Kimyasal Sistit Modelinde Human Chorionic Gonadotropinin Etkisi

Kimyasal Sistit Modelinde Human
Chorionic Gonadotropinin Etkisi
Tanik S, Zengin K, Albayrak S, Atar M, Tuzcu N, Tuzcu M,
Imamoglu A, Bakirtas H, Gurdal M
1. Bozok Üniversitesi Tıp Fakültesi Üroloji AD
2.Cumhuriyet Üniversitesi Eczacılık Fakültesi Farmositik
Mikrobiyoloji AD
3. Cumhuriyet Üniversitesi Veteriner Fakültesi Patoloji AD
Giriş
Bu deneysel çalışmada kimyasal sistit
modeli oluşturulan ratlara human chorionic
gonadotropin (HCG) verilerek kimyasal
sistit/mesane ağrı sendromu üzerine etkisi
olup olmadığı araştırılmıştır.
!  Daha önce mesane ağrı sendromu/
intestiyel sistiti olan bayanlara gebelik
esnasında sistit semptomlarının azalması
nedeniyle hcg nin sistit üzerinde olumlu
etkisi olduğu düşünülmüş ve bu çalışma
yapılmıştır.
! 
Materyal - Metod
!  Çalışmada
32 Wistar Albino dişi rat
kullanılmıştır. Çalışma grupları ve
tedavi protokolleri aşağıda
özetlenmiştir.
Materyal - Metod
Grup 1 (sistit grubu): 3 gün ara ile toplam 4 kez 75 mg/kg
siklofosfamid (Endoxan-Eczacibasi-Baxter) intraperitoneal
olarak enjekte edilmiştir.
Grup 2 (sistit + HCG - koruyucu tedavi grubu): 3 gün ara ile
toplam 4 kez 75 mg/kg siklofosfamid (Endoxan-EczacibasiBaxter) intraperitoneal olarak; ilk ve ikinci doz siklofosfamid
öncesi günde; toplamda 2 kez olacak şekilde subkütan HCG
(Pregnyl - Merck Sharp Dohme) 10 IU enjekte edildi.
Grup 3 (sistit + HCG - tedavi grubu): 3 gün ara ile toplam 4
kez 75 mg/kg siklofosfamid (Endoxan-Eczacibasi-Baxter)
intraperitoneal olarak; ilk ve ikinci doz siklofosfamid sonrası 1.
günde; toplamda 2 kez olacak şekilde subkütan HCG (Pregnyl Merck Sharp Dohme) 10 IU enjekte edildi.
Grup 4 (kontrol grubu): 3 gün ara ile toplam 4 doz 2 mL %0.9
intraperitoneal NaCl enjekte edildi.
Materyal - Metod
Çalışmanın sonunda tüm ratlara 1mg/kg dozda subkutan
urethane verilerek genel anestezi sağlandı. Ratlardan 4-5 cc kan
intrakardiyak alınarak ötenazi uygulandı. Orta hattan batın
açılarak mesane çıkarıldı. Çıkarılan mesane dokusunun 1/4'ü
histopatolojik çalışma için formalin ile fikse edildi. Tablo 1'de
histopatolojik skorlama için kullanılan sistem özetlenmiştir. Kalan
mesane dokuları malondialdehid (MDA) ve glutatyon (GSH)
çalışılması için kulanıldı. Sonuçlar istatiksel olarak gruplar
arasında değerlendirildi.
Materyal - Metod
Tablo 1. Patolojik lezyonların değerlendirilmesinde kullanılan
skorlama
Hiperemi
1
Epitelyal dejenerasyon
1
Epitelyal nekroz ve kayıp (orta düzeyde)
2
Epitelyal nekroz ve kayıp (ileri düzeyde)
3
Mononükleer hücre infiltrasyonu
2
Hemoraji (hafif)
2
Hemoraji (yaygın)
3
Tablo 2. Çalışma gruplarında patolojik lezyonların prevalansı.
Patolojik lezyon
Gruplar arasında prevalans sayısı
Grup 1
Grup 2
Grup 3
Hiperemi
6/6
3/6
5/6
Ödem
6/6
3/6
4/6
E p i t e l y a l 6/6
dejenerasyon
Epitelyal nekroz ve 4/6
kayıp (orta düzeyde)
5/6
5/6
3/6
4/6
Epitelyal nekroz ve 2/6
kayıp (ileri düzeyde)
0/6
1/6
Mononükleer hücre 3/6
infiltrasyonu
1/6
1/6
Hemoraji (hafif)
4/6
3/6
3/6
Hemoraji (yaygın)
2/6
0/6
2/6
Tablo 3. Çalışma gruplarında izlenen patolojik lezyonların toplam
skoru.
Rat no
Grup 1
Lezyon skoru
Grup 2
Lezyon skoru
Grup 3
Lezyon skoru
Kontrol grubu
lezyon skoru
1
8
7
8
0
2
11
9
9
0
3
10
8
8
0
4
9
7
9
0
5
9
9
11
0
6
11
7
9
0
Ortalama
9.67
7.83
9
0
Tablo 4. Gruplar arasında oksidatif stres belirteçleri, INF γ ve TNFα
açısından kıyaslama
parametre
Grup 1
Grup 2
Grup 3
Grup 4
P
MDA(nmoL/mL)
30.68±0.74a
26.16±0.33b
29.36±0.46a
24.98±0.28b
<0.001
INF ϒ (pg/mL)
92.01±10.90a
76.61±9.12b
81.46±11.4c
66.40±2.65d
<0.001
TNF α (pg/mL)
433.35±89.62a
134.84±43.29b
231.99±52.88c
90.84±12.77d
<0.001
Sonuç
! 
! 
Tablo 2'de patolojik lezyonların prevalansı
belirtilmiştir, Tablo3'te ise patolojik lezyonlara göre
hesaplanan toplam skorlar gösterilmiştir.
Grup 2'de doku hasarının diğer 2 gruba göre daha
az olduğu görülmüştür. Gruplar arası oksidatif
stress belirteçlerinin kıyaslaması Tablo 4'te
verilmiştir. Grup 2 ve 4'te glutatyon ve MDA
seviyelerinin Grup 1 ve 3'e oranla daha düşük
olduğu izlenmektedir (P<0.05). TNF α ve INF γ
sonuçlarına bakıldığında da gruplar arası
istatistiksel fark olduğu görülmektedir (P<0.001).
Sonuç
!  Bu
çalışmada HCG nin sıçanlar
üzerinde yapıtığımız deneysel
kimyasal sistit modelinde olumlu
koruyucu tedavi etkisi olduğunu
gösterdik. Hcg nin koruyucu tedavi
üzerine etkisinin kanıtlanabilmesi için
prospektif randomize çalışmalar ile
desteklenmesi gerektiğini
düşünmekteyiz.