Zootekni Bölümü - U.Ü.Tarımsal Uygulama ve Araştırma Merkezi

Transkript

TUAM-Ziraat Fakültesi Birimi
Zootekni Bölümü
3.9. ZOOTEKNİ BÖLÜMÜ
3.9.1. BİYOMETRİ VE GENETİK ANABİLİM DALI
Araştırma Adı
: Türkiye Koyun Irklarında Arilesteraz, Seruloplazmin ve
Amilaz Tipleri
Araştırmanın Niteliği
: Bağımsız Araştırma
Yürütücü Kuruluş (lar)
: TUAM-Ziraat Fakültesi Birimi
Varsa Destekleyen Kurum
: U.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Komisyonu Başkanlığı
İşbirliği Yapan Kuruluş (lar) : Proje Yürütücüsü (leri)
: Cengiz ELMACI*, Yasemin ÖNER, Gökselin OĞUZ
Yayınlandığı Yer
: Hayvansal Üretim, 44(2), 64-68, 2003
Araştırma Özeti ve Uygulamaya Aktarılan Bulgular :
Bu çalışmada beş koyun ırkına ait toplam 216 örnekte arilesteraz, seruloplazmin ve
amilaz tipleri yatay nişasta jel elektroforezi kullanılarak araştırılmıştır. Elde edilen bulgulara
göre Türkiye koyun ırklarında ilk kez çalışılan seruloplazmin ve amilaz sistemleri monomorf
olarak saptanırken, arilesteraz sisteminde polimorfizm gözlenmiştir. Arilesteraz lokusu
bakımından beklenen ve gözlenen değerler arasındaki farklılık ise önemsiz bulunmuştur.
Anahtar Kelimeler
: Koyun, arilesteraz, seruloplazmin, amilaz
Haberleşme Adresi
: *U.Ü. Ziraat Fakültesi Zootekni Bölümü,
Görükle Kampüsü, 16059, Bursa
e-mail : *[email protected]
494
Araştırma Adı
Zootekni Bölümü
: Holştayn Sığırlarında β-Lactoglobulin Polimorfizmi
: Yüksek Lisans Tezi
: U.Ü.Bilimsel Araştırma Projeleri Komisyonu Başkanlığı
: Yasemin ÖNER, Cengiz ELMACI* (Danışman)
: Indian Vet. J., 82 (11), 1210-1211, 2005
Bu çalışda Bursa civarında yetiştirilen 284 adet Holştayn sığırında, süt proteinlerinden
birisi olan β-Lactoglobulin polimorfizmi araştırılmıştır. Üre nişata-jel elektroforez yöntemi
kullanılarak yapılan elektroforetik analiz sonucunda β-LgA ve β-LgB allelerinin frekansları
sırayla 0.461±0.0209 ve 0.539±0.0209 olarak hesaplanmıştır. Çalışmada kullanılan
populasyonun genetik dengede bulunduğu ve allel frekansları ile genotip frekanslarının
holştayn populasyonlarında yapılan diğer çalışmalarla benzer olduğu gözlenmiştir.
Anahtar Kelimeler
: β-Lactoglobulin, sığır, holştayn
Haberleşme Adresi
495
Zootekni Bölümü
3.9.2. HAYVAN YETİŞTİRME ANABİLİM DALI
Araştırma Adı
: Et Tipi Damızlıklarda Yumurta Özgül Ağırlığı ve Anaç
Yaşının Kuluçka Özelliklerine Etkileri
:-
İşbirliği Yapan Kuruluş (lar) :
Proje Yürütücüsü (leri)
: Aydın İPEK*, Ümran ŞAHAN
: Turk J. Vet. Anim. Science, 25(6), 817–821, 2001
Araştırma Özeti ve Uygulamaya Aktarılan Bulgular:
Bu araştırma et tipi damızlıklarda yumurta özgül ağırlığı ve anaç yaşının yumurta
ağırlık kaybı, embriyonik ölüm ve çıkış gücü üzerine etkilerinin belirlenmesi amacıyla
yürütülmüştür. Araştırma materyali yumurtalar 34 ve 59 haftalık yaştaki Ross etçi damzılık
sürüsünden elde edilmiştir. Yumurtalar özgül ağırlıklarına görer ince kabuklu (<1.080) ve
kalın kabuklu (>1.080) olnak üzere iki gruba ayrılmıştır. Özgül ağırlık ve anaç yaşının
yumurta ağırlık kaybı, embriyonik ölümler ve çıkış gücü üzerine etkisi önemli bulunmuştur
(P<0.01). Sonuçların değerlendirilmesinde, düşük özgül ağırlığa sahip yumurtalarda daha
yüksek ağırlık kaybı, yüksek embriyonik ölüm ve düşük çıkış gücü saptanmıştır. Ayrıca yaşlı
sürüde erken ve geç embriyonik ölümlerin artışından dolayı çıkış gücünün daha düşük
olduğu saptanmıştır. Damızlık yumurtalarda, kabuk kalitesiinn çıkış gücünü azaltan sürü yaşı
kadar önemli bir faktör olduğu belirlenmiştir.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Et tipi damızlık, yumurta özgül ağırlığı, çıkış gücü,
embriyonik ölüm
: *Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Zootekni Bölümü,
496
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Devekuşu Yumurtalarının Dış ve İç Fiziksel Özellik ve
Kimyasal Bileşimleri Üzerine Bir Araştırma
:-
: IX European Symposium on the Quality of Eggs and Egg
Products. 9–12 Eylül 2001, Kuşadası, Türkiye s: 381–386.
Bu çalışmada devekuşu yumurtalarının dış ve iç fiziksel özellikleri ve kimyasal
bileşimi incelenmiştir. Yumurta uzunluğu, genişliği, kabauk kalınşığı, kabuk ağırlığı ve por
sayısı sırasıyla 15.14 cm, 12.42 cm, 0.190 cm, 296.7 g ve 19.80, 17.95 olarak, yumurta
ağırlığı 1444.37 g olarak bulunmuştur. Ortalama sarı ağırlığı sarı çapı, sarı yüksekliği,
albumin ağırlığı, albumin uzunluğu ve yüksekliği sırasıyla 320.50 g, 12.57 cm, 3.86 cm,
842.21 g, 18.62 cm ve 1.65 cm olarak saptanmıştır. Yumurtada % 22.19 sarı, % 58.31
albumin ve %19.50 kabuk olduğu saptanmıştır. Bu kısımların oranları kurutulduktan sonra
%9.89, %6.41 ve %16.57olarak saptanmış, Sarıda %1.66 kül, % 30.87 yağ, %13.99 protein ve
15.00 mg/g koelsterol saptanmıştır. Albuminde %65.00 kül, %0.77 yağ ve %8.04 protein
saptanmıştır.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Yumurta özellikleri, kimyasal bileşim, devekuşu
497
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Kıvırcık Koyunlarında Progesteron ve Farklı Dozda
PMSG Kullanımının Kızgınlık Denetimi ve Döl Verimini
Arttırma Olanakları
:-
: Mehmet KOYUNCU*, Şebnem KARA UZUN,
Leyla ŞENGÜL
: Turk J Vet Anim Sci., 25, 971-974, 2001
Bu çalışma kıvırcık koyunların normal aşım mevsiminde (Ekim 1999) progestagen (40
mg FGA) ve 0, 500 ve 700 IU PMSG kullanılarak kızgınlıkların toplulaştırılması ve döl
verimini arttırılması amacıyla gerçekleştirilmiştir. Sürüde serbest aşım yapılmış doğumların
%76'sı ilk haftada tamamlanmıştır. Farklı hormon dozu uygulanan üç grupta sırasıyla.
kuzulama oranı %94.87, %96.66 ve %100.00; tekiz doğum oranı %78.38. %55.18 ve
%38,46 (P<0.05 ve P<0.01); çoğul doğum oranı %21.62. %44.82 ve %61.54 (P<0.05 ve
P<0.01); döl verimi sayısı %115.38. %153.33 ve %196.15 (P<0,01) ve kuzulama verimi
%121.62. %158.62 ve %196.15 (P<0,01) olarak saptanmıştır.
Kıvırcık koyunlarında progestagen ve PMSG uygulaması kızgınlıkları etkin bir biçimde
toplulaştırmış ve döl verimi önemli ölçüde artmıştır.
Anahtar Kelimeler
: Progestagen, PMSG. kıvırcık koyun. döl verimi özellikleri
Haberleşme Adresi
498
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Karacabey Merinosu Koyunlarında Doğum Ağırlığı ve
Gebelik Süresine Bazı Çevre Faktörlerinin Etkileri ve
Genetik Parametreler
: TUAM-Ziraat Fakültesi Birim
:-
İşbirliği Yapan Kuruluş (lar) :- Proje Yürütücüsü (leri)
: Mehmet KOYUNCU*, Erdoğan TUNCEL,
Şebnem KARA UZUN
: Atatürk Üniv. Ziraat Fak. Derg., 32 (2), 163-167, 2001
Bu araştırmada Karacabey Merinosu koyunlarında gebelik süresi 150.97±0.231 gün
bulunmuş ve bu süreye yaş ve yıl faktörlerinin etkisi (p<0.01 )’e göre önemli bulunurken
doğum tipi ve cinsiyetin etkisi (p<0.05)’e göre önemli bulunmuştur. Doğum ağırlığına alt en
küçük kareler ortalaması 4.84±0.115kg.'dır. Doğum ağırlığı üzerine ana yaşının (p<0.05 ve
p<0.01) doğum tipi ve cinsiyet faktörlerinin etkisi (p<0.01)’e göre çok önemli bulunmuştur.
Doğum ağırlığının kalıtım derecesi 0.23±0.176 olarak hesaplanmıştır. Doğum ağırlığı ve
gebelik süresi için hesaplanan tekrarlanma dereceleri ise sırasıyla 0.26±O.079 ve 0.52±O.237
olarak bulunmuştur.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Karacabey merinosu, gebelik süresi, doğum ağırlığı,
kalıtım derecesi, tekrarlanma derecesi
499
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Japon Bıldırcınlarında (Coturnix coturnix japonica)
Yetiştirme Sistemleri ve Yerleşim Sıklığının Gelişme
Performansları Üzerine Etkisi
:-
: Aydın İPEK*, Ümran ŞAHAN, Bilgehan YILMAZ
: Tavukçuluk Araştırma Dergisi, 4(1–2), 29–34, 2002
Araştırmada kuluçkadan çıkan günlük toplam 528 adet civciv kullanılmıştır. Kafeste ve
yerde yetiştirme sistemleri için eşit sayıda civciv erkek ve dişi karışık rasgele ayrılmıştır.
Çalışmada yerde ve kafeste yetiştirme sistemlerinde yerleşim sıklığının etkisini belirlemek
için 90 cm2/bıldırcın, 180 cm2/bıldırcın ve 270 cm2/bıldırcın taban alan düşecek şekilde
düzenlemelere gidilmiştir. Bıldırcın başına düşen taban alanına göre bölmelere sırası ile 48
adet, 24 adet ve 16 adet bıldırcın konmuştur. Araştırmada yetiştirme sistemlerinin canlı
ağırlık ve canlı ağırlık artış ortalamaları üzerine etkisi önemsiz bulunmuştur. Yemden
yararlanma oranı üzerine etkisi ise 4., 5. ve 6. haftalarda önemlidir (P<0.05). Kafes sisteminde
yetiştirilen bıldırcınların yemden yararlanma oranının yerde yetiştirilen bıldırcınlara göre
daha iyi olduğu saptanmıştır. Ölüm oranı, karkas ağırlıkları ve karkas randımanı bakımından
yetiştirme sistemlerinin etkisi önemsizdir. Yerleşim sıklığının canlı ağırlık ortalamaları
üzerine etkisi ise ilk iki hafta dışında önemli bulunmuştur (P<0.01). Yerleşim sıklığının
dönem sonu yemden yararlanma oranı üzerine etkisi önemlidir (P<0.01). En iyi yemden
yararlanma oranı 90 cm2/bıldırcın sıklığında barındırılan gruplarda saptanmıştır. Karkas
ağırlığı üzerine yerleşim sıklığının etkisi önemli bulunmuştur (P<0.01). Her bir yetiştirme
sisteminde yerleşim sıklığı dikkate alındığında kafes sisteminde 90 ve 180 cm2/bıldırcın
grupları, yer sisteminde ise 90 cm2/bıldırcın grubu canlı ağırlık, canlı ağırlık artışı ve yemden
yararlanma oranı yönünden daha iyi performans göstermiştir.
Anahtar Kelimeler
: Japon bıldırcını (Coturnix coturnix japonica), yetiştirme
sistemleri, yerleşim sıklığı, gelişme performansı
Haberleşme Adresi
500
Araştırma Adı
Zootekni Bölümü
: Devekuşlarında (Struthip camelus) Yumurta Ağırlığının
Kuluçka Özellikleri Üzerine Etkisi
:-
: Turk J. Vet. Anim. Science, 26(4), 723–728, 2002
Bu araştırma devekuşu yumurtalarının kuluçka özellikleri üzerine yumurta ağıorlığının
etkilerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Yumurta ağırlık sınıflarının (hafif 1200–1400 g,
normal 1401–1600 g, ağır >1600 g) çıkış gücü ve kuluçka randımanı üzerine etkisi önemli
bulunmuştur (P<0.01). Çıkış gücü yumurta ağırlık sınıflarına göre sırasıyla %67.74, % 74.42,
% 64.28; kuluçka randımanı ise , %43.75, %50.00, %41.86 olarak saptanmıştır. Erken, orta ve
geç dönem embriyo ölümleri üzerine de yumurta ağırlığının etkisi önemlidir (P<0.01).
Yumurta ağırlık sınıflarına göre erken dönem ölümler, %9.68, %9.30, %10.91, orta dönem
ölümler %6.46, %4.65, %7.35, ve geç dönem embriyo ölümleri sırasıyla; %16.12, %11.63,
%17.46 olarak belirlenmiştir. Yumurta ağırlıklarının yumurta ağırlık kaybı üzerine etkisi
önemli bulunmuştur (P<0.05). Normal ağırlıktaki yumurtalar %13.94 ağırlık kaybederek
optimuma yakın değer göstermiştir. Civciv çıkış ağırlığı üzerine de yumurtas ağırlık
sınıfalarının etkisi önemli bulunmuştur (P<0.05). Ağır yumöurtaslarda kuluçka süresi haif ve
normal ağırlık sınıfına giren yumurtalara göre daha uzun gerçekleşmiştir.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Devekuşu, yumurta ağırlığı, kuluçka özellikleri
501
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Suluk Tipi ve Yüksekliğinin Broiler Performansı Üzerine
Etkisi
:-
: Czech Journal of Animal Science, 11(47), 460–466, 2002
Bu çalışmada suluk tipi ve yüksekliğinin broiler performansı üzerine etkisi
incelenmiştir. Çalışmada standart nipel suluk, çanaklı nipel suluk ve askılı suluklar, 3 farklı
yükseklikte alçak, orta ve yüksek seviye uygulanmıştır. En düşük canlı ağırlık 42 günlük
yaşta 2010.6 g ile nipel suluk grubunda rastlanmıştır. Alçak ve orta seviye nipel suluk
gruplarında suluk canlı ağırlık bakımından herhangi bir farklılık saptanmamıştır. Yem
tüketimi nipel suluk grubunda çanaklı nipel suluk ve asklı suluk tiplerine göre daha düşük
bulumuştur (P<0.01). Kümülatif yem tüketiminin nipel suluk grubunda diğer gruplardan daha
düşük olduğu saptanmıştır. Suluk tipi ve yüksekliğinin yemden yaralanma oranı ve ölüm
oranı üzerine etkisi bulunmamıştır. Sukluk tipinin altlık nemine ve su sıcaklığına etkisi
önemli bulunmuştur (P<0.01). En yüksek altlık nemi ve su sıcaklığı askılı suluk grubunda
saptanmıştır.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Suluk, altlık nemi, canlı ağırlık, broiler
502
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Koçaş Tarım İşletmesi'nde Yetiştirilen Siyah-Alaca
Sığırların Süt ve Döl Verimleri Üzerine Bir Araştırma. 1.
Süt Verim Özellikleri
:-
: Serdar DURU*, Erdoğan TUNCEL (Danışman)
: Turk J Vet Anim Sci., 26 (1), 97-101, 2002
Orta Anadolu'da yer alan Koçaş Tarım İşletmesi'nde yetiştirilen Siyah-Alaca sığırların
süt verim özelliklerinin belirlenmesinin yanısıra, işletmenin bu özellikler bakımından
durumunu da ortaya koyma amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın materyalini bu işletmede
yetiştirilen 362 baş ineğin 1988-1995 yılları arasındaki 970 laktasyon kaydı oluşturmuştur.
Verilerin değerlendirilmesi Minitab version 9.2 bilgisayar programında yapılmıştır. Alt
gruplar arası farklılığın önemlilik testi ise Asgari Önemli Fark (AÖF) yöntemine göre
yapılmıştır. Elde edilen genel ortalamalar; laktasyon süresi, laktasyon süt verimi ve 305
günlük süt verimi için sırasıyla; 304,4±1,39 gün, 4966±32,96 kg ve 4784±27,35 kg olarak
bulunmuştur.
Anahtar Kelimeler
: Siyah-Alaca, süt verimi, laktasyon süresi, laktasyon süt
verimi, 305 günlük süt verimi
Haberleşme Adresi
503
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Koçaş Tarım İşletmesi'nde Yetiştirilen Siyah-Alaca
Sığırların Süt ve Döl Verimleri Üzerine Bir Araştırma. 2.
Döl Verim Özellikleri
:-
: Serdar DURU*, Erdoğan TUNCEL (Danışman)
: Turk. J. Vet. Anim. Sci., 26(1), 103-107, 2002
Araştırma, Koçaş Tarım İşletmesi'nde yetiştirilen Siyah-Alaca sığırların döl verim
özelliklerinin belirlenmesinin yanında, işletmenin bu özellikler bakımından durumunu da
ortaya koymak amacıyla yapılmıştır.Araştırmanın materyalini işletmede yetiştirilen 362 baş
ineğin 1988-1995 yılları arasındaki kayıtları oluşturmuştur.Verilerin istatistiki olarak
değerlendirilmesi Minitab version 9.2 bilgisayar programında yapılmıştır. Alt gruplar arası
farklılığın önemlilik testi ise Asgari Önemli Fark (AÖF) yöntemine göre yapılmıştır.Elde
edilen genel ortalamalar; ilkine damızlıkta kullanma yaşı, ilkine buzağılama yaşı, üreme
etkinliği, buzağılama aralığı, gebelik süresi, kuruda kalma süresi, servis periyodu ve gebelik
başına tohumlama sayısı için sırasıyla; 18,04±0,10 ay, 27,70±0,11 ay, %96,50±0,32,
12,30±0,05 ay, 276,50±0,17 gün, 65,37±0,78 gün, 93,33±1,57 gün ve 1,33±0,02 olarak
bulunmuştur.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Siyah-Alaca, döl verimi, buzağılama aralığı, gebelik süresi,
kuruda kalma süresi, servis periyodu, üreme etkinliği
504
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Merinos Koyunların İthal Etçi Koçlar ile Melezlenmesi
Sonucu Elde Edilen F1 ve F2 Genotip Gruplarında Verim
Özellikleri
:-
: Mehmet KOYUNCU*, Erdoğan TUNCEL,
Şebnem KARA UZUN
: Atatürk Üniv. Ziraat Fak. Derg., 33 (2), 193-198, 2002
Bu araştırma Bandırma Koyunculuk Araştırma Enstitüsü'nde yetiştirilen Lincoln, Dorset
Down, Hampshire Down, Border Leicester ve Siyah Başlı Alman koçlarının Merinos koyunu
ile melezlenmesi sonucu elde edilen Fı genotip gruplarının döl verimi, Fı, F2 genctip
gruplarındaki kuzuların büyüme ve yaşama gücü özelliklerini saptamak amacıyla
yürütülmüştür. Fı kuzularında genotipin etkisi kuzuların doğum, 60 ve 120. gün ağırlıklarında
önemsiz bulunurken, 180.gün ağırlığında önemli varyasyona sebep olmuştur (P<0.05). F2
kuzularında genotip, doğum tipi ve cinsiyetin doğum, 60., 120. ve 180. gün ağırlıklarına etkisi
önemli bulunmuştur (P<0.01 ).
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Merinos melezleri, döl verimi, büyüme özellikleri,
yaşama gücü
505
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Yumurtacı Damızlıklarda Kuluçkalık Yumurtaların
Folluklarda Bakteriyel Bulaşma Düzeyi ve Kuluçka
Özelliklerine Paraformaldehit Fümigasyonunun Etkisi
:-
İşbirliği Yapan Kuruluş (lar) : HAS TAVUK ve REFARM
: Ümran ŞAHAN*, Mihriban ÜLGEN, Aydın İPEK
: 11th European Poultry Conference, 06–10 Eylül 2002,
Bremen Almanya
Bu çalışmada kuluçkalık ymurtaların kabuktan bakteriyel bulaşma düzeyi için folluklara
paraformaldehit uygulaması ile (ASP) formaldehit fumigasyonunun karşılaştırılması ve çıkış
gücü, kuluçka randımanı ve civciv kalitesine etkilerinin incelenmesi amacıyla yürütülmüştür.
Çalışmada 45 haftalık yaştaki LSL damızlık sürüsünden toplam 14400 yumurta deneme
materyali olarak kullanılmıştır. Folluklardan toplanan kontrol grubnu yumurtalara sadece
formaldehit fümigasyonu uygulanmıştır. Deneme bölmesindeki folluklara haftada 1 kez
olmak üzere 8-9 gr Alphagen Standart Prills (ASP) koyulmuştur. Her bir kontrol ve diğer 2
uygulama grubu için 4800’er adet yumurta kullanılmıştır. ASP uygulanan grupta toplam
kabuktaki bakteri sayısı 1.33±0.52 (log10 ±Sx) iken, muamele uygulanmayan grupta
3.25±0.20 oalrak saptanmıştır (P<0.01). ASP uygulanan grupta çıkış gücü yüksek olurken
ıskarta civciv oranı düşük bulunmuştur. Embryonik ölüm oranları ASP grubunda diğer
gruplara göre oldukça düşük bulunmuştur. Folluklara ASP uygulamasının yumurta kabuğu
yüzeyindeki toplam bakteri sayıısnı azaltmada oldukça etkili bir yöntem olduğu ve kuluçka
sonunda elde edilen satılabilir civciv sayısını arttırması bakımından oldukça yararlı bir
uygulama olduğu belirlenmiştir.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
damızlık,
paraformaldehit
: Yumurtacı
bakteriyel bulaşma, kuluçka özellikleri
fümigasyon,
506
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Yem Kaldırma Süreleri İle Broilerlerde Bazı Kesim ve
Karkas Özellikleri Arasındaki İlişki
:-
: Ümran ŞAHAN*, Aydın İPEK, Bilgehan YILMAZ
Bremen Almanya
Bu çalışma yem kaldırma süreleri ile broilerlerde bazı kesim ve karkas özellikleri
arasındaki ilişkiyi incelemek amacıla yürütülmüştür. Kesimden 24 saat önce, 2100–2200 g
ağırlığa sahip 150 erkek broiler ve 1950-2050 gr ağırlığa sahip 150 dişi broiler ayrı bölmeye
alınmışlardır. Bu ayrılan piliçler her biri 30 erkek 30 dişi içeren 5 ayrı bölmeye ayrılmış ve
farklı yem kaldırma periyotları uygulanmıştır. Yemlerin kaldırılmasında kesim zamanı
dikkate alınarak 2 şer saat aralıklarla 5 farklı uygulama yapılmıştır. Tüm gruplarda canlı
ağırlık yem kaldırma dönemlerinin başında alınmıştır. Piliçler tekrar tartılarak kesim önecesi
canlı ağırlıkları kaydedilmiştir. Yem kaldırma süreleri sırasıyla 5, 7, 9, 11 ve 13 saat olarak
uygulanmıştır. 5–13 saatlık yem kaldırma dönemi sonunda canlı ağırlık kaybu sırasıyla %2.56
ve %5.10 olarak saptanmıştır. Soğutulmuş kakas ağırlıkları bakımından gruplar arasında
farklılık saptanmamıştır. Sonuç olarak kesimden önce 9–13 saatlik yem kaldırma
uygulamasının dressing oranını arttırdığı ve bununla birlikte karkasların dışkı ile kirlenmesi
önlendiği için daha iyi kalitede ürün sağlaması bakımından oldukça uygun bir yöntem olduğu
saptanmıştır.
Anahtar Kelimeler
: Broiler, yem kaldırma süresi, kesim, karkas özellikleri
Haberleşme Adresi
507
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Etçi Ana Damızlıklarda (G.P.S.), Anaçların Kuluçkadan
Çıkış Mevsimi, Genotip, Anaç Yaşı ve Depolama Süresinin
Kuluçka Özelliklerine Etkileri
:-
: Aydın İPEK*
Bremen Almanya
Bu araştırma, et tipi ana damızlıklarda anaçların kuluçkadan çıkış mevsimi, genotip,
anaç yaşı ve depolama süresinin kuluçka özelliklerine etkilerini belirlemek amacıyla
yürütülmüştür. Araştırma sonucunda döllülük oranına anaçların kuluçkadan çıkış mevsimi,
genotip ve anaç yaşının etkisi önemli (P<0,01), depolama süresinin etkisi ise önemsiz
bulunmuştur. Embriyonik ölümler, çıkış gücü ve kuluçka randımanına mevsim, anaç yaşı ve
depolama süresinin etkisinin önemli (P<0,01), genotipin etkisinin ise sadece kabuk altı
ölümler üzerine etkili olduğu belirlenmiştir (P<0,01). Civciv çıkış ağırlığına mevsimin ve
genotipin etkisi önemsiz, anaç yaşı ve depolama süresinin etkisi ise önemli bulunmuştur (P<
0,01).
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Et tipi anaç, kuluçka özellikleri, kuluçkadan çıkış mevsimi,
anaç yaşı, depolama süresi
508
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Değişik Zorlamalı Tüy Döküm Yöntemlerinin Yumurtacı
Sürülerde Yumurta Verimi ve Kalitesine Olan Etkileri
:-
: Bilgehan YILMAZ*, Ümran ŞAHAN
Bremen Almanya
Bu araştırma tüy dökümüne zorlamada kullanılan farklı üç yöntemin 72 haftalık yaştaki
kahverengi yumurtacı (Rose Brown) tavukların canlı ağırlık kaybı, yaşama gücü, yumurta
verim ve bazı kalite özellikleri üzerine etkilerini belirlemek amacıyla yapılmıştır.
Araştırmada, üç deneme grubundan birine 7 gün boyunca sadece dane arpa verilmiştir, 2.
gruba 6 gün boyunca açlık uygulanmış. Diğer gruba ise, 15000 ppm çinko (ZnO formunda)
katkısı yapılmış yem 10 gün süre ile verilmiştir. Zorlanım süresince aydınlatma ve su
kısıtlaması yapılmamıştır. Araştırmada incelenen özelliklerden canlı ağırlık ve yumurta
kalitesine ait değerler deneme öncesi, %1, %50, pik verim ve dönem sonu olmak üzere 5 ayrı
dönemde incelenmiştir. % 1 verim döneminde meydana gelen canlı ağırlık kayıpları, açlık,
arpa ve ZnO uygulanan gruplarda sırasıyla % 19.73, % 19.71 ve % 15.32 olarak bulunmuştur.
İncelenen dönemlerdeki ortalama canlı ağırlık değerleri arasındaki farklılıklar % 1 verim
dönemi (P<0.01) için istatistiksel olarak önemli çıkmıştır. Araştırmada ortalama ölüm oranları
arpa yöntemi uygulanan grupta %5.21, açlık yöntemi uygulanan grupta % 6.25 ve ZnO
yöntemi uygulanan grupta %3.13 olarak saptanmıştır. Yöntemlerin tümü yumurta verimini
kesmede etkili bulunmuştur. Yöntemlerin tavuk gün (hen day) pik verim düzeyleri açlık
grubunda %75.47, arpa grubunda %72.04 ve ZnO grubunda %71.28 olarak saptanmıştır.
Ortalama tavuk gün (hen day) yumurta verimi değerleri açlık grubunda %61.96, ZnO
grubunda %61.55 ve arpa grubunda %59.77 olarak saptanmıştır. Deneme gruplarının yumurta
kalite özelliklerinden yumurta ağırlığı, şekil indeksi, kabuk kırılma direnci, kabuk kalınlığı,
haugh birimi, ak genişliği, ak uzunluğu, ak yüksekliği, ak indeksi, sarı yüksekliği, sarı çapı ve
sarı indeksi değerleri arasındaki farklıklar istatistiksel olarak önemli bulunmamıştır.
Dönemlerin yumurta kalite özellikleri üzerine etkisi ise önemli bulunmuştur (P<0.01).
Çalışmada incelenen özelliklere uygulanan her üç yönteminde olumlu düzeyde etkili olduğu
belirlenmiştir. Bunun yanısıra, uygulamalardan arpa yönteminin tüy dökümü uygulanacak
gruplara avantajları yüzünden önerilebileceği sonucuna varılmıştır.
Anahtar Kelimeler
: Yumurta, zorlamalı tüy dökümü, yumurta verim ve kalitesi
Haberleşme Adresi
509
Araştırma Adı
Zootekni Bölümü
: Devekuşu (Struthio Camelus) Yumurtalarında Yükleme
Pozisyonuna Bağlı Olarak Çıkış Başarısı
:-
: World Ostrich Congress, 26–29 September 2002, Warsov,
Polanya
Bu çalışmada yükleme pozisyonuna bağlı olarak devekuşu yumurtalarında kuluçka
sonuçları değerlendirilmiştir. Bir üretim döneminde elde dilden yumurtalar 7 gün 16°C’de
depolanarak, ağırlıkları alınmış ve kuluçka makinelerine yüklenmişlerdir. Yumurtalar 4 farklı
yükleme pozisyonunda kuluçkalandırılmışlardır. Bunlar; I – Yatay grup II- Dikey grup III- 2
hafta yatay daha sonra 4 hafta dikey grup, IV – 5 hafta yatay ve 1 hafta dikey grup.
Inkubasyon pozisyonunun yumurtalardan çıkış başarısı üzerine etkisi öenmli bulunmuştur
(P<0.01). En yüksek çıkış gücü III. grupta 2 hafta yatay daha sonra 4 hafta dikey (%72.22) ve
II. grupta dikey (%39) pozisyonda inkubasyon uygulanan gruplarda saptanmıştır. Buna
karşın; en düşük çıkış gücü I. grupta (%56.36) ve IV. grupta (%58.18) saptanmıştır. Geç
dönem embryonik ölümlerin çoğu malpozisyondan kaynaklanmıştır, en fazla oranda I.
(%62.50) ve IV. (%57.14) grupta saptanmıştır. Yumurtaların dikey pozisyonda inkube
edilmesi inkubatorden tam randımanlı yararlanma açısından en pratik uygulamadır.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Devekuşu yumurtası, yükleme pozisyonu, çıkış gücü
510
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Herik Irkı Koyunların Yapağılarının Halı Tipi Yapağı
Özelliklerine Göre Değerlendirilmesi
:-
: Şebnem KARA UZUN*, Erdoğan TUNCEL (Danışman)
: III. Ulusal Zootekni Kongresi.14-16 Ekim 2002, Ankara
Bu araştırma Herik ırkı erkek toklu yapağılarının halı tipi yapağı özelliklerine göre
değerlendirilmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın materyalini Uludağ Üniversitesi Ziraat
Fakültesinde besiye alınan 35 baş Herik ırkı erkek toklu oluşturmuştur. Araştırmada yapağı
verim özelliklerinin yanı sıra kırkım sonu canlı ağırlığı ve çeşitli vücut ölçüleri de
belirlenmiştir. Herik ırkı erkek toklularda kırkım sonu canlı ağırlık, cidago yüksekliği, vücut
uzunluğu, göğüs derinliği, göğüs çevresi, ön incik çevresi sırasıyla; 56.46 kg, 65.11 cm, 64.14
cm, 29.97 cm, 88.53 cm, 8.45 cm olarak bulunmuştur. Kirli yapağı verimi, lif inceliği,
sortiman, lüle uzunluğu, gerçek lif uzunluğu, medullalı ve heterotip kıl oranı, gerçek kıl
oranı, kemp kıl oranı, elastikiyet, mukavemet, yapağı randımanı sırasıyla; 2.45 kg, 43.60
mikron, D-E, 14.71 cm, 16.61 cm, %18.86, %44.01, %37.13, 40.59 gr, %53.78, %58.88
olarak saptanmıştır. Halı endüstrisinde önemli olan 10-70 mikron arasındaki elyaf oranı
%89.30’dur. Bu değer söz konusu yapağıların ideal olmamakla birlikte halı sanayinde
kullanılabileceğini ortaya çıkarmıştır.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Herik, halı yapağısı, yapağı özellikleri
511
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Devekuşu (Struthio camelus) Yumurtalarında Depolama
Sıcaklığı ve Pozisyonunun Embriyonik Ölümler Üzerine
Etkileri
:İşbirliği Yapan Kuruluş (lar) : Proje Yürütücüsü (leri)
: South African Journal of Animal Science, 33(1),38–42,
2003
Bu çalışmada devekuşu yumurtalarında embriyonik ölümler üzerine depolama sıcaklığı
ve depolama pozisyonunun etkisini belirlemek amacıyla iki deneme yürütülmüştür.
Denemede toplam 229 adet devekuşu yumurtası kullanılmıştır. Embriyo ölümleri üzerine
depo sıcaklığının etkisinin önemli olduğu belirlenmiştir (P<0.05). Embriyonik ölümler
toplamı 16, 21 ve 25 °C’de depolanma sıcaklığında sırasıyla; %28.6, %32.0, %42.9 olarak
bulunmuştur. Depolama pozisyonlarının embriyonik ölümler üzerine etkisi önemsiz
bulunmuştur Depolama pozisyonuna bağlı olarak embiryonik ölümler uzun eksen yatay, hava
boşluğu yukarıda dikey, hava boşluğu aşağıda dikey pozisyonda depolanan yumurtalarda
sırasıyla %25.8, %26.7, %24.1 olarak bulunmuştur.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Devekuşu, kuluçka, depolama pozisyonu, sıcaklık,
embriyonik ölüm
512
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Devekuşlarında Bazı Yumurta Özelliklerinin Ağırlık Kaybı
ve Çıkış Gücü Üzerine Etkileri
:-
: Ümran ŞAHAN*, Özge ALTAN, Aydın İPEK ve Bilgehan
YILMAZ
: British Poultry Science Journal, 44 (3), 380–385, 2003
Bu çalışma devekuşlarında bazı yumurta özelliklerini incelemek, kabuk kalınlığı ile
kabuk porozitesinin kuluçkadaki su kaybı ve çıkış gücü üzerine etkisini incelemek amacıyla
yürütülmüştür. Kabuk kalınlığı ile çıkış gücü arasında ilişki saptanmamıştır. Bununla birlikte;
düşük kabuk kalınlığına sahip yumurtalarda yumurta ağırlık kaybı(%13.03), orta kalınlıktaki
yumurtalarda (%11.22) ve kalın kabuklu yumurtalarda (%10.36) olarak saptanmıştır
(P<0.0001). Kabuk kalınlığı ile yumurta ağırlık kaybı arasında negatif bir ilişki saptanmıştır
(r = -0.65, P<0.0001). Yumurta kabuğu por yoğunluğu ile çıkış gücü arasında önemli bir
ilişki saptanmıştır (P<0.0001). Por yoğunluğu ile yumurta ağırlık kaybı arasında pozitif bir
ilişki saptanmıştır (r=0.63, P<0.0001). Ortalama kabuk su buharı geçirgenliği (G) değeri ve
kabuk geçirgenlik katsayısı (k) sırasıyla 87.77±4.21 mg H2O gün -1 Torr -1, 2.44 olarak
saptanmıştır (n=15). Sonuç olarak inkubator neminin %25ten aşağıda olması istenilen ağırlık
kaybını sağlamak bakımından gereklidir.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Devekulu yumurtası, ağırlık kaybı, kabuk su buharı
geçirgenliği, çıkış gücü
513
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Devekuşu Yumurtalarının Yapay İnkubasyonu Sırasında
Son Dönem Embryonik Ölümler Üzerine Bir Araştırma
:-
: Ümran ŞAHAN*
: Indian Veterinary Journal, 80, 1002–1005, 2003
Bu çalışmada çıkış yapamayan yumurtalarda kabukaltı ölümlerin başlıca ödem ve
malpozisyon semptomlarından kaynaklandığı saptanmıştır. Çıkış yapamayan 72 embriyonun
56’sı (%77.77) ödemden, 72 embriyonun 26’sı (%36.11) malpozisyondan kaynaklanmıştır.
Diğer semptomların oranı ise %10 oranında olduğu saptanmıştır.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Devekuşu, embriyonik ölüm, yapay inkubasyon
514
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Farklı Kuluçka Sıcaklıklarının Devekuşu (Struthio
camelus) Yumurtalarında Performans Üzerine Etkisi
:-
: Czech J. Animal Science, 48 (7), 271-274, 2003
Bu çalışma farklı kuluçka sıcaklıklarının devekuşu (Struthio camelus) yumurtalarında
performans üzerine etkisini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Toplam 282 adet yumurta 1
hafta aralıklarla toplam 12 defa, 3 farklı sıcaklık (36.0, 36.6 ve 37.2 °C) uygulanarak tam
otomatik, programlanabilir kuluçka makinelerine yüklenmiştir. Uygulanan farklı sıcaklık
değerleri çıkış güc ünü, embryonik ölüm oranını ve kuluçka süresini etkilemiştir (P<0.01).
Sıcaklık derecesinin artışı ile yumurta ağırlık kaybı artmıştır (P<0.05). Erken ve geç dönem
embriyonik ölüm oranları yüksek sıcaklıklarda önemli düzeyde yükske bulunmuştur
(P<0.01).
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: İnkubasyon, sıcaklık, devekuşu (Struthio camelus)
515
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Karacabey Merinosu Koyunlarda Gebelik Süresine Bazı
Çevre Faktörlerinin Etkisi
:-
: Mehmet KOYUNCU*, Serdar DURU
: Ulud. Üniv. Zir. Fak. Derg., 17 (2), 137-143, 2003
Marmara Hayvancılık Araştırma Enstitüsündeki Karacabey Merinosu koyunların 19982000 yılları arasındaki doğumlarına ait 1316 veri analiz edilmiştir. Gebelik süresi ortalaması
150.97 ± 0.054 gün olmuştur.
Gebelik süresi yıl, kuzu cinsiyeti, ana yaşı (P<0.01) ve doğum tipi (P<0.05) tarafından
istatistiki olarak önemli düzeyde etkilenmiştir. Doğum ağırlığı ile gebelik süresi arasındaki
fenotipik korelasyon katsayısı 0.077 ± 0.028 olarak bulunmuştur (P<0.05).
Anahtar Kelimeler
: Koyun, Karacabey Merinosu, gebelik süresi
Haberleşme Adresi
516
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Siyah Alaca Sığırlarda Kuruda Kalma Süresi, Servis
Periyodu ve İlkine Buzağılama Yaşı ile Bazı Süt Verim
Özellikleri Arasındaki İlişkiler
:-
: Mehmet KOYUNCU*, Serdar DURU
: Ulud. Üniv. Zir. Fak. Derg., 18(1), 69-79, 2004
Bu araştırma, kuruda kalma süresi, servis periyodu ve ilkine buzağılama yaşının
laktasyon süresi, 305 gün süt verimi ve laktasyon süt verimine etkisini belirlemek amacıyla
yapılmıştır. Araştırmanın materyalini Koçaş Tarım İşletmesi’nde 1988-1995 yılları arasında
yetiştirilen Siyah Alaca ineklere ait 959 laktasyon kaydı oluşturmuştur.
Servis periyodunun incelenen süt verim özelliklerine etkisi önemli bulunmuştur (P<0.01).
İlkine buzağılama yaşının 305 gün ve laktasyon süt verimine etkisi önemli bulunmuş
(P<0.01), kuruda kalma süresi bu üç özelliğe önemli bir etki yapmamıştır. Servis periyodu ile
laktasyon süresi, 305 gün süt verimi ve laktasyon süt verimi arasındaki korelasyonlar
sırasıyla; 0.866±0.016, 0.148±0.032 ve 0.377±0.30 olarak bulunmuştur (P<0.001). Ayrıca
ilkine buzağılama yaşı ile laktasyon süt verimi arasında -0.390±0.029 düzeyinde bir
korelasyon saptanmıştır (P<0.01).
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Siyah Alaca, servis periyodu, kuruda kalma süresi,
süt verimi, fenotipik korelasyonlar
517
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Japon Bıldırcınlarında (Coturnix coturnix japonica) Canlı
Ağırlık, Erkek Dişi Oranı ve Anaç Yaşının Yumurta
Ağırlığı ve Kuluçka Sonuçlarına Etkisi
:-
: South African Journal of Animal Science, 34 (2), 130–134,
2004
Bu çalışma Japon Bıldırcınlarında canlı ağırlık, erkek dişi oranı ve anaç yaşının yumurta
ağırlığı ve kuluçka sonuçları üzerine etkisini ortaya koymak amacıyla yürütülmüştür.
Araştırmada 6 haftalık dişi bıldırcınlar ağırlıklarına göre üç gruba ayrılmışlardır. Gruplar hafif
(170-200g), orta (201-230g) ve ağır (>230g) olarak sınıflandırılmıştır. Bu gruplarla
eşleştirilecek erkek bıldırcınların ise 200–220 g arasında canlı ağırlıkta olanları seçilmiştir.
Gruplar çok katlı besi kafeslerine erkek ve dişi oranları 1:1, 1:2, 1:3, 1:4, 1:5 olmak üzere
yerleştirilmişlerdir. Çalışmada canlı ağırlığın ve anaç yaşının yumurta ağırlığı üzerine etkisi
önemli bulunmuştur (P<0.01). Canlı ağırlığı hafif olan gurupta orta ve ağır gruptaki
bıldırcınlardan elde edilen yumurtalara göre daha düşük yumurta ağırlığı saptanmıştır. Anaç
yaşının artışına bağlı olarak yumurta ağırlığı artış göstermiştir. Canlı ağırlığın, erkek dişi
oranının ve anaç yaşının döllülük ve çıkış gücü üzerine etkisi önemlidir (P<0.01). Döllülük
oranı canlı ağırlığın artışına bağlı olarak artmıştır. En yüksek döllülük oranı erkek dişi oranı
1:2, 1:3 olan gruplarda saptanmıştır.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Japon bıldırcını, canlı ağırlık, anaç yaşı, erkek dişi oranı,
döllülük
518
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Broiler Damızlık Yumurtalara In ovo Askorbik Asit ve
Glukoz İnjeksiyonunun Çıkış Gücü ve Civciv Ağırlığına
Etkisi
:-
İşbirliği Yapan Kuruluş (lar) : BANVİT A.Ş.
: Archiv Für Geflügelkunde, 68 (3), 132-135, 2004
Bu çalışma broiler damızlık yumurtalara ısı stresini önlemek amacıyla inovo askorbik
asit ve glukoz injeksiyon uygulamalarının çıkış gücü ve civciv ağırlığına etkisi belirlemek
amacıyla yürütülmüştür. Deneme 1’de inkubasyonun 13. gününde canlı embryolara inovo
olarak şu uygulamalar yapılmıştır: 1- injeksiyon uygulanmayan (kontrol); 2- 0.5 ml tuzlu
solusyonla injeksiyon uygulaması, 3- 1,3,5 ve 7 mg askorbik asit içeren 0.5 ml tuzlu
solusyonla injeksiyon uygulaması. Deneme 2’de çıkımdan önce 18. günde yumurtalara
değişik miktarlarda glukoz konsantrasyonu uygulanması. Bu amaçla; 1- injeksiyon
uygulanmayan (kontrol); 2- deionize 0.5 ml steril su ile injeksiyon uygulaması, 3- 5,10 ve 15
mg glukoz içeren 0.5 ml deionize steril su ile injeksiyon. AA uygulamasının çıkış gücüne
etkisi önemli bulunmuştur (P<0.01). En yüksek çıkış gücü değeri 3 mg AA solusyonu içeren
grupta saptanmıştır. Glukoz injeksiyonunun çıkış gücü ve civciv ağırlığı üzerine herhangi bir
etkisi saptanmamıştır.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: In ovo injeksiyon, askorbik asit, glukoz, broiler damızlık
yumurta, çıkış gücü
519
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Devekuşu (Struthio camelus) Yumurtalarında Depolama
Süresinin Kuluçka Sonuçları Üzerine Etkisi
:-
: Archiv Für Geflügelkunde, 68 (4), 187–190, 2004
Bu çalışma devekuşu (Struthio camelus) yumurtalarında ön depolama süresinin kuluçka
sonuçları üzerine etkisini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Toplam 210 devekuşu
yumurtası 18 °Cde 1–2 gün, 3-4 gün, 5-6 gün, 7-8 gün ve 9-10 gün depolanmışlardır.
Depolama süresinin çıkış güüc üzerine tkisi önemli bulunmuştur (P<0.01). En yüksek çıkış
gücü 7 günden daha az süre depolanan yumurtalarda saptanmıştır. Depolama sürelerine göre
çıkış gücü değerleri sırasıyla; %71.42, 72.41, 70.37, 65.38 ve 60.71 olarak saptanmıştır.
Erken dönem embriyonik ölüm oranları %10.71, 10.34, 11.11, 15.38, 17.85; P<0.01 ve geç
dönem embriyonik ölüm oranları %14.28, 13.79, 14.81, 15.38 ve 17.85; P<0.01 olarak
saptanmıştır. Depolama süresi uzadıkça yumurta ağırlık kaybı oranı artmıştır (P<0.05).
Çıkıştaki cibvciv ağırlığı üzerine depolama süresinin etkisi önemli bulunmuştur (P< 0.05). 7
Günden fazla depolanan yumurtalarda civciv çıkış ağırlığı azalma eğiliminde olduğu
saptanmıştır.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Devekuşu yumurtası, depolama
inkubasyon süresi, civciv ağırlığı
süresi,
çıkış
gücü,
520
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Devekuşu Yetiştiriciliğinde Damızlık Yaşı ve Yumurtlama
Sezonunun Yumurta Verimi ve Kuluçka Sonuçları Üzerine
Etkisi
:-
: British Poultry Science, 45 (5), 1–5, 2004
Bu çalışma yaş ve yetiştirme sezonunun 1998–2002 yılları arasında 10 devekuşu
ailesine ait yumurta verimi ve kuluçka sonuçları üzerine etkisini belirlemek amacıyla
yürütülmüştür. Yetiştirme sezonunun dişi başına yumurtalanan yumurta sayısı, ortalama
yumurta ağırlığı, yumurtlama dönemi uzunluğu üzerine etkisi önemli bulunmuştur (P<0.01).
Dişi başına yumurtlanan yumurta sayısı 1. yetiştirme sezonunda 25 iken, 5. yetiştirme
sezonunda 57 olarak saptanmıştır. Yumurtlama dönemi uzunluğu 1. yetiştirme sezonunda 169
gün iken, 5. yetiştirme sezonunda 210 olarak saptanmıştır. Yetiştirme sezonunun çıkış gücü
üzerine etkisi önemli bulunmuştur (P<0.01). Yetiştirme sezonunun çıkış gücü, çıkımdaki
civciv ağırlığı, kuluçka randımanı, döllülük oranı, malpozisyon embriyo, deforme civciv
sayısı ve çıkımda yardım edilen civciv sayısı üzerine önemli etkisi saptanmıştır (P<0.01). Bu
veriler her yetiştirme saezonu ile daha da artmıştır. Yumurta ağırlık kaybı ve inkubasyon
süresi yetiştirme sezonundan etkilenmemiştir. Çıkış gücü 1. yetiştirme sezonunda %64.3, 5.
yetiştirme sezonunda %73.1 olarak saptanmıştır.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Devekuşu, yaş, yetiştirme sezonu, yumurta verimi, kuluçka
521
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Japon Bıldırcınlarında (Coturnix coturnix japonica) Çıkış
Ağırlığının Gelişme ve Yumurta Verim Özelliklerine Etkisi
:-
: Archiv Für Geflügelkunde, 68 (6), 280–283, 2004
Çıkış ağırlıklarına göre Japon bıldırcınları 3 guruba ayrılmıştır (1.grup 5.5–6.2 g; 2.grup
6.3–7.0 g ve 3.grup 7.1–7.8 g). Büyütme döneminde çıkış ağırlık gruplarının canlı ağırlık ve
canlı ağırlık artış ortalamaları yem tüketimi ve yemden yararlanma oranları üzerine etkisi
önemli bulunmuştur (P<0.01). Ölüm oranı üzerine civciv çıkış ağırlık gruplarının etkisi ise
önemsizdir. Büyütme dönemi sonunda (5. hafta) her bir ağırlık gurubundaki dişi bıldırcınlar
yumurtlama kafeslerine yerleştirilmişlerdir. Civciv çıkış ağırlığının cinsel olgunluk yaşı ve
eşeysel olgunluk ağırlık ortalamaları üzerine etkisi önemli bulunmuştur (P<0.01).Deneme
gruplarındaki cinsel olgunluk yaşı 1., 2. ve 3. grupta sırasıyla 43.6, 42.0, 41.6 gün olarak,
cinsel olgunluk ağırlığı da aynı sıra ile sırasıyla 181.4± 5.12, 194.7±5.68 , 203.4±6.94 g
olarak saptanmıştır. Deneme grupları arasında 8. haftadan başlayarak 24.haftaya kadar
belirlenen yumurta verimleri ve yumurta ağırlık ortalamaları bakımından farklılıklar önemli
bulunmuştur (P<0.05; P<0.01). İncelenen bütün haftalarda en yüksek yumurta verimi ve
yumurta ağırlık ortalaması çıkış ağırlığı en yüksek olan gruptaki bıldırcınlarda elde edilmiştir.
Anahtar Kelimeler
: Japon bıldırcını, çıkış ağırlığı, canlı ağırlık, yumurta verimi
Haberleşme Adresi
522
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Broiler Damızlıklarda Folluk Yüksekliğinin Temiz Folluk
Yumurtası ve Yer Yumurtası Oranına Etkisi
:-
İşbirliği Yapan Kuruluş (lar) : Hastavuk A.Ş.
: XXII World’s Poultry Congress, Istanbul, Türkiye, 8–13
Haziran, 2004
Bu çalışma broiler damızlıklarda folluk yüksekliğinin temiz folluk yumurtası ve yer
yumurtası oranına etkisini elirlemek amacıyla yürütülmüştür. Damızlık kümes her bir
bölmede 4000 broiler olacak şekilde 2 bölmeye ayrılmıştır. Her bir bölme yerden
yükseklikleri 40 ve 50 cm olan iki katlı toplam 840 yumurtlama bölmeli galvenize metal
folluklarla donatılmıştır. Kuşların bölmelere alışması için 2gün beklenmiştir. Daha sonraki 7
gün boyunca folluklardaki yumurtalar ve yer yumurtalaraı tek tek kaydedilmiştir. Sırasıyla 40
ve 50 cm yükseklikteki folluk bölmeleri başına ortalama 4.13 ve 4.27 yumurta
yumurtlanmıştır (P<0.05). En fazla yumurta 50 c yüksekliğindeki folluk bölmesinin alt katına
(4.54) ve 40 cm yüksekliğindeki folluğun üst katına (4.22) yumurtlanmıştır (P<0.01). Folluk
yüksekliği arttıkça yer yumurtası görülme sıklığı artmıştır (P<0.01).
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Folluk yükskeliği, broiler damızlık, temiz folluk yumurtası,
yer yumurtası
523
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Japon Bıldırcınlarında Yaşın Yumurta Kalite Özelliklerine
ve Kuluçka Sonuçlarına Etkisi
:İşbirliği Yapan Kuruluş (lar) :
Haziran, 2004
Bu çalışma Japon bıldırcınlarında yaşın yumurta kalite özelliklerine ve kuluçka
sonuçlarına etkisini belirlemek amacıyla yürütülmüştür.
Denemede 300 bıldırcın
kullanılmıştır. Bıldırcınların yaşlarına göre 11, 15 ve 19 haftalık yaşlarda yumurtalar
toplanarak iç ve dış kalite özellikleri belirlenmiştir. Yumurtalar rastgele seçilerek yumurta
ağırlığı, yumurta uzunluk ve genişliği, şekil indeksi, sarı ağırlığı, ak ağırlığı, kabuk ağırlığı,
kabuk kalınlığı, özgül ağırlık ve ak pH belirlenmiştir. Yaş ile birlikte yumurta ağırlığı, şekil
indeksi, özgül ağırlık, ak pH, sarı ve ak ağırlığı ve kabuk kalınlığı artmıştır. Yaş ile yumurta
ağırlığı, yumurta uzunluğu, şekil indeksi, sarı ağırlığı, ak ağırlığı, kabuk kalınlığı, kabuk
ağırlığı ve özgül ağırlık değerleriinn değişimi önemli bulunmuştur (P<0.01).
Anahtar Kelimeler
: Yaş, yumurta kabuk kalitesi, yumurta ağırlığı, bıldırcın
Haberleşme Adresi
524
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Çevirme Sıklığının Devekuşu Yumurtalarının Kuluçka
Sonuçları Üzerine Etkisi
:-
Haziran, 2004
Bu araştırma devekuşu yumurtalarının kuluçka sonuçları üzerine çevirme sıklığının
etkisini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Araştırmada 102 adet damızlık devekuşu
yumurtası kullanılmıştır. Bir hafta süre ile damızlık sürüden toplanan yumurtalar 13–18 °C
depoda bir hafta süre ile depolandıktan sonra eşit olarak rasgele ayrılarak iki farklı makineye
yüklenmişlerdir. Çevirme sıklığının etkisini belirleyebilmek için makinelerden biri günde 24
kez çevirmeye diğer makine ise günde 8 kez çevirmeye programlanmıştır. Araştırmada
kullanılan kuluçka makineleri tam otomatik programlanabilir makineler olduklarından
kuluçka içi çevre koşulları her iki makine için eşit tutulmaya çalışılmıştır. Bu şekilde her bir
makineye 4 hafta süre ile yumurtalar yüklenmiştir. Araştırma sonucunda çevirme sıklığının
çıkış gücü üzerine etkisi önemli bulunmuştur (P<0.05). Çıkış gücü günde 24 kez çevrilen
yumurtalarda %70.6, günde 8 kez çevrilen yumurtalarda %65.7 gerçekleşmiştir. Kuluçka
randımanı üzerine de çevirme sıklığının etkisi önemli bulunmuştur (P<0.01). Bu değerler
sırasıyla %48.0 ve %44.2 olarak belirlenmiştir. Çevirme sıklığının erken ve orta dönem
embriyo ölümleri üzerine etkisi önemsiz bulunur iken geç dönem embriyo ölümleri üzerine
etkisi önemli bulunmuştur (P<0.01). Günde 8 kez çevrilen yumurtalarda geç dönem embriyo
ölümler daha yüksek belirlenmiştir. Çevirme sıklığının yumurta ağırlık kaybı, civciv çıkış ve
kuluçka süresi üzerine etkisi önemsiz bulunmuştur.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Devekuşu (Struthio camelus), çevirme sıklığı, kuluçka
özellikleri
525
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Devekuşlarında (Struthio Camelus) Benzer Ağırlık
Grubunda ve Karma Ağırlık Grubunda Büyütmenin
Büyüme Performansı ve Yaşama Gücü Üzerine Etkisi
:-
: Ümran ŞAHAN*, Aydın İPEK
Haziran, 2004
Bu çalışmada 3 aylık yaş dönemine kadar devekuşlarını (Struthio Camelus) benzer
ağırlık grubunda ve karma ağırlık grubunda büyütmenin büyüme performansı ve yaşama gücü
üzerine etkisini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Çıkımdam 1 gün sonra 28 civciv
tartılarak, 2 deneme grubuna ayrılmıştır. 14 civciv 950 – 1080 gr arası canlı ağırlıktakiler
benzer ağırlık grubunu oluşturmuştur, diğer kalanlar 730 – 1190 g canlı ağırlıktakiler ise
karma ağırlık grubunu oluşturmuştur. Civcivler 2., 10.,28., 42., 56., 70. ve 84. günlerde
tartılmışlardır. Karma gruptaki civcvilerde gelişim benzer gruptakilerden daha yavaş
olmuştur. Deneme sonunda benzer ağırlık grubundaki civcivlerin canlı ağırlığı 13.888 g,
karma ağırlık grubundaki civcivler ise 11.862 g olarak saptanmıştır (P<0.05). Aynı sıra ile
büyüme oranı 157.20 g/gün, 133.30 g/gün ve yaşama gücü %85.71, % 57.14 (P<0.05) olarak
saptanmıştır.
Anahtar Kelimeler
: Devekuşu, civciv, ayırma, büyüme oranı, yaşama gücü
Haberleşme Adresi
526
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: İntensif ve Ektansif Koşullarda Yetiştirilen Sülünlerden
Elde Edilen Yumurtalarda Kuluçka Sonuçlarının
Karşılaştırılması
:-
İşbirliği Yapan Kuruluş (lar) : Karacabey Sülün Yetiştirme İstasyonu
: Aydın İPEK*, Ali KARABULUT
Haziran, 2004
Bu çalışma intensif ve ektansif koşullarda yetiştirilen sülünlerden elde edilen
yumurtalarda kuluçka sonuçlarının karşılaştırılması amacıyla yürütülmüştür. 10 haftalık yaşta
800 adet sülün üniversitenin ormanlık alanına salınmıştır. 140 adet sülün 5x5 m2 lik bölmelere
8 dişi 1 erkek olacak şekilde yerleştirilmişlerdir. Ormanlık alana salınan sülünler için kuş
yuvaları yapılmıştır. Böylece yumurtalar hem intensif hemde ektansif şartlarda yetiştilen
sülünlerden günlük olarak toplanabilmiştir. Toplam 960 adet yumurta çalışmada
kullanılmıştır. Yetiştirme sisteminin yumurta ağırlığı, çıkış gücü ve kuluçka randımanına
etkisi önemli bulunmuştur (P < 0.01), buna karşın döllülük oranı üzerine etkisi önemsiz
bulunmuştur. Ektansif koşullarda üretilen sülünlerden daha fazla yumurta elde edilmiştir.
Çıkış gücü ve kuluçka randımanı intensif koşullarda yetiştirlen sülünlerde daha yükske
olmuştur. Yetiştirme sisteminin erken ve geç dönem embryonik ölümler üzerine etkisi önemli
bulunmuştur (P<0.01).
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Sülün, intensif koşul, ektansif koşul, inkubasyon
527
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Kıvırcık Kuzularında Bazı Testis Özellikleri
:-
Şeniz ÖZİŞ, Serdar DURU
: Ankara Üniv. Ziraat Fakültesi, Tarım Bilimleri Dergisi, 11
(1), 7-11, 2005
Bu araştırmada 47 baş Kıvırcık erkek kuzusunda bazı testis özellikleri araştırılmıştır.
Testis çapı, testis uzunluğu, skrotum çevresi, skrotum uzunluğu ve skrotum hacmine ilişkin
en-küçük kareler ortalamaları ilk ölçüm dönemi olan 2 aylık yaşta sırasıyla 2.55±0.099 cm,
5.83±0.165 cm, 15.23±0.650 cm, 7.24±0.287 cm ve 87.57±5.921 cm3; son ölçüm dönemi
olan 6 aylık yaşta aynı ölçüler sırasıyla 2.99±0.099 cm, 6.59±0.164 cm, 14.24±0.657 cm,
10.60±0.290 cm ve 157.49±5.987 cm3 olarak bulunmuştur. Araştırmada doğum tipinin testis
çapı üzerine, ana yaşının da testis uzunluğu üzerine önemli etkisi bulunurken (P<0.05 ve
P<0.01), yaş ve canlı ağırlığın ele alınan tüm testis özellikleri üzerine önemli etkisi olduğu
saptanmıştır (P<0.01).
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Kıvırcık kuzu, testis özellikleri, çevresel etkiler
528
Zootekni Bölümü
Araştırmanın Adı
: Kıvırcık Kuzularında Testis Ölçülerinin Değişimi ve
Bunlara Yaş ve Vücut Büyüklüğünün Etkisi
:-
Şeniz ÖZİŞ, Serdar DURU
: Czech J. Anim. Sci., 50 (6), 243–248, 2005
Entansif koşullarda yetiştirilen 2 aylık yaştaki 47 adet kıvırcık ırkı kuzunun testis çapı
ve uzunluğu, scrotum çevresi, uzunluğu ve hacminin gelişimi ölçülmüş ve bunların vücut
gelişimi üzerine etkileri araştırılmıştır.
Sütten kesimden sonra 2-6 aylık yaştaki kuzularda 5 testis parametresinin gelişimi
üzerine ananın yaşı, doğum tipi, kuzuların yaş ve vücut ağırlıklarının etkileri araştırılmıştır.
Erkek kuzularda testis çapı, testis uzunluğu, scrotum çevresi, scrotum uzunluğu ve scrotum
hacmine ilişkin en küçük kareler ortalamaları sırasıyla ilk ölçüm dönemi olan 2 aylık yaşta;
2.55 ± 0.099 cm, 5.83 ± 0.165 cm, 15.23 ± 0.650 cm, 7.24 ± 0.287 cm, 87.57 ± 5.921 cm ve
son ölçüm dönemi olan 6 aylık yaşta; 2.99 ± 0.099 cm, 6.59 ± 0.164 cm, 14.24 ± 0.657 cm,
10.60 ± 0.290 cm ve 157.49 ± 5.987 cm olarak bulunmuştur. Araştırmada doğum tipinin testis
çapı üzerine, ana yaşının da testis uzunluğu üzerine önemli etkisi bulunurken (P<0.05 ve
P<0.01), yaş ve canlı ağırlığın ele alınan tüm testis özellikleri üzerine önemli etkisi olduğu
saptanmıştır (P<0.01).
Anahtar Kelimeler
: Kıvırcık kuzu, testis özellikleri, çevresel etkiler
Haberleşme Adresi
529
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Kıvırcık Koyunlarına Vitamin A-E , Selenyum ve
Progestagen-PMSG Uygulamasının Üreme Performansı
Üzerine Etkileri
:-
Şeniz ÖZİŞ ve Hüseyin YERLİKAYA
: Egyptian Journal of Animal Production, 38(1), 61-68, 2005
Bu çalışma, 102 Kıvırcık koyununda (2-5 yaşlı) anöstrus dönemi boyunca (bahar ve yaz
başı) yürütülmüştür. Koyunlar A ve B olmak üzere rastgele iki gruba ayrılmıştır. A grubunda
72 koyun, B grubunda 30 koyun yer almıştır. A grubundaki koyunlar 30 mg FGA emdirilmiş
süngerler kullanılarak kızgınlıkları senkronize edilmiştir. On dört günün sonunda süngerler
çıkarılmış ve 500 IU PMSG hormonu enjekte edilmiştir. Koyunlar aynı dönemde kızgınlık
göstermişler ve doğal yolla çiftleşmişlerdir. B grubundaki koyunlara iki ticari preparat
uygulaması yapılmıştır. Başlangıçta çiftleşme mevsiminden 3 hafta önce 3 gün süre ile her gün
kas içi 5 ml olmak üzere 15.000 IU Vitamin-A ve 20mg Vitamin-E içeren preparat Bavitsole
uygulanmıştır. İkinci uygulamada 150 mg/ml Vitamin-E ve 0.5 mg/ml selenyum içeren
preparat injacom ise önceki uygulamayı takiben 4. günde her koyuna 5 ml olarak kas içi
uygulanmıştır. Sonra her iki gruba da koç katımı yapılmıştır. A grubundaki kuzuların doğum
ağırlığı B grubundaki kuzulara göre önemli düzeyde yüksek bulunmuştur (P<0.01). VitA,E+Se uygulanan koyunlardan doğan kuzularda ölüm oranı % 2.25 iken PMSG uygulaması
yapılan koyunlardan doğan kuzularda ölüm oranı % 3.57 olarak saptanmıştır. 70. günde canlı
ağırlık Vit.-A,E+Se ve PMSG uygulanan gruplarda sırasıyla 23.4 ve 21.5 kg; günlük canlı
ağırlık artışı ise 265.4 ve 234.4 gr olarak belirlenmiştir. Sadece günlük canlı ağırlık artışı
bakımından gruplar arasında gözlenen farklılık önemli bulunmuştur (P<0.05).
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
:-
530
Zootekni Bölümü
3.9.3. YEMLER VE HAYVAN BESLEME ANABİLİM DALI
Araştırma Adı
: Farklı Düzeylerde Verilen Sindirilebilir Enerji, Vitamin
A ve Vitamin E’ nin Koyunların Üreme Performansları
Üzerine Etkisi
: -
: İsmail FİLYA*, Ali KARABULUT
: Egyptian Journal of Animal Production, 38(1), 61-68,
2001
Bu araştırmada, koç katımı öncesi ve koç katımı sırası 3'er hafta olmak üzere, toplam
6 hafta süre ile koyunlara yaşama payı gereksinimlerinin %50'si ve %100'ü düzeyinde
fazla enerji, vitamin A ve vitamin E verilmesinin, koyunların döl veriminde ve kuzuların
performansı üzerinde yapacağı etkilerin saptanması amaçlanmıştır. Koç katımı öncesi ve
koç katımı sırasında yaşama payı gereksinimlerinin %50'si ve %100'ü düzeyinde fazla
enerji tüketen koyunların çeşitli dönemlerdeki canlı ağırlıklarının önemli düzeyde (P<0.01)
arttığı ve ayrıca gebelik sürelerinin önemli düzeyde (P<0.01) kısaldığı saptanırken, yaşama
payı gereksinimlerinin %50 'si ve %100 'ü düzeyinde fazla verilen vitamin A ve vitamin
E'nin, koyunların çeşitli dönemlerdeki canlı ağırlıkları üzerine önemli etkileri olmadığı
halde, gebelik süresinin kısalması üzerine olan etkilerinin önemli (P<0.05) olduğu
saptanmıştır. Yaşama payı gereksinimlerinin %50 'si ve %100 'ü düzeyinde fazla enerji,
vitamin A ve vitamin E tüketen koyunlarda, tekiz doğum oranı önemli düzeyde (P<0.01)
azalırken, ikiz doğum oranı önemli düzeyde (P<0.01) artmıştır. Araştırmada Türkiye
koşullarında koç katımı öncesi ve koç katımı sırasında ilave enerji, vitamin A ve vitamin E
verilmesinin koyunların döl verim etkinliğini olumlu yönde etkilediği sonucuna
varılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Koyun, enerji, vitamin A, vitamin E, üreme performansı
: *U.Ü.Ziraat Fakültesi Zootekni Bölümü,
531
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Buhar ve Asitle İşlemenin Mercimek Samanının Yem
Değeri Üzerine Etkisi
: Yüksek Lisans Tezi – 2001
:-
: Hatice KALKAN*, Ali KARABULUT (Danışman)
: Turk. J. Vet. Anim Sci., 27 (6), 1375-1381, 2003
Bu çalışma buhar ve asitle işleme yöntemi ile mercimek samanının yem değerini artırma
olanaklarını araştırmak üzere düzenlenmiştir. Araştırmada yem materyali olarak yeşil
mercimek samanı (Lens culinaris M.), hayvan materyali olarak ise yaklaşık üç yaşlı, rumen
kanüllü 3 baş Kıvırcık koç kullanılmıştır. Yeşil mercimek samanına farklı yoğunluklarda
H2SO4 çözeltileri emdirilerek, otoklavda farklı sürelerde buharla işlenmiştir. Bu
uygulamalardan sonra farklı işlemlerden geçirilmiş yeşil mercimek samanı örneklerinin ham
besin madde içerikleri ve hücre duvarı bileşenleri bulunmuş, Naylon Kese Yöntemi ve Gaz
Üretim Tekniği ile rumende parçalanabilirlik özellikleri saptanmıştır. Sonuç olarak buhar ve
asitle işleme yöntemi ile daha yüksek hücre duvarı yararlanılabilirliğine ulaşılmıştır. Bununla
beraber asit uygulanmaksızın sadece 5 saat süre ile otoklavda 121ºC’de buharla işlenmiş yeşil
mercimek samanının sellüloz, hemisellüloz parçalanabilirlikleri ve gaz üretimlerinde dikkate
değer bir artış gözlenmiştir (P<0,05).
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Mercimek samanı, buharla işleme, asitle işleme, in situ,
in vitro gaz üretimi, parçalanabilirlik
: * U.Ü. Ziraat Fakültesi Zootekni Bölümü,
532
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Hücre Duvarını Parçalayıcı Enzimlerin Silajlar Üzerindeki
Etkileri
: -
İşbirliği Yapan Kuruluş (lar) : The Volcani Center Agricultural Research Organization,
Israel
: İsmail FILYA* , Gilad ASHBELL, Zwi G. WEINBERG,
Yaira HEN
: FEEDSTUFFS, 73, 13-14, 2001
Silajlarda enzim kullanımı özellikle zor silolanan bitkiler başta olmak üzere silajların
fermantasyon karakteristikleri üzerinde çeşitli düzeylerde etkilidir. Ancak bu silajlar
aerobik bozulmaya karşı oldukça hassastırlar.
Anahtar Kelimeler
:Enzim, silaj
Haberleşme Adresi
533
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Turunçgil Posalarının Muhafaza ve Yem Değeri
Özelliklerinin Geliştirilmesi
: -
: İsmail FILYA*, Ali KARABULUT,
Taşkın DEĞİRMENCİOĞLU, Önder CANBOLAT,
Hatice KALKAN
: Turk J. Vet. Anim. Science, 25, 339-345, 2001
Bu araştırma turunçgil posalarının muhafaza ve yem değeri özelliklerinin
geliştirilmesi amacı ile düzenlenmiştir. Turunçgil posalarının kısa bir sürede (1 hafta)
muhafazasını sağlamak ve geliştirmek amacı ile maya aktivitesini engellemek üzere birkaç
yöntem uygulanmaktadır. Araştırmada yem materyali olarak portakal ve greyfurt posaları,
hayvan materyali olarak ise rumen kanülü takılı 3 baş merinos erkek toklu kullanılmıştır.
Posalara Ca(OH)2, NaOH, üre, sorbik asit katkısı ile dehidrasyon ve haşlama işlemleri
uygulanmıştır. Bu işlemlerden sonra posalar 1 litrelik ve yalnızca gaz çıkışına olanak
tanıyan cam kavanozlara silolanmışlardır. Kavanozlar laboratuar koşullarında 18 ± 2 ºC
sıcaklıkta depolanmışlardır. Fermantasyonun 5. ve 90. günlerinde her uygulamadan şer
kavanozda kimyasal ve mikrobiyolojik analizler yapılmıştır. Silolama döneminin sonunda
ise (90. gün) posaların rumende parçalanabilirlik özellikleri saptanmıştır. Sonuç olarak tüm
uygulamaların maya aktivitesini engelleyerek silolama kayıplarını azalttığı görülmüştür.
Silajlarda bir bozulma nedeni olan küf, enterobacteria ve clostridia gibi mikroorganizmalar
silajlardan tamamen elemine edilmiştir. Tüm uygulamalar turunçgil posası silajlarının
silolama kayıplarını azaltmış, silolanabilirlik ve yem değeri özelliklerini arttırmıştır.
Bununla birlikte en iyi sonuçlara özellikle 80 ºC sıcaklıkta buhar ve % 0,1' lik sorbik asit
uygulamaları ile ulaşılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Turunçgil posaları, silaj, silolama kayıplar, yem değeri
534
Araştırma Adı
Zootekni Bölümü
: Hücre Duvarını Parçalayıcı Enzimlerin Yonca Silajlarının
Fermantasyon Özellikleri, Hücre Duvarı Kapsamı ve
Aerobik Stabiliteleri Üzerine Etkileri
:-
İşbirliği Yapan Kuruluş (lar) : The Volcani Center Agricultural Research Organization,
Israel
: İsmail FILYA*, Gilad ASHBELL, Zwi G. WEINBERG,
Yaira HEN
: Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Bilimleri
Dergisi, 7 (3), 81-87, 2001
Bu çalışma, silaj katkı maddesi olarak kullanılan hücre duvarını parçalayıcı enzimlerin
yonca (Medicago sativa) silajının fermantasyon özellikleri, hücre duvarı kapsamları ve
aerobik stabiliteleri üzerindeki etkilerinin saptanması amacıyla düzenlenmiştir. Araştırmada
kullanılan yonca yaklaşık % 10-20 çiçeklenme döneminde hasat edilmiştir. Hücre duvarını
parçalayıcı enzim olarak ise sellülaz (Cellulast®, Novo Nordisk, Denmark) ile hemisellülaz
ve pektinaz (Viscozyme®, Novo Nordisk, Denmark) kullanılmıştır. Üretici firma (Novo
Nordisk, Denmark) tarafından enzimlerin aktiviteleri sellülaz için 1500 NCU ml-1 (Novo
cellulase units), hemisellülaz ve pektinaz için ise 120 FBG ml-1 (fungal ß-glucanase units)
olarak bildirilmiştir. Enzimler yoncaya % 0.025 (0.0375 NCU Cellulast® ve 0.03 FBG
Viscozyme®), % 0.05 (0.075 NCU Cellulast® ve 0.06 FBG Viscozyme®) ve % 0.1 (0.15
NCU Cellulast® ve 0.12 FBG Viscozyme®) düzeyinde katılmışlardır. Yonca yalnızca gaz
çıkışına olanak tanıyan, 1.5 litrelik özel cam kavanozlarda silolanmıştır. Kavanozlar
laboratuar koşullarında 25±2 °C' de depolanmışlardır. Silolamadan sonraki 2, 8, 15 ve 50.
günlerde her gruptan 3' er kavanoz açılarak kimyasal ve mikrobiyolojik analizler yapılmıştır.
Silolama döneminin sonunda (50. gün) açılan tüm silajlar 5 gün süre ile aerobik stabilite
testine tabi tutulmuşlardır. Sonuç olarak; sellülaz (Cellulast®), hemisellülaz ve pektinaz
(Viscozyme®) gibi hücre duvarını parçalayıcı enzimlerin yonca silajlarının fermantasyon
özelliklerini geliştirdiği, hücre duvarı kapsamlarını azalttığı, aerobik stabilitelerini ise
etkilemediği saptanmıştır.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Hücre duvarını parçalayıcı enzimler, yonca, silaj,
fermantasyon özellikleri, hücre duvarı kapsamı,
aerobik stabilite
535
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Bakteriyal İnokulantların Sorgum Silajlarının
Fermantasyon, Aerobik Stabilite ve Rumen
Parçalanabilirlik Özellikleri Üzerine Etkileri
: -
İşbirliği Yapan Kuruluş (lar)
:
: İsmail FILYA*, Ali KARABULUT, Hatice KALKAN,
Ekin SUCU
Dergisi, 7 (2), 112-119, 2001
Bu çalışma silaj katkı maddesi olarak kullanılan bakteriyal inokulantların, farklı
dönemlerde hasat edilerek yapılan sorgum (Sorghum bicolor) silajlarının fermantasyon,
aerobik stabilite ve rumen parçalanabilirlik özellikleri üzerindeki etkilerinin saptanması amacı
ile düzenlenmiştir. Araştırmada kullanılan sorgum, çiçeklenme ve süt olum dönemlerinde
hasat edilmiştir. Bakteriyal inokulant olarak ise İnokulant 1188 (Pioneer®, USA) ve Sil-All
(Alteck, UK) kullanılmıştır. İnokulantlar silajlara 106 cfu g-1 düzeyinde katılmışlardır.
Sorgumlar yalnızca gaz çıkışına olanak tanıyan, 1.5 litrelik özel cam kavanozlara
silolanmışlardır. Kavanozlar laboratuvar koşullarında 18±2 °C' de depolanmışlardır.
Silolamadan sonraki 2, 4, 7, 15 ve 60. günlerde her gruptan 3' er kavanoz açılarak silajlarda
kimyasal ve mikrobiyolojik analizler yapılmıştır. Silolama döneminin sonunda (60. gün)
açılan tüm silajlar 5 gün süre ile aerobik stabilite testine tabi tutulmuşlardır. Ayrıca bu
silajların, rumen kuru ve organik madde parçalanabilirlikleri saptanmıştır. Sonuç olarak
bakteriyal inokulantların sorgum silajlarının fermantasyon özelliklerini olumlu yönde
etkilediği, silajların aerobik stabilite ile rumen kuru ve organik madde parçalanabilirliklerini
ise etkilemediği saptanmıştır. Sorgumun olgunlaşmasına bağlı olarak silajların aerobik
stabiliteleri düşerken, rumen kuru ve organik madde parçalanabilirlikleri ise artmıştır.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Bakteriyal inokulantlar, sorgum, silaj, fermantasyon,
aerobik stabilite, rumen parçalanabilirliği
536
Araştırma Adı
Zootekni Bölümü
: Hindilerde Sınırlı Yemlemenin Serum Metabolit, Elektrolit
Düzeyleri ve Canlı Ağırlık Üzerine Etkileri
:-
İşbirliği Yapan Kuruluş (lar) : Uludağ Üniversitesi Veteriner Fakültesi
: Meltem ÇETİN, Ümit POLAT, İbrahim AK*,
Abdullah YALÇIN
: J. Fac. Vet. Med., 20,175–180, 2001
Çalışmada materyal olarak 12 haftalık Amerikan Bronz x Betina melezi erkek hindiler
kullanıldı. Hiniler 4 gruba ayrıldı. Birinci gruba ad libitum, 2., 3. ve 4. gruplara sırasıyla %7,
%14 ve %21 sınırlı besleme uygulandı. 56 günlük besi sonunda hindilerin canlı ağırlıkları
saptandı ve kesim esnasında kan alınarak serum glukoz, toplam kolesterol, trigliserit,
albumin, globulin, toplam protein, sodium (Na), potasyum (K), klor (Cl) ve inorganic fosfor
(İP) düzeyleri otoanalizör kullanılarak ölçüldü.
Besi sonunda en düşük ağırlıklar %21 sınırlı besleme uygulanan grupta saptanırken
(p≤0.001), serum glukoz, toplam kolesterol, trigliserit, albumin, globulin ve toplam protein
düzeyleri %21 sınırlı besleme uygulanan grupta ad libitum , %7 ve %14 sınırlı besleme
uygulanan gruplara göre istatistiksel açıdan değişik düzeylerde (p≤0.01 ve p≤0.001) olmak
üzere daha yüksek bulundu. Serum sodium (Na), potasyum (K), klor (Cl) ve inorganic fosfor
(İP) düzeylerinde ise farklılık saptanmadı.
Çalışmada elde edilen sonuçlar ile hindilerde uygulanacak sınırlı besleme oranının ad libitum
beslemenin %14’ünü geçmemesinin, hayvanın metabolizması ve canlı ağırlık kazancının
düşmemesi açısından yararlı olacağı kanısına varıldı.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Hindi, sınırlı besleme, serum, biyokimyasal parametreler
537
Araştırma Adı
Zootekni Bölümü
: Bursa Bölgesi Koşullarunda Yetiştirilen Devekuşlarına
(Struthio camelus) Ait Bazı Serum Biyokimyasal Değerleri
ve Hematolojik Parametreler
:-
: Ümit POLAT, Cenk AYDIN, İbrahim AK*
: J. Fac. Vet. Med., 20, 65–70, 2001
Bu çalışmada, Bursa bölgesinde yetiştirilen devekuşlarına (Struthio camelus) ait bazı
serum biyokimyasal değerler ve hematolojik parametreler incelendi. Bu amaçla 16 aylık, 5
dişi ve 5 erkek, toplam 10 devekuşundan kan örnekleri alındı. Glukoz, toplam kolesterol,
toplam protein, kalsiyum, fosfor, klor, kreatinin, üre, ürik asit, albümin, değerleri ve aspartat
transferaz (AST), alanin amino transferaz (ALT), laktat dehidrojenaz (LDH) ve keratin kinaz
(CK) aktiviteleri, hematokrit, alyuvar sayısı, hemoglobin, plazma sodyumu, plazma
potasyumu, tam kan sodyumu, tam kan potasyumu, alyuvar potasyumu, glutatyon,
sedimantasyon, akyuvar sayısı ve akyuvar formülü kan, serum ve plazmadan ölçüldü.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Devekuşu, Serum biyokimyasal değerler, Hematoloji,
Struthio camelus, normal referans değerleri
538
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Homofermantatif ve Heterofermantatif Laktik Asit Bakteri
İnokulantı Kullanımının Sorgum ve Mısır Silajlarının
Aerobik Stabiliteleri Üzerine Etkileri
: -
:
: İsmail FILYA*
: Turkey-Israel Workshop on Silage and Agricultural ByProducts for High Lactating Cows", Bet Dagan, Israel,
2001, 22-24
Bu çalışma silaj katkı maddesi olarak kullanılan homofermantatif ve heterofermantatif
laktik asit bakteri inokulantlarının sorgum ve mısır silajlarının aerobik stabiliteleri üzerindeki
etkilerinin saptanması amacı ile düzenlenmiştir. Sorgum çiçeklenme döneminde hasat edilirken
mısır hamur olum döneminde hasat edilmiştir. İnokulantlar silajlara 106 cfu g-1 düzeyinde
katılmışlardır. Sorgum ve mısır bitkileri yalnızca gaz çıkışına olanak tanıyan, 1.5 litrelik özel
cam kavanozlara silolanmışlardır. Kavanozlar laboratuvar koşullarında 25±2°C’ de
depolanmışlardır. Silolama sonunda her gruptan 3' er kavanoz açılarak silajlarda kimyasal ve
mikrobiyolojik analizler yapılmıştır. Silolama döneminin sonunda (60. gün) açılan tüm silajlar
5 gün süre ile aerobik stabilite testine tabi tutulmuşlardır. homofermantatif ve
heterofermantatif laktik asit bakterileri sorgum ve mısır silajlarının pH’ larını düşürerek silaj
fermantasyonunu geliştirmişlerdir. Heterofermantatif laktik asit bakterilerinin kullanıldığı
grupların laktik asit içerikleri kontrol ve homofermantatif laktik asit bakteri inokulantı
kullanılan gruplara göre daha düşük bulunurken, asetik asit içerikleri daha yüksek
bulunmuştur. Araştırmada homofermantatif laktik asit bakteri inokulantı kullanılan gruplar
daha hızlı bozulmuştur. Diğer yandan Lactobacillus buchneri kullanımı silajların küf sayıları
ile CO2 üretimini önemli düzeyde düşürmüştür (P<0.05).
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
Araştırma Adı
: Aerobik stabilite, silaj, laktik asit bakterileri
: Farklı
Çeşit
539
ve
Olgunlaşma
Döneminin
Buğday
Zootekni Bölümü
Silajlarının Verim Özellikleri ile Fermantasyon, Aerobik
Stabilite, Hücre Duvarı Kapsamı ve Rumen
: -
: -
: İsmail FİLYA*, Ramazan DOĞAN, Ali KARABULUT,
Hatice KALKAN, Ekin SUCU
: Turkey-Israel Workshop on Silage and Agricultural ByProducts for High Lactating Cows", Bet Dagan, Israel,
2001, 18-21
Bu çalışma farklı çeşit ve olgunlaşma döneminin buğday silajlarının verim özellikleri ile
fermantasyon, aerobik stabilite, hücre duvarı kapsamı ve rumen parçalanabilirlik
parametreleri üzerine etkilerini belirlemek amacıyla düzenlenmiştir. Araştırmada Pehlivan ve
Gönen çeşitleri olmak üzere iki farklı buğday bitkisi kullanılmıştır. tüm bitkiler çiçeklenme,
süt ve hamur olum dönemlerinde hasat edilmiştir. Hasat edilen buğday parçalandıktan sonra
yalnızca gaz çıkışına olanak tanıyan, 1.5 litrelik özel cam kavanozlara silolanmıştır. Her
uygulama için 15’ er kavanoz silaj yapılmıştır. Silolamadan sonraki 2, 4, 8, 12 ve 60.
günlerde her gruptan 3' er kavanoz açılarak silajlarda kimyasal ve mikrobiyolojik analizler
yapılmıştır. Ayrıca bu silajların, rumen kuru ve organik maddeler ile NDF ve ADF
parçalanabilirlikleri saptanmıştır. Araştırma sonucunda en yüksek kuru madde verimi tüm
olgunlaşma dönemlerinde Pehlivan çeşidi buğdaylarda saptanmıştır. En iyi silajları her iki
çeşitte de süt ve hamur olum dönemlerinde hasat edilerek silonan gruplar oluşturmuştur. Süt
ve hamur olum dönemlerinde hasat edilerek silolanan silajlarda temel fermantasyon ürünü
laktik asit olmuştur. Her iki çeşitte NDF, ADF and ADL içerikleri çiçeklenme dönemi ile
karşılaştırıldığında de süt ve hamur olum dönemlerinde hasat edilen gruplarda daha düşük
bulunmuştur. Diğer yandan rumen kuru ve organik maddeler ile NDF ve ADF
parçalanabilirlikleri bakımından gruplar arasında farklılık oluşmamıştır.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
Araştırma Adı
: Çeşit, hasat dönemi, fermantasyon, aerobik stabilite,
parçalanabilirlik, silaj
:Bursa Bölgesinde Yetiştirilen Yem Hammaddelerinin
540
Zootekni Bölümü
Besleme Değeri ve Hayvansal Organizmada Optimum
Değerlendirilme Koşullarının In Vivo ve In Vitro
Yöntemlerle Saptanması
: -
: İsmail FİLYA*, Ali KARABULUT, Önder CANBOLAT,
Taşkın DEĞİRMENCİOĞLU, Hatice KALKAN
: Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Bilimsel Araştırmalar
ve İncelemeler Serisi . 2002. No: 25, 16 s.
Bu çalışma, yemlerin in vivo ve in vitro yöntemler ile besleme değerlerinin ve hayvansal
organizmadaki optimum değerlendirilme koşullarının saptanması amacı ile düzenlenmiştir.
Araştırmanın yem materyalini gerek Bursa bölgesinde üretilen gerekse yaygın olarak
kullanılan 36 adet yem ve yem hammaddesi oluşturmuştur. Hayvan materyali olarak ise rumen
kanülü takılı 3 baş Kıvırcık toklu kullanılmıştır. Araştırmada in vivo yöntem olarak naylon
torba yöntemi, in vitro yöntem olarak ise gaz üretim tekniği kullanılmıştır. Araştırma
sonucunda yemlerin naylon torba yöntemi ile saptanan rumen parçalanabilirlik parametreleri
ile gaz üretim sonuçları ve bu sonuçlardan saptanan rumen parçalanabilirlik parametreleri
birbirleri ile uyum göstermiştir. Ancak gaz üretim tekniği ile saptanan rumen parçalanabilirlik
parametreleri, naylon torba yöntemi ile saptanan parçalanabilirlik parametrelerinden daha
düşük düzeyde bulunmuştur. Bunun yanı sıra, gaz üretim tekniği ile saptanan enerji değerleri
genel olarak naylon torba yöntemi ile saptanan enerji değerlerinden daha yüksek
bulunmuşlardır.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
Araştırma Adı
: Yem hammaddeleri, naylon torba yöntemi, in vitro gaz
üretim tekniği
e-mail :*[email protected]
: Küçük Balya Buğday ve Mısır Silajlarında Lactobacillus
541
Zootekni Bölümü
plantarum ve Lactobacillus buchneri Kullanımı
: -
: The Volcani Center Agricultural Research Organization,
Israel
: Zwi G. WEINBERG, Gilad ASHBELL, Yaira HEN,
A. AZRIELI, György SZAKACS, İsmail FİLYA*
: Journal of Industrial Microbiology and Biotechnology, 28,
7-11, 2002
Bu çalışma silaj katkı maddesi olarak kullanılan Lactobacillus buchneri, ile
Lactobacillus buchneri ve Lactobacillus plantarum kombinasyonu inokulantların buğday ve
mısır silajlarının aerobik stabiliteleri üzerindeki etkilerini belirlemek amacıyla düzenlenmiştir.
Araştırma sonucunda silolama döneminin sonunda (90 gün) açılan L. buchneri kullanılan
grupların asetik asit içerikleri L. plantarum kullanılan gruplardan daha yüksek bulunmuştur.
Kontrol ve L. plantarum kullanılan grupların üst yüzeylerinde küflenme gözlenmiştir.
Lactobacillus buchneri kullanılan gruplar stabil kalırken L. plantarum kullanılan gruplar
bozulmuştur. Sonuç olarak L. buchneri’ nin aerobik bozulmaya karşı korumada etkili olduğu
ve 50 kg’ lık balyaların silaj katkı maddelerinin denenmesinde çiftlik koşullarını yansıttığı
sonucuna varılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Lactobacillus buchneri, Lactobacillus plantarum, silaj,
aerobik stabilite
Laktik Asit Bakteri ve Laktik Asit Bakteri-Enzim Karışımı
542
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Silaj İnokulantlarının Mısır Silajı Üzerine Etkileri
: -
: -
: İsmail FİLYA*
Bu çalışma silaj katkı maddesi olarak kullanılan laktik asit bakteri ve laktik asit
bakteri+enzim karışımı inokulantların, mısır (Zea mays) silajlarının fermantasyon, aerobik
stabilite, hücre duvarı kapsamı ve in situ rumen parçalanabilirlik özellikleri üzerindeki
etkilerinin saptanması amacı ile düzenlenmiştir. Laktik asit bakteri inokulantı olarak H/M F
Inoculant No. 9927 (Medipharm, USA),laktik asit bakteri+enzim karışımı inokulant olarak ise
Sil-All (Allteck, UK) kullanılmıştır. İnokulantlar silajlara 106cfu g-1 düzeyinde katılmışlardır.
Mısır, hamur olum döneminde hasat edilmiş ve yalnızca gaz çıkışına olanak tanıyan, 1.5
litrelik özel kavanozlara silolanmıştır. Kavanozlar laboratuvar koşullarında 25±2ºC' de
depolanmışlardır. Silolamadan sonraki 2, 4, 8, 15 ve 50. günlerde her gruptan 3' er kavanoz
açılarak silajlarda kimyasal ve mikrobiyolojik analizler yapılmıştır. Silolama döneminin
sonunda (50. gün) açılan tüm silajlara 5 gün süre ile aerobik stabilite testi uygulanmıştır.
Ayrıca bu silajların, rumen parçalanabilirlikleri saptanmıştır. Sonuç olarak her iki inokulant
da, mısır silajlarının fermantasyon özellikleri ile in situ rumen kuru ve organik maddeler
parçalanabilirliklerini artıtmış ancak aerobik stabilitelerini düşürmüştür. Laktik asit bakterienzim karışımı inokulant, silajların nötr ve asit deterjanda çözünmeyen lif kapsamını
düşürürken, in situ rumen parçalanabilirliklerini artırmıştır.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
Araştırma Adı
: Silaj katkı maddeleri, laktik asit bakteri inokulantları,
enzim, fermantasyon, aerobik stabilite, hücre duvarı
kapsamı, in situ rumen parçalanabilirliği
: Laktik Asit Bakteri İnokulantlarının Mısır ve Sorgum
543
Zootekni Bölümü
Silajlarının Fermantasyon, Aerobik Stabilite ve In Situ
Rumen Parçalanabilirlik Özellikleri Üzerine Etkileri
: -
: -
: İsmail FİLYA*
Bu çalışma silaj katkı maddesi olarak kullanılan laktik asit bakteri inokulantlarının,
mısır (Zea mays) ve sorgum (Sorghum bicolor) silajlarının fermantasyon, aerobik stabilite, ve
in situ rumen parçalanabilirlik özellikleri üzerindeki etkilerinin saptanması amacı ile
düzenlenmiştir. Araştırmada kullanılan mısır hamur olum döneminde hasat edilmiştir.
İnokulantlar silajlara 106cfu g-1 düzeyinde katılmışlardır. Mısır ve sorgum yalnızca gaz
çıkışına olanak tanıyan, 1.5 litrelik özel kavanozlara silolanmıştır. Kavanozlar laboratuvar
koşullarında 25±2ºC' de depolanmışlardır. Silolamadan sonraki 1, 3, 5, 10 ve 50. günlerde her
gruptan 3' er kavanoz açılarak silajlarda kimyasal ve mikrobiyolojik analizler yapılmıştır.
Silolama döneminin sonunda (50. gün) açılan tüm silajlara 5 gün süre ile aerobik stabilite testi
uygulanmıştır. Ayrıca bu silajların, rumen kuru ve organik maddeler parçalanabilirlikleri
saptanmıştır. Sonuç olarak; laktik asit bakteri inokulantlarının, mısır ve sorgum silajlarının
fermantasyon özellikleri ile rumen kuru ve organik madde parçalanabilirliklerini olumlu
yönde etkilediği, aerobik stabilitelerini ise düşürdüğü saptanmıştır.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
Araştırma Adı
: Silaj katkı maddeleri, laktik asit bakteri inokulantları,
fermantasyon, aerobik stabilite, in situ rumen
parçalanabilirliği
: Sıcaklığın
Buğday
544
ve
Mısır
Silajlarının
Aerobik
Zootekni Bölümü
Stabiliteleri Üzerine Etkileri
: -
: The Volcani Center Agricultural Research Organization,
Israel.
: Gillad ASHBELL , Zwi G. WEINBERG , Yaira HEN,
İsmail FİLYA*
: Journal of Industrial Microbiology and Biotechnology,
28, 261-263, 2002
Bu çalışma sıcaklığın buğday ve mısır silajlarının aerobik stabiliteleri üzerindeki
etkilerini belirlemek amacıyla düzenlenmiştir. Altı farklı ticari silodan her bitki için 3’ er
örnek silaj alınmıştır. Örnekler 3-6 gün boyunca 10, 20, 30 ve 40°C’ de O2 girişine maruz
bırakılmışlardır. Araştırma sonucunda en yoğun bozulma 30°C’ de O2 girişine maruz
bırakılan grupta gözlenmiş olup, en yüksek maya populasyonu, CO2 üretimi ve pH yine bu
grupta olmuştur. 10 ve 40°C’ de O2 girişine maruz bırakılan gruplar stabil kalmışlardır. Sonuç
olarak sıcaklığın aerobik stabilite üzerinde etkili olduğu ve sıcak iklim bölgelerinde yoğun bir
bozulmanın önüne geçilebilmesi için bu duruma özel önem verilmesi gerektiği saptanmıştır.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
Araştırma Adı
: Buğday silaj, mısır silajı, aerobik stabilite, sıcaklık
: Değişik Altlık Materyalinin Etlik Piliçlerin Verim
545
Zootekni Bölümü
Özellikleri ve Altlık Nemi Üzerine Etkileri
:-
: Aydın İPEK*, Ali KARABULUT, Önder CANBOLAT,
Hatice KALKAN
: Ulud. Üniv. Zir. Fak. Derg., 16(2), 137-147, 2002
Bu çalışma etlik piliçlerin verim özellikleri üzerine değişik altlık materyalinin etkilerini
ortaya koymak amacıyla yürütülmüştür. Altlık materyali olarak tavuk yetiştiriciliğinde yaygın
olarak kullanılan talaş, çeltik kavuzu ve samana ilave olarak bunların %50 zeolit ile
karıştırılmasından elde edilen materyal kullanılmıştır. Besi süresinin değişik dönemlerine ait
(0-2.hafta hariç) canlı ağırlık artışı bakımından kullanılan altlık materyalinin etkisinin önemli
olduğu belirlenmiştir (P<0.01). En yüksek 6.hafta canlı ağırlığı saman ve saman+zeolit
grubunda saptanmıştır. En düşük 6.hafta canlı ağırlık değeri ise çeltik ve çeltik+zeolit
grubunda belirlenmiştir. Araştırmada altlığa zeolit ilave edilmesinin canlı ağırlık artışı üzerine
önemli bir etkisinin bulunmadığı gözlenmiştir. Gruplarda en iyi yemden yararlanma oranı
saman ve saman+zeolit grubunda en düşük yemden yararlanma oranı ise çeltik kavuzu ve
çeltik kavuzu+zeolit grubunda saptanmıştır (P<0.01). Deneme sonunda grupların yaşama
gücü bakımından farklılıkları önemli çeltik grubunda yaşama gücü en düşük bulunmuştur
(P<0.05). Deneme süresince gruplardan elde edilen altlık nemi değerleri genel olarak %40’ın
altında kalmıştır. Araştırmada zeolit ilavesinin altlık nem düzeyini azaltıcı bir etkisi
saptanmamıştır.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
Araştırma Adı
: Etlik piliç, altlık materyali, gelişme özellikleri, zeolit
: Lactobacillus plantarum ve Lactobacillus buchneri’ nin
546
Zootekni Bölümü
Mısır Silajlarının Fermantasyon, Aerobik Stabilite ve
Rumen Parçalanabilirlik Özellikleri Üzerine Etkileri
: -
: -
: İsmail FİLYA*, Ali KARABULUT, Ekin SUCU
: The XIIIth International Silage Conference. 11-13
September 2002, Auchincruive, 192-193, Scotland, UK.
Bu çalışma silaj katkı maddesi olarak kullanılan Lactobacillus plantarum ve
Lactobacillus buchneri‘ nin tek başına yada karışım olarak kullanımının mısır (Zea mays)
silajlarının fermantasyon, aerobik stabilite ve rumen parçalanabilirlik özellikleri üzerindeki
etkilerinin saptanması amacı ile düzenlenmiştir. Araştırmada kullanılan mısır hamur olum
döneminde hasat edilmiştir. İnokulantlar silajlara 106cfu/g düzeyinde katılmışlardır. Mısır
yalnızca gaz çıkışına olanak tanıyan, 1.5 litrelik özel kavanozlara silolanmıştır. Silolamadan
sonraki 2, 5, 10 ve 50. günlerde her gruptan 3' er kavanoz açılarak silajlarda kimyasal ve
mikrobiyolojik analizler yapılmıştır. Silolama döneminin sonunda (50. gün) açılan tüm
silajlara 5 gün süre ile aerobik stabilite testi uygulanmıştır. Ayrıca bu silajların, rumen kuru
ve organik maddeler parçalanabilirlikleri saptanmıştır. Araştırma sonucunda Lactobacillus
plantarum kullanımı mısır silajlarının laktik asit içeriğini önemli düzeyde artırmıştır (P <
0.05). Lactobacillus buchneri daha fazla asetik asit üreterek silajlarda maya populasyonunu
ile CO2 üretimini önemli düzeyde düşürmüş olup (P < 0.05) silajların aerobik stabilitelerini
geliştirmiştir. Her iki laktik asit bakteri inokulantı da silajların kuru madde, organik maddeler
ile nötr deterjanda çözünmeyen lif parçalanabilirliklerini etkilememiştir.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
Araştırma Adı
: Lactobacillus plantarum, Lactobacillus buchneri,
fermantasyon, aerobik stabilite, rumen parçalanabilirliği,
mısır silajı
: Mısır Silajlarında Biyolojik Katkı Maddeleri Kullanımının
547
Zootekni Bölümü
Ruminantların Besi Performansları Üzerine Etkileri
: -
: Marmara Koyunculuk Araştırma Enstitüsü, Bandırma,
Balıkesir
: İsmail FİLYA*, Hülya HANOĞLU, Ekin SUCU,
Ali KARABULUT
Bu çalışma mısır silajlarında biyolojik katkı maddeleri kullanımının ruminantların besi
performansı üzerindeki etkilerini belirlemek amacıyla düzenlenmiştir. Mısır süt olum
döneminde hasat edilmiştir. Laktik asit bakteri inokulantı olarak P-1188 (Pioneer®brand
1188, USA) ile Maize-All (Alltech, UK) kullanılmıştır. Mısır yaklaşık 1.5 cm boyutunda
parçalanarak 30 kg’ lik plastik balyalara silolanmıştır. İnokulantlar silajlara 106 cfu/g
düzeyinde katılmışlardır. Silolama döneminin sonunda (90 gün) her gruptan alınan silaj
örneklerinde kimyasal ve mikrobiyolojik analizler yapılmıştır. Ayrıca açılan tüm silajlara 5
gün süre ile aerobik stabilite testi uygulanmıştır. Besi denemesi iki haftalık alıştırma
döneminden sonra 56 gün sürmüştür. Besi süresince kuzulara bireysel olarak ad-libitum
düzeyde mısır silajı verilirken, canlı ağırlıklarının % 2’ si düzeyinde de yoğun yem karması
verilmiştir. Araştırma sonucunda her iki inokulant da mısır silajının fermantasyon
parametrelerini geliştirirken laktik asit içeriklerini artırmış ve pH’ larını düşürmüştür.
Silajların suda çözünebilir karbonhidrat içekleri pH düşüşüne bağlı olarak azalmıştır.
İnokulant kullanılan silajların asetik asit içerikleri yüksek olmuştur. Yüksek asetik asit
konsantrasyonu maya gelişimini önleyerek silajların aerobik stabilitelerini geliştirmiştir. Her
iki inokulant da kullanımı da kuzuların günlük canlı ağırlık artışları ile kuru madde
tüketimlerini etkilememiştir.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
Araştırma Adı
: Mısır silajı, biyolojik katkı maddeleri, kuzu besisi
: Enzim-Laktik Asit Bakteri Kombinasyonu İnokulantların
548
Zootekni Bölümü
Buğday, Sorgum ve Mısır Silajlarının Fermantasyon,
Aerobik Stabilite, Hücre Duvarı Kapsamı ve In Situ
: -
: -
: İsmail FİLYA*, Ekin SUCU
Bu çalışma silaj katkı maddesi olarak kullanılan enzim-laktik asit bakteri karışımının
buğday, sorgum ve mısır silajlarının fermantasyon, aerobik stabilite, hücre duvarı kapsamı ve
in situ rumen parçalanabilirlik özellikleri üzerindeki etkilerini belirlemek amacıyla
düzenlenmiştir. Araştırmada kullanılan buğday ve mısır hamur olum, sorgum süt olum
döneminde hasat edilmiştir. Laktik asit bakteri inokulantı olarak Sil-All (Alteck, UK) ile
Maize-All (Alltech, UK) kullanılmıştır. Bitkiler yaklaşık 1.5 cm boyutunda parçalanarak
yalnızca gaz çıkışına olanak tanıyan, 1.5 litrelik anaerobik kavanozlara silolanmışlardır.
İnokulantlar silajlara 106 cfu/g düzeyinde katılmışlardır. Silolamadan sonraki 2, 4, 8, 12, ve
60. günlerde her gruptan 3' er kavanoz açılarak silajlarda kimyasal ve mikrobiyolojik analizler
yapılmıştır. Silolama döneminin sonunda (60. gün) açılan tüm silajlara 5 gün süre ile aerobik
stabilite testi uygulanmıştır. Ayrıca bu silajların, rumen kuru ve organik maddeler ile NDF ve
ADF parçalanabilirlikleri saptanmıştır. Araştırma sonucunda her iki inokulant da tüm
silajının fermantasyon parametrelerini geliştirirken laktik asit içeriklerini artırmış ve pH’
larını ise düşürmüştür. Silajların suda çözünebilir karbonhidrat içekleri pH düşüşüne bağlı
olarak azalmıştır. Sil-All hücre duvarı kapsamını azaltarak silajların in situ rumen kuru ve
organik maddeler ile NDF ve ADF parçalanabilirliklerini önemli düzeyde artırmıştır. Diğer
yandan her iki inokulant da silajların aerobik stabilitelerini düşürmüştür.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
Araştırma Adı
: Enzim, laktik asit bakterisi, fermantasyon, aerobik stabilite,
hücre duvarı kapsamı, in situ rumen parçalanabilirliliği, silaj
: Ruminantlar İçin Domates Posası Silajı
549
Zootekni Bölümü
: -
: -
: Ali KARABULUT*, İsmail FİLYA
Bu çalışma farklı yöntemlerle işlenmiş domates posası silajlarının yem değeri ve kuzu
besisinde kullanım olanaklarının belirlenmesi amacıyla düzenlenmiştir. Domates posası üre
ve NaOH ile işlenerek 1.5 tonluk fiber tanklara silolanmıştır. Silolama döneminin sonunda
(90. gün) alınan silaj örneklerinde biyokimyasal analizler yapılmıştır. Ayrıca bu silajların in
situ rumen kuru madde parçalanabilirlikleri belirlenmiştir. Besi toplam 42 gün sürmüştür.
Besi süresince kuzulara bireysel olarak ad-libitum düzeyde mısır silajı verilirken, canlı
ağırlıklarının % 2’ si düzeyinde de yoğun yem karması verilmiştir. Yoğun yem karmasının
ham protein ve metabolik enerji içeriği sırasıyla 151 g/kg ve 10.8 MJ/kg olarak belirlenmiştir.
48 saatlik rumen kuru madde parçalanabilirlikleri ise kontrol, üre ile işlenmiş domates posası
ve NaOH ile işlenmiş domates posası silajlarında sırasıyla % 53.2, 65.6 and 61.7 olarak
saptanmıştır. Araştırmada domates posası silajlarında üre ve NaOH kullanımı kuru madde
parçalanabilirlik özelliklerini önemli düzeyde artırmıştır (P<0.05). Diğer yandan üre ve
NaOH kullanımı kuzuların günlük canlı ağırlık artışlarını kuru madde tüketimlerini ve
yemden yararlanma oranını etkilememiştir (P>0.05).
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
Araştırma Adı
: Domates, silaj, yan ürün
: Devekuşlarında Protein İçeriği Farklı Yemlerin Yumurta
550
Zootekni Bölümü
Verim ve Kalitesi Üzerine Etkileri
:-
: İbrahim AK*, Aydın İPEK, Şadıman KARAMAN
: World Ostrich Congress, 26-30 September 2002, Warsaw,
Poland Proceedings of World Ostrich Congress, 197 p.
Bu araştırma, yumurtlama döneminde %20 ve %23 ham protein içeren yemlerle
beslenen devekuşlarının yumurta verim ve özelliklerini belirlemek amacıyla düzenlenmiştir.
Araştırmada 8 yaşında, 12 dişi ve 6 erkek olmak üzere toplam 18 Güney Afrika Siyahı
devekuşu kullanılmıştır. Devekuşları her biri 2 dişi ve 1 erkekten oluşan 6 gruba ayrılmıştır.
Devekuşlarının ilk 3 grubuna 2900 Kcal/kg ME ve %20 ham protein içeren karma yem, diğer
3 gruba ise 2900 Kcal/kg ME ve %23 ham protein içeren karma yem verilmiştir.
Devekuşlarına ayrıca yiyebildikleri kadar kıyılmış yeşil yonca ve içebildikleri kadar su
sağlanmıştır.
Araştırma sonucunda devekuşu yemlerinde ham protein oranını artırmanın yem
tüketimini etkilemediği fakat bir yumurta için tüketilen yumurta yemi miktarını artırdığı
belirlenmiştir. Yem protein oranının artırılması yumurta verimi ve yumurta ağırlığında düşüşe
neden olmuş, ancak gruplar arası farklılık istatistik önemsiz bulunmuştur. Fakat yüksek
proteinli yemle beslenen grupta döllülük oranı, çıkış gücü ve kuluçka randımanının önemli
düzeyde düştüğü belirlenmiştir (P<0.01).
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
Araştırma Adı
: Devekuşu, protein düzeyi, yumurta verimi, kuluçka
özellikleri
: Farklı Olgunlaşma Dönemlerinde Hasat Edilen Buğday
551
Zootekni Bölümü
Silajlarının Besleme Değeri
: -
: -
: İsmail FİLYA*
: Animal Feed Science and Technology, 103 (1-4), 85-95,
2003
Bu çalışma farklı olgunlaşma döneminde hasat edilen buğday silajlarının silolanabilirlik
özelliklerinin laboratuvar koşullarında belirlenmesi amacıyla düzenlenmiştir. Araştırmada
Pehlivan ve Gönen çeşitleri olmak üzere iki farklı buğday bitkisi kullanılmıştır. Buğday
çiçeklenme, süt ve hamur olum dönemlerinde hasat edilmiştir. Hasat edilen buğday
parçalandıktan sonra yalnızca gaz çıkışına olanak tanıyan, 1.5 litrelik anaerobik kavanozlara
silolanmıştır. Silolamadan sonraki 2, 4, 8, 15 ve 90. günlerde her gruptan 3' er kavanoz
Ayrıca bu silajların, hücre duvarı bileşenleri belirlenmiş olup, rumen parçalanabilirlik
özellikleri saptanmıştır. Araştırma sonucunda tüm silajlar iyi fermente olmuştur. Olgunlaşma
döneminin artmasına paralel olarak silajların pH ve suda çözünebilir karbonhidrat içerikleri
düşmüştür. En yüksek laktik asit içeriği süt ve hamur olum dönemlerinde hasat edilerek
silolanan silajlarda görülmüştür. Aerobik koşullar altında tüm silajlar stabil kalmışlardır. Her
iki çeşitte de sellüloz içeriği hamur olum döneminde düşüş göstermiştir. Nitekim Pehlivan
çeşidi buğday bitkisinden yapılan silajların NDF içerikleri 540’ tan 412 g/kg KM’ ye
düşerken, e Gönen çeşidi buğday bitkisinden yapılan silajların NDF içerikleri ise 534 ten 442
g/kg KM’ ye düşmüştür. Hemisellüloz içerikleri bakımından gruplar arasında herhangi bir
farklılık gözlenmemiştir. Diğer yandan hamur olum döneminde hasat edilen buğday
silajlarının ham protein içerikleri diğer dönemlerde hasat edilen buğday silajlarına göre daha
düşük bulunmuştur. Ayrıca en yüksek kuru madde parçalanabilirliği ile kuru madde verimi
hamur olum döneminde hasat edilen buğday silajlarında oluşmuştur. Sonuç olarak
araştırmada kullanılan her iki buğday çeşidinin de hamur olum döneminde hasat edilmesinin
daha uygun olacağı sonucuna varılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
Araştırma Adı
: Buğday, silaj, hasat dönemi, besleme değeri
: Organik Asitlerin Buğday, Mısır ve Sorgum Silajlarının
552
Zootekni Bölümü
Mikrobiyal Flora ile Aerobik Stabiliteleri Üzerine Etkileri
: -
: -
: İsmail FİLYA*
: 3. Ulusal Zootekni Bilim Kongresi, 14-16 Ekim, 2002
Ankara, s. 299-308.
Bu çalışma silaj katkı maddesi olarak kullanılan organik asitlerin buğday (Triticum
vulgaris), mısır (Zea mays) ve sorgum (Sorghum bicolor) silajlarının mikrobiyal flora ve
aerobik stabiliteleri üzerindeki etkilerinin saptanması amacı ile düzenlenmiştir. Organik asit
olarak formik, asetik ve propiyonik asit kullanılmıştır. Araştırmada kullanılan buğday ve
mısır hamur olum, sorgum ise süt olum döneminde hasat edilmiştir. Bitkiler hasattan hemen
sonra yaklaşık 1.5-2.0 cm boyutunda parçalanmışlardır. Parçalanan taze materyallere formik,
asetik ve propiyonik asitler sırasıyla 2.3, 3.3 ve 4.3 g/kg düzeyinde katılmışlardır. Organik
asit katılan buğday, mısır ve sorgum yalnızca gaz çıkışına olanak tanıyan, 1.5 litrelik
anaerobik kavanozlara silolanmışlardır. Kavanozlar laboratuvar koşullarında 24±2 ºC’de
depolanmışlardır. Silolamadan sonraki 60. günde her gruptan 3’er kavanoz açılarak kimyasal
ve mikrobiyolojik analizler yapılmıştır. Silolama döneminin sonunda (60. gün) tüm silajlara 5
gün süre ile aerobik stabilite testi uygulanmıştır. Sonuç olarak buğday, mısır ve sorgum
silajlarına katılan propiyonik asit, bu silajlar üzerinde formik ve asetik aside göre daha yüksek
antimikrobiyal aktivite göstermiştir. Silajların aerobik stabiliteleri silolanan materyale göre
değişim göstermiştir. Tüm organik asitler buğday silajlarının aerobik stabilitesini önemli
düzeyde artırırlarken (P<0.05), propiyonik asidin etkisi formik ve asetik asitten 3 kat daha
fazla bulunmuştur. Mısır ve sorgum silajlarının aerobik stabiliteleri üzerinde ise asetik ve
propiyonik asidin herhangi bir etkisi görülmezken, formik asidin etkisi önemli düzeyde
bulunmuştur (P<0.05).
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
Araştırma Adı
: Organik asitler, silaj, mikrobiyal flora, aerobik stabilite
: Bakteriyal İnokulantların Mısır Silajları Üzerine Etkileri
553
Zootekni Bölümü
: -
: -
: İsmail FİLYA* , Ekin SUCU, İlhan TURGUT,
Ali KARABULUT
: 3. Ulusal Zootekni Bilim Kongresi, 14-16 Ekim, 2002
Ankara, s. 299-308.
Bu çalışma silaj katkı maddesi olarak kullanılan bakteriyal inokulantların, Bursa
Bölgesi' nde yetiştirilen mısırlardan (Zea mays) yapılan silajların fermantasyon, hücre duvarı
kapsamı, aerobik stabilite ve in situ rumen parçalanabilirlik özellikleri üzerindeki etkilerinin
saptanması amacı ile düzenlenmiştir. Araştırmada Bursa Bölgesi' nde silajlık olarak
yetiştirilen Sele, P-3163, TTM-815, PX-74 mısır çeşitleri kullanılmıştır. Bakteriyal inokulant
olarak ise İnokulant 1188 (Pioneer®, USA) ve Maize-All (Alltech, UK) kullanılmıştır.
Araştırmada kullanılan tüm mısır çeşitleri hamur olum döneminde hasat edilmiştir. Yaklaşık
2.0 cm boyutlarında parçalanan mısırlara bakteriyal inokulantlar 106 cfu/g düzeyinde
katılmışlardır. Mısırlar yalnızca gaz çıkışına olanak tanıyan 1.5 litrelik anaerobik kavanozlara
silolanmıştır. Kavanozlar laboratuvar koşullarında 25±2 ºC’de depolanmışlardır. Silolamanın
2, 4, 8, 15 ve 60. günlerde her gruptan 3’er kavanoz açılarak silajlarda kimyasal ve
mikrobiyolojik analizler yapılmıştır. Silolama döneminin sonunda (60. gün) açılan tüm
silajlar 5 gün süre ile aerobik stabilite testine tabi tutulmuşlardır. Ayrıca bu silajların, in situ
rumen kuru madde, organik maddeler, nötr ve asit deterjanda çözünmeyen lif
parçalanabilirlikleri saptanmıştır. Sonuç olarak silajların fermantasyon, hücre duvarı kapsamı,
aerobik stabilite ve rumen parçalanabilirlikleri bakımından mısır çeşitleri arasında önemli bir
farklılık görülmemiştir. Diğer yandan her iki bakteriyal inokulant da mısır silajlarının
fermantasyon özelliklerini önemli düzeyde artırırken (P<0.05), rumen kuru madde, organik
maddeler, nötr deterjanda çözünmeyen lif ve asit deterjanda çözünmeyen lif
parçalanabilirliklerini etkilememiş, aerobik stabilitelerini ise düşürmüştür.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Laktik asit bakteri inokulantları, mısır, fermantasyon,
aerobik stabilite, hücre duvarı kapsamı, in situ Rumen
parçalanabilirliliği
554
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Arpa İçeren Hindi Besi Rasyonlarına Enzim
Katılmasının Besi Performansına ve Karkas
Özelliklerine Etkisi
Araştırma Niteliği
: -
İşbirliği Yapan Kuruluş(lar) : Proje Yürütücüsü (leri)
: Önder CANBOLAT*, Ali KARABULUT
: III. Ulusal Zootekni Bilim Kongresi, 14–16 Ekim,
2002, Ankara, s. 226–234.
Bu araştırma, arpa ağırlıklı hindi besi rasyonlarına enzim katılmasının hindilerin
besi performansı ve bazı kesim ve karkas özelliklerini belirlemek amacıyla
düzenlenmiştir. Araştırma 10-11 haftalık yaşta ve her birinde 30 adet hindi buluna 3
gruptaki toplam 90 adet Amerikan Bronze x Betina melezi erkek hindilerde
yürütülmüştür. Deneme grupları yerde altlık üzerinde barındırılmış ve hindiler 0, 200 ve
400 mg/kg Roxazyme-G enzimi içeren rasyonlarla beslenmişlerdir. Rasyonlar
hayvanlara sınırsız olarak verilmiştir. Besi sonunda her grupta 10 hindide kesim ve
karkas özellikleri belirlenmiştir. Hindilerin besi başlangıç ağırlığı; 4.12±0.069,
4.18±0.057, 4.21±0.061 kg, besi sonu ağırlıkları; 9.58±0.124, 9.35±0.124, 9.31±0.119
kg, günlük ortalama canlı ağırlık artışları; 97.5±1.60, 92.4±1.63, 91.0±1.33 g, günlük
ortalama yem tüketimleri; 414.2, 417.1, 403.1 g ve yemden yararlanma oranları ise
4.25, 4.51, 4.42 kg olarak saptanmıştır. Araştırma sonucunda hindi besi rasyonlarına
enzim katmanın hindilerin canlı ağırlık artışı ile kesim ve karkas özelliklerini önemli
düzeyde etkilemediği belirlenmiştir.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Arpa, enzim, hindi, besi performansı, karkas özellikleri
: *U.Ü. Ziraat Fakültesi, Zootekni Bölümü,
Görükle kampusü 16059, Bursa
555
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
Broiler
Altlıklarının
Ruminantların
: Farklı
Beslenmesinde Kullanılma Olanakları Üzerine Bir
Araştırma
: -
: Ali KARABULUT*, Önder CANBOLAT,
Hatice KALKAN, Aydın İPEK,
Taşkın DEĞİRMENCİOĞLU
2002, Ankara, s. 215–225.
Bu çalışma farklı materyallerden oluşan broiler altlıklarının yem değerini
saptamak amacıyla düzenlenmiştir. Bu amacı gerçekleştirmek için broiler
yetiştiriciliğinde yaygın olarak kullanılan saman, çeltik kavuzu ve talaş ile bunların %50
oranında zeolit ile karıştırılmasından oluşan 6 farklı broiler altlığı kullanılmıştır.
Altlıklar içerisinde besin maddeleri içeriği ve besleme değeri en yüksek olanın saman ve
saman+zeolit kullanılan altlıklar olduğu saptanmıştır (P<0.01). Deneme materyali
broiler altlıkları ile yapılan sindirim denemesi sonucunda KM, OM, HP, HS ve NÖM
içeriklerinin ortalama sindirilme dereceleri sırasıyla; %68.6±1.02, 69.9±0.63, 3.3±4.87,
64.8±1.43, 62.6±0.34, 62.2±0.91; %71.7±1.14, 74.2±0.60, 68.4±1.88, 65.1±2.91,
67.4±0.58, 67.5±0.89; % 68.6±1.96, 72.3±0.87, 59.6±1.38, 60.9±2.20, 71.5±0.89,
70.4±0.81; %64.2±2.00, 74.8±0.83, 67.6±1.47, 65.8±3.62, 51.4±0.79, 54.9±3.17;
%64.2±0.87, 66.6±2.03, 66.1±1.69, 62.3±2.82, 62.3±0.06, 61.3±2.00 ve %76.8±1.33,
77.8±3.04, 80.9±4.12, 72.8±4.30, 80.5±4.22, 78.4±0.78 olarak belirlenmiştir. Ayrıca
saman, saman+zeolit altlık materyallerinin ham protein dışındaki ham besin
maddelerinin sindirilme derecesinin diğer altlık materyallerine göre önemli (P<0.01)
düzeyde yüksek olduğu saptanmıştır. Ham proteinin sindirilebilirliği ise talaş ve
talaş+zeolit içeren altlık materyalinde daha yüksek bulunmuştur (P<0.01) Altlıkların
kuru madde parçalanabilirlik parametrelerinden a, b, a+b, c, RSD, yıkanma kaybı ve
kuru madde etkin parçalanabilirliği saptanmıştır. Potansiyel parçalanabilirlik
parametresi (a+b değeri) sindirim denemesi sonuçlarında da olduğu gibi saman ve
saman+zeolit içeren altlık materyalinde en yüksek bulunmuştur. Araştırma sonuçları
incelendiğinde bütün broiler altlıklarının yüksek besleme değerine sahip olduğu ve
besleme değeri açısından öncelikle saman içeren altlık materyallerinin tercih edilmesi
gerektiği söylenebilir.
Anahtar Kelimeler
: Broiler altlığı, sindirilebilirlik, naylon torba tekniği,
parçalanabilirlik
Haberleşme Adresi
Görükle Kampusü 16059, Bursa
556
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Japon Bıldırcınlarının (Coturnix Coturnix Japonica)
Rasyonlarına Sodyum Bikarbonat İlavesinin Besi
Performansı Üzerine Etkisi
: -
: Ali KARABULUT*, Aydın İPEK,
Önder CANBOLAT
2002, Ankara, s. 242–249.
Bu araştırma, bıldırcın rasyonlarına katılan farklı düzeydeki sodyum bikarbonatın
besi performansı üzerine olan etkilerini araştırmak amacıyla yürütülmüştür. Rasyonlara
sırasıyla; %0.0 (kontrol), %0.2, %0.4 ve %0.6 sodyum bikarbonat ilave edilmiştir.
Uygulamaların canlı ağırlık ve canlı ağırlık artış ortalamaları üzerine etkisi önemsiz
bulunmuştur. 3. haftadan itibaren incelenen dönemlerde dişi bıldırcınlar erkeklere göre
daha yüksek canlı ağırlık kazanmışlardır (P<0.01). Uygulamaların yemden yararlanma
oranı üzerine etkisi 2. hafta dışında incelenen bütün haftalarda önemli bulunmuştur
(P<0.05; P<0.01). En iyi yemden yararlanma oranı %0.6 sodyum bikarbonat kullanılan
grupta saptanmıştır. Uygulamaların ölüm oranı üzerine etkileri ise önemsiz
bulunmuştur. Karkas değerleri bakımından incelendiğinde karkas ağırlığı önemli
(P<0.05), karkas randımanı ve yenilebilir iç organ ağırlıkları bakımından uygulama
grupları arasında fark önemsiz bulunmuştur.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Bıldırcın, Sodyum bikarbonat, Besi performansı,
karkas kalitesi
557
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Zeytin Ağacı Dal ve Yaprakları ile Zeytin Küspesinin
Yem Değerinin In Vivo ve In Vitro Yöntemlerle
Saptanması
: Araştırma Projesi
: -
: Önder CANBOLAT*, Ali KARABULUT,
Fatmagül GÜRBÜZOL
2002, Ankara, s. 232–242.
Bu araştırma, ülkemizde yaygın olarak tarımı yapılan zeytin dal ve yaprakları ile
zeytin küspesinin besleme değerini in vivo ve in vitro yöntemlerden yararlanarak
saptamak amacıyla düzenlenmiştir. Araştırmanın yem materyalini sırasıyla zeytin dal ve
yaprakları (ZDY), zeytin yaprakları (ZY), yağı tam alınmamış zeytin küspesi (YTAZK)
ve yağı tamamen alınmış zeytin küspesinden (YAZK) oluşan 4 farklı yem ham maddesi
oluşturmuştur. Denemenin yürütülmesinde rumen kanüllü 3 baş Kıvırcık ırkı koçtan
yararlanılmıştır. Araştırmanın ilk aşamasında in vivo yöntem olarak naylon torba
yöntemi kullanılmış ve bu yöntem ile yemlerin rumende kuru madde parçalanabilirliği
ve kuru madde parçalanabilirlik parametreleri ile organik madde, nötr deterjan lif
(NDF), asit deterjan lif (ADF), asit deterjan lignin (ADL) ve hemisellüloz
parçalanabilirlikleri saptanmıştır. Kaba yemlerin rumende inkübasyonları için standart
olarak kabul edilen 48. saatte ki bütün parçalanabilirlik parametreleri bakımından ZY ile
ZDY arasında ki gözlenen farklılıklar istatistiki önemli bulunmuş (P<0.05), YTAZK ve
YAZK arasında gözlenen farklılıklar ise önemsiz bulunmuştur (P>0.01). Araştırmanın
ikinci aşamasında in vitro yöntemlerden gaz üretim tekniğinden yararlanılmıştır. Yem
ham maddelerinin gaz üretim tekniği ile saptanan gaz üretim miktarları ve gaz üretim
parametreleri, naylon torba tekniğinde olduğu gibi birbirleri ile uyum içinde
bulunmuştur. Ancak yemlere PVP ve PEG ilavesi özellikle 72 ve 96. saatlerde saptanan
in vitro gaz üretim miktarlarını önemli düzeyde artırmıştır (P<0.01). Araştırmadan elde
edilen sonuçlardan da anlaşılacağı gibi zeytin ağacı dal ve yaprakları ile zeytin
küspesinin ruminant beslemede kullanılacak alternatif bir yem kaynağı olduğu
söylenebilir.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Zeytin yaprakları, zeytin küspesi, naylon torba
yöntemi, gaz üretim tekniği, parçalanabilirlik
558
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Hindi Besi Rasyonlarına Fitaz Enzimi Katmanın Besi
Performansına ve Kesim Özelliklerine Etkileri
:-
: Şadıman KARAMAN, İbrahim AK* (Danışman)
: III. Ulusal Zootekni Bilim Kongresi, 14–16 Ekim, 2002,
Ankara, s. 258–267.
Bu araştırma hindi besi rasyonlarına farklı düzeylerde fitaz enzimi ilavesinin hindilerin
besi performansı ve bazı kesim ve karkas özelliklerine etkilerini belirlemek amacıyla
düzenlenmiştir. Araştırmada, 15 haftalık yaşta 125 adet Amerikan Bronz x Betina melezi
erkek hindi palazı ile yürütülmüş ve 98 gün süren denemede hindiler her grupta 25 adet hindi
bulunacak şekilde şansa bağlı olarak 5 gruba ayrılmışlardır. Araştırmada %0, 0.05, 0.10, 0.15
ve 0.20 fitaz enzimi içeren 5 farklı hindi besi rasyonu kullanılmıştır. Rasyonlarda mineral
kaynaklı fosfor ek yemi (DCP vb. ) kullanılmamıştır. Deneme başlangıcından itibaren her iki
haftada bir kontrol tartımı yapılarak, hindilerde canlı ağırlık, canlı ağırlık artışı, yem tüketimi
ve yemden yararlanma oranı belirlenmiştir. Deneme sonunda her gruptan şansa bağlı olarak
seçilen 15 hindide bazı kesim ve karkas özellikleri saptanmıştır.
Araştırma sonucunda hindi besi rasyonlarına fitaz enzimi ilave edilmesinin hindilerde
canlı ağırlık artışı, yem tüketimi ve yemden yararlanmayı arttırdığı (P<0.05) ayrıca kesim ve
karkas özellikleri üzerinde olumsuz bir etkisi olmadığı belirlenmiştir.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Hindi besisi, fitaz enzimi, besi performansı, kesim ve
karkas özellikleri
559
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Lactobacillus buchneri ve Lactobacillus buchneriHomofermantatif Laktik Asit Bakteri Kombinasyonunun
Buğday, Sorgum ve Mısır Silajlarının Fermantasyon,
Aerobik Stabilite, ve Rumen Parçalanabilirlik Özellikleri
Üzerine Etkileri
: -
: -
: İsmail FİLYA*
: Journal of Applied Microbiology, 95 (5), 1080-1086, 2003
Bu çalışma silaj katkı maddesi olarak kullanılan Lactobacillus buchneri’ nin tek başına
yada homofermantatif laktik asit bakterileri ile karışım olarak kullanımının buğday, sorgum
ve mısır silajlarının fermantasyon, aerobik stabilite ve rumen parçalanabilirlik özellikleri
üzerindeki etkilerini belirlemek amacıyla düzenlenmiştir. Araştırmada kullanılan inokulantlar
silajlara 106 cfu/g düzeyinde katılmışlardır. Silolamadan sonraki 2, 4, 8, 15, ve 60. günlerde
her gruptan 3' er kavanoz açılarak silajlarda kimyasal ve mikrobiyolojik analizler yapılmıştır.
Silolama döneminin sonunda (60. gün) açılan tüm silajlara 5 gün süre ile aerobik stabilite testi
uygulanmıştır. Araştırma sonucunda L. buchneri ve L. buchneri + L. plantarum kullanılan
grupların asetik asit içerikleri L. plantarum kullanılan gruba göre önemli düzeyde yüksek
bulunmuştur (P < 0.05). Bununla birlikte maya aktivitesi L. buchneri ve L. buchneri + L.
plantarum kullanılan gruplarda engellenmiş olup söz konusu inokulantların kullanımı buğday,
sorgum ve mısır silajlarının aerobik stabilitelerini geliştirmişlerdir. L. buchneri + L.
plantarum karışımı silajların pH’ ları ile amonyak-N içeriklerini ve femantasyon kayıplarını
düşürmüştür. Diğer yandan L. buchneri, L. plantarum ve L. buchneri + L. plantarum
kullanımı silajların kuru madde, organik maddeleri ve nötr deterjanda çözünmeyen lif
parçalanabilirliklerini etkilememiştir. Sonuç olarak laboratuvar koşullarında gerçekleştirilen
çalışmada L. buchneri kullanımının buğday, sorgum ve mısır silajlarını bozulmaya karşı
korumada çok etkili olduğu saptanmıştır.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Aerobik stabilite, in situ rumen parçalanabilirliği,
lactobacillus buchneri, silaj
560
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Lactobacillus buchneri ve Lactobacillus plantarum
Kullanımının Düşük Kuru Maddeli Mısır ve Sorgum
Silajlarının Fermantasyon, Aerobik Stabilite, ve Rumen
: -
: -
: İsmail FİLYA*
: Journal of Dairy Science, 86 (11), 3575-3581, 2003
Bu çalışma silaj katkı maddesi olarak kullanılan Lactobacillus buchneri’ nin tek başına
yada homofermantatif laktik asit bakterileri ile karışım olarak kullanımının düşük kuru
maddeli mısır ve sorgum silajlarının fermantasyon, aerobik stabilite ve rumen
parçalanabilirlik özellikleri üzerindeki etkilerini belirlemek amacıyla düzenlenmiştir.
Araştırmada kullanılan inokulantlar silajlara 106 cfu/g düzeyinde katılmışlardır. Parçalanan
materyaller yalnızca gaz çıkışına olanak tanıyan 1.5 l lik anaerobik kavanozlara
silolanmışlardır. Silolamadan sonraki 2, 4, 8, 15, ve 90. günlerde her gruptan 3' er kavanoz
Araştırma sonucunda L. buchneri- ve L. buchneri + L. plantarum kullanılan grupların asetik
asit içerikleri L. plantarum kullanılan gruba göre önemli düzeyde yüksek bulunmuştur (P <
0.05). Bununla birlikte maya aktivitesi L. buchneri ve L. buchneri + L. plantarum kullanılan
gruplarda engellenmiş olup söz konusu inokulantların kullanımı düşük kuru maddeli mısır ve
sorgum silajlarının aerobik stabilitelerini geliştirmişlerdir. L. buchneri + L. plantarum
karışımı inokulant kullanımı silajların amonyak-N içeriklerini ve fermantasyon kayıplarını
düşürmüştür. Diğer yandan L. buchneri, L. plantarum ve L. buchneri + L. plantarum
kullanımı silajların kuru madde, organik maddeleri ve nötr deterjanda çözünmeyen lif
parçalanabilirliklerini etkilememiştir. Sonuç olarak laboratuvar koşullarında gerçekleştirilen
çalışmada L. buchneri kullanımının düşük kuru maddeli mısır ve sorgum silajlarını
bozulmaya karşı korumada çok etkili olduğu saptanmıştır.
Anahtar Kelimeler
: Aerobik stabilite, lactobacillus buchneri,
lactobacillus plantarum, silaj
Haberleşme Adresi
561
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
Beslenmesinde
Korunmuş
Protein
: Ruminantların
Kullanımı Üzerinde Araştırmalar 1. Korunmuş
Proteinlerin In Situ Rumen Parçalanabilirlik Özellikleri
: -
Balıkesir
Ali KARABULUT
: Ankara Üniv. Ziraat Fak. Tarım Bilimleri Derg, 9(2),
98-102, 2003
Bu araştırma, korunmuş proteinlerin in situ rumen parçalanabilirlik özelliklerinin
saptanması amacı ile düzenlenmiştir. Araştırmada protein kaynağı olarak ayçiçeği tohumu
küspesi (ATK), pamuk tohumu küspesi (PTK) ve soya küspesi (SK) kullanılmıştır. ATK,
PTK ve SK ham protein içeriklerinin sırasıyla % 1.1, 0.9 ve 0.6' sı düzeyinde formaldehit ile
işlenmiştir. Araştırmada hayvan materyali olarak rumen kanülü takılı 3 baş Merinos koç
kullanılmıştır. Hem ATK, PTK, SK hem de formaldehit ile işlenmiş ATKf, PTKf, SKf 2, 4, 8,
12, 16, 24 ve 48 saat süre ile rumende inkübe edilmişlerdir. 48 saatlik rumen inkubasyonu
sonucunda ATK, ATKf, PTK, PTKf, SK ve SKf ' nin kuru madde parçalanabilirliği sırasıyla
% 79.45, 49.51, 59.65, 44.53, 95.37 ve 76.36; organik maddeler parçalanabilirliği % 78.15,
47.01, 55.43, 37.28, 93.07 ve 73.68; ham protein parçalanabilirliği % 95.58, 39.14, 70.20,
55.41, 93.86 ve 60.08 olarak saptanmıştır. Bununla birlikte ATK, ATKf, PTK, PTKf, SK ve
SKf ' nin rumen etkin kuru madde parçalanabilirliği sırasıyla % 60.07, 26.89, 39.76, 31.55,
63.08 ve 35.24; etkin organik maddeler parçalanabilirliği % 57.61, 23.40, 35.03, 27.47, 62.70
ve 34.04; etkin ham protein parçalanabilirliği % 66.12, 30.74, 45.07, 38.40, 68.35 ve 41.23
olarak belirlenmiştir. Sonuç olarak formaldehit ile işleme, ATK, PTK ve SK ' nin rumen kuru
madde, organik maddeler ve ham protein parçalanabilirlikleri ile kuru madde, organik
maddeler ve ham proteinlerinin rumendeki potansiyel parçalanabilirliklerini, parçalanma hız
sabitlerini ve etkin parçalanabilirliklerini düşürmüştür.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Korunmuş protein, in situ rumen parçalanabilirliği
562
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
Beslenmesinde
Korunmuş
Protein
: Ruminantların
Kullanımı Üzerinde Araştırmalar 2. Korunmuş
Proteinlerin Gebeliğin Son Dönemindeki Koyunların
Canlı Ağırlıkları İle Kuzuların Büyüme ve Yaşama
Güçleri Üzerindeki Etkileri
: -
Balıkesir
Ali KARABULUT, Leyla ŞENGÜL
: Ankara Üniv. Ziraat Fak. Tarım Bilimleri Derg., 9(1),
98-102, 2003
Bu araştırma korunmuş proteinlerin gebeliğin son dönemindeki koyunların canlı ağırlığı
ile kuzuların büyüme ve yaşama gücü üzerindeki etkilerinin saptanması amacı ile
düzenlenmiştir. Araştırmada protein kaynağı olarak ayçiçeği tohumu küspesi (ATK), pamuk
tohumu küspesi (PTK) ve soya küspesi (SK) kullanılmıştır. ATK, PTK ve SK ham protein
içeriklerinin sırasıyla % 1.1, 0.9 ve 0.6' sı düzeyinde formaldehit ile işlenmiştir. Araştırmanın
hayvan materyalini 3 yaşlı 120 baş Merinos koyun ve bunlardan doğan kuzular oluşturmuştur.
Araştırmaya koyunların gebeliklerinin son 1.5 aylık dönemlerinde başlanmış ve kuzular 60
günlük yaşa ulaşıncaya kadar devam edilmiştir. Sonuç olarak, formaldehit ile işlenmiş protein
kaynakları koyunların doğum sonrası canlı ağırlığını artırmış (P<0.05), kuzuların doğum
ağırlıklarını etkilememiş, sütten kesim dönemindeki kuzu sayısını artırmıştır.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Korunmuş protein, formaldehitle işleme, koyun, besleme,
gebeliğin son dönemi
563
Araştırma Adı
Zootekni Bölümü
: Kuzu Besisinde Melas Yerine Yoğunlaştırılmış Melas
Şlempesinin Kullanma Olanakları
:-
: Mehmet ADA, İbrahim AK* (Danışman)
: Gıda ve Yem Bilimi-Teknolojisi Bursa Gıda Kontrol ve
Merkez Araştırma Enstitüsü, 2(4),1-12, 2003
Bu araştırmada, kuzu besisi yemlerine pelet bağlayıcı olarak melas yerine kısmen veya
tamamen yoğunlaştırılmış melas şlempesi (YMŞ) katmanın hayvanların besi performansına ve
pelet kalitesine etkileri belirlenmeye çalışılmıştır. Araştırmada besin maddeleri içerikleri
birbirine benzeyen, %6 YMŞ, %3 YMŞ, %3 YMŞ + %3 melas, % 1.5 YMŞ + %1.5 melas, %6
melas ve %3 melas içeren pelet formdaki kuzu besi yemleri kullanılmıştır. Araştırma
sonucunda kuzuların besi başlangıç ağırlığı, besi sonu canlı ağırlığı, günlük ortalama canlı
ağırlık artışı, günlük ortalama yoğun yem tüketimi ve yemden yararlanma oranları
belirlenmiştir. Besi boyunca toplam canlı ağırlık artışı ile ortalama yoğun yem tüketimleri
açısından gruplar arasındaki farklar istatiksel olarak önemli (P<0.05) bulunmuştur. Araştırma
sonucunda kuzu besi rasyonlarına melas yerine %3’e kadar tek başına veya melas ile birlikte
YMŞ katılabileceği, YMŞ’nin melas yerine pelet bağlayıcı olarak kullanılabileceği sonucuna
varılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Kuzu besisi, yoğunlaştırılmış melas şlempesi, melas
564
Araştırma Adı
Zootekni Bölümü
: Güz Döneminde Besiye Alınan Hindilerde Askorbik Asit
Uygulamasının Besi performansı ve Bazı Karkas
Özelliklerine Etkileri
:-
: Taşkın DEĞİRMENCİOĞLU, İbrahim AK* (Danışman)
: Ulud.Üniv. Zir. Fak. Dergisi, 17(2),1-8, 2003
Bu araştırma, entansif besi ygulanan ve kışın besiye alınan Amerikan Bronz x Betina
melezi erkek hindilerin rasyonlarına 0, 50, 100 ve 150 mg/kg askorbik asit katmanın
hindilerin besi performansı ve bazı kesim özelliklerine etkilerini belirlemek amacıyla
düzenlenmiştir. Besi 140 adet hindiyle 4 grupta ve 84 gün süreyle yürütülmüştür. Hindiler
2900 kcal/kg ME ve %14.90 ham protein içeren pelet formdaki rasyonla ad libitum olarak
yemlenmişlerdir. Araştırma sonucunda, hindi besi rasyonlarına askorbik asit katmanın
hindilerde canlı ağırlık artışı, yem tüketimi, yemden yararlanma üzerine önemli etki
yapmadığı saptanmıştır.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Hindi besisi, askorbik asit, besi performansı, kesim ve
karkas özellikleri
565
Araştırma Adı
Zootekni Bölümü
: Devekuşlarında (Struthio camelus) Farklı Protein
Düzeylerinin Biyokimyasal ve Üretim Parametreleri
Üzerine Etkileri
:-
: Ümit POLAT, Meltem ÇETİN, Özhan TÜRKYILMAZ,
İbrahim AK*
: Veterinarski Arhiv , 73(2), 73–80, 2003
Bu araştırma devekuşlarında farklı protein düzeylerinin biyokimyasal ve üretim
parametreleri üzerine etkilerini belirlemek amacıyla düzenlenmiştir. Sekiz yaşındaki 18 adet
devekuşu (Struthio camelus) (6 erkek ve 12 dişi) kullanılmıştır. Denemede devekuşları üçlü
çiftler olmak üzere (bir erkek ve iki dişi) rasgele iki gruba ayrılmışlardır. Gruplar sırasıyla
%20 ve %23 ham protein içeren yemler verilmiştir. Devekuşlarına yumurta yemi ve yonca ad
libitum olarak verilmiştir.%20 ve %23 ham protein içeren yemlerle beslenen devekuşlarında
belirlenen biyokimyasal parametreler arasında önemli farklılıklar bulunmazken yumurta
döllülük oranı ve çıkış gücünde önemli farklılıklar belirlenmiştir (P<0.01). Yüksek protein
oranının yumurta verimini ve yumurtadan çıkış oranını olumsuz yönde bir etkiye sahip
olduğu ve bu çalışmada görüldüğü gibi rasyon ham protein oranının %20’yi geçmemesi
gerektiği sonucuna varılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Devekuşu, biyokimyasal parametreler, yem, ham protein
566
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Farklı Hibrit Mısır Silajlarının Kuru Madde Üretimi,
Kimyasal Bileşimi ve In Vitro Kuru Madde
Sindirilebilirliğinin Saptanması
: -
İşbirliği Yapan Kuruluş(lar) : Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Ziraat
Fakültesi Birimi
: Adem KAMALAK, Adem EROL, Yavuz GÜRBÜZ,
Osman ÖZAY, Önder CANBOLAT*,
Ramazan TÜMER
: Livestock Research For Rural Development. 15 (11),
2003
http://www.cipav.org.co/lrrd/lrrd15/11/kama151.htm
Bu çalışmada dört farklı hibrit mısır silajının kimyasal bileşimi, kuru madde
üretimi (KMÜ), metabolik enerji (ME) ve in vitro kuru madde sindirilebilirliği
(İVKMS) saptanmıştır. Silajların ham selüloz içerikleri %23.0 ile 25.4 arsında
bulunmuştur. Silajların kuru madde, ham protein ve ham yağ içerikleri arasında
farklılıklar saptanmamıştır. Kuru madde üretimleri 16425 ile 19577 kg/ha-1 arasında
değişmiştir. Mısır silajlarının ham selüloz, kül, kuru madde üretimi, İVKMS ve ME’leri
arasında farklılıklar saptanmıştır. Mısır silajlarının metabolik enerji üretimi veya
sindirilebilir kuru madde üretimi bakımından sıralama yapıldığında sırasıyla;
Otello>Golden> Broskov>Maverik olduğu saptanmıştır. Otello mısır çeşidinin en
yüksek besleme değerine sahip olduğu saptanmıştır. Bu nedenle silaj olarak tavsiye
edilebilir.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Hibrit mısır, sindirilebilirlik, kuru madde üretimi
567
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Bakteriyal İnokulantların Küçük Plastik Balya Mısır
Silajlarının Fermantasyon Özellikleri ve Besleme
Değeri Üzerindeki Etkileri
: -
Balıkesir
: İsmail FİLYA*, Ekin SUCU, Hülya HANOĞLU
: II. Ulusal Hayvan Besleme Kongresi 18-20 Eylül 2003,
Konya, s. 230-233
Araştırma Özeti ve Uygulamaya Aktarılan Bulgular:
Bu araştırma silaj katkı maddesi olarak kullanılan iki farklı laktik asit bakteri
inokulantının, küçük plastik balya mısır (Zea mays) silajlarının fermantasyon ve aerobik
stabilite özellikleri ile in situ rumen parçalanabilirlik özellikleri ve kuzu besisinde kullanımı
üzerindeki etkilerinin belirlenmesi amacı ile düzenlenmiştir. Araştırmanın ilk bölümünde
kullanılan mısır hamur olum döneminde hasat edilmiş (% 34.0±0.13 KM), yaklaşık 2.0 cm
boyutunda parçalanan taze materyal inokulant A (Pioneer® 1188, USA) ve inokulant B
(Maize-All, Alltech, UK) ile ayrı ayrı muamele edilerek (106 cfu g-1), yaklaşık 30 kg
kapasiteli ve hava geçirmeyen plastik balyalara silolanmışlardır. 90 günlük fermantasyon
dönemi sonucunda her gruptan 3’ er balya açılarak bu silajlarda kimyasal ve mikrobiyolojik
analizler yapılmıştır. Ayrıca bu silajların aerobik olarak stabil olup olmadıkları ve in situ
rumen kuru madde ve organik maddeler parçalanabilirlikleri saptanmıştır. Araştırmanın ikinci
bölümünde, her birinde 10 baş kuzu bulunan 3 grupta (kontrol, inokulant A ve inokulant B)
toplam 30 baş Merinos kuzu ile besi denemesi yürütülmüştür. Besi denemesi iki haftalık bir
alıştırma döneminden sonra 56 gün sürmüştür. Besi süresince kuzulara bireysel olarak adlibitum düzeyde mısır silajı verilirken, ayrıca canlı ağırlıklarının % 2’ si düzeyinde de yoğun
yem karması verilmiştir. Araştırma sonucunda, araştırmada kullanılan inokulantların
silajlarının fermantasyon özelliklerini önemli düzeyde (P<0.05) geliştirdiği ve silajlarda
aerobik stabiliteyi sağladığı saptanmıştır. Diğer yandan her iki inokulant da in situ rumen
kuru madde ve organik maddeler parçalanabilirlikleri ile kuzuların besi performanslarını
önemli derecede etkilememişlerdir.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Mısır silajı, biyolojik silaj katkı maddeleri, küçük plastik
balya silajı, fermantasyon, aerobik stabilite, in situ Rumen
parçalanabilirliği, kuzu besisi
568
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
Silaj
Fermantasyonu
: Ürenin
Performansları Üzerine Etkileri
ve
Ruminantların
: -
Balıkesir
: II. Ulusal Hayvan Besleme Kongresi 18-20 Eylül 2003,
Konya, s. 293-297
Bu çalışma silaj katkı maddesi olarak kullanılan ürenin, mısır (Zea mays) silajının
fermantasyon, aerobik stabilite, in situ rumen parçalanabilirliği ve kuzuların besi performansı
üzerindeki etkilerinin belirlenmesi amacı ile düzenlenmiştir. Araştırmada kullanılan mısır
hamur olum döneminde hasat edilmiştir. Üre taze materyale % 0, 0.5, 1.0, 1.5 ve 2.0
düzeyinde katılmıştır. Mısırlar 2.0 ton kapasiteli özel fiber silolara silolanmışlardır.
Silolamadan sonraki 90. günde açılan tüm silajların kimyasal ve mikrobiyolojik analizleri
yapılmış ve bu silajlara 5 gün süre ile aerobik stabilite testi uygulanmıştır. Ayrıca silajların,
rumen kuru madde, organik maddeler, nötr deterjanda çözünmeyen lif ve asit deterjanda
çözünmeyen lif parçalanabilirlikleri saptanmıştır. Besi denemesi her birinde 10 baş kuzu
bulunan toplam 5 grup ve 50 baş Merinos kuzu ile yürütülmüştür. Besi denemesi iki haftalık
alıştırma döneminden sonra 56 gün sürmüştür. Besi süresince kuzulara bireysel olarak adlibitum düzeyde mısır silajı verilirken ayrıca canlı ağırlıklarının % 2’ si düzeyinde de yoğun
yem karması verilmiştir. Araştırma sonucunda, silaj katkı maddesi olarak kullanılan üre mısır
silajının fermantasyon özelliklerini etkilemezken, silajlardaki maya ve küf gelişimini
engellemiş (P<0.05) ve silajların aerobik stabilitelerini geliştirmiştir (P<0.05). Diğer taraftan
üre mısır silajının kuru madde, organik maddeler, nötr deterjanda çözünmeyen lif ve asit
deterjanda çözünmeyen lif parçalanabilirliklerini artırmış (P<0.05) ancak kuzuların besi
performansını etkilememiştir.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Mısır silajı, üre, fermantasyon, aerobik stabilite,
in situ rumen parçalanabilirliği, kuzu besisi
569
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Hayvansal Kaynaklı Yemlerin In Vivo ve In Vitro
Sindirilebilirlik Parametrelerinin Saptanması
: -
: Önder CANBOLAT*, Ali KARABULUT
: II. Hayvan Besleme Bilim Kongresi. 18–20 Eylül.
2003, Konya, s. 403–406.
Bu çalışma, ruminantların beslenmesinde kullanılan hayvansal kaynaklı yemlerin
besleme değerinin in vivo ve in vitro yöntemlerle saptamak amacı ile düzenlenmiştir.
Araştırmanın ilk aşamasında in vivo yöntem olarak naylon torba yöntemi kullanılmış ve
yemlerin rumende kuru madde, organik madde ve protein parçalanabilirlikleri
saptanmıştır. Yemler arası istatistiki farklılıklar önemli bulunmuştur (P<0.05).
Araştırmanın ikinci aşamasında gaz üretim tekniğinden (in vitro) yararlanılmış ve
yemlerin gaz üretim miktarları arasındaki farklıklar ise önemli bulunmuştur (P<0.05). İn
vivo ve in vitro yöntemlerle saptanan metabolik enerji (ME, kcal/kg) değerleri arasında
0.83 korelasyon saptanmıştır.
Anahtar Kelimeler
: Naylon torba tekniği, gaz üretim tekniği, By-pass
protein, Hayvansal kaynaklı yemler
Haberleşme Adresi
570
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Şeker pancarı Yaprağının Silolanma Olanakları
: -
: İbrahim AK*, Önder CANBOLAT,
Selçuk BÖLÜKTEPE, Tayfun ÇARLI, Nejat ÖNDER
: II. Hayvan Besleme Bilim Kongresi. 18–20 Eylül.
2003, Konya, s. 66.
Bu araştırma, Türkiye’de her yıl şeker pancarı hasadı sonucu yan ürün olarak elde
edilen fakat, yeterince değerlendirilmeyen yaprakların yem değeri, silolanma ve hayvan
beslemede kullanılma olanaklarını belirlemek amacıyla düzenlenmiştir. Araştırma,
Bursa bölgesinde 3 kantara bağlı 6 köydeki şeker pancarı tarlalarından alınan şeker
pancarı yaprak örnekleriyle yürütülmüştür. Araştırmada her tarladan hasat döneminin
başında ve sonunda olmak üzere iki örnek alınmış ve deneme iki yıl tekrarlanmıştır.
Taze, güneşte kurutulmuş ve silaj yapılmış yaprak örneklerinin besin maddeleri
içerikleri ile silaj yapılan örneklerde silaj kaliteleri ve silaj kalitesini etkileyen
mikroorganizma içerikleri belirlenmiştir. Ayrıca, klasik sindirim denemesi ile şeker
pancarı yaprağı silajının sindirilme derecesi ve yem değeri ile rumen fistülü takılmış
koçlarla kuru maddenin rumende parçalanabilirliği belirlenmiştir. Araştırmada, şeker
pancarı yaprağı silajının ortalama %17.70 kuru madde içerdiği saptanmıştır. Kuru
madde de organik maddeler, ham protein, ham sellüloz, ham yağ, N’siz öz maddeler, Ca
ve P içeriğinin ise sırasıyla; %76.25, 15.52, 17.00, 3.32, 40.41, 1.99 ve 0.24 olarak
belirlenmiştir. Şeker pancarı yaprağı silajının içerdiği organik besin maddelerinin
sindirilme derecesi %59.84-82.77 arasında değiştiği ve kuru maddede 2366 Kcal/kg ME
içerdiği belirlenmiştir. Zamana bağlı olarak kuru maddenin rumende parçalanabilirliği
%28.64-70.46 arasında değişmiş olup, en yüksek parçalanma 96. saatte saptanmıştır.
Araştırmada, şeker pancarı yaprağına uygulanan işlemlerin N’siz öz maddeler dışındaki
besin maddeleri içeriğinde önemli bir kayba neden olmadığı, ham protein ve ham yağ
dışındaki besin maddeleri içeriğinin yıllara göre önemli düzeyde farklılık gösterdiği,
hasat döneminin ham yağ ve ham sellüloz dışındaki besin maddeleri içeriğinde önemli
bir değişikliğe neden olmadığı belirlenmiştir. Araştırma sonucunda, şeker pancarı
yaprağının tek başına silolanarak iyi nitelikli silaj elde edilebileceği ve hayvan
beslemede kaliteli kaba yem olarak etkin bir şeklide değerlendirilebileceği sonucuna
varılmıştır.
Anahtar Kelimeler
: Şeker pancarı yaprağı, silaj, silaj kalitesi, yem değeri
Haberleşme Adresi
Görükle Kampüsü 16059, Bursa
571
Araştırma Adı
Zootekni Bölümü
: Hindi Besisinde Dane Buğdayla Seçmeli Yemlemenin Besi
Performansı ve Kesim Özelliklerine Etkileri
:-
: İbrahim AK*, Şadıman KARAMAN
: II. Ulusal Hayvan Besleme Kongresi. 18–20. Eylül 2003,
Konya, s 318–322.
Bu araştırma hindi besisinde besi yemine ek olarak dane buğdayla seçmeli yemlemenin
besi performansı ve kesim özelliklerine etkilerini belirlemek amacıyla düzenlenmiştir.
Araştırma 75 adet 15 haftalık Amerikan Bronz x Betina melezi erkek hindi palazları ile
yürütülmüş ve hindiler şansa bağlı olarak 3 gruba ayrılmışlardır. Deneme süresince gruplara
sırasıyla; hindi besi yemi (kontrol grubu); hindi besi yemi+dane buğday; hindi besi yemi
%5’ten %35’e kadar artan oranlarda dane buğday ile karıştırılarak verilmiştir.
Araştırma sonucunda serbest seçmeli dane yemleme canlı ağırlık artışını, yem tüketimini ve
yemden yararlanmayı arttırmıştır. Serbest seçmeli dane yemleme ile hindilerin kendi
gereksinimlerini dengeli bir şekilde karşılayabildikleri görülmüştür. Hindi besisinde besi
yemine ek olarak dane buğday kullanımı özellikle yem maliyetini azaltmıştır.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Hindi besisi, seçmeli yemleme, dane buğday,
besi performansı
572
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Silajlarda Fermantasyon Kalitesi ve Aerobik Stabilitenin
Geliştirilmesi Üzerinde Araştırmalar
: -
: -
: GAP III. Tarım Kongresi 02-03 Ekim, Şanlıurfa. 45,
273-278
Bu araştırmalar; mısır, sorgum ve buğday silajlarının fermantasyon kalitelerini ve
aerobik stabilitelerini geliştirmek amacı ile düzenlenmiştir. Araştırmalar Uludağ Üniversitesi
Ziraat Fakültesi Zootekni Bölümü Yemler ve Hayvan Besleme Araştırma ve Uygulama
Laboratuvarı’nda yürütülmüştür. Araştırmalarda kullanılan mısır ve buğday hamur olum,
sorgum ise süt olum döneminde hasat edilmiştir. Yaklaşık 1.5-2.0 cm boyutunda parçalanan
taze mısır, sorgum ve buğday materyalleri homofermantatif [İnokulant A (Pioneer® 1188,
USA), İnokulant B (Maize-All, Alltech, UK), İnokulant C (Sil-All, Alltech, UK), İnokulant D
(H/M 9927, Medipharm, USA), İnokulant E (Lacticil, M 74, Medipharm, Sweden), İnokulant
F (Biomax 5, Chr Hansen, USA)] ve heterofermantatif [(İnokulant G (Biomax LP1, Chr
Hansen, Denmark), İnokulant H (Liyofilize edilmiş Lactobacillus buchneri)] laktik asit bakteri
inokulantları ile ayrı ayrı muamele edildikten sonra (106 cfu g-1), yalnızca gaz çıkışına olanak
tanıyan 1.5 litrelik özel anaerobik kavanozlara (Le Parfait, France) silolanmışlardır. Bunların
yanı sıra mısır ve sorgum bitkileri formik asit temeline dayalı (Kemisile 2000, Kemira,
Finland) katkı maddesi ile de muamele edilerek aynı şekilde silolanmışlardır. Fermantasyonun
çeşitli aşamalarında ve fermantasyon dönemi sonunda her gruptan 3’ er kavanoz açılarak bu
silajlarda kimyasal ve mikrobiyolojik analizler yapılmıştır. Ayrıca fermantasyon dönemi
sonunda açılan tüm silajların aerobik olarak stabil olup olmadıkları araştırılmıştır. Araştırma
sonucunda, özellikle homofermantatif laktik asit bakteri inokulantlarının mısır, sorgum ve
buğday silajlarının fermantasyon özelliklerini önemli düzeyde (P<0.05) geliştirdiği, aerobik
stabilitelerini etkilemediği yada düşürdüğü saptanırken, heterofermantatif laktik asit bakteri
inokulantları ile formik asidin söz konusu silajların fermantasyon özellikleri üzerinde herhangi
bir etkileri olmazken, silajların aerobik stabilitelerini önemli düzeyde (P<0.05) artırdığı
saptanmıştır.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Fermantasyon, aerobik stabilite, silaj
573
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Dört Farklı Olgunlaşma Döneminde Hasat Edilen Mısır
Silajlarının Aerobik Stabilite ve Besleme Değeri
: -
: -
: İsmail FİLYA*
: Animal Feed Science and Technology, 116 (1-2),
141-150, 2004
Bu çalışma dört farklı olgunlaşma döneminde hasat edilen mısır silajlarının aerobik
stabilite ve besleme değerini belirlemek amacıyla düzenlenmiştir. Araştırmada mısır bitkisi
erken hamur olum, ½ süt olum, 2/3 süt olum ve hamur olum dönemlerinde hasat edilmiştir.
Hasat edilen mısır parçalandıktan sonra yalnızca gaz çıkışına olanak tanıyan, 1.5 litrelik özel
cam kavanozlara silolanmıştır. Silolamadan sonraki 2, 4, 8, 12 ve 90. günlerde her gruptan 3'
er kavanoz açılarak bu silajlarda kimyasal ve mikrobiyolojik analizler yapılmıştır. Ayrıca bu
silajların sellüloz içerikleri ve rumen parçalanabilirlik özellikleri de saptanmıştır. Araştırma
sonucunda olgunlaşma döneminin ilerlemesine paralel olarak silajların suda eriyebilir
karbonhidrat içerikleri düşüş göstermiştir. Erken hamur olum döneminde hasat edilen mısır
silajlarının asetik asit içerikleri ile gaz kayıpları, maya ve küf sayıları diğer dönemlerde hasat
edilenlere silajlara göre daha düşük bulunmuştur. Ayrıca erken hamur olum döneminde hasat
edilen mısır silajları 5 günlük aerobik stabilite testi sonucunda daha fazla CO2 üretmişlerdir (P
< 0.05). En düşük sellüloz içeriği 1/3 süt olum döneminde hasat edilen mısır silajlarında
belirlenmiştir (P < 0.05). Farklı olgunlaşma dönemlerinde hasat edilen mısır silajlarının
hemisellüloz içerikleri benzerlik gösterirken, hamur olum döneminde hasat edilen mısır
silajlarının ham protein içeriği diğer hasat dönemlerinde hasat edilen silajlardan daha düşük
bulunmuştur. En yüksek kuru madde, organik maddeler parçalanabilirlikleri ile parçalanabilir
verimler 2/3 süt olum döneminde hasat edilen mısır silajlarında belirlenmiştir. En yüksek
NDF parçalanabilirliği ise erken hamur olum döneminde hasat edilen gruplarda oluşmuştur.
Sonuç olarak fermente olabilir besin maddeleri ile verimi artırabilmek için en uygun hasat
döneminin 2/3 süt olum dönemi olduğu sonucuna varılmıştır.
Anahtar Kelimeler
: Mısır, silaj, hasat dönemi, besleme değeri, aerobik stabilite
Haberleşme Adresi
574
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Propionibacterium acidipropionici ve Propionibacterium
acidipropionici-Lactobacillus plantarum
Kombinasyonunun Buğday, Sorgum ve Mısır Silajlarının
Fermantasyon ve Aerobik Stabilite Özellikleri Üzerine
Etkileri
: -
: İsmail FİLYA*, Ekin SUCU, Ali KARABULUT
: Journal of Applied Microbiology, 97 (4), 818-826, 2004
Araştırma Propionibacterium acidipropionici ve Propionibacterium acidipropioniciLactobacillus plantarum kombinasyonunun buğday, sorgum ve mısır silajlarının
fermantasyon ve aerobik stabilite özellikleri üzerideki etkilerinin belirlenmesi amacıyla
düzenlenmiştir. İnokulantlar silajlara 106 cfu/g düzeyinde katılmış ve inokulant içermeyen
silajlar kontrol olarak ele alınmıştır. Silolamanın 2, 4, 8, 16 ve 60. günlerinde her bitkiye ait
silajlardan 3’ er kavanoz açılmış ve bu silajlarda kimyasal ve mikrobiyolojik analizler
yapılmıştır. Silolama döneminin sonunda silajlar 5 gün süre ile aerobik stabilite testine tabi
tutulmuş ve aynı silajların in situ rumen kuru madde ve organik maddeler parçalanabilirlikleri
saptanmıştır. Araştırma sonucunda P. acidipropionici ile muamele edilen silajlar, L.
plantarum ve P. acidipropionici + L. plantarum ile muamele edilen silajlara göre önemli
düzeyde daha yüksek asetik ve propiyonik asit içermişlerdir (P < 0.05). Bu nedenle P.
acidipropionici ile muamele edilen silajlarda maya aktivitesi engellenmiştir. Sonuç olarak P.
acidipropionici, buğday, sorgum ve mısır silajlarının aerobik stabilitelerini geliştirmiştir.
Ancak P. acidipropionici + L. plantarum kombinasyonu silajların aerobik stabilitelerini
geliştirmemiştir. Diğer yandan söz konusu katkı maddeleri buğday, sorgum ve mısır
silajlarının in situ rumen kuru madde ve organik maddeler parçalanabilirliklerini
etkilememiştir. P. acidipropionici’ nin, laboratuvar koşullarında serbest oksijen girişine
maruz bırakılan buğday, sorgum ve mısır silajlarının aerobik stabilitelerini korumada oldukça
etkili olduğu saptanmış ve yeni geliştirilen söz konusu propiyonik asit bakterisinin silajlardaki
maya aktivitesini engelleyerek silajların aerobik stabilitelerini geliştirebileceği sonucuna
varılmıştır.
Anahtar Kelimeler
: Aerobik stabilite, in situ rumen parçalanabilirliği,
Propionibacterium acidipropionici, silaj
Haberleşme Adresi
575
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Biyolojik Silaj Katkı Maddeleri Kullanılarak Yapılan
Küçük Plastik Balya Mısır Silajlarının Kalite Özellikleri,
Yem Değeri ve Kuzu Besisinde Kullanımı Üzerine Bir
Araştırma
: -
Balıkesir
Dergisi, 10 (2), 158-162, 2004
Mısır (Zea mays) silajlarının fermantasyon ve aerobik stabilite özellikleri ile in situ
rumen parçalanabilirlik özellikleri ve kuzu besisinde kullanımı üzerindeki etkilerinin
belirlenmesi amacı ile düzenlenmiştir. Araştırmanın ilk bölümünde kullanılan mısır hamur
olum döneminde hasat edilmiş (% 34.0±0.13 KM), yaklaşık 2.0 cm boyutunda parçalanan
taze materyal inokulant A (Pioneer® 1188, USA) ve inokulant B (Maize-All, Alltech, UK) ile
ayrı ayrı muamele edilerek (106 cfu g-1), yaklaşık 30 kg kapasiteli ve hava geçirmeyen
plastik balyalara silolanmışlardır. 90 günlük fermantasyon dönemi sonucunda her gruptan 3'
er balya açılarak bu silajlarda kimyasal ve mikrobiyolojik analizler yapılmıştır. Ayrıca bu
silajların aerobik olarak stabil olup olmadıkları ve in situ rumen kuru madde ve organik
maddeler parçalanabilirlikleri saptanmıştır. Araştırmanın ikinci bölümünde, her birinde 10 baş
kuzu bulunan 3 grupta (kontrol, inokulant A ve inokulant B) toplam 30 baş Merinos kuzu ile
besi denemesi yürütülmüştür. Besi denemesi iki haftalık bir alıştırma döneminden sonra 56
gün sürmüştür. Besi süresince kuzulara bireysel olarak ad-libitum düzeyde mısır silajı
verilirken, ayrıca canlı ağırlıklarının % 2' si düzeyinde de yoğun yem karması verilmiştir.
Araştırma sonucunda, araştırmada kullanılan inokulantların silajlarının fermantasyon
özelliklerini önemli düzeyde (P<0.05) geliştirdiği ve silajlarda aerobik stabiliteyi sağladığı
saptanmıştır. Diğer yandan her iki inokulant da in situ rumen kuru madde ve organik
maddeler parçalanabilirlikleri ile kuzuların besi performanslarını önemli derecede
etkilememişlerdir.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Mısır silajı, biyolojik silaj katkı maddeleri, küçük plastik
balya silajı, fermantasyon, aerobik stabilite, in situ Rumen
parçalanabilirliği, kuzu besisi
576
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Mısır Silajına Katılan Ürenin Silaj Fermantasyonu,
Aerobik Stabilite, Rumen Parçalanabilirliği ve Kuzuların
Besi Performansı Üzerine Etkileri
: -
Balıkesir
: İsmail FİLYA*, Ekin SUCU ve Hülya HANOĞLU
Dergisi, 10 (3), 258-262, 2004
Bu çalışma silaj katkı maddesi olarak kullanılan ürenin, mısır (Zea mays) silajının
fermantasyon, aerobik stabilite, in situ rumen parçalanabilirliği ve kuzuların besi performansı
üzerindeki etkilerinin belirlenmesi amacı ile düzenlenmiştir. Araştırmada kullanılan mısır
hamur olum döneminde hasat edilmiştir. Üre taze materyale % 0, 0.5, 1.0, 1.5 ve 2.0
düzeyinde katılmıştır. Mısırlar 2.0 ton kapasiteli özel fiber silolara silolanmışlardır.
Silolamadan sonraki 90. günde açılan tüm silajların kimyasal ve mikrobiyolojik analizleri
yapılmış ve bu silajlara 5 gün süre ile aerobik stabilite testi uygulanmıştır. Ayrıca silajların,
rumen kuru madde, organik maddeler, nötr deterjanda çözünmeyen lif ve asit deterjanda
çözünmeyen lif parçalanabilirlikleri saptanmıştır. Besi denemesi her birinde 10 baş kuzu
bulunan toplam 5 grup ve 50 baş Merinos kuzu ile yürütülmüştür. Besi denemesi iki haftalık
alıştırma döneminden sonra 56 gün sürmüştür. Besi süresince kuzulara bireysel olarak adlibitum düzeyde mısır silajı verilirken ayrıca canlı ağırlıklarının % 2' si düzeyinde de yoğun
yem karması verilmiştir. Araştırma sonucunda, silaj katkı maddesi olarak kullanılan üre mısır
silajının fermantasyon özelliklerini etkilemezken, silajlardaki maya ve küf gelişimini
engellemiş (P<0.05) ve silajların aerobik stabilitelerini geliştirmiştir (P<0.05). Diğer taraftan
üre mısır silajının kuru madde, organik maddeler, nötr deterjanda çözünmeyen lif ve asit
deterjanda çözünmeyen lif parçalanabilirliklerini artırmış (P<0.05) ancak kuzuların besi
performansını etkilememiştir.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Mısır silajı, üre, fermantasyon, aerobik stabilite,
in situ rumen parçalanabilirliği, kuzu besisi
577
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Silaj Fermantasyonunda Organik Asit Kullanımı Üzerinde
Araştırmalar 2. Formik asit temeline dayalı bir
koruyucunun çiftlik koşullarında yapılan mısır silajlarının
fermantasyon, mikrobiyal flora, aerobik stabilite ve in situ
rumen parçalanabilirlik özellikleri üzerine etkisi
: -
: -
: İsmail FİLYA*, Ekin SUCU, Önder CANBOLAT
: Ulud.Üniv. Zir. Fak. Dergisi,18(2), 35-45, 2004
Bu araştırma, formik asit temeline dayalı bir koruyucunun (FAT) çiftlik koşullarında
yapılan mısır (Zea mays L.) silajlarının fermantasyon, mikrobiyal flora, aerobik stabilite ve in
situ rumen parçalanabilirlik özellikleri üzerindeki etkilerinin saptanması amacı ile
düzenlenmiştir. Araştırmada kullanılan mısır hamur olum döneminde hasat edilmiştir ve
yaklaşık 1.5-2.0 cm boyutunda parçalanmışlardır. Parçalanan taze materyale 2.0, 3.0 ve 4.0
g/kg düzeyinde FAT katılmıştır. Çalışmada yaklaşık 1.5 ton kapasiteli cam elyafından
yapılmış pilot silolar kullanılmıştır. Silolamadan 90 gün sonra açılan silajlarda kimyasal ve
mikrobiyolojik analizler yapılmış, silajlara 5 gün süre ile aerobik stabilite testi uygulanmış ve
ayrıca silajların in situ rumen kuru madde ve organik maddeler parçalanabilirlikleri
saptanmıştır. Sonuç olarak, FAT mısır silajlarının laktik, asetik ve bütrik asit ile amonyak
azotu konsantrasyonlarını düşürmüştür. Ayrıca yüksek düzeyde bir antimikrobiyal aktivite
göstererek silajlardaki maya, küf, enterobacteria ve clostridia gelişimini engellemiştir. Diğer
yandan FAT mısır silajlarının aerobik stabilitelerini geliştirirken, in situ rumen kuru madde ve
organik maddeler parçalanabilirliklerini de artırmıştır.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Silaj, organik asit, mikrobiyal flora, aerobik stabilite
578
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Meşe (Quercus Spp.) Yapraklarının Besleme Değeri
: -
Fakültesi Birimi
: Adem KAMALAK, Önder CANBOLAT*,
Osman ÖZAY, Servet AKTAŞ
: Small Ruminant Research, 53, 161–165, 2004
Araştırmada Quercus branti, Quercus coccifera, Quercus cercis, Quercus libari ve
Quercus infectaria adlı beş farklı meşenin dal ve yapraklarının besleme değeri kimyasal
bileşimleri ve gaz üretimleri belirlenmiştir. Organik madde (OM) içerikleri 929.8 ile
952.1 g/kg KM; ham protein (HP) 36.2 ile 83.5 g/kg KM arasında değişmiş ve Q.
coccifera’da en düşük saptanmıştır. Ham selüloz (HS) ise 305.9 ile 509.2 g/kg KM
olarak bulunmuştur. Gaz üretim düzeyi ise 12. saate kadar Q. Branti ve Q. libari’da
diğer meşe türlerinde daha yüksek saptanmıştır (P<0.001). Meşe türlerinin gaz üretim
düzeyleri sırasıyla: Q. libari = Q. branti > Q. infecteria > Q. coccifera > Q. cercis olarak
saptanmıştır. Meşe yapraklarının ham selüloz içerikleri ile in vitro gaz üretimi arasında
yüksek korelasyon saptanmıştır. Meşe yapraklarının ham protein ve tanen içerikleri ile
in vitro gaz üretimi arasında negatif korelasyon bulunmuştur. Meşe yapraklarından Q.
branti ve Q. libari diğer meşe yapraklarına göre ruminantlar için daha yüksek besleme
değerine sahip bulunmuştur.
Anahtar Kelimeler
: Meşe (Quercus spp.) yapraklar, besleme değer, gas
üretimi
Haberleşme Adresi
579
Araştırma Adı
Zootekni Bölümü
: Tanen İçeriği Bakımından Zengin Dört Farklı Ağaç
Yapraklarının In Situ Kuru Madde Parçalanabilirli ve
In Vitro Gaz Üretimlerinin Karşılaştırılması
: -
Fakültesi Birimi
Yavuz GÜRBÜZ
: South African Journal of Animal Science, 34 (4),
233-240, 2004
Glycrrhiza glabra L, Arbutus andrachne, Juniperus communis, and Pistica
lentiscus’un kuru madde (KM) parçalanabilirliği in vitro gaz üretim tekniği ve in situ
naylon torba teknikleri ile saptanmıştır. Yem örneklerinin in situ ve in vitro inkübasyon
süreleri 3, 6, 12, 24, 48, 72 ve 96 saat olarak ayarlanmıştır. İn situ ve in vitro KM
parçalanabilirlik parametreleri ise y = a+b(1–e-ct) eşitliği ile saptanmıştır. Tüm
inkübasyon dönemlerinin 3 ve 72 saatler dışında, toplam gaz üretimi J. communis
önemli düzeyde G. glabra, A. andrachne ve P. Lentiscus’dan daha düşük saptanmıştır. J.
communis’un 3, 6 ve 12 saat inkübasyon sonunda saptanan KM parçalanabilirliği P.
Lentiscus’dan önemli derecede düşük saptanmıştır. J. communis’un 24 ve 48 saat
inkübasyon süresinde saptanan KM parçalanabilirliği ise A. andrachne ve P.
Lentiscus’dan önemli düzeyde düşük saptanmıştır. 24. ve 96. saatlerdeki gaz üretimi ve
in situ KM parçalanabilirliği arasında önemli düzeyde ilişki saptanmıştır. 24 ve 96 saat
inkübasyon sonunda gaz üretiminin ile kaybolan KM sırasıyla %51.2 ve 52.4 olmuştur.
Çözünemeyen fraksiyonların gaz üretimi (b) ile efektif KM kaybolan %66.4 olmuştur.
Yemlerin hızlı çözünebilir fraksiyonları (a) ve gaz üretim oranı (c) ile efektif kuru
madde parçalanabilirliği arasında regresyon eşitlikleri de geliştirilmiştir.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Ağaç yaprakları, in situ kuru madde parçalanabilirliğ,
in vitro gas üretimi, tanen
580
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: In Vitro Gaz Üretim Tekniği İle Kaba Yemlerin
Metabolik Enerji İçeriklerinin Saptanması
: -
Fakültesi Birimi
Yavuz GÜRBÜZ, Osman ÖZAY, Emin ÖZKÖSE
: Pakistan Journal of Biological Sciences, 7 (4),
601-605, 2004
Buğday samanı, arpa samanı, yonca kuru otu, yonca silajı ve mısır silajının in
vitro gaz tekniği ile metabolik enerji içeriklerinin daha önceden geliştirilmiş farklı
eşitlikler kullanılarak saptanmıştır. Gaz üretimi 3, 6, 12, 24, 48, 72 ve 96 saatlerde
saptanmış ve gaz üretim parametreleri (c, a, b) y = a+b (1-e-ct) denklemi kullanılarak
saptanmıştır. Kama yemlerin Metabolik Enerji (ME) içerikleri farklı regresyon
eşitlikleri kullanılarak saptanmıştır. Kaba yemlerin ME içerikleri farklı bulunmuş ve bu
farklılıklar önemli bulunmuştur (P<0.001). Kaba yemlerin ME içeriklerinin
saptanmasında kullanılan farklı regresyon eşitlikleri de ME içeriği üzerine önemli etkisi
olmuştur (P<0.001).
Anahtar Kelimeler
: Gas üretimi, metabolik enerji
Haberleşme Adresi
581
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Bazı Ağaç Dal ve Yapraklarının Kimyasal
Kompozisyonları ile In Vitro Kuru Madde
Sindirilebilirlikleri Arası İlişkiler
:-
Fakültesi Birimi
: Adem KAMALAK, José Morais Pereira FILHO,
Önder CANBOLAT*, Yavuz GÜRBÜZ,
Osman ÖZAY, Çağrı Özgür ÖZKAN
: Livestock Research for Rural Development. 2004. Vol.
16,
Glycrrhiza glabra L, Arbutus andrachne, Carpinus betilus, Juniperus communis,
Quercus libari L ve Pistacia lentiscus L gibi 5 ağacın dal ve yapraklarının kimyasal
bileşimi ve in vitro kuru madde sindirilebilirliği (İVKMS) saptanmıştır. Ham protein
içerikleri %5.71 ile 12.6 arasın değişmiş ve Glycrrhiza glabra L.’nin ham protein içeriği
diğerlerinden daha yüksek bulunmuştur. Tüm yaprakların hücre duvarı bileşimleri
yüksek saptanmıştır. Toplam kondanse tanen içeriği %4.34 ile 20.3 arasında değişmiş
ve Juniperus communis ile Carpinus betilus’ta diğer yapraklardan daha yüksek
bulunmuştur. Yaprakların İVKMS ise %41.7 ile 52.8 değişmiştir. Yaprakların NDF,
ADF, ADL, TCT ve SCT içerikleri ile İVKMS arasında negatif korelasyon, ham protein
ile de pozitif korelasyon saptanmıştır. Araştırmadan elde edilen veriler
değerlendirildiğinde Glycrrhiza glabra L ve Quercus libari L’nin ruminantlar için
potansiyel bir yem oluşturduğu söylenebilir.
Anahtar Kelimeler
: Kompozisyon, sindirilebilirlik, yapraklar, tanen
Haberleşme Adresi
582
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Tanen İçeren Ağaç Yapraklarının Kimyasal
Kompozisyonları ve In Vitro Gaz Üretim
Karakteristiklerinin Saptanması
:-
Fakültesi Birimi
Yavuz GÜRBÜZ, Osman ÖZAY,
Çağrı Özgür ÖZKAN, Mustafa SAKARYA
: Livestock Research for Rural Development, 2004. Vol.
16.
http://www.cipav.org.co/lrrd/lrrd16/6/kama16044.htm.
Bu çalışmanın amacı Türkiye’de ruminant beslemede kullanılan bazı ağaç
yapraklarının kimyasal kompozisyonları, kondanse tanen içerikleri ile in vitro gaz
üretim parametreleri arasındaki ilişkilerin saptanması amacıyla düzenlenmiştir.
Yaprakların ham protein içeriği %5.62 ile 14.1 arasında değişmiş ve Morus alba’da
diğer yapraklardan daha yüksek ham protein saptanmıştır. Yaprakların nötr (NDF) ve
asit deterjan lif (ADF) içerikleri sırasıyla %42.3 ile 56.9 ve %28.3 ile 34.2 arasında
bulunmuştur. NDF içeriği Juniperus communis’da diğer yapraklardan daha yüksek
saptanmıştır. Ham kül içerikleri ise %4.99 ile 15.8 arasında değişmiş ve Morus alba’da
daha yüksek bulunmuştur. Toplam kondanse tanen içeriği ise %1.42 ile 21.3 arasında
değişmiş ve Juniperus communis’da yüksek saptanmıştır. 96 saat inkübasyon sonunda
in vitro gaz üretimi Quercus libari’da diğer yapraklardan daha yüksek bulunmuştur.
Potansiyel gaz üretimleri bakımından sıralamanın Quercus libari≥Populus nigra ≥Morus
alba>Juniperus communis şeklinde olduğu saptanmıştır. Yaprakların gaz üretim
parametrelerinden gaz üretim oranı (c) ve koloy çözünebilir fraksiyonların (a) gaz
üretimi arasında farklılık olmamıştır. Kolay çözünemez fraksiyonlara ait gaz üretimi ise
önemli bulunmuş ve Quercus libari’da diğer yapraklardan yüksek saptanmıştır. Toplam
gaz üretimi ile çözünebilir kondanse tanen, NDF ve ADF arasında negatif korelasyon
saptanmıştır.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Ağaç yaprakları, kimyasal kompozisyon, kondanse
tanen, in vitro gaz
583
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Rasyon Protein Düzeylerinin Damızlık Devekuşlarının
Bazı Hematolojik ve Verim Parametreleri Üzerine Etkisi
:-
: Cenk AYDIN, İbrahim AK*, Nurten GALİP,
Nadja ZAUGG
: Indian Vet. J., 81, 294-298, 2004
Bu çalışmada, damızlık devekuşu rasyonlarına farklı protein düzeylerinin bazı
hematolojik ve verim parametreleri üzerine etkilerini belirlemek amacıyla düzenlenmiştir. 6
erkek ve 12 dişi olmak üzere sekiz yaşındaki 18 adet devekuşu kullanılmıştır. Devekuşları iki
gruba ayrılarak %20 ve%23 ham protein içeren yemlerle yemlenmişlerdir. Hematolojik ve
verim parametreleri belirlenmiştir. Rasyon protein düzeyi bazı hematolojik parametreleri çok
düşük düzeyde etkilemiştir. Diğer bir yandan rasyon protein düzeyi bazı verim
parametrelerini özellikle yumurta döllülük oranını ve toplam yumurta çıkış gücünü oldukça
fazla etkilemiştir. Yüksek protein oranının yumurta verimini ve yumurtadan çıkış oranını
olumsuz yönde bir etkiye sahip olduğu ve bu çalışmada görüldüğü gibi rasyon ham protein
oranının %20’yi geçmemesi gerektiği sonucuna varılmıştır.
Anahtar Kelimeler
: Devekuşu, Hematolojik ve verim parametreleri
Haberleşme Adresi
584
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Tavuk Yumurtalarının Free Range Sistemde Çıkım
Özellikleri
:-
: İbrahim AK*, Aydın İPEK
: XXII World’s Poultry Congress. June 8-13, 2004, Istanbul,
Book of Abstracts, pp. 210.
Bu araştırma free-range sistemde tavuk yumurtalarının çıkış özelliklerini belirlemek
amacıyla düzenlenmiştir. Grupların yumurta ağırlıkları (<55 g, 56–60, 61–65 g ve >66 g)
döllü yumurta çıkış gücüne ve toplam yumurta çıkış gücü üzerine etkisi önemli bulunmuştur
(P<0.01). Döllü yumurtaların çıkış gücü sırasıyla %70.9, %73.7, %74.8 ve %70.0 ve toplam
yumurta çıkış gücü %62.8, %65.5, %65.0 ve %62.8 olarak belirlenmiştir. Yumurta
ağırlığının erken, orta ve geç embriyonik ölümlere etkisi önemli bulunmuştur (P<0.01).
Civciv ağırlığına yumurta ağırlığı gruplarının etkisi de önemli bulunmuştur (P<0.01).
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Free range, yumurta ağırlığı, çıkım özellikleri
585
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Formik Asit Temeline Dayalı Bir Koruyucunun Mısır ve
Sorgum Silajlarının Aerobik Stabiliteleri Üzerine Etkisi
: -
: -
: IV. Ulusal Zootekni Bilim Kongresi 01-04 Eylül 2004
Isparta
Bu çalışma, formik asit temeline dayalı bir koruyucunun (FAT), mısır (Zea mays L.) ve
sorgum (Sorghum bicolor L.) silajlarının aerobik stabiliteleri üzerindeki etkilerini belirlemek
amacı ile düzenlenmiştir. Araştırmada kullanılan mısır süt olum sonu-hamur olum başı
dönemde (% 27.7±0.07 KM), sorgum ise çiçeklenme döneminde (% 20.2±0.13 KM) hasat
edilmiştir. Yaklaşık 1.5-2.0 cm boyutunda parçalanan mısır ve sorgum bitkileri FAT ile
(KemiSile® 2000, Kemira Oyj-Industrial Chemicals, Finland) muamele edilerek yalnızca gaz
çıkışına olanak tanıyan 1.5 litrelik anaerobik kavanozlara (Le Parfait, France)
silolanmışlardır. Araştırmada kullanılan FAT parçalanan taze materyallere, sırasıyla 1.0, 1.5,
2.0, 2.5, 3.0, 3.5, ve 4.0 g/kg düzeyinde katılmıştır. Kavanozlar laboratuvar koşullarında 24±2
ºC’ de depolanmışlardır. Silolama döneminin sonunda (90 gün) tüm silajlara 5 gün süre ile
aerobik stabilite testi uygulanmıştır. Araştırma sonucunda, FAT mısır ve sorgum silajlarında
yüksek bir antibakteriyal aktivite göstererek silajların 5 günlük aerobik dönem boyunca maya
ve küf populasyonları ile CO2 üretimlerini düşürmüş ve aerobik stabilitelerini geliştirmiştir.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Aerobik stabilite, formik asit temeline dayalı koruyucu,
Silaj
586
Araştırma Adı
Zootekni Bölümü
: Buhar ve Asitle İşlemenin Bezelye Samanının Yem Değeri
Üzerine Etkisi
:-
: Hatice KALKAN*, Ali KARABULUT,
Önder CANBOLAT, Şadıman KARAMAN,
Fatmagül GÜRBÜZOL
: IV. Ulusal Zootekni Bilim Kongresi. 01-03, Eylül 2004.
Isparta, s:524-528.
Araştırma, buhar ve asitle işleme yöntemlerinin bezelye samanının yem değeri üzerine
etkisini saptamak amacıyla düzenlenmiştir. Yem materyali olarak yem bezelyesi samanı
(Pisum sativum L.), hayvan materyali olarak ise yaklaşık üç yaşlı, rumen kanüllü 3 baş
Kıvırcık koç kullanılmıştır. Bezelye samanına farklı yoğunluklarda (% 0, 2 ve 3) H2SO4
çözeltileri emdirilerek, otoklavda farklı sıcaklık (0 ve 121 ºC) ve sürelerde (0, 1, 3 ve 5 saat)
buharla işlenmiştir. Bu uygulamalardan sonra farklı işlemlerden geçirilmiş bezelye samanı
örneklerinin ham besin madde içerikleri, hücre duvarı bileşenleri ve rumen sindirilebilirlik
özellikleri saptanmıştır. Sonuç olarak, buhar ve asitle işleme yüksek hücre duvarı
yararlanılabilirliği sağlarken (P<0.01), metabolik enerji ve organik maddeler sindirilebilirliğini
etkilememiştir.
Anahtar Kelimeler
: Bezelye samanı, Buharla işleme, Asitle işleme,
in vitro gaz üretimi, sindirilebilirlik
Haberleşme Adresi
587
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Farklı Yaprak Tiplerindeki Yemlik Bezelye Hatlarının
Verim ve Bazı Kalite Özellikleri
: -
: U.Ü Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü, GörükleBursa
: Ayşen UZUN, Uğur BİLGİLİ, Mehmet SİNCİK,
İsmail FİLYA*, Esvet AÇIKGÖZ
: European Journal of Agronomy, 22 (1), 85-94, 2005
Bursa’da, kuru koşullar altında iki yarı yapraklı ve beş normal yapraklı yemlik
bezelyede (Pisum sativum L.) bazı verim özellikleri ile birlikte ham protein verimi
belirlenmiştir. İlkbahardaki fide gücü, bitki boyu, yatmaya dayanıklılık, bakla/bitki,
tohum/bakla, tohum/bitki, 1000 tane ağırlığı, hasat indeksi, ot ve tohum verimi gibi bazı
verim komponentleri ile ham protein verimi ve sindirilebilirlilik gibi bazı kalite özellikleri
tespit edilmiştir. Tüm hatlarda erken ilkbaharda, nemli koşullarda ve serin havalarda kuvvetli
bir vejetatif aksam gözlenmiştir. Bezelyeler ortalama olarak 1.5 m’ye kadar boylanmış 8.4 t
ha-1 kuru madde üretilmiştir. Hatlar arasında, kuru madde verimi bakımından istatistiki
anlamda önemli derecede farklılıklar elde edilmişken yeşil ot verimi bakımından hatlar
arasında önemli bir farklılık bulunmamıştır. Çiçeklenmeden önce, yarı yapraklı hatların dik
büyüme yetenekleri normal yapraklı hatlardan önemli derecede yüksek olmuştur. Hatlar
arasında tohum veriminde önemli farklılıklar bulunmuş, ortalama olarak 1.4 t ha-1 tohum
verimi elde edilmiştir.
Anahtar Kelimeler
: Bezelye, Pisum sativum L., normal yapraklı, yarı-yapraklı,
verim,sindirilebilirlik
Haberleşme Adresi
588
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Silaj Fermantasyonunda Organik Asit Kullanımı Üzerinde
Araştırmalar 1. Formik asit temeline dayalı bir
koruyucunun laboratuvar koşullarında yapılan mısır
silajlarının fermantasyon, mikrobiyal flora, aerobik
stabilite ve in situ rumen parçalanabilirlik özellikleri
üzerine etkisi
: -
: -
Dergisi, 11(1), 51-56, 2005
Bu araştırma, formik asit temeline dayalı bir koruyucunun (FAT) laboratuvar
koşullarında yapılan mısır (Zea mays L.) silajlarının fermantasyon, mikrobiyal flora, aerobik
stabilite ve in situ rumen parçalanabilirlik özellikleri üzerindeki etkilerinin saptanması amacı
ile düzenlenmiştir. Araştırmada kullanılan mısır süt olum döneminde hasat edilmiştir.
Yaklaşık 1.5-2.0 cm boyutunda parçalanan taze materyale 1.0, 1.5, 2.0, 2.5, 3.0, 3.5 ve 4.0
g/kg düzeyinde FAT katılmıştır. Taze materyaller yalnızca gaz çıkışına olanak tanıyan 1.5
litrelik anaerobik kavanozlara silolanmıştır. Kavanozlar laboratuvar koşullarında 26±2 °C' de
tutulmuştur. Silolamadan 90 gün sonra açılan silajlarda kimyasal ve mikrobiyolojik analizler
yapılmış, silajlara 5 gün süre ile aerobik stabilite testi uygulanmış ve ayrıca silajların in situ
rumen kuru madde ve organik maddeler parçalanabilirlikleri saptanmıştır. Sonuç olarak,
mısıra katılan FAT silajlardaki laktik, asetik ve bütrik asit konsantrasyonlarını düşürürken,
proteolizi de önlemiştir. Ayrıca silajlarda yüksek düzeyde bir antimikrobiyal aktivite
göstererek maya, küf, enterobacteria ve clostridia gelişimini engellemiştir. Genel olarak, FAT
mısır silajlarının aerobik stabilitesini geliştirirken, in situ rumen kuru madde ve organik
maddeler parçalanabilirliğini de artırmıştır.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Silaj, mısır, organik asit, fermantasyon, mikrobiyal flora,
aerobik stabilite, in situ rumen parçalanabilirliği
589
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Tanen İçeren Bazı Ağaç Dal ve Yapraklarının
Kimyasal Kompozisyonu İle In Vitro Gaz Üretimi
Arasındaki İlişkilerin Saptanması
: -
Fakültesi
Yavuz GÜRBÜZ, Osman OZAY, Emin ÖZKÖSE
: Asian-Aust. J. Anim. Sci., 18 (2), 203-208, 2005
Bu araştırmanın amacı Türkiyede yetişen Glycrrhiza glabra L, Arbutus andrachne,
Carpinus betilus, Juniperus communis, Quercus libari L ve Pistica lentiscus gibi 6 farklı
ağaç türü yapraklarının kimyasal kompozisyonları ile in vitro gaz üretimleri arasındaki
ilişkilerin saptanmasıdır. Yaprakların ham protein, asit deterjan lif, toplam tanen,
çözünemez kondanse tanen ve çözünebilir kondanse tanen içerikleri saptanmış ve
aralarında farklılıklar bulunmuştur (P<0.001). Ham protein içeriği %5.75 (Juniperus
communis) ile %12.59 (Glycrrhiza glabra L) arasında değişmiştir. Asit deterjan lif
içeriği %25.14 (Glycrrhiza glabra L) ile %39.23 (Juniperus communis) arasında
değişmiştir. Total kondense tanen içeriği ise yapraklara bağlı olarak %4.34 (Quercus
libari L) ile %20.34 (Juniperus communis) arasında değişmiştir. Yaprakların asit
deterjan lif (ADF) ve toplam kondanse tanen içeriği ile gaz üretimi ve gaz üretim
parametreleri arasında negatif korelasyon saptanmıştır. Potansiyel gaz üretimleri (A)
Glycrrhiza glabra L, Arbutus andrachne, Quercus libari L ve Pistica lentiscus’da
Carpinus betilus ve Juniperus communis’a göre daha yüksek saptanmış (p<0.001) ve
bununla birlikte gaz üretim oranı (µ24) ise Pistica lentiscus’ta diğer yapraklardan daha
yüksek bulunmuştur. Yaprakların metabolik enerji (ME) içeriği 8.86 ile 10.39
MJ/kg/KM arasında değişmiştir. Glycrrhiza glabra L yaprakları ham protein ve
matabolik enerji bakımından diğer yapraklardan yüksek saptanmıştır. Bu nedenle
Glycrrhiza glabra L’nin yaprakları küçükbaş ruminantlar için yüksek besleme değerine
sahip olduğu söylenebilir.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Ağaç yaprakları, kimyasal kompozisyon, kondanse
tanen, gaz üretimi, metabolik enerji
590
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: In Vitro Gaz Üretimi İle In Situ Naylon Torba
Tekniği Kullanılarak Saptanan Kuru Madde
Parçalanabilirliğinin Karşılaştırılması
: -
Fakültesi
Yavuz GÜRBÜZ, Osman ÖZAY
: Czech J. Anim. Sci., 50 (2), 60–67, 2005
Buğday samanı (BS), arpa samanı (AS), baklagil kuru otu (BKO) ve mısır silajının
kuru madde (KM) parçalanabilirliği in vitro gaz üretim tekniği ve in situ naylon torba
teknikleri ile saptanmıştır. Yem örneklerinin in situ ve in vitro inkübasyon süreleri 3, 6,
12, 24, 48, 72 ve 96 saat olarak ayarlanmıştır. İn situ ve in vitro KM parçalanabilirlik
parametreleri ise y = a+b(1– e-ct) eşitliği ile saptanmıştır. Tüm inkübasyon dönemlerinde
gaz üretimi ile in situ KM parçalanabilirliği arasında önemli düzeyde korelasyonlar
saptanmıştır (P<0.001) ve aynı ilişki gaz üretim parametrelerinde (c, a, a+b) de
görülmüş ve korelasyon katsayıları önemsiz bulunmuştur (P>0.05). Kolay çözünemez
fraksiyonların gaz üretimi ile efektif kuru madde parçalanabilirliği (EKMP) %98.3
oranında desteklemiştir. Gaz üretim parametreleri ile EKMP arasında regresyon
eşitlikleri geliştirilmiş ve önemli korelasyonlar saptanmıştır.
Anahtar Kelimeler
: In vitro gaz üretimi, in
parçalanabilirliği, kaba yem
Haberleşme Adresi
591
situ
kuru
madde
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Farklı Dönemlerde Hasat Edilmiş Yabani Hardalın
(Sinapsis Arvensis) Besleme Değerinin In Situ ve In
Vitro Yöntemlerle Saptanması
: -
Fakültesi
Yavuz GÜRBÜZ, Çağrı Özgür OZKAN,
Mustafa KIZILŞİMSEK
: Asian-Aust. J. Anim. Sci., 18 (9), 1249-1254, 2005
Bu araştırmanın amacı farklı dönemde hasat edilmiş yabani hardalın (Sinapsis
arvensis) besin maddeleri kompozisyonu, in situ ve in vitro kuru madde
parçalanabilirliği ile metabolik enerji (ME) gibi besleme değerlerine ait unsurların
saptanması amacıyla düzenlenmiştir. Bu amaçla yabani hardal üç farklı dönemde hasat
edilmiş ve kimyasal kompozisyonları, in vitro gaz üretimleri ve in sutu kuru madde
parçalanabilirlikleri saptanmıştır. Yem örneklerinin in situ ve in vitro inkübasyon
süreleri 3, 6, 12, 24, 48, 72 ve 96 saat olarak ayarlanmıştır. Olgunlaşma yabani hardalın
kimyasal kompozisyonu ile parçalanabilirliğini önemli düzeyde etkilemiştir.
Olgunlaşma nötr deterjan lif (NDF) ve asit detrejan lif (ADF) içeriğini artırırken, ham
protein içeriğini azaltmıştır (p<0.001). Gaz üretimi 96 saat sonunda 64.7 ile 81.5
ml/0.200 g/KM (kuru madde) arasında değişmiş ve tüm inkübasyon dönemlerinde
olgunlaşmanın artması gaz üretimi ile gaz üretim parametresini olumsuz etkilemiştir.
Tüm inkübasyon dönemlerinde saptanan gaz üretimi, gaz üretim parametreleri (a, b
(a+b), metabolik enerji (ME) ve organik madde sindirilebilirliği (OMS)) ile NDF ve
ADF arasında negatif korelasyonlar saptanmıştır. 96 saat sonunda kuru madde
parçalanabilirliği %50.8 ile 76.1 arasında değişmiştir. Tüm inkübasyon dönemlerinde
kuru madde parçalanabilirliği olgunlaşmayla birlikte azalmıştır. İn situ kuru madde
parçalanabilirliği ve parçalanabilirlik parametreleri (c, a, b ve efektif kuru madde
parçalanabilirliği (EKMP)) ile NDF ve ADF arasında negatif korelasyon, ham protein
içeriği ile ise pozitif korelasyon saptanmıştır. Tüm besleme parametreleri
değerlendirildiğine yabani hardalın özellikle kış döneminde ruminantlar için yüksek
kaliteli yem olabileceği söylenebilir.
Anahtar Kelimeler
: Yabani hardal, besleme değeri, parçalanabilirlik, gaz
üretimi, metabolik enerji
Haberleşme Adresi
592
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: In Vitro Gaz Üretim Tekniği Kullanılarak
Formaldehit Uygulanan Arpa Dane Yemlerinin
Rumen Fermantasyon Karakteristikleri Üzerine
Etkilerinin Saptanması
: -
İşbirliği Yapan Kuruluş(lar)
:
Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Ziraat
Fakültesi
:
Mustafa ÇÖLKESEN, Adem KAMALAK,
Önder CANBOLAT*, Yavuz GÜRBÜZ,
Çağrı Özgür ÖZKAN
:
South African Journal of Animal Science, 35 (3),
206-212, 2005
Bu araştırmanın amacı formaldehitle işlenmiş arpaların in vitro gaz üretim tekniği
ile rumende fermantasyon karakteristiklerinin saptanmasıdır. Yemlerin gaz üretim
miktarı (ml/g organik madde (OM)) rumen sıvısı ve tampon çözeltisi ile 0, 3, 6, 12, 24,
48, 72 ve 96 saat fermantasyon tabi tutularak saptanmıştır. Gaz üretim parametreleri ise
y = A {1 – exp [- b (t-T) – c (√t - √T)]} eşitliği ile saptanmış ve burada b ve c
başlangıçta üretilen gaz miktarı oranını (s-1) ve zamanla üretilen gaz oranı (s-1/2)
sabitleridir. Farklı çeşit arpaların formaldehitle işlenmesi gaz üretim parametrelerini
önemli düzeyde etkilemiştir. Toplam gaz üretimi (A) 389.9 ile 410.8 (ml/g OM) olarak
saptanmış ve Esterel çeşidinde daha yüksek gaz üretimi saptanmıştır. 3. 6 ve 12 saatlik
dönemlerde toplam gaz üretiminin %50’si Cecilla çeşidinde diğerlerine göre yüksek
saptanmıştır. Formaldehit uygulaması 3, 6 ve 12 saat inkübasyon süresinde toplam gaz
üretimi (A), toplam gaz üretiminin %50’si ile %95’inide azaltmıştır. Gaz üretimindeki
azalma 33.3 ile 51 ml/g OM arasında değişmiş ve 6 saatte en fazla olmuştur. Arpa
çeşitlerine formaldehit uygulanması arpanın rumen fermantasyonunu azaltmıştır.
Anahtar Kelimeler
: Arpa çeşitleri, formaldehit uygulaması, gaz üretim
parametreleri
Haberleşme Adresi
593
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Isıl İşlemden Geçirilmiş Tam Yağlı Soya ve Soya
Küspesini In situ Rumen Parçalanabilirliği ve In Vitro
Gaz Üretimi Üzerine Etkisi
: -
Fakültesi
: Önder CANBOLAT*, Adem KAMALAK,
Ercan EFE, Mustafa ŞAHİN, Çağrı Özgür ÖZKAN
186-194, 2005
Bu çalışmada ısıl işlemden geçirilmiş tam yağlı soya (TYS) ve soya küspesinin
(SK) in situ kuru madde (KM) ve protein parçalanabilirliği ile in vitro gaz üretim ve
parametrelerine üzerine olan etkisi araştırılmıştır. Rumende kuru madde (KM) ve ham
protein (HP) parçalanabilirlik özellikleri ile in vitro gaz üretimleri 0, 4, 8, 16, 24, 48 ve
72 saat inkübasyon sürelerinde, in situ naylon torba ve in vitro gaz üretim teknikleri ile
saptanmıştır. İn situ KM ve HP parçalanabilirliği equation p = a+b(1-e-ct) exponential
denklemi ile saptanmıştır. Burada hızla çözünen parametreler a, zamana bağlı olarak
yavaş çözünen parametreler ise b olarak alınmıştır. İn vitro gaz üretim verileri ise y = A
{1 – exp [- b (t-T) – c (√t - √T)]} eşitliği ile saptanmıştır. Burada b ve c başlangıçta
üretilen gaz miktarını (s-1) ve zamanla üretilen gaz oranı (s-1/2). Her iki protein kaynağı
da 1200C'de otoklavda 20 dakika buharla ve 1500C'de etüvde 20 dakika süreyle ısıl
işlemden geçirilmiştir. Isıl işlem efektif KM parçalanabilirliği (EKMP), efektif HP
parçalanabilirliği (EHPP) ve in vitro gaz üretimini önemli düzeyde etkilemiştir. Bununla
birlikte ısıl işlem EKMP, EHPP ve in vitro gaz üretimini önemli düzeyde azaltmıştır.
SK uygulanan ısıl işlemlerden etüvde, otoklavdan daha etkili olmuştur. TYS’ya etüv ve
otoklavda ısıl işlem uygulanması toplam gaz üretiminde %7.25 ile 7.32 arasında
farklılık saptanırken aynı uygulama SK’de %12.69 ile 7.91 arasında olmuştur. Tam
yağlı soya (TYS) ve soya küspesine (SK) ısıl işlem uygulanması rumende KM ve HP
parçalanabilirlik özelliklerini etkilemiştir. Her iki uygulamada rumende parçalanmayan
protein oranını artırmıştır.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Tam yağlı soya, soya küspesi, ısı uygulaması, in situ
parçalanabilirlik, in vitro gaz üretimi
594
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Farklı Olgunlaşma Döneminin Suda Yetişen
(Gundelia Tournefortii L) Otların Kimyasala
Kompozisyonu, In Vitro ve In Situ Kuru Madde
Parçalanabilirliğine Etkisi
: -
Fakültesi Birimi
: Adem KAMALAK, Önder CANBOLAT*, Yavuz
GÜRBÜZ, Adem EROL, Osman OZAY
Bu çalışmada Farklı olgunlaşma döneminde hasat edilen suda yetişen (Gundelia
tournefortii L) otların besleme değerlerinin kimyasala analizler, in vitro gaz üretimi
tekniği ve in situ kuru madde parçalanabilirlik yöntemleri ile saptanması amaçlanmıştır.
Gaz üretimi ve kuru madde parçalanabilirliği 3, 6, 12, 24, 48, 72 ve 96 saat inkübasyon
süreleri ile saptanmış ve parametreler ise p = a + b (l−e−ct) eşitliği ile saptanmıştır.
Olgunlaşma dönemi kimyasal kompozisyon ve parçalanabilirliği önemli düzeyde
etkilemiştir. Olgunlaşma dönemi ile birlikte nötr deterjan lif (NDF), asit deterjan lif
(ADF) ve ham yağ içeriği artmasına karşın ham protein ve ham kül içeriği önemli
düzeyde azalmıştır. 96 saat süre sonunda in vitro gaz üretimi 66.33 ile 76.67 ml/0.200
g/KM (kuru madde) olarak saptanmıştır. Tüm inkübasyon dönemlerinde gaz üretimi ve
gaz üretim parametreleri olgunlaşma ile artmıştır. Tüm inkübasyon dönemlerinde gaz
üretimi ve gaz üretim parametreleri (c, a, organik madde sindirilebilirliği (OMS),
metabolik enerji (ME)) ile NDF ve ADF arasında negatif korelasyon saptanmıştır. 96
saat inkübasyon sonunda kuru madde kaybı %56.19 ile 72.77 arasında değişmiştir. İn
situ kuru madde parçalanabilirliği tüm inkübasyon dönemlerinde olgunlaşmayla birlikte
azalmıştır. Tüm inkübasyon dönemlerinde in situ kuru madde kaybı ile kuru madde
parçalanabilirlik parametreleri (c, a, b and efektif kuru madde parçalanabilirliği (P)) ile
NDF, ADF ham yağ arasında negatif korelasyon, ham protein ve kül arasında pozitif
korelasyon saptanmıştır. Tüm inkübasyon dönemlerinde in vitro gaz üretimi ile in situ
kuru madde parçalanabilirliği arasında önemli düzeyde korelasyon saptanmıştır.
Besleme değeri bakımından değerlendirildiğinde Gundelia tournefortii L’nin ruminant
beslemede kullanılacak besleme değeri yüksek bir yem olduğu söylenebilir.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Suda yetiş otlar, olgunlaşma dönemi, gaz üretimi, in
situ parçalanabilirlik
595
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Türkiye’nin Güney Doğusunda Kullanılan BitkiselHayvansal Kaynaklı Proteinlerin Kuru Madde ve
Protein Parçalanabilirliklerinin In Situ Yöntemle
Saptanması
: -
Fakültesi
Bitkisel ve hayvansal kaynaklı on iki adet protein kaynağının (balık unu, et unu, et
ve kemik unu, kan unu, kanatlı yan ürünü unu, tüy unu, pamuk tohumu küspesi,
ayçiçeği tohumu küspesi, mısır glüteni, soya küspesi, kolza küspesi ve fındık küspesi)
kuru madde (KM) ve ham protein (HP) parçalanabilirlikleri koyunlarda in situ yöntemle
saptanmıştır. Protein kaynağı yemlerin KM ve HP parçalanabilirlikleri arasında önemli
farklılıklar saptanmıştır. Rumenden farklı çıkış oranları için saptanan efektif KM
parçalanabilirliği soya küspesinde diğer protein kaynaklarından daha yüksek saptanmış
ve bunu mısır glüteni, kolza küspesi ve fındık küspesi izlemiştir. HP parçalanabilirliği
de soya küspesinde diğer yemlerden daha yüksek saptanmıştır. Hayvansal kaynaklı
yemlerden et ve kemik unu, kan unu, kanatlı yan ürünü unu ve balık ununda saptanan
KM ve HP parçalanabilirliği soya, kolza ve fındık küspesi ile mısır glüteninden önemli
düzeyde düşük saptanmıştır. Bu nedenle hayvansal kaynaklı proteinler düşük
parçalanabilirliğe sahip olmakla birlikte by pass protein miktarları daha fazla olmuştur.
Anahtar Kelimeler
: Kuru madde parçalanabilirliği, ham protein
parçalanabilirliği, bitkisel protein, hayvansal protein,
koyun
Haberleşme Adresi
596
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Koyunlarda, Bazı Kaba Yemlere Ait Kuru Madde
Teketim Düzeyi ve Kuru Madde Sindirilebilirliklerin
Gaz üretim Tekniği İle Tahmini
: -
Fakültesi
: Turk J. Vet. Anim. Sci., 29, 517-523, 2005
Serbest yemlemeye tabi tutulan erkek toklularda buğday samanı, arpa samanı,
yonca saman, yonca silajı ve mısır silajına ait yem tüketimi ve sindirim derecesi tespit
edilmiştir. Aynı yemlere ait örnekler, zamana bağlı gaz üretim değerlerini tespit etmek
için, rumen sıvısıyla inkübasyona tabi tutulmuştur. Gaz ölçümleri 3, 6, 12, 24, 48, 72 ve
96 saatler için yapılmıştır. Gaz üretimine ait a, b ve c değerleri y = a+ b (1-e-ct)
fonksiyonu kullanılarak tespit edilmiştir. Bütün inkübasyon sürelerinde elde edilen gaz
üretim değerleri (ml) ile yem t.ketimi ve sindirim dereceleri arasında önemli (P < 0.001)
korelasyon bulunmuştur. Sabit c değeri, kuru madde sindirim derecesindeki
varyasyonun % 74’lük kısmını açıklamasına rağmen, sabit b değeri % 92’lik kısmını
açıklamıştır. Sabit c ve (a+b)’nin birlikte kullanılması durumunda sindirim derecesinde
görülen varyasyonun % 96’lık kısmı açıklanmıştır. Sabit c değeri, yem tüketimindeki
varyasyonun % 78’lik kısmını açıklarken, sabit b değeri ise ancak % 70’lik kısmını
açıklamıştır. Gaz üretimine ait parametrelerin birlikte kullanılması durumunda, yem
tüketimindeki varyasyonun % 84-90’lık kısmı açıklanmıştır. Sonuç olarak, kuru madde
sindirim derecesi ve yem tüketimini tahmin etmedeki isabet derecesi, gaz üretimine ait
parametrelerin birlikte kullanılmasıyla artmaktadır. Gaz üretim tekniği, yem tüketimi ve
yemin sindirim derecesini tahmin etmede iyi bir potansiyele sahiptir.
Anahtar Kelimeler
: Sindirim derecesi, yem t.ketimi, gaz üretimi, koyun
Haberleşme Adresi
597
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Tanen İçeren Ağaç Yapraklarının Polyethylene
Glycol (PEG 8000) İlavesinin In Vitro Gaz Üretim
Parametrelerine Etkisi
Varsa Destekleyen Kurum:
-
Fakültesi
Mustafa ŞAHİN, Yavuz GÜRBÜZ, Emin ÖZKÖSE,
Çağrı Özgür ÖZKAN
229-237, 2005
Bu çalışmada tanen içeriği yüksek Pistica lentiscus, Arbutus andrachne ve
Juniperus communis ağaç türlerinin yapraklarının in vitro gaz üretimi, gaz üretim
parametreleri, metabolik enerji (ME) ve organik madde sindirilebilirliği (OMS) üzerine
polyethylene glycolün (PEG 8000) etkisi araştırılmıştır. Gaz ölçümleri 0, 3, 6, 12, 24,
48, 72 ve 96 saatler için yapılmıştır ve şırıngalara 15, 30 60 ve 90 mg PEG ilave
edilmiştir. Gaz üretim parametreleri ise P=a+b(1-e-ct) eşitliği ile saptanmıştır. Tüm PEG
dozları bütün inkübasyon dönemlerinde gaz üretim miktarını arttırmıştır. Buna karşın
ağaç yaprakları arasında da varyasyonlar saptanmıştır. 3 saat inkübasyon döneminde
PEG ilavesi önemli etkide bulunmazken diğer inkübasyon dönemlerinde önemli
düzeyde etkilemiştir. PEG ilavesindeki artışa bağlı olarak Pistica lentiscus ve Arbutus
andrachne yapraklarında gaz üretimi artmıştır. Bununla birlikte 60 mg PEG ilave edilen
A. Andrachne yapraklarında diğer çeşitlere göre daha yüksek gaz üretimi saptanmıştır.
PEG ilavesi organik madde sindirilebilirliğini artırmış ve her g PEG için 0.131 ünite
OMS saptanmıştır. Aynı şekilde PEG ilavesi ME içeriğini de artırmış ve her g PEG için
0.0201 ünite ME hesaplanmıştır. Ağaç yapraklarına PEG ilavesi OMS ve ME içeriğin
artırmış ve yemlerin besleme değerini artırmıştır.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Ağaç yaprakları, condanse tanen, polyethylene glycol,
in vitro gaz üretimi, sindirilebilirlik
598
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Quercus Cerris Yapraklarının In Vitro Gaz Üretimi,
Metabolik Enerji ve Organik Madde Sindirilebilirliği
Üzerine Polyethylene Glycolün Etkisi
: -
Fakültesi
: Önder CANBOLAT*, Adem KAMALAK,
Emin ÖZKOSE, Çağrı Özgür ÖZKAN,
Mustafa ŞAHİN, Pınar KARABAY
: Livestock Research for Rural Development. 2005.
Volume 17, Article #42. Retrieved April 5, 2005,
from.
http://www.cipav.org.co/lrrd/lrrd17/4/canb17042.htm.
Bu çalışmada Quercus Cerris Yapraklarının in vitro gaz üretimi, metabolik enerji
(ME) ve organik madde sindirilebilirliği (OMS) üzerine polyethylene glycolün (PEG)
etkisi araştırılmıştır. Gaz ölçümleri 3, 6, 12, 24, 48, 72 ve 96 saatler için yapılmıştır ve
şırıngalara (15, 30 60 ve 90 mg) PEG (MW 8000) ilave edilmiştir. Gaz üretim
parametreleri ise y=a+b(1-e-ct) eşitliği ile saptanmıştır. Quercus cerris yapraklarında
saptanan in vitro gaz üretimi OMS ve ME düzeyi PEG ilave düzeyine bağlı olarak
önemli düzeyde artmıştır. Hem mg PEG için OMS 0.121 birim, ME ise 0.0185 birim
artmıştır. Quercus cerris yapraklarına PEG ilavesi yapraklardaki tanen ile bileşik
oluşturarak in vitro gaz üretimini artırmıştır. İn vitro gaz üretimi OMS ve ME düzeyleri
PEG ilavesi ile olumlu etkilenmiştir.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Sindirilebilirlik, gaz üretimi, in vitro, metabolik
enerji, polyethylene glycol
599
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Farklı Varyeteye Sahip Yonca Kurut Otlarının
Kimyasal Kompozisyonu, In Vitro Gaz Üretimi,
Metabolik
Enerji
ve
Organik
Madde
Sindirilebilirlikleri
: -
Fakültesi
Adem EROL, Cevdet KILINÇ,
Mustafa KIZILŞİMŞEK, Çağrı Özgür ÖZKAN,
Emin ÖZKÖSE
: Livestock Research for Rural Development. Volume
17, Article #77. Retrieved July 2, 2005, from.
Bu çalışmada farklı varyeteye sahip yonca kuru otlarının (Medicago sativa)
kimyasal kompozisyonları, in vitro gaz üretimleri, organik madde sindirilebilirlikleri
(OMS) ve metabolik enerji (ME) içeriklerinin saptanması amaçlanmıştır. Gaz
üretimlerinin ölçümü 3, 6, 12, 24, 48, 72 ve 96 saatler için yapılmıştır. Gaz üretimine ait
a, b ve c değerleri y = a+ b (1-e-ct) fonksiyonu kullanılarak tespit edilmiştir. Farklı yonca
çeşitlerinin kimyasal kompozisyonu, in vitro gaz üretimi, OMS ve ME içerikleri
arasında farklılıklar saptanmıştır. Ham selüloz içeriği %25.57 ile 31.28 arasında
değişmiş ve Kayseri çeşidinde yüksek saptanmıştır. Ham protein içeriği ise %15.05 ile
21.39 arasında değişmiş ve Prista-2’de diğer çeşitlerden yüksek saptanmıştır. 96 saat
inkübasyon sonunda saptanan gaz üretimi 49.8 ile 58.6 ml/ 0.200 g KM olarak
saptanmıştır. Yonca kuru otlarının OMS ve ME içerikleri sırasıyla %59.15 ile 66.33 ve
8.65 ile 9.76 (MJ/kg Kuru Madde (KM)) olarak bulunmuştur. Linfa, X-1313 ve Elci
çeşidinde in vitro gaz üretimi, OMS ve ME içeriği diğer yoncalardan daha yüksek
besleme değerine sahip oldukları saptanmıştır.
Anahtar Kelimeler
: Yonca kuru otu, sindirilebilirlik,
metabolik enerji, varyete
Haberleşme Adresi
600
gaz
üretimi,
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Silaj Yapımında ve Süt İneklerinin Beslenmesinde
Organik Asit Kullanımı Üzerinde Araştırmalar 1. Formik
Asit Temeline Dayalı Bir Koruyucunun Mısır Silajlarının
Kalite Özellikleri Üzerine Etkisi
: -
: -
: İsmail FİLYA*, Ekin SUCU ve Ali KARABULUT
: III. Ulusal Hayvan Besleme Kongresi 7-10 Eylül Adana,
s. 11-113
düzenlenmiştir. Araştırmada kullanılan mısır hamur olum döneminde hasat edilmiş ve
yaklaşık 1.5-2.0 cm boyutunda parçalanmıştır. Parçalanan taze materyale 2.0, 3.0 ve 4.0 g/kg
düzeyinde FAT katılmıştır. Çalışmada yaklaşık 1.5 ton kapasiteli cam elyafından yapılmış
pilot silolar kullanılmıştır. Silolamadan 90 gün sonra açılan silajlarda kimyasal ve
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
601
Araştırma Adı
Zootekni Bölümü
: Hindi Besisinde Yerleşim Yoğunluğunun Besi Performansı
ve Bazı Kesim ve Karkas Özelliklerine Etkileri
:-
: Şadıman KARAMAN, İbrahim AK*
: III. Ulusal Hayvan Besleme Kongresi, 07–10 Eylül 2005
Adana, s 282–285.
Bu araştırma hindi besisinde yerleşim yoğunluğunun hindilerin besi performansı ve bazı
kesim ve karkas özelliklerine etkilerini belirlemek amacıyla düzenlenmiştir. Araştırma 16
haftalık yaşta 185 adet Amerikan Bronz x Betina melezi erkek hindi palazı ile yürütülmüş ve
70 gün sürmüştür. Araştırmada hindiler yerleşim yoğunluğu 1.5, 2.0, 2.5, ve 3 hindi/m2
olacak şekilde şansa bağlı olarak 4 gruba ayrılmışlardır. Denemede hindiler %18 HP ve 3200
Kcal/kg ME içeren hindi besi yemi ve dane buğdayla ad-libitum yemlenmişlerdir. Deneme
başlangıcından itibaren her 2 haftada bir kontrol tartımı yapılarak, hindilerde canlı ağırlık,
canlı ağırlık artışı, yem tüketimi ve yemden yararlanma oranları belirlenmiştir. Deneme
sonunda her gruptan seçilen 10’ar adet hindide bazı kesim ve karkas özellikleri saptanmıştır.
Farklı yerleşim yoğunluğunda barındırılan hindilerin besi sonu canlı ağırlık artışları ve günlük
ortalama canlı ağırlık artışı bakımından gruplar arasında istatistiki olarak önemli bir farklılık
bulunmamıştır. Araştırmada hindilerin besi süresince günlük ortalama yem tüketimleri
sırasıyla; 387.9, 370.6, 406.8 ve 437.6 g olarak bulunmuş ve düşük yoğunlukta beslenen
hindilerin daha fazla yem tükettikleri gözlenmiştir. Araştırmada hindi yoğunluğu fazla olan
gruplarda kanibalizim nedeniyle hindi kaybı gözlenmiştir.
Deneme sonunda 1.5–3 hindi/m2 yerleşim yoğunluğunun hindi besisinde canlı ağırlık artışı ve
bazı kesim ve karkas özelliklerini etkilemediği belirlenmiştir. Bu araştırmada, hindilerin besi
performansı üzerine daha yüksek yerleşim yoğunluklarının (>3 hindi/m2) etkilerinin
belirleneceği yeni araştırmalara gereksim olduğu sonucuna varılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Yerleşim yoğunluğu, hindi besisi, besi performansı, kesim
ve karkas özellikleri
602
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Propiyonik Asit Bakterilerinin Mısır Silajlarının
Mikrobiyal Flora ve Aerobik Stabiliteleri Üzerine Etkileri
: -
: -
: III. Ulusal Hayvan Besleme Kongresi 7-10 Eylül Adana,
s. 500-504.
Araştırma yeni bir propiyonik asit bakterisinin (PAB) tek başına ve homofermantatif bir
laktik asit bakterisi (LAB) ile birlikte kullanılmasının mısır silajlarının mikrobiyal flora ve
aerobik stabiliteleri üzerine olan etkilerinin belirlenmesi amacıyla düzenlenmiştir.
İnokulantlar silajlara 1.0 x 106 CFU g-1 düzeyinde katılmışlardır. Silolamanın 2, 4, 8, 16 ve
60. günlerinde her uygulamaya ait silajlardan 3’ er kavanoz açılarak kimyasal ve
mikrobiyolojik analizler yapılmıştır. Silolama döneminin sonunda silajlar 5 gün süre ile
aerobik stabilite testine tabi tutulmuşlardır. Araştırmanın aerobik döneminde, PAB mısır
silajlarındaki maya gelişimini önlemiştir. Ayrıca PAB katılan mısır silajlarındaki CO2 üretimi
de diğer silajlardan önemli düzeyde daha az olmuştur (P < 0.05). Bu nedenle araştırmada
kullanılan PAB mısır silajlarının aerobik stabilitelerini geliştirmiştir. Ancak PAB + LAB
kombinasyonu silajların aerobik stabilitelerini geliştirmemiştir.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Silaj, propiyonik asit bakterisi, mikrobiyal flora,
aerobik stabilite
603
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Silaj Yapımında Ve Süt İneklerinin Beslenmesinde
Organik Asit Kullanımı Üzerinde Araştırmalar 1. Formik
Asit Temeline Dayalı Bir Koruyucunun Mısır Silajlarının
Kalite Özellikleri Üzerine Etkisi
: -
: -
: İsmail FİLYA* ,Ekin SUCU, Önder CANBOLAT
: GAP IV. Tarım Kongresi 21-23 Ekim, Şanlıurfa, 2005,
s.1719-1722.
düzeyinde FAT katılmıştır. Çalışmada yaklaşık 1.5 ton kapasiteli cam elyafından yapılmış
pilot silolar kullanılmıştır. Silolamadan 90 gün sonra açılan silajlarda kimyasal ve
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
604
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Silaj Yapımında ve Süt İneklerinin Beslenmesinde
Organik Asit Kullanımı Üzerinde Araştırmalar 2. Mısır
Silajlarına Katılan Formik Asit Temeline Dayalı Bir
Koruyucunun Süt İneklerinin Performansları Üzerine
Etkileri
: -
: -
: İsmail FİLYA*, Taşkın DEĞİRMENCİOĞLU,
Önder CANBOLAT, Ekin SUCU
: GAP IV. Tarım Kongresi 21-23 Ekim, Şanlıurfa, 2005,
s. 1723-1726.
Bu araştırma, mısır silajlarına katılan formik asit temeline dayalı bir koruyucunun
(FAT) süt sığırlarının yoğun yem ve silaj kuru maddesi tüketimi, süt verimi ve kompozisyonu
ile bazı kan ve rumen sıvısı metabolitleri üzerindeki etkilerini belirlemek amacı ile
düzeyinde FAT katıldıktan sonra materyaller yaklaşık 1.5 ton kapasiteli cam elyafından
yapılmış pilot silolara silolanmışlardır. Araştırmada 4 baş Holstein ırkı süt ineği
kullanılmıştır. Araştırma sonucunda mısır silajlarında FAT kullanımı süt sığırlarının yoğun
yem ve silaj kuru maddesi tüketimlerini etkilememiştir. Genel olarak süt veriminde ve süt
proteininde önemsiz bir artış sağlanmıştır (P > 0.05). FAT süt ineklerinin, incelenen kan ve
rumen sıvısı metabolitleri üzerinde herhangi bir farklılığa yol açmamıştır.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Mısır silajı, organik asit, süt verimi, süt kompozisyonu,
kuru madde tüketimi
605
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: İnokulantların Yonca Silajlarının In Vitro Gaz Üretimleri
Üzerine Etkileri
: -
: US Dairy Forage Research Center, USA
: Richard E. MUCK, İsmail FİLYA*,
Francisco E. CONTRORAS-GOVEA
: XIV th International Silage Conference a Satellite
Workshop of the XX th International Grassland Congres,
July 2005 Belfast North Ireland p.204.
Bu çalışma silaj katkı maddesi olarak bakteriyal inokulant kullanımının yonca
silajlarının in vitro gaz üretimleri üzerindeki etkilerini belirlenmek amacıyla düzenlenmiştir.
Araştırmada kullanılan yonca 2 farklı biçim zamanında hasat edilerek 500 ml’lik anaerobik
kavanozlara silolanmışlardır. Her uygulama için 4 paralelden oluşan toplam 15 kavanoz silaj
yapılmıştır. Araştırmada toplam 8 ticari inokulant kullanılmış olup, inokulatlar silajlara 106
cfu/g düzeyinde katılmışlardır. Kavanozlar laboratuar koşullarında 30 gün boyunca 22°C’ de
tutulmuşlardır. Ayrıca bu silajların 39°C’ de 3, 6, 9, 24, 48 ve 96 saat inkübasyon sürelerinde
in vitro gaz üretimleri belirlenmiştir. Araştırma sonucunda birinci biçim yonca silajlarının
laktik asit populasyonu 1.5x105 cfu/g olarak belirlenmiştir. Enterococcus faecium C
kullanılan silajlar dışındaki tüm silajların pH’ ları kontrol grubu silajlara daha düşük
bulunmuş olup, özellikle homofermantatif LAB inokulantların kullanıldığı yonca silajlarının
pH’ ları daha fazla düşmüştür. İkinci biçim yonca silajlarının epifitik mikroorganizma
populasyonu 2.7x107 cfu/g olarak belirlenmiş olup sadece homofermantatif inokulanttaların
kullanıldığı gruplarda beklenen pH düşüşü sağlanmıştır. Araştırmada kullanılan inokulantların
KM sindirilebilirliği ile gaz üretimini artırması beklenmiş ancak inokulantlar gaz üretimini
etkilememişlerdir. Birinci biçim yonca silajlarının pH’ ları ile 96 saatlik gaz üretim sonuçları
arasında pozitif korelasyon oluşurken (0.62, P<0.02), silajların laktik asit içerikleri ile negatif
korelasyon (-0.56, P<0.04) oluşmuştur. Diğer yandan ikinci biçim yonca silajlarının 96 saatlik
gaz üretim sonuçlarıyla, ADF ve hemüsellüloz içerikleri arasında pozitif korelasyon olduğu
belirlenmiştir (0.57, P<0.03).
Anahtar Kelimeler
: İnokulant, yonca, in vitro fermantasyon
Haberleşme Adresi
606
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Laktik Asit Bakteri İnokulantları Katılan Yonca
Silajlarında In vitro Gaz Üretimi ve Bakteriyal Biyokitle
Tahmini
: -
: US Dairy Forage Research Center, USA
: Francisco E. CONTRORAS-GOVEA, Richard E. MUCK,
İsmail FİLYA*, David R. MERTENS, Paul J. WEIMER
Bu çalışma laktik asit bakteri inokulantları katılan yonca silajlarında in vitro gaz üretimi
ve bakteriyal biyokitle tahminini belirlenmek amacıyla düzenlenmiştir. Araştırmada
kullanılan yonca % 48 and 39 KM’ de hasat edilerek 500 ml’lik anaerobik kavanozlara
silolanmıştır. Araştırmada 3 ticari inokulant kullanılmış olup, inokulatlar silajlara 106 cfu/g
düzeyinde katılmışlardır. 1 g silaj örneği öğütüldükten sonra 160 ml’ lik serum şişelerine
aktarılarak in vitro gaz üretimi 39°C’ de 3, 6, 9, 24, 48 ve 96 saatlik inkübasyon sürelerinde
belirlenmiştir. Ayrıca 9. saatteki 4 serum şişesi açılarak pH ve mikrobiyal biyokitle verimleri
saptanmıştır. Araştırma sonucunda kontrol ve inokulant kullanılan grupların gaz üretimleri 9.
saatte linear olarak artmıştır. İstataistiki olarak karşılaştırılmamalarına rağmen ikinci biçim
yoncanın gaz üretiminin, in vitro gerçek sindirilebilirliğinin ve mikrobiyal biyokitle
verimlerinin birinci biçim yonca silajlarından daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Ecosyl
MTD1 and L. pentosus (Agri-King, Inc.) kullanılan yonca silajlarının gaz üretimleri kontrol
ve Pioneer 1174 kullanılan silajlara göre daha düşük bulunmuştur. Ayrıca Ecosyl MTD1
kullanılan yonca silajlarının in vitro gerçek sindirilebilirliği ile mikrobiyal biyokitle verimleri
kontrol grubu silajlardan daha yüksek bulunmuştur. Uygulamalar arasında metan üretimi
farklık göstermiş ancak biçim dönemleri bu farklıktan etkilenmemiştir.
Anahtar Kelimeler
: İnokulant, yonca, in vitro fermantasyon
Haberleşme Adresi
607
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Tahıl Silajlarının Aerobik Stabilitelerinin Geliştirilmesi
: -
: -
: ismail FILYA*, Ekin SUCU, Ali KARABULUT
Araştırma Propionibacterium acidipropionici’ nin, tek başına ve homofermantatif bir
laktik asit bakterisi olan Lactobacillus plantarum ile birlikte kombinasyon şeklinde
kullanılmasının buğday, sorgum ve mısır silajlarının fermantasyon özellikleri ve aerobik
stabiliteleri üzerine olan etkilerinin belirlenmesi amacıyla düzenlenmiştir. Araştırmada
kullanılan buğday bitkisi erken hamur olum döneminde (366 g/kg KM), sorgum süt olum
döneminde (272 g/kg KM) and mısır ise 1/3 süt olum döneminde (358 g/kg KM) hasat
edilerek yaklaşık 1.5 cm boyutlarında parçalanmış ve 1.5 l’lik anaerobik kavanozlara
silolanmışlardır. İnokulantlar silajlara 106 cfu/g düzeyinde katılmış ve inokulant içermeyen
grup kontrol olarak ele alınmıştır. Silolamanın 60. günü açılan silajların kimyasal ve
mikrobiyolojik analizleri yapılmıştır. Ayrıca bu silajlar silolama döneminin sonunda (60. gün)
5 gün süre ile aerobik stabilite testine tabi tutulmuşlardır. Araştırma sonucunda, P.
acidipropionici kullanımı buğday, sorgum ve mısır silajlarının asetik asit ve propiyonik asit
içeriklerini, L. plantarum ile P. acidipropionici + L. plantarum kullanılan silajlara göre
önemli düzeyde artırmışlardır (P < 0.05). P. acidipropionici kullanımı silajların maya
aktivitelerini engelleyerek aerobik stabilitelerini geliştirmiştir. Ancak P. acidipropionici + L.
plantarum kombinasyonu silajların aerobik stabiliteleri üzerinde etkili olmamıştır. Diğer
yandan söz konusu katkı maddeleri buğday, sorgum ve mısır silajlarının in situ rumen kuru
madde ve organik maddeler parçalanabilirliklerini etkilememiştir. Araştırma sonucunda P.
acidipropionici’ nin, laboratuvar koşullarında serbest oksijen girişine maruz bırakılan buğday,
sorgum ve mısır silajlarının aerobik stabilitelerini korumada oldukça etkili olduğu saptanmış
ve yeni geliştirilen söz konusu propiyonik asit bakterisinin silajlardaki maya aktivitesini
engelleyerek silajların aerobik stabilitelerini geliştirebileceği sonucuna varılmıştır.
Anahtar Kelimeler
: Silaj, propiyonik asit bakterisi, aerobik stabilite
Haberleşme Adresi
608
Zootekni Bölümü
Araştırma Adı
: Formik Asit Temeline Dayalı Bir Koruyucu İle Muamele
Edilen Düşük Kuru Maddeli Mısır Silajlarının Aerobik
Stabilite ve Besleme Değeri
: -
: -
Bu çalışma silaj katkı maddesi olarak kullanılan formik asit temeline dayalı bir
koruyucunun (FAT) düşük kuru maddeli mısır silajlarının aerobik stabilitesi ile besleme
değeri üzerindeki etkilerini belirlemek amacıyla düzenlenmiştir. Araştırmada kullanılan mısır
bitkisi süt olum döneminde (218 g/kg KM) hasat edilmiştir. FAT silajlara 1.0, 1.5, 2.0, 2.5,
3.0, 3.5 and 4.0 g/kg düzeylerinde uygulanmıştır. 1.5-2.0 cm boyutlarında parçalanan mısır
bitkisi 1.5 l’ lik yalnızca gaz çıkışına olanak tanıyan anaerobik kavanozlara silolanmıştır.
Kavanozlar laboratuvar koşullarında 26±2 °C‘ de tutulmuşlardır. Silolamadan 90 gün sonra
açılan silajlarda kimyasal ve mikrobiyolojik analizler yapılmış, silajlara 5 gün süre ile aerobik
stabilite testi uygulanmıştır. Ayrıca bu silajların in situ rumen kuru madde ve organik
maddeler parçalanabilirlikleri saptanmıştır. Araştırma sonucunda, FAT kullanımı mısır
silajlarının laktik, asetik ve bütrik asit içerikleri ile amonyak-N konsantrasyonlarını
düşürmüştür. Ayrıca FAT yüksek düzeyde bir antimikrobiyal aktivite göstererek silajlardaki
maya, küf, enterobacteria ve clostridia gelişimini engelleyerek silajların aerobik stabilitelerini
geliştirmiştir. Bununla birlikte FAT kullanımı mısır silajlarının in situ rumen kuru madde ve
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Silaj, formik asit, aerobik stabilite, besleme değeri
609

Zootekni Bölümü - U.Ü.Tarımsal Uygulama ve Araştırma Merkezi

Transkript

Benzer belgeler

KADRİYE BAKIRCI CV Kadriye Bakirci, İstanbul Teknik Üniversitesi

Poke Stop ve Poke GYM noktaları ile Beytepe

2016 ÖSYS Kılavuzunda Yer Alan YEDİTEPE ÜNİVERSİTESİ

2014/09/30 Financial Statements of the Royal Bank of Scotland Plc

2012 Eğitim - Bolu Anadolu Lisesi