Kendini övenin değeri düşer

Kendini övenin değeri düşer
Burak tarafından yazıldı.
Çarşamba, 09 Eylül 2009 22:46
Bir kimse kendini övmeye başlarsa, değeri düşer. Zira Peygamber efendimiz; (Metholunmayı,
övülmeyi sevmek, insanı kör ve sağır eder. Kabâhatlerini, kusurlarını görmez olur. Doğru
sözleri, kendisine yapılan nasihatleri işitmez olur) buyurmuştur.
İslam âlimleri, övülmeyi sevmenin, kalb, gönül hastalığı olduğunu bildirmişler ve tedavi yollarını
da göstermişlerdir. Övülmeyi sevmenin sebebi, insanın kendini beğenmesi, yüksek, iyi
sanmasıdır. Övülmek, böyle kimselere tatlı gelir. Vehb bin Münebbih hazretleri; "Münafığın
özelliklerinden ikisi, övülmeyi sevmek, zemmedilmekten, yerilmekten hoşlanmamaktır"
buyurmuştur.
Bir gün Zünnun-i Mısri hazretlerine;
-İnsan, Allahü teâlânın saf kullarından olduğunu, ne zaman ve nasıl anlar? diye sordukları
zaman;
-İnsan bu durumu şu dört şeyle bilir. Rahatı terk ederse, az olsa bile olandan verirse,
fakirleşmesi kendisine sevimli gelirse, övülmek ve kötülenmek kendisine aynı gelirse cevabını
vermişlerdir.
1/5
Kendini övenin değeri düşer
Burak tarafından yazıldı.
Çarşamba, 09 Eylül 2009 22:46
Ebü'l-Abbâs-ı Mürsi hazretleri anlatır;
"Bir gece rüyamda hazret-i Ömer’i gördüm. Kendisine;
-Ey müminlerin emiri! Dünya sevgisinin alameti nedir? Diye sordum. Şöyle cevap verdi:
-Kötülenme korkusu ve övülmeyi sevmektir.
Dünyayı sevmenin alameti bunlar olunca, dünyayı terk etmenin alameti, doğru yolda
bulunmakta kötülenmekten korkmamak ve övülmeyi sevmemektir."
2/5
Kendini övenin değeri düşer
Burak tarafından yazıldı.
Çarşamba, 09 Eylül 2009 22:46
Yunus bin Ubeyd hazretleri manifaturacılık yaparak nafakasını temin ederdi. Kul hakkına
girmekten çok korkar, şüpheli olmak korkusu ile mubahların çoğunu terk ederdi. Malını övmez,
methetmezdi. Bir gün çırağı bir kumaşı müşteriye gösterirken; “Yâ Rabbi! Bu Cennet
kumaşından bana da nasip et!” dediğini işitti ve bunun kumaşı övmek manâsına gelebileceğini
düşünerek kumaşı sattırmadı. Müşteriler, kusurlu bir malı, kusursuz zannederek alırlar ihtimâlini
düşünerek, havanın bulutlu ve kapalı olduğu günlerde pazara çıkıp satış yapmazdı.
Ali bin Sehl İsfehâni hazretleri; "Zenginliği aradım; ilimde buldum. Övülmeyi aradım; fakirlikte
buldum. Âfiyeti günahsız olmayı aradım; zühdde, şüphelilere düşmek korkusuyla mubahların
çoğunu terk etmekte buldum. Kolay hesabı aradım, susmakta buldum. Rahat ve huzuru aradım;
vermekte, cömertlikte buldum" buyurmuştur.
Bir kimsenin, soyu ile, babaları, dedeleri ile övünmesi ve başkalarına karşı bunlarla üstünlük
taslaması, tekebbür etmesi, cahillik ve ahmaklık olur. Zira Kabil, Âdem aleyhisselamın, Yam da,
Nuh aleyhisselamın oğlu idi. Babalarının Peygamber olması, bunları küfürden kurtarmadı.
İnsanın, babalarının, dedelerinin salih olmaları ile övünmesi de yersizdir, akıllı bir hareket
değildir. Önemli olan, onlar gibi salih olmaya ve onların yolunda bulunmaya çalışmaktır. Zira
hadis-i şerifte; (Bir kimsenin kendi kötü ise, ahirette nesebinin üstünlüğü ona fayda vermez)
buyurulmuştur.
Peygamber efendimiz, bir hadis-i şeriflerinde de; (Ecdadı ile övünen kötü kimse, rahmet-i
ilahiden uzak, Cehennem odunudur) buyurmuşlardır.
3/5
Kendini övenin değeri düşer
Burak tarafından yazıldı.
Çarşamba, 09 Eylül 2009 22:46
Allahü teâlânın verdiği nimetler sebebi ile başkalarına karşı üstünlük taslamak ve övünmek de
uygun değildir. Zira böyle övünmek, haramdır, günahtır. Ama bu nimetler bende emanettir,
bunların esas sahibi Rabbimdir diye düşünülür ve anlatılırsa, o zaman bu hâl, şükür olur,
kıymetli ve makbul olur. Çünkü Peygamber efendimiz; (Allahü teâlânın verdiği nimetleri
bildirmek, bunlara şükretmek olur) buyurmuştur.
Bir damla sudan yaratılıp sonra toprağa girecek ve orada böceklere yem olacak bir kimsenin
kendini övmesi, insanlara üstünlük taslaması çok çirkindir. Bu hâl, bir hastalıktır. Dinimiz bunun
için övünmeyi yasak etmiştir. Peygamber efendimiz; (Allahü teâlâ, cahiliyet övünmelerini sizden
kaldırdı. Hepiniz Âdem aleyhisselamın evlatlarısınız. Âdem ise topraktan yaratıldı) buyurmuştur.
İnsanın kendini övmesi, başkalarını hakir, aşağı gördüğü içindir. Halbuki hadis-i şerifte; (Din
kardeşini hakir görmek, kötülük olarak yeter) buyurulmaktadır.
Övünme hastalığı, insanın kendini başkalarından üstün görmesinden kaynaklandığı için,
konuşmalarında, başkalarını hep aşağılayıcı ifadeler kullanır. Bu insanlar adam olmaz, bunlar
iflah olmaz, bunlarda hayır yoktur diyerek, kendi üstünlüğünü açığa çıkarmak ister. Bu hâl ise,
kibirdir ve insanı felakete götürür. Zira hadis-i şerifte; (İnsanlar helak oldu diyenin kendisi helak
olmuştur) buyurulmuştur.
Din büyüklerinden bir zât, kendisini yüzüne karşı öven bir kimseye; “Beni niçin övüyorsun?
Öfkeli iken tecrübe ettin de beni hâlim selim mi buldun? Benimle yolculuk ettin de iyi biri olarak
4/5
Kendini övenin değeri düşer
Burak tarafından yazıldı.
Çarşamba, 09 Eylül 2009 22:46
mı gördün? Bana bir emanet verdin de buna riayet ettim mi? Bilmediğin kimseyi nasıl översin?”
buyurmuştur.
Bir insan için ölüm anı yani son nefeste imanla gitmesi çok mühimdir. Ölürken imanla gitmeyen
kimseyi hayatında övmek neye yarar? Bunun için kendimizi övmek, bizi övenlere ses
çıkarmamak, bilmediğimiz insanları övmek uygun olmaz.
5/5