tc adalet bakanlığı eğitim dairesi başkanlığı yargı mevzuatı bülteni
Transkript
tc adalet bakanlığı eğitim dairesi başkanlığı yargı mevzuatı bülteni
T.C. ADALET BAKANLIĞI EĞİTİM DAİRESİ BAŞKANLIĞI YARGI MEVZUATI BÜLTENİ Bültenin Kapsadığı Tarihler 25 Mayıs – 02 Haziran 2010 Yayımlandığı Tarih 03 Haziran 2010 Sayı 449 İÇİNDEKİLER - - Büyükşehir Belediyeleri, İl Özel İdareleri, Belediyeler ve Bunların Bağlı Kuruluşlarının Borçlarına Karşılık Genel Bütçe Vergi Gelirleri Tahsilat Toplamı Üzerinden Ayrılacak Paylardan Yapılacak Kesintiler Hakkındaki Bazı Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına İlişkin 2010/480 Sayılı Bakanlar Kurulu Kararı (R.G. 28 Mayıs 2010 – 27594) Adalet Bakanlığından Atama Kararı (R.G. 02 Haziran 2010 – 27599) Adalet Bakanlığından Görevlendirme Kararları (R.G. 02 Haziran 2010 – 27599) Tarım ve Köyişleri Bakanlığından Gıda Güvenliği ve Kalitesinin Denetimi ve Kontrolüne Dair Yönetmelikte Değişiklik Yapılması Hakkında Yönetmelik (R.G. 02 Haziran 2010 – 27599) Aile Hekimliği Uygulama Yönetmeliği (R.G. 25 Mayıs 2010 – 27591) Başbakanlıktan “Entegre Sınır Yönetimi” Konulu 2010/15 Sayılı Genelge (R.G. 26 Mayıs 2010 – 27592) Başbakanlıktan “Kadın İstihdamının Artırılması ve Fırsat Eşitliğinin Sağlanması” Konulu 2010/14 Sayılı Genelge (R.G. 25 Mayıs 2010 – 27591) Yargıtay 2. Hukuk Dairesinden 1 Adet Karar (R.G. 01 Haziran 2010 – 27598) Yargıtay 2. Hukuk Dairesinden 1 Adet Karar (R.G. 02 Haziran 2010 – 27599) Danıştay İkinci Daire Başkanlığından 1 Adet Karar (R.G. 28 Mayıs 2010 – 27594) - Yüksek Seçim Kurulunun 340 Sayılı Kararı (R.G. 29 Mayıs 2010 – 27595) Yüksek Seçim Kurulunun 345 Sayılı Kararı (R.G. 29 Mayıs 2010 – 27595) Yüksek Seçim Kurulunun 347 Sayılı Kararı (R.G. 30 Mayıs 2010 – 27596) Yüksek Seçim Kurulu Başkanlığından 352 Nolu Karar (R.G. 31 Mayıs 2010 – 27597) Yüksek Seçim Kurulu Başkanlığından 352 Nolu Karar (R.G. 31 Mayıs 2010 – 27597) İnsan Hakları Mahkemesi Kararı (Sorguç/Türkiye) İnsan Hakları Mahkemesi Kararı (Yumak ve Sadak/Türkiye) İnsan Hakları Mahkemesi Kararı Dur/Türkiye) İnsan Hakları Mahkemesi Kararı (Kızıl/Türkiye Davası) Sanayi ve Ticaret Bakanlığından Türk Standardları Enstitüsünün Onaylanmış Kuruluş Olarak Görevlendirilmesine Dair Tebliğde Değişiklik Yapılmasına Dair Tebliğ (Tebliğ No: Sgm 2010/8) (R.G. 26 Mayıs 2010 – 27592) Mesleki Yeterlilik Kurumundan Ulusal Meslek Standartlarına Dair Tebliğ (R.G. 26 Mayıs 2010 – 27592) Devlet Bakanlığından Mesleki Sorumluluk Sigortası Genel Şartları Sigorta Acenteleri Mesleki Sorumluluk Sigortası Klozu (R.G. 01 Haziran 2010 – 27598) Adalet Bakanlığından 1 Adet İlân (R.G. 01 Haziran 2010 – 27598) Adalet Bakanlığından Münhal Noterlik İlânı (R.G. 02 Haziran 2010 – 27599) Adalet Bakanlığından 3 Adet İlân (R.G. 02 Haziran 2010 – 27599) Sayıştay Başkanlığından İlân (R.G. 31 Mayıs 2010 – 27597) Çevre ve Orman Bakanlığından 2010-2011 Av Dönemi Merkez Av Komisyonu Kararı (R.G. 26 Mayıs 2010 – 27592) Bakanlar Kurulu Kararı Karar Sayısı : 2010/480 Büyükşehir belediyeleri, il özel idareleri, belediyeler ve bunların bağlı kuruluşlarının borçlarına karşılık genel bütçe vergi gelirleri tahsilat toplamı üzerinden ayrılacak paylardan yapılacak kesintiler hakkındaki bazı kararnamelerde değişiklik yapılmasına ilişkin ekli Kararın yürürlüğe konulması; Devlet Bakanı ve Başbakan Yardımcılığının 24/5/2010 tarihli ve 25402 sayılı yazısı üzerine, 2/7/2008 tarihli ve 5779 sayılı Kanunun 7 nci maddesi ile 3/4/2002 tarihli ve 4751 sayılı Kanunun geçici 1 inci maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 24/5/2010 tarihinde kararlaştırılmıştır. Abdullah GÜL CUMHURBAŞKANI 24/5/2010 TARİHLİ VE 2010/480 SAYILI KARARNAMENİN EKİ KARAR MADDE 1 – 15/3/2010 tarihli ve 2010/238 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan "Büyükşehir Belediyeleri, İl Özel İdareleri, Belediyeler ve Bunların Bağlı Kuruluşlarının Borçlarına Karşılık Genel Bütçe Vergi Gelirleri Tahsilat Toplamı Üzerinden Ayrılacak Paylardan Yapılacak Kesintilere İlişkin Esaslar”a aşağıdaki geçici madde eklenmiştir. “GEÇİCİ MADDE 2 – (1) Bu Esaslar uyarınca yapılacak kesinti oranları 2010 yılının Haziran, Temmuz, Ağustos ve Eylül aylarında genel bütçe vergi gelirlerinden ödenecek paylar için yüzde sıfır olarak uygulanır.” MADDE 2 – 19/9/2007 tarihli ve 2007/12630 sayılı Kararnamenin eki Karara aşağıdaki geçici madde eklenmiştir. “GEÇİCİ MADDE 3 – (1) Bu Karar uyarınca yapılacak kesinti oranları 2010 yılının Haziran, Temmuz, Ağustos ve Eylül aylarında genel bütçe vergi gelirlerinden ödenecek paylar için yüzde sıfır olarak uygulanır.” MADDE 3 – Bu Karar yayımı tarihinde yürürlüğe girer. MADDE 4 – Bu Karar hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür. [R.G. 28 Mayıs 2010 – 27594] —— • —— Atama Kararı Adalet Bakanlığından: Karar Sayısı : 2010/317 1 – Adalet Başmüfettişliğine, Ankara Cumhuriyet Savcısı (19750) İsmail TURGUT’un atanması, 2802 sayılı Hâkimler ve Savcılar Kanununun 5435 sayılı Kanunla değişik 37 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür. 2 – Bu Kararı Adalet Bakanı yürütür. 1/6/2010 Abdullah GÜL CUMHURBAŞKANI Recep Tayyip ERDOĞAN Sadullah ERGİN Başbakan Adalet Bakanı [R.G. 02 Haziran 2010 – 27599] —— • —— Görevlendirme Kararları Adalet Bakanlığından: Karar Sayısı : 2010/355 1 – Adlî Tıp Kurumu Altıncı Adlî Tıp İhtisas Kurulu Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Üyeliğine, İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Dahili Tıp Bilimleri Bölümü Psikiyatri Anabilim Dalı Öğretim Üyesi Prof. Dr. Lütfi İlhan YARGIÇ’ın görevlendirilmesi, 2659 sayılı Adlî Tıp Kurumu Kanununun 26 ncı ve 2547 sayılı Yükseköğretim Kanununun 38 inci maddeleri gereğince uygun görülmüştür. 2 – Bu Kararı Adalet Bakanı yürütür. 1/6/2010 Abdullah GÜL CUMHURBAŞKANI Recep Tayyip ERDOĞAN Sadullah ERGİN Başbakan Adalet Bakanı —— • —— Adalet Bakanlığından: Karar Sayısı : 2010/356 1 – Adlî Tıp Kurumu İkinci Adlî Tıp İhtisas Kurulu Plastik, Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi Üyeliğine, İstanbul Üniversitesi Cerahpaşa Tıp Fakültesi Cerrahi Tıp Bilimleri Bölümü Plastik, Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi Anabilim Dalı Öğretim Üyesi Prof. Dr. Mehmet Zeki GÜZEL’in yeniden görevlendirilmesi, 2659 sayılı Adlî Tıp Kurumu Kanununun 26 ncı ve 2547 sayılı Yükseköğretim Kanununun 38 inci maddeleri gereğince uygun görülmüştür. 2 – Bu Kararı Adalet Bakanı yürütür. 1/6/2010 Abdullah GÜL CUMHURBAŞKANI Recep Tayyip ERDOĞAN Sadullah ERGİN Başbakan Adalet Bakanı —— • —— Adalet Bakanlığından: Karar Sayısı : 2010/357 1 – Adlî Tıp Kurumu Üçüncü Adlî Tıp İhtisas Kurulu Enfeksiyon Hastalıkları Üyeliğine, İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Dahili Tıp Bilimleri Bölümü Enfeksiyon Hastalıkları Anabilim Dalı Öğretim Üyesi Prof. Dr. Recep ÖZTÜRK’ün yeniden görevlendirilmesi, 2659 sayılı Adlî Tıp Kurumu Kanununun 26 ncı ve 2547 sayılı Yükseköğretim Kanununun 38 inci maddeleri gereğince uygun görülmüştür. 2 – Bu Kararı Adalet Bakanı yürütür. 1/6/2010 Abdullah GÜL CUMHURBAŞKANI Recep Tayyip ERDOĞAN Sadullah ERGİN Başbakan Adalet Bakanı [R.G. 02 Haziran 2010 – 27599] —— • —— Yönetmelik Tarım ve Köyişleri Bakanlığından: GIDA GÜVENLİĞİ VE KALİTESİNİN DENETİMİ VE KONTROLÜNE DAİR YÖNETMELİKTE DEĞİŞİKLİK YAPILMASI HAKKINDA YÖNETMELİK MADDE 1 – 26/9/2008 tarihli ve 27009 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Gıda Güvenliği ve Kalitesinin Denetimi ve Kontrolüne Dair Yönetmeliğin 12 nci maddesinin birinci fıkrasının (h) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “(h) Denetim ve kontrol sırasında; 1) Muayene ve analiz amacıyla gerektiğinde 16/11/1997 tarihli ve 23172 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Türk Gıda Kodeksi Yönetmeliği veya özel mevzuatına uygun olarak, yeterli miktarda numune/numuneleri alır. Tarım ve Köyişleri Bakanlığınca hazırlanacak "Numune Alma Tutanağı" ile "Numune Alma Etiketini" doldurarak numuneye iliştirir. Numuneyi alan yetkili idare, özel mevzuatı olan gıda ve gıda ile temasta bulunan madde ve malzemeler hariç olmak üzere, denetim ve kontrol sırasında iki takım halinde alınan numunelerden bir takımını şahit numune olarak ve numunenin yapısını bozmayacak şekilde tekniğine uygun muhafaza eder, bir takım numuneyi ise muayene ve analiz yapılmak üzere usulüne uygun olarak en kısa zamanda Tarım ve Köyişleri Bakanlığı tarafından yetkilendirilen kamu veya özel laboratuvara resmi prosedür ile gönderir. 2) Denetim sırasında fiziksel muayene sonucu, herhangi bir gıdanın, 5 inci maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde belirtilen hususlara göre, insan tüketimi için uygun olmadığının belirlenmesi veya gıda maddesi vasfını kaybetmiş olması durumunda, bu ürünlerin analizi yaptırılmaz ve yine aynı maddenin (e) bendindeki hüküm saklı kalmak kaydıyla, bu Yönetmeliğin 13 üncü maddesi hükümleri uygulanır.” MADDE 2 – Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer. MADDE 3 – Bu Yönetmelik hükümlerini İçişleri Bakanı, Sağlık Bakanı ve Tarım ve Köyişleri Bakanı müştereken yürütür. Yönetmeliğin Yayımlandığı Resmî Gazete’nin Tarihi Sayısı 26/9/2008 27009 [R.G. 02 Haziran 2010 – 27599] —— • —— Sağlık Bakanlığından: AİLE HEKİMLİĞİ UYGULAMA YÖNETMELİĞİ BİRİNCİ KISIM Genel Hükümler BİRİNCİ BÖLÜM Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar Amaç ve kapsam MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı; birinci basamak sağlık hizmetlerini güçlendirmek ve verilen sağlık hizmetinin kalitesini artırmak için aile hekimi ve aile sağlığı elemanlarının çalışma usul ve esaslarını, çalışılan yer, kurum ve statülerine göre öncelik sıralamasını, aile hekimliği uygulamasına geçişe ve nakillere ilişkin puanlama sistemini ve sayılarını, aile sağlığı merkezi olarak kullanılacak yerlerde aranacak fiziki ve teknik şartları, meslek ilkelerini, iş tanımlarını, performans ve hizmet kalite standartlarını, hasta sevk evrakı, reçete, rapor ve diğer kullanılacak belgelerin şeklini ve içeriğini, diğer kurum ve kuruluşlarla işbirliğini, kayıtların tutulmasını, çalışma ve denetime ilişkin sair usul ve esasları belirlemektir. Dayanak MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik, 24/11/2004 tarihli ve 5258 sayılı Aile Hekimliği Pilot Uygulaması Hakkında Kanunun 8 inci maddesinin birinci fıkrası ile 13/12/1983 tarihli ve 181 sayılı Sağlık Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 43 üncü maddesine dayanılarak hazırlanmıştır. Tanımlar MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelikte geçen; a) Aile hekimi: Kişiye yönelik koruyucu sağlık hizmetleri ile birinci basamak teşhis, tedavi ve rehabilite edici sağlık hizmetlerini, yaş, cinsiyet ve hastalık ayrımı yapmaksızın, her kişiye kapsamlı ve devamlı olarak belli bir mekânda vermekle yükümlü, gerektiği ölçüde gezici sağlık hizmeti veren ve tam gün esasına göre çalışan aile hekimliği uzmanı veya Bakanlığın öngördüğü eğitimleri alan uzman tabip veya tabipleri, b) Aile hekimliği birimi: Bir aile hekimi ve en az bir aile sağlığı elemanından oluşan yapıyı, c) Aile sağlığı elemanı: Aile hekimi ile birlikte hizmet veren, sözleşmeli çalıştırılan veya Bakanlıkça görevlendirilen hemşire, ebe, sağlık memurunu (toplum sağlığı), ç) Aile sağlığı merkezi: Bir veya daha fazla aile hekimi ile aile sağlığı elemanlarınca aile hekimliği hizmetinin verildiği sağlık kuruluşunu, d) Bakanlık: Sağlık Bakanlığını, e) Geçici aile hekimi: Aile hekiminin yıllık izin veya hastalık izninde bulunduğu sürede yerine bakan veya boş aile hekimliği pozisyonuna yerleştirme yapılıncaya kadar bu pozisyona görevlendirilen aile hekimini, f) Geçici aile sağlığı elemanı: Aile sağlığı elemanının yıllık izin veya hastalık izninde bulunduğu sürede yerine bakan veya boş aile sağlığı elemanı pozisyonuna yerleştirme yapılıncaya kadar bu pozisyona görevlendirilen aile sağlığı elemanını, g) Gezici sağlık hizmeti: Aile hekimi ve/veya aile sağlığı elemanının, müdürlükçe tespit edilen uzak mahalle, belde, köy, mezra gibi yerleşim birimlerine Bakanlıkça belirlenen usul ve esaslara göre giderek mahallinde vereceği sağlık hizmetini, ğ) Hizmet bölgesi, hizmet grubu ve hizmet puanı: 8/6/2004 tarihli ve 25486 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Sağlık Bakanlığı Atama ve Nakil Yönetmeliğinin ilgili maddelerinde açıklanan bölge, grup ve puanlarını, h) Kanun: 24/11/2004 tarihli ve 5258 sayılı Aile Hekimliği Pilot Uygulaması Hakkında Kanunu, ı) Müdürlük: İl sağlık müdürlüğünü, i) Toplum sağlığı merkezi: Bölgesinde yaşayan toplumun sağlığını geliştirmeyi ve korumayı ön plana alarak sağlıkla ilgili risk ve sorunları belirleyen, bu sorunları gidermek için planlama yapan ve bu planları uygulayan, uygulatan; birinci basamak koruyucu, iyileştirici ve rehabilite edici sağlık hizmetlerini müdürlüğün sevk ve idaresinde organize eden, bu hizmetlerin verimli şekilde sunulmasını izleyen, değerlendiren ve destekleyen, bölgesinde bulunan sağlık kuruluşları ile diğer kurum ve kuruluşlar arasındaki koordinasyonu sağlayan sağlık kuruluşunu, j) Yerinde sağlık hizmeti: Aile hekimi ve/veya aile sağlığı elemanının, müdürlükçe tespit edilen cezaevi, çocuk ıslahevi, huzurevi, korunmaya muhtaç çocukların barındığı çocuk yuvaları ve yetiştirme yurtları gibi toplu yaşam alanlarına Bakanlıkça belirlenen usul ve esaslara göre giderek yerinde vereceği sağlık hizmetini, ifade eder. İKİNCİ BÖLÜM Çalışma Usul ve Esasları Aile hekiminin görev, yetki ve sorumlulukları MADDE 4 – (1) Aile hekimi, aile sağlığı merkezini yönetmek, birlikte çalıştığı ekibi denetlemek ve hizmet içi eğitimlerini sağlamak, Bakanlıkça yürütülen özel sağlık programlarının gerektirdiği kişiye yönelik sağlık hizmetlerini yürütmekle yükümlüdür. (2) Aile hekimi, kendisine kayıtlı kişileri bir bütün olarak ele alıp, kişiye yönelik koruyucu, tedavi ve rehabilite edici sağlık hizmetlerini bir ekip anlayışı içinde sunar. (3) Aile hekimi, Bakanlıkça belirlenen usul ve esaslar çerçevesinde; a) Çalıştığı bölgenin sağlık hizmetinin planlamasında bölgesindeki toplum sağlığı merkezi ile işbirliği yapar, b) Hekimlik uygulaması sırasında karşılaştığı toplum ve çevre sağlığını ilgilendiren durumları bölgesinde bulunduğu toplum sağlığı merkezine bildirir, c) Kendisine kayıtlı kişilerin ilk değerlendirmesini yapmak için altı ay içinde ev ziyaretinde bulunur veya kişiler ile iletişime geçer, ç) Kişiye yönelik koruyucu sağlık hizmetleri ile birinci basamak tanı, tedavi, rehabilitasyon ve danışmanlık hizmetlerini verir, d) Sağlıkla ilgili olarak kayıtlı kişilere rehberlik yapar, sağlığı geliştirici ve koruyucu hizmetler ile ana çocuk sağlığı ve aile planlaması hizmetlerini verir, e) Periyodik sağlık muayenesi yapar, f) Kayıtlı kişilerin yaş, cinsiyet ve hastalık gruplarına yönelik izlem ve taramaları (kanser, kronik hastalıklar, gebe, loğusa, yenidoğan, bebek, çocuk sağlığı, adölesan, erişkin, yaşlı sağlığı ve benzeri) yapar, g) Evde takibi zorunlu olan özürlü, yaşlı, yatalak ve benzeri durumdaki kendisine kayıtlı kişilere evde veya gezici/yerinde sağlık hizmetlerinin yürütülmesi sırasında kişiye yönelik koruyucu sağlık hizmetleri ile birinci basamak tanı, tedavi, rehabilitasyon ve danışmanlık hizmetlerini verir, ğ) Aile sağlığı merkezi şartlarında tanı veya tedavisi yapılamayan hastaları sevk eder, sevk edilen hastaların geri bildirimi yapılan muayene, tetkik, tanı, tedavi ve yatış bilgilerini değerlendirir, ikinci ve üçüncü basamak tedavi ve rehabilitasyon hizmetleri ile evde bakım hizmetlerinin koordinasyonunu sağlar, h) Tetkik hizmetlerinin verilmesini sağlar ya da bu hizmetleri verir, ı) Verdiği hizmetlerle ilgili olarak sağlık kayıtlarını tutar ve gerekli bildirimleri yapar, i) Kendisine kayıtlı kişileri yılda en az bir defa değerlendirerek sağlık kayıtlarını günceller, j) Gerektiğinde hastayı gözlem altına alarak tetkik ve tedavisini yapar, k) Entegre sağlık hizmetinin sunulduğu merkezlerde gerektiğinde hastayı gözlem amaçlı yatırarak tetkik ve tedavisini yapar, l) İlgili mevzuatta birinci basamak sağlık kuruluşları ve resmi tabiplerce kişiye yönelik düzenlenmesi öngörülen her türlü sağlık raporu, sevk evrakı, reçete ve sair belgeleri düzenler, m) Bakanlıkça belirlenen konularda hizmet içi eğitimlere katılır, n) Bakanlıkça ve ilgili mevzuat ile verilen diğer görevleri yapar. Aile sağlığı elemanının görev, yetki ve sorumlulukları MADDE 5 – (1) Aile sağlığı elemanı, aile hekimi ile birlikte ekip anlayışı içinde kişiye yönelik koruyucu, tedavi ve rehabilite edici sağlık hizmetlerini sunmak ve görevinin gerektirdiği hizmetler ile ilgili sağlık kayıt ve istatistiklerini tutmakla yükümlüdür. 4 üncü maddede sayılan görevlerin yerine getirilmesinde aile hekimi ile birlikte çalışır. (2) Aile sağlığı elemanı Bakanlıkça belirlenen usul ve esaslar çerçevesinde; a) Kişilerin yaşamsal bulgularını ölçer ve kaydeder, b) Aile hekiminin gözetiminde, talimatı verilen ilaçları uygular, c) Yara bakım hizmetlerini yürütür, ç) Tıbbi alet, malzeme ve cihazların hizmete hazır bulundurulmasını sağlar, d) Poliklinik hizmetlerine yardımcı olur, tıbbi sekreter bulunmadığı hallerde sevk edilen hastaların sevk edildiği kurumla koordinasyonunu sağlar, e) Gereken tetkikler için numune alır, eğitimini aldığı basit laboratuvar tetkiklerini yapar veya aldığı numunelerin ilgili laboratuvar tarafından teslim alınmasını sağlar, f) Gezici ve yerinde sağlık hizmetleri, sağlığı geliştirici ve koruyucu hizmetler ile ana çocuk sağlığı ve aile planlaması hizmetlerini verir, evde bakım hizmetlerinin verilmesinde aile hekimine yardımcı olur, g) Bakanlıkça belirlenen hizmet içi eğitimlere katılır, ğ) Sağlık hizmetlerinin yürütülmesi ile ilgili olarak görev, yetki ve sorumlulukları kapsamında aile hekiminin verdiği diğer görevleri yerine getirir, h) Bakanlıkça ve ilgili mevzuat ile verilen diğer görevleri yapar. Gezici ve yerinde sağlık hizmetlerinin yürütülmesi MADDE 6 – (1) Aile hekimliği pozisyonlarının planlanmasında; sağlık hizmetine ulaşımın zor olduğu belde, köy, mezra, uzak mahalleler ve benzeri yerleşim yerleri için gezici sağlık hizmeti; cezaevi, çocuk ıslahevi, huzurevi, korunmaya muhtaç çocukların barındığı çocuk yuvaları ve yetiştirme yurtları gibi özellik arz eden toplu yaşam alanlarından oluşan yerler için ise yerinde sağlık hizmeti bölgeleri müdürlükçe belirlenerek Bakanlıkça onaylanır. Aile hekimliği uygulamasına geçildikten sonra yapılmak istenen değişiklikler ilgili aile hekimlerinin de görüşleri alınarak her yıl Aralık ayının başında müdürlükçe belirlenerek Bakanlığın onayına sunulur. (2) Cezaevi, çocuk ıslahevi, huzurevi, korunmaya muhtaç çocukların barındığı çocuk yuvaları ve yetiştirme yurtları gibi kişilerin kayıtlı oldukları aile hekimlerine doğrudan başvuru imkânlarının olmadığı ya da aile hekimlerini serbestçe seçme imkânının bulunmadığı toplu olarak yaşanılan ancak tabibi olmayan kurumların talepleri üzerine bir ya da birden çok aile hekimi yerinde sağlık hizmeti vermekle yükümlü kılınabilir. Bu kurumlarda yerinde sağlık hizmeti veren aile hekimleri, kurumlarda ikamet eden kişileri kayıt ederler. Yerinde sağlık hizmet bölgesi olarak ilan edilen kurumlar, aile hekimlerinin sunacağı sağlık hizmeti için asgari şartları sağlamakla yükümlüdür. Bu yerlerde her 100 kişi için ayda üç saatten az olmamak üzere; 750 kayıtlı kişiye kadar haftada en az bir kez, 750 ve üzeri kayıtlı kişiye ise haftada en az iki kez yerinde sağlık hizmeti verilir. Cezaevi ve çocuk ıslahevi için bu süre iki kat olarak uygulanır. (3) Aile hekimlerinin gezici sağlık hizmeti sunacakları bölgelerdeki yerleşim birimlerine bir plan dâhilinde periyodik aralıklarla ulaşmaları ve hizmet vermeleri esastır. Gezici sağlık hizmetine ilişkin planlama; coğrafi durum, iklim ve ulaşım şartları ile kendisine bağlı yerleşim birimlerinin sayısı dikkate alınarak ve her 100 kişi için ayda üç saatten az olmamak üzere aile hekimi tarafından yapılır. 750 kayıtlı kişiye kadar haftada en az bir kez, 750 ve üzeri kayıtlı kişiye ise haftada en az iki kez gezici sağlık hizmeti verilir. Gezici sağlık hizmeti bölgesinde Bakanlığa ait sağlık tesisi var ise bu tesisler hizmet için kullanılabilir. (4) Aile hekimi gezici ve/veya yerinde sağlık hizmeti planını sözleşme döneminin ilk ayında aylık olarak yapar, toplum sağlığı merkezine bildirir ve bunu sözleşme döneminin sonuna kadar uygular. Her ayın sonunda gezici/yerinde hizmet faaliyet raporunu toplum sağlığı merkezine bildirir. Zorunlu hallerde aile hekimi her türlü gezici hizmet planı değişikliğini hizmeti aksatmayacak şekilde bölgesindeki toplum sağlığı merkezine önceden bildirir. Aile hekimi; köy ve mahalle muhtarları ile kurum yetkilileri vasıtasıyla en geç bir önceki ayın son iş günü saat 12.00 ye kadar programının duyurulmasını sağlar. Aile sağlığı elemanının görev yetki ve sorumlulukları çerçevesinde, gezici/yerinde sağlık hizmetlerinin ilgili kısmı ulaşım ve tıbbi donanım imkânlarının aile hekimince sağlanması kaydıyla aile sağlığı elemanı tarafından da yapılabilir. Aile sağlığı elemanınca yapılan gezici/yerinde sağlık hizmeti süresi aile hekiminin gezici/yerinde sağlık hizmeti süresinden sayılmaz. Bağışıklama hizmetleri MADDE 7 – (1) Bağışıklama hizmetleri aile hekimi tarafından yürütülür. Genişletilmiş bağışıklama programı kapsamında ve/veya Bakanlıkça yürütülen kampanyalar doğrultusunda ihtiyaç duyulan aşılar, bölgesindeki toplum sağlığı merkezi tarafından aile hekimlerine ulaştırılır. Aile hekimleri aile sağlığı merkezinde soğuk zincir şartlarının sürdürülmesi için gerekli tedbirleri alır. Birden çok aile hekiminin görev yaptığı aile sağlığı merkezlerinde, aile hekimlerinin müştereken muhafaza ettikleri aşılar için üçer aylık aralıklarla bir aile hekimi ve bir aile sağlığı elemanı soğuk zincir sorumlusu olarak belirlenir. Aile sağlığı merkezinde yalnızca bir aile hekimliği biriminin bulunması halinde sorumluluk bu birimdeki aile hekimi ile aile sağlığı elemanına aittir. Kişilerin aile hekimini seçebileceği bölgeler MADDE 8 – (1) Aile hekimliği uygulamasına geçilen yerlerde kişilerin aile hekimlerine kayıtları yapılır. Yenidoğanlar ile henüz nüfusa kayıtlı olmayan bebek ve çocuklar annelerinin kayıtlı olduğu aile hekimine kaydedilir. Kişilerin aile hekimlerine ilk kaydı, aile hekimliği uygulamalarına yeni geçilen illerde müdürlük tarafından ikamet ettikleri bölge göz önünde bulundurularak yapılır. Her ilçe ve 10/7/2004 tarihli ve 5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanununa tabi olmayan il merkezleri ayrı bir bölgedir. Kişiler, aile hekimini bölge sınırlaması olmaksızın serbestçe seçebilirler. Zorunlu haller dışında aile hekimi üç aydan önce değiştirilemez. Aile hekimi değişikliği kişilerin yazılı talebi üzerine hizmet almak istediği aile hekimince veya ilgili toplum sağlığı merkezince yapılır. Aile hekimince yapılan değişiklik, talep belgesi ile birlikte beş iş günü içerisinde ilgili toplum sağlığı merkezine ulaştırılır. (2) Aile hekimliği uygulamasının olduğu İl’e ikamet amacıyla yeni gelen kişiler istedikleri bir aile hekimine kayıt yaptırırlar. Kayıt yaptırmamış olanlar, müdürlük tarafından yakın konumdaki kayıtlı kişi sayısı en az olan aile hekiminden başlanarak kayıt edilirler. (3) Herhangi bir nedenle bölgedeki aile hekimleri tarafından kayıt edilemeyen kişi, müdürlük tarafından öncelikle ikamet ettiği yere yakın ve en az kişi kaydı olan aile hekiminin listesine eklenir. (4) Gezici sağlık hizmeti verilen yerlerde oturan kişiler, gezici sağlık hizmeti almak üzere başka bir aile hekimine kayıt olamazlar. Ancak, başka bir aile hekimine kayıt olmak isterlerse, kayıt oldukları aile hekiminin aile sağlığı biriminden hizmet alırlar. Bu durumda, kayıt olunan yeni aile hekimi, o kişi veya kişiler için gezici sağlık hizmeti vermekle yükümlü tutulmaz. (5) Sürekli ikamet ettiği bölgeden uzakta kalacak kişi veya geçici süre ile Türkiye’de ikamet edecek olan kişi, kendisine yakın konumdaki bir aile hekiminden misafir olarak sağlık hizmeti alır. Ancak 5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanununa tabi olan ilçeler misafir uygulaması bakımından tek bölge kabul edilir. Aile hekimi misafir kişiler için herhangi bir ücret talep edemez. Meslek ilkeleri MADDE 9 – (1) Aile hekimi ve aile sağlığı elemanı, sağlık hizmetlerinin yürütülmesi esnasında 13/1/1960 tarihli ve 4/12578 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan Tıbbi Deontoloji Nizamnamesi ve bağlı bulunan ilgili mevzuat hükümlerine ve hasta haklarına uymakla yükümlüdür. Çalışma saatleri MADDE 10 – (1) Aile hekimleri ve aile sağlığı elemanları tam gün esasına göre çalışırlar. (2) Mesai saatleri ve günleri, çalışma yerinin şartları da dikkate alınmak suretiyle çalıştığı bölgedeki kişilerin ihtiyaçlarına uygun olarak aile hekimi tarafından belirlenir ve müdürlükçe onaylanır. Çalışma saatleri içerisinde poliklinik gün ve saatleri ayrıca belirtilir. Yapılacak ev ziyaretleri ve gezici/yerinde sağlık hizmetleri çalışma süresine dahil edilir. Çalışılan günler ve saatler aile sağlığı merkezinin görünür bir yerine asılarak kişilerin bilgilenmesi sağlanır. (3) Aile hekimleri ve aile sağlığı elemanları deprem, sel felaketi ve salgın gibi olağanüstü durumlarda çalışma saatlerine bağlı kalınmaksızın çalıştırılabilirler. (4) Entegre sağlık hizmeti sunulan merkezler dışında, hastanelerde aile hekimlerine ve aile sağlığı elemanlarına nöbet tutturulmaması esastır. (5) Adli tıp kurumunun doğrudan hizmet vermediği ve hastane bulunan yerlerde yerinde otopsi dışındaki adli tıp hizmetleri hastaneler tarafından verilir. Yerinde otopsi mesai saatleri içerisinde toplum sağlığı merkezi hekimlerince yapılır. Hastane bulunmayan ilçe merkezleri ve entegre sağlık hizmetinin sunulduğu merkezlerde acil sağlık hizmetleri ile yerinde otopsi hizmeti dışındaki adlî tabiplik hizmetleri; mesai saatleri içinde aile hekimleri, mesai saatleri dışında ve resmi tatil günlerinde ise ilçe merkezindeki, toplum sağlığı merkezi hekimleri, entegre sağlık hizmeti sunulan merkezlerde çalışan hekimler ve aile hekimlerinin toplamı dikkate alınarak aşağıdaki gibi icap veya aktif nöbet uygulamaları şeklinde yürütülür. a) Hastane bulunmayan ilçe merkezlerindeki adli tıbbi hizmetler ile acil sağlık hizmetleri mesai saatleri dışında ilçedeki toplum sağlığı merkezi hekimleri ve aile hekimlerince icap veya aktif nöbet şeklinde yürütülür. İlçe merkezindeki toplam hekim sayısı altı veya daha az ise icap, altıdan fazla ise aktif nöbet şeklinde yürütülür. b) Entegre sağlık hizmetinin sunulduğu merkezlerde toplam hekim sayısı altı ve altıdan az ise mesai saatleri dışındaki adli tıbbi hizmetler ve acil sağlık hizmetleri; toplum sağlığı merkezi hekimleri, entegre sağlık hizmetinin sunulduğu merkezde çalışan hekimler ve aile hekimleri tarafından münavebeli olarak icap nöbeti şeklinde, toplam hekim sayısı altıdan fazla ise münavebeli olarak aktif nöbet şeklinde yürütülür. c) Hastane bulunmayan ilçe merkezleri ile entegre sağlık hizmetinin sunulduğu merkezlerde aile hekimi sayısı birden fazla ise aile hekimleri hizmet ihtiyacını değerlendirerek mesai saatlerini müdürlüğün onayı ile güne yayarak düzenlerler. İzinler MADDE 11 – (1) Sözleşme ile çalıştırılan aile hekimleri ve aile sağlığı elemanları; yıllık, mazeret ve hastalık izinlerini 27/6/2005 tarihli ve 2005/9142 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan Aile Hekimliği Pilot Uygulaması Kapsamında Sağlık Bakanlığınca Çalıştırılan Personele Yapılacak Ödemeler ve Sözleşme Şartları Hakkında Yönetmelikte belirtilen hükümler çerçevesinde kullanırlar. (2) Sözleşmeli olmayan aile hekimi ve aile sağlığı elemanları aile hekimliği hizmeti verdikleri müddetçe izinler bakımından asli statülerine ilişkin mevzuata tâbidir. Göreve başlayış ve ayrılış MADDE 12 – (1) Aile hekimi veya aile sağlığı elemanı olmak isteyen sağlık personelinin sözleşme imzalayabilmesi için Bakanlık veya kurumunun muvafakati aranır. Sözleşme imzalayarak göreve başlayan kişiler bu görevlerini yürüttükleri sürece kurumlarında aylıksız veya ücretsiz izinli sayılırlar ve bunların kadroları ile ilişikleri devam eder. (2) Sözleşmeli personel statüsünde görev yapmaktayken aile hekimliği veya aile sağlığı elemanı sözleşmesi imzalayanlar aile hekimliği hizmetinden ayrılmaları halinde, genel hükümlere ve Bakanlık mevzuatına göre eski görev yerlerinde bir pozisyona dönerler. (3) Bakanlık, ilgili ve bağlı kuruluş kadrolarında memur statüsünde görev yapmakta iken ücretsiz izne ayrılarak sözleşmeli statüde aile hekimi veya aile sağlığı elemanı olan personel, sözleşmesinin herhangi bir suretle sona ermesi halinde kadro veya personel dağılım cetveli fazlalığına bakılmaksızın ücretsiz izne ayrıldığı görevine geri döner. Ancak kadrosunun bulunduğu birimin aile hekimliği uygulaması nedeniyle kaldırılması halinde bu birimin aktarıldığı toplum sağlığı merkezine atanır ve bunların memuriyet görevine başlamasından itibaren 30 gün içinde kendisinin talep etmesi ve müdürlüğün de uygun görmesi ile bir defaya mahsus olmak üzere aynı il içinde personel dağılım cetvelinde açık olan ve doluluk oranlarına göre ihtiyaç duyulan kadrolardan birine yer değiştirme suretiyle ataması yapılabilir. (4) Sözleşmeli olarak aile hekimliği hizmetinin sürdürülmesi Tıpta Uzmanlık Sınavına (TUS) girmeye veya farklı görevler için başvurmaya engel değildir. ÜÇÜNCÜ BÖLÜM Performans ve Hizmet Kalite Standartları Performans değerlendirmesi MADDE 13 – (1) Aile hekimlerinin performans değerlendirmeleri bireye yönelik olarak vermiş oldukları koruyucu sağlık hizmetleri dikkate alınarak yapılır. (2) Bireye yönelik koruyucu sağlık hizmetlerinden hangilerinin ne oranda performans değerlendirmesinde etkili olacağına dair usul ve esaslar Aile Hekimliği Pilot Uygulaması Kapsamında Sağlık Bakanlığınca Çalıştırılan Personele Yapılacak Ödemeler ve Sözleşme Şartları Hakkında Yönetmelikte belirlenen hükümler çerçevesinde belirlenir. Hizmet kalite standartlarının oluşturulması ve geliştirilmesi MADDE 14 – (1) Aile sağlığı merkezinin fiziki yapısı, donanımı, fonksiyonelliği, personel durumu ve hizmetin niteliği gibi hizmet sunumunu doğrudan etkileyen unsurlar hizmet kalite standartlarını oluşturur. (2) Hizmet kalite standartlarının yükseltilmesinin sağlanması için aile hekimi ve aile sağlığı elemanı; Bakanlıkça belirlenen birinci ve ikinci aşama eğitimleri ile aile hekimliğine yönelik diğer eğitimlerin en az % 80 ine devam etmekle yükümlüdür. DÖRDÜNCÜ BÖLÜM Atamalarda/Görevlendirmelerde Öncelik Sıralaması/Ölçütleri ve Nakillere İlişkin Esaslar Öncelik sıralaması MADDE 15 – (1) Aile hekimliği uygulamasında çalışacak personelin öncelik sıralamasına ilişkin usul ve esaslar, bu Yönetmeliğin ek-1 inde yer alan Aile Hekimliği Uygulamasında Atama ve Nakillerle İlgili Usul ve Esaslara göre düzenlenir. Aile hekimi/aile sağlığı elemanı pozisyonlarının tespiti MADDE 16 – (1) Aile hekimliği pilot uygulamasına geçilen ilin genelinde aile hekimi pozisyonu her bölge için tespit edilerek Valiliğin teklifi, Bakanlığın onayı ile belirlenir. (2) Aile hekimlerinin çalışma bölgeleri nüfus yoğunluğu, idari ve coğrafi şartlar ile kişilerin sağlık hizmeti alma alışkanlıkları göz önünde bulundurularak belirlenir. Aile hekimliği uygulanan ve uygulanacak olan illerde ortalama 3500 kişiye bir aile hekimi düşecek şekilde aile hekimi çalışma bölgeleri tespit edilir. İdari, coğrafi ve nüfus özellikleri ile yerel şartları farklılık gösteren yerleşim yerlerindeki pozisyonlarda aile hekimine kayıtlı nüfus sayısı değişiklik gösterebilir. Bu nüfus değişiklikleri gerekçeleri ile birlikte Bakanlık onayına sunulur. Bakanlık onayı alındıktan sonra pozisyonlar ilan edilir. (3) Entegre sağlık hizmeti sunulan merkezlerin bulunduğu ilçe merkezlerindeki bütün aile hekimliği birimleri bu merkezlerin bünyesinde açılır. (4) Bölgedeki nüfus hareketleri ve hizmet ihtiyacındaki değişiklikler göz önüne alınarak Valiliğin teklifi ve Bakanlığın onayı ile yeni aile hekimliği birimleri açılabilir veya kapatılabilir. (5) Her aile hekiminin yanında en az bir aile sağlığı elemanı çalışır. Sağlık evlerinde çalışmakta olan ebeler, hizmet yönünden o bölgenin bağlandığı aile hekimine/hekimlerine; idari yönden ise toplum sağlığı merkezine bağlı olarak çalışırlar. (6) Aile sağlığı elemanları, bu Yönetmeliğin ek –1 inde yer alan Aile Hekimliği Uygulamasında Atama ve Nakillerle İlgili Usul ve Esaslara göre aile hekimlerince belirlenir ve zorunlu sebepler hariç, sözleşme imzalanmadan en az bir ay önce müdürlüğe bildirilir. Eğitim MADDE 17 – (1) Aile hekimlerine iki aşama halinde eğitim verilir ve bu eğitimlerin içeriği Bakanlıkça belirlenir. Birinci aşama eğitim programının süresi en çok on gündür. İkinci aşama eğitimi ise uzaktan eğitim tarzında yapılacak şekilde planlanarak birinci aşama eğitiminin bitiminden sonra başlar ve süresi en az on iki aydır. Bu eğitimlerde Bakanlığın belirlediği kriterlere göre başarılı olmak esastır. (2) Aile hekimliği uzmanlarının birinci ve ikinci aşama eğitimlere katılması zorunlu değildir. Sözleşme imzalamış aile hekimliği uzmanları, uzman tabip, tabip ve aile sağlığı elemanları; içeriği, süresi ve standartları Bakanlıkça belirlenen diğer hizmet içi eğitimlere alınabilirler. (3) Aile hekimleri ve aile sağlığı elemanları bu madde kapsamında alınması öngörülen her eğitim süresinin en az % 80 ine devam etmek zorundadırlar. İKİNCİ KISIM Fiziki ve Teknik Şartlar, Kullanılacak Belgeler, Kayıtların Tutulması ve Denetim BİRİNCİ BÖLÜM Fiziki ve Teknik Şartlar Aile sağlığı merkezi MADDE 18 – (1) Aile sağlığı merkezi, Bakanlıkça öngörülen nüfus kriterleri esas alınmak suretiyle sözleşme yapmış bir ya da daha fazla aile hekimi tarafından açılabilir. (2) Aynı aile sağlığı merkezindeki her aile hekimi ve aile sağlığı elemanı pozisyonu için ayrı ayrı sözleşme yapılır. (3) Bakanlıkça uygun görülen aile sağlığı merkezleri eğitim amaçlı olarak kullanılabilir. (4) Aile hekimleri, sağlık hizmetlerine yardımcı olmak amacıyla ebe, hemşire, sağlık memuru, tıbbi sekreter gibi ilave sağlık hizmetleri personeli ile güvenlik, temizlik, kalorifer, sekretarya vb. hizmetler için ferden veya müştereken personel çalıştırabilir ya da hizmet satın alabilirler. Aile sağlığı merkezinin fiziki şartları MADDE 19 – (1) Aile sağlığı merkezlerinde aşağıda belirtilen asgari fiziki şartlar aranır: a) Bina: Kolay ulaşılabilir, güvenli, uygun havalandırma, ısıtma ve aydınlatma imkânlarına sahip, toplam alanı tek aile hekimi için 60 metrekare olmalıdır. Birden fazla hekimin birlikte çalışması durumunda her aile hekimi için 20 metrekare ilave edilir. Bir aile sağlığı merkezinde 2-6 aile hekimliği birimi olmasına azami dikkat gösterilir. b) Bekleme ve kayıt bölümü bulunmalıdır. c) Muayene odası, her aile hekimi için en az 10 metrekare olmalıdır. ç) Tıbbi müdahale odası, hastaya tıbbi girişimlerin yapılabileceği büyüklükte lavabosu bulunan bir odadır. Bu odada aşı, enjeksiyon, küçük cerrahi müdahalelerin yapılmasına uygun muayene ve müdahale masası, muayene ve acil müdahale malzemeleri, jinekolojik muayene masası ile dezenfeksiyon ve sterilizasyon cihazlarının bulunması gereklidir. d) Laboratuvar hizmetlerinin aile hekimince merkezde verilmesi planlanıyorsa bu hizmetler için uygun bir oda bulunmalıdır. e) Sağlık kayıtlarının tutulacağı, dosyalama, verilerin toplanması ve istatistikî değerlendirmeler ile resmi kurum ve sigorta kurumlarına yapılacak bildirimlerin hazırlanması gibi çalışmaların güvenli bir şekilde yapılabileceği bir büro veya bölme bulunmalıdır. f) Hastaların kullanabileceği bir lavabo ve tuvalet olmalıdır. g) Tercihen binanın giriş katında kurulurlar. Özürlü ve yaşlı hastaların giriş ve çıkışlarını mümkün kılan, kolaylaştırıcı tedbirler alınır. Muayene odası dışında yukarıda sayılan diğer odalar aile hekimlerince müşterek kullanılabilir. Aile sağlığı merkezinin teknik donanımı MADDE 20 – (1) Aile sağlığı merkezinde aşağıda belirtilen asgari tıbbi cihaz ve malzemenin faal olarak bulundurulması zorunludur: a) Steteskop, b) Tansiyon aleti (çocuk ve erişkin olmak üzere en az iki boy), c) Otoskop, ç) Oftalmoskop, d) Termometre, e) Işık kaynağı, f) Küçük cerrahi seti (asgari 1 portegü, 1 makas, 1 penset, 1 bisturi sapı), g) Paravan, perde v.b, ğ) Muayene masası, h) Refleks çekici, ı) Mezura, i) Fetal el doppleri, j) Aşı nakil kabı, k) Snellen eşeli, l) Diapozon seti m) Tartı aleti (bebek, erişkin boy), n) Boy ölçer (bebek, erişkin boy), o) Pansuman seti, ö) Dil basacağı, enjektör, gazlı bez gibi gerekli sarf malzemeleri, p) Keskin atık kabı, r) Acil solunum yolu müdahale araçları (S –tüp, laringoskop, pediatrik ve erişkin entübasyon tüpü), s) Ambu cihazı (erişkin ve çocuk için), ş) Manometreli oksijen tüpü (taşınabilir), t) Seyyar lamba, u) Buzdolabı, ü) Jinekolojik muayene masası, spekülüm, muayene ve RİA seti, v) İlâç ve malzeme dolabı, y) Sterilizatör, z) EKG cihazı, aa) Tromel, ab) Negatoskop, ac) Tekerlekli sandalye, aç) Pulse oksimetre, ad) Jeneratör, ae) Genişletilmiş bağışıklama programı kapsamında uygulanan aşılar ve antiserumlar, af) 15/2/2008 tarih ve 26788 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Ayakta Teşhis ve Tedavi Yapılan Özel Sağlık Kuruluşları Hakkındaki Yönetmelikte bulundurulması zorunlu tutulan temel acil ilâçlar, aşılar ve antiserumlar. (2) Birden fazla aile hekiminin bir arada çalıştığı aile sağlığı merkezlerinde, yukarıdaki tıbbi cihaz ve malzemelerden (a)’dan (k) bendine kadar (k bendi dahil) olanlar her aile hekimi için ayrı ayrı bulundurulur. (3) Bakanlıkça özellikleri belirlenen bilgisayar, donanım, yazılım ve bilgi teknolojileri ile ilgili asgari şartlara uyulur. (4) Aile hekimlerinin kullanmak zorunda oldukları teknik, tıbbi cihaz, bilgisayar donanımları ile gezici sağlık hizmetlerinin sunumu için gerekli olan motorlu araçlar, esas olarak aile hekimleri tarafından temin edilir. (5) Aile hekimleri, aile sağlığı merkezinde yangına karşı alınması gereken tedbirleri alır, tıbbi atıklar ve çöpler için 22/7/2005 tarihli ve 25883 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği hükümlerine uygun olarak gerekli tedbirleri alır. (6) Aile sağlığı merkezi gideri olarak yapılacak katkıların tespitinde kullanılmak üzere aile hekimliği birimleri, fiziki şartlar ve donanım açısından ek-3 deki gibi gruplandırılır. Aile sağlığı merkezinin oluşturulması MADDE 21 – (1) Aile hekimleri, öncelikle bu Yönetmelikteki asgari fiziki şartları haiz, Bakanlığa ait sağlık hizmeti vermek amacıyla yapılan binalarda hizmet verirler. Bu imkânın sağlanamaması halinde müdürlüğün onayı ile uygun standartlara sahip bölgedeki diğer mekânlarda da hizmet verebilirler. (2) Merkezin, sağlık hizmetlerinin çeşidine ve niteliğine uygun olması, hizmeti sunan ve kullananların memnuniyetini sağlaması, fonksiyonel ve yapısal olarak belirlenen asgari şartları sağlaması ve hizmetten yararlanacakların kolayca ulaşabilecekleri yerde olması esastır. (3) Aile hekimi birden fazla yerleşim yerinde gezici sağlık hizmeti vermek zorunda ise aile sağlığı merkezi müdürlükçe uygun görülen merkezi konumdaki yerde kurulur. Bu yerin seçiminde ve gezici sağlık hizmeti verilecek yerleşim yerlerinin tespitinde güzergâh, yakınlık, coğrafi özellikler ve vatandaşın kullanım alışkanlıkları gibi özellikler göz önünde bulundurulur. (4) Aile hekimleri çalışma bölgesi içinde olmak kaydıyla yukarıdaki hususlara bağlı kalınarak müdürlüğün uygun görüşü ve Valiliğin onayı ile hizmet için verilen mekânı değiştirebilirler. (5) Üniversitelerin aile hekimliği anabilim dalları veya eğitim ve araştırma hastaneleri aile hekimliği klinik şefliklerinin talebi, müdürlüğün uygun görüşü ve Bakanlığın onayı ile bir veya daha fazla aile sağlığı merkezi eğitim, araştırma ve hizmet amacıyla kullanılabilir. (6) Bina ve müştemilatında eczane bulunan yerlerde aile sağlığı merkezi açılamaz. Aile sağlığı merkezinin işletilmesi MADDE 22 – (1) Aile sağlığı merkezinde birden çok aile hekimi hizmet veriyor ise, aile hekimleri kendi aralarında bir yönetim planı oluşturarak yönetici belirler ve yönetici ismini müdürlüğe bildirirler. Yönetici seçimi zorunlu haller dışında yılda bir kez yapılır. Yönetim tarafından alınan kararlar karar defterine işlenir. Yönetici, aile sağlığı merkezinin işletilmesinden birinci derecede sorumlu olduğu gibi bu merkezin müdürlük ve toplum sağlığı merkezi ile koordinasyonunu sağlamakla da görevlidir. Tetkik ve tahlil işlemleri MADDE 23 – (1) Tanı ve takip için gerekli görülen basit görüntüleme ya da laboratuvar tetkikleri aile sağlığı merkezlerinde yapılabilir. Aile hekimlerinin istediği laboratuvar tetkikleri öncelikle halk sağlığı laboratuvarı olmak üzere müdürlüğün uygun gördüğü bir laboratuvarda yaptırılır. Bu laboratuvarların seçiminde iç ve dış kalite kontrol programlarının uygulanıyor olması dikkate alınır. İKİNCİ BÖLÜM Kullanılacak Belgeler Sevk evrakı, reçete düzenlenmesi ve aile hekiminin bilgilendirilmesi MADDE 24 – (1) Aile hekimi, hastasının ikinci ve üçüncü basamak sağlık hizmeti veren bir kuruluşa başvurmasına gerek olup olmadığına karar verir. Gerek görülmesi halinde hastayı da bilgilendirerek sevk eder ve hastasına verilen sağlık hizmetini geri bildirim vasıtası ile izler. (2) Bakanlığın belirlediği usul ve esaslar çerçevesinde ve bilgi işlem altyapısı Bakanlıkça oluşturulmak kaydıyla; ikinci ve üçüncü basamak sağlık kurum ve kuruluşlarına sevk edilen veya bu kuruluşlara doğrudan müracaat eden kişilere verilen hizmetler, kendi aile hekimine elektronik ortamda bildirilir. (3) Gebe ve bebek tespiti ile izlemleri, doğum ve bildirimi zorunlu hastalıklar gibi durumlar ilgili aile hekimine iletilmek üzere hizmeti sunan sağlık kurum ve kuruluşu tarafından müdürlüğe en geç beş iş günü içerisinde bildirilir. Bu bildirimi yapmayanlar hakkında yürürlükteki mevzuat hükümlerine göre işlem tesis edilir. (4) Birinci basamakta resmi reçete yazılması ve kişilerin sağlık durumuyla ilgili rapor tanziminde aile hekimi yetkilidir. Ancak olağanüstü durumlar, acil durumlar ile toplum sağlığını tehdit eden ve koruyucu amaçlı ilaç kullanımını (kemoproflaksi) gerektiren bulaşıcı ve salgın hastalık hallerinde özel durum belirtilmek suretiyle toplum sağlığı merkezi hekimleri de resmi reçete düzenleyebilirler. Bu durumda ilgili aile hekimi en kısa sürede bilgilendirilir. (5) Ölü muayenesi yapılan ve defin ruhsatı verilen kişilerin kayıtları defin ruhsatını veren makam tarafından müdürlüğe bildirilir. İlgili aile hekimi en kısa sürede bilgilendirilir. Mevzuatına göre ölü muayenesi ve defin ruhsatı cenazenin bulunduğu yerdeki belediye tabibi tarafından, belediye tabibi bulunmayan yerlerde toplum sağlığı hekimi, toplum sağlığı hekiminin bulunmadığı yerlerde aile hekimleri de ölü muayenesi yaparak gecikmeksizin defin ruhsatı verirler. Hekim bulunmayan yerlerde defin ruhsatı ilgili mevzuata göre gömme izin belgesi görevlisince veya yetkilendirilen diğer şahıslarca verilir. (6) Aile hekimi, hastasını bir üst basamağa sevk ederken ilgili forma sevk gerekçelerini, yapılan tetkik sonuçlarını ve hastanın temel sağlık bilgilerini yazmak zorundadır. (7) Hasta sevk evrakı, reçete, rapor, bildirimi zorunlu hastalıklarla ilgili formlar ve diğer kullanılacak belge örnekleri Bakanlıkça belirlenir. Aile hekimince düzenlenen bu belgeler kişinin yazılı veya elektronik dosyasına kaydedilir. Yetkilendirilmiş aile hekimleri MADDE 25 – (1) Bakanlık dışında birinci basamak sağlık hizmeti veren; üniversiteler, askeri birlikler, hastaneler, kurum ve işyerlerinde yetkilendirilmiş aile hekimliği hizmeti verilebilir. Bu kurumlarda Bakanlığın öngördüğü eğitimleri almaları şartı ile herhangi bir suretle istihdam edilen hekimlerin talebi ve kurumlarının teklifi üzerine Valilik onayı ile kendi görev ve sorumluluk alanlarıyla sınırlı olmak kaydıyla, aile hekimliği yetkisi verilir. Kurumlar bu Yönetmelikteki fiziki şartları ve teknik donanımı sağlamakla yükümlüdür. Yetkilendirilmiş aile hekimleri Bakanlıkça belirlenen hizmete özel sözleşmeyle göreve başlatılırlar. Yetkilendirilmiş aile hekimi, aile hekiminin yaptığı iş ve işlemleri yapmakla yükümlüdür. (2) Yetkilendirilmiş aile hekimi, aile hekimliği görevi dışında kalan hususlarda kendi mevzuat hükümlerine tabidir. (3) Üniversitelerin aile hekimliği anabilim dallarına ve aile hekimliği uzmanlık eğitimi veren eğitim ve araştırma hastaneleri aile hekimliği klinik şefliklerine kendilerinin talebi ve kurumlarının teklifi üzerine yetkilendirilmiş aile hekimliği yetkisi verilir. Bu birimlerde görev yapan öğretim elemanları kendi görev ve sorumluluk alanları dışında da kişi kaydı yapabilirler. (4) Yetkilendirilmiş aile hekiminden hizmet alanların aile hekimi seçme hakkı saklıdır. (5) Aile hekimliği yetkisi verilmemiş olanlar, kurum ve işyerlerinde oluşacak acil durumlarda hastaya gerekli ilk müdahaleyi yapar ve gerekirse hastane acil servisine sevk ederek en kısa süre içerisinde aile hekimini bilgilendirir. Sevk, reçete ve rapor gerektiren acil hallerde kişiyi bilgilendirir ve bilgilendirme notu ile birlikte aile hekimine gönderir. Bu kişilerin aile hekimlerince takip edilmesi zorunludur. ÜÇÜNCÜ BÖLÜM Kayıtların Tutulması ve Denetim Tutulacak kayıtlar MADDE 26 – (1) Aile hekimlerinin kullandığı basılı veya elektronik ortamda tutulan kayıtlar, kişilerin sağlık dosyaları ile raporlar, sevk belgesi ve reçete gibi belgeler resmi kayıt ve evrak niteliğindedir. (2) Kayıtlı kişi sayısı, yapılan hizmetlerin listesi, muayene edilen ve sevk edilen hasta sayısı, kodları ile birlikte konulan teşhisler, reçete içeriği, aşılama, gebe ve lohusa izlemi, bebek ve çocuk izlemi, aile plânlaması ve bulaşıcı hastalıklar ile ilgili veriler ve Bakanlık tarafından belirlenen benzeri veriler evrak kayıt kriterlerine göre belirli aralıklarla düzenli olarak basılı veya elektronik ortamda Bakanlığa bildirilir. (3) Aile hekimlerinin ve aile sağlığı elemanlarının kendileri ile ilgili kayıtları müdürlükte tutulur. Kayıtların tutulma şekli ve muhafazası MADDE 27 – (1) Aile hekimi kendisine kayıtlı kişilerin kişisel sağlık dosyalarını tutmakla yükümlüdür. Kayıtların güvenliği ve mahremiyeti aile hekiminin sorumluluğundadır. (2) Denetim sırasında talep edilmesi halinde, aile hekimi hasta haklarına riayet etmek suretiyle kendisine kayıtlı kişilerin dosyalarını göstermek zorundadır. (3) Kişi, kendisi ile ilgili tutulan kayıtların bir nüshasını aile hekiminden talep edebilir. (4) Aile hekimlerinin, lisans hakları Bakanlığa ait olan veya Bakanlıkça belirlenip ilan edilen, standartlara haiz bir aile hekimliği bilgi sistemi yazılımı kullanmaları şarttır. (5) Aile hekimleri, bakmakla yükümlü olduğu vatandaşlara ait bilgi sisteminde tuttuğu tüm verilerin ilgili mevzuatı çerçevesinde gizliğini, bütünlüğünü, güvenliğini ve mahremiyetini sağlamakla yükümlüdür. (6) Herhangi bir vatandaşa ait kişisel veriler ile kişisel sağlık verileri, müdürlük ya da Bakanlık haricindeki herhangi bir kayıt ortamında (bilgisayar, harddisk, cd, dvd, yazılı doküman gibi) yüklenici firma tarafından kaydedilemez. Bu durumun tespiti halinde bu yazılımın kullanımı iptal edilir. (7) Aile hekimliği bilgi sistemi ekranlarında hiçbir surette kişi, ürün ya da hizmet reklamına yer verilemez, hiçbir ürün ya da hizmetin satışı ve satışını teşvik edici yönlendirmeler yapılamaz. Kayıtların devri MADDE 28 – (1) Bulunduğu bölgeden ayrılacak olan aile hekimi kendisine kayıtlı kişilerin verilerini sorumlu olacak aile hekimine devreder. Devir teslimin yapılamadığı durumlarda ayrılacak olan aile hekimi bu verileri bölgesindeki toplum sağlığı merkezine teslim eder. Ayrılan aile hekiminin hiçbir şekilde verileri devredemediği hallerde toplum sağlığı merkezi gerekli verileri temin ederek sorumlu olacak aile hekimine verir ve devir teslimi yapmayan aile hekimi ile ilgili tutanak tutarak müdürlüğe bildirir. Denetim MADDE 29 – (1) Aile sağlığı merkezi, aile hekimleri ve aile sağlığı elemanları, mevzuat ve sözleşme hükümlerine uygunluk ile diğer konularda Bakanlık, ilgili mülkî idare amirleri ve yerel sağlık idare amirleri veya bunların görevlendireceği personelin denetimine tâbidir. Denetim yapmaya yetkili amir, ilgili mevzuat ve sözleşme şartlarına aykırılığı doğrudan kendisi tespit edebileceği gibi, tespiti yapmak üzere incelemeci veya soruşturmacı da görevlendirebilir. Bu denetimler Bakanlıkça belirlenen denetleme formları ile gerçekleştirilir. Mevzuat ve sözleşme şartlarına aykırılık tespit edildiği takdirde, Aile Hekimliği Pilot Uygulaması Kapsamında Sağlık Bakanlığınca Çalıştırılan Personele Yapılacak Ödemeler ve Sözleşme Şartları Hakkında Yönetmelikte belirtilen hükümler çerçevesinde ilgililer hakkında işlem tesis edilir. ÜÇÜNCÜ KISIM Çeşitli ve Son Hükümler Düzenleyici işlemler MADDE 30 – (1) Bakanlık, bu Yönetmeliğin uygulanmasını sağlamak üzere her türlü alt düzenlemeyi yapmaya yetkilidir. Bu düzenlemeler, Bakanlığın resmi internet sayfasında ilan edilir ve ilan tarihinde aile hekimlerine ve ilgililerine tebliğ edilmiş sayılır. Yürürlükten kaldırılan yönetmelik MADDE 31 – (1) 6/7/2005 tarihli ve 25867 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Aile Hekimliği Pilot Uygulaması Hakkında Yönetmelik yürürlükten kaldırılmıştır. Eğitim puanları GEÇİCİ MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girmesinden önce tamamlanmış birinci aşama uyum eğitimleri için eğiticilere eğitimin yapıldığı tarihte yürürlükte olan mevzuat doğrultusunda ek puan verilir. Açılmış aile sağlığı merkezlerinin durumu GEÇİCİ MADDE 2 – (1) 31 inci maddenin birinci fıkrası ile yürürlükten kaldırılan Yönetmeliğe göre açılan aile sağlığı merkezleri bina şartları ve fizik mekânları bakımından 1/1/2011 tarihine kadar bu Yönetmelik ile getirilen asgari fiziki şartlara uymak zorundadır. Yürürlük MADDE 32 – (1) Bu Yönetmelik yayımlandığı tarihte yürürlüğe girer. Yürütme MADDE 33 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Sağlık Bakanı yürütür. Ek–1 Aile Hekimliği Uygulamasında Atama ve Nakillerle İlgili Usul ve Esaslar Çalışılan yer, kurum ve statülerine göre öncelik sıralaması MADDE 1- (1) Aile hekimliği uygulamasına geçilen illerde aşağıdaki düzenlemelere göre yerleştirme yapılır. Sözleşme ile çalıştırılacak aile hekimleri MADDE 2- (1) Sözleşme ile çalıştırılacak aile hekimleri aşağıdaki usullere göre yerleştirilir. (2) İlin ilk yerleştirmesi; a) Kamu görevlisi olan tabip ve uzman tabiplerin yerleştirilmeleri: Kadrosu veya pozisyonu pilot ilde olmak şartı ile o ilin kamu kurum ve kuruluşlarında çalışan aile hekimliği uzmanları, tabipler ve diğer uzman tabiplerden muvafakati verilenler başvuru yaparlar. Başvuru yapan aile hekimliği uzmanları birinci grup, tabipler ve diğer uzman tabipler ise ikinci grup olacak şekilde hizmet puanına göre sıralanırlar. Kamu kurum ve kuruluşlarında çalışıp, aile hekimliği eğitimi alarak sertifika sahibi olan ve Bakanlıkça belirlenen usul ve esaslara göre seçilerek birinci aşama uyum eğitiminde eğitici olarak yer aldığını belgeleyenler eğitici olarak katıldıkları her bir eğitim için bu Yönetmeliğin ekinde yer alan ek-2 deki tabloya göre, ek puanlamaya tâbi tutulurlar. Eğitimden kazanılan ek puanlar ülke genelinde sadece bir defaya mahsus olmak üzere kişinin kadrosunun bulunduğu ilin aile hekimliği ilk yerleştirmesinde kullanılmak üzere hizmet puanına eklenir. Yerleştirmeler önce birinci grup olmak üzere en yüksek hizmet puanından başlanarak yapılır. Birinci grubun yerleştirilmesi: Aile hekimliği uzmanları, grup çalışmasının sağlanması, uzmanlık hizmetlerinin yaygınlaştırılması ve kişilerin hizmet unsurlarından dengeli bir şekilde yararlanabilmeleri için her aile sağlığı merkezinden bir pozisyonu tercih ederek yerleşme hakları vardır. Bununla birlikte dört (dahil) - altı (dahil) birim planlanmış aile sağlığı merkezlerinde ikinci bir aile hekimliği uzmanı, altının üzerinde birim bulunan aile sağlığı merkezlerinde ise her üç birim için bir aile hekimliği uzmanı daha o pozisyonlardan birini tercih ederek yerleşebilir. Aile hekimliği uzmanı, aile hekimliği uzmanı kontenjanı dolan bir aile sağlığı merkezine ancak bir alt gruptan hizmet puanları sıralamasına göre yerleşebilir. İkinci grubun yerleştirilmesi: Birinci grubun yerleştirilmesinde tercih hakkını kullanmayan aile hekimliği uzmanları, tabipler ve diğer uzman tabipler en yüksek hizmet puanından başlamak üzere tercihlerine göre boş kalan aile hekimliği pozisyonlarına yerleşirler. İlk yerleştirmeye müracaat edip, yerleştirme işlemine katıldığı halde yerleştirme sırası kendisine gelmeden bütün pozisyonların dolması nedeniyle yerleştirilemeyenler yedek listeye kaydedilir. Yedek listeye ilk yerleştirmeden sonra ilave yapılmaz. Pilot ilde İl Sağlık Müdürü, Müdür Yardımcısı ve Şube Müdürü olarak görev yapan tabip ve uzman tabipler aile hekimliğine başvurmaları halinde, yukarıdaki düzenlemelere göre sıralamaya tabi tutulurlar. Bunlardan hizmet puanına göre yerleştirilme hakkı elde etmesine rağmen idari görevlerinden ayrılmaları Bakanlıkça uygun görülmeyenler ilde pozisyon boşalması veya yeni pozisyon açılması halinde başvurularına göre bu maddenin dördüncü fıkrasının (c) bendine göre yerleştirilirler. Sağlık hizmetlerinin aksamaması ve devamlılığı açısından; pilot ilde aile hekimliği pozisyonuna yerleşme hakkı elde etmekle birlikte görevlerinden hemen ayrılması Bakanlıkça uygun görülmeyen hekimlerin seçtikleri pozisyon kendilerine tahsis edilerek ilin uygulamaya geçtiği tarihten itibaren azami 6 aya kadar sözleşme imzalamaları tehir edilebilir. Bu süre zarfında seçtikleri pozisyondaki aile hekimliği hizmetleri görevlendirme usulü ile yerine getirilir. b) Kamu görevlisi olmayan uzman tabip ve tabiplerin yerleştirilmeleri: Pilot ilde aile hekimliği pozisyonlarının doldurulamaması halinde Valilik kamu görevlisi olmayan tabip ve uzman tabiplerden aile hekimi olarak çalıştırılmak üzere ihtiyaç duyulan sayıyı belirleyerek Bakanlıktan talepte bulunur. Bakanlığın önerisi ve Maliye Bakanlığının uygun görüşü ile pozisyon adedi belirlenir. Kanunun 3 üncü maddesinin ikinci fıkrasındaki şartları taşıyıp kamu görevlisi olmayan uzman tabip ve tabiplerin başvuruları alınır ve prim ödenmek suretiyle kamu sektörü dışında çalıştıkları süreler de dahil edilerek hizmet puanları hesaplanır. Bu hizmet puanı sadece aile hekimliği ilk yerleştirme ve nakillerinde geçerlidir. Kamu görevlisi olmayan uzman tabip ve tabiplerin yerleştirilmeleri yukarıdaki (a) bendindeki usule göre yapılır. c) Pilot il dışından yerleştirme: Pilot ilde sözleşmeli aile hekimliği pozisyonlarının doldurulamaması halinde Bakanlık diğer illerden sözleşmeli aile hekimi istihdam edebilir. Bu amaçla belirlenen boş aile hekimliği pozisyonları Bakanlığın internet sayfasından duyurulur. Müracaat eden ve görev yaptığı kadrodan ücretsiz izinli sayılmasına Bakanlık veya kurumunca muvafakat verilen memurlar ile sözleşmeli statüden ayrılacak olanların yerleştirilmeleri yukarıdaki (a) bendindeki usule göre yapılır. Bu personel devlet memuru ise kadrosu geldiği ilde kalarak ücretsiz izinli sayılır. Sözleşmeli statüde ise aile hekimliği mevzuatı ile sözleşmeli personele tanınan haklar saklı tutulur. Bu durumdaki devlet memuru uzman tabip ve tabipler talepleri halinde ilgili mevzuatına göre kurum içi naklen atanarak, kadroları yeni atandıkları ilde kalmak suretiyle veya başka kamu kurumuna atanmaları halinde ise yeni kurumlarından ücretsiz izine ayrılma belgesini atama tarihinden itibaren 10 gün içinde ibraz ederek, aynı pozisyonda sözleşmeli aile hekimliği görevine devam ederler. (3) İlk yerleştirme işlemi bu maddenin ikinci fıkrasının bentlerindeki sıralamaya göre yapılır. Boş kalan pozisyonlar için yeni talep olması halinde bir bentteki yerleştirme usulüne geçilmeden önce en az beş gün süreyle Bakanlığın internet sayfası üzerinden duyuru yapmak suretiyle aynı bent hükümlerine göre ikinci veya üçüncü defa ek yerleştirme yapılabilir. (4) Pilot ilde pozisyon boşalması veya yeni pozisyon açılması; Pilot ilde herhangi bir nedenle aile hekimliği pozisyonlarının boşalması veya yeni pozisyon açılması durumunda, en geç bir ay içinde aşağıdaki sıralamaya göre nakil veya yerleştirme işlemi yapılır: a) Askerlik dönüşü veya doğum sonrası bir defalık tercih hakkı bulunan aile hekimleri. Bu grupta bulunan aile hekimlerinde öncelik sıralaması askerlik veya doğum sonrası kamu görevine başlama tarihidir. Kamu görevlisi olmayan hekimler için ise müdürlüğe başvuru tarihidir. b) Yerleştirme sırasında aile sağlığı merkezinde bu maddenin ikinci fıkrasının (a) bendindeki birinci grubun yerleştirilmesinde belirtilen uzman aile hekimliği kontenjanı var ise o pozisyonu önce aile hekimliği yapan aile hekimliği uzmanları daha sonra ise kadrosu veya pozisyonu pilot ilde olan aile hekimliği uzmanları. c) 5258 sayılı Aile Hekimliği Pilot Uygulaması Hakkında Kanununa tabi olarak pilot ilde sözleşmeli aile hekimi olarak görev yapanlar, aile hekimi olma hakkını kazanmakla beraber idari görevlerinden ayrılmaları uygun görülmeyen il sağlık müdürü, müdür yardımcıları veya şube müdürleri ile pilot ilde aile hekimi iken askerlik dönüşü veya doğum sonrası bir defalık tercih hakkını kullanmayan aile hekimleri. ç) Varsa yedek liste. İlk yerleştirme esnasında yedek listeye giren hekimler müteakip yerleştirmede sıra kendilerine gelmesine rağmen yerleşmezler ise yedek listeden çıkarılırlar. d) Kadrosu veya pozisyonu pilot ilde olan tabip/uzman tabipler. Yerleştirme yapılırken, Bakanlığın internet sayfası üzerinden en az beş gün süreyle boş pozisyonun ilanı yapılır ve il içinde yer değiştirme talebi olan personelin belirlenen yer, gün ve saatte yerleştirme toplantısında hazır bulunmaları duyurulur. Halen sözleşmeli aile hekimi olarak görev yapan personelin boş pozisyonları tercih etmesi halinde bu personelin boşalttığı pozisyonlar ile birlikte tüm yerleştirme işlemleri tek oturumda tamamlanır. Bu işlemler ilanda duyurulan gün ve saatte elektronik ortamda da yapılabilir. (a) bendi hariç olmak üzere diğer bentlerde personel kendi içinde hizmet puanına göre sıralanır ve en yüksek hizmet puanı olan personelden başlamak üzere tercihlerine göre yerleştirme yapılır. (5) Pilot ilde boş pozisyonlar yukarıdaki dördüncü fıkradaki sıralamaya göre doldurulamaz ise bu maddenin ikinci fıkrasının (b) ve (c) bentleri uygulanmak suretiyle yerleştirme yapılabilir. (6) Aile hekimliği pozisyonunda göreve başlayan sözleşmeli aile hekimi, bu pozisyonda fiilen bir yıl çalışmadan aynı ilde başka bir aile hekimliği pozisyonuna nakil talebinde bulunamaz. Bir yıllık fiilen çalışma süresinin hesaplanmasında, hafta sonu ve resmi tatil günleri fiili çalışmadan sayılır. Ancak yıllık, mazeret ve hastalık izinli geçirilen günler ise fiili çalışmadan sayılmaz. Bu kısıtlama uygulamaya geçilen pilot ilde ilk bir yıllık dönemde uygulanmaz. Sözleşmeli aile sağlığı elemanları MADDE 3- (1) Sözleşmeli aile sağlığı elemanları aşağıdaki usul ve esaslara göre yerleştirilir. (2) Ebe, hemşire ve sağlık memurları (toplum sağlığı) kendilerinin talebi ve Bakanlık veya kurumlarının muvafakati ile aşağıdaki öncelik ve şartlar gözetilmek suretiyle sözleşmeli aile sağlığı elemanı olarak istihdam edilirler. a) Kadrosu veya pozisyonu pilot ilde olmak şartıyla o ilin kamu kurum ve kuruluşlarında çalışan ve aile hekimince talep edilen ebe, hemşire veya sağlık memurları (toplum sağlığı), aile sağlığı elemanı sözleşmesi imzalayabilirler. Bakanlık bünyesinde sözleşmeli olarak çalışan ve aile hekimlerince talep edilen ebe, hemşire ve sağlık memurları (toplum sağlığı) ise istihdam edilme gerekçelerine uygun olarak ancak kendi ilçe sınırları içinde aile sağlığı elemanı sözleşmesi imzalayabilirler. b) Kamu görevlisi olmayan ebe, hemşire veya sağlık memurlarının (toplum sağlığı) yerleştirilmesi; Pilot ilde aile sağlığı elemanı pozisyonlarının doldurulamaması halinde Valilik aile sağlığı elemanı olarak çalıştırılmak üzere ihtiyaç duyulan yerleri ve sayıyı belirleyerek Bakanlıktan talepte bulunur. Bakanlığın önerisi ve Maliye Bakanlığının uygun görüşü ile pozisyon adedi belirlenir. Kanunun 3 üncü maddesinin ikinci fıkrasındaki şartları taşıyıp pozisyona yerleşme tarihi itibari ile altı ay öncesine kadar kamu görevlisi olmayan ebe, hemşire veya sağlık memurlarından (toplum sağlığı) aile hekimi ile anlaşanlar anlaştıkları pozisyon için aile sağlığı elemanı sözleşmesi imzalarlar. c) Bakanlık kadro ve pozisyonlarında 657 sayılı “Devlet Memurları Kanun”un 4 üncü maddesi (a) bendi kapsamında çalışan ebe, hemşire veya sağlık memuru (toplum sağlığı) unvanında çalışanlardan “A” hizmet grubu illerde görev yapanlar aile hekimi ile anlaşmaları durumunda anlaştıkları pozisyonlar için aile sağlığı elemanı olarak sözleşme imzalarlar. Diğer kamu kurum ve kuruluşlarının kadro ve pozisyonlarında ebe, hemşire veya sağlık memuru (toplum sağlığı) unvanında çalışanlar ise aile hekimi ile anlaşmaları durumunda kurumlarının muvafakati sonrası anlaştıkları pozisyonlar için aile sağlığı elemanı olarak sözleşme imzalarlar. Bu bende göre istihdam edilen sözleşmeli aile sağlığı elemanlarına, yukarıdaki 2 inci maddenin ikinci fıkrasının (c) bendinin ikinci paragrafındaki hükümler uygulanır. (3) Aile sağlığı elemanı sözleşme imzaladığı aile hekiminin görevinden ayrılması veya yer değiştirmesi durumunda sözleşme döneminin bitimine kadar o pozisyonda görevine devam edebilir. Bu durumda sözleşmesini feshetmek isterse bir yıl beklemeden yeni sözleşme imzalayabilir. (4) Üç ay içinde aile hekimi sözleşme imzalayacak bir aile sağlığı elemanı bulamaz ise aile hekiminin talebi üzerine Valilik, sözleşme imzalamak isteyen ebe, hemşire, sağlık memuru (toplum sağlığı) ile o pozisyon için sözleşme imzalayabilir. Görevlendirme MADDE 4- (1) Pilot ilde boş aile hekimi ve aile sağlığı elemanı pozisyonları görevlendirme suretiyle doldurulur. Farklı ilçeden görevlendirme yapılması halinde, görevlendirme süresi, personelin rızası olmadıkça altı ayı geçemez. Geçiş dönemi sonrasında atama ve yer değiştirme MADDE 5- (1) Geçiş dönemi sonrasında atama ve yer değiştirmeye ilişkin esaslar şunlardır: a) Aile hekimleri: Naklen atanma talebinde bulunan aile hekimleri ile yeniden veya ilk defa işe başlamak isteyen uzman tabip ve tabipler aşağıdaki gruplar halinde hizmet puanına göre, hizmet puanı bulunmayanlar ise müracaat tarihine göre sıralanır: 1) Naklen atanma talebinde bulunan aile hekimliği uzmanı tabipler, 2) Aile hekimleri, 3) Kamu kurum ve kuruluşlarında çalışan tabip/diğer uzman tabipler, 4) Diğer tabip ve uzman tabipler. Boşalan veya yeni açılan aile hekimliği pozisyonuna, birinci alt grubun hizmet puanı en yüksek olan personelden başlamak üzere kabul eden uzman tabip veya tabibin naklen, yeniden veya ilk defa atanması gerçekleştirilir. Açıktan atama yapılabilmesi için bütçe imkânlarının uygun olması, Bakanlığın önerisi ve Maliye Bakanlığının uygun görüşü şarttır. b) Aile sağlığı elemanları: Aile hekiminin tercih ettiği, kendisi kabul eden ve çalıştığı kamu kurum ve kuruluşunca muvafakat verilen ebe, hemşire veya sağlık memuru (toplum sağlığı) aile sağlığı elemanı olarak yerleştirilir. Bu olmaz ise; 1) Naklen atama talebinde bulunan aile sağlığı elemanlarının, 2) Kamu kurum ve kuruluşlarında çalışan ebe, hemşire veya sağlık memurları (toplum sağlığı), sıralamasına göre birinci grubun hizmet puanı en yüksek personelden başlamak üzere kabul eden ebe, hemşire veya sağlık memurunun (toplum sağlığı), naklen ataması gerçekleştirilir. Boş aile hekimliği ve aile sağlığı pozisyonlarının duyurulması, müracaat gibi işlemler Bakanlıkça internet üzerinden yapılır. Boşalan pozisyona müracaatı kabul edilen aile hekimi veya aile sağlığı elemanı onbeş gün içinde görevine başlamak zorundadır. Çeşitli hükümler MADDE 6- (1) Aile hekimi veya aile sağlığı elemanın bu Yönetmelikte düzenlenen hükümler dışında özür durumu gibi farklı nedenlerle naklen ataması yapılamaz. Bu konumdaki personel memur olarak görev yaparken sözleşmeli statüye geçmiş ise, memuriyete tekrar dönmeden tayin talebinde bulunabilir veya bu Yönetmelikteki düzenlemeye göre sıralamaya girebilir. (2) Sözleşmeli aile hekimlerinin ve aile sağlığı elemanlarının kadroları ile ilişkisi devam ettirilerek her yıl düzenli olarak kadro – derece ilerlemeleri ile intibakları yapılarak kayıtlara işlenir. (3) Aile hekimliği uygulamasına geçilen illerde bu bölümdeki özel düzenlemeler dışında 8/6/2004 tarihli ve 25486 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Sağlık Bakanlığı Atama ve Nakil Yönetmeliği hükümlerinin uygulanmasına devam edilir. Ek-2 TABLO I EĞİTİM SAYISI 1 2 3 EĞİTİM PUANI (İL İÇİ) 100 100 150 EĞİTİM PUANI (İL DIŞI) 150 150 200 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 150 200 200 200 150 150 150 100 100 100 50 25 25 200 250 250 250 200 200 200 150 150 150 100 75 75 15 inci eğitimden itibaren sabit puan uygulanır. Ek-3 AİLE SAĞLIĞI MERKEZİ GİDERİ OLARAK YAPILACAK KATKILARIN TESPİTİNDE KULLANILMAK ÜZERE AİLE HEKİMLİĞİ BİRİMİ GRUPLANDIRMASI STANDART Muayene odasında lavabo bulunmaktadır. D C B A Grubu Grubu Grubu Grubu + + + + Hasta müracaatları elektronik sıra takip sistemi ile yönlendirilmektedir. + Muayene odası asgari 14 m2'dir. + + Bakanlıkça gönderilen güncel afiş ve broşürler bekleme alanlarında düzenlenmiş panoda asılıdır. Panoda asılamayacak olanlar çerçeveli olmalıdır. + + + + Hasta ve hasta yakınlarının şikâyet ve önerilerinin kolaylıkla ulaştırılabilmesini sağlayacak şikâyet, öneri kutuları veya benzeri uygulamalar bulundurulmaktadır. + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + Bekleme alanı; yeterli sayıda ergonomik oturma grubu, mobilya ve gerekli malzemeye sahiptir. Bekleme alanlarında büyüklüğüne uygun LCD, plazma, LED TV vb. cihazlar bulundurup sağlığı geliştirici eğitim amaçlı yayınlar yapılmaktadır. Tek hekimli aile sağlığı merkezlerinde bekleme alanı asgari 20 m2'dir (birden fazla aile hekimi görev yapıyorsa her bir aile hekimi için 5 m2 ilave edilir). Soğuk zincir için tahsis edilen buzdolabı sadece aşılar ve antiserumlar için kullanılmaktadır. Aşı dolabının sıcaklık takipleri günde en az iki defa olmak üzere hafızalı termometre ile yapılarak takip edilmekte ve kayıtları tutulmaktadır. + Aile sağlığı merkezinde en az 10 m2'lik müstakil bir "aşılama ve bebek/çocuk izlemleri odası" oluşturulmuştur (birden fazla aile hekiminin görev yaptığı aile sağlığı merkezlerinde her üç hekim için bir "aşılama ve bebek/çocuk izlemleri odası" planlanır ). Aşılar ve ilaçlar için karekod okuyucu kullanılmaktadır. Gebe izlemleri ve aile planlaması hizmetlerinin yürütülmesi için en az 10 m2'lik müstakil bir oda oluşturulmuştur (birden fazla aile hekiminin görev yaptığı aile sağlığı merkezlerinde her üç hekim için bir "gebe izlem ve aile planlaması odası" planlanır). Aile sağlığı merkezinde aile planlaması için rahim içi araç uygulaması ve takibi yapılmakta ve kayıtları elektronik ortamda tutulmaktadır. Eğitim alındığının belgelenmesi kaydıyla gebe izlemleri ultrasonografi eşliğinde yapılmalı ve elektronik ortamda kayıtları tutulmalıdır. + + + + + + + + + + + + + + + * Aile sağlığı merkezi içerisinde kullanıma hazır, mahremiyet kurallarının uygulandığı "bebek bakım ve emzirme alanı/odası" planlanmıştır (bu alan diğer aile hekimleri ile birlikte ortak kullanılabilir ). Kullanıma hazır bir şekilde müstakil asgari 5 m2’lik bir emzirme odası veya bölümü planlanmıştır (bu alan diğer aile hekimleri ile birlikte ortak kullanılabilir). Emzirme alanında masa, oturma grubu ve bebek bakım ünitesi ile bebeği koruyucu güvenlik önlemleri (korkuluk, yükseltilmiş kenarlar vb.) bulunmaktadır. İlaçları ve miktarlarını gösteren güncel liste bulunmaktadır. Miat ve stokları takip edilen, ilaç ve aşıların listeleri güncel olarak elektronik ortamda takip edilmektedir. Acil seti bulunmaktadır. + + + + + + + + + + + + + + Defibrilatör (manuel veya otomatik eksternal defibrilatör) bulunmaktadır. Aile sağlığı merkezinde her üç hekim için bir adet müstakil müdahale odası planlanmıştır. Belgelendirmek kaydıyla her aile hekimi haftalık asgari 10 saat temizlik personeli çalıştırmaktadır. + + + + + + Temel ve basit laboratuvar tetkikleri ile kan alma işlemlerinin yapıldığı müstakil bir oda planlanmıştır. Bu oda diğer aile hekimleri ile birlikte ortak kullanılabilir. Aile sağlığı merkezinde bir yataklı müşahede odası bulundurulur. Odada manometreli oksijen tüpü, serum askısı ve diğer malzemeler bulundurulmalıdır (bu oda diğer aile hekimleri ile birlikte ortak kullanılabilir). + + Belgelendirmek kaydıyla ebe, hemşire, sağlık memuru (toplum sağlığı) veya tıbbi sekreterden birisi çalıştırılmaktadır (aile hekimi başına haftalık 10 saat). + Belgelendirmek kaydıyla her aile hekimi için ilave bir ebe, hemşire, sağlık memuru (toplum sağlığı) veya tıbbi sekreterden birisi çalışmaktadır. Birden fazla aile hekiminin görev yaptığı aile sağlığı merkezlerinde haftada asgari 14 saat esnek mesai saati uygulaması yapılmaktadır. Aile sağlığı merkezine ait aktif internet sayfası bulunmaktadır. Tıbbi hizmet alanları ile bekleme alanlarında iç ortam sıcaklığı 20-24 oC arasında tutulmaktadır. Isıtma soba hariç diğer araçlarla sağlanmaktadır. + + + + + + + + + + + * Her lavaboda sıvı sabun, kâğıt havlu ve poşetli çöp sepeti, her tuvalette tuvalet kâğıdı bulundurulmaktadır. Aile sağlığı merkezi ile yerleşkesinde çevre düzenlemesi ve temizliği yapılmaktadır (bu alanların tadilat tamirat ve bakımı ile ilgili gerekli talepler belirlenerek ilgili yerlere gönderilmiştir). + + + + + + + Aile sağlığı merkezinin iç alanlarının boya ve bakımı tamdır (dış cephe boyası ve tamiratı ile ilgili gerekli talepler belirlenerek ilgili yerlere gönderilmiştir). + + + + Aile sağlığı merkezinin sağlık hizmeti sunulan alanlarına ait zemin kaplaması kolay temizlenebilir nitelikte yapılmıştır. + + + + + + + + + + + + + + + + Sağlık hizmetinin verildiği yerlerde ve bekleme alanında sağlık personeli ve hastalar için yeterli düzeyde el antiseptiği bulundurulmaktadır. Kadın ve erkek tuvaletleri birbirinden ayrılmış, müstakil ve içerisi ıslak zemin kaplamalıdır. Yaşlı ve engelli vatandaşların hizmete erişimini kolaylaştıracak engelli rampaları yapılmıştır. Engelliler için düzenlenmiş tuvalet işlevsel olarak bulunmaktadır. + Müşahede odası ve tuvaletlerde çalışır durumda acil çağrı butonu bulundurulmaktadır. + + (*)Tek hekimin çalıştığı aile sağlığı merkezlerinde istenmez. [R.G. 25 Mayıs 2010 – 27591] —— • —— Genelgeler Başbakanlıktan: Konu : Entegre Sınır Yönetimi GENELGE 2010/15 “Entegre Sınır Yönetimi” konusu, Avrupa Birliğine (AB) üyelik müzakerelerinde “Adalet, Özgürlük ve Güvenlik” faslında yer almaktadır. Bu konu ile ilgili AB uyum çalışmaları İçişleri Bakanlığının koordinasyonunda, ilgili kurumların da katkıları ile sürdürülmektedir. Ülkemizin daha açık ve daha güvenli bir sınır kontrol ve gözetim yapısına sahip olabilmesi için, bu konuda görevli kuruluşlarımızın ve mevzuatımızın AB müktesebatıyla uyumlu hale getirilmesi, tüm sınır kapıları ile kara ve deniz sınırlarında görev yapmak üzere İçişleri Bakanlığına bağlı profesyonel bir sınır güvenlik teşkilatının kurulması amaçlanmaktadır. Bu çerçevede; Entegre Sınır Yönetimi ile ilgili olarak; Avrupa Birliği Müktesebatının Üstlenilmesine İlişkin Ulusal Program, Türkiye’de Dış Sınırların Korunmasına Yönelik Strateji Belgesi, Türkiye’nin Entegre Sınır Yönetimi Stratejisinin Uygulanmasına Yönelik Ulusal Eylem Planı, Reform İzleme Grubu Kararları, Katılım Ortaklığı Belgeleri, İlerleme Raporları gibi ulusal ve uluslararası belgelerde yer alan hedeflerin gerçekleştirilmesi için strateji ve politika geliştirmek, kamu kurum ve kuruluşlarınca yerine getirilmesi gereken hususların uygulanmasını izlemek ve değerlendirmek, üst düzeyde koordinasyon ve işbirliğini sağlamak üzere; İçişleri Bakanlığı Müsteşarı veya görevlendireceği müsteşar yardımcısının başkanlığında, Genelkurmay Başkanlığı, Dışişleri Bakanlığı, Sağlık Bakanlığı, Ulaştırma Bakanlığı, Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Jandarma Genel Komutanlığı, Gümrük Müsteşarlığı, Denizcilik Müsteşarlığı, Avrupa Birliği Genel Sekreterliği, Emniyet Genel Müdürlüğü, Sahil Güvenlik Komutanlığı ve İller İdaresi Genel Müdürlüğünden kurumları adına karar vermeye yetkili üst düzey temsilcilerin katılımı ile “Entegre Sınır Yönetimi Koordinasyon Kurulu”nun kurulması uygun görülmüştür. Kurul yılda en az iki defa toplanacak, çalışma usul ve esasları Kurul tarafından belirlenecek, sekretarya hizmetleri İçişleri Bakanlığı’nın ilgili birimi tarafından yürütülecektir. Kurul, gerekli gördüğünde, diğer bakanlık, kamu kurum ve kuruluşları ile sivil toplum örgütleri, meslek birlikleri ve özel sektör temsilcilerini toplantılarına davet edebilecektir. Kurul tarafından ihtiyaç duyulması halinde alt kurullar, teknik komiteler ve çalışma grupları oluşturulabilecek, bu kurul, komite ve gruplarda ilgili kamu kurum ve kuruluşlarının yanı sıra sivil toplum örgütleri, meslek birlikleri ve özel sektör temsilcileri de yer alabilecektir. Kurul çalışmalarının bir bütünlük içinde gerçekleştirilmesi ve eşgüdümün gerektiği gibi sağlanması için tüm kamu kurum ve kuruluşlarınca gereken destek ve yardımın sağlanması hususunda bilgilerini ve gereğini rica ederim. Recep Tayyip ERDOĞAN Başbakan [R.G. 26 Mayıs 2010 – 27592] —— • —— Başbakanlıktan: Konu : Kadın İstihdamının Artırılması ve Fırsat Eşitliğinin Sağlanması GENELGE 2010/14 Kadınların sosyo-ekonomik konumlarının güçlendirilmesi, toplumsal yaşamda kadın erkek eşitliğinin sağlanması, sürdürülebilir ekonomik büyüme ve sosyal kalkınma amaçlarına ulaşılabilmesi için kadınların istihdamının artırılması ve eşit işe eşit ücret imkânının sağlanması şarttır. Bu amaçla; 1. Kadının istihdamı alanındaki mevcut sorunların tespiti ile bu sorunların giderilmesine yönelik ilgili tüm tarafların gerçekleştirdiği çalışmaları izlemek, değerlendirmek, koordinasyon ve işbirliğini sağlamak üzere, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Müsteşarı başkanlığında; Adalet, İçişleri, Milli Eğitim, Sağlık, Tarım ve Köyişleri, Sanayi ve Ticaret Bakanlıklarından ve Devlet Planlama Teşkilatı Müsteşarlığından müsteşar yardımcısı; Özürlüler İdaresi Başkanlığı, Sosyal Güvenlik Kurumu Başkanlığı, GAP Bölge Kalkınma İdaresi Başkanlığı, Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Genel Müdürlüğü, Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü, Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Genel Müdürlüğü, Türkiye İş Kurumu Genel Müdürlüğü ve Türkiye İstatistik Kurumundan Başkan veya Genel Müdür; TOBB, TESK, memur, işçi ve işveren konfederasyonları temsilcileri ile Kurul tarafından bir yıl süre için tespit edilecek kadın istihdamı konusunda faaliyet gösteren sivil toplum kuruluşları ve üniversite temsilcilerinden müteşekkil "Kadın İstihdamı Ulusal İzleme ve Koordinasyon Kurulu" oluşturulacaktır. Kurulun çalışma usul ve esasları ilk toplantıda Kurul tarafından belirlenecektir. 2. Öncelikle kamuda kadın istihdamına ilişkin fırsat eşitliğini ve bu konuda çıkarılan kanun, yönetmelik ve diğer düzenlemelerin uygulanmasını izlemek üzere tüm Bakanlıklarda müsteşar yardımcısı seviyesinde bir görevlendirme yapılacak, ayrıca bir birime "Kadın-Erkek Fırsat Eşitliği"ne ilişkin görev verilecektir. 3. Gerek kamu gerekse özel sektör iş yerlerine yönelik yapılan her türlü denetimde 4857 sayılı İş Kanununun 5 inci maddesinde ifade edilen cinsiyet eşitliğine ilişkin hükümlere uyulup uyulmadığı hususlarına denetim raporunda yer verilecektir. 4. Kamu kurum ve kuruluşları ve yerel yönetimler hazırlayacakları stratejik plan, performans programları ve faaliyet raporlarına kadınerkek eşitliği yaklaşımını dahil edecekler, bu metinlerde istatistiksel veriler ile bilimsel araştırmalar ve bunlar için kullanılacak ödeneklere yer verilecektir. 5. Kamu kurumlarınca mevzuat taslakları hazırlanırken, fırsat eşitliği etki değerlendirmesi yapılarak taslakların ekinde sunulacaktır. 6. Kamu kurum ve kuruluşlarında işe giriş sınavları ve hizmet içi eğitim programlarına katılım, görevde ve unvanda yükselme (terfi), üst yönetim kademelerinde görev alma hususlarında cinsiyete dayalı ayrımcılık yapılmayacak, kadın-erkek fırsat eşitliği ilkesi gözetilecektir. 7. Tüm kamu kurum ve kuruluşları, hizmet içi eğitim programlarında "kadın-erkek fırsat eşitliği" konusuna yer vereceklerdir. 8. İl İstihdam ve Mesleki Eğitim Kurulları çalışmalarında kadın-erkek fırsat eşitliğini gözete cek ve bu kurullara "kadın" konusunda faaliyet gösteren sivil toplum kuruluşlarından bir temsilcinin katılımı sağlanacaktır. 9. İl İstihdam ve Mesleki Eğitim Kurulları tarafından iller bazında yapılacak iş piyasası analizlerinden hareketle kadın istihdamı için ön plana çıkan sektörlere yönelik mesleki beceri eğitimlerine ağırlık verilecektir. Konuya ilişkin faaliyetler ve sonuçlarını içeren raporlar her yıl ocak ayında Ulusal İzleme ve Koordinasyon Kuruluna gönderilecektir, 10. Halk Eğitim Merkezleri, Toplum Merkezleri, Türkiye İş Kurumu Genel Müdürlüğü ve yerel yönetimler tarafından yürütülen tüm yaygın eğitim faaliyetleri ve mesleki eğitim programları, sivil toplum kuruluşlarıyla işbirliği sağlanarak kadının insan hakları, eğitim ve istihdam olanakları, iş arama süreçlerinde danışmanlık ve rehberlik hizmetlerine ilişkin konuları da içerecek şekilde planla¬nacaktır. 11. Kadın konukevlerindeki şiddet mağduru kadınlar ile tahliyesine bir yıldan az kalmış olan cezaevindeki kadınlar ve kocası ölmüş veya boşanmış kadınların sosyal yaşama katılımlarının sağlanması amacıyla gerçekleştirilecek projelere öncelik tanınacaktır. 12. Çalışma yaşamına ilişkin istatistikler cinsiyet temelinde toplanacaktır. Ayrıca ev eksenli çalışan kadınlara ilişkin düzenli ve sistemli istatistikler toplanacak, araştırmalar yapılacaktır. 13. 4857 sayılı İş Kanununun ilgili hükümleri gereği kamu ve özel iş yerlerinde kreş ve gündüz bakımevi yükümlülüğünün yerine getirilmesi sağlanacak ve denetlenecektir. Bilgilerini ve gereğini önemle rica ederim. Recep Tayyip ERDOĞAN Başbakan [R.G. 25 Mayıs 2010 – 27591] —— • —— Yargıtay Kararları Yargıtay 2. Hukuk Dairesinden: Esas No : 2009/16839 Karar No : 2010/6274 YARGITAY İLAMI İncelenen Kararın: Mahkemesi : Gaziosmanpaşa 1. Aile Mahkemesi Tarihi : 30/9/2003 Numarası : Esas No: 2003/60 Karar No: 2003/81 Davacı : Ayşe Akşar Davalı : Oğuz Akşar Dava Türü :Tanıma (Boşanma) Temyiz Eden : Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hükmün kanun yararına bozulması Adalet Bakanlığının yazısı üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından istenilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü. Davacı vekili tarafından açılan davada; davacı Ayşe Akşar ile davalı Oğuz Akşar'ın Amerika Newyork Evlilik Bölümü 4. Yüksek Mahkemesinin 13/5/2003 gün ve 03-301107 endeks nolu kararı ile boşandıkları, kararın kesinleştiği belirtilerek; söz konusu kararın tanınmasının talep edildiği ve mahkemece yapılan yargılama sonucunda davanın kabulüne karar verildiği anlaşılmaktadır. Dava ve hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 2675 sayılı Milletlerarası Özel Hukuk ve Usul Hukuku Hakkında Kanunun 37. maddesinde dilekçeye eklenecek belgeler belirtilmiş olup; bu hükme göre, yabancı mahkeme ilamının o ülke makamlarınca usulen onanmış aslı ve onanmış tercümesi ile ilamın kesinleştiğini gösteren ve o ülke makamlarınca usulen onanmış yazı ve belge ile onanmış tercümesinin dilekçeye eklenmesi zorunludur. Söz konusu ilamın kesinleştiğini gösteren ülke makamlarınca usulen onanmış yazı ve belge ile bunun onanmış tercümesi dosyada bulunmadığı halde yargılamaya devamla hüküm kurulması doğru bulunmamıştır. SONUÇ: Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427/6. maddesine dayalı kanun yararına bozma isteğinin açıklanan sebeple kabulü ile hükmün sonuca etkili olmamak üzere BOZULMASINA, oybirliğiyle karar verildi. 1/4/2010 [R.G. 01 Haziran 2010 – 27598] —— • —— Yargıtay 2. Hukuk Dairesinden: Esas No : 2009/4261 Karar No : 2010/8141 YARGITAY İLAMI İncelenen Kararın: Mahkemesi : Nazilli Aile Mahkemesi Tarihi : 12/12/2006 Numarası : Esas no: 2006/856 Karar no: 2006/815 Davacı : Ümmü Cerit Davalı : Hasımsız Dava Türü : Evlenmeye İzin Temyiz Eden : Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı Davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hükmün kanun yararına bozulması Adalet Bakanlığının yazısı üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından istenilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü. Davacı küçük Ümmü Cerit vekili tarafından 4/12/2006 tarihinde hasımsız olarak açılan davada, küçüğün evlenmesine izin verilmesinin istenildiği, mahkemece yapılan yargılama sonucunda davanın kabulüne karar verildiği ve hükmün temyiz edilmeksizin kesinleştiği anlaşılmaktadır. 1/1/2002 tarihinde yürürlüğe giren 4721 sayılı Türk Medeni Kanununun 124. maddesi ile erkek veya kadın 17 yaşını doldurmadıkça evlenemez. Ancak hakim olağan üstü durumlarda ve pek önemli bir sebeple 16 yaşını doldurmuş olan "erkek veya kadının evlenmesine izin verebilir. Olanak bulundukça karardan önce ana ve baba veya vasi dinlenir" hükmü getirilmiştir. Dosyadaki nüfus kaydının incelenmesinde 30/9/1990 doğumlu olan davacının 16 yaşını doldurduğu anne ve babasının sağ olduğu anlaşılmıştır. Mahkemece, davacının anne ve babasının dinlenmesine yönelik olarak hiçbir işlem yapılmaksızın, Türk Medeni Kanununun 124/2. maddesine aykırılık teşkil edecek şekilde eksik inceleme ve araştırma ile evlenmeye izin verilmesi usul ve yasaya aykırı bulunmuştur. SONUÇ: Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427/6. maddesine dayalı kanun yararına bozma isteğinin açıklanan sebeple kabulü ile hükmün sonuca etkili olmamak üzere BOZULMASINA, oybirliğiyle karar verildi. 26/4/2010 [R.G. 02 Haziran 2010 – 27599] —— • —— Danıştay Kararı Danıştay İkinci Daire Başkanlığından: Esas No : 2010/1024 Karar No : 2010/986 Kanun Yararına Temyiz İsteminde Bulunan: Danıştay Başsavcılığı - ANKARA Davacı : Nihat Erol - Mehmet Akif Ersoy Mah., 270. Sk., No:18/8 DENİZLİ Davalı : Serinhisar Kaymakamlığı - Serinhisar/DENİZLİ İsteğin Özeti : Denizli Bölge İdare Mahkemesinin 20.3.2009 günlü, E:2009/212, K:2009/217 sayılı kararının Danıştay Başsavcılığı tarafından 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 51. maddesi uyarınca kanun yararına bozulması istenilmektedir. Danıştay Tetkik Hakimi : Vahit Kınalıtaş Düşüncesi : Danıştay Başsavcılığının kanun yararına temyiz isteminin kabulü ile Denizli Bölge İdare Mahkemesince verilen kararın, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 51. maddesi uyarınca hükmün sonuçlarına etkili olmamak üzere kanun yararına bozulması gerektiği düşünülmektedir. Danıştay Başsavcısı : Yılmaz Çimen Düşüncesi : Denizli Defterdarlığı Serinhisar Malmüdürlüğünde memur olarak görev yapmakta iken Gelir Uzmanı olarak atanan davacı Nihat Erol'a haksız ve yersiz olarak fazladan ödendiği iddia edilen 2.263,15 TL tutarındaki meblağın geri istenilmesine ilişkin işlemin iptaline dair Denizli İdare Mahkemesi hakimlerinden biri tarafından verilen 26.12.2008 tarih ve E:2008/27, K:2008/1719 sayılı karara davalı idarece itiraz edilmesi üzerine itiraz isteminin kabul edilerek anılan kararın bozulmasına ve davanın reddine ilişkin Denizli Bölge İdare Mahkemesinin 20.3.2009 tarih ve E:2009/212, K:2009/217 sayılı kararının hukuka aykırı olduğu belirtilerek kanun yararına bozulması istemi üzerine konu incelendi. Dosyanın incelenmesinden, Serinhisar Malmüdürlüğünde memur olarak görev yapmakta iken Maliye Bakanlığınca yapılan mesleki eğitim kursu sınavını kazanan davacının İzmir Mesleki Eğitim Kursu Müdürlüğünde geçici görevli olarak 18.9.2006 tarihinden itibaren öğrenim görmeye başladığı, kurs esnasında 2.12.2006 tarihinde Gelir İdaresi Başkanlığınca yapılan Gelir Uzmanlığı Özel Yarışma Sınavı'nı kazandığı, memur iken Gelir Uzmanı olarak unvan değişikliğini içeren atama onayının 25.1.2007 tarihinde düzenlendiği ve tebliğ edilmesi amacıyla Serinhisar Malmüdürlüğünce 29.1.2007 tarihinde öğrenim görmekte olduğu Mesleki Eğitim Kursuna gönderildiği ve aynı gün atama onayını tebellüğ ettiği, İzmir Kurs Müdürünce Denizli Vergi Dairesi Başkanlığına yazılan 30.1.2007 günlü yazıda; davacının kurstaki öğrenimi devam etmek koşuluyla eski unvanlı görevinden ayrılarak yeni unvanlı (Gelir Uzmanı) görevine başlatıldığının bildirildiği ve bu tarihten itibaren Gelir Uzmanlığı unvanının gerektirdiği aylık ve diğer özlük haklarından da yararlandığı, 18.5.2007 tarihi itibariyle mesleki eğitim kursunu bitirerek mezuniyet belgesi aldığı ve 25.5.2007 tarihinde Denizli-Serinhisar Malmüdürlüğündeki görevine başladığı, ancak Maliye Bakanlığı Gelir İdaresi Başkanlığının 29.8.2007 gün ve 075856 sayılı; "657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 62. maddesine göre, atamalarda görev yerine hareket ve işe başlamanın, kanuni izinlerin kullanılması veya geçici bir görevin yapılması sırasında başka bir göreve atanan memurlar için iznin veya geçici görevin bitimi tarihinde başladığı, 68 inci maddesinin (B) bendine göre atananların aylık ve diğer hakları atandıkları yeni kadro dereceleri üzerinden göreve başladıkları günden itibaren ödendiğinden, bu kadro dereceleri için öngörülen zam ve tazminatların da anılan Kanunun 165 inci maddesinde olduğu gibi göreve başladıkları günden itibaren ödenmesi gerektiği, dolayısıyla Gelir Uzmanlığı Özel Yarışma Sınavını kazanarak ataması yapılanların Gelir Uzmanlığına ilişkin aylık ve diğer özlük haklarının kurs bitiminde göreve başladığı tarihi takip eden aydan itibaren ödenmesi, kurs süresince yapılmış ödemelerin ise ilgililerden tahsil edilmesi gerekeceği.." yolundaki görüş yazısı üzerine davacıya kurs süresince Gelir Uzmanı olarak fazladan ödendiği iddia edilen 2.263,15 TL.nın 24.10.2007 tarihli muhasebe işlem fişi ile kişi borcuna alındığı ve keyfiyetin 7.11.2007 de kendisine tebliğ edildiği, bu işlemin iptali istemiyle açılan davada Denizli İdare Mahkemesince tek hakim tarafından verilen kararda; Danıştay İçtihatları Birleştirme Kurulunun 22.12.1973 gün ve K:1973/14 sayılı kararından sözedilerek ödemede açık hata halinin mevcut olmadığı, hatalı ödemenin ise ancak dava açma süresi içinde geri alınabileceği, oysa hatalı ödemenin üzerinden 6 aya yakın bir zaman geçtiği için geri alınamayacağı gerekçesiyle işlemin iptal edildiği, itiraz üzerine davaya bakan Bölge İdare Mahkemesince; 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 62, 147, 165, 167 ve 170 inci maddelerinin hükümlerine yer verildikten sonra, geçici görevde iken görev yeri değiştirilen memurların yeni görev yerinin aylığına yeni görevlerine başladıkları tarihten itibaren hak kazanacaklarına vurgu yapılmak suretiyle idarenin davacıya kurstayken Gelir Uzmanı maaşı ödemekle açık hataya düştüğü, dolayısıyla fazla ödemeyi her zaman geri alabileceği gerekçesiyle itirazın kabulüne, tek hakimce verilen kararın bozulmasına ve davanın reddine karar verildiği, karar düzeltme isteminin de reddedildiği anlaşılmaktadır. Uyuşmazlık konusu olayda davacının İzmir Mesleki Eğitim Kursuna gelir memuru statüsünde gittiği ve memur maaşını almaya devam ettiği tartışmasızdır. Dolayısıyla bu statüde iken maaşı ödenmekte olan davacıya, kurs sırasında girdiği sınav sonucunda Gelir Uzmanı olarak atanmaya hak kazanması nedeniyle atandığı 29.1.2007 tarihi itibariyle Gelir Uzmanı kadrosunun aylık ve varsa diğer özlük haklarının da aynen ödenmesi gerekmektedir. Zira, ilgilinin memur statüsünde geçici görevle gönderildiği kursun Gelir Uzmanı kadrosuna atandığı tarihte bitmemiş olması, diğer bir anlatımla atama tarihinden sonra yaklaşık 4 ay daha devam etmiş olmasının, davacının yeni atandığı kadronun mali haklarını atama tarihi itibariyle almasına engel olduğu sonucunu doğuracak herhangi bir hüküm 657 sayılı Devlet Memurları Kanununda bulunmamaktadır. Nitekim Maliye Bakanlığı Gelir İdaresi Başkanlığının 12.2.2007 günlü, 011821 sayılı yazısında; Gelir Uzmanlığı Özel Sınavını kazananların geçici görev sürelerinin bitimi beklenilmeksizin atama ve göreve başlayış işlemlerinin yapılması gerektiği bildirilmiştir. Davacının Gelir Uzmanı olarak ataması yapıldıktan sonra kendisine ödenen meblağ, o kadronun karşılığı olduğundan, gerek dava konusu işlemin iptali ile sonuçlanan tek hakim kararında, gerekse Bölge İdare Mahkemesi kararında sözü edilen Danıştay İçtihatları Birleştirme Kurulu kararının bu olayın çözümünde ele alınmasını gerektirecek bir hukuki zemin benzerliği bulunmamaktadır. Bu nedenle burada bir "açık hata"nın varlığı ya da yokluğu tartışmasına girilmesine ve iptal hükmünün; davacının hakkı olan maaşın hatalı bir ödeme gibi ele alınarak 60 günlük dava açma süresinin geçirilmesi gibi bir gerekçeye dayandırılmasına da gerek bulunmamaktadır. 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 62. maddesinde; ilk defa veya yeniden yahut yer değiştirme suretiyle atanan memurların görev yerine hareket ve işe başlamaya ilişkin uymak zorunda oldukları azami süre düzenlenmiştir. Bu süre, aynı yerde göreve atananlar için tebliğ gününü, başka yerdeki görevlere atananlar için, yine tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içerisinde o yere hareket ederek belli yol süresini izleyen iş gününü göstermektedir. Bu maddedeki, atamalarda görev yerine hareket ve işe başlamaya ilişkin hükümlerin, atama işlemlerinin yapılmasıyla ve atama onayının ilgiliye tebliği ile bir ilgisi bulunmamaktadır. Dolayısıyla olayda başka bir göreve atanmamış olup, görevde yükselme suretiyle sadece görev unvanı değişmiş bulunan ilgiliye yapılan ödemenin geri istenilmesinin hukuka aykırı olduğu iddiasıyla açılan bir davada bu hükmün uyuşmazlığı çözümleyici bir yönü yoktur. Kanunun 147. maddesinde deyimler başlığı adı altında memurlara değişik adlarla yapılan çeşitli ödemeler tanımlanmıştır. 165. madde açıktan atamada, 167. madde ise derece değişikliğinde aylığa hak kazanma ile ilgili hükümler içermekte olup, bu maddelerin de uyuşmazlığın çözümü ile herhangi bir ilgisi bulunmamaktadır. Aynı kanunun 170. maddesinde; kanuni izinlerin kullanılması sırasında veya geçici bir görevde iken asıl görev yeri değiştirilen memurların aylıklarının, izin veya geçici görevin sona ermesine kadar eski görev yerlerinde kadro tasarrufundan ödeneceği hükme bağlanmıştır. Bu hüküm, esasen bu gibi hallerde maaşın ödeme yerini göstermektedir. Davacının görev yerinin değişmediği, yapılan atama işlemiyle sadece unvanının değiştiği gözönüne alındığında bu madde hükmü ile uyuşmazlık arasında uygun illiyet bağı bulunmadığı da ortadadır. Yukarıda yer verilen mevzuat hükümleri karşısında Denizli Bölge İdare Mahkemesinin, görev yeri değişmemiş olan davacı hakkında, geçici bir görevde iken görev yeri değiştirilen memurların yeni görev yerinin aylığına geçici görevin bitiminde hak kazanacakları yolundaki hükümden hareketle ve ödemeyi yapan idarenin açık hataya düştüğü gerekçesiyle ilgiliden fazla ödenen meblağı her zaman geri isteyebileceği sonucuna ulaşmış olmasının hukuka uygun düşmediği açıktır. Dolayısıyla davacının kazandığı sınav nedeniyle gelir uzmanı olarak atandığı esnada, hizmetiçi eğitim kursunda olması ve anılan kursun atama tarihinden sonra da devam etmesi, kadro karşılığı olan gelir uzmanı aylığını almasına engel teşkil etmez. Bu durumda haksız ve yersiz olarak fazladan ödendiği görüşüyle 2.263,15 TL tutarındaki meblağın geri istenilmesine ilişkin işlemde hukuka uyarlık bulunmadığından iptali gerekirken, davanın uyuşmazlığın çözümüyle ilgisi bulunmayan gerekçelerle reddine ilişkin Bölge İdare Mahkemesi kararında hukuka uygunluk görülmemiştir. Açıklanan nedenlerle, Denizli Bölge İdare Mahkemesinin 20.3.2009 günlü, E:2009/212, K:2009/217 sayılı kararının niteliği itibariyle yürürlükteki hukuka aykırı bir sonucu ifade etmesi nedeniyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 51. maddesi uyarınca kanun yararına bozulmasının uygun olacağı düşünülmektedir. TÜRK MİLLETİ ADINA Hüküm veren Danıştay İkinci Dairesi'nce işin gereği düşünüldü: Dava; Denizli Defterdarlığı Serinhisar Malmüdürlüğünde memur olarak görev yapmakta iken Gelir Uzmanı olarak atanan davacıya haksız ve yersiz olarak fazladan ödendiği iddia edilen 2.263,15 TL tutarındaki meblağın geri istenilmesine ilişkin işlemin iptali istemiyle açılmıştır. Denizli İdare Mahkemesinin tek hakim tarafından verilen 26.12.2008 tarih ve E:2008/27, K:2008/1719 sayılı kararıyla; Danıştay İçtihatları Birleştirme Kurulunun 22.12.1973 günlü, K:1973/14 sayılı kararından sözedilerek ödemede açık hata halinin mevcut olmadığı, hatalı ödemenin ise ancak dava açma süresi içinde geri alınabileceği, oysa hatalı ödemenin üzerinden 6 aya yakın bir zaman geçtiği için geri alınamayacağı gerekçesiyle işlem iptal edilmiş; itiraz üzerine davaya bakan Denizli Bölge İdare Mahkemesi'nin 20.3.2009 günlü, E:2009/212, K:2009/217 sayılı kararıyla da, 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 62, 147, 165, 167 ve 170 inci maddelerinin hükümlerine yer verildikten sonra, geçici görevde iken görev yeri değiştirilen memurların yeni görev yerinin aylığına yeni görevlerine başladıkları tarihten itibaren hak kazanacaklarına vurgu yapılmak suretiyle idarenin davacıya kursta iken Gelir Uzmanı maaşı ödemekle açık hataya düştüğü, dolayısıyla fazla ödemeyi her zaman geri alabileceği gerekçesiyle itiraz kabul edilerek, tek hakim tarafından verilen karar bozulmuş ve dava reddedilmiş; davacı tarafından yapılan karar düzeltme başvurusu da reddedilerek karar kesinleşmiştir. Denizli Bölge İdare Mahkemesinin 20.3.2009 günlü, E:2009/212, K:2009/217 sayılı kararının hukuka aykırı olduğu belirtilerek kanun yararına bozulmasının istenilmesi üzerine Danıştay Başsavcılığı "yürürlükteki hukuka aykırı bir sonucu ifade eden" sözkonusu kararın, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 51. maddesi uyarınca kanun yararına bozulmasını istemektedir. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun "Kanun Yararına Bozma" başlıklı 51. maddesinde, "1. Bölge idare mahkemesi kararları ile idari ve vergi mahkemelerince ve Danıştayca ilk derece mahkemesi olarak verilip temyiz incelemesinden geçmeden kesinleşmiş bulunan kararlardan niteliği bakımından yürürlükteki hukuka aykırı bir sonucu ifade edenler, ilgili bakanlıkların göstereceği lüzum üzerine veya kendiliğinden başsavcı tarafından kanun yararına temyiz olunabilir. 2. Temyiz isteği yerinde görüldüğü takdirde karar, kanun yararına bozulur. Bu bozma kararı, daha önce kesinleşmiş olan mahkeme veya Danıştay kararının hukuki sonuçlarını kaldırmaz. 3. Bozma kararının bir örneği ilgili Bakanlığa gönderilir ve Resmi Gazete'de yayımlanır." hükmü yer almaktadır. Uyuşmazlık konusu olayda; davacının İzmir Mesleki Eğitim Kursuna gelir memuru statüsünde gittiği ve memur maaşını almaya devam ettiği tartışmasızdır. Dolayısıyla bu statüde iken maaşı ödenmekte olan davacıya, kurs sırasında girdiği sınav sonucunda Gelir Uzmanı olarak atanmaya hak kazanması nedeniyle atandığı 29.1.2007 tarihi itibariyle Gelir Uzmanı kadrosunun aylık ve varsa diğer özlük haklarının da aynen ödenmesi gerekmektedir. Zira; ilgilinin memur statüsünde geçici görevle gönderildiği kursun Gelir Uzmanı kadrosuna atandığı tarihte bitmemiş olması, diğer bir anlatımla atama tarihinden sonra yaklaşık 4 ay daha devam etmiş olmasının, davacının yeni atandığı kadronun mali haklarını atama tarihi itibariyle almasına engel olduğu sonucunu doğuracak herhangi bir hüküm 657 sayılı Devlet Memurları Kanununda bulunmamaktadır. Nitekim Maliye Bakanlığı Gelir İdaresi Başkanlığının 12.2.2007 günlü, 011821 sayılı yazısında, Gelir Uzmanlığı Özel Sınavını kazananların geçici görev sürelerinin bitimi beklenilmeksizin atama ve göreve başlayış işlemlerinin yapılması gerektiği bildirilmiştir. Davacının Gelir Uzmanı olarak ataması yapıldıktan sonra kendisine ödenen meblağ, o kadronun karşılığı olduğundan, gerek dava konusu işlemin iptali ile sonuçlanan tek hakim kararında, gerekse Bölge İdare Mahkemesi kararında sözü edilen Danıştay İçtihatları Birleştirme Kurulu kararının bu olayın çözümünde ele alınmasını gerektirecek bir hukuki zemin benzerliği bulunmamaktadır. Bu nedenle burada bir "açık hata"nın varlığı ya da yokluğu tartışmasına girilmesine ve iptal hükmünün; davacının hakkı olan maaşın hatalı bir ödeme gibi ele alınarak 60 günlük dava açma süresinin geçirilmesi gibi bir gerekçeye dayandırılmasına da gerek bulunmamaktadır. 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 62. maddesinde, ilk defa veya yeniden yahut yer değiştirme suretiyle atanan memurların görev yerine hareket ve işe başlamaya ilişkin uymak zorunda oldukları azami süre düzenlenmiştir. Bu süre, aynı yerde göreve atananlar için tebliğ gününü, başka yerdeki görevlere atananlar için, yine tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içerisinde o yere hareket ederek belli yol süresini izleyen iş gününü göstermektedir. Bu maddedeki, atamalarda görev yerine hareket ve işe başlamaya ilişkin hükümlerin, atama işlemlerinin yapılmasıyla ve atama onayının ilgiliye tebliği ile bir ilgisi bulunmamaktadır. Dolayısıyla olayda başka bir göreve atanmamış olup, görevde yükselme suretiyle sadece görev unvanı değişmiş bulunan ilgiliye yapılan ödemenin geri istenilmesinin hukuka aykırı olduğu iddiasıyla açılan bir davada bu hükmün uyuşmazlığı çözümleyici bir yönü yoktur. Anılan Kanunun 147. maddesinde, deyimler başlığı adı altında memurlara değişik adlarla yapılan çeşitli ödemeler tanımlanmıştır. 165. madde açıktan atamada, 167. madde ise derece değişikliğinde aylığa hak kazanma ile ilgili hükümler içermekte olup, bu maddelerin de uyuşmazlığın çözümü ile herhangi bir ilgisi bulunmamaktadır. Aynı kanunun 170. maddesinde; kanuni izinlerin kullanılması sırasında veya geçici bir görevde iken asıl görev yeri değiştirilen memurların aylıklarının, izin veya geçici görevin sona ermesine kadar eski görev yerlerinde kadro tasarrufundan ödeneceği hükme bağlanmıştır. Bu hüküm, esasen bu gibi hallerde maaşın ödeme yerini göstermektedir. Davacının görev yerinin değişmediği, yapılan atama işlemiyle sadece unvanının değiştiği gözönüne alındığında bu madde hükmü ile uyuşmazlık arasında uygun illiyet bağı bulunmadığı da ortadadır. Yukarıda yer verilen mevzuat hükümleri karşısında Denizli Bölge İdare Mahkemesinin, görev yeri değişmemiş olan davacı hakkında, geçici bir görevde iken görev yeri değiştirilen memurların yeni görev yerinin aylığına geçici görevin bitiminde hak kazanacakları yolundaki hükümden hareketle ve ödemeyi yapan idarenin açık hataya düştüğü gerekçesiyle ilgiliden fazla ödenen meblağı her zaman geri isteyebileceği sonucuna ulaşmış olmasının hukuka uygun düşmediği açıktır. Dolayısıyla, davacının kazandığı sınav nedeniyle gelir uzmanı olarak atandığı esnada, hizmetiçi eğitim kursunda olması ve anılan kursun atama tarihinden sonra da devam etmesi, kadro karşılığı olan gelir uzmanı aylığını almasına engel teşkil etmez. Bu durumda haksız ve yersiz olarak fazladan ödendiği görüşüyle 2.263,15 TL tutarındaki meblağın geri istenilmesine ilişkin işlemde hukuka uyarlık bulunmadığından iptali gerekirken, davanın uyuşmazlığın çözümüyle ilgisi bulunmayan gerekçelerle reddine ilişkin Bölge İdare Mahkemesi kararında hukuka uygunluk görülmemiştir. Açıklanan nedenlerle; Danıştay Başsavcılığının kanun yararına temyiz isteminin kabulü ile Denizli Bölge İdare Mahkemesince verilen 20.3.2009 günlü, E:2009/212, K:2009/217 sayılı kararın 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 51. maddesi uyarınca hükmün sonuçlarına etkili olmamak üzere kanun yararına bozulmasına; kararın birer suretinin Danıştay Başsavcılığına, Maliye Bakanlığına, davacıya ve Serinhisar Kaymakamlığına gönderilmesine ve bu kararın Resmî Gazete'de yayımlanmasına, 10.3.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi. [R.G. 28 Mayıs 2010 – 27594] —— • —— Yüksek Seçim Kurulu Kararları Yüksek Seçim Kurulu Başkanlığından: Karar No : 340 - KARAR Cumhurbaşkanlığınca Kurulumuz Başkanlığına gönderilen 12/05/2010 tarihli, B.01.0.KKB.01-18/D-1-296 sayılı yazı ile; Türkiye Büyük Millet Meclisi Genel Kurulu’nca 07/05/2010 tarihinde kabul edilen 5982 sayılı “Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının Bazı Maddelerinde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun”un, Anayasa’nın 175. maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca, halkoyuna sunulmak üzere Resmi Gazetede yayımlanması için Başbakanlığa gönderildiği belirtilerek, Anayasanın 175. maddesi ve 3376 sayılı Kanun uyarınca gereğinin yapılması istenilmiş olup, 5982 sayılı Kanun 13/05/2010 tarihli Resmi Gazetenin 27580 sayılı nüshasında yayımlanmıştır. Yüksek Seçim Kurulunun; 13/05/2010 tarihli, 2010/317 sayılı kararı ile; Anayasa Değişikliklerinin Halkoyuna Sunulması Hakkında Kanun, Anayasanın 67. maddesinin son fıkrasında ifade edilen seçim kanunları kapsamında olduğundan, Anayasanın 67.maddesinin son fıkrası hükmü gereği seçim kanunlarındaki değişiklikler yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir yıl içinde yapılacak seçimlerde uygulanmayacağından; Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının Bazı Maddelerinde Değişiklik Yapılması Hakkında 5982 sayılı Kanunun, Anayasanın 175 ve 3376 Sayılı Kanunun 2. maddesi hükümleri gereği halkoylamasında uygulanacak sürenin 120 gün olmasına ve halkoylamasının 12/09/2010 Pazar günü yapılmasına, 20/05/2010 tarihli, 2010/331 sayılı kararı ile; Yurt Dışı Seçmen Kütüğüne kayıtlı seçmenlerin gümrük kapılarında oy kullanabileceklerine, 20/05/2010 tarihli, 2010/332 sayılı kararı ile; Anayasa değişikliğinin halkoyuna sunulmasında seçim takvimi çalışmaları için Kurulumuz Üyesi Hüseyin EKEN başkanlığında Üyeler Turan KARAKAYA ve Halim AŞANER’den komisyon oluşturulmasına, karar verilmiştir. Komisyon seçim takvimi çalışmasını tamamlamış olmakla, komisyonca hazırlanan takvim taslağı incelenerek; GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ: Yüksek Seçim Kurulunun yerleşmiş uygulamalarına göre, seçim işlemlerinin ve seçim sürecinin işlemeye başladığı tarih, aynı zamanda seçimin başlangıç tarihi olarak kabul edilmekle, Anayasa Değişikliğinin Halkoyuna Sunulmasının başlangıç tarihinin 31 Mayıs 2010 Pazartesi günü olarak belirlenmesi uygun bulunmuştur. Halkoylaması sürecinin başlaması ile oy verme gününe kadar bütün ilgililerce yapılması gereken yasal işlemlerin bir takvime bağlanması zorunlu bulunmaktadır. Çünkü yasalar oy verme ile sonuçlanacak olan seçim süreci içerisinde seçim kurullarına, siyasi partilere, vatandaşlara ve tüm ilgililere sürelerle bağlı olarak görevler vermiş, yetki ve haklar tanımış, ayrıca Yüksek Seçim Kuruluna, seçim yasalarının kimi seçim iş ve işlemlerine ilişkin olarak tespit ettiği süreleri gerektiğinde kısaltarak uygulayabilme olanağı vermiştir. Bu nedenle, 12 Eylül 2010 Pazar günü yapılacak olan Anayasa Değişikliğinin Halkoyuna Sunulmasının gerektireceği tüm iş ve işlemlerin herhangi bir aksaklığa yol açılmaksızın, doğru ve düzenli biçimde yürütülebilmesi için gerekli zamanın, her iş ve işlem yönünden yeterli olacak şekilde tanınmış olduğu, öte yandan takvim çalışmasının, takvimde yer alan iş ve işlemler için kullanılacak olan her türlü malzeme, araç ve gerecin Kurulumuzca yerlerine ulaştırılabileceği tarihlerin de dikkate alınması suretiyle yapılmış bulunduğu sonucuna ulaşılmış ve halkoylaması ile ilgili seçim sürecinde yasalarda yapılması gerekli görülen iş ve işlemleri kapsamak ve bunların zamanında ve düzenli bir biçimde yürütülmesini sağlamak amacı ile hazırlanan ekli “Takvim” kabul edilmiştir. SONUÇ: Açıklanan nedenlerle; 1- Halkoylamasının başlangıç tarihinin 31 Mayıs 2010 tarihi olarak kabul edilmesine, 2- 12 Eylül 2010 Pazar günü yapılacak olan Anayasa Değişikliklerinin Halkoyuna Sunulması ile ilgili işlemlerin ekli "Takvim"de gösterilen tarihler esas alınarak yürütülmesine, 3- Ekli Takvimin bu karar metnine dahil olduğuna, 4- Takvimde yer alan genel nitelikteki işlemlerin tarih ve sırası geldikçe Başkanlık duyurusu halinde TRT aracılığı ile yayınlanmasına, 5- Halkoylamasının başlangıç tarihinden sonra idari yapıda meydana gelen sınır değişikliklerinin bu halkoylamasında dikkate alınmayacağına, 6- Karar örneğinin ve eki Takvim'in, Yüksek Seçim Kurulunun 06/03/2010 tarihli, 2010/154 sayılı kararı ile tespit edilen siyasi partiler genel başkanlıkları ile il ve ilçe seçim kurulu başkanlıklarına gönderilmesine ve Resmi Gazete'de yayımlanmasına, 25/05/2010 tarihinde oybirliği ile karar verildi. Başkan Ali EM Üye Mehmet KILIÇ Üye Bahadır DOĞUSOY Üye Hüseyin EKEN Üye M. Zeki ÇELEBİOĞLU Üye Muharrem COŞKUN Üye Turan KARAKAYA Üye Mehmet KÜRTÜL Üye Nilgün İPEK Üye Halim AŞANER TÜRKİYE CUMHURİYETİ ANAYASASININ BAZI MADDELERİNDE DEĞİŞİKLİK YAPILMASI HAKKINDA 5982 SAYILI KANUNUN ANAYASANIN 175 VE 3376 SAYILI SAYILI KANUNUN 2. MADDESİ HÜKÜMLERİ GEREĞİ 12 EYLÜL 2010 TARİHİNDE HALKOYUNA SUNULMASINDA UYGULANACAK TAKVİM NOT: 1- Bu Takvimde son günü belirtilen süreler, aksine bir açıklama yoksa, belirtilen gün Saat: 17.00'de sona erer. 2- Halkoylaması Takviminin kesintisiz uygulanması gerekmekte olup, resmi tatil günleri de takvim açısından normal çalışma günleri gibi değerlendirilecektir. 3- 5490 sayılı Nüfus Hizmetleri Kanununun 47. maddesi gereğince, her türlü belgede gerçek kişilerin Türkiye Cumhuriyeti kimlik numarasının yazılması zorunludur. 31 MAYIS PAZARTESİ 1- Muhtarlık bölgesi askı listelerinin dökümüne başlanılması. 2- Halkoylamasına ait parametrelerin SEÇSİS’den tanımlanması. 9 HAZİRAN ÇARŞAMBA 1- Muhtarlık bölgesi askı listelerinin (taksirli suçlardan hükümlüler ile tutuklu seçmen listesi dahil) güncelleştirilmek üzere ilçe seçim kurullarınca askıya çıkarılması, 2- Yurt Dışı Seçmen Kütüğünün internet ortamında www.ysk.gov.tr adresinde ilan edilmesi, 22 HAZİRAN 1- Muhtarlık bölgesi askı listelerinin askıdan indirilmesi, SALI 2- İnternet ortamında ilan edilen Yurt Dışı Seçmen Kütüğünün ilanının sonlandırılarak, ilan bitiş tarihinin tutanak altına alınması, 28 HAZİRAN Muhtarlık bölgesi askı listelerine ve yurt dışı seçmen kütüğüne yapılacak PAZARTESİ itirazların karara bağlanmasının son günü. 03 TEMMUZ Muhtarlık bölgesi askı listelerindeki ve Yurt Dışı Seçmen Kütüğündeki CUMARTESİ değişikliklerin işlenerek, seçmen kütüklerinin kesinleştirilmesi, 08 TEMMUZ PERŞEMBE Seçmenlerin adreslerine göre sandık atamalarının (sandık seçmen listelerinin) yapılması. 09 TEMMUZ CUMA Halkoylamasında kullanılacak birleşik oy pusulalarının basımına başlanması. 12 TEMMUZ PAZARTESİ Sandık seçmen listelerinin çoğaltılmasına başlanılması. 15 TEMMUZ PERŞEMBE Oy verilecek gümrük kapılarının tespiti ve buralarda görev alacak ilçe seçim kurullarının oluşturulması çalışmalarına başlanılması (298/94-E). 17 TEMMUZ CUMARTESİ 1- Gümrük kapıları ilçe seçim kurullarının oluşturulmasının tamamlanması. 2- Gümrük kapılarında görev yapacak sandık kurullarının oluşturulması çalışmalarına başlanılması. 20 TEMMUZ SALI 1- Sandık seçmen listelerinin çoğaltılmasının bitirilmesi. 2- Seçmen bilgi kağıtlarının (Yurt içi) yazımına ve dağıtımına başlanılması. 3- Türkiye genelinde sandık kurullarının oluşturulması çalışmalarına başlanılması. 24 TEMMUZ CUMARTESİ 1- Gümrük kapıları sandık kurullarının oluşturulmasının tamamlanması ve ilgililere tebliği. 2- Gümrük kapıları sandık kurulları başkanlarına halkoylaması araç ve gereçlerini ihtiva edecek şekilde teslim edilmesi gereken malzeme torbalarının hazırlanmasına başlanılması. 3- 3376 sayılı Anayasa Değişikliğinin Halkoyuna Sunulması Hakkında Kanunun 5 inci maddesi uyarınca radyo ve televizyonda konuşma yapabilecek olan ve Türkiye Büyük Millet Meclisi’nde grubu bulunan siyasi partilerin, bu yoldaki isteklerini ve propaganda sırasının belirlenmesi için kuraya katılacak temsilcilerini 298 sayılı Kanunun 53 üncü maddesi gereği olarak Yüksek Seçim Kuruluna bildirmelerinin son günü (Saat: 17.00’ye kadar). (3376/5-b) 29 TEMMUZ PERŞEMBE Gümrük kapıları sandık kurulları başkanlarına halkoylaması araç ve gereçlerini ihtiva eden malzeme torbalarının teslimi ve bu kişilere eğitim verilerek, göreve hazır duruma getirilmeleri. 03 AĞUSTOS GÜMRÜK KAPILARINDA SALI BAŞLANILMASI OY VERME İŞLEMLERİNE Yurt Dışı Seçmen Kütüğüne kayıtlı Türk vatandaşları halkoylamasından 40 gün öncesinden başlayarak oylarını kullanabilirler (3376/6). 11 AĞUSTOS 1- Türkiye genelinde sandık kurullarının oluşum işlemlerinin tamamlanması ÇARŞAMBA ve oluşumda görev alanlara bu hususun bildirilmesi (298/24-1) 2- Konuşma yapmayı dilemesi halinde, Cumhurbaşkanının yapacağı konuşmalar için yayın zaman ve sırasının tespiti. (3376/5-b) 3- Türkiye Büyük Millet Meclisinde grubu bulunan siyasi partiler ile iktidar partisinin 3376 sayılı Kanunun 5 inci maddesi uyarınca yapacakları konuşmaların yayın zaman ve sıralarının tayini amacıyla ad çekilmesi (Saat: 15.00) (298/54). 12 AĞUSTOS PERŞEMBE Birleşik oy pusulası basımının bitirilmesi, bir plan dahilinde dağıtımının yapılması. 16 AĞUSTOS PAZARTESİ İlçe seçim kurullarınca, sandık kurulları başkanlarına teslim edilecek olan halkoylaması araç ve gereçlerini ihtiva eden malzeme torbalarının hazırlanması (298/68). 03 EYLÜL CUMA Seçmen bilgi kağıtlarının (Yurt içi) seçmenlere dağıtılmasının tamamlanması ve dağıtılamayanların ilgili ilçe seçim kurulu başkanlıklarına teslimi. 05 EYLÜL PAZAR PROPAGANDA VE YASAKLARIN BAŞLANGICI 1- 298 sayılı Kanunun Propaganda serbestliğine ilişkin hükümlerinin halkoylaması gününden önceki yedinci günden başlayarak uygulanması (3376/5-a). 2- Radyo ve televizyonda propaganda konuşmalarının başlaması (3376/5) 06 EYLÜL PAZARTESİ 1- İlçe seçim kurulları başkanlıklarınca, halkoylamasında görev alacak sandık kurulu görevlilerine eğitim verilmesi ve halkoylaması araç ve gereçlerini ihtiva edecek şekilde teslim edilmesi gereken malzeme torbalarının sandık kurulu başkanlıklarına teslimi ve göreve hazır duruma getirilmeleri. 2- Herhangi bir nedenle dağıtılamadığı için ilçe seçim kurulu başkanlığına iade edilen seçmen bilgi kağıtlarının, oy verme gününde seçmenler tarafından istenildiğinde verilmek üzere sandık kurulu başkanlarına teslimi. 07 EYLÜL SALI Taksirli suçlardan hükümlüler ile tutuklulara ait seçmen listelerinin askıdan indirilerek kesinleştirilmesi. 11 EYLÜL Propagandanın sonu (Saat: 18.00) CUMARTESİ (3376/5-a) 12 EYLÜL PAZAR 1- HALKOYLAMASI 2- Seçim yasaklarının sona ermesi (Saat: 24.00) [R.G. 29 Mayıs 2010 – 27595] —— • —— Yüksek Seçim Kurulu Başkanlığından: Karar No : 345 - KARAR Cumhurbaşkanlığınca Kurulumuz Başkanlığına gönderilen 12/05/2010 tarihli, B.01.0.KKB.01-18/D-1-296 sayılı yazı ile; Türkiye Büyük Millet Meclisi Genel Kurulu’nca 07/05/2010 tarihinde kabul edilen 5982 sayılı “Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının Bazı Maddelerinde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun”un, Anayasa’nın 175. maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca, halkoyuna sunulmak üzere Resmi Gazetede yayımlanması için Başbakanlığa gönderildiği belirtilerek, Anayasanın 175. maddesi ve 3376 sayılı Kanun uyarınca gereğinin yapılması istenilmiş olup, 5982 sayılı Kanun 13/05/2010 tarihli Resmi Gazetenin 27580 sayılı nüshasında yayımlanmıştır. Yüksek Seçim Kurulunun; 13/05/2010 tarihli, 2010/317 sayılı kararı ile; Anayasa Değişikliklerinin Halkoyuna Sunulması Hakkında Kanun, Anayasanın 67. maddesinin son fıkrasında ifade edilen seçim kanunları kapsamında olduğundan, Anayasanın 67.maddesinin son fıkrası hükmü gereği seçim kanunlarındaki değişiklikler yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir yıl içinde yapılacak seçimlerde uygulanmayacağından; Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının Bazı Maddelerinde Değişiklik Yapılması Hakkında 5982 sayılı Kanunun, Anayasanın 175 ve 3376 Sayılı Kanunun 2. maddesi hükümleri gereği halkoylamasında uygulanacak sürenin 120 gün olmasına ve halkoylamasının 12/09/2010 Pazar günü yapılmasına, 20/05/2010 tarihli, 2010/331 sayılı kararı ile; Yurt Dışı Seçmen Kütüğüne kayıtlı seçmenlerin gümrük kapılarında oy kullanabileceklerine, 20/05/2010 tarihli, 2010/332 sayılı kararı ile; Anayasa değişikliğinin halkoyuna sunulmasında Muhtarlık bölgesi askı listeleri ile yurt dışı seçmen kütüğünün güncelleştirilmesi çalışmaları için Kurulumuz Başkanvekili Kırdar ÖZSOYLU başkanlığında Üyeler Mehmet KILIÇ, M. Zeki ÇELEBİOĞLU ve Halim AŞANER’den komisyon oluşturulmasına, karar verilmiştir. Komisyon bu konudaki çalışmasını tamamlamış olmakla, konu ve komisyonca hazırlanan genelge taslağı incelenerek; GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ: Halkoylamasında kullanılmak üzere askıya çıkarılacak muhtarlık bölgesi askı listeleri; Seçmen Kütüğü Genel Müdürlüğünce, Nüfus ve Vatandaşlık İşleri Genel Müdürlüğünün adres kayıt sisteminden alınan, Türkiye’de ikamet eden ve seçmen niteliğini taşıyan kişilere ait kayıtların, gerekli işlemler yapıldıktan ve seçmen kütüğüne dönüştürüldükten sonra muhtarlık bölgesi askı listeleri haline getirilen listeler ile, Seçmen Kütüğü Genel Müdürlüğünce, Nüfus ve Vatandaşlık Genel Müdürlüğünün adres kayıt sisteminden alınan ve seçmen niteliğini taşıyan yurt dışında ikamet eden Türk vatandaşlarına ait kayıtların Yurt Dışı Seçmen Kütüğüne dönüştürüldükten sonra internet ortamında www.ysk.gov.tr adresinde ilan edilen listedir. Yeni yerleşim sebebi ile seçim çevrelerinde değişiklik olan ilçe seçim kurullarınca, güncelleştirme ve muhtarlık bölgesi askı listelerinin düzenlenmesi ile sandıkların numaralandırılması işlemlerinin yeni durum esas alınarak yapılması gerekmektedir. Takvimde belirtilen süreler içinde yeni seçmen sıfatını kazananlar ile ikametgahlarını değiştiren seçmenlerin muhtarlık bölgesi askı listelerine yazılabilmelerini sağlamak amacıyla askı süresinin uygun bir süreye tabi tutulması gerekir. SONUÇ: Açıklanan nedenlerle; 1- 12 Eylül 2010 tarihinde yapılacak Halkoylamasında askıya çıkarılacak muhtarlık bölgesi askı listelerinin; Seçmen Kütüğü Genel Müdürlüğünce, Nüfus ve Vatandaşlık İşleri Genel Müdürlüğünün adres kayıt sisteminden alınan, Türkiye’de ikamet eden ve seçmen niteliğini taşıyan kişilere ait kayıtların, gerekli işlemler yapıldıktan ve seçmen kütüğüne dönüştürüldükten sonra muhtarlık bölgesi askı listeleri haline getirilen listeler olduğuna, 2- Muhtarlık bölgesi askı listelerinin 09 Haziran 2010 Çarşamba günü saat: 08.00’de askıya çıkarılmasına ve 22 Haziran 2010 Salı günü saat: 17.00’de askıdan indirilmesine, 3- Yeni yerleşim sebebi ile seçim çevrelerinde değişiklik olan ilçe seçim kurullarınca, güncelleştirme ve muhtarlık bölgesi askı listelerinin düzenlenmesi ile sandıkların numaralandırılması işlemlerinin yeni durum esas alınarak yapılması gerektiğine, 4- Seçmen Kütüğü Genel Müdürlüğünce, Nüfus ve Vatandaşlık Genel Müdürlüğünün adres kayıt sisteminden alınan ve seçmen niteliğini taşıyan yurt dışında ikamet eden Türk vatandaşlarına ait kayıtların Yurt Dışı Seçmen Kütüğüne dönüştürülmesinden sonra, 09 Haziran Çarşamba günü saat: 08.00’de internet ortamında www.ysk.gov.tr adresinde ilan edilmesine ve İnternet ortamında ilan edilen Yurt Dışı Seçmen Kütüğünün 22 Haziran Salı günü saat: 17.00’de ilandan indirilerek, ilan bitiş tarihinin tutanak altına alınmasına, 5- Ekli 140/I sayılı Genelge ile 140/II-Ek sayılı Genelgenin bu karar metnine dahil olduğuna, 6- Karar örneği ve eki 140/I sayılı Genelgenin tüm il ve ilçe seçim kurulu başkanlıklarına, siyasi parti genel başkanlıklarına, Adalet Bakanlığına, İçişleri Bakanlığına ve Nüfus ve Vatandaşlık İşleri Genel Müdürlüğüne gönderilmesine, 7- Karar örneği ve eki 140/II-Ek sayılı Genelgenin Yurt Dışı İlçe Seçim Kurulu Başkanlığına, siyasi parti genel başkanlıklarına, İçişleri Bakanlığına, Dışişleri Bakanlığı aracılığı ile dış temsilciliklere ve Nüfus ve Vatandaşlık İşleri Genel Müdürlüğüne gönderilmesine, 8- Karar örneği ve eki Genelgelerin Resmi Gazete’de yayımlanmasına, 28/05/2010 tarihinde oybirliği ile karar verildi. Başkan Ali EM Üye Hüseyin EKEN Başkanvekili Kırdar ÖZSOYLU Üye M. Zeki ÇELEBİOĞLU Üye Mehmet KÜRTÜL Üye Mehmet KILIÇ Üye Muharrem COŞKUN Üye Nilgün İPEK Üye Bahadır DOĞUSOY Üye Turan KARAKAYA Üye Halim AŞANER SEÇMEN KÜTÜĞÜNÜN GÜNCELLEŞTİRİLMESİ USUL VE ESASLARINI GÖSTERİR GENELGE (Örnek: 140/I) AMAÇ, KAPSAM VE DAYANAK MADDE 1- Bu genelge, 298 sayılı Seçimlerin Temel Hükümleri ve Seçmen Kütükleri Hakkında Kanun’un 28., 33., 35., 36., 39. ve 40. maddelerinin “Seçmen Kütükleri” kısımlarında 5749 sayılı Kanun ile yapılan değişiklikler gereği, Nüfus ve Vatandaşlık İşleri Genel Müdürlüğünün adres kayıt sisteminden seçmen niteliğini taşıyan kişilere ait kayıtların, Kurulumuz Seçmen Kütüğü Genel Müdürlüğü Bilgisayar Destekli Merkezi Seçmen Kütüğü (SEÇSİS)’ne aktarılmış olması nedeniyle, 12 Eylül 2010 tarihinde yapılacak olan Anayasa değişikliğinin halkoyuna sunulmasında kullanılacak listelerin güncelleştirme işlemlerinin; düzenli, çabuk ve ekonomik biçimde yapılmasını sağlamak, vatandaşlara ve görevlilere kolaylık getirmek amacıyla 298 sayılı Seçimlerin Temel Hükümleri ve Seçmen Kütükleri Hakkında Kanun’un geçici 18. maddesi ve 5490 sayılı Nüfus Hizmetleri Kanunu’nun ilgili maddeleri uyarınca hazırlanmıştır. Genelge; muhtarlık bölgesi askı listelerinin güncelleştirilmesi, askı süresi, itirazlar, seçmen niteliğini yeni kazanmış olanlar, kimlik bilgisi, olay bilgisi (vatandaşlık durumu gibi) ile yer değiştirenlerin listeye yazılmaları, askerde bulunanların, adres kayıt sistemine göre ikamet adresi yurtdışı olanların, Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlığından çıkarılanların ve diğer yasal nedenlerle oy kullanamayacak olanlarla, ölenlerin listeden çıkarılmaları ve böylece listelerin kesinleştirilmesi işlemlerine ilişkin esasları kapsamaktadır. ASKIYA ÇIKARILACAK MUHTARLIK BÖLGESİ ASKI LİSTELERİ MADDE 2- Güncelleştirme; 298 sayılı Seçimlerin Temel Hükümleri ve Seçmen Kütükleri Hakkında Kanunu’nun 33/1 maddesi uyarınca; Seçmen Kütüğü Genel Müdürlüğünce Nüfus ve Vatandaşlık İşleri Genel Müdürlüğünün adres kayıt sistemindeki kayıtlar esas alınarak, gerekli işlemler yapıldıktan ve seçmen kütüğüne dönüştürüldükten sonra ilçe seçim kurulları tarafından muhtarlık bölgesi askı listeleri haline getirilerek, askıya çıkarılması suretiyle yapılır. Muhtarlık bölgesi askı listelerinin dökümü alınarak ilgili muhtarlıklara asılmak üzere gönderilir. İlçe seçim kurulu başkanlığınca muhtarlık bölgesi askı listelerinin askıya çıkarılmasından bir gün önce o yer Cumhuriyet Başsavcılığından ceza ve tutukevinde bulunan tutuklular ve taksirli suçlardan hükümlü olanların kimlik bilgilerini içeren liste istenir. Bu liste, SEÇSİS kapsamında seçmen listesi haline dönüştürülerek tutuklu seçmen listesi olarak askıya çıkarılır. MUHTARLIK BÖLGESİ ASKI LİSTELERİNİN ASKIYA ÇIKARILMA YERİ, ASKI SÜRESİ, ASKIDAN İNDİRME MADDE 3- Muhtarlık bölgesi askı listeleri 09 Haziran 2010 Çarşamba günü saat 08.00'de, muhtarlık bölgeleri esas alınarak ait oldukları mahalle veya köylerde halkın kolaylıkla görüp okuyabileceği yerlere asılır. Bu durum, Yüksek Seçim Kurulu Başkanlığınca Türkiye Radyo ve Televizyon Kurumu aracılığıyla ilan edilir. İlçe seçim kurulu başkanlığı, muhtarlık bölgesi askı listelerinin askıya çıkarıldığını aynı gün ve takip eden her iki günde bir belediye, varsa zabıta hoparlörü ile halka duyurur. Bu duyurudan dolayı herhangi bir ücret talep edilemez. Ayrıca, ücretsiz olmak kaydıyla, ilçede varsa mahalli gazete, TV ve radyo aracılığı ile de iki günde bir duyuru yapılır. Muhtarlık bölgesi askı listelerinin hangi tarihte ve nerelerde asıldığı, ilanın ne suretle yapıldığı ilçe seçim kurulu başkanı tarafından görevlendirilen kimselerce tutanakla tespit edilir. Askı listelerinin asıldığı yer ve tarih ilçe seçim kurulu başkanınca mahalli mülki amirliğe hemen yazılı olarak bildirilir. Askı süresince listelerin korunmasından idare amirleriyle zabıta amir ve memurlarının sorumlu olduğu da belirtilir. Muhtarlık bölgesi askı listeleri; 22 Haziran 2010 Salı günü saat 17.00'de askıdan indirilir. Askıdan indiriliş tarihi de bir tutanakla tespit edilir. Bu tutanaklar ilçe seçim kurulu başkanı tarafından ayrı bir dosyada saklanır. Ceza ve tutukevlerinde bulunan tutuklular ile taksirli suçlardan hükümlü olanların askı listelerinin 09 Haziran 2010 Çarşamba günü saat 08.00'de bulundukları koğuşlara veya yönetimce ilan edilmek şartıyla belirlenecek uygun yerlere asılması Cumhuriyet Başsavcılığına yazılacak bir yazı ile istenir ve listelerin korunmasından görevli ceza infaz kurumu memurlarının sorumlu olacağı bildirilir. Listeler 07 Eylül 2010 Salı günü saat 17.00'de askıdan indirilir. Askıdan indiriliş tarihi de ayrı bir tutanakla tespit edilir. Bu tutanaklar ilçe seçim kurulu başkanı tarafından ilgili dosyada saklanır. ASKI YERİ GÖREVLİSİ MADDE 4- İlçe seçim kurulu başkanı; askı devam ettiği sürece, seçmenlerin muhtarlık bölgesi askı listelerini incelemelerinde yardımcı olmak üzere, köy ve mahalle muhtarı veya ihtiyar meclisi/heyeti üyelerinden birisini görevlendirerek, bu görevlinin ilçe seçim kurulu başkanlığınca tatil günleri dahil belirlenen saatlerde askı yerinde sürekli olarak hazır bulunmasını sağlar ve durumu askı yerinde ilan eder. Muhtar veya ihtiyar meclisi/heyeti üyeleri yok ise görevlendirilen kişi yukarıda yazılan işlemleri yapmakla yükümlüdür. MUHTARLIK BÖLGESİ ASKI LİSTELERİNE YAZILACAKLAR MADDE 5- Seçmen Kütüğü Genel Müdürlüğünce, Nüfus ve Vatandaşlık İşleri Genel Müdürlüğünün adres kayıt sisteminden alınan ve seçmen niteliğini taşıyan Türkiye’de ikamet eden Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlarına ait kayıtların seçmen kütüğüne dönüştürülmesinden ve gerekli işlemler yapıldıktan sonra, güncelleştirilmek amacıyla askıya çıkarılan muhtarlık bölgesi askı listelerine yazılmak veya bu listelerde düzeltme yapmak ve eksikliği gidermek için; a) Seçmen niteliğine sahip olduğu halde, muhtarlık bölgesi askı listesinde ismi bulunmayan, b) Başka bir muhtarlık bölgesi askı listesinde yazılı olup da sürekli olarak oturmak amacı ile listenin askıya çıkarıldığı muhtarlık bölgesine gelen, c) Öğrenci olup, seçmen niteliğini taşıyan ve öğrenim gördükleri yerleşim birimlerinde oylarını kullanmak isteyen, ç) Muhtarlık bölgesi askı listesinde kendisine ait kimlik ve adres bilgilerinde yanlışlık veya eksiklik bulunan, d) Olay bilgisi değişen (vatandaşlık durumu gibi), Türk vatandaşları, adres kayıt sistemine dahil olunabilmesi ve yukarıda belirtilen işlemlerin yapılabilmesi için ilgili nüfus müdürlüğüne, e) Askerlikten terhis olup da, silah altında bulunmaları nedeniyle askı listesinde kaydı bulunmayan ve yine aynı nedenle kayıtları dondurulmuş bulunan (Terhis belgesi veya askerlik şubesince verilen belgenin ibrazı gereklidir.), f) Kamu hizmetlerinden süreli olarak yasaklı bulunmaları nedeniyle askı listesinde ismi bulunmayanlar ile aynı nedenle kayıtları dondurulmuş bulunan ve yasaklılık süresi sona eren (Cumhuriyet Başsavcılıklarından alınacak resmi yazıyı ibraz etmek zorunludur.), Türk vatandaşları, listelere yazılmak veya seçmenlik durumunu oy kullanabilir (aktif) duruma getirebilmek için ilgili ilçe seçim kurulu başkanlıklarına, g) Tutuklu seçmen listesinde kendisine ait kimlik bilgilerinde yanlışlık veya eksiklik bulunan, ğ) Tutuklu ve Taksirli suçlardan hükümlü olduğu halde düzenlenen tutuklu seçmen listesine yazılmamış bulunan, Türk vatandaşları ise, ceza ve tutukevi idaresi aracılığı ile yazılı olarak ilçe seçim kurulu başkanlığına, başvurabilirler. (Başvurular ile ilgili olarak bu Genelgenin 7. maddesi hükümleri uygulanır.) MUHTARLIK BÖLGESİ ASKI LİSTESİNE YAZILAMAYACAK OLANLAR MADDE 6 - a) Kısıtlı veya kamu hizmetlerinden yasaklı olanlar, b) MERNİS kayıtlarında Türkiye Cumhuriyeti kimlik numarası olup da, seçmen niteliğine sahip olmakla birlikte MERNİS Adres Kayıt Sisteminde (AKS) yerleşim yeri adresi bulunmayanlar, c) Silâh altında bulunan er ve erbaşlar ile askeri öğrenciler (izinli olsalar bile), listelere yazılamazlar. MUHTARLIK BÖLGESİ ASKI LİSTESİNDE İSMİ BULUNMAYANLARIN YAZIMI İLE KAYITLARDA DEĞİŞİKLİK / DÜZELTME YAPILMASI VE YERLEŞİM YERİNİ DEĞİŞTİRENLERİN YAZIMI MADDE 7a) Askıya çıkarılan muhtarlık bölgesi askı listesinde kayıtlı olan seçmenlerden kayıtlarında yanlışlık veya eksiklik bulunan, b) Askı süresi içerisinde yerleşim yerini aynı ilçe içinde başka bir muhtarlık bölgesine veya bir ilçeden diğer bir ilçeye nakleden, seçmen niteliğine sahip olduğu halde muhtarlık bölgesi askı listesinde ismi bulunmayan; kişiler, bizzat veya 5490 sayılı Nüfus Hizmetleri Kanunu’nun 50. maddesinde sayılanlar ilgili nüfus müdürlüğüne adres beyan formu ile birlikte elektrik, su, telefon, doğalgaz abonelik sözleşmesi veya faturası, noterden tasdikli kira sözleşmesi, tapu kaydı gibi belgelerden birisi ile başvururlar ve nüfus müdürlüğünden alacakları adres değişikliğinin uygun olup olmadığına ilişkin gerekçeli belgeyi ve eklerini ilçe seçim kurulu başkanlığına teslim ederler. c) Öğrenci olup, seçmen niteliğini taşıyan ve öğrenim gördükleri yerleşim birimlerinde oylarını kullanmak isteyen öğrenciler (askeri öğrenciler hariç), öğrenim gördükleri okuldan, o okulun öğrencisi olduklarına ve yurt müdürlüklerinden, yurtta kaldıklarına ilişkin alacakları resmi belgeler ile kaldıkları yurtların bağlı bulunduğu ilgili nüfus müdürlüklerine bizzat başvurmak suretiyle nüfus müdürlüğünden alacakları adres değişikliğinin uygun olup olmadığına ilişkin gerekçeli belgeyi ve eklerini ilçe seçim kurulu başkanlığına teslim ederler. Askı süresi içerisinde, yerleşim yeri değişikliği ve kayıt düzeltme için başvuranlara ilişkin kayıtlar ilçe seçim kurulu başkanı tarafından MERNİS seçmen sorgulama (SEC_012) ekranı kullanılarak sorgulanır ve gerektiğinde Genelgenin 12. maddesinin (A) fıkrasında yazılı biçimde kontrol ve değerlendirme yapıldıktan sonra karar verilir. Adres kayıt sisteminde gerekli düzeltme ve kaydın yapılabilmesi için söz konusu karar ilgili nüfus müdürlüğüne gönderilir. Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 79. maddesinde öngörülen “seçimlerin, başlamasından bitimine kadar, seçimin düzen içinde yönetimi ve dürüstlüğü” ilkesine yaraşır bir şekilde gerçekleştirilmesini teminen, seçmen niteliğini taşıyan kişilerin yerleşim yeri değişikliği için başvurularını askı süresi içinde bizzat veya 5490 sayılı Nüfus Hizmetleri Kanunu’nun 50. maddesinde sayılanların ilgili nüfus müdürlüğüne yapmaları gerekir. Bu kişilerin askı süresince posta ile yapacakları müracaatları ile muhtarlık bölgesi askı listelerinin indirilme tarihi olan 22 Haziran 2010 Salı günü saat: 17.00’den sonra yapılacak başvurular nüfus müdürlüklerince hiçbir suretle dikkate alınmayacaktır. ADRES KAYIT SİSTEMİNDEKİ (AKS) DEĞİŞİKLİKLERİN SEÇSİS’E İŞLENMESİ MADDE 8- Muhtarlık bölgesi askı listelerinin, askıdan indirilmesinden sonra, askı süresi içinde nüfus müdürlüklerine yapılan değişiklik/düzeltme başvuruları, SEÇSİS Merkezi Seçmen Veri Tabanına 03 Temmuz 2010 Cumartesi günü saat: 17.00’ye kadar Seçmen Kütüğü Genel Müdürlüğünce elektronik ortamda işlenir. MUHTARLIK BÖLGESİ ASKI LİSTESİNDEKİ KAYITLARIN SİLİNMESİ VEYA DONDURULMASI MADDE 9A- Muhtarlık bölgesi askı listelerinin kesinleşme tarihi olan 3 Temmuz 2010 Cumartesi günü saat: 17:00 itibariyle Nüfus ve Vatandaşlık İşleri Genel Müdürlüğünden alınan bilgilere göre seçmenlerden ölmüş olanlar ile Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlığından çıkarılanlar Seçmen Kütüğü Genel Müdürlüğünce silinir. B- 30 Mayıs 2010 Pazar günü saat 17:00 itibariyle seçmen niteliğini taşıyan ve askerde bulunan kişilere ilişkin bilgiler Seçmen Kütüğü Genel Müdürlüğünce Milli Savunma Bakanlığı Asker Alma Daire Başkanlığından topluca alınarak, asker kişilere ait seçmen kütüğündeki kayıtlar Seçmen Kütüğü Genel Müdürlüğünce dondurulur. Askerliği nedeniyle kayıtları dondurulmuş olanlardan terhis olanlar var ise, Seçmen Kütüğü Genel Müdürlüğünce kayıtları oy kullanabilir (aktif) hale getirilir. C- Muhtarlık bölgesi askı listelerinde isimleri olmakla beraber; a) Muhtarlık bölgesinde oturmadıkları anlaşılan seçmenlerin, b) Silâh altında bulunan er ve erbaşların, c) Askeri öğrencilerin, ç) Kısıtlı olanların, d) Kesinleşmiş mahkeme kararlarına göre süreli yasaklı olan seçmenlerin, e) Taksirli suçlar dışında, kasıtlı suçlardan cezaevinde bulunan hükümlülerin, kayıtları ilçe seçim kurulu tarafından en geç 03 Temmuz 2010 Cumartesi günü saat: 17:00’ye kadar SEC_003 ekranı kullanılarak ilçe seçim kurulu başkanlığının kararı ile seçmenin yukarıda belirtilen durumuna uygun seçenekle dondurulur. ÖZÜRLÜ SEÇMENLERİN MUHTARLIK BÖLGESİ ASKI LİSTESİNDE GÖSTERİLMESİ MADDE 10- 298 sayılı Kanun’un 74. maddesi uyarınca, özürlü seçmenlerin oylarını rahatlıkla kullanabilmeleri için sandık ataması yapılırken göz önünde bulundurulmak üzere, Başbakanlık Özürlüler İdaresi Başkanlığından alınan bilgiler, Seçmen Kütüğü Genel Müdürlüğünce toplucu seçmen kütüğüne işlenir ve muhtarlık bölgesi askı listelerinde (Ö) harfi ile gösterilir. Ancak, askı dönemi içinde özürlü seçmenlerin ilçe seçim kurulu başkanlığına yazılı olarak resmi belge ile başvurması durumunda, ilçe seçim kurulu başkanlığınca SEC_003 ekranı kullanılarak, özürlü seçmenlerin oylarını rahatlıkla kullanabilmeleri için sandık ataması yapılırken göz önünde bulundurulmak üzere “Özürlü” kutusu işaretlenir. MUHTARLIK BÖLGESİ ASKI LİSTELERİNE KİMLERİN, NASIL İTİRAZ EDEBİLECEKLERİ MADDE 11- Muhtarlık bölgesi askı listelerine; seçmenler ve siyasi partiler askı süresi içinde itiraz edebilirler. Siyasi partiler, dilekçeleri ekinde sunacakları yetki belgeleri ile partileri adına kimlerin itiraz edebileceklerini mühürlü ve imzalı bir yazı ile ilçe seçim kurulu başkanlığına bildirirler. Muhtarlık bölgesi askı listelerine; A- Siyasi partilerin ilçe seçim kurulu başkanlıklarına isimlerini bildirdikleri yetkilileri; a) O ilçede oturan tüm seçmenler, b) Seçmen kütüğüne yazılmaması gerekenlerden yazılmış olduğu anlaşılanlar, (Örnek: O muhtarlık bölgesinde yerleşim yeri adresi bulunmayan, askeri öğrenci, ölü, kısıtlı, seçmen yaşına ve ehliyetine sahip olmayan kişilerin yazılımı gibi), ile ilgili olarak, B- Seçmen niteliğini taşıyan vatandaşlar ise, ancak kendileriyle ilgili, itirazda bulunabilirler. Yazılı itirazlar ile bu işler için düzenlenecek tutanaklardan hiçbir suretle resim ve harç alınmaz. İtirazlar ilçe seçim kurulu başkanına yazılı olarak yapılır. Taksirli suçlardan hükümlü olanlar ile tutuklu seçmenler ceza ve tutukevi idaresi aracılığı ile yazılı olarak ilçe seçim kurulu başkanlığına itiraz edebilirler. Kimliğini ispat edemeyenlerle, delil ve gerekçe göstermeyen ve bunları itiraz dilekçesine eklemeyenlerin itirazları incelenmez. Bu nedenle inceleme yapılamadığı tutanağa yazılır. Kimliğin ispatında: Türkiye Cumhuriyeti kimlik numarasını taşıyan; nüfus cüzdanı, resmi daireler veya iktisadi devlet teşekküllerince verilen soğuk damgalı kimlik kartı, pasaport, evlenme cüzdanı, askerlik belgesi, avukatlık kimliği, sürücü belgesi gibi seçmenin kimliğini tereddütsüz olarak ortaya koyan resimli ve resmi nitelikteki belgelerden birine itibar edilir. Belediyeler ile köy veya mahalle muhtarlarınca düzenlenip onaylanan kimlik belgeleri kimliğin tespitinde geçerli değildir. Yukarıdaki belgelerden Türkiye Cumhuriyeti kimlik numarasını taşımayanlara itibar edilmez. Taksirli suçlardan hükümlü olanlar ile tutuklu seçmenlerin itirazlarında; kimliğin ceza ve tutukevi yöneticilerince tasdik edilmesi kimliğin tespiti için yeterlidir. Yerleşim yeri adresinin ispatında ise, öncelikle ilgili nüfus müdürlüklerinden alınacak resmi nitelikteki onaylı “Yerleşim Yeri ve Diğer Adres Belgesi” esas alınır. Bilgisayar ortamında alınan ve İçişleri Bakanlığı Nüfus ve Vatandaşlık İşleri Genel Müdürlüğü’nce kullanıma sunulan MERNİS/KPS kayıtları resmi belge sayılır. Listelere siyasi parti adına itirazlarda ise, itiraz eden kişinin yetkili olduğuna ilişkin belge aranır. Yazılı itirazlarda yukarıda açıklanan koşullar aranır ve deliller itiraz dilekçesine eklenir. İtirazın alındığına ve hangi tarihte itirazın yapıldığına dair itiraz edene bir alındı belgesi verilir. İlçe seçim kurulu başkanının bulunmaması halinde itiraz alındı belgesi karşılığında Nöbetçi Cumhuriyet Savcısına da itiraz dilekçesi verilebilir. Cumhuriyet Savcısı itirazın kayıt işlemini yaparak hemen ilçe seçim kurulu başkanlığına gönderir. Askı listelerinde maddi hatanın varlığı saptandığında, ilçe seçim kurulu başkanı tarafından verilecek karar, belgeleri ile birlikte gereği için ilgili nüfus müdürlüğüne gönderilir. İTİRAZLARIN KARARA BAĞLANMASI VE MUHTARLIK BÖLGESİ ASKI LİSTELERİNİN KESİNLEŞMESİ MADDE 12A- Muhtarlık bölgesi askı listelerinde isimleri olanlardan, a) Silah altında bulunan er ve erbaşlara, b) Askeri öğrencilere, c) Kısıtlı olanlara, ç) Kesinleşmiş mahkeme kararlarına göre yasaklı olan seçmenlere, d) Taksirli suçlar dışında, kasıtlı suçlardan cezaevinde bulunan hükümlülere, karşı yapılan itirazlar, bu Genelgenin 11. maddesi çerçevesinde, ilçe seçim kurulu başkanının gerekli inceleme ve değerlendirmesi sonucunda 28 Haziran 2010 Pazartesi günü saat: 17.00’ye kadar kesin olarak karara bağlanır. Bu kararlara uygun olarak gerekli kayıt ve düzeltme işlemlerinin yapılması ile muhtarlık bölgesi askı listeleri 03 Temmuz 2010 Cumartesi günü saat: 17.00 itibariyle kesinleşir. B- Kesinleşen listelerin her sayfası ayrı ayrı mühürlenir ve ilçe seçim kurulu başkanı tarafından imzalanır. Son sayfanın altına listenin kaç sayfa olduğu ve kaç seçmeni içerdiği yazılarak ilçe seçim kurulu başkanı tarafından onaylanır. Kesinleşen listeler üzerinde hiçbir değişiklik yapılamaz. Ancak, kesinleşen muhtarlık bölgesi askı listelerinde adı yazılı olduğu veya bu listelere yazılması için askı süresi içinde başvurduğu ve listeye kaydedilmesine karar verildiği halde, çoğaltılarak sandık kurullarına verilen sandık seçmen listelerinde ismi yer almayan seçmenlerin, muhtarlık bölgesi askı listelerinin kesinleşmesine bakılmaksızın, ilçe seçim kurulundaki liste ile oy verecekleri sandık listesine ilave edilmelerine, ilçe seçim kurulu başkanı tarafından karar verilir ve seçmene bu yolda verilecek bir yazı ile sandık kuruluna başvurması ve listeye dahil edilmek suretiyle oy kullanması sağlanır. TUTUKLU SEÇMEN LİSTELERİNİN KESİNLEŞTİRİLMESİ MADDE 13- Ceza ve tutukevlerinde bulunan tutuklu ve taksirli suçlardan hükümlü olanların seçmen listesinin kesinleştirilebilmesi için, ilçe seçim kurulu başkanınca Cumhuriyet Başsavcılığından 07 Eylül 2010 Salı günü saat: 17.00’ye kadar tutuklanan, tutuklu seçmen listesinde yazılı olup da tahliye edilen veya (taksirli suçlardan hüküm giyenler hariç) cezaları kesinleşerek hükümlü sıfatını alanların isim listeleri istenilir. İlçe seçim kurulu başkanı bu bilgilere göre tutuklu seçmen listesinde SEÇSİS kapsamında gerekli değişiklikleri yaptıktan sonra taksirli suçlardan hükümlüler ile tutuklu seçmen listesini onaylayarak kesinleştirir. SANDIK BÖLGESİ VE YENİDEN SANDIK BÖLGESİ OLUŞTURULMASI MADDE 14- Halkoylamasında her muhtarlık bir seçim bölgesidir. Her seçim bölgesi gerektiği kadar sandık bölgesine ayrılır. Bir sandık bölgesi 400 seçmeni kapsar. Birden çok mahalle veya semt gibi toplu yerleşim birimlerinden oluşan muhtarlıklar, her birinde 400 seçmenin varlığı aranmaksızın mesafe durumu ve ulaşım güçlükleri dikkate alınarak gereken sayıda sandık bölgesine ayrılabilir. Bu ayırımda aynı hane mensubu olan seçmenlerin bir sandıkta oy vermesi ve mümkün olduğunca seçmen adedi bakımından dengenin sağlanması ilkeleri gözetilir. Oy vermenin selameti ve düzen içinde yürütülmesi için gerekli görülen hallerde köy merkezi dışındaki birimlerde ayrıca sandık kurulu oluşturulmayabilir. İtiraz yolu ve yeni yazılmalar nedeniyle (400) seçmen sayısının artması halinde (400 – 420 gibi) yeni bir sandık bölgesi oluşturulmaz. Ancak seçmen sayısı (420)'yi aşması durumunda yeni bir sandık bölgesi oluşturulur. Mezra gibi toplu yerleşim birimleri için de mesafe durumu ve ulaşım güçlükleri ile 298 sayılı Kanunun 5 inci maddesinde sandık bölgesi oluşturulması bakımından, öngörülen seçmen sayısı göz önünde tutularak bir sandık bölgesi oluşturulabilir. Halkoylamasında ceza ve tutuk evlerine konan sandık bölgeleri bulundukları muhtarlık seçim bölgesi içinde sayılır. Ceza ve tutukevinde taksirli suçlardan hükümlüler ile tutukluların rahat ve güvenli bir şekilde oylarını kullanmaları için ceza ve tutuk evi yetkililerinin de görüşü alınarak gerektiği kadar sandık bölgesine ayrılır. Özürlü ve 75 yaş ve üzerinde bulunan seçmenlerin, oylarını rahatlıkla kullanabilmeleri için sandık atamaları yapılırken, durumlarına uygun sandıklara seçmen kayıtları yapılır. Sandık bölgesi 400 seçmeni kapsar. Ceza ve tutuk evinin şartları ve güvenliği de dikkate alınarak ilçe seçim kurulu başkanınca bu sayı ile bağlı kalınmaksızın sandık sayısı arttırılabilir veya indirilebilir KESİNLEŞEN LİSTELERİN ÇOĞALTILMASI MADDE 15- Kesinleşen listeler ile taksirli suçlardan hükümlüler ve tutuklu seçmen listelerinin 12 Temmuz 2010 Pazartesi günü yanlışsız ve okunaklı olarak beş (5) nüsha çoğaltılmasına başlanır. Bu listelerden bir örneği ilçe seçim kurulu başkanlıklarında saklanır. Bir örneği halkoylamasının iş ve işlemleri sebebiyle Yüksek Seçim Kurulunun 06/03/2010 tarihli, 2010/154 sayılı kararı ile tespit edilen siyasi partilerin talep etmeleri ve ilçede teşkilatlarının bulunması halinde ilçe başkanlıklarına herhangi bir ücret alınmaksızın döküm halinde veya elektronik ortamda (CD veya Disket olarak) verilir. Bir örneği ilgili muhtarlıklara, iki örneği ise sandık kurulu başkanlarına verilir. Sandık kurulu başkanları bunlardan birini sandık alanına asar, diğerini de oy verme işleminde kullanırlar. Çoğaltılan sandık seçmen listeleri ile tutuklular ve taksirli suçlardan hükümlülere ilişkin sandık seçmen listelerinin her birinin her sayfası ilçe seçim kurulu başkanı tarafından ayrı ayrı mühürlenip imzalandıktan sonra listenin kaç sayfa olduğu ve kaç seçmenin veya tutuklunun adını kapsadığı listenin sonuna yazılarak onaylanır. Listelerin çoğaltılması işleminin en geç 20 Temmuz 2010 Salı günü saat: 17.00’ye kadar, tutuklular ve taksirli suçlardan hükümlülere ait sandık seçmen listelerinin ise 07 Eylül 2010 Salı günü saat 17.00'ye kadar bitirilmesi zorunludur. YURT İÇİ SEÇMEN BİLGİ KÂĞITLARININ HAZIRLANMASI VE DAĞITIMI MADDE 16- Kesinleşen sandık seçmen listelerinin çoğaltılması işlemlerinden sonra seçmen bilgi kağıtlarının hazırlanması ve dağıtılması işlemine 20 Temmuz 2010 Salı günü başlanır. Kanuna uygun biçimde hazırlanmış seçmen bilgi kağıtlarının sağlıklı ve kısa zamanda seçmene ulaştırılmasını sağlayacak yöntemi ilçe seçim kurulu başkanı belirler. Ancak, kasaba ve köylerde dağıtımın memur aracılığı ile yapılması uygundur. İlçe seçim kurulu başkanı, seçmen bilgi kağıtlarının dağıtılması işlemlerinde, 298 sayılı Kanunun 31 inci maddesinde belirtilen daire veya müesseselerin memur ve hizmetlilerini görevlendirebilir. İlçe seçim kurulu başkanı, mahalli posta idaresiyle temas ederek, posta dağıtıcılarının normal mesaileri dışındaki zamanlarda seçmen bilgi kağıtlarının dağıtımını yapmalarını da sağlamaya çalışır. Bu işle görevlendirilenler (Örnek: 15/A - 15/B) alındı belgesi karşılığı teslim aldıkları seçmen bilgi kağıtlarını ev ev dolaşarak sahiplerine imza karşılığında dağıtmak (Örnek: 15), ilçe seçim kurulu başkanları da bunun sağlıklı bir biçimde yerine getirilmesi için gerekli önlemleri almak ve denetlemek zorundadırlar. Görevlilerin dağıtım işini en geç 03 Eylül 2010 Cuma günü akşamına kadar bitirmeleri gerekir. Görevliler 03 Eylül 2010 günü akşamına kadar herhangi bir nedenle dağıtamadıkları seçmen bilgi kağıtlarını, oy torbalarına konulmak üzere aynı günün akşamı, ilçe seçim kurulu başkanlığına iade ederler. (Örnek: 16) ÖDENECEK ÜCRETLER MADDE 17a) Dökümü tamamlanan seçmen bilgi kağıtlarının dağıtımı ilçe seçim kurulu başkanının görevlendireceği kişiler eliyle yapıldığı takdirde dağıtım işinde çalışanlara dağıttığı her seçmen bilgi kağıdı için (6 Kr. ) ödenir. b) Güncelleştirme kapsamında yapılacak tüm çalışmalardan dolayı, ilçe seçim kurulu başkanı ve seçmen kütük bürosu personeli ile askı süresi içinde kalan hafta sonlarında (Cumartesi – Pazar), muhtarlık bürolarında güncelleştirme için yapılacak çalışmalar nedeniyle, askı yeri görevlisi olarak görev yapacak muhtar veya idari makam tarafından herhangi bir nedenle muhtarlık görevi verilen ihtiyar meclisi - heyeti üyelerinden bir tanesine yapacakları çalışmaları karşılığında, seçim harcamalarına ilişkin olarak düzenlenen genelge hükümleri çerçevesinde gündelik ödenir. MADDE 18- Bu genelge Yüksek Seçim Kurulunun 28/05/2010 gün ve 2010/345 sayılı kararı ile Örnek:140/I olarak kabul edilmiştir. YURT DIŞI SEÇMEN KÜTÜĞÜNÜN GÜNCELLEŞTİRİLMESİNİN USUL VE ESASLARINI GÖSTERİR GENELGE (Örnek: 140 /II-EK) AMAÇ, KAPSAM VE DAYANAK MADDE 1- Bu genelge; yurt dışında yaşayan seçmen niteliğini haiz Türk vatandaşlarının 298 sayılı Seçimlerin Temel Hükümleri ve Seçmen Kütükleri Hakkında Kanunun 14/13, 28/8, 33, 34, 35 ve 94/A maddeleri uyarınca, Cumhurbaşkanı ve milletvekili genel seçimleri ile halkoylamasında oy kullanmalarını sağlamak amacıyla, Yurt Dışı Seçmen Kütüğü oluşturmasını teminen Nüfus ve Vatandaşlık İşleri Genel Müdürlüğünün adres kayıt sisteminden seçmen niteliği taşıyan kişilere ait kayıtlar Kurulumuz Seçmen Kütüğü Genel Müdürlüğü Bilgisayar Destekli Merkezi Seçmen Kütüğüne (SEÇSİS) aktarılmasının usul ve esaslarına ilişkin 140/II sayılı YURT DIŞI SEÇMEN KÜTÜĞÜ GENELGESİ’nin Kurulumuzun 10/04/2010 tarih ve 264 sayılı kararıyla yürürlüğe konulmasına, Resmi Gazetede yayımlanmasına, yurt dışı temsilciliklere gönderilmesine, ayrıca Türkiye Radyo ve Televizyon Kurumu aracılığıyla 30 gün süreyle duyuru olarak yayımlanmasına karar verilerek oluşturulan YURT DIŞI SEÇMEN KÜTÜĞÜ’nün; güncelleştirmesi, Kurulun internet sayfasından ilan edilmesi ve süresi, bitimi, kütüğe yazılacak ve yazılamayacak olan seçmenler, kütükte düzeltme yapılması, yerleşim yerini değiştirenlerin durumu ve bunun SEÇSİS’e işlenmesi, kütükten çıkarılacak olan seçmenlerin kayıtlarının silinmesi, itiraz edecekler, itirazların karara bağlanması ve kesinleşmesine ilişkin usul ve esasları kapsamaktadır. YURT DIŞI SEÇMEN KÜTÜĞÜNÜN GÜNCELLEŞTİRİLMESİ MADDE 2- Nüfus ve Vatandaşlık İşleri Genel Müdürlüğünün adres kayıt sisteminden alınan Yurt Dışı Seçmen Kütüğü Genelgesi ile oluşturulan (140/II) Yurt Dışı Seçmen Kütüğü bilgileri üzerinde; Milli Savunma Bakanlığı Asker Alma Daire Başkanlığının seçmen niteliğini taşıyan ve askerde bulunan kişilere ilişkin kayıtları, Nüfus ve Vatandaşlık İşleri Genel Müdürlüğünden alınan olay bilgileri (Örnek: ölen, vatandaşlığı kaybettirilen, seçmen yaşına ve ehliyetine sahip olmayan kişilerin yazımı gibi) dikkate alınarak Seçmen Kütüğü Genel Müdürlüğünce merkezi olarak güncelleştirilir. YURT DIŞI SEÇMEN KÜTÜĞÜNÜN İNTERNET ORTAMINDA İLAN EDİLMESİ, SÜRESİ VE BİTİMİ MADDE 3- Yurt dışında yaşayan ve seçmen niteliğini taşıyan Türk Vatandaşlarının Yurt Dışı Seçmen Kütüğündeki kayıtları, Seçmen Kütüğü Genel Müdürlüğünce, güvenli sorgulama yöntemi kullanılarak internet ortamında 09 Haziran 2010 Çarşamba günü saat 08.00'de, www.ysk.gov.tr adresinde ilan edilir. Ayrıca; Yüksek Seçim Kurulu Başkanlığınca Türkiye Radyo ve Televizyon Kurumu, Dışişleri Bakanlığı aracılığı ile yurt dışı temsilcilikleri ve www.ysk.gov.tr adresi aracılığıyla duyurulur. Vatandaş “Yurt Dışı Seçmen Sorgulama” ekranından T.C. kimlik numarasını girerek Kütüğe kayıtlı olup olmadığını kontrol eder. Yüksek Seçim Kurulunun internet sayfasında ilan edilen Yurt Dışı Seçmen Kütüğünün; 22/06/2010 Salı günü saat 17.00'de ilanı sonlandırılır. İlan bitiş tarihi tutanak altına alınır. Bu tarihten sonra yapılacak başvurular konsolosluklarca kabul edilmeyecektir. YURT DIŞI SEÇMEN KÜTÜĞÜNE YAZILACAK OLAN SEÇMENLER MADDE 4- Seçmen Kütüğü Genel Müdürlüğünce, Nüfus ve Vatandaşlık İşleri Genel Müdürlüğü’nün adres kayıt sisteminden alınan ve seçmen niteliğini taşıyan yurt dışında ikamet eden Türk vatandaşlarına ait kayıtların, Yurt Dışı Seçmen Kütüğüne dönüştürülmesinden sonra, güncelleştirilmek amacıyla ilan edilen Yurt Dışı Seçmen Kütüğüne yazılmak için; a) Seçmen niteliğine sahip ve yurt dışında ikamet etmesine rağmen, Yurt Dışı Seçmen Kütüğünde ismi bulunmayan, b) Yurt içinde Seçmen Kütüğünde kayıtlı olup da oy verme günü sonuna kadar oturmak amacıyla yerleşim yerini yurt dışına taşıyan, Türk vatandaşlarının, adres kayıt sistemine dahil olabilmeleri için en yakın dış temsilciliğe başvurarak İçişleri Bakanlığı Nüfus ve Vatandaşlık İşleri Genel Müdürlüğünün yurt dışında yaşayan Türk vatandaşları için “ADRES BEYAN FORMU” nu doldurup, imzalamaları ve yurt dışı temsilcilikleri tarafından “Konsolosluk.net” sistemine girişleri sağlanmalıdır. c) Askerlikten terhis olanlardan Yurt Dışı Seçmen Kütüğünde kaydı bulunmayan (Terhis belgesi veya askerlik şubesince verilen belgenin ibrazı gereklidir.), d) Kamu hizmetlerinden süreli olarak yasaklı olup da, yasaklılık süresi sona eren, Türk vatandaşları, doğrudan doğruya veya Konsolosluklar vasıtasıyla Ankara İl Seçim Kuruluna bağlı Yurt Dışı İlçe Seçim Kurulu Başkanlığına başvurabilirler. YURT DIŞI SEÇMEN KÜTÜĞÜNE YAZILAMAYACAK OLANLAR MADDE 5 – Kısıtlı veya kamu hizmetlerinden yasaklı olanlar, Silâh altında bulunan erler ve erbaşlar ile askeri öğrenciler (izinli olsalar bile), Türk vatandaşlığından çıkarılanlar, kütüğe yazılamazlar. YURT DIŞI SEÇMEN KÜTÜĞÜ KAYITLARINDA DÜZELTME YAPILMASI VE YERLEŞİM YERİNİ DEĞİŞTİRENLERİN YAZIMI MADDE 6- Seçmen niteliğine sahip olan ve yurt dışında ikamet eden Türk vatandaşları, Yurt Dışı Seçmen Kütüğü kayıtlarında düzeltme ve yerleşim değişiklikleri için en yakın dış temsilciliğe başvurarak İçişleri Bakanlığı Nüfus ve Vatandaşlık İşleri Genel Müdürlüğü’nün yurt dışında yaşayan Türk vatandaşları için “ADRES BEYAN FORMU” nu doldurup, imzalamaları ve yurt dışı temsilcilikleri tarafından “Konsolosluk.net” sistemine girişleri sağlanmalıdır. Posta ile yapılan müracaatlar dikkate alınmayacaktır. ADRES KAYIT SİSTEMİNDEKİ (AKS) DEĞİŞİKLİKLERİN SEÇSİS’E İŞLENMESİ MADDE 7- Yurt Dışı Seçmen Kütüğünün, ilandan indirilmesinden sonra, ilan süresi içinde yurt dışı temsilciliklerince yapılan değişiklik/düzeltme işlemleri Mernis AKS’den, Seçmen Kütüğü Genel Müdürlüğü tarafından SEÇSİS veri tabanına 03/07/2010 Cumartesi günü saat 17.00’ye kadar elektronik ortamda işlenir. YURT DIŞI SEÇMEN KÜTÜĞÜNDE KAYITLARIN SİLİNMESİ VE DONDURULMASI MADDE 8Yurt Dışı Seçmen Kütüğünde bulunan seçmenlerin kayıtları, Nüfus ve Vatandaşlık İşleri Genel Müdürlüğünden alınan olay bilgisine (ölüm ile vatandaşlığın kaybedilmesi) göre, seçmen kütüklerinin kesinleştirilme tarihi olan 03/07/2010 Cumartesi günü Saat: 17:00’de Seçmen Kütüğü Genel Müdürlüğünce silinir. Yurt Dışı Seçmen Kütüğüne yazılmaması gerekenlerden yazılmış olduğu anlaşılanların kayıtları silinir. 30/05/2010 Pazar günü saat 17:00 itibariyle seçmen niteliğini taşıyan ve oy verme günü olan 12 Eylül 2010 tarihi itibariyle askerde bulunan kişilere ilişkin bilgiler Seçmen Kütüğü Genel Müdürlüğünce Milli Savunma Bakanlığı Asker Alma Daire Başkanlığından topluca alınarak dondurulur. Yurt Dışı Seçmen Kütüğünde kayıtları olmakla beraber; Silâh altında bulunan erler, erbaşlar ve askeri öğrencilerin (izinli olsalar bile), Kesinleşmiş mahkeme kararlarına göre süreli yasaklı olan seçmenlerin, kayıtları en geç 03/07/2010 Cumartesi günü saat: 17:00’ye kadar SEÇSİS yazılımında ilgili SEC_003_1 ekranı kullanılarak Ankara İl Seçim Kuruluna bağlı Yurt Dışı İlçe Seçim Kurulu Başkanlığının kararı ile seçmenin yukarıda belirtilen durumuna uygun seçenekle dondurulur. YURT DIŞI SEÇMEN KÜTÜĞÜNE KİMLERİN, NASIL İTİRAZ EDEBİLECEKLERİ MADDE 9- Yurt Dışı Seçmen Kütüğüne; seçmenler ve siyasi partiler ilan süresi içinde itiraz edebilirler. Siyasi partiler, dilekçeleri ekinde sunacakları yetki belgeleri ile partileri adına kimlerin itiraz edebileceklerini mühürlü ve imzalı bir yazı ile Ankara İl Seçim Kuruluna bağlı Yurt Dışı İlçe Seçim Kurulu Başkanlığına bildirirler. Yurt Dışı Seçmen Kütüğüne; Siyasi partilerin Ankara İl Seçim Kuruluna bağlı Yurt Dışı İlçe Seçim Kurulu Başkanlığına isimlerini bildirdikleri yetkilileri; Yurt Dışı Seçmen Kütüğüne kayıtlı tüm seçmenler, Yurt Dışı Seçmen Kütüğüne yazılmaması gerekenlerden yazılmış olduğu anlaşılanlar (Örnek: ölen, kısıtlı olan, vatandaşlığı kaybettirilen, seçmen yaşına ve ehliyetine sahip olmayan kişilerin yazılımı gibi) ile ilgili olarak, Seçmen niteliğini taşıyan vatandaşlar ise, ancak kendileriyle, ilgili itirazda bulunabilirler. Yazılı itirazlar ile bu işler için düzenlenecek tutanaklardan hiçbir şekilde resim ve harç alınmaz. İtirazlar, Ankara İl Seçim Kuruluna bağlı Yurt Dışı İlçe Seçim Kurulu Başkanlığına doğrudan veya konsolosluklar aracılığıyla yazılı olarak yapılır. Kimliğini ispat edemeyenlerle, delil ve gerekçe göstermeyen ve bunları itiraz dilekçesine eklemeyenlerin itirazları incelenmez. Bu nedenle inceleme yapılamadığı tutanağa yazılır. Kimliğin ispatında: Türkiye Cumhuriyeti kimlik numarasını taşıyan; nüfus cüzdanı, resmi daireler veya iktisadi devlet teşekküllerince verilen soğuk damgalı kimlik kartı, pasaport, evlenme cüzdanı, askerlik belgesi, avukatlık kimlik kartı, sürücü belgesi gibi seçmenin kimliğini tereddütsüz olarak ortaya koyan resimli ve resmi nitelikteki belgelerden birine itibar edilir. Seçmenin bulunduğu ülke makamlarınca düzenlenmiş kimlik belgeleri kimliğin tespitinde geçerli değildir. Yurt Dışı Seçmen Kütüğüne siyasi parti adına yapılan itirazlarda ise, itiraz eden kişinin yetkili olduğuna ilişkin belge aranır. Yazılı itirazlarda yukarıda açıklanan koşullar gözetilir ve deliller itiraz dilekçesine eklenir. İtiraz dilekçesinin alındığına ve hangi tarihte itirazın yapıldığına dair itiraz edene bir alındı belgesi verilir. İtiraz dilekçesi, Ankara İl Seçim Kuruluna bağlı Yurt Dışı İlçe Seçim Kurulu Başkanına, bulunmaması halinde ise, alındı belgesi karşılığında Nöbetçi Cumhuriyet savcısına da verilebilir. Cumhuriyet savcısı itirazın kayıt işlemini yaparak hemen Yurt Dışı İlçe Seçim Kurulu Başkanlığına gönderir. İlan listelerinde maddi hatanın varlığı saptandığında, Yurt Dışı İlçe Seçim Kurulu Başkanı tarafından verilecek karar, belgeleri ile birlikte gereği için Nüfus ve Vatandaşlık İşleri Genel Müdürlüğüne gönderilir. İTİRAZLARIN KARARA BAĞLANMASI VE YURT DIŞI SEÇMEN KÜTÜĞÜNÜN KESİNLEŞTİRİLMESİ MADDE 10- Yurt Dışı Seçmen Kütüğüne karşı yapılan itirazlar, bu Genelgenin 9. maddesi çerçevesinde, Ankara İl Seçim Kuruluna bağlı Yurt Dışı İlçe Seçim Kurulu Başkanının gerekli inceleme ve değerlendirmesi sonucunda 28/06/2010 Pazartesi günü saat: 17.00’ye kadar kesin olarak karara bağlanır ve bu kararlara uygun gerekli kayıt ve düzeltme işlemleri Nüfus ve Vatandaşlık İşleri Genel Müdürlüğünce yapılarak 03/07/2010 tarihinde Yurt Dışı Seçmen Kütüğü kesinleştirilir. Yurt Dışı Seçmen Kütüğüne yazılması için ilan süresi içinde başvurduğu ve kütüğe kaydedilmesine karar verildiği halde kesinleşen Yurt Dışı Seçmen Kütüğünde ismi yer almayan seçmenlerin, Yurt Dışı Seçmen Kütüğünün kesinleşmesine bakılmaksızın kütüğe ilave edilmelerine Yurt Dışı İlçe Seçim Kurulu Başkanı tarafından karar verilir ve kütüğe ilave edilir. Ayrıca gereği için Nüfus ve Vatandaşlık İşleri Genel Müdürlüğüne gönderilir. MADDE 11- Bu Genelge Yüksek Seçim Kurulunun 28/05/2010 gün ve 2010/345 sayılı kararı ile Örnek:140/II-Ek olarak kabul edilmiştir. [R.G. 29 Mayıs 2010 – 27595] —— • —— Yüksek Seçim Kurulu Başkanlığından: Karar No: 347 -KARARCumhurbaşkanlığınca Kurulumuz Başkanlığına gönderilen 12/05/2010 tarihli, B.01.0.KKB.01-18/D-1-296 sayılı yazı ile; Türkiye Büyük Millet Meclisi Genel Kurulu’nca 07/05/2010 tarihinde kabul edilen 5982 sayılı “Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının Bazı Maddelerinde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun”un, Anayasa’nın 175. maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca, halkoyuna sunulmak üzere Resmi Gazetede yayımlanması için Başbakanlığa gönderildiği belirtilerek, Anayasanın 175. maddesi ve 3376 sayılı Kanun uyarınca gereğinin yapılması istenilmiş olup, 5982 sayılı Kanun 13/05/2010 tarihli Resmi Gazetenin 27580 sayılı nüshasında yayımlanmıştır. Yüksek Seçim Kurulunun; 13/05/2010 tarihli, 2010/317 sayılı kararı ile; Anayasa Değişikliklerinin Halkoyuna Sunulması Hakkında Kanun, Anayasanın 67. maddesinin son fıkrasında ifade edilen seçim kanunları kapsamında olduğundan, Anayasanın 67.maddesinin son fıkrası hükmü gereği seçim kanunlarındaki değişiklikler yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir yıl içinde yapılacak seçimlerde uygulanmayacağından; Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının Bazı Maddelerinde Değişiklik Yapılması Hakkında 5982 sayılı Kanunun, Anayasanın 175 ve 3376 Sayılı Kanunun 2. maddesi hükümleri gereği halkoylamasında uygulanacak sürenin 120 gün olmasına ve halkoylamasının 12/09/2010 Pazar günü yapılmasına, 20/05/2010 tarihli, 2010/332 sayılı kararı ile; Anayasa değişikliğinin halkoyuna sunulmasında uygulanacak seçim yasaklarını belirlemek üzere bir komisyon oluşturulmasına, karar verilmiştir. Komisyon seçim yasaklarına ilişkin çalışmasını tamamlamış olmakla, komisyonca hazırlanan rapor incelenerek; GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ: Anayasanın 79 uncu maddesiyle; seçimlerin başlamasından bitimine kadar, seçimin düzen içinde yönetilmesi ve dürüstlüğü ile ilgili bütün işlemleri yapma ve yaptırma seçim süresince ve seçimden sonra seçim konuları ile ilgili bütün yolsuzlukları, şikayet ve itirazları inceleme ve kesin karara bağlama ... görevinin Yüksek Seçim Kuruluna ait olduğu belirtilerek, Yüksek Seçim Kurulunun ve diğer seçim kurullarının görev ve yetkilerinin kanunla düzenleneceği, Aynı maddenin son fıkrasında; Anayasa değişikliklerine ilişkin kanunların halkoyuna sunulması işlemlerinin genel yönetim ve denetimi de milletvekili seçimlerinde uygulanan hükümlere göre olacağı, belirtilmiştir. 298 sayılı Seçimlerin Temel Hükümleri ve Seçmen Kütükleri Hakkında Kanunun 1. maddesinde; “Özel kanunlarına göre yapılacak milletvekili, il genel meclisi üyeliği, belediye başkanlığı, belediye meclisi üyeliği, muhtarlık, ihtiyar meclisi üyeliği, ihtiyar heyeti üyeliği seçimlerinde ve Anayasa değişikliklerine ilişkin kanunların halk oyuna sunulmasında bu Kanun hükümleri uygulanır.”, 298 sayılı Seçimlerin Temel Hükümleri ve Seçmen Kütükleri Hakkında Kanunun Ek 5 nci Maddesinde; “Anayasa değişikliklerine ilişkin kanunların halk oyuna sunulmasında kullanılacak olan oy pusulalarının şekli; oy verme, oyların sayım ve dökümü, geçersiz oyların tespiti, sonuçların tutanağa geçirilmesi, ilçe, il ve Yüksek Seçim Kurulunca yapılacak birleştirme işlemleri; halk oyuna sunulan kanunla ilgili Türkiye Büyük Millet Meclisindeki çoğunluk ve azınlık görüşleri ile Cumhurbaşkanının görüşünün ve halk oyu sonuçlarının Türkiye Radyo ve Televizyonları aracılığı ile seçmenlere açıklanması ilkeleri ve bu Kanunda yer alan benzer hükümler dikkate alınarak Yüksek Seçim Kurulunca tespit ve ilan edilir.”, 3376 sayılı Anayasa Değişikliklerinin Halkoyuna Sunulması Hakkında Kanunun 1. maddesinde; Anayasa gereğince yapılacak olan halkoylamalarında bu Kanun hükümlerinin uygulanacağı, bu Kanunda hüküm bulunmayan hallerde 298 sayılı Seçimlerin Temel Hükümleri ve Seçmen Kütükleri Hakkında Kanunun bu Kanuna aykırı olmayan hükümlerinin tatbik edileceği, aynı Kanunun 3. maddesinde ise; Yüksek Seçim Kurulunun, Anayasa değişikliklerinin halkoyuna sunulması için bütün tedbirleri alıp hazırlıkları yapacağı, halkoylamasının sağlıklı ve düzenli bir şekilde gerçekleştirilmesini sağlamak amacıyla gerekli ilke kararlarını almaya yetkili olacağı, yine, 3376 sayılı Kanunun 5. maddesinin (a) bendinde de; 298 sayılı Kanunun propaganda serbestliğine ilişkin hükümlerinin, halkoylaması gününden önceki yedinci günden başlayarak uygulanacağı, öngörülmüştür. 12 Eylül 2010 tarihinde yapılacak olan halkoylamasının başlangıcı, Kurulumuzun 25/05/2010 tarihli ve 340 sayılı kararı ekinde yer alan takvimde belirlenmiş bulunmaktadır. 298 sayılı Seçimlerin Temel Hükümleri ve Seçmen Kütükleri Hakkında Kanunun 20 nci maddesi hükmü uyarınca, ilçe çevresinde seçimin düzenle yürütülmesini sağlamak için gereken bütün tedbirleri alma yetki ve görevi ilçe seçim kurullarına verilmiştir. Yüksek Seçim Kurulunun yerleşmiş uygulamalarına göre, seçim işlemlerinin ve seçim sürecinin işlemeye başladığı tarih, aynı zamanda seçimin başlangıç tarihi olarak kabul edilmekte, bu kapsamda seçim sürecinin başlaması ile oy verme gününe kadar bütün ilgililerce uyulması gereken seçim yasaklarının belirlenmesi gerekmektedir. 10/04/2010 gün ve 27548 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 5980 sayılı Seçimlerin Temel Hükümleri ve Seçmen Kütükleri Hakkında Kanun İle Milletvekili Seçimi Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 298 Sayılı Seçimlerin Temel Hükümleri ve Seçmen Kütükleri Hakkında Kanunun seçim propagandası başlıklı ikinci kesimindeki bazı maddelerinde değişiklik yapılmış ise de; Anayasanın 67 nci maddesinin son fıkrasındaki hüküm uyarınca bu değişiklikler bir yıl içinde yapılacak seçimlerde uygulanamayacağından, bu halkoylamasında değişiklikten önceki yasal düzenlemelerin esas alınması gerekmektedir. 3376 sayılı Anayasa Değişikliklerinin Halkoyuna Sunulması Hakkında Kanunun 5. maddesinin (a) fıkrasında; propaganda serbestliği ve süresinin, oy verme gününden önceki yedinci gün olduğu belirtilmiş, ayrıca bu serbestlik ve süreye getirilen sınırlamalar da yine 298 sayılı Seçimlerin Temel Hükümleri ve Seçmen Kütükleri Hakkında Kanunun 49 ila 66. maddeleri arasında düzenlenmiştir. Anılan düzenlemede oy verme gününden önceki yedi gün içinde açık ve kapalı yerler ile hoparlörle propagandalara ilişkin ilçe seçim kurullarının görevleri gösterilmiştir. Aynı Kanunun 60 ıncı maddesiyle, duvar ilanı, afiş, flama, bayrak gibi propaganda araçlarının nerelere asılacağı ve sabit reklam panoları (Bilboardlar)’ndan siyasi partilerin yararlanma sırasını belirleme görevi de ilçe seçim kurullarına verilmiştir. 298 sayılı Kanunun 63 üncü maddesinde; Seçim süresince yapılamayacak işler, 3376 sayılı Yasanın 5/a maddesinde belirtilen süre içerisinde 298 sayılı Yasanın 64 üncü maddesinde; Törenlere ait yasaklar, 65 inci maddesinde; Başbakan ve bakanlara ilişkin yasaklar ve 66 ncı maddesinde ise; Memurların gezilere katılma yasağı getirilmiştir. Yukarıda sözü edilen düzenlemeler uyarınca halkoylaması sürecinde uygulanacak esasların komisyon raporu doğrultusunda kamuoyuna duyurulmasına karar verilmelidir. S O N U Ç: Yukarıda yapılan açıklamalar ve yasal hükümler çerçevesinde; I- HALKOYLAMASININ BAŞLANGIÇ TARİHİNDEN İTİBAREN (31 MAYIS 2010); 1- Halkoylaması döneminde, genel yollar üzerinde, mabetlerde, kamu hizmeti görülen bina ve tesislerde her türlü propaganda çalışması yapılmasının ve parti bürosu kurulmasının yasak olduğuna (298/50-1), 2- Seçim takviminin başlangıcından itibaren seçim propagandasının sona erdiği ana kadar hoparlörle propagandanın halkın huzur ve rahatını bozmamak ve 298 sayılı Kanunun 50 nci maddesinin son fıkrası hükümlerine uymak şartıyla serbest bulunduğuna (298/56-1), 3- 05 Eylül 2010 Pazar gününe kadar siyasi propaganda amaçlı açık ve kapalı yer toplantılarının 2911 sayılı Toplantı ve Gösteri Yürüyüşleri Hakkında Kanun hükümlerine tabi kılındığına, 4- 05 Eylül 2010 Pazar gününde başlayan serbest propaganda süresi içinde ilçe seçim kurullarınca gösterilecek açık ve kapalı yerler dışında toplu olarak propaganda yapılmasının yasak olduğuna, 5- Siyasi partilerin tanıtıcı nitelikte broşür ve el ilanları dışında herhangi bir hediye ve eşantiyon dağıtmaları, dağıttırmaları veya bunların üçüncü şahıslar ya da kurum ve kuruluşlar aracılığı ile dağıtılmasının yasak olduğuna (298/61-son), 6- El ilanı mahiyetindeki matbuaları dağıtacak kimselerin seçme yeterliğini haiz olmaları gerektiğine, Devlet, katma bütçeli idareler, il özel idareleri, belediyelerle bunlara bağlı daire ve müesseseler, iktisadi devlet teşekkülleri ve bunların kurdukları müesseseler ve ortaklıkları ile diğer kamu tüzel kişiliklerinde memur ve hizmetli olarak çalışanların ilan dağıtamayacaklarına (298/62), 7- 298 sayılı Kanunun 62 nci maddesinde sayılanlarla, kamuya yararlı dernekler ve bunlarda görev almış bulunan memur ve hizmetlilerin halkoylamasında tarafsızlıklarını korumak zorunda olduklarına, bu kapsamda olanların siyasi partilere her ne nam ve ad ile olursa olsun bağış ve yardımlarda bulunmalarının, siyasi bir partinin emrinde veya herhangi bir siyasi faaliyette çalıştırılmalarının, her türlü araç ve gereç ile imkanlarını kullanmalarının veya kullandırılmalarının yasak olduğuna (298/63-1-2/b), 8- Propaganda için kullanılan el ilanları ve diğer her türlü matbualar üzerinde, Türk Bayrağı, dini ibareler, bulundurulamayacağına, Radyo ve televizyonda yapılacak propaganda yayınlarıyla, diğer seçim propagandalarında Türkçe’den başka dil ve yazı kullanılamayacağına (298/58), 9- Bankalar Kanunu’na tabi teşekküllerin, seçmenin oyuna tesir etmek maksadıyla her türlü yayınlarda bulunmalarının yasak olduğuna, daha önce basılmış ve yayınlanmış ve yukarıdaki fıkrada mahiyeti belirlenen her türlü kitap, broşür, afiş ve bunlara benzer yayınların da aynı hükme tabi olduğuna (298/63/3-4), 10- 298 sayılı Kanunun 60 ncı maddesinin ikinci fıkrasında sayılanlar hariç 23 Ağustos 2010 Pazar akşamına kadar duvar ilanı, flama ve bayrak asılamayacağına (298/60-son), 11- 23 Ağustos 2010 Pazar akşamına kadar, sabit reklam yerlerinden (Bilboard, pano vs.) ilçe seçim kurullarının gözetim ve denetiminde seçime katılma hakkına sahip siyasi partilerin başvuruda bulunmaları halinde kura ile sıraları belirlenerek eşit sayı ve ücret karşılığında yararlanmalarının mümkün olduğuna, 12- Halkoylaması döneminde (halkoylamasının başlangıç tarihinden oy verme gününe kadarki süreçte) şehir içi toplu ulaşımı sağlayan araçlara, propaganda içeren afiş, flama ve posterlerin asılamayacağına, 13- Belediyelerin gözetim ve denetiminde kullanılmakta olan raylı araçlara ve bu araçların bulunduğu yer altı ve üstü merkezlerine veya raylı araçların içerisinde bulunan her türlü reklam araçlarının halkoylaması dönemi içinde propaganda yasakları kapsamında olduğuna, 14- Cep telefonları ile belli bir merkezden yönlendirilmek suretiyle halkoylaması sürecinde propaganda yapılamayacağına, yapıldığı takdirde ilgililerin hukuki ve cezai açıdan sorumlu olacaklarına, 15- Propaganda amacıyla; posta veya kargo şirketleri aracılığıyla açıktan, ambalajsız olarak verilecek el ilanı, broşür gibi basılmış kağıtların belli bir adresi içermesi şartı ile, oy verme gününden önceki gün olan 11 Eylül 2010 Cumartesi günü saat: 18.00’e kadar dağıtımında kanunen bir sakınca olmadığına, 16- 298 sayılı Kanunun 60. maddesinde belirtilen duvar ilanı ve afişle propaganda uygulama ve yasaklarının halkoylaması sürecinin başlangıç tarihi olan 31 Mayıs 2010 tarihinden 23 Ağustos 2010 tarihine kadar geçen süre içinde izlenmesi, gözetim ve denetiminin mülki idare amirlerinin görev ve yetkisi dahilinde olduğuna, 23 Ağustos 2010 tarihi ile 11 Eylül 2010 tarihleri arasında ise yukarıda belirtilen uygulama ve yasakların denetiminin ilçe seçim kurullarının yetkisi ve görevinde bulunduğuna, II- HALKOYLAMASI PROPAGANDASININ BAŞLANGICI OLAN 05 EYLÜL 2010 TARİHİNDEN İTİBAREN OY VERME GÜNÜNÜ TAKİP EDEN GÜNE KADAR OLAN SÜRE İÇİNDE; 1- 298 sayılı Kanun’un 64 ncü maddesi gereği aynı Kanunun 62 nci maddesinde sayılı bütün daire, teşekkül ve müesseselerle Bankalar Kanunu’na tabi teşekküllere ait kaynaklardan yapılan iş ve hizmetler dolayısıyla, (açılış ve temel atma dahil) törenler tertiplemek, nutuklar söylemek, demeçler vermek ve bunlar hakkında her türlü vasıtayla yayınlarda bulunulmasının yasak olduğuna ( 298 sayılı Yasanın Ek 6 ncı maddesi hükmü saklıdır.), 2- Başbakan ve bakanlarla, milletvekillerinin yurt içinde yapacakları halkoylaması ile ilgili propaganda gezilerini makam otomobilleri ve resmi hizmete tahsis edilen vasıtalarla yapamayacaklarına, bu maksatla yapacakları gezilerde, protokol icabı olan karşılama ve uğurlamalar ile törenlerin yapılamayacağına ve resmi ziyafet verilemeyeceğine, Başbakan ve bakanların halkoylaması ile ilgili çalışmalarında ve konuşmalarında bu Kanun hükümleriyle bağlı olduklarına, Başbakan, bakanlar ve milletvekillerinin halkoylaması ile ilgili yapacakları propaganda gezilerine hiçbir memurun katılamayacağına(298/65-66), III- Karar örneğinin; 1- Tüm il ve ilçe seçim kurulu başkanlıklarına, 2- Yüksek Seçim Kurulunca tespit ve ilan edilen siyasi parti genel başkanlıklarına, 3- Cumhuriyet Başsavcılıklarına iletilmek üzere Adalet Bakanlığına, 4- Mülki İdari Makamlara iletilmek üzere İçişleri Bakanlığına gönderilmesine, 5- Resmi Gazetede yayımlanmasına, 29/05/2010 tarihinde oybirliği ile karar verildi. Başkan Ali EM Başkanvekili Kırdar ÖZSOYLU Üye Mehmet KILIÇ Üye Bahadır DOĞUSOY Üye Hüseyin EKEN Üye M. Zeki ÇELEBİOĞLU Üye Muharrem COŞKUN Üye Turan KARAKAYA Üye Mehmet KÜRTÜL Üye Nilgün İPEK Üye Halim AŞANER [R.G. 30 Mayıs 2010 – 27596] —— • —— Yüksek Seçim Kurulu Başkanlığından: Karar No : 352 -KARARBaşkanlık Makamınca Kurulumuza sunulan 31/05/2010 tarihli yazıda, aynen; “Türkiye Büyük Millet Meclisi Genel Kurulunca 07/05/2010 gününde kabul edilen 5982 sayılı “Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının Bazı Maddelerinde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun”un Anayasanın 175. maddesi uyarınca, halkoyuna sunulmasının uygun görülmesi üzerine, Anayasanın anılan maddesi ve 3376 sayılı “Anayasa Değişikliklerinin Halkoyuna Sunulması Hakkında Kanun” uyarınca, 5982 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Anayasanın Bazı Maddelerinde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun, Resmi Gazetenin 13/05/2010 tarihli, 27580 sayılı nüshasında yayımlanmış olduğundan, halkoylamasının 3376 sayılı Anayasa Değişikliklerinin Halkoyuna Sunulması Hakkında Kanunun 2. maddesi gereği, 5982 sayılı Yasanın yayımını izleyen yüzyirminci günden sonra gelen 12/09/2010 tarihinde yapılması kararlaştırılmış ve Kurulumuzun 25/05/2010 tarih ve 340 sayılı kararı ile de bu konuda seçim takvimi işletilmeye başlatılmıştır. Seçim takviminin kabulüne ilişkin Yüksek Seçim Kurulunun 25/05/2010 tarih ve 340 sayılı kararı gereği; muhtarlık bölgesi askı listeleri 09/06/2010 tarihinde güncelleştirilmek üzere askıya çıkarılacak, 22/06/2010 tarihinde askıdan indirilecektir. Söz konusu iş ve işlemlerin tamamlanması sonrasında, 12/09/2010 tarihinde yapılacak Anayasa değişikliklerinin halkoyuna sunulmasında kullanılacak her türlü seçim malzemesinin ihtiyaç miktarı kadar hesaplanarak il ve ilçe seçim kurulu başkanlıklarına gönderilmesine esas olmak üzere, “bir sandık bölgesinin kaç seçmeni kapsayacağının” tespitine ihtiyaç duyulmaktadır. 298 sayılı Seçimlerin Temel Hükümleri ve Seçmen Kütükleri Hakkında Kanunun 5 inci maddesinin ikinci fıkrasında yer alan "Bir sandık bölgesi, esas itibariyle (300) seçmeni kapsar." yolundaki hüküm, 3959 sayılı Kanunla "Bir sandık bölgesi esas itibariyle köylerde (200), kasaba ve şehirlerde (150) seçmeni kapsar." biçiminde değiştirilmiş, ancak 27 Mart 1994 tarihinde yapılan Mahalli İdareler Genel Seçimlerinde, 24 Aralık 1995 tarihinde yapılan Milletvekili Genel Seçimlerinde, 18 Nisan 1999 tarihindeki Milletvekili ve birlikte yapılan Mahalli İdareler Genel Seçimlerinde, 03 Kasım 2002 tarihinde yapılan Milletvekili Genel Seçimlerinde, 22 Temmuz 2007 tarihindeki Milletvekili Genel Seçiminde, 29 Mart 2009 tarihinde yapılan Mahalli İdareler Genel Seçimlerinde ve bugüne kadar muhtelif tarihlerde yapılmış olan mahalli idareler ara seçimlerinde hükmün eski hali uygulanmış olup, 12 Eylül 2010 tarihinde yapılacak olan Halkoylamasına münhasır olmak üzere yapılacak oylamanın özelliği de dikkate alınarak Kurulumuzun 28/05/2010 tarih ve 345 sayılı kararı ekinde yer alan Örnek: 140/I sayılı Güncelleştirme Genelgesinin 14. maddesinde bir sandıkta (400) seçmenin oy kullanması ilkesi benimsenmiştir. Bu nedenle, önceki seçimlerdeki sandık bölgesi seçmen sayılarına ilişkin uygulamalar ve halkoylamasının iş hacmi de göz önünde bulundurularak, 12/09/2010 tarihinde yapılacak Anayasa değişikliklerinin halkoyuna sunulmasında bir sandık bölgesinin kaç seçmeni kapsayacağı hususunda bir karar alınmasını takdirlerinize arz ederim.” denilmiş olmakla, konu incelenerek; GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ: 298 sayılı Seçimlerin Temel Hükümleri ve Seçmen Kütükleri Hakkında Kanunun 1. maddesinde; Özel kanunlarına göre yapılacak milletvekili, il genel meclisi üyeliği, belediye başkanlığı, belediye meclisi üyeliği, muhtarlık, ihtiyar meclisi üyeliği, ihtiyar heyeti üyeliği seçimlerinde ve Anayasa değişikliklerine ilişkin kanunların halkoyuna sunulmasında bu Kanun hükümlerinin uygulanacağı, 3376 sayılı Anayasa Değişikliğinin Halkoyuna Sunulması Hakkında Kanunun 1. maddesinde de; Anayasa gereğince yapılacak olan halkoylamasında bu Kanun hükümlerinin uygulanacağı, bu Kanunda hüküm bulunmayan hallerde 298 sayılı Seçimlerin Temel Hükümleri ve Seçmen Kütükleri Hakkında Kanunun bu kanuna aykırı olmayan hükümlerinin tatbik edileceği, 298 sayılı Seçimlerin Temel Hükümleri ve Seçmen Kütükleri Hakkında Kanunun Ek 5. maddesinde; Anayasa değişikliklerine ilişkin kanunların halk oyuna sunulmasında kullanılacak olan oy pusulalarının şekli; oy verme, oyların sayım ve dökümü, geçersiz oyların tespiti, sonuçların tutanağa geçirilmesi, ilçe, il ve Yüksek Seçim Kurulunca yapılacak birleştirme işlemleri; halk oyuna sunulan kanunla ilgili Türkiye Büyük Millet Meclisindeki çoğunluk ve azınlık görüşleri ile Cumhurbaşkanının görüşünün ve halk oyu sonuçlarının Türkiye Radyo ve Televizyonları aracılığı ile seçmenlere açıklanması ilkeleri bu Kanunda yer alan benzer hükümler dikkate alınarak Yüksek Seçim Kurulunca tespit ve ilan edileceği, öngörülmüştür. Teklifte de belirtildiği üzere; 298 sayılı Seçimlerin Temel Hükümleri ve Seçmen Kütükleri Hakkında Kanunun 5 inci maddesinin ikinci fıkrasında yer alan "Bir sandık bölgesi, esas itibariyle (300) seçmeni kapsar." yolundaki hüküm, 3959 sayılı Kanunla "Bir sandık bölgesi esas itibariyle köylerde (200), kasaba ve şehirlerde (150) seçmeni kapsar." biçiminde değiştirilmiş, ancak 27 Mart 1994 tarihinde yapılan Mahalli İdareler Genel Seçimlerinde, 24 Aralık 1995 tarihinde yapılan Milletvekili Genel Seçimlerinde, 18 Nisan 1999 tarihindeki Milletvekili ve birlikte yapılan Mahalli İdareler Genel Seçimlerinde, 03 Kasım 2002 tarihinde yapılan Milletvekili Genel Seçimlerinde, 22 Temmuz 2007 tarihinde yapılan Milletvekili Genel Seçiminde, 29 Mart 2009 tarihinde yapılan Mahalli İdareler Genel Seçimlerinde ve bugüne kadar muhtelif tarihlerde yapılmış olan mahalli idareler ara seçimlerinde hükmün eski hali uygulanmış ve bu seçimlere münhasıran düzenlenen Örnek: 140/I sayılı Güncelleştirme Genelgelerinde de bir sandıkta (400) seçmenin oy kullanması ilkesi benimsenmiştir. Bilindiği gibi, halkoylamasında seçmenler sadece bir sandıkta oylarını kullanacaklarından, tüm yurt genelinde tasarruf ilkeleri, oy verme ve sayım - döküm işlemlerinin kolaylığı, halkoylamasının sandık kurulundaki iş hacminin diğer seçimlere nazaran çok az olması ve her sandık bölgesi için bir sandık kurulu oluşturulacağı da göz önüne alınarak, 12 Eylül 2010 tarihinde yapılacak olan Anayasa değişikliklerinin halkoyuna sunulmasında, 298 sayılı Seçimlerin Temel Hükümleri ve Seçmen Kütükleri Hakkında Kanunun 5. maddesine ilişkin Kurulun yerleşik uygulamaları ve aynı Kanunun Geçici 18. maddesine istinaden toplam seçmen sayısı 400'ü aşan seçim bölgelerinde sandık bölgelerinin seçmen sayısının (400) olarak belirlenmesine, ancak bazı mahalle ve köylerde seçmen sayısı 420’yi aşmadığı takdirde bir sandıkta oy kullanılacağına karar verilmelidir. SONUÇ: Açıklanan nedenlerle ve konunun genelliği göz önüne alınarak; 1- 12 Eylül 2010 tarihinde yapılacak olan Anayasa değişikliklerinin halkoyuna sunulmasında bir sandık bölgesindeki seçmen sayısının (400) olarak belirlenmesine, 2- Bazı mahalle ve köylerde seçmen sayısı 420’yi aşmadığı takdirde bir sandıkta oy kullanılabileceğine, 3- Karar örneğinin Kurulumuz Seçmen Kütüğü Genel Müdürlüğü ile İdari ve Mali İşler Daire Başkanlığına, İl ve ilçe seçim kurulu başkanlıklarına ve Yüksek Seçim Kurulunca tespit edilen Siyasi Partilerin Genel Başkanlıklarına gönderilmesine, 4- Karar örneğinin Resmi Gazetede yayımlanmasına, 31/05/2010 tarihinde oybirliği ile karar verildi. Başkan Ali EM Başkanvekili Kırdar ÖZSOYLU Üye Mehmet KILIÇ Üye Bahadır DOĞUSOY Üye Hüseyin EKEN Üye M.Zeki ÇELEBİOĞLU Üye Muharrem COŞKUN Üye Mehmet KÜRTÜL Üye Nilgün İPEK Üye Halim AŞANER [R.G. 31 Mayıs 2010 – 27597] —— • —— Yüksek Seçim Kurulu Başkanlığından: Karar No : 353 - KARAR Cumhurbaşkanlığınca Kurulumuz Başkanlığına gönderilen 12/05/2010 tarihli, B.01.0.KKB.01-18/D-1-296 sayılı yazı ile; Türkiye Büyük Millet Meclisi Genel Kurulu’nca 07/05/2010 tarihinde kabul edilen 5982 sayılı “Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının Bazı Maddelerinde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun”un, Anayasa’nın 175. maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca, halkoyuna sunulmak üzere Resmi Gazetede yayımlanması için Başbakanlığa gönderildiği belirtilerek, Anayasanın 175. maddesi ve 3376 sayılı Kanun uyarınca gereğinin yapılması istenilmiş olup, 5982 sayılı Kanun 13/05/2010 tarihli Resmi Gazetenin 27580 sayılı nüshasında yayımlanmıştır. Yüksek Seçim Kurulunun; 13/05/2010 tarihli, 2010/317 sayılı kararı ile; Anayasa Değişikliklerinin Halkoyuna Sunulması Hakkında Kanun, Anayasanın 67. maddesinin son fıkrasında ifade edilen seçim kanunları kapsamında olduğundan, Anayasanın 67.maddesinin son fıkrası hükmü gereği seçim kanunlarındaki değişiklikler yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir yıl içinde yapılacak seçimlerde uygulanmayacağından; Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının Bazı Maddelerinde Değişiklik Yapılması Hakkında 5982 sayılı Kanunun, Anayasanın 175 ve 3376 Sayılı Kanunun 2. maddesi hükümleri gereği halkoylamasında uygulanacak sürenin 120 gün olmasına ve halkoylamasının 12/09/2010 Pazar günü yapılmasına, 20/05/2010 tarihli, 2010/332 sayılı kararı ile; Anayasa değişikliğinin halkoyuna sunulmasında basın ve yayın kuruluşlarının yayın ilkelerinin belirlenmesi için bir komisyon oluşturulmasına, karar verilmiştir. Komisyon çalışmasını tamamlamış olmakla, konu incelenerek; GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ: Anayasanın 79 uncu maddesinin 2. fıkrasında; seçimlerin başlamasından bitimine kadar, seçimin düzen içinde yönetilmesi ve dürüstlüğü ile ilgili bütün işlemleri yapma ve yaptırma seçim süresince ve seçimden sonra seçim konuları ile ilgili bütün yolsuzlukları, şikayet ve itirazları inceleme ve kesin karara bağlama ... görev ve yetkisi Yüksek Seçim Kuruluna verilmiş, diğer seçim kurullarının görev ve yetkilerinin de kanunla düzenleneceği, Anayasa değişikliklerine ilişkin kanunların halkoyuna sunulması işlemlerinin genel yönetim ve denetiminin de milletvekili seçimlerinde uygulanan hükümlere göre olacağı, belirlenmiştir. 298 sayılı Seçimlerin Temel Hükümleri ve Seçmen Kütükleri Hakkında Kanunun 1. maddesinde; “Özel kanunlarına göre yapılacak milletvekili, il genel meclisi üyeliği, belediye başkanlığı, belediye meclisi üyeliği, muhtarlık, ihtiyar meclisi üyeliği, ihtiyar heyeti üyeliği seçimlerinde ve Anayasa değişikliklerine ilişkin kanunların halk oyuna sunulmasında bu Kanun hükümleri uygulanır.”, 3376 sayılı Anayasa Değişikliklerinin Halkoyuna Sunulması Hakkında Kanunun 1. maddesinde; Anayasa gereğince yapılacak olan halkoylamalarının da bu Kanun hükümlerinin uygulanacağı, bu Kanunda hüküm bulunmayan hallerde 298 sayılı Seçimlerin Temel Hükümleri ve Seçmen Kütükleri Hakkında Kanunun bu Kanuna aykırı olmayan hükümlerinin tatbik edileceği, aynı Kanunun 3. maddesinde ise; Yüksek Seçim Kurulunun, Anayasa değişikliğinin halkoyuna sunulması için bütün tedbirleri alıp hazırlıkları yapacağı, halkoylamasının sağlıklı ve düzenli bir şekilde gerçekleştirilmesini sağlamak amacıyla gerekli ilke kararlarını almaya yetkili olduğu, öngörülmüştür. Kamuyu etkileyip, yönlendirebilmeleri nedeniyle radyo ve televizyon yayınları, seçim ve halkoylaması dönemlerinde daha ayrıntılı ve özenle uygulanması gereken usul ve esaslara tabi tutulmuştur. 298 sayılı Seçimlerin Temel Hükümleri ve Seçmen Kütükleri Hakkında Kanun ve 3984 sayılı Radyo ve Televizyon Yayınlarının Kuruluş ve Yayınları Hakkında Kanun, seçim dönemindeki radyo ve televizyon yayınlarıyla ilgili düzenlemeler içermektedir. 3984 sayılı Radyo ve Televizyonların Kuruluş ve Yayınları Hakkında Kanunun Seçim Dönemlerinde Yayınlar başlıklı değişik 32 nci maddesinin birinci fıkrasında” seçim dönemlerindeki yayınlara ilişkin usul ve esaslar kanunla Yüksek Seçim Kuruluna verilen yetkiler çerçevesinde Yüksek Seçim Kurulu tarafından düzenlenir”; ikinci fıkrasında “üst kurul, radyo ve televizyon yayın kuruluşlarının seçim dönemlerindeki yayınlarını Yüksek Seçim Kurulunun kararları doğrultusunda izler, denetler ve değerlendirir” hükümlerine yer verilmiştir. Anılan Yasa hükmünün son fıkrası da “298 sayılı Seçimlerin Temel Hükümleri ve Seçmen Kütükleri Hakkında Kanunun 149/A maddesinde düzenlenen hükümler, Yüksek Seçim Kurulu kararlarını müteakip Üst Kurulca yerine getirilir” hükmünü taşımaktadır. 298 sayılı Yasanın 61 nci maddesinde yer alan kamuoyu araştırmalarına ilişkin yasağı yeniden düzenleyen 3984 sayılı Yasanın 4928 sayılı Yasayla değişik 32 nci maddesinin üçüncü fıkrasında ise “Seçimlerde oy verme gününden önceki yirmidört saat içinde her türlü haber, röportaj gibi programlar veya reklamlar yoluyla kamuoyu araştırmaları, anketler, tahminler, bilgi iletişim telefonları yoluyla mini referandum gibi adlarla siyasi bir partinin veya adayın lehinde veya aleyhinde veya vatandaşın oyunu etkileyecek yayınlarda bulunulmasına izin verilemez. Bu yasaklara uymayanlar yayın ilkelerini ihlal etmiş sayılırlar” kuralı yer almıştır. Bu kural seçim dönemlerindeki yayınlarla ilgili olmakla birlikte halkoylaması da bir seçim niteliğinde olduğundan, sözü edilen kuralların halkoylamasında da uygulanması gerekmektedir. Görüldüğü gibi, anılan yasa hükümleriyle radyo ve televizyon yayınlarının tabi tutulduğu usul ve esaslar, seçim döneminin son yirmidört saatlik bölümü için ayrı, diğer bölüm için ayrı düzenlenmiştir. 2954 sayılı Türkiye Radyo ve Televizyon Kanununun 5 nci maddesi ve 3984 sayılı Radyo ve Televizyonların Kuruluş ve Yayınları Hakkında Kanunun 4 üncü maddesi, radyo ve televizyon kuruluşlarının uymakla yükümlü oldukları yayın ilkelerini ayrıntılı biçimde saptamıştır. Söz konusu yayın ilkeleri, seçim hukukunun temel ilkeleri olan eşitlik, serbestlik ve dürüstlük ilkeleridir. 298 sayılı Yasanın siyasi partilerin radyo ve televizyonla doğrudan propaganda yapması konusunu düzenleyen 52. maddesi ile 3376 sayılı Anayasa Değişikliklerinin Halkoyuna Sunulması Hakkında Kanunun 5. maddesinin (b) bendinin getirdiği düzenlemeler dışında bir propaganda türü olduğunda kuşku bulunmayan siyasi parti reklamlarının yayınına olanak tanımamaktadır. Radyo ve televizyon kuruluşları, halkoylaması gününden önceki yirmidört saat (11 Eylül 2010 tarih, saat: 00:00’a kadar) dışındaki dönemde 2954 ve 3984 sayılı Yasalarla belirlenen ilkelere titizlikle uymak suretiyle yayınlarını sürdüreceklerdir. Ayrıca Kurulumuzca, halkoylaması döneminin belirtilen bölümüyle ilgili olarak bu dönemin özellikleri göz önüne alınmak suretiyle aşağıda yazılı, yasal düzenlemelerde yer alan bazı kural ve ilkelerin radyo ve televizyon kuruluşlarına duyurulması gerekli görülmektedir. A) Radyo ve televizyon kuruluşları, 31 Mayıs 2010 tarihinden 10 Eylül 2010 saat 24:00’a kadarki dönem içerisinde; 1- Radyo ve televizyon kuruluşları, Anayasa değişikliği ile ilgili olarak tek yönlü, taraf tutan yayınlar yapamazlar. Bu kuruluşlar Anayasa değişikliğinin leh ve aleyhindeki görüşler arasında fırsat eşitliği sağlamak zorundadır. 2- Sözü edilen kuruluşlar, 298 sayılı Yasanın 52 nci ve 3376 sayılı Anayasa Değişikliklerinin Halkoyuna Sunulması Hakkında Kanunun 5/ b maddeleri hükmü çerçevesinde siyasi parti propaganda konuşmaları dışında, propagandaya ilişkin yayın yapamazlar. 3- Radyo ve televizyon kuruluşları halkoylaması ile ilgili reklam yayınlayamazlar. B) Radyo ve televizyon yayınları yönünden halkoylaması gününden önceki yirmidört saat içinde ise; 3984 sayılı Yasanın 32. maddesinin üçüncü fıkrasında ki, “Seçimlerde oy verme gününden önceki yirmidört saat içinde her türlü haber, röportaj gibi programlar veya reklamlar yoluyla kamuoyu araştırmaları, anketler, tahminler, bilgi iletişim telefonları yoluyla mini referandum gibi adlarla siyasî bir partinin veya adayın lehinde veya aleyhinde veya vatandaşın oyunu etkileyecek yayınlarda bulunulmasına izin verilemez. Bu yasaklara uymayanlar yayın ilkelerini ihlâl etmiş sayılırlar.” hükmü uygulanacaktır. SO UÇ: Açıklanan nedenlerle; 1- 31 Mayıs 2010 tarihinden itibaren başlayan dönemde radyo ve televizyon kuruluşlarının, 3984 sayılı Yasanın değişik 4 üncü maddesinde saptanan yayın ilkelerine titizlikle uymaları gerektiğine; 2- Halkoylaması döneminde; a) Anayasa değişikliği ile ilgili tek yönlü, taraflı yayın yapamayacakları ve fırsat eşitliğini sağlamak zorunda olduklarının; b) Halkoylaması ile ilgili reklam yayınlayamayacaklarının; radyo ve televizyon kuruluşlarına duyurulmasına, 3- Halkoylamasında oy verme gününden önceki yirmidört saat içinde her türlü haber, röportaj gibi programlar veya reklamlar yoluyla kamuoyu araştırmaları, anketler, tahminler, bilgi iletişim telefonları yoluyla mini referandum gibi adlarla Anayasa’da yapılan değişikliklerin lehinde veya aleyhinde veya vatandaşın oyunu etkileyecek yayınlarda bulunulamayacağına, 4- Karar örneğinin Resmi Gazete’de yayımlanmasına, il-ilçe seçim kurulu başkanlıklarına, Yüksek Seçim Kurulunca tespit edilen siyasi partilerin genel başkanlıkları ile Radyo ve Televizyon Üst Kurulu Başkanlığına gönderilmesine, karar özetinin Başkanlık duyurusu olarak yayımlanmasına, 31/05/2010 tarihinde oybirliği ile karar verildi. Başkan Ali EM Başkanvekili Kırdar ÖZSOYLU Üye Mehmet KILIÇ Üye Bahadır DOĞUSOY Üye Hüseyin EKEN Üye M.Zeki ÇELEBİOĞLU Üye Muharrem COŞKUN Üye Üye Üye Mehmet KÜRTÜL Nilgün İPEK Halim AŞANER [R.G. 31 Mayıs 2010 – 27597] —— • —— İnsan Hakları Mahkemesi Kararları SORGUÇ/Türkiye* Başvuru No. 17089/03 Strazburg 23 Haziran 2009 İKİNCİ DAİRE NİHAİ 23/09/2009 USUL Bu dava, Vehbi Doğan SorguçI (“başvuran”) adlı T.C. vatandaşı tarafından Türkiye Cumhuriyeti aleyhine, 6 Mayıs 2003 tarihinde, İnsan Hakları ve Temel Özgürlüklerin Korunmasına ilişkin Sözleşme’nin (“Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi - AİHS”) 34. maddesi uyarınca yapılan 17089/03 numaralı başvuru sonucu görülmektedir. I Önceden “Doğan Sorguç” olarak geçen ifade 21 Ocak 2010 tarihinde düzeltilmiştir. Başvuran İstanbul Barosu avukatlarından M.S. Gemalmaz tarafından temsil edilmektedir. OLAYLAR DAVANIN KOŞULLARI 1930 doğumlu başvuran İstanbul’da ikamet etmektedir. Başvuran, İstanbul Teknik Üniversitesi İnşaat Fakültesi’nde profesördür. 1997 yılında düzenlenen “1. Yapı İşletmesi Kongresi” esnasında sunduğu bildiride, alanında kaydedilen gelişmeleri analiz etmiştir. Dağıttığı bildiride doçentlik sınavıyla ilgili olarak eleştiriler getirmiştir. Doçent N.Ç.A. 17 Eylül 1997 tarihinde başvuran hakkında Şişli Asliye Hukuk Mahkemesi’nde dava açmıştır. Başvuranın, ismini zikretmemesine karşın, bildiride kullandığı belirli sıfatların, şahsını hedef alan saldırı niteliğinde olduğunu iddia etmiştir. Asliye hukuk mahkemesi 10 Haziran 1999 tarihinde, bu ifadelerin daha çok akademik sistem ve kurumların bir eleştirisi olduğu gerekçesiyle N.Ç.A.’nın iddialarını reddetmiştir. N.Ç.A. itiraz etmiştir. Yargıtay 13 Eylül 1999 tarihinde, izleyen cümlenin davacının kişiliğine saldırı olarak değerlendirilebileceği gerekçesiyle, kararı bozmuştur. * Dışişleri Bakanlığı Çok Taraflı Siyasî İşler Genel Müdürlüğü tarafından Türkçe’ye çevrilmiş olup, gayrıresmî tercümedir. “Üniversiteler Arası Kurulun Yapı İşletmesi öğretim üyesi bulunmayan yeni bir jürisi ile doçentlik sınavını yine hiçbir yayın yapmadan geçip, Yapı İşletmesinde profesörlük hazırlıklarına başlamıştır…” Yukarıdaki cümlenin, başka bir jüri olsaydı davacının sınavı geçemeyeceği anlamına geldiğine karar vermiştir. Başvuranın 22 Mayıs 2000 tarihinde yaptığı son kararın düzeltilmesi talebi reddedilmiştir. Şişli Asliye Hukuk Mahkemesi 7 Kasım 2000 tarihinde Yargıtay’ın davaya ilişkin görüşlerini değerlendirdikten sonra, kararında ısrar etmiştir. Öğretim görevlisi olan davacının, basın mensuplarıyla avukatların kullandığı esneklikten yararlanması gerektiğini ifade etmiştir. N.A.Ç. bir kez daha karara itiraz etmiştir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu, 14 Mart 2001 tarihinde, kararı, 24’e karşı 26 oyla bozmuş ve asliye hukuk mahkemesinin Yargıtay’ın görüşüne uyması gerektiğine karar vermiştir. Başvuranın son kararın düzeltilmesi talebi 30 Mayıs 2001 tarihinde reddedilmiştir. Dava Şişli Asliye Hukuk Mahkemesi’nde yeniden başlamıştır. Başvuran, mahkemeye, Yıldız Teknik Üniversitesi Disiplin Kurulunun, 19992000 akademik yılının başında, ilmi yeterlilik ve ilmi kişilik değeri bulunmadığı gerekçesiyle N.A.Ç.’nin görevine son verdiğini bildirmiştir. Bu bilgiler ışığında, başvuran yükselme sistemini eleştirmekte haklı olduğunu savunmuş, mahkemeden davacının talebini reddetmesini istemiştir. Asliye hukuk mahkemesi 12 Aralık 2001 tarihinde Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun kararına uymuş, N.A.Ç.’ye 1.000.000.000 Türk Lirası (TL) manevi tazminat ödenmesine karar vermiştir. Mahkeme, başvuranın, davacının üniversiteden atıldığına ilişkin savlarına atıfta bulunmamıştır. Her iki taraf da karara itiraz etmiştir. Yargıtay 10 Haziran 2002 tarihinde asliye hukuk mahkemesinin kararını onamıştır. Yargıtay, başvuranın 10 Haziran 2002 tarihli kararın düzeltilmesi talebini 13 Kasım 2002 tarihinde reddetmiştir. Başvuranın, asıl tazminat, faizi ve mahkeme masraflarının toplamı olan 3.455.215.000 TL ödemesine karar verilmiştir. HUKUK I. AİHS’NİN 10. MADDESİNİN İHLAL EDİLDİĞİ İDDİASI Başvuran, AİHS’nin 10. maddesi çerçevesinde ifade özgürlüğü hakkına müdahalede bulunulduğundan şikayetçi olmuştur. Hükümet bu sava itiraz etmiştir. A. Kabuledilebilirliğe ilişkin Bu şikayetin AİHS’nin 35. maddesinin 3. fıkrası çerçevesinde dayanaktan yoksun olmadığını kaydeden AİHM, başka bir gerekçe altında da kabuledilemezlik unsuru bulunmadığını tespit eder. Bu nedenle şikayet kabuledilebilir niteliktedir. B. Esaslar 1. Tarafların görüşleri Başvuran, öğretim üyesi olarak, bilim çevresini ve bütün olarak kamuyu kendi çalıştığı bölümün zayıflığı konusunda bilgilendirme görevini yerine getirdiğini iddia etmiştir. Başvuran açıklamasında davacının ismini zikretmemiştir. Ancak başvuran davacının ismini zikretmiş olsa bile, bu, ifade özgürlüğü hakkının kısıtlanmasını gerektirecek geçerli bir gerekçe değildir. Her koşulda, davacının ilmi yeterlilik ve ilmi kişilik değeri bulunmadığı gerekçesiyle görevine son verildiği göz önünde bulundurulduğunda, ifade ettiği görüşlerin somut bir dayanağı bulunmaktaydı. Bu nedenle başvuran, sözkonusu müdahaleyi haklı çıkarabilecek acil bir sosyal ihtiyaç bulunmadığı ve müdahalenin güdülen amaçla orantılı olmadığı sonucuna varmıştır. Hükümet, başvuranın, kendisiyle N.A.Ç. arasında birkaç yıl önce yaşanan bir olayla ilgili polemik yaratmaya çalıştığını ve sözlerinin, bilimsel bir ortamda dile getirilmiş dahi olsalar, bilimsel tartışma sınırlarını aştığını ileri sürmüştür. Ulusal mahkemeler, başvuranın ifade özgürlüğü hakkıyla davacının şöhretinin korunması hakkı gibi çatışan menfaatler arasında denge kurarken, davacının lehinde kararlar vermişlerdir. Sözkonusu müdahale güdülen amaçla orantılıdır ve ulusal makamların takdir yetkisi içinde değerlendirilmelidir. 2. AİHM’nin değerlendirmesi AİHM, hakaret davasında verilen nihai kararın AİHS’nin 10/1 maddesiyle güvence altına alınmış olan başvuranın ifade özgürlüğüne “müdahale” teşkil ettiği hususunda taraflar arasında anlaşmazlık bulunmadığını kaydeder. Müdahalenin 10/2 maddenin amaçları doğrultusunda başkalarının şöhret ve haklarının korunması için “yasayla öngörülmüş” olduğu ve “meşru bir amaç güttüğüne” de itirazda bulunulmamıştır. Bu nedenle geriye sözkonusu müdahalenin “demokratik bir toplumda gerekli” olup olmadığını belirlemek kalmıştır. (a) İlgili ilkeler AİHM, “demokratik bir toplumda gereklilik” ölçüsünün, AİHM’nin şikayet konusu müdahalenin “acil bir sosyal ihtiyaç” olup olmadığını belirlemesini gerektirdiğini yineler. Sözleşmeye Taraf Devletler’in, böyle bir ihtiyacın bulunup bulunmadığını değerlendirmede belirli bir takdir yetkisi bulunmaktadır. Ancak bu takdir payı, hem mevzuat hem - bağımsız bir mahkeme tarafından alınmış olsa bile – mevzuatın uygulanmasına ilişkin kararlar üzerindeki Avrupa denetiminden ari değildir. AİHM’nin, bir “sınırlamanın” 10. madde tarafından güvence altına alınmış olan ifade özgürlüğü hakkıyla bağdaşıp bağdaşmadığı konusunda nihai kararı vermek için yetkisi bulunmaktadır (diğerlerinin yanı sıra bkz. Perna – İtalya [BD], 48898/99; Association Ekin – Fransa, 39288/98). Bu bağlamda, AİHM, 10. maddenin 2. fıkrasının, ifade özgürlüğünün şöhreti korumak için sınırlandırılabileceğini kabul ettiğini yineler. Başka bir deyişle, AİHM, ifade özgürlüğü üzerindeki sınırlandırmanın, ifade özgürlüğünü çok önemli addeden 10. Madde çerçevesinde belirlenmesi gerektiğini ilan eder. Mevcut davada, AİHM değerlendirmesini yaparken, olaylara ilişkin açıklamalarla değer yargıları arasındaki ayrıma özel bir önem atfetmiştir. Olayların gerçekliğini ispat etmek mümkün iken değer yargısının doğruluğu kanıtlanabilir bir husus değildir. Değer yargısının doğruluğunu kanıtlama mecburiyeti yerine getirilemez ve böyle bir mecburiyet 10. maddenin güvence altına aldığı hakkın vazgeçilmez bir parçasını teşkil eden ifade özgürlüğünün özünü ihlal eder (örneğin bkz. Lingens – Avusturya; Oberschlick – Avusturya (no. 1)). Öte yandan, bir açıklamanın tamamen değer yargısından oluşması durumunda bile müdahalenin orantılılığı ihtilaflı açıklamanın somut unsurlarla yeterince desteklenip desteklenmemesine göre tespit edilmelidir çünkü somut unsurlarla desteklenmiyorsa değer yargısı ölçüsüz olabilir (bkz. Jerusalem – Avusturya, 26958/95). Son olarak, ödenmesine hükmedilen tazminat bedeli, sözkonusu davalının “maruz kaldığı … manevi … zararla makul bir orantılılık ilişkisi içinde olmalıdır” (bkz. Tolstoy Miloslavsky – İngiltere; ayrıca bkz. Steel ve Morris – İngiltere, 68416/01. Bu davada AİHM ödenmesine hükmedilen tazminatın “günümüz standartlarına göre nispeten ortalama bir meblağ olmasına karşın … başvuranların … mütevazı gelir ve kaynaklarıyla karşılaştırıldığında hiç de azımsanmayacak miktarda olduğuna” ve AİHS’yi ihlal ettiğine karar vermiştir). (b) Yukarıda belirtilen ilkelerin davanın olaylarına uygulanması AİHM, dava konusu ifadelerin, başvuranın bilimsel bir konferansta dağıttığı bildiriyle dile getirildiğini kaydeder. Bu bildiride, başvuran, esas itibarıyla, üniversitede öğretim üyelerinin atama ve yükselmelerine ilişkin eleştirilerde bulunmuştur. Kişisel deneyimlerine dayanarak, atama jürisinde inşaat mühendisliği alanında uzman olmayan kişilerin bulunmasının doçentlik pozisyonlarına yeterli niteliklere sahip olmayan kişilerin seçilmesine yol açtığını ileri sürmüştür. Bu bağlamda, yeterli niteliklere sahip olmayan bir adayın doçentliğe yükseltildiğini savunmuştur. AİHM’ye göre, bu ifadeler, başvuranın üniversitede atama ve yükselme sistemiyle ilgili değerlendirmelerini içerdiğinden, kamusal önemi olan bir meselede öne sürülen değer yargısı olarak nitelendirilmelidir. Bu bağlamda, AİHM, bir değer yargısının doğruluğunun kanıtlanabilir olmadığını yineler. Değer yargısıyla onu destekleyen olgular arasında bağ bulunması gerekliliği özel koşullara göre davadan davaya değişebilir (bkz. Feldek – Slovakya, 29032/95). Durum böyle iken, AİHM, mevcut davanın koşullarında, başvuranın ifade ettiği değer yargısının, yükselme jürilerinde elde ettiği kişisel deneyimlerine ve akademik çevrenin zaten haberdar olduğu bilgilere dayandığı kanısına varır. Buna göre, başvuranın ifadeleri, en azından kısmen kanıtlanabilirdir (bkz. Boldea – Romanya, 19997/02). Öte yandan, Türk mahkemeleri başvurana sözlerini kanıtlama fırsatı vermemiştir. Başvuranın, hakkında açılan dava süresince, sözlerinin mesnetli olduğunu veyahut sonradan davacının ilmi yeterlilik ve ilmi kişilik değeri bulunmadığı gerekçesiyle görevine son verilmesi nedeniyle bu sözleri en azından samimiyetle dile getirdiğini göstermeye çabalamasına karşın, ulusal mahkemeler onun savunmaları hakkında yorumda bulunmamışlardır. Aksine, başvuranın N.A.Ç.’nin farklı bir jüri tarafından sınava tabi tutulması halinde sınavı geçemeyeceğini belirttiğini göz önünde bulundurarak, “Üniversiteler Arası Kurulun Yapı İşletmesi öğretim üyesi bulunmayan yeni bir jürisi ile doçentlik sınavını yine hiçbir yayın yapmadan geçip, Yapı İşletmesinde profesörlük hazırlıklarına başlamıştır…” ifadesinin N.A.Ç.’nin şöhretine saldırı teşkil ettiği sonucuna varmışlardır. AİHM, Yargıtay’ın ismi belirtilmeyen kişilerin şöhretine, umumi tartışmalarda akademik ünvana sahip kişilerin yararlanması gerektiği ifade özgürlüğüne yaptığından daha büyük önem atfettiğini kaydeder. Bildiride ismi bile bahsedilmeyen davacının şöhretinin, asliye hukuk mahkemesinin, anayasal hakkı olduğu için kabul ettiği başvuranın ifade özgürlüğünden neden daha ağır bastığına da açıklık getirmemiştir. Bu bağlamda, AİHM, akademik personelin çalıştığı üniversite ve sistem hakkındaki düşüncelerini özgürce ifade etme ve sınırlama olmaksızın bilgilerini ve gerçekleri yayma özgürlüğünü bünyesinde bulunduran akademik özgürlüğün önemini vurgular. Yukarıda belirtilenler göz önünde bulundurulduğunda, AİHM, Yargıtay’ın, ismi belirsiz bir kişinin kişilik haklarının korunmasını, başvuranın ifade özgürlüğü hakkı ile kamu yararının sözkonusu olduğu meselelerde bu özgürlüğe katkıda bulunan kamu yararının üstüne koymanın acil bir sosyal ihtiyaç olduğunu ikna edici bir biçimde ortaya koymadığı kanısındadır. Özellikle, ulusal mahkeme kararlarında, başvuranın ifadelerinin N.A.Ç.’nin kariyerini veyahut özel yaşantısını etkilediği görülememektedir. Son olarak, AİHM, başvuranın aylık gelirini ilgili tarihte belirtmemesine karşın, davacıya ödemeye mahkum edildiği tazminatın, genel olarak öğretim üyelerinin gelir ve kaynaklarıyla karşılaştırıldığında azımsanmayacak bir miktarda olduğu kanısındadır. Sonuç olarak AİHM, ulusal mahkemelerin ileri sürdüğü gerekçelerin, başvuranın ifade özgürlüğü hakkına yapılan müdahale için yeterli ve ilişkili bir gerekçelendirme sayılamayacağı kanısındadır. Bu nedenle ulusal makamlar, ilgili çıkarlar arasında adil bir denge kurmayı başaramamışlardır. Dolayısıyla, şikayet konusu müdahalenin, AİHS’nin 10/2 maddesi kapsamında “demokratik bir toplumda gerekli” olmadığı anlaşılmaktadır. Bu nedenle AİHS’nin 10. maddesi ihlal edilmiştir. II. AİHS’NİN DİĞER MADDELERİNİN İHLAL EDİLDİĞİ İDDİASI Başvuran, AİHS’nin 6. maddesiyle AİHS’ye Ek 1 No’lu Protokol’ün 1. maddesinin ihlal edildiğinden şikayetçi olmuştur. Bu bağlamda, ulusal mahkeme kararları keyfi ve gerekçelendirilmemiş olduğu için, adil bir yargılama yapılmadığını iddia etmiştir. Ayrıca davacıya ödemeye mahkum edildiği tazminatın mülkiyetin çekişmesiz kullanımı hakkını ihlal ettiğini de belirtmiştir. Hükümet bu savlara itiraz etmiştir. AİHM, bu şikayetlerin yukarıda incelenen şikayetlerle bağlantılı olduğunu, bu nedenle kabuledilebilir ilan edilmesi gerektiğini kaydeder. Davanın olayları, tarafların savları ve 10. maddenin ihlal edildiğinin tespit edilmesi göz önüne alındığında, AİHM, mevcut davada ortaya konan esas hukuki soruyu incelediği kanısındadır. Bu nedenle bu başlık altında ayrı bir hükme varmaya gerek olmadığına karar verir (örneğin bkz. Mehmet ve Suna Yiğit – Türkiye, 52658/99 ve K.Ö. – Türkiye, 71795/01). III. AİHS’NİN 41. MADDESİNİN UYGULANMASI AİHS’nin 41. maddesine göre: “Mahkeme işbu Sözleşme ve protokollerinin ihlal edildiğine karar verirse ve ilgili Yüksek Sözleşmeci Tarafın iç hukuku bu ihlali ancak kısmen telafi edebiliyorsa, Mahkeme, gerektiği takdirde, hakkaniyete uygun bir surette, zarar gören tarafın tatminine hükmeder.” A. Tazminat Başvuran 5.300 Euro (EUR) maddi, 10.000 EUR manevi tazminat talep etmiştir. Maddi tazminata ilişkin olarak, asıl tazminat, faizi ve mahkeme masraflarının 2.000 EUR olduğunu, bu rakama 2002 yılından bu yana uygulanacak olan faizin ise 3.300 EUR olduğunu belirtmiştir. Hükümet bu başlık altında tazminat ödenmemesi gerektiğini savunur. AİHM’nin tazminat ödenmesine hükmetmesi halinde ise, bu, haksız servet edinmeye yol açmamalıdır. AİHM, davacıya 3.455.215.000 TL ödemesine hükmedildiği için, başvuranın maddi zarara uğradığını kaydeder. Ayrıca manevi zarara ilişkin olarak AİHM, başvuranın davanın koşulları içinde belirli miktarda sıkıntıya maruz kalmış olduğu biçiminde değerlendirilebileceği kanısındadır. Bu nedenle başvurana bu başlık altında toplam 3.500 EUR tazminat ödenmesine ve başvuranın bu meblağın faizinin ödenmesi talebinin reddedilmesine karar verir. B. Yargılama giderleri Başvuran ulusal mahkemelerde meydana gelen yargılama giderleri için 1.180 EUR, AİHM’de meydana gelen masraflar için ise 8.050 EUR (8.000 EUR avukatlık ücreti, 50 EUR posta masrafı) talep etmiştir. Hükümet talep edilen meblağın mesnetsiz ve aşırı olduğunu savunmuştur. AİHM’nin içtihadına göre, yargılama giderleri, ancak gerçekliği ve gerekliliği kanıtlandığı ve makul bir meblağ olduğu takdirde başvurana geri ödenir. Bu davada, AİHM, başvuranın, avukatının talepleriyle ilgili olarak İstanbul Barosu’nun ücret çizelgesine başvurmaktan fazlasını yapmadığını, destekleyici hiçbir bilgi ve belge sunmadığını kaydeder. Bu nedenle AİHM, bu başlık altında yalnızca posta masrafları için 50 EUR tazminat ödenmesine hükmeder (bkz. Balçık ve Diğerleri – Türkiye, 25/02). C. Gecikme Faizi AİHM, Avrupa Merkez Bankası’nın marjinal kredi kolaylıklarına uyguladığı faiz oranına üç puanlık bir artışın eklenmesinin uygun olduğuna karar vermiştir. BU GEREKÇELERE DAYANARAK, AİHM, OYBİRLİĞİYLE 1. Başvurunun kabuledilebilir olduğuna; 2. AİHS’nin 10. maddesinin ihlal edildiğine; 3. AİHS’nin 6. Maddesiyle AİHS’ye Ek 1 No’lu Protokol’ün 1. Maddesi çerçevesindeki şikayetlerin ayrı incelenmesine gerek bulunmadığına; 4. (a) AİHS’nin 44. maddesi’nin 2. fıkrası gereğince kararın kesinleştiği tarihten itibaren üç ay içinde, Savunmacı Hükümet tarafından başvuranlara, izleyen meblağların, ödeme tarihinde geçerli olan döviz kuru üzerinden Türk Lirası’na çevrilmek üzere ödenmesine; (i) uygulanabilecek her türlü vergiyle beraber 3.500 EUR (üç bin beş yüz Euro), maddi ve manevi tazminat; (ii) başvurana uygulanabilecek her türlü vergiyle beraber masraflar için 50 EUR (elli Euro); (b) yukarıda belirtilen üç aylık sürenin sona erdiği tarihten itibaren ödemenin yapılmasına kadar, Avrupa Merkez Bankası’nın o dönem için geçerli olan marjinal kredi kolaylığı oranının üç puan fazlasına eşit oranda basit faiz uygulanmasına; 5. Başvuranların adil tatmine ilişkin diğer taleplerinin reddedilmesine KARAR VERMİŞTİR. İşbu karar, İngilizce olarak hazırlanmış ve Mahkeme İç Tüzüğü’nün 77. maddesinin 2. ve 3. fıkraları uyarınca 23 Haziran 2009 tarihinde yazılı olarak tebliğ edilmiştir. Françoise Elens-Passos Zabıt Katibi Françoise Tulkens Başkan —— • —— YUMAK VE SADAK/Türkiye* Başvuru No. 10226/03 Strazburg 8 Temmuz 2008 BÜYÜK DAİRE USUL Dava, İnsan Hakları ve Temel Özgürlükler Sözleşmesi’nin (“Sözleşme”) 34. maddesi uyarınca, Türkiye Cumhuriyeti aleyhine, Mehmet Yumak ve Resul Sadak (“başvuranlar”) isimli iki Türk vatandaşı tarafından, 1 Mart 2003 tarihinde Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’ne yapılan başvurudan (no. 10226/03) kaynaklanmaktadır. Adli yardım verilen başvuranlar Diyarbakır Barosu avukatlarından T. Elçi tarafından temsil edilmiştir. OLAYLAR I. DAVANIN KOŞULLARI Başvuranlar sırasıyla 1962 ve 1959 doğumludurlar ve Şırnak’ta ikamet etmektedirler. 3 Kasım 2002 tarihli Milletvekili genel seçimlerinde Şırnak ilinde Demokratik Halk Partisi (DEHAP) adayları olarak seçime girmiş, ancak her ikisi de seçilmemiştir. A. 3 Kasım 2002 tarihli Milletvekili seçimleri Türkiye, 1999 yılında meydana gelen depremlerin ardından, Kasım 2000 ve Şubat 2001 tarihlerinde iki önemli ekonomik kriz yaşamıştır. Ardından, önce dönemin Başbakanının sağlık durumu, ardından üç partili koalisyon hükümetinde yaşanan çeşitli bölünmeler nedeniyle siyasi kriz yaşanmıştır. Bu çerçevede, 31 Temmuz 2002 tarihinde, Türkiye Büyük Millet Meclisi (“TBMM”), bir sonraki Milletvekili genel seçimlerinin 3 Kasım 2002’de yapılmasına karar vermiştir. Eylül ayı başlarında, üç sol parti olan HADEP, EMEP ve SDP, “Emek, Barış ve Demokrasi Bloğu” oluşturmaya ve DEHAP adıyla yeni bir siyasi parti kurmaya karar vermiştir. Başvuranlar, seçim kampanyalarına Şırnak ilinde bu yeni partinin ilk sıradaki adayları olarak başlamışlardır. Buna benzer seçim öncesi ittifaklar daha önce 1991 yılında kurulmuştu; Milliyetçi Çalışma Partisi (MÇP – MHP’nin halefi ve selefi) ve Islahatçı Demokrasi Partisi (IDP), Refah * Dışişleri Bakanlığı Çok Taraflı Siyasî İşler Genel Müdürlüğü tarafından Türkçe’ye çevrilmiş olup, gayrıresmî tercümedir. Partisi (RP) tarafından sunulan listeye katılarak kendi adayları için sandalye elde etmiş ve Halkın Emek Partisi (HEP – DEHAP’ın selefi) Sosyal Demokrat Halkçı Parti’nin (SHP) listesine dahil olarak Mecliste on sekiz sandalye kazanmıştır. Ulusal oyun yüzde onunu alması muhtemel gözükmeyen bazı partiler zaman zaman bu şekilde, Mecliste temsil hakkı elde etmektedirler: daha büyük bir partinin listesine girip seçildikten sonra partiden ayrılıp ya bağımsız milletvekilleriyle ya da başka bir partinin bayrağı altında kendi yollarına gitmektedirler. 3 Kasım 2002 seçimlerinin Şırnak’taki sonuçları DEHAP’ın 103.111 oydan 47.449’unu aldığını, yani %45,95’lik bir yüzde sağladığını göstermiştir. Ancak, parti % 10 seçim barajını aşamadığı için başvuranlar Milletvekili seçilmemişlerdir. Şırnak iline ayrılan üç sandalye şu şekilde paylaşılmıştır: iki sandalyeyi oyların % 14,05’ini toplayan (14.460 oy) AKP (Adalet ve Kalkınma Partisi, muhafazakar sağ parti) elde etmiş ve bir sandalyeyi de % 9,69 oy toplayan bağımsız aday Tatar elde etmiştir. Seçimlere katılan on sekiz partiden sadece AKP ve CHP (Cumhuriyet Halk Partisi, sol parti) % 10 seçim barajını aşabilmiştir. Oyların % 34,26’sını alan AKP, TBMM’deki sandalyelerin % 66’sını, yani 363 sandalye kazanmıştır. Yüzde 19,4 oy alan CHP sandalyelerin % 33’ünü yani 178 sandalye kazanmıştır. Ayrıca dokuz bağımsız aday Milletvekili seçilmiştir. Ancak, sadece %6.22 oranında oy alan DEHAP değil; aynı zamanda diğer pek çok siyasi parti Mecliste sandalye kazanamamıştır. Bu partilerin arasında, verilen oyların sırasıyla %9.54, %8.36, %7.25 ve %5.13’ünü alan Doğru Yol Partisi (DYP, merkez sağ), Milliyetçi Hareket Partisi (MHP, milliyetçi), Genç Parti (GP, merkezci) ve Anavatan Partisi (ANAP, merkez sağ) yer almaktadır. Bu seçimlerin sonuçları, genel olarak büyük bir siyasi karışıklık olarak yorumlanmıştır. TBMM’de temsil edilmeyen seçmen oranı Türkiye’de rekor bir seviyeye ulaşmakla kalmamış (yaklaşık % 45) aynı zamanda oy kullanmama oranı (kayıtlı seçmenlerin % 22’si) 1980 yılından beri ilk kez % 20’yi aşmıştır. Sonuç olarak, seçim sonucunda oluşan TBMM, çok partili sistemin ilk kez uygulamaya konulduğu 1946 yılından bu yana en düşük temsil niteliği taşıyan Meclis olmuştur. Ayrıca, 1954 yılından beri ilk kez Mecliste sadece iki parti temsil edilmiştir. Bazı yorumcular, TBMM’nin temsil niteliği taşımamasını açıklamak üzere yüksek seçim barajının varlığının ötesinde bazı faktörlerin toplu etkisine değinmişlerdir. Örneğin, ekonomik ve siyasi krize bağlı tepki oyları nedeniyle 1999 Milletvekili genel seçimlerinde sandalye elde eden beş parti, ki üçü 1999 - 2002 arasında koalisyon hükümeti kurmuşlardır, 2002 yılında % 10 baraja ulaşamamışlar ve dolayısıyla Mecliste temsil hakkı elde edememişlerdir. Benzer olarak, seçim öncesi koalisyon kurma girişimlerinin sonuç vermemesi nedeniyle oyların dağılması, sonuçlar üzerinde etkili olmuştur. Bu seçimlerden sonra, Mecliste mutlak çoğunluğu sağlamış olan AKP, hükümet kurmuştur. B. 22 Temmuz 2007 tarihli Milletvekili seçimleri (Daire kararını müteakip) Mayıs 2007 başlarında, TBMM, genel seçime gidilmesine karar vermiş ve tarihi 22 Temmuz 2007 olarak belirlemiştir. Karar, 16 Mayıs 2007’de Ahmet Necdet Sezer’in yedi yıllık görev süresini tamamlamasının ardından, Mecliste yeni bir Cumhurbaşkanı seçilememesinin neden olduğu siyasi krizi müteakip verilmiştir. Olayların normal seyrinde bu seçimlerin, 4 Kasım 2007’de yapılması gerekmekteydi. On dört siyasi partinin katıldığı bu seçimlerin iki özelliği bulunmaktadır. Öncelikle, Cumhurbaşkanlığı krizinin ardından seçmenler arasında seferberlik gözlenmiş, zira katılım oranı % 84’e yükselmiştir. İkinci olarak, siyasi partiler %10’luk ulusal barajı aşabilmek için seçim öncesi iki stratejiye başvurmuştur. Demokratik Sol Parti (DSP), rakip parti CHP bayrağı altında oylamaya katılmış ve bu yolla 13 sandalye kazanmıştır. Demokratik Toplum Partisi (DTP, Kürt yanlısı, sol parti), bağımsız adaylarını “Bin Umut” etiketi altında takdim etmiştir. Ayrıca sol kanattan belirli Türk adayları desteklemiştir. EMEP, SDP ve ÖDP (Özgürlük ve Demokrasi Partisi, sosyalist parti) gibi diğer küçük sol kanat grupları da bu hareketi desteklemiştir. Altmıştan fazla bağımsız aday, yaklaşık kırk il seçim bölgesinde seçimlere katılmıştır. Seçimlerde, AKP, CHP ve MHP, % 10 barajını geçmiştir. AKP, oyların % 46.58’ini alarak Meclisteki toplam sandalye sayısının % 62’sini elde etmiş ve 341 sandalye kazanmıştır. CHP, oyların % 20.88’ini alarak, Meclisteki toplam sandalye sayısının % 20.36’sını elde etmiş ve 112 sandalye kazanmıştır; ancak, yukarıda bahsedilen 13 Milletvekili, daha sonra CHP’den ayrılarak ilk partileri olan DSP’ye geri dönmüşlerdir. Oyların % 14.27’sini alan MHP, Meclisteki toplam sandalye sayısının % 12.9’unu elde etmiş, 71 sandalye kazanmıştır. Bağımsızların güçlü çıkışı, 22 Temmuz 2007 seçimlerinin temel özelliklerinden birisi olmuştur. Bağımsızlar, 1980 yılında TBMM sahnesinden yok olmuşlar, ancak 1999 yılında üç kişi ile yeniden Mecliste görünmüşlerdir. 2002 yılında, toplam 260 bağımsız adaydan dokuz bağımsız Milletvekili seçilmiştir. 22 Temmuz 2007 seçimlerinde, seçilen bağımsız Milletvekili sayısı 27’dir. Yirmiden fazla “bin umut” adayı, oyların yaklaşık % 2.23’ünü alarak Meclise girmeye hak kazanmış ve seçimlerden sonra DTP’ye katılmıştır. (Meclis grubu oluşturabilmek için gerekli asgari sayı olan) 20 Milletvekili bulunan DTP, bu sayede bir Meclis grubu oluşturabilmiştir. Bağımsızlar arasında bir sosyalist (ÖDP eski başkanı), bir milliyetçi (Büyük Birlik Partisi eski başkanı) ve merkez sağdan bir Milletvekili (ANAP eski başkanı) bulunmaktadır. AKP hükümeti kurmuş ve yine Mecliste mutlak çoğunluğu elde etmiştir. HUKUK I. BÜYÜK DAİRE’NİN YARGI YETKİSİNİN KAPSAMI AİHM, Daire’nin vermiş olduğu kararda şikâyetin şu şekilde ifade edildiğini gözlemlemektedir: “Başvuranlar, milletvekili seçimlerinde % 10 seçim barajı uygulamasının, yasama organının müdahale oluşturduğu iddiasında bulunmuşlardır.” seçilmesinde halkın düşüncesinin özgürce ifade edilmesine Başvuranlar, davaları Daire’de görülürken, aslen 3 Kasım 2002 tarihli seçimin sonuçlarına dayanarak, % 10 seçim barajından şikâyetçi olmuşlardır. Bu amaçla, çok partili seçim sistemine geçilen 1946 yılından bu yana Türkiye’de yapılan seçimlerle ilgili olarak kapsamlı bir inceleme yapmışlardır. Daha sonra, 20 Nisan 2007 tarihinde yapmış oldukları Büyük Daire talebinde, Daire’nin, vermiş olduğu kararda Türkiye’deki seçim sistemine ilişkin yapmış olduğu değerlendirmeyi eleştirerek, bu kararın Sözleşmeye Taraf Devlete seçim sisteminin oluşturulması ve işletilmesi konusunda çok geniş bir takdir yetkisi verdiğini ileri sürmüşlerdir. Beş yargıçtan oluşan bir panelin, başvuranların davanın Büyük Daire’ye gönderilmesiyle ilgili taleplerini kabul ettiği 9 Temmuz 2007 tarihinden sonra Türkiye’de erken seçim yapılmıştır. 7 Eylül 2007 tarihinde Büyük Daire’ye sunmuş oldukları görüşlerinde 22 Temmuz 2007 seçimleriyle ilgili uzunca yorumda bulunmalarına rağmen, başvuranların temsilcileri, 21 Kasım 2007 tarihinde yapılan duruşmada, 22 Temmuz 2007 seçimlerinden değil, 3 Kasım 2002 seçimlerinden kaynaklanan bir ihlal olduğu konusunda karara varılmasını sağlamak için başvuruda bulunulduğunu belirtmişlerdir. Hükümet, duruşmada, başvuranların şikâyetlerinin Türkiye’nin anayasal yapısıyla ilgili olması nedeniyle, bu şikayetlerin actio popularis olarak değerlendirilmeleri gerektiğini ileri sürmüş ve 22 Temmuz 2007 seçiminin genel sonuçlarının Daire’nin 30 Ocak 2007 tarihli kararındaki tespitlerini teyit ettiğini iddia etmiştir. Bu nedenle, AİHM, Daire’nin vermiş olduğu kararın ardından gelişen olayları dikkate almadan, özellikle 3 Kasım 2002 tarihinde yapılan seçim sonuçlarını incelemekle sınırlı kalıp kalmayacağına karar vererek, yapacağı dava incelemesinin kapsamını belirlemelidir. AİHM, yerleşik içtihadına göre, Büyük Daire’ye gönderilen “davanın”, başvurunun daha önce Daire tarafından incelenen tüm yönlerini kapsadığını, bu nedenle davanın sadece kısmi olarak Büyük Daire’ye gönderilmesi için herhangi bir dayanak bulunmadığını hatırlatır (bkz, Cumpănă ve Mazăre / Romanya, no. 33348/96 ve K. ve T. / Finlandiya, no. 25702/94). Büyük Daire’ye gönderilen “dava”, başvurunun kabuledilebilir bulunmuş olan halidir. Ancak, bu, Büyük Daire’nin, olağan Daire yargılamalarında olduğu gibi, örneğin AİHS’nin in fine (AİHM’ye “yargılamanın her aşamasında başvuruyu kabuledilemez bulup reddetme” hakkı tanıyan) 35. maddesinin verdiği yetkiye dayanarak veya başvurunun kabuledilebilirliğine ilişkin konuların davanın esası ile birleştirildiği veya konunun esastan incelenmesi aşaması ile ilintili olduğu durumlarda, kabuledilebilirliğe ilişkin konuları inceleyemeyeceği anlamına gelmez. AİHM, kuramsal olarak ulusal seçim yasasını inceleme yetkisi olmadığını, bu görevin öncelikle iç hukuku yorumlama ve uygulama konusunda yetkili ulusal makamlara, özellikle de mahkemelere düştüğünü gözlemlemektedir (bkz, örneğin, Gitonas ve Diğerleri / Yunanistan, 1 Temmuz 1997 tarihli karar, Hüküm ve Karar Raporları 1997-IV ve Brike / Letonya, no. 47135/99). Ancak, sözkonusu davada, başvuranların davası actio popularis kapsamında değildir. 3 Kasım 2002 seçimlerinde, başvuranlar karşı çıktıkları seçim barajından doğrudan ve anında etkilenmişlerdir (bkz, mutatis mutandis, Serge Moureaux ve Diğerleri / Belçika, no. 9267/81). Daire, kararını 22 Temmuz 2007 seçimlerinden önce verdiği için, temelde 3 Kasım 2002 seçim sonuçlarını ve o dönemde Türkiye’nin içinde bulunduğu şartları dikkate almıştır. AİHM, davayı 3 Kasım 2002 tarihli Milletvekili seçimlerinin sonuçları ışığında inceleyecek, ancak, başvuranlar aday olmamışsa da, seçim barajının etkilerinin değerlendirilmesiyle bağlantılı olarak 22 Temmuz 2007 seçimlerini de dikkate alacaktır. II. 1 NO.LU PROTOKOL’ÜN 3. MADDESİNİN İHLAL EDİLDİĞİ İDDİASI Başvuranlar, Milletvekili seçimlerinde % 10 seçim barajının uygulanmasının, yasama organının seçilmesinde halkın düşüncesinin özgürce ifade edilmesine müdahale oluşturduğu iddiasında bulunmuşlardır. Başvuranlar, bu şikayetlerini 1 No.’lu Protokol’ün 3. maddesine dayandırmışlardır. “Yüksek Sözleşmeci Taraflar, yasama organının seçilmesinde halkın kanaatlerinin özgürce özgür seçimler yapmayı taahhüt ederler.” açıklanmasını sağlayacak şartlar içinde makul aralıklarla gizli oyla A. Daire kararı Daire, Milletvekili seçimlerinde uygulanan % 10 seçim barajının amacının, Mecliste aşırı ve güçten düşürücü bir bölünmeyi önleyerek hükümet istikrarını güçlendirmek olduğunu tespit etmiştir. Bu amacı gerçekleştirmenin gerekli ve orantılı olduğu da düşünülebilir. Buna göre, Daire “şikâyette bulunulan yüksek baraj seviyesine rağmen Türkiye’nin, 1 No.lu Protokol’ün 3. maddesi hususunda geniş takdir yetkisini aşmadığı” sonucuna varmıştır (Daire kararının 66–79. paragrafları). B. Tarafların iddiaları 1. Başvuranlar Başvuranlar, Daire’nin özgür seçim hakkını kısıtlayıcı ve yüzeysel bir şekilde yorumladığını iddia ederek Daire’nin görüşlerine itiraz etmişlerdir. Başvuranlar, ilk olarak, % 10 seçim barajının nüfusun büyük çoğunluğunun Mecliste temsile ilişkin tercihini ifade etmesini engellemesi nedeniyle, barajın seçimlere katılma hakkına ciddi bir müdahale oluşturduğunu ve 1 No.lu Protokol’ün 3. maddesi açısından meşru bir amaca hizmet etmediğini ileri sürmüşlerdir. Bu bağlamda, başvuranlar, şikâyette bulunulan tedbirin hükümet istikrarını sağlama amacına hizmet ettiği iddiasını reddetmişlerdir. Başvuranlar, 1980 darbesiyle iktidara gelen askeri mercilerin, 1970 ila 1980 yılları arasında Türkiye’de yaşanan sosyal ve siyasi huzursuzluğun ve bunun yol açtığı hükümet istikrarsızlığının suçunu o tarihte geçerli olan seçim sistemine yüklediklerini iddia etmişlerdir. Başvuranlara göre, Daire’nin, kararında, seçim barajı ile 1970’lerin Türkiye’sindeki siyasi durum arasında kurmuş olduğu illiyet bağı, yapay bir değerlendirmedir. Başvuranlar, seçim barajı olmadan, nisbi temsil uygulanan dört seçimden ikisinin tek parti hükümetleri ile (1965 ve 1969 seçimleri), diğer ikisinin ise (1973 ve 1977 seçimleri) koalisyon hükümetleri ile sonuçlandığını vurgulamıştır. Ayrıca, ulusal seçim barajını aşağı çekmenin veya kaldırmanın koalisyon hükümetiyle sonuçlanacağı ihtimali bertaraf edilmemiş olsa da, böyle bir sonuç zorunlu olarak hükümet istikrarsızlığı anlamına gelmez. Koalisyon hükümetleri, zaman zaman tek parti hükümetlerinden daha istikrarlı olmuşlardır. Başvuranlar, sözkonusu istisnai tedbirin temsili demokrasiyi güçlendirdiği görüşünü savunmanın güç olduğunu iddia etmişlerdir. Avrupa Konseyi, demokrasiyi ve demokratik değerleri güçlendirmek için kurulmuştur. Sözleşmeye Taraf Devletlerin konuyla ilgili olarak geniş takdir yetkilerinin olmasına rağmen, devletler, adil temsil hakkını dikkate almaksızın, bir başka deyişle, nüfusun belirli bir kesimini siyasi yaşamın dışında bırakarak bu geniş yetkiyi sınırsız veya orantısız bir şekilde kullanamazlar. Demokrasilerde Meclisin halka açık olması gereğinden hareketle, böylesine yüksek bir ulusal seçim barajı, temsili çok adaletsiz bir hale getirmiş ve hükümet için bir meşruiyet krizi ortaya çıkarmıştır. Açıkça görülüyor ki, verilen oyların yalnızca % 55’ini yansıtan bir Meclis, demokrasilerin dayandığı temsili meşruiyeti sağlayamamıştır. Başvuranlar, bu bağlamda, 1987, 1991, 1995 ve 1999 yıllarında yapılan Milletvekili seçimlerinde, Mecliste temsil edilmeyen partiler için verilen oyların oranının, sırasıyla, % 19.4 (yaklaşık 4.5 milyon oy), % 0.5 (yaklaşık 140.000 oy), % 14 (yaklaşık 4 milyon oy) ve % 18.3 (yaklaşık 6 milyon oy) olduğunu belirtmişlerdir. 2002 seçimi sonuçları, bir “temsil krizi”ne yol açmıştır; çünkü oyların % 45.3’ü (yaklaşık 14.5 milyon oy) dikkate alınmamış ve Mecliste yansıtılmamıştır. Başvuranlar, AİHM’nin şu faktörleri dikkate alması gerektiğini ileri sürmüşlerdir: ilk olarak, demokrasinin temel dayanağı olarak çoğulculuğun hayati önemi ve bunun sonucu olarak siyasi partilerin, özellikle de ülkenin belirli bir bölgesinin Mecliste sesini duyurmasını sağlamak için hareket eden partilerin önemi; ikinci olarak, Türkiye’de uygulanan seçim barajının Avrupa Konseyi’ne üye devletler arasında en yüksek orana sahip olması ve düzeltici tedbirler bulunmadığı için bu barajın bazı sosyal grupların kendilerini ifade etmelerini engellemesi; üçüncü ve son olarak, Türkiye’deki özel durum ve barajın uygulamadaki etkileri, yani belli bir bölgede konuşlanmış bir partinin TBMM’nde temsil edilememesi. Eğer bu faktörler dikkate alınmazsa, özgür seçim hakkı, devletlerin her birinin keyfi yorumuna maruz kalırdı ki bu devletler % 10’dan daha yüksek barajların savunulması için bu durumu kullanabilirlerdi. Başvuranlar, ayrıca, % 10 seçim barajının Avrupa ortak standardına uygun olmadığını iddia etmişlerdir. Türkiye’de kabul edilen ulusal baraj, Avrupa’daki ve muhtemelen dünyadaki en yüksek barajdır. Eğer bu baraj diğer ülkelerde de uygulanıyor olsaydı, birçok köklü parti hükümette yer alamazdı; örneğin bu, Almanya’daki Özgür Demokratlar, İskandinavya’daki merkeziyetçi ve Hıristiyan partiler, Hollanda’daki Yeşiller ve İtalya’daki merkez sol ve sağ için geçerli olabilirdi. Baraj uygulayan birçok ülkede, bu oran % 5’tir (2001 yılında Orta ve Doğu Avrupa’da ortalama % 4.25’tir). Bağımsız veya çok küçük partiler nedeniyle entegrasyona ilişkin ciddi sorunlar yaşayan ve parti temsilini dengelemeye ihtiyacı olan ülkeler bile iki kat daha yüksek baraj uygulamayı uygun görmemişlerdir. Başvuranlar, bir örnekle , 2002 seçimlerinde % 5’lik bir barajın, iki ulusal parti yerine, DEHAP dahil sekiz partinin (aday gösteren 18 partiden) Türk parlamentosunda sandalye kazanmasını sağlayabileceğini belirtmişlerdir. Başvuranların veya partilerinin diğer üyelerinin bağımsız adaylar olarak seçimlere katılabilecekleri iddiası – ki bu Hükümet’in temel iddialarından ve Daire’nin kararını verirken dayandığı gerekçelerden biridir - siyasi sistem bağlamında partilerin rolünü göz ardı etmiştir. Ne bağımsız adaylıklar, ne de kurulan ittifaklar, bağımsız siyasi partilerin yerini alabilirler; çünkü, siyasi partiler demokrasinin temel öğeleri olarak önemli bir rol oynamaktadırlar. Kendi adlarıyla aday olan ve yalnızca kısıtlı kişisel ve mali kaynaklarını dayanak olarak alan adayların, önemli lojistik ve mali kaynaklara sahip partilerle yarışamayacağı çok açıktır. Ayrıca, Türkiye’de bağımsız adaylar çok sayıda olumsuz kısıtlama ve şartlara maruz bırakılmışlardır. Örneğin, bağımsız adayların isimleri, sınır bölgelerine verilen oy pusulalarına basılmamakta, bu da sınırdaki oy kullanma merkezinde seçime katılmak amacıyla Türkiye sınırlarına giren kişilerin bağımsız adaylar için oy kullanamayacakları anlamına gelmektedir, ki bu durum, bağımsız adayların seçilme şansını büyük oranda azaltmıştır. Bütün siyasi partilerin radyo veya televizyonda seçim yayını yapma hakları olmasına rağmen, bağımsız adayların bunu yapamaması da ciddi bir dezavantajdır. Son olarak, seçmenlerin özgürce ve eşit bir şekilde, bağımsızlar yerine partiler tarafından temsil edilmeyi seçme hakları ve bütün partilerin eşit düzeyde yarışma hakkı, 1 No.lu Protokol’ün 3. maddesinde yer alan temel prensiplerdir. Yüzde 10 seçim barajını aşmak için diğer siyasi partilerle koalisyon kurma olasılığıyla ilgili olarak, başvuranlar, 2839 sayılı Kanun’un 16. maddesinin, partilerin ortak liste halinde aday göstermelerini ve koalisyon kurarak Milletvekili seçimlerine katılmalarını engellediğini belirtmişlerdir. Başvuranlar, ayrıca, giderek gücü artan milliyetçilikle kendisini belli eden siyasi atmosferin, bu tür koalisyonları imkânsız hale getirdiğini ileri sürmüşlerdir. Başvuranlar, ayrıca, Siyasi Partiler Kanunu’nun 36. maddesi uyarınca, ülke genelinde teşkilatlanmamış olan bir siyasi partinin seçim için aday çıkaramayacağını belirtmişlerdir. Ayrıca, aynı kanun uyarınca, belirli bir etnik gruba veya bölgeye dayanan partilerin kurulması yasaktır. Bu kural, Türkiye’de hâkim olan resmi ideolojiyi yansıtmaktadır. Bölgesel partilerin kesin olarak reddi, açıkça, daha önce AİHM tarafından ifade edilen “çoğulculuk olmadan demokrasi olmaz” ilkesinin ciddi bir ihlalini oluşturmaktadır. Türk toplumunun geniş ve çok kültürlü yapısının göz önünde bulundurulması gerekmekteydi ve başvuranlar ile üyesi oldukları partinin cezalandırılacağı kesindi; çünkü, ulusal politikaları savunarak ülke çapında destek arayışına girmiş olsalar bile, kendilerini destekleyecek olanlar, nüfusun belirli bir kesimiydi. Başvuranların ifadelerine göre, seçilmiş partiler sistemine dayanan bir demokrasinin temel amaçlarından biri, seçmenleri tamamen veya büyük ölçüde belirli bir bölgede yerleşmiş olan siyasi partilerin, kısıtlamalara maruz kalmaksızın özgürce görev yapabilmesini ve seçilebilmesini ve kendileri için oy kullanan seçmenlerin eşit düzeyde temsil edilebilmelerini sağlamaktır. Eğer bu ilke uygulanmış olsaydı, DEHAP’ın Türkiye’nin güneydoğusunda kullanılan oyların % 45’inden fazlasını (yaklaşık iki milyon) elde ettiği halde Meclise girememesi, temsilin anlamını büyük ölçüde çarpıtacaktı. Ayrıca, ülke genelinde faaliyet gösterme yükümlülüğü, AİHM’nin yerleşik içtihadına aykırı olarak “Kürt sorunu”na ilişkin tartışmayı sistematik olarak göz ardı eden ve Türkiye’nin güneydoğusundaki halkın büyük çoğunluğunun iradesini özgürce ifade etmesini açıkça engelleyen bir siyasi kültür bağlamında görülebilir. Buna göre, sözkonusu bölgedeki seçmenlerin büyük çoğunluğunun iradelerini özgürce ifade etmesi, kasıtlı olarak engellenmiştir. Daha somut bir dille, başvuranlar, 2002 Milletvekili seçimlerinde seçim barajı uygulanması nedeniyle, Kürt sorununa ilgisi ve bağlılığıyla bilinen DEHAP’ın, birçok seçim bölgesinde çok yüksek oranlar elde etmesine rağmen, parlamentoda tek bir sandalye bile kazanamadığını ileri sürmüşlerdir. Başvuranlar, DEHAP’ın halefi olan DTP’nin bağımsız adaylar ortaya koymasına rağmen, 22 Temmuz 2007 Milletvekili seçimlerinin sorunu çözdüğünün düşünülemeyeceği görüşündedir. Kürtler tarafından desteklenen siyasi partilerin bağımsız adaylar ortaya koyması başlı başına bir handikaptır. Sonuç olarak, başvuranlara göre, 3 Kasım 2002 Milletvekili seçimlerinde, – üyesi oldukları parti olan - DEHAP’ın Şırnak seçim bölgesinde kullanılan oyların % 45.95’ini elde etmesine rağmen, % 10’luk ulusal baraj nedeniyle TBMM’ne seçilememeleri, 1 No.lu Protokol’ün 3. maddesine aykırıdır. Başvuranlar, aşırı yüksek seçim barajının, amacı, yasama organının seçilmesinde halkın iradesini özgürce ifade etmesini sağlamak olan 1 No.lu Protokol’ün 3. maddesiyle çeliştiğini iddia etmişlerdir. Ulusal baraj, toplumun bir kesimini, görüşlerini dile getiren bir parti tarafından bir gün Mecliste temsil edilebilme ihtimalinden mahrum bırakarak, bu hakkın özünü ortadan kaldırmıştır. Avrupa’daki seçim sistemleri arasında başka bir örneği olmayan ve belirli bir grubun haklarına yapılan bu tür ciddi ve sistematik bir müdahale,,devlete tanınan takdir yetkisiyle mazur gösterilemez; dolayısıyla AİHS’nin açık bir ihlali sözkonusudur. 2. Hükümet Hükümet, Büyük Daire’den, Daire’nin, AİHS’nin 1 No.lu Protokolü’nün 3. maddesinin ihlal edilmediği yönündeki kararını onaylamasını talep etmiştir. Hükümet, Mecliste aşırı bölünmeyi önleyerek ülkedeki siyasi istikrarı sağlamak ve partileri genel olarak ülke çapında kabul gören politikalar önermeye teşvik ederek demokrasiyi ve siyasi partileri güçlendirmek amacıyla % 10’luk barajın düzenlendiğini ileri sürmüştür. Seçim barajı, demokrasinin çoğulculuk gibi temel ilkelerini ihlal etmemiştir. Aksine, bağımsız adayları % 10’luk barajdan muaf tutarak onların seçilmesini kolaylaştırmış ve çoğulculuğun toplumda yer etmesini mümkün kılmıştır. Hükümet, bu bağlamda, Türkiye’nin seçim barajı uygulamadığı 1961 – 1980 yılları arasında, on dokuz yıl içerisinde yirmi hükümet değişikliği olduğunu, ancak % 10’luk barajın uygulamada olduğu 1983 – 2007 yılları arasında yapılan yedi seçimin, üç koalisyon hükümeti, üç tek parti hükümeti ile sonuçlandığını vurgulamıştır. Bu rakamlar, seçim barajının hükümet istikrarı üzerinde olumlu etkileri olduğunu göstermektedir. Hükümet, ayrıca, genel olarak ülke çapında kabul gören politikalar önermeyi reddetmenin ve yalnızca bir bölgeyi veya bir seçim bölgesini temsil ederek kendisini ülkenin geri kalan kısmından ayırmanın devletin üniter yapısına uygun olmadığını belirtmiştir. Bu noktada, Türkiye yalnız değildir. Mathieu-Mohin ve Clerfayt / Belçika kararı, dil grupları olan Belçika’da bile, milletvekilleri ile senatörlerin Belçika halkını temsil ettiğini göstermiştir. Benzer şekilde, Türk Anayasası’nın 80. maddesi, milletvekillerinin, toplumun tamamını temsil etmesini öngörmüştür. Hükümet, sözkonusu barajın, kendi takdir yetkisinin kapsamına giren orantılı bir tedbir olduğu görüşündedir. Hükümet, özellikle, 22 Temmuz 2007 seçimleriyle de teyit edildiği gibi, başvuranların 3 Kasım 2002 seçimlerinde bağımsız adaylıklarını koymuş olmaları veya DEHAP’ın büyük partilerden bir veya daha fazlasıyla bir seçim koalisyonu oluşturmuş olması halinde seçilmiş olabileceklerini ileri sürmüştür. Bu bağlamda, Hükümet, 22 Temmuz 2007 seçim sonuçlarının, Daire’nin 30 Ocak 2007 tarihli kararındaki tespitlerini doğruladığını belirtmiştir. Başvuranların üyesi oldukları partinin yerini aldığı ileri sürülen DTP’nin üyeleri, 2007 seçimlerinde bağımsız adaylıklarını koymuşlar ve bağımsızlar olarak ulusal baraja tabi olmadıkları için kolaylıkla seçilmişlerdir. Seçilmelerinden birkaç gün sonra, yeniden DTP’ye katılmışlar ve Mecliste bir grup oluşturmuşlardır. DTP, 2007 seçimlerinde barajı geçemeyeceğine karar verdikten sonra üyelerini bağımsız adaylığa teşvik etmiş ve Mecliste yirmi sandalye elde etmeyi başarmıştır. DTP’nin bağımsız adayları tarafından kazanılan toplam oy sayısının ulus genelinde kullanılan oyların yalnızca % 2.04’ünü yansıttığını, bunun da başvuranlar tarafından Avrupa ülkeleri arasında “ortak demokratik siyasi geleneğin” ifadesi olduğu iddia edilen % 5’lik barajı bile DTP’nin aşamayacağı anlamına geldiğini belirtmek gerekir. Eğer baraj daha düşük olsaydı (örneğin % 2), DTP kullanılan oyların % 2.04’ü ile en fazla bir veya iki sandalye kazanabilirdi. DTP, TBMM’de yirmi sandalye veya toplam sandalye sayısının % 3,6’sını kazanarak, Meclisteki temsil oranını en yüksek seviyeye çıkarmayı başarmıştır. Ayrıca, 2839 sayılı Milletvekili Seçim Kanunu’nun 16. maddesinde ortak liste halinde aday göstermek yasaklanmış olsa da, siyasi partiler büyük bir parti bünyesinde işbirliği yapabilirler. Örneğin, 1999 – 2002 yılları arasında iktidardaki koalisyonun bir üyesi olan DSP, 2002 seçimlerinde % 10’luk barajı geçememiştir. Bu nedenle, DSP, 2007 seçimlerinden önce, rakibi olan CHP ile işbirliği yapmış, böylece o partinin listesinde on üç sandalye elde etmeyi başarmıştır. Bunun sonucunda seçilen milletvekilleri CHP’den ayrılmış ve ilk partileri olan DSP’ye geri dönmüşlerdir. 1991 seçimlerinde, başvuranların partisinin ilk hali olan HEP, bir başka partinin listelerinden bazı adaylarının seçilmesini sağlayabilmiştir. 2007 seçimlerinde uygulamaya konan iki seçenek – bağımsız aday olmak veya bir başka partinin listelerinden seçilebilmek için o partiyle işbirliği yapmak - düzeltici tedbirlerin en somut örnekleridir. Son seçimlerde bu düzeltici tedbirlere başvurmak, seçmenlerin % 85’inin Mecliste temsil edilebilmesini mümkün kılmıştır. Hükümet, bu seçeneklerin 2002’de kullanılmış olması halinde, sonuçların benzer olabileceğini ifade etmiştir. Başvuranlar, kararın Büyük Daire’ye gönderilmesi taleplerinde, sırasıyla 2002 ve 2007 yıllarında, kendi siyasi partileri ile halefi DTP’nin Meclise alınmaması için % 10’luk barajın uygulandığını iddia etmişlerdir. Ancak, 2007 seçim sonuçları bu iddianın dayanaktan yoksun olduğunu kanıtlamıştır. DTP’nin Mecliste yirmi kişilik bir grubu vardır; bu nedenle, 2820 sayılı Siyasi Partiler Kanunu’nun 36. maddesi uyarınca, ülke genelinde teşkilatlanma şartını yerine getirmese bile, DTP’nin bir sonraki seçime katılması garanti altına alınmıştır. 36. maddeye göre, Mecliste grubu olan siyasi partiler, ülke genelinde teşkilatlanma şartını yerine getirmemiş olsalar da, bir sonraki seçime katılabilirler. Başvuranların, 30 Ocak 2007 tarihli Daire kararının, o tarihten sonra devletlerin kamuoyu yoklaması sonuçlarına göre katılım barajını yükseltmesine olanak tanıdığı yönünde yapmış olduğu iddialara Hükümet karşı çıkmıştır. Daire’nin muhakemesi, seçim barajının mevcut alternatifleri ile Anayasa Mahkemesi tarafından, birbirini tamamlayan “adil temsil” ve “hükümet istikrarı” ilkelerine dayanılarak yapılan değerlendirmenin, Daire tarafından gereği gibi dikkate alındığını açıkça göstermektedir. Daire, olası alternatifler ışığında, halkın düşüncesinin özgürce ifade edilmesinin engellenmediğine ve Hükümet’in takdir yetkisini aşmadığına karar vermiştir. 2007 seçim sonuçları Daire’nin kararını açıkça teyit etmiştir. 2007 seçim sonuçlarıyla ilgili olarak, Hükümet, ülke genelindeki seçmenlerin % 85’inin Mecliste temsil edildiği göz önünde bulundurulduğunda, adil temsil ilkesinin yeterince yerine getirildiği kanaatindedir. Ayrıca, daha küçük ve özellikle 22 Temmuz 2007 seçimlerinde DTP’li bağımsızların adaylıklarını koydukları illerde, seçilme şansı, daha büyük illerden veya seçim bölgelerinden daha yüksekti. Örneğin, İstanbul ili birinci seçim bölgesinden seçilebilmek için, bir adayın 111.750 oy alması gerekirken, Hakkari ilinden (Türkiye’nin güneydoğusu) seçilebilmek için 34.000 oy alması gerekli idi. İller arasındaki sandalye dağılımı, daha küçük iller için daha uygundu; bu da adil temsil hakkına saygının sağlanmasını mümkün kılmıştır Sonuç olarak, Hükümet, yasama organının seçilmesinde halkın düşüncesinin özgürce açıklanmasının engellenmediği durumlarda, AİHS’ye taraf bir devletin seçim sistemi ile siyasi temsil sistemine ilişkin kanunların, 1 No.lu Protokol’ün 3. maddesinin yetki alanına girmediğini belirtmiştir. Milletvekili seçimlerinde siyasi partilere uygulanan % 10’luk baraj, Meclisteki temsilcilerinin seçiminde, halkın düşüncesinin özgürce açıklanmasını engellememiştir. Bu, 22 Temmuz 2007 seçimleri ile kanıtlanmıştır. Dolayısıyla, Daire’nin 30 Ocak 2007 tarihli kararının sonuçları doğrudur. Daire, AİHM’nin içtihadından sapmamış ve 1 No.lu Protokol’ün 3. maddesine yeni bir yorum getirmemiştir. C. Müdahil tarafın görüşleri Bir sivil toplum örgütü olan Uluslararası Azınlık Hakları Grubu başvuranlarla hemfikirdir. Uluslararası Azınlık Hakları Grubu, % 10’luk barajın Avrupa’daki en yüksek ulusal baraj olduğunu belirtmiştir. Bu baraj, yol açabileceği sorunları düzeltebilecek olan en ufak bir düzeltici tedbir getirilmeksizin yürürlüğe konmuştur. Baraj nedeniyle, bölgesel düzeyde çalışmalarını yürüten bir partinin Mecliste temsil edilmesi imkânsızdır. Bunun Türkiye’deki anlamı, Kürt partilerden hiçbirinin kendi bölgelerinde başvuranların 2002 yılında ulaştığı oranları (kullanılan oyların % 45’i) elde etmelerine rağmen, Meclise giremeyeceğidir. Hükümet’in % 10’luk baraja yönelik aldığı bütün tedbirlerin, kasıtlı bir dışlama politikası olduğu çok açıktır. Bu politika kasıtlı olmasa bile, etkileri aynı olacaktır. Ayrıca, aşırı yüksek baraj, yasama organının seçilmesinde halkın düşüncesini özgürce açıklamasını güvence altına alan AİHS’nin 1 No.lu Protokolü’nün 3. maddesinin amacına ters düşmektedir. Ulusal baraj, toplumun bir kesimini, görüşlerini dile getiren bir parti tarafından bir gün Mecliste temsil edilebilme ihtimalinden mahrum bırakarak, bu hakkın özünü ortadan kaldırmıştır. Belirli bir grubun haklarına yapılan bu tür ciddi ve sistematik bir müdahalenin Avrupa’daki seçim sistemleri arasında başka örneği yoktur. Bu müdahale, devlete tanınan takdir yetkisiyle haklı çıkarılamaz; bu nedenle de AİHS’nin açık bir ihlali sözkonusudur. D. AİHM’nin değerlendirmesi 1. AİHS içtihadı ile yerleşik genel ilkeler (a) 1 No.lu Protokol’ün 3. maddesiyle ilgili olarak AİHM tarafından uygulanan kriterler AİHM, ilk olarak, 1 No.lu Protokol’ün 3. maddesinin etkili bir demokrasinin belirgin bir ilkesine yer verdiğini, bu nedenle de AİHS sisteminde asli önem taşıdığını vurgulamaktadır (bkz, Mathieu-Mohin ve Clerfayt / Belçika, A Serisi no. 113). Demokrasi, “Avrupa kamu düzeninin” temel bir öğesini oluşturmaktadır ve 1 No.lu Protokol’ün 3. maddesinde güvence altına alınan haklar, hukukun üstünlüğü ile yönetilen etkili ve anlamlı bir demokrasinin temellerinin kurulmasında ve korunmasında büyük önem taşımaktadır (bkz, Ždanoka / Letonya, no. 58278/00). AİHM, sıklıkla, çoğulculuğun esas koruyucusu olan devletin rolünü vurgulamış ve bu rolü yerine getirirken, devletin, “yasama organının seçilmesinde halkın düşüncesini özgürce açıklamasını sağlayacak koşullara uygun olarak” demokratik seçimler “düzenlemek” için pozitif tedbirler almak zorunda olduğunu belirtmiştir (bkz, Mathieu-Mohin ve Clerfayt, yukarıda kaydedilen; mutatis mutandis, Informationsverein Lentia ve Diğerleri / Avusturya, A Serisi no. 276). Özgür seçimler, ifade özgürlüğü ve özellikle siyasi tartışma özgürlüğü, bütün demokrasilerin temelini oluşturur (bkz, Mathieu-Mohin ve Clerfayt, yukarıda kaydedilen; ve Lingens / Avusturya, A Serisi no. 103). “Yasama organının seçilmesinde halkın düşüncesini özgürce açıklama hakkı”, aynı zamanda dernek kurma ve toplantı özgürlüğünü ve dolaylı olarak demokrasinin doğru bir şekilde işlemesi için gerekli bir dernek kurma şekli olan siyasi parti kurma özgürlüğünü güvence altına alan AİHS’nin 11. maddesiyle de bağlantılı olan bir konudur. Bir ülkenin halkında mevcut fikir akımlarını temsil eden siyasi partilerin sayısının çok olmaması halinde, halkın fikirlerini ifade edebilmesi tasavvur edilemez. Siyasi partiler, yalnızca siyasi kurumlar içerisinde değil, aynı zamanda medya sayesinde bu fikir akımlarını yansıtırken, demokratik toplum kavramının özünde yer alan siyasi tartışmaya yeri doldurulamaz bir katkıda bulunmaktadırlar (bkz, Lingens, yukarıda kaydedilen; Castells / İspanya, A Serisi no. 236; ve Birleşik Komünist Partisi / Türkiye, Raporlar 1998-I). Komisyon’un defalarca belirttiği gibi, “halkın düşüncesini özgürce açıklaması”, bir ya da daha fazla adayın seçilmesinde baskı uygulanamayacağı ve bu seçimde, seçmenlerin bir partiye ya da diğerine oy vermeye aşırı şekilde itilmemeleri gerektiği anlamına gelmemektedir (bkz. X/İngiltere, no. 7140/75, 8 Ekim 1976 tarihli Komisyon kararı, DR 7, sayfa 96). Dolayısıyla, aday ya da parti tercihlerinde, seçmenlere hiçbir şekilde baskı uygulanmamalıdır. “Tercih” kelimesi, siyasi partilere, seçimlerde adaylarını sunma fırsatı verilmesi gerektiği anlamına gelmektedir (ibid.; bkz. X./İzlanda, no. 8941/80, 8 Aralık 1981 tarihli Komisyon kararı, DR 27, sayfa 156). 1 No’lu Protokol’ün 3. maddesinin genel yorumu çerçevesinde, AİHM’nin içtihatında aşağıdaki ilkeler benimsenmiştir (bkz, diğer hususlar meyanında, Mathieu-Mohin and Clerfayt, sayfa 22 ve 23, §§ 46-51; Ždanoka, § 115; Podkolzina v. Latvia, no. 46726/99, § 33, AİHM 2002-II; ve Hirst v. the United Kingdom (no. 2) [BD], no. 74025/01, § 61, AİHM 2005-IX): (i)1 No’lu Protokol’ün 3. maddesi, belirli bir hak ya da özgürlükten çok, Yüksek Sözleşmeci Tarafların, kişilerin fikirlerini özgürce ifade etmelerini garanti altına alan seçimler düzenleme yükümlülükleri şeklinde ifade edildiği için, ilk bakışta, hakları teminat altın alan diğer AİHS ve Ek Protokol maddelerinden farklı görünmektedir. Ancak, Protokol’ün 3. maddesine ilişkin hazırlık çalışmalarını (travaux preparatoires) ve hükmün, AİHS bağlamında yorumlanma şeklini bir bütün olarak göz önüne alan AİHM, 1 No.lu Protokol’ün 3. maddesinin, oy verme ve aday olma haklarını da içine alan kişi haklarını garanti altına aldığını tespit etmiştir (bkz. Mathieu-Mohin ve Clerfayt). (ii)1 No.lu Protokol’ün 3. maddesinde yer alan haklar, mutlak değildir. “Zımni sınırlamalar” konması mümkündür ve Sözleşmeci Taraflara bu alanda geniş bir takdir yetkisi tanınmalıdır (bkz., Matthews/İngiltere [BD], no. 24833/94, § 63, AİHM 1999-I, ve Labita/İtalya [BD], no. 26772/95, § 201, AİHM 2000-IV). (iii)1 No.lu Protokol’ün 3. maddesi bağlamındaki “zımni sınırlamalar” kavramı, bu madde ile güvence altına alınan haklara getirilen kısıtlamalar ile güdülen amacın bağlantısının belirlenmesinde büyük önem taşımaktadır. 3. maddede, 8.-11. maddelerde olduğu gibi meşru amaçlar spesifik bir liste olarak sayılmadığı cihetle Sözleşmeci Taraflar, bir kısıtlamayı mazur göstermek için bu listede yer almayan bir amaca atıfta bulunabilirler, yeter ki olayın şartlarında sözkonusu amaç, hukukun üstünlüğü ilkesi ve Sözleşme’nin genel amaçları ile uyumlu olsun. Bu, aynı zamanda AİHM’nin, 8.-11. maddeler kapsamında kullanılan geleneksel “gereklilik” veya “acil sosyal ihtiyaç” testlerini uygulamaması anlamına gelmektedir. AİHM, 1 No.lu Protokol’ün 3. maddesine uygunluğu incelerken, temel olarak iki kritere odaklanmaktadır: keyfiliğin veya orantısallık eksikliğinin sözkonusu olup olmadığı ve kısıtlamanın, halkın görüşlerinin özgür ifadesine müdahale teşkil edip etmediği. (iv)Her hal ve karda, 1 No.lu Protokol’ün 3. maddesi’nin şartlarına riayet edilip edilmediği konusunda nihai olarak karar vermek AİHM’nin görevidir. Kısıtlamaların, sözkonusu hakları, esaslarına zarar verecek ya da etkinliklerini yitirmelerine neden olacak ölçüde sınırlamadığına, yasal bir amaç güdülerek getirildiklerine ve uygulanan yöntemlerin orantısız olmadığına ikna olmalıdır (Mathieu-Mohin ve Clerfayt, § 52). Özellikle, bu tür koşullar, yasamaya yönelik seçimlerinde halkın hür iradesini sınırlamamalı; başka bir ifadeyle, genel oy kullanma hakkı vasıtasıyla halkın iradesini tespit etmeye yönelik seçim prosedürünün bütünlüğünü ve etkinliğini koruma ihtiyacını yansıtmalı veya bu ihtiyaca ters düşmemelidir. (Hirst (No. 2), § 62, Hilbe/Liechtenstein (karar), no. 31981/96, AİHM 1999-VI, ve Melnychenko/Ukrayna, no. 17707/02, § 56, AİHM 2004-X). Genel oy kullanma prensibinden şu ya da bu şekilde uzaklaşmak, yasama organının, dolayısıyla seçilenlerin ve yürürlüğe konan kanunların demokratik geçerliliğini zayıflatma riski taşımaktadır (bkz. Hirst (No. 2), § 62). (v) 1 No.lu Protokol’ün 3. maddesinin “pasif” unsuru olarak tanımlanabilecek seçime aday olarak katılma hakkı konusunda ise, AİHM, 1 No’lu Protokol’ün 3. maddesinin “aktif” unsuru olarak tanımlanabilecek oy kullanma hakkına getirilen kısıtlamaları incelemesi gerektiği durumlara göre daha dikkatli davranmaktadır. Yukarıda bahsi geçen Melnychenko kararında (§ 57) AİHM, Milletvekili seçimlerine katılmak için aranacak şartların oy kullanmak için aranan şartlara göre daha katı olabileceğini gözlemlemişti. Bu noktada, devletlerin kuramsal olarak seçilme şartlarını belirlerken geniş bir takdir yetkisi bulunduğu doğru olmakla birlikte, AİHM bu hakların etkili olması ilkesi gereğince seçilme prosedürünün, keyfi kararların önünü alacak derecede teminat içermesi gerektiği görüşündedir. (ibid. § 59, bkz. ayrıca mutatis mutandis, Podkolzına, § 35). (vi) Benzer şekilde, AİHM, halkın iradesi özgür ve demokratik şekilde ifade edildiği takdirde, demokratik düzen açısından mücbir sebep yoksa, müteakiben seçim sisteminin yapısı değiştirilmek suretiyle halkın seçiminin sorgulanamayacağını belirtmişti. (bkz. Lykourezos/Yunanistan, no. 33554/03, § 52, AİHM 2006-VIII). (b) Seçim sistemleri ve barajları AİHM, Sözleşmeci Devletlerin, yasama organına ilişkin seçimlerde halkın özgür iradesine başvurmak üzere ne tür oy kullanılacağının belirlenmesinde geniş bir takdir payına sahip olduklarını tekrarlar. Bu bakımdan, 1 No.lu Protokol’ün 3. maddesinde “halkın düşüncesinin özgürce açıklanmasını sağlayacak şartlar içinde” “makul aralıklarla” ve “gizli oyla” düzenlenen “özgür” seçimlerin ötesinde şart yoktur. Bu şartlara bağlı kalarak, nisbi temsil veya bir ya da iki turlu çoğunluk oylaması gibi “belirli bir sistemin getirilmesi zorunluluğu” yaratmamaktadır (bkz. Mathieu-Mohin ve Clerfayt, § 54). Bu alana ilişkin kurallar, her bir devlete özgü tarihi ve siyasi unsurlara bağlı olarak değişiklik göstermektedir. Avrupa Konseyi’ne üye devletlerin seçim mevzuatları ile öngörülenlerin çeşitliliği muhtemel olasılıkların ne kadar çok olduğunu göstermektedir. Protokol’ün 3. maddesinin uygulanması yönünden her bir seçim mevzuatı ilgili ülkenin siyasi gelişimi ışığında değerlendirilmelidir, çünkü sistemlerin biri için kabul edilemeyecek özellikler, bir diğeri için, en azından seçilen sistem,“Meclis seçimlerinde halkın düşüncesinin özgürce ifade edilmesini” temin eden koşulları sağladığı sürece, kabul edilebilir olabilmelidir (bkz. Py/Fransa, no. 66289/01, § 46, AİHM 2005-I). Ayrıca, seçim sistemlerinden bazı durumlarda, bir yandan halkın düşüncesini adil şekilde yansıtmak, diğer yandan yeterli derecede net ve tutarlı bir siyasi iradenin ortaya çıkmasını teşvik edecek düşünce akımlarına yön vermek gibi, bazen birbirleri ile çok da uyumlu olmayan amaçları gerçekleştirmeleri beklendiği unutulmamalıdır. 1 No.lu Protokol’ün 3. maddesinde, tüm oyların seçim sonuçları açısından aynı önemi haiz ya da tüm adayların eşit derecede galibiyet şansına sahip olması gerektiği öngörülmemektedir. Bu nedenle, hiçbir seçim sistemi “boşa giden oyları” ortadan kaldıramaz (bkz. Mathieu-Mohin ve Clerfayt, § 54). Seçim barajları hususunda, dava koşullarının mevcut dava koşullarına benzediği Silvius Magnago ve Südtiroler Volkspartei/İtalya kararında (no. 25035/94, 15 Nisan 1996 tarihli Komisyon kararı, DR 85-A, sayfa 116) Komisyon, “Temsilciler Meclisi üyelerinin kalan %25’lik kısmının seçilmesi için gerekli olan %4’lük barajın” ve hatta “nispeten yüksek bir baraj belirlemiş olan bir sistemin”, devletlerin sözkonusu husustaki geniş değerlendirme yetkisi dahilinde olduğu görüşünü açıklamıştır. Komisyon ayrıca benzer barajların, diğer Avrupa hukuk sistemlerinde de mevcut olduğunu belirtmiştir (bkz. Etienne Tete/Fransa, no. 11123/84, Avrupa Parlamentosu seçimlerinde sandalye kazanmak için gereken %5’lik seçim barajına ilişkin 9 Aralık 1987 tarihli Komisyon kararı, DR 54, sayfa 68). Son olarak, Komisyon, seçim barajlarının yeterince temsil edilen seçmen görüşlerinin sıyrılmasını teşvik etmesi gerektiği kanaatindedir. Federacion nacionalista Canaria/İspanya kararında (no. 56618/00, AİHM 2001-VI), AİHM Kanarya Adaları Özerk Yönetimi’nde kullanılan nisbi temsil sisteminin bir parçasını oluşturan seçim barajlarını incelemiştir. Alternatif olarak düzenlenen iki koşul mevcuttur: adaylar, belirli bir ada seçmenlerince kullanılan geçerli oyların en az %30’unu veya Özerk Yönetimin genelinde kullanılan oyların en az %6’sını almalıdır. AİHM, bu tür bir sistemin, “başvuran federasyon tarafından gösterilenlere benzer adayları men etmediğini, aksine daha küçük siyasi gruplara belirli derecede koruma sağladığını” gözlemlemiştir. AİHM, son olarak, Milletvekili seçimlerinde uygulanan %5’lik baraja ilişkin diğerleri meyanında en son kararında (Partija “Jaunie Demokrati” ve Partija “Müsu Zeme”/Letonya, no 10547/07 ve 34049/07, 29 Kasım 2007) temsili düşünce akımlarını yeterli derecede teşvik etmesi ve Mecliste aşırı bölünmeyi engellemesi nedeniyle, ilgili barajın, 1 No.lu Protokol’ün 3. maddesinin gereklerine aykırı olduğuna karar verilemeyeceği kanısındadır. 2. Yukarıda kaydedilen ilkelerin mevcut davada uygulanması AİHM, mevcut davada başvuranların, seçim listesinde bulundukları DEHAP’ın, Şırnak seçmenlerinden aldığı %45.95’lik oya rağmen 3 Kasım 2002 Milletvekili seçimlerinde TBMM’ye seçilmemeleri nedeniyle 1 No.lu Protokol’ün 3. maddesinin ihlal edildiğini iddia ettiklerini belirtmektedir. Ulusal oyların %6.22’sini alan partilerinin, %10’luk seçim barajına ulaşamadığını ve dolayısıyla Mecliste temsil edilmekten mahrum bırakıldığını ifade etmişlerdir. AİHM, ulusal barajın 2839 sayılı Kanun’un 33. maddesinde öngörüldüğünü ve Meclisteki sandalyelerin, ulusal düzeyde farklı listeler ve adaylar arasında ne şekilde paylaşılması gerektiğini belirlediğini gözlemlemektedir. Bu, 1 No.lu Protokol’ün 3. maddesinde öngörüldüğü üzere, başvuranların seçim haklarına açıkça bir müdahale teşkil etmektedir ve bu hususta taraflar arasında ihtilaf bulunmamaktadır. Yukarıda kaydedilen ilkeler ışığında AİHM, öncelikle öngörülebilirliği taraflar arasında ihtilafa neden olmayan şikâyet konusu önlemin, yasal bir amaca hizmet edip etmediğini doğrulamalıdır. İkinci olarak, keyfilik olup olmadığını ve kullanılan yollar ile hedeflenen amaç arasında makul bir orantısallık ilişkisinin mevcut olup olmadığını tespit etmelidir. Sözkonusu iki kriteri uygulayarak sözkonusu sınırlamanın, 1 No.lu Protokol’ün 3. maddesi bağlamındaki bireysel fikirlerin özgürce ifade edilmesi hakkının özüne zarar verip vermediğine karar vermelidir. (a) Yasal amaç AİHM, diğer Sözleşme maddelerinin aksine, 1 No.lu Protokol’ün 3. maddesinin, kısıtlamalar ile gerçekleştirilmesi öngörülebilecek amaçları tanımlamadığını veya sınırlamadığını gözlemlemektedir. Dolayısıyla belirli bir davanın koşullarında belirli bir amacın hukukun üstünlüğü ilkesine ve AİHS’nin genel amaçlarına uygun olması halinde, çeşitli amaçlar da bu maddeye uygun olabilmektedir. Başvuranlar, halkın büyük kısmının Mecliste temsil edilmesine ilişkin tercihlerini açıklamasını engellemesi nedeniyle, barajın yasal bir amaca hizmet etmediğini belirtmiştir. Hükümet, barajın amacının Mecliste aşırı bölünmeyi önlemek ve böylece devletin istikrarını güçlendirmek olduğunu ileri sürerek iddiayı reddetmektedir. AİHM’nin seçim sistemlerine ilişkin görevi, Milletvekili seçimlerine ilişkin mevzuatın etkisinin, bir takım kişileri ya da grupları ülkenin siyasi hayatına katılmaktan alıkoymak olup olmadığına (bkz. Aziz/Kıbrıs, no 69949/01, § 28, AİHM 2004-V), belirli bir seçim sisteminin yol açtığı tutarsızlıkların keyfi ya da köyü niyetli olarak değerlendirilip değerlendirilemeyeceğine ya da sistemin, diğerleri pahasına bir siyasi partiye ya da adaya seçim avantajı sağlayıp sağlamadığına karar vermektir (bkz., X/İzlanda). AİHM, yüksek seçim barajlarının, seçmenlerin bir kısmının temsil edilmesine engel olabileceğini kabul etmektedir. Ancak, bu durum tek başına karar verilmesinde belirleyici değildir. Bu tür seçim barajları, yüksek bir baraj sözkonusu olduğunda küçük partilerin zarar görmesine neden olabilse de, bireysel fikirlerin özgürce ifade edilmesine izin verdiği kabul edilen nisbi sisteme gerekli bir düzenleme sağlayabilmektedir (bkz., mutatis mutandis, Liberal Party, R ve P/İngiltere, no 8765/79, 18 Aralık 1980 tarihli Komisyon kararı, DR 21, sayfa 225). Türkiye’de %10’luk baraj, hangi seçim bölgesinde bulunduklarına bakılmaksızın tüm siyasi parti adaylarına fark gözetmeksizin uygulanan genel bir kuraldır. Seçim barajının uygulanmaya başlandığı1983’den bu yana, çeşitli siyasi çizgilerde yer alan birçok parti, barajı aşamamış ve Mecliste temsil edilmemiştir. 3 Kasım 2002 seçimleri bu duruma bir örnektir; yalnızca DEHAP değil, başvuranın partisi ve birçok parti, özellikle (sırasıyla, kullanılan oyların %9.54, %8.36, %7.25 ve %5.13’ünü alan) DYP, MHP, GP ve ANAP Mecliste sandalye elde edememiştir. 1991 ve 2007’de DEHAP ile aynı siyasi çizgide olan bir grup aday, farklı bir siyasi partiden ya da bağımsız aday olarak Meclise girebilmiştir. Ayrıca Türk seçim sistemi, birçok üye devletin seçim sistemi gibi, üniter devlet esasına dayanmaktadır. Anayasa’nın 80. maddesine uygun olarak, Milletvekilleri “kendilerini seçen bölgeleri ya da kişileri” değil, “bütün ulusu” temsil etmektedir; bu durum Türk Devleti’nin üniter yapısından kaynaklanmaktadır. Her il, Mecliste en az bir Milletvekili tarafından temsil edilmektedir. Kalan sandalyeler, şehirlerin nüfusuna göre dağıtılmaktadır; bu nedenle tüm ülke temsil edilmektedir. Burada, ülkenin anayasal yapısından kaynaklanan ve siyasi ve kurumsal kriterlere dayanarak yasa koyucu tarafından yapılmış bir tercih sözkonusudur. Türk seçim sistemi, bu haliyle, esasen bölgesel olarak yapılanmış partilere, ülkenin geri kalan kısmında kazanılan oylardan bağımsız olarak Mecliste temsil imkânı sağlayan bir seçim sistemi benimseme yükümlülüğü getirmeyen 1 No.lu Protokol’ün 3. maddesine aykırı değildir. Diğer yandan, ilgili mevzuatın, bu tür partilerin Mecliste temsil edilmesini önleme eğilimi göstermesi halinde sorun çıkabilir. Son olarak, AİHS organları genel olarak, seçim barajlarının esasen ülke içindeki düşünce akımlarının yeterince temsili olanlarının ortaya çıkmasını teşvik etme amacı güttüğünü kabul etmektedir (bkz. Silvius Magnago ve Südtiroler Volkspartei, ve Etienne Tete; bkz. Partija “Jaunie Demokrati” ve Partija “Müsu Zeme”). Sonuç olarak AİHM, sözkonusu müdahalenin, Mecliste aşırı ve zayıflatıcı bölünmeyi önlemeye ve dolayısıyla hükümet istikrarını kuvvetlendirmeye yönelik meşru bir amacı olduğu yönündeki Daire kararına katılmaktadır. (b) Orantısallık Daire, kararında, Anayasa Mahkemesi’nin 18 Kasım 1995 tarihli kararına atıfta bulunularak, bu haliyle toplum içerisindeki siyasi alternatiflerin ortaya çıkmasını engelleyemeyeceği için, yüksek olmasına rağmen, seçim barajının ulusal makamların geniş takdir yetkisini aşmadığına kanaat getirmiştir. Başvuranlar bu karara itiraz etmişler, Hükümet, ise AİHM’den Daire’nin kararını onaylamasını istemiştir. AİHM, Türkiye’de uygulanan %10’luk seçim barajının Avrupa’da uygulanan en yüksek seçim barajı olduğunu gözlemlemektedir. AİHM, sözkonusu barajın orantısız olmadığını doğrulamak amacıyla öncelikle seviyesini diğer Avrupa ülkelerinde uygulanan barajlarla karşılaştırarak değerlendirecektir. Ardından, telafi unsurlarını ve diğer teminatlarını inceleyecektir. i. Karşılaştırmalı hukuk unsurları Başvuranlar, mevcut davaya konu barajın, Avrupa ülkelerinin “ortak demokratik siyasi geleneklerine” uygun olmadığını düşünmektedir. AİHM, seçim barajlarının Avrupa seçim sistemleri içinde kabul gördüğünü ve seçim türü ile kullanıldıkları şartlara göre değişen farklı türleri bulunduğunu gözlemlemektedir. Üye devletlerde kabul edilen seçim barajlarının incelenmesi sonucunda, Türkiye haricinde yalnızca üç devletin, yüksek seçim barajı kabul ettiğini anlaşılmaktadır. Liechtenstein seçim barajını %8, Rusya Federasyonu ve Gürcistan ise %7 olarak tespit etmiştir. Devletlerin üçte biri %5’lik, on üçü ise daha düşük bir seçim barajı belirlemiştir. Nisbi seçim sistemine sahip diğer devletler baraj uygulamamaktadır. Barajlar da bir partiye ya da koalisyona uygulanmalarına göre değişmektedir ve bir takım ülkeler, bağımsız adaylar için barajlar koymaktadır. AİHM, ayrıca, Türk ulusal seçim barajının istisnai şekilde yüksek olduğunu ve aşağı çekilmesi gerektiğini ifade eden Avrupa Konseyi organlarının görüşlerine önem vermektedir. Demokraside temsil olgusu ve barajlar arasındaki çözülmez bağı vurgulayan 18 Nisan 2007 tarihli kararında, Avrupa Konseyi Parlamenterler Meclisi, “yerleşik demokrasilerde genel seçimlerde %3’ten yüksek seçim barajı olmaması gerektiğine” işaret etmiştir. Bu görüş, Parlamenterler Meclisi’nin 1791 (2007) sayılı tavsiye kararında yinelenmiştir. Ayrıca, Parlamenterler Meclisi’nin Türkiye’ye ilişkin 1380 (2004) ve 1547 (2007) sayılı kararlarında ve AKPM‘de geçici bir komisyon tarafından hazırlanan “Türkiye’deki genel seçimlere ilişkin görüşler (22 Temmuz 2007)” raporunda Avrupa Konseyi organları Türkiye’ye, diğerleri meyanında, seçim kanunu’nu, %10’luk barajı aşağı çekecek şekilde düzenlemesini tavsiye etmiştir. Ancak, seçim barajının etkileri, bir ülkeden diğerine değişiklik gösterebilir ve sistemler, farklı, hatta bazen karşıt siyasi amaçlar güdebilir. Bir sistem, partilerin Mecliste adil temsil edilmesine odaklanmışken, bir başka sistem, hükümeti kurmakla görevlendirilen partinin Milletvekillerinin mutlak çoğunluğuna sahip olabilmesi için Meclisin küçük partilere bölünmesini engellemeyi hedefleyebilir. Bu amaçların hiçbirinin, kendi içinde makul olmadığı söylenemez. Ayrıca, barajların oynadığı rol, seviyelerine ve her bir ülkedeki parti sistemine göre değişiklik göstermektedir. Düşük bir baraj, yalnızca çok küçük grupları dışarıda bırakır ve bu durumda istikrarlı çoğunlukların oluşması zordur, halbuki, parti sisteminde bölünmenin yüksek olduğu durumlarda, çok yüksek bir baraj, oyların önemli bir bölümünün temsil edilmemesine neden olur. Avrupa Konseyi’ne üye devletlerin seçim yasalarında öngörülen durumların çeşitliliği, bu konuya ilişkin muhtemel seçeneklerin çeşitliliğini ortaya koymaktadır. Ayrıca, AİHM, başvuranların savunduğu gibi %5’lik bir seçim barajının üye devletlerin genel uygulamasına daha uygun olduğunu kabul etmekle birlikte, hiçbir seçim barajını, kendisinin de dahil olduğu seçim sistemini göz önüne almadan değerlendiremeyeceği de açıktır. Ayrıca, her seçim yasasının ilgili ülkenin siyasi gelişimi çerçevesinde değerlendirilmesi gerektiği daha önceden belirtilmiştir. Bunun nedeni, sözkonusu sistem “yasama organı seçiminde halkın iradesinin özgürce ifadesini” garanti ettiği müddetçe, belli bir sistemce kabul edilemez olan detayların bir başka sistem çerçevesinde kabuledilebilir özellikte olabileceğidir (bkz., Mathieu-Mohin ve Clerfayt, § 54). AİHM, bu nedenle tartışma konusu sisteme getirilen telafiler ve diğer garantilerin etkilerini değerlendirmelidir. ii. Telafiler ve diğer garantiler Hükümet, Türk seçim sisteminde, seçim barajının olumsuz etkilerini dengeleyecek telafiler bulunduğunu belirtmiştir. Bu bağlamda, 22 Temmuz 2007 seçimlerinin teyit etmiş olduğu gibi, bağımsız adaylar olarak seçimlere katılmaları veya partileri DEHAP’ın diğer büyük partilerden biriyle seçim koalisyonu yapması halinde başvuranlar, 3 Kasım 2002 seçimlerinde seçilebilirlerdi. AİHM, başvuranların, seçim stratejisinin yukarıda kaydedilen türlerine başvurmanın, kendilerine Meclise seçilme şansı verdiği yönündeki Hükümet iddiasına itiraz etmediğini not etmektedir. Ancak, başvuranlar, temsili demokrasilerde siyasi partilerin önemini vurgulayarak, ne bağımsız adayların ne de kurulan koalisyonların, demokrasinin temel unsurları olan bağımsız siyasi partilerin yerini alabileceğini ileri sürmüşlerdir. Dolayısıyla, AİHM, Hükümet’in değindiği seçeneklerin, barajın olumsuz etkilerini azaltacak yollar olarak kabul edilip edilemeyeceğine karar vermelidir. Seçimlere bağımsız bir aday olarak katılma olasılığına ilişkin olarak AİHM, Daire kararının 71. paragrafında olduğu gibi, partiler tarafından siyasi tartışmaya yapılan yeri doldurulmaz katkıyı vurgulamaktadır. Bu siyasi oluşumlar, bir yandan vatandaşların, seçim tartışmasına katılmak için kullanabilecekleri bir araç görevini görürken, diğer yandan da çeşitli siyasi programlara desteğin ifade edileceği bir kürsü görevini görmektedir (bkz, mutatis mutandis, Türkiye Birleşik Komünist Partisi ve Diğerleri, sayfa 17, paragraf 25). Bu nedenle, genellikle yerel olarak konuşlanmış bağımsız adaylar gibi, diğer siyasi aktörlerden ayrılabilmektedirler. AİHM, benzer şekilde, Türkiye’de bağımsız adayların, güvence parası yatırmalarının istenmesi, isimlerinin sınır kapılarına ve büyük havaalanlarına gönderilen oy pusulalarında yer almaması ve tüm siyasi partiler, televizyon ve radyo reklamına ayrılan sürede kendilerini ifade ederken seçim mesajları yayımlayamamaları gibi, siyasi partilere uygulanmayan bir dizi aleyhte kısıtlamalara ve koşullara maruz kaldığını tespit etmektedir. Ancak, AİHM, bu yöntemin, uygulamada etkisiz olduğunun kabul edilemeyeceğini belirtmektedir. Özellikle 22 Temmuz 2007 seçimlerinde, küçük partiler, bağımsız adaylar vasıtasıyla barajın olumsuz etkisinden kaçınmış ve bu yolla Mecliste sandalye kazanabilmişlerdir. Örneğin, DEHAP’ın varisi olan DTP, Mecliste yirmi sandalye kazandıktan sonra bir Meclis grubu oluşturabilmiştir. Bu sonuç, esasen muhalefet partilerinin, kendi adları altında kendi adaylarını koymaktansa “bir parti tarafından desteklenen bağımsızlar” olarak adlandırılabilecek bir stratejiye yönelmelerinden kaynaklanmıştır. Bağımsızlara herhangi bir seçim barajı uygulanmaması, yukarıda kaydedilen kısıtlamalara rağmen bu seçim stratejisinin benimsenmesini kolaylaştırmıştır. Ancak, her hal ve karda, bir adayın resmi olarak kendi siyasi partisi tarafından sponsorluğunun yapılması durumu ile karşılaştırıldığında, bu durum, ehveni şer olarak nitelendirilebilir. Aynı durum, diğer siyasi gruplarla bir seçim koalisyonu oluşturma olasılığı için de geçerlidir. AİHM, bu hususta 2839 sayılı Kanun’un 16. maddesinin, partilerin ortak liste sunmalarına ve yasal koalisyonlar oluşturarak genel seçimlere katılmalarına izin vermediğini belirtmektedir. Hükümet’in de belirtmiş olduğu gibi, siyasi partiler, bu yasağı aşmalarını sağlayan siyasi bir strateji geliştirmiştir. Bu stratejinin kullanılmasının, özellikle 1991 ve 2007 seçimlerinde somut sonuçları olmuştur. 20 Ekim 1991 seçimlerinden önce, iki büyük siyasi parti bayrağı altında iki koalisyon oluşturulmuştur. Bu şekilde DEHAP’ın selefi olan HEP’in de dahil olduğu bazı küçük partiler Mecliste on sekiz sandalye kazanmıştır. Aynı seçim stratejisi, 22 Temmuz 2007 seçimlerinde de meyvesini vermiştir. Kabul edildiği üzere, 3 Kasım 2002 seçimlerinde verilen oyların %45.3’ünün (yaklaşık 14.5 milyon) Mecliste temsil edilmediği göz önünde bulundurulursa, bu seçim stratejilerinin yalnızca sınırlı bir etkisi olabilmektedir. Daire kararının 73. paragrafında da belirtilmiş olduğu gibi, seçmenlerin bu denli büyük bir kısmının Mecliste temsil edilmemesi, demokratik idare ve siyasi sorumluluğun ana unsuru olan ve gerçekten demokratik bir siyasi rejim arzusunu en iyi şekilde yansıtması gereken yasama organının, temsili bir demokraside oynadığını hayati rolle bağdaşmamaktadır. Öte yandan, birçok araştırmacının belirtmiş olduğu gibi Kasım 2002 seçimlerinin, pek çok nedeni olan bir kriz atmosferinde gerçekleştiği belirtilmelidir (ekonomik ve siyasi krizler, depremler, vb). Bu bağlamda, 1999 seçimleri ardından Koalisyon Hükümeti kurmuş olan üç partinin, %10’luk seçim barajına ulaşamaması ve bu nedenle Mecliste temsil edilememeleri önemlidir. Ayrıca, 1983’den bu yana yapılan Milletvekili seçimlerinin incelenmesi sonucunda, Kasım 2002 seçimlerinden sonra gözlemlenen temsil yetersizliğinin, esasında kısmen bağlamsal olabileceği ve yalnızca yüksek seçim barajına dayalı olmadığı anlaşılmaktadır. Bu noktada, sözkonusu seçimler hariç, Mecliste temsil edilmeyen oyların oranının hiçbir zaman %19.4’ü geçmediği belirtilmelidir (1987’de %19.4, 1991’de %0.5, 1995’te %14 ve 1999’da %18). Bu oran, 22 Temmuz 2007 seçimlerinde %13.1’e düşmüştür. Sonuç olarak, AİHM, seçim barajlarının amaçlarından biri olan Mecliste bölünmeyi önleme amacına ters düşmesine rağmen, %10’luk yüksek seçim barajından etkilenen siyasi partilerin, barajların pratikteki etkilerinden bazılarını azaltabilecek stratejiler geliştirdiğini belirtmektedir. AİHM, aynı zamanda Anayasa Mahkemesi’nin bu hususa ilişkin rolüne önem vermektedir. 1961 Anayasası’nın yürürlükte olduğu dönemde, Anayasa Mahkemesi kararında demokratik devlet ve çoğulculuk ilkelerini temel alarak, her bir seçim bölgesi içerisinde “basit baraj” uygulama fikrini reddetmiştir. 1982 Anayasası’nın kabulünden sonra, seçim sistemleri hususunda karar verirken, yasa koyucunun bu hususta sınırsız takdir yetkisi bulunmadığına ve “kişilerin fikirlerini özgürce ifade etmelerini kısıtlamaya yönelik, siyasi hayatı, bir siyasi partinin hegemonyasına sokan ya da çok partili sisteme zarar veren” tedbirler alamayacağına karar vermiştir. Anayasa Mahkemesi, 18 Kasım 1995 tarihli kararında, 1968 içtihadını değiştirerek, şikâyet konusu barajın varlığının esasını, fonksiyonel olmayan ve Mecliste aşırı bölünmeyi önleyecek nisbi temsil ilkesine getirilen bir telafi olarak incelemiştir. Barajların, “seçme ve seçilme hakkını” kısıtladığını kabul etmekle birlikte, normal ölçüleri aşmadıkları sürece kabul edilebileceklerine hükmetmiş ve %10’luk seçim barajının, anayasal ilkelere uygun olduğuna karar vermiştir. Diğer yandan, “adil olarak temsil edilme” ilkesine atıfla, iller düzeyinde %25’lik bir seçim barajı uygulanmasını iptal etmiştir. Bu çerçevede, adil olarak temsil edilme ve hükümet istikrarına ilişkin anayasal ilkelerin, birbirlerini dengeleyecek ve tamamlayacak şekilde bağdaştırılmaları gerektiğini teyit etmiştir. Anayasa Mahkemesi’nin, adil olarak temsil edilme ve hükümet istikrarına ilişkin anayasal ilkeler arasında denge noktasını gözeterek, tartışma konusu seçim barajının aşırı etkilerini önlemek amacıyla yaptığı değerlendirme, sözkonusu barajın etkileri nedeniyle 1 No.lu Protokol’ün 3. maddesinde öngörülen hakkın esasının ihlal edilmesine karşı bir güvence oluşturmaktadır. iii. Sonuç Sonuç olarak AİHM, genel olarak %10’luk seçim barajının aşırı yüksek olduğu kanısındadır. Bu bağlamda, barajın istisnai derecede yüksek seviyesini vurgulayan ve aşağı çekilmesini öneren Avrupa Konseyi organları ile mutabıktır ve bu oranın indirilmesini tavsiye etmektedir. Bu baraj siyasi partileri, seçim sürecinin şeffaflığına katkıda bulunmayan taktikler izlemeye mecbur bırakmaktadır. Ancak, mevcut davada, AİHM sözkonusu seçimlerin kendine özgü siyasi çerçevesi ışığında ve pratikteki etkilerini sınırlayan telafiler ve diğer garantilerle birlikte değerlendirildiğinde, barajın esas olarak başvuranlara 1 No.lu Protokol’ün 3. maddesi bağlamında tanınan hakkın esasına zarar verdiği hususunda ikna olmamıştır. Dolayısıyla, söz konusu madde ihlal edilmemiştir. BU GEREKÇELERE DAYALI OLARAK, AİHM Dörde karşı on üç oyla, 1 No.lu Protokol’ün 3. maddesinin ihlal edilmediğine karar vermiştir. İşbu karar, İngilizce ve Fransızca olarak hazırlanmış ve 8 Temmuz 2008’de İnsan Hakları Binası’nda kamuya açık toplantıda açıklanmıştır. AİHS’nin 45/2. maddesi ile AİHM İç Tüzüğü’nün 74/2. maddesi uyarınca Yargıç Tulkens, Vajic, Jaeger ve Sikuta’nın ortak muhalefet şerhi kararın ilişiğindedir. YARGIÇ TULKENS, VAJIĆ, JAEGER VE ŠIKUTA’NIN ORTAK MUHALEFET ŞERHİ Hareket noktası olarak aynı ilkeleri esas almamıza rağmen, çoğunluğun 1 No.lu Protokol’ün 3. maddesinin ihlal edilmediği yönünde vermiş olduğu karara katılmıyoruz. 1. Nisbi sistemde barajın gerekli görülmesi, seçim barajlarının esasen ülkede var olan düşünce akımlarının yeterince temsili olanlarını teşvik etme amacı güttüğü ve Mecliste aşırı ve zayıflatıcı bölünmeyi önlemeye imkân tanıdığı ölçüde, tek başına 1 No.lu Protokol’ün 3. maddesinin ihlaline neden olmaz. Ancak, 1980 yılında uygulamaya konan % 10’luk seçim barajına (Avrupa’daki en yüksek oran) dayanan Türkiye’deki sistem, nüfusun büyük bir kesimini Mecliste temsil edilme imkânından yoksun bırakmaktadır. 1987, 1991, 1995 ve 1999 yıllarında yapılan Milletvekili seçimlerinde ortaya konduğu gibi, Mecliste temsil edilmeyen oyların oranı, sırasıyla, % 19.4 (yaklaşık 4.5 milyon oy), % 0.5 (yaklaşık 140.000 oy), % 14 (yaklaşık 4 milyon oy) ve % 18.3’tür (yaklaşık 6 milyon oy). 2002 seçimi sonuçları, bir “temsil krizi”ne yol açmıştır; çünkü, oyların % 45.3’ü (yaklaşık 14.5 milyon oy) dikkate alınmamış ve Mecliste yansıtılmamıştır.II AGİT’in bir raporuna göre, Türkiye’deki seçim sisteminde uygulanan % 10’luk baraj, bölgesel partilerin veya azınlık partilerinin Türkiye Büyük Millet Meclisi’ne girme ihtimallerini ortadan kaldırmakta ve nisbi sistemin asıl amacını yerine getirmemektedir. III II R. ZIMBRON, “The Unappreciated Margin: Turkish Electoral Politics Before the European Court of Human Rights”, 49 Harvard International Journal Online 10 (2007), http://www.harvardilj.org/online/125, s. 18. III Bkz, ORGANIZATION FOR SECURITY AND CO-OPERATION IN EUROPE, OFFICE FOR DEMOCRATIC INSTITUTIONS AND HUMAN RIGHTS, Assessment Report: Republic of Turkey Parliamentary Elections (2002). Aslında, % 10’luk baraj, temsili demokrasinin özünü oluşturan, Mecliste eleştiri ve tartışmayı ortadan kaldırma eğilimindedir. AİHM’nin defalarca belirttiği gibi, çoğulculuk olmadan demokrasi olamaz (bkz, Özgürlük ve Demokrasi Partisi / Türkiye, no. 23885/94). 2. Hükümet, % 10’luk seçim barajının hükümet istikrarını sağlamak anlamında meşru bir amaç güttüğünü iddia etmiştir. Hükümete göre Türkiye’de bu baraj olmadan nisbi oy sisteminin uygulanması halinde, istikrarlı çoğunluklar sağlanamaz. AİHM, bu iddiayı incelemeden veya herhangi bir eleştiriye tabi tutmadan kabul etmiştir. Ancak, bazılarına göre, Türkiye’nin tarihi bağlamında yapılan bir araştırma, bu amaç hakkında şüphe uyandırmaktadır çünkü, böylesi yüksek bir baraj uygulamayan bir seçim sisteminde de güçlü hükümetlerin kurulması mümkün olabilir.IV Aksine, böylesi yüksek bir baraj, istikrardan çok kutuplaşmaya neden olmaktadır. Ayrıca, günümüzde daha küçük gruplar, mevzuat boşluklarından yararlanmak suretiyle Mecliste temsil edilmektedirler (cf. infra, 4. madde). Dolayısıyla, bundan böyle kanunun amacının küçük grupları Meclisin dışında tutmak olduğu düşünülemez; çünkü geriye kalan tek etkinin seçim sürecinde barajı geçmesi kesin olmayan küçük partilerin şansını azaltmak olduğu görülmektedir. Bu partilerin ya müttefik bulmaları, ya da bağımsız adaylar göstererek ortadan kaybolmaları şarttır. 3. Müdahalenin orantısallığına ilişkin, çoğunluğun ilk argümanı 3 Kasım 2002 seçimlerinin, çoklu nedenlerden kaynaklanan gergin bir ortamda (ekonomik baskı, politik kriz ve deprem) yapılmış olmasıdır. Diğer bir deyişle, istisnai bir durum için istisnai bir çözüme gerek duyulmuştur. Ancak, %10’luk seçim barajının yalnızca Kasım 2002 seçimlerinde kullanılmamış olması, ilk bakışta makul görünen bu iddiayı daha az ikna edici hale getirmektedir. Öncelikle, sistem çok daha erken, 1983’te, kabul edilmiştir. O tarihten bu yana farklı siyasi çizgiler izleyen çok sayıdaki siyasi parti, barajı geçememiş ve Mecliste sandalye sahibi olamamıştır. İkinci olarak, baraj 2002 seçimlerini müteakiben 22 Temmuz 2007 Meclis seçimleri sırasında da kullanılmıştır. Seçim sistemi reformlarının tartışılmakta olduğu doğrudur ancak bugüne kadar görünmez bir elin bu reformların meyve vermesine engel olduğu anlaşılmaktadır. Bu şartlar altında çoğunluğun kararını etkileyen en önemli argümanın, yani 2002 seçimlerinin özel koşullarının, uygun bir argüman olmadığı kanısındayız. 4. Çoğunluğun ikinci iddiası, her koşulda ve genel hatlarıyla, aşırı buldukları %10’luk seçim barajının etkilerini sınırlayabilen “telafiler ve diğer garantiler” olarak adlandırdıkları kavramlara verdikleri öneme ilişkindir. IV R. ZİMBRON, “The Unappreciated Margin: Turkish Electoral Politics Before the European Court of Human Rights”, op. cit., s. 13. Ancak bunlar nedir? AİHM, bunların siyasi partilerin kullanmak durumunda bırakıldıkları ve seçim sürecinin şeffaflığına zarar veren “taktikler”Vden ibaret olduklarını kabul etmektedir. Taktik, kelimenin tam anlamıyla ruse de guerre (savaş hilesi) ibaresinde kullanıldığı gibi hile demektir. Düzgün olarak işlemeyen demokratik bir sistem “taktikler” ile düzeltilebilir ve bu şekilde, AİHS’ye uygun kabul edilebilir mi? Daha somut bir ifadeyle, Türk siyasi partileri, engelleri “atlamak” için seçim teknikleri geliştirmiştir. Bu teknikler, bir parti tarafından desteklenen (ancak seçilir seçilmez kendi partilerine yeniden geçen) bağımsız adaylar çıkarmayı veya bir partiden, diğer partinin listesine adaylar eklemeyi içermektedir. AİHM, bunun ehveni şer bir çözüm olduğunu teyit etmiştir. Ayrıca bu adaylar, siyasi partilere nazaran bir takım istenmeyen kısıtlamalara ve koşullara maruz kaldığı için bu tür bir sistemin sıkıntılarına da dikkat çekmektedir. Buna rağmen AİHM, sözde pratik sonuçları nedeniyle bu “taktikleri” kabul etmiştir. Diğer bir deyişle, sonuca varmak için kullanılan yollar mübahtır. Bu durumun ortaya çıkardığı siyasi etik sorununun yanı sıra, mantıken de kabul edilmesi bizim açımızdan güç görünmektedir çünkü AİHM, bu “taktiklerin” bu derece yüksek bir baraj konulmasına neden olan, Mecliste bölünmenin engellenmesinden ibaret meşru amaca ters düştüğünü kabul etmektedir. Ayrıca, bu telafiler ve garantiler, yalnızca siyasi değerlendirme ve anlaşmaların sonucudur ve gelecekte var olabileceklerine ilişkin bir istikrar veya güvence bulunmamaktadır. Türk Anayasası’na ve Türk seçim mevzuatına (2839 sayılı Milletvekili Seçimi Kanununun 16. maddesi) aykırı olan bu uygulamalar, bugünden yarına değiştirilebilir veya kaldırılabilir. Bu şartlar altında, bu tür telafilerin, AİHS açısından güvence olarak tanımlanabilmesini kabul etmek güçtür. Son olarak, AİHM, partilerin % 10 barajını aşmak için başka partilerin korumasını aramak ve bulmak zorunda kalmaları nedeniyle, bu tekniklerin partiler sistemi üzerindeki zararlı etkilerini incelememiştir. Partiler farklı düşünceleri temsil etmekte ve birleştirmektedir. Seçimlere bağımsızca katılmalarına yapılan, doğrudan veya dolaylı her müdahale, halkın düşüncesinin özgürce açıklanmasına halel getirmektedir. Anayasa Mahkemesi’nin de belirttiği gibi, seçimler sırasında farklı partiler mevzuattaki boşluklardan yararlanarak gizli ittifaklar yaptıklarında bu durum gerçekleşmektedir. Bu ittifakları oluşturabilmek için, bir partinin adaylarının diğer bir parti tarafından kabul edilmesi ve dahi onaylanması gerekmektedir, ki bu durum, partilerin, özellikle diğer partilerin listelerinde aday gösterdiği temsilcileri bağlamında, özgürlüğünü tehdit etmektedir. Bir başka deyişle, bu, seçmenlerle “saklambaç” oynamak, dolayısıyla temel demokratik ilkeleri tehlikeye atmak anlamına gelmektedir 5. Avrupa’daki en yüksek baraja sahip olan, belli bir bölge veya ulusal azınlıkla özdeşleşen seçmenlerin büyük bir kısmının görüşleri ve çıkarlarını kaale almayan ve diğer siyasi partilerle açık koalisyonlar kurmayı yasaklayan sözkonusu seçim sistemi, Devlet’e bırakılmış olan çok V Çev n: Orijinal metinde “stratagem” olarak geçmektedir. geniş takdir payını açıkça aşmakta ve AİHS’nin 1 No.lu Protokolünün 3. maddesinin hedef ve amacına ters düşmektedir. Profesör I. Budge tarafından kaydedildiği gibi; “O dönem halen hassas durumda olan bir demokratik sistemi desteklemek için istisnai bir tedbir olarak haklı çıkarılabilecek olan durum, Türk demokrasisinin Avrupa Birliği üyeliği talebinde bulunulabilecek kadar istikrarlı ve olgun bulunduğu bugün, güçlükle haklı çıkarılabilir.”VI 6. Dolayısıyla, seçim sistemine ilişkin bu kısıtlamaların, sözkonusu hakları, özlerine zarar verecek ve etkilerinden yoksun bırakacak derecede kısıtlamadığı konusunda ikna olmuş değiliz (Mathieu-Mohin ve Clerfayt, 2 Mart 1987 tarihli karar). Yürürlükte olan sistemin ancak telafilerle birlikte AİHS standartlarıyla uyumlu olarak değerlendirilebileceğini kabul ederken, aynı zamanda bu telafilerin uygulanan “taktikler” sonucu ortaya çıktığını belirten çoğunluğun kendisi de, bir ölçüde benzer bir görüşü benimsemektedir. Özgür seçimler, Avrupa’da adalet ve barışın temellerinden biridir; etkili siyasi/çoğulcu demokrasinin, dolayısıyla da hukukun üstünlüğünün ve insan haklarına bağlı kalınmasının gelişiminde vazgeçilmezdir. Sadece AİHS’nin değil aynı zamanda tüm Avrupa Konseyi sisteminin temelini oluşturan bu temel hedeflere, AİHS ile uyumlu hale getirmek için hile ile aşılması gereken seçim kurallarına dayanarak nasıl ulaşılacağını anlamak güçtür. Dolayısıyla, seçim sistemine ilişkin gerekli reformları, açık ve şeffaf bir şekilde gerçekleştirerek bu doğrultuda yapılacak reformlar – bizim görüşümüze göre – mevcut durumu AİHS ile uyumlu olarak iyileştirmek için uygun olan tek yol olacaktır. —— • —— DUR/Türkiye* Başvuru No. 34027/03 Strazburg 18 Eylül 2008 İKİNCİ DAİRE VI Başvuranların görüşleri, 29 Ekim 2007 tarihinde Katiplik tarafından alınmıştır. USULİ İŞLEMLER Türkiye Cumhuriyeti Devleti aleyhine açılan 34027/03 no’lu davanın nedeni T.C. vatandaşı Hadiye Dur’un (“başvuran”), Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’ne 27 Mayıs 2003 tarihinde Avrupa İnsan Hakları ve Temel Özgürlükler Sözleşmesi’nin (“AİHS”) 34. maddesi uyarınca yapmış olduğu başvurudur. Başvuran, İstanbul Barosu avukatlarından F. Karakaş Doğan ve E. Keskin tarafından temsil edilmiştir. OLAYLAR I. DAVA KOŞULLARI Başvuran, 1973 doğumludur ve Almanya’nın Köln kentinde yaşamaktadır. A. Başvuranın yakalanması ve kendisine karşı aşırı güç kullanımına ilişkin sağlık raporları 1. Başvuranın sunduğu şekliyle olaylar 27 Ekim 1998 saat 13.00’da aralarında başvuranın da bulunduğu “Barış Anneleri”ne mensup 43 kadın, partinin il sorumluları ile görüşmek üzere Anavatan Partisi (ANAP) İstanbul il başkanlığına gelmişlerdir. Kendilerini binanın girişinde karşılayan iki kadın, devam etmekte olan bir basın toplantısı olduğu cihetle binanın üçüncü katında, solda bulunan bekleme salonunda beklemelerini istemişler ve gitmişlerdir. Beş ila on dakika sonra polis memurları, bekleme salonuna gelmişler ve sis bombası atarak içeri girmişlerdir. Bir polis memuru, elindeki copla başvuranın başının arka kısmına vurmuş ve saçından tutarak merdivenlerden aşağı sürüklemiştir. Başvuran, daha sonra bir polis aracına bindirilerek Beyoğlu polis karakoluna götürülmüştür. Aynı gün 15.30’da başvuran, diğer 42 kadınla birlikte Adli Tıp Kurumu İstanbul şubesi doktoru tarafından muayene edilmiştir. Sağlık raporuna göre, başvuranın boynunda ve kafa derisinde ödemler bulunmaktadır. Doktor, başvurana üç gün işgöremezlik raporu vermiştir * Dışişleri Bakanlığı Çok Taraflı Siyasî İşler Genel Müdürlüğü tarafından Türkçe’ye çevrilmiş olup, gayrıresmî tercümedir. Başvuran geceyi polis karakolundaki diğer 10 kadınla birlikte bir hücrede geçirmiştir. Polis memurları iki ya da üç kez hücreye gelmişler ve her defasında tutuklulara hakaret ederek onları dövmüşlerdir. 28 Ekim 1998’de başvuranı muayene eden Adli Tıp Kurumu Beyoğlu şubesi doktoru, başvuranın bedeninde yeni yaraların oluşmadığını belirtmiştir. Aynı gün başvuran ve diğer 42 kadın, Beyoğlu Sulh Ceza Mahkemesi önüne çıkarılmıştır. Kahve satış büfesinde görevli Y.U.’yu rehin alıp almadıkları ve kendilerini yakalayan polis memurlarına direnip direnmediklerine ilişkin sorgulanmışlardır. Y.U.’yu rehin almadıklarını ve kendilerini yakalayan polis memurlarına direnmediklerini ileri sürmüşlerdir. Mahkeme, kadınlardan beşinin tutuklu olarak yargılanmasına ve diğerlerinin serbest bırakılmasına karar vermiştir. 2. Hükümet’in sunduğu şekliyle olaylar 27 Ekim 1998’de başvuranın da aralarında bulunduğu 43 kadın, parti başkan yardımcısı tarafından düzenlenen bir basın toplantısı ardından Anavatan Partisi (ANAP) İstanbul il başkanlığı binasına girmiştir. Bu binada düzenlenecek ve parti mensuplarının katılacak olduğu bir toplantıyı protesto amacıyla binayı işgal etmişlerdir. Güvenlik güçleri, parti mensupları ile olası bir çatışmaya engel olmak için kadınları bina dışına çıkarmaya teşebbüs etmiştir. Başvuranın da aralarında bulunduğu üç kadın, polise karşı koymuşlar ve fiziksel güç kullanmışlardır. Daha sonra sözkonusu 43 kadın yakalanmış ve muayene edilmek üzere Adli Tıp Kurumu Beyoğlu şubesine götürülmüştür. Müteakiben, Beyoğlu polis karakoluna götürülmüşlerdir. Polis, binayı işgal eden kadınların dört parti mensubunu dövdüğünü ve kendisini rehin aldığını ileri süren Y.U.’nun ifadesini almıştır. Y.U. ayrıca kadınların, yakalanmaları sırasında polis memurlarına direndiklerini belirtmiştir. B. Başvuran aleyhindeki cezai takibat 2 Kasım 1998’de Beyoğlu Cumhuriyet Savcısı, Beyoğlu Ağır Ceza Mahkemesi önünde bir iddianame sunmuş ve sözkonusu 43 kadını, ideolojik sebeplerle polise direnmek ve Y.U.’yu rehin almakla suçlamıştır. 4 Kasım 1999’da Beyoğlu Ağır Ceza Mahkemesi, başvuranın ve diğer sanıkların beraatine karar vermiştir. Mahkeme, kararında itham edilen kadınların, “Barış Anneleri”ne mensup olduğunu ve Anavatan Partisi’ni, sorunlarını bildirmek üzere parti mensupları ile bir toplantı yapmak amacıyla ziyaret ettiklerini belirtmiştir. Mahkeme ayrıca dava dosyasında, “Barış Anneleri” mensuplarının bir suç işlediğine ilişkin delil bulunmadığını belirtmiştir. Özellikle de Y.U.’yu rehin almamışlar ya da binaya zarar vermemişlerdir. Ayrıca üzerlerinde suç işlemelerine olanak verecek materyaller bulunmamaktadır. Kadınlar tarafından dövüldüğü iddia edilen parti mensupları, kadınların aleyhinde şikayette bulunmamıştır. Mahkeme, yakalanma sırasında hiçbir polis memurunun yaralanmaması nedeniyle sanığın, polise direndiğine ilişkin delil bulunmadığını gözlemlemiştir. Aksine, başvuranın da aralarında bulunduğu kadınlardan bazıları yaralanmıştır. Dava dosyasında yer alan bilgilere göre, 4 Kasım 1999 tarihli karar temyiz edilmemiştir. C. Başvuranın kötü muamele iddialarına ilişkin soruşturma 19 Mart 1999’da başvuran, Beyoğlu Cumhuriyet Savcılığı’na şikayette bulunarak polis memurlarının, kendisini yakaladıkları sırada fiziksel güç kullandıklarını ileri sürmüş ve soruşturma başlatılmasını talep etmiştir. Belirsiz bir günde Beyoğlu Cumhuriyet Savcısı soruşturma başlatmıştır. Bu soruşturma kapsamında, 26 Mayıs 1999’da başvuran, Cumhuriyet Savcısı’na ifade vermiş ve iddialarını yinelemiştir. Aynı gün, bedeninde yaralanma bulunmadığını belirten bir doktor tarafından muayene edilmiştir. 30 Eylül 1999’da Cumhuriyet Savcısı, başvuranın kötü muameleye maruz kaldığı iddialarını reddeden polis memuru F.M.S.’nin ifadesini almıştır. 8 Ekim 1999’da Beyoğlu Cumhuriyet Savcısı, başvuranın iddiası hususunda F.M.S. aleyhinde kovuşturma başlatmama kararı almıştır. Kararında F.M.S.’nin, yasadışı bir gösteriye katılan ve polise direnen başvuranı kötü muameleye maruz bıraktığını ileri sürmek için yeterli delil bulunmadığını belirtmiştir. Cumhuriyet Savcısı, polisin kullandığı gücün aşırı olmadığı ve görevleri kapsamında hareket ettikleri kanısındadır. 8 Ekim 1999 tarihli karar, başvurana ya da yasal temsilcilerine bildirilmemiştir. Başvuranın yasal temsilcilerinden biri, 2002 Ekim ayında Fatih Cumhuriyet Savcılığı’ndan kararın bir nüshasını almıştır. 31 Ekim 2002’de başvuran, 8 Ekim 1999 tarihli karara itiraz etmiştir. 31 Mart 2003’te İstanbul Ağır Ceza Mahkemesi, 8 Ekim 1999 tarihli kararın kanuna uygun olduğu sonucuna vararak başvuranın itirazını reddetmiştir. HUKUK I. AİHS’NİN 3., 6. VE 13. MADDELERİNİN İHLAL EDİLDİĞİ İDDİASI Başvuran, yakalandığı sırada maruz bırakıldığı muamelenin AİHS’nin 3. maddesinin ihlaline neden olduğu hususunda şikayette bulunmuştur. Ayrıca, AİHS’nin 3., 6. ve 13. maddeleri uyarınca kötü muamele iddialarına ilişkin yeterli ve etkili bir soruşturma yapılmadığını ileri sürmüştür. Mahkeme, sözkonusu şikayetleri müstakilen AİHS’nin 3. maddesi uyarınca incelemenin uygun olduğuna karar vermiştir. A. Kabuledilebilirlik Hükümet, başvuranın AİHS’nin 35/1 maddesi kapsamında mevcut olan iç hukuk yollarını tüketmemiş olduğunu ileri sürmüştür. Bu bağlamda, hukuk mahkemelerinde ya da idari mahkemelerde dava açarak uğradığını iddia ettiği zararın telafisini arayabileceğini ancak aramadığını ileri sürmüştür. Başvuran, Hükümet’in iddiasına itiraz etmiştir. AİHM, benzer davalarda Hükümet’in ilk itirazlarını incelemiş ve reddetmiş olduğunu yinelemektedir (bkz., örneğin, Balçık ve Diğerleri, 22. paragraf; Eser Ceylan/Türkiye, no. 14166/02, 23. paragraf, 13 Aralık 2007). Sözkonusu davada yukarıda kaydedilen başvurularda vardığı sonuçlardan farklı bir sonuca varmasını gerektirecek özel koşullar bulunmamaktadır. Sonuç olarak, Hükümet’in ilk itirazının sözkonusu kısmını reddetmektedir. Hükümet ayrıca Beyoğlu Cumhuriyet Savcısı tarafından yürütülen soruşturmadaki gelişmelere ilişkin bilgi almadan önce üç yıl beklemesi nedeniyle başvuranın iddialarının aldatıcı olduğunu belirtmiştir. 8 Ekim 1999 tarihli kararın Cumhuriyet Savcılığı kayıtlarından bulunabileceğini ileri sürmüş ve başvuranın neden 2002 Ekim ayından önce haberdar olmadığını sormuştur. Başvuranın, başvurusunu yakalanmasından itibaren altı ay içerisinde sunması gerektiğini ileri sürmüştür. Hükümet, görüşlerinde her ne kadar başvuranın başvurusunu zamanında yapmadığını değil başvuranın dayanaktan yoksun olduğunu iddia etmişse de AİHM, yukarıdaki argümanların başvuranın AİHS’nin 35/1 maddesi bağlamındaki altı ay kuralına uymasına ilişkin olduğu kanısındadır. Bu bağlamda AİHM, başvuranın ex officio nihai yerel kararın yazılı bir nüshasının kendisine tebliğ edilmesine hakkı olduğu hallerde, AİHS’nin 35/1 maddesinin amaç ve kapsamının, en iyi şekilde, altı aylık sürenin yazılı kararın tebliğ edilme tarihinden itibaren işlemeye başladığının kabul edilmesi ile yerine getirildiğini yinelemektedir. Sözkonusu davada, başvuranın Beyoğlu Cumhuriyet Savcısı’nın kararından Ekim 2002’de haberdar olduğu konusunda bir tereddüt bulunmamaktadır. Sözkonusu tarihte yürürlükte olan ve Cumhuriyet savcılarının takipsizlik kararlarını sanıklara ve davacılara bildirmelerini öngören eski CMK’nın 164. maddesi aksine, sözkonusu karar başvurana ya da yasal temsilcilerine tebliğ edilmemiştir. Ayrıca Hükümet, AİHM’ye bu konuda herhangi bir açıklama yapmamıştır. Aksine, başvuranın gereken özeni göstermediğini belirtmiştir. Ayrıca İstanbul Ağır Ceza Mahkemesi, başvuranın itirazını gereğinden geç sunulduğu gerekçesiyle reddetmemiş, itirazının esasına ilişkin bir soruşturma başlatmıştır. Bu nedenle AİHM, AİHS’nin 35/1 maddesi bağlamındaki “nihai karar”ın, İstanbul Ağır Ceza Mahkemesi’nin 31 Mart 2003 tarihli kararı olduğu ve başvuranın, başvurusunu 27 Mayıs 2003 tarihinde sunarak altı ay kuralına uymuş olduğu kanısındadır. Sonuç olarak, Hükümet’in ilk itirazının sözkonusu kısmını reddetmektedir. AİHS’nin 35/3 maddesi çerçevesinde başvurunun sözkonusu kısmının dayanaktan yoksun olmadığını kaydeden AİHM, başka açılardan bakıldığında da kabuledilemezlik unsuru taşımadığını tespit eder. Bu nedenle, başvurunun bu kısmı kabuledilebilir niteliktedir. B. Esas 1. Sorumlu Hükümet’in AİHS’nin 3. maddesi kapsamında esas bakımından sorumluluğu (a) Tarafların görüşleri Başvuran, polis memurlarının Anavatan Partisi İl Başkanlığı’na yapılan polis baskını sırasında fiziksel güç kullanmalarının, kötü muamele teşkil ettiğini ileri sürmüştür. Bu bağlamda başının arka kısmına copla vurulduğunu ve saçlarından tutularak merdivenlerden aşağı sürüklendiğini belirtmiştir. Hükümet, başvuran ve kadınlardan 42’sinin, güvenlik güçlerinin müdahalesini gerektirecek şekilde şiddet içeren bir gösteri başlattıklarını ve yakalanmaya karşı direndiklerini ileri sürmüştür. Başvurana ve diğer kadınlara uygulanan gücün, bu tür koşullarda orantılı olduğunu ileri sürmüştür. (b) AİHM’nin değerlendirmesi AİHM, 3. maddenin yakalama gibi belirli koşullar altında güç kullanımını yasaklamadığını yineler. Ancak, bu tür bir güç, yalnızca zaruri durumlarda kullanılabilir ve aşırı olmamalıdır. Sözkonusu davada başvuran, polis memurlarından birinin başının arka kısmına copla vurduğunu ve kendisini saçlarından tutarak merdivenlerden aşağı sürüklediğini ileri sürmüştür. AİHM, sağlık raporunda başvuranın boynunda ve kafa derisinde ödemler olarak belirtilen bulguların, başvuranın iddiaları ile tutarlı olduğu kanısındadır. Başvuranın aldığı yaraların, 3. madde kapsamına girecek derecede ciddi olduğu sonucuna varmıştır. AİHM ayrıca başvuranın aldığı yaraların, Devlet’in güvenlik güçlerinin görevlerini yerine getirirken güç kullanmaları sonucu oluştuğunun taraflar arasında ihtilaflı olmadığını belirtir. Bu nedenle AİHM, ikna edici iddialar ile kullanılan gücün zaruri ve yerinde olduğunu gösterme sorumluluğunun Hükümet’e ait olduğu kanısındadır. AİHM bu bağlamda Hükümet’in sunduğu iddialarda ve dokümanlarda aralarında başvuranın da yer aldığı 43 kişilik grubun, Anavatan Partisi binasını işgal ettiği, bir kişiyi rehin aldığı ve diğer dört kişiyi dövdüğünün görüldüğünü gözlemler. Ancak, olaylara ilişkin görüşleri, Beyoğlu Ağır Ceza Mahkemesi’nin 4 Kasım 1999 tarihli kararı ile çürütülmüştür. Sözkonusu karara göre, başvuran ya da diğer kadınlar Y.U.’yu rehin almamış ya da iddia edildiği gibi kimseyi dövmemiştir. Anavatan Partisi’ne, polis memurlarına saldırmamış ya da karşı koymamışlardır. Sivil toplum hareketi haklarını kullanarak parti mensupları ile görüşmek üzere gitmişlerdir. Dava koşullarını ve özellikle de Beyoğlu Ağır Ceza Mahkemesi’nin vardığı sonuçları göz önüne alan AİHM, Hükümet’in başvurana karşı kullanılan gücün zaruri olduğunu açıklamak ya da göstermek için ikna edici iddialarda bulunmadığı kanısındadır. AİHM, Devlet’in AİHS’nin 3. maddesi bağlamında başvuranın 27 Ekim 1998’de aldığı yaralardan sorumlu olduğu sonucuna varmıştır. Bu nedenle AİHS’nin 3. maddesi, esas bakımından ihlal edilmiştir. 2. Sorumlu Hükümet’in AİHS’nin 3. maddesi kapsamında usul bakımından sorumluluğu (a) Tarafların görüşleri Başvuran yetkili makamların, 27 Ekim 1998 tarihli sağlık raporu ile desteklenen ciddi nitelikteki iddialarına ilişkin etkili bir soruşturma yürütmediklerini ileri sürmüştür. Beyoğlu Cumhuriyet Savcısı’nın ve İstanbul Ağır Ceza Mahkemesi’nin Beyoğlu Ağır Ceza Mahkemesi önündeki dava dosyasını incelememelerinin, yerel makamların polis tarafından maruz bırakıldığı kötü muameleye göz yumduğunu gösterdiğini belirtmiştir. Hükümet cevaben Beyoğlu Cumhuriyet Savcısı’nın başvuranın iddialarına ilişkin bir soruşturma başlattığını, ilgili delilleri topladığını ve araştırma yaptığını belirtmiştir. (b) AİHM’nin değerlendirmesi AİHM, bir kişinin polis ya da Devlet görevlilerince, 3. maddeyi ihlal edecek şekilde kötü muameleye maruz bırakıldığını iddia ettiği durumlarda, Devlet’in AİHS’nin 1. maddesi bağlamındaki “kendi yetki alanları içinde bulunan herkese bu Sözleşme’nin birinci bölümünde açıklanan hak ve özgürlükleri tanı[ma]” görevi ile birlikte yorumlanan sözkonusu maddenin, etkili bir resmi soruşturma başlatılmasını öngördüğünü yinelemektedir. 2. madde kapsamındaki soruşturma gibi sorumlu kişilerin tespitine ve cezalandırılmasına olanak vermeli ve şikayetçinin dava dosyasına kolayca erişimine imkan tanımalıdır. AİHM öncelikle başvuranın, mevcut başvuruya yol açan olaydan hemen sonra muayene edildiğini gözlemlemektedir. Başvuranı muayene eden doktorun hazırladığı rapordan başvuranın boynunda ve kafa derisinde ödemler bulunduğu anlaşılmaktadır. Ancak, Beyoğlu Cumhuriyet Savcılığı, eski CMK’nın, savcıya, herhangi bir suretle bir suçun işlendiği izlenimi verecek bir durumdan haberdar olur olmaz kamu davası açmağa mahal olup olmadığına karar vermek üzere hemen işin hakikatini araştırma zorunluluğu getiren 153. maddesine rağmen başvuranın aldığı yaralar hususunda bir soruşturma başlatmamıştır. Ancak beş ay sonra başvuran tarafından yapılan şikayet üzerine Beyoğlu Cumhuriyet Savcısı, başvuranın kötü muamele iddialarına ilişkin bir soruşturma başlatmıştır. Beyoğlu Cumhuriyet Savcısı başvuranın ve başvuranın yakalandığı sırada görevde olan polis memuru F.M.S.’nin ifadelerini almıştır. Ayrıca başvuranın muayene edilmesini öngörmüştür. Soruşturma, Ağır Ceza Mahkemesi’nin Cumhuriyet Savcısı’nın takipsizlik kararını onaylaması ile sona ermiştir. Ancak AİHM, soruşturmanın yürütülmesi aşamasında aksaklıklar olduğunu gözlemlemiştir. Öncelikle, Cumhuriyet Savcısı olay sırasında Anavatan Partisi binasında bulunan diğer kadınların ifadelerini almaya teşebbüs etmemiştir. Görevde olan diğer polis memurlarını çağırmamış ya da Y.U. dışında Anavatan Partisi İstanbul İl Başkanlığı’nda çalışan olası görgü tanıklarını tespit etmemiştir. Ayrıca Cumhuriyet Savcısı, Beyoğlu Ağır Ceza Mahkemesi başvuranın beraat etmesi kararını vermeden önce 8 Ekim 1999’da F.M.S. aleyhinde takibat yapmama kararı almıştır. AİHM, Beyoğlu Cumhuriyet Savcısı’nın başvuranın yasadışı bir gösteriye katıldığına, polise direndiğine ya da başvuranın iddialarına ilişkin cezai takibat başlatmama kararı vermeden önce başvuran aleyhindeki cezai takibatın sonuçlanmasını beklemesi gerektiği kanısındadır. AİHM ayrıca İstanbul Ağır Ceza Mahkemesi’nin, sözkonusu tarihte bir diğer ceza mahkemesinin, olayları çevreleyen koşulları tespit etmesine ve başvuranın ve diğer kadınların, yasadışı bir gösteriye katılmadıkları ya da polise direnmedikleri sonucuna varmasına rağmen Beyoğlu Cumhuriyet Savcısı’nın kararını onaylamasını dikkat çekici bulmaktadır. AİHM, yukarıda kaydedilenler ışığında, başvuranın kötü muamele iddialarına ilişkin soruşturmanın yeterli olmadığı ve bu nedenle Devlet’in AİHS’nin 3. maddesi bağlamındaki usuli yükümlülüklerinin ihlaline yol açtığı sonucuna varmıştır. Bu nedenle AİHS’nin 3. maddesi usul bakımından ihlal edilmiştir. II. AİHS’NİN 13. MADDESİNİN İHLAL EDİLDİĞİ İDDİASI Başvuran, AİHS’nin 13. maddesine dayanarak etkili bir soruşturma yapılmaması nedeniyle kendisini kötü muameleye maruz bırakan polis memurları aleyhinde tazminat davası açma fırsatı olmadığını ileri sürmüştür. Hükümet, bu iddiaya itiraz etmiştir. AİHM bu şikayetin yukarıda incelenen şikayetlerle bağlantılı olduğunu ve aynı şekilde kabuledilebilir olduğuna karar verilmesi gerektiğini belirtmektedir. Ancak, dava koşullarını, tarafların görüşlerini ve AİHS’nin 3. maddesinin esas ve usul bakımından ihlal edildiği tespitini göz önüne alan AİHM, mevcut başvuruda ortaya konan yasal konuları incelemiş olduğu kanısındadır. Bu nedenle başvuranın AİHS’nin 13. maddesi kapsamındaki şikayetini ayrıca karara bağlamaya gerek olmadığı sonucuna varmıştır. III. AİHS’NİN 41. MADDESİNİN UYGULANMASI AİHS’nin 41. maddesine göre: “Mahkeme işbu Sözleşme ve protokollerinin ihlal edildiğine karar verirse ve ilgili Yüksek Sözleşmeci Tarafın iç hukuku bu ihlali ancak kısmen telafi edebiliyorsa, Mahkeme, gerektiği takdirde, hakkaniyete uygun bir surette, zarar gören tarafın adil tazminine hükmeder.” A. Tazminat Başvuran, manevi tazminat olarak 20,000 Euro talep etmiştir. Ayrıca maddi tazminat olarak 2,000 Euro talep etmiştir. Hükümet bu taleplere itiraz etmiştir. Başvuranın uğradığını iddia ettiği maddi zarara ilişkin olarak AİHM, bu başlık altındaki talebinin gerekçesini gösteremediği sonucuna varmış ve dolayısıyla talebi reddetmiştir. Ancak AİHM, başvuranın sıkıntı ve strese maruz kalmış olduğu ve bunun yalnızca ihlal bulgusu ile telafi edilemeyeceği sonucuna varmıştır. Mahkeme başvuranın sadece ihlal tespiti ile yeterli olarak tazmin edilemeyecek manevi zarara uğradığını kabul etmektedir. Mevcut davada tespit edilen ihlalin niteliğini göz önüne alan ve hakkaniyet temelinde karar veren AİHM, başvurana manevi tazminat olarak 7,000 Euro ödenmesine karar vermiştir. B. Yargılama masraf ve giderleri Başvuran ayrıca AİHM önünde yaptığı harcamalar için 5,500 yeni Türk Lirası (TRY) (yaklaşık 3,000 Euro) ve kırtasiye, fotokopi ve posta masrafları için 2,000 Euro talep etmiştir. Bu masrafları, avukatlık ücreti sözleşmesine dayanarak belgelemiştir. Bu sözleşmeye göre AİHM önündeki davanın başarılı olması halinde avukata 5,500 TRY ödeyecekti. Başvuran, diğer masraflarına ilişkin olarak 34 Euro harcadığını gösteren faturalar sunmuştur. Hükümet, başvuranın taleplerinin gerekçelerini gösteremediğini belirtmiştir. AİHM’nin içtihadına göre bir başvuran, ancak masrafların gerçekten ve gerektiği için yapıldığı ve miktarın makul olduğu kanıtlanmış ise bunları geri almaya hak kazanmaktadır. Sözkonusu davada özellikle avukatlık ücreti sözleşmesi olmak üzere elindeki bilgileri ve yukarıdaki ölçütleri göz önünde bulunduran AİHM, başvuranın AİHM önünde yaptığı harcamaları da kapsayacak şekilde, daha önce verilen 850 Euro adli yardım miktarı düşülmek üzere, 2,534 Euro ödenmesinin uygun olduğu kanısındadır. C. Gecikme Faizi AİHM, Avrupa Merkez Bankası’nın marjinal kredi kolaylıklarına uyguladığı faiz oranına üç puanlık bir artışın ekleneceğini belirtmektedir. BU GEREKÇELERE DAYANARAK AİHM, OYBİRLİĞİ İLE 1. Başvurunun kabuledilebilir olduğuna; 2. AİHS’nin 3. maddesinin esas ve usul bakımından ihlal edildiğine; 3. AİHS’nin 13. maddesi bağlamında başvuranın kendisini kötü muameleye maruz bırakan polis memurları aleyhinde tazminat davası açamadığına ilişkin şikayeti ayrıca incelemeye gerek olmadığına; 4. (a) AİHS’nin 44. maddesinin 2. paragrafı gereğince kararın kesinleştiği tarihten itibaren üç ay içinde, ödeme tarihindeki döviz kuru üzerinden Yeni Türk Lirası’na çevrilmek üzere Savunmacı Hükümet tarafından başvurana aşağıda kaydedilen meblağların ödenmesine; (i) manevi tazminat olarak 7,000 EUR (yedi bin Euro) ve uygulanabilecek her tür vergi; (ii) yargılama masraf ve giderleri için, 850 Euro adli yardım miktarı düşülmek üzere, 2,534 EUR (iki bin beş yüz otuz dört Euro) ve uygulanabilecek her tür vergi; (b)Yukarıda belirtilen üç aylık sürenin sona erdiği tarihten itibaren ödemenin yapılmasına kadar, Avrupa Merkez Bankası’nın o dönem için geçerli olan marjinal kredi kolaylığı oranının üç puan fazlasına eşit oranda basit faiz uygulanmasına; 5. Adil tatmine ilişkin diğer taleplerin reddedilmesine; KARAR VERMİŞTİR. İşbu karar İngilizce olarak hazırlanmış ve AİHM İçtüzüğü’nün 77. maddesinin 2. ve 3. paragrafları gereğince 18 Eylül 2008 tarihinde yazılı olarak bildirilmiştir. —— • —— KIZIL/Türkiye Davası* Başvuru No: 29098/03 Strazburg 17 Temmuz 2008 İKİNCİ DAİRE USUL Türkiye Cumhuriyeti Devleti aleyhine açılan (29098/03) no’lu davanın nedeni T.C. vatandaşı Yunus Kızıl’ın (başvuran) Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’ne (AİHM) 3 Temmuz 2003 tarihinde Avrupa İnsan Hakları ve Temel Özgürlüklerin Korunması Sözleşmesi’nin (AİHS) 34. maddesi uyarınca yapmış oldukları başvurudur. Başvuran, AİHM önünde Batman Barosu avukatlarından S. Özevin ve M.T. Kuyumcu tarafından temsil edilmektedir. OLAYLAR I. DAVANIN KOŞULLARI 1974 doğumlu olan başvuran Batman’da ikamet etmektedir. Başvuran 9 Eylül 2002 tarihinde polislerle yaşadığı bir münakaşanın ardından yakalanmıştır. Olay tutanağında, başvuranla birlikte başka bir kişinin plakasız mobilet kullandıkları sırada bir polis uygulama noktasında durduruldukları belirtilmiştir. Yapılan incelemenin ardından polisler sürücülerin ehliyet ve ruhsatlarının olmadığını tespit etmişlerdir. Mobiletler trafikten men edilerek sürücülere gerekli işlemleri tamamladıktan sonra mobiletlerini trafik bölge müdürlüğünden alabilecekleri bildirilmiştir. Başvuran saat 12:30 sularında polis uygulama noktasına dönerek polislerin izni olmadan mobiletini almaya kalkışmıştır. Polis memuru Hasan’ın idari işlemleri tamamlamadan mobiletini geri alamayacağını söylemesi üzerine başvuran küfür ederek polis memuru Hasan’a yaklaşmış, yakasından tutarak sarsmış ve vurmaya başlamıştır. Olay yerinde bulunan polisler başvuranı etkisiz hale getirmek için zor kullanmışlardır. Daha sonra ilgili, karakoldan çağrılan polislere teslim edilmiştir. Sözkonusu tutanak dört polis memuru ve iki şahit tarafından imzalanmıştır. Bu şahitler egzoz gazı emisyon ölçümü yapmak üzere orada bulunan teknisyenlerdi. Başvuran ise bu tutanağı imzalamamıştır. * Dışişleri Bakanlığı Çok Taraflı Siyasî İşler Genel Müdürlüğü tarafından Türkçe’ye çevrilmiş olup, gayrıresmî tercümedir. Aynı gün başvuran kendisini gözaltına alan polislerle birlikte sağlık kontrolünden geçirilmiştir. Başvuranla ilgili olarak düzenlenen raporda sağ omuz-kol üzerinde ekimozik alanlar, sol omuz arka tarafında 5x10 cm.’lik ekimoz, sağ el bileğinde 3x3 cm. ekimoz ile sol ön kolda 5x5 cm. çapında ekimoza, sağ ayak bileğinde ekimozlara ve sağ kulak ve çevresinde ekimozik alanlara rastlandığı belirtilmiştir. Başvurana üç gün iş göremezlik raporu verilmiştir. Polis memuru Hasan ile ilgili olarak düzenlenen raporda ise göğüste ve sol ön kol iç tarafında 3x3 cm. çapında ekimotik bölgelere ve sol kol iç tarafında sıyrıklara rastlandığı belirtilmiştir. Diğer polislerin vücutlarında ise hiçbir darp ya da cebir izine rastlanmamıştır. Yine aynı gün başvuranın, polis memurlarının ve diğer motosikletlinin ifadeleri alınmıştır. Başvuran, evinde sıhhi tesisat işleri yaptığı polis Murat ile arasında bir anlaşmazlık olduğundan ve adıgeçen polisin kendisini tehdit ettiğinden söz ederek olay günü arkadaşıyla birlikte motosikletleriyle uygulama noktasına doğru gittikleri esnada polis Murat’ın kendilerini fark etmesi üzerine cep telefonuyla bir arama yaptığını belirtmiştir. Başvuran ve arkadaşı uygulama noktasında durdurulmuş ve orada bulunan bir polis memuru motosikletlilerden hangisinin başvuran olduğunu öğrenmek için polis Murat’a telefon etmiştir. Yine aynı polis memuru başvuran ve arkadaşına mahkemeye çıkmaktan kurtulmaları için polis Murat’a gitmelerini tavsiye etmiştir. Başvuran ve arkadaşı polis Murat’ı bulmak için bir başka polis uygulama noktasına gitmişlerdir. Uygulama noktasına vardıklarında, bir polis memuru telefonla polis Murat’ı aramıştır. Polis Murat kısa bir süre sonra yanlarına gelmiştir. Polis Murat, mobiletlere el konulmasıyla bir ilgisinin bulunmadığını iddia etmiştir. Başvuran daha sonra emniyet müdürlüğüne gitmiştir. Emniyet müdürü, trafik bölge müdürü ve polis Murat ile görüştükten sonra başvurana mobiletini polis uygulama noktasından almasını fakat en kısa zamanda ehliyet ve ruhsat çıkartmasını söylemiştir. Polisler, uygulama noktasında, emniyet müdürlüğünden kendilerine bilgi verilmediği gerekçesiyle başvurana mobiletini iade etmeyi reddetmişlerdir. Yaşanan münakaşanın ardından polisler başvuranı bir kulübeye sokarak yumruk ve tekmelerle dövmüşlerdir. Polis Hasan, başvuranın plakasız mobilet kullandığı gerekçesiyle yakalandığını, mobiletinin trafikten men edildiğini ancak mobiletini trafik bölge müdürlüğünden alabileceğinin kendisine söylendiğini ifade etmiştir. Saat 12:30 sularında başvuran uygulama noktasına dönmüş ve trafik müdürünün mobiletini alabileceği yönünde izin verdiğini bildirmiştir. Polis Hasan bu yönde kendisine bir bilgi verilmediği gerekçesiyle mobileti iade etmeyi reddetmiştir. Bunun üzerine başvuran Polis Hasan’a küfrederek yakasını toplamış ve müessir fiilde bulunmuştur. Polis memurları Savaş ve Lütfü duruma müdahale etmişler ve başvuranı zor kullanarak etkisiz hale getirmişlerdir. Polis memurları Savaş ve Lütfü polis memuru Hasan ile aynı yönde ifade vermişlerdir. Polis memuru Murat başvuran ve başvuranın kardeşiyle evinde yapılan sıhhi tesisat işleri nedeniyle bir ihtilaf olduğundan söz ederek olay günü başvuranı ve başvuranın arkadaşını mobiletle şehir merkezine doğru seyir halindeyken gördüğünü, yaklaşık bir saat sonra meslektaşlarının telefonla kendisini aradıklarını ve başvuranın kendisiyle konuşmak istediğini söylediklerini, bilahare olay yerine gittiğini, başvuranın mobiletinin trafikten men edildiğini söyleyerek kendisinden yardım talep ettiğini, kendinin ise bu talebi reddettiğini, başvuranın emniyet müdürü nezdinde şikayette bulunması üzerine emniyet müdürlüğüne gittiğini, başvuranı tehdit etmediğini ve mobiletine el koydurtmadığını belirtmiştir. Diğer motosikletli Şerefhan Kayra ise başvuranın kendisinden kısa bir süre sonra yakalandığını, polis uygulama noktasında bulunan bir polis memurunun telefonla birini arayarak aralarından hangisinin başvuran olduğunu sorduğunu ve kendilerine polis memuru Murat ile görüşmelerini tavsiye ettiğini, polis memuru Murat’ı bir benzin istasyonunda bulduklarını ve ondan yardım etmesi için ricada bulunduklarını, polis Murat’ın mobiletlerine el konulmasına engel olamayacağını söylediğini, uygulama noktasına geri döndüklerinde başvuran ile polisler arasında ağız dalaşı çıktığını, başvuranın nüfus cüzdanını polislere fırlatarak olay yerini terk ettiğini, mobiletini almak için saat 13 sularında oraya geri döndüğünde ise uzaktan başvuranın ve polislerin el kol hareketlerinde bulunduğunu gördüğünü ancak müessir fiilleri kimin gerçekleştirdiğini ayırt edemediğini belirtmiştir. 10 Eylül 2002 günü başvuran yeniden muayene olmuştur. Düzenlenen raporda, sağ omuzda ekimozik alanlar, sol omuz arka tarafta 5x10 cm’lik ekimoz alanı, sağ el bileğinde 3x3 cm’lik ekimozik alan, sağ kolda dirsek ve bilek hizasında ekimozik alanlar, sol ön kolda 5x5 cm’lik ekimozik alan olduğu belirtilmiştir. Başvurana üç gün iş göremezlik raporu verilmiştir. Aynı gün Cumhuriyet Savcısı başvuranı, diğer motosikletliyi ve polisleri dinlemiştir. A. Polisler aleyhindeki süreç 22 Ekim 2002 tarihinde başvuran Cumhuriyet Savcılığı’na dört polis memuru aleyhinde kötü muamele yaptıkları ve görevlerini kötüye kullandıkları iddiasıyla suç duyurusunda bulunmuştur. Cumhuriyet Savcılığı 23 Ekim 2002 tarihinde Batman Valiliği’nden soruşturma izni talep etmiştir. Batman Valiliği olayla ilgili olarak 6 Kasım 2002 tarihinde bir emniyet müdürünü görevlendirmiştir. Emniyet müdürü daha önce ifadeleri alınan şahısların yeniden ifadelerini almıştır. Bu şahıslar evvelce vermiş oldukları ifadeleri teyit etmişlerdir. Sözkonusu emniyet müdürü ayrıca tanık sıfatıyla başka bir polis uygulama noktasında bulunan iki polis memurunun, trafik şube müdürünün ve olay yerinde bulunan iki teknisyenin ifadelerine başvurmuştur. Polislerle aynı yönde ifade veren teknisyenler karakoldan gelecek polislerin beklendiği sırada başvuranın kelepçelenerek bir kulübeye götürüldüğünü belirtmişlerdir. Ön incelemeci yaptığı inceleme sonucunda polis memurları aleyhinde bir ceza soruşturması açılmasına yer olmadığı sonucuna varmıştır. Vali, 2 Aralık 2002 tarihinde ön incelemecinin vardığı sonuçları onaylayarak ceza soruşturması açılması izni vermemiştir. Bölge İdare Mahkemesi başvuran tarafından bu karara karşı yapılan itirazı reddetmiştir. Cumhuriyet Savcısı valilik kararına istinaden takipsizlik kararı vermiştir. Midyat Ağır Ceza Mahkemesi 8 Temmuz 2003 tarihinde başvuranın yaptığı itirazı reddetmiştir. Bu arada Bölge Disiplin Kurulu haklarında iddiada bulunulan polislere disiplin cezası verilmesine yer olmadığı kanaatine varmıştır. B. Başvuranlar aleyhindeki süreç Cumhuriyet Savcısı 21 Kasım 2002 tarihinde başvuranı görevli memura hakaret ve müessir fiil suçuyla itham etmiştir. Dava, 6 Ekim 2005 tarihinde Batman Asliye Ceza Mahkemesi önünde halen devam etmekteydi. HUKUK I. AİHS’NİN 3. VE 13. MADDELERİNİN İHLAL EDİLDİĞİ İDDİASI HAKKINDA Başvuran polislerce dövüldüğünden ve bu eylemlerle ilgili olarak iç hukukta etkili başvuru yolları bulunmamasından şikayetçi olmaktadır. Başvuran AİHS’nin 3. ve 13. maddelerinin ihlal edildiğini düşünmektedir. AİHM bu şikayetlerin yalnızca AİHS’nin 3. maddesi açısından incelenmesinin uygun olacağı kanaatindedir. A. Kabuledilebilirliğe ilişkin Hükümet, başvuranın, bir tazminat elde etmek amacıyla iç hukuktaki idari ve medeni hukuk yollarına başvurmadığı cihetle başvuru yollarının tamamını tüketme şartını yerine getirmediğini savunmaktadır. Mevcut davada başvuran Cumhuriyet Savcılığı’na bir suç duyurusunda bulunmuştur. AİHM, bir suç duyurusunda bulunan ve Türkiye’deki cezai yargı sisteminin sunduğu tüm imkanları kullanan başvuranın bir hukuk mahkemesinde yeniden tazminat davası açmak ya da idare mahkemeleri önünde tam yargı davası açmak suretiyle tazminat elde etmeyi denemesinin zorunlu olmadığı kanısındadır (mutatis mutandis, Assenov ve diğerleri – Bulgaristan, 28 Ekim 1998 tarihli karar, prg. 86, ve Fazıl Ahmet Tamer ve diğerleri – Türkiye, no: 19028/02, prg. 75, 24 Temmuz 2007). Tarafların tüm argümanlarını göz önünde bulunduran AİHM, sözkonusu şikayetin olaylara ve hukuka ilişkin olarak başvurunun incelenmesinin bu aşamasında çözümü mümkün olmayan ciddi sorular gündeme getirdiği bu nedenle de esastan incelenmesi gerektiği kanaatindedir. Dolayısıyla bu şikayet AİHS’nin 35. maddesinin 3. fıkrası anlamında açıkça dayanaktan yoksun olarak ilan edilemez. Bu şikayete ilişkin olarak başka herhangi bir kabuledilemezlik gerekçesi tespit edilmemiştir. B. Esasa ilişkin Başvuran polislerin kendisini bir kulübeye götürdüklerini ve yumruk ve tekmeyle dövmeye başladıklarını iddia etmektedir. Başvuran polis memuru Hasan’ın vücudundaki yaraların kendini savunmaya çalışması nedeniyle meydana geldiğini belirterek iddialarını yinelemektedir. Başvuran, her halükarda polisler tarafından kullanılan gücün orantısız olduğunu ifade etmektedir. Başvuran, tıbbi muayenenin şikayet konusu olayların meydana gelmesinden altı saat sonra gerçekleştirildiğini ve vali tarafından olayı araştırmakla görevlendirilen ön incelemecinin emniyet mensubu olduğunu belirtmektedir. Hükümet, başvuranın iddialarının dosya unsurlarıyla ve tanıkların ifadeleriyle örtüşmediğini savunmaktadır. Hükümete göre başvuranın vücudunda gözlemlenen izler, diğer polis memurlarının polis Hasan’a saldırılmasını engellemek amacıyla güç kullanmalarına bağlı olarak meydana gelmiştir. Hükümet başvuranın iddialarıyla ilgili olarak etkili bir soruşturma yürütüldüğünü eklemektedir. 1. Kötü muamele iddialarına dair AİHM kötü muamele iddialarının uygun kanıt unsurlarıyla desteklenmesi gerektiğini anımsatır (Klaas – Almanya, 22 Eylül 1993, prg. 30). Olayların tespit edilmesi için AİHM ‘her türlü makul şüphenin ötesinde’ delil kıstasına başvurur. Böylesi bir delil, itiraza mahal bırakmayacak derecede ciddi, belirgin ve tutarlı birtakım emare ya da karinelerden doğabilir (İrlanda – Birleşik Krallık, 18 Ocak 1978, prg. 161, ve Selmouni – Fransa, no: 25803/94, prg. 88). Mevcut davada, başvuranla polis memurları arasında bir münakaşa meydana geldiği ve polislerin olay esnasında güç kullandıkları hususlarında taraflar arasında bir ihtilaf yoktur. Bu çerçevede AİHM başvuranın yakalandıktan kısa bir süre sonra tıbbi muayeneye tabi tutulduğu ve bu muayene neticesinde sağ omuzda ekimozik alanlar, sol omuz arka tarafta 5x10 cm’lik ekimoz alanı, sağ el bileğinde 3x3 cm’lik ekimozik alan, sol ön kolda 5x5 cm’lik ekimoz, sağ ayak bileğinde ekimozlar, sağ kulak ve çevresinde ekimoz alanlar tespit edildiğini kaydetmektedir. Başvurana üç gün iş göremezlik raporu verilmiştir. Aynı şekilde polis memuru Hasan’a yapılan tıbbi muayene sonucunda, göğsünde ekimozik alanlar, ön sağ kol iç yüzünde 3x3 cm’lik ekimozik alanlar ve sol kol iç yüzünde sıyrıklar tespit edilmiştir. Olayların meydana gelişi ile ilgili olarak tarafların anlatımları birbirinden farklılık arz etmektedir. Başvurana göre polisler kendisini bir kulübeye götürerek tekme ve yumrukla dövmeye başlamışlardır. Başvuran polis memuru Hasan’ın vücudundaki yaraların kendisini savunmak istemesi nedeniyle meydana gelmiş olabileceğini belirtmektedir. Hükümet ise, başvuranın saldırgan tutumu nedeniyle güç kullanılmasının zorunlu hale geldiğini savunmaktadır. AİHM, olay tutanağına ve polislerin ifadelerine göre başvuranın mobiletinin bağlanmasından birkaç saat sonra polis uygulama noktasına geri döndüğünü gözlemlemektedir. Polislerin mobileti vermeye yanaşmaması sonucunda bir münakaşa çıktığı, başvuranın polis memuru Hasan’ın yakasını topladığı, sarstığı ve vurmaya başladığı, bunun üzerine diğer polislerin ilgiliyi etkisiz hale getirmek için güç kullanmak zorunda kaldığı iddia edilmiştir. Bununla birlikte başvuran olay tutanağını imzalamaktan imtina etmiştir. Başvuran polise, Cumhuriyet Savcısı’na ve polis müfettişine verdiği ifadelerde, olay tutanağındaki anlatıma itiraz ederek iddialarını tekrar etmiştir. Olay yerinde bulunan teknisyenler ise emniyet müdürü tarafından yapılan ön inceleme çerçevesinde tanık sıfatıyla dinlenmişlerdir. Teknisyenler, olay tutanağının içeriğini teyit ederek polislerin başvuranı kelepçeledikten sonra bir kulübeye götürdüklerini belirtmişlerdir. Bu koşullarda AİHM, başvuranın iddialarının elinde bulunan kanıt unsurlarıyla yeterince desteklenmediği kanaatine varmaktadır. AİHM, başvuranın şikayetine konu olan muameleler nedeniyle AİHS’nin 3. maddesinin esası bakımından ihlal edildiği hükmüne varabilmesi için olayların yeterince kanıtlanmamış olduğunu değerlendirmektedir. 2. Soruşturmanın etkililiğine dair AİHM, bir kimsenin, polisin elinde 3. maddeye aykırı ağır işkencelere maruz kaldığı yönünde savunulabilir bir iddiada bulunması halinde sözkonusu AİHS hükmünün etkili bir resmi soruşturma yürütülmesini gerekli kıldığını hatırlatır (Assenov ve diğerleri – Bulgaristan, 28 Ekim 1998 tarihli karar, prg. 102). Bu soruşturma sorumluların tespit edilerek cezalandırılmasını sağlamalıdır. Aksi takdirde taşıdığı temel öneme rağmen insanlık dışı ve onur kırıcı her türlü işkence ve cezanın yasaklanması yönündeki genel hukuki yasak uygulamada etkisiz hale gelir ki bazı durumlarda kamu görevlilerinin neredeyse tam bir dokunulmazlık içinde denetimleri altındaki kimselerin haklarını ayaklar altına alması mümkün olur (Caloc – Fransa, no: 33951/96, prg. 89, ve Batı ve diğerleri – Türkiye, no: 33097/96 ve 57834/00, prg. 134). Mevcut davada AİHM başvuran tarafından yapılan şikayeti müteakip Cumhuriyet Savcısı’nın Batman Valiliği’nden soruşturma izni talebinde bulunduğunu gözlemlemektedir. Vali, haklarında araştırma yaptığı polis memurlarıyla aynı hiyerarşiye bağlı olan bir emniyet müdürünü olayı araştırmakla görevli ön incelemeci olarak atamıştır. Ön incelemecinin vardığı neticeye uygun olarak vali haklarında suç isnadı bulunan polisler aleyhinde soruşturma açılmasına izin verilmemesini kararlaştırmıştır. Bunun üzerine Cumhuriyet Savcısı takipsizlik kararı vermek durumunda kalmıştır. Bu nedenle hiçbir ceza soruşturması yapılmamıştır. AİHM, ilgili idari organların AİHS’nin 3. ve 13. maddelerinde istenildiği gibi bağımsız soruşturma yürütme kapasitesine sahip oldukları konusunda ciddi şüpheler taşıdığını daha evvel de beyan etmiştir (Sunal – Türkiye, no: 43918/98, prg. 60, 25 Ocak 2005, ve Nazif Yavuz – Türkiye, no: 69912/0, prg. 49, 12 Ocak 2006). Bu nedenle valinin müdahalesi, ihtilaf konusu münakaşanın hangi koşullarda gerçekleştiğinin tespitine mahsus etkili bir ceza soruşturması açılması ve yürütülmesine mani olmuştur. Bu itibarla mevcut davada yürütülen soruşturma AİHS’nin 3. maddesi anlamında etkili olarak addedilemez. Bu nedenle AİHM sözkonusu AİHS hükmünün usulü bakımından ihlal edildiği sonucuna varmaktadır. II. AİHS’NİN 5. MADDESİNİN İHLAL EDİLDİĞİ İDDİASI HAKKINDA Başvuran, makul bir neden olmadan yakalandığından ve gözlem altına alındığından, derhal bir hakim karşısına çıkarılmadığından ve yakalanma nedenleri hakkında kendisine geç bilgi verilmesinden şikayetçi olmaktadır. Başvuran bu hususlarda AİHS’nin 5. maddesinin 1. fıkrasının c) bendinin ve 2. ve 3. fıkralarının ihlal edildiğini düşünmektedir. AİHM, başvuru yolu bulunmadığı hallerde ya da mevcut başvuru yollarının etkili olmadığı hallerde AİHS’nin 35/1 maddesinde sözü edilen altı ay süresinin, normalde, şikayet konusu eylem veya olayların gerçekleştiği tarihten itibaren işlemeye başladığını anımsatır (Bayram ve Yıldırım – Türkiye, no: 38587/97). AİHM başvuranın ihtilaf konusu gözaltı süresine itiraz edebilmesi için Türk Hukuku’nda etkili bir başvuru yolu bulunmadığını gözlemlemektedir (bkz., mutatis mutandis, Sakık ve diğerleri – Türkiye, 26 Kasım 1997 tarihli karar, prg. 53, ve daha yakın tarihli, Yiğit ve diğerleri – Türkiye, no: 4218/02, 4260/02, 4262/02 ve 4271/02, prg. 27, 20 Kasım 2007 tarihli karar). Mevcut davada, başvuranın gözaltı süresi 10 Eylül 2002 tarihinde serbest bırakılmasıyla sona ermiştir. Oysa başvuran altı ayı geçkin bir süre sonra 3 Temmuz 2003 tarihinde başvuruda bulunmuştur. Davanın incelenmesi sonucunda altı ay süresinin işlemesini kesintiye uğratan ya da durduran herhangi bir duruma rastlanmamıştır. Dolayısıyla başvurunun bu bölümü geç sunulmuş olup AİHS’nin 35. maddesinin 1. ve 4. fıkraları uyarınca reddedilmelidir. III. AİHS’NİN 41. MADDESİNİN UYGULANMASI HAKKINDA A. Tazminat Bir rakam belirtmeksizin maddi tazminat talebinde bulunan başvuran bu konuyu AİHM’nin takdirine bırakmaktadır. Başvuran maruz kaldığı manevi zararın tazmini için 30.000 Euro talep etmektedir. Hükümet bu taleplere itiraz etmektedir. AİHM maddi tazminat talebinin mesnetsiz olduğunu tespit etmektedir. Bu yönde bir tazminata hükmedilmesine yer yoktur. Buna karşın AİHM manevi tazminat olarak başvurana 3.000 Euro ödenmesinin yerinde olacağına hükmetmektedir. B. Yargılama masraf ve giderleri Başvuran ayrıca ulusal mahkemeler ve AİHM önünde yaptığı masraf ve giderler için 3.800 Euro talep etmektedir. Belge olarak başvuran, avukatının çalışma süresi dökümünü gösterir bir belge, bir avukatlık ücret sözleşmesi ve toplam 650 YTL (yaklaşık 350 Euro) tutarında iki adet tercüme makbuzu sunmaktadır. Hükümet bu taleplere itiraz etmektedir. AİHM’nin içtihadına göre bir başvurana masraf ve giderlerinin iade edilmesi ancak bu masraf ve giderlerin gerçekliği, gerekliliği ve makul oranda olduğu ortaya konulduğu takdirde mümkündür. Elindeki bilgilere ve yukarıda anılan kıstaslara istinaden AİHM tüm masrafları için başvurana 1.500 Euro ödenmesinin makul olacağına hükmetmektedir. C. Gecikme faizi AİHM, Avrupa Merkez Bankası’nın marjinal kredi kolaylıklarına uyguladığı faiz oranına üç puanlık bir artışın ekleneceğini belirtmektedir. BU GEREKÇELERE DAYANARAK AİHM, OYBİRLİĞİ İLE 1. Başvurunun AİHS’nin 3. maddesi yönünden yapılan şikayete ilişkin olarak kabuledilebilir, geriye kalanının ise kabuledilemez ilan edilmesine ; 2. AİHS’nin 3. maddesinin esas bakımından ihlal edilmediğine ; 3. AİHS’nin 3. maddesinin usul bakımından ihlal edildiğine ; 4. a) AİHS’nin 44/2 maddesi gereğince kararın kesinleştiği tarihten itibaren üç ay içinde, ödeme tarihindeki döviz kuru üzerinden YTL’ye çevrilmek üzere, miktara yansıtılabilecek her türlü vergiden muaf tutularak Savunmacı Devlet tarafından başvurana manevi tazminat için 3.000 Euro (üç bin Euro) yargılama masraf ve giderleri için ise 1.500 Euro (bin beş yüz Euro) ödenmesine ; b) sözkonusu sürenin bittiği tarihten itibaren ödemenin yapılmasına kadar Hükümet tarafından, Avrupa Merkez Bankası’nın o dönem için geçerli olan faiz oranının üç puan fazlasına eşit oranda basit faiz uygulanmasına; 5. Adil tatmine ilişkin diğer taleplerin reddine; Karar vermiştir. İşbu karar Fransızca olarak hazırlanmış ve AİHM’nin iç tüzüğünün 77. maddesinin 2. ve 3. paragraflarına uygun olarak 17 Temmuz 2008 tarihinde yazılı olarak bildirilmiştir. —— • —— Tebliğler Sanayi ve Ticaret Bakanlığından: TÜRK STANDARDLARI ENSTİTÜSÜNÜN ONAYLANMIŞ KURULUŞ OLARAK GÖREVLENDİRİLMESİNE DAİR TEBLİĞDE DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR TEBLİĞ (TEBLİĞ NO: SGM 2010/8) MADDE 1 – 13/9/2009 tarihli ve 27348 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Türk Standardları Enstitüsü’nün Onaylanmış Kuruluş Olarak Görevlendirilmesine Dair Tebliğin (Tebliğ No: SGM 2009/14) 1 inci maddesinin birinci fıkrasına aşağıdaki (d) bendi eklenmiştir. “(d) Türk Standardları Enstitüsü, Sıvı ve Gaz Yakıtlı Yeni Sıcak Su Kazanlarının Verimlilik Gereklerine Dair Yönetmelikte yer alan sıvı ve gaz yakıtlı yeni sıcak su kazanları için; 1) AT Tip incelemesi (EK III – Modül B) 2) Üretim kalite güvencesi (EK IV – Modul D) 3) Ürün kalite güvencesi (EK IV – Modul E) Kapsamında,” MADDE 2 – Bu Tebliğ yayımı tarihinde yürürlüğe girer. MADDE 3 – Bu Tebliğ hükümlerini Sanayi ve Ticaret Bakanı yürütür. Tebliğin Yayımlandığı Resmî Gazete’nin Tarihi Sayısı 13/9/2009 27348 [R.G. 26 Mayıs 2010 – 27592] —— • —— Mesleki Yeterlilik Kurumundan: ULUSAL MESLEK STANDARTLARINA DAİR TEBLİĞ Amaç ve Kapsam MADDE 1 – (1) Bu Tebliğin amacı; bu Tebliğin eklerini oluşturan iki meslek standardının yürürlüğe konulmasını sağlamaktır. Dayanak MADDE 2 – (1) Bu Tebliğ, 21/9/2006 tarihli ve 5544 sayılı Mesleki Yeterlilik Kurumu Kanununun 21 inci maddesi ile 5/10/2007 tarihli ve 26664 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Ulusal Meslek Standartlarının Hazırlanması Hakkında Yönetmeliğin 9 uncu maddesinin (1) inci fıkrasına dayanılarak hazırlanmıştır. Yürürlük MADDE 3 – (1) Bu Tebliğ yayımı tarihinde yürürlüğe girer. Yürütme MADDE 4 – (1) Bu Tebliğ hükümlerini Mesleki Yeterlilik Kurumu Başkanı yürütür. ULUSAL MESLEK STANDARDI İZABECİ SEVİYE 4 REFERANS KODU / 10UMS0062-4 RESMİ GAZETE TARİH-SAYI: 26/5/2010 - 27592 Meslek: İZABECİ Seviye: 4VII Referans Kodu: 10UMS0062-4 Standardı Hazırlayan Kuruluş(lar): TÜRKİYE METAL SANAYİCİLERİ SENDİKASI (MESS) Standardı Doğrulayan Sektör Komitesi: MYK Metal Sektör Komitesi MYK Yönetim Kurulu Onay Tarih/ Sayı: 04.05.2010 Tarih ve 2010/27 Sayılı Karar VII Mesleğin yeterlilik seviyesi, sekizli (8) seviye matrisinde seviye (4) olarak belirlenmiştir. Resmi Gazete Tarih/Sayı: Revizyon No: 26/5/2010 - 27592 00 TERİMLER, SİMGELER VE KISALTMALAR ALAŞIMLAMA: Ergiyik bir metal içerisine başka elementlerin belirli oranlarda katılması işlemini, BECERİ: Belli bir işe ilişkin görev ve sorumlulukları yerine getirebilme yeteneğini, CÜRUF: Metalin ergitilmesi işlemi sırasında, metalden yoğunlukça daha hafif olan ve ergiyen metalin üstünde biriken safsızlıklara verilen adı, ÇEVRE KORUMA: Çevreye zarar vermeyen malzemeleri veya süreçleri kullanmayı veya zararlı atıkların uygun şekilde bertaraf edilmesini, GERİ KAZANIM: Malzemeleri doğrudan veya işlemden geçirdikten sonra tekrar kullanıma sunmayı ve ilgili süreçleri yönetmeyi, ISCO: Uluslararası Standart Meslek Sınıflaması’nı, İSG: İş sağlığı ve güvenliğini, KALİBRASYON: Doğruluğundan emin olunan (izlenebilirliği sağlanmış) referans ölçüm cihazı ile doğruluğundan emin olunamayan bir ölçüm cihazını mukayese ederek ölçüm sonuçlarını raporlama işlemini, KİŞİSEL KORUYUCU DONANIM: Çalışanı, yürütülen işten kaynaklanan, sağlık ve güvenliği etkileyen bir veya birden fazla riske karşı koruyan, çalışan tarafından giyilen, takılan veya tutulan tüm alet, araç, gereç ve cihazları, LANS: Metal üretimi sırasında oksijen üfleyen aleti, NOZUL: Sıvı metalin akış yönünü kontrol etmeye yarayan ağızlığı, POTA: Ergimiş metali tutmaya ve taşımaya yarayan, refrakter malzemelerle kaplanmış kabı, PROB: Metalin ergitilmesi sırasında gerekli ölçümlerin yapılmasını sağlayan ucu, REFRAKTER MALZEMELER: Silisyum dioksit, alüminyum oksit, magnezyum oksit, karbür, borür ve nitrür gibi bileşiklerden meydana gelmiş yüksek sıcaklığa ve sıcaklık değişimlerine uzun süreli dayanabilen malzemeyi, SUBLANS: Metal üretiminde sıcaklık ve oksijen ölçümlerini sağlayan veya numune almaya yarayan yardımcı aleti, ŞARJ: Ergitilecek hammaddenin ocağa yüklenmesi işlemini, TANDİŞ: Ergimiş metalin kalıplara dökülmesi sırasında akışı kontrol etmeye yarayan geniş ve derin olmayan kabı, TASFİYE: Metalin ergitilmesi sırasında safsızlıkların giderilmesi ve metal özelliklerinin iyileştirilmesi amacıyla yapılan işlemleri ifade eder. İÇİNDEKİLER G E N E L G E.............................................................................................................................................................................................................................55 AMAÇ, KAPSAM VE DAYANAK..............................................................................................................................................................................................55 MUHTARLIK BÖLGESİ ASKI LİSTESİNE YAZILAMAYACAK OLANLAR...............................................................................................................................................57 ÖZÜRLÜ SEÇMENLERİN MUHTARLIK BÖLGESİ ASKI LİSTESİNDE GÖSTERİLMESİ...........................................................................................................................59 TUTUKLU SEÇMEN LİSTELERİNİN KESİNLEŞTİRİLMESİ...................................................................................................................................................................61 SANDIK BÖLGESİ VE YENİDEN SANDIK BÖLGESİ OLUŞTURULMASI...............................................................................................................................................61 AMAÇ, KAPSAM VE DAYANAK..............................................................................................................................................................................................63 YURT DIŞI SEÇMEN KÜTÜĞÜNE YAZILAMAYACAK OLANLAR........................................................................................................................................................64 GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:..............................................................................................................................................................................................67 GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:..............................................................................................................................................................................................75 Strazburg............................................................................................................................................................................................................................121 EK LİSTE-1.....................................................................................................................................................................................................................................45 ÇEVRE ve ORMAN BAKANLIĞINCA................................................................................................................................................................................................45 KORUMA ALTINA ALINAN YABAN HAYVANLARI...........................................................................................................................................................................45 EK LİSTE-II.....................................................................................................................................................................................................................................60 MERKEZ AV KOMİSYONUNCA KORUMA ALTINA ALINAN AV HAYVANLARI..................................................................................................................................60 EK LİSTE-III....................................................................................................................................................................................................................................63 MERKEZ AV KOMİSYONUNCA AVINA BELLİ EDİLEN SÜRELERDE İZİN VERİLEN ............................................................................................................................63 AV HAYVANLARI...........................................................................................................................................................................................................................63 GELENEKSEL ATMACACILIK ESAS VE USULLERİ..................................170 1-ATMACACILIK EĞİTİMİ.........................................................................................................................................................................................................171 1. GİRİŞ İzabeci (Seviye 4) ulusal meslek standardı 5544 sayılı Mesleki Yeterlilik Kurumu (MYK) Kanunu ile anılan Kanun uyarınca çıkartılan “Ulusal Meslek Standartlarının Hazırlanması Hakkında Yönetmelik” ve “Mesleki Yeterlilik Kurumu Sektör Komitelerinin Kuruluş, Görev, Çalışma Usul ve Esasları Hakkında Yönetmelik” hükümlerine göre MYK’nın görevlendirdiği Türkiye Metal Sanayicileri Sendikası (MESS) tarafından hazırlanmıştır. İzabeci (Seviye 4) ulusal meslek standardı, sektördeki ilgili kurum ve kuruluşların görüşleri alınarak değerlendirilmiş, MYK Metal Sektör Komitesi tarafından incelendikten sonra MYK Yönetim Kurulunca onaylanmıştır. 2. MESLEK TANITIMI 2.1. Meslek Tanımı İzabeci (Seviye 4), cevher veya hurdadan istenilen özelliklerde metal üretilmesi için ocağın ön kontrollerinin yapılması, üretilecek metalin niteliklerine göre belirlenmiş malzemenin şarja eklenmesi, metalin standartlara uygun şekilde ergitilmesi ve tasfiye edilmesi, sıvı metalin uygun zamanda ve hızda potaya alınması işlemlerini gerçekleştiren kişidir. Bu işlemler sırasında ergimiş metalin sürekli kontrol edilerek gerekli ayarların yapılması, üretilecek metalin niteliklerine göre verilen talimatların eksiksiz uygulanması, ocağın, donanımların ve çevrenin zarar görmemesine dikkat edilmesi esastır. İzabe işlemleri sırasında ocağın ön kontrollerinin yapılması, hurda veya metal cevherinin verilen talimatlara uygun olarak ergitilmesi, ocak ayarlarının üretilecek metalin niteliklerine uygun şekilde danışarak yapılması ve malzeme akışının sağlanması izabecinin mesleki yetkinliğini gerektirir. İzabeci (Seviye 4) kısmi nezaret altında gerçekleştirdiği işlemlerin doğruluğundan, zamanlamasından, kalitesinden ve güvenli bir şekilde tamamlanmasından sorumludur. İşlemlerin yapılmasında iş talimatlarına uygun çalışır ve sorumluluk alanı dışında kalan arızaları ve hataları ilgili kişilere bildirir. İşlemleri tamamlanan ergimiş metalin teknik talimatlarda belirtilen özelliklere sahip olması, çalışılan yerin ve kullanılan donanımın bakım ve temizliğinin yapılması ve birlikte çalışılan diğer kişilerin emniyetinin sağlanması izabecinin sorumlulukları arasında yer alır. 2.2. Mesleğin Uluslararası Sınıflandırma Sistemlerindeki Yeri ISCO 08 : 8121 (Metal işleme tesisi operatörleri) 3135 (Metal üretim işlemi kontrolörleri) 2.3. Sağlık, Güvenlik ve Çevre ile İlgili Düzenlemeler Ağır ve Tehlikeli İşler Yönetmeliği Atık Yağların Kontrolü Yönetmeliği Atık Yönetimi Genel Esaslarına İlişkin Yönetmelik Çalışanların İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitimlerinin Usul ve Esasları Hakkında Yönetmelik Ekranlı Araçlarla Çalışmalarda Sağlık ve Güvenlik Önlemleri Hakkında Yönetmelik Elle Taşıma İşleri Yönetmeliği Endüstriyel Kaynaklı Hava Kirliliğinin Kontrolü Yönetmeliği Gürültü Yönetmeliği Güvenlik ve Sağlık İşaretleri Yönetmeliği Hazırlama, Tamamlama ve Temizleme İşleri Yönetmeliği İş Ekipmanlarının Kullanımında Sağlık ve Güvenlik Şartları Yönetmeliği İşyeri Bina ve Eklentilerinde Alınacak Sağlık ve Güvenlik Önlemlerine İlişkin Yönetmelik Katı Atıkların Kontrolü Yönetmeliği Kimyasal Maddelerle Çalışmalarda Sağlık ve Güvenlik Önlemleri Hakkında Yönetmelik Kişisel Koruyucu Donanımların İşyerlerinde Kullanılması Hakkında Yönetmelik Patlayıcı Ortamların Tehlikelerinden Çalışanların Korunması Hakkında Yönetmelik Tehlikeli Atıkların Kontrolü Yönetmeliği Titreşim Yönetmeliği Yangın Yönetmeliği Ayrıca, iş sağlığı ve güvenliği ve çevre ile ilgili yürürlükte olan kanun, tüzük ve yönetmeliklere uyulması ve konu ile ilgili risk analizi yapılması esastır. 2.4. Meslek ile İlgili Diğer Mevzuat Mesleğe ilişkin diğer mevzuat bulunmamaktadır. 2.5. Çalışma Ortamı ve Koşulları İzabecilik işlemi, atölye ve fabrikalarda genelde ayakta çalışarak yapılır. İzabeci, izabecilik işlemleri sırasında uygun kişisel koruyucu donanım kullanarak çalışır. Çalışma ortamının olumsuz koşulları arasında yüksek sıcaklık, rahatsız edici seviyede ışık, gürültü, titreşim, koku, toz, gaz, nem, çeşitli kimyasal maddelere maruz kalma ve zorlamalı vücut pozisyonları ile izabecilik işleminin getirdiği karmaşıklık sayılabilir. 2.6. Mesleğe İlişkin Diğer Gereklilikler Mesleğe ilişkin diğer gereklilik bulunmamaktadır. 3. MESLEK PROFİLİ 3.1. Görevler, İşlemler ve Başarım Ölçütleri Görevler Kod Adı A İş sağlığı ve güvenliği, yangın ve acil durum kurallarını uygulamak İşlemler Kod Adı Başarım Ölçütleri Kod A.1.1 A.1 İş sağlığı ve güvenliği konusundaki yasal ve işyerine ait kuralları uygulamak A.1.2 A.1.3 A.1.4 A.2 Risk etmenlerini azaltmak Açıklama İş sağlığı ve güvenliği konusundaki normların anlaşılması için, işyerinin düzenlediği eğitimlere veya işyeri dışındaki kurumların eğitimlerine katılır. Yapılan işe uygun iş elbiseleri ve kişisel koruyucu donanımları kullanır. İSG koruma ve müdahale araçlarını uygun ve çalışır şekilde bulundurur. Yapılan çalışmaya ait uyarı işaret ve levhalarını talimatlar doğrultusunda yerleştirerek ve çalışma sırasında koruyarak iş alanının ve personelinin güvenliğini sağlar. A.2.1 Risklerin belirlenmesi çalışmalarına katkıda bulunur. A.2.2 Risk faktörlerinin azaltılmasına yönelik yapılan çalışmalara katılır. A.3.1 A.3 A.4 Görevler Kod B Adı Tehlike durumunda acil durum prosedürlerini uygulamak Acil çıkış prosedürlerini uygulamak A.3.2 A.3.3 Makinaya ve yapılan işleme özel acil durum prosedürlerini uygular. A.4.1 Acil durumlarda çıkış veya kaçış prosedürlerini uygular. A.4.2 Acil çıkış veya kaçış ile ilgili deneyimleri ilgililerle ve iş arkadaşlarıyla paylaşmak üzere yapılan periyodik çalışmalara ve tatbikatlara katılır. İşlemler Kod Çevre koruma mevzuatına uygun çalışmak B.1 B.2 Adı Çevre koruma standart ve yöntemlerini uygulamak Çevresel risklerin azaltılmasına katkıda bulunmak Tehlike durumlarını saptayıp hızlı bir şekilde yok etmek üzere önlem alma çalışmalarına katkıda bulunur. Anında giderilemeyecek türden tehlike durumlarını amirlerine ve yetkililere veya gereken durumlarda işletme dışında ilgili kurumlara bildirir. Başarım Ölçütleri Kod Açıklama B.1.1 Gerçekleştirilen işlemler ile ilgili çevresel etkilerin doğru bir şekilde saptanması çalışmalarına katılır. B.1.2 Çevre koruma gereklerine ve uygulamalarına yönelik periyodik eğitimlere katılır. B.1.3 İş süreçlerinin uygulanması sırasında çevre etkilerini gözler ve zararlı sonuçların önlenmesi çalışmalarına katılır. B.2.1 B.2.2 B.2.3 Dönüştürülebilen malzemelerin geri kazanımı için gerekli ayırmayı ve sınıflamayı yapar. Tehlikeli ve zararlı atıkları verilen talimatlar doğrultusunda diğer malzemelerden ayrıştırır ve gerekli önlemleri alarak geçici depolamasını yapar. Yanıcı ve parlayıcı malzemelerin güvenli bir şekilde tutulmasını sağlar. B.3 Görevler Kod Adı İşletme kaynaklarının tüketiminde tasarruflu hareket etmek B.2.4 İşlem sırasında ve hazırlık aşamalarında kişisel koruyucu donanım ve malzemeleri kullanır veya diğerlerine kullandırır. B.2.5 Dökülme ve sızıntılara karşı kullanılacak uygun donanım, malzeme ve ekipmanı hazır bulundurur. B.3.1 İşletme kaynaklarını tasarruflu ve verimli bir şekilde kullanır. B.3.2 İşletme kaynaklarının daha az ve verimli kullanımı için gerekli tespit ve planlama çalışmalarına katılır. İşlemler Kod Adı Başarım Ölçütleri Kod C.1.1 C.1 C İşe ait kalite gerekliliklerini uygulamak C.1.2 C.1.3 Kalite yönetim sistemi dokümanına uygun çalışmak C.2 C.3 Kalite sağlamadaki teknik prosedürleri uygulamak Açıklama İşlem formlarında yer alan talimatlara ve planlara göre kalite gerekliliklerini uygular. Uygulamada izin verilen tolerans ve sapmalara göre kalite gerekliliklerini uygular. Makina, tezgâh, alet, donanım ya da sistemin kalite gerekliliklerine uygun çalışır. C.2.1 Yapılacak işlemin türüne göre kalite sağlama tekniklerini uygular. C.2.2 İşlemler sırasında kalite sağlama ile ilgili teknik prosedürleri uygulayarak, özel kalite şartlarının karşılanmasını sağlar. C.2.3 Çalışmayla ilgili kalite ve fire/hata formlarını doldurur. C.3.1 Operasyon bazında çalışmaların kalitesini denetleme çalışmalarına katılır. C.3.2 C.3.3 C.4 Görevler Kod D Adı Süreçlerde saptanan hata ve arızaları engelleme çalışmalarına katılmak C.4.1 Çalışma sırasında saptanan hata ve arızaları yetkili kişilere bildirir. C.4.2 Hata ve arızaları oluşturan nedenlerin belirlenmesine ve ortadan kaldırılmasına katkıda bulunur. C.4.3 Hata ve arıza gidermeyle ilgili uygulama ve yöntemleri uygular. C.4.4 Yetkisinde olmayan veya gideremediği hata ve arızaları amirlerine bildirir. İşlemler Kod Adı Çalışılan yeri düzenlemek D.1 Çalışma alanının özelliklerini belirlemek Başarım Ölçütleri Kod Açıklama D.1.1 Çalışmaların kesintisiz ve uygun şekilde sürdürülmesi için, iş alanını inceler. D.1.2 İş alanının olumsuz özelliklerinin iyileştirilmesine katkıda bulunur. D.1.3 Çalışmanın türü ve kullanılan iş yöntemine göre düzeni sağlar. D.1.4 D.2 Gerekli makina, donanım ve malzemeyi çalışmaya hazırlamak İzabe tesisindeki ekipman ve tezgâhlar üzerinde yapılan ayarların uygunluğunu denetler. İzabe işlemi sonucu yapılan dökümün kalitesinin teknik özelliklere uygunluğunu denetler. D.2.1 D.2.2 D.2.3 Çalışma alanının genişliğini ve ilgili çalışma noktalarının kapsamını belirler. Kullanılacak malzemeleri yapılacak çalışma ile ilgili işlem formu ve yöntemlerine uygun olarak seçer ve hazırlar. Belirlenen işleme göre, kontrol ve muayene araçlarını ve cihazlarını kullanır. Çalışma için gerekli aparat, makina, tezgâh ve donanımları çalışmaya hazır hale getirir. D.3 İş bitiminde donanım ve iş alanı temizliğini yapmak D.2.4 Çalışma süresince kullanılacak malzeme, araç ve gereçlerin İSG kapsamında uygunluğunu denetler. D.3.1 Çalışma alanını düzgün ve temiz tutar. D.3.2 Temizlik yaparken iş güvenliği şartlarını gözetir. D.3.3 Kullanılan makina ve ekipmanı iş bitiminde kaldırır ve temizler. D.3.4 D.3.5 Görevler Kod Adı E Çalışma alet ve donanımlarının koruyucu ve talimatlı bakımlarını sağlamak İşlemler Kod Adı Başarım Ölçütleri Kod E.1.1 E.1 Çalışma donanımlarının çalışabilirlik durumlarını denetlemek E.1.2 E.1.3 E.1.4 E.2 Çalışma donanımlarının bakım aşamalarını uygulamak İş güvenliğine zarar verebilecek maddelerin kullanımı sırasında gereken özeni gösterir ve belirlenmiş yerlerde uygun bir şekilde depolar. çalışma hakkında amirlerini ve ilgili operatörleri Yapılan bilgilendirir. E.2.1 E.2.2 Açıklama Çalışma donanımlarının durumunu ve güvenlik düzeneklerinin işlerliğini talimatlara uygun şekilde periyodik olarak denetler. Çalışma sırasında uygun olmayan bir durum olduğunda veya olacağı sezildiğinde çalışmayı durdurur. Arızalı donanımların ve araçların değişimi veya onarımı için ilgili kişilere haber verir. Araç, gereç ve donanımların yetkisindeki sorun ve arızalarını giderir. Donanımların düzgün ve sürekli çalışmalarını sağlamak üzere gerekli bakım aşamalarını uygular. Koruyucu bakım ve temizlik işlemlerini uygular. E.2.3 E.2.4 E.3.1 E.3 Çalışma donanımlarının bozulma ve yıpranmaları ile ilgili bilgileri aktarmak E.3.2 E.3.3 E.3.4 Görevler Kod F Adı Çalışma öncesi hazırlık işlemlerini yapmak İşlemler Kod Adı Başarım Ölçütleri Kod F.1.1 F.1 İş organizasyonunu gerçekleştirmek F.1.2 F.1.3 F.2 İzabe tesisi donanımları ve süreçle ilgili, malzeme, alet ve Bakım ve temizlik faaliyetlerinde kullanılacak malzemeleri temin eder ve uygun şekilde depolar. Ölçü ve muayene aletlerinin kalibrasyonlarının sistematik olarak yapılmasını takip eder. Kullanılan alet ve donanımların arızalarını belirleyebilir, bunlardaki bozulma ve yıpranmaları zamanında tespit eder. Çalışma işlemlerinin sürekliliğinin sağlanması için araç ve donanımlardaki bozulma, yıpranma türünden olumsuzluklar ile ilgili kayıtları oluşturur ve ilgililere aktarır. Donanımın genel durumu ile ilgili bilgilendirmeyi, prosedürlere uygun yapar. Parçaların çalışma ömürlerini takip eder, zamanı geldiğinde değiştirir ve amirlerine bildirir. F.2.1 F.2.2 Açıklama Üretimin kalitesi ve fiziksel özellikleri ile ilgili bilgileri temin eder. Amirleri tarafından bildirilen programa uygun üretim planı ve iş emri sıralamasının yapılmasına katkıda bulunur. Üretim programına göre üretilecek metalin hangi hammadde karışımında olması gerektiğine amirine danışarak karar verir. Döküm öncesi kontrol odası bilgisayarlarındaki alarm ve uyarı işaretlerini kontrol eder. Periyodik olarak sistemlerdeki bütün valfları ve soğutucuları kontrol eder. ekipmanı kontrol ve takip etmek F.2.3 F.2.4 F.2.5 F.3.1 F.3 İzabeye ilişkin ön hazırlıkları yapmak F.3.2 F.3.3 Görevler Kod G Adı Ergitme ocağı işlemlerini yapmak (devamı var) İşlemler Cüruf tutucu sistemini, gaz toplama sistemini ve diğer bilgisayar sistemlerini verilen görev talimatları çerçevesinde ve danışarak kontrol eder. Periyodik değişim gerektiren ekipmana ait yedeklerin stok seviyelerini takip eder. Periyodik değişimi yapılan ekipmandaki uygunsuzlukların tespitinde katkıda bulunur. Gaz sisteminin kontrolü ile ocağa giren ve çıkan soğutma sularının istenen sıcaklık ve miktarda olması için gerekli hazırlıkları talimatlara göre ve danışarak yapar. Ocak duruşlarında ters hava akımı sağlanması, gaz sistemine buhar verilmesi, ocağın ana gaz şebekesinden emniyetli bir şekilde ayrılması ve tepe gazının yakılması için gerekli işlemlerin yapılmasına katkıda bulunur. İzabe kontrol panelindeki tüm göstergeleri kontrol eder. Başarım Ölçütleri Kod Adı Kod G.1 Potayı, ergimiş metal ile doldurmaya hazırlamak G.1.1 G.1.2 G.1.3 G.1.4 Açıklama Hurda ve sıcak metal şarjı için potanın uygun pozisyona getirilmesini sağlar. Sıcak metal potasının cüruf sıyırma istasyonuna ve transfer arabasına konulmasını ve alınmasını sağlar. Gaz toplama sisteminin hazır hale getirilmesinde ve devreye alınmasında amirine danışarak katkıda bulunur. Cüruf potasının transfer arabasına konulmasını ve alınmasını sağlar. G.1.5 Potanın vinç yardımıyla transfer arabalarına oturtulmasını sağlar ve pota ocağını işlem pozisyonuna alır. G.2.1 Ocak içinde metalin uygun değerlerde ergitilmesini sağlar. G.2.2 G.2.3 G.2 Metali ergitmek G.2.4 G.2.5 G.2.6 G.2.7 Görevler Ko d G Adı Ergitme ocağı işlemlerini yapmak İşlemler Kod G.3 Adı Sıvı metal ile ilgili son işlemleri yapmak Sıcaklık ölçümü yapmak ve numune almak için ölçüm lansına ilgili probları takar. Sıvı metalin istenen eşsıcaklık ve homojen yapıda olması için uygun asal gazlarla karıştırılmasını danışarak sağlar. Dökülecek ergiyiğin sıcaklığını, dökümün zaman planlamasına göre ayarlar. Elektrot eklemesi işlemlerini ve karıştırma lansı değişimlerini yapar. Cüruf sıçratma sistemi ile cüruf uzaklaştırma işlemini yapar. Tüm parametreleri ekranlardan takip eder ve parametrelerde anormal sapmalar olduğunda durumu amirine bildirir. Başarım Ölçütleri Kod Açıklama G.3.1 Numuneyi uygun zamanlama ile ilgili bölüme gönderir. G.3.2 Ergitilmesi biten sıvı metalin potaya alınmasını sağlar. G.3.3 Potayı bir sonraki işlem yerine gönderir. G.3.4 Dökümü biten potanın içerisindeki cürufu boşaltır. G.3.5 Sıvı metal potasının refrakter malzemelerini kontrol eder. G.3.6 G.4 Görevler Ergiyiğe, döküme gönderme öncesi son işlemleri uygulamak Sürgü plakalarının, iç nozul, dış nozul ve üfleme nozullarının değişimini yapar. G.4.1 Analiz ve tartı sonuçlarını alır, pota teminini sağlar. G.4.2 Sıcaklık ölçümünü sublans ile veya manuel yapar. G.4.3 Alaşımlama malzemelerinin stok seviyelerini takip eder. G.4.4 Varsa tandişten sıcaklık ölçer ve kalıptan numune alır. G.4.5 Ergiyik potasından sıcaklık ölçümü yapar ve numune alır. İşlemler Başarım Ölçütleri Kod Adı Kod Adı Kod Açıklama H Sıvı metali sevk etmek ve raporları hazırlamak H.1 Sıvı metali kontrol etmek ve ilgili tesise sevk etmek H.1.1 İlgili sistemlerin göstergelerini amirine danışarak ayarlar. H.1.2 Tüm işlemler sonunda, kumanda sistemlerinin göstergelerini ve ikaz işaretlerini kontrol eder. H.1.3 Tespit ettiği uygunsuzlukları amirlerine bildirir. H.1.4 Ergiyiğin ilgili yere sevk edilmesini sağlar. H.2 Görevler Kod I Adı Mesleki gelişim faaliyetlerine katılmak Gerekli raporlamaları yapmak H.2.1 İşletme izabe raporunu hazırlama çalışmalarına katılır. H.2.2 Periyodik bakım raporlarının hazırlanmasına katkıda bulunur. H.2.3 İzabe bölgesinin ekipman durumunu kontrol eder. İşlemler Kod I.1 Adı Bireysel mesleki gelişimi konusunda çalışmalar yapmak Başarım Ölçütleri Kod Açıklama I.1.1 Mesleki ve kişisel gelişim için gerekli eğitimlere katılır. I.1.2 İzabe yöntemleri ve yeni teknolojiler ile ilgili gelişmeleri takip eder. I.1.3 Bilgi ve deneyimlerini birlikte çalıştığı kişilere aktarır. AĞIR VASITA TECRÜBE SÜRÜCÜSÜ (Seviye 5) …………………/……………/ 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No 3.2. Kullanılan Araç, Gereç ve Ekipman 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. 18. 19. 20. 21. 22. 23. 24. 25. 26. 27. 28. 29. 30. 31. 32. Anahtarlar Argon gazı Asetilen Azot Balyoz Bilgisayar ve bilgisayar paneli Cüruf perdesi Çamur topu Çarpma plakası Çivi ucu kırpıntısı Çubuk Döküm açma ve kapama aparatları Döküm deliği matkabı El aletleri El arabası Elektrikli kumanda aletleri Elektronik kumanda aletleri Elektrot Gaz dedektörleri Göstergeler Harç püskürtme makinesi Hidrolik kumanda aletleri Hurda konveyörü Isılçift (Termokupl) İç nozul Kalınlık ölçüm cihazları Kalıp paneli Kalıp seviye kontrol sistemi Kamera Kantar Kırıcı ve dövme tabancası Kişisel Koruyucu Donanım ( Baret, Koruyucu burunlu ayakkabı, Eldiven, Gaz maskesi, Kulak tıkacı, Siperlik, Toz gözlüğü, Toz maskesi, Koruyucu elbise) 33. 34. 35. 36. Koruyucu malzeme Kumanda masaları Kürek Küskü © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 1 İzabeci (Seviye 5) Ulusal Meslek Standardı 37. 38. 39. 40. 41. 42. 43. 44. 45. 46. 47. 48. 49. 50. 51. 52. 53. 54. 55. 56. Mekanik kumanda aletleri Monitör Nozul bloğu Nozul değiştirme aparatı ve mekanizması Numune kepçeleri Numune kovanları Oksijen borusu Oksijen ocağı ve yardımcı kumandalar Oksijen lansı Oksijen şalümosu Otomatik tıkacı Ölçüm lansı Pnömatik sistem Pota Prob Prob kontrol cihazı Refrakter malzemeler Sapan Seramik ip Sesli haberleşme cihazı (telsiz, telefon gibi) 57. 58. 59. 60. 61. 62. 63. 64. 65. 66. Sublans manipülatörü Süngü Süreç kontrol ve saha bilgisayarları Takımlar Tandiş arabaları Tandiş daldırma nozulu Tandiş örtü tozu Tavan vinci Toz toplama kanal kapakları Vakum kazanı © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Sayfa 2 İzabeci (Seviye 5) Ulusal Meslek Standardı 3.3. 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. 18. 19. 20. 21. 22. 23. 24. 25. 26. 27. 28. 29. 30. 31. 32. 33. 34. 35. 36. 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Bilgi ve Beceriler Acil durum bilgisi Alarm ve tehlike işaretleri bilgisi Bilgisayar kullanma becerisi Çalışma ve kontrol prosedürleri bilgisi Çevre koruma uygulamaları bilgisi Donanım ve araçların kullanımı bilgi ve becerisi Ekip çalışması yeteneği El becerisi El, göz ve zihin koordinasyonu yeteneği Elleçleme, taşıma ve sabitleme donanımları kullanım becerisi Geri dönüşümlü atık bilgisi İnsan ilişkileri yeteneği İş sağlığı ve güvenliği mevzuatına ilişkin genel bilgi İşyeri düzenleme bilgisi İşyerine özgü mevzuat ve çalışma prosedürleri bilgisi Kalite güvence/yönetim sistemleri bilgisi Kalite kontrol metotları bilgisi Kendini ifade etme yeteneği Kontrol ve uygulama teknikleri bilgi ve becerisi Kullanılan malzeme ve gereçlerin özellikleri bilgisi Makina ve gereçlerin kullanım bilgi ve becerisi Malzeme ve süreç tanımlama kodları bilgisi Mesleki teknik terim bilgisi Öğrenme ve kendini geliştirme yeteneği Ölçme ve kontrol bilgisi Ölçme ve muayene araçları kullanımı bilgisi Refrakter malzeme temel bilgisi Sapanlama bilgi ve becerisi Süreç bilgisi Tavan vinci kullanım bilgisi Tehlikeli atık bilgisi Temel malzeme bilgisi Ulusal kalite yönetmelikleri-teknik standartlar bilgisi Ürün bilgisi Yangın önleme ve yangınla mücadele bilgisi Zehirli gaz ve kimyasallar bilgisi © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 3 İzabeci (Seviye 5) Ulusal Meslek Standardı 3.4. 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. 18. 19. 20. 21. 22. 23. 24. 25. 26. 27. 28. 29. 30. 31. 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Tutum ve Davranışlar Amirlerine doğru bilgiyi zamanında aktarmak Beraber çalıştığı kişileri yönlendirmek Çalışma donanımları ve makinalarının durumunu dikkatle denetlemek Çevre, kalite ve İSG kurallarını benimsemek Deneyimlerini iş arkadaşlarına aktarmak Ekip içinde uyumlu çalışmak Gerekli ve acil durumlarda donanımın çalışmasını durdurmak Göreviyle ilgili yenilikleri izlemek ve uygulamak Görevleriyle ilgili gerekli durumlarda inisiyatif almak Grup toplantılarına etkin şekilde katılmak İşlemler sırasında oluşabilecek değişiklikler konusunda duyarlı olmak İşletme kaynaklarının kullanımı ve geri kazanım konusunda duyarlı olmak İşyeri hiyerarşi ilişkisine uygun hareket etmek Kendi ve diğer kişilerin güvenliğini gözetmek Kendini geliştirme konusunda istekli olmak Malzeme hazırlıklarını yaparken iş güvenliği kurallarına özen göstermek Mesleki gelişim için araştırmaya istekli olmak Olumsuz çevresel etkileri belirlemek Programlı ve düzenli çalışmak Risk faktörleri konusunda duyarlı davranmak Sorumluluklarını bilmek ve yerine getirmek Süreç kalitesine özen göstermek Talimat ve kılavuzlara harfiyen uymak Taşıma ve kaldırma donanımını doğru şekilde kullanmak Tehlike durumlarında ilgilileri bilgilendirmek Tehlike durumlarını dikkatle algılayıp değerlendirmek Temizlik, düzen ve işyeri tertibine özen göstermek Vardiya değişimlerinde doğru iletişim kurmak ve bilgi aktarmak Verilen eğitimlere katılmak ve istekli olmak Yapılan iş ve işlemlere yoğunlaşarak çalışmak Yetkisinde olmayan kusurlar hakkında ilgilileri bilgilendirmek © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 4 İzabeci (Seviye 5) Ulusal Meslek Standardı 4. 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No ÖLÇME, DEĞERLENDİRME VE BELGELENDİRME İzabeci (Seviye 4) meslek standardını esas alan ulusal yeterliliklere göre belgelendirme amacıyla yapılacak ölçme ve değerlendirme, gerekli şartların sağlandığı ölçme ve değerlendirme merkezlerinde yazılı ve/veya sözlü teorik ve uygulamalı olarak gerçekleştirilecektir. Ölçme ve değerlendirme yöntemi ile uygulama esasları bu meslek standardına göre hazırlanacak ulusal yeterliliklerde detaylandırılır. Ölçme ve değerlendirme ile belgelendirmeye ilişkin işlemler Mesleki Yeterlilik, Sınav ve Belgelendirme Yönetmeliği çerçevesinde yürütülür. ULUSAL MESLEK STANDARDI İZABECİ SEVİYE 5 REFERANS KODU / 10UMS0062-5 RESMİ GAZETE TARİH-SAYI: 26/5/2010 - 27592 Meslek: © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 İZABECİ Sayfa 5 İzabeci (Seviye 5) Ulusal Meslek Standardı 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Seviye: 5VIII Referans Kodu: 10UMS0062-5 Standardı Hazırlayan Kuruluş(lar): TÜRKİYE METAL SANAYİCİLERİ SENDİKASI (MESS) Standardı Doğrulayan Sektör Komitesi: MYK Metal Sektör Komitesi MYK Yönetim Kurulu Onay Tarih/ Sayı: 04.05.2010 Tarih ve 2010/27 Sayılı Karar Resmi Gazete Tarih/Sayı: 26/5/2010 - 27592 Revizyon No: 00 VIII Mesleğin yeterlilik seviyesi, sekizli (8) seviye matrisinde seviye (5) olarak belirlenmiştir. © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 6 İzabeci (Seviye 5) Ulusal Meslek Standardı 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No TERİMLER, SİMGELER VE KISALTMALAR ALAŞIMLAMA: Ergiyik bir metal içerisine başka elementlerin belirli oranlarda katılması işlemini, BECERİ: Belli bir işe ilişkin görev ve sorumlulukları yerine getirebilme yeteneğini, CÜRUF: Metalin ergitilmesi işlemi sırasında, metalden yoğunlukça daha hafif olan ve ergiyen metalin üstünde biriken safsızlıklara verilen adı, ÇEVRE KORUMA: Çevreye zarar vermeyen malzemeleri veya süreçleri kullanmayı veya zararlı atıkların uygun şekilde bertaraf edilmesini, GERİ KAZANIM: Malzemeleri doğrudan veya işlemden geçirdikten sonra tekrar kullanıma sunmayı ve ilgili süreçleri yönetmeyi, ISCO: Uluslararası Standart Meslek Sınıflaması’nı, İSG: İş sağlığı ve güvenliğini, KALİBRASYON: Doğruluğundan emin olunan (izlenebilirliği sağlanmış) referans ölçüm cihazı ile doğruluğundan emin olunamayan bir ölçüm cihazını mukayese ederek ölçüm sonuçlarını raporlama işlemini, KİŞİSEL KORUYUCU DONANIM: Çalışanı, yürütülen işten kaynaklanan, sağlık ve güvenliği etkileyen bir veya birden fazla riske karşı koruyan, çalışan tarafından giyilen, takılan veya tutulan tüm alet, araç, gereç ve cihazları, LANS: Metal üretimi sırasında oksijen üfleyen aleti, NOZUL: Sıvı metalin akış yönünü kontrol etmeye yarayan ağızlığı, POTA: Ergimiş metali tutmaya ve taşımaya yarayan, refrakter malzemelerle kaplanmış kabı, PROB: Metalin ergitilmesi sırasında gerekli ölçümlerin yapılmasını sağlayan ucu, REFRAKTER MALZEMELER: Silisyum dioksit, alüminyum oksit, magnezyum oksit, karbür, borür ve nitrür gibi bileşiklerden meydana gelmiş yüksek sıcaklığa ve sıcaklık değişimlerine uzun süreli dayanabilen malzemeyi, SUBLANS: Metal üretiminde sıcaklık ve oksijen ölçümlerini sağlayan veya numune almaya yarayan yardımcı aleti, ŞARJ: Ergitilecek hammaddenin ocağa yüklenmesi işlemini, TANDİŞ: Ergimiş metalin kalıplara dökülmesi sırasında akışı kontrol etmeye yarayan geniş ve derin olmayan kabı, TASFİYE: Metalin ergitilmesi sırasında safsızlıkların giderilmesi ve metal özelliklerinin iyileştirilmesi amacıyla yapılan işlemleri ifade eder. © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 7 İzabeci (Seviye 5) Ulusal Meslek Standardı 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No İÇİNDEKİLER G E N E L G E.....................................................................................................................................55 AMAÇ, KAPSAM VE DAYANAK......................................................................................................55 MUHTARLIK BÖLGESİ ASKI LİSTESİNE YAZILAMAYACAK OLANLAR.......................................................57 ÖZÜRLÜ SEÇMENLERİN MUHTARLIK BÖLGESİ ASKI LİSTESİNDE GÖSTERİLMESİ..................................59 TUTUKLU SEÇMEN LİSTELERİNİN KESİNLEŞTİRİLMESİ...........................................................................61 SANDIK BÖLGESİ VE YENİDEN SANDIK BÖLGESİ OLUŞTURULMASI.......................................................61 AMAÇ, KAPSAM VE DAYANAK......................................................................................................63 YURT DIŞI SEÇMEN KÜTÜĞÜNE YAZILAMAYACAK OLANLAR................................................................64 GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:......................................................................................................67 GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:......................................................................................................75 Strazburg...................................................................................................................................121 EK LİSTE-1.............................................................................................................................................45 ÇEVRE ve ORMAN BAKANLIĞINCA........................................................................................................45 KORUMA ALTINA ALINAN YABAN HAYVANLARI...................................................................................45 EK LİSTE-II.............................................................................................................................................60 MERKEZ AV KOMİSYONUNCA KORUMA ALTINA ALINAN AV HAYVANLARI..........................................60 EK LİSTE-III............................................................................................................................................63 MERKEZ AV KOMİSYONUNCA AVINA BELLİ EDİLEN SÜRELERDE İZİN VERİLEN ....................................63 AV HAYVANLARI...................................................................................................................................63 GELENEKSEL ATMACACILIK ESAS VE USULLERİ..................................170 1-ATMACACILIK EĞİTİMİ.................................................................................................................171 3. GİRİŞ İzabeci (Seviye 5) ulusal meslek standardı 5544 sayılı Mesleki Yeterlilik Kurumu (MYK) Kanunu ile anılan Kanun uyarınca çıkartılan “Ulusal Meslek Standartlarının Hazırlanması Hakkında Yönetmelik” ve “Mesleki Yeterlilik Kurumu Sektör Komitelerinin Kuruluş, Görev, Çalışma Usul ve Esasları Hakkında Yönetmelik” hükümlerine göre MYK’nın görevlendirdiği Türkiye Metal Sanayicileri Sendikası (MESS) tarafından hazırlanmıştır. İzabeci (Seviye 5) ulusal meslek standardı, sektördeki ilgili kurum ve kuruluşların görüşleri alınarak değerlendirilmiş, MYK Metal Sektör Komitesi tarafından incelendikten sonra MYK Yönetim Kurulunca onaylanmıştır. 4. MESLEK TANITIMI 4.1. Meslek Tanımı © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 8 İzabeci (Seviye 5) Ulusal Meslek Standardı 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No İzabeci (Seviye 5), cevher veya hurdadan istenilen özelliklerde metal üretilmesi için ocağın ön kontrollerinin yapılması, metalin standartlara uygun şekilde ergitilmesi ve tasfiye edilmesi, üretilecek metalden beklenen özelliklere göre gerekli katkı maddesinin hesaplanması ve sıvı metale katılması, sıvı metalin uygun zamanda ve hızda kalıba doldurulması ve ergimiş metalin potaya alınması işlemlerini gerçekleştiren kişidir. Bu işlemler sırasında ergimiş metalin sürekli kontrol edilerek gerekli ayarların yapılması, üretilecek metalin niteliklerine göre verilen talimatların eksiksiz uygulanması, ocağın, donanımların ve çevrenin zarar görmemesine dikkat edilmesi esastır. İzabe işlemleri sırasında ocağın ön kontrollerinin yapılması, hurda veya metal cevherinin verilen talimatlara uygun olarak ergitilmesi, ocak ayarlarının üretilecek metalin niteliklerine uygun şekilde yapılması, gerekli katkı maddelerinin doğru hesaplanması ve malzeme akışının sağlanması izabecinin mesleki yetkinliğini gerektirir. İzabeci (Seviye 5) genel nezaret altında gerçekleştirdiği işlemlerin doğruluğundan, zamanlamasından, kalitesinden ve güvenli bir şekilde tamamlanmasından sorumludur. İşlemlerin yapılmasında iş talimatlarına uygun çalışır ve sorumluluk alanı dışında kalan arızaları ve hataları ilgili kişilere bildirir. İşlemleri tamamlanan ergimiş metalin teknik talimatlarda belirtilen özelliklere sahip olması, çalışılan yerin ve kullanılan donanımın bakım ve temizliğinin yapılması ve birlikte çalışılan diğer kişilerin emniyetinin sağlanması izabecinin sorumlulukları arasında yer alır. 4.2. Mesleğin Uluslararası Sınıflandırma Sistemlerindeki Yeri ISCO 08 : 8121 (Metal işleme tesisi operatörleri) 3135 (Metal üretim işlemi kontrolörleri) 4.3. Sağlık, Güvenlik ve Çevre ile İlgili Düzenlemeler Ağır ve Tehlikeli İşler Yönetmeliği Atık Yağların Kontrolü Yönetmeliği Atık Yönetimi Genel Esaslarına İlişkin Yönetmelik Çalışanların İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitimlerinin Usul ve Esasları Hakkında Yönetmelik Ekranlı Araçlarla Çalışmalarda Sağlık ve Güvenlik Önlemleri Hakkında Yönetmelik Elle Taşıma İşleri Yönetmeliği Endüstriyel Kaynaklı Hava Kirliliğinin Kontrolü Yönetmeliği Gürültü Yönetmeliği Güvenlik ve Sağlık İşaretleri Yönetmeliği Hazırlama, Tamamlama ve Temizleme İşleri Yönetmeliği İş Ekipmanlarının Kullanımında Sağlık ve Güvenlik Şartları Yönetmeliği İşyeri Bina ve Eklentilerinde Alınacak Sağlık ve Güvenlik Önlemlerine İlişkin Yönetmelik Katı Atıkların Kontrolü Yönetmeliği Kimyasal Maddelerle Çalışmalarda Sağlık ve Güvenlik Önlemleri Hakkında Yönetmelik Kişisel Koruyucu Donanımların İşyerlerinde Kullanılması Hakkında Yönetmelik Patlayıcı Ortamların Tehlikelerinden Çalışanların Korunması Hakkında Yönetmelik Tehlikeli Atıkların Kontrolü Yönetmeliği Titreşim Yönetmeliği Yangın Yönetmeliği Ayrıca, iş sağlığı ve güvenliği ve çevre ile ilgili yürürlükte olan kanun, tüzük ve yönetmeliklere uyulması ve konu ile ilgili risk analizi yapılması esastır. © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 9 İzabeci (Seviye 5) Ulusal Meslek Standardı 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No 4.4. Meslek ile İlgili Diğer Mevzuat Mesleğe ilişkin diğer mevzuat bulunmamaktadır. 4.5. Çalışma Ortamı ve Koşulları İzabecilik işlemi, atölye ve fabrikalarda genelde ayakta çalışarak yapılır. İzabeci, izabecilik işlemleri sırasında uygun kişisel koruyucu donanım kullanarak çalışır. Çalışma ortamının olumsuz koşulları arasında yüksek sıcaklık, rahatsız edici seviyede ışık, gürültü, titreşim, koku, toz, gaz, nem, çeşitli kimyasal maddelere maruz kalma ve zorlamalı vücut pozisyonları ile izabecilik işleminin getirdiği karmaşıklık sayılabilir. 4.6. Mesleğe İlişkin Diğer Gereklilikler Mesleğe ilişkin diğer gereklilik bulunmamaktadır. © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 10 İzabeci (Seviye 5) Ulusal Meslek Standardı 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No 5. MESLEK PROFİLİ 5.1. Görevler, İşlemler ve Başarım Ölçütleri Görevler Kod Adı A İş sağlığı ve güvenliği, yangın ve acil durum kurallarını uygulamak İşlemler Kod Adı Başarım Ölçütleri Kod A.1.1 A.1 İş sağlığı ve güvenliği konusundaki yasal ve işyerine ait kuralları uygulamak A.1.2 A.1.3 A.1.4 A.2 Risk etmenlerini azaltmak A.3 A.4 © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Acil çıkış prosedürlerini uygulamak İş sağlığı ve güvenliği konusundaki normların anlaşılması için, işyerinin düzenlediği eğitimlere veya işyeri dışındaki kurumların eğitimlerine katılır. Yapılan işe uygun iş elbiseleri ve kişisel koruyucu donanımları kullanır. İSG koruma ve müdahale araçlarını uygun ve çalışır şekilde bulundurur. Yapılan çalışmaya ait uyarı işaret ve levhalarını talimatlar doğrultusunda yerleştirerek ve çalışma sırasında koruyarak iş alanının ve personelinin güvenliğini sağlar. A.2.1 Risklerin belirlenmesi çalışmalarına katkıda bulunur. A.2.2 Risk faktörlerinin azaltılmasına yönelik yapılan çalışmalara katılır. A.3.1 Tehlike durumunda acil durum prosedürlerini uygulamak Açıklama A.3.2 Tehlike durumlarını saptayıp hızlı bir şekilde yok etmek üzere önlem alma çalışmalarına katkıda bulunur. Anında giderilemeyecek türden tehlike durumlarını amirlerine ve yetkililere veya gereken durumlarda işletme dışında ilgili kurumlara bildirir. A.3.3 Makinaya ve yapılan işleme özel acil durum prosedürlerini uygular. A.4.1 Acil durumlarda çıkış veya kaçış prosedürlerini uygular. Sayfa 11 İzabeci (Seviye 5) Ulusal Meslek Standardı 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No A.4.2 Görevler Kod Adı İşlemler Kod B.1 Adı Çevre koruma standart ve yöntemlerini uygulamak Başarım Ölçütleri Kod Açıklama B.1.1 Gerçekleştirilen işlemler ile ilgili çevresel etkilerin doğru bir şekilde saptanması çalışmalarına katılır. B.1.2 Çevre koruma gereklerine ve uygulamalarına yönelik periyodik eğitimlere katılır. B.1.3 İş süreçlerinin uygulanması sırasında çevre etkilerini gözler ve zararlı sonuçların önlenmesi çalışmalarına katılır. B.2.1 B Çevre koruma mevzuatına uygun çalışmak B.2.2 B.2 B.3 © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Çevresel risklerin azaltılmasına katkıda bulunmak Acil çıkış veya kaçış ile ilgili deneyimleri ilgililerle ve iş arkadaşlarıyla paylaşmak üzere yapılan periyodik çalışmalara ve tatbikatlara katılır. B.2.3 Dönüştürülebilen malzemelerin geri kazanımı için gerekli ayırmayı ve sınıflamayı yapar. Tehlikeli ve zararlı atıkları verilen talimatlar doğrultusunda diğer malzemelerden ayrıştırır ve gerekli önlemleri alarak geçici depolamasını yapar. Yanıcı ve parlayıcı malzemelerin güvenli bir şekilde tutulmasını sağlar. B.2.4 İşlem sırasında ve hazırlık aşamalarında kişisel koruyucu donanım ve malzemeleri kullanır veya diğerlerine kullandırır. B.2.5 Dökülme ve sızıntılara karşı kullanılacak uygun donanım, malzeme ve ekipmanı hazır bulundurur. B.3.1 İşletme kaynaklarını tasarruflu ve verimli bir şekilde kullanır. Sayfa 12 İzabeci (Seviye 5) Ulusal Meslek Standardı 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No İşletme kaynaklarının tüketiminde tasarruflu hareket etmek Görevler Kod Adı B.3.2 İşlemler Kod Adı Başarım Ölçütleri Kod C.1.1 C.1 İşe ait kalite gerekliliklerini uygulamak C.1.2 C.1.3 C Kalite yönetim sistemi dokümanına uygun çalışmak C.2 Kalite sağlamadaki teknik prosedürleri uygulamak C.3 © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 İşlem formlarında yer alan talimatlara ve planlara göre kalite gerekliliklerini uygular. Uygulamada izin verilen tolerans ve sapmalara göre kalite gerekliliklerini uygular. Makina, tezgah, alet, donanım ya da sistemin kalite gerekliliklerine uygun çalışır. Yapılacak işlemin türüne göre kalite sağlama tekniklerini uygular. C.2.2 İşlemler sırasında kalite sağlama ile ilgili teknik prosedürleri uygulayarak, özel kalite şartlarının karşılanmasını sağlar. C.2.3 Çalışmayla ilgili kalite ve fire/hata formlarını doldurur. C.3.2 C.3.3 C.4 Açıklama C.2.1 C.3.1 Yapılan çalışmaların kalitesini denetim altında tutmak İşletme kaynaklarının daha az ve verimli kullanımı için gerekli tespit ve planlama çalışmalarına katılır. C.4.1 Operasyon bazında çalışmaların kalitesini denetleme çalışmalarına katılır. İzabe tesisindeki ekipman ve tezgahlar üzerinde yapılan ayarların uygunluğunu denetler. İzabe işlemi sonucu yapılan dökümün kalitesinin teknik özelliklere uygunluğunu denetler. Çalışma sırasında saptanan hata ve arızaları yetkili kişilere bildirir. Sayfa 13 İzabeci (Seviye 5) Ulusal Meslek Standardı 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Süreçlerde saptanan hata ve arızaları engelleme çalışmalarına katılmak Görevler Kod D Adı C.4.2 Hata ve arızaları oluşturan nedenlerin belirlenmesine ve ortadan kaldırılmasına katkıda bulunur. C.4.3 Hata ve arıza gidermeyle ilgili uygulama ve yöntemleri uygular. C.4.4 Yetkisinde olmayan veya gideremediği hata ve arızaları amirlerine bildirir. İşlemler Kod Adı Çalışılan yeri düzenlemek D.1 Çalışma alanının özelliklerini belirlemek Başarım Ölçütleri Kod Açıklama D.1.1 Çalışmaların kesintisiz ve uygun şekilde sürdürülmesi için, iş alanını inceler. D.1.2 İş alanının olumsuz özelliklerinin iyileştirilmesine katkıda bulunur. D.1.3 Çalışmanın türü ve kullanılan iş yöntemine göre düzeni sağlar. D.1.4 D.2.1 D.2 Gerekli makina, donanım ve malzemeyi çalışmaya hazırlamak D.2.2 D.2.3 D.2.4 D.3 © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 İş bitiminde donanım ve iş alanı temizliğini yapmak Çalışma alanının genişliğini ve ilgili çalışma noktalarının kapsamını belirler. Kullanılacak malzemeleri yapılacak çalışma ile ilgili işlem formu ve yöntemlerine uygun olarak seçer ve hazırlar. Belirlenen işleme göre, kontrol ve muayene araçlarını ve cihazlarını kullanır. Çalışma için gerekli aparat, makina, tezgah ve donanımları çalışmaya hazır hale getirir. Çalışma süresince kullanılacak malzeme, araç ve gereçlerin İSG kapsamında uygunluğunu denetler. D.3.1 Çalışma alanını düzgün ve temiz tutar. D.3.2 Temizlik yaparken iş güvenliği şartlarını gözetir. Sayfa 14 İzabeci (Seviye 5) Ulusal Meslek Standardı 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No D.3.3 D.3.4 D.3.5 Görevler Kod Adı E Çalışma alet ve donanımlarının koruyucu ve talimatlı bakımlarını sağlamak İşlemler Kod Adı Çalışma donanımlarının çalışabilirlik durumlarını denetlemek Kod E.1.2 E.1.3 E.1.4 E.2.1 E.2 Çalışma donanımlarının bakım aşamalarını uygulamak E.2.2 E.2.3 E.2.4 E.3 © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Çalışma donanımlarının bozulma ve yıpranmaları İş güvenliğine zarar verebilecek maddelerin kullanımı sırasında gereken özeni gösterir ve belirlenmiş yerlerde uygun bir şekilde depolar. çalışma hakkında amirlerini ve ilgili operatörleri Yapılan bilgilendirir. Başarım Ölçütleri E.1.1 E.1 Kullanılan makina ve ekipmanı iş bitiminde kaldırır ve temizler. E.3.1 Açıklama Çalışma donanımlarının durumunu ve güvenlik düzeneklerinin işlerliğini talimatlara uygun şekilde periyodik olarak denetler. Çalışma sırasında uygun olmayan bir durum olduğunda veya olacağı sezildiğinde çalışmayı durdurur. Arızalı donanımların ve araçların değişimi veya onarımı için ilgili kişilere haber verir. Araç, gereç ve donanımların yetkisindeki sorun ve arızalarını giderir. Donanımların düzgün ve sürekli çalışmalarını sağlamak üzere gerekli bakım aşamalarını uygular. Koruyucu bakım ve temizlik işlemlerini uygular. Bakım ve temizlik faaliyetlerinde kullanılacak malzemeleri temin eder ve uygun şekilde depolar. Ölçü ve muayene aletlerinin kalibrasyonlarının sistematik olarak yapılmasını takip eder. Kullanılan alet ve donanımların arızalarını belirleyebilir, bunlardaki bozulma ve yıpranmaları zamanında tespit eder. Sayfa 15 İzabeci (Seviye 5) Ulusal Meslek Standardı 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No E.3.2 ile ilgili bilgileri aktarmak E.3.3 E.3.4 Görevler Kod F Adı İşlemler Kod Çalışma öncesi hazırlık işlemlerini yapmak F.1 F.2 Adı İş organizasyonunu gerçekleştirmek İzabe tesisi donanımları ve süreçle ilgili, malzeme, alet ve ekipmanı kontrol ve takip etmek Başarım Ölçütleri Kod Açıklama F.1.1 Üretimin kalitesi ve fiziksel özellikleri ile ilgili bilgileri temin eder. F.1.2 Amirleri tarafından bildirilen programa uygun üretim planı ve iş emri sıralamasını yapar. F.1.3 Üretim programına göre üretilecek metalin hangi hammadde karışımında olması gerektiğine karar verir. F.2.1 Döküm öncesi kontrol odası bilgisayarlarındaki alarm ve uyarı işaretlerini kontrol eder. F.2.2 Periyodik olarak sistemlerdeki bütün valfleri ve soğutucuları kontrol eder. F.2.3 F.2.4 © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Çalışma işlemlerinin sürekliliğinin sağlanması için araç ve donanımlardaki bozulma, yıpranma türünden olumsuzluklar ile ilgili kayıtları oluşturur ve ilgililere aktarır. Donanımın genel durumu ile ilgili bilgilendirmeyi, prosedürlere uygun yapar. Parçaların çalışma ömürlerini takip eder, zamanı geldiğinde değiştirir ve amirlerine bildirir. Cüruf tutucu sistemini, gaz toplama sistemini ve diğer bilgisayar sistemlerini kontrol eder. Periyodik değişim gerektiren ekipmana ait yedeklerin stok seviyelerini takip eder. Sayfa 16 İzabeci (Seviye 5) Ulusal Meslek Standardı 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No F.2.5 F.3.1 F.3 İzabeye ilişkin ön hazırlıkları yapmak F.3.2 F.3.3 Görevler Kod G Adı İşlemler Kod Adı Ergitme ocağı işlemlerini yapmak (devamı var) Kod G.1.2 Potayı, ergimiş metal ile doldurmaya hazırlamak G.1.3 G.1.4 G.1.5 G.2 Metali ergitmek G.2.1 G.2.2 G.2.3 © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Gaz sisteminin kontrolü ile ocağa giren ve çıkan soğutma sularının istenen sıcaklık ve miktarda olması için gerekli hazırlıkları yapar. Ocak duruşlarında ters hava akımı sağlanması, gaz sistemine buhar verilmesi, ocağın ana gaz şebekesinden emniyetli bir şekilde ayrılması ve tepe gazının yakılması için gerekli işlemlerin yapılmasını sağlar. İzabe kontrol panelindeki tüm göstergeleri kontrol eder. Başarım Ölçütleri G.1.1 G.1 Periyodik değişimi yapılan ekipmandaki uygunsuzlukları tespit ederek ayırır. Açıklama Hurda ve sıcak metal şarjı için potanın uygun pozisyona getirilmesini sağlar. Sıcak metal potasının cüruf sıyırma istasyonuna ve transfer arabasına konulmasını ve alınmasını sağlar. Gaz toplama sistemini hazır hale getirir ve devreye alır. Cüruf potasının transfer arabasına konulmasını ve alınmasını sağlar. Potanın vinç yardımıyla transfer arabalarına oturtulmasını sağlar ve pota ocağını işlem pozisyonuna alır. Ocak içinde metalin uygun değerlerde ergitilmesini sağlar. Sıcaklık ölçümü yapmak ve numune almak için ölçüm lansına ilgili probları takar. Sıvı metalin istenen eşsıcaklık ve homojen yapıda olması için uygun asal gazlarla karıştırılmasını sağlar. Sayfa 17 İzabeci (Seviye 5) Ulusal Meslek Standardı 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No G.2.4 G.2.5 G.2.6 G.2.7 G.2.8 Görevler Kod G Adı İşlemler Kod Adı Ergitme ocağı işlemlerini yapmak G.3 Sıvı metal ile ilgili son işlemleri yapmak Başarım Ölçütleri Kod © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Ergiyiğe, döküme gönderme öncesi son işlemleri uygulamak Açıklama G.3.1 Numuneyi uygun zamanlama ile ilgili bölüme gönderir. G.3.2 Ergitilmesi biten sıvı metalin potaya alınmasını sağlar. G.3.3 Potayı bir sonraki işlem yerine gönderir. G.3.4 Dökümü biten potanın içerisindeki cürufu boşaltır. G.3.5 Sıvı metal potasının refrakter malzemelerini kontrol eder. G.3.6 G.4 Dökülecek ergiyiğin sıcaklığını, dökümün zaman planlamasına göre ayarlar. Elektrot eklemesi işlemlerini ve karıştırma lansı değişimlerini yapar. Cüruf sıçratma sistemi ile cüruf uzaklaştırma işlemini yapar. Tüm parametreleri ekranlardan takip eder ve parametrelerde anormal sapmalar olduğunda durumu amirine bildirir. Bilgisayar panelinden vakum, oksijen üfleme, alaşımlama, soğutma suyu, kazan ısıtma, sirkülasyon gazı sistemlerini çalıştırır. Sürgü plakalarının, iç nozul, dış nozul ve üfleme nozullarının değişimini yapar. G.4.1 Analiz ve tartı sonuçlarını alır, pota teminini sağlar. G.4.2 Sıcaklık ölçümünü sublans ile veya manuel yapar. Sayfa 18 İzabeci (Seviye 5) Ulusal Meslek Standardı 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No G.4.3 Alaşımlama malzemelerinin stok seviyelerini takip eder. G.4.4 Varsa tandişten sıcaklık ölçer ve kalıptan numune alır. G.4.5 Ergiyik potasından sıcaklık ölçümü yapar ve numune alır. G.4.6 Görevler Kod Adı İşlemler Kod H.1 H Adı Sıvı metali kontrol etmek ve ilgili tesise sevk etmek Sıvı metali sevk etmek ve raporları hazırlamak H.2 © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Gerekli raporlamaları yapmak Ergiyiğe gerekli alaşım ilavelerini laboratuar sonuçlarına göre yapar. Başarım Ölçütleri Kod Açıklama H.1.1 İlgili sistemlerin göstergelerini ayarlar. H.1.2 Tüm işlemler sonunda, kumanda sistemlerinin göstergelerini ve ikaz işaretlerini kontrol eder. H.1.3 Tespit ettiği uygunsuzlukları amirine bildirir. H.1.4 Ergiyiğin ilgili yere sevk edilmesini sağlar. H.2.1 İşletme izabe raporunu hazırlar. H.2.2 Periyodik bakım raporlarını hazırlayarak amirine verir. H.2.3 İzabe bölgesinin ekipman durumunu kontrol eder. Sayfa 19 İzabeci (Seviye 5) Ulusal Meslek Standardı 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Görevler Kod Adı I Mesleki gelişim faaliyetlerine katılmak İşlemler Kod I.1 I.2 © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Adı Eğitim planlaması ve organizasyon çalışmalarını gerçekleştirmek Bireysel mesleki gelişimi konusunda çalışmalar yapmak Başarım Ölçütleri Kod Açıklama I.1.1 Eğitim ihtiyaçlarını ilgili birimlerden alır ve değerlendirir. I.1.2 Periyodik ve bir defaya özgü eğitimleri zaman planlaması açısından değerlendirir. I.2.1 I.2.2 Mesleki ve kişisel gelişim için gerekli araştırma faaliyetlerini gerçekleştirir. İzabe yöntemleri ve yeni teknolojiler ile ilgili gelişmeleri takip eder. Sayfa 20 İzabeci (Seviye 5) Ulusal Meslek Standardı 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No I.3 © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Astlarına ve diğer çalışanlara mesleki eğitimler vermek I.3.1 Bilgi ve deneyimlerini birlikte çalıştığı kişilere aktarır. I.3.2 İzabecilik işlemleri ile ilgili sınırlı seviyede bilgilendirme ve eğitimleri uygular. Sayfa 21 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı 5.2. 67. 68. 69. 70. 71. 72. 73. 74. 75. 76. 77. 78. 79. 80. 81. 82. 83. 84. 85. 86. 87. 88. 89. 90. 91. 92. 93. 94. 95. 96. 97. 98. 99. 100. 101. 102. 103. Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Kullanılan Araç, Gereç ve Ekipman Anahtarlar Argon gazı Asetilen Azot Balyoz Bilgisayar ve bilgisayar paneli Cüruf perdesi Çamur topu Çarpma plakası Çivi ucu kırpıntısı Çubuk Döküm açma ve kapama aparatları Döküm deliği matkabı El aletleri El arabası Elektrikli kumanda aletleri Elektronik kumanda aletleri Elektrot Gaz dedektörleri Göstergeler Harç püskürtme makinesi Hidrolik kumanda aletleri Hurda konveyörü Isıl çift (Termokupl) İç nozul Kalınlık ölçüm cihazları Kalıp paneli Kalıp seviye kontrol sistemi Kamera Kantar Kırıcı ve dövme tabancası Kişisel Koruyucu Donanım ( Baret, Koruyucu burunlu ayakkabı, Eldiven, Gaz maskesi, Kulak tıkacı, Siperlik, Toz gözlüğü, Toz maskesi, Koruyucu elbise) Koruyucu malzeme Kukla hazırlama parçaları Kumanda masaları Kürek Küskü © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 22 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı 104. 105. 106. 107. 108. 109. 110. 111. 112. 113. 114. 115. 116. 117. 118. 119. 120. 121. 122. 123. Mekanik kumanda aletleri Monitör Nozul bloğu Nozul değiştirme aparatı ve mekanizması Numune kepçeleri Numune kovanları Oksijen borusu Oksijen ocağı ve yardımcı kumandalar Oksijen lansı Oksijen şalümosu Otomatik tıkacı Ölçüm lansı Pnömatik sistem Pota Prob Prob kontrol cihazı Refrakter malzemeler Sapan Seramik ip Sesli haberleşme cihazı (telsiz, telefon gibi) 124. 125. 126. 127. 128. 129. 130. 131. 132. 133. 134. Slab Sublans manipülatörü Süngü Süreç kontrol ve saha bilgisayarları Takımlar Tandiş arabaları Tandiş daldırma nozulu Tandiş örtü tozu Tavan vinci Toz toplama kanal kapakları Vakum kazanı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 23 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No 5.3. Bilgi ve Beceriler 37. 38. 39. 40. 41. 42. 43. 44. 45. 46. 47. 48. 49. 50. 51. 52. 53. 54. 55. 56. 57. 58. 59. 60. 61. 62. 63. 64. 65. 66. 67. 68. 69. 70. 71. 72. 73. 74. Acil durum bilgisi Alarm ve tehlike işaretleri bilgisi Analitik düşünme yeteneği Bilgisayar kullanma becerisi Çalışma ve kontrol prosedürleri bilgisi Çevre koruma uygulamaları bilgisi Donanım ve araçların kullanımı bilgi ve becerisi Ekip çalışması yeteneği El becerisi El, göz ve zihin koordinasyonu yeteneği Elleçleme, taşıma ve sabitleme donanımları kullanım becerisi Geri dönüşümlü atık bilgisi İnsan ilişkileri yeteneği İş sağlığı ve güvenliği mevzuatına ilişkin genel bilgi İşlem dokümantasyonu ve çeşitli teknik spesifikasyonlar bilgisi İşyeri düzenleme bilgisi İşyerine özgü mevzuat ve çalışma prosedürleri bilgisi Kalite güvence/yönetim sistemleri bilgisi Kalite kontrol metotları bilgisi Kendini ifade etme yeteneği Kontrol ve uygulama teknikleri bilgi ve becerisi Kullanılan malzeme ve gereçlerin özellikleri bilgisi Makina ve gereçlerin kullanım bilgi ve becerisi Malzeme ve süreç tanımlama kodları bilgisi Meslek matematiği bilgisi Mesleki teknik terim bilgisi Öğrendiklerini aktarabilme yeteneği Öğrenme ve kendini geliştirme yeteneği Öğretim teknikleri bilgisi Ölçme ve kontrol bilgisi Ölçme ve muayene araçları kullanımı bilgisi Refrakter malzeme temel bilgisi Sapanlama bilgi ve becerisi Süreç bilgisi Tavan vinci kullanım bilgisi Tehlikeli atık bilgisi Temel malzeme ve alaşım bilgisi Ulusal kalite yönetmelikleri-teknik standartlar bilgisi © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 24 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No 75. 76. 77. 5.4. Ürün bilgisi Yangın önleme ve yangınla mücadele bilgisi Zehirli gaz ve kimyasallar bilgisi Tutum ve Davranışlar 32. 33. 34. 35. 36. 37. 38. 39. 40. 41. 42. 43. 44. 45. 46. 47. 48. 49. 50. 51. 52. 53. 54. 55. 56. 57. 58. 59. 60. 61. 62. 63. Amirlerine doğru bilgiyi zamanında aktarmak Beraber çalıştığı kişileri yönlendirmek Çalışma donanımları ve makinalarının durumunu dikkatle denetlemek Çevre, kalite ve İSG kurallarını benimsemek Deneyimlerini iş arkadaşlarına aktarmak Eğitmeye ve öğretmeye istekli olmak Ekip içinde uyumlu çalışmak Gerekli ve acil durumlarda donanımın çalışmasını durdurmak Göreviyle ilgili yenilikleri izlemek ve uygulamak Görevleriyle ilgili gerekli durumlarda inisiyatif almak Grup toplantılarına etkin şekilde katılmak İşlemler sırasında oluşabilecek değişiklikler konusunda duyarlı olmak İşletme kaynaklarının kullanımı ve geri kazanım konusunda duyarlı olmak İşyeri hiyerarşi ilişkisine uygun hareket etmek Kendi ve diğer kişilerin güvenliğini gözetmek Kendini geliştirme konusunda istekli olmak Malzeme hazırlıklarını yaparken iş güvenliği kurallarına özen göstermek Mesleki gelişim için araştırmaya istekli olmak Olumsuz çevresel etkileri belirlemek Programlı ve düzenli çalışmak Risk faktörleri konusunda duyarlı davranmak Sorumluluklarını bilmek ve yerine getirmek Süreç kalitesine özen göstermek Talimat ve kılavuzlara harfiyen uymak Taşıma ve kaldırma donanımını doğru şekilde kullanmak Tehlike durumlarında ilgilileri bilgilendirmek Tehlike durumlarını dikkatle algılayıp değerlendirmek Temizlik, düzen ve işyeri tertibine özen göstermek Vardiya değişimlerinde doğru iletişim kurmak ve bilgi aktarmak Verilen eğitimlere katılmak ve istekli olmak Yapılan iş ve işlemlere yoğunlaşarak çalışmak Yetkisinde olmayan kusurlar hakkında ilgilileri bilgilendirmek © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 25 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı 6. Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No ÖLÇME, DEĞERLENDİRME VE BELGELENDİRME İzabeci (Seviye 5) meslek standardını esas alan ulusal yeterliliklere göre belgelendirme amacıyla yapılacak ölçme ve değerlendirme, gerekli şartların sağlandığı ölçme ve değerlendirme merkezlerinde yazılı ve/veya sözlü teorik ve uygulamalı olarak gerçekleştirilecektir. Ölçme ve değerlendirme yöntemi ile uygulama esasları bu meslek standardına göre hazırlanacak ulusal yeterliliklerde detaylandırılır. Ölçme ve değerlendirme ile belgelendirmeye ilişkin işlemler Mesleki Yeterlilik, Sınav ve Belgelendirme Yönetmeliği çerçevesinde yürütülür. [R.G. 26 Mayıs 2010 – 27592] —— • —— Devlet Bakanlığından: MESLEKİ SORUMLULUK SİGORTASI GENEL ŞARTLARI SİGORTA ACENTELERİ MESLEKİ SORUMLULUK SİGORTASI KLOZU I - Kapsam 16 Mart 2006 tarihli ve 26110 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan Mesleki Sorumluluk Sigortası Genel Şartlarına bağlı olarak verilen bu kloz ile sigortacı, sözleşmedeki şartlara tabi olmak kaydı ile sigorta acentesinin mesleki faaliyeti sonucu neden olduğu zarar dolayısıyla ödeyeceği tazminat tutarları ile kararlaştırılmışsa yargılama giderleri ve avukatlık ücretlerini poliçede yazılı limitler dahilinde temin eder. II - Teminat Dışında Kalan Tazminat Talepleri Mesleki Sorumluluk Sigortası Genel Şartları'nın "A.3 Teminat Dışında Kalan Haller" maddesinde yer alan düzenlemeler saklı kalmak kaydıyla; 1 - Mesleki sırların saklanmaması veya kötüye kullanılması nedeniyle ortaya çıkabilecek zararlara ilişkin tazminat talepleri, 2 - Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği nezdinde oluşturulan Levhaya kayıtlı olmaksızın veya 3/6/2007 tarihli ve 5684 sayılı Sigortacılık Kanunu'nun 27 nci maddesi uyarınca meslekten geçici olarak çıkarıldığı süre içinde yürütülen acentelik faaliyetleri nedeniyle doğan zararlara ilişkin tazminat talepleri, teminat dışındadır. III - Aksine Sözleşme Yoksa Teminat Dışında Kalan Tazminat Talepleri Mesleki Sorumluluk Sigortası Genel Şartları'nın "A.4 Aksine Sözleşme Yoksa Teminat Dışında Kalan Haller, Tazminat Talepleri ve Ödemeler" maddesinde yer alan düzenlemeler saklı kalmak kaydıyla, sigortalı tarafından, ortaklarına, bağlı şirketlere ve grup şirketlerine verilen acentelik hizmetlerinden doğan tazminat talepleri aksine sözleşme yoksa teminat dışındadır. [R.G. 01 Haziran 2010 – 27598] —— • —— © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 26 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No İlânlar Adalet Bakanlığından : İstanbul 7. Vergi Mahkemesinin 2009/2991, 2009/3264, 2009/3266 ve 2010/953 esas sayılı dosyalarının zayi olduğu anlaşıldığından, 4473 sayılı Yangın, Yersarsıntısı, Seylâp veya Heyelân Sebebiyle Mahkeme ve Adliye Dairelerinde Ziyaa Uğrayan Dosyalar Hakkında Yapılacak Muamelelere Dair Kanun hükümlerinin söz konusu dosyalar için uygulanmasına ve anılan Kanun hükümleri gereğince işlem yapılmasına karar verildiği ilan olunur. [R.G. 01 Haziran 2010 – 27598] —— • —— Adalet Bakanlığından : MÜNHAL NOTERLİK 2009 yılı gayri safi geliri 1.251.685,36.- TL. olan birinci sınıf Adana Dördüncü Noterliği 25 Temmuz 2010 tarihinde yaş tehdidi nedeniyle boşalacaktır. 1512 sayılı Noterlik Kanunun 22 ve müteakip maddeleri gereğince Birinci Sınıf Noterlerden bu noterliğe atanmaya istekli olanların ilan tarihinden itibaren bir ay içinde Bakanlığımıza veya bulundukları yer Cumhuriyet Başsavcılıklarına başvurmaları gerekmektedir. Posta ile doğrudan doğruya Bakanlığa gönderilmiş olan dilekçeler başvurma süresi içinde Bakanlığa gelmediği takdirde atama işleminde nazara alınmaz. Keyfiyet Noterlik Kanununun 22 nci maddesinin 2 nci fıkrası uyarınca ilan olunur. [R.G. 02 Haziran 2010 – 27599] —— • —— Adalet Bakanlığından : Seferihisar Asliye Hukuk Mahkemesinin 2007/269 Esas sayılı dosyasının zayi olduğu anlaşıldığından, 4473 sayılı Yangın, Yersarsıntısı, Seylâp veya Heyelân Sebebiyle Mahkeme ve Adliye Dairelerinde Ziyaa Uğrayan Dosyalar Hakkında Yapılacak Muamelelere Dair Kanun hükümlerinin söz konusu dosya için kıyasen uygulanmasına ve anılan Kanun hükümleri gereğince işlem yapılmasına karar verildiği ilân olunur. 4200/1-1 ————— İstanbul 5. Asliye Ticaret Mahkemesinin 20008/594 esas sayılı dosyası ile içinde bulunan İstanbul 11. İcra Müdürlüğünün 2008/10802 sayılı takip dosyasının zayi olduğu anlaşıldığından, 4473 sayılı Yangın, Yersarsıntısı, Seylâp veya Heyelân Sebebiyle Mahkeme © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 27 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No ve Adliye Dairelerinde Ziyaa Uğrayan Dosyalar Hakkında Yapılacak Muamelelere Dair Kanun hükümlerinin söz konusu dosyalar için uygulanmasına ve anılan Kanun hükümleri gereğince işlem yapılmasına karar verildiği ilân olunur. 4201/1-1 ————— İstanbul 6. İcra Müdürlüğünün 1997/25301 esas sayılı takip dosyasının zayi olduğu anlaşıldığından, 4473 sayılı Yangın, Yersarsıntısı, Seylâp veya Heyelân Sebebiyle Mahkeme ve Adliye Dairelerinde Ziyaa Uğrayan Dosyalar Hakkında Yapılacak Muamelelere Dair Kanun hükümlerinin söz konusu dosya için uygulanmasına ve anılan Kanun hükümleri gereğince işlem yapılmasına karar verildiği ilân olunur. [R.G. 02 Haziran 2010 – 27599] —— • —— Sayıştay Başkanlığından : Sayıştay’da halen boş bulunan Beş (5) üyelik ile seçim tarihine kadar boşalacak üyelikler için, 832 sayılı Sayıştay Kanunu’nun değişik 4’üncü maddesinde belirtilen niteliklere sahip olan istekliler arasından aynı Kanunun değişik 6’ncı maddesi gereğince seçim yapılacaktır. Boş bulunan üyeliklerden beşte üçü Sayıştay Meslek mensuplarından; geriye kalanlarının en az yarısı Maliye Bakanlığı meslek mensuplarından olmak üzere, aynı Kanunun değişik 4’üncü maddesinde sayılan diğer adaylar arasından seçilecektir. Seçime katılmak isteyenlerin ilk duyuru tarihinden itibaren bir ay içinde aşağıda yazılı belgeleri de ekleyecekleri bir dilekçe ile “T.C.Sayıştay Başkanlığı İnönü Bulvarı No:45 06100 Balgat/ANKARA” adresine bizzat veya postayla başvurmaları gerekmektedir. Postadaki gecikmeler kabul edilmeyecektir. Dilekçeye Eklenecek Belgeler: 1- Özgeçmiş 2- En az dört yıllık yüksek öğrenim bitirildiğine ilişkin belge (832 sayılı Kanuna 4149 sayılı Kanunla eklenen Geçici 3’üncü madde hükümleri saklıdır.) 3- 832 Sayılı Sayıştay Kanunu’nun değişik 4’üncü maddesinde belirtilen niteliklere sahip olunduğunu gösterir belge 4- İlgilinin Dairesince onaylanmış sicil özeti 5- Yeni çekilmiş (6x9) ebadında 4 adet fotoğraf İlgililere duyurulur. [R.G. 31 Mayıs 2010 – 27597] —— • —— Karar Çevre ve Orman Bakanlığından: © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 28 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No 2010-2011 AV DÖNEMİ MERKEZ AV KOMİSYONU KARARI Karar Tarihi :18.05.2010 Karar No :9 4915 sayılı Kara Avcılığı Kanununun 3 üncü maddesi doğrultusunda, Çevre ve Orman Bakanlığı Müsteşarı Sayın Prof. Dr. Hasan Z. SARIKAYA başkanlığında aşağıda imzaları bulunan üyelerle Merkez Av Komisyonu teşkil edilmiştir. Merkez Av Komisyonu, illerden gelen il av komisyonlarının kararları ile rapor ve komisyona sunulan diğer belgeleri incelemiş, 4915 sayılı Kanunun 3/4, 4/1, 5/1, 6/2 ve 6/3 üncü maddelerinin komisyona verdiği yetkiler ve komisyon üyelerinin önerileri doğrultusunda, 2010-2011 av dönemi için bütün yurdu kapsayan aşağıdaki hususları karara bağlamıştır. BİRİNCİ BÖLÜM Tanımlar ve Kısaltmalar Tanımlar ve Kısaltmalar MADDE 1- Bu kararda geçen (1); a) Bakanlık: Çevre ve Orman Bakanlığını, b) Bakan: Çevre ve Orman Bakanını, c) Genel Müdürlük: Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğünü, ç) İl Müdürlüğü: İl Çevre ve Orman Müdürlüğünü, d) İşletme Müdürlüğü: Orman İşletme Müdürlüğünü, e) Kanun: 4915 Sayılı Kara Avcılığı Kanununu, f) Hayvan: Korunan ve avına izin verilen av ve yaban hayvanlarını, g) Yaban hayvanı: Sadece suda yaşayan memeliler dışında kalan ve Bakanlıkça belirlenen bütün memelileri, kuşları ve sürüngenleri, ğ) Av hayvanı: 4915 sayılı Kanun kapsamında avlanan, korunan ve Bakanlıkça belirlenen listede yer alan hayvanları (EK LİSTE-II ve EK LİSTE-III’ deki hayvanları), h) Korunan hayvan: Bakanlık ve Merkez Av Komisyonunca avı yasaklanan av ve yaban hayvanlarını, (EK LİSTE-I ve EK LİSTE-II’deki hayvanları), ı) Avlak: Av ve yaban hayvanlarının doğal olarak yaşadıkları veya sonradan salındıkları sahaları, i) Özel avlak: Bir bütün teşkil eden özel mülkiyetteki tapulu arazilerden, Bakanlığın avlaklar için tespit ettiği ve tanımladığı şartlara uygun olan avlakları, j) Devlet avlağı: Devlet ormanları, toprak muhafaza ve ağaçlandırma sahaları ve benzeri yerlerle devlet tarım işletmeleri, baraj gölleri ve emniyet sahalarında, ilgili kuruluşun muvafakati alınarak Bakanlıkça avlak olarak ayrılan yerleri, k) Genel avlak: Özel ve devlet avlakları dışında kalan bütün av sahaları ile göl, lagün, bataklık ve sazlık gibi sahaları, l) Örnek avlak: Devlet avlakları ve genel avlaklar içinde Bakanlıkça belirlenecek esaslara göre ayrılan ve işletilen veya işlettirilen avlakları, m) Yaban hayatı koruma sahası: Yaban hayatı değerlerine sahip, korunması gerekli yaşam ortamlarının bitki ve hayvan türleri ile birlikte mutlak olarak korunduğu ve devamlılığının sağlandığı sahaları, n) Yaban hayatı geliştirme sahası: Av ve yaban hayvanlarının ve yaban hayatının korunduğu, geliştirildiği, av hayvanlarının yerleştirildiği, yaşama ortamını iyileştirici © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 29 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No tedbirlerin alındığı ve gerektiğinde özel avlanma planı çerçevesinde avlanmanın yapılabildiği sahaları, o) Sulak alan: Doğal veya yapay, devamlı veya geçici, suları durgun veya akıntılı, tatlı, acı veya tuzlu, denizlerin gel-git hareketlerinin çekilme devresinde altı metreyi geçmeyen derinlikleri kapsayan bütün suları, bataklık, sazlık ve turbalıkları, ö) Gölet: Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü (DSİ) tarafından yapılan barajlar dışında kalan, Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü ve DSİ tarafından inşa edilen su toplama tesislerini, p) Av dönemi: Merkez Av Komisyonu Kararı’nın Resmi Gazete' de yayınladığı tarihte başlayıp, yeni Kararın Resmi Gazete'de yayınladığı zamana kadar geçen süreyi, r) Av yılı: 1 Nisan'dan başlayarak takip eden yılın 31 Mart sonuna kadar olan süreyi, s) Av sezonu: Merkez Av Komisyonunca tespit edilen ve avlanmasına izin verilen ilk grup av hayvanlarının avının açıldığı tarih ile son grup av hayvanlarının avının kapandığı tarih arasındaki süreyi, ş) Metris (güme): Doğal malzemelerle ve basitçe örülerek yapılmış gizlenme yerini, t) Trofe: Yaban hayvanının boynuz, diş, post ve benzeri hatıra değeri taşıyan parçalarını, u) Tahnit: Yaban hayvanlarının çeşitli usullerle post ve derilerinin içinin doldurulmuş halini, ü) Canlı mühre: Sesi veya görüntüsünden faydalanarak av ve yaban hayvanlarını çağırmada ve yakına getirmede kullanılan canlı herhangi bir yabani veya evcil hayvanı, v) Pompalı tüfek: El kundağına bağlı mekanizma ile mekanik olarak namluya fişek sürülen tüfekleri, y) Yarı otomatik tüfek: Halk arasında otomatik tabir edilen, namludaki fişek veya merminin patlamasını takiben otomatik şarjlı, tek-tek mükerrer atışlı yivli veya yivsiz tüfekleri, z) Takoz: Yarı otomatik ve pompalı av tüfeklerinin fişek kapasitelerini istenilen miktara düşüren plastik, ağaç veya bu görevi yerine getirebilen, boyu silahtan silaha değişebilen sadece hazneye yerleştirilebilen cismi, (2) aa) Avlanma: Merkez Av Komisyonunca avına izin verilen yaban hayvanı türlerini, izin verilen yerlerde, tespit edilen zaman ve miktarlar ile belirlenen esas ve usullerle canlı veya ölü ele geçirmeye çalışmayı veya ele geçirmeyi, bb) Avlanma planı: Envanteri yapılan, sınırları belli bir avlak alanında avlanmasına izin verilen yaban hayvanlarının tür, cinsiyet ve yaş itibariyle kaç adet ve hangi usul ve kurallara uyularak ne kadar süre içerisinde avlanacağını düzenleyen, yaşama ortamının geliştirilerek sürdürülmesi için gerekli önlemleri öngören ve Genel Müdürlükçe onaylanmış plânı, cc) Avlanma hakkı: Avcılık belgesine sahip olan kişilerin yıllık avlanma izin ücreti ödeme koşulları ile elde ettiği hakkı, çç) Avlanma izin belgesi: Her av dönemi için Bakanlık tarafından belirlenen avlanma izin ücretinin ödenerek avlanma hakkının elde edilebilmesi amacıyla verilen belgeyi, dd) Avcılık belgesi: On sekiz yaşını doldurmuş, silâh taşıma ehliyetine sahip, 4915 sayılı Kanuna göre avcılık belgesi almaya engel hali bulunmayan, avcılık ve av yaban hayatı ile ilgili eğitim almış ve sınavda başarılı olmuş kişilere başvuruları halinde verilen belgeyi, ee) Avlanma izin ücreti: Her av yılı için, av hayvanı gruplarına ve avcılık belgesi çeşitlerine göre Bakanlıkça tespit edilen ücretleri, © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 30 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No ff) Avlama ücreti: Örnek avlaklar ile Genel Müdürlükçe belirlenen devlet avlakları ve genel avlaklarda, yıllık avlanma izin ücreti dışında, hayvan türlerine, ağırlıklarına ve trofe değerlerine göre ayrıca alınan ücretleri, gg) Avlanma zamanı: Gün doğumundan bir saat öncesi ile gün batımından bir saat sonrası arasında kalan zamanı, ğğ) Avlanma süresi: Av hayvanlarının avının, av hayvanı gruplarına göre serbest olduğu tarihler arasındaki avlanma günlerini kapsayan süreyi, hh) Yasa dışı avlanma (usulsüz avlanma): 4915 sayılı Kara Avcılığı Kanunu ve Merkez Av Komisyonunca korunan veya avına izin verilen yaban hayvanı türlerini; izin verilen yerler, belirlenen zamanlar, miktarlar dışında ve/veya zehirleyerek, tuzak ve kapan kurarak veya men edilen diğer usullerle canlı veya ölü ele geçirmeye çalışmayı veya ele geçirmeyi, ıı) Avcı: Avcılık belgesine sahip olan kişiyi, ii) Sürek avı: Av hayvanlarının belirlenen bir sahada av köpeği ve sürenciler tarafından belirli bir yöne doğru sürülerek, belirli noktalarda konuşlanan ikiden fazla avcı tarafından yapılan avlanma usulünü, jj) Bek avı: Yolak adı verilen yaban hayvanlarının geçiş yollarında bekleyerek yapılan avlanma şeklini, kk) Yürüyüş avı: Avlaklarda yürüyerek yapılan avlanma şeklini, ll) Av koruma memurları: 4915 sayılı Kanun kapsamındaki suçların takibi, av ve yaban hayatı yaşama ortamlarının ve avcıların kontrolü, av ve yaban hayvanlarının bakımı, korunması, geliştirilmesi, gözlenmesi ve sayımı ile bu konularda gerekli tespitleri yapmak üzere eğitilen ve görevlendirilen, Çevre ve Orman Bakanlığı ve Orman Genel Müdürlüğünde her sınıf, derece ve vazifede çalışan memurları, mm) Saha bekçisi: Yaban hayatı koruma ve geliştirme sahaları ile avlaklarda koruma görevi verilen memur ve işçi statüsünde çalışan personeli, nn) Yanıltıcı, korkutucu ve ürkütücü ses yayan elektronik alet ve cihazlar: Elektromanyetik dalgalarla (avın duyabileceği dalga boyunda) çıkardığı sesle avı korkutan ve ürküten veya avın sinmesine, kaçamamasına neden olan aletleri, oo) Popülasyon: Bir alandaki aynı türe ait hayvan varlığını,(bir yaban hayvanı türünün belirli bir alanda birbirleri ile birlikte yaşama, üreme, besin paylaşımı ve diğer ilişkilere sahip fertlerini), öö) Üretme yeri: Av ve yaban hayvanlarının tabii olarak üretildikleri yerleri, pp) Üretme İstasyonu: Av ve yaban hayvanlarının suni yöntemlerle üretildikleri yerleri, rr) Kurtarma Merkezi: Taraf olunan uluslar arası sözleşmeler gereğince el konulan veya doğal afetler, çevre sorunları, yaralanma ve sahipsiz kalma gibi nedenlerle bakıma veya tedaviye muhtaç olan av ve yaban hayvanlarının, tekrar doğal yaşama ortamlarına bırakılıncaya veya yabancı türlerin orijin ülkesine gönderilinceye kadar bakım, tedavi ve rehabilitasyonlarının yapıldığı yerleri. ifade eder. İKİNCİ BÖLÜM Avlanma Süreleri, Limitleri ile Yasaklanan Sahalar, Türler Avlanma Süreleri ve Günleri © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 31 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No MADDE 2-(1) Yaban hayvanlarının biyolojik gelişimlerindeki iklimsel olarak oluşan bölgesel farklılıklar dikkate alınarak, EK LİSTE-III’ de belirtilen ve avlanmasına Merkez Av Komisyonunca izin verilen kuşlar ve memelilerin avlanma süreleri, avlanma bölgelerine göre Tablo-1’de, avlanma bölgeleri içerisinde kalan iller ise Tablo-2’de gösterilmiştir. Tablo-1: Avlanma bölgelerine ve av hayvanı gruplarına göre avlanma süreleri, avlanmanın başlangıç ve bitiş tarihleri KUŞLAR İÇİN AVLANMA SÜRELERİ II. grup kuşlar I. grup kuşlar Kum kekliği, Bıldırcın ve üveyik avı kınalı keklik ve kaya kekliği AVLANMA (Sadece Kars, Erzurum, BÖLGESİ Iğdır, Ağrı illerinde çil kekliği avı) Ege D. Akdeniz B. Akdeniz Başlangıcı 14.08.2010 28.08.2010 28.08.2010 Bitişi 23.01.2011 23.01.2011 23.01.2011 Marmara 14.08.2010 23.01.2011 İç Anadolu Doğu Anadolu D.Karadeniz 28.08.2010 14.08.2010 14.08.2010 23.01.2011 23.01.2011 23.01.2011 B. Karadeniz 14.08.2010 23.01.2011 Başlangıcı 02.10.2010 09.10.2010 09.10.2010 YASAK Bitişi 23.01.2011 09.01.2011 09.01.2011 YASAK 30.10.2010 16.10.2010 09.10.2010 23.01.2011 23.01.2011 23.01.2011 09.10.2010 30.10.2010 23.01.2011 23.01.2011 G. D. Anadolu 21.08.2010 23.01.2011 MEMELİLER İÇİN AVLANMA SÜRELERİ 1. grup memeliler Yaban tavşanı, adatavşanı, tilki, sansarı, ağaç sansarı avı AVLANMA BÖLGESİ Başlangıcı Bitişi Ege 02.10.2010 23.01.2011 D. Akdeniz 09.10.2010 09.01.2011 B. Akdeniz 09.10.2010 09.01.2011 Marmara 09.10.2010 23.01.2011 İç Anadolu 30.10.2010 23.01.2011 D.Anadolu 16.10.2010 23.01.2011 D.Karadeniz 09.10.2010 23.01.2011 B. Karadeniz 09.10.2010 23.01.2011 G. D. Anadolu 30.10.2010 23.01.2011 kaya Tablo-1 (devamı): Avlanma bölgelerine ve av hayvanı gruplarına göre avlanma süreleri, avlanmanın başlangıç ve bitiş tarihleri © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 32 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No KUŞLAR İÇİN AVLANMA SÜRELERİ III. grup kuşlar Kaya güvercini, tahtalı, sakarmeke, sakarca kazı, yaban ördekleri (yeşilbaş, IV. grup kuşlar bozördek, fiyu, kirikAlakarga, küçük karga, AVLANMA çamurcun, macar ördeği, tepeli ekinkargası, kara leşkargası, BÖLGESİ patka, kılkuyruk ördek, leşkargası, saksağan karabaş patka, elmabaş patka, kara ördek, çıkrıkçın, altıngöz), karatavuk, çulluk ve su çulluğu (bekasin) avı Başlangıcı Bitişi Başlangıcı Bitişi Ege 02.10.2010 27.02.2011 14.08.2010 27.02.2011 D. Akdeniz 09.10.2010 27.02.2011 14.08.2010 27.02.2011 B. Akdeniz 09.10.2010 27.02.2011 14.08.2010 27.02.2011 Marmara 09.10.2010 27.02.2011 14.08.2010 27.02.2011 İç Anadolu 09.10.2010 27.02.2011 14.08.2010 27.02.2011 D. Anadolu 09.10.2010 27.02.2011 14.08.2010 27.02.2011 D.Karadeniz 09.10.2010 27.02.2011 14.08.2010 27.02.2011 B.Karadeniz 09.10.2010 27.02.2011 14.08.2010 27.02.2011 G.D. Anadolu 09.10.2010 27.02.2011 14.08.2010 27.02.2011 MEMELİLER İÇİN AVLANMA SÜRELERİ II. grup Memeliler AVLANMA Yaban domuzu ve çakal avı BÖLGESİ Başlangıcı Bitişi Ege 14.08. 2010 27.02.2011 D. Akdeniz 14.08. 2010 27.02.2011 B. Akdeniz 14.08. 2010 27.02.2011 Marmara 14.08. 2010 27.02.2011 İç Anadolu 14.08. 2010 27.02.2011 D.Anadolu 14.08. 2010 27.02.2011 D.Karadeniz 14.08.2010 27.02.2011 B. Karadeniz 14.08. 2010 27.02.2011 G.D. Anadolu 14.08. 2010 27.02.2011 Atmacacılık Sertifikası Sahibi Avcılar için Serçe ve Kızılsırtlı Örümcek Kuşu Avlanma Süresi: Atmaca yakalamak amacıyla, atmacacılık sertifikası sahibi avcılar serçe ve kızılsırtlı örümcek kuşunu tekrar doğaya canlı olarak bırakmak koşuluyla 06.08.201016.10.2010 tarihleri arasında avlanma günleri ve zamanında yakalayabilir. Atmacacılık Sertifikası Sahibi Avcılar İçin Atmaca Avlanma Süresi: Avlanma günlerinde olmak koşuluyla 01 Eylül 2010- 31 Ekim 2010 tarihleri arasında. © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 33 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No (2) Yukarıdaki Tablo-1’de belirtilen avlanma süreleri içinde ve avlanma günlerinde çarşamba, cumartesi, pazar ve resmi tatillerde (idari tatiller hariç) avlanmak serbesttir. Bıldırcın ve üveyik, 28.08.2010 tarihinden 02.10.2010 tarihine kadar yukarıda belirtilen avlanma günlerine ek olarak Salı günü de avlanabilecektir. (3) 1 inci maddenin (gg) bendinde tanımlanan avlanma zamanı dışında avlanma süreleri ve günlerinde de olsa avlanılamaz. (4) Örnek, özel, devlet ve genel avlaklarda avlanma planı hükümleri çerçevesinde avlanma yapılır. Avlanma planı yapılan, tescil edilen genel ve devlet avlaklarının işletilmesi ve işlettirilmesi planda belirtilen esas ve usullere göre il müdürlüğü tarafından yapılır. Tablo-2: Avlanma bölgelerimize göre illerimiz Avlanma Bölgesi Avlanma Bölgesi İçinde Kalan İllerimiz D. Akdeniz Bölgesi Adana, Osmaniye, Mersin, K.Maraş, Gaziantep, Kilis, Hatay B. Akdeniz Bölgesi Antalya, Isparta, Burdur, Denizli Ege Bölgesi İzmir, Manisa, Aydın, Uşak, Muğla, Balıkesir, Çanakkale G. D. Anadolu Şanlıurfa, Adıyaman, Diyarbakır, Batman, Mardin, Elazığ, Bölgesi Malatya, Bitlis, Siirt, Şırnak, Hakkari Marmara Bölgesi İstanbul, Kocaeli, Bursa, Bilecik, Yalova, Edirne, Kırklareli, Tekirdağ B.Karadeniz Bölgesi Bolu, Düzce, Sinop, Sakarya, Kastamonu, Zonguldak, Bartın, Karabük D.Karadeniz Bölgesi Trabzon, Rize, Gümüşhane, Bayburt, Artvin, Samsun, Ordu, Giresun, Amasya, Tokat İç Anadolu Bölgesi Ankara, Çankırı, Kırşehir, Kırıkkale, Konya, Aksaray, Karaman, Sivas, Yozgat, Çorum, Eskişehir, Kütahya, Afyon, Kayseri, Niğde, Nevşehir D.Anadolu Bölgesi Erzurum, Erzincan, Ağrı, Kars, Iğdır, Ardahan, Tunceli, Van, Bingöl, Muş İl Genelinde Avlanması Yasaklanan Türler MADDE 3- Tablo-3’teki illerde belirtilen av hayvanları, Merkez Av Komisyonunca koruma altına alınmıştır. Bu av hayvanlarının Tablo-3’te belirtilen il ve ilçelerde avlanması bu av yılında yasaktır. Tablo-3: Mülki hudutlara göre koruma altına alınan av hayvanları İl genelinde; sakarmeke, macar ördeği, tepeli patka, 1 Adıyaman sansar İl genelinde; alakarga, tilki, çakalİscehisar, Emirdağ, Çobanlar, İhsaniye, 2 Afyonkarahisar Sandıklı, Sinanpaşa, Bayat İlçelerinde kınalı keklik. 3 Amasya İl genelinde; tilki 4 Ankara İl genelinde; tilki, çakal 5 Antalya İl genelinde; tilki, sansar, çakal © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 34 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 38 39 40 41 Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Ardahan Artvin İl genelinde; tilki, çakal İl genelinde; kum kekliği, tilki, sansar İl genelinde; kaya güvercini, keklik, Bartın T.patka, kılkuyruk, karabaş patka, karaördek; Kurucaşile İlçesinde tavşan. Bilecik İl genelinde; tüm keklik türleri Bingöl İl genelinde; yabani tavşanı, tilki, çakal İl genelinde; kılkuyruk, su çulluğu Bitlis (Bekasin), Burdur İl genelinde; tilki, çakal Bursa İl genelinde; karatavuk Çankırı İl genelinde; kınalı keklik Düzce İl genelinde; tüm keklik türleri Edirne İl genelinde; tüm keklik türleri. İl genelinde; alakarga; Kemah, Kemaliye, Erzincan Otlukbeli, Üzümlü ve Refahiye ilçelerinde; tüm keklik türleri ve tavşan İl genelinde; alakarga, tilki, sansarEskişehir Günyüzü, Çifteler,Mahmudiye, Han, Seyitgazi, Sarıcakaya İlçelerinde tüm keklik türleri Giresun İl genelinde; Çakal Hakkari İl genelinde; I., II., III. ve IV. Grup kuşlar Iğdır İl genelinde; tilki Isparta İl genelinde; tilki, çakal İstanbul İl genelinde; tüm keklik türleri İzmir İl genelinde; karatavuk, çakal. Kahramanmaraş İl genelinde; kum kekliği Karabük İl genelinde; tüm keklik türleri Kastamonu İl genelinde; tüm keklik türleri Kırıkkale İl genelinde; tilki, çakal Kırklareli İl genelinde; tüm keklik türleri İl genelinde; tilki- Çiçekdağı, Mucur İlçelerinde; tüm Kırşehir keklik türleri Kilis İl genelinde; tüm keklik türleri, Kocaeli İl genelinde; tüm keklik türleri, Kütahya İl genelinde; tüm keklik türleri, Muğla İl genelinde; tilki, çakal Nevşehir İl genelinde; çakal Ordu İl genelinde; karatavuk, tilki, çakal, İl genelinde; çakal, Kadirli ve Sumbas İlçelerinde tüm Osmaniye keklik türleri. Samsun İl genelinde; tüm keklik türleri, Sinop İl genelinde; tüm keklik türleri, kirik (çamurcun), tavşan Ş. Urfa İl genelinde; tüm keklik türleri, © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 35 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı 42 43 Tekirdağ Tokat 44 Trabzon 45 46 47 48 Tunceli Van Yalova Yozgat 49 Zonguldak Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No İl genelinde; tüm keklik türleri, İl genelinde; tilki, sansar, çakal İl genelinde; güvercin (kaya, tahtalı), üveyik, kınalı keklik, fiyu, kirik (çamurcun), macar, kılkuyruk, çıkrıkçın, altıngöz, Maçka ilçesi hariç il genelinde; yaban tavşanı ve tilki. İl genelinde; çulluk İl genelinde; altıngöz, sansar. İl genelinde; tüm keklik türleri, İl genelinde; tilki İl genelinde; tüm keklik türleri, kılkuyruk, karabaş patka, karaördek, tavşan, sansar. Avlanma Limitleri MADDE 4- (1) Avcı başına bir av günü için, türlere göre avlanma limiti aşağıdaki Tablo-4’te gösterilmiştir. Tablo-4: Avlanma limitleri KUŞLAR Bıldırcın Üveyik Karatavuk Güvercin (kaya güvercini) Çulluk (orman çulluğu) Saksağan Tahtalı, sakarmeke, yaban kazı (sakarca kazı) Alakarga, Suçulluğu (bekasin) Kınalı keklik, kum kekliği ve kaya kekliği, Çil keklik ( Bu av dönemi sadece Ağrı, Erzurum, Kars ve Iğdır illerinde avlanacaktır) Yeşilbaş, bozördek, fiyu, kirik (çamurcun), macar ördeği, tepeli patka, karabaş patka, elmabaş patka, çıkrıkçın, kara ördek ve altıngöz (Toplam avlanma limiti içinde kara ördek, karabaş pakta ve altıngöz kılkuyruk sayısı, 1 adetten fazla olamaz) Küçük karga, ekinkargası, kara leşkargası ve leşkargası Avlanma Limiti 10 8 3 6 4 15 3’er 1’er Toplam 2 2 Toplam 6 Toplam 15 Serçe ve Kızılsırtlı Örümcek Kuşu (Atmaca yakalamak amacıyla, Yılda Atmacacılık sertifikası sahibi kişiler tekrar doğaya canlı olarak Toplam 4 bırakmak kaydıyla yakalayabilir.) MEMELİLER Yabani tavşan, 1’er Adatavşanı, sansar (kayasansarı, ağaçsansarı), yaban domuzu (bek ve 2’ şer © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 36 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No yürüyüş avında avcı başına) Yaban domuzu (sürek avında avcı başına),(sürekçiler av yapamaz) Çakal Tilki 2 1 2 (2) Bir av günü içinde Tablo-4’te belirtilen avlanma limitlerinden fazla av hayvanının avlanması yasaktır. (3) Birbirini izleyen bir günden fazla süren avlanmalarda, avlanan av hayvanlarının avlaklarda ve av dönüşünde nakil vasıtasıyla avcıların üzerinde taşınabilecek en fazla miktarı; her bir avcı için yukarıda belirlenenin bir günlük limitlerini aşamaz. Ancak bulunduğu ilin dışına avlanmaya gidecek avcılar, avlanacakları ilin il müdürlüğüne en geç avlanılacak günden önceki günün saat 17:00’sine kadar nerede av yapacaklarına dair yapacakları bildirim doğrultusunda, bildirimde bulunduklarına dair belgeyi yanlarında bulundurarak, birbirini takip eden ava açık iki gün olan sadece cumartesi ve pazar günleri ile resmi tatillerde (idari tatiller hariç), av dönüşlerinde bagajlarında avcı başına iki günlük limit bulundurabilirler. (4) Tescil edilmiş ve av döneminde tescil edilecek genel ve devlet avlaklarında il müdürlüğü tarafından belirlenen kotalar, 2. maddede belirtilen avlanma süreleri içinde haftanın her günü, 4. maddenin 1 inci fıkrasında belirtilen günlük avlanma limitleri dahilinde il geneli veya ülke geneli avlanma izin kartı alan avcının, avlağın bulunduğu il müdürlüğünden aldığı “……. Avlağında Avlanma İzin Belgesi” doğrultusunda avlanılır. Genel ve devlet avlağında türe ait kota bitince o türün o avlakta avlanması yasaktır. Türlere ait kotalar bittiğinde ise 2. madde de belirtilen avlanma sürelerine uyulmasına gerek kalmadan o avlak ava kapalı olacaktır. Ava kapatılması durumu il müdürlüğü tarafından 4915 sayılı KAK nın 20 maddesinde koruma ve kontrolle görevli birimlere, avcı derneklerine duyurulacak, www.cevreorman.gov.tr adresinde de yayınlanacaktır. Bu avlaklarda; avlanma izin kartı haricinde il müdürlüğünden “……. Avlağında Avlanma İzin Belgesi” almadan avlanmak yasaktır. İzin almadan avlananlara karşı avlaklarda izin almadan avlanma fiili ( KAK’nun 12 hüküm maddesi ile 23 ceza maddesi) uygulanır. (5) Tescil edilen genel ve devlet avlaklar MAK kararında, avlaklara ait kotalar ise www.cevreorman.gov.tr adresinde yayınlanacaktır. Bu av dönemi içerisinde yeni tescil edilecek genel ve devlet avlaklarıyla ilgili bilgiler, Çevre ve Orman Bakanlığı www.cevreorman.gov.tr adresinde yayınlanacaktır. İl müdürlükleri ise yeni tescil edilen avlaklarla ilgili bilgileri 4915 sayılı KAK nın 20 nci. maddesinde koruma ve kontrolle görevli birimlere resmi yazı ile bildirecek ve avcı derneklerine duyurulacaktır. Her yıl tescil edilecek devlet ve genel avlakların listeleri, yeni alınacak MAK kararında yayımlanacaktır. Koruma Altına Alınan Av Hayvanları MADDE 5- Bu av döneminde 4915 sayılı Kanunun 4 üncü maddesinin birinci fıkrası gereğince; EK LİSTE-I’deki yaban hayvanları Bakanlıkça; Bakanlık tarafından av hayvanları olarak belirlenen yaban hayvanlarından EK LİSTE-II’deki kuşlar ve memeliler Merkez Av Komisyonunca koruma altına alınmıştır. Koruma altına alınan av hayvanlarının avlanması, ölü ya da canlı bulundurulması ve nakledilmesi yasaktır. Merkez Av Komisyonunca Avlanmasına İzin Verilen Av Hayvanları © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 37 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No MADDE 6- 4915 sayılı Kanunun 4 üncü maddesinin birinci fıkrası gereğince Bakanlıkça belirlenen av hayvanlarından, 2010-2011 av döneminde avlanmanın serbest olduğu sürelerde avlanmasına Merkez Av Komisyonunca izin verilen av hayvanları EK LİSTE-III’ te gösterilmiştir. Merkez Av Komisyonunca Avlanmanın Yasaklandığı Sahalar MADDE 7- (1) 4915 sayılı Kanunun 5 inci maddesinin birinci fıkrası ile 12 nci maddesinin ikinci fıkrası kapsamında; a) EK LİSTE-IV’deki Merkez Av Komisyonu tarafından sınırları belirtilen avlaklarda, b) Ağaçlandırma ve Erozyon Kontrol Genel Müdürlüğü ile Orman Genel Müdürlüğü tarafından ağaçlandırılmış veya erozyon kontrol çalışması yapılan etrafı çitle çevrilmiş ikaz ve işaret tabelaları ile belirtilmiş sahalar ile çitle çevrilmiş olmasa dahi üzerinde fidan bulunan sahalarda (Orman Genel Müdürlüğüne teslim edilmiş ağaçlandırma sahaları hariç), c) Orman Genel Müdürlüğü tarafından tabii gençleştirme çalışması yapılmakta olan sahalar ile toprak muhafaza sahalarında. ç) Arboretumlarda d) Orman içi dinlenme yerleri, piknik ve mesire alanlarında, kent ormanlarında, e) Karayolları Genel Müdürlüğü’nün sorumluluğu altındaki karayolları haritasında belirtilen yollarda, f) Orman içi göletler ile Köy Hizmetleri ve DSİ tarafından yapılan göletlerde (ManisaGölmarmara ve Denizli-Işıklı Göl hariç), g) Özel avlaklarda Bakanlığın avlanılmasına izin verdiği türlerin haricindeki doğal türleri, ğ) İçine girilmemesi için etrafı hendek veya herhangi bir biçimde çevrilen veya ekilen yerlerde; yoncalık, çayırlık, muhafaza işareti konmuş çayırlık, bağ, bahçe ve fidanlıklarda sahibinin rızası olmadan, avlamak/avlanmak yasaktır. (2) Ayrıca il, ilçe, belde, köy vb meskûn yerlerde ve bu maddenin birinci fıkrasının (ç), (d), (e) ve (f)’de sayılan sahaların sınırlarına 300 metre mesafe içinde avlanmak, kılıfında olmadan açıkta tüfek ve köpekle dolaşmak yasaktır. Çevre ve Orman Bakanlığınca Avlanmanın Yasaklandığı Sahalar MADDE 8- (1) EK LİSTE-IV’te belirtilen; a) 4915 sayılı Kanunun 4 üncü maddesinin sekizinci fıkrası kapsamında tescil edilen Yaban Hayatı Geliştirme Sahalarında, b) 4915 sayılı Kanunun 11 inci maddesi kapsamında Bakanlıkça tescil edilen Örnek Avlaklarda, c) 4915 sayılı Kanunun 4 üncü maddesinin sekizinci fıkrası kapsamında Bakanlıkça tesis edilen Yaban Hayvanı Üretme Yerleri ve İstasyonlarında, ç) 4915 sayılı Kanunun 5 inci maddesinin birinci fıkrası kapsamında belirlenen Yaban Hayvanı Yerleştirme Sahalarında, d) Bakanlıkça av dönemi içinde yeni tesis edilecek / ilan edilecek yukarıda belirtilen sahalarda, avlanmak yasaktır. (2) a) 8 inci maddenin birinci fıkrasının (a) ve (b) bentlerinde tanımlanan sahalar ile 7 nci maddenin (a) bendinde belirtilen sahalarda envanter sonuçları ve/veya avlanma planları doğrultusunda, © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 38 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No b) Yaban hayvanlarının zararlı olduklarında; 8 inci maddenin (c) bendinde belirtilen sahalarda belirlenen sayılarının av turizmi kapsamında avlanmasına Bakanlıkça izin verilir. Özel Kanunlarla Avlanmanın Yasaklandığı Sahalar MADDE 9- (1) 4915 sayılı Kanunun 12 nci maddesinin ikinci fıkrası kapsamında aşağıda belirtilen; 2873 sayılı Milli Parklar Kanunu kapsamında ilan edilen bu kararın ekindeki EK LİSTE-V’de belirtilen “Tabiatı Koruma Alanları”nda; EK LİSTE-VII’de belirtilen “Tabiat Parkları”nda; özel avlanma planı çerçevesinde yapılacak avlanmalar hariç EK LİSTE-VI’da belirtilen “Milli Parklar” ile av dönemi içerisinde ilan edilecek 2873 sayılı Kanun kapsamındaki yeni sahalarda; (2) 6831 sayılı Orman Kanunun 23. ve 24. Maddesine istinaden muhafaza ormanı olarak ayrılan alanlar. (3) a) 2872 sayılı Çevre Kanunu kapsamında ilan edilen ve bu kararın ekindeki EK LİSTE-VIII’de belirtilen avlanmanın serbest olduğu istisna sahalar hariç Özel Çevre Koruma Bölgeleri dahilinde, avlanmak yasaktır. b) Özel çevre koruma sahalarında av turizmi kapsamındaki faaliyetler saklıdır. ÜÇÜNCÜ BÖLÜM Yasaklanan Avlanma Araç ve Gereçleri, Yasak Avlanma Usulleri Avlanmada Kullanılması ve Bulundurulması Yasaklanan Araçlar, Gereçler ve Özellikleri ile Avlanma Esasları Madde 10- 4915 sayılı Kanunun 6 ncı maddesinin ikinci fıkrası kapsamında komisyonumuzca avlanmada kullanılması ve avlaklarda bulundurulması yasak olan araç ve gereçler ile özellikleri şunlardır: a) Haznesi iki fişek alacak şekilde sınırlandırılmamış, otomatik, yarı otomatik pompalı vb yivsiz av tüfekler ile havalı tüfek ve tabancalar, canlı mühre ve çığırtkanlar, elektronik görüntü büyültücü veya görüntü değiştiriciden oluşan gece avı cihazları (gece nişan alma ve görüş dürbünleri) avlanma araç ve gereci olarak kullanılamaz. Avlanma amacı dışında da olsa canlı mühre ve çığırtkanlar, avlaklarda vasıta içinde ve açıkta her ne koşulda olursa olsun bulundurulamaz. b) Hayvan sesi çıkaran nefesli düdükler hariç her türlü alet ve cihazlar, zehirli veya uyuşturucu yemler avlanmada kullanılamaz. c) Her türlü manyetik dalga yayan araç ve gereçler; av hayvanını yanıltıcı eğitilmiş hayvanlara takılan korkutucu ve ürkütücü elektronik alet ve cihazlar; geleneksel atmacacılık esas ve usulleri çerçevesinde Atmaca ve 06 Ağustos-16 Ekim 2010 tarihleri arasında ğaço kuşunu (Serçe ve kızılsırtlı örümcek kuşu) canlı olarak yakalamak için kullanılacak hareketli ağ (serpme ağ) ile ğaço kuşunu yakalamak için kullanılan kapan (ragi) hariç ayaktan yakalama tuzak ve kapanları dahil her türlü kapan, olta, ilmek, ağ, ökse, alaca, kafes ve tuzaklar; 6 volttan aşağı pil enerjisiyle çalışan el fenerleri hariç ışık yayan araç ve gereçler, şarjlı el ve sabit projektörler ile aküyle çalışan el projektörleri; doğal gaz, gazyağı ve LPG ile çalışan her türlü ışık kaynağı avda kullanılamaz, avlaklarda vasıta içinde bulundurulamaz. Ancak 6 volt pil gücüne kadar olan el fenerleri, avcının üzerinde ve vasıtasında aydınlatma aracı olarak bulundurulabilir. ç) Denizlerde, nehirlerde, sazlık ve bataklıklarda ve doğal göller ve lagünlerde 9,9 beygir gücünden (HP-Horspower) yüksek veya düşük dıştan takma motorlu tekneler ile içten © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 39 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No takma motorlu tekneler ulaşım aracı olarak kullanılırken, bu teknelerde avcıların tüfekleri boş ve kılıfında olması zorunludur. Bu vasıtaların içerisinde baraj gölü, tabii göller, denizler, lagünler, nehirler, bataklıklar ve sazlıklarda avlanılamaz. Ulaşım sırasında yasadışı bir av yapılması durumunda ise 5326 sayılı Kabahatler Kanununun iştirak hükümleri uygulanarak kabahatli ile birlikte tekne sahipleri hakkında da yasal işlem yapılır ve bir daha göle avcı sokmalarına il müdürlüğünce izin verilmez. Ulaşım amacı ile kullanılan bu teknelerle su kuşları ürkütülüp havalandırılamaz, bir yönde sürülemez. d) Yivli av tüfekleri kuş avında kullanılamaz. e) Sulak sahalarda; saz, kamış, diken, ot, çuval vb. şeylerle yapılmış veya toprakta çukur açılarak hazırlanmış üstü açık basit gümeler hariç, özel mülkiyetteki araziler de dâhil, her türlü üstü kapalı, korunaklı gümeler yapılamaz veya kurulmaz ve buralarda avlanılamaz. f). Yaban domuzu avlarında şevrotin fişeği kullanılamaz. Yasaklanan avlanma usulleri MADDE 11- 4915 sayılı Kanunun 6 ncı maddesinin ikinci ve üçüncü fıkraları kapsamında aşağıda belirtilen avlanma usulleriyle avlanmak komisyonumuzca yasaklanmıştır. a) Su kuşları hariç olmak üzere diğer av ve yaban hayvanlarını metrislerde avlamak, b) 10 uncu maddenin (ç) bendinin birinci fıkrasında belirtilen yüzer araçlarla, kara ve hava araçlarıyla av mahalline gidilirken hareket halindeyken avlanmak, c) Tüfeksiz dahi olsa her türlü motorlu tekneyle su kuşlarını ürkütüp havalandırarak bir yöne sürmek, suya girerek çevirme avı yapmak, ç) Avda kullanılması yasaklanan araç ve gereçlerden avlanma esnasında veya öncesinde yararlanarak veya bunları kullanarak avlanmak, jep, pikap, otomobil, traktör, biçerdöver, karada ve suda gidebilen taşıt (hovercraft), motorlu tekne ve bot, motosiklet, kar motosikleti, helikopter gibi araçların bizatihi kendilerinden veya farlarından yararlanılarak, bunları av yakalama ve öldürme vasıtası olarak kullanmak, d) Memeli av ve yaban hayvanlarının geçiş yollarına boğaz alma usulü denilen ilmek tuzakları kurarak avlanmak, kar üzerine kül, saman gibi malzeme dökmek suretiyle av ve yaban hayvanlarını aldatarak avlamak, e) Tarlalarda ekin biçme esnasında biçerdöver, traktör üzerinde ve karavanlarda tüfek bulundurmak, f) Yaban hayvanlarının yavrularını yakalayarak evlerde, ahırlarda, özel arazilerde alıkoymak, boş dahi olsa yaban hayvanlarının yumurtalarını toplamak ve bulundurmak, g) Av ve yaban hayvanlarını yeme alıştırarak avlamak, ğ) Av ve yaban hayvanlarını mart, nisan, mayıs, haziran ve temmuz aylarında, kuluçka alanlarına zarar verecek ve kuşları rahatsız edecek şekilde su ürünleri dâhil her türlü istihsal yapmak, sulak alanlar ve bunların adaları ile bu alanların 300 metre çevresinde rahatsız etmek, h) Tabii göller ve sulak sahalar çevresindeki köy muhtarları, köylerinde 9,9 beygir gücünden düşük veya yüksek güce sahip motorlu veya motorsuz teknelerle göle avcı sokmak isteyen kişilerin isim ve adreslerini yazılı olarak il müdürlüklerine bildirmek; gerekli izni almak zorundadırlar. Sulak alan çevresindeki yerleşim yerlerinde ikamet etmeyen, fakat gölde ticari amaçla tekneyle avcı taşımak isteyen tekne sahipleri ise teknenin ulaşım aracı olarak kullanıldığına © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 40 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No dair yetkili birimlerden almış oldukları izin belgesiyle birlikte il müdürlüklerine başvurarak gerekli izni almak zorundadır. Kendi üzerine kayıtlı teknesini sulak alanda ulaşım aracı olarak kullanan avcılar, il müdürlüğünden izin almak zorunda değildir. ı) Av ve yaban hayvanlarının insani olmayan yakalama metotlarından tuzak, kapan, ilmek gibi araç ve gereçlerle canlı ya da yaralı olarak avlamak yasak olup herhangi bir şekilde canlı yakalanan av hayvanları sonradan öldürülemez, alıkonamaz. Av ve yaban hayvanlarını beslemek, büyütmek ve üretmek amacıyla ev, işyerleri ile özel arazilerde bulundurulamaz. i) Avlaklarda, avcılar ya da kişilerce av ve yaban hayvanlarının herhangi bir şekilde yaralı olarak bulunması durumunda gerekli tedavilerinin veteriner hekimce yapılması amacıyla en yakın il müdürlükleri veya doğa koruma ve milli parklar mühendislikleri ile işletme müdürlüğüne veya veteriner hekime; bunlara ulaşılamaması durumunda jandarmaya haber vermek veya teslim edilmesi zorundadır. j) Başbakanlık Özürlüler İdaresi Başkanlığınca verilen “Özürlüler Kimlik Belgesi” sahibi olup ortopedik özürlüler grubundan tekerlekli sandalye kullanmak zorunda olan avcılar avlaklarda araç içinden avlanabilirler. k) Avlaklarda avcıların bir arada avlanması nedeniyle oluşacak av baskısı ve can güvenliği nedeniyle avlağın büyüklüğüne göre avlağın herhangi bir alanında; bir arada 15 avcıdan fazla avcı aynı anda avlanamaz. Avlanma Amaçlı Yaban Domuzu Sürek Avı Esas ve Usulleri MADDE 12- Yaban hayvanlarının doğal yaşam alanlarında yapılan plansız sürek avlarının, aynı habitatı paylaşan diğer memeli yaban hayvanlarına olumsuz etki yapması nedeniyle, yaban domuzu sürek avları genel ve devlet avlakları ile planlanması öngörülen genel ve devlet avlaklarında yapılabilecektir. Avlanma usul ve esasları Bakanlıkça belirlenecektir. Avlanmasına belli sürelerde izin verilen yaban domuzunun sürek avı avlanma esasları aşağıda belirtilmiştir: a)Yaban domuzunun Tablo-1’de belirtilen avına izin verildiği süreler ve tescil edilmiş genel ve devlet avlaklarında avlağın belirlenen kotaları dahilinde, planlanması öngörülen genel ve devlet avlaklarında ise il müdürlüğünce tespit edilecek kotalar dahilinde, sürek avı il müdürlüğünden izin alınmak koşuluyla yapılabilir. Bu süreler dışında av turizmi dahilinde avlanma hariç sürek veya bek avına izin verilmez. b) Sürek avı talep eden, avlanma izin kartı bulunan avcılar, avcılık belgesi fotokopileri ile birlikte av gününden önce il müdürlüğüne başvurmak zorundadır. İl müdürlüğünce avlanma sahasının ve tarihinin uygun bulması durumunda iki gün içinde gerekli izni yazılı olarak verir. Bu izin üzerine temsilci avın yapılacağı köy muhtarlığına giderek sürek avının yapılacağı mevkii ve tarihini en az iki gün önceden can ve mal güvenliği açısından köy halkına duyurmak zorundadır. c) İzin verilen yer ve tarihler dışında ve onbeş avcı ve yirmi sürekçiden fazla avcı ile yaban domuzu sürek avı yapılamaz. Sürekçiler avlanamaz, avlanma araç ve gerecini av sırasında üzerinde bulunduramaz. d) Avcılar; yöre halkının av sırasındaki can ve mal güvenliği ile ilgili, köylere duyuru yaparlar ve gerekli tedbirleri alırlar. Mücadele Amaçlı Yaban Domuzu Sürek Avı Esas ve Usulleri MADDE 13- (1) Yaban domuzlarının belirli bir bölgede tarıma zarar verdiğinin veya zarar verecek düzeyde popülasyonunun arttığının tespit edilmesi halinde, 6968 sayılı Zirai © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 41 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Mücadele ve Karantina Kanunu kapsamında mücadele çalışması; il müdürlüğünce verilecek izinle Tarım ve Köyişleri Bakanlığı teşkilatınca Bitki Koruma Uygulama Prensipleri doğrultusunda yapılır. (2) Mücadele amaçlı yaban domuzu sürek avları, 22 Şubat-15 Mayıs tarihleri arası hariç av yılı boyunca yapılabilir. Sürek avlarına katılacak avcılardan; sürenciler haricindekilerin avcılık belgesi sahibi olmaları şarttır. Mücadele amaçlı sürek avları mücadele yapılacak sahaların özelliklerine göre av turizmi kapsamında da yapılabilir. Avlanmada Kullanılması Yasaklanan Araç ve Gereçlerin Satılması ve Bulundurulması Yasak Olanlar MADDE 14- 4915 sayılı Kanunun 6 ncı maddesinin ikinci fıkrası kapsamında; her türlü zehirlerin, av ve yaban hayvanlarının doğal ve yapay seslerinin kaydedildiği ses kaseti ve bunların yayınlandığı teyplerin, av hayvanlarını aldatan ve hileli avlanmalarına yarayan ses ve manyetik dalga yayan her türlü elektronik araç ve gereçlerin, av köpeklerinin yerini bulmaya yarayan cihazlar hariç, hayvanları yanıltıcı, korkutucu ve ürkütücü elektronik alet ve cihazın; her türlü tuzak, kapan, sapan, ökse ve alacanın ticarethanelerde ve pazarlarda bulundurulması ve satışı yasaklanmıştır. DÖRDÜNCÜ BÖLÜM Av Hayvanları ve Tüfeklerin Taşınması ile Eğitilmiş Hayvanlarla Avlanma Tüfeklerin ve Avlanan Av Hayvanlarının Taşınması MADDE 15-(1) Av hayvanlarının yaban domuzu hariç, et ve trofelerinin satışı yasaktır. Avlanan yaban domuzunu avlaktan tüketim yerlerine nakletmek isteyen avcı, yaban domuzunu parçalamadan ve et haline dönüştürmeden; a) Muhtarlık veya belediyeden menşe şahadetnamesi alacak; ayrıca bu avlanan yaban domuzunun avlandığı yerin ilçe sınırlarının dışına çıkarılması durumunda ise, menşe şahadetnamesinin ilgili Kanun gereği Tarım ve Köyişleri Bakanlığı mahalli teşkilatına verilerek veteriner sağlık raporuna dönüştürmek, b) İl müdürlüklerinden nakliye tezkeresi almak zorundadır. (2) Yasal olarak avlanan kuşların, en az bir kanadının tüyleri temizlenmeden ve bacağı kesilmeden avlak ve araçlarda taşınması zorunludur. (3) Nakliye tezkeresi olmadan avlanma süreleri ve günleri dışında canlı, ölü ya da et olarak taşınan yaban domuzları yasa dışı avlanmış sayılır ve taşıyanlar hakkında 4915 sayılı Kanun hükümleri uygulanır. (4) Avlanma izni olmayanlar, av sezonu içinde veya dışında da dahi olsa, tüfeklerini avlaklarda boş ve kılıfında taşımak zorundadırlar. (5) Avlaklarda avlanma amacı dışında silah taşıyanlar; avlanma amacı dışında silah taşıdıklarını kanıtlayacaklardır. Bağ ve Bahçeleriyle Ürünlerini, Sürülerini, Kendilerini Korumak Durumunda Olanların Avlanma Amacı Dışında Silahlarını Taşıma ve Köpek Bulundurma Esasları. MADDE 16-(1) Ürünlerini korumak için tarla, bağ ve bahçelerinde, arı kovanlarının bulunduğu yerde ve ormanda çalıştıkları için çadır ve barınaklarında kendilerini korumak amacıyla ruhsatlı yivli veya yivsiz tüfekleri üzerlerinde bulunduracaklar, Av ve Yaban Hayvanlarının ve Yaşam Alanlarının Korunması, Zararlılarıyla Mücadele Usul ve Esasları Hakkında Yönetmeliğin 57 nci maddesi hükmü gereği İl Müdürlüklerinden koruma amaçlı av tüfeği taşıma belgesi almak zorundadırlar. Ancak bu kişiler yanlarında tek kurşunlu fişek ve şevrotin fişeği dışındaki diğer fişekleri bulunduramazlar. © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 42 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No (2) Bu kişilerden; a) Ürünlerini koruyanların, korudukları tarla, bağ ve bahçelerinin mülkiyet belgelerini veya kira sözleşmelerini, b) Arıcılık yapanların, bulundukları ilin arıcılar birliğinden alacakları arıcılık yaptıklarına ilişkin arıcılık kimlik belgesini, c) Çobanların, sürü sahibi çoban veya ücretli çoban olduklarına ilişkin muhtarlıklarından alacakları yazıyı, ç) Ormanda istihsal ve/veya bakım çalışmaları işlerinde çalışanların, orman işletmelerinden alacakları yazıyı üzerlerinde bulundurmaları zorunludur. (3) Yukarıda sayılan kişiler; a) Tarla, bağ ve bahçelerinin ekili veya dikili olduğu tarihlerde olmak üzere tarla, bağ ve bahçeleri içinde, arı kovanı sahipleri arılarının yanı başında iken ve ormanda istihsal yapanlar, ormandaki geceleme yerinde (barınak ve çadırlarında) istihsal ve/veya bakım sahasına giderken tüfeklerini yanlarında ve açıkta bulundurabilirler. b) Bu kişilerden avcılık belgesi ve avlanma izni aranmaz. c) Sadece ürünlerine, arılarına veya kendilerine zarar veren veya vermek üzere tarlaya, kovanların arasına giren veya kendilerine saldırma ihtimali olan av ve yaban hayvanlarını; ürünlerinden, bağ ve bahçelerinden, arılarından ve kendilerinden ürküterek uzak tutmak için tüfeklerini kullanabilirler. Bu kişiler tarla, bağ ve bahçelerine, arılarına, kendilerine zarar veren yaban domuzu veya diğer korunan yaban hayvanlarını ürkütmek ve uzak tutmak istemelerine rağmen avlamak mecburiyetinde kalmaları halinde, derhal il çevre ve orman müdürlüğü veya orman işletme müdürlüklerine veya güvenlik güçlerine haber vermek ve olay tespit tutanağı tutturmak zorundadırlar. Bu kişiler yaban hayvanlarının zararlarından korunmak için bağ, bahçe ve tarlalarına veya civarına hiçbir surette yakalama tuzakları kuramazlar. ç) Biyolojileri itibariyle tarla, bağ ve bahçelerine, arılarına, kendilerine zarar verme ihtimali olmadığı halde hayvanları avlanmaları durumunda 4915 sayılı Kanun gereğince haklarında yasal işlem yapılır ve ayrıca, bakanlıkça o hayvan için belirlenen tazminatlar üzerinden yasal faizi ile tazmin ettirilir. d) Çobanlar çoban köpeği, diğerleri bekçi köpeği cinsi köpekleri bulundurabilir. Çoban köpekleri sürülerin dışında ve bekçi köpekleri başıboş bırakılmaz bağlı olmadan bulundurulamaz. e) Bu kişiler, yaban hayvanlarının zararı söz konusu olmadıkça boşa veya nişana ateş etmek suretiyle tüfek ve silahlarını kullanamazlar, yaban hayatını rahatsız edemezler. (4) Orman içinde başıboş yakalanan av veya bekçi köpekleri, tasmalı ise sahibi çıkmaması halinde hayvan barınaklarına teslim edilir. Başıboş tasmalı köpeklerin sahibinin çıkması halinde 4915 sayılı Kanunun 6 ncı maddesinin üçüncü fıkrasına muhalefet etmekten yasal işlem yapılır. (5) Tasmasız ve yabanileşmiş, yaban hayatı için tehlikeli olmuş olan köpeklerin yaban hayatına zarar vermemesi için il müdürlüğünce gerekli uygulamalar yapılır ve tedbirler alınır. (6) Yivli ve yivsiz av tüfeklerinin taşıması ve bulundurulmasına ilişkin 2521 sayılı Avda ve Sporda Kullanılan Tüfekler, Nişan Tabancaları ve Av Bıçaklarının Yapımı, Alımı, Satımı ve Bulundurulmasına Dair Kanun hükümleri saklıdır. © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 43 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No (7) Ancak, ikinci fıkranın (a), (b), (c), ve (ç) bentlerinde sayılan kişiler; ormanlardaki baraka veya çadırlarına, tarla, bağ ve bahçelerine ve arılarının bulunduğu yere kadar avlaklardan geçerken tüfeklerini boş ve kılıfında taşımak zorundadırlar. Eğitilmiş Hayvanlar ve Ok-Yay ile Avlanma MADDE 17-(1) 4915 sayılı Kanunun 6 ncı maddesinin üçüncü fıkrası kapsamında; avcılık belgesi ve avlanma izni almadan tüfeksiz dahi olsa tazı, sertifikalı av atmacası, ok-yay ile avlanmak yasaktır. (2) Atmacacılık, bu kararın ekinde yer alan (EK: IX ) “Geleneksel Atmacacılık Esas ve Usulleri” ile yapılır. Atmaca sertifikası sahipleri, atmaca yakalamak amaçlı olarak, 2 serçe ve 2 gaço (kızılsırtlı örümcek kuşu) olmak üzere toplam 4 adet kuşu avlanma süreleri içinde yakalayabilir. (3) Köpek eğitimi av sezonu içinde, avlanmanın serbest olduğu avlaklarda, avlanma günleri ve avlanma zamanında yapılabilir. Av dönemi dışında il müdürlüğü yaban hayvanlarının üreme dönemini de dikkate alarak, uygun gördüğü alanlarda, avcının av köpeğini gezdirmesine, av köpeklerinin eğitimi ve geliştirilmesi ile ilgili çalışmalara yazılı olarak izin verebilir. Avlaklara kedi ve köpekler ile av köpekleri sahipsiz olarak başıboş bırakılamaz. BEŞİNCİ BÖLÜM Genel Yasaklar, Kısıtlamalar ve Düzenlemeler Merkez Av Komisyonu Kararı Kapsamında Belirlenen Diğer Kısıtlamalar Ve Düzenlemeler MADDE 18- 4915 sayılı Kanunun üçüncü maddesinin dördüncü fıkrası kapsamında, av ve yaban hayatının korunması ve geliştirilmesine, avcılığın düzenlenmesine ilişkin genel yasaklar, kısıtlamalar ve düzenlemeler şunlardır: a) Ormana girişlerin kısıtlanması: Avlanma izni, devlet ormanlarında; üretim, yangın ve silvikültürel (orman bakımı ve yetiştirme) faaliyetleri gibi nedenlerle ormanlara giriş çıkışın Hükümet, Bakanlık, Valilik veya Orman Genel Müdürlüğünce yasaklandığı sürelerde yasaklanan yerlerde geçerli değildir. b) Yetkisiz av yasağı konulamaz; av izni verilemez: Mülki amirler, köy muhtarları, köy ihtiyar heyetleri, yerel avcılık kuruluşları ve diğer kuruluşlar kendi bölgelerindeki avlakları, yurdun değişik yörelerinden gelen avcılara yasaklayamazlar, avlanmanın yasaklandığı sahalarda avlanmaya izin veremezler. c) Yetkili makamlarca mevzuat kapsamında silah taşıma yasağı getirilen günlerde avlanılamaz. ç) Anız yakmak ve çevreyi kirletmek yasaktır: Anız yakmak, avlaklara pet veya cam şişe, poşet, gazete vb. çöpleri atmak yasaktır. d) Avlak kirası veya yardım adı altında para istemek yasaktır: Değişik bölgelere ava giden avcılardan; özel avlak olarak ayrılmış ve tescil edilmiş avlaklar dışındaki sahalarda, özel şahısların, kooperatiflerin, muhtarlıkların veya mülki amirliklerin avlak kirası veya yardım adı altında para istemeleri yasaktır. Bu tür fiilleri işleyenler hakkında yasal işlem yapılır. e) Hayvan sürülerinin nakledilmesi sırasında, av ve yaban hayvanlarına zarar verilmesinin önlenmesi: Hayvan sürülerinin 3285 sayılı Hayvan Sağlığı ve Zabıtası Kanununun 26 ncı maddesi ile bu Kanunun uygulanmasına ilişkin yönetmeliğin 83 üncü maddesi çerçevesinde valilikler; av ve yaban hayvanlarının beslenme, üreme ve barınma © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 44 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No yerlerinin korunması amacıyla, hayvan sürülerinin mera ve yaylalara araçsız nakledilmesi sırasında bu alanların ve yaban hayvanlarının korunması için gerekli tedbirleri almaya, gerektiğinde geçiş güzergahlarını belirlemeye yetkilidir. Köy muhtarlıkları valiliklerce alınacak bu tedbirlerin uygulanmasını sağlamak zorundadırlar. f) Sulak alanlarda izinsiz istihsal yapmak, yasaktır: Söğütlük, sazlık, kamışlık gibi üreme alanlarında il müdürlüğünden izin almadan saz ve kamış istihsali yapmak, buraları yakmak veya tahrip etmek yasaktır. g) Ticaret yasağı: Yaban domuzu hariç av hayvanlarının, et ve trofelerinin satışını yapmak yasaktır. ğ) Av turizmi usul ve esasları, uygulama ilkeleri bakanlıkça belirlenerek uygulanır. Karara Aykırı Fiillerin Cezalandırılması MADDE 19- Bu karardaki yasaklara, kısıtlamalara ve düzenlemelere aykırı hareket edenler hakkında 4915 sayılı Kanun, 5326 sayılı Kabahatler Kanunu, 5199 sayılı Hayvanları Koruma Kanunu, 2872 sayılı Kanun ve diğer mevzuatlara göre yasal işlem yapılır. Kararın Duyurulması, Basım Ve Dağıtımı MADDE 20-(1) Merkez Av Komisyonu kararının özeti TRT kanalı ile radyodan duyurulacak, tam metni Resmi Gazete’de yayımlanacaktır. (2) İşbu karar kitapçık halinde Genel Müdürlükçe bastırılarak, Genelkurmay Başkanlığına, Adalet, İçişleri (Jandarma Genel Komutanlığı, Emniyet Genel Müdürlüğü) Dışişleri, Maliye, Tarım ve Köyişleri, Turizm ve Kültür, Çevre ve Orman Bakanlıklarına, Valiliklere, Orman, Ziraat ve Veteriner Fakültelerine, Ziraat Odalarına, Türkiye Seyahat Acenteleri Birliği, ilgili kurum ve kuruluşlar ile avlanma izin belgesi alan avcılara ve muhtarlıklara bedelsiz dağıtılacaktır. (3) Bu kararda yer alan ve teknik olarak haritalarda gösterilmesi mümkün olan ava kapalı ve açık sahaları gösteren iller itibariyle bilgilendirme amaçlı rehber haritalar, Genel Müdürlükçe bastırılıp av koruma görevi olan kurumlara verilecektir. Avlanma izin belgesi alan avcılara ise avlanma izin belegesini aldığı ilin haritası bedelsiz verilecektir. Bu kararın 7, 8 ve 9 uncu maddelerinde belirtilen ava yasak sahaların bu kararda yazılı olan sınırları geçerli olup, kararda belirtilen ancak ava yasak sahaların rehber haritalarda gösterilememiş olması, bu sahaların ava serbest saha olduğu anlamını taşımaz. Tescil edilmiş genel ve devlet avlaklarının, bu kararda yazılı olan sınırları geçerlidir. Yürürlük MADDE 21- Bu Karar, Resmî Gazete’de yayımlandığı tarihte yürürlüğe girer ve bir sonraki Merkez Av Komisyonu kararının Resmi Gazete’de yayımlanmasına kadar yürürlükte kalır. EK LİSTE-1 ÇEVRE ve ORMAN BAKANLIĞINCA KORUMA ALTINA ALINAN YABAN HAYVANLARI MEMELİLER Familya ve tür adı (Latince adı) KİRPİLER ERINACEIDAE Erinaceus concolor Türkçe adı Kirpi © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 45 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Oryctalagus UÇAN YARASALAR Rousettus Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No auritus PTEROPODIDAE aegyptiacus EMBALLONURIDA BÖCEKCİL YARASALAR E Taphozous nudiventris NALBURUNLUYARASALA R) RHINOLOPHIDAE Rhinolophus ferrumequinum Rhinolophus hipposideros Rhinolophus euryale Rhinolophus mehelyi Rhinolophus blasii VESPERTILIONIDA DÜZBURUN YARASALAR E Myotis mystacinus Myotis nipalensis Myotis aurescens Myotis brandtii Myotis emerginatus Myotis nattereri Myotis bechsteini Myotis myotis Myotis blythii Myotis daubentonii Myotis capaccinii Pipistrellus nathusii Pipistrellus kuhlii Hypsugo savii Nyctalus leisleri Nyctalus noctula Nyctalus lasiopterus Eptesicus Eptesicus Otonycteris Barbastella bottae serotinus hemprichi barbastellus Plecotus Plecotus Vespertilio Miniopterus KUYRUKLU YARASALAR Tadarida auritus austriacus murinus schreibersii MOLOSSIDAE teniotis Uzun Kulaklı Çöl Kirpisi Mısır Yarasası Nalburunlu Büyükyarasa Nalburunlu Küçükyarasa Akdeniz Nalburunluyarasası Nalburunluyarasa Nalburunluyarasa Küçük Sakallı Yarasa Kirpikli Yarasa Saçaklı Yarasa Büyükkulaklı Yarasa Farekulaklı Büyükyarasa Farekulaklı Küçükyarasa Su Yarasası Uzunayaklı Yarasa Pürtüklü Yarasa Beyazyakalı Yarasa Küçük Akşamcı Yarasa Akşamcı Yarasa Büyük Akşamcı Yarasa Akdeniz Geniş Kanatlı Yarasası Genişkanatlı Yarasa Uzunkulaklı Yarasa Sakallı Yarasa Kahverengi Uzunkulaklı Yarasa Gri Uzunkulaklı Yarasa İkirenkli Yarasa Uzunkanatlı Yarasa Kuyruklu Yarasa, Buldog © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 46 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Yarasa SİNCAPLAR Sciurus Sciurus Spermophilus Spermophilus KUNDUZLAR Castor ARAPTAVŞANLARI Allactaga Allactaga Allactaga Sicista YEDİUYURLAR Dryomys Dryomys Dryomys Eliomys Myomimus Myomimus Muscardinus Glis(= Myoxus) OKLU KİRPİLER Hystrix i SUMAYMUNLARI Myocastor KÖPEKGİLLER Canis Vulpes AYILAR Ursus SANSARGİLLER Vormela Lutra SIRTLANLAR Hyaena KEDİLER Felis Felis Lynx (= Felis) Caracal (= Felis) Panthera FOKLAR, DENİZ KÖPEKLERİ SCIURIDAE vulgaris anomalus citellus xanthophrymnus CASTORIDAE fiber DIPODIDAE euphratica elater williamsi caucasica GLIRIDAE nitedula laniger pictus melanurus roachi setzeri avellanarius glis HYSTRICIDAE indica MYOCASTORIDAE coypus CANİDAE lupus zerda URSIDAE arctos MUSTALİDAE peregusna lutra HYAENIDAE hyaena FELIDAE silvestris chaus lynx caracal pardus Avrupa Sincabı Anadolu Sincabı Tarla Sincabı Tarla Sincabı Kunduz Araptavşanı Araptavşanı Araptavşanı Hasancık Kayauyuru Yediuyur Asya Bahçe Yediuyuru Fare benzeri yediuyur Fare benzeri yediuyur Yediuyur Oklukirpi Sumaymunu Kurt Uzun Kulaklı Çöl Tilkisi Boz Ayı Alaca Sansar Su Samuru Çizgili Sırtlan Yaban Kedisi Sazlık Kedisi Vaşak Karakulak, Step Vaşağı Leopar, Pars PHOCIDAE © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 47 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Monachucs GEYİKLER Cervus Cervus Capreolus BOYNUZLUGİLLER Gazella monachus CERVIDAE dama elaphus capreolus BOVIDAE dorcas Gazella subgutturosa Rupicapra rupicapra Capra aegagrus Ovis ammon gmelini Ovis orientalis anatolica KUŞLAR Familya, cins ve tür adı(Latince adı) Batağangiller Podicipediade Tachybaptus ruficollis Podiceps cristatus Podiceps grisegena Podiceps auritus Podiceps nigricollis Yelkovangiller Procellaridae Calonectris diomedea Puffinus yelkouan Fırtınakuşugiller Hydrobatidae Hydrobates pelagicus Karabatakgiller Phalacrocoracidae Phalacrocorax aristotelis Phalacrocorax pygmeus Yılanboyungiller Anhingidae Anhinga rufa Pelikangiller Pelecanidae Pelecanus onocrotalus Pelecanus crispus Balıkçılgiller Ardeidae Botaurus stellaris Ixobrychus minutus Nycticorax nycticorax Ardeola ralloides Bubulcus Ibis Egretta garzetta Akdeniz Foku Ala Geyik-Yağmurca Kızılgeyik (Av turizmi hariç) Karaca (Av turizmi hariç) Dorkas Ceylanı Ceylan / Ahu (Av turizmi hariç) Çengelboynuzlu Dağkeçisi (Av turizmi hariç) Yaban Keçisi (Av turizmi hariç) Yaban Koyunu(Av turizmi hariç) Anadolu Yaban Koyunu Türkçe adı Küçük Batağan Bahri Kızılboyunlu Batağan Kulaklı Batağan Karaboyunlu Batağan Boz Yelkovan Yelkovan Fırtınakuşu Tepeli Karabatak Küçük Karabatak Yılanboyun Ak Pelikan Tepeli Pelikan Balaban Küçük Balaban Gece Balıkçılı Alaca Balıkçıl Sığır Balıkçılı Küçük Akbalıkçıl © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 48 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Egretta Ardea Leylekgiller Mycteria Ciconia Ciconia İbisgiller Phegadis Geronticus Platalea Flamanlar Phoenicopterus Ördekgiller Cygnus Cygnus Cygnus Anser Branta Branta Tadorna Tadorna Marmaronetta Aythya Mergus Oxyura Oxyura Atmacagiller Pernis Pernis Elanus Milvus Milvus Haliaeetus Gypaetus Neophron Gyps Aegypius Circaetus Circus Circus Circus Circus Accipiter Accipiter Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No alba purpurea Ciconiidae İbis nigra ciconia Thereskionithidae falcinellus eremita leucorodia Phoenicopteridae ruber Anatidae Olor columbianus cygnus erythropus leucopsis ruficollis ferruginea tadorna angustirostris nyroca albellus jamaicensis leucocephala Accipitridae apivorus ptilorhyncus caeruleus migrans milvus albicilla barbatus percnopterus fulvus monachus gallicus aeruginosus cyaneus macrourus pygargus gentilis nisus Büyük Akbalıkçıl Erguvani Balıkçıl Sarıgagalı Leylek Kara Leylek Leylek Çeltikçi Kelaynak Kaşıkçı Flamingo Kuğu Küçük Kuğu Ötücü Kuğu Küçük Sakarca Akyanaklı Kaz Sibirya Kazı Angıt Suna Yaz Ördeği Pasbaş Patka Sütlabi Kara başlı dikkuyruk Dikkuyruk Arı Şahini Tepeli Arı Şahini Ak Çaylak Kara Çaylak Kızıl Çaylak Akkuyruklu Kartal Sakallı Akbaba Küçük Akbaba Kızıl Akbaba Kara Akbaba Yılan Kartalı Saz Delicesi Gökçe Delice Bozkır Delicesi Çayır Delicesi Çakırkuşu Atmaca © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 49 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Accipiter Buteo Buteo Buteo Aquila Aquila Aquila Aquila Aquila Hieraaetus Hieraaetus Pandion Doğangiller Falco Falco Falco Falco Falco Falco Falco Falco Falco Falco Falco Orman Tavuğugiller Tetrao Tetrao Sülüngiller Tetraogallus Francolinus Sutavuğugiller Porzana Porzana Porzana Crex Porphyrio Turnagiller Grus Grus Anthropoides Toygiller Tetrax Chlamydotis Otis Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No brevipes buteo rufinus lagopus pomarina clanga nipalensis heliaca chrysaetos pennatus fasciatus haliaetus Falcoidae naumanni tinnunculus vespertinus columbarius subbuteo eleonorae concolor biarmicus cherrug peregrinus pelegrinoides Tetraonidae tetrix mlokosiewiczi Phasianidae caspius francolinus Rallidae porzana parva pusilla crex porphyrio Gruidae grus leucogeranus virgo Otitidae tetrax undulata tarda Yoz Atmaca Şahin Kızıl Şahin Paçalı Şahin Küçük Orman Kartalı Büyük Orman Kartalı Bozkır Kartalı Şah Kartal Kaya Kartalı Küçük Kartal Tavşancıl Balık Kartalı Küçük Kerkenez Kerkenez Ala Doğan Boz Doğan Delice Doğan Ada Doğanı Gri Doğan Bıyıklı Doğan Ulu Doğan Gök Doğan Kızıl Enseli Doğan Orman Horozu Huş Tavuğu Urkeklik Turaç Benekli Sutavuğu Bataklık Sutavuğu Küçük Sutavuğu Bıldırcın Kılavuzu Sazhorozu Turna Ak Turna Telli Turna Mezgeldek Yakalı Toy Toy © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 50 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Kılıçgagagiller Himantopus Recurvirostra Kocagözgiller Burhinus Cursorius Bataklık Kırlangıçları Glareola Recurvirostridae himantopus avosetta Burhinidae oedicnemus cursor Glareolidae pratincola Glareola Yağmurcunlar Charadrius Charadrius Charadrius Charadrius Charadrius Charadrius Vanellus Çullukgiller Calidris Calidris Calidris Calidris Calidris Limicola Gallinago Numenius Tringa Tringa Tringa Actitis Arenaria Deniz Düdükçünleri Phalaropus Phalaropus Phalaropus Martıgiller Larus Larus Larus Larus Sumrugiller Sterna Sterna nordmanni Charadriidae dubius hiaticula alexandrinus leschenaultii asiaticus morinellus spinosus Scolopacidae alba minuta temminckii ferruginea alpina falcinellus media tenuirostris stagnatilis ochropus glareola hypoleucos interpres Phalaroppididae tricolor lobatus fulicarius Laridae melanocephalus minutus genei audouinii Sternidae nilotica caspia Uzunbacak Kılıçgaga Kocagöz Çölkoşarı Bataklıkkırlangıcı Karakanatlı Bataklıkkırlangıcı Küçük Halkalı Cılıbıt Halkalı Cılıbıt Akça Cılıbıt Büyük Cılıbıt Doğu Cılıbıtı Dağ Cılıbıtı Mahmuzlu Kızkuşu Ak Kumkuşu Küçük Kumkuşu Sarıbacaklı Kumkuşu Kızıl Kumkuşu Karakarınlı Kumkuşu Sürmeli Kumkuşu Büyük Su Çulluğu İncegagalı Kervançulluğu Bataklık Düdükçünü Yeşil Düdükçün Orman Düdükçünü Dere Düdükçünü Taşçeviren Büyük Denizdüdükçünü Deniz Düdükçünü Kızıl Denizdüdükçünü Akdeniz Martısı Küçük Martı İncegagalı Martı Ada Martısı Gülen Sumru Hazar Sumrusu © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 51 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Sterna Sterna Sterna Sterna Sterna Chlidonias Chlidonias Chlidonias Bağırtlakgiller Pterocles Syrrhaptes Papağangiller Psittacula Gugukgiller Clamator Cuculus Peçeli Baykuşgiller Tyto Baykuşgiller Otus Otus Bubo Ketupa Athena Strix Asio Asio Aegolius Çobahaldatangiller Caprimulgus Sağangiller Apus Apus Apus Apus Yalıçapkınıgiller Halcyon Alcedo Ceryle Arıkuşugiller Merops Merops Gökkuzgungiller Coracias Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No bengalensis sandvicensis hirundo paradisaea albifrons hybridus niger leucopterus Pteroclidae senegallus paradoxus Psittacidae krameri Cuculidae glandarius canorus Tytonidae alba Strigidae brucei scops bubo zeylonensis noctua aluco otus flammeus funereus Caprimulgidae europaeus Apodidae apus pallidus melba affinis Alcedinidae smyrnensis atthis rudis Meropidae superciliosus apiaster Coraciidae garrulus Tepeli Sumru Karagagalı Sumru Sumru Kuzey Sumrusu Küçük Sumru Bıyıklı Sumru Kara Sumru Akkanatlı Sumru Benekli Bağırtlak Paçalı Bağırtlak Yeşilpapağan Tepeli Guguk Guguk Peçeli Baykuş Çizgili İshakkuşu İshakkuşu Puhu Balıkbaykuşu Kukumav Alaca Baykuş Kulaklı Orman Baykuşu Kır Baykuşu Paçalı Baykuş Çobanaldatan Ebabil Boz Sağan Akkarınlı Sağan Küçük Sağan İzmir Yalıçapkını Yalıçapkını Alaca Yalıçapkını Yeşil Arıkuşu Arıkuşu Gökkuzgun © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 52 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Coracias Çavuşkuşugiller Upupa Ağaçkakangiller Jynx Picus Picus Dryocopus Dendrocopos Dendrocopos Dendrocopos Dendrocopos Dendrocopos Tarlakuşugiller Melanocorypha Melanocorypha Melanocorypha Melanocorypha Calandrella Calandrella Eremophila Kırlangıçgiller Riparia Ptyonoprogne Hirundo Hirundo Delichon Kuyruksallayangiller Anthus Anthus Anthus Anthus Anthus Anthus Anthus Motacilla Motacilla Motacilla Motacilla Arapbülbülleri Pycnonotus İpekkuyrukkuşugiller Bombycilla Hypocolius Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No benghalensis Upupidae epops Picidae torquilla canus viridis martius major syriacus medius leucotos minor Alaudidae calandra bimaculata leucoptera yeltoninensis brachydactyla rufescens alpestris Hirundinidae riparia rupestris rustica daurica urbica Motacillidae novaeseelandiae campestris hodgsoni trivialis pratensis cervinus spinoletta flava citreola cinerea alba Pycnonotidae xanthopygos Bombycillidae garrulus ampelinus Hint Gökkuzgun İbibik Boyunçeviren Küçük Yeşil Ağaçkakan Yeşil Ağaçkakan Kara Ağaçkakan Orman Alaca Ağaçkakan Alaca Ağaçkakan Ortanca Ağaçkakan Aksırtlı Ağaçkakan Küçük Ağaçkakan Boğmaklı Toygar Küçük Boğmaklı Toygar Akkanatlı Toygar Kara Toygar Bozkır Toygarı Çorak Toygarı Kulaklı Toygar Kum Kırlangıcı Kaya Kırlangıcı Kır Kırlangıcı Kızıl Kırlangıç Ev Kırlangıcı Mahmuzlu İncirkuşu Kır İncirkuşu Yeşilsırtlı İncirkuşu Ağaç İncirkuşu Çayır İncirkuşu Kızılgerdanlı İncirkuşu Dağ İncirkuşu Sarı Kuyruksallayan Sarıbaşlı Kuyruksallayan Dağ Kuyruksallayanı Akkuyruksallayan Arap Bülbülü İpekkuyruk Tırtılyiyen © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 53 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Derekuşugiller Cinclus Çitkuşugiller Troglodytes Dağbülbülügiller Prunella Prunella Prunella Ardıçkuşugiller Cercotichas Erithacus Luscinia Luscinia Luscinia Irania Phoenicurus Phoenicurus Phoenicurus Saxicola Saxicola Oenanthe Oenanthe Oenanthe Oenanthe Oenanthe Monticola Monticola Turdus Öyleğengiller Cettia Cisticola Prinia Locustella Locustella Locustella Acrocephalus Acrocephalus Acrocephalus Acrocephalus Acrocephalus Acrocephalus Acrocephalus Acrocephalus Hippolais Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Cinclidae cinclus Troglodytidae troglodytes Prunellidae modularis ocularis collaris Turdidae galactotes rubecula luscinia megarhynchos svecica gutturalis ochruros phoenicurus erythronotus rubetra torquata isabellina oenanthe pleschanka hispanica finschii saxatilis solitarius torquatus Sylvidae cetti juncidis gracilis naevia fluviatilis lusciniodies melanopogon paludicola schoenobaenus agricola dumetorum palustris scirpaceus arundinaceus pallida Derekuşu Çitkuşu Dağbülbülü Sürmeli Dağbülbülü Büyük Dağbülbülü Çalı Bülbülü Kızılgerdan Benekli Bübül Bülbül Buğdaycıl Taş Bülbülü Kara Kızılkuyruk Kızılkuyruk Kızılsırtlı Kızılkuyruk Çayır Taşkuşu Taşkuşu Boz Kuyrukkakan Kuyrukkakan Alaca Kuyrukkakan Karakulaklı Kuyrukkakan Aksırtlı Kuyrukkakan Taşkızılı Gökardıç Boğmaklı Ardıç Kamış Bülbülü Yelpazekuyruk Dikkuyruklu Ötleğen Çekirge Kamışçını Ağaç Kamışçını Bataklık Kamışçını Bıyıklı Kamışçın Sarı Kamışçın Kındıra Kamışçını Doğu Kamışçını Kuzey Kamışçını Çalı Kamışçını Saz Bülbülü Büyük Kamışçın Ak Mukallit © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 54 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Hippolais Hippolais Hippolais Hippolais Hippolais Sylvia Sylvia Sylvia Sylvia Sylvia Sylvia Sylvia Sylvia Sylvia Sylvia Sylvia Sylvia Sylvia Phylloscopus Phylloscopus Phylloscopus Phylloscopus Phylloscopus Phylloscopus Phylloscopus Phylloscopus Phylloscopus Regulus Regulus Sinekkapangiller Muscicapa Ficedula Ficedula Ficedula Ficedula Bıyıklıbaştankaralar Panurus Baştankaragiller Parus Parus Parus Parus Parus Parus Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No caligata languida olivetorum icterina polyglotta conspicillata cantillans mystacea melanocephala melanothorax rüppelli nana hortensis nisoria curruca communis borin atricapilla throchiloides (throchiloides) nitidus humei inornatus bonelli sibilatrix sindianus collybita trochilus regulus ignicapillus Muscicapidae striata parva semitorquata albicollis hypoleuca Timalidae biarmicus Paridae palustris lugubris ater caeruleus major cristatus Küçük Mukallit Dağ Mukallidi Zeytin Mukallidi Sarı Mukallit Kısakanatlı Sarı Mukallit Bozkır Ötleğeni Bıyıklı Ötleğen Pembe Göğüslü Ötleğen Maskeli Ötleğen Kıbrıs Ötleğeni Karaboğazlı Ötleğen Çöl Ötleğeni Akgözlü Ötleğen Çizgili Ötleğen Küçük Akgerdanlı Ötleğen Akgerdanlı Ötleğen Boz Ötleğen Karabaşlı Ötleğen Yeşilimsi Söğütbülbülü Yeşil Söğütbülbülü Yaprak Söğütbülbülü Küçük Söğütbülbülü Boz Söğütbülbülü Orman Söğütbülbülü Kafkas Çıvgını Çıvgın Söğütbülbülü Çalıkuşu Sürmeli Çalıkuşu Benekli Sinekkapan Küçük Sinekkapan Alaca Sinekkapan Halkalı Sinekkapan Kara Sinekkapan Bıyıklı Baştankara Kayın Baştankarası Akyanaklı Baştankara Çam baştankarası Mavi Baştankara Büyük Baştankara Tepeli Baştankara © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 55 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Sıvacıkuşugiller Sitta Sitta Sitta Sitta Tırmanışkuşugiller Certhia Certhia Sarıasmagiller Oriolus Örümcekkuşugiller Lanius Lanius Sittaidae krueperi europaea tephronota neumayer Certhiidae familiaris brachydactyla Oriolidae oriolus Lanidae isabellinus collurio Lanius Lanius Lanius Lanius Lanius Kargagiller Nucifraga Pyrrhocorax Pyrrhocorax Sığırcıkgiller Sturnus Ötücükuşgiller Petronia Montifringilla İspinozgiller Serinus Serinus Carduelis Carduelis Carduelis Carduelis Carduelis Carduelis Loxia Bucanetes Carpodacus Coccothraustes Kirazkuşugiller Plectrophenax Emberiza schach minor excubitor senator nubicus Corvidae caryocatactes graculus pyrrhocorax Sturnidae roseus Passeridae petronia nivalis Fringillidae pusillus serinus chloris carduelis spinus cannabina flavirostris flammea curvirostra githagineus erythrinus coccothraustes Emberizidae nivalis leucocephalos Küçük Sıvacıkuşu Sıvacı Kuşu Büyük Kaya Sıvacıkuşu Kaya Sıvacıkuşu Orman Tırmaşıkkuşu Bahçe Tırmaşıkkuşu Sarıasma Kızılkuyruklu Örümcekkuşu Kızılsırtlı Örümcekkuşu Uzunkuyruklu Örümcekkuşu Karaalınlı Örümekkuşu Büyük Örümcekkuşu Kızılbaşlı Örümcekkuşu Maskeli Örümcekkuşu Köknar Kargası Sarıgagalı Dağkargası Kırmızıgagalı Dağkargası Ala Sığırcık Kaya Serçesi Kar Serçesi Kara İskete Küçük İskete Florya Saka Karabaşlı İskete Ketenkuşu Sarıgagalı Ketenkuşu Kuzey Ketenkuşu Çaprazgaga Küçük Alamecek Çütre Kocabaş Alaca Kirazkuşu Akbaşlı Kirazkuşu © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 56 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Emberiza citrinella Emberiza cirlus Emberiza cia Emberiza cineracea Emberiza caesia Emberiza rustica Emberiza pusilla Emberiza schoeniclus Emberiza melanocephala SÜRÜNGENLER Familya, cins ve tür adı(Latince adı) TESTUDINES (Takım) Emydidae (Familya) Emys orbicularis Mauremys caspica Testudinidae (Familya) Testudo graeca Testudo hermanni Cheloniidae (Familya) Caretta caretta Chelonia mydas Trionychidae (Familya) Rafetus euphraticus Trionyx triunguis SQUAMATA (TAKIM) Gekkonidae (Familya) Asaccus elisae Cyrtopodion heterocercus Cyrtopodion kotschyi Cyropodion scaber Hemidactylus turcicus Stenodactylus grandiceps Agamidae (Familya) Agama caucasica Agama stellio Phrynocephalus helioscopus Agama ruderata Chamaeleonidae (Familya) Chamaeleo chamaeleon Anguidae (Familya) Anguis fragilis Ophisaurus apodus Varanidae (Familya) Varanus griseus Sarı Kirazkuşu Bahçe Kirazkuşu Kaya Kirazkuşu Boz Kirazkuşu Kızıl Kirazkuşu Akkaşlı Kirazkuşu Küçük Kirazkuşu Bataklık Kirazkuşu Karabaşlı Kirazkuşu Türkçe adı Benekli Kaplumbağa Çizgili Kaplumbağa Tosbağa Trakya tosbağası Deniz kaplumbağası Çorba kaplumbağası Fırat kaplumbağası Nil kaplumbağası Yaprak parmaklı keler Mardin keleri İnce parmaklı keler Karinalı keler Geniş parmaklı keler Tombul keler Kafkas keleri Dikenli keler Topbaş keler Bozkır keleri Bukalemun Yılan kertenkele Oluklu kertenkele Dev kertenkele © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 57 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Lacertidae (Familya) Acanthodactylus Eremias Eremias Eremias Lacerta Lacerta Lacerta Lacerta Lacerta Lacerta Lacerta Lacerta Lacerta Lacerta Lacerta Lacerta Lacerta Lacerta Lacerta Lacerta Lacerta Lacerta Lacerta Lacerta Lacerta Podarcis Podarcis Podarcis Ophisos Scincidae (Familya) Aplepharus Ablepharus Ablepharus Chalcides Eumeces Mabuya Mabuya Ophiomorus Amphisbaenidae (Familya) Blanus Typhlopidae (Familya) Typlops Leptotyphlopidae (Familya) Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No boskianus pleskei strauchi suphani agilis anatolica cappadocica clarkorum danfordi derjugini laevis mixta oertzeni parva parvula praticola princeps raddei rudis strigata trilineata unisexualis uzzelli valentini viridis muralis sicula taurica elegans Taraklı kertenkele Aras kertenkelesi Step kertenkelesi Suphan kertenkelesi Kars kertenkelesi Anadolu kertenkelesi Kayseri kertenkelesi Klark kertenkelesi Toros kertenkelesi Artvin kertenkelesi Hatay kertenkelesi Cüce kertenkele Çayır kertenkelesi Siirt kertenkelesi Çizgili kertenkele İri yeşil kertenkele Yeşil kertenkele Duvar kertenkelesi İstanbul kertenkelesi Trakya kertenkelesi Tarla kertenkelesi bivittatus chernovi kitaibeli ocellatus schneiderii aurata vittata punctatissimus İnce kertenkele Benekli kertenkele Sarı kertenkele Tıknaz kertenkele Serifli kertenkele Toprak kertenkele strauchi Kör kertenkele vermicularis Kör yılan © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 58 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Leptotyphlops Boidae (Familya) Eryx Colubridae (Familya) Coluber Coluber Coluber Coluber Coluber Coluber Coluber Coluber Coronella Eirenis Eirenis Eirenis Eirenis Eirenis Eirenis Eirenis Eirenis Eirenis Eirenis Eirenis Eirenis Eirenis Elaphe Elaphe Elaphe Elaphe Natrix Natrix Malpolon Pseudocyclophis Rhynchocalamus Spalerosophis Telescopus Viperidae (Familya) Vipera Vipera Vipera Vipera Vipera Vipera Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No macrorhynchus İpliksi yılan jaculus Mahmuzlu yılan caspius jugularis najadum nummifer ravergieri rubriceps schmidti ventromaculatus austriaca aurolineatusbarani collaris coronella decemlineata eiselti hakkariensis levantinus lineomaculatus modestus punctatolineata rothi thospitis hohenackeri longissima quatuorlineata situla natrix tesellata monspessulana persicus melanocephalus diadema fallax Hazar yılanı Kara yılan İnce yılan ammodytes barani kaznakovi lebetina raddei ursinii Boynuzlu engerek Baran engereği Siyah engerek Koca engerek Ağrı engereği Küçük engerek Kocabaş yılan Toros yılanı Kırmızı yılan Urfa yılanı Avusturya yılanı Yakalı yılan Halkalı yılan Çizgili yılan Hakkari yılanı Bodur yılan Uysal yılan Van yılanı Kudüs yılanı Kafkas yılanı Eskülap yılanı Sarı yılan Ev yılanı Yarısucul yılan Su yılanı Çukurbaşlı yılan İran yılanı Toprak yılanı Ş.Urfa yılanı Kedigözlü yılan © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 59 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Vipera Vipera Elapidae (Familya) Walterinnesia Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No xanthina wagneri Şeritli engerek Vagner engereği aegyptia Çöl Kobrası EK LİSTE-II MERKEZ AV KOMİSYONUNCA KORUMA ALTINA ALINAN AV HAYVANLARI MEMELİLER Familya, cins ve tür adı(Latince adı) SANSARGİLLER MUSTALİDAE Mustela navilis Mustela putorius Mustela erminia Meles meles KUYRUKSÜRENLER VİVERRİDAE Herpestes ichneumon KUŞLAR Familya, cins ve tür adı(Latince adı) Gavidae Gavia stellata Gavia arctica Gavia Immer Sulida Morus bassanus Phalacrocoracidae Phalacrocorax carbo Ardeidae Ardea cinerea Ördekgiller Anatidae Anser fabalis Anser brachyrhynchus Anser anser Branta bernicla Alopochen aegypticus Anas falcata Somateria mollissima Clangula hyemalis Mergus serrator Mergus merganser Anas clypeata Melanitta fusca Türkçe adı Gelincik Kokarca Kakım Porsuk Kuyruksüren Türkçe Dalgıçkuşugiller Kızılgerdanlı Dalgıç Karagerdanlı Dalgıç Buz Dalgıcı Sümsükkuşları Sümsükkuşu Karabatakgiller Karabatak Balıkçılgiller Gri Balıkçıl Tarla Kazı Küçük Tarla Kazı Boz Kaz Yosun Kazı Nil kazı Büyük Çamurcun Pufla Telkuyruk Tarakdiş Büyük Tarakdiş Kaşıkgaga Kadife Ördek © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 60 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Sülüngiller Phasianidae Perdix Phasianus Sutavuğugiller Rallus Gallinula Poyrazkuşugiller Haematopus Yengeç Yağmurcunları Dromas Yağmurcunlar Pluvialis Pluvialis Pluvialis Pluvialis Vanellus Vanellus Vanellus Vanellus Çullukgiller Calidris Calidris Philomachus Limosa Limosa Lymnocryptes Numenius Numenius Tringa Tringa Tringa Xenus Actitis Korsan Martıgiller Stercorarius Stercorarius Stercorarius Stercorarius Martıgiller Larus Larus Larus Larus perdix colchicus Rallidae aquaticus chloropus Haematopodidae ostralegus Dromadidae ardeola Charadriidae fulva dominica apricaria squatarola indicus gregaria leucura vanellus Scolopacidae canutus fuscicollis pugnax limosa lapponica minimus phaeopus arquata erythropus totanus nebularia cinereus macularia Stercorariidae pomarinus parasiticus longicaudus skua Laridae leucophthalmus ichthyaetus ridibundus canus Çilkeklik(Kars,Ağrı,Erzurum,Iğdır Hariç Sülün (Av turizmi hariç) Su Kılavuzu Saztavuğu Poyrazkuşu Yengeç Yağmurcunu Küçük Altın Yağmurcun Amerikan Altın Yağmurcun Altın Yağmurcun Gümüş Yağmurcun Büyük Kızkuşu Sürmeli Kızkuşu Akkuyruklu Kızkuşu Kızkuşu Büyük Kumkuşu Aksokumlu kumkuşu Döğüşkenkuş Çamurçulluğu Kıyı Çamurçulluğu Küçük Su Çulluğu Sürmeli Kervançulluğu Kervançulluğu Kara Kızılbacak Kızılbacak Yeşilbacak Sarıbacak Benekli Düdükçün Kütkuyruklu Korsanmartı Korsanmartı Uzunkuyruklu Korsanmartı Büyük Korsanmartı Kızıldeniz Martısı Büyük Karabaş Martı Karabaş Martı Küçük Gümüş Martı © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 61 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Larus Larus Larus Larus Rissa Larus Bağırtlakgiller Pterocles Pterocles Güvercingiller Columba Streptopelia Streptopelia Tarlakuşugiller Ammomanes Alaemon Galerida Lullula Alauda Ardıçkuşugiller Oenanthe Oenanthe Oenanthe Oenanthe Oenanthe Oenanthe Turdus Turdus Turdus Turdus Bıyıklıbaştankaralar Aegithalos DuvarTırmanışkuşugiller Tichodroma Çulhakuşları Remiz Kargagiller Corvus Corvus Sığırcıkgiller Sturnus Acridotheres Ötücükuşgiller Passer Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No fuscus cachinnans hyperboreus marinus tridactyla argentatus Pteroclidae orientalis alchata Columbidae oenas decaocto senegalensis Alaudidae deserti alaudipes cristata arborea arvensis Turdidae cypriaca deserti xanthoprymma moestra lugens leucopyga pilaris philomelos iliacus viscivorus Timalidae caudatus Tichodromadidae muraria Remizidae pendulinus Corvidae ruficollis corax Sturnidae vulgaris tristis Passeridae hispaniolensis Karasırtlı Martı Gümüş Martı Kutup Martısı Büyük Karasırtlı Martı Karaayaklı Martı Kuzet Gümüş Martı Bağırtlak Kılkuyruk Bağırtlak Gökçe Güvercin Kumru Küçük Kumru Çöl Toygarı İbibik toygarı Tepeli Toygar Orman Toygarı Tarlakuşu Kıbrıs Kuyrukkakanı Çöl Kuyrukkakanı Kızılca Kuyrukkakan Büyük Kızılca Kuyrukkakan Karasırtlı Kuyrukkakan Aktepeli Kuyrukkakan Tarla Ardıcı Öter Ardıç Kızıl Ardıç Ökse Ardıcı Uzunkuyruklu Baştankara Duvar Tırmaşıkkuşu Çulhakuşu Çöl Kuzgunu Kuzgun Sığırcık Çiğdeci Söğüt Serçesi © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 62 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Passer Passer Carpospiza Petronia İspinozgiller Fringilla Fringilla Rhodopechys Rhodospiza Bucanetes Carpodacus Pyrrhula Kirazkuşugiller Emberiza Emberiza Emberiza Miliaria Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No moabiticus montanus brachydactyla xanthocollis Fringillidae coelebs montifringilla sanguinea obsoleta mongolicus rubicilla pyrrhula Emberizidae hortulana buchanani bruniceps calandra Küçük serçe Ağaç Serçesi Çöl Serçesi Sarıboğazlı Serçe İspinoz Dağ İspinozu Alamecek Boz Alamecek Doğu Alameceği Büyük Çütre Şakrakkuşu Kirazkuşu Doğu Kirazkuşu Kızılbaşlı Kirazkuşu Tarla Kirazkuşu EK LİSTE-III MERKEZ AV KOMİSYONUNCA AVINA BELLİ EDİLEN SÜRELERDE İZİN VERİLEN AV HAYVANLARI MEMELİLER Familya, cins ve tür adı(Latince adı) Türkçe TAVŞANLAR LAPORIDAE Lepus europaeus Yabani Tavşan Oryctalagus cunicullus Ada Tavşanı KÖPEKGİLLER CANİDAE Canis aureus Çakal Vulpes vulpes Tilki SANSARGİLLER MUSTALİDAE Martes martes Ağaç Sansarı Martes foina Kaya Sansarı DOMUZGİLLER SUİDAE Sus scrofa scrofa Yaban Domuzu KUŞLAR Familya, cins ve tür adı (Latince adı) Türkçe Ördekgiller Anatidae Anser albifrons Sakarca Anas penelope Fiyu Anas strepera Boz Ördek Anas crecca Çamurcun Anas platyrhynchos Yeşilbaş Anas acuta Kılkuyruk © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 63 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Anas Netta Aythya Aythya Aythya Melanitta Bucephala Sülüngiller Alectoris Alectoris Ammoperdix Coturnix Sutavuğugiller Fulica Yağmurcunlar Gallinago Scolopax Güvercingiller Columba Columba Streptopelia Ardıçkuşugiller Turdus Kargagiller Garrulus Pica Corvus Corvus Corvus Corvus Ötücükuşgiller Passer querquedula rufina ferina fuligula marila nigra clangula Phasianidae chukar geraeca griseogularis coturnix Rallidae atra Charadriidae gallinago rusticola Columbidae livia palumbrus turtur Turdidae merula Corvidae glandarius pica monedula frugilegus corone corone corone pallescens Passeridae domesticus Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Çıkrıkçın Macar Ördeği Elmabaş Patka Tepeli Patka Karabaş Patka Kara Ördek Altıngöz Kınalı Keklik Kaya Kekliği Kum Kekliği Bıldırcın Sakarmeke Su Çulluğu (Bekasin) Çulluk Kaya Güvercini Tahtalı Üveyik Karatavuk Alakarga Saksağan Küçük Karga Ekin Kargası Kara Leş Kargası Leş Kargası Şehir Serçesi EK LİSTE –IV İLLERİMİZE GÖRE 1-MERKEZ AV KOMİSYONU TARAFINDAN 2010-2011 AV DÖNEMİNDE AVIN YASAKLANDIĞI SAHALAR, 2-ÖRNEK AVLAK OLARAK AYRILDIĞI İÇİN AVA KAPATILAN SAHALAR, 3-YABAN HAYVANI YERLEŞTİRİLDİĞİ İÇİN AVA KAPATILAN SAHALAR VE 4-YABAN HAYATI GELİŞTİRME SAHASI OLARAK AYRILDIĞI İÇİN AVLANMANIN YASAK OLDUĞU SAHALAR 01-ADANA: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 64 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No 1- Karaisalı İlçesi; Doğusu: Kızıldağ yaylasından-Kızıldağ-Karaisalı yolunu takiben Umuttaşı tepeye, sırtı takiben Kaplankaya tepeye, Kızılkaya Sırtını takiben Ayakseki sırtı'na, sırtı takiben Kızıldağ-Karaisalı yoluna, buradan Mutluca deposuna, stabilize yolu takiben Nergizlik barajı bendine, Güneyi: Nergizlik barajı bendinden Nergizlik Barajı içinde kalmak üzere Uzun Sırt'a, Sırtı takiben Botaş Pompa İstasyonunun arkasındaki sırttan Kızgın Dere'ye, Kızgın dere'den geçen yolu takiben Çakıt suyu'na, buradan stabilize yolu takiben Hacıkırı tren istasyonu'na kadar olan kısım, Batısı: Hacıkırı İstasyonu'ndan stabilize yolu takiben Çakıt suyu'na, suyu takiben Köşk tepe sırtının suya kavuştuğu yer, oradan sırtı takiben Köşk tepe'ye, oradan sırtı takiben Ortaoluk mevkii'ne, oradan sırtı takiben Eneç tepe'ye kadar, Kuzeyi: Eneç tepe'den sırtı takiben Sulukuşak tepe'ye, buradan Sulukuşak sırtı'na, sırtı takiben Boz Sivri tepe'ye, sırtı takiben Kızıldağ yayla'sına kadar olan kısım arasında kalan yer. (B):Doğusu: Karaisalı İlçesinden başlayıp karayolunu takiben Çukurova ilçesi Salbaş Mahallesi, karayolunu takiben Fadıllı ile Gökkuyu yolunun kesiştiği yer Güneyi: Fadıllı ile Gökkuyu yolunun kestiği yerden başlayıp Gökkuyu köyü, oradan yolu takiben Mersin İl sınırı, Batısı: Mersin İl sınırı Kuzeyi: Mersin İl sınırından başlayıp yolu takiben Kapıkaya köyü yolu, takiben Karaisalı ilçesi arasında kalan yer 2- Aladağ İlçesi; Doğusu: Zamantı çayı, Güneyi: Zamantı çayından Küp köyüne oradan Darlık köyüne ve oradan da Aladağ ilçesine giden yolun Doğan çayına kavuştuğu yer, Batısı: Doğan çayı ve Hızar deresini takiben Aladağ Milli Parkına kavuştuğu yer, Kuzeyi: Aladağ Milli Parkı oradan Şamadan beli sırtını takiben Zamantı Çayı’nın birleştiği yer arasında. (B):Doğusu: Kızıldam köyü içinden geçen Doğan çayının İmamoğlu İlçe sınırının birleştiği yerden başlayıp çayı takiben İmamoğlu İlçe sınırı, Güneyi: İmamoğlu İlçesi karayolu ile Aladağ ilçesini birbirine bağlayan köprüden başlar Eğner Orman İşletme toplu koruma merkezi, Batısı: Eğner Orman İşletme toplu koruma merkezinden başlayıp karayolunu takiben Akören beldesi, yolu takiben Kelerbaşı (Çarkıpare), oradan yolu takiben Başpınar yaylası, oradan yolu takiben Aladağ İlçesi, oradan yolu takiben Doğan Çayının kesiştiği yer, Kuzeyi: Doğan Çayı, çayı takiben Kızıldam köyünün İmamoğlu İlçesi sınırına birleştiği yer arasında kalan kısım 3- İmamoğlu İlçesi; Doğusu: Üçtepe köyünden başlayıp, yolu takiben Otluk köyü, oradan yolu takiben doğuya doğru Alibeyli köyü yolu ile Yağızlar köy yolunun kesiştiği yerden güneye doğru Yağızlar köyü takiben Cerenli köyü., Güneyi: Cerenli köyü yolundan başlayıp yolu takiben Karlık köyü, yolu takiben Boztepe köyü, köyü takiben Maltepe köyü, köyü takiben Eğeciuşağı köyü, yolu takiben Kepeztepe köyü, yolu takiben Çatalan Barajı içinde Karaisalı köyü Batısı: Karaisalı ilçe sınırı, takiben Aladağ ilçe sınırı, takiben eğner köprüsü. Kuzeyi: Eğner köprüsünden karayolunu takiben üçtepe köyü. 4- Pozantı İlçesi (A):Doğusu: Pabuçlu yurdu mevkiindeki ana sırttan başlayarak güneye doğru ana sırtı takiben ger dağına, ana sırtı takiben ötürük çukuru tepeye, güneye doğru ana sırtı takiben büyük hondu tepeye, ana sırtı takiben güvenç gediğinden akdağa, güneye doğru ana sırtı takiben orta oluk mevkiine, oradan yerkesiği mevkiine, ana sırtı takiben direk taş tepeye, takiben Pozantı İlçesi ile Karaisalı Orman İşletme müdürlüklerini ayıran ana suyu takiben çakıt suyuna, Güneyi: Çakıt suyundan Pozantı Tarsus Orman İşletme Müdürlüklerini ayıran ana sırtı takiben deve tepesine, deve tepesinden batıya doğru ana sırtı takiben Belemedik-Bürücek arasındaki ana sırt üzerinde bulunan 2144 rakımlı tepeye, Batısı: Belemedik-Bürücek arasındaki ana sırt üzerinde bulunan 2144 rakımlı tepeden kuzeye doğru © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 65 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No ana sırtı takiben kuş kayası tepeye, oradan ana sırtı takiben Kocaköy tepeye, ana sırtı takiben küçük bağ tepeye, oradan takiben çakıt suyuna, çakıt suyunu takiben çınarlı pınar dereye, oradan çoban pınarı deresini kesen ilk orman yolunu kuzeye doğru takiben gökkepir sırtına, Gökkepir sırtını kesen orman yolunu kuzeye doğru takiben kocayer mevkiine, oradan orman yolunu kuzeye doğru takiben harap mevkiine, Kuzeyi: Harap mevkiinden doğuya doğru orman yolunu takiben kevenliseki dereye, oradan orman yolunu takiben ferikoğlu mevkiine, oradan orman yolunu takiben pabuçlu yurt arasında. (B) Pozantı İlçesi:Kuzeyi:Niğde İl sınırı Doğusu: Niğde il sınırından başlayıp DSİ sulama kanalına, kanalı takiben Aşçıbekirli ile Yukarı Belemediğe (Göçekli) giden yolu kestiği noktaya, yolu takiben Ayşe Deresini kestiği yere, dereyi takiben 85 nolu bölmenin doğu sırtına, sırtı takiben Gömel Gediğine, oradan 300 m. Sırtı takiben batıya, batıda kuru dereyi kestiği yere, oradan dereyi takiben Yazıcak yoluna, yolu takiben Bağderesini kestiği yere, dereyi takiben Gülsün Pınarına, oradan direkt 1521 rakımlı tepeye, oradan sırtı takiben Sürükge Tepeye, sırtı takiben 209 nolu bölmenin doğusundan geçen ve Yukarıyirikler yolunun kestiği yere, oradan yolu takiben 250 ile 251 nolu bölmeleri birbirinden ayıran sırtın kestiği yere, oradan Örendereye, doğuya doğru dereyi takiben 286 nolu bölme ile 287 nolu bölme arasındaki Kurudereye, dereyi takiben Tellal Tepeye, oradan güneye doğru sırtı takiben 1593 rakımlı Büyükkarahöyük Tepeye, oradan sırtı takiben Asar Yaylası yolunun kestiği yere Güneyi:Asar Yaylası yolunun kestiği yerden Ömerli köy yolunu takiben Ömerli Köyüne, oradan 376 nolu bölmenin doğusundaki sırta, oradan kuzeye doğru sırtı takiben 375 nolu bölmenin sırtı kestiği yere, oradan sırtı takiben Gözler Dereye, dereyi takiben Ömerli yoluyla kestiği yere, oradan yolu takiben Niğde İl sınırı Batısı: Niğde İl sınırı ile arasında kalan alan, 5- Kozan İlçesi; Doğusu: Gedikli köyünden başlayarak yolu takiben Acarmantaş köyü, oradan yolu takiben Bulduklu köyüne kadar, Güneyi: Bulduklu köyünden yolu takiben Kozan – Kadirli İlçe yolunun kesiştiği nokta, Batısı: Kozan – Kadirli İlçe yolunun kesiştiği noktadan Kozan ilçesine, oradan Feke İlçesi yolunu takiben Gedikli yolunun kesiştiği nokta, Kuzeyi: Gedikli köyü yolu ile çevrili alan içerisinde kalan kısım. 6- Tufanbeyli İlçesi; Doğusu: Kayseri İl sınırı, oradan ham yolu takiben ayvat köyü, Ayvat köyü yolunu takiben Kayapınar köyü, Güneyi: Kayapınar köyü, oradan çal arası bağlantı yolunu takiben damlalı köyü, Damlalı köyünden yolu takiben Doğanlı köyü yol kesişim noktası, Batısı: Doğanlı-Damlalı köyü yol kesişim noktasından başlayıp koçcağız yolu, Koçcağız köyü yolu takiben Tozlu köyü, oradan ham yolu takiben Kayseri İl sınırı, Kuzeyi: Kayseri İl sınırı. 7- Ceyhan İlçesi; Doğusu: Sirkeli köyü yolundan başlayıp, yolu takiben Yeniköy yolu, yolu takiben İsalı köyü, Güneyi: İsalı köyü yolu, yolu takiben Gündoğan Köyü, yolu takiben Yüreğir İlçesi Çelemli Beldesi yolu sınırı, Batısı: Yüreğir İlçe sınırı, Kuzeyi: Yüreğir İlçesi sınırından Misis (Yakapınar ) Köy yolundan başlayıp Kızıldere köyü yolu, yolu takiben Sirkeli köyü yolu. 8- Yüreğir İlçesi; Doğusu: Ceyhan İlçe sınırı ve Çelemli köyü yolu, Güneyi: Çelemli köyü, yolu takiben Gökvelioğlu köyü, Batısı: Gökvelioğlu köyü yolunu takiben Nacarlı köyü, yolu takiben Vayvaylı köyü, yolu takiben Geçitli Beldesi, Kuzeyi: Geçitli beldesi, yolu takiben Ceyhan İlçesi Kızıldere köy yolu. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 66 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No 1- Adana Akyatan Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 2- Adana Pozantı Karanfildağ Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 3- Adana Tuzla Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 4- Adana-Kahramanmaraş-Hançerderesi Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 5- Adana-Seyhan Baraj Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 02-ADIYAMAN: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Merkez İlçe (A);Doğusu: Boğazözü-Kömür-Pınaryayla köy yollarını takiben Malinakovike Mahallesi yolu takiben Malikevir Mahallesine kadar Kuzeyi: Malikevir Mahallesinden Bulam Çayını takiben Mestan-Sarkaya köy yolu üzerinden Malatya İl sınırına kadar Batısı: Malatya İl sınırından Huniyar Pınarından başlayarak il sınırını takiben Behtut Tepe ve tepeden Yünlüce Mah. üzerinden Konak Mahallesine, Garçe Deresini takiben Dandırmaz Köyü Güneyi: Dandırmaz Köyünden Yaylakonak Köyüne, Köy yolunu takiben Kuşakkaya köyünden sırt üzeri Ahmethoca Köyünden, Koru Köyü, Palanlı, Olgunlar, Kömür, Pınar yayla yoluna kadar. (B); Doğusu: Baraj Gölü, Kuzeyi: Baraj Gölü, Batısı: Baraj Gölü, Güneyi: Baraj Gölü. 2-Çelikhan İlçesi; Doğusu: Mutlu Köyü’nün güneyindeki Fatihan Deresi’nden devam ederek İncirli Mezrasısı köy yolundan başlayarak Yağızatlı köy yolunun Bulam Çayı ile kesiştiği nokta, Kuzeyi: Şıhment Deresi ile Besiki Deresi’nin birleştiği noktadan devam ederek Mutlu Köyü’ne kadar olan köy yolu, Batısı: Köprüden başlayarak Yeni ÇelikhanAdıyaman karayolundan devam ederk Şıhment Deresi Besiki deresinin birleştiği noktaya kadar, Güneyi: Yağızatlı Köyünden başlayarak Bulam Çayı devamında Çem-Değirmenden Aydoğdu batısındaki Adıyaman-Çelikhan Karayolu köprüsüne kadar olan kısım 3-Kahta-Sincik İlçesi; Doğusu: Doluca, Burmapınar, Çatbahçe, Kuzeyi: Çatbahçe, Hasanlı, Yağızatlı Batısı: Yağızatlı, Yeşiltepe, Pınaryayla Güneyi: Pınaryayla, Bölükyayla, Boğazkaya, Kozağaç, doluca 4-Sincik İlçesi:.Doğusu: Taşkale Çayı Kuzeyi: Sincik Çat Köy yolu Batısı: KahtaSincik Devlet karayolu Güneyi: Sincik Devlet Karayolundan başlayarak, Şahkulu Köy yolu takiben Taş Kale Çayına kadar 5-Gerger İlçesi; Doğusu: Fırat Nehri, Batısı: Demirtaş köy yolu çay ile birleştiği kısım, Güneyi: Ceviz Pınarı-Gölyurt-Demirtaş köy yolları, Kuzeyi: Yenibardak Çayı. 6-Tut-Gölbaşı İlçesi; Doğusu: Yayakonak-Dandırmaz, köy yolundan Adıyaman Merkez ilçe sınırı Batısı: Adıyaman Gölbaşı yolundan Tut İlçesine giden karayolundan Yaylacık Cankara köy yollarından devamla kuzeye doğru il sınırı Güneyi: DandırmazTepecik köy yolunun kesiştiği noktadan başlayarak Yalankoz-Kaşlıca Tut İlçesinden güneye düz hatla Gölbaşı- Adıyaman yolu, Kuzeyi: Malatya il sınırı. Devlet/Genel Avlak Olarak Tescil Edilen Sahalar: © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 67 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Adıyaman(Çelikhan) Akdağ Devlet Avlağı: Doğusu: İnlice köy yolunu takiben Askeran köyüne kadar, Kuzeyi: Şıhmen dersini takiben fatihan, Güneyi: Adıyaman Malatya devlet karayolu Adıyaman Recep İnlice köy yolu, Batısı: Şıhmen dersinden başlayarak Adıyaman Malatya Devlet karayolu. 03-AFYONKARAHİSAR: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçe;Doğusu:Afyonkarahisar-İzmir tren yolunun Afyonkarahisar, Sinanpaşa İlçe sınırından itibaren Afyonkarahisar-Kütahya karayoluna kadar olan bölüm ve devamında Bayramgazi Saadet karayolunun Afyonkarahisar-İhsaniye yolunu kestiği yere kadar olan kısım, Kuzeyi: Afyonkarahisar Merkez İlçe-İhsaniye İlçesi sınırı, Batısı: Afyonkarahisar_Kütahya İl sınırı, Güneyi: Afyonkarahisar Merkez İlçe-Sinanpaşa İlçesi sınırı 2- Başmakçı İlçesi; Doğusu: Başmakçı- Akpınar Gemiş Yolu, Güneyi: Acıgöl içinden geçen ve Akpınar yolunun sınırı kestiği noktaya kadar olan Denizli İl sınırı, Batısı: Acıgöl içinden geçen ve Başmakçı-Dazkırı karayoluna kadar devam eden Başmakçı-Dazkırı İlçe sınırı, Kuzeyi: Başmakçı-Dazkırı yolu ve yolun sol tarafında kalan Acıgöl çevresi. 3- Bolvadin İlçesi(A); Doğusu: Eber gölü içinden geçen ve Ortakarabağ karayoluna kadar devam eden Bolvadin-Sultandağı İlçe sınırı, Kuzeyi: Bolvadin-DerekarabağOrtakarabağ yolu, bu yolun Sultandağı ilçe sınırını kestiği noktaya kadar olan kısım, Batısı: Bolvadin-Çay karayolu, Güneyi: Eber Gölü içinden geçen Bolvadin-Çay karayoluna kadar devam eden Bolvadin Çay İlçe sınırı (B):Doğusu:Bolvadin Sultandağı ilçe sınırı, Kuzeyi: Bolvadin Emirdağ İlçe sınır, Batısı: Derekarabağ-Büyükkarabağ-Çaykışla yolu Güney Batısı: Yenikarabağ-Büyükkarabağ yolunun Sultandağı İlçe sınırından itibaren Bolvadin-Büyükkarabağ yolunu kestiği noktaya kadar olan kısım 4- Çay İlçesi(A); Doğusu: Sultandağı-Çay İlçesi sınırı Kuzeyi: Eber Gölü içinden geçen Bolvadin_Çay İlçe sınır, Batısı: Çay-Bolvadin karayolunun Afyonkarahisar-Konya demiryolundan itibaren Bolvadin İlçesi sınırına kadar olan kısım, Güneyi: Bolvadin-Çay karayolunun Afyonkarahisar-Konya demiryolunu kestiği noktadan itibaren Çay Sultandağı İlçe sınırına kadar demiryolu güzergâhı, (B) Doğusu: Çay, Isparta-Yalvaç karayolu, Kuzeyi: Afyonkarahisar-Çay karayolu, Batısı: Afyonkarahisar-Çay karayolundaki Dinar yol ayırımından itibaren Akkonak yol ayrımını takiben Orhaniye-Karamık karayolu, Güneyi: Karamık-Isparta-Yalvaç karayolu, 5- Dazkırı İlçesi; Doğusu: Acıgöl içinden geçen ve Başmakçı- Dazkırı karayoluna kadar devam eden Başmakçı- Dazkırı İlçe sınırı, Güneyi: Acıgöl içinden geçen ve DazkırıDenizli yolunun sınırı kestiği noktaya kadar olan Denizli İl sınırı, Batısı: Dazkırı-Denizli yolu, Kuzeyi: Dazkırı-Başmakçı yolu, 6- Dinar İlçesi(A); Doğusu: Haydarlı, Ocaklı, Akpınar, Bağcılar yolu, Kuzeydoğusu: Haydarlı-Soğucak yolu, Kuzeyi: Dinar-Sandıklı İlçe sınırı, Batısı: Dinar-Kızılören İlçe sınırı, Yenibelkavak-Çayüstü yolunun Dinar-Kızılören İlçe sınırını kestiği noktadan itibaren Çayüstü, Cumhuriyet, Uluköy, Akça yolu, Güneyi: Akça, Bağcılar yolu, (B):Doğusu: Sandıklı-Dinar karayolu, Kuzeyi: Sandıklı-Dinar karayolundan Çağlayan, Keklicek Cerit yolu, bu yolun Dinar-Denizli yolunu kestiği noktaya kadar olan kısım, Kuzeybatısı: Dinar-Denizli yolundan Yeşilhüyük, Sütlaç yolu bu yolun Evciler ile sınırı © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 68 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No kestiği noktaya kadar olan kısmı, Batısı: Dinar-Evciler İlçe sınır, Güneyi: Dinar-Dazkırı karayolu 7- Emirdağ İlçesi(A); Doğusu: Afyonkarahisar–Ankara karayolundan Camili yol ayrımını takiben Camili, Aydınkaya yolu ve bu yolun il sınırını takip ettiği noktaya kadar olan kısmı, Kuzeyi: Eskişehir İl sınırı, Batısı: Afyonkarahisar-Ankara karayolundan Beyören yol ayrımını takiben bu yolun il sınırını terk ettiği noktaya kadar olan kısmı, Güneydoğusu: Afyonkarahisar-Ankara karayolu (B); Doğusu: Bademli-Avdan yolundan Büyükkarabağ’a ulaşan yol, Kuzeyi: Bademli, Davulga, Hisar, Suvermez, Emirdağ İlçe merkezi yolu, buradan kuzeye doğru devam ederek Afyonkarahisar-Ankara yoluna ulaşan yol, Kuzeybatısı: Afyonkarahisar-Ankara karayolu, Güneyi: Emirdağ-Bayat ve Emirdağ-Bolvadin İlçe sınırları, 8- İhsaniye İlçesi; Doğusu: Afyonkarahisar-Kütahya demiryolu, Kuzeyi: Afyonkarahisar-Kütahya İl sınırı, Batısı: Afyonkarahisar- Kütahyaİl sınırı Güneyi: İhsaniyeMerkez İlçe sınırı 9- İscehisar İlçesi; Doğusu: Olukpınar-Karakaya Mah. Yolu bu yolun AfyonkarahisarAnkara karayolunu kestiği noktaya kadar olan kısım, Kuzeyi: Olukpınar-Karaağaç-Doğanlar yolu, bu yolun Merkez İlçe sınırını kestiği noktaya kadar olan kısmı, Batısı: İscehisar Merkez İlçe sınırı, Güney: Afyonkarahisar-Ankara karayolu, 10- Sandıklı İlçesi(A); Doğusu: Sandıklı-Şuhut, Sandıklı-Dinar İlçe sınırları, Kuzeyi: Sandıklı-Şuhut karayolu, Batısı: Sandıklı-Dinar karayolu, Güneyi: Sandıklı-Kızılören, Sandıklı-Dinar ilçe sınırları. (B): Doğusu: Sandıklı-Şuhut ve Sandıklı-Sinanpaşa İlçe sınırları, Kuzeybatısı: Afyonkarahisar-Dinar karayolu, Batısı: Afyonkarahisar-Dinar demiryolu, demiryolunu güneyde Afyonkarahisar-Dinar karayolunu kestiği noktadan itibaren Sandıklı İlçe Merkezine ulaşan karayolu, Güneyi: Sandıklı-Şuhut karayolu 11- Sultandağı İlçesi; Kuzeydoğusu: Ortakarabağ, Yenikarabağ yolunun Sultandağı İlçe sınırını kestiği noktadan itibaren Yenikarabağ yolu, Kuzeybatısı: Eber Gölü içinden geçen Sultandağı-Bolvadin, Sultandağı-Çay İlçe sınırı, Güneybatısı: Afyonkarahisar-Konya demiryolunun Çay İlçe sınırını kestiği noktadan Yenikarabağ yol kavşağına kadar olan kısmı, Güneydoğusu: Afyonkarahisar-Konya demiryolundan itibaren Yenikarabağ yolu 12- Şuhut İlçesi(A); Doğusu: Şuhut-Çay İlçe sınırı, Kuzeyi: Çay İlçesi-İnli kasabasından gelip, Paşacık, Hallaç, Anayurt, Güneytepe, İlyaslı yolu, Batısı: İlyaslıBalçıkhisar yolu, buradan Yıprak köyüne giden yolun Dinar İlçe sınırını kestiği noktaya kadar olan kısmı, Güneybatısı: Şuhut-Dinar İlçe sınırı, Güneyi: Çay-Dinar karayolu (B):Doğusu: Çay-Dinar yolundan itibaren Isparta-Afyonkarahisar İl sınırına kadar olan Çay-Isparta karayolu, Kuzeyi: Çay-Dinar karayolu, Batısı: Şuhut-Dinar İlçe sınır, Güneyi: Afyonkarahisar-Isparta İl sınırı, 13- Çobanlar İlçesi; Doğusu: Çobanlar-Bolvadin İlçe sınırı, Kuzeyi: Çobanlar-Bayat İlçe sınırı, Batısı: Çobanlar-Kocaöz-Göynük-Akkoyunlu-Kale yolu, bu yolun ilçe sınırını kestiği noktaya kadar olan kısmı, Güneyi: Çobanlar-Bolvadin karayolu, 14- Bayat İlçesi: Doğusu: Bayat İlçe Merkezinden Çukurkuyu Köyüne giden karayolu, Kuzeyi: Çukurkuyu-Mallıca yolu, Mallıca’dan Alanyurt’a ulaşan yolun ilçe sınırını kestiği noktaya kadar olan kısmı, Batısı: Bayat-İscehisar İlçe sınırı, Güneyi: Bayat-Doğlat karayolu, © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 69 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No 15- Sinanpaşa İlçesi: Doğusu: Sinanpaşa-Merkez, Sinanpaşa-Şuhut İlçe sınırları, Kuzeyi: Başkomutan Tarihi Milli Park sınırının güneyi, Batısı: Afyonkarahisar-Sandıklı karayolu, Güneybatısı: Sinanpaşa-Sandıklı İlçe sınırı, Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen ve Ava Yasaklanan Sahalar: Merkez İlçe, Anıtkaya-Olucak Örnek Avlağı; Doğusu: Küçük Resul Tepe, Resul Baba Tepe, Küçükresul Sırtını takiben, Hacı Onbaşı Deresi, Güneyi: 1442 Rakımlı Akaya Tepe’den sırtları takip ederek, kuzeydeki 1440 rakımlı Tepe, Olucak Beli Tepe, Çıplak Tepe, Kamburkaya Tepe, Kuyucu Tepe, Evkaya, 1376 Rakımlı Tepe, Akaya Göğsü’nün kuzeyindeki Tepeler, Kümbet Tepe, Terzi Gediği Tepe, Gedik Sırtı boyunca Elmalı Tepe, Küçük Resul Tepe, Batısı: 1442 Rakımlı Akaya Tepe, Sarıkavak Kayası Sırtını takiben, Demirli Öz Deresi Başlangıcına oradan Çingen Sıtını takiben Uluören Kuyusu, Kuzeyi: Uluören Kuyusu’ndan doğuya doğru uzanan toprak yolu sürekli olarak takiben; Kazankaklık Sırtı ve Demirliöz sırtı eteklerinden Olucak Asfalt yolunun kesiştiği nokta, Moruklu Deresi ve Kızıleymir Deresini geçerek Motopomp’a, Olucakyolu mevkiinin güneyinden, Koçyatağı mevkiinin kuzeyinden ve Ahlatlıöz mevkiinin güneyinden, Bahceciköz Dere, Yarıkkaya Dereyi geçerek, Pırnallıçal Sırtı eteklerinden Masırınazatlar Dere, Ağıllar Dere’yi geçerek, Eserinçat mevkiinin kuzeyinden geçerek Anıtkaya-Çatkuyu Yolu’nun kesiştiği nokta, Pırnallıçal Dere ve Mındırca Dere’yi geçerek, Kızılcıközü mevkiinin güneyinden Millikler Yolu Sırtının eteklerinden geçerek, Yaylayolu Dere, Kemikliöz Dere ve Küçük Karanlık Dere’yi geçerek Çallıyayla mevkiine, Uzun Sırtın eteklerinden yolu takip ederek Üç Köprü Dere ve Şekali Dere’yi geçerek, İnlerüstü Sırtının kuzeyinde Hacıonbaşı Dere ile yolun kesiştiği yer. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- İhsaniye İlçesi:Doğusu: İhsaniye-İscehisar İlçe sınırı, Güneyi: Kayıhan-AyaziniKuzören-Eskieğmir-Kıyır yolu ve bu yolun İscehisar İlçe sınırını kestiği noktaya kadar olan kısmı, Batısı: Afyonkarahisar-Eskişehir karayolu, Kuzeyi:Afyonkarahisar-Eskişehir İl sınırı, 2- Sinanpaşa İlçesi: Doğusu: Sinanpaşa-Merkez İlçe sınırı, Güneyi: Afyonkarahisarİzmir(Uşak) demiryolu, Batısı: Afyonkarahisar-Uşak İl sınırı, Kuzeyi: Sinanpaşa-Merkez İlçe sınırı 3- Şuhut İlçesi: Doğusu: Balçıkhisar-Yıprak yolu, Güneyi: Şuhut-Dinar İlçe sınırı, Batısı: Şuhut-Sandıklı İlçe sınırı, Kuzeyi: Sandıklı-Başören-İlyaslı-Balçıkhisar yolu, 4- Dinar İlçesi: Doğusu ve Güneydoğusu: Balçıkhisar-Yıprak-Haydarlı yolu, Güneyi ve Güneybatısı: Haydarlı’dan kuzey batıya doğru devam eden Soğucak yolu, Batısı: DinarSandıklı İlçe sınırı, Kuzeyi: Dinar-Şuhut İlçe sınırı Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: 1- Afyonkarahisar Sandıklı Akdağ Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 2- Afyon-Dinar Karakuyu Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 04-AĞRI: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Yasak Saha ( Genel avlak) Doğusu: Kamışlı köyünden murat nehrine uzanan ham yol Batısı: Hamur ilçe sınırından Otluca köyüne uzanan yol. Kuzeyi: kamışlı köyünden © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 70 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Tutak ilçe sınırına uzanan stabilize yol. Güneyi: Otluca köyünden Dere köyüne uzanan yol ve murat nehri. 2- Merkez İlçesi; Doğusu: Taşlıçay İlçe sınırı Batısı: Ozanlar Köyünden başlayıp Ağrı merkez, Yolluyazı Hamur ilçe sınırına uzanan Karayolu Kuzeyi: Ozanlar Köyünden başlayıp Bölükbaşı, Murathan, Yazıcı, Sarıdoğan, Kavak, Ortayokuş ve Yanlızkonak Köyüne uzanan sabitleştirilmiş ve ham yol. Güneyi: Hamur ilçe sınırı 3- Doğubayazıt İlçesi; Doğusu: Doğubayazıt-Iğdır Karayolu Batısı: Taşlıçay ilçe sınırı Kuzeyi: Iğdır il sınırı Güneyi: Doğubayazıt-Ağrı Karayolu ve Diyadin ilçe sınırı 4- Diyadin İlçesi; Doğusu: Diyadin Merkezden başlayıp, Taşbasamak, Dibekli, Ulukent, Mollakara, Mutlu, Gedik, Yanıkçukur Köylerinden Van il sınırına uzanan stabilize ve ham yollar. Batısı: Taşlıçay ilçe sınırı Kuzeyi: Diyadin Merkezden başlayıp, Tavla, Budak, Batıbeyli, Köylerinden Taşlıçay ilçe sınırına uzanan stabilize ve ham yol. Güneyi: Van il sınırı. 5- Eleşkirt İlçesi; Doğusu: Eleşkirt merkezden başlayıp, Yücekapı, Öztoprak köylerinden Tutak ilçe sınırına uzanan stabilize ve ham yol Batısı: Erzurum il sınırı. Kuzeyi: Ağrı-Erzurum Karayolu Güneyi: Tutak ilçe sınırı 6- Hamur İlçesi; Doğusu: Taşlıçay ilçe sınırı Batısı: Ağrı il sınırı, Yoğunhisar, Hamur merkez, Aş. Gözlüce, Yk.Gözlüce Ayvacık köylerinden Patnos ilçe sınırına uzanan stabilize ve ham yollar Kuzeyi: Ağrı İl sınırı Güneyi: Patnos ilçe sınırı ve Van il sınırı 7- Patnos İlçesi; Doğusu: Patnos ilçe merkezden başlayıp, Yk. Göçmez, İncesu, Yk. Kulecik köylerinden, Tutak sınırına uzanan stabilize yol Batısı: Muş il sınırı Kuzeyi: Tutak ilçe sınırı Güneyi: Ağrı-Muş Karayolu 8- Taşlıçay İlçesi; Doğusu: Diyadin ve Doğubayazıt ilçe sınırı Batısı: Ağrı Merkez İlçe Kuzeyi: Kars il sınırı Güneyi: Ağrı-D.Beyazıt Karayolu 9- Tutak İlçesi; Doğusu: Hamur ilçe sınırı Batısı: Erzurum il sınırı Kuzeyi: Ağrı il ve Eleşkirt ilçe sınırları.Güneyi: Hamur ilçe sınırından başlayıp,Dere Köy, Batmış,Tutak merkez, Gültepe, Esmer, Çelebaşı, Erdal,Sarıgöze köylerinden Erzurum il sınırına uzanan stabilize ve ham yol 05-AMASYA: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçesi; Kuzeyi: Sarılar köy yolunu takiben Amasya Taşova devlet karayolunu kestiği yer ile Filingirler yerleşim yeri, Doğusu: Filingerler-Yassıçal köy yolunu takiben Yassıçal köyü Yassıçal-Saraycık köy yolu, Güneyi: Saraycık-Sazköy köy yolu, Batısı: Sazköy-Vermiş köy yolu ile çevrili saha 2- Göynücek İlçesi; Kuzeyi: Çiviköy-Akyazı köy yolu, Doğusu: Akyazı köy yolunu takiben Tokat İl sınırını kestiği yer ile Tokat İl sınırı, Güneyi: Tokat İl sınırını takiben Tencirli köy yolunu kestiği yere kadar, Batısı: Tencirli-Gafarlı-Başpınar köy yolunu takiben Çivi köyü ile çevrili saha (B):Kuzeyi: Göynücek-Ortaköy karayolunun Çorum İl sınırı ile Ilısu Köy yolunu kestiği yere kadar olan kısım Doğusu: Ilısu Köy Yolu Güneyi: Ilısı Köy yolunu takiben Alan Köyüne kadar olan kısım Batısı: Çorum İl sınırı ile çevrili saha 3- Suluova İlçesi; Doğusu: Gürlü, Kulu, Deveci köy yolu, Güneyi: Deveci, Aktarla köy yolu, Batısı: Aktarla, Kapancı, Yalnız Köy yolu, Kuzeyi: Yalnız, Gürlü köy yolu ile çevrili saha. © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 71 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No 4- Merzifon İlçesi; Kuzeyi: Elmayolu, Hacet, Çamlıca, Kıreymir, Oymak köyleri, Doğusu: Oymak köy yolunu takiben Merzifon-Ankara devlet karayolunu kestiği yerden Merzifon-Ankara devlet karayolunu takiben Çorum İl sınırına kadar olan kısım, Güneyi: Çorum İl sınırı, Batısı: Küçükçay, Büyükçay köy yolunu takiben Elmayolu köyü ile çevrili saha (B);Kuzeyi: Göçebe tepesi, Kuzuluk yaylası, İkizler mevkii, Doğusu: Eskiköy mevkii, Bakırharman tepe, Kurt tepe, Yataklık mevkii, Nohutluk tepe, Leğen kayası, Çavundur köyüne kadar, Güneyi: Çavundur köyü, Çobanören köyü, Aksungur köyü, Batısı: Çap deresi, Mezarlık tepe, Çarşıbaşı sırtı, Sivri tepe, Göçebe tepesine kadar. 5- Taşova İlçesi(A): Kuzeyi: Destek Kasabası, Sepetli köy yolu, Doğusu: Sepetli, Sepetlioba köy yolunu takiben Taşova-Destek devlet karayolunu kestiği yere kadar, Güneyi: Taşova-Destek devlet karayolu, Batısı: Taşova-Destek devlet karayolunu takiben Destek kasabasına kadar olan çevrili saha (B): Kuzeyi: Belevi köy yolunun Dörtyol-Akınoğlu köy yolu ile kesiştiği yerden itibaren Belevi-Ballıdere köy yolu Doğusu: Ballıdere-Tatlıpınar köy yolu, Güneyi: Tatlıpınar-Altınlı köy yolu, Batısı: Altınlı-Akınoğlu köy yolunu takiben Belevi köy yolunun Dörtyol-Akınoğlu köy yolunu kestiği yere kadar olan çevrili saha, Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen ve Ava Yasaklanan Sahalar: Kızılca Örnek Avlağı; Doğusu: Kızılca köyünden Yeşilırmağı takiben Musaköyü yol ayrımına kadar, Batısı: Terzihamamından başlayarak Hamamın Tepe, Kamışlıdere sırtı, Damlakaya deresini takiben Zovallı Pınarına kadar, Kuzeyi: Zovallık pınarını takiben Ovasaray-Kuruırmak mevkisine kadar olan kısım ile Yeşilırmağı takiben Kızılca Köyü ile çevrili saha, Güneyi: Musaköyü yolunu takiben Musaköyüne kadar olan kısım ile yine aynı yolu takiben Terziköyü-Terzihamamı kaplıcalarına kadar. 06-ANKARA: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Akyurt İlçesi: Doğusu:Akyurt-Kalecik İlçe sınırı Kuzeyi: Akyurt-Çubuk İlçe sınırı Batısı: Akyurt-Çubuk yolu Güneyi:Ankara-Çankırı Karayolu 2- Ayaş İlçesi; Doğusu: Ayaş-Sincan-Kazan İlçe sınırı, Kuzeyi: Ankara-İstanbul Otoban yolu, Batısı: Ayaş, Başbereket, Evci Köy yolu, Güneyi: Ayaş, Gökler Köy yolundan Sincan İlçe sınırı. 3- Bala İlçesi; Doğusu: Bala-Elmadağ ilçe sınırı, Ankara İl sınırı Kuzeyi: BalaElmadağ, Bala-Gölbaşı İlçe sınırı, Batısı: Bala-Abazlı-Karaali Köy yolundan Karali, BalaAnkara Karayoluna kadar olan kısımdan Bala-Ankara Karayolunun İlçe sınırına kadar olan kısım Güneyi: Bala-Kırşehir Karayolu 4- Beypazarı İlçesi; Doğusu: Köseler, Saray, Dereli Uruş. Kuzeyi: Haydarlar, Nallıkaşı, Karaşar yolunu takiben Karaşar merkez Batısı: Beypazarı-Ankara karayolundan İnözü vadisi yol kavşağından başlayıp, Karaşar yolunu takiben İnözü vadisini takiben Uşakgöl yolu Kervanlar ve Haydarlar Güneyi: Uruş mezarlığının yanındaki stabilize yolu takiben Üreğil, Kabaca, Macun yolunu takiben Beypazarı İnözü vadisi yol kavşağı. 5- Çamlıdere İlçesi; Doğusu: Kızılcahamam ilçe sınırı, Kuzeyi: Bolu ili Gerede ilçe sınırı ile Kızılcahamam ilçe sınırı, Batısı: Bolu ili Gerede ilçe sınırından Örenköy köyüne giden orman yolunu takiben Örenköyden Çamlıdere yolu, buradan da Çamlıdere yolunu takiben Ankara-İstanbul Otoban yolu, Buradan da otoban yolunu Ankara istikametini takiben © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 72 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Kızılcahamam ilçe sınırı Güneyi: Ankara-İstanbul otoban yolunun Çamlıdere ilçe sınırının bittiği yerden Kızılcahamam ilçe sınırı 6- Çubuk İlçesi;Doğusu: Çubuk-Kalecik ilçe sınır, Kuzeyi: Çubuk-Şabanözü karayolu Batısı: Ankara-Çubuk karayolu, Güneyi: Çubuk-Akyurt ilçe sınırı. 7- Güdül İlçesi (A); Kuzeyi: Güdül-Beypazarı karayolu, Kiymir Çayı, Güneyi: GüdülAyaş karayolundan Salihler köy yoluna takiben Akaya köyüne giden köy yolu, Doğusu: Güdül-Ayaş karayolu, Batısı: Kiymir Çayı. (B):Doğusu:Çeltikci-Güdül anayolundan Kızılcahamam sınırına istinaden Köylüce Deresi Kuzeyi:Sorgun köy yolundan Kızılcahamam İlçe sınırına kadar olan hat Batısı: Yeşilöz-Sorgun köy yolu Güneyi: Güdül-Kızılcahamam karayolu(otobandan) 8- Haymana İlçesi; Doğusu: Konya İlçe sınırından, Yeşilköy, Yeregömü, Y.Sebil Köylerini takiben Haymana-Gölbaşı yolunun birleştiği yer, Haymana-Gölbaşı yolunu takiben Pınarbaşı ve Yenice Köyleri arasında kalan köy yolu, Kuzeyi: Haymana-Polatlı ilçe sınırından başlayarak Altınkuyu, Yeşilyurt, Kesikkavak, Esen köylerini ve Haymana merkezi içine alan kısımdan itibaren, Yanak, E.Kışla, Gedikli köy sınırlarını içine alan kısım ve Gedikli köy sınırından başlayarak Ataköy, Katrancı köylerini takiben Şerefligöközü köy sınırından Yenice köyüne kadar olan kısım. Batısı: Haymana-Polatlı İlçe Sınırından başlayarak, Esen, Gedik, Evci, Söğüttepe, Tabaklı, Karapınar Köy Sınırlarını takiben Demirözü, K.Konakgörmez Köy Sınırları ve Polatlı İlçe Sınırı, Güneyi: Polatlı ilçe sınırından başlayıp, Konya il sınırını takiben Yeşilköy köy sınırına kadar olan kısım. 9-Kalecik İlçesi (A); Doğusu: Ankara-Çankırı Karayolundan Çiftlik, Karahöyük, Yeşilöz, Koyunbaba Köy Yolu Kuzeyi: Koyunbaba-Esmedere Köy Yolu Batısı: KalecikÇubuk ve Akyurt İlçe Sınırı. Güneyi: Ankara Çankırı Karayolu. (B): Doğusu: Ankara Krıkkale İl Sınırı.Kuzeyi: Ankara Kırıkkale İl Sınırından Uyurca Avşar Köy Yolu. Batısı: Avşar Köyünden Başlayan Ankara Çankırı Tren Yolu, Gölköy Yeşildere Köy Yolu. Güneyi: Kalecik Elmadağ İlçe Sınırı. 10-Kazan İlçesi(A); Doğusu: TEM Otoyolu, Kuzeyi: TEM Otoyolu Batısı: Sincan ilçe sınırı, Güneyi: Yenimahalle ve Sincan ilçe sınırı. (B): Kuzeyi: Güvenç, Sarıbeyler, Çalseki köyü Batısı: Güvenç, Orhaniye, Dağyaka, Sarayköy Güneyi: Saray, Susuz, Bağlum Doğusu:Bağlum, Çalseki 11-Kızılcahamam İlçesi: Doğusu: Ankara-İstanbul Otoban Yolu Kuzeyi: Çamlıdere ilçe sınırı. Batısı: Güdül ve Çamlıdere ilçe sınırı.Güneyi: Ayaş ve Güdül ilçe sınırı. 12-Nallıhan İlçesi ; Doğusu: Gökçeöz, Uluköy yolunu takiben Nallıhan-Ankara asfaltı. Kuzeyi: Eymir köy sapağını takiben Zaimoğlu. Batısı: Zaimoğlunu takiben Atça yolunu takiben Bal Çayı, Emincik, Gökçeöz köyünden Aladağ Çayı köprüsüne kadar. Güneyi: Nallıhan-Ankara asfaltı. 13-Polatlı İlçesi(A); Doğusu: Yaralı Köyünden başlayarak Polatlı-Konya yolunu takiben, Polatlı-Konya ilçe sınırına kadar olan kısım Kuzeyi: Eskişehir-Polatlı ilçe sınırı ile Konya –Polatlı ilçe sınırının kesiştiği yerden, Konya-Polatlı ilçe sınırını takiben, PolatlıKonya yolunun kesiştiği yere kadar.Batısı: Kabak köy sınırlarından başlayarak, EskişehirPolatlı ilçe sınırını takiben Eskişehir-Polatlı ilçe sınırı ile Polatlı-Konya ilçe sınırının kesiştiği yere kadar olan kısım Güneyi: Eskişehir-Polatlı ilçe sınırından başlayarak Beşköprü, Kocahacılı köylerini takiben Polatlı-Konya yolunun kesiştiği yere kadar olan kısım. (B): Doğusu: Polatlı-Ankara ilçe sınırı Kuzeyi: Müslüm, Oğuzlar, Karaahmet, Hıdırşeyh köylerini takiben Polatlı-Ankara ilçe sınırına kadar olan kısım Batısı: Polatlı © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 73 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No merkezden başlayarak, Basri köyünü takiben, Müslüm arasında kalan Polatlı-Ayaş yolu. Güneyi: Polatlı merkezden başlayarak Polatlı-Ankara yolunu takiben ilçe sınırına kadar olan kısım. 14-Sincan İlçesi: Doğusu: Yenikent, İlyakut, İncirlik Köy Yolu. Kuzeyi: Sincan-Kazan İlçe Sınırı.Batısı: Sincan-Ayaş İlçe Sınırı. Güneyi: Sincan-Ayaş İlçe Sınırından YenikentSincan Karayolu. 15-Şereflikoçhisar İlçesi (A); Doğusu: Ş.Koçhisar-Sadıklı-Gülhüyük-KaçarlıAcıkuyu-Şanlıkışla köy yolu Kuzeyi: Şanlıkışla-Acıöz köy yolunun Ankara-Ş.Koçhisar karayoluna kadar olan kısmı, Batısı: Ankara-Ş.koçhisar Karayolu Güneyi: ŞereflikoçhisarSadıklı Köy yolu. Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen ve Ava Yasaklanan Sahalar: 1- Kızılcahamam-Mercimekli; Doğusu: Doğantepe, Hamam çayı, eğrek kaya barajı, Hacı köy tepe, Batısı: Kavakbaşı tepesi Aylannevgi tepe, Karadağ tepesi, Karacadere, Kavacık sırtı, sizrioldoruğu, Doruktepe Berçin Çayı, Bedre Sırtı, Sivri Tepe, Berçin Çayı, Kuzeyi: Kavakbaşıtepe, Küçük Tepe, Doğan Tepe, Hamam Çayı, Güneyi: Berçin Çayı, Dededoruğu Tepe, Kuzgunbaşı Tepe. 2- Nallıhan-Hocadağı; Kuzeyi: Seben Orman İşletme sınırı, Doğusu: Nallıhan-Seben (Bolu) karayolu sınırı, Batısı: Mudurnu Orman İşletme Müdürlüğü Vakıfakdaş Orman İşletme şefliği sınırı, Güneyi: Nallıhan Mudurnu (Bolu) karayolu. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: 1- Nallıhan-Emremsultan YHGS; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 2- Nallıhan-Saçak YHGS; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 3- Nallıhan-Davutoğlan YHGS; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 4- Beypazarı-Kapaklı YHGS; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 07-ANTALYA: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Akseki İlçesi: Doğusu:Kocabelen tepeden Çokoba mevkii, ürküden dağı, sayyatak tepe, Alatürbe tepenin eteklerini takiben üç ardıçlar mevkii, Asar kaya tepe, Karasivri tepe, Hamus tepe, Kuzeyi:Eski Akseki–Konya karayolu, Düdenağzı mevkiinden başlayarak yayla boğazı, boğaz kuyusu, Paşa tarlası, Kuyu boğazı burçakalanı, sırtı takiben yedi çamlar tepe, Kalındıras sivri tepe, ağtaşı tepe, sille gediği, Ölüm yarıtepe, sırtı takiben kızıl tepe, kocabelen tepe,Batısı: Kızıloba mevkiinden başlayarak , patikayı takiben Çanakpınar köyü, Güzyaka tepe, Çanakpınar köyü yolu, yolu takiben adılmaz mevkii, araca tepe, Kızıl kuyu sarnıcı, suluçukur, Urumuşoğlu Çeşmesi, Akseki–Çimi köy, Köy yolu takiben Köyün güneyindeki 1240 rakımlı tepe, yığıntaşı tepe, buradan kavis yaparak köy mezarlığı üzerinden 1566 rakımlı tepe, Mamandağı, Ladinli Koru, Sakarya Tepe, Düdenağzı mevkii,Güneyi:Hamus tepeden başlayarak bölme sınırını takiben boynuz alındığı tepe, teke kaya tepe, bölme sınırını takiben oğruk koyağı mevkii, Çalıdibi mevkii, çok sarnıç mevkii, Kızıloba mevkii © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 74 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No 2-Alanya İlçesi(A);Doğusu: 1714 mt rakımlı Sakız tepeden başlayarak sırtı takiben 1454 mt rakımlı Karaputur tepeye, sırtı takiben Berem Çayının Göksu Irmağı birleştiği noktaya, Batısı: Berem çayının Kardeliği tepesinin sırtından inen sırtın Berem çayınıkestiği noktadan başlayarak sırtı takiben Kardeliği tepesine, buradan sırtı takiben Ballık tepesine, buradan sırtı takiben Lordlar yaylasına inen Badılarmut deresine, buradan sırtı takiben Katranlı tepeye, Güneyi: Kardeliği tepeden inen sırtın Berem çayının kestiği noktadan başlayarak Berem çayının Göksu ırmağı ile birleştiği noktaya, Kuzeyi: Katranlı tepeden başlayarak, sırtı takiben Kolonkaya tepesine, buradan sırtı takiben Sakız tepeden inen sırta, buradan sırtı takiben 1714 mt rakımlı Sakız tepesine. (B):Doğusu: Demirtaş Köyünden başlayarak Sedre çayına, çayı takiben Aktaş deresine, dereyi takiben İspatlı köyüne, Kuzeyi: İspatlı köyünden, köy yolunu takiben Göktaşı tepesine, Batısı: Göktaşı tepesinden sırtı takiben Karagedik burnuna(Akdeniz) Güneyi: Karagedik burnundan başlayarak Demirtaş köprüsünekadar olan Akdeniz. (C):Doğusu: Kargıçayı Gelinkaya sırtını takiben Bayır Kozağaçı köy yoluna, batı yönden köy yolunu takiben Pazaralanı mevkisine, Kuzeyi: Pazaralanı mevkisinden başlayarak batı yönde köy yolunu takiben Güzelbağ- Gündoğmuş yoluna, batı yönde yolu takiben Güzelbağ beldesi merkez zafer mahallesine, Batısı: Güzelbağ Beldesi merkez Zafer mahallesinden başlayarak Güzelbağ Beldesi Alanya İlçesi karayolunu takibenYenice burcaklar köyüne, yolu takiben kargıçayı üzerinde bulunan Zeytinbükü köprüsüne, Güneyi: Kargıçayı üzerinde bulunan Zeytinbükü köprüsünden başlayarak kuzey yönde kargı çayını takiben Gümüşgöze köyüne, çayı takiben Gelinkaya sırtına, sırtı takiben bayır kozağaçı köy yoluna, 3-Demre İlçesi:Doğusu: Çayağzı Kavşağından – Sülüklü Plajına inen sırt hattı Batısı: Kekova Yolundan 173 rakımlı tepe ve öküzyalağıdaşı tepesinden Akdenize inen sırt hattı, Kuzeyi: Demre–Kaş ve devamında Demre-Kekova yolu, Güneyi: Akdeniz 4-Döşemealtı İlçesi: Doğusu: Burdur yolu, Batısı: Düzlerçamı YHGS, Kuzeyi: Kızılkaya, Güneyi: Döşemealtı ilçesi 5-Elmalı İlçesi (A) :Doğusu: Avlan Gölü Kuzeyi: Avlan Gölü Batısı: Avlan Gölü Güneyi: Avlan Gölü (B):Doğusu: Kocaardıç T.- Akaba Yaylası- Gökyamaç Tepesi Hattı, Kuzeyi: Kocaardıç T.- Kızılçukur–Sivri T.-Elmaalan T.-Kevenli T.-Yerkaklı T.-Çakıllı nurun tepeye inen sırt hattı, Batısı: Göltarla Köyünden Çakıllı Burun tepeye kadarki avlan gölalanı doğu kıyısı hattı, Güneyi: Gökyamaç T.-Çiğirci T.-Damyayla Çukuru–Hacıbeykırı T.- Selyurdu T.ÖmerovasıT.-Alişar T.-Avlankuzu dağından Elmalı–Finike yoluna batıdan inen sırt hattı. 6-Gazipaşa İlçesi(A);Doğusu: Üzümlük ( 2040 mt) tepeden sırtı takiben Sarıkaya ( 1844 mt) tepeye, sırtı takiben Tarhana deresine, Sırtı takiben Ardıç tepeye, sırtı takiben Bayramca( 1997 mt) tepeye, sırtı takiben Kemikdeliği tepesine, sırtı takiben Gökdağ (2232 mt) tepesine, sırtı takibenBahadır 8 2113 mt). Tepeye, sırtı takibenEser tepeye, sırtı takiben Karain ( 2184 mt) tepeye, Sırtı takiben Sarıtaş ( 2339 mt) tepeye, sırtı takiben Karain ( 2248 mt) tepeye, sırtı takiben Göksenir sırtına, sırtı takiben eğrik sırtına, sırtı takiben Akaya 8 1974 mt.) tepeye, sırtı takiben Mamardı (1933 mt.) tepeye Güneyi: Mamardı ( 1933 Mt.) tepeden sırtı takiben Sirkenli deresine, dereyi takiben hacet tepeye, Çalçakır sırtını takiben Hışı ( 1216 Mt.) tepesine, sırtı takiben Çakıllı tepeye, Yalçıbaşı sırtı takiben kuru dereye, dereyi takiben susuz tepeye, sırtı takiben Çıkrıcak ( 1259 mt.) tepeye, sırtı takiben çığlık köyüne, sırtı takiben Asarbaşı ( 1368 Mt. ) tepeye ( Orman Yangın Gözetleme Kulesi) sırtı takiben © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 75 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Boğazsekisi sırtınai sırtı takiben Geçmez deresinin kesiştiği orman yoluna , yolu takibensazak sırtına, sırtı takiben Değirmen deresine, buradan kuru dereyi takiben Domuz çökeği tepesine, sırtı takiben Sarıyer deresine, sırtı takiben Akçataş ( 1017 mt.) tepesine, Orman yolunu takiben sütcükoyak deresine, sırtı takiben burmakoyak ( 1105 mt.) tepesine, sırtı takiben Karaputur tepeye, sırtı takiben Evliya 8 1242 mt.) tepesine, sırtı takiben Çamlıca köyündeki ( 632 mt.) tepeye Batısı: Çamlıca köyündeki (362 mt.) tepeden sırtı takiben Kara ( 1576 mt.) tepeye ( Orman Yangın Gözetleme Kulesine ) , sırtı takiben Kara ( 1536 mt.) tepeye, sırtı takiben Yarın tepeye, Kaş yaylası yolunu takiben Pazar alanı deresini takiben Karı köprüsü deresine, dereyi takiben Darı deresine. Kuzeyi: Darı deresini takiben tangır köprüsüne, berem çayını takiben Göksu ırmağına, ırmağı takiben Oğlancı boğulduğu mevkiine, sırtı takiben Armutburun ( 1788 mt.) tepesine, sırtı takiben büreli pınarına, sırtı takiben İlikaya tepesine, sırtı takiben Sumaklı ( 2036 mt.) tepesine, sırtı takiben debebelen tepesine, sırtı takiben Ardıç ( 2079 Mt.) tepeye, sırtı takiben Üzümlük tepeye. (B): Doğusu: Antalya – Mesin karayolunun Kaladıran çayı ile kesiştiği nokta Kuzeyi: Gazipaşa İlçesi, Kahyalar Beldesi Domuz burnundan başlayarak sırtı takiben domuz burnu tepesi, gökkaplık ( 380 mt.) tepesine, Kale tepesine, Mahmutcuk tepesine, yapağıılıtaş ( 154 mt.) tepesine, Ömerli ( 273 mt.) tepesine, Yöreme ( 587 mt.) tepesine, Çerci ( 414 mt.) tepesine, Hasdere köyü Aydoğdu ( 434 mt.) tepesine, Günyaka tepesine, Asar ( 619 mt.) tepesine, Beyrebucak köyü ballık tepesine, bucakbelen ( 350mt.) tepesine, sırtı takiben Azı 8 382 mt.) tepesine, sırtı takiben Antalya – Mersin karayoluna, Batısı: Antalya – mersin Karayolunun Kahyalar beldesinde denizle kesiştiği noktada bulunan domuz burnu. Güneyi: Akdeniz ile çevrili saha 7-Gündoğmuş İlçesi: Doğusu: Kaltartaşı tepesi (2296 mt.), Deliktaş tepe, Gökçebelen tepe, Göl tepe, kelebekligöl mevkii, tozatılı tepe, sulugöl tepe, kızılöz dağı, sütsüz dağı (2337 mt.), Güneydoğusu, Sütsüz dağı, sığırcık tepe, Mezarbeleni, sülüklübeleni, Gölcük tepe, Küçüksu tepe ( 2387) Batısı: Güzelbağ Orman İşletme Müdürlüğü sınırı, Teketaşı tepesi, Büyükelmakaya tepesi ( 1402 ), susuzdağı sırtı takiben Gündoğmuş yaban hayatı geliştirme sahasının güney ve doğu sınırını takiben Geyikdağı tepesi ( 2877 ) Kuzeyi: Geyikdağı (2877) , Ardıçlıtaş (2094 ) Yılanlıca tepe ( 2149 ) Güneyi: Küçüksu tepe ( 2387 ) Akdağ, Babakayası tepe, Pınarcık tepe, Arıtaşbaşı tepe, Güney batıya, Yaprakburnu tepesi, Yağlıca tepe ( 1406 ) Üççam tepe ( 1503). 8-Finike İlçesi: Doğusu: Çatallar–Arif Köyü-Elmalı yolu Kuzeyi: Elmalı-Hördübek yaylası- Günçalı yolu, Batısı: Hördübek yaylası- Çamlıbel yolu Güneyi: Çamlıbel–Çatallar yolu 9-Kaş İlçesi(A):Doğusu: Kaş- Derme yolu Kuzeyi: Kaş Demre yolundan, Erendağ, İneğiz T,Çakal T, Sarnıçtepesi, Köşebeleni T, Payamlı T, Karakaya T, Kısırölen T, 1031 rakımlı T, Çıntırlı T, 1522 Rakımlı Tepeden gökçeören-Kalkan yoluna inen sırt hattı ve kısımdan sonraki Gökçeören–Kalkan yolu, Batısı: Lengüme–kalkan yolu ve yoldan Yumru Tepesi sırtına çıkan hat, Yumru T, Çakal T, Karatepe sırtından Akdenize inen hat, Güneyi: Akdeniz. (B):Doğusu:Düzmeşelik T, Hasanhoca T, Karasilik T, Fersekderesi sırt hattı ve Dereköy–Uğrar yolu, Kuzeyi:Dereköy–Uğrar yolu ve yoldan Tazıboğan deresinden, Danıl T., Bağlıca mevkii, Kepez T., Daryemez T., 1138 rakımlı T. Ve Geyikbelen Tepesi hattı, Batısı:Geyikbelen T., 788 Rakımlı T., Asar T., Dolaşımkaya , 1089 Rakımlı Tepeden © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 76 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Gökdereye inen hat, Güneyi:Gökdereden Karabak mevkiiye, Büyükkatran T., Gökmurat T., Adakayası Sırtı, Karakaya T., Düzmeşelik tepesi hattı. 10-Kepez İlçesi: Doğusu: Büyükşehir Belediye çöplüğü Batısı: Burdur Yolu Kuzeyi: Ekşili köyü Güneyi:Kent ormanı 11-Kumluca İlçesi: Doğusu: Alakır çayına 200 metre Doğu bandı, Batısı: Alakır Çayına paralel 200 metre batı bandı, Kuzeyi: Hasyurt–Salur yolu, Güneyi: Finike–Kumluca yolu 12-Manavgat İlçesi(A):Doğusu: Büyük şelaleden Manavgat çayının denize döküldüğü noktaya kadar olan yerler (Manavgat Çayı sınır) Batısı: Hatipler köyünden Manavgat Antalya yoluna bağlayan kara yolundan güneye doğru Kemer mahallesini Side’ye bağlayan kara yolu. Kuzeyi: Hatipler köyü–Sarılar Beldesi–Büyük Şelale’yi birbirine bağlayan kara yolu. Güneyi: Side yerleşim yerinden Manavgat çayının denize döküldüğü yere kadar olan Akdeniz kıyı bandı. (B):Doğusu: Höndeve tepesi, Oymapınar baraj gölü ortasını takiben Oymapınar barajı, Göz yolu, Narlıoda mevkiinden Manavgat baraj gölüne giden su kenarından Manavgat baraj gölü, Oymapınar baraj yerinin doğusundaki göl kıyısını takiben Değirmenli yerleşim yerinin göl kıyısı, Güneyi: Değirmenli yerleşim yerinin göl kenarından Tahta başı ile terlikbelen tepesi arasından ve takiben gölün ortasından geçerek güneye doğru takiben göl içinden geçerek Manavgat Barajından önce güney sonra doğu istikametinde Manavgat çayının doğusunu takip ederek Bardaklar Beleni mahallesinin kuzeyinden batı istikametine dönerek sarıboynuz tepesini takiben Iğrışlar mahallesinin güneyinden asfalt yolla birleşme, Batısı: Iğrışlar mahallesi güneyindeki asfaltla birleşim noktasından Bucak Mahallesi kuzeyi, Doğanbeleni tepesi, Zeytinligeriş tepesi, Küküm tepesi, Kayabaşı Tepesine, Kuzeyi: Kayabaşı kayalığı, Hasanoğlu tepesi, Düden, Fatma dağı, Kartallık Tepesinin doğusu, Kocakaya tepesi, Sevinç köyü yerleşim yerinin batısı. Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen ve Ava Yasaklanan Sahalar: 1- Alanya-Alara; Doğusu: Kargı Orman İşletme Şefliği ile Güzelbağ işletme şefliğinin 342, 341, 337, 338 nolu bölmesinin kuzeyDoğusundan geçen sırt, Batısı: Karamustafalar Mahallesinden başlayarak Ziyadan Tepe buradan Kadıoğlu Tepesine buradan asfalt yolu takiben Doğualan Sırtına, buradan asfalt yolu takiben Hacıahmetler Mahallesine, buradan sırttan Tırkas Tepesine buradan Lomanlar Mahallesinin içine alarak sırttan Hakimbaşı Tepesine gelen hat, Kuzeyi: Hakimbaşı Tepeden doğuya doğru asfalt yolu takip ederek Sütçü Sırtına buradan sırtı takiben Sınırlı Tepeye, Sınırlı Tepeden güney doğuyu takiben sırttan asfalt yola, asfalt yolu takiben Çamlıkaya Tepesinin alt kısmından yolun birleştiği kavşağa gelen hat, Güneyi: Karamustafalar Mahallesinden doğuya doğru, asfalt yolu takip ederek Kocaoğlu Tepeye, yine buradan asfalt yolu takip ederek Kargı Deresine gelen hat. 2- Elmalı-Kutuboğazı; Doğusu: Geçmen Köyünden, Asarlık Tepe, Toptaş Tepe, Karakuyusu Tepe, Alaardıç Tepe, Keziban Tepe, Batısı: Kiraz Tepeden Finike-Elmalı Karayolu takiben Yakaçiftlik Köyü Kuzeyi: Yakaçiftlikten. Dipyatak Tepe, Nohutlu Tepe, Çatal Tepe, Göçmen Köyü, Güneyi: Kovanlık Tepeden, Akbaba Yeri, Kara Ardıç Tepe, Elmalıalan Tepe, Kevenli Tepe Kiraz Tepe. 3- Akseki-Cevizli-Kuyucak-Bademli; Doğusu: Cevizli beldesinden Başlayarak Cevizli-Beyşehir Karayolunu takip ederek Bademli Orman Deposuna kadar olan yolların hattı. Cevizli-Beyşehir Karayolu güzergah çalışması devam ettiğinden yeni yola göre sınır düzenlemesi ileride yapılır ise sahanın doğu sınırı yeniden gözden geçirilmelidir. Batısı: © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 77 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Salihler Köprüsünden başlayarak Kuyucak-Salihler köy yolunu takiben Salihler köyüne, buradan Domuz tepesine gelen hat, Kuzeyi: Eski Bademli Orman deposundan başlayarak Bademli-Kuyucak Köy yolunu takiben Salihler Köyüne gelen hat, Güneyi: Domuz Tepesinden Cevizli Beldesine uzanan hat (Cevizli-Salihli Köy yolu) ile çevrili saha. 4- Korkuteli-Dereköy; Doğusu: Korkuteli merkez, Batısı: Emekçi belden başlayarak Bakacak Tepesi, Devecukuru mevkii, Koru Dağı, Körüşlü Tepesini takiben Akçalar tepesini izleyen sırt, Kuzeyi: Korkuteli merkezden başlayan Tefenni yolunu takiben Akçalan tepesini keser, Güneyi: Korkuteli merkezden başlayan Fethiye yolunu takiben Emekçibel sırtının kesiştiği nokta. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Gündoğmuş İlçesi(A) :Doğusu: Sümenni Deresi Batısı: Karapınar Deresi Kuzeyi: Köy Tepesi Güneyi: Gembos Deresi ile Sümenni Deresinin birleşme noktası (B): Doğusu: Avlağa Tepesi Batısı: Hasantaş Deresi Kuzeyi: Kuz Deresi Güneyi: Dere ve Orman 2-Manavgat İlçesi(A): Doğusu: Akçakale tepesi, Taşkesiği köyü ve Dikyurt tepesi Batısı: Çingen deresi Kuzeyi: Saygeçit sırtı ve Çingen deresi Güneyi: Kirişbeleni tepesi (B): Doğusu: Sivrice tepesi, Devlet ormanı, Batısı: Araplı Mahallesi, Kuzeyi: Devlet ormanı, Yangın gözetleme kulesi Güneyi: Çenger çayı. (C):Doğusu: Yol ve Devlet ormanı Batısı: Domuz kapan tepesi ve sırt Kuzeyi: Kızılsırt Güneyi: Toztaşı tepesi ve Yaylaalan köyü. 3-Akseki İlçesi; Doğusu: Tavşantopa Tepe, Batısı: Heseoğolu Deresi, Kuzeyi: Çaltılıçukur, Gediş Tepe, Güneyi: Emiraşıklar Köyü’nden Menteşbey Köyü’ne giden karayolu. 4-Korkuteli İlçesi (Küçükköy); Kuzeyi: Kasapbaşı Tepesi, Doğusu: Karapınar Deresi, Güneyi: Uzuner sırtı, Batısı: Erenler Tepesi, Kır Tepesi. 5-Kemer İlçesi (Ulupınar Köyü Sınırlarında); Doğusu: Kuruseki Mevkii, Kuzeyi: Kulaçlı Tepe, Batısı: Domuzçukuru Mevkii, Güneyi: Bayramalanı Mevkii ile çevrili saha. 6-Kumluca İlçesi (Asartepe)(A); Kuzeyi: Mayısıra Mahallesi-Kızılgedik yolu, Batısı: Kızılgedik yolundan Gökgöz T., Asar T., Beltarla’dan Ortaköy’e inen sırt hattı, Güneyi: Akınca Deresi, Doğusu: Akınca Mayısıra Mahalle yolu. (B): Doğusu: Beşikçi–Antalya Yolu Kuzeyi: Antalya–k umluca Yolu, Batısı: Kumluca–Beykonak Yolu, Güneyi: Beykonak–Beşikçi Yolu 7-Demre İlçesi; Doğusu: Gök Tepe’den başlayarak Ekinova Y. Eriklikulak Deresi’ne inen sırt ve Eriklikulak devamında Kovuklukatran Deresi’nin mahalle yoluna kadarki kısmı, Batısı: Gök T., Dişli T., 1109 rakımlı T., Yılanbaşı Mevkii’nden 409 rakımlı Tepe’ye inen sırt hattı, Kuzeyi: Gök Tepe, Güneyi: Yukarı İskele Mahallesi’nden Hazma Yeri’ne kadarki yol hattı. 8-Serik İlçesi (A) ((Karapınar Köyü); Doğusu: Yol Orman, Batısı: Biyamin Tepe, Soğanlı Tepe, Kuzeyi: Maneboynu Tepe, Mane Tepe, Güneyi: Boztepe ve AGM sahası. (B) (Akçapınar-Hacıosmanlar Köyü); Doğusu: Kayrak Tepesi ve orman yolu, Batısı: Kayrak Tepe ve Ardıç gözleği, Kuzeyi: Kayrak Tepe, Pazarcık Tepe, Nizam Deresi, Güneyi: Diylan Deresi ve Karınlı ile Kirsevik Tepe. (C) (Alacami Köyü); Doğusu: Küllüpınar Sırtı, Demiroluk Tepesi, Batısı: Kabasacak Deresi, Kuzeyi: Büyük Karakaya, Güneyi: Geren Tepesi, Dikmen Tepesi. © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 78 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: 1- Antalya–Sivridağ Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 2- Antalya–Düzlerçamı Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 3- Antalya-Alanya Dimçayı Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 4- Antalya-Akseki Gidengelmez Dağları Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 5- Antalya–Kaş Kıbrısçayı Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 6- Antalya–Gündoğmuş Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 7- Antalya–Akseki Üzümdere Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 8- Antalya Sarıkaya Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 08-ARTVİN: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Borçka İlçesi(A);Güneydoğusu: Artvin Merkez ilçe sınırı, Doğusu: Camili Biyosfer Rezerv Alanı sınırı, Kuzeyi: Balcı köyü Küçükyayla mevkiinde doğan Küldit deresinden başlayarak, Balcı ve Kaynarca Dereleri ile birleşerek oluşturduğu Deviskel deresinin Çoruh nehrine birleştiği yere kadar olan dere hattı, Batısı: Borçka ilçe merkezi, Güneyi: Borçka-Artvin devlet karayolu, (B): G.Doğusu: Karadağ tepeten başlayıp devam eden Büyüken deresini takip eden ve Balıklı deresi ile birleşerek Borçka-Hopa Karayoluna kadar ulaşan dere hattı. K.Doğusu: Borçka-Hopa Karayolu Batısı: Hopa İlçe Sınırı 2- Şavşat İlçesi (A); Doğusu: Şavşat Yaşarköy-Kayadibi Köy Yolu Kuzeyi: Kayadibi Köyü- Tepeköy Köyü Batısı: Tepeköy Köyü Yolu Güneyi: Artvin Şavşat Karayolu (B): Doğusu: Vaşlana Deresi Kuzeyi: Gürcistan Devlet Sınırı Batısı: Borçka İlçe Sınırı Güneyi: Meydancık Beldesi, Maden, Yağlı Köyleri (C): Doğusu: Beleşet Mahallesi Kuzeyi: Şavşat Çayı Batısı: Söğütlü Mahallesi Güneyi: Şavşat Belediye Sınırı (D): Doğusu: Düzenli Köyü-Armutlu Mahallesi Kuzeyi: Tigrat Deresi Batısı: Elmalı Köyü, Susuz köyü Güneyi: Kireçli köyü, Susuz Köyü 3-Yusufeli İlçesi; Doğusu: Maden Köyü Sınırı Kuzeyi: Dokuzoğul Köyü Sınırı Batısı: Esenyaka Köyü Sınırı Güneyi: Demirkent Köyü Sınırı 4-Hopa İlçesi; Doğusu: Cankurtaran mevkii Kuzeyi: Artvin-Hopa Karayolu Batısı: Eşmekaya, Çimenli Köyleri sınırları Güneyi: Subaşı Köyü Yaban Hayvanı Yerleştirildiği için Ava Yasaklanan Sahalar: Arhavi İlçesi; Kuzeyi: Pagol Dere, Doğusu: Arhavi Çayı, Güneyi: Armani Yolu, Batısı: Rize il sınırı. © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 79 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Biyosfer Rezerv Alanı Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: Artvin Yusufeli Çoruh Vadisi Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 09-AYDIN: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Çine İlçesi; Doğusu: Doğanyurt köyü–Çine köy yolundan Kabataş Köyüne ayrılan sapaktan, Dereli köyüne ulaşan köy yolu, Kuzeyi: Doğanyurt köyü–Çine köy yolu Kabataş köy yolu sapağından Doğanyurt köyüne ulaşan buradan Esentepe Köyüne ulaşan köy yolu Batısı: Esentepe köyünden bölüntü köyüne ulaşan köy yolu, Güneyi: Bölüntü köyünden Dereli köyüne ulaşan köy yolu. 2- Karacu İlçesi; Doğusu : Denizli İl Sınırı Kuzeyi : Denizli İl Sınırı Batısı : Işıklar köyünden, Cibiler, Çınarköy yolu üzerinden Demirli–Babadağ (Denizli)‘a ulaşan köy yolu. Güneyi:Işıklar Köyünden, Palamutçuk köyüne, buradan, Gölcük, Yeniköy ve Dikmen köy yolları üzerinden, Sivridik mevkiinde Denizli il Sınırına ulaşan köy yolu, 3- Kuyucak İlçesi: Doğusu: Denizli İl Sınırı Kuzeyi: Yamalak Köyünden Bucakköye ulaşan köy yolu, buradan B. Menderes ırmağı üzerindeki DSİ santraline ulaşan bahçe–orman yolu, Batısı: Yamalak köyünden Aksaz Köyüne ulaşan köy yolu, Güneyi: Aksaz Köyünden, doğu yönüne dağa tırmanarak Denizli il sınırına ulaşan orman yolu, 4- Aydın Merkez: Doğusu: Terziler köyü kirazlık mevkii Kabaklık deresi vadisinden, dereyatağını takiben Sinekkonmaz tepe sırtına, bu sırttan Eğrikavak köyü İzmir–ödemiş Çayırköye ulaşan köy yolu üzerinde bulunan Uşakpınarı Mahallesine, Uşakpınarı mahallesinden Beyyurdu Mahallesini takiben Çayıryurdu köy yolunun İzmir Hudutu. Kuzeyi: İzmir İl Sınırı Batısı: Karaköyün 1km üzerinden sağa sapan orman yolu başlangıç noktasından, Atalanı kayalıklarına, buradan dağlacık gediğini takiben Baldıran Sırtı üzerinden, Kumoluğu kayalıkları ve Söküm Kaya üzerinden Orman Yangın Gözetleme kulesine ulaşan orman yolundan ayrılarak, orman yolunun devamında Tavşan kundak mevkiinden Cevizli Dağı 1619m. rakımlı tepeye, bu tepeden Almalı Gedik (1480m) Tepeye, buradan Karakuş Gediğini takiben, Çöylü Derenin başlangıç noktasından, derenin Şehir Deresi ile buluştuğu noktaya, buradan Şehir deresinin doğduğu İzmir il sınırına ulaşan Şehir Deresi Yatağı, Güneyi: Karaköyün 1 km üzerinden sağa sapan orman yolundan Yukarı Kayacık köyüne ulaşan orman yolu, Yukarı kayacık köyünden Terzilere ulaşan orman yolu, Terziler köyü üzerindeki su deposundan başlayan, berber pınarından devam eden, karıncalar kirazlık mevkiinde Kabaklık deresi vadisinde son bulan orman –yayla yolu. 10-BALIKESİR: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçesi (A); Doğusu: Balıkesir-Kepsut karayolunun Kepsut-Merkez ilçe sınırını kesiştiği noktadan ilçe sınırını kuzeye takiple Susurluk-Kepsut-Merkez ilçe sınırlarını birleştiği nokta, Kuzeyi: Merkez-Kepsut ve Susurluk ilçe sınırını birleştiği noktadan ilçe sınırını batıya takiple Bursa-Balıkesir karayolu ile kesiştiği nokta Batısı: Bursa-Balıkesir karayolunu Kürse köyü yol ayrımından Kepsut yol ayrımına kadar olan karayolu, Güneyi: Merkez-Kepsut karayolu, © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 80 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No 2- Burhaniye İlçesi; Doğusu:Burhaniye ilçesinin İvrindi ile Havran ilçe sınırının kesiştiği noktadan kuzeye takiple Havran-Burhaniye ilçe sınırının Burhaniye-Çatlı köyü yönüne düz olarak kesiştiği nokta, Kuzeyi: Havran-Burhaniye ilçe sınırından Çatlı köyüne, Batısı: Burhaniye-Çatlı köyünden Kuyucak-Bahadınlı-Yaylacık köyü köy yolu, Güneyi: Yaylacık-Kurucaoluk köyünü doğuya İvrindi-Havran ilçe sınırının kesiştiği nokta 3- Havran İlçesi;Doğusu:Havran-Balıkesir kara yolunun Havran-Küçükşapçı köy yolu ayrımından kuzeye ilçe sınırını takiple Balya ilçe sınırını Çanakkale İl sınırı ile kesiştiği nokta, Kuzeyi : Balya İlçe sınırını Çanakkale İl sınırı iloe kesiştiği noktadan BalıkesirÇanakkale İl sınırını batıya takiple orman yolunun Hanlar mesire yeri ile kesiştiği nokta, Batısı: Hanlar-Kalabak köy yolunu takiple Havran İlçesine giden yol, Güneyi: HavranBalıkesir kara yolunu Balıkesir istikametine takiple Küçük Şapçı köy yolunun kesiştiği nokta 4- Sındırgı İlçesi; Doğusu: Sındırgı Yüreğil Manisa İl sınırından Yüreğil-Sındırgı, Sındırgı-Bigadiç karayolunun Çelebiler köy yolu ayrımından Karağaç, Küçükbükü-Armutlu, Süleler, Sındırgı-Bigadiç karayoluna, karayolunun Sındırgı-Bigadiç ilçe sınırının kesiştiği nokta, Kuzeyi: Sındırgı-Bigadiç karayolunun ilçe sınırı ile kesiştiği noktadan sınırı batı yönüne takiple Bigadiç-Sındırgı ve Merkez ilçe sınırlarının kesiştiği nokta Balıkesir-İzmir karayolu, Batısı: Balıkesir-İzmir karayolunun Merkez-Bigadiç-Sındırgı ilçelerinin kesiştiği noktadan Güneye karayolunu takiple Akçakırak yol ayrımından Gölcük, Karakaya, Kozlu, Bayırlı köy yolunu takiple eski İzmir yoluna, takiple Kertil, Sındırgı ilçe sınırının Manisa İl sınırı ile kesiştiği nokta karayolu, Güneyi: Kertil-Yüreğil arası Balıkesir-Manisa il sınırı, 5- Kepsut İlçesi; Doğusu: Kepsut-Dursunbey karayolunun Küçükler köy yolu ayrımından kara yolunu Kepsut istikametine takiple Sarfaklat köy yolu ayrımına, yol ayrımından Ovacık-Nusrat köyüne, Doğusu: DDY Mezitler istasyondan Küçükler Köyü, Küçükler-Dursunbey yolu, Batısı: Nusrat Köyünden Dedekaşı, Dombaydere-Çaldere Köy yolu, Güneyi: Çaldere, Akçakertil-Mezitler köy yolunun istasyon ile kesiştiği noktaya kadar 6- Savaştepe İlçesi ; Doğusu: Yazören, Hıdırbalı, Topallar mahallesinden SavaştepeMerkez ilçe sınırının kesiştiği noktadan kuzeye sınırı takiple Tavşancığa giden köy yolunun ilçe sınırı ile kesiştiği nokta, Kuzeyi: Bahadır Mah.-Tavşancık, Savaştepe köy yolu, Batısı: Savaştepe-Soma kara yolu ilçe sınırına kadar, Güneyi: Savaştepe-Soma yolunun ilçe sınırını doğuya takiple Yazören köyü yoluna kadar 7- İvrindi İlçesi; Doğusu: İvrindi İlçe sınırından Koçaçayın başlangıç noktasından çayı takiple Haydar Köyüne, köyden kuzeye Koçaçayı takiple İvrindi-Güngörmez İvrindi-Balya ilçe sınırının kesiştiği nokta(kocaçay) Kuzeyi: Kocabük köyünden İvrindi-Balya sınırını batıya takiple Balya-İvrindi-Havran İlçe sınırı ile kesiştiği nokta Batısı: İvrindi-HavranBurhaniye ilçe sınırı, İzmir İl sınırına kadar, Güneyi: İvrindi-Burhaniye İlçe sınırının İzmir İl sınırı ile kesiştiği noktadan doğuya takiple koca çayın başlangıç noktasına kadar olan saha 8- Balya İlçesi: Doğusu: Balıkesir-Edremit karayolunun Balya yol ayrımından karayolunu takiple Akbaş köyü, Çalkalar köyü-Balya ilçesine giden karayolu, Kuzeyi: Balya ilçesinden Çanakkale karayolunu takiple karayolun Balya İlçe sınırı ile Çanakkale İl sınırının kesiştiği nokta, Batısı: Balya İlçe-Çanakkale İl sınırının kara yolu ile kesiştiği noktadan sınırı güneye takiple Balya-İvrindi-Havran ilçe sınırlarının birleştiği nokta, Güneyi: Balya-İvrindiHavran sınırının kesiştiği noktadan doğuya Balya-İvrindi sınırını takiple Balıkesir-Edremit karayolunun Balya yol ayrımına kadar olan ilçe sınırının birleştiği saha, © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 81 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No 9- Edremit İlçesi ; (A) Doğusu: Ören Yolu-Edremit Çayı-Orta Harmanlar hattı, Kuzeyi: Akçay Tatil Köyü ile Çobanöldüğü Mevkii arasındaki hat, Batısı: Edremit Körfezi, Güneyi: Deniz yolu. (B) Doğusu: Eybek dağtepe Edremit yangın ekip binası, Cigaladası tepe, Kuzeyi: Kapı tepe, atkayası tepe, buğdaylı tepe, domuz tepe, Batısı: Sivri tepe, Sarıkaya tepe, Karadağ tepe, Güneyi: Yeldağ tepe, Kozalan tepe, dede tepe, İncirlidede tepe, Akyar tepe, Işık tepe, Yayla tepe. 10-Susurluk İlçesi; Kuzey-Doğusu: Susurluk-Kepsut ilçe sınırının Bursa İl sınırı ile kesiştiği noktadan kuzeye il sınırını takiple Susurluk-M.K. Paşa ilçe sınırının TütünlükAlayayla yolu ile kesiştiği nokta, Güneybatısı: Susurluk-M.K.Paşa İlçe sınırının Alayayla yolundan Tütünlük,Kalfa, 11- Bigadiç İlçesi; Kuzey-Doğusu: Bigadiç-Dursunbey İlçe sınırlarının Kütahya İl sınırı ile kesiştiği noktadan Alaçam dağları ilçe sınırını kuzey-batı yönüne takiple BigadiçKürse-Taşkesiği köy yolu ile Bigadiç-Dursunbey ilçe sınırının kesiştiği nokta, Batısı: Taşkesiği-Kürse-Altunlar-Yağcılar köy yolu, Güneyi: Yağcılar-AşağıGöcek-Alan-Gürendere köy yolu, Kürendere köyünden Bigadiç-Sındırgı İlçe sınırını doğuya takiple Sındırgı-BigadiçDursunbey ilçe sınırlarının birleştiği nokta olan saha, 12- Dursunbey İlçesi(A); Doğusu: Dursunbey İlçe merkezinden, Hacılar, Durabeyler, Çakırca, Mıcırlar, Odaköy Balıkesir-Bursa İl sınırı, Kuzeyi-Batısı: Balıkesirİl sınırını batıya takiple Dursunbey-Kepsut ilçe sınırını güneye takiple Kepsut-Dursunbey kara yolu ile kesiştiği nokta, Güneyi: İlçe sınırının Kepsut-Karagöz yol ayrımından Kepsut-Dursunbey karayolunu takiple Dursunbey ilçesine kadar (B):Doğusu: Balıkesir-Kütahya İl sınırından Osmaniye-Güğü köyüne gelen stabilize yol, Kuzeyi: Güğü köyünden-Sağırlar köyüne, Bigadiç-Kürsü köyüne giden stabilize yolun ilçe sınır ile kesiştiği nokta, Batısı: Dursunbey-Bigadiç ilçe sınırı, Güneyi: DursunbeyBigadiç ilçe sınırlarının Kütahya İl sınırı ile kesiştiği noktadan, doğuya takiple il sınırından Osmaniye yol ayrımına kadar olan saha (C): Doğusu: Dursunbey İlçesi Balıkesir-Kütahya İl sınırının Dursunbey-Sinekler köyünden kuzeye il sınırını takiple, Yunuslar Köyüne kadar, Kuzey-Batı: YunuslarDemirciler orman yolu, Demirciler Resuller köy yolu, Güneyi: Resuller köyünden Sineklere giden orman yolu, 13-Erdek İlçesi: Doğusu: İlhan köyden Herek Manastırı, takiben Barbula Çayırı mevkii, Maymundere ve Örme mevkiine giden orman yolu, Güneyi: Örme mevkiinden takiben Kale mevkii, Kale mevkiini takiben, Tavşantepe, Tespih yatağı, Yoklama mevkii, takiben Çifteçınarlar, takiben Böcüğüntarla mevkii, takiben orman sınırı, takiben Müminkurt tarlası mevkii, takiben işaret tepesi, suyollarını takiben Taşocağına giden yol, Doğusu: Taşocağı Tepesi’nden Seferin tarla mevkiine giden orman yolu, takiben Çayağazı köyü ile Ballıpınarı bağlayan köy yolu, Kuzeyi: Çayağazı, Ballıpınar, Ormanlı, Turan Köyü, Doğanlar, İlhan köylerine giden köy yolları arasında kalan tüm ormanlık araziler Erdek-Kapıdağı Yarımadası tüm Orman arazilerinin ava kapatılması 14-Bandırma İlçesi(A):Doğusu: Bandırma-Balıkesir karayolunun Ömerli köyü yol ayrımından, Ömerli-Erikli köy yolunu kuzeye Dutlimanı-Yenice köy yolu ile kesiştiği kavşak, Kuzeyi: Yenice-Bandırma köy yolunun Erikli yol ayrımından Bandırma’ya giden köy yolu, Güney-Batı: Bandırma-Balıkesir kara yolunun Ömerli Köyü yol ayrımına kadar olan saha © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 82 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No (B): Doğusu:Bandırma-Çanakkale karayolunun Misakça Köyüne giden köy yolu ile kesiştiği noktadan başlayarak köy yolunun Marmara Denizine indiği nokta (Misakça Köyü) Kuzeyi: Marmara Denizi Batısı: Gönen çayının Marmara Denizi ile kesiştiği noktadan başlayarak Gönen Çayını takiben çayın Bandırma-Çanakkale karayolu ile kesiştiği noktaya kadar Güneyi: Gönen çayının Bandırma-Çanakkale karayolu ile kesiştiği noktadan başlayarak karayolu boyunca Misakça Köyü yol ayrımına kadar olan bölge 15-Bandırma ve Manyas İlçesi:Doğusu:Yüksek gerilim hattının Balıkesir-Bandırma demiryolunu kestiği noktadan demiryolu hattı boyunca Ergili-Aksakal Karayolunun demiryolu ile kesiştiği noktaya, Kuzeyi: Bereketli Köyünden, devlet karayolunu takiben Yeni Sığırcı Köyüne, sonra Sığırcı köyünün doğuya doğru uzanan yüksek gerilim hattı boyunca yüksek gerilim hattının Balıkesir Bandırma demiryolunu kestiği noktaya, Batısı: Kocagöl, Gölyaka takiben Çepni, Külefli, Bereketli Köy yoluna kadar olan nokta arasında kalan saha Güneyi:Buradan Ergili Köyüne giden karayolu boyunca Ergili, Kızıksa Köyü yolları takiben Salur Beldesi, takiben Hamamlı köyü yolu ve takiben Kocagöl köyüne ulaşan yol 16-Manyas İlçesi: Doğusu: Yarışalan Köyü (Balya İlçesi) Hacıosman köy yolunun Balya ilçe sınırının kesiştiği noktadan, Hacıosman, Değirmen boğazı, Işıklar, Darıca köy yolu, Kuzeyi: Darıca, Süleymanlı köyleri arasındaki bozuk köy yolu, Batısı: Süleymanlı, Dura, Necipköy, Çallıca (Gönen İlçesi) köy yolunun Gönen ilçe sınırını kestiği yere kadar, takiben Gönen İlçe sınırının Balya İlçe sınırını kestiği nokta, Güneyi: Balya İlçe sınırı 17-Gönen İlçesi(A):Doğusu: Bandırma-Çanakkale karayolunun Bandırma-Gönen İlçe sınırı ile buluştuğu noktadan İlçe sınırını kuzeye takiple Marmara Denizine kadar kara yolunu kestiği nokta, Kuzeyi: Marmara Denizi, Batısı: Çanakkale İl sınırı Güneyi: BandırmaÇanakkale karayolunun Çanakkale il sınırı ile kesiştiği noktadan başlayarak aynı karayolunun Bandırma-Gönen İlçe sınırı ile kesiştiği noktaya kadar (B):Doğusu:Ilıcak köyü-Üzümcü-Buğdaylı-Paşaçiftlik köy yolu Kuzeyi:PaşaçiftlikKörpeağaç köy yolu, Batısı: Körpeağaç-Bostanlı-Alattik köy yolu Güneyi: Alaattin-TaştepeIlıcak köy yolu Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen ve Ava Yasaklanan Sahalar: 1- Edremit-Narlı Örnek Avlak Sahası; Doğusu: Karaçam tepe, Kaypak Sırtı-Damla Tepe (KAZDAĞI MİLLİ PARKI), Batısı: Mıhlı Dere, Kuzeyi: Darı Dere, Taşyatak, Sırtı, Karaçam Tepe, Güneyi: Küp Tepe, Yumru Taş Sırtı, Ayı Taşı, Beşik Tepe, Teyyarece Taşı Sırtı. 2- Bigadiç-Karal Örnek Avlağı; Doğusu: Bigadiç-Dündarcık köyünden kuzeye Derin dereyi takiple Bigadiç-Dursunbey İlçe sınırının kesiştiği nokta, Kuzeyi: Bigadiç-Dursunbey ilçe sınırını Derindere ile kesiştiği noktadan batı yönüne takiple Kürse-Taşkesiği köy yolunun ilçe sınırı ile kesiştiği nokta, Batısı: Kürse-Taşkesiği köy yolunun İlçe sınırı ile kesiştiği noktadan Kürse köyünü takiple Topalak köyü, Tozalan Köyü, Güneyi: Tozalan, Kalafat köyüne Kalafat köyünde Kalafat dereyi takiple Dündarcık Köyü. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: Kepsut İlçesi; Doğusu: Kepsut Merkez’den Keçidere köy yolunu takiple KeçdereDereli köy yolu, Kuzeyi: Dereki Köyü-Susurluk Gökçeağaç köy yolunun ilçe sınırının kesiştiği nokta, Batısı: Dereli Köyü-Susurluk Gökçeağaç köy yolu Kepsut-Susurluk ilçe sınırının kesiştiği noktadan, sınırı güneye takiple, Simav Çayı’nın batı kıyısını Bektaşlar Köyü’ne takiple, Bekteşlar-Tekke köy yolunun, Balıkesir-Kepsut yolu Servet yol ayrımına, © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 83 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Güneyi: Balıkesir-Kepsut karayolunun Servet köy yolu ayrımından Kepsut İlçe merkezine giden kara yolu. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: Balıkesir-Kütahya Akdağ Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 11-BİLECİK: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: Devlet/Genel Avlak Olarak Tescil Edilen Sahalar: İnhisar Devlet Avlağı: Doğusu: Eskişehir ili, Sarıcakaya, Mihalgazi ilçe sınırı, Kuzeyi: Yenipazar İlçe sınırı, Güneyi: Eskişehir ili, Keskin köyü sınırı, Batısı: Söğüt ilçe sınırı 12-BİNGÖL: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Kiğı İlçesi; Doğusu: Elazığ İli Karakoçan İlçesinden gelip Kiğı İlçe Merkezine giden devlet karayolu ve Adaklı İlçe sınırı, Kuzeyi: Erzincan İl sınırı ve Yedisu İlçe sınırı, Batısı: Yayladere İlçe sınırı ve Erzincan İl sınırı, Güneyi: Elazığ İl sınırı ve Elazığ İli Karakoçan İlçe Merkezinden Kiğı İlçesine giden devlet karayolu 2- Adaklı İlçesi; Doğusu: Çatma köy yolunun Karlıova İlçe sınırı ile birleştiği hat ve Karlıova İlçe sınırı, Kuzeyi: Yedisu, Kiğı İlçe sınırı, Batısı: Kiğı İlçe sınırı, Güneyi: Kiğı İlçe sınırından Bağlarpınarı, Akbinek köy yollarının Adaklı İlçe Merkezine giden ve Çatma Köy Yolu ile birleştiği hat, 3- Yayladere İlçesi; Doğusu: Kiğı İlçe sınırı, Kuzeyi: Tunceli ve Erzincan İl sınırları, Batısı: Tunceli il sınırı, Güneyi: Elazığ İl sınırından Kalkanlı köy yolunun Yayladere İlçe Merkezine giden ve oradan da Yavuztaş köy yolunun Tunceli İl sınırı ile birleştiği hat. 4- Solhan İlçesi; Doğusu: Muş il sınırı, Kuzeyi: Bingöl-Muş devlet karayolu, Batısı: Merkez İlçe ve Genç İlçe Sınırı, Güneyi: Diyarbakır İl sınırı. 5- Genç İlçesi; Doğusu: Genç-Diyarbakır Devlet Karayolu sınırı, Batısı: Elazığ il sınırı, Kuzeyi: Murat Nehri, Güneyi: Diyarbakır il sınırı. 6- Yedisu İlçesi; Doğusu: Karlıova İlçe ve Erzurum il sınırı, Kuzeyi: Erzincan, Erzurum il sınırı, Batısı: Tunceli, Erzincan il sınırı, Güneyi: Adaklı, Kiğı İlçe sınırı. 7- Karlıova ilçesi; Doğusu: Kalencik ve Göynük köy yollarının Solhan İlçe sınırı ile birleşen sınır hattı, Kuzeyi: A.Yağmurlu, Yiğitler, Devecik Köy yolların Adaklı İlçe sınırı ile kesiştiği hudut, Batısı: Adaklı İlçe sınırı, Güneyi: Bingöl Merkez İlçe sınırı. 8- Merkez İlçesi: Doğusu: Bingöl Merkezden Karlıova İlçesine giden devlet karayolu ve Elmalı Köyünden Solhan İlçe sınırı ile birleşen sınır hattı ve Bingöl Merkezden Genç İlçesine giden devlet karayolu, Kuzeyi: Yazgülü köyünden Kartal ve Kurtuluş, Ortaçanak, Dallıtepe köy yollarının Adaklı İlçesi ve Karlıova İlçe sınırı ile birleşen hat, Batısı: Elazığ İl sınır, Yolçatı, Dikme Yelesen, Balpınar köy yollarının Elazığ İl sınırı ile birleşen hat, Yolçatıda Sancak Beldesine giden devlet karayolu Güneyi: Genç İlçe sınırı Devlet/Genel Avlak Olarak Tescil Edilen Sahalar: Yayladere-Kığı İlçesi Devlet Avlağı:Kuzeyi:Kığı ilçe merkezinden Ölmez ve Açıkgüney, Aydınlar Gökçedal ve Alınyazı köyü,, Doğusu:Elazığ İli Karakoçan İlçesinden © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 84 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No gelip Kiğı İlçesine giden devlet karayolu, Güneyi: Elazığ İl sınırı ve Elazığ İli Karakoçan İlçesinden Kiğı İlçesine giden devlet karayolu Batısı: Aydınlar ve Doğucak köy yollarının Elazığ il sınırına dayandığı hat. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: Bingöl Kığı Şeytandağları Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 13-BİTLİS: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Merkez İlçesi(A); Doğusu: Bitlis Merkez, Hizan İlçesi ve Siirt İli sınırlarının kesiştiği noktadan Basmaklı Köyü’ne kadar olan doğrusal hat, devamı Basmaklı- IlıcakOğulcuk- A.Ölek Köyü karayolu, Ağaçdere karayolunun Bitlis-Hizan karayolunu kestiği noktaya kadar, Kuzeyi: Bitlis-Hizan karayolunun Ağaçdere Köyü karayolu ile kesiştiği noktadan başlayarak Bitlis-Siirt karayoluna kadar Ağaçdere Köyü karayolu, Batısı: BitlisSiirt karayolu, Güneyi: Siirt İl sınırı. (B): Doğusu: Ortakapı-Direktaşı Köyü karayolunun Bitlis devlet karayolunda kesiştiği nokta, Kuzeyi: İlçe sınırına kadar olan Direktaşı Köyü karayolu, devamlı ilçe sınırı, Batısı: Kapıkaya-Alaniçi Köyü karayolu Güneyi: Bitlis karayolu, 2- Adilcevaz İlçesi; Doğusu: Doğusu: Akçıra Köyü’nden itibaren Van Gölü kıyı şeridi boyunca Kavuştuk Yarımadası, Kuzeyi: Akçıra-Kavuştuk- Göldüzü Köyü karayolu, Adilcevaz-Erciş karayoluna kadar. Devamı Adilcevaz-Erciş karayolu, Batısı: Adilcevaz ilçe sınırı, Güneyi: Van Gölü kıyı şeridi 3- Ahlat İlçesi (A); Doğusu: Ovakışla Beldesinden Otluyazı Köyü’ne kadar olan karayolu, devamı Köyün Muş İl sınırını kestiği nokta, Kuzeyi: Muş İl sınırı, Batısı: DilburnuNazik Köyü karayolu, Muş İl sınırını kestiği noktaya kadar, Güneyi: Ovakışla beldesinden Dilburnu Köyüne kadar olan karayolu. (B); Doğusu: Ahlat-Adilcevaz karayolundan Uludere-Cemalettin-Kuşhane Köyü karayolunun kesiştiği noktaya kadar olan karayolu, Kuzeyi: Uludere-Kuşhane-Cemalettin Köyü karayolunun kesiştiği noktadan, Camalettin Köyü Karayolu boyunca Ahlat İlçesine kadar, Ahlat İlçesi’nden, Yeniköprü-Saka Köyü’ne kadar olan karayolu, Batısı: Saka Köyü’nden Tatvan-Ahlat karayoluna kadar olan karayolu, Güneyi: Saka Köyü yol ayrımından itibaren Ahlat-Adilcevaz İlçe sınırına kadar olan Van Gölü kıyı şeridi. 4- Mutki İlçesi; Doğusu: Mutki-Güroymak İlçe sınırı, Kuzeyi: Muş il sınırı, Batısı: Muş il sınırı, Güneyi: Özenli-İkizler-Yalıntaş karayolu, Hindanik D.-Serince Mah.-Kirpinik D.-Recime T.-Varan Mah.-Hendek D.-Geli D.-Yumurta Mah.’ne kadar, devamı YumurtaKapaklı-Y. Koyunlu arasında kalan doğrusal hat. Y. Koyunlu-A. Koyunlu-Ocaklı-Çayarası karayolunun ilçe sınırında kesiştiği noktaya kadar. 5- Güroymak İlçesi (A); Doğusu: Üçyol-Güroymak-Gölbaşı-Güzelli-Çıtak karayolu, demiryolunu kestiği noktaya kadar, Kuzeyi: Muş İl sınırı, Batısı: Güroymak-Mutki İlçe sınırı, Güneyi: Güroymak-Bitlis Merkez İlçe sınırı. 6- Tatvan İlçesi (A); Doğusu: Tatvan-Van karayolundan Tokaçlı Köyü’ne kadar olan karayolu, Kuzeyi: Tokaçlı-Hanelmalı-Dalda-Örenlik Köyü karayolu, Batısı: ÖrenlikÇalıdüzü arasındaki doğrusal hat, Tatvan-Hizan karayoluna kadar olan Çalıdüzü Köyü karayolu, Güneyi: Hizan-Tatvan-Van karayolu. © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 85 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No (B); Doğusu: Tatvan-Ahlat karayolundan, Nemrut Kalderası Tabiat Anıtı’na kadar olan Yumurtatepe Köyü karayolu, Kuzeyi: Nemrut Kalderası Tabiat Anıtı, Batısı: ÇekmeceOduncular karayoluna kadar olan ilçe sınırı, devamı ilçe sınırından Bitlis-Tatvan karayoluna kadar olan Çekmece Köyü karayolu, Güneyi: Bitlis-Tatvan-Ahlat karayolu. (C); Doğusu: Tatvan- Hizan-Van sınırlarının kesiştiği noktadan Alan köyüne kadar olan ilçe sınırı, Kuzeyi: Alan-Yediveren karayolu, Teknecik-Anadere-Yediveren Köyü karayolunun kesiştiği noktaya kadar, Batısı: Teknecik-Anadere-Yediveren Köyü karayolunun kesiştiği noktadan karayolu boyunca Tatvan-Hizan karayolunun ilçe sınırında kesiştiği noktaya kadar, Güneyi: Hizan İlçe sınırı. 7- Hizan İlçesi (A); Doğusu: Hizan-Tatvan-Van sınırlarının kesiştiği noktadan, Göngören Köyü karayolunun Van İl sınırını kestiği noktaya kadar, Kuzeyi: Hizan İlçe sınırı, Batısı: İlçe sınırından Örgülü Köyüne kadar olan karayolu, Güneyi: Örgülü Köyü’nden itibaren, Göngören Köyü karayolunun Van İl sınırını kestiği noktaya kadar olan doğrusal hat. (B); Doğusu: Ağılözü Köyü’nden Hizan-Tatvan İlçe sınırına kadar olan karayolu, Kuzeyi: Hizan İlçe sınırı, Batısı: Siirt İl sınırı, Güneyi: Siirt İl sınırından, Akşar-Ağılözü Köyü’ne kadar olan karayolu. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: Bitlis-Adilcevaz Süphandağı Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 14-BOLU: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Gerede İlçesi Doğusu: Çırganyaylası Tepeden Doğankaya sırtına, buradan Doğanyuvası tepeye, Kazanyaylası Mevkiinden Erenler Tepeye, Karadağ Tepeden Mangallar Yaylasına buradan yolu takiben Düzyaka Sırtı boyunca Uluçayır Mevkiine Kuzeyi: YeniçağMengen karayolu, Çapakdere boyunca Sağırağıl dereye, Çakılağıl Tepeye, Ramazanoğlutaşı Tepe ve Çukur Yayla boyunca Çırganyaylası Tepeye Batısı: Yeniçağa-Mengen karayolu Güneyi: Gerede ilçesinden Bolu’ya devam eden D100 karayolu boyunca Yeniçağa –Mengen yol ayrımına kadar. 2- Yeniçağa İlçesi: Kuzeyi: Eskiçağa, Yolu Takiben Beyköy Mahallesine, Mandıra, Sökü Tepe, Kındıra Köyüne Batısı: Kındıra Köyü, Hasanağalar Mahallesi, Hamzaköy Mahallesi, Çakırlar Mahallesi, Ahmetler Mahallesi, Çubuklu Sırtı, Bayır Tepe, Kemaller Köyü, Nallar Mahallesi Sarıpeyk Sırtı Boyunca Yeniçağa-Bolu yoluna Güneyi: BoluYeniçağa yolu boyunca Mengen yol ayrımına kadar Doğusu: Yeniçağa- Mengen Yolu boyunca Eskiçağa Köyüne kadar 3- Mudurnu İlçesi: Kuzeyi: Sinekli Yayla, Söbüce Alan Tepe, İkizoluk Tepe, Güvendisi Tepesi, Karaorman Tepe, Dorukyayla Tepe, Güneyyayla Tepe, Erenler Tepe, Çavuşyayla, Direkyanı Mevkii, Doğan çukuru mevkii, Mantarlık Sırtı, Kırkımal Sırtı, İbanoğlu Tepe Doğusu: Sinekli Yayla, Kındırık Deresi, Abant Tabiat Parkı Sınırı, Türkmençalı Tepe Batısı: İbanoğlu Tepe, Elmacık Dere, Gökören Köyü, İgneciler Köyüne bağlanan yolun sağını takiben, Elmacık Deresi ve Gölcük Köyü, Dikmen Tepe, Köyyeri Mevkiini takiben Sütlük Doruğu Güneyi: Sütlük Doruğundan doğuya doğru Çingene Doruğu Tepeye, Yedirenler Tepe, Akpınar Sırtını Takiben, Domuz Tepe, Alpagut Tepe, Çepni Tepe, Çal Tepe ve Türkmençalı Tepeye kadar olan saha © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 86 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No 4- Seben İlçesi: Kuzeyi : Bolu-Seben 14-26 karayolu Doğusu : Seben-Kıbrıscık yol ayrımından Bolu-Kıbrıscık 14-25 karayolu boyunca Solaklar Yayla yoluna kadar Güneyi : Bolu-Kıbrıscık Karayolunun Solaklar Yaylası yolu ile kesistiği yerden Solaklardağı Tepe, Teknelik Tepe, Pınarbaşı tepe, Karamantarlık Tepe, Taşlık sırtı, Batısı : Taşlık sırtından güneye inerek Hacıoğlan yaylasına , Dimbilik Tepeye, Avdanbaşı Mevkiinden Bolu-Seben 14-26 Karayoluna bağlanır . 5- Göynük İlçesi: Kuzeyi : Kuz Tepeden,Germeninbaşı Tepeye Doğusu: Kuz tepeden, Dorukgöbet Tepeye Güneyi: Dorukgöbet Tepeden, Ahlatlıkez Tepeye oradan Kulplusekisi Tepeye Batısı: Kulplusekisi Tepeden, Germeninbaşı Tepeye Devlet/Genel Avlak Olarak Tescil Edilen Sahalar: Kavaklıdağ Devlet Avlağı: Kuzeyi: Taşlık sırtından, Karamantarlık Tepe, Pınarbaşı Tepe, Teknelik Tepe buradan sırtı takip ederek Solaklardağı Tepeye, buradan sırt boyunca devam ederek Taşlıyayla Alabarda eski yolunu takip ederek Bolu-Kıbrıscık yoluna gider. Doğusu: Taşlıyayla Alabarda eski yolunun Bolu-Kıbrıscık yoluna birleştiği yerde başlayarak, diş tepeden gelen sırta kadar yolu takip eder. Buradan bu sırta dönerek Diş tepeye ulaşır. Buradan sırtı takiple Bakırlı-Gönülgen yoluna, buradan da tekrar Bolu-Kıbrıscık yoluna ulaşır. Buradan yolu takip ederek yayla çayına ulaşır. Buradan yolu takip ederek Dikmendoruğu Tepeden gelen sırta kadar yolu takip eder, buradan sırt boyu ilerleyip Dikmendoruğu Tepeye, buradan güneybatı istikametine giden sırta döner buradan da 1207 metre rakımlı tepeye ulaşır. Buradan sırtı takiple Erenli Tepeye, buradan Doruk Tepe, buradan da sırtı takip ederek Hasanlar Mah. Üstündeki tepeye gelir. Buran sırtı takiple 1013 rakımlı tepeye, buradan da sırtı takip ederek Uludere ye ulaşır. Uludereyi takip ederek Ziraat Tepeden gelen sırta, buradan zıraat tepeye ulaşır. Buradan sırtı takiple Çırpalı Tepe, buradan yine sırtı takiple Ardıçlar Tepe, buradan Çıllık Dereye, bu dereyi takiple Kuzuönü sırtına ulaşır. Bu sırtı takiple isimsiz tepede biter. Güneyi: Doğu sınırının bittiği yerden başlayarak sırtı takiple Tilkini Tepeye, buradan sırtı takiple Mancarlıkbaşı Tepeye, buradan sırtı takiple Uludere’nin sırtla birleştiği yerde biter. Batısı: Yolçatımı Tepenin batısında kalan ve güneye doğru inen sırttan başlar, Kuz deresine iner, biraz bu dereden ilerleyip tekrar sırta döner ve buradan da Dikmen Tepeden güney-batıya devam eden ana sırta kavuşur. Buradan da ilerleyerek 1345,3 m rakımlı nirengi noktasına gelir, buradan sırt boyunca ilerleyip 1226 m rakımlı nirengi noktasına ulaşır. Buradan da ilerleyerek önce isimsiz tepeye, oradan Sökmenburnu tepeye ulaşır. Buradan sırtı takip edip, daha sonra doğuya dönüp Tokar Mevkinden, Togar Gölü üstündeki isimsiz tepeden Togargölü sırtına geçer. Buradan sırtı takip ederek Endelekburun Tepeye, buradan sırt boyu devam edip Kızılak Tepeye, buradan da Osmankaya sırtı boyunca devam edip Ulu Çayına iner. Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yasaklanan Sahalar: 1-Bolu Merkez-Mengen-Yeniçağa Sazakiçi Örnek Avlağı: Doğusu: Hasannallar Mahallesi, Hazmaköy Mahallesi, Mutatlar Mahallesi, Harmancık Tepe. Kuzeyi: Çaysuyu Deresi, Civcivler Mahallesi, İslamlar Mahallesi, Erenler tepesi, Çamlık Tepe, Köygözüken Tepe, Küçükkuzu Yaylası Mahallesi Batısı: Kocasu Çayı, Muradin Dağı, Bakacak Tepesi. Güneyi: Karamanlar, Ulumescit Köyleri, Sığındı Mahallesi, Yanık Dağı 2-Gerede İlçesi Celal ACAR Örnek Avlağı: Kuzeyi: Dağkara, Yakabey, Bünüş ve Aktaş köyleri ile Bolu–Ankara Karayolu. Doğusu: Orman İşletme Şefliği ile Orman Yangın Gözetleme Kulesi yolu. Güneyi: Bolu –Ankara Otoyolu ile Orman Yangın Gözetleme Kulesi © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 87 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No arasındaki yol. Batısı: Yenşehe Yaylası, Koçlar Yaylası, Çoğullu Yaylası, Aşağıçoğullu Yaylası ve Havullu Yaylası 3-Mengen Geyik Gölü Örnek Avlağı: Kuzeyi: Yarbaşı Tepe, Keçikıran Tepe, Keçikıran Yayla, Karaburun Tepe, Meyre Tepe, Kadıoğlu Tepe, Aygırbeleni Tepe, Çalgan Tepe, Dumanlı Tepe, Çadırağaç Tepe ve Çiçekalan Tepe sırt hatları. Doğusu: Üççam Tepe, Kocaçivri Tepe ve Gökçeyiğit Tepe sırt hatları. Güneyi: Çırdak Köyü, Bürnük Köyü, karacalar Köyü, Sarıkadılar Köyü ve İlyaslar Köyü arasındaki köy yolu. Batısı: Mağara Tepe, Fundacık Tepe sırt hatları ile Orman Toplu Koruma Merkezi arasındaki hat. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: 1- Bolu Göynük Kapıormanı Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 2- Bolu Yedigöller Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 3- Bolu-Abant Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 15-BURDUR: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Burdur Merkez İlçesi: Doğusu: Çamoluk-Bozlar yol ayrımını takiben Ürkütlüye giden yol. Kuzeyi: Çamoluk-Bozlar yol ayrımından Akçaören köyüne giden yol. Batısı: Akören köyünden Ürkütlü istikametine giden orman yolu Güneyi: Akören köyünden Ürkütlü istikametine giden orman yolu 2-Çeltikçi İlçesi; Doğusu: Kibrit köyünden Burdur-Antalya karayoluna kadar K.Batısı: Kibrit Köyünden Kartalpınar yolunu takiben Burdur-Antalya karayoluna kadar Güney Batısı: Burdur-Antalya karayolunun Çeltikçi-Kartalpınar yol ayrımından Antalya istikametinden takiben Kibrit köyü yol ayrımına kadar. 3-Bucak İlçesi; Doğusu: Üzümlübel köyünden Yazıpınar, Karaaliler, Kızılağaç, Kızılkaya köyüne kadar Kuzeyi: Üzümlübel, Kuşbaba, Kırkkorum Tepe Batısı: Kırıkkorum Tepe, Kestel dağı, kulübe Tepe, İncebel Tepe, Aziziye Orman Yangın Gözetleme Kulesini sırttan takiben Çamoluk-Ürkütlü yoluna kadar Güneyi: Ürkütlü-Kızılkaya yolu 4-Kemer İlçesi; Doğusu: Bozlar yol ayrımını takiben Ürkütlüye giden yol. Kuzeyi: Akören-Akçaören-Bozlar yolu Batısı: Akören köyünden Ürkütlü istikametine giden orman yolu Güneyi: Akören köyünden Ürkütlü istikametine giden orman yolu 5- Karamanlı İlçesi; Doğusu: Kılavuzlar-Belenli yolu Kuzeyi: Kayalı-Kılavuzlar yolu Batısı: Kayalı-Hasanpaşa yolu Güneyi: Hasanpaşa, Yaylaköy, Belenli 6-Tefenni İlçesi; Doğusu: Tefenni merkez Kuzeyi: Belkaya Yolu Batısı: Tefenni Yaylası ortasından giden yolu takiben milli pınar maden fabrikası, yedi kardeşler çeşmesini takiben makıfça tarlası, yayla deresi, gültürge deresini takiben Beyköy Asma bağları ve Beyköy yolu ile karakuzu bağlantısı Güneyi: Gölhisar yolu, Hıdır pınarı, akkavaklar pınarı ve yuva dağının dikenli tel ile çevrilmiş olan orman sahasını takiben karakuzuya bağlantısı 7-Yeşilova İlçesi(A);Doğusu: Dereköy-Orhanlı yolu Kuzeyi: Dereköy’den Çorak Göl yolunu takiben Aşağı Kırlı köyüne kadar Batısı: Denizli il sınırı Güneyi: Doğanbaba Orman yangın gözetleme kulesi, Kocakuz Tepesi, Belgölcük Tepesi, Yaşanlı Tepesi, Kızıl Tepe © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 88 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No (B): Doğusu: Yeşilova-Orhanlı yolu Kuzeyi: Doğanbaba Orman yangın gözetleme kulesi, Kocakuz Tepesi, Belgölcük Tepesi, Yaşanlı Tepesi, Kızıl Tepe Batısı: DoğanbabaKuyulu Sırtı-Oyuklu Tepe-Höyüklü Tepe Güneyi: Doğanbaba-Kayadibi-Yeşilova yolu 8-Çavdır, Gölhisar İlçesi; Doğusu: Çavdır merkezden Söğüt yolunu takiben, Kozağaç yol ayrımını takip ederek Kozağaç’a kadar Kuzeyi: Çavdır merkezden Gölhisar yolunu takiben Uylupınar yol ayrımından Uylupınara kadar. Batısı: Gölhisar yolunu takiben Uylupınar yol ayrımından Uylupınar, Hisarardı, takiben Kozağacı yol ayrımına kadar Güneyi: Hisarardı Kozağacı sapağından, Kozağacına kadar. 9-Gölhisar İlçesi; Doğusu: Çamköy-Yusufça-Gölhisar yolu Kuzeyi Batısı: Denizli il sınırı Güneyi: Gölhisar merkezden orman fidanlığı yolunu takiben Denizli sınırına kadar. 10-Altınyayla İlçesi; Kuzeydoğusu: Ballık köyünden orman yolunu takiben Fethiye ilçe sınırına kadar. Batısı: Ballık köyünden Fethiye Ören yolunu takiben Fethiye sınırına kadar. Güneyi: Fethiye ilçe sınırı Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yasaklanan Sahalar: Çavdır Örnek Avlağı: Doğusu: Vezirdam tepesinden, Çukurçam tepesi, Keşlikyer tepesinden Sırtı takiben güneye doğru Oluklu deresine, çolak sırtından Sarımeşe tepesine ve Pirencik Tepesi ve Burdur Çavdır Karayolu, Batısı: Acıpayam-Çavdır karayolunun Çatalarmut mekiinden asfaltı takiben Çavdır Merkeze kadar olan yol, Kuzeyi: Çatalarmut mekiinden Katmerlikaya tepesi ve Vezirdam tepesi, Güneyi: Burdur-Çavdır Karayolu ve Çavdır-Acıpayam Karayolu, Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: 1-Burdur-Burdur Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 2-Burdur-Karataş Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 16-BURSA: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- İnegöl İlçesi; Doğusu: Bilecik il sınırı, Kuzeyi: Ankara asfaltını takiben Karacakaya, Tahtaköprü, Güdüzlü, Konurlar, Muratbey, Hayriye, Hilmiye, İclaliye, Çayyaka köy yolları, Batısı: Çayyaka, Boğazova, Sorgun köy yolu, Güneyi: İnegöl-Keles İlçe, Kütahya İl sınırı. 2- Keles İlçesi; Doğusu: Keles-Bursa karayolu, Güneyi: Keles-Alpagut-AkçapınarBelenören, Haydar köy yolu, Batısı: Keles İlçe sınırı, Kuzeyi: Keles-Bursa AsfaltıSeferiışıklar köyü sınırı 3- Mustafakemalpaşa ilçesi (A); Doğusu: Tepecik, Ovazatlı, Mustafakemalpaşa yol boyu, Kuzeyi: Karacabey-Mustafakemalpaşa asfaltı Tepecik Köyü, Batısı: KaracabeyMustafakemalpaşa asfaltı, Güneyi: Karacabey-Mustafakemalpaşa asfaltı, 4- Orhaneli İlçesi; Doğusu: Göktepe Köyü yol ayrımından Yürücekler’e kadar BursaOrhaneli asfalt yolu, Kuzeyi: Göktepe Köyü yol ayrımından, Göktepe, Osmaniye, Batısı: Osmaniye-Orhaneli yolu Orhaneli Örnek avlak sınırına kadar, Güneyi: Yürücekler, Orhaneli Örnek avlak sınırı takiple Osmaniye-Orhaneli yolu. © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 89 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No (B); Doğusu: Orhaneli, Kuzeyi: Girencik, Kusumlar, Orhaneli, Batısı: Girencik, Gümüşpınar, Dündar, İkizoluk köy yolu hattı, Güneyi: İkizoluk, Yeşiller, Sadağı, Serçeler, Orhaneli. (C):Doğusu: Orhaneli, Harmancık yolu, Kuzeyi: Orhaneli, Sadağı ve Yeşiller köy yolu, Batısı: Orhaneli ilçe sınırı, Güneyi: Orhaneli, Demirciköy, B.Orhan yolu 5- Osmangazi İlçesi; Doğusu: Osmangazi-Gürsu İlçe sınırı, Kuzeyi: Dürdane, Selçukgazi, Seçköy, Ericek köy yolları, Batısı: Bursa-Yalova kara yolu, Güneyi: BursaAnkara çevre yolu, Demirtaş 6- Karacabey İlçesi(A); Doğusu: İzmir karayolu Gölyazı ayırımı, Gölyazı beldesi Kuzeyi: Bursa-İzmir karayolu, Güneyi: Halilbey Adası, Batısı: Çeşme Dere, Halilbey Adasına Kadar (B):Doğusu: Karacabey-Mustafakemalpaşa karayolu, Kuzeyi: KaracabeyMustafakemalpaşa karayolu Yolağzı köyü yolayrımı, Yolağzı köyü Güneyi: Karacabey ilçe sınırı Batısı: Yolağzı, Gönü, Yumurcak köy yolu 7- Büyükorhan İlçesi: Doğusu: Kınık, Alutça köy yolu ilçe sınırına kadar Kuzeyi: Geynik, Ericek, Karalar, Karaağız, Kınık köy yolları Güneyi: Balıkesir İl sınırı Batısı: Geynik, Mazlımlar yolu ilçe sınırına kadar 8- Soğukpınar-Baraklı: Doğusu: İnegöl ilçe-sınırı Kuzeyi: Alıçdüzü Tepe, Paşaçayırı Tepe, Uludağ Tepe, Karagölyayla Tepe, Kavgalı Tepe Batısı: Alıçdüzü tepeden Bağlı köyüne inen sırt Güneyi: Bağlı, Soğukpınar, Büyükdeliller, Epçeler köylerinin güneyini takip eden hattan Baraklı İşletme Şefliği sahasından geçerek Keles Orman İşletme Şefliği sınırına kadar Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yasaklanan Sahalar: Orhaneli İlçesi; Doğusu: Çatalca Tepe-Başpınar Sırtı-Karbastı Sırtı-Kızılkaş SırtıBelenkabaca Sırtı-Karacakaya Sırtı, Kuzeyi: Karakova Deresi-Petmezciyolu Sırtı-Çamlık Deresi, Batısı: Orhaneli-Bursa yolu asfaltı, Güneyi: Kocasu Çayı-Orhaneli-Bursa asfaltı. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: Bursa Karacabey Karadağı-Ovakorusu Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 17-ÇANAKKALE: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçesi; (A) Doğusu: Çamyayla’dan başlayıp, Çanakkale-Çan karayolunda sona eren Kocalar köy yolu, Kuzeyi: Bodurlar-Çamyayla stabilize yolu, Batısı: ÇanakkaleÇan karayolundan başlayıp, Bodurlar’da sona eren Akçalı Köy yolu, Güneyi: Çanakkale-Çan kara yolu, (B) Deniz göründü, Salihler köyü, Gürecik ve Kayışlar mahallerinin mülki sınırları içerisinde avlanmak yasaktır. 2- Ayvacık İlçesi; Doğusu: Bayramiç-Ayvacık İlçe sınırından başlayıp, Tuztaşın’da sona eren köy yolu Kuzeyi: Ayvacık-Ezine ve Ayvacık-Bayramiç İlçe sınırları, Batısı: Ayvacık-Ezine kara yolu, Güneyi: Tuztaşından başlayıp, ayvacık-Küçükkuyu kara yolunda sona eren Güzelköy-Çaltı-Küçükhusun-Dibekli köy yolu, 3- Bayramiç İlçesi (A) ; Doğusu: Bayramiç-Evciler yolundan başlayıp Serhat’ta sona eren Çavuş köy yolu, Kuzeyi: Bayramiç-Evciler yolu, Batısı: Daloba’dan başlayıp, © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 90 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Bayramiç-Evciler yolunda sona eren köy yolu, Güneyi: Serhat-Beşik-Yassıbağ-Daloba köy yolu, (B) Doğusu: Kurşun batmaz sırtından başlayıp güney istikameti boyunca uzanan ve Kaklım Orman İşletme sınırında sona eren orman yolu, Kuzeyi: Bıçkı deresinden başlayıp kuzey-doğu istikameti boyunca uzanan orman yolu üzerinde Fındıcak tepenin bulunduğu ve doğu istikameti boyunca uzanan sırt, Bıçkıbaşı tepe, Asar tepe, Balıklaya tepe, Ortaca tepe, Külüce sırtı, Geymene tepe, Tahtaburun deresi, Güzledin tepe, Handeresi hattı, KaraköyAşağıçavuş orman yolu, Batısı: Oğullu kıztepeden başlayıp kuzey istikameti boyunca uzanan ve oğullu kızderesi ile bıçkıderesinin kesim yerine inen sırt, bıçkı deresi, Güneyi: Çanakkale Balıkesir il sınırı. 4- Biga İlçesi; Doğusu: Biga–Çan karayolu, Kuzeyi: Biga-Çanakkale karayolu, Batısı: Kaldırımbaşı-Akyaprak-İskender-Gemicikırı-Kahvetepe-Bakacak-Eskibakacak Köy yolu, Güneyi: Biga-Çan İlçe sınırı. 5- Çan İlçesi; Doğusu: Çan-Biga karayolundan başlayıp, Asmalı-Yaykın köy yolunda sona eren Çomaklı köy yolu, Kuzeyi: Çan-Biga karayolu, Batısı: Çan–Yenice karayolu, Güneyi: Çan-Yenice karayolunda sona eren Yaykın-Kalburcu köy yolu. 6- Ezine İlçesi; Doğusu: Ezine-Bayramiç İlçe sınırı, Kuzeyi: Ezine’den başlayıp, Ezine-Bayramiç İlçe sınırında sona eren Güllüce-Pazarköy köy yolu, Batısı: Ezine-Ayvacık karayolu, Güneyi: Ezine-Ayvacık ilçe sınırı. 7- Gelibolu İlçesi (A); Doğusu: Değirmendüzü’nden Saroz Körfezine inen yol, Kuzeyi: Saroz Körfezi, Batısı: Karainebeyli’den Saroz körfezine inen yol, Güneyi: Değirmendüzü-Tayfur-Karainebeyli köy yolu, (B); Doğusu: Ocaklı-Gelibolu köy yolu, Kuzeyi: Fındıklı-Yeniköy-Ocaklı köy yolu, Batısı: Fındıklı-Gelibolu köy yolu, Güneyi: Ocaklı-Gelibolu köy yolundan başlayıp FındıklıGelibolu köy yolunda sona eren Kavaklıtepe köy yolu, 8- Gökçeada İlçesi (A); Doğusu: Kahve (Kafene) Tepe-Yaprak (Kedrot) TepeKaradoğan (Kastro/Kale) Tepe-Kamar Deresi, Kuzeyi: Ege Denizi, Batısı: Dereköy’den adanın kuzeyine giden ve Marmara Koyu’nda sona eren asfalt/stabilize yol, Güneyi: İlçe Merkezi-Dereköy kara yolu. (B); Doğusu: Ege Denizi, Kuzeyi: Ege Denizi, Batısı: İlçe merkezi-Kaleköy kara yolu, Güneyi: Kuzu Limanı-ilçe merkezi kara yolu. (C):Doğusu: Kaleköy-ilçe merkezi karayolu, Kuzeyi: Kaşlıca (Almanavra) Tepe-Ege Denizi-Kaleköy, Batısı: Kamar Deresi-Karadoğan (Kastro/Kale) Tepe-Yaprak (Kedrot) TepeKahve (Kafene) Tepeleri, Güneyi: İlçe merkezi-Dereköy karayolu. 9- Lâpseki İlçesi: Doğusu: Balcılar’dan başlayıp Lâpseki-Çan İlçe sınırında sona eren köy yolu Kuzeyi: Çanakkale-Lâpseki karayolundan başlayıp Umurbey-Balcıları takip eden köy yolu, Batısı: Çanakkale-Lâpseki karayolu, Güneyi: Lâpseki-Merkez ve Lâpseki-Çan İlçe sınırı 10- Yenice İlçesi; Doğusu: Çanakkale-Balıkesir İl sınırı, Kuzeyi: Kızıldam’dan başlayıp Çanakkale-Balıkesir İl sınırında sona eren Kabalı-Yalıoba köy yolu, Batısı: Pazarköy-Çınarköy-Haydaroba-Kızıldam köy yolu, Güneyi: Çanakkale-Balıkesir İl sınırından başlayıp, Pazarköy’de sona eren Araovacık köy yolu Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yasaklanan Sahalar: 1- Kalkım Yaban Domuzu Örnek Avlağı; Doğusu: Tembelandız Tepe’nin yanından başlayıp, güney istikameti boyunca uzanan orman yolu, Meşeliyatak Dere, güney istikameti © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 91 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No boyunca orman yolu, Mürsel Sırtı, Kızılçıkgediği Tepe, Küçükkabaktaş Sırtı, Kovanlık Dere, Çatmalı Kestane Tepe, Elma Tepe, Yemşen Tepe, Çaylıtaş Tepe, Kuzeyi: Karagöl alanı yanından başlayan ve doğu istikameti boyunca uzanan orman yolu, Fındık Yayla alanı, Kestane Gediği ve Elma Gediği Mevkileri, Tembelandız Tepe, Batısı: Şahmelek Tepe, Sakarbaşı Tepe, Dombayırı Tepe, Tavşanoynağı Tepe, kuzeybatı istikameti boyunca uzanan ve Kara Göl alanına çıkan orman yolu, Güneyi: Çaylıtaş Tepe, Kapı Tepe, Atkayası Tepe, Kıryayladede Tepe, Buğdaylı Tepe, Derin Gedik Tepe, Genger Tepe, Kabaca Tepe, Davut Dede Tepe, Şahmelek Tepe. 2- Gökçeada Keklik Örnek Avlağı; Doğusu: Ege Denizi, Kuzeyi: Kuzu Limanı’ndan başlayıp takiben ilçe merkezine, oradan Zeytinli Göleti’nin kenarından Şahinkaya Mahallesi ve Dereköy’e giden asfalt yol, Dereköy’den devamla adanın kuzeyine giden ve Marmaros Koyu’nda sona eren asfalt/berkitme yol, Batısı: Ege Denizi, Güneyi: Ege Denizi. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Gelibolu/Ocaklı-Yeniköy; Doğusu: Ocaklı Köyü’nden başlayıp, kuzey istikameti boyunca uzanan ve Saroz Körfezi’ne inen sırt, Kuzeyi: Saroz Körfezi, Batısı: Yeniköy’den başlayıp, kuzey istikameti boyunca uzanan sırt/yol, devamla Saroz Körfezi’ne inen Kurudere, Güneyi: Ocaklı-Yeniköy köy yolu. 2- Çan/Üvezdere-Kadılar; Doğusu: Üzerinde Sivri Tepe ve Ahır Tepe’nin bulunduğu Adalar Sırtı, Kuzeyi: Üvezdere’nin başından başlayıp, Sivritepe’de sona eren sırt, Batısı: Üzerinde Çarlı Tepe’nin bulunduğu sırt, Güneyi: Daraçatı Dere’den başlayıp, Kozluk Tepe’ye, oradan Arapkuyu Tepe’ye ve Sarıkaya Sırtı’na devam eden hat. 3- Çan/Etili-Dereoba; Doğusu: Göle Köyden başlayarak köy yolunu takiben Etili köyü, Kuzeyi: Etili Köyünden Çan-Bayramiç karayolunu takiben, yolun Çan-Bayramiç ilçe sınırı ile keşiştiği nokta, Batısı: Çan-Bayramiç ilçe sınırını takiben Korucaoluk tepe, Güneyi: Korucaoluk tepeden başlayarak Ağır Kaya tepe, Yüzparalık sırtı, Boğatepe, Dedetepe, sırtı takiben Dereoba Köyü, köy yolunu takiben Göle Köy arasında kalan saha. 18-ÇANKIRI: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Merkez(A);Doğusu: Çankırı il sınırı (Sulakyurt sınırı)-Çatalelma-Karadayı, Çankırı Kızılırmak Karayolu kavşağı Kuzeyi: Çankırı Kızılırmak Karayolu kavşağı-Çankırı, Ankara, Kızılırmak yol kavşağı Kuzey Batısı: Çankırı, Ankara, Kızılırmak yol kavşağı-Çankırı, Ankara karayolu-Tüney-Ankara il sınırı Güneyi: Çankırı, Ankara il sınırı (B):Doğusu: Çankırı, Ankara karayolu Eldivan kavşağı-Çankırı-Ayan-Akçavakıf Kuzey Batısı: Akçavakıf-Korgun ilçe sınırı Batısı: Eldivan ilçe sınırı-Çankırı, Eldivan karayolu Güneyi: Çankırı, Eldivan karayolu- Çankırı, Ankara karayolu Eldivan kavşağı 2-Eldivan İlçesi; Doğusu: Gölezkayı, Orman kulesi yolu kavşağı–Eldivan–Çankırı Eldivan yolu, Çiftlik kavşağı-Y.Yanlar-Çankırı il sınırı Kuzeyi: Korgun İlçe sınırı, Akçalı, Maruf yolu Batısı: Akçalı, Maruf yolu–Akçalı-Çukuröz–Çukuröz, Sarayköy yayla yolu– Sarayköy–Eski Çankırı Şabanözü yolu–Şabanözü ilçe sınırı, Orman işletme kulesi yolu Güneyi: Şabanözü ilçe sınırı, Orman işletme kulesi yolu-Gölezkayı, Orman kulesi yolu kavşağı 3-Kızılırmak İlçesi; Doğusu: Kızılırmak, Bayat ilçe sınırı Kuzey Batısı: Kızılırmak, Bayat ilçe sınırı–Kızılırmak Bayat karayolu, Karaömer kavşağı–Karamürsel kavşağı Batısı: © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 92 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Çankırı, Çorum karayolu, Karamürsel kavşağı–Karamürsel–Sakarca–Kavlaklı-Kızılırmak Güneyi: Kızılırmak–Kızılırmak, Çorum yolu-Kızılırmak, Bayat ilçe sınırı 4-Şabanözü İlçesi; Doğusu: Mart Hisarcık yolu, Eldivan sınırı–Eldivan Şabanözü yolu, Eldivan sınırı Kuzey Batısı: Eldivan Şabanözü yolu, Bakırlı kavşağı Batısı: Eldivan Şabanözü yolundan, Bakırlı kavşağı–Bakırlı–Karakoçaş–Şabanözü Mart yolu, Mart kavşağı Güneyi: Şabanözü Mart yolu, Mart kavşağı–Mart-Mart Hisarcık yolu, Eldivan sınırı ( Hisarcık ağaçlandırma sahası yol kavşağı ) 5-Yapraklı İlçesi; Doğusu: Belibedir yolu, Bayat ilçe sınırı Kuzey Doğusu: Tosya ilçe sınırı–Sarıkaya Tosya tali yolu, Tosya ilçe sınırı Batısı: Sarıkaya Tosya tali yolu, Tosya ilçe sınırı–Sarıkaya kavşağı–Yukarıöz, Çakırlar kavşağı Güneyi: Yukarıöz, Çakırlar kavşağı–Çakırlar–Çiçek–Belibedir-Belibedir yolu, Bayat ilçe sınırı 6-Orta İlçesi; Kuzey Doğusu: Orta ilçesini Bulduk köyüne bağlayan yol Batısı: Orta ilçesini, Yaylakent, Kayılar, özlü köylerine bağlayan yol-Ankara il sınırına kadar Güneyi: Ankara, Şabanözü ilçe sınırı Güney Doğusu: Orta Şabanözü ilçe sınırı-Şabanözü, Orta yoluna kadar 7-Atkaracalar İlçesi; Doğusu: Eyüpözü, Akpınar Kavşağı-Eyüpözü, Yurtpınarı kavşağı Kuzeyi: Eyüpözü, Yurtpınarı kavşağı-Kükürt-Kızılibrik, Avşar kavşağı Batısı: Kızılibrik, Avşar kavşağı-Höyük köyünü Kızılibrik’e bağlayan yol-Höyük, Eyüpözü kavşağı Güney Doğusu: Höyük, Eyüpözü kavşağı-Eyüpözü’ne bağlayan yol- Eyüpözü, Akpınar Kavşağı 8-Çerkeş İlçesi(A);Doğusu: Dodurga, Üçgazi yolundan Bayramören sınırı-Karabük il sınırı Kuzeyi: Karabük il sınırı-Taşhanlar-Köçekler-Çakmak köyleri Batısı: Karabük il sınırından melan çayı Güneyi: Melan çayı boyunca, Dodurga- Dodurga, Üçgazi yolundan Bayramören sınırı (B):Doğusu: Çerkeş, Ankara yolu(E80) Saçak kavşağı-Saçak-Yalakçaören-Hacılar kavşağı Kuzeyi: Çerkeş, Ankara yolu(E80) Saçak kavşağı Orta ilçesi yol ayrımı-Çerkeş ilçesi Batısı: Çerkeş-Ankara yolu boyunca, Türbaşı-Karga-Ağaca köyleri ve doğusunda kalan alanAnkara il sınırı Güneyi: Ankara il sınırı-Orta İlçe sınırı-Hacılar- Hacılar kavşağı 9-Ilgaz İlçesi (A);Doğusu:Ilgaz Kastamonu yolu eksik kavşağı, Kastamonu’ya bağlayan karayolu-Ilgaz milli parkı sınırı Kuzeyi: Çankırı, Kastamonu il sınırı-Balcı Batısı: Balcı-Çatak yol ayrımı-Alıç-Akçaören okçular kavşağı-Gökçeler-ödemiş-Çaltıpınar-Ilgaz Güney Doğusu: Ilgaz-Belsöğüt-A.Bozan-Bozan-Serçeler-Eksik-Ilgaz Kastamonu yolu eksik kavşağı (B); Doğusu: Beşdibek E80 Karayolu, Kuzeybatısı: E80 Karayolu, Beşdibek Kavşağı, E80 Karayolu, Belören Kavşağı, Batısı: Belören Kavşağı, Belören, Güneydoğusu: BelörenSağırlar-Beşdibek. 10-Bayramören İlçesi(A);Doğusu: Akseki, Karataş kavşağı-Koçlu, Boğazkaya, Karataş, Akseki köy yolları-Kastamonu ilçe sınırı Kuzeyi: Kastamonu ilçe sınırı, Çerkeş, Bayramören ilçe sınırı Batısı: Çerkeş, Bayramören ilçe sınırı-Dodurga, Üçgazi yolu Güneyi: Dodurga, Üçgazi yolu-Yazıören kavşağı-Kavak kavşağı-Akseki, Karataş kavşağı (B):Doğusu: Bayramören, Kurşunlu ilçe sınırı-Belenli yolu Kuzeyi: Bayramören, Kurşunlu ilçe sınırı-Belenli-Dalkoz-köy yolları, Çaylıca kavşağı Batısı: Dalkoz, Çaylıca Köy yolları (İlçe sınırına kadar) Güneyi: Bayramören, Kurşunlu ilçe sınırı 11-Kurşunlu İlçesi(A);Doğusu: Yeşil Dumlupınar yolundan, Kurşunlu, Ilgaz ilçe sınırından Kastamonu il sınırına kadar Kuzeyi: Kurşunlu, Kastamonu il sınırı Belenli yolu © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 93 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Batısı: Kurşunlu, Bayramören ilçe sınırı-Dalkoz, Çaylıca yolu-Çaylıca-Çatkese-Kurşunlu ilçesi Güneyi: Kurşunlu-Hacımuslu-Çırdak-Yeşil Dumlupınar yolu (B):Doğusu: E80 yolu Eskiahır kavşağı-Eskiahır-Göllüce-Göllüce demiryolu, Korgun sınırı Kuzeyi: E80 yolu Eskiahır kavşağı-Samsun yolu-Kurşunlu Kuzey Batısı: Kurşunluİğdir-Dağören-Sünürlü kavşağı-Orta ilçe sınırı Güneyi: Orta ilçe sınırı-Dumanlı-Dumanlı, Çukurören yolu-Korgun sınırı 12-Korgun İlçesi; Kuzey Doğusu: Çankırı, Korgun sınırı-Akçavakıf-Korgun-Korgun, Kurşunlu yolu demiryolu kavşağı-Güllüce demiryolu-Kurşunlu ilçe sınırı Kuzey Batısı: Kurşunlu ilçe sınırı, Dumanlı, Çukurören yoluna kadar Güneyi: Kurşunlu ilçe sınırı, Dumanlı, Çukurören yoluna kadar-Çukurören-Maruf-Maruf, Akçalı yolu, Eldivan ilçe sınırıÇankırı, Korgun sınırı 13-Korgun İlçesi; Kuzey Doğusu: Çankırı, Korgun sınırı-Akçavakıf-Korgun-Korgun, Kurşunlu yolu demiryolu kavşağı-Güllüce demiryolu-Kurşunlu ilçe sınırı Kuzey Batısı: Kurşunlu ilçe sınırı, Dumanlı, Çukurören yoluna kadar Güneyi: Kurşunlu ilçe sınırı, Dumanlı, Çukurören yoluna kadar-Çukurören-Maruf-Maruf, Akçalı yolu, Eldivan ilçe sınırıÇankırı, Korgun sınırı Devlet/Genel Avlak Olarak Tescil Edilen Sahalar: Koçhisarı Bala Devlet Avlağı: Doğusu: Yeşilöz köyü ile Çeltikbaşı köyü arasındaki hat Kuzeyi: Ilgaz ilçesi ve Çeltikbaşı köyü arasındaki devlet karayolu(İstanbul-Samsun karayolu)Güneyi: Kıyısın-Ilısılık-Yukarıöz köylerini bağlayan yol Batısı: Ilgaz ilçesi ve Kuyupınar köyü girişi arasındaki devlet karayolu(Kastamonu-Çankırı karayolu) Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yasaklanan Sahalar: Yapraklı Teknekaya Örnek Avlağı; Doğusu: Yapraklı İlçesi, Çömezin Pınar, UIucaktepe, Mustafanındağı Tepe, orman yangın gözetleme kulesi, Kuzeyi: Çandak Dere, Sallabaşkayası Dere, Batısı: Karanlık Dere, Handırı Deresi, Alacuk Sırtı, Cenin Tepe, Güneyi: Cenin Tepe, Sarıçamlar Mevkii, Sulugöz Tepe, Taşkestik Sırtı, Bağların Kaş, Asmanın Sırtı, Yamaçbağın Dere. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Yapraklı İlçesi; Doğusu: Çankırı Yapraklı yolu, Karacaözü kavşağı–Sazcağız– Buluca–Yapraklı Kuzey Batısı: Yapraklı–Yapraklı Teknekaya Örnek Avlağı sınırı– Karacaözü Güney Batısı: Karacaözü-Çankırı Yapraklı yolu, Karacaözü kavşağı 2-Şabanözü İlçesi; Doğusu: Şabanözü, Çubuk ilçe sınırı–Şabanözü Çubuk Karayolu– Bulgurcu–Şabanözü; Kuzey Doğusu: Şabanözü–Karaören–Bulduk–Orta ilçe karayolu Orta ilçe sınırı; Kuzey Batısı: Orta ilçe karayolu Orta ilçe sınırı-Orta, Çubuk ilçe sınırı Güney Doğusu; Güney Batısı: Şabanözü Çubuk ilçe sınırı Kuzey Doğusu; 3-Kurşunlu İlçesi; Doğusu: İğdir-Çukurca-Hocahasan yolu Kuzeyi: İğdir köyü Batısı: İğdir, Köpürlü yolu Güneyi: Hocahasan’ı Köpürlü-Kapaklı yoluna bağlayan ara yol 4-Ilgaz İlçesi(A);Doğusu: Ilgaz, Kurşunlu karayolu, Yenidemirciler kavşağıYenidemirciler-Süleymanhacılar-Kırışlar Kuzeyi: Kırışlar-Kırışlar, İkikavak yolu Aşıklar kavşağı Güney Batısı: Kırışlar, İkikavak yolu Âşıklar kavşağı-Aşıklar-Güney-EskiceYaylaören-Ilgaz, Kurşunlu yolu Yaylaören kavşağı Güneyi: Ilgaz, Kurşunlu yolu Yaylaören kavşağı- Ilgaz, Kurşunlu karayolu, Yenidemirciler kavşağı (B):Doğusu: Çeltikbaşı–Ilgaz, Kastamonu İl sınırı–Ilgaz Dağı Milli Parkı, Kuzeyi: Ilgaz Dağı Milli Parkı–Çomar–Yenice, Ilgaz Kastamonu karayolu kavşağı, Batısı: Yenice, © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 94 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Ilgaz Kastamonu karayolu kavşağı–Mülayim–Kazancı–Onaç–Musa–Ilgaz dörtyol, Güneyi: Ilgaz Dörtyol–Yerkuyu kavşağı-Çeltikbaşı. 19-ÇORUM: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Merkez ilçesi(A):Doğusu: Osmancık karayolu-Hamamlıçay, Ayaz-Çatak Köy yolu, Kuzey: Çatak, Çalyayla, Kızılpınar köy yolu, Batısı: Kızılpınar, Acıpınar, Öksüzler, Çaltıcak, Hacıbey köy yolundan Çorum-İskilip Karayolu Güneyi: Çorum- İskilip Karayolu (B): Doğusu: Çorum Merkez ilçe-Mecitözü ilçe sınırı Kuzeyi: Çorum Merkez ilçeMecitözü ilçe sınırı Sarıkaya-Çobandivan köyyolu, Batısı: Çobandivan, Sazak köy yolundan Çorum-Ortaköy ilçe karayolu Güneyi: Çorum Merkez ilçe–Ortaköy ilçe sınırı (C) Doğusu; Çorum–Samsun karayolu -Güney-Kultak köyü grup yolu Kuzeyi; KultakHızırdede-Gemet köy yolu Batısı; Çorum-Kuruçay-Gemet- köy yolu Güneyi; Çorum – Samsun karayolu 2-Alaca ilçesi : Doğusu : Çorum-Merkez ilçe -Alaca ilçe karayolu, Kuzeyi : ÇorumMerkez ilçe –Alaca ilçe sınırı, Batısı : Alaca ilçe- Sungurlu ilçe sınırı Güneyi : Alaca ilçe – Sungurlu ilçe karayolu 3-Bayat ilçesi: Doğusu: Bayat, Evci, A.Yoncalı Ahacık Köy yolu Kuzeyi: Ahacık, Çukuröz köy yolu Batısı: Çorum-Çankırı il sınırı, Güneyi: Bayat- Belören, Kayabaş köy yolu 4-Boğazkale ilçesi: Doğusu: Çorum- Yozgat il sınırı Kuzeyi: Karakeçili, Boğazkale, Yozgat karayolu, Batısı: Karakeçili, Yukarı Fındıklı köy yolundan Yozgat il sınırı, Güneyi: Çorum–Yozgat il sınırı, 5-Dodurga ilçesi: Doğusu: Dodurga ilçe –Lâçin ilçe sınırı, Kuzeyi: Dodurga ilçe – Lâçin ilçe karayolu, Batısı: Dodurga ilçe-İskilip ilçe karayolu Güneyi: M.D. Obruğu, Ayva, Yeniköy köy yolu 6-İskilip ilçesi: Doğusu: İskilip -Dodurga ve İskilip-Oğuzlar ilçe sınırları Kuzeyi: İskilip-Osmancık ve İskilip-Kargı ilçe sınırları Batısı: Çorum-İskilip Tosya Karayolu –Çorum ili-Kastamonu il sınırı, Güneyi: Çorum Merkez ilçe İskilip ilçe sınırı, 7-Kargı ilçesi: Doğusu: Kargı ile Maksutlu köyü köy yolundan-Örencik, Gölköy köy yolu Kuzeyi: Gölköy, Karakise, Günyazı köy hattı Batısı: Kargı ilçe, Arık, Günyazı köy yolu Güneyi: İstanbul yolu-Beygircioğlu-Çeltiközü-Avşar Kargı ilçesi Maksutlu karayolu, 8-Lâçin ilçesi: Doğusu: Çorum –Amasya il sınırı, Kuzeyi: Lâçin ilçe –Osmancık ilçe sınırı, Batısı: Yeniçamlıca–Narlı, Gözübüyük köy yolundan Osmancık ilçe karayoluna inen köy yolu, Güneyi: Lâçin - Yeniçamlıca karayolu, 9-Mecitözü ilçesi: Doğusu: Çorum –Amasya il sınırı Kuzeyi: Mecitözü –Amasya karayolu Batısı: Mecitözü- Emirbağ köy yolundan- Çorum-Göynücek karayolu Güneyi: Mecitözü -Çorum Merkez ilçe ve Mecitözü -Ortaköy ilçe sınırları 10-Ortaköy ilçesi: Doğusu: Cevizli, Kavakalan, Ortaköy ilçesi- Dirgenli-Y.Kuyucak köy yolu, Kuzeyi: Ortaköy, Çorum-Merkez ilçe ve Ortaköy-Mecitözü ilçe sınırları Batısı: Ortaköy, Alaca ilçe sınırı Güneyi: Çorum-Yozgat il sınırı, 11-Osmancık ilçesi(A):Doğusu: Çorum -Amasya il sınırı Kuzeyi: Osmancık - Samsun karayolu, Batısı: Osmancık -Lâçin ilçe karayolu, Güneyi: Osmancık -Lâçin ilçe sınırı, (B):Doğusu: Çorum ili-Samsun ili sınırı, Kuzeyi: Çorum-Sinop ve Çorum-Samsun il sınırları, Batısı: Osmancık - Kargı ilçe sınırı, Güneyi: Kamil, Kuzhayat, Karalargüney köy yolundan takiben Samsun ili sınırı © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 95 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No (C):Doğusu: Osmancık, İnal köyü, Boyabat ilçe karayolu Kuzeyi: Osmancık-Kargı ilçe sınırı, Batısı: Osmancık -İstanbul karayolu Güneyi: Osmancık İstanbul karayolu 12-Sungurlu ilçesi(A): Doğusu: Çorum, Sungurlu karayolu ve Sungurlu-Merkez ilçe sınırı, Kuzeyi: Sungurlu, Uğurludağ ilçe sınırını takiben Ortaköy, Sarıcalar, Hacıosman köy yolu, Batısı: Hacıosman, İkizli, Çulhalı, Dertli köy yolundan – Karaçay köy yolu Güneyi: Sungurlu, Çankırı karayolu (B):Doğusu: Kavşut, Bozyayla, İnegazili köy yolu Kuzeyi: Sungurlu–Çankırı karayolu, Batısı: Çorum-Çankırı ve Çorum-Kırıkkale il sınırları, Güneyi: Sungurlu, İnegazili köy yolundan, Kırıkkale il sınırı, 13-Uğurludağ ilçesi: Doğusu: Uğurludağ - Çorum Merkez ilçe sınırı, Kuzeyi: ÇorumUğurludağ karayolundan- Eskiçeltek-Ambarcı köy yolu, Batısı: Ambarcı-Yeniyapan, Belkavak köy yolu, Güneyi: Belkavak- Dutpınar-Uğurludağ Karayolundan Kızağılı-İğdeli köy yolu, Kırıkkale il sınırı, 14-Oğuzlar ilçesi: Doğusu: Oğuzlar Lâçin ilçe sınırı, Kuzeyi: Oğuzlar Dodurga ilçe sınırı, Batısı: Oğuzlar İskilip karayolu, Güneyi: Oğuzlar – Lâçin ilçe sınırından, Asar çay, Oğuzlar karayolu. Devlet/Genel Avlak Olarak Tescil Edilen Sahalar: CemilbeyDevletAvlağı: Doğusu: Cemilbey-Ortaköy karayolu, Kuzeyi: Teslim, Mühürler, Türkayşe köy yolunu takiben Keklik deresi devamında Kadın Mezar tepeden, İsmailtarla tepeye inen sırt ve Cemilbey, kozluca köy yolu, Batısı: Mazıbaşı, Çıkhasan köy yolu devamında Fındıklıtepe, Hopliktepe, Kambaktepe, Ortaburuntepe arasındaki sırt, Güneyi: Mollahasan, Büyükkeşlik, Klavuz, Akpınar köyyolu devamında Karaleylek Tepeden inen sırt ve Miyenesultan, Mazıbaşı köy yolu Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez-Oğuzlar İlçesi; Doğusu: Asarçay ve Çalyayla Köyü’nden Kızılırmak’a inen sırt, Kuzeyi: Karaburun-Soğucak-İbik-Kızılcapelit arasındaki sırtı takiben KızılcapelitOğuzlar-Asarçay köy yolu, Batısı: Karaburun-Salur Köyleri’nden Kızılırmak’a inen sırt, Güneyi: Çalyayla-Kızılpınar-Acıpınar-Öksüzler-Çaltıcak-Hacıbey-Salur Köy yolu. 2- Osmancık İlçesi (A); Doğusu: Çorum-Osmancık yolu, Kuzeyi: Kumbaba köy yolu, Batısı: Kızılırmak, Güneyi: Güvercinlik köy yolunu takiben dönek tepe 3- Çorum-Merkez Mecidiyekavak köyü: Kuzeyi: Mecidiyekavak köyü, Bektaşoğlu köyü, Sırıklı köy yolu, Güneyi: Kınık, Kınıkdeliler, Kireçocağı köy yolu, Doğusu: Kınık, Bektaşoğlu köy yolu, Batısı: Kireçocağı, Mecidiyekavak köy yolu, 4-Çorum-Merkez, Lâçin, Dodurga ilçeleri: Kuzeyi: Kızılırmak, Doğusu: Kırkdilim, Lâçin, Dodurga karayolu, Güneyi: Çalyayla-Çatak-Şeyhhamza-Taşpınar-Ferüz-Kırkdilim, Batısı: Çalyayla-köyünden Kızılırmak’a inen sırt. 5-Çorum–Osmancık ilçesi: Kuzeyi: Fındıcak –Seki köy yolu Doğusu: DodurgaOsmancık yolu Güneyi: Dodurga Alpagut Akkaya yolu Batısı: Seki Akkaya köy yolu Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: Çorum Kargı Koşdağ Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 20-DENİZLİ: © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 96 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Acıpayam İlçesi; Doğusu: Dodurgalar Bademli Yolu Kuzeyi: Bademli Yeşildere Yolu Batısı: Yeşildere Kumavşarı Yolu Güneyi: Acıpayam Dodurgalar Yolu 2-Baklan İlçesi; Doğusu: Çivril İlçe sınırı Kuzeyi: Denizli-Çivril yolu, Çivril ilçe sınırı Batısı: Denizli-Çivril yolu Güneyi: Denizli-Çivril yolundan Özdemirci yolu 3-Bekilli İlçesi(A);Doğusu: Çivril ilçe sınırı Kuzeyi: Uşak il sınırı Batısı: BekilliBükrüce-Gömce-Ekizbaba yolunu takiben Uşak il sınırına Güneyi: Bekilli-Çal ilçe sınırı ve Bekilli-Çivril ilçe sınırı (B):Doğusu: Bekilli-Süller yolunu takiben Çal ilçe sınırına Kuzeyi: Akkent- Bekilli -Süller yolu Batısı: Akkent-Bekilli yolu Güneyi: Çal ilçe sınırı 4-Bozkurt İlçesi; Doğusu: Emirçayından başlamak üzere Çambaşı-Yenibağlar yolunu takiben Kızılçukur mevkiine Kuzeyi: Kızılçukur mevkiinden başlamak suretiyle Topkaya, Domuz Tepesi, Kışla Mevkii ve Aykırı Tepeyi çevreleyen orman yolunu takiben BozkurtHonaz ilçe sınırına Batısı: Bozkurt-Honaz ilçe sınırı Güneyi: Bozkurt-Honaz ilçe sınırından başlamak üzere Emirçayını takiple Çambaşı-Yenibağlar yoluna 5-Buldan İlçesi(A); Doğusu: Buldan-Sarıgöl Yolunun Sarımahmutlu sapağından başlamak üzere bu yolu takiben Sarımahmutlu Köyü, Kırandamı Köyü ve Aydınsuyu deresini takiple Denizli-Manisa İl sınırına, Kuzeyi: Denizli-Manisa İl sınırı Batısı: Denizli-Manisa İl sınırından başlamak üzere Ovacık yangın gözetleme kulesi ve Kadıköy yolunu takiple Buldan Sarıgöl yoluna, Güneyi: Buldan-Sarıgöl Yolu (B): Doğusu: Buldan-Dımbazlar yolu Kuzeyi: Dımbazlar-Yeniçam yolu Batısı: Yeniçam-Yayla köyü yolu Güneyi: Yayla köyü-Buldan yolu 6-Çal İlçesi; Doğusu: Çal-Baklan ilçe sınırı Kuzeyi: Çal-Süller-Çivril Yolu Batısı: Büyükmenderes nehri Güneyi: Büyükmenderes nehri 7-Çivril İlçesi; Doğusu: Çivril-İğdir-Cabar yolu Kuzeyi: Çivril-Uşak Karayolundan Gökbaşlı-Karabedirler yolu Güneybatısı: Karabedirler-Çivril yolu 8-Güney İlçesi; Doğusu: Çal İlçe sınırı Kuzeyi: Uşak İl Sınırı Batısı: Güney-Eşme Yolu Güneyi: Güney-Çal Yolu 9-Kale İlçesi; Doğusu: Özlüce makasından başlamak üzere Beyağaç-Yeniköy Yolu Kuzeyi: Yeniköy’den başlamak üzere Yeniköy-Kale yolunu takiben Kale-Muğla Yoluna, Batısı: Yeniköy sapağından başlamak üzere Kale-Muğla Yolu Güneyi: Kale-Muğla Yolundan başlamak üzere Özlüce yolunu takiben Beyağaç-Yeniköy Yolunun özlüce sapağına, 10-Serinhisar İlçesi; Doğusu: Yatağan-Y.Karaçay-A. Karaçay yolu Kuzeyi: Denizli Merkez-Serinhisar ilçe sınırı ve Honaz- Serinhisar ilçe sınırı Batısı: Denizli-Acıpayam yolu ve Serinhisar-Tavas ilçe sınırı Güneyi: Serinhisar-Yatağan Yolu 11-Tavas İlçesi(A); Doğusu: Büyükkonak (Nikfer)-Ovacık-Kızılca-AydoğduSerinhisar yolunu takiben Tavas – Serinhisar ilçe sınırına ve bu ilçe sınırını takiben Serinhisar –Denizli yoluna Kuzeyi: Serinhisar-Denizli yolunun Tavas Serinhisar ilçe sınırını kestiği noktadan başlamak üzere karayolunu takiben Tavas’a kadar Batısı: Tavas-Medet yolu Güneyi: Medet-Büyükkonak (Nikfer) yolu (B):Doğusu: Damlacık-Çağırgan -Yukarıboğaz –Ulukent yolunun Karayayla sapağına kadar Kuzeyi: Yukarıboğaz –Ulukent yolunun Karayayla sapağından başlamak üzere Karayayla yolunu takiben Tavas- Kale ilçe sınırına Batısı: Tavas- Kale ilçe sınırı Güneyi: Karayayla-Damlacık yolunun Tavas-Kale ilçe sınırını kesiği noktadan başlamak üzere bu yolunu takiben damlacık köyüne © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 97 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Devlet/Genel Avlak Olarak Tescil Edilen Sahalar: Tavas – Alman Boğazı Devlet Avlağı; Doğusu: Horasanlı, Ovacık, Kızılca, Pınarlar yolunu takiben boyralı mevkiine, Kuzeyi: Boyralı mevkiinden Büyüktınas tepesi, Küçüktınas tepesi, Pirenci tepesi-1394 rakımlı tepe, Hasırlık tepesi ve Pınarlar Medet yolunu takiple Medet, Batısı: Medet Garip köy Ulukent, Başalan Mah. yolu Güneyi: Başalan Mah. Horasanlı yolu. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: 1- Denizli Çivril Akdağ Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 2- Denizli Çardak Beylerli Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 21-DİYARBAKIR: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1Dicle-Hani-Lice İlçeleri; Doğusu: Diyarbakır-Muş devlet karayolunun Diyarbakır-Muş İl sınırları ile kesiştiği noktadan başlayıp, güneye doğru Diyarbakır-Batman İl sınırını devamla Kulp İlçesine bağlı Hamzalı Köy sınırının Diyarbakır-Batman İl sınırının kesiştiği noktada son bulur, Kuzeyi: Ergani-Dicle İlçe sınırlarının Diyarbakır-Elazığ İl sınırının kesiştiği noktadan başlayarak doğuya doğru Diyarbakır-Elazığ-Bingöl İl sınırlarını devam ederek Diyarbakır-Muş devlet karayolunun Diyarbakır-Muş İl sınırları ile kesiştiği noktada son bulur. Batısı: Diyarbakır- Elazığ il sınırlarının Ergani-Dicle ilçe sınırının kesiştiği noktadan başlayarak güneye doğru Ergani-Dicle ilçe sınırlarını devamla Ergani-Dicle devlet karayoluyla kesiştiği noktada son bulur, Güneyi: Ergani-Dicle ilçe sınırlarının ErganiDicle devlet karayolunun kesiştiği noktada başlayıp doğuya doğru develet karayolunu takiben Dicle-Hani-Lice-Kulp ilçe merkezlerinden geçerek Kulp Çayının üzerindeki köprünün yanından güneye doğru il yolunu takiben Konuklu, Uzunova ve Hamzalı köylerini takiple Diyarbakır-Batman İl sınırıyla kesiştiği noktada son bulur. 2Çüngüş İlçesi; Doğusu: Diyarbakır iline bağlı Çüngüş İlçesi Karakaya Barajındaki DSİ lojmanlarından geçen il yolundan kuzeye doğru giden stabilize yolu takiben Handere, Üçpınar, Kaynakköy ve Avut köy merkezlerinden geçerek Diyarbakır-Elazığ İl sınırının Çüngüş-Sivrice İlçe sınırında son bulur Kuzeyi: Diyarbakır ili Çüngüş İlçesine bağlı Handere, Üçpınar, Kaynakköy ve Avut köy merkezlerinden geçen stabilize yolun ÇüngüşSivrice İlçe sınırlarıyla birleştiği noktadan başlayarak batıya doğru Diyarbakır-Elazığ İl sınırlarını takiben Karakaya Barajı Göleti ile birleştiği noktada son bulur. Batısı: Karakaya Barajı, Güneyi: Fırat nehri 22-EDİRNE: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Keşan İlçesi; Doğusu: Kadıköyden güneye doğru Edirne il sınırı, Kuzeyi: Çamlıca asfaltı ile Kadıköy-Mahmutköy kanal yolunda başlayan Keşan İlçe sınırları dahilinde kalan Korudağ mıntıkası, Batısı: Çamlıca-Gökçetepe asfalt yolu takiben Saroz Körfezine kadar, Güneyi: Saroz Körfezi ile Edirne il sınırı. © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 98 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No 2- Lalapaşa İlçesi; Doğusu: Kırklareli il sınırı, Kuzeyi: Türkiye-Bulgaristan Hududu, Batısı: Kalkansöğüt köyü Güneyi: Kalkansöğüt-Vaysal-Ömeroba köy yolunu takiben Süloğlu deresi, takiben Süloğlu İlçe sınırı, Kırklareli İl sınırı. 3- Süloğlu İlçesi(A);Doğusu: Süloğlu İlçe merkezi, Kuzeyi: Yağcılı Süloğlu karayolu, Batısı: Yağcılı-Geçkinli karayolu, Güneyi: Geçkinli-Süloğlu karayolu. (B)Süloğlu İlçesi; Doğusu: Büyükgerdelli-Süloğlu İlçe yolu, Kuzeyi: Süloğlu İlçesi, Batısı: Süloğlu-Küküler köy yolunu takiben Büyükgerdelli köy yolu sapağı, Güneyi: Sapaktan itibaren Büyükgerdelli’ye giden yol. 4- Uzunköprü İlçesi (A); Doğusu: Dereköy-Maksutlu-Kadıgebren-Gazihalil köy yolu Kuzeyi: Kavacık-Dereköy köy yolu, Batısı: Kavacık yol sapağından itibaren UzunköprüKeşan karayolunu takiben Alıçköy yolu sapağına kadar, Güneyi: Gazihalil-Alıç köy yolunu takiben Uzunköprü-Keşan karayolu. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçesi; Doğusu: Meriç Köprüsü, Kuzeyi: Meriç Nehri, Batısı: Yunanistan sınırı, Güneyi: Meriç-Pazarkule Karayolu. 2- Enez İlçesi; Doğusu: Beyköy-Suluca-Barağı köy yolu, Kuzeyi: Keşan-Enez karayolu, Batısı: Keşan Enez karayolundan Şabanmera-Koruklu-Danışment köy yolu, Güneyi: Danişment-Erikli-Beyköy köy yolu. 3- Havsa İlçesi; Doğusu: Kırklareli il sınırı, Kuzeyi: Kırklareli il sınırı, Batısı: Kırklareli Edirne il sınırını takiben otoban (D 100 Karayolu), Güneyi: Otoban (D 100 Karayolu). 4- Meriç İlçesi; Doğusu: Paşayenice yolunu takiben Uzunköprü-Meriç yol kavşağı, Kuzeyi: Uzunköprü-Meriç Paşayenice yol kavşağından Meriç ilçesine kadar, Batısı: Meriç İlçesinden Küçükaltıağaç yolunu takiben Küçükaltıağaç köyü, Güneyi: Küçükaltıağaç köy yolunu takiben Yenicegörece, Saatağacı, Akıncılar, Paşayenice köy yolu. 5- Lalapaşa İlçesi; Doğusu: Ömeroba-Süleymandanişment yolu, Kuzeyi: ÖmerobaVaysal yolu, Batısı: Vaysal-Hacıdanişment yolu, Güneyi: HacıdanişmentSüleymandanişment yolu. 6- Uzunköprü İlçesi: Doğusu: Uzunköprü-Eskiköy köy yolu, Kuzeyi: EskiköyKiremitçisalih-Gemici köy olu Batısı: Gemici-Çalıköy köy yolu sapağı Güneyi: GemiciÇalıköy sapağından Çalıköy-Uzunköprü yolu 23-ELAZIĞ: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Merkez İlçe(A):Doğusu: Keban baraj gölü, kıyı şeridi dahil. Kuzeyi: Keban baraj gölü, kıyı şeridi dahil. Batısı: Elazığ Merkezden başlayıp Pertek Karayolunu takiben Meşeli Köyüne kadar uzanan yol. Güneyi: Elazığ Merkezden başlayan demiryolunu takiben Yurtbaşı Beldesine ve oradan Keban Baraj Gölüne uzanan hat. (B):Doğusu: Keban baraj gölü, kıyı şeridi dahil. Kuzeyi: Keban baraj gölü, kıyı şeridi dahil. Batısı: Elazığ Bingöl karayolundan Değirmenönü köyünü takiben Maden ilçe sınırına uzanan hat. Güneyi: Keban baraj gölünden başlayarak, Gümüşkaynak, Sarıkamış, Kumla köylerini takiben Maden ilçe sınırı. (C):Doğusu: Elazığ-Malatya karayolu. Kuzeyi: Elazığ-Baskil karayolu. Batısı: Baskil ilçe sınırı. Güneyi: Elazığ-Malatya karayolu. © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 99 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No 2-Ağın İlçesi; Doğusu: İl sınırından başlayıp Pul, Öğrendik, Bahadırlar köyünden kıyı şeridi dahil Keban baraj Gölü. Kuzeyi: Malatya il sınırı. Batısı: Keban baraj gölü kıyı şeridi dahil. Güneyi: Keban baraj gölü kıyı şeridi dahil. 3-Alacakaya İlçesi; Doğusu: Arıcak ilçe sınırı. Kuzeyi: Palu ilçe sınırı. Batısı: Alacakaya İlçe sınırından başlayarak Elazığ-Alacakaya karayolunu takiben, Altınoluk köyüne ve oradan Diyarbakır İl sınırına uzanan hat. Güneyi: Diyarbakır il sınırı. 4-Arıcak İlçesi; Doğusu: Bingöl il sınırı Kuzeyi: Alacakaya ilçe sınırından başlayarak Erimli ve Arıcak ilçe merkezine, oradan Erbağı Bozçavuş ve Göründü köy yollarını takiben Diyarbakır İl sınırına kadar uzanan hat. Batısı: Alacakaya ilçe sınırı. Güneyi: Diyarbakır il sınırı. 5-Baskil İlçesi; Doğusu: Elazığ-Baskil demiryolundan, Elazığ Merkez ilçe sınırından Elazığ Malatya karayoluna uzanan hat. Kuzeyi: Elazığ-Baskil demiryolu, Baskil ilçe merkezinden Resulkaya köyüne uzanan karayolu. Batısı: Resulkaya Köyünden Çiğdemli köyüne uzanan karayolunu takiben il sınırına uzanan hat. Güneyi: Elazığ Malatya karayolundan Karakaya Baraj Gölü kıyı şeridi dahil. 6-Karakoçan İlçesi; Doğusu: Karakoçan merkezden, Karakoçan–Kığı karayolu. Kuzeyi: Bingöl il sınırı. Batısı: Tunceli il sınırı, Peri suyu. Güneyi: Karakoçan merkezden, Ağamezrası, Bardaklı köyüne uzanan hat 7-Keban İlçesi; Doğusu: Merkez ilçe sınırı. Kuzeyi: Elazığ-Keban karayolu. Batısı: Elazığ- Keban karayolundan başlayarak, Süleymanlı mezrasından Bahçeli, Kuşcu Örenyaka ve Üçpınar köyünden Baskil ilçe sınırına uzanan hat Güneyi: Baskil ilçe sınırı. 8-Kovancılar İlçesi; Doğusu: Elazığ-Tunceli Karayolu ile Kovancılar-Palu karayolu. Kuzeyi: Tunceli İl sınırı, Keban Baraj Gölü kıyı şeridi dahi. Batısı: Elazığ Merkez İlçe sınırı Keban Baraj Gölü kıyı şeridi dahil. Güneyi: Palu ilçe sınırı ile Keban Baraj Gölü kıyı şeridi dahil. 9-Maden İlçesi; Doğusu: Maden-Alacakaya İlçe sınırı. Kuzeyi: Sivrice-Maden demiryolunu takiben, Maden İlçesine, oradan Maden Alacakaya karayolunu takiben Alacakaya İlçe sınırına kadar uzanan hat. Batısı:Elazığ-Maden karayolundan başlayarak, Durmuştpe, Altıntarla, Kavak, Yıldızhan karayolunu takiben, Çakıroğlu köy yolu.Güneyi:Diyarbakır il sınırı. 10-Palu İlçesi(A);Doğusu: Kovancılar-Palu karayolunu takiben Palu-Arıcak karayolu. Kuzeyi: Kovancılar ilçe sınırı ile Keban Baraj gölü kıyı şeridi dahil.Batısı:Merkez ve Maden ilçe sınırı. Güneyi: Alacakaya ve Arıcak ilçe sınırı. (B);Doğusu: Bingöl il sınırı. Kuzeyi: Kovancılar İlçe sınırı. Batısı: Kovancılar ilçe sınırından başlayarak, Köklüce, Gökdere karayolunu takiben Burgudere köyünden Bingöl İl sınırına uzanan hat. Güneyi: Bingöl il sınırı. 11-Sivrice İlçesi; Doğusu: Elazığ Sivrice karayolunu takiben, Sivrice ilçe Merkezinden başlayıp, Alaattin Yukarı Çanakçı, Aşağı Çanakçı köyleri ile Hacılar ve Kayapınar köyüne uzanan ksrayolu. Kuzeyi:Elazığ-Sivrice İlçe sınırı.Batısı:Elazığ–Sivrice İlçe Sınırından başlayıp, Yaruşağı, Tarlatepe, Gözeli, Kamışlık, Kavak, Kösebayır, Uslu, Çatalkaya, Dikmen köyüne uzanan karayolunu takiben Diyarbakır il sınırına uzanan hat.Güneyi:Diyarbakır il sınırı Devlet/Genel Avlak Olarak Tescil Edilen Sahalar: Keban Genel Avlağı: Doğusu: Çakmak köyünden başlayıp, Bölükçalı ve Aydınlar köylerini takiben, Aslankaşı köyüne uzanan hat. Kuzeyi: Keban Baraj Gölü. Batısı: Elazığ© Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 100 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Keban karayolundan Çallık köy yolunu takiben Keban Baraj gölüne uzanan hat. Güneyi : Elazığ-Keban karayolu. Örnek Avlaklar: Nazaruşağı Yaban Domuzu Örnek Avlak Sahası: Doğusu: Düğüntepe, Karahilik Tepe, Meydancık köyü yerleşim yerini takiben, Çıttık Tepe, Kuruziyaret Tepe, Kanıkıl Tepe, Gölgeli Taş Tepe, Yeşil Tepe, Betkan Tepe, Bejikan Ziyareti T'epe, Kuzeyi: Krokizi deresinden karayolunu takiben Şahaplı, Nazaruşağı, Ermiş Mahallesi, Molikan Mahallesi, Tavuklu Mahallesinden Düğüntepe’ye uzanan hat Batısı: Gelgeç tepesinin doğusundaki demiryolu hattından başlayarak hattı takip eden Krokozi deresine kadar uzanan hat. Güneyi: Bejikan Ziyaret Tepe, Kırmızı Tepe, Gaz Tepe, Gedihot Tepesinden demir yoluna uzanan hat Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Beydoğmuş Yaban Hayvanı Yerleştirme SahasıDoğusu: Keban Baraj Gölü kıyı şeridi dahil.Kuzeyi:Keban Baraj Gölü kıyı şeridi dahil.Batısı: Hoş Köyünden itibaren Beydoğmuş, Sarıbük, Beşoluk, Beydalllı Köyüne uzanan köy yolu.Güneyi: Kıraç Köyünden Hoş Köyüne uzanan köy yolu. 2-Şahsuvar Yaban Hayvanı Yerleştirme Sahası: Doğusu: Elazığ-Kovancılar karayolundan Maden ilçe sınırına uzanan hat. Kuzeyi: Yukarı İçme Beldesinden, Yukarıbağ köyünü takiben Şahsuvar köyüne uzanan hat. Batısı: Elazığ-Kovancılar karayolundan İçme Beldesine, İçme Beldesinden Maden ilçe sınırına uzanan hat Güneyi: Maden ilçe sınırı 3-Palu İlçesi Doğusu: Palu-Arıcak karayolu. Kuzeyi: Elazığ-Palu karayolunu takiben, Palu-Arıcak karayolu. Batısı: Akyürek köyünden Keklikdere köyüne uzanan hat. Güneyi: Kasıl köyünden Akyürek köyüne uzanan hat. 4-Sivrice İlçesi: Doğusu: Kürk köyünden Düzbahçe köyüne uzanan köyyolu. Kuzeyi: Yedipınar köyünden Kürk köyüne uzanan karayolu. Batısı: Yedipınar köyünden Kösebayır köyüne uzanan köyyolu. Güneyi: Kösebayır köyünden Dörtbölük köyünü takiben Düzbahçe köyüne uzanan hat. 24-ERZİNCAN: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Merkez İlçesi(A);Doğusu: Tunceli il sınırı. Kuzeyi: Kemah ilçe sınırından itibaren Çubuklu, Caferli, Binkoç, Türkmenoğlu, Yaylabaşı, Oğulcuk, Ortayurt, Urek, Kılıçkaya, Günbağı, Tatlısu ve Kalecik köyleri arasında ulaşım sağlayan yol Tunceli il sınırına kadar. Batısı: Kemah ilçe sınırı Güneyi: Tunceli il sınırı (B):Doğusu: Üzümlü ilçe sınırı. Kuzeyi: Ekşisu Piknik alanına ulaşım sağlayan eski Erzincan Erzurum karayolu (Akyazı beldesinden itibaren Üzümlü sınırına kadar).Batısı: Akyazı beldesi. Güneyi: Erzincan-Erzurum (D 100) Kara yolu (Akyazı kavşağından Üzümlü ilçe sınırına kadar). 2-Üzümlü İlçesi (A); Doğusu: Tercan ilçe sınırı. Kuzeyi: Pelitli, Çamlıca, Çayıryazı, Büyükköy, Esenyurt ve Elmalı köylerine ulaşım sağlayan köy yolu(Tercan ilçe sınırına kadar).Batısı: Erzincan-Erzurum (D 100) Kara yolundan Pelitli köyü yol ayrımını mütakiben Pelitli, Çamlıca, Çayıryazı, Büyükköy, Esenyurt ve Elmalı köylerine ulaşım sağlayan köy yolu. Güneyi: Tunceli İl Sınırı. (B):Doğusu: Erzincan Erzurum (D 100) Kara yolundan Demirpınar ve Çardaklı Köy yolunun doğusundaki Değirmenpınar Çayı Hasan ağa mezrasına kadar, devamında Hasanağa, Küçüksarıkaya ve Ahmetağa köylerine ulaşım sağlayan köy yolu (Çayırlı ilçe sınırına kadar) © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 101 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Kuzeyi: Çayırlı ilçe sınırı Batısı: Erzincan Merkez ilçe sınırı Güneyi: Erzincan-Erzurum(D 100) karayolu, 3-Çayırlı İlçesi; Doğusu: Erzurum il sınırı ve Tercan ilçe sınırı. Kuzeyi: Otlukbeli ilçe sınırı ve Bayburt il sınırı. Batısı: Gümüşhane İl sınırı ve Erzincan merkez ilçe sınırı. Güneyi: Tercan ilçe sınırından itibaren, Harmantepe köyü, Çayırlı ilçe merkezi ve Balıklı, Yeşılyayla, Yayalakent, Başköy, Karataş köylerine ulaşım sağlayan karayolu (Gümüşhane il sınırına kadar). 4-Tercan İlçesi: Doğusu: Erzurum İl sınırı. Kuzeyi: Çaykent’ten doğuya düz hatla Çadırkaya, Karaçay, Gafurefendi, Yeşilyayla, Yazıören köyünden il sınırı. Batısı: Karasu Nehri ve Çayırlı ilçe sınırı. Güneyi: Erzincan Erzurum (D 100) Kara yolu. 5-Otlukbeli İlçesi: Doğusu: Çayırlı ilçesi ile Otlukbeli ilçesi arasında ulaşım sağlayan (Bölükova, Karadivan, Söğütlü, Yeniköy) karayolu ve devamında Ördekhacı köy yolu Bayburt il sınırına kdadar. Kuzeyi: Bayburt ve Gümüşhane il sınırları. Batısı: Çayırlı ilçe sınırı. Güneyi: Çayırlı ilçe sınırı. 6-Refahiye İlçesi; Doğusu: Kemah ilçe sınırından itibaren Refahiye-Kemah Karayolu ve Refahiye Merkezden itibaren Refahiye-Sivas Karayolunun Kuzuluk, Kanlıtaş Köyleri yol Ayrımına kadar olan kısmı ve bunu müteakiben Kuzuluk-Kanlıtaş Köylerine ulaşım sağlayan yol Sivas il sınırına kadar. Batısı: Sivas İl Sınırı. Kuzeyi: Sivas İl Sınırı. Güneyi: İliç ve Kemah İlçe sınırları. 7-Kemah İlçesi; Doğusu : Erzincan Merkez İlçe sınırı. Kuzeyi: Fırat nehri., Kemah, İliç karayolu Batısı: İliç İlçe sınırı. Güneyi: Tunceli il sınırı. 8-Kemaliye İlçesi; Doğusu: Tunceli İli İl sınırı Kuzeyi: İliç İlçe sınırı Batısı: Fırat nehri ve Sivas il sınırı Güneyi: Fırat nehri ve devamında Keban barajı gölü. 9- İliç İlçesi: Doğusu: Kemah ilçe sınırı. Kuzeyi: Refahiye ilçe sınırı. Batısı: Sivas il sınırı. Güneyi: Karasu nehri. 10-Kemah- İliç İlçesi: Doğusu: Kemah ilçe merkezi ( Sultanmelik köprüsünden itibaren). Kuzeyi: Kemah- İliç Karayolu ( Kemah ilçe merkezi Sultanmelik köprüsünden itibaren Refahiye yol ayrımına kadar.). Batısı: İliç Refahiye karayolu ( İliç ilçe merkezi Fırat nehrinden itibaren Kemah yol ayrımına kadar) .Güneyi: Fırat nehri. 25-ERZURUM Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez-Palandöken İlçesi; Doğusu: Erzurum- Tekman asfalt karayolu, Batısı: Erzurum-Çat asfalt karayolu, Kuzeyi: Erzurum Merkez, Güneyi: Tekman ve Çat ilçesi sınırları. 2-Merkez-Aziziye (Ilıca) İlçesi; Batısı: Erzurum-İspir asfalt karayolu, Doğusu: Yakutiye İlçe sınırı, Kuzeyi: Kuzgun-Uzunyayla arasındaki asfalt yolu takiben AltıntepeMülk-Erzurum(Çevre yolu) arasındaki asfalt yol Güneyi: Erzurum-İspir asfalt karayolu. 3-Aşkale İlçesi(A); Doğusu: Aziziye (Ilıca) İlçe Sınırı, Batısı: Erzincan İl sınırı Kuzeyi: Bayburt İl Sınırı ile Aziziye-Ilıca İlçe Sınırı, Güneyi: Kandilli-Çiftlik-AkörenOvacık-Gülbudak köyleri arasındaki stabilize yol ile Erzincan (B):Doğusu: Cigaloğlu Köprüsü, Batısı: Karasu köyü köprüsü, Güneyi: Cigaloğlu Köprüsü ile Dallı Köyü, Özler Köyü ve Karasu Köprüsüne giden stabilize köy yolu Kuzeyi: Cigaloğlu Köprüsü, Sazlı Köyü ve Karasu Köyü Köprüsüne giden stabilize köy yolu © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 102 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No 4-Hınıs İlçesi; Doğusu: Karaçoban İlçe Sınırı, Batısı: Hınıs-Erzurum arasındaki asfalt karayolu, Kuzeyi: Tekman ve Karayazı İlçe Sınırı, Güneyi: Hınıs-Karaçoban arasındaki asfalt karayolu, 5- Horasan İlçesi; Doğusu: Kars İl Sınırı, Batısı: Köprüköy İlçe sınırı, Kuzeyi: Erzurum-Horasan-Kars arasındaki asfalt karayolu, Güneyi: Karayazı İlçe Sınırı ve Ağrı İl Sınırı, 6-İspir İlçesi; Doğusu: Aksu-Yedigöl arasındaki stabilize yol, Batısı: Pazaryolu İlçe Sınırı, Kuzeyi: Rize İl sınırı Güneyi: Köprü-Köprüköy Yaylası-Petekli Köyleri arasındaki stabilize yol ile İspir-Yusufeli arasındaki asfalt karayolu, 7-Karaçoban İlçesi; Doğusu: Karaçoban- Kırmızı Tuzla arasındaki stabilize yol, Batısı: Hınıs İlçe Sınırı, Kuzeyi: Karaçoban-Hınıs arasındaki asfalt karayolu, Güneyi: Muş İl sınırı 8-Karayazı İlçesi; Doğusu: Ağrı ve Muş İl Sınırı Batısı: Karayazı, Göksu, Karaçoban arasındaki asfalt karayolu, Kuzeyi: Karayazı-Ağrı(Tutak) arasındaki asfalt karayolunu takiben Nimet-Yukarı Sini-Sarıçiçek-Kırmızı Kom arasındaki stabilize yol, Güneyi: Karaçoban İlçe Sınırı ve Muş İl Sınırı, 9-Köprüköy İlçesi; Doğusu: Köprüköy-Karayazı arasındaki asfalt karayolu, Batısı: Köprüköy – Tekman arasındaki asfalt karayolu, Kuzeyi: Köprüköy-Yağan-PekecikKayabaşı-Yılanlı arasındaki asfalt karayolu, Güneyi: Karayazı İlçe sınırı 10-Narman İlçesi(A);Doğusu: Erzurum-Narman-Oltu arasındaki asfalt karayolu, Batısı: Tortum ve Oltu İlçe Sınırları, Kuzeyi: Oltu İlçe Sınırı, Güneyi: Erzurum-NarmanOltu arasındaki asfalt karayolu, (B):Doğusu: Kars İl Sınırı, Batısı: Narman-Şekerli-Sütpınar Yaylası ve Horasan Çamlıkale Köyü arasındaki stabilize yol, Kuzeyi: Narman-Mahmutçavuş-Kilimli-KışlaköyTaşburun-Güllüdağ ve Oltu-Çatak arasındaki stabilize yol Güneyi: Horasan İlçe Sınırı 11-Oltu İlçesi; Doğusu: Şenkaya İlçe Sınırı, Batısı: Tortum İlçe Sınırı, Kuzeyi: Erzurum-Tortum-Oltu-Olur Karayolu, Güneyi: Narman İlçe Sınırı 12-Olur İlçesi; Doğusu: Şenkaya İlçe Sınırı, Batısı: Çataksu-Beşkaya-Eğlek-OrgunOğuzkent arasındaki stabilize yol, Kuzeyi: Artvin-Ardahan İl Sınırları, Güneyi: Oltu İlçe sınırı 13-Pasinlerİlçesi: Doğusu: Pasinler-Aşıtlar-Büyükdere-Kotandüzü-Çalıyazı-BaşörenBaşören Yaylası arasındaki stabilize yol, Batısı: Erzurum Yakutiye İlçe Sınırı, Kuzeyi: Tortum İlçe Sınırı, Güneyi: Erzurum-Pasinler arasındaki asfalt karayolu. 14-Pazaryolu İlçesi; Doğusu: İspir İlçe Sınırı, Batısı: Bayburt İl Sınırı, Kuzeyi: Rize İl Sınırı Güneyi: Bayburt-Pazaryolu-İspir asfalt karayolu 15-Şenkaya İlçesi; Doğusu: Akşar-Şenkaya-Göle-Ardahan arasındaki asfalt karayolunu takiben Ardahan İl Sınırı, Batısı: Zümrüt-Turnalı-Paşalı arasındaki stabilize yolu takiben Akşar-Oltu arasındaki ile Oltu ve Olur İlçe Sınırları, Kuzeyi: Olur İlçe Sınırı ve Ardahan İl Sınırı, karayolu, Güneyi: Zümrüt-Timurkışla-Şenkaya arasındaki stabilize yol ile Erzurum-Oltu-Akşar-Ardahan arasındaki asfalt karayolu 16-Tekman İlçesi; Doğusu: Erzurum-Hınıs arasındaki asfalt karayolu, Batısı: TekmanBingöl karayolunu takiben Kalaycı-Koçyayla-Bilezik-Uslu arasındaki köy yolu Kuzeyi: Hacıömer köyünden Erzurum-Tekman arasındaki asfalt karayolu, Güneyi: Hınıs İlçe sınırı 17-Tortum İlçesi; Doğusu: Erzurum-Tortum-Artvin asfalt karayolu ve Uzundere İlçe Sınırı, Batısı: İspir İlçe Sınırı, Kuzeyi: Artvin İl Sınırı, Güneyi: İspir, Aziziye (Ilıca) ilçe © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 103 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No sınırlarının birleştiği noktadan gökdere, Kaleboynu, Orhanlı, Şenyurt, Uzundere karayolu Erzurum-Uzundere-Artvin asfalt karayolu. 18-Uzundere İlçesi; Doğusu: Erzurum-Uzundere-Artvin asfalt karayolu GüneyiBatısı: Tortum İlçe Sınırı, Kuzeyi: Artvin İl Sınırı, Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: 1- Çat Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 2- Oltu Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 3- İspir Vercenik Dağı Yaban Hayatı Gelitirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 26-ESKİŞEHİR: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Alpu İlçesi; Doğusu; Çatacık YHGS sınırını takiple Beylikova sınırı, Kuzeyi: Ankara il sınırı, Batısı: Ankara İl sınırından Gökçekaya-Başören-Söğütçük yolu, Güneyi: Söğütcük-Özdenk-Büğdüz-Eskişehir-Mihalıçcık yolunu takiple Beylikova sınırı. 2- Beylikova İlçesi; Doğusu: Mihalıççık İlçe sınırı, Kuzeyi: Çatacık YHGS sınırı, Batısı: Alpu ilçe sınırı, Güneyi: Eskişehir- Mihalıçcık yolu. 3- Çifteler İlçesi; Doğusu: Sivrihisar ilçe sınırı, Kuzeyi: Mahmudiye sınırından Hayriye-Çifteler-Belpınar-Başkurt-Sadıroğlu-Doğanay-Ağaçköy yolunu takiple Sivrihisar ilçe sınırı Batısı: Çifteler-Seyitgazi sınırından, Orhaniye-Osmaniye-Ilıcabaşı-Sarıkavak yolunu takiple Afyon il sınırı Güneyi: Afyonkarahisar il sınırı. 4- Günyüzü İlçesi; Doğusu: Ankara il sınırı Kuzeyi: Hamamkarahisar-Yazır-Doğray yolunu takiple Ankara il sınırı, Batısı: Sivrihisar İlçe sınırı, Güneyi: Sivrihisar İlçe Sınırından Kayakent-Elagöz yolunu takiple Ankara il sınırı 5- İnönü İlçesi; Doğusu: Eskişehir il sınırı, Kuzeyi: Bilecik İl sınırı, Batısı: İnönüKütahya yolu, Güneyi: Kütahya İl sınırı. 6- Mahmudiye İlçesi; Doğusu: Türkmenmecidiye-Hayriye yolunu takiple Çifteler sınırı, Kuzeyi: Türkmenmecidiye-Beykışla yolunu takiple Seyitgazi sınırı, Batısı: Seyitgazi sınırı, Güneyi: Çifteler sınırı. 7- Mihalgazi İlçesi; Doğusu: Sarıcakaya İlçe sınırı, Kuzeyi: Bilecik İl sınırı, Batısı: Bilecik İl sınırı, Güneyi: Bilecik sınırından Karaoğlan-Mihalgazi-Sarıcakaya yolu. 8- Mihalıççık İlçesi; Doğusu: Ankara il sınırı, Kuzeyi: Sarıyar Barajı Batısı: Çatacık YHGS sınırını takiple Beylikova sınırı, Güneyi: Beylikova sınırından Güce-MihalıçcıkBahtiyar yolunu takiple Ankara İl sınırı 9- Sarıcakaya İlçesi; Doğusu: Ankara İl sınırı, Kuzeyi: Bolu il sınırı, Batısı: Bolu İl sınırından Beyyayla-Sarıcakaya yolu, Güneyi: Sarıcakaya-İğdir-Beyköy yolunu takiple Ankara sınırı. 10-Seyitgazi İlçesi: Doğusu: Mahmudiye ilçe sınırı Kuzeyi: BeykışlaTürkmenmecidiye yolunu takiple Mahmudiye sınırı Batısı: Beykışla-Bardakçı yolu Güneyi: Bardakçı-Orhaniye yolunu takiple Çifteler sınırı © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 104 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No 11-Sivrihisar İlçesi; Doğusu: Sivrihisar-Babadat-Dümrek yolu Kuzeyi: DümrekZeyköy-Dumluca yolu, Batısı: Eskişehir-Sivrihisar karayolundan Sarıkavak-İbikseydiKargın-Dumluca Güneyi: Eskişehir-Sivrihisar Karayolu. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: 1- Eskişehir Mihallıçık Çatacık Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 2- Eskişehir Sivrihisar Balıkdamı Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 27-GAZİANTEP: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Nizip-Karkamış İlçeleri; Doğusu: Karkamış İlçesi, Erenyolu, Teketaşı, Hancağız Barajı, Güzelköy, Günaltı Köyünü takiben Nizip yolunu kestiği nokta Kuzeyi: Birecik karayolundan Nizip karayolunun güneyi, Batısı: Nizip Karayolu ile Mercanlı, Gevence, Yolağzı, Subağı köyleri ile Karkamış karayolunun doğusu, Güneyi: Karkamış, Soylu, Subağı köyü 2- Nurdağı-İslâhiye İlçeleri: Doğusu: Gaziantep merkez ve Gaziantep il sınırı, Kuzeyi: Sarıkaya, Terken ve Sakçagözü Köyleri, Batıs: Çubuk, Bayraktepe, Karşıyaka, Katrancı, Durmuşlar, Hamidiye Köy, Ataköy, Sakçagözü Köyleri, Güneyi: Çubuk, Alaca, Karacaören köyleri. 3- Şehitkamil Merkez İlçesi: Doğusu: Yavuzeli Şehitkamil yolu, , Kuzeyi: Yavuzeli İlçesi Merkez, Karayusuflu, Koçlu, Tekirsin, Akçaburç, İncesu Köylerinin doğusu, Batısı: Aktoprak, İncesu, Sam, Şehitkamil İlçesinin doğusu, Güneyi: Sam köyünden doğru Şehitkamil, Yavuzeli yolu Devlet/Genel Avlak Olarak Tescil Edilen Sahalar: Araban İlçesi Karadağ Devlet Avlağı: Doğusu: Doğan, Gözey ve Sarılar Köylerinin batısı, Batısı: Küçükkarakuyu ve Muratlı Köylerinin doğusu Kuzeyi: Dağdancık, Hacıobası, Eskialtıntaş, Esentepe, Fakılı köylerinin güneyi Güneyi: Göçmez, Şenlikçe, Bağtepe, Karahüseyinli köylerinin kuzeyi Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yasaklanan Sahalar: Islahiye-Hınzırlı Örnek Avlağı; Doğusu: Kozluk deresinden Aftungediği’ne, buradan Köklü Köyü’nden geçen Karalar Deresinden Şahinlik Tepesine giden sırtı takiben Şahinlik Tepesi’ne Yağızlar köy yolu ve Yağızlar Deresine takiben Kayabaşı köy yolu ve Hasanlök Köyünden geçen Deliçay'a dayanır, Batısı: Deliçay Dere’ye inen Kuru Dere üzerindeki sırtı takiben 1839 rakımlı Tepe, buradan Keldüz Tepesi’ne, Yellibel Tepe 1899 rakımlı, Kanlıdede Tepesi Kirman Kayası 2016 rakımlı, Harsu Tepe ve Kabaklı Deresine iner, Kuzeyi: Kabaklı Deresinden Kokarca Deresine buradan sırtı takiben Çal Tepesine burada 1850 rakımlı Çakır Tepesine buradan da 2085 rakımlı Yağlıpınar Tepesine Karalar Deresine inen sırtı takiben Çerleme Tepesine buradan Sarımsaklı Sırtı takiben Kozluk deresine, Güneyi: Deliçay Deresi. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Kalecik Yaban Hayvanı (Kınalı Keklik) Yerleştirme Sahası; Doğusu: Kartalyücesi Tepesi’nden, Topaktaş Tepesi, buradan Kavkırdın Deresi’ne, Batısı: Hamidiye – Kuzoluk, Kırkpınar Köyü yolu, Kuzeyi: Kavkırdın Deresi, Güneyi: Araptepe, sırtı takiben Kartalyücesi Tepesi’ne. © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 105 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No 2- Karagöl Yaban Hayvanı Yerleştirme Sahası; Doğusu: Bakırcan Deresi, Tuzdökülen Tepe, buradan sırtı takiben Kilis İşletme Şefliği sınırı, Nacardüzü Tepesi buradan Tekesivri Tepesi, Kuzeyi: Kırkpınar-Çınarlıdere-Veysel Tepesi-Kocahöcük Tepesi, Batısı: Kırkpınar Sırtı-Kurtluyurt Deresi-Umlupınar Deresi, Güneyi: İstihkâm Tepelerini takiben 1032 rakımlı Tepe, buradan sırtı takiben Domuz Tepesi, buradan Tekesivrisi Tepesi. 3- Zeugma Yaban Hayvanı Yerleştirme Sahası; Doğusu: A. Çardak, Kavunlu, Toydemir köyleri, Kuzeyi: Kırkpınar-Çınarlıdere-Veysel Tepesi-Kocahöcük Tepesi, Y. Çardak ve Kızılin köylerinin kuzeyi, Batısı: Kızılin köyünün batısından, Delbir, Zergil, Samandöken (Kerhiz köyü yolçatı) , Güneyi: Samandöken (Kerhiz köyünden Belkız köyüne kadar.) 4- Toroslar Yaban Hayvanı Yerleştirme Sahası; Doğusu: Ortabel tepesini takiben Kızıkçalı, Değirmencik, Pancarlı kayatepe, Telli, Yönübel tepe, Kötükale tepe, yeleken tepe sırtları, Kuzeyi: Yeleken tepeyi takiben Fevzipaşa batısırtı, Teltepe, Harlıkaya tepeyi takiben Göktepe sırtları. Batısı: Kocakız tepe, Kengelli tepe, Kocaalış tepe, Ardıçlıkaya tepe, Yelbelen tepe, Körmengeçit tepe, Kaypaktepe, Tekesintepe, Akçadağtepe sırtları Güneyi: Akçadağ tepeyi takiben, Bağlarbaşı tepe, Koyunadılı tepe, Kızıkçalı köyyolu, 5- Sülüklü Yaban Hayvanı Yerleştirme Sahası; Doğusu: Kangallı tepesi, Tuzkayası tepesi, Ekmekçitabya tepesi, Kuzeyi: Kel tepe, Emirlik tepe, Kayabaşı tepesi, Ekmekçitabya tepesi. Batısı: Düzyayla mevkii, Sığıryolu sırtları, Karataş, Karlık sırtı Güneyi: Karlık sırtları, Heyik Kalesi tepesi, Ekmekçitabya tepesi. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: Tahtaköprü Baraj Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 28-GİRESUN: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Çamoluk İlçesi; Doğusu: Okçaören köyü içerisinden geçen Kelkit Deresinden başlayıp, Gümüşhane İl sınırını takiben Alucra İlçe sınırına kadar, Kuzeyi: Alucra İlçe sınırı Batısı: Sarpkaya köyünden başlayıp, Alucra İlçe sınırına kadar, Güneyi: Sarpkaya köyünden başlayıp, İlçenin ortasından geçen Kelkit Çayını takiben Gümüşhane sınırına kadar ile çevrili sahalarda ve yukarıdaki sahaların 300 metre mesafe içinde avlanmanın, tüfek ve köpekle dolaşmanın yasaklanması için Merkez Av Komisyonuna teklifte bulunmak üzere, 2- Alucra İlçesi (Subaşı Köyü); Doğusu: Subaşı köyü Kuzeyi: Moran Deresi Koman köyüne kadar Batısı: Moran Deresi Güneyi: Moran Deresi 3- Alucra İlçesi (Fevzi Çakmak Köyü); Doğusu: Domaltı Tepe Kuzeyi: Kuşpınarı Batısı: Davaha kıranın sırtı Güneyi: Çukur mahalle Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen ve Ava Yasaklanan Sahalar: 1-Lapa-Çaldağı Örnek Avlağı: Doğusu: Karaali Köyü, Erimez Deresi, Keçiovası Tepesi, Ayı Tepesi Ovası, Kiraz Tepesi, Batısı: Kapıkayası Tepesi, Hüseyintarla Mevki, Kertil Mah, Çimşir Malı, Çığdibi Mah, Keçilik Mah, Tasalan Deresi, Kuzeyi: Deregözü Mah, Şalgamdı Tepesi, Elmatepe Mah, Güneyi: Tasalan Tepesi, Gürgenli Boğazı, Göktaş Tepesi. 2-Giresun─Şebinkarahisar Şahinler Keklik Örnek Avlağı: Doğusu: 1549 m. Rakımlı tepeden başlayıp, Pelitlice mevkiini takiple ağılönü mevkiinden Kelkit Çayına, Çayı © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 106 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No takiple Yusufşeyh’in altındaki kayalıklara Kuzeyi: Mağara Tepe Köpekli Köyü Hattı Batısı: Mağra Tepesinden başlayıp, Kartal Tepesini takip eden sırt Kelkit Çayını takiple Kıraç mahallesinin altı Güneyi: Kıraç mahallesinden Yusufşeyh köyü hattı, Yusufşeyh köyünden doğuya doğru, Kelkit Çayını takip eden sırt Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Evcili Köyü Mevkii: Güneyi: Kızılkaya Tepesi, Beltepe, Doğusu: Küçükyokuş Tepe, Kuzeyi: Tekkaya sırtı, Batısı: Evcili köyünden kızıltepeye uzanan sırt. 2-Haçkayası Mevkii: Kuzeyi: Akbayır Deresi, Doğusu: Haçkayası, Güneyi: Kabaktepesi, Batısı: Şebinkarahisar–Alucra Karayolu. 3- Tirebolu İlçesi; Doğusu: Kuşçulu Köyü Kuzeyi: Çivil–Özlü–İsmailbeyli Köyü Batısı: Ede – Akıncılar Köyü Güneyi: Boğalı Köyü 4- Bulancak İlçesi; Doğusu: Kolluk Mahallesi Kuzeyi: Çotak Mahallesi Batısı: Kurban T.─Dikmendağı T.─Sakallı Mahallesi Güneyi: Döşemebaşı T. – Bıyıkkıran T. – Melikli Mah. – Saraycık T. 5- Giresun(Camili) Merkez: Kuzeyi: Camili köyü Doğusu: Çandır-Çalış Güneyi: İndibi Mah. Batısı: Şebinkarahisar asfaltı 6- Tirebolu İlçesi: Kuzeyi: Halaçlı köyü Doğusu: Harşıt Çayı Güneyi: Şirinköy Batısı: Köseler Köyü 7- Keşap İlçesi; Doğusu: Hisarüstü Köyü, Kuzeyi: Giresun-Trabzon karayolu, Batısı: Yolağzı Köyü, Güneyi: Yolbaşı Köyü. 8- Şebinkarahisar İlçesi Merkez köyü; Kayabaşı Mevlii; Kuzeyi: Öksürükkaya Tepesi, Doğusu: Bülbül mahallesi, Güneyi: Şebinkarahisar Kızıkyolu, Batısı: Kızık mahallesi ile çevrili sahalar 29-GÜMÜŞHANE: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Kelkit İlçesi(A); Doğusu: Bayburt İl Sınırı, Köse İlçe Sınırı Kuzeyi: Kelkit-Köse Karayolu Batısı: Erzincan-Gümüşhane Karayolu Güneyi: Erzincan İl Sınırı (B): Doğusu: Köse-Kelkit İlçe Sınırı Kuzeyi: Gümüşhane Merkez ilçe sınırı Batısı: Şiran İlçe Sınırı Güneyi: Şiran-Köse karayolu 2-Torul İlçesi; K.Doğusu: Trabzon İl Sınırı K. Batısı: Kürtün-Torul İlçe Sınırı G. Doğusu: Merkez İlçe-Torul İlçe Sınırı G. Batısı: Gümüşhane-Giresun Karayolu Devlet/Genel Avlak Olarak Tescil Edilen Sahalar: Kangel Devlet Avlağı: Doğusu:Kırıklı köyü mevkii, Olukdere mevkii, Koğyolu sırtı (Harşit) Kuzeyi: Koğyolu sırtı(Harşit), Koyunoğlu M., Ziyaret tepe mevki Güneyi:Üçkol köyü, Gümüşhane-Kelkit karayolu, Kırıklı köyü mevki, Batısı: Ziyaret tepe mevkii, Üçkol köyü(Kelkit-Gümüşhane karayolu mevki) Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: Merkez İlçe; Doğusu: Arsabaşı T. (Şişmanların T.) (2027) Kuştuktaşı Mevkii 1998 R. Tepe, Kuzeyi: Milindağı 2006 R. Tepe 2111 R. Tepe Kurnaba T.(2104), Batısı: 1978 R. Tepe 1994 R. Tepe Kuşakkaya T. (1952) 1692 R. Tepe, Güneyi: Uçurum T.(1643) Gurbet Yatağı T.(1870) Arsa Mah. Arsabaşı T.(2027). Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 107 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Şiran-Kuluca Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 30-HAKKARİ: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Yüksekova İlçesi; Doğusu: Yüksekova İlçesi, Karlı Köyü, Topağaç Köyü il yolu hattı, Güneyi: Topağaç Köyü, Gürkavak Köyü, Dağlıca Köyü il yolu hattını takip eden Sanatyapısız yolun Yüksekova İlçe Sınırı ile birleştiği hat, Batısı: Yüksekova İlçe Sınırı, Kuzeyi: Yüksekova İlçe Sınırından Büyükçiftlik Köyü, Suüstü Köyü yol hattından itibaren Yüsekova İlçesi ile Karlı Köyü İl Yolu hattının birleştiği yer. 2- Şemdinli İlçesi; Doğusu: Şemdinli İlçesinden Gelişen Köyü İl yolu ve takip eden Ham yolun İran Sınırı ile birleştiği hat, Güneyi: İran Sınırını takip eden Irak Sınırı, Batısı: Irak Sınırı Kuzeyi: Irak sınırından Şemdinli İlçesinden gelen Gelişen Köyü İl Yolunun birleştiği hat. 3- Çukurca İlçesi; Doğusu: Hakkarİ-Çukurca İl Yolu, Güneyi: Irak Sınırı ile HakkâriÇukurca İl Yolunun yakınlaştığı hat, Batısı: Hakkâri İl Sınırı, Kuzeyi: Çukurca İlçe Sının ile Hakkâri-Çukurca İl Yolunun kesiştiği hat. Ayrıca Hakkâri Orman İşletme Müdürlüğü, Hakkâri Orman İşletme Şefliği, Zap Vadisi’nin kuzey ve güney yamaçlarında yer alan Akbulut, Kolbaşı ve Ördekli köylerinin mülki hudutlarında kalan Zap Vadisi Çok Amaçlı (Rehabilitasyon ve Erozyon Kontrolü) Uygulama Projesi kapsamındaki sahalarda Avlanmak Yasaktır. 31-HATAY: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Kırıkhan İlçesi; Doğusu: Doğusu: Suriye sınırı, Kuzeyi: Hassa ilçe sınırı, Batısı: Mazmanlı-Kaletepe-Camızkışlası-Yalangoz-İncirlik-Kamberlikaya-Başpınar köy yolları, Güneyi: Başpınar-Sucu köy yollarını takiben Suriye sınırı, 2-Hassa İlçesi; Doğusu: Suriye sınırı, Kuzeyi: Gaziantep il sınırı, Batısı: Hassa ilçe merkezinden Gaziantep karayolunu takiben Gaziantep il sınırına kadar, Güneyi: Hassa ilçe merkezinden Bintaş köy yolunu takiben Bintaş köyü takiben Aşağı karafakılı köyü, Aşağı karafakılı köyünden doğu istikametinde gidilerek Suriye sınırı ile kesiştiği nokta, 3--Merkez ve Yayladağ İlçesi: Doğusu: Y.Okçular köyü Çayır köy yol çatı takiben Hanyolu yolu takiben Çatbaşı takiben Yoncakaya takiben Ayışığı köyüne kadar, Kuzeyi: Yukarıokçular köyü yolu takiben Dağdüzü köy yolu, Batısı: Dağdüzü köyü yolu takiben Karacurun köy yoluna kadar. Güneyi: Karacurun köyü yolu takiben Sürütme yolu takiben Sungur köyü yolu takiben Ayışığı köyüne kadar, 4-İskenderun İlçesi: Doğusu: Koçağız mevkiden sırtı takiben Kaledibi yaylasına kadar olan mesafe, Kuzeyi: Kaledibi yaylasından yolu takiben Akarca köyüne kadar, Batısı: Akarca köyünden yolu takiben Kavaklıoluk köyü takiben Bitişik köyü yolu takiben Orhangazi köyü takiben Bekbele beldesine kadar, Güneyi: Bekbele beldesinden yolu takiben Kozçağız mevkiinden sırta kadar olan mesafe, Devlet/Genel Avlak Olarak Tescil Edilen Sahalar: Kırıkhan İlçesi Devlet Avlağı: Doğusu: Arılık Tepe güneye takiben Mekerisinin Gediği güneye takiben Düz Tepe güneye takiben Nergisli Burnu güneye takiben Harlı Deresi önce batıya sonra güneye takiben Arpalıburnu Sırtı güneye takiben Hocanınhopuru Mevkii © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 108 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No güneye takiben Kalecik Dersi Batısı: Çobandede Tepeden kuzeye takiben Çağşak Tepe takiben 1795,2 rakımlı Tepe takiben Özergediği takiben Üçmezar Tepe takiben Yelligedik takiben Sivri Tepe takiben Körmenli Tepe takiben Erikli Yayla takiben Tilkili Tepe takiben Üçtepeler Kuzeyi: Üçtepeler’den önce kuzeye sonra doğuya takiben Loğ Tepe takiben Menteşe Yaylası takiben Çamlı Tepe takiben Arılık Tepe Güneyi: Kalecik Dersinden batıya takiben Göz Tepe batıya takiben Gökdere mahallesi batıya takiben Küşne Mevkii batıya takiben Çobandede Tepe Örnek Avlaklar: İskenderun İlçesi Uluçınar Örnek Avlağı; Doğusu: Cirit tepe, sırtı takiben Koca dere, Batısı: Akdeniz Kuzeyi: Soğanlık dere, Şikarrak tepe, Bağ tepe, Aktaş tepe, yemişlidere, Kazankaya tepe, Yıldırım dere, Güneyi: Sivri tepe, Fahriyaylası tepe, kocasu dere, Andız tepe, Aktaş dere, koyunağlı tepe, Karagöl mevki, altınyurduüstü tepe, koca dere. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: Merkez İlçesi: Doğusu: Antakya-Reyhanlı karayolu ile Antakya-Altınözü yolu kavşağından başlayarak Altınözü karayolu-Kamberli -Kozkalesi köy yolu, Kuzeyi: AntakyaAltınözü karayolu ile Antakya-Reyhanlı karayolu kavşağından karayolunu takiben Antakya’ya kadar Batısı: Antakya’dan Antakya-Yayladağı yolu-Harbiye-Sofular köy yolu kavşağına kadar, Güneyi: Antakya-Yayladağı karayolu-Sofular-Kozkalesi köy yolu Yaban Hayatı Geliştirme Sahaları: 1- Altınözü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 2- İskenderun-Arsuz Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 32-ISPARTA: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Gönen İlçesi ; Doğusu: İğdecik asfalt kaplama yolunun Isparta-Keçiborlu devlet yolunu kestiği yerden başlayarak İğdecik asfalt yolunu devamla Uluborlu ilçe sınırını kestiği yer, Kuzeyi: Uluborlu ilçe sınırı, Batısı: Keçiborlu ilçe sınırı, Güneyi:Isparta-Keçiborlu devlet yolu 2- Atabey İlçesi; Doğusu: Eğirdir ilçe sınırı Kuzeyi: Senirkent-Uluborlu ilçe sınırı, Batısı: Gönen ilçe sınırı, Güneyi: Isparta Merkez İlçe sınırı-Devamla Harmanören-Atabey asvalt kaplama yolunun Gönen ilçe sınırını kestiği yer. 3- Aksu İlçesi; Doğusu: Yakaköy merkezinden başlayan asfalt kaplama yolu takiple ham yolla devam eden Karacahisar-Yanık-Asfalt kaplama yolunun Sütçüler ilçe sınırını kestiği yer, Kuzeyi: Yakaköy merkezinden başlayan asfalt kaplama yolunu takiple ham yolla devam eden Elecik-Yakaavşar-Karağı-Aksu kaplama yolu, Batısı: Eğirdir İlçe sınırı, Güneyi: Sütçüler ilçe sınırı. 4- Eğirdir İlçesi; Doğusu: Eğirdir İlçe merkezinden başlayarak Eğirdir Gölü üzerinden Senirkent İl yolu,, Kuzeyi: Senirkent İlçe sınırı, Batısı: Atabey İlçe sınırı, Güneyi: IspartaEğirdir devlet yolu 5- Gelendost İlçesi; Doğusu: Yalvaç İlçe sınırı, Kuzeyi: Gelendost-Konya devlet kara yolunun Yalvaç İlçe sınırını kestiği yerden takiple Isparta-Gelendost-Bağılı devlet yolu, Batısı: Balcı asfalt kaplama yolunun Gelendost-Konya devlet kara yolunu kestiği yerden başlayarak Ş.karaağaç ilçe sınırını kestiği yer, Güneyi: Ş.karaağaç ilçe sınırı © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 109 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No 6- Karaağaç İlçesi; Doğusu: Ş.karaağaç ilçe merkezinden başlayarak, Ş.karaağaçYalvaç devlet yolu, Kuzeyi: Gelendost-Yalvaç ilçe sınırı, Batısı: Fakılar-Ördekci-YakaemirYenikale asfalt kaplama yolu, Güneyi: Ş.karaağaç ilçe merkezinden başlayarak FakılarÇiçekpınar il yolu . 7- Yalvac İlçesi; Doğusu: Ş.Karaağaç ilçe sınırını kestiği yerden devamla YalvaçŞ.karaağaç devlet yolunun Bağkonak il yolunu kestiği devlet yolu, Kuzeyi: Isparta-Konya devlet yolu, Batısı: Gelendost ilçe sınırı, Güneyi: Ş.karaağaç ilçe sınırı. 8- Sütçüler İlçesi: Doğusu: Sütçüler İlçe merkezinden başlayarak Çobanisa asfalt kaplama yolu devamla, Beydilli sanat yapısız yolunun Antalya İl sınırını kestiği yer, Kuzeyi: Sütçüler ilçe merkezinden başlayarak Karadiken köyü yol ayrımından devamla Akbelenli köyüne giden asfalt kaplama yolunun Eğirdir İlçe sınırını kestiği yer, Batısı: Eğirdir ilçe sınırı Güneyi: Burdur-Antalya 9- Uluborlu İlçesi; Doğusu: Senirkent ilçe sınırı, Kuzeyi: Keçiborlu-UluborluSenirkent devlet karayolu, Batısı: Keçiborlu-Gönen İlçe sınırı, Güneyi: Gönen-Atabey ilçe sınırı. 10- Senirkent İlçesi(A); Doğusu: Yalvaç ilçe sınırı, Kuzeyi: Afyonkarahisar il sınırı, Batısı: Afyonkarahisar-Gençali asfalt kaplama yolu, Güneyi: Senirkent- Yalvaç Devlet yolu. (B):Doğusu: Senirkent-Yalvaç devlet yolunu kestiği yerden başlayarak Uluğbey asfalt kaplama yolunu Afyonkarahisar İl sınırını kestiği yer, Kuzeyi: Afyonkarahisar İl sınırı Batısı: Uluborlu İlçe sınrı Güneyi: Senirkent-Yalvaç devlet yolu 11- Keciborlu İlçesi(A); Doğusu: Gönen İlçe sınırı, Kuzeyi: Afyonkarahisar il SınırıUluborlu ilçe sınırı, Batısı: Isparta-Keçiborlu- Dinar devlet yolu, Güneyi: KeçiborluGüneykent asfalt kaplama yolu. (B): Kuzeyi: Keçiborlu ilçe merkezinden başlayan devlet yolunun Isparta-Keçiborlu Dinar devlet yolunu kestiği yer Doğusu: Keçiborlu ilçe merkezinden başlayan IspartaKeçiborlu devlet yolunun fyonkarahisar il sınırını kestiği yer Güneyi: Isparta-Keçiborlu Dinar devlet yolu Batısı: Afyonkarahisar il sınırını kestiği yer 12- Merkez İlçesi: Doğusu: Eğirdir-Isparta devlet yolunu kestiği yerden başlayarak Bozanönü asfalt kaplama yolu, Kuzeyi: Senirce asfalt kaplama yolu, Batısı: Isparta-GönenKeçiborlu devlet yolu, Güneyi: Eğirdir-Isparta devlet yolu Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yasaklanan Sahalar: Aksu Örnek Avlağı; Doğusu: Tavşancılı tepe, Kurtca tepe, Yellibel tepe, Şimşirli tepe, Kuzeyi: Aksu Yenişarbademli karayolu, Batısı: Ürkmez tepe, Molla tepe, Çal tepe, Topaç tepe, Güneyi: Elmaağacı tepe, Ağasar tepe, Çatalçam tepe. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: Keçiborlu İlçesi: Doğusu: Gönen İlçe sınırı, Kuzeyi: Uluborlu İlçe sınırı, Güneyi: Gönen İlçe sınırını kestiği yerden başlayarak, Isparta-Keçiborlu devlet yolu kestiği yere kadar olan asfalt kaplama yol, Batısı: Keçiborlu İlçe merkezinden başlayan Isparta-KeçiborluSenirkent devlet yolu 33-MERSİN: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Merkez İlçe(A):Doğusu: Mersin-Gözne karayolunun Akharman mevkiindeki Işıktepe Köyü yol ayırımından başlayarak Mersin-Aslanköy karayolunun Kayrakkeşlik Köyü yol ayırımına kadar, Kuzeyi: Kayrakkeşlik Köyü yol ayırımından ana sırtı takiben Deveinitaşı © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 110 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Tepeye(882 rakımlı), oradan ana sırtı takiben Kızıl dereye, dereden batıya geçerek ana sırtı takiben Azı Dağına(1203 rakımlı), oradan ana sırtı takiben Kale Tepeye. Batısı: Kale Tepeden ana sırtı takiben Değirmençay (Erçel) köyüne, oradan Turunçlu-Değirmençay yolunu takiben Turunçlu Köyü yol ayırımına kadar, Güneyi: Turunçlu-Değirmençay yol sapağından başlayarak Emirler-Çavak-Işıktepe köylerini bağlayan yolu takiben Mersin-Gözne asfaltına birleşen noktaya kadar. (B):Doğusu: Cocakkaşı Mevkiinden yolu takiben Hüyükalanı mevkiine. Kuzeyi: Bolkar Zirvesinde bulunan Mersin-Karaman İl sınırı. Batısı: Erdemli Ayrancı asfaltının akçapınar mevkiinden başlıyarak yolu takiben Karaman İl sınırına kadar olan hat. Güneyi: Hüyük alanı mevkiinden yolu takiben kemer yaylağına oradan yolu takiben Erdemli Ayrancı asfaltının akçapınar mevkiine bağlayan hat. (C) Doğusu: Katranocağı mevkiinden Durnaz yolunu takiben Fındıkpınarına giden yol. Kuzeyi: Kızılkuyu tepesi zirvesinden doğuya doğru ana sırtları takiben Böcü mevkiine, Canavar tepesine, Kaşyurt mevkiine, Peynirdağı mevkiine ve yine ana sırtları takiben Katranocağı(Arslanköy yol ayrımı) mevkiine giden yol. Batısı: Tepeköyden gölpınarı yolunu takiben Eğrikkaya mevkiine oradan Kızılkuyu tepesine zirvesine. Güneyi: Fındıkpınarından Tepeköye giden asfalt yol. 2-Mut İlçesi; Doğusu: Mut-Silifke İlçe sınırı Kuzeyi: Silifke-Mut Devlet Yolu Batısı: Köselerli-Göksu (Ceritler)–Aşağıköselerli Köy Yolu Güneyi: Aşağıköselerli-Kışlaköy Köy Yolu (Kışlaköy’deki köprüye kadar) ve takiben Göksu nehri 3-Anamur İlçesi; Doğusu: Pınarlar mevkiini takip eden sırtlar ve Bozyazı ilçe sınırlarını takiben Kaş yaylasıKuzeyi: Kaş yaylasından batıya doğru ilerleyen Abanoz İşletme Şefliği sınırlarını takiben, Adamdaş, dayılı ve Kesmece yaylalarına varan yolun güney tarafları ve Kızılca oluk mevkii, Deliktaş yaylası, Tamtır, Düğünalanı, Çamurlu yaylalarını takip eden sırtlardan Olukbaşına bağlanan sırtların güney tarafları, Gazipaşa sınırı. Batısı : Gazipaşa İlçe sınırı, Tozlu beleni, Güngören köyü sınırı.Güneyi:Anamur Güngören köyü yolun takiben, Enişdibi mevkii, Karaca yokuşu takiben, Yukarı Kükür Sazak mahallesinden Demirtaş kulesi ve Örnek Domuz avlağına bağlanan hat ile Sevgi Piknikten Sarıağaç köyü sınırlarından, Pınarlara bağlanan hat. 4-Erdemli İlçesi: Doğusu: Güzeloluk-Kuşluca köyü- Toroslar yolunu (yeni yol) takiben Erdemli-Karaman ana asfaltına oradan yolu takiben Karaman il sınırına kadar(Güldürüm mevkii),Kuzeyi: Mersin-Karaman il sınırını takiben Aksıvat deresinin başlangıç noktasına, Batısı: Aksıvat Deresini takiben Güneyli Köyü yoluna, yolu takiben Güneyli Köyüne, Güneyi: Güneyli-Güzeloluk köylerini bağlayan yol. 5-Gülnar İlçesi(A):Doğusu: Delikkaya Çeçenalanı yolu, Kavaklısu Deresi, Taşyol Deresi, Kuzeyi: Mollaömer Delikkaya Asvaltı. Batısı: Babadıl Deresi, Yanıkharman Deresi, Güneyi: Kızılin Deresi. (B): Doğusu: Kalabak mevkiinden kuzeye doğru asfalt boyunca Arıkuyusu köyü Kuzeyi: Arıkuyusu köyünden batıya doğru kara yolu boyunca Örtülü köyü, Kurbağa köyü. Batısı: Kurbağa köyünden güneye doğru afsal boyunca Üçoluk Köyü. Güneyi: Üçoluk köyünden doğuya doğru asfalt boyunca Çukurasma Köyü Kalabak mevkii. 6-Tarsus İlçesi(A):Doğusu: Berdan nehrinin Kulak köyünün doğusundan denize ulaştığı hat. Kuzeyi: Yeniköy harabelerinden başlayarak hergele yolunun Karabucak kanalı kestiği noktadan denize paralel olarak Kulak köyünden Berdan nehrine ulaştığı hat. Batısı: Adanalıoğlu kanalının Yeniköy harabelerinden denize ulaştığı hat. Güneyi: Akdeniz. © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 111 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No (B): Doğusu: Bağbelen ve Adana- Pozantı otoyolundan takiple, Kuzeyi: Arpatepe’nin güney yamaçları Batısı: Çavuşlu yerleşim yeri ve ÇavuşluKöyü ile Koçmarlı Köyünü birbirine bağlayan köy yolundan takiple Güneyi: Koçmarlı Köyü-Meliktepesi ‘nin sınırladığı alan 7-Aydıncık İlçesi: Doğusu: Aydıncık Gülnar asfaltının Hacıbahattin Köprüsünden başlayarak ana yolu takiben Menekşe deresine kadar. Kuzeyi: Menekşe deresi boyunca Bataıya doğru dere ile Ardıçpınarı yolunun kesiştiği yere kadar.Batısı:Menekşe deresinin Ardıçpınarı ile kesiştiği yerden başlayarak yolu takiben Teknecik köyüne, buradan da yolu takiben devamla Yeniyörükkaş köyüne kadar, oradan orman yolunu takiben Hacıbahattin deresine kadar.Güneyi: Duruhan köyü Bucak Mevkiinden orman yolu ile Hacıbahattin deresinin kesiştiği yerden başlayarak dereyi takiben Hacıbahattin köprüsüne kadar. 8-Bozyazı İlçesi: Doğusu: Lenger köyü sınırlarından Kuzeyi: Bozyazı ilçe sınırları ile Gülnar ilçe sınırının Kızılcaya kadarki kısmı ile Kızılca köyünün batısından Çam alanı yaylası ile Anamur ilçesi Kaş yaylasına uzanan ana sırtların güneyi. Batısı: Anamur ilçesi Kaş yaylasından başlayarak Bozyazı- Anamur ilçe orman sınırını takiben Bozyazı ilçesi Kömürler köyünün üstündeki ana sırt. Güneyi: Bozyazı ilçesi Kömürlü köyünün kuzeyindeki ana sırttan, Karahisalı köyü Gölgeli mahallesine, oradan Tekesivrisi yangın gözetleme kulesinden düz hatla Lenger köy yolu. 9-Silifke İlçesi: Kuzeyi: Barutlu kuyudan batıya doğru Kara arkaç tepesi, Karadağ mevkii. Doğusu:Kara dağ mevkiinden güneye doğru Feyik tepe, Üzümcük boğazı, Körmenlik mevkii, İki ağızlı mevkii, Kör mezarlığı, kaynarca yolu boyunca Maşat alanı. Güneyi: Maşat alanından doğuya doğru yol boyunca Çukur harman, Kızıl alan, Alaca Koca mevkii, Karık alanı. Batısı: Karık alanından kuzeye doğru Kırobası asfaltı boyunca Hotamış, Karakütüklü alanı, Kocaoluklu köyü, köyden kuzeye doğru Sarı uşak mevkii, Barutlu kuyu mevkii. 10- Aydıncık İlçesi: Doğusu: Aydıncık Gülnar yolundan Eskiyörük yol ayrımından Eskiyörük Köyünün içinden geçen asfaltı takiben menekşe deresi. Kuzeyi: Menekşe deresinden Sıraca dağının güneyinden Akkorum deresine. Batısı: Akkorum deresinden Hacısuyu mevkiinden Teknecik köyüne inen orman yolu, Güneyi: Teknecik köyünden Aydıncık-Gülnar yoluna bağlanan asfalt yol. Devlet/Genel Avlak Olarak Tescil Edilen Sahalar: Anamur İlçesi Sugözü Devlet Avlağı: Doğusu: Sülmen tepesinden itibaren Çaltıbükü Orman işletme Şefliği ile Bozyazı Orman İşletme şefliği ve Abanoz Orman İşletme Şefliğini takip eden hat Kuzeyi: Abanoz Orman İşletme Şefliği ile Çaltı Bükü Orman İşletme Şefliği, Gökçesu Orman İşletme Şefliği ve Güngören Orman İşletme Şefliği sınırlarını takip eden hat. Batısı: Teniste Yalağı mevkiinden Teniste Deresini takiben Mamerdi tepeye, Mamerdi tepesinden Güngören Orman İşletme Şefliği sınırını takiben Tozlu sırtına bağlanan hat. Güneyi: Tozludan Güngören deresine uzanan hat, Güngören deresinden Kırtıl tepeye, Kırtıl tepeden Katran tepeye, Katran tepeden Karacayokuş tepeye, Karacayokuş tepeden Enişbüküye, Enişbüküden Buladan tepeye, Buladan tepeden Sakartaş tepeye, Sakartaş tepeden Höçtepeye, Höçtepeden Dragon Çayını takiben Sarıağaca, Sarıağaçtan Karataş tepeye Karataş tepeden Çukurçaltıya, Çukurçaltıdan Pınarlara, Pınarlardan Sülmen tepeye uzanan hat. Örnek avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yakalanan Sahalar: © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 112 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No 1- Silifke Nergizlikaya Örnek Avlak Sahası: Doğusu: Bahçederesi, Şehitlik, Barbaros Anıtı, Kuzeyi: Göksu Irmağı, Batısı: Gedikdağı, Gökbelen Tepesi arası, Güneyi: Kabasakızlık, Bağcağız, Bahçederesi. 2- Mut Dandi Örnek Avlak Sahası: Kuzeyi: Mut-Dağpazarı köy yolunu Boncuk Tepeye bağlayan sırt, Boncuk Tepe ve Boncuk sırtı, Batısı: Boncuk sırtını takiben Cevizliin mevkii, Karainkapızı dere ve Karanlık dereyi takiben, Ayvacık mahallesini Ömerağa orman deposuna bağlayan orman yolu, Güneyi: Ömerağa orman deposundan başlayan ve eski Burunköy yerleşim yerini takiben, Yarıkkaya, Öküzini sırtı ve Kıztaşı mevkiine giden orman yolu. Doğusu: Kıztaşı mevkii, Arnavuttaşı sırtı ve Mut-Dağpazarı köy yoluna bağlanan orman yolu ve Mut-Dağpazarı köy yolu. 3- Anamur Çaltıbükü Örnek Avlak Sahası: Doğusu: Sugözü deresine inen sırttan başlayarak, güneye doğru Sugözü Deresinin Boğuntu Deresi ile birleşerek Anamur(Dragon) Çayını takiben, Karayokuş sırtına Sarıtaş Tepeyi bağlayan sırt, Kuzeyi: Kızılçukur Sırtı, Batısı: Kızılçukur Sırtından güneye doğru, Kızıl Çukur Mevkiini ve Hoca Tepesini bağlayan sırtların devamı ile Sarısu Deresi ve takip eden sırtın Sakartaş Tepeyi takiple Domuzuçtuğu Tepede sona eren sırtlar, Güneyi: Domuzuçtuğu Tepesi Sarıtaş Tepeye bağlayan ve Gökçesu İşletme Şefliği sınırını takip eden sırtlar. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Ava Yasaklanan Sahalar: 1- Anamur İlçesi :Doğusu :Anamur ilçesi Ormancık köyü ve Sarıağaç köyü sınırı.Kuzeyi : Yüğlük tepesi ve Otlu çukur tepesi. Batısı: Çaltıbükü köyü ve Dragon çayı. Güneyi: Dragon çayı ve Sevgi Piknik. 2- Gülnar İlçesi; Doğusu: Gülnardan başlayıp Taşoluk ayrımına kadar olan GülnarKöseçobanlı asfaltı. Kuzeyi: Taşoluk ayrımından Ardıçpınarı köyüne kadar olan yol, Batısı: Ardıçpınarından başlayıp Aydıncık-Gülnar yolu üzerindeki köprüye kadar devam eden Menekşe deresi, Güneyi: Gülnardan başlayıp Menekşe Deresi Köprüsü’ne kadar devam eden Gülnar-Aydıncık asfaltı. 3- Silifke İlçesi: Kuzeyi: Menayır tepe, Kürk deresi mevkii, Kalaba tepe, kurt tepe, Hüseyinler köy hududu Doğusu: Hüseyinler köy hududunu takiben Ali dede tepeye yolu takiben Karainler mevkiine, Göksu nehri boyunca Havul belen tepeden inen sırtın nehir ile birleştiği yere kadar. Güneyi: Havulbelen tepesinden anasırtı takiben senir köyü hududu Batısı: Senirköyü doğu hududunu takiben Maya burnundan Göksu nehrine inen ana sırt, Göksu nehri boyunca 2 km batıya, Kabaağaç beleninden inen ana sırt. 4- Mersin ili Mezitli ilçesi; Doğusu: Koca dereden başlayıp kuzeye doğru teğlice pınarının olduğu dereyi takiben, derenin kızılkuyudan gelen yola birleştiği yer, oradan kuzeye doğru yolu takiben, uzunardıç mevkiine kadar Kuzeyi: Uzunardıç mevkiinden batıya doğru dereyi takiben anasırta ve oradan 1919 rakımlı tepeye, oradan batıya doğru anasırtı takiben baran pınarı ve oradan dereyi takiben Eğrikaya mevkiine, Güney: Kocadere Batısı: Eğrikkaya dan güneye doğru ana sırtı takiben Peynirobruğu Tepeye, oradan ana sırtı takiben 1786 rakamlı tepeye, oradan tali dereyi takiben koca dereye. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: 1- Tarsus Kadıncık Vadisi Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 2- Mut Kestel Dağı Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 113 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No 3- Çamlıyayla-Cehennemderesi Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 4- Hisardağı ve Gedikdağı çevresi Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 5- Tarsus Hopur-Topaşır Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 34-İSTANBUL: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Büyükçekmece İlçesi(Büyükçekmece Gölü ve İlçe sınırı) :Büyük çekmece gölü ve ilçesi mülki sınırları içerisinde avlanmak yasaktır. 2- Küçükçekmece İlçesi; Doğusu: Küçükçekmece ilçesinin E–5 deki merkezinden gölün doğusunu takiben karayoluyla Altınşehir ve oradan da TEM otoyoluna bağlanan asfalt yol, Kuzeyi: TEM otoyolu, Batısı: Avcılardan Yakupluya devam eden E–5 karayolunu Esenyurt ve TEM otoyoluna bağlayan asfalt yol, Güneyi: E-5 Karayolu. 3- Adalar İlçesi; Tüm adalar ava yasaklanmıştır. 4- Terkos (Durusu) Bölgesi, Çatalca-Arnavutköy Mevkii; Doğusu: Germe Durusuyu takiben Karadeniz’e ulaşan asfalt yol, Kuzeyi: Karadeniz, Batısı: Kestanelik Köyünden Çanakça Köyü, Dağyenice Köyü, Örencik Köyü, Celepköyü, Hisaebeyli Köyü, Ormanlı Köyü ve Karacaköyü takiben Karadenize inen asfalt yol-KaracaköydenKabataş Tepeyi takiben Karadeniz’e uzanan hat, Güneyi: Kestanelik Köyünden Germe yerleşim yerine kadar olan asfalt yol-Karacaköy, Ormanlı, Hisarbeyli, Celep Köylerinden itibaren Terkos gölünün kuzey sınırını takip eden hat, 5- Silivri İlçesi, Danamandıra Sulak Sahası; Doğusu: Sinekli, Danamandıra Köyü yolu, Kuzeyi:Danamandıra-Aydınlar yolu, Batısı: Aydınlar, Sayalar, Sinekli yolu, Güneyi: Sinekli-Beyciler yolu. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Ava Yasaklanan Sahalar: 1-Şile İlçesi; Doğusu: Çömlekçi deresi, Kuzeyi: Bandıyer Tepesi Sırt yolu, Batısı: Yeniköy, Güneyi: Yeniköy’den Ağva’ya giden asfalt yol. 2-Pendik İlçesi; Doğusu: Sarıçamur özel ormanı, Kuzeyi: Ömerli Barajı, Batısı: Ömerli Barajı, Güneyi: Yeşilçay isale hattı yolu. 3-Kartal İlçesi:Kuzeyi:Samandıra Göleti Doğusu: Samandıra Tesislerine giden stabilize yol Güneyi: Sultanbeyli-Kartal bağlantı yolu(Otoban yol) Batısı: Samandıradan Sultanbeyliye giden asfalt yol Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yasaklanan Sahalar: Darlık Kanatlı Örnek Avlağı; Kuzeyi: Eski Şile asfaltından Darlık Köyü Ulupelit Köyü sınırından Darlık Barajına giden asfalt yol, Doğusu: Darlık Barajı, Güneyi: Tekke Köyünden gelen ve Yeni Darlık Köyüne bağlanan asfalt yol, Batısı: Eski Şile asfalt yolu. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: 1- Sarıyer Feneryolu Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 2- Çatalca, Yalıköy (Çilingoz) Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 114 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No 35-İZMİR: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Seferihisar İlçesi: Kuzeyi: Ege denizi-Seferihisar Teos mevkiinden başlayarak devlet yolunu takiben Seferihisar, Seferihisar kavakdere yolu takiple kavakdere, beyler yol ayrımından doğuya takiple yeniköy yolunda Yenimahalleden yeniköye giden devlet yolunda 2. kilometre sonunda Menderes Seferihisar ilçe sınırı. Doğusu: Kavakdere- yeniköy yolunda Yenimahalleden yeniköye giden devlet yolunda 2. kilometre sonundan güneye doğru Menderes Seferihisar ilçe sınırı takiple Ürkmezden gümüşsuyu köyüne giderken 1. km de Ege Denizi ile birleştiği yer. Güneyi: Ürkmezden gümüşsuyu köyüne giderken 1. km den batıya takiple Ege Denizi Batısı: Ege Denizi takiple Seferihisar teos mevkii 2-Buca İlçesi: Doğusu: İzmir Aydın otobanının Balçova otobanına ayrıldığı noktadan güneye otoban yolu takiple, Aydın İzmir otobanının İzmir Torbalı Karayolu ile kesiştiği nokta. Kuzeyi: Balçova-Bornova otobanının Buca ilçe sınırı ile kesiştiği noktadan otobandan doğuya takiple Bornova–Aydın otobanı ile kesiştiği nokta. Batısı: Buca-Gaziemir ilçe sınırı. Güneyi: Aydın İzmir otobanının İzmir Torbalı Karayolu ile kesiştiği noktadan batıya doğru karayolu takiple Buca-Gaziemir ilçe sınırının keşistiği nokta 3-Bornova İlçesi: Doğusu: İzmir–Kemalpaşa devlet yolundan başlayarak güneye doğru Bornova–Kemalpaşa ve Bornova–Buca ilçe sınırı Kuzeyi: Laka Köyü, Bornova, Bornova Kemalpaşa Devlet yolu takiple Kavaklıdere ve Bornova–Kemalpaşa ilçe sınırı. Batısı: Bornova –Buca ilçe sınırından kuzeye doğru takiple konak ve İzmir Karşıyaka otoban yolunun doğusu ile Karşıyaka–Bornova ilçe sınırı ve Laka köyü Güneyi: Bornova Buca ilçe sınırı 4-Gaziemir İlçesi: Doğusu: Gaziemir-Buca ilçe sınırı Kuzeyi: Balçova Bornova otoban yolu Batısı: Balçova Aydın otobanı ile Gaziemir-Torbalı devlet yolunun kesiştiği noktadan güneye doğru Gaziemir- Torbalı devlet yolu Güneyi: Gaziemir–Torbalı devlet yolunda doğuya takiple kısık köyü geçerek Bornova Aydın otoban yolunun kesiştiği noktaya kadar. 5-Beydağ İlçesi: Doğusu: Beydağ- Nazilli ilçe sınırı. Kuzeyi: Beydağ- Karaorman köyü yolunun Beydağ–Kiraz ilçe sınırı ile kesiştiği noktadan doğuya ilçe sınırı takiple Kokarca-mersinlidere yolunun ilçe sınırı ile kesişme noktasını takiple nazilli ilçe sınırı. Batısı: Çiftlikköyden kuzeye takiple Beydağ-Karaorman köyü yolunun Beydağ–Kiraz ilçe sınırı ile kesiştiği nokta. Güneyi: Nazilli–Beydağ ilçe sınırı takiple Yavansu’ya giden yolun batısına doğru yol takiple Eğridere köyü yol ayrımını takiple Karaoba köyü, Bakır köyü takiple Çiftlikköy 6-Kınık İlçesi: Doğusu: Yaylaköy den güneye doğru Akhisar ilçe sınırı takiple satırlar köy yolu Kuzeyi: Kınık-Çanköy–Elmadere yol ayrımından doğuya doğru yol takiple Kuşkaya, Yaylaköy ve Akhisar ilçe sınırı. Batısı: Karadere, Çanköy, yol takiple ÇanköyElmedere-Kınık yol ayrımı Güneyi: Akhisar ilçe sınırında satırlar–Karadere köy yolunu batıya takiple Karadere köyü. 7-Bergama İlçesi:Doğusu:.Köy yolunu takiple Pirevaliler-Çürükbap-MahmudiyeKaleardı-Hamzalı süleymaniye-Bergama Kınık karayolu yol ayrımıBakırçay-Sindel –Kaşıkçı yolu takiple Üveciktepe Musaçalı Yol ayrımı Kuzeyi:Yukarıbey- Pirevalier köy yolunu doğuya takiple Yukarıbey-Karaveliler-Kıranlı-Pirevaliler Batısı: Bergama- Yukarıbey yolunda kuzeye doğru yol takiple Yukarıbey köyü Güneyi: Bergama Hamzalısüleymaniye yol ayrımından batıya doğru Bergama- Kınık karayolu takiple Bergama © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 115 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No 8-Tire İlçesi: Doğusu: Torbalı-Tire Devlet Karayolunun Işıklar yol ayrımından güney doğru Yol takiple Işıklar- Ayaklıkırı-Hasançavuşlar köyleri takiple Tire Belevi Selçuk yolu Kuzeyi: Torbalı Tire Devlet Karayolu üzerinde Torbalı–Tire ilçe sınırından doğuya doğru Yeniçiftlik takiple, Torbalı-Tire Devlet Karayolunun Işıklar yol ayrımı Batısı: BeleviMehmetler arasındaki il yolu üzerinde Selçuk-Tire ilçe sınırından kuzeye takiple Torbalı- Tire Devlet Karayolu. Güneyi: Tire-Belevi-Selçuk il yolunun Hasançavuşlar köyü ayrımından batıya takiple Tire-Belevi-Selçuk il yolu, Mehmetler ve Selçuk Tire İlçe sınırı. 9-Selçuk İlçesi:Doğusu:.Selçuk Tire İlçe sınırı Kuzeyi:Selçuk Torbalı ilçe sınırı Batısı:Belevi, Belevi-Torbalı Devlet Karayolundan kuzeye takiple Selçuk-Torbalı ilçe sınırı Güneyi:Belevi, Belevi-Mehmetler-Tire il yolunda doğuya takiple Selçuk Tire ilçe sınırı 10-Ödemiş İlçesi(A): Doğusu: Ödemiş-Ortaköy-Üzümlü-Dereuzunyer-BebeklerÇamyayla-Horzum köylerinden yol takiple Ödemiş ilçe sınırı Kuzeyi: İzmir–Manisa il sınırı, Batısı: Ödemiş–Tire, Bayındır ilçe sınırı Güneyi: Ödemişten Başlayarak batıya doğru Ödemiş- Bayındır devlet yolu takiple Ödemiş–Tire ilçe sınırına kadar. (B):Doğusu: Ödemiş-Kiraz ilçe sınırı Kuzeyi: İzmir–Manisa il sınırı, Batısı: BirgiOvacık-Bozdağ ve Salihli yolu takiple İzmir–Manisa il sınırı Güneyi: Birgi-KutlubeylerCevizalanı yol takiple Ödemiş-Kiraz ilçe sınırı. 11-Kiraz İlçesi: Doğusu: Umurlu Melekalanı-Kiraz ilçe sınırı Kuzeyi: Kiraz-ŞemsilerUmurcalı-Yeniköy-Haliller-Tekbıçaklar-Sarıimamlar-Solaklar-OlgunlarKarabulu-Umurlu Batısı: Yenişehir-Şemsiler il yolu kuzeye takiple Kiraz Güneyi: Kiraz-Ödemiş ve Kiraz Beydağ ilçe sınırı ve il sınırı. 12-Kemalpaşa İlçesi: Doğusu: İzmir Manisa il sınırı (Kemalpaşa Turgutlu ilçe sınırı) Kuzeyi: İzmir-Kemalpaşa yolunun Çiniliköy kavşağından başlayarak Örnekköy, Armutlu, Örenköy, Yiğitler, Bağyurdu Takiple Turgutlu Kemalpaşa ilçe sınırı. Batısı: İzmir-Kemalpaşa yolunun Çiniliköy kavşağından başlayarak güneye doğru Kemalpaşa-Torbalı yolu takiple Çiniliköy, Karabel ve Torbalı-Kemalpaşa ilçe sınırı. Güneyi: Kemalpaşa–Bayındır ve Kemalpaşa–Torbalı ilçe sınırı 13-Güzelbahçe İlçesi: Doğusu: İzmir Çeşme otoban yolundan başlayarak Güzelbahçe– Konak ilçe sınırı takiben Menderes Güzelbahçe ilçe sınırına kadar. Kuzeyi: İzmir Çeşme otoban yolu Batısı: Güzelbahçe Seferihisar il yolunun İzmir Çeşme otoban yoluyla kesiştiği yerden başlayarak Güzelbahçe Seferihisar il yolu takiben Güzelbahçe urla ilçe sınırı Güneyi: Güzelbahçe-Seferihisar ilçe sınırı ve Güzelbahçe Urla ilçe sınırı takiben Güzelbahçe Seferihisar il yolu ile kesiştiği yer. 14-Urla İlçesi: Doğusu: Urla Karaburun Çeşme karayolu yol ayrımından kuzeye doğru yol takiple Gülbahçe, Karapınar Kuzeyi: Karapınar köyü, PTT radyo Tesisleri, Kadıovacık Batısı: Kadıovacık, Barbaros, Birgi, uzunkuyu, zeytinler Güneyi: Uzunkuyu ve Zeytinlerden başlayıp doğuya doğru Urla Çeşme devlet yoluna ulaşan asfalt kaplama yolu takiple Urla Çeşme devlet yolu ile birleştiği nokta 15-Gediz Deltası (RAMSAR alanı); Kuzeyi: Yassıtepeden Toplu tepeye takiple Bozalan tepeye,Takiple Balaban Deresinin Eski Gediz nehir yatağını kestiği noktaya,güneydoğu yönünde gedi nehir yatağına Taşbekent (kozluca setti) takiple Karpuzcu çiftliği,Sazlı göl kuzeyinden Elmacık tepe,takiple Seyrek-Maltepe yolu, Batısı: Ege Denizi, Doğusu: Seyrek beldesinin kuzeyinden gelen ana tahliye kanalı takiple Süzbeyli Köyü, Tuzla tahliye kanalı takiple Tuzla girişi, Karayolu takiple Organize Sanayi Bölgesi batısındaki Eski © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 116 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Gediz yatağından arıtmaya giden atık su isale hattı takiple Mavişehir batısındaki Eski Gediz yatağı Ege denizine kadar, Güneyi: Ege denizi. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Ava Yasaklanan Sahalar: Menemen İlçesi:Doğusu:Emiralem deresi takiple Karşıyaka–Menemen ilçe sınırı.Kuzeyi:Menemen–Emiralen yolu takiple Emiralem deresi Batısı:Çiğli– Menemen Devlet yolundan asarlık yolu takiple asarlık ve asarlık deresi takiple Karşıyaka Menemen ilçe sınırı. Güneyi:Emiralem deresinin Menemen-Karşıyaka İlçe sınırı ile kesişme noktasından batıya doğru asarlık deresinin Menemen- Karşıyaka İlçe sınırı ile kesişme noktası. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: 1- Bayındır Ovacık ve Arpadağ Ormanları Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; 05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 2- Şelçuk-Gebekirse Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; 05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 36-KARS: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1Merkez İlçesi; Doğusu: Kars İli, Susuz İlçesi arası devlet karayolu, Kuzeyi: Kars İli, Susuz ilçesi arası devlet karayolu ile Kars Çayının birleştiği üçgen, Batısı: Kars Çayı, Güneyi: Kars İli Susuz İlçesi arası devlet karayolu ile Kars Çayının birleştiği üçgen 2Arpaçay İlçesi; Doğusu: Telekköy ile Melik Köyü arası köy yolu. Kuzeyi: Melik Köy ile Taşbaşı Köyü Batısı: Arpaçay İlçesinden Taşbaşı Köyüne giden köy yolu. Güneyi: Arpaçay İlçesinden Telek Köyüne giden köy yolu. 3Digor İlçesi; Doğusu: Kars İli Digor İlçesi arası Devlet Karayolu. Kuzeyi:Digor İlçesi ile Derinöz Köyü arası köy yolu.Batısı: Derinöz Köyü ile Sorkunlu Köyü arası köy yolu. Güneyi: Sorkunlu Köyünden Varlı Köyüne giden köy yolu ve takiben Devlet Karayolu ile birleştiği yol. 4Selim İlçesi;Doğusu: Benliahmet Köyü ile Çayırbaşı Köyü arası köy yolu.Kuzeyi: Kars İli Selim İlçesi arası Devlet Karayolu Batısı: Selim İlçesi ile Selim Tren İstasyonuna giden köy yolu Güneyi: Kars İli Selim İlçesi arası tren yolu. 5Sarıkamış İlçesi; Doğusu: Yağbasan Köyünden Çatak Köyüne giden Devlet Karayolu ile takiben Çatak’ a giden Köy yolu. Kuzeyi: Kızılçubuk Köyünden Çatak Köyü, Batısı: Sarıkamış İlçesinden, Yukarısarıkamış Köyüne giden Köy yolunu takiben Kızılçubuk Köyü Güneyi: Sarıkamış İlçesinden Çatak Köyüne giden Devlet Karayolu. 6Kağızman İlçesi; Doğusu: Akdam ve Deliler Çiftliği ile Donanlı Köyüne giden yol ile Ağrı İl sınırı, Kuzeyi: Deliler Çiftliği Köy yolu ile Akdam’a giden köy yolundan Akçay, Batısı: Karacagören Köyünden Akçay Köyüne, oradan da Akdam’a giden köy yolu, Güneyi: Ağrı il sınırı. 7Akyaka İlçesi;Doğusu: Türkiye sınırı.Kuzeyi: Kars İli Akyaka İlçesi arası Devlet Karayolu Batısı: Kayaköprü köyü ile Küçükaküzüm köyü arası köy yolu.Güneyi: Küçükaküzüm, Aslanhane köyünden Türkiye sınırı 8Susuz İlçesi;Doğusu: Susuz İlçesi ile Çamçavuş Köyü arası yol. Kuzeyi: İncesu Köyünden Keçili Köyüne giden Köy yolu ve takiben merkez ilçe sınırına kadar giden © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 117 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No köy yolu Batısı: Kars İli Merkez İlçesi sınırı. Güneyi: Boğaz Köy ile Alçılı Köyü arası köy yolu. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: 1Kars Kuyucuk Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 2Kars-Sarıkamış Kağızman Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 37-KASTAMONU: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Kastamonu Merkez; Doğusu: Sapaca-Sarıca köyü karayolu, Kuzeyi: Kastamonuİstanbul karayolu, Kastamonu Merkez, Budamış-Köklü-Çorumlu-Sapaca köy yolu Batısı: Kıyık-Konukça-Alparslan-Akçakese köy yolu, Güneyi: Akçakese-Budamış karayolu, Budamış-Terzi köy karayolu,Terzi-Yolkonak-Gönmece-Sarıca köy yolu 2-Tosya ilçesi; Doğusu: Kastamonu-Çorum il sınırı, Kuzeyi: Gökçeöz-ÇeltikçiÇaybaşı-Dereköy köy yolu, Batısı: Gökçeöz-İncebel-Tosya köy yolu, Güneyi: TosyaKarasapaca-Çaykapı-Zincirlikuyu karayolu (İstanbul-Samsun yolu), 3-Araç ilçesi; Doğusu: İhsangazi ilçe sınırı Kuzeyi: Araç-İhsangazi karayolu Batısı: Araç merkez Güneyi: Aşağı yazı-Yukarı yazı köy yolundan Belkavak ve Bektüre köy yolunu takiben İhsangazi sınırı. Devlet/Genel Avlak Olarak Tescil Edilen Sahalar: Daday İlçesi Ballıdağ Mevki Devlet Avlağı: Doğusu: Gölgerişi Sırtı, Demirciören Sırtı, Kara Tepe’den Karapınar Tepe’ye inen sırt, Kurtyurdu Sırtı, Güneyi: Kayranlık Sırtı, Kömürocağı Sırtı, Ortageliş Sırtı, Handüzü Tepe’den Ortalık Tepe’ye giden sırt, Yaylaköy köy yolu, Deveyanı Sırtı, Kızıliniş Sırtı, Yakalı-Yeniköy-Yalakderesi Mahalleleri köy yolu, Sekmecik Sırtı, Tuzla Sırtı, Dereköy-Kavakyayla asfalt yolu, Sarıkayalar Sırtı, Ballıdağ-Yayla İşletme Şefliği sınırı Kuzeyi: Yançatı çayı, fabrika dere, Azdavay–Ballıdağ İşletme Şefliği sınırı, Kirazdağı-Ballıdağ İşletme şefliği sınırı, Devrekani Çayı Batısı: Savaş-Ballıdağ İşletme Şefliği sınırı, Yançatı Çayı. Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yasaklanan Sahalar: 1Araç-Sepetçioğlu Örnek Avlağı; Doğusu: Evkaya Tepenin eteklerinden Araç-Boyalı karayolu boyunca Sıragömü Yaylasına kadar olan bölüm, Batısı: Çerçi Yaylasından Geley Yaylasına bağlantı yoluyla, buradan Soğucakçörte Dere sınır alınarak Kocagöynük Mahallesine bağlanır, Kuzeyi: Kocagöynük Mahallesinden Yukarıoba Köyüne giden karayolu ile buradan Fındıklı Köyünün güneyinden karayolu bağlantısı ile Evkaya Tepenin eteklerindeki Araç-Boyalı karayoluna bağlanır, Güneyi: Sıragömü Yaylasından başlayarak Kirazlı ve Doğanpınar köylerine kadar olan karayolu. Doğanpınar köyünden de Çerçi yaylasına giden yol. 2Düzdağ Örnek Avlağı; Doğusu: Kuzeydoğuda Geymene Mahallesinden başlayarak Farkoşa Mahallesi ve sonrasında Çayırcık Mahallesine bağlayan köy yolu Çayırcık Mahallesinden ara yollarla Uzunyazı Sırtından Davulcuçam Tepeye ulaşır. Buradan Katmer Tepe, Sarıçam Pınar Tepe, Yundoluk Tepe ve sonrasında Yayla Dere ile Bıngıldayık Derenin birleşme noktasında son bulur, Batısı: Kuzeybatıda Gökırmak sınırındaki Çoroğlu Köyünün güney yakasından başlar yolo boyu güney istikametten devam ettikten sonra Karı Tepenin © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 118 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No batı eteklerinden Oymaağaçseki Köyünün doğsundan güneye doğru yol boyunca iner Badembekdemir Köyünün güney Doğusunda kalan dört yol ayırımında yol direk karşıya geçerek devam eder ve yolun Hızarderesi ile kesişme noktasında dere boyu güney istikametli saparak son bulur, Kuzeyi: Çoroğlu Köyünün Gök Irmak kıyısından başlayarak ırmak boyunca devam eder. Tekke Mahallesine gelmeden yoldan ayrılarak mahalleyi yol ve Kubalaklı Dere arasında bırakarak tekrar ırmakla birleşir ırmak boyunca devam eden sınır Akcasu Mahallesini iki yakasındaki dere ile sınır dışı bırakarak ilerleyip Sepetçioğlu Mahallesine varmadan ırmağa dökülen dereden ayrılan sınır derenin yol ile birleşme yerinden doğu istikametine yol boyu gider ve Kızılince Dresi ile birleşir. Dere boyu devam eder yan derte olan Ardıçlık Dere ile birleşir. Ardıçlık Dereden yola birleşerek doğu sınırında son bulur, Güneyi: Batı sınırının son bulduğu Hızar Deresi boyunca devam ederek. Kazanpınar Dere ile birleşir Kazanpınar Dere ile Yayla Derenin kesişme noktasında son bulur. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Merkez ilçe;Kuzeyi:Karaş-Hacıilyas köy yolu, Doğusu:Çengeloluk sırtı, Karaca Tepe, Çingenepınar sırtı, Güneyi:Köprükaya dere, Kıran Dere, Batısı:Gölbaşı Sırtı, Hobu Tepe, Büyükdere sırtı, 2-Taşköprü ilçesi; Kuzeyi: Karacakaya Dere, Tozak Sırtları, Doğusu: ÇaycevherOrtaköy-Derebeysibey köy yolu, Güneyi: Gedek Dere, Batısı: Tuzla Tepe, Tozak Sırtları, 3-Küre ilçesi; Kuzeyi: Evsizlerkayası, Kıvrakaliuçtuğu Dere, Karlık Tepe, Çukur Tepe, Doğusu: Çukur Tepeden Kayabaşı ve İstanbul kayası mevkiine inen yol, Güneyi: Karadeniz çayı, Karadonu Dere, Batısı: Karadeniz Çayı, Yukarıersizler köy yolu, 4-Pınarbaşı ilçesi; Kuzeyi: Yumruca tepe, Geriş mahallesi, Doğusu: Yanarda- Çorbacı Köy yolu, Güneyi: Zarı Çayı, Adam Dere, Horma-Çağda köy yolu, Batısı: Çağdakaya, Yukarıgeriş köy yolu, 5- İnebolu ilçesi; Kuzeyi: Salman çayı, Cinler Dere, Doğusu: Sivrengi Tepe, AkkonakBaşköy köy yolu, Kavlık Sırtı, Güneyi: Kavlık Sırtı, Dengeloğlu Sırtı, Çökecek dere, Batısı: Salcı çayı, 6-Çatalzeytin ilçesi; Kuzeyi: Çatalzeytin-Abana karayolu, Doğusu: Hardı Çayı, Güneyi: Hardı Çayı, Batısı: Odalardüzü sırtı, Konaklı, Çatalzeytin köy yolu, Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: 1Kastamonu Ilgazdağı Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 2Kastamonu Taşköprü Elekdağı Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 3Kastamonu Aydavaz Kartdağı Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 4Kastamonu Tosya Gavurdağı Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 38-KAYSERİ: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 119 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No 1- Bünyan İlçesi(A);Doğusu: Bünyan İlçe Merkezinden başlayarak eski Malatya– Kayseri yolunu takiben Yenisüksün Kasabası yol sapağına kadar, Kuzeyi: Bünyan İlçesi sınırının Kayseri Malatya eski asfaltında kesişen yerinden başlayarak, asfaltı takiben Bünyan İlçe Merkezine kadar, Batısı: Bünyan İlçe sınırı ile Melikgazi İlçe sınırı, Güneyi: Bünyan İlçe sınırının Kuruköprü–Dağardı Köy yolunu kestiği noktadan başlayarak Güllüce– Yenisüksün yolunu takiben eski Malatya–Kayseri yolunu kestiği yere kadar. (B):Doğusu: Akışla-Pınarbaşı ilçe sınırı Kuzeyi: Sarıoğlan ilçe sınırı Batısı: Akçatı Köyü-Emirviran Köyü- Çamlıgüney Tepeden Sırtı takiben Sivri Tepe-Eşelik TepeDüğünyurdu Tepeyi takiben Kahveci Köyüne, Kahveci Köyü-Danışment Köyü-Pirahmet Köyü-Koyunabdal Belediyesi karayolunu takiben karayolunun Sarıoğlan ilçe sınırını kestiği yere kadar. Güneyi: Akçatı Köyünden Sıvgın Köyüne giden yolu takiben ilçe sınırını kestiği yere kadar. 2-Develi İlçesi: Doğusu: Develi İlçesinden Erciyes Dağı üzerinden Kayseriye giden karayolunun Hacılar İlçe sınırını kestiği yere kadar. Kuzeyi: Hacılar ilçe sınırı Batısı: İncesu İlçe sınırı Güneyi: Develi’den Soysallı-Çayırözü Köyü üzerinden Kayseri’ye giden karayolunun İncesu İlçe sınırını Kestiği yere kadar. 3-İncesu İlçesi; Doğusu: Kayseri-Niğde karayolunu takiben Yeşilhisar İlçe sınırı, Kuzey: Kocasinan–İncesu İlçe sınırı Batısı: Yeşilhisar ilçe sınırı ve Nevşehir İl sınırı, Güneyi: Yeşilhisar–Develi yol kavşağından başlayarak Başköy Ürgüp yolunu takiben Nevşehir İl sınırı. 4-Felâhiye İlçesi; Doğusu: Felâhiye Özvatan yolunun Büyüktoraman yol sapağından başlayıp, Büyüktoraman-Yozgat il sınırını kestiği nokta. Kuzeyi: Yozgat il sınırı. Batısı: Felâhiye Yozgat yolunun il sınırını kestiği noktaya kadar. Güneyi: Felâhiye Özvatan yolunun Büyüktoraman yol ayrımına kadar. 5-Pınarbaşı İlçesi(A);Doğusu: Kayseri–Sivas İl Sınırı Kuzeyi: Pınarbaşı-Malatya karayolunun Gebelek yol sapağından başlayarak aynı karayolunun İl Sınırının kesiştiği yere kadar. Batısı: Pınarbaşı-Malatya karayolunun Gebelek yol ayrımından başlayarak Kırkgeçit Köy yolunu takiben İlçe sınırının kesiştiği yere kadar. Güneyi: Pınarbaşı-Sarız İlçe Sınırı (B):Doğusu: Pınarbaşı-Sarız İlçe Karayolunu takiben, Sarız İlçe Sınırına kadar Kuzeyi: Pınarbaşı–Kayseri Karayolunun Solaklar Köyüne girişine kadar olan kısmı Batısı: Solaklar Köyü-Büyükgürleğen Köyü–Büyükkömartmut-Demircili-Elmalı-Artmak-Hasırcı Köy yolunu takiben Sarız İlçe Sınırına kadar Güneyi: Pınarbaşı–Sarız İlçe Sınırı 6-Sarız İlçesi; Doğusu: Kahramanmaraş İl sınırı, Kuzeyi: Kayseri–Kahramanmaraş karayolunun Sarız İlçesi yol sapağından başlayarak K.Söbeçimen, B.söbeçimen, B. Örtülü, K.Örtülü köy yolunu takiben Kahramanmaraş il sınırını kestiği noktaya kadar. Batısı: Kayseri–Kahramanmaraş karayolunun Sarız İlçesi yol sapağından başlayarak karayolunu takiben Kahramanmaraş il sınırını kestiği noktaya kadar. Güneyi: Kahramanmaraş İl sınırı 7-Yahyalı İlçesi(A);Doğusu: Adana İl Sınırı, Kuzeyi: Develi İlçe Sınırı, Batısı: Develi İlçe Sınırı Karaköy yolunu takiben Yahyalı-Maden çevre yoluna olan kısım. Güneyi: Karaköy-Şıhlı sapağından Yahyalı-Maden çevre yolunu takiben Adana İl sınırına kadar. (B):Doğusu: Deveyolu (Dümbere) yolu nu takiben Yaylasuyu deresi ile kesiştiği nokta, Kuzeyi: Deveyolu (Dümbere) yolu nu takiben Aladağlar Maden yolu sapağı, Batısı: Aladağlar Maden yolunu takiben Sırçak Deresi, Güneyi: Sırçak Deresi, Yaylasuyu Deresini takiben Deveyolu ile kesiştiği nokta. © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 120 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No (C):Doğusu: Derebağ Çağlayan Mahallesi yolunu takiben Ağcaşar Yurdu-Karlık Tepesi, Kuzeyi: Derebağ-Dündarlı yolunu takiben Niğde İl Sınırı, Batısı: Niğde İl sınırı, Güneyi: Aladağlar Yaban Hayatı Geliştirme Sahası 8-Yeşilhisar İlçesi; Doğusu: Yeşilhisar İncesu İlçe Sınırından Yeşilhisar-İncesu yolu Kuzeyi: Yeşilhisar Akköy Köy Karayolunu takiben İlçe Sınırı Batısı: Yeşilhisar Niğde İl sınırı Güneyi: Yeşilhisar-Niğde Karayolu 9-Tomarza İlçesi; Doğusu: Tomarza’dan Büyüksüvegen’e giden karayolunun Şıhbarak yol ayrımına kadar. Kuzeyi: Tomarza’dan Develi’ye giden karayolunu takiben ilçe sınırına kadar. Batısı:Develi ilçe sınırı. Güneyi: Şıhbarak yol ayrımından Böke, Kale, Hacıpaşa yolunu takiben ilçe sınırına kadar. 10-Kocasinan İlçesi; Kuzeyi: Felâhiye İlçe sınırı, Doğusu: Kızılırmağın takiben ırmağın Felahiye ilçe sınırını kestiği yere kadar Güneyi: Kızılırmak Batısı: Kayseri– Boğazlıyan eski Karayolunu takiben İl sınırını kestiği yere kadar. Devlet/Genel Avlak Olarak Tescil Edilen Sahalar: Bakırdağı Ormanları Devlet Avlağı: Doğusu: Hırsızoğlu Tepe’den başlayarak Karagedik Tepe, Adana il sınırı, Kuzeyi: Bakırdağı Köyü’nden başlayarak Zamantı Irmağı’nı takiben Gökkaya Sırtı, Karaoluk Tepesi, Kıblesiz Tepe, Köroğlu Tepe, Hırsızoğlu Tepe’ye kadar, Güneyi: Adana il sınırı, Batısı: Bakırdağı Köyü’nden başlayarak, Satı Köyü, Yazıçam Sırtı, Kaleköy yol ayrımı, Orta Tepe, Kurşunlu Bakır Tepe, Keloğlandağı Tepe, Adana il sınırına kadar. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Kocasinan İlçesi; Kuzeyi: Acısu Deresinin Kayseri–Felahiye Karayolunu kestiği noktadan başlayarak, Acısu Deresi, Katıruçuran Mevkii, Doğusu: Katıruçuran Mevkiinden başlayarak sırtı takiben Düvenkolu Sırtına kadar. Güneyi: Mollahacı Köyünden ağaçlandırma sahasına çıkan toprak yol, Sarıgüney Sırtı, Batısı: Kayseri–Felâhiye Karayolu, 2-Hacılar İlçesi; Doğusu: Cankurtaran Deresinden başlayıp Lifos T, Atağılı T, Akbayır T., Kırcılıseki Sırtını takiben Kırcılıseki T. Kadar, Kuzeyi: Cankurtaran Deresinden başlayıp Alaçayır, Derendere Sırtını takiben Ortaseki Mevkiine kadar, Batısı: Ortaseki Mevkiinden başlayıp Sarıkaya T., Eşşekyarısı T., Üçtepe arası, Kırkpınar Deresini takiben küçük Erciyes Dağına kadar, Güneyi: Kırcılıseki T. den başlayıp Küçük Erciyes Dağına kadar. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: Yahyalı Aladağlar Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 39-KIRKLARELİ: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Demirköy ve Vize İlçeleri: Doğusu: Süleyman’ın çayırı mevkii-Balaban Deresinden güneye doğru, Balaban köyü-Balaban dereyi takiben Mustafa Tepe, Baraj Yeri, Orman Bakım Evi, Çakmak Tepe, Çayırdere Sırtı, Dikilitaş Tepe’ye Batısı: Küçük kaynak pınarından güneye doğru orman yolunu takiben Bıçkı Tepe, Çanlıbayır Tepe, Çavdar Sırtına- Güneye doğru, Dere yatağı boyunca Haydut Tepe- Radar İstasyonuna, Kuzeyi: Sarpdere Köyünün doğusundan Küçük kaynak pınarından Balaban Dereyi takiben Süleymanın çayırı mevkiine Güneyi: Radar İstasyonundan doğu istikametinde Boyunduruk Tepe, Karamanbayırı Tepe, Papuçdere, Dikilitaş Tepe’ye kadar olan saha © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 121 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No 2-Lüleburgaz ve Pınarhisar İlçeleri; Doğusu: Tozaklı-Cevizköy-Sütlüce köy yolu Kuzeyi:Tozaklı’dan-Ertuğrul, Pınarhisar yol ayrımına Batısı: Tozaklı, Pınarhisar yol ayrımından, Ertuğrul Köyüne Güneyi:Ertuğrul Köyünden Sütlüce Köyüne uzanan yol 3-Demirköy İlçesi, Saka longozu Mevkii: Doğusu: Karadeniz Kuzeyi: İğneadaDemirköy Asfaltı Batısı: Bezirgân tepeyi takiben Yavuzderesi-Arpatarla mevkii, Kirazdere, Keltepe, Büyük korutepe, Yuvarlaktepe, Ortabayırtepe, Güneyi: Panayırdere ve Vize İlçe sınırı, Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yasaklanan Sahalar: Merkez İlçesi-Çukurpınar Örnek Avlağı; Doğusu: İncesırt Orman İşletme Şefliği (Balaban Deresi Rızvaniçi Mevkii, Meşeliburun Tepe, Pandak Tepe, Batısı: Kırklareli Orman İşletme Şefliği (Salih Çavuşun Kışlası, Kocaburun Tepe-Hergele Tepe-Dikilitaş Deresi), Kuzeyi: Demirköy Orman İşletme Şefliği Sınırı (Köy Deresi- Büyükdere-İncebel Tepe- Kıran Tepe- Hüseyinin Kışlağı- Salih Çavuşun Kışlağı-Büyükdere), Güneyi: Beypınar-ÇukurpınarArmağan Yolu. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: 1Merkez İlçe, Demircihalil Köyü, Ada Mevkii; Doğusu: Üsküp-Kızılcıkdere yolu, Kuzeyi: Orman Yolu, Güneyi: Kırklareli-Kızılcıkdere yolu, Batısı: KırklareliDemircihalil yolu. 2Vize İlçesi (Çamlık Mevkii); Kuzeyi: Küçükyayla-Evrencik arasındaki ham yol, Doğusu: Vize-Küçükyayla köy yolu, Batısı: Pazarlı Köyünden Sofular-Evrencik-Sergen güzergahında Kömürköy ham yol, Güneyi: Vize-Pazarlı asfaltı. 40-KIRŞEHİR: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Merkez İlçe: Doğusu: Kırşehir Merkezi çıkışından Ankara asfaltı istikametini takiben Çiçekdağı yolu kavşağına kadar olan kısım. Kuzeyi: Ankara asfaltı- Çiçekdağı kavşağından Çayağzı kasabası yolunu takiben Yeniyapan –Demirli Kasabası kavşağına kadar olan kısım Güney Batısı: Kırşehir- Karıncalı yolunu takiben Yeniyapan yolundan Demirli kavşağına kadar olan kısım. 2-Akçakent İlçesi (A) ;Güney Doğusu: Akçakent –Hamzabey Küçük Abdiuşağı yolu Kuzeyi: Akçakent–Kilimli Yolu Batısı: Küçük Abdiuşağı-Solakuşağı yolunun Kilimli Ödemiş yolu kavşağına kadar Güneyi: Taşoluk-Hamzabey Küçükabdiuşağı yolu Yetikli (B) ; Doğusu: Paşa yakası sırtı, Halaçlı tepe, Kıraç tepe, Çınarlı tepe, Berber tepe, Secan tepe. Kuzeyi: Boğazevci köyünden kocaarmut tepesi, Kırıcaktepe, Kadıncık tepesi, Sivrikaya tepeden Kızılcaali köyünden Secan tepesi hizasına kadar olan kısım. Batısı: Kocaarmut tepeyi takiben Çelikkaya tepeye, Yağmur tepeden uzuznkol sırtına kadar olan kısım, Güneyi: Uzunkol sırtını takiben Zalimali köyünden korkorlu köyüne kabak tepe, Ziyaret tepe, Karlı kuzey tepe, Halaçlı tepeden Paşa yakası sırtına kadar olan kısım. 3-Çiçekdağı İlçesi: Doğusu: Çiçekdağı-Kırşehir kara yolu Kuzeyi: AkçakentÇiçekdağı karayolunun Kırdök kavşağına kadar olan kısmı Batısı: Kırdök Köyünden Akçakent Çiçekdağı karayoluna bağlanan kısım Güneyi: Kırdök Köyü, Yukarıhacıahmetli, İbikli, yolunu takiben Kırşehir yoluna bağlanan kısım 4-Kaman İlçesi; Doğusu: Yağmurlu Sarıuşağı-Demirliden aydınlar Köyüne giden yol Kuzeyi: Kırşehir–Kaman Karayolu Kuzey Batısı: Kaman İlçesinden Ömerhazılıya giden yol Güneyi: Ömerhacılı- Çadırlı Hacıyusuf–Çadırlı Körmehmet-Yağmurlusarıuşağına giden yol. © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 122 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No 5-Mucur İlçesi; Doğusu: Şatıroğlu Mahalle Yolu Kuzeyi: Dağ Çiftliği Şatıroğlu Mahalle Yolu Batısı: Yeşilyurt Dağ Çiftliği Yolu Güneyi: Mucur-Kırşehir asfalt arasında bulunan alan 6-Akpınar İlçesi; Doğusu: Akpınar Merkezi İle İsahocalı yolunun İlçe sınırı arasında kalan kısım. Kuzeyi: Akpınar Merkezinden Ankara Asvaltını takiben Kaman İlçe sınırından Hamit Kasabası güzergâhına kadar olan kısım Batısı: Ankara Asfaltını takiben Akpınar Kaman İlçe sınırından Kaman –Yeniyapan yolunun Kesiştiği yere kadar olan İlçe sınırı Güneyi: Akpınar -İsahocalı yolu ile İlçe sınırını Hamit yoluna bağlayan kısım 41-KOCAELİ: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Gebze İlçesi (A): Doğusu: Mudarlı Ovacık Kadılı Köy yolu Kuzeyi: İstanbul İl sınırı, Güneyi: Kadıllı, Yediyer Çiftliğine, Göçebeyliğine giden yol Batısı: İstanbul İl sınırı (B):Kuzeyi: Muallim Köyü, Gebze yolu Doğusu: Muallim köyü Tem otobanı Güneyi: İzmit Körfezi Batısı: Tubitak MAM sahasının doğu sınırı 2-Kartepe İlçesi: Doğusu: Sakarya İl sınırı, Batısı: Pazarçayır köyünden kuzey yolu takiben Suadiye köyüne Kuzeyi: Suadiye Nusretiye Maşukiye köy yolundan demiryolu takiben Güneyi: Sakarya il sınırından batıya doğru Keltepe TV verici istasyonun güneyinden geçerek Pazarçayır köyüne, 3-Körfez İlçesi(A): Doğusu: Eski İstanbul karayolundan Elmacık-Kalburcu yoluna, Kuzeyi: Eski İstanbul karayolu Güneyi: Kalburcu yolundan batıya doğru, Hereke-Elmacık yolundan Dilovası ilçe sınırına Batısı: Dilovası-Körfez ilçe sınırı (B):Kuzeyi: Elmacık köyünden yolu doğuya doğru takip ederek Kalburcu köyüne, Doğusu: Kalburcu köyü Güneyi: Kalburcu köyünden Elmacık-Hereke yoluna Batısı: Kalburcu Hereke yolundan kuzeye Elmacık köyüne giden yol 4-Derince İlçesi: Kuzeyi: İstanbul il sınırından, Kandıra ilçe sınırı Doğusu: Kandıra ilçe sınırından Çakmaklar-Hatipler-Çancılar köy yolu Güneyi: Çancılar-Karagöllü köy yolu Batısı: Karagöllü köyünden-Bıçakçılar köy yolunu takiben İstanbul il sınırına 5-Kandıra İlçesi(A): Kuzeyi: Tekke tepenin 400 m kuzeyinden doğuya doğru çam sınırını takiben Yılgınlık tepe, Göztepe, Tarlatepe, Kışlalar Doğusu: Sarısu deresi Güneyi: Sarısu deresinden Doğancılı köyüne, buradan yolu takiben Çalköye Batısı: Çalköyden Seyrek köy yolunu takip ederek karadenize (B): Kuzeyi: İstanbul il sınırından başlar, Ortaköy-Teksen köy yolunu takiben Çalca köyüne Doğusu: Çalca köyünden, Dereli köy yolunu takiben Dereli köyüne Güneyi: Dereli Tatar Ahmet-Çakmaklar köy yolunu takip ederek Derince ilçe sınırına Batısı: Derince İlçe sınırını takiben İstanbul İl sınırına, buradan İstanbul İl sınırını takip ederek Ortaköy yol ayrımına (C): Kuzeyi: Sakarya il sınırı Doğusu: Sakarya il sınırı Güneyi: Sakarya il sınırı Batısı: Kandıra-Sakarya yolu 6-İzmit Merkez İlçesi(A): Kuzeyi: Şahinler köyü yol ayrımından Sarışeyh Köyüne buradan yolu takiben Kandıra-İzmit Yoluna bağlanır. Doğusu: Kandıra Anayoldan başlayarak güneye Kıssalar-Orhaniye köyü yolunu takiben Orhaniye Köyüne, Güneyi: Orhaniye köy yolundan Kandıra yoluna, buradan batıya doğru Sadıklar-Nebihoca köy yolu ayrımına kadar Batısı: Sadıklar köy yolundan kuzeye doğru Çobanoğlu, Nebihoca köy yoluna, buradan Şahinler-Sarışeyh köy yolu ayrımına © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 123 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No (B): Kuzeyi: Kandıra ilçe sınırı Güneyi: Sakarya il sınırından Yenice-ÇavuşoğluAkmeşe yolunu takiben Akmeşe Köyüne Batısı: Akmeşe köyünden Mecidiye Köyünün doğu yolunu takip ederek Kadriye köy yolu ayrımından Kandıra ilçe sınırına (C): Kuzeyi: Uzunbey-Ketenciler köy yolu Doğusu: Ketenciler köy yolunu güneye takiben Uzuntarla Köyüne buradan E-5 (D-100) karayoluna Güneyi: E-5(D-100) karayolu Batısı: E-5 (D-100) Karayolundan kuzeye doğru İbrikdere köy yolunu takip ederek Ketenciler köy yolu ayrımına (D): Kuzeyi: İzmit-Adapazarı E-5 (D-100) karayolu Doğusu: İzmit-Gölcük yeni yolu Güneyi: İzmit-Gölcük yeni yolunun eski yol ile birleştiğ yer Batısı: İzmit Körfezi 7-Başiskele İlçesi(A): Kuzeyi: E-5 (D-100) karayolu Doğusu: E-5 yolundan Köseköy’e buradan yolu takiben Kullar’a Güneyi: Kullar’dan yolu takiben eski Gölcük (Sahil) yoluna Batısı: Eski Gölcük sahil yolundan yeni İzmit-Gölcük yolunu takip ederek E-5 (D-100) karayoluna (B): Kuzeyi: İzmit Körfezi Doğusu: İzmit ilçe sınırı Güneyi: İzmit-Gölcük yolu Batısı: Gölcük ilçe sınırı 8-Gölcük İlçesi(A): Kuzeyi: İzmit Körfezi Doğusu: Başiskele İlçe sınırı Güneyi: Gölcük Karamürsel yolunun Karamürsel sınırlarına kadar Batısı: Karamürsel ilçe sınırı (B):Kuzeyi: İzmit-Gölcük karayolu Doğusu: İzmit-Gölcük yolundan güneye Yazlık köy yolunu takip ederek Yazlık-Yeni Ferhadiye-Nüzhetiye köy yolu ayrımına Güneyi: Nüzhediye köy yol ayrımından batıya yolu takip ederek Nüzhediye köyüne Batısı: Nüzhediye köyünden kuzeye yolu takip ederek Hasaneyn-Hisareyn köylerine buradan yolu takiben Gölcük yoluna 9-Karamürsel İlçesi(A): Kuzeyi: Yalova il sınırından Semetler-Çamdibi Fulacık köy yolu Doğusu: Fulacık köyünden Bursa İli İznik ilçe sınırına Güneyi: Bursa İli İznik ilçe sınırı Batısı: Yalova il sınırlarına (B): Kuzeyi: İzmit Körfezi Doğusu: Gölcük İlçe sınrı Güneyi: Gölcük-KaramürselYalova yolu Batısı: Yalova il sınırı Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yasaklanan Sahalar: Körfez-Sipahiler Örnek Avlağı; Doğusu: İzmite giden eski İstanbul yolundan Kocasırt Tepe, Meydancık Tepe ve Güllük Tepenin Doğusundan geçen stabilize yol, Batısı: Belen-DereköySipahiler, Köy yolunu takip ederek Eski İstanbul yoluna kadar, Kuzeyi: Eski İstanbul-İzmit yolu, Güneyi: Köşk tepenin güneyinden Yaylacık tepenin batısı, Düztepenin güneyi Çenedağ tepenin güneyinden geçen stabilize yol, Yataktepenin güneyi, Üç tepenin güneyindeki yol, Sarımeşe deresini kesen kurudereden Asfalt yolu takiben Ballıköy Mahlesine Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Gebze İlçesi Ballıkayalar Tabiat Parkı Koruma Alanı; Kuzeyi: Molla FenariDenizli köy yolu (Eski İstanbul yolu) Doğusu: Balıklayalar Tabiat Parkı batı sınırı, Güneyi: Demirciler-Tavşanlı köy yolu Batısı: Tavşanlı-giden Köy yolu, buradan eski İstanbul yoluna. 2-Dilovası İlçesi Ballıkayalar Tabiat Parkı: Kuzeyi: Denizli köyünden Eski İstanbul yolunu doğuya takip eder. Doğusu: Eski İstanbul yolundan Demirciler köy yolunu takiben Demirciler köyüne Güneyi: Demirciler köyünden Tavşanlı köy yolunu takiben Balıklayalar Tabiat Parkının doğu sınırına Batısı: Tabiat Parkının doğu sınırını kuzeye doğru takip ederek Eski İstanbul yoluna © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 124 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No 3-Kuzeyi: Örnek köyden başlayarak Pazarçayırı köy yolunu takliben Kartepe TV verici istasyonuna, Doğusu: Kartepe TV verici istasyonundan Sakarya il sınırına Güneyi: Sakarya İl sınırı Batısı: Sakarya il sınırından kuzeye doğru Kazandere’yi takip ederek Tepecik köyü buradan Serindere Örnek köy yolunu takip ederek Örnek köye Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: Kandıra İlçesi Seyrek Köyü mevkii; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 42-KONYA: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1Ereğli İlçesi; Doğusu: Halkapınar İlçe sınırı, Kuzeyi: Ereğli Halkapınar karayolu Sarıca yol kavşağından, Sarıca-Orhaniye-Yazlık Köyüne oradan Yazlık, Yellice yol kavşağına, Batısı: Yazlık-Yellice yol kavşağından-Yellice-Karaman İl sınırına, Güneyi: Karaman İl sınırına, 2Karatay-Selçuklu-Altınekin İlçeleri; Doğusu: Karatay ilçesi İpeklerKatrancı köy yollarının Aksaray–Konya karayolu ile birleştiği noktadan, KaradonaYağlıbayat-Aksaklı-Beşağıl köy yolları, Kuzeyi: Altınekin ilçesi Karakaya (Mennek)-KoçaşHacınuman köy yolları, Batısı: Altınekin ilçesi Karakaya (Mennek) -Selçuklu ilçesi Eğribayat-Kervan-Kızılca kuyu köy yollarının Konya-Aksaray karayolu ile birleştiği noktadan Büyükalim Petrol İstasyonuna, istasyondan Karatay ilçesi Divanlar-Karakaya-Göçü köy yolları, Güneyi: Göçü Köyünden yayla yollarını takiben Beşağıl Köyüne giden yol. 3Kulu ve Cihanbeyli İlçeleri; Doğusu: Karacadağ-Celep yolu, Kuzeyi: Karacadağ- Kozanlı Kasabası yolu, Batısı: Kozanlı-Bulduk Kasabası arasındaki arazi yolu, Güneyi: Bulduk-Celep Kasabası arasındaki arazi yolu arasında kalan saha. Devlet/Genel Avlak Olarak Tescil Edilen Sahalar: Akören Mavi Boğaz Devlet Avlağı: Doğusu: Akören İlçe merkezinden, Karahöyük, Çumra ilçe sınırının Karahüyük-Apassaraycık yolunu kestiği noktadan Çumra ilçe sınırını takiben Beyşehir kanalına, Kuzeyi: Akören-Kayasu yolu, Kayasu-Akkise yolu üzeri Ahırlı İlçe sınırını kestiği noktaya, Güneyi: Beyşehir kanalı arasında kalan saha, Batısı: Ahırlı ilçe sınırları. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Taşkent İlçesi-Balcılar Kasabası; Doğusu: Hadim ilçe sınırı, Kuzeyi: Balcılar Kasabasından Hadim İlçesi Kutlupınar Köyü yolu Hadim ilçe sınırını kestiği noktaya, Batısı: Balcılar Kasabasından Karaman ili Başyayla’ya giden yolun il sınırını kestiği noktaya, Güneyi: Karaman il sınırı. 2- Halkapınar İlçesi; Doğusu: Mersin İl sınırı, Kuzeyi: Ereğli-Aydıkent köy yolunun Halkapınar hududundan başlayıp, Halkapınar-Eskihisar- Kayasaray köy yolu ve Mersin il sınırına, Batısı: Ereğli İlçe sınırı, Güneyi: Karaman İl sınırı Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: Bozdağ Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; 16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 43-KÜTAHYA: © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 125 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde avın yasaklandığı sahalar: 1-Aslanapa İlçesi; Doğusu: Çamırdık-Bezirgân-Ören yol ayrımından asfalt yolu takiple, Bezirgân, Terziler, Ballıbaba, Göynük ören köyü ve yine yolu takiple, Kütahya-Çavdarhisar Devlet yolu ile birleştiği yere kadar. Kuzeyi: Kütahya-Çavdarhisar Devlet yolunun, Göynükören köy yol ayrımından Devlet yolunu takiple, Aslanapa-Çavdarhisar ilçe sınırının birleştiği yere kadar. Batısı: Kütahya-Çavdarhisar Devlet yolu ile Aslanapa-Çavdarhisar ilçe sınırının birleştiği yerden, ilçe sınırını takiple, ilçe sınırı ile Çamurdık-Gökağaç köy yolunun birleştiği yere kadar. Güneyi: Aslanapa-Çavdarhisar ilçe sınırı ile, Çamurdık köyü ve yolu takiple, Çamurdık-Bezirgan-Ören yol ayrımına kadar. 2-Çavdarhisar İlçesi; Doğusu: Gökağaç-Çamurdık köy yolu ile, Çavdarhisar-Aslanapa ilçe sınırının birleştiği yerden, ilçe sınırını takiple, Çavdarhisar-Kütahya Devlet yolu ile birleştiği yere kadar. Kuzeyi: Çavdarhisar-Kütahya Devlet yolunu takiple, Çavdarhisar ilçe merkezine kadar. Batısı:Çavdarhisar ilçe merkezinden Yeşildere köyüne giden asfalt yolu takiple, Yeşildere köyüne kadar. Güneyi: Yeşildere köyünden, köy yolunu takiple, Hacımahmut, Çam köyü, Gökağaç ve yolu takiple, Gökağaç-Çamurdık köy yolu ile Çavdarhisar-Aslanapa ilçe sınırı ile birleştiği yere kadar. 3-Domaniç İlçesi; Doğusu: Çukurca-Erikli köy yolu ile Kütahya-Bilecik il sınırının birleştiği yerden, il sınırını takiple, il sınırının Domaniç-Bursa devlet yolu ile birleştiği yere kadar. Batısı: Kütahya-Bilecik il sınırı ile Domaniç-Bursa Devlet yolunun birleştiği yerden, devlet yolunu takiple, Domaniç ilçe merkezi Güneyi: Domaniç ilçe merkezinden, Çakıl köy yolunu takiple, çakıl, Ilıcaksu, Çukurca ve yolu takiple, Çukurca-erikli köy yolu ile KütahyaBilecik il sınırının birleştiği yere kadar. 4-Emet İlçesi; Doğusu: Kayı köy-Üyücek köy yolu ile Emet-Tavşanlı ilçe sınırının birleştiği yerden ilçe sınırını takiple, Emet-Tavşanlı Devlet yolu ile birleştiği yere kadar. Kuzeyi: Emet-Tavşanlı ilçe sınırı ile Emet-Tavşanlı Devlet yolunun birleştiği yerden devlet yolunu takiple Günlüce köyüne kadar. Batısı: Günlüce köyünden Tavşanlı-Emet Devlet yolunu takiple Sarıayak yol ayrımına kadar. Güneyi: Tavşanlı-Emet Devlet yolunun, Sarıayak yol ayrımından yolu takiple Kayı köy ve takiben; Kayı-Üyücek köy yolunun Emet-Tavşanlı ilçe sınırı ile birleştiği yere kadar 5-Gediz İlçesi; Doğusu: Kütahya-Uşak il sınırı ile somaklı-uğurluca arası il yolu yol ayrımının birleştiği yerden, yol ayrımını takiple Gediz-Altıntaş il yoluna kadar. Kuzeyi: Somaklı-Uğurluca arası yol ayrımı ile Gediz-Altıntaş il yolunun birleştiği yerden il yolunu takiple, Gümüşlü-Dörtdeğirmen köyü. Batısı: Dörtdeğirmen köyünden asfalt yolu takiple, Erdoğmuş, Vakıf köy ve yine yolu takiple, Kütahya-Uşak il sınırına kadar. Güneyi: Dörtdeğirmen-Vakıf köy yolunun Kütahya-Uşak il sınırı ile birleştiği yerden il sınırını takiple, somaklı-uğurluca arası yol ayrımının, Kütahya-Uşak il sınırı ile birleştiği yere kadar. 6-Hisarcık İlçesi; Doğusu: Hisarcık-Simav Devlet yolu ile, Hisarcık-Simav İlçesi sınırının birleştiği yerden, Devlet yolunu takiple, Hisarcık İlçe Merkezi ve Hisarcık-Emet Devlet yolunu takiple, Hisarcık-Emet İlçe sınırı ile birleştiği yere kadar. Kuzeyi: HisarcıkEmet Devlet yolunun, Hisarcık –Emet İlçe sınırı ile birleştiği yerden, İlçe sınırını takiben, Hisarcık-Emet-Simav İlçe sınırlarının birleştiği yere kadar. Batısı: Hisarcık-Emet-Simav İlçe sınırlarının birleştiği yerden İlçe sınırını takiple, Hisarcık-Simav Devlet yolu ile birleştiği yere kadar. 7-Pazarlar İlçesi; Doğusu: Sofular-Uğurlu güme asfalt yolu ile-Pazarlar-Şaphane ilçe sınırının birleştiği yerden, ilçe sınırını takiple, Pazarlar-Şaphane il yolunun birleştiği yere © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 126 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No kadar. Kuzeyi: Pazarlar-Şaphane ilçe sınırı ile il yolunun birleştiği yerden il yolunu takiple Pazarlar ilçe merkezi Batısı: Pazarlar ilçe merkezinden; Pazarlar–Yenice köy asfalt yolunu takiple, Yakuplar asfalt yol ayrımına kadar. Güneyi: Yakuplar köy asfalt yolu ayrımından yolu takiple, Yakuplar, Örey, Sofular köyü ve yolu takiple, ilçe sınırı ile birleştiği yere kadar. 8-Simav İlçesi(A);Doğusu: Simav-Gediz devlet yolu ile–Simav-Şaphane ilçe sınırının birleştiği yerden, ilçe sınırını takiple, Simav-Hisarcık ilçe sınırının, Kestel–Alınören köy yolu ile birleştiği yere kadar. Kuzeyi: Kestel-Alınören köy yolu ile Simav-Hisarcık ilçe sınırının birleştiği yerden ilçe sınırını takiple, Simav-Hisarcık devlet yolu ile birleştiği yere kadar. Batısı: Simav-Hisarcık devlet yolunu takiple, Simav-ilçe merkezine kadar. Güneyi: Simav ilçe merkezinden-Simav-Gediz devlet yolunu takiple, devlet yolun, Simav-Şaphane ilçe sınırı ile birleştiği yere kadar, (B):K.Doğusu: Güney köy den, köy yolunu takiple, oyunoba, çamlık köy ve takiple Kütahya-Balıkesir il sınırı Kuzeyi: Kütahya-Balıkesir il sınırını takiple il sınırı ile kızılcık köy arası Batısı: Kızılcık köy den, köy yolunu takiple Kiçir, takiple Akpınar köyüne kadar. Güneyi: Akpınar köyünden asfalt yolu takiple Kusumlar, Efir, Akdağ ve yine yolu takiple Güney köye kadar. 9-Şaphane İlçesi(A);Doğusu: Üçbaş-ılıcasu asfalt köy yolunu takiple, yolun, Şaphane Gediz İlçe sınırı ile birleştiği yer ile ilçe sınırını takiple, Simav-Gediz Devlet yoluna kadar. Kuzeyi: Üçbaş köyünden asfalt yolu takiple inceğiz-Şaphane asfalt yolun birleştiği yere kadar. Batısı: Üçbaş –Şaphane asfalt köy yolu ayrımından yolu takiben Simav-Gediz Devlet yoluna kadar. Güneyi: Simav-Gediz Devlet yolu (B):Doğusu: Şaphane –Gediz İlçe sınırı Kuzeyi: Gürkuyu-Kızılkoltuk-Sofular köy yol ayrımından, yolu takiple Gürkuyu ve takiben yolun–Şaphane-Gediz İlçe sınırı ile birleştiği yere kadar. Batısı: Gürkuyu-Kızılkoltuk-sofular yol ayrımından yolu takiple Kızılkoltuk ve Karakür köyü yine yolu takiple, Kütahya-Manisa il sınırı Güneyi: Kütahya-Manisa il sınırı ile Şaphane-Gediz ilçe sınırının birleştiği yer. İle çevrili sahalarda ve yukarıdaki sahaların 300 metre mesafe içinde avlanmanın, tüfek ve köpekle dolaşmanın yasaklanması için Merkez Av Komisyonuna teklifte bulunmak üzere, 10-Tavşanlı İlçesi; Doğusu: Şahin-Kirazlı yayla köy yolu ile Tavşanlı-Kütahya ilçe sınırının birleştiği yerden, ilçe sınırını takiple Tavşanlı-Kütahya devlet yolu ile birleştiği yere kadar. Kuzeyi: Tavşanlı-Kütahya devlet yolunu takiple Tavşanlı ilçe merkezine kadar. Batısı:Tavşanlı ilçe merkezinden Tavşanlı-Çavdarhisar il yolunu takiple, Kuruçay, Güzelyurt, Yağmurlu, Akça ve yine yolu takiple il yolu ile Tavşanlı-Hisarcık ilçe sınırının birleştiği yere kadar. Güneyi: Tavşanlı-Çavdarhisar il yolunun, Tavşanlı-Hisarcık ilçe sınırı ile birleştiği yerden, ilçe sınırını takiple, ilçe sınırı ile Şahin-Kirazlı yayla köy yolunun birleştiği yere kadar. Devlet/Genel Avlak Olarak Tescil Edilen Sahalar: Kütahya Merkez Yellice Devlet Avlağı; Doğusu: Kütahya-Çavdarhisar devlet yolunun, Eski Kütahya-Çavdarhisar yol ayrımından yolu takiple, Kütahya-Afyon devlet yolu ve takiple, Hacıkavaslar Mah. yol ayrımından itibaren yolu takiple, Hacıkavaslar Mah, Topçuoğlu Mah., Hamidiye Mah., Börekçiler Mah. ve yolu takiple Aydoğdu Köyü, Okcu Mah. ve Güveçci Mah.’ne kadar giden yol. Kuzeyi: Güveçci Mah.’den yolu takiple Sofuköy, Demirciören Köyü yine asfalt yolu takiben Gümüş Köyü -Etigümüş işletmeleri yol ayrımı ve takiple Bölücekmeşe Sırtı’na kadar. Güneyi: Ayakbastı Tepe’den Sarayköy yolunu takiple, Çömlekçi Köyü takiple, Abaş Köyü takiben Kureşler Köyü ve yolu takiben Kütahya© Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 127 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Çavdarhisar devlet yolu ile Kütahya-Aslanapa ilçe sınırının birleştiği yere kadar. (Şb1’e gelen 13.04.2010 tarihli faksa göre) Batısı: Bölücekmeşe Sırtı’nı takiple Kayabaşı Tepe, Ak Tepe, Dallı Tepe, Otluca Tepe, Oyuk Tepe, Katranlık Tepe, Ayıkaya Sırtı’nı takiple Çalca Sırtı, Kapanca Sırtı, Belyayla Sırtı takiple Dedekıran Tepe, Gülkayası Sırtı’nı takiben Arpalık Tepe, Taşkesti Tepe ve Ayakbastı Tepe’ya kadar. Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yasaklanan Sahalar: 1Tavşanlı-Yaylacık Örnek Avlağı: Doğusu: Çatalçam Tepeden, Güneye doğru Hanyeri Tepe, Yukarıköy, Kurtlukıran Tepe, İncebel, Tepe, Sırakayalar sırtı, 1176 rakımlı Tepeye varır, Karaçayır Mevkiinden Dereciği takiple Kepez tepeye giden sırtı takiben Kepez Tepe, Yeldeğmez tepenin kuzeyinden Göçere tepe, Yağcı yolu Tepe, Üççam Tepe, Dedepınar Tepe, Karapınar Sırtı, Türkmen Tepe, 1227 rakımlı Tepeden Dorumdede Tepeye, Batısı: Kabaçam Tepeden kuzeye sırtı takiple Kızıl Tepeye, buradan yine sırtı takiple Ortayol Tepeye ve Küllüce Tepeye, Karadoruk Tepe ve buradan yine sırtı takiple Bozhisar Dereden Elmalıcasu Deresinden Burcakadası Tepeye, Kuzeyi: Burçaknadası Tepeden, 1288, Ahlatlıca Tepe, Kapıtarla Tepe, Pnıarüstü Tepeye, İkizce Tepeden ise Karşı Tepeye, Güneyi: Dorum Tepenin güneyindeki sırtı takiple Asarlık Tepeye, buradan İsaköy ile Şenlik Köyüne doğru yolu takiple Erenler Tepe sırtı ile yolun kesişim noktasına, buradan Hamam Çeşmesini takiple Kabaçam Tepe Sırtına ve Kabaçam Tepesine. 2Sabuncupınar Örnek Avlağı: Doğusu: Kalburcu Çiftliği, Döllük Hendeği, Karabayır Tepeleri, Kışlaüstü Tepe, Kavakpınar Tepe, Karsak Tepe, Kocagöl Deresi, Topyolu Deresi, Batısı: Porsuk Barajı, Asarlık Tepe, Kuzeyi: Porsuk Barajı, Güneyi: Buzağılık Tepe, Sarıkayalar Tepe, Kayadağı Tepe, Asarkaya Tepeleri, Seyitali Türbesi, Kızıl Tepe, Koca Tepe, Leş Tepe, Eşşekkaya Tepe. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası olarak ayrıldığı için avlanmanın yasak olduğu sahalar: 1Merkez Aslantaş Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 2Tavşanlı Çatak Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 3Merkez Türkmenbaba Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 4Balıkesir-Kütahya Akdağ Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 44-MALATYA: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1Merkez İlçesi; Doğusu: Kale İlçe Sınırı, Kuzeyi: Battalgazi ve Yazıhan ilçe sınırları, Batısı: Akçadağ ve Yeşilyurt İlçe Sınırı, Güneyi: Malatya-Elazığ ve MalatyaKayseri-Adana karayolu. 2Akçadağ İlçesi; Doğusu: Malatya Merkez ve Yeşilyurt İlçe Sınırı, Kuzeyi: Yazıhan İlçe Sınırı, Batısı: Kadıibrahim, Yukarı Örükçü, Güzyurdu yol istikametinden Malatya, Develi, Akçadağ Merkez karayolu ile Büyükçimiş, Ören yol istikameti, Güneyi: Doğanşehir ve Yeşilyurt ilçe sınırları © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 128 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No 3Arapgir İlçesi; Doğusu: Elazığ il sınırı, Kuzeyi: Boğazlı-Günyüzü istikametinden Arapkir karayoluna bağlanan kısım, Batısı: Boğazlı, Bostancık, Çakırsu, Kunducak, Sipahiuşağı istikameti Güneyi: Karakaya baraj gölü. 4Arguvan İlçesi; Doğusu: Arapkir ilçe sınırı, Kuzeyi: Arguvan, Karahöyük Ermişli ve Arguvan-Hekimhan karayolu Batısı: Hekimhan ve Yazıhan İlçe Sınırları, Güneyi: Yazıhan ilçe sınırından Yazıhan- Arapkir karayolunu takiple Morhamam köyünden doğuya düz hatla il sınırı. 5Battalgazi İlçesi; Doğusu: Kale İlçe Sınırı, Kuzeyi: Karakaya Baraj Gölü, Batısı: Malatya- Merkez ve Yazıhan ilçe sınırları, Güneyi: Malatya, Elazığ Demir yolu ve Kuluşağı, Şişman, Kapıkaya karayolu. 6Darende İlçesi; Doğusu: Hekimhan ilçe sınırı, Kuzeyi: Kuluncak ilçe sınırı, Ayvalı karayolu Batısı: Ayvalı-Darende karayolu Darende-Malatya karayolu, Güneyi: Akçadağ İlçe Sınırı. 7Doğanşehir İlçesi; Doğusu: Adıyaman il sınırı, Kuzeyi: Yeşilyurt ilçe sınırı, Batısı: Malatya-Adana karayolu ve Savaklı, Huduttan Sürgü birleşim yolu dahil, Güneyi: Adıyaman il sınırı 8Doğanyol İlçesi; Doğusu: Malatya il sınırı, Kuzeyi: Malatya, Doğanyol, Akkent, Yalınca karayolu, Batısı: Pötürge ilçe sınırı, Güneyi: Pötürge ilçe sınırı 9Hekimhan İlçesi; Doğusu: Arguvan ilçe sınırı, Kuzeyi: Sivas il sınırı, Batısı: Malatya-Sivas karayolu, Güneyi: Hekimhan, Arguvan karayolundan Haydaroğlu, Başakkavak, Çevreli yolu istikameti. 10Kale İlçesi; Doğusu: Pötürge ilçe sınırı, Kuzeyi: Karakaya Baraj Gölü, Batısı: Battalgazi ilçe sınırı, Güneyi: Malatya-Elazığ Karayolu ve Gülenköy-Yenidamlar-AkçaUzunhüseyin Yolu istikameti. 11Kuluncak İlçesi; Doğusu: Hekimhan ilçe sınırı, Kuzeyi: Sivas il sınırı, Batısı: Sivas il sınırı, Güneyi: Kuluncak-Hekimhan karayolu ve Kuluncak Yünlüce-Ayvalı yol istikameti. 12Pütürge İlçesi; Doğusu: Pazarcık, Ömerli, Doğanyol, Karayolu ve Pazarcık, Tepehan, Yandere yol istikameti, Kuzeyi: Karakaya Baraj Gölü ve Kale ilçe sınırı, Batısı: Malatya Merkez ilçe sınırı Güneyi: Adıyaman İl Sınırı. 13Yeşilyurt İlçesi; Doğusu: Yeşilyurt, Kadiruşağı, Kozluk, Adıyaman karayolu istikameti, Kuzeyi: Malatya, Doğanşehir karayolu Batısı: Akçadağ-Doğanşehir ilçe sınırı, Güneyi: Adıyaman İl Sınırı. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: 1Merkez İlçesi (Konak); Doğusu: Karmışlıboğazdere, Darlıkdere, Tümürce Sırtı, Naldöken Sırtı, Kuzeyi: Yıldız Tepe, Karatarla Tepe, Kom Tepe, Halacık Tepe, Kurttepe istikametinden Karagöz Köy yolu, Batısı: Daztepe, Kızılcagüney Tepeleri Yıldıztepe, Güneyi: Tümürce Komu, Aşacak Kayalıkları, Hacıemir Komu, Daztepe. 2Yeşilyurt İlçesi; Doğusu: Suyolu Kemeri, Yarıkkaya Sırtı, Karataş Dağı, Karataş Tepe, Kuzeyi: Yeşilyurt, Kölkuşağı Tepe, Fadıloymağı Tepe, Batısı: Büyük Tepe, Kale Tepe, Seyituşağı-Aşağıhaçova karayolu, Köyyan Tepe, Güneyi: Karataş Tepe, Mazıağacı Sırtı, Büyük Tepe. 45-MANİSA: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 129 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No 1-Merkez İlçesi(A)(Yayla Bölümü ):Doğusu: Muradiye-Osmancalı yolunu takiben Siyekli-Koruköy-Yenice-Yuntdağ Köseler Köyyolu Kuzeyi: Koruköy-Yenice Köy yolunu takiben Y.Köseler-Karaahmetli Köyyolunu takiben İzmir İl sınırı Batısı: İzmir İl sınırı Güneyi: Osmancalı-Ortaköy-Türkmen-Otmanlar-Karakuzu Köyyolunu takiben İzmir İl sınırı (B): ( Karakoca Bölümü )Doğusu: Manisa, Spil Dağı Milli Parkı sınırını takiben İzmir İl sınırı Kuzeyi: Manisa-İzmir Karayolu Batısı: Manisa-İzmir Karayolu Güneyi: İzmir İl sınırı (C):(Karaoğlanlı Bölümü) Doğusu: Manisa-Turgutlu Karayolunu takiben Turgutlu İlçe sınırı Kuzeyi: Manisa-Turgutlu Karayolu Batısı: Manisa-Turgutlu Karayolunu takiben Karaoğlanlı-Sancaklı Bozköy-Sancaklı İğdecik-Çambel Köyyolu Güneyi: İzmir İl Sınırı 2-Alaşehir İlçesi: Doğusu: Alaşehir-Sarıgöl karayolunu takiben Bahadır-KetenburunKızıltepe-Kaklık Köyyolunu takiben İzmir İl sınırı Kuzeyi: Alaşehir-Sarıgöl Kara yolu Batısı: Alaşehir-Osmaniye Köyyolunu takiben Zeytinçay deresi Güneyi: İzmir İl sınırı 3-Ahmetli İlçesi: Doğusu: Ahmetli-Dibekdere Köyyolunu takiben Gölmarmara İlçe sınırı Kuzeyi: Ahmetli, Gölmarmara İlçe sınırı Batısı: Ahmetli-Kestelli-Kargın-DericiMandallı Köy yolunu takiben Gölmarmara İlçe sınırı Güneyi: Ahmetli-Kestelli-Kargın Köyyolu 4-Akhisar İlçesi: Doğusu: Akhisar-Kırkağaç Karayolunu takiben Kırkağaç ilçe sınırı Kuzeyi: Akhisar-Kırkağaç İlçe sınırı Batısı: Akhisar-Soma İlçe sınırı Güneyi: AkhisarZeytinliova-Üçavlu-Evkaf Tekke Köyyolunu takiben Soma İlçe sınırı 5-Demirci İlçesi(A) (Rahmanlar Bölümü):Doğusu: Köprübaşı-Demirci eski Karayolunu takiben Ulacık-Rahmanlar-Çanakçı-Bardakçı Köyyolu Kuzeyi: DemirciMahmutlar-Bardakçı Köyyolu Batısı: Bardakçı-Beğenler Köyyolunu takiben Demirci-Gördes İlçe sınırı Güneyi: Köprübaşı-Demirci Eski Karayolunu takiben Kulalar-Deliçoban Köyyolu (B): (Öksüzler Bölümü)Doğusu: Köprübaşı-Demirci karayolunu takiben ÖksüzlüKazancı-Sarnıç-Tekeler Köy yolunu takiben Demirci Karayolu Kuzeyi: Demirci-Köprübaşı Karayolu Batısı: Talas-Çöğürler köyyolunu takiben Köprübaşı-Demirci Karayolu Güneyi: Köprübaşı-Demirci Karayolunu takiben Yenice –Talas Köyyolu (C): (Ayvaalan Bölümü)Doğusu: Alaağaç-Marmaracık Köyyolu Kuzeyi: Kerpiçlikİsmailler-köyyolunu takiben Marmaracık Köyyolu Batısı: Kerpiçlik-İsmailler Köyyolunu takiben Durhasan Köyyolu Güneyi: Durhasan-Ayvaalanı-Alaağaç köyyolu (D):(Boyacık Bölümü) Doğusu: Gömeçler-Kuzeyir-Kışla-Yavaşlar-Köyyolu Kuzeyi: Demirci-Yarbasan köyyolunu takiben Elek-Yavaşlar köyyolu Batısı: Yarbasan-BoyacıkMezitler köyyolu Güneyi: Mezitler-Gömeçler köyyolu 6-Gölmarmara İlçesi: Doğusu: Gölmarmara-Salihli ilçe sınırı Kuzeyi: GölmarmaraBeyler-Taşkuyucak köy yolunu takiben-Gölmarmara-Salihli ilçe sınırı Batısı: BeylerKılcanlar köyyolu Güneyi: Kılcanlar-Yeniköyyolunu takiben-Gölmarmara-Salihli ilçe sınırı 7-Gördes İlçesi: Doğusu: Gördes-Salihli ilçe sınırını takiben Korubaşı-DereçiftlikBayat Köyyolu Kuzeyi: Gördes-Bayat köyyolunu takiben Yakaköy-Paşaköy-Boyalı Köyyolu Batısı: Boyalı-Yeniköy-Çağlayan köy yolunu takiben Gördes-Gölmarmara İlçe sınırı Güneyi: Salihli-Gördes İlçe sınırını takiben Gölmarmara-Gördes ilçe sınırı 8-Kırkağaç İlçesi: Doğusu: İlyaslar-Karakurt köy yolunu takiben Akhisar-Gelenbe Kara yolu Kuzeyi: Gelenbe-Kırkağaç Karayolu Batısı: Kırkağaç-Gelenbe Karayolu Güneyi: Kırkağaç-Bakır-İlyaslar köyyolu © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 130 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No 9-Köprübaşı İlçesi: Doğusu: Salihli-Köprübaşı Karayolu Kuzeyi: Salihli-Köprübaşı yolunu takiben Kavakyeri-Yeşilköy-Mıdırcık köyyolu Batısı: Salihli-Köprübaşı İlçe sınırını takiben Darı Deresi-Mıdırcık köyyolu Güneyi: Salihli-Köprübaşı İlçe sınırı 10-Kula İlçesi( İbrahimağa Bölümü ) (A):Doğusu: Kula-Selendi Eski Karayolu Kuzeyi: Kula-Selendi İlçe sınırı Batısı: Kula İncesu köyyolunu takiben Hamidiye-EnceklerÇeribaşı köyyolu Güneyi: Kula-İncesu köyyolu (B):(Evciler Bölümü )Doğusu: Manisa-Uşak İl sınırı Kuzeyi: Kula-Uşak karayolu Batısı: Kula-Hacıtufan-Balibey Köyyolu Güneyi: Balibey-Çolaklar-Bebekli-CücelerTatlıçeşme-Eşme Karayolunu takiben Uşak İl sınırı 11-Salihli İlçesi: Doğusu: Salihli-Poyraz Damları-Poyraz-Hacı Hıdır-Korubaşı köyyolunu takiben Salihli-Gördes İlçe sınırı Kuzeyi: Salihli-Gördes İlçe sınırı Batısı: SalihliKemerdamları-Kurttutan Köy yolunu takiben Salihli-Gölmarmara İlçe sınınrı Güneyi: SalihliTepecik-Kemerdamları köyyolu 12-Sarıgöl İlçesi: Doğusu: Sarıgöl-Buldan Karayolu Kuzeyi: Alaşehir-Sarıgöl Karayolu Batısı: Alaşehir-Sarıgöl İlçe sınırı Güneyi: Sarıgöl-Buldan Karayolunu takiben Kızıl Çukur-Günyaka köyyolu 13-Saruhanlı İlçesi(Kemiklidere Bölümü)(A):Doğusu: Saruhanlı-Gölmarmara Karayolunu takiben Beyoba Köyyolu Kuzeyi: Saruhanlı-Akhisar Karayolunu takiben Kemiklidere-Beyoba Köyyolu Batısı: Saruhanlı-Akhisar Karayolu Güneyi: SaruhanlıAkhisar Karayolunu takiben Nuriye-Lütfiye-Kumkuyucak yolu (B):(Aydınlar Bölümü)Doğusu: Sarıçam-Sarısığırlı-Hatipler-Şatırlar Köyyolunu takiben İzmir İl sınırı Kuzeyi: İzmir İl sınırı Batısı: Manisa Merkez-Saruhanlı İlçe sınırı Güneyi: Sarıçam-Çaltepe-Gökbel Köyyolu 14-Selendi İlçesi(Gökgedik Bölümü)(A): Doğusu: Kula-Selendi eski karayolu Kuzeyi: Selendi-Çalıklı-Çampınar-Şehirlioğlu köyyolu Batısı: Çampınar-Şeremet köyyolunu takiben Kula İlçe sınırı Güneyi: Kula-Selendi İlçe sınırı (B):(Zıramanlar Bölümü) Doğusu: Selendi-Kürkçü köyyolunu takiben Uşak İl sınırı Kuzeyi: Selendi-Kürkçü köyyolu Batısı: Kula-Selendi Karayolu Güneyi: Uşak İl sınırı (C):(Çıkrıkçı Bölümü)Doğusu: Selendi Çayı Kuzeyi: Yassıseyhan-Pınarlar-TavakOmurlar-Havaoğlu köyyolu Batısı: Şehrlioğlu-Çortak-Havaoğlu Köyyolu Güneyi: SelendiEskin Köyyolu 15-Soma İlçesi: Doğusu: Soma-Kırkağaç İlçe sınırını takiben Balıkesir il sınırı Kuzeyi: Balıkesir İl sınırı Batısı: Soma-Deniş-Sultaniye-Tabanlar köyyolunu takiben Balıkesir İl sınırı Güneyi: Soma-Kırkağaç Karayolunu takiben Kırkağaç İlçe sınırı 16-Turgutlu İlçesi: Doğusu: Ahmetli İlçe sınırı Kuzeyi: Turgutlu-Ahmetli Karayolu Batısı: Turgutlu-Ahmetli Karayolunu takiben Çıkrıkçı-Ayvacık-Güney-Kuşlar-Karaköy yolunu takiben İzmir İl sınırı Güneyi: İzmir İl sınırı 46-KAHRAMANMARAŞ: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Merkez İlçesi; Doğusu: Çağlayancerit ilçe sınırını takiben Beşenli köyünden Başdevrişli köyünü devamla Çağlayancerit ve Nurhak ilçe sınırı birleşimine kadar. Kuzeyi: Çağlayancerit ve Nurhak ilçe sınırı birleşiminden Kahramanmaraş Merkez ilçe ile Nurhak ilçe sınırından devamla Alişar Köyü yolu sınırına kadar Batısı: Sarıgüzel ve Hacınınoğlu köylerinden devamla Ceyhan nehri sınır olmak üzere Kahramanmaraş-Göksun karayoluna © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 131 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No kadar Güneyi: Kahramanmaraş-Göksun karayolundan itibaren Sarıkayaköyü, Ulutaş, Gafarlı, Kozludere, Bulanık ve Küçüknacar köyleri karayolu sınırından Beşenli köyüne kadar (B); Doğusu: Dadağlı köyünü takiben Hacıağalar köyü, Önsen, Kurtlar köyüne kadar. Kuzeyi: Kurtlar Köyünü takiben Fatmalı, Zeytindere, Kale, Dereboğazı, Karadere Köyü yolu sınırına kadar Batısı : Karadere köyü yolunu takiben Büyüksır köyüne kadar, Güneyi:Büyüksır Köyü yolunu takiben Dadağlı köyüne kadar 2-Andırın İlçesiDoğusu: Akgümüş köyünden, merkez ilçe sınırını takiben Ayşepınar, Alanlı köy sınırına kadar Kuzeyi: Akgümüş köyü, Altınyayla, Andırın-Göksun karayoluna kadar Batısı: Andırın-Göksun karayolu Güneyi: Kahramanmaraş-Andırın karayolundan Çuhadar ve Torlar köyü devamından Andırın-Göksun karayoluna kadar 3-Elbistan İlçesi: Doğusu: Elbistan-Malatya karayolundan Malatya İl sınırını takiben Nurhak ilçe sınırına, Kuzeyi: Elbistan Merkezden başlayarak Elbistan Malatya karayolunu takiben Malatya sınırına kadar Batısı: Elbistan Merkezden Taşburun, Akpınar yolundan Ekinözü ilçe sınırı Güneyi: Nurhak İlçe sınırını takiben Adıyaman il sınırına kadar 4-Göksun İlçesi: Doğusu: Göksun yerleşim yeri sınırından başlamak üzere Kahramanmaraş-Kayseri devlet karayolundan Doğankonak köyünden Kayseri sınırına kadar. Kuzeyi: Doğankonak Köyünden Kahramanmaraş Kayseri il sınırına kadar Batısı: Saimbeyli ilçe sınırından Hançer deresini takiben Kaleboynu, köyüne kadar. Güneyi: Saimbeyli ilçe sınırından Huğtaş, Acıelma köyünden Merkez ilçe sınırına kadar 5-Nurhak İlçesi: Doğusu: Adıyaman il sınırı Batısı: Elbistan, Nurhak karayolu Kuzeyi: Elbistan ilçe sınırı Güneyi: Nurhak merkezden karayolunu takiben Adıyaman il sınırı 6-Türkoğlu İlçesi; Doğusu: Türkoğlu ilçesi merkezden Kahramanmaraş-Adana karayolunu takiben Beypınar köyüne kadar Kuzeyi: Türkoğlu ilçesi merkezden Yeşilyöre köyüne ve ilçe sınırına kadar, Batısı: Yeşilyöre Köyünden ilçe sınırını takiben Öztürk köyü, Doluca Köyü ve Adana İl sınırına kadar, Güneyi: Adana il sınırını takiben Çakıroğlu köyüne kadar 7-Çağlayancerit İlçesi: Doğusu: Düzbağ Kasabasından karayolu sınır olmak üzere Adıyaman sınırına kadar, Kuzeyi: Düzbağ Kasabasından Küçükcert karayolu sınır olmak üzere Çağlayancerit karayoluna kadar, Batısı: Çağlayancerit İlçesi karayolu sınır olmak üzere Bozlar beldesine kadar, Güneyi: Bozlar yolunu takiben Başpınar Köyünden Adıyaman ili sınırına kadar. 8-Pazarcık İlçesi(A):Doğusu: Narlı kasabasından Pazarcık-Adıyaman karayolunu devamla Kartalkaya barajı seti üzerinden Armutlu, Çiçekalan, Tetirlik ve Şahintepesi köy yolunu devamla Büyüknacar beldesine kadar. Kuzeyi: Büyüknacar beldesinden MerkezPazarcık ilçesi sınırına kadar Batısı: Pazarcık ilçesi sınırından Kahramanmaraş-Gaziantep karayolu birleşimine kadar. Güneyi: Kahramanmaraş-Gaziantep karayolu sınır olmak üzere Narlı beldesine kadar. (B):Doğusu:Kahramanmaraş-Gaziantep il sınırından karabıyıklı köyünü takiben Karaçay köyü yolu birleşme noktasına kadar. Kuzeyi: Karaçay köyü yol birleşiminden Narlı beldesi-Türkoğlu ilçesi karayolundan devamla Türkoğlu ilçesi sınırına kadar. Batısı: Pazarcık-Türkoğlu ilçesi sınırından Gaziantep sınırı birleşimine kadar. Güneyi:Kahramanmaraş-Gaziantep sınırı hattı. Devlet/Genel Avlak Olarak Tescil Edilen Sahalar: Göksun İlçesi Devlet Avlağı: © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 132 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Doğusu: Göksun-Elbistan eski yolu Tombak köyü başlangıç olmak üzere Soğucak, Nadir ve Höyüklü köyü yolundan Göksun-Elbistan yolu sınırına kadar, Kuzeyi: ElbistanGöksun karayolu sınırından devamla Yağmurlu köyüne kadar, Batısı: Yağmurlu köyünden Hacıömer köyünü devamla Göksun-Elbistan eski yol sınırına kadar, Güneyi: Gücüksu Köyünden eski Göksun-Elbistan karayolundan devamla Tombak köyüne kadar. Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen ve Ava Yasaklanan Sahalar: Elbistan Kızılkandil Örnek Avlağı; Doğusu: Seyitali tepe, Deliklitaştepe, Oyuklutepe, Kırmızıtepeyi takiple Ortatepe, Kuzeyi: Bakacaksırtı, Hallotepenin güneyini takiple Seyitali tepe, Batısı: Sünnet köyünün doğusundan odun ziyaret tepe, sivri tepe, Odunlık tepeyi takiple Bakacak sırtı. Güneyi: Sünnet Köyünün doğusundan Kartepe, Çukur, Karaoluk sırtı, şaksırtı, Atmaca tepenin güneyinden takiple, Cantepe, Ziyaret tepe ve Orta tepe. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Merkez İlçesi (A)(Ahır Dağı Kınalı Keklik Yaban Hayvanı Yerleştirme Sahası) ; Doğusu: Üçtepe, Gebetepe, Yanlızardıç Tepelerini birleştiren sırt hattı, Kuzeyi: Kurtdeliği, Köseburun, Karlık, Küçügünyurdu Tepelerini birleştiren sırt hattı, Batısı: Küçüğünyurdu ve Karayatak Tepelerini birleştiren sırt hattını devam eden Keklik Deresine kadar, Güneyi: Yanlızardıç, Aytepe ve Çağmantepeden devam eden sırt hattı. (B):Pazarcık Kınalı Keklik Yaban Hayvanı Yerleştirme Sahası:Doğusu:Pazarcık Devlet Karayolunu takip eden hat, Kuzeyi:Armutlu Köyünü takip eden sınır hattı, Batısı:Armutlu köy sınırır takip eden hattan Yarbaşı Köyü sınırına kadar olan hat. Güneyi: Yarbaşı Köyü sınırını takiben Yolboyu Köyü sınırına kadar olan sınır. (C):Kaledibi Kınalı Keklik Yaban Hayvanı Yerleştirme Sahası: Doğusu: Ceceli Köyünü takiben Küçük İmalı Köyü ve Doluca Köyü karayolu takip eden hat hat sınırından Merkez İlçe sınırına kadar, Kuzeyi: Şekeroba Belediyesi, Beyoğlu Belediyesi, Akçalı Köyünü takip eden karayolu ile Ceceli Köyü yol ayrımına kadar olan hat. Batısı: Şekeroba Belediyesi yol ayrımını takip eden Devlet Karayolundan Osmaniye İl sınırına kadar olan hat ile sınırlı. Güneyi: Osmaniye İl sınırı hattından Düziçi yol ayrımına kadar olan il sınırı (Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: Kahramanmaraş-Adana Hançerderesi Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 47-MARDİN: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: Ömerli, Midyat, Mazıdağı ve Savur İlçeleri; Güneyi: Mazıdağı İlçesinden başlayarak Yeşilli, Ömerli, Midyat, Yayvantepe, Mardin İl sınırı, Batısı: Mazıdağı İlçesinden başlayarak Şanlı köyünü devamla Karataş köyünü devamla, Mardin İl sınırı Doğusu: Yayvantepe köyünden başlayarak Güngören, Başyurt, Beğendi, Baysun, Belen, Yanılmaz, Ulaş, Kartalkaya, Yoncalı, Çelikköy köyü Kuzeyi: Mardin İl sınırı. 48-MUĞLA: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 133 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No 1-Fethiye İlçesi: Doğusu: Kabaağaç–Minare Köy yolunun Kabaağaç Köyü Dip Mahallesi yol kavşağından itibaren takiple Minare–Yakabağ-Eşen-İzzettin-Gölbent köy ulaşım yolunu takiple Boğaziçi Köy yolu kavşağı Kuzeyi: Kabaağaç-Minare Köy yolundan Dip Mahallesine ulaşım yolundan sonra Kocadereyi takiple Akbel Ovasına ve buradan Babadağ-Ölüdeniz Beldesi ulaşım yolunu takiple Akdeniz Güneyi: Boğaziçi Köyü ulaşım yolunu takiple Akdeniz. Batısı:Akdeniz 2-Dalaman İlçesi:Doğusu : Akköprü Barajı, Kilocağı Yolu Kuzeyi:Nuribaba Kulesinin bulunduğu sırt Güneyi :Dalaman-Fethiye Karayolunun bulunduğu kısım ile Topçu Tepesinin güney kısmı Batısı:Dalaman Çayı 3-Bodrum İlçesi: Doğusu: Bodrum Kızılağaç yol ayrımı ve Yokuşbaşı Mevkiinde Değirmen Tepe ve Akbük Tepe sırtlarından denize uzanan alan Kuzeyi: Bodrum-Turgutreis Karayolu Bodrum, Akyarlar Turgutreis karayolunun güneyinde kalan sahil şeridi Güneyi: Bodrum-Turgutreis sahil şeridi Bodrum, Akyarlar, Turgutreis karayolunun güneyinde kalan sahil şeridi Batısı: Gürece–Dereköy yolu ve Gümüşlük Beldesi ve Turgutreis Beldesi (B): (Gökçeler Mevkii):Doğusu: Demir Tepe, Kızılyaka Tepesi, Kayabaşı Tepesinden Kale Tepe sırtlarına Kuzeyi: Demir Orman Ekip Binası alanı ve Torba-Göltürkbükü Karayolu Güneyi: Bodrum-Konacık Karayolu Batısı: Evciören Tepesi ve Çakal Tepe Sırtı 4-Milas İlçesi: Doğusu:Hasanbağ Köy hudutları Kuzeyi:Boğaziçi Köyü sınırlarında kalan göl ve çevresi Güneyi: Milas-Bodrum Karayolu Batısı: Sırtlandağı Halep Çamı Koruma Sahası Örnek avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yakalanan Sahalar: Fethiye-Boğaziçi Örnek Avlak Sahası; Doğusu: Bükceğiz Mahallesi’nden kuzeye doğru uzanan ve Kertil Tepe, Kızıltaş Tepe, Ballısivri Tepe’den Gölcük Tepe, Çatal Tepe ve oradan Kızılca Köyü Doğusundan Karadere’ya inen hat, Kuzeyi: Boğaziçi Köyü’nün Avlan Mahallesi merkezinden doğuya doğru uzanan ve Eşen’e giden yolun Çatal Tepe’den inen sırtı kestiği hat, Batısı: Boğaziçi Köyü’nden güneye doğru uzanan ve Yediburunlar Mahallesi’ne inen yol ile Yediburunlar Mahallesi’nden Ara Tepe’nin doğusundaki Körüstan Tepe’ye uzanan oradan da Sütleyen Adası Tepesi’nden Sancak Burnu’na inen hat, Güneyi: Sıfat Burnu’ndan doğuya doğru uzanan İnkaklık Burnu, Yassıca Burnu, Kılıç Burnu’ndan Domuz Burnu’na uzanan hat ile Domuz Çukuru’ndan Pınarcık Mahallesi’ne, Oradan da doğuya doğru Damyeri Mevkiinden Bükceğiz Mahallesi’ne bağlanan hat. Avlanmaya Özel İzinle Açılan Sahalar (ÖÇK Sahaları ve DevletÜretme Çiftliği): 1-Datça-Bozburun Özel Çevre Koruma Bölgesi İçerisinde Yer Alan; Doğusu : İlindos Koyu’na inen orman yolu ile çatı koyuna inen orman yolu Kuzeyi : Gökova Körfezi Güneyi : Hisarönü Körfezi Batısı: Alavara Koyu’na inen orman yolu ile yol kavşağından Hisarönü körfezine 90 derecelik dik hat I., II. ve III. Grup Avlanabilen Kuşlardan sadece; Kınalı Keklik, Kaya Güvercini, Tahtalı, Karatavuk, Çulluk, Küçük Su Çulluğu ve Su Çulluğu (Bekasin), IV. Grup Avlanabilen Kuşların tamamının ve II. Grup Memelilerden Yaban Domuzu avının serbest olmasına, 2-Datça-Bozburun Özel Çevre Koruma Bölgesi; Doğusu: Yassıdağ, Karaballık Tepesi’nden, Kurubük Tepesi ve buradan Akdenize inen düz hat Kuzeyi: Karaballık Tepesi’nden, Yassıdağ Tepesi’ne giden düz hat ve buradan Sındı-Zeytincik mahallesine, Palamutbükü-Yakaköy yolu kesişim noktasından, Yakaköyü yol güzergâhını izleyerek giden hat, Yakaköy’den Knidosa giden yolun güneyi ve yol güzergâhı ile Yazıköy çıkışındaki © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 134 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No orman yolunu takiben Gökova Körfezi Güneyi: Akdeniz Batısı Gökova Körfezi’nden ve Damlaca Tepesi’nden Bağlarözü koyuna inen dik hat 3-Datça-Bozburun Özel Çevre Koruma Bölgesi; Doğusu: Çiftlik Limanı-Bayır Köyü yolu Kuzeyi: Bozburun Beldesi’nden Söğüt Köyü’ne giden karayolu, Turgut Köyü’nden Bayır Köyü’ne giden karayolu (500 m. içerisinden başlamak kaydıyla) Güneyi: Akdeniz Batısı: Bozburun Beldesi’nden Söğüt Köyü’ne giden karayolu-Akdeniz.II. ve III. Grup Avlanabilen Kuşlardan sadece; Kınalı Keklik, Kaya Güvercini, Tahtalı, Karatavuk, Çulluk, Küçük Su Çulluğu ve Su Çulluğu (Bekasin), IV. Grup Avlanabilen Kuşların tamamının ve II. Grup Memelilerden Yaban Domuzu avının serbest olmasına, 4-Köyceğiz-Dalyan Özel Çevre Koruma Bölgesi (A) ;Doğusu: Kıralan Mahallesi’nden Ören Mahallesi’ne, oradan güney istikamette Beyobası Beldesi’ne inen yolun batı kısmını takiben, Köyceğiz-Ortaca Karayolunun Yuvarlak Çayı kestiği köprüden tepe arasına giden yolun batısını takiben Eskiköy Mevkii Kuzeyi: Kıralan Mahallesi’nden Ortaca asfaltına inen yolun güney kısmını takiben batı istikamette Köyceğiz Gölü kenarına kadar olan kısım Güneyi:Eskiköy Mevkii’nden Peçenek Mahallesine inen yolun kuzeyi Batısı: Köyceğiz Gölü kenarındaki bataklık ve sazlıklarla çevrili olan alanın Ortaca İlçesi Mülki Hudutlarında kalan kısmı. I., II. ve III. Grup Avlanabilen Kuşların (Keklik türleri hariç olmak üzere) ve II.Grup Memeli Av Hayvanlarından Yaban Domuzu avının serbest olmasına, Köyceğiz-Dalyan Özel Çevre Koruma Bölgesi’nin ve bu bölgenin 300 metre mesafesi içinde her türlü avlanmanın, tüfek ve köpekle dolaşmanın yasaklanmasına, (B) Köyceğiz-Dalyan Özel Çevre Koruma Bölgesi; Doğusu: Toparlar Beldesi’nden güney istikamette Belediye Arıtma İstasyonuna inen yolu takiben Baklalık Mevkii, Günlükdöven Mevkii istikametinde Gemer Mevkii’ne kadar inen yolun batısı, Kuzeyi: Muğla-Ortaca Karayolu Güneyi: Kemer Mevkii’nden batı istikamette Kınalı Mevkii, Küçükgöz Mevkii’ne kadar uzanan yolun kuzeyi Batısı: Küçükgöz Mevkii’nden kuzey istikamette Kazancıçayırı Mevkii’ne oradan Muğla asfaltına çıkan yolun doğusu I., II. ve III. Grup Avlanabilen Kuşların (Keklik türleri hariç olmak üzere) ve II.Grup Memeli Av Hayvanlarından Yaban Domuzu avının serbest olmasına, 5-Fethiye-Göcek Özel Çevre Koruma Bölgesi; Doğusu: Akdeniz, Batısı: Akdeniz, Kuzeyi: Güngörmez limanından kuzey-doğu yöne uzanan hattı takiben Akdeniz, Güneyi: Akdeniz Fethiye-Göcek ÖÇK Bölgesi içerisinde kalan Kapıdağ Yarımadasının sadece I. Grup Avlanabilen Kuşlar ile II. Grup Memeli hayvanlardan Yaban Domuzu için ava açılmasına, Fethiye-Göcek Özel Çevre Koruma Bölgesi’nin ve bu bölgenin 300 metre mesafesi içinde her türlü avlanmanın, tüfek ve köpekle dolaşmanın yasaklanmasına, 6- Dalaman Devlet Üretme Çiftliği; Dalaman Devlet Üretme Çiftliğinin içerisinde; Havaalanı ve Askeri tesislere 500 metre mesafe ile batıya uzanan kanal ve yol boyunca okaliptüs ağaçlık sahası ve Dalaman çayı arasında ve güneyde denize kadar olan alanının özel izinle ava açık hale getirilmesi için Dalaman Tarım İşletmesi Müdürlüğü Muğla İl Çevre ve Orman Müdürlüğünce 2010-2011 av dönemini kapsayacak şekilde protokol düzenlenerek bu alan ava açılmıştır. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 135 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No 1Yılanlı Çakmak Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 2Köyceyiz Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 49-MUŞ: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Merkez İlçesi: Doğusu: Kızılağaç, Suluca, Sağlık, Üçevler, Ağıllı, Ilıca köylerini bağlayan köy yolu Kuzeyi: Yörecik, Eralanı, Eğirmeç, Özdilek, Ortakent, Arpayazı köylerinden geçen demiryolu hattı Batısı: Diyarbakır il sınırı Güneyi: Bitlis, Batman ve Diyarbakır il sınırı 2-Hasköy İlçesi: Doğusu: Bitlis il sınırı Kuzeyi: Hasköy Bitlis Karayolu Batısı: Karaağaçlı, Yerkaya köylerini birbirine bağlayan köy yolu Güneyi: Bitlis İl Sınırı 3-Korkut İlçesi: Doğusu: Bitlis İl Sınırı Kuzeyi: Kıryaka, Taşlıca, Çalaplı köylerini bağlayan köy yolu Batısı: Düzova, Güneyik, İçboğaz, Gültepe, Kıryaka, Taşlıca köylerini bağlayan köy yolu Güneyi: Hasköy ilçe sınırı 4-Varto İlçesi(A):Doğusu: Kayalıkaya, Yurttutan, Boyalı, Erdoğan, Varto ilçe sınırı Kuzeyi: Erzurum İl Sınırı Batısı: Almacık, Omcalı, Karaköy, Değerli köylerini bağlayan köy yolu Güneyi:Varto Bulanık arasındaki il yolu (B):Doğusu: Görgü, Ağaçkorur, Varto-Erzurum Karayolu ve Varto-Muş Karayolu Kuzeyi: Erzurum İl Sınırı Batısı: Diyarbakır il sınırı Güneyi: Varto İlçe Sınırı 5-Bulanık İlçesi: Doğusu: Malazgirt İlçe Sınırı Kuzeyi: Şehittahir, Arslankaya köy yolu Batısı: Şehittahir, Gündüzü, Kotanlı, Örenkent, Gölyanı, Göztepe, Söğütlü köylerini bağlayan yol Güneyi: Bitlis İl Sınırı 6-Malazgirt İlçesi(A): Doğusu: Ağılbaşı, Bilala, Kuruca, Kazgöl, Boyçapkın, Kadıköy, Karakoç köy yolu Kuzeyi: Çiçekveren, Balkaya köylerini bağlayan köy yolu Batısı: Karıncalı, yapraklı, aktuzla, ulusu, seyıt Tomu, Alikalkan köylerini bağlayan köy yolu Güneyi: Karakoç Alikakan köylerini bağlayan yol (B):Doğusu: Dirimpınar, Beşçatak köy yolu Kuzeyi: Gölağılı Nurettin, Arslankaya köylerini bağlayan köy yolu Batısı: Malazgirt İlçe Sınırı Güneyi: Çayırdere, Hanoğlu, Okçuhan köylerini bağlayan köy yolu 50-NEVŞEHİR: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1Merkez İlçesi (A); Doğusu: Nevşehir-Derinkuyu ilçe sınırı, Kuzeyi: Kaymaklı-Mazı arası asfalt yol, Batısı: Kaymaklı-Derinkuyu arası devlet yolu, Güneyi: Nevşehir-Derinkuyu ilçe sınırı (B):Doğusu: Uçhisar-Çardak-Güvercinlik arasındaki kara yolu Kuzeyi: NevşehirÜrgüp karayolu Batısı: Nevşehir-Niğde karayolu(Güvercinlik köyüne kadar) Güneyi: ÇardakGüvercinlik yolu 2Avanos İlçesi; Doğusu: Avanos-Kayseri yolu-Göynük-Mahmatlar kara yolu Kuzeyi: Büyükayhan-Özkonak Stabilize Kaplama yolu, Batısı: Büyükayhan-Avanos Gülşehir devlet yoluna kadar, Güneyi: Gülşehir–Avanos devlet yolu. © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 136 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No 3Kozaklı İlçesi(A): Doğusu: Karasenir-Kozaklı yolu Kuzeyi: Nevşehir-Yozgat il sınırı Batısı: Burnukara–Yozgat yolunu takiple il sınırı Güneyi: Kozaklı-Karahasanlı karayolundan Burnukara-Yozgat yolu (B); Doğusu: Kalecik-Boğaziçi-Çağşak-Kayaaltı yolu, Kuzeyi: Kalecik-Hasanköy yolu, Batısı: Hacıbektaş-Kozaklı ilçe sınırı, Güneyi: Hacıbektaş ilçe sınırı. (C); Doğusu: Nevşehir-Kayseri il sınırı, Kuzeyi: Kozaklı-Küçükyağlı-Büyükyağlı yolundan Kayseri il sınırına kadar, Batısı: Kozaklı-Taşlıhöyük yolu, Güneyi: KozaklıTaşlıhöyük yolundan Kayseri il sınırına kadar. 4Hacıbektaş İlçesi (A); Doğusu: Topaklı-Kayaaltı Asfalt yolu ve Kozaklı Hacıbektaş ilçe sınırı Kuzeyi: Kozaklı-Hacıbektaş ilçe sınırı, Batısı: İlicek-Sadık-Yurtven Asfalt yolu Güneyi: Kayseri-Kırşehir devlet yolu (B); Doğusu: Mikail-Kisecik-Karaburna yolu-Hacılar, Kuzeyi: Nevşehir-Kırşehir il sınırı, Batısı: Nevşehir-Kırşehir il sınırı, Güneyi: İl sınırından Şahinler, Yeşilli, Hacılar. (C): Doğusu: Büyükkışla-İğdelikışla yolundan (Kayseri-Ankara yoluna kadar) ilçe sınırı Kuzeyi: Kayseri-Ankara karayolu Batısı: Hacıbektaş, Avuç, Kayseri-Ankara yolu Güneyi: Büyükkışla-Hacıbektaş karayolu 5Ürgüp İlçesi (A); Doğusu: Nevşehir-Kayseri il sınırı, Kuzeyi: Sofulardan Avanos, Kayseri yolunun birleştiği noktaya kadar Batısı: Sofular-Aksalur stabilize yolu, Güneyi: Ürgüp-Kayseri karayolu. (B):Doğusu: Karain, Karlık ve Yeşilöz yolu (Kayseri il sınırına kadar) Kuzeyi: ÜrgüpKaracaören yolu (Karain kavşağına kadar) Batısı: Ürgüp-Mustafapaşa-Cemil-TaşkınpaşaŞahinefendi yolu Güneyi: Kayseri-Nevşehir il sınırı 6Derinkuyu İlçesi; Doğusu: Derinkuyu–Ürgüp ilçe sınırı, Kuzeyi: KaymaklıMazı Arası asfalt yol, Batısı: Nevşehir Derinkuyu ilçe sınırından Nevşehir Derinkuyu devlet yolu, Güneyi: Derinkuyu-Tilköy arası asfalt yol 7Gülşehir İlçesi(A): Doğusu: Terlemez-Fakuşağı-Abuşağı yolu-Kızılırmağa kadar Kuzeyi: Kızılırmak nehri Batısı: Kırşehir il sınırı-Aksaray il sınırı (Terlemez yoluna kadar) Güneyi: Terlemez köyü-Ciceli köyü arasındaki yol (Aksaray il sınırlarına kadar) (B): Doğusu: Alemli-Dadağı-Yeşilöz arası asfalt kaplama yol Kuzeyi: GülşehirHacıbektaş ilçe sınırı Batısı: Hacıbektaş-Gümüşkent-Yüksekli-Gülşehir arası asfalt yol Güneyi: Gülşehir-Avanos arası devlet yolu 8Nevşehir Merekez Acıgöl Derinkuyu: Doğusu: Çat, Nevşehir, Boğazköy; Özyayla, Özlüce, Çakıllı arası asfalt yol, Kuzeyi: Nevşehir-Gülşehir İlçe sınırı. Batısı: Çiftlik, Tatlarin, İnanlı, Acıgöl, Ağıllı, Kurugöl arası asfalt yol.Güneyi:Kurugöl, Doğala, Çakıllı arası stabilize yol. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Acıgöl ilçesi:Doğusu:Acıgöl-İnallı-Tatlarin yolu Kuzeyi:Tatlarin-Bağlıca-Gülşehir ilçe sınırı-Aksaray il sınırı Batısı:Aksaray il sınırı-Acıgöl yolu Güneyi:Acıgöl yolu-Aksaray il sınırı 51-NİĞDE: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Merkez İlçesi(A); Doğusu: Çamardı İlçe sınırı Kuzeyi: Elmalı, Kızılören, Kavlaktepe yolu Batısı: Elmalı, Eynelli yolu Güneyi: Çamardı İlçe sınırı © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 137 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No (B):Doğusu: Hamamlı-Niğde yolu Kuzeyi: Hamamlı, Kumluca, Hançerli, Koyunlu, Fesleğen yolu Batısı: Bor ilçe sınırını takiben, Bordan Fesleğene giden yol Güneyi: BorNiğde yolu (C):Doğusu: Nevşehir il sınırı Kuzeyi: Nevşehir il sınırı Batısı: Aksaray İl Sınırı Güneyi: Bozköy-Kayırlı-Derinkuyu yolu 2-Bor İlçesi(A);Doğusu: Niğde merkez ilçe sınırı Kuzeyi: Çiftlik İlçe Sınırı Batısı: Altunhisar ilçe sınırı Güneyi: Niğde-Bor-Altunhisar yolu (B):Doğusu: Çamardı İlçe sınırı Kuzeyi: Kemer hisar-Havuzlu-Gökbez-KürkçüPostallı-Kızılkapı yolu Batısı: Niğde Ulukışla yolu Güneyi: Ulukışla ilçe sınırı 3-Altunhisar İlçesi(A);Doğusu: Akçaören -Ulukışla-Kitreli yolu Kuzeyi: Aksaray İl sınırı Batısı: Aksaray İl sınırı Güneyi: Altunhisar-Ankara yolu (B):Doğusu: Bor İlçe Sınırı Kuzeyi: Çiftlik ilçe sınırı Batısı: Altunhisar-Çiftlik yolu Güneyi: Bor Altunhisar yolu 4-Çamardı İlçesi; Doğusu: Demirkazık Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Kuzeyi: Niğde Merkez ilçe sınırı, Niğde-Çamardı yolu ve Kavlaktepe yol ayrımından OrhaniyeSulucaova yolu Batısı: Yelatan-Çamardı-Niğde yolunu takiben, Eynelli yol ayrımından itibaren Eynelli-Elmalı yolu Güneyi: Çamardı-Adana yolunun, Elekgölü köyü bitiminde Yaban Hayatı Geliştirme Sahası ile birleştiği nokta 5-Ulukışla İlçesi; Doğusu: Çamardı ilçe sınırı, Adana il sınırı Kuzeyi: Bor ilçe sınırı Batısı: Ulukışla-Niğde karayolu Güneyi: Ulukışla-Adana karayolu 6-Çiftlik İlçesi;Doğusu: Niğde Merkez ilçe sınırı Kuzeyi: Çiftlik-Azatlı- Niğde yolu Batısı: Altunhisar-Çiftlik yolu Güneyi: Niğde Merkez ilçe sınırı ve Altunhisar ilçe sınırı Devlet/Genel Avlak Olarak Tescil Edilen Sahalar: Niğde Ketençimeni Devlet Avlağı: Doğusu: Tepeköy deneyi kaşı sırtı, bentdere dağı Kuzeyi: Taynus tepesi, Hacıbekir obası, bağlutaş tepe, keten çimeni Güneyi: Hamamlı, kumluca, hançerli, koyunlu fesleğen okçu, Batısı: Beşparmak kayası dikenlice boynu Boztepe Yuvalı seki sırtı Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: Çamardı İlçesi; Doğusu: Adana-Çamardı karayolu, Kuzeyi: Bekçili-ÇardacıkMahmatlı yolu, Batısı: Yeniköy-Bekçili yolu, Güneyi: Adana il sınırı. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: Çamardı-Demirkazık Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 52-ORDU: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1Fatsa İlçesi (Gaga Gölü); Doğusu: Fatsa-Aybastı şosesi, Kuzeyi: FatsaAybastı şosesi, Batısı: Fındıklık ve Gaga Mahallesi, Güneyi: Fındıklık ve Topul Mahallesi. 2Mesudiye İlçesi (Çaltepe Mevkii); Kuzey Doğusu: Çaltepe ve Üçyol Beldesi (Üçyol-Esatlı yolu), Kuzeyi: Karabayır ve Üçyol Beldesi, Batısı: Reşadiye-Tokat sınırı, Güneyi: Esatlı Yaylası. 3Akkuş İlçesi (Höçek Mevkii); Doğusu: Keltepe’yi takiben Kırantepe’yi birbirine bağlayan sırt, Kuzeyi: Kırantepe ile Ergülübela Tepe’yi birleştiren hat, Batısı: Ergülübelatepe, Porsuktepe, Eski tuğla ocağı hattı, Güneyi: Gökcebayır Deresi (Tifi Deresi). © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 138 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No 4Perşembe İlçesi (Efirli Mevkii); Doğusu: Kumbaşı Mah. ve Boztepe, Kuzeyi: Karadeniz, Güneyi: Cezaevi Köprüsü’nden düz hatla Perşembe Deresi’nin Kuru Dere ile kesiştiği noktaya, Kuru Dere’yi akış tersi istikamette Kuru Çeşme Sırtı’na (Kovanlı Mah., Seferli Mah., Tonga Mah., Çukur Mah. ve Kıran Mah. güneyde kalacak), Batısı: Kuru Çeşme Sırtı’ndan Hanif Burnu ile Perşembe-Ordu karayolunun kesiştiği yere (Hatip, Efendioğlu ve Bacınoğlu Mahalleleri batıda kalacak.) ile çevrili saha. 5Çamaş İlçesi Sakargeriş (Kestane Yokuşu Mevkii); Doğusu: Çamaş, Sarıyakup, Kemalpaşa Mahallesi, Kuzeyi: Çamaş, Giden, Taşoluk Mahallesi, Güneyi: Gürgentepe İlçesi, Işıktepe Beldesi, Batısı: Çatalpınar Şirinköy-Keçili Köyü. 6Merkez İlçesi (Melet Irmağı Ağzı); Doğusu: DSİ seddesiyle sınırlı Cumhuriyet Mahallesi, Kuzeyi: Karadeniz, Güneyi: Devlet sahil yolu, Batısı: Durugöl Mahallesi. Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yasaklanan Sahalar: Kurşunçalı Avlağı; Doğusu: Sayacabaşı, Günören köy yolu ile sınırlı olmak üzere Ortaburun Deresi, Kuzeyi: Perşembe İlçesi, Selimiye Köyü, Güneyi: Kadıncık Köyü tarım arazileri, Batısı: Erikçioğlu Deresi doğu kısmı, Çilekliyatak Tepe’ye, Kapaklık Mahallesi ortasından Çakıroğlu, Küçükyavaş Mahallesi diğer mahalleler dışarıda ve batıda kalmak üzere, Üzümlüce Deresi’ni takiple, Çorakdere Mahallesi Sırtı. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: Ünye Asarkaya; Doğusu: Yüceler ve Eski Kızılcakese Köyleri mülki alanları, Kuzeyi: Ordu-Samsun devlet yolu, Batısı: Başköy ve Gölceğiz Köyleri, Güneyi: Cevizdere. 53-RİZE: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: İkizdere İlçesi-Sivrikaya Mevkii; Güneyi ve Batısı: Tenal Deresi’yle Aksu Deresi arasındaki İkizdere-İspir devlet karayolu bağlantısı ve Aksu Deresi’ni müteakip Karacelle Tepesi’yle birleşen hat, Kuzeyi: Karayolundan başlayarak Tenal Deresi devamında Ziyaret Tepe, Soğansekisi Tepeleri’ni birbirine bağlayan sırt, Doğusu: Kızılkaya T, Çiftegöl T, Karacelle Tepeleri’ni birbirine bağlayan sırt hattı. Devlet/Genel Avlak Olarak Tescil Edilen Sahalar: Hemşin Devlet Avlağı: Doğusu: Varyemez Yayla, Taniş Mevki, Tuğut Yayla, Sampir Mevki, Karap Yayla, Cocon Yayla, Kangar Yayla, Hemşin Deresi, Yayla arası Mah., Kito Yayla, Bitişik Meydan Köy, Hacmpos Tepe, Derebaş Sırtı, Kılısı Sırtı, Bilginler Mahallesi, Şenyuva Ormanlı Mahallesi Kuzeyi:Pergam Mah. Tomas Mah. Küçükdağ, aşağı-yukarı viçe Mah. Güneyi:Ova Tepe, Grobni Yayla, Kehator dere, pilencut yayla, şengipos yayla, gacut mevki, Batısı: Aslan Mah., Isırlık Damları, Fevzioğlulları Mah., Merama Tepe, Çağuk Tepe, Burnuksuz Tepe, Dahdendor Mevki, Bitlioğlu Mevki, Davalı Mah., Kaytas Tepe, Grokni Yayla , Kehator Dere, Mezra Dere, Hacıosman Tepe, Gindeş Yayla, Çatalkaya Tepe. Örnek Avlaklar: Yavuzlar, (Çayeli) Örnek Avlağı: Doğusu: Sefalı Köyünün doğusundan Çataklı Hoca Mahallesinin batısından takiple Abdullah Hoca mevki takiple Derinbel Tepeden Topkaya Tepeye, Batısı: Karakulak Mahallesini takiple güneye Demirci Tepe takiple yukarı bağ tepe takiple güneye Kilis Tepe Kuzeyi: Kufrakbeli Tepenin batısından takiple Kestanelik Köyünün kuzeyinden batıya takiple Zafer Mahallesinin kuzeyi, Güneyi: Derinbel Tepe takiple Topkaya Tepeyi takiple batıya doğru © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 139 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: Çamlıhemşin Kaçkar Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 54-SAKARYA: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Sapanca İlçesi; Doğusu; Kırkpınar-Mahmudiye yolu Kuzeyi; Kırkpınar-Kurtköy yolu Batısı; Kırkpınar-Kurtköy, Dibektaş yolu Güneyi; Dibektaş-Mahmudiye bağlantısı orman yolu (B): Doğusu: Akçaydan Arifiye’ye giden yol Kuzeyi: Sapanca Gölü, Sapanca– Adapazarı Otoyolu Batısı: Sapanca İlçe Yerleşimi Güneyi: Sapanca–Akçay yolu 2-Kaynarca İlçesi: Doğusu: Ziahmet-Küçükkışla Köy Yolu Güneyi: KüçükkışlaSarıbeyli Köy Yolu Batısı: Sarıbeyli- Karamanlar Köy Yolu Kuzeyi: Karamanlar-UzunalanZiahmet Köy Yolu 3-Söğütlü İlçesi(Aslanlar Göleti):Doğusu: Aslanlar-Kantar Köy Yolu Güneyi: Karadere-Aslanlar Köy Yolu Batısı: Elmalı-Karadere köy Yolu Kuzeyi: Kantar-Elmalı Köy Yolu 4-Ferizli İlçesi(Bakırlı Köyü Giren-Çıkan Devlet Ormanı):Doğusu: Karasu Ağaçlandırma sahası ve Akgöl Güneyi: Bakırlı Köyü tarım alanları Batısı: Bakırlı–Resuller Köy Yolu Kuzeyi: Karasu ağaçlandırma sahası 5-Pamukova İlçesi: Doğusu: Karaağaç tepesinden Abdullah Pınarına, Oradan Patlak Dereye uzanan yol Kuzeyi: Tekne Tepeden Karaağaç tepeye giden yol Batısı: Teknetepeden patlak dereye giden yol Güneyi: Patlak Dere 6-Karasu İlçesi (Limandere Beldesi);Doğusu: Su Batağı–Dereköy Yolu Kuzeyi: Kurumeşe–Şubatağı Yolu Batısı: Kurumeşeden Sakarya Nehrine uzanan sırtı takiben Sakarya Nehri Güneyi: Ayı Deresi Devlet/Genel Avlak Olarak Tescil Edilen Sahalar: Gümüşdere-Doğnçay Devlet Avlağı: Doğusu: Doğançay-Karapürçek Orman İşletme Şeflikleri sınırlarını takiple, Doğançay-Yeniköy Orman İşletme Şefliği sınırları Kuzeyi: Doğançay-Yeniköy Orman İşletme Şeflikleri sınırlarını takiple, Gümüşdere-Suadiye Orman İşletme şeflikleri sınırları Güneyi: Doğançay-Geyve Orman İşletme Şeflikleri sınırlarını takiple, Gümüşdere-Geyve Orman İşletme Şeflikleri sınırları Batısı: Gümüşdere-Pamukova Orman İşletme Şeflikleri sınırları Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yasaklanan Sahalar: Taraklı Yaban Domuzu Örnek Avlak Sahası; Doğusu: Bolu-Göynük Orman İşletme Şeflik sınırı, Dikmentepe, Bağlarbaşı tepe, Batısı: Göynük Çayı, Kuzeyi: Batıdan başlayarak Taraklı’ya kadar Göynik Çayı’nı takiben Taraklı-Göynük yolu, Güneyi: Batıdan başlayarak Keleşgüneyi Tepe, Çığıltepe, Sünnetçi Tepe, Toplu Tepe, Kurtatanı Tepe, Şarlak Deresi, Avcıoğlu Deresi ve Bağlarbaşı Tepe. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: Kaynarca-Acarlar Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 140 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No 55-SAMSUN: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Samsun Merkez; Doğusu: Yeniköy, Avluca, Çardakgeriş köy yollarını takiben Düzören Köyü, Kuzeyi: Yeniköy köy yolunu takiben, köy yolunun Samsun-Kavak demiryolu ile kesiştiği yere kadar, Batısı: Samsun-Kavak demiryolunun Yeniköy köy yolu ile kesiştiği yerden, Tuzaklı köy yolu ile kesiştiği yere kadar, Güneyi: Tuzaklı köy yolunun Samsun Kavak demiryolu ile kesiştiği yerden Tuzaklı Köyü’nü takiben Düzören köyü. 2-Havza İlçesi: Doğusu: Gidirli-Dereköy-Demiryurt köy yolunu takiben Ilıca Beldesi, Güneyi: Ilıca Beldesi’nden Çakıralan-Havza yolunu takiben Aslançayırı yol kavşağından Sivrikise Köyü’ne kadar, Batısı: Sivrikise-Kocaoğlu-Kayabaşı Köyü Kılcanlar Mahallesi yolunu takiben, Kılcanlar Mahallesi’ne kadar, Kuzeyi: Kılcanlar Mahallesi’nden Yalak Dere, Yeriçi Deresi’ni takiben Yağcımahmut Köyü Yeriçi Mahallesi’nden Yeniköy Tepesi,Yeniköy Tepesi’nden yolu takiben Gidirli Köyü’ne. 3-Ladik İlçesi (A) (Ladik Gölü ve bu gölü çevreleyen 1 Km. mesafe); Doğusu: Aktaş Şeyhli köyü yolu ile göl arasında kalan saha, Kuzeyi: Mazlumoğlu Kıranboğaz, Tatlıcak yolu, Batısı: Aşağıgölyazı, Tatlıcak köy yolu, Güneyi: Ladik-Taşova devlet karayolu. 4-Vezirköprü-Kunduz; Doğusu: Vezirköprü-Durağan yolunun Çaltu Köyü kavşağından Kocakaya Köyü kavşağına, Kocakaya Köyü yolunu takiben Kocakaya Köyü Karadere Mahallesi’ne, buradan Kaleboynu Mahallesi Kocakaya Tepesi’nden geçen yolu takiben Kumral Köyü’ne, buradan da Kumral Deresi’nin Saraycık-Çorakdere Köyü yol kavşağı ile kesiştiği yere kadar, Kuzeyi: Yukarı Darıçay Köyü-Aşağı Darıçay Köyü yolunun (Yukarı Darıçay Köyü’nün Yukarıköy Mahallesi) Kızılkise Köyü-Susuz Köyü yolu ile kesiştiği yerden, Kızılkise Köyü-Susuz Köyü yolunu takiben Susuz Köyü-Kızılkise Köyü yol ayrımından Kızılkise Köyü’ne kadar, buradan da Çaltu Orman Deposu’ndan Çaltu Köyü yolunu takiben Vezirköprü-Durağan yoluna kadar, Batısı: Meşedağı Sarıçiçek Yangın Kulesi2’den kuzeye doğru Karatepe’nin Doğusundan geçen yoldan, İğdecik Mahallesi’ne buradanda Yukarı Darıçay Köyü yolunu takiben Darıçay Köyü’ne kadar, Darıçay Köyü’nden Aşağı Darıçay Köyü yolunu takiben (Yukarıköy Mahallesi) Kızılkise Köyü-Susuz Köyü yol ayrımına kadar, Güneyi: Kumral Deresi’nin Saraycık-Çorakdere Köy yolu ile kesiştiği yerden Çorakdere Köyü-Belalan Köyü-Naldeliği Sapağı’nı takiben Geyik Üretme İstasyonu, buradan da Sarıçiçek Yangın Kulesi-1 takiben Meşedağı Sarıçiçek Yangın Kulesi-2’ ye giden yol. Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yasaklanan Sahalar: 1-Ladik Akdağ Örnek Avlak Sahası: Doğusu: Aşağı Gölyazı köyünün batısından takiple Çakırgümüş köyü takiple ziyareti mevkii, Kuzeyi: Tüfekçidere mahallesinden takiple kale tepenin kuzeyinden takiple Erenler Tepesinin kuzeyine takiple Hamamcık Tepe takiple Taşlı Tarla Mevkiinin kuzeyinden Yulaf yerinin kuzeyinden takiple Yukarı Gölyazı köyünün soluna kadar, Batısı: Tüfekçidere Mahallesinin solundan takiple Kayaheşme takiple koyuyatağı tepenin solundan takiple Ulu tepenin kuzeyi, Güneyi: Orman-mera sınırı esas olmak üzere Ulu tepenin kuzeyinden takiple Tekgürgen tepenin kuzeyinden takiple Pülük tepenin kuzeyinden takiple Lenşen Tepenin solundan takiple Ladik yaylası kuzey sınırını takiple, Zincirlikayanın kuzeyi takiple Çakırgümüş Yaylasının kuzeyi takiple Erenler ziyaretinin kuzeyine kadar 2-Vezirköprü Domuz Örnek Avlak Sahası: Doğusu: Kuz Burnutepeyi takiple Göltepe güneye takiple Ayıkayacığı mevkiinin doğusundan takiple Arıcıkkaya sırtını güneye © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 141 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No takiple Dikilitaş Tepe takiple alt tepeden Kötüsık Tepesine kadar, Kuzeyi: Kardalıkayası mevkiinin güneyinden doğuya takiple Baklaya Mahallesinden geçerek Yol Deresinden, Çatalçorak sırtından 881 rakımlı tepeye, buradan 974 rakımlı tepeye, Kuyubek Gediği, Tahtagerişi Mevkiinden941 rakımlı tepe ve Karaçam Deresi, Kızılkese Deresi’nden Kuz Burnu’na kadar, Batısı: Kardalıkayası mevkiinin güneyinden başlayarak Susuz Çayını takip ederek Karamehmetderesi, İncirlik ve Çaltılıoğlu Mahallesinden geçerek Salur Mahallesinin kuzeyindeki Acıkabak Sırtına kadar, Güneyi: Salur Mahallesinin kuzeyindeki Acıkabak Sırtından doğuya takiple Kavakgeriş Yaylasından, Taşgeriği Tepesinden, Kötüsık Tepesine kadar Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: Vezirköprü İlçesi Boğazkoru Keklik Yerleştirme Sahası;Kuzeyi:Tekkekıran Köyü’nden başlayarak, Kayabaşı Köyü ve Kılcanlar Mahallesi’ne giden yol olmak üzere kavşağa kadar, Doğusu:Kavşak noktasından itibaren Kayabaşı Köyü ve Kocaoğlu Köyü’ne giden yol, Güneyi:Kocaoğlu Köyü’nden Süleyman Köy Mahallesine ve buradan Vezirköprü Barajı’na geçerek baraj yolundan Boğazkoru Köyü yol sapağına kadar giden yol, Batısı:Yol sapağından Boğazkoru Köyü’ne giden yol ve Boğakoru Köyü’nden Kuştepesi ile Tekkekıran Köyü’ne kadar uzanan sırt. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: 1Bafra Kızılırmak Deltası Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 2Terme İlçesi, Terme Gölardı Simenlik Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 56-SİİRT: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde avın yasaklandığı sahalar: 1Merkez İlçesi; Doğusu: Pervari Eruh ve Merkez ilçe sınırların kestiği noktadan Merkez İlçe sınırları boyunca, Kuzeyi: Aydınlar İlçe sınırından başlayıp Aydınlar Siirt Şirvan yolunun kesiştiği noktaya kadar, Batısı: Siirt sağlarca karayolunun Kurtalan ilçe sınırını kestiği noktada merkez ilçe sınırları boyunca, Güneyi: Mardin il sınırı boyunca. 2Aydınlar İlçesi; Doğusu: Şirvan İlçe sınırından başlayıp Uluçay boyunca, Kuzeyi: Şirvan ilçe sınırı boyunca, Batısı: Siirt merkez ilçe sınırının Siirt aydınlar karayolunu kestiği yola kadar, Güneyi: Siirt aydınlar karayolunun güzergâhı boyunca. 3Baykan İlçesi; Doğusu: Bitlis sınırından başlayıp Şirvan ilçe sınırı boyunca, Kuzeyi: Şirvan ilçe sınırı kestiği noktadan Bitlis İl sınırı boyunca, Batısı:Bitlis il sınırı boyunca Kurtalan ilçe sınırını kestiği yere kadar, Güneyi:Kurtalan İlçe sınırından başlayıp Merkez ilçe sınırları boyunca 4Eruh İlçesi;Doğusu (A) :Pervari İlçe sınırından başlayıp, Şırnak İl sınırı boyunca, Kuzeyi:Pervari ilçe sınırının kesiştiği noktadan başlayıp Siirt merkez ilçe sınırları boyunca, Batısı:Eruh-Siirt karayolundan başlayıp; Merkez ilçe sınırının devamı boyunca, Güneyi:Merkez İlçe sınırının Eruh İlçe sınırından kesiştiği yerden başlayıp, Şırnak İl sınırı boyunca. © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 142 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Çetinkol (B) Doğusu: Eruh Şırnak yolunu takiben Şırnak sınırı boyunca, Batısı: Kürklükaya köy sınırları, Kürklükaya, Dadaklı, Dönerdöver, Dağdüşü, Eruh yolunu takiben Kuzeyi: Siirt Eruh karayolunu takiben, Güneyi: Eruh Şırnak sınırı boyunca. 5Şirvan İlçesi; Doğusu: Hizan İçe sınırını takiben Cevizlik Şirvan karayolu boyunca Şirvan Pervari yolunu takiben Aydınlar ilçe sınırının kesiştiği noktaya kadar, Kuzeyi: Cevizlik sınırlarından başlayıp Hizan İçe sınırını takiben Bitlis İl sınırı boyunca, Batısı: Baykan İlçe sınırın kesiştiği noktadan başlayıp Merkez ilçe sınırını kestiği noktaya kadar, Güneyi: Merkez ilçe sınırını kesiştiği noktadan başlayıp Aydınlar ilçe sınırı boyunca 6Kurtalan İlçesi; Doğusu:Merkez ilçe sınırı başlayıp Bağlıca Yeniköprü Kurtalan yolu boyunca, Kuzeyi:Siirt Kurtalan yolunu takiben merkez ilçe sınırını kestiği noktadan Siirt Kurtalan, Batman karayolu boyunca, Batısı:Batman İl sınırından başlayıp Mardin İl sınırını takiben Merkez İlçe sınırının kesiştiği noktaya kadar, Güneyi:Mardin İl sınırı boyunca. 7Pervari İlçesi; Doğusu: Belenoluk köy sınırlarından başlayıp Van ve Şırnak ili sınırı boyunca, Kuzeyi: Belenoluk, Bentköy, Sarıdana, Çobanören, Pervari yolu boyunca devam edip Pervari, Siirt, Ekindüzükarakolu noktası yoluna kadar Batısı: Ekindüzü yol kontrol noktasından başlayıp Ekindüzü, Tuzcular, Yeniaydın, Doğanca köyünden Eruh ilçe sınırı boyunca Güneyi: Eruh İlçe sınırının kesiştiği noktadan Şırnak ve Van İl sınırları boyunca. 57-SİNOP: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1Erfelek İlçesi; Doğusu: Araphocak köyü mahallesinden Gendengez mevkiine, Kuzeyi:Karasu çayından Çalıgut köy başı sırtı boyunca Araphocak köyü mahallesine, Batısı:Akören köyü ve Karasu çayı, Güneyi: Gendez mevkiinden Çevitlersırtı boyunca Akören köyüne. 2Boyabat İlçesi: Doğusu: Kurusaray-Kışla mahallesi köy yolu, Kuzeyi: Kovaçayır, Kışla mahallesi köy yolu, Batısı: Aşıklı, Kovaçayır köy yolu, Güneyi: KurusarayAşıklı köy yolu. 3Durağan İlçesi(A); Doğusu: Karadiğin-D.S.İ. Köprüsü arasında-SamsunDurağan asfalt yoluna kadar Kuzeyi: Karadiğin’den, Saraydüzü’ne giden asfalt yoldaYalnızkavak köyüne kadar, Batısı: Kızılırmak’tan Güngören Köyüne çıkan yolun başlangıcından Yalnızkavak köyüne kadar, Güneyi: DSİ Köprüsünden başlayıp, Kızılırmak’tan Güngören’e çıkan yolun başlangıcına kadar. (B):Kuzeyi: Buzluk Yangın Gözetleme kulesinin civarı-Çukurcaalan, Uzunözden Boyabat ilçesine Güneyi: Boyalıca Köyü, eski ağaçlandırma barakalarına ve yolu takiben Göktepe, mezarlık, Orman evleri, Yassıalan Göleti, Boyalıca Köyü Batısı: Doldurga barajı Doğusu: Bucak köyü, Doğasuyu, Uzunçayır Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yasaklanan Sahalar: 1-Bozburun Yaban Domuzu Örnek Avlak Sahası: Doğusu: Özel ormanı batı sınırını takiple Gerne deresinin akışı istikametinde Karadeniz Kuzeyi: Karadeniz Batısı: Karadeniz Güneyi: Abalı-Sarıkum-Çamlarbaşı köy yolu, Karaoğlan tepeye giden sırtı takiple Karaoğlan Tepe ve sırtı takiple Karadeniz. 2-Boyabat-Durağan Göve Yaban Domuzu Örnek Avlak Sahası: Doğusu: Gökırmak, Hacıoğlan ve Arım çayı. Kuzeyi: Karasdaklı türbe tepeyi doğuya takiple Karakoyun türbe © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 143 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No tepeyi doğuya takiple Çukurtürbe tepenin doğusundan takiple Kocasivri tepe takiple Gökırmak nehri. Batısı: Çalın tepeyi takiple kuzeye doğru Ömerin korucu mevkiinden batıya doğru takiben Karasaklı türbe tepe. Güneyi: Çalın tepeyi takiple Hasandağı tepesi takiple Ortakır tepe, Namazgâh kaşı tepe takiple Arım çayını takiple Gökırmak. 3-Ayancık-Türkeli Zindan Yaban Domuzu Örnek Avlak Sahası: Doğusu: Gavurharmanı başı tepenin güneyinden takiple Küçük Tepe takiple Çayırcık yaylasının batısı takiple Çıngırsak çıngır tepesi. Kuzeyi:Kaşlıgeriş sırtının doğusundan takiple Mendekli Özyayla tepesini takiple Aktepe kayasının güneyinden takiple Gavurharmanı başı tepesi, Elmaağacı T., Ağasar T., Çatalçam T., Batısı:Kaşlıgeriş sırtını güneye takiple Büyük havuz mevkii takiple Küçük havuz derenin doğusu takiple Meriç Tepe. Güneyi: Çıngırsak çıngır tepe ile başlayıp, Akçakaya sırtını takiple ısırgancık tepeye, daha sonra Sarıoluk, Uzunyazı, Maltepe, Çayırcık, Yamalı tepeleri takip ederek Meriç tepede sonlanır. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: Bozburun Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 58-SİVAS: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Merkez İlçesi(A):Doğu: Merkez-Hafik ilçe sınırı Batısı:Sivas-Hafik Karayolu Güney:Sivas, Karayün, Ağılkaya, Örencik köyyolları Kuzey:Hafik Karayolundan devamla Kızılkavraz, Küpecik köyyolları (B):Doğu: Sivas, İşhan, Tepeönü, Doğanca, Budaklı köyyolları Batısı: Sivas MerkezŞarkışla ilçe sınırı Güney: Sivas Merkez-Altınyayla-Ulaş ilçe sınırları Kuzey: Kayalıpınar, Sarıkaya, Direkli köyyolları ve Yıldızeli-Sivas Karayolunun Yıldızeli ilçesinde kalan bölümünü devamla Yıldızeli-Sivas Merkez ilçe sınırı ve Ağcahan, Çelebiler köyyolları ile Sivas-Ankara karayolunun il merkezine kadar olan bölümü (C):Doğu: Sivas Merkez-Hafik ilçe sınırı Batısı: Porsuk, Ozmuş, Karamehmet Köyyollarını devamla Sivas Merkez-Yıldızeli ilçe sınırı Güney: Sivas-Hafik karayolu Kuzey: Kuzören, Gümüşdere, Kurtlapa, Gülpınar Köyyollarının ilçe sınırını kestiği yere kadar olan bölümü 2-Altınyayla İlçesi: Doğu: Ulaş-Altınyayla ilçe sınırı Batısı: Kaleköy, Doğupınar, Serinyayla köyyolları Güney: Kaleköy, Altınyayla, Kürkçüyurdu köyyolları Kuzey: Altınyayla-Ulaş-Sivas Merkez ilçe sınırıları 3-Divriği İlçesi: Doğu: Sivas-Erzincan il sınırı ve Adatepe, Madenli, Gedikbaşı, Çayözü, Yozyatağı Köyyollarının ilçe sınırına kadar olan bölümü Batısı: Divriği-Kangal ilçe sınırı Güney: Sivas-Malatya il sınırı Kuzey ve doğusu: Divriği-Zara-İmranlı ilçe sınırları 4-Gemerek İlçesi: Doğusu: Gemerek-Şarkışla ilçe sınırı Batısı: Gemerek, Sızır, Eşikli Çat köyyolarının Yozgat il sınırını kestiği yere kadar olan bölümü Güney: Şarkışla, Gemerek karayolu Kuzey: Gemerek-Yozgat il sınırı 5-Gürün İlçesi: Doğu: Gürün-Malatya il sınırı Batısı: Kangal Gürün karayolu Güney: Gürün Malatya karayolu Kuzey: Gürün-Kangal ilçe sınırı 6-Hafik İlçesi(A):Doğu ve güney: Hafik, Bakımlı, Süleymaniye, Kabalı, Aktaş köyyollarının ilçe sınırını kestiği yere kadar olan bölümü ve Hafik-Zara ilçe sınırı Batısı: © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 144 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Hafik-Sivas Merkez ilçe sınırı Güney: Hafik-Ulaş ilçe sınırı Kuzey: Küpecik, Tavşanlı köyyolları (B):Doğu: Hafik-Zara ilçe sınırı Batısı: Çatpınar, Özen, Koşutdere, Hafik, alçıören, Gedikçayırı, Kurugöl köyyolları Güney: Kurugöl-Sarıyusuf köyyolları Kuzey: HafikDoğanşar köyyolları (C): Hafik ve Lota Göllerinde ve 2,5 km çevresinde. 7-İmranli İlçesi: Doğu: İmranlı-Erzincan il sınırı Batısı: İmranlı-Zara ilçe sınırı Güney: Sivas-Erzincan karayolu Kuzey: İmranlı-Akıncılar-Suşehri ilçe sınırı 8-Kangal İlçesi: Doğu: Kangal Malatya Karayolu Batısı: Sivas-Kayseri il sınırı Güney: Kangal-Gürün ilçe sınırı Kuzey: Çamurlu, Sutaşı, Kızıldikme, Kuşkayası, Akpınar köyyollarını devamla Kangal-Gürün Karayolu 9-Suşehri İlçesi: Doğu: Suşehri-Akıncılar ilçe sınırı Batısı: Suşehri-Koyulhisar ilçe sınırı Güney: Suşehri-Zara-İmranlı ilçe sınırları Kuzey: Koyulhisar-Gölova karayolu 10-Ulaş İlçesi(A):Doğu: Sivas Ulaş Karayolu Batısı ve kuzeyi: Ulaş-Sivas Merkez ilçe sınırı Güney: Ulaş-Altınyayla ilçe sınırı ve Ulaş, Kurtlukaya, Boğazdere köyyolları (B):Doğusu: Ulaş-Zara ilçe sınırı Batısı: Kangal, Ulaş karayolunu devamla Ulaş, Körtuzla köyyolu Güney: Tecer, Başçayır, Eskikarahisar, Örenlice, Kertmekaracaören, Karagöl, Korubaşı köyyollarının ilçe sınırını kestiği yere kadar olan bölümü Kuzey: Demirinyazı köyyolu ve Ulaş-Sivas Merkez-Hafik-Zara ilçe sınırları 11-Yildizeli İlçesi: Doğusu: Yıldızeli Tokat karayolu, Yıldızeli-Ankara karayolu, Halkaçayı, Davulalan, Yuvalıçayır köyyollarının ilçe sınırını kestiği yere kadar olan bölümü Batısı: Yıldızeli-Yozgat il sınırı Güney: Yıldızeli-Şarkışla ilçe sınırı Kuzey: Yıldızeli-Tokat il sınırı 12-Zara İlçesi: Doğusu: Zara-Şerefiye karayolu, Zara-Suşehri karayolunun ilçe sınırına kadar olan bölümü, Zara-Suşehri-İmranlı ilçe sınırları, Çaylı, kevenli köyyolları, ZaraBolucan köyyolu, Pazarcık, Aşağımescit, Yukarıçamurcu köyyollarının ilçe sınırına kadar olan bölümü Batısı: Hafik-Zara-Doğanşar ilçe sınırları Güney: Zara-Kangal-Divriği ilçe sınırları Kuzey: Zara-Koyulhisar ilçe sınırı 13-Çamşıh: Kuzeyi ve batısı; Kabakçevliği mevkiinden itibaren Kangal-Sincan Karayolu, Güneyi; Kangal-Divriği Demiryolu, Doğusu; Acıçay’ın Sincan’dan Karakuzulu yakınlarında Tatlıçay’a karıştığı yere kadar olan bölümü. 14- Şarkışla İlçesi: Doğusu: Sivas merkez, Altınyayla ilçe sınırı. Batısı: Gemerek İlçe sınırı. Güney: Kayseri İl sınırı Kuzey: Sivas Kayseri karayolu. Devlet/Genel Avlak Olarak Tescil Edilen Sahalar: Sivas Divriği Çamşıh Devlet Avlağı: Doğusu: Acıçayın Sincandan Karakuzuluğu yakınlarında Tatlıçaya karıştığı yere kadar olan bölümü, Kuzeyi-Batısı: Kabakçevliği mevkiinden itibaren Kangal-Sincan karayolu Güneyi: Kangal-Divriği demiryolu 59-TEKİRDAĞ: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1Merkez İlçe(A); Doğusu: Selçuk köyünden başlayarak; Güney istikametinde Otmanlı köyünden geçen ve Tekirdağ Merkez-Malkara bölünmüş karayoluna kavuşan Selçuklu-Otmanlı güzergahındaki köy yolu, Kuzeyi: Generli köyünden başlayarak; Doğu istikametinde Taşomurca köyünden geçen ve Selçuk Köyünden son bulan GenerliTaşomurca-Selçuk güzergahındaki köy yolu, Batısı: Generli köyünden başlayarak; Güney © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 145 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No istikametinde Dedecik-Mahramlı köylerinden geçen ve Takirdağ Merkez-Malkara bölünmüş karayoluna kavuşan Generli-Dedecik-Mahramlı güzergahındaki köy yolu, Güneyi: Tekirdağ Merkez-Malkara bölünmüş yolundaki Mahramlı-Evciler-Dedecik köy yolu ayrımından başlayarak; Doğu istikametinde, Tekirdağ Merkez-Malkara bölünmüş yolundaki Otmanlı Selçuk köy yolu ayrımına kadar olan Tekirdağ Merkez-Malkara bölünmüş yolu. (B): Doğusu: Naipler-Işıklar yolunun Yeniköy ayrımından Yeniköy’ü takiben Marmara Denizi Kuzeyi: Şarköy ilçe sınırından Tatarlı-Araphacı-Semetli-Işıklar yolunu takiben IşıklarNaip yolunun Yeniköy ayrımına kadarki yol Batısı: Ormanlı köyünden, Tatarlı-Sağlamtaş yolunun ilçe sınırını kestiği noktaya kadar Şarköy ilçe sınırı Güneyi: Yeniköy’den Ormanlı köyüne Kadar Şarköy ilçe sınırı 2Çerkezköy İlçesi; Doğusu: Çerkezköy/Tekirdağ-İstanbul İl sınırı, Kuzeyi: Çerkezköy-Saray İlçe sınırı, Batısı: Çerkezköy İlçe Merkezinden Çerkezköy-Saray İlçe sınırına kadar olan Çerkezköy-Büyükyoncalı-Saray güzergâhındaki ilçe yolu, Güneyi: Çerkezköy İlçe Merkezinden Çerkezköy/Tekiradğ-İstanbul İl sınırına kadar olan Çerkezköyİstanbul çevre yolu, 3Çorlu İlçesi; Doğusu: Çorlu-İstanbul çevre yolundaki (E-5) Şahbaz köyü yol ayrımından başlayarak; Şahbaz köyü köy yolu, Şahbaz köy merkezinden itibaren TekirdağMarmaraereğlisi-İstanbul İl yoluna (bölünmüş yol) kadarki Çorlu_Marmaraereğlisi ilçe sınırı, Kuzeyi: Çorlu ilçe merkezinden başlayarak; Çorlu-İstanbul çevreyolu (E-5) boyunca, Çorluİstanbul çevre yolundaki (E-5) Şahbaz köyü yol ayrımına kadar, Batısı: TekirdağMarmaraereğlisi-İstanbul il yolundaki (bölünmüş yol) Çorlu yol ayrımından başlayarak; Çorlu ilçe merkezine kadar Çorlu-Tekirdağ ilçe yolu, Güneyi: Tekirdağ-Marmaraereğlisiİstanbul il yolundaki (bölünmüş yol) Çorlu yol ayrımından başlayarak; İstanbul’a doğru Çorlu ilçe sınırının Tekirdağ_Marmaraereğlisi-İstanbul bölünmüş ilyolunu kestiği nokta ve buradan kuzeydoğuya doğru Şahbaz köyü merkezine kadar Çorlu-Marmaraereğlisi ilçe sınırı 4Hayrabolu İlçesi; Doğusu: Hayrabolu ilçe merkezinden başlayarak; Hayrabolu-Malkara ilçe yolu boyunca Kutlugün köyü merkezine kadar, Faraş-ÖrenköyKarababa güzergahından Kutlugün-Cambazdere köy yolu boyunca Çınaraltı istikametinde Hayrabolu-Malkara ilçe sınırını kestiği nokta, Kuzeyi: Hayrabolu ilçe merkezinden başlayarak; batı istikametinde Kabahöyük köyü merkezine kadar ve kabahöyük köyünden Hayrabolu/Tekirdağ-Edirne il sınırını kestiği noktaya kadar ilçe yolu, Batısı: Hayrabolu/Tekirdağ-Edirne il sınırı, Güneyi: Hayrabolu/Tekirdağ-Edirne il sınırından Cambazdere köyü istikametinde Hayrabolu-Malkara ilçe sınırı boyunca Cambazdere-Çınaraltı köy yoluna kadar 5Malkara İlçesi (A); Doğusu: Malkara-Hayrabolu karayolundaki KürtüllüŞahin köyleri yol ayrımından başlayarak; kuzey-kuzeydoğu istikametinde Çınaraltı köyü yol ayrımına kadar olan Malkara-Hayrabolu karayolu Kuzeyi: Malkara-Hayrabolu karayolundaki Çınaraltı Köyü sapağından kuzeybatı istikametinde Çınaraltı köyüne stabilize yolu takiben batı istikametinde Malkara-Doğanköy yoluna oradan asfalt yolu Malkara yönünde takiben Tekke köy sapağına ve Tekke köye ulaşır. Batısı: Malkara-Hayrabolu karayolundaki Kürtüllü-Şahin köyleri yol ayrımından başlayarak; kuzey-kuzeybatı istikametinde Şahin köye giden asfalt yol boyunca Kürtüllü ve Pirinççeşme köy sapaklarını takiben Şahin köye devamında kuzey-kuzeydoğu istikametinde asfalt yol boyunca tekke köy ve Bağpınar köyüne ulaşır. Güneyi: Kürtüllü köy sapağından asfalt yolu Güneydoğu (Malkara yönünde) istikametinde Malkara-Hayrabolu karayolundaki Kürtüllü-Şahin köyleri yol ayrımına, oradan © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 146 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No kuzeydoğu (Hayrabolu yönünde) istikametinde Kiremitlik-Samış köy sapaklaına kadarki Malkara-Hayrabolu karayolu, (B);Doğusu: Sırtbey köyünden Esendik-Palamut yolunun Şarköy ilçe sınırını kestiği nokta Kuzeyi: Malkara-Keşan yolunun Keşan ilçe sınırını kestiği noktadan itibaren karayolunu Malkara yönünde takiben Kadıköy-Deveci-Allıışık-Gözsüz-KaracahalilBalabancık-Ballı-Müstecep-Sırtbey köylerini birleştiren yol, Batısı: Malkara-Keşan yolunun Keşan ilçe sınırını kestiği noktadan itibaren güneye doğru Edirne il sınırının Çanakkale il sınırı ile birleştiği nokta Güneyi: Edirne-Çanakkale sınırının birleştiği noktadan itibaren Gelibolu-Malkara ilçe sınırının Şarköy ilçe sınırını kestiği noktaya, buradan Malkara-Şarköy ilçe sınırını takiben Esendik-Palamut yolunun ilçe sınırını kestiği nokta, 6Marmara Ereğlisi İlçesi; Doğusu: Yakuplu köyünden başlayarak; güney istikametinde Tekirdağ-İstanbul karayoluna kavuşan Yakuplu-MEreğlisi yolu Kuzeyi: Yakuplu köyünden başlayarak; Şahbaz köyünde son bulan köy yolu, Batısı: Tekirdağİstanbul karayolu üzerindeki Yeniçiftlik yol ayrımından başlayarak; kuzey istikametinde Şahbaz köyüne kadar olan Yeniçiftlik-Türkmenli-Şahbaz köy yolu Güneyi: Tekirdağ-İstanbul bölünmüş il yolu üzerindeki Yeniçiftlik yol ayrımından, Tekirdağ-İstanbul bölünmüş il yolu üzerindeki Marmara Ereğlisi yol ayrımına kadar olan Tekirdağ-İstanbul bölünmüş il yolu 7Muratlı İlçesi; Doğusu: Tekirdağ Merkez-Muratlı ilçe yolundaki Yeşilsırt köy yolu sapağından başlayarak; Muratlı ilçe merkezinden geçerek, kuzeydoğu istikametinde Tekirdağ Merkez-Muratlı ilçe yolunun Çorlu-Lüleburgaz ilçe yolunu kestiği noktaya kadarki ilçe yolu (bölünmüş yol) Kuzeyi: Tekirdağ Merkez-Muratlı ilçe yolunun Çorlu-Lüleburgaz ilçe yolunu kestiği noktadan başlayarak; Arzulu köyüne kadarki Muratlı/Tekirdağ-Kırklareli il sınırı, Batısı: Muratlı/Tekirdağ-Kırklareli il sınırından başlayarak; güney istikametinde Arzulu’ya giden yol, Arzulu Hanoğlu yolundan Yağcıya giden yolu takiben, Osmanlı/YağcıArzulu güzergâhındaki köy yolu ile Karacakılavuz-Aydınlık güzergâhındaki köy yolunun kesiştiği Dört yol ağzına kadar Güneyi: Osmanlı-Arzulu güzergâhındaki köy yolu ile Karacakılavuz-Aydınlık güzergahındaki köy yolunun kesiştiği Dört yol ağzından başlayarak; doğu istikametinde AydınKöy-Yeşilsırt köyü boyunca köy yolunun Muratlı-Tekirdağ Merkez ilçe yolunu kestiği noktaya kadar 8Saray İlçesi; Doğusu: Safalan köyünden Karadenize kadar Saray/Tekirdağİstanbul il sınırı, Kuzeyi: Bahçeköy köyünden Karadenize kadar Saray/Tekirdağ-Kırklareli il sınırı Batısı: Saray ilçe merkezinden başlayarak; kuzeydoğu istikametinde, Güngörmez köyünden geçen ilçe/köy yolunun, Bahçeköy köyünün batısındaki köy yolundan Saray/Tekirdağ-Kırklareli il sınırını kestiği nokta kadar Güneyi: Saray ilçe merkezinden başlayarak; doğu istikametinde Safalan köyünden geçen ve İstanbul istikametine giden ilçe yolunun Saray/Tekirdağ-İstanbul il sınırını kestiği noktaya kadar 9Şarköy İlçesi; Doğusu: Gaziköyden başlayarak; sahil boyunca UçmakdereYeniköy istikametinde Marmara Denizi, Yeniköy civarındaki Şarköy-Merkez ilçe sınırı Kuzeyi: Ulaman-Bulgur güzergahı yolundaki İshaklı yol ayrımından başlayarak; BulgurPalamut-Esendik ilçe sınırı üzerinden Beyoğlu köy sapağı devamından Ormanlı güzergahındaki köy yolundan Yenice-Yeniköy istikametinde Marmara Denizine kadar Şarköy-Tekirdağ ilçe sınırı Batısı: Şarköy-Gölcük-İshaklı istikametinde ilçe yolundaki Çengelli yol ayrımından başlayarak; Gölcük, Gölcük-İshaklı istikametinde ilçe yolundaki Bulgur yol ayrımı kadar Güneyi: Şarköy-Gölcük-İshaklı istikametinde ilçe yolundaki Çengelli yol ayrımından başlayarak Marmara Denizine kadar; Yörgüç-Yayköy-Mursallı© Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 147 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Güzelköy-Gaziköy güzergahındaki köy yolu, Gaziköyden sahil boyunca Uçmakdere-Yeniköy istikametinde Şarköy-Tekitdağ ilçe sınırının sahilde keiştiği nokta Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yasaklanan Sahalar: Merkez–Yanıktepe Örnek Avlağı; Doğusu: Marmara Denizi ve Kumbağ mesire yeri orman yolunu takiben Naip köyü Kuzeyi: Naip köyünden Naip-Işıklar yolundaki Yeniköy yol ayrımı Batısı: Naip-Işıklar yolundaki Yeniköy yol ayrımından Yeniköye, ilçe sınırından sahil Güneyi: Marmara Denizi ve sahilden Yeniköye kadar olan ilçe sınırı 60-TOKAT: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Merkez İlçesi; Doğusu :Tokat-Niksar İlçesi Karayolundan Niksar İlçe sınırına kadar olan hat. Kuzeyi: Erbaa İlçe sınırı ve Niksar İlçe sınırı. Batısı: Turhal İlçe sınırı. Güneyi: Tokat-Turhal Karayolunun Turhal ilçe sınırına kadar uzanan yol hattı. 2-Almus İlçesi: Doğusu: Sahilköy-Gölgeli köyü yolu hattını takiben Mescit köyüne kadar uzanan yol hattı. Kuzeyi: Almus-Tokat karayolunun Tokat il sınırına uzanan yol hattı ve Almus ilçesi Yuvaköy köyü oradan da Sahilköye kadar uzanan yol hattı. Batısı: Tokat İl sınırı Güneyi: Sivas İl sınırı 3-Turhal İlçesi: Doğusu: Turhal ilçesi Kayaören köyü yolu o yolu takiben Tatlıcak köyü ve Kuşoturağı köyü yolu oradan da Zile ilçe sınırına kadar uzanan hat. Kuzeyi: TurhalÇivril köyü yolunu takiben, Ağcaşar köyü yol hattı oradan Ulutepe köyü ve Orman özü köyü yolunun Amasya il sınırına kadar uzanan yol hattı. Batısı: Amasya ilçe sınırı Güneyi: Zile İlçe sınırı 4-Pazar İlçesi: Doğusu: Tokat Merkez İlçe sınırı Kuzeyi: Pazar ilçesi Endiz köyü yolu hattını takiben, Tokat Merkez ilçe sınırına kadar uzanan yol hattı. Batısı: Pazar ilçesi Ovacık köyü karayolunun Artova ilçe sınırına kadar uzanan yol hattı. Güneyi: Artova İlçe sınırı 5-Yeşilyurt İlçesi: Doğusu: Tokat Merkez İlçe sınırı Kuzeyi: Yeşilyurt ilçesi Büget köyü yolunun Tokat Merkez İlçe sınırına kadar uzanan yol hattı. Batısı: Yeşilyurt ilçesinden Sivas İl sınırına kadar uzanan tren yolu hattı. Güneyi: Sivas İl sınırı. 6-Niksar İlçesi: Doğusu: Başçiftlik ilçe sınırı ve sınırından itibaren Güvenli Köyü oradan Ardıçlı yolu hattı, oradan da Ordu İl sınırına kadar uzanan yol hattı Kuzeyi: Ordu İl sınırı Batısı: Erbaa İlçe sınırı Güneyi: Başçiftlik ilçe sınırından Esence köyü oradan Niksar ilçesi, oradan da Buz köy köyü yol hattının Erbaa ilçe sınırına kadar uzanan hattı 7-Reşadiye İlçesi: Doğusu: Kuyucak köyünden Yolüstü Beldesine kadar uzanan yol hattı, Kuzeyi: Ordu İl sınırı Batısı: Başçiftlik ve Niksar İlçe sınırı hattı Güneyi: Yolüstü Beldesinden Saraykışla köyüne oradan da Başçiftlik ilçe sınırına kadar uzanan hat. 8-Zile İlçesi: (A):Doğusu: Turhal ilçe sınırı. Kuzeyi: Turhal İlçe sınırı Batısı: Zile ilçesi yaylayolu köyü oradan takiben kervansaray köyü oradan da Amasya il sınırına kadar uzanan hat. Güneyi: Zile ilçesi Turhal yolunun Turhal ilçe sınırına karda uzanan hattı. (B):Doğusu: Zile ilçesi Reşadiye köyü ile Yozgat ili Çekerek ilçesi yolunun Yozgat il sınırına kadar uzanan hat ve reşadiye köyü ile iğdir köyü arasındaki yol hattı. Kuzeyi: İğdir köyünden Ağılcık köyüne giden yol hattının Amasya il sınırına kadar uzanan hat ve Amasya il sınırı. Batısı: Yozgat ve Amasya il sınırları. Güneyi: Yozgat il sınırı. 9-Artova İlçesi: Doğusu: Tokat Merkez İlçe sınırı Kuzeyi: Artova ilçesi demiryolunun Zile ilçe sınırına kadar olan demiryolu hattı ve Yenice köyü ile Pazar ilçesinin Tepeçaylı köyü © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 148 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No arasındaki yolun Pazar ilçe sınırına kadar olan yol hattı ve Pazar ilçe sınırı. Batısı: Zile ilçe sınırı Güneyi: Yeşilyurt ve Sulusaray ilçe sınırı 10-Sulusaray İlçesi: Doğusu: Sulusaray ilçesi ile Alpudere köy yolu hattı ve Sulusaray ilçesinden ılıcak köyü yol hattının Yozgat ili sınırına kadar uzanan hattı. Kuzeyi: Alpudere köyünden başlayarak, Arpacıkaraçay köyü arasındaki yol hattını takiben Dutluca kasabası yol hattı oradan da Balıkhisar köyü yolu hattının Sivas ili sınırına kadar uzanan yol hattı. Batısı: Yozgat il sınırı ve Dutluca kasabası ile Buğdaylı köyü arasındaki uzanan yol hattı. Güneyi: Yozgat İl sınırı 11-Erbaa İlçesi: Doğusu: Erbaa İlçesi Karakaya Belediye yol hattı ile Erbaa İlçesi Koçak Belediye yolu hattı. Kuzeyi: Karakaya Köyü yol hattının kale köyüne doğru giden yoldan Amasya il sınırına kadar uzanan hat. Batısı: Amasya İl sınırı. Güneyi: Erbaa İlçesi Tanoba beldesi yolunun Amasya il sınırına kadar uzanan hattı. 12-Başçiftlik İlçesi: Doğusu: Niksar İlçe Sınırından Başçiftlik İlçesi Merkezine kadar uzanan yol hattı Kuzeyi: Niksar İlçe Sınırı Batısı: Niksar İlçe Sınırı Güneyi: Başçiftlik Merkezinden Hanyeri köyü yol hattının Niksar İlçe sınırına kadar uzanan yol hattı. Devlet/Genel Avlak Olarak Tescil Edilen Sahalar: Merkez Devlet Avlağı: Doğusu: Almus ilçe sınırı ve Sivas il sınırı Kuzeyi: Tokat Merkezi, Dereyaka Köyü, Çamaltı Köyü, Bağbaşı Köyü, Çavdaroğlu Çiftliği, Kızılöz Köyü, Sevindik Köyü, Hasanbaba Köyü, Bakışlı Köyü, Ballıdere Köyü, Ahmetalan Köyü ve Ağaçköy Köyü Güneyi: Batmantaş Köyü, Çayören Köyü, Killik Köyü, Tekneli Köyü, Uğrak Köyü, Tahtuba Köyü ve Dayılıhacı Köyü, Batısı: Alan Köyü Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Merkez İlçesi: Doğusu: Geyraz Çayı Hattı Kuzeyi: Taşlı Burun Sırtı Hattı Batısı: Bulguroğlu Çiftliği Güneyi: Sancımezar Sırtı Hattı 2-Almus İlçesi: Doğusu: Almus İlçesi Kuzeyi: Yeşilırmak Batısı: Kadıvakfı köyü Güneyi: Kadıvakfı köyü 3-Reşadiye İlçesi: Doğusu: Zınav Deresi Kuzeyi: Saraykışka Köyü Batısı: Çanak Düz Tepesi, Hasan Kıran Sırtı Güneyi: Kelkit Çayı Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: Kaz Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 61-TRABZON: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Akçaabat İlçesi(A); Doğusu: Kurnaz Mah-Aksomu Mah. Kuzeyi: Lişkan Mah-Üst Mah-Pana Deresi Batısı: Okusa Deresi-Kurnaz Mah. Güneyi: Koğukpelit Tepesi-Güney Mah-Kuz Mah.-Okusa Deresi (B):Doğusu: Yol ve Hacının Kıran Sırtı Kuzeyi: Kurt Mah.-Mankafa Mah. Batısı: Yenimahalle- Yeniköy yolu Güneyi: Yeniköy yolu-Hacının Kıran sırtı 2-Düzköy İlçesi; Doğusu: Şahin kayaları Kuzeyi: Sal Deresi-Kugruk Tepe-Karasu Tepesi Batısı: Meses Deresi Güneyi: Sani mah. Devlet/Genel Avlak Olarak Tescil Edilen Sahalar: Maçka İlçesi Meşeiçi Hanları Devlet Avlağı: Doğusu: Değirmenderesi ile Galyan Deresinin birleşiminde bulunan sırttan Konak Tepe, Hafız Tepe, Akmescitbaşı Tepe, Kilise © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 149 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Kıran Tepe, Pilav Dağı Tepe, Büyük Tepe, Kursal Tepe birleştiren hat boyunu takiben batıya doğru Meryemana Deresi, buradan sırtı takiben Aynalaksa Yaylasına çıkarak güneye 1192,2111,2222 metre rakımlı tepeler, Mezere Tepe, Yanık Tepe, İstihkam Tepe ve Çatak Tepe Kuzeyi: Batı sınırının bitimi yerinden Maçka deresini takiben doğuya doğru Hamsiköy Deresi ile Meryemana Deresinin birleşim yerinden güneye doğru sırtı takiben kuru dere ile Meryemana Deresine inerek, kuzeye Maçka’ya doğru yönelerek Çığaha Mahallesinin kuzeyindeki isimsiz dere ile Meryemana Deresinin birleşim yerindeki sırtla birlikte doğuya doğru çıkarak Bakırcılar ve Kıran arasındaki sırtla birlikte Değirmen deresine iner ve buradan sonra tamamen Değirmendere deresini takiben Galyan Deresi ile birleşim yerine kadar. Batısı: Sıranlık Deresinden başlayarak kuzeye doğru takiben isimsiz bir dere ile birleşir. Bu birleşimin devamında Çamlıdüz deresi ismini alarak önce kuzeye sonra doğuya doğru ilerler ve Paparza Deresi ile birleşir. Bu birleşimden sonra Fındıklı Deresi altında kuzeye doğru ilerleyerek Maçka Deresine ulaşır. Güneyi: Çatal Tepenin devamındaki sırttan batı tarafına doğru yönelen Yayla deresi ile başlayarak Yayla Deresinin Acısu Deresi ile birleşim yerinden güneye doğru Acısu Deresini takiben batı tarafına yönelen kuru dere ile sırta çıkar. Sırtla birlikte Turnagöl Kuyuları mevkiine, buradan kuzeye doğru yönelerek Turnagöl kıranına, Taşlı Tepe, Yukarı Hoca Mezarı Yaylası, Aşağı Hoca Mezarı Yaylası, Kıranbey Tepe, Karabakan Tepe, Ağaçbaşı Tepe’den geçer ve yukarı köy ormanının üstündeki sırta geçer. Buradan batıya inen sırtla birlikte Hamsiköy deresine iner. Buradan yine sırtı takiben batıya yönelerek Hayamezrasının güneyindeki sırtı takiben Milan Tepe, buradan batıya doğru ilerleyerek Kusura Tepeye ulaşır. Buradan batıya doğru sırtı takiben Nefiza boğazını geçerek sırtla birlikte Sıranlık deresine ulaşır. Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yasaklanan Sahalar: Kulindağı yaban domuzu avlağı (Maçka ve Akçaabat ilçesi sınırları dahilinde): Doğusu:Yardımçimen Tepesi-Hıdırellez sırtı-Hoze Mah.-Göller sırtı-Sevinç köyü Kuzeyi :Zimba yaylası-Uçarsu deresi-Kuz Mah.-Kurumezra deresi-yardımçimen Tepesi Batısı:Karanlık Dere-Küçükoba Deresi-Kurtkayası obası-Zimba yaylası Güneyi:Sevinç köyü-Camiyanı mah-sakızlık sırtı-Yaylaboğazı-Karanlık deresi 62-TUNCELİ: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Merkez İlçesi (A); Doğusu: Gömemiş Köy yolunu takiben, Erdoğdu, Koyluca, Meşeyolu köyleri, buradan Nazimiye İlçe sınırı, Kuzeyi: Milli Park sahasından Ovacık ve Pülümür İlçe sınırı, Batısı: Munzur Vadisi Milli Parkı, Güneyi: Munzur Vadisi Milli Park sınırından Sütlüce Köyüne, köy yolunu takiben Çıralı, Gökçek Köyüne buradan da Tunceli Erzincan Karayoluna, Tunceli Erzincan Karayolunu takiben Nazimiye İlçe sınırı arasında kalan alan. (B): Doğusu: Munzur Vadisi Milli Parkı, Kuzeyi: Munzur Vadisi Milli Park sahasından, Ovacık ve Hozat İlçe sınırı, Batısı: Ovacık ve Hozat İlçe Sınırı, Güneyi: Munzur Vadisi Milli Park sınırından, Tunceli Ovacık Karayolunu takiben Geyiksuyu Köyüne, buradan karayolunu takiben Hozat İlçe sınırı arasında kalan alan. 2-Çemişgezek İlçesi; Doğusu: Hozat ve Pertek ilçesi sınırı, Kuzeyi: Hozat, Ovacık, Kemaliye ilçeleri sınırı, Batısı: İlçe Merkezini takiben Karagedik deresi, Yatalak Tepe, Ulukale Köyü, Aşağıpeyderesini takiben Çemişgezek, Hozat ve Pertek Karayolu, Güneyi: Pertek, Çemişgezek arası Devlet Karayolunun güneyinde kalan Payamdüzü Köyünün güney © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 150 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No kısmı ile Pertek Akçapınar Karayolu yol ayrımı ve Baraj Gölü arasında kalan yolun alt kısmı içerisinde avlanma yasaklanmıştır.. 3-Pülümür İlçesi; Doğusu: Pülümür ve Nazimiye İlçe sınırlarının, Bingöl İl sınırının birleştiği yerden başlayıp Beğendik ve Çatalkaya Köylerinin birleştiği köy yollarını takip eden güzergâh, Tunceli-Erzincan Devlet Karayolundan itibaren Kangallı, Sağlamtaş ve Ardıçlı Köy yollarından başlayıp Erzincan İl sınırı ile birleşen düz hat. Kuzeyi: Erzincan il sınırı, Batısı: Ovacık ilçe sınırı, Güneyi: Turnadere yol ayrımından Közlüce, Hacılı, Hasangaz, Kırklar, Nohutlu Bozağakaraderbent, Balpayam, Ağaşenlik Köylerine, buradan köy yolunu takiben Bingöl İl sınırı, 3-Ovacık İlçesi (A); Doğusu: Pülümür ilçe sınırı, Kuzeyi: Erzincan il sınırı, Batısı: Munzur Vadisi Milli Parkı, Güneyi: Tunceli Merkez İlçe sınırı. (B); Doğusu: Munzur Vadisi Milli Parkı, Kuzeyi: Erzincan il sınırı, Batısı: Erzincan il sınırı, Güneyi: Güneykonak Köyünden İlçe Karayolunu takiben Koyungölü, Yeşilyazı, Ziyaret, Burnak, Topuzlu, Cevizlidere, Karataş Köylerinden Hozat İlçe Sınırı arasında kalan alan, (C); Doğusu: Milli Parkı sınırı, Kuzeyi: Yaylagünü köyü, Milli Park Batısı: Yaylagünü, Otlubahçe, Aktaş, Karaoğlan Köyü, Güneyi: Tunceli Merkez ve Hozat İlçe sınırı arasında kalan alan. 4-Pertek İlçesi(Bu Alanlar Dışındaki Alanlar Ava Kapalıdır) (A); Pertek Yeniköy yol ayrımından başlayarak Beydamı Köyü yolunu takiben Kacarlar Köyü sınırına kadar, Yiğencik, Sumak, Biçmekaya ve Pınarlar Köyü sınırları arasında kalan kısımlar. (B): Doğusu: Akdemir Köyü karayolunu takiben Yukarı Gülbahçe, Aşağı Gülbahçe, Ballıdut Köylerinin batısında kalan, Keban Barajı Gölüne kadar. Kuzeyi: Akdemir Köyünden Başlayarak karayolunu takiben Çemişgezek İlçesi sınırlarına kadar olan kısımlar. Batısı: Çemişgezek İlçesi sınırları Güneyi: Keban Barajı Gölü, 5-Mazgirt İlçesi; Doğusu: Elazığ il sınırı, Kuzeyi: Peri Çayından başlayıp Nazimiye ilçe ve Tunceli Merkez İlçe sınırı, Batısı: Tunceli Merkez ilçe sınırından başlayıp, Munzur Suyu’nu takiben baraj sınırı, Güneyi: Elazığ İl sınırından başlayıp, Dedebağ Köyüne buradan, Peri Çayını takiben Sökücek, Aydınlık, Ortaharman, Kızılkale, Kavaktepe, Yazeli, Danaburan, Yenibudak, Koçkuyusu, Aslanyurdu Köyünden baraj sınırına kadar olan alan. 6-Hozat İlçesi; Doğusu: Çığırlı Köyü Tunceli Merkez İlçe sınırının kesiştiği noktadan başlayıp Tunceli Merkez İlçe sınırını takiben Ovacık İlçesi sınırı. Kuzeyi: Ovacık ilçesi sınırı, Batısı: Çemişgezek ilçesi sınırı, Güneyi: Tunceli İli Merkez İlçe sınırından başlayıp, Çığırlı Köyünden Buzlupınar Köyüne, Buzlupınar Köyünden Dalören Köyüne, buradan karayolunu takiben Akören Mezrasına buradan Koru Köyüne, Koru Köyünden Türktaner Köyü tepesi hattından Kardelen Köyünün batısındaki Tavuktepe sırtı ve buradan Çağlarca Köyü batı sınırından Çemişgezek İlçesi sınırı ile kesiştiği nokta ile çevrili saha. 7-Nazimiye İlçesi; Doğusu: Elazığ il sınırından Aşağıdoluca Köyüne buradan karayolunu takiben Dallıbahçe, Yazgeldi Köyüne, buradan da Nazimiye-Dereova yolunu takiben Dereova Köyüne, köy yolundan Yayıkağıl, Sarıyayla Köyüne buradan da Elazığ İl sınırına, Kuzeyi: Pülümür ilçe sınırı, Batısı: Tunceli Merkez İlçe sınırından Tunceli-Erzincan Devlet Karayolunu bağlayan sınıra, buradan Tunceli Merkez İlçe sınırını takiben Pülümür İlçe sınırına kadar olan alan, Güneyi: Mazgirt İlçe sınırı. 63-ŞANLIURFA: © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 151 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Merkez; Doğusu: Şanlıurfa-Hilvan karayolu Kuzeyi: Bozova-Hilvan karayolu Güneyi ve Batısı: Bozova merkezden, Kızlar yolunun Şanlıurfa, Hilvan Karyolunu kestiği nokta 2-Merkez-Akçakale-Viranşehir-Harran İlçesi; Doğusu: Narlıova, Büyüktokaç, Pekmezci, Gözcü, Şuayipbahri, Akmağara, Dilimli, Yağmurlu, Altıntepe, Parmakkapı, Boncuk, Güvenli Kuzeyi: Şanlıurfa-Viranşehir karayolu, Batısı: Akçakale-Şanlıurfa karayolu, Güneyi: Akçakale-Ceylanpınar karayolu. 3-Birecik-Halfeti İlçesi: Doğusu: Halfeti-Birecik karayolu, Bentebahçesi, Bozdere, Mağaralı, Güvenir, Göktepe köy yolu Kuzeyi: Fırat nehri Batısı: Fırat nehri Güneyi: Suriye sınırı Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yasaklanan Sahalar: 1- Merkez Körkuyu Örnek Avlağı; Bağyolu köyü, Büyüktepe, Karatepe, Suring tepesi, Sorun deresi, Körkuyu yolu, Kucezi tepesi, Kışkış tepesi, Derberi tepesi, Tahtımasa tepesi, Susuz Dağı, Kuru dere, Kabahaydar asfalt yolu, Kuru dere, Bağyolu köyü arasında kalan alan. 2- Merkez Alanlı-Burç Örnek Avlağı; Şanlıurfa otobanı, Büyükalanlı yolu, Salıkuyu yolu, Salıkuyu-Küçükalanlı yolu, Otoban bağlantı yolu, Keçibucu Kıznık Sırtı, YoğunburçKızılburç yolu, Kızılburç yolu, Kızılburç-Esinli yolu, Yak Tepesi, Otoban arasında kalan alan. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: Kızılkuyu Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 64-UŞAK: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1Sivaslı İlçesi (A); Doğusu: Sivaslı-Eldeniz-Hanoğlu yolu, Kuzeyi: HanoğluKetenlik yolunun Erice, Kızılcasöğüt yolunu kestiği yere kadar, Batısı: Kızılcasöğüt-EriceYenierice yolunun, Uşak-Sivaslı asfaltını kestiği yere kadar Güneyi: Uşak-Sivaslı asfaltı 2Karahallı İlçesi; Doğusu: Paşalar-Karahallı yolu, Kuzeyi: Beki-Paşalar köy yolu, Batısı: Beki-Dumanlı köy yolunun, Karahallı-Bekilli karayolunu kestiği yere kadar, Güneyi: Karahallı-Bekilli karayolu. (B):Doğusu: Denizli il sınırı Kuzeyi: Sırıklı-Karbasan-Karabedirler yolu Batısı: Denizli il sınırı, Güneyi: Denizli il sınırı, 3Eşme İlçesi; Doğusu: Kayalı–Konak-Kayapınar köy yolu, Kuzeyi: EşmeKayalı köy yolu, Batısı: Eşme-Yeşilkavak köy yolu, Güneyi: Yeşilkavak-Kayapınar köy yolu. 4Banaz İlçesi(A):Doğusu: Afyon il sınırı Kuzeyi: Banaz, Ahat, Sandıklı yolu Batısı: Banaz, Ahat, Ulupınar köy yolu Güneyi: Ulupınar, Çöğürlü, Avgan yolu(Burkaz Dağı Örnek Avlağı) (B): Doğusu: Çamsu, Yukarıkaracahisar köy yolu Kuzeyi: Yukarıkaracahisar, Muratdağı hamamı yolu Batısı: Ayrancı Çamsu yolunun Küçükler köy yolu ayırımından takiple, Küçükler köyü, devamı Muratdağı hamamı yolu Güneyi: Ayrancı, Çamsu köy yolu © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 152 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No 5Merkez İlçesi(A);Kuzeyi ve Doğusu: Susuzören-Yoncalı, Karahallı yolunun Karahallı ilçe sınırını kestiği yere kadar Batısı: Susuzören-Şükraniye-Avgan yolunun Ulubey ilçe sınırını kestiği yere kadar Güneyi: Ulubey ilçe sınırını takiben Karahallı ilçe sınırı (B):Doğusu: Ürün köy-Çuhadarlar Mah.-Dolayköy Mah.-Karabacaklar mahallesini takiben Karabeyli köyü Kuzeyi: Karabeyli-Selviler-Emirfakı köy yolu Batısı: Uşak-Balıkesir yolu Güneyi: Uşak-İzmir yolu Devlet/Genel Avlak Olarak Tescil Edilen Sahalar: Ulubey Devlet Avlağı: Doğusu: Ulubey-Karahalı yolunun, büyük kayalı- küçük kayalı yol ayrımından devamla büyük kayalı- küçük kayalı köy yolu, Kuzeyi: Ulubey- Eşme karayolunun İnay tren istasyonu kesimi, Güneyi: Denizli il sınırı, Batısı: Denizli sınırnı takiben hamamdere çayının adıgüzel barajına aktığı dere yatağını takiben, aksazma mahallesi devamı dere damı deresi devamı dere damı mahallesi dere damı mah-İnay köy yolunun İzmirUşak tren yolu kesişiminden, tren yolunu takiple İnay tren istasyonu. Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yasaklanan Sahalar: Banaz-Burgaz Dağı Örnek Avlağı; Doğusu: Harman tepesinden başlayıp güneybatıya dönen sırtı takiben Pamukalan tepesinin doğusundan geçip 1717m rakımlı tepe, Sakarın tepe, Çatmalı mzl, Karagedik tepe, Uyku tepe, Karagedik mezarlığından geçip Karlık tepeye gelir, Buradan sırtı takiben 500 m,kadar güneye inerek buradan Doğu ve Güneydoğu sınır tamamlanır, Kuzeyi: Ulupınar köyünden başlayıp Çöğürlü köyü, Avgandamı mahallesi yolunu takiben, Harman tepesinde kuzey sınırını tamamlar, Batısı: Koca derenin SivaslıUlupınar köy yolunu kestiği yerden yolu takiben Ulupınar köyünde tamamlanır, Güneyi: Karlık tepeden sırtı takiben 1800m rakımlı tepeden batı yönünde bir kilometre sırtı takiben Çamlı dereye inilir, Çamlı dereyi takiben (Bu dere daha sonra yan derelerle birleşerek ismi Su çıkan dereye ileride daha batıda Kocadere ismini alır) Sivaslı-Ulupınar yolunu kestiği noktada güney sınırını oluşturur. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Merkez İlçesi(A);Doğusu: Göğem Köyü, Trikopis Abidesi, Kuzeyi: Göğem Göleti, Batısı: Korukıran Sırtı, Güneyi: Göğem-Mesudiye yolu. (B):Doğusu: Uşak-Selviler yolunu takiben Selviler devamı, Selviler Ada Mahallesi köy yolu Kuzeyi: Eynehan ada mahallesini Uşak-Gediz asfaltına bağlayan köy yolu Batısı: UşakGediz asfaltı Güneyi: Selviler-Emirfakı köy yolu 2-Ulubey İlçesi: Doğusu: Karahallı ilçe sınırı Kuzeyi: Ulubey-Külçen-AvganKarayakuplu yolunun Karahallı ilçe sınırını kestiği yere kadar Batısı: Ulubey-Karahallı yolu Güneyi: Karahallı-Ulubey yolu 3-Sivaslı İlçesi: Doğusu: Azizler, Yayalar yolu Kuzeyi: Kökez, Azizler yolu Batısı: Budaklar, Kökez yolu Güneyi: Yayalar, Budaklar yolu 65-VAN: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Başkale İlçesi: Doğusu: Türkiye-İran Sınır Boyu, Kuzeyi: Türkiye-İran Sınırı, Batısı: Gülenler Köyü, Özpınar Köyü, Yavuzlar Köyü, Albayrak Köyü, Timazlı Köyü, Kovalıpınar Köyleri boyunca, Güneyi: Van-Hakkâri İl Sınırı. 2-Gürpınar İlçesi; Doğusu: Başkale-Gürpınar İlçe sınırı, Kuzeyi: Çapkenli, Topçudeğirmeni, Topyıldız, Dikbıyık köyleri boyunca, Batısı: Çatak-Gürpınar İlçe sınırı, Güneyi: Van-Hakkâri İl Sınırı. © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 153 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No 3-Çatak İlçesi; Doğusu: Çatak-Gürpınar İlçe sınırı Kuzeyi: Çatak-Gevaş İlçe sınırı boyunca Batısı: Çatak-Gevaş İlçe sınırı boyunca, Güneyi: Van-Bahçesaray Yolu boyunca, Y.Narlı, Teknecik Köyleri boyunca. 4-Gevaş İlçesi; Doğusu: Van Gölü Kıyısı (İnköy, Altınsaç, Göründü, Dereağzı) Kuzeyi: Van Gölü Kıyısı Batısı: Van-Bitlis il sınırı Güneyi: Van-Bitlis Devlet Yolu (Güzelkonak, Uysal, Yuva, Yoldöndü Köyleri) 5-Van Merkez;Doğusu:Van-Edremit Karayolu; Van-Erciş Karayolu boyunca Kalecik’e kadar olan kısım Kuzeyi: Kalecik köy sınırı, Batısı: Edremit İlçe sınırından itibaren; İskele Mah., Kalecik’e kadar olan kısım, Güneyi: Edremit İlçe sınırı. 6-Erciş ilçesi; Doğusu: Yarıktepe Köyü, Kızılören, Deliçay, Keklikova Köyleri boyunca Van-Erciş Karayoluna kadar, Kuzeyi: Erciş-Patnos İl sınırı, Taşkapı Köyüne kadar, Batısı: Taşkapı Köyünden, Doğancı, Koçköprü, Oyalı, Y. Işıklar, A. Işıklar Köyleri boyunca Erciş-Adilcevaz Karayoluna (Erciş Merkez) kadar, Güneyi: Van-Erciş Karayolu boyunca. 7-Edremit İlçesi: Doğusu: Dönemeç, Gölkaşı ve Edremit-Gevaş Karayolu Kuzeyi: Bakımlı, Kıyıcak Van Gölü Kıyısı Batısı: Van Gölü Kıyısı Güneyi: Edremit ilçe sınırı, Enginsu, Gevaş-Gürpınar Karayolu 8-Çaldıran ilçesi; Doğusu: Türkiye-İran Sınırı Kuzeyi: Van İl sınırı Batısı: Çaldıran İlçe sınırı Güneyi: Ayrancı Köyünden başlayarak, Çaldıran-Doğubayazıt Karayolu boyunca Alakaya Köyü Türkiye-İran Sınırına kadar 9-Bahçesaray ilçesi; Doğusu: Bahçesaray İlçe sınırı Kuzeyi: Bahçesaray ilçe merkezi, Çatbayır Batısı: Siirt İl sınırı Güneyi: Çatak İlçe sınırı 10-Özalp ilçesi; Doğusu: Dönerdere, Dorutay, Çukbuklu, Aksarguç Köyleri boyunca, Kuzeyi:Seydibey, Şemsetin Köyleri boyunca, Batısı:Şemsetin, Kırçalı, Boğazkesen, Savatlı Köyleri boyunca; Özalp-Saray Karayoluna kadar olan kısım, Güneyi:Özalp Karayolu-SavatlıBoğazkesen Köyleri yol ayrımından başlamak üzere Özalp-Saray Karayolu boyunca Dönerdere’ye kadar olan kısım. 11-Saray ilçesi; Doğusu: Türkiye-İran Sınırı, Kuzeyi: Türkiye-İran Sınırından başlayarak, Sırımlı Köyü, Saray İlçe Merkezi, Dolutaş Köyü, Batısı: Özalp-Kapıköy Karayolu boyunca, Gözdeğmez, Zincirkıran Köyleri, Güneyi: Özalp-Kapıköy Karayolu, Çaybağı, Keçikayası, Kapıköy’e kadar olan alan. Devlet/Genel Avlak Olarak Tescil Edilen Sahalar: Erçek Gölü Sulak Alanı Genel Avlağı; Doğusu: Erçek Beldesi, Karagündüz Köyü ve A.Gölalan Köy sınırı, Kuzeyi: A.Gölalan ve Değirmenözü Köy sınırları boyunca, Güneyi: Gedelova Köyünden başlamak üzere, Van-Özalp karayolu boyunca Erçek Beldesine kadar olan kısım, Batısı: Değirmenözü, Akçaören, Koçköy, Kozluca köyleri sınırları boyunca Gedelova Köyüne kadar olan kısım, 66-YOZGAT: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Akdağmadeni İlçesi: Doğusu: Eynelli-Halhacı-Karaçayır, Kuzeyi: Karaçayır-Dayılı, Batısı: Dayılı-Yazı Kaplancı, Güneyi: Yazıkaplancı-Akçadan-Hisarbey-Eynelli. 2-Aydıncık İlçesi (A):Doğusu: Aydıncık-B.Toroman, Kuzeyi: B.Toroman-Güroğlu, Batısı: Güroğlu-Bakırboğazı-Kocabekir, Güneyi: Kocabekir-Aydıncık 3-Çayıralan İlçesi: Doğusu: Kozan-Çayıralan-A.Tekke Kuzeyi: A.Tekke-GünyaylaFahralı Batısı: Fahralı-Çokradan-Gülpınar Güneyi: Gülpınar-Kozan © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 154 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No 4-Sarıkaya İlçesi: Doğusu: Sarıkaya-Boğazlıyan yolu Kuzeyi: Sarıkaya-Boğazlıyan yolu-Tepedoğan-Deredoğan-Burunkışla Batısı: Burunkışla-Y. Sarıkaya-Sarıkaya-Boğazlıyan ilçe sınırı Güneyi: Sarıkaya-Boğazlıyan ilçe sınırı 5-Boğazlıyan İlçesi: Doğusu: Dereçepni-Çakmak, Kuzeyi: Çakmak-Boyrazlı, Batısı: Boyrazlı-Yamaçlı, Güneyi: Yamaçlı-Dereçepni. 6-Sorgun İlçesi; Güneyi: Karakız-Keser yolu Doğusu: Karakız-Keser yolundan Feraşlı köyü istikametinde kuzeye Çekerek ilçe sınırı Kuzeyi: Çekerek ilçe sınırı, Güneyi: Çekerek ilçe sınırından İncesu, Karakız. 7- Devrek - Damlı :Doğusu:Sivri T., karacalarkezisırtı, Düzmeşe T, Alacameşe T, Serpme dere, Pelitli T., Asmasırtı Oluklar Sırtını Kirseağılsırtına varan hat Batısı:Suluağıl Tepe, Kuşyakası Sırtı, Taşpınar Tepe, Damlıyayla Tepe, Çöplükağıl Tepe. Kuzeyi: Sivri Tepe, Sığırağılı Sırtı ve Suluağıl Tepe. Güneyi: Çöplükağıl Tepe, kocaağıl Deresi, Kirseağıl Sırtı ‘nın köknarlı dere ile birleştiği hat. Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yasaklanan Sahalar: Akçakışla Yahyasaray Örnek Avlağı; Doğusu: Ortaağmu tepeden başlayarak ağmunun sırtını takiple yüklüce dereden orta eren deresi, Kuzeyi: Akçakışla köyü yolundan eynelli köyünü takiple yoncalık yaylası yolu, Batısı: Akçakışla –Eynelli köy yolu, Güneyi: Yukarı Yahsaray köyü altından başlayarak orta eren dereyi kesen dereden Kaseyli tepe sırtı takiple başına yayla tepesinden Karahaoca deresinden Akçakışla köy yoluna birleştiği yer. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: Merkez İlçesi; Doğusu: Hattuşaş yol ayrımı, Kırıksoku Köyü, Kuzeyi: KırıksokuKale-MusabeyliBoğazı-Musabeyli, Batısı: Musabeyli-Topaç, Güneyi: Topaç-Hattuşaş yol ayrımı. 67-ZONGULDAK: Devrek ilçesi; Doğusu: Sivri tepe, karacalarkezi sırtı, düzmeşe tepe, alacameşe tepe, serpme dere, pelikli tepe, asma sırtı, oluklar sırtını kirse ağıl sırtına varan hat, Batısı:Sulu ağıl tepe, kuş yakası sırtı, taşpınar tepe, damlı yayla tepe, çöplük ağıl tepe, Kuzeyi: Sivri tepe, sığır ağılı sırtı ve sulu ağıl tepe, Güneyi:Çöplük ağıl tepe, koca ağıl deresi, kirse ağıl sırtının köknarlı dere ile birleştiği hat. Devlet/Genel Avlak Olarak Tescil Edilen Sahalar: Kdz Ereğli İlçesi: Kızılcapınar Devlet Avlağı: Doğusu: Düzpelit Köyünü Hasanbeyler Köyüne bağlayan stabilize yol. Kuzeyi: Yalnızçam Köyünü Dağlıca Köyüne bağlıyan stabilize yol ve devamında ilçe sınırı hattı. Batısı: Yalnızçam Köyünü Süleymanbeyler Köyüne bağlayan stabilize yol. Güneyi: Devrek-Ereğli Kara yolu. Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yasaklanan Sahalar: 1-Devrek Örnek Avlak Sahası: Doğusu: Bulgur tepe, kızılelma tepe, durağan tepe. Kuzeyi: Kayabaşı tepe, mezarlıkbaşı tepe, oğşandoruğu tepe, bulgur tepe, Batısı: Kayabaşı tepe, kuşdamıtepe, kurtçamı tepe, güney ağıtepe, dikmen tepe Güneyi: Dikmen tepe, meşeliağıl tepe, çıplak tepe, seyransapağı tepe, doğandurağı tepe, durağan T. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Zonguldak Merkez İlçesi:(Elvanpazarcık):Doğusu: Zonguldak–Devrek Karayolu Kuzeyi: Kardeşler Mahallesini Tasmacı’ya ve oradan Zonguldak-Devrek Karayoluna bağlayan yol. Batısı: Zeytinköy Mahallesini Kardeşler Mahallesine bağlayan yol ve orman © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 155 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No deposu. Güneyi: Ahmetler Mahallesi, Yayla Mah. ve Kardeşler Mahallesini birbirine bağlayan yol. 2-Çaycuma ilçesi (Yukarı Göynük: Doğusu: Temenlerden Aygırı Tepeye ve oradan Çomranlı Köyüne varan stabilize yol. Kuzeyi: Temenler Köyünden Türbe Tepe, Gali TepeKaraçövez Tepeden geçen sırt ve Başköy’den geçen karayolu ile birleştiği yere kadar Batısı: Aşağı Mahalleden yukarı mahalleye varan karayoluna kadar Güneyi: Çomranlıdan Aşağı Mahalleye varan karayoluna kadar. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: Yeşilöz Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 68-AKSARAY: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Merkez İlçesi(A);Doğusu: Koçaştepeden gelip Urumdüğün arkı (kanalı) üzerinde bulunan Hotara mevkiine giden kanal yolu, Kuzeyi: Bozkaradan Yeşiltepe yolunu takiben Koçaştepeye giden kanal yolu, Batısı: Hotara mevkiinden Yeşilova’ya giden Urumdüğün kanalından Bozkaraya giden kanal yolu, Güneyi: E 90 Karayolundan ayrılıp Hotara mevkiinden Yeşilova’ya giden Urumdüğün arkı (kanalı) yolu ile çevrili Koçaş Devlet Üretme Çiftliği arazisi. (B):Doğusu: Ozancık–B.pörnekler–K.pörnekler–Kalebalta-Tatlıca yolu, Kuzeyi: Borucu–Çatin–Ozancık yolu, Batısı: Ekecikyeniköy–Taptık–Karaçayır–Borucu yolu, Güneyi: Tatlıca–Susadı–Göksügüzel–Ekecikyeniköy yolu, (C) Doğusu: Niğde il sınırı ve Derrinkuyu Ihlara yolu, Kuzeyi: Ihlara, Helvadere kargın, Gözlükuyu, Taşpınar yolu, Güneyi: Niğde il sınırı, Batısı: E-90 karayolu 2-Merkez–Ortaköy İlçesi; Doğusu: Çekiçler–Balcı yolu, Kuzeyi: Balcı–Ortaköy– Seksenuşağı yolu, Batısı: Seksenuşağı–Gökkaya–Fatmauşağı yolu, Güneyi: Fatmauşağı– Ekecikgödeler-Çekiçler yolu. 3-Ağaçören İlçesi; Doğusu: Çatalçeşme–Abdiuşağı–Hacıismailli–Ağaçören yolu, Kuzeyi: Ağaçören–Yenişabanlı–Abalı–Ş.Koçhisar yolu, Batısı: Ankara il sınırı, Güneyi: Ankara il sınırından başlayarak Kırımlı–Sofular–Hüsrev–Çatalçeşme yolu. 4-Sarıyahşi İlçesi; Doğusu: Kızılırmak Nehri ve Kırşehir il sınırı, Kuzeyi: Kızılırmak Nehri ve Hirfanlı Barajı, Batısı: Sarıyahşi–Evren yolu, Güneyi: Sarıyahşi–Bekdik yolunu takiben Kırşehir il sınırı. 5-Gülağaç İlçesi; Doğusu: Gülağaç–Gülpınar–Camiliören–Yalman yolu, Kuzeyi: Aksaray–Nevşehir yolu Batısı: Aksaray–Nevşehir yolundan başlayarak Saratlı–Demirci yolu, Güneyi: Demirci–Gülağaç yolu. 69-BAYBURT: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1Merkez İlçe (A); Doğusu: Erzurum İl sınırı, Kuzeyi: Bayburt-Erzurum kara yolu, Maden-Yaylapınar köy yolu Erzurum İl sınırı Güneyi: Erzincan-Erzurum İl sınırı, Batısı: Harmanözü-Demirışık köy yolu, Erzincan sınırı © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 156 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No (B); Doğusu: Erzurum İl Sınırı, Batısı: Bayburt-Çaykara devlet yolu, Kuzeyi: TrabzonRize İl Sınırı, Güneyi: Bayburt İspir Karayolundan, Değirmencik-A.Dikmetaş-AdabaşıBallıkaya-Karşıgeçit-Yazıyurdu-Darıca-Çakırbağ köyünden Erzurum İl sınırı. (C): Doğusu: Harman özü- Demirışık köy yolu, Erzincan sınırı, Kuzeyi: Bayburt Erzurum karayolu, Kabaçayır- Sancaktepe arazi yolu, Batısı: Sancaktepe- AksaçlıYukarıkışlak- Saruhan köy yolu, Güneyi: Erzincan il sınırı. 2Aydıntepe İlçesi; Doğusu: Aydıntepe, Yaylayolu, Trabzon İl sınırı Batısı: Akşar-Pamuktaş-Gümüşhane İl sınırı Kuzeyi: Gümüşhane-Trabzon il sınırı, Güneyi: Gümüşhane-Bayburt Karayolu, Nişantaşı-Arpalı-Aydıntepe Yolu, 70-KARAMAN: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1Merkez İlçesi (A) (Bucakışla Nunu Vadisi); Doğusu: Bucakışla’dan Bucakışla-Karaman yolu boyunca Çukurbağ yolunun Karaman yoluna bağlandığı nokta, Kuzeyi: Göcer, Dağkonak, Çatak Çukurbağ köy yolunun Bucakışla-Karaman yoluna bağlandığı noktaya kadar uzanan yol, Batısı: Göcer, Yukarıkızılca köy yolu, Güneyi: YukarıKızılca, Akçaalan, Kalaba, Adaköy, Bayır, Çukur ve Bucakışla köyleri arasında uzanan köy yolu. (B) (Pınarbaşı Mevkii); Doğusu: Pınarbaşı Köyü, Özkes mevkii arası asfalt yol, Kuzeyi: Özkes mevkii, Başkışla köyü arası asfalt yol, Batısı: Başkışla, Yılangömü köyleri arası yol, Güneyi: Pınarbaşı, Yılangömü arası asfalt yol (C)(Çakırdağı): Doğusu: Ayrancı ilçesi tren garı Batısı: Beydili köyü, Ekinözü köyü, Sudurağı beldesi arası asfalt yol ile Sudurağı beldesinden Karaman, Ayrancı tren yoluna kadar uzanan asfalt yol Kuzeyi: Beydili köyü, Akçaşehir beldesi, Karaağaç köyü, Ayrancı tren garı arası asfalt yol Güneyi: Sudurağı beldesinden Karaman, Ayrancı tren yoluna kadar uzanan asfalt yol ile Ayrancı ilçesi tren garı arasında yer alan tren yolu (D)(Güldere Mevkii):Doğusu: Karaman-Mara yolunun Üçbaş köyü yol ayrımı noktasından itibaren Mersin İl sınırına kadar uzanan yol Kuzeyi: Karaman-Mara yolunun Üçbaş köyü yol ayırımı noktasından itibaren Başharman köyüne gelen asfalt yol. Başharman Gökçe köyü arası, Gödet barajı kenarından geçen toprak yol Batısı: Karaman-Mut karayolu Güneyi: Karaman-Mersin il sınırı 2Ayrancı İlçesi (Çatköy Mevkii); Doğusu: Mersin-Ereğli il sınırı. Kuzeyi: Kıraman, Benendi, Ereğli ilçe sınırı, Batısı: Kıraman, Çatköy, Küçükkoraş, arası asfalt yol, Küçükkoraş köyünden Mersin İl hududuna kadar uzanan stabilize yol Güneyi: ÇatköyMersin il sınırı arası stabilize yol 3Ermenek İlçesi (A) (Görmeli Mevkii); Doğusu: Karaman –Mersin İl Sınırı, Kuzeyi: Çavuş Köyünden Mut-Ermenek yoluna bağlanan noktadan itibaren Gökçeseki, Çamlıca, Evsin Köyleri hattı boyunca Mersin İli Mut İlçesi sınırına kadar uzanan Karayolu, Batısı: Çavuş Köyünden Mut-Ermenek yoluna bağlanan noktadan itibaren Görmeli KöyüOlukpınar Köyü ve Mersin İl sınırına kadar uzanan karayolu, Güneyi: Karaman –Mersin İl Sınırı. (B) (Kazancı Mevkii); Doğusu: Ermenek Çayından itibaren Pınarönü, Sarıvadi, Gökçeken ve Kazancı Beldesi arası asfalt yol, Kazancı-Anamur Yolunun Mersin İl Sınırına kadar uzanan yol, Kuzeyi: Ermenek Çayı, Batısı: Sarıveliler- Ermenek İlçe Sınırı, Güneyi: Karaman-Mersin İl Sınırı. © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 157 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No 4Sarıveliler İlçesi (Dumlugöze Mevkii)(A); Doğusu: Sarıveliler-Ermenek İlçe Sınırı, Kuzeyi: Göksu nehri, Batısı: Karaman-Antalya İl Sınırı, Güneyi: Karaman-Mersin İl Sınırı. (B):(Sarıveliler Mevkii)Doğusu: Taşkent-Sarıveliler karayolunun, Hasançavuş yol ayrımı noktasından Sarıveliler ilçe merkezine ulaşan karayolu Kuzeyi: Hasançavuş yol ayrımı noktasından Sarıveliler göletine ulaşan toprakyol, Bataksu mevkiinden Dedebeleni mevkii güney kesiminden itibaren Tokuş mevkii, tokuş mevkiinden Konya il sınırına ulaşan toprak yol Batısı:Karaman-Konya il sınırı Güneyi:Sarıveliler, Ortaköy Civler, Civandere arası asfalt yol, Civandere’den Konya il sınırına ulaşan asfalt yol Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: Merkez İlçesi (Karaman-Kılbasan-Karadağ);Doğusu: Kılbasan-Dinek-Madenşehri köy yolu, Kuzeyi: Madenşehri-Süleymanhacı-Ortaoba köy yolu, Batısı: Ortaoba-KaşobaKisecik-İslihisar-Demiryurt köy yolu, Güneyi: Demiryurt-Eminler-Kılbasan köy yolu. 71-KIRIKKALE: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Balışeyh, Delice, Sulakyurt İlçeleri: Doğusu: Meşeyayla, İmirli köy yolu Kuzeyi: Sulakyurt, Kalekışla, Faraşlı, Meşeyayla köy yolu Batısı: Sulakyurt, Kösedurak, Battalobası köy yolu Güneyi: Kösedurak, Bıyıkaydın, Selamlı, Ulaklı, Y.Karakasık, Koçubaba, Dağobası, İmirli köy yolu 2-Merkez-Yahşihan İlçeleri; Doğusu: Kızıldere-Karacaali, Ulaş köy yolundan Ankara-Samsun karayoluna Kuzeyi: Ankara-Samsun karayolundan, Hacıbalı, Mahmutlarşarklısı köy yolu Batısı: Kırıkkale-Ankara il sınırı, Güneyi: Hisarköy-Bedesten köy yolundan Yahşihan-Kırıkkale İl yolu. 3-Balışeyh-Keskin İlçeleri; Doğusu: Ankara-Samsun Karayolundan İzzettinKenanbeyobası-Eroğlu köy yolu, Kuzeyi: Ankara-Samsun Karayolu, Batısı: Ankara-Samsun karayolundan Işıklar-Uzunlar-Gazibeyli köy yolu, Güneyi: Gazibeyli-Eroğlu köy yolu,. 4-Keskin-Çelebi İlçeleri; Doğusu: Keskin-Çelebi karayolu, Kuzeyi: Haydardede köyü, Konur köyü, Batısı: Köprüköy-Tilkili-Hacıyusuflu-Karayakup köy yolu, Güneyi: Çelebi ilçe merkezi 5-Delice-Balışeyh İlçeleri; Doğusu: İmirli-B.Afşar, Yaylayurt, Karpuz köy yolu, Kuzeyi: İmirli köyü Batısı: İmirli-Dağobası-Elmalı-Karali-Kargın köy yolu, Güneyi: Ankara-Samsun karayolu 6-Delice İlçesi: Doğusu: Kırıkkale-Çorum il sınırı, Kuzeyi: Kırıkkale-Çorum il sınırı Batısı: Ankara-Samsun karayolu Güneyi: Delice İlçe Merkezinden Baraklı-SarıyakaKuzeyyurt köy yolu 7-Sulakyurt İlçesi; Doğusu: Kıyı Kavurgalı, kıyı Halilinceli, Hamzalı, Akkuyu, Sulakyurt ilçe merkezinden, İmamoğluçeşmesi, Yağbasan köy yolu Kuzeyi: KırıkkaleÇankırı il sınırı Batısı: Kırıkkale-Ankara il sınırı Güneyi: Kırıkkale-Ankara il sınırından Akkuzulu (Kalecik ilçesi) köy yolundan Ortaköy, Yağbasan köy yoluna kadar Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: Merkez-Keskin-Balışeyh İlçesi;Doğusu:Y.Mahmutlar-A.Mahmutlar-Çullu-ÇipideresiDağsolaklısı köyü, Kuzeyi:Ankara-Samsun karayolu, Batısı:Işıklar-Uzunlar-Gazibeyli köy yolu, Güneyi:Dağsolaklısı köyü. © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 158 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No 72-BATMAN: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Beşiri İlçesi; Doğusu: Kurtalan ilçe sınırı. Kuzeyi: Oğuz, Yazıhan, Kumçay, Beşpınar, Kayatepe köy sınırları Batısı: Batman merkez ilçe sınırı. Güneyi: Hasankeyf İlçe sınırı. 2-Sason İlçesi; Doğusu: Batman Sason İlçe karayolu Kuzeyi: Yücebağ, Aydınlık, Dereköy Sason Köyleri sınırı. Batısı: Diyarbakır İl sınırı. Güneyi: Kozluk İlçe sınırı. 3-Hasankevf İlcesi; Doğusu: Mardin il sınırı, Kuzeyi: Beşiri ilçe sınırı, Batısı: Hasankeyf Gercüş karayolu, Güneyi: Gercüş ilçe sınırı. Devlet/Genel Avlak Olarak Tescil Edilen Sahalar: Alaca Devlet Avlağı: Doğusu: Yanarsu çayı ile Dicle Nehrinin birleştiği yer, Kuzeyi: Amer Düzlüğü, Güneyi: Dicle Nehri, Batısı: Amer Düzlüğünden Yakacık ve Oğuz Köy sınırları, Şehgelan Tepesi, Barkuneba Deresi, Karaçi Mağaraları, Çayır Mağarası ve Kınamoz Tepesinden Dicle Nehri sınırı 73-ŞIRNAK: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Merkez İlçesi (A); Doğusu: Beytüşşebap İlçe sınırı, Kuzeyi: Siirt İl sınırı, Batısı: Şırnak-Siirt karayolunu takiben Siirt İl sınırı, Güneyi: Şırnak merkezden doğuya düz hatla Beytüşşebap ilçe sınırı (B):Doğusu: Kuşkonar, Güneyce ve Çadırlı Köy yolu, Kuzeyi: Siirt İl sınırı, Batısı: Kayaboyun Bulmuşlar köyü istikametinden Güçlükonak İlçe Sınırı, Güneyi: Çadırlı, Tekçınar, Bağpınar, Kırkkuyu ve Kayaboyun köyleri arası düz hat. (C):Doğusu: Uludere İlçe sınırı, Kuzeyi: Koçtepe, Balcılar Mahallesi, Kelabakırmık tepesi, Çukural, Harmal sırtı, Kurt dağı, Meşe dağından düz bir hatla Uludere İlçe sınırı, Batısı: Kasrik dağı, Gerre tepe, Azık tepesi, Güneyi: Cizre ve Silopi İlçe sınırı. 2-Beytüşşebap İlçesi; Doğusu: Van İl sınırı, Kuzeyi: Van İl sınırı, Batısı: Van İl sınırından Merkez İlçe sınırı, Güneyi: Uludere İlçe sınırı, Uzungeçit, Mutluca, Başaran, Aşağıdere, Beytüşşebap İlçe merkezi, Güneyyaka, Altınsu köy yolundan Van İl sınırı. 3-Cizre İlçesi (A);Doğusu: Silopi ilçe sınırı, Kuzeyi: Silopi-Cizre karayolundan Cizre, Çavuş, Katran, Erdem, Taşhöyük, Uğur köyleri arası yol, Batısı: İdil ilçe sınırı, Güneyi: Suriye sınırı. (B);Doğusu: Silopi ilçe sınırı, Kuzeyi: Şırnak Merkez İlçe sınırı, Batısı: İdil İlçe sınırı, Güneyi: Akdağ, Yalıntepe, Tepeönü, Mirhasan, Ulaş, Aşağıdere köy yolu ile Dirsekli, Çağlayan, Hisar arası stabilize yol. 4-Güçlükonak İlçesi; İlçe mülki sınırları içerisinde, 5-İdil İlçesi (A); Doğusu: Cizre İlçe sınırından Kayaköy, Özen, Teke, Ortaköy arası köy yolu, Kuzeyi: Sırtköy- İdil İlçe merkezi karayolu, Batısı: İdil İlçe merkezi, Üçok, Oymak, Pınarbaşı, Verimli, Çığır, Gültepe arası köy yolu, Güneyi: Suriye devlet sınırı. (B); Doğusu: Suriye sınırından Özbek, Oyalı, İdil-Merkez, Sırtköy Kuzeyi: Sırtköy, Sulak, Yarbaşı, Bereketli, Kayalı, Öğündük, Karalar, Sarıköy yolunu takiple Mardin İl sınırı, Batısı: Mardin İl sınırı, Güneyi: Suriye devlet sınırı. 6-Silopi İlçesi (A);Doğusu: Uludere İlçe sınırı, Kuzeyi: Şırnak Merkez İlçe sınırı, Batısı: Cizre İlçe sınırı, Güneyi: Cizre-Silopi karayolundan Üçağaç, Başören, Yazı, Uyanık arası köyleri ile Görümlü ve Çalışkan beldeleri yolunu takiben Irak devlet sınırı. © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 159 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No (B);Doğusu: Irak devlet sınırı, Kuzeyi: Cizre İlçe sınırından Kavaközü, Bostancı, ortaköy, Kapılı köy yolunu takiben Uludere İlçe sınırı, Batısı: Suriye devlet sınırı, Güneyi: Suriye ve Irak devlet sınırı. 7-Uludere İlçesi; Doğusu: Hakkâri İl sınırı, Kuzeyi: Beytüşşebap İlçe sınırından Uzungeçit, Gündoğdu köy yolu, Uludere İlçe merkezi Uludere-Şırnak karayolunu takiben Şırnak Merkez İlçe sınırı, Batısı: Şırnak-Merkez ve Silopi İlçe sınırı, Güneyi : Irak devlet sınırı. 74-BARTIN: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Merkez İlçesi(A);Doğusu: Amasra-Merkez ilçe sınırından eski Amasra-Bartın karayolunu izleyerek Uğurlar köyüne ulaşır. Kuzeyi: Amasra-Merkez ilçe sınırı. Batısı: Amasra-Bartın karayolu. Güneyi: Uğurlar köyünden başlayarak batı istikametinde yolu takip ederek Amasra-Bartın karayoluna ulaşır. (B):Doğusu: Kastamonu-Bartın Küre Dağları Milli Parkı. Kuzeyi: Amasra-Merkez ilçe sınırı. Batısı: Amasra-Merkez ilçe sınırından itibaren köy yolarını takiben Bartın-Arıt karayoluna birleşir. Güneyi: Bartın-Arıt karayolu. (C):Doğusu: Kastamonu-Bartın Küre Dağları Milli Parkı. Kuzeyi: Kastamonu-Bartın Küre Dağları Milli Parkı. Batısı: Kastamonu-Bartın Küre Dağları Milli Parkı. Güneyi: Kastamonu-Bartın Küre Dağları Milli Parkı ve Ulus ilçesi ile Merkez ilçe sınırı. (D): Doğusu: Kozcağız-Kumluca karayolundan Yenikışla köyü yol ayrımından ayrılarak köy yolunu takiben Özbaşı köyüne buradan Ziyaret deresini takip ederek Iskalan deresine birleşir. Iskalan deresini takip ederek Kesecik deresine gider ve bu dereyi izleyerek Karabük il sınırına ulaşır. Kuzeyi: Özbaşı-Yenikışla yol ayrımından Kozcağız-Kumluca karayolunu takiben Kozcağız’a buradan Kozcağız-Hasankadı karayolu istikametine giderek Bakraçboz köyüne, buradan Bakioğlu köyü Oruçlar Mahallesine giden asfalt yolu takiben Oruçlar Tepesine ulaşır. Batısı: Oruçlar Tepesinden sırtı takiben İbrahimharmanı Tepeye, sonra yine sırtı takiben Erikli sırtına, buradan Erikli Tepeye ve tepeden dereyi takiben Celilbeyoğlu köyü Çelikler Mahallesine ve oradan Turbala dereye inerek Zonguldak il sınırına ulaşır. Güneyi: Karabük-Bartın il sınırı. (E):Doğusu: Amasra-Bartın karayolundan Radar istikametine giden yolu takip ederek Orman Bakımevine giden yol kavşağından kuzey istikametinde Diştaşlık sırtını izleyerek, Taşboğazı Tepeye, Domuz Tepeye ve buradan Karatarla burnuna ve Karadeniz’e ulaşır. Kuzeyi: Karadeniz sahili. Batısı: Işıklar Tuğla Fabrikası’ndan Bartın Çayını takiben Karadeniz’e ulaşır. Güneyi: Amasra-Bartın karayolundan Uzunöz, Dallıca, Akgöz ve Topluca köylerini geçerek tuğla fabrikasına kadar gelen yol. 2-Amasra İlçesi(A);Doğusu: Amasra-Kurucaşile ilçe sınırı. Kuzeyi: AmasraKurucaşile ilçe sınırından başlayarak Akçabelen köyünden gelen doğru köy yolunu batı istikametine doğru takip ederek Yukarısal, Şükürler köylerine ve buradan Çanakçılar köyüne ulaşır. Batısı: Çanakçılar köyünden köy yolunu izleyerek Kocaköy Meydan Mahallesine ve buradan Amasra-Merkez ilçe sınırına ulaşır. Güneyi: Amasra-Merkez ilçe sınırı ve Kastamonu-Bartın Küre Dağları Milli Parkı sınırı. (B):Doğusu: Eski Amasra-Bartın yolunu takip ederek Bostanlar köyüne, buradan köy yolunu takiben Uğurlar köyüne doğru giderek Amasra-Merkez ilçe sınırına ulaşır. Kuzeyi: Bartın-Amasra karayolunu takip ederek Bakacak mevkiinden eski Amasra-Bartın yolunu © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 160 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No takip ederek Bostanlar köyüne ulaşır. Batısı: Bartın-Amasra karayolu. Güneyi: MerkezAmasra ilçe sınırı. (C): Doğusu: Amasra-Kurucaşile yeni karayolundan itibaren Bozköy plajına giden yolu takip ederek Karadeniz’e ulaşır. Kuzeyi: Karadeniz. Batısı: Amasra-Kurucaşile karayolundan itibaren Ahatlar köyünden geçerek eski İlkokula kadar giden yolu takip eder, okuldan sonra sırtları takiben Karadeniz’e ulaşır. Güneyi: Amasra-Kurucaşile karayolu. 3-Ulus İlçesi(A); Doğusu: Bartın-Kastamonu il sınırı. Kuzeyi: Kastamonu-Bartın Küre Dağları Milli Parkı sınırı. Batısı: Kastamonu-Bartın Küre Dağları Milli Parkı sınırı. Güneyi: Kastamonu-Bartın Küre Dağları Milli Parkı sınırından başlayıp köy yollarını takip ederek Çerde, Karahasan, Alpı, Aşağıçerçi, Aşağıköy, İğneciler, Abdurrahman, Kirazcık, Arpacık, Kadıköy, Ulukaya, Alıçlı, Kozanlı, Yukarıdere, Göksu ve Kerpiçli köyüne buradan Sorgun yaylasına giden yolu takip ederek Kastamonu-Bartın il sınırına ulaşır. (B): Doğusu: Kastamonu-Bartın il sınırı. Kuzeyi: Köy yollarını takip ederek Ulukaya, Alıçlı, Kozanlı, Yukarıdere, Göksu ve Kerpiçli köyüne buradan Sorgun yaylasına giden yolu takip ederek Kastamonu-Bartın il sınırına ulaşır. Batısı: Düzköy’den eski karayolunu takiben Kadıköy’den gelen köy yoluna birleşir ve buradan doğu istikametinde köy yolunu takiben Ulukaya köyüne ulaşır. Güneyi: Kastamonu-Bartın il sınırından batıya doğru eski karayolunu takiben Gökpınar, Düzköy’e ulaşır. 4-Kurucaşile İlçesi; Doğusu: Bartın-Kastamonu il sınırı. Kuzeyi: Alagüney Tepeden batı istikametinde sırtı takip ederek Kömeç köy yoluna oradan İlyasgeçidi köyünün güneyinden Başköy köy yolunu takip ederek Büyükdip Mahallesinden içeri giren orman yolunu takip ederek Aşlama Tepesine buradan sırtı takip ederek Kuşdamı sırtına, Tekkeönü deresine ve sonra dereyi takiben Sap deresine oradan Paşalılar köyüne buradan köy yolunu takiben Akçabelen köyüne ve yolu takiben Amasra-Kurucaşile ilçe sınırına ulaşır. Batısı: Amasra-Kurucaşile ilçe sınırı. Güneyi: Kastamonu-Bartın Küre Dağları Milli Parkı sınırı. Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen ve Ava Yasaklanan Sahalar: Ulus İlçesi-Kumluca Bölgesi; Batısı: Ömercik Tepesi’nden başlayarak güneye doğru sırtı takiben Erik Bahçesi Tepesi ve devamında Yorganlık Sırtı’nı takiben Ömerdede Tepesi, Güneyi: Ömerdede Tepesi’nden başlayarak doğuya doğru Çakıllar Sırtı’nı takiben Çakılbaşı Tepesi devamlı Efendioğlu Tepesi, Yelli Sırtı, İnbaşı Sırtı ve oradan sırtı takiben İnbaşı Tepesi, orman yolunu takiben İnbaşı Deresi, buradan kuzeye doğru Katırovası Deresi’ni geçerek Agulugüney Tepe ve buradan doğuya doğru sırt ve boğazı takiben Emniyet Tepe devamlı Karaçambaşı Tepe ve devamında 1850 m. rakımlı tepe, Doğusu: 1850 m. rakımlı Tepe’den kuzeye doğru sırt ve boğazı takiben Tepelicek Tepesi ve devamla Suçıktı Tepesi, Kuzeyi: Suçıktı Tepesi’nden batıya doğru Karveren Deresi devamında Üçsaray Deresi buradan derenin Değirmen Sırtı ile kesiştiği noktadan güneye doğru yolu devamla Kulaksız Mahallesi, Kayabaşı Sırtı buradan köy yolunu takiben batıya doğru Azgın Mahallesi. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: Ulus İlçesi-Sökü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 75-ARDAHAN: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 161 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No 1-Merkez İlçe; Doğusu: Çıldır İlçe sınırı. Güneyi: Kars İl sınırı. Kuzeyi: Çamlıçatak Köyünden Çıldır İlçesine giden Devlet Yolunun Çıldır İlçe sınırı ile birleştiği yere kadar olan yol güzergâhı. Batısı: Çamlıçatak Köyünden başlayarak takiben Taşlıdere, Döşeli, Köprücük, Hasköy, Köprübaşı köylerinden geçerek Kars İl sınırına ulaşan İl Yolu. 2-Göle İlçesi: Doğusu: Göle-Kars İl Yolunun Kars İl sınırına birleştiği noktadan itibaren başlayan Kars İl sınırı. Güneyi: Kars İl sınırı. (Allahuekber Dağları sırt hattı) Batısı: Ardahan-Erzurum İl sınırı. Kuzeyi: Erzurum-Ardahan İl sınırından başlayarak Kars-Ardahan İl Sınırına kadar devam eden Erzurum-Göle-Kars İl Yolu. 3-Çıldır İlçesi: Doğusu: Kars İl sınırı. Güneyi: Kars İl sınırı. Batısı: Ardahan Merkez İlçe sınırı. Kuzeyi: Ardahan Merkez İlçe sınırından başlayarak Eskibeyrehatun, Meryem, Çıldır İlçe Merkezini takiben Eşmepınar, Güvenocak, Aşağı Cambaz ve Yukarı Cambaz Köylerine devam eden yol güzergâhından Kars İl sınırına ulaşan hat. 4-Hanak İlçesi: Doğusu: Çıldır İlçe Sınırı (Binbaşak Köyü, Geyube Yaylası, Ağıllı Köy Yolu ayrımından Kestane Yaylasına kadar olan güzergâh.) Güneyi: Ardahan Merkez İlçe ve Çıldır İlçe Sınırları ( Segani Manastırı-Sevimli Köyünü takip eden güzergâh.) Batısı: Çayağzı, Hanak, Damal Karayolunun Damal İlçe Sınırı ile birleştiği noktaya kadar uzanan yol hattı. Kuzeyi: Damal İlçe Sınırı(Hanak-Damal Karayolunun Damal İlçe Sınırı ile Kesiştiği yerden itibaren İkizdere Yaylası, Kestane Yaylasına uzanan güzergâh.) 5-Damal İlçesi: Doğusu: Çıldır İlçe Sınırı( Kestane Yaylası Mevkii.) ve Gürcistan Ülke Sınırı Güneyi: Hanak İlçe Sınırı (Hanak-Damal Karayolunun Damal İlçe Sınırını kestiği noktadan Kestane Yaylasına devam eden hat.) Batısı: Hanak İlçe Sınırından devam ederek Damal–Aşağı Gündeş-Yukarı Gündeş-Seyitören yolunu takiben Posof İlçe Sınırına ulaşan Karayolu. Kuzeyi:Posof İlçe Sınırı(Aşağı Gündeş Yaylası, Süngülü Yaylası, Kestane Yaylasına uzanan güzergah.) Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: Posof Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 76-IĞDIR: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Iğdır İli: Kuzeyi: Iğdır Merkez-Erzurum Iğdır Yolu-Yaycı Güneyi: Taşlıca, Mezra yol ayrımı-Mezra Doğusu: Mezra-Halifeli-Iğdır Merkez Batısı: Yaycı-Aşağı Çarıkçı köy yolunun Taşlıca-Mezra köy yolunu kestiği yer 2-Aralık İlçesi: Kuzeyi: Aralık-Nahcivan yolu kavşağı-Tarlabaşı-Yenidoğan-AralıkKarakoyunlu ilçesi sınırı Güneyi: Iğdır il sınırı, İran sınırı(ülke sınırı) Doğusu: DÜÇ(TİGEM), Emince Aralık-Nahcivan Yol Kavşağı Batısı: Iğdır Merkez İlçe sınırı 3-Karakoyunlu İlçesi: Kuzeyi: Karakoyunlu Merkez-Taşburun Beldesi-Karakoyunlu İlçe sınırı Güneyi: Karakoyunlu İlçe sınrı Doğusu: Aralık İlçe sınırı Batısı: Karakoyunlu İlçe sınırı-Karakoyunlu İlçe yolu (asfalt)-Karakoyunlu Merkez 77-YALOVA: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: Altınova İlçesi; Doğusu: Marmara Denizi, Kuzeyi: Marmara Denizi, Batısı: Yalakdere (Ayazma) Deresi, Güneyi: Yalova-İzmit karayolu. © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 162 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Devlet/Genel Avlak Olarak Tescil Edilen Sahalar: Çınarcık Karlıkdağı Devlet Avlağı; Doğusu: Ortaburun göletinin doğu kıyısında bulunan orman yolunun Armutlu Yalova devlet kara yolunu Teşvikiye deresinde kestiği yer. Kuzeyi: Yalova-Armutlu ilçesi devlet karayolu. Güneyi: Ortaburun göletinin doğu kıyısında bulunan orman yolunun Dipsiz göl, Erikli şelalesi mevkilerinden geçerek Delmece yaylasının batısına kadar gelen kısmı. Batısı: Delmece yaylasının Batısındaki orman yolunun Kuzeye doğru Esenköy şelalesi mevkiinden geçerek Armutlu Yalova devlet karayolunu Esenköy beldesinde kestiği kısım. Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yasaklanan Sahalar: Çınarcık İlçesi-Armutlu (Çadra); Doğusu: Kapakalandere, çataltepe, karatepe, meşelitepe, Kuzeyi: Çınarlıdere Batısı: Tenekeli boğazı Mecidiye Armutlu yolu, Güneyi: Mecidiye Hayriye ve Selimiye köy yolu 78-KARABÜK: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Safranbolu İlçesi (Sarıçiçek Orman Serisi) (A):Kuzeyi Bartın il sınırı, Güneyi Safranbolu İlçe merkezi. Doğusu Tokatlı-İncekaya sapağından kuzeybatıya doğru yol boyunca tomruk deposu ve arıtma tesisini geçerek kuzeye devam eder, Hızar Deresi’nin batısından yol boyunca devam ederek, kuzeybatıya Eskicini Deresi boyundan kuzeybatıya Sarıkaya ve Sarıkaya Sırtları boyunca 1654 m Örenler Tepeye ulaşır. Buradan güneybatı istikametinde Kepçe ve Çıkrıkkapı Mevkii boyunca Göl yanı 1206 m den kuzeybatıya BartınSafranbolu-Eflani karayolu sapağına bağlanarak kuzeyde Ovacuma’da son bulur. Batısı Safranbolu ilçe sınırı (Kuzeybatısı Bartın-Kumluca, Güneybatısı Karabük-Merkez-TekirBaşköy sınırı), (B):Yaci Kanyonu (Yağcı Mahallesi-Yaci Mahallesi):Kuzeyi: Kaya deresi (Yağcı kanyonu), Güneyi: Çırçır tepe mevkii (594,7m.) Kepez tepe(884m) Doğusu: Kiraz ocağı sırtı Batısı: Konarı köyü, 2-Eflani İlçesi(Göletler Mevkii-Bostancılar, Esencik, Ortakçı Göletleri)(A):Kuzeyi: Bostancılar seferler pınarözü, Esencik yolu Güneyi: Abakolu, Halkevli, Eflani merkez yolu Doğusu: Esencik, Bostancı ve Abakolu yolu Batısı: Eflani merkez, Bostancılar, Seferler Yolu (B):(Uluyayla Mevkii)( Karabük Eflani İşletme Şefliğinin Kuzey Batı köşesi, Ulus Orman İşletme Müdürlüğü, Karakışla ve Uluyayla Şeflikleri): Kuzeyi: Bartın-Ulus-Karabük İl sınırı. Güneyi: Ovaşeyhler, Hacışaban, Karataş, Ovaçalış, Kutluören, Bağlıca, Soğucak, Çamyurt, Çörekli Köy yollarının il sınırına ulaştığı nokta. Doğusu: Eflani-Kastamonu İl sınırı. Batısı: Karabük il sınırı, Safranbolu-Eflani ilçe sınırı. 3-Ovacık İlçesi Avlağıkaya Kısmı (Ovacık Merkez Orman İşletme Şefliğinin doğu köşesi):Kuzeyi: Soğanlı köyü Kuzeydoğuya doğru Ovacık-Bayramören İlçeleri sınırında bulunan soğanlı çayı üzerinde bulunan köprü Güneyi: Kışla köyünden itibaren Soğanlı çayına birleşen dere, Doğusu: Ovacık-Bayramören İlçeleri arasındaki sınır. Batısı: Soğanlı-YığınotAvlağıkaya ve Kışla köylerini birleştiren köy yolu. 4-Yenice İlçesi(A):Kuzeyi Yenice–Karabük ilçe sınırı, Kavaklı pazarkuz mevkiindeki orman yolu ile devamın da kavaklı şeflik binası, şimşirlidere, yanıkkaya, kara tepe, arslanbaşı tepe (809m.), YHGS kuzey sınırı.(DEVAMINDA FİLYOS ÇAYI BOYUNCA KARABÜK İSTİKAMETİNE DOĞRU 300 METRE MESAFE HARİÇ-KUŞ AVCILIĞI AÇISINDAN) © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 163 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Güneyi: Yenice–Eskipazar İlçe sınırı Doğusu: Yenice –Karabük İlçe sınırı Batısı: Yaban Hayatı Geliştirme Sahası (B):Kuzeyi: Kabalaklı kontrol noktasından Gökçebey Devrek istikametine doğru, Yenice Gökçebey Karayolu, Güneyi. Yenice-Mengen İlçe sınırı, Doğusu: Aynalı Tepe (1222 m.) den YHGS sınırını kuzey yönünde takiben Dömek tepe (1176 m.), Sazakl tepe, Tulumbaburnu tepe (1198m.), Kurtpınar sapağı tepe (1073m.), asarlık tepe, semer deresi, kabalaklı deresi, kabalaklı morman control noktası, Filyos çayı, Şeker deresi (Şimşirdere), Batısı: Yenice-Devrek İlçe sınırı. 5-Eskipazar İlçesi(Hamamlı-İsmetpaşa Bölgesi) (A):Kuzeyi: Hamamlı, Doğlacık, Bölükören, Kapaklı ve Ovacık Karayolu, .Güneyi: Eskipazar Çankırı-Çerkeş ilçe sınırı. Doğusu: Eskipazar-Çankırı-Çerkeş ilçe sınırı, Batısı: Eskipazar Samsun karayolu, (B):(Eskipazar, Sofular-Yenice-Mengen Bölgesi):Kuzeyi: Eskipazar-Yenice (Yenice Yaban Hayatı Geliştirme Sahası-YHGS) ilçe sınırı. Güneyi: Kapucular, Belen, Yazıboyu, Şevkiler, Adiller ve il/ilçe sınırı. Doğusu: İlçe sınırından itibaren; Hanköy, Köyceğiz, Ova, Kapucular ve Eskipazar merkeze giden tren yolu hattı. Batısı: Bolu-Mengen Eskipazar İlçe/il sınırı. 6-Safranbolu İlçesi Sakaralan Köyü-Yaci Kanyonu (Yağcı-yaci Mahallesi):Kuzeyi Kaya deresi (Yağcı kanyonu), Güneyi Çırçır tepe mevkii (594,7m.) Kepez tepe(884m).Doğusu Kiraz ocağı sırtı Batısı Konarı köyü, Devlet/Genel Avlak Olarak Tescil Edilen Sahalar: Soğanlıçay Devlet Avlağı: Doğusu: Hudut, Bek deresi ve Seymenler tepesi Kuzeyi: Araç çayı Güneyi: Soğanlı çay Batısı: Araç ve Soğanlı çay birleşim noktası, (Yenice-Filyos çayı) Örnek Avlak Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasaklandığı Sahalar: 1Eskipazar İlçesi-Ören-Acıöz Örnek Avlağı: Doğusu: Çaldağı Tepeden, Eskipazar ve Karabük Orman İşletme sınırını takiben, Sivricekaya Tepeye, oradan Kışladeresi, Kapıcıyeri Tepesi ve İncedereyi takiben Hanköyde, Ankara Karabük asfaltına kadar, Batısı: Çetiören piknik yeri yol ayrımından sırtı takiben Esenli tepeden, Yenice Orman İşletme sınırı ve Ayazman doruğu tepeye kadar, Kuzeyi: Yenice Orman İşletme sınırı ve Ayazman doruğu tepeden itibaren sırt boyu Keltepe Orman İşletme Şefliği sınırını takiben Çaldağı Tepesi’ne kadar, Güneyi: Çetiören Mahallesinden orman yolunu takiben, Gücüez çukuru deresine ve dereyi takiben Çavuşlar Mahallesi ile Yayalar, Yukarı Saray, Aşağı Saray Mahallelerinden Ankara-Karabük asfaltının Hanköye kadar çevrili saha. 2Merkez İlçesi-Karatepe-Kamış Köyü Örnek Avlağı; Kuzeyi: Soğanlı Çay, Güneyi: Taşlı Burun Sırtının, Bağırsak Deresi ile birleştiği nokta, Doğusu: Bağırsak Deresi, Batısı: Soğanlı Çaydan güneye doğru 20 nolu bölmeyi takiben Aktaş Kışlası, 19 ve 15 nolu bölme sınırları, Kızıldereyi takiben taşlık tepe sırtı, Aktaşerenleri Tepe (1442 m ) ve Hokurdoyuk sırtı. 3Eflani Örnek Avlağı: Doğusu: Değirmen başı tepeden güneye takiple çıraklar mevkiinin kuzeyinden doğuya takiple, Çukurören köyünün batısından güneye takiple Akeren kuzu mevkiinden doğuya doğru takiple güneyde Kirazlıbahçe sırtına kadar olan kısım, Batısı: Yolbaşı köyünün kuzeyinden batıya takiple ziyaret tepenin güneyinden takiple Çatak köyünün doğusundan kuzeye takiple Yakaçal tepenin doğusundan kuzeye takiple Çilek Mah. batısından kuzeydoğuya takiple mezar arkası dere mevkii Kuzeyi: Mezararkası dere © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 164 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No mevkiinden takiple maşukdere mevkii, Güneyi: Yolbaşı köyünün kuzeyinden doğuya takiple kirazlı bahçe sırtına kadar olan kısım. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: 1Safranbolu, Sırçalı Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 2Yenice Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 79-KİLİS: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Merkez İlçe(A):Doğusu: Dölek köyü Kuzeyi: Dölek köyü-Çörten köyü arası G.Antep sınır çizgisi Batısı: Karacaören-Ceritlerden-Kilis G.Antep yolundan Çörtene bağlanacak Güneyi: Karacaören köyü-Kilis Elbeyli yolundan Bozcayaz köyüne kadar (B): Doğusu: Afrin çayı (Afrin çayını takip ederek Suriye sınırına) Kuzeyi: Kilis-Hatay yolu, Batısı: Deliosman köyü Güneyi: Suriye sınırı 2-Elbeyli İlçesi: Doğusu: Turanlı köyü, Karacurun köyü Kuzeyi: Kalbursait KöyüKaracurun arası Batısı: Kilis-Taşlıbakır-Kalbursait köyü Güneyi: Taşlıbakır köyü Turanlı arası 3-Polateli İlçesi: Doğusu: Güvenli köyünden merkez ilçe sınırını takiben il sınırı Kuzeyi: Kilis il sınırı Batısı: Musabeyli ilçe sınırından Belenözü köyü-Ürünlü köyünden Polateli ilçe yoluna bağlanacak Güneyi: Polateli ilçe merkezinden geçerek Mağaracık köyüYılanca köyü-Güvenli köyünden merkez ilçe sınırı 4-Musabeyli İlçesi; Doğusu: Polateli ilçe sınırı, Kuzeyi: Gaziantep il sınırından Şenlikçe köyü-Musabeyli ilçe merkezi-Yuvabaşı köyü-Gözlüce, Fericek, Belenözü köyü, Batısı: Gaziantep İl sınırı, Güneyi: Kilis-Hatay karayolu. 80-OSMANİYE: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçesi (A); Kuzeyi: Gökçedam (Hemite) Köyü’nden Ceyhan Nehri boyunca yolu takiben Harnup Mahallesi’ne, Harnup Mahallesi’nden yolu takiben Kesmeburun Köyü’ne, Kesmeburun Köyün’den yolu takiben Sarpınağzı Köyü’ne kadar, Doğusu: Sarpınağzı Köyü’nden Nehrin karşı kıyısındaki Hamıs Mahallesi’nden Kumarlı Köyü’ne giden yolun Yeldeğirmeni Mevkii’ne, Yeldeğirmeni Mevkii’nden yolu takiben Hamıs Mahallesi’ne kadar, Güneyi: Hamıs Mahallesi’nden yolu takiben Ceydetiye Beldesi’ne, Ceydetiye Beldesi’nden Kadirli’ye giden asfalt yolu takiben Sakarcalık Köyü’ne kadar, Batısı: Sakarcalık Köyü’nden asfalt yolu takiben Gökçedam (Hemite) Köyü’ne kadar olan saha. Ürün (B) Doğusu: Sumbuç Sırtı’nın Gök Dere ile kesiştiği yerden başlayarak, Gök Dere’yi takiben Ürün Mahallesine, Ürün Mahallesinden Küsnek Dere’yi takiben Küsnek Tepe’ye, Küsnek Tepe’den sırtı takiben Karalı Pınar ve Katran Yapım Evlerini takiben Karaçay Deresi’ne kadar. Batısı: 97-98 nolu bölmelerin sınırını oluşturan yolun Karaçay deresini kestiği noktadan başlayarak yolu takiben, Akyar köyü-Erzin (Yeşilkent) asfaltını kestiği yer olan Kafalı Tepeye, Kafalı Tepeden Erzin asfaltını takiben Osmaniye İşletme Şefliği sınırına kadar. Kuzeyi: Karaçay Deresi Güneyi: Osmaniye Orman İşletme Şefliğinin, © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 165 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Dörtyol Orman İşletme Şefliğine sınır olan l67, 168, 170, 171, 172, 176, 177 ve 179 nolu bölmelerin olduğu yerdeki Sınır. 2- Merkez İlçe Ve Düziçi İlçesi Doğusu: Şekerdere köyü içerisinden geçen Şekerdereyi takiben Akarca Mahallesine, Akarca mahallesinden Ellek Beldesine giden yolu takiben Ellek Mezarlığına kadar. Kuzeyi: Ellek Beldesi mezarlığından başlayarak Selverler Mahallesine giden yolu takiben Selverler mahallesine, Selverler Mahallesinin batısındaki sırtı takiben Sırtın Karagedik köyünde Karani dereyi kestiği yere, Karani dereyi takiben Karani derenin Ceyhan nehrine döküldüğü yere kadar. Batısı: Karani derenin Ceyhan nehrine döküldüğü yerden başlayarak Ceyhan nehrini takiben Mağaraönü Mahallesine, Mağaraönü mahallesinden Küçükbakacak tepesine giden sırtı takiben Küçükbakacak Tepe, Küçükbakacak Tepeden sırtı takiben Hamus mahallesine, Hamus mahallesinden yolu takiben Hamus çayına, Hamus çayını takiben Memişler Mahallesine kadar. Güneyi: Memişler mahallesinden başlayarak Hamus çayını takiben Kahyalar mahallesine, Kahyalar Mahallesinden yolu takiben Dervişli Köyüne, Dervişli köyünden yolu takiben TEM oto yoluna, TEM oto yolunu takiben Şekerdereye kadar olan sınır. 3- Bahçe İlçesi: Batısı: Dalıkırık mahallesindeki Büyükkula sırtını takiben Kuz Tepeye, Kuz tepeden sırtı takiben Bilâlik (Bekdemir deresi) deresine, Bilâlik (Bekdemir) deresini takiben Dişbudak deresiyle birleştiği yere kadar. Kuzeyi: Bilâlik (Bekdemir) deresiyle Dişbuddak deresinin kesiştiği noktadaki Ada sırtı takiben Karakaya tepeye, Karakaya tepeden sırtı takiben Ada Tepeye, Ada tepeden sırtı takiben Hırsız tepeye kadar. Doğusu: Hırsız tepeden sırtı takiben Yoğunoluk deresine, Yoğunoluk deresinden sırtı takiben Höcören Tepesine, Höcören tepesinden Hücrebel sırtını takiben Gavurharmanı tepeye, Gavurharmanı tepeden sırtı takiben Akkaya tepeye, Akkaya tepeden sırtı takiben Kamalaklı tepeye, Kamalaklı tepeden sırtı takiben Bakacak tepeye, Bakacak tepeden sırtı takiben Ağandık tepeye, Ağandık tepeden sırtı takiben Dikilitaş tepeye, Dikilitaş tepeden sırtı takiben Kumarcık tepeye kadar. Güneyi: Kumarcık tepeden sırtı takiben Kevenlikaş sırtından Yelli tepeye, Yelli tepeden sırtı takiben Akçadağ Beline, sırtı takiben Akçadağ Tepeye, Akçadağ tepeden sırtı takiben Ziyaret sırtını takiben Pendirlik tepeye, Pendirlik tepeden sırtı takiben Kar deresine, Kar deresini takiben Büyükkula sırtına kadar olan sınır Devlet/Genel Avlak Olarak Tescil Edilen Sahalar: Savrun Çayı Devlet Avlağı: Doğusu: Oğlakkaya Tepeden sırtı takiben Tuaras Dereye Tuaras Dereden sırtı takiben Bostankaya Tepeye, Bostankaya tepeden sırtı takiben Ziyaret Tepesine, Ziyaret Tepeden sırtı takiben Kabak Tepeye, Kabak Tepeden sırtı takiben Keşiş Deresine, Keşiş Deresinden sırtı takiben Demirciksekizi Tepeye kadar, Kuzeyi: Toklubaşı Tepeden sırtı takiben Kızıleniş Tepeye Kızıleniş Tepeden sırtı takiben Gezit Dağına Dağ zirvesinden Oğlakkaya Tepeye kadar, Güneyi: Demirciksekizi Tepeden sırtı takiben Yoğunoluk-Cambaz köy yolunu kestiği yere, köy yolunu takiben Günece Mahallesine, Günece Mahallesinden Katıryüce sırtına, sırtı takiben Zindağen Tepeye, Zindağen Tepeden sırtı takiben Höbeltepeye, Höbeltepeden Kızılgöl sırtını takiben Körmentepeye, Körmentepeden Eşek Sırtı’nı takiben Kurudereye, Kurudereden Karaömer sırtını takiben Çemkalesi Tepeye kadar, Batısı: Çemkalesi Tepeden sırtı takiben Tıhaslı Mahallesine, Tıhaslı Mahallesinden Körpepınar sırtını takiben Ziyarettepeye, Ziyarettepeden sırtı takiben Armutlubaşı Tepeye Armutlubaşı Tepeden sırtı takiben Manıztepeye sırtı takiben Uçuktepeye Uçuktepeden Arpalık sırtını takiben Toklubaşıtepeye kadar. © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 166 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: Zorkun Yaylası Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 81-DÜZCE: Merkez Av Komisyonunca 2010-2011 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: Merkez Yığılca Kaynaşlı: Kuzeyi: Hasanlar Barajı baraj gövdesi ve baraj gölünü takiben Kara Dere, Bileği Dere, Düvenlik Sırtları Doğusu: Düvenlik sırtları, Mahrup tepe, Elmacık tepe, Çangallık tepe Gizleme kaya sırtları, Isıgan dere, Kocakısık sırtları, Karadikmen tepe, Menekşeli tepe, Otlu tepe, Karakimali sırtları, Mavimsi tepe Güneyi: Ankara-İstanbul Tem otoyolu Batısı: Kızılburun sırtları, Kazan gölü tepe, Koyak tepeleri, Çakal tepe, Sarmaşık tepe, Bakır tepe, Uzunkırık tepe, Orman yolunu takiben Abdal tepe Hasanlar Barajı baraj gövdesi Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: Gölyaka-Efteni Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 4915 SAYILI KANUNUN 12. MADDESİ ÇERÇEVESİNDE ÖZEL KANUNLARLA AVLANMANIN YASAKLANDIĞI SAHALAR EK LİSTE-V Bulunduğu Yer 1-Antalya-Finike 2-Antalya-Elmalı 3-Antalya-Kumluca 4-Artvin-Hopa 5-Artvin-Borçka 6-Artvin-Borçka 7-Balıkesir-Edremit 8-Bolu-Merkez 9-Bolu-Mudurnu 10-Bolu-Merkez TKA 11-Bolu-Merkez 12-Düzce-Akçakoca 13-Denizli-Beyağaç 14-Gümüşhane-Kürtün 15-Afyon-Emirdağ 16-Hatay-Dörtyol 17-Hatay 18-Isparta-Eğirdir TABİATI KORUMA ALANLARI (TKA) Adı. Alacadağ TKA Çığlıkara TKA Dibek TKA Çamburnu TKA Camili-Gorgit TKA Camili-Efeler Ormanı TKA Kazdağı Göknarı TKA Kökez TKA Sülüklügöl TKA Akdoğan ve Rüzgarlar Ebe Çamı Kale – Bolu Fındığı TKA Demirciönü TKA Kartal Gölü TKA Örümcek Ormanı TKA Dandindere TKA Tekkoz-Kengerlidüz TKA Habibineccar Dağı TKA Kasnak Meşesi TKA © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 167 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı 19-Burdur 20-İstanbul 21-Konya 22-Kırklareli-Vize 23-Kırşehir 24-Kütahya-Tavşanlı 25-Kütahya-Domaniç 26-K.Maraş-Andırın 27-Muğla-Milas 28-Samsun 29-Sinop-Merkez 30-Karabük 31-Karabük Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Kargı Köyü-Sığla Ormanı TKA Beykoz-Göknarlık TKA Akgöl (Ereğli Sazlığı) TKA Kasatura Körfezi TKA Seyfe Gölü TKA Vakıf Çamlığı TKA Kaşalıç TKA Körçoban TKA Sırtlandağ Halep Çamı TKA Hacıosman Ormanı TKA Sarıkum TKA Kavaklı TKA Çıtdere TKA EK LİSTE-VI MİLLİ PARKLAR (MP) Bulunduğu Yer Adı. 1-Yozgat Yozgat Çamlığı MP 2-Osmaniye Karatepe Aslantaş MP 3-Ankara-Kızılcahamam Soğuksu MP 4-Balıkesir – Bandırma Manyas Kuşcenneti MP 5-Bursa – Merkez Uludağ MP 6-Bolu Yedigöller MP 7-Aydın – Kuşadası – Söke Dilek Yarımadası ve Büyük Menderes Deltası MP 8-Manisa-Merkez Spil Dağı MP 9-Isparta – Şarkîkaraağaç Kızıldağ MP 10-Antalya – Merkez Güllük dağı-Termessos MP 11-Isparta – Eğirdir Kovada Gölü MP 12-Tunceli Munzur Vadisi MP 13-Antalya Olimpos-Beydağları Sahil MP 14-Çanakkale–Eceabat-Gelibolu Gelibolu Yarımadası MP 15-Antalya – Manavgat Köprülü Kanyon MP 16-Kastamonu- Çankırı Ilgaz Ilgaz Dağı MP 17-Afyon – Kütahya – Uşak Başkomutanlık Tarihi MP 18-Nevşehir – Ürgüp Göreme Tarihi MP 19-Trabzon – Maçka Altındere Vadisi MP 20-Çorum – Sungurlu Boğazköy-Alacahöyük MP 21-Adıyaman – Kâhta Nemrut Dağı MP 22-Konya – Beyşehir Beyşehir Gölü MP 23-Balıkesir – Edremit Kazdağı MP 24-Rize – Çamlıhemşin Kaçkar Dağı MP 25-Artvin Hatila Vadisi MP © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 168 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No 26-Artvin – Şavşat Karagöl – 27-Antalya – Aydınkent 28-Denizli 29-Adana – Kayseri-Niğde 30-Muğla – Marmaris 31-Muğla – Fethiye 32-Çanakkale – Merkez 33-Kastamonu-Bartın 34-Kars-Erzurum 35-Ağrı-Iğdır 36-Edirne 37-Kayseri 38-Ş.Urfa 39-Kırklareli 40-Adana 41-Erzurum Bulunduğu Yer 1- Adıyaman – Gölbaşı 2- Afyon 3- Afyon, Denizli 4- Ankara - Çamlıdere 5- Ankara - Kızılcahamam 6- Antalya – Alanya 7- Antalya – Kumluca 8- Antalya 9- Antalya 10- Artvin 11- Aydın 12- Balıkesir – Edremit 13- Bolu 14- Çankırı - Yapraklı 15- Çorum 16- Çorum 17- Giresun – İnişdibi 18- Gümüşhane 19- Isparta - Sütçüler 20- Isparta 21- Isparta 22- İstanbul - Alemdağ 23- İstanbul – Alemdağ 24- İstanbul – Şişli Sahara MP Altınbeşik Mağarası MP Honaz Dağı MP Aladağlar MP Marmaris MP Saklıkent MP Troya Tarihi MP Küre Dağları MP Allahuekber Dağları MP Ağrı Dağı MP Gala Gölü MP Sultansazlığı MP Tektek Dağları MP İğneada-Longoz Ormanları MP Yumurta Lagünü MP Nene Hatun TMP. EK LİSTE-VII TABİAT PARKLARI (MP) Adı Gölbaşı Gölleri 26 Ağustos Akdağ Çamkoru Şahinler İncekum Mavikent Güver Kanyonu Kurşunlu Şelalesi Borçka – Karagöl Bafa Gölü Ayvalık Adaları Abant Gölü Hazım Dağlı Çatak Sıklık Ağaçbaşı Artabel Gölleri Yazılı Kanyon Gölcük Isparta-Gelincikdağı Polonezköy Türkmenbaşı Fatih Ormanı © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 169 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı 25- İzmir – Selçuk 26- İzmir 27- K.Maraş 28- K.Maraş 29- Kırıkkale – Bahşılı 30- Kırşehir 31- Kocaeli 32- Kocaeli 33- Konya - Seydişehir 34- Malatya 35- Manisa 36- Muğla - Fethiye 37- Ordu - Gölgöy 38- Sinop 39- Tokat 40- Trabzon - Akçaabat 41- Trabzon 42- Yozgat Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No Meryemana Örnekköy Kapıçam Yavşan Karaahmetli Aşıkpaşa Ballıkayalar Beşkayalar Kocakoru Ormanı Turgut Özal Mesir Ölüdeniz – Kıdrak Ulugöl Hamsilos Ballıca Mağarası Sera Gölü Uzungöl Davulbaz Tepe EK LİSTE-VIII ÖZEL ÇEVRE KORUMA BÖLGELERİ (ÖÇK) Bulunduğu Yer 1-Ankara 2-Antalya 3-Antalya 4-Antalya 5-Denizli 6-İzmir 7-Mersin 8-Muğla –Datça 10-Muğla 11-Muğla – 12-Aksaray 13-Konya 14-Trabzon Adı: Gölbaşı Kekova Belek Patara Pamukkale Foça Silifke Göksu Deltası Bozburun: Gökova Fethiye Göcek: Ihlara Tuzgölü: Uzungöl EK-IX GELENEKSEL ATMACACILIK ESAS VE USULLERİ Atmacacılık kültürünün doğaya zarar vermeyecek şekilde sürdürülmesi amacı ile ulusal ve uluslar arası mevzuat dikkate alınarak, atmacacıların eğitilmesi, sertifika verilmesi, atmacaların muhafazası, tutma ve bulundurma limitleri, doğaya bırakılması ile ilgili esas ve usuller aşağıda belirtilmiştir. © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 170 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No 1-ATMACACILIK EĞİTİMİ Atmaca (Accipiter nisus) yakalamak, bulundurmak ve atmaca ile avlanmak için, Çevre ve Orman Bakanlığı ile Milli Eğitim Bakanlığı arasında imzalanan işbirliği protokolü kapsamında düzenlenen Avcı Eğitimi Kursu na ve ayrıca 6 ders saatlik Atmacacılık Kursuna katılmak ve başarı belgesi almış olmak şarttır. Atmacacılık kursları Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü’nce hazırlanan ders notları esas alınarak yapılacaktır. Kurs notlarında yer alan bölümler Doğada Atmaca (I.Bölüm) ve Atmacacılık Geleneği (II.Bölüm) toplam dört saat, Sağlık Bölümü (III. Bölüm) ise iki saat olarak planlanmıştır. Ancak uygulamada süre yeterli olmadığı taktirde üç saate kadar ilave yapılarak toplam süre dokuz saat olabilecektir. Kurslarda eğiticiler, I.Bölüm için avcı eğitimi kurslarında ekoloji veya yaban hayvanları dersini veren eğiticilerden II. Bölüm için yörede atmacacılık kültürünü bilen ve yaşayan kişilerden III. Bölüm olan sağlık bilgisi için ise veteriner hekimler arasından belirlenecektir. Atmacacılık eğitim kurslarının açılmasında tüzüklerinde atmacacılıkla ilgili faaliyetlere yer veren derneklerle işbirliği esastır. Ancak yörede atmacacılıkla ilgili dernek olmadığı taktirde avcı dernekleri ile de işbirliği yapılacaktır. Kurslara katılabilmek için 18 yaşını doldurmak ve derneğe kayıt olmak gereklidir. Atmacacılık kursuna katılıp başarılı olanlardan daha önce atmacacılık yaptığı dernek yönetim kurulu tarafından yazılı olarak belirtilen atmacacılara kurs sonunda Usta Atmacacı Sertifikası verilecektir. Atmacacılığa yeni başlayacak, yeterli pratik uygulaması olmayan kişilere ise Aday Atmacacı Sertifikası verilecektir. Dernekler kursa katılacak üyelerinden hangilerinin yeterli atmacacılık deneyimine sahip olduğunu kurs başvurusu ile birlikte İl Çevre ve Orman Müdürlüğüne bildirecektir. Aday atmacacılar usta atmacacı yanında iki yıl süre ile eğitildikten ve yanında yetiştiği ustası dâhil kayıtlı olduğu dernekçe belirlenecek üç usta atmacacının vereceği referanstan sonra Usta Atmacacı Sertifikası alabileceklerdir. Aday Atmacacı sertifikası ile atmaca tutulamaz, bulundurulamaz ve avlanamaz. Sertifikalar ekte yer alan örneklere uygun olarak hazırlanacaktır. 2010 yılında, Usta Atmacacı Sertifikası alacak kişiler Çevre ve Orman Bakanlığı Döner Sermaye Bütçesine, atmacacılığın geliştirilmesi ve sürdürülebilir yönetiminde ve eğitim giderlerinde kullanılmak üzere 184,80 TL, aday atmacacı sertifikası alacak kişiler ise 92,10 TL ödeyeceklerdir. Aday Atmacacı Sertifikalarının süresi beş yıldır ve vizeye tabi değildir. Aday Atmacacı sertifikası alanlar beş yıl içinde Usta Atmacacı Sertifikası almamaları halinde bu belgeleri iptal edilir. Usta Atmacacı Sertifikaları beş yılda bir beş yılın dolduğu tarihten sonraki ilk ocak ayında vize edilecektir. Usta Atmacacı Sertifikalarının 2010 yılı vize ücreti 92,10 TL. dir. Yukarıda belirtilen ücretler 492 sayılı Harçlar Kanunu Genel tebliği uyarınca yeniden değerleme oranında artırılarak bir sonraki yılda uygulanacaktır Sertifika alan kişilerin adresleri telefon, faks vb. bilgileri İl Çevre ve Orman Müdürlüğünce kayıt edilecektir. Adres değişikliği olduğunda İl Çevre ve Orman Müdürlüğüne bilgi verilecektir. 2-ATMACA TUTMA, BULUNDURMA ve AVLANMA 2.1-Atmaca Tutma Usta Atmacacı Sertifikası olan atmacacılar bir sezonda en fazla iki atmaca tutabileceklerdir. Tutulan atmacalar İl Çevre ve Orman Müdürlüğünce halkalanacak ve © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 171 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No sertifikaya işlenecektir. Halkalar Genel Müdürlükçe temin edilecektir. Atmaca ve Ğaço (serçe ve Kızılsırtlı Örümcek Kuşu) yakalamada hareketli ağ ile Ğaço (serçe ve Kızılsırtlı Örümcek Kuşu) yakalamada kapan (ragi) kullanılacak, torba ağ (skance, monta) ve sahipsiz opice gibi zararlı usuller kullanılmayacaktır. Atmacaların 01 Eylül 2010- 31 Ekim 2010 tarihleri arası haricinde tutulması, yuva alanlarında rahatsız edilmesi ve yuvadan alınması yasaktır. 2.2-Bulundurma Ustaca atmacacı iki atmacadan birini istediği taktirde kışlamak üzere alıkoyabilecektir. Atmacayı kışlatacak olanların barındırma yeri kontrol edilecektir. Hayvanın rahatça hareket edebileceği genişlikte ve sağlıklı şartlarda barınma yeri bulunmayan kişilerin atmacalarına el konulacaktır. Yakalanan atmacalardan biri ise mutlaka 31 Ekim-04 Kasım tarihleri arasında İl Çevre ve Orman Müdürlüğünce il veya ilçe düzeyinde belirlenecek bir günde sağlık kontrolü yapılarak topluca doğaya salınacaktır. Salınan atmacalar sertifikadan düşülecektir. Atmacanın doğal olarak ölmesi halinde halka muhafaza edilecek ve İl Çevre ve Orman Müdürlüğü bilgilendirilecektir. Atmacayı bulunduran veya elde gezdirenler yanlarında sertifikasını bulundurmak ve kontrollerde göstermek zorundadır. 2.3-Avlanma Serçe ve kızılsırtlı örümcek kuşunu 06.08.2010-31.10.2010 tarihleri arasında avlanma günlerinde yanlarında bulundurabilirler. Bu düzenleme ile Usta Atmacacı Sertifikasına sahip usta atmacacılar 2010–2011 Av Döneminde atmacalarını, yanlarında bulundurabilecekler, bunlarla avlanabileceklerdir. Atmaca ile avlanmak isteyenler geçerli av tezkeresi veya avcılık belgesi ile o av dönemine ait avlanma izin kartını almak zorundadırlar. Usta Atmacacı Sertifikasına sahip atmacacıların atmaca ile avlanmasında, bu Merkez Av Komisyonu Kararında yer alan avlanma günleri, avlanma zamanı ile avlanmasına izin verilen türler ve limitler esastır. 3-KONTROL VE DENETİM Bu talimatın uygulanmasını denetlemeye, Çevre ve Orman, Jandarma, Köy Tüzel Kişilikleri ve Polis teşkilatı yetkilidir. Ayrıca bu düzenlemelerin uygulamaya aktarılmasında, kontrol ve denetiminde atmacacılık veya avcılık dernekleri ile işbirliği yapılacaktır. Bu konuda yeterli çalışma yapmayan derneklerle işbirliğine gidilmeyecek ve bunların üyelerine yeni kurs düzenlenmeyecektir. Atmacaların her türlü ticareti yasaktır. Yukarıda belirlenen esas ve usuller dışında atmaca tutan, bulunduran veya avlanan atmacacıların sertifikası iptal edilecek ve kendilerine bir daha sertifika verilmeyecek, atmacalarına el konulacak, yasal işlem başlatılacak ve ayrıca Bakanlıkça öngörülen tazminat bedelleri talep edilecektir. 2010-2011 AV DÖNEMİ Merkez Av Komisyonu Başkanı Prof. Dr. Hasan Z. SARIKAYA Müsteşar © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 172 İzabeci (Seviye 5) 10UMS0062-5 / 04.05.2010 / 00 Ulusal Meslek Standardı Referans Kodu / Onay Tarihi / Rev. No ÜYELER Davut OĞUZ Çevre ve Orman Bakanlığı I. Hukuk Müşaviri Hüseyin KARAOSMANOĞLU Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürü Mustafa AKINCIOĞLU Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdür Yardımcısı (Jandarma Genel Komutanlığı) (Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Mehmet Emin ŞAHİN Bitki Koruma Hizmetleri Daire Başkanı İlhan TAŞCI Veteriner Hekim J. Yzb. Hüsrev ARSLAN …………………….. Süleyman CEVAHİR Koruma Şube Müdürü Orman Genel Müdürlüğü Atilla İshak TANKUT Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü Prof. Dr. Refik KARAGÜL Düzce Üniversitesi Orman Fakültesi Yaşar DOSTBİL Tarımsal Kalkınma Vakfı Selaattin BABACAN Marmara Bölgesi Avcı Üye Ahmet ULUSOY D. Karadeniz Bölgesi Avcı Üye Abdullah ERZURUM D. Anadolu Bölgesi Avcı Üye Tuncay ÖZENÇ B. Akdeniz Bölgesi Avcı Üye Fatih ÖZTÜRKMEN D. Akdeniz Bölgesi Avcı Üye Basri DURAN G.Doğu. Anadolu Bölgesi Avcı Üye Rasim AKKAYA İç Anadolu Bölgesi Avcı Üye Ersin DÜZYOL Ege Bölgesi Avcı Üye Yusuf Sedat BIÇAKÇI B. Karadeniz Bölgesi Avcı Üye Mehmet ARPAZ Özel Avlak Temsilcisi [R.G. 26 Mayıs 2010 – 27592] —— • —— Yönetmelik © Mesleki Yeterlilik Kurumu, 2010 Sayfa 173