda kış ayları boyunca İl Çevre ve Orman Müdürlüğü, İl Sağlık
Müdürlüğü, Belediye Başkanlığı ve Mahrukatçılar Derneği tarafından gerekli denetimler
yapılmaktadır.
Hava kirliliği ölçümleri Sağlık İl Müdürlüğü tarafından yapılmakta olup, ölçülmekte
olan değerler aylık olarak Bakanlığa bildirilmektedir.
Sanayi kuruluşlarından kaynaklanan hava kirliliğini önlemek için Baca Gazı Analiz
Cihazı ile ölçümler yapılarak gerekli denetimler Müdürlükçe yapılmaktadır.
Araçlardan kaynaklanan hava kirliliğini önlemek için Çevre Koruma Vakfı Başkanlığı
tarafından sabit istasyonda sürekli olarak egzoz gazı ölçümleri yapılmaktadır.
İl genelinde faaliyetini sürdüren sanayii kuruluşları rutin olarak denetlenmekte, atık
suyu olan sanayi tesislerine arıtma tesisi yapmaları için gerekli yasal müeyyideler
uygulanmaktadır. Atıksu arıtma tesisi bulunan sanayi tesisleri ve Belediyelere ait atık su
arıtma tesislerinden atıksu numuneleri alınarak analizleri yapılmaktadır.
Düzce ilinde katı atıklar önemli bir çevre kirliliği oluşturmaktadır. Bu güne kadar
atıklar Küçük Melen çayı kenarına gelişigüzel şekilde atılmaktadır. Burada ıslah çalışmaları
yapılmadığı takdirde ciddi çevre sorunları ortaya çıkacaktır. Mevcut durumuyla bile çevrede
yaşayan insanlar ve diğer canlılar için olumsuz sağlık şartları yaratmaktadır. Bu olumsuzluğu
ortadan kaldırma için Düzce Belediyesi ve Akçakoca Belediyesi ile alternatif saha arama
çalışmaları yapılmıştır. Tespit edilen yerlere ait projelendirme çalışmaları ilgili Belediyeler
tarafından yürütülmekte olup, sonuçlandıktan sonra İlimizde atıkların sınıflandırılması, geri
dönüşümü ve düzenli depolanması yapılacaktır. Halen kullanılmakta olan çöp döküm
yerlerinin ıslah çalışmalarının da yapılması gerekmektedir.
Tıbbi atıklar konusunda, mevcut yönetmelik kapsamında sağlık kuruluşlarının atıkları
toplaması ve belediyeler bertaraf edilmesi için teslim edilmesi konusunda gerekli çalışmalar
yapılmaktadır. Bu konuda her yıl Mahalli Çevre Kurulu tarafından tıbbi atık taşıma ücreti
belinlenmektedir.
İlimizde gürültü kirliliği konusunda fazla bir sıkıntı yaşanmamaktadır. Muhtelif
zamanlarda şehir içerisinde bulunan kaset satış yerlerinden gürültü şikayetleri olmaktadır. Bu
344
ÇEVRE DURUM RAPORU
konuda Müdürlüğümüzce gürültü ölçüm cihazı ile ölçüm yapılarak gerekli yasal müeyyideler
uygulanmaktadır
T.2. Doğal Kaynakların Ekolojik Dengeler Esas Alınarak Verimli Kullanımı,
Korunması ve Geliştirilmesi
Ekonomik gelişme ve sanayileşmenin artması sonucunda doğal kaynakların
değerlendirilmesinde uygulanan yanlış politikalar çevre sorunlarını oluşturmaktadır. İnsanlar
faaliyetleri ile doğal dengeyi bozmaktadır. Yüzyıllardır bozmaya devam etmiştir. Ta ki
1960’lı yıllarda “Çevre Bilinci” iyice yerleşene kadar Dünya ve Türkiye bunun sonunda
çölleşmektedir Ayrıca artan nüfus, bu nüfusun konut, fabrika ve işyeri gibi yerlerin
yapılanmasına zorlamıştır. Artan sanayileşme nedeni ile 1. sınıf tarım arazileri yok olmakta
ve sanayiden kaynaklanan atıksular nedeniyle yer altı su kaynaklarımız büyük oranda zarar
görmektedir. Doğal kaynaklarımızın ve doğal çevrenin korunması ve sanayileşmenin tarımsal
ekosisteme zarar vermemesi için gerekli çalışmaların yapılması gerekmektedir.
Doğal kaynaklar açısından Düzce su, orman örtüsü ve verimli toprakları bakımından
zengin bir ildir. Mevcut derelerden sulama amaçlı yararlanılmaktadır. Ayrıca tarımsal
ilaçlamanın olmadığı kesimlerde alabalık üretimi yapılmaktadır. Hasanlar Barajında elektrik
üretimi yapılmaktadır.
Yıl boyunca güneşli gün sayısının az olması nedeniyle güneş enerji sistemleri
ekonomik bir kaynak olarak görülmemektedir. Jeotermal kaynaklardan sadece kaplıca olarak
yararlanılmaktadır.
İlimizde orman örtüsü usulsüz kesim, tarla açma ve diğer nedenlerle tahrip
edilmektedir. Orman ürünlerinin büyük bir kısmı ısınma amaçlı kullanılmaktadır. Ayrıca
ilimizde ağaç sanayi gelişmiş durumdadır. Parke, kereste, kaplama, MDF, Sunta gibi ağaç
ürünleri imalatı yapılmaktadır. Ülkemizin oksijen kaynağı konumunda olan bölgemizdeki
ormanların korunması gerekmektedir. İlimizde ağaçlandırma çalışmaları da yapılmaktadır.
İlimizdeki çayır ve meralar 7932 hektarlık yer kaplamaktadır.
Tarım alanlarımızı önemli sorunlar tehdit etmektedir. Bunların başında verimli ve
sulak birinci sınıf araziler üzerinde kurulan yerleşim ve sanayiler gelmektedir. Şehirleşmenin
yayılması, kırsal yerleşimin dağınık olması nedeniyle tarım arazileri daralmakta. Miras
yoluyla paylaşımla tarım yapılacak alanlar küçülmektedir. Ayrıca ilimizin tamamının verimli
tarım topraklarıyla kaplı olması yerleşim alanlarını daraltmaktadır. Nüfusun artmasıyla
yerleşim alanlarının genişlemesi tarım alanları üzerinde tehdit oluşturma unsurunu sürekli
devam ettirecektir.
T.3.Ekonomik ve Sosyal Faaliyetlerin Sonuçlarının Çevrenin Taşıma
Kapasitesini Aşmayacak Biçimde Planlanması
Planlı bir kalkınma ve ekonomik büyümeyi gerçekleştirirken doğal çevre ile uyumlu
çalışmalar yapılmalıdır. Deprem sonrası yapılaşmanın tarımsal alanlara doğru kayması ve
kentin mevcut dokusunun bozularak dikey ve yatay yönde yapı gelişmesiyle kırsal yönde
yapılaşma görülmektedir. Sanayi için uygun olmayan yer seçimi sonucunda özellikle verimli
tarım arazilerinin elden çıkması önemli sorunların başındadır.
345
ÇEVRE DURUM RAPORU
Yeni yerleşim yerlerim alanlarının sağlıklı, bilinçli ve geleceğe dönük bir şekilde
planlanması ancak arazinin doğal kaynakların çevre koşullarına uygun, ekonomik bir şekilde
değerlendirilmesi ile sağlanabilir. Arazi şartlarının doğal kaynakların özelliklerinin
bilinmemesi nedeniyle yapılan planlamalar bizleri çok yanlışa götürebilir.
Bu konuda ilimize ait Çevre Düzeni Planı biran önce uygulamaya geçmelidir. Çevre
Düzeni Planı esas alınarak alt ölçekli planlamalar da yapılmalı, ilde yapılacak bütün
faaliyetler planlamalar dahilinde yürütülmelidir.
T.4. Çevrenin İnsan-Psikososyal İhtiyaçlarıyla Uyumunun Sağlanması
Çevre kirliliğinin sosyal, ekonomik ve teknolojik sorunlarının yanı sıra insan
psikolojisi üzerinde de olumsuz etkileri vardır. Doğal dengenin hızlı kentleşmeye ve
sanayileşmeye ayak uyduramaması sonucu ortaya çıkan olumsuz tablo insanları menfi yönde
etkilemektedir. Kentlerdeki yeşil alanların giderek azalması, doğal kaynakların kirlilikten
zarar görmesi, daha fazla kişinin barınabilmesi için yapılan çok katlı binalar, düzensiz ve
çarpık kentleşme, şehirleşmenin getirdiği görsel kirlilik ve gürültü kirliliği bu ortamda
yaşayan insanların ruh ve beden sağlıklarını ciddi boyutlarda etkilemektedir
Düzensiz kentleşme ve çevre kirliliği tarihi eserler üzerinde de olumsuz etkilere neden
olmaktadır. Yoğun hava kirliliği sonucu oluşan asit yağmurları tarihi eserlerin tahribine neden
olmaktadır.
İlimizde bulunan ağaç sanayilerin büyük bir çoğunluğunun yerleşim yeri içerisinde
kalması orada yaşayan insanları olumsuz etkilemektedir. Ayrıca şehre olumsuz bir görüntü
katmaktadır. İnsanları olumsuz etkileyen bu tür yerleşmelerin organize sanayi bölgelerine
çekilmesi gerekmektedir. Sanayi ile konutları iç içe olması kamuda görev yapan memurların
işlerini de zorlaştırmakta. Sürekli şikayetlerin olması sanayici ile kamu görevlilerini karşı
karşıya getirmektedir.
T.5. Çevreye Duyarlı Arazi Kullanım Planlaması
İlimizde tarım topraklarının tarım dışı amaçlarla kullanılması önlenmelidir. Yapılaşma
amaçlarıyla kullanılan tarım topraklarında depremsellik nedeniyle az katlı binalar yapılması
gerekmektedir.
Bununla birlikte işlenebilir ova topraklarında erozyonun olmaması ve önemli bir
kesiminin sulanabilir olması ve ilin İkliminin ve toprak yapısının erozyonu azaltacak
ağaçlandırma çalışmalarına genelde uygun olması avantaj olarak değerlendirilebilir.
İlimizde bulunan Efteni Gölü Yaban Hayatı Koruma Sahası koruma altındadır.
Hedef olarak var olan toprak kaynaklarını kirletmeden, tarım dışı amaçla
kullanılmayarak, erozyonu hızlandıracak yanlışlar yapmayarak korumak, değerlendirmek ve
gelecek kuşaklara ürün alabilecekleri yeterli toprak kaynağı bırakmak esas alınmalıdır.
İlimize ait Çevre Düzeni Planları hazırlanarak Çevre ve Orman Bakanlığına onay için
sunulmuştur. Planlar onaylandıktan sonra ilgili plan dahilinde hareket edilmesi
346
ÇEVRE DURUM RAPORU
gerekmektedir. Planlara uymak ayrıca yasal bir zorunluluktur. Çevre Düzeni Planının
onaylanarak yürürlüğe girmesi ilin planlama anlamında her türlü sorununu çözmüş olacaktır.
347
T.6. Çevresel Etki Değerlendirmesi
Tablo T.1.ÇED Olumlu/Olumsuz Kararı Verilen Faaliyetler Listesi
Sektör
Faaliyetin Mevkii
Varsa
Koordinatı
Faaliyet Sahibi
Faaliyet Konusu
Karar Tarihi
Sanayi
1
Paşaormanı, M.
Mengencik, E. Mengencik,
Büyükaçma ve Deredibi
Köyü MERKEZ
Uzel Makine A.Ş.
Traktör
,
Motor
ve 30.01.1999
Tarımsal Ekipman Entegre
Tesisi
Enerji,
Petrol
Maden
1
Hasanlar ve Esençam
Köyü
MERKEZ
2
Fındıklı Aksu Köyü
Kandırma Mevkii
MERKEZ
X1: 353 920 Y1: 4 530 250
X2: 354 150 Y2: 4 530 250
X3: 354 150 Y3: 4 530 050
X4: 353 920 Y4: 4 530 050
G 26 B 4 Pafta 20 000 m2’lik saha
Y1: 358 050 X1:4 523 450
Y2: 358 050 X2: 4 523 600
Y3: 358 150 X3: 4 523 600
Y4: 358 150 X4: 4 523 450
Doğa Madencilik İnş. San. ve Taş Ocağı ve Konkasör 24.06.2002
Tic. Ltd. Şti.
Tesisi
Yiğitler Beton Kum-Çakıl Hafr. Taş Ocağı ve Kırma Eleme 30.04.2003
Nak. San. Tic. Ltd. Şti.
Tesisi
Atık
Kimya
Tarım
Gıda
Ulaşım
Kıyı
1
Turizm
Konut
Üçköprü Köyü
KAYNAŞLI
Uzel Makine A.Ş.
154 Kv (Osmanca-Bolu) 28.05.2001
Brş-Uzel Makine TM ENH
Enerji Hattı
Karar No
ÇEVRE DURUM RAPORU
Tablo T.2. ÇED Gereklidir /Gerekli Değildir Kararı Verilen Faaliyetler Listesi
Sektör
Varsa
Koordinatı
Faaliyetin Mevkii
Faaliyet Sahibi
Faaliyet Konusu
Karar Tarihi
Sanayi
1
2
3
4
5
Eğreltilik Mevkii
KAYNAŞLI
Tokuşlar Köyü
MERKEZ
-----
Süperlit Boru ve Levha San. A.Ş.
-----
Divapan Entegre Ağaç Panel San.
Tic. A.Ş.
Boru ve Levha Üretimi 20.02.1995
Kapasite Artırımı
Ağaç Panel Tesisi
25.12.1995
Hacılar Mah. Kavlaşan -----Mevkii GÜMÜŞOVA
Döngelli Köyü İskele ----Mevkii
AKÇAKOCA
Döngelli Köyü İskele ----Mevkii
AKÇAKOCA
Al Alüminyum San. ve Tic. A.Ş.
Alüminyum
Fabrikası
Çınar Boru Profil San. ve Tic. A.Ş. İlave Boru
Üretimi
Köprübaşı Mevkii
KONURALP
-----
Standart Profil Otomotiv san. ve Kojenerasyon Santrali
Tic. Ltd. Şti.
07.01.2003
Akkaya Köyü
Değirmendere Mevkii
AKÇAKOCA
Çamlısı Köyü
MERKEZ
Yılancıbaşı Mevkii
AKÇAKOCA
Çiçekpınarı
Köyü
AKÇAKOCA
Darıyeri Yörükler köyü
KAYNAŞLI
Çay Köyü
GÖLYAKA
---
Mir Madencilik Paz. ve Tic.Ltd.Şti Taş Ocağı
Faal Değil
19.10.1994
Sevil Boru Profil San. ve Tic. A.Ş. İlave Boru
Üretimi
Döküm 09.01.2003
ve
Profil 07.03.2003
ve
Profil 07.03.2003
Enerji
1
Petrol
Maden
1
2
3
4
5
6
---
Bolu Köy Hizmetleri İl Müdürlüğü Taş Ocağı
Faal Değil
--Nevzat YÜZBAŞIOĞLU
Kalker Taşı Ocağı
Faal Değil
--DLH Genel Müdürlüğü
Taş Ocağı
Faal Değil
G 26 a 21 b pafta 446 parsel ( 17320 Delta Toprak San. ve Tic. A.Ş.
m2’lik tapulu saha )
G 25 a 24 c pafta 54 nolu parsel ( 6000 Koç İnş. San. ve Tic. Ltd. Şti
Kum Çakıl Ocağı
m2’lik saha )
Y1:580 135.52 X1: 4 514 495.86
Y2:580 096.62 X2: 4 514 509.61
Y3:580 050.65 X3: 4 514 529.20
Y4:580 043.29 X4: 4 514 529.14
349
29.11.1994
29.11.1994
27.11.1995
20.08.1998
15.07.1999
Karar No
7
8
Y5:580 004.98 X5: 4 514 505.51
Y6:579 994.05 X6: 4 514 502.38
Y7:579 969.77 X7: 4 514 502.65
Y8:579 945.73 X8: 4 514 507.03
Y9:579 927.50 X9: 4 514 507.50
Y10:579 924.50 X10: 4 514 498.66
Y11:579 901.17 X11: 4 514 457.59
Y12:579 950.54 X12: 4 514 447.11
Y13:579 984.14 X13: 4 514 438.94
Y14:579 012.74 X14: 4 514 431.56
Y15:580 071.72 X15: 4 514 401.57
Y16:580 121.30 X16: 4 514 436.08
Y17580 135.10: X17: 4 514 442.50
Hatipli Ketenciler Köyü Ruhsat Alanı 56.75 hektar, ocak alanı
KONURALP
13.125 m2’lik saha )
Ruhsat Sahası:
Y1:45 150 X1:32 000
Y2:45 900 X2: 32 200
Y3:46 300 X3: 31 750
Y4:45 500 X4: 31 300
Ocak sahası
Y1:45 525 X1: 31 525
Y2:45 700 X2: 31 600
Y3:45 700 X3: 31 450
Y4:83 700 X4: 55 000
İstilli Köyü
12 Pafta, 333,334,335 parseller (17020
MERKEZ
m2’lik tapulu saha )
9
Bakacak Köyü
KAYNAŞLI
10
Esençam Köyü
MERKEZ
11
Doğanlı Köyü
MERKEZ
Ormana ait 30 dekarlık alan. G 26 c 2
Pafta
Ruhsat Sahası:
Y1:64 450 X1:11 360
Y2:64 590 X2: 11 300
Y3:64 560 X3: 11 200
Y4:64 400 X4: 11 220
G 26 b 06 pafta, 38660 m2’lik alan
Ruhsat Sahası:
Y1:606 365 X1:4 531 130
Y2:606 560 X2:4 531 105
Y3:606 578 X3:4 530 834
Y4:606 515 X4.:4 530 810
Pafta no:G 26 a 20 c
ÇEVRE DURUM RAPORU
Aykut Petrol San. Tic. Ltd. Şti
Mermer Ocağı
20.03.2000
Kum Çakıl Ocağı
22.05.2000
Tepe Knauf İnş. Yapı Elemanları
San. ve Tic. A.Ş.
31.07.2000
Özbirinci Seven
Madencilik Nakliyat İnşaat Taah.
San. Tic. Ltd. Şti.)
Taş Ocağı
13.09.2000
Kum Çakıl Ocağı
31.10.2000
İzzet GÜNEL
Kerim TERZİ
350
12
KAYNAŞLI
G 26 b 21 b pafta, 436 parsel, 9500
m2’lik alan
13
Subaşı Köyü
AKÇAKOCA
G 26 a 2 Pafta
X1: 39 711 Y1: 48 835
X2: 39 744 Y2: 48 813
X3: 39 772 Y3: 48 855
X4: 33 738 Y4: 48 877
14
Dipsizgöl Köyü
KAYNAŞLI
Aksu Köyü
GÖLYAKA
Sultaniye
GÜMÜŞOVA
Pafta 1,277 parsel
15
16
17
Yörükler
Kavlanlık
KONURALP
18
Kurtsuyu Köyü
KONURALP
19
Sarıkaya Köyü
YIĞILCA
20
--Köyü G 26 a 16 a Pafta 111 parsel ve G 26 a
16 d pafta 224 nolu parsel ( 11.127
m2’lik alan)
Köyü G 26 a 2 pafta 280,581 ve 580 nolu
Mevkii parsellerdeki 28.775 m2’lik alan
Y1:47 940 X1:28 701
Y2:48 036 X2:28 682
Y3:47 978 X3:28 486
Y4:47 887 X4:28 425
Y5:47 849 X5:28 530
Y6:47 895 X6:28 586
Y7:47 898 X7:28 640
ÇEVRE DURUM RAPORU
Çillioğlu İnş. Haf. Tic. Ltd. Şti.
Kum Çakıl Ocağı
22.01.2001
Nevzat MERTTÜRK
Mermer Ocağı
25.07.2002
Kabadayı Alçıtaşı Mad. Nak. İnş.
Taah. San. Tic. Ltd. Şti.
25.07.2002
Kum Çakıl Ocağı
28.08.2002
Bozbey Bektaş Hafr. Ltd. şti
Aykut Petrol Orm. Ürünl. Tur.
Nak. Yak. Mad. Nak. San. Tiç.
Ltd. Şti.
G 26 a 05 d pafta 14456.5 m2’lik alan
Y1:37 089 X1:50 575
Y2:37 087 X2:50 682
Y3:36 930 X3:50 679
Y4:36 942 X4:50 595
Çesan Mad. İnş. Taah. San. Tic.
Ltd. Şti.
54 G 26 B 2 pafta 23.75 hektarlık alan
Y1:65.000 X1: 31.800
Y2: 65.500 X2: 31.800
Y3:65.500 X3: 31.325
Y4:65.000 X4: 31.325
Kutlu Köyü ve Develi G 26 a 23 c pafta 20 paseldeki tapulu
Besni Köyleri BEYKÖY sahada kırma-eleme-yıkama tesisi
Aşağıdaki koordinatlarda kum-çakıl
ocağı
Y1:595451,359 X1: 4515922,427
Y2: 595472,495 X2: 4515929,150
Turan İnşaat Turizm İşl. Tic. San.
Ltd. Şti
Beyköy Belediyesi Başkanlığı
351
Kum Çakıl Ocağı
Yıkama Eleme Tesisi
ve 07.01.2003
Kum Çakıl Ocağı
Taş Ocağı
Kalsit Ocağı
Öğütme Tesisi
24.09.2003
ve
Kum Çakıl Ocağı
Kırma-Eleme–Yıkama
Tesisi
Kum 09.02.2004
ve 24.03.2004
837
6139
547
21
22
23
Y3: 595515,240 X3: 4515936,164
Y4: 595548,508 X4: 4515947,846
Y5: 595607,437 X5:4515969,000
Y6: 595630,458 X6: 4515969,000
Y7: 595961,474 X7: 4515971,585
Y8: 595701,786 X8: 4515979,143
Y9: 595746,480 X9: 4515985,479
Y10: 595790,541 X10: 4515994,392
Y11: 595801,794 X11: 4515998,612
Y12: 595806,819 X12: 4515963,493
Y13: 595786,700 X13: 4515950,038
Y14: 595729,936 X14: 4515937,319
Y15: 595685,508 X15: 4515921,521
Y16: 595618,353 X16: 4515903,000
Y17: 595593,853 X17: 4515916,933
Y18: 595512,505 X18: 4515919,002
Süngüt Köyü
54 G 25 B 1 pafta 24.5 hektarlık alan
CUMAYERİ
Y1:17.300 X1: 32.200
Y2:17.800 X2: 32.200
Y3:17.800 X3: 31.710
Y4:17.300 X4: 31.710
Esençam Köyü Hecinler 92.901,258 m2’lik ormanlık alan
Mevkii
Y1:354 145 X1: 4 530 032
MERKEZ
Y2:354 400 X2: 4 530 000
Y3:354 066 X3: 4 529 489
Y4:354 913 X4: 4 529 680
Y5:354 232 X3: 4 529 934
Tepeköy
Çömlekçi 47.106 m2’lik ormanlık alan
Mevkii
1/25.000 36 derecelik dilim orta boylam
AKÇAKOCA
Y1:349 143 X1: 4 542 206
Y2:349 089 X2: 4 542 169
Y3:349 004 X3: 4 542 094
Y4: 349044 X4: 4 542 066
Y5: 349071 X5: 4 542 039
Y6: 349034 X6: 4 541 969
Y7: 349 013 X7: 4 541 839
Y8: 348 978 X8: 4 541 822
Y9: 348 988 X9: 4 541 821
Y10:348 914 X10: 4 541 780
Y11:348 856 X11: 4 541 803
Y12:348 859 X12: 4 541 862
Y13:349 916 X13: 4 542 021
ÇEVRE DURUM RAPORU
Nafiz HEKİM
Kuvars Kumu Ocağı ve 21.05.2004
Yıkama-Eleme Tesisi
25798
Özbirinci Seven Madencilik
Nakliyat İnşaat Taah. San. Tic.
Ltd. Şti
Kalker Ocağı
17.09.2004
49564
Delta Toprak San. ve Tic. A.Ş.
08.10.2004
53367
352
24
25
26
27
28
Atık
Kimya
1
Tarım
Gıda
1
2
3
4
5
6
Ulaşım
Kıyı
1
Turizm
Konut
1
Çerkez Taşköprü Köyü
Küçük Melen Mevkii
MERKEZ
Uğurlu Köyü Eskimeze
ve Camidüzü Mevkii
AKÇAKOCA
Çukurören Köyü
YIĞILCA
Çınarlı ve Ballıca
Köyleri Arası Uğur Suyu
Deresi Yatağı
BEYKÖY
ÇEVRE DURUM RAPORU
-------
Atılım Düzce Beton ve İnş. San.
Tur. Tic. A.Ş.
Kum Çakıl Ocağı
28.10.2004
57719
-------
Tebtaş Mad. San. ve Tic. Ltd. Şti.
Kum Çakıl Ocağı
09.11.2004
59570
--------
Erpet Ereğli Petrol Tic. ve San.
A.Ş.
Topaloğulları Akaryakıt Kum
Çakıl Tic. ve San. Ltd. Şti.
Taş Ocağı ve Konkasör 08.12.2003
Tesisi
Kum Çakıl Ocağı
16.01.2004
1310 ÇED
GEREKLİDİR
131 ÇED
GEREKLİDİR
Kum Çakıl Ocağı
132 ÇED
GEREKLİDİR
İstilli ve Yeni Taşköprü ----Köyleri Arası Küçük Melen
Deresi Yatağı MERKEZ
Dostaş Mad. İnş. Nak. Tem. Güv. Day.
Tük. Mal. Gıda Orm. San. Ltd. Şti.
Üçköprü Köyü
KAYNAŞLI
Orkut-Ay
Kimya
Endüstri Toz ve Sıvı
Maddeleri San. ve Tic. Ltd. Şti.
Üretim Tesisi
-------
16.01.2004
Deterjan 06.01.2005
Samandere
Köyü -----Şimşirlik Mevkii
BEYKÖY
Uğur Köyü
-----BEYKÖY
Muncurlu Köyü
-----MERKEZ
Bakacak Köyü
-----KAYNAŞLI
Bakacak Köyü
-----KAYNAŞLI
Darıyeri Yörükler Köyü ----KAYNAŞLI
Nusret Ömer TÜRK
Alabalık Üretim Tesisi
13.09.2000
Güngör BULUT
28.02.2001
Ahmet MERCAN
Sazan Balığı Üretim Tesisi
28.06.2001
Salih KÜÇÜK
30.01.2002
İsmail ÇOLAK
30.04.2002
AKÇAKOCA
DLHM İnşaatı Genel Müdürlüğü
Balıkçı Barınağı ve Onarım 19.10.1994
ve Tevsii İnşaatı
Toplu Konut İdaresi Başkanlığı
Toplu Konut (558 Adet)
------
Nalbantoğlu Köyü
-----MERKEZ
Doğa Entegre Et-Süt ve Süt Mam. Süt ve Süt Ürünleri Üretimi 03.11.2003
San. Gıda ve Dış Tic. Ltd. Şti.
353
19.12.2003
53-1015
1134
1416
Kaynak:
1-İl Çevre ve Orman Müdürlüğü, 2004
2-Düzce Tarım Master Planı, 2002
I
ÇEVRE DURUM RAPORU

- Düzce Orman ve Su İşleri Müdürlüğü

Transkript

Benzer belgeler

İnovasyonu Destekleyen İnovatif Bir Proje

ilan metni - Düzce Orman ve Su İşleri Müdürlüğü

Düzce Üniversitesi Fen ve Edebiyat Fakültesi Çerkez Dili ve

Bu PDF dosyasını indir - Düzce Üniversitesi Bilim ve Teknoloji Dergisi

D.Ü. İkinci Öğretimde İlk Yüzde Ona Giren Öğrencilerin

Mayıs- kasım 2011 6 aylık sunum

this PDF file - Karaelmas Fen ve Mühendislik Dergisi

Türkçe - Standard Profil

faaliyet bültenini açmak için tıklayınız