165-170 Hastane Kıkenli Ünf

Hastane ‹nfeksiyonlar› Dergisi 2005; 9: 165-170
tan
H as
e
f
İn
ek
si
yonları
Hastane Kökenli ‹nfektif Endokarditler:
14 Olgunun De¤erlendirilmesi
Dr. Serap fi‹MfiEK YAVUZ*, Dr. Funda KOÇAK*
liflmesi halinde, infektif endokardit riskinin yüksek oldu¤u ak›lda tutularak tan› ve tedavi yönlendirilmelidir.
Anahtar Kelimeler: Hastane ‹nfeksiyonu, Bakteriyel,
Endokardit.
* Dr. Siyami Ersek Gö¤üs, Kalp ve Damar Cerrahisi
Hastanesi, ‹stanbul.
SUMMARY
Nosocomial Infective Endocarditis: Evaluation of 14 Cases
ÖZET
Hastane kökenli infektif endokardit, hastane kaynakl›
bakteremilerin ciddi bir komplikasyonudur. Bu çal›flmada, Ocak 2000-May›s 2005 tarihleri aras›nda Dr. Siyami
Ersek Gö¤üs, Kalp ve Damar Cerrahisi Hastanesi’nde
yatarak tedavi olan ve infektif endokardit belirlenen hastalardan hastane kökenli infektif endokardit tan›s› alanlar
sunulmufltur. Endokarditli hastalar, daha önceden haz›rlanm›fl formlara kaydedilerek prospektif olarak izlenmifltir. Tan›, Duke kriterlerine göre konulmufltur. Belirtilen tarihler aras›nda toplam 94 infektif endokardit olgusu izlenmifl, bunlar›n 14 (%15)’ü hastane kökenli endokardit
olarak belirlenmifltir. Tan› olgular›n tümünde kesindir. Olgular›n alt›s› kad›n, sekizi erkek olup yafl ortalamas›
52’dir (s›n›rlar 27-76). Olgular›n 10 (%72)’unda altta yatan kapak hastal›¤› vard›r. ‹nfeksiyon kayna¤›, olgular›n
yedisinde intravenöz kateterler, dördünde pace teli,
üçünde ise kalp ameliyat› sonras› geliflen mediastinite
sekonder bakteremidir. Etken, olgular›n alt›s›nda metisiline duyarl› Staphylococcus aureus (MSSA), dördünde
metisiline dirençli S. aureus (MRSA), üçünde Candida
spp., birinde ise Acinetobacter baumannii olarak belirlenmifltir. Tutulan kapak olgular›n alt›s›nda mitral, üçünde aort, beflinde ise triküspittir. Yedi olguda yapay, yedi
olguda ise do¤al kapak endokarditi söz konusudur.
Hastalar›n 8 (%57)’i kaybedilmifltir. Altta yatan kapak
hastal›¤› olan hastalarda, hastane kökenli bakteremi ge-
Nosocomial infective endocarditis is a serious complication of hospital acquired bacteremia. In this study, 14
cases of nosocomial infective endocarditis diagnosed
between January 2000 and May 2005 at Siyami Ersek
Thoracic and Cardiovascular Surgery Hospital were reported. Patients with endocarditis were recorded prospectively and Duke criteria were used for the diagnosis
of infective endocarditis. Fourteen of nosocomial infective endocarditis were diagnosed in a total of 94 infective
endocarditis. Diagnosis was definite in all of the cases.
Six of the cases were female and eight of the cases were male. Mean age of the cases was 52 (range 27-76).
Ten of the 14 (72%) patients had underlying heart valve
diseases. Source of the infection was intravenous cathethers, pace leads, and bacteremia secondary to mediastinitis in seven, four and three of the 14 cases respectively. Causative microorganism was methicillin sensitive Staphylococcus aureus (MSSA) in six, methicillin
resistant S. aureus (MRSA) in four, Candida spp. in
three and Acinetobacter baumannii in one of the cases.
Involved valve was mitral, aortic and tricuspid in six,
three and five respectively. Seven of the 14 cases had
prosthetic, seven of the 14 cases had native valve infective endocarditis. Mortality rate was 57%. Because of
higher risk of infective endocarditis, hospital acquired
bacteremia should be evaluated and treated effectively in
patients with underlying heart valve disease.
Key Words: Nosocomial Infection, Bacterial, Endocarditis.
165
fiimflek Yavuz S, Koçak F.
G‹R‹fi
Hastane kökenli infektif endokardit, hastane
kökenli bakteremilerin ciddi bir komplikasyonudur. Özellikle son y›llarda, hastane kökenli bakteremi insidans›nda art›fla paralel olarak daha
s›kl›kla bildirilen infeksiyonlar haline gelmifltir
(1). Tüm infektif endokardit olgular› içinde hastane kökenli olanlar›n oran› %9-17 aras›nda bildirilmektedir (1,2). Bu çal›flmada, hastanemizde izlenmifl infektif endokardit olgular› içinde hastane kökenli olanlar sunulmufl, ilgili literatür gözden geçirilmifltir.
MATERYAL ve METOD
Ocak 2000-May›s 2005 tarihleri aras›nda Dr.
Siyami Ersek Gö¤üs, Kalp ve Damar Cerrahisi
Hastanesi’nde yatarak tedavi olan tüm infektif
endokardit olgular› prospektif olarak daha önceden haz›rlanm›fl formlara kaydedilmifltir. ‹nfektif
endokardit tan›s› Duke kriterlerine göre konulmufltur (3). Hastalar›n tümünden en az üç kan
kültürü al›nm›fl, tümüne transtorasik ekokardiyografik (TTE) inceleme yap›lm›flt›r. TTE incelemesinde endokardit düflündürecek bulgu saptanamayanlara, transözefageal ekokardiyografik
(TEE) inceleme yap›lm›flt›r. Hastaneye baflvurduktan 48 saat veya daha sonra geliflmifl infektif
endokarditler veya son sekiz hafta içinde hastanede gerçeklefltirilen bir ifllemle direkt iliflkili
olarak geliflmifl infektif endokarditler “hastane
kökenli infektif endokardit” olarak tan›mlanm›flt›r (2). Kateter iliflkili bakteremi için “Centers for
Disease Control and Prevention (CDC)” kriterleri kullan›lm›flt›r (4). Kateter iliflkili bakteremi ile
ayn› anda veya < 8 hafta içinde, ayn› mikroorganizma ile endokardit geliflmesi halinde, endokarditin kateter iliflkili bakteremiye sekonder
geliflti¤i kabul edilmifltir (5). Hastane kökenli
bakteremi sonucu infektif endokardit geliflti¤i
kan›tlanan erken yapay kapak endokarditleri ile,
son sekiz hafta içinde pacemaker tak›lan ve daha sonra bu uygulamaya sekonder infektif endokardit geliflen hastalar da hastane kökenli endokardit olarak çal›flmaya dahil edilmifltir (1).
BULGULAR
Ocak 2000-May›s 2005 tarihleri aras›nda Dr.
Siyami Ersek Gö¤üs, Kalp ve Damar Cerrahisi
Hastanesi’nde yatarak tedavi gören toplam 94
infektif endokardit olgusunun 14 (%15)’ü hastane
kökenli infektif endokardit olarak de¤erlendirilmifltir. Olgular›n alt›s› kad›n, sekizi erkek olup
166
Hastane Kökenli ‹nfektif Endokarditler:
14 Olgunun De¤erlendirilmesi
yafl ortalamas› 52’dir (s›n›rlar 27-76). Yedi olguda
yapay, yedi olguda ise do¤al kapak endokarditi
söz konusudur. Yapay kapak endokarditlerinin
tümü erken (< 2 ay) yapay kapak endokarditidir.
‹nfeksiyon kayna¤›, olgular›n yedisinde intravenöz (IV) kateter iliflkili bakteremiler, dördünde
pace teli, üçünde ise kalp ameliyat› sonras› geliflen mediastinite sekonder bakteremidir. ‹nfeksiyon kayna¤› olan IV kateterlerin üçü periferik
venöz kateter, dördü ise santral venöz kateterdir. Tablo 1’de olgulara ait baz› özellikler sunulmufltur.
Hastalar›n tümünün hem kan kültürlerinde
üreme olmufl hem de ekokardiyografik incelemelerinde vejetasyon belirlenmifl olup, infektif
endokardit tan›s› Duke kriterlerine göre “kesin”
olarak de¤erlendirilmifltir. Periferik IV kateterlere sekonder endokardit geliflmifl olgular›n ikisinde, infektif endokardit ata¤›ndan birinde 10, di¤erinde 14 gün önce hastalar koroner anjiyografi
tetkiki için hastanede yatarken periferik IV kateter ç›k›fl bölgesi infeksiyonu geliflmifl, kateter uçlar›n›n kantitatif kültürlerinde ve ayn› anda al›nan kan kültürlerinde metisiline duyarl› Staphylococcus aureus (MSSA) üremifltir. Periferik venöz katetere sekonder infektif endokardit geliflen
üçüncü hasta ise koagülaz-negatif stafilokokun
neden oldu¤u triküspit kapak endokarditi nedeniyle hastanemize yat›r›lm›fl, periferik IV yoldan
parenteral antibiyotik tedavisi (sefazolin ve gentamisin) al›rken, tedavinin dördüncü haftas›nda
daha önce düflmüfl olan ateflleri yeniden yükselmifl, al›nan periferik venöz kateter ve kan kültürlerinde Candida parapsilosis üremifltir. Bu hasta, ilk
infektif endokardit ata¤›ndan bir ay önce herni
operasyonu nedeniyle hastanede yat›p IV yoldan parenteral tedavi alm›fl oldu¤u için ilk infektif endokardit ata¤›n›n da hastane kökenli olabilece¤i düflünülmüfl, ancak konu kesin kan›tlanamad›¤› için ilk atak çal›flmaya dahil edilmemifltir.
Etkenlerin da¤›l›m› Tablo 2’de verilmifltir. Etken olarak izole edilmifl metisiline dirençli S. aureus (MRSA) kökenlerinin tümü oksasilin, gentamisin ve rifampisine dirençli bulunmufltur.
Tutulan kapak olgular›n alt›s›nda mitral,
üçünde aort, beflinde ise triküspittir. On olguda
TTE ile ilgili kapakta vejetasyon belirlenmifltir.
Dört (%29) olguda TTE ile endokardit düflündürecek bulgu saptanmazken, TEE ile vejetasyon
belirlenmifltir. Hastalarda endokardit nedeni
olarak kabul edilen bakteremi ataklar›, iki hasHastane ‹nfeksiyonlar› Dergisi 2005; 9: 3
Hastane Kökenli ‹nfektif Endokarditler:
14 Olgunun De¤erlendirilmesi
fiimflek Yavuz S, Koçak F.
Tablo 1. Hastane Kökenli Endokardit Geliflmifl Hastalar›n Özellikleri.
Hasta ‹nfeksiyon
Altta yatan
Tutulan
Etken
no
kayna¤›
kapak hastal›¤›
kapak
mikroorganizma
Uygulanan tedavi
Sonuç
1
Santral IV
Yapay kapak
Mitral
Candida albicans
Amfoterisin B + flukonazol
Eksitus
Yapay kapak
Mitral
Candida parapsilosis
Amfoterisin B + flukonazol
Taburcu
Yapay kapak
Mitral
Acinetobacter
Meropenem + amikasin +
Eksitus
baumannii
kapak replasman›
Metisiline dirençli
Vankomisin
Eksitus
Metisiline duyarl›
Sefazolin + gentamisin +
Taburcu
Staphylococcus
kapak replasman›
kateter
2
Santral IV
kateter
3
Santral IV
kateter
4
Santral IV
Yapay kapak
Mitral
kateter
Staphylococcus
aureus
5
Periferik IV
Romatizmal
kateter
atefl sekeli
Aort
aureus
6
7
Periferik IV
Endokardit
kateter
sekeli
Periferik IV
Yap›sal kapak
kateter
hastal›¤›
Triküspid
Candida parapsilosis
Amfoterisin B + flukonazol
Taburcu
+ kapak replasman›
Aort
Metisiline duyarl›
Sefazolin + gentamisin
Eksitus
Eksitus
Staphylococcus
aureus
8
9
10
11
12
Pacemaker
Pacemaker
Pacemaker
Pacemaker
Mediastinite
Yok
Yok
Yok
Yok
Yapay kapak
Triküspid
Triküspid
Triküspid
Triküspid
Aort
Metisiline duyarl›
Sefazolin + gentamisin +
Staphylococcus
rifampisin + pace telinin
aureus
ç›kar›lmas›
Metisiline duyarl›
Sefazolin + gentamisin +
Staphylococcus
rifampisin + pace telinin
aureus
ç›kar›lmas›
Metisiline duyarl›
Sefazolin + gentamisin +
Staphylococcus
rifampisin + pace telinin
aureus
ç›kar›lmas›
Metisiline duyarl›
Sefazolin + gentamisin +
Staphylococcus
rifampisin + pace telinin
aureus
ç›kar›lmas›
Metisiline dirençli
Mediastinit için: Cerrahi
sekonder
Staphylococcus
reeksplorasyon ve
bakteremi
aureus
drenaj + vankomisin
Taburcu
Taburcu
Taburcu
Eksitus
‹nfektif endokardit için:
Vankomisin
13
Mediastinite
Metisiline dirençli
Mediastinit için: Cerrahi
sekonder
Yapay kapak
Mitral
Staphylococcus
reeksplorasyon ve
bakteremi
aureus
drenaj + vankomisin
Eksitus
‹nfektif endokardit için:
Vankomisin
14
Mediastinite
Metisiline dirençli
Mediastinit için: Cerrahi
sekonder
Yapay kapak
Mitral
Staphylococcus
reeksplorasyon ve
bakteremi
aureus
drenaj + vankomisin
Eksitus
‹nfektif endokardit için:
Vankomisin
IV: ‹ntravenöz.
Hastane ‹nfeksiyonlar› Dergisi 2005; 9: 3
167
Hastane Kökenli ‹nfektif Endokarditler:
14 Olgunun De¤erlendirilmesi
fiimflek Yavuz S, Koçak F.
Tablo 2. Hastane Kökenli Endokardit Olgular›nda
Etkenler.
Etken mikroorganizma
Say›
%
10
71.4
Metisiline duyarl› S. aureus
6
42.8
Metisiline dirençli S. aureus
4
28.6
3
21.4
Candida parapsilosis
2
14.3
Candida albicans
1
7.1
1
7.1
14
100.0
Staphylococcus aureus
Candida spp.
Acinetobacter baumannii
Toplam
tada yo¤un bak›m ünitesi (YBÜ)’nde yatarken,
di¤erlerinde ise hasta katlar›nda yatarken geliflmifltir. Hastalar›n 8 (%57)’i kaybedilmifl olup,
kaybedilen hastalar›n yedisinde ölüm nedeni
infektif
endokardit
komplikasyonudur.
MRSA’n›n neden oldu¤u infektif endokardit geliflmifl dört olgunun tümü (%100) kaybedilmiflken, MSSA’n›n neden oldu¤u endokardit geliflmifl alt› olgunun 2 (%33)’si kaybedilmifltir.
Tablo 1’de 1 ve 4 no’lu olgular için, kapak
replasman› operasyonu karar› al›nm›fl, ancak
hastalar tan› konulmas›ndan itibaren ikinciüçüncü günde, operasyona al›namadan kaybedilmifltir.
Tablo 1’de 12, 13 ve 14 no’lu hastalarda, sternotomi ile yap›lm›fl birinci kardiyak ameliyattan
sonra MRSA’n›n neden oldu¤u mediastinit geliflmifl ve bu nedenle bu hastalara ikinci kez, mediastinal drenaj ve irrigasyon amac›yla sternotomi
ile revizyon ameliyat› uygulanm›flt›r. ‹kinci ameliyattan sonra bu hastalar YBÜ’de ve ventilatör
deste¤i ile takip edilmifl, daha sonra yapay kapakta vejetasyonla birlikte MRSA’n›n neden oldu¤u infektif endokardit geliflmifltir. Hastalar,
üçüncü bir operasyon aç›s›ndan ilgili cerrahi
ekipler taraf›ndan de¤erlendirilmifl, ancak hastalar›n genel durumlar›n›n çok kötü olmas› nedeniyle operasyon gerçeklefltirilememifltir.
TARTIfiMA
Endokardit olgular› içinde hastane kökenli
olanlar›n oran› %9-17 aras›nda bildirilmektedir
(1,2). Çal›flmam›zda, befl y›ll›k süreçte belirlen-
168
mifl toplam 94 infektif endokardit olgusunun 14
(%15)’ü hastane kökenli endokardit olarak belirlenmifltir. Hastane kökenli endokardit oran›, son
30 y›lda de¤ifliklik göstermemifltir (2). Ancak invaziv intravasküler ifllemlerin ve bununla ba¤lant›l› olarak hastane kökenli bakteremi insidans›n›n art›fl göstermesi nedeniyle hastane kökenli endokardit oran›n›n da artaca¤› ileri sürülmektedir (1).
Hastane kökenli endokarditlerin, özellikle
yafll›lar› etkiledi¤i bildirilmekle birlikte, bizim olgular›m›z›n yafl ortalamas› 52 olup, sadece 3
(%21)’ü 65 yafl›n üzerindedir, 3 (%21)’ü 40, 7
(%50)’si ise 50 yafl›n alt›ndad›r. Ülkemizde, toplum kökenli endokarditlerde oldu¤u gibi, hastane
kökenli endokarditlerin de ço¤unlukla yafll›lar› etkilemedi¤i söylenebilir (6,7).
Hastane kökenli endokarditlerde, infeksiyon
kayna¤› genellikle intravasküler kateterlerdir
(1,2,8). Çal›flmam›zda olgular›n 7 (%50)’sinde infeksiyon kayna¤› IV kateterlerdir. Son y›llarda
gittikçe artan say›larda uygulanmaya bafllayan
pacemaker uygulamalar› da beraberinde pacemaker endokarditi sorununu getirmifltir (5).
Pacemaker tellerine sekonder geliflen endokarditler de, özellikle pacemaker tak›ld›ktan sonraki sekiz hafta içinde geliflmiflse hastane kökenli
endokardit olarak kabul edilmektedir (1,2). Olgular›m›z›n 4 (%29)’ünde pacemaker teline sekonder endokardit söz konusudur.
‹nfekte santral IV kateterlerin, periferik venöz
kateterlere göre daha s›kl›kla endokardite yol
açt›¤›n› bildiren çal›flmalar olmakla birlikte, tam
tersini bildiren çal›flmalar da vard›r (2). Çal›flmam›zda, endokardit nedeni olan IV kateterlerin
dördü santral, üçü ise periferik kateterlerdir.
IV kateterlerden baflka, hastane kökenli bakteremiye neden olan di¤er infeksiyonlar da sekonder olarak endokardite yol açabilmektedir
(1,9). Çal›flmam›zda üç olguda, kalp ameliyat›
sonras› mediastinite sekonder geliflen bakteremi sonucu yapay kapak tutulumu gözlenmifltir.
Hastane kökenli endokarditler, iki farkl› patogenezle oluflabilmektedir (1,2,9). Birinci grupta,
altta yatan kapak hastal›¤› vard›r ve kateter infeksiyonu veya uzak alandaki infeksiyonlarla
oluflan bakteremiler sonucu kalp kapa¤›n›n sekonder tutulumu söz konusudur. Bu durumda tutulan kapaklar genellikle aort veya mitraldir.
‹kinci grupta ise, altta yatan kapak hastal›¤› yoktur ve IV kateterin endokardda oluflturdu¤u diHastane ‹nfeksiyonlar› Dergisi 2005; 9: 3
Hastane Kökenli ‹nfektif Endokarditler:
14 Olgunun De¤erlendirilmesi
rekt travma, kateter infeksiyonu ve izleyen endokard tutulumu söz konusudur. Bu durumda da
tutulan kapak genellikle triküspittir (9). Çal›flmam›zda da, 9 (%64) hastan›n etkilenen kapa¤› mitral veya aort olup, bunlar›n yedisinde yapay kapak, birinde yap›sal kalp kapak hastal›¤› ve birinde de akut romatizmal atefle sekonder kapak
sekeli olmak üzere tümünde altta yatan kapak
hastal›¤› söz konusudur. Ayr›ca, triküspid kapa¤›
etkilenen 5 (%35) olgunun dördünde infeksiyon
kayna¤› pace telidir ve daha önceden bilinen
altta yatan kapak hastal›¤› yoktur.
Hastane kökenli endokarditlerde, intravasküler kateter infeksiyonlar›nda da s›kl›kla neden
olan stafilokok türleri en s›k bildirilen etkenlerdir
(1,2,8,9). S. aureus, çal›flmam›zda, 10 (%71) olguda
etken mikroorganizma olarak izole edilmifl olup,
bu kökenlerin 4 (%40)’ü metisiline dirençlidir.
IV kateter iliflkili bakteremilerde artan s›kl›kla kandida türleri ile karfl›lafl›lmaktad›r (4). Bunun bir sonucu olarak da hastane kökenli endokarditlerde kandida türleriyle etken olarak daha
s›k karfl›lafl›lmaktad›r. Olgular›m›z›n 3 (%21)’ünde etken kandida türleridir.
Hastane kökenli gram-negatif bakteremilerde
son y›llarda art›fl olmas›na karfl›n, hastane kökenli gram-negatif endokardit say›s› azd›r. Bunun
gerçek nedeni bilinmemekle birlikte, gram-negatif bakterilerin kalp kapaklar›na aderans yeteneklerinin az olmas›ndan kaynaklanabilece¤i ileri sürülmektedir (2). Olgular›m›zdan 1 (%7)’inde, A. baumannii’nin neden oldu¤u endokardit söz konusudur.
‹nfektif endokarditin tan›s›nda, özellikle yapay kapak varl›¤›nda, TEE incelemenin TTE incelemeye üstünlü¤ü birçok çal›flmada gösterilmifltir (10,11). K›sa süre önce yap›lm›fl bir çal›flmada hastane kökenli S. aureus bakteremisi geliflmifl hastalar›n %14’ünde, TTE ile belirlenemeyen vejetasyonun TEE ile belirlenebildi¤i bildirilmifltir (11). Çal›flmam›zda da 4 (%29) olguda
TTE ile belirlenemeyen vejetasyon, TEE ile belirlenmifltir. Hastanede yatan ve altta yatan kapak hastal›¤› olanlarda, kateter iliflkili S. aureus’a
ba¤l› bakteremi geliflmesi halinde TEE yap›lmas›n›n ve antibiyotik tedavisinin bu incelemenin
sonucuna göre dört-alt› haftaya kadar uzat›lmas›n›n gerekli oldu¤u ileri sürülmektedir (13).
Hastane kökenli endokarditlerde mortalite oldukça yüksek olup, de¤iflik çal›flmalarda, %36-60
aras›nda bildirilmektedir (1,2,8,9,14). Çal›flmaHastane ‹nfeksiyonlar› Dergisi 2005; 9: 3
fiimflek Yavuz S, Koçak F.
m›zda da 7 (%50)’si endokardit veya komplikasyonlar› nedeniyle olmak üzere 8 (%57) olgu kaybedilmifltir. Mortalitenin yüksek olmas›n›n nedenleri, etkenlerin genellikle ço¤ul dirençli ve
tedavisi zor olan mikroorganizmalar olmas›, hastalar›n altta yatan di¤er hastal›klar›n›n da bulunmas› ve özellikle erken yapay kapak endokarditlerinde erken cerrahi giriflimin uygulanamam›fl
olmas› olabilir. Mortalitenin, S. aureus’un veya
kandida türlerinin söz konusu oldu¤u olgularda
%75 kadar yüksek olabilece¤i ifade edilmektedir
(8). S. aureus’un etken oldu¤u 10 hastane kökenli
endokardit olgumuzun, 6 (%60)’s› kaybedilmifltir.
Etkenin MRSA oldu¤u dört olgunun 4 (%100)’ü,
MSSA oldu¤u alt› olgunun 2 (%33)’si kaybedilmifltir. K›sa süre önce yap›lm›fl bir çal›flmada da
MRSA’ya ba¤l› endokardit geliflmifl olgularda
mortalite, MSSA’ya ba¤l› endokardit geliflmifllere göre anlaml› derecede yüksek bulunmufltur
(15). Bizim çal›flmam›zda da MRSA’ya ba¤l› endokardit geliflen olgularda mortalite, MSSA’ya
ba¤l› endokardit geliflenlere göre daha yüksek
olmakla birlikte, bu konuda kesin yarg›ya varabilmek için, daha çok olgu içeren ek çal›flmalara
gereksinim vard›r. MRSA’n›n neden oldu¤u infektif endokarditlerin antimikrobiyal tedavisi oldukça sorunludur ve henüz etkin bir antibiyotik
tedavi seçene¤i yoktur. Bu tür endokarditler için
ilk önerilen tedavi seçene¤i olan vankomisinin
tedavideki baflar›s›n›n yetersiz oldu¤u birçok çal›flmada bildirilmifltir (16). Ancak vankomisinden
daha üstün oldu¤u kan›tlanan baflka bir seçenek
olmad›¤› için, vankomisin bu grup infeksiyonlarda halen önerilen ilk tedavi seçene¤idir (16).
Erken yapay kapak endokarditi ve fungal endokarditlerde erken cerrahi operasyon uygulanmas›n›n yararl› olabilece¤i bildirilmektedir (17).
Ancak özellikle YBÜ’de yatan, daha önce birden
fazla operasyon geçirmifl, genel durumu bozuk
hastalarda, cerrahi endikasyon konulmas›na karfl›n, operasyonun gerçeklefltirilmesi her zaman
mümkün olamamaktad›r (14). Cerrahi endikasyon konulmas›na karfl›n opere edilemeden kaybedilen olgular›m›z›n ikisi, erken dönemde (tedavinin ikinci ve üçüncü gününde), di¤er üçü ise
genel durumlar› çok kötü oldu¤u için opere edilemeden kaybedilmifltir. Sonuç olarak hastane
kökenli endokarditlerin tedavisinin güç ve sorunlu oldu¤u bir gerçektir. Bu durum, bu infeksiyonlar›n önlenmesini daha da önemli hale getirmektedir. Hastane kökenli endokarditlerin en az
yar›s›n›n önlenebilece¤i bildirilmektedir (2). Ge169
Hastane Kökenli ‹nfektif Endokarditler:
14 Olgunun De¤erlendirilmesi
fiimflek Yavuz S, Koçak F.
reksiz IV kateter uygulamalar›ndan kaç›n›lmas›
bu infeksiyonlar› azaltmada en önemli ad›m olacakt›r. Özellikle yüksek riskli hastalarda hastane
kökenli bakteremi geliflmesi halinde TEE yap›lmas›, sonucuna göre etkin ve uzun süreli antibiyotik tedavisi uygulanmas› oldukça önemlidir.
KAYNAKLAR
1.
Giamarellou H. Nosocomial cardiac infections. J
Hosp Infect 2002;50:91-105.
2. Gilleece A, Fenelon L. Nosocomial infective endocarditis. J Hosp Infect 2000;46:83-8.
3. Bayer AS, Bolger AF, Taubert KA, et al. Diagnosis
and management of infective endocarditis and its
complications. Circulation 1998;98:2936-48.
4. Ulusoy S, Akan H, Arat M ve ark. Damar içi kateter
infeksiyonlar›n›n önlenmesi k›lavuzu. Hastane ‹nfeksiyonlar› Dergisi 2005;9(Ek 1):1-32.
5. Fernandez-Guerrero ML, Verdejo C, Azofra J, Gorgolas M. Hospital-acquired infectious endocarditis not associated with cardiac surgery: An emerging problem. Clin Infect Dis 1995;20:16-23.
6. fiimflek Yavuz S, Eren M, Yavuz A ve ark. ‹nfektif
endokardit: 58 olgunun de¤erlendirilmesi. Klimik
Derg 2003;16:55-62.
7. Çetinkaya Y, Akova M, Akal›n HE, et al. A retrospective review of 228 episodes of infective endocarditis where rheumatic valvular disease still
common. Int J Antimicrob Agents 2001;18:1-7.
8. Sharon CA, Dwyer DE, Sorrell TC. A comparison of
hospital and community-acquired infective endocarditis. Am J Cardiol 1992;70:1449-52.
9. Klug D, Lacroix D, Savoye C, et al. Systemic infection related to endocarditis on pacemaker leads.
Circulation 1997;95:2098-107.
10. Irani WN, Grayburn PA, Afridi I. A negative transthoracic echocardiogram obviates the need for
transesophagial echocardiography in patients
with suspected native valve active infective endocarditis. A J Cardiol 1996;78:101-3.
170
11. Vered Z, Mossinson D, Peleg E, et al. Echocardiographic assessment of prosthetic valve endocarditis. Europ Heart J 1995;16(Suppl B):63-7.
12. Sullenberger AL, Avedisian LS, Kent SM. Importance of transesophageal echocardiography in the
evaluation of Staphylococcus aureus bacteremia. J
Heart Valve Dis 2005;14:23-8.
13. Fowler VG, Sanders LL, Kong LK, et al. Infective
endocarditis due to Staphylococcus aureus: 59 prospectively identified cases with follow up. Clin Infect Dis 1999;28:106-114.
14. Gouello JP, Asfar P, Brenet O, Kouatchet A, Berthelot G, Alquier P. Nosocomial endocarditis in
the intensive care unit: An analysis of 22 cases.
Crit Care Med 2000;28:377-82.
15. Hsu RB, Chu SH. Impact of methicillin resistance
on clinical features and outcomes of infective endocarditis due to Staphylococcus aureus. Am J Med
Sci 2004;328:150-5.
16. Fowler VG, Scheld WM, Arnold SB. Endocarditis
and intravascular infections. In: Mandell GL, Bennett JE, Dolin R (eds). Principles and Practice of
Infectious Diseases. 6th ed. Philadelphia: Elsevier-Churchill Livingstone, 2005:975-1022.
17. Olaison L, Pettersson G. Current best practices
and guidelines indications for surgical intervention in infective endocarditis. Infect Dis Clin North
Am 2002;16:453-75.
YAZIfiMA ADRES‹
Dr. Serap fi‹MfiEK YAVUZ
fievki Özengin Sokak
Ercan Apartman› No: 16/4
81090 Erenköy-‹STANBUL
Makalenin Gelifl Tarihi: 05.05.2005
Kabul Tarihi: 20.05.2005
Hastane ‹nfeksiyonlar› Dergisi 2005; 9: 3