Bildiri Özetleri - 30. Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi

Transkript

30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT
30. ULUSAL
TARIMSAL MEKANİZASYON VE ENERJİ
KONGRESİ
EDİTÖR
Yrd. Doç. Dr. Mehmet Metin ÖZGÜVEN
İletişim
Gaziosmanpaşa Üniversitesi
Ziraat Fakültesi
Biyosistem Mühendisliği Bölümü
Taşlıçiftlik Kampüsü
60150, TOKAT
Telefon: 0 (356) 252 16 16
Web sitesi: http://www.tarmek2016.org/
KONGRE ONURSAL BAŞKANI
Prof. Dr. Mustafa ŞAHİN
Gaziosmanpaşa Üniversitesi Rektörü
KONGRE GENEL BAŞKANI
Prof. Dr. Mehmet Ali SAKİN
Ziraat Fakültesi Dekanı
KONGRE DÜZENLEME KURULU BAŞKANI
Prof. Dr. Ali KASAP
KONGRE SEKRETERYASI
DÜZENLEME KURULU
Prof. Dr. Sedat KARAMAN
Yrd. Doç. Dr. Hakan POLATCI
Arş. Gör. Dr. Mustafa BAYRAM
Öğr. Gör. Muzaffer Hakan YARDIM
Arş. Gör. Muhammed TAŞOVA
BİLİM KURULU
Prof. Dr. Abdullah SESSİZ Dicle Üniversitesi
Prof. Dr. Ahmet ÇOLAK Ankara Üniversitesi
Prof. Dr. A. Kamil BAYHAN Süleyman Demirel Üniversitesi
Prof. Dr. Ali BAYAT Çukurova Üniversitesi
Prof. Dr. Ali İhsan ACAR Ankara Üniversitesi
Prof. Dr. Ali KASAP Gaziosmanpaşa Üniversitesi
Prof. Dr. Bahattin AKDEMİR Namık Kemal Üniversitesi
Prof. Dr. Birol KAYIŞOĞLU Namık Kemal Üniversitesi
Prof. Dr. Can ERTEKİN Akdeniz Üniversitesi
Prof. Dr. Cevat AYDIN Selçuk Üniversitesi
Prof. Dr. Ebubekir ALTUNTAŞ Gaziosmanpaşa Üniversitesi
Prof. Dr. Emin GÜZEL Çukurova Üniversitesi
Prof. Dr. Engin ÖZGÖZ Gaziosmanpaşa Üniversitesi
Prof. Dr. Erdem AYKAS Ege Üniversitesi
Prof. Dr. Fazilet N. ALAYUNT Ege Üniversitesi
Prof. Dr. Gazanfer ERGÜNEŞ Gaziosmanpaşa Üniversitesi
Prof. Dr. Hamdi BİLGEN Ege Üniversitesi
Prof. Dr. Hasan BAL Iğdır Üniversitesi
Prof. Dr. Hasan YUMAK Bozok Üniversitesi
Prof. Dr. Harun YALÇIN Ege Üniversitesi
Prof. Dr. Hüseyin ÖĞÜT Selçuk Üniversitesi
Prof. Dr. İbrahim ÇİLİNGİR Ankara Üniversitesi
Prof. Dr. İbrahim Ethem GÜLER Atatürk Üniversitesi
Prof. Dr. İlknur DURSUN Ankara Üniversitesi
Prof. Dr. İsmail KAVDIR Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi
Prof. Dr. Kamil ALİBAŞ Uludağ Üniversitesi
Prof. Dr. Kamil EKİNCİ Süleyman Demirel Üniversitesi
Prof. Dr. Kazım ÇARMAN Selçuk Üniversitesi
Prof. Dr. Kubilay Kazım VURSAVUŞ Çukurova Üniversitesi
Prof. Dr. Mehmet Arif BEYHAN Ondokuz Mayıs Üniversitesi
Prof. Dr. Ömer Faruk TAŞER Gaziosmanpaşa Üniversitesi
Prof. Dr. R. Cengiz AKDENİZ Ege Üniversitesi
Prof. Dr. Ramazan SAĞLAM Harran Üniversitesi
Prof. Dr. Recai GÜRHAN Ankara Üniversitesi
Prof. Dr. Refik POLAT Karabük Üniversitesi
Prof. Dr. Sedat ÇALIŞIR Selçuk Üniversitesi
Prof. Dr. Sefa TARHAN Gaziosmanpaşa Üniversitesi
Prof. Dr. Serdar ÖZTEKİN Çukurova Üniversitesi
Prof. Dr. Türkan AKTAŞ Namık Kemal Üniversitesi
Prof. Dr. Vedat DEMİR Ege Üniversitesi
Prof. Dr. Yurtsever SOYSAL Mustafa Kemal Üniversitesi
Prof. Dr. Yücel ERKMEN Atatürk Üniversitesi
Doç. Dr. Ahmet İNCE Çukurova Üniversitesi
Doç. Dr. Ahmet KILIÇKAN Adnan Menderes Üniversitesi
Doç. Dr. Deniz YILMAZ Süleyman Demirel Üniversitesi
Doç. Dr. Halil ÜNAL Uludağ Üniversitesi
Doç. Dr. İlker Hüseyin ÇELEN Namık Kemal Üniversitesi
Doç. Dr. Mehmet TOPAKCI Akdeniz Üniversitesi
Doç. Dr. Sait M. SAY Çukurova Üniversitesi
Doç. Dr. Sarp K. SÜMER Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi
Doç. Dr. Tayfun KORUCU Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi
Doç. Dr. Ufuk TÜRKER Ankara Üniversitesi
Doç. Dr. Yeşim Benal YURTLU Ondokuz Mayıs Üniversitesi
Doç. Dr. Yılmaz BAYHAN Namık Kemal Üniversitesi
Yrd. Doç. Dr. Hakan POLATCI Gaziosmanpaşa Üniversitesi
Yrd. Doç. Dr. Mehmet Ali DAYIOĞLU Ankara Üniversitesi
ÖNSÖZ
Ülkemizde 1976 yılından bu yana her yıl düzenlenen Tarımsal
Mekanizasyon Kongreleri, günümüze kadar 12’si uluslararası olmak
üzere toplam 41 kez gerçekleştirilmiştir. Bu kapsamda “30. Ulusal
Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi” 1-3 Eylül 2016 tarihleri
arasında Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Biyosistem
Mühendisliği Bölümü tarafından Tokat’ta düzenlenmiştir. Kongrenin
amacı, ülkemiz tarımını sürdürülebilirlik ilkesi doğrultusunda daha
verimli ve modern konuma taşıyacak tarım teknolojilerini geliştirmek
için yapılan çalışmaları paylaşmak, tartışmak ve değerlendirmektir.
Bu amaçla kongremiz süresince gerçekleştirilecek oturumlardaki
sunumların ve tartışmaların ülke tarımına olumlu katkı sağlaması
dileğiyle, tüm bilim insanları, öğrenciler, ilgili kamu kurum ve
kuruluşları ile özel sektör temsilcileri kongremize davet edilmiştir.
Kongremize 48 adet bildiri gönderilmiş olup, hakem görüşleri
doğrultusunda 31 adet bildiri sunulu, 14 adet bildiri poster olarak
kabul edilmiş ve 3 adet bildiri ise kabul edilmemiştir. Kabul edilen
bildirilerin tamamının özeti Kongre Bildiri Özetleri Kitabında, tam
metinlerin 26 adeti Tarım Makinaları Bilimi dergisinde, 17 adeti
Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi dergisinde yayınlanacak
ve 2 adet bildirinin tam metinleri yazarların isteği üzere
yayınlanmayacaktır. Kongremize göstermiş olduğunuz ilgiden dolayı
teşekkür ederiz.
Kongre Düzenleme Kurulu
İÇİNDEKİLER
SÖZLÜ BİLDİRİLER ........................................................................ 1
Labview Platformunda Video Analizi ile Tarımsal Ürün
Boyutu Belirleme ................................................................................ 1
Agricultural Product Dimension Determination by Using Video
Analysis at Labview Platform
Abdullah BEYAZ
Çarpma Etkisi Altında Kalan Armut Meyvelerinin (Ankara
çeşidi) Zedelenme Hacminin Doğrusal Olmayan Dinamik Sonlu
Elemanlar Analizi ile Belirlenmesi .................................................... 2
Determination of Bruise Volume of Pear Fruit (Ankara Variety)
under Mechanical Collision Effect by means of Non Linear
Dynamics Finite Element Analysis
H. Kürşat ÇELİK, İbrahim AKINCI
Farklı Nem Düzeylerinde Kanola Tohumlarının Fiziksel
Özelliklerinin Belirlenmesi ................................................................ 3
Determination of the Physical Properties of the Canola Seeds in
Different Moisture Content Levels
Refi Ratip ÖZLÜ, Metin GÜNER
Dallı Darı Çeşitlerinin Mekanizasyon Karakteristikleri,
Fenolojik Özellikleri ve Enerji Bilançosunun Belirlenmesi ............ 4
Adaptation of Switch Grass, Determination of Mechanization
Characterization and Energy Balance
Hüseyin ÖĞÜT, Tamer MARAKOĞLU, Hidayet OĞUZ,
Süleyman SOYLU, Fikret AKINERDEM, Erdal GÖNÜLAL
i
Trakya Bölgesinde Silajlık Mısır ve Ayçiçeği Üretiminde
Uygulanabilecek Farklı Toprak İşleme Yöntemlerinin
Karşılaştırılması .................................................................................. 5
Comparison of Different Tillage Methods Crop Maize for Silage
and Sunflower in Thrace Region
Mehmet Fırat BARAN, Başak AYDIN, İlker KURŞUN, İ. Engin
KAYHAN, Yılmaz BAYHAN, M. Recai DURGUT
Çanakkale İlinde Zeytin Üretimi Artık Potansiyelinin
Belirlenmesi ve Değerlendirme Olanaklarının Araştırılması ......... 6
Determination of The Potential of Olive Oil Production Residues
and Investigation of Possibilities for Utilization in Çanakkale
Sarp Korkut SÜMER, Gıyasettin ÇİÇEK, Sait Muharrem SAY
Dondurarak Kurutma Yönteminin Zencefilin Kurutma
Karakteristikleri, Renk Mikroyapı ve Rehidrasyon Özellikleri
Üzerine Etkisi ...................................................................................... 7
Effect of Freeze Drying Method on Drying Characteristics, Colour,
Microstructure and Rehydration Properties of Ginger
Nazmi İZLİ, Ahmet POLAT
Yeni Kulaklı Pulluk Tasarımı – Çift Yönlü Kulaklı Pulluk
Prototip 1 ............................................................................................. 8
Design of a New Moldboard Plough- Double Sided Moldboard
Plough Prototype 1
Gholam Reza GHAHMANIAN, Engin ÇAKIR, Ercan
GÜLSOYLU, Tuna DOĞAN, İkbal AYGÜN
Pamuk Tepe Kesme Makinesi Tasarımı ........................................... 9
Design of Cotton Topping Cut Machine
İsa AYDIN, Selçuk ARSLAN
ii
Batı Akdeniz Bölgesindeki Bazı Süt Sığırcılığı İşletmelerinde
Makinalı Süt Sağımında Sağımcı Hatalarının Araştırılması........ 10
Investigation of Milker Failures at Milking Parlours in Some Dairy
Farming Enterprises in Western Mediterranean Region of Turkey
Tunç DOĞACI, Ahmet Kamil BAYHAN
Kayseri İli Tarım Alet ve Makina İmalat Sanayisinin Mevcut
Durumu ve Sorunları ....................................................................... 11
Present Status and Problems of Agricultural Tool and Machinery
Manufacturing Industry in Kayseri Province
Cevdet SAĞLAM, Necati ÇETİN
Meyve Hasat Platformu Makas Kollarının Bilgisayar
Ortamında Yapısal Analizi .............................................................. 12
Structural Analysis of an Orchard Harvest Platform’s Scissors Lift
Arms in Computer Environment
M. Barış EMİNOĞLU, Uğur YEGÜL, Caner KOÇ, Ali İhsan
ACAR, Ramazan ÖZTÜRK
Çok Amaçlı Tarım Robotunun Geliştirilmesi ................................ 13
Development of Multi-Purpose Agriculture Robot
Mehmet Metin ÖZGÜVEN, Mustafa TAN, Cemil KÖZKURT,
Muzaffer Hakan YARDIM, Mustafa ÖZSOY, Eray SABANCI
Karaman İlinde Kuru Fasulye Yetiştiriciliğinde Mekanizasyon
Girdi ve Maliyetlerinin Belirlenmesi .............................................. 14
Determination of Mechanization Inputs and Costs of Bean
Production in Karaman Province
Nihat OLÇAY, Ahmet Kamil BAYHAN, Osman GÖKDOĞAN
iii
Fiğ -Buğday ve Nadas Münavebesinde Farklı Toprak İşleme –
Ekim Sistemlerinin Bazı İşletme Parametreleri ve Verim
Yönünden Karşılaştırılması ............................................................. 15
Comparison of Different Soil Tillage-Seeding Systems in VetchWheat-Fallow Rotation in Terms of Some Operatinal Parameters
and Yield
Zinnur GÖZÜBÜYÜK, Ahmet ÇELİK, İsmail ÖZTÜRK,
Mesut Cemal ADIGÜZEL
Traktörlerde Patinajın Sensör Yardımıyla Hesaplanması ........... 16
Calculated Sensor to Aid Tractor Skidding
Yusuf DİLAY, Kadir SABANCI, Adem ÖZKAN, Cevat AYDIN
Karaman
Yöresinde
Yetiştirilen
Elma
Çeşitlerinin
Sınıflandırma Parametrelerini Görüntü İşleme Teknikleri
Kullanarak Belirlenmesi .................................................................. 17
Determination Using Image Processing Techniques The
Classification Parameters of Apple Varieties Grown in the
Karaman Region
Kadir SABANCI, Muhammed Fahri ÜNLERŞEN, Yusuf DİLAY
Seralarda Nesnelerin İnterneti Teknolojisinin Uygulanması:
Tasarım ve Prototip Geliştirme ....................................................... 18
Implementation of Internet of Things Technology in Greenhouses:
Design and Prototyping
Mehmet Ali DAYIOĞLU, Furkan UĞUR, Ufuk TÜRKER
Sebze Üretiminde İlave LED Aydınlatma Uygulamaları.............. 19
Applications of Supplemental LED Lighting in Vegetable
Production
Nuri ÇAĞLAYAN, Can ERTEKİN
iv
Tarım Makinaları ve Traktör Deneylerinde TS EN ISO/IEC
17025 Standardı ve Akreditasyonun Önemi .................................. 20
TS EN ISO/IEC 17025 Standard on Testing of Agricultural
Machinery and Tractors and the Importance of Accreditation
İbrahim ERGÜL, Hakan VELİOĞLU, Selçuk OLUM,
Hamdi TAŞBAŞ
Hassas Tarım için Tarım Makinalarında ISO 11783 Standardı
ve Elektronik Kontrolü .................................................................... 21
ISO 11783 Standards and Electronic Control in Agricultural
Machinery for Precision Agriculture
Ufuk TÜRKER, Mehmet Ali DAYIOĞLU, Uğur YEGÜL
Farklı Su Kaynakları İle Hazırlanan Yayıcı ve Yapıştırıcı
Karışımlarının Püskürtme ve Damla Tutunma Parametreleri
Üzerindeki Etkilerinin Saptanması ................................................. 22
Determining the Impact of Spray and Drip Retention Parameters of
Prepared with Different Water Resources Mixture of Spreader and
Adhesives
Muhammed Cemal TORAMAN, Ali BAYAT
Farklı Katkı Maddeleri Kullanılarak Hazırlanmış Çeltik Sapı
Peletlerinin Gazlaştırılması.............................................................. 23
Gasification of Various Additives Materials Using Paddy Stalk
Pellets
Birol KAYİŞOĞLU, Serkan TUĞ, İbrahim Savaş DALMIŞ,
Türkan AKTAŞ, Mehmet Recai DURGUT, Figen TAŞÇI
DURGUT
v
Meyve Bahçeleri için Değişken Miktarlı Tarımsal Girdi
Uygulama Programının Geliştirilmesi ............................................ 24
Development of Prescription Map Software to Apply Variable Rate
Agricultural Inputs in Orchards
Murat Gökçe ÜNGÖR, Bahattin AKDEMİR
Bitkisel Üretimde Hassas Tarım Uygulamalarının Planlanması,
Geliştirilmesi ve Yaygınlaştırılması Projesi ................................... 25
Planning, Development and Dissemination Project of Precision
Agriculture Applications in Crop Production
İbrahim GÜÇDEMİR, Bahattin AKDEMİR, Ufuk TÜRKER,
Hüseyin ÖĞÜT, Behiç TEKİN, Zinnur GÖZÜBÜYÜK,
Ümran ATAY, Kazım GÜR, Mustafa TUNÇ, Hakan YILDIZ,
Ulaş AY, Yasemin VURARAK, Tolga ARABACI, Yücel TEKİN,
Deniz YILMAZ
Çay Fabrikası Atıklarınının Peletlenmesi ve Pelet Fiziksel
Özelliklerinin Belirlenmesi .............................................................. 26
Pelleting of The Tea Factory Wastes and Determination of Pellet
Physical Properties
Sefai BİLGİN, Abdülkadir KOÇER, Hasan YILMAZ, Mustafa
ACAR, Mahmut DOK
Adıyaman İlinde Mercimek Üretiminde Enerji Bilançosunun
Belirlenmesi ....................................................................................... 27
Determination of Energy Balance of Lentil Production in
Adıyaman Province
Osman GÖKDOĞAN
vi
İkinci Ürün Silajlık Mısır ve Silajlık Tritikale Ekim Nöbetinde
İşletmecilik Parametreleri Yönünden Toprak İşleme
Sistemlerinin Uygulanabilirliğinin Değerlendirilmesi................... 28
Operating Parametrs in Terms of Evaluation for Applicability of
Tillage Systems under Second Crop Silage Corn and Silage
Triticale Rotation
Mustafa BAYRAM, Engin ÖZGÖZ
Robotik Sağım Sistemlerinde Optimum Hayvan Kapasitesinin
Belirlenmesi ....................................................................................... 29
Determination of Optimum Cow Capacity in Robotic Milking
Systems
Halil ÜNAL, Hasan KURALOĞLU
Güneş Takip Sistemli Bir Güneş Enerjili Pişirici Geliştirilmesi
ve Performansının Belirlenmesi ...................................................... 30
Development of a Solar Cooker with Solar Tracking System and
Determination of Performance
Hakan POLATCI, Adil Koray YILDIZ
Biçerdöverlerde Tasarım Parametreleri Arasındaki İlişkilerin
İncelenmesi ........................................................................................ 31
Investigation of Relationship Between Design Parameters in
Combine Harvesters
Metin GÜNER
vii
POSTER BİLDİRİLER ................................................................... 32
Çukurova’da Buğday ve İkinci Ürün Silajlık Mısırın Ekiminde
Farklı Ekim Tekniklerinin Ekonomik Yönden Karşılaştırılması
(1. Yıl)................................................................................................. 32
Economic Comparison of Different Seeding Techniques in Wheat
and Second Product Silage Maize in Cukurova Region (1st Year)
Hasan Ali KARAAĞAÇ, Sait AYKANAT, Reşit GÜLTEKİN,
Ali BOLAT, Cengiz SAĞLAM
Sulama Mekanizasyonu Hibe Destekleri ve Bölgesel
Farklılıklar ........................................................................................ 33
Financial Support for Irrigation Mechanization Obtained and
Structural Differences
Yasemin VURARAK, Volkan ÇATALKAYA, Nigar ANGIN,
Emin BİLGİLİ
Buğday Üretiminde Farklı Toprak İşleme ve Ekim
Yöntemlerinin Enerji Bilançosu ...................................................... 34
Energy Balance of Different Tillage and Sowing Systems in Wheat
Production
Reşit GÜLTEKİN, Sait AYKANAT, Yasin KORKMAZ,
Hasan Ali KARAAĞAÇ
Toprak İşlemenin Toprak Kalite Kriterleri Üzerine Etkisi ......... 35
The Effects of Soil Tillage Systems on the Some Soil Quality
Criterions
Banu KADIOĞLU
viii
Nektarin [P. Perica (L.) Batsch, Var. Nectarina] Meyvesinin
Bazı Mühendislik Parametrelerinin Belirlenmesi ......................... 36
Determination of Some Engineering Parameters of Nektarina Fruit
[P. perica (l.) batsch, var. nectarina]
Önder KABAŞ, Salih SÖZER, İlker ÜNAL
Üç Farklı Yapay Sinir Ağı Yöntemi Kullanılarak Toprak
Penetrasyon Direnci Tahmini .......................................................... 37
Soil Penetration Resistance Prediction with Three Different
Artifıcial Neural Networking
İlker ÜNAL, Salih SÖZER, Önder KABAŞ, Süleyman ÇETİN,
Mehmet TOPAKCI
Biyogaz Üretimini Arttırmada Kullanılan Ön İşlemlere Bir
Bakış ................................................................................................... 38
An Overview Of The Pretreatment Used In Enhancement Biogas
Production
Salih SÖZER, Önder KABAŞ, İlker ÜNAL
Pnömatik Hassas Sebze Ekim Makinesinde Kullanılan Değişik
Baskı Tekerlerinin Siyah Havucun Çimlenmesine Etkisi ............. 39
The Effects of Various Type Press Wheel Mounted on Pneumatic
Precise Drilling Machine on Germination of Black Carrot Seeds
Hüseyin BÜLBÜL, Haydar HACISEFEROĞULLARI
Görüntü İşleme Tekniklerinin Sürdürülebilir Tarımdaki Yeri
ve Önemi: Literatür Çalışması ........................................................ 40
Contribution of Image Processing Technics on Sustainable
Agriculture: Literature Study.
Onur AĞIN, M. Zahid MALASLI
ix
Pülverizatör
Deposu
Karıştırıcı
Performanslarının
Belirlenmesinde Kullanılan Kurutma ve Turbidimetrik Analiz
Yöntemlerinin Teknik Açıdan Karşılaştırılması ........................... 41
Comparison of Technical Terms of Drying and The Turbidimetric
Analysis Methods Used to Determine Performance Of Sprayer
Tank Mixer
Ali BOLAT, Ali BAYAT, M. Emin GÖKDUMAN
Ekici Makaralarda Farklı Oluk Çap ve Derinliklerinin Soya
Tohumunun Akış Düzgünlüğüne Etkileri ...................................... 42
Flow Accuracy for Soybean Seed at The Feed Rollers Made in
Different Flute Diameter and Flute Depth
Yıldıran YILDIRIM, Emrah KUŞ
Tarımsal Üretimde Sera Gazları ve Karbon Ayak İzi .................. 43
Greenhouse Gases and Carbon Footprint in Agricultural
Production
Güvenç ŞAHİN, Ayten ONURBAŞ AVCIOĞLU
Tokat İlinin 2003-2013 Yılları İçin Mekanizasyon
Özelliklerinin Değişiminin İncelenmesi .......................................... 44
Investigation of Agricultural Mechanization Characteristics of
Tokat Province for 2003 and 2013 Years
Mustafa BAYRAM, Ebubekir ALTUNTAŞ
Standart Buhar Çevrimi ile Çalışan Bir Soğuk Depoda Hava
Hızının Hesaplamalı Akışkanlar Dinamiği ile Analizi .................. 45
Air Velocity Analyses by Computational Fluid Dynamics in A cold
Store with Standard Steam Cycle
Serap AKDEMİR
x
YAZAR DİZİNİ
Adı Soyadı
Abdullah BEYAZ
Abdülkadir KOÇER
Adem ÖZKAN
Adil Koray YILDIZ
Ahmet Kamil BAYHAN
Ahmet ÇELİK
Ahmet POLAT
Ali İhsan ACAR
Ali BAYAT
Ali BOLAT
Ayten ONURBAŞ AVCIOĞLU
Bahattin AKDEMİR
Banu KADIOĞLU
Başak AYDIN
Behiç TEKİN
Birol KAYİŞOĞLU
Can ERTEKİN
Caner KOÇ
Cemil KÖZKURT
Cengiz SAĞLAM
Cevat AYDIN
Cevdet SAĞLAM
Deniz YILMAZ
Ebubekir ALTUNTAŞ
Emin BİLGİLİ
Emrah KUŞ
Engin ÇAKIR
Engin ÖZGÖZ
Eray SABANCI
Ercan GÜLSOYLU
Erdal GÖNÜLAL
Sayfa
1
26
16
30
10, 14
15
7
12
22, 41
32, 41
43
24, 25
35
5
25
23
19
12
13
32
16
11
25
44
33
42
8
28
13
8
4
Adı Soyadı
Figen TAŞÇI DURGUT
Fikret AKINERDEM
Furkan UĞUR
Gholam Reza GHAHMANIAN
Gıyasettin ÇİÇEK
Güvenç ŞAHİN
H. Kürşat ÇELİK
Hakan POLATCI
Hakan VELİOĞLU
Hakan YILDIZ
Halil ÜNAL
Hamdi TAŞBAŞ
Hasan Ali KARAAĞAÇ
Hasan KURALOĞLU
Hasan YILMAZ
Haydar HACISEFEROĞULLARI
Hidayet OĞUZ
Hüseyin BÜLBÜL
Hüseyin ÖĞÜT
İ. Engin KAYHAN
İbrahim AKINCI
İbrahim Savaş DALMIŞ
İbrahim ERGÜL
İbrahim GÜÇDEMİR
İkbal AYGÜN
İlker KURŞUN
İlker ÜNAL
İsa AYDIN
İsmail ÖZTÜRK
Kadir SABANCI
Kazım GÜR
xi
Sayfa
23
4
18
8
6
43
2
30
20
25
29
20
32, 34
29
26
39
4
39
4, 25
5
2
23
20
25
8
5
36, 37, 38
9
15
16, 17
25
M. Recai DURGUT
M. Barış EMİNOĞLU
M. Emin GÖKDUMAN
M. Zahid MALASLI
Mahmut DOK
Mehmet Fırat BARAN
Mehmet Ali DAYIOĞLU
Mehmet Recai DURGUT
Mehmet Metin ÖZGÜVEN
Mehmet TOPAKCI
Mesut Cemal ADIGÜZEL
Metin GÜNER
Muhammed Cemal TORAMAN
Muhammed Fahri ÜNLERŞEN
Murat Gökçe ÜNGÖR
Mustafa ACAR
Mustafa BAYRAM
Mustafa TAN
Mustafa TUNÇ
Mustafa ÖZSOY
Muzaffer Hakan YARDIM
Nazmi İZLİ
Necati ÇETİN
Nigar ANGIN
Nihat OLÇAY
Nuri ÇAĞLAYAN
Onur AĞIN
Osman GÖKDOĞAN
Önder KABAŞ
Ramazan ÖZTÜRK
Refi Ratip ÖZLÜ
Reşit GÜLTEKİN
Sait AYKANAT
Sait Muharrem SAY
Salih SÖZER
Sarp Korkut SÜMER
Sefai BİLGİN
Selçuk ARSLAN
Selçuk OLUM
Serap AKDEMİR
Serkan TUĞ
Süleyman ÇETİN
Süleyman SOYLU
Tamer MARAKOĞLU
Tolga ARABACI
Tuna DOĞAN
Tunç DOĞACI
Türkan AKTAŞ
Ufuk TÜRKER
Uğur YEGÜL
Ulaş AY
Ümran ATAY
Volkan ÇATALKAYA
Yasemin VURARAK
Yasin KORKMAZ
Yıldıran YILDIRIM
Yılmaz BAYHAN
Yusuf DİLAY
36, 37, 38 Yücel TEKİN
12
Zinnur GÖZÜBÜYÜK
5
12
41
40
26
5
18, 21
23
13
37
15
3, 31
22
17
24
26
28, 44
13
25
13
13
7
11
33
14
19
40
14, 27
xii
3
32, 34
32, 34
6
36, 37, 38
6
26
9
20
45
23
37
4
4
25
8
10
23
18, 21, 25
12, 21
25
25
33
25, 33
34
42
5
16, 17
25
15, 25
S1. Labview Platformunda Video Analizi ile Tarımsal Ürün
Boyutu Belirleme
Abdullah BEYAZ
Ankara Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarım Makinaları ve
Teknolojileri Mühendisliği Bölümü, Ankara, Türkiye
[email protected]
ÖZET
Çalışmada, video görüntülerinden gerçek zamanlı veri eldesi
yapılmıştır. Bu amaçla elma, limon ve portakal örnekleri üzerinden
gerçek zamanlı video görüntüsü elde edilmiş, bu görüntülerden
Labview ortamında geliştirilen bir yazılım vasıtasıyla ölçümler
yapılmıştır. Bu ölçümler, doğruluklarının kontrolü amacıyla
gerçekleştirilen kumpas ölçümleri ile karşılaştırılmıştır. Sonuçlar
arasındaki farklar istatistiksel olarak incelenmiş ve gerçek zamanlı
ölçüm sisteminin tarımsal ürün boyutu belirleme amacıyla kullanım
etkinliği ortaya konmaya çalışılmıştır. Yapılan çalışma sonucunda
görüntülerden elde edilen ölçüm değerlerinden ölçüm sisteminin
tarımsal ürün boyutu ölçümü için etkin bir şekilde kullanılabileceği
tespit edilmiştir.
Anahtar Kelimeler: Labview, Video işleme, Görüntü Analizi, Yüzey
özellikleri, Tarımsal ürün boylama
1
S2. Çarpma Etkisi Altında Kalan Armut Meyvelerinin (Ankara çeşidi)
Zedelenme Hacminin Doğrusal Olmayan Dinamik Sonlu Elemanlar
Analizi ile Belirlenmesi
H. Kürşat ÇELİK, İbrahim AKINCI
Akdeniz Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarım Makinaları ve Teknolojileri
Mühendisliği Bölümü
[email protected]
ÖZET
Özellikle meyve ve sebzeler gibi tarımsal ürünlerin hasat, taşıma, sınıflandırma,
paketleme ve hasat sonrası işlemleri gibi süreçlerde kullanılan makine
sistemlerinin tasarımında odaklanılan temel tasarım amaçlarından birisi, bu
sistemlerin ilgili işlemler sırasında işlenen ürüne her hangi bir şekilde mekanik
bir zarar vermemesidir. Bu tip süreçlerde rastlanılan en yaygın mekanik zarar
türü, ürünün çarpma etkisi altında mekanik olarak zedelenmesidir. Bu
zedelenme ürünün dış etkenlerle etkileşimi veya birbirleri ile teması nedeniyle
olabilmektedir. Bu tip durumlara maruz kalan ürünlerin zedelenme miktarının ve
zedelenme ilerleyişinin hassas bir şekilde belirlenmesi, bu süreçlerde kullanılan
makine sistemlerinin tasarımında önemli bir rol oynamaktadır. Bu araştırmada,
birbirleri ile çarpışma etkisi altında kalan örnek bir tarımsal ürünün (ArmutAnkara çeşidi) çarpışma sürecinde maruz kaldığı yapısal gerilmelerin zamana
bağlı değişimi ve çarpışma sonucu ortaya çıkan zedelenme hacimleri, ileri düzey
doğrusal olmayan dinamik sonlu elamanlar analizi ile belirlenmiştir.
Araştırmada, ele alınan örnek ürünün bazı mühendislik özellikleri fiziksel ölçüm
ve testler ile belirlenmiştir. Örnek ürün, tersine mühendislik yaklaşımı ile dijital
ortama aktarılmış ve sonlu elemanlar yöntemi temelli, doğrusal olmayan
dinamik analiz yaklaşımı ile çarpışma durumu simule edilmiştir.
Gerçekleştirilen simülasyonda, iki ürünün 1 [m] yükseklikten birbirleri üzerine
düşme senaryosu simule edilmiştir. Simülasyon sonucu oldukça faydalı görsel
ve sayısal çıktılar elde edilmiştir. Sonuç olarak, tanımlanan çarpışma durumunda
ortaya çıkan maksimum eşdeğer gerilme değeri çarpan ve çarpılan ürünler için
sırasıyla 0.395 [MPa] ve 0.538 [MPa], zedelenme hacimleri ise sırasıyla 6278.40
[mm3] ve 30197.41 [mm3] olarak hesaplanmıştır.
Anahtar Kelimeler: Çarpma Testi, Gerilme Analizi, Bilgisayar Destekli
Mühendislik, Tarım Makineleri Tasarımı, Biyolojik Malzeme, Zedelenme
Hacmi
2
S3. Farklı Nem Düzeylerinde Kanola Tohumlarının Fiziksel
Özelliklerinin Belirlenmesi
Refi Ratip ÖZLÜ1, Metin GÜNER2
Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı, Bitkisel Üretim Genel Müdürlüğü,
Bitki Besleme ve Teknoloji Geliştirme Daire Başkanlığı, Ankara, Türkiye
2
Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Makinaları ve Teknolojileri
Mühendisliği Bölümü, Ankara, Türkiye
[email protected]
1
ÖZET
Bu araştırmayla, pnömatik iletimlerinde %6.36, 16.54 ve 25.94 şeklindeki üç
farklı nem düzeyinin kanola tohumunun fiziksel özellikleri üzerine etkileri
incelenmiştir. ‘Turan’ kanola çeşidi bitkisel materyal olarak kullanılmıştır.
Araştırmayla kanolanın uzunluk, genişlik, kalınlık, çap, projeksiyon alanı ve
geometrik ortalama çap gibi boyut özellikleri ile hacim ağırlığı, özgül kütle,
bin dane ağırlığı, porozite, küresellik, basıklık ve eşdeğer küre çapı gibi
hacimsel özelliklerinin neme bağlı değişimi belirlenmiştir. Kanola
tohumlarının projeksiyon alanları iki farklı sayısal görüntü işleme yazılımı
kullanılarak incelenmiştir. Araştırmada, Kanola tohumlarının dane hacmi ile
bin dane ağırlıklarının nemle arttığı, özgül kütlenin kanola tohumunun nem
içeriğindeki artışlarla artacağı, bunun yanında hacim ağırlığının ise dane
nem içeriğindeki artışlara bağlı olarak azaldığı gözlenmiştir. Benzer şekilde,
eşdeğer küre çaplarının, danenin nem içeriğiyle arttığı bulunmuştur. Nem
içeriklerindeki artışa bağlı olarak kanola tohumlarının küreselliğindeki
değişimler; nem içerikleri %6.36’ dan %16.54’ e yükseldiğinde artış
yönünde, daha sonrasında nem içerikleri %25.94’ e çıktığında azalan seyir
gösterdi. Tohumların nem içeriklerindeki artışa bağlı olarak basıklık
oranındaki değişimlerin ise göreceli olarak nem içeriği %16.54’ e çıktığında
azaldığı, %25.94’ ü bulduğunda ise artığı saptanmıştır. Araştırma
kapsamında incelenen Kanola tohumlarının pnömatik yollarla iletimlerinde
sistem tasarımındaki önemli parametrelerden birisini oluşturan terminal hız
değerlerinin neme bağlı değişimleri; logaritmik artan bir değişim eğilimi
göstermiştir.
Anahtar Kelimeler: Fiziko-Mekanik Özellik, Kanola, Nem, Pnömatik
İletim
3
S4. Dallı Darı Çeşitlerinin Mekanizasyon Karakteristikleri, Fenolojik
Özellikleri ve Enerji Bilançosunun Belirlenmesi
Hüseyin ÖĞÜT1, Tamer MARAKOĞLU1, Hidayet OĞUZ2,
Süleyman SOYLU1, Fikret AKINERDEM1, Erdal GÖNÜLAL3
1
Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi;
2
Necmettin Erbakan Üniversitesi Mühendislik ve Mimarlık Fak.;
3
Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı
[email protected]
ÖZET
Dallı Darı; yüksek biyokütle verimi, derin kök sistemi, toprağın yapısını
iyileştirmesi, kuraklığa toleranslı, yüksek su kullanım etkinliği, geniş
coğrafik adaptasyon yeteneği, marjinal topraklara kolay uyum
sağlayabilmesi, düşük üretim maliyeti ve iyi bir biyoyakıt hammaddesi olma
potansiyeli gibi özellikleri ile dünyada çok önemli hale gelmiştir. Tüm
dünyada tanınmasına ve kullanılmasına rağmen Dallı Darının ülkemizde
henüz tarımı yapılmamaktadır. Dallı Darının ülkemizde tarımının
yaygınlaşması durumunda, ülkemize yenilenebilir enerji üretimi, hayvan
beslenmesi ve toprak muhafaza amaçlı kullanım yönünden iyi bir enerji
bitkisi olması sağlanacaktır.
Çalışmada kapsamında, Dallı Darı bitkisinin yetiştirme teknikleri ve
enerji açısından tüm yönlerinin araştırılması amaçlanmıştır. Proje,
“Adaptasyon”, “Adaptasyon Haritası”, “Kütle ve Enerji Bilançosu” ve”
Biyoetanol Atığından Biyogaz Üretimi” konularında dört alt proje halinde
yürütülmektedir. Proje; dallı darının enerji ile ilgili tüm alanlarını
kapsayacak ve alt projeler birbiri ile ilişkili olacak tarzda tasarlanmıştır.
Proje sonucunda, kullanım amacı çok geniş olan ve ABD ve AB’de de
kapsamlı çalışmalar yapılan Dallı Darının ülke tarımına ve enerji sektörüne
kazandırılmasını sağlanarak, çiftçi ve yatırımcıya pratiğe yönelik veriler elde
edilmesi planlanmaktadır.
Bu çalışmada TÜBİTAK tarafından desteklenen “Dallı Darının
Adaptasyonu, Adaptasyon Haritalarının Oluşturulması, Mekanizasyon
Karakteristiklerinin, Enerji Bilançosunun Belirlenmesi ve Biyoetanol
Atıklarından Biyogaz Üretimi” isimli 1003 projesi kapsamında yürütülen 3
Alt projenin. 1.yıl sonuçlarını içeren bulgular özet olarak verilmiştir.
Anahtar Kelimeler: Adaptasyon, Dallı Darı, (Panicum virgatum L.), Enerji
Bilançosu, Mekanizasyon Karakteristikleri
4
S5. Trakya Bölgesinde Silajlık Mısır ve Ayçiçeği Üretiminde
Uygulanabilecek Farklı Toprak İşleme Yöntemlerinin Karşılaştırılması
Mehmet Fırat BARAN1, Başak AYDIN2, İlker KURŞUN2,
İ. Engin KAYHAN2, Yılmaz BAYHAN3, M. Recai DURGUT3
1
Adıyaman Üniversitesi Teknoloji Fakültesi Biyosistem Mühendisliği
Bölümü
2
Atatürk Toprak Su ve Tarımsal Meteoroloji Araştırma Enstitüsü
Müdürlüğü, Kırklareli
3
Namık Kemal Üniversitesi Ziraat Fakültesi Biyosistem Mühendisliği
Bölümü, Tekirdağ
[email protected]
ÖZET
Araştırma Kırklareli ilinde; Atatürk Toprak Su ve Tarımsal Meteoroloji
Araştırma İstasyonu Müdürlüğü Merkez İstasyonunda 2009-2015 yıllarında
yürütülmüştür. Araştırmada, ikinci ürün ayçiçeği ve silajlık mısırda farklı
toprak işleme yöntemlerinin, bitki gelişimine ve verime etkileri
karşılaştırılmıştır. Ayrıca, makinelerin yakıt tüketimi ve iş başarısı, bitki ile
ilgili tarla filiz çıkış derecesi, sap kalınlığı, bitki boyu ve verim, toprak ile
ilgili nem değerleri belirlenmiştir.
Yapılan değerlendirmeler sonucunda; silajlık mısır denemesinde T 1, T2,
T3 ve T4 uygulamalarında elde edilen efektif iş başarıları sırası ile 0.341 ha h1
, 0.337 ha h-1, 0.262 ha h-1 ve 0.252 ha h-1 olarak belirlenmiştir. Aynı
uygulamalara ait yakıt tüketimi değerleri ise sırası ile 28.12 L ha -1, 26.26 L
ha-1, 36.63 L ha-1 ve 49.04 L ha-1 olarak belirlenmiştir. Ayçiçeği
denemesinde T1, T2, T3 ve T4 uygulamalarında elde edilen efektif iş başarıları
sırası ile 0.349 ha h-1, 0.357 ha h-1, 0.267 ha h-1 ve 0.284 ha h-1 olarak
belirlenmiştir. Aynı uygulamalara ait yakıt tüketimi değerleri ise sırası ile
28.59 L ha-1, 26.96 L ha-1, 34.86 L ha-1 ve 42.11 L ha-1 olarak belirlenmiştir.
Silajlık mısır denemesinde T1, T2, T3 ve T4 uygulamalarında elde edilen
-1
-1
-1
-1
verim değerleri sırası ile 60.06 t ha , 60.10 t ha , 64.69 t ha ve 66.36 t ha
olarak belirlenmiştir. Ayçiçeği denemesinde T1, T2, T3 ve T4 uygulamalarında
-1
-1
-1
elde edilen verim değerleri sırası ile 2.28 t ha , 2.31 t ha , 2.33 t ha ve 2.55
-1
t ha olarak belirlenmiştir.
Anahtar Kelimeler: Ayçiçeği, Farklı Toprak İşleme, İkinci Ürün, Silajlık
Mısır, Yakıt Tüketimi
5
S6. Çanakkale İlinde Zeytin Üretimi Artık Potansiyelinin
Belirlenmesi ve Değerlendirme Olanaklarının Araştırılması
Sarp Korkut SÜMER1 Gıyasettin ÇİÇEK1 Sait Muharrem SAY2
1
Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarım
Makinaları ve Tek. Mühendisliği Bölümü
2
Çukurova Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarım Makinaları ve
Teknolojileri Mühendisliği Bölümü
[email protected]
ÖZET
Bu çalışmada, zeytin üretiminde artık potansiyelinin belirlenmesinde,
benzer çalışmalarda da kullanılabilir, gerçekçi bir yaklaşım sunulması
amaçlanmıştır. Çeşitli araştırıcılar tarafından ortaya konulan katsayı
ve oranlar dikkate alınarak oluşturulan yöntem ile Çanakkale ilinin
zeytin üretimi artıklarının oluşturduğu biyokütle potansiyeli
belirlenmiş, enerji ve diğer amaçlar için geri kazanım olanakları
araştırılmıştır. 2011-2015 yılları arasındaki istatistikleri kapsayan
çalışmada, Çanakkale’de pirina ve karasu için toplam metan üretim
potansiyelinin 8803909 m3/yıl olduğu saptanmıştır. Pirina ve budama
artıklarının ısıl kapasitesi ise 1548611 GJ/yıl’dır. Çanakkale’de pirina
ve budama artıkları kaynaklı biyokömür potansiyelinin 27796 ton/yıl
olduğu belirlenmiştir. Çalışma, zeytin üretimi artıklarının
değerlendirilmesinde, geleneksel yaklaşımların etkisi, ekonomik ve
çevresel etkiler ve tarımsal artıklardan yararlanma konularında
tartışma ve bazı çözüm önerilerini de içermektedir.
Anahtar Kelimeler: Pirina, Karasu, Biyokömür, Zeytin Üretimi
6
S7. Dondurarak Kurutma Yönteminin Zencefilin Kurutma
Karakteristikleri, Renk, Mikroyapı ve Rehidrasyon Özellikleri
Üzerine Etkisi
Nazmi İZLİ, Ahmet POLAT
Uludağ Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Biyosistem Mühendisliği Bölümü,
Görükle Kampüsü, 16059, Nilüfer/Bursa
[email protected]
ÖZET
Bu çalışmada, zencefil örneklerinin kurutma karakteristikleri, renk,
mikroyapı ve rehidrasyon özellikleri üzerine dondurarak kurutma
yönteminin etkisi incelenmiştir. Deneysel sonuçlar kuruma hızının
hem artan kuruma zamanıyla hem de örneklerin nem içeriklerinin
düşmesiyle azaldığını göstermiştir. Kurutma işlemlerinde en iyi ince
tabaka kurutma modelini seçmek için 10 matematiksel model deneysel
verilere uygulanmıştır. İstatistiksel parametreler esas alındığında, en
düşük ki-kare (χ2) ve hataların karelerinin karekök ortalaması (RMSE)
değerlerinin yanı sıra en yüksek belirtme katsayısı (R2) değerine sahip
Page modeli zencefil örneklerinin kuruma davranışları tanımlanması
için en iyi model olarak bulunmuştur. Taze zencefilin tüm renk
parametreleri dondurarak kurutma uygulaması ile etkilenmiştir.
Kurutulan örnekler kararmamış, sarılık (b*), Kroma (C) ve Hue açısı
() parametreleri azalırken, parlaklık (L*) ve yeşillik (-a*) değerleri
artmıştır. Taze ve kurutulmuş zencefillerin mikroyapı değişimleri
sırasıyla ışık mikroskobu ve taramalı elektron mikroskobuyla
incelenmiştir. Taramalı elektron mikroskobu görüntüleri dondurarak
kurutulmuş örneklerin gözenekli ve tek düze bir yapıya sahip
olduklarını ve nişasta taneciklerini iyi koruduklarını ortaya koymuştur.
Dondurarak kurutulmuş ürünlerin en yüksek rehidrasyon oranı
değerinin 5.20 olduğu tespit edilmiştir.
Anahtar Kelimeler: Dondurarak Kurutma; Modelleme; Renk;
Taramalı Elektron Mikroskobu; Zencefil
7
S8. Yeni Kulaklı Pulluk Tasarımı – Çift Yönlü Kulaklı Pulluk Prototip1
Gholam Reza GHAHMANIAN1, Engin ÇAKIR2, Ercan GÜLSOYLU2,
Tuna DOĞAN3, İkbal AYGÜN2
Tabriz Üniversitesi, İran; 2Ege Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarım
Makinaları ve Teknolojileri Mühendisliği Bölümü, 35100 Bornova, İzmir;
3
Adnan Menderes Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Biyosistem Mühendisliği
Bölümü, Aydın
[email protected]
1
ÖZET
Çiftçinin yaygın olarak kullandığı geleneksel toprak işleme yönteminde tek
yöne deviren sabit kulaklı pulluk (SP), vazgeçemediği birincil toprak işleme
aleti olarak öne çıkmaktadır. Ancak SP uygulamalarının açık çizi veya balıksırtı
oluşması ve tarla başı gezintilerindeki zaman kayıplarından dolayı traktörün iş
başarısı düşük olması gibi negatif yönleri bulunmaktadır. Döner kulaklı pulluk
(DKP) kullanımı ile bu olumsuzluklar giderilmektedir. Ancak DKP’ın ağır
yapıya sahip olması, daha güçlü traktöre ihtiyaç duyması ve satın alma
maliyetinin SP’ye göre pahalı olması gibi olumsuzlukları bulunmaktadır.
Bu çalışmada, Ghahramanian ve ark. (2014) tarafından tasarımı yapılan Çift
Yönlü Kulaklı Pulluk (ÇYP) modeli referans alınarak DKP’ye göre daha hafif
yapılı 3 gövdeli ÇYP Prototip-1 ’in çatı ve döndürme mekanizmasının
tasarımının yapılması ve imalatını gerçekleştirerek fonksiyonel olarak
irdelemesi amaçlanmıştır.
Yeni tasarım pulluk ÇYP Prototip-1, önceden tahminlenen amaca uygun bir
şekilde DKP gibi toprak işleyebilecek özellikte tasarımı başarıyla yapılmıştır.
ÇYP aynı döner kulaklı pulluk gibi toprağı daima sağa döndürmekte ve düz
sürüm yapmaktadır. Fonksiyonel olarak yeni tasarım ÇYP Prototip-1, DKP gibi
düz sürümü başarıyla yapabilmekte ve malzemeden % 18 tasarruf
sağlamaktadır.
Fonksiyonel olarak başarılı bulunan yeni tasarım ÇYP’nin tarla denemeleri
ile diğer pulluklarla kıyaslanması gereklidir. Bu konuda çalışmalar devam
etmektedir. Tarla denemeleri sonucunda son şekli verilmesi planlanan ÇYP’nin,
DKP’ye alternatif olarak kullanılabileceği düşünülmektedir.
Anahtar Kelimeler: Geleneksel Toprak İşleme, Düz Sürüm, Kulaklı Pulluk,
Döner Kulaklı Pulluk, Çift Yönlü Kulaklı Pulluk, Sonlu Elemanlar Yöntemi,
Von-Misses Gerilmeleri
8
S9. Pamuk Tepe Kesme Makinesi Tasarımı
İsa AYDIN1, Selçuk ARSLAN2
1
Dicle Üniversitesi
Uludağ Üniversitesi
[email protected]
2
ÖZET
Bu çalışmanın amacı, pamuk bitkisinin tepe sürgünlerini kesecek iki
sıralı bir tepe kesme makinesi prototipi geliştirmektir. Kesme ünitesi,
özel tasarlanacak bir ataşman aracılığı ile traktörün önüne takılmakta
ve hidrolik olarak tahrik edilmektedir. Mekanik sistem, bağlantı
kolları, kaldırma kızağı ve iki adet dönerek çalışan kesme
bıçaklarından oluşmaktadır. Hidrolik sistem ise traktör çabuk bağlantı
prizlerine bağlanmakta, bir adet kaldırma kızağı silindiri, iki adet
kesme ünitesi silindiri, iki adet hidromotor ve ilgili kontrol
elemanlarından oluşmaktadır. Mekanik aksamın ölçüleri, John Deere
5403 2006 model traktöre uygun olarak belirlenmiş ve SolidWorks
katı modelleme programı ile tasarlanmıştır. Hidrolik devre FluidSim
4.2-H yazılımı ile tasarlanmış ve çalışması simüle edilmiştir. Pamuk
bitkisinin tepe sürgünlerinin kesilmesi için 3 farklı hidromotor dönü
hızında (1500, 2000, 2500 rpm) denemelerin yapılması ön görülmüş,
hidrolik silindirlerin boyutlandırması ise gerektiğinde en fazla 0.3 ms-1
hızla hareket edeceği öngörülerek yapılmıştır.
Anahtar Kelimeler: Pamuk, Tepe Kesme, Tepe Kesme Makinesi,
Tasarım
9
S10. Batı Akdeniz Bölgesindeki Bazı Süt Sığırcılığı İşletmelerinde
Makinalı Süt Sağımında Sağımcı Hatalarının Araştırılması*
Tunç DOĞACI1, Ahmet Kamil BAYHAN2
1
Antalya Büyükşehir Belediyesi, Tarımsal Hizmetler Daire Başkanlığı
Kepez/Antalya
2
Süleyman Demirel Üniv., Ziraat Fak. Tarım Makinaları ve
Teknolojileri Böl. / Isparta
[email protected]
ÖZET
Bu çalışmada, Türkiye’nin Batı Akdeniz Bölgesindeki bazı süt
sığırcılığı işletmelerinde sağımcı hatalarının tespit edilmesi
amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda; Batı Akdeniz Bölgesinde
Damızlık Sığır Yetiştiricileri Birliği ve Tarım İl Müdürlüğüne kayıtlı
sağım sistemine sahip işletmeler arasından Neyman yöntemine göre
24 işletme belirlenmiştir. Türk Gıda Kodeksi-çiğ süt ve ışıl işlem
görmüş içme sütleri tebliğinin 3. bölümü ve 29.04.2004 tarih ve
853/2004 (EC) Avrupa Parlamentosu ve Avrupa Konseyi/süt üretim
işletmelerinde hijyen yönetmeliği doğrultusunda hazırlanan anket
formu kullanılarak bu işletmelerde birebir görüşmelerle anket
çalışması gerçekleştirilmiştir. İncelenen işletmelerinde hijyen
yönetmeliğine
uygun
olarak
sağımı
gerçekleştirip
gerçekleştirmedikleri belirlenmiştir. Çalışma sonucunda; sağımcıların
tebliğ ve yönetmelikteki şartları gerçekleştirmedikleri saptanmıştır.
Anahtar Kelimeler: Batı Akdeniz Bölgesi, Sağım, Sağımcı, Süt
Sığırcılığı
10
S11. Kayseri İli Tarım Makinaları İmalat Sanayisinin Mevcut
Durumu ve Sorunları
Cevdet SAĞLAM, Necati ÇETİN
Erciyes Üniversitesi, Seyrani Ziraat Fakültesi, Biyosistem
Mühendisliği Bölümü, 38039, Kayseri
[email protected]
ÖZET
Bu çalışmada, Kayseri yöresinde bulunan tarım makinaları imalat
sanayisinin üretim durumunu ve sorunlarını belirlemek amacıyla bir
anket çalışması yürütülmüştür. Çalışmada imalatçılarla yüz yüze
yapılan görüşmede; makina teçhizat varlığı, mevcut üretim ve teknik
kapasitesi, enerji tüketimi, üretim şekli, pazarlama imkânları, yapısal
özellikleri ve karşılaştıkları başlıca sorunlar ele alınmıştır. Sonuç
olarak, imalatçı firmaların mevcut üretim durumunun yörenin ihtiyaç
duyduğu
tarım
makinası
gereksinimini
yeterli
düzeyde
karşılayamadığı, imalat işlemlerinde kullandıkları hammadde ve
malzemeleri genellikle çevre illerden temin ettikleri, destekleme ve
hibe konusunda yeterli bilgiye sahip olmadıkları tespit edilmiştir.
Ayrıca, imalatçı firmaların üretim işlemleri için yeterli düzeyde ve
sayıda kalifiye eleman bulamadıkları, belirli ve sınırlı sayıda makina
tipini ürettiği belirlenmiştir. Yörenin tarımsal üretim potansiyeli
dikkate alındığında, teknik kapasitesi yeterli olan firmaların, imal
edilen makina türü ve sayısını artırması gerekmektedir. Bu amaçla,
dışardan yetişmiş elemanların teknik bilgi ve beceri yönünden
eğitilmeleri, bununla birlikte firmaların girişimci ve yenilikçi yönlerini
geliştirebilmeleri için bilgilendirilme yapılarak teşvik edilmesi
gerekmektedir.
Anahtar Kelimeler: İmalat, Kayseri, Makina Teçhizat Varlığı, Tarım
Makinaları, Teknik Kapasite
11
S12. Meyve Hasat Platformu Makas Kollarının Bilgisayar
Ortamında Yapısal Analizi
M. Barış EMİNOĞLU, Uğur YEGÜL, Caner KOÇ,
Ali İhsan ACAR, Ramazan ÖZTÜRK
Ankara Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarım Makinaları ve
Teknolojileri Mühendisliği Bölümü, Ankara
[email protected]
ÖZET
Meyve hasadına yardımcı platformlar, hasat işçilerinin meyve tacının
yüksek bölgelerine ulaşmalarını sağlamaktadır. Bu amaçla, meyve
hasadına yardımcı bir platformunun öncelikle bilgisayar ortamında üç
boyutlu olarak tasarımı yapılmış ve imal edilmiştir. Tasarlanan
modelin makas kollarına gelen kuvvetlerin maksimum değeri tahmini
olarak belirlenmiştir. Tasarlanan modelin sonlu elemanlar yöntemi ile
çalışan bir program aracılığıyla bilgisayar ortamında analizi
yapılmıştır. Makas kolları için seçilen iki farklı ölçüdeki dikdörtgen
profillerin; toplam deformasyon, gerilme, ömür ve güvenlik faktörü
değerleri belirlenmiştir. Yapılan analizler sonucunda, ömür ve
makasların birleşme bölgelerindeki gerilme değerlerine göre dayanımı
yüksek olan profil seçilmiştir. Prototipin imalatında makas kollarında
bu ölçüdeki dikdörtgen profiller kullanılmıştır.
Anahtar Kelimeler: Hasat Platformu, Sonlu Elemanlar Yöntemi,
Gerilme Analizi, Ömür Analizi
12
S13. Çok Amaçlı Tarım Robotunun Geliştirilmesi
Mehmet Metin ÖZGÜVEN1, Mustafa TAN1, Cemil KÖZKURT2,
Muzaffer Hakan YARDIM1, Mustafa ÖZSOY3, Eray SABANCI4
1
Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Biyosistem
Mühendisliği Bölümü, Tokat
2
Gaziosmanpaşa Üniversitesi Mühendislik ve Doğa Bilimleri
Fakültesi Mekatronik Mühendisliği Bölümü, Tokat
3
Fakültesi Elektronik Mühendisliği Bölümü, Tokat
4
Fakültesi Makina Mühendisliği Bölümü, Tokat
[email protected]
ÖZET
Robotların tarımsal faaliyetlerde kullanımı insan iş gücünü azaltırken,
çiftçi refahını, üretimin daha verimli ve kaliteli yapılmasını
sağlamaktadır. Geliştirilen tarım robotunun tarlada bitki sıra aralarında
bitkilere zarar vermeden kendi kendine hareket edebilmesi amacıyla,
gerekli olan sensör, kamera ve motorların laboratuvar testleri
yapılmıştır. Motor hız kontrolü, ileri-geri ve sağa-sola yönelme
fonksiyonları, algoritmalarda kullanılması gereken optimum sensör
sayıları ve yerleşimleri belirlenmiştir. Hareket esnasında gerçek
zamanlı görüntü işleme ile işaretli bitkileri ayırt edilebilmektedir.
Tarım robotu, üzerine yapılacak ilave mekanizmalar ile hastalık
tespiti, yabancı ot tespiti ve ilaçlama gibi tarımsal işlemleri
yapabilecektir.
Anahtar Kelimeler: Robot, Otonom Araç, Sensör, Tarım, Teknoloji
13
S14. Karaman İlinde Kuru Fasulye Yetiştiriciliğinde
Mekanizasyon Girdi ve Maliyetlerinin Belirlenmesi
Nihat OLÇAY1, Ahmet Kamil BAYHAN2, Osman GÖKDOĞAN3
1
Gıda Tar. ve Hay. İl Müdürlüğü, - Karaman
2
SDÜ ZF. Tar. Mak. ve Tekn. Müh. Bl.
3
HBVÜMMF Biyosistem Müh. Bl.
[email protected]
ÖZET
Bu çalışmada Karaman ilinin tarımsal üretiminde önemli bir paya
sahip olan kuru fasulyenin, birim maliyet değerleri ve bu maliyet
içerisindeki mekanizasyon ve işçi maliyetlerine ait girdilerin payı
araştırılmış, farklı işletmelerle yapılan anketler sonucunda elde
edilen veriler üzerinde değerlendirmeler yapılmıştır. Elde edilen
sonuçların değerlendirilmesi sonucunda, birim başına üretim
maliyetleri toplam 868.2±127.85 TL da-1 yıl-1 olarak belirlenmiştir.
Bu toplam gider içerisinde en büyük pay 356.5±54.25 TL da-1 yıl-1
ile mekanizasyon giderlerine aittir. İşçilik ile ilgili giderler toplamı
ise 135.7±38.16 TL da-1 yıl-1 olarak belirlenmiştir. Mekanizasyon
maliyetinin toplam giderler içerisindeki payı %47’dir. Ortalama bir
verim değeri üzerinden yapılan nispi kar (oransal kar)
değerlendirmesi sonucunda 0.94±0.313 olarak belirlenmiştir.
Dekardan 262.5±68.22 kg ortalama ürün elde edilmiştir. Bu
koşullarda net kar değerinin ise -68.2±270.32 TL da-1 yıl-1 olduğu
hesaplanmıştır.
Anahtar Kelimeler: Karaman, Kuru Fasulye Üretimi, Tarımsal
Mekanizasyon Giderleri
14
S15. Fiğ -Buğday ve Nadas Münavebesinde Farklı Toprak İşleme –
Ekim Sistemlerinin Bazı İşletme Parametreleri ve Verim Yönünden
Karşılaştırılması
Zinnur GÖZÜBÜYÜK1, Ahmet ÇELİK2,
İsmail ÖZTÜRK2, Mesut Cemal ADIGÜZEL1
1
Doğu Anadolu Tarımsal Araştırma Enstitüsü, Erzurum
2
Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Makinaları Anabilim Dalı, Erzurum
[email protected]
ÖZET
Erzurum yöresinde, 1999–2008 yıllarında fiğ, buğday ve nadas, münavebesi esas
alınarak yürütülen bu çalışmada, geleneksel toprak işleme–ekim sistemine alternatif
olabilecek, farklı toprak işleme–ekim sistemlerinin bazı işletme parametreleri, tarla
filiz çıkışı ve verim yönünden karşılaştırılarak, yörede uygulanan buğday-nadas
münavebesindeki nadasın payı %50’den %33’e düşürülmesi amaçlanmıştır.
Denemede yer alan toprak işleme–ekim sistemleri; Geleneksel toprak işleme (S1,
kulaklı pulluk + kültivatör + kombikrüm + ekim makinası), Azaltılmış toprak
işleme–1 (S2, kültivatör + kombikrüm + ekim makinası), Azaltılmış toprak işleme–2
(S3, dik rotavatör + ekim makinası) ve Doğrudan ekim (S4, doğrudan ekim
makinası)’den oluşmuştur.
Deneme sonuçlarına göre, en çok yakıt tüketimi geleneksel toprak işleme
sisteminin uygulandığı parsellerinde görülmüştür. Geleneksel toprak işleme
sisteminde buğday üretilen parsellerde yakıt tüketimi 39.50 L ha -1, fiğ üretilen
parsellerde ise 35.26 L ha-1 olarak belirlenmiştir. Her iki üretimde de en yüksek
yakıt tüketimleri S1 konusunda elde edilirken, en düşük değerler ise S4 konusunda
elde edilmiştir. S1 ve S2 uygulamalarında toplam yakıt tüketiminin sırası ile %76.10
ve %58.44’i birincil ve ikincil toprak işleme uygulamalarında gerçekleşmiştir. S 4
uygulamasında ise sadece ekim olup, 19.41 L ha-1 yakıt tüketimi ile geleneksel
toprak işlemenin %32.63’nü teşkil etmiştir. Sistemlerin birim alan için iş gücü
gereksinimlerinde S4 konusunda en düşük, S1’ de ise en yüksek değer elde
edilmiştir. Konular efektif iş başarıları yönünden ele alındığında S 4 konusunun S1’e
göre 3 kat daha fazla alan işlediği belirlenmiştir. Tarla filizi çıkışlarında konular
arasında istatistiki olarak fiğ bitkisinde %1 düzeyinde önemli, buğday da ise fark
tespit edilememiştir. Konuların karşılaştırılmasında en önemli etkenlerden biri olan
verim değerlerine bitki bazında varyans analizleri ve ortalama karşılaştırmaları
yapılmış, her iki bitkide de konuların istatistiki olarak verime etkisinin olmadığı
belirlenmiş, böylece buğday–nadas münavebesine fiğ eklenerek münavebedeki
nadasın payı 1/3 oranında azaltılmıştır.
Anahtar Kelimeler: Filizi Çıkışı, Koruyucu Toprak İşleme, Nadas, Verim, Yakıt
Tüketimi
15
S16. Traktörlerde Patinajın Sensör Yardımıyla Hesaplanması
Yusuf DİLAY1, Kadir SABANCI2,
Adem ÖZKAN1, Cevat AYDIN3
1
Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Teknik Bilimler Meslek
Yüksekokulu, Karaman
2
Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Mühendislik Fakültesi,
Karaman
3
Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Konya
[email protected]
ÖZET
Tarımsal faaliyetlerin ana güç kaynağını oluşturan traktörün etkin
bir şekilde kullanımı üretim maliyetlerine yansımaktadır. Tarımsal
alanların yapısı ve tarımsal faaliyetlerin çeşitliliği gereği, tekerleğin
zemine tutunması güçleşeceğinden patinaj kaçınılmaz olmaktadır.
Traktörün yüksek çeki kuvveti gerektiren işlemlerde dahi patinajın
%15’i geçmemesi gerekmektedir. Sürücünün patinajı anlık olarak
görebilmesi, yakıt sarfiyatını azaltırken, zamandan tasarruf sağlayarak
verimliliği artıracaktır.
Bu çalışmada; arka tekerlekleri muharrik bir traktörde, bazı
tarımsal faaliyetlerin gerçekleştirmesi esnasında meydana gelen
patinajın bir sensör yardımıyla ölçülebilmesi amaçlanmıştır. Yapılan
denemeler parsel boyutlarına göre değişmekle birlikte, en az 100
metrelik mesafelerde 3 tekerrürlü olarak yapılmıştır. En yüksek
patinaj değeri % 32.60 ile pullukla derin toprak işlemede elde
edilirken, en düşük patinaj değeri % 5.36 ile boş tarım arabası ile
karayolunda elde edilmiştir.
Anahtar Kelimeler: Mikro Denetleyici, Patinaj, Sensör, Traktör
16
S17. Karaman Yöresinde Yetiştirilen Elma Çeşitlerinin Sınıflandırma
Parametrelerini Görüntü İşleme Teknikleri Kullanarak Belirlenmesi
Kadir SABANCI1, Muhammed Fahri ÜNLERŞEN2, Yusuf DİLAY3
Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Mühendislik Fakültesi, Karaman
2
Necmettin Erbakan Üniversitesi Mühendislik Fakültesi, Konya
3 Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Tek. Bil. Meslek Yüksekokulu,
Karaman
[email protected]
1
ÖZET
Bu çalışmada karaman yöresinde yetişen elma çeşitlerinin renk ve boyut
parametrelerine göre sınıflandırılması yapılmıştır. Bu çalışmada 50 Golden
Delicious, 50 Granny Smith ve 50 Starking Delicious elma türünden
toplamda 150 görüntü alınmıştır. Görüntüler kendi aydınlatması bulunan ve
hareketli bir bant üzerine yerleştirilmiş kutu içerisinde DFK 23U445 USB
3.0 (Fujinon C Mount Lensli) endüstriyel kamera kullanılarak alınmıştır.
Görüntüler MATLAB üzerinde geliştirilmiş olan bir grafik kullanıcı ara
yüzü ile alınmıştır. Alınan görüntüler üzerinde MATLAB yazılımı
kullanılarak görüntü işleme teknikleri uygulanmıştır. Elmalara ait birçok
morfolojik parametre görüntü işleme algoritmaları yardımıyla elde
edilmiştir. Ayrıca elmaların gövdelerinin ortalama kırmızı, yeşil ve mavi
kanal bilgileri elde edilmiştir. Bu özellikler kullanılarak elmalar büyük, orta,
küçük ve kırmızı, sarı, yeşil şeklinde sınıflandırılmıştır. Elde edilmiş 150
örneğin 60 tanesi eğitim 90 tanesi ise test amacıyla kullanılmıştır. Bu
sınıflandırmada BayesNet, NaiveBayes, KStar, SMO, RBFNetwork,
RBFClassifier, MLPClassifier, J48, RandomTree ve RandomForest
algoritmaları kullanılmıştır. Bu algoritmalar arasında boyuta göre
sınıflandırmada J48 algoritması %95.56 başarı oranı, 0.0476 MAE ve 0.1675
RMSE değerleri ile en başarılı sınıflandırmayı gerçekleştirmiştir. Renk
sınıflandırma da ise MLPClassifier algoritması %97.78 başarı oranı, 0.1004
MAE ve 0.1370 RMSE değerleri ile en başarılı sınıflandırmayı
gerçekleştirmiştir.
Anahtar Kelimeler: Görüntü İşleme, Elma, Sınıflandırma, Makine
Öğrenmesi
17
S18. Seralarda Nesnelerin İnterneti Teknolojisinin Uygulanması:
Tasarım ve Prototip Geliştirme
Mehmet Ali DAYIOĞLU1, Furkan UĞUR2, Ufuk TÜRKER1
1
Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Makinaları ve
Teknolojileri Mühendisliği Bölümü, 06130, Aydınlıkevler, Ankara
2
T.C. Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı Eğitim Yayım ve Yayınlar
Dairesi, Ankara
[email protected]
ÖZET
Tarımsal üretim süreçlerini iyileştirmek, ürün kalitesini arttırmak,
girdi kullanımını azaltmak için sahadaki verilerin toplanması ve
bunların yararlı bilgiye dönüştürülmesi gerekmektedir. Sahadan
internet erişimi olan, birbiri ile haberleşebilen akıllı sistemler,
makinalar, akıllı nesneler ile verimlilik artışı ile birlikte, daha etkin
enerji, su, gübre ve kaynak kullanımı sağlanabilmektedir. Bu
çalışmada, nesnelerin interneti teknolojisi kullanılarak, sera içindeki
sıcaklık değişimlerinin ölçülmesi, kablosuz olarak Web ortamına
aktarılması ve izlenmesi amacıyla prototip bir sistem geliştirilmiştir.
Sıcaklık ölçümü için internete bağlanabilen iki kablosuz sensör
düğümü tasarlanmıştır. Her düğüm Raspberry Pi 2 tek kart bilgisayar,
Wifi adaptörü ve 2 adet DS18B20 sıcaklık sensöründen oluşmaktadır.
Sistem sera içinde ölçülen hava, toprak ve su sıcaklığı verileri Web
ortamında izlenerek ve veritabanına kaydedilerek test edilmiştir.
Anahtar Kelimeler: Nesnelerin İnterneti, Kablosuz Sensör Ağı, Sera,
Sıcaklık
18
S19. Sebze Üretiminde İlave LED Aydınlatma Uygulamaları
Nuri ÇAĞLAYAN1, Can ERTEKİN2
1
Akdeniz Üniversitesi, Mühendislik Fakültesi, Mekatronik
Mühendisliği Bölümü, 07058, Antalya, Türkiye
2
Akdeniz Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarım Makinaları ve
Teknolojileri Mühendisliği Bölümü, 07058, Antalya, Türkiye
[email protected]
ÖZET
Aydınlatma
kaynakları
teknolojisindeki
son
gelişmeler,
sürdürülebilir ve yüksek verimli LED ışığı uygulamaları için yeni
ufuklar açmaktadır. LED ve geleneksel ışık kaynakları için yapılan
karşılaştırmalı ekonomik analizlerin sonucu, LED’lerin yüksek enerji
etkinliği, düşük bakım maliyetleri ve uzun ömürleri sayesinde, uzun
dönem sebze üretim maliyetlerinin düşmesine olanak vereceğini
ortaya koymaktadır. LED’lerin geleneksel ışık kaynaklarına gerçekten
alternatif olabileceğini anlamak için farklı türden bitkilerin farklı
dalga boyları karşısında verdiği tepkilerin incelendiği çalışmalar
yapılmaktadır. Ancak, farklı dalga boylu ışık veren LED’lerin bitki
fizyolojisi üzerine etkilerinin anlaşılması için daha detaylı bilimsel
çalışmalara ihtiyaç vardır. Teknolojik yenilikler ışık tayfının
ayarlanmasını sağlamakta, LED armatürlerin bitki yetiştiriciliğinde
kullanılmasını kolaylaştırmaktadır.
Bu araştırmada, yapay aydınlatmada geleneksel ışık kaynakları
yerine LED ışık kaynaklarının kullanılma potansiyeli incelenmiştir.
İlave olarak, LED lambalı bir aydınlatma otomasyon sistemi
tanıtılmış, LED ışığının özelliklerine ve bitkiler üzerindeki etkilerine
ilişkin araştırma sonuçları verilmiştir.
Anahtar Kelimeler: LED Lamba, Dalga Boyu, LED Aydınlatma
Otomasyon Sistemi
19
S20. Tarım Makinaları ve Traktör Deneylerinde TS EN ISO/IEC
17025 Standardı ve Akreditasyonun Önemi
İbrahim ERGÜL1, Hakan VELİOĞLU2,
Selçuk OLUM1, Hamdi TAŞBAŞ1
1
2
Tarım Alet ve Makine Test Merkezi Müdürlüğü
Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı İç Denetim Birim Başkanlığı
[email protected]
ÖZET
TS EN ISO/IEC 17025 standardı deney laboratuvarlarının teknik
yeterliliğini tanıyan, değerlendiren akreditasyon kuruluşları tarafından
akreditasyona esas standart olarak kullanılmaktadır. Dördüncü madde
deney laboratuvarları için kusursuz bir yönetim için gereken şartları,
beşinci madde ise, personel, cihazlar, yerleşim ve çevre koşulları,
deney metotları, ölçümlerin izlenebilirliği, kalite kontrol,
raporlandırma gibi deney sonuçlarının yeterliliği için gerekli olan
teknik şartları kapsamaktadır. Bu çalışmada Türkiye’de yapılan tarım
makinaları ve traktör deneyleri ile uluslararası bir standart olan ‘TS
EN ISO/IEC 17025 Deney ve Kalibrasyon Laboratuvarlarının
Yeterliliği İçin Genel Şartlar’ standardı incelenmiş ve tarım
makinaları ile traktör deney laboratuvarları için akreditasyonun önemi
ortaya konulmuştur.
Anahtar Kelimeler: Akreditasyon, EN ISO/IEC 17025, Kalite
Yönetim Sistemi, Traktör, Tarım Makinaları
20
S21. Hassas Tarım için Tarım Makinalarında ISO 11783
Standardı ve Elektronik Kontrolü
Ufuk TÜRKER, Mehmet Ali DAYIOĞLU, Uğur YEGÜL
Teknolojileri Mühendisliği Bölümü, 06130, Aydınlıkevler, Ankara
[email protected]
ÖZET
Tarım makinalarında elektroniğin kullanılmaya başlanması yeni bir
yönetim stratejisi olan Hassas Tarım (HT) uygulamalarını teşvik
etmiştir. Hassas tarım, tarım alanlarında veri toplama ve kontrol için
algılayıcılar ve iletişim ağlarının araştırmalarda yoğunluk
kazanmasına yol açmıştır. Ancak son yıllarda ortaya çıkan donanım,
yazılım ve veri formatları arasında uyumsuzluk önemli bir sorun
haline gelmiştir. Bu sorunlar ISO 11783 uyarınca standart hale
getirilmiş ve ISOBUS (International Standardization Organization
Binary Unit System) sistemler kullanmak suretiyle aşılmaya
başlanmıştır. Bu çalışmada, traktör görev yönetimi (ECU), ISOBUS
üniversal terminali, ISOBUS görev denetleyicisi, gerekli standart
dosya ve ISO 11873 ağı yoluyla cihazların iletişimi için gerekli
bilgileri ele alarak ISOBUS’un daha iyi anlaşılması ve hassas tarımla
olan ilişkisinin açıklanması amaçlanmıştır.
Anahtar Kelimeler: ISOBUS, Gömülü ağ iletişimi, Hassas tarım,
Tarım Makinaları
21
S22. Farklı Su Kaynakları İle Hazırlanan Yayıcı ve Yapıştırıcı
Karışımlarının Püskürtme ve Damla Tutunma Parametreleri
Üzerindeki Etkilerinin Saptanması
Muhammed Cemal TORAMAN1, Ali BAYAT2
1
Hakkâri Üniversitesi, Çölemerik Meslek Yüksekokulu, Hakkâri,
2
Çukurova Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Tarım Makinaları ve
Teknolojileri Mühendisliği Bölümü, Adana.
[email protected]
ÖZET
Tarımsal mücadelede pestisitlerin hedef yüzeye ulaştırılmasında
taşıyıcı olarak çoğunlukla su kullanılmaktadır. Farklı kaynak suları
(gölet, kanal, sondaj) ile 5 adet değişik içeriklere sahip yayıcı ve
yapıştırıcı arasında karışımlar oluşturulmuştur. Bu çözeltilerin herbisit
uygulamalarındaki etkilerinin belirlenmesi için, araştırmada farklı yapı
ve özelliklere sahip ayrık (Elytrigia repens) pıtrak (Xanthium
strumarium) ve yabani yulaf (Avena fatua) bitkileri kullanılmıştır.
Üretiminde yaprak yüzeylerine yoğun olarak pestisit uygulanan mısır
(Zea mays), ceviz (Juglans regia) ve portakal (Citrus sinensis)
yaprakları ise kültür bitkileri olarak seçilmiştir. Farklı su kaynakları
ile hazırlanan katkı maddeli karışımların temas açıları ve damla yüzey
gerilimlerinde saf suya göre farklı sonuçlar oluşturmadıkları
gözlenmiştir. Setacid ticari isimli ürün ile hazırlanan karışımın
asiditesi 2 pH seviyesinde ve elektrik iletkenliği en yüksek değerlerde
oluşmuştur.
Anahtar Kelimeler: Elektrik İletkenliği, Gölet, Kanal, pH, Sondaj,
Viskozite
22
S23. Farklı Katkı Maddeleri Kullanılarak Hazırlanmış Çeltik Sapı
Peletlerinin Gazlaştırılması
Birol KAYİŞOĞLU1, Serkan TUĞ2, İbrahim Savaş DALMIŞ3, Türkan
AKTAŞ1, Mehmet Recai DURGUT1,
Figen TAŞÇI DURGUT1
Namık Kemal Üniversitesi Ziraat Fakültesi Biyosistem Mühendisliği
Bölümü
2
Namık Kemal Üniversitesi Teknik Bilimler Yüksek Okulu
3
Namık Kemal Üniversitesi Çorlu Mühendislik Fakültesi Makine
Mühendisliği Bölümü
[email protected]
1
ÖZET
Bu çalışmada çeltik sapları farklı katkı maddeleri katılarak peletlenip
prototip olarak imal edilen sabit yataklı gazlaştırıcıda gazlaştırılmıştır. Bu
amaçla katkısız referans pelet (PRF), %3 PVA (Polyvinyl acetat) katkılı
(PVA3), %5 melas katkılı (PM5), %5 kömür tozu katkılı (PC5) ve %15
kömür tozu katkılı (PC15) peletler kullanılmıştır. Gazlaştırma işlemi üstten
hava uygulanarak 0.20 hava fazlalık katsayısında yapılmıştır. Ayrıca, reaktör
içerisinde kor bölgesindeki sıcaklığın camlaşma ve aglomerasyon üzerine
etkileri gözlenmiştir.
Araştırmanın sonucunda kor bölgesindeki sıcaklığın 800oC’yi aşması
durumunda camlaşma olayının başladığı saptanmıştır. Karıştırma işleminin
çeltik sapının gazlaştırılmasında olumlu sonuç vermediği gözlenmiştir.
Pelet örnekleri belirlenen en uygun yöntemle gazlaştırılmış ve elde edilen
sentez gazın verimleri karşılaştırılmıştır. En yüksek alt ısıl değer 4,430
MJ.Nm-3 ile yalnızca çeltik sapı kullanılan (PRF) peletlerle, en düşük alt ısıl
değer 3,899 MJ.Nm-3 ile %15 kömür tozunun kullanıldığı (PC15) peletlerle
yapılan gazlaştırma işleminde elde edilmiştir. En yüksek gazlaştırma verimi
katkısız pelet (PRF) örneklerinde %64,8 değeri ile elde edilmiştir. En düşük
gazlaştırma verimi %59,6 ile %15 kömür karışımında olmuştur. Pelet
örneklerinin gazlaştırma verimleri arasındaki fark istatistiki olarak önemli
bulunmuştur.
Anahtar Kelimeler: Gazlaştırma, Çeltik Sapı, Peletleme, Sentez Gazı
23
S24. Meyve Bahçeleri için Değişken Miktarlı Tarımsal Girdi
Uygulama Programının Geliştirilmesi
Murat Gökçe ÜNGÖR¹, Bahattin AKDEMİR²
¹ Tekirdağ Gıda Tarım ve Hayvancılık Müdürlüğü, Tekirdağ
²Namık Kemal Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Makinaları
Bölümü, Tekirdağ
[email protected]
ÖZET
Bu araştırmada; meyve bahçelerinde optimum girdi kullanımı ile
maksimum verim elde etmek, kaliteyi arttırmak ve gereksiz girdi
kullanımını önlemek amacıyla değişken düzeyli uygulamalar için
bilgisayar programı geliştirilmiştir. Geliştirilen uygulama haritası
programı; girilen proje ve bahçe bilgileri ile girdi ve ağaç bilgileri
doğrultusunda uygulama haritası hazırlama ve hazırlanan haritanın
gelen anlık GPS verileri ile bahçede uygulanmasını yapmaktadır. İş
akış şeması üzerinden Visual Studio 2012 programı kullanılarak .NET
4.0 Framework mimarisi üzerine Microsoft Visual Basic programlama
dili ve XML veri standardı kullanılarak yazılmıştır. Geliştirilen
programın laboratuvarda ve tarlada testleri yapılmıştır. Uygulama
haritasının oluşturulması ve gerçek zamanlı koordinatları kullanarak
gübre normunun ayarlanması program tarafından başarılı olarak
gerçekleştirilmiştir.
Anahtar Kelimeler: Meyvecilik, Değişken Miktarlı Uygulama,
Uygulama Haritası, Hassas Tarım
24
S25. Bitkisel Üretimde Hassas Tarım Uygulamalarının
Planlanması, Geliştirilmesi ve Yaygınlaştırılması Projesi
İbrahim GÜÇDEMİR1, Bahattin AKDEMİR2, Ufuk TÜRKER3, Hüseyin
ÖĞÜT4, Behiç TEKİN5, Zinnur GÖZÜBÜYÜK6, Ümran ATAY7, Kazım GÜR8,
Mustafa TUNÇ9, Hakan YILDIZ10, Ulaş AY11, Yasemin VURARAK12,
Tolga ARABACI13, Yücel TEKİN14, Deniz YILMAZ15
1
Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı Tarımsal Araştırma Genel Müdürlüğü Toprak Su
Araştırmaları Daire Başkanlığı, Ankara; 2Namık Kemal Üniversitesi Ziraat Fakültesi
Biyosistem Mühendisliği Bölümü, Tekirdağ; 3Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım
Makineleri ve Teknolojileri Mühendisliği Bölümü, Ankara; 4Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi
Tarım Makineleri ve Teknolojileri Mühendisliği Bölümü, İzmir; 5Selçuk Üniversitesi Ziraat
Fakültesi Tarım Makineleri ve Teknolojileri Mühendisliği Bölümü, Konya; 6 Doğu Anadolu
Tarımsal Araştırma Enstitüsü, Erzurum; 7GAP Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü,
Şanlıurfa; 8Bahri Dağdaş Uluslararası Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü; 10GTHB,
Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, Ankara; 11Atatürk Toprak Su ve
Tarımsal Meteoroloji Araştırma Enstitüsü, Kırklareli; 12Doğu Akdeniz Tarımsal Araştırma
Enstitüsü Müdürlüğü-Adana; 13Geçit Kuşağı Tarımsal Araştırma Enstitüsü, Eskişehir;
14
Uludağ Üniversitesi MYO Makine ve Metal Teknolojileri Bölümü, Bursa; 15Süleyman
Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Isparta
[email protected]
ÖZET
Tarımsal Araştırmalar Genel Müdürlüğü, Toprak ve Su Kaynakları Araştırmaları Daire
Başkanlığı koordinatörlüğünde Üniversiteler ile Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı'na
bağlı Araştırma Enstitülerinin işbirliğinde Hazırlanan “Bitkisel Üretimde Hassas Tarım
Uygulamalarının Planlanması, Geliştirilmesi ve Yaygınlaştırılması TAGEM Ülkesel/Entegre
Projesi” Bakanlığın ilgili kurulları tarafından değerlendirilerek kabul edilmiş ve 1 Ocak 2016
tarihinde proje başlatılmıştır.
Bu çalışma ile; Hassas Tarım tarımsal üretim ile ilgili verilerini konuma dayalı olarak
zamansal ve mekânsal olarak elde edilmesi, tarımsal girdilerin aşırı ve etkin olmayan
kullanımının engellenerek üretim maliyetinin ve çevre kirliliğinin azaltılması, kısacası
sürdürülebilir tarım uygulamalarının yaygınlaştırılması dolayısıyla üretimde girdi maliyetinin
azaltılması, ürün veriminin ve kalitesinin arttırılması ile çiftçi gelirinin artırılması, çiftçi
tarafından yaygın olarak kullanılması için yöreye uygun adaptasyon stratejilerinin saptanması,
elde edilen tüm verilerin tutulduğu, çiftçilerin kendi arazilerinin durumu web tabanlı izlediği
bir veri tabanı oluşturulması, çiftçiye İleri teknoloji ürünleri ile ilgili danışmanlık bilgilerinin
üretilmesi için kapasite geliştirilmesi, tarımda verimliği artırmak için sanal toplulaştırma
(sınırsız parsel) çözümünün ortaya çıkarılması, halen üniversiteler tarafından geliştirilmiş olan
hassas tarımla ilgili teknolojilerin uygulamaya aktarılması, nitelikli insan kaynağının
yetiştirilmesi, buna bağlı olarak ülkemiz için hassas tarım üretim çözümlerinin ortaya
konulması, geleneksel tarım ve hassas tarım uygulamalarının ürün bazında karşılaştırılması ve
hassas tarımın yaygınlaştırılmasının sağlanması amaçlanmaktadır.
Anahtar Kelimeler: Bitkisel Üretim, Entegre Proje, Hassas Tarım, TAGEM, Türkiye
25
S26. Çay Fabrikası Atıklarınının Peletlenmesi ve Pelet Fiziksel
Özelliklerinin Belirlenmesi
Sefai BİLGİN1, Abdülkadir KOÇER2, Hasan YILMAZ1,
Mustafa ACAR3, Mahmut DOK3
1
Akdeniz Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Tarım Makinaları ve
Teknolojileri Mühendisliği Bölümü, Antalya
2
Akdeniz Üniversitesi, Teknik Bilimler Meslek Yüksekokulu, Antalya
3
Karadeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü, Enerji Tarımı Araştırma
Merkezi, Samsun
[email protected]
ÖZET
Çalışmada, çay fabrikası artıkları katı yakıt olarak kullanılmak üzere
peletlenmiştir. Öğütülmüş çay atıkları, %12.68 nem içeriğinde ve 0.62
mm geometrik ortalama çapında ve laboratuvar ölçekli 3 kW güçlü
pelet makinesinde çevre şartlarında peletlenmiştir. Peletlerin kalitesi
ile ilgili fiziksel özellikleri olarak hacim yoğunluğu, parça yoğunluğu,
mekanik dayanıklılık direnci, darbe dayanım direnci, basınç direnci ve
nem alma durumu belirlenmiştir. Ayrıca çalışmada, pelet makinesinin
kapasitesi ölçülmüştür. Fiziksel testler öncesinde peletler 7 gün süre
ile 24 C sıcaklık ve %55 bağıl nem şartlarında bekletilmiştir. Çalışma
sonunda, ortalama 6.1 mm çapında, 23.5 mm uzunluğunda ve kütlesi
0.8 g peletler elde edilmiştir. Çay peletlerinin hacim ve parça
yoğunluğu 601 kg m-3 ve 1158 kg m-3, mekanik dayanıklılık direnci
%81 ve basınç direnci 476 N bulunmuştur. Peletlerin nem alma
direnci ortam sıcaklığı ve nemine bağlı olarak değişmiştir. Peletler
düşük sıcaklık ve bağıl nem koşullarında nem kaybetmiştir. Çay
peletlerinin fiziksel testler sonucu sağlam yapıda olduğu görülmüştür.
Pelet makinesinin kapasitesi 46 kg h-1 olarak bulunmuştur.
Anahtar Kelimeler: Biyokütle, Çay Atıkları, Pelet
26
S27. Adıyaman İlinde Mercimek Üretiminde Enerji Bilançosunun
Belirlenmesi
Osman GÖKDOĞAN
Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi, Mühendislik-Mimarlık
Fakültesi, Biyosistem Mühendisliği Bölümü, 50300, Nevşehir
[email protected]
ÖZET
Bu çalışmada Adıyaman ilinde 2014-2015 üretim sezonunda
mercimek üretiminde enerji kullanım etkinliğinin belirlenmesi
amaçlanmıştır. Mercimeğin enerji kullanım etkinliğini belirlemek için
denemeler Adıyaman ilinde mercimek işletmesinde yapılmıştır.
Mercimek üretiminde enerji girdisi 15555.01 MJ ha-1 ve enerji çıktısı
29378.70 MJ ha-1 olarak hesaplanmıştır. Enerji girdileri olarak diesel
enerji 5884.39 MJ ha-1, makine enerjisi 3596.40 MJ ha-1, kimyasal
gübre enerjisi 3040.95 MJ ha-1, tohum enerjisi 2448.22 MJ ha-1, insan
işgücü enerjisi 402.89 MJ ha-1 ve kimyasal ilaç enerjisi 182.16 MJ ha-1
’dır. Mercimek üretiminde enerji kullanım etkinliği, spesifik enerji,
enerji verimliliği ve net enerji sırasıyla 1.88, 9.60 MJ kg-1, 0.10 kg
MJ-1 ve 13823.69 MJ ha-1 olarak hesaplanmıştır.
Anahtar Kelimeler: Adıyaman,
Mercimek, Spesifik Enerji
27
Enerji
Kullanım
Etkinliği,
S28. İkinci Ürün Silajlık Mısır ve Silajlık Tritikale Ekim
Nöbetinde İşletmecilik Parametreleri Yönünden Toprak İşleme
Sistemlerinin Uygulanabilirliğinin Değerlendirilmesi
Mustafa BAYRAM, Engin ÖZGÖZ
Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Biyosistem
Mühendisliği Bölümü 60250, Tokat, Türkiye
[email protected]
ÖZET
Farklı toprak işleme yöntemlerinin zaman tüketimi, brüt kar ve ikinci
ürün silajlık mısır (Zea mays L.)-silajlık tritikale ekim nöbetinde
verim üzerine etkilerinin belirlenmesi için üç yıl (2012-2015) süre ile
tarla denemesi yürütülmüştür. Denemeler üç tekerrürlü olarak
Türkiye’nin İç Anadolu Bölgesinde iki farklı toprak serisinde (Kızılca
ve Karadeli) gerçekleştirilmiştir. Toprak işleme sistemleri; geleneksel
toprak işleme sistemi (GT), azaltılmış toprak işleme-1 (AT1),
azaltılmış toprak işleme-2 (AT2) ve doğrudan ekim sistemi (DE)’dir.
Silajlık mısır ve kışlık tritikalede en düşük zaman tüketimi sırasıyla
0.20 h ha-1 ve 0.28 h ha-1, en yüksek iş başarısı ise sırasıyla 4.93 ha h -1
ve 3.58 ha h-1 olarak DE uygulamasında elde edilmiştir. İkinci ürün
silajlık mısır ve silajlık tritikalede en yüksek silaj verimleri Kızılca
serisinde sırasıyla 4193.25 kg da-1 ve 1533.73 kg da-1 olarak AT2
sisteminde, Karadeli serisinde ise 3398.41 kg da-1 ve 1505.50 kg da-1
olarak AT1 sisteminde elde edilmiştir. Her iki bitki içinde dekar
başına en yüksek girdi arazinin kurak bir bölgede olması nedeniyle
sulama gideri olmuştur. Bölgede silajlık mısır ve silajlık tritikale
rotasyonu altında en yüksek brüt kar’ın AT2 sistemi ile sağlandığı
görülmüştür. Ancak DE ile toprak daha stabil hale geldiği zaman daha
yüksek kar sağlanabilir.
Anahtar Kelimeler: Ekonomik Analiz, Geleneksel Toprak İşleme,
İşletme Değerleri, Koruyucu Toprak İşleme, Verim
28
S29. Robotik Sağım Sistemlerinde Optimum Hayvan Kapasitesinin
Belirlenmesi
Halil ÜNAL1, Hasan KURALOĞLU2
1
Uludağ Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Biyosistem Mühendisliği Bölümü,
Nilüfer, 16059, Bursa.
2
Uludağ Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyosistem Mühendisliği
Anabilim Dalı, Nilüfer, 16059, Bursa.
[email protected]
ÖZET
Bu araştırmanın amacı; çalışma şartlarında robotik sağım sistemlerin
(otomatik sağım sistemlerin) kapasitesini ortaya koymak ve bir robotik
sistem tarafından sağılabilecek hayvan sayısını belirlemektir. Araştırma üç
farklı çiftlikte (A, B ve C) yürütülmüştür. Her çiftlikte hayvanlar ikişer adet
aynı marka robotik sağım üniteleri tarafından sağılmaktadır. Çalışma
raporları çiftliklerin sürü yönetim programından elde edilmiştir. Otomatik
sağım sistemlerin işlem parametrelerini ve sürüdeki maksimum hayvan
sayısını hesaplamak üzere matematiksel denklemlerden yararlanılmıştır.
Araştırma sonuçları robotlu sağım sistemi kapasitesinin birçok farklı
faktörlerden etkilenebildiğini göstermiştir. Servis verilen gruptaki hayvan
sayısı, sağım durağında harcanan süre, sağım donanımı ve soğutma tankı
boşaltma ve yıkama süresi, sağım için seçilen hayvan trafiği, sağım
bölgesinin tasarımı bunlardan birkaçıdır. ‘B’ ve ‘C’ çiftliklerindeki yetersiz
hayvan sayısı sağım donanımının boşta geçen zamanlarını yükseltmiştir
(5.69 h ve 7.34 h). Robotik sağım sistemi kapasite katsayısı ‘A’, ‘B’ ve ‘C’
çiftliklerinde sırasıyla 0.86, 0.75 ve 0.68 bulunmuştur. ‘B’ ve ‘C’
çiftliklerindeki kapasite katsayısının düşmesi günlük kullanılabilir sürenin bu
çiftliklerde verimli kullanılmadığını göstermiştir. Yapılan çalışmalar üç
çiftlikteki mevcut robotik sistemler kullanarak ‘A’ çiftliğinde 64, ‘B’
çiftliğinde 61 ve ‘C’ çiftliğinde ise 68 hayvandan daha fazla sürüye servis
verilemeyeceğini göstermiştir.
Anahtar Kelimeler: Sağım, Robotik Sağım Sistemleri, Robotik Sağım
Sistemi Kapasite Katsayısı, Robotik Sağım Sistemi Kapasitesi
29
S30. Güneş Takip Sistemli Bir Güneş Enerjili Pişirici
Geliştirilmesi ve Performansının Belirlenmesi
Hakan POLATCI1, Adil Koray YILDIZ2
1
Mühendisliği Bölümü, 60150, Tokat
2
Bozok Üniversitesi, Mühendislik-Mimarlık Fakültesi, Biyosistem
Mühendisliği Bölümü, Yozgat
[email protected]
ÖZET
Ülkelerin gelişmişlik düzeyini belirlemek için önemli bir parametre
olan kişi başına tüketilen enerji miktarı gün geçtikçe artmaktadır. Fosil
yakıtların çevreye verdikleri zarar ve hızla tükeniyor olması
yenilenebilir enerji kaynaklarına olan arzı tekrar arttırmıştır. Güneş
enerjisi en temel yenilenebilir enerji kaynaklarından birisidir.
Gelişmekte olan ülkelerde (Çin, Hindistan vs.) hem ısıtma hem de
pişirme amacıyla basit yemek pişiriciler yaygın olarak
kullanılmaktadır. Bu çalışmada parabolik bir güneş enerjili pişirici
tasarlanmıştır. Pişirici üzerine verimliliği arttırmak amacı ile tek
eksenli bir güneş takip sistemi yerleştirilmiştir. Denemeler sırasında
sıcaklığa bağlı olarak pişiriciden günlük veriler alınmış ve güneş takip
sisteminin verimi belirlenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre Güneş
takip sistemlerinin pişiriciler üzerinde yaklaşık %35 verim artışı
sağladığı görülmektedir. Kontrol ve güneş takip sisteminde en yüksek
sıcaklıklar sırası ile 138,91 ve 205,62 olarak belirlenmiştir. Diğer
taraftan güneş takip sistemlerinde kullanılan parçaların günümüzde
oldukça yaygın ve ucuz olması bu sistemlerin kullanılabilirliğini
arttırmaktadır.
Anahtar Kelimeler: Güneş Takip Sistemi, Pişirici, Arduino,
Fotodirenç
30
S31. Biçerdöverlerde Tasarım Parametreleri Arasındaki
İlişkilerin İncelenmesi
Metin GÜNER
Teknolojileri Mühendisliği Bölümü, Dışkapı, Ankara, Türkiye
[email protected]
ÖZET
Biçerdöverler hasat, harman, ayırma ve temizleme işlemlerini bir
arada yapan, aynı anda daneyi depolayan ve taşıyan kombine bir
makinedir. Buğday, çavdar, arpa, yulaf, mısır, ayçiçeği, kanola, keten,
soya fasulyesi vb. tarımsal ürünlerin hasadında kullanılan
biçerdöverlerin günümüzdeki önemi tartışılmazdır. Biçerdöverlerin
karmaşık bir yapıya sahip olması nedeniyle görevlerini iyi
yapabilmeleri için işleyici organları arasında belirli ilişkilerin olması
gerekir. Bu ilişkiler değişik literatürlerde verilmeye çalışılmış, ancak
bu ilişkilerin uygulamadaki biçerdöverlerle olan ilişkisi
incelenmemiştir. Bu çalışmada farklı marka ve model biçerdöverlerin
tasarım parametreleri arasındaki ilişkiler incelenmiş ve uygulamadaki
parametrelerin teorik verilerle karşılaştırılması yapılmıştır. İncelenen
biçerdöverlerde bir biçerdöver modeli hariç dolap çevre hızları 2.7
m/s’yi geçmemiştir. Dolap indeksi en düşük 0.45 ve en büyük 1.77
bulunmuştur. Dolap yükseklikleri 1.17 m ile 2.11 m arasında
değişmiştir. Biçme genişliği, batör uzunluğu, kontrbatör yüzey alanı,
sarsak alanı ve toplam elek alanı oranı (B/L/A/S/E)
1/0.27/0.19/1.16/1.03 olarak belirlenmiştir. Güç/genişlik oranları
genel ortalama değeri 39.70 kW/m saptanmıştır.
Anahtar Kelimeler: Biçerdöver, Hasat, Harman, Temizleme, Ayırma
31
P1. Çukurova’da Buğday ve İkinci Ürün Silajlık Mısırın
Ekiminde Farklı Ekim Tekniklerinin Ekonomik Yönden
Karşılaştırılması (1. Yıl)
Hasan Ali KARAAĞAÇ, Sait AYKANAT, Reşit GÜLTEKİN,
Ali BOLAT, Cengiz SAĞLAM
Doğu Akdeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, Adana
[email protected]
ÖZET
Bu çalışma, 2014-2015 üretim yılında buğday ve ikinci ürün silajlık
mısırın ekiminde farklı ekim tekniklerini ekonomik olarak
karşılaştırmak amacıyla yapılmıştır. Denemenin buğday ekiminde
düze ekim, sırta ekim ve geniş sırta ekim yöntemleri; ikinci ürün
silajlık mısırın doğrudan ekiminde ise çizel tipi, tek disk tipi ve çift
disk tipi çizi açıcı yöntemler araştırılmıştır. Araştırma sonunda en
yüksek verim buğdayda düze ekim (921.83 kg/da) yönteminde, ikinci
ürün silajlık mısırda çizel tipi (5515.35 kg/da) yönteminde
bulunmuştur. Ekonomik analizde de en yüksek net gelir, buğdayda
düze ekim (291.69 TL/da) yönteminde, ikinci ürün silajlık mısırda
çizel tipi ekim (322.20 TL/da) yönteminde bulunmuştur. Her iki
ürünün birleştirilmiş ekonomik analizinde ise en yüksek net gelir
(596.49 TL/da) buğdayın düze ekim yöntemi ve ikinci ürün silajlık
mısırın çizel tipi ekim yönteminden elde edilmiştir.
Anahtar Kelimeler: Buğday, Silajlık Mısır, Toprak İşleme, Ekim
Teknikleri, Ekonomiklik
32
P2. Sulama Mekanizasyonu Hibe Destekleri ve Bölgesel
Farklılıklar
Yasemin VURARAK, Volkan ÇATALKAYA,
Nigar ANGIN, Emin BİLGİLİ
[email protected]
ÖZET
Tarımsal hibe programlarının tümü, tarımsal faaliyetlerin
sürdürülebilirliği açısından son derece önemlidir. Türkiye'de son
yıllarda, Kırsal Kalkınma Yatırımlarının Programları, ekipman ve
makina alımı için finansman sağlayarak üreticilerin gelir düzeyini
artırmak amacıyla uygulanmaktadır. Yağışların azlığı ve yeterli
sulama suyunun bulunamayışı, dünyada sulama suyunun daha etkin
kullanımını gündeme getirmiştir. Ülkemizde de sulama yöntemleri ile
etkin sulama yapılarak su tasarrufu sağlanması önemli bir konudur.
Hibe kapsamı içinde sulama makina ve ekipmanları da
desteklenmektedirler. Hibe programlarının bölgesel ihtiyaçlar
üzerinden değerlendirilmesi gerekir. Böylece, hibe programlarının
hedefleri sürdürülebilir bir yapıya sahip olabilecektir. Bölgelerin
mekanizasyon ihtiyaçlarını tarım bölgeleri arasında yapısal farklar ile
belirlenmelidir. Bu çalışmada, Türkiye de bölgelere göre hibe
kapsamında desteklenen sulama makinaları tip ve sayıları yıllara göre
(2012-2013) tespit edilmiştir. Çalışma sonunda damla sulama
sisteminin daha çok tercih edildiği belirlenmiştir. Ayrıca, doğrusal
(lineer) ve dairesel (center pivot) sulama sistemlerinin Orta Anadolu
Bölgesinde, güneş enerjisi ile çalıştırılan sulama sistemlerinin ise
Karadeniz Bölgesi hariç tüm bölgelerde çiftçiler tarafından tercih
edilerek hibe desteğinden yararlandıkları tespit edilmiştir.
Anahtar Kelimeler: Makina Hibeleri, Sulama Mekanizasyonu,
Bölgeler Arasındaki Yapısal Farklılıklar
33
P3. Buğday Üretiminde Farklı Toprak İşleme ve Ekim
Yöntemlerinin Enerji Bilançosu
Reşit GÜLTEKİN, Sait AYKANAT,
Yasin KORKMAZ, Hasan Ali KARAAĞAÇ
[email protected]
ÖZET
Bu çalışmada, Çukurova Bölgesi’nde buğday üretiminde düze ekim,
sırta ekim ve geniş sırta ekim yöntemlerinin enerji bilançoları
belirlenmiştir. Değerlendirmeler sonunda özgül enerji değeri düze
ekim yönteminde 1.93 MJ/kg, sırta ekim yönteminde 2.72 MJ/kg,
geniş sırta ekim yönteminde 2.29 MJ/kg olarak hesaplanmıştır. Enerji
çıktı/girdi oranı dikkate alındığında enerji oranı düze ekim
yönteminde 7.61, sırta ekim yönteminde 5.39, geniş sırta ekim
yönteminde 6.42 olarak elde edilmiştir. Buğday üretiminin tüm ekim
yöntemlerinde gübre enerjisi en yüksek enerji girdisi olarak
bulunmuştur.
Anahtar Kelimeler: Buğday, Toprak İşleme, Ekim Yöntemleri,
Enerji Bilançosu
34
P4. Toprak İşlemenin Toprak Kalite Kriterleri Üzerine Etkisi
Banu KADIOĞLU
Doğu Anadolu Tarımsal Araştırma Enstitüsü Toprak Su Yerleşkesi,
Erzurum
[email protected]
ÖZET
Ekosistem koşulları içerisinde insan, bitki ve hayvan sağlığını
destekleyen, çevre kalitesini yönlendiren, bitki ve biyolojik verimliliği
sürdüren toprağın kapasitesi olarak tanımlanan toprak kalitesi, sağlıklı
çevrenin korunması, optimum seviyede bitkisel verimlilik için, mineral
ve enerji, su döngüsü, toprak yeteneğinin desteklenmesi terimleriyle
açıklanmıştır. Toprak kalitesi, kullanım şekli ve işlemeden etkilenen
toprağın fiziksel, kimyasal ve biyolojik özelliklerine bağlı olarak
değişiklik göstermektedir. Toprak yüzeyinin bitki artıkları ile kaplanma
miktarı, bitki besin elementlerinin dağılımı, strüktür ve agregat stabilitesi,
nem içeriği, sıcaklık, toprak biyolojisi ve toprak sertliği toprak işlemeden
etkilenen toprak kalitesi ile ilgili önemli bazı toprak özellikleridir.
Farklı topoğrafik pozisyonlarda yer alan işlemeli tarım ve mera
alanlarında toprak kalite indeks parametrelerinin değişimini ortaya
koymak amacıyla yürütülen araştırma Erzurum ili Merkez ilçe
köylerinden olan Tuzcu ve Tepeköy arazilerinde üç ayrı topoğrafik
alanda yapılmıştır. Çalışma alanında etek, yamaç ve tepe olmak üzere üç
ayrı topoğrafik alandan işlenmiş ve işlenmemiş arazilerden olmak üzere
iki ayrı profil açılmış ve tanımlanan horizonlardan toprak örnekleri
alınmıştır. Araştırmada kütle yoğunluğu, organik madde içeriği ve toplam
bakteri ve mantar sayısı değerlendirilmiştir. İşlemeli tarım yapılan
alanlarda organik madde ve toplam bakteri ve mantar sayısının mera
alanlarına göre daha yüksek, kütle yoğunluğu bakımından ise daha düşük,
A horizonunun B horizonuna göre ise daha yüksek değerler verdiği
kaydedilmiştir.
Anahtar Kelimeler: Toprak Kalite Kriterleri, Toprak Kalitesi, Toprak
İşleme, Toprağın Fiziksel, Kimyasal ve Biyolojik Özellikleri
35
P5. Nektarin [P. Perica (L.) Batsch, Var. Nectarina] Meyvesinin
Bazı Mühendislik Parametrelerinin Belirlenmesi
Önder KABAŞ, Salih SÖZER, İlker ÜNAL
[email protected]
ÖZET
Bu çalışmada nektarin meyvesinin bazı fiziksel ve mekanik özellikleri
belirlenmiştir. Bu özelliklerin bilinmesi işleme ve sınıflandırma
ekipmanlarının tasarımı açısından oldukça önemlidir. Fiziksel özellik
olarak; uzunluk, genişlik, kalınlık, ağırlık, geometrik ortalama çap,
küresellik, yüzey alanı ve izdüşüm alanı değerleri belirlenmiştir.
Ölçülen ve hesaplanan uzunluk, genişlik, kalınlık, ağırlık, geometrik
ortalama çap, küresellik, yüzey alanı ve projeksiyon alanı değerleri
sırasıyla 48.34-67.57 mm, 35.14-58.41 mm, 32.23-54.64 mm, 67.9112.80 g, 36.25-59.39 mm, 0.83-0.96 %, 40.09 -109.58 cm2, x
düzleminde 15.77- 24.45 cm2, y düzleminde 8.92-18.41 cm2’dir.
Belirlenen bazı mekanik özellikler, maksimum kuvvet, deformasyon
ve enerji, akma noktasındaki kuvvet, deformasyon, enerji, poisson
oranı ve elastikiyet modülü sırasıyla 75.20-180.20 N, 8.18-17.81 mm,
104.33-528.78 Nmm, 35.53-78.66 N, 2.77-10.33 mm, 38.93-295.77
Nmm-2 ve 0.14-0.24 olarak saptanmıştır.
Anahtar Kelimeler: Nektarin, Deformasyon, Akma Kuvveti, Poisson
Oranı
36
P6. Üç Farklı Yapay Sinir Ağı Yöntemi Kullanılarak Toprak
Penetrasyon Direnci Tahmini
İlker ÜNAL1, Salih SÖZER1, Önder KABAŞ1,
Süleyman ÇETİN1, Mehmet TOPAKCI2
1
2
Akdeniz Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarım Makinaları ve
Teknolojileri Mühendisliği Bölümü, Antalya
[email protected]
ÖZET
Toprak sıkışması, toprağın fiziksel, kimyasal ve biyolojik özelliklerine
olumsuz yönde etki ederek bitki gelişimini engelleyen önemli bir
problemdir. Bu problemin bitki gelişimine olan etkilerinin belirlenebilmesi
için üretim alanının birçok noktasından toprak penetrasyon direnç verilerinin
toplanması gerekmektedir. Büyük üretim alanlarından toprak penetrasyon
direnç verilerinin toplanması araştırmacılar için zaman alıcı ve yorucu bir
uygulamadır. Ayrıca, ölçüm yapılan nokta sayısı ne derecede üretim alanının
tamamının değerlendirilmesinde yeterli olacağı belirsizdir. Bu nedenle,
çalışma yapılan alanın bütününü değerlendirebilmek için ölçüm yapılmayan
noktalara ait toprak penetrasyon direnç verilerinin de tahmin edilmesi
gerekmektedir. Matematiksel bir hesaplama ve modelleme yöntemi olan
yapay sinir ağları, bilinen minimum test verileri ile bilinmeyen verilerin
tahmin edilmesinde kullanılan güncel bir yöntemdir. Çalışmada, 20 ha
büyüklüğündeki alanın 1603 farklı noktasından ve 40 cm derinliğinden
alınan coğrafik konum ve toprak penetrasyon direnç verileri toplanmıştır.
Toplanan 1603 verinin, %24’ ü test, geri kalan %76’ lık kısım eğitim için
kullanılmıştır. Ölçümü yapılmayan noktalara ait direnç değerleri, Matlab
İçerisindeki Genelleştirilmiş Regresyon Sinir Ağı (Generalised Regression
Neural Network, GRNN), Çok Katmanlı Algılayıcı (MLP) ve Radyal
Temelli Fonksiyonlar (RBF) yöntemleri kullanılarak tahmin edilmiştir. Bu
değerlere ek olarak mutlak hata (MSE), ortalama karekök hatası (RMSE) ve
ortalama mutlak hata (MAE) değerleri hesaplanmıştır. Sonuç olarak Radyal
Temelli Fonksiyonlar yönteminin gerçek değerlere yakınsama durumunun
iyi olduğu tespit edilmiştir.
Anahtar Kelimeler: GRNN, MLP, RBF, Toprak Penetrasyon Direnci,
Yapay Sinir Ağları
37
P7. Biyogaz Üretimini Arttırmada Kullanılan Ön İşlemlere
Bir Bakış
Salih SÖZER, Önder KABAŞ, İlker ÜNAL
Akdeniz Üniversitesi Teknik Bilimler MYO, Antalya, Türkiye
[email protected]
ÖZET
Günümüzde dünyanın en büyük problemlerinin başında enerji ihtiyacı
ve buna bağlı olarak artan çevre kirlenmesi gelmektedir. Bilim
adamları bir taraftan yenilenebilir kaynaklarının kullanımını
araştırırken diğer taraftan fosil yakıtların daha verimli kullanılmasını
araştırmaktadır. Biyogaz bu yenilenebilir enerji kaynaklarından bir
tanesidir. Biyogaz organik atıkların fermantasyonu sonucu oluşur.
Fakat bazı organik atıkların parçalanması zordur. Özellikle içeriğinde
yüksek oranda selüloz ve lignin bulunan tarımsal ve evsel organik
atıkların biyogaz üretiminde kullanılması biyogaz üretimini
azaltmaktadır. Bu çalışmada biyogaz üretimini arttırmak için son
yıllarda yapılan farklı ön işlem tekniklerinden bazı örnekler
verilecektir. Bu tekniklerdeki amaç hem biyogaz üretimini arttırma,
hem de çevre kirliliğini en aza indirmektir.
Anahtar Kelimeler: Biyogaz, Biyogaz Üretimi, Ön İşlem Yöntemleri
38
P8. Pnömatik Hassas Sebze Ekim Makinesinde Kullanılan Değişik
Baskı Tekerlerinin Siyah Havucun Çimlenmesine Etkisi
Hüseyin BÜLBÜL1, Haydar HACISEFEROĞULLARI2
1
Seydişehir İlçe Gıda Tarım ve Hayvancılık Müdürlüğü, Konya
2
Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Makineleri ve
Teknolojileri Müh. Bölümü
[email protected]
ÖZET
Günümüzde dünya nüfusunun artışıyla bu nüfusu besleyecek tarımsal
üretimin artırılması ve çeşitlendirilmesi amaçlanmaktadır. Türkiye'de
siyah havuç taze sebze olarak ve yüksek miktarlarda da fermente
edilmiş içecek şeklinde tercih edilmektedir. Siyah havuç ülkemizde
farklı bölgelerde yetiştirilmektedir. Üretimin en yoğun olduğu yer ise
Ereğli bölgesidir. Bölgede, en yüksek verim siyah havucun sırta üç
sıra halinde ekiminde elde edilmektedir. Bu çalışmada ön ve arka
tekeri lastik (BT1), ön ve arka baskı tekeri sac (BT2) ve ön ve arka
tekeri lastik ortada üçlü dar lastik tekerlerinin (BT3), siyah havucun
tarla koşullarında çıkışına etkisi araştırılmıştır. Ekimden önce ve sonra
baskı tekerleri izinden penetrasyon dirençleri ölçülmüştür. Araştırma
sonucunda ortalama çimlenme süreleri 15.46 ile 21.51 gün, çimlenme
oranı indeksi değerleri 0.194 ile 0.971 [adet.(m.gün)-1], tarla çıkış
değerleri %27.41 ile %54.67 ve birim alandaki bitki sayıları ise 43.50
ile 11.17 adet.m-2 arasında bulunmuştur.
Anahtar Kelimeler: Baskı Tekeri, Çimlenme Oranı İndeksi,
Ortalama Çimlenme Süresi, Siyah Havuç, Tarla Filiz Çıkış Derecesi
39
P9. Görüntü İşleme Tekniklerinin Sürdürülebilir Tarımdaki Yeri
ve Önemi: Literatür Çalışması
Onur AĞIN1, M. Zahid MALASLI2
1
Atatürk Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarım Makinaları ve
Teknolojileri Mühendisliği Bölümü, 25240, Erzurum
2
Bingöl Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Biyosistem Mühendisliği
Bölümü, 12000, Bingöl
[email protected]
ÖZET
Bu çalışmada, görüntü işleme tekniklerinin sürdürülebilir tarım
stratejileri arasındaki yeri ve öneminin değerlendirilmesi yapılmıştır.
Sürdürülebilir tarıma yönelik 2011-2016 yılları arasında görüntü
işleme teknikleri ile ilgili çalışmalara ait yayınlar üzerinde sentez
yapılarak bu konuda ileriye yönelik araştırma gereksinimi olan
alanların ortaya çıkarılması hedeflenmiştir.
Görüntü işleme tekniklerinin, özellikle sulama, gübreleme,
ilaçlama başta olmak üzere tarımsal girdilerde etkinliğin arttırılmasına
olanak sağlaması ve diğer alanlardaki başarılı uygulamalarıyla
sürdürülebilir tarıma önemli ölçüde katkı sağladığı görülmüştür.
Yöntemin, anlık olarak vejetasyon tayini, toprak nem içeriğinin
belirlenmesi, hastalık ve yabancı ot lokasyonlarının saptanması,
tarımsal materyallerin sınıflandırılması gibi uygulamalarda
sayısallaştırmaya elverişli olması ve otomasyona aktarılabilme
yeteneği bu katkının sağlanmasında önemli yer tutmaktadır. Ancak
yapılan çalışmaların pratiğe aktarılması hususunda eksiklikler
gözlenmekte ve bu konuda organizasyonun sağlanması ve desteklerin
arttırılması gerekmektedir. Böylece görüntü işleme tekniklerinin
sürdürülebilir tarıma katkısının da giderek artacağı tahmin
edilmektedir.
Anahtar Kelimeler: Görüntü İşleme, Sürdürülebilir Tarım
40
P10. Pülverizatör Deposu Karıştırıcı Performanslarının
Belirlenmesinde Kullanılan Kurutma ve Turbidimetrik Analiz
Yöntemlerinin Teknik Açıdan Karşılaştırılması
Ali BOLAT1, Ali BAYAT2, M. Emin GÖKDUMAN2
1
2
Çukurova Üniversitesi Tarım Makinaları ve Teknolojileri
Mühendisliği Bölümü, Adana
[email protected]
ÖZET
Etkili bir ilaçlama sağlayabilmek için pülverizatör depolarındaki
kimyasal ilaç konsantrasyonlarının ilaçlama süresince sabit düzeyde
tutulması gerekmektedir. Bu bakımdan pülverizatör depolarında
kullanılan karıştırıcıların etkinliğinin bilinmesi önemlidir. Karıştırıcı
etkinliğinin belirlenmesinde uluslararası ISO 5682-2: 1997 (E)
standardı kullanılmaktadır. Bu standarta göre, kurutma analiz yöntemi
(klasik yöntem) tanktan alınan numunelerin belirli sıcaklıklarda ve
sürelerde kurutulması esasına göre yapılmaktadır. Bu yöntem;
uygulaması zor, zaman alan ve hassasiyeti düşük bir yöntemdir. Son
yıllarda karıştırıcı etkinliğinin belirlenmesinde, turbidimetrik yöntem
kullanılmaktadır. Turbidimetrik yöntem ile yapılan bulanıklık
ölçümleri; daha hızlı, yüksek hassasiyette ve
dijital olarak
yapılabilmektedir. Bu çalışmada kurutma analiz yöntemi (klasik) ile
turbidimetrik analiz yöntemlerinin teknik bakımdan karşılaştırılması
yapılmıştır.
Anahtar
Kelimeler:
Bakıroksiklorit,
Karıştırıcıları, Turbidimetre
41
Kaolin,
Pülverizatör
P11. Ekici Makaralarda Farklı Oluk Çap ve Derinliklerinin Soya
Tohumunun Akış Düzgünlüğüne Etkileri
Yıldıran YILDIRIM1, Emrah KUŞ2
1
Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Makinaları ve
Teknolojileri Mühendisliği Bölümü, Erzurum
2
Iğdır Üniversitesi Ziraat Fakültesi Biyosistem Mühendisliği Bölümü
[email protected]
ÖZET
Oluklu ekici makaralar, tohum boyutlarına uygun oluk çapı
kullanılması durumunda, iri taneli tohumların ekiminde
kullanılabilmektedirler. Bu çalışmada, soya tohumunun pratikte
kullanılan ekim normu için, oluklu ekici makaranın tohum akış
düzgünlüğü incelenmiştir. Çalışmada, 18, 20 ve 22 mm olmak üzere
üç farklı oluk çapında ve 5, 8 ve 11 mm olmak üzere üç farklı oluk
derinliğinde dokuz adet oluklu makara denenmiştir. Denemelerde
kullanılan oluklu makaraların her biri 1.0, 1.5 ve 2.0 m s-1 ilerleme
hızlarına karşılık gelen 8, 13 ve 18 min-1 ekici mil devrinde
çalıştırılmıştır. Çalışmada, sabit bir depoda oluklu makaralardan akan
materyal hassas terazi ile yığışımlı olarak tartılarak, elde edilen
değerler istatistiksel analize tabi tutulmuştur. Oluklu makaraların
tohum akışındaki düzgünlük performansı için varyasyon katsayısı
(CV) değerleri kullanılmıştır. Üç tekerrürlü olarak yürütülen
çalışmada, her bir tekerrürden elde edilen CV değerlerine istatistiksel
analizler uygulanarak en düzenli tohum akışını veren optimum makara
boyutları belirlenmiştir. Analizler sonucunda, oluk çapının artmasıyla
akış düzgünlüğünün bozulduğu, oluk derinliğinin ve ekici mil devrinin
artması ile akış düzgünlüğünün iyileştiği belirlenmiştir. Bu bakımdan,
en iyi sonuçlar, 18 mm oluk çapı, 8 mm oluk derinliği ve 18 min-1
ekici mil devrinde belirlenmiştir.
Anahtar Kelimeler: Akış Düzgünlüğü, Ekici Makara, Oluk Çapı,
Oluk Derinliği, Soya Tohumu
42
P12. Tarımsal Üretimde Sera Gazları ve Karbon Ayak İzi
Güvenç ŞAHİN, Ayten ONURBAŞ AVCIOĞLU
Teknolojileri Mühendisliği Bölümü 06130 Aydınlıkevler ANKARA
[email protected]
ÖZET
Her geçen gün gelişmekte olan dünyamız bu gelişim ve hızlı nüfus
artışı nedeniyle gün geçtikçe daha fazla enerji ve yiyecek ihtiyacı
duymaktadır. Tüm bu enerji ve yiyecek üretimi beraberinde belirli
seviyede olumsuz etkilere sahip yan ürünler ve atıklar meydana
getirmektedir. Günümüzde bu atıkların sınıflandırılması ve dünyamıza
olan etkilerini ölçebilmek amacı ile karbon ayak izinin takibi ve
değerlendirilmesi son derece önemli bir konu haline gelmiştir. Üretim
sonrası ortaya çıkan sera gazlarının belirlenebilmesi ve ne şekilde
azaltılabileceğine yönelik çalışmalar dünyamızın geleceği açısından
son derece önemli bir rol oynamaktadır. Bu çalışmada sera gazları ve
karbon ayak izi konularının detaylı olarak açıklanması ve tarımsal
üretimde bu karbon ayak izlerinin ne şekilde karşımıza çıktığının
belirlenmesi amaçlanmıştır.
Anahtar Kelimeler: Karbon Ayak İzi, Sera Gazı
43
P13. Tokat İlinin 2003 ve 2013 Yılları için Mekanizasyon
Özelliklerindeki Değişiminin İncelenmesi
Mustafa BAYRAM, Ebubekir ALTUNTAŞ
Mühendisliği Bölümü Tokat
[email protected]
ÖZET
Bu çalışmanın amacı, 2003 ve 2013 yıllarına ait tarımsal
mekanizasyon düzeyini (kW ha-1, traktör 1000 ha-1, ha traktör-1)
Tokat İli için belirlemek, Karadeniz Bölgesi ve Türkiye ile
karşılaştırmasını yapmaktır. Çalışmada; ayrıca tarımsal işlemlerde
makina kullanımı olarak toprak işleme, ekim-dikim-gübreleme
makinaları, tarımsal mücadele makinaları ile hasat ve harman
makinalarına ait veriler de incelenmiştir. Çalışmadaki tüm istatistiksel
veriler, Türkiye İstatistik Kurumundan alınmıştır. Türkiye ve
Karadeniz Bölgesinde diskli traktör pulluğu sayıları 2003-2013 yılları
arasında sırasıyla % 7.33 ve % 27.7 oranında artarken, Tokat ilinde ise
% 53.8 oranında azalış göstermiştir. Tokat İlinde 2003-2013 yılları
için dipkazan, pnömatik ekim makinası ve çayır biçme makinası
kullanımlarında sırasıyla 14.6, 4.3 ve 5.5 kat kadar artışlar
görülmüştür. Öte yandan, Tokat İlinde 2003 ve 2013 yılları için
tozlayıcı sayısı %13.7 oranında azalırken; sırt pülverizatörü, motorlu
pülverizatör ve atomizör sayılarında ise %44.15, %20.4 ve %18.4
oranında artışlar olmuştur. Tokat İlinde 2003 ve 2013 yılları arasında,
tarımsal mekanizasyon düzeyini gösteren temel kriterler olan birim
alana düşen traktör gücü (kW ha-1) ve 1000 hektar alana düşen traktör
sayısı (traktör 1000 ha-1) değerleri; Karadeniz Bölgesi ve Türkiye’den
daha yüksek bulunmuştur.
Anahtar Kelimeler: Tokat, Tarımsal Mekanizasyon, Karadeniz,
Türkiye
44
P14. Standart Buhar Çevrimi ile Çalışan Bir Soğuk Depoda
Hava Hızının Hesaplamalı Akışkanlar Dinamiği ile Analizi
Serap Akdemir
Namık Kemal Üniversitesi Teknik Bilimler Meslek Yüksek Okulu,
Elektrik ve Enerji Bölümü, İklimlendirme ve Soğutma Programı,
59030 Tekirdağ
[email protected]
ÖZET
Bu araştırmada standart buhar çevrimi ile çalışan bir soğuk depoda
şeftalinin depolanması sırasında hava hızları farklı seviyeler için
ölçülmüş ve aynı zamanda hesaplamalı akışkanlar dinamiği (HAD) ile
Ansysy Fluent programı kullanılarak hava hızı dağılım modelleri
oluşturulmuştur. Ölçüm ve model hava hızı değerleri karşılaştırılarak
depo için modelin geçerliliği test edilmiştir. Ayrıca depolama
sırasında hava hızı ölçüm değerleri ile modellemeden elde edilen
değerler karşılaştırılarak oluşturulan HAD hava hızı dağılım
modellerinin geçerliliği istatistiksel açıdan değerlendirilmiştir.
Modellemeden elde edilen değerler ile ölçümden elde eldilen değerler
arasındaki fark ortalama olarak 0.49 m/s olarak saptanmıştır. HAD
Model ile ölçümler arasındaki tahmin hatası ölçüm sayısının sınırlı
olması ve modellemede sınır koşullarının belirlenmesindeki
zorluklardan dolayı %39.73 olarak hesaplanmıştır.
Anahtar Kelimeler: Buhar Çevrimi, Hava Hızı, Hesaplamalı
Akışkanlar Dinamiği (HAD), Modelleme, Şeftali
45

Bildiri Özetleri - 30. Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi

Transkript

Benzer belgeler

erozyon el foyu2

Slayt 1 - Sosyal Bilgiler

Tarımsal Nüfus Gençleşiyor Projesi

Prof .Dr. Hasan YUMAK

Sürdürülebilir Arazi Yönetiminde İşbirliği Modeli

8.BÖLÜM: FİZYOKRATİK İKTİSADİ DÜŞÜNCE Fizyokrasinin

M. Neşe ÖZEFE 2. Doğum Tarihi : 10 Mart 1990 3