E-Katalog - TohumPark

İBB ANADOLU YAKASI PARK ve BAHÇELER MÜDÜRLÜĞÜ
MALTEPE TOHUM PARKI
MALTEPE / İSTANBUL
MALTEPE TOHUM PARKI
Tohum Parkı, Maltepe ilçesi sınırlarında yer almaktadır. Toplama alanı 5.105 m² olup 3.684 m²
yeşil alan, 1.421 m² sert zemin yer almaktadır. 31 adet ithal 40-50, 50-60 ve 60-70 kütürlü ağaç ve
bu ağaçlara ait 31 adet tohum maketi bulunmaktadır.
Tohum maketi bulunan her bitkiye ait bitki tanıtım tabelası bulunmaktadır. Tohum maketlerinin
altına siyah renkte granit taş uygulaması yapılmıştır. Parkımızda 1 adet gemi figürlü ve 8 adet
yaprak figürlü dinlenme alanları ayrıca 4 adet pergolalı dinlenme alanı mevcuttur. Parkımızda
yine granit taş ile 41 m²´lik alanda fıskiyeli süs havuzu vardır. Çocuklara yönelik 1 adet ”Tohum
Hatırası” fotoğraf çektirme panosu ve sincap heykelleri yer almaktadır.
Sert zeminler granit küp taş, podima çakıl taşı, yerinde dökme beton (kırmızı renkte) ve asfalt
döşeme olarak yapılmıştır. Parkın etrafı 332 metre ferforje sınır elemanı ile çevrilidir.
Parkımız yüksek aydınlatma, çim armatürü ve spot aydınlatma ile aydınlatılmaktadır. Ayrıca 2
adet giriş kapısı olup kamera sistemi ile kontrol altında tutulmaktadır.
ADİ GÜRGEN AĞACI (Carpinus Betulus)
Doğal yayılış alanı; Kuzey, doğu, orta ve güneybatı Avrupa´nın yanı
sıra Batı Asya ve Kafkasya´dır. Türkiye´de Marmara, Karadeniz ve
Trakya´da doğal yayılış yapar.
Ortalama boyu 15 metreden fazladır. Ortalama 8 metre genişliğe
sahiptir. Yaprakları yaprak döken cinstendir ve basit yapraklıdır. Açık
gri renkteki gövde kabuğu ince ve çatlaksızdır. İleri yaşlarda oluklanır.
Tomurcuklar ince iğ biçiminde, sivri uçlu ve sürgüne iyice yanaşmış
durumdadır.
Yaz (Temmuz) ve Yaz Sonu (Ağustos) dönemlerinde çiçeklenir. Üç
loplu yapraklara benzer örtüleri olan meyveler, 8 - 20 adedi bir arada
4 - 7 cm. uzunluğunda kurullar oluşturur. Meyveler yumurta
biçimindedir. Yuvarlak taçlı tepeye sahiptir.
Peyzajda kullanım alanları; Peyzaj çalışmalarında uygun budama
yapılarak uzun boylu çit olarak ve soliter olarak kullanılır.
AK HUŞ (Betula Alba)
Doğal yayılış alanı; Avrupa, Asya ve ülkemizin kuzeydoğu ve
doğusudur.
Ortalama 20 - 30 metre boy yaparlar. Fakir, kuru, kurak ve kumlu
topraklarda da gelişebilir. Tuza hassastır. Dona dayanıklıdır. -40
derecelere kadar dayanabilir. Yaraları kanayan bir tür olduğu için
gelişme döneminde budanmaz.
Gençken yavaş, sonraları ise hızlı büyür. Kurak koşullarda köklerini
derine indirirler. Işık ağacıdırlar.
Peyzajda kullanım alanları; Geniş alanların ağaçlandırılmasında
kullanıldığı gibi geniş caddelerde de çok rahat kullanılabilmektedir.
Grup veya tek olarak kullanılabilmektedir. Kirliliğe dayanıklı bir ağaçtır.
ALIÇ (Crateagus X Grignonensis)
Ortalama boyu 3 - 7 metredir. Yaprakları, 4 - 5 cm. boyunda, darca
yumurta - baklava biçiminde, derin 5 loplu ve 2 - 3 cm. genişliğindedir.
Yaprakları, yaprak döken cinsinden ve basit yapraklıdır. Gri kahverengi rengindeki gövde çatlaklıdır.
1 - 1.5 cm. çapındaki çiçekler dik, terminal ve şemsiyemsi salkım
halinde ve güzel kokuludur. Bahar (Nisan), Bahar Sonu (Mayıs) ve Yaz
Başı (Haziran) dönemlerinde çiçeklenir. Çiçek rengi beyazdır. Çiçeklilik
süresi birkaç ay sürer. Çiçeği kokuludur.
6 - 10 cm. boyunda ve 4 - 6 mm. genişliğindeki meyve yalancı meyve
olup, yumurta biçimli, etli ve kırmızıdır. 2 - 3 cm. uzunluğunda sapı
vardır ve çoğunlukla kış ortasına kadar ağaç üzerinde kalır. Meyve
içinde tek tohum bulunur.
Peyzajda kullanım alanları; Kırmızı meyveleri ile dikkat çeken, soliter
veya gruplar halinde kullanılan süs bitkisidir.
ALTUNİ HİMALAYA SEDİRİ (Cedrus Deodora Aurea)
Doğal yayılış alanı; Cezayir´in ve Fas´ın Atlas Dağları´dır. Anavatanı
Afrika’dır.
Boyu 8 - 10 metredir. Işıklı ortamı sever. Toprak sorunu yoktur, her çeşit
toprakta yetişir. Yapraklarının en dikkat çekici özelliği altın sarısı
ibreleridir. Genelde 4 - 5 metre kadar yanlara büyüme eğilimdedirler.
Parlak sarı renkleri baharda ilk sürgünlerle daha belirgin olurken yaza
doğru renkleri yumuşar.
Peyzajda kullanım alanları; Geniş park ve bahçeler içinde soliter veya
gruplar halinde kullanılabilir.
AMERİKAN GLEDİÇYASI (Gleditschia Triacanthos)
Anavatanı; Çin ve Japonya´dır.
30 metreye kadar boy yapabilirler. Büyük yaprakları yaklaşık 30 ya da
daha fazla hafif, açık yeşil yaprakçıktan oluşur. Yaprağını döker. Geniş
- gölgelik tacına sahiptir. Zarif yaprakları, her türlü toprağa -kireçli ya
da çorak da olsa- kolay uyum sağlar. Parlak kahverengi uzun
meyveler verir.
Peyzajda kullanım alanları; Hava kirliliğine dayanıklılığı olması sebebiyle
kent merkezlerinde kullanıma uygundur.
ARMUT AĞACI (Pyrus Communis)
Anayurdu; Anadolu´dur. 20 türü ve bilinen 2.000 kadar çeşidi vardır.
Bunlardan, ülkemizin hemen hemen her yerinde yetiştirilir.
Ortalama 7 - 8 metreye kadar boylanabilir. Yalın biçimli yeşil
yapraklarının kenarları çok ince dişlidir. İlkbaharda erken açan beyaz
renkli çiçekleri yabani güle benzer. -25 ile -30 dereceye kadar
dayanabilir. Ancak uzun süren şiddetli soğuklarda, özellikle toprağı
nemli yerlerde, ağaçlarda ve sürgün uçlarında donmalar görülür.
Peyzajda kullanım alanları; Meyve ağacı olarak kullanılır.
AT KESTANESİ (Aesculus Hippocastanum)
Anavatanı; Balkan Yarımadası´dır.
Maksimum 20 - 30 metre boy yapar. Yaprakları yaprak döken
cinsindendir. Yaprak tipi basit yapraklıdır. Bahar (Nisan) döneminde
çiçeklenirler. Çiçek rengi sarıdır. Çiçeklilik süresi bir ay kadardır.
Budamaya gerek duymaz. Sadece kurumuş, kırılmış, şekli bozulmuş ya
da hastalanmış dallarının kesilip çıkarılması yeterli olur.
Meyvesi kanatlıdır. Tohumlar olgunluk evresinde koyu kahverengi,
basık, tüysüz ve 3.5 - 5 cm. uzunluğunda uçucu iki kanada sahiptir.
Kökleri saçak kök şeklindedir. Tepe özelliği yuvarlak taçlıdır.
Peyzajda kullanım alanları; Geniş alanlarda vurgu ağacı olarak ya da
yol ağaçlandırmalarında veya okul bahçelerinde, kampüslerde,
parklarda değerlendirilebilir.
AVRUPA KAYINI (Fagus Sylvatica)
Anavatanı; Balkan Yarımadası´dır.
Maksimum 20 - 30 metre boy yapar. Yaprakları yaprak döken cinsindendir.
Yaprak tipi basit yapraklıdır. Bahar (Nisan) döneminde çiçeklenirler. Çiçek
rengi sarıdır. Çiçeklilik süresi bir ay kadardır. Budamaya gerek duymaz.
Sadece kurumuş, kırılmış, şekli bozulmuş ya da hastalanmış dallarının kesilip
çıkarılması yeterli olur.
Meyvesi kanatlıdır. Tohumlar olgunluk evresinde koyu kahverengi, basık,
tüysüz ve 3.5 - 5 cm. uzunluğunda uçucu iki kanada sahiptir. Kökleri saçak
kök şeklindedir. Tepe özelliği yuvarlak taçlıdır.
Peyzajda kullanım alanları; Geniş alanlarda vurgu ağacı olarak ya da yol
ağaçlandırmalarında veya okul bahçelerinde, kampüslerde, parklarda
değerlendirilebilir. Doğal yayılış alanı; Tüm Avrupa´dır. Güneydoğu
İngiltere´den İspanya´nın kuzeyine ve Karadeniz´e kadar yayılır. 1400 - 1800
rakımına kadar çıkar. Türkiye´de Trakya bölgesinin yanısıra, Batı ve Orta
Avrupa, Balkanlar ve Güney Rusya doğal olarak yayılış alanlarıdır.
Maksimum 30 metre boy yapar. Yaprakları basit yapraklı, seyrek dalgalı ve
yaprağını döken cinstendir. Çiçek rengi beyaz, sarıdır. Çiçeklenme zamanı
bir ay kadardır. Ilıman iklimde yetişir. Yarı gölge ağacıdır.
120 yıl kadar yaşar. Rüzgara dayanır yağlı tohumlardan faydalanılır. Kirli
havaya dayanır.
Peyzajda kullanım alanları; Türün koyu kırmızı çok dekoratif yapraklı (F.s.cv.
Atropurpurea) isimli veryetesi park ve bahçelerde kullanım için çok
değerlidir.
BÜYÜK ÇİÇEKLİ MANOLYA (Magnolia Grandiflora)
Doğal yayılış alanı; Kuzey Amerika’nın güneydoğu kesimleridir.
Boyu ortalama 20 - 30 metredir. Yapraklarının üst yüzü koyu yeşil ve
cilalı görünümlüdür. Çiçeği kase gibi, beyaz ve 15 - 20 cm. çapındadır.
Ağustos ayında çiçeklenir. Meyvesi kozalak şeklinde agregat meyve
tipindedir.
Peyzajda kullanım alanları; Parlak yeşil dökülmeyen yaprakları ve iri
beyaz çiçekleri ile olağanüstü bir park ve süs bitkisidir. Çoğunlukla
soliter olarak kullanılır.
DOĞU ÇINARI (Platanus Orientalis)
Anavatanı; Yakın Doğu, Batı Asya´dır.
Ortalama boyu 15 metreden fazladır. En uzun boyu 30 - 40 metredir.
Açık yeşil renkli yapraklar 10 - 18 cm. boyunda, 12 - 24 cm.
genişliğindedir. Yaprakları 3 - 7 loplu olup, loplar arasındaki oyuntular
derin ve dardır. Lop uçları sivridir. Yaprak sapı 3 - 8 cm.
uzunluğundadır. Yapraklar tazeyken hafif tüylü, sonraları bütünüyle
çıplaktır. Basit yapraklıdır, almaşık dizilişli, yaprağını döken bir türdür.
Bahar Başı (Mart), Bahar (Nisan) ve Bahar Sonu (Mayıs) dönemlerinde
çiçeklenirler. Çiçeği kokuludur. Meyvesi, çapı 2 - 2.5 cm. olan küre
biçimlidir ve 2 - 6 tanesi uzun bir sap üzerinde yer alır. Meyveler
önceleri yeşil, sonbaharda olgunlaştığında açık kahverengidir.
Peyzajda kullanım alanları; İri gövde ve taçları ile geniş büyük
parklarda ve bulvarlarda kullanıma uygundur.
DOĞU KARADENİZ GÖKNARI (Abies Nordmanniana )
Doğal yayılış alanı; Kuzeydoğu Anadolu ve Kafkasya´dır. Karadeniz
kökenlidir.
40 - 50 metre boya ulaşan, geniş piramidal şekilde gelişen ve çok sık
dallanma yapan gri gövdeli bir ağaçtır. İğne yapraklar 2 - 3.5 cm.
uzunluğunda, parlak koyu yeşil renkte, uç kısımları kertikli veya küt, alt
yüzlerinde belirgin iki stoma bandı bulunur. Kökleri kazık kök şeklindedir.
Ilıman iklimi sever. Kışa dayanıklı, dona karşı duyarlıdır. Gölgeye
dayanıklıdır.
Peyzajda kulanım alanları; Park ve bahçelerde soliter veya gruplar
halinde kullanımı tercih edilmektedir.
FINDIK AĞACI (Corylus Avellana Contorta)
Doğal yayılış alanı; Türkiye, Avrupa, Kuzey Afrika, Kafkasya ve Batı
Asya’dır.
Ortalama 4 - 6 metre boy yapar. Yaprakların kenarları çift sıralı dişli,
yaprak alt - üst yüzünde ve genç sürgünlerde kirli kırmızı renkte basit
tüyler vardır. Yaprağını döker. Meyve örtüsü çan şeklinde, meyve
örtüsünün kenarları düzensiz dişli, içindeki nusun boyunda ya da biraz
daha uzundur.
Peyzajda kullanım alanları; meyve ağacı olarak kullanılır.
FISTIK ÇAMI (Pinus Pinea)
Doğal yayılış alanı; en geniş olarak Türkiye´dir. Batı Anadolu’da
Bergama, Kozak, Aydın, İzmir ve Muğla’da yayılır. Ayrıca Portekiz’den
başlayıp, doğuda Suriye’ye kadar uzanır. Bir Batı Akdeniz bitkisidir.
20 - 25 metre boylarında, genç yaşlarda yuvarlak ve düzenli,
yaşlanınca şemsiye gibi bir habitusa sahiptir. İğne yaprakları kısa
sürgün üzerinde ikişer adet, 10 - 20 cm. uzunluğunda, parlak yeşil,
batıcı ve sivri uçludur. Kozalak 8 - 12 cm., fıçı gibi, odunsu yapıdadır ve
yaklaşık 3 yılda olgunlaşır.
Peyzajda kullanım alanları; Soliter olarak, gruplar halinde kullanılır.
IHLAMUR AĞACI (Tilia Europa)
Doğal yayılış alanı; Türkiye´de doğal olarak yoktur. Ülkemizde doğal
yayılışı olmamakla birlikte Akdeniz ve Ege bölgesinin kıyıları hariç her
yerinde yetiştirilebilir. Vatanı Avrupa´dır.
Ortalama boyu 15 metreden fazladır. Yaprakları yaprak döken
cinsindendir. Zeytuni yeşil - kırmızımsı genç sürgünler başlangıçta seyrek
tüylü, bilahare çıplaktır. Gövdenin koyu renkli kabuğu genç yaşlarda
düzgün, sonraları derin çatlaklıdır. Tomurcuklar çıplaktır. Çiçeklerinin 5 16 tanesi bir durum halinde toplanmış şekildedir. Rutubetli, iyi drenajlı
toprakları sever. Derin ve taze toprak ister. Yarı nemli, yahut vejetasyon
devresinde sık sulanan topraklarda yetişir.
Peyzajda kullanım alanları; Gölge ağacıdır. Parklara ve yol kenarlarına
dikilmesinin nedeni budur.
JAPON SOFORASI (Sophora Japonica)
Anavatanı; Japonya’dır.
Ortalama 15 metreden fazla boya sahiptir. Yaprakları bileşik
yapraklıdır ve almaşık dizilişli yapraklarını döker. 1 - 1.5 cm. boyundaki
pembe - beyaz veya sarı - beyaz çiçekler salkımlar şeklindedir.
Temmuz ve Ağustos aylarında açan çiçekleri yüzünden arılar için
önemli bir bitkidir.
İnce bezelye şeklindeki meyveler önceleri yeşil olup, olgunlaşınca
kahverengiye dönerler. Bir sonraki bahara kadar ağaç üstünde
kalabilirler. Tepe özelliği geniş taçlıdır. Tam güneş alan yerleri sever,
gölgeye dayanıklıdır.
Peyzajda kullanım alanları; Yol cadde bitkilendirmesi için uygundur,
ayrıca soliter olarak da kullanılabilir.
KARAAĞAÇ (Ulmus Corpinus )
Doğal yayılış alanı; Kuzey Amerika, Avrupa ve Asya’dır.
Ortalama 7 metreye kadar boylanabilir. Soğuk, sıcak ve ılıman bütün
bölgelerde yetişir. Yarı gölge alanlarda yetişir.
Peyzajda kullanım alanları; Parklarda ve geniş alanlarda soliter
kullanıma uygundur.
KIRMIZI ÇINAR YAPRAKLI AKÇAAĞAÇ (Acer Platanoides)
Doğal yayılış alanı; Avrupa, Kafkaslar ve ülkemizde Trakya Marmara,
Ege ve Karadeniz bölgeleridir. 500 - 1.900 metre rakımına kadar çıkar.
Kuzeyde Norveç ve İsveç´ten başlar, doğuya doğru Pireneler, Urallar
ve Kafkasya´ya kadar uzanır.
Maksimum 20 - 30 metre boy yapar. Yaprakları yaprak döken
cinsindendir. Bahar (Nisan) döneminde çiçeklenir. Çiçek rengi sarıdır
ve çiçeklilik süresi bir aydır. Budamaya gerek duymaz. Sadece
kurumuş, kırılmış, şekli bozulmuş ya da hastalanmış dallarının kesilip
çıkarılması yeterli olur.
Meyvesi kanatlıdır. Tohumlar olgunluk evresinde koyu kahverengi,
basık, tüysüz ve 3.5 - 5 cm. uzunluğunda uçucu iki kanada sahiptir.
Kanatlar arası geniş açılıdır. Kökleri saçak kök şeklindedir. Tepe özelliği
yuvarlak taçlıdır.
Peyzajda kullanım alanları; Bordo renkli yaprakları ile dekoratif bir bitki
olup, park ve bahçelerde soliter ve yol ağacı olarak kullanılır.
KOCAYEMİŞ (Arbutus Unedo)
Doğal yayılışı; Türkiye, tüm Akdeniz ülkeleri ve adalardır.
Çoğunlukla çalı, bazen de 7 - 8 metre herdem yeşil küçük bir ağaçtır.
Yaprakları eliptik 5 - 10 cm. olup, kenarı keskin dişlidir. Çiçekleri beyaz
ya da açık pembedir. Bileşik salkım şeklinde kurul oluşturur. Olgun
meyveleri kırmızı renklidir.
Peyzajda kullanım alanları; Park ve bahçelerde herdem yeşil
yaprakları ve kırmızı renkli meyveleri ile gözde bir süs bitkisidir.
LALE AĞACI (Liriodendron Tulipifera)
Doğal yayılış alanı; Kanada´nın güney bölgeleri ile Kuzey Amerika´nın
doğu kesimleridir. Türkiye´nin sahil kesimlerinde de yetiştirilmektedir.
Donlara dayanıklıdır. Ilıman bölgelerde, güneşli yerlerde yetişir. Su
isteği fazladır. Sıcak ve kuru ortamlara dayanıklıdır. Budamaya
yatkındır. Budama erken ilkbaharda yapılmalıdır. Hızlı büyür. Işıkyarıgölge ağacıdır.
Meyve bileşik meyve kuruluşunda olup 6 - 8 cm. uzun, iğ biçiminde ve
kozalaksıdır. Çiçek açma zamanı Haziran - Temmuz aylarıdır. Yaz yeşili
yaprakları 10 - 20 cm. uzun, çoğunlukla dilimli, bazen sade, tabanı
yuvarlak, üst yüzü parlak açık yeşil, alt yüzü mavimsi - yeşil renklidir.
Sonbahar renklenmesi altın sarısı renginde ve çok dekoratiftir.
Peyzajda kullanım alanları; Soliter ve yol ağaçlandırmalarında kullanılır.
MABET AĞACI (Ginkgo Biloba)
Anavatanı; Güneydoğu Çin’dir.
30 - 40 metre boylarında, önceleri piramidal, yaşlandıkça dağınık
tepeli bir ağaçtır. Yaprakları ince saplı, çan ya da filkulağı şeklindedir.
Kışın yaprağını dökmeden önce altın sarısı bir renk alır. O nedenle kimi
botanikçiler, Ginkgo Biloba’ya canlı fosil adını vermektedirler.
Kullanım olanakları; Olgun tohumları besince zengin olup, Çin ve
Japonya’da halk tarafından sevilip yenmektedir. Meyve ve yaprakları
ilaç sanayinde, unutkanlığa karşı kullanılmaktadır.
Peyzajda kullanım alanları; Sonbaharda dekoratif yaprak rengiyle
peyzajda kullanımı yaygındır.
MAMUT AĞACI (Sequiadendron Giganteum )
Doğal yayılış alanı; Kaliforniya´nın Sierra Nevada Dağları´dır. Bu
yüzden türe ”Sierra´nın Bekçileri” de denir.
1500 yıldan çok yaşarlar. 90 metre boy, 18 metre çap yapabilir. Ilıman
deniz ikliminin ağacıdır. Bol güneşli - yarı gölge yerlerde yetişir. Rüzgâra
ve fırtınaya, kış soğuklarına dayanır. Normal verimli topraklarda yetişir.
Nemli, derin ve geçirgen, humuslu, balçıklı toprakları ister.
Peyzajda kullanım alanları; Çoğunlukla soliter olarak kullanılır.
MANTAR MEŞESİ (Quercus Suber)
Doğal yayılış alanı; Batı Akdeniz’de, Portekiz, Cezayir, İspanya, Fransa,
İtalya ve Güney Afrika’nın bir kısmıdır. Portekiz mantar üretiminin
başında gelir.
Ortalama boyu 12 - 20 metredir. Taç şekli geniş yuvarlaktır. Yaz yeşillik
rengi koyu yeşildir. Killi toprakta yetişir.
Peyzajda kullanım
yaygındır.
alanları;
Geniş
ormanlık
alanlarda
kullanımı
MAVİ LADİN (Picea Pungens Hoopsii)
Anavatanı; Kuzey Amerika´dır.
Ilıman iklimi sever. Soğuk iklime dayanıklıdır. Yaprakları herdem yeşildir.
2 - 3 cm. boyundaki kalın iğne yapraklar dört yüzlü sivri ve batıcıdır.
Taze yapraklar gri mavi ya da mavimsi yeşil olabilir. Yaşam süresi çok
yıllıktır. Güneşli ve Yarı Gölge ortamları sever.
Üretim türü; Aşılama, Çelikleme ve Tohum´dur.
Peyzajda kullanım alanları; İbreli yapraklarının dekoratif görünümü ile
soliter nadiren de grup halinde kullanılır.
PİRAMİDAL ADİ SERVİ (Cupressus Sempervirens Pyramidalis)
Anavatanı; Avrupa’dır.
Ortalama boyu 15 metreden fazladır. En uzun boyu 30 metredir. Gri
yeşil renkli pul yapraklar yumurtamsı, sık, kiremit gibi sürgünü örter, ucu
küt ve reçinelidir. Yaprakları herdem yeşildir. Küre ya da yumurta
biçimindeki kozalaklar 2.5 - 3 cm. çapındadır ve iki yılda olgunlaşır. 8 14 puldan oluşur. Pullar farklı büyüklükte, sırtı düz, ortası sivri çıkıntılıdır.
Önceleri yeşil, olgunlukta kahverengidir.
Sivri taçlı tepelidir, rakım en düşük 900 metre, en yüksek 1200 metredir.
Işıklı ve yarı gölge ortamları sever.
Peyzajda kullanım alanları; Formundan dolayı mezarlıklarda, park ve
bahçelerde kullanılır.
SALKIM SÖĞÜT (Salix Babylonica)
Anavatanı; Çin´dir.
Yeryüzünde 300´den fazla türü ve alt türü vardır. Ilıman ve soğuk
bölgelerde rahatlıkla yetişmektedir. Sulak yerlerde ve derin
topraklarda kolay yetişirler.
Genellikle yazları yeşil, nadiren herdem yeşildirler.
SIĞLA AĞACI (Liquidambar Orientalis)
Doğal yayılış alanı; Batı ve Güneybatı Anadolu´dur. Doğu Akdeniz
kökenlidir.
Ortalama 15 metreden fazla boya sahiptir. Boyu en uzun 20 metreye
ulaşır. Yaprağı yaprak döken cinsindendir ve basit yapraklıdır. Dal
formu olarak, sık dallıdır. Bahar Başı (Mart) ve Bahar (Nisan)
dönemlerinde çiçeklenir. Çiçeklilik süresi birkaç ay sürer. Meyvesi 2 - 3
cm. çapında uzun saplı, yeşil, küre biçiminde, üzeri batmayan dikenli
meyve topluluğu olgunlaşınca kahverengiye dönüşür. Uzun süre
dökülmeden kalır. Tohumlar meyve kapsülünün içindedir; küçük ve
kanatlıdır.
Yuvarlak ve geniş taçlıdır. Ilıman iklimlerde yetişir, kışa dayanıklıdır ve
güneşi sever.
Peyzajda kullanım alanları; Soliter olarak, gruplar halinde kullanılır.
SÜS ELMASI (Malus Floribunda Jap. Crabapple)
Doğal yayılış alanı; Asya´dır. Ana türler olan elmaların büyük kısmı Asya
kökenlidir. Süs / çiçek elmalarının Avrupa, Asya ve Amerika´da yetişen
25 kadar çeşidi bulunmaktadır.
Süs elmalarının bazıları yapraklarının rengini değiştirerek, dekoratif bir
görünüm kazanırlar. Çiçek elmaları en gösterişli çiçeklere sahip olan
elma ağaçlarıdır. Çiçek renkleri beyaz, pembe, kırmızı olabilir. Kimi
çeşitlerde kokulu olanlar da vardır. Elmalar tohum ve aşı ile üretilirler.
Peyzajda kullanım alanları; Park ve bahçelerde süs bitkisi olarak
kullanılır. Çoğu türde yaz sonu ya da sonbaharda, yapraklar
döküldükten sonra ağaçta asılı kalan sarı, kırmızı, turuncu meyveler
dikkat çekicidir. Meyvesiz olanları bahçe veya yol kenarlarında
değerlendirilmeli, meyveli türler ise bahçede kullanılmalıdır.
YALANCI HURMA AĞACI (Phoenix Canariensis)
Anavatanı; Tropik ve Subtropik Afrika ve Kanarya Adaları´dır.
Hurma Ağacı; gövdesi dikine büyüyen ve dallanmayan, yaprakları
gövdenin üst kısmında oluşan, yaprakçıkları sert, şerit biçiminde ve uç
kısımları iğne gibi sivri, çiçekleri salkım şeklinde olan bir palmiye türüdür.
Ortalama 18 - 21 derecede, kışın yaşlı bitkiler 7 derecede, genç bitkiler
16 dereceye gereksinim gösterir. Sıcaklık kesinlikle 4 derecenin altına
düşmemelidir. Aydınlık, yarı gölge hatta güneşli yerlerde
yetiştirilebilirler. Doğrudan güneş ışığından zarar görmezler. Toprağı
hiçbir zaman kuru bırakılmamalıdır.
Peyzajda kullanım alanları; Peyzaj çalışmalarında soliter olarak
kullanılabildiği gibi, alle olarak da çok kullanılan bir bitkidir.
ZEYTİN AĞACI (Olea Europea )
Anavatanı; Akdeniz ve Afrika’dan, Orta Asya ve Avustralya’ya kadar
olan bölgedir.
Ortalama boyu 7 - 15 metredir. En uzun boyu 5 - 20 metredir.
Ortalama genişliği 7 - 8 metredir. Yaprakları herdem yeşildir. Sürgünler
gri renkli, dikensiz ve hemen hemen üç köşelidir. Gövde çok dallı, gri
renkli, çok pürtüklü kabukludur. Bahar (Nisan) ve Bahar Sonu (Mayıs)
dönemlerinde çiçeklenirler. Çiçek rengi beyazdır.
Ilıman iklimde yetişir. Güneş sever . Kalkerli - kumlu, derin ve besin
maddelerince zengin toprakları sever.
Peyzajda kullanım alanları; Günümüzde topiary sanatına uygun
olduğundan anıtsal duruşu ile peyzajda göz doldurmaktadır.
DETAYLI BİLGİ İÇİN
www.tohumpark.com web sitemizi ziyaret edebilir,
iPhone, iPad veya Android uygulamalarımızı kullanabilirsiniz.