Özgür Hindistan - İmece Evi

Ýmece Evi
Özgür Hindistan
30.Ocak 2011; AurovilleBugün Hindistanda oluþumun ikinci haftasý geride kaldý. Yavaþ yavaþ
notlarýmý derleyip paylaþmanýn zamanýnýn geldiðini farkettim. Önce Hindistan üzerine
düþüncelerimi,gözlemlerimi paylaþacaðým. Daha sonra Auroville Ekokasabasýndan bahsedeceðim. Bu
apayrý bir yazý olacak. Ve sonra çiftlikler,gündelik hayat ve bu coðrafyadaki kültürlerin
ürettiði imece evi benzeri kolektifler,üretim çiftliklerindeki yaþadýklarýmý aktarmaya çalýþaca
kadar yoðun geçen iki haftaki duygularýmý,deneyimlerimi,gözlemlerimi eksik yansýtacaðýmý peþine
kabul ederek þimdiden hoþgörünüze sýðýnýyorum. Yazýnýn devamý için resmi yada aþaðýdaki "devamý
týklayabilirsiniz.
Öncelikle oldukça az bildiðim bir Ýngilizceyle geldiðim bu diyarlarda kendimi ifade etmekte
çok az zorlanýyorum. Çok hýzlý öðreniyor ve etkinliklerle beraber pek çok arkadaþ ediniyorum.
Kolektif,doðal yaþam,ekolojik çözümler ve tarým yöntemleri üzerine derin tartýþmalara girip
yepyeni þeyler öðreniyorum. Bir yandan bunlarý Türkiyeye dönünce nasýl bir sistematikle sizlerl
paylaþacaðýmý düþünüyor diðer yandan günün büyük bir bölümünü bol bol pratik uygulamalarla geçi
Bir bisiklet satýn aldým. Kiralýk olanlar kullanýþlý deðildi ve zaten burada kaldýðým süre
içerisinde ödeyeceðim bisiklet kirasý ile bana uygun bir bisiklet alabileceðimi fark ettim ve
þehre ilk indiðimde Türkiye için çok ucuz rakama bir bisiklet aldým; 30 TL. ve oldukça güzel.
Yani nedir bu þimdi demeyin! Bu benim kasaba içinde ulaþým aracým. Üstelik sýfýr emisyona
sahip.Enerjisini ben üretiyorum. Kazdaðýna dönünce elektrikli motorsiklet ayarlayabilirsek
harika olacak. Evet Özgür insanlar ülkesi Hindistan’dan yazý aþaðýdaÝyi okumalar ::)**********************
ÖZGÜR HÝNDÝSTANHindistan-Tamil Nadu (Güney Bölgesi)15 Ocak-… 3
Mart 2011 Bu baþlýðý atmadan önce çok düþündüm.Yerlilerle,Aurovilianlarla, Misafirlerle
konuþtum.Onlarýnda benzer düþüncelerde olduklarýný duyunca paylaþýyorum; Hindistan Özgür bir
ülke!!!Ýngilizleri ve diðer sömürgecileri ülkeden gönderdikten sonra kurduklarý cumhuriyet
sapasaðlam bugüne gelmiþ. Ýstanbuldaki konsolosluðun daðýttýðý tanýtým kitap-broþürlerinde bu a
þöyle deðinmiþ “idareyi ele alýp bugüne kadar doðal kaynaklar ve yaþam için gelenleri
turistik deðer kabul edip ülkeye gelir kaydetmeye baþladýk”. Belki benim burada
herhangi bir sorumluluðumun olmamasý algýmý etkiliyordur. Ancak havaalanýn da Hintli bir
gencin pasaport görevlisiyle tartýþmasý ve çevredekilerin de desteði ile otoritenin burada
çokta borusunu öttüremediðinin ilk iþaretiydi. Bunca yýldýr hep Hindistan’a gitme üzerine
sohbetler yapýlýr ve hippilerden baþlayarak akýn akýn insanlar buraya gelmiþ. Ýskender ve
tarihteki diðer “meraklýlarý” da hatýrlarsak bu insanlarýn niye hindistana
geldiðini aslýnda anlayamýyordum. Bende kalan iz hep “spritüel” tarafýydý ve sanýrý
bundan dolayý ilgi göstermemiþ, hatta burun bile kývýrttýðým söylenebilir.Ancak Hindistan
gerçekten görülmesi daha doðrusu farklýlýðýn,özgürlüðün, esnekliðin algýlanmasý açýsýndan bir s
gereken bir coðrafya. Ýnsan iliþkilerine,sosyal yapýya ve özgürlüðü hissetiðim alanlara tekrar
dönene kadar hemen bazý dikkatimi çeken günlük yaþamla ilgili gözlemlerimi
aktarayým; TRAFÝKHindistan inanýlmaz bir düdük çýlgýnlýðý yaþýyor. Buraya yerleþen yabancýlarda
buna kýsmen katýlmýþ. Trafikte herkes sürekli düdük çalýyor. Trafik Ýngiltere gibi soldan
ilerliyor. Bu yaya trafiðine de kýsmen yansýyor ::-) Yollarda daha çok yerli araçlar ve eski
otobüs,kamyonlar var. Yerli halk kýsa mesafedeyse bisikleti yada çoðunluk motosikleti tercih
ediyor. Elektrikli motosiklet ise sadece Aurovillede ve çok az sayýda kullanýlýyor.
Motosiklet için ehliyet gerekmiyor. Erkek,kadýn herkes kullanýyor ve arka arkaya
sýðabilirlerse 5 kiþi dahi oturabiliyorlar ::-)Yolda yürüyen otostop çekip motosiklete
binebiliyor.
ATIKLARHindistan da artan tüketim çýlgýnlýðýndan nasibini alýp her yeri çöplük h
getiriyor. Otobüsümüz yolda mola verdi. Kaðýttan minik dondurma kaplarýný düþünün…onunla
Hindistan çayý içildi ve içip bitiren oldukça rahat bir þekilde olduðu yere býraktý yada hafifç
attý. Daha sonra pek çok defa þahit olduðum bu davranýþ hiç yabancý deðil! Genel olarak
çevrelerini süpüren,temizliðe dikkat eden Hintlilerin çöp oluþturmayla ilgili davranýþý bizim d
köylülerinden hiç farklý deðil. Her þeyi dereye süpür. Dere nasýlsa tüm kirleri alýr götürür (!
sorun Türkiyedeki veya Ýrandaki, Hindistandaki bu insanlar süpürdükleri çöplerin eski çöpler
olmadýðýnýn farkýnda deðiller. Plastik þimdilik çok bir þey ifade etmiyor. Nasýl köylerde poþet
yýkanýp,kurutulup tekrar kullanýlýyorsa burada da saðlam poþetler tekrar kullanýlýyor. Ancak
ortadan yok olmayan,biriken çöplere de bir anlam veremiyorlar… rahatsýz olurlarsa
yakýyorlar ateþi…bizdeki gibi ! Þehir yaþamýna geçilmiþ ancak kanalizasyon sistemi henüz
kurulmamýþ,yada çalýþmýyor. Ýrice bir kasaba durumunda olan Pondi de atýklar direk dere yada aç
kanallara oradan da denize akýyor. Köy yerleþimlerinde ise Tuvalet bahçede ve sýzdýrmalý bir
çukura gidiyor. Ancak bahçesi yetersiz olan bazý evlerinki bir boru ile sokak kenarýndaki
minik kanala býrakýyor.Oda açýktan akarak bir dereye ulaþýyor.Geleneksel yaþamda aslýnda bu tür
atýk sorunlarý yaþanmazken “modernleþmeyle” ortaya çýkan çöp ve kanalizasyon kýrsal
ve kasabalarda hala “çýplak ayak” yaþayan halkýn geleneksel kültüründeki gayet
hijyenik tuvaletine uygun olmayan modern tuvaletlere de çýplak ayakla girmelerini hatta
dýþarýda terlikle dolaþanlarýn dahi tuvalet kirlenmesin diye çýkartmalarýndaki çeliþkiyi anlýyo
Ancak bu görüntüler henüz kültürler arasý çatýþmaya,kabul edilememeye neden olabiliyor.
Hindistan’da güneþ daha erken doðduðu için Türkiye’den 3 saat 30 dk. ileride.
Sokaklarda hemen her evde,çiftlikte köpek var. Hemen tamamý küçük boyutlarda. Muhtemel az
http://www.imeceevi.org
Joomla! ile Güçlendirilmiþtir
Oluþturan: 13 October, 2016, 00:44
Ýmece Evi
yiyip çok gürültü çýkarsýnlar diye bu versiyonu seçmiþler ::-) Kedi ise neredeyse yok gibi?!
Hindistan Eyaletlere bölünmüþ.Bu bölünme elbet siyasi,etnik ve dinsel nedenlerden. Bulunduðum
bölge Güney; Tamil Nadu Eyaleti. Ýnsanlar kendilerini Tamil olarak tanýmlýyor ve Tamilce
konuþuyor. Gene devletin daðýttýðý broþürde güney eyaletlerinden “sosyalist” eðilim
bahsediyor. Ki dinsel törenlerde yada her zaman yerlere çizilen yada çiçekle bezenen
desenler mandalalar orak-çekiçli olabiliyor. MÝMARÝDev þehirler bizimkilerden farklý deðil. Mo
istilasýnda yapýlan tapýnaklar ve sömürgecilerin yapýlarýný saymazsak kapitalizmin standart
“tip projeleri” burada da uygulanýyor ve ne yazýk ki her yer inþaat
alaný…yani hýzla yayýlýyor. Kasabalara doðru kat sayýsý en çok 2-3. Kasaba merkezinde
dahi bahçesini korumuþ evlerin arasýnda geleneksel doðal ve yerel malzemeden yapýlmýþ evler
mevcut. Kasaba merkezinden köylere doðru geçtikçe gene sömürgecilerden kalma kir-pas içinde, ço
kullanýlmayan binalarýn dýþýnda her yer minik köy,mezra ile dolu. Mezralar tek sokaktan oluþup
evler Bambu iskelet ve hindistan cevizi yapraklarý ile kapatýlmýþ. Daha muhafazalý yada kalýcý
olsun diyenler-ki bu gruplar mezradan köy oluþumuna geçmiþ- duvarlarý bizim Karadeniz usulü
iskelet,hasýr üzerine samanlý toprak sýva yada kerpiç duvar yapmýþlar. Halkýn çoðu hala bu
geleneksel evlerde yaþýyor. ÝKLÝMGüney nerdeyse Karadeniz diyebiliriz. Sis,nem ve sýcak.
Astýmlýlarý nasýl etkiler bilemiyorum ancak rahatsýz etmiyor. Her yer yemyeþil. Hele evlerden
uzaklaþtýnýzmý adeta cennet görüntüleri ile doluyor her yer. Deðiþik kuþlar, insandan çok kaçma
hayvanlar,ürkek sincaplar ve bambular. Bambularýn bu kadar yoðun, kalýn ve büyük,yüksek
olabileceðini hayal bile edemezdim. Bulunduðum bölgede toprak killi,kumlu karýþýk. Cangýl topr
daha humuslu. Ancak genel olarak “insan diksen yetiþir” dedikleri bir havasý
var coðrafyanýn. Sanýrým Tarým-Çiftlikler bölümünde tekrar girerim bu konuya. BESLENMEHint
yemekleri harika. Hangisini saysam…hepsi çok güzel ve etli vejeteryan karýþýk. Baþtan
yerel yemekleri yiyeceðim denirse hem aç kalmanýz söz konusu olmayýp,ucuza beslenildiði gibi
üstelik çok leziz tatlarla tanýþýlýyor. Genellikle üç parmakla yeniyor.Ýstenirse kaþýk veren ye
vardýr ancak muz yapraðýnda getirilen lavaþa benzer bir ekmek,sýcak sýcak…yanýnda küçük
kapta soslu bir sývýya benzer bir þey…iþte lezzet orada.Ekmeði koparýp yada dürüm yapýp
banýyorsunuz. Bazen bu lavaþ ekmeðin içine birtakým gözleme gibi karýþýmlar atýyorlar,öfff..öff
(Masala Dosa) ,Yada lavaþ ocaktayken üstüne yumurta kýrýp baþlýyorlar sebzeleri,peyniri vs
atmaya… Umarým bu bölümü okurken karnýnýz toktur. Bu yemeklerin neredeyse tamamý sokak
kenarýndaki tezgahlarda yapýlýyor.Etin her türlüsünü ancak bizim ýzgara yada kebap biçiminde
deðil,piþirilmiþ,soslanmýþ biçimde.Ekmeði banýp parmaðýnýzla alýp yiyorsunuz. Ekmek ve diðer un
çok yiyecek pirinçten yapýlýyor. Pirinçle bizim buðdayla oynamamýz gibi oynamýþlar. Burada ekme
filan dedim ancak pek ekmek yemiyorlar. Pilav çeþitlerinin yanýna yukarýda bahsettiðim soslu
sývý,çorba standart yiyecek. Yanýna birde salata olursa ne ala. Limon suyuna bayýlýyorlar.
Sokaklarda bol bol çaycýlar var. Bu çaycýlarda birde “Samsa” lar var. Aman
kaçýrmayýn. Çay 10,Samsa 3 Rupi..3-4 Samsayla doyarsýnýz…uf ufff. Aaa burada da
neredeyse alkol yok.Aslýnda sigarada yok. Bol þerbet ve meyve. Heryerde meyve suyu
sýkýyorlar. Vee benim favorim,heryerde yanýmda eksik etmediðim temel besin
maddesi…aslýnda doping filanmý deseydim; ÞEKER KAMIÞI ! Çocukluðumda birhayli yediðimi
hatýrlýyorum.Belki bu nedenle çok benimsedim. Direk þekerli bir meyve kemiriyorsunuz ve
inanýlmaz tatlý! Kazdaðýnda yetiþtirmeyi deneyeceðim…ya tutarsa ?! KÜLTÜR-ÝLETÝÞÝMUçakt
baþlayan gözlemim þu an kaldýðým tamamýný Hintlilerin oluþturduðu çiftlikte (Ayarpadi) ve Pond
köylerdeki yaþanmýþlýklarýma göre beni “özgürlükten” sonra en çok çarpan iletiþim
biçimleri idi. Eðer direk olarak soru sormaz,yardým istemezseniz burada kimse sizinle
ilgilenmiyor! Ve sorunuz dýþýnda da aman þunu da anlatayým, dur garibandýr yardým edeyim durumu
yok. Bu davranýþ acaba yabancýlarýn yoðun yaþadýðý bölgelerdemi böyle diye düþünüp köylerde du
baktým…orada da durum aynýydý. Yokmuþsun gibi deðil de saygýlý mesafeyi her yerde
hissediyorsunuz. Belki sömürge zamanlarýnda kalmýþ bir alýþkanlýk. Bu ilk baþta garip
gelebilirken sonra iletiþim derslerinden hatýrladýðým “karþýndakinin ihtiyacý olan kadar
iletiþim” yani biz karþýmýzdakinin sormadýðý,ilgilenmediði bilgiyi dahi anlatmaya çalýþý
Ýmeceden örnek vermek gerekirse; vatandaþ içeri girer…biz baþlarýz
anlatmaya…”hoþ geldin,þunu þöyle yaptýk,bunu böyle yaptýk”… filan.
Aslýnda vatandaþ bize Assosu soracaktýr…biz bir dinlesek duyacaðýz vatandaþý! Kendi
aralarýnda çalýþýrken,yürürken vs..bol bol ana dillerinde, Tamilce konuþuyorlar. Davranýþlarý,
mimikleri ayný biz. Çevremizdeki insanlarýn benzerlerini burada görmeniz çok mümkün. Farklýlýk
ten rengi,kýyafet ve günlük yaþam alýþkanlýklarý, geleneksel yaþam biçimleri. Bunca farklýlýða
bu kadar benzerliðe þaþýrýyor insan. Belki 4.kez okumakta olduðum Fukuoka’nýn Ekin Sapý
Devriminde de fark ettiðim insan türünün ortak geliþtirdiði bir kültür var. Bu bizi biz yapýyor
Evrensel deðerler dediðimiz; Sevgi,saygý,hoþgörü,dayanýþma…Bunlarý doðuya doðru gittikçe
çok hissediyorsunuz. Yani bizim daðlardaki,Egede,Toroslarda yada Kaçkarda,Munzurdaki bu
evrensel deðerleri Ýranda,Hindistanda ve eminim Tayland,Vietnamda da görebiliriz.Her ne
kadar “küresel kültürel erime” ve “mcdonalds” laþma çok hýzlý ilerlese
de ve bunun için baþta Medyayý kullansa da daðlar,kýrlar hala bizim…geleneksel
kültürün.Bunu Kazdaðýnda,Dumanlýdaðda nasýl hissediyorsam burada da gözlemliyorum. Hindistan
inanýlmaz kültürel çeþitliliðe sahip.Rengarenk. Din,dil,ýrk…çeþit çeþit. Hani bizde derl
ya 72,5 millet…Hindistan ise 7000 çeþitten fazladýr. Kayýtlar yüzlerce dinden
bahsediyor. Abartý olmasýn diye yazmadým ama binlerden bahsediyor aslýnda. Þimdi bir düþünün bi
kültürün adetlerini…bayramlarýný,ölümleri,kutlamalarý,…Þimdi bunu binlerle
http://www.imeceevi.org
Joomla! ile Güçlendirilmiþtir
Oluþturan: 13 October, 2016, 00:44
Ýmece Evi
çarpýn. Burgazadasý Sünni,Alevi,Rum ,Ermeni ve Yahudilerden oluþuyor.Þu an rum ve ermeni çok ço
az olsada yaþanan renkliliði size anlatamam. Çok heyecan verici, doyurucu, zengin
hissediyorsunuz. Bu his insanlýðýn ortak kültüründen kaynaklanýyor. Diðer bir kültürün ürettiði
tüm insanlýða sayýyoruz ya…dolayýsý ile zenginlik küplerimiz,daðarcýðýmýz dolup taþýp mu
oluyoruz. Sanýrým þu an benimde Hindistanda yaþadýðým bu duygu. Ortak zengiliklerimize tanýk
olma hali ::-) Gene adadan örnek vereyim; birtane karakol-5 polis,bir saðlýk ocaðý bir doktorbir hemþire, 5 itfaiyeci,3 iskele çalýþaný.Ýþte devlet bu. Bu elemanlarla bizim hiçbir sorunumu
olmaz.Aksine topluluktan birileri gibiydiler. Hatta emekli olunca yerleþirler adaya. Ýþte
Hindistanda tanýk olduðum devletde bu durumda. Görevliler halký için var. Zart-zurt yok. Olsa
da istisnadýr… umarým!?Ýþte bu hal insanlarý özgür yapýyor. Gerçi yanlýþ anlaþýlmasýn; i
bu hali gerçekleþtirene kadar çok canlarý yanmýþ! Bu kazanýlmýþ,yada üretilmiþ bir hal!
Kendiliðinden bahþedilen bir özgürlük hali deðil!Gandi 60-70 yýl öncesinde baþlayan “yeni
ihtiyaç” tuzaðý ve saldýrýsýna kaþý “Çýkrýk Devrimini” baþlatýyor. Çýkrýðý ha
insanlarýna! Çýkrýðý kullanýp kendi kumaþýmýzý üretebilir ve bu tuzaktan benzeri yerel formülle
kurtulabiliriz diyor ve sonuç; hala pek çok üretimi kendileri gerçekleþtiriyorlar!Beklide
ifade etmeye çalýþtýðým cümle þöyle olacaktý; Kendi gýdasýný üreten insan,topluluk özgürdür! Ýþ
görebiliyorum burada. Köyde yaþayanlarýn çoðu Ýngilizce bilmiyor.Muhtemel okulada gitmemiþler.
Ancak yeni neslin tamamý okula gidiyor. Uniformalar vss… Ýngilizce ve sistem için ne
gerekiyorsa öðreniyorlar… EKONOMÝVe zurnanýn zýrt dediði yere geldik. Ýran yazýsýnda
hatýrlarsanýz bu ülkeyi “esnaf ülkesi” demiþtim. Yaþý 40 ýn üstünde olanlar hatýrla
“Banker Kastelli” ile paranýn deðeri keþfedilmeden öncede Türkiye bir esnaf
ülkesiydi. 12 Eylül sonrasý pek çok þey deðiþti… Hindistan ise esnaf ülkesinin öncesi
halinde. Henüz geleneksel yaþam çok yaygýn. Buna feodalitede deniyor… Sadu geleneðinin
olduðu,hatta yemek yemeyen,sadece hava ile beslenen insanlarýn olduðu bir ülkeden
bahsediyoruz. Bizdeki çelebiliðin,derviþliðin hala devam ettiði…insanlarýn çok ama pek
çok hoþgörülü,esnek olduðu, batýya göre daha az çalýþtýðý bir coðrafyadan bahsediyoruz. Ýnsanla
kadar yiyor. Göbekli neredeyse yok gibi. Ýnsanlar çok çalýþmaz ve çok yemek yemezse ne olur?
Kendilerine,ailelerine, topluluklarýna,estetiðe,sanata zaman ayýrýrlar deðilmi?Ýþte onlarda
bunu yapmýþlar. O nedenle batýdan gelenler bu yaþama ve iklime bayýlmýþlar.Elbette tüm bu yaþam
biçimiyle kocaman bir çeliþki oluþturan “neo-liberalizm”in prens ve
prenseslerini,”üst kast” mensuplarýný,uluslar arasý þirketlerin izlerini ve
onlarýn hýzla geliþtirdiði endüstri ve ürünlerini görmezden gelmiyorum. Sadece bu saldýrý,baský
dünyanýn her yerinde olduðu için ve hepimizin bunu bir þekilde bildiði için bu tatsýz ayrýntý
yerine bize ilham verecek kadim bilgilere ve yerel iliþkilere odaklanýyoruz. Hala
soruyorsanýz buradaki insanlarýn temel geçimi doðadan! Ya topraktan yada ormandan. Yerleþik
yaþama geçenler hepsini bir arada yapýyor ancak hala doðadan beslenip ihtiyaçlarý için bazý
orman ürünlerini toplayýp pazara getirip satarak temel ihtiyaçlarýný karþýlayan topluluklarda
var. Tabii “yeni ihtiyaçlar” için daha fazla çalýþmak,yeni iþ alanlarý açmak,üretim
çoðaltmak,kalkýnmak vs… buraya da bulaþmýþ durumda. Ancak bizden daha iyi durumda
olduklarýný söyleyebilirim ::-) Bunu da þu örneklerle iletip yazýyý da baðlýyorum; ***Batýda
sokaklarda yürürken insanlarýn suratý duygusuzdur! Göz temasý varsa selamlaþmak
adettendir.***Batýda tensel temas neredeyse yok gibidir…bu durum ne yazýk ki
danslarýna da yansýmýþ durumda.***Bizde,istiklal caddesi gibi insanlarýn bir parça eðlenmeye
geldiði bir alanda dahi artýk yüzler duygusuzlaþmaya baþladý***Bizim daðlarda hala,her þeye
raðmen samimiyet,hoþgörü ve açýklýk dýþa vurulur***Bizim daðlarda artýk bakkallar var ve endüst
süt-peynir satýlýyor.***Bizim daðlarda artýk çocuk çobanlýðý devir almýyor ve kýzlar aþaðýda, k
evi olmayan erkekle evlenmiyor.***Hindistanda göz temasý olmasada insanlarýn yüzü tebessüm
halinde.***Hindistandaki köylerde de bakkallar var.Ancak hala buzdolabý ve ürünleri
yok.***Hindistanda kýzlar sevdiði oðlanla evleniyor ve henüz “yeni ihtiyaçlar”
buna engel deðil. Yaþasýn Özgür Hindistan ::-)Umarým burada tanýk olduklarým yaþamýmý deðiþtir
bana daha fazla ilham verdiði gibi daha çok cesaret verebilir. Ve bu yazýlar benzerlerimle
buluþmama aracýlýk eder. Auroville yazýsýnda görüþmek üzere,Tamil diyarýndan
sevgilerimle…Ýsmail Yenigün02.Þubat.2011
http://www.imeceevi.org
Joomla! ile Güçlendirilmiþtir
Oluþturan: 13 October, 2016, 00:44