doc2007 Aralık Sayı - xn--sevgiyaynlar
download 
Şikayet Transkript
2007 Aralık Sayı - xn--sevgiyaynlar
ARALIK 2007 Sayý: 468 Fiyat: 3.5 YTL “Bir Ömür Böyle Geçti” Prof. Dr. Süleyman Ateþ’in Anýlarý Rehber Varlýklarýmýz Var mýdýr? JALE GÝZER GÜRSOY ile sohbet ÝÇÝNDEKÝLER Hayaller Gerçektir .............................. 2 Dr. Refet Kayserilioðlu Aylýk Kültürel ve Siyasi Dergi Bir Kitap: “Bir Ömür Böyle Geçti” ........................ 6 Ahmet Kayserilioðlu Cilt: 39 Sayý:468 Aralýk 2007 Onur Baþkaný: Dr. Refet Kayserilioðlu Sevgi Yayýnlarý Tic.Ltd.Þti. adýna Sahibi ve Genel Yayýn Müdürü: Ayþegül Kayserilioðlu Yazý Ýþleri Müdürü: Nihal Gürsoy Yayýn Kurulu: Güngör Özyiðit Nelda Bayraktar Özenç Kayserilioðlu Hale Ürkmezgil Haberleþme Sorumlusu ve Okur/Abone Ýliþkileri: Kazým Erdemoðlu 0212 252 85 85 Faks: 02122491828 P.K: 471 Beyoðlu/Ýstanbul Yönetim Yeri: Oba Sok. Sýlla Ap. No: 7/1 Cihangir/Ýstanbul Baský: Ýnkýlap Kitabevi San. Tic. A.Þ. Çobançeþme Mah. Sanayi Cad. Altay Sok. No:8 Yenibosna/Ýstanbul Fiyatý: 3.5 YTL Yýllýk Abone: 40 YTL Yurt Dýþý: 50 YTL Yanlýþlýklar Komedyasý ...................... 18 Güngör Özyiðit Jale Gizer Gürsoy ile Sohbet ............................................. 24 Nihal Gürsoy Rehber Varlýklarýmýz Var mýdýr? (Son Bir Kez) ........................................ 36 John Edwards/Arýn Ýnan Sarah’nýn Kurallarý (Çocuklarýn geçmiþ yaþamlarý) ................ 39 Carol Bowman/Nelda Bayraktar Aynadaki Yüz ve Kendini Bilmek ............................. 43 Özer Baysaling SEVGÝ DÜNYASI Sevgili Dostlar Gittikçe artýyor gibi görünen karanlýk, gerçek yolcularýný korkutmaz. Çünkü onlar ezelden istekli ve azimlidirler, çünkü onlar korku varken de yürürler ve o koyu bulutun bittiði yere varýrlar. Onlar yolcu olduklarýný, her yolun bir sonu olduðunu bilirler. Onun için güleryüzlü, onun için sabýrlýdýrlar, onun için yüreklerinin özünden mutlu yarýnlar çýkar. Aramýzda olmalarý, zamaný gelince bu dünyadan gidecek olmalarý onlar için fark etmez; çünkü aþýklarýn kaný her dem tazedir, hiç eskimez. Þimdi gün kimlerin günüyse, unutmamalýlar ki, bir zamanlar da birilerinin günleri vardý. Her zaman varolmak, ne olursa olsun benim dediðim olacak, benimki en doðrudur diyerek gerekirse baskýyla, þiddetle, kan ve gözyaþýna sebep olarak deðil, kendine, kendi gönlüne, kendi doðru bildiklerine, kendi ile ilgili her þeye kulluk derecesinde dönük olmakla deðil, gerçeklerden ve doðrulardan ayrýlmadan önce O’na, sonra O’nun kullarýna kul olmakla gerçekleþebilir. Kulluk kendini silercesine küçülmek demektir. Ele geçirdikleri fýrsatlarý, iktidarlarý sonuna kadar delicesine kullananlarýn, bunun için gözboyamacýlýðýna, sahteciliðe sarýlmak baþta olmak üzere her çareye baþvurup gerçekleri gizleyen, çarpýtan, yanlýþ hedefleri iþaret eden yalancýlarýn halleri, gerçek doðru insanlarý tiksindirmekte, sonlarýndan korkmamalarý ise ürpertmektedir. Onlarýn ortaya saldýðý dehþet, üzüntü, ümitsizlik ve korku bulutu, bir köþeden hafifçe esmeye baþlayan küçük bir rüzgârla hemen daðýlýverecektir. Hepinize mutlu, barýþ ve sevgi dolu, saðlýklý yýllar olsun. En Derin Sevgilerimizle SEVGÝ DÜNYASI 1 ÖZDEN ÝLE ERDEM KONUÞUYOR Tahayyül esnasýnda üzülüyoruz veya seviniyoruz, bu ruh hallerinin beden üzerinde kötü veya iyi tesirleri tabiatýyla olacaktýr. Korkulu, üzüntülü bir þey düþündüðümüz zaman kalbimizin çarpmasý, bütün bedenimizin gerilmesi bunun açýk misalidir. O halde iyi tahayyüllerin bedeni teskin edici, saðlýk halini düzeltici, kötü tahayyüllerin ise bedeni rahatsýz edici, bozucu bir rolü ve tesiri var demektir. Bu sebeple iyi tahayyül ve düþüncelerle bedenimizi beslememiz, onu canlý ve sýhhatli tutmamýz mümkün ve zorunludur. Dr. Refet Kayserilioðlu HAYALLER GERÇEKTÝR... SEVGÝ DÜNYASI Erdem - Konuþmalarýmýzdan birinde "Tahayyül yaratýcý melekedir" demiþtiniz. Tahayyülün (imajinasyonun) yaratýcý veya yapýcý meleke olmasýndan neyi kastettiðinizi anlayamadým. Evvelâ yaratýcýlýk Allah'a ait bir iþ deðil midir? Sonra hayale bu derece deðer veriþiniz nedendir? "Ýnsan hayal ettiði nispette yaþar" diye bir söz vardýr. Ama bunu söyleyen, vakti hoþ geçirmek için tatlý hayaller kurmalý manâsýnda söylemiþtir. Özden - Biz hayali bu manâda anlamýyoruz. Genellikle hayal gerçeðin zýddý olarak kabul edilir. Gerçeklerin acý, sert ve çok kere ýstýraplý görünüþü onda yoktur. Hayal tatlýdýr, hoþtur. Ýsteklerin en fazla olduðu yöndedir. Kral olmak istediðimiz anda hayal dünyasýnda kral oluruz. Karunlar kadar zengin olmak istersek olur, debdebe ve tantana içinde yaþarýz, diye düþünülür. Oysa hayalin acý, ýstýrap verici korkulu þekilleri de vardýr. Pekalâ hýrsýzlarýn tuzaðýna 3 düþtüðümüzü, yýrtýcý hayvanlarýn arasýnda kaldýðýmýzý düþünerek korkulu anlar yaþayabiliriz. O halde hayali, genel bir ifade ile þöyle tarif edebiliriz: Çeþitli olaylar, vakalar ve haller içinde fikren yaþamak. Fakat içinde yaþanýlan bu hal ve olaylar da gerçekte yoktur, yani onlar da imajinatiftir (hayalidir). Bu duruma göre tahayyül (imajinasyon) sadece zihni bir faaliyet olarak görünüyor. Erdem - Benim esas sorduklarýma henüz cevap vermediniz. Ama onlardan önce, tahayyülü zihni bir faaliyet olarak tarif ettiniz, bunun beden üzerinde hiçbir tesiri yok mudur? Bunu öðrenmek istiyorum. Özden - Beden üzerinde elbette tesiri vardýr. Madem ki tahayyül esnasýnda üzülüyoruz veya seviniyoruz, bu ruh hallerinin beden üzerinde kötü veya iyi tesirleri tabiatýyla olacaktýr. Korkulu, üzüntülü bir þey düþündüðümüz zaman kalbimizin çarpmasý, bütün bedenimizin gerilmesi bunun açýk misa- lidir. O halde iyi tahayyüllerin bedeni teskin edici, saðlýk halini düzeltici, kötü tahayyüllerin ise bedeni rahatsýz edici, bozucu bir rolü ve tesiri var demektir. Bu sebeple iyi tahayyül ve düþüncelerle bedenimizi beslememiz, onu canlý ve sýhhatli tutmamýz mümkün ve zorunludur. Erdem - Siz þu ifadenizle imajinasyonu bir þifa kaynaðý olarak görüyorsunuz. Ýyi imajinasyonlar vücudu düzeltir, saðlýðý korur, kötü tahayyüller vücudu bozar diyeceðiz, buna göre. Halbuki iyi de olsa, kötü de olsa bütün tahayyüllerin zararlý olduðu, insaný gerçeklerden uzaklaþtýrdýðý, çalýþmaktan alýkoyduðu kabul edilir. Buna ne diyorsunuz? Özden - Esas zararlý olan þey, sadece tahayyüllerle vakit geçirerek, bunlarý gerçek hayata uygulamamaktýr. Böyle sadece tahayyül içinde olma, bir nevi uyuþukluktur, çalýþmaktan ve gayretten uzaklaþmadýr. Ama gerçekleþmesi kendisince mümkün olan þeyleri tahayyül edip sonra da bu yolda gayret SEVGÝ DÜNYASI 4 sarf etmek büyük baþarýlarýn en baþ þartýdýr. Bütün icatlar, bütün büyük eserler, romanlar, kompozisyonlar (beste- mümkün olamaz diyebiliriz. Ama bu yapýcý, canlandýrýcý tahayyülle, tembellik ve uyuþukluk içinde býrakýcý tahayyülü ler) böyle tahayyüllerden doðmuþtur. Hattâ daha ileri giderek tahayyülsüz bir baþarý birbirinden ayýrmak lâzýmdýr. Bunun için gerçekleþmesi yakýn veya uzak imkânlarýmýz içinde olmayan þeylerle zihnimizi pek meþgul etmemek lâzýmdýr. Yalnýz bu imkânlarýmýzý doðru tayin etmek de ayrý bir problemdir. Erdem - Hayallere çok kýymet verdiðinizi görüyorum. Halbuki genellikle hayalle geçirilmiþ zamaný kaybedilmiþ zaman sayarýz. Bir iþ yaparken hayale dalana "dalga geçiyor" deriz. Bu, bu hayallerin hepsinin o þahsa tesir mi ettiðini göstermektedir? Özden - Her çeþit hayalin insan bedeni ve ruhu üzerinde olumlu veya olumsuz bir tesiri vardýr. Fakat herhangi bir hayalin etkisinin güçlü ve sürekli olabilmesi için onun bir baþýnýn, bir sonunun ve detaylý iþlenmiþ bir konusunun bulunmasý gerekir. Bir fikirden diðerine, bir konudan ötekine çaðrýþým zincirleri ile geçerek yapýlan bir tahayyül eksiklidir. SEVGÝ DÜNYASI Aslýnda bu tarz tahayyüllerin etkileri de derin ve sürekli olmayacaktýr. Sonra baþlanýlmýþ bir iþin arasýnda o iþle alâkasý olmayan düþünce ve tahayyüllere dalmak, hem yapýlan iþin kötü olmasýna veya aksamasýna, hem de zaman kaybýna sebep olur. Yani bir saatte yapýlacak bir iþ, iki veya üç saatte yapýlmaya baþlar. Ýþte bu çeþit amaçsýz, baþýboþ hayaller zararlýdýr. Zihni, tek bir konu üzerine odaklayýp, onu bütün incelikleri (detaylarý) ile düþünmek büyük ve zor bir eylemdir. Fakat çok faydalýdýr. Erdem - Bu baþýboþ hayallerin içinde iyi ve tatlý konular bulunsa yine de zararlý mýdýr? Sonra neden tek bir konu üzerinde zihni odaklayýp, onun üzerinde hayaller kurmak zordur? Özden - Baþýboþ hayallerin iyilerinin sadece süreksiz oluþlarýndan dolayý etkilerinin geçici olmasý gibi bir zararlarý vardýr. Yani ayný zaman içinde daha iyi bir netice almak mümkün iken hiç durmaksýzýn konu deðiþtirme yüzünden bir zaman kaybýna uðranýl- 5 maktadýr. Ama zihni belli bir idrak içinde ve belli bir amaç doðrultusunda devamlý kullanmak zordur. Zorluðu, devamlý bir gayret gerektirmesinden dolayýdýr. Çünkü zihnin spontan imajinasyonlar içinde akýp gitmesi onun doðasý gereðidir. Kendi haline kalan veya býrakýlan zihin bir hayalden diðerine atlar durur. Burada adeta akýntýnýn peþinden koþar gibi veya rüzgâr hangi tarafa eserse o tarafa gider gibi kýsmi bir baþýboþluk vardýr. Bu baþýboþluk kýsmidir, çünkü bütün bu gidiþler de yine insanýn kendi hür iradesiyle olmaktadýr. Fakat her türlü çaðrýþýmlarýn, iç ve dýþ etkilerin çekiþ ve itiþlerine karþý koyup zihni devamlý bir konu üzerine çekmek, hiç þüphesiz devamlý bir irade faaliyetini zorunlu kýlar. Belli bir amaca yöneltilmiþ, bilinçli bir irade faaliyeti elbette daha zordur. Ýþte "bunun üzerinde kafa patlatmak lâzým" dediðimiz zihni faaliyetler veya tahayyüller bu cinstendir. Erdem - Baþýboþ denilen bu tahayyüller zihnin normal halinin faaliyeti olduðuna göre, bunlar ruhun doðal faaliyeti demektir ve en faydalý olanýn da bu olmasý gerekmez mi? Özden - Zihin faaliyeti elbette ruhumuza ait bir faaliyettir. Beyin onun sadece bir maþasý veya vasýtasýdýr. Tahayyül faaliyeti ruhun en büyük faaliyetidir. Ruh tecrübe ve düþünce faaliyeti ile, bu yöndeki kudretini geniþletir. Kudretinin geliþmesiyle tahayyüllerini bilinçli olarak çekip çevirmeye alýþýr. Biliyoruz ki küçük çocuklar bir noktaya devamlý bakamaz, bir konu üzerinde devamlý duramazlar. Bunun sebebi ruhun vasýtasý olan beynin henüz tam geliþmemiþ olmasýdýr. Geliþmemiþ olan serbest ruhlarda da durum aynýdýr. Hür iradesini bilinçli ve idrakli olarak kullanabilmek, ruhun tekâmülle kazanacaðý bir kudrettir. Bir Kitap “Bir Ömür Böyle Geçti” Prof. Dr. Süleyman Ateþ’in Anýlarý Ahmet Kayserilioðlu, Psikolog SEVGÝ DÜNYASI Dr. Süleyman ATEÞ'in anýlarýný anlattýðý iki ciltlik yeni çýkmýþ bu kitabýn ilk önce Ýstanbul Üniversitesi Týp Fakültesi Fizyoloji Profesörü kardeþim Abidin Kayserilioðlu'ndan duymuþtum. Nasýl bulduðunu sorduðumda, henüz baþlarýnda olduðunu ancak Hoca'nýn eðitim hayatýndaki yokluklarý, parasýzlýklarý ve tarife sýðmaz sýkýntýlarýný anlattýðý satýrlarý okurken içinin parçalandýðýný ifade etmiþti. Ekim Ayý'nýn son günü Beylikdüzü'ndeki Tüyap Kitap Fuarý'na giderken listemin baþýndaki kitap buydu. Fuarda Hoca'nýn yayýnevi yoktu. Ama kýlavuzda pek çok dini yayýn firmasýnýn isimleri zaten vardý. Diyanet iþleri baþkanlarýndan, Kuran'ý Kerim Türkçe Meali, 12 ciltlik Kuran Tefsiri ve 30 ciltlik Kuran Ansiklopedisi baþta olmak üzere, makaleleriyle birlikte 100 esere imza atmýþ, Ýlâhiyat Fakültelerinde binlerce öðrenci yetiþtirmiþ, 5 yýldan beri Vatan Gazetesi'ndeki köþesinde her gün dinsel sorularý cevaplayan bu ünlü Hocamýzýn yeni çýkmýþ bu otobiyografisini her halde en görünür yerlerde sergilerler diye düþünmüþtüm. Öyle ya, þimdiye kadar hangi din bilgininin yaþamýný kendi aðzýndan dinlemiþtik ki?! Üstelik sayýn Ateþ'in fikir hayatý dümdüz geçmemiþti. Ýslâm Dinindeki atalarýmýzdan gelen ve þimdi düþünülmeksizin körükörüne kabul 7 edilen çok önemli yanlýþlarýn altýný bir bir çizmiþ; epeyce düþman ve bir o kadar da yandaþ kazanmýþtý. Yani ilgi çekmeye ve çok satanlar listesine girmeye aday bir kitaptý bu!.. Biliyoruz doðru söyleyeni dokuz köyden kovarlar ama buralarý köy deðil ki!.. Ýnsanlarý aydýnlatmak için kitaplar basan yayýnevleri!.. Hepsini dolaþtým; yok, yok, yok!.. Sadece yok deðil, haberdar bile gözükmüyorlar. Anladým ki Hocayý yok sayma gayretkeþliði içindeler... Ýçim isyanla dolmuþtu. Son girdiðim dini yayýnevindeki 30 yaþlarýndaki, aydýnlýk yüzlü görevliye içimi dökmek ihtiyacýndan olacak doðrudan sorumu yönelttim: "Hocayla ne alýp veremedikleri var bunlarýn da hiçbiri kitaplarýný satmýyor?!" Ýki cümleyle tam 12'den meseleyi özetleyivermiþti: "Hocanýn bilgisiyle baþ edemiyorlar. Çareyi görmezliðe gelmekte buluyorlar!!!.." Tebrik ve teþekkür ederek, bu saðduyulu, aydýnlýk arkadaþla vedalaþtým. Sanki siz görmezliðe gelince, herkesin de gözü kör olacak. Suadiye'de ilk girdiðim kitapçýda 600'er sayfalýk iki cildi bulup hemen okumaya koyuldum. Ben Hocamýzý ve kitaplarýný yakýndan izleyen ve onlardan çok þey öðrendiðimden kendisine þükran borçlu biri olarak bu 1200 sayfayý aþan otobiyografiyi günler boyunca okurken büyük keyif aldým. Ayrýca 13 yýl önce Kadýköy Göztepe'deki SEVGÝ DÜNYASI 8 evinde kendisiyle üç saat süren bir söyleþi yapmýþ, yakýndan tanýmýþ; nezaketi, inceliði ve alçakgönüllülüðü ile daha çok sevmiþtim. Dolayýsýyla benim bu anýlardan keyif almam doðaldý. Ama herkeste böyle olacak mýydý acaba?! Sayýn Ateþ, yaþantýsý boyunca, baþýndan geçenleri gün gün, hattâ bazen saat saat not ettiðinden ve bunlarýn pek çoðunu kitabýnda anlattýðýndan kendisini ve çevresini tüm yönleriyle tanýyýp anlama imkânýný buluyorduk. Bu anýlardan bir deðil, birçok film senaryosu bile çýkarýlabilir gerçekten. Ailesini, akrabalarýný, eðitim gördüðü okullarý, karne notlarýný, çalýþtýðý üniversiteleri, konferanslarýný, seyahatlerini, hakkýnda çýkan yazýlarý, TV konuþmalarýný, mahkemelerini, dostlarýný, düþmanlarýný isim isim, gün gün sanki onunla birlikte yaþýyorduk. Hocamýzýn düþünce hayatýna ve Kuran yorumlarýna böyle bire bir katýlmak isteyenler için çok büyük bir nimet doðrusu. Ama onu yakýndan tanýmayanlar; ikinci cildi geliþigüzel açarak aktardýðým þu satýrlardan sýkýlmazlar mý acaba: " 11 Eylül 1999 günü sabahleyin saat 6:00 da Ýzmir'e gitmek üzere Üsküdar'daki evimden ayrýldým. Muharrem beni araba ile havaalanýna getirdi. Saat 8.10'da havalanan uçak 9.15'de Ýzmir Adnan Menderes Havaalaný'na indi. Çýkýþ kapýsýnda beklemekte olan Dr. Abdullah Manaz, beni alýp Ýzmir Fuar alaný içinde bulunan TRT Ýzmir binasýna getirdi." (s: 427) Dediðim gibi, film senaristleri için çok zengin bir malzeme ama bazý okuyucular için yük oluþturacaðýný sanýyorum. BEN ÝSTEDÝM BÝR GÖZ... Kitabý bitirmek üzereyken sayýn Ateþ'in 1975 yýlýnda Ankara Üniversitesi Ýlâhiyat Fakültesi Dergisinde yayýmladýðý: "Kuran'ý Kerim'e Göre Evrim Teorisi" baþlýklý çok fýrtýnalar koparan makalesinin aslýný almak için kendi yayýnevine gittim. Üsküdar Baðlarbaþý'ndaki "Yeni Ufuklar Yayýnevi'nde" oðlu Muharrem Ateþ Bey bu makaleyi bulamadý. Ben ilgilendiðim diðer kitaplarý aldýktan sonra Ahmet Kayserilioðlu, Prof.Dr. Süleyman Ateþ’le yaptýðý söyleþide. Sevgi Dünyasý, sayý: 314 Þubat 1995 SEVGÝ DÜNYASI oðluyla "Hocamýz bu detaylarý bir kenara býrakarak, düþünce hayatýný, tartýþmalarýný ve yüzyýllar boyu dine karýþtýrýlmýþ garip hikâyelerden, masallardan, hurafelerden dini arýndýrma gayretlerini esas alan daha öz bir aný kitabý daha yayýnlamaz mý acaba" diye fikrimi paylaþmýþtým. Ummadýðým bir teklifi oldu: "Bunu öneren baþka dostlarýmýz da oldu ama, en iyisi siz bunu babamla paylaþsanýz" dedi ve hemen telefona sarýlarak üst kattaki babasýndan randevu aldý. Sevinçle yukarý çýktým. Ayný incelik ve nezaketle beni karþýladý ve hemen o makaleyi bilgisayarýndan bana postaladý. Ýleriki sayýlarýmýzda hem o makaleden hem de Darwin'in evrim teorisi üzerinde kendi vardýðým sonuçlardan uzunca bahsedeceðim. Hocamýza kitabý ve dinsel aydýnlanma, hurafelerle mücadele konusundaki bitmez tükenmez gayretlerinden dolayý tekrar tekrar teþekkür ettim. Daha öz bir kitap hazýrlanmasý teklifime de olumlu yaklaþtýðýný gördüm. Alçakgönüllülüðünü þuradan anlayýnýz ki biz onun öðrencileri düzeyinde iken montumu tutmaya kalkýþtý. Elinden zor aldým. SÜLEYMAN ATEÞ'ÝN KISA ÖZGEÇMÝÞÝ Doðumu 1933 Elazýð merkez köylerinden biri. 5 yaþýndan beri sýrf dinsel eðitim alarak 8 yaþýnda hafýz oldu ve 20 yaþýna kadar deðiþik hocalardan sadece din eðitimi alarak geçen yýllar. Bu arada Arapça'yý da öðrendi ama hiç okul hayatý yok. Üstelik evli de. Nihayet yaþýný küçülterek dýþarýdan ilkokul diplomasý alýp, 1953'de 20 yaþýndayken Elazýð Ýmam Hatip okuluna kaydoluyor ve her sýnýfý iftihar listesinin en tepesinde geçe geçe 7 9 yýllýk okulu birincilikle bitiriyor. Ýlâhiyat Fakültesi'ne girebilmek için dýþarýdan lise diplomasý da alýp 1964'de yine birincilikle Ýlâhiyat Fakültesi'nden mezun oluyor. Bunlarý sýralayývermek çok kolay ama, kitabýnda adým adým o bin bir yokluk ve eziyetlerle dolu yaþantýsýný izlerken, kardeþim gibi, benim de yüreðim kaç defa acýlarla burkuldu bilemezsiniz. Ýþte Ýmam Hatip Okulu yýllarýndan küçük bir aný: "... Eve taþýndýk. Ýþte biz, hayatýmýzýn en büyük çilesini bu evde doldurduk. Soba borularýmýz eskiydi. Baca iyi çekmez, tüterdi. Odunlarý da babam köyden haftadan haftaya söðütleri kesip getirirdi. Yaþ odunlar yanmýyor, evi duman kaplýyordu. Sobayý yakýnca evin içi duman dolar, kapýyý pencereyi açsak soðuk. Açmasak dumandan boðulacaðýz. Eve gelenler "Tilki mi çýkarýyorsunuz" diyorlardý. Zaten yaþ odun yansa da doðru dürüst ýsýtmazdý. Mutfak denen iki adýmlýk çardak da baþka bir Allah'ýn belâsý idi. Bir yaðýþ oldu mu tavandan sular damlar, mutfakta geçilecek yer kalmazdý. Oturduðumuz yöre de çok çamurlu idi. Evin içi her gün ayakkabýlarla gelen çamurlarla dolardý. "(I/114) Ne var ki yolda olana yol dayanmaz. Teslimiyet, azim, çalýþma ve zekâsýyla her güçlüðün üstesinden gelip asistanlýk, doçentlik derken 1976-1978 yýllarý arasý bir buçuk yýl süren Diyanet Ýþleri Baþkanlýðýna bile yükseliyor. Kimsenin suyuna gitmeyip doðru bildiðinden þaþmamasý; Bakanlardan gelen torpil kartlarýný herkesin önünde yýrtýp çöpe atmasý, en kýsa zamanda onu istenmeyen adam durumuna sokuyor. Ýktidar deðiþir deðiþmez de hiç sorup soruþturmadan suçlamalarda bulunup onu görevden alýyorlar. Kendi tasarrufunda olmayan 10 deprem yardým harcamalarý için mahkemelerde süründürüyorlar. Yargýda aklanmasýna aklanýyor ama çektiklerini bir de ona sorun. 1979'da profesörlüðe yükselip kýsa bir Almanya serüveninden sonra iki ayrý etapta Suudi Arabistan'da 7 yýl tefsir bilimi profesörlüðü yapýyor. Arada bir yýl Ankara Üniversitesi Ýlâhiyat Fakültesi'nde ve Suudi Arabistan dönüþü Cezayir'de öðretim görevlisi olarak hizmet veriyor. Bu esnada da çeþitli kesimlerden hasýmlar boþ durmuyorlar. Arapça'dan çevirdiði "Hac Rehberi'ne" kendisinden habersiz kýþkýrtýcý önsöz yazýp hacýlara daðýtanlar, bu önsözdeki yasa dýþý ifadelerden dolayý Hoca'yý yine mahkemelerde süründürüyorlar. Uzun uðraþlar sonunda suçsuzluðu kanýtlanýp beraat ediyor. Nihayet Temmuz 1988'de kesin dönüþ yaparak yurduna ve ailesine kavuþuyor. Samsun 19 Mayýs Üniversitesi'nde 7 yýl süren Tefsir ve Hadis Bölüm Baþkanlýðý ve Ýstanbul Üniversitesi Ýlâhiyat Fakültesi'ndeki kýsa süren öðretim görevlerinden sonra erkenden emekliliðini isteyip, kendini tamamen kitaplarýna, yazýlarýna, konferanslarýna veriyor. Zaten en son okuduðumuz þu iki ciltlik anýlarý da bu dönemin mahsulü. HOCAYI NÝYE DIÞMALAMAYA ÇALIÞIYORLAR Aslýnda bilgisinden ve Ýlâhi Kitap'a olan sevgisinden, hayranlýðýndan kimsenin þüphesi yok. Ama gel gelelim geçmiþ yüzyýllarýn otorite kabul edilen Ýslâm bilginlerinin düþünce ve yorumlarýný, Kuran'ý Kerim'in öðretilerine göre yeni baþtan ele alýp, çaðdaþ bilgilerin ve aklýn ýþýðýnda irdelemeye yeltenmesi ve bazýlarýný gerekçelerini de açýkça ortaya SEVGÝ DÜNYASI koyup kabul etmemesi, Sayýn Ateþ'in en büyük kabahati sayýlýyor... Hattâ aleyhinde, din adamlarýnca "Süleyman Ateþ, Ateþle Oynuyor" diye kitaplar bile yayýmlanýyor... Halbuki böyle yapmayýp suya sabuna dokunmadan yaþayýp gitse, bilgisi ve zekâsýyla bugün kimbilir, bu yükselen dalgada ne makamlarda görürdük onu. Milletvekili, hattâ Bakanlýk koltuklarý Hocamýz için bir an meselesi olur, adý hepimizin dillerinde dolaþýrdý. O zaman, þimdi Amerika'nýn doðusundan batýsýna; batýsýndan doðusuna gece gündüz demeden týr kamyonlarýnda direksiyon sallayan büyük oðlu; þoförlük ne kelime, týr filolarýnýn sahibi olurdu. Ortanca oðlu da holding'in baþýnda yayýnevlerini, ya da konfeksiyon fabrikalarýný yönetirdi. Bu kolay yolu seçerek, paraya para demeyen, el üstünde taþýnan nice cemaat liderlerini her gün görüp duymuyor muyuz? Gerçi 800 yaþýndaki Mevlâna'mýz bizlere bu tutucularýn tamamen tersine bir yol öðütlüyordu: Her gün bir yerden göçmek ne iyi Her gün bir yere konmak ne güzel Bulanmadan, donmadan akmak ne hoþ Dünle beraber gitti cancaðýzým Ne kadar söz varsa düne ait Þimdi yeni þeyler söylemek lâzým Ama yenilikler getirdiði için onun da baþý az belâya girmemiþ, en içten duygularla sevdiði, gönül dostu, can kardeþi Þems'i, en yakýnlarý öldürüp elinden almakta duraksamamýþlardý. SEVGÝ DÜNYASI Ýþte bu güncel cemaat kervanlarýna katýlmayýp; "Þimdi yeni þeyler söylemek lâzým" diye yola koyulmasýydý hocamýzýn baþýný dertten derde sokan, ama eþyanýn tabiatý da bu deðil miydi gerçekte!.. Þair ne demiþ: "Zafer biraz da hasâr ister!.." Dini, masallardan, hurafelerden arýndýrýp, akýl sahiplerinin gönüllerini ilâhi öðütlere ýsýndýrma çabasý içindeki Sayýn Ateþ'i, ateþ çemberine sokan konularý belli baþlý dört baþlýkta toplayabiliriz: 1- Evrim Teorisinin Kuran'a aykýrý olmadýðýný, Darwin'den çok daha önce Ýslâm Bilginlerinin evrimden bahsettiklerini açýkça ortaya koymasý. 2- En baþta Bakara Suresinin 62. âyeti ve diðer benzer âyetlerin ýþýðýnda, cennet kapýsýnýn sadece Müslümanlara deðil, iyi iþler, hizmetler yapan diðer inanç sahiplerine de açýk olduðunu söylemesi... 3- Buhari ve Müslim dahil 6 saygý duyulan kitaptaki (Kütüb-i Sitte) hadislerin de yanlýþ olabileceðini kitaplarýnda, konuþmalarýnda dile getirmesi. 4- Reenkarnasyon (olgunlaþabilmek için insanlarýn tekrar tekrar dünyaya gelmesi) inancýnýn Kuran'ý Kerim'e aykýrý olmadýðýný tefsirinde ortaya koymasý; hattâ bazý âyetleri bu þekilde yorumlamasý. Þimdi sizlerle Araplara Arapça öðretecek kadar Kuran diline vakýf olan Hocamýzýn bu büyük günahlarýndan(!) dolayý dini gruplarca nasýl dýþlandýðýnýn bazý örneklerini kitabýndan kýsa alýntýlar yaparak paylaþacaðým. Sonra da geçmiþte yaptýðým söyleþide, "reenkarnasyon" üzerindeki uzun sohbetimizi sizlere yeniden aktaracaðým. Söyleþi teklifimi götürürken, yazýlarýmý kendisine okumadan dergiye vermeyeceðimi hocamýza 11 söylemiþ ve aynen uygulamýþtým. Gelecek sayýlarýmýzda Hocamýzýn diðer anýlarýný ve ilk üç maddedeki sakýncalý(!) düþünce ve yorumlarýný kitaplarýndan aktarýr ve üzerinde tartýþýrken; yeri geldikçe geçmiþteki söyleþimizden de alýntýlar yapacaðým. Hepsi de kendi kontrolünden geçip matbaaya verildiðinden güvenle okuyabilirsiniz. BAZI DIÞLAMA ÖRNEKLERÝ * “07.02.1998 Cumartesi günü 3.30'da Dortmund (Almanya) Ýslâm Kültür Merkezi'nde konferans vereceðim; günler önce duyurulmuþ olmasýna raðmen ne hazindir ki -biz doðru dini öðretmek için dilimizle, kalemimizle- didinip dururken, çaðýn gerisinde kalmýþ, hiçbir çalýþmasý olmayan, kendisini tazelemeyen, Kuran düþüncesinden habersiz, tekrarcý, taklitçi bazý sözde din adamlarý, ikindi namazýndan sonra yapýlacak konferansý sabote etmek için konferans saatine mevlit koymuþlar... Bir gün sonra (organizatörler) yukarýda sözü edilen benzeri zihniyetin sabotajýyla karþýlaþmýþlar; kendilerine salon verilmesi vaat edilmiþ iken sonra bir bahane ile bundan vazgeçmiþler. “(....) Bizimle mücadele eden, sesimizin duyulmasýna perde olan bu Kuran'dan habersiz din adamlarý(!) gerçekte bize deðil, Kuran'a karþý çýkýyorlar. Allah'a andolsun ki böyledir! Çünkü biz yorumsuz, katmasýz ve atmasýz olarak yalýn Kuran'ý anlatmaya çalýþýyoruz. Onlar, doðrudan Kuran'dan verdiðimiz evrensel düþünceleri; çevreden doldurma geleneksel inanç kýrýntýlarýna aykýrý bulduklarý için bize karþý çýkýyorlar. Ama gerçekte Kuran'a karþý çýktýklarýnýn farkýnda deðiller. (II/367-368) SEVGÝ DÜNYASI 12 * “Konferansým 24 Ocak 1999 Pazar günü saat 13.30'da Dortmund Türk Kültür Merkezi'nde olacaktý... Galiba müdür: "Süleyman Ateþ geliyor. Kültür Merkezi'nde bir konferans verecek" diyor. Bunu duyan Din Ataþesi: "Yahu onu niçin çaðýrýyorsunuz? Bu adam Yaþar Nuri Öztürk'ten daha tehlikelidir! Bunlarý camilere sokmayýn" diyor ve bizim konuþmamýza müsaade etmemeleri yolunda münasebetsiz sözler söylüyor... Din hizmeti vermek için Türk Hükümeti'nin atamasýyla Almanya'ya gelmiþ olan bazý din görevlilerinin yaptýklarý iþe bakýn. Allah bu adamlara insaf ve izân versin. Sanki gönül gözleri perdelenmiþ. Kuran düþüncesinin yayýlmasýna engel oluyorlar. Allah yolundan insanlarý bâtýl düþüncelere çeviriyor ve bu yaptýklarýný da din için yaptýklarýný sanýyorlar. Bir takým tekerlemelere takýlýp kalmýþ, okumayan, kendilerini yenilemeyen, bin yýl önceki düþüncelerde bocalayýp, Allah yoluna engel olan bu insanlar, tam Kuran'ýn dediði gibi: "Dünya hayatýnda bütün çabalarý boþa gitmiþ olan ve kendileri de iyi iþ yaptýklarýný sanan kimselerdir." (Kehf 104) (II/371-372) * “(......) Bu yarým yamalak din adamlarýnýn tutumu, Hz. Muhammed dönemindeki çýkarlarý, liderlikleri; geleneksel din mevkilerine baðlý olan din liderlerinin tutumuna uymaktadýr. Gerçekler ne kadar kanýtlarla anlatýlsa, geleneklerle þartlanmýþ olan bu insanlar gerçeði kabul etmezler; saldýrýlarýný ve iftiralarýný sürdürür, insanlarýn hakký duymasýna da engel olurlar. Yaptýklarý telkinlerle halk nezdinde hakkýmýzda kuþku uyandýran bu insanlar, kendileri okumadýklarý gibi, halkýn da kitaplarýmýzý okumasýna, konferanslarýmýzý dinlemesine engel oluyorlar. - Süleyman Ateþ mi? Býrak onu! Sapýðýn tekidir. - Sen onu dinledin mi? Hiçbir kitabýný okudun mu? - Hayýr. - O halde nereden biliyorsun sapýk olduðunu?!.. - Öyle söylüyorlar!..” (II/392) REENKARNASYON “Diyanet Ýþleri Eski Baþkanlarýndan ve halen 19 Mayýs Üniversitesi Ýlâhiyat Fakültesi Temel Ýslâm Bilimleri Baþkanlýðý görevini sürdüren Prof. Dr. Süleyman Ateþ'le geçen yaz (1994) üç saat süren uzun bir sohbetimiz oldu. Dergimizin okuyucularý Sayýn Ateþ'in 12 ciltlik "Yüce Kuran'ýn Çaðdaþ Tefsiri'nde" reenkarnasyona olumlu yaklaþan ifadelerini yaptýðým aktarmalardan hatýrlayacaklardýr. Yaþadýðýmýz dönemde bu denli yetkili bir Ýslâm Bilgini'nin reenkarnasyon olgusuna "Kuran'a aykýrý deðildir, hattâ mümkündür" hükmüyle yaklaþmasý ilk karþýlaþýlan bir olay idi. Gerçi Sayýn Profesör "Kesinkes böyledir" sonucuna vardýðýný ileri sürüyor deðildi; açýk kapý býrakýyordu. Ama en azýndan Kuran'da reenkarnasyonu dýþlayan bir âyetin bulunmadýðýný, bilâkis "Tekrar Doðuþ" diye SEVGÝ DÜNYASI yorumlanabilecek pek çok âyetin mevcudiyetini dile getirmesi; Türkiye'mizde geliþmekte olan özgür düþünce ortamýnýn soframýza sunduðu tatlý meyvelerden biri oluyordu. Nitekim hemen peþinden gelen Ýstanbul Üniversitesi Ýlâhiyat Fakültesi Dekaný Prof. Dr. Yaþar Nuri Öztürk, hiçbir açýk kapý býrakmayan kesin ifadelerle Kuran'da reenkarnasyonun varlýðýný ortaya koymakta gecikmemiþti. Sayýn Öztürk'ün "Kuran'daki Ýslâm" kitabýndan yaptýðým alýntýlarla, reenkarnasyon konusundaki yorumlarýný hatýrlayacaksýnýz, geçen sayýlarýmýzda sizlerle paylaþmýþtým. “Geçtiðimiz günlerde Kuran tefsirinin bir gazetenin armaðaný olarak verileceði haberi, yurdumuzdaki olumlu kýpýrdanýþlarýn yeni bir halkasýný oluþturdu. Prof. Dr. Süleyman Ateþ'in 12 ciltlik "Çaðdaþ Tefsiri'nin biraz kýsaltýlarak da olsa, tüm Milliyet okurlarýnýn kitaplýklarýný süsleyecek olmasý ne hayýrlý bir geliþme aslýnda!.. Yýllardýr Türk aydýnýna, "Hiç olmazsa bir Kuran çevirisi okusanýz, Ýslâm kültüründen ve onun nimetlerinden bu denli uzak kalmasanýz" diye rica edip duruyorduk. Türkiye'miz "okumadan inanan" ve "okumadan reddedenlerin" bir kör döðüþüne sürekli sahne olduðundan, bu ýsrarlý ricalarýmýzý býkýp usanmadan tekrarlýyorduk. Þimdi mazeret de kalmadý, hizmet ayaða geldi. En azýndan 300.000 eve modern bir Kuran Yorumu ulaþmak üzere. Öyleyse haydi okumaya; kuþkusuz ki düþünerek, eleþtirerek, irdeleyerek okumaya!.. Böylece gün gelecek, "körlerin fili tartýþmasý" bitecek, "görenlerin fili tartýþmasý" baþlayacak ve doðrularý bulmakta gecikmeyeceðiz... “Prof. Dr. Süleyman Ateþ'le yaptýðýmýz sohbetin üç saat sürdüðünü söylemiþtim. 13 Aslýnda teybimden kelime kelime size aktarmayý çok isterdim ama, bu bir derginin çapýný çok aþar.Özetleyerek sunmaktan baþka çarem yok. “AK- Sizin reenkarnasyon olgusuna müspet yaklaþtýðýnýzý, bunu Kuran'a aykýrý görmediðinizi, yayýnladýðýnýz tefsirinizden biliyoruz. Kuran'da reenkarnasyon reddedilmediði halde, Ýslâm bilginlerinin büyük çoðunluðunun bunu kabul etmemesini neye baðlýyorsunuz? Hind'den gelen "tenasüh" öðretisi ile "reenkarnasyonu" karýþtýrmalarýndan mý acaba? “SA- Birçok sebebi var. Hind inanýþý olan "tenasüh'te" kötülükler yapmýþ insan ruhlarýnýn bir ceza olarak sonraki hayatlarýnda hayvan bedenlerinde dünyaya gönderildikleri ileri sürülür. Böylece hayvan bedenlerinde belki milyonlarca sene azap çekecek, sonra yeniden insan olmaya hak kazanacak "Devir" diye adlandýrýlan bu karamsar düþünce, Ýslâm aleminde en önce psikolojik yönden kabul görmemiþ ve haklý olarak reddedilmiþtir. Ayrýca Kuran'daki kýyamet ve sonrasýndaki dirilme (ba's) kavramlarýyla da baðdaþmadýðý için tenasüh inancýna kesinlikle karþý durulmuþtur. Ama bugün modern reenkarnasyon düþüncesinin tenasühten çok ayrý bir þey olduðunu biliyoruz. Ýnsan ruhlarýnýn olgunlaþmak için dünyaya baþka baþka bedenlerde defalarca geldiði ve her geliþinde yine insan olarak yaþadýðý, hayvanlýða geri dönmediði, bilâkis gittikçe yüceldiði söylenir modern reenkarnasyonda. Gerçekten de dünyaya bir geliþle olgunlaþmanýn kolay olmadýðý, görülen bir hakikattir. Olgunlaþmak için dünyaya geliþler ile, tenasühteki ceza olarak hayvan þeklinde dünyaya geliþ arasýnda hiçbir aynýlýk yoktur. Tekrar 14 geliþin Ýslâm âleminde kabul görmemesinin bir diðer sebebi de, pekçoklarýnýn kýyametten sonraki dirilme olayýný sadece ruhani bir hayat olarak düþünmeleri ve bedensel bir diriliþin olmayacaðýna inanmalarýdýr. Ne var ki, ister bedenli, ister SEVGÝ DÜNYASI bedensiz kabul edilsin kýyametten sonraki diriliþ ile, modern reenkarnasyonun öne sürdüðü dünyada deðiþik bedenlerde yaþamayý da bir tutmamak lâzým. Yani hem kýyametten sonraki hayatýmýz hem de dünyadaki reenkarnasyon mevcut ola- SEVGÝ DÜNYASI bilir ve bu ikisi birbiriyle çeliþmez. Yalnýz dikkat edin, ben illâ reenkarnasyon vardýr demiyorum, mümkündür diyorum. Kuran'da bu þekilde reenkarnasyonu destekleyen âyetler var. Ve ben tefsirimde bunlarýn hepsinden de bahsetmiþ deðilim. Meselâ abese suresindeki þu âyetlere bakýnýz: * “Kahrolasý insan, ne kadar da nankördür. (Allah) onu hangi þeyden yarattý? Nutfe (sperm'den). Onu yarattý, ona biçim verdi. Sonra ona yolu kolaylaþtýrdý. Sonra onu öldürdü, kabre koydu. Sonra dilediði zaman onu yeniden diriltti. (80/17-22) “Dikkat ederseniz "diriltir" "diriltecek" denmiyor da geçmiþ zaman kullanýlarak "DÝRÝLTTÝ" deniyor. Yani olmuþ bitmiþ bir veya birkaç yeniden doðuþ anlatýlmak isteniyor. Buna benzer baþka âyetler de var. Meselâ Hadîd suresinin þu âyetine bakalým: * “O gün münâfýk erkekler ve münâfýk kadýnlar (süratle cennete gitmekte olan) müminlere derler ki: (Ne olur) bize bakýn da sizin nurunuzdan alalým. Onlara: "Arkanýza dönün de nur arayýn!" denildi. (57/13) “Bu âyette "Arkanýza dönün de nur arayýn" cevabýyla belki de "Dünyaya geri dönün ve orada inanýp hayýrlý iþler yaparak sizler de bizler gibi nurlanýp buraya gelin" denmiþ olabilir. “Reenkarnasyonu kabul ettiðimiz takdirde, elbette ölen kiþilerin ruhlarýnýn, dünyaya tekrar gelmeden evvel, öte âlemde bu dünya hayatlarýnýn muhasebesini yaptýklarýný, eðer suçlarý varsa bunun azabýný çekip belki 50-100-200 sene sonra dünyaya döndüklerini düþünmemiz doðru olur. Bütün bunlarda Kuran'a aykýrý bir nokta görmememe rað- 15 men ben reenkarnasyona tam kanî olmuþ deðilim doðrusu. Çünkü tarih boyunca Ýslâm Bilginleri (Cumhur) kabul etmiyor bunu. Onlara göre insanlar kýyametten sonra ancak âhiret hayatýnda birdenbire dirilecekler, dünyada deðil. “AK- Ama sizin de ifade ettiðiniz gibi, reenkarnasyon ile kýyametin ve âhirette dirilmenin birbiriyle çeliþkisi yok ki!.. Biz kýyamete kadar olan dönem içindeki Kuran'ýn anlatýmýyla buna "Berzah dönemi" diyebiliriz- insan ruhlarýnýn deðiþik dünya hayatlarýndan bahsediyoruz sadece. Bu "Berzah Dönemi" de sonsuza kadar devam edecek deðildir. Kýyametin kopmasý ile bitecektir ve sonrasýnda da Kuran'ýn bahsettiði mahþer, sorgu, ödül ve ceza hayatý baþlayacaktýr. Yani reenkarnasyon inancýnda, kýyamet ve âhirette dirilme kabul edilir. Bunlarýn her ikisi de, reenkarnasyon da, kýyamet sonrasý Âhiret hayatý da vardýr ve bunlar birbirini izleyen ayrý dönemlerin büyük gerçekleridir. Aralarýnda bir çeliþki yoktur. Ayrýca kelimeler arasýnda kaybolmadan olayý kuþbakýþý görmeye çalýþýrsak, ilâhî adalet ve maksadýn gerçekleþmesi açýsýndan da, reenkarnasyon gerçeðinin büyük önemi vardýr. Küçük yaþta ölen çocuklar, tüm hayatýný akýl hastanesinde geçirenler, kültür birikimi olmayan yerlerde ömür tüketenler nasýl olgunlaþacaklar bu kýsýr hayatlarýyla?! Yüce Yaratan'ýn Rab'lik, terbiyecilik, eðiticilik sýfatýyla bunu nasýl baðdaþtýrabiliriz? Bizler çocuklarýmýzý sýnýflarý geçire geçire; ilkokul, orta, lise, üniversite... okuldan okula geliþtire geliþtire yetiþtiriyoruz da, en büyük eðitici olan Yaratan'ýn bunu yapmasýný niçin doðal karþýlamýyoruz?! “SA- Ben buna karþý deðilim, biliyorsunuz. Ama hâlâ tam tatmin olmuþ deðil- 16 im. Meselâ sadece insanlar deðil, hayvanlar da, bitkiler de var çevremizde. Peki onlar ne olacaklar, iþte bunlarý düþünüp tam cevaplandýramýyorum. Ahmet Bey, sen ne dersin bu konuda? “AK- Hocam, siz benden daha iyi bilirsiniz, Kuran'da onlarýn "ayrý ümmetler" olduklarý söylenir. Örneðin hayvanlarý ele alalým. Henüz onlarýn bizler gibi muhakeme edici, yeni þeyler bulucu akýllarý yok ama, duyularýndan gelen sinyalleri algýlayan, hafýzalarýnda depolayan ve az da olsa öðrenmelerini saðlayan bir zekâlarý olduðu muhakkak. Tabii ki bizden geriler. Ama onlar arasýnda bile zekâ yönünden farklýlar var. Yani onlar da geliþiyor. Kýsa zamanlarda hýzla geliþerek bizler gibi akýl sahibi olacaklar ve bizim aramýza gelecekler demiyorum. Aramýzda kolay kapatýlamayacak büyük fark var. Ama "ayrý ümmetler" olarak onlarýn da çok ilerdeki zamanlarda ayrý dünyalarda akýl sahibi olacaklarýný ve bizler gibi olgunlaþma basamaklarýnda yükseleceklerini düþünmemiz zor olmaz. En büyük terbiyeci olan Rabbimiz önümüze bir sonsuz zaman ve çevremize de bir sonsuz evren koymuþ. Bitkiler ve hayvanlarýn gelecekteki hayatlarý için bu sonsuzluklar içinde nice geliþme imkânlarý mutlaka hazýrlanmýþtýr diye düþünüyorum. SEVGÝ DÜNYASI “SA- Evet, Kuran'da cennette insanlarýn yanýsýra bitkilerin ve hayvanlarýn da varlýðýndan bahsedilir. Demek ki onlarýn da devam eden bir hayatlarý var. Kendi yollarýnda yürüyorlar. “AK- Hocam, tekrar konumuza dönmek ve Kuran'da reenkarnasyona aykýrý diye yorumlanan bazý âyetler hakkýnda kendi düþüncelerimi söylemek istiyorum. Örneðin Kuran'da Müminun (23. sure) suresinde peygamberlere eziyet eden, baþlarýna belâ olan zalim kiþilerin ölümlerinden sonra dünyaya tekrar dönmek ve yararlý iþler yapmak talebinde bulunduklarý anlatýlýr. Yaratan'ýn bu kiþilere cevabý kesin bir "Hayýr'dýr!.." "Önlerinde tâ dirilecekleri (kýyamet) güne kadar bir BERZAH (engel, perde) vardýr" (100. âyet) denerek onlarýn defterlerinin kapatýldýðý ve reenkarnasyon imkânýnýn ellerinden alýndýðý ifade edilmektedir. Bu yasaðýn herkese deðil, sadece bir Resul'ün yanýnda veya Resul'ün mesajýný duyup anlayabilecekleri bir dönemde yaþadýklarý halde, ona yandaþ deðil, karþý durarak ellerine geçen büyük olgunlaþma fýrsatýný heder eden kiþilere ait olduðunu bazýlarý nedense düþünmek istemiyorlar ve Allah'ýn tekrar dünyaya gelmeyi herkese yasakladýðýný öne sürüyorlar. Bence âyet, genel deðil, özeldir; yani "tahsisî âyet'tir". Nitekim bunun bir benzeri olan Fâtýr (35. sure) Suresinin 37'nci âyetinde bu kiþilerin dünyaya geri dönme isteðine niçin "Hayýr!.." dendiðinin gerekçesi þöyle anlatýlmaktadýr: "Onlar orada: 'Rabbim bizi çýkar, (önce) yaptýðýmýzdan baþkasýný yapalým' diye feryat ederler. Öðüt alacak olanýn, öðüt alacaðý kadar bir süre yaþatmadýk mý sizi? Size bir uyarýcý da geldi. Öyle ise tadýn (azâbý), zalimlerin yardýmcýsý yoktur" Demek ki belli bir ömrü SEVGÝ DÜNYASI yaþamýþ olduklarý ve uyarýcý bir peygamberin öðütlerinden yararlanma imkânýna kavuþtuklarý halde bunlarý boþa harcayanlar ve zalimlik edenlerin dünyaya dönüþ kapýsý kapatýlmaktadýr. Öyleyse bu durumda olmayanlarýn dünyada tekrar yaþamalarýný engelleyecek bir hüküm söz konusu deðildir. “SA- Aslýnda onlar için bile, yani Firavun, Ebu Cehil gibi cehennemlik kiþiler için bile ebediyen orada kalacaklarýna dair bir kural yok Kuran'ý Kerim'de. Kýyametten sonraki cennet ebedidir ama, cehennem sürelidir ve bir sonu vardýr. Hattâ Muhiddin-i Arabi Füsus-ul Hikem'de cehennem halkýnýn bir süre sonra oradaki azaptan artýk etkilenmeyeceklerini ileri sürmektedir. “AK- Yaratan'ýn sonsuz merhametinden de bu beklenir Hocam. Konuyu kapatmadan önce size reenkarnasyonu bilimsel olarak kanýtlayan bizzat görgü tanýðý olduðum bazý deneylerden bahsetmek istiyorum (Burada tanýk olduðum ekminezi deneylerini uzunca anlattým). Ayrýca harika çocuklar, fobiler, rüyalar ve geçmiþ hayatlarýný hatýrlayan, örneðin Adana-Antakya yöresindeki çocuklar da reenkarnasyonun bilimsel kanýtlarýdýr. “SA- Evet ama niçin Adana-Antakya yöresinde de baþka yerlerde deðil? “AK- Baþka yerlerde de oluyor ama, Adana-Antakya yöresinde yaþayan önemli sayýdaki bir topluluk reenkarnasyona 17 inandýklarý için bu tür çocuklarýn sözlerini ciddiye alýyorlar. Yani olayýn üstüne sünger çekmeyip, araþtýrmaya koyuluyorlar. Oralarda çok görülmesinin bir baþka sebebi daha var. Aslýnda geçmiþ hayatý hatýrlamamak temel bir kuraldýr. Ne var ki sýrf insanlara bir delil olsun, onlarý düþündürsün diye "Ýlâhi Düzen" bazý çocuklarý eski hatýralarýyla dünyaya gönderiyor. Öyleyse olayý ciddiye alacaklarýn arasýna bu çocuklarýn daha çok gönderilmesi gerekmez mi? Bence bu sebeplerden reenkarnasyon olaylarýna oralarda çok rastlanýyor. “SA- Okuduðum kitaplarda ben de bu tür çok olayla karþýlaþtým. Bir Arap dergisinde okumuþtum: 1921 yýlýnda Hindistan'da geçen bir olay. Hastanede hemþire olarak çalýþan bir kýzýn kendisine hasta olarak gelen eski hayatýndaki kocasýný nasýl tanýdýðý anlatýlýyordu. Hattâ eski hayatýndaki köylerine götürüldüðünde geçmiþteki akrabalarýný, komþularýný bir bir nasýl teþhis ettiðinden de uzunca bahsediliyordu.” Gelecek sayýda: Cennet kimsenin tekelinde deðildir. 18 SEVGÝ DÜNYASI Yanlýþlýklar Komedyasý Güngör Özyiðit, Psikolog Shakespeare dünyayý büyük bir tiyatro sahnesine benzetir. Ve yaþanan olaylarý düþünenler için komedi, hissedenler için trajedi olarak niteler. SEVGÝ DÜNYASI 19 TÜRK OLMAK KOLAY DEÐÝL "Sabah" Gazetesi'nden Yavuz Donat'ýn köþesine aldýðý þu olay Türkiye'den baþka nerede yaþanabilir?! Nazi Almanyasý'ndan kaçýp Türkiye'ye sýðýnan Yahudi asýllý Alman hocalardan biri Ýktisat Fakültesi'nde ders veriyor. Gördüðü ilgiden hoþnut. Ýstanbul'u da çok seviyor. Ve burayý vatan olarak benimsiyor. Bununla da kalmýyor, Türk vatandaþý olmak için baþvuruda bulunuyor. Bütün bürokratik iþlemler tamamlandýktan sonra, Alman profesör Türk vatandaþlýðýna kabul ediliyor. Bizlerden biri gibi oluyor yani. Derken ay sonu geliyor. Hoca Ýktisat Fakültesi'nin muhasebesine maaþýný almaya gidiyor. Bir de ne görsün? Maaþý azalmýþ, eskisinin dörtte birine düþmüþ. Adam ayný adam, iþ ayný iþ. Peki bu nasýl bir iþ? Bu düþüþün nedenini sorduðunda þöyle bir yanýt alýyor: "- Hocam eskiden Alman'dýnýz. Yüksek maaþ ödüyorduk. Þimdi Türk'sünüz... Türk olmak kolay mý?!" BAKANA BAKIN Shakespeare Türkiye'de yaþasaydý "Yanlýþlýklar Komedyasý'ný" yazmaya gerek duymazdý. Çünkü burada o oyun her zaman doðal olarak oynanýp duruyor. Ve basýn da buna ayna tutuyor. Hediye, verdiðimiz kiþiyi sevindirmek ve onun tarafýndan sevgiyle hatýrlanmak için verilir. Eski Milli Savunma Bakaný Vecdi Gönül, seçimlerden sonraki Bakanlar Kurulu toplantýsýnda, baþta Baþbakan olmak üzere bütün bakanlara birer tane tabanca hediye etmiþ. Toplam deðeri 46 bin YTL olan bu silahlarýn faturasýný kim 20 ödemiþ orasý pek belli deðil. Bu ilginç haberi köþesine taþýyan "Hürriyet'ten" Mehmet Y. Yýlmaz olayý garipseyerek þöyle diyor: "Benim kafama takýlan þey 'Bakanlar Kurulu hatýrasý' olarak verilecek hediye aranýrken akla tabancanýn gelmiþ olmasý. Bireysel silahlanma sevdasýnýn bu topluma ne acýlar çektirdiði bir sýr deðilken üstelik. Oysa çok daha deðerli ve iþe yarar armaðanlar bulmak da bu ülkede o kadar zor olmamalý. Deðerli bir kitap, bir küçük kilim, iyi kalite bir kalem... Sayýsýz armaðan bulunabilirdi, bakanlar emeklilik günlerinde o hediyeye bakýp bugünleri hatýrlasýnlar diye. Ama herhalde 'tabanca' en son akla gelecek hediye olmalýydý. Çünkü SEVGÝ DÜNYASI tabancasý olanlarýn hatýrlayacaklarý gibi, silah ruhsatýný veren polis yetkilisi, ruhsatý imzalayan mülki amir, o son iþlem sýrasýnda hep þunu söylerler: Allah kullanmayý nasip etmesin! Birisine hediye verirken 'hiç kullanmamasýný dileyeceðiniz' bir þeyi seçmek, doðrusunu isterseniz bana çok garip geldi." MAÐRUR VE MAÐDUR Türkiye'deki yanlýþlýklar çoðu kez Shakespeare'in bile hayal gücünü aþýyor. Ramazanda insanlara yardým etmek, o yolla sevap kazanmak güzel bir gelenek. Ve özendirici bir örnek. Ne var ki, iyilik usûlünce yapýlmalý. Hiç karþýlýk beklemeden, gösteriþe kapýlmadan, ihtiyacý olana, ihtiyacý gönülden verilmeli. Ýyiliðin ne kadar gizli olursa, o denli makbul olacaðý bilinmeli. Ýyilik yapýlanýn onuru gözetilmeli. Ýyiliði en iyi þekilde yaptýðýmýzda hayýrlý olacaðýmýz bilinmeli. Ýþte size iyiliðin nasýl yapýlmayacaðýný gösteren ve basýna yansýyan tersine bir örnek: Yardým Sevenler Derneði Erzurum Þubesi, Ramazan yardýmý için ilginç bir yöntem uyguluyor. Baþkan Þadi Zaimoðlu, yardým almaya gelenleri sýnavdan geçiriyor. SEVGÝ DÜNYASI Önce "Fatiha Suresi'ni' okutuyor. Okuyabilenler, içinde yað, tuz, þeker, salça, pirinç ve makarna bulunan torbayý alýp gidiyorlar. Okuyamayanlar ise eli boþ, boynu bükük evlerine dönüyorlar. Erzurum Müftü Vekili Mustafa Baydar "Ýnsanlarý rencide etmemek gerek" diyerek uygulamayý eleþtiriyor. Evet, iyilik yaparken ayrým gözetmeksizin, sadece ihtiyaçlar gözönünde bulundurulmalý. Ve iyilik, yapaný maðrur, yapýlaný maðdur etmemeli. MAHLÛKAT YA DA YARATIKLAR Müftülüðün yaðmur duasý için þu þekilde bir çaðrýda bulunduðu bildiriliyor: "Çoluk çocuk herkes, tüm mahlûkat duaya katýlsýn!" Oysa Allah'ýn akýl vererek baþýný taçlandýrdýðý, tüm yaratýklarýndan üstün kýlýnarak onurlandýrdýðý varlýða yaratýk deðil, ÝNSAN denir. KUVVACI NÝKÂHI "Akþam" Gazetesi'nden Engin Ardýç yazýyor: "Eskiden devrim nikâhý vardý ya, örgüt lideri, ya da en kötü ihtimalle mahalle sorumlusu kýyardý nikâhý" dedikten sonra, fanatikliðin de bir evrim geçirdiðine deðinerek, yeni moda nikâhtan söz ediyor: "Þimdi de 'kuvvacý nikâhý' çýkmýþ. Kuran ve kýlýca el basýp yemin ediyorlarmýþ. Bu þekilde, boþanmalar da azalýyormuþ. Yemin metnini okuyun da 21 zihniniz açýlsýn: 'Türk anadan, Türk babadan doðmuþ, soyunda dönme olmayan Türk oðlu Türk'üm ben,... (Babadan doðulmaz hemþehrim, o ancak Hollywood güldürülerinde olur.)" Ýnsanýn sorasý geliyor: Nikâh, iki kiþi arasýnda bir sözleþme, akit. Buna dini, imaný, milliyeti, ýrký karýþtýrmanýn gereði ne?! ÝNSANLIK ÖDÜLÜ Ýyi ki hayat, yalnýz yanlýþlardan ibaret deðil. Ýnsana insanlýðýný hatýrlatan olaylar hayatý dengeliyor, güzel örnekler hayatý daha güzel ve yaþanmaya deðer kýlýyor. Ýþte gazeteleri süsleyen bir haber: 'Dünya Fair Play Ödülü Hilal'in' 2006 Dünya Fair Play Baron Coubertin Büyük Ödülü bizim oldu. Fransa'da toplanan jüri, ödülü, Trabzon'da yapýlan Okullararasý Kros Birinciliði'nde, ilk sýrada koþarken, hemen arkadaki rakibi düþünce, dönüp onu kaldýrarak ambulansa taþýyan 12 yaþýndaki Hilâl Coþkuner'e verdi. Hilâl: "Benim için çok büyük bir gurur. Tüm madalyalardan daha deðerli" dedi. Hilâl yaþýyla küçük, ama insanlýk onuruyla taçlanan baþýyla büyük bir insan!.. HARÇLIÐINI HAYRA HARCAYAN RABÝA 10 yaþýndaki Ýzmir'li Rabia da, Büyükanýt Paþa'ya tüm Türkiye'yi 22 gururlandýran þu mektubu yazýyor: "Sayýn Paþam, bu Ramazan Bayramý'nda büyüklerimin el öpme hediyesi olarak vermiþ olduklarý paralarý biriktirdim. 50 liram oldu. Bunlarý Mehmetçik Vakfý'na verilmek üzere gönderiyorum." Bu mektup Büyükanýt Paþa'nýn gözlerini yaþartýr. O da teþekkürleri ile birlikte, küçük Rabia'ya, bir dizüstü bilgisayar hediye eder. FATMANA ANAOKULU Sakarya Valisi Nuri Okutan, hayatýný eðitime, çocuklarý okutmaya adamýþ. Ve eðitime katkýlarýndan dolayý Vehbi Koç Vakfý'nýn 100 bin dolarlýk ödülünü almýþ. Gerisini "Hürriyet'ten" Yýlmaz SEVGÝ DÜNYASI Özdil'in kaleminden okuyalým: "Soyadý üstünde, Okutan... Vehbi Koç Vakfý, 100 bin dolarlýk ödülünü, eðitime katkýlarýndan ötürü Vali Okutan'a verdi. Anasýnýn ak sütü gibi helâl. Güle güle harcasýn diye verildi. Ne yaptý Vali Okutan? Kendisine verilen bu parayý, kendisi ve ailesi için harcamadý. Tek kuruþuna dokunmadý. Okul yaptýrýyor, okul... 100 bin dolarý baðýþladý. Ýsmi, Fatmana Anaokulu... Nuri Okutan'ýn anacýðýnýn ismi. Oðlunun ödül aldýðýný duyduðunda, Isparta Eðridir'deki Fatma ana "Bilirim, benim oðlum, o parayý çocuklara harcar, demiþti. Haklýydý. Þimdi cennetten seyredecek okulun açýlýþýný... Çünkü Fatma ana, evlâdýnýn ödül almasýndan kýsa süre sonra vefat etti, maalesef." SEVGÝ DÜNYASI Ne mutlu böyle evlâtlar doðuran Fatma analara... Ve ne mutlu Nuri Okutan gibi hayýrlý evlâtlara, iyi insanlara. Dünya böyle yüz insandan birinin yaptýðý iyiliklerle ayakta duruyor. MÝDE VE ORGANLAR Aslýnda her insanýn dünyada bir yeri ve deðeri var. Týpký bedendeki her organýn, bedenin saðlýðý için bir yeri ve iþlevi oluþu gibi. Ýnsanlar yaþarken birbirinin deðerini bilirlerse insanlýk bedeni çok daha saðlýklý olur. Eski çaðlardan Titus Livius'un aktardýðý "Mideyle Organlar" masalý bunu ne güzel anlatýr: "Eskiden bütün organlar, þimdi olduðu gibi, tam bir uyum içinde deðilmiþ. Her birinin kendi düþüncesi, kendi dili varmýþ. Hepsi özen göstererek, çaba harcayarak mide için çalýþmaktan, midenin ortada kendisine sunulanlarýn tembel tembel tadýný çýkarmasýndan ötürü gücenikmiþler; bu nedenle aralarýnda anlaþmýþlar: El aðýza yiyecek götürmeyecek, aðýz bunu almak için açýlmayacak, diþler aralarýna alýp da çiðnemeyecekmiþ. Bu öfkeyle mideyi açlýkla terbiye etmek isterlerken, bütün bedenle birlikte kendileri de gücünü yitir- 23 miþ, bitkin düþmüþler. Böylece midenin de boþ durmadýðý, bedenin bütün kesimlerine aldýðýnýn karþýlýðýný vererek, yediðini sindirip damarlara eþit biçimde kan daðýtmasý sayesinde sað olduðumuz ve saðlýklý kaldýðýmýz ortaya çýkmýþ..." BÝRLÝKTEYKEN GÜLMEK Ýnsan, baþta saðlýk olmak üzere, bir þeyin deðerini onun yokluðunda daha iyi anlar. Haþmet Babaoðlu, bir hastane ziyareti dönüþünde tanýk olduðu bir olayý bizimle de paylaþýr: "Hastaneden çýkarken binanýn giriþindeki tek aydýnlýk ve hareketli bölüm olan kafeteryaya baktým. Kalabalýktý. Masalar doluydu. Çaylar içiliyordu. Refakatçiler ziyaretçilerle koyu bir sohbete dalmýþtý. Orta yaþlý, çok yorgun yüzlü bir adamýn biraz daha genç, baþý örtülü bir kadýna þöyle dediðini iþittim: 'Ýyileþecekmiþ. Ama sen iyi olacan mý bakalým ona karþý? He? Burda ona aðlýyon, peki evde gülücen mi?'" "Bu sözler beni bile sarstý" diyor Babaoðlu. Kimi sarsmaz ki?! Ve kim bu sözden gerekli dersi almaz ki?!.. Jale Gizer Gürsoy ile sohbet Nihal Gürsoy SEVGÝ DÜNYASI Nihal Gürsoy - Jale Haným, sohbetimize geçmiþ olsun diyerek baþlamak istiyorum. Hasta yataðýnýzda bizleri kýrmadýðýnýz için þimdiden çok teþekkür ediyorum. Görüþmemizin pek çok kiþinin dileði ve isteði olduðundan daha önce söz etmiþtim, size hepsinin çok selâmlarý ve sevgileri var. Daha önce sohbetimizin bir kiþisel gösteriye dönüþmemesi konusunda ýsrarcý olmuþtunuz daha ziyade ana yaþam ilkeleri üzerinde durmak istediðinizi söylemiþtiniz. O nedenle ben sözü size býrakýyorum efendim. Jale Gizer Gürsoy- Ben de memnun oldum geliþinizden, elbette paylaþmak istediklerim var. Dergiyi takip ediyorum zaten. Yeniçað'dan sýklýkla bahsediliyor þimdilerde, Yeniçað'ýn getireceði yeniliklerden ve yeni yaþam biçimlerinden. Bu konuda deðiþik görüþler ve yorumlar mevcut, elbette ki farklý yaklaþýmlar olabilir ancak bunlar ortak temel prensiplere ve ana yaþam ilkelerine sadýk kalýnarak uygulamaya konulmalýdýr. Yeniçað'ýn bizlere getireceði neler olabilir diye düþünmüþ ve kendime sormuþumdur çoðu zaman. Yeni bir bilinç düzeyi ve buna baðlý olarak geliþen yeni bir yaþam misyonu doðrultusunda öncelikle baðýmsýzlýk ilkesinin mutlak bir þekilde uygulanýyor olabilmesi gerekiyor. Baðýmsýz birey, baðýmsýz toplum ve ayný zamanda uyumlanabilme sanatý. Bu ikisini bir edebilmek, hem baðýmsýz kalmak, hem de çevreyle uyum içerisinde olabilmek aslýnda mümkün olan bir þey ama bizler çoðu zaman, kavramlara farklý anlamlar yüklediðimiz için baðýmsýz denildiði zaman, baþýboþ gibi düþünüyoruz, iste- 25 diðini yapan, burnunun doðrusuna giden gibi düþünüyoruz. Baðýmsýzlýk en büyük sorumluluktur aslýnda. Baðýmsýzlýk ne diye sorarsanýz, baðýmsýzlýk eþittir sorumluluk diyebiliriz. Hem birey olarak, hem toplum olarak sorumlu yaþayabilmek. Bazen insanlar aralarýnda tartýþýyorlar, bireyci ya da toplumcu olarak bölünüyorlar, ben þaþýrýyorum. Bireyci olmadan toplumcu olamazsýnýz. Toplumcu deðilseniz, bireyci de deðilsiniz. Birinde sürü olmak ihtimali var, diðerinde ise paramparça olmak. Bu ikisini bir edebilmek gerekiyor. Pek çok þey var ikisi bir edilecek, onlardan bir tanesi de bu. Bir insan baðýmsýz deðilse sorumlu da olamaz. Çünkü ben baðýmlýysam, baðýmlý olduðum kiþinin dediðini veya istediðini yapmak durumundayým. Düþünmeden, anlamaya çalýþmadan uygulamaya kalkacaðým, ben o zaman sorumlu bir insan deðilim. Çünkü ruhsal vecibelerimi (yapmam gerekenleri) bilmek ve yapabilmek için çevreden baðýmsýz olmak gerekmektedir. Dolayýsýyla biz, birbirimizin baðýmsýzlýðýna çok saygýlý olmak zorundayýz. Ayný zamanda çok uyumlu olmamýz lâzým. Çünkü uyumlu olmadýkça bütünün gücünü tezahür ettiremeyiz. Ne kadar ayrýlýkçýysak, ne kadar hizipçiysek, ne kadar zürriyetçiysek o kadar zayýf ve çaresiziz. Ne kadar ego kademesindeki bir hürriyetten söz ediyorsak, o kadar elimizi kolumuzu kendimiz kelepçeliyoruz diyorum. Bu herkesin bildiði bir gerçek ama tatbikatta hiç bilinmiyor gibi yaþanýyor. O nedenle bazen "ben" denildiði zaman "hangi ben?" diyorum, çünkü, bir Jale var kiþiliðine son derece önem veriyor. Bu Jale kiþisel kademe, 26 ego kademesindeki benlik bilincidir. Ego ise kýsýtlýdýr, ben ve baþkasý diðer taraflardadýr. Asýl ben'in karþýsýnda ise bir baþkasý yoktur. Ýþte bu ben'e ulaþmak, iç özgürlüðümüzü yakalamak gerekmektedir. Baþka neler düþünüyorum? Bir de þöyle bir þey var "caným diyor bir kiþi olarak ben ne yapabilirim ki?" veya "Dünya son derece kötüye gidiyor, bir baþýma ben ne yapabilirim ki?" Bu son derece haksýz bir sözdür, son derece yanlýþtýr ve son derece deðiþtirilmeye açýk bir sözdür. Çünkü bir kiþi dediðimiz zaman her bireyin içinde o "asýl ben" varsa eðer, o sonsuz enerjiyle temas halindedir, birleþim halindedir ve sonsuzdan beslenme gücüne sahip demektir. Þu halde eðer doðru isek, dürüst isek, samimi isek çünkü yalan burada çok büyük bir enerji kaçaðý yapýyor, halsiz býrakýyor. Eðer samimi ve dürüst olarak bütünü öngörüyorsa "dünya nereye gidiyor? Ben yanýlýyor muyum?" diye düþünüp kendisini sorguluyorsa o zaman onun çevresinde muazzam bir enerji alaný oluþuyor. Öyle bir enerji alaný ki dünyanýn ta öbür ucundaki benzeri enerjilerle baðlantý kurabiliyor açýk seçik olarak, yüzünü hiç görmese de, ömür boyu hiç tanýmasa da. SEVGÝ DÜNYASI Onun için Dost, eskiden "þu konuda þu konuda çalýþýnýz" dediði zaman bazý arkadaþlar, "meslekten deðiliz ki, koskoca laboratuarlar bu iþ için çalýþýp, milyarlar harcayýp, bir þey bulamazlarken, biz mi becereceðiz?" diye son derece sakat bir düþünceye saplanýp kalýrlardý. Oysa, orada yapýlacak düþünce faaliyetinin nerede, neyi harekete geçireceðini hiçbirimiz bilemeyiz. Þu halde eðer vatan tehlikede ise, bazýlarýmýza göre çok büyük bir tehlikede. O zaman ne yapacaðýz ki eðer kendimize güvenmezsek, kime ve neye sýðýnabiliriz ki kurtarýcý olarak. Kendimize güvenmezsek hiç kimseden bize hayýr yoktur. Böyle fikirleri hemen bir kenara býrakmak gerekir. "Ya istiklâl, ya ölüm" sözü boþ bir gevezelik deðilse, inanýlarak söylenmiþse, o inancý bugün göstermek zorundayýz. Silahlara sarýlarak mý? Hayýr! Elbette ki deðil ama inanmadýðýnýz bir þeyi yapmamak, eyvallah dememek, doðru bulmadýðýnýz hiçbir þeyi yapmayarak kararlý davranmak, her þeyi böylece deðiþtirmek mümkün olur. Bir þey var morfolojik rezonans diye. Bir adada bir maymun bir þey yapmayý öðreniyor, buluþ gibi. Bunu öðrenenlerin veya bilenlerin sayýsý belli bir yüzdeyi bulduðu zaman oradaki tüm maymunlarýn bu iþi öðrenmiþ olduðu görülüyor. Birdenbire bir deðiþiklik oluyor. Yukarýdan da bir bilgi geldiði zaman "ben duydum da, duymadým da" diyerek mazerete gerek kalmýyor. Bir süre sonra herkese ulaþýyor. Bununla da kalmýyor bir süre sonra uzak adalara, maymunlarýn yüzerek gidebildiði baþka adalara da ulaþýyor. Böylece ayný tür maymunlarýn bu bilgiyi bildiði ve SEVGÝ DÜNYASI öðrendiði görülüyor. Ýletiþim böyle bir þey. Artýk internet çaðýndayýz. Mükemmel bir sistem içindeyiz. Nihal Gürsoy - Jale Haným, yaþam ilkelerine daha sonra devam etmek ister misiniz? Sanki yoruldunuz biraz, isterseniz biraz sohbet edelim.Meselâ spiritüel bilgilere nasýl ilgi duymaya baþladýnýz? Jale Gizer Gürsoy - Ben kiþi olarak hiç önemli deðilim. Þu anda söyleyeceðim þeyler suni olur. Ne beni aksettirir, ne de karþýmdakini tatmin edebilir. O zaman, çocukluðumdan bu yana bunlar konuþulmuþ olsa idi, doðal ve samimi olurdu. Nihal Gürsoy - Gerçeðe mümkün olduðunca yaklaþabiliriz, elbette ki olduðu gibi o günlerin içinde olmamýz mümkün deðil. Ulu çýnarlardan biri olarak, birçok kimseye örnek oluþturabilecek bir yaþam öykünüz var. Ýnsanlarýn buradan alacaklarýnýn çok önemli olduðunu düþünüyorum. Jale Gizer Gürsoy - Küçüklüðümden beri yaþadýklarýmý tam olarak aksettiremeyeceðimden çekiniyorum. Benim ailem, mevki, þan, þöhret, para sahibi bir aile deðildi. Kendi halinde mütevazý insanlardýk. Babam subaydý. Anneannemden ve annemden aldýðým ilk tesirlerin çok önemli olduðunu görüyorum. Çünkü, þimdi bakýyorum da doðru bulmadýðým pek çok þeyi, bana daha o zamanlarda çok sýký bir þekilde öðretmiþler. Hiçbiri sofu deðildi, evde namaz kýlýnmýyordu. Anneannem dahi, bir sebepten býrakmýþtý namaz kýlmayý. Ama Ýslâmiyet'teki yüce ahlâkýn icabý olan öðretileri çok sýký bir þekilde telkin etmiþlerdi. Kul hakký gibi temel prensiplerin 27 üzerinde çok durmuþlardý. Daha sonra Bedri Ruhselman Bey ile tanýþtým. Nihal Gürsoy - Nasýl ve nerede tanýþtýnýz Dr. Bedri Ruhselman ile? Jale Gizer Gürsoy - Babam veteriner subaydý. Babam Türkiye'de ilk hayvan hastanesini açan, Veterinerlik Fakültesi'ni açan kiþidir. Biz ailece Afganistan'a gitmiþtik, Bedri Bey de doktor olarak oraya gelmiþti. Biliyorsunuz Çanakkale Savaþý'na gitmeye kalkýþmýþ, Atatürk ile bir karþýlaþmasý olmuþtur. Keman tahsil etmiþtir. Spiritüalizm ile de çok ilgiliydi. Anlattýðý konular bana çok ilginç gelmiþti. Nihal Gürsoy - Spiritüel konulardan mý söz ediyordu genellikle veya konuyla ilgili kitaplar mý öneriyordu? Jale Gizer Gürsoy - Tam aradýðým þeylerden söz ediyordu. Ben pek konuþmazdým. Annem ve babama bu konulardan söz ederken ben bir köþede dinliyordum. Annem ve babam sorular soruyorlardý ama konuyla en çok ilgilenen ben oldum sanýyorum. Nihal Gürsoy - Kaç yaþlarýndaydýnýz o zamanlar? Jale Gizer Gürsoy - On iki - on üç yaþlarýndaydým. Sözünü bitirip kalkmaya çalýþýrken, yeni bir þeyler sorulur, tekrar oturup anlatmaya baþlardý. Daha sonra Türkiye'ye geldik, Bedri Bey de geldi. "Ruh ve Kâinat" kitabýný çýkardý, okudum. Doðrusu çok tatmin etti beni. Arada sýrada aile dostu olarak gelirdi giderdi. Sohbetler ederdik. Daha sonra diðer kitaplarýný da okudum. Vefatýndan sonra Bedri Bey ile çok irtibata geçenler oldu. Ben böyle bir þey yaþamadým. Saðdan soldan birkaç mesaj geldi ama bilemiyorum ne 28 derece gerçektir. Biliyorsunuz bir vasiyeti var, noterde onun da mahiyeti hakkýnda hiçbir þey bilmiyorum, herkes gibi ben de merak ediyorum. Nihal Gürsoy - O zamanlar, yani Afganistan'da iken yanýnýzda medyumlarla deneyler yapýyor muydu Bedri Bey? Jale Gizer Gürsoy - Metapsiþik Cemiyetinde iken baþladý medyumlarla deneylere, daha sonralarý yani. Nihal Gürsoy - Rahatsýzlýðýnýz nasýl baþladý Jale Haným, kalp romatizmasý diye biliyorum ben? Jale Gizer Gürsoy - Dört, beþ yaþlarýnda iken baþladý bu kalp romatizmasý. Aslýnda bir çocuk hastalýðýdýr ama doktorlar pek bilmiyorlardý o zaman. Demir gibi, çelik gibi bir bünyem varmýþ ki dayanabildim. Aldýðým ilaçlarý bir duysanýz kanýnýz donar. Nihal Gürsoy - Ýngilizce'den Türkçe'ye pek çok çeviriniz var, spiritüel kitaplara, ruhsal konulara yönelik. Ýngilizce'yi nasýl öðrendiniz? Evde kendiniz çalýþarak mý? Yoksa bir öðretmen nezaretinde mi öðrendiniz? Jale Gizer Gürsoy - Bir, iki öðretmenim oldu tabii. Ama açýk söyleyeceðim çok ciddi bir çalýþmam olmadý tabii. Yabancý okullara gitmedim. Ondan sonra, BBC' yi çok dinledim, yabancý kanallarý çok dinledim. Bazý kelimeleri ve anlamlarýný nerede ve ne zaman öðrendiðimi bilmeksizin çok geniþ bir kelime daðarcýðým var. Öyle ki Amerikalýlar ve Ýngilizler þaþýrýyorlar bu kelimeleri bilmeme. Týbbi yazýlarý, felsefi yazýlarý büyük bir rahatlýkla tercüme ediyorum, ama güncel gazete tercümelerini yapamam, SEVGÝ DÜNYASI hukukla ilgili tercümeleri yapamam. Konuþmak için biraz antrenman ve zamana ihtiyacým oluyor fakat çevirirken Türkçe okur gibi çevirebiliyorum. "Okuduðun þey Türkçe mi? Ýngilizce mi?" diye soruyorlar çoðu zaman. Hem okuyup, hem de çevirebiliyorum anýnda. Nihal Gürsoy - Çevirdiðiniz kitaplar içinde sizi çok etkileyen, yol gösteren kitaplar oldu mu? Jale Gizer Gürsoy - Yol gösteren demeyeyim ama, çok yaþayarak hissederek çevirdiðim bir kitap oldu "Ben O'yum". "Hak Erenler" ise Halil Cibran'ýn beni en çok etkileyen kitabýdýr Nihal Gürsoy - Ruhsal konularda yazýlmýþ pek çok kitap var, sizin bu Jale Gizer Gürsoy’un tercüme ettiði çok sayýdaki kitaplardan bazýlarý SEVGÝ DÜNYASI konularda yazýlmýþ kitaplara ait çevirileriniz de mevcut ayrýca, getirdiklerinizle birlikte yýllar içinde kendi süzgecinizden geçirerek elde ettiðiniz bir bilgi birikiminiz var bu konulara yönelik. Anlatýlanlarla, bildikleriniz arasýnda bir mukayese yapýyor musunuz zaman zaman gerçeðe yaklaþmak açýsýndan? Jale Gizer Gürsoy - Hayýr, çünkü yazarýn yazdýklarýnýn arkasýnda ne düþündüðünü bilemediðim için böyle bir mukayese (kýyaslama) yapmýyorum. Yalnýz, bazen þu çok dikkati çekiyor, yeryüzü ve gökyüzü diye biribirinden çok ayýrýyorlar. Sanki toprak, çok aþaðýlara ait, katlardan oluþan bir þey gibi anlatýlýyor. Bana sorarsanýz toprak, göðün yedinci katý kadar önemli ve kutsaldýr. Çünkü spiritüel yaþam, bulunduðun ortamda spiritüel gerçekleri dile getirmek ve yaþamaktýr. Spiritüel yaþam Nirvana'da gerçekleþir, astral ortamda bulunur diye bir þey yok. Bir çiftçi bunu yapabilir, kendi halinde bir yaþam süren insan bunu bulunduðu ortamda gerçekleþtirebilir ve spiritüel bir yaþam sürebilir. Spiritüel Materyalizm diye bir kavram var, insanlar bunu spiritüalizmanýn bir gelir kaynaðý olarak kullanýlmasý diye düþünüyorlar, bence öyle deðil. Spiritüel materyalizm, spiritüel gerçekleri yine kendi icat ettiðimiz dünyevi yasalar içine sokup bozmak, çarpýtmaktýr. Bu da bir baðnazlýk türü oluyor. Belli düþünce kalýplarýndan vazgeçmemek, düþünceyi geliþtirdikçe baþka formlarýn þekillenmesi yerine oraya uymayanlarý atmak oluyor. Bugün týbbi gerçeklerde de ayný þeyleri görüyoruz. Eðer týp kendi kalýplarý- 29 na uymayan bir tedavi metodu ile karþýlaþýrsa kaldýrýp atýyor. "Bunu bugünkü bilimle açýklayamýyoruz, bir süre rafa kaldýralým, araþtýralým" demiyorlar. Þifa ile tümörler kayboluyor, beyin tümörleri de dahil emarla veya baþka yollarla iyileþtiðinin delilleri var, tespitleri var. Bunu görüyorlar fakat izah edemedikleri için kabul etmiyorlar. Yeni bir bilgi geliyor onu yerleþtirecek yer bulamýyorlar çünkü önceki delillere uymuyor. Yeni baþtan tekrar her þeyi ele alýp düþünmek, araþtýrmak yerine yeniyi atýyor. Ýþte burada da spiritüel materyalizm olarak anlatmaya çalýþtýðým þeyin bir örneði var. Bu da bilimsel baðnazlýk oluyor. Hiç kimse, kimseye bir þey öðretemiyor biz ancak birbirimizin içinde olaný harekete geçirebiliyoruz. Paylaþýmda böyle bir nimet var ki paylaþtýkça çoðalýyor ve bereketleniyor. O nedenle hiçbir zaman öðretmen olmayý tercih etmedim, öðrenci olarak hepimizin çok öðrenecekleri var ve birbirimize çok yardýmcý olabiliriz. Öðrenci kalmayý istiyorum. Bana en güzel komplimanlarý yapan bir arkadaþým var. Grafiker kendisi Yurdagün Bey, bana þöyle söylüyor: "Jale Haným, ben sizin bütün konuþmalarýnýzý dinliyorum, hattâ banda da alýyorum ama zannetmeyin ki bütün fikirlerinizi beðeniyorum, hayýr. Ben kendi düþüncelerim için kapý açýyorum böylece" der. Ýþte en güzel yardýmlaþma. Kitaplarda da böyledir. ""En güzel kitap nedir?" derseniz kitabý kapatýp kendi düþüncelerinize daldýðýnýz kitaptýr" demek isterim. 30 O nedenle güzel kitap, kötü kitap diye bir þey tanýmýyorum. Bulunduðum zaman kesiti içinde beni düþündürecek, düþünmeye sevk edecek kitap, benim için güzel kitaptýr. Burada zaman ve deðiþkenlik önemlidir, on yýl sonra baþka bir kitap sizi düþüncelere sevk edebilir. Nihal Gürsoy - Hayatýnýzda sizi çok yoran ve zorlayan þeyler oldu mu? Olduysa bunlar nelerdir? Paylaþmak ister misiniz? Jale Gizer Gürsoy - Kendim. Çok hiddetleniyorum. Haksýzlýk karþýsýnda çocukluðumdan beri. Haksýzlýk olduðunu düþündüðüm þey hakkýnda. Özellikle yalan, aldatýlmak karþýsýnda sinirleniyorum. Ýyi niyetle söylenen tatlý yalanlar bile beni çok sinirlendirir. Meselâ dokuz yaþýndayken annem bana: "Kýzým, apandisit ameliyatý olacaksýn" demiþti, ben de kabul etmiþtim. Hastaneye gittim, adam gibi, hazýrlamýþtým da kendimi. Baþ hemþire odaya alýyor beni ve diyor ki: "Bak þimdi doktor bey sana bu aynadan bakacak". Bana niçin yalan konuþuyor diye çok sinirlenmiþtim. Bunu yenmek isterim ama belki de yenmemem gerekiyor çünkü bazen tepkinizi o kadar güçlü göstermezseniz hiç dikkate alýnmýyorsunuz. Nihal Gürsoy - Yaþamýnýzda en çok isteyerek yaptýðýnýz, severek yaptýðýnýz þey nedir? Belki de henüz yapamadýðýnýz, en çok neyi gerçekleþtirmek isterdiniz? Jale Gizer Gürsoy - Daðcýlýk, daða týrmanmak isterdim. Buz pateni yapmak isterdim, iyi dans etmek isterdim. Nihal Gürsoy - Jale Haným, kendinizi en çok Tanrý'ya yakýn hissettiðiniz SEVGÝ DÜNYASI zamanlar hangileridir acaba? O'nu en çok ne zamanlar hissediyorsunuz içinizde? Jale Gizer Gürsoy - O'nunla her zaman beraberim gerçekten. Zaman zaman daha farklý bir alýþveriþ oluyor ama o kendimi hazýrlayýp meditasyon yaptýðým zamanlar deðil, kendiliðinden oluyor. Birdenbire karþýma çýkýyor sürpriz!.. Nihal Gürsoy - Ýnanç konusundaki düþüncelerinizi bizlerle paylaþmak ister misiniz? Jale Gizer Gürsoy - Ýnanç, körükörüne inanç bir iþe yaramaz, yarý yolda býrakýr sizi. Eðer inanca bilginizi katabilmiþseniz bilgi ve inancý akýl ile gönülü bir etmiþseniz o zaman bir fýrtýna da hemen yýkýlmýyorsunuz, sarsýlmýyorsunuz. Ýnanç gerçekliðine iyice emin olduðunuz fakat ispat etmek imkânýna sahip bulunmadýðýnýz, kesinlikle emin olduðunuz bir þeydir. Çok büyük bir güçtür inanç ve tahayyül. Materyalize edici ve demateryalize edici bir güçtür. Bence madde ve enerji, daha ötesi ruh diyelim hepsi ayný cevherdir. Farklý ifade biçimleri vardýr. Ben bunu madde olarak görüyorum ama bana göre maddedir, benim madde tarifimin içindedir. Bir baþkasý bunu bambaþka SEVGÝ DÜNYASI bir þekilde görebilir. Enerji ile madde arasýnda bir fark görüyoruz ama biri diðerinin daha hareketli halidir. Nihal Gürsoy - Yaþam ilkelerinize ilave etmek istediðiniz þeyler var sanýyorum devam etmek ister misiniz? Baðýmsýzlýk ve uyuma ilaveten söz etmek istediðiniz neler var? Jale Gizer Gürsoy - Bereketten söz etmek istiyorum. Bereket çok ihmal edilmiþ bir kavram. Bereket bir nicelik deðil, nitelik ifade eder. Bolluk baþkadýr, bereket baþkadýr. Bol olmasý miktarý yansýtýr. Sayýsýnýn çokluðudur, fakat bereket onun içeriðinin çok zengin oluþudur. Onun için bazen bir dilim ekmekle çok kiþi doyar. Bazen de fýrýnlar dolusu ekmek yeterli olmaz. Ýsa'nýn hikayesi masal deðildir, bir somun ekmekle on binleri doyurdu, kýrýntýlar arttý. Kýrýntýlarý koyduðu sepetler ekmekle doldu, sepetler almadý. Enerjiden istediðiniz maddenin oluþumunu saðlamaktýr. Ýþin esasý bunun örnekleri var. Sai Baba yapýyor. Düþünce gücüyle, ayaklarýna kapanýyorlar "ermiþ" diye. O bir þeyi göstermek istiyor. Maddeyle enerjinin bir özelliðini anlatmaya çalýþýyor. Ýnsanýn nelere kadir olduðunu ve bunlarý yapabilmesi için hangi þartlara sahip olmasý gerektiðini. Çünkü eðer o yüce ahlâk varsa onun üzerine her türlü saðlam binayý kurarsýnýz, teknolojide, ekonomide her alanda insana hizmet edersiniz. Fakat eðer bina saðlam deðilse teknolojide, ekonomide sizin hükümdarýnýz olur, diðerleri de þimdi olduðu gibi, nefes nefese sürüklenir gidersiniz. 31 Bence önce ahlâk prensipleri üzerinde durulmasý gerekir. Ahlâk da toplumlarýn kadýn erkek iliþkileri üzerine düþünceleri deðildir. Ahlâk, saygýdýr. Kendine karþý saygý, karþýsýndakine karþý saygý, tüm bitki ve hayvan alemine ve kâinata duyulan saygýdýr. Zaten içinde saygý olmayan bir sevgiyi düþünemeyiz bile. Dost, bir filme göndermiþti bizi "Maymunlar Cehennemi" diye, uzun yýllar önce. Neden maymunlar diye düþünmüþtüm. Bir topluluðun yaþam biçimini beðenebilirsin, hayran olabilirsin fakat biz onu taklit etmekle bir yere gelemeyiz. Kendi içimizde ayný deðerleri üretmeliyiz. Ýþte taklide kalktýðýnýz zaman maymunlara dönüyorsunuz. Þimdi yaptýðýmýz þey. Avrupa'da eðer bir deðer kaldýysa onlarý tanýmak, onlarý geliþtirmek, onlarý yaþamak deðil, onlarý taklit etmek ve bu yolla onlardan destek istemek bu çok yanlýþ bir þey, öldürücü bir þey. Berekete gelelim. Bereket, bir þeyi doðru kullandýðýmýz zaman, o iç bilgisine sahip olduðumuz zaman onun kendiliðinden arttýðýný görüyoruz. Enerji, istediðimiz maddeye dönüþüyor. Bu yetenek var insanda. Þimdi insanlar paldýr, küldür koþuyorlar. Daha çok kazanmak, daha çok harcamak için. Ama yaþamýyorlar. Bereket kavramýna sahip olduklarýnda ise çok geliþiyorlar. Mozart, sanýyorum 36 yaþýnda öldü ama yazdýðý eserlerin kopyalarýný çýkartmak bile neredeyse 32 daha çok vakit alýyor. Demek ki zamaný çok güzel kullanan bir insandý. Kýsa zamana yorgunluk çekmeden çok iþ sýðdýrýlabiliyor. Yahut nefes nefese koþturarak, yorgunluk çekerek, yirmi dört saat yetiþmiyor diye deliler gibi uðraþmak da var. Tabii, bir de buraya mesaj getirmekle görevlendirilmiþler. 9. Senfoni bence dokuz ayrý vahiy yolu. Onlar buranýn sakinleri deðiller, vermeye gelmiþler. Bir de içe dönmek konusundan söz etmek istiyorum. Ýçe dönmek, içimizdeki sonsuza yelken açmaktýr. Kendi kabuðumuza çekilmek, kapanmak anlamýna gelmez. Þöyle bir þeye inanýyorum. Ýç dünya çok daha büyüktür dýþ dünyamýzdan. Ýç dünyamýz, dýþ dünyamýzý da içine alýr, daha da devam eder. Biz kendimizi dýþ dünyaya hapsetmiþiz. Dýþ dünyada hapisiz ve iç dünyaya giremiyoruz, kapýsýný kaybetmiþiz. Sürekli koþuyor ve yoruluyoruz, avunmaya çalýþýyoruz. Meditasyonlar, benzeri metotlar iç dünyanýn kapýsýný aralýk bulmak için uyguladýðýmýz metotlar. Çoðunluða baktýðýmýz zaman dýþ dünyada koþuþturuyoruz. Nihal Gürsoy - Ýç dünyamýzý da ona göre hazýrlamak lâzým herhalde ona dönebilmek için? Jale Gizer Gürsoy - Evet. Ýç ve dýþýn artýk iç ve dýþ olarak algýlanmayacaðý bir noktamýz var olduðuna inanýyorum. Ýç ve dýþýn bir yerde bitmesi lâzým. Ýç ve dýþ ayniyet kazandýðý zaman Nirvana'nýn gerçekleþeceðine inanýyorum. Bir de þu var. Yunus Peygamber için anlatýlýr. Yunus Peygamber uyardýðý felâket gelmeyince güceniyor, o þehirden ayrýlýyor. Bir gemiye biniyor, fýrtýna çýkýnca gemide bulunanlar SEVGÝ DÜNYASI "içimizde bir uðursuz var" diyerek Yunus Peygamber'i denize atýyorlar. Bir yunus balýðý onu yutuyor. Bu sembolik bir anlatým, görevi býrakýp kendisini bir maceraya attý ve arkasýndan karanlýða düþtü. Bu karanlýk bilinmeyendir. Bilinmeyende bir araþtýrma yapýyor ve bir þeyler buluyor orada halkýna götürecek, Allah'ýn nimetleri diyelim biz bunlara. Birinci iþi zordu fakat ikincisi çok daha zor, aldýklarýný nasýl verecek? Alýyoruz, özümsüyoruz diyelim. Ondan sonra verme faslý var, bu çok zor bir þey. Vermek istedikleriniz "bunu biliyorum" diyor. Duymuþ, iþitmiþ bir yerlerden. Fakat gün geliyor kendisi bir tecrübe yaþýyor ve: "Haberiniz var mý bu böyle, böyle" diyor. Karþýsýndaki kiþi ise: "Bu telâþýn ne? Biz bunu zaten biliyoruz" diyor. Þimdi Beyti Dost bilgileri için o kadar heyecanla konuþtuðum zamanlar olmuþtur ki. Fakat dostlar pek çok þeyleri de Beyti Dost Bilgileri ile birlikte okuyorlar. Diyorlar ki bazýlarý "otuz senedir ayný þeyler okunmaz, biraz da baþka þeyler okuyalým" Okuyalým tabii, okuyoruz da ama yüksek kaynaklý bilgiler. Ýster Kuran, Ýncil veya Beyti Dost Celseleri olsun eskimeyeceðine inanýyorum. Bunlar öyle bir þey ki hangi bilinç düzeyinden bakarsanýz, size o bilinç düzeyinden cevap veriyor. Bilincim biraz daha geniþleyince okuduðumda bir bakýyorum ki ayný yazý deðil, baþka bir þey söylüyorlar, sonu yok. Bu mucize deðil de nedir? Kendi kendime bir þey düþünmüþtüm. Yeni ve eski nedir diye? Eski zaman içindeki yerine göre mi eskidir? Yoksa eskiye eski, yeniye de yeni dedirten baþka bir faktör var mý? SEVGÝ DÜNYASI Çünkü düþünüyorum dört bin senelik eserler hâlâ yepyeni durabiliyor. Üç yüz yýllýk senfoniler bugün hâlâ çalýnýyor ve zevkle dinliyoruz. Sonra üç günlük pop, hit kaybolmuþ gitmiþ. Dört bin senelik yeni, üç haftalýk köhne. Nasýl oluyor bu? Diyorum ki içinde taþýdýðý gerçeklik onu yeni tutan veya köhne yapan. Gerçeðe ne kadar yakýnsa, gerçeði ifadesi ne kadar öze yakýnsa o þey o kadar yenidir ve eskimez, bitmez, tükenmez. Sonsuz þimdinin de böyle bir zaman olmasý lâzým. Þimdi tuhaf geliyor bize. Þimdi hiç deðiþmiyor hep yeni nasýl oluyor bu? Sonsuz bir þimdi var. Nihal Gürsoy - Genel olarak gününüz nasýl geçiyor? Neler yapýyorsunuz? Þu sýralar rahatsýz olduðunuzu ev ve hastane arasýnda bir süreç yaþadýðýnýzý biliyorum. Daha öncesini soruyorum? Jale Gizer Gürsoy - Son aylar dediðiniz gibi çok pasif geçiyor. Hastaneyle ev arasýnda. Eþ, dost eksik olmasýn yalnýz býrakmýyorlar. Hep yanýmdalar. Hastanede bile bu konularý konuþuyoruz her zaman halim oldukça. Allah bir kuvvet veriyor konuþuyorum, ondan sonra bitap yatýyorum. Diyorum ki hangisi doðru acaba, demin hiçbir þeyim yoktu, þimdi ne vaziyetteyim. Ama galiba bir destek veriyor. Daha önceleri planlarým, projelerim, beklentilerim vardý. Maalesef belki kendimi anlatamadým. Belki þans ama þansa da baðlayamayayým. Biraz duygusal bir þey bekledim, beklediðim þeyi de bulamadým ve yanlýþ anlaþýldýðýmý zannediyorum. Dayanýþmayý yakalamak istedim ama olmadý. Bunu açýk 33 söyleyeyim bulamadým ve yanlýþ anlaþýldýðýmý da zannediyorum. Söylediðim bazý þeyler kiþisel hýrs ve beklentilere baðlandý. Bunu da açýk söyleyeyim talep ve isteklere baðlandý, böyle bir þey asla olmadý. Ben bir idareci olmadýðýmý açýkça söyledim. Ben ancak danýþmanlýk yapabilirdim. Çünkü sevmem. Organizasyon yapmayý da sevmem, bir yerin idarecisi olmayý da sevmem, böyle bir þey ruhuma yakýn deðil. Ancak danýþmanlýk yapabilirdim gücüm ona yeterdi. Öyle bir talep ve iddia içinde olduðum zanný uyandý nedense. Bu yüzden çok þeyler aksadý bana göre veya bana öyle geliyor. Þimdi artýk bu bilgilerin yayýlmasýný bekliyorum. Kiþiler, saðlam kiþiler, saðlam dururlarsa her þeyi bir maya gibi deðiþtirecekler. Türkiye'de deðiþir. Kýlýca, topa, tüfeðe sarýlmadan, kan dökülmeden, gençler heba olmadan, eðer insanlar, inananlar hani yüz kiþiden bir kiþi diyor ya Dostumuz, binayý ayakta tutanlar, onlar kararlýysalar, onlar çevreyi yavaþ yavaþ deðiþtirecekler yoðurt mayasý gibi, buna inanýyorum. Nihal Gürsoy - Selçuk'un yaþamýnýzda özel bir yeri ve anlamý var mý? Jale Gizer Gürsoy - Biz buraya bir pilot çalýþma yapma düþüncesiyle geldik. Dost bizi gönderdi sanýlýyor ama böyle bir þey olmadý. Dost resmen "gidin oraya" demedi bize. Fakat geldikten sonra çok büyük bir kutlama yaptý adeta geldiðimiz için. Sonra durup dururken Findhorn grubunun baþkanýyla hanýmý geldiler buraya. Hattâ Avustralya'da "siz ne duruyorsunuz, neden hâlâ Efes'e gitmiyorsunuz?" gibi bir uyarý gelmiþ onlara. Peter diyor ki "bizim çok mühim iþle- 34 rimiz var, biz neden buradayýz?" Böyle bir çalýþma düþünüyorduk. Tabii ki Ýstanbul ve Ýzmir'de de bir grup vardý onlarla sýký bir baðlantý içinde olarak. Sonra burada bu konular açýlmaya baþladý. Önce bir komþu geldi, anlattýklarýmýzdan korktu ama zamanla alýþtý ve benimsedi, baþkalarýný da getirdi. Giderek yirmi beþ, otuz kiþi olduk. Evimiz, evden baþka her þeye benziyor. Koskocaman bir atölye onun içinde oturuyoruz, konuþuyoruz, çalýþýyoruz, herkes neþeli, çocuklarýný getiriyorlar. Ben hiçbir disiplin koymadým. Derken bir bey geldi. Merakla inceliyor, "Acaba bunun arkasýnda ne var diye" bir þey yok tabii. Hanýmlar dedikodudan ve boþ gevezelikten tamamen uzak güzel sohbetler yapýyorlar, çocuklar ister içeride, ister dýþarýda neþeyle oynuyorlar, ben onlara kurabiye ve çay ikram ediyorum. Zamanla korkularýný, hattâ ölüm korkularýný bile yendiler. Derken beyler de gelmeye baþladý. Hem de iki elleri kan da olsa toplantýlarý kaçýrmamak pahasýna. Böylece devam etti. Derken bir gün bir haným geldi Ortaklar'dan. Kapý açýk zaten, ben de toplantý bitti, çay hazýrlýyorum. "Bir derdim var" dedi, onun için geldim. "Oðlum askerde ve kalp romatizmasý, kötü bir yüzbaþýya düþtü, geliyor dövüyor, gidiyor dövüyor en zor iþleri ve nöbetleri ona veriyor. Oðlum bana telefon etti:" Anne ben ya intihar edeceðim, ya da kaçacaðým" diye. Derdime bir çare dedi. Hanýmlar arasýnda evlâtlarýný kaybetmiþ veya yeni evlendirmiþ kiþiler var. "Allah böyle yüzbaþýyý bildiði gibi yapsýn" SEVGÝ DÜNYASI diye baþladýlar. "Durun" dedim, "Elele tutuþalým dua edelim bu yüzbaþýya, böyle davranabildiðine göre büyük ihtimalle hasta kendisi de. Yüzbaþý için þifa dileyelim, daha sonra da oðlunuz için þifa dileyelim" dedim. Biz böyle bir þifa halkasý yaptýk ve gitti kadýn. Ertesi hafta yine geldi bu haným. Çay faslý baþlayýnca yine konuþmaya baþladý. Çok da saygýlý bir haným öyle paldýr küldür konuþmuyor, bekliyor. "Ne oldu biliyor musunuz?" dedi. "Ben buradan eve gittim, bir baktým oðlum karþýmda, ödüm koptu kaçtý geldi zannettim" dedi. Oðlum ise: "Anne merak etme, komutan beni izne yolladý. Ben sana çok haksýzlýk ettim. Hakkýný helal et dedi" diyerek durumu anlattý. Kadýnlarýn hepsi çok þaþýrdý tabii. Onlara çok açýk deliller verildi. Ruh gücü, duanýn gücü, düþüncenin, sevginin önemi hakkýnda, þanslýlardý çok. Derken, bazý arkadaþlar bu iþi devraldýlar. Çünkü bizim Ýstanbul'a gitmemiz gerekiyordu o sýrada sýk sýk. Onlar geliþtirdiler hâlâ toplanýyorlar otuz senedir . Devam ediyor böyle. Nihal Gürsoy - Jale Haným, yorduk sizi. Bizimle paylaþtýðýnýz her þey için çok teþekkür ediyoruz. Ayrýca Ýstanbul'dan bütün arkadaþlarýn saygý ve sevgilerini getirdik size. Hepimiz saðlýðýnýza bir an önce kavuþmanýz için dua ediyoruz. Jale Gizer Gürsoy - Ben de teþekkür ediyorum. Keþke bundan altý ay evvel olsaydý, daha çok enerjim vardý, daha faydalý olabilirdim. Ben de herkese sevgi ve saygýlarýmý iletiyorum. Sevgi Dünyasý bu ay Jale Gizer Gürsoy’u sayfalarýnda aðýrlamaktan büyük onur duymuþtur. Bizlerin her birimizin gönlünde saygýn bir yeri olmasýnýn yanýsýra, ülkemizde, hattâ ülke dýþýnda da ruhsal konularla ilgilenen birçoklarýnýn tanýdýðý, bildiði bir kiþidir o. Buna karþýlýk kiþisel olarak tanýnmaktan pek hoþlanmaz, yaptýklarýnýn, meyvelerinin ve her þeyin ötesinde bilginin ve anlamýn öne çýkmasýný arzu eder. Jale Haným, özel hayatýný saklý tutmayý tercih eden, buna karþýlýk bir görenin, onunla biraz sohbet edenin “bir kere daha onu görsem, onunla konuþsam” diyeceði türden insanlardandýr. Çerkez zerafeti ve karþýsýndakine duyduðu saygý ile, seçtiði kelimelerin konuyu tam ifade ediþiyle, canlý kývrak zekasýyla en ciddi konularda konuþurken, sarmal sarmal, dalga dalga sizi düþündürürken, bir de bakarsýnýz trajikomik bir noktaya dikkatinizi çekmiþtir ve bu ironi karþýsýnda gülümsersiniz. Zaten onunla bilgi denizinde rüzgar sörfü yaparken hep gülümsersiniz. Karþýtlýklar, çeliþkiler, uzaklýklar, farklý farklý ya da ayrýlýk gibi görünen tüm çeþitlilikler onun algýladýðý ve bizlere de ifade etmeye çalýþtýðý gerçek dünyanýn içinde bir bütünlüðe eriþir. Bununla birlikte doðru ile yanlýþý, haklý ile haksýzý ortalama deðerlerden farklý, onlarýn epeyce üstünde bir bakýþ açýsýyla ayýrýr. Bütünü sevgiyle kucaklamaya çalýþmak onun deðer ölçülerinden biridir. Diyelim ki, üstün, akýllý varlýklar, yalnýzca insana yardýmcý olmak için, iyi, doðru, çalýþkan, bilgili ve seven kiþilerden bir grup oluþturmuþ ve onlarla çalýþmaya baþlamýþ olsunlar ve bir gün desinler ki onlara: “Aranýzda öyle þeyleri, öylesine düþünenler var ki, sizin için çalýþmaktan kendimizi alamýyoruz” Ýþte öylesine düþünenlerin önde gelenlerindendir Jale Gizer Gürsoy. Yine o varlýklarýn deyimiyle onun sorduðu sorusu, söylediði sözü, hayýr için olduðundan, O’na bir selâm kadar makbul olanlardandýr. Aramýzda sevildiði gibi, evrenin her yerinde sevileceklerdendir. Sade ve muhteþem bir kadýndýr o... sade, sýradýþý ve muhteþem bir hayatý olmuþtur. SEVGÝ DÜNYASI 36 Psiþik Medyum, öte alemdeki sevdiklerimizle konuþuyor Rehber Varlýklarýmýz Var mýdýr? John Edwards/Çeviri: Arýn Ýnan “SON BÝR KEZ” adlý kitaptan Geçen ay medyum Edwards bize öte alemle ilgili gördüðü en canlý vizyonu anlatmýþtý. Teyzesi Rachel'i kanser hastalýðý nedeniyle kaybettiðinde bir rüya þeklinde gelen bu vizyonda, annesi onu, adý Monte Excelsior olan bir binaya götürmüþ ve özellikle Monte ismini iþaret etmiþti. Burasý bir hastane binasýydý. Oradaki görevliye yakýnda kýzkardeþinin geleceðini ve onunla iyi ilgilenilmesi gerektiðini söyleyen annesi baþka bir sahnede ona cennetin görüntüsünü seyrettirmiþti. Edwards, yemyeþil çimenler ve harika aðaçlarla dolu olan bu yeri çok sevmiþti. Bu rüyanýn hemen ardýndan teyzesi hastaneye yatmýþ ve onu adý Monte Pavilyonu olan bir yere yollamýþlardý. Bu dakikadan itibaren medyum Edwards ölüme çok yaklaþan ancak öte aleme geçmekten korkan teyzesini önünde beliren hýzlý imajlarla adým adým öte alemin kapýsýna yaklaþtýrma görevini üstlenmiþti. Teyzem Rachel'in ölümünden bir kaç ay sonra, Long Island'da çýkan Newsday isimli bir günlük gazetenin Pazar ekinde benimle ilgili: "John Edwards Ölülerle Ýrtibat mý Kuruyor?" baþlýklý bir yazý yayýnladý. Gazeteyi elime ilk aldýðýmda gözümün önüne teyzemin yüzü geldi. Teyzem bana adeta: "Gözlerin, gözlerin" diyordu. Sayfayý açýp okumaya baþladýðýmda sadece gözlerimden oluþan dört adet resmimin konulmuþ olduðunu gördüm. Bu teyzemin bana "merhaba" deyiþ þekliydi. Hiç kimseye kendi inancýmý empoze etmekten hoþlanmam. Tek yaptýðým þey, bu dünyadaki varlýðýmýz için elzem olan þeyleri insanlarýn kavramalarýna yardýmcý olmaktýr. Yaptýðým iþ beni bir kaç konuda inanca götürmüþtür. Öncelikle, ruhlar alemiyle yaptýðým irtibatlardan edindiðim tecrübelere dayanarak bu dünyaya gelmeye bizim karar verdiðimize inanýyorum. Ne zaman, nereye ve niçin sorularýna hep biz cevap veriyoruz. Ruhlarýmýz ise her iki taraf arasýnda mekik dokuyorlar. Bu dünyaya belli dersler SEVGÝ DÜNYASI öðrenmek, borçlarýmýzý ödemek ve kendimiz için yeni fýrsatlar yaratmak için geliyoruz. Bu derslerin neler olduðunun tam olarak bilincinde olmasak bile, bunu ruhumuz çok iyi bilmektedir. Ruhun kendine has bir hafýzasý vardýr. Trans okumalarýnda geçmiþ hayatlarý zaten geçmiþte kaldýklarý için öne getirmem. Yaþanmýþ olan yaþanmýþtýr ve önemli olan þimdiki hayatlardýr. Geçmiþ hayatlarýmýzýn deðerlendirilmesi ise Brian Weiss'in: "Birçok Hayatlar ve Birçok Ustalar" isimli kitabýnda dediði gibi "Yaþamlar arasý bir durumdur". Öte aleme gittiðiniz zaman hayatýnýzý yeniden gözden geçirmeli ve onu bir sonraki enkarnasyonunuz için üzerinde çalýþacaðýnýz bir plan haline getirmelisiniz. Orada bizi kendimizden baþka cezalandýracak hiç kimse yoktur. Orada kendimize, neyi nasýl ve niçin yaptýðýmýzý sorarýz ve kendimizi geliþtirmenin yollarýný ararýz. Bunlardan birisi intihar vakalarýdýr. Kendi hayatlarýna son vermiþ olan ruhlarla irtibatým olmuþtur ve bazý vakalarda bana orada ruhsal terapiye alýndýklarýný söylemiþlerdir. Bu tarz varlýklar, kendilerine verilen spiritüel dersler esnasýnda neden intihar ederek hayatlarýna son verdiklerini irdelemeye çalýþýrlar. Ýntihar edenler, geride býraktýklarý kiþiler için üzülürler. Elbet ki geride býraktýklarý için üzülenler sadece intihar ederek ölenler deðildirler. Eceliyle ölenler de bana zaman zaman benzer mesajlarý iletmiþlerdir. Tüm ruhlar için önemli olan þey, bu dünyada hayatlarýný nasýl geçirmiþ olduklarýdýr. Spiritüel yönden kendilerini geliþtirmemiþ olan ruhlarýn öte alemde çalýþacaklarý dersler vardýr. 37 Öte alemle yaptýðým irtibatlar neticesinde elde ettiðim bilgiler ruhlarla yapýlan irtibatlarla ilgili bir numaralý kuralýn: Aslýnda hiç bir kuralýn olmamasý olduðunu göstermiþtir. Örneðin, öldürülmüþ kiþilerin ruhlarý kýzgýn olduklarý için öte aleme gitmeye henüz hazýr deðillerdir. Ama yeryüzünde sevgi dolu ortamlarda yaþayarak ölenler için ise nasýl öldükleri önemli olmamaktadýr. Bunlar dersleri tamamlamýþ olan ruhlardýr. Ancak bu dersleri tamamlamamýþ olanlar dünyaya baðlý kalýrlar. Buraya gelmeden önce öte alemde ne kadar kaldýðýmýz sorulmuþtu bana. Diyelim ki elli yýl önce bu dünyadan ayrýlmýþ birisi, yeni bir bedene dönmüþ müydü? Ben þahsen ruhlarýn yeryüzüne çabuk bir þekilde döndüklerini düþünmüyorum. 38 Buraya gelmeden önce bizim rehber varlýðýmýz olacak olan varlýkla bað kurarýz. Rehber varlýðýmýz bizi daima gözetir ve son nefesimize kadar bizi takip eder. Derslerimizi iyi çalýþýp-çalýþmadýðýmýza bakar. Böylece biz derslerimizi tamamladýðýmýzda öte aleme geçmeye hazýr oluruz. Rehber varlýðýmýzýn dýþýnda, ikincil rehberlerimiz de bulunur. Bunlar ise hayatlarýmýz boyunca yaptýðýmýz iþlerle alakalý olarak, deðiþtirilebilirler. Diyelim ki doktor olmaya karar verdiniz. Rehber varlýðýnýz iyi bir doktor olabilmeniz için size elinden gelen yardýmý yapar. Hepimizin özgür iradesi vardýr ve onu olumlu bir þekilde kullanmak bizim elimizdedir. Peki mesleðini kötüye kullanan doktora ne demelidir? Belki de kötü doktorun bile yaptýðý hatalardan öðreneceði dersler mevcut olabilir. Peki ikincil rehber dediðimiz varlýklar kimlerdir? Onlar, tekamül seviyeleri bakýmýndan bizden çok yukarýda olan varlýklardýr. Bu varlýklarýn rehberlikleri bazen doðrudan ve þahsi olur. Bir keresinde küçük kardeþini henüz yitirmiþ olan bir adama trans okumasý yapmýþtým. Aile oldukça varlýklý olduðundan dolayý, küçük kardeþ Johathan hayatý boyunca çalýþmak ihtiyacý hissetmemiþti. Hayatýný çok hýzlý yaþamýþtý. Hýzlý arabalar kullanmýþ, egzotik diyarlara geziler yapmýþ, pek çok kadýnla birlikte olmuþ ve uyuþturucu kullanmýþtý. Yani anlayacaðýnýz o, hayatý boyunca, büyümeyen bir adam olmuþtu. Bu trans okumasý sýrasýnda bana gelen Johathan, hayatýný anlatmýþ ve kardeþinin oðlunun da kendine özenerek ayný hayatý yaþamaya baþladýðýný üzülerek SEVGÝ DÜNYASI söylemiþti. Yeðenine yardým etmek ve ona rehberlik yapmak istiyordu. Onun asýl yapmak istediði þey, yeðenine yardým ederek kendi hayatýný sorgulamak ve yapmaktan kaçtýðý þeyleri yeðeninin bir bir yapmasýný saðlamaktý. Elbet ki akrabalarýmýz öldüðünde otomatik olarak bizim rehberlerimiz olmazlar. Bir keresinde bir kadýn bana trans okumasý için gelmiþti. Abisi yýllar önce ölmüþtü. O öldükten sonra kadýnýn bir kýz çocuðu olmuþtu. Ölen abisinin ruhu, iþte bu çocuk için gelmiþti. Kadýn bana abisinin bu konuda rehber varlýðý olup olmadýðýný sorduðunda bunun mutlaka böyle olmasý gerekmediðini söylemiþtim ona. Abisi sadece sevgisini ve ilgisini belli etmek istiyordu o kadar. Annem öldükten sonra birisi bana onun benimle ilgili rehberlik yapýp-yapmadýðýný sormuþtu. Ben de bu kiþiye: "Umarým öyle deðildir" cevabýný vermiþtim. "Niçin?" diye sormuþtu. Bunun üzerine ona þunu söylemiþtim: "Annem bir kaç yýldýr orada bulunuyor. Benim rehberim olacak kiþinin annemden daha fazla þey bilen olmasý gerekmez mi? Elbet ki anneme karþý deðilim, fakat rehberlerimin tekamüllü olmasýný isterim" Bu konuþmadan bir kaç yýl sonra ayný soruyu bu kez baþka birisi bana: "Ya anneniz bu kadar zaman içinde ilerlediyse ve sizin hiç ummadýðýnýz kadar tekamül ettiyse?" diye sordu. Elbet ki bu da doðru olabilir. Ancak, annemin, rehber varlýk olsun ya da olmasýn beni asla býrakmayacaðýna ve sevgisini ve ilgisini daima belli edeceðine gönülden inanýyorum. (Gelecek Ay: "O Þimdi Senin Büyük Abin" baþlýklý konuyla devam edeceðiz) SEVGÝ DÜNYASI 39 ÇOCUKLARIN GEÇMÝÞ YAÞAMLARI Sarah’nýn Kurallarý Carol Bowman'ýn, "Children's Past Lives" Kitabýndan Çeviren: Nelda Bayraktar Hatýrlayacaðýnýz gibi yazarýmýz Carol Bowman geçen ay, hipnoterapist Norman Inge'nin yaptýðý bir seansa katýlmýþtý. Norman'ýn muayenehanesine gelen Charles adýndaki bir hastasý Carol'ýn bu seansa katýlmasýna izin vermiþti. Þimdiki hayatýnda en belirgin üzüntülü anýsýnýn çocukken götürüldüðü yaz kampýndan kaçmasýnýn akabinde babasý tarafýndan kemerle dövülmesi olduðunu söyleyen Charles, hipnoz sýrasýnda Norman'ýn yaptýðý telkinlere olumlu cevap vermesine raðmen geçmiþ hayatýna bir türlü dönememiþti. Tam bu sýrada ilginç bir þey olmuþ, Charles'ýn yerine Carol transa girmiþ ve karþýsýna Nazi kampýnda geçirdiði korkunç saatler ve ölümü ile ilgili sahneler gelmiþti. Hýçkýrýklarýna ve heyecanýna hakim olamayan Carol bunu Charles'a ileterek, yaz kamplarýndan nefret etmesinin nedeninin Nazi kampýnda geçirdiði saatler olup olmadýðýný sormuþtu. Göðsü anýnda týkanan ve nefes alýp vermekte zorlanan Charles bir anda geçmiþ hayatýna dönerek, gerçekten de Nazi kampýna gönderilmiþ olan bir Polonya Yahudisi olduðunu ve buradaki gaz kampýnda can verdiðini söylemiþti. Normal hayatýnda panik atak yaþayan birisi olduðunu ve bu durumuna hiç bir doktorun çare bulamadýðýný itiraf eden Charles, bunun esas nedenini öðrendikten sonra panik atak rahatsýzlýðýndan da kurtulmuþtu. SEVGÝ DÜNYASI 40 Norman'ýn muayenehanesinde yaþadýðým bu ilginç deneyimi ertesi gün, Sarah ve Chase'e anlattýðýmda "Keþke biz de orada olsaydýk!" dediler. Bunun üzerine Norman'ý aradým ve güzel bir plan yaptýk. Ertesi gün Norman erkenden bize geldi. Valizlerimizle birlikte arabasýna bindik. Havalimanýna gitmeden önce bir kaç saatimiz vardý. Bu süreyi Norman'ýn evinde geçirecektik. Chase ile Sarah Norman'ýn evini incelemekte gecikmediler. Evdeki hayvanlara, oyuncaklara ve yüzme havuzuna baktýktan sonra, ilgilerini çekecek fazla bir þey bulamadýklarý için olsa gerek, koltuðun üzerinde sessizce oturmayý yeðlediler. Derken Sarah tatlý bir sesle nazlanarak Norman'a kendisiyle ikinci bir regresyon denemesi yapýp yapmayacaðýný sordu. Norman'la birbirimize bakýp, gülümsedik. Bu harika bir fikirdi! Hep beraber Norman'ýn muayene odasýna geçtik. Chase'e bizi izleyebileceðini ama Norman iþini bitirinceye dek sessizce beklemesi gerektiðini söyledim. Chase uslu bir çocuk olacaðýna dair bana söz verdi. O da en az benim kadar neler olup biteceðini merak ediyordu. Norman, dokuz yaþýndaki kýzým Sarah'ý rahat bir koltuða oturttu. Gün ýþýðýnýn odaya girmesini engellemek için de kalýn perdeleri çekti. Sarah'a geçen seferki gibi sorunlar yaþayýp-yaþamadýðýný ya da herhangi bir sorusu olup-olmadýðýný sordu. Sarah'ýn neler söyleyeceðini doðrusu çok merak ediyordum. Hayýr, Sarah'ýn söyleyecek özel bir þeyi yoktu. Sadece merak ettiðinden dolayý böyle bir seans istemiþti. Bu duruma, acaba Norman ne diyecekti? Geçen sefer Sarah'ýn yangýn korkusunu çýkýþ noktasý olarak kullanmýþtý. Ancak bu kez üzerinde konuþulacak özel bir konu da yoktu. Sarah'a, yetiþkinler için kullandýðý hipnotik telkin yöntemini mi kullanacaktý? Norman teybe yatýþtýrýcý bir müzik koydu. Sarah'a gözlerini kapatmasýný ve en sevdiði yeri tahayyül etmesini telkin etti. Sarah'ýn göz kapaklarý titremeye baþladý. Yüzü aydýnlandý. Norman daha ileri gitme gereðini duymadý ve yumuþak bir sesle ona: "Neredesin Sarah? Neler deneyimliyorsun?" diye sordu. Sarah kendisini Mýsýr'da yaþayan yetiþkin bir erkek olarak tanýttý. Taþ sütunlarýn doldurduðu büyük bir salonun içinde taþtan yapýlmýþ bir koltuða oturmuþtu. Çevresinde hizmetkârlar vardý. Sarah kollarýný koltuðun kenarlarýna koymuþ bir þekilde kendinden gayet emin bir þekilde konuþuyordu. Yüzündeki yumuþaklýk kaybolmuþ yüzü taþ gibi gergin bir hale gelmiþti. Beni esas þaþýrtan, Sarah'ýn çocuk sesinden ziyade emir veren ve emirleri dinlenilen birisinin ses tonuyla konuþmasýydý. Norman: "Elinde tuttuðun bu güç hakkýnda neler düþünüyorsun?" diye sordu. Sarah büyük bir gururla: "Bu gücü SEVGÝ DÜNYASI seviyorum ve sanýrým onu iyi kullanýyorum. Halkým beni seviyor" dedi. Tam bu noktada Chase yerinde huzursuzlanmaya baþladý. Parmaklarýmý "Sus" iþareti yaparcasýna dudaklarýma deðdirdim. Chase'in huzursuzluðu gitgide artýnca ona kapýyý iþaret ettim. Sessizce kalkarak kapýya doðru gitti. Onu dýþarýya çýkardýktan sonra yerime oturdum ancak yine de kapýnýn üzerindeki bir çatlaktan bizi izlediðine ve dinlediðine emindim. Sarah geçmiþ hayatýnda son derece güçlü bir erkek portresi çizmiþ o zamanki erkeksi duygularla konuþmuþtu. Halkýnýn kendisi hakkýnda neler hissettiði ve elindeki gücü iyi kullanýp kullanamadýðý onun için çok önemliydi. Baþka kiþilerin kendisine danýþmanlýk yapmasýndan da hoþlanýyor ve onlara deðer veriyordu. Ancak bu danýþmanlar içinde özellikle bir tanesini çok beðeniyor ve önemsiyordu. Bu kiþi ayný zamanda kendisinin yakýn arkadaþýydý. Bu arkadaþýnýn ölümüne 41 tanýk olduðu an gelince Sarah aðlamaya baþladý. Arkadaþýnýn anýsýna bir taþ anýt yaptýrdýðýný söyledi. Zor meseleler ile ilgili yardýma ve öðüte ihtiyacý olduðunda bu anýta giderek dokunuyor ve týpký arkadaþý hayatta imiþ gibi derdini aktarýyordu. Norman bu sýrada devreye girerek ona: "Þimdi taþýn yanýna gitmeni istiyorum. Ellerini taþýn üzerine koy" diye telkin yaptý. Sarah'ýn yüzü aydýnlandý, gözleri hâlâ kapalý olduðu halde oturduðu koltuktan doðruldu ve: "Evet. Arkadaþýmýn enerjisini hissediyorum" dedi. Norman'ýn yüzüne doðru baktým. Bana baþýný sallayarak gülümsedi. Evet, Sarah gerçekten de geçmiþ hayatýný yaþýyordu. Sarah'ýn güç ve iktidar sahibi olan Mýsýr'lý hayatýnda sevdiði eþi ve çocuklarý olmuþtu. Öldüðünde gücünün ve görevlerinin en büyük oðluna geçeceðini vurguladý. Norman: "Bu hayatýnla ilgili piþmanlýklarýn var mý?" diye bir soru yöneltti ona. Sarah'ýn alt dudaðý titremeye, yüzündeki katý ifade erimeye ve kapalý olan gözlerinden ise yaþlar inmeye baþladý. Kendine hakim olmaya çalýþarak, gözyaþlarýný eliyle temizledi. Norman: "Nedir piþmanlýðýn?" diye sorusunu yenilemeye çalýþtý. "Kýz kardeþim. Kýz kardeþimle ilgili suçluluk duyuyorum" dedi Sarah. Norman: "Ne oldu kýzkardeþine?" diye onu konuþmasý için þevklendirdi. "Mýsýr kanunlarýna göre, babam öldükten sonra her þeye sahip olma hakkýna sadece ben sahiptim. Ancak kýz kardeþim biraz kýskançtý. Kocasýyla beraber benden çok deðerli bir þeyi, bir heykeli çalmýþlardý. Bu doðru bir davranýþ deðildi. Mýsýr'daki toprak kanununa da aykýrý olan bu davranýþý kabullenmek mümkün deðildi. Bu gerçek ortaya çýktýðýnda çok hiddetlenmiþtim. Kýzkardeþim foyalarýnýn meydana çýktýðýný anlayýnca kocasýyla beraber gece yarýsý kaçmýþlar ve bir daha da geri dönmemiþlerdi. Onu SEVGÝ DÜNYASI 42 bir daha asla görmedim ve hayatým hep onu özlemekle geçti" dedi Sarah. Aðlamaya baþlamýþtý: "Toprak kanununu deðil, kalbimi dinlemeliydim. Ama baþka bir seçimim yoktu ki. Halkýma örnek olmalýydým. Bu kanun idi. Kýzkardeþimi kaybetmiþ olmak bende derin bir piþmanlýk yaratmýþtý" Norman: "Peki, kýz kardeþin bu hayatýnda hiç karþýna çýktý mý? Belki de baþka bir formda yeniden karþýna çýkmýþtýr" dedi. Sarah, hiç tereddüt etmeden: "Evet þimdiki kardeþim Chase, Mýsýr hayatýmdaki kýz kardeþimdir. Birbirimize karþý dürüst bir hayat yaþayabilmek için ayný aileye birlikte gelmeyi ben seçtim. Ne kadar komik, herkesin saçý siyah iken, Mýsýr'lý hayatýnda saçlarýnýn rengi týpký þimdiki gibi kýzýldý" dedi. Sarah gözlerini açtý ve gülümsedi. Ona: "Seni rahatsýz etse ve sana ters gitse bile her þeyini onunla paylaþmaktan vazgeçmemenin sebebi bu mu?" diye sordum. Sarah: "Sanýrým öyle" dedikten sonra koltuktan hýzla aþaðýya indi. Gerçekten de eþim Steve ile, Sarah'ýn kardeþine karþý ne kadar toleranslý olduðunu hep konuþmuþtuk. Elbet ki ilk vardýðýmýz kaný, kendimizin muhteþem bir ana-baba olduðumuz olmuþtu.(!) Norman saatine baktýktan sonra bir regresyon denemesi daha yapabileceðini söyledi. Chase'e böyle bir seans isteyipistemediðini sordu. Norman Chase'in dýþarýda kalmasýný istemiyordu. Chase bu soruyu olumlu yanýtladý. KÝRLÝ PARMAKLAR Hipnoz koltuðuna bu kez Chase oturmuþtu. Kocaman bir koltukta oturan küçücük bir çocuk... Norman ona: "Þimdi Disneyland'desin. Buranýn en sevdiðin yeri hangisi?" diye sordu. Chase, "Tekinsiz Ev" diye bir bölümde bulunan hýzlý arabalardan bahis ederek, onlarýn nasýl hýzlý gittiklerini anlattý. "Tamam. Þimdi gözlerini kapat ve kendini bu arabalardan birisinde hayal et. Çok, ama çok hýzlý bir þekilde yol alýyorsun ve araba raylarýn üzerinde döne döne ve uçarcasýna ilerliyor" dediði an, Chase'in gözkapaklarý hýzla titreþmeye baþladý. Norman bu kez: "Bu araba hýzla uçarken birdenbire duracak. Ýþte o zaman ineceksin ve baþka bir hayata gireceksin. O hayat gerçekten görmek istediðin eski bir hayatýn olacak" "Ben bir erkeðim. Ayaklarýmda kahverengi pantolon var. Ayaklarýmda ise deriden yapýlmýþ sandaletler var. Ancak ayak parmaklarým çok tozlu, terli ve kirli. Bir kadýn.... benim karým tam yanýmda duruyor. Baþýnda büyük beyaz bir þapka var. Küçük bir oðlumuz var. Onun için ahþaptan oyuncaklar yapýyorum. Bir de köpeðimiz var. Çok mutluyum" (Gelecek Ay konumuza kaldýðýmýz yerden devam edeceðiz) SEVGÝ DÜNYASI 43 Aynadaki Yüz ve Kendini Bilmek Özer Baysaling 44 Ý nsan belirli yaþa gelip, kendini ölüme yakýn hissedince; yaþam nedenini, kendini ne kadar bildiðini daha derinden anlamak istiyor. Bu konuda aynayý, gerçek benliðimize inme yolunda önemli bir geçiþ noktasý olarak görüyorum. Hastalýðým sýrasýnda bir gün burnum kanadý. Lavaboya gittim. Aynada aniden kanlý yüzümü görünce çarpýldým. Gerçi gençken, boks yaptýðým zamanlarda da, burnum ve dudaðým kanardý. Ýtiraf etmek gerekirse, erkekçe dövüþkenliðimin, yüzümdeki kan izlerinden, gizli bir zevk ve gurur da duyardým. Yüzümü iyice yýkadým ve aynaya tekrar baktým. Daha da çok irkildim. Aynadaki görüntümle göz göze gelmekten korkuyordum... Bir bakýma kendime bakarak, kendimle yüzleþmekten çekiniyordum. Aynadaki gördüðüm ben miydim? Yoksa ben de kendi görüntüm gibi hayal miydim? Oysa senelerdir o aynaya bakar, sakal týraþý olur, günlük temizliklerimi yaparken yüzümü seyrederdim. Þu an ise ilk defa böylesine bir his duyuyordum. Kendimle yüzleþemiyor, ben ve aynadaki hayalim arasýnda bocalýyordum. Daha dikkatli bakmaya çalýþtým, aynadaki yüzüme. Kemoterapiden saçlarým ve kaþlarým dökülmüþ... Ya yüzümdeki çizgiler! Allah'ým neden bu güne kadar aynaya böylesine bakmamýþým!.. Ben kimdim?.. Ve kendimi ne kadar biliyordum? Birden Delphei Tapýnaðýndaki "Kendini bil!" tümcesi aklýma geldi. SEVGÝ DÜNYASI Sonra þu satýrlarý hatýrladým; "Neden ki bu amaçsýz yaratýlýþ? Yok olacaksa bir gün her yaratýlmýþ!" Her yakýnýmýn ölümünden sonra ben de kendi kendime bunlarý sorarým. Amerika'da Disneyland'ý gezerken, "Aynalar" ve "Hayaletler Þatosu" bölümlerine girmiþtim. Karþýlarýna geçip baktýðým aynalarýn her biri beni; þiþman, zayýf, cani, þeytan, melek vs. gibi göstermiþlerdi. Yüz benim yüzüm, fakat görünümlerim deðiþikti. Hayaletler þatosunda ise, örümcek tutmuþ tozlu köþelerde, hayalet görüntüleri dolaþýyordu. Görüntü dünyasýndaki hayalle, gerçek çok çarpýcý olarak verilmiþti. Peki "aynadaki ben" ile gerçek ve hayalin bilinmezliði karþýsýnda, "Kendini bilmek" ne olabilirdi? Ben ne kadar kendimi biliyordum? Bizler kendimizi ne kadar tanýyor veya tanýmaya çalýþýyorduk? Ýnsanlar kendini tanýmaya deðil, kendilerini var güçleriyle tanýtmaya çabalýyorlardý. Bir kavgada ilk söylenen "Sen benim kim olduðumu biliyor musun?" cümlesi oluyordu. Kimse kendine "Ben kimim?" diye sormuyordu. "O kim" ilgisi ise zamanla dedikoduya dönüþerek, insanlarýn açýk taraflarýný bulmaya yönelik bir zaaf halini alýrken, kendimizi tanýmaya fýrsat bile bulamýyorduk. Kendini bilmek; "Geniþ anlamda insanýn akýlla kendi kendini bilgi konusu yaparak kendini denetlemesidir. SEVGÝ DÜNYASI Aklýn, düþünme eylemiyle kendisini incelemesidir" þeklinde tarif edilebilir. Kant ise bunu; "Düþünmek, yargýlamaktýr." þeklinde özetliyor. Bir baþka açýdan ise kendini bilmek, kiþinin haddini bilmesidir. Ýnsanlarýn çoðu kendi gerçeklerini bilmezler. Hattâ kendini geliþtirmemiþ olanlar ve hadlerini bilmeyenler, kendi deðer ve yeteneklerini olduðundan çok fazla görürler. Bunun daha da kötüsü, bildiklerinin hepsinin doðru olduðunu sanýrlar. Bunlar kendilerini kanýtlamak isteyen, ancak dar görüþlü, bilgiç geçinen ukalalar olup, baþkalarýyla uðraþýp 45 onlarý yargýlamaktan kendilerini tanýmaya ve gerçek benlerini araþtýrmaya vakit bile bulamazlar. Halbuki deðer yargýlarý, anlâk yapýsý ve bilgiler hýzla deðiþmektedir. Bu da ayak uyduramayanlarý, kendi gerçek deðerlerinden baþka görünmeye zorlayacak ya da kendini yeterince tanýyamamaya itecektir. Kendimize yönelik öz eleþtiri ise; kiþinin iyi ve kötü yanlarýyla kendi kendisini objektif görebilmesidir. Kendisine bu þekilde bakarak, kendini kabullenip, eksiklerini düzeltmeye çalýþan insan "özgüven" kazanýr. Yabancý bir insaný tanýyabilmek için, neler yapmak ve hangi sorulara cevap vermek gerekirse, kendimizi bilmek için de ayný yöntemi uygulamalýyýz. Bunlar özetle; iyi ve kötü yanlarýn araþtýrýlmasý, hoþlanýp hoþlanmadýklarýmýz, hangi yeteneklere sahip olup olmadýðýmýz, dýþarýdakilerin bize bakýþ açýsý vs. gibi þeylerdir. Ýnsanýn bunu kendine karþý yapmasý þüphesiz çok zordur. Bu zor yol ýsrarla denenerek, kiþide kendini tanýma yolunda adým adým geliþmeler oluþturur. Bu þekilde hatalarýn kabulü de, kiþiyi hatalarýndan bir þeyler öðrenerek yetkinleþmeye götürür. SEVGÝ DÜNYASI 46 Kýsaca çýkýþ noktasý olarak "kendini bil" tümcesi, kehanet tanrýsý Apollon'un bilgeliðiyle, insanýn kendini tanýmasýna dayanýyordu. Bununla insanýn, insan olmaktan öte bir þey olduðuna inanmamasý gerektiði ve kaderden kaçýlamayacaðý anlatýlmak isteniyordu. Kiþi, çocuk yaþtan itibaren karakteri, eðitimi, sosyal çevre, bilgi ve tüm kazanýmlarýný kullanýrken, bunun sentezlerini ve kullanýmýný da düþünmek zorundadýr. Büyük bir dikkatle iç dünyamýz tetkik edilmeli, kendimize karþý tarafsýz kalmaya çalýþarak özeleþtiri yapýlmalýdýr. Þüphesiz kendi düþüncelerimizin doðruluðuna inanmak doðaldýr. Ancak bu katý bir deðiþmezlikle yapýlýrsa insaný doðmalara götürür. O zaman kiþi kendine eleþtiriyle bakamaz. Her hareketin içinde; doðru, yanlýþ, iyi ve kötü vardýr. Zýtlarýn birliði dediðimiz bu durumu kabul ederek, her þeyin karþýtýný kendi içimizde ararsak, içimizdeki çatýþmayý önlemiþ ve doðruluk yolunda adým atmýþ oluruz. Hem kendimize, hem topluma eleþtirel gözle bakmaya çalýþýrsak, dogmalardan kurtulur, daha çok bilgi edinmeye yöneliriz. Bu da bizi özgür düþünceyle toplumu, olaylarý ve kendimizi daha iyi bilmeye götürür. Bu tür düþünme tarzý, zamanla ivme kazanarak, bütün olaylarý bilgece düþünebilme alýþkanlýðýna yol açar. Bizim kültürümüzde ve tasavvufta kendini bilmeye çok önem verilmiþ ve iþlenmiþtir. Yunus Emre bunu ne güzel özetlemiþ: " Ýlim, ilim bilmektir, ilim kendin bilmektir; Sen kendini bilmezsen, bu nice okumaktýr?" Veciz sözdeki gibi, kendi içimize bakýp özgürce özeleþtiriye tabi tutmadýðýmýz sürece, sadece bilginin de anlamý yok. Gerçekte ne kadar okumuþ olsak da, temelleri kendi içimizde olmayan uygarlýðý, dýþarýda aramak boþtur. Onun için kiþisel evrim; kiþinin önce kendi içini ve özünü tanýmasý, sonra onu geliþtirip, bilgelik, iyilik ve güzelliðe götürmesidir. W. Shakespeare Hamlet'te, Polonius'un Oðluna Öðütleri kýsmýnda þöyle der: "...Hele þunu unutma; nefsine karþý doðru ol..." Alexander Pope ise, Ýnsan Üzerine Deneme'sinde; "O halde kendini taný. Yukarýdan her þeyi inceleyen Tanrýyý düþünme. Ýnsanlýðýn hakiki tetkiki, insandýr yine..." der. Bugünkü yaþam þartlarý aðýrdýr. Kafamýz ve bedenimiz bir yýðýn olaylarla meþguldür. Buna raðmen sýk sýk günlük hayatýn meþgalelerini bir yana býrakarak, kendi içimize ve öz varlýðýmýza bakarsak, kendimizi ancak o zaman geliþtirebiliriz. Öz varlýklarýmýz ancak kendi içimizde eleþtirilebilir. Eksiklerimiz ve yanýlgýlarýmýz ancak bu þekilde düzeltilebilir. Kendimizi samimi eleþtiriye tutmazsak, kendi kendimizi aldatmýþ oluyoruz. Kendimizi aldatmaksa, baþkalarýný aldatmaktan çok daha SEVGÝ DÜNYASI kötüdür. Çünkü kendimizi aldattýðýmýz zaman, bir süre sonra ona inanmaya da baþlarýz. O zaman da kendimizi, baþkalarýný aldatmaktan daha kolay aldatýrýz. Asýrlardan bu güne gelmiþ yararlý öðretileri ayna misaliyle, kendimizi tanýma yönünde deðerlendirirsek; "Yaþamda ve evrimde yüce nitelikler vardýr. Ama sen bunlarý dýþarýda arama. Bunlara ulaþýlmazlýk ümitsizliðine de kapýlma. Aynada gördüðün yüzünün ötesindeki gerçek sen, büyük bir kudretsin. Büyük kudret zaten sana bu kudreti vermiþ. Bunlarýn hepsi sende var. Kendi içinde aradýðýn zaman bun- 47 larý bulacaksýn. Yeter ki ham taþýný yontmaya çalýþ!.." Geriye kendine güven duygusuyla beraber, yetkinleþme azmi ve bu uðurda çaba harcamak kalýyor. Ömer Hayyam bunu ne güzel dile getirmiþ: "Ömrüm gelip geçmiþ, bir þey bildiðim yok!.." Gerçekten ne kadar çok eksiklerimizi, sivriliklerimizi, zaaflarýmýzý, olumsuzluklarýmýzý veya hakiki deðerlerimizi bilebiliyorsak, kusurlarýmýzý düzeltmemiz o derece kolay olacaktýr. Konfüçyus ise: "Dünyada var olan neden, kendi kendisiyle ilgilenir." demiþ. Meister Eckart: "Ýçindeki ortaya çýkacaksa, kabuk kýrýlýp yarýlmalýdýr. Çünkü gerçeðin özünde ne olduðunu anlamak için bu gereklidir." diyor. Ýkbal ise bunu þöyle açýklýyor: "Göðsünün içinde yýldýzlarý aþýp geçecek bir yol vardýr. Lakin sen kendini tanýmýyorsun. Bir kere de tohum gibi, gözünü kendi içine aç ki, yerin altýndan bir fidan olup yükselesin." Brahmanlar da kendini bilmenin erdemini "Sen busun" þeklinde açýklýyorlar. Ýnsan içindeki "ben"i bulmak ve tanýmak amacýyla, içinin aynasýna bakarsa, davranýþlarýnýn nedenini arayýp, bunlarý geliþtirme veya deðiþtirme yolunu seçip çaba gösterecektir. Kiþi o zaman mutsuzluðun bir baþka 48 sebebi olan öfke ve korkulardan kaynaklanan sýkýntýlarýný gidermek için de bu þekilde mücadele verecektir. Ýçine inmeye çalýþarak kendini iyi deðerlendirebilen insan, gizli kalmýþ güçlerini de olumlu yönde ortaya çýkarýp kuvvetlendirebilir. Kendimizi tanýmaya çalýþýrken, duygularla deðil akýlcý gerçeklerle hareket edilmelidir. Ýnsan çoðu zaman, bazý özelliklerinin farkýna varýp ortaya çýkmasýndan ürker. Bu onlarýn olumsuz duygularýndan kaynaklanýr. Bu yüzden de önemli olan, kendimizi akýl yoluyla iyi tanýyýp her þeyin farkýnda olabilmektir. Benliðimizi kötü tutkulardan kurtarmaya çalýþýrken, iyi duygularla da bencilliðimizi yok edebiliriz. Susturulmuþ, kiþiliði bastýrýlmýþ insanýn kendini tanýma þansý da yoktur. Rönesans hümanizmi, insanýn deðerine inanarak iþe baþladý. O güne kadar hep Tanrýdan yola çýkýlýrken, Rönesans hümanistleri insandan yola çýktýlar. Ficinius: "Kendini taný ey insan kýlýðýndaki kutsal þey!" diyerek, insana yönelmenin önemini vurgulayanlardandýr. Hacý Bektaþ-ý Veli ise bunu dizelerinde ne güzel anlatýyor: "Hararet nardadýr; sacda deðildir.. Keramet baþtadýr; taçta deðildir... Her neyi ararsan kendinde ara; Mekke'de, Kudüs'de, Hacda deðildir." Yetkinleþmenin yolu özeleþtiriyle baþlar. Sonra özgür düþünceyle sentez gelir. Tekrar araþtýrma, öðrenme, yeni SEVGÝ DÜNYASI bilgiler ve bunlarýn da tekrarlarý... Bu diyalektik metotla, sonsuza dek gerçeklerin araþtýrýlmasýna yol açar. Bu içimizde neler olduðunu görmenin ve yetkinleþmenin yoludur. Þüphesiz bilgeliðin en önemli merhalesi, bilmediðini bilmektir. Sokrates bunu; "Tek bildiðim þey, hiç bir þey bilmediðimi bilmektir!.." diyerek ne güzel açýklamýþtýr. Kendini bilmek için arýnma ve bilincin devreye girmesi önemlidir. Arýnma; "temizlenmek, sýyrýlmak, açýlmak, saf ve katkýsýz hale gelmek, kendini ýslah etmek ve doðru yola girmektir." Bilinç; "insanýn kendi varlýðý ve davranýþlarýyla ilgili olarak; duygusu, farkýnda olmasý, düþüncesi, nesnel dünyadan bilgi edinmesi ve bu etkinlikleri içimizde olup bitenlerle bütünleþtiren duygu ve akýl baðýdýr." Bir baþka ifadeyle kiþinin kendisinin farkýna varmasý, kendini bilmesi ve sezmesidir. Dogmalardan arýnmýþ, sevgi ve erdemlerle dolu, özgür düþünceli, akýl, bilim ve bilgelik doðrultusunda çalýþan bir duygu bütünlüðüyle, öz varlýðýmýzý eleþtirebilirsek, kendimizi o nispette tanýr, iyilik ve güzelliklere yönelebiliriz. Kiþi kendini bilip tanýdýkça, bir yandan eksiklerini giderirken diðer taraftan da kendisine saygýsý artmakta, bunu da topluma yansýtmaktadýr. "Çabalarýma raðmen, kendimi ne kadar bildiðimi, bir bilebilsem!.." Deðerli Okuyucularýmýz Sevgi Dünyasý Dergimiz Haziran 2007 tarihinden baþlamak üzere yalnýzca abonelerimize ulaþacaktýr. Bizlerle olmaya devam etmek istiyorsanýz, Oba Sok. Sýlla Ap. No: 7/1 Cihangir/Ýstanbul adresine mektupla veya Haberleþme Sorumlusu ve Okur/Abone Ýliþkileri: Kazým Erdemoðlu’na (0212) 252 85 85 no’lu telefonla, (0212) 249 18 28 no’lu faxla abone adresinizi bildirmenizi rica ederiz. En içten sevgilerimizle Sevgi Dünyasý Adý, Soyadý: Adres: Posta Kodu: Ýlçe: Ýl: Tel: Abone ücreti: ..................................................... ..................................................... ..................................................... ..................................................... ..................................................... ..................................................... Yurt içi (40 YTL) ................ Yurt dýþý (50 YTL) ................ Posta Çeki No: 385999 (Sevgi Yayýnlarý) Akbank, Taksim Þb. Hesap No: 0007020 Yapý Kredi, BARBAROS BULVARI Þb. Hesap No: 70102274 www.dostluk.org
Benzer belgeler
2008 Temmuz Sayı - xn--sevgiyaynlar
ÝÇÝNDEKÝLER
Hayaller Gerçektir .............................. 2
Dr. Refet Kayserilioðlu
Deha Beyinlerin Ýtici Gücü ................ 40
2007 Mayıs Sayı: 461
vermek deðil elbette. Olumsuz gibi görünen tüm gidiþata raðmen, eðer toplumsal saðduyuyu koruyorsak ve bunu devam
ettirebilirsek iþte o zaman ülkemizle, milletimizle gerçekten
övünebiliriz. Ýþte o ...
2008 Mart Sayı - xn--sevgiyaynlar
ÝÇÝNDEKÝLER
Hayaller Gerçektir .............................. 2
Dr. Refet Kayserilioðlu