Main Coordinator

International Coordination of Revolutionary Parties & Organizations
29 Ekim 2012
Karar:
Güney Afrika’daki bağımsız kitle grevleri dalgası - Uluslar
arası sınıf mücadelesinin güncel odak noktası!
Ağustos 2012’den buyana Güney Afrika’da bağımsız kitlesel grevler dalgası
gelişmektedir. Ekim ayı başında 80.000- 100.000 civarında işçi grevdeydi. Bunun
çekirdeğini uluslararası sanayi proletaryasının güçlü mücadeleci kesimi olarak maden
işçileri oluşturuyor. İngiliz Lonmin-madencilik tekeli, Güney Afrika ANC(Afrika Ulusal
Kongre Partisi-ÇN) -Hükümetinin ve NUM’un (Ulusal Madenciler Sendikası) sağcı
sendika yönetiminin desteğine dayanarak Marikana’daki Lonmin-Platin-Maden Ocağı
işçilerinin bağımsız olarak örgütledikleri grevi bölmeye çalıştı. Bu çabalar boşa çıktı. Bu
grevi zor kullanarak bastırmak çabası da başarısızlığa uğradı. En az 34 ölüme sebep
olan 16 Ağustos’taki polis-katliamı Güney Afrika’da ve dünya çapında haklı öfke ve
dayanışma fırtınası patlattı. Maden işçileri ve onların eşleri ve aileleri ölmeyi hiçe
sayarak devlet aygıtına karşı mücadele ettiler. Egemenler, mücadelelerin önüne set
çekmek için ücret-tavizleri vermek zorunda kaldılar. Fakat bununla da mücadeleyi
durduramadılar. Mücadele, tutuklanan grev önderlerinin serbest bırakılması için ve
devlet terörüne karşı sürdü. 8. 10. 2012 tarihine kadar 48 mücadeleci işçi daha öldü. Bu
mücadelenin kıvılcımı altın-, demir cevheri- ve kömür maden ocakları işçilerine sıçradı.
Dahası bu kıvılcım özellikle otomobil ve transport alanlarında uluslar arası üretim
merkezlerine de sıçradı.
Endüstri proletaryasının önderliğindeki bu mücadeleler Güney Afrika’yı bir sistem krizi
sınırına getiriyor. Apartheid-Rejiminin yıkılmasından sonra ANC hükümeti devraldı. Bu
parti gittikçe daha açık bir şekilde uluslar arası mali sermayenin hizmetinde olduğunu
gösterdi. Kapitalist sömürü ve baskı Güney Afrika’da ortadan kalkmamıştır. Güney Afrika
en modern kapitalist üretim açısından uluslar arası yatırım için bir ağırlık noktasıdır.
Enternasyonal sanayi proletaryasının Afrika kıtasındaki en güçlü kalesi Güney Afrika’da
bulunmaktadır.
İşçi ve halk kitlelerinin sabrı sona ermiştir. ANC ve Maden İşçileri Sendikası NUM ile
birlikte COSATU-(Güney Afrika Sendikalar Birliği) nun birçok önderlerinin yediği
rüşvetler ve utanmazcasına zenginleşmesi, giderek daha rezil bir hale gelmiştir. Uluslar
arası tekeller, hükümet ve reformist sendika önderleri arasındaki işbirliği siyaseti son
derece etkilidir. Hükümet üyesi olan SACP de (Güney Afrika ‘Komünist’ Partisi
–ÇN)mücadele eden işçilere karşı devlet terörünü açıktan haklı bulmakta ve
savunmaktadır. Böylece bu revizyonist partinin sınıfa ihanetçi özü de açıkça gün
ışığına çıkmıştır.
Güney Afrika bugün uluslar arası sınıf mücadelesinin bir odak noktası haline geldi. Tek
bir ülkeden çıkan mücadeleleri kazanmak büyük zorlukları beraberinde getiriyor veya
gittikçe çok daha az mümkün olabiliyor. Bu mücadelelerin ülkeler arası eş güdümü ve
devrimcileştirilmesi daha işin başında bulunmaktadır. Bu nedenle dünya devrimcilerinin
en acil görevi devrimci iş partilerinin parti inşasını enternasyonal devrimin öncü gücü
olarak sistematik bir şekilde güçlendirmek ve bu bağlamda karşılıklı olarak birbirlerini
desteklemektir.
ICOR00056_Resolution selbstaendige Massenstreiks in Suedafrika_ver 02.02_TR.doc
1/3
İCOR Güney Afrika’nın mücadele eden kadın-erkek işçilerinin ve onların ailelerinin
örnek alınası cesaretini uluslar arası çapta tanıtmayı sürdürecek; pratikte dayanışmayı
ve ülkeleri kapsayan ortak mücadeleyi örgütleyecektir.
Bu bağlamda dünya çapında 22 milyonun üzerindeki maden işçilerinin özel bir rolü ve
sorumluluğu vardır. Bundan dolayı Mart 2012’de Peru’daki 1. Enternasyonal Maden
İşçileri Konferansı’nın hazırlanması ve gerçekleştirilmesi İCOR-örgütleri ve partileri
tarafından güçleri oranında desteklenecektir.
Güney Afrika’da grevdeki kadın-erkek işçilere ve onların ailelerine çağrımız şudur:
Mücadeleniz mücadelemizdir!
Yaşasın Uluslar arası Dayanışma!
Bütün ülkelerin işçileri birleşiniz!
Bütün ülkelerin işçileri ve ezilen halklar birleşiniz!
Signatories (on 27. December 2012, further signatories possible):
1. MLOA Marxist-Leninist Organization of Afghanistan
2. CPB Communist Party of Bangladesh
3. PC(MLM) Partido Comunista Marxista-Leninista-Maoísta de Bolivia (Communist Party
Marxist-Leninist-Maoist of Bolivia)
4. BKP Bulgarische Kommunistische Partei, Bulgaria
5. PCC-M Partido Comunista de Colombia – Maoista (Comunist Party of Colombia Maoist)
6. PRT Partido Revolucionario de los Trabajadores de Colombia (Revolutionary Workers
Party of Colombia)
7. ORC Organisation Revolutionnaire du Congo (Revolutionary Organization Congo)
8. KSC-CSSP Komunisticka Strana Cheskoslovenska – Cheskoslovenska Strana Prace
(Communist Party of Czechoslovakia – Czechoslovakian Workers Party), Czech
Republic
9. SMKC Svaz Mladych Komunistu Cheskoslovenska (Union of Young Communists of
Czechoslovakia), Czech Republic
10. PC (ML) Partido Comunista (Marxista Leninista) (Communist Party (Marxist-Leninist)),
Dominican Republic
11. MLPD Marxistisch-Leninistische Partei Deutschlands (Marxist-Leninist Party of
Germany)
12. CPI (ML) Communist Party of India (Marxist-Leninist)
13. INDOREV Indonesia Revolutionary
14. Ranjbaran Hezb-e Ranjbaran-e Iran (Ranjbaran-Party Iran)
15. MMLPL Maroccan Marxist-Leninist Proletarian Line (Maroccan Marxist-Leninist
Proletarian Line), Morocco
16. NCP (Mashal) Nepal Communist Party (Mashal)
17. GML / Rode Morgen (GML / Red Dawn), Netherlands
18. PC/ML Partido Comunista (Marxista-Leninista) de Panamá (Communist Party
(Marxist-Leninist) of Panama)
19. PCP-I Partida Communista Paraguayo (Independiente) (Paraguayan Communist Party
(Independent))
ICOR00056_Resolution selbstaendige Massenstreiks in Suedafrika_ver 02.02_TR.doc
2/3
20. PML del Peru Partido Marxista Leninista del Peru (Marxist-Leninist Party of Peru)
21. PPP Partido Proletario del Peru (Proletarian Party of Peru)
22. CPSA (ML) Communist Party of South Africa (Marxist-Leninist)
23. MLGS Marxistisch-Leninistische Gruppe Schweiz (Marxist-Leninist Group of
Switzerland)
24. BP-NK-T Bolşevik Parti (Kuzey Kürdistan-Türkiye) (Bolshevik Party (North
Kurdistan-Turkey)
25. TIKB Türkiye İhtilalci Komünistler Birliği (The Union of Revolutionary Communists of
Turkey)
26. KSRD Koordinazionnyj Sowjet Rabotschewo Dvizhenija; Ukraina (Coordination Council
of Working-class Movement of Ukraine)
27. ROL Revolutionary Organisation of Labor, USA
Signed after the release date:
28. KOL Kommunistische Organisation Luxemburg (Communist Organization of
Luxemburg)
29. RMP Российская маоистская партия (Rossijskaya maoistskaya partiya)
(Russian Maoist Party)
Additional Signatories (Non-ICOR):
30. Trotz Alledem!, Germany
International Coordination of Revolutionary Parties and Organizations
- Office of the ICC Buerer Strasse 39
D-45899 Gelsenkirchen
Germany
Phone:
+ 49-209-3597479
Email:
[email protected]
Website: www.icor.info
ICOR00056_Resolution selbstaendige Massenstreiks in Suedafrika_ver 02.02_TR.doc
3/3