adana ve bursa havzaları için artalan sismik gürültü

2. Türkiye Deprem Mühendisliği ve Sismoloji Konferansı
25-27 Eylül 2013 – MKÜ – HATAY ADANA VE BURSA HAVZALARI İÇİN ARTALAN SİSMİK GÜRÜLTÜ
VERİLERİNDEN GREEN FONKSİYONLARININ ELDE EDİLMESİ
T. BAKIRCI A. KAŞLILAR ve A. KOCAOĞLU
Jeofizik Müh. Bölümü, İstanbul Teknik Üniversitesi, İstanbul
Email: [email protected]
ÖZET:
Artalan Sismik Gürültü (ASG-Ambient Seismic Noise) verilerinin kullanımı, gelişen yeni yöntemlerle birlikte,
küresel ve mühendislik sismolojisi ölçeğinde yapılan çalışmalarda önemli bir yer tutmaktadır. ASG verilerinin
analizine dayanan yöntemler, kabuk ve üst manto araştırmalarında kullanılan geleneksel yüzey dalgaları
yöntemlerini (deprem ve aktif kaynaklı) tamamlayıcı veya onların alternatifi olarak literatürede geniş bir yer
tutmaktadır. ASG ölçümlerine dayanan HVSR (yatay/düşey spektral oranlama), F-K (frekans-dalga sayısı) ve
SPAC (Uzamsal Özilişki) gibi yöntemler mühendislik sismolojisi çalışmalarında yaygın olarak kullanılmaktadır.
Benzer şekilde iki istasyonda kaydedilen ASG kayıtlarının çapraz ilişkisinden elde edilen Green fonksiyonları
yardımı ile yeraltı sismik hız yapısı tomografik olarak belirlenebilmektedir. Çoğunlukla kabuk ve üst manto hız
yapısının araştırılması amacıyla kullanılan bu yöntem, son zamanlarda havzaların dalga yayılımına etkisini
(sismik büyütme) incelemek amacıyla da kullanılmaktadır. Bu çalışmada Bursa ve Adana havzaları için ASG
verilerinden Green fonksiyonları elde edilmiştir. Bu amaç için Boğaziçi Üniversitesi Kandilli Rasathanesi
Deprem Araştırma Enstitüsü (KRDAE) ve T.C. Başbakanlık Afet ve Acil Durum Yönetimi Başkanlığı Deprem
Dairesi Başkanlığı (DAD) tarafından işletilen sismolojik ağlarda toplanan sürekli veriler kullanılmıştır. İstasyon
çiftleri arasındaki hatlar boyunca yüzey dalgası formları elde edilmiştir. Havzalardaki istasyon aralıkları
genellikle 30-200 km arasında değişmektedir. İstasyonlar arasındaki uzaklığa bağlı olarak Rayleigh dalgaları
baskın olarak 10-50 s aralığında gözlenmektedir. Çalışmanın sonraki aşamasında istasyon çiftleri arasındaki
Rayleigh dalgası grup hızlarının kestirimi hedeflenmektedir.
ANAHTAR KELİMELER : Artalan Sismik Gürültü, Green Fonksiyonu, Çapraz İlişki, Yüzey Dalgası, Grup
Hızı.
1. GİRİŞ
Artalan sismik gürültü (ASG) verileri mühendislik sismolojisi ve bölgesel ve küresel ölçekli tomografi
çalışmalarında yaygın olarak kullanılmaktadır. ASG verileri mühendislik sismolojisinde, yatay-düşey spektral
oranlama (HVSR) (Nakamura, 1989), frekans-dalgasayısı (F-K) (Capon, 1969) ve uzamsal özilişki (SPAC) (Aki,
1957; Okada, 2003) gibi yöntemlerde kullanılmaktadır. Bu yöntemlerin Türkiye’deki uygulamalarına örnek
olarak Bozdağ ve Kocaoğlu (2005), Zor ve diğ. (2010), Özalaybey ve diğ. (2011), Kocaoğlu ve Fırtana (2011)
verilebilir. Daha büyük ölçeklerde yapılan sismik hız tomografisi çalışmalarında, iki istasyonda kaydedilen ASG
kayıtlarının çapraz ilişkisinden elde edilen Green fonksiyonları (ASGGF) kullanılmaktadır (Shapiro ve diğ.
2005; Yao ve diğ. 2006; Bensen ve diğ. 2008; Lin ve diğ. 2008; Vanacore ve dig. 2009; Warren ve diğ. 2009;
Yang ve diğ. 2010; Cambaz, 2010). Çoğunlukla kabuk ve üst manto hız yapısının araştırılması amacıyla
kullanılan bu yöntem, deprem dalgaları kullanılarak yapılan yüzey dalgası tomografisi çalışmalarına alternatif
ve/veya tamamlayıcı olmaktadır. ASGGF, son yıllarda havzaların dalga yayılımına etkisini (sismik büyütme ve
soğurma) incelemek ve sismik hız yapılarını elde etmek amacıyla da kullanılmaktadır (Prieto ve Beroza 2008;
Yao ve diğ. 2009; Prieto ve diğ., 2011; Ma ve diğ. 2008; Boaga ve dig. 2010; Huang ve diğ. 2010) .
1 2. Türkiye Deprem Mühendisliği ve Sismoloji Konferansı
25-27 Eylül 2013 – MKÜ – HATAY Bursa ve Adana havzaları Türkiye’de sismik tehlike ve dolayısıyla risk açısından yüksek öneme sahip
bölgelerdir. Her iki bölgede de yerleşim ağırlıklı olarak havza içerisinde yer almaktadır. Bu çalışmanın nihai
hedefi ASGGF kullanılarak söz konusu havzaların hız yapısı araştırmaktır. Çalışmada KRDAE, AFAD-DAD ve
TURDEP projesi (İnan ve diğ. 2007) kapsamında kurulan geniş-bant sismolojik ağları tarafından 2012 yılında
kaydedilen düşey-bileşen sürekli veriler kullanılmıştır. İstasyon aralıklarına bağlı olarak elde edilen Green
fonksiyonlarında periyotları 10-50s arasında olan Rayleigh dalgaları gözlemlenmiştir. Çalışmanın gelinen
aşamasında, Rayleigh dalgalarının grup hızlarının kestirimine ilişkin ilk sonuçlar elde edilmiş olup,
değerlendirilmeler devam etmektedir.
2. HAVZALARIN TEKTONİK VE JEOLOJİK YAPISI
Adana (Kilikya) havzası, Misis-Andırın kompleksinin kuzey batısında ve Toros dağlarının orta segmentinde yer
alan Türkiye’deki önemli Neojen havzalardan birisidir. Havza yapısı genellikle resifal kireçtaşları ve sığ denizel
çökel ardalanmalarından oluşmaktadır (Gül 2007). Havzada çökel kalınlığının 6 km’ye kadar ulaştığı yönünde
bilgiler mevcuttur (Aktar ve diğ. 2000; Burton-Ferguson ve diğ., 2005). Doğu Anadolu ve Ölü Deniz Fayları
kesişimde yer alan (Arpat ve Şaroğlu 1972; Şaroğlu ve Yılmaz, 1987; Perinçek ve Çemen 1990) bu havzada
ikincil fay sistemleri (Amanos, Göksu, Kozan, Yumurtalık, Hatay fayları) gelişmiştir (Kempler ve Garfunkel
1994).
Marmara’nın güneyinde yer alan Bursa havzası, Neojen yaşlı K-G doğrultulu bir çek-ayır havzadır (McKenzie
1972; Barka 1992; Straub ve Kahle 1995; Pfister ve Schindler 1997). Havzanın güneyinden Kuzey Anadolu
Fayının güney kolu geçmektedir. Havza bu faya paralel gelişen normal fayların önünde oluşan alüvyon
yelpazelerini içerir (Yaltırak, 2002). Bursa havzasında kalınlığı 80-300m arasında değişen Kuvarterner çökeller
yer aldığı belirtilmektedir (Imbach, 1997).
3. YÖNTEM
Yapılan kuramsal ve deneysel çalışmalar, iki istasyon arasındaki nokta kaynak elastik yanıtının (Green
fonksiyonunun) ASG verilerinin çapraz ilişkisinden kestirilebileceğini göstermiştir (Weaver ve Lobkis 2001a,b,
2004; Derode ve diğ. 2003; Snieder 2004; Wapenaar 2004). Bu yaklaşımda, ASG’nin rasgele fazlı ve genlikli
düzlem dalgaların yığışımı ile oluşan difüze bir dalga alanı olduğu varsayılmaktadır. Bu varsayımın geçerliliği,
istasyonların çevresindeki rastgele gürültü kaynaklarının tüm doğrultularda tekdüze bir dağılıma sahip olmasına
bağlıdır.
4. VERİ-İŞLEM
Çalışmada kullanılan geniş-bant istasyonların dağılımı Şekil 1’ de verilmiştir. İstasyonlar arası uzaklıklar, Adana
havzasında 5-290 km, Bursa havzasında ise 5-235 km arasında değişmektedir. Her iki havzada 18’er istasyon
bulunmakta ve dolayısıyla 153 istasyon çifti oluşmaktadır.
Çalışmada 01 Ocak – 31 Aralık 2012 tarihleri arasında kaydedilen düşey-bileşen sürekli veriler kullanılmıştır.
Bir yıllık süre içerisinde yeterli kayıt alamamış ve veri kalitesi düşük olan istasyonlar değerlendirmeye
alınmamıştır. İzlenen veri-işlem adımları Şekil 2’de verilmiştir. Ham veriler önce SAC (Seismic Analysis Code)
formatında ve birer saatlik olacak şekilde düzenlenmiştir. Daha sonra alet etkisi, ortalama ve trend giderilmiştir.
Veri üzerindeki uzun periyotlu etkilerin giderilmesi için kesme frekansı 0.02 Hz olan alçak-geçişli süzgeç
uygulanmış ve depremler ve yüksek genlikli anlık gürültülerin etkisini gidermek için normalizasyon yapılmıştır.
Son adımda 1’er saatlik verilerin çapraz ilişkileri hesaplanmış ve 1 saatlik çapraz ilişki verilerinden önce aylık,
daha sonra aylıklardan oluşan yıllık yığma sonuçları elde edilmiştir.
2 2. Türkiye Deprem Mühendisliği ve Sismoloji Konferansı
25-27 Eylül 2013 – MKÜ – HATAY a)
b)
Şekil 1. İstasyon Dağılımları (2012 yılı) a) Adana havzası, b) Bursa havzası
(Kırmızı üçgenler: KRDAE, Mavi kareler: DAD, Mor yıldızlar: TURDEP istasyonları).
Ham veri ( 1 saatlik, SAC format)
Alet tepkisi, ortalama ve trend giderilmesi
Örnekleme (10 sps) Alçak geçişli süzgeç (50 s)
Normalizasyon (one bit)
Spektral beyazlatma
Çapraz İlişki
Yığma (12 ay)
Şekil 2. Veri işlem adımları.
5. SONUÇLAR VE TARTIŞMA
Çalışmada öncelikle havza yapılarının araştırılması hedeflenmiştir. Ancak elde edilen çapraz ilişki sonuçlarında
sığ yapıların araştırılmasında kullanılan kısa periyotlarda (T<10s) Rayleigh dalgaları belirgin olarak
gözlenememektedir. Havzaları temsil edecek kısa periyotlu Rayleigh dalgalarının gözlenebilmesi için istasyonlar
arası uzaklıkların daha kısa olması gerektiği düşünülmektedir. Adana havzasındaki kısa ve uzun mesafeli iki
istasyon çifti için (KAMA-KHM 47 km, KERG-KRTS 145 km) bir yıllık yığma sonucu elde edilen çapraz ilişki
sinyalleri ve genlik spektrumları şekil 3’de verilmiştir. Şekil 3a’da gösterilen çapraz-ilişki sinyallerinde sıfır
gecikme civarında gözlenen büyük genlikli varış Şekil 3b’de gösterilen genlik spektrumlarındaki 0.1-0.3 Hz
arasında gözlenen spektral doruğa karşılık gelmektedir. Sıfır gecikme civarındaki bu sinyal sadece burada
sunulan örnekteki çapraz ilişki sinyallerinde değil diğer uzaklıklarda da gözlenmektedir. Çapraz ilişki
sinyallerinin 10-50 s aralığında süzülmesiyle (Şekil 3c) sıfır gecikme civarında gözlenen büyük genlikli varış
giderilerek, Rayleigh dalgaları hem pozitif hem de negatif gecikmelerde oldukça belirgin hale gelmiştir. Bu bantgeçişli süzgeçleme işlemi tüm çapraz ilişki sinyallerine uygulanmıştır.
3 2. Türkiye Deprem Mühendisliği ve Sismoloji Konferansı
25-27 Eylül 2013 – MKÜ – HATAY a)
b)
c)
d)
Şekil 3. KAMA-KHM (47 km - üst sıra siyah) ve KERG-KRTS (145 km- alt sıra kırmızı) istasyon çiftleri için
(a) çapraz-ilişkiler ve (b) genlik spektrumları; (c) 10-50 s arasında süzülmüş çapraz-ilişkiler ve (d) genlik
spektrumları.
Bu çalışmada çapraz ilişki sinyalleri 1 yıllık yığmalar şeklinde değerlendirilmektedir. Şekil 4’de Adana havzası
KERG-KRTS istasyon çifti için saatlik, aylık ve yıllık yığma örnekleri verilmiştir. Şekilde çapraz ilişki
sinyalinde hem pozitif hem de negatif kaymada gözlenen Rayleigh dalgalarının yığma sayısı arttıkça daha
belirginleştiği görülmektedir. Çalışma döneminde bazı istasyonların geçici süre ile çalışmaması yada
kaldırılması, çalışan istasyonlardaki kayıtlarda var olan kopukluklar gibi nedenlerle yıl içerisindeki verilerin bir
kısmı kullanılamamaktadır. Bu nedenlerle havzalardaki istasyon çiftleri için yıllık yığmalarda kullanılan çapraz
ilişki sayıları değişim göstermektedir. Çalışmanın ilerleyen aşamalarında havzalardaki 2010 ve 2011 yıllarına ait
veriler de değerlendirilecektir. Böylece var olan istasyonlarda daha fazla çapraz ilişki yığması olacağından veri
kalitesinin daha yükseleceği ve günümüzde aktif olmayan istasyonların eklenmesiyle de istasyon çifti sayısının
artacağı düşünülmektedir.
Adana ve Bursa havzalarındaki istasyon çiftlerine ait bir yıllık çapraz ilişki sinyalleri çiftler arasındaki uzaklığa
bağlı olarak gösterilmiştir (Şekil 5). Çapraz ilişki verilerine henüz sinyal gürültü oranı analizi yapılmamıştır. Bu
nedenle bazı çiftlere ait ilişkilerde Rayleigh dalgası dışındaki bölümlerde de yüksek genlikler görülmektedir.
Yine de çapraz ilişkilerde pozitif ve negatif kaymalarda gözlenen Rayleigh dalgalarının oldukça belirgin ve
birbiriyle uyumlu olduğu gözlenmektedir. Beklendiği gibi, iki istasyon arasındaki uzaklık arttıkça Rayleigh
dalgalarının varış zamanı da gecikmektedir. Sinyallerin uzaklıkla gecikme zamanları göz önüne alındığında
ortalama grup hızının 3.0-3.5 km/s arasında olabileceği kestirilmektedir.
4 2. Türkiye Deprem Mühendisliği ve Sismoloji Konferansı
25-27 Eylül 2013 – MKÜ – HATAY Şekil 4. Adana havzası KERG-KRTS istasyon çifti için çapraz ilişkiler.
üst sıra: 1 saatlik (01.01.2012 00:00), orta sıra: 1aylık yığma (01.01.2012), alt sıra: 1 yıllık yığma (2012).
a)
b)
Şekil 5. İstasyon çiftleri için bir yıllık çapraz ilişki sinyalleri (10-50 s bant-geçişli süzgeç)
a) Adana havzası, b) Bursa havzası.
Adana havzası
KAMA-KHM 47 km
Bursa havzası
KERG-KRTS 145 km
ATI-BALB 56 km
ERE-KRBG 141 km
Şekil 6. Adana ve Bursa havzaları için grup hızı dispersiyon analizi örnekleri.
5 2. Türkiye Deprem Mühendisliği ve Sismoloji Konferansı
25-27 Eylül 2013 – MKÜ – HATAY ASG çalışmalarındaki grup hızı yada faz hızı hesaplamalarında çapraz ilişki sinyalinde Rayleigh dalgasının iyi
gelişmiş olduğu pozitif veya negatif gecikmelerdeki sinyaller veya bunların ortalaması kullanılmaktadır. Bu
çalışmada ortalama alınarak elde edilen simetrik çapraz ilişkiler kullanılmıştır. Grup hızları, simetrik çapraz
ilişki sinyallerinin çoklu-süzgeç yöntemi (Hermann 2002) ile analiz edilerek kestirilmiştir. Adana ve Bursa
havzalarında ikisi uzun (~150 km) diğerleri kısa (~50 km) olan dört uzaklık için hesaplanan grup hızı örnekleri
Şekil 6’da verilmiştir. Büyük uzaklıklar (KERG-KRTS ve ERE-KRBG istasyon çiftleri) için, grup hızlarının
kısa uzaklıklara (KAMA-KHM ve ATI-BALB) göre daha geniş bir periyot aralığında kestirilebildiği
gözlenmektedir. Kısa uzaklıklarda, grup hızları genellikle 30 s’ye kadar uzunlarda ise grup hızları 40-50 s’ye ye
kadar kestirilebilmektedir.
Çalışmada incelenen periyot aralığı 10-50 s arasındadır. Bu aralıkta, Green fonksiyonlarından elde edilen
Rayleigh dalgası grup hızları kabuk hız yapısına karşılık gelmekle birlikte havzanın etkisini de içermektedir.
Havzada bulunan çökellerin grup hızına etkisini incelemek amacıyla kuramsal dispersiyon eğrileri üretilmiştir.
Kuramsal eğrilerin üretilmesinde Crust 2.0 (Laske ve diğ. 2000) küresel kabuk modelinden Adana havzasına
karşılık gelen bölge referans alınarak üç farklı hız modeli dikkate alınmıştır (Tablo 1). Şekil 7’de gösterilen
dispersiyon eğrilerinden mavi gevşek sediman katmanın olmadığı, yeşil sediman kalınlığının 1 km olduğu
(referans model) ve kırmızı ise sediman kalınlığının 3 km olduğu yapılar için oluşturulmuştur. Gevşek sediman
kalınlığının, incelenen periyot aralığında (10-50 s) dispersiyon eğrileri üzerinde belirgin bir rol oynadığı
görülmektedir (Şekil 7 taralı alan).
Tablo1. Kuramsal dispersiyon eğrilerinin üretilmesinde kullanılan hız modelleri. M:Mavi, Y:Yeşil,
K:Kırmızı Şekil 7’de belirtilen renklere karşı gelmektedir.
YAPI
gevşek
sediman
sıkı sediman
üst kabuk
orta kabuk
alt kabuk
manto
M
Y
K
M
Y
K
H (km)
1
3
1
1
1
11
11
10
VP (km/s)
2.5
2.8
4
4.5
4.7
6.2
6.6
7.3
8.2
VS (km/s)
1.2
1.7
2.1
2.5
2.7
3.6
3.7
4
4.7
RHO (g/cm3)
2.1
2.2
2.4
2.5
2.5
2.8
2.9
3.1
3.4
Şekil 7. Sediman kalınlığının kuramsal grup hızı dispersiyon eğrilerine etkisi
(gevşek sediman kalınlıkları mavi: gevşek sediman yok; yeşil: 1km; kırmızı:3 km).
6 2. Türkiye Deprem Mühendisliği ve Sismoloji Konferansı
25-27 Eylül 2013 – MKÜ – HATAY Sonuç olarak, bu araştırmada elde edilen çapraz ilişki sinyalleri, istasyon aralıklarına ve sinyallerin periyot
bandına bağlı olarak 10-50 s arasından bilgi sağlamaktadır. Her ne kadar bu periyotlarda kabuk yapısından bilgi
sağlanacağı beklenilse de, bu periyotlarda seyahat eden dalgaların hızları havza yapısından da etkilenmektedir.
Çalışmada Rayleigh dalgaları grup hızları kullanılarak havza ve kabuk yapısına ilişkin bilgi edinilebileceği
öngörülmektedir. Bu makale, çalışmanın ilksel sonuçlarını içermektedir. Havzalar için grup hızı
değerlendirmelerine devam edilmektedir. Çalışmanın ilerleyen aşamalarında tüm istasyon çiftleri için Rayleigh
dalgası grup hızları kestirildikten sonra ters çözüm ile havzalar için 1-boyutlu hız modellerinin oluşturulması ve
yeterli ışın yolu olması durumunda tomografi yapılması planlanmaktadır.
TEŞEKKÜR
Bu çalışma TÜBİTAK 2218-Yurt İçi Doktora Sonrası Araştırma Burs programı tarafından (Proje No:
1929B011200045) desteklenmektedir. Çalışmamıza yorum ve önerileri ile katkıda bulunan Doç. Dr. Serdar
Özalaybey ve Doç. Dr. Ekrem Zor’a teşekkür ederiz. Çalışmada kullanılan verileri sağlayan Boğaziçi
Üniversitesi Kandilli Rasathanesi Deprem Araştırma Enstitüsü ve T.C. Başbakanlık Afet ve Acil Durum
Yönetimi Başkanlığı Deprem Dairesi Başkanlığı ‘na teşekkür ederiz. Sinyal analizinde SAC (Goldstein ve diğ.
1998) ve haritaların oluşturmasında GMT (Wessel ve Smith 1995) yazılımları kullanılmıştır.
KAYNAKLAR
Aki, K. (1957). Space and time spectra of stationary stochastic waves, with special reference to microtremors. Bull. Earthq. Res. Inst.,35,
415-456.
Aktar, M., Ergin, M., Özalaybey, S., Tapirdamaz, C., Yörük, A. ve Biçmen, F. (2000). A lower-crustal event in the northeastern
Mediterranean: The 1998 Adana earthquake (Mw= 6.2) and its aftershocks. Geophysical Research Letters.: doi: 10.1029/2000GL011412.
Arpat, E. and Saroglu, F., 1975. Some recent tectonic events in Turkey. Bull. Geol. Soc. Turkey. 18, 91–101.
Barka, A. (1992). The North Anatolian fault zone. Annales Tetonicae, VI(Suppl.):164–95.
Bensen,G.D., Ritzwoller, M.H.&Shapiro,N.M., (2008). Broad-band ambient noise surfacewave tomography across the United States. J.
geophys. Res., 113, 1-21.
Boaga, J., Vaccari, F. ve Panza, G.F. (2010). Shear wave structural models of Venice Plain, Italy, from Time Cross Correlation of seismic
noise. Engineering Geology 116:3-4, 189-195.
Bozdağ, E. ve Kocaoğlu, A., (2005). Estimation of site amplifications from shear-wave velocity profiles in Yesilyurt and Avcilar,
Istanbul, by frequency-wavenumber analysis of microtremors, J. Seismol. 9, 87– 98.
Burton-Ferguson, R., Aksu, A.E., Calon, T.J., ve Hall, J., (2005). Seismic stratigraphy and structural evolution of the Adana Basin,
eastern Mediterranean. Marine Geology. 221,189-222.
Cambaz, S. M. D. (2010). Surface Wave Tomography of Turkey and Surroundings. PhD.Thesis. Boğaziçi Üniversitesi Kandilli
Rasathanesi ve deprem Araştırma Enstitüsü. İstanbul.
Capon, J. (1969). High-resolution frequency wavenumber spectrum analysis. Proc IEEE 57,1408-1418
Derode, A., Larose, E., Tanter, M., de Rosny, J., Tourin, A. Campillo, M. ve Fink, M. (2003). Recovering the Green’s function from
field-field correla- tions in an open scattering medium (L), J. Acoust. Soc. Am. 113, 2973– 2976.
Goldstein, P., Dodge, D., Firpo, M. ve Stan, R. (1998),. Electronic Seismologist: What’s new in SAC2000 Enhanced Processing ve
Database Access. Seismol. Res. Lett. 69, 202–205.
Gül, M. (2007). Effects of antecedent topography on reefal carbonate deposition Early-Middle Miocene of the Adana Basin, S Turkey,
Journal of Asaian Earth Scinces. 31, 18-34.
Hermann, R. (2002). Computer Programs in Seismology: An Overview of Synthetic Seismogram Computation, Saint-Louis University,
USA.
Huang, Y. C., Yao H, Huang, B.-S., van der Hilst., R.D., Wen, K.-L., Huang, W.-G., ve Chen, C.-H., (2010). Phase Velocity Variation at
Periods 0.5-3 s in the Taipei Basin of Taiwan from Correlation of Ambient Seismic Noise, B.S.S.A. 100:5A, 2250-2263.
Imbach, T., (1997). Geology of Mount Uludag with emphasis on the genesis of the Bursa thermal waters Northwest Anatolia. In:
Schindler, C. and Pfister, M. editors. Active tectonics of northwestern Anatolia—the Marmara poly-project, Zurich: Hochschulverlag AG
an der ETH; 239–266.
İnan, S., Ergintav, S., Saatçılar, R., Tüzel, B., ve İravul, Y., (2007). Turkey makes major investment in earthquake research. EOS
Transaction AGU 88:34, 333-334.
Kempler, D. ve Garfunkel, Z. (1994). Structures and kinematics in the northeastern Mediterranean: a study of an irregular plate boundary.
Tectonophysic 234, 19–32.
Kocaoğlu, A. ve Fırtana, K. (2011). Estimation of Shear Wave velocity profiles by the inversion of spatial autocorrelation coefficients,
7 2. Türkiye Deprem Mühendisliği ve Sismoloji Konferansı
25-27 Eylül 2013 – MKÜ – HATAY Journal of Seismology. 15:4, 613-624.
Laske, G., Masters, G. ve Reif, C. (2000). CRUST 2.0 A new global crustal model at 2x2 degrees,
http://mahi.ucsd.edu/Gabi/rem.dir/crust/crust2.html.
Lin, F., Moschetti, M. P. ve Ritzwoller, M. H. (2008). Surface wave tomography of the western United States from ambient seismic
noise: Rayleigh and Love wave phase velocity maps, Geophys. J. Int.72:2, 649–666.
Ma, S., Prieto, G.A. ve Beroza, G.C., (2008). Testing community velocity models for southern California using the ambient seismic field,
Bull. seism. Soc. Am. 98:6, 2694–2714.
McKenzie, D. (1972). Active tectonics of the Mediterranean region. Geophys. Journal of Royal Astronomical Society. 30, 109-185.
Nakamura, Y. (1989), A Method for Dynamic Characteristics Estimation of Subsurface using Microtremor on the Ground Surface.
Quarterly Report of Railway Technical Research Institute (RTRI). 30:1,25-33.
Okada, H. (2003). The microseismic survey method. Geophysical Monograph Series No. 12, Society of Explo- ration Geophysicists of
Japan, Society of Exploration Geophysicists, translated by Koya Suto.
Özalaybey, S., Zor, E., Ergintav, S. Ve Tapırdamaz, M. C. (2011). Investigation of 3-D basin structures in the İzmit Bay area (Turkey) by
single-station microtremor and gravimetric methods. Geophys. J. Int. 186:2, 884-893.
Perinçek, D., ve Çemen, I. (1990). The structural relationship between the East Anatolian and Dead Sea fault zones in southeastern
Turkey, Tectonophysics 172, 231–340.
Pfister M., ve Schindler C. (1997). The marmara poly-project: An introduction. Active tectonics of northwestern anatolia – The Marmara
Poly-Project, A multidiciplinary approach by space-geodesy, geolohy hydrogeology, geothermics and seismology, (eds. C. Shindler and
M. Pfister). Hochschulverlag AG an der ETH Zurich), 3-10.
Prieto, G. A., Denolle, M., Lawrence, J. F. ve Beroza, G. C. (2011). On amplitude information carried by the ambient seismic field.
Comptes rendus geoscience. Thematic Issue: Imaging and Monitoring with Seismic Noise. 343, 600-614.
Prieto, G.A. ve Beroza, G.C., 2008. Earthquake ground motion prediction using the ambient seismic field, Geophys. Res. Lett. 35:14,
L14304.
Şaroğlu, F., ve Yılmaz, Y. (1987). An example of a triple junction of faults in Turkey: the Karliova area (abstr.), Proceedings of the
Eleventh Annual Geological. Congress, Ankara, Turkey.
Shapiro, N. M., Campillo, M., Stehly, L. ve Ritzwoller, M. H. (2005). High- resolution surface-wave tomography from ambient seismic
noise. Science 29, 1615–1617.
Snieder, R., (2004). Extracting the Green’s function from the correlation of coda waves: A derivation based on stationary phase, Phys.
Rev. E. 69, 046610..
Straub C, ve Kahle H.G. (1995). Active crustal deformation in the Marmara sea region, N.W. Anatolia, inferred from GPS measurements.
Geophys Res Lett. 22:18, 2533–6.
Vanacore, E, Saygin, Taymaz,T ve Çubuk, Y. (2010) , A Crustal Structure Of Turkey From Receiver Functions And Ambient Noise
Tomography. Tectonic Crossroads: Evolving Orogens of Eurasia-Africa-Arabia, Middle East Technical University, Turkey Ankara,
Turkey, 4-8 October 2010. abstract 20-2.
Wapenaar, K. , (2004). Retrieving the elastodynamic Green’s function of an arbitrary inhomogeneous medium by cross correlation. Phys.
Rev. Lett. 93, 254301.
Warren, L. M., Beck, S. L., Biryol, C. B., Zandt, G., Ozacar, A. ve Yang, Y. (2009). Structure of Turkey from Ambient Noise
Tomography. American Geophysical Union. Fall Meeting 2009, abstract T51C-1538.
Weaver, R. L. ve Lobkis, (O. I. 2001a)., Ultrasonics without a source: Thermal fluctuation correlation at MHz frequencies, Phys. Rev.
Lett. 87, paper 134301.
Weaver, R. L., and Lobkis, O. I. (2001b). On the emergence of the Green’s function in the correlations of a diffuse field, J. Acoust. Soc.
Am., 110, 3011–3017.
Wessel, P. ve Smith, W. H. F., (1998). New, improved version of generic mapping tools released. Eos Trans. AGU 79:47, 579–579.
Yaltırak C., (2002). Tectonic evolution of the Marmara Sea and its surroundings. Marine Geology 190, 493-529.
Yang, Y., Zheng, Y., Chen, J., Zhou, S., Celyan, S., Sandvol, E., Tilmann, F., Priestley, K., Hearn, T. M., Ni, J. F., Broewn, L. D. ve
Ritzwoller, M. H. (2010). Rayleigh wave phase velocity maps of Tibet and thesurrounding regions from ambient seismic noise
tomography. Geochem., Geophys., Geosys. 11:8, Q08010.
Yao, H., van der Hilst, R. D. ve de Hoop, M. V. (2006). Surface‐wave array tomography in SE Tibet from ambient seismic noise and
two‐station analysis—I. Phase velocity maps. Geophys. J. Int. 166, 732–744.
Yao, H. ve van der Hilst, R.D. (2009). Analysis of ambient noise energy distribution and phase velocity bias in ambient noise
tomography, with application to SE Tibet. Geophys. J. Int. 179, 1113–1132.
Zor, E., Özalaybey, S., Karaslan, A., Tapırdamaz, M. C., Özalaybey, Ç. S., Tarancıoğlu, A. ve Erkan, B. (2010). Shear wave velocity
structure of the İzmit Bay area (Turkey) estimated from active-passive array surface wave and single-station microtremor methods.
Geophys. J. Int. 182:3, 1603-1618.
8