selçuk üniversitesi harita mühendisliği bölümü
Transkript
selçuk üniversitesi harita mühendisliği bölümü
SELÇUK ÜNİVERSİTESİ HARİTA MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ TARİHİ ÜZERİNE Bu yazıda Selçuk Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Harita Mühendisliği Bölümü’nün bir mensubu ve mezunu olarak kendi hatırladıklarımı, aynı Fakültenin İnşaat Mühendisliği Bölümü eski öğretim görevlisi babam Mehmet Bildirici’nin anıları ile birlikte aktarmaya çalışacağım. Babamın bu konuda yazdıkları Yeni Meram Gazetesi’nde yayınlanan yazılarından derlenmiştir. Selçuk Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Harita Mühendisliği Bölümü 80li Yıllar İbrahim Öztuğ BİLDİRİCİ 1981-1982 öğretim yılında Konya Teknik Lisesi Elektronik Bölümü üçüncü sınıf öğrencisiydim. O zamanlar teknik lise 4 yıldı. Üçüncü yılda endüstri meslek lisesi diploması ile ayrılmak da mümkündü. Benim üçüncü yıldan ayrılma düşüncem olmamasına rağmen kendimi deneme amaçlı üniversite giriş sınavına başvurdum. Sınav tarihi yaklaştığında kısa bir süre o zamanlar çok tanınan Ulus Dershanesi’ne devam ettim. Dershane sahibi Lütfi Ulus adlı bir matematik öğretmeni idi. Tercihler konusunda bir konuşma yapmış ve Türkiye’de yalnızca 4 harita mühendisliği bölümü olduğunu bu nedenle iş bulma şansının yüksek olduğunu söylemişti. Babam Mehmet Bildirici o zaman Konya Devlet Mimarlık Mühendisliği Akademisi (KDMMA) İnşaat Mühendisliği bölümünde öğretim görevlisi idi. O da akademiden tercihler yap, harita bölümü de iyidir diye düşüncelerini aktardı. Bunun üzerine tercihler arasına bu bölümü de ekledim. O yıl YÖK yasası çıktı, ülke genelinde üniversite kontenjanlarında ciddi artışlar yapıldı. Bu sırada akademi kontenjanları ikiyle çarpıldı. Bu gelişmeler o yıl giriş puanlarını düşürdü. Ben de kendimi deneyeyim diye girdiğim sınav sonucunda Konya Devlet Mimarlık Mühendislik Akademisi Harita ve Kadastro Mühendisliği Bölümü’nü kazanmış oldum. Bir sonraki yıl aynı koşulların olmayabileceği düşüncesiyle kayıt olamaya karar verdim ve endüstri meslek diploması ile liseden mezun oldum. Aynı yıl YÖK yasası ile akademiler üniversiteye dönüştürüldü. KDMMA ise MühendislikMimarlık Fakültesi’ne dönüştürülerek Selçuk Üniversitesi’ne bağlandı. 1982 yılı sonbaharında babamla birlikte o zaman Harita, Makine ve İnşaat mühendisliği bölümlerinin yer aldığı Cıvıloğlu binasına kayıt olmaya gittik. O sıralar öğrenci işleri şefi Necmettin Yalçıntaş idi. Babamla onun odasında çay içerken kaydım yapıldı. O sırada akademinin fakülteye dönüşümü ile birlikte bölümün adının da Jeodezi ve Fotogrametri Mühendisliği olarak değiştirildiğini de öğrendim. Bugün yıkılmış olan Cıvıloğlu binası, Türk Anadolu Vakfı tarafından yatılı Kuran kursu olarak yapılmış, 1972-1973 öğretim yılında harita ve makine bölümlerinin açılışı ile vakıftan kiralanmış bir bina idi. Çarşı içinde iş hanına benzeyen, bahçesi olmayan bakımsız bir bina idi. Zemin katı pasaj idi. Babam burada öğretim görevlisi olmasına rağmen daha önce burayı yakından görmemiştim. Kış aylarında demir doğrama camlarından rüzgâr eserdi. Zor ısınır hemen soğurdu. Çevrede deri ticareti yapanlar, yumurtacılar, çeşitli tamirciler vardı. Dericilerden dolayı çevre hoş kokmazdı. Burada çok anım olmasına rağmen yıkılmasına üzülmedim. Bu bina 1991 yılında buradaki birimlerin kampusa taşınmasıyla boşaltıldı. Bina mevcut haliyle bir daha kullanılamadı ve yıkılarak yerine yeni bir bina yapıldı. Şu an yerinde bulunan bina eski bina ile birebir aynı yerde değildir. O zamanki öğretim kadrosu Mehmet Nuri Ergin (ölçme bilgisi, astronomi), Abbas Barışkaner (dengeleme, mühendislik ölçmeleri), Hüseyin Erkan (kadastro bilgisi, kamu ölçmeleri), Hayrettin Gürbüz (fotogrametri), Mehmet Yerci (kartografya, matematiksel jeodezi), Ömer Halis Tonbaklar (ölçme bilgisi, yol bilgisi), Mehmet Ali Büyükaltunel (küresel trigonometri), Mehmet Gürler’den (harita çizimi, imar bilgisi) oluşuyordu. Daha sonra kadroya Gürol Banger (ölçme tekniği), İbrahim Baz (fotogrametri), Zekai Cevdet Can (fiziksel Jeodezi) katıldı. Araştırma görevlisi kadrosu ise Ferruh Yıldız, Cevat İnal, Ali Erdi, Bayram Turgut, Gülgün Özkan ve Filiz Yalçın’dan oluşuyordu. Matematik derslerini Ramiz İnkaya ve Hasa Şenay hocalardan aldık. Üçüncü sınıfa geçtiğimizde Hayrettin hoca ayrıldı. Ondan fotogrametri dersi alamadık. Bize Nuri hoca fotogrametri verdi. Daha sonra İbrahim Baz hoca devam etti. Dekanlık ve Mimarlık bölümü Anıt civarında bulunan Çocuk Esirgeme Kurumuna ait bir binada idi. Bu bina bugün yıkılmış olup yerinde Konevi Otoparkı bulunmaktadır. Bahçe içinde şirin bir bina idi. O çevrede yaşadığımdan yıkılmasını üzüntü ile izledim. Selçuk Üniversitesi ise Zindankale semtinde bulunan bugün Mareşal Mustafa Kemal Ortaokulu adı ile faaliyet gösteren binada idi. Sanırım 1982’de Rektörlük bugün şehir merkezinde bulunan eski Kız Öğretmen Okulu binasına taşındı. Annem Düzay Bildirici Kız Öğretmen Okulu’nda coğrafya öğretmeni olarak görev yaptığından çocukluğumda bu bina ilgili pek çok anım vardır. Anneannem Şerife Özdemir de Kız Öğretmen Okulu’ndan mezun olup ilkokul öğretmeni olarak görev yapmıştır. Bugün rektörlüğe bağlı birimlerin bulunduğu ana binanın arkasındaki bina yatakhane idi. 4-5 yaşlarında iken annemin gece nöbeti olduğunda ben de onunla birlikte orada kalırdım. Zindankale binasında bizim öğrenciliğimiz sırasında bizim fakülteye bağlı bölümler bulunuyordu. Binanın bahçesinde barakalar vardı. Hukuk Fakültesi bu barakalardan birinde açıldı. Bugünkü Meram Tıp Fakültesinin ilk dönemlerinde tıp öğrencilerinin de kısa bir süre bu barakalardan birinde ders yaptıklarını hatırlıyorum. Jeoloji mühendisliği bölümü bu binada idi. Biz bu binada Baki Canik hocadan jeoloji dersi aldık. Daha sonra Dekanlık, Mimarlık, İnşaat Mühendisliği bölümleri de bu binaya geldi. Okulu dördüncü yılın haziran ayında bitiren ilk birkaç kişiden biri idim. 1986 yılında mezun oldum. O zamanlar üniversitede kalmayı düşünmüyordum. Ancak ikinci sınıf sonunda yatay geçiş hakkı kazandığım ama geçmekten sonradan vazgeçtiğim İstanbul Teknik Üniversitesi’nde okumak gibi bir hevesim vardı. Babam da bu üniversiteden mezun bir inşaat mühendisidir. Bu düşünceler içerisinde İstanbul Teknik Üniversitesi’ne yüksek lisans başvurusu yaptım. O zamanlar İngilizce hazırlık sınıfı okunuyordu. Kazandım ve hazırlık sınıfında okumaya başladım. O zamanlar bölüm Ayazağa kampusunda, Fen Bilimleri Enstitüsü Taşkışla binasında, hazırlık sınıfları ise Gümüşsuyu binasında idi. Özellikle Taşkışla binası mimarisi, geçmişi ve konumu ile çok özel bir bina idi. Tuvalet pencerelerinden bile inanılmaz bir Boğaz manzarası görülürdü. Cıvıloğlu binasından sonra bulunduğum ortam çok çok farklı idi. Ancak yoğun İngilizce beni bunalttı. Akademik bir hedefimde olmadığı için hazırlık sınıfını tamamlamadan yüksek lisansı bıraktım ve çalışmaya başladım. Bir süre Konya’da babamın da arkadaşı olan müteahhit Uçman Ayata’nın yanında çalıştım. Ardından 1987 ağustos ayında askere gittim. Eğiridir Dağ Komando Okulu ardından bir yıl Şemdinli’de İran sınırında bir bölgede asteğmen olarak görev yaptıktan sonra 1988 Kasım ayında terhis oldum. Kış dönemi iş arayışında iken sanırım Harita Mühendisleri Odası tarafından verilen geleneksel iftar yemeğinde hocalarım Hüseyin Erkan ve Mehmet Yerci ile karşılaştım. Bana yakında araştırma görevlisi alınacağını söyleyip başvurmamı önerdiler. O zamana kadar böyle bir düşüncem olmamıştı. O gün neden olmasın diye düşündüm. Bu sırada Diyarbakır Dicle Barajı İnşaatında Kiska şirketinde iş bulup başladım. Daha sonra araştırma görevliliği sınavı açıldı. İzin alıp katıldım. O dönemde sonuçlar hemen açıklanmazdı. Ayrıca sonuç açıklansa bile güvenlik soruşturması süreci olur atama daha sonra gerçekleşirdi. 3 ay kadar sınav sonucu açıklanmadı, sonrasında güvenlik soruşturması süreci daha fazla sürdü. Şantiyeyi seviyordum, ancak birlikte çalıştığım harita mühendisi arkadaşlar beni istemiyorlardı. Asistanlığa başlama konusunda kararsızdım. Sonunda Kasım 1989 da Cıvıloğlu binasında araştırma görevlisi olarak başladım. O yıl Almanya bursu ile bir araştırma görevlisinin kartografya eğitimi almak üzere Almanya’ya gönderilmesi söz konusu idi. Bölüm başkanlığında merhum Prof. Abbas BARIŞKANER bulunuyordu. Bölüm kurulu olarak beni aday göstereceklerini bana bildirdi. Ben de gerekli başvuruları yaparak 1990-1992 arası Almanca dil kursu ve Kartografya eğitimi içi Tübingen ve Berlin şehirlerinde kaldım. Doksanlı ve iki binli yıllar konusunu daha başka bir yazıda ele almayı planlıyorum. Önemli birkaç olaya değinerek bu yazıyı tamamlamak istiyorum. 1990 yılında İnşaat, Jeoloji, Mimarlık bölümleri Zindankale binasında, Harita ve Makine bölümleri ise Cıvılıoğlu binasında bulunuyordu. 1991 de ben Almanya’da iken bu iki bölüm kampusa taşındı. 1992 yılında ikinci öğretim başladı. Ulaşım güçlüğü nedeniyle Zindankale binası boşalıncaya kadar ikinci öğretim burada, birinci öğretim kampusta yürütüldü. Ben yüksek lisansımı Almanya dönüşü 1994 yılında tamamladım. 1994-2000 yıllara arası doktorayı İTÜ de Prof. Dr. Doğan Uçar hocamın yönetiminde tamamladım. Konya Devlet Mühendislik Mimarlık Akademisinin İlk Toplantısı ve Açılışı Mehmet BİLDİRİCİ Bu yazımda Halen Selçuk Üniversitesi Mühendislik Fakültesi içinde yer almış bulunan Konya Devlet Mühendislik Mimarlık Akademisi’nin açılışına değineceğim. Konya Devlet Mühendislik, Mimarlık Akademisi’nin açılışı için dönemin Milli Eğitim Bakanı Prof. Dr. Orhan Oğuz Konya’ya gelmiş ve orada Konya’nın etkili kurumları ile birlikte bir toplantı yapılmış ve bu işin oluşması için destek istenmiştir. Aşağıdaki fotoğrafta bu çok önemli olan toplantıya katılanlar bulunmaktadır. Akademi için yapılan ilk toplantı: Oturanlar soldan: 1. Milli Eğitim Bakanı Prof. Dr. Orhan Oğuz- 2.Konya Valisi- 4.Kazım Kahvecioğlu - 5. Eski Konya MV Muhittin Güzelkılınç. Ayakta orta sıra: 1.Y.Müh.Mim. Yüksel Sevilir- 4.Y.İnş.Müh Fahri Özparlak- 5. Mehmet Önder - 8. Y.Müh.Mim Ali Cenap Özkaşıkçı (gözlüklü, yüzünün bir kısmı gözüküyor) - 10. Bayındırlık Müdürü Nurettin Geçgin (sadece başı görülüyor) -11 Y.Müh.Mimar Ünal Bugatur- 12. Y.Müh.Mim Ersin Üner- 13. Har.Müh Şahin Akdeniz- 14. Milli Eğitim Müdürü Vahit Yılmaz(gözlüklü)- 16. Y.İnş.Müh Faik Sevilir. Üst sıra: 1. Y.İnş.Müh Mehmet Bildirici--2.Belediye Başkanı Yılmaz Kulluk- 3. İnş.Y.Müh Ulvi Şenol - 4. Mimar Lütfi Bayram - İnş.Müh Oğuz Tütüncü Bu toplantıda kalınan mutabakat ile Milli Eğitim Bakanı Orhan Oğuz ile bir protokol yapılmıştır. Yapılan protokol ile okulun binası ve ihtiyaçları, ders ücretleri kurulan bir dernekle yönetilecektir. Koruma Derneği Başkanlığına Konya Belediye Başkanı Yılmaz Kulluk seçilmiştir. Ayrıca, Yılmaz Eskiil, Genel Müdürlük Şube başkanı Şerafettin Koca, Milli Eğitim Müdürü Vahit Yılmaz, Müdür Yardımcısı Kemal Alptekin, Yüksek Mühendis Mimar Ali Cenap Özkaşıkçı, Yüksek Mühendis Mimar Yüksel Sevilir, İnşaat Yüksek Mühendis Faik Sevilir ve Yüksek İnşaat Mühendisi MEHMET BİLDİRİCİ’den oluşan bir komisyon tarafından okulun açılışı gerçekleştirilmiştir. Akademinin binası, ısıtılması, dışarıdan gelen hocaların maaş ve ücretleri Koruma Derneği’nin katkıları ile sağlanıyordu. Akademinin öğretim yaptığı bina ise Gazi Lisesi arkasında bulunan ve bugün "Konya Yetiştirme Yurdu" olarak hizmet gören iki katlı yapı idi. Binanın geniş bir bahçesi vardı. Küçük olmasına karşın eğitim için uygun bir tesis idi. 1970 yılında öğrenime açılan okulun ilk Başkanlığına Yılmaz Eskiil tayin edildi. Ben o tarihte önceden planlanan bir gezi dolayısıyla Almanya’da olduğumdan açılışta bulunamadım. Ben Akademi’de Yapı Malzemesi ve Mimarlık Bölümü’nde Yapı Statiği derslerini yürüttüm. Yapı Malzemesi dersine seçilmemim ilginç bir anısı bulunmaktadır. Yukarıda bahsettiğim Almanya gezisinden dönünce Sayın Ali Cenap Özkaşıkçı tarafından ders programına Yapı Malzemesi için benim ismim yazılmıştı. Ama ben önce hiç bunu düşünmemiştim. Yarın iki saat dersin var dedi, hemen ders kitaplarımı karıştırdım. Kireç ile ilgili notlarımı buldum, onu alel acele okudum, ertesi günü inşaat bölümü öğrencilerine ilk dersimi verdim. İlginçtir ki bu dersi çok sevdim, 1982 yılında ayrılmadan önce bir “Yapı Malzemesi Ders Notları” isimli kitabı hazırladım. Selçuk Üniversitesi yayınları arasında yayınlandı. (YENİ MERAM – 14.07.2007) Konya'da Harita ve Makine Bölümlerinin Açılışı Mehmet BİLDİRİCİ Bu yazımda Halen Selçuk Üniversitesi Mühendislik Fakültesi içinde yer almış bulunan Konya Devlet Mühendislik Mimarlık Akademisi’nde Makine ve Harita Bölümlerinin açılışında geçen benim de içinde bulunduğum olayları ve yaşanan heyecanı aktarmaya çalışacağım. Konya Mimarlık ve Mühendislik Akademisi 1970 yılında açılmış, 1973 Şubat ayına kadar sadece Mimarlık ve İnşaat bölümleri bulunuyordu. Akademinin açılışı Konya'da gerçekten heyecan yarattı ve çok olumlu karşılandı. Milli Eğitim Bakanlığının katkısı çok sınırlı idi. Akademinin binası, ısıtılması, dışarıdan gelen hocaların maaş ve ücretleri Koruma Derneği’nin katkıları ile sağlanıyordu. Akademinin öğretim yaptığı bina ise Gazi Lisesi arkasında bulunan ve bugün "Konya Yetiştirme Yurdu" olarak hizmet gören iki katlı yapı idi. Binanın geniş bir bahçesi vardı. Küçük olmasına karşın eğitim için uygun bir tesis idi. Konya'daki Akademi’yi canlandıran dernek ve bu derneğe destek sağlayan Konya Ticaret Odası, Özel İdare… vs gibi kuruluşlar, tabii en başta politikacılar Akademi’nin genişletilmesi yeni bölümler açılması ve bunların ileride oluşacak "Selçuk Üniversitesi'nin temel taşlarını oluşturulması isteniyordu. Gerçekten o yıllarda bir üniversite için Konya'da büyük arzu ve istek bulunuyordu. Bu çabalar sonucu dernek ve onu destekleyen siyasiler ve kurumların etkisi ile 1973 Şubat ayı içinde, Akademi Yönetim Kurulu önüne yarım sayfadan ibaret Konya Akademisi'ne ek olarak Harita ve Makine bölümlerinin açılışına izin veren bir yazı geldi. Bu yazıda alınacak öğrenci sayısı bile belirtilmiyordu. O dönemde Koruma Derneği’nin başında Belediye Başkanı Sayın Yılmaz Kulluk, yönetim kurulunda Sayın eski Belediye Başkanlarından Sıtkı Bilgin, daha sonra milletvekili olan Avukat Haydar Koyuncu olduğunu biliyorum. Muhasip üye olarak da yakın temas halinde olduğumuz rahmetli Halis Bağrıaçık yer alıyordu. Kendisi ile kısmen farklı sosyal görüşte olmamıza rağmen vefatına kadar yakın dostluğumuz devam etti. Akademinin yönetim kurulunda ise yasal hakkı olan Akademi Başkanı Yılmaz Eskiil ve kadrolu öğretim görevlisi olarak ben (Mehmet Bildirici) bulunuyordum. Çünkü ben dışarıda serbest çalışmama karşı Akademi'de Bakanlıkça atanmış başkandan sonraki ilk Öğretim Görevlisi idim. Mimarlık Bölümü Başkanı Dr. Necati Şen, İnşaat Bölümü Başkanı olarak Rahmetli Ali Umucalılar, görevlendirilmişti, ancak maaş ve yollukları Dernek tarafından karşılanıyordu. Yine Dernek, yeni açılacak Makine Bölümü için Kurucu Başkan olarak Haşim Bildirici'yi, Harita Bölümü için de Uçman Ayata'yı görevlendirmiş idi. Dernek ve Akademi Yönetim Kurulu uyum içinde 1973 Şubat ayında yeni açılacak bölümler için bir ön kayıt açtı. Alınacak öğrencinin çok sınırlı olması sebebiyle bu süre iki gün olarak belirlendi. Kayıt Pazartesi 9.00 da başlayacak ve Salı saat 17.00 de bitecek, tabii bu arada açılacak bölümlerin bina ve öğretim elemanı gereksinmesi için 3.000 TL’lik bir bağışı da öngörüyordu. Çok büyük bir öğrenci talebi ile karşılaştık. Salı günü saat 17.00 de kayıt kapanması gerekirken kuyrukta insanlar vardı, onlarında kaydı yapılmalıydı. Kuyruktaki kişilerin gece 22.00 de kayıtları tamamlandı. Sanıyorum 4.000’e yakın başvuru vardı. Ne yapacağımızı şaşırdık. Bu arada sevgili Halis Bağrıaçık'tan kaynaklanan, okulu Konyalının kendi imkânları ile açıyoruz, kendi çocuklarımızı kaydedelim, Konyalı olmayanları almayalım gibi, biz Akademi görevlilerinin tasvip etmediği söylenceler yayılıyordu. Gerçekten Halis Bağrıaçık'ın iki oğlu okula adaydı. Ancak birinin oldukça iyi bir puanı, diğer oğlunun çok düşük bir puanı vardı. Bütün Konya virgülüne kadar onun puanını ezbere biliyordu. Kayıt başladığı Pazartesi günü akşamı Konya Belediyesi Meclis üyeleri, biz öğretim elemanları, gündemsiz olarak şimdi İş Bankası’na ait binada Sayın Belediye Başkanı Yılmaz Kulluk'un başkanlığında toplandık. Büyük bir şaşkınlık vardı. Neye göre nasıl kayıt yapacaktık. İmkânlar ne idi, ne kadar öğrenci alacaktık, sabaha kadar tartışıldı. Sabah saatlerine yakın Sayın Haydar Koyuncu'dan biz öğretim elemanlarına sözlü bir teklif geldi. Bakanlık yazısında öğrenci sayısı yoktu. Sayın Koyuncu "değerli hocalarım gelin öğrenci sayısını artıralım Makine ve Harita bölümlerine 100 kişi alalım, Mimarlık ve İnşaat Bölümlerine 50 şer ilave yapalım, biz okulu ortaya koyalım, destek arkadan gelir" diyordu. Sayın Koyuncu tek tek bizlere kulis yaptı. Yukarıda saydığım Akademi kadrosundan kimi şiddetle reddetti, kimi şaşırdı, bu kadar karışık bir durumda bu öneri bana daha yatkın geldi. Uzun tartışma ve görüşmeler sonunda Sayın Haydar Koyuncu'nun önerisi üzerinde karar kılındı. Dernek ve Akademi Yönetim Kurulu gerekli kararları aldılar. Bu kadar öğrenciye Akademi'nin mevcut binası yetersizdi. Cıvıloğlu semtindeki öğretim için uygun olduğunun pek söylenemeyeceği ancak büyük olan bina kiralandı. Bu binada öğretim kampusa taşınana kadar devam etti. Akademi Cıvıloğlu binasında 28.02.1973 günü Konya Valisi İhsan Tekin'in açılış konuşması ile açıldı. Okul açıldı ama başta Harita Mühendisleri ve onların yetkili kurullarından büyük bir reaksiyon ile karşılandı. Büyük eleştiriler geldi. Dersleri kim verecekti? Öğrenim nasıl yürüyecekti? Başta Uçman Ayata bundan nasibini alıyordu. Bu arada büyük bir takip ve baskı da basından geldi. Alınan kişiler puanlara göre mi alındı? Kayırma oldu mu? Biz el ve kader birliği ettiğimiz öğretim elemanları Dernek ile iyi ilişkiler içinde yasalardan taviz vermemiş idik. Yapılan işlemler daha sonra incelendi ve tertemiz olduğu tespit edildi. (YENİ MERAM 15.07.2007) Harita Mühendisliği Bölümü Hakkında Güncel Notlar Mehmet BİLDİRİCİ Konya “Mühendislik Mimarlık Akademisi bünyesi içinde açılan Harita ve Makine Bölümünün 30. Kuruluş yılı olan 2003 tarihinde yazı yazmış ve tebriklerimi “Düzenleme Komitesi’ne sunmuştum. Daha sonra aynı yazı 15.07.2007 yılında Yeni Meram Gazetesi’nde yayınlanmıştı. 2016 yılı itibariyle Bölüm 30 yaşında değil 43 yaşını da görmüştür. Konya ve çevresine çok yararlı bir eğitim kurumu durumuna gelmiş, pek çok öğrenci yetiştirmiştir. 1973 yılında yaşanan endişeler korkular çok gerilerde kalmıştır. Harita Mühendisliği Bölümü gelişerek daha da donanımlı olarak geleceğe doğru ilerleyecektir. Ben bu arada bazı diğer gelişmelerden de bahsedeceğim. Öğrenim, Üniversite Kampusu’na taşınana kadar Cıvılıoğlu binasında gerçekleşmiştir. Karatay Belediyesi yakınında bulunan bu bina, hem çevre olarak hem de mimari olarak hiç uygun değildi. Bunun yıktırılması çok yerinde olmuştur. Konya Lisesi ve Hoca Hasan Mescidi yakınındaki Akademi binası iki katlı küçük bir yapı idi, özellikle mimarlık eğitimine uygun ve geniş bir salonu vardı, Meram Belediyesi’nce bunun yıkımını hiç anlayabilmiş değilim. Son olarak Harita Bölümünün BİLDİRİCİ Ailesi için çok önemi ve anlamı vardır. Oğlum İbrahim Öztuğ Bildirici 1982-1986 yılları arasında burada öğrenim görmüş, mezuniyetinden sonra İTÜ İnşaat Fakültesi’nde yeterlik ve doktorasını yaptıktan sonra burada göreve başlamış ve bölümde Prof.Dr. İbrahim Öztuğ Bildirici olarak görev yapmaktadır.