Uluslararası Tıp Eğitimi Konferansı 2015 Raporu

Transkript

Uluslararası Tıp Eğitimi Konferansı 2015 Raporu
Tıp Eğitimi Çalışma Kolu ’15-‘16
Değerli Tıp Eğitimi Gönüllüleri,
15- 18 Ekim 2015 tarihleri arasında İstanbul Haliç Kongre Merkezi'nde Uluslararası Tıp Eğitimi Konferansı 2015’e
Türk Tıp Öğrencileri Birliği , Tıp Eğitimi Çalışma Kolu olarak Öğrenci Gönüllü Ekibimiz ile birlikte katılım
gösterdik.
ICME(International Conference on Medical Education)’yi kısaca tanıtacak olursak ,
Riphah Uluslararası Üniversitesi ,Tıp Eğitimi reformlarını başlatan öncü üniversitelerden biri olmuştur.Bu
üniversite, 2006 yılında, Riphah Araştırma ve Eğitim Akademisi'ni kurdu. 2009 yılında da, Araştırma ve Eğitim
Akademisi'ni ziyaret eden dünyanın başlıca uzmanlarıyla tartışarak ve onlara danışarak Uluslararası Tıp Eğitimi
Konferansı'nı her sene düzenlemeye karar verdi. Misyonları ise, özellikle Güney Asya, Orta Doğu ve Afrika'dan
gelen Tıp Eğitimi ve Eğitmenleri konusunda dünyanın başlıca uzmanlarını, tıp eğitimindeki güncel değişime ve
standartlara adapte olarak geldikleri ülkelerdeki kurumların ürünlerinin de gelişmiş dünya kurumlarındaki
ürünlerle eş durumda olabilecek, yarışabilecek hale getirebilmeleri için, bir araya getirecek güven verici ve
doyurucu bir platform sağlamaktır.
ICME'nin hedefleri aşağıdaki gibidir;




Eğitsel bir ilim ve araştırma kültürü inşa ederek uzmanlığın devamını sağlamak
Tıp öğrencileri ve profesyonellere etik ve profesyonelliğin öğretilmesinde yardım etmek
Pedogojik yetenekler üzerine olan değişimleri ve en iyi uygulamaları keşfetmek ve hayata geçirmek
Tıp ve sağlık eğitimindeki başlıca uzmanlarla paylaşımda bulunmak ve onlardan bu alanda
bilgikazanılmasını sağlamaktır.
Riphah Üniversitesi ,İstanbul Medipol Üniversitesi ve Sağlık Bakanlığı ortaklığında gerçekleştirilen bu
organizasyona Avrupa Tıp Eğitimi Birliği (AMEE) ile birlikte ülkemizden birçok üniversite de destek
olmuştur.Ayrıca konferansta başta , ülkemizden TEPDAD-UTEAK Başkanı Prof.Dr.İskender Sayek,Türk Tıp Eğitimi
Derneği Başkanı Prof.Dr.Melih Elçin ve Avrupa Tıp Eğitimi Birliği(AMEE) Genel Sekreteri ve Mali Koordinatörü
Ronald M. Harden konuşmacı olarak katılım göstermişlerdir.
Konferansın açılış konuşmasında ise Dr.Sare Davutoğlu ve Sağlık Bakanı Dr.Mehmet Müezzinoğlu yer
almışlardır.
Ayrıntılı bilgiye http://www.icme2015.com/ adresinden ulaşabilirsiniz.
Bu sene dördüncüsü düzenlenen ICME2015’e biz de Birliğimizi temsilen Öğrenci Gönüllü Ekibimiz ile katılım
gösterdik.Konferans süresince oturumların işleyişi ve düzeni açısından organizasyona katkıda bulunurken Tıp
Eğitimini kapsayan birbirinden farklı konuları ele alan ,toplamda 45 oturumu olan bu konferansta Tıp
Eğitimindeki bilgi ve becerilerimizi arttırdık.Konferans esnasında kendi gelişimimizi sağlarken buradan
edindiğimiz bilgileri ve tecrübeleri Birliğimize, her şeyden önce Tıp Eğitimine katma düşüncesi ile tüm
oturumların raporlarını sizler için hazırladık.
Raporlarda da isimlerini okuyacağınız Öğrenci Gönüllü Ekibinde çalışan 24 arkadaşımıza gerek toplantı öncesi ve
gerek toplantı esnasındaki gayretlerinden ötürü teşekkürlerimizi sunarız.
Ömer GÜRLEK
Ulusal Tıp Eğitimi Direktörü
1.GÜN
Fundamentals of Educational Leadership skills to
lead change in health care
Konuşmacı :M.Brownell Anderson
Raportör : Zeynep Cemre Çelebi (Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi)
Tarih : 15.10.2015
Pre Conference Workshop 01
Oturum katılımcıların kendilerini tanıtması ile başladı.
Sonrasında Brownell Anderson sunum planını tanıttı.






Lider nasıl olmalı?
Takım çalışması nasıl olmalı?
Takım üyelerinin yapılan çalışmalarda ve takım ile iletişimdeki tutumu nasıl olmalı?
Yaptığımız çalışmalara nasıl gönüllü kazandırabiliriz?
Yaptığımız çalışmalar sırasında karşılaştığımız zorluklar nelerdir?
Yaptığımız çalışmalarda başarılı olduğumuz taraflar nelerdir?, konuları üzerinde
konuşuldu.Katılımcıların fikirleri alındı.
Katılımcılardan kendi fakültelerinde başarılı buldukları çalışmaları yazmaları istendi.Sonrasında küçük
gruplar halinde bu çalışmalar konuşuldu,tartışıldı.En son çıkan çalışmalar bir araya toplandı.Bunlardan
bazı örnekler şu şekildedir;





Involved all faculty
Engaging people
Shared sense of responsibility
Shared vision/Student participation in scientific research
Facilitation






Ideas from different disciplines
Being given opportunity to lead
Identifying challenges
Motivation for the team
Keep improving forward
Empowering others
Brownell Anderson, hedeflerimize nasıl ulaşmamız gerektiği konusunda örneklerle bilgilendirmeler
yaptı.Doğru hedef belirleyip,adım adım gerçekleştirmemiz gerektiğini vurguladı.Büyük değil,üstüne
eklenerek giden küçük hedefler koymamız gerektiğinden bahsetti.Başarılı olmak için yapmamız ve
yapmamamız gereken konuları vurguladı ve bunları yaparken bazı örneklerden yararlandı.


John Adams:8 themes for successful change
Herb Shepard's Rules
"How to Lead Education in Times of Change" başlığı altında bir grup çalışması yaptırdı.Örnek bir
metin üzerinden karşılaşılan zorluklar ve karşılığında sergilenen tutumlar tartışıldı.Sonrasında yapılan
çalışmalar,konuşmalar toparlandı,son katkılar yapıldı.Geri bildirimin alınması ile oturum sona erdi.
Simulation Based Education in Healthcare
Konuşmacılar :Melih Elçin, Mehmet Emin Aksoy
Raportörler : Rıdvan Arda Demirci (Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi),Sena Alptekin(Dokuz Eylül Tıp
Fakültesi),Ayşenur Kozlu (Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi)
Tarih : 15.10.2015
Pre-Conference Workshop 02
Oturumun ilk bölümü Melih hoca tarafından yönlendirildi.İlk olarak tüm konuşmacılar kendilerini
tanıttı ve daha sonra da bu oturumdan neler beklediklerini söylediler.Bunlardan birkaç örnek vermek
gerekirse simülasyonu daha iyi öğrenmede nasıl kullanabiliriz,verimlilik ve tüm süreç nedir gibi bazı
temel sorulardı.
Bundan sonra oturumun sunum kısımlarına geçildi.Sunumda tıp eğitimi temelli simülasyon
nedir,bunun uygulanışı nasıl ve en son olarak da Türkiye ve diğer ülkeler ülkeler olmak üzere
örneklerden gidildi.
Sunumda en çok üzerinde durulan kısım “SP” kısmıydı.SP hem “simulation patient” hem de
“standardized patient” anlamına gelebileceğini ve bunlar arasında kavram karmaşasını önlemek için
genellikle hep kısaltmasını kullandıklarını açıkladı.Genel olarak SP kavramı öğrencilerin yaşlı kesimden
veya aktörlerden yararlanılan bir eğitim içerisinde muayene,anamnez alma,ölüm haberi
verme,hastaya yaklaşım ve hasta yakınlarıyla iletişim gibi temel konularda tıp dışı alandan kişilerin
üzerinde bunu deneyimlemelerine olanak verme temeline dayanır.
Melih hocanın kendi üniversitesi olan Hacettepe’den verdiği birkaç örnek ise bu temel simülasyonu
bir tık yukarı taşıyor.Temel yaklaşımların yanında doğum sırası ya da intravenöz girişimler gibi
hastanın da stres yaşadığı durumlarla başa çıkma gibi deneyimler de kazandırıyor. Sunumun sonunda
25 dakikalık ara verildi.
Aradan sonra Mehmet Emin Aksoy simülasyonun tıp dışı alanlarda örnekleriyle bunun aslında ne
kadar yaygın ve diğer alanlarda da ne kadar başarılı bir şekilde uygulandığını bize anlattı.Ve kendi
üniversitesi olan Acıbadem’de önderliğini üstlendiği simülasyon merkezini diğer katılımcılara anlattı.
Merkez 2 kattan oluşuyor ve öğrencilerin klinik hayatlarında hastanede karşılaşabilecekler her türlü
vakaya karşı donatılmış odalar var. Bu odalarda maketler üzerinde öğrenciler CPR,intravenöz
girişimler,kan gazı alma,EKG çekme gibi temel müdahaleler dışında mikro cerrahi gibi uzman
doktorların da çalışabilecekleri makineler ve alanlar var. Hatta merkezin dışında ambulanslar bile
var.Paramedik ve tıp doktorlarının beraber çalıştığı alanlar da mevcut yani her şey gerçek hayatta
olabileceği gibi.
Bu sunumdan sonra katılımcıların böyle bir merkezin ne kadar bir bütçeyle gerçekleştirilebileceğini,
ne kadar büyük bir alan gerekiyor gibi sorularla oturum devam etti.
Soruların da bitimiyle küçük çalışma gruplarına geçildi. Odada 4 masa vardı ve bunların her biri bir
grup olmak üzere hocanın verdiği tıp eğitiminde simülasyonu geliştirme,bunu dizayn etme ve bunun
devamlılığı gibi üç konu verdi ve her grup istediği konu üzerinde çalıştı.20-25 dakikalık bir grup
çalışması sonunda her grup 5 dakika ile çalışmalarını birbirlerini anlattı.
Daha sonra feedbacklerle oturumu bitirdik. Feedbackler genellikle olumluydu fakat yapılan
çalışmaların bütçelerinin de sunum sırasında da paylaşılması gibi bir istekte bulunuldu bunun dışında
herhangi bir katkı veya olumsuz görüş belirtilmedi.
Rıdvan Arda Demirci : Workshop'a girdiğim anda, bilimsel havayı sezebiliyordum. İki moderatörümüz
bize kendi okullarındaki 'simulation based education' sistemlerini baz alarak, bu işin tarihçesinden ve
gelişiminden bahsetti. Önceden sadece kafamda , buğulu bilgiler olarak bulunan simülasyon labları,
hasta aktörler hocalarım sayesinde anlamlı hala geldi.
Simülasyon lablarının artık ülkemizde de bazı okullardaki gelişmişliği beni şaşırttı. Ayrıca bu
sistemlerin kullanılmasının, öğrencilerin gelişimindeki yerlerinden bahsedildi.
Tüm bunların yanında, normal şartlarda pek kullanamayacağım İngilizce dili platformunda, farklı
ülkelerden beş farklı hocayla, simülasyon temelli eğitimi tartıştık. Sonunda sunulacak bir paper ortaya
çıkardık, ve bir hocamız bunu sundu.
Workshop'a üç öğrenci olarak girdik ve bu , hocalarımız tarafından çok güzel karşılandı. Bizden
aldıkları feedbackler onları çok mutlu etti, ve özel olarak bir hocam, kendi ülkelerinde
düzenleyecekleri sistemin oluşmasında, benim bahsettiğim 'öğrenci bakışlarını' kullanacağını belirtti.
Teknik olarak ufak aksaklıkların olduğu organizasyon, genel olarak hocalardan iyi not aldı . Ve
anlatılan şeyler güzel karşılandı.
TIP EĞİTİMİNDE GERİBİLDİRİM VE ETKİSİ
ÇALIŞTAYI
Konuşmacılar : Deborah Murdoch Eaton , John Dent
Raportörler: Bahar Baş(Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Tıp Fakültesi), Şerife Dilara
Yozgatlı(İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi)
Tarih : 15.10.2015
GİRİŞ
Çalıştayımızın giriş bölümünde önce konuşmacılar ardından katılımcılar kendini tanıttı ve neden "Tıp
Eğitiminde Geri Bildirim ve Etkisi" çalıştayını seçtiklerini anlattılar. Güney Afrika'dan, Amerika'ya,
Pakistan'dan İngiltere'ye kadar bir çok ülkeden 19 katılımcıydık. Katılımcıların bu çalıştayı seçme
nedenlerinden bazıları şu şekildeydi:
"Yeni bir tıp fakültesi açıyoruz ve tıp eğitimin her aşamasına vakıf olmak için geldik"
"Genç bilim adamı yaratmak istiyoruz ve bunun en önemli yollarından biri tıp eğitiminden geçiyor."
"Öğrencilerimize konuyu anlatıyoruz. Sınavlardan yüksek alıyorlar. Bu aşamalardan sonra kendileriyle
konuştuğumuzda birçok şeyi farklı yapabileceğimizi söylüyorlar. Bu nedenle geribildirime önem
veriyoruz."
ÇALIŞTAY
I.
Çalıştaydan beklentilerin alınmasının ardından konuşmacılar geribildirimin temel amacının
geleceğe dönük bir etki yaratmak olduğunu söyleyerek çalıştaya başladık.
II. Geribildirim konusunda yetkin olmak istiyorsak hem geribildirimi veren hem de alan kişi
olmamız gerektiğine değinildi.
III. Geribildirim tanımları üzerine konuşuldu ve geribildirimin neleri kapsaması gerektiğine
değinildi.
 Bilgi midir?
 Reaksiyon mudur?
 Döngü müdür?
IV. Geri bildirimin bireysel olduğundan bahsedildi. Hem veren hem de alan kişiye özel olduğuna
değinildi.
V. Geribildirim verilirken öğrenciden beklenen –ve öğrenciye özel olması gereken- standart
performans ile öğrencinin performansının karşılaştırılması ve geribildirimin aradaki eksikliği
kapaması amacıyla verilmesi gerektiği vurgulandı.
GERİBİLDİRİMDE KİLİT NOKTALAR
3-4 kişilik gruplar halinde geribildirimde dikkat etmemiz gereken noktaların neler olduğunu konuştuk
ve ardından grupça tartıştık.
1. Öğrenci odaklı olmalı- Önemli olan öğrencinin performansı, öğrencinin geribildirimden sonra
ne yaptığı.
2. Öğrencinin performansı ile kıyasladığımız dış standartları anlat ki öğrenci kendisinden
beklenen performansı bilsin, geribildirimin önemini kavrasın.
3. Standartları öğrenciye özel oluştur- her insan farklıdır.
4. Konuşmacılar geribildirim yerine “İleribildirim (feed-forward) kelimesini ortaya koydu ve geri
bildirim verirken esas dikkat etmemiz gereken şeyin “gelecekte yaratmak istediğimiz
değişime yönelik” olması gerektiğini söyledi.
5. Zamanında verilmeli.
6. Belli bir konuda verilmeli- her detaya yer verilmemeli.
7. Geribildirim iki tarafın da işbirliği içinde olmalıdır ve karşılıklı anlayış temellerine
oturtulmalıdır.
8. Geribildirim bir süreçtir ve öğrenci bu süreç boyunca gözlenmeli, değerlendirilmeli ve çıktılara
bağlı olarak yönlendirilmeli.
GERİBİLDİRİM PERFORMANSI DÜŞÜRÜR MÜ? NEDEN?
Geribildirimin yukarıda belirtilen şartlar ve şekiller çerçeverisinde verilmediği takdirde performans
düşüklüğüne sebep olacağı ve istenilen etkinin tam tersini yaratabileceği grup içerisinde ortak
görüştü. Bu durumun nedenleri olarak da aşağıdaki maddeler sıralandı:
1. Geribildirim verilirken yalnızca negatif noktalara değinilmesi ve öğrencinin gelişiminden
bahsedilmemesi,
2. Geribildirim verilmeden önce durumun ana hatlarının çizilmemesi ve öğrenciden beklenenin
belirtilmemesi,
3. Öğrenciyle önceye dayanan bir iletişimin söz konusu olmaması ve öğrencinin yanlış
anlayabileceği şekilde gerilbildirim verilmesi,
4. Geribildirimin öğrenciye özel değil de bir topluluk önünde verilmesi,
5. Geribildirimin öğrencinin hazır olmadığı bir zamanda verilmesi,
6. Geribildirim verilirken kelimelerin dikkatli seçilmemesi,
7. Geribildirim veren ile alan arasındaki “gap” (kültürel, yaşsal…)
Bu sorunların üstesinden gelebilmek için de aşağıdaki çözüm önerileri sunuldu:
1. Geribildirim önce yeterli bir planlama yapılmalı,
2. Öğrencinin aktif katılımı sağlanmalı, gerekirse sürecin öğrenci tarafından yönlendirilebilmesi,
3. Geribildirimin öğrenci tarafından güvenilen bir kişi tarafından da desteklenmesi,
4. Geribildirimin bireye değil performansa dayalı yapılması,
5. Öğrenci ve öğretmenin geribildirim konusunda eğitilmiş olması,
6. Öğrencinin anlık reaksiyonuna dikkat edilmeli,
7. Algının ön planda tutulması
Sorunların ve bu sorunlara çözüm önerisi getirebilecek anlayışın üzerinde duruldu. Bu durum iki farklı
tutum karşılaştırılarak açıklandı:
Sabit fikirli olmak
 Gelişime açık olmak
Sorunla karşılaşıldığında
sorunlardan kaçar
sorunları benimser
Engelle karşılaşıldığında
çabuk vazgeçer
Emek harcama konusunda
emek sarfetmeyi gereksiz görür emek başarının temelidir
Eleştiri karşısında
yararlı-negatif görmezden gelir
Başkalarının başarılı olması
tehdit edilmiş hisseder
engellere rağmen ısrarcıdır
eleştiriden öğrenir
onlardan öğrenmek ister
Tüm bu çıktılar göz önünde bulundurularak bir Geribildirim Piramidi oluşturuldu:
/\
Kılavuzluk  Mentörlük, Koçluk
/
\
Kendi kendini değerlendirme için zaman
/
\
İletişim
/
\
Analitik değerlendirme için gözlem
/
\
Hazır olmak
/_________________\
GERİ BİLDİRİM YÖNTEMLERİ
Özellikle zor duruma düştüğümüz ve ne yapacağımızı bilmediğimiz zamanlarda bize yol gösterici
olabileceklerini düşündükleri yöntemler bizlerle paylaşıldı:
 Pendleton’ın Kuralları : Toplantının amacını belirtmek
Öğrencinin yapılan iti şeylerden bahsetmesi
Öğretmenin yapılan iyi şeylerden bahsetmesi
Öğrencinin geliştirilebilecek şeylerden bahsetmesi
Öğretmenin geliştirilebilecek şeylerden bahsetmesi
 Planlanmış ve Sonuç Odaklı Analiz: Öğrenciye ne öğrenmek istediğinin sorulması
Özellikle ne konuda yardım istendiğinin belirlenmesi
Neyin iyi gittiği ve farklı stratejilerle nelerin geliştirilebileceği konusunun
tartışılması
Role-play ya da prova yapmak için ortam oluşturulması
 “GROW” Modeli: “G” Goal setting ( Hedefin belirlenmesi )
“R” Reality checking ( Gerçeklik kontörlü yapılması )
“O” Options ( Seçenekler )
“W” What next, when, whom? ( Bir sonraki adım, nerede, kiminle? )
[N] Next steps ( Sonraki aşamalar )
KAPANIŞ
Katılımcılardan son olarak geribildirim alınarak çalıştay sona erdirildi.
E-Time: Electronic Tools in Medical Education
Konuşmacılar : Saad Naeem Zafar, Rehan Ahmad Khan
Raportörler :Buğra Han Egeli (İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi) ,Melis Buse Irmak
(Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi)
Tarih : 15.10.2015
Gözlemci olarak katıldığım bu çalıştayın amacı tıp eğitiminin zamanla daha kalifiye hale gelmesi
gereksinimidir. Kara tahtalardan powerpoint sunularına kadar ilerlemiş sistemin artık daha da
internet üzerinden ve interaktif bir hale gelmesi gerekmektedir.
Öncelikle çalıştayda temel sosyal medya platformlarının öneminden bahsettik. Facebook, twitter,
youtube, linkedin gibi kanalların hem çok kullanılması hem de öğrencilerin hayatlarına yapışmış
olması onlara ulaşmada önemli olarak vurgulandı.
Daha sonra Edmondo hakkında detaylı sunum yapıldı. Uygulamanın her detayı anlatıldı ve uygulama
üzerinden pratik çalışmalar yapıldı. Herkes ya telefonundan ya da bilgisayarından konuşmacının
verdiği direktifleri yerine getirdi. Edmodo aslında Facebook’un akademik alana dönüştürülmüş hali.
Çeşitli yerlerde üniversite boyutunda veya ders boyutunda aktif olarak kullanılan bu program aslında
çok sayıda öğrenciye ulaşma ve anlık geri bildirim özelliğiyle avantajlı ve kullanılması tavsiye ediliyor.
İkinci olarak eTime uygulamasından detaylı bahsedildi. Bu uygulamanın ise kısa sürede dönüt alınması
ve ufak ara sınavlarla daha bir eğitim havası kazandığı anlatıldı.
Bence çalıştayın interaktif olması ve pratiğe yönelik olması en güzel yönlerindendi ama insanların
önlerindeki bilgisayara ve telefona yönlendirilmesi onların çok kolay bir şekilde dikkatlerinin
dağılmasına (mail, mesaj facebook vs) sebep oldu.
Kendi tecrübelerimi de değerlendirmem gerekirse salonun teknik yönlerine çok hakim olmadığım için
ışık, cam ve pointer tarzı şeylerde yardımcı olmakta zorlandım. Bunun yanında konuşmacılara
sunumları esnalarında kullanmaları için dili ve klavyesi Türkçe olan bilgisayar verilmesi bence yanlıştı.
Bu yabancı konuşmacılar için büyük bir engel niteliğindeydi.
2.GÜN
Stirring medical schools towards Social
accountability: Facilitating change in your
institution
Konuşmacılar : Ming-Jung Ho, Andre-Jaques Neusy
Raportör : Bahar Baş (Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Tıp Fakültesi)
Tarih : 16.10.2015
GİRİŞ
Herkesin kendini tanıtmasından sonra çalıştay süresince edineceğimiz çıktılardan kısaca bahsedildi;
-'THEnet' Birliği'nin 'Tıp Fakültelerinin Sosyal Yükümlülükleri' konusunda belirlediği anahtar noktalar
-Belirlenen noktaları kendi okullarımıza nasıl adapte edebileceğimiz
Amaç - sağlık hizmetlerini yerel toplumların sağlık düzeyini geliştirmek için düzenlemek
Halkın ihtiyaçlarının değiştiği ancak okulların hala eski sisteme bağlı kaldıklarına değinildi ve bunun
devam edemeyeceği üzerine duruldu. Özellikle yerel halkın ihtiyaçlarının ön planda tutularak
müfredatların hazırlanması gerektiği belirtildi.
-Sağlığın sadece hastalıklardan ibaret olmadığı, ekonomiden kültüre bir çok ögeleri olduğundan
bahsedildi.
-Tıp eğitiminin sağlık sistemiyle simbiyotik bir ilişki içinde olması gerektiği söylendi.
**Bu konuda ilk kez çalışmalar yapan okulların aslında isimleri duyulmamış ve kırsal ve fakir
bölgelerde olan okullar olduğu söylendi. Bu okulların yetiştirdikleri doktorların periferde başarılı
olmadıklarını farketmeleri üzerine bir reform hareketi başlattıkları anlatıldı. Aslında bu okulların
'sosyal yükümlülük prensipleri' konusunda bilgileri yoktu ancak vizyonları bu prensipleri takip eder
nitelikteydi.
Bu konuda yardım arayan okulların bir ortaklık kurduklarına ve kendi çıktılarına bağlı olarak
müfredatlar hazırladıklarına da değinildi.
-Okulların başarı ve prestiji uzmanlarına, profesör sayılarına, ödüllerine degil de topluma verdikleri
hizmetle ölçülmelidir dendi.
ANAHTAR NOKTALAR
• Önce ihtiyaçlar - Toplum ve öğrenci ihtiyaçları ve sistem ihtiyaçları
• İhtiyaçları karşılayacak araştırmalar, yeterlilikler ve davranışları belirleme
• Belirlenen müfredatı hizmet verme odaklı olarak oluşturma
• İhtiyaçları, süreci, çıktıları ve etkileri değerlendirme
• Sağlık sistemine adapte etme
**Toplum içinde sürekli temel ihtiyaçları belirleyen araştırmalar yapılmalı ve araştırma sonuçları
doğrultusunda somut çalışmalar yapılmalı dendi.
**İnisiyatifler doğrultusunda çalışabilen bir müfredat oluşturulmalı dendi.
-Üniversitenin kime hizmet ettigini iyi belirlemesi gerektiğinin altı çizildi. Aksi takdirde sadece bi
işletme olacağından bahsedildi.
**Uzman oldukları alanlarda '5 yıldızlı' doktorlar yetiştirmek değil, perifere indiğinde toplumda
dominant olan sorunlarla başa çıkabilen doktorların çok daha verimli bir sonuç olduğu üzerinde
duruldu.
~~1973 - Dr. White kendi bölgesinde en çok görülen ve toplum sağlığı üzerinde dominant etki
gösteren hastalıkların ekolojisini araştırmış. Daha sonra da aynı bölgelerdeki üniversite
hastanelerinde tedavi edilen hastalıkların ekolojisini araştırarak iki sonucu karşılaştırmış. Bu
karşılaştırmadan elde ettiği sonuç ise şaşırtıcı; dominant hastalıkların yalnızca %1'i üniversite
hastanelerinde tedavi ediliyor. Öğrenciler kendi toplumlarında böylesi etkin görülen hastalıkların
yalnızca %1'i hakkında bilgi sahibi olabiliyor.
--> Sağlık sistemi dominant hastalıkları kontrol edebilmeye ve bu konuda çalışabilecek insan gücüne
ihtiyaç duyar. O halde bizlere 'pratisyen' ya da 'aile hekimi' diye isimlendirdiğimiz primer aşamada
çalışacak doktorlar gereklidir.
**Küba'daki sisteme göre mezuniyetten sonra 3 sene uzmanlık alanına yönelmenin yasak olduğuna
ve bu süre içerisinde mezun doktorların pratisyen veya aile hekimi olarak çalışmaları gerektiği
belirtildi.
KENDİ OKULLARIMIZA ADAPTE ETME
-Okulun karar alma mekanizmaları değerlendirilmeli
-Okulun üzerinde etkisi olan kurumların değerlendirilmesi
-Paydaşların belirlenmesi
-Sürecin planlanması
-Ortaklıklar kurma
-'Out of box' düşünebilme yetisini geliştirme
DEĞERLENDİRME
-Bu aşamada yapılması gerekenin toplumdaki yaratılan değişikliğin göz önünde bulundurulması
gerektiğinin altı çizildi.
-İhtiyaçların karşılanma düzeyinin iyi belirlenmesi gerektiği belirtildi.
ÖNERİLER
Just in case⁉ ⁉
Just in time⁉ ⁉ - İlke düzgün seçilmeli
• Kırsal ve fakir bölgelerde hizmet verecek doktorların yine aynı bölgelerden gelen kişilerden
yetiştirilmesi gerektiği vurgulandı.
• Profesörlüğün yalnızca akademisyenin yayınlarına bakılarak değil verdiği hizmetlere ve öğretme
yeteneklerine de bakılarak belirlenmesi gerektiği söylendi.
• Doktor yetiştirmek için yalnızca doktora gerek olmadığı, işinde yetkin hemşireler ve diğer sağlık
çalışanlarının da perifer için yetiştirilen doktorlara mentörlük yapabileceği konuşuldu. Mentör olarak
belirlenen kişinin iyi bir 'facilitator' olmasına dikkat edilmesi gerektiği söylendi.
• Sağlık hizmetlerinin okullarla toplum arasındaki bir ilişkiden oluşması gerektiği söylendi ve
sorunların direk kaynağından (toplumdan) öğrenilmesinin çok daha etkili ve uygulanması kolay
çözümlere ulaşılmasındaki önemi belirtildi.
• Ayrıca okullardan mezun olan doktorların okulları tarafından takip edilmesi gerektiği ve
yönlendirilmesi gerektiği de özellikle açıklandı.
KAPANIŞ
Katılımcılardan alanınan geri bildirimlerle oturum sona erdirildi.
Practical Approach to Assessment of Medical
Competence and Performance
Konuşmacı :Charlotte Ringsted
Raportörler :Buğra Han Egeli(İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi), Başak Selin Kara (Koç
Üniversitesi Tıp Fakültesi)
Tarih: 16.10.2015
Oturumun amacı tıp eğitiminde hem mezuniyet öncesi hem mezuniyet sonrası eğitimde
değerlendirmenin yani sınavların önemini, nasıl yapılması gerektiğini hatta yapılıp yapılmaması
gerektiğini konuştuk.
İlk olarak genel tıp eğitiminde sınamanın olup olmaması gerektiğine ve sınamanın öğrenci, öğretmen,
kurum, program ve toplum açısından fayda ve zararlarını tartıştık. Öğrenci açısından baktığımızda
değerlendirme öğrenci için geri bildirim niteliğinde ve öğrenciyi çalışmaya itme niteliğindedir. Ama
değerlendirmenin öğrenciyi meslek odaklı değil de sınav odaklı çalışmaya ittiğini düşündük. Öğretmen
için ise sınamalar öğrencide olduğu gibi öğretmende de geri bildirimi sağlar. Buna rağmen
öğretmenler sınavları hazırlarken kontrol ederken çok vakit kaybı yaşarlar ve yeni daha faydalı bir
sistemle gelmek istediklerinde büyük bir bürokratik engelle karşılaşırlar. Bu durum onların daha
kalifiye değerlendirmeler hazırlamalarında caydırıcı nitelik taşır. Kurum için ise ülke çapındaki
sınavlarda başarı kurumun ulusal ve uluslararası alandaki başarısını göstermede bir araçtır, reklam
niteliği taşır. Toplumda da sınavların varlığı toplumun ileriki doktor adaylarına duyduğu güveni artırır.
Çalıştayın ikinci kısmında ise daha spesifik olarak mezuniyet öncesi ve mezuniyet sonrası pratiğe
yönelik tıp eğitimi üzerine ders programı ve değerlendirme esaslı örnek planlamalarda bulunduk. Üç
aşamalı (level1, level2, level3) tıp eğitiminden bahsettik. Aşamalar ilerledikçe özelleşip zorlaşıyor. İlk
aşama başlangıç seviyesi ikinci aşama ileri başlangıç üçüncü aşama ise kompetandır. Bu 3 aşama ile
mezuniyet öncesi eğitimin sadece bilgiye yönelik olması ve mezuniyet sonrası eğitimin de sadece
pratiğe yönelik olması sorununun öne geçilmesi amaçlanmaktadır. Buna uygun mezuniyet sonrası
eğitim sistemi örneklerini farklı uzmanlık alanlarında tartıştık. Örneğin, pediatrinin neonatal evresi
üzerinde 3 aşamalık bir eğitim sistemi tasarladık. Birinci aşama birinci sene, ikinci aşama ikinci sene,
üçüncü aşama da dördüncü veya beşinci sene verilmek üzere tasarlandı. Birinci aşamada daha günlük
düzende hastanede denetleyici altında yapılan şeylerin aktarılması amaçlandı (anamnez alma gibi).
İkinci aşamada yine denetim altında acil müdahalelerin gözlenmesi, gerektiğinde ilaç tavsiyesinde
bulunulması amaçlandı. Son olarak üçüncü aşamada ise denetimsiz tamamen etik kuralları
çerçevesinde bağımsız bir sağlık hizmeti sunulması ve her türlü kararın verilmesi planlandı. Bu
aşamalardaki değerlendirmeler ise sene sonu tüm senenin final sistemleriyle ve blok sonu pratik
sınavlarıyla değerlendirilmelidir.
Son olarak OSCE- objective structured clinical examination sistemi hakkında detaylı konuştuk. Bu
sistem de ülkemizde Cerrahpaşa gibi bazı okullarda (dört okul) işlenmekte ama ülkemize de yeni
gelmiş bulunmaktadır. Klinik bilimlerde ve mezuniyet sonrası eğitimde sınavların pratiğe dayalılığını
farklı masalar ve standlar açarak her standda farklı bir oyuncunun veya mankenin üzerinde
öğrencilerin muayne, tedavi(müdahale) ve anamnez alma yetenekleri test edilip hem bilginin hem de
pratik yeteneğin bir sentez halinde test edilmesi amaçlanır. OSCE’nin yanında sınavların test veya
yazılı olması yerine tek veya az sayıda soruya kompozisyon yazılması gerektiğini düşündük ve kitap
açık yapılmasının faydalı olacağını savunduk. Bu şekilde öğrencinin ezberini değil o anki bilgilerini
kullanma, sentezleme ve analitik düşünce yetisini kullanmasını sağlamış oluruz.
Çalıştayım özellikle mezuniyet sonrası eğitim konuşulurken bana biraz ağır da gelse çok keyif aldım ve
çok şey öğrendim. Farklı alanlarda ufkumu açtı ve bana ders veren insanlarla tıp eğitimi hakkında
benzer düşündüğümü anlamamı sağladı. Verebileceğim eleştiri ise çalıştayın değerlendirme hakkında
konuştuğumuz kısımlarının daha pratiğe yönelik somut örnekler, vakalar üzerinden ilerlemesinin
daha faydalı olacağını düşünüyorum.
Curriculum Reforms: Issues, Challenges and
Opportunities
Konuşmacılar : Matthew C. E. Gwee
Raportörler:Aykut Uçar(Yeditepe Üniversitesi Tıp Fakültesi),Çağrı Orkun Kılıç(Marmara Üniversitesi
Tıp Fakültesi)
Tarih : 16.10.2015
GİRİŞ
Gwee Matthew’un Curriculum Reforms adlı workshopu önce kendini tanıtmasıyla başladı. Ardından
çeşitli ülkelerden gelen katılımcıların kendilerini tanıtmasıyla devam etti. 9 akademisyen ve benimle
beraber 2 öğrenci bulunuyordu oturumda.
Önce ‘Curriculum nedir?’ sorusu ile oturuma başladık. Herkesten farklı tanımlamalar duyulurken
başlıca fikirler ‘öğrenciler ve öğretmenler için yol haritası’ ve ‘öğretim sistemi dizaynı’ydı.
Ardından curriculum çeşitlerinden bahsedildi. Lisans tıp eğitimindeki bu yöntemler farklı disiplinleri
içermesine rağmen ortak bir hedefe sahipler: Tıp öğrencilerini eğitmek. Disiplinler arası farklılıklara
rağmen tek bir amaç güderek oluşturulan bu müfredat yöntemi 1961’deki Wisdom of Miller
makalesinde ‘unity in diversity’ denerek ifade edilmiştir.
**
Bu partta, müfredat reformuna nasıl ve niçin başlamalıyızı tartıştık. Öncelikle nasıl bir değişime ihtiyaç
duyduğumuzu tespit etmemiz gerekiyor. Bu tespitten sonra elimizdeki verileri düzgün bir biçimde
analiz etmemiz ve ardından bir beyin fırtınası ortamı oluşturmamız gerekiyor. Bu ortamda özellikle
öğrencilerin de bulunmasının gerekliliği belirtildi.
**
Grup çalışması kısmında, 21.yüzyılda müfredat reformuna ihtiyacımız var mı? sorusunu yanıtlamaya
çalıştık. Workshopta bulunan dekanlar ve akademisyenler de dahil hepimiz bu gerekliliği kabul ettik
çünkü ortak karar 20.yüzyıl müfredatının 21.yüzyıl için yetersiz olduğuydu.
Ardından bu yenilenme için başlıca unsurlar neler olabiliri tartıştık.
-Teknoloji bazlı olmalı
-Hasta ihtiyaçlarına ve profillerine dayalı olmalı
-Her zaman gelişmeye ve değişmeye açık olmalı
-Doktor, hasta ve öğrenci ortak çalışması olmalı
**
Bu kısımda, müfredat reform sürecinde göz önünde bulundurmamız gereken şeyleri tartışmaya
başladığımızda küçük bir beyin fırtınası gerçekleştirdik, iki gruba ayrılıp. Sonunda çıkan fikirleri
birleştirdiğimizde elimizde olanlar şunlardı:
-Öncelikle öğretmen veya öğrencilerden gelen negatif tepkilere dikkat etmemiz gerek. (Negatif
tepkinin nedeni; yürürlülükte olan müfredatın eksik veya yanlış olduğunu gösteren kanıtın
olmamasıdır. Kanıtı biz göstermeliyiz.)
-Sıfırdan yeni bir müfredat yerine öncelikle elimizde olan müfredatı geliştirmeye gidilmeli. (Sıfırdan
bir çalışma ve yenilenme çok fazla tepki çekip aynı zamanda başarısız da olabilir.)
-Bu süreçte yer alan söz sahipleri ile bir tartışma ortamı olmalı ve bu sürece uygun bir komite
oluşturulmalı. (Öğrencileri de içermeli, bunun için tıp eğitimi reform araştırmalarına yöneltmek ve
yetiştirmek gerekli)
- Öğretmenlerden bu değişime gelen negatif tepkiler şunlardır; şüphecilik, direnç, nefret.
Gwee Matthew tüm bu zorluklar ve gerekliliklerle yüzleşilmesi ve pes edilmemesi gerektiğini belirtti.
Şu an için en ideal sistem olan PDÖ için de bu zorlukların yaşandığı ve hala yaşanmaya devam ettiğini
söyledi.
**
Bir diğer grup çalışmasında ise bu müfredat yenileme sürecinden en fazla faydayı nasıl
sağlayabileceğimiz üzerineydi. Yine bir beyin fırtınası ardından kısaca bu yolları şöyle özetledik:
-Adım adım ve yavaş ilerlemeliyiz. Bu yeniliğin daha sağlam ve kontrollü olmasını sağlar.
-Sürekli bir feedback mekanizmasına sahip olmalıyız. Böylece her yeni adımın işleyişliğini düzgün bir
biçimde kontrol etmiş oluruz.
-Sürekli bir eğitim sürecinde olmalıyız. Her zaman yenilenmeli ve değişen ihtiyaçları göz önünde
bulundurmalıyız aksi halde önceden yapılan hataları tekrar yapmış oluruz.
-Kendimize uygun programı bulmalıyız. Sosyal ve ekonomik her koşul göz önünde bulundurulduğunda
kendimize en uygun ve yürütülebilir programı sağlamalıyız.
**
Oturumun son kısmında Sayın Matthew, ‘Our Iceberg is Melting’ adlı kitaptaki 8 adımdan bahsetti.
1)
Aciliyet hissini yarat
2)
‘Değişim Takımı’nı seç
3)
Değişim yolunuzu ve stratejini geliştir
4)
İlgilileri dahil etmek için bilgilendir
5)
Harekete geçmeleri için diğerlerini teşvik et
6)
Kısa zamanlı kazanımlar elde et
7)
Israrcı ol, pes etme
8)
Yeni bir kültür yarat (eskisini yok edecek kadar güçlü olana dek)
Aligning the medical school curriculum with
WFME Standards
Konuşmacılar :Hossam Hamdy, İskender Sayek
Raportör: Ayşenur Kozlu(Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi)
Tarih : 16.10.2015
World Federeation of Medical Education)Dünya Tıp Eğitimi Federasyonu'nun tıp fakülteleri için
belirledikleri standartların ele alındığı workshopumuzda Türkiye Akreditasyon Derneği Başkanı
İskender Sayek konuşmacılarımızdan biriydi. Katar Üniversitesi'nden olan Hossam Hamdy ile
yaptıkları sunumunda öncelikle konumuz olan standartların sınıflandırmasından bahsedildi.
Uluslararası bir akreditasyon sistemi olmamasına rağmen belirlenen bu standartlardan temel olanlar,
ulusal düzeyde olan akreditasyon denetimlerinde mutlaka kontrol edilmesi şartı olması en önemli
noktalardan biriydi. Iskender Hoca bu konu sırasında Türkiye'de Tıp Eğitimi Akreditasyon'unun WFME
tarafından tanındığını ekledi. Iskender Hocanın belirttiği bu nokta aklımızdaki ulusal akreditasyon
almış olan okulların uluslararası görünürlüğü ile ilgili aklımızdaki soruların çözülmesini sağladı.
Akreditasyon okulların kalitesine onaylayan bir uygulama olduğu için kalitenin ne olduğu tartışıldı.
"Amaca uygunluk", "Yapılanın dokümanlara geçirilmesi, dokümanlara geçirilenin yapılması" gibi
cevaplar geldi ve kalitenin değişkenliğinden bahsedildi.
WFME'nin standartlarında "must" bazılarının "should" problemi konuşuldu. Yani mutlaka sağlanması
gereken standartlar ve sağlanması önerilen standartlar ele alındı.
Sonrasında bir akreditasyon kurulunun denetlediği bir fakültede kontrol ettiği ilk öğenin kayıtlar ile
gerçeklerin uyuşup uyuşmadığı olduğundan bahsedildi. Bundan yola çıkarak grup çalışmalarında da
kayıtlara geçirilenlerin gerçekliğinin kanıtlanması kaygısı üzerine de konuştuk.
Takım çalışmasında Katar Üniversitesi Proje Direktörü ve yine universitenin Araştırma ve Geliştirme
Departmanı'ndan 2 kişi, Bezmi Alem Üniversitesi'nin kurucu üyesi olan bir öğretim üyesi ve yine
üniversitenin rektörünün katılımıyla grup çalışmamızı gerçekleştirdik. Takım çalışmalarına WFME'nin
sitesinden de ulaşılabilecek olan bir okulun misyon tanımından, müfredat geliştirilirken içerikte
bulunması gereken her şeyi içeren görev kağıtlarını gözden geçirerek başladık. Okulların misyonları
üzerine konuşurken yalnızca bir doktor değil "şifacı" niteliği taşıyan "hekimlerin" yetiştirilmesi
gerektiği konusuna değinildi. Ayrıca okullarda hekimliğin uluslararası yönüne, haksızlığı ve eşitsizliğe
karşı olan yönüne dair içeriğin genelde misyonlarda değinilmediğini dikkatimizi çekti. Grup
çalışmasında ve tüm workshop boyunca öğrencilerin de bu konuda bilgilenip gerekirse fakülte
yönetiminden bu konulara eğilinmesinin gerekliliği konusunda ön ayak olabileceğini gördüm.
Uluslararası alanda çalışan çok değerli hocalarımızın, bakanlık çalışanlarının, bir rektörün de katılımı
ile gerçekleşen workshopumuzda bir öğrenci olarak bana her zaman söz hakkı verildi. Bu bizim her
zaman tıp eğitimi konusunda ceesaretli bir şekilde isteklerimizi dile getirmemiz gerektiğini görmemi
sağladı. Raporumun sonucu olarak akreditasyon ve okulumuzun belli standartları sağlaması için
gerekli girişimlerde öğrencilerin yalnızca talep eden taraf değil aynı zamanda girişimleri başlatan taraf
da olması gerektiğini gördüğümü belirtmek istiyorum.
USING EMOTIONAL INTELLIGENCE TO LEAD THE
CHANGE IN MEDICAL EDUCATION
Konuşmacılar : Fadil Citaku,Yawar Hayat
Raportör: Sena Alptekin (Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi)
Tarih : 16.10.2015
İlk olarak kendilerini tanıtarak başladıkları eğitime yürütmekte oldukları araştırmaları ve dahil
oldukları mezun öncesi ve sonrası programları da ekleyerek tanışma kısmını anlattılar.Katılımcıların
hepsi teker teker kendilerini tanıtmadılar.
Oturumun ilk yarısını Fadil Citaku başlattı.Daha sonra araştırmalardan çıkan sonuçları ve aslında
liderlik özelliğinin tıp eğitiminin her aşamasında aslında ne kadar önemli olduğu konusuna birkaç
slaytla değindi.Daha sonra değişim ve duygusal zekanın bağlantısı üzerinde durduk.Burda vurgulanan
bizi değişime iten güçlerin neler olduğuydu.İç ve dış olarak ayrılan bu nedenler aslında
ekonomik,hükümetle ilişkili veya teknoloji olarak sayabiliriz.
Bundan sonra insanların neden değişime direndikleri konusunda konuştuk burdan çıkan en önemli
sonuçta insanların sahip oldukları şeyleri kaybetme korkusu ve değişimindeki zayıfların farında
olmasıydı.Golemanın teorisi hakkında kısa bir bilgilendirmeden sonra duygusal zekanın iş yerinde
neden olduğu konusu hakkında konuştuk.Duygusal zekaya sahip olan liderler diğer liderle göre %8090 daha başarılı oldukları görülmüş ve daha iş bitirenler olarak adlandırılmış.İşte burda iyi lider(good
leader) ve iş bitiren lider(effective leader) olan birbiriyle karıştılan iki kavram üzerinde daha sonra
Yawa Hayatın sunumunda çokça değinildi.
Daha sonra amygdalanın davranışlarımız ve duygu durumumuz üzerinde etkilerini ,basal ganglionun
yine bilgiyi depolamada ne kadar başarılı olduğu ve bu bölgenin kesinlikle sözcüklerle alakalı
olmadığını ve kesinlikle duygulardan sinyal aldığı konusunda araştırmalardan bahsedildi.Duygusal
zeka ölçme testlerinden bahsettikten sonra başarılı liderlerin sıradan bir liderden 3 kat daha fazla
gülümsedikleri konusuna değinerek sunum sırasını Yawar Hayat’a verdi.
Yawar Hayat,Dr.Citaku2nun altında PhD yaptığı için aldığı derslerden bize bir sunum hazırlamış ve
tabiki bu da liderlik hakkındaydı.Aslında oturumun bu kısmı biraz biizm de kurultay ve diğer
toplantılarda yaptığımız eğitimler gibiydi.Liderlik nedir, önemi nedir,kapsadıkları gibi temel sorular
üzerinde durduk.Daha sonra liderlik çeşitlerinden ve bunlar üzerinde yeni ve çalışılan yeni bir alan
olan authentic leadership üzerinde durduk.
Bu sunumun sonunda herkese birer makale ve bunları okumak üzere 30 dk’lık bir süreç ve ardından
da makalenin altındaki soruları cevaplayarak hazırladığımız sunumları bibirimize sunmamız istendi.
Olumsuz Feedback : İki oturum arasında yeterince bağlantı kurulamadığını ve duygusal zekayı biraz
daha birleştiren bir liderlik üzerinde durulması gerektiği söylendi.
Team-Based Learning Among Multicultural
Medical Students
Konuşmacılar :Gulam Saidunnisa Begum,Anshoo Agarwal
Raportör : Sena Alptekin (Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi),Berfin Gizem Uslu (Yeditepe
Tarih : 16.10.2015
Maalesef katılımcı olmayan eğitimde 1 saatlik bir gecikme yaşandı.Ve Anshoo Agarwal kendi sunumu
olan takım çalışması hakkında ben ve berfini bilgilendirdi.Sunumuna Together Everyone Achieves
More olarak açtıkalrını anlattı.Ve bunu nasıl uluslararası öğrencilere ve büyük gruplara sahip
okullarda nasıl takıma dayalı öğretimde kullanabileceğimiz,bunun faydaları ve uygulamaları neler
bunlardan konuştuk.
Takıma dayalı çalışmada hocaların geleneksel yöntemdeki gibi sahnede değil öğrencinin yanında
daha çok bir yönlendirici olarak bulunduklarını belirtti.Bu da bireysel etkileşim,öğretmen-öğrenci
arasındaki ilişkiyi geliştirdiğini anlattı.
Daha sonra böyle bir eğitime nasıl hayata geçirebileceğimizi,nasıl bir süreç izlememiz gerektiğini
konuştuk.Aynı zamanda kendi üniversitelerinde de uyguladıkalrı bu eğitim şeklini fotoğraflarla bize
gösterdiler.
Ve eğitimin sonunda 2 tane katılımcı (Ben ve Berfin ) ve moderatör olarak Marshmallow adlı bir oyun
oynadık burda bize verdikleri 20 spaghetti çubuğu,bant,makas ve marshmallow ile en az malzemeyei
kullanarak marshmallowu en yükseğe 18 dakika içinde yapmamız istenildi.Biz de takım çalışmasında
başladık,oyunun sonunda da bu oyundan neler çıkardığımızı ve takım çalışmasının bize nasıl bir
katkıda bulunduğunu söylememizi istediler.
Feedback : Hocaların ikisi de hiçbir katılımcı olmamasına rağmen sadece iki öğrenciye worksopı
gerçekleştirdiler ve bu gerçekten çok değerli bir şey.Ama aynı zamanda aslında tıp eğitiminde yeni
yeni yüzeye çıkan bu farklı eğitim şekline duyulan ilgisizlik de şaşırtıcı bir noktaydı.
Together
Everyone
Achieves
More
TBL(TEAM BASED LEARNİNG) NEDİR?
1970 YILINDA Oklahama’da geliştirilen bu eğitim tarzı kalabalık eğitim kurumlarında daha faydalı
olmaktadır. Bu sistemin etkili olabilmesi için olabildiğince çok takıma gerek vardır. Arap Emirliklerinde
7 8 tıp fakültesi olduğu için bir çok ülkeden gelen farklı kültürdeki öğrencileri bir araya getirmek
birlikte aynı düzeyde eğitim almaları için bu sistem aktif olarak işliyor. Horward Gardner’ın çoklu
zeka kuramına göre; sözel,müziksel,içsel,sosyal,doğasal,varoluşsal,kinestetik,mantıksalmatematiksel,uzamsal zeka tipleri vardır ve bunların hepsi bir insanda bulunmamaktadır bu nedenle
takım çalışmasında farklı zeka tiplerini bir araya getirerek amaça yani öğrenme hedefine daha kısa
sürede ve daha verimli bir şekilde ulaşmak mümkün.Geleceğin doktorları olarak takım olarak
çalışmamız gerekiyor çünkü en iyi kalitedeki tedavi bir çok branştaki doktorun bir arada çalışarak
ortaya koyacağı bir ürün olacaktır ve bu sitem ile öğrenci iken alışma olasılığı bulmaktadırlar.
TBL’in 4 prensibi;
1.Group must be properly formed and managed
2.Student must be made accountable
3..Team activity must promote both learning and team development
4.Receive frequent immediate feedback
GROUP MUST BE PROPERLY FORMD AND MANAGED
Team formation
1.Goal create funtional teams
2.Faculty should select
3.Heterogenous selection
4.Size of team
5.Team permanence
Reading Assurance
1.Pre-readings
2.Reading assurance
3.Appeals
4.Mini-lecture
5.Application based team exercises
TBL iki aşamadan oluşuyor:
Phase 1 : öğrenmenin % 40 ı bu aşamada gerçekleşiyor.Bireysel Çalışma öğrencilereönceden
gönderilen okuma metnini okuma, verilen referanslara çalışmaktan oluşan bir süreç.
·
Learners read and study independently outside
·
Preperation(pre class) individual study
Phase 2: inside class , öğrenciler sınıfa gelir gelmez verilen metinden 10 soruluk sınava tabi
tutuluyorlar daha sonra aynı soruları takımla birlikte çözüyorlar ve aynı sorulardan iki ayrı sınav olup
notlarınıda bu iki sınavın toplamından alıyorlar .Daha sonra derse hazır hale gelen öğrenciler konu ile
ilgili derse geçiyorlar.
·
10 MCQ
·
Readiness Assurance (in class)(i-RAT&t-RAT) %70 same question
·
İmmediate feedback
·
Mini lecture
·
Application based exercise %100
Essential Skills in Medical Education (ESME)
Konuşmacılar: Ronald M. Harden,John Dent,Patricia Lilley
Raportör: Zeynep Cemre Çelebi (Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi)
Tarih : 16.10.2015
Course 1
Workshop Ronald M.Harden’ın konuşması ile başladı.Sonrasında katılımcıların kendilerini tanıtması
ve Tıp Eğitimi ile ilgili çalışmalarını anlatması ile devam etti.
Toplantı 4 başlık halinde planlanmıştı.
1)Öğrenciler ne öğrenmeli?
2)Müfredat nasıl organize edilmeli?
3)Öğrenciler en iyi şekilde nasıl öğrenir?
4)Öğrenciler ne öğrendi nasıl bilebiliriz?
Ronald M.Harden konuya en etkili öğrenme hangi şartlarda gerçekleşir sorusu ile başladı.




İyi Eğitimci-İyi Müfredat En etkili öğrenme şartı
İyi Eğitimci-Kötü Müfredat İkinci etkili öğrenme şartı
Kötü Eğitimci- İyi Müfredat
Kötü Eğitimci-Kötü Müfredat En kötü öğrenme şartı
En etkili ve doğru öğrenmenin iyi bir eğitimci ve müfredat ile olacağı konusunda herkes hem
fikirdi.Sonrasında programımızın ilk başlığına geçiş yaptık.
Öğrenciler ne öğrenmeli? (Çıktılar-Outcomes)
Ronald M.Harden eğitimin amacı,içeriği ve öğrenme çıktılarından bahsetti.Verilen eğitimin sonunda
alınması gereken çıktıların, öğrenme sisteminden daha önemli olduğunu vurguladı.Tıp Eğitimi’nin
çıktılar üzerine standardize edilmesi gerektiğini belirtti.Ve benim aklımda hemen Çekirdek Eğitim
Programı(ÇEP) belirdi.ÇEP’te de öğrencinin aldığı eğitim sonunda hangi konuları ne kadar öğrenmiş
olması gerektiği belirleniyor ve tıp fakültelerinin bu şartları sağlayarak eğitim sistemlerini kendilerinin
şekillendirilmesine olanak sağlanıyordu.
Tüm bunlar sırasında önem vermemiz gereken birkaç nokta vardı.
1)Doğru iş Doktor ne yapmalı? (Doingtherightthing )
2)Doğru yol Doktor uygulamalarını nasıl yapmalı? (Doingthethingright )
3)Doğru insan Doktor profesyonel olmalıdır. (Right persondoing it)
Sonrasında ise çıktıların nasıl olması gerektiğinden bahsedildi.
 Çıktıların tanımlarının doğru şekilde yapılmış,anlaşılır olması gerekmektedir.
 Müfredat ile uyuşması gerekmektedir.
Çıktıların bu kadar önemli olmasını ise, eğer nereye gideceğinizi bilirseniz,nasıl gideceğinize karar
verebilirsiniz cümlesi ile açıklıyor.
Bu konu başlığını yaptığımız bir etkinlikle tamamladık.
7-8 kişilik küçük gruplar halinde, 1.sınıfta olan bir tıp fakültesi öğrencisinin 6 haftalık kardiyovasküler
sistem komitesinin sonunda neleri öğrenmiş olarak bitirmiş olması gerektiğini tartıştık.Sonucunda
birkaç tanesini temel başlıklar halinde belirledik.Kardiovaskuler sistem’de temel beceriler programını
düzenleyen grubun önerdiği ders başlıkları şu şekilde:
1)Temel yapı ve fonksiyonları nelerdir?
2) Sağlığı tehdit eden etmenleri ve risk gruplarını tanımak
3) Hastalarla, akrabalarla ve meslektaşlarla iletişim kurma becerisi geliştirme
4)Anamnez alma becerisi geliştirme
5)Hasta değerlendirmenin temel prensiplerini anlamak
Müfredat nasıl organize edilmeli?
Workshop’a 2.konu başlığımızla devam ettik.Müfredat hazırlanırken dikkat edilmesi gereken noktaları
SPICES modeli ile tanımladık.
Studentcentred Öğreticinin ne öğrettiğinin önemli olduğu modelden,öğrencinin ne öğrendiğinin
desteklendiği modele geçişi tanımlamaktadır.
Öğretici direkt öğretecekken, direkt öğrencilerin kendilerinin öğrenmesinin teşvik edilmesi gerektiğini
vurgulayan bir sistemdir.
Öğrencinin bireysel olarak ihtiyaçları,beklentileri karşılanmaya çalışılmalıdır.
Problem based Probleme dayalı eğitim sistemini destekleyerek, teorik ve pratik derslerin
birbirlerini tamamlar şekilde sürdürülmesi gerekmektedir.
İntegrated Tüm sağlık personelinin birlikte çalıştığı disiplini vurgulamaktadır.
Communitybased Toplumun ihtiyaçlarını ve taleplerini gözönünde bulundurarak yapılan bir
çalışmadır.
Electivedriven Öğrencilerin talepleri dikkate alınmalıdır.
Systematic Uygulanan çalışmalar sistematik olarak bir düzen içerisinde ilerlemelidir.İlk önce
alınmak istenen çıktılar belirtilmeli sonrasında müfredat planı hazırlanmalıdır.
Bu konu başlığını yaptığımız bir etkinlik ile tamamladık.
Önceki çalışmadaki grubumuz ile beraber bu sefer bize verilen 6 ayrı problem üzerinde durduk ve
bunları tanımladık.SPICES modelini örnek alarak problemlerin neden ve nasıl kaynaklandığını
tartıştık.Daha sonra diğer grup ile yaptığımız çalışmaları karşılaştırarak bilgi alışverişinde bulunduk.
Öğrenciler en iyi şekilde nasıl öğrenir?
3. konu başlığımızda ise öğretme eyleminin nasıl olması gerektiğinden ve methodlarından
bahsettik.Öğretilecek konunun nasıl seçileceği, öğrenciye neyin,ne düzeyde, nasıl aktarılacağı ve nasıl
geribildirim verileceği konuları üzerinde durduk.Ve bunları FAİR olarak kodladık.
Feedback Good things,Bad things
Activity
Individualism
Relevance
1)Etkili Geribildirim
Öğrencilere geribildirim verilirken nelere dikkat edilmesi gerektiği üzerinde durduk.




Açıklama yap, sadece puan verme
Zamanında ve sık sık olsun
Çıktılara özel olsun
İleri çalışmalar için yol göster


Geribildirimlerin önemsenmesine ve yorumlanmasına yardımcı ol
Öğrencilerin kendi kendilerine geribildirim vermelerini destekle
2)Aktivite
Öğretilecek konunun hangi modellerde daha kolay aktarılabileceğini tartıştık.
Model örnekleri;
 Öğretmenin ders anlattığı eğitim modeli
 Öğretmenin konuşmayı yönlendirdiği grup çalışmaları eğitim modeli
 Öğretmenin sadece gözlemci olduğu,öğrencilerin aktif rol oynadığı grup çalışmaları eğitim
modeli
Modeller üzerinde yapılan tartışma sonucu, öğretmenin sadece gözlemci olarak katıldığı modeli
seçerek öğrencinin de öğretme/öğrenme sürecine aktif bir şekilde katılması gerektiğinde hem
fikir olduk.


Öğrenme işlemi pasif değil aktif şekilde olmalıdır.
Anlamlı olmalıdır.
3)Bireysel Çalışma
4)Uyumluluk
Anlatılan konu, başlığıyla ve alınmak istenen çıktılarla bağlantılı olmalıdır.Aktarılan konu öğrencilerde
anlamlı şeyler uyandırmalı ve yararlı olmalıdır.


Eğitim yararlı olmalı
Eğitim öğrenen için anlamlı olmalı
İlk yapmış olduğumuz çalışmada elde ettiğimiz veriler üzerine bir çalışma gerçekleştirdik.Küçük
çalışma grubumuzla beraber belirlemiş olduğumuz 3 konu başlığımızı FAIR prensibi ile hangi
yöntemleri kullanarak daha iyi aktarabileceğimizi tartıştık.(Küçük çalışma grupları,simüle hastalar vb.)
Daha sonra elde ettiğimiz verileri diğer grup ile paylaştık.
Öğrenciler ne öğrendi nasıl bilebiliriz?/Değerlendirme
4.konumuz olan değerlendirmede ise değerlendirmeyi ne için,nasıl ve neden yaptığımız gibi konuların
üzerinde durduk.
What? Ne?Değerlendirmenin ne üzerine olacağına karar vermemiz gerekiyor.(Öğrenme çıktıları)
How? Nasıl?Değerlendirmenin güvenirliğine,geçerliliğine,pratikliğine ve öğrencide yaratacağı
etkiye önem verilmelidir.Değerlendirilecek konuya göre değerlendirme yöntemi ve içeriği
seçilmelidir.(Yazarak,OSCE,Portföy)
Why? Neden?Değerlendirmenin neden yapıldığı iyi kavranmalıdır.Amaç sadece öğretilenin
değerlendirilmesi olmamalı,değerlendirirken de öğretme eyleminin devam
etmesi,sağlanmasıgerekmektedir.Değerlendirmenin motivasyonu arttıracağı ve başarıyı getireceği
fark edilmelidir.
When? Ne zaman?
ByWhom? Kim?
Where? Nerede?
7-8 er kişilik gruplar halinde,önceki çalışmalarımızda elde ettiğimiz çıktıların ölçme ve değerlendirme
metodlarını tartıştık. Kardiovaskule rsistem’de temel beceriler programını düzenleyen grubun
önerdiği ölçme ve değerlendirme metodları şu şekilde:
1)Temel yapı ve fonsiyonu anlamakÇoktan seçmeli sorular, Pratik sınav
2)Sağlığı tehdit eden etmenleri ve risk gruplarını tanımakÇoktan seçmeli sorular, Kapsamlı
eşleştirme soruları, Klinik Sınav
3)Hastalarla, akrabalarla ve meslektaşlarla iletişim kurma becerisi geliştirme Role-Play
(Canlandırma yapmak) ve geribildirim, Klinik Sınav
4)Anamnez alma becerisi geliştirme Hasta başı eğitimi, Simülasyon, 360 derece değerlendirme,
Portfolyo hazırlama
5)Hasta değerlendirmenin temel prensiplerini anlamak Simülasyon, E-öğrenme, Klinik sınav,
Çoktan seçmeli sorular, Kapsamlı eşleştirme soruları, Küçük Gruplar Halinde Öğrenme, Kısa kolay
sorular.
Bu eşleştirmenin ardından iki grup olarak belirlediğimiz ölçme ve değerlendirme metotlarını paylaştık.
Ardından Mr. Harden ölçme ve değerlendirme metotlarını belirlerken, metotları x eksenine, ulaşmayı
hedeflediğimiz çıktıları y eksenine koyduğumuz bir tablo oluşturmanın faydasından bahsetti.
Son olarak Mr. Harden her öğrencinin her bir temel becerisinin birbirinden bağımsız olarak
değerlendirilmesinin önemini vurguladı. Yani öğrenciyi kümülatif başarısına göre değil, her becerisine
göre ayrı ayrı notlandırmak ve bunların bir grafiğini çizerek, gelişimi takip etmek gerektiğini vurguladı.
Oturum planlanan saatte sona erdi.
Essential Skills on Computer Enhanced
Learning
Konuşmacı : John Sandars
Raportör : Rıdvan Arda Demirci (Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi)
Tarih:16.10.2015
Course 2
ESCEL ''Essential Skills on Computer Enhanced Learning'' programın iki büyük kursundan biriydi.
Sabah 9'dan akşam 4.30'a kadar dolu dolu ve interaktif bir çalışma gösterdik.
Kursun temel hedefi, teknolojiyi eğitim sistemlerine entegre etmek isteyen hocalara , bu işin temel
bilgilerini vermekti.
Toplam dört oturumda tamamladığımız kurs, ilk başta öğrenmenin ve öğretmenin temellerini anlattı.
İki tip öğrenci vardır:
1)Aktif öğrenci: Derslere hazırlıklı gelir, derslerde sorular sorar ve derslerde öğrendiklerini farklı
kaynaklardan sorgular.
2)Pasif Öğrenci: Derse gelir, ve sadece öğretmenin anlattığını alır.
Bu iki tip öğrencinin, eğitmen için yansıması da şöyledir: Eğer tamamen hazırlıklı, kendine güvenli ve
konuyla ilgili tüm bilgileri biliyorsa, aktif öğrenci eğitmen için çok daha yararlı olacaktır. Keza aktif
öğrenci, eğitmeni yeni şeyler öğrenmeye sürükler. Eğer eğitmen, mental olarak hazır değil ve bilgisi
konu hakkında sınırlıysa, bu durumda pasif öğrenci eğitmen adına daha iyi olacaktır. Uzun lafın kısası,
aktif öğrenci ve eğitmen arasındaki 'mutual learning' pasif öğrenci ve eğitmen arasında gerçekleşmez.
Ayrıca Dr.Sandars, öğrenme sürecinde iki tip bellekten bahsetti:
1)Short Term Memory(STM): Bu bellek, yeni şeyler öğrenirken bilgileri kafamızda yazdığımız ilk yer.
2)Long Term Memory(LTM): Bu bellekse, yeterince çalışma sonucu STM'den bilgilerin geçtiği adeta bir
'depo' gibidir.
Bu iki bellek arasında geçiş, aktif öğrenme (active learning process) ile gerçekleşir.
Eğitmenin buradaki görevi ise, STM-LTM geçişinin teşvik edilmesidir, bunu mini sınavlar, ders içinde
eski konulardan soru sorma gibi tekniklerle sağlayabilirler.
Bilgisayar teknolojilerinin eğitimde kullanılması , kursun tüm bölümlerinde tartışdığımız bir konu oldu:
Gelişmiş ülkelerde dahi , eğitim 'pure online' şeklinde yapılmıyor. Keza Dr. Sandars, bunun tamamen
yanlış olduğundan söz ediyor. Eğitimde en önemli ilkelerden birinin, öğrenci-öğretmen etkileşimi
olduğunu, ve en azından görüntülü iletişime geçilebilecek basit online sistemlerin bunu sağlamak için
kullanılabileceği ayrıca Dr.Sandars dile getirdi.
'Pure online' eğitimlerdense, online ve geleneksel eğitimin bir kombinini kullanmak öğrenme
aşamalarını hızlandırdığı gibi, öğrenciye bir esneklikte sunuyor. Nedir bu esneklik? Örneğin, öğrenci
sıkışmış ders programlarından kurtuluyor, kendi hızıyla istediği zaman derslerini alabiliyor böylece
gün içerisini ekstra işlerini sığdırabiliyor. Böylece geleneksel eğitimde öğrenme hızı farklı olan
öğrenciler arasındaki çatışma sona eriyor, eğitim programı aksamıyor. Ancak bu durum beraberinde
farklı problemleri de beraberinde getiriyor: Birincisi, ödevler ve sınavların güvenilirliği, öğrencinin
görevini kendi başına yaptığını kontrol etmek , online eğitimlerde epey problem arz ediyor. Ancak
bunun için geleneksel ve online eğitim kombini(hybrid eğitim modeli) en doğru çözüm. İkincisi ise,
öğrencinin konular üzerinden yeteri kadar geçip geçmediğinin kontrol edilememesi. Bu noktada Dr.
Sandars, tüm eğitim modellerinin ortasında öğrencinin olduğundan bahsetti. Yani öğrencinin 'Nasıl
öğrencini bilmesi' ve aktif bir öğrenci olması, eğitimin kalitesini her anlamda artırıyor.
Hibrid eğitim modelleri teoride güzel olsa da , platformun kurulumu aşamasında , maddi olarak
eğitim kurumlarına zorluk çıkarıyor ve ekstra mesai gerektiyor. Mesela, tek bir online platformun
kurulması için, teknik ekip, bilgisayar ekibi, öğretmenler, videolarla uğraşacak ekip , ve denetçi ekibin
olması geerekiyor. Bu da , geleneksel eğitimdeki personel gereksinimini neredeyse ikiye katlıyor.
Online eğitim modellerinin tek başına kullanılmasının en önemli sorunlarında bir de, pratik eğitimlerin
efektif olarak uygulanamaması. Özellikle çok pratik gereken: acil, cerrahi gibi servisler için yetiştirilen
öğrenciler adına , online eğitim yeterli değil.
Online eğitimde önemli bir başka husus ise, kullanılacak platformun sadeliği. Bu hususta , açılan PC
penceresinde :
1)Bilgiler gereksiz derecede fazla olmamalı
2)Pencereler dikkat dağıtıcı renklerle boyanmamalı
3)Birbirini takip eden pencerelere yönlendirim basit ve anlaşılır olmalı.
Bu noktada Dr. Sandars, Dünyanın dört bir yanından online platformlardan örnekler gösterdi, ve
bunların çoğu yetersiz olarak değerlendirdik. Buradan çıkan sonuç ise, eğitimin bu alanda henüz
emekliyor olduğu.
Öğrenme ve öğretme yeteneklerinden bahsederken, bahsettiği en önemli noktalardan birisi de ,
öğrencinin öğrenirken tek bir öğrenme modelini kullanması , eğitmenin de tek bir öğrenme modeli ile
öğretmesi. Peki öğrenme modeli ne demektir?
Öğrenme modellerine örnek olarak , görerek öğrenme , işiterek öğrenme, okuyarak öğrenme vs.
gösterilebilir. Bu modeller aynı ders içinde parçalar halinde kullanılabilir, ancak hepsi aynı anda
olmamalı. Keza bu durumda, öğrenci hiçbirine tam odaklanamıyor böylece neredeyse hiçbir şey
öğrenemiyor.
Dr. Sandars, kursun sonunda üç hususa özellikle değindi:
1) Teknoloji eğitimde sadece bir araçtır
2) Eğitimin temelinde öğrenci vardır
3) Eğer bir online platform hazırlanıyorsa, server kapasitesinden, pencere rengine kadar her şey
eğitmen tarafından değerlendirilmelidir.
3.GÜN
Konferans Atölyesi 2(CW 2) yeterli katılımcı olmaması sebebiyle iptal edilmiştir.
Curriculum Challenges in New Perspective and
Design
Konuşmacılar :Charlotte Ringsted,Andre Jacques Neusy,Khalid Bin Abdulrahman
Raportör : Sena Alptekin(Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi)
Tarih :17.10.2015
Plenary 02
Oturuma ilk olarak bireysel ve organizasyon düzeyinde yeterliliğin tarihçesini ve anlamını anlatarak
başladı.Canada’da yürürlükte olan ve The Dundee Framework,ConMeds gibi öncü çalışmaların
işleyişini anlattıktan sonra İtalya’da gerçekleşen kişilerin sınavlardaki başarsız olduğu yönleri saptama
ve bunun üzerinde yoğunlaşmaları için destek çalışmaların sağlandığı “In Training Assessment”tan
bahsetti.
Okuldaki ve sahadaki doktorların farklı şekilde bilgiyi kullanma ve bunu hayata geçirebilmesi
gerektiğini ve buna bağlı değerlendirmelerde bulunulmasına değinildi. Öğrencinin aldığı eğitimi
kullanabilmesi ve doktorun da bildiği bilgiyi hayata en iyi şekilde geçirebilmesi gibi iki yönlü bir
değerlendirme bu.Biri okul odaklı biri ise sahadaki görev üzerindedir.
Daha sonra uzmanlık dalları arasındaki değerlendirme ve görevlendirme anlayışındaki farka
değinildi.Bazı bölümler üstleri tarafında görevlendirildiğinde daha verimli çalıştıkları diğer bazı
bölümler ise kendi değerlendirmeleri sonucu eksik buldukları eyler üzerinde çalışmayı kendilerini
daha motive ettiğini söylemişler.Doktor Rinsted bu sonuç doğrultusunda bazı domine olmayan
uzmanlık alanlarında üstleri tarafından görevlendirmenin doktorları ve sağlık çalışanlarını daha
verimli görmüş.
Ve kendi ülkesi olan Danimarka’da bisiklet sürmenin çocuklara çok erken yaşta öğretildiğini bunun bir
nevi kültürel bir norm olduğunu ve her ailenin bunu uyguladığından bahsetti.Bunun çocuklara
rekabeti ve kendi becerilerinin farkına varmasında yararlılığından bahsetti ve sunumu “What goes
where ? and Who should do what ? “ diyerek bitirdi.
Daha sonra oturuma Dr.Neusy devam etti.Sunumunda THEnet(Training for health equity network)tan
bahsetti.Bu ağın sağlık çalışanlarını toplumun ihtiyaçları doğrultusunda eğitmek ve onlara en iyi
hizmet etmek amacıyla oluşturulduğundan bahsetti.
Sorumluluk Yaklaşımı olarak belirttiği 5 aşamayı belirtti.Bunlar ,
Asses(Sorunu Belirle), Identify(Belirle), Deliver(Ulaştır), Evaluate(Değerlendir), Adjust(Uygula)
Sağlık çalışanlarının fildişi kulesi tavırlarından toplum odaklı yaklaşıma geçmelerine değindi.Bunu en
iyi şekilde yapmanın yolunun ise hizmet edeceğin kitleyi belirlemek, onların ihtiyaçlarını bilmek ve
onların sağlık sistemini tanımaktan geçtiğini söyledi.
Son olarak Dr.Abdulrahman oturumuna kendi dekanıyla yaşadığı bir problemi yaşarak
başladı.Müfredattaki sorundan ve değişim istediğinde kendi dekanına bahsettiğini ama dekanın ona
biz müfredatla birçok öğrenci mezun ettik bize bir sorun getirmedi,sorunlu olan bir şeyi düzeltmenin
ne anlamı var ? gibi veya onun sözleriyle “ If it’s not broken,don’t fix it.Why to change?” Şeklinde bir
dönüt aldığını söyledi.
Sözlerine özellikle ilk üç yılda tıp fakültesi öğrencilerinin yaşadığı stresten bahsederek ve öğretmenler
olarak bu stresini olabildiğince azaltmaları gerektiğini belirtti.Bunun için de yeni entegre edilmiş
müfredatlarla yapılabileceğini ve seçmeli derslere de daha çok önem verilmesi ve bunların müfredat
içinde arttırılması gerektiğini belirtti.Daha sonra Portföl ve E-öğrenmenin verimliliğinin arttırılması
gerektiği ve bu konu üzerine daha fazla önem verilmesi gerektiğini söyledi.Ve sunumunu öğrencileri
ve öğretmenleri araştırma çalışmalarına “More researc h to carry out “ diyerek yoğunluk vermelerini
istedi.
Practising Professionalism and Ethics: New
Dimensions
Konuşmacılar: Anis Ahmad, Ming Jung Ho, Usman Mahboob, Osman Erol Hayran
Raportör: Nur Köse (Acıbadem Üniversitesi Tıp Fakültesi)
Tarih: 17.10.2015
Symposium 1
İlk konuşmacı olan Anis Ahmad, Ethical Dimensions of Professionalism adlı konuşmasında
professionalism ve commercialism arasındaki farklara değinerek başladı. Tıbbın ticari anlayışın
gölgesinden çıkıp hem seküler hem de dindar doktorların sahip olabileceği ortak bir insancıl yaklaşım
olması gerektiğinden bahseden Anis Ahmad Kuran’dan çeşitli ayetler göstererek Pakistanlı
doktorların bu etik anlayışına kavuşturulması gerektiğinden bahsetti. Konuşmasının son kısmında
hastaların kişisel özgürlüklerinin bazen doktorların tıbbi girişimini kısıtladığı ve küreselleşmenin sağlık
ve etik alanına olan etkilerinden bahsetti.
Sonraki konuşmacı olan Ming Jung Ho, Effects of Hospital Accreditation on Medical Professonalism
konulu konuşmasında hastane akraditasyonunun avantaj ve dezavatajlarından bahsetti. Olanakların
iyileştirilmesi, hasta sağlığı ve güvenliğinin arttırılması gibi olumlu özelliklerin yanısıra bu
akraditasyonların öğrenciler ve hastane çalışanları üzerindeki iş yükünü arttırdığı ve duygusal açıdan
onları zayıflattığından bahsetti.
3. konuşmacı olan Usman Mahboob, Multi-Model Approach to Understand Medical Professionalism
konulu konuşmasında pek çok modelden bahsetti ve bireysel anlayışın kültür ve toplum anlayışıyla
aynı kaynakta değerlendirilmesi gerektiğini söyledi.
Son konuşmacı olan Osman Erol Hayran, Cultural Backgrounds of Professionalism and Ethics in
Medicine adlı konuşmasında medical professionalismin evriminden bahsetti.
- Eskiden çocuklarının ve ailenin sağlık ve bakımından kadın sorumluyken sanayi devrimiyle birlikte
sağlık sistemi endüstrileşerek erkeklerin egemenliğine girdi. Uzun bir süre tıp eğitimi sadece üst sınıf
erkeklere verildi. 1960’lı yıllardaki feminist hareketten sonra bile kadınların sağlık alanında erkekler
kadar baskınlaşamadığından bahseden Hayran, kadın merkezli tıbbın erkek merkezli tıbba geçtiğinden
bahsetti. Hastanelerin birer sağlık fabrikası doktorların da birer üniformalı bekçilere dönüşmesinden
ve doktorların hastanın yaşam standartlarını yükseltmektense sadece hastalığı tedavi etmeye
odaklandığını söylemesiyle konuşmasını sonlandırdı.
Professionalism and Ethics
Raportör : Sena Alptekin (Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi)
Tarih : 17.10.2015
Research Paper Oral Presentation-1
A comporative Study : Practice Self-Medication Among Medical Non-Medical Students
Konuşmacı :Imran Amjad
Araştırma 440 öğrenciyle Güney Hindistan’da başlamış.Araştırma sonuçlarında kendi kendine
tedavi orani %78 olarak bulunmuş ve kız öğrencilerin de bu tedavi yaklaşımında büyük çoğunluğu
oluşturduğu gözlemlenmiş.Tıp öğrencilerinde bu tedavi yaklaşımı diğer öğrencilere göre çok daha
fazla olduğu hatta çoğu zaman bu arkadaşlarını ya da aile bireylerinden birini tedavi etme girişiminde
de bulundukları gözlenmiş. Kişilerin bu tedavi yaklaşımını tercih etmeleri genellikle hastalıklarını
önemsiz görmelerinden kaynaklanıyor.Ve kullanılan ilaçların çoğunluğunu ateş düşürücü olarak
belirlenmiş.Ve öğrencilerin çoğunluğu da bu tedavi yaklaşımını kullanmaktan memnun
olduklarını,kendi kendilerini tedavi etmenin onlara güven verdiğini ve bu tedavi yaklaşımının da teşvik
edilmesi gerektiği konusunda görüş birliği yapıyorlar.
Attitude of Health Care Students Towards Disability: A Comparative Study
Konuşmacı :Arshad Nawaz Malik
Araştırma 90 tane birinci sınıf tıp öğrencisi arasında gerçekleştiriliyor. Araştırmadaki amaç kişilerin
yaşları,kültürel altyapıları,normları ve cinsiyet arasında engelli kişilere davranış bakımından fark mı
yok mu cevabını bulmak. Araştırma sonunda yaşın bu davranışlar üzerinde etkisi olmadığını fakat
erkek öğrencilerin negatif tutum içinde bulunmalarının çok daha olası olduğu görülmüş.Engelli
kişilere yaklaşımda en başarılı olan kişilerin ise geçmişinde böyle bir durumu kendi üzerinde ya da
yakın çevresinde yaşayan ve deneyim kazan kişiler olduğu sonucuna varılmış.Doktor Malik aynı
zamanda engelin sadece fiziksel ya mental eksiklik değil aynı zamanda günlük hayatta herkesin sahip
olduğu ve bizim yapamadığımız yüzme,bisiklete binme gibi gündelik yeteneklerin kişide eksikliği
durumlarının da bu kavram içerisinde değerlendirilebileceğini söyledi.
Co-Chair : Khalid Bin Abdulrahman Co-Chair : İskender Sayek Moderatör : Fareesa Waqar
Konuşmacılar : Fareesa Waqar,Noreen Zahid Mirza,Osamu Nomura,Akan Karakuş, Muhammad
Nadim Akbar Khan,Joel McCay ,Hoda Ahmari
Raportörler : Turgut Gürer(İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi),Aykut Uçar(Yeditepe
Tarih: 17.10.2015
Research Paper Oral Presentation 2
Bu oturum farklı ülkelerden değerli katılımcıların onar dakikalık konuşmalarında yaptıkları
araştırmalarını sunmalarını amaçlıyordu. Konuşmalar birbirinden bağımsız araştırmalar üzerinde
olmasına rağmen genel tema olarak Profesyonellik ve Etik olarak belirlenmişti. Oturum moderatör
Fareesa Waqar’ın konuşmasıyla başladı ve kendisi kısaca oturumun genel amaç ve işleyişinden
bahsetti. Ondan sonra oturumun zamanının kısıtlı olması nedeniyle hızlıca yedi konuşmacıdan ilk
konuşmacı olarak kendi sunumunu yapmaya başladı.
Fareesa Waqar: İlk konuşmacı olan Fareesa Waqar’ın sunumunu yaptığı araştırmasının ismi Research
a Necessity or a Burden for undergraduates? What do students feel?’ydu (Araştırma bir gereklilik ya
da bir yük? Öğrenciler bu konuda ne düşünüyor?). Konu olarak mezun olmamış tıp öğrencilerinin
araştırma yapmasını alan araştırmasında belli başlı kavramları kılavuz aldığından bahsederek bunları
açıkladı, belli başlı olanları aşağıdadır:
-Araştırma analizin altyapısıdır.
-Tıp öğrencilerinin daha önce araştırma yazmamış olmalarından dolayı, metodoloji bilgileri ve
araştırma becerileri zayıf kalmıştır. Bu da araştırmalarında daha önceki araştırmaları taklit etmelerine
yol açmaktadır.
-Öğrencilerin sadece %4’ü daha önce araştırma yapmışlardır.
-araştırmaların cross-section olarak pakistanda yapılmasına karar verilmiştir.
-Öğrencilere nasıl referans vermeleri, hangi stili kullanmalaerı ve nasıl istatistik analiz yapmları
gerektiğini öğretmek gereklidir.
SONUÇ: Öğrencilere araştırma yapabilcekleri imkan ve zaman tanınmalı, self-help kavramına bağlı
olarak bireysel olarak bağımsız düşüşnecekleri bir ortam sağlanmalıdır. Eğitimde yukarıdan inme,
‘spoon fed’ bir anlayıştan kaçınılmalıdır.
Noreen Zahid Mirza: Oturumun bu konuşmasının konusu ‘Reflection as a Tool for personal
emprowement’- An insgiht from the college of Medicine.
Tıp öğrencilerinin yaşadığı sorunların büyük bir bölümü ve bu sorunların çözümlerinin
bulunmamasının en büyük kısmı röflektif düşünme eksikliğinden kaynaklanmaktadır. Sorunların NE-
Öyleyse NE- daha sonra NE olarak sınıflandırılması ve bu üçayak üzerinde çözülmesi araştırmanın
önemli bir kısmını oluşturmuştur. Konuşmacıya göre 3 tip düşünme vardır, bunlar:
Klinik düşünme- Doktorun bir usta ve tıbbi karar alıcı olarak düşünmesi
Bilimsel düşünme- Doktorun uyguladığı sanatı geliştirmek üzerine düşünmesi
Kişisel düşünme- Doktorun kendi iç dinamiklerine uygun olarak düşünmesi
Veri işlenmesi konusunda adımsal düşünmeyi uygulamayı öngören çalışmada adımlar aşağıdadır:
-Self Awareness (Öz-Farkındalık)
-Self İmprovement (Öz-Gelişim)
-İntegrity (Birbütünlük)
-Accountability (Güvenilirlik)
-Taking İniativies (Öncecilik alma)
Konuşmasının geri kalan kısmında konuşmacı bu saydığı adımları kendi üzerinde yazılı olarak
değerlendiren 3 farklı ve gizli tıp öğrencisinin alıntılarından bahsetmiştir.
Osamu Nomura: Oturumun 3. Konuşmacısı olarak Japon konuşmacı Osamu Nomura, Tıp
Öğrencilerinin birbirlerine iletişim becerilerini aktarmaları üzeirnde yapmış olduğpu araştırmasından
bahsetti. Bir yıl boyunca sürdürdüğü araştırmasında karışık olarak uyguladığı metodlar sonucu bir
yöntemde karar verdi:
-Aşağı olmayan deneme, bu kavram öğrencilerin ast,üst olarak değil akran olarak birbirleriyle iletişim
kurmalarını sağlamak üzerinedir.
Araştırmanın sürecinde, tutorların tuteelere pratik öneri vermleeri ve ters yönden tuteelerin rol
modele sahip olmaları ve fakültenin de bu iletişimdeki elemanların kalitesinde garantör olmasının
yararlarına fark edilmiştir.
Araştırma ikinci el eğitim deneyiminin altıncı sınıf öğrencilerinin, öğretim yoluyla öğrenmek için ikinci
bir fırsat olarak kazanım sağlamasını öngörmüştür.
SONUÇ: Röflektif düşünmeyi güçlendirmek için hep öğrenci hem de öğretmen olarak tıp
öğrencilerinin akran eğitimi önemlidir.
Akan Karakuş: Oturumun bu konuşmasının konusu “Transforming Medical Education: Web-based
Simulation in Technology Enhanced Learning”
Konuşmacı öncelikle Türkiye’nin tarihinde yatan önemli tıp insanlarına ve dünyaya etkilerine değindi.
Buna örnek olarak; John Hopkins Hastanesi’nin mimarisinin Eski Şifahane İç Mekanı ile benzerliğini
verdi.
Asıl konusuna gelince, gelişen teknoloji ile artık eğitimin sadece sınıflarda alınmadığına dikkat çekerek
kendilerinin uyguladığı bir sistemi açıkladı. Oluşturdukları bir web sitesi üzerinden birinci sınıf tıp
fakültesi öğrencilerine klinik vaka soruları ve temel terminoloji sorularını içeren küçük quizler
yaptıklarını gösterdi. Böylece sınıf dışında da öğrencilerin temel tıp eğitimlerine katkı
sağlanabileceğini vurguladı.
Muhammad Nadim Akbar Khan: Bu oturumun konusu, “Developing Proffesionalism Among
Undergraduate Medical Students-A mixed Method Study Proposal
Bunun yapılmış bir çalışma değil sadece ir proje fikri olduğunu söyleyerek oturumuna başladı.
Profesyonellİğin temel 3 bileşenini açıkladı. Bunlar; hasta sıhhati, hasta özerkliği ve sosyal adalet.
Profesyonelliğin dayandığı 6 nokta; diğergamlık, güvenilirlik, görev, saygı, onur, mükemmellik.
Pakistan’da hali hazırda devam eden profesyonellik çalışmalarının tamamen öğrenci algısına ve bakış
açısına göre değerlendirdiklerini belirterek sunumunu bitirdi.
Joel McCay: Bu oturumun konusu, “A Quality Improvement Project (QIP) on the useof Handover in
Accordance with BMA Junior Doctor’s Guidelines and its effect on Patient Safety”
Yaşanan olumsuz durumların %15’inin zayıf handover’dan kaynaklı olduğunu orataya koyan
çalışmalarının üzerine yaptıkları çalışmanın amacı: Minimum masrafla en etkili ve en güvenli
handover sistemini oluşturmak. Bunu yaparken baz aldıkları literatür, Junior Doctors Committee(JDC)
Guideline’da temel üç konsept;
1. Handover yapısı
2. Handover bilgisi
3. Handover çıktıları
Bunlar doğrultusunda yapmaya çalıştıklarında uygulamada gayet basit bir şekilde Excel kalıplarını ve
Sharepoint Erişimini kullanarak neredeyse sıfır masrafı amaçlıyorlar.
Sonuçlandırdıkları çalışmada yaptıkları üç temel şey ,
Yeni bir handover guideline’ı oluşturmak, gayriresmi öğretim metodları geliştirmek ve hastane
ortalarında bulunmak.
Bu proje dahilinde 2 hastanede 5 klinikte 6 ay süreyle çalıştılar. Sonuçlandırdıkları bu yeni handover
sistemini uyguladıkları bu kliniklerden aldıkları geri dönüşler şöyledir:
-Yeni sistem hasta güvenliğini artırdı mı? Kayıtlar ve istatistikler dahilinde %64,4 oranında başarı
sağlandığı görüldüyse de 2 klinik bu uygulamaya devm etmeyi tercih ederken, geri kalan klinikler
hasta güvenliğinden şüphe duyup eski sistemlerine geri döndü. Fakat bunun yanlış bir düşünce
olduğunu hasta güvenliğini geliştirdiğini gösteren istatistikler ispatlıyordu.
-Yeni sistem kullanışlı ve güncel mi? %58,3 oranında bir olumluluk görünse de bu konuda klinikler
yeni sistemi uygun bulmamıştır.
-Yeni sistemin de öngördüğü sözlü handover ve çalışanların desteği ise olumlu istatistiklere rağmen
ilgi görmemiştir.
Teoride çok daha iyi sonuçlar veren bu çalışmanın rağbet görmemesini tamamen bu yeni sistem
üzerine olan eğitim eksikliğinden kaynaklandığı sonucuna vardılar.
SONUÇ: Bu sistem denemesinden kendi okullarımıza alabileceğimiz fayda ve sistematik bilgi:
1.
2.
3.
4.
5.
Proje grubu oluştur
Bu konuda ileri eğitim al (JD Teachings)
Teknolojik gelişmelerden yararlan
Kalıplaşmış uygulamaları değiştir
SPONSOR! En önemlisi bu çünkü onların çalışmasında düşük bütçe zorunluluğundan dolayı da
işlev kazanamadığını düşünüyorlar.
Hoda Ahmari: Bu oturumun konusu, “The Effect of Integration of Role Modeling and Narration
Methods on the Midwifery Student’s Performance in Proffesional Ethics
Kendi üniversitesindeki öğrencilerle yaptığı bir çalışmadan bahsetti. Hamile bir kadın eşinden gizli
kürtaj yaptırmak istiyor. Bu durumda ne yapmalıyız?
1.grup öğrenci; sadece profesyonel etik açısından incelerken; 2.grup öğrenci; etik ve öyküleme
açısından inceliyor. Etik açıdan ortak bir sonuca çıkmış olsalar da ikinci grup rol model uygulaması
sayesinde daha efektif ve hızlı bir sonuca ulaşmıtır.
TÜRKİYE’DE TIP VE DİS HEKİMLİĞİ EĞİTİMİ
STANDARTLARI VE AKREDİTASYONU
Raportörler : Yağız Uğur Yolcu(Acıbadem Üniversitesi Tıp Fakültesi),Tuğçe İrem Paşa(Bezmialem
Üniversitesi Tıp Fakültesi), Büşra Öner(Sakarya Üniversitesi Tıp Fakültesi)
Tarih : 17.10.2015
Symposium
Sunum 1
Konuşmacı : Dr.Perihan Torun, Bezmialem Vakıf Üniversitesi Halk Sağlığı Anabilim Dalı
Akreditasyon konulu sunumunda Türkiye’deki akreditasyon sürecindeki problemleri, ulusal
müfredatın bu akreditasyona ne düzeyde uyum gösterebildiğini açıkladı. Ulusal müfredatı
oluştururken diğer ülkelerle veya ulusal çapta diğer üniversitelerle karşılaştırmanın kolay olduğunu;
fakat sorunun temelinde tıp eğitiminde ortam ve şartlar göz önünde bulundurulmadan aynılaşmaya
gidilmesi olduğunu dile getirdi. Aynılaşmanın da adaptasyon problemlerine yol açtığını özellikle
belirtti. Farkli yaklasim isteyip istemediğimiz konusunda fikir birliğine gidilmesi için ulusal çapta
tartışılmasının gerekliliğinden bahsetti. Ayrıca akreditasyon konusunda sonuca yönelik çalışmanın asıl
sürecin göz ardı edilmesine neden olduğuna değindi
Sunum 2
Konuşmacı : Dr.Aynur Eren Topkaya, Namık Kemal Üniversitesi Tıbbi Biyoloji Anabilim Dalı
Mezuniyet öncesi eğitim konulu sunumunda, Mezuniyet öncesi eğitimin standartlarından
bahsederken, önce iyi bir hekimin nasıl olacağı ve nasıl yetiştirilmesi gerektiği konusundaki fikirlerini
belirtti. Tıp eğitimi modelleri ve tarihçelerini Türkiye’deki tıp eğitiminden ve modelleri ilk uygulamaya
koyan fakültelerden örnekler vererek bahsetti.
1765- Usta- çırak eğitimi
1861- Disipline dayalı eğitim (klasik eğitim), Alman – Fransız ekolü
1951- Organ /sisteme dayalı eğitim ( entegre eğitim), ABD ekolü
1990 sonrası- Aktif eğitim
-probleme dayalı eğitim
-topluma dayalı eğitim
-yeterliğe dayalı eğitim
-öğrenci merkezli eğitim
-çıktıya dayalı eğitim
-kavrama dayalı eğitim
Ayrıca yaptığı durum tespitine göre 2010da 120 üniversite varken 65 tıp fakültesi, 2015te 193
üniversite 89 tip fakültesi (iki dilde de programı olan okullarla beraber 100 program) sayısına
ulaştığımızı ifade etti. Ulusal çekirdek eğitim programını kısaca anlattı. Kendisine göre
standardizasyonun amacının aynılaştırmak olmadığını öğrencilerin belli yeterliliğe ulaşmasını
sağlamak olduğunu belirtti. Tip eğitimi için riskler olduğunu örnekleriyle açıkladı ve verdiği örneklerde
özellikle teknolojiye bağımlılık, Tıpta Uzmanlık Sınavı ve performans yönetmeliğinin üzerinde durdu.
Sunum 3
Dr Abdullah Sonsuz, İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi İç Hastalıkları Anabilim Dalı / Tıp
Eğitimi Anabilim Dalı
Genel olarak akreditasyonun gerekliliği üzerinde durdu, ECFMGnin 2023 yılından sonra uygun bir
şekilde akredite olmayan okullardan gelen öğrencilere sertifika verilmemesi yönünde aldığı kararı
vurguladı. Daha sonra tıp eğitiminde akreditasyonun tarihini anlattı.
2008-TıpDek tarafından UTEAK’ın kurulması
2009-Ulusal mezuniyet öncesi tıp eğitimi stansartlarının kabulü
2010-Akredtiasyon sürecinin başlaması ve TEPDAD’ın kurulması
2011- TEPDAD’ın Yükseköğretim Kurulu tarafından tanınması
2013- TEPDAD’ın Dünya Tıp Eğitimi Federasyonu tarafından tanınması
TBMM’nin düzenlediği rapor ile ulusal boyutta çalışmalarına başladıkları akreditsayon süreci boyunca
standartları oluşturanın da uygulamaya koyanın da tıp fakülteleri olduğunu hatırlatarak bu konuyu
sadece uluslararası mecradaki yeterlilikleri için yapmadıklarının altını çizdi. Sunumun geri kalanında
ise detaylı bir şekilde akreditasyon sürecinden bahsetti. Akreditasyon süreci başvurudan sonuca
kadar yaklaşık bir seneyi kapsıyor. Bu bir sene boyunca yapılan işlemlerden kendi süreçlerinden
örnekler vererek bahsetti. Ayrıca akredite olunması için gereken temel standartlar ve gelişim
standartlarını da açıkladı.
Sunum 4
Dr. Recep Öztürk, İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi İç Hastalıkları Anabilim Dalı
Mezuniyet sonrası eğitim konulu sunumda, mezuniyet sonrası tıp eğitiminin mevcut durumu ve
geleceği hakkında konuşuldu. Konuşmasına uzmanlık eğitiminin tarihçesiyle başlayan hocamız
uzmanlık eğitimiyle bağlantılı olarak tıp eğitimindeki akreditasyon kurumlarından, özellikle de
ülkemizdeki kurumlardan bahsetti. Daha sonra uzmanlık eğitimi çekirdek müfredatı ve bu müfredatla
yetkinliğin temel, girişimsel ve klinik alanda eş zamanlı sağlanması için çaba gösterdiklerini vurguladı.
Sunumun son kısmında ise tıpta uzmanlık eğitiminde tartışılması gerekenlere değindi. Eğitici
eğitimindeki eksikliklerden bahsederken bu konuya Tıp Eğitimi Edinburgh Bildirgesi’nde de
değinildiğini hatırlatarak bizlere araştırılmak üzere yeni kaynaklar sunmuş oldu. Araç gereç sıkıntısı,
çalışma saatlerinin yoğunluğu ve hizmete dayalı süreç nedeniyle eğitime zaman kalmaması
vurguladığı temel problemlerdi.
Sunum 5
Dt. Emir Yüzbaşıoğlu Medipol Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi
Bu sunumda da diğer sunumlara paralel olarak diş hekimliğinde akreditasyon, Türkiye’de diş hekimliği
eğitimi ve mezuniyet öncesi diş hekimliği eğitimi ulusal standartlarından detaylı olarak bahsedildi.
Müfredatlarına eklenen tıp dersleri sonrası öğrencilerinin salt ezber yerine beş yıllık müfredatlarını
çok daha efektif geçirebilmeleri için gereken hazırlıklara giriştiklerini belirten Emir Yüzbaşıoğlu yakın
geçmişte uygulamaya yeni geçirilmiş DUS konusunda TUKMOS ile iş birliği içinde olduklarını, WFME
ve Amerika bağlantılarını güçlendirerek standardizasyonu yakalama konusunda en güncele ulaşmak
için çalıştıklarını söyledi.
Moderatörler: John Dent, Shahina Yasmin
Raportörler:Buğra Han Egeli (İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi), İbrahim Önal (Zirve
Tarih : 17.10.2015
Programda görünen sekiz konuşmacıdan altısı konuşmalarını yaptı.
Teaching Professional Ethics and Law to Medical Undergraduates in Pakistan: Existing Practice and
Future Perspective-Shanina Yasmin
Mezuniyet öncesi tıp öğrencilerine profesyonel etik ve hukuk bilgilendirmesi üzerine yapılan
araştırmanın sunumunun ana fikri aslında sadece öğrencilere değil öğretmenlere de birtakım
kuralların öğretilmesi ve vurgulanması gerektiğinin bilgilendirilmesiydi. Çalışma anketler üzerinden
ilerledi ve bunun istatistiksel sonuçları sunum esnasında bizimle paylaşıldı. Pakistan’da yüzde
doksanın üzerinde öğrenci ve öğretim görevlisi etik ve profesyonelliğin ders programındaki diğer
derslerle entegre hale getirilmesi gerektiğini ve programda somut ve net bir şekilde bir ders
niteliğinde tanımlanmış olması gerektiğini düşünüyor. Bunun yanında yüzde on beş gibi bir
azımsanmayacak bir çokluk bu etik derslerinin değerlendirilmemesi gerektiğini iddia ediyor. Bu
durum aynı zamanda Konuşmacının fikrince etik bulunmadı. Bu anketlerin üzerine çalışmaya başlayan
üniversite sabitlenmiş bir program hazırladı ve ondan bahsetti. Öncelikle beş senelik tıp eğitiminn
sonunda etik değerlere bağlı en az bir araştırma makalesi şartı konuldu. Her akademik blokta gereken
minimal ders sayısı detaylı olarak sunumda belirtildi, blok sınavlarında da değerlendirmeye alınması
üzerinde duruldu.
Medical Students’ Perception Regarding Professionalism Teaching in the Undergraduate Medical
Curriculum- Zaid Sayedalamin
Mezuniyet öncesinde öğrencilerin profesyonelliğe bakış açısından bahseden tıp öğrencisi Zaid
Sayedalamin sunumunun başında Alpha Omega Alpha Honor Medical Society’den bahsetti. Bu
topluluğun profesyonelliğin öğrencilerde baş direği olduğunu anlattı. Bu durumu engelleyen en büyük
sebep ise doktorlardaki işletme anlayışının hasta içincilik anlayışının önüne geçmesidir. Araştırmanın
metodolojisini birebir röportajlar oluşturuyor. 464 öğrencinin yüzde doksan biri profesyonelliğin çok
zor elde edilebileceğini savundu. Yüzde seksen ise önlük giyme törenlerinin profesyonellik göstergesi
olduğunu düşündü. Yüzde doksan ise derslerin profesyonellik esasında işlenmesi gerektiğini iddia etti.
Arıştırmanın sonucundan bahsederken ise CanMED (Kanada) ekibinin yaptıklarından bahsetti.” Best
professionalism curriculum award”dan bahsetti.
Moral Reasoning Among Dental Students in Makkah Region, Saudi Arabia- SuadAlsubaihi
Konuşmacı Suad Alsubaih katılımcılarla Suudi Arabistan Mekke bölgesindeki diş hekim öğrencileri
arasındaki ahlaki muhakeme üzerine yaptığı çalışmayı 10 dakikalık sunumunda ifade etti. Sunumunda
Kohlberg basamaklarına değinip Kohlberg’in moral gelişim üzerindeki teorisini anlatan Alsubaih,
çalışmasını konveksiyonel düzey öncesi, konveksiyonel dönem ve konveksiyonel düzey sonrası olmak
üç basamakta ilerletmiş. Yaptığı 127 anket sonuçlarıyla yön verdiği çalışmasına göre ise ahlaki
muhakeme düzeyi konveksiyonel dönemde bariz bir yükseklik ortaya koymuştur.
The effects of Intervention Based on Supportive Leadership Behavior on Iranian Nursing Leadership
Performance: A Randomized Controlled Trial- Mandana Shirazi
Konuşmacı konuşmasına etkileşimci liderlik ve uygun liderlik tanımlarıyla başladı. Bir sağlık personel
liderinin özellikleri ve ulaştığı kitleye olan sorumluluklarını anlatan Mandana Shirazi entelektüel
uygunluk, kişisel düşünce ve insanlararası etkili iletişim kavramları bağlamında sunumunu
bütünleştirdi. Metodundan kısaca bahseden konuşmacı 621 hemşire, 110 baş hemşire ve 16 üst
düzey yönetici ile gerçekleştirdiği çalışmasını liderlik özelinde sağlık güvencesi ve sağlık sistemlerinin
bütünselliğinin önemimi vurgulayarak aktardı.
Video of Behavior Management Techniques as a Tool for Dentistry Students Practice- Renata A.
Salvitti de Sa Rocha
Bu araştırma ise diş hekimliği öğrencilerinde, eğitim esnasında pratik dersler öncesinde davranış
videosu izletilmesi üzerineydi. İzletilen bu kısa video sadece öğrencilerde değil hastalarda da korku ve
endişeyi giderecek. Videoda üç tane davranış şeklinden bahsediliyor.



Rutin bilgilendirilmesi: Hastaya verilen rutinin en ufak detayına kadar bilgilendirilmesi ve
özellikle zaman kavramının üstünde durulması hastadaki endişeyi gideren en önemli
faktörlerden birisidir.
Dikkat dağıtılması: Bu ise hastanın tedavi edilmesi esnasında diş hekiminin birtakım hikayeler
anlatması hastanın dikkatinin dağılmasını sağlar ve tedavinin psikolojik etkisinden uzak tutar.
Rahatlama: Tedavi esnasında diş hekiminin ara verip hastadan derin nefes alıp vermesini rica
etmesi hastanın rahatlayıp üzerindeki gerginliği atmasını sağlar.
Araştırmada örnek pratik derslerden önce bu video izletilince sonunda çoğunluk olarak hem ilk defa
izleyenlerin bu maddelere uyduğu hem de daha önceden videoyu izlemiş olanların da hatırlayıp
uyduğu dikkat çekti. Bu durumda videonun izletilmesinin faydalı olacağı sonucuna varıldı.
Comparison of Communication Skill of Medical Students between Activist and Non ActivistMahdea Kasyiva
Endonezya’nın sosyal kültürel yapısını kısaca ifade ederek konuşmasına başlayan Endonezya İslam
Üniversitesi tıp fakültesi öğrencisi Mahdea Kasyiva Endonezya’daki tıp öğrencilerinde aktivist olan ve
aktivist olmayanlar arasındaki iletişim becerileri üzerine bir karşılaştırma çalışması gerçekleştirmiş.
Çalışmasını 2 yılda 110 tıp öğrencisinde yapan Kasyiva eylemci olan aktif tıp öğrencilerinin iletişim
becerilerinin daha yüksek olduğunu çalışması ve istatiksel sonuçlarıyla katılımcılara ifade etti. Tıp
programından mezun olan öğrencinin hekimlik sanatını icra ederken iletişim becerisinin önemine
özellikle vurgu yapan konuşmacı buradan hareketle tıp öğrencisinin eğitim aldığı fakültelerdeki
iletişim becerilerine katkı sağlayacak çalışmalar, programlar ve düzenlemelerle aktif eylemci iletişim
becerisi yüksek tıp öğrencisi profiline katkı sağlanması gerekliliği vurguladı.
Teaching and Learning
Raportörler: Ezgi Özdemir (Medeniyet Üniversitesi Tıp Fakültesi)
Tarih :17.10.2015
Research Oral Presentation 4
The impact of peer assisted learning associated with team based learning in dental education:
Konuşmacı: Sausan Al Kawas
Ünivesitelerinde IRAT (individual yani bireysel ) ve GRAT (group) diye isimlendirdikleri gruplar
kurmuşlar. Asıl amaç öğrencinin, öğrenciye yardım etmesi. Kurulan her grubun başına “tutor” denilen
bir lider belirleniyor. Bu liderin görevi gruptaki insanların görevlerini yerine getirdiğinden emin olmak.
Daha sonra sistem modüllere bölünmüş şekilde ilerliyor. Örneğin sabah girilen modülde önce IRAT
yani bireysel quiz yapılıyor, ödevler kontrol ediliyor. Daha sonra gruba verilen quiz grubun kendi
içinde, dayanışma ile yapılıyor. Bilinmeyenler bilenler tarafından tamamlanıyor. Böylece herkes bir
yardımlaşma içinde gününü geçiriyor, bilgi paylaşımı yapmış oluyor. Öğrencilere yapılan feedback
anketinde görülmüş ki öğrenciler özellikle aralarındaki dayanışmadan çok memnun. Çoğunlukla
yarışmacı ruh içine giren tıp öğrencileri birbirinden notları vb. saklamak yerine ortaya koyuyor ve
paylaşıyor. Böylece her şey aslında grup için yapılmış oluyor. Bu aynı zamanda bireysel yapılamayı da
destekliyor ve başarıyı sağlıyor.
The stiuation of bedside teaching
Konuşmacı : Quratul Ain Tahira
Konuşmanın odak noktası”Medical education cannot be taught in classroms.” Olarak belirlenmişti.
Gelecekte hasta ile, insan ile uğraşacak öğrencilerin 4-5. Sınıflara kadar beklemeden hasta il klinik
ilişki içinde girmesi amaçlanmış bu üniversitede. Böylece birinci ve ikinci sınıflar farmokoloji, histoloji
vb. derslerini öğrenirken bir yandan da verilen klinik dersler ile erkenden hastaya dokunmaya ,
stetoskoplarını kullanmaya başlıyorlar.Bedside yani hasta yatağının yanında eğitim gözleme, izleme
ile de klinik beceri kazanmayı amaçlayan bir sistem. Öğrenci öğrendiği temel bilgileri uygulamaya
konulurken izlemeli ve hatta yeri geldiğinde kendisi de dokunarak ve deneyimleyerek öğrenmelidir.
Üniversitede kurulan bu sistem ile öğrenciler eğitimlerinin daha ilk yıllarında klinik ile iç içe temel
eğitim alıyorlar.
Acquisiton of basic surgical skills (BSS) in UK Foundation doctors
Konuşmacı katılım yapmadı.
Responding to social accountbility with a global perspective- exprience of a competency-based
multi-collaborative postgraduate programme
Afrika’da Somalli’ de yaşayan 200 milyon populasyona göz hastalıkları branşında hizmet sağlayan
hekim sayısı ihtiyacın %1 ini bile karşılamıyor. Dünyada katarakt, gloucoma vb. komplikasyon ve
hastalıların sonucu olan körlük, Afrika’da en yoğun şekilde gözleniyor. Buna karşılık göz bakımı çok
aşağılarda bu ülkede. Bunun için geliştirilmiş postgraduate bir program , mezun olmuş doktorlara
eğitim verip onları göz sağlığında hizmet vermek için Somalli’ye çağırıyor. Bu ve bunun gibi körlük
oranın yüksek olduğu ve göz sağlık hizmetlerinin yeterli olmadığı yerlerde bu şekilde projelerin
arttığını görmek istemekteyiz.
Effect of Preclinical Skill Lab Training on Clinical Skills of Students During Clinical Years
Konuşmacı: Saadat Ali Khan
Shifa hastanesinde klinik yıllarını geçirecek tıp öğrencileri daha 1. Ve 2. sınıftayken üniversitelerinde
kurulmuş preklinik labları sayesinde daha 4. Sınıf olmadan birçok klinik tecrübe ediniyor. Bu labda
amaçlanan öğrencilerin kendilerine olan güvenlerinin gelişmesi, hasta önüne çıkılınca hissedilen
anksiyete ve heyecanın azaltılması olmuş. Bu lab’da ilk karşımıza çıkan insan maketleri. Her organı ve
uzvu bulabileceğiniz bu maketlerde öğrenciler eğitimlerinin ilk yıllarında temel eğitim bilgilerini
uygulama alanı buluyorlar. Yıllar içersinde maketler ile tecrübe kazanan öğrenciler yeri geldiğinde
gerçek hastalar ile de iletişim kuruyor. Öğrencilere verilen feedback anketlerinde alınan verilerde
öğrencilerin korku ve çekincelerinin preklinik lablarda azaldığı ve kendilerini daha çok “doktor”
hissettikleri ortaya çıkmış. Kliniğe çıkan 4. Sınıf öğrencilerinde de ilk yıllarda preklinik labı almış
olanların daha kendine özgüvenli ve başarılı olduğu görülmüş.
360 degree approach of lecture hall for teaching
Konuşmacı: Shahina Yasmin
Sınıfların 360 derece dönen masalar şeklinde hazırlanması ile görülen değişimi konu alan bu
sunumda, öğrenciler ve professörlerin birbirleri ile yaşadıkları “eye contact” sıklığının arttığı ve bunun
aradaki güven ve karşıdaki öğrencilerin de özgüvenini kamçılandığını ortaya çıkarmıştır.
Bu üniversitede yapılan feedback çalışması olumlu sonuçlar vermiş ve bu sınıfların arttırılması konusu
dönüşülmüştür.
Designing Effective CME Consedring Potential Barriers to Practice Change
Konuşmacı: Safarnavadeh Maryam
Bundan 20 yıl öncesine kadar radyo, televizyon, fotoğraf makinesi.. hepsi kucağa sığamayacak kadar
büyük aygıtlar olarak hayatımızda yer etmişti. Ama çok değil 20 yıl içerisinde hepsi cebe sığacak
kadar küçüldü ve bunun gerçekleştiği zaman dilimi hepimizi şaşırtacak kadar kısa. Tıp dünyasıda bu
hıza gelişiyor ve teknoloji yetişilmesi gereken bir olgu haline geliyor. Peki hemşireler bu
koşturmacanın neresinde?
Doktorlar ve hastalar arasında asıl köprü olan hemşirelerin tıpta yeri çok büyük ve önemli. Bu demek
oluyor ki hemşireler günlük çalışmalarında onlarca teknolojik alet ile haşır neşir oluyor ve onları
effektif kullanıyor. Peki bunun için hemşirelere yeterli eğitiö veriliyor mu?
Bu karmaşık uzay ve teknoloji çağında teknolojiye yetişmesi çok önemli bir meslek olan hemşireliğin
yeterli eğitim ve ulaşılabilirliği alması çok önemli. Bu konuşmada bu konun üzerinde duruluyor ve
hemşirelere özel eğitimlerin verilemesi ve bu eğitimlerin özellikle tıp materyallerinin kullanımı
üzerinde durularak verilmesi günümüz için çok önemli.
Bunu sağlamaya çalışan üniversiteler olmalı ki günümüz artan teknolojinin hızına en küçük sağlık
çalışanı yetişebilsin.
Konuşmacılar (Sunum Sırasına Göre): Jyoti M Nagmoti, Musarrat ul Husnain, Vasanti Jirge, Dhania
Novitasari Faradila, Pratibha A.Pathil, Hoda Ahmari (konuşma yapmadı), Fahd Mudassar Hameed
Raportör: Başak Selin Kara (Koç Üniversitesi Tıp Fakültesi)
Tarih: 17.10.2015
Oral Presentation 5
Sunum 1: Effect of Mayer's Multimedia Principles on Learning of Medical Parasitology
Konuşmacı sunumuna tıp eğitiminde kullanılabilecek multimedya prensiplerini maddeler halinde
vererek başladı. Konuşmacıya göre tıp eğitimde uygulanabilecek multimedya dizaynı prensipleri 10
tanedir. Bunlar uygunluk, parçalara ayırma, anımsatma, modelleme, ön eğitim, gereksiz bilgiden
kurtulma, zamansal ve mekansal yakınlık, kişiselleştirme ve multimedia kullanımıdır. Konuşmacı
konuşmanın devamında ise bunlardan uygunluk ve parçalara ayırma maddelerini açarak açarak tıp
eğitimine uygulanmasını örneklendi. Buna göre uygunluk prensibine göre konuya uyumlu ve öğrenme
yeteneğini görsel hafızanın da yardımıyla öğrenimi kolaylaştıracak görsel kullanımı tıp eğitiminde
kaliteyi yükseltebilecek uygulamalardandır. Açıkladığı ikinci prensip ise parçalara bölerek anlatım idi.
Bölerek anlatıma göre ise eğitimde kullanalıcak animasyonların anlatımı öğrencinin öğrenme
seviyelerine göre basitten komplikeye doğru olmadır. Prensipleri verip örnek açıklamalarını
bitirdikten sonra konuşmacı bu prensiplerin uygulanmasıyla ulaştığı sonuçlardan bahsetmiştir.
Konuşmanın son bölümünde ise konuşmacı yaptığı araştırma ve gözlemlere göre prensipleri eğitime
entegre ettikten sonra denek öğrencilerin sınav ve essay ödevlerinde aldığı puanlar arttığını
anlatmıştır. Bu önemli bir sonuç olsa da bana göre bu başarının artış oranının verilmemesi ve yapılan
değerlendirme, sınav tekniklerinin sonuçlarının koşulsuz olarak kabul edilmesi bence konuşmanın bir
eksikliğiydi.
Sunum 2:Retention of Life Saving Skills: Examining Feasibility of Overlearning
İkinci konuşmada ise gereksiz bilgi öğreniminin öğrencinin öğrenme yeteneğine olan olumsuz
etkilerinden bahsedilmiştir. Buna göre olumsuz etki gereksiz bilgi seviyesinin çokluğuna göre dereceli
bir biçimde artmaktadır. Yapılan araştırma ise dersin hemen ertesinde ek çalışma ve ya gereksiz bilgi
öğrenimi yapılmadan önce uygulanan testlerde öğrencinin 6 hafta sonra ek çalışma yaptıktan sonra
yapılan testlerden başlangıca göre çok daha az puan alabildiği göstermiştir.
Sunum 3: Introducing Integrated Learning Program in Indian Dental School
Konuşmada Hindistan'a kullanılan eğitim sürecinin geliştirilmesi için yapılan öğreticiler arası ietişim ve
bilimsel konuşma uygulamalarından bahsedilmiştir. Bu süreçte öğreticiler belirliaralıklarla bir araya
gelip alanları hakkında konuşmakta ve bilgi birikimlerini paylaşmaktadır. Bunun sonucunda da hem
öğretici öğretme yeteneğini geliştirmekte hem de spesifik konuları daha iyi anlatmaktadır. Böylece
öğrencilere daha faydalı bir eğitim verilebilmektedir. Bu sistemin kullanımının gelecek senelerde
kullanımında bahsedilecek 11 konunun şimdiden belirlendiği konuşmanın sonunda konuşmacı
tarafından belirtilmiştir.Konuşmada bahsedilen çalışmanın araştırmada kalmayıp uygulamaya hemen
geçilmiş olması bence araştırmanın en dikkat çekici özelelliklerindendi.
Sunum 4:Training ofDegenerative Disease Management For Health Students with Inprofessional
Colloborative Approach in Universitas Gadjah Mada, Indonesia
Konuşmaya göre yapılan çalışmalarda farklı disiplinlerden öğrenci ve öğretmenlerin de katılımıyla
öğrencilere tıp eğitimi verilmiştir. Bu süreç sayesinde farklı konsept ve uygulamaların karşılaştırılması
ile öğrenim seviyesi arttırılmıştır fakat yapılan çalışma katılımcı sayısının azlığı nedeniyle sonuç
almakta zorlanmıştır.
Sunum 5: Identification of Slow-Learner Among the Dental Undergraduate'
Konuşmaya yavaş öğrenen bir öğrencinin ağır bir eğitim olan diş hekimliği eğitimde yaşayabilecekleri
sorunlar açıklanarak başlanmıştır. Buna göre hızlı ilerleyen bu sistemde yavaş öğrenen öğrenci
eğitimini yeterli derecede anlama kapasitesine sahip olsa bile anlayamamaktadır. Bu sorun takım
bazlı eğitimle (TBL) aşılabilmektedir. TBL sisteminde ise öğrenciler aynı konu üzerinde ön çalışmalarını
yapıp konuyu tekrar tekrar tartıştıklarından yavaş öğreniciler sürecin içerisine rahatça entegre
olabilmektedir. Konuşma sonunda sorulan sorular sonucu tıp öğrencileri arasında yavaş öğrenen
öğrencilerin oranı sorgulandı ve bu sistemin gerekliliğinin buna bağlanması tartışıldı. Tartışmalarda
dinleyiciler tarafından eğitimin topluluğun çok küçük bir kesime göre yapılması eleştirildive sistemin
diğer öğrencilere olan olumlu olumsuz etkileri konuşuldu.
TECHNOLOGY AND MEDICAL EDUCATION; THE
LOVE-HATE RELATIONSHIP
Konuşmacı : Mehmet Emin Aksoy
Moderator : Muhammed Nadim Akbar Khan
Raportörler : Aykut Uçar , Berfin Gizem Uslu (Yeditepe Universitesi Tip Fakultesi)
Tarih:17.10.2015
Plenary 3
Oturumun ilk kisminda John Sandars `The Frustration of Technology; Insights Into Why Technology
May not Reach its Potential` konulu sunumunu gerceklestirdi.
Giris kisminda `Teknolojide efektif ogrenme` adimlarini siraladi. Bunlar; bir cember olusturarak
ilerleyen, Ogrenen-Icerik-Yol gosterici yaklasim-Verilecek teknoloji- Baglam ogelerinden
olusmaktadir.
Bu surecin dijital elemanlari ise; Ekuri (ogretmek icin internet kaynaklarini kullanmak) – Katilim (orn;
cevrimici tartismalar) – Dijital okuryazarlik – Uretim (orn; ogretmek icin efektif multimedya uretimi)
Butun bu ogeler goz onunde bulunduruldugunda aktiviteyi bizzat yaparak ogrenmenin en iyi yol
oldugu ortaya cikmaktadir.
Daha sonra bazi onemli terimlerden bahsetti. Bu terimler neden teknoloji kullanimini
yayginlastirirken sorunlarla karsilasabilecegimizi anlatiyordu. Bunlardan bazilari soyle;
Uygulanabilirlik; bu surec boyunca dikkat edilen oge. Mudahale asamasi.
Transfer kabiliyeti; olculen-elde edilen efektiflik.
Olceklenebilirlik; Sistemin, baglantinin ya da surecin artan is yukuyle basi cikma yetisi.
Tum bu ogelere gore bir uygulama yapildiginda, kurslari web`e koyarken; kursun net amacini, bir
yazilim platformunu ve teknolojik zorluklari goz onunde bulundurmamiz gerekiyor. Kisacasi; kucuk bir
cocugun buyumesini izlerken nasil aktif rol aliyorsak, yaptigimiz teknoloji bazli calismanin gelisimini
izlemek de bizim gorevimizdir.
Oturumun ikinci kisminda Deborah Murdoch-Eaton `The Challenge of Getting Faculty to Engage with
technology in their Teaching` idi.
Giris kisminda ozellikle uzerinde durulan konu, buyuklerin gencler hakkinda surekli sikayet ediyor
olusuydu. Oysa ogrenime olan yeni milenyum yaklasiminda ogrenme kulturu, kolektif ogrenme
kulturu ile yer degisiyor.
Tip ogrencilerinin hicbir zaman uzun metinleri okumayi sevmediginden bahseden konusmaci
ogretmenlerin kucuk kisimlar ve kisa videolar iceren dersler hazirlamalari gerektigini soyledi. Bu
anlayisi ogrenci merkezli inanis olarak adlandirdi.
Bu sistemi uygulamaya calisirken fakultemizden destek gormuyor olsak bile hala yapabilecegimizi
vurgulayan konusmacinin uc noktasi vardi bunu basarmak icin;
-
Ogrenci merkezli inanclar
Sorun cozucu zihniyet
Cabalayanlar arasinda baglanti
Bu yeni uygulamalara ve tekonlojilere erken adapte olabilen ogretmenler gayet uygunken, anaakim
ogretmenleri icin bu gecerli degildir.
Sonuc;
1. Ogrencilerin modern zamanin yansimalari oldugunu kabul etmeli
2. Onlarla onlarin seviyesinde bulusmali
3. Aktivitelerin amaca yonelik ogrenmeye uygunluguna aciklik getirme (Sacma ve anlamsiz
seylerle zaman harcama)
4. Icerik ve ogrenme icin bir standart belirleme (olusan etkileri degerlendir)
Ama tum bunlari yaparken olusan gideri asla unutma! (Sadece para degil, zaman, egitim,
degerlendirme..)
Son konusmaci Hirotaka Onishi`nin konusu `Information technology itself does not facilitate your
teaching` idi.
Teknoloji bazli ogrenimi gelistirmek adina katki saglayacak ogeleri siralayan konusmaci sunlardan
bahsetti;
Ogretmen egitimi-web bazli ders uzerine
Oz ogrenme-cevrimici moduller ile
Multimedya-oyun, simulasyonlar ve kisa videolarla
E-ogrenme`nin gerekliligini vurgulayan konusmaci Keller ARCS modelini aciklayaraksunumunu bitirdi.
Bu model bu surecte bircok soru isaretini cevaplayan motivasyonu nasil kontroledecegimize yonelikti;
Attention-Ozen / Relevance-Uygunluk / Confidence-Guven / Satisfaction-Tatmin
21. YÜZYILDA ÖĞRETME VE ÖĞRENME
Konuşmacılar :Melih Elçin
Raportör: Büşra Öner(Sakarya Üniversitesi Tıp Fakültesi)
Tarih : 17.10.2015
Sempozyum 02
SİMÜLASYONLA GELİŞTİRİLMİŞ DİSİPLİNLERARASI EĞİTİM
Eskiden hekimlerin zihnimizde en sık yaptığı çağrışım steteskopları ve ellerindeki çantaları iken ve
bizler onların daha fazlasına ihtiyaç duymayacaklarını düşünürken günümüz hekimleri iş birliği
yapmanın, öğrencilerine verdiği yeni eğitim tekniklerinde savundukları pek çok yeni yöntemi
kullanmanın avantajlarını yaşıyor. Bunu yaparken de salt meslektaşları ile değil, farklı sağlık
disiplerinden görevliler ile aynı masaya oturmayı başarabiliyorlar. Melih Elçin 1980lerde PubMed’de
‘interprofessional education’ başlığını arattığımızda bulabileceğimiz makale sayısı 15-20yi geçmezken
şimdilerde 1500den fazla yazıya ulaşabilmemizi olumlu değerlendirse de bu konuya gereken önemin
gösterilmediğini düşünmektedir.
21. YÜZYIL SÜPERKOMPLEKSİTE DÜNYASINDA ÖĞRENEN KESİMDEKİ GELİŞME
Konuşmacılar : Dr. John Sandars
Bilgiyi öğrenmede, aktarmada ve günlük yaşamda giderek daha kompleks yapılarla karşılaşmamızın
sebebi üzerine konuşuldu.
Belirsizlik, öngörülemezlik ve itiraz edilebilirlik ile üç maddeye indirdiği süperkompleksitenin
oluşturduğu karışıklığın bilginin değişim hızından fazlasıyla etkilendiğini, aynı çalışma ortamındaki
kişilerin takım olabilmeyi başaramadığı sürece işlerin daha da karmaşık hale geleceğini ve tüm bunları
yapmaya çalışırken en çok ihtiyaç duyacağımız şeyin profesyonel bir bakış açısı olduğunu belirten
Sandars kabul edilen pek çok doğrunun değişebileceğini ve bizlerin yapması gerekenin değişimleri
güçlü kılarak kendi hayatımızın ‘fikir üretebilen’ kısmına geçebileceğimizi vurguladı.
PROBLEME DAYALI ÖĞRENME VE ÖĞRETMENİN ENTEGRASYONU
Konuşmacı : N.G.Patil
Sözlerine ‘öğretmek bitti demek değildir’ diyerek başlayan sayın Patil PDÖ sistemini kullanan
eğitimcilerin toplum, vaka ve teknoloji bazlı eğitim konusunda da donanımlı hale gelmeleri
gerektiğinin önemini vurgulayarak öğrencilerin sadece kütüphane ayağında çalışabilen kişiler değil;
sosyal medyayı olabildiğince efektif kullanabilen, yaptığı gözlemlerdensomut çıktılar elde edebilen
bireyler olduğunu belirtti.
Co-Chair: Fadil Citaku,Bahauddin Colakoglu
Moderator: Shahina Yasmin
Raportör:Ayşenur Kozlu(Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi)
Tarih : 17.10.2015
Oral Presentation 6
Farklı ülkelerden hocalarımızın sunumlarıyla gerçekleşen sözlü sunum oturumunda tıp öğrencilerinin
öğrenme becerilerini tespit etmek, eğitimde kullanılan sistemlerin bu becerileri arttırmadaki etkisini
araştırmak üzere yapılan araştırmaların sunumları gerçekleştirildi. Konuşmacılar özet halinde tablo ve
verilerle sunumlarını yaptılar. İlk sunum klinik denetimin tanıtımıyla ilgili bir sunumdu. Florence
Nightingale’in başlattığı bu sistem klinik başarının artmasını sağlamak amacıyla klinik çalışmaların
verilerinin denetlenmesi, akranların birbirlerinin çalışmalarını gözlemleyip yorumlaması ve
hastalardan alınan geri dönüşlerle söz konusu sağlık merkezinden verimin denetlenmesini içeriyor. Bu
döngüye öğrencilerin de katılmasının gerekliliğinden bahsedilen sunumda Clinical Audit Project adı
altında çalışmaların yürütüldüğü merkez anlatıldı. Sonraki sunumda King Saud Bin Abdul-Aziz
Üniversitesi’nde yürütülen öğrencilerin öğrenme alışkanlıkları üzerine olan çalışma anlatıldı. Çalışma
67 sorudan oluşan bir anketin 150 erkek öğrenciye uygulanması ile gerçekleştirilmiş.(Okullarına kız
öğrencilerin henüz yeni kabul edilmeye başlandığını söyleyen Abdullah Bey daha üst sınıflardaki
öğrencilerin çalışma konusunda kendilerini daha iyi tanıyacaklarını düşünerek henüz 1. Sınıf olan kız
öğrencileri ankete dahil etmediklerini belirtti. Çalışmada öğrencilerin konsantrasyon, zaman
yönetimi,bilgi işleyebilme, motivasyon, kendi düzenlerini sağlama ve gerginliklerine etki eden okul
kaynaklı ve çevresel kaynaklı etkenler tespit edilmesi ve düzenlenme anlatıldı. 3. Sunumda staj yapan
öğrencilerin ve asistanlar için e-log book kullanımından bahsedildi.(Log Book öğrencilerin hastalarıyla
ilgili bilgileri kaydettikleri defterleridir.) İnternettelog book op6kayıtlarını tutulmasıyla ilgili sunumda,
e-logbook’un kayıtların saklanması konusundaki kolaylığı ve logbook’a sonrasında sorumlu hocanın
notlar ekleyebilmesi açısından oldukça işlevsel olduğu anlatıldı. Bunun yanı sıra hocaların feedback
bırakabilecekleri bir bölüm de olduğu söylendi. Bir sonraki sunumda tıp eğitiminin sahada halk ile iç
içe olmasıyla ilgili bir sunum yapıldı. Living the values(değerleri yaşamak) olarak adlandırılan sistemde
tıp öğrencilerinin halkın değerlerine uygun birer hekim grekirse lider olarak yetiştilmesi anlatıldı.
Halkla iç içe bir eğitim modeli olan LVE(living the values education) öğrencilerin aynı zamanda proje
ve araştırma yapmaları için de destekliyor. Yapılan sunumda değerlere dayalı öğretimin okulların
vizyon ve misyonunda da yer edinmesi gerektiği belirtildi. Dinlediğim son sunumda ise daha önce pek
araştırılmamış ve farklı sonuçlarla karşılaşılan bir çalışmadan bahsedildi. İran’da Mazandaran
Üniversitesi’nde yürütülen çalışmada çift dil ile büyüyen öğrenciler ile tek bir anadili olan öğrenciler
arasında yapılan bir çalışmanın sunumuydu. Araştırmaya tabi tutulan öğrencilerin hepsi eğitimi
İngilizce olan öğrenciler. Yapılan çalışmada çift dilli öğrencilerin öğrenme başarısının yüksek olması
beklenirken tam terine tek bir anadili olan öğrencilerin başarılı olduğu görüldü. Sonuç bölümünde bu
öğrencilere hassasiyet gösterilmesi gerektiği söylendi. Bunun yanı sıra İngilizce eğitim verilen
okullarda öğrencilerin anadili ile önemli yerlerin üzerinden geçilmesi önerisi de katılımcı hocalarımız
tarafından dile getirildi. Soruların ardından oturum sona erdi.
Konuşmacılar(Sunum Sırasına Göre): Simin Taavoni,Ateeba Ayesha Khan,Albena Gayef,Gwiria
M.H.Satti,Syed Taha,Noreen Zahid Mirza
Raportör: Sena Alptekin (Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi)
Tarih : 17.10.2015
Oral Presentation 07
1)Sleep Patterns,Quality and Problems and Their Association with Perceived Academic
Performance of Male Medical Student
Araştırma Afrika’da tıp fakülesinde kız ve erkek öğrencilerinin uyku düzenleri ve erkeklerin kız
öğrencilerden bu konu üzerindeki farklı tutumları ele alınmış. İki öğrenci profili de gece uykusu
almamış ve dışarıda ya da evde geçirdikleri bu uykusuz geceden sonra okuldaki derslerine katılım
göstermiş. Bu koşullar altında kız öğrenciler eve geldiğinde bir önceki uykusuz geceyi telafi etmek için
uyuduklarını ama erkeklerde bu davranış tutumunu göremediklerini belirtti. Uykusuz geçirilen günler
için erkeklerde bunu telafi tutumuna gidilmemesinin en önemli nedeni ise erkeklerin uykuya gerekli
önemi vermediği değer vermemesi olduğu belirtildi. Kızlarda uykusuzluğun çözümü olarak genellikle
uyku ilaçlarının kullanıldığını ama erkeklerde böyle bir tutum olmadığını da ayrıca belirtti.
2)Metacognitive Learning Strategies of the the School of Health Students and Effecting Factor
Bu araştırmada öğrencilerin kendilerine özgü çalışma şekillerinin sınav notlarına ve okul başarılarına
yansıması değerlendirilmiş. Genellikle yüksek hedefleri öncelikleri olan öğrencilerin sınavlarda
sınavlara daha az değer veren öğrencilerden daha düşük not aldıkları görülmüş.Bunun açıklaması
olarak da sadece okulun verdiği kaynak ile yetinme ve sınav odaklı çalışmanın olduğunu ve bunun da
bilginin kalıcılığını azalttığını söyledi.Ama sınav odaklı çalışmayan kişilerin diğer kaynaklara yöneldiğini
ve farklı kaynaklardan yaptıkları araştırmalar sonucunda onlar için daha kalıcı ve net bilgilere
ulaşmalarının sınav notları üzerinde de olumlu etkiler yarattığını söyledi. İngiltere’den katılımcı olarak
katılan bir öğrenci ise bu bilgiyi destekleyici olarak kitaplardan çalışmanın bilginin özünü kavramada
daha nitelikli olduğunu ve bunun konuyu anlamada çok daha yararlı olduğunu söyledi.
3)Rationalizing Academic Advising-Removing Redundancies to Foster Pedagogical Resilience
Okullarında sistem olarak 10-12 kişilik küçük gruplara gözlemci hocalar atanmış.Hocalar bu
öğrencilere hem dersler konusunda hem de okul hayatındaki karşılaşabilecekleri sorunlarda ilk
ulaşılacak kişi görevini üstlenmiş.Bu da hem öğretmen öğrenci arasındaki bariyerleri kırmada hem de
öğrencilerin okula adaptasyonlarında olumlu bir gellişme kaydetmelerini sağlamış.Fakat üniversitenin
uluslararası olmasından dolayı yapılan bu üst görüşün yerli öğrenciler tarafından yeterince
algılanamadığı olumsuz feedbackini almışlar.Bu nedenle bu sene gerçekleştirecekleri eğitim
atamasında yerli öğrencilere bu süreci daha verimli kullanmaları adına kendi dillerinde konuşan br
supervisor atayacaklarını da belirtti.
Raportör :Aykut Uçar (Yeditepe Üniversitesi Tıp Fakültesi)
Tarih : 17.10.2015
Research Oral Presentation 08
1)The Usefulness of a Course in Non-verbal Communication for Optimizing the Team Leader
Function with Musical Exercises
Konuşmacı : Ture Larsen
Ture Larsen, sözlü olmayan iletişimin önemini vurgulayan konuşmasında 5 kişilik bir ekipten oluşan
müzikal egzersiz yaptıkları grubun çalışmalarını ve bu grupta edindiği deneyimleri nasıl tıbbi hayata
geçirdiğini videolar yardımıyla anlattı. Videolarda özellikle mimiklere ve el hareketlerine dikkat çeken
Bay Larsen, aslında günümüzde bu iletişimi sıklıkla kullandığımızı özellikle vurguladı. Tartışma
bölümünde ise sözlü olmayan iletişimin toplam iletişimin %93’ünü oluşturduğu özellikle belirtildi.
2)Undergraduate Foreign Medical Students’ Adaption to College: Solution of Problems from the
Individual to the Instution
Konuşmacı: Nilüfer Demiral Yılmaz
Nilifer Yılmaz; Orta Asya, Orta Doğu ve Afrikadan son yıllarda pek çok öğrencinin Türkiyeye geldiğini
ve bu öğrencilerin adaptasyon süreçlerinde yoğun bir stres altında olduklarını konu alan
konuşmasında, yaptığı çalışmada asıl amacının bu stresle nasıl başa çıkılabileceğini açıklamak
olduğunu belirtti. 2014-2015 öğrenim döneminde Ege Üniversitesinde okuyan 127 yabancı tıp
öğrencisini kapsayan bu çalışmada Baker ve Siryk tarafından geliştirilen SACQ ve Carver tarafından
geliştirilen COPE anketleri kullanılmıştır. SACQ anketinde 4 kriter değerlendirilmektedir: Akademik
adaptasyon, sosyal/kişisel adaptasyon, kişisel-duygusal adaptasyon ve kuruma bağlılık. COPE
anketinde ise üstesinden gelme, planlama, kurum desteğini kullanma, emosyonel destekten
faydalanma, dışavurum, davranışsal olarak ilişkisini kesme, kendine zarar verme, pozitif yenilenme,
inkar etme, kabullenme, din, madde bağımlılığı, mizaç ve kendini suçlama kriterleri ele alınmaktadır.
Nilifer Yılmaz; yaptığı araştırmanın sonuçlarına göre stres yaşayan yabancı öğrencilerde en büyük
oranı Avrupa’dan gelen öğrencilerin oluşturduğunu, 2. Ve 3. Sırada ise Orta Asya ve Orta Doğudan
gelen öğrencilerin yer aldığını belirtti. Sonuç olarak ise dil, sosyal aktivitelere katılamama, tatillerde
kendi ülkelerine gidememe ve kendilerini yalnız hissetme faktörleri yabancı öğrencilerin stres
nedeniyle adaptasyonlarını zorlaştırdığını vurguladı.
3)Medical Education System in North Korea
Konuşmacı : Seok Hoon Kang
Seok Kang, Kuzey Korede geleneksel tıptan modern tıbba geçişinden bahsederek başlayan
konuşmasında; geleneksel kuzey Kore tıbbının Silla, Koryo ve Choson isimli araştırmacıların
çalışmaları sayesinde 3 temel bölümde incelenebileceğini; Modern tıbba geçişin ise Allen ve King
Gojong isimli hekimler tarafından sağlandığını belirtti. 1889 yılında Kuzey Korede Seok Young Ju isimli
ilk modern tıp fakültesi açılmıştır. 1910 yılından sonra ise 3 tıp fakültesinde Amerikan tarzını Japon
tarzına dönüştürülerek tıp eğitimi verilmeye başlanmıştır. Ancak bu uyarlama 1950’de gerçekleşen
Kore Savaşına kadar sürmüştür. Kuzey Koreliler 1990’lardan sonra ise 3 temel sorun üzerine
yoğunlaşmışlardır. Bunlardan ilkini “tıbbı, tıbbi aletleri, elektrik gücünü ve tıbbi eğitimi sınırlandırma”
oluşturmaktadır. 2. ise “Koguryõ Tıbbı” isimli oryantal tıp öğretimini doktorlara aşılama ve son olarak
da ülke içerisinde yoğun olarak yaşadıkları toplumsal sağlık sorunlarına yönelme temeline
dayanmaktadır. 1990’larda ciddi anlamda sağlık sistemi ve tıbbi eğitim sisteminde sorunlar
yaşamaktadır Kuzey Kore ve hayat standartlarının düşük olması nedeniyle toplumun önemli bir kısmı
yeterince tedavi olamamaktadır bu nedenle daha önce ülkede görülmeyen Kolera ve Sıtma
hastalıkları görülmeye başlanmıştır. Konuşmasını Kuzey ve Güney Kore sağlık sistemlerini açıklayarak
devam ettiren Seok Kang, Kuzey Korede daha çok halka yönelik olan tıbbın Güney Korede daha çok
özel olduğunu; modern ve geleneksel tıbbın hem Kuzey hem de Güney Kore’de ayrı lisanslara sahip
olunarak uygulanabildiğini; Kuzey Kore’de daha çok koruma amaçlı sağlık uygulaması yaparken Güney
Kore’nin ise tedaviyi daha ön planda tuttuğunu; Kuzey Korede tedavinin ücretsiz olduğunu ama
Güney Korede sağlık sigortasına göre ücretlendiğini ayrıca başka yönlerini, farklılıklarını açıklayarak
karşılaştırdı. Son olarak da Kuzey Kore ve Güney Korede tıp eğitimin kısa karşılaştırmasını yaparak
konuşmasını bitirdi.
4)Collaborative Inquiry-Based Laboratory Activity Enchances Student Engagement and Learning
Konuşmacı: Ciraj Ali Mohammed
Ciraj Ali Mohammed, sorgu temelli öğrenimi açık uçlu sorularla, rehber yardımıyla, yapılandırılmış
sorgulama, ve sınırlandırılmış sorgulama olarak gruplandırarak açıkladı. Öğrencilere pre ve post
quizler, laboratuvar raporları ve sınavlar yaparak; bu sistemden ne ölçüde faydalandıklarını tespit
ettiklerini açıkladı ve sonuçların olumlu olduğunu belirtti.
5)Revising Competency Statement to Outline a Roadmap for Curriculum Reform: A Saudi Dental
School Experience-Shoroog Agou
King Abdulaziz Üniversitesinde Diş mHekimliğinde bulunan konuşmacı; kendi üniversitesini tanıtarak
başladığı konuşmasında 2012 yılında başlayarak müfredatlarında nasıl değişiklik yaptıklarını açıkladı.
Kendi üniversitelerinde 2012 yılına kadar disipline dayalı eğitimi yeni entegre sistemle
birleştirdiklerini ve öğrencilerin öğrenimlerini büyük ölçüde arttırdığını belirtti.
6)Reflecition on Nurse Preceptor Training Courses from the Experiences of Nurse Precetors and
Preceptees
Konuşmacı : Yu-Mei
7)Teaching Physiology in an Integrated Curriculum
Konuşmacı :Arif Siddiqu
Arif Siddiqu, Fizyoloji anabilim dalının diğer anabilim dallarıyla ilişkisini “Truly, Madly, Deeply”
filmine atıfta bulunarak ilişkilendiren sunumunda tıbbın temelinde aslında fizyoloji olduğunu ve tüm
diğer anabilim dallarıyla entegre bir biçimde öğretilmezse öğrencisinin tıbbı kavramasında zorluk
yaşayacağını belirtti.
Introducing Medical Education Reform in
developing countries: Journey of Medical
Education in Pakistan
Chair: Khalid Masood Gondal Moderator: Rahila Yasmin
Konuşmacılar: Muhammad Iqbal Khan, Kamran Hameed, Rahila Yasmeen, Junaid Sarfraz, Rashida
Ahmed
Raportör:Mehmet Serhat Yıldırım (İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi)
Oral Presentation 9-Pannel Discussion
Oturumda Pakistan örneğinden yola çıkarak gelişmekte olan ülkelerde tıp eğitimi reformlarını
tartışmak üzere planlanmıştı.
Öncelikle Pakistan’daki tıp eğitiminin geçmiş ve güncel durumu ile başlandı. Pakistan'da yakın
geçmişte gidilen eğitim modeli değişiminin sonuçları konuşuldu. Artan tıp fakültesi sayısından
bahsedildi. Bunun tıp eğitimi üzerindeki etkileri değerlendirildi. Ulusal akreditasyon sistemi ve tıp
fakültelerinin güncel durumu konuşuldu.
Bunun ardından tıp eğitiminin küresel durumu tartışıldı. Dünyanın değişen ihtiyaçları doğrultusunda
gelişen tıp eğitimi standartları ve yeni eğilimler, yaklaşımlar konuşuldu. Belki de oturumun en dikkat
çekici kısmı olan, WFME’nin ideal tıp eğitimini tanımlamada eksik kaldığı noktalar tartışıldı. Yerel
ihtiyaçların ve koşulların WFME tarafından yeterince dikkate alınmadığı değerlendirmesi yapıldı. Ek
olarak, küresel durum ile Pakistan’ın eğitim koşulları karşılaştırıldı. Karşılaştırmanın sonunda
Pakistan’ın planladığı yeni eğitim reformunda yer alması gereken başlıklara yer verildi.
Oturumun devamında tıp eğitimi müfredatının değişiminden bahsedildi. Bu konuda yakın zamanda
değişikliğe gitmiş olan Islamic International Medical College örneği üzerinden konuşuldu. Var olan bir
müfredatı değiştirmenin yeni bir müfredat oluşturmaktan çok daha zor olduğu değerlendirmesi
yapıldı. Başarılı bir müfredat değişimi için yerel ihtiyaçları dikkate alan, ulusal ve uluslararası düzeyde
akredite bir eğitim sistemi hedeflenmesi gerektiği belirtildi. Müfredat değişikliklerinin sadece
yapılmasının yeterli olmadığı söylendi ve değişimin etkilerinin de belirlenmesi, mümkünse ölçülmesi
ve takip edilmesinin önemi vurgulandı. IIMC’de yapılan değişikliklerin pozitif yanlarına değinildi. Buna
karşın değişimin, özellikle öğrencilerin gözünden, oluşturduğu zorluklar ve negatif etkiler
değerlendirildi.
Müfredat değişim süreçlerinde ulusal kurumların rolü tartışıldı. Üniversiteler, sağlık bakanlıkları,
eğitim bakanlıkları, devlet kurumları, sivil toplum kuruluşları ve öğrenci organizasyonları gibi
paydaşlarla tıp eğitimini şekillendirme sürecinin çok taraflı olduğu belirtildi. Tıp eğitiminin kalitesini
artırmada özellikte tıp fakülteleri arası iletişim ve ortaklaşmanın önemi vurgulandı.
Oturumun son kısmında ise Pakistan’da yapılması planlanan tıp eğitimi reformunun neleri içermesi ve
nasıl olması gerektiği tartışıldı. Değişimin yalnızca akademik değil kültürel değerleri de temel alması
gerektiği yorumu yapıldı. Değişime gidilecek noktaların belirlenmesinde mevcut sistem
değerlendirmelerinin büyük bir rol oynadığı söylendi. Reformun hayata geçirilmesinin ise belirli bir
plan dahilinde yapılması ve tıp fakülteleri arasındaki iş birliğine dayanması gerektiği belirtildi.
Oturum genel olarak sunumlar ve sonrasında mini tartışmalar halinde şekillendi. Zaman yönetiminin
zayıf kalması itibarıyla panel tartışması düzenine geçilemedi. Yine de yapılan sunumlar ve ardından
gerçekleşen tartışmalar gelişmekte olan ülkelerde tıp eğitimi konusunda yapılabilecek çalışmalara
dair önemli katkılarda bulundu.
Learning outcomes, Competencies, Milestones
and EPAs: Choosing the right Approach
Konuşmacılar: Rehan Ahmed Khan, Fareesa Waqar, Fahd Mudassar Hameed
Raportör: Nur Köse (Acıbadem Üniversitesi Tıp Fakültesi)
Tarih: 17.10.2015
Conference Workshop 01
Learnin objectives, learning outcomes , milestones gibi kavramların bizler için ne anlama geldiğini
ifade etmemizle başlayan Workshop’ta konuşmacılar öğrenim hedeflerinin oldukça önemli
olduğundan ama bizlerin öğrenim sonuçlarına daha fazla odaklanmış olduğumuzdan bahsetti. Genel
olarak öğretim görevlilerine yönelik bir workshop olduğundan bir öğrenci olarak çok fazla kazanım
elde edemedim.
4.GÜN
Konferans Atölyeleri 3-5-6 yeterli katılımcı olmaması sebebiyle iptal edilmiştir.
Formative and Summative Assesment: Striking
The Balance – Geliştirici ve Özetleyici
Değerlendirme: Dengeyi Tutturmak
Discussant: John Dent
Moderator: Fareesa Wagar
Raportörler: Kübra Atay,Dilara Yozgatlı(İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi)
Tarih: 18.10.2015
Plenary 4
Formative Assessment: A Potentially Powerful Tool for Learning Improvement-Geliştirici
Değerlendirme: Öğrenmeyi Geliştirmek İçin Potansiyel Bir Güçlü Araç(?)
Konuşmacı: Matther C. E. Gwee
Matthew Gwee konuşmasına “Değerlendirmeye neden ihtiyaç duyarız?” sorusuyla başladı.
Değerlendirmenin sadece ‘neyi’ öğrendiğimizi değil, ‘nasıl’ öğrenmemiz gerektiğini de ölçmesinin
doğru yaklaşım olduğunu belirtti. Geliştirici ve özetleyici değerlendirme sisteminin olumlu ve olumsuz
yanlarına değindi. Özetleyici değerlendirmenin (Summative Assessment; finallerde olduğu gibi sınavla
değerlendirme) geri bildirim mekanizmasının işlerliği yönünden zayıf olduğunu ve sadece
puanlandırmaya, ölçmeye dayandığını ; bu yöntemin öğrenciyi bireyselci ve rekabetçi bireyler
olmalarına ittiğini anlattı-ölçme değerlendirmedeki temel sorun. Geliştirici değerlendirmenin ise
(Formative Assessment) geri bildirim yönünden iyi bir yöntem olduğunu, bu sistem uzun süre
uygulanabildiği zaman öğrenciyi özdeğerlendirme yapmaya ittiğini ve bilgiyi hatırlama konusunda
verimli sonuçlar doğurduğunu ; fakat resmi bir ölçme değerlendirme sistemi olmadığını belirtti.
Ölçme değerlendirme anlayışının amacı ‘sadece öğrencinin ne öğrendiğini ölçmekten öğrenciyi
ölçerken ona bir şeyler öğretme’ye kayması gerektiğini belirten Gwee, 21. Yüzyılda geliştirici
değerlendirmeyle özetleyici değerlendirme arasındaki dengenin kurulması gerektiğini önemle
vurguladı. Eğitim sistemimizin kritik düşünme yetisini kesinlikle kazandırması gerektiğini söyledi.
Konuşmasını “Öğrenciler sizin onlardan beklediklerinizi değil; onların kendilerinin gözlemlediklerini
öğrenirler.” diyerek sonlandırdı.
“Trustworthy” : A New Paradiagram Shift in Formative And Summative Assessment at the
WorkplaceKonuşmacı: Hossam Hamdy
Hossam Hamdy, konuşmasına ölçme değerlendirmenin, belirlediğimiz sayılardan daha fazlası
olduğunu söyleyerek başladı. Konuya nicel ve nitel açılardan bakabileceğimizi,olması gerekenin bu iki
bakış açısının kombinasyonu olduğunu ve bunu ancak yetkin rubriklerle sağlayabileceğimizi belirtti.
Ölçme değerlendirmede dürüstlüğün ve güvenilirliğin göz ardı edilmemesi gereken noktalar olduğunu
ve öğrenmenin ölçümünün daha güvenilir hale gelmesi için neler yapılabileceğini anlattı. Hamdy’e
göre daha güvenilir ölçüm sistemi için;





Geri bildirim sistemi işlevsel olmalı
Gözlem yapılan süre ve gözlem frekansı artırılmalı (Raportörün notu:probleme dayalı eğitim
sistemi örnek olarak düşünüldüğünde daha anlaşılır olacaktır.)
Sınav yapan kişi/gözlemci sayısı artırılmalı
Sınav türü artırılmalı
Sınavın uzunluğu (verim de göz önünde bulundurularak) arttırılmalı
Öğrencinin bilgilerinin ölçüldüğü sürecin, bir hastalığın teşhiş sürecine benzediği ve bir o kadar önemli
olduğu belirtildi.
Formative, Summative, Competency-based Assessment: Striking The Balance
Konuşmacı: Brownell Anderson
Brownell Anderson ölçme değerlendirme yöntemlerinde bahsederken ‘gelecek’ vurgusunu
sıklıkla kullandı. Anderon’a göre tıp eğitimde anlamlı değerlendirme için;



Karar alma ve psikometrik analizlere sonuçlardan daha çok odaklanılmalı,
Öğrenme ve diyalog kurma/geri bildirim alma desteklenmeli,
Öğrene ve değerlendirme süreci iyi anlaşılmalı,

Öğrenme programları zaman içinde geliştirilmeli.
Değerlendirmede izlenmesi gereken aşamalar ise şöyle belirtildi:
Adım1:Amacı netleştir.
Adım2:Neyin test edileceğini belirle.
Adım3:En uygun test yöntemini seç.
Adım4:Yönetim ve puanlama konularındaki teknik ve pratik konuları gözden geçir.
Adım5:Performans standardını gör.
Değerlendirme yöntemlerinin;
1. Öğrencinin nasıl çalıştığını,
2. Fakültenin nasıl eğitim verdiğini doğrudan etkilediğini belirtti.
Özetleyici değerlendirmenin objektif olması ve ölçücülüğünün kolaylığı açısından tercih edildiğini ama
‘simülasyon’ ve ‘çalışma-temelli değerlendirme(work-based assessment)’nin öğrencinin
yeteneklerini ve performansını ölçmede başarılı olduğunu söyleyen Anderson, bu yöntem için üç
yöntemi açıkladı: mini-Clinical Evaluation Exercise(mCEX), Directly Observed Procedures(DOPs), CaseBased Discussion(CbD).
Son olarak Brownell Anderson zaman bazlı değerlendirmenin bilgiyi ve performansı ölçmede yetkin
olduğunu; bunun yanında çıktı(outcome) bazlı ölçme yöntemlerinin performansı farklı yönlerden
ölçtüğü, daha güvenilir olduğunu söyledi.
MÜFREDAT HAZIRLAMADA ÖĞRECİNİN ROLÜ
Konuşmacılar: Hirotaka Onishi, John Dent, Dan Hunt, N.G.Patil
Raportör : Dilara Yozgatlı(İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi)
Tarih :18.10.2015
Sempozyum 03
MÜFREDAT HAZIRLAMADA ÖĞRENCİNİN SESİ
Dr. Onishi konuşmasına “Öğrenci ve öğretmen birbirine tüm ön yargılardan uzak ve objektif biçimde
yaklaşmalı ve birbirini iste bu tarafsızlıkla değerlendirmeli” diyerek başladı.
Öğretmenin öğrenciye aktarmak istediği ile öğrencinin öğrendiği arasındaki farklılıktan bahsetti.
Klinikte veya OSCE’lerde öğrencinin kendi performansının farkında olduğunu, bir hasta sunarken olası
tanıları atladıklarında veya bir hata yaptıklarında bunun farkına vardıklarını; bu nedenle zaten
bildikleri hataları belirterek öğrenciyi suçlamamak gerektiğine değindi. Son olarak öğrencilerin
kendilerini dürüst bir biçimde değerlendirmek için insiyatif alması gerektiğini belirtti. Buna hususta
öğrencilerin en iyi öğretmeni seçerken kendisine soruları veren öğretmeni değil, dersi iyi öğreten
öğretmeni seçmesi örneğini verdi.
Sonuç olarak ,
-Öğretmenin öğrettiğinden farklı olarak öğrencinin öğrendiği “saklı müfredat”
-Öğrencileri suçlamanın yanlışlığı
-Öğrencinin kendi değerlendirmesini yapma konusunda insiyatif alması gerektiği
Konularına değinerek sunumunu bitirdi.
Panel konuşmacılarından bir kişi suçlama konusunda farklı bir bakış açısı sundu:
-Bu kadar risk barındıran mesleğimizde öğrencilerin yanlışlarının kendilerine net bir biçimde
paylaşılmasının önemine değindi.
SPICES (BAHARATLAR) MODELİ
John Dent SPICES modelinin bir parçası olan Student- Involvement (Öğrenci katılımı) konusu üzerine
bir konuşma yaptı. Öğrencilerin kendi eğitimleri ile ilgili daha fazla sorumluluk almaya ve kendilerini
gelecek öğrenme deneyimleri için hazırlamaya davet etti. Öğrenci katılımının müfredat hazırlama da
dâhil olmak üzere tıp eğitiminin her aşamasında önemli olduğunu, bu nedenle Bologna Süreci’nde de
Aspire To Excellence Ödüllerinde de yer aldığını belirtti. Fakültelerin ‘Excellence in Student
Engagement’a ulaşmak için “Çalışma Rehberleri” hazırlayabileceklerini belirtti.
Öğrencilere yönelik online ESME kuşlarında öğrencilerin kendi müfredatları konusunda fikir ve söz
sahibi olmalarını amaçladıklarını belirtti. Bütün katılımcılara “öğrenci merkezli öğretim” “öğretmen
merkezli öğretim” doğrusunda kendilerini hangi noktada gördüklerini ve öğrencilerin kendi
fakültelerini hangi noktada gördüğünü sordu ve konuşmasını tamamladı.
TASARIMCI OLARAK ÖĞRENCİLER
Den Hunt konuşmasına öğrencilerin eğitim hayatları boyunca büyüyüp gelişmesini izlemekten büyük
keyif aldığını söyleyerek başladı. Yetişkin Öğretiminin Temel Özelliklerinden “kişiye sorumluluk
verme” konusunda değindi. Öğrencilere klinik pratikte ve mezun olduklarında ne tür durumlarla karşı
karşıya kalacaklarını gösterip, eğitim hayatlarının daha en başında sorumluluk almaları sağlandığında
daha iyi öğreneceklerine değindi. Aspire to Excellence ödüllerinden birinin Student Engagement
(Öğrenci katılımı) olduğunu anlattı ve şu ana kadar başvuran 25 fakülteden 13 ünün bu ödüle layık
görüldüğüne, bu fakültelerin 12 ülkeye yayıldığını anlattı.
Öğrenci katılımını sağlama hususunda Arizona Üniversitesi’nde yapılan “Söylemiştiniz- yaptık”
uygulamasına değindi. Öğrencilerden alınan her geri bildirime bu şekilde cevap verildiğinde hem
öğrenci katılımının artacağını hem de fakültenin gelişeceğini belirtti.
ÖĞRENCİLERE KULAK VERİN
Hong Konglu Doktor Patic geleceğin hekimleri olan bugünün öğrencilerine eski müfredatla eğitim
verildiğini belirterek konuşmasına başladı.
Öğrencilerin sosyal medyayı, çevrimiçi platformları kullanıp çok fazla bilgiye sahip olduklarını belirtti.
Böyle bir devirde öğretmenlerin de kendilerini geliştirmeleri ve günümüze adapte olmaları gerektiğini
belirtti.
Öğrencilere soruduğunda
-%50 hasta başında
-%20 aile ve yakınlara
-%10 laboratuvarda
-%10 acil durum ünitelerinde
-%10 polikliniklerde
Eğitim görmeyi doğru bulduklarını belirtti.
Öğrencilerin fikirlerini almak için çeşitli kapılar açmamız gerektiğine değindi:
-Öğretmenlerle toplantılar
-E-forumlar
-Sınav sonrası değerlendirme oturumları
-Anketler
SEMPOZYUM SONUNDA
Dan Hunt öğrencilere karşı daha açık ve daha şeffaf olmamız gerektiği mesajını verdi.
Osman Erol Hayran eğitim sistemimizde birçok eski kafalı diye tabir edilen öğretmenin olduğunu ve
duyarı ve başarılı hekimler yetiştirmek istiyorsak önce eski kafalı hocalarımıza eğitim verip onları
örnek alınası rol modellere dönüştürmemiz gerektiğini söyledi.
Educational Environment and e-Learning
Moderatörler: Süleyman Yıldırım
Raportör: Ömer Yasir Boz (İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi)
Tarih:18.10.2015
Sunum 1: Use of Smart Devices Medical Applications Among Medical Students
Konuşmacı 1: Mukhtiar Baig
Artık teknoloji çağında olduğumuz gerçeğini belirtti. Genel olarak kendi fakültesindeki öğrencilerin
akıllı cihazları ne kadar kullandıklarından yola çıkarak yaptıkları çıkarımları ve bu çıkarımların tıp
eğitimini nasıl etkilediğinden bahsetti. Öğrenciler de kendi akıllı cihazlarında(telefon, tablet, bilgisayar
vs.) kullanılacak tıp eğitimi adına olan uygulamaların farkında olduklarından bahsetti. Ve hatta
araştırma yapılan örneklemin %27’sinin günde bir en azından bu uygulamaları kullandıklarını belirtti.
Fakültelerindeki yapılan bu araştırmadan sonuç olarak öğretim üyelerinin tıp öğrencilerini akıllı
cihazlardaki bu uygulamaları kullanmalarına ikna etmeleri gerektiğini belirtti. Ancak bunu yaparken
hocaların da bu uygulamaları bilmeleri gerektiğini belirtti. Nedeni ise oluşabilecek bilgi çöplüğünün
önüne geçilerek öğrencileri yönlendirebilmelerini sağlamak olduğunu belirtti.
Sunum 2: Association of Perceived Stress Level (PSS), quality of life and coping srategies in physical
therapy students of Rawalpindi/Islamabad Pakistan
Konuşmacı 2: Furqan Siddiqui
Kendi yaptıkları araştırmayı ve metodolojiden bahsettiler. Sonuç bölümünü anlatmaya süreleri
yetmedi.
Sunum 3: The importance of Nursing Informatics Education as speciality
Konuşmacı 3: Asieh Darvish
Konuşmacı gelmedi
Sunum 4: “Just Google it...” – The internet and its effect on medical knowledge
Konuşmacı 4: Javin Singh Sandhu
Tıp öğrencisinin öğrenmesi gereken çok fazla bilgi var. Ve tabi ki bu bilgileri hafızamıza kaydetmemiz
gerekiyor. Ancak internet sayesinde tıp öğrencilerinin internet ile daha “özel” bir ilişkisi oluyor.
İnternet sayesinde daha az bilgiyi hafızamızda daha fazla bilgiyi internette saklıyoruz.
Manchester Üniversitesi gelen bütün öğrencilere ipad veriyormuş. Ancak bu yapılan araştırma
teknoloji ve internetin tıp eğitiminde kullanıldığında nasıl bir etki oluşturduğunu görmek amacıyla
yapılmış. Yapılan araştırmalara göre ise çıkan sonuç ilginç. İnternet ile çok fazla haşır neşir olan
öğrenciler kendilerine ardı ardına birkaç tıp sorusu sorulduğunda yavaş yavaş bilgisayarı düşünmeye
ve bilgisayardan erişebildikleri siteler üzerinden soruları cevaplamaya başlıyorlarmış.
Buradaki sorun şu, belki stres sürecini azaltıyor olsa da acaba bu harici hafızamızı kullanamadığımız
durumlar olduğunda da kendimizi hekim olarak sayabilecek miyiz?
Sunum 5: Impact of a social network group page on undergraduate medical knowledge
Konuşmacı 5: Asıl konuşmacı gelmediği için araştırmanın yazarlarından birisi sundu
Facebook artık hayatımızın bir parçası ve hayatımızın bu kadar içinde olan bir platform sayesinde tıp
eğitimini okullardan kurtarabilir miyiz düşüncesi ile yola çıkılan bir projenin ürünlerini ve son
durumunu anlattı. Asıl konuşmacı gelmediği için genel olarak sönük bir konuşmaydı ancak yapılmış
olan gruptaki durumlar ilgi çekici idi. Facebook üzerinden açılan bir grupta hocalar ve öğrencilerin
ortak bir platformu oluşturulmuştu. Öğrenciler dilerlerse kişisel hesapları ile dilerlerse de sahte
hesaplar ile bu platforma dahil olabiliyorlardı. Öğretim üyeleri mini quizler, derste işleyecekleri
konular hakkında ilginç vakaları paylaşıyorlardı.
Öğrencilerin geri dönütleri ise bu sayede derse daha ilgili oldukları ve sahte hesapları sayesinde
kimliklerini koruyaraktan hocalarına soru sorabildiklerini gösteriyordu. Facebook’tan olan bildirimler
sayesinde de ders çalışmaları gerektiğini hatırlıyorlardı. Hiç bir şey yazmayan “lurkers” diye de
tanımlanan öğrenciler bile öğrendiklerini belirtiyorlarmış.
Sunum 6: 19 Medical Subjects online interactive review for undergraduate medical students in
remote locations in India on streaming Live interactive online video class over Mobile phone
Konuşmacı 6: Murali Mohan
Konuşmacı gelmedi
Sunum 7: Student Perception of Educational Environment in Rehman Medical College, Peshawar,
Pakistan
Konuşmacı 7: Tariq Saeed Mufti
Yaptıkları araştırmaya dair istatistikleri belirtmekle yetindi.
Sunum 8: Impact of social Media on attitudes & professional growth of physical therapy students of
Foundation University
Konuşmacı 8: Naureen Tassadaq
Yaptıkları araştırmaya dair istatistikleri belirtmekle yetindi. Ülkelerin tıp eğitiminden ziyade
zihniyetinin de düzeltilmesi gerektiğini belirtti.
Moderatör: Komal Zulfiqar
Raportör: Kübra Atayİstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi)
Tarih : 18.10.2015
Sunum 1: Assessment of Lecture and Bedside Teaching Compared to Self Learning (Control) In
Achieving Competence in Screening for Developmental Dysplasia of Hip
Konuşmacı 1: Abdul Kareem Bhurhanudeen
Konuşmacı, Gelişimsel Kalça Displazisi örneğinden hareketle yapmış olduğu araştırmada genel olarak
koğuş tipi eğitimin doğru olmadığı üzerinde konuştu. Kendi kendine öğrenmenin daha az etkili
olduğu ama arada anlamlı fark bulunmadığı belirtilen çalışmanın daha geniş gruplarla tekrarlanması
gerekiyor.
Sunum 2: Comparing Effectiveness of Lecture and Problem-Based Learning in Nursing Students, at
Jahrom University Medical Science
Konuşmacı 2: Najafipour Sedigheh
Konuşmacı probleme dayalı öğretimin bilgiyi arttırdığını belirtti. Sistemin uygulandığı öğrenci grubu
ikiye bölünerek, altı oturumluk bir ders yılının sekiz döneminde amfi dersi şeklinde, diğer sekizinde ise
problem dayalı öğretim modelinde(Maastritch Modeli) ders işlenmiş. Öğrenciler probleme dayalı
modelde(on beşer kişilik gruplar) daha severek öğrenmişler fakat konferans tipi
modelde(amfi/lecture) daha iyi öğrendikleri gözlenmiş.
Konuşmacı, eğitimde aktif metodlar uygulamanın öğrencinin sadece öğrenmesini değil; aynı zamanda
öğrenme sürecindeki memnuniyetini arttırdığını söyleyerek konuşmasını bitirdi.
Sunum 3: New Learning Programs in Emergency Course for 6th Year of Medical Students
Öğrenciler Acil Servis bölümünde üç hafta staj görüyorlar ve her stajda üçer saatlik tartışma bölümleri
bulunmakta. Çalışmayla ilgili birkaç önemli nokta:




ER Interesting Cases: Öğrenciler vakayı kendiilgilerine göre seçiyorlar ve hastanın ilk
vizitinden hastaneden ayrılşıına kadar vaka hakkında blgi topluyorlar. Personel, stajyer doctor
ve ilgili öğrencilerden oluşan grupta nasıl hızlı tanı koyulacağı, hastaya nasıl yaklaşılacağı,
doğru tedavi yöntemleri tartışılıyor.
ER spot diagnosis: Öğrenciler pozitif semptom, film ve laboratuvar bulgularını topluyor, bunu
küçük çalışma grularında sunuyor ve fikir paylaşımında bulunuyorlar.
ER guidelines: Öğrenilenler tekrar gözden geçiriliyor ve kurun öğrenme hedefleri Tayland Tıp
Konseyi’nin hedefleriyle eleştiriliyor. Grup tartışıyor ve departmana konu hakkında bir rehber
hazırlıyor.
ER audit: Geriye dönük performansları değerlendiriliyor, tartışılıp fikirler paylaşılıyor.
Sunum 4: While Adapting, What Are The Coping Strategies Used By Foreign Residents?
Konuşmacı 4: Nilüfer Demiral Yılmaz
Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi’ndeki yetmiş ikiyabancı tıp öğrencisiyleyrüülen çalışmadan çıkan sonuç,
yabancı öğrencilerle Türk olanlar arasında ayrım yapıldığı olmuş. Konuşmacı , çalışma daha başlangıç
aşamasında olduğundan bu konuda henüz bir plan yapılmadığını ama yabancı öğrenci dayısı artttıkça
insanların bu duruma daha hoşgörülü yaklaşacağını belirtti (ABD örneğindeki gibi).
Sunum 5: Learning Habits of Undergraduate Medical Students in Pharmacology
Konuşmacı 5: Vasudha Devi
Sunum, tıp fakültesindeki öğrencilerin öğrenme alışkanlıklarının kıyaslanması üzerineydi. Araştırmaya
ilgili ilginç kısımlardan biri, öğrencilerin beş senelik eğitimlerinin ilk dönemini Manigal,Hindistan’da ;
ikinci dönemini ise Malakka,Malezya’da tamamlamalarıydı.
Öğrencilerin konuyuniki kez tekrar ederek; grup çalışmaları yaparak iyi öğrendikleri anlatıldı.
Öğrenme faaliyetinin çalışılan saatle doğrudan bağlantılı olmadığı ve öğrenciden dönüt(feed-back)
almanın önemli olduğu vurgulandı. Konuşmacı, edef belirlemenin, konseptederin anlayış
geliştirmenin, konuya önceden hazırlanmanın farmakolojide öğrencinin öğrenmesini geliştirdğini
anlattı; Öğrencilerin çalışma verimlerini arttırabilmeleri içn bunları dikkate almaları gerektiğini
belirterek konuşmasına son verdi.
Sunum 6: Training of Adolescent Reproductive Health: Improving Knowledge About Adolescent
Reproductive Health
Konuşmacı 6: Rani Rusdiana
196 katılımcının katıldığı çalışmada; katılımcılara üreme sağlığında erken tanı, sağlıklı üreme yaşı,
üreme fonksiyonu konularında eğitimler verilmiş; eğitimöncesi ve sonrasında bilgi düzeyleri açısından
farklılık görüldüğü gibi kısır bir sonuca ulaşılmış.
Faculty Development
Co-Chair: Mandana Shirazi, Jyoti Nagmoti
Raportör: Aykut Uçar (Yeditepe Üniversitesi Tıp Fakültesi)
Tarih:18.10.2015
Sunum 1: Ayesha Rauf, Enhancing the Competencies of Medical School Faculty through
Customized, Regular and Mandatory Round of Workshops in Homogeneous Groups
Shifa Universitesi her ayın son cumartesi gününü fakülte gelişimine ayırıyor. Ayrıca 2013 yılından beri
düzenli yaptıkları workshop çalışmaları mevcut. Fakültenin 3ü alt sınıf 3ü üst sınıflardan oluşan 6
gruba bölünüp altı farklı daldaki workshoplara katılımları sağlanıyor. Workshopların başlıkları;
Liderlik, Değerlendirme, Öğretim, Araştırma, Yazılı Değerlendirme, Performans Değerlendirme. Bu
workshoplar belirlenirken amaca uygunlukları test edilmiş, belli bir stratejiye oturtulmuş ve fakülte
deneyimine uygun olmuş olmaları gerekliydi.
Bu workshopların her birinde aynı amaca yönelik kurslar verilirken alınan geri dönütlerden bazıları
şunlardır. Örneğin; Yazılı Değerlendirme workshopu sonucunda sınavlarda çoktan seçmeli sorular
yanında genişletilmiş eşleştirme sorularının da sorulması kararlaştırıldı.
Bu çalışmalar sonucunda yapılan değerlendirmede, katılımcılar workshopların içeriğini kendi deneyim
düzeylerine paralel olduklarını belirtti. Ayrıca bunların fakülte gelişimi için yararlı olduklarını söyleyip
diğer fakültelere önerebileceklerini belirttiler.
Katılımcılar tarafından gelen negatif feedbackler ise şöyleydi; workshoplar bir süre sonra
monotonlaştı. Bir workshopa katılan bir gruba diğerlerine katılma şansı verilmediği için eksiklik
oluştu. Katılımcıların devamlılığını kontrol etmek zordu.
Sunum 2: Abdul Khaliq Naveed Continuing Medical Education Leads to Learning and Change: An
Experience of RARE Riphah
Bu çalışmanın amacı fakültenin ve çalışanların gelişimini sağlamaktır. (RARE: Riphah Academy of
Research and Education , 2006’dan beri)
Bu çalışma süresince 3300 ulusal ve uluslararası 3300 fakülte üyesi eğitildi. Sayısız workshop ve
seminer gerçekleştirildi. Bu çalışmanın çıkmasındaki en büyük etken, fakülte üyelerinin eğitilmek
istemeleriydi. Özellikle istedikleri konulardan bazıları şunlardır; müfredat, değerlendirme, araştırma,
öğretim ve öğrenim. Bu seminer ve workshoplar uygulanırken fakültenin ihtiyaç analizleri göz önünde
bulunduruldu ve eğitim reformlarını destekleyen, araştırmayı teşvik eden bir amaç güdüldü.
Sunum 3: Anand Kukkamalla, Faculty Development Program for Enriching the PBL Process at
Melaka Manipal Medical College
Şu an zaten ellerinde var olan öğrenci merkezli öğrenme sağlayan PDÖ sistemini iyileştirmek adına
sistem bazlı müfredat içinde bazı değişikliklere gidilip uzun süreli hafızaya daha uygun olması adına
işbirlikçi öğrenmeyi geliştirdiler.
Bu çalışma için ilk baştaki PDÖ sistemi sürecine geri dönüp değerlendirmek ve tekdüze PDÖ anlayışını
değiştirmek gerekti. Bu yenileme ve geliştirmeler ardından iki ayrı gruba bölünen fakülteye feedback
anketleri, PDÖ vakaları, vaka senaryoları grup tartışmaları sağlandı. Program dahilindeki süreç bitince
yapılan feedbackte ise görülen sonuç çalışmanın lehineydi. Fakültenin %60ı bu çalışmayı fakülte
gelişimi için çok yararlı bulurken, %19u yararlı buldu. Geri kalan %21 aleyhinde düşünüyor da olsa
büyük çoğunluğun isteği doğrultusunda çalışma başarıya ulaştı.
Sunum 4: Abdulkader M. Al Juhani, Continuous Proffesional Faculty Development: What is the
preferable method?
Çalışmanın ana teması olan CPD’yi (Continuous Professional Development) tanımlamak gerekirse,
mezuniyet öncesi eğitim dışında kalan her öğrenim ya da doktorların her zaman gelişmekte olmasını
sağlayan mezuniyet sonrası eğitim diyebiliriz. Eğitim her zaman özgür olan ve ulaşmamızı kimsenin
engelleyemeyeceği bir olgudur. Doktorlar olarak kendimizi güncel tutmak adına bun ihtiyacımız var.
CPD’nin CME(Continuous Medical Education)’dan birçok farklı noktası bulunmaktadır. Öncelikle, CPD
ömür boyu süren bir gelişme sunarken, CME sadece yaşamın bir bölümünü kapsar. Yine CME klinik
olgular üzerine bir dizayna sahipken, CPD liderlik, iletişim yetenekleri, değerlendirme gibi birçok farklı
alanda da kendimizi geliştirmemizi sağlar.
CPD için yapılan ankette görüldüğü üzere bu uygulamayı gerçekleştirmek için en iyi ve en uygun
görünen yol çalışma sırasında alınan eğitimdir(%35). İkinci sırada ise kısa kurslar gelmektedir.(%26)
Sunum 5: Riffat Shafi, Impact of Faculty Development Program on Academic Excellence at Shifa
College of Medicine
Sunum 1’deki içerik ile aynıydı. Ek olarak bu süreçte karşılaştıkları zorluklardan bahsetti. En önemlisi
fakülte içindeki bu projeye olan ilgisizlikti. Bunu aşmayı başardıklarında zaten proje başarıya ulaşmış
oldu.
Sunum 6: Nicola Frank, Pathways for Development Towards University Hospital Status-Experience
from Qatar
Yeni kurulmuş bir medikal üniversiteden gelen sunumcu yeni PDÖ sistemine uyum sağlama
süreçlerindeki farklılıklardan bahsetti. Onları bu süreçte farklı kılan bir üniversite hastanesine sahip
olmamalarıydı. Kendilerine ait bir hastane kurup işletebilecek kaynağa sahip olmadıklarından dolayı
öğrencilerin eğitimlerinin devamlılığı ve sağlamlığı için farklı eğitim hastaneleri ile anlaşmalar ve
ortaklıklar kurdular. Bu oluşumu yaparken, PubMed’de bir tıp fakültesinin kendine ait eğitim
hastanesiolmak zorun da mı? Sorusuna yanıt aradıklarında bununla ilgili çalışma olmadığını fark
ettiler. Bundan dolayı var olan hastanelerle kendi ortaklıklarını kurdular.
Bu çalışmada benzer konumda olan okullar için yol gösterici olmak istediler. Bunun içinde öncelikle
göz önünde tutulması gereken durumlar; yüksek kaliteli hasta bakımı, araştırma imkanı, öğretim,
ortak strateji, hükümet desteği. Eğer anlaşmalı hastane bu olanakları sağlıyorsa veya bu durumlar bir
şekilde karşılanıyorsa bunu yapabilmek için herhangi bir engel kalmıyor. Hastane-doktor-öğrenci
arasındaki iyi iletişim ve ortaklık sayesinde yeterli düzeyde bir eğitim sağlanabiliyor.
Sunum 7: Fatemah Ahmdinia, Evaluation of Organisational Performance of Faculty of Health in
Mazandaran University of Medical Sciences to Enable the Establishment of Quality Improvement
Based on EFQM Model 1390
Mükemmelliyetlik üzerine kurulu EFQM sisteminin tıp eğitimine uyarlanmasını anlatan sunumda
kendi kendini değerlendirme konusu üzerinde durulurken bu sistemin fakülte gelişimi için
yararlarından da bahsedildi.
Assessment
Co chairs:Matthew C. E. Gwee, Muhammad Luqman
Moderatör: Alia Ahmed
Konuşmacılar (sırasıyla): Martha Illige, Siang Tong Kew, Humaira Sarfraz, Mostafa Kandil
Soliman, Min-Shu Wang, Mohand Alzughaibi, Alia Ahmed
Raportör: Başak Selin Kara(Koç Üniversitesi Tıp Fakültesi)
Tarih:18.10.2015
Sunum 1: Competencies and Subcompetencies for Assesment and Coaching in Medicine
İlk sunumda yapılan araştırma öğrencilerin öğrenim sürelerine göre yeterlilik göstermesi gereken
konular seviye seviye irdelenerek hangi sınıfta hangi becerinin elde edilmesi gerektiği
ölçülmüştür.Bu yeterlilik öğretici tarafından direkt olarak, farklı kaynaklardan bilgi alınarak ve
organize bir görüşme yapılarak ölçülmüştür. Buna ilk seviyede öğrenci örneğin bir hastalıkla ilgili
gerekli teorik bilgiyi edinir, ve birkaç teşhis koyar. İkinci seviyede hastalığın ne kadar ilerlediğini
ölçer ve aciliyetini tespit edebilir. Bir sonrakinde akut hastalıkların tedavisini bilir, tedavi süreci
hakkında bilgilidir. Son seviyede ise lokal sistemler ve endemik nadir hastalıklar hakkında bilgilidir
ve tedavi edebilir. Sunumun devamında ise takım bazlı tıp öğrenimi çalışmalarında da bu şekilde
konuların seviyelere ayrılarak çalışılmasının öğrenciye sağladığı katkılar 18 yıllık tecrübeye
dayanılarak kanıtlanmıştır.
Sunum 2:Comparison of MiniCex and Clinical Long Case Assesment in Medical Students
Konuşmada MiniCEX isimli bir sistemin tanıtımı ve sonuçları anlatıldı. Sunumun başında
MiniCEX’in Amerikan bir şirket tarafından yapılan klinik mini değerlendirme çalışması
olduğundan bahsedildi. Yapılan araştırmada ise bu mini değerlendirme sistemiyle uzun süreli
değerlendirme sistemlerinden hangisinin faydalı olduğunu bulmayı amaçlamışlardır ve 6. Sınıf
öğrencilerine bir anket uygulayarak ve sınav yaparak iki sistemin değerlendirmesini
yaptırmışlardır. Araştırmanın sonunda ise öğrencilerin bu MiniCEX sistemini daha az stresli
buldukları fakat objektifliğini sorguladıkları gözlemlenmiştir. Testlerde alınan sonuçlarda ise iki
öğretim sisteminde de öğrencilerin başarısının kayda değer bir değişim göstermediği
görülmüştür.
Sunum 3:To Assess Evaluation System in Public Medical Institutions at Under Graduate Level-The
Student Perspective (konuşmacı katılım göstermedi)
Sunum 4:Practical Skills Assessment Tools in Human Gross Anatomy
Konuşmada öncelikle konuşmacının yaşadığı ülkede geleneksel olarak yapılan eğitimde anatomi
dalında özellikle uzmanlık eğitiminde kadavra kullanımı ve bulmada zorluk yaşandığından
bahsedilmiştir. Yapılan uygulama sınavlarında kadavrayı işaretlemenin sınavda öğrencileri
şaşırttığı ve faydalı sonuç alınamadığı söylenmiştir. Yapılan yeniliklerden sonra ise plastisize
edilmiş materyallerin kullanımının öğrenciler tarafından daha faydalı bulunduğu ve öğrencilerin
başarısını yükselttiği görülmüştür.
Sunum 5: The Utility of Formative Objective Structured Clinical Examination in the Training of Six
Different Fields of Healthcare Providers- The Experiences in Mackay Memorial Hospital,
Taipei,Taiwan
Sunumda Tayvan’da OSCE uygulamasının merkezler belirlenerek ve bu merkezler bölgelere
ayrılarak,farklı tıp fakültelerinden öğrencileri bir araya getirilerek uygulandığından bahsedilmiştir.
Böylece harcamalar aza indirgenerek tüm okulların bu uygulamadan faydalanması sağlanmıştır.
Sunum 6: PBL Quizzes and Their Effects on Students Performence
Sunumda Suudi Arabistan’da bir üniversitede uygulanan probleme dayalı öğrecinin öğretim
sürecine katkısının arttığı PDÖ sisteminin öğrencilere kattığı faydalar anlatılmıştır. Buna göre PDÖ
son 40 yılda ivmelenerek tıp eğitiminde kullanımı arttırılmıştır. Yaklaşık 150 farklı dönemlerden
öğrencinin katılımıyla yaptığı anketlerin sonucuna göre sürekli quiz uygulanarak yapılan problem
bazlı eğitim öğrenimi belirgin bir şekilde arttırmıştır fakat midterm ve final sonuçlarında farklılık
görülmemiştir.
Sunum 7:Student Self Evaluation of Anterior Crown Preparations; Descriptive Versus Numerical
Scale
Sunumda öncelikle öğrencilerin kendilerini değerlendirmesinin eğitimdeki öneminden
bahsedilmiştir. Bu değerlendirmelerin daha iyi sonuçlar kazandırması için ise doğru şekilde
yapılması şarttır. Yapılan araştırmaya göre öğrencilerden sınav ve uygulamalardaki
performanslarını 1 den 10 a kadar numaralandırmalarını istediklerinde hepsinin yaklaşık aynı
skalada (7-8) cevaplar verdiği ve objektif olamadığı görülmüştür. Her uygulamanın ayrıntılı bir
biçimde yazılı olarak değerlendirildiği ve uygunluğunun sorulduğu bu değerlendirmenin
uygunluğunun da sınav başarısına eklendiği yeni değerlendirme sisteminde ise hem öğrencilerin
daha objektif ve doğru değerlendirme yaptığı hem de öğrenim seviyelerinin arttığı görülmüştür.
Bu yeni sistemde aslında sadece öğrenci ve öğretmenin değil halktan bir katılımcı ve teknisyenin
de değerlendirici olarak yer almasının çok daha faydalı olacağı da belirtilmiştir.
INTEGRATING THE VISUAL ARTS INTO MEDICAL
TRAINING
Konuşmacı :CAROL F.CAPELLO (Associate Director Office of Curriculum and Educational
Development-Associate Professor of Geriatric Education in Medicine)
Raportör :Berfin Gizem Uslu(Yeditepe Üniversitesi Tıp Fakültesi)
Tarih :18.10.2015
Conference Workshop 04
Yeterli katılımcı olmadığı için ben ve hoca ile bire bir resimler üzerinden 20 dakikalık kısa bir konuşma
gerçekleştirdik.
İnsanların farklı öğrenme stillerinin olduğunu kiminin işitsel kiminin görsel öğrenme yetilerinin
olduğunu vurguladı . Görsel olarak öğrenmenin bir çok öğrenci için daha akılda kalıcı olduğunu ve
bunun eğitim sistemlerinde kullanılması gerektiğini vurguladı. Daha sonra aşağıdaki resim gibi bir çok
resim incelemesi yaptık.
Mesela bu resime ilk baktığımızda çoğumuzun aklına kızın bazı şeyler düşündüğünü; kimiine göre
mutlu kimine göre hüzünlü olduğu gibi bir çok yorum geliyor. Bana gösterdiği resimlerin hepsinde ne
görüyorsun diye sorduğunda hikaye yazacak kadar yorum yaparak cevap verdim ve ‘No
interpretation’ diyerek , gördüğün şeyi objektif olarak değerlendirmen gerekir dedi. Burada bir kız
yatağın üzerinde oturarak dışarıya bakıyor diyebilirsin fakat ne düşündüğünü bilemezsin. Ve
hastalarımızı gördüğümüzde de bu şekilde davranmamız gerektiğini , onları da objektif bir şekilde
değerlendirerek sonuca ulaşmamız gerektiğini vurguladı.
PROGRAM DEĞERLENDİRME VE AKREDİTASYONSTRATEJİLER VE KARŞILAŞILAN ZORLUKLAR
Raportörler : Bahar Baş(Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Tıp Fakültesi), Büşra Öner(Sakarya
Tarih : 18.10.2015
Sempozyum 04
AKREDİTASYON PROGRAMININ ÖNEMİ
Khalid Bin Abdurrahman
Akreditasyonun tanımı yapıldı: “Akreditasyon bir tıp fakültesinin dünya standartlarına ulaştığını
gösteren bir süreç çıktısıdır.”
Dünya çapında akreditasyon yetkisi olan kurumun WFME olduğundan bahsedildi ve ulusal çapta
kurumlar olmayan ülkelerin direk WFME tarafından denetlendiği de eklendi.
Akreditasyonun fakültelere ve öğrencilere katkıları sıralandı:
-Tıp eğitimi Ana Bilim Dalı dışındaki akademisyenlerin büyük resmi anlayabilmeleri ve olaya daha
büyük pencerelerden bakabilmeleri konusunda yardımcı olup fakültedeki eğitim kalitesinin
yükseltilmesinde büyük katkı sağlamaktadır.
-Akademik kariyerler planlarını yapmakta önemli bir yol gösterici role sahip olup, uluslararası
alanlarda görev yaparken akredite bir okuldan mezun olmanın güvenini taşımalarını sağlar.
Akreditasyonun avantajları olduğu gibi dezavantajları olabileceğine de değinildi ancak bu fakültenin
akredite olduktan sonraki tutumu ile bağdaştırıldı.
**Tıp fakültelerinin akredite olmaları gelişimlerindeki bir sonuç değil başlangıç olmalıdır ilkesinin altı
özellikle çizildi.
AKREDİTASYON SÜRECİ ve KARŞILAŞILAN SORUNLAR
Ahmed Rehan Khan
Akreditasyonun üç ana aşamadan oluştuğu belirtildi:
-Öz Değerlendirme
-Saha Ziyaretleri
-Akreditasyon Kurumunun Karar Aşaması
--Öz Değerlendirme: Fakülte bünyesinde, fakülte akreditasyonuyla bizzat ilgilenecek bir ekibin
kurulması, belirlenen ekip tarafından akreditasyon standartlarının incelenmesi ve bu standartların
okul bazında değerlendirilmesi için görev dağılımının yapılmasını takiben okulun eksik ve
yeterliliklerinin belirlenmesi.
“Planlama  Geliştirme  Hayata Geçirme  Geribildirim” ana harita olarak çizildi.
--Saha Ziyaretleri: Daha önce de belirtildiği gibi ulusal çapta WFME tarafından akredite edilmiş bir
kurum bulunması halinde söz konusu saha ziyaretleri bu ulusal kurumun ekibi, yoksa bizzat WFME’nin
oluşturacağı bir ekip tarafından gerçekleştirilir.
Saha ziyaretleri sürecinde okulun;
Standartlara uygunluğu
Ulaşılabilir okul kaynakları
Öğrenciler, fakülte ve fiziksel olanaklar değerlendirilir.
--Akreditasyon Kurumunun Kararı: 3 çeşittir
-Tam akreditasyon
-Koşullu akreditasyon
-Red
**WFME tarafından akredite edilmiş ulusal çaptaki kurumlar sıralandı
-LCME (ABD)
-TEPDAD (Türkiye)
-Karayip Tıp Birliği
AKREDİTASYONUN TIP EĞİTİMİNE ETKİSİ
Gohar Wajid
Geçmiş bilgileri kaynak vererek “akreditasyon” kavramı ortaya çıkmadan önce fakülte sayısı artışının
kontrolden çıktığını belirtti. Kurulan onca yeni fakültenin kalitesinin giderek düştüğüne de değindi.
Devlet yöneticilerinin uzmanların uyarılarına kulak asmadığından ve ülkenin ihtiyaçlarının çok
üzerindeki sayılarda tıp fakültelerini kurmaya devam ettiklerinden yakındı.
Akreditasyonun küresel bir standart oluşturmadaki önemine tekrar değinildi ve Akreditasyon
belgesinin bir kalite güvence belgesi niteliğinde olduğunu söyledi.
AKREDİTASYON ÖTESİ
Aqeel Safdar
“I have a dream…” şeklinde konuşmasına başlayan Sayın Safdar akreditasyon sonrasında fakültelerin
gelişim süreçlerini durdurmamaları gerektiğinden ve akreditasyonu kendilerine bir hedef değil de
başlangıç olarak belirlemeleri gerektiğinden bahsetti.
Akreditasyon sürecini çok fazla doküman, teknik, jargon içerdiğine ve bir çok fakülte için karmaşık bir
süreç olduğuna değinerek, kazanılmış bir akreditasyon belgesinin fakültenin çok daha iyisini
başarabileceğinin en iyi göstergesi olduğunun altını çizdi.
KAPANIŞ
Katılımcılardan alınan ek yorumlar ve geribildirimlerle oturuma son verildi.
Assessment
Chair: Hirotaka Onishi
Moderator: Komel Zulfiqar
Raportör:Mehmet Serhat Yıldırım (İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi)
Tarih:18.10.2015
Konuşmacılar:
1-Team based learning in Pathology: Impact on test scores and student satisfaction
Konuşmacılar :Sadia Hameed, Tanzeela Khalid
Bu sunumda Hematoloji derslerinde TBL(Team Based Learning) uygulamaları ve takım çalışmasının
başarıya etkisi araştırması anlatıldı.
Gruplar rastgele biçimde bilgisayarla oluşturuldu. Her gruba 10 tane çoktan seçmeli soru verilip
tartışarak ortak cevap vermeleri istendi. TBL uygulamalarının ardından her öğrenciye değerlendirme
formu dağıtılarak görüşleri soruldu. Forma verdikleri yanıtlarla öğrenciler TBL uygulamasının;
#Takım çalışmasını güçlendirdiğini
#Öğrenme motivasyonunu artırdığını
#Neden-sonuç ilişki kurma ve fikir yürütme becerilerini geliştirdiğini
#Yanlış anlamaları azalttığını belirtti.
Öğrencilerin %59’u TBL uygulamasının müfredata dahil edilmesini istediğini söyledi.
2-Factors Influencing Medical Students' Self Assessment Accuracy
Konuşmacı :Margaret Elzubeir
Öz değerlendirme, öğrencilerin öğrenim hedeflerine ulaşıp ulaşmadığını kendilerinin ölçmesi
anlamına gelir.
Bu sunumda anlatılan araştırmanın amacı öz değerlendirmeyi etkileyen faktörlerin tespitidir. Sınıf,
cinsiyet, sınava hazırlık, öz güven, kaygı gibi faktörler test edildi.
253 öğrenci sınav öncesi anketi doldurdu. Araştırma sürecinde bilimsel olarak anlamlı iki sonuca
ulaşıldı:
# Kadın öğrenciler daha yüksek not bekliyor ancak tahminlerinde daha çok sapma var.
# Sınava hazırlığın artması beklenen notu artırıyor.
Bu sonuçlar dışında öğrencilerin kendilerini değerlendirmeleri incelendiğinde orta-kötü öz
değerlendirici olduğu sonucuna varıldı.
3-Implementing Multiple Mini Interviews (MMIs) as a complementary strategy for admissions to
medical college
Konuşmacı : Syed Shoaib Shah
Bu araştırmada tıp fakültesine öğrenci alımı yaparken ek olarak kısa görüşmeler gerçekleştirmesi
süreci ve sürecin değerlendirmesi sunuldu.
Tıp fakültesi öğrenci adaylarıyla 8 dakika süren görüşmeler yapıldı. Bu görüşmelerin içeriğinde iletişim
becerileri, akademik yatkınlık, etik karar alma gibi bölümler bulunuyor.
Her ne kadar net sonuçlara ulaşmak için erken olsa da yapılan değerlendirmeler sonunda, görüşme
sisteminin güvenilir olduğu sonucuna varıldı. Ayrıca bölümler arasında puan olarak bir korelasyon
olmadığı gözlemlendi.
Aday öğrencilerin değerlendirmesine göre ise görüşme öncesi verilen bilgiler ve hazırlık süreci yeterli,
görüşmeler öğrencilerde kaygı oluşturmuyor; öğrenciler görüşmeleri güvenilir buluyor.
4-Evaluation of cognitive levels and Item writing flaws in Pharmacology modular exams MCQs
Konuşmacı :Sundus Tariq
Bu sunumda anlatılan araştırma çoktan seçmeli sınav soruları hazırlanırken oluşan hataların
incelenmesiyle gerçekleştirildi.
Farmakoloji anabilim dalının hazırladığı 150 çoktan seçmeli soru incelendi. Zayıf ya da hatalı sorular
tespit edildi. Soruların ussallığını zedeleyen faktörler arasında anlamsız çeldiriciler, belirsiz terimler,
odaklanılmamış soru kökleri, kelime tekrarları, soyut kavramlar, gereksiz ayrıntılar, uzun açıklamalar,
mantıksal ipuçları, grammatik ipuçları gibi kavramlar yer aldı.
Değerlendirmeler sonunda ise soruları zayıflatan en büyük etkenin anlamsız çeldiriciler ve belirsiz
terimler olduğu tespit edildi.
Araştırma sonunda soruları hazırlayan kişileri soru hazırlama eğitimine tabi tutulması gerektiği
belirtildi.
5-Students perception of assessment for learning at IIMCT
Konuşmacılar : Komel Zulfiqar
Bu araştırmada Islamic International Medical College’da sunulan geri bildirimlerin öğrenci gözünden
değerlendirilmesi sunuldu.
IIMC’de sınavların ardından öğrencilere verilen geri bildirimler hakkında sorular soran bir form
rastgele bir biçimde öğrencilere uygulandı. Öğrencilerin değerlendirmeleri etkili bulması ve tavsiye
edilen çalışmaları gerçekleştirmesi sorgulandı.
135 öğrencinin 76%sı değerlendirmeyi yerinde buldu. Ancak öğrenciler tavsiye edilen çalışmaların
gerçekleşmediğini, gerçekleşmesi için geri bildirimlerin sınavlar arasında uygun bir zamanda verilmesi
gerektiğini belirtti.
6-Using tests (SJTs) to evaluate non-academic attributes for entry to medical schools and medical
specialties: Evidence from international studies
Konuşmacılar :Stuart Martin
Bu sunumda tıp fakültesine ve uzmanlık programlarına girişte akademik olmayan özelliklerin
değerlendirilmesi anlatıldı. Araştırmada akademik olmayan özelliklerin tanımlanması ve ölçümü
sorgulandı.
Akademik olmayan özelliklere iletişim yetenekleri örnek verilebilir. Değerlendirmeler için uluslararası
öğrenci seçim şekilleri kullanıldı: görüşme, kişisel beyanlar, kişilik ve yetenek testleri, durumsal
muhakeme testleri.
Durumsal muhakeme testlerinde
#Öğrenciye bir olay sunulur.
#Öğrenci değerlendirme yapar.
#Önceden belirlenmiş seçeneklere göre bir makine öğrenciye puan verir.
Araştırma sonunda durumsal muhakeme testlerinin ucuz, öğrenciler tarafından beğenilen, imkanları
az olan grupları dezavantajlı konuma düşürmeyen bir yöntem olduğu; ayrıca kadınların durumsal
muhakeme testlerinde daha başarılı olduğu tespit edildi.
7- Comparison of effectiveness of Resident student tutors and Experienced Faculty to Conduct PBL
Sessions
Konuşmacılar :Mahwish Rabia
Probleme dayalı öğretim sırasında asistanlar ve tecrübeli öğretim üyelerini karşılaştıran bu çalışmada
iki grup eğitmenin verimlilikleri incelendi.
Araştırma sonunda;
●
●
●
Asistan ve öğretim üyelerinin oturumlarının eşit sürede bittiği
Öğrencileri eşit miktarda derste tuttukları
Asistanların oturumlar sırasında daha rahat tutumlar sergilediği tespit edildi.
Sonuç olarak asistanların da probleme dayalı öğretim oturumlarını yönetebileceği belirlendi.
Curriculum
Moderatör: Fareesa Waqar
Co-chair : Brownell Anderson, Saad Naeem Zafar
Raportörler: Buğra Han Egeli, Kübra Atay (İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi)
Tarih: 18.10.2015
Bu sözlü sunumlar esnasında programda belirtilmiş on bir kişiden onu sunumunu gerçekleştirdi.
Understanding Caring Through Arts and Medicine Elective Course
Konuşmacı :Randa Mostafa
Sunumun odak noktasında hümanizm fikri vardı ve anlatılan konu 2010 yılında açılan ve bu zamana
kadar başarıyla faaliyet gösteren ‘arts and medicine course’ projesiydi. Üç ay süren otuz beş
öğrencilik kontenjanı olan bu ders sanatsal bakış açısı ile tıp eğitimini birleştirmeyi amaçlıyordu.
Kursun amacı profesyonellik ve hasta odaklılık kavramlarını filmler üzerinden öğrencilere öğretmektir.
Dr. Mostafa dersin işlenişinden de bahsetti. Öğrenciler verilen filmleri dersten önce izleyecek, derse
gelince de gruplar halinde bu filmleri ve tıpla ilgili vermeye çalıştığı mesajları tartışır. Sonrasında
herkes bireysel kompozisyonlarını yazıp akranları tarafından değerlendirir. Dersin sonunda bütün bu
kompozisyonlar öğrencinin portfolyosunu oluşturur.
Teaching About Human Milk for Human Babies
Konuşmacı:Martha Illige
Bu sunumda ise anne sütünün öneminden bahsedildi. Anne sütü kullanımı önündeki sosyokültürel
engellerin önemi vurgulandı. Cinsiyetçi yaklaşım açısı yüzünden kadınların bebeklerini emzirmiyor ve
bu anne sütünde önemli bir bariyer niteliği taşıyor. Eğer anne sütü tüketimi yüzde yüz gerçekleşseydi
800,000 daha az bebek ölümü olacaktı, 250,000 az meme kanseri vakasıyla karşılaşacaktık.
Making Under Graduate Curriculum More Meaningful
Konuşmacı :Jan Mohammed A. Memon
Sunumun ana fikri yeni uygulanacak olan müfredatın hasta odaklı olması üzerineydi. Sunum
esnasında müfredatın dört temel sistem üzerinde inşa edilmesi gerektiğinden ve bu sistemlerin hatalı
noktalarından da bahsedildi. Birincisi küçük çalışma gruplarıdır. Bunun yanlış görünen yanı ise
gruplardan elde edilecek olan verilerin eşit olmadığıdır. İkincisi sorun odaklı öğrenme şeklidir. Bunun
sakıncası da
Nutrition Education Curriculum for Training Physicians in Medical Colleges of Pakistan- Sumreena
Mansoor
Beslenmenin müfredatla entegre hale getirilmesi ile ilgili bir sunum izledik. 2012-2013 yıllarında kötü
beslenen çocukların yüzde ellisinde kronik hastalıklar gelişmiş. Pakistan’da en iyi tıp fakültesinde 30
saate yakın beslenme programda yer alırken daha kötü okullarda bu sayı 10’a kadar düşmüş.
Mini Phantom Pelvis: An Innovation from Students to Students- Ayu Indah Lestari
Bu sunumda yeni geliştirilen bir pelvis modelinin tanıtımı yapıldı: Mithompel. Normal pelvisin 1/3
oranında daha küçüğü ve 40 kat daha hafifi ve dayanıklısı olan bu model, yüzde yetmiş sekiz
memnuniyet içeriyor.
Embarking a Curriculum Change; Faculty perceptions of a Medical School’s Organiational
Readiness- Tanzeela Khalid
Bu sunumda bir fakültede program değişikliğine gidilirken dikkat edilmesi gereken hususlardan
bahsediliyor. Programın algısı, motivasyonu, fakültenin liderlik yeteneği, dış baskılar ve engeller,
otorite eksikliği gibi durumlar program değişikliğine gidilirken dikkat edilmesi gerekenlerdendir.
Program Evaluation
Raportörler : Yağız Uğur Yolcu(Acıbadem Üniversitesi Tıp Fakültesi),Tuğçe İrem Paşa(Bezmialem
Tarih : 18.10.2015
“Evaluation Near-Peer Teaching Sessions At İmperial College London” çalışması- Akib Khan
Yapılan çalışma üç bölümde incelendi.
Amaç ve metotlar
Doktorların (7 farklı okuldan) Imperial Collegedaki öğrencilere bir eğitim programı vermesi,
Akran eğitiminin etkinliğinin değerlendirilmesi,
Yaklaşımlar
Eğitim programı: kardiyoloji, solunum, nöroloji, endokrinoloji ve renal, hematoloji ve romatoloji,
abdominal ve veri analizi alanlarındaydı
Bulgular
Öğrencilerin %52si yeni şeyler öğrendiklerini söylerken, %46sı bir çok şey öğrendiğini belirtti ve kalan
%2si yeni bir şey öğrenmediklerini belirtti
Medical Students Workload: Implication to the EurOral Presentationean Credit Transfer and
Accumulation System in Integrated PBL Curriculum- El-Sayed Emad Ahmed Nosair
Bu sunumda, önce ECTS sisteminin oluşturulmasındaki gerekçelerden bahsedilirken, öğrencinin
üzerindeki işyükü, bu iş yükünün sınıflandırılması ve ECTS sde karşılığının ne olduğu gibi konulara
değinildi.
Daha sonra kendi üniversitelerinde öğrencilerin öğrenme aktiviteleri için harcadıkları sürelerin
hesaplanması ve ECTSye aktarılması amacıyla yaptıkları çalışmadan bahsetti.
Öğrenci iş yükü, yapılandırılmış ve bağımsız adlı iki kategori altında toplanırken, bağımsız kategorisi
öğrencinin ders dışındaki öğrenme aktiviteleri için harcadığı zamanı tarif etmek için kullanıldı.
Çalışmanın sonucunda ise öğrencilerin bağımsız olarak öğrenme aktivitelerine harcadıkları zamanın
haftalık 35 saat olduğu bulundu.
Faculty and students’ perception of pre-proffesional program in King Saud Bin Abdul Aziz
University of Health Sciences using WFME areas- Amal AlShubeki
2005 yılının Nisan ayında, suudi Arabistan’ın Riyad kentinde kurulan bu okulun, lise mezunlarını sağlık
konusundaki mesleklere hazırlama amacıyla yaptığı program tanıtıldı. Bunun için “College of Science
and Health Proffession” adlı bir kurum kurulduğu anlatıldı.
Ayrıca 4 sömestr boyunca ders programlarının neleri kapsadığı da detaylı olarak aktarıldı.
Medical Education Development Center,Kerman University of medical science, Kerman, Iran/
Scientific Research Center, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran- Atena Rahmati
Najarkolai
Mezun hemşirelerde öğrenim yaklaşımlarının gözden geçirilmesi ve bunların karekter ile ilişkisini
konu alan çalışmasını açıklayan konuşmasında önemli noktanın öğrenme farklılıklarının öğrenme
yaklaşımlarına eş anlamda olduğunu vurguladı. Öğrenim yaklaşımlarının; yüzeysel ve derin olmak
üzere 2 kategoride incelenebileceğini belirtti. Yapılan çalışmada anketler karakter ve öğrenim
yaklaşımlarını içeren 2 kısımdan oluşmaktadır. Kerman Üniversitesinden mezun 83 öğrencide yapılan
çalışmada derin öğrenim yaklaşımının %80,7 oranında bulunduğunu ve bunun karakterleriyle ilişkili
olmadı ortaya çıkmıştır. Konuşmasının sonunda tercih edilen öğrenim yaklaşımının derin olduğu ve
bunun karakterle ilişkili olmadığını tekrar vurgulamıştır.
“Linking Medical Faculty Stress / Burnout to Willingness to Implement Medical School Curriculum
Change: A Preliminary Investigation” çalışması - Mandana Shirazi
Yapılan araştırmanın amacı Tahran Üniversitesindeki yeni ders programı yaklaşımlarının, hocaların
üzerinde oluşan stres ve yıpranmayı engelleyip engelleyemeyeceğini test etmekti. Değişimin
önündeki bariyerler tespit edildi. Daha sonra da hocalardaki stres ve yıpranma ölçülmeye çalışıldı.
710 klinisyen arasından seçilen ve yaşları 32 ile 73 arasında olan 143 katılımcıya (72 kadın ve 71
erkek), “TUMS Stage of Change” anketi uygulanarak çalışma yapıldı. Sonuç olarak hocalardaki stres ve
yıpranmanın artmasının hocaları daha da çok değişime kapalı hale getirdiği bulundu.
“Factors Determining the Choice of Specialty Careers in Final Year Medical Students in Pakistan”
çalışması -Madiha Sajjad
Bu çalışma için Riphah Üniversitesi son sınıf öğrencilerine anket yapılarak, uzmanlık dalları arasında
yaptıkları tercihler ve bu tercihleri etkileyene faktörler tespit edilmeye çalışıldı. Çalışmanın sonucuna
göre dâhiliye ve cerrahi en fazla öne çıkan branşlar olurken, emin olmayan grubun yüzdesi de bu iki
dala çok yakındı. Seçilen alanlar arsında ise 3. Sırayı Kadın Hastalıkları ve Doğum bölümü aldı. Sadece
yüzde 1’lik bir kısmın aile hekimliği seçmesi de bir ikilem olarak sunuldu. Bu seçimlerde ana faktör
olarak ise ilerideki mesleki tatmin olduğu bulundu.
MISC
Raportör: İbrahim Önal(Zirve Üniversitesi Tıp Fakültesi)
Tarih :18.10.2015
THE FEEDBACKS OF STUDENTS FOR LESSONS ORGANIZED BY THE MEDİCAL EDUCATİON AND
INFORMATİCS DEPARTMENT IN TENTH YEAR OF FOUNDATION :
Konuşmacı :Nazan Karaoğlu
Konuşmacı Karaoğlu ilk 3 yıllık tıp eğitimi kısmında oransal olarak aldıkları geri bildirimlerle konusunu
tanıttı. Karaoğlu belli senaryolarla çalışmasını ilerletmiş (ah nerede, can boğazdan gelir, içten içe,
çaresiz derdimin, işini eşini aşını, göze mi geldik, ekmek yoksa). Dönem 1 2 3 tıp öğrencilerinin
memnuniyet oranlarına da yer ver Karaoğlu; genel sistem, kardiyovasküler, solunum sistemi sinir
sitemi anamnez alma gibi klinik becerilerdeki oranları ifade etti. Bu çalışmasının müfredatın bir
parçası olduğunu vurgulayıp kurumun onuncu yılındaki geri bildirim raporunu katılımcılarla paylaştı.
MEDİCAL STUDENT’S PEREPTİON REGARDING PROFFESIONALISM TEACHING IN THE
UNDERGRADUATE MEDİCAL CIRRICULUM
Konuşmacı :Zaid Sayedalamin
Mezuniyet öncesinde öğrencilerin profesyonelliğe bakış açısından bahseden tıp öğrencisi Zaid
Sayedalamin sunumunun başında Alpha Omega Alpha Honor Medical Society’den bahsetti. Bu
topluluğun profesyonelliğin öğrencilerde baş direği olduğunu anlattı. Bu durumu engelleyen en büyük
sebep ise doktorlardaki işletme anlayışının hasta içincilik anlayışının önüne geçmesidir. Araştırmanın
metodolojisini birebir röportajlar oluşturuyor. 464 öğrencinin yüzde doksan biri profesyonelliğin çok
zor elde edilebileceğini savundu. Yüzde seksen ise önlük giyme törenlerinin profesyonellik göstergesi
olduğunu düşündü. Yüzde doksan ise derslerin profesyonellik esasında işlenmesi gerektiğini iddia etti.
Arıştırmanın sonucundan bahsederken ise CanMED (Kanada) ekibinin yaptıklarından bahsetti.” Best
professionalism curriculum award”dan bahsetti.
LEARNING STYLES AND LEARNING APPROACHES: ARE THEY ASSOCİATED WITH EACH OTHER AND
DO THEY CHANGE DURING MEDİCAL EDUCATION?
Konuşmacı:Nilüfer Demir Yılmaz
Konuşmacı Nilüfer Demiral Yılmaz bilginin giderek arttığını bu artan bilgi yoğunluğuna ek olarak
bilginin değişip güncellendiğini vurguladı. Bu durum karşısında kişisel öğrenmenin nasıl ve ne
düzeyde olduğunu ayıca bunun önemine vurgu yaparak ifade etti. Öte yandan kişisel olarak bireyin
karakter ve kendini tanıması noktasında çok önemli bir parametrenin olduğuna dikkat çekti.
Çalışmasının amacını ege Ege Üniversitesi tıp fakültesi öğrencileri üzerinde öğrenme biçimi
yaklaşımları üzerine yaptığını ve bu bakımdan görülen farklılıkları tespit etmek olduğunu katılımcılara
aktardı. Çalışmasında Chi square, McNemar, ANOVA ile istatiksel verilerini çalıştığını belirten Yılmaz;
354 tıp Fakültesi öğrencisi üzerindeki verilerini bizlerle paylaştı. Öğrenme şeklinde kişisel tercihlerin,
öğrenme ortamını n görevlerin ve test sisteminin etkilerini tespit ettiğini sonuç kısmında katılımcılara
aktardı.
FACULTY DEVELOPMENT
PROGRAMS:CHALLENGES AND STRATEGIES TO
MEET THE EFFECTİVENESS
Raportör : Berfin Gizem Uslu(Yeditepe Üniversitesi Tıp Fakültesi)
Tarih : 18.10.2015
Plenary 5
EXCELLENGE IN FACULTY DEVELOPMENT
Konuşmacı : David Daniel Hunt
Eğitimi geliştirmek ,fakülte gelişiminin devam eden bir noktasıdır ve aktif destek gerektirir.
Core educator roles?
1.teacher
2.mentor& Advisor
3.Curriculum Developer
4.Educational Leader
5.Assesor of Learning
Facilitator factors:





Mentoring&Coaching-in the workplace
Task&Activities
Relationship&Networks
Participations
Context-Organisation,Systems&culture
Aspire criteria for excellence
1.Goals&design
2.Scope
3.Resourses
4.Evaluation
5.Scholarship
LEADERSHIP, COMPETENCIES IN MEDICAL EDUCATION AND THE EMOTIONAL INTELLIGENCE
Konuşmacı: Fadıl Citaku
‘Leadership , competencies identify emprically’ konusunda 100 soruluk bir araştırma yaparak 5 faktor
buluyorlar:
1.Social Responsibility
2.Innovation
3.Self-Management
4.Task Management 0.72(En düşük değerde olan faktör)
5.Justice Orientation
EMOTİONAL INTELLIGENCE
Golema nın EQ için bahsettiği faktörler:
1.Self-Awareness
2.Self-Regulation
BİREYSEL
3.Self-Motivation
4.Empathy
5.Effective Relationship
OTHERS
Bu faktörlerin kendi araştırmalarında buldukları 5 faktörle ilişkili olduklarını düşündüğünü belirtti.
‘’duyguların olmazsa iyi bir lider olamazsın’’
Basal ganglia bilginin depolandığı yer ve bunun verbal korteksle bil bağlantısı yoktu o yüzden
kelimelerle ifade edilenden bilineni anlayamazsın duygularada ihtiyacın vardır.Etkili bir lider
gülümseyen liderdir.
Emeği geçenler
Arda Rıdvan Demirci(Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi)
Aykut Uçar(Yeditepe Üniversitesi Tıp Fakültesi)
Ayşenur Kozlu(Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi)
Bahar Baş(Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Tıp Fakültesi)
Başak Selin Kara(Koç Üniversitesi Tıp Fakültesi)
Berfin Gizem Uslu(Yeditepe Üniversitesi Tıp Fakültesi)
Buğra Han Egeli(Cerrahpaşa Tıp Fakültesi)
Büşra Öner(Sakarya Üniversitesi Tıp Fakültesi)
Çağrı Orkun Kılıç(Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi)
Dilara Yozgatlı(Cerrahpaşa Tıp Fakültesi)
Emir Çağrı Kiraz(İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi)
Ezgi Özdemir(Medeniyet Üniversitesi Tıp Fakültesi)
İbrahim Önal(Zirve Üniversitesi Tıp Fakültesi)
Kübra Atay(Cerrahpaşa Tıp Fakültesi)
Mehmet Serhat Yıldırım(Cerrahpaşa Tıp Fakültesi)
Melis Buse Irmak(Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi)
Nur Köse(Acıbadem Üniversitesi Tıp Fakültesi)
Ömer Yasir Boz(Cerrahpaşa Tıp Fakültesi)
Ömer Gürlek(Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi)
Sena Alptekin(Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi)
Tuğçe İrem Paşa(Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi)
Turgut Gürer(Cerrahpaşa Tıp Fakültesi)
Yağız Uğur Yolcu(Acıbadem Üniversitesi Tıp Fakültesi)
Zeynep Cemre Çelebi(Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi)

Uluslararası Tıp Eğitimi Konferansı 2015 Raporu

Transkript

Benzer belgeler

Dünya Örnekleri Işığında

Hakkında - Temel Nöroşirürji Kursları

tıp fakültesi tıp eğitimi ile ilgili kurul oluşturma yönergesi

Hemoroid en çok şoförlerde görülüyor

web gazete.cdr - Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi

PDF ( 4 )

Full Text PDF - Turkish Journal of Emergency Medicine Turk J

Eğer bir ahlak felsefesi, felsefi olmayan yolla iyilik olarak bildiğimiz

Full Article

1) YÜTBAT Kongre Kitapçığı-PDF - Tıp Fakültesi