Gerçekçilik Şimdi!

16 mayıs - 30 HAZİRAN 2012
Now!
REALISM
AHMET DURU
ONUR GÜLFİDAN
SEYDİ MURAT KOÇ
MEHMET YILMAZ
GeRCekCIlIk
Şimdi!
GERÇEKÇİLİK
Şimdi!
Duru, Gülfİdan, Koç, Yılmaz
Bir şeyi ölçemiyorsanız, o gerçek değildir.
Gerçekten var olan ölçülebilendir.
Max Planck
Gerçeklik yalnızca bir temsildir veya
gerçekliğin illüzyonudur.
Jean-François Lyotard
Seydi Murat Koç, nesnelerin ve arka planda yer alan
çoğunlukla geometrik, monokrom şekillerin grafiksel
niteliğinden kaynaklanan sakin ve dingin bir atmosferin
hakim olduğu büyük tuvallerinde mimari ve endüstriyel
yapıları alışılmadık etkileşimlere sokar. Koç, grafik ve
tasarım biçimlerini, izleyiciye 1920’lerdeki Yeni Objektifler
akımını veya teknik talimatlar ya da bilimsel işlem
: GERÇEKÇİLİK ŞİMDİ! (Duru, Gülfidan, Koç, Yılmaz),
kılavuzlarından bildiğimiz imgeleri anımsatan gerçekçi
Plato Sanat’ın Türkiye çağdaş sanat ortamı içerisinde
resim yaklaşımıyla birleştirir.
önemli estetik ve kavramsal ifadeler oluşturan sanatçıları
Mehmet Yılmaz yapıtlarında fotoğrafik ve fotogerçekçi
sunduğu Konumlar adlı sergiler dizisinin ikinci sergisidir.
imgelerdeki gerçekliğin benzerliklerini ve farklılıklarını
Bu dizi, merkezi bir küratöryel çerçeve yerine sanatsal
sorgular. Bir parçası büyük boyutlu bir fotoğraf baskısından
üretimi referans noktası olarak alır ve sanatçıların yapıtları
oluşan, diğer parçası ise bu fotoğrafın fotogerçekçi tarzda
serginin ilham kaynağı olarak işlev görür.
resmedilmiş versiyonu olan diptikler yapar. Aralarındaki
Bu sergi, Türkiye’deki çağdaş resim alanında
menteşe ile birbirine bağlanan parçalar bütün hâlde
gerçekçiliğe yönelik çeşitli biçimsel ve kavramsal
izleyiciye, içinde yaşadığımız dünyayı yansıtmaya çalışan iki
yaklaşımları sunar ve değerlendirmektedir. Onur Gülfidan
aracı kıyaslama ve farklı biçimsel ve kavramsal yapılarını
(İstanbul), Seydi Murat Koç (İstanbul), Mehmet Yılmaz
deneyimleme şansı veriyor.
(Ankara) ve Ahmet Duru (İzmir) gerçekçi üsluptaki
Ahmet Duru, bu sergiye dünyamızın mikro ve makro
resmin, içinde yaşadığımız dünyayı yansıtma, analiz
görünümlerini sunan iki serisi ile katılıyor. İlkinde,
etme ve eleştirmeye ne şekilde elverişli olduğunu
izleyici çimen, çiçekler ve toprak parçalarının yakın
tartışmaya açarlar.
plan görünümlerini oldukça detaylı bir şekilde görebilir.
Gustave Courbet’nin yapıtlarını 1855’te Paris’te, kendi
Diğer seri ise farklı kırsal bölgeleri yukarıdan, yüksek
yaptığı ve Pavillon du Réalisme olarak adlandırdığı sergi
bir mesafeden göründüğü biçimde gösterir – uçak
mekânında sergilemesinden beri, doğanın taklidinden
seyahatlerinden bildiğimiz gibi. Her iki seride de Duru,
gerçekliğin yeniden üretimine ve son olarak da ütopik veya
aşina olduğumuz dünya için alternatif perspektifler
distopik dünyaların alternatif imgelerine varıncaya dek
tartışmak amacıyla (foto)gerçekçi yaklaşımlar kullanır.
düzinelerce gerçekçi resim üslubu ortaya çıktı. Günümüzde
Gördüğümüz gibi, bu sergideki sanatçılar gerçekçi
postmodernizmin sunduğu seçme özgürlüğü sayesinde
resim biçimlerini ve tekniklerini kullansalar da gerçekliği
sanatçılar varoluşlarının somut çevreleri hakkında kendi
sadece kopyalıyor ya da yansıtıyor değiller; aksine
yorumlarını ortaya koyabilmek amacıyla farklı estetikler,
bildiğimizin ötesine geçmek için gerçekliği yapısöküme
teknikler ve gerçekçiliğin geçmişi ile güncel durumunu
uğratıyorlar. Gülfidan, Koç, Yılmaz ve Duru, gerçekçi resmin
oluşturan içerikle oynayabiliyorlar. Sergide yer alan dört
ve her gün maruz kaldığımız görsel kültürün sonucu olan
sanatçının yapıtlarının farklı estetik ve kavramsal nitelikte
imgelerin güncel durumunu sorgulayan yapıtlar meydana
olması da bu nedenledir.
getiriyorlar. Bu sayede : GERÇEKÇİLİK ŞİMDİ! (Duru,
Onur Gülfidan illüstrasyon ve çizgi roman dillerini, farklı
Gülfidan, Koç, Yılmaz) sergisi, gerçekçi resim sanatı kadar,
yapıdaki nesnelerden meydana gelen ve karakterlerin, her
içinde yaşadığımız sosyal gerçekliğin de mevcut durumunu
an dağılıp gidecekmiş gibi görünen bir dünyada yaşamaya
tartışmaya açıyor.
çalıştığı sürreal ve aynı zamanda gerçekliğin absürd
versiyonları olan figüratif-gerçekçi resimlerde birleştirir.
Doç. Dr. Marcus Graf Küratör
REALISM
Now!
Duru, Gülfİdan, Koç, Yılmaz
Seydi Murat Koç brings architectural and industrial
If you cannot measure it, it is not real.
Really is, what can be measured.
Max Planck
monuments in strange interactions on his large canvases,
Reality is just a representation or an illusion of reality.
graphic character of his objects and the monochrome,
Jean-François Lyotard
often geometrical shapes including background, is
where a peaceful and quiet atmosphere, caused by the
predominant. Koç combines forms of graphic and design
with an approach to realistic painting that reminds the
: REALISM NOW! (Duru, Gülfidan, Koç, Yılmaz) is the second
spectator of the New Objectivity movement in the 1920’s
exhibition in a series of shows called Positions, where Plato
or the images that we know from technical instructions or
Art Space presents artists that form important aesthetical
scientific operation manuals.
and conceptual statements within the contemporary art
Mehmet Yılmaz discusses in his works the differences
scene of Turkey. In the centre of the series, which, instead
and similarities of the reality of photographic and photo-
of a curatorial framework, takes the artistic production as
realistic images. He creates diptychs, in which one part
its point of reference, the works of artists function as the
consists of a large photo print, whereas the other part is
inspirational source for the exhibition.
then a photo-realistically painted version of the photo. The
This exhibition presents and reviews various formal
through hinge joints connected pieces, as a whole, give the
and conceptual approaches to realism in the field of
spectator the chance to compare two instruments that try
contemporary painting in Turkey. Onur Gülfidan (Istanbul),
to reflect the world we live in, and make him experience
Seydi Murat Koç (Istanbul), Mehmet Yılmaz (Ankara),
their different formal and conceptual structure.
and Ahmet Duru (Izmir) discuss how the style of realistic
Ahmet Duru participates in this exhibition with two
painting is able to reflect, analyse and criticize the world
series that present micro and macro images of our world.
we live in.
In his first one, the spectator will see close-up views on
Since Gustave Courbet showed 1855 in Paris his
parts of soil showing grass, flowers and earth particles
works in an improvised exhibition space that he entitled
in great detail. The other series will show paintings of
“Pavillon du Réalisme”, from the imitation of nature, over
different parts of a country side, seen from above, out of a
to the reproduction of reality and finally to the production
great distance, like we know it from airplane travels. In both
of alternative images of a utopian or dystopian world,
series, Duru uses (photo)realistic approaches for discussing
dozens of forms of realistic painting styles occurred. Today,
alternative perspectives on the world as we know it.
thanks to postmodernism’s freedom of choice, artists can
As we see, although using realistic painting styles and
play with various aesthetics, techniques, and contents of
techniques, the artists of : REALISM NOW! (Duru, Gülfidan,
the history and present of realism for creating their own
Koç, Yılmaz) are not simply copying or reflecting reality, but
comments on the concrete environments of their existence.
deconstruct it in order to go beyond our known. Gülfidan,
That is why the works of the four artists in : REALISM NOW!
Koç, Yılmaz and Duru create works that question the given
(Duru, Gülfidan, Koç, Yılmaz) are of different aesthetical
state of realistic painting as well as the images resulting
and conceptual character.
from the mediated visual culture we deal with every day.
Onur Gülfidan combines the languages of illustration
In this way, : REALISM NOW! (Duru, Gülfidan, Koç, Yılmaz)
and graphic novels with realistic figurative painting for
discusses the status quo of realistic painting as well as the
creating surreal, yet absurd versions of reality, where
social reality we live with.
his protagonists, being set in a strange environment of
heterogeneous objects and extraordinary incidents, try to
get along in a world that is about to fall apart.
Doc. Dr. Marcus Graf Curator
Çalışmalarımın çıkış noktası, yaşadığımız topraklara
Grunge müzik, underground filmler, beat kuşağı,
sahiplenme arzusundan doğup; bir süreliğine zaman
bilgisayar oyunları, çizgi romanlar, graffitiler, hepsinin
geçirdiğim doğa, mekân ve coğrafi yerler olmuştur.
anlatım tarzlarından bir şeyleri kendi yaptığım işlerde
Doğanın ve mekânın, insan ruhuna olan etkisi
uyguladım. Böylece boyutun, yer ve zamanın, formların,
üzerinden işlerim ilerlemiştir. İşte burada yaşanmışlığı
düşüncelerin birbirine geçtiği, “dengeli” davranmamaya
ele alıyorum. Yani gerçek olan an’ı görsel olarak,
özen göstererek yaptığım işler serisi üretmeye başladım.
gerçekçi bir tavırla yorumluyorum.
İşlerimin posterimsi ve kolaja yakın görünmesinin temel
sebebi budur.
The starting point of my works comes out of our desire
to own the land we live in and also nature, places or
Grunge music, underground films, the beat generation,
geographical locations where I spend some time.
computer games, graphic novels, graffiti – I applied
My works have evolved over the effect nature and
things from the narrative styles of them all in my
space have on the human soul. Here, I am dealing with
works. Hence I began to create a series of works where
experiences. In other words, I am visually interpreting
dimension, time, place and thoughts intertwined, and I
the moment, which is real, with a realistic manner.
took pains not to act in a “stable” way. The main reason
why my works look close to posters or collages is this.
Çalışmalarım; kent ve kenti var eden yapılar arasındaki
Ben bir anlatıcıyım. Güncel gerçekleri anlatıyorum.
patetik ilişkileri konu alıyor. Bu çalışmalarımda
Zararlı olduğu gerekçesiyle, öykü ve anlatının sanattan
geleneksel malzeme olan tuvalde hem uygulama hem
kovulduğunu okumuş, dinlemiş; bir ara da inanmıştım.
de sorunsallaştırdığım durumlar aracılığı ile çağdaş
Ama geriye dönüp baktığımda öykü ve anlatısız iş
bir dil yakalamaya çalışıyorum. Çağın önerdiği üretim
yapmamış olduğumu görüyorum. […] Diziler halinde
tekniklerini kullanarak kompozisyonlarımı oluşturuyorum.
gerçekleştirdiğim işler bireysel ve toplumsal öykümüze
İnternet bu konudaki en büyük kaynağım.
ilişkin görsel notlardır. […] Çalışmalarımın bastığı
zemini sağlam ve durağan olmaktan çok, değişken
My works are about the pathetic relationships between
olarak nitelendirebilirim.
city and the constructions which constitute the city.
In these works, I am trying to grasp a contemporary
I am a narrator. I narrate current truths. I read, heard
language on canvas, which is a traditional material, by
and believed for some time that stories and narration
means of practice and the situations that I problematise.
are banished from art, because they are harmful. But
I create my compositions using the production
when I look back, I see that I haven’t done a single work
techniques brought about by the present era. Internet is
where stories and narration are absent. […] The works,
my biggest source in this respect.
which I created in series, are visual notes concerning
our individual and societal story. […] I can describe the
ground upon which my works stand as variable, rather
than durable and static.
Ahmet DURU
PLATO SANAT
yararlanmaktayım. Bunu yaparken de içerisinde var
Ahmet Duru, öncelikle sanat felsefenizden kısaca
olduğum coğrafyadan farklı kesitler kullanıyorum. Yani,
bahsedebilir misiniz? Çalışmalarınızda sıklıkla
doğadaki gerçekliği bir anlatım biçimi ile sergilemek...
kullandığınız kavramsal konular ve biçimsel
Yaptığım doğa gezintilerinde eserlerin oluşum sürecini
metotlar nelerdir?
tasarlamaktayım. Gezinti sürecinde kırsal alanlarda
ve ilgimi çeken coğrafi bölgelerde gözlem yapıyorum.
AHMET DURU
Bu zaman zarfında hafıza kartım dolana kadar bol bol
Günümüz sanatında yeni formlar, biçimler ve teknikler
fotoğraf çekiyorum. Daha sonra bu fotoğrafarın her birini
bulmak gerekiyor diye düşünüyorum. Tabi ki bu
inceliyor ve ayıklıyorum.
tekniklerin bir taraftan hakikati, diğer taraftan da
gerçekleri görünür kılması gerekiyor. Bu bağlamda
PLATO SANAT
oluşturulacak sanat dilinin üç ayrı ayaktan oluşması
Bu sergide yer alan çalışmalarında doğadaki gerçekliği,
gerekmektedir. Bunlar teknik, materyal ve felsefe
bahsettiğin öznelliğe ulaşım süreçleri ve anlatım biçimleri
ayaklarıdır. Bana göre sanatın içinde yer almak ve bir
ile daha ayrıntılı anlatır mısın?
şeyler oluşturmak için öznelliği yakalamak gerekir.
Yani kendimden yola çıkarak kendi duyumlarım ve
AHMET DURU
algıladığım biçimlerden bir anlatım dili oluşturmaktır.
Öznelliğimdeki söylem kendimi keşfetme, kendimi
Konuyu, çalışmalarımda içerik bağlamında anlatmak
sorgulama ile başlıyor. Çalışmalarımın çıkış noktası,
için malzemeyle uygun düşmesi ve örtüşmesi gerekiyor.
yaşadığımız topraklara sahiplenme arzusundan doğup;
Çalışmalarım da genellikle doğa fotoğrafarından
bir süreliğine zaman geçirdiğim doğa, mekân ve coğrafi
yerler olmuştur. Doğanın ve mekânın, insan ruhuna
olan etkisi üzerinden işlerim ilerlemiştir. İşte
burada yaşanmışlığı ele alıyorum. Yani gerçek
olan an’ı görsel olarak, gerçekçi bir
tavırla yorumluyorum.
PLATO SANAT
Günümüz sanat ortamındaki oluşumları, genç
bir sanatçı olarak nasıl değerlendiriyorsun?
Gözlemlediğin ve önemsediğin yaklaşımlar neler?
AHMET DURU
Günümüz sanatını, teknolojinin gelişmesiyle daha
çok yakından takip ediyorum. Günümüz sanatının
genelinde, güncel yaşam, sosyal ve politik vs.
sorunlar sosyolojik açıdan değiniliyor. Her geçen
gün güncel sanatın kendini yenilediğini, farklı
bakışları ve yeni yaklaşımları (plastik sanatlar,
enstalasyon, video-art, fotoğraf, dijital sanat vs.)
ele aldığını görüyorum. Günümüz sanatında ve
özellikle güncel sanat alanında genç sanatçılar ilgi
odağı olmaya başladı. Yaşadığımız teknolojik çağda genç
sanatçılar bu dinamizmle, zengin konsepti kavramsal
dile dönüştüren projelerle ön plandadır. Benim de ilgimi
çeken ve kendi işlerimin de kaynağı olmasını istediğim,
günümüz sanat yapıtında, içerik bakımından kavramsal
bir dili olması ve hikâyesel olan çalışmalardır. Bu
anlamda güncel sanattaki farklı materyallerin kullanımını,
daha çok plastik sanatlar, fotoğraf ve enstalasyonları
önemsiyorum. Bu çalışmaların görselliğinin, beni içine
alması ve düşündürücü olmasıdır.
PLATO SANAT
Sergideki çalışmalarınıza baktığımda birbirinden farklı
üç ayrı konseptte çalışmalar görüyorum. Bu konseptlerin
her birinin tekniğinden ve oluşum süreçlerinden
bahseder misiniz?
AHMET DURU
Daha önceki çalışmalarımda bir konu üzerinden
gidiyordum. Tabi ki bir konu üzerine çalışırken kendimi
tuvalle sınırlamıyorum. Bu süreç beni aynı konuyu, farklı
materyal yüzeylerde resim yapmaya teşvik ediyordu.
Kâğıt ve kontrplak üzerine çalışmalarım yoğunlaşmamla
gelişti. Sergideki kâğıt, tuval ve kontrplak üzerinde
kullandığım yağlıboya çalışmalarımı, yüzeyler ve boyutlar
birbirine farklı olsa da konu olarak aynı görüyorum.
Büyük çalışmalarımı, doğada sınırladığım alanda çekmiş
olduğum zemin odaklı fotoğrafara bakarak çalışıyorum.
Küçük işlerimi, sınırsız doğa görüntüsünün sınırlı bir
kısmına odaklanarak yorumluyorum.
PLATO SANAT
Farklı serilere ait bu çalışmalarınızın birbiri ile ve
gerçekçilikle olan bağlantıları nelerdir, anlatır mısınız?
AHMET DURU
Küçük çalışmalarım, şafaktan gün batımına doğru
zaman dilimini yorumlayarak gelişti. Zemin odaklı
işlerimde, detaylar ne kadar önemliyse, küçük olan
çalışmalarımda da o detayları boyanın gerçekliğiyle
yorumluyorum. Tuval üzerine zemin odaklı işlerimin
izleyiciyi genel olarak hapsetmesi, yani gerçekliğin
yakınlaşmaya ve yüzleşmeye teşvik etmesi
amaçlanmıştır. Manzara ve kuşbakışı olan işlerim de
boyanın gerçekliğini kullanarak, gerçek olan manzaranın
görünürlüğünü yakalamaktır. Uçak, Seyir, Manzara ve
Zemin işlerimde amaç bir an’ı şafak vaktinden gün
batımına doğru, zaman diliminin gerçekliğini anlatmak
ve sorgulamaktır.
which attract my attention. At those times I take lots
of photographs until my memory card is full. Then, I
examine them one by one and sort them out.
PLATO ART SPACE
Ahmet Duru, to begin with, could you please tell us about
PLATO ART SPACE
your artistic philosophy in brief? What are the conceptual
Could you explain the reality in nature, the process of
issues and formal methods that you often deal with in
reaching the subjectivity you mentioned above and the
your works?
narrative styles, which are all present in your works
shown in this exhibition, in a more detailed way?
AHMET DURU
I think that it is necessary to find novel forms, styles
AHMET DURU
and techniques in the art of today. Of course, these
The discourse in my subjectivity begins with
techniques must make both the reality and the truths
self discovery and self interrogation. The starting point
visible. The language of art to be formed in this context
of my works comes out of our desire to own the land we
must consist of three different legs. These are technical,
live in and also nature, places or geographical locations
material and philosophical legs. In my opinion, it is
where I spend some time. My works have evolved over
necessary to grasp subjectivity in order to take part in
the effect nature and space have on the human soul.
art and create things. In other words, it is creating a
Here, I am dealing with experiences. In other words, I am
narrative language with my sensations and forms that
visually interpreting the moment, which is real, with
I perceive, setting forth from mysef. The subject must
a realistic manner.
suit and coincide the material so that I can put it across
in terms of content. I generally make use of nature
PLATO ART SPACE
photographs in my works. While doing this I use different
As a young artist, how do you evaluate the formations in
cross sections from the geography where I exist. In
contemporary art world? What are the approaches that
the other words, to depict the reality in nature with a
you observe and consider as significant?
narrative style... During my nature trips, I design the
creation process of my works. Throughout the trips, I do
AHMET DURU
observations in rural areas and geographical locations
I follow the art of today more closely thanks to the
by looking at the photographs which are
taken by me in a limited piece of nature
and focused on the ground. I interpret my
small scale works by focusing on a limited
section of an unlimited image of nature.
development of technology. Modern life, social and
political etc. matters are dealt from a sociological
PLATO ART SPACE
perspective within the generality of contemporary
What connections are there among these works, which
art. I see that with every passing day contemporary
belong to different series, and also what about their
art renews itself; it deals with different perspectives
connections to the reality?
and new approaches (plastic arts, installation, video
art, photography, digital art etc.) In the art of today,
AHMET DURU
especially in contemporary art, young artists have begun
My small scale works developed through my
to be the centre of attention. In the technological era,
interpretation of the time period from dawn till sunset.
where we live, young artists are in the foreground with
The works, which are focused on the ground, the details
this dynamism, and projects which turn rich concept into
are important; and likewise in my small scale works I
conceptual language. In contemporary art, what interest
interpret these details with the reality of paint. The works
me and what I would like to have as the source of my
on canvas, which are focused on the ground, aim at
work are works that have a conceptual language in
imprisoning the viewer in a general way; that is to say,
terms of content and are narrative. In this sense,
the aim of reality is to encourage one to get closer and
I regard the use of different materials in contemporary
face it. My works dealing with scenery and bird’s-eye
art as important, and I am more interested in plastic
view aim at grasping the visibility of the scenery. My
arts, photography and installations. The visuality of
aim in the plane, sight, scenery and ground works is to
these works must draw me to itself and they must
describe and question a moment, the reality of a time
be thought-provoking.
period between from dawn to sunset.
PLATO ART SPACE
When I look at your works in the exhibition, I see works
under three different concepts. Could you describe the
technique and creation processes of each concept?
AHMET DURU
In my previous works I continued over a subject. Of
course I don’t limit myself to canvas when I work on
a subject. This process encouraged me to paint the
same subject on surfaces made of different materials.
My works on paper and plywood developed due to my
concentration on them. Although the surfaces and
dimensions are different from each other, I view my oil
painted works on paper, canvas and plywood similarly
in terms of subject. I work on my large scale paintings
Onur GÜLFİDAN
PLATO SANAT
uyguladım. Böylece boyutun, yer ve zamanın, formların,
Onur Gülfidan, genel olarak sanat çalışmalarınızdan
düşüncelerin birbirine geçtiği, “dengeli” davranmamaya
bahseder misiniz? Sıkça ele aldığınız kavramsal konular
özen göstererek yaptığım işler serisi üretmeye başladım.
ve biçimsel metotlar nelerdir?
İşlerimin posterimsi ve kolaja yakın görünmesinin temel
sebebi budur. Sanatçı olarak spesifik bir konu ele almak
ONUR GÜLFİDAN
yerine izleyiciyi anlamsızlığın içinde anlam bulmaya
Biçimsel olarak, klasik anlamda figüratif işler yaptığımı
davet ediyorum diyebilirim. (Örneğin “Moon” isimli
söyleyebilirim, ancak işlerimin bütününe bakarsanız
işimde aydaki muzaffer astronotun arkasından bakan
klasik kelimesinin “k”sinden eser olmadığını
dev tavşan benim için absürdlüğün şüpheyi yanıtladığı
görebilirsiniz. Akademiye girmek benim için bazı şeylerden
bir semboldür). Çünkü yaşadığımız bu zamanda insanlar
kaçışı, özgürlüğü simgelemişti, ancak beyninizden ziyade
gözlerine sokulmaya çalışılan şeylerden kesinlikle
elinizi yorduğunuz bir eğitim tarzının eksiklerini sizin
etkilenmiyorlar. Bunun sebebi yaşadığımız imaj
tamamlamanız gerekiyordu. O yüzden kendi çizdiğim yola
bombardımanıdır. Bu, insanoğlunun 2012 yılı itibariyle
uygun düşünsel, görsel her türlü malzemeyi aralıksız
sabah kalkıp akşama kadar istemese de zorla yaşadığı
olarak kovaladığımı hatırlıyorum. Bunun birikim anlamında
bir durum. Kişisel görüşüm sanatçının dünyayı daha iyi
faydasının yanı sıra, metot olarak bana kattığı bir şeyler
bir yer haline getirmek gibi bir misyonu var ise bunun
de oldu. Grunge müzik, underground filmler, beat kuşağı,
yolunun izleyiciyle dürüst bir bağ kurmasından geçtiğidir.
bilgisayar oyunları, çizgi romanlar, graffitiler, hepsinin
Sanat eseri güldürebilir, kızdırabilir, düşündürebilir,
anlatım tarzlarından bir şeyleri kendi yaptığım işlerde
sinirlendirebilir; ancak esas gücü kurabildiği bu bağın
içtenliğinden gelmektedir. Özetlersem, işlerim
çarpık ve mantıksız kompozisyonlarıyla insanları
kendi dünyalarına davet eden birer aracıdırlar.
PLATO SANAT
Sizin de kovalamakta olduğunuz malzeme
çeşitliliği etkisi altında oluş ve imajlar
bombardımanına maruz kalışın sonucundaki
iç içe geçmişlik ve dengeli olamama durumu
günümüzün gerçekçiliğidir diyebilir miyiz?
ONUR GÜLFİDAN
Elbette, fiziksel gerçeklik anlamında; bizi
kuşatan çevrenin, objelerin, bilginin, hatta
insanların statik hızında ilerleyen bir evrimden
çok bir tür dalgalanma dönemine girdiğini,
bunun da bir tür iç içe geçme durumu yarattığını
gözlemliyorum. Bunu da işlerimde kullanıyorum.
Sosyolojik açıdan bakar isek, içinde
bulunduğumuz zaman tam olarak Baudrillard’ın
ifade ettiği simülasyon zamanıdır ve “gerçeklik”
büyük oranda bize acımasız ve duyarsız bir
medya ağından rahatça aktarılmaktadır. Ben bu
durumu kabullenmek istemiyor ve önüme hazır konan
her veriyi olduğu gibi kabul etmiyorsam, yaratmaya
çalıştığım kompozisyonlarla da izleyiciye aynı egzersizi
ONUR GÜLFİDAN
yapmayı öneriyorum.
Kişisel görüşüm; sanat kabul ettiğimiz ilk mağara
resimlerindeki “olayları, durumları betimleme isteği”
PLATO SANAT
birçok evreden geçip günümüzde başladığı noktaya
Sizin yarattığınız kompozisyonlardaki durumu olduğu
geri geldi. Bugün itibarıyla önemli sanatçılar da içinde
gibi kabullenmeden, düşünüp kendi dünyalarının
bulunduğumuz yüzyılın bir tür sağlamasını, sorgulamasını
gerçekliklerini sorgulayacakları bir bağ kurmalarını
yapmaktadırlar; sosyal ve sanatsal kalıpların, otoritenin,
istiyorsunuz diyebilir miyiz?
medyanın ve teknolojik baskının yarattığı perspektifin
dışından ısrarla bakmaya çalışmaktadırlar. Bu da
ONUR GÜLFİDAN
zor bir mücadele ve amacına ulaşıyorsa insanlığın
Günümüzde sanat izleyicisiyle bir empati kurmak gibi
gerçek kazanımıdır.
bir niyetiniz varsa işinizin görselliği de, kavramsallığı
kadar önemlidir, çünkü benim için yaptığım işlerin bitiş
PLATO SANAT
noktası tuvalse, izleyen birisi içinde o tuval başlangıç
Sergide yer alan serideki çalışmalarınızdan daha
noktasıdır. Bu noktadan sonrası da kişiliklere göre
ayrıntılı bahsedebilir misiniz? Bu eserlerle neleri
farklılık gösterebilir, ancak sorunuzdaki bağı kurmalarını
sorgulayıp, betimliyorsunuz?
sağlıyorsam, özellikle de daha önce bahsettiğim imaj
bombardımanı altında, bu izleyicilerle benim içinde
ONUR GÜLFİDAN
olduğumuz ciddi bir olaydır diyebilirim.
Daha önce de bahsettiğim poster havasını bu işlerde
daha net görebiliriz. Hatta anti-propaganda imajları
PLATO SANAT
olarak da yorumlayabiliriz, bildiğiniz gibi özellikle devletler
Günümüz sanat ortamında gerçekçiliğe olan yaklaşımları
büyük hamlelere giriştikleri zaman (savaş veya ekonomik
nasıl değerlendiriyorsunuz?
kalkınma gibi) bunu görsellikle desteklemek için en basit
mesajları, insanların en kolay algılayabileceği şekilde
works you may see that they are anything but classical.
For me, enrolling in art school used to signify freedom,
sunmak isterler. Bunu ülkemizde “Alın, verin, ekonomiye
but in the end you have to make up for the education
can verin” diyen, ciddi uzmanların yakarışa yakın
system where you tire your hand instead of your brain.
reklam filmlerinden hatırlarız ya da 1940’larda savaşa
Therefore, I remember chasing after ceaselessly every
destek için devlet tahvili satmak isteyen Amerikan
conceptual and visual material that suits to the path I
posterlerinden, söz konusu durumlarda belirgin bir
have drawn for myself. In addition to its benefit in terms
“tehdide” karşı yardım istenen durum söz konusudur.
of accumulation, it also added some things to me in
Bu sergide seçtiğimiz işlerin ortak noktası bu basit
terms of method. Grunge music, underground films,
anlatım şeklini sorgulamak, bir fikrin empoze edilmesinin
the beat generation, computer games, graphic novels,
arkasında karmaşık hatta mantıksız durumların
graffiti – I applied things from the narrative styles of
olabileceğine dikkat çekmek ve bir tersten okuma
them all in my works. Hence I began to create a series
durumu oluşturmaktır. Sergilenecek bu üç işin yan yana
of works where dimension, time, place and thoughts
olması benim için bu anlamda belirleyici ve önemlidir.
intertwined, and I took pains not to act in a “stable” way.
The main reason why my works look close to posters or
collages is this. As an artist I can say that I am inviting
the viewer to seek meaning in meaninglessness, rather
than dealing with a specific subject. (For example,
PLATO ART SPACE
the giant rabbit peeking from behind the triumphant
Onur Gülfidan, could you please tell us about your works
astronaut in my work titled “Moon” is a symbol where,
in general? What are the conceptual issues and formal
in my opinion, absurdity responds to doubt.) Because,
methods that you mostly deal with?
in the present era people are absolutely unmoved by the
things that are designed to attract attention. The reason
ONUR GÜLFİDAN
is the bombardment of images we live within. This is
I can say that formally I make figurative works in the
the situation which the human beings are compelled to
classical sense, however when you look at my whole
live through in the year 2012, from morning till evening,
even though they do not want
it. My personal opinion is that if
an artist has a mission to turn
the world into a better place,
he can do it so by establishing
an honest connection with
the viewer. An artwork can
make you laugh, angry, think,
irritate; however the real power
comes from the sincerity of
this connection. To sum up, my
works are mediators that invite
people to their world, owing
to their irregular and irrational
compositions.
PLATO ART SPACE
Can we say that the
intertwinement and state of not
being able to keep stable are
the reality of today as a result
of being under the effect of
material variety and of being
exposed to the bombardment of
images, which you also pursue?
ONUR GÜLFİDAN
Of course, I observe that in terms of physical reality the
environment which surrounds us, objects, knowledge
PLATO ART SPACE
and even humans have entered into a sort of fluctuation
Can we say that you want them to build a connection
period rather than an evolution which progresses
where they can question the realities of their world
at a static speed, and that it resulted in a kind of
without accepting the state of the compositions you
intertwinement situation. I use this in my works, too.
have created?
If we look from a sociological perspective, the present
time is exactly what Baudrillard stated as the time of
ONUR GÜLFİDAN
simulation, and “reality” is easily transferred to us
If you have an intention to build empathy with the
through a largely brutal and indifferent network of media.
art viewer today, both the visuality of your work is as
I do not want to accept this situation and if I don’t accept
important as the concept; because if the canvas is
every data put readily in front of me as it is, likewise I
the ending point of the work I do, then for a viewer
suggest the viewer that he also does the same exercise
this canvas is the starting point. After this moment, it
through the compositions I work to create.
may vary from personality to personality, however if I
can even interpret them as anti-propaganda images,
as you know especially when states embark upon big
help them build the connection you mentioned in your
question, especially under the bombardment of images,
I can say that this is a serious incident, where both I and
the viewers are present.
PLATO ART SPACE
How do you evaluate the approaches to reality in
contemporary art?
ONUR GÜLFİDAN
My personal view; “the desire to depict events,
situations” in the early cave paintings, which we agree
to be art, passed from many stages, and today arrived at
the point where it started. At the present time, significant
artists are in a way evaluating and questioning the
current century, they are trying persistently to look out
of the perspective created by social and artistic models,
authority, media and technological pressure. This is a
tough struggle, and if it reaches its aim, then it is the
genuine acquisition of humanity.
PLATO ART SPACE
Could you explain your works in the series, which are
displayed in the exhibition, in a more detailed way? What
issues do you discuss and describe with these works?
ONUR GÜLFİDAN
We can see the poster-like appearance, which I
mentioned earlier, more clearly in these works. We
moves (such as a war or economic development), in
order to support it with visuality, they want to present
the simplest messages in a way that people would
understand most easily. We remember this from the
imploring commercial films of serious experts in our
country who used to say “buy, sell, revive economy”, or
from the American posters of the 1940’s, which wanted
to sell state bonds to support war. In such situations
help is sought against a certain “threat”. The common
feature of the works we have chosen for the exhibition
is that they question this simple narrative style, direct
attention to the fact that there might be complex and
even irrational situations behind the imposition of
an opinion, and form an unconventional reading. It is
defining and important for me that these three works
will be side by side.
SeydiMurat KOÇ
PLATO SANAT
veya kente inen yusufçukları aynı karede görebilirsiniz.
Seydi Murat Koç, genel olarak sanat çalışmalarınızdan
Ayrıca çağdaş sanatın var olma biçimlerinden “yeniden
bahseder misiniz? Sıkça ele aldığınız kavramsal konular
yorumlama” yı çok kullanıyorum. Nicolas Bourriaud’nun
ve biçimsel metotlar nelerdir?
metinlerinde sıkça rastladığımız postprodüksiyon sanat
üretimini akla getiren detayları seviyorum. Çoğaltılabilen,
SEYDİ MURAT KOÇ
montajlanan ve yeniden değerlendirilen/yorumlayabilen
Çalışmalarım, kent ve kenti var eden yapılar arasındaki
kurgulamalar benimki. Mikslemeyi yeni gerçeklik kavramı
patetik ilişkileri konu alıyor. Bu çalışmalarımda
içinde alternatif bir var olma biçimi olarak görüyorum.
geleneksel malzeme olan tuvalde hem uygulama hem de
sorunsallaştırdığım durumlar aracılığı ile çağdaş bir dil
PLATO SANAT
yakalamaya çalışıyorum. Çağın önerdiği üretim tekniklerini
Çalışmalarınızın odak noktasını kent sorunları oluşturuyor
kullanarak kompozisyonlarımı oluşturuyorum. İnternet bu
gibi görünüyor...
konudaki en büyük kaynağım. Hem
sorunsallaştırdığım durumları hem
de bu durumları kendi gerçekliğim
içinde nasıl algıladığımı
aktarabilecek kompozisyon
kurgularımı dijital kurgulama/
modelleme ile gerçekleştiriyorum.
Bu konudaki çıkışım Jean
Baudrillard’ın simulacrum kavramı
oldu. Simulacrum; orijinali olmayan
kendisi zaten bir kopya olandan bir
başka kopya çıkartmak iken ben
bu noktada kendi kurguladığım
gerçeği yakalamaya çalışıyorum.
PLATO SANAT
Aslında sorunsallaştırdığınız
durumlar kentlerin var olan
sorunları gibi görünüyor.
Örnekleyebilir misiniz, bu
durumlar sizin kurgunuzla
gerçekliğe nasıl ulaşıyor?
SEYDİ MURAT KOÇ
Örneğin Tadao Ando’nun bir
yapısını İstanbul kentinde bir
uçağın altında görebilme imkanı
bulabilirsiniz ya da AKM binası
üstünde bir Amerikan uçağı ve/
kendime göre bir uygulama şekliyle benzer yaklaşımlar
içinde kullanımlar yapıyorum. Yue Minjun’un kompozisyon
SEYDİ MURAT KOÇ
Çağdaş kentleşme içerisinde tarih-kültür ve sanat ilişkisi
ile İstanbul’u tanımlayan AKM, Haydarpaşa gibi yapılar
çalışmalarımın ana eksenini oluşturdu. Var olanları
ortaya koyan, soran ama cevap vermeyen çalışmalar
kent dönüşümünde yaşanan “kaos”u konu ediyor. Kent
üzerinden toplumsal bellek, dön/üş/üm ve “yok” olma
gibi kavramları ele alıyor. Kavramları açıklarken ise mikro
ölçekte yola çıktığı sorunlara tarihi olaylar üzerinden
yakaladığı referanslar ile makro ölçeğe taşıyorum.
Örneğin, tüm dünyanın tarihi, politik ve ekonomik
anlamda seyrini değiştiren 11 Eylül saldırısı kullandığım
referanslardan biri. Kısaca global ölçekte kent, kent
kimliği ve belleğe karşı terör kavramı ve bu terörün çeşitli
açılarını görmek mümkün.
PLATO SANAT
Günümüzde gerçekçiliğin ele alınışını gözlemleriniz
üzerinden değerlendirebilir misiniz?
SEYDİ MURAT KOÇ
Yeni realizm konusuna gelince, çağdaş sanatçılardan
Zhang Xiaogang’in siyah beyaz aile portrelerinde
kullandığı patlayan renklerini seviyorum ve ben de
kurgularını çok inceledim. Çin’de uygulanan realizm ilgimi
çekiyor diyebiliriz. Ancak belirtmek gerekir ki bugünkü
realist tavrı tek bir akım ya da coğrafya ile sınırlamak ve/
veya tanımlamak çok olanaklı/doğru değil. Benim işlerim,
Pop art ile beslenen ancak yeni kavramsal sanatla daha
yakın ilişkili bir realizm altında görülebilir.
PLATO SANAT
Çalışmalarınıza baktığımızda belli bazı konseptler altında
ayrıldığını ya da toplandığını görüyoruz. Ve bu konseptlerin
sadece isimleri bile bir farkındalık ve duyarlılık hissi
çağrıştırıyor. Yaşanan güncel sorunlar bu konseptleri
belirlemede etken diyebilir miyiz?
SEYDİ MURAT KOÇ
Sanatçı olarak üretimlerimin çıkış noktaları günlük
hayatın içinde var olan durumlar. Bu durumlara sosyolojik
ve felsefik anlamda karşılık gelen kavramlar aracılığı ile
konseptler oluşturuyor ve uygulama biçimleri belirliyorum.
Örneğin, 11 Eylül saldırısı ve AKM’nin yıkılma tartışmaları
beni Teğet serisine götürdü. Markalaşma, tektipleşme,
küreselleşme gibi durumlar Kuşlar serisini ortaya
çıkardı. Genel olarak söylebilirim ki yaşadığım zamanın
ve durumun farkındayım ve üretimlerimde izleyende
farkındalık yaratma gibi bir isteğim var. Genelde işlerim
siyasi, sosyal ve kent kültürüne odaklı olayların bir
SEYDİ MURAT KOÇ
sonucu olarak ortaya çıkmış serilerdir diyebiliriz.
Benim için çağın en verimli üretim kaynağı bilgisayar,
İnternet ve bu teknolojinin sağladığı (sonsuz) olanaklar.
PLATO SANAT
Aslında tuval üzerinde kurgu, kolaj, montaj gibi
Daha önce çağın getirdiği üretim kaynaklarını
geleneksel yaklaşımları bazı programlar aracılığı ile çağın
kullanıyorum dediniz. Bunu sadece tuval üzerindeki
görsel aktarım ve alımlama anlayışına göre yeniden
çalışmalarda mı kullanıyorsunuz? Daha farklı alanlarda
düzenliyorum. Bunu yaparken birçok kez dijital ortamda
da çalışmalarınız var mı ya da ileride olabilir mi?
görüntülerin mikslemesi ile elde ettiğim postprodüksiyon
işler ortaya çıktı. Bunlardan bir
kısmını beş kanallı bir video çalışması
olarak düzenledim ancak henüz işi
sergilemedim. Bir kısmı ise üç boyutlu
heykel ve yerleştirme arası ve mekânla
ilişki kurabilecek şekilde düşünülmüş
işler olarak düzenlendi.
PLATO ART SPACE
Seydi Murat Koç, could you please
tell us about your artistic practice in
general? What are the conceptual
issues and formal methods that you
often deal with?
SEYDİ MURAT KOÇ
My works are about the pathetic
relationships between city and the
constructions which constitute the city.
In these works, I am trying to grasp
a contemporary language on canvas,
which is a traditional material, by means
of practice and the situations that I
problematise. I create my compositions
using the production techniques brought
might see an American plane on
top of AKM and/or dragonflies
descending on the city within
the same frame. Moreover,
I use “reinterpretation” very
often, which is one of the ways
of existence for contemporary
art. I like details which calls
to mind the postproduction
art production, which we
frequently come across in texts
by Nicolas Bourriaud. Mine
are constructions that can be
copied, assembled and re-used/
re-interpreted. I see mixing as
an alternative way of existence
inside the new concept of
reality.
PLATO ART SPACE
The focal point in your works
seems to be urban problems(?)
about by the present era. Internet is my biggest source
SEYDİ MURAT KOÇ
in this respect. I create my composition constructs via
Buildings, which define Istanbul in terms of the relation
digital construction/modelling, so that I can transfer the
between history-culture and art within contemporary
situations I problematise and the way I perceive these
urbanisation, have constituted the main axis of my
situations in my own reality. My starting point was Jean
works. The works, which depict things as they are but
Baudrillard’s concept of simulacrum. Simulacrum means
do not give any answers, take the “chaos” experienced
taking a copy from something which is already a copy
during urban transformation as their subject. They deal
and does not have the original, however what I do at this
with concepts such as collective memory, trans/form/
point is to grasp the reality which I construct.
ation and being “nonexistent” over the city. When I
explain concepts, I carry the problems, from which they
PLATO ART SPACE
emerge in the micro scale, to the macro scale through
Actually the situations you problematise seem to be the
the references over the historical events. For instance
existing matters of cities. Could you exemplify how these
September 11 attacks, which changed the course of the
situations reach reality through your construction?
whole world in terms of history, politics
and economics, are one of the references that I use. In
SEYDİ MURAT KOÇ
short, it is possible to see the concept of terror against
For example, you might find the chance to see a building
the city, urban identity and memory, and various aspects
by Tadao Ando in Istanbul, right under a plane or you
of this terror.
PLATO ART SPACE
PLATO ART SPACE
Could you evaluate how reality is dealed with at the
Previously you said that you used production techniques
present time, according to your observations?
brought about by the present era. Do you use these only
for the works on canvas? Have you got works in different
SEYDİ MURAT KOÇ
media, or will there be in the future?
When we come to the issue of new realism, I like the
glaring colours which the contemporary artist Zhang
SEYDİ MURAT KOÇ
Xiaogang uses in black-and-white family portraits, and I
For me, the most efficient source of production is
also devise ways within similar approaches through my
the computer, Internet and the (endless) possibilities
own method of application. I examined the composition
this technology provides. Actually, I am reorganising
constructions of Yue Minjun a lot. It can be said that the
traditional approaches such as composition,
realism in China attracts my attention. Nevertheless, it
collage, assemblage on canvas via some programmes
must be noted that limiting and/or defining the realist
according to the present era’s sense of visual transfer
approach today as a single movement or geography is
and comprehension. While I was doing this, many
not possible/correct. My works could be considered
postproduction works appeared which I mostly formed
under a kind of realism which thrives on Pop art, but
by mixing images in digital medium. I arranged some of
also is more closely related to neo-conceptualism.
them as a five-channel video work, but I haven’t
exhibited it yet. Also, some others were arranged as
PLATO ART SPACE
something between three-dimensional sculpture and
When we look at your works, we see that they are
installation, and thought in a way that they would
divided or grouped according to some certain concepts.
interact with the space.
Moreover, even the names of these concepts suggest a
sense of awareness and sensitivity. Can we say that
the actual matters are effective in the choice of
these concepts?
SEYDİ MURAT KOÇ
As an artist, the departure points of my work are the
conditions which exist in daily life. I form concepts
that correspond to these conditions sociologically and
philosophically, and determine application methods.
For instance, September 11 attacks and debates on
the demolition of AKM led me to create Tangent series.
Conditions such as branding, uniformity, globalisation
resulted in Birds series. Basically, I can say that I am
aware of the time and condition where I live, and I have
the desire to invoke awareness in the viewer through
my works. It could be said that generally my works are
series which have resulted from political, social or
urban-cultural incidents.
Mehmet YILMAZ
PLATO SANAT
Düşan’ın resmini yaparken, hem ressam hem baba
Kendinizi tanımlarken çok çeşitli sıfatlar kullanıyorsunuz:
olarak hissediyorum. Bir sanat yapıtı meydana getirirken,
“sanatçı, öğretim üyesi: ressam, heykeltıraş, fotoğrafçı,
bir yandan da kuramsal meseleleri kurcalamadan
videocu; yazar, çevirmen, yayın yönetmeni; baba,
edemiyorum; fırsat buldukça kitaplar yazıyor, derliyorum.
koca –henüz küratör değil.” Peki, sanatçı: ressam
Eşzamanlı olarak, bunlar birbirini besliyor, kışkırtıyor; ama
olarak Mehmet Yılmaz’ı ele aldığı kavramsal meseleler
aynı zamanda birbirinin zamanlarını çalıyor.
ve çalışmalarındaki biçimsel özellikleri ile biraz daha
açıklayarak tanımlar mısınız?
Tabii gerçek şu ki, yukarıda saydığımız sıfatların
merkezinde resim var. Diziler hâlinde çalışıyorum. Her
MEHMET YILMAZ
dizinin kendi kavramsal çerçevesi ve biçimsel özellikleri
Sıraladığım o sıfatlar birkaç yıldır e-postalarımda,
var. Ama bunların temelinde de daha genel bir dünya
adımın altında yer alıyor. Hem şaka, hem gerçek.
görüşü yatıyor. Daha önce başka yerlerde de kullandığım
İlginçtir, George Bernard Shaw’un tam da bununla
bakış açımı biraz kısaltarak sunmak isterim:
bağlantılı bir sözüne rastladım dün BirGün gazetesinin
arkasında. “Benim şaka tarzım, doğruyu söylemektir.
“Ben bir anlatıcıyım. Güncel gerçekleri anlatıyorum.
Doğru, dünyadaki en komik şakadır”, demiş yazar.
Zararlı olduğu gerekçesiyle, öykü ve anlatının sanattan
Olmadığı hâlde öyleymiş gibi duran, hava basan insanları
kovulduğunu okumuş, dinlemiş; bir ara da buna
eleştirmek için koymuştum o sıfatları; ama doğrusunu
inanmıştım. Ama geriye dönüp baktığımda öykü ve
söylemek gerekirse, az ya da çok, o sıfatlar parçalı
anlatısız iş yapmamış olduğumu görüyorum. […] Diziler
kimliğime (kimliğimize) de işaret ediyor. Ressam kimliğimi
halinde gerçekleştirdiğim işler bireysel ve toplumsal
diğer kimliklerimden gerçekten ayırabilir miyim, emin
öykümüze ilişkin görsel notlardır. […] Çalışmalarımın
değilim. Bunların hepsi iç içe geçmiş vaziyette. Bazen
bastığı zemini sağlam ve durağan olmaktan çok,
uyum içindeler, bazen çarpışıyorlar. Örneğin, oğlum
değişken olarak nitelendirebilirim. Başlangıçta tedirginlik
duymuş olsam da artık bundan rahatsız
değilim; çünkü bu değişkenlik bana yeni
kapıları açtı. […] Marx üretim araçlarının
devrime yol açtığını ve burjuvazinin
ancak üretim araçlarında sürekli
devrim yaparsa ayakta kalabileceğini
söylemişti. Ekonomik ve siyasal alanda
olduğu kadar sanatsal alanda da
haklı çıktı. Üretim araçları (kamera ve
bilgisayar), yeni düşüncelere neden
oldu, sanatsal geleneklerini devirdi;
sanatsal algıyı ve ortamı başkalaştırdı.
Duchamp ve ardılları sanatta kavramsal
değeri öne çıkararak estetik ve görsel
hazzın sanattan kovulması gerektiğini
söylemişlerdi. Gariptir, bu söylemin
kendi estetiğini yarattığını görüyorum.
Bu, doyma içgüdüsünün ve estetiğin
vazgeçilmez olduğunun kanıtı olsa gerek. Tensel, işitsel,
kokusal, gözsel, tatsal, zihinsel – hangi tür olursa olsun,
nihayetinde bütün imgelerin akıp toplandığı mekân
beyindir. Her imge kendince hazzın araçları olabilir; hiçbir
kopyası değil, ikizi olarak tasarlanmıştır (tuval olarak
haz diğerinin yerini tutamaz.”
İkizler). Yine, sağdaki figür soldaki figürün kopyası değil,
PLATO SANAT
imge dijital baskıyla, sağdaki imge elle boyanarak
Diziler hâlinde çalıştığınızı söylüyorsunuz; peki, bu sergide
oluşturulmuştur (teknik olarak İkizler). Tuvalleri birbirine
yer alan eserlerin ait olduğu dizinin kavramsal çerçevesi
bağlayan menteşeler ve resmin tamamına yayılan
ve biçimsel özelliklerinden bahseder misiniz?
fotoğrafik etki, aradaki kan bağının görünür kanıtlarıdır.
MEHMET YILMAZ
Özetle, İkizler’deki iddiam şu: Fotoğraf resimdir. Her
Bu sergideki resimlerimi, İkizler dizisi kapsamında
türlü fotoğraf baskısı, bir tür baskı resimdir. Nihayetinde,
yaptıklarım arasından seçtim. İkizler, bir önceki dizi olan
bazı resimler elle, bazıları makineyle yapılır –tıpkı bazı
Sakıncalı, çünkü Edepsiz’leri çalışırken doğdu. Son 3-4
kazakların elle bazılarının makineyle yapıldığı gibi.
yıllık süreçte Türkiye’de yaşanan olay ve ilgili haberler
Hangilerinin daha değerli olduğu, nasıl bir ruh taşıdığı,
üzerinden, mevcut iktidarı eleştirdiğim o dizide bir takım
nasıl ve ne kadar zamanda meydana getirildiği tümel
hayvan kafaları kullanmıştım. Bunların bazıları dijital
değil, tikel meselelerdir.
ikizi olarak resmedilmiştir (figür olarak İkizler). Soldaki
baskıydı. Bazılarınıysa elle boyamış, ancak kesyap etkisi
vermiştim. Sakıncalı, çünkü Edepsiz’lerde, gerek dijital
PLATO SANAT
gerek boyasal imgeler, yer aldığı kompozisyonun küçük
Güncel gerçekleri anlatan bir sanatçı olarak, günümüz
bir kısmını kapsıyordu. İkizler’de bu iki tekniği tuvallerin
sanat ortamında gerçekçiliğe olan yaklaşımları nasıl
tamamına yaymaya karar verdim.
görüyor ve değerlendiriyorsunuz?
Bu dizideki her resim, menteşeyle birbirine tutturulmuş
iki tuvalden oluşmaktadır. Sağdaki tuval, soldaki tuvalin
gelince: İlginin yeniden
yükselişe geçtiği
görülüyor. Bunun,
birbiriyle bağlantılı
değişik nedenleri
var. Resim ve
heykelde, varlıkların
dış görünüşüne sadık
anlatımlar her zaman
insanların ilgisini
çekmiştir. Bir diğer
neden, modernist
estetiğe bir çeşit
itirazdır. Biliyorsunuz,
MEHMET YILMAZ
figür/soyut ikilemi
İtiraf etmeliyim ki, güncel gerçekleri bir önceki dizi
üzerinden oluşturulan modernist estetikte, gerçekçilik
(Sakıncalı, çünkü Edepsiz) daha iyi yansıtıyor. Çünkü
aşağılanmış, soyut sanat öne çıkarılmıştı. Resmin öz
onları yaparken gerçek olaylar ve onlara ilişkin günlük
araçlarının keşfi açısından, bir zamanlar bu yaklaşım son
haberler üzerinden ilerlemiştim. O dizide, konuları
derece devrimciydi. Ancak, günümüzde bu tartışmalar
anlatabilmek için, boyasal macera ve fotoğrafik imgeleri,
anlamını yitirmiş durumda. Çağdaş gerçekçi eğilimlere
mizahî ve çocuksu çizgilerle harmanlamıştım. İkizler
yol açan bir diğer etken, görüntü teknolojileridir. Video
dizisine gelince: Her ne kadar fotogerçekçi resimler gibi
ve fotoğraf kameraları, doğaları gereği, nesneleri
görünse de, burada ana mesele alıştığımız anlamda
(gerçekleri) kaydediyor. Videocular, yerleştirmeciler,
‘gerçekçilik’ değil. Ben fotogerçekçi bir sanatçı değilim.
fotoğrafçılar ve kavramsalcılar, güncel siyasal olayların
Bu dizinin, resmin dışındaki toplumsal, siyasal ya
da etkisiyle gerçekleri anlatıyor, gerçeklerden söz
da bireysel gerçeklikten çok, bizzat resmin kendi
ediyor. Bir zamanlar, “dil kaçmanın olanaksız olduğu
gerçekliğini, anlamını, niteliğini sorgulamaya dönük
bir hapishanedir” demişti Nietzsche. Gerçeklik de
olduğunu söyleyebilirim.
öyle. Dil gibi, gerçeklik de kaçmanın olanaksız olduğu
bir hapishanedir. Durum bu. Bu hapishanede oyun
PLATO SANAT
oynuyoruz. Sanırım İkizler’de bunu yapıyorum. Gerçek
Bu söyledikleriniz, ilk soruya verdiğiniz yanıtla
nesnelerden yola çıkıyorum, ama bir başka şeye (resmin
çelişmiyor mu?
neliğine) dikkat çekiyorum. Bu açıdan, İkizler’in kavramsal
kategoriye girdiğini düşünüyorum.
MEHMET YILMAZ
En baştaki sözlerim, sanatımın en genel ifadesi. İkizler
ise zincirin yalnızca bir halkası; genel öykünün içinde,
kendi hâlinde bir öykücük. Diğerlerinden farkı şu:
PLATO ART SPACE
Bahsettiği gerçeklik, sanatın (daha doğrusu, resmin) iç
You are using many different adjectives while describing
meselesiyle ilgili.
yourself: “artist, lecturer: painter, sculptor, photographer,
video artist; writer, translator, production director;
Günümüzde gerçekçiliğe olan yaklaşımlar sorunuza
father, husband –not a curator yet.” So, can you please
define Mehmet Yılmaz as artist: painter explaining the
some other occasions, in a shorter way:
conceptual issues he deals with and the formal features
“I am a narrator. I narrate current truths. I read, heard
of his works?
and believed for some time that stories and narration
are banished from art, because they are harmful. But
MEHMET YILMAZ
when I look back, I see that I haven’t done a single work
These adjectives I listed, appear in my e-mails below
where stories and narration are absent. […] The works,
my name for some years. It is both a joke and a truth.
which I created in series, are visual notes concerning
It is interesting that I came across to a quotation from
our individual and societal story. […] I can describe the
George Bernard Shaw related to this at the back of
ground upon which my works stand as variable, rather
BirGün newspaper the other day. “My way of joking is
than durable and static. Although I was nervous due
telling the truth; that is the funniest joke in the world”,
to this at the beginning, now I am not uncomfortable
said the author. I put those adjectives to criticise the
about it, for this variability opened new doors for me.
people who assume a pretentious attitude and boast; but
[…] Marx said that the tools of production resulted
to tell you the truth it also points at my (our) fragmented
in revolution and that bourgeoise may live on as long
identity more or less. I am not sure whether I can really
as they continuously made revolutions in the tools of
separate my painter identity from my other identities.
production. He was proved right in art, as well as in
All of these are intertwined. Sometimes they are in
economy and politics. The tools of production (camera
harmony, sometimes they collide. For instance, when I
and computer) brought about new thoughts, overthrew
am making a picture of my son Düşan, I feel both as a
artistic conventions; changed artistic perception and
painter and a father. When I am working on an artwork I
scene entirely. Duchamp and his posterity said that
cannot do without toying
with theoretical issues
at the same time; I write
and edit books when I
have got time. These
feed and fire each other
simultaneously, but also
they steal each other’s
time.
Of course the truth is
that, there is painting at
the centre of these abovementioned adjectives.
I work in series. Every
series has its own
conceptual framework and
formal features. However,
a more general world view
underlies them. I would
like to present my point of
view, which I also used in
conceptual value should be highlighted in art, and that
the current govenment over the events and related news
aesthetic and visual pleasure should be banished from
that took place in Turkey within the last 3-4 years. Some
art. It is strange but I think this discourse has formed
of these were digital prints. And, I painted some others
its own aesthetic. It must be the proof that the instinct
by hand, but gave them a quality of collage. In Harmful,
of fulfilment and aesthetic are indispensible. The place
because Immoral, both digital and painted images
where all the images – whether tactile, audial, olfactory,
occupy a small part of the composition, where they are
visual, gustative, mental or any other kind – flow into and
situated. I wanted to spread these two techniques all
accumulate is the brain. Every image may be a tool of
over the canvases in Twins.
pleasure by itself; no pleasure can replace any other.”
Every painting in this series consists of two canvases,
which are connected with a hinge. The canvas on the
PLATO ART SPACE
right is not a copy of the canvas on the left, bu it is
You say that you work in series; so, can you tell us about
designed as its twin (Twins in terms of canvas). And
the conceptual framework and formal features of the
again, the figure on the right is not the copy of the figure
works, which belong to the series on display?
on the left, but it is painted as its twin (Twins in terms
of figure). The image on the left is done through digital
MEHMET YILMAZ
print and the image on the right is done through painting
I chose my paintings for the exhibition from the ones I
by hand (technically Twins). The hinges, which connect
did for Twins series. Twins was born while I was working
the canvases to each oher and the photographic effect
on my previous series Harmful, because Immoral. I used
completely spread on the painting are the visible proofs
some animal heads in that series in which I criticised
of the blood relation between them.
In short, my claim in Twins
MEHMET YILMAZ
is: A photograph is a picture.
What I said in the beginning is the most general
Every printed photograph is
description of my art. Twins are only a link in the chain;
a kind of printed picture. In
a composed little story within the general story. Its
the end, some pictures are
difference from the others is: The reality it refers to is
done by hand; some are
about the internal matter of art (or better, art). When
done by a machine –just like
we come to the approaches towards realism at the
some pullovers are made by
present time: It can be seen that the interest is rising
hand, and some others by a
again. There are different reasons for this which are
machine. Which of them are
connected. Depictions in painting and sculpture, which
more valuable, what kind of a
are reliable to the outer appearance of beings, have
spirit they embody, how and
always attracted the attention of people. Another reason
in how much time they are
is that it is a kind of objection to modernist aesthetic.
created are not universal, but
As you know, in modernist aesthetic, which was formed
particular issues.
over the dichotomy of figure and abstraction, realism
was degraded and abstract art was hailed. This approach
PLATO ART SPACE
was once very revolutionary in terms of discovering
Being an artist who tells
the essential tools of painting. Nevertheless, today
current truths, how do
these debates lost their meaning. Another factor that
you see and evaluate the
result in contemporary realistic tendencies is visual
approaches towards realism in
technologies. Video and photography cameras, by their
contemporary art world?
very nature, record objects (realities). Video artists,
installation artists, photographers and conceptual artists
MEHMET YILMAZ
narrate realities, they talk about realities also owing
I must confess, my previous series (Harmful, because
to the current political events. Nietzsche once said,
Immoral) ref lects current truths much better. Because
“Language is a prison where it is impossible to escape.”
while I was making them, I proceeded with real events
So is reality. Reality, like language, is a prison where it
and daily news associated with them. In that series,
is impossible to escape. This is the situation. We are
I blended painterly medium and photographic images
playing a game inside this prison. I think I am doing it
with humorous and childish lines in order to narrate the
in Twins. I set forth from real objects, however I call
subject matter. If we come to Twins series: although
attention to another thing (the essence of painting).
they appear to be photorealistic paintings, the main
In this respect, I think that Twins belong to the
issue here is not ‘reality’ as we are used to it. I am not
conceptual category.
a photorealist artist. I can say that this series aims at
questioning the reality, meaning and quality of painting,
rather than social, political or individual reality outside
painting.
PLATO ART SPACE
Aren’t these in contradiction to your answer to the
first question?
KISA BİYOGRAFİLER
Short Biographies
1987 Sivas doğumlu Ahmet Duru, İzmir Dokuz Eylül
1974 yılında İstanbul’da doğan Onur Gülfidan, 2000
Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Resim Bölümü’nde
yılında Mimar Sinan Üniversitesi Güzel Sanatlar
Eğitimine devam etmektedir. Sanatçının katıldığı sergiler
Fakültesi Resim bölümünden mezun olduktan sonra aynı
arasında 2009, 2010 ve 2012 Turgut Pura Vakfı Resim
Üniversite’de Grafik ve Resim Yüksek Lisans Programını
Yarışması Sergileri, Look inside 2 Soyer Kültür Sanat
tamamladı. 2009 yılında artSümer’de ilk kişisel sergisini
Fabrikası, (İzmir,2011), Durumlar ve Olasılıklar, Dokuz
açan sanatçı İstanbul’da yaşıyor ve çalışıyor. Kişisel
Eylül Tıp Fakültesi (İzmir 2011), 6. Küçük Şeyler Karma
sergilerinden bazıları: 2011 Göründüğü Gibi Değil
Sergisi, Galeri S, (Eskişehir 2011) yer almaktadır. Ayrıca
artSümer, İstanbul, 2010 Göreceli İlerleme artSümer,
sanatçı Siemens Sanat’ın Sınırlar Yörüngeler 2011-2012
İstanbul, 2009 Kişisel sergi, artSümer, İstanbul
yarışmasını kazananlar arasında yer almıştır.
ve katıldığı karma sergiler arasında: 2011 Artbeat
Çağdaş Sanat Fuarı, artSümer 2011 Vienna Fair, 2010
Ahmet Duru, (born Sivas 1987) is currently studying
Contemporary İstanbul Sanat Fuarı yer almaktadır.
in Dokuz Eylül University Faculty of Fine arts, Painting
Department in İzmir. His solo exhibitions include 2009,
Onur Gülfidan was born in Istanbul, Turkey in 1974.
2010 and 2012 Turgut Pura Foundation Painting
He received his bachelor’s degree in Painting from the
Competitition Exhibitions, Look inside 2 Soyer Culture
Faculty of Fine Arts at Mimar Sinan University in 2000
and Art Factory (İzmir 2011), Positions and Possibilities,
and went on to complete a master’s degree in Graphic
Dokuz Eylül Faculty of Medical Science (İzmir 2011),
Design and Painting at the same institution. Gülfidan
6.Little Things Group Show, Gallery S, (Eskişehir 2011).
opened his first solo exhibition in artSümer in 2009.
The artist is also among the winners of Borders-Orbits
He lives and works in Istanbul. Exhibitions include
2011-2012 competition organised by Siemens Sanat.
Relative Progress, artSumer, Istanbul, 2011, Not As It
Seems, artSumer, 2011, Vienna Fair, artSumer, 2011,
Contemporary Istanbul Art Fair, artSumer, 2010.
1981 yılında Akşehir’de doğdu. Marmara Üniversitesi
1987’de Gazi Üniversitesi Resim Bölümü’nden mezun
Resim Anasanat dalından, 2002 yılında lisans, 2006
oldu. Hacettepe Üniversitesi Resim ana sanat dalında
yılında da yüksek lisans eğitimini tamamladı. Şu an
yüksek lisans ve sanatta yeterlik dereceleri aldı.
Doğuş Üniversitesinde öğretim görevlisi olarak
2004’te profesör oldu. Halen Gazi Üniversitesi Güzel
çalışmaktadır. Kişisel bienal ve sergilerinden bazıları:
Sanatlar Fakültesi’nde çalışmakta ve yanı sıra ODTÜ’de
Sıçramalar, Eskonsept, (Fulya-İstanbul, 2008), Teğet,
resim ve çağdaş sanat dersleri vermektedir. İlk kişisel
Galeri Ihlamur, (İstanbul,2011). V. Uluslararsı Öğrenci
sergisini, 1982’de açmıştır. 1982-2011 arasında, yurt
Sanat Bienali (SIAB), (Makedonya, 2002), V. Uluslararası
içinde ve Almanya’da da kişisel sergiler açtı. Modern ve
Suluboya Bienali, (Meksika,2003) yer almaktadır.
Postmodern sanat konularında kitaplar yazdı, hazırladı.
RH+sanat Dergisi’nin düzenlediği yarışmada “2005 Yılı
2000’lerin başlarına kadar Yeni Dünya Düzeni’nden
Genç Ressamı” seçilen Seydi Murat Koç, çalışmalarını
Görüntüler, Belleğimdeki Parçalar, Pencere ve Bir Yanım
İstanbul-Moda’da bulunan atölyesinde sürdürmektedir.
İçerde gibi adlar altında toplumsal ve siyasal içerikli
diziler yaptı. Sonrasında, öz yaşamsal nitelikli İçine
Seydi Murat Koç Koç was born in Akşehir in 1981. After
Yabancı Dış, Cin.s.el Şeyler ve muhalefet dozu yüksek
his graduation from Paniting department in Marmara
Sakıncalı, Çünkü Edepsiz gibi dizilere yöneldi.
University Faculty of Education in 2002, he completed
his postgraduate studies at the same university in
The artist graduated from department of Painting,
2006. At present, he works as a lecturer at Doğuş
Gazi University, 1987; became professor in 2004. He
University. His solo shows include Jumping, Eskonsept,
still works as an academician in Gazi University Fine
(Fulya-İstanbul, 2008), Jumping and Beyond, Ankara
Arts Faculty; and also giving art courses as part-time
Art Fair, Galeri Soyut, (Ankara 2009), Tangent, Gallery
instructor at METU Fine Art & Music Department.
Ihlamur, (İstanbul 2011). The artist also participated in
He realized 19 solo shows between 1982-2011, in
several international Biennials such as V. International
Turkey and Germany. He wrote and edited certain
Art Student Biennial (SIAB) (Macedonia 2002), V.
books about modern and postmodern art. Yılmaz
International Watercolour Biennial, (Mexico 2003),
worked on political series as Images from New World
Gramen Mikrogredi International Art Biennial, (Turkey-Italy
Order, Fragments in my Memory, Window and My
2005). Koç was also selected as “Young Artist 2005”
Confined Side by the early 2000’s. Then he continued
in a competition organised by RH + art Magazine. He
with the series named Jinsexual Things and Indecent for
continues his painting and printmaking works in his own
Unfavorable with politically oppositional context.
studio in Moda, İstanbul.
Plato Sanat Direktörü
Plato Art Space Director
Ayşegül Çinici Yazıcı
Küratör
Curator
Marcus Graf
Küratör Asistanları
Assistant Curator
Sevda Süzer
Serginin Mekansal Tasarımı
Spatial Design
Marcus Graf
Sergi Grafik Tasarımı
Graphic Design
Ayşegül Çinici Yazıcı
Aydın Gökay
Prodüksiyon Koordinatörü
Production Coordinator
Aydın Gökay
Prodüksiyon Ekibi
Production Team
Sevda Süzer
Aslı Nuhoğlu
Yakup Akyazı
Şenol Elhanoğulları
Katalog Tasarım
Catalogue Design
Ayşegül Çinici Yazıcı
Aydın Gökay
Video Ekibi
Video Team
Osman Varoğlu PMYO
Manolya İzgi PMYO
Söyleşileri Yapanlar
Interviews By
Sevda Süzer
Çeviri
Translation
Alev Berberoğlu
T.C Plato Meslek Yüksekokulu