Organik gıda perakendeciliği için EQF ve ECVET bazlı eğitim kursu
Transkript
Organik gıda perakendeciliği için EQF ve ECVET bazlı eğitim kursu
Avrupa Yeterlilikler Çerçevesi ve Mesleki Eğitim-Öğretim için Avrupa Kredi Sistemi (ECVET)’e Dayalı Organik Gıda Perakendeciliği Kursu METODOLOJİSİ Prof. Dr. Feyzi UĞUR Doç. Dr. Ali KARABAYIR Yrd. Doç. Dr. Nazan ARİFOĞLU Yrd. Doç. Dr. Canan ÖZTOKAT KUZUCU Öğr. Gör. Selçuk BİRER ECVET-based training of trainers in organic food retailing to ‘EcoQualify’ Quality Assurance System (ECVET-ECOQUALIFY) № 2013-1-BG1-LEO05-08698 1 ORGANİK PERAKENDECİLİĞİNDEKİ EĞİTMENLERİN “ECOQUALIFY” KALİTE GÜVENCE SİSTEMİNE GÖRE ECVET’e DAYALI EĞİTİMİ /ECVET-ECOQUALIFY/ ÖZET ECVET-EcoQualify projesinin başlıca amacı organik perakendecilik alanındaki öğretmen, eğitmen ve öğretim görevlileri için pilot eğitim kursu sağlamaktır. Kurs, öğretmenlere ECVET ve AYÇ’ne dayalı eğitim-öğretim kurslarını tasarlama, planlama ve dağıtma becerisini sağlayan öğrenme araçları sunacaktır. Projenin temel amaçları şunlardır: EcoQualify için AYÇ ve ECVET’i katılımcı ülkelerin UYÇ’sine tercüme etmek ve uyarlamak; “EcoQualify” KGS odaklı organik sektördeki öğretmenlerin, eğitmenlerin ve asistanların eğitimi için gereken pedagoji ve metodları analiz etmek, bir araya getirmek ve tanımlamak ve AYÇ ile ECVET’in öğrenme sonuçları yaklaşımını takip etmek; Online eğitim kurslarının pilot uygulamasını yapmak ve geliştirilmesi için dönüt toplamak; Uygulama topluluğunun ortak çıkarlarını tanımlamak ve eğitim kursu amaçlayan bir pazar oluşturmak adına organik perakendecilik sektöründeki VET hissedarları arasında ortak bir işbirliği anlaşması yayınlamak. Projenin başlıca ürünleri; - “E(co)-Qualify Kalite Güvence Sistemine göre organik gıda perakendeciliği için AYÇ ve ECVET’e dayalı eğitim kurslarının anlaşılır ve dataylı olarak metodolojisinin elde edilmesi - Organik perakendeciliği sektöründeki VET kurumları için kılavuz - Eğitim kursu ve eğitim-öğretim materyalleri (e-öğrenme de dahil olmak üzere) - Uygulama topluluğu için sosyal ağ platformudur. - Genel olarak proje aktivitelerinin, genelde kabul gören nitelik ve eğitim standartlarının yeleşmesine katkıda bulunarak organik perakendecilik sektöründeki VET eğitimcilerinin yeterliliğini artırdığı öngörülmektedir. 2 Ortaklık Avrupa’nın 6 ülkesinden (Avusturya, Bulgaristan, Çek Cumhuriyeti, Almanya ve İtalya) oluşup bir de katılımcı ülke (Türkiye) bulunmaktadır. Konsorsiyum, projenin çeşitli çalışma alanlarını barındıran uzmanlaşmış kurumlardan oluşmaktadır Ortaklık iki üniversitenin (UARD-Bulgaristan ve ÇOMÜ-Türkiye) işbirliğini, 3 adet yetişkin eğitimi sağlayıcıyı (Adrialand-İtalya, FORUM Berufsbildung e.V ve Ökomarkt Hamburg) ve 1 yetişkin eğitimciler birliğini içermektedir. Ayrıca proje konsorsiyumu Almanya’dan Institute Equalita, Çek Cumhuriyeti’nden Zivy Venkov ve Avusturya Viyana’da kurulmuş olan Organik Perakendeciler Birliği’ni de (ORA) barındırmaktadır. UARD tüm aktiviteleri proje yürütücü ve yüklenici koordinatör olarak gerçekleştirecektir. 3 ORGANİK PERAKENDECİLİĞİNDEKİ EĞİTMENLERİN “ECOQUALIFY” KALİTE GÜVENCE SİSTEMİNE GÖRE ECVET’e DAYALI EĞİTİMİ (ECVET-ECOQUALIFY) Yaşam Boyu Öğrenme Programı LEONARDO DA VİNCİ Yenilik Transferi № 2013-1-BG1-LEO05-08698 AYÇ ve ECVET’e Dayalı Organik Gıda Perakendeciliği Kurs METODOLOJİSİ 4 İçindekiler 1. Giriş .................................................................................................................................................. 6 2. Eco-Qualify ve AYÇ arasında karşılaştırma .................................................................................... 9 2.1. Avrupa Yeterlilikler Çerçevesi (AYÇ) ......................................................................................... 9 2.2. AYÇ’nin Faydaları ...................................................................................................................... 10 2.4 ECVET’in Faydaları .................................................................................................................... 11 2.5. ECVET ve Diğer Avrupa Araçları .............................................................................................. 12 3. Organik Ürün Perakendeciliği ve 5 Mesleki Profil ....................................................................... 15 4. ECVET Metodoloji Taslağı ........................................................................................................... 21 5. Verimliliği artırmak için UYÇ sistemleri and stratejileri .............................................................. 24 5.1. Türkiye Ulusal Yeterlilikler Çerçevesi ....................................................................................... 24 5 1. Giriş İnnovasyon Projesi Transfer Özeti Proje amaçları ve stratejisi Yenilik projesi transferinin amacı EcoQualify için AYÇ ve ECVET’in katılımcı tüm ülkelerin Ulusal Yeterlilikler Çerçevesi’ne tercüme edilmesi ve uyarlanmasıdır. Başlıca amaç ihtiyaç duydukları becerileri sunmak amacıyla öğretmen, eğitimci ve öğretim görevlilerine organik gıda perakendeciliği alanında bir kurs sağlamaktı; böylece e-öğrenme de dahil olmak üzere kendilerine göre ECVET ve AYÇ’ye dayalı eğitim kurslarını tasarlayıp, planlayabilir ve dağıtımını yapabilirlerdi. Bu nedenle AYÇ ve ECVET odaklı organik gıda perkendeceliği eğitim kursu için önce uygun bir motodoloji bulunması ve VET öğretmen ve eğitimcilerinin rolündeki değişimlerin araştırılması ve düzenlemesi gerekiyordu. Yeterlilik merkezli bir yaklaşım kullanılması ve öğrenim çıktılarının bulunmasına odaklanılması proje ortakları için büyük önem taşıyordu. Çalışma sürecinin başında ortaklar, organik ürün sektöründeki öğretmen, eğitimci ve öğretim görevlileri için öğretim yöntem ve metodolojisini beraber analiz edip, biraraya getirerek tanımladılar. Tüm Avrupa ülkelerinde VET öğretim yapmak, bilgisayar odaklı yaklaşım kullanmak ve öğrenme çıktıları önceliktir. Bunun yanı sıra VET’teki yeni metodoloji ve didaktik yaklaşımların uygulanması önemli ölçüde profesyonellik gerektirmekte ve hala tam olarak anlaşılması ve anlatılması gerekmekte. Şu anki proje Alman-Avusturya işbirliğinin deneyim ve pratiğine dayalı organik perakendeciliği alanında yeni bir pedagoji sunmayı amaçlamaktadır. Oldukça geniş yeterlilik standartlarıyla “EcoQualify” Kalite Güvence Sistemi 1 tüm yeni geliştirilen eğitim önerilerinin merkezindeydi. Yeterlilik standartları bir şirketin üretim, işleme ve pazar alanlarındaki bilgi, beceri ve yeterlilik bakımından operasyonel idari seviyesini gösterir. Bunun yanı sıra “EcoQualify” Kalite Güvence Sistemi öğretmenlerin niteliklerini de belirtmektedir. 1 ECO-Qualify, organik gıda perakendeciliğinin ileri düzeyde eğitimi için kullanılan anlaşılır bir Kalite Güvence Sistemidir (KGS). Anlamlı bir ölçme-değerlendirme ve sertifika sistemi sağlar ve farklı eğitim-öğretim sistemleri doğrultusunda katkıda bulunur. 6 Tüm eğitim birimleri “EcoQualify” Kalite Güvence Sistemine dayalı olmak zorundaydı. Başlıca amaçlardan biri AYÇ ve ECVET öğrenme çıktıları amaçlarını takip etmekti. Öğrenme çıktılarının ulusal versiyonları oluşturuldu ve sonrasında değerlendirildi. Bunun dışında, oluşturulan konsorsiyum pilot olarak denendi ve online eğitim kurslarında test edildi. Geliştirilmesi için üyeleri tüm kullanıcılarından dönütler toplandı. “Çıkar Birliği” için bir Sosyal Ağ Platformu kuruldu ve organik perakendeciliği sektöründeki VET’in hissedarları arasında ortak bir işbirliği anlaşması yayınladılar. Sonrasında pazar odaklı bir eğitim kursu şekillendi. Bunların haricinde, organik sektöründeki VET kurumları için kılavuzlar oluşturuldu. Kazançlar ve Öncelikler Genişleyen organik sektörü kalifiye işçi ve yöneticilerin ve onları eğitecek olan eğitimcilerin artan sayısından kazançlı çıkacaktır. Organik gıda perakendeciliği iyi eğitimci ve öğretmenlerin eksikliğinden kaynaklanan boşluk sayesinde şekillenmiştir. Konsorsiyum, Avrupa Parlamentosu’nun VET sağlayıcılarını da içeren ECVET’i daha ileri götürme isteğine cevaben harekete geçti. Yeni metodolojik ve didaktik yaklaşımları, yenilikçi eğitim metotlarını e-öğrenme de dahil olmak üzere uygulama ihtiyacı konsorsiyum için son derece güçlü bir dürtüydü. Proje sonuçları genelde kabul gören nitelik ve eğitim standartlarının yerleşmesine de katkıda bulunarak organik sektöründeki VET eğitimcilerinin yeterliliğini artıracaktır. ECVET-“EcoQualify” şu önceliği adres göstermektedir: VET öğretmenlerinin, eğitimcilerinin, öğretim görevlilerinin ve VET kurum yöneticilerinin başlangıç ve devam kurslarını destekleyin. Hedef grup öğretmenleri ve eğitimcileri, VET hizmet sağlayıcılarını ve yaşamboyu öğrenme programındaki eğitmenleri kapsamaktadır. Hedef sektörler eğitim, tarım, organik ticaret ve perakende satış, ekolojik alan ve gıda güvenliğidir. Projenin başlıca ürünleri; EcoQualify Kalite Güvence Sistemine göre organik gıda perakendeciği için AYÇ ve ECVET merkezli eğitim kurslarının anlaşılır ve dataylı olarak metodolojisinin elde edilmesi Organik perakendeciliği sektöründeki VET kurumları için kılavuz Eğitim kursu ve eğitim-öğretim materyalleri (e-öğrenme de dahil olmak üzere) Uygulama topluluğu için sosyal ağ platformudur. 7 “AYÇ için ECO-QUALIFY” projesinde geliştirilen eski ürünlerin yeniden çalışılması 1. AYÇ ve “EcoQualify” arasındaki karşılaştırma tablosu Paylaşılan AYÇ ve “EcoQualify”arasındaki karşılaştırma tablosu, Avrupa Yetrlilikler Çerçevesi tarafından yaşamboyu öğrenme için belirlenen 8 yeterlilik seviyesi ile Eco-Qualify II tarafından öngürülen öğrenme çıktıları arasında açık bir benzerlik göstermektedir (2008/C 111/01). Eco-Qualify bilgi, beceri ve yeterliliklerini AYÇ seviyelerine göre kıyaslayarak Ekokalite niteliklerinin AYÇ sistemine transferini sunmaktadır. Organik ticaretteki mesleki profillere göre bu tablo AYÇ seviyelerinin yalnızca ilk beşine dayanmaktadır. Her bir seviye belirli bir mesleki alanla bezerlik göstermekte ve tek bir UYÇ seviyesiyle kıyaslanabilir durumdadır. İlaveten partnerler, AYÇ yaklaşımına göre öğrenme çıktılarının detaylı anlatımlarla “EcoQualify” öğrenme çerçevesinde bulunan tüm bilgi, beceri ve yeterlikleri AYÇ seviyelerine ilişkilendiren anlaşılır bir araştırma ortaya koydular. 2. ECVET birimlerinde metodoloji taslakları ve kredi özellikleri Eco-Qualify yeterlilik kredi sistemi, “EcoQualify” niteliklerini tüm Avrupa’da uygulayabilmek için tanımlanabilir yapmak amacıyla her bir nitelik seviyesinin benzerlik gösteren öğrenme birimlerini ve kredi puanlarını tanımlamaktadır. Eco-Qualify niteliklerinin ECVET’e entegrasyonuna yönlendiren, EQVET birimleri kredi özellikleri üzerine olan metodolojinin taslağıdır. Strateji, informal ve non-formal bilginin önemsendiği diğer sektörlere proje sonuçlarının transfer edilebilmesini garanti altına alan aşağıdan yukarıya (iş ve pazar sektöründen eğitim öğretim aktivitelerine) yaklaşımıdır. Farklı Avrupa ülkelerinin mesleki ve eğitimsel içeriğinde tanınan nitelikleri transfer etmek için temel birimleri ve paylalaşılan kredi sistemine yerleştirilebilir noktaları tanımlar. Partnerler şu yaklaşmı izlemiştir: 2 yıllık bir öğrenme sürecine dayanan toplamda 120 kredi, tüm “EcoQualify” öğrenme yolu için tanımlandı ve önem, karmaşıklık ve sarfedilen çabaya göre her bir 5 ana öğrenme seviyesi için bir yüzdelik hesaplandı. 3. Tüm katılımcı ülkelerin UYÇ sistemlerinin açıklaması Elkitabının bu kısmı için partnerler kendi ülkelerindeki UYÇ sisteminin gelişimiyle ilgili bilgi topladı. Bazıları ECO-QUALIFY niteliklerinin UYÇ’ye entegrasyonu için yararalı gördüğü stratejileri sunarak sistemin verimliliğine katkıda bulunmak istemektedir. Grup, AB metinlerini bu el kitabında toparlayıp entegre ederek her bir ülkenin ECVET ve AYÇ’yi uygulayarak ve geliştirerek hangi noktaya geldiğini, neler yapıldığını ve yapılacağını göstermek niyetindedir. 8 2. AYÇ ve Eco-Qualify arasında kıyaslama 2.1. Avrupa Yeterlilikler Çerçevesi (AYÇ) “AYÇ, farklı Avrupa ülkeleri ve sistemleri arasındaki yeterlilikleri daha okunabilir ve anlaşılabilir yapmak için çeviri aleti gibi hareket eden, ülkelerin yeterlilik sistemlerini birbirine bağlayan yaygın bir Avrupa referans çerçevesidir. Başlıca iki amacı vardır: vatandaşların ülkelerarası hareketliliğini artırmak ve yaşam boyu öğrenimlerini kolaylaştırmak. Avrupa Parlamentosu ve Konseyi’nin, yaşamboyu öğrenme için Avrupa Yeterlilik Çerçevesi’nin kurulması üzerine tavsiyesi resmi olarak 2008 Nisan’da yürürlüğe girdi (2008/C 111/01)2. Kendi ulusal yeterlilik sistemlerini AYÇ ile bağdaştırmak için 2010 yılını, bireysel yeterlilik sertifikalarını uygun AYÇ seviyesine referans oluşturduğunu güvence altına almak için de 2012 yılını belirlediler. AYÇ, ortak bir Avrupa referansı – 8 farklı referans- etrafında farklı ülkelerin ulusal yeterlilik sistem ve çerçevelerini biraraya getirecektir. Seviyeler başlangıçtan (1. Seviye, örneğin mezuniyet sertifikası) ileri (8. Seviye, örneğin doktora) seviyelere kadar tüm yeterlilikleri kapsayacaktır. Yaşamboyu öğrenmeyi geliştirmenin bir aracı olarak AYÇ akademik eğitim-öğretimin yanı sıra mesleki ve genelde elde edilen yeterliliklerin tüm seviyelerini kapsamaktadır. İlaveten çerçeve başlangıçta ve eğitim-öğretim sürecinde elde edilen yeterliliklere de hitap etmektedir. 8 referans seviyesi öğrenme çıktıları açısından tanımlanmıştır. AYÇ, Avrupa’nın eğitim-öğretim sistemlerinin oldukça geniş olduğunun ve bu yüzden de mümkün olan ülkeler ve kurumlar arası kıyaslama ve işbirliği yapmak için öğrenme çıktılarına bazı değişiklikler gerektiğinin farkındadır. AYÇ’de öğrenme çıktısı, bir öğretim sürecinin ardından kişinin ne bildiği, anladığı ve yapadildiği durum olarak tanımlanmıştır. Bu yüzden AYÇ çalışmanın uzunluğu gibi girdiler yerine öğrenmenin sonuçlarına odaklanmayı önemser. Öğrenme çıktıları bilgi, beceri ve yeterlilik olarak üç kategoriye ayrılır. Bu şunu işaret etmektedir ki farklı kombinasyonlarda yeterlilikler; teorik bilgi, pratik ve teknik beceri ve başkalarıyla birlikte çalışabilmenin önemli olduğu sosyal yeterlilikler de dahil olmak üzere öğrenme çıktılarını oldukça geniş bir biçimde gözler önüne sermektedir.” 3 2 http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:C:2008:111:0001:0007:EN:PDF 3 http://ec.europa.eu/education/pub/pdf/general/eqf/broch_en.pdf, DOI 10.2766/14352, European Communities, 2008, page 3 9 2.2. AYÇ’nin Faydaları “Tavsiye, çeşitli ulusal yeterlilik sistemlerini biribirine bağlayan ve aralarındaki iletişimi kolaylaştıran ortak bir Avrupa referansı kuracaktır. Bağımsız ancak birbiriyle bağlantılı ve orantılı bir şekilde anlaşılabilir bir yeterlilik sistemi ağı da dolayısıyla oluşturulacaktır. Öğrenme çıktılarını ortak bir referans noktası olarak kullanarak çerçeve, yeterliliklerin ülkeler, sistemler ve kurumlar arası transfer ve kıyaslamasını kolaylaştıracaktır ve böylelikle ulusal seviyenin yanı sıra Avrupalı pek çok kullanıcı için de gerekli hale gelecektir. Çoğu Avrupa ülkesi AYÇ’yi yansıtan ve karşılık veren Ulusal Yeterlilik Çerçevesi (UYÇ) geliştirmeye karar verdiler. Bu gelişmeler Avrupa işbirliği süreç seviyesinin ulusal düzeyde sağlaması açısından önemlidir. UYÇ’nin 2004’ten bu yana hızlı gelişimi tüm seviyelerdeki yeterliliklerin artan şeffafık ve kıyaslanabilirlik ihtiyacını ve AYÇ’yi destekleyen temel prensiplerin açık bir şekilde paylaşılması gerektiğini göstermiştir. Ülkelerin yeterlilik sistemleri arasındaki bu yakın ilişkinin pek çok yarar sağlayanı vardır: AYÇ öğrencilerin ve çalışanların önemli ölçüde hareketliliğini sağlayacaktır. Öğrencilerin diğer ülkelerdeki işverenlere yeterlilik seviyelerini ifade etmelerini kolaylaştıracaktır. Bu da işverenlerin başvuran adayların niteliklerini yorumlamalarına yardımcı olacak ve böylece Avrupa’da iş pazarı hareketliliğine fayda sağlayacaktır. Oldukça pratik bir seviyede 2012’den tüm yeterliliklere uygun AYÇ seviyesine bir referans sağlamak zorundadır. Bu yüzden AYÇ Europass, Erasmus ve ECTS gibi mevcut Avrupa hareketlilik araçlarını tamamlayarak takviye edecektir. AYÇ bireylerin yaşam boyu öğrenmeye ulaşması ve yer almasına katkıda bulunmalıdır. Ortak bir referans noktası oluşturarak, AYÇ öğrenme çıktılarının nasıl farklı yapılarla bir araya gelebileceğini (örneğin resmi çalışma ya da gibi) gösterecek ve böylece eğitim ve eğitim verenler arasındaki bariyeri azaltmaya katkıda bulunacaktır (örneğin birbirinden ayrı işleyebilen yüksek öğrenim ve mesleki eğitim-öğretim). Bu, ilerlemeyi artıracak ve böylelikle öğrenciler öğrendiklerini tekrarlamak zorunda kalmayacaktır. • AYÇ, non-formal ve informal öğrenmenin geçerliliğini kolaylaştırarak iş ya da diğer aktivite alanlarından yoğun tecrübelerle bireyleri destekleyebilir. Öğrenme çıktıları üzerindeki odak, bu düzenlemelerdeki öğrenme çıktılarının içeriğe denk ve resmi yeterliliklerle bağlantılı olup olmadığını belirlemeyi de kolaylaştıracaktır. • AYÇ bireysel kullanıcıları eğitim öğretim sağlayıcılarının yanı sıra ulusal sistemlerin dışında verilen yeterliliklerin şeffaflığını artırarak örneğin sektörler ve çok uluslu şirketler aracılığıyla da destekleyecektir. Öğrenme çıktılarına dayalı ortak bir referans çerçevesinin benimsenmesi, ulusal otoriteler ve diğer ortakların verilen geleneksel yeterlilikleri karşılaştırma ve bir araya 10 getirebilmelerini de kolaylaştıracaktır. Böylece AYÇ sektörlerin ve bireylerin yeterliliklerinin artan uluslararasılığından faydalanmasına yardımcı olacaktır. AYÇ eğitim-öğretim sistemi, iş pazarı, sanayi, ticaret ve vatandaşlara etkisi olan hırslı ve geniş kapsamlı bir araçtır.”4 2.3. Mesleki Eğitim ve Öğretim için Avrupa Kredi Sistemi “Mesleki Eğitim Öğretim için Avrupa Kredi Transfer Sistemi (ECVET) nitelik edinme için yaşamboyu öğrenmeyi, Avrupalı öğrenicilerin hareketliliğini ve öğrenme politikalarının esnekliğini destekleyen bir Avrupa aracıdır. Avrupa Parlamentosu ve Konsey’i tarafından (18 Haziran 2009) kabul edilmesinin ardından ECVET artık üretken bir aşamaya gelmiştir5. ECVET kavram ve prensipleri, ECVET’in 2012’ye kadar Avrupa’da yer alan VET niteliklerine aşama aşama uyarlama koşullarını garanti almak için test edilip sunulacaktır. Bu bakımdan bu belge ECVET’in bölgesel, ulusal ve Avrupa çapındaki proje, başlangıç ve denemelerini desteklemek ve teşvik etmek için tasarlanmıştır. Avrupa Parlamentosu ve Konseyi’nin tavsiyesine dayanmaktadır. İlgilenenlerin de ECVET’le tanışmasını sağlamaktadır. Mesleki Eğitim Öğretim için Avrupa Kredi Transfer sistemi (ECVET) mesleki eğitim öğretimde ortak güven ve hareketliliği artırmayı amaçlayan bir Avrupa aracıdır. Avrupa Komisyonu’na üye ülkeler tarafından işbirliğiyle geliştirilen ECVET 18 Haziran 2009 tarihinde Avrupa Parlamentosu ve Konseyi tarafından resmen kabul edilmiştir. Katılımcı ülkelerin ECVET’i kabul etmesi ve uygulaması isteğe bağlıdır. İlerleyen yıllarda katılımcı ülkeler ve komisyon, bu aracın davet edilecek tüm ortaklarla birlikte Avrupa çapında test edilmesini destekleyecektir“6 2.4 ECVET’in Faydaları “ECVET’in amacı bir yapı oluşturup ortak bir dil geliştirerek ve Avrupa boyunca VET sağlayacıları arasında ortak bir güven ve değişimi teşvik ederek hareketlilik süresince öğrencilerin başarılarıyla 4 http://ec.europa.eu/education/pub/pdf/general/eqf/broch_en.pdf, DOI 10.2766/14352, European Communities, 2008, page 4. 5 http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:C:2009:155:0011:0018:EN:PDF. 6 http://ec.europa.eu/education/lifelong-learning-policy/doc/ecvet/faq_en.pdf , Dossier 2011.3115, ECVET Questions and answers, p. 1. 11 ilgili farkındalık yaratmaktır. Uluslar arası hareketliliğin içeriğinde ECVET, öğrencilerin eğitim ve öğretim süreçlerini aşmadan öğrenme çıktılarının tanınmasını desteklemeyi amaçlar. ECVET bireylerin öğrenme sürecinde hareketliliğin tanınmasına katkıda bulunur. İşçiler için yurtdışında kazanılan kalite etkinliği daha anlaşılır durumdadır. Öğrenicinin neyi kazandığını tanımlamak ve belgelendirmek uluslar arası eğitimin ve eğitim tecrübesinin güvenilirliğini artırmaktadır. ECVET, yaşamboyu öğrenme fırsatlarını artırarak program ve izlenen yolların nitelik kazanması adına esnekliğini de desteklemektedir. Gençlerin ya da yetişkinlerin ülkeler, kurumlar ya da sistemler (örneğin başlangıç ya da devam kursları gibi) içinde formal, non formal ya da informal olmak üzere öğrendiklerini gözlemlemeyi kolaylaştırmaktadır. Öğrencilerin yurtdışındaki eğitimlerinin sorumluluğunu üzerine alma fırsatını sunarak VET sağlayıcıları, eğitim vizyonlarını genişletebilir, eğitim programlarının çekiciliğini ve Avrupa içindeki ünlerini artırabilirler. ECVET tarafından oluşturulan yaşam boyu öğrenme olanakları VET sağlayıcıları ve şirketler arasında da işbirliği oluşturmaktadır. Bu ECVET’in eğitim ve iş pazarı arasındaki bağı güçlendirdiği anlamına gelmektedir.”7 2.5. ECVET ve diğer Avrupa araçları “Eğitimdeki Avrupa işbirliğinin amaçları arasında yaşamboyu öğrenme ve hareketliliği desteklemek için ortak araçların geliştirilmesi amacı yer almaktadır. Bu araçlar sinerji ve ortak görüş alış verişi yoluyla geliştirilip uygulamaya konmuştur. ECVET’in test edilmesi ve değerlendirilmesi aşağıdaki Avrupa araçlarıyla tamamlayıcı niteliktedir: • Avrupa Yeterlilik Çerçevesi (AYÇ) ve ECVET öğrenme çıktılarına aynı yaklaşımda bulunmaktadır. AYÇ seviyeleri aynı zamanda ECVET için de refereans oluşturmaktadır. • Europass belgeleri yani Avrupa Sertifika Desteği ve Europass Hareketliliği, her bir öğrencinin edindiği nitelik ve krediyi tanımlamak için ECVET kavramlarını entegre eder. • Avrupa Kalite Güvence Sistemi Referans Çerçevesi ECVET’in uygulanmasını destekleyecektir. • Yüksek öğrenim için Avrupa Kredi Transferi ve Akümülasyon Sistemi (ECTS) tamamlayıcı olacaktır. Nonformal ve informal öğrenmenin geçerliliği için Avrupa prensipleri, nitelik edinme açısından 7 http://ec.europa.eu/education/lifelong-learning-policy/doc/ecvet/flyer_en.pdf, page 2 12 nonformal ve informal öğrenmenin geçerliliğine katkıda bulunmanın yanı sıra ECVET’ten de faydalanacaktır.”8 ECVET’in Ana Özellikleri ve Temel Elementleri “ECVET’in teknik özelliklerine göre nitelikler öğrenme çıktılarının birimlerine göre tanımlanmıştır. ECVET üzerine tavsiye (2009) öğrenme çıktılarının bir birimini “değenlendirilebilir ve geçerli olup bilgi, beceri ve yeterlilik şeklinde anlamlı bir bütünden oluşan bir nitelik bileşeni” olarak tanımlar. Diğer yandan öğrenme çıktıları için kredi “niteliğe karşı biriktirilen ya da diğer öğrenme programları veya niteliklere transfer edilebilen ve değerlendirilebilen öğrenme çıktıları bütünü” anlamına gelmektedir. Bu öğrenme çıktılarının değerlendirilen bir biriminin, öğrenme çıktılarının kredisini elde etmeyi sağladığı anlamına gelmektedir. Bu yüzden krediler üniteyi başarıyla geçen öğrenicinin ne düzeyde bilgi, beceri ve yeterlilik kazandığını göstermektedir. ECVET puanları “bir nitelikteki öğrenme çıktılarının nihai boyutunun ve yeterlilikle alakalı ünitelerin göreceli ağırlığının sayısal sunumudur”.9 60 ECVET puanının bir yıllık tam zamanlı VET eğitiminde kazanılması beklenen öğrenme çıktılarına ilintilendirilmesi gibi bir gelenek vardır. Kredi ve ECVET puanları bu yüzden farklı birimlerdir. Kredi öğrenicinin kazandığı bilgi, beceri ve yeterlilikler bütünüyken, ECVET puanları nitelik içerisinde ünitenin yoğunluğuyla ilgili bilgi verir. Sistem öğrencinin nonformal eğitimin yanı sıra informal ve formal eğitim düzenlemeleriyle öğrenme çıktıları için kredi birktirmesine de olanak sağlayacak şekilde tasarlanmıştır. Bu yüzden öğrenme çıktılarının değerlendirme, geçerlilik ve birikimi için temel oluşturur. 8 http://ec.europa.eu/education/lifelong-learning-policy/doc/ecvet/flyer_en.pdf, page 3 9 The development of ECVET in Europe, CEDEFOP, Publications Office of the European Union, 2010,working paper number 10. 13 ECVET kredi puanı hesaplaması ECVET puanları bir yeterliliğe bir bütün ve parçaları olarak bölüştürülür. ECVET puanlarının bir yeterliliğe bölüştürülmesi, tam zamanlı olarak VET ile bir yılda kazanılması beklenen öğrenme çıktılarına bölüştürülen 60 puana göre bir anlaşma kullanılmasına dayanır. Tavsiyede belirtildiği gibi “verilen bir nitelik için resmi bir öğrenme içeriği referans olarak alınır ve gelenek üzerine puanların toplam sayısı o niteliğe verilir. Bu toplamdan ECVET puanları, nitelik içerisindeki göreceli ağırlığına göre her bir birime bölünür.” ECVET puanlarının sayısı bir birimin göreceli ağırlık ve önem ilişkisini ifade eder. ECVET tavsiyesini göre, ECVET puanlarının bölüştürülmesi aşağıdaki yaklaşımlara ya da kombinasyonlarına mecburdur: - Farklı ortaklar yeterliliğin kısımları arasında diğer yeterlilik seviyelerinin ilerlemesi, iş pazarı ya da sosyal entegrasyon için, ünite öğrenme çıktılarının göreceli olarak önemine göre farklı kısımlarına “değer vermektedir”; - Ünitedeki öğrenme çıktılarının zorluk derecesi, alanı ve hacmi (zorluk, alan ve bilgi hacmi) bütün niteliğin öğrenme çıktılarıyla ilişki halindedir. Ünitedeki beceri ve yeterlilikler tüm niteliğin beceri ve yeterlilikteki payına bakarak değerlendirilir; - Ünitenin gerektirdiği öğrenme çıktılarını edinmek için öğrencinin sarfetmesi gereken çaba (öğrencinin çabası, iş yükü ya da öğrenme için gereken zaman); Hangi metot ya da kombinasyon seçilirse seçilsin ünitenin uzunluğu rasyonel olmalıdır; çok kısa üniteler tam olarak anlaşılmadan geçilmesine sebep olabilirken çok uzun üniteler de hareketliliği kısıtlayabilir.”10 10 http://ec.europa.eu/education/lifelong-learning-policy/doc/ecvet/brochrec_en.pdf 14 3. ORGANİK ÜRÜN PERAKENDECİLERİ VE 5 MESLEKİ PROFİL Profiller Partnerlerin uzlaştığı ilk konu, üzerinde çalıştığımız öğrenme sürecinin tartışmasız amacı olan mesleki yeterlilikti. Daha önceki proje sonuçları ve anketlere dayanarak inanıyoruz ki bugün Avrupa’da organik ürün pazarının da büyümesiyle Organik Ürün Perakendeciliği yeni bir Mesleki Yeterlilik olarak yetişiyor. Bu projede bahsettiğimiz daha önceki Leonardo da Vinci Eko-kalite projesinin amacı da muhakkak ki bu Mesleki yeterlilikti. Uzun ve derin tartışmalar, ortakların yeni başlayan bir çalışanı profesyonel bir Organik Ürün Mağaza Müdürü haline getirecek olan bilgi, beceri ve yeterlilikte daha iyi bir seviyeye gelmesi için takip etmesi gereken mesleki süreçleri oluşturan 5 mesleki profili tanımlamasına olanak sağladı. Bu nokta, henüz lise ya da üniversite gibi geleneksel eğitim kurumları tarafından henüz dikkate alınmamakla birlikte Organik Perakendeciliği Sektörünün oldukça dinamik, tatmin ve motive edici bir kariyere olanak sağlayan yeni bir iş alanı olduğunu açık bir şekilde gösterdiğinden dolayı oldukça anlamlıdır. Aşağıdaki tabloda AYÇ kriterlerine dayalı olarak Organik Ürün Perakendeciliğinin Mesleki Yeterliliğini oluşturan 5 mesleki profil sunulmuştur: 1. Organik Ürün Mağazası Yeni Başlayan Çalışan; 2. Organik Ürün Mağaza Satış Sorumlusu Yardımcısı; 3. Organik Ürün Mağaza Satış Sorumlusu; 4. Organik Ürün Mağaza Bölge Müdürü (Şef); 5. Organik Ürün Mağaza Genel Müdürü. 15 Tablo 1 – Eco Qualify Seviyelerinin AYÇ ile Karşılaştırması AYÇ SEVİYE 1: Mesleki Profil: Organik Ürün Mağazası Yeni Başlayan Çalışan Bilgi: Temel tarımsal gıdalarla ilgili genellemeler Beceri: Mağaza içindeki basit işleri gerçekleştirebilme Yeterlilik: Doğrudan yönetim ve kontrol altında çalışma Seviye 1 – 1. Seviyeye ilişkin öğrenme çıktıları: Bilgi: Ürünlerle ilgili temel bilgiler; Beceri: Mağaza içindeki basit işleri gerçekleştirebilmek için gereken temel beceriler; Yeterlilik: Programlanmış biçimde doğrudan kontrol altında çalışma. AYÇ SEVİYE 2: Mesleki Profil: Organik Ürün Mağaza Satış Sorumlusu Yardımcısı Bilgi: Organik ürünlerle ilgili temel bilgiler Beceri: Satış personeline yardım ve müşterilere hizmet etmek Yeterlilik: Organik ürünleri satarken kendine güvenmeyen; denetim altında çalışan Seviye 2 - 2. Seviyeye ilişkin öğrenme çıktıları: Bilgi: Organik ürünlerle ilgili eksiksiz bilgi; Beceri: Ürün satmak ve müşterilere hizmet etmek için gereken temel bilişsel ve pratik beceriler; Yeterlilik: Denetim altında bağımsız çalışma. AYÇ SEVİYE 3: Mesleki Profil: Organik Ürün Mağaza Satış Sorumlusu Bilgi: Organik ürünleri satmakla ilgili operasyonel bilgi Beceri: Organik ürünleri satabilme Yeterlilik: Müdür yönetiminde organik ürünleri satarken kendine güvenme Seviye 3 - 3. Seviyeye ilişkin öğrenme çıktıları: Bilgi: Organik üretimle ilgili olgular, prensipler, süreç ve genel kavramlarla ilgili bilgiler; Beceri: Organik ürün satabilmek ve problemleri çözebilmek adına uygun metot, araç-gereç, materyal ve bilgiyi seçip uygulamak için gereken bilişsel ve pratik beceriler; Yeterlilik: İş tamamlamada sorumluluk alma, problem çözerken kendi davranışlarını uyarlama. 16 AYÇ SEVİYE 4: Mesleki Profil: Organik Ürün Mağaza Bölge Müdürü (Şef) Bilgi: Oganik gıda satışı üzerine genel kavram bilgisi Beceri: Mağaza yönetimiyle alakalı görevleri yapabilme Yeterlilik: Belirli ürünlerin ya da organik ürün mağazasının kendi içindeki kısımlarının yönetimiyle alakalı görevlerin tamamlanmasında sorumluluk alabilme özgürlüğü Seviye 4 – 4. Seviyeye ilişkin öğrenme çıktıları: Bilgi: Mağaza yönetimiyle alakalı geniş kapsamda olgusal ve teorik bilgi; Beceri: Organik ürün mağazası içindeki belirli problemleri çözmek için gereken bir dizi bilişsel ve pratik beceri; Yeterlilik: Mağazayı genellikle tahmin edilebilir ancak değişmeye mahkum belirli iş prensipleri doğrultusunda yönetebilme, işlerin ilerlemesi ve değerlendirilmesi için sorumluluk alarak çalışanları denetleyebilme. AYÇ SEVİYE 5: Mesleki Profil: Organik Ürün Mağaza Genel Müdürü Bilgi: Organik ürün pazarıyla ilgili eksiksiz ve teorik bilgi; Beceri: Organik gıda mağaza yönetimiyle ilgili tüm görevleri bilişsel ve pratik beceriyle yerine getirebilme; Yeterlilik: Organik ürün mağazasını yönetmede tamamen bağımsızdır, çalışanların faaliyetlerini denetler, karar verme ve değerlendirmede sorumluluk alır. Seviye 5 - 5. Seviyeye ilişkin öğrenme çıktıları: Bilgi: Organik ürün pazarıyla ilgili anlaşılır, uzmanlaşmış, eksiksiz ve teorik bilgi, bilginin sınırları hakkında farkındalık Beceri: Organik ürün mağazasının problemlerini çözmek için gereken anlaşılır düzeyde bilişsel ve pratik beceriler Yeterlilik: Yönetimi icra etme ve beklenmedik değişimlerin olabileceği organik ürün mağazalarında denetleme, mağaza performansını artırma. Çalışmamızın ilk aşamasında yukarıda bahsedilen 5 mesleki profili daha önceden belirlerdiğimiz eğitim konularıyla ilişkilendirdik ve AYÇ’ye uygun olup olmadıklarını doğrulamak için EcoQualify el kitabında açık bir şekilde tanımladık. İlaveten, eğitim saatlerinin tamamının gösterildiği EcoQualify el kitabında sunulan Tablo 2’de bu analizin sonucu gösterilmiştir. ECVET’in başlıca ünitelerini ve öğrenme çıktılarını doğru bir şekilde göstermesi bakımından aynı içeriğin tam olarak gözden geçirilmesi şeklini alarak ve bir sonraki aşama için verimli bir yaklaşım sunarak EcoQualify eğitim içeriğine odaklanmamızı sağladığı için gerçekten faydalı bir ön hazırlık oldu. 17 344 1.0 Ürün Bilgisi I Modül II 192 2.0 İlave Yeterlilikler Modül IIA 140 3.0 İş Yeterliliği Modül III 90 4.0 Ürün Bilgisi II Modül IV 142 5.0 Yönetim Seviyesi Modül V 456 6.0 Pazarlama Yönetimi 104 240 192 140 90 142 456 112 Toplam 1476 Genel Müdür Modül I Bölge Müdürü (Şef) Temel Bilgiler Satış Sorumlusu 1.0 Saat Yardımcısı TOF Satış Sorumlusu Konu/Modüller Çalışan Toplam No Yeni Başlayan Tablo 2 – Eco-Qualify Elkitabından Modüller 112 104 432 282 546 112 Hemen sonrasında eğitim içeriklerini daha detaylı olarak inceleyip, aynı içerikleri yukarıda açıklanan AYÇ seviyelerinden biri ya da daha fazlasına uyarlamaya çalışarak analizimizi derinleştirebildik. Böyle yaparak olabilecek fazlalıkları azaltmaya, konuların global yapısını basite indirgemeye ve olası eksikleri düzeltmeye çalıştık. Bu çalışmanın sonuçları sağ tarafında bir ya da daha fazla farklı AYÇ seviyelerine dair içerikleri işaretlediğimiz Tablo 3’te gösterilmiştir. Şu andan itibaren Mesleki Profil aracılığıyla EcoQualify ders konularını bu uyumluluk tablosuna yerleştirerek başlıca üniteler ve öğrenme çıktılarının detaylı tanımlarıyla uğraşmaya hazırdık. 18 Table 3 – Ders Tablosu Ders Konuları 1. Organik Perkandeciliğiyle İlgili Temel Bilgiler 1.1 1.2 Organik Tarım Sürdürülebilir Ekonomi 1.3 Ticaret İdaresi 1.4. Çalışma Prosedürü AYÇ Seviyeleri 1 2 3 4 5 x 1.2.1 Adil Ticaret 1.2.2 Çevre Koruması 1.2.3. Organik Gıda Koruması 1.2.4. OSS (Ortaklık Sosyal Sorumluluğu) 1.3.1. Ürünlerin Nakliyesi/Siparişi 1.3.2. Ürünlerin Depolanması/Muhafazası 1.3.3. Etiketleme/İlan 1.3.4. Ürünlerin Düzenlenmesi/Sergilenmesi 1.4.1. Kalite Yönetimi 1.4.2. İş Güvenliği ve Koruma 1.4.3. Mağazada Hijyen ve HACCP (Tehlike Analizi ve Kritik Kontrol Noktaları) 1.5.1. İletişim Becerileri 1.5.2. Satış İletişimi 1.5.3. Müşteri Güvencesi 1.5.4. Şikayet Yönetimi 1.6.1. BİT ve Bilgisayar Bilimi 1.5. Perkendecilikte İletişim 1.6 Bilgisayar ve Bilgi Teknolojisi 2. Ürün Bilgisi I – Taze Ürünler 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 Sebze ve Meyveler Ekmek&Unlu Mamüller Süt&Süt Ürünleri Peynir Et Ürünleri Balık 3. Ürün Bilgisi II – Paketlenmiş Ürünler 3.1 3.2. 3.3 3.4 3.5 3.6 3.7 3.8 3.9 3.10 Kuru Market Gıdaları Hububat/Tahıl ve Tahıl ürünleri Kuru Meyvele/Ceviz Filiz Yetiştirilen Tohum Sıvı Yağ, Katı Yağ Bal, Şeker ve Tatlandırıcılar Sürülebilir/Baharat ürünleri İçecekler (Alkollü, alkolsüz) Kahve, Çay Bebek maması x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x 19 Ders Konuları 3.11 Meze 3.12 Dondurulmuş Gıdalar 3.13 Atıştırmalıklar&Şekerlemeler 3.14 Yarı İşlenmiş Ürünler 4. Ürin Bilgisi III – Gıda Harici ürünler 4.1 4.2 4.3 4.4 4.5 4.6 Kozmetik Esansiyel Yağlar Deterjanlar/Temizlik Malzemeleri Ev Araç-gereçleri/Öğütücü Tekstil Hayvan maması 5. Beslenme, Diyetetik, Sağlıklı gıda 5.1. 5.2 5.3 5.4 5.5 5.6 Beslenme Bilgisi Beslenmeye Bağlı Hastalıklar Sağlıklı Beslenme Hastalık ve Diyetlerde Beslenme Takviye Gıdalar Şifalı Otlar ve İlaçlar 6. İşletme İş Felsefesi&Değerleri İş Organizasyonu Problem Çözme Kayıt Altına Alma Ürün Satınalma Proje Yönetimi Finansal Kaynak Yönetimi İK Yönetimi İş Kanunu Perakendecilik Üzerine Temel Yasalar 6.11 Hesap Denetimi ve Kontrolü 6.12 Yatırım&Finans 6.1 6.2 6.3 6.4 6.5 6.6 6.7 6.8 6.9 6.10 7. Pazarlama 7.1 7.2 7.3 Pazarlama Prensip ve Teorileri Pazarlama Teknikleri Reklamcılık Teknikleri ve Araçları e-Ticaret Stratejileri ve araç gereçleri Web Tabanlı Pazarlama Müşteri İlişkileri Yönetimi Organik Ürün Pazarı ve Dağıtımı 7.4 7.5 7.6 7.7 AYÇ Seviyeleri 1 2 3 4 5 x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x 20 4. ECVET Metodoloji Taslağı Çokuluslu ortaklık projesindeki ünite ve kredilerin uyarlanması için gereken metodolojiye karar verirken, partnerler farklı olası çözümler öneren ECVET’le ilgili Bilmeniz Gereken Soru ve Cevaplar (Şubat 2011) adlı resmi belgeyi kullanmışlardır. Projenin amaçları için aşağıdan yukarıya yaklaşımı en uygun olanı olarak göründü. Aslında dahil olan tüm organizasyonlar bağımsız profesyoneller veya VET kuruluşlarıdır. Partnerlerin hiçbiri öğrenme çıktılarını belirleme ya da ilgili üniteler isimlendirme konusunda zorluk yaşamadı. EcoQualify Eğitim İçeriği yapısını gözden geçirirken elde edilen sevindirici sonuçlar sayesinde, üniteleri çalışmak için temel olarak kolayca ve doğrudan tahmin edebileceğimiz öğrenme içeriğinin 7 ana grubuna sahibiz. Aynı şekilde Tablo 3’te incelendiği gibi öğrenme çıktılarının karşılıklarını tanımlamak ve yol haritası çizmek için her bir ünitenin eğitim bileşenlerini seçtik. Çalışma süreci, bir önceki projede tüm öğrenme çıktıları daha önceden belirlenip liste haline getirildiği için daha ileri bir noktaya gitti. EcoQualify Kalite Güvence Sistemi proje sonuçları (LEONARDO PROJESİ Nr DE/07/LLPLdV/TOI/147068) bu LEONARDO proje çalışması için de ses getiren bir temel oluşturduğunu kanıtladı. Yukarıda bahsedilen elkitabının 66-67. sayfalarında da tanımlandığı gibi “referans ünite” yaklaşımını izleyerek üretken bir biçimde 7 ünite belirledik; böylelikle örneğin 1. seviye Mesleki Profil yalnızca 1. ve 2. üniteyi ve 2. seviye Mesleki Profil 2. ve 3. seviyeyi içerir hale geldi. Bu şekilde eğitim içerik yapısından gelen öğrenme çıktılarının her bir mesleki profille uygun biçimde gruplanabildiği ortaya çıktı. Öğrenme çıktılarının sayısı ve zorluk derecesi bazında saatleri ve ECVET puanlarını sonuç olarak her bir ünite için gereken efor, ve göz önünde bulundurulması gereken zorluk ve karmaşıklığı belirlemek artık mümkündür. Doğruluk ve esnekliği dengeleyebilmek için 120 ECVET puanını tüm süreç boyunca 1200 saate ya da tam zamanlı 2 yıla tekabül eden bir değerlendirmeyle başlayarak, aşağıdaki tabloyu oluşturduk. Tablo 4 AYÇ Seviyeleri, Mesleki Profiller ve başlıca üniteleri göstererek en alttaki 1. Seviyeden en üstteki 5. Seviyeye kadar tüm öğrenme süreçlerinin birikimini ve yeterliliklerin gelişimini ortaya koymuştur. Üstelik aynı tablo aşağıdakiler için de faydalı olacaktır: a) Her bir partner bu ortak üniteleri ve öğrenme çıktılarını hem kendi öğrenme stratejisine hem de Ulusal Yeterlilik Çerçevesine (UYÇ) uyarlamak zorunda olduğunda; 21 b) Ortaklık çerçevesindeki kredi transferi için ortak kriterler belirleyen bir yapı olarak (el kitabında ön görülen iki olası durumdan biri buydu, bkz. 26); c) Partnerlerin ileride işbirliği için için imzalayacağı memorandum tarafından öngörülen ortak tanıma sürecini basitleştirmek için hızlı ve kolay bir araç olarak. Şunu da belirtmekte fayda var ki 1. Ünite (Organik Perakendeciliği Temel Bilgiler) öğrencinin en alt seviyeden en üst seviyeye gelirken artacak olan ve çapraz yeterlilikler içeren bilgiler bütünüdür. Konu iletişim becerileri, iş güvenliği, hijyen, bilgisayar teknolojisi v.b. olabilir. Sonuç olarak şu anda her bir mesleki profile dair öğrenme çıktılarını detaylı olarak tanımlamak ve ECVET puanı için minimum süreyi ve değerlendirme kriterlerini belirlemek mümkündür. 22 ORGANİK ÜRÜN PERAKENDECİLERİ Tablo 4 – ORGANİK ÜRÜN PERAKENDECİLERİ için AYÇ Seviyeleri, Mesleki Profil ve Ünite Tablosu AYÇ Seviyele ri Mesleki Profiller Ünite 1 Ünite 2 Ünite 3 Ünite 4 Ünite 5 Ünite 6 Ünite 7 Puan Süre/Saat 5 Mağaza Genel Müdürü 5.1 Organik Perakendeciliği Temel Bilgiler s. 90 Öçs:18 P: 9 5.2 Ürün Bilgisi I s. 40 öçs: 6 P: 4 5.3 Ürün Bilgisi II s. 80 öçs:14 P: 8 5.4 Ürün Bilgisi III s. 40 öçs: 6 P: 4 5.5 Beslenme, Diyetetik ve Sağlıklı Gıda s. 40 öçs: 6 P: 4 5.6 İşletme ve Yönetim s. 60 öçs: 11 P: 6 5.7 Pazarlama s. 50 öçs: 7 P: 5 40 400 4 Mağaza Bölge Müdürü 4.1 Organik Perakendeciliği Temel Bilgiler s. 90 öçs: 18 P: 9 4.2 Ürün Bilgisi I s. 40 öçs: 6 P: 4 4.3 Ürün Bilgisi II s. 70 öçs: 14 P: 7 4.4 Ürün Bilgisi III s. 40 öçs: 6 P: 4 4.5 Beslenme, Diyetetik ve Sağlıklı Gıda s. 40 öçs: 6 P: 4 4.6 İşletme ve Yönetim s. 40 öçs: 9 P: 4 32 320 3 Mağaza Satış Sorumlusu 3.1 Organik Perakendeciliği Temel Bilgiler s. 90 öçs: 14 P: 9 3.2 Ürün Bilgisi I s. 40 öçs: 6 P: 4 3.3 Ürün Bilgisi II s. 70 öçs: 14 P: 7 3.4 Ürün Bilgisi III s. 25 öçs: 6 P: 2,5 3.5 Beslenme, Diyetetik ve Sağlıklı Gıda s. 25 öçs: 6 P: 2,5 25 250 2 Satış Sorumlusu Yardımcısı 2.1 Organik Perakendeciliği Temel Bilgiler s. 40 öçs: 6 P: 4 2.2 Ürün Bilgisi I s. 40 öçs: 6 P: 4 2.3 Ürün Bilgisi II s. 70 öçs: 14 P: 7 15 150 1 Yeni Başlayan Çalışan 1.1 Organik Perakendeciliği Temel Bilgiler s. 40 öçs: 6 P: 4 1.2 Ürün Bilgisi I s. 40 öçs: 6 P: 4 8 80 120 1200 S. = kursiyerin öngörülen öğrenme çıktılarını edinmesi için gereken tahmini eğitim süresi KISALTMALAR: Öçs = ünite ve seviye başına düşen öğrenme çıktıları sayısı P = ilgili üniteye göre ECVET puanları 23 5. Verimliliği artırmak için UYÇ sistemleri ve stratejileri 5.1. Türkiye Ulusal Yeterlilikler Çerçevesi Giriş Türkiye’de kapsamlı bir Ulusal Yeterlikler Çerçevesi (UYÇ) hazırlanmaktadır. UYÇ’nin temel amacı, mesleki yeterlilikler kurumunca oluşturulan ulusal mesleki yeterlilik sistemini ve Bologna sürecine göre oluşturulan yükseköğretim yeterlilikler çerçevesini bir araya getirerek Milli Eğtim Bakanlığı tarafından sağlanan yeterliliklere entegre edilmesidir. Seviye tanımlamaları için kapsamlı bir çerçeve hazırlanmıştır. Türkiye’de 07.10.2006 tarihli 26312 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 5544 sayılı kanunla; “ulusal ve uluslararası meslek standartlarını temel alarak, teknik ve mesleki alanlarda ulusal yeterliliklerin esaslarını belirlemek; denetim, ölçme ve değerlendirme, belgelendirme ve sertifikalandırmaya ilişkin faaliyetleri yürütmek için gerekli ulusal yeterlilik sistemini kurmak ve işletmek” üzere Mesleki Yeterlilikler Kurumu (MYK) kurulmuştur. Bu kanun, iş piyasası odaklı ulusal mesleki yeterlikler sisteminin geliştirilmesi için önemli yasal bir aşamadır. MYK’nın temel amacı paydaşlarla birlikte, yeterlilikleri tanımlayan ve tanıyan uluslararası düzeyde kalite güvencesi sağlanmış Ulusal Yeterlilik Sistemini kurmak ve işletmektir. Türkiye Yeterlilikler Çerçevesinin oluşturulması ve AYÇ ile referanslandırılması ve Avrupa Yeterlilkler Çerçevesi’ne (AYÇ) uyarlanması için 02.11.2011 tarih ve 28130 (Mükerrer) sayılı Resmi Gazete’de 5544 sayılı Mesleki Yeterlilik Kurumu Kanununda değişiklikler yapılmıştır. Böylelikle ilk, orta ve yükseköğretimde UYÇ oluşturulması amaçlanmıştır. Ulusal standartların oluşturulması için Mesleki Yeterlilikler Kurumu, Milli Eğitim Bakanlığı ve Yükseköğretim Kurulu arasındaki işbirliği ve koordinasyon ulusal yeterlikler sisteminin oluşturulması için son derece önemlidir. Temel Politika Amaçları Ulusal Yeterlilkler Sistemi ve UYÇ’nin oluşturulması ile eğitim ve yeterliliklerde ulusal reform sağlanması beklenmektedir. Ayrıca, ulusal mesleki yeterlilik standartlarını dünyadaki ve teknolojideki gelişmelere uygun olarak geliştirmek, yeterlilik standartlarını yükseltmek ve uluslararası alanda tanınmalarını sağlaması beklenmektedir. AB ülkeleri ile karşlaştırıldığında Türkiye’de kadınların iş hayatına katılımı oldukça düşüktür (%23,8). Ayrıca, Türkiye’de 24 yükseköğretim mezunu oranı da AB ülkelerine kıyasla oldukça düşüktür. UYÇ’nin geliştirilmesi ile aşağıdaki temel politika amaçlarına ulaşılmaktadır: • iş piyasası ile eğitim kurumları arasındaki işbirliğini güçlendirmek; • öğrenme çıktılarına bağlı olarak ulusal standartları geliştirmek; • eğitimde kalite güvencesinin oluşturulmasını teşvik etmek; • yatay ve dikey transferlerde yeterlilikler sağlamak ve uluslararası düzeyde tanınırlık sağlamak; • eğitim, eğitimde gelişim ve eğitimin tanınırlığını sağlamak; • hayat boyu öğrenimi desteklemek düşünülmüştür. 11 Türkiye’de Yükseköğretimde Ulusal Yeterlilikler Çerçevesi (TYYÇ) Türkiye'de yükseköğretimde Ulusal Yeterlilikler Çerçevesi (TYYÇ) oluşturulmasına yönelik ilk çalışmalar, Bologna Sürecinde 2005 yılında Bergen'de gerçekleştirilen ve ulusal yeterlilik çerçevelerinin oluşturulmasını karara bağlayan Bakanlar Zirvesi sonrasında Yükseköğretim Kurulu tarafından başlatılmıştır. Yükseköğretim Kurulu tarafından 28.04.2006 tarih ve 2006/8 sayılı Yükseköğretim Kurulu Başkanlık Kararı ile kurulan ilk Yükseköğretim Yeterlilikler Komisyonu (YYK) üyeleri Yükseköğretim Kurulu ve Yükseköğretim Kurumları temsilcilerinden oluşturulmuş ve çalışmalarını 04.02.2008 tarihine kadar sürdürmüştür. Komisyon bu tarihler arasında sürdürdüğü çalışmalar sonucunda ağırlıklı olarak Avrupa Yükseköğretim Alanı için Yeterlilikler Çerçevesi (QF-EHEA Qualifications Framework for European Higher Education Area) seviye tanımlayıcılarını kullanarak UYÇ'yi yükseköğretimin her düzeyi (önlisans, lisans, yüksek lisans ve doktora) sonunda asgari olarak kazanılması gereken bilgi, beceri ve yetkinliklere göre tanımlamıştır. Bu kapsamda öğrenme çıktıları ile ifade edilen "Türkiye Yükseköğretim Yeterlilikler Çerçevesi"nin ilk taslak çalışmasını ilgili paydaşların görüşlerine ve katkılarına sunmuştur. 10.07.2008 tarihinde Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı tarafından UYÇ çalışmalarını daha geniş bir ölçekte sürdürmek üzere komisyon üyeleri yenilenmiş, komisyon çalışmalarına destek vermek üzere farklı üniversitelerden ve disiplinlerden deneyimli akademisyenlerin de katılımıyla "Yükseköğretim Yeterlilikler Çalışma Grubu" ve Yükseköğretim Genel Kurulu'nun 21.05.2009 tarih ve 2009/10 sayılı kararı ile de Yükseköğretim Sanat Eğitimi Yeterlilikleri ve Mesleki Eğitim Yeterlilikleri Çalışma Grupları kurularak ilgili alandaki hazırlık çalışmalarına hız verilmiştir. Yükseköğretim Yeterlilikler Komisyonu ve Çalışma Grubu yapmış oldukları çalışmaları 2009 yılı 11 http://www.myk.gov.tr 25 Ocak ayında "Türkiye Yükseköğretim Yeterlilikler Çerçevesi Ara Raporu" şeklinde hazırlamış ve gerek belirlenen geniş bir paydaş grubuna, gerek tüm kamuoyunun görüşlerine Yükseköğretim Kurulu Web sayfası üzerinden sunmuştur. Daha sonra komisyon ve çalışma grubu, paydaşlardan gelen görüşler doğrultusunda "Türkiye Yükseköğretim Yeterlilikler Çerçevesi"nin oluşturulmasına yönelik aşağıda özetlenen çalışmaları gerçekleştirmiştir. Çerçevenin öncelikle pilot ölçekte belirlenecek olan kurum ve programlarda uygulanmasının 2011 yılı Haziran ayında, tüm kurum ve programları kapsayacak şekilde uygulanmasının ise 2012 yılı sonuna kadar tamamlanması planlanmıştır. Yükseköğretim kurumları tarafından verilen yeterliliklerin ulusal kalite güvencesi sistemi ile TYYÇ'ye dâhil edilmesi çalışmalarının 2012-2015 yılları arasında, çerçevenin Avrupa Üst Yeterlilikler Çerçeveleri ile uyumluluğunun belgelendirilmesi çalışmalarının ise 2010-2012 yılları arasında tamamlanması öngörülmüştür. Günümüzde, Türkiye’de tüm yükseköğretim kurumlarında öğrenme çıktılarının TYYÇ’ye göre uyarlanması tamamlanmıştır. TYYÇ'nin Düzenlenmesi Ulusal Yeterlilikler Komisyonu ve Çalışma Grubu, kurulduğu tarihten günümüze kadar çalışmalarını ağırlıklı olarak TYYÇ'nin tasarımı ve seviye tanımları üzerinde yoğunlaştırmıştır. Bu kapsamda, Türkiye Yükseköğretim Sistemi'nin yapısı, seviyeleri ve her bir seviye içerisinde verilen dereceler ve UYÇ'nin tasarımının içermesi gereken genel unsurlar göz önünde tutularak, çalışmalar yürütülmüş ve paydaş görüşleri de göz önünde tutularak TYYÇ'nin tasarımında aşağıda belirtilen unsurlar tamamlanmıştır. TYYÇ'de Yer Alan Seviyeler Türkiye Yükseköğretim Sistemi’nin mevcut yapısı Bologna sürecinde öngörülen 3 düzeyli (lisans, yüksek lisans ve doktora) sisteme uyumludur. Ayrıca, her iki Avrupa Üst Yeterlilikler Çerçevelerinde öngörülen ve ara yeterlilikler olarak nitelendirilen "kısa düzey (Kısa Düzey -QFEHEA ve 5. Düzey-AYÇ-YBÖ) Türk Yükseköğretim Sisteminde "önlisans" derecesi olarak verilmektedir. Bu nedenle, TYYÇ'nin mevcut hali ile önlisans, lisans, yüksek lisans ve doktora düzeylerini kapsayacak şekilde 4 (dört) düzey ile tanımlanmasının uygun olacağı görülmüştür. Her Bir TYYÇ Seviyesi için Eğitim-Öğretim Yeterlilik Profilleri Türk Yükseköğretim Sisteminin her bir seviyesinde farklı öğrenme çıktıları ile tanımlanabilecek yeterlilikler olduğu bilinmektedir. Her bir yükseköğretim seviyesinde öğrenme çıktıları açısından farklılığı olan bu öğrenim programlarının (yeterlilik gruplarının) sınıflandırılması aşağıda 26 verilmektedir. Türkiye Yükseköğretim Sistemi Seviyeleri ve Her Bir Seviyede Farklı Öğrenme Çıktıları Olan Yeterlilikler aşağıdaki tabloda verilmiştir: YÜKSEKÖĞRETİM DÜZEYLERİ Doktora QF-EHEA: 3. Düzey AYÇ-YBÖ : 8. Düzey VERİLEN DERECELER/YETERLİLİKLER Doktora Tıpta Uzmanlık Sanatta Yeterlilik Yüksek lisans QF-EHEA: 2. Düzey AYÇ-YBÖ : 7. Düzey Tezli Yüksek Lisans Tezsiz Yüksek Lisans Lisans QF-EHEA: 1. Düzey AYÇ-YBÖ : 6. Düzey Lisans (Fakülte programları) Lisans (Yüksekokul ve Konservatuar programları) Önlisans QF-EHEA: Kısa Düzey AYÇ-YBÖ : 5. Düzey Önlisans (Fakülte lisans programları içerisinde) Önlisans (Meslek Yüksekokulları) TYYÇ kapsamında bu yeterlilik gruplarının ayrı profiller ve kazandırdığı dereceler ile tanımlanmaları TYYÇ'nin saydamlığı ve anlaşılabilirliği açısından önemli bir çalışma konusudur. TYYÇ içerisindeki bu farklı öğrenme çıktıları olan yeterliliklerin nasıl yer alması ve tanımlanması gerektiği yönünde komisyon ve çalışma grubu 3 farklı öneri geliştirmiş ve bunları "Türkiye Yükseköğretim Ulusal Yeterlilikler Çerçevesi Ara Raporu" ile paydaşların görüşlerine sunmuştur. Paydaşlardan gelen görüşler doğrultusunda, öncelikle TYYÇ'nin seviyeleri itibariyle farklı yeterliliklere sahip 3 (üç) ayrı yükseköğretim yeterlilik çerçevesinden oluşması uygun görülmüştür. Yükseköğretim sistemi içerisinde Tablo 3'de gösterilen önlisans, lisans, yüksek lisans ve doktora düzeylerinde mevcut yeterlilikleri (profilleri) öğrenme çıktılarına göre akademik ağırlıklı (1) yükseköğretim yeterlilikleri, (2) mesleki eğitim ağırlıklı yeterlilikler ve (3) sanat eğitimi yeterlilikleri olarak sınıflandırılmıştır. Daha sonra her bir alan için oluşturulmuş olan çalışma gruplarının çalışmaları sonucunda sanat eğitimi yeterliliklerinin yükseköğretim yeterlilikleri içerisinde ifade edilebileceği görülmüş ve TYYÇ kapsamında yer alacak olan yeterlilik profillerinin (1) Yükseköğretim Yeterlilikleri, (2) Yükseköğretim Mesleki Eğitim Yeterlilikleri olarak gruplandırılması uygun görülmüştür. Bunlar aşağıda gösterilmektedir: 27 TYYÇ Düzeyleri Yeterlilik Profilleri 1. Lisans programları içerisinde veya lisans programları ile ilişkilendirilmiş bilgi ağırlıklı önlisans eğitim ve öğretim programları 2. Lisans programları içerisinde veya lisans programları ile ilişkilendirilmiş uygulama ağırlıklı önlisans eğitim ve öğretim programları 3. Meslek yüksekokulları uygulama ağırlıklı önlisans eğitim ve öğretim programları 4. Bilgi ağırlıklı lisans programları 5. Uygulama ağırlıklı lisans programları 6. Bilgi ağırlıklı tezli veya tezsiz yükseklisans programları 7. Uygulama ağırlıklı tezli veya tezsiz yükseklisans programları 8. Doktora programları TYYÇ'nin Her Bir Düzeyi ve/veya Profili için Verilen Dereceler (diplomalar) Türkiye yükseköğretim sistemi içerisinde her bir düzey için verilen derecelerin türü bellidir ve bunlar; önlisans düzeyinde: lisans programları içerisinde önlisans, lisans düzeyinde: fakülte, yüksekokul ve konservatuvar lisans, yüksek lisans düzeyinde: tezli ve tezsiz yüksek lisans ve doktora düzeyinde: doktora, tıpta uzmanlık ve sanatta doktora dereceleridir. 28 TYYÇ'nin Her Bir Düzeyi için Kredi (AKTS) ve Öğrenci Çalışma Yükü TYYÇ kapsamında yer alan her bir eğitim-öğretim düzeyi (önlisans, lisans, yüksek lisans ve doktora) için toplam eğitim süresi, kredi (AKTS) ve öğrenci çalışma yükü aralıkları aşağıdaki tabloda gösterilmektedir. TYYÇ Düzeyleri için Toplam Kredi (AKTS) ve Öğrenci Çalışma Yükü Aralıkları* TYYÇ DÜZEYLERİ SÜRE (Yıl) TOPLAM AKTS KREDİSİ (Yıl x 60 AKTS) 3-4 180 - 240 4.500 - 5.400 6000 - 7.200 1,5 - 2 90 - 120 2.250 - 2.700 3.000 - 3.600 6. DÜZEY (LİSANS) 4 240 6.000 - 7.200 5. DÜZEY (ÖN LİSANS) 2 120 3.000 - 3.600 8. DÜZEY (DOKTORA) 7. DÜZEY (YÜKSEK LİSANS) TOPLAM ÖĞRENCİ ÇALIŞMA YÜKÜ (Saat) (1 AKTS= 25- 30 saat) * Bir akademik eğitim-öğretim yılı 60 AKTS ve 1500-1800 saat iş yükü esas alınarak hesaplanmıştır. Düzeylerin Tanımlanması için Kullanılan Genel Düzey Tanımlayıcıları ve TYYÇ'nin Tanımlanması Komisyon ve çalışma grubu tarafından TYYÇ'nin düzeylerinin Avrupa Yeterlilik Çerçevesi Düzeyleri ile ilişkilendirilmesinde kullanılacak üst çerçevenin Avrupa Parlamentosu ve Avrupa Konseyi tarafından önerilen ve QF-EHEA ile de uyumlu olan AYÇ-YBÖ’nin (European Qualifications Framework- Life Long Learning - Avrupa Yeterlilikler Çerçevesi Yaşam Boyu Öğrenme) benimsenmesi uygun görülmüştür. Dolayısıyla, TYYÇ düzeylerinin tanımlanmasında kullanılacak olan düzey tanımlayıcılarının, yukarıda açıklanan nedenlerle, AYÇ-YBÖ'nin düzey tanımlayıcıları ile uyumlu olanların kullanılması kararlaştırılmıştır. Bu seçimin en önemli nedenlerinden biri, AYÇ-YBÖ'nin yükseköğretim yeterliliklerinin zaman içerisinde ilk ve orta öğretim yeterlilikleri ile birlikte informal ve tecrübeye dayalı kazanılmış yeterlilikler ile ilişkilendirilmesinde sunmuş olduğu esnekliği; diğeri ise Türkiye Yükseköğretim 29 Sistemi içerisinde mesleki eğitimin, meslek yüksekokulları ve ağırlıklı olarak bir mesleğe yönelik öğrenim kazandıran yüksek okullar ile önemli bir yeri olduğu ve AYÇ-YBÖ'nin bu alanı da kapsamasıdır. Bu yaklaşımla, Türk eğitim sisteminde mevcut tüm yeterlilikler ile zaman içerisinde geliştirilecek yeterliliklerin birbirleri ile bir bütünlük içerisinde tanımlanabileceği ve ilişkilendirilebileceği, tüm eğitim ve öğretimi kapsayan bir Ulusal Yeterlilikler Çerçevesi'nin oluşturulabileceği düşünülmüştür. 12 12 Avrupa ülklerindeki UYÇ’nin gelişimine bir gözden geçirme ve analiz. 2012 yıllık raporu. http://www.cedefop.europa.eu/EN/Files/NQF_developments_2012-TURKEY.pdf 30 Proje Konsorsyumu Proje Koordinatörü University of Agribusiness and Rural Development /UARD/ BULGARİSTAN Proje koordinatör olan kurum, Plovidv, Bulgaristan’da kurulu olan University of Agribusiness and Rural Development adlı üniversitedir. University of Agribusiness and Rural Development, Bulgaristan hükumetinin kararıyla 1992 yılında kurulmuş olup Ulusal Değerlendirme ve Akreditasyon Ajansı tarafından bakanlar kurulunda Tarım Üniversitesi Yüksekokulu olarak akredite edilmiştir. Üniversite Chippenham’da bulunan İngiliz Lackham Üniversitesi model alınarak kurulmuştur. 20 yıllık başarılı bir gelişimin ve bir dizi akreditasyon prosedürünün ardından tarım ticareti ve kırsal kalkınma alanında uzmanlar yetiştiren University of Agribusiness and Rural Development şu an 6500’den fazla öğrencisiyle Bulgaristan’daki en büyük özel üniversite haline gelmiştir. Üniversitede tarım işletmeciliği ve kırsal kalkınma alanında, 6 lisans programı ve 10 yüksek lisans programında eğitim verilmektedir. Proje Koordinatörü: Prof. Dr. Mariana Ivanova mivanova@uard. bg 78 Dunav Blvd. 4003 Plovdiv, BULGARIA + 35932960356 http://www.uard.bg Project Ortakları Organic Retailers Association /ORA/ AVUSTURYA Uluslararası Organik Perakendeciler Derneği, organik perakendecileri ve hissedarlar için Avrupa Şemsiye kuruluşudur.Özellikle transfer, mesleki nitelik ve eğitimle ilgilenmektedir. Danışmanlık, eğitim ve lobicilik faaliyetleri aracılığıyla ulusal ve uluslar arası organik pazar konusunda destek sunmaktadır. www.o-r-a.org Tom Václavík [email protected] AT-1070 Wien, Seidengasse 3335/13 +43-1907631325 Zivy venkov /ÇEK CUMHURİYETİ Zivy venkov, kar amacı gütmeksizin özellikle kırsal alanlardaki ürün gelişimini ve organik gıda ürünlerinin pazarlamasını sağlamaya çalışan, ve kobilere, yerel girişimcilere ve pazarlama müteşebbislerine yardımcı olan bir kuruluştur. Zivy venkov eğitime, proje ve iş geliştirmeye, Dana Václavíková info@zivyvenkov .cz Vinohradska 261 66434 Moravske 31 pazarlama ve yönetime yardımcı olmaktadır. www.zivyvenkov.cz Kninice + 541263456 FORUM Berufsbildung e.V. ALMANYA FORUM Berufsbildung e.V. organik gıda perakendeciliği, toplumsal refah, iş ekonomisi ve bilgisayar okuryazarlığı gibi farklı iş alanlarında meslekiçi eğitimler ve seminerler gibi ileri eğitimler sunan, bağısız ve kar amacı gütmeyen bir eğitim kurumudur. Dr. Helmut Riethmüller Charlottenstr. 2 10969 Berlin + 49 30 259008 254 www.forum-berufsbildung.de Ökomarkt Verbraucher und Agrarberatung e. V. ALMANYA Ökomarkt e. V. 25 yıldan bu yana organik tarım ve ürünleri hakkında tüketicileri bilgilendiren bir sivil toplum örgütüdür. Bu bağlamda birtakım etkinlikler düzenlemiştir. Bu etkinliklerden birisi de organik ürün dükkanlarında çalışmak üzere işsizlere eğitim vermesidir. Prof. Dr. Dieter Beger Osterstr. 58 20259 Hamburg + 49-40-6565042 www.oekomarkt-hamburg.de Institute Equalita ALMANYA Institute equalita Almanya Köln’de bulunup Avrupa’da yeterlilik ve ağ geliştirme ile uğraşan ve kar amacı gütmeyen bir kuruluştur. 1992’den bu yana sayısız proje, işve eğitimin yanı sıra ekolojik ve sosyal kurumlar için danışmanlık hizmeti yürütmüştür. Web tabanlı etkinlikler, eöğrenme, organik tarım ve perakendeciliği eğitimine odaklanmıştır. Eng. Ulrich Diermann UlrichDiermann@equali ta.de DE-50825 Köln, Heliosstr. 6a + 49 2215108860 www.equalita.de Associazione terre dell’Adriatico /ADRIALAND/ İTALYA Association Terre dell‘Adriatico /ADRIALAND/ kar amacı gütmeyen bir kuruluş olup 1995’te kurulmuştur ve kırsal girişimler için verdiği bilgi ve hizmetin yanı sıra meslekiçi eğitimle ilgilenmektedir. İtalya Marche Bölgesi tarafından akredite edilmiş bir meslekiçi eğitim birimidir. Dr. Gaetano Sinatti g.sinatti@adrialan d.it Strada della Bruciata 14/1 60019 Senigallia +393296425490 www.adrialand.it Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi /ÇOMÜ/ TÜRKİYE ÇOMÜ 1992’de kurulmuştur. Son yıllarda hızla gelişen üniversite şu an 4 enstitü, 13 fakülte, 8 yüksekokul ve 13 meslek yüksekokulunda Prof. Dr. Feyzi UĞUR [email protected] 32 öğrenim gören 40000’i aşkın öğrenciye sahiptir. ÇOMÜ yaşam boyu öğrenme programı çerçevesinde pek çok proje içerisinde yer almıştır. du.tr Çanakkale Onsekiz Mart University Terzioğlu Kampüsü, 17100 Çanakkale, + 90 286 18 00 18 www.comu.edu.tr Eğitim Araştırmaları Birliği /EAB/ TÜRKİYE EAB araştırma aracılığıyla eğitimde teori ve pratiğin gelişimi için çalışan eğitim araştırmacılarının ulusal kuruluşudur. Eğitim araştırmalarını ilerletmeyi, bilimsel sorgulamayı teşvik etmeyi ve eğitim politikalarını etkilemek için diğer eğitim ve bilim kuruluşlarıyla işbirliği içinde olmayı hedeflemektedir. Doç. Dr. Ali Karabayır alikarabayir@com u.edu.tr Hasan Mevsuh Sok. No: 33 17100 Çanakkale www.eab.org.tr + 90 286 214 28 00 Daha fazla bilgi için: www.ecvet-ecoqualify.eu Organik perakendeciliğinde eğitmenlerin “EcoQualify” kalite güvence sistemine göre ECVET’e dayalıeğitimi projesi № 2013-1-BG1-LEO05-08698 Avrupa Komisyonu tarafından finanse edilmektedir. Bu yayın yalnızca yazarın görüşlerini içerip içeriğindeki bilgilerin kullanılmasından hiçbir şekilde komisyon sorumlu tutulamaz. 33 http://www.ecvet-ecoqualify.eu 34