tc adalet bakanlığı eğitim dairesi başkanlığı yargı mevzuatı bülteni

Transkript

T.C.
ADALET BAKANLIĞI
EĞİTİM DAİRESİ BAŞKANLIĞI
YARGI MEVZUATI BÜLTENİ
Bültenin Kapsadığı Tarihler
06 – 15 Eylül 2011
Yayımlandığı Tarih
16 Eylül 2011
Sayı
495
İÇİNDEKİLER
-
-
-
Millî Eğitim Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında KHK/652 Sayılı
Kanun Hükmünde Kararname
(R.G. 14 Eylül 2011 – 28054)
Avrupa Konseyi Çocukların Cinsel Sömürü ve İstismara Karşı Korunması
Sözleşme’sinin Onaylanması Dair 2011/2060 Sayılı Milletlerarası Sözleşme
(R.G. 10 Eylül 2011 – 28050)
4760 Sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanununa Ekli (I) Sayılı Listenin (B)
Cetvelinde Yer Alan Bazı Mallarda Uygulanan Özel Tüketim Vergisi
Tutarlarının Yeniden Belirlenmesi ile 2010/668 Sayılı Kararnamede
Değişiklik Yapılmasına İlişkin 2011/2198 Sayılı Karar
(R.G. 14 Eylül 2011 – 28054)
Anayasa Mahkemesi Başkanlığına Anayasa Mahkemesi Başkanı Haşim
KILIÇ’ın Yeniden Seçilmesi Hakkında Karar
(R.G. 15 Eylül 2011 – 28055)
Uyuşmazlık Mahkemesi Başkanlığına Anayasa Mahkemesi Üyesi Ahmet
AKYALÇIN’ın Seçilmesi Hakkında Karar
(R.G. 15 Eylül 2011 – 28055)
Çerçeve Anlaşma İhaleleri Uygulama Yönetmeliğinde Değişiklik
Yapılmasına Dair Yönetmelik
(R.G. 08 Eylül
2011 – 28048)
Telekomünikasyon Yoluyla Yapılan İletişimin Tespiti, Dinlenmesi, Sinyal
Bilgilerinin Değerlendirilmesi ve Kayda Alınmasına Dair Usul ve Esaslar İle
Telekomünikasyon İletişim Başkanlığının Kuruluş, Görev ve Yetkileri
Hakkında Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik
(R.G. 09 Eylül 2011 – 28049)
Karayolları Motorlu Araçlar Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortasında Tarife
Uygulama Esasları Hakkında Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair
Yönetmelik
(R.G. 15 Eylül 2011 – 28055)
Karayolları Motorlu Araçlar Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortasında Tarife
Uygulama Esasları Hakkında Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair
Yönetmelik
(R.G. 15 Eylül 2011 – 28055)
Orman Kanununun 17 ve 18 inci Maddelerinin Uygulama Yönetmeliği
(R.G. 15 Eylül 2011 – 28055)
-
Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararı (Mehmet Ali Kaplan ve
Diğerleri/Türkiye Davası)
Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararı (Zöhre Akyol/Türkiye )
Başbakanlık (Hazine Müsteşarlığı)’tan Zorunlu Karayolu Taşımacılık Mali
Sorumluluk Sigortası Tarife ve Talimatında Değişiklik Yapılmasına İlişkin
Tarife ve Talimat
(R.G. 15 Eylül 2011 – 28055)
Karayolu Yolcu Taşımacılığı Zorunlu Koltuk Ferdi Kaza Sigortası Tarife ve
Talimatında Değişiklik Yapılmasına İlişkin Tarife ve Talimat
(R.G. 15 Eylül 2011 – 28055)
İcişleri Bakanlığındıan 2011/673 Sınır Tespit Kararı
(R.G. 07 Eylül 2011 – 28047)
İcişleri Bakanlığındıan 2011/674 Sınır Tespit Kararı
(R.G. 07 Eylül 2011 – 28047)
Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığından İşkolu Tespit Kararı
(R.G. 12 Eylül 2011 – 28052)
Kanun Hükmünde Kararname
MİLLÎ EĞİTİM BAKANLIĞININ TEŞKİLAT VE GÖREVLERİ HAKKINDA
KANUN HÜKMÜNDE KARARNAME
Karar Sayısı: KHK/652
Millî Eğitim Bakanlığının yeniden yapılandırılması; 6/4/2011 tarihli ve 6223 sayılı
Kanunun verdiği yetkiye dayanılarak, Bakanlar Kurulu’nca 25/8/2011 tarihinde
kararlaştırılmıştır.
BİRİNCİ BÖLÜM
Amaç, Kapsam ve Görevler
Amaç ve kapsam
MADDE 1 – (1) Bu Kanun Hükmünde Kararnamenin amacı; Anayasa, 430 sayılı
Tevhidi Tedrisat Kanunu, 1739 sayılı Millî Eğitim Temel Kanunu ile kalkınma plan ve
programları doğrultusunda millî eğitim hizmetlerini yürütmek üzere, Millî Eğitim
Bakanlığının kuruluş, görev, yetki ve sorumluluklarını düzenlemektir.
Görevler
MADDE 2 – (1) Millî Eğitim Bakanlığının görevleri şunlardır:
a) Okul öncesi, ilk ve orta öğretim çağındaki öğrencileri bedenî, zihnî, ahlakî, manevî,
sosyal ve kültürel nitelikler yönünden geliştiren ve insan haklarına dayalı toplum yapısının ve
küresel düzeyde rekabet gücüne sahip ekonomik sistemin gerektirdiği bilgi ve becerilerle
donatarak geleceğe hazırlayan eğitim ve öğretim programlarını tasarlamak, uygulamak,
güncellemek; öğretmen ve öğrencilerin eğitim ve öğretim hizmetlerini bu çerçevede yürütmek
ve denetlemek.
b) Eğitim ve öğretimin her kademesi için ulusal politika ve stratejileri belirlemek,
uygulamak, uygulanmasını izlemek ve denetlemek, ortaya çıkan yeni hizmet modellerine göre
güncelleyerek geliştirmek.
c) Eğitim sistemini yeniliklere açık, dinamik, ekonomik ve toplumsal gelişimin
gerekleriyle uyumlu biçimde güncel teknik ve modeller ışığında tasarlamak ve geliştirmek.
ç) Eğitime erişimi kolaylaştıran, her vatandaşın eğitim fırsat ve imkânlarından eşit
derecede yararlanabilmesini teminat altına alan politika ve stratejiler geliştirmek, uygulamak,
uygulanmasını izlemek ve koordine etmek.
d) Kız öğrencilerin, özürlülerin ve toplumun özel ilgi bekleyen diğer kesimlerinin
eğitime katılımını yaygınlaştıracak politika ve stratejiler geliştirmek, uygulamak ve
uygulanmasını koordine etmek.
e) Özel yetenek sahibi kişilerin bu niteliklerini koruyucu ve geliştirici özel eğitim ve
öğretim programlarını tasarlamak, uygulamak ve uygulanmasını koordine etmek.
f) Yükseköğretim kurumları dışındaki eğitim ve öğretim kurumlarını açmak, açılmasına
izin vermek ve denetlemek.
g) Yurtdışında çalışan veya ikamet eden Türk vatandaşlarının eğitim ve öğretim
alanındaki ihtiyaç ve sorunlarına yönelik çalışmaları ilgili kurum ve kuruluşlarla işbirliği
içinde yürütmek.
ğ) Yükseköğretim dışında kalan ve diğer kurum ve kuruluşlarca açılan örgün ve yaygın
eğitim ve öğretim kurumlarının denklik derecelerini belirlemek, program ve düzenlemelerini
hazırlamak.
h) Türk Silahlı Kuvvetlerine bağlı ortaöğretim kurumlarının program ve denklik
derecelerinin belirlenmesi ile yönetmeliklerinin hazırlanmasında işbirliğinde bulunmak.
ı) Yükseköğretimin millî eğitim politikası bütünlüğü içinde yürütülmesini sağlamak
için, 4/11/1981 tarihli ve 2547 sayılı Yükseköğretim Kanunu ile Bakanlığa verilmiş olan
görev ve sorumlulukları yerine getirmek.
i) Mevzuatla Bakanlığa verilen diğer görev ve hizmetleri yapmak.
İKİNCİ BÖLÜM
Bakanlık Teşkilatı
Teşkilat
MADDE 3 – (1) Bakanlık merkez, taşra ve yurtdışı teşkilatından oluşur.
(2) Bakanlık merkez teşkilatı ekli (I) sayılı cetvelde gösterilmiştir.
Bakan
MADDE 4 – (1) Bakanlık teşkilatının en üst amiri olan Bakan, Bakanlık icraatından ve
emri altındakilerin faaliyet ve işlemlerinden Başbakana karşı sorumlu olup aşağıdaki görev,
yetki ve sorumluluklara sahiptir:
a) Bakanlığı, Anayasaya, kanunlara, hükümet programına ve Bakanlar Kurulunca
belirlenen politika ve stratejilere uygun olarak yönetmek.
b) Bakanlığın görev alanına giren konularda politika ve stratejiler geliştirmek, bunlara
uygun olarak yıllık amaç ve hedefler oluşturmak, performans ölçütleri belirlemek, Bakanlık
bütçesini hazırlamak, gerekli kanunî ve idarî düzenleme çalışmalarını yapmak, belirlenen
stratejiler, amaçlar ve performans ölçütleri doğrultusunda uygulamayı koordine etmek,
izlemek ve değerlendirmek.
c) Bakanlık faaliyetlerini ve işlemlerini denetlemek, yönetim sistemlerini gözden
geçirmek, teşkilat yapısı ve yönetim süreçlerinin etkililiğini gözetmek ve yönetimin
geliştirilmesini sağlamak.
ç) Faaliyet alanına giren konularda diğer bakanlıklar ile kamu kurum ve kuruluşları
arasında işbirliği ve koordinasyonu sağlamak.
Müsteşar ve Müsteşar Yardımcıları
MADDE 5 – (1) Müsteşar, Bakandan sonra gelen en üst düzey kamu görevlisi olup
Bakanlık hizmetlerini, Bakan adına ve onun emir ve yönlendirmesi doğrultusunda, mevzuat
hükümlerine, Bakanlığın amaç ve politikaları ile stratejik planına uygun olarak düzenler ve
yürütür. Bu amaçla, Bakanlık birimlerine gereken emirleri verir, bunların uygulanmasını
gözetir ve sağlar. Müsteşar, bu hizmetlerin yürütülmesinden Bakana karşı sorumludur.
(2) Müsteşara yardımcı olmak üzere beş Müsteşar Yardımcısı görevlendirilebilir.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Hizmet Birimleri
Hizmet birimleri
MADDE 6 – (1) Bakanlığın hizmet birimleri şunlardır:
a) Temel Eğitim Genel Müdürlüğü.
b) Ortaöğretim Genel Müdürlüğü.
c) Meslekî ve Teknik Eğitim Genel Müdürlüğü.
ç) Din Öğretimi Genel Müdürlüğü.
d) Özel Eğitim ve Rehberlik Hizmetleri Genel Müdürlüğü.
e) Hayat Boyu Öğrenme Genel Müdürlüğü.
f) Özel Öğretim Kurumları Genel Müdürlüğü.
g) Yenilik ve Eğitim Teknolojileri Genel Müdürlüğü.
ğ) Öğretmen Yetiştirme ve Geliştirme Genel Müdürlüğü.
h) Avrupa Birliği ve Dış İlişkiler Genel Müdürlüğü.
ı) Rehberlik ve Denetim Başkanlığı.
i) Strateji Geliştirme Başkanlığı.
j) Hukuk Müşavirliği.
k) İnsan Kaynakları Genel Müdürlüğü.
l) Destek Hizmetleri Genel Müdürlüğü.
m) Bilgi İşlem Grup Başkanlığı.
n) İnşaat ve Emlak Grup Başkanlığı.
o) Basın ve Halkla İlişkiler Müşavirliği.
ö) Özel Kalem Müdürlüğü.
Temel Eğitim Genel Müdürlüğü
MADDE 7 – (1) Temel Eğitim Genel Müdürlüğünün görevleri şunlardır:
a) Okul öncesi ve ilköğretim okul ve kurumlarının yönetimine ve öğrencilerinin eğitim
ve öğretimine yönelik politikalar belirlemek ve uygulamak.
b) Okul öncesi ve ilköğretim okul ve kurumlarının eğitim ve öğretim programlarını,
ders kitaplarını, eğitim araç-gereçlerini hazırlamak veya hazırlatmak ve Talim ve Terbiye
Kuruluna sunmak.
c) İlköğretim öğrencilerinin barınma ihtiyaçlarının giderilmesi ve maddî yönden
desteklenmesi ile ilgili iş ve işlemleri yürütmek.
ç) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.
Ortaöğretim Genel Müdürlüğü
MADDE 8 – (1) Ortaöğretim Genel Müdürlüğünün görevleri şunlardır:
a) Ortaöğretim okul ve kurumlarının yönetimine ve öğrencilerinin eğitim ve öğretimine
yönelik politikalar belirlemek ve uygulamak.
b) Ortaöğretim okul ve kurumlarının eğitim ve öğretim programlarını, ders kitaplarını,
eğitim araç-gereçlerini hazırlamak veya hazırlatmak ve Talim ve Terbiye Kuruluna sunmak.
c) Ortaöğrenim öğrencilerinin barınma ihtiyaçlarının giderilmesi ve maddî yönden
desteklenmesi ile ilgili iş ve işlemleri yürütmek.
ç) Her kademedeki öğrencilere yönelik dernek ve vakıflar ile gerçek ve diğer tüzel
kişilerce açılacak veya işletilecek yurt, pansiyon ve benzeri kurumların açılması, devri, nakli
ve kapatılmasıyla ilgili esasları belirlemek ve denetlemek.
d) Yükseköğretim politikasının, strateji ve amaçlarının belirlenmesi, geliştirilmesi ve
etkili bir şekilde yürütülmesi için gerekli tedbirleri almak.
e) Yükseköğretime giriş sistemine ilişkin usûl ve esasların belirlenmesinde ilgili birim,
kurum ve kuruluşlarla işbirliği yapmak.
f) 2547 sayılı Kanun ile Bakanlığa verilmiş olan görevleri yerine getirmek.
g) Ülkemizin hizmete ihtiyaç duyduğu alanları belirleyerek yurtdışına yükseköğrenim
görmek amacıyla gönderileceklerde aranacak nitelikler, bunların sayıları, burs durumları,
yurtdışındaki öğrenim aşamaları, öğrenim planları ve dönüşlerinde istihdamlarının sağlanması
ile ilgili işleri yürütmek ve koordinasyonu sağlamak.
ğ) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.
Meslekî ve Teknik Eğitim Genel Müdürlüğü
MADDE 9 – (1) Meslekî ve Teknik Eğitim Genel Müdürlüğünün görevleri şunlardır:
a) Meslekî ve teknik eğitim ve öğretim veren okul ve kurumların yönetimine ve
öğrencilerinin eğitim ve öğretimine yönelik politikalar belirlemek ve uygulamak.
b) Meslekî ve teknik eğitim ve öğretim veren okul ve kurumların eğitim ve öğretim
programlarını, ders kitaplarını, eğitim araç-gereçlerini hazırlamak veya hazırlatmak ve Talim
ve Terbiye Kuruluna sunmak.
c) Eğitim-istihdam ilişkisini güçlendirecek, meslekî eğitimi yaygınlaştıracak politika ve
stratejiler geliştirmek, uygulamak ve uygulanmasını koordine etmek.
ç) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.
Din Öğretimi Genel Müdürlüğü
MADDE 10 – (1) Din Öğretimi Genel Müdürlüğünün görevleri şunlardır:
a) İmam-hatip liselerinin yönetimine ve öğrencilerinin eğitim ve öğretimine yönelik
politikalar belirlemek ve uygulamak.
b) İlköğretim, ortaöğretim ve yaygın eğitim kurumlarında din kültürü ve ahlâk eğitim ve
öğretimine ait programlar ile ders kitaplarını, eğitim araç-gereçlerini hazırlamak veya
hazırlatmak ve Talim ve Terbiye Kuruluna sunmak.
c) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.
Özel Eğitim ve Rehberlik Hizmetleri Genel Müdürlüğü
MADDE 11 – (1) Özel Eğitim ve Rehberlik Hizmetleri Genel Müdürlüğünün görevleri
şunlardır:
a) İlgili bakanlıklarla işbirliği içinde, özel eğitim sınıfları, özel eğitim okulları, rehberlik
ve araştırma merkezleri, iş okulları ve iş eğitim merkezleri ile aynı seviye ve türdeki benzeri
okul ve kurumların yönetimine ve öğrencilerin eğitim ve öğretimine yönelik politikalar
belirlemek ve uygulamak.
b) İlgili bakanlıklarla işbirliği içinde, özel eğitim okul ve kurumlarının eğitim ve
öğretim programlarını, ders kitaplarını, eğitim araç-gereçlerini hazırlamak veya hazırlatmak
ve Talim ve Terbiye Kuruluna sunmak.
Hayat Boyu Öğrenme Genel Müdürlüğü
MADDE 12 – (1) Hayat Boyu Öğrenme Genel Müdürlüğünün görevleri şunlardır:
a) Zorunlu eğitim dışında, eğitim ve öğretimi hayat boyu devam edecek şekilde
yaygınlaştırmak amacıyla politikalar oluşturmak, bunları uygulamak, izlemek ve
değerlendirmek.
b) Yaygın eğitim ve öğretim ile açık öğretim hizmetlerini yürütmek.
c) Örgün eğitim sistemine girmemiş, herhangi bir eğitim kademesinden ayrılmış veya
bitirmiş vatandaşlara yaygın eğitim yoluyla genel veya meslekî ve teknik öğretim alanlarında
eğitim ve öğretim vermek.
ç) Yaygın eğitim ve öğretim okul ve kurumlarının eğitim ve öğretim programlarını, ders
kitaplarını, eğitim araç-gereçlerini hazırlamak veya hazırlatmak ve Talim ve Terbiye
Kuruluna sunmak.
d) Yaygın özel öğretim kurumlarıyla ilgili hizmetleri yürütmek.
e) 5/6/1986 tarihli ve 3308 sayılı Mesleki Eğitim Kanununa göre aday çırak, çırak, kalfa
ve ustaların genel ve meslekî eğitimlerini sağlamak.
f) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.
Özel Öğretim Kurumları Genel Müdürlüğü
MADDE 13 – (1) Özel Öğretim Kurumları Genel Müdürlüğünün görevleri şunlardır:
a) Bakanlığın ilgili birimleriyle işbirliği içinde, yükseköğretim dışındaki her
kademedeki özel öğretim kurumlarının açılmasına izin vermek ve bunları denetlemek.
b) 8/2/2007 tarihli ve 5580 sayılı Özel Öğretim Kurumları Kanunuyla Bakanlığa verilen
görevleri yerine getirmek.
Yenilik ve Eğitim Teknolojileri Genel Müdürlüğü
MADDE 14 – (1) Yenilik ve Eğitim Teknolojileri Genel Müdürlüğünün görevleri
şunlardır:
a) Eğitim ve öğretimin teknoloji ile desteklenmesine yönelik işleri yürütmek.
b) Eğitim ve öğretim faaliyetlerinde bilişim teknolojileri ile bilişim ürünlerinin
kullanılmasına yönelik çalışmalar yürütmek.
c) Merkezî sistemle yürütülen resmî ve özel yerleştirme, bitirme, karşılaştırma
sınavlarını planlamak, uygulamak ve değerlendirmek.
ç) Yaygın eğitim ve öğretime yönelik olarak bilgi ve iletişim teknolojilerine dayalı
program, film ve benzeri yayınları hazırlamak veya hazırlatmak, yayınlamak veya
yayınlatmak.
d) Eğitim ve öğretimde uygulanan yeni teknoloji ve gelişmeleri izlemek ve
değerlendirmek.
e) Eğitim ve öğretimde teknolojik imkânların tüm yurt çapında etkin ve yaygın biçimde
kullanılmasını ve her öğrencinin bilgi teknolojilerinden yararlanmasını sağlamak.
Öğretmen Yetiştirme ve Geliştirme Genel Müdürlüğü
MADDE 15 – (1) Öğretmen Yetiştirme ve Geliştirme Genel Müdürlüğünün görevleri
şunlardır:
a) Öğretmenlerin nitelikleri ve yeterliklerinin belirlenmesi ve geliştirilmesine yönelik
politikaları oluşturmak, bu amaçla ilgili birim, kurum ve kuruluşlarla işbirliği yapmak.
b) Bakanlık öğretmenleri ile talepleri hâlinde özel öğretim kurumları eğitim personeline
yönelik olarak; meslek öncesi ve meslek içi eğitimi vermek veya verdirmek, gelişmeleri için
kurslar açmak veya açtırmak, uzmanlık programları, seminer, sempozyum, konferans ve
benzeri etkinlikler düzenlemek.
c) Öğretmenlere yönelik olarak verilecek eğitime ilişkin konularda inceleme ve
araştırmalar yapmak.
ç) Görev alanına giren konularda kamu kurum ve kuruluşları, üniversiteler ve sivil
toplum kuruluşları ile işbirliği yapmak; bunlarla ortak çalışma, araştırma, eğitim programları
düzenlemek, danışma kurulları ve komisyonlar oluşturmak.
d) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.
(2) Öğretmenlere verilecek meslek öncesi, meslek içi ve diğer eğitimlere ilişkin usûl ve
esaslar yönetmelikle belirlenir.
Avrupa Birliği ve Dış İlişkiler Genel Müdürlüğü
MADDE 16 – (1) Avrupa Birliği ve Dış İlişkiler Genel Müdürlüğünün görevleri
şunlardır:
a) Bakanlığın Avrupa Birliği ve diğer uluslararası kuruluşlarla ilgili işbirliği çalışmaları
ile ilgili mevzuat çerçevesinde ikili anlaşmalara ilişkin iş ve işlemleri yürütmek.
b) Bakanlığın diğer birimleri tarafından yürütülen ve uluslararası işbirliğine dayanan
projelerin koordinasyonunu sağlamak.
c) 16/12/1960 tarihli ve 168 sayılı Yabancı Memleketlerde Türk Asıllı ve Yabancı
Uyruklu Öğretmenlere Sosyal Yardım Yapılması Hakkında Kanunla Bakanlığa verilen
görevleri yerine getirmek.
ç) Yabancı hükümet ve kuruluşlardan sağlanan veya ülkemiz tarafından yabancılara
verilen burslarla, kendi hesabına öğrenim yapmak üzere ülkemize gelen yabancı uyruklu
öğrencilere ilişkin görev ve hizmetleri yerine getirmek.
d) Yurtdışında bulunan vatandaşlarımızın ve çocuklarının; öncelikle millî ve kültürel
kimliklerini koruyucu, yaşadıkları toplumla uyum içinde olmalarını sağlayıcı ve eğitim
düzeylerini yükseltici önlemler almak, bulundukları ülkenin eğitim imkânlarından verimli bir
şekilde yararlanmaları bakımından gerekli eğitim ve öğretim hizmetlerini yürütmek, yurda
dönüşlerinde eğitim sistemimize uyumlarını sağlamak amacıyla gerekli tedbirleri almak.
e) Eğitim ve öğretim alanında ülkemizle dil, tarih veya kültür birliği bulunan ülke ve
topluluklar ile diğer ülkelerle işbirliğine yönelik işleri yürütmek.
Rehberlik ve Denetim Başkanlığı
MADDE 17 – (1) Rehberlik ve Denetim Başkanlığının görevleri şunlardır:
a) Bakanlığın görev alanına giren konularda Bakanlık personeline, Bakanlık okul ve
kurumlarına, özel öğretim kurumlarına ve gerçek ve tüzel kişilere rehberlik etmek.
b) Bakanlığın görev alanına giren konularda faaliyet gösteren kamu kurum ve
kuruluşları, gerçek ve tüzel kişiler ile gönüllü kuruluşlara, faaliyetlerinde yol gösterecek plan
ve programlar oluşturmak ve rehberlik etmek.
c) Bakanlık tarafından veya Bakanlığın denetiminde sunulan hizmetlerin kontrol ve
denetimini ilgili birimlerle işbirliği içinde yapmak, süreç ve sonuçlarını mevzuata, önceden
belirlenmiş amaç ve hedeflere, performans ölçütlerine ve kalite standartlarına göre analiz
etmek, karşılaştırmak ve ölçmek, kanıtlara dayalı olarak değerlendirmek, elde edilen sonuçları
rapor hâline getirerek ilgili birimlere ve kişilere iletmek.
ç) Bakanlık teşkilatı ile Bakanlığın denetimi altındaki her türlü kuruluşun faaliyet ve
işlemlerine ilişkin olarak, usûlsüzlükleri önleyici, eğitici ve rehberlik yaklaşımını ön plana
çıkaran bir anlayışla, Bakanlığın görev ve yetkileri çerçevesinde denetim, inceleme ve
soruşturmalar yapmak.
d) Bakanlık teşkilatı ile personelinin idarî, malî ve hukukî işlemleri hakkında denetim,
inceleme ve soruşturma yapmak.
e) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.
(2) Denetime tâbi olan gerçek ve tüzel kişiler, gizli dahi olsa bütün belge, defter ve
bilgileri talep edildiği takdirde ibraz etmek, para ve para hükmündeki evrakı ve ayniyatı ilk
talep hâlinde göstermek, sayılmasına ve incelenmesine yardımcı olmak zorundadır. Millî
Eğitim Denetçileri, görevleri sırasında kamu kurum ve kuruluşları ve kamuya yararlı
dernekler ile gerçek ve tüzel kişilerden gerekli yardım, bilgi, evrak, kayıt ve belgeleri
istemeye yetkili olup kanunî engel bulunmadıkça bu talebin yerine getirilmesi zorunludur.
Strateji Geliştirme Başkanlığı
MADDE 18 – (1) Strateji Geliştirme Başkanlığının görevleri şunlardır:
a) 5018 sayılı Kamu Malî Yönetimi ve Kontrol Kanunu ile 22/12/2005 tarihli ve 5436
sayılı Kanunun 15 inci maddesi ve diğer mevzuatla strateji geliştirme ve malî hizmetler
birimlerine verilen görevleri yapmak.
b) Bakanlık hizmet birimleri, taşra teşkilatı ile okul ve kurumlar için performans
ölçütlerinin oluşturulmasına yönelik çalışmalar yapmak.
Hukuk Müşavirliği
MADDE 19 – (1) Hukuk Müşavirliğinin görevleri şunlardır:
a) Bakanlığın taraf olduğu adlî ve idarî davalarda, tahkim yargılamasında ve icra
işlemlerinde Bakanlığı temsil etmek, dava ve icra işlemlerini takip etmek, anlaşmazlıkları
önleyici hukukî tedbirleri zamanında almak.
b) Bakanlık hizmet ve faaliyetleriyle ilgili olarak diğer kamu kurum ve kuruluşları
tarafından hazırlanan mevzuat taslaklarını, Bakanlık birimleri tarafından düzenlenecek her
türlü mevzuat, sözleşme ve şartname taslaklarını, Bakanlık ile üçüncü kişiler arasında çıkan
her türlü uyuşmazlığa ilişkin işleri ve Bakanlık birimlerince sorulacak diğer işleri inceleyip
hukukî mütalaasını bildirmek.
c) Bakanlıkça hizmet satın alma yoluyla temsil ettirilecek dava ve icra takiplerini
izlemek, koordine etmek ve denetlemek.
ç) Bakanlığın amaçlarını daha iyi gerçekleştirmek, mevzuata, plan ve programa uygun
çalışmalarını temin etmek amacıyla gerekli hukukî teklifleri hazırlayıp Bakana sunmak.
(2) Birinci fıkrada belirtilen her türlü dava ve takip işleri ile diğer görevler, Bakanlığın
Hukuk Müşavirleri ve Avukatları aracılığıyla yerine getirilir. Gerekli hâllerde dava ve takip
işleri Hazine Avukatları aracılığıyla veya ihtiyaç duyulması hâlinde Bakanlıkça belirlenecek
usûl ve esaslar çerçevesinde 4/1/2002 tarihli ve 4734 sayılı Kamu İhale Kanununun 22 nci
maddesinde öngörülen doğrudan temin usûlü ile avukatlar veya avukatlık ortaklıkları ile
yapılacak avukatlık sözleşmeleri yoluyla yürütülür.
(3) Davalarda temsil yetkisi bulunan Hukuk Müşavirleri ve Avukatların bir listesi
Bakanlıkça ilgili Cumhuriyet başsavcılığı ve bölge idare mahkemesi başkanlıklarına verilir.
Bu listelerin birer nüshası, Cumhuriyet başsavcılığı tarafından adlî yargı çevresinde, bölge
idare mahkemesi tarafından idarî yargı çevresinde bulunan mahkemelere gönderilir. Yüksek
mahkemeler ve bölge adliye mahkemesindeki duruşmalarda temsil yetkisini kullanacakların
isimleri ilgili mahkemelerin başsavcılıklarına veya başkanlıklarına bildirilir. Listede isimleri
yer alan Hukuk Müşavirleri ve Avukatlar, baroya kayıt ve vekâletname ibrazı gerekmeksizin
temsil yetkilerini kullanırlar. Temsil yetkisi sona erenlerin isimleri anılan mercilere derhal
bildirilir.
(4) Bakanlık lehine sonuçlanan dava ve icra takipleri nedeniyle hükme bağlanarak karşı
taraftan tahsil edilen vekâlet ücretlerinin Avukatlara dağıtımı hakkında, 2/2/1929 tarihli ve
1389 sayılı Devlet Davalarını İntaç Eden Avukat ve Saireye Verilecek Ücreti Vekâlet
Hakkında Kanun hükümleri kıyas yoluyla uygulanır.
İnsan Kaynakları Genel Müdürlüğü
MADDE 20 – (1) İnsan Kaynakları Genel Müdürlüğünün görevleri şunlardır:
a) Bakanlığın insan gücü politikası ve planlaması ile insan kaynakları sisteminin
geliştirilmesi konusunda çalışmalar yapmak ve tekliflerde bulunmak.
b) Bakanlık personelinin atama, nakil, terfi, emeklilik ve benzeri özlük işlemlerini
yürütmek.
c) Bakanlığın öğretmenler dışındaki personeli için eğitim planını hazırlamak,
uygulamak ve değerlendirmek.
ç) Eğitim faaliyetleri ile ilgili dokümantasyon, yayım ve arşiv hizmetlerini yürütmek.
Destek Hizmetleri Genel Müdürlüğü
MADDE 21 – (1) Destek Hizmetleri Genel Müdürlüğünün görevleri şunlardır:
a) 5018 sayılı Kanun hükümleri çerçevesinde, kiralama ve satın alma işlerini yürütmek,
temizlik, güvenlik, aydınlatma, ısınma, onarım, taşıma ve benzeri hizmetleri yapmak veya
yaptırmak.
b) Bakanlığın taşınır ve taşınmazlarına ilişkin işlemleri ilgili mevzuat çerçevesinde
yürütmek.
c) Genel evrak ve arşiv faaliyetlerini düzenlemek ve yürütmek.
ç) Bakanlık sivil savunma ve seferberlik hizmetlerini planlamak ve yürütmek.
d) Ders kitaplarını, kaynak ve yardımcı eğitim dokümanlarını, ders ve laboratuvar araç
ve gereçleri ile basılı eğitim malzemelerini, makine, teçhizat ve donatım ihtiyaçlarını temin
etmek.
e) Bakanlığa bağlı döner sermaye işletmeleri ile ilgili işleri yürütmek.
Bilgi İşlem Grup Başkanlığı
MADDE 22 – (1) Bilgi İşlem Grup Başkanlığının görevleri şunlardır:
a) Bakanlık projelerinin Bakanlık bilişim altyapısına uygun olarak tasarlanmasını ve
uygulanmasını sağlamak, teknolojik gelişmeleri takip etmek, bilgi güvenliği ve güvenilirliği
konusunun gerektirdiği önlemleri almak, politikaları ve ilkeleri belirlemek, kamu bilişim
standartlarına uygun çözümler üretmek.
b) Bakanlık birimleri ile taşra teşkilatının bilgi işlem ve otomasyon ihtiyacını
karşılamak ve işletimini sağlamak, Bakanlığın bilgi işlem hizmetlerini yürütmek.
c) Bakanlığın internet sayfaları, elektronik imza ve elektronik belge uygulamaları ile
ilgili teknik çalışmaları yapmak.
ç) Bakanlık hizmetleriyle ilgili bilgileri toplamak ve ilgili birimlerle işbirliği içinde veri
tabanları oluşturmak.
d) Bakanlığın mevcut bilişim altyapısının kurulumu, bakımı, ikmali, geliştirilmesi ve
güncellenmesi ile ilgili işleri yürütmek, haberleşme güvenliğini sağlamak ve bu konularda
görev üstlenen personelin bilgi teknolojilerindeki gelişmelere paralel olarak düzenli şekilde
hizmet içi eğitim almalarını sağlamak.
e) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.
İnşaat ve Emlak Grup Başkanlığı
MADDE 23 – (1) İnşaat ve Emlak Grup Başkanlığının görevleri şunlardır:
a) Okul ve kurum binaları dâhil, taşınmazlara ilişkin her türlü satım, yapma, yaptırma,
bakım, onarım ve tadilat işlerini; bunlara ait kontrol, koordinasyon ve mimari proje
çalışmalarını yürütmek.
b) Kamulaştırma işlemlerini yürütmek.
c) Bakanlığa ait arsa, bina ve tesisleri, ilgili birimlerle koordine ederek, imar durumu ve
uygunluğu yönünden incelemek, ihtiyaçlarını tespit etmek ve programlamak.
ç) Bakanlığın ihtiyaç duyduğu her türlü tesis ve hizmet binaları ile ihtiyaç duyulan okul
ve eğitim yerleşkesi, sosyal donatı gibi eğitim tesislerini, Hazinenin mülkiyetinde bulunan
arazi, arsa ve binaların gerçek bedeli üzerinden devri karşılığında ve/veya bedeli Bakanlık
bütçesinin ilgili tertiplerine bu amaçla konulan ödeneklerden veya döner sermaye
gelirlerinden karşılanmak üzere, kiralamak, satın almak, yapmak, yaptırmak veya düzenlenen
protokoller çerçevesinde Toplu Konut İdaresi Başkanlığına veya inşaat işleri ile ilgili
araştırma, proje, taahhüt, finansman ve yapım işlemleri konusunda görevli ve yetkili kamu
tüzel kişiliğine sahip diğer kamu kurum ve kuruluşlarına doğrudan yaptırmak ve bu amaçla
yapılacak iş ve işlemleri yürütmek.
d) Okul ve eğitim yerleşkesi gibi eğitim tesislerinin okul ve eğitim tesisi olarak
kullanılmak kaydıyla gerçek kişilere veya özel hukuk tüzel kişilerine kiralanmasına ilişkin
işleri yürütmek.
e) Bakanlık taşınmaz ve demirbaşlarını sigortalatmak, kiraya vermek, işletmek, kamu
kurumları arasında taşınmaz ve aynî hak devri ile Bakanlığa yapılacak taşınmaz bağış
işlemlerinin yürütülmesinde mevzuata yönelik değerlendirmeleri, teknik-ekonomik etütleri ve
rantabilite hesaplarını yapmak, izlemek, her aşamada takip etmek ve yürütmek.
f) Bakanlık demirbaşlarının bakım ve onarım işlerini yürütmek.
g) Bakanlığa ait sosyal tesislerle ilgili işleri yürütmek.
ğ) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.
(2) Bakanlık, kamu kurum ve kuruluşlarına ait veya tahsisli taşınmazların kendisine
tahsisini veya devrini talep edebilir veya kullanım protokolleri yapabilir. Bu protokoller ile
oluşan yükümlülüklerini Toplu Konut İdaresi Başkanlığına veya inşaat işleri ile ilgili
araştırma, proje, taahhüt, finansman ve yapım işlemleri konusunda görevli ve yetkili kamu
tüzel kişiliğine sahip diğer kurum ve kuruluşlara yaptırabilir.
(3) a) Yapılmasının gerekli olduğuna Bakanlık tarafından karar verilen eğitim öğretim
tesisleri, Bakanlık tarafından verilecek ön proje ve belirlenecek temel standartlar
çerçevesinde, kendisine veya Hazineye ait taşınmazlar üzerinde ihale ile belirlenecek gerçek
veya özel hukuk tüzel kişilerine kırkdokuz yılı geçmemek şartıyla belirli süre ve bedel
üzerinden kiralama karşılığı yaptırılabilir.
b) Bu amaçla Maliye Bakanlığınca, gerçek veya özel hukuk tüzel kişilerine Hazineye ait
taşınmazlar bedelsiz devredilebilir. Bu taşınmazların sözleşme süresince amacı dışında
kullanılamayacağına, Maliye ve Millî Eğitim Bakanlıklarından izin alınmaksızın
devredilemeyeceğine dair tapu kütüğüne şerh konulur.
c) Kira bedeli ve kiralama süresinin tespitinde; taşınmazın gerçek veya özel hukuk tüzel
kişilerine ait olup olmadığı, bedelsiz Hazine taşınmazı devredilip devredilmediği, yatırımın
maliyeti, eğitim öğretim donanımının bu kişiler tarafından sağlanıp sağlanmayacağı, kiralama
konusu taşınmaz ve üzerindeki eğitim öğretim tesislerinde eğitim öğretim hizmetleri dışındaki
hizmetlerin ve alanların işletilmesinin kiralayana verilip verilmeyeceği hususları dikkate
alınır.
(4) Bakanlığın kullanımında bulunan eğitim öğretim tesislerinin, öngörülecek proje ve
belirlenecek esaslar doğrultusunda yenilenmesi; tesislerdeki eğitim öğretim hizmet alanları
dışındaki hizmet ve alanların işletilmesi karşılığında, sözleşmeyle gerçek veya özel hukuk
tüzel kişilerine yaptırılabilir.
(5) Birinci fıkra hariç bu maddeye göre yapılacak iş ve işlemler, 8/9/1983 tarihli ve
2886 sayılı Devlet İhale Kanunu ile 4/1/2002 tarihli ve 4734 sayılı Kamu İhale Kanununa tâbi
değildir.
(6) Birinci fıkra hariç bu maddenin uygulanmasına ilişkin usûl ve esaslar ile ihale
yöntemi; gerçek veya özel hukuk tüzel kişilerinde aranılacak nitelikler, sözleşmelerin kapsamı
ve konuya ilişkin diğer hususlar, Bakanlık, Kalkınma Bakanlığı, Maliye Bakanlığı ve Hazine
Müsteşarlığınca müştereken hazırlanarak Bakanlar Kurulu kararı ile yürürlüğe konulan
yönetmelikle düzenlenir.
Basın ve Halkla İlişkiler Müşavirliği
MADDE 24 – (1) Basın ve Halkla İlişkiler Müşavirliğinin görevleri şunlardır:
a) Bakanlığın basın ve halkla ilişkilerle ilgili faaliyetlerini planlamak ve bu faaliyetlerin
belirlenecek usûl ve esaslara göre yürütülmesini sağlamak.
b) 9/10/2003 tarihli ve 4982 sayılı Bilgi Edinme Hakkı Kanununa göre yapılacak bilgi
edinme başvurularını etkin, süratli ve doğru bir şekilde sonuçlandırmak üzere gerekli
tedbirleri almak.
Özel Kalem Müdürlüğü
MADDE 25 – (1) Özel Kalem Müdürlüğünün görevleri şunlardır:
a) Bakanın çalışma programını düzenlemek.
b) Bakanın resmî ve özel yazışmalarını, protokol ve tören işlerini düzenlemek ve
yürütmek.
Bakanlık Müşavirleri
MADDE 26 – (1) Bakanlıkta, özel önem ve öncelik taşıyan konularda Bakana yardımcı
olmak üzere otuz Bakanlık Müşaviri atanabilir.
Ortak görevler
MADDE 27 – (1) Temel Eğitim Genel Müdürlüğü, Ortaöğretim Genel Müdürlüğü,
Meslekî ve Teknik Eğitim Genel Müdürlüğü, Din Öğretimi Genel Müdürlüğü ve Hayat Boyu
Öğrenme Genel Müdürlüğü, sorumluluk alanlarıyla ilgili konularda aşağıdaki görevleri de
yerine getirirler:
a) Eğitim ve öğretime ilişkin hedef, politika ve standartlar belirlemek.
b) Eğitim ve öğretimi etkileyen faktörleri tespit etmek, toplum ve sektör bazında ihtiyaç
ve beklentileri karşılamak üzere araştırma ve geliştirme faaliyetleri yapmak.
c) Öğrencilerin, plan ve programlarda tespit edilen amaçlar doğrultusunda yöneltme ve
geliştirilmelerine ilişkin rehberlik çalışmaları yapmak.
ç) Öğretim programları, ders kitapları, öğretmen kılavuz kitapları ile diğer ders araç ve
gereçlerine yönelik araştırmalar yapmak, geliştirilmelerine katkı sağlayıcı çalışmalar yapmak
ve ilgili birimlere sunmak.
d) Özel eğitim, rehberlik ve psikolojik danışma hizmetlerini yürütmek.
e) Okul, ilçe, il ve ülke düzeyinde yapılan eğitim, öğretim ve yönetim hizmetleri ile
ilgili ölçme ve değerlendirme sonuçlarını değerlendirmek.
f) Eğitim ve öğretim sürecine diğer kurum, kuruluş ve bireylerin katılımını sağlamak.
g) Eğitim ihtiyaçlarını karşılamak üzere, eğitim bina ve tesisleri ile eğitim araç ve
gereçlerinin planlanması, projelendirilmesi ve üretilmesinde ilgili birimlerle işbirliği yapmak.
ğ) Eğitim ve öğretim kurumlarının öğretime açılması ve kapatılmasına ilişkin usûl ve
esasları belirlemek.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı ve Millî Eğitim Şûrası
Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı
MADDE 28 – (1) Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı, Bakanlığın bilimsel danışma ve
karar organıdır.
(2) Kurul, eğitim sisteminin tüm kademelerini temsil edecek nitelikte bir Başkan ile on
üyeden oluşur. Kurul Başkan ve üyeleri dört yıllık süreyle atanır. Bu süre her defasında bir yıl
olmak üzere en fazla üç defa uzatılabilir. Kurul Başkanı ve üyeleri, en az dört yıllık eğitim
veren yükseköğretim kurumlarından mezun olmuş, eğitim alanında yaptığı çalışma ve
yayınlarla temayüz etmiş;
a) Eğitim ile ilgili alanlarda öğretim üyeleri,
b) En az on yıl süreyle öğretmenlik veya okul yöneticiliği yapmış olanlar,
c) Kamu görevlileri,
arasından seçilir.
(3) Hizmet birimlerinin amirleri oy kullanmamak şartıyla, kendi birimlerini ilgilendiren
konuların görüşülmesi sırasında Kurula katılır.
(4) Kurul kararları, Bakan onayı ile yürürlüğe girer.
(5) Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığının çalışma usûl ve esasları, Başkan ve üyelerin
diğer nitelikleri, görev, yetki ve sorumlulukları ile diğer hususlar yönetmelikle düzenlenir.
(6) Talim ve Terbiye Kurulu, evrensel değer ve standartları gözönünde bulundurarak,
kalite, eşitlik ve etkililik ilkeleri ile millî ve toplumsal değerlere dayalı bir eğitim sistemi
oluşturmak amacıyla aşağıdaki görevleri yerine getirir:
a) Eğitim sistemini, eğitim ve öğretim plan ve programlarını, ders kitaplarını
hazırlatmak, hazırlananları incelemek veya inceletmek, araştırmak, geliştirmek ve uygulama
kararlarını Bakan onayına sunmak.
b) Bakanlık birimlerince hazırlanan eğitim ve öğretim programları, ders kitapları,
yardımcı kitaplar ile öğretmen kılavuz kitaplarını incelemek, inceletmek ve nihaî şeklini
vererek Bakanın onayına sunmak.
c) Yurtdışı eğitim ve öğretim kurumlarından alınmış, ilköğretim ve ortaöğretim diploma
ve öğrenim belgelerinin derece ve denkliklerine ilişkin ilke kararlarını Bakanın onayına
sunmak.
ç) Eğitim ve öğretimle ilgili konularda Bakanlığın diğer birimleri tarafından
oluşturulacak politika ve stratejilerin belirlenmesinde işbirliği yapmak.
d) Millî Eğitim Şûrasının sekreterya hizmetlerini yürütmek.
Millî Eğitim Şûrası
MADDE 29 – (1) Millî Eğitim Şûrası, Bakanlığın en yüksek danışma kuruludur. Eğitim
ve öğretim ile ilgili gerekli görülen konuları tetkik etmek ve tavsiye niteliğinde kararlar
almakla görevlidir.
(2) Şûranın oluşumu ile çalışma usûl ve esasları yönetmelikle belirlenir.
BEŞİNCİ BÖLÜM
Taşra ve Yurtdışı Teşkilatı ile Çalışma Grupları
Taşra teşkilatı
MADDE 30 – (1) Bakanlık, ilgili mevzuat hükümleri çerçevesinde taşra teşkilatı
kurmaya yetkilidir.
(2) Her ilde ve ilçede bir millî eğitim müdürlüğü kurulur. İlçe millî eğitim müdürlükleri,
görev ve hizmetleri yürütürken il millî eğitim müdürlüklerine karşı da sorumludur. İl ve
ilçelerin sosyal ve ekonomik gelişme durumları, nüfusları ve öğrenci sayıları göz önünde
bulundurularak, bu müdürlükler farklı tip ve statülerde kurulabilir ve bunlara farklı yetkiler
verilebilir. İş durumuna ve ihtiyaca göre millî eğitim müdürlüklerine bağlı olarak ayrı il ve
ilçe birimleri de kurulabilir.
(3) İl millî eğitim müdürlükleri bünyesinde, millî eğitim müdürüne bağlı olarak Eğitim
Denetmenleri Başkanlığı oluşturulur.
Yurtdışı teşkilatı
MADDE 31 – (1) Bakanlık, 13/12/1983 tarihli ve 189 sayılı Kamu Kurum ve
Kuruluşlarının Yurtdışı Teşkilatı Hakkında Kanun Hükmünde Kararname esaslarına uygun
olarak yurtdışı teşkilatı kurmaya yetkilidir.
Çalışma grupları
MADDE 32 – (1) Bakanlık görev alanına giren konularla ilgili olarak çalışmalarda
bulunmak üzere diğer bakanlıklar, kamu kurum ve kuruluşları, sivil toplum kuruluşları, özel
sektör temsilcileri ve konu ile ilgili uzmanların katılımıyla geçici çalışma grupları
oluşturabilir.
ALTINCI BÖLÜM
Sorumluluk ve Yetkiler
Yöneticilerin sorumlulukları
MADDE 33 – (1) Bakanlığın her kademedeki yöneticileri, görevlerini mevzuata,
stratejik plan ve programlara, performans ölçütlerine ve hizmet kalite standartlarına uygun
olarak yürütmekten üst kademelere karşı sorumludur.
Yetki devri
MADDE 34 – (1) Bakan, Müsteşar ve her kademedeki Bakanlık yöneticileri, sınırlarını
açıkça belirtmek ve yazılı olmak kaydıyla, yetkilerinden bir kısmını alt kademelere
devredebilir. Yetki devri, uygun araçlarla ilgililere duyurulur.
Koordinasyon ve işbirliği
MADDE 35 – (1) Bakanlık, hizmet ve görevleriyle ilgili konularda, diğer bakanlıkların
ve kamu kurum ve kuruluşlarının uyacakları esasları mevzuata uygun olarak belirlemekle,
kaynak israfını önleyecek ve koordinasyonu sağlayacak tedbirleri almakla görevli ve
yetkilidir.
(2) Bakanlık, diğer bakanlıkların hizmet alanına giren konulara ilişkin faaliyetlerinde,
ilgili bakanlıklara danışmak ve gerekli işbirliği ve koordinasyonu sağlamaktan sorumludur.
(3) Bakanlık, hizmet alanına giren konularda mahallî idarelerle koordinasyonu sağlar.
Düzenleme yetkisi
MADDE 36 – (1) Bakanlık görev, yetki ve sorumluluk alanına giren ve önceden
kanunla düzenlenmiş konularda idarî düzenlemeler yapabilir.
YEDİNCİ BÖLÜM
Personele İlişkin Hükümler
Atama
MADDE 37 – (1) 23/4/1981 tarihli ve 2451 sayılı Bakanlıklar ve Bağlı Kuruluşlarda
Atama Usulüne İlişkin Kanunun eki cetvellerde sayılanlar dışında kalan memurların atamaları
Bakan tarafından yapılır.
(2) Bakan, gerekli gördüğü hâllerde atama yetkisini merkez teşkilatında alt kademelere,
illerde valilere devredebilir.
(3) Öğretmenlerin Bakanlıkça belirlenen hizmet bölge veya alanlarında en az üç eğitim
öğretim yılı görev yapması esastır. Bunların yer değiştirme suretiyle atamaları her yıl yapılan
atama plan ve programları çerçevesinde eğitim öğretim faaliyetlerini etkilemeyecek şekilde
sonuçlandırılır. Bakanlıkça belirlenen özür gruplarına bağlı yer değiştirmeler ise yaz
tatillerinde yapılır.
(4) Öğretmenlerin yer değiştirme suretiyle atamalarında uyulacak temel ilkeler, özür
grupları, hizmet bölgeleri ve alanları, hizmet puanı ve diğer hususlara ilişkin usûl ve esaslar
yönetmelikle belirlenir.
(5) Özüre dayalı yer değiştirme istekleri hizmet puanı sıralamasındaki yetersizlik
sonucu yerine getirilemeyenlere, 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 72 nci maddesi
kapsamına girenlerin hakları saklı kalmak kaydıyla, istekleri hâlinde istekte bulundukları yere
atanmaya hak kazanıncaya kadar, aylıksız izin verilebilir. Bu şekilde aylıksız izin verilen
öğretmenler, bağlı bulundukları il millî eğitim müdürlüklerine bu amaçla tahsis edilmiş
bulunan boş öğretmen kadrolarına aylıksız izinli olmak şartıyla atanır. Bunların atandıkları bu
kadrolar aylıksız izin süresiyle sınırlı olarak saklı tutulur. Ancak, aylıksız izne ayrılan
öğretmenler, üçüncü yıl sonuna kadar istedikleri yere atamalarının yapılamaması hâlinde
durumlarına uygun boş öğretmen kadrolarına öncelikle atanırlar.
(6) Öğretmenlerin atamaları Bakanlıkça il/ilçe emrine veya doğrudan eğitim kurumuna
yapılır. Bakanlıkça il/ilçe emrine atama yapılması hâlinde, öğretmenlerin atandıkları ildeki
görev yerleri, hizmet puanları ve yeterlikleri dikkate alınarak il millî eğitim müdürünün
teklifine göre valilerce belirlenir.
(7) İl millî eğitim müdürü, ilçe millî eğitim müdürü, okul ve kurum müdürü olarak
görev yapanların yer değiştirmeleri, hizmet süreleri, performans ve yeterlikleri dikkate
alınarak bölge hizmeti ve rotasyon esasına göre yapılır. Bunların yer değiştirmelerine ilişkin
usûl ve esaslar yönetmelikle belirlenir.
(8) Okul ve kurum müdürleri; yazılı ve/veya sözlü olarak yapılacak okul veya kurum
müdürlüğü sınavında başarılı olmak kaydıyla, hizmet süreleri, performans ve yeterlikleri
dikkate alınarak il millî eğitim müdürünün teklifi üzerine vali tarafından atanır. Bu fıkranın
uygulanmasına ilişkin usûl ve esaslar yönetmelikle düzenlenir.
Kadrolar
MADDE 38 – (1) Kadroların tespiti, ihdası, kullanımı ve iptali ile kadrolara ilişkin
diğer hususlar, 190 sayılı Genel Kadro ve Usulü Hakkında Kanun Hükmünde Kararname
hükümlerine göre düzenlenir.
(2) Bakanlığa tahsis edilmiş bulunan serbest kadrolar; Maliye Bakanlığı ve Devlet
Personel Başkanlığının görüşü alınarak Bakanlık tarafından hazırlanan yönetmelikte
belirlenen norm kadro sayılarına uygun olarak öğretmen kadroları dışındaki kadrolar merkez
ve taşra birimlerine, öğretmen kadroları ise branşlar esas alınarak okul ve kurumlara dağıtılır.
Dağıtım cetvellerinin vizesine ilişkin usûl ve esaslar yönetmelikte düzenlenir. İl millî eğitim
müdürlüklerine, 37 nci madde çerçevesinde aylıksız izne ayrılma talebinde bulunan
öğretmenlerin izin verilmeden önce atamalarında kullanılmak amacıyla yeterli sayıda boş
öğretmen kadrosu tahsis edilir. Kapatılan veya norm kadro sayısı azalan okul ve kurumların
ihtiyaç fazlası boş öğretmen kadroları il millî eğitim müdürlüklerine aktarılır.
Öğretmenlerin emekliliği
MADDE 39 – (1) Öğretmenlerin emeklilik işlemleri Haziran ve Temmuz ayları içinde
yapılır. Bu aylar dışında emeklilik işlemi yapılabilmesi, görev yapılan il sınırları içinde
emeklilik talebinde bulunan personelin sınıf ve branşında öğretmen fazlasının bulunması ve
işlemin Bakanlıkça uygun görülmesine bağlıdır.
Uzman ve Denetçi istihdamı
MADDE 40 – (1) Bakanlık merkez teşkilatında; Millî Eğitim Uzmanları ve Uzman
Yardımcıları ile Millî Eğitim Denetçileri ve Denetçi Yardımcıları istihdam edilir.
(2) Uzman Yardımcılığı ve Denetçi Yardımcılığına atanabilmek için 657 sayılı Devlet
Memurları Kanununun 48 inci maddesinde sayılan genel şartlara ek olarak aşağıdaki şartlar
aranır:
a) En az dört yıllık lisans eğitimi veren eğitim, fen-edebiyat, hukuk, siyasal bilgiler,
iktisadî ve idarî bilimler, iktisat, işletme fakülteleri ile hizmet birimlerinin görev alanına giren
ve yönetmelikle belirlenen yükseköğretim kurumlarından veya bunlara denkliği
Yükseköğretim Kurulu tarafından kabul edilen yurtiçindeki veya yurtdışındaki yükseköğretim
kurumlarından mezun olmak.
b) Yapılacak yarışma sınavında başarılı olmak.
(3) Uzman Yardımcılığı ve Denetçi Yardımcılığına atananlar, en az üç yıl fiilen
çalışmak ve istihdam edildikleri birimlerce belirlenecek konularda hazırlayacakları tezin
oluşturulacak tez jürisi tarafından kabul edilmesi kaydıyla, yapılacak yeterlik sınavına
girmeye hak kazanırlar. Süresi içinde tezlerini sunmayan veya tezleri kabul edilmeyenlere
tezlerini sunmaları veya yeni bir tez hazırlamaları için altı ayı aşmamak üzere ilâve süre
verilir. Yeterlik sınavında başarılı olanların Millî Eğitim Uzmanı ve Millî Eğitim Denetçisi
kadrolarına atanabilmeleri, Kamu Personeli Yabancı Dil Bilgisi Seviye Tespit Sınavından
asgarî (C) düzeyinde veya dil yeterliği bakımından buna denkliği kabul edilen ve uluslararası
geçerliliği bulunan başka bir belgeye yeterlik sınavından itibaren en geç iki yıl içinde sahip
olma şartına bağlıdır. Sınavda başarılı olamayanlara veya sınava girmeye hak kazandığı hâlde
geçerli mazereti olmaksızın sınav hakkını kullanmayanlara, bir yıl içinde ikinci kez sınav
hakkı verilir. Verilen ilave süre içinde tezlerini sunmayan veya ikinci defa hazırladıkları
tezleri de kabul edilmeyenler, ikinci sınavda da başarı gösteremeyen veya sınav hakkını
kullanmayanlar ile süresi içinde yabancı dil yeterliği şartını yerine getirmeyenler Uzman
Yardımcısı ve Denetçi Yardımcısı unvanını kaybeder ve Bakanlıkta durumlarına uygun başka
kadrolara atanırlar.
(4) Uzman Yardımcıları ve Denetçi Yardımcılarının mesleğe alınmaları, yetiştirilmeleri,
yarışma sınavı, tez hazırlama ve yeterlik sınavı ile diğer hususlar yönetmelikle düzenlenir.
İl Eğitim Denetmenleri
MADDE 41 – (1) İl millî eğitim müdürlükleri bünyesinde oluşturulan Eğitim
Denetmenleri Başkanlığında İl Eğitim Denetmenleri ve İl Eğitim Denetmen Yardımcıları
istihdam edilir. İl eğitim denetmen yardımcıları, en az dört yıllık yüksek öğrenimi ve
öğretmenlikte sekiz yıl ve daha fazla hizmeti bulunan öğretmenler arasından yarışma sınavı
ile mesleğe alınırlar. Bu görevde üç yıllık yetişme dönemini takiben yapılacak yeterlik
sınavında başarılı olanlar il eğitim denetmeni kadrolarına atanır.
(2) İl eğitim denetmenleri ve denetmen yardımcılarının alanlarında uzmanlaşmaları için
gerekli tedbirler alınır. İl eğitim denetmenlerinin, her hizmet bölgesinde iki yıldan az
olmamak üzere Bakanlıkça belirlenecek süreler kadar çalışmaları esastır.
(3) İl eğitim denetmenleri ve denetmen yardımcıları, ildeki her derece ve türdeki örgün
ve yaygın eğitim kurumları ile il ve ilçe millî eğitim müdürlüklerinin rehberlik, işbaşında
yetiştirme, denetim, değerlendirme, inceleme, araştırma ve soruşturma hizmetlerini yürütür.
(4) Hizmet bölgelerinin oluşturulması ve bu bölgelerdeki çalışma süreleri; Eğitim
Denetmenleri Başkanlığının görev, yetki ve sorumlulukları ile çalışmaları; il eğitim
denetmenleri ve denetmen yardımcılarının nitelikleri, sınav ve yetişme şekilleri, atanmaları,
görev, yetki ve sorumlulukları ile çalışma ve yer değiştirmelerine ilişkin usûl ve esaslar
yönetmelikle düzenlenir.
(5) Denetime tâbi olan gerçek ve tüzel kişiler, gizli dahi olsa bütün belge, defter ve
bilgileri talep edildiği takdirde ibraz etmek, para ve para hükmündeki evrakı ve ayniyatı ilk
talep hâlinde göstermek, sayılmasına ve incelenmesine yardımcı olmak zorundadır. İl eğitim
denetmenleri, görevleri sırasında kamu kurum ve kuruluşları ve kamuya yararlı dernekler ile
gerçek ve tüzel kişilerden gerekli yardım, bilgi, evrak, kayıt ve belgeleri istemeye yetkili olup
kanunî engel bulunmadıkça bu talebin yerine getirilmesi zorunludur.
Sözleşmeli personel ve ek ödeme
MADDE 42 – (1) Bakanlık merkez teşkilatında; Müsteşar, Müsteşar Yardımcısı, Talim
ve Terbiye Kurulu Başkan ve Üyesi, Genel Müdür, Rehberlik ve Denetim Başkanı, Strateji
Geliştirme Başkanı, Bakanlık Müşaviri, I. Hukuk Müşaviri, Grup Başkanı, Basın ve Halkla
İlişkiler Müşaviri, Özel Kalem Müdürü, Millî Eğitim Uzmanı, Hukuk Müşaviri ve Millî
Eğitim Uzman Yardımcısı kadrolarına atananlar, kadroları karşılık gösterilmek suretiyle, 657
sayılı Kanun ve diğer kanunların sözleşmeli personel çalıştırılması hakkındaki hükümlerine
bağlı olmaksızın sözleşmeli olarak çalıştırılabilir. Bu şekilde çalıştırılacak personele, bu
Kanun Hükmünde Kararnameye ekli (II) sayılı cetvelde unvanlar itibarıyla yer alan taban ve
tavan ücretleri arasında kalmak üzere, Bakanın onayı ile belirlenecek tutarda aylık brüt
sözleşme ücreti ödenir. Söz konusu personele çalıştıkları günlerle orantılı olarak, hastalık ve
yıllık izinler dâhil, Ocak, Nisan, Temmuz ve Ekim aylarında birer aylık sözleşme ücreti
tutarında ikramiye ödenir. Bunlardan üstün gayret ve çalışmaları sonucunda emsallerine göre
başarılı çalışmalar yaptıkları tespit edilenlere, Bakanın onayı ile Haziran ve Aralık aylarında
birer aylık sözleşme ücreti tutarına kadar teşvik ikramiyesi ödenebilir. Bu fıkranın
uygulanmasına ilişkin usûl ve esaslar ile bu fıkra kapsamındaki personele yapılacak diğer
ödemeler Bakanlar Kurulunca belirlenir.
(2) Birinci fıkrada belirtilen kadrolarda fiilen çalışanlar ile Millî Eğitim Başdenetçileri,
Denetçileri ve Denetçi Yardımcılarına, 657 sayılı Kanunda belirtilen en yüksek Devlet
memuru aylığının (ek gösterge dâhil);
a) 9 ila 7 nci derecelerden aylık alanlara % 25’ini,
b) 6 ila 4 üncü derecelerden aylık alanlara % 30’unu,
c) 3 ila 1 inci derecelerden aylık alanlara % 35’ini,
geçmemek üzere Bakanlıkça tespit edilecek usûl ve esaslar çerçevesinde her ay aylıkla
birlikte peşin olarak damga vergisi hariç herhangi bir kesintiye tabi olmaksızın fazla çalışma
ücreti ödenir. Fazla çalışma ücretinin usûl ve esasları yönetmelikle düzenlenir.
(3) Kadro karşılığı sözleşmeli olarak istihdam edilenler ile öğretmen kadrolarında
bulunanlar (örgün ve yaygın eğitim kurumlarında öğretmen unvanlı kadrolardaki yöneticiler
dâhil) hariç olmak üzere, Bakanlık merkez ve taşra teşkilatı kadrolarında fiilen çalışan
personele en yüksek Devlet memuru aylığının (ek gösterge dâhil) % 200’ünü geçmemek
üzere her ay ek ödeme yapılabilir. Bakanlık merkez teşkilatı ile il ve ilçe millî eğitim
müdürlüklerinde görevlendirilen ve ek ders ücreti almayan öğretmenler de bu ek ödemeden
yararlanır. Ek ödemenin oranı ile usûl ve esasları; görev yapılan birim ve iş hacmi, görevin
önem ve güçlüğü, görev yerinin özelliği, çalışma süresi, personelin sınıfı, kadro veya görev
unvanı, derecesi, atanma usûlü ile emsali veya benzeri görev ve unvanlarda bulunan personele
malî haklar kapsamında yapılan her türlü ödemeler dâhil almakta oldukları toplam ödeme
tutarları gibi kriterler birlikte veya ayrı ayrı dikkate alınarak, Maliye Bakanlığının uygun
görüşü üzerine Bakan tarafından belirlenir. Bu ödemelerde 657 sayılı Kanunun aylıklara
ilişkin hükümleri uygulanır ve bu ödemelerden damga vergisi hariç herhangi bir vergi ve
kesinti yapılmaz. Bu fıkrada belirtilen ek ödemeden yararlananlara 375 sayılı Kanun
Hükmünde Kararnamenin ek 3 üncü maddesi uyarınca ek ödeme yapılmaz.
(4) Öğretmen kadrolarında bulunan ve fiilen öğretmenlik yapanlar (örgün ve yaygın
eğitim kurumlarındaki öğretmen unvanlı kadrolarda fiilen yöneticilik yapanlar dâhil)
haricindeki Bakanlık merkez ve taşra teşkilatı personeline, fiilen yapılmayan ders karşılığı ek
ders ücreti ödenmez.
SEKİZİNCİ BÖLÜM
Çeşitli ve Son Hükümler
Özel eğitim giderleri
MADDE 43 – (1) Özürlü sağlık kurulu raporu düzenlemeye yetkili sağlık kurum veya
kuruluşlarınca verilen sağlık kurulu raporuyla asgarî % 20 oranında özürlü olduğu tespit
edilen ve özel eğitim değerlendirme kurulları tarafından da eğitsel değerlendirme ve
tanılamaları yapılarak 5580 sayılı Özel Öğretim Kurumları Kanunu kapsamında açılan özel
eğitim okulları ile özel eğitim ve rehabilitasyon merkezlerinde verilen destek eğitimini
almaları uygun görülen görme, işitme, dil-konuşma, spastik, zihinsel, ortopedik veya ruhsal
özürlü bireylerin eğitim giderlerinin her yıl Maliye Bakanlığınca belirlenen tutarı, Bakanlık
bütçesine bu amaçla konulan ödenekten karşılanır. Bu özürlü bireylerin özür grupları ve
dereceleri ile özür niteliğine göre eğitim programlarının kapsamı ve eğitim süreleri, Aile ve
Sosyal Politikalar Bakanlığının görüşü alınmak suretiyle yönetmelikle belirlenir.
(2) Birinci fıkrada belirtilen eğitim hizmetini sunan veya yararlananların gerçek dışı
beyanda bulunmak suretiyle fazladan ödemeye sebebiyet vermeleri durumunda bu tutarlar, iki
katı ve kanunî faiziyle birlikte ilgililerden müteselsilen tahsil edilir. Bu fiillerin özel eğitim
okulları ile özel eğitim ve rehabilitasyon merkezleri tarafından tekrarı hâlinde, ayrıca kurum
açma izinleri iptal edilir.
Atıflar, değiştirilen ve yürürlükten kaldırılan hükümler
MADDE 44 – (1) 30/4/1992 tarihli ve 3797 sayılı Millî Eğitim Bakanlığının Teşkilat ve
Görevleri Hakkında Kanun yürürlükten kaldırılmıştır. Mevzuatta anılan Kanuna yapılan
atıflar bu Kanun Hükmünde Kararnameye veya ilgili hükümlerine; kapatılan kurul veya
birimlere yapılan atıflar ilgisine göre bu Kanun Hükmünde Kararname ile kurulan kurul veya
birimlere yapılmış sayılır.
(2) Ekli (1) sayılı listede yer alan kadrolar iptal edilerek 190 sayılı Kanun Hükmünde
Kararnamenin eki (I) sayılı cetvelin Millî Eğitim Bakanlığına ait bölümünden çıkarılmış ve
ekli (2) sayılı listede belirtilen kadrolar ihdas edilerek 190 sayılı Kanun Hükmünde
Kararnamenin eki (I) sayılı cetvelin Millî Eğitim Bakanlığına ait bölümüne eklenmiştir.
(3) 10/2/1954 tarihli ve 6245 sayılı Harcırah Kanununun 33 üncü maddesinin (b)
fıkrasında yer alan “İlköğretim Müfettişleri ve Müfettiş Yardımcıları” ibaresi “Millî Eğitim
Denetçileri ve Millî Eğitim Denetçi Yardımcıları ile İl Eğitim Denetmenleri ve İl Eğitim
Denetmen Yardımcıları,” şeklinde değiştirilmiştir.
(4) 14/7/1965 tarihli ve 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun;
a) 36 ncı maddesinin “Ortak Hükümler” bölümünün (A) fıkrasının (11) numaralı
bendine, “Ürün Denetmen Yardımcıları,” ibaresinden sonra gelmek üzere “Millî Eğitim
Uzman Yardımcıları ve Millî Eğitim Denetçi Yardımcıları,” ve “Ürün Denetmenliğine,”
ibaresinden sonra gelmek üzere “Millî Eğitim Uzmanlığına ve Millî Eğitim Denetçiliğine,”
ibaresi eklenmiş, anılan bentte yer alan “Eğitim Müfettiş Yardımcıları” ibaresi “İl Eğitim
Denetmen Yardımcıları”, “Eğitim Müfettişliğine” ibaresi “İl Eğitim Denetmenliğine” şeklinde
değiştirilmiştir.
b) 152 nci maddesinin “II- Tazminatlar” kısmının “A- Özel Hizmet Tazminatı”
bölümünün (g) bendine “Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı Denetçi ve Denetçi
Yardımcıları” ibaresinden sonra gelmek üzere “, Millî Eğitim Denetçi ve Denetçi
Yardımcıları” ibaresi eklenmiş, (h) bendinde yer alan “Eğitim Müfettişleri” ibaresi “Millî
Eğitim Uzmanları ve İl Eğitim Denetmenleri” şeklinde değiştirilmiştir.
c) Eki (I) sayılı Ek Gösterge Cetvelinin “I- Genel İdare Hizmetleri Sınıfı” bölümünün
(d) bendine “Bakanlık Rehberlik ve Teftiş Başkanları,” ibaresinden sonra gelmek üzere
“Bakanlık Rehberlik ve Denetim Başkanları,” ibaresi eklenmiş, (g) bendinde yer alan “Eğitim
Müfettişleri,” ibaresi “Millî Eğitim Uzmanları, Millî Eğitim Denetçileri ve İl Eğitim
Denetmenleri” şeklinde değiştirilmiştir.
ç) Eki (II) sayılı Ek Gösterge Cetvelinin “1. Başbakanlık ve Bakanlıklarda” başlıklı
bölümünde yer alan “Serbest Bölge Müdürü” ibaresinden sonra gelmek üzere “, Millî Eğitim
Bakanlığı Bilgi İşlem Grup Başkanı ile İnşaat ve Emlak Grup Başkanı,” ibaresi, aynı Cetvelin
“4. Başbakanlık ve Bakanlıklarda” başlıklı bölümünde yer alan “Başkanlık Daire Başkanı,”
ibaresinden sonra gelmek üzere “Millî Eğitim Bakanlığı Grup Başkanı,” ibaresi eklenmiştir.
d) Eki (IV) sayılı Makam Tazminatı Cetvelinin 7 nci sırasına “Gelir İdaresi Grup
Başkanı” ibaresinden önce gelmek üzere “Millî Eğitim Bakanlığı Grup Başkanı,” ibaresi, 8
inci sırasının (a) bendine “Aile ve Sosyal Politikalar Denetçileri” ibaresinden sonra gelmek
üzere “, Millî Eğitim Denetçileri” ibaresi, (b) bendine “Avrupa Birliği İşleri Uzmanları”
ibaresinden sonra gelmek üzere “, Millî Eğitim Uzmanları” ibaresi eklenmiştir.
Yeniden yapılanma sürecinde görevlerin yürütülmesi
GEÇİCİ MADDE 1 – (1) Bu Kanun Hükmünde Kararnamede yer alan hükümlere göre
Bakanlığın yeniden yapılanması tamamlanıncaya kadar, yeni kurulan birimlere ve kurullara
verilen görevlerin, bu Kanun Hükmünde Kararnamenin yayımı tarihinden önce bu görevleri
yerine getirmekte olan birimler, kurullar ve personel tarafından yürütülmesine devam edilir.
Dava ve takip dosyalarının devri
GEÇİCİ MADDE 2 – (1) Maliye Bakanlığı uhdesinde Hazine Avukatları tarafından
Bakanlığı temsilen takip edilmekte olan dava dosyaları ve icra takiplerine ilişkin dosyalar,
Maliye Bakanlığı ve Bakanlıkça müştereken belirlenecek esaslara göre bu Kanun Hükmünde
Kararnamenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir yıl içinde Bakanlığa devredilir. Bu
şekilde devredilen dava ve icra takipleri ile ilgili olarak devir tarihine kadar yapılmış her türlü
işlem Bakanlık adına yapılmış sayılır.
Personele dair geçiş hükümleri
GEÇİCİ MADDE 3 – (1) Bu Kanun Hükmünde Kararnamenin yürürlüğe girdiği
tarihte Bakanlık merkez teşkilatında; Müsteşar, Müsteşar Yardımcısı, Talim ve Terbiye
Kurulu Başkanı ve Üyesi, Genel Müdür, Teftiş Kurulu Başkanı, Strateji Geliştirme Başkanı, I.
Hukuk Müşaviri, Genel Müdür Yardımcısı, Daire Başkanı (anahizmet ve yardımcı hizmet
birimi), Daire Başkanı, Bakanlık Müşaviri, Basın ve Halkla İlişkiler Müşaviri, Özel Kalem
Müdürü, Şube Müdürü kadrolarında bulunanlar ile Bakanlık taşra teşkilatında İl Müdürü
kadrolarında bulunanların görevleri hiçbir işleme gerek kalmaksızın sona erer. Bunlardan
Genel Müdür Yardımcısı, Daire Başkanı (anahizmet ve yardımcı hizmet birimi), Daire
Başkanı, Şube Müdürü ve İl Müdürü kadrosunda bulunanlar ilgisine göre ekli (3) sayılı listede
şahıslarına bağlı olarak ihdas edilen Genel Müdür Yardımcısı, Daire Başkanı, Şube Müdürü
ve İl Müdürü kadrolarına, diğerleri ise aynı listede ihdas edilen Bakanlık Müşaviri kadrolarına
hâlen bulundukları kadro dereceleriyle hiçbir işleme gerek kalmaksızın atanmış sayılır. Bu
fıkra ile ihdas edilen Bakanlık Müşaviri kadroları ile şahsa bağlı kadroların herhangi bir
sebeple boşalması hâlinde bu kadrolar hiçbir işleme gerek kalmaksızın iptal edilmiş sayılır.
(2) Bu Kanun Hükmünde Kararnamenin yürürlüğe girdiği tarihte Bakanlıkta Eğitim
Müşaviri, Eğitim Ataşesi ve Eğitim Ataşe Yardımcısı kadrolarında bulunanların görevleri
hiçbir işleme gerek kalmaksızın sona erer. Bu kadrolarda bulunanlar, ilgili mevzuatına göre
görev süreleri daha önce dolmamak kaydıyla, 1/7/2012 tarihini geçmemek üzere Eğitim
Müşaviri, Eğitim Ataşesi ve Eğitim Ataşe Yardımcısı kadrolarına yeni bir atama yapılıncaya
kadar bulundukları ülkelerdeki yurtdışı teşkilatına ait işleri yürütmeye devam eder.
(3) Birinci fıkraya göre Bakanlık Müşaviri kadrolarına atanmış sayılanların bu kadrolara
atanmış sayıldıkları tarih itibarıyla eski kadrolarına ilişkin olarak en son ayda aldıkları aylık,
ek gösterge, her türlü zam ve tazminatlar, makam, görev ve temsil tazminatları, ek ücret, ek
ödeme ve benzeri adlarla yapılan her türlü ödemelerin (ilgili mevzuatı uyarınca fiilî çalışmaya
bağlı fazla mesai ücreti ile fiilen yapılan ders karşılığı ödenen ek ders ücreti hariç) toplam net
tutarının (bu tutar sabit bir değer olarak esas alınır), atanmış sayıldıkları yeni kadrolara ilişkin
olarak aylık, ek gösterge, her türlü zam ve tazminatlar, makam, görev ve temsil tazminatları,
ek ücret, ek ödeme ve benzeri adlarla yapılan her türlü ödemelerin (ilgili mevzuatı uyarınca
fiilî çalışmaya bağlı fazla mesai ücreti ile fiilen yapılan ders karşılığı ödenen ek ders ücreti
hariç) toplam net tutarından fazla olması hâlinde aradaki fark tutarı, herhangi bir vergi ve
kesintiye tabi tutulmaksızın fark kapanıncaya kadar ayrıca fark tazminatı olarak ödenir.
Atanmış sayıldıkları kadro unvanlarında isteklerine bağlı olarak herhangi bir değişiklik
olanlarla, kendi istekleriyle başka kurumlara atananlara fark tazminatı ödenmesine son verilir.
(4) Birinci fıkraya göre Bakanlık Müşaviri kadroları ile şahıslarına bağlı olarak ihdas
edilen kadrolara atanmış sayılanlar, Bakan tarafından belirlenen birimlerde, Bakan tarafından
belirlenen görevleri yürütür.
(5) Bu Kanun Hükmünde Kararnamenin yürürlüğe girdiği tarihte Eğitim Müfettişi ve
Eğitim Müfettiş Yardımcısı kadrolarında bulunanlar, İl Eğitim Denetmeni ve İl Eğitim
Denetmen Yardımcısı kadrolarına, başka bir işleme gerek kalmaksızın bulundukları kadro
dereceleriyle atanmış sayılır. Bunların Eğitim Müfettişi ve Eğitim Müfettiş Yardımcısı olarak
geçirdikleri süreler, İl Eğitim Denetmeni ve İl Eğitim Denetmen Yardımcısı olarak geçmiş
sayılır.
(6) Bakanlık Teftiş Kurulu Başkanlığı Başmüfettiş, Müfettiş ve Müfettiş Yardımcısı
kadrolarında bulunanlar, Rehberlik ve Denetim Başkanlığında ilgisine göre Millî Eğitim
Başdenetçisi, Denetçisi ve Denetçi Yardımcısı kadrolarına başka bir işleme gerek kalmaksızın
bulundukları kadro dereceleriyle atanmış sayılır. Bunların Bakanlık Teftiş Kurulu
Başkanlığında Başmüfettiş, Müfettiş ve Müfettiş Yardımcısı kadrolarında geçirdikleri süreler
Rehberlik ve Denetim Başkanlığında Başdenetçi, Denetçi ve Denetçi Yardımcısı olarak
geçmiş sayılır.
(7) 190 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin eki (I) sayılı cetvelin Millî Eğitim
Bakanlığına ait bölümünde yer alan boş ve dolu Başmüfettiş, Müfettiş, Müfettiş Yardımcısı,
Eğitim Müfettişi ve Eğitim Müfettiş Yardımcısı kadrolarının unvanı sırasıyla Başdenetçi,
Denetçi, Denetçi Yardımcısı, İl Eğitim Denetmeni ve İl Eğitim Denetmen Yardımcısı olarak
Bütçe işlemleri
GEÇİCİ MADDE 4 – (1) Bakanlığın 2011 malî yılı harcamaları, 6091 sayılı 2011 Yılı
Merkezî Yönetim Bütçe Kanununa istinaden Maliye Bakanlığınca yeni bir düzenleme
yapılıncaya kadar kapatılan birim ve kurulların 2011 yılı bütçesinde yer alan ödeneklerden
karşılanır.
Kadro değişiklikleri
GEÇİCİ MADDE 5 – (1) Bu Kanun Hükmünde Kararnamenin yürürlüğe girdiği
tarihten itibaren bir yıl süreyle 190 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 9 uncu
maddesindeki sınırlamalara bağlı olmaksızın boş kadrolarda sınıf, unvan ve derece, dolu
kadrolarda derece değişikliği yapmaya Bakanlar Kurulu yetkilidir.
(2) Bu Kanun Hükmünde Kararnamenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren iki yıl
süreyle Millî Eğitim Uzman Yardımcısı, Millî Eğitim Denetçi Yardımcısı ve İl Eğitim
Denetmen Yardımcısı kadrolarına yapılacak açıktan atamalar, yılı merkezî yönetim bütçe
kanunlarında yer alan açıktan atama sayı sınırlamasına tâbi değildir.
Düzenleyici işlemler
GEÇİCİ MADDE 6 – (1) Bu Kanun Hükmünde Kararnamenin uygulanmasına ilişkin
düzenlemeler bir yıl içinde yürürlüğe konulur. Bu düzenlemeler yürürlüğe girinceye kadar
mevcut düzenlemelerin bu Kanun Hükmünde Kararnameye aykırı olmayan hükümlerinin
uygulanmasına devam olunur.
Yurtdışı teşkilatının düzenlenmesi
GEÇİCİ MADDE 7 – (1) Bakanlık yurtdışı teşkilatı ve yurtdışı birimlerinin
31/12/2012 tarihine kadar kaldırılmasına, birleştirilmesine veya bulundukları merkezler veya
ülkelerin değiştirilmesine Bakan yetkilidir.
Sorunların giderilmesi
GEÇİCİ MADDE 8 – (1) Bakanlığın yeniden yapılanması sebebiyle gerçekleştirilen
kapatma, devir, personel geçişi ve nakli, diğer geçiş işlemleri ile kadro, demirbaş devri ve
benzeri hususlara ilişkin olarak ortaya çıkabilecek tereddütleri gidermeye Bakan yetkilidir.
Yürürlük
MADDE 45 – (1) Bu Kanun Hükmünde Kararname yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 46 – (1) Bu Kanun Hükmünde Kararname hükümlerini Bakanlar Kurulu
yürütür.
Abdullah GÜL
CUMHURBAŞKANI
Recep Tayyip ERDOĞAN
Başbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
Başbakan Yardımcısı Başbakan Yardımcısı Başbakan Yardımcısı Başbakan Yardımcısı
S. ERGİN
F. ŞAHİN
E. BAĞIŞ
N. ERGÜN
Adalet BakanıAile ve Sosyal Politikalar Bakanı Avrupa Birliği BakanıBilim, Sanayi
Teknoloji Bakanı
ve
F. ÇELİK
E. BAYRAKTAR
A. DAVUTOĞLU M. Z. ÇAĞLAYAN
Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı
Çevre ve Şehircilik Bakanı Dışişleri
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı
Gençlik ve Spor Bakanı
Hayvancılık BakanıGümrük ve Ticaret Bakanı
H. YAZICI
Gıda,
Tarım
ve
İ. N. ŞAHİN
İçişleri Bakanı
C. YILMAZ
E. GÜNAY
Kalkınma Bakanı Kültür ve Turizm Bakanı
M. ŞİMŞEK
Maliye Bakanı
Ö. DİNÇER
İ. YILMAZ
V. EROĞLU
Milli Eğitim BakanıMilli Savunma BakanıOrman ve Su İşleri Bakanı
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
Sağlık Bakanı
Ulaştırma Bakanı
(I) SAYILI CETVEL
MİLLÎ EĞİTİM BAKANLIĞI TEŞKİLATI
Müsteşar
Müsteşar
Talim ve Terbiye Kurulu
Talim ve Terbiye Kurulu
Müsteşar Yardımcısı
Hizmet Birimleri
1) Temel Eğitim Genel Müdürlüğü
2) Ortaöğretim Genel Müdürlüğü
3) Meslekî ve Teknik Eğitim Genel Müdürlüğü
4) Din Öğretimi Genel Müdürlüğü
5) Özel Eğitim ve Rehberlik Hizmetleri Genel Müdürlüğü
6) Hayat Boyu Öğrenme Genel Müdürlüğü
7) Özel Öğretim Kurumları Genel Müdürlüğü
8) Yenilik ve Eğitim Teknolojileri Genel Müdürlüğü
9) Öğretmen Yetiştirme ve Geliştirme Genel Müdürlüğü
10) Avrupa Birliği ve Dış İlişkiler Genel Müdürlüğü
11) Rehberlik ve Denetim Başkanlığı
12) Strateji Geliştirme Başkanlığı
13) Hukuk Müşavirliği
14) İnsan Kaynakları Genel Müdürlüğü
15) Destek Hizmetleri Genel Müdürlüğü
16) Bilgi İşlem Grup Başkanlığı
17) İnşaat ve Emlak Grup Başkanlığı
18) Basın ve Halkla İlişkiler Müşavirliği
19) Özel Kalem Müdürlüğü
(II) SAYILI CETVEL
MİLLÎ EĞİTİM BAKANLIĞI SÖZLEŞME ÜCRET CETVELİ
(BRÜT TL)
3055
3.022
2.794
2.030
2.009
1.952
EN
ÇOK
3.443
3.200
3.164
3.002
2.850
2.813
2.720
1.894
2.644
1.879
1.846
1.827
1.807
1.788
1.769
1.749
863
2.587
2.523
2.504
2.486
2.467
2.448
2.428
1.952
EN AZ
Müsteşar
Talim ve Terbiye Kurulu Başkanı
Genel Müdür, Rehberlik ve Denetim Başkanı, Strateji Geliştirme Başkanı
Talim ve Terbiye Kurulu Üyesi
I. Hukuk Müşaviri
Bilgi İşlem Grup Başkanı, İnşaat ve Emlak Grup Başkanı
Bakanlık Müşaviri, Grup Başkanı, Basın ve Halkla İlişkiler Müşaviri, Özel
Kalem Müdürü
Millî Eğitim Uzmanı, Hukuk Müşaviri
Kadro Derecesi 1
Kadro Derecesi 2
Kadro Derecesi 3
Kadro Derecesi 4
Kadro Derecesi 5
Kadro Derecesi 6
Kadro Derecesi 7
Millî Eğitim Uzman Yardımcısı
(1) SAYILI LİSTE
KURUMU : MİLLÎ EĞİTİM BAKANLIĞI
TEŞKİLATI : MERKEZ
İPTAL EDİLEN KADROLARIN
SINIFI
GİH
GİH
GİH
GİH
GİH
GİH
GİH
GİH
GİH
GİH
GİH
GİH
GİH
GİH
GİH
GİH
GİH
GİH
GİH
GİH
GİH
GİH
GİH
GİH
GİH
GİH
GİH
GİH
GİH
GİH
GİH
GİH
GİH
UNVANI
Teftiş Kurulu Başkanı
Talim ve Terbiye Kurul Üyesi
Okul Öncesi Eğitimi Genel Müdürü
İlköğretim Genel Müdürü
Erkek Teknik Öğretim Genel Müdürü
Kız Teknik Öğretim Genel Müdürü
Ticaret ve Turizm Öğretimi Genel Müdürü
Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimi Genel Müdürü
Çıraklık ve Yaygın Eğitim Genel Müdürü
Yükseköğretim Genel Müdürü
Dış İlişkiler Genel Müdürü
Yurt Dışı Eğitim Öğretim Genel Müdürü
Özel Eğitim Rehberlik ve Danışma Hizmetleri Genel
Müdürü
Eğitim Teknolojileri Genel Müdürü
Personel Genel Müdürü
Genel Müdür Yardımcısı
Okuliçi Beden Eğitimi, Spor ve İzcilik Dairesi
Başkanı
Yayımlar Dairesi Başkanı
Hizmetiçi Eğitim Dairesi Başkanı
Öğretmene Hizmet ve Sosyal İşler Dairesi Başkanı
İşletmeler Dairesi Başkanı
Yatırımlar ve Tesisler Dairesi Başkanı
Eğitim Araçları ve Donatım Dairesi Başkanı
Sağlık İşleri Dairesi Başkanı
Ortaöğrenim Burs ve Yurtlar Dairesi Başkanı
Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanı
Çıraklık, Mesleki ve Teknik Eğitimi Geliştirme ve
Yaygınlaştırma Dairesi Başkanı
İdari ve Mali İşler Dairesi Başkanı
Daire Başkanı
Araştırmacı (Özelleştirme)
Uzman (Özelleştirme)
Eğitim Uzmanı
TOPLAM
SERBEST
KADRO
DERECESİ ADEDİ TOPLAM
1
2
2
1
1
1
1
5
5
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
35
1
1
35
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
13
12
1
1
69
50
50
50
287
1
69
50
50
50
287
(2) SAYILI LİSTE
İHDAS EDİLEN KADROLARIN
SINIFI
GİH
GİH
GİH
GİH
GİH
GİH
GİH
GİH
GİH
GİH
GİH
GİH
GİH
GİH
GİH
GİH
GİH
GİH
GİH
AH
AH
UNVANI
Temel Eğitim Genel Müdürü
Meslekî ve Teknik Eğitim Genel Müdürü
Özel Eğitim ve Rehberlik Hizmetleri Genel
Müdürü
Hayat Boyu Öğrenme Genel Müdürü
Yenilik ve Eğitim Teknolojileri Genel
Müdürü
Öğretmen Yetiştirme ve Geliştirme Genel
Müdürü
Avrupa Birliği ve Dış İlişkiler Genel
Müdürü
Rehberlik ve Denetim Başkanı
İnsan Kaynakları Genel Müdürü
Destek Hizmetleri Genel Müdürü
Bilgi İşlem Grup Başkanı
İnşaat ve Emlak Grup Başkanı
Grup Başkanı
Millî Eğitim Uzmanı
Millî Eğitim Uzman Yardımcısı
Hukuk Müşaviri
Hukuk Müşaviri
Müsteşar Özel Kalem Müdürü
Şube Müdürü
Avukat
Avukat
TOPLAM
SERBEST
KADRO
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
7
9
1
5
1
1
1
4
1
1
1
1
1
100
50
400
3
5
1
35
5
7
618
1
1
1
1
1
100
50
400
3
5
1
35
5
7
618
TEŞKİLATI : TAŞRA
SINIFI
UNVANI
SERBEST
KADRO
AH
AH
AH
AH
AH
Avukat
Avukat
Avukat
Avukat
Avukat
TOPLAM
1
2
5
6
7
20
20
20
20
50
130
20
20
20
20
50
130
EK
(3) SAYILI LİSTE
SINIFI
GİH
GİH
GİH
GİH
SERBEST
KADRO
UNVANI
ADEDİ TOPLAM
Bakanlık Müşaviri
95
95
Genel Müdür Yardımcısı
40
40
Daire Başkanı
85
85
Şube Müdürü
370
370
TOPLAM
590
590
TEŞKİLATI : TAŞRA
SINIFI
GİH
SERBEST
KADRO
UNVANI
ADEDİ TOPLAM
İl Müdürü
74
74
TOPLAM
74
74
[R.G. 14 Eylül 2011 – 27854]
—— • ——
Karar Sayısı : 2011/2060
Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti adına 25/10/2007 tarihinde Lanzarote’de imzalanan ve
25/11/2010 tarihli ve 6084 sayılı Kanunla onaylanması uygun bulunan ekli “Avrupa Konseyi
Çocukların Cinsel Sömürü ve İstismara Karşı Korunması Sözleşmesi”nin onaylanması;
Dışişleri Bakanlığının teklifi üzerine, 31/5/1963 tarihli ve 244 sayılı Kanunun 3 üncü
maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 18/7/2011 tarihinde kararlaştırılmıştır.
Abdullah GÜL
CUMHURBAŞKANI
Başbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
Başbakan Yardımcısı Başbakan YardımcısıBaşbakan Yardımcısı Başbakan Yardımcısı
S. ERGİN
F. ŞAHİN
E. BAĞIŞ
N. ERGÜN
Adalet BakanıAile ve Sosyal Politikalar Bakanı Avrupa Birliği BakanıBilim, Sanayi ve
Teknoloji Bakanı
F. ÇELİK
E. BAYRAKTAR
T. YILDIZ
M. Z. ÇAĞLAYAN
Standart Form ― KİK015.0/Ç
Çerçeve Anlaşma İçin Kesinleşen İhale Kararının Bildirilmesi Formu
EK
Çevre ve Şehircilik BakanıDışişleri
Bakanı
V.
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Gençlik ve Spor BakanıGıda, Tarım ve Hayvancılık
BakanıGümrük ve Ticaret Bakanı
İ. N. ŞAHİN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ŞİMŞEK
İçişleri Bakanı
Kalkınma BakanıKültür ve Turizm Bakanı Maliye Bakanı
Ö. DİNÇER
İ. YILMAZ
V. EROĞLU
Milli Eğitim Bakanı Milli Savunma BakanıOrman ve Su İşleri Bakanı
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
Sağlık Bakanı
Ulaştırma Bakanı
EK
EK
EK
EK
EK
EK
EK
EK
EK
EK
EK
EK
EK
EK
EK
EK
EK
EK
EK
EK
[R.G.10 Eylül 2011 – 28050]
—— • ——
Ekli “4760 Sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanununa Ekli (I) Sayılı Listenin (B)
Cetvelinde Yer Alan Bazı Mallarda Uygulanan Özel Tüketim Vergisi Tutarlarının Yeniden
Belirlenmesi ile 2010/668 Sayılı Kararnamede Değişiklik Yapılmasına İlişkin Karar”ın
yürürlüğe konulması; Maliye Bakanlığının 9/9/2011 tarihli ve 85261 sayılı yazısı üzerine, adı
geçen Kanunun 8 inci ve 12 nci maddelerine göre, Bakanlar Kurulu’nca 12/9/2011 tarihinde
kararlaştırılmıştır.
Abdullah GÜL
CUMHURBAŞKANI
Başbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
Başbakan Yardımcısı Başbakan Yardımcısı Başbakan Yardımcısı Başbakan Yardımcısı
S. ERGİN
F. ŞAHİN
E. BAĞIŞ
N. ERGÜN
Adalet BakanıAile ve Sosyal Politikalar Bakanı Avrupa Birliği BakanıBilim, Sanayi
Teknoloji Bakanı
ve
F. ÇELİK
E. BAYRAKTAR
A. DAVUTOĞLU M. Z. ÇAĞLAYAN
Çevre ve Şehircilik Bakanı Dışişleri
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
Gençlik ve Spor Bakanı
Hayvancılık BakanıGümrük ve Ticaret Bakanı
İ. N. ŞAHİN
İçişleri Bakanı
C. YILMAZ
E. GÜNAY
Kalkınma Bakanı Kültür ve Turizm Bakanı
H. YAZICI
Gıda,
Tarım
ve
M. ŞİMŞEK
Maliye Bakanı
Ö. DİNÇER
İ. YILMAZ
V. EROĞLU
Milli Eğitim BakanıMilli Savunma BakanıOrman ve Su İşleri Bakanı
R. AKDAĞ
Sağlık Bakanı
B. YILDIRIM
Ulaştırma Bakanı
[R.G.14 Eylül 2011 – 28054]
—— • ——
Bakanlar Kurulu Kararı
EK
Anayasa Mahkemesi Başkanlığına Seçme Kararı
Anayasa Mahkemesi Başkanlığından:
Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 146., 6216 sayılı Anayasa Mahkemesinin Kuruluşu
ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanun’un 12. maddesine göre; 14/9/2011 günü yapılan
seçimde; Anayasa Mahkemesi Başkanlığına Anayasa Mahkemesi Başkanı Haşim KILIÇ
yeniden seçilmiştir.
[R.G.15 Eylül 2011 – 28055]
—— • ——
Uyuşmazlık Mahkemesi Başkanlığına Seçme Kararı
Anayasa Mahkemesi Başkanlığından:
Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 158., 6216 sayılı Anayasa Mahkemesinin Kuruluşu
ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanun’un 12. ve 2247 sayılı Uyuşmazlık Mahkemesinin
Kuruluşu ve İşleyişi Hakkında Kanun’un 3. ve 4. maddelerine göre; 14/9/2011 günü yapılan
seçimde; Uyuşmazlık Mahkemesi Başkanlığına Anayasa Mahkemesi Üyesi Ahmet
AKYALÇIN seçilmiştir.
[R.G.15 Eylül 2011 – 28055]
—— • ——
Kamu İhale Kurumundan:
ÇERÇEVE ANLAŞMA İHALELERİ UYGULAMA YÖNETMELİĞİNDE
DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR YÖNETMELİK
MADDE 1 – 4/3/2009 tarihli ve 27159 mükerrer sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan
Çerçeve Anlaşma İhaleleri Uygulama Yönetmeliğinin 3 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b)
bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“(b) Çerçeve anlaşma ihalelerinde ihale yetkilisi: İdarenin, ihale ve harcama yapma yetki
ve sorumluluğuna sahip kişi veya kurullarını, birden fazla idarenin bir araya gelerek çerçeve
anlaşma ihalesini gerçekleştirdiği durumlarda ise, çerçeve anlaşma imzalanıncaya kadarki
ihale işlemleri ile çerçeve anlaşmaya taraf olan isteklilerin yeterliklerinin oniki ayda bir
değerlendirilmesi işlemlerini bu idareler adına yapma yetki ve sorumluluğuna sahip kişi veya
kurulları ile usulüne uygun olarak yetki devri yapılmış görevlilerini,”
MADDE 2 – Aynı Yönetmeliğin 6 ncı maddesinin ikinci, sekizinci ve dokuzuncu fıkrası
aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“(2) Birden fazla idarenin bir araya gelerek çerçeve anlaşma ihalesini gerçekleştirdiği
durumlarda, çerçeve anlaşmadan yararlanacak olan her bir idare tarafından çerçeve anlaşma
kapsamında ayrı münferit sözleşmeler yapılabilir.
EK
(8) İstekliler yeterliklerinin devam ettiğini oniki ayda bir belgelendirir. Yeterliği devam
etmeyen istekliler ile çerçeve anlaşma kapsamında teklif vermeye davet edildiği halde iki kez
teklif vermeyen veya iki kez geçerli teklif vermeyen isteklilerin çerçeve anlaşmaları feshedilir.
Birden fazla idarenin bir araya gelerek çerçeve anlaşma ihalesini gerçekleştirdiği durumlarda,
teklif vermeye davet edildiği halde teklif vermeyen veya geçerli teklif vermeyen istekliler,
münferit sözleşmeyi imzalayacak idare tarafından çerçeve anlaşma ihalesini yapan idareye
bildirilir.
(9) Birden fazla idarenin bir araya gelerek çerçeve anlaşma ihalesini gerçekleştirdiği
durumlarda, münferit sözleşmenin imzalanmasına ve uygulanmasına ilişkin hususlar, alımı/işi
gerçekleştirecek idare tarafından belirlenir ve muayene ve kabul komisyonu da aynı idare
tarafından oluşturulur.”
MADDE 3 – Aynı Yönetmeliğin 16 ncı maddesinin üçüncü fıkrası aşağıdaki şekilde
durumlarda, çerçeve anlaşma işlem dosyasının bir örneği, bu anlaşma kapsamında münferit
sözleşme yapabilecek idarelere gönderilir.”
MADDE 4 – Aynı Yönetmeliğin 27 nci maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde
durumlarda oniki ayda bir yapılacak yeterlik değerlendirmesi, çerçeve anlaşma ihalesini
gerçekleştiren idarenin oluşturacağı komisyon tarafından yapılır.”
MADDE 5 – Aynı Yönetmeliğin 33 üncü maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde
“(2) Başvuru veya teklif zarfları, alınış sırasına göre incelenir. Teklif zarfları açılmadan
önce yaklaşık maliyet açıklanır. Zarflardan uygun olanların açılması ve belge kontrolünün
yapılması aşamasında, aday veya isteklilerce sunulan belgeler tek tek kontrol edilerek hangi
belgelerin sunulduğu, Zarf Açma ve Belge Kontrol Tutanağında her belge için açılmış bulunan
sütunlara kaydedilerek gösterilir. İhale usulüne göre ilgili oturumda istekliler ve teklif ettikleri
fiyatlar duyurularak tutanak düzenlenir. Bu tutanakların komisyon başkanınca onaylanmış
suretleri, isteyenlere imza karşılığı verilmeden oturum kapatılamaz.”
MADDE 6 – Aynı Yönetmeliğin 41 inci maddesinin birinci fıkrasındaki “diğer yasal
yükümlülükler yerine getirildiği halde” ibaresi yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE 7 – Aynı Yönetmeliğin 43 üncü maddesinin beşinci fıkrası aşağıdaki şekilde
değiştirilmiş ve onuncu fıkrasındaki “diğer yasal yükümlülükler yerine getirildiği halde”
ibaresi yürürlükten kaldırılmıştır.
“(5) Kesinleşen ihale kararı, ihale yetkilisi tarafından onaylandığı günü izleyen iki iş
günü içinde, ihale üzerinde bırakılan dahil, ihaleye teklif veren bütün isteklilere, 40 ıncı
maddenin birinci fıkrası uyarınca alınan ihale komisyonu kararı ile birlikte bildirilir.
Kesinleşen ihale kararının bütün isteklilere bildiriminden itibaren üç iş günü geçmeden
sözleşme imzalanamaz.”
MADDE 8 – Aynı Yönetmeliğin Ek 1’inde yer alan standart formlardan “Standart
Form-KİK015.0/Ç Çerçeve Anlaşma İçin Kesinleşen İhale Kararının Bildirilmesi Formu”,
“Standart Form-KİK015.1/Ç Münferit Sözleşme İçin Kesinleşen İhale Kararının Bildirilmesi
Formu” ekteki şekilde değiştirilmiş ve “Standart Form-KİK019.0/Ç Münferit Sözleşmeye
Davet Formu”nda yer alan “tarihinden itibaren en geç” ibaresi “tarihini izleyen” olarak
MADDE 9 – Aynı Yönetmeliğin Ek 2’sinde yer alan Çerçeve Anlaşma İhalelerinde
Uygulanacak Tip İdari Şartnamenin 26.2.3. maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“26.2.3. İhale konusu işin yaklaşık maliyeti açıklandıktan sonra zarflar isteklilerle
birlikte hazır bulunanlar önünde alınış sırasına göre açılır. İsteklilerin belgelerinin eksik olup
EK
olmadığı ve teklif mektubu ile geçici teminatlarının usulüne uygun olup olmadığı kontrol
edilir. Belgeleri eksik olan veya teklif mektubu ile geçici teminatı usulüne uygun olmayan
istekliler tutanakla tespit edilir. İstekliler ve teklif bedelleri açıklanarak tutanağa bağlanır.
Düzenlenen bu tutanaklar ihale komisyonunca imzalanır ve ihale komisyon başkanı tarafından
onaylanmış bir sureti isteyenlere imza karşılığı verilir.”
Uygulanacak Tip İdari Şartnamenin 31.1. maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“31.1. Yapılan değerlendirme sonucunda ekonomik açıdan en avantajlı tekliften
başlanmak suretiyle en fazla …………….. [rakam ve yazıyla] istekli listeye alınacaktır.”
Uygulanacak Tip İdari Şartnamenin 33.1. maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“33.1. Kesinleşen ihale kararı, ihale yetkilisi tarafından onaylandığı günü izleyen en geç
üç gün içinde, ihale üzerinde bırakılan dahil, ihaleye teklif veren bütün isteklilere, 31.9.
maddesi uyarınca alınan ihale komisyonu kararı ile birlikte bildirilir.”
Uygulanacak Tip İdari Şartnamenin 35.3. maddesindeki “diğer yasal yükümlülükler yerine
getirildiği halde” ibaresi yürürlükten kaldırılmıştır.
Uygulanacak Tip İdari Şartnamenin 38.7. maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve 38.12.
maddesindeki “diğer yasal yükümlülükler yerine getirildiği halde” ibaresi yürürlükten
kaldırılmıştır.
“38.7. Kesinleşen ihale kararı teklif veren tüm isteklilere, ihale kararının ihale yetkilisi
tarafından onaylandığı günü izleyen iki iş günü içinde, 38.5. maddesi uyarınca alınan ihale
komisyonu kararı ile birlikte bildirilir. Kesinleşen ihale kararının bütün isteklilere
bildiriminden itibaren üç iş günü geçmeden sözleşme imzalanamaz.”
MADDE 14 – Aynı Yönetmeliğe aşağıdaki Geçici 3 üncü madde eklenmiştir.
“Başlamış olan ihaleler
GEÇİCİ MADDE 3 – (1) 15/9/2011 tarihinden önce ilanı veya duyurusu yapılmış olan
ihaleler, ilan edildiği veya duyurulduğu tarihte yürürlükte olan Yönetmelik hükümlerine göre
sonuçlandırılır.”
MADDE 15 – Bu Yönetmelik 15/9/2011 tarihinde yürürlüğe girer.
MADDE 16 – Bu Yönetmelik hükümlerini Kamu İhale Kurumu Başkanı yürütür.
Yönetmeliğin Yayımlandığı Resmi Gazete’nin
Tarihi
Sayısı
4/3/2009
27159 (Mükerrer)
Yönetmelikte Değişiklik Yapan Yönetmeliğin Yayımlandığı Resmi Gazete’nin
Tarihi
Sayısı
1
3/7/2009
27277
2
16/3/2011
27876
[idarenin anteti]
İhale kayıt numarası
Sayı
Konu
:
:
: [Kesinleşen ihale kararının bildirilmesi/Kesinleşen
ihale kararı ve iptal edilen kısımların bildirilmesi]
EK
İhale karar tarihi
İhale kararının onaylandığı
: _ _/_ _/_ _ _ _
: _ _/_ _/_ _ _ _
tarih
Bu mektup _ _/_ _/_ _ _ _ tarihinde [elden verilmiştir / iadeli taahhütlü posta
yoluyla/elektronik posta yoluyla/faksla gönderilmiştir].1
Sayın
[isteklinin adı ve soyadı/
ticaret unvanı];
[isteklinin adresi]
: _ _/_ _/_ _ _ _ tarihinde, .................... sıra numarası ile kayda alınan teklifiniz.
İLGİ
[işin adı] işinin ihalesine katıldığınız için teşekkür ederiz. Yapılan değerlendirme
sonucunda [listeye alındınız./ihale komisyon kararında belirtilen sebeplerden dolayı listeye
alınmadınız.] İhale yetkilisince onaylanan ihale kararı ekte yer almaktadır.
Bu mektubun elden tebliğ edilmesi halinde aynı gün, postayla gönderilmesi halinde
postaya verildiği tarihi izleyen yedinci gün2 tarafınıza tebliğ edildiği tarih sayılacaktır. Bu
kararın bildiriminden itibaren süresi içinde 4734 sayılı Kamu İhale Kanununun 54 ve 55 inci
maddeleri uyarınca şikayet başvurusunda bulunulabilecektir. Anılan Kanunun 41 inci maddesi
hükmü gereğince bilgi edinilmesi hususunu rica ederim.
İhalesi Yetkilisi
Adı SOYADI
Görevi
İmza
EK:
1-Çerçeve Anlaşma İçin İhale Komisyon Kararı (.. Sayfa)
1
Elektronik posta yoluyla veya faksla yapılan bildirimler, aynı gün idare tarafından iadeli
taahhütlü mektupla bildirime çıkarılmak suretiyle teyit edilecektir.
2
Bu mektubun yabancı istekliye posta ile gönderilmesi halinde “yedinci gün” yerine
“ondokuzuncu gün” ibaresi yazılacaktır.
EK
[idarenin anteti]
İhale kayıt numarası
Sayı
Konu
İhale karar tarihi
İhale kararının onaylandığı tarih
:
:
: Kesinleşen ihale kararının bildirilmesi
: _ _/_ _/_ _ _ _
: _ _/_ _/_ _ _ _
Bu mektup _ _/_ _/_ _ _ _ tarihinde [elden verilmiştir / iadeli taahhütlü posta
yoluyla/elektronik posta yoluyla/faksla gönderilmiştir].1
Sa
yın
[isteklinin adı ve soyadı/
ticaret unvanı],
[isteklinin adresi]
: _ _/_ _/_ _ _ _ tarihinde, .................... sıra numarası ile kayda alınan teklifiniz.
İLGİ
[işin adı] işine ait ihale [üzerine ihale yapılan isteklinin adı ve soyadı/ticaret
unvanı]’da kalmıştır. İhale yetkilisince onaylanan ihale kararı ekte yer almaktadır.
Bu mektubun elden tebliğ edilmesi halinde aynı gün, postayla gönderilmesi halinde
postaya verildiği tarihi izleyen yedinci gün2 tarafınıza tebliğ edildiği tarih sayılacaktır. Bu
kararın bildiriminden itibaren üç iş günü içerisinde doğrudan Kamu İhale Kurumuna itirazen
şikayet başvurusunda bulunulabilecektir. Anılan Kanunun 41 inci maddesi hükmü gereğince
bilgi edinilmesi hususunu rica ederim.
İhale Yetkilisi
Adı SOYADI
Görevi
İmza
EK:
1-Münferit Sözleşme İçin İhale Komisyon Kararı (.. Sayfa)
[R.G. 08 Eylül 2011 – 28048]
—— • ——
YÖNETMELİKLER
51
EK
Başbakanlıktan:
TELEKOMÜNİKASYON YOLUYLA YAPILAN İLETİŞİMİN TESPİTİ,
DİNLENMESİ, SİNYAL BİLGİLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ
VE KAYDA ALINMASINA DAİR USUL VE ESASLAR İLE
TELEKOMÜNİKASYON İLETİŞİM BAŞKANLIĞININ
KURULUŞ, GÖREV VE YETKİLERİ HAKKINDA
YÖNETMELİKTE DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA
DAİR YÖNETMELİK
MADDE 1 ‒ 10/11/2005 tarihli ve 25989 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe
konulan Telekomünikasyon Yoluyla Yapılan İletişimin Tespiti, Dinlenmesi, Sinyal
Bilgilerinin Değerlendirilmesi ve Kayda Alınmasına Dair Usul ve Esaslar ile
Telekomünikasyon İletişim Başkanlığının Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında
Yönetmeliğin 5 inci, 6 ncı ve 7 nci maddelerinin birinci fıkralarında yer alan "Teknik
Daire Başkanlığına" ibareleri "ilgili daire başkanlığına" şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE 2 ‒ Aynı Yönetmeliğin 16 ncı maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde
"Başkanlık, Telekomünikasyon İletişim Başkanı ile Hukuk, Teknik İşletme, Bilgi Sistemleri,
İdarî ve İnternet daire başkanlıklarından oluşur."
MADDE 3 ‒ Aynı Yönetmeliğin 17 nci maddesinin birinci fıkrasının (s) bendi aşağıdaki
şekilde değiştirilmiştir.
"s) İlgili mevzuat kapsamında hâkim, mahkeme veya Cumhuriyet savcısı tarafından verilen
erişimin engellenmesi kararlarını uygulamak ve buna ilişkin iş ve işlemleri yürütmek,"
MADDE 4 ‒ Aynı Yönetmeliğin 21 inci maddesi başlığıyla birlikte aşağıdaki şekilde
"Teknik İşletme Daire Başkanlığının görevleri
MADDE 21 ‒ Teknik İşletme Daire Başkanlığının görevleri şunlardır:
a) İlgili kanunlar çerçevesindeki taleplerin Yönetmeliğe uygun şekilde yerine getirilmesini
sağlamak,
b) Başkanlığın faaliyetleri için gerekli alt yapıyı kurmak, kurdurmak, geliştirmek, işletmek,
bakım ve onarımlarını yapmak veya yaptırmak, bu alandaki teknolojik gelişmeleri takip
etmek ve Başkana görüş bildirmek,
c) İlgili kurumlarca sisteme kesintisiz, hızlı ve gerçek zamanlı erişim için talep edilecek
miktar ve kapasitede, ihtiyaç duyulan noktalar arasında güvenli iletişim alt yapısını
kurmak veya kurdurmak,
d) İlgili kurumlara ait kayıtları, Başkanlık ve ilgili kurumların sistem üzerinde
gerçekleştirdikleri her türlü faaliyete ait bilgisayar kayıt ve bilgilerini
52
EK
kompartımantasyon ilkeleri çerçevesinde muhafaza etmek, oluşturulacak yetki
seviyeleri doğrultusunda ilgili kurumlara göndermek veya erişimlerine açmak,
e) Kurulan ve işletilen sistemlerin güvenliğini sağlamak,
f) Başkanlık faaliyetleri için ihtiyaç duyulan her türlü malzeme, sistem ve donanımın yurt içi
ve yurt dışından temin edilmesi konularında görüş bildirmek,
g) Başkanlık için kurulacak ayrı ve özel bir ağ üzerinden bilgi akışının düzenli ve güvenli bir
şekilde yapılmasını ve ilgili kurumlarca Başkanlığa yapılacak bağlantıların güvenliğini
sağlamak,
h) Başkan tarafından verilen diğer görevleri yerine getirmek."
MADDE 5 ‒ Aynı Yönetmeliğe 21 inci maddesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki 21/A
maddesi eklenmiştir.
"Bilgi Sistemleri Daire Başkanlığının görevleri
MADDE 21/A ‒ Bilgi Sistemleri Daire Başkanlığının görevleri şunlardır:
a) İlgili kanunlar çerçevesindeki taleplerin Yönetmeliğe uygun şekilde yerine getirilmesini
sağlamak,
b) Başkanlığın faaliyetleri için gerekli sistemleri oluşturmak, yazılımları geliştirmek,
işletmek, bakım ve onarımlarını yapmak veya yaptırmak, bu alandaki teknolojik
gelişmeleri takip etmek ve Başkana görüş bildirmek,
c) Aynı iletişim hakkında birden fazla ilgili kurum tarafından hâkim veya Cumhuriyet savcısı
kararı alınması ya da yazılı emir verilmesi halinde, taleplerin aynı anda karşılanarak söz
konusu iletişim bilgilerinin ilgili kurumların her birine gerçek zamanlı olarak
iletilmesini sağlamak,
d) Kaydedilen ses, faks, veri ve internet dâhil her türlü iletişim bilgilerinin ilgili kurumların
taleplerine göre çözümlenmiş ya da ham olarak ortak formatta ulaştırılmasını ve
sistemin yirmidört saat esasına göre çalışmasını sağlamak,
e) Yapılan kayıtları, iletişimin içeriği ve içeriğin dışında kalan iletişime ait bilgilerle birlikte
tedbir devam ettiği sürece saklamak,
f) İlgili kurumlar tarafından alınan kayıtların çözümünde kriptolu haberleşmeye rastlanılması
halinde, ilgili kurumun talebi üzerine kripto çözüm mekanizmasının sisteme dâhil
edilmesini sağlamak,
g) Kaydedilen verilerin güvenliğini sağlamak,
h) Başkanlık faaliyetleri için ihtiyaç duyulan her türlü malzeme, sistem ve donanımın yurt içi
ve yurt dışından temin edilmesi konularında görüş bildirmek,
i) Başkan tarafından verilen diğer görevleri yerine getirmek."
MADDE 6 ‒ Aynı Yönetmeliğin 22 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi aşağıdaki
şekilde değiştirilmiştir.
53
EK
"a) 12 nci maddenin ikinci fıkrası ile 15 inci maddenin üçüncü fıkrası saklı kalmak kaydıyla,
21 ve 2l/A maddeleri kapsamı dışındaki Başkanlık faaliyetleriyle ilgili olarak tutulan
kayıtlar ile kamu kurum ve kuruluşları, kamu hizmeti veren kuruluşlar ve
işletmecilerden gelen bilgi, belge ve kayıtların bilgi güvenliği kriterlerine uygun olarak
arşivlenmesini sağlamak,"
MADDE 7 ‒ Aynı Yönetmeliğin 22/A maddesinin birinci fıkrasının (a) ve (b) bentleri
"a) 17 nci maddenin (j), (k), (1), (m), (o), (p), (r), (s), (t) ve (u) bentleri kapsamında sayılan
görevleri yerine getirmek ve buna ilişkin iş ve işlemleri yürütmek,
b) 5651 sayılı Kanunla verilen görevler kapsamındaki suçların internet ortamında işlenmesini
önlemek için gerekli iş ve işlemleri yürütmek,"
MADDE 8 ‒ Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
MADDE 9 ‒ Bu Yönetmelik hükümlerini Başbakan yürütür.
Yönetmeliğin Yayımlandığı Resmî Gazete'nin
Tarihi
Sayısı
10/11/2005
25989
Yönetmelikte Değişiklik Yapan Yönetmeliklerin Yayımlandığı Resmî Gazete'nin
Tarihi
Sayısı
1
24/2/2006
26090
2
4/7/2007
26572
3
7/8/2009
27312
[R.G. 09 Eylül 2011 – 28049]
—— • ——
İçişleri Bakanlığından:
KARAYOLLARI TRAFİK YÖNETMELİĞİNDE DEĞİŞİKLİK
YAPILMASINA DAİR YÖNETMELİK
MADDE 1 – 18/7/1997 tarihli ve 23053 mükerrer sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan
Karayolları Trafik Yönetmeliğinin 12 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE 12 – Sağlık Bakanlığının görev ve yetkileri aşağıda gösterilmiştir.
a) Karayollarında meydana gelen trafik kazaları ile ilgili ilk ve acil yardım hizmetlerini
planlamak ve uygulamak.
54
EK
b) Trafik kazalarında yaralananların en kısa zamanda sağlık hizmetlerinden
istifadelerini temin etmek üzere, İçişleri Bakanlığının ve Karayolları Genel
Müdürlüğünün uygun görüşü de alınarak karayolları üzerinde ilk yardım istasyonları
kurmak, bu istasyonlara gerekli personeli, araç ve gereci sağlamak.
c) Her ilde trafik kazaları için eğitilmiş sağlık personeli ile birlikte yeteri kadar ilk ve
acil yardım ambulansı bulundurmak.
ç) 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu ve mevzuatla verilen trafikle ilgili diğer
görevleri yapmak.”
MADDE 2 – Aynı Yönetmeliğin 29 uncu maddesinin birinci fıkrasının (B) bendinin
giriş ibaresi ile (a) ve (b) alt bentleri aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“B) İlk defa tescili yapılacak araçlarla ilgili olarak;
a) Araç sahipleri, tescili zorunlu ve ilk tescili yapılacak olan araçlarının tescili için satın
alma veya gümrükten çekme tarihinden itibaren üç ay içinde ibrazı zorunlu belgelerle
birlikte ilgili trafik tescil kuruluşuna veya Emniyet Genel Müdürlüğünün belirleyeceği
kamu kurum veya kuruluşları ile gerçek veya özel hukuk tüzel kişilerine müracaat
etmek zorundadırlar.
b) Araçların giriş işlemini yapan gümrük idareleri, tescil işlemlerine esas olmak üzere
düzenlediği Gümrük Trafik Şahadetnamesinin bir örneğini de tescilin yapılacağı beyan
edilen trafik tescil kuruluşuna, gümrük işleminin tamamlandığı tarihten itibaren onbeş
gün içinde göndermeye mecburdur. Gümrük Trafik Şahadetnamesindeki bilgilerin
elektronik ortamda gönderilmesi halinde,
şahadetname ayrıca yazılı olarak
gönderilmez.”
MADDE 3 – Aynı Yönetmeliğin 30 uncu maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde
“Tescil işlemlerinin yapılmasında aşağıdaki usul ve esaslar uygulanır:
a) Araçların tescilleri, tescil edilen araçlara ait araç tescil belgesinin ve motorlu araç
trafik belgesinin düzenlenmesi, kişiselleştirilmesi, kişiselleştirilen belgelerin basımı ve
ilgililerine elden veya posta aracılığı ile teslimi işlemleri Emniyet Genel Müdürlüğü
veya bağlı trafik tescil kuruluşlarınca yapılır.
b) Tescili yapılan araçlar için düzenlenen ve bu Yönetmeliğin ekinde yer alan ek-3'teki
“Araç Tescil Belgesi” ile ek-4’teki “Motorlu Araç Trafik Belgesi”nin “Onaylayan”
bölümleri yetkili personel tarafından sicil numarası yazılmak suretiyle imzalanır.
Belgelerde yer alan bütün bilgiler silinti ve kazıntı olmaksızın bilgisayar ortamında
doldurulur.
c) Araca ait kişiselleştirilen tescil belgesi ve motorlu araç trafik belgesinin basımı ve
ilgililerine elden veya posta yoluyla teslimi Emniyet Genel Müdürlüğü tarafından
belirlenen kamu kurum veya kuruluşları ile özel hukuk tüzel kişilerine de yaptırılabilir.
Basılan bu belgeler gerçek kişiler için araç sahibinin Kimlik Paylaşımı Sisteminde yer
alan yerleşim yeri adresine, tüzel kişiler için ticaret sicil gazetesi, tüzük veya diğer
resmi kayıt belgelerinde belirtilen adreslerine posta aracılığı ile teslim edilir. Yabancılar
için ise belgelerin gönderileceği adrese ilişkin hususlar Emniyet Genel Müdürlüğünce
belirlenir. Bu şekilde basılan belgeler üzerinde yetkili personelin sicil ve imza şartı
aranmaz. Düzenleme sırasında herhangi bir nedenle iptali gereken belgeler, iptal
gerekçesi ve seri numarası belirtilerek bir tutanakla tespit edilir ve ilgili muhasebe
birimine teslim edilir. Buna dair usul ve esaslar Maliye Bakanlığınca belirlenir.
ç) İlk defa tescili yapılan her araca bir tescil plaka numarası tahsis edilir. Satış veya
devir işlemlerinde daha önce düzenlenerek bir önceki araç sahibine verilmiş olan
motorlu araç trafik belgesi ile tescil plakaları yeni sahibine devredilir. Yerleşim yeri
adresi dışındaki başka bir trafik tescil kuruluşunda kayıtlı araçları satın veya devir
alanlar ile yerleşim yeri adresi değişenlerin araçlarına yerleşim yeri adresinin bulunduğu
55
EK
yerdeki trafik tescil kuruluşunun plakasını alabilmeleri isteklerine bağlıdır. İsteğe bağlı
olarak tescil plaka numarasının değiştirilecek olması halinde bu değişiklik; araç
sahiplerinin, kanuni temsilcilerinin, vekillerinin veya kamu kurum ve kuruluşları ile
tüzel kişiliklerce yetkilendirilen kişilerin ibrazı zorunlu belgelerle birlikte yerleşim yeri
adresinin bulunduğu yerdeki, yerleşim yeri adresi yurtdışında olan Türk vatandaşlarının
ise Kimlik Paylaşımı Sisteminde yer alan diğer adresinin bulunduğu yerdeki trafik tescil
kuruluşuna bir ay içerisinde müracaat etmeleri suretiyle yapılır. Aracın tescil plaka
numarası, can ve mal güvenliğinin gerekli kıldığı hallerde valiliğin talebi ve İçişleri
Bakanlığının onayı ile aracın kayıtlı olduğu yer trafik tescil kuruluşunda başka bir tescil
plaka numarası ile değiştirilebilir.
d) Emniyet Genel Müdürlüğünce araçlara ait bilgiler, manyetik veya elektronik sistemle
Milli Savunma Bakanlığı Seferberlik Dairesi Başkanlığına gönderilir.
e) Tescili yapılarak bu Yönetmeliğin ekinde yer alan ek-4'teki Motorlu Araç Trafik
Belgesi verilen ve müracaat formu bilgisi Milli Savunma Bakanlığı Seferberlik Dairesi
Başkanlığına gönderilen araçlardan, Türk Silahlı Kuvvetlerinin ihtiyacına elverişli
olanlara sefer görev emri verilir. Sefer görev emri verilen araçlara Türk Silahlı
Kuvvetleri Motorlu Kara Nakil Araçları Sefer Görev Emri (ARAÇ SEF. 3) (Ek-5) dört
suret olarak Milli Savunma Bakanlığınca tanzim edilir. Milli Müdafaa Mükellefiyeti
Komisyon kararı alınmak ve araç sahiplerine tebliğ edilmek üzere mülki makamlara
gönderilir. Mülki idare makamlarınca da sefer görev emirleri araç sahiplerine tebliğ
edilmek üzere trafik tescil şube ve bürolarına gönderilir. Sefer görev emirleri için
4/11/1983 tarihli ve 2941 sayılı Seferberlik ve Savaş Hali Kanunu ile 24/5/1990 tarihli
ve 90/500 sayılı Bakanlar Kurulu Kararıyla yürürlüğe konulan Seferberlik ve Savaş Hali
Tüzüğü ve ilgili diğer mevzuat hükümlerine göre işlem yapılır.
f) Sefer görev emirlerine tabi araçlara, trafik tescil şube veya bürolarınca yapılacak
işlemler bu Yönetmeliğin ekinde yer alan ek-5'teki talimata göre yapılır.
g) Tescili yapılan araçlar ve sahiplerine ilişkin bilgiler ile sonradan araç üzerinde
yapılan her türlü işlem ve değişiklikler trafik tescil kuruluşlarınca derhal bilgisayar
ortamına aktarılır. Ayrıca, yapılan işlem ve değişikliğe dair bilgi ve belgelerden
Emniyet Genel Müdürlüğünce gerekli görülenler tescil dosyasına konulmak üzere
aracın kaydının bulunduğu trafik tescil kuruluşuna postayla veya elektronik sistemle
gönderilir.
ğ) Tescil edilen araçlara ve sahiplerine ilişkin bilgiler ile sonradan araç üzerinde yapılan
her türlü işlem ve değişiklikler elektronik sistemle Gelir İdaresi Başkanlığına, bunun
mümkün olmaması halinde ise en geç onbeş iş günü içinde yazılı olarak ilgili vergi
dairesine bildirilir.
h) Tescil plakalarında, plaka basım işlemini gerçekleştiren kuruluşun mührü bulunur.
Tescile yetkili kuruluşlar ile Emniyet Genel Müdürlüğünce yetkilendirilen kurum veya
kuruluşlar tarafından düzenlenen plaka basım talep belgesi (Ek-45) yazılı veya
elektronik ortamda ibraz edilmeden plaka basımı yapılmaz. Plaka basım talep belgesi
veya buna ilişkin elektronik bildirim plakayı basan kuruluş tarafından en az üç yıl süre
ile muhafaza edilir.
ı) Tüzel kişiler veya yabancılar adına yapılacak araç tescillerinde istenilecek bilgi ve
belgeler ile diğer hususlar Emniyet Genel Müdürlüğünce belirlenir.
i) Ambulans ve acil sağlık araçlarının tescillerinde il sağlık müdürlüğünün
ambulans/acil sağlık aracı uygunluk yazısının ibraz edilmesi zorunludur.
j) Ülkemizde belirli bir süre kullanıldıktan sonra tekrar yurt dışına çıkarılmak üzere
geçici ithal yoluyla getirilenler ile iş amacına göre üzerine çeşitli ekipmanlar monte
edilmiş ve karayolunda insan, hayvan ve yük taşımasında kullanılamayan araçlar hariç
olmak üzere, direksiyonu sağda olan araçların tescili yapılmaz.
56
EK
k) Araçlar üzerinde 28/11/2008 tarihli ve 27068 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan
Araçların İmal, Tadil ve Montajı Hakkında Yönetmelikte belirtilen şekillerde değişiklik
yapılmış olması halinde, aracın muayenesinin yeniden yaptırılması zorunludur.
l) Başka bir trafik tescil kuruluşuna nakil giden araçların tescil dosyaları bir yıl
geçmedikçe imha edilemez.”
MADDE 4 – Aynı Yönetmeliğin 31 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE 31 – Tescili zorunlu ve ilk tescili yapılacak olan araçların tescil işlemleri;
aracın satın alınma veya gümrükten çekilme tarihinden itibaren üç ay içinde araç
sahibinin ilgili trafik tescil kuruluşuna veya Emniyet Genel Müdürlüğünün belirleyeceği
kamu kurum veya kuruluşları ile gerçek veya özel hukuk tüzel kişilerine müracaat
etmeleri suretiyle yapılır.
Tescil işleminin yapılabilmesi için sahiplik belgesi, uygunluk belgesi, zorunlu mali
sorumluluk sigortası poliçesi ve özel tüketim vergisi ödeme belgesinin aslının ibraz
edilmesi zorunludur. Ancak, bu belgelere ait bilgilerin Emniyet Genel Müdürlüğünce
ilgili kamu kurum veya kuruluşları ile gerçek veya diğer özel hukuk tüzel kişilerinden
elektronik sistemle alınabilmesi halinde, ibraz zorunluluğu aranmaz.
Tescile tabi ve Türkiye’de tescil edilecek olan araçları imal veya ithal edenler; bu
araçların uygunluk belgesi bilgileri ile Emniyet Genel Müdürlüğünce gerekli görülen
diğer bilgilerini, güvenli elektronik imza kullanarak Emniyet Genel Müdürlüğü
bünyesindeki bilgi sistemine elektronik ortamda kaydetmek zorundadırlar. Emniyet
Genel Müdürlüğünce belirlenecek tarihten itibaren bilgi sistemine kayıtlı olmayan
araçların tescil işlemi yapılmaz.
İthalatçı veya imalatçı tarafından Emniyet Genel Müdürlüğü bünyesindeki bilgi
sistemine elektronik ortamda kaydedilen araçların, tescil edileceği safhaya kadar el
değiştirmesi veya üzerinde tadilat yapılması halinde, bu değişikliklerin bilgi sistemine
işlenmesi amacıyla bildirim zorunluluğu getirmeye ve bu şekilde yapılacak bildirimlerin
usul ve esaslarını tespit etmeye, Maliye Bakanlığının görüşünü almak suretiyle Emniyet
Genel Müdürlüğü yetkilidir.
Araç imal veya ithalatçıları, kamu kurum veya kuruluşları ile gerçek veya özel hukuk kişileri,
içeriği Emniyet Genel Müdürlüğü tarafından belirlenerek bilgi sisteminde oluşturulan
taahhütnameleri güvenli elektronik imzaları ile imzalamaları halinde yetkilendirilmiş
sayılırlar. Buna ilişkin diğer usul ve esaslar Emniyet Genel Müdürlüğünün resmi
internet sitesinde yayımlanır.
Emniyet Genel Müdürlüğü; ilk tescili yapılacak araçların tesciline esas teşkil edecek işlemleri
elektronik ortamda bilgi paylaşımı yoluyla yapmak üzere, elektronik ortamda
oluşturduğu bir ay süreyle geçerli Ek-46’daki tescile ilişkin geçici belgeyi basmak ve
araç sahibine vermek üzere kamu kurum veya kuruluşları ile gerçek veya özel hukuk
tüzel kişilerini, belirleyeceği usul ve esaslar doğrultusunda yetkilendirebilir.
Yetkilendirilen gerçek veya özel hukuk tüzel kişileri, yapacakları işlemleri, kendi
aralarında noterde düzenleyecekleri protokol çerçevesinde başka gerçek veya özel
hukuk tüzel kişilerine de yaptırabilirler. Düzenlenen protokolün bir nüshası Emniyet
Genel Müdürlüğüne gönderilir. Elektronik ortamda gönderilmesi halinde, protokol
ayrıca yazılı olarak gönderilmez.
Emniyet Genel Müdürlüğünce yetkilendirilen gerçek veya özel hukuk tüzel kişilerinin,
yapacakları işlemler için başka gerçek veya özel hukuk tüzel kişilerine yetki vermeleri
halinde, yetki verilecek gerçek veya tüzel kişinin oda sicil kaydı (ticaret odası, sanayi ve
ticaret odası, ilgili esnaf odası ve benzeri) ve vergi kaydının bulunması gerekir. Ayrıca,
yetki verilecek kişinin gerçek kişi olması halinde ilgili kişinin, tüzel kişilik olması
halinde ise, şirketi temsile yetkili olan kişi ile bilgi sistemi üzerinde işlem yapmaya
yetki verecekleri kişinin; malvarlığına, topluma, kamu güvenliğine, kamunun sağlığına,
57
EK
kamu barışına, ulaşım araçları veya sabit platforma, genel ahlaka, millete ve devlete,
devletin güvenliğine, anayasal düzen ve bu düzenin işleyişine karşı suçlardan hüküm
giymemiş olmaları şarttır. Buna ilişkin diğer usul ve esaslar Emniyet Genel
Müdürlüğünün resmi internet sitesinde yayımlanır.
Tescil işlemlerinde; gerçek kişiler için Kimlik Paylaşımı Sisteminde yer alan yerleşim yeri
adresi, yerleşim yeri adresi yurtdışında olan Türk vatandaşlarının Kimlik Paylaşımı
Sisteminde yer alan diğer adresi, tüzel kişiler için ise ticaret sicil gazetesi, tüzük veya
diğer resmi kayıt belgelerinde belirtilen adresi esas alınır. Yabancılar için tescile esas
adres bilgisi ise Emniyet Genel Müdürlüğünce belirlenir.
Tescil edilen her araca, sahibinin tescile esas adresinin bulunduğu yerdeki trafik tescil
kuruluşunun il kodu, harf ve rakam grubunu içeren bir tescil plakası tahsis edilir. Kamu
kurum veya kuruluşlarınca finansal kiralama yoluyla kiralanan ve ilk defa tescili
yapılacak araçlara, kiracının tescile esas adresinin bulunduğu yerdeki trafik tescil
kuruluşunun il kodu, harf ve rakam grubunu içeren tescil plakası da tahsis edilebilir.
23/9/2004 tarihli ve 25592 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Araç Muayene İstasyonlarının
Açılması, İşletilmesi ve Araç Muayenesi Hakkında Yönetmelikte belirtilen ilk muayene
süresini geçirmiş araçlar, bir aylık muayene süresi verilmek suretiyle tescil edilir.
Tescil müracaatının;
a) Trafik tescil kuruluşlarına yapılması halinde;
1) Tescil işlemi, araç sahibinin tescile esas adresinin bulunduğu yerdeki trafik tescil şube veya
bürosunda yapılır.
2) Araçların ilk tescilleri, araç sahiplerinin, kanuni temsilcilerinin, vekillerinin veya kamu
kurum veya kuruluşları ile tüzel kişiliklerce yetkilendirilen kişilerin ibrazı mecburi
belgeleri göstererek üzerindeki bilgiler tam, okunaklı, örneğine uygun olarak
doldurulmuş, bu Yönetmeliğin ekinde yer alan "Araç Trafik Tescil Müracaat ve İşlem
Formu” (Ek-1)’nu veya işlemi yapan trafik tescil kuruluşunca elektronik ortamda
düzenlenen “Araç Tescil İşlem Formu” (Ek-43/A-B)’nu trafik tescil şube veya
bürolarında yetkili memurun önünde imzalaması suretiyle yapılır.
3) Araç sahibince beyan edilen bilgilerden araca ait olanlar ibraz edilen belgelerle, kişiye ait
olanlar ise nüfus hüviyet cüzdanı ve Nüfus ve Vatandaşlık İşleri Genel Müdürlüğü
Merkezi Nüfus İdaresi Sistemi kayıtlarından karşılaştırılarak yetkili memurca tasdik
edilir.
4) Araca ait ibraz edilen belgelere "............... plakaya tescil yapılmıştır" kaşesi vurulur ve bu
belgelerden gerekli görülenler muhafaza edilmek üzere araç sahibine iade edilir.
5) Araca ve tesciline dair bilgiler Emniyet Genel Müdürlüğünce elektronik ortamda tutulur.
Ayrıca, tescile dair müracaat formları (Ek-1, Ek-43/A-B) ve gerekli diğer belgelerin
saklanacağı dosya oluşturularak, tescil plaka numarasına göre arşivlenir. Araç dosyasına
konulacak belgeler Emniyet Genel Müdürlüğünce belirlenir.
6) Tescili yapılan araçların tescille birlikte aynı anda trafikten çekilmesi talebinde
bulunulması halinde, öncelikle tescil işlemi yapılır, ancak motorlu araç trafik belgesi
düzenlenmez ve tescil plakası bastırılmaz. Tescil işlemini takiben 41 inci madde
hükümleri doğrultusunda trafikten çekme işlemi yapılır.
b) Emniyet Genel Müdürlüğü tarafından yetkilendirilen kamu kurum veya kuruluşları ile
gerçek veya özel hukuk tüzel kişilerine yapılması halinde;
1) Yetki verilenler, satışı yapılan aracın tescili amacıyla, araca ve sahibine ait bilgiler ile
gerekli görülen diğer bilgileri, Emniyet Genel Müdürlüğü bünyesindeki bilgi sistemine
güvenli elektronik imzalı olarak bildirirler.
2) Bu bildirim üzerine, aracın tescilinde herhangi bir sakınca olmadığının anlaşılması halinde
tescil işlemi elektronik ortamda gerçekleştirilir.
58
EK
3) Tescil işleminin gerçekleşmesiyle birlikte Emniyet Genel Müdürlüğünce elektronik
ortamda bir ay süreyle geçerli tescile ilişkin geçici belge ve plaka basım talep belgesi
oluşturulur. Belgeler, tescil bildiriminde bulunanlarca iki suret olarak basılır. Belgelere
kaşe veya mühür basılarak yetkilendirilen kişi tarafından imzalanır. Belgelerin birer
sureti araç sahibine verilir, birer sureti ise, diğer belgelerle birlikte beş yıl süreyle
muhafaza edilir.
4) Araç sahibi adına yapılacak tescil nedeniyle düzenlenmesi gereken değerli kâğıtların
bedelleri, yetki verilenlerce tahsil edilebilir. Buna dair usul ve esaslar Maliye Bakanlığı
ve Emniyet Genel Müdürlüğünce belirlenir.
5) Araç tescil belgesi ve motorlu araç trafik belgesinin bir ay içerisinde teslim edilememesi
halinde, araç sahibine sorumluluk yüklenemez.
6) Araç tescil belgesinin araç sahibine teslim edilmesi ile birlikte tescile ilişkin geçici belge
hükümsüz sayılır.
7) Araç imal veya ithal edenler ile tescile ilişkin geçici belgeyi basmak ve araç sahibine
vermek üzere yetkilendirilen gerçek veya özel hukuk tüzel kişilerinin, araçların tesciline
ilişkin olarak yapacakları işlemler, müracaat sırasında ibraz edilmesi zorunlu belgeler,
tescile ilişkin geçici belgenin basılmasına ve araç sahiplerine teslim edilmesine ilişkin
usul ve esaslar ile muhafaza edilmesi gereken belgeler Emniyet Genel Müdürlüğünce
belirlenir.
8) Yetkilendirilen gerçek veya özel hukuk tüzel kişileri, yapacakları işlemleri, aralarında
yapacakları protokol çerçevesinde başka gerçek veya özel hukuk tüzel kişilerine
yaptırmaları halinde; muhafaza edilmesi gereken belgeler protokolün taraflarınca beş yıl
süreyle muhafaza edilmek üzere yeterli sayıda düzenlenir.
Emniyet Genel Müdürlüğü, araç imal veya ithal edenler ile yetki verilenlerin, araçların
tesciline ilişkin olarak yaptıkları işlemleri, belirlenen usul ve esaslara uygun olarak
yapıp yapmadığını denetlemeye yetkilidir.”
MADDE 5 – Aynı Yönetmeliğin 33 üncü maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde
“Motorlu araç trafik belgesi ve geçerliliği
MADDE 33 – Motorlu araç trafik belgesi, tescil işlemleri tamamlanmış araçların trafiğe
çıkarılmasına müsaade edilen ve muayene sürelerini belirleyen bir belgedir.
Motorlu araç trafik belgesi, veriliş tarihinden itibaren Ulaştırma Bakanlığınca araç
muayenesi ile ilgili olarak çıkartılan Yönetmeliğin öngörmüş olduğu muayene süresi
içerisinde geçerlidir.
İlk tescili yapılan araçlar için düzenlenen tescile ilişkin geçici belgelerin geçerlilik
süresi içinde, motorlu araç trafik belgesi alma zorunluluğu aranmaz.
Motorlu araç trafik belgesi, her muayene süresi sonunda yetkili kılınmış muayene
istasyonu görevlilerince, taşıt cinslerine göre yönetmelikte belirtilen süre kadar uzatılır
ve trafik belgesinin muayeneye ait bölümüne gerekli kayıtlar işlenerek tasdik ve imza
edilir.
Motorlu araç trafik belgesi, yıpranması, kaybolması veya muayene bölümlerinin bitmiş
olması halinde, herhangi bir tescil biriminde yenilenir. Bu değiştirmelerde tescil
belgesindeki bilgiler esas alınır.
Yenilenen belgelerin eskileri alınarak iptal edilir.”
MADDE 6 – Aynı Yönetmeliğin 39 uncu maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde
değiştirilmiş ve maddeye bu fıkradan sonra gelmek üzere aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“Ekonomik ömrünü doldurma, eskime, yıpranma, kaza, yanma, tahrip edilme ve benzeri
nedenlerle kullanılamaz duruma gelen araçlar; sahiplerinin, kanuni temsilcilerinin,
vekillerinin veya tüzel kişiliklerce yetkilendirilen kişilerin dilekçesi üzerine, muayeneye
tabi tutulmadan; ilgili vergi dairesinden alınmış motorlu taşıtlar vergisi, gecikme faizi,
59
EK
gecikme zammı, vergi cezası, trafik idari para cezası ile 25/6/2010 tarihli ve 6001 sayılı
Karayolları Genel Müdürlüğünün Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanunun 30 uncu
maddesine göre verilen idari para cezaları ile geçiş ücreti borcu bulunmadığına dair
ilişik kesme belgesinin veya hurdaya ayrılmasında sakınca bulunmadığına dair belgenin
ibrazı ve kayıtlarında haciz, rehin, tedbir gibi kısıtlayıcı şerhler bulunmaması halinde,
müracaat tarihi itibariyle herhangi bir trafik tescil şube veya bürosunda hurdaya
çıkarılır. Hurdaya çıkarılacak araçtan dolayı yukarıda sayılan hususlarla ilgili borcu
bulunmadığının Gelir İdaresi Başkanlığından elektronik sistemle tespit edilebilmesi
halinde, belge ibrazı zorunluluğu aranmaz.”
“M1, N1 kategorisindeki araçlar ile motosiklet ve motorlu bisiklet haricindeki üç
tekerlekli araçların hurdaya ayrılması işlemleri sırasında 30/12/2009 tarihli ve 27448
sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Ömrünü Tamamlamış Araçların Kontrolü Hakkında
Yönetmeliğin ek-3’ünde örneği yer alan “Araç Kayıttan Düşme ve Bertaraf Formu”nun
ibrazı zorunludur.”
MADDE 7 – Aynı Yönetmeliğin 53 üncü maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE 53 – Tescil plakalarının niteliklerine ve ölçülerine ait esaslar aşağıda
gösterilmiştir.
a) Nitelikleri
Tescil plakaları, 0.97 mm. kalınlığında DIN 1745 standardına uygun AL 99,5 F11 ½
sertlikte, gerilme kuvveti 100-150 N/mm, % 0.2 akıcılık sınırı, en az 90 N/mm, uzama
direnci en az % 6 (a 10) standardında dikdörtgen biçiminde alüminyumdan yapılır.
Harf ve rakamlar ile plaka kenarları preste en az 1, en çok 3 milimetre kabartılır ve
köşeleri 1 santimetre yarıçapla yuvarlatılır. Plaka kenarları (bordürü) genişliği 5
milimetre olur.
Geçici plakalardan gümrük plakaları ile altı güne kadar verilen plakalar, plastik veya
karton kâğıttan yapılabilir. Bunların üzerinde ayrıca sol üst köşeden sağ alt köşeye
doğru 2 santimetre genişlikte beyaz renkli bir bant bulunur.
b) Ölçüleri
1) Motorlu bisiklet, motosiklet, yük motosikleti ve lastik tekerlekli traktörlerde 15x24
santimetre,
2) Otomobil, kamyonet, minibüs, kamyon, çekici ve otobüslerde ön plaka 11x52, arka
plaka 21x32 santimetre; ithal araçlarda plaka yerlerinin bu ölçülere uymaması halinde
ölçüler 15x30 santimetre,
en ve boyda olur.
3) Harf ve rakam gruplarının plaka üzerindeki yerleri ile genişlik, yükseklik, çizgi
kalınlığı ve aralıklarına ait ölçüler; 12, 12/A, 12/A-1, 12/B, 12/B-1, 12/C, 12/C-1, 12/G,
12/G-1, 12/H, 12/H-1, 12/J, 12/J-1, 12/K, 12/K-1, 12/L, 12/L-1, 12/M, 12/M-1, 12/N,
12/N-1, 12/N-2, 12/P, 12/P-1, 12/P-2, 12/R, 12/R-1, 12/R-2, 12/S, 12/S-1, 12/S-2, 12/T,
12/U, 12/V eklerdeki şekillerde gösterilmiştir.
Özürlülere ait araçların trafik tescil kuruluşlarınca tescil işlemlerinin yapılması
sırasında;
a) Bizzat kullanım amacıyla özürlüler tarafından ithal edilen özel tertibatlı otomobiller
ile motosikletlerin tescil belgelerine ve bilgisayar kayıtlarına, "Araç sahibi tarafından
kullanılması zorunlu olup, ilgili gümrük müdürlüğünün izni olmadan devri, satışı,
hibesi, intifasının mülkiyeti muhafaza kaydıyla veya sair şekillerde akden devri, tasarruf
hakkının vekâletname ile devredilmesi, kiralanması, ödünç verilmesi, özel tertibatının
kaldırılması veya değiştirilmesi yasaktır." şeklinde şerh konulur.
b) Özürlüler tarafından ithal edilen özel tertibatlı minibüslerin tescil belgelerine ve
bilgisayar kayıtlarına "Araç sahibinin üçüncü dereceye kadar kan ve sihri hısımlarından
bir sürücü veya noterce düzenlenmiş iş akdine bağlı olarak istihdam edilen bir sürücü
60
EK
tarafından kullanılması zorunlu olup, ilgili gümrük müdürlüğünün izni olmadan devri,
satışı, hibesi, intifasının mülkiyeti muhafaza kaydıyla veya sair şekillerde akden devri,
tasarruf hakkının vekâletname ile devredilmesi, kiralanması ödünç verilmesi, özel
tertibatının kaldırılması veya değiştirilmesi yasaktır." şeklinde şerh konulur.
c) Özürlülük derecesi % 90’ın altında olan özürlüler tarafından bizzat kullanılmak
amacıyla özel tertibatlı araçların Özel Tüketim Vergisinden muaf olarak yurt içinden ilk
iktisabında tescil belgelerine, "İlk iktisap tarihinden itibaren beş yıl geçmedikçe Özel
Tüketim Vergisi ödenmeden devri, satışı, hibesi, intifasının mülkiyeti muhafaza
kaydıyla veya sair şekillerde akden devri, tasarruf hakkının vekâletname ile
devredilmesi, özel tertibatının kaldırılması veya değiştirilmesi yasaktır." şeklinde şerh
konulur.
ç) Özel tertibatı olmayıp, özürlülük derecesi % 90 ve üzeri olan malul ve engelliler
tarafından Özel Tüketim Vergisinden muaf olarak bizzat ithal edilen araçların tescil
belgelerine ve bilgisayar kayıtlarına, "Araç sahibi özürlü kişinin kanuni mümessili ile
üçüncü dereceye kadar kan ve sihri hısımlarından bir sürücü veya noterce düzenlenmiş
iş akdine bağlı olarak istihdam edilen bir sürücü tarafından kullanılması zorunlu olup,
beş yıl içerisinde Özel Tüketim Vergisi ödenmeden devri, satışı, hibesi, intifasının
mülkiyeti muhafaza kaydıyla veya sair şekillerde akden devri, tasarruf hakkının
vekâletname ile devredilmesi, kiralanması, ödünç verilmesi yasaktır." şeklinde şerh
konulur. Ayrıca ithal araçların gümrük şahadetnamelerinde, yukarıda belirtilen şerh
dışında varsa diğer şerhler de tescil belgesine işlenir.
d) Özürlüler tarafından ithal edilerek getirilen araçların, aynı durumdaki başka bir
özürlüye devri veya bunların ölümü sonucunda varislerine intikali halinde, bu araçlar
gümrük vergisinden muaf olup, devir ve tescil işlemi ilgili gümrük müdürlüğünün
iznine bağlıdır.
e) Özel tertibatı olmayıp, özürlülük derecesi % 90 ve üzeri olan özürlüler tarafından
Özel Tüketim Vergisinden muaf olarak yurt içinden satın alınıp ilk iktisabı yapılan
araçların tescil belgelerine “İlk iktisap tarihinden itibaren beş yıl geçmedikçe Özel
Tüketim Vergisi ödenmeden devri, satışı, hibesi, intifasının mülkiyeti muhafaza
kaydıyla veya sair şekillerde akden devri, tasarruf hakkının vekâletname ile
devredilmesi yasaktır." şeklinde şerh konulur.
f) Özürlülere ait yurt dışından ithal edilmiş olan özel tertibatlı araçların Yönetmelikte
izin verilen kişiler dışında başkaları tarafından kullanıldığının tespiti halinde; araç
trafikten men edilerek bu hususta düzenlenecek bir tutanakla mer'i mevzuat
çerçevesinde işlem yapılmak üzere Gümrük Müsteşarlığının ilgili birimlerine intikal
ettirilir.
Talep halinde, trafik tescil kuruluşları tarafından özürlülerin araçları için ayrılmış park
yerlerinden istifade etmeleri amacıyla, özürlülere örneği Ek:47’de gösterilen park kartı
verilir. Park kartlarının verilmesi, kullanılması ve iptaline dair usul ve esaslar Emniyet
Genel Müdürlüğünce belirlenir.”
MADDE 8 – Aynı Yönetmeliğin 65 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE 65 – Araçların üzerinde, Araçların İmal, Tadil ve Montajı Hakkında
Yönetmelikte belirtilen şekillerde yapılan her türlü teknik değişiklik ile aracın rengine
ilişkin değişikliklerin, değişikliğin meydana geldiği tarihten itibaren otuz gün içinde
herhangi bir trafik tescil şube veya bürosuna bildirilerek tescil kayıtları ile belgelerine
işletilmesi, araç sahibinin adresine ilişkin değişikliklerin ise, otuz gün içinde herhangi
bir trafik tescil kuruluşuna bildirilmesi zorunludur.
Emniyet Genel Müdürlüğü, araçlar üzerinde teknik değişiklik yapan veya yapılan
değişikliklere ilişkin belgeleri onaylayan kişi veya kuruluşlara, bu değişikliklerin aracın
bilgisayar kayıtlarına işlenmesi amacıyla bildirim zorunluluğu getirmeye, bu
61
EK
bildirimlerin yapılmasına ilişkin usul ve esasları, Maliye Bakanlığının görüşünü almak
suretiyle belirlemeye yetkilidir.
Üzerinde değişiklik yapılıp da süresi içinde bildirilmeyen araçlar, değişiklik
belgelendirilip trafik tescil kuruluşunda tescil edilinceye ve belgelerine işletilinceye
kadar trafikten men edilir.”
MADDE 9 – Aynı Yönetmeliğin 71 inci maddesinin üçüncü fıkrasının sonunda yer alan
“istenir” ibaresi “istenebilir” şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE 10 – Aynı Yönetmeliğin ekinde yer alan ek-12/D, ek-12/D1, ek-12/E, ek-12/E1, ek12/F, ek-12/F1 ve ek-12/Z yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE 11 – Aynı Yönetmeliğe, ekteki ek- 45, ek- 46 ve ek- 47 eklenmiştir.
MADDE 12 – Aynı Yönetmeliğe aşağıdaki ek madde eklenmiştir.
“Belediyelerce kurulan elektronik sistemlerin Emniyet Genel Müdürlüğünce
kullanılması
EK MADDE 2 – Belediyelerce kendi bütçe kaynakları kullanılarak, karayollarında can ve
mal güvenliğini sağlamak, düzenli ve güvenli trafik akışını temin etmek amaçlarına
hizmet etmek üzere kurulmuş veya kurulacak elektronik sistemlerin Emniyet Genel
Müdürlüğünce trafik ihlallerinin tespiti amacıyla kullanılması durumunda, bu sistemler
üzerinden yapılan aylık tespitlere dayanılarak düzenlenen trafik idari yaptırım karar
tutanaklarında yer alan trafik idari para cezasının % 30’u oranındaki tutar, izleyen ayın
sonuna kadar Emniyet Genel Müdürlüğü bütçesinden ilgili belediyelere sistem
kullanımı hizmet bedeli olarak ödenir.
Bu madde kapsamında hizmetinden yararlanılacak elektronik sistemlerin taşıması gereken
teknik özellikler, kurulması gereken yerler ve belediyelerle yapılacak protokollere
ilişkin diğer şartlar ile uygulamaya ilişkin usul ve esaslar Maliye Bakanlığı ve İçişleri
Bakanlığınca (Emniyet Genel Müdürlüğü) müştereken belirlenir.”
MADDE 13 – Aynı Yönetmeliğe aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.
“Özürlü işaretinin plakalar üzerinden kaldırılması
GEÇİCİ MADDE 6 – Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten önce, özürlülere ait özel
tertibatlı araçlar ile özürlülük derecesi % 90 ve üzerinde olan özürlüler adına tescil
edilmiş özel tertibatı olmayan araçlara verilmiş olan ve üzerinde özürlülere mahsus
işaret bulunan tescil plakaları, araç sahiplerinin istemeleri halinde veya zayi, yıpranma
ya da aracın bir başka tescil kuruluşuna nakli durumunda ek-12/U ve ek-12/V'de nitelik
ve ölçüleri gösterilen tescil plakaları ile değiştirilir.”
MADDE 14 – Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
MADDE 15 – Bu Yönetmelik hükümlerini İçişleri, Çevre ve Şehircilik ile Ulaştırma
Bakanları yürütür.
62
EK
63
EK
64
EK
65
EK
66
EK
67
EK
[R.G. 09 Eylül 2011 – 28049]
—— • ——
Orman ve Su İşleri Bakanlığından:
ORMAN KANUNUNUN 17 VE 18 İNCİ MADDELERİNİN
UYGULAMA YÖNETMELİĞİ
BİRİNCİ BÖLÜM
Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar
Amaç ve kapsam
MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı, 31/8/1956 tarihli ve 6831 sayılı Orman
Kanununun 17 ve 18 inci maddelerine göre verilecek izinlere ait iş ve işlemler ile aynı
Kanunun 115, Ek 9, Ek 11 ve Geçici 8 inci maddelerine ilişkin uygulama usul ve esasları ile
bunlardan tahsil edilecek bedellere ait iş ve işlemleri düzenlemektir.
Dayanak
MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik, 6831 sayılı Orman Kanununun Ek 5 inci maddesine
dayanılarak hazırlanmıştır.
Tanımlar
MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelikte geçen;
a) Ağaçlandırma bedeli: Orman sayılan alanlarda izin verilmesi sonucu bu yerlerin
ağaçlandırılması için yapılacak giderlerin karşılığı olarak alınan bedeli,
b) Ağaçlandırma ve erozyon kontrolü geliri: 3/9/2005 tarihli ve 25925 sayılı Resmî
Gazete’de yayımlanan Ağaçlandırma ve Erozyon Kontrolü Hizmetlerine İlişkin Usul ve
Esasların 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (c) bendinde belirtilen gelirleri,
c) Arazi izin bedeli: Orman sayılan alanlarda verilecek izinlerden her yıl alınacak
bedeli,
ç) Bakan: Orman ve Su İşleri Bakanını,
d) Bakanlık: Orman ve Su İşleri Bakanlığını,
e) Bölge müdürlüğü: Orman bölge müdürlüklerini,
f) Çevresel etki değerlendirmesi (ÇED) belgesi: 17/7/2008 tarihli ve 26939 sayılı Resmî
Gazete’de yayımlanan Çevresel Etki Değerlendirmesi Yönetmeliğine göre verilecek “ÇED
olumlu” kararı veya “ÇED gerekli değildir” kararını veya Çevresel Etki Değerlendirmesi
Yönetmeliği kapsamı dışında olduğuna dair belgeyi,
g) Deflatör: Kalkınma Bakanlığınca her yıl belirlenen cari fiyatları, sabit fiyatlara
çeviren dönüştürme katsayısını,
ğ) Devlet idareleri: Bu Yönetmelikte tanımlanan genel bütçe kapsamındaki kamu
idarelerini,
h) Fabrika: Olması gereken üniteleriyle birlikte orman ürünlerini mekanik ve/veya
kimyasal metotlarla işleyip mamul ya da yarı mamul hale getiren tesisleri,
ı) Genel bütçe kapsamındaki kamu idareleri: 10/12/2003 tarihli ve 5018 sayılı Kamu
Mali Yönetimi ve Kontrol Kanununun ekli (I) sayılı cetvelinde yer alan idareleri,
i) Genel Müdürlük: Orman Genel Müdürlüğünü,
j) Heyet: Bölge müdürlüğünce; bölge müdür yardımcısı, şube müdürü, mühendis veya
ilgili orman işletme müdür yardımcısı başkanlığında; ilgili orman işletme müdür yardımcısı,
68
EK
ilgili orman işletme şefi varsa kadastro ve mülkiyet şefi ve/veya bir teknik elemandan
oluşturulan en az üç kişilik komisyonu,
k) Hızar tesisi: Tek testereli, muhtelif şekilde hareket eden ve orman emvali biçme
işlerini yapan makineli işletmeleri,
l) Kesin izin: Orman Kanununun 17 ve 18 inci maddelerine göre amacı doğrultusunda
kullanılmak üzere verilecek izni,
m) Kamu kurum ve kuruluşları: Bu Yönetmelikte tanımlanan genel bütçe kapsamı
dışında yer alan kamu idarelerini,
n) Katı atık bertaraf ve düzenli depolama tesisleri: Evsel, endüstriyel, tıbbi, tehlikeli
atıklar ile inşaat yıkıntı ve atıklarının usulüne uygun olarak geri kazanıldıkları, bertaraf
edildikleri veya belirli teknik standartlara göre depolandıkları tesisleri,
o) Kira artış oranı: Türkiye İstatistik Kurumu tarafından bir önceki yılın aynı ayına göre
açıklanan yıllık üretici fiyat endeksi oranını,
ö) Kira bedeli: İzne konu orman sayılan alandaki tesislerin bir kısmının veya tamamının
işletme hakkının kiralanması halinde, kiralayan ile kiracı arasında düzenlenen sözleşmede
belirtilen ve kiralama işleminden dolayı kiracı tarafından tahsil edilen tüm bedelleri,
p) Ocak: Odun kömürü, terebentin, katran, sakız ve benzeri gibi işletilmesinde ağaç
kullanılan ocakları,
r) Ormancılık bürosu: Orman mühendisi veya orman yüksek mühendisi unvanına sahip,
ruhsatlı serbest meslek mensubu veya ruhsatlı serbest yeminli meslek mensuplarının, 8/4/2009
tarihli ve 27194 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Ormancılık ve Orman Ürünleri
Bürolarının Kuruluş ve Çalışma Esasları Yönetmeliği hükümlerine göre kurdukları serbest
ormancılık veya serbest yeminli ormancılık bürolarını,
s) Orman idaresi: Orman Genel Müdürlüğü merkez ve taşra teşkilatını,
ş) Orman köylüleri kalkındırma geliri: 31/12/2005 tarihli ve 26040 sayılı Resmî
Gazete’de yayımlanan Orman Köylüleri Kalkınma Hizmetlerine İlişkin Esas ve Usullerin 5
inci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinde belirtilen gelirini,
t) Orman ürünleri bürosu: Orman endüstri mühendisi veya orman endüstri yüksek
mühendisi unvanına sahip, ruhsatlı serbest meslek mensubu veya ruhsatlı serbest yeminli
meslek mensuplarının, 8/4/2009 tarihli ve 27194 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan
Ormancılık ve Orman Ürünleri Bürolarının Kuruluş ve Çalışma Esasları Yönetmeliği
hükümlerine göre kurdukları serbest orman ürünleri veya serbest yeminli orman ürünleri
bürolarını,
u) Ön izin: Kesin izinde istenen belgelerin hazırlanması için verilen izni,
ü) Ruhsat: Belirli bir bölgede petrol, doğalgaz ile jeotermal ve doğal mineralli su arama
veya işletme faaliyetlerinin yürütülebilmesi için ilgili kurum tarafından verilen yetki
belgesini,
v) Sokak hayvanları bakımevi: Barınacak yeri olmayan veya sahibinin ya da
koruyucusunun ev ve arazisinin sınırları dışında bulunan ve herhangi bir sahip veya
koruyucunun kontrolü ya da doğrudan denetimi altında bulunmayan sahipsiz evcil
hayvanların, kısırlaştırılıp aşılanarak alındıkları ortama bırakılıncaya veya bu zaman zarfında
sahiplendirilinceye kadar geçici olarak kaldığı tesisleri,
y) Şerit tesisi: İki volan üzerinde hareket eden ve orman emvali biçme işlerini yapan
makineli işletmeleri,
z) Teminat: Her yıl Genel Müdürlükçe belirlenen ve taahhüt senedi hükümlerinin yerine
getirilmesini temin maksadıyla alınan değeri,
aa) Toplam proje bedeli: İzne konu edilecek orman sayılan alan üzerinde kurulması
planlanan tesislerin, metraj cetveli ve cari yıl birim fiyatları baz alınarak hazırlanmış
maliyetini,
69
EK
bb) ÜFE: Türkiye İstatistik Kurumu tarafından bir önceki yılın aynı ayına göre
açıklanan yıllık üretici fiyat endeksini,
ifade eder.
İKİNCİ BÖLÜM
Petrol ve Doğalgaz İzin İşlemleri
Müracaat ve taleplerin değerlendirilmesi
MADDE 4 – (1) Ruhsatlı sahalarda, petrol ve doğalgaz arama ve işletilmesi için gerekli
yer ve tesislere izin verilebilir.
(2) Talep sahibi; izin talep edilen yerin ilini, ilçesini, köyünü, mevkiini ve yüzölçümünü
belirten yazılarına,
a) Ruhsatını,
b) Ruhsatın ve talep sahasının üzerinde gösterildiği 1/25000 ölçekli harita veya
krokisini,
c) Meşcere haritasını,
ç) Orman kadastro haritasını,
d) 1/1000 veya uygun ölçekli vaziyet planını,
e) Koordinat özet çizelgesini,
f) İlgili kanunlar uyarınca alınması gereken ÇED, sit ve benzeri belge, görüş, karar veya
muvafakatı,
g) Talep edilen sahada yapılacak tesislerin metraj cetveli ile Çevre ve Şehircilik
Bakanlığı, ilgili Devlet idareleri veya kamu kurum ve kuruluşlarınca belirlenecek cari yıl
birim fiyatlarına veya proforma faturalarına göre hazırlanmış keşif özetlerini,
dört takım halinde ekleyerek izin müracaatında bulunur.
(3) Bölge müdürlüğü yapılan müracaatı öncelikle evrak üzerinde inceler, eksik veya
yanlış evrak varsa müracaat sahibine bildirir. Belgeler tamamlanıncaya kadar talep
değerlendirmeye alınmaz. Evrakın tam olması halinde heyet tarafından arazi üzerinde gerekli
incelemeler yapılarak, tesislerin Devlet ormanlarında yapılmasında kamu yararı ve zaruret
olup olmadığı hususunu da içeren kesin izin raporu düzenlenir.
(4) Kesin izin raporu düzenlenenlerden uygun görülenlere Bakanlıkça ruhsat süresi
kadar kesin izin verilebilir. Verilen izin ilgiliye tebliğ edilir. Bir ay içinde bedeller, teminat ve
taahhüt senedi alınır. İzin sahasının köşe noktalarına zeminden bir metre yükseklikte
koordinat değerleri belirli sabit işaretler tesis ettirilerek saha teslimi yapılır.
(5) Aksi halde verilen izin resen iptal edilir. İptal işlemi ilgiliye tebliğ edilir.
Alınacak bedeller
MADDE 5 – (1) Petrol ve doğalgaz arama izinlerinden;
a) Ağaçlandırma bedeli,
b) 16 ncı maddenin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) numaralı alt bendinde belirtildiği
şekilde arazi izin bedeli,
alınır.
(2) Petrol ve doğalgaz tesis ve işletme izinlerinden;
c) Orman köylüleri kalkındırma geliri,
ç) Ağaçlandırma ve erozyon kontrolü geliri,
d) Ancak; tesis izinlerinde, tesisin oturma alanı dışında kalan keşif özeti bulunmayan
saha için 16 ncı maddenin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) numaralı alt bendinde belirtildiği
şekilde arazi izin bedeli ayrıca,
alınır.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
70
EK
Define Arama, Arkeolojik Kazı, Restorasyon, Ocak, Fabrika, Hızar ve
Şerit Kurma İzinleri
Define arama, arkeolojik kazı ve restorasyon izni
MADDE 6 – (1) Define arama taleplerinde talep sahibi, izin talep edilen yerin ilini,
ilçesini, köyünü, mevkisini ve yüzölçümünü belirten yazılarına;
a) Define arama ruhsatını,
b) Ruhsat ve talep sahasının üzerinde gösterildiği 1/25000 ölçekli harita veya krokisini,
c) Meşcere haritasını,
d) Koordinat özet çizelgesini,
e) 1/100 ölçekli vaziyet planını,
dört takım halinde ekleyerek orman idaresinden izin talebinde bulunur.
(2) Bölge müdürlüğü yapılan müracaatı öncelikle evrak üzerinde inceler, eksik ve yanlış
evrak varsa müracaat sahibine bildirir. Belgeler tamamlanıncaya kadar talep değerlendirmeye
alınmaz. Evrakın tam olması halinde heyet tarafından arazi üzerinde gerekli incelemeler
yapılarak, talep edilen sahanın Devlet ormanlarına rastlayan kısımları için bedelli izin raporu
tanzim edilir.
(3) Uygun görülenlere define arama ruhsat süresi dikkate alınarak 27/1/1984 tarihli ve
18294 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Define Arama Yönetmeliğindeki
şartlarla Genel Müdürlükçe izin verilir. İzin sahibine tebliğ edilir. İzin sahibinden teminat,
ağaçlandırma bedeli ve 16 ncı maddenin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) numaralı alt
bendinde belirtildiği şekilde arazi izin bedeli ile taahhüt senedi alınarak saha teslimi yapılır.
Tebligat tarihinden itibaren bir ay içerisinde bu işlemler tamamlanmadığı takdirde ikaz
yapılmaksızın verilen izin iptal edilir. İptal işlemi ilgiliye tebliğ edilir.
(4) Kültür ve Turizm Bakanlığı; arkeolojik kazı ve restorasyon yapılmak istenen yerin
ilini, ilçesini, köyünü, mevkiini ve yüzölçümünü belirten yazılarına;
a) 1/25000 ölçekli harita veya krokisini,
b) Meşcere haritasını,
c) Orman kadastro haritasını,
ç) Koordinat özet çizelgesini,
d) 1/1000 veya uygun ölçekli vaziyet planını,
ekleyerek bölge müdürlüğüne izin için müracaat eder.
(5) Heyet tarafından arazi üzerinde gerekli incelemeler yapılarak, talep edilen sahanın
Devlet ormanlarına rastlayan kısımları için bedelsiz izin raporu tanzim edilir. Uygun
görülenlere Genel Müdürlükçe izin verilebilir. İzin sahibine tebliğ edilir. İzin sahibinden
taahhüt senedi alınır ve saha teslimi yapılır. Tebligat tarihinden itibaren bir ay içerisinde
yukarıda belirtilen işlemler tamamlanmadığı takdirde ikaz yapılmaksızın verilen izin iptal
edilir. İptal işlemi ilgiliye tebliğ edilir.
Ocak izinleri
MADDE 7 – (1) Devlet ormanları içerisinde veya bu orman sınırlarına dört kilometreye
kadar olan yerlerde odun kömürü, terebentin, katran, sakız ve benzeri gibi işletilmesinde ağaç
kullanılan ocakların açılması için izin verilebilir. Talep sahibi, izin talep edilen yerin ilini,
ilçesini, köyünü, mevkisini ve yüzölçümünü belirten yazılarına,
a) Orman sayılan yerlerde talep sahasının;
1) 1/25000 ölçekli harita veya krokisini,
2) Meşcere haritasını,
3) Orman kadastro haritasını,
4) İzin sahasına ait koordinat özet çizelgesini,
5) 1/200 ölçekli vaziyet planını,
b) Orman sayılmayan yerlerde ise talep sahasının;
71
EK
1) 1/25000 ölçekli harita veya krokisini,
2) 1/200 ölçekli vaziyet planını,
3) Mülkiyet belgesi ve/veya kira kontratını,
dört takım halinde ekleyerek bölge müdürlüğünden izin talebinde bulunur.
(2) Heyetçe, civar ormanların bu tip ocakları besleyecek verim gücü ve üretim miktarı,
kaçakçılık ve yangına hassasiyet gibi hususlar dikkate alınarak orman sınırları içinde
bulunanlara bedelli, orman sınırları dışında bulunanlara bedelsiz izin raporu düzenlenir.
Uygun görülenlere Genel Müdürlükçe izin verilir.
(3) Verilecek izin süresi orman idaresince belirlenir. Verilen izin, izin sahibine tebliğ
edilir. Orman sınırları içinde verilen izinlerde bedellerle birlikte teminat ve taahhüt senedi,
orman sınırları dışında ise taahhüt senedi alınır. Tebligat tarihinden itibaren bir ay içerisinde
bu işlemler tamamlanmadığı takdirde verilen izin re’sen iptal edilir. İptal işlemi ilgiliye tebliğ
edilir.
(4) Ocak izni; izin süresinin sona ermesi, hak sahibinin vazgeçmesi, bu Yönetmelik
veya taahhüt senedi hükümlerine uyulmaması halinde iptal edilir. İptal işlemi ilgiliye tebliğ
edilir.
(5) Orman Kanununun 18 inci maddesinin ikinci fıkrasında belirtilen sahalarda bu
ocakların açılmasına izin verilmez.
(6) Devlet ormanları içinde tesis edilecek ocaklardan;
alınır.
Fabrika, hızar, şerit kurma izinleri
MADDE 8 – (1) Orman ürünlerini işleyecek her türlü fabrika ile Devlet ormanları
sınırlarına dört kilometreye kadar olan yerlerde hızar ve şerit tesisi kurmak isteyenlere izin
verilebilir.
(2) Talep sahibi, izin talep edilen yerin ilini, ilçesini, köyünü, mevkisini ve
yüzölçümünü belirten yazılarına;
a) Fizibilite raporunu,
b) Talep sahasını gösterir 1/25000 ölçekli harita veya krokisini,
c) 1/100 veya uygun ölçekli vaziyet planını,
ç) Tesislerin kurulacağı taşınmaza ait mülkiyet belgesini veya kira kontratını,
dört takım halinde ekleyerek orman idaresinden izin talebinde bulunur.
(3) Heyetçe; arazi incelemesi, fizibilite raporu, civar ormanlarının üretim durumu ve bu
tip tesislere olan ihtiyacı dikkate alınarak izin raporu düzenlenir.
(4) Uygun görülenlere hammadde garantisi vermemek kaydıyla fabrikalara Bakanlıkça,
hızar ve şeritlere Genel Müdürlükçe tesis kurma izni verilebilir.
(5) İzin sahipleri, tesis içinde ve çevresinde damgasız ve nakliyesiz kaçak orman emvali
bulundurmamayı, işlememeyi ve orman idaresince istenen diğer tedbirleri almayı kabul
ettiğini taahhüt etmek zorundadır.
(6) Devlet ormanlarında fabrika, hızar, şerit tesislerine izin verilmez.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Balık Üretmek Üzere Tesis Kurma İzinleri
Müracaat ve taleplerin değerlendirilmesi
MADDE 9 – (1) Balık üretmek üzere Devlet ormanları içinde veya bu orman sınırlarına
dört kilometreye kadar olan yerlerde tesis kurulmasına izin verilebilir.
(2) Talep sahibi, izin talep edilen yerin ilini, ilçesini, köyünü, mevkiini, yüzölçümünü
ve kullanılacak su kaynağını belirten yazılarına,
72
EK
b) 1/200 veya uygun ölçekli vaziyet planını,
c) Koordinat özet çizelgesini,
ç) Meşcere haritasını,
d) Orman kadastro haritasını,
e) Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığınca onaylanmış fizibilite raporunu,
f) 1/200 veya uygun ölçekli ağaç röleve planını,
g) Tesislere ait avan projesini,
ğ) İlgili kanunlar uyarınca alınması gereken ÇED, sit, su tahsis ve benzeri belge, görüş,
karar veya muvafakatı,
h) İzin verilecek sahada yapılacak tesislerin metraj cetveli ile Çevre ve Şehircilik
dört takım halinde ekleyerek kesin izin için veya (a), (b), (c), (ç) ve (d) bentlerinde
belirtilen belgeleri ekleyerek ön izin için bölge müdürlüğüne müracaatta bulunur.
(3) Bölge müdürlüğü yapılan müracaatı öncelikle evrak üzerinde inceler, eksik veya
yanlış evrak varsa müracaat sahibine bildirir. Belgeler tamamlanıncaya kadar talep
incelemeler yapılarak, Devlet ormanları içerisinde bulunanlara zaruret olup olmadığı
hususunu da içeren bedelli, orman sınırları dışında bulunanlara bedelsiz izin raporu
düzenlenir.
(4) Ön izin raporu düzenlenenlerden uygun görülenlere Genel Müdürlükçe 24 ay süreli
ön izin verilebilir.
(5) Kesin izin raporu düzenlenenlerden uygun görülenlere Genel Müdürlükçe su tahsis
belgesindeki süre kadar kesin izin verilebilir.
(6) Verilen izin ilgiliye tebliğ edilir. Bir ay içinde bedeller, teminat ve taahhüt senedi
alınır. Aksi halde verilen izin resen iptal edilir. İptal işlemi ilgiliye tebliğ edilir.
Balık üretmek üzere tesis kurma izinlerine ilişkin diğer hükümler
MADDE 10 – (1) Orman sınırları dışındaki taleplerde mülkiyet belgesi veya kira
sözleşmesi istenir.
(2) Orman sınırları içinde verilen izinlerde; bedeller, teminat ve taahhüt senedi orman
sınırları dışında ise taahhüt senedi alınır.
(3) Orman sınırları içinde kuluçkahane, havuz gibi balık üretimine yönelik tesislerle
birlikte kurulması zorunlu bekçi kulübesi, yatakhane, depo, idari büro gibi geçici tesislere de
izin verilebilir.
(4) Göl ve deniz yüzeyinde yapılan balık üretimi ile ilgili olarak orman sayılan alanda
bekçi kulübesi, depo, ağ serme yeri ve kuluçkahane yapımına izin verilebilir.
(5) Yatırıma; kesin izin tarihinden itibaren sekiz ay içinde başlanması ve yine kesin izin
tarihinden itibaren tesisin iki yıl içinde tamamlanarak işletmeye açılması mecburidir. Bu süre
mücbir sebepler dolayısıyla veya Genel Müdürlükçe uygun görülen hallerde uzatılabilir.
(6) Tesisin süresi içinde tamamlanmaması halinde izin iptal edilerek bu Yönetmelik
gereği alınan teminat irat kaydedilir. İzni iptal edilen yerlerdeki tamamlanmamış tesisler için
taahhüt senedi hükümleri uygulanır.
(7) Orman sayılan yerlerde, izin verilen proje dışında tesis yapılamaz. İlave veya tadilat
projelerine Genel Müdürlükçe izin verilebilir. İzinsiz yapılan tesislere 6831 sayılı Orman
Kanunu hükümlerine göre orman idaresince el konulur.
Balık üretmek üzere tesis kurma izinlerinden alınacak bedeller
MADDE 11 – (1) Devlet ormanlarında verilen balık üretim tesis izinlerinden;
b)16 ncı maddenin birinci fıkrasının (b) bendinin (2) numaralı alt bendinde belirtildiği
73
EK
alınır.
(2) Ancak; bina izinlerinde, binanın oturma alanı dışında kalan keşif özeti bulunmayan
şekilde arazi izin bedeli ayrıca alınır.
BEŞİNCİ BÖLÜM
Yol, Bina ve Diğer Tesis İzinleri İçin İzin Verilmesi
Verilecek izinler
MADDE 12 – (1) Kamu yararı ve zaruret bulunması halinde; savunma ve güvenlik
tesislerine, yol, liman geri hizmet alanı, havaalanı, demiryolu gibi ulaşım tesislerine, enerji
nakil hattı, trafo binası, enerji üretim santralleri, rüzgar ölçüm direği gibi enerji tesislerine,
telefon iletim hattı, iletişim panosu, ölçüm istasyonu, R/L tesisleri, radyo-televizyon verici
istasyonu ve antenleri, elektronik haberleşme sistemlerine ait baz istasyonları, fiber optik
kablo gibi haberleşme tesislerine, su arama, su kuyusu, kaptaj, su isale hattı, su deposu, su
dolum tesisi, jeotermal kaynak ve doğal mineralli su arama gibi su tesislerine, atık su
tesislerine, petrol ve doğalgaz boru hattı, alt yapı tesislerine, katı atık transfer istasyonu, katı
atık bertaraf ve düzenli depolama tesislerine, baraj, gölet, sokak hayvanları bakımevi,
mezarlık tesislerine, sağlık ocağı, hastane gibi sağlık tesislerine, ilk ve orta öğretim okulu gibi
eğitim tesislerine, futbol sahası, kapalı spor salonu, atış poligonu gibi spor tesislerine ve
bunlarla ilgili tesislere izin verilebilir.
(2) Sağlık ve eğitim tesisleri için Devlet idarelerine, spor tesisleri için ise Devlet
idareleri ile Spor Genel Müdürlüğüne izin verilebilir.
(3) Diğer kamu kurum ve kuruluşlarına ve gerçek ve özel hukuk tüzel kişilerine sağlık,
eğitim ve spor tesisi yapımı amacıyla izin verilmez.
Müracaat
MADDE 13 – (1) Talep sahibi, izin talep edilen yerin ilini, ilçesini, köyünü, mevkiini
ve yüzölçümünü belirten yazılarına dört takım,
b) Meşcere haritasını,
c) 1/1000 veya uygun ölçekli vaziyet planını,
d) Koordinat özet çizelgesini,
e) Bina tesislerine ait avan projesini,
f) 1/1000 veya uygun ölçekli ağaç röleve planını,
g) 1/1000 ölçekli mevzii imar planını,
ğ) İlgili kanunlar uyarınca alınması gereken ÇED, sit, su tahsis, lisans ve benzeri belge,
görüş, karar veya muvafakatı,
h) Talep edilen sahada yapılacak tesislerin, metraj cetveli ile Çevre ve Şehircilik
ekleyerek kesin izin için veya (a), (b), (c), (ç) ve (d) bentlerinde belirtilen belgeleri
ekleyerek ön izin için bölge müdürlüğüne müracaatta bulunurlar.
Taleplerin değerlendirilmesi
MADDE 14 – (1) Bölge müdürlüğü yapılan müracaatı öncelikle evrak üzerinde inceler,
eksik veya yanlış evrak varsa müracaat sahibine bildirir. Belgeler tamamlanıncaya kadar talep
incelemeler yapılarak, tesislerin Devlet ormanlarında yapılmasında kamu yararı ve zaruret
olup olmadığı hususunu da içeren ön veya kesin izin raporu düzenlenir.
74
EK
(2) Ön izin raporu düzenlenenlerden uygun görülenlere Bakanlıkça yirmi dört aya kadar
ön izin verilebilir.
(3) Kesin izin raporu düzenlenenlerden uygun görülenlere Bakanlıkça kırk dokuz yıla
kadar kesin izin verilebilir.
(4) Verilen izin ilgiliye tebliğ edilir. Bir ay içinde taahhüt senedi, bedeller ve teminat
alınır. Aksi halde verilen izin resen iptal edilir. İptal işlemi ilgiliye tebliğ edilir.
Alınacak bedeller
MADDE 15 – (1) İletişim panosu hariç verilen izinlerden;
b) 16 ncı maddenin birinci fıkrasının (b) bendinin ikinci alt bendinde belirtildiği şekilde
arazi izin bedeli,
alınır.
(2) Ancak; bina izinlerinde, binanın oturma alanı dışında kalan keşif özeti bulunmayan
şekilde arazi izin bedeli ayrıca alınır.
(3) İletişim panoları için verilen izinlerden ise; Genel Müdürlükçe belirlenen metrekare
bedeline bölge müdürlüğünce yöresel şartlara uygun olarak belirlenecek bedelin ilavesiyle
elde edilecek pano metrekare birim fiyatı esas alınarak panonun ebatlarına göre yapılacak
hesaplamaya göre ilk yıl arazi izin bedeli alınır. Belirlenen arazi izin bedeli toplam proje
bedeli olarak kabul edilir. Orman köylüleri kalkındırma geliri ile ağaçlandırma ve erozyon
kontrolü geliri alınır. Ağaçlandırma bedeli alınmaz.
(4) İl özel idareleri, belediyeler, köy tüzel kişilikleri, belediyeler birliği, çevre koruma
birlikleri ve köylere hizmet götürme birliklerinin kâr gayesi bulunmaksızın ve kamu yararına
yönelik hizmetlerde kullanılmak üzere yapacakları tesislerden, Türkiye Elektrik Dağıtım
Anonim Şirketi Genel Müdürlüğü ve bağlı şirketlerince orman sayılan alanlarda yapılacak
köy enerji nakil hatlarından ve bunlara ait trafo binalarından, ağaçlandırma bedeli, orman
köylüleri kalkındırma geliri ile ağaçlandırma ve erozyon kontrolü geliri alınmaz, arazi izin
bedeli toplam proje bedelinin binde biri olarak alınır.
(5) Jeotermal kaynak ve doğal mineralli su arama maksadıyla Maden Tetkik ve Arama
Genel Müdürlüğüne verilecek izinlerden orman köylüleri kalkındırma geliri ile ağaçlandırma
ve erozyon kontrolü geliri alınmaz.
(6) Orman Kanununun Ek 9 uncu maddesinin birinci fıkrası gereğince Spor Genel
Müdürlüğüne spor tesisi yapımı maksadı ile verilen izinlerden bedel alınmaz.
(7) Orman Kanununun Ek 9 uncu maddesinin ikinci fıkrası gereğince 9/5/1985 tarihli ve
3202 sayılı Köye Yönelik Hizmetler Hakkında Kanun çerçevesinde köye ve bağlı yerleşim
birimlerine yönelik yol, su, atıksu, gölet, mezarlık ve altyapı tesisi yapımı maksadı ile İstanbul
ve Kocaeli illerinde il sınırları dahilinde büyükşehir belediyelerine ve bağlı kuruluşlarına,
diğer illerde ise il özel idareleri adına verilen izinlerden bedel alınmaz.
(8) 10/5/2005 tarihli ve 5346 sayılı Yenilenebilir Enerji Kaynaklarının Elektrik Enerjisi
Üretimi Amaçlı Kullanımına İlişkin Kanuna göre verilecek izinlerde bu Kanunun 8 inci
maddesinde belirtildiği şekilde bedeller alınır.
(9) 25/6/2010 tarihli ve 6001 sayılı Karayolları Genel Müdürlüğünün Teşkilat ve
Görevleri Hakkında Kanunun 28 inci maddesi gereği Karayolları Genel Müdürlüğüne
verilecek izinlerden bedel alınmaz.
(10) Devlet idarelerine verilecek izinlerden bedel alınmaz.
(11) Devlet idareleri ile kamu kurum ve kuruluşlarından ön izin süresi içinde herhangi
bir bedel alınmaz.
ALTINCI BÖLÜM
75
EK
Teminat ve Bedeller
Bedellerin tespiti
MADDE 16 – (1) Devlet ormanlarında verilecek bedelli kesin izinlerde izin türüne göre
alınacak bedellerden;
a) Ağaçlandırma bedeli: Genel Müdürlükçe, orman bölge müdürlükleri bazında tespit
edilen giydirilmiş brüt vasıfsız işçi ücreti ile ibreli ormanlar için 1615 saat/hektar, yapraklı
ormanlar için 1748 saat/hektar katsayısı ile çarpımı sonucu belirlenen bedelin, izin alanı ile
çarpımı sonucu,
b) Arazi izin bedeli;
1) İzin süresince arazi iradından yoksun kalma ve izin bitiminden sonra yetiştirilecek
meşcerenin hasılat düşüklüğünden doğan zararın karşılığı olarak Genel Müdürlükçe belirlenen
birim bedel ile verilecek iznin bulunduğu arazinin yol ve yerleşim merkezlerine yakınlığı,
civar arazilerinin rayiç değerleri ve talep alanındaki ormanın vasfı dikkate alınarak bölge
müdürlüğünce tespit edilecek birim kullanma bedelinin toplamının izin alanı ile çarpımı
sonucu,
2) Çevre ve Şehircilik Bakanlığının ve ilgili kurumların ait olduğu yılı birim fiyatları
veya proforma faturaları üzerinden hesaplanan toplam proje bedelinin binde beşi (% 05)
alınarak,
c) Orman köylüleri kalkındırma geliri; Toplam proje bedelinin yüzde üçü (%3) alınarak,
ç) Ağaçlandırma ve erozyon kontrolü geliri; Toplam proje bedelinin yüzde ikisi (%2)
alınarak,
bulunur.
(2) Bedel hesaplarında Devlet ormanına isabet eden bölümler esas alınır.
(3) Bu bedellerden arazi izin bedeli her yıl, diğer bedeller izin başlangıcında bir defaya
mahsus defaten alınır.
(4) Yılı birim fiyatları yayınlanıncaya kadar bir önceki yıl birim fiyatlarına göre
hesaplanan proje maliyet bedelleri bir önceki yılın aynı ayına göre açıklanan yıllık ÜFE
değişim oranında arttırılmak suretiyle güncellenebilir.
(5) Ön izinlerde; izin alanının metre karesi ile o yılın yapraklı ormanlar için belirlenen
ağaçlandırma birim metrekare bedelinin 1/10’u ile çarpımı sonucu bulunacak bedel ön izin
bedeli olarak bir defaya mahsus alınır, süre uzatmalarında bedel alınmaz.
(6) Müteakip yıllara ait arazi izin bedelleri, Türkiye İstatistik Kurumunca artışın
yapılacağı ayda yayımlanan bir önceki yılın aynı ayına göre yüzde değişim oranına göre
açıklanan yıllık ÜFE değişim oranında arttırılmak suretiyle tespit edilerek, bildirime gerek
kalmaksızın izin başlangıç tarihinden itibaren en geç 1 ay içinde her yıl defaten tahsil edilir.
Ancak ÜFE’nin negatif çıkması halinde bir önceki yıl arazi izin bedeli, o yılın arazi izin
bedeli olarak tahsil edilir.
(7) Sonraki yıl bedellerinin peşin ödenmesinin talep edilmesi halinde, ödenmesi talep
edilen yıllara ait bedeller ödemenin yapıldığı yıl bedeli üzerinden defaten tahsil edilebilir.
Bedellerin yatırılması
MADDE 17 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerine göre tahsil edilecek; orman köylüleri
kalkındırma geliri, ağaçlandırma ve erozyon kontrolü geliri, arazi izin bedeli, ağaçlandırma
bedeli, %2 gayrisafi yıllık gelir payı, işletme hakkı gelir payı ve kira gelir payı Genel
Müdürlüğün özel bütçe hesabına yatırılır.
Gecikme zammı
MADDE 18 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerine göre bedelli olarak verilen izinlerde,
zamanında ödenmeyen bedeller için, izinlerin iptaline ilişkin hükümler saklı kalmak kaydıyla
6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 51 inci maddesinde
belirtilen oranda gecikme zammı alınır. Zamanında ödenmeyen bedeller için yapılan ara
76
EK
ödemeler 22/4/1926 tarihli ve 818 sayılı Borçlar Kanununun 84 üncü maddesine göre
öncelikle alacak ferilerine mahsup edilir.
Teminat ve teminat olarak alınacak değerler
MADDE 19 – (1) Teminat; izin başlangıcında bir defa alınır. Süre uzatımlarında ve izin
devirlerinde güncellenir. Devlet idareleri ile kamu kurum ve kuruluşlarından, orman
sayılmayan alanlarda verilen izinlerden ve ön izinlerden teminat alınmaz.
(2) Teminat olarak; Türk Parası, bankalar tarafından verilecek limit dahili süresiz
teminat mektupları, Hazine Müsteşarlığınca ihraç edilen Devlet iç borçlanma senetleri ve bu
senetler yerine düzenlenen belgeler kabul edilir.
(3) Genel Müdürlükçe belirlenerek alınan teminat her ne suretle olursa olsun
haczedilemez, üzerine ihtiyati tedbir konulamaz.
(4) Teminat olarak alınan değerler, gerekli hallerde birbiriyle değiştirilebilir.
(5) Teminat özel bütçe hesabına alınır.
Teminat ve bedellerin iadesi
MADDE 20 – (1) Bu Yönetmelik gereğince verilen izinler sebebiyle alınan teminat ve
bedeller;
a) İznin, verilen sürenin dolması sebebiyle sona ermesi halinde; alınan bedeller iade
edilmez, teminat ise taahhüt senedi ile ilgili yükümlülüklerini yerine getirmesi halinde iade
edilir.
b) Yönetmelik ve taahhüt senedi hükümlerine uygun davranılmadığının tespiti üzerine
iznin iptali halinde, alınmış olan bedeller iade edilmez. Teminat idarece irat kaydedilir.
Teminat borca mahsup edilemez.
c) İzin sahibinin bir yıl içinde vazgeçmesi nedeniyle iznin iptali halinde; izin verilen
sahada kısmen ya da tamamen çalışma yapılmadığı, izin öncesi doğal yapının bozulmadığının
heyetçe düzenlenecek bir raporla tespiti ve bölge müdürlüğünce uygun görülmesi halinde,
arazi izin bedeli dışındaki bedeller faizsiz olarak iade edilir. Ancak alınan teminat irat
kaydedilir.
ç) Mahkeme kararı veya diğer kurumların işlemlerinden kaynaklanan nedenlerle iznin
iptal edilmesi halinde; izin verilen sahada çalışma yapılmadığı, doğal yapının bozulmadığının
heyetçe düzenlenecek bir raporla tespiti halinde, tüm bedeller ve teminat faizsiz olarak iade
edilir. İzin verilen sahada çalışma yapılıp, izin sahasının kısmen veya tamamen doğal
yapısının bozulduğunun tespiti halinde doğal yapısı bozulan alan izin sahibi tarafından
ağaçlandırmaya uygun hale getirilir, aksi takdirde orman idaresince yerine getirilerek bu işle
ilgili giderler alınan arazi izin bedelinden ve teminattan mahsup edilerek geriye kalan miktar
faizsiz olarak iade edilir. Ağaçlandırma bedeli iade edilmez. Bedellerin idarece yapılan
giderleri karşılamaması halinde aradaki fark izin sahibinden tahsil edilir.
d) İzin sahibinin izinden vazgeçtiğini ve faaliyetini durdurduğunu orman idaresine yazılı
olarak bildirdiği durumlarda sahanın geri teslim alındığı tarihten itibaren bedel tahakkuk
ettirilmez.
YEDİNCİ BÖLÜM
Çeşitli Hükümler
Müracaat şekli
MADDE 21 – (1) İzin talep yazılarına müracaatta istenilen belgelerle birlikte;
a) Belediyeler encümen veya meclis kararını,
b) Çevre koruma birlikleri ile köylere hizmet götürme birlikleri ve kooperatifler
yönetim kurulu kararını,
c) Köy muhtarlıkları kaymakam veya vali tarafından onaylanmış köy ihtiyar heyeti
kararını,
77
EK
ç) Özel hukuk tüzel kişileri ise vekaleten müracaatlarda vekaletname, temsilen
müracaatlarda yetki belgesini ve faal olduğuna ilişkin ilgili kurumlardan alınacak belgeyi ve
imza sirkülerini,
d) Gerçek kişiler ise vekaleten müracaatlarda vekaletname ve imza sirkülerini,
eklerler.
(2) Devlet idareleri ile kamu kurum ve kuruluşları bağlı oldukları bakanlıklarının veya
genel müdürlüklerinin resmi yazısı ile müracaat eder veya yetki devri kapsamında taşra
birimlerinin müracaatı sağlanır.
İzin rapor eklerinin hazırlanması, vize ettirilmesi ve taahhüt senetlerinin
onaylanması
MADDE 22 – (1) Devlet idareleri ile kamu kurum ve kuruluşlarınca yapılacaklar hariç
olmak üzere, izin sahalarının 1/25000 ölçekli memleket haritası ile orman kadastro ve
meşcere haritasında gösterilmesi, izin sahalarına ait ağaç röleve planlarının hazırlanması
ormancılık bürosu tarafından, şerit, hızar ve orman ürünlerini birinci el olarak işleyen fabrika
tesislerinin yerleşim planı ve fizibilite raporları, orman ürünleri bürosu tarafından
düzenlenerek imzalanır ve orman mühendisleri odasına vize ettirilir.
(2) Devlet idareleri veya kamu kurum ve kuruluşlarınca onaylı keşif özetleri hariç, keşif
özetleri bölge müdürlüğü makine ikmal şube müdürlüğünce onaylanır.
(3) Orman kadastro ve meşcere haritaları ile koordinat özet çizelgeleri ve vaziyet
planlarının uygunluğu heyet tarafından kontrol edilerek onaylanır.
(4) Katı atık bertaraf ve düzenli depolama tesisine ait vaziyet planı talep sahibince
Çevre Yönetimi Genel Müdürlüğüne onaylattırılarak uygun görüşü alınır.
(5) Sokak hayvanları bakımevi izinlerinde Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel
Müdürlüğünün uygun görüşü alınır.
(6) Bedelsiz izinlerde metraj ve keşif özeti, orman kadastrosu yapılmamış yerlerde ise
orman kadastro haritası istenmez.
(7) Taahhüt senetleri noter tarafından onaylanır. Ancak; genel bütçe kapsamındaki
kamu idareleri ile kamu kurum ve kuruluşlarından alınacak taahhüt senedinde noter onayı
aranmaz. Kurum yetkilisi tarafından onaylanır.
(8) Orman ürünleri işleyecek her çeşit fabrika izinleri ile Devlet ormanı sınırlarına dört
kilometreye kadar olan yerlerde hızar, şerit kurulması ve kömür, terebentin, katran, sakız gibi
işletilmesinde ağaç kullanılacak ocakların açılması izinleri ve balık üretmek üzere tesis
kurulması için verilen izinlerden alınacak taahhüt senetlerinde noter onayı aranmaz.
(9) Gerçek ve özel hukuk tüzel kişilerince bölge müdürlüğüne verilen noter onaylı veya
asıl belgelerin, ihtiyaç kadar çoğaltılan suretlerinin aslına uygunluğu ormancılık bürosu
tarafından kontrol edilerek onaylanır. Evrakın aslına uygunluğu bölge müdürlüğünce kontrol
edilir.
Ön izin
MADDE 23 – (1) Ön izin süresi içinde saha teslimi yapılmaz ve hiçbir inşaat faaliyetine
müsaade edilmez.
(2) Ön izin devredilemez.
(3) Harp, deprem, sel, yangın, toprak kayması gibi mücbir sebepler ile kendi kusuru
dışındaki sebepler nedeniyle istenen belgelerin tamamlanamadığının bildirilmesi halinde veya
uygun görülecek hallerde, ön izin sahibine ek süre verilebilir. Ön izin süresi uzatmalar dahil
toplam 36 ayı geçemez. Ancak nükleer tesisler için 60 aya kadar ön izin süresi uzatılabilir.
(4) Ön izin; izin süresi son günü mesai bitimine kadar gerekli belgelerle birlikte, orman
idaresine iznin uzatılması talebinde bulunulmaması halinde, bildirime gerek kalmaksızın
kendiliğinden sona erer.
(5) İzin sahibinin vazgeçmesi, istenen belgelerin süresi içinde tamamlanarak orman
idaresine verilmemesi halinde resen iptal edilerek sona erer. İptal işlemi ilgiliye tebliğ edilir.
78
EK
(6) Ön izin süresi içinde mevzuatta kesin izin verilmesini engelleyen değişiklik olması
halinde ön izin iptal edilir.
Kesin izin ve devir
MADDE 24 – (1) Verilen izinler maksadı dışında kullanılamaz.
(2) Kesin izin; taahhüt senedi hükümlerine ve sürelerine bağlı kalmak kaydıyla talep
edilmesi halinde Bakanlıkça devir edilebilir. Devir alanın, devir eden adına olan ruhsat, lisans,
tahsis belgesinin devrini alması, taahhüt senedi ve teminat vermesi zorunludur. Aksi halde
devir edenin orman idaresine karşı sorumlulukları aynen devam eder.
(3) Sağlık, eğitim ve spor tesisi için verilen izinler Devlet idarelerine devredilebilir.
Ancak spor tesisleri, kamu kurum ve kuruluşlarından sadece Spor Genel Müdürlüğüne
devredilebilir.
(4) Kesin izin süresi izin sahibinin talebi halinde uzatılabilir. Kesin izin süresi,
uzatmalar dahil toplam 49 yılı geçemez. Ancak izin amaç ve şartlarına uygun olarak faaliyet
gösteren hak sahiplerinin izin süreleri; yer, bina ve tesislerin rayiç değeri üzerinden
belirlenecek yıllık bedelle doksandokuz yıla kadar uzatılabilir. Tesislerin orman idaresine
devir işlemleri bu süre sonunda yapılır.
(5) İzin süresinin dolması, izin sahibinin vazgeçmesi, bu Yönetmelik ve taahhüt senedi
hükümlerine aykırı davranılması halinde ise kesin izin iptal edilerek sona erer. İptal işlemi
ilgiliye tebliğ edilir.
(6) İznin herhangi bir şekilde sona ermesi halinde; sahalar orman idaresince teslim
alınır.
Mülkiyet uyuşmazlığı
MADDE 25 – (1) Mülkiyeti konusunda uyuşmazlık bulunması nedeniyle mahkemeye
intikal etmiş yerlerde dava sonucuna kadar izin verilmez.
(2) Ancak ilgili birimlerce izne konu projenin yapılmasına ilişkin kamulaştırma
maksadıyla kamu yararı kararı alınması halinde; mahkeme kararına göre ihtilaflı yerin orman
sınırları dışında kalması durumunda, talep sahibinden, kamulaştırmadan doğacak bedellerin
ödeneceğine ve her türlü sorumluluğun yerine getirileceğine dair taahhüt senedi alınarak izin
verilir.
(3) Mahkeme neticesinde ihtilaflı yerin orman sınırları dışında kalması halinde verilen
izin iptal edilir. Ancak alınan bedeller iade edilmez, teminat faizsiz olarak iade edilir.
İzni iptal edilen sahaların yeniden izne konu edilmesi ve tesislerin
değerlendirilmesi
MADDE 26 – (1) Önceden izin verilmiş olup da herhangi bir sebeple izni iptal edilen
ancak üzerinde tesis bulunmayan sahalar bu Yönetmelik hükümlerine göre yeniden izne konu
edilebilir.
(2) 6831 sayılı Orman Kanununun 17 nci maddesinin üçüncü fıkrasına göre izin verilen
tesisler ise iznin sona ermesi halinde eksiksiz ve bedelsiz olarak Genel Müdürlüğün
tasarrufuna geçer. Bu tesisler sabit kıymetlere alınarak orman idaresince değerlendirilir.
Orman idaresinin teslim almak istemediği tesisler ise izin sahibince yerinden kaldırılarak
orman sınırları dışına çıkartılır.
Hizmet giderleri
MADDE 27 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerine göre orman idaresinin yapacağı her türlü
giderler, müracaat sahiplerince karşılanır. Bunlar;
a) Arazi incelemelerine katılacak teknik elemanların ve diğer personelin 10/2/1954
tarihli ve 6245 sayılı Harcırah Kanunu hükümlerine göre her türlü yol giderleri ve
gündelikleri,
b) Zaruri olarak kullanılan resmi hizmet vasıtalarının işletme giderleridir.
(2) Bu Yönetmelik hükümlerine göre arazi incelemelerinde görevlendirilen elemanlara
yapılacak ödemeler, müracaat sahiplerince avans olarak orman idaresine yatırılır.
79
EK
(3) Her başvuru için ayrı dosya açılır ve giderler ayrı ayrı hesaplanarak ilgilisinden
tahsil edilir.
(4) Orman idaresince her türlü giderlerin ödenmesi ve mahsup işlemleri sarf evrakına
müsteniden, usulüne göre yapılır. Yatırılan avanstan geriye kalan miktar müracaat sahibine
iade edilir.
(5) Müracaat sahibince avans olarak yatırılacak miktar orman idaresine yatırılmadığı
takdirde arazi incelemesine çıkılmaz.
(6) Devlet idareleri ile kamu kurum ve kuruluşlarından hizmet giderleri alınmaz.
Yapılacak ilave tesisler
MADDE 28 – (1) Orman sayılan yerlerde, izin verilen proje dışında izinsiz tesis
yapılamaz. İzinli saha içinde yapılacak ilave tesisler için bu Yönetmelik hükümlerine göre
izin alınması mecburidir.
İzin sahalarının kontrolü ve sorumluluk
MADDE 29 – (1) İzin sahaları takvim yılı içinde en az bir defa heyetçe kontrolü
yapılarak tutanak tanzim edilir.
(2) İzin alanlarında her türlü hak ve yükümlülük izin sahibine aittir. Ancak, bu
Yönetmelik gereği izin verilen alanlarda izin sahibi ile üçüncü kişi veya kuruluşlar arasındaki
sözleşmeye dayanılarak yapılan faaliyetlerden izin sahibi üçüncü kişi ile birlikte sorumludur.
İzin başlangıcı
MADDE 30 – (1) İzin başlangıç tarihi, izin olurunda izin başlangıç tarihi belirtilmemiş
ise izin olurunun verildiği tarihtir.
Aynı alana isabet eden izinler
MADDE 31 – (1) İzin verilen sahanın bir bölümünün zorunluluk halinde bir başka tesis
yapılması amacıyla verilecek izin sahası ile aynı sahaya isabet etmesi halinde, daha önce
verilen izin sahibinin muvafakatı alınır. Muvafakat verilmemesi halinde mevcut izin
faaliyetinin engellenmemesi için talep sahibince gerekli tedbirler alınarak İdarece resen izin
verilebilir.
Kamu yararı ve zaruret halinin tespiti
MADDE 32 – (1) Bu Yönetmelikte belirtilen tesislerin ormanlık sahada yapılmasında
kamu yararı ve zaruret olduğuna dair tespit; talep edilen faaliyetin orman ekosistemi dışında
gerçekleştirilmesi imkanı bulunup bulunmadığı hususu irdelenerek, bölge müdürlüğünce
teşkil edilecek izin raporunu yapan heyet marifetiyle yapılır.
Beş yıllık bedel tespit tutanaklarının tanzimi
MADDE 33 – (1) Taahhüt senetlerinde hüküm bulunan izinlerde; beş yıllık bedel tespit
tutanaklarının tanziminde deflatör, kira artış oranı, ÜFE değişim oranı veya diğer ekonomik
kriterler dikkate alınır. Beş yıllık bedel tespit tutanağı ile tespit edilen bedel, taahhüt senedi
hükümlerine göre bulunacak bedelden daha az olamaz.
(2) Bu Yönetmeliğin yayımı tarihinden sonra verilecek izinlerde beş yıllık bedel tespit
tutanağı düzenlenmez.
İrtifak hakkı tesisi
MADDE 34 – (1) Kesin iznin irtifak hakkına dönüştürülmesinin talep edilmesi halinde,
Bakanlığın uygun görüşü ile birlikte, bu talep Maliye Bakanlığına gönderilir. Maliye
Bakanlığınca da uygun görülmesi halinde, adına kesin izin verilen yatırımcı lehine 6831 sayılı
Orman Kanununun 115 inci maddesine ve 22/11/2001 tarihli ve 4721 sayılı Türk Medeni
Kanunu hükümlerine göre kat irtifakı kurulmaması kaydıyla irtifak hakkı tesis edilir.
(2) Maliye Bakanlığı irtifak hakkının tapuya tescili sırasında kesin izin sözleşmesinde
gerekli gördüğü değişiklikleri yapabilir.
(3) Kesin iznin irtifak hakkına dönüştürülmesi halinde resmi senet hükümleri uygulanır.
Kısıtlamalar
MADDE 35 – (1) Orman sayılan alanda lojman ve sosyal tesislere izin verilmez.
80
EK
(2) Orman sayılan alanda yapılması zorunlu olan yollar çevreye zarar vermeyecek
şekilde ekskavatörle yapılır, yol yapımından çıkan malzeme ormana zarar vermeyecek şekilde
izinli alanlara taşınır.
(3) Sokak hayvanları bakımevi maksadıyla yalnızca belediyeler ve devlet idareleri adına
izne konu edilebilir.
(4) Mezarlık tesis izinleri sadece belediyelere, il özel idarelerine ve köy tüzel
kişiliklerine verilebilir.
(5) Orman Kanununun 17 nci maddesine göre verilen enerji, ulaşım, su isale hattı gibi
izinlerde, izinli tesislerin inşaatı esnasında orman sayılan alandan çıkan orman toprağını da
içeren kazı fazlası malzemelerin depolanacağı izin alanlarına, orman sayılan alanlardan izinli
sahaların dışından getirilecek herhangi bir malzeme dökülemez. Bu sahalar izin sahibince
ağaçlandırılacak hale getirilerek geri teslim edilir.
(6) İstanbul ve Kocaeli illerinde köy ve bağlı yerleşim birimleri 5216 sayılı Kanunun
Geçici 2 nci maddesine göre tüzel kişiliği devam eden orman köyleridir.
(7) Savunma ve güvenlik amaçlı verilen bina tesislerine ait avan proje istenmez.
(8) Bu Yönetmeliğe göre izin verilen saha sınırları içinde ve izin veriliş maksadına
uygun mevzii imar planı yaptırılabilir.
(9) Bu Yönetmeliğe göre yalnızca okul, hastane, sağlık ocağı gibi bina izinlerinde,
hidroelektrik santral tesislerinde santral binası, termik, doğal gaz çevrim, nükleer güç, rüzgar
gibi enerji santralleri, katı atık bertaraf ve düzenli depolama tesisi, atık su arıtma, sokak
hayvanları bakımevi, su arıtma, su dolum tesisi, liman geri hizmet alanı, havaalanı ve spor
tesisi izinlerinde 1/1000 ölçekli mevzii imar planı veya ilgili idareden alınacak imar planı
gerektiren yapı ve tesislerden olmadığına dair yazı istenir.
SEKİZİNCİ BÖLÜM
İzinlere Konu Tesislerin Tamamının veya Bir Bölümünün Kiralanması, İşletme
Hakkının Devredilmesi, Yap-İşlet-Devret Modeli ile Yaptırılması
Taleplerin değerlendirilmesi
MADDE 36 – (1) Orman Kanununun 17 nci maddesinin üçüncü fıkrasına göre; sağlık,
eğitim ve spor tesisi yapımı maksadıyla verilen izinlere konu asli tesislerin dışındaki
kafeterya, kantin, otopark gibi yan ünitelerin kiralanmasının, aynı fıkra kapsamında diğer
izinlere konu tesislerin tamamının veya bir bölümünün kiralanmasının veya özelleştirme
uygulamaları kapsamında işletme hakkının devredilmesinin, yap-işlet-devret modeli ile
yaptırılmasının izin sahibi tarafından talep edilmesi halinde heyetçe konu incelenir. İnceleme
raporu düzenlenir. Uygun görülenlere Bakanlıkça izin verilir.
(2) Sağlık, eğitim ve spor tesisi yapımı maksadıyla verilen izinlere konu asli tesislerin
kiralanmasına, işletme hakkının devredilmesine, yap-işlet-devret modeli ile yaptırılmasına
izin verilemez.
İzinlere konu tesislerin kiraya verilmesi
MADDE 37 – (1) Turizm izinleri dışındaki, 36 ncı maddede belirtilen izinlere konu
tesislerin tamamının veya bir bölümünün üçüncü kişilere kiralanmasına izin verilmesi halinde,
izin sahibi;
a) Kiracı ile arasındaki sözleşmenin noter onaylı bir suretini,
b) İzin başlangıcında alınan taahhüt senedinde, kira sözleşmesinde belirtilen tarihten
itibaren kira bedelinin yüzde ellisinin en geç bir ay içinde Genel Müdürlük özel bütçe
hesabına yatırılacağına, kira sözleşmesinin sona ermesi halinde en geç bir ay içinde orman
idaresine bildirileceğine, aksi halde doğacak her türlü hukuki ve mali yükümlülüklerden
sorumlu olacağına ilişkin hüküm bulunmaması halinde, bu hususları içeren ek taahhüt senedi
orman idaresine verilir.
(2) Aksi halde verilen kiralama izni resen iptal edilir.
Bedelsiz izinlerin özelleştirme uygulamaları kapsamında işletme hakkının devri
81
EK
MADDE 38 – (1) Genel bütçe kapsamındaki kamu idareleri ile diğer kamu kurum ve
kuruluşlarına verilen bedelsiz izinlerin, özelleştirme uygulamaları kapsamında işletme
hakkının devri hâlinde işletme hakkı devir bedeli üzerinden orman sayılan alanların
devredilen toplam kullanım alanları içindeki yüzde oranı dikkate alınarak hesaplanacak
tutarın binde beşi bir defaya mahsus olmak üzere işletici tarafından devir alma tarihinden
itibaren üç ay içinde defaten Genel Müdürlük özel bütçe hesabına yatırılır.
(2) Bu izinlerden ayrıca bir bedel alınmaz.
(3) İzinler, ilgili genel bütçe kapsamındaki kamu idareleri ile diğer kamu kurum ve
kuruluşları adına devam eder. Ancak taahhüt senetlerinde yer alan haklar işletme süresi içinde
aynı şekilde işleticiler tarafından kullanılır ve yükümlülükler işletme süresi içinde işleticiler
tarafından yerine getirilir.
(4) İzin başlangıcında alınan taahhüt senedinde, taahhüt senetlerinde yer alan hakların
işletme süresi içinde aynı şekilde işleticiler tarafından kullanılacağı ve yükümlülüklerin yine
işletme süresi içinde işleticiler tarafından yerine getirileceğine ilişkin hüküm bulunmaması
halinde işletmeciden ek taahhüt senedi alınır.
(5) Ancak izinlerin birden fazla olması halinde alınacak ek taahhüt senedi her bir izin
için ayrı ayrı alınabileceği gibi tüm izinler için tek bir taahhüt senedi de alınabilir.
Bedelli izinlerin özelleştirme uygulamaları kapsamında işletme hakkının devri
MADDE 39 – (1) Kamu kurum ve kuruluşlarına verilen bedelli izinlerin özelleştirme
uygulamaları kapsamında işletme hakkının devri halinde, taahhüt senedinde yer alan bedeller
dışında işletme hakkı bedeli üzerinden herhangi bir bedel alınmaz.
(2) Kamu kurum ve kuruluşları adına verilmiş izinlerin, grup olarak işletme hakkının
devri halinde, bu grup içinde yer alan varsa bedelsiz izinler bedelliye dönüştürülür ve buna
uygun yeni taahhüt senedi alınır. Bu izinlerden de taahhüt senedinde yer alan bedeller dışında
işletme hakkı bedeli üzerinden herhangi bir bedel alınmaz.
aynı şekilde işleticiler tarafından kullanılır ve yükümlülükler yine işletme süresi içinde
işleticiler tarafından yerine getirilir. Taahhüt senedinden doğan bedeller işletmeci tarafından
yatırılır.
halinde işletmeciden, ek taahhüt senedi alınır.
Bedelsiz izinlerin yap-işlet-devret modeli ile yaptırılması
MADDE 40 – (1) Genel bütçe kapsamındaki kamu idareleri ile diğer kamu kurum ve
kuruluşlarına verilen izinlere konu tesislerin yap-işlet-devret modeli ile yaptırılması hâlinde
işletme hakkı bedeli üzerinden herhangi bir bedel alınmaz.
aynı şekilde işleticiler tarafından kullanılır ve yükümlülükler yine işletme süresi içinde
işleticiler tarafından yerine getirilir.
halinde, işletmeciden ek taahhüt senedi alınır.
(4) İzinlerin birden fazla olması halinde alınacak ek taahhüt senedi her bir izin için ayrı
ayrı alınabileceği gibi tüm izinler için tek bir taahhüt senedi de alınabilir.
82
EK
Bedelli izinlerin yap-işlet-devret modeli ile yaptırılması
MADDE 41 – (1) Kamu kurum ve kuruluşlarına verilen bedelli izinlere konu tesislerin
yap-işlet-devret modeli esas alınarak yaptırılması ve işlettirilmesi halinde taahhüt senedinde
yer alan bedeller dışında herhangi bir bedel alınmaz.
(2) İzinler, ilgili kamu kurum ve kuruluşları adına devam eder. Ancak taahhüt
senetlerinde yer alan haklar işletme süresi içinde aynı şekilde işleticiler tarafından kullanılır
ve yükümlülükler yine işletme süresi içinde işleticiler tarafından yerine getirilir. Taahhüt
senedinden doğan bedeller işletmeci tarafından yatırılır.
halinde işletmeciden, ek taahhüt senedi alınır.
Kiralama, işletme hakkı devri, yap-işlet-devret modeli ile yaptırılan mevcut izinler
MADDE 42 – (1) Orman Kanununun Ek 11 inci maddesinin yürürlük tarihi olan
13/7/2010 tarihinden önce genel bütçe kapsamındaki kamu idareleri ile diğer kamu kurum ve
kuruluşlarına verilen bedelsiz izinlerin işletme hakkının devredilmiş veya izinlere konu
tesislerin yap-işlet-devret modeli ile yaptırılmış olması hâlinde herhangi bir bedel alınmaz.
(2) Kamu kurum ve kuruluşlarına verilen bedelli izinlerde ise taahhüt senedinde yer alan
bedeller dışında herhangi bir bedel alınmaz. Taahhüt senedinden doğan bedeller işletmeci
tarafından ödenir.
(3) İzinler, ilgili kamu idareleri veya kamu kurum ve kuruluşları adına devam eder.
Ancak taahhüt senetlerinde yer alan haklar işletme süresi içinde aynı şekilde işleticiler
tarafından kullanılır ve yükümlülükler yine işletme süresi içinde işleticiler tarafından yerine
getirileceğine ilişkin ek taahhüt senedi alınır.
DOKUZUNCU BÖLÜM
Geçici Hükümler
Mevcut izinlerin devamı
GEÇİCİ MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girmesinden önce verilen
izinlerin süre uzatımında ve devirlerinde, ayrıca devam eden izinlerde izin sahibinin talebi
halinde bu Yönetmelik hükümleri uygulanır ve buna uygun taahhüt senedi alınır. Geçmişte
bedelli verilen izinler bu Yönetmeliğe göre değerlendirilerek, bedelsiz olması halinde bedelsiz
taahhüt senedi alınır.
(2) Bedelli izinlerde, izin sahibinin talebi üzerine yeni taahhüt senedi düzenlenmesi
halinde; taahhüt senedinin düzenlendiği yıla ait arazi izin bedeli, en son tutanak bedeli esas
alınarak ÜFE değişim oranında güncellenerek belirlenir. Bu Yönetmeliğin yürürlüğe
girmesinden önce verilen izinlerde 15 inci maddenin dördüncü fıkrası hükmü uygulanmaz.
(3) Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girmesinden önce verilmiş izinlerde arazi izin
bedellerinin arttırılması için uygulanan “Deflatör” artış oranı yerine, bu Yönetmeliğin
yürürlüğe girmesi ile bu Yönetmelikte belirtilen “ÜFE” değişim oranı uygulanır, bildirime
gerek kalmaksızın izin başlangıç tarihinden itibaren en geç bir ay içinde her yıl defaten tahsil
edilir.
(4) Orman Kanununun 17 nci maddesi hükümlerine göre 8/11/2003 tarihinden önce
kesin izin verilen turizm ve diğer izinlerin izin hakları devam eder. İzinli saha içinde kalmak
kaydıyla mevcut tesislere ilave, tadilat, kapasite, tür ve sınıf değişikliği izni Bakanlık onayı ile
verilebilir. Ancak kanuni düzenlemelere göre izin verilemeyecek ön izinler, kesin izne
dönüştürülemez.
Kesin izin verilen mevcut turizm izinlerine ilişkin iş ve işlemler
83
EK
GEÇİCİ MADDE 2 – (1) 8/11/2003 tarihinden önce Bakanlıkça turizm kesin izni
verilmiş tesislerin işlemleri; Bakan tarafından görevlendirilecek bir başkan ve üç üyeden
teşekkül eden değerlendirme komisyonunca değerlendirilir. Komisyonun sekretarya görevini
Kadastro ve Mülkiyet Dairesi Başkanlığı yürütür. Kararlar oy çokluğu ile alınır. Komisyonun
görevi; Bakanlıkça verilen turizm izinlerine veya tahsislerine ilişkin değerlendirmeyi yapmak,
kararını ve varsa farklı görüşlerini Bakanlığa arz etmektir. Komisyon kararları Bakanlık
oluruna sunulur. Onaylanması halinde yürürlüğe girer.
(2) İzinle ilgili olarak mahkemelerde dava açılması veya müteşebbisin iradesi dışında
yatırımın gerçekleştirilmesini imkansız kılacak ve Bakanlık tarafından da uygun görülecek bir
idari işlemle karşılaşılması durumunda müteşebbisin;
a) İzin ve irtifak hakkı süresinin dondurulmasını talep etmesi,
b) İznin başlangıç tarihi ile iznin dondurulduğu tarih arasında varsa ödenmeyen arazi
izin bedeli veya irtifak hakkı tesis edilmiş ise irtifak hakkı bedelini, 6183 sayılı Kanunun 51
inci maddesinde belirtilen oranda hesaplanacak gecikme zammı ile birlikte ödemesi,
c) İznin yeniden başlayacağı tarih itibariyle, Kültür ve Turizm Bakanlığınca tespit
edilen; yataklı tesisler için yatak başı, yataksız tesisler için metrekare birim fiyatları ile
çarpımı sonucu bulunacak toplam proje bedelinin binde beşi (%05) oranında belirlenecek yeni
bedelin, o yıla ait arazi izin veya irtifak hakkı bedeli sayılmak üzere, bu bedelin ödeneceğine
ilişkin taahhüt senedi vermesi,
halinde izin veya irtifak hakkı süresi talep tarihi esas alınarak dondurulabilir.
(3) Dondurulan süre için müteşebbisten arazi izin bedeli veya irtifak hakkı bedeli
alınmaz. Dondurulan süre izin süresinden sayılmaz. İzin veya irtifak hakkı süresinin
dondurulmasına neden olan sebeplerin ortadan kalkması durumunda izin veya irtifak hakkı
süresi kaldığı yerden işlemeye devam eder. Ancak, izin veya irtifak hakkı süresinin
dondurulduğu sebepler ortadan kalktığı halde, müteşebbis tarafından orman idaresinin bu
durumdan haberdar edilmemesi halinde, geçen süre normal izin veya irtifak hakkı süresinden
sayılır ve geçen süre için arazi izin veya irtifak hakkı bedeli 6183 sayılı Kanunun 51 inci
maddesinde belirtilen oranda gecikme zammı ile birlikte alınır.
(4) Turizm yatırım/işletme belgesinin iptali halinde, taahhüt senetlerinde aksi hüküm
bulunmuş olsa dahi en geç 1 yıl içinde alınacak yeni belge İdareye verilir. Bu süre uygun
görülmesi halinde Bakanlık onayı ile uzatılabilir. Aksi halde izin iptal edilir.
(5) İzinli saha içinde kalmak kaydıyla verilecek; ilave, tadilat, kapasite, tür ve sınıf
değişikliği izinlerinde Kültür ve Turizm Bakanlığınca turizm yatırımı türleri için her yıl
belirlenen birim maliyetlere göre hesaplanacak ilave proje bedelinin; binde beşi oranında arazi
izin bedeli, yüzde üçü oranında orman köylüleri kalkındırma geliri, yüzde ikisi oranında
ağaçlandırma ve erozyon kontrolü geliri, bedelleri ile ek taahhüt senedi ve ek teminat alınır.
Kapasite, tür ve sınıfın düşmesi halinde bedellerde herhangi bir indirime gidilmez.
(6) Herhangi bir şekilde irtifak hakkı kurulmamış kesin izinler; tesis işletmeye
açılıncaya kadar; izin verilen müteşebbisin, şirket sermayesinin yüzde elli biri (% 51)
kendisinde kalması ve izni devir alan tarafından bu Yönetmelik hükümlerine göre
güncellenecek arazi izin bedeli, teminat ve yeni taahhüt senedi vermesi, tesisler işletmeye
açıldıktan sonra ise devir alan müteşebbislerce bu Yönetmelik hükümlerine göre
güncellenecek arazi izin bedeli, teminat ve yeni taahhüt senedi verilmesi kaydıyla, Bakanlıkça
devredilebilir.
(7) Herhangi bir şekilde irtifak hakkı kurulmuş kesin izinler ise tesisin işletmeye açılıp
açılmadığına bakılmaksızın, Maliye Bakanlığının uygun görüşünün alınması, bu Yönetmelik
hükümlerine göre güncellenecek arazi izin bedeli, teminat ve yeni taahhüt senedi alınması
kaydıyla, Bakanlıkça devredilebilir.
(8) Şirket hisse devri veya unvan değişikliği talep edilmesi halinde; tesis işletmeye
açılmış olsun veya olmasın, taahhüt senedi veya resmi senetlerdeki izin ve irtifak hakkı
84
EK
sürelerine bağlı kalmak ve daha önce alınan taahhüt senedi hükümlerinin kabul edildiğine,
tüm borç ve taahhütlerinden sorumlu olduğuna dair ek taahhüt alınması kaydıyla Bakanlıkça
izin verilebilir.
(9) Her türlü devir halinde; devredenin devir tarihine kadar, devralanın ise devir
tarihinden başlamak üzere izin süresi sonuna kadar bu Yönetmelik ve taahhüt senedi
hükümlerinden doğan hukuki ve mali sorumlulukları devam eder.
(10) Tesisler, müteşebbis tarafından, Bakanlıktan izin alınması kaydıyla üçüncü kişilere
işlettirilebilir. Alt ünitelerin üçüncü kişilere işlettirilmesi halinde Bakanlığa bilgi verilir, ancak
Bakanlık onayı aranmaz. Kira yoluyla üçüncü şahıslara işlettirilmesi halinde, müteşebbisin
kesin izin taahhüt senedi ve irtifak hakkı taahhüt senedindeki sorumluluklar aynen devam
eder.
(11) Ayrıca yapılan yatırımın işletmeye geçtiği tarihten başlamak üzere, yüzde iki (%2)
gayrisafi yıllık gelir payı aşağıda izah edildiği şekilde tahsil edilir. Ancak tesisin işletmeye
açıldığı yıl ile takip eden birinci takvim yılı için muafiyet tanınır.
a) Yüzde iki (%2) gayrisafi yıllık gelir payı; izin verilen arazi üzerinde kurulan
işletmelere ait; yılın ilk günü ile son günü arasındaki tahsil edilmiş olsun veya olmasın
tahakkuk eden her türlü satış hasılatı, hizmet satış bedelleri, izne esas konu dahilindeki her
türlü kira gelirleri, faiz gelirleri ile izin verilen alan içerisinde herhangi bir isim altında elde
edilen gelirlerin tek düzen muhasebe sistemdeki gelir tablosuna esas net satışlar ve gelir
tablosu içeriğinde bulunan diğer olağan gelir ve karlar ile diğer olağandışı gelir ve karların
toplamının yüzde ikisi (%2) dir. Takip eden yılın eylül ayı sonuna kadar izin sahibinden tahsil
edilir. Bu tesise ait cari yıl öncesi vergi gelir tablosu ile yüzde iki (%2) gayrisafi yıllık gelir
payına ait hesaplama cetvelinin 1/6/1989 tarihli ve 3568 sayılı Serbest Muhasebecilik, Serbest
Muhasebeci Mali Müşavirlik ve Yeminli Mali Müşavirlik Kanununa göre yetkili kılınan
yeminli mali müşavire tasdik ettirilmesi zorunludur.
b) İzinli saha üzerinde kurulan tesislerin işletmeciliğinin üçüncü kişi veya kuruluşlara
kiraya verilmesi halinde, kiracıların yapacakları kiraya verme işlemleri de dahil olmak üzere,
kiraya verenlerden kira bedeli üzerinden, son kiracı olan işleticiden ise işletme hasılatı
üzerinden yüzde iki (%2) gayrisafi yıllık gelir payı tahsil edilir. Kiracı veya kiracılar işletme
hasılatı üzerinden yüzde iki (%2) gayrisafi yıllık gelir payını ilgili orman işletme müdürlüğü
saymanlığına yatırmayı taahhüt eder. Taahhüt, kira kontratının tanzim edildiği tarihten
itibaren bir ay içinde yapılır. Kiracıların taahhütte bulunmamalarından dolayı bunlardan
alınamayan yüzde iki (%2) gayrisafi yıllık gelir payı kiraya verenlerden alınır. Kiracıların
yıllık işletme hasılatını beyan etmesi ile yüzde iki (%2) gayrisafi yıllık gelir payını
yatırmasında ve tespitinde yatırımcı için öngörülen esaslar uygulanır.
c) Tesisin kısmen orman sayılan, kısmen orman sayılmayan alanda kurulu olması
durumunda yüzde iki (%2) gayrisafi yıllık gelir payı orman sayılan alanın genel alana
oranlanması suretiyle hesaplanır. İzinli tesisi de kapsayan birden fazla tesise ait bilançonun
tek olarak düzenlenmesi halinde, izinli tesise ait tek düzen muhasebe sistemindeki gelir
tablosu yetkili yeminli mali müşavir tarafından ayrılarak düzenlenir ve onaylı olarak orman
idaresine verilir.
(12) Orman köylüleri kalkındırma geliri, 2634 sayılı Turizmi Teşvik Kanununun 15 inci
maddesine göre tahsil edilir.
(13) Müteakip yıllara ait arazi izin bedelleri, ÜFE değişim oranında arttırılmak suretiyle
tespit edilerek, bildirime gerek kalmaksızın izin başlangıç tarihinden itibaren en geç bir ay
içinde her yıl defaten tahsil edilir.
(14) Teminat, toplam proje bedelinin yüzde üçü (%3) oranında izin başlangıcında bir
defa alınır. Süre uzatımlarında ve izin devirlerinde güncellenir. Devlet idareleri ile kamu
kurum ve kuruluşlarından teminat alınmaz. Teminat olarak; Türk Parası, mevduat bankaları
ve katılım bankalarınca verilecek teminat mektupları, Hazine Müsteşarlığınca ihraç edilen
85
EK
Devlet İç Borçlanma Senetleri ve bu senetler yerine düzenlenen belgeler kabul edilir. Genel
Müdürlükçe belirlenerek alınan teminat her ne suretle olursa olsun haczedilemez, üzerine
ihtiyati tedbir konulamaz, tespit ve tahsiline itiraz edilemez. Teminat olarak alınan değerler,
gerekli hallerde birbiriyle değiştirilebilir.
(15) Yatırımcı tarafından, kesin iznin irtifak hakkına dönüştürülmesinin talep edilmesi
halinde Bakanlığın uygun görüşü ile birlikte, bu talep Maliye Bakanlığına gönderilir. Maliye
Bakanlığınca da uygun görülmesi halinde, adına kesin izin verilen yatırımcı lehine 6831 sayılı
Orman Kanununun 115 inci maddesine ve 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu hükümlerine
göre; kat irtifakı kurulmaması kaydıyla irtifak hakkı tesis edilir. Maliye Bakanlığı irtifak
hakkının tapuya tescili sırasında kesin izin sözleşmesinde gerekli gördüğü değişiklikleri
yapabilir. Kesin iznin irtifak hakkına dönüştürülmesi halinde resmi senet hükümleri
uygulanır.
(16) Kesin izin; sürenin dolması, izin sahibinin vazgeçmesi, bu Yönetmelik ve taahhüt
senedi hükümlerine aykırı davranılması, Kültür ve Turizm Bakanlığınca verilen turizm
yatırım belgesi veya turizm işletme belgesinin alınamaması, bu belgelerden iptal edilmiş
olanların en geç 1 yıl içinde yenilenmemiş veya süre verilmemiş olması hallerinde, Bakanlık
onayı ile iptal edilerek, sona erer. İptal işlemi ilgiliye tebliğ edilir. Varsa irtifak hakkı da
kaldırılır. Devlet ormanları üzerindeki her türlü bina ve tesisler eksiksiz ve bedelsiz olarak en
geç üç ay içinde orman idaresinin tasarrufuna geçer. Söz konusu bina ve tesisler Genel
Müdürlükçe değerlendirilir.
Önceden yapılan müracaatların değerlendirilmesi
GEÇİCİ MADDE 3 – (1) Bu Yönetmeliğin yayımı tarihinden önceki müracaatlardan
değerlendirme aşamasında olan taleplere bu Yönetmelik hükümleri uygulanır.
(2) Bu Yönetmeliğin yayımı tarihinden önce verilen ön izinlerin süre uzatımlarında da
herhangi bir bedel alınmaz.
ONUNCU BÖLÜM
Son Hükümler
Yürürlükten kaldırılan yönetmelik
MADDE 43 – (1) 22/3/2007 tarihli ve 26470 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan
Orman Sayılan Alanlarda Verilecek İzinler Hakkında Yönetmelik yürürlükten kaldırılmıştır.
Yürürlük
MADDE 44 – (1) Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 45 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Orman ve Su İşleri Bakanı yürütür.
[R.G.15 Eylül 2011 – 28055]
—— • ——
Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararları
MEHMET ALİ KAPLAN VE DİĞERLERİ/Türkiye Davası*
Başvuru No: 3224/05, 4884/05, 9504/05, 9545/05, 9568/05, 9600/05, 9658/05, 9695/05,
9720/05 ve13516/05
Strazburg
86
EK
16 Aralık 2008
İKİNCİ DAİRE
USUL
Türkiye Cumhuriyeti Devleti aleyhine açılan (3224/05, 4884/05, 9504/05, 9545/05, 9568/05,
9600/05, 9658/05, 9695/05, 9720/05 ve 13516/05) no’lu davanın nedeni kırk altı T.C.
vatandaşı’nın (başvuranlar) Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’ne İnsan Hakları ve Temel
Özgürlüklerin Korunmasına ilişkin Sözleşme’nin (Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi - AİHS)
34. maddesi uyarınca yapmış olduğu başvurudur. Başvuranların adları ve doğum tarihleri ile
başvuruları yapmış oldukları tarihler ekte yer almaktadır.
Başvuranlar Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi (AİHM) önünde Gaziantep Barosu
avukatlarından M. Ş. Yıldız tarafından temsil edilmektedir.
OLAYLAR
I. DAVANIN KOŞULLARI
Başvuranlar Gaziantep’te ikamet etmektedirler.
17 Ağustos 1990 tarihinde, Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı (« İdare ») bir baraj inşaatı
için Nizip bölgesinde bazı araziler için istimlak kararı almıştır.
İdare 1998 yılından itibaren bu kararın uygulamasına geçerek başvuranların sahibi olduğu
arazileri istimlak etmeye ve bir bilirkişi heyeti tarafından belirlenen istimlak tazminatlarını
ödemeye başlamıştır.
İdarenin ödediği bedele itiraz eden başvuranlar, Nizip Asliye Hukuk Mahkemesi’nde
kamulaştırma tazminatını artırma davası açmışlardır.
Değişik tarihlerde verilen kararlarda yargı, başvuranların talebini haklı bulmuş ve istimlak
tarihinden itibaren başlamak üzere yasal gecikme faiziyle birlikte kendilerine ek istimlak
tazminatı verilmesine hükmetmiştir.
Bu kararlar Yargıtay tarafından da onanmış ve idari makam bu tazminatları 14 Temmuz 2004
tarihinden itibaren ödemeye başlamıştır.
* Dışişleri Bakanlığı Çok Taraflı Siyasî İşler Genel Müdürlüğü tarafından Türkçe’ye çevrilmiş olup, gayrıresmî tercümedir.
Ulusal mahkemelerde görülen davaların detayları, daha iyi anlaşılması amacıyla, yargılama
sürelerine ve ödeme yapılmayan tahmini dönemlerin sırasına göre düzenlenen aşağıdaki
tabloda görülmektedir:
Başvuranlar
Asliye
hukuık
mahkemesi
ne başvuru
tarihi
Karar
tarihi
Yargıtay
tarafından
onanma
tarihi
87
Ek
kamulaştır
ma
bedellerini
n ödenme
tarihi
Davanın
toplam
süresi
Etkisiz
addedilen
dönem
EK
Başvuru no: 3224/05, Mehmet Ali Kaplan ve diğerleri
Mehmet Ali
Kaplan
01.06.2000
20.04.2001
14.01.2002
14.07.2004
4 yıl 1 ay
Salih Kaplan
24.02.1999
21.12.2000
10.12.2001
14.07.2004
5 yıl
4 ay
01.06.2000
16.04.2001
10.12.2001
14.07.2004
4 yıl 1 ay
01.06.2000
20.04.2001
14.01.2002
14.07.2004
24.02.1999
30.12.1999
14.01.2002
14.07.2004
24.02.1999
11.07.2001
28.01.2002
27.09.2004
24.02.1999
26.12.2000
10.12.2001
14.07.2004
24.02.1999
30.12.1999
14.01.2002
14.07.2004
24.02.1999
30.12.1999
14.01.2002
14.07.2004
24.02.1999
30.12.1999
14.01.2002
14.07.2004
05.06.2000
20.04.2001
10.12.2001
14.07.2004
24.02.1999
30.12.1999
10.12.2001
14.07.2004
05.06.2000
24.03.1999
18.07.2001
30.12.1999
28.01.2002
14.01.2002
27.09.2004
14.07.2004
07.06.2000
30.07.2001
28.01.2002
09.11.2004
18.07.2001
28.01.2002
27.09.2004
Gazi Kaya ve
diğer 7 kişi1
Mehmet Ali
Kaplan
Cafer Kaplan
et Mehmet
Kaplan
Sabiha
Kaplan
Şıho
Yalçınkaya
Rasim Kaplan
Mehmet
Kaplan
Şıho
Yalçınkaya
Hayri Kılınç
Mustafa
Kaplan
Reşit Oktaş
Mustafa Kaya
Emine
Karabulut
Cuma Yılmaz
01.06.2000
4 yıl 1 ay
5 yıl
4 ay
5 yıl 7 ay
5 yıl 4 ay
5 yıl 4 ay
5 yıl 4 ay
5 yıl 4 ay
2 yıl
6 ay
2 yıl
7 ay
2 yıl
7 ay
2 yıl 6 ay
2 yıl 6 ay
2 yıl 8 ay
2 yıl 7 ay
2 yıl 6 ay
2 yıl 6 ay
2 yıl 6 ay
4 yıl 1 ay
5 yıl 4 ay
2 yıl 7 ay
4 yıl 3 ay
5 yıl 3 ay
4 yıl 5 ay
2 yıl 8 ay
2 yıl 6 ay
4 yıl 4 ay
2 yıl 8 ay
4 yıl 1 ay
2 yıl 7 ay
2 yıl 7 ay
2 yıl 9 ay
Başvuru no 4884/05, İslim Kaplan
İslim Kaplan
31.05.2000
20.04.2001
10.12.2001
14.07.2004
Başvuru no 9504/05, Mehmet Kökmen ve diğer 2 kişi
Mehmet
Kökmen ve
diğer 2 kişi2
31.05.2000
20.04.2001
10.12.2001
14.07.2004
4 yıl 1 ay
2 yıl 7 ay
5 yıl 4 ay
2 yıl 7 ay
Başvuru no 9545/05, Zeynep Tunç ve diğer 6 kişi
Zeynep Tunç
ve diğer 6
kişi3
24.02.1999
17.05.2001
10.12.2001
13.07.2004
Başvuru no 9568/05, Mehmet Kılınç ve diğer 4 kişi
Mehmet
Kılınç ve
diğer 4 kişi4
24.02.1999
21.12.2000
10.12.2001
14.07.2004
5 yıl 4 ay
2 yıl 7 ay
4 yıl 1 ay
2 yıl 7 ay
5 yıl 4 ay
2 yıl 6 ay
5 yıl 4 ay
2 yıl 6 ay
5 yıl 4 ay
2 yıl 6 ay
Başvuru no 9600/05, Muteber Yigit
Muteber Yigit
ve diğer 2
kişi5
31.05.2000
16.04.2001
10.12.2001
14.07.2004
Başvuru no 9658/05, Salih Kaplan
Salih Kaplan
24.02.1999
30.12.1999
14.01.2002
14.07.2004
Başvuru no 9695/05, Safiye Yalçınkaya
Safiye
Yalçınkaya
24.02.1999
30.12.1999
14.01.2002
14.07.2004
o
Başvuru n 9720/05, Fehime Kaya
Fehime Kaya
24.02.1999
30.12.1999
14.01.2002
1
13.07.2004
. Gazi Kaya, Yasin Kaya, Zeynep Kaya (Oktaş), Mehmet Kaya, Sultan Kaya, Fatoş Kaya,
Cumali Kaya, Ceyhun Kaya.
2
. Mehmet Kökmen, Cemil Kökmen, Fatma Kökmen (Satan).
3
. Zeynep Tunç, Fatma Tunç, Mehmet Tunç, Sait Tunç, Salih Tunç, Zübeyde Tunç,
Sabiha Yeşil.
4
. Mehmet Kılınç, İslim Kılınç, Selvi Yıldırım, Zöhre Kökmen, Derbo Kılınç.
5
. Muteber Yiğit, Ayça Polat, Hanım Kalkan.
88
EK
Başvuru no 13516/05, Mehmet Ali Kaplan ve diğer 4 kişi
Mehmet Ali
Kaplan ve
diğer 4 kişi6
01.06.2000
24.04.2001
10.12.2001
14.07.2004
4 yıl 1 ay
2 yıl 7 ay
HUKUK
I. DAVALARIN BİRLEŞTİRİLMESİ
Davalarda ortaya çıkan temel sorun ve olguların benzerliğini göz önüne alan AİHM, bu
davaların birleştirilmesi gerektiği kanaatine varmış ve tek bir yargılama dahilinde beraberce
incelemeye karar vermiştir.
II. 1 NO’LU EK PROTOKOLÜN 1. MADDESİNİN İHLÂL EDİLDİĞİ İDDİASI
HAKKINDA
Başvuranlar, mülkiyet haklarının ihlâl edildiğini ileri sürmekte ve alacağına uygulanan yasal
gecikme faizi oranının Türkiye’deki yüksek enflasyon karşısında yetersiz kalmasından dolayı
ulusal mahkemeler tarafından kendilerine hak görülen ek istimlak tazminatının azaldığını
iddia etmektedirler. Bu bağlamda aşağıdaki gibi kaleme alınan 1 No’lu Ek Protokolün 1.
maddesine atıfta bulunmaktadırlar.
AİHM, yerleşik içtihadına göre uğranılan maddi zararın hesaplanması için, başvuranlara
ödenen gerçek tutar ile gecikme dönemi süresince ulusal parada meydana gelen değer kaybı
oranında düzeltme yapıldıktan sonra ulaşılan tutar arasındaki farkın dikkate alınması
gerektiğini anımsatmaktadır (bakınız Türkiye aleyhine Akkuş davası, 9 Temmuz 1997, prg.
30, Karar ve hükümlerin derlemesi 1997-IV).
AİHM ayrıca, Akkuş davasında yapılan hesaplamalarda, Türkiye İstatistik Kurumu’nun
(TUİK) yayınladığı perakende fiyatlar endeksinde belirtilen enflasyon rakamlarının dikkate
alındığını vurgulamaktadır.
AİHM, bu şekilde yapılan hesaplamalar sonrasında, başvuranların aldığı ek tazminatlarda
hiçbir değer kaybı olmadığını ve aldıkları tutarların uğranılan maddi zararın tamamını ve hatta
fazlasını karşıladığını tespit etmektedir. Dolayısıyla, 1 No’lu Ek Protokolün 1. maddesi
anlamında ulusal mahkemelerin verdiği kesin karar tarihleri ile ek tazminatların ödendiği
tarihler arasında geçen sürenin enflasyon dolayısıyla tutarda azalmaya neden olduğu
söylenemez.
Sonuç olarak, bu iddia dayanaktan yoksun olup, AİHS’nin 35. maddesinin 3 ve 4. fıkraları
uyarınca reddedilmelidir.
6
. Mehmet Ali Kaplan, Seyit Kaplan, İslim Kaplan, Zöhre Kaplan (Sağlam), Fatma Kaplan
(Taşkıran).
89
EK
III. AİHS’NİN 6/1 MADDESİNİN İHLÂL EDİLDİĞİ İDDİASI HAKKINDA
Başvuranlar, tazminat davası sürecinin uzunluğundan şikâyetçi olmakta ve özellikle lehlerine
verilen kararların idari makam tarafından uzun süre icra edilmemesi dolayısıyla « makul
süre » ilkesinin ihlâl edildiğini ileri sürmektedir. Bu itibarla, AİHS’nin 6/1 maddesine atıfta
bulunmaktadır.
A. Kabuledilebilirliğe ilişkin
AİHM, yerleşik içtihatında ortaya çıkan kıstasların ışığında ve elindeki bilgiler doğrultusunda,
başvurunun esastan incelenmesi gerektiği kanaatine varmıştır. Bu başvurunun başka hiçbir
kabuledilemezlik gerekçesi bulunmadığını tespit etmiştir.
B. Esasa ilişkin
Hükümet, başvuranların iddiasına itiraz etmekte ve davalarının ulusal mahkemeler tarafından
«makul süre» içerisinde görüldüğünü ileri sürmektedir.
Başvuranlar, iddialarını yinelemektedirler.
AİHM, bir yargılama süresinin makul nitelikte olup olmadığının belirlenmesi için davanın
ortaya çıkış şartlarının irdelenmesi ve konunun kendi yerleşik içtihadındaki kıstaslar
bakımından değerlendirilmesi gerektiğini anımsatmakta ve özellikle dava karmaşıklığının,
başvuran ile yetkili makamların tutumlarının ve ilgili şahıslar için davanın öneminin de ayrıca
dikkate alınması gerektiğini vurgulamaktadır (bakınız, diğer birçoğu arasından, Fransa
aleyhine Frydlender davası [GC], no 30979/96, prg. 43, CEDH 2000-VII).
AİHM, mevcut başvuruda, ilk derece mahkemesinde açılan davayla başlayıp, Yargıtay’ın
verdiği kararla sona eren yargılamaların bir yıl altı ay ile iki yıl dokuz ay arasında değişen bir
sürede tamamlandığını gözlemlemektedir. AİHM’nin yerleşik içtihadına göre ve yukarıda söz
edilen kıstaslar çerçevesinde, bu süreler, AİHS’nin 6/1 maddesi anlamında aşırı veya ölçüsüz
olarak değerlendirilemez.
Bununla birlikte AİHM, İdare’nin başvuranlar lehine verilen kesin kararları iki yıl beş aydan
iki yıl dokuz aya kadar varan sürelerde yerine getirdiğini tespit etmektedir AİHM, hangi
düzeyde verilmiş olursa olsun bir mahkeme kararının uygulanmasının, AİHS’nin 6/1 maddesi
anlamında « yargılama » sürecinin bir parçası olarak değerlendirilmesi gerektiğini anımsatır
(bakınız, özellikle, Yunanistan aleyhine Hornsby davası, 19 Mart 1997, prg. 40 ve sonrası,
Derleme 1997-II ; Yunanistan aleyhine Metaxas davası, no 8415/02, prg. 25, 27 Mayıs 2004).
Bir Sözleşmeci Devletin ulusal hukuk düzeni tarafından verilen zorunlu ve kesinleşmiş bir
yargı kararının taraflardan birinin zararına etkisiz kalması durumunda 6/1 maddesiyle
güvence altına alınan mahkemeye erişim hakkı anlamsız hale gelmiş olacaktır. Dolayısıyla,
yargılanabilirlerin etkin şekilde korunması ilkesi idarenin yargı kararlarına uyma
yükümlülüğünü de kapsar. Devlet otoritesi yargı kararına dayanan bir borcu ödememek için
kaynak yetersizliğini bahane olarak öne süremez (bkz. Bourdov – Rusya, no:59498/00, prg.
35).
AİHM, bir idari makamın ödeme yapmak için, makul olmak şartıyla, belli bir süreye ihtiyacı
olduğunu elbette kabul edebilir (bakınız Türkiye aleyhine Ak davası, no 27150/02, prg. 26, 31
Temmuz 2007).
90
EK
Mevcut davada AİHM, idari makamın başvuranların ek istimlak tazminatlarının ödemelerini
ulusal mahkemelerin verdiği kesin karardan itibaren iki yıl beş aydan iki yıl dokuz aya varan
bir süre için geciktirdiğini tespit etmektedir. Geçen bu süre, AİHM’nin gözünde makul bir
süre olarak değerlendirilemez.
Dolayısıyla AİHM, ulusal makamların kesinleşmiş yargı kararlarına makul bir süre içerisinde
uymamak suretiyle AİHS’nin 6. maddesinin 1. paragrafının yararlı etkisinden kısmen yoksun
bıraktıkları kanaatine varmaktadır
Bu nedenle, söz konusu madde ihlâl edilmiştir.
IV. AİHS’NİN 41. MADDESİNİN UYGULANMASI HAKKINDA
A. Tazminat
Başvuranlar maddi tazminat olarak toplam 227.000 Euro talep etmekte, ayrıca 125.000
Euro’ya ulaşan manevi zarara uğradıklarını öne sürmektedirler.
Hükümet bu meblağlara karşı çıkmaktadır.
İhlal tespiti ile öne sürülen maddi zarar arasında herhangi bir illiyet bağı bulunmadığını
kaydeden AİHM bu talebi reddetmektedir.
Buna karşın, AİHM başvuranların elde ettikleri toplam tazminat miktarıyla Ek 1 no’lu
Protokol’ün 1. maddesi gereğince tamamiyle tazmin edildiklerinin hakkını vermekle birlikte,
ödeme tarihindeki belirsizlik dolayısıyla yalnızca ihlalin tespiti ile telafi edilemeyecek
manevi zarara maruz kaldıkları kanaatindedir. Bu nedenle hakkaniyete uygun olarak, AİHM
aşağıdaki tabloda belirtilen miktarların başvuranlara manevi tazminat olarak ödenmesini
kararlaştırmıştır.
Başvuru numarası
3224/05
Başvuranların adları
Mehmet Ali Kaplan,
Salih Kaplan,
Cafer Kaplan,
Sabiha Kaplan (Arslan),
Rasim Kaplan,
Hayri Kılınç,
Mustafa Kaplan,
Reşit Oktaş,
Mustafa Kaya,
Emine Karabulut,
Cuma Yılmaz
Miktarlar
1 500 Euro
(başvuranların her
birine)
91
EK
3224/05
4884/05
9504/05
9545/05,
9568/05
9600/05
9658/05
9695/05
9720/05
13516/05
Gazi Kaya,
Yasin Kaya,
Zeynep Kaya (Oktaş),
Mehmet Kaya,
Sultan Kaya,
Fatoş Kaya,
Cumali Kaya,
Ceyhun Kaya
Şıho Yalçınkaya
Mehmet Kaplan
Islim Kaplan
Mehmet Kökmen,
Cemil Kökmen,
Fatma Kökmen (Satan)
Zeynep Tunç,
Fatma Tunç,
Mehmet Tunç,
Sait Tunç,
Salih Tunç,
Zübeyde Tunç,
Sabiha Yeşil
Mehmet Kılınç,
İslim Kılınç,
Selvi Yıldırım,
Zöhre Kökmen,
Derbo Kılınç
Muteber Yiğit,
Ayça Polat,
Emine Işık (Hanım Kalkan’ın hak
sahibi olarak)
Salih Kaplan
Safiye Yalçınkaya
Fehime Kaya
Mehmet Ali Kaplan,
Seyit Kaplan,
Islim Kaplan,
Zöhre Kaplan (Sağlam),
Fatma Kaplan (Taşkıran)
12 000 Euro
(ortaklaşa)
3 000 Euro
3 000 Euro
1 500 Euro
4 500 Euro
(ortaklaşa)
10 500 Euro
(ortaklaşa)
7 500 Euro
(ortaklaşa)
4 500 Euro
(ortaklaşa)
1 500 EUR
1 500 EUR
1 500 EUR
7 500 EUR
(ortaklaşa)
B. Yargılama masraf ve giderleri
Başvuranlar AİHM önünde yapmış oldukları tercüme, posta ve avukatlık gider ve masrafları
için 16.900 Euro talep etmektedirler.
Hükümet bu miktarlara karşı çıkmakta ve başvuranların bu iddialarını destekleyici herhangi
bir kanıtlayıcı belgelerinin olmadığını ifade etmektedir.
AİHM’nin yerleşik içtihadına göre bir başvuran gerçekliğini, gerekliğini kanıtladığı makul
miktarlardaki yargı giderlerini elde edebilir. Ayrıca AİHS’nin 41. maddesi gereğince öne
sürülen her talep kanıtlayıcı belgelerle birlikte başlıklar halinde sıralanarak rakamlarla
belirtilmelidir, böylesi bir talebin yokluğunda AİHM bu yönde yapılan tüm talepleri
reddetmektedir (Bkz. örneğin, Buscarini vd.-Saint-Marin [GC], no 24645/94).
92
EK
AİHM bu başvuruda başvuranların yargılama masraf ve giderleri hakkındaki taleplerini
destekleyici herhangi bir belge sunmadığını gözlemlemektedir. AİHM sonuç olarak
başvuranlara bu başlık altında bir ödeme yapılmasını gerekli görmemektedir.
C. Gecikme faizi
Gecikme faizi Avrupa Merkez Bankası’nın marjinal kredi kolaylıklarına uyguladığı orana üç
puanlık bir artış eklenerek belirlenecektir.
BU GEREKÇELERE DAYALI OLARAK, AİHM, OYBİRLİĞİYLE,
1. Başvuruların birleştirilmesine;
2. AİHS’nin 6/1 maddesi hakkında yapılan şikayetin kabuledilebilir, diğer şikayetlerin
kabuledilemez olduğuna;
3. AİHS’nin 6/1 maddesinin her bir başvuru açısından ihlal edildiğine;
4. a) AİHS’nin 44/2 maddesi gereğince kararın kesinleştiği tarihten itibaren üç ay içinde,
miktara yansıtılabilecek her türlü vergiden muaf tutularak ödeme tarihindeki döviz kuru
üzerinden YTL’ ye çevrilmek üzere, Savunmacı Devlet tarafından manevi tazminat
olarak;
i) 3224/05 no’lu başvuru ile ilgili olarak, başvuranlar Mehmet Ali Kaplan, Salih
Kaplan, Cafer Kaplan, Sabiha Kaplan (Arslan), Rasim Kaplan, Hayri Kılınç, Mustafa
Kaplan, Reşit Oktaş, Mustafa Kaya, Emine Karabulut ve Cuma Yılmaz’ın her birine
1 500 (bin beş yüz) Euro ödenmesine;
ii) 3224/05 no’lu başvuru ile ilgili olarak, başvuranlar Gazi Kaya, Yasin Kaya,
Zeynep Kaya (Oktaş), Mehmet Kaya, Sultan Kaya, Fatoş Kaya, Cumali Kaya ve
Ceyhun Kaya’ya ortaklaşa 12 000 (on iki bin) Euro ödenmesine;
iii) 3224/05 no’lu başvuru ile ilgili olarak, Şıho Yalçınkaya’ya 3 000 (üç bin) Euro
ödenmesine;
iv) 3224/05 no’lu başvuru ile ilgili olarak, Mehmet Kaplan’a 3 000 (üç bin) Euro
ödenmesine;
v) 4884/05 no’lu başvuru ile ilgili olarak, İslim Kaplan’a 1 500 EUR (bin beş yüz)
Euro ödenmesine;
vi) 9504/05 no’lu başvuru ile ilgili olarak, başvuranlar Mehmet Kökmen, Cemil
Kökmen ve Fatma Kökmen’e (Satan) ortaklaşa 4 500 (dört bin beş yüz) Euro
ödenmesine;
vii) 9545/05 no’lu başvuru ile ilgili olarak, başvuranlar Zeynep Tunç, Fatma Tunç,
Mehmet Tunç, Sait Tunç, Salih Tunç, Zübeyde Tunç et Sabiha Yeşil’e ortaklaşa
10 500 (on bin beş yüz) Euro ödenmesine;
viii) 9568/05 no’lu başvuru ile ilgili olarak, başvuranlar Mehmet Kılınç, İslim Kılınç,
Selvi Yıldırım, Zöhre Kökmen et Derbo Kılınç’a ortaklaşa 7 500 (yedi bin beş yüz)
Euro ödenmesine;
ix) 9600/05 no’lu başvuru ile ilgili olarak, başvuranlar Muteber Yiğit, Ayça Polat et
Emine Işık’a (Hanım Kalkan’ın mirasçısı) ortaklaşa 4 500 (dört bin beş yüz) Euro
ödenmesine;
x) 9658/05 no’lu başvuru ile ilgili olarak başvuran Salih Kaplan’a 1 500 (bin beş
yüz) Euro ödenmesine;
93
EK
xi) 9695/05 no’lu başvuru ile ilgili olarak, başvuran Safiye Yalçınkaya’ya 1 500 (bin
beş yüz) Euro ödenmesine;
xii) 9720/05 no’lu başvuru ile ilgili olarak, başvuran Fehime Kaya’ya 1 500 (bin beş
yüz) Euro ödenmesine;
xiii) 13516/05 no’lu başvuru ile ilgili olarak, başvuranlar Mehmet Ali Kaplan, Seyit
Kaplan, Islim Kaplan, Zöhre Kaplan (Sağlam) et Fatma Kaplan’a (Taşkıran)
ortaklaşa 7 500 (yedi bin beş yüz) Euro ödenmesine;
b) sözkonusu sürenin bittiği tarihten itibaren ödemenin yapılmasına kadar Hükümet
tarafından, Avrupa Merkez Bankası’nın o dönem için geçerli olan faiz oranının üç puan
fazlasına eşit oranda basit faiz uygulanmasına;
5. Adil tatmine ilişkin diğer taleplerin reddine;
KARAR VERMİŞTİR.
İşbu karar Fransızca olarak hazırlanmış ve AİHM’nin iç tüzüğünün 77. maddesinin 2. ve 3.
paragraflarına uygun olarak 16 Aralık 2008 tarihinde yazılı olarak bildirilmiştir.
EKLER
22 Aralık 2004 tarihinde yapılan 3224/05 numaralı başvuru
Mehmet Ali Kaplan (1949)
Salih Kaplan (1945)
Gazi Kaya (1965)
Yasin Kaya (1960)
Zeynep Kaya (Oktaş)
Mehmet Kaya
Sultan Kaya
Fatoş Kaya
Cumali Kaya (1980)
Ceyhun Kaya
Cafer Kaplan (1928)
Mehmet Kaplan (1930)
Sabiha Kaplan (Arslan) (1955)
Şıho Yalçınkaya (1937)
Rasim Kaplan (1958)
Hayri Kılınç (1944)
Mustafa Kaplan (1954)
Reşit Oktaş (1943)
Mustafa Kaya (1930)
Emine Karabulut (1940)
Cuma Yılmaz (1939)
20 Aralık 2004 tarihinde yapılan 4884/05 nolu başvuru
Islim Kaplan (1948)
94
EK
Mehmet Kökmen (1968)
Cemil Kökmen (1970)
Fatma Kökmen (Satan) (1959)
Zeynep Tunç (1941)
Fatma Tunç (1957)
Mehmet Tunç (1966)
Sait Tunç (1970)
Salih Tunç (1973)
Zübeyde Tunç (1974)
Sabiha Yeşil (1965)
Mehmet Kılınç (1945)
Islim Kılınç
Selvi Yıldırım (1944)
Zöhre Kökmen
Derbo Kılınç (1951)
Muteber Yiğit (1948)
Ayşe Polat (1930)
Hanım Kalkan (1932)
Salih Kaplan (1945)
Safiye Yalçınkaya (1943)
Fehime Kaya (1938)
Mehmet Ali Kaplan (1949)
Seyit Kaplan (1939)
Islim Kaplan (1948)
Zöhre Kaplan (Sağlam)
Fatma Kaplan (Taşkıran)
—— • ——
ZÖHRE AKYOL/Türkiye*
95
EK
Başvuru No. 28668/03
Strazburg
4 Kasım 2008
İKİNCİ DAİRE
USULİ İŞLEMLER
Davanın nedeni, Türk vatandaşı Zöhre Akyol’un (“başvuran”), 23 Temmuz 2003
tarihinde, İnsan Hakları ve Temel Özgürlükleri Korumaya Dair Sözleşme’nin (“Sözleşme”)
34. maddesi uyarınca, Türkiye aleyhine Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’ne yaptığı
başvurudur (başvuru no. 28668/03).
OLAYLAR
I. DAVA OLAYLARI
Başvuran, 1958 doğumludur ve Ankara’da yaşamaktadır.
1 Kasım 1990’da Ankara’da bulunan Balıkçıoğlu İş Hanı’ndaki asansöre binerken
kaza geçirmiştir. Başvuran bilahare, binada hiçbir uyarı levhası bulunmamasına rağmen
sözkonusu tarihte asansörün onarım altına alındığını ve o durumda asansörü kullanmaya
çalışmasının kazaya sebebiyet verdiğini öğrenmiştir.
Kazayı müteakiben başvuran, Ankara Numune Hastanesi’ne kaldırılmış ve burada
tedavi görmüştür. 20 Ağustos 1991’de hastane ortopedistinin hazırladığı raporda, kaza
nedeniyle başvuranın sırt omurgasının kırıldığı, 45 gün işgöremeyeceği ve 180 gün tedavi
gerektiği belirtilmiştir.
Sözkonusu tarihte asansörü tamir etmekte olan iki işçi aleyhinde, mesleki
ihmalkarlıktan yaralanmaya sebebiyet verme suçlaması ile cezai takibat başlatılmıştır
(1990/986 nolu dava).
11 Mart 1993’te Ankara Ceza Mahkemesi, sözkonusu iki işçinin başvuranın
yaralanmasından sorumlu olmadığına karar vermiş ve işçiler beraat etmiştir.
Ankara Cumhuriyet Savcısı müteakiben Balıkçıoğlu İş Hanı yöneticisi ve görevlisi
aleyhinde mesleki ihmalkarlıktan yaralanmaya sebebiyet verme suçlaması ile cezai takibat
başlatmıştır (1993/678 nolu dava).
* Dışişleri Bakanlığı Çok Taraflı Siyasî İşler Genel Müdürlüğü tarafından Türkçe’ye çevrilmiş olup, gayrıresmî tercümedir.
8 Nisan 1992’de başvuran, Ankara Asliye Hukuk Mahkemesi önünde Balıkçıoğlu İş
Hanı yönetimi ve Elmas Elektrik Sanayi Ticaret A.Ş. (asansör bakım firması) aleyhinde
hukuk davası açmış (1992/284 nolu dava) ve kaza sonucu uğradığı maddi ve manevi zararın
telafisini istemiştir.
96
EK
Birinci derece mahkemesi Balıkçıoğlu İş Hanı yönetiminin tüzel kişiliği olmaması
nedeniyle 4 Şubat 1993’te davayı reddetmiştir.
4 Şubat 1993 tarihli kararı müteakiben, 24 Mayıs 1993’te başvuran, Ankara Asliye
Hukuk Mahkemesi önünde Balıkçıoğlu İş Hanı’ndaki dükkan sahipleri ve yönetici aleyhinde
ikinci bir dava açmıştır (1993/452 nolu dava).
Müteakiben 1993/452 nolu dava, 1992/284 nolu dava ile birleştirilmiştir.
Ankara Asliye Hukuk Mahkemesi, 2 Şubat 1994’te 1993/678 sayılı dava dosyasını
talep etmiştir. Dosya mahkemeye ulaşmadığı için bu tarihten 22 Mart 1995’ye kadar olan
duruşmalar ertelenmiştir.
22 Mart 1995’te, dosyayı aldıktan sonra, birinci derece mahkemesi cezai takibatın
sonucunu beklemeye karar vermiştir.
3 Mart 2000’de başvuranın yasal temsilcisi, birinci derece mahkemesine, Ceza
Kanunu’nun 102. maddesi kapsamındaki yasal sürenin dolması nedeniyle cezai takibatın 2
Kasım 1999’da sona erdiğini bildirmiştir.
3 Mart 2000 ve 21 Mart 2001 tarihleri arasında Ankara Asliye Hukuk Mahkemesi yeni
deliller toplamıştır.
21 Mart 2001’de birinci derece mahkemesi, başvuranın kaza nedeniyle uğradığı maddi
zararın tayin edilmesi için dava dosyasını bilirkişiye göndermeye karar vermiştir.
25 Nisan 2001’de bilirkişi raporunu sunmuştur.
17 Ekim 2001’de başvuran, bilirkişinin 25 Nisan 2001 tarihli raporunda vardığı
sonuçları yansıtmak için birinci derece mahkemesine, daha önce talep ettiği tazminat
miktarında değişiklik yaptığı bir dilekçe sunmuştur.
21 Mayıs 2002’de Ankara Asliye Hukuk Mahkemesi, Elmas Elektrik Sanayi Ticaret
A.Ş.’nin ve iş hanındaki dükkan sahiplerinin, başvurana uğramış olduğu maddi ve manevi
zarar için tazminat ödemelerini öngörmüştür.
12 Mayıs 2003’te Yargıtay 21 Mayıs 2002 tarihli kararı bozmuştur. Tazminat ödemesi
öngörülen şahıslardan birinin, olay tarihinde iş hanında dükkanı bulunmadığını ve birinci
derece mahkemesinin, kararını vermeden önce dükkan sahiplerinin isimlerini belirlemesi
gerektiğini kaydetmiştir. Ayrıca, başvuranın 17 Ekim 2001 tarihli dilekçesinin tüm davalılara
tebliğ edilmesi gerektiğini belirtmiştir.
10 Aralık 2003’te Yargıtay tarafların 12 Mayıs 2003 tarihli kararın düzeltilmesi
taleplerini reddetmiştir.
22 Mart 2005’te Ankara Asliye Hukuk Mahkemesi, Yargıtay’ın 12 Mayıs 2003 tarihli
kararı ışığında yeni bir karar vermiş ve Elmas Elektrik Sanayi Ticaret A.Ş. ile olay tarihinde iş
hanında dükkan sahibi olan yedi kişinin, başvurana 1 Kasım 1990’dan itibaren işlemeye
başlayan faiz ile birlikte 3,145,941,990 Türk Lirası (TRL) tazminat ödemelerini öngörmüştür.
97
EK
23 Haziran 2005’te Yargıtay, 22 Mart 2005 tarihli kararı onaylamıştır.
6 Aralık 2007’de başvurana, 21,032.60 yeni Türk Lirası (TRY) ödenmiştir.
HUKUK
I. AİHS’NİN 6/1 MADDESİNİN İHLAL EDİLDİĞİ İDDİASI
Başvuran, AİHS’nin 6/1 maddesi bağlamında hukuki yargılama süresinin “makul
süre” gereğine uymadığından şikayetçi olmuştur. Ayrıca, AİHS’nin 13. maddesi kapsamında,
yargılama süresinin aşırı olması nedeniyle tazminat talepleri için başvurabileceği etkili bir iç
hukuk yolu bulunmadığını ileri sürmüştür.
AİHM, başvuranın AİHS’nin 13. maddesi kapsamındaki iddialarının, yargılama
süresine karşı başvurabileceği etkili bir iç hukuk yolu bulunmamasına ilişkin değil, makul bir
süre içerisinde yargılanma hakkına ilişkin olduğunu kaydetmektedir. Bu nedenle AİHM, 13.
madde bağlamındaki şikayetin yalnızca AİHS’nin 6/1 maddesi yönünden incelenmesi
gerektiği kanaatindedir.
Hükümet, şikayete itiraz etmiştir. Davanın karmaşıklığı ve yükümlülük tespitindeki
güçlük göz önüne alındığında mevcut davadaki yargılama süresinin makul olduğunu ileri
sürmüştür. Hükümet ayrıca, ulusal mahkemenin duruşmaları, Ankara Ceza Mahkemesi
önünde görülen ceza davasının sonucunu beklemek için başvuranın talebi üzerine ertelediğini
ve ulusal mahkemelere atfedilebilecek bir gecikme süresi bulunmadığını belirtmiştir.
Göz önüne alınması gereken süre, başvuranın Ankara Asliye Hukuk Mahkemesi
önünde dava açtığı 8 Nisan 1992’de başlamış ve Yargıtay’ın, davaya ilişkin nihai kararını
verdiği 23 Haziran 2005’te sona ermiştir. Bu nedenle, iki aşamalı yargılamada on üç yıl iki
aydan fazla sürmüştür.
A. Kabuledilebilirlik
AİHS’nin 35. maddesinin 3. paragrafı çerçevesinde başvurunun dayanaktan yoksun
olmadığını kaydeden AİHM, ayrıca başka açılardan bakıldığında da kabuledilemezlik unsuru
taşımadığını tespit eder. Bu nedenle başvuru, kabuledilebilir niteliktedir.
B. Esas
AİHM, yargılama süresinin makul nitelikte olup olmadığının, dava koşulları ışığında
ve davanın karmaşıklığı, başvuranın ve ilgili makamların tutumları ve başvuran için davada
neyin tehlikede olduğu gibi kriterlere atfen değerlendirilmesi gerektiğini yinelemektedir (bkz.,
diğer hususlar meyanında, Frydlender/Fransa [BD], no. 30979/96, 43. paragraf, AİHM 2000VII).
98
EK
AİHM, mevcut davada duruşmaların, Ankara Ceza Mahkemesi önünde görülen ceza
davasının sonucu beklemek için beş yıl süreyle ertelendiğini gözlemlemektedir (1993/678
nolu dava). Ancak AİHM, ne davanın karmaşıklığının ne de beş yıllık ertelemenin, takibatın
uzunluğunu açıkladığını kaydetmektedir. Ankara Asliye Hukuk Mahkemesi kararını, hukuki
yargılamaya başlanmasından on yıl sonra vermiştir. Hükümet, sözkonusu aşırı gecikme için
tatmin edici bir açıklamada bulunmamıştır. AİHM, Türk hukuku uyarınca, birinci derece
mahkemesinin, ceza mahkemeleri kararlarına tabi olmadığını ve bu nedenle, ceza davasının
sonucunu beklemek için yargılamayı bu kadar uzun bir süre ertelemek durumunda olmadığını
kaydetmektedir (bkz. Mustafa Türkoğlu/Türkiye, no. 58922/00, 40. paragraf, 8 Ağustos 2006).
Sunulan delilleri inceleyen AİHM, Hükümet’in kendisini, mevcut yargılamanın
uzunluğunun aşırı olmadığına ve “makul süre” gereğini ihlal etmediğine ikna edecek deliller
ya da argümanlar ortaya koymadığı kanısına varmıştır.
Dolayısıyla AİHS’nin 6/1 maddesi ihlal edilmiştir.
II. 1 NO’LU PROTOKOL’ÜN 1. MADDESİNİN İHLAL EDİLDİĞİ İDDİASI
Başvuran, AİHS’ye ek 1 no’lu Protokol’ün 1. maddesine dayanarak mülkiyet
hakkının, cezai yargılamanın aşırı uzun sürmesi nedeniyle ihlal edildiğini ileri sürmüştür.
Yargılama, makul bir süre içerisinde sonuçlandırılmış olsaydı, tazminat hakkını daha erken
elde edeceğini ve ondan daha erken yararlanacağını iddia etmiştir.
AİHM, 1 no’lu Protokol’ün 1. maddesinin yalnızca mevcut mal ve mülk
dokunulmazlığına saygı gösterilmesini isteme hakkını kapsadığını hatırlatır (bkz.
Marckx/Belçika, 13 Haziran 1979 tarihli karar, A Serisi, no. 31, 23. sayfa, 50. paragraf).
AİHM, icraya konulabilirliği yeterince ispat edildiği takdirde bir “alacağın”, 1 no’lu
Protokol’ün 1. maddesi çerçevesinde bir “mülk” teşkil edebileceğini yinelemektedir (bkz.
Burdov/Rusya, no. 59498/00, 40. paragraf, AİHM 2002-III, ve Poltorachenko/Ukrayna, no.
77317/01, 45. paragraf, 18 Ocak 2005).
Mevcut davada, başvuranın tazminat talebi, nihai ve icra edilebilir bir mahkeme kararı
– ki bu karar, 23 Haziran 2005 tarihli Yargıtay kararıdır – ile icraya konulabilirliği ispat
edildiği takdirde bir “mülk” teşkil eder (bkz., mutatis mutandis, Pravednaya/Rusya, no.
69529/01, paragraflar 37-39, 18 Kasım 2004). Sözkonusu tarihten önce başvuran, müdahale
konusu olabilecek bir “mülke” sahip değildir. Bu nedenle başvuranın, tazminattan daha erken
bir tarihte yararlanamamasının, kendisini 1 no’lu Protokol’ün 1. maddesi kapsamındaki
mülkiyet haklarından mahrum bıraktığı kabul edilemez.
Dolayısıyla sözkonusu şikayet, dayanaktan yoksundur ve AİHS’nin 35. maddesinin 3.
ve 4. paragrafları bağlamında reddedilmelidir.
IV. AİHS’NİN 41. MADDESİNİN UYGULANMASI
AİHS’nin 41. maddesine göre:
“Mahkeme işbu Sözleşme ve protokollerinin ihlal edildiğine karar verirse ve ilgili Yüksek Sözleşmeci
Tarafın iç hukuku bu ihlali ancak kısmen telafi edebiliyorsa, Mahkeme, gerektiği takdirde, hakkaniyete
uygun bir surette, zarar gören tarafın adil tazminine hükmeder.”
A. Tazminat
99
EK
Başvuran, maddi tazminat olarak 250,000 EUR talep etmiştir. Manevi tazminat olarak
da 50,000 EUR talep etmiştir.
Hükümet, bu taleplerin aşırı ve dayanaktan yoksun olduğunu ileri sürmüştür.
AİHM, başvuranın uğradığını iddia ettiği maddi zarara atfen, bu başlık altındaki
talebini gerekçelerle desteklemediğini kaydetmiş ve reddetmiştir. Ancak, başvuranın yalnızca
ihlal tespiti ile telafi edilemeyecek bir sıkıntıya uğramış olması gerektiği sonucuna varmıştır.
Mevcut davada tespit edilen ihlalin niteliğini göz önüne alan ve hakkaniyet temelinde
değerlendirmede bulunan AİHM, başvurana manevi tazminat olarak 10,000 EUR ödenmesine
karar vermiştir.
B. Yargılama masraf ve giderleri
Başvuran, AİHM önünde yaptığı kırtasiye, fotokopi, çeviri ve posta masrafları için
670 YTL (yaklaşık 350 EUR) talep etmiştir. Toplam 170 YTL (yaklaşık 90 EUR) tutarında
harcama yaptığını gösteren faturalar sunmuştur.
Hükümet, başvuranın iddialarını kanıtlarla destekleyemediğini belirtmiştir.
AİHM içtihadına göre, başvuran ancak gerçekten ve gerektiği için yapıldığını ve
miktarın makul olduğunu kanıtlaması durumunda masraflarının tazmin edilmesine hak
kazanır. Mevcut davada sahip olduğu bilgileri ve yukarıda kaydedilen kriterleri göz önünde
bulunduran AİHM, başvurana yaptığı masraf ve harcamalar için 90 EUR tazminat
ödenmesine karar vermiştir.
C. Gecikme Faizi
AİHM, Avrupa Merkez Bankası’nın marjinal kredi kolaylıklarına uyguladığı faiz
oranına üç puanlık bir artışın ekleneceğini belirtmektedir.
BU GEREKÇELERE DAYALI OLARAK, AİHM OYBİRLİĞİYLE
1. Yargılama süresinin uzun oluşuna ilişkin şikayetin kabuledilebilir ve başvurunun kalan
kısmının kabuledilemez olduğuna;
2. AİHS’nin 6/1 maddesinin ihlal edildiğine;
3. (a) AİHS’nin 44. maddesinin 2. paragrafı gereğince kararın kesinleştiği tarihten itibaren üç
ay içinde, ödeme tarihindeki döviz kuru üzerinden ulusal para birimine çevrilmek üzere
Sorumlu Devlet tarafından başvurana aşağıda kaydedilen meblağların ödenmesine;
(i) Manevi tazminat olarak 10,000 EUR (on bin Euro) ve ödenebilecek her tür vergi;
(ii)Yargılama masraf ve giderleri için 90 EUR (doksan Euro) ve başvurana
uygulanabilecek her tür vergi;
(b)Yukarıda belirtilen üç aylık sürenin sona erdiği tarihten itibaren ödemenin yapılmasına
kadar, Avrupa Merkez Bankası’nın o dönem için geçerli olan marjinal kredi kolaylığı oranının
üç puan fazlasına eşit oranda basit faiz uygulanmasına;
100
EK
4. Adil tatmine ilişkin diğer taleplerin reddedilmesine;
KARAR VERMİŞTİR.
İşbu karar İngilizce olarak hazırlanmış ve AİHM İçtüzüğü’nün 77. maddesinin 2. ve 3.
paragrafları gereğince 4 Kasım 2008 tarihinde yazılı olarak bildirilmiştir.
—— • ——
Tebliğler
Başbakanlık (Hazine Müsteşarlığı)’tan:
ZORUNLU KARAYOLU TAŞIMACILIK MALİ SORUMLULUK SİGORTASI
TARİFE VE TALİMATINDA DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA İLİŞKİN
TARİFE VE TALİMAT
MADDE 1 – 18/6/2008 tarihli ve 26910 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Zorunlu
Karayolu Taşımacılık Mali Sorumluluk Sigortası Tarife ve Talimatının ekinde yer alan tablo
EK
Tablo 1
01.01.2012 tarihinden itibaren uygulanacak asgari sigorta teminatları
Araç
Grup
1
2
Taşıtın Türü*
A-Sağlık Gideri
B-Sakatlanma ve
Kişi
Kaza
Kişi
Kaza
Başına
Başına
Başına
Başına
225.000 1.575.000 225.000
1.575.000
225.000 1.575.000 225.000
1.575.000
Otomobil
Taksi
Minibüs
3
225.000 3.150.000 225.000
3.150.000
(8-14 koltuk)
Otobüs
4
225.000 6.525.000 225.000
6.525.000
(15-29 koltuk)
Otobüs
5
225.000 11.250.000 225.000 11.250.000
(30 ve üstü koltuk)
Dolmuş
16
(4-7 koltuk)
225.000 1.575.000 225.000 1.575.000
17
Minibüs Dolmuş (8-14 koltuk)
225.000 3.150.000 225.000 3.150.000
18
Otobüs Dolmuş (15-29 koltuk) 225.000 6.525.000 225.000 6.525.000
19
Otobüs Dolmuş (30 ve üstü
225.000 11.250.000 225.000 11.250.000
koltuk)
* Bu tarife kapsamındaki araçlar için yer alan koltuk sayısı şoför hariç belirlenmiş olup,
ruhsatta belirtilen koltuk sayısının bir eksiğine denk gelmektedir.
MADDE 2 – Bu Tarife ve Talimat 1/1/2012 tarihinde yürürlüğe girer.
[R.G.15 Eylül 2011 – 28055]
—— • ——
101
EK
Başbakanlık (Hazine Müsteşarlığı)’tan:
KARAYOLU YOLCU TAŞIMACILIĞI ZORUNLU KOLTUK FERDİ KAZA
SİGORTASI TARİFE VE TALİMATINDA DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA
İLİŞKİN TARİFE VE TALİMAT
MADDE 1 – 29/12/2005 tarih ve 26038 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Karayolu
Yolcu Taşımcılığı Zorunlu Koltuk Ferdi Kaza Sigortası Tarife ve Talimatının “A. TARİFE”
başlıklı maddesinin 1 inci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Teminat tutarları, taşımanın yapıldığı motorlu kara taşıtındaki görevli sürücü ve
yardımcıları ile yolcu koltuk başına, aşağıdaki şekilde belirlenmiştir:
a) Sağlık giderleri: 150.000.- TL
b) Sakatlanma ve ölüm: 150.000.- TL”
MADDE 2 – Bu Tarife ve Talimat 1/1/2012 tarihinde yürürlüğe girer.
[R.G.15 Eylül 2011 – 28055]
—— • ——
Sınır Tespit Kararları
1 ‒ Ordu İli Akkuş İlçesi Merkez Bucağına bağlı Karaçal Köyü ile Tokat İli Niksar İlçes
Karar Sayısı : 2011/673i Çamiçi Bucağına bağlı Yalıköy Köyü arasında kalan iki il
arası sınırın özel krokisinde de gösterildiği üzere;
"Taştekne Tepesinden çıkan Meşeliçal Deresini dik kesen yolun dere ile birleştiği
noktadan (340875,00-4511915,00) başlayarak, buradan 655 metre batı istikametinde giden
düz hattın Taştekne Tepesinden 445 metre mesafede kesiştiği (Kılburnu Sırtının boyun yaptığı
ve bu sırttan geçen yolun üzerindeki) yere (340220,00-4511925,00), buradan güneybatı
istikametinde düz hatla yine Kılburnu Sırtının boyun yaptığı yerdeki sırasıyla (340190,004511895,00) ve (340140,00-4511860,00) nirengi noktaları düz bir hatla geçildikten sonra yine
batı istikametinde düz bir hatla Tuzla Tepesinden çıkan Kuru Dere ile Taştekne Tepesinden
çıkan Kuru Derenin Değirmen Dere ile birleştiği (339750,00-4511725,00) noktaya çekilen ve
burada son bulan hat" olarak belirlenmesi,
5442 sayılı İl İdaresi Kanununun 2 nci maddesinin (B) ve (D) bentlerine göre uygun
görülmüştür.
2 ‒ Tarafların karşı taraf sınırı içinde kalan genel ve özel hakları saklıdır.
3 ‒ Bu Kararı İçişleri Bakanı yürütür.
6/9/2011
Abdullah
GÜL
CUMHURBAŞKANI
Recep Tayyip ERDOĞAN İdris Naim ŞAHİN
Başbakan
İçişleri Bakanı
[R.G.07 Eylül 2011 – 28047]
102
EK
—— • ——
1 ‒ İzmir İli Karşıyaka İlçesi ile Çiğli İlçesi arasında kalan iki ilçe arası sınırın özel
krokisinde de gösterildiği üzere;
"Cehar Dudayev Bulvarı üzerindeki Maltepe Deresi Köprüsünün Gediz Nehri
tarafındaki ayaklarının güneydoğu köşesinden başlayarak, buradan Cehar Dudayev Bulvarı ile
6525 nolu sokağın kesişiminin orta noktasına çekilen hat, buradan bu sokağı takiben
kuzeydoğu istikametine devam ederek bu sokak üzerinde bulunan birinci drenaj kanalının
üzerindeki köprünün orta noktasına çekilen hat, bu noktadan doğu istikametine giderek yine
bu sokak üzerinde bulunan ikinci drenaj kanalı köprüsünün orta noktasına çekilen hat, bu
noktadan güneydoğu istikametine doğru üçüncü drenaj kanalının 6525 nolu sokakla kesiştiği
noktaya çekilen hat, bu noktadan dereyi takiben kuzeydoğu istikametinde tren yolu üzerindeki
köprüye bağlanan ve son bulan hat" olarak belirlenmesi,
5442 sayılı İl İdaresi Kanununun 2 nci maddesinin (B) ve (D) bentlerine göre uygun
görülmüştür.
2 ‒ Tarafların karşı taraf sınırı içinde kalan genel ve özel hakları saklıdır.
3 ‒ Bu Kararı İçişleri Bakanı yürütür.
6/9/2011
Abdullah
GÜL
CUMHURBAŞKANI
Recep Tayyip ERDOĞAN İdris Naim ŞAHİN
Başbakan
İçişleri Bakanı
[R.G.07 Eylül 2011 – 28047]
—— • ——
Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığından:
İŞKOLU TESPİT KARARI
Karar No
: 2011/114
İşyeri
: Sançim Bilecik Çimento Madencilik Beton San. ve Tic. A.Ş.
Taşçılar Köyü 2651 Parsel Pafta:2 BİLECİK (merkez)
Tespiti İsteyen :
Sançim Bilecik Çimento Madencilik Beton San. ve Tic. A.Ş.
İnceleme
: Sançim Bilecik Çimento Madencilik Beton San. ve Tic. A.Ş.'de
Bakanlığımızca yapılan incelemede; Taşçılar Köyü/BİLECİK adresinde bulunan
merkez işyerinde, çimento ve hazır beton üretimi ile idari işler ve çevre düzenlemesi
işleri, Balat Mah. 68. İsimsiz Sk. No:7/B Nilüfer/BURSA, Panayır Mah. No:568
Osmangazi/BURSA, Cırcır Arapkırı Mevkii Subaşı Köyü Bila No Yenişehir/BURSA
adreslerinde Beton Santralı ve Yalova Yolu 9. Km. Sönmez Holding Tesisleri Bila
No:Osmangazi/BURSA adresinde irtibat bürosu bulunan işyerlerinde yapılan işlerin
103
EK
İşkolları Tüzüğü'nün 12 sıra numaralı "Çimento, toprak ve cam" işkolunda yer aldığı
tespit edilmiştir.
Karar: Sançim Bilecik Çimento Madencilik Beton
San. ve Tic. A.Ş. ve bağlı
işyerlerinde yürütülen işlerin niteliği itibariyle İşkolları Tüzüğü'nün 12 sıra numaralı
"Çimento, toprak ve cam" işkoluna girdiğine ve yapılan bu tespitin Resmî Gazete'de
yayımlanmasına 2821 sayılı Sendikalar Kanununun 4'üncü maddesi gereğince karar
verilmiştir.
[R.G.12 Eylül 2011 – 28052]
—— • ——
104
EK
105
EK
106

tc adalet bakanlığı eğitim dairesi başkanlığı yargı mevzuatı bülteni

Transkript

Benzer belgeler

İhale sonuç ilanı örneği

ikizdere 212 kod nolu karataş-cimil d yeni orman yolu orman işletme

orman genel müdürlüğü taşra teşkilatı 2016 yılı orman muhafaza

ilan metni - Düzce Orman ve Su İşleri Müdürlüğü

çatalca orman işletme müdürlüğü, yalıköy orman işletme

İndir

5- Orman koruma, karantina, korunan alanlar ve yaban hayatı

indir