Noktasız Hutbe - Al

Bu hutbeyi bu kadar özel kılan nedir?
Arap diline muktedir olanlar, ya da en azında Kuran’ı aslından okuyabilenler, Arap
elifbasının başlıca harflerinin noktalar kullanılarak gösterildiğini bilirler. Her zaman
kullanılan ve her Arapça metinde geçen bu harfler aşağıda sıralanmıştır:
Peygamber efendimiz Hz. Muhammed (s) demiştir ki:
Ben ilmin şehriyim ve Ali onun kapısıdır.
(Sahih-iTirmizi, (Kahire baskısı), Kitab el-Menakıb, c.5, s.637, hadis No. 3723)
Õ l © p ^ f ± µ ¹ Z ¡ É V P v
Bu harflerin hiçbirini kullanmadan, herhangi bir anlamlı metnin yazılması, çok zor bir
iştir. Hele hele, böyle bir hutbeyi hazırlık yapmadan vermek, ki İmam-ı Ali’nin (a) tüm
hutbelerini hazırlıksız verdiği bilinir, gerçekten şaşırtıcıdır!
[Not.: Ta Merbuta için kullanılan harf çok eski Arap yazılarda noktasız yazılırdı.]
Buna benzer başka hutbeler var mıdır?
İmam-ı Ali (a) bir defasında bir diğer olağanüstü anlamlı hutbeyi Elif harfını
kullanmadan vermiştir.!!
Arap alfabesinin bu harfi, şüphesiz bu dilin en çok kullanılan harfidir. Bu harfi
kullanmadan sadece bir kaç tane anlamlı cümleyi kurmak, yeteri kadar zordur. Bu halde,
feraset ve mana ile dolu, ve burada incelediğimizinkinden çok daha uzun, hiç bir tane
Elif harfini bile içermeyen bir hutbeyi yazmak ne kadar zor olmalıdır?
Bahsettiğimiz bu hutbeye genellikle Hutbetülmunika denir ve bir çok Müslüman alim
tarafından zikredilmektedir. Bu hutbeye eserlerinde değinen Sünnî alimlerden
aşağıdakileri sayalım:
!" Muhammed b. Müslim eş-Şafiî, Kifayet el-Talib, s.248
!" İbn Ebil Hadid el-Mu’tezile, Serh Nehc ul-Belaga, c.19, s.140
Noktasız
Hutbe
İmam-ı Ali (a) böyle bir eseri nasıl meydana getirebildi?
İmam-ı Ali’nin (a) benzersiz ilmi ve son derece tesirli hitabeti, kaynağını, Hz.
Resulullah (s) ile bulunduğu son derece samimi ve uzun ilişkisinde bulmuştur. Hz.
Peygamber (s) ilâhî ilhamıyla tüm ilminin ve ferasetinin kaynağı ve İmam-ı Ali’nin (a)
mükemmel hocası olmuştur.
Hz. Peygamberin (s) öğrettiği ve Hz. Ali’nin (a) açıkladığı gerçek İslam hakkında daha
fazla bilgi edinmek için
http://al-islam.org/faq/
sayfalarını ziyaret ediniz.
v1.0
İmam-ı Ali bin Ebi Talib’in (a) ilmi, feraseti ve hitabetinin
kuvvetliliği, tüm İslam alemi tarafından bilinmektedir. Hiç bir
noktalı harfa gerek duymadan, hem de hazırlıksız olarak
verdiği bu hutbeye baktığımızda, kendisinin Arap diline ne
kadar muazzam bir şekilde muktedir olduğu anlaşılmaktadır.
Tüm hamd Allah’a mahsustur: Melik el Mahmud ve Malik el Vudud’a, tüm doğmuşun
yaratıcısı, Mazlumların sığınağı, doğayı serene, sabit dağları kurana, yağmuru
gönderene, zorlukları giderene, sırları bilen ve öğrenene, memleketleri helâk ve malları
fanî edene, asırları başlatan ve tekrar ettirene, her şey’in kaynağı ve hedefine. Rahmeti
geniştir ve tabaka tabaka bulutlar ve gönderdiği yağmurlar kafidir; Dua ve umut edene,
bol bol vererek icabeder.
O’na sonsuz hamd ediyorum. Onun bir olduğunu ikrar ediyorum, O’na dönenlerin
O’nun bir olduğunu ikrar ettikleri gibi. Bak ki, O Allah’tır. İnsanlar için başka ilah
yoktur. Hiç kimse, O’nun kurduğunu ve tesis ettiğini yıkamaz. O Muhammed’i vahyin
sancağını taşıması için gönderdi, hükümdârların lideri, zulmün engelcisi, Vud ve
Seve’yi yıkan (iki put) olarak. O bildirmiştir ve öğretmiştir. Tanıtmıştır ve
tamamlamıştır. Temelleri kurmuştur ve kolaylaştırmıştır. Hesap gününü vaat etti ve ikaz
etmiştir. Allah onu şeref ile donatmıştır ve ruhuna merhamet etmiştir. Allah onun itretine
ve şanlı ailesine de rahmet etsin, yıldızlar gökyüzünde parıldadıkça, hilal doğdukça ve
Kelime-i Tevhit işitildikçe .
Allah sizi korusun! Her şeyin en iyisini yapmak için çalışın. O halde, hak olanı aramak
üzere yaşayın ve yasak olana sırt çevirip ondan ayrılın. Allah’ın emirlerine itaat ediniz
ve onlara uyunuz. İlişkilerinizin bağlarını koruyup besleyiniz. Hevesleri hakir görün ve
onları reddedin. Hak yolunda ve zahit kimselerle alakadar olun ve eğlence ve hırslarla
dolu çevrelere girmeyin.
Bu hizmetçiniz, hür erkekler arasında, doğuştan en kusursuz olanıdır. En merhametlisi
ve şerefine en çok saygı gösterileni ve en temiz soydandır. Burada yanınıza gelip,
izninizle akrabanızı, merhametli gelini, zevceliğe almıştır. Resulullah’ın Ümmü
Seleme’ye bir zamanlar yaptığı gibi bir mehir önermiştir. Şüphesiz, o (s) damatların en
hayırlısıydı. İtretine merhametli. Onları isteyene vermiştir. Zevcesini seçiminde hiç bir
zaman tereddüt etmediği gibi, hiç bir zaman da dikkatsiz davranmıştır.
Allah’a, bu bağın devamı için dua ediyorum. Ve O’nun verdiği sevinçlerin devamı için
ve herkesi etkilesin diye; şartlarının düzelmesi ve ahiretteki felahlarına hazırlık için.
Ebediyete kadar şükür O’na aittir ve övgü O’nun elçisi Ahmed’e (s).
Bu hutbe İmam-ı Ali tarafından, anlaşılan, bir nikah töreninde verilmiştir. İlgili nikahın
kendi nikahı olma ihtimali kuvvetlidir. Bir çok alim tarafından rivayet edilmiştir:
Muhammed Rıza el-Hakimî, Saluni kabl en tefkiduni, c.2, s.442-3.
Seyyid el-Musavî, El-Katare min bihar menakıb Al-i n-Nebî vel-`Itra, c.2, s.179
!" Hasan el-Dulafî, Feda’il Al-i Resul, s.6
!"
!"
(ÅÚtÂB Ð×î) ØØî
î ÅCÆà U§»ËÂB Ì® UÖnC¯ÂB UR§hÂB
e¦Cs jÑo§Æ ľ ÁEÆ jÒÂÒÆ Ä¾ nÒ|Æ jÑjÒÂB ÀÂCÇÂBÑ jÒÇdÇÂB ÀÃÇÂB ÐàkÇdÂB
CϾnkÆÑ nBosÛB ÈÂC® nC¦ÑÛB ÄÏtÆÑ nC§ÆÛB ÄsoÆÑ jC¦ÑÛB k¦ÒÆÑ jCÏÇÂB
È® CÎnk|ÆÑ nÒÆÛB jnÒÆÑ CÎno¿ÆÑ nÒÎkÂB nÒ¿ÆÑ CÏ¿ÃÏÆÑ ½ÚÆÛB oÆkÆÑ
ÍkÇcF ÄÆnFÑ ÄÆoÂB °sÑF ÄÆÛBÑ ÁBKtÂB ­ÑC¦Ñ ÄÇÎÑ ÐÆC¾n ÄÇ¾Ñ ÐcCÇs
­jC{ ÙÑ ÍBÒs ÈÆÜ ÐÂH Ù ÐÃÂB ÒÎ Ñ ÍBÑÛB kcÑ CǾ ÍkcÑFÑ BjÑkÇÆ BkÇc
AC®oàBjktÆÑ ÅC¿dàCÆCÆHÑ ÅÚsÚ CÇî BkÇdÆ ÄsnF ÍBÒsÑ Ð k® CÇÂ
k¾FÑ kÏÆÑ ÁÒ{ÛB Ä{F È¿cFÑ È¿cÑ ÈÃ®Ñ ÈîF ­BÒsÑ jÑ ÅC¿cF ħ¯ÆÑ
ÅBo¿ÂB ÐÃÎFÑ ÐÂD ÈcnÑ ÅÚtÂB ÐcÑn ­jÑFÑ ÅBo¾ÙB РÐÃÂB Ä{ÑF k®ÑFÑ jÒ®ÒÇÂB
.ÁÚÎB °ÇsÑ ÁÚÎ °Ã¦Ñ ÁBj °ÃÆÑ ÄMBn °Ç CÆ
ÍÒ®jÑ ÅBodÂB BÒco¦BÑ ÁÚdÂB ÀÂCtÆ BÒ¿ÃsBÑ ÁCÇ®ÛB eÃ{B ÐÃÂB ȾC®n BÒÃÇ®B
BÑoÎC{Ñ CÎÒ®jnBÑ ABÒÎÛB BÒ{C®Ñ CÎÒ®BnÑ ÅCcnÛB BÒÃ{Ñ ÍÒ®Ñ ÐÃÂB oÆF BÒ¯ÇsBÑ
BkÂÒÆ nBocÛB oϦF ȾoÎC|ÆÑ °Ç§ÂBÑ ÒÏÃÂB ¨În BÒÆnC{Ñ ­nÒÂBÑ bÚ|ÂB ÄÎF
È¿sÑo® C¿ÃÇÆ È¿Æoc ÄcÑ È¿ÆF ÒÎ CÎÑ BjnÒÆ ÈÎÚcFÑ BjjKs ÈÎBosFÑ
jÙÑÛB ­jÑF oÏ{ Åo¾F ÒÎÑ ÐÇÃs ÅF ÐÃÂB ÁÒsn oÏÆ CǾ CÏ oÎCÆÑ ÐÆo¿ÇÂB
È¿Â ÐÃÂB ÁGsB È{Ñ ÙÑ ÐÇcÚÆ u¾Ñ ÙÑ ÈÎÑ ÙÑ Ð¿ÃÇÆ CÏsCÆÑ jBnF CÆ ÀÃÆÑ
ÐÂÑ ÍjC¯ÆÑ ÐÂEÇ jBk®ÙBÑ ÐÂCc bÚ{B Ú¾ ÈÏÂFÑ ÍjC¯sB ÅBÑjÑ ÐÂC{Ñ jCÇcB
.(z) kÇcF ÐÂÒso bkÇÂBÑ kÆotÂB kÇdÂB