Morris`ten “acımasız” bebek bakımı kitaplarına taşlama Çıplak

Amelia Hill,
The Observer, 7 Eylül, Pazar, 2008
http://www.guardian.co.uk/society/2008/sep/07/children.family
Morris’ten “acımasız” bebek bakımı kitaplarına taşlama
Çıplak Maymun’un yazarı, ebeveynlere rehber niteliğindeki yeni kitabında,
bebeklerin terbiye edilmek değil, bakılıp büyütülmek için var oldukları
konusunda ısrarcı.
Çıplak Maymun’un yazarı ve Britanya’nın en ünlü hayvanbilimcilerinden biri olan
Desmond Morris, önümüzdeki hafta kendi bebek bakım kitabını yayımlıyor çünkü
ebeveynlere yönelik pek çok yardımcı kitabın “doğal dışı” ve “acımasız” çocuk bakım
tekniklerini savunduğuna inanıyor.
“Bebek kitaplarının son zamanlarda eskinin sözde çocuk bakım “uzmanlarına” ait doğal
dışı görüşleri fazlasıyla dikte etmeye başlamaları beni çok sinirlendiriyor. Bu anlayış
annelere asla bebeklerine sarılıp öpmemelerini ve ağladıkları zaman onları duymazdan
gelmelerini emrediyor ,” diyor, Morris. “Ben henüz beş aylıkken, bu tür bebek
kitaplarından biri yüzünden neredeyse ölüyormuşum. Bu nedenle de konuya karşı özel bir
hassasiyetim var. Dolayısıyla bunun benim için şahsi bir mesele olduğu söylenebilir.”
Morris Amerikalı bebek bakım uzmanı John Watson’un teorilerinin moda olduğu 1928
yılında dünyaya geldi. Ebeveynlerin çocuk tepkilerini tıpkı at terbiyecilerinin yaptığı gibi
bastırmaları gerektiğine inanan Watson, bebeklerin, hava nasıl olursa olsun, pusetle
dışarıda bırakılmaları ve ağlamaları halinde duymazdan gelinmelerini gerekli görüyordu.
“Watson’un gaddar rejimi altında yetiştirilen bebekler, genelde acı çekiyorlardı ve ben de
o neslin üyelerinden biriydim,” diyor, Morris. “Şiddetli doğu rüzgârı altında pusetimde
bırakılınca zatürre olmuş ve ölümden dönmüşüm. Bu olaydan sonra annem zamane
yöntemlerini terk etmeye ve annelik içgüdülerine güvenmeye karar vermiş.”
Çocuk bakıcısı Claire Verity’nin önerdiği yöntemlere dikkat çeken Morris, son
zamanlarda Watsonyen teorilere olan ilginin yeniden canlanmasından rahatsızlık
duyuyor. Claire Verity şimdiye dek Mick Jagger, Jack Nicholson ve Sting gibi ünlülerin
bebeklerine bakıcılık yaptı ama Channel 4’te Bebek Yetiştirmek adı program dizisinde
görülmesinin ardından çeşitli ölüm tehditleri aldı, sokakta yüzüne tükürüldü ve insanlar
ona Earls Court, Londra’daki Baby Show’dan uzak durmasını söyledi.
Ancak otoriter ebeveynlik teknikleriyle ismini duyuran tek çocuk bakım uzmanı Verity
değil. Aykırı çocuk bakım gurusu Gina Ford’un Contended Little Baby Book of Weaning
adlı kitabı da, anne babalar ile çocukların hayatına belli düzenler getirme yönünde hayli
kuralcı bir girişim.
“Kitapçılarda bir sürü iyi bebek-bakım kitabı var ama isim yapmak için yeni bir şeyler
söylemesi gerektiğine inanan sözde uzmanların yazdığı kitapların sayısı da günbegün
artıyor,” diyor, Morris. “Tamamen sevgi üstüne kurulu olması gereken bir ilişkiye neden
soğuk disiplin getirilsin ki?”
“Bu acımasız ve son derece buyurgan kitapların yükselişini önleme konusunda hak sahibi
biriyim ben. Bana yapılan şeyin, başka bir çocuğa yapılmasını engellemek istiyorum.”
Morris’in kitabı Bebek, Yaşamın İlk İki Yılının Büyüleyici Öyküsü bir bebeğin ana
rahmine düştüğü andan başlayan gelişimini ayrıntılarıyla sunuyor. Bebeğin vücudunda
meydana gelen değişiklikleri tetikleyen biyolojik, fiziksel, kimyasal ve benzeri etkileri
detaylarıyla ortaya koyan Morris, bu ışık altında ebeveynlerin çocuklarına yönelik
davranışları konusunda kendi kararlarını verebilmelerini ümit ediyor.
“Gerekli olguları bildikleri takdirde, anne babaların bebeğe nasıl davranmaları gerektiğini
kendi kendilerine kolayca görebileceklerine inanıyorum,” diyor.
Morris, kuralcı çocuk bakım kitaplarına yönelik ilginin canlanmasından, modern
toplumun ayrışık yapısını sorumlu tutuyor. “Genç kadınların çoğu, tavsiye alma ihtiyacı
içinde çünkü geniş aile yapısının, partnerlerinin ya da çocuk sahibi diğer kadınların
desteğinden mahrumlar,” diyor. “Bu kadınların neden katı kurallar öneren kitaplara
başvurduğunu anlayabiliyorum aslında. Ayrıca tek başına bir annenin sağlamakta güçlük
çekebileceği düzeyde bir ilgiye aslında gereksinim olmadığını iddia eden bu kitapların
sunduğu büyük rahatlamayı da anlayabiliyorum.”
Morris kitabının, eskiden kendi anneleri ya da aile üyeleri tarafından aktarılan
bebeklerinin vücut dilini “okuma” bilgisini annelere sunacağını ümit ediyor.
“Bir gülümseme ya da çığlığın ne anlama geldiğini hepimiz biliyoruz zaten,” diyor,
Morris, “ama annelerin, başkalarından öğrenmedikleri takdirde gözden kaçıracakları
mesajlar biraz da incelikli. Bebeğin iyi olmadığına ya da olması gerektiği gibi
gelişmediğine dair ilk işaretler o mesajlardan bazıları. Kitabım işte bu işaretleri açıklıyor.
Umarım annelerin gücüne güç katar.”