Peritonit Tanı ve Tedavisi

Transkript

Peritonit Tanı ve Tedavisi
PERİTONİT TANI ve TEDAVİSİ
Dr. Sevcan Bakkaloğlu Ezgü
Gazi Üniversitesi Pediatrik Nefroloji Bilim Dalı

Peritonit sıklığı

Peritonitten korunma

Tanı

Tedavi

Çıkış yeri ve tünel enfeksiyonları
Çocuklarda diyaliz modalitesi
NAPRTCS 2007, 2011
Türkiye’de <20 yaş diyaliz hastaları
TND 2009 Raporu
PD Komplikasyonları

Enfeksiyöz komplikasyonlar
 Peritonit

Kateter ilişkili komplikasyonlar



Çıkış‐yeri enfeksiyonu
Tünel enfeksiyonu
Enfeksiyon dışı komplikasyonlar

Mekanik






Sızıntı
Kateter göçü
Kateter keçesinin dışarıya çıkması
Dışa akım bozukluğu
Herniler
Metabolik


Hiperlipidemi
Hiperglisemi
Peritonit sıklığı
Peritoniti sıklığı
Episod/yıl
NAPRTCS 2007, Honda M, Proc Pediatr PD Conf 2002, Akman S, Pediatr Int 2009
Peritonit sıklığı
Interval - ay
Peritonit sıklığı
2014’te peritonit sıklığı
GÜTF yetişin PD: 1/48 ay
 GÜTF pediatrik PD: 1/61 ay


Yetişkin, 97 merkez: 1/24 ay (TND 2009)
Eğitim
ISPD Önerileri

PD eğitimi veren kişi

Mümkünse hemşire

Hemşire : hasta oranı mümkünse 1:1

İyi bir iletişimci
İyi bir öğretmen
Esnek
PD konusunda bilgili
Genel tıp ve cerrahi hemşireliği konusunda bilgi sahibi




Eğitim materyalleri
El yıkama
Çıkış yeri pansumanı
Peritonit
Hastaneye yatış
Kateter kaybı
Ölüm riski
Hastaneye yatış nedenleri
Scahefer F, Orlando 2008
Diyaliz sonlanma nedenleri*
%
* Renal tx dışı nedenler
NAPRTCS 2007
PD sonlanması nedenleri
n=1356, Tx: 370; ölüm: 37,
Diğer nedenlerle PD sonlanması: 146
Ölüm nedenleri(%)
Kanama
4.2%
Bilinmeyen
14.2%
Diğer
27.6%
Kanser
6.8%
Rekürrens
1.3%
Enfeksiyon 21.3%
Kardiyopulmoner
Diyaliz ilişkili
21.2%
komplikasyonlar
3.2%
NAPRTCS 2007
Peritonit
Hastaneye yatış
Kateter kaybı
Ölüm riski
PERİTONİTİN ÖNLENMESİ
TEDAVİ KILAVUZU
Peritonitin Önlenmesi
Kateter ilişkili girişimler
Çift leçeli kateter
Yana veya aşağıya bakan kateter çıkış yeri
Antibiyotik profilaksisi
Kateter takarken preoperatuvar antibiyotik uygulaması
Fungal profilaksi
Çıkış yeri antimikrobiyal uygulaması
Kontaminasyonun önlenmesi
Deneyimli hemşire
Uzun eğitim, yeniden eğitim, ev vizitleri
Kontaminasyon protokollerinin bilinmesi
Sürekli kalite geliştirici programların uygulanması
Enfeksiyon atağı ve etkenin kaydedilemsi
Aylık ekip toplantıları (nedeni belirleme, önleyici tedbirler)
PD program protokollerinin tekrar değerlendirlmesi
Verrina et al, PDI 2000,
Bender FH, et al. KI 2006
Peritonit: Enfeksiyon kaynağı ‐ IPPR
Bilinmeyen:% 70
Epizod (%)
Temas bulaşı Sistemle temas
Transfer set klempi kapalıyken
Transfer set klempi açıkken
Diyalizi yapma
Klempi kapat
Merkezi ara
Diyaliz yapma
Transfer set değişimi
Merkezi ara
Transfer set değişimi ve antibiyotik başlanması
Bender FH et al. KI 2006
Etken organizma spektrumu‐ IPPR
International Pediatric Peritonitis Registry; n=501
Kültür sonuçlarında bölgesel farlılık‐ IPPR
Schaefer F KI 2007
In vitro direnç oranları‐ IPPR
Schaefer et al. KI 2007
Peritonit‐ IPPR
Teknik sonlanım: %8
Warady et al. JASN 2007
Peritonitis




Hücre sayımı
Pmnl yüzdesi
PD sıvı kültürü

BK> 100/mm3, >%50 Pmnl
Santfüj edilen PD sıvısı sedimentinin kan kültür tüpüne ekilmesi
Ampirik antibiyotik tedavisi
En kısa sürede intraperitoneal antibiyotik başla
3‐6 saat bekleme süresi
Gram (+) ve (‐) ‘leri kapsayacak seçim
Mümkünse hasta ve merkezin önceki antibiyotik duyarlılıklarını esas al
Sefepim monoterapisi
Sefepim kullanılamıyorsa
Gram (+) kapsam:
1. jenerasyon Sefalosporin veya Glukopeptid
Gram (‐) kapsam:
Seftazidim veya Aminoglikozit
Merkezde MRSA oranı %10’un üstünde veya hastada MRSA enfeksiyonu/kolonizasyon öyküsü varsa, Sefepime Glukopeptid eklenmeli veya 1. jenerasyon Sefalosporin yerine tercih edilmelidir. Penisilin ve Sefalosporin alerjisinde de Glukopeptidler düşünülmelidir.
Sefepim

4. jenerasyon Sefalosporin

Metisilin duyarlı Gr (+) ve Gr(‐) lere karşı etkili

Enterobaktere etkili, Pseudomonasa Seftazidim kadar etkili (%80), %50 ESBL duyarlılığı

Asıl olarak böbrekten atılım, eliminasyon yarı ömrü 12 st

IP uygulamada sistemik absorbsiyonu iyi ve dolaşımdan peritona iyi penetrasyon 
Doz: 15 mg/kg IP > 6‐s bekleyen sıvıya
Devamlı tedavi
Yükleme dozu
İdame dozu
Aralıklı tedavi
Aminoglycosidesa
Gentamicin
Netilmycin
Tobramycin
8 mg/L
8 mg/L
8 mg/L
4 mg/L
4 mg/L
4 mg/L
anuric: 0.6 mg/kg
non-anuric: 0.75 mg/kg.
500 mg/L
500 mg/L
500 mg/L
500 mg/L
125 mg/L
125 mg/L
250 mg/L
125 mg/L
20 mg/kg
15 mg/kg
30 mg/kg
20 mg/kg
Vancomycin
1000 mg/L
25 mg/L
Teicoplaninc
400 mg/L
20 mg/L
30 mg/kg; repeat dosing 15 mg/kg
every 3-5 days
15 mg/kg q 5 – 7 days
-----------
125 mg/L
----------
50 mg/L
25 mg/L
----------
1000 mg/L
300 mg/L
250 mg/L
250 mg/L
150 mg/L
50 mg/L
----------------------------
Cephalosporins
Cefazolin
Cefepime
Cefotaxime
Ceftazidime
Glycopeptidesb
Penicillinsa
Ampicillin
Quinolones
Ciprofloxacin
Others
Aztreonam
Clindamycin
Imipenem/Cilastin
Oral
Linezolid
Metronidazole
Rifampin
< 5 yrs: 30 mg/kg/day divided TID; 5-11 yrs: 20 mg/kg/day divided BID; > 12 yrs 600 mg/dose BID
30 mg/kg/day divided TID
10-20 mg/kg/day divided BID
Antifungals
Fluconazole
Caspofungin
6 – 12 mg/kg IP, IV or PO every 24-48 hrs (max dose 400 mg)#
IV only: initial dose 70 mg/m2 on day 1 (max dose 70 mg); Subsequent dosing 50 mg/m2 daily (max
dose 50 mg)
Kültürde Gram-pozitif bakteri
Gram-negatif antibiyotikleri kes
Enterokok
Streptokok
•İlk ab leri kes
•Ampisilin başla
•Enterokok için AGA
eklenebilir
•Ampisilin direncinde
Vankomisin başla
•VRE ise linezolid veya
daptomisin başla
MRSA
•Sefazolin veya
sefepimi kes
•Vanko veya
teikoplaninle devam et
veya bunlara geç
•Glikopeptid alerjisi
varsa klindamisin
olabilir
•Cevap düşükse
rifampisin eklenebilir
MSSA
•Vankomisini kes
•Sefazolin veya
Sefepimle
Diğer gram-pozitif
bakteriler
•Antibiyograma göre
tedavi et
MRSA-methicillin resistant S. aureus; methicillin sensitive S. aureus; VRE-vancomycin resistant
enterococci.
Gram‐pozitif bakteriler ve önerilen antibiyotik dozları ve süreleri
Önerilen antibiyotik*
Süre
Metisilin-resistan S. aureus
Vankomisin/ Teikoplanin ,
Klindamisin
3 hafta
Metisilin-duyarlı S. aureus
Sefazolin, Sefepim
3 hafta
Koagülaz negatif Stafilokok
Vankomisin/ Teikoplanin, MR
varsa Klindamisin
Ampisilin,
Vankomisin/ Teikoplanin
2 hafta
Enterokok türleri
Vankomisin dirençli enterokok
Ampisilin, Linezolid
Streptokok türleri
Ampisilin, Sefazolin, Sefepim
2-3 hafta
2-3 hafta
2 hafta
Kültürde Gram-negatif bakteri
Gram-positive antibiyotikleri kes
Pseudomonas sp.
•Sefepim veya
Seftazidimle devam
•Farklı mekanizması
olan ikinci bir ajan
ekle
E. coli, Proteus sp.,
or Klebsiella sp.
•Duyarlı ise Sefepim,
Seftazidim devam
3. Jenerasyon
Sefalosporinlere dirençli
E. coli, Proteua sp., or
Klebsiella sp.
•Sefepim veya
Seftazidimi kes
•Karbapenem veya
kinolon başla
Diğer Gramnegatif bakteriler
•Antibiyograma
göre tedavi et
Kültür negatif peritonit

72. saatte kültür hala negatif ve klinik durum iyiye gidiyorsa



Başlanan ampirik tedaviye 2 hafta devam edilmeli
AGA kesilebilir
Düzelme yoksa
 Kültür tekrarı
 5 gün sonra kateter çekilmesi
Fungal peritonit


Çocuklarda peritonit epizodlarının <2% Risk faktörleri


Önceki antibiyotik kullanımı
Gastrostomi ?

Fungal peritonitin yüksek olduğu programlarda antibiyotik kullanımı sırasında antifungal profilaksi

Gram boyama veya kültürde mantar varlığında antifungal tedavi başlanır ve kateter çeklilir

Tüm bulguların düzelmesinden sonra en az 2 hafta antifungal tedaviye devam edilir
Tedavi




Kandida için Flukonazol
Tedaviye yanıt vermeyen Non-albikans Kandida için Kaspofungin
Aspergillus için Vorikonazol
Kateter çekilmesini takiben klinik bulgular iyileştikten sonra en az 2
hafta tedavi

Amfoterisin B


Düşük peritoneal penetrasyon
Intraperitoneal iritasyon ve karın ağrısı
Antibiyotik kesiminden sonra geçen süre
Aynı mikroorganizma
Farklı mikroorganizma
≤4 hafta
Relaps
Rekürren
>4 hafta
“Repeat”
Reenfeksiyon
“Relapsing peritonit”

Primer peritonit epizodlarının %5‐20’sinden sonra Çoğunlukla Koagülaz negatif Staf ve S. aureus Antibiyotiğin güç ulaştığı odaklar (kateter tüneli, fibrin, biyofilm)
Fonksiyonel düzelme 3X riskle gerçekleşmiyor
IPPR
PD kateter kaybı için 2.5X artmış risk

Orjinal bakterinin antibiyogramına göre başlanan antibiyotikler yeniden başlanır

Kültür sonucu gelince Sefazolin dıı bir antibiyotik seçilmeli
IP urokinase or t‐PA







Persistan veya rekürren tünel enfeksiyonu eşlik ettiğinde İkinci bir peritonit relapsı varsa; peritonit antibiyotikle kontrol edildikten sonra kateter çekilmeli
Kateter çekilmesi endikasyonları
Kateter çıkarılması
Mutlak endikasyonlar
Eş zamanlı kateter çıkarılıp takılması Kateter çıkarılması için relatif endikasyonlar
Yeniden takılması
Refrakter bakteriyel peritonit
2‐3 hafta sonra
Fungal peritonit
>2 hafta sonra
Aynı mikroorganizma ile peritonit ve çıkış yeri/tünel enfeksiyonu birlikteliği (özellikle S. aureus and P. aeruginosa; koagülaz negatif Staf hariç)
“Relapsing” or refrakter çıkış yeri/tünel enfeksiyonu (P. Aeruginosa dahil)
“Relapsing” peritonit
2‐3 hafta sonra
“Repeat” peritonit
2‐3 hafta sonra
Mikobakteriyel peritonit
6 hafta sonra
İntraabdominal patoloji/abseye bağlı olarak multipl enterik organizmaya bağlı peritonit (cerrahi peritonit)
Hastanın klinik seyrine göre değişmekle birlikte en az 2‐3 hafta
Çıkış yeri/ Tünel enfeksiyonları
Çıkış yeri skorlaması
0 Points
1 Puan
2 Puan
Şişlik
Yok
Exit only (< 0.5cm)
Including part of or entire tunnel
Kabuklanma
Yok
< 0.5cm
> 0.5cm
Kızarıklık
Yok
< 0.5cm
> 0.5cm
Dokunmakla ağrı
Yok
Hafif
Ciddi
Akıntı
Yok
Seröz
Pürülan
Schaefer et al., J Am Soc Nephrol 1999
Çıkış Yeri Enfeksiyon Etkenleri
Episodların %58‘i
Scahefer F, Orlando 2008
Kateter ilişkili peritonit‐ IPPR
2X artmış tedavi başarısızlığı
3X artmış kateter değişme riski
Pseudomonas peritoniti için risk faktörleri
Temizlik için SF veya sabun kullanılması
Çıkış yerinin haftada ikiden fazla pansumanı
Çıkış yerine mupirosin uygulaması
Schaefer et al. Kidney Int 2007
Çıkış yeri ve tünel enfeksiyonu tedavisi

Çıkış yeri enfeksiyonu:
 Puan 4‐5





Kültür ve antibiyograma göre oral antibiyotik
Gram positif: Genellikle penisilinaz dirençli penisilin veya sefaleksin
Gram negatif IP ceftazidim, Pseudomonas için kombine tedavi
En az 2 hafta (S. aureus and P. aeruginosa için 3 veya max 4hafta)
Enfeksiyonun tam düzelmesinden sonra 7 gün
Tünel enfeksiyonu:
 Puan >6





Kültür ve antibiyograma göre oral antibiyotik
Ciddi enfeksiyon bulguları ve/veya S. aureus veya P. aeruginosa enfeksiyonu öyküsü
varsa ampirik tedavi başlanır
Oral, IP, IV
MRSA IV
Tedavi süresi 2-4 hafta olmalı
Çıkış yeri ve tünel enfeksiyonu tedavisinde kullanılan antibiyotikler
Antimikrobiyal
Doz
Sıklık
Maksimum doz
Amoxicillin
Cephalexin
Ciprofloxacin
Clarithromycin
Clindamycin
Dicloxacillin
Daily
Daily or BID
Daily
Daily or BID
TID
QID
1000 mg
1000 mg
500 mg
500 mg
600 mg
500 mg
Erythromycin (as base)
10-20 mg/kg/day
10-20 mg/kg/day
10-15 mg/kg/day
7.5 mg/kg/day
30 mg/kg/day
<40 kg 12.5-50 mg/kg/day
> 40 kg 125-500 mg/dose
30-50 mg/kg/day
TID or QID
500 mg
Fluconazole
1.5-3 mg/kg/day
Every 24-48 h
200 mg
Levofloxacin
10 mg/kg x 1 day, then 10
mg/kg/day
< 5 yrs 10 mg/kg/dose
5-11 yrs 10 mg/kg/dose
> 12 yrs 600 mg/dose
30 mg/kg/day
10-20 mg/kg/day
5-10 mg/kg/day
Every 48 h
Day 1 500 mg,
then 250 mg
600 mg
Linezolid
Metronidazole
Rifampin*
Trimethoprim/Sulfamethoxazole
(based on TMP)
TID
BID
BID
TID
BID
Daily
2000 mg/day
600 mg
80mg
Topikal S. aureus profilaksisi
Çıkış yeri
19%
Nazal
9%
Nazal + Çıkış
yeri 4%
Yok
68%
Scahefer F, Orlando 2008
S. aureus ilişkili enfeksiyonlar açısından Mupirocine karşın Plasebo veya
propfilaksisiz hastaların karşılaştırıldığı randomize çalışmalar
Perez-Fontan, 1993
MSG, 1996
Thodis 1, 1998
Thodis 2, 1998
Crabtree, 2000
Casey, 2000
Overall
RR (random) 95% CI, Weight %
0.09 (0.02-0.37), 9.5
0.74 (0.42-1.31), 23.4
0.31 (0.16-0.60), 21.6
0.34 (0.12-0.95), 14,3
0.24 (0.11-0.54), 18,5
0.41 (0.13-1.29), 12,8
0.34 (0.20-0.57)
0.0209
1
47.713
0.33 (0.15-0.71), 21.0
0.32 (0.18-0.55), 26.0
0.14 (0.04-0.47), 13.4
0.40 (0.14-1.13), 15.6
0.90 (0.47-1.69), 24.0
Mupirocin profilaksisi
diyaliz hastalarında S.
Aureu enfeksiyonlarını
azaltıyor
Çıkış yeri enfeksiyonları
0.38 (0.22-0.67)
0.0433
1
Peritonit ve çıkış yeri
enfeksiyonları >%60
azalıyor
23.056
0.21 (0.11-0.40), 14.8
0.47 (0.33-0.66), 26.3
0.25 (0.14-0.43), 17.4
0.36 (0.18-0.74), 12.7
0.52 (0.34-0.79), 22.7
0.41 (0.13-1.29), 6.1
0.37 (0.27-0.50)
0.1134
Tacconelli et al, CID 2003
Peritonit
1
TümS. aureus enfeksiyonlar
8.8127 (Risk ratios)
Çıkış yeri enfeksiyonu/yıl
RKÇ
Gentamisin vs Mupirosin



Günlük olarak çıkış yerine
Gentamicin krem P. aeruginosa
ve S. aureus çıkış yeri
enfeksiyonlarında etkili
Çıkış yeri enfeksiyonunda %57
Peritonitte %35 azalma
peritonitis
Gr(-) peritonit sıklığında azalma
p<0.01
gentamisin
1.000
0.800
mupirosin
0.600
p=0.03
0.400

Direnç ?
0.200
0.000
0.0
Bernardini J, JASN 2005;16:539-545
3.0
6.0
9.0
İlk çıkış yeri enf a kadar geçen süre (ay)
12.0
Çıkış yeri enfeksiyon profilaksisi  Her merkez çıkış yeri enfeksiyonu açısından
etkenlerin tipi, sıklığı ve antibiyotik direncine göre, risk
azaltıcı özel bir protokol oluşturmalıdır.
 Çıkış yerine topikal bir ajan önerilebilir
IPPR – günlük uygulamam önermiyor
Canadian Multicenter Trial - polisporin
Antibiyotik profilaksisi

Diyalizat sızması


1 jen. Sefalosporin
Girişim

Gastrostomi açılması, PD kateteri takılmadan önce veya takılırken

Gastrostomi öncesi, invaziv diş girişimi ve bazı invaziv GI girişimler
öncesi antimikrobiyal profilaksi

Gİ ve GÜ girişimler öncesi abdomen boş olmalı
Verrina E, PDI 2000, Piraino B, PDI 2005
PD hastalarında antimikrobial profilaksi endikasyonları
Endikasyon
Antimikrobiyal
Antifungal profilaksi
PD merkezinde yüksek bazal fungal
peritonit oranı
PEG takılması
Nistatin 10000 u/kg/day
Flukonazol 1.5-3 mg/kg 24-48 saatte bir (max 200 mg)
Temas bulaşı
Kapalı sistemin açılmasından sonra
hastaya PD sıvısı verilmesi
Sefazolin (Aralıklı tedavide 20 mg/kg IP ; devamlı tedavide
500 and 125 mg/L yükleme ve idame dozu olarak)
veya Vankomisin (Aralıklı tedavide 30 mg/kg IP veya
devamlı tedavide 1000 and 25 mg/L yükleme ve idame
dozu olarak) MRSA ile bilinen kolonizasyon varsa
Alındıysa kültür sonucu tedavi seçeneklerini belirler
PD sırasında sistemin açılması
İnvaziv diş girişimleri
Dişin periapikal bölgesinde gingival
doku ile uğraşılması veya oral
mukozanın açılması
Amoksisilin (50mg/kg PO, max 2g)
veya Ampisilin (50mg/kg IV/IM, max 2g)
veya Sefazolin (25mg/kg IV, max 1g)
veya Seftriakson (50 mg/kg IV/IM, max 1g)
veya Klindamisin (10 mg/kg PO, max 600 mg)
veya Klaritromisin (15 mg/kg PO, max 500 mg)
veya Azitromisin (15mg/kg PO, max 500 mg)
GI girişimler
Yüksek risk – Özefagus darlığının
açılması, varis tedavisi, ERCP, PEG
takılması
Cefazolin (25 mg/kg IV, max 2 g) or
Clindamycin (20 mg/kg IV, max 600 mg)
If high risk for MRSA, Vancomycin (10 mg/kg IV, max 1g)
Cefoxitin/Cefotetan (30-40mg/kg IV, max 2g)
Alternatives:
Cefazolin (25/kg IV, max 2g) plus metronidazole (10mg/kg
IV, max 1 g)
Clindamycin (10mg/kg IV, max 600 mg) plus aztreonam
(
/
)
Diğer GI or GÜ girişimler
Fungal profilaksi

Oral nistatin fungal peritonit riskini
önlemek amacıyla şeçilmiş
hastalarda antibiyotik tedavisi
sırasında önerilir





Sık bakteriyel peritonit
geçirenlerde
Uzun süreli antibiyotik
kullananlarda
İmmün sistem bozukluğu
olanlarda
Bazal fungal peritonit hızı yüksek
olan ünitelerde
Hastaların %18’inde fungal
peritonit “de novo” olarak ortaya
çıkar
Lo WK, et al. Am J Kidney Dis 1996; 28: 549-552, Prasad KN, Perit Dial Int 2005; 25:207-222 2004).
Vancomycin prophylaxis has
also been demonstrated to
be effective, however, its
routine
use
is
not
recommended because of
the potential development of
resistant microorganisms
%
p<0.05
Strippoli GF, et al. Am J Kidney Dis 2004; 44: 591-603,
Gadallah MF, et al. Am J Kidney Dis 2000; 36: 1014-1019

54 hasta
Ortanca yaş: 6.9±6.7 yıl
1099 hasta ayı
36 hasta 1997-2000 arasında PD
18 hasta 2001-2004 arasında PD
14 hasta her iki dönemde de PD

Profilaktik tedbirler















Çift keçe, swan neck Tenckhoff
Kateter takarken Sefazolin
Acil kullanımda Fibrin glue
Çıkış yeri iyileşene dek haftalık pansuman
Taşıyıcılara intranasal mupirosin
Çoğunlukla aynı cerrah tarafından açık cerrahi
ile kateter yerleştirme
Çıkış yerinde dikiş yok
Poloxamerle acil çıkış yeri bakımı
Klorheksidinle kronik çıkış yeri pansumanı
Fungal profilaksi
Auron et al. Pediatr Nephrol 2007;22:578-585
p=0.01
Terminology of peritonitis
Recurrent
An episode that occurs within 4 weeks of completion of
therapy of a prior episode but with a different organism
Relapsing
An episode that occurs within 4 weeks of completion of
therapy of a prior episode with the same organism or 1
sterile episode
Repeat
An episode that occurs more than 4 weeks after
completion of therapy of a prior episode with the same
organism
Refractory
Failure of the effluent to clear after 5 days of appropriate
antibiotics
Catheter-related peritonitis
Peritonitis in conjunction with an exit-site or tunnel infection
with the same organism or 1 site sterile

Benzer belgeler