enis batur vd. meselesi

­enis batur vd. m eselesi­ merhaba enis batur'un türk şiiriyle başlayıp biten bir meselesi yok. Özellikle de "türkçe yazan yabancı yazar" olduğunu yazdığından beri. enis batur, daha topraksız ülkesiz bir modernizme gönül vermiş, bu uğurda yazmış biri. beslenme kaynakları, deneyleri vesairesi bakımından (yaşı bunu gerektirdiği halde) ikinci yeninin ardından gelen bir yazar bile sayılmaz. öyle olsa, cemal süreya batur'un daha ilk kitabını ele alan kısa bir şeyler yazıp kitabı ve yazarını yerden yere vurmazdı. cemal süreya, enis batur'un "iyi anlamadığı bir dilde yazıyor gibi" yazdığını yazmış. yani türkçe ile irtibatı zayıf, türk şiirini bilmiyor, türk şiirinden edebiyatından kültüründen politikasından beslenmiyor demiş. cemal süreyanın genç enis batur hakkındaki kanaati tam doğru mudur eksiği gediği yanlışı nedir, bu başka mesele. asıl mesele enis batur'un türk şiirine kabul edilmemiş olmasıdır. hem de ikinci yeni tarafından. ece ayhan ve ilhan berk, enis batur'u kabul ettiler. ama bu kabul çok da önemli ve anlamlı değil. çünkü ece de ilhan berk de şudur ya da budur dediklerinde çok da etkili olabilmiş, ilhan berk der ki veya ece ayhan diyor ki diyerek sürekli görüşlerine, tespit ve kanaatlerine başvurdğumuz şairler değil. bu iki ikinci yeninin enis baturu kabulü, ikisinin de genel okuyucu katında olsun ikinci yeninin özel okuyucusu katında olsun çok da mükemmelen kabul ve hazmedilmiş şairler olmamaları, enis batur'un bu iki şairi destekleyen, öne çıkaran ve kitaplarının satış adedini yükselten yayıncılık faaliyetinden önce ikinci yeni şairlerinin en az okunanları olmaları (ki hala da aşağı yukarı öyleler, herşeye rağmen) falan filanla ilgili bir şeydir de aynı zamanda. enis batur ikinci yeniden yüz bulamadı, ilhan berk ve ece ayhan gibi temsil kabiliyeti olayan şairleri saymazsak. ki bu şairlerin yani ece ile ilhanın teknik olarak durumu da temsile elverişli değildi. ikisini de türk şiiri ismet özelin tabiriyle "zar zor kabul eder". yani ilhan berkin bir şair, hem de iyi bir şair, dahası iyi bir türk şairi, ikinci yeninin bir şairi olduğu fikri zarzor kabul edilmektedir. ece ayhan için de çok farklı bir durum söz konusu değildir.
1/2
© bachibouzouck.com 4­5/septembre­décembre '05
durumları ayrıca değerlendirilmelidir. ikinci yeni dediğimizde ne anlamamız gerektiği ise 1955lerden 1990ların ortasına kadar gelen bir şiir ve yazı yayımı üzerinden anlaşılabilir. sezai ile cemalin ilk deneysel lirik şiirlerinden ismet özelin dergah dergisinde 1990­91de yazdığı yazılar, 93te yayımladığı (bir ikinci yeni epiği olan) of not being a jew şiiri vesaireye kadar olan bir yayın faaliyeti. 40 senelik bir zincirleme süreklilik. ilhan berk de ece ayhan da bu sürekliliğin kenarındadır. ece ayhan bu yüzden "Ben toplu fotoğraflarda yokum" tribindedir. ilhan berk bu yüzden her yeni çıkan genç toplulukla bire bir ilişki kurma çabasındadır. iyi şair, büyük şair, vazgeçilmez şair muamelesi konusunda ikinci yeninin suyunun suyu sayılabilecek hilmi yavuz ve özdemir ince kadar olmasa da eksikleri vardır. oysa ikinci yeni yazdığı şiirin mutluluğunu, otoritesini, saygınlığını sonuna kadar yaşamış bir kuşak. özetle, enis batur başka, ece ve ilhan berk başka meseleler. ikinci yeni başka. selamlar Hakan Arslanbenzer
2/2
© bachibouzouck.com 4­5/septembre­décembre '05