tc adalet bakanlığı eğitim dairesi başkanlığı yargı mevzuatı bülteni

Transkript

T.C.
ADALET BAKANLIĞI
EĞİTİM DAİRESİ BAŞKANLIĞI
YARGI MEVZUATI BÜLTENİ
Bültenin Kapsadığı Tarihler
20 Mayıs – 01 Haziran 2009
Yayımlandığı Tarih
02 Haziran 2009
Sayı
413
İÇİNDEKİLER
-
-
-
-
m-CPP (meta-chlorophenylpiperazin) isimli maddenin 2313 sayılı
Uyuşturucu Maddelerin Murakabesi Hakkında Kanun hükümlerine tabi
tutulması Hakkında 2009/14965 Sayılı Bakanlar Kurulu Kararı
(R.G. 20 Mayıs 2009 – 27233)
2009 Yılı Yatırım Programında 2007E010140 Proje Numarasıyla Yer Alan
“Halkalı-Kapıkule Yeni Demiryolu İnşaatı” Projesi Kapsamında, Ekli Planda
Belirtilen Güzergaha İsabet Eden Taşınmazların, Ulaştırma Bakanlığı
(Demiryollar, Limanlar ve Hava Meydanları İnşaatı Genel Müdürlüğü)
Tarafından Acele Kamulaştırılmasına Dair 2009/14989 Sayılı Bakanlar
Kurulu Kararı
(R.G. 26 Mayıs 2009 – 27239)
Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulundan 2 Adet Atama Kararı
(R.G. 30 Mayıs 2009 – 27243)
Seyir Yardımcıları Yönetmeliği
(R.G. 25 Mayıs 2009 – 27238)
Yurtdışında Sürekli Görevlendirilecek Personel Hakkında Yönetmelikte
değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik
(R.G. 26 Mayıs 2009 – 27239)
İşletmecilere Ait Ticarî Sırların Korunması ile Kamuoyuna Açıklanabilecek
Bilgilerin Yayımlanmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmelik
(R.G. 28 Mayıs 2009 – 27241)
Elektronik Haberleşme Sektörüne İlişkin Yetkilendirme Yönetmeliği
(R.G. 28 Mayıs 2009 – 27241)
Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulundan 2802 Sayılı Hâkimler ve Savcılar
Kanununun 21 inci Maddesine Göre 2 Yıllık Yükselme Sürelerini Aldıkları
Aylıkta Nisan 2009 dönemi Sonuna Kadar Bitiren Adli Yargı Hâkim,
Cumhuriyet Başsavcı ve Savcıları ile İdari Yargı Hâkimlerinin Adlarını
Belirtir Listeler
(R.G. 27 Mayıs 2009 – 27240)
Anayasa Mahkemesinin E: 2003/60, K: 2008/97 Sayılı Karar Özeti
(R.G. 30 Mayıs 2009 – 27243)
(R.G. 30 Mayıs 2009 – 27243)
Anayasa Mahkemesinin E: 2005/107, K: 2009/23 Sayılı Kararı
(R.G. 30 Mayıs 2009 – 27243)
-
-
(R.G. 30 Mayıs 2009 – 27243)
Anayasa Mahkemesinin E: 2009/16, K: 2009/46 Sayılı Kararı
(R.G. 30 Mayıs 2009 – 27243)
Yargıtay 13. Hukuk Dairesinden 1 Adet Karar
(R.G. 20 Mayıs 2009 – 27233)
(R.G. 22 Mayıs 2009 – 27235)
(R.G. 22 Mayıs 2009 – 27235)
İnsan Hakları Mahkemesi Kararı (Faruk Deniz/Türkiye Davası)
İnsan Hakları Mahkemesi Kararı (Meral/Türkiye Davası)
Türkiye İş Kurumundan; Özürlü, Eski Hükümlü ve Terör Mağdurlarının
İstihdamı Hakkındaki Usul ve Esaslara İlişkin Tebliğin Yürürlükten
Kaldırılmasına Dair Tebliğ
(R.G. 26 Mayıs 2009 –
27239)
Gümrük Müsteşarlığından; Gümrük Genel Tebliği (Hariçte İşleme-Geçici
İhracat) (Seri No:1)
(R.G. 30 Mayıs 2009 – 27243)
Çevre ve Orman Bakanlığından 2009-2010 Av Dönemi Merkez Av
Komisyonu Kararı
(R.G. 01 Haziran 2009 – 27245)
Adalet Bakanlığından İlân
(R.G. 20 Mayıs 2009 – 27233)
(R.G. 22 Mayıs 2009 – 27235)
(R.G. 29 Mayıs 2009 – 27242)
2009 Mayıs Ayında İsteği Üzerine ve Yaş Haddinden Emekliye Ayrılan
Hâkim ve Savcılara Ait Liste
Bakanlar Kurulu Kararı
Karar Sayısı : 2009/14965
m-CPP (meta-chlorophenylpiperazin) isimli maddenin 2313 sayılı Uyuşturucu
Maddelerin Murakabesi Hakkında Kanun hükümlerine tabi tutulması; Sağlık Bakanlığının
2/4/2009 tarihli ve 25003 sayılı yazısı üzerine, adı geçen Kanunun 19 uncu maddesine göre,
Bakanlar Kurulu’nca 17/4/2009 tarihinde kararlaştırılmıştır.
Abdulla
GÜL
CUMHURBAŞ
KANI
[R.G. 20 Mayıs 2009 – 27233]
—— • ——
2009 Yılı Yatırım Programında 2007E010140 proje numarasıyla yer alan “HalkalıKapıkule Yeni Demiryolu İnşaatı” projesi kapsamında, ekli planda belirtilen güzergaha
isabet eden taşınmazların, Ulaştırma Bakanlığı (Demiryollar, Limanlar ve Hava Meydanları
İnşaatı Genel Müdürlüğü) tarafından acele kamulaştırılması; adı geçen Bakanlığın 17/4/2009
tarihli ve 6031 sayılı yazısı üzerine, 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 27 nci maddesine
göre, Bakanlar Kurulu’nca 11/5/2009 tarihinde kararlaştırılmıştır.
Abdullah GÜL
CUMHURBAŞKANI
Recep Tayyip ERDOĞAN
Başbakan
C. ÇİÇEK
Devlet Bak. ve Başb. Yrd.
B. ARINÇ
A. BABACAN
M. AYDIN
Devlet Bakanı
H. YAZICI
Devlet Bakanı
F. N. ÖZAK
Devlet Bakanı
M. Z. ÇAĞLAYAN
Devlet Bakanı
F. ÇELİK
Devlet Bakanı
E. BAĞIŞ
Devlet Bakanı
S. A. KAVAF
Devlet Bakanı
C. YILMAZ
Devlet Bakanı
S. ERGİN
Adalet Bakanı
M. V. GÖNÜL
Milli Savunma Bakanı
B. ATALAY
İçişleri Bakanı
M. AYDIN
Dışişleri Bakanı V.
M. ŞİMŞEK
Maliye Bakanı
N. ÇUBUKÇU
Milli Eğitim Bakanı
M. DEMİR
Bayındırlık ve İskân Bakanı
R. AKDAĞ
Sağlık Bakanı
B. YILDIRIM
Ulaştırma Bakanı
M. M. EKER
Tarım ve Köyişleri Bakanı
Ö. DİNÇER
Çalışma ve Sos. Güv. Bakanı
N. ERGÜN
Sanayi ve Ticaret Bakanı
T. YILDIZ
Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı
E. GÜNAY
Kültür ve Turizm Bakanı
V. EROĞLU
Çevre ve Orman Bakanı
[R.G. 26 Mayıs 2009 – 27239]
—— • ——
Kararları
Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu Başkanlığından:
Danıştay Savcılığına, Danıştay eski Tetkik Hâkimi 26782 Süreyya ÇAKIN’ın 2802
sayılı Hâkimler ve Savcılar Kanunu gereğince atanmasına ilişkin kararname aşağıda
gösterilmiştir.
KARAR: 14/5/2009 - 01/269
1 - 1 inci derecenin 4 üncü kademesi olan 1500+6400 gösterge karşılığı aylıkla;
Danıştay Savcılığına, Danıştay eski Tetkik Hâkimi 26782 Süreyya ÇAKIN,
Mesleğe kabul edilmesi nedeniyle açıktan atanmıştır.
—— • ——
Çankırı Hâkimliğine, Yargıtay eski Tetkik Hâkimi 26154 Tuncay SONGÖR’ün 2802
sayılı Hâkimler ve Savcılar Kanunu gereğince atanmasına ilişkin kararname aşağıda
gösterilmiştir.
KARAR: 14/5/2009 - 01/271
1 - 1 inci derecenin 4 üncü kademesi olan 1500+6400 gösterge karşılığı aylıkla;
Çankırı Hâkimliğine, Yargıtay eski Tetkik Hâkimi 26154 Tuncay SONGÖR,
Mesleğe kabul edilmesi nedeniyle açıktan atanmıştır.
[R.G. 30 Mayıs 2009 – 27243]
—— • ——
Yönetmelikler
Ulaştırma Bakanlığı (Denizcilik Müsteşarlığı)’ndan:
SEYİR YARDIMCILARI YÖNETMELİĞİ
BİRİNCİ BÖLÜM
Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar
Amaç
MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı; Türkiye’nin deniz yetki alanlarında, iç
sularında veya kıyılarında mevcut ya da kurulacak seyir yardımcılarının kurulumu, işletimi ve
denetimiyle kurulum ihtiyacına ilişkin usul ve esasları, görev, yetki ve sorumlulukları
belirlemektir.
Kapsam
MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik; Türkiye’nin deniz yetki alanlarında, iç sularında veya
kıyılarında kurulu ya da kurulacak tüm seyir yardımcılarını kapsar.
Dayanak
MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik; 14/4/1925 tarihli ve 618 sayılı Limanlar Kanununun 2
nci maddesi ile 10/8/1993 tarihli ve 491 sayılı Denizcilik Müsteşarlığının Kuruluş ve
Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 2 nci maddesinin (c), (e) ve (f)
bentlerine dayanılarak hazırlanmıştır.
Tanımlar
MADDE 4 – (1) Bu Yönetmelikte geçen;
a) Deniz yetki alanları: İçsular, karasuları, münhasır ekonomik bölge ve kıta sahanlığını,
b) Fener idaresi: Kıyı Emniyeti Genel Müdürlüğünü,
c) IALA: Uluslararası Deniz Seyir Yardımcıları ve Fener Otoriteleri Birliğini,
ç) İç sular: Karada tabiî ve suni göller, baraj gölleri, dalyan ve nehirleri; denizde ise
Türk Boğazları, Marmara Denizi ve liman alanlarını ve düz esas hatlar uygulamasına
geçilmesi halinde, bu hatlar ile kıyı arasında kalan deniz alanlarını,
d) İdare: Denizcilik Müsteşarlığını,
e) İşaretleme: Tesislerin, seyredilebilir suyollarının veya batık, yarı batık, sığlık ve
benzeri seyir emniyeti ve deniz güvenliğini tehlikeye düşürecek veya düşürmesi muhtemel
unsurların seyir yardımcıları kullanılarak ayırt edilir şekilde belirtilmesini,
f) İşletici: Tesisleri kuran, işleten yahut enkaz veya batık gibi yapıların sahibi olan
gerçek veya tüzel kişiliği,
g) Seyir yardımcısı: Deniz fenerleri, ışıklı şamandıraları, radyo farları, görünür seyir
işaretleri ve elektronik mevki koyma tesis ve istasyonları gibi gerek millî, gerekse
milletlerarası standartlara göre gemilerin seyir emniyet ve kolaylığına yardımcı olan tesis ve
araçları,
ğ) SGK: Sahil Güvenlik Komutanlığını,
h) SHODB: Seyir, Hidrografi ve Oşinografi Dairesi Başkanlığını,
ı) Tesis: Türkiye’nin kıyılarında, iç sularında veya deniz yetki alanlarında yer alan
liman, barınak, iskele, rıhtım, boru hattı sistemleri, kafes, dolfen, şamandıra, platform ve
benzeri alt ve üstyapıları
ifade eder.
İKİNCİ BÖLÜM
Yetki, Görev ve Sorumluluklar
İdarenin yetki, görev ve sorumlulukları
MADDE 5 – (1) İdarenin yetki, görev ve sorumlulukları şunlardır:
a) Seyir yardımcıları ile ilgili denizcilik politikalarını, kalkınma plânları ile hükûmet
programlarındaki hedefler ve belirlenen strateji ve politikalar doğrultusunda yönlendirmek.
b) Tesislere işletme izni verilmeden önce, Fener İdaresince onaylanan seyir yardımcıları
ile tesisin donatıldığını kontrol etmek.
c) Gerginlik ve harp durumunda Deniz Kuvvetleri Komutanlığı ile koordineli olarak
seyir yardımcılarının kullanılmasını sağlamak.
Fener İdaresinin yetki, görev ve sorumlulukları
MADDE 6 - (1) Fener İdaresinin yetki, görev ve sorumlulukları şunlardır:
a) Kurulacak olan seyir yardımcıları için IALA nın konuya ilişkin tavsiye, standart ve
örneklerini esas alan düzenlemeler yapmak, IALA kriterlerini göz önünde tutarak gereklilik
ve risk analizlerini yapmak; öncelik, ihtiyaç, yer, nicelik ve niteliklerini tespit etmek.
b) Uluslararası düzenlemelerin bölgesel uygulamalarda kesintiye uğratılmaması
hususunu gözetmek.
c) Türkiye kıyılarında kurulmuş ve kurulacak güvenli seyre ilişkin sistem ve tesisleri,
fenerleri, radyofarları, deniz işaretlerini, sis düdüklerini ve benzeri seyir emniyeti ile ilgili her
türlü cihaz ve tesisleri Ana Statüsü gereği kurmak ve tekel şeklinde işletmek, çalışır durumda
tutmak için bakım ve onarımları ile kontrollerini planlı olarak yapmak.
ç) (c) bendindeki hüküm saklı kalmak kaydıyla, 18/2/2007 tarihli ve 26438 sayılı Resmî
Gazete’de yayımlanan Kıyı Tesislerine İşletme İzni Verilmesine İlişkin Usul ve Esaslar
Hakkında Yönetmelik kapsamındaki tesislere kurulacak seyir yardımcıları için işleticilere
kurma ve işletme izni vermek.
d) Özel ya da kamu tarafından kurulacak her türlü seyir yardımcılarını onaylamak ve
sertifikalandırmak.
e) Kamu tarafından kurulmuş seyir yardımcılarının çalışır durumda tutulması için, ilgili
kurumlarla yapılacak protokol ile bakım, onarım ve kontrollerini plânlı olarak yapmak veya
işletimini üstlenmek.
f) Seyir yardımcıları ile ilgili uluslararası standartları takip etmek, ulusal standartların
belirlenmesini sağlamak, tüm seyir yardımcılarını sertifikalandırmak, koordine etmek ve
denetlemek.
g) Tüm seyir yardımcılarının güvenlik ve standart koşullarını belirlemek, faaliyet
izinlerini vermek, izinsiz faaliyetlerini durdurmak.
ğ) Belirlediği ücretler karşılığında seyir yardımcıları ile ilgili işleticilere teknik destek,
danışmanlık, mal ve hizmet sunmak.
h) Bildirimi yapılan arızalı veya yeni tesis edilen, kaldırılan, mevkisi, fonksiyonu ya da
karakteri değişen seyir yardımcılarına ilişkin gerekli duyuruların gemi ve deniz araçlarına
yapılabilmesi için SHODB ile gerekli koordinasyonu sağlamak.
ı) İdarece gerek görülen yerlerde seyir yardımcılarının kurulması amacıyla risk
analizleri yapmak, yapılan çalışma sonucunda belirlenen yerlere seyir yardımcılarını kurmak
ve işletmek.
i) Seyir yardımcıları ile ilgili yurt içinde veya yurt dışında düzenlenecek toplantılara
katılım sağlamak, bu toplantıları koordine etmek ve diğer ilgili kurumlardan gerekli katılımın
yapılmasını sağlamak.
j) Sınırları belirlenmiş her bölge veya liman için belirlediği veya yetkilendirdiği kişi
veya kuruluşlara ilişkin iletişim bilgilerini o bölgede İdarenin bölge müdürlükleri ve liman
başkanlıklarına düzenli olarak bildirmek.
k) Belirlediği ücretler karşılığında seyir yardımcılarının süreli sertifikasyonunu yapmak.
l) Seyir yardımcıları master plânı ile seyir yardımcılarının bölgesel veya makro ölçekli
planını hazırlamak.
İşleticilerin yetki, görev ve sorumlulukları
MADDE 7 – (1) İşleticilerin yetki, görev ve sorumlulukları şunlardır:
a) Kıyı Tesislerine İşletme İzni Verilmesine İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında
Yönetmelik kapsamında olan tesisler için; İdareden işletme izni almadan önce Fener İdaresi
tarafından gereklilik analizi yapılarak belirlenen nicelik ve nitelikteki seyir yardımcılarını
kurmak.
b) İdare veya Fener İdaresinin talep etmesi halinde, seyir yardımcılarına ait bilgi ve
belgeleri ibraz etmek.
c) Fener İdaresinin izni ile kendilerine ait seyir yardımcılarını işletmek, seyir
yardımcısının yer, fonksiyon, karakter ya da durum değişikliği veya kaldırılması için Fener
İdaresince belirlenen şartları yerine getirmek.
Sahil Güvenlik Komutanlığının yetki, görev ve sorumlulukları
MADDE 8 – (1) SGK’nin yetki, görev ve sorumlulukları şunlardır:
a) Seyir yardımcılarının ilgili hükümlere göre çalışma durumlarını, yetkili kuruluşlarca
konulan deniz engelleri ile batık işaretlerinin sürekliliğini izlemek, kontrol etmek, görülen
aksaklık ve noksanlıkları ilgili liman başkanlıkları ile Fener İdaresine bildirmek.
b) Üçüncü şahıslar ve deniz araçlarının, seyir yardımcılarına zarar vermesi halinde
tutulan tutanak ve toplanan diğer delilleri, bu Yönetmelik kapsamında gerekli işlemlerin
yapılabilmesi amacıyla ilgili liman başkanlığı ile Fener İdaresine göndermek.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Kısıtlamalar, İdarî Yaptırımlar, Zararların Tazmini
Kısıtlamalar
MADDE 9 – (1) Fener İdaresinin izni olmadan Türkiye’nin deniz yetki alanlarında, iç
sularında veya kıyılarında seyir yardımcısı kurmak, işletmek, yer, fonksiyon ya da niteliğini
değiştirmek, kesintiye uğratmak, işletimini sona erdirmek yasaktır.
(2) Seyir yardımcılarından genel seyir amaçları dışında istifade edilemez.
(3) Fener idaresi tarafından işletilen seyir yardımcıları ile ilgili olarak, tarifelerden,
cezalardan, seyir yardımcılarına verilen hasar ve zararlardan gemi kaptanı, acenteleri ve
donatanları müteselsilen sorumludur.
(4) Bir seyir yardımcısına hasar verilmesi, karakter veya etkinliğinin değiştirilmesi
yahut buna sebep olacak şekilde her nevi inşaat, ticaret, ziraat ve diğer faaliyetlerde
bulunulması yasaktır.
(5) Seyir yardımcılarının bina, enerji ve haberleşme donanımı, demir tesisatı ve
müştemilatları ya da işaretledikleri yapı veya engeller ile çatışma tehlikesi doğurabilecek ya
da bunlara zarar verebilecek surette hareket edilemez. Gemi ve deniz araçlarının seyir
yardımcılarına zorunlu olmadıkça tehlike doğuracak şekilde yaklaşmaları, görünmesini
engelleyecek veya karıştıracak şekilde bağlamaları, demirlemeleri ya da durmaları yasaktır.
İdarî Yaptırımlar
MADDE 10 – (1) Bu Yönetmeliğe aykırı hareket edenler hakkında Limanlar
Kanununun ilgili maddesi çerçevesinde idarî yaptırım uygulanır.
(2) Deniz ulaşımının güven içinde akışını sağlamak için konulmuş her türlü işareti
değiştirerek, kullanılmaz hale getirerek, konuldukları yerlerden kaldırarak, yanlış işaretler
vererek, kalkış, geçiş veya varış yolları üzerine bir şey koyarak ya da teknik işletim sistemine
müdahele ederek, başkalarının hayatı, sağlığı veya mal varlığı bakımından bir tehlikeye neden
olan kişiye 26/9/2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 179 uncu maddesi uyarınca
cezaî işlem yapılır.
Hasar tespiti ve zararların tazmini
MADDE 11 – (1) Seyir yardımcılarına hasar verilmesi durumunda, SGK veya liman
başkanlığı tarafından durumun tespiti akabinde hazırlanan tespit tutanağı ve diğer tüm deliller
işlemlerin yapılabilmesi amacıyla liman başkanlığına gönderilir. Seyir yardımcılarının hasar
tespiti Fener İdaresi tarafından yapılır.
(2) Limanlar Kanununun 3 üncü maddesinde belirtilen seyir yardımcılarına verilen
zararların tazmini için liman başkanlığına teminat gösterilmesi zorunludur. Teminatın
gösterilmesi halinde geminin seferine müsaade edilir.
(3) Geminin seferinin durdurulması ve/veya limana getirilmesi, ilgili liman
başkanlığının talep etmesi halinde SGK tarafından gerçekleştirilir.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Çeşitli ve Son Hükümler
İşaretleme Sistemleri
MADDE 12 – (1) Türkiye’nin deniz yetki alanlarında, iç sularında veya kıyılarında
seyir yapan gemilere ve deniz araçlarına seyir yardımı sağlamak amacıyla IALA-A
şamandıralama sistemi kullanılır. Renk, şekil, numara, karakteristik ve nitelikleri ile seyir
yapılabilecek suların sınırlarını belirleyen bu kardinal ve lateral şamandıralama sistemi,
gerektiğinde seyir yardımcıları ile desteklenir.
Arazilerin tespiti
MADDE 13 – (1) Kıyıda kurulacak olan seyir yardımcılarının yerleri tespit edilirken bu
alanların kamu arazisi olmasına dikkat edilir. Teknik nedenlerden dolayı şahıs veya özel
kuruluşlara ait arazilerin kullanımı durumunda, kamulaştırma ihtiyaçları en az olacak şekilde
çalışma yapılır. Seçilen arazinin askerî yasak bölge veya güvenlik bölgesi olması durumunda,
Genelkurmay Başkanlığının olumlu görüşünün alınması zorunludur.
Yürürlük
MADDE 14 – (1) Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 15 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Denizcilik Müsteşarlığının bağlı olduğu
Bakan yürütür.
[R.G. 25 Mayıs 2009 – 27238]
—— • ——
Ekli “Yurtdışında Sürekli Görevlendirilecek Personel Hakkında Yönetmelikte değişiklik
Yapılmasına Dair Yönetmelik”in yürürlüğe konulması; 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu
ve 189 sayılı Kanun Hükmündeki Kararnameye göre, Bakanlar Kurulu’nca 25/5/2009
tarihinde kararlaştırılmıştır.
Abdulla
h GÜL
CUMH
URBAŞ
KANI
YURTDIŞINDA SÜREKLİ GÖREVLENDİRİLECEK PERSONEL HAKKINDA
YÖNETMELİKTE DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR YÖNETMELİK
MADDE 1 – 28/7/2006 tarihli ve 2006/11534 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile
yürürlüğe konulan Yurtdışında Sürekli Görevlendirilecek Personel Hakkında Yönetmeliğin 2
nci maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
"(2) Türk Silahlı Kuvvetleri, Dışişleri Bakanlığı, Milli İstihbarat Teşkilatı Müsteşarlığı,
Dış Ticaret Müsteşarlığı ve Emniyet Genel Müdürlüğü personeli hakkında bu Yönetmelik
hükümleri uygulanmaz."
MADDE 2 – Aynı Yönetmeliğin 5 inci maddesinin birinci fıkrasının (ğ) bendi, 7 nci
maddesinin birinci fıkrasının (i) ve (j) bentleri, 16 ncı maddesinin ikinci fıkrasının birinci
cümlesinde yer alan "Dış Ticaret Müsteşarlığı personeli ve" ibaresi, geçici 3 üncü maddesi ile
aynı Yönetmeliğe ekli (1) sayılı cetvelin Dış Ticaret Müsteşarlığına ait (9) numaralı bölümü
ve (2) sayılı cetvelin Dış Ticaret Müsteşarlığına ait (9) numaralı bölümü yürürlükten
kaldırılmıştır.
MADDE 3 – Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
MADDE 4 – Bu Yönetmelik hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.
[R.G. 26 Mayıs 2009 – 27239]
—— • ——
Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumundan:
İŞLETMECİLERE AİT TİCARÎ SIRLARIN KORUNMASI İLE KAMUOYUNA
AÇIKLANABİLECEK
BİLGİLERİN YAYIMLANMASINA İLİŞKİN USUL VE ESASLAR HAKKINDA
YÖNETMELİK
BİRİNCİ BÖLÜM
Amaç
MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı, Kurum tarafından yetkilendirilmiş
işletmecilerin ticarî sırlarının korunması ile kamuoyuna açıklanabilecek bilgilerinin kapsamını
belirlemektir.
Kapsam
MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik, Kurum tarafından yetkilendirilmiş işletmecilerin ticarî
sırlarının korunması ile kamuoyuna açıklanabilecek bilgilerinin yayımlanmasına ilişkin usul
ve esasları kapsar.
(2) İşletmecilerin, tüketicilerin ve diğer üçüncü tarafların bireysel bilgi taleplerinin
değerlendirilmesi bu Yönetmelik kapsamı dışındadır.
Dayanak
MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik, 5/11/2008 tarihli ve 5809 sayılı Elektronik
Haberleşme Kanununun 6 ncı maddesinin birinci fıkrasının (h) bendine dayanılarak
hazırlanmıştır.
Tanımlar
a) İşletmeci: Yetkilendirme çerçevesinde elektronik haberleşme hizmeti sunan ve/veya
elektronik haberleşme şebekesi sağlayan ve alt yapısını işleten şirketi,
b) Kurul: Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurulunu,
c) Kurum: Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumunu,
ç) Ticarî sır: Elektronik haberleşme sektöründe faaliyet gösteren bir ticarî işletme veya
şirketin, iş planı ve yatırım planı dâhil olmak üzere, faaliyet alanı ile ilgili yalnızca belirli
sayıdaki mensupları ve diğer görevlileri tarafından bilinen, elde edilebilen, özellikle rakipleri
tarafından öğrenilmesi halinde zarar görme ihtimali bulunan ve üçüncü kişilere ve kamuya
açıklanmaması gereken, işletme ve şirketin ekonomik hayattaki başarı ve verimliliği için
büyük önemi bulunan bilgileri,
d) Yerleşim yeri: Türkiye İstatistik Kurumunun nüfus verilerine göre nüfusu 10.000 ve
üzeri yerleşim yerini
ifade eder.
İKİNCİ BÖLÜM
İlkeler, Ticarî Sırların Korunması, Kamuoyuna
Açıklanabilecek Bilgiler ve İdarî Yaptırımlar
İlkeler
MADDE 5 – (1) İşletmecilere ait bilgilerin yayımlanmasında aşağıdaki ilkeler esas
alınır:
a) Şeffaflığın artırılması,
b) Tüketicinin azami seviyede bilgilendirilmesi ve bilinçlendirilmesi,
c) Rekabetin korunması ve geliştirilmesi.
Ticari sırların korunması
MADDE 6 – (1) İşletmeciler, Kurum tarafından yapılan her türlü bilgi ve belge talebini
karşılamakla yükümlüdür.
(2) Kurum, İşletmecilerden elde ettiği aşağıda sayılan ticarî sır niteliğindeki bilgileri
adlî makamların talepleri dışında muhafaza eder.
a) Yatırım planları,
b) İş planları ve faaliyet stratejileri,
c) Pazarlama ve fiyatlandırma politikaları,
ç) Araştırma ve geliştirme projeleri,
d) İlgili pazarda etkin piyasa gücüne sahip işletmeciler hariç olmak üzere, hisseleri
halka açık olmayan işletmecilerin bilanço ve gelir tablosu bilgileri.
Kamuoyuna açıklanabilecek bilgiler
MADDE 7 – (1) 5 inci maddede belirtilen ilkeler çerçevesinde Kurum tarafından,
aşağıda sayılan bilgiler, tahdidi olmamak kaydıyla, belirlenen yayım araçları ile uygun
görülen ölçüde yayımlanabilir.
a) Abone sayıları,
b) Trafik miktarı,
c) Net satış gelirleri,
ç) Abone sayıları, trafik bilgileri ve net satış gelirlerine göre pazar payları,
d) Yapılan yatırım miktarları,
e) Personel sayısı ve demografik dağılımı,
f) Abone başına gelir, trafik, yatırım ve personel sayısı,
g) İşletmeci değiştiren abone sayıları,
h) Kurum tarafından önceden belirlenmiş kriterlere göre hesaplanan ve işletmeci
şebekelerinden elde edilen hizmet kalitesi ölçütleri (yerleşim yerleri ve/veya il bazında),
i) Kurum tarafından önceden belirlenmiş kriterlere göre hesaplanan kapsama alanı
değerleri,
j) Kurum tarafından önceden belirlenmiş kriterlere göre yapılan ve/veya yaptırılan saha
ölçüm sonuçları,
k) Elektronik haberleşme hizmet ve altyapısına ilişkin hizmet kalitesi alanında yapılmış
Kurum düzenlemelerinde yer alan diğer hizmet kalitesi ölçüm sonuçları.
(2) Kurum, birinci fıkrada belirtilen bilgileri; işletmeci, sektör, tarife paketi, hizmet,
çağrı veya bağlantı türleri, abone türleri ve benzeri kategorilere göre ayrıntılı olarak
yayımlayabilir.
(3) Herkese açık kaynaklardan elde edilebilen bilgiler, 6 ncı maddede sayılanlar
haricindeki bilgiler ve bunlardan türetilebilen bilgiler ticari sır kapsamına girmez ve Kurum
tarafından yayımlanabilir.
İdarî yaptırımlar
MADDE 8 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerinin ihlali durumunda Kurumun idarî para
cezalarına ilişkin yönetmelik hükümleri esas alınır.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Son Hükümler
Yürürlük
MADDE 9 – (1) Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 10 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Kurul Başkanı yürütür.
[R.G. 28 Mayıs 2009 – 27241]
—— • ——
Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumundan:
ELEKTRONİK HABERLEŞME SEKTÖRÜNE İLİŞKİN
YETKİLENDİRME YÖNETMELİĞİ
BİRİNCİ KISIM
Genel Hükümler
BİRİNCİ BÖLÜM
Amaç
MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı, elektronik haberleşme hizmet, şebeke ve
altyapılarına ilişkin yetkilendirmeye yönelik usul ve esasları belirlemektir.
Kapsam
MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik, elektronik haberleşme hizmeti sunmak ve/veya
şebekesi veya altyapısı kurup işletmek isteyen şirketlerin yetkilendirilmesine ilişkin usul ve
esasları kapsar.
Dayanak
MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik, 5/11/2008 tarihli ve 5809 sayılı Elektronik
Haberleşme Kanununun 6, 8, 9, 10, 11 ve 12 nci maddelerine dayanılarak hazırlanmıştır.
Tanımlar
a) Abone: Bir işletmeci ile elektronik haberleşme hizmetinin sunumuna yönelik olarak
yapılan bir sözleşmeye taraf olan gerçek ya da tüzel kişiyi,
b) Acil yardım çağrı hizmetleri: Yangın, sağlık, doğal afetler ve güvenlik gibi acil
durumlara ilişkin bilgilerin itfaiye, polis, jandarma, sağlık kuruluşları gibi ilgili kuruluşlara en
hızlı ve en uygun şekilde iletilmesini,
c) Arabağlantı: Bir işletmecinin kullanıcılarının aynı veya diğer bir işletmecinin
kullanıcılarıyla irtibatının veya başka bir işletmeci tarafından sunulan hizmetlere erişiminin
sağlanmasını teminen, aynı veya farklı bir işletmeci tarafından kullanılan elektronik
haberleşme şebekelerinin birbirlerine fiziksel ve mantıksal olarak bağlantısını,
ç) Bakanlık: Ulaştırma Bakanlığını,
d) Bölgesel alan: Türkiye coğrafi bölgeleri dâhilinde kalan ya da Kurumun belirleyeceği
sınırları belirli alanı,
e) Brüt satışlar: İşletmecinin faaliyetleri çerçevesinde satılan mal ya da hizmetler
karşılığında alınan veya tahakkuk ettirilen toplam değerleri kapsayan ve gelir tablosunda “60.
Brüt Satışlar” hesabında kaydedilmiş olan tutarları,
f) Elektronik haberleşme: Elektriksel işaretlere dönüştürülebilen her türlü işaret, sembol,
ses, görüntü ve verinin kablo, telsiz, optik, elektrik, manyetik, elektromanyetik,
elektrokimyasal, elektromekanik ve diğer iletim sistemleri vasıtasıyla iletilmesini,
gönderilmesini ve alınmasını,
g) Elektronik haberleşme altyapısı: Elektronik haberleşmenin, üzerinden veya
aracılığıyla gerçekleştirildiği anahtarlama ekipmanları, donanım ve yazılımlar, terminaller ve
hatlar da dahil olmak üzere her türlü şebeke birimlerini, ilgili tesisleri ve bunların bütünleyici
parçalarını,
ğ) Elektronik haberleşme altyapısı işletimi: İlgili altyapıya ilişkin gerekli elektronik
haberleşme tesislerinin kurulması, kurdurulması, kiralanması veya herhangi bir surette temin
edilmesiyle bu tesisin diğer işletmecilerin veya talep eden gerçek veya tüzel kişilerin
kullanımına sunulmasını,
h) Elektronik haberleşme hizmeti: Elektronik haberleşme tanımına giren faaliyetlerin bir
kısmının veya tamamının hizmet olarak sunulmasını,
ı) Elektronik haberleşme şebekesi: Bir veya daha fazla nokta arasında elektronik
haberleşmeyi sağlamak için bu noktalar arası bağlantıyı teşkil eden anahtarlama ekipmanları
ve hatlar da dâhil olmak üzere her türlü iletim sistemleri ağını,
i) Elektronik haberleşme sektörü: Elektronik haberleşme hizmeti verilmesi, elektronik
haberleşme şebekesi sağlanması, elektronik haberleşme cihaz ve sistemlerine yönelik üretim,
ithal, satış ve bakım - onarım hizmetlerinin yürütülmesi ile ilgili sektörü,
j) Elektronik haberleşme şebekesi sağlanması: Elektronik haberleşme şebekesi
kurulması, işletilmesi, kullanıma sunulması ve kontrolünü,
k) Elektromanyetik girişim (Enterferans): İlgili mevzuat hükümlerine uygun olarak
yapılan her türlü elektronik haberleşmeyi engelleyen, kesinti doğuran veya kalitesini bozan
her türlü yayın veya elektromanyetik etkiyi,
l) Erişim: Kanunda belirtilen koşullarla, elektronik haberleşme şebekesi, altyapısı
ve/veya hizmetlerinin, diğer işletmecilere sunulmasını,
m) İdari ücret: Kurumun; pazar analizi, düzenlemelerin hazırlanması ve uygulanması,
işletmecilerin denetlenmesi, teknik izleme ve denetleme hizmetleri, piyasanın kontrolü,
uluslararası işbirliği, uyumlaştırma ve standardizasyon çalışmaları ve diğer faaliyetleri ile her
türlü idarî giderlerinden kaynaklanan masraflara katkı amacıyla işletmecinin bir önceki yıl net
satışlarının binde beşini geçmemek üzere, uluslararası yükümlülükler de dikkate alınarak
Kurum tarafından belirlenecek ücreti,
n) İşletmeci: Yetkilendirme çerçevesinde elektronik haberleşme hizmeti sunan ve/veya
elektronik haberleşme şebekesi sağlayan ve altyapısını işleten şirketi,
o) Kanun: 5/11/2008 tarihli ve 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanununu,
ö) Katma Değerli Elektronik Haberleşme Hizmetleri: İçeriği, kodu, protokolü veya
benzer hususları üzerinde bilgisayar işlemleriyle veya başka surette işlem yaparak
aboneye/kullanıcıya ek, farklı ya da yeniden yapılandırılmış bir ses veya veri ileten ya da
eğlence, oylama, yarışma, katılım, bilgi verme veya benzeri amaçlı içeriklere erişimi sağlayan
elektronik haberleşme hizmetlerini,
p) Kontrol unsuru: Ayrı ayrı ya da birlikte, fiilen ya da hukuken bir teşebbüs ve/veya
işletmeci üzerinde belirleyici etki uygulama olanağını sağlayan hakları,
r) Kullanıcı: Aboneliği olup olmamasına bakılmaksızın elektronik haberleşme
hizmetlerinden yararlanan gerçek veya tüzel kişiyi,
s) Kullanım hakkı: Frekans, numara, uydu pozisyonu gibi kıt kaynakların kullanılması
için verilen hakkı,
ş) Kullanım hakkı ücreti: Kanunun 11 inci maddesinin beşinci fıkrasına göre belirlenen
asgari değerden az olmamak üzere, kullanım hakkı sayısının sınırlandırılmasına gerek
olmayan hallerde Kurumca belirlenen, sayının sınırlandırılması gereken hallerde ise,
yapılacak ihale neticesinde oluşacak ücreti,
t) Kurul: Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurulunu,
u) Kurum: Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumunu,
ü) Net satışlar: Brüt satışlardan, satış indirimlerinin düşülmesi sonucu kalan tutarı,
v) Rehber hizmeti: Abonelerine numara tahsis eden işletmecilerin rehberde yer almayı
kabul eden abonelerine ilişkin Kurum tarafından belirlenen bilgilerinin basılı, elektronik veya
teknolojik açıdan mümkün olan diğer yöntemlerle yayımlaması ile telefon dahil tüm
yöntemlerle sunulan sorgulama hizmetini,
y) Satış indirimleri: Net satış hâsılatına ulaşabilmek için brüt satışlardan indirilmesi
gereken satıştan iadeler, satış iskontoları ve diğer indirimleri,
z) Telefon hizmeti: Elektronik Haberleşme şebekelerindeki bir noktadan başlayan
ve/veya bu şebekelerdeki bir noktada sonlanan ve kamuya ticarî olarak sunulan ses
hizmetlerini,
aa) Yerel alan: En fazla bir ilin coğrafi alanının tamamını kapsayan alanı,
bb) Yetkilendirme: Elektronik haberleşme hizmetlerinin sunulması ve/veya elektronik
haberleşme şebekesi sağlanmasını teminen şirketlerin, Kurum nezdinde kayıtlanmasını veya
kayıtlanmasıyla birlikte bu şirketlere elektronik haberleşme hizmetlerine özel, belirli hak ve
yükümlülükler verilmesini,
cc) Yetkilendirme alanı: İşletmecilerin yetkilendirildikleri ulusal, bölgesel ya da yerel
alanı,
çç)Yetkilendirme ücreti: İdarî ücretler ve/veya kullanım hakkı ücretlerini
ifade eder.
İKİNCİ KISIM
Yetkilendirmenin Usul ve Esasları
BİRİNCİ BÖLÜM
Genel Esaslar
Genel ilkeler
MADDE 5 – (1) Bakanlığın strateji ve politikaları da dikkate alınarak Kurumca
yapılacak yetkilendirmeyi müteakip işletmeci, elektronik haberleşme hizmeti sunulabilir
ve/veya elektronik haberleşme şebekesi veya altyapısı kurulup işletilebilir.
(2) Yetkilendirme, bildirim veya kullanım hakkının verilmesi yoluyla yapılır.
(3) Şirketler, sunmak istedikleri elektronik haberleşme hizmeti ve/veya kurup işletmek
istedikleri elektronik haberleşme şebekesi veya altyapısı için numara, frekans, uydu
pozisyonu gibi kaynak tahsisine ihtiyaç duymuyorlar ise bu Yönetmelikte belirtilen usul ve
esaslara uygun bildirim ile; kaynak tahsisine ihtiyaç duyuyorlar ise, bildirimi müteakip
Kurumdan kullanım hakkı alınması kaydıyla yetkilendirilirler.
(4) İşletmeci, yetkilendirildiği kapsamda elektronik haberleşme hizmeti sunabilir
ve/veya elektronik haberleşme şebekesi veya altyapısı kurup işletebilir.
(5) Hizmet kalitesi ve çeşitliliğinin arttırılması, sürdürülebilir bir rekabet ortamının
tesisi ile herkesin, makul bir ücret karşılığında elektronik haberleşme şebeke ve
hizmetlerinden yararlanmasını sağlayacak uygulamaların teşvik edilmesi, yeni teknolojilerin
geliştirilmesi ve kullanılması ve yatırımların teşvik edilmesi amacıyla yetkilendirme
yapılabilir.
(6) Kurum yetkilendirmelerde Kanunun 4 üncü maddesinde yer alan ilkeleri göz önüne
alır.
Yetkilendirmeye tabi olmayan elektronik haberleşme hizmet, şebeke ve altyapıları
MADDE 6 – (1) İhtiyaç duyulan elektronik haberleşme hizmeti ve/veya şebekesi veya
altyapısının öncelikle Kurumca yetkilendirilmiş işletmecilerden karşılanması esastır. Ancak,
a) Bir gerçek veya tüzel kişinin, kendi kullanımındaki taşınmazların dâhilinde ve her bir
taşınmazın sınırları dışına taşmayan, münhasıran şahsi veya kurumsal ihtiyaçları için
kullanılan ve üçüncü şahıslara herhangi bir elektronik haberleşme hizmeti verilmesinde
kullanılmayan, sağlanmasında herhangi bir ticari amaç güdülmeyen ve kamu kullanımına açık
olarak sunulmayan,
b) Kamu kurum ve kuruluşlarının münhasıran verdikleri hizmetler ile ilgili olarak özel
kanunları uyarınca kurdukları,
elektronik haberleşme hizmeti ve/veya şebekesi veya altyapısı yetkilendirmeye tabi
değildir.
(2) Birinci fıkranın (a) ve (b) bentlerinde yer alan şartları taşımayan kamu kurum ve
kuruluşları ile gerçek ve tüzel kişilerin münhasıran şahsi veya kurumsal ihtiyaçlar için,
üçüncü şahıslara herhangi bir elektronik haberleşme hizmeti verilmesinde kullanılmamak,
sağlanmasında herhangi bir ticari amaç gütmemek ve kamu kullanımına açık olarak
sunulmamak kaydıyla, yetkilendirmeye tabi olmaksızın ihtiyaç duyulan elektronik haberleşme
hizmetinin karşılanmasına ve/veya şebekesi veya altyapısının kurulup kullanılmasına imkan
tanıyacak şekilde kaynak tahsisi talebinde bulunmak üzere başvurması halinde öncelikle
hizmet talep edilen faaliyet alanında, talep edilen hizmete ilişkin Kurum tarafından
yetkilendirilmiş işletmecinin olup olmadığı Kurum kayıtlarından kontrol edilir. Yapılan
kontrol sonucunda;
a) Söz konusu hizmet ihtiyacı, talep edilen alanda Kurum tarafından yetkilendirilmiş
işletmeci tarafından sunuluyor ise talep sahibi bu işletmeciye yönlendirilir.
b) Söz konusu hizmet talep edilen alanda, talep edilmiş hizmete ilişkin Kurum
tarafından yetkilendirilmiş işletmecinin bulunmaması veya işletmeci olmakla birlikte bu
işletmeciler tarafından talep edilen hizmetin sunulmaması veya bu ihtiyacın ilgili işletmeciler
tarafından karşılanamayacağının Kurumca tespit edilmesi halinde, talep sahibine Kurum
tarafından gerekli kaynak tahsisi yapılmak suretiyle talebe göre en fazla iki yıl süreli, izin
verilebilir. Söz konusu süre içerisinde izin verilen alanda bir işletmecinin talep edilen hizmeti
sunmaya başlaması halinde bile söz konusu izin, süresi sonuna kadar devam eder.
(3) Kurum bu şebeke veya altyapıların bu maddedeki esaslara ve kullanılan teçhizatın
ilgili teknik düzenlemelere uygunluğunu denetlemeye, uygun olmayanların kaldırılmasını
sağlamaya ve bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esasları düzenlemeye yetkilidir.
Yetkilendirme başvuru şartları
MADDE 7 – (1) Bildirim veya bildirimle birlikte kullanım hakkı verilmesi suretiyle
yetkilendirilmek için Kuruma başvuru yapan şirkette aşağıdaki şartlar aranır:
a) Türkiye Cumhuriyeti kanunlarına göre, yalnızca yetkilendirmeye tabi faaliyetleri
veya bununla birlikte yetkilendirme konusu hizmeti yerine getirirken gerekli ve/veya ilgili
olan cihaz satış, kurulum, bakım-onarım ve danışmanlık gibi faaliyetleri yürütmek üzere
anonim veya limited şirket statüsünde kurulmuş olması,
b) Şirketin tescil ve ilan olduğu Ticaret Sicil Gazetesinde yer alan ana sözleşmesinde
faaliyet alanı kapsamında “elektronik haberleşme hizmeti/telekomünikasyon hizmeti
sunulması ve/veya şebekesi veya altyapısı kurulup işletilmesi” ifadesine veya
yetkilendirilmeyi talep ettiği elektronik haberleşme faaliyetine yer verilmiş olması,
c) Şirket hisselerinden en az yüzde beşine sahip ortaklar ve tüzel kişiliği idare ve temsile
yetkili kişilerin mülga 1/3/1926 tarihli ve 765 sayılı Türk Ceza Kanunu İkinci Kitap Birinci
Babında ve 26/9/2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun Dördüncü Kısmında
sayılan Devletin şahsiyetine karşı işlenen suçlar ve 12/4/1991 tarihli ve 3713 sayılı Terörle
Mücadele Kanununda yazılı suçlardan hürriyeti bağlayıcı ceza ile hüküm giymiş olmaması ve
bu kişilerin taksirli suçlar hariç olmak üzere affa uğramış olsa dahi, mülga 4389 sayılı
Bankalar Kanununun 22 nci maddesi, 19/10/2005 tarihli ve 5411 sayılı Bankacılık Kanunu ile
28/7/1981 tarihli ve 2499 sayılı Sermaye Piyasası Kanunu hükümlerine muhalefet, yahut basit
ve nitelikli zimmet, irtikap, rüşvet, hırsızlık, dolandırıcılık, sahtecilik, inancı kötüye kullanma,
hileli iflas ve konkordato, kaçakçılık suçları, resmi ihale ve alım-satımlara fesat karıştırma,
kara para aklama, vergi kaçakçılığı veya vergi kaçakçılığına teşebbüs ya da iştirak suçlarından
dolayı hüküm giymiş olmaması
gerekmektedir.
(2) Sayısı sınırlandırılmış kullanım hakkına ilişkin yetkilendirmelerde, birinci fıkranın
(a) bendi hariç olmak üzere diğer başvuru şartları aranır. Ayrıca;
a) Geçici 4 üncü maddenin birinci fıkrasının (a) bendi hükmü saklı kalmak üzere,
başvuru sahibi şirketin Türkiye Cumhuriyeti kanunlarına göre yalnızca yetkilendirme
kapsamındaki faaliyetleri yürütmek üzere anonim şirket statüsünde kurulmuş ya da ilgili ihale
şartnamesinde belirtilen süre içerisinde kurulacak olması,
b) Anonim şirket hisse senetlerinin tamamının nama yazılı olması,
c) İlgili mevzuat ve/veya ihale şartnamesinde öngörülen koşulları sağlaması,
gerekmektedir.
edilir.
(3) Birinci ve ikinci fıkralarda belirtilen şartları sağlamayan başvurular geçersiz kabul
(4) İşletmecinin yetkilendirme süresi boyunca Kurum düzenlemeleri saklı kalmak
kaydıyla, birinci ve ikinci fıkralarda belirtilen şartları sağlaması zorunlu olup; bu şartların
kaybedilmesi halinde, kendisine Kurum tarafından uygun bir süre verilerek, gerekli şartların
yerine getirilmesi bildirilir. Süre sonunda durumun düzeltilmemesi halinde yetkilendirme iptal
edilir.
İKİNCİ BÖLÜM
Bildirim ve Kullanım Hakkı
Bildirim
MADDE 8 – (1) Elektronik haberleşme hizmeti sunmak ve/veya şebekesi veya altyapısı
kurup işletmek isteyen ve 7 nci maddedeki koşulları sağlayan şirket, faaliyete başlamadan
önce, Kurum tarafından belirlenen bildirim formunu doldurmak suretiyle Kuruma bildirimde
bulunur. Bildirim yazılı olarak veya elektronik ortamda güvenli elektronik imza ile yapılır.
(2) Kaynak tahsisi gerektirmeyen elektronik haberleşme hizmetini sunmak, şebekesini
veya altyapısını kurup işletmek için bildirimde bulunan şirket, başvurusunun Kurum evrak
kayıtlarına girdiği tarih itibariyle yetkilendirilmiş sayılarak işletmeci statüsü kazanır ve
Kurum tarafından belirlenen ve Kurumun resmi internet adresinde yayımlanan Elektronik
Haberleşme Hizmet, Şebeke ve Altyapılarının Tanım, Kapsam ve Sürelerindeki Bildirim
Kapsamında Sunulan Kaynak Tahsisi İçermeyen Hizmetler bölümünde yer alan hükümler
çerçevesinde ilgili hizmetin sunumuna başlayabilir. Kurum resmi internet sitesinde güncel
olarak yayımlanan işletmeci listesinde söz konusu işletmeciye ilişkin gerekli bilgileri
yayımlamak suretiyle kayıtlama işlemini gerçekleştirir. Kayıtlama işletmecinin Kuruma
kayıtlı olduğu süre boyunca geçerlidir.
(3) Bildirimin Kurum kayıtlarına girmesinden itibaren en geç onbeş gün içinde Kurum,
bildirimin bu Yönetmelik hükümlerine uygun olarak yapıldığını teyit eden ve işletmecinin hak
ve yükümlülüklerini içeren bir yazıyı işletmeciye gönderir.
(4) Kurum kayıtlarına giren bildirim başvuru formunda eksiklik/uygunsuzluk tespit
edilen işletmeciye, bildirim başvuru formunun Kurum kayıtlarına girmesinden itibaren en geç
onbeş gün içinde söz konusu eksiklik/uygunsuzlukları gidermesi yazılı olarak bildirilir.
(5) Eksiklik/uygunsuzluğun, işletmeci tarafından tebellüğ edilmesini müteakip bir ay
içinde giderilerek Kuruma bildirilmemesi halinde, Kanunun 60 ıncı maddesi uyarınca idari
para cezası veya diğer yaptırımlar uygulanır.
(6) Başvurunun ilgili mevzuata uygun olmaması nedeniyle doğabilecek her türlü
zarardan işletmeci sorumludur.
(7) Bildirim kapsamındaki yetkilendirmeye ilişkin elektronik haberleşme hizmet, şebeke
ve altyapısına yönelik bildirim ayrı ayrı yapılır.
(8) Milli Frekans Planı kapsamında serbest kullanıma yönelik olarak ayrılan frekans
bantları kullanılmak suretiyle sunulacak olan elektronik haberleşme hizmeti veya kurulup
işletilecek olan şebeke ve altyapıları bildirim ile yetkilendirilir.
(9) Sabit ve mobil uyduya çıkış (up–link) cihazının yayıncı kuruluşları ve haber
ajansları tarafından kendi faaliyetleri dışında, üçüncü şahıslara elektronik haberleşme hizmeti
verilmesinde kullanılması ve/veya ticari amaç güdülmesi halinde yetkilendirmeye tabi olur.
Kullanım hakkı
MADDE 9 – (1) Kurum, kullanım hakkı verilmesinin gerektiği elektronik haberleşme
hizmetlerini ve bu hizmetlere ilişkin kullanım hakkı sayısının sınırlandırılmasını tespit eder.
Kullanım hakkı sayısının sınırlandırılması gereken haller
MADDE 10 – (1) Kullanım hakkı sayısı, ancak kaynakların sınırlı sayıda işletmeci
tarafından yürütülmesinin gerektiği durumlarda ve kaynakların etkin ve verimli kullanılmasını
teminen sınırlandırılabilir. Kurum, bu kapsamda sektördeki muhtemel işletmeci sayısını
belirlemek için kullanıcılar ve tüketiciler dahil ilgililerin görüşlerini temin etmek amacıyla
uluslararası uygulamaları ve sektöre yönelik koşulları da göz önünde bulundurarak kamuoyu
görüşü alır. Bu tespite istinaden Kurum, ilgili mevzuat kapsamında yetkilendirme alanlarında
tahsis edilecek frekans aralıklarını, numara bloklarını ve uygulamaya ilişkin diğer usul ve
esasları belirler. Kurum, kullanım hakkı sayısının sınırlandırılmasına ilişkin kararını
gerekçeleriyle resmi internet sitesinde yayımlar. Kullanım hakkı sayısının sınırlandırılması
halinde;
a) Uydu pozisyonu ile ulusal çapta verilecek frekans bandı kullanımını içeren ve sınırlı
sayıda işletmeci tarafından yürütülmesi gereken elektronik haberleşme hizmetlerine ilişkin
yetkilendirme politikası, hizmetin başlama zamanı, yetkilendirme süresi ve hizmeti sunacak
işletmeci sayısı gibi kıstaslar Bakanlık tarafından belirlenir ve Bakanlığın Kanunda belirtilen
görev ve yetkileri saklı kalmak kaydıyla, yetkilendirme Kurum tarafından yapılır.
b) (a) bendinde belirtilen hususların dışında kalan ve sınırlı sayıda işletmeci tarafından
verilecek olan elektronik haberleşme hizmetlerinin sunulmasına ve/veya elektronik
haberleşme şebeke ve altyapısının kurulması ve işletilmesine ilişkin gerekli işlemler Kurum
tarafından yürütülür.
(2) Kurum, kaynakların etkin kullanımını sağlamak amacıyla Bakanlığın görüşüne
başvurarak gerekli tedbirleri alır ve yapılacak ihaleye ilişkin usul ve esasları belirler. Kurum
ve birinci fıkranın (a) bendinde öngörülen hallerde Bakanlık, kullanım hakkı ile ilgili olan
ihalelerde 8/9/1983 tarihli ve 2886 sayılı Devlet İhale Kanunu ile 4/1/2002 tarihli ve 4734
sayılı Kamu İhale Kanununa tabi değildir. Kurumun yapacağı ihalelerde ilgili mevzuat
hükümleri uygulanır.
(3) Kurum, bir hizmete ilişkin olarak sayısı sınırlandırılmış kullanım hakkı vermesini
müteakip sektör koşullarını dikkate alarak yeniden aynı hizmete yönelik sayısı sınırlandırılmış
kullanım hakkı verebilir.
Kullanım hakkı sayısının sınırlandırılması gerekmeyen haller
MADDE 11 – (1) Kurum tarafından kullanım hakkı sayısının sınırlandırılmasının
gerekmediği tespit edilen elektronik haberleşme hizmeti sunmak, şebekesi ve/veya altyapısını
kurup işletmek isteyen ve 7 nci maddede yer alan şartları haiz işletmeci adayları, Kurum
tarafından belirlenen bildirimi de içeren kullanım hakkı başvuru formunu eksiksiz doldurmak
suretiyle Kuruma başvurur.
(2) Kullanım hakkı başvurusu, elektronik haberleşme hizmet, şebeke ve/veya
altyapısına yönelik olarak ayrı ayrı yapılır.
(3) Kullanım hakkı sayısının sınırlandırılmasının gerekmediği tespit edilen elektronik
haberleşme hizmeti, şebekesi ve/veya altyapısı için, bu tespitten sonraki bir tarihte yapılacak
ikinci bir tespitte kullanım hakkı sayısının sınırlandırılması gerektiği sonucu ortaya çıkarsa,
Kurum bu tespite istinaden sayısı sınırlandırılmış kullanım hakkı verebilir.
Kullanım hakkına yönelik başvuruların incelenmesi
MADDE 12 – (1) Kurum, kullanım hakkı sayısının sınırlandırılmasının gerekmediği
haller için yapılan kullanım hakkı başvurusunu değerlendirir, belgelerinde eksiklik bulunan
başvuru sahibine bu eksiklikleri gidermesi gerektiği yazılı olarak bildirilir. Eksikliklerin,
Kurum tarafından başvuru sahibine tebliğ edilmesini müteakip üç ay içinde tamamlanmaması
halinde, başvuru işlemden kaldırılır. Anılan belgelerde eksiklik bulunan şirketin Kullanım
hakkı ücretini ödemiş olması, kullanım hakkı kazandığı anlamına gelmez.
(2) İlgili mevzuatta ve bu Yönetmeliğin 7 nci maddesinde belirtilen şartları taşıyan ve
Kurum tarafından belirlenen belgeleri eksiksiz olarak sağlayan başvuru sahibinin başvurusu,
Kurum tarafından Ulusal Numaralandırma Plânı ve Millî Frekans Plânı çerçevesindeki
kaynakların tahsisinin uygun görülmesi halinde kabul edilir. Aksi takdirde başvuru sahibine,
kendisine kullanım hakkı verilemeyeceği bildirilerek başvurusu reddedilir.
(3) Başvurusu kabul edilen şirkete Kurum tarafından belirlenen kullanım hakkı ücretini
Hazineye gelir kaydedilmek üzere muhasebe biriminin veznesine veya ilgili banka hesabına
yatırması bildirilir. Kurum tarafından kullanım hakkı ücretinin ödenmesine ilişkin başvuru
sahibinin bilgilendirilmesinden itibaren üç ay içinde ödemenin yerine getirilmemesi halinde,
başvuru işlemden kaldırılır.
(4) Kurum, kullanım hakkı verilmesi taleplerini, millî güvenlik, kamu düzeni, kamu
sağlığı ve benzeri kamu yararı gerekleri, tahsis edilmesi gereken kaynakların yetersizliği ve
ihale aşamasında belirlenen yeterlik şartlarının sağlanmaması sebepleriyle reddedebilir.
Kullanım hakkının verilmesi
MADDE 13 – (1) Kullanım hakkı sayısının sınırlandırılmasının gerekmediği tespit
edilen elektronik haberleşme hizmet, şebeke ve/veya altyapıları için kullanım hakkı ücretinin
ilgili hesaba yatırıldığını belgeleyen dekontun aslının veya Banka onaylı suretinin Kuruma
sunulmasını müteakip başvuru sahibine usulüne uygun başvuruyu izleyen otuz gün içerisinde
Kurum tarafından belirlenen kullanım hakkı yetki belgesi düzenlenir. Kendisine kullanım
hakkı kapsamında yetki belgesi düzenlenen işletmeci kullanım hakkı yetki belgesi tarihi
itibariyle Kurumun resmi internet adresinde yayımlanan Elektronik Haberleşme Hizmet,
Şebeke ve Altyapılarının Tanım, Kapsam ve Sürelerindeki Sayısı Sınırlandırılmamış
Kullanım Hakkı Kapsamında Sunulan Kaynak Tahsisi İçeren Hizmetler bölümünde yer alan
hükümler çerçevesinde ilgili hizmetin sunumuna başlayabilir.
(2) Başvuru sahipleri, yetkilendirmeye tâbi olan elektronik haberleşme hizmeti ve/veya
şebekesi veya altyapısına yönelik olarak ayrı ayrı kullanım hakkı yetki belgesi düzenlenmek
suretiyle yetkilendirilirler.
(3) Kullanım hakkı kapsamında verilen frekans, numara ve uydu pozisyonu gibi
kaynaklara ilişkin olarak tahsis, tescil, ulusal ve uluslararası koordinasyon, iade, iptal, geri
alım gibi konularda ilgili Kurum düzenlemeleri uyarınca işlem yapılır.
(4) Sayısı sınırlandırılan kullanım hakkı, Kurum veya Bakanlık tarafından yapılacak
ihaleyi müteakip, kazanan şirkete/şirketlere verilir. Bu kapsamda yetkilendirmeye ilişkin
süreç, bildirim formunu içeren kullanım hakkı başvuru formu, ekinde işletmecilerin hak ve
yükümlülüklerinin yer aldığı hizmete özel olarak hazırlanacak sayısı sınırlandırılmış kullanım
hakkı yetki belgesi ile yetkilendirme için Kuruma sunulacak diğer bilgi ve belgeler, ilgili ihale
şartnamesinde düzenlenir.
Kullanım hakkı süresi
MADDE 14 – (1) Kullanım hakkı süresi, aksi Elektronik Haberleşme Hizmet, Şebeke
ve Altyapılarının Tanım, Kapsam ve Sürelerinde belirtilmediği sürece şebeke ve hizmetin
niteliği ile başvuru sahibinin talebi de dikkate alınmak suretiyle belirli aralıklarla gözden
geçirilmeye tabi tutularak, yirmi beş yıldan fazla olmamak üzere Kurum tarafından belirlenir.
(2) Sayısı sınırlandırılmayan kullanım hakkını yenilemek isteyen işletmeci, kullanım
hakkı süresinin bitiminden oniki ve altı ay önceki tarihler arasında, Kurum tarafından
belirlenen bildirim formu ve kullanım hakkı başvuru formunda yer alan bilgi ve belgeler ile
kullanım hakkının yenilenmesi için Kuruma başvurabilir. Kurum, yenileme talebini
değerlendirerek kullanım hakkını yenileyebilir.
(3) Sayısı sınırlandırılan kullanım hakkının yenilenmesine ilişkin usul ve esaslar ilgili
ihale şartnamesinde düzenlenir.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Yetkilendirme Ücreti
Yetkilendirme ücreti
MADDE 15 – (1) Yetkilendirme ücreti, idarî ve kullanım hakkı ücretlerinden oluşur.
İdari ücret
MADDE 16 – (1) İşletmeci, her yıl bir önceki yıla ait gelir tablosunda yer alan net
satışlarının on binde otuz beşi tutarında idari ücret öder. Bu ücrete esas olan matrah,
işletmecinin yetkili olduğu döneme ait net satışlarıdır.
(2) Kurum, pazar analizi, düzenlemelerin hazırlanması ve uygulanması, işletmecilerin
denetlenmesi, teknik izleme ve denetleme hizmetleri, piyasanın kontrolü, uluslararası işbirliği,
uyumlaştırma ve standardizasyon çalışmaları ve diğer faaliyetleri ile her türlü idarî
giderlerinden kaynaklanan masraflara katkı amacıyla uluslararası yükümlülükler de dikkate
alınarak, işletmecilerden alınacak anılan idarî ücret oranını işletmecinin bir önceki yıl net
satışlarının binde beşini geçmemek üzere arttırmaya veya azaltmaya yetkilidir.
(3) İdari ücret, aksi Kurum tarafından belirlenmedikçe, yetkilendirmenin yapıldığı yılı
takip eden her yılın Nisan ayının son gününe kadar Kurumun banka hesabına veya veznesine
yatırılır.
(4) Tüm yetkilendirmeleri iptal edilen/devredilen işletmeci ise, iptal/devir tarihinden
itibaren bir ay içerisinde, ödenmeyen bir önceki yıl net satışları ile yetkilendirmenin
iptal/devir edildiği tarihe kadar geçen döneme ait net satışları üzerinden birinci fıkrada
belirtilen oran esas alınmak suretiyle idari ücret öder.
(5) İşletmeciler, idari ücretin ödenmesine esas döneme ait Vergi Dairesi, imza atmaya
yetkili serbest muhasebeci, serbest muhasebeci mali müşavir veya yeminli mali müşavir
onaylı gelir tablosu, Kurum tarafından istenen diğer onaylı mali tablolar ile yapılan ödemeye
ilişkin makbuzu en geç her yılın Mayıs ayının son gününe kadar; tüm yetkilendirmeleri iptal
edilen/devredilen işletmeciler ise, iptal/devir tarihinden itibaren bir ay içerisinde, Kuruma
göndermekle yükümlüdür.
(6) Dördüncü ve beşinci fıkralarda öngörülen son ödeme tarihine kadar, idari ücretin
işletmeci tarafından ödenmemesi halinde, bu tarihten itibaren 21/7/1953 tarihli ve 6183 sayılı
Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 51 inci maddesinde belirlenen usule
göre hesaplanacak gecikme zammı oranı kadar faiz uygulanır.
(7) İşletmecilerden söz konusu faiz ile birlikte alınacak idarî ücretleri, son ödeme
tarihinden itibaren üç ay içerisinde ödemeyenlerin yetkilendirmesi Kurul kararı ile iptal
edilebilir. Ancak Kurum, ulusal çapta verilecek frekans bandı kullanımını ihtiva eden ve
sınırlı sayıda işletmeci tarafından yürütülmesi gereken elektronik haberleşme hizmetlerine
ilişkin yetkilendirmelerin iptali hakkında Bakanlığın görüşünü alarak karar verir.
(8) Yetkilendirmenin iptal edildiği/devredildiği tarihe kadar yapılması gereken idari
ücrete ilişkin ödemeler, faizi ile birlikte, Kurumun banka hesabına veya veznesine yatırılır.
Yetkilendirmenin iptal edildiği/devredildiği tarihten sonra ise ödenmeyen idari ücret,
Kurumun bildirimi üzerine, faiziyle birlikte 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü
Hakkında Kanun hükümleri uyarınca ilgili vergi dairesi tarafından tahsil edilir ve Kuruma
gelir kaydedilir.
(9) Aksi ilgili ihale şartnamesinde belirtilmedikçe, sayısı sınırlandırılmış kullanım hakkı
ile yetkilendirilen işletmeciler, idari ücret bakımından bu maddedeki yükümlülüklere tabidir.
(10) Kurumla görev veya imtiyaz sözleşmesi imzalayarak Kurum masraflarına katkı
payı ödeme yükümlüsü olan işletmeci ayrıca idari ücret ödemez.
Kullanım hakkı ücreti
MADDE 17 – (1) Kullanım hakkı verilmesine ve söz konusu kaynakların etkin bir
şekilde kullanılmasının teminine yönelik olarak kullanım hakkı ücreti alınır.
(2) Kullanım hakkı ücretlerinin asgari değerleri, Kanunun 11 inci maddesinin beşinci
fıkrasına göre belirlenir.
a) Sayısı sınırlandırılmamış kullanım hakkı ücretleri, asgari değerlerden az olmamak
kaydıyla Kurul tarafından belirlenen ücretlerdir. Kurulun, gerekli gördüğü hallerde, bu ücreti
yeniden değerlendirme ve belirleme hakkı saklıdır. Kullanım hakkı ücretinin tarafsız, şeffaf
ve orantılı olması esastır.
b) Sayısı sınırlandırılmış kullanım hakkı ücretleri ise yapılacak ihale sonucunda oluşan
ve Kurul tarafından onaylanan ücretlerdir.
(3) Kullanım hakkı ücretleri, 16/6/2005 tarihli ve 5369 sayılı Evrensel Hizmet Kanunu
hükümleri saklı kalmak kaydıyla Hazineye gelir kaydedilmek üzere ilgili muhasebe birimine
yatırılır. Zamanında ödenmeyen kullanım hakkı ücretleri, Kurumun bildirimi üzerine, 6183
sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümleri uyarınca, ilgili vergi
dairesince tahsil olunur.
(4) Kullanım hakkı kapsamında tahsis edilen kaynakların bir kısmının veya tamamının
Kuruma iade edilmesi veya Kurumca geri alınması ya da kullanım hakkının herhangi bir
nedenle iptali/feshi veya sona ermesi durumunda tahsis edilmiş kullanım hakkı ücreti kısmen
ya da tamamen iade edilmez.
Kullanım hakkı ücretinin ödenmesi
MADDE 18 – (1) Sayısı sınırlandırılan kullanım hakkı ücretleri, ilgili ihale
şartnamesinde belirtilen şekilde ödenir.
(2) Sayısı sınırlandırılmayan kullanım hakkı ücretlerine yönelik olarak işletmeci, Kurum
tarafından kullanım hakkının ilk verildiği tarihten itibaren, bir yıllık sürenin bitiminde geçerli
olan, Kurumca belirlenmiş kullanım hakkı ücretini (Katma Değer Vergisi dâhil olmak üzere),
en geç her bir yıllık sürenin bitiş tarihi itibariyle Hazineye gelir kaydedilmek üzere ilgili
muhasebe birimine yatırmakla ve dekontun aslını veya Banka onaylı suretini Kuruma
göndermekle yükümlüdür.
(3) Kurum ile imtiyaz sözleşmesi imzalamış işletmeciler kendilerine yapılan numara,
R/L ve frekans tahsislerinden doğan kullanım hakkı ücretlerini (Katma Değer Vergisi dahil
olmak üzere) her yılın 10 Mayıs tarihine kadar Hazineye gelir kaydedilmek üzere ilgili
muhasebe birimine yatırmakla ve dekontu Kuruma göndermekle yükümlüdür.
(4) İşletmecinin kullanım hakkının devam ettiği her bir yıllık sürenin bitimini takip eden
iki aylık sürenin sonuna kadar kullanım hakkı ücretini (Katma Değer Vergisi dâhil olmak
üzere) 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 51 inci maddesinde
belirtilen gecikme zammı oranı kadar gecikme faizi ile birlikte yatırmaması durumunda
kullanım hakkı, söz konusu iki aylık sürenin sonu itibariyle herhangi bir işleme gerek
kalmaksızın iptal olmuş kabul edilir.
(5) İptal edilen kullanım hakkına ilişkin söz konusu iki aylık dönem için hesaplanacak
kullanım hakkı ücreti (Katma Değer Vergisi dâhil olmak üzere) ve bu ücretin 6183 sayılı
Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 51 inci maddesinde belirtilen gecikme
zammı oranı kadar iki aylık faiz Kurumun bildirimi üzerine ilgili vergi dairesince tahsil
olunur.
(6) Yıllık kullanım hakkı ücretini ödemiş olan işletmeciden, kullanım hakkının verildiği
tarihten itibaren her bir yıllık süre içinde bu ücretlerin Kurul tarafından yeniden tespiti
halinde, söz konusu bir yıllık dönemlerde meydana gelebilecek kullanım hakkı ücreti
değişikliklerine ilişkin ek bir ücret talep edilmez.
(7) Yıl içerisinde yapılan ek kaynak tahsisine ilişkin kullanım hakkı ücreti, kıst olarak
tahsis edilir. Kıst uygulamalarda, ay hesabı dikkate alınır.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Hak ve Yükümlülükler
İşletmecilerin hak ve yükümlülükleri
MADDE 19 – (1) İşletmeciler; Kurum düzenlemeleri, ilgili mevzuat ve Elektronik
Haberleşme Hizmet, Şebeke ve Altyapılarının Tanım, Kapsam ve Sürelerinde öngörülen
şartlara ve aşağıda yer alan kayıt, kural ve yükümlülüklere uygun olarak elektronik
haberleşme hizmetini sunma hakkına sahiptir.
a) Kuruma bilgi ve belge verilmesi: İşletmeci, Kurum tarafından yetkilendirmesi
kapsamında istenen veya düzenli olarak gönderilmesi talep edilen bilgi, belge ve veriyi doğru
ve eksiksiz olarak Kurumca istenen süre içerisinde vermekle yükümlüdür. İşletmeci,
yetkilendirme başvurusunda beyan ettiği bilgilerin herhangi birisinde değişiklik olması
halinde, söz konusu değişikliği müteakip bir ay içerisinde Kuruma bildirir. Elektronik
haberleşme hizmetinin sunumunda uydu istasyonu kullanan işletmeci, kurulacak her uydu yer
istasyonu için ayrı ayrı; doldurulmuş ilgili formu ve sistemde kullanılacak uydu yer
istasyonuna ilişkin bilgileri Kuruma vermekle yükümlüdür.
b) Yetkilendirmenin devri: İşletmeci, yetkilendirmesini devretmek istemesi halinde,
ekinde yetkilendirmeyi devralacak olan ve 7 nci maddede öngörülen şartları taşıyan şirketin
dolduracağı, Kurum tarafından belirlenen bildirim formunun ve gerektiği hallerde kullanım
hakkı başvuru formunun yanı sıra Kurumca istenecek diğer bilgi ve belgelerle birlikte
yetkilendirmenin devir izni için Kuruma başvurur. Kurumun yetkilendirme devrini uygun
bulduğuna yönelik yazılı izin vermesi halinde, bu izni müteakip bir ay içerisinde
yetkilendirmenin devredileceği şirket adına yetkilendirme türüne göre kullanım hakkı belgesi
düzenlenir veya ilgili şirket bildirim kapsamında kayıtlanır. Kurum yetkilendirme devirlerine
ilişkin incelemelerinde, yetkilendirilmesi devredilen işletmecinin faaliyette olduğu pazar
koşullarını, rekabet şartlarını, işletmecinin pazar payını ve diğer ilgili hususları dikkate alır.
c) Hisselerin devri: Sayısı sınırlandırılmış kullanım hakkı kapsamında yetkilendirilen
işletmeci, her türlü hisse devri, edinimi ve hareketleri halinde, sayısı sınırlandırılmamış
kullanım hakkı kapsamında veya bildirim kapsamında yetkilendirilen işletmeci ise, kontrol
unsurunun el değiştirmesine yol açan hisse devir, edinim ve hareketleri halinde Kurumu en
geç iki ay içerisinde bilgilendirir. Kurum hisse devirlerine ilişkin incelemelerinde, hissesi
devredilen işletmecinin faaliyette olduğu pazar koşullarını, rekabet şartlarını, işletmecinin
pazar payını ve diğer ilgili hususları dikkate alır.
1) Bildirim veya kullanım hakkı kapsamında yetkilendirilmiş işletmecilerin hisselerine
sahip olan şirketlerde hisse sahibi olan gerçek veya tüzel kişilerin sahibi bulunduğu hisselerin
devri ile ilgili hususlarda Kuruma bilgi verilmesi zorunluluğu bulunmamaktadır.
2) Hisselerin devredildiği gerçek ve tüzel kişilerin 7 nci maddede öngörülen şartları
taşıması esastır.
3) Sayısı sınırlandırılmış kullanım hakkına sahip işletmecinin şirket hisselerinin SPK
mevzuatına göre halka arzı durumunda 7 nci maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendi hükmü
aranmaz.
ç) Birleşme ve devralma: İşletmecinin 29/6/1956 tarihli ve 6762 sayılı Türk Ticaret
Kanunu ile 7/12/1994 tarihli ve 4054 sayılı Rekabetin Korunması Hakkında Kanun
hükümleri çerçevesinde başka bir şirketle birleşmesi ya da başka bir şirkete devrolmak
istemesi halinde, birleşilecek veya devir olunacak şirketin 7 nci maddesinde belirtilen şartları
taşıması esas olup, birleşme veya devir olunacak şirket tarafından sağlanacak, Kurum
tarafından belirlenen bildirim formu ve gerektiği hallerde kullanım hakkı başvuru formu ile
birlikte ilgili işletmeci, şirket devrine veya birleştirilmesine ilişkin izin verilmesi için Kuruma
başvurur.
1) Kurum tarafından şirket devrine veya birleşmesine izin verilmesi halinde, şirket devir
veya birleşme tarihinden itibaren bir ay içerisinde, yeni şirket adına kullanım hakkı yetki
belgesi düzenlenir veya yeni şirket bildirim kapsamında kayıtlanır.
2) Bu Yönetmelikte belirtilen usullere uyulmaksızın işletmecinin başka bir şirkete
devredilmesi veya başka bir şirketle birleşmesi halinde; Kurumun idari para cezası ve diğer
idari müeyyide ve tedbirleri uygulama hakkı saklı kalmak kaydıyla, devralan veya bünyesinde
birleşilen şirketin, ilgili mevzuatta yer alan şartları Kurumca belirlenen süre içerisinde
sağlaması halinde yeni şirket adına kullanım hakkı yetki belgesi düzenlenir veya yeni şirket
bildirim kapsamında kayıtlanır, aksi halde söz konusu yetkilendirme iptal edilir.
d) Elektronik haberleşme şebekelerinin bütünlüğünün idame ettirilmesi: İşletmeciler,
kamuya açık elektronik haberleşme hizmetleri ve/veya şebekeleri arasındaki zararlı
elektromanyetik girişimin önlenmesi, afet hallerinde, acil yardım çağrı hizmet numaralarına
kesintisiz olarak ulaşılabilmesi dâhil elektronik haberleşme şebekelerinin bütünlüğünün idame
ettirilmesi için gerekli önlemleri almakla yükümlüdür. Kurum tarafından acil yardım çağrı
hizmet numaralarına erişim zorunluluğu getirilen işletmeciler, söz konusu hizmeti
kullanıcılarına para, jeton, kontör, ön ödemeli kart ve benzeri araç gerekmeksizin ücretsiz
olarak sağlamakla ve bu hizmetin verilebilmesi için gereken teçhizat ve sistemleri kurmakla
yükümlüdür.
e) Gerekli izinlerin alınması: İşletmeci, yetkilendirme kapsamında faaliyet yürütmek
için gerekli olan diğer izinleri ilgili kurumlardan almakla, ilgili mevzuata uymakla ve gerekli
işlemleri yerine getirmekle yükümlüdür.
f) Trafik bilgilerinin muhafaza edilmesi: Erişim sağlayıcı olan veya telefon hizmeti
sunan işletmeci, kullanıcı sayısı, kimlik bilgileri ve görüşme süreleri ile altyapısı üzerinden
gerçekleşen görüşmelere ait trafik bilgilerini, bir yıl süreyle muhafaza etmekle yükümlüdür.
g) Hizmetin devamlılığı: İşletmeci, yetkilendirildiği kapsamda sunduğu elektronik
haberleşme hizmetini ve/veya kurduğu şebeke ve altyapısının işletimini durdurmadan veya
hizmeti sunmakla yükümlü olduğu yetkilendirme alanından geri çekmeden önce abonelik
sözleşmelerindeki yükümlülüklerini ifa ettiğini Kuruma belgeleriyle bildirir. İşletmeci,
hizmetin kesintisiz olarak sunulması için gereken tedbirleri almakla yükümlüdür.
ğ) Telsiz ücretleri: İşletmeci, kendi sistemine dâhil her türlü abonenin Kanun uyarınca
Kuruma ödemek zorunda olduğu telsiz ücretlerini abonelerinden Kurum adına tahsil ederek,
Kurum tarafından belirlenecek usuller çerçevesinde, Kurumun hesaplarına aktarmakla
yükümlüdür. Ayrıca İşletmeci, elektronik haberleşme hizmet, şebeke veya altyapısı için
kurduğu telsiz cihaz ve sistemleri ile ilgili ücretleri Kuruma öder.
h) Abonelik ilişkisi: İşletmeci, Kurumca belirlenen usul ve esaslara aykırı olmamak
üzere sistemine abone kaydetmekte serbesttir.
ı) İdari ücret: İşletmeci, 16 ncı maddede öngörülen idari ücreti ödemekle yükümlüdür.
i) Muhasebe kayıtlarının ayrımı: İşletmeci, her bir hizmet türü için sahip olduğu
yetkilendirme kapsamında yürüttüğü faaliyetlere ilişkin muhasebe kayıtlarını ayrı tutar. Sabit
ve mobil hizmetleri tek bir yetkilendirme altında sunan İşletmeci, sabit ve mobil hizmetlere
ilişkin muhasebe kayıtlarını ayrı ayrı tutmakla yükümlüdür.
j) Evrensel hizmet: İşletmeci, evrensel hizmetler ile ilgili olarak 5369 sayılı Evrensel
Hizmet Kanunu ve ilgili mevzuat hükümlerine uymakla yükümlüdür.
k) Terminal cihazlarının sisteme bağlanması: İşletmeci, ilgili teknik düzenlemelere
uygun olan terminal cihazlarını kendi sistemine bağlamak veya bağlanmasına izin vermekle
yükümlüdür.
l) Yetkilendirmenin feshi veya iptali: Kurum tarafından yetkilendirilen işletmeci, iptal
ettirmek için talepte bulunduğu yetkilendirme kapsamında hiçbir aboneye sahip olmadığını
veya aboneleriyle ilişkisini kestiğini beyan ederek yetkilendirmenin iptal edilmesi için
Kuruma yazılı talepte bulunabilir. Kurum, uygun görmesi halinde söz konusu yetkilendirmeyi
iptal edebilir. İşletmecinin herhangi bir mevzuata uymaması sonucu yetki belgesinin iptali
halinde, işletmeci Kurumun abone mağduriyetini gidermek için aldığı tedbirlere uymakla
yükümlüdür.
m) Altyapı kurma: İşletmeci, yetkilendirildiği hizmet kapsamında gereken yazılım ve
cihazları kendisi kurabilir. Bunların dışında kalan tüm altyapıyı aksi Elektronik Haberleşme
Hizmet, Şebeke ve Altyapılarının Tanım, Kapsam ve Süresinde belirtilmedikçe ilgili
mevzuata uygun olarak diğer işletmecilerden temin edebilir ve/veya ilgili yetkilendirmeyi alıp
kendi altyapısını kurabilir. Ayrıca işletmeci altyapılarını, gelişen teknolojilere göre
geliştirmek ve ilgili mevzuat çerçevesinde diğer işletmecilere kullandırmak hakkına sahiptir.
n) Uydu kapasitesi: İşletmeci, hizmet sunumuna yönelik uzay kesimi uydu kapasite
ihtiyaçlarını, ilgili kuruluşlardan serbestçe temin etme hakkına sahiptir.
o) Faturalandırma: İşletmeci ilgili mevzuat uyarınca aboneye fatura göndermekle
yükümlü olup, söz konusu mevzuat kapsamında diğer işletmecilerle faturalama hizmeti
sağlama hususunda anlaşma yapabilir.
ö) Acentelik ve diğer iş modelleri: İşletmeci, yetkilendirildiği hizmete ilişkin
sorumluluk kendisine ait olmak üzere yaygın ve verimli pazarlamaya yönelik olarak acentelik,
bayilik, tek satıcılık verebileceği gibi, servis sağlayıcılığı, çözüm ortaklığı, servis dağıtıcılığı
ve benzeri taşeronluk hizmetleri de alabilir. Bununla birlikte İşletmeci, sunduğu elektronik
haberleşme hizmetini kendi ad ve hesabına vermekle yükümlü olup, söz konusu hizmeti başka
kişi veya şirket adına sunulacak veya sunulduğu izlenimi edinilecek şekilde veremez.
İşletmecinin acenteleri aracılığıyla sunduğu elektronik haberleşme hizmetlerinde 6762 sayılı
Türk Ticaret Kanunu ve ilgili mevzuat hükümleri saklı kalmak kaydıyla, aşağıdaki usul ve
esaslar uygulanır.
1) İşletmeci, elektronik haberleşme sunulmasına yönelik kendi ad ve hesabına faaliyette
bulunmak üzere üçüncü kişilere acentelik verebilir. Ancak söz konusu kapsamdaki acenteler
alt acentelik veremez.
2) Elektronik haberleşme sunulması için gerekli olan altyapı ihtiyaçları, ilgili altyapı
işletmecilerinden İşletmeci veya İşletmeci ad ve hesabına olmak üzere acenteleri tarafından
talep edilmek zorundadır.
3) İşletmeci, acentelerinin faaliyetlerinin yetkilendirme kapsamında bulunmasını
sağlamakla yükümlü olup, bu çerçevede acentelerin yetkilendirmeye ilişkin ilgili mevzuat
hükümlerini ihlal etmeleri durumunda, söz konusu ihlalden İşletmeciler sorumludur.
4) İşletmeci, tüketici mağduriyetlerinin yaşanmaması amacıyla, acentelerin ilgili
mevzuat çerçevesinde hareket etmeleri için gerekli tedbirleri almakla yükümlüdür.
5) İşletmeci, uygulayacağı iş modellerinde, vergilendirme ve faturalama gibi hususlarda
ilgili mevzuat çerçevesinde faaliyet göstermek durumundadır.
p) Güvenlik ve müdahalelerin önlenmesi: İşletmeciler, haberleşme mahremiyeti ve
güvenliği ile şebeke güvenliğinin sağlanması ve korunması için, her türlü tedbiri almakla,
altyapı ve sistemlerinde teknolojik uyumu sağlamakla, elektronik haberleşmeye ilişkin bilgi,
belge ve verilerin gerek korunmasında, gerekse iletilmesinde gizlilik hükümlerine uymak ve
kanunla yetkilendirilmiş merci dışında başkasının bu bilgileri elde etmesini önlemekle
yükümlüdür. İşletmeci, vereceği elektronik haberleşme hizmeti, şebeke ve altyapısında
kullanılacak cihazlara, yetkisiz kişilerin erişimini ve bozucu/değiştirici müdahalelerini
önlemek amacıyla gerekli tedbirleri almakla yükümlüdür.
r) Yetkisiz girişimin önlenmesi: İşletmeci, kullanıcılarının internet üzerindeki yetkisiz
ve rahatsız edici girişimlerine meydan verilmemesi için gerekli tedbirleri almakla
yükümlüdür.
s) Erişim sağlayıcılığı: ISS, GSM, GMPCS, IMT–2000/UMTS işletmecisi ile uydu ve
kablo hizmetlerine ilişkin görev sözleşmesi sahibi işletmeciler gibi erişim sağlayıcı olan
işletmeci, yetkilendirildiği hizmet kapsamındaki faaliyetlerini yürütürken 4/5/2007 tarihli ve
5651 sayılı İnternet Ortamında Yapılan Yayınların Düzenlenmesi ve Bu Yayınlar Yoluyla
İşlenen Suçlarla Mücadele Edilmesi Hakkında Kanun ve ilgili mevzuatta yer alan erişim
sağlayıcılığı ile ilgili hükümlere uymakla yükümlüdür.
ş) Arama kartları: Yetkilendirilecek hizmetin sunulmasında kullanılacak arama
kartlarının üzerinde hizmeti sunan işletmecinin ticaret unvanı, müşteri hizmetleri numarası,
internet adresi, kartın geçerli son kullanma tarihi, kontör miktarı, kartın kullanım talimatı ile
seri numarası bilgilerinin açık ve anlaşılır biçimde belirtilmesi zorunludur.
t) Mücbir sebepler: Mücbir sebepler; doğal afetler, kanuni grev ve lokavt, genel salgın
hastalık, kısmi veya genel seferberlik ilanı ve Kurum tarafından belirlenecek benzeri diğer
hallerdir. Belirlenen mücbir sebeplerin yetkilendirme alanındaki hizmetlerin bütününü veya
çok sayıda kullanıcıyı etkileyecek nitelikte olması, işletmecinin kusuru ve ihmalinden
kaynaklanmamış olması, işletmecinin bu engeli ortadan kaldırmaya gücünün yetmemesi,
mücbir sebebin meydana geldiği tarihi izleyen 20 gün içinde işletmecinin bu durumu Kuruma
yazılı olarak bildirmesi ve yetkili merciler tarafından belgelendirilmesi esastır.
u) 5397 ve 5651 sayılı Kanunlar ve ilgili diğer kanunlarda getirilen yükümlülükler:
İşletmeciler, elektronik haberleşme sistemleri üzerinden millî güvenlikle, 5397 sayılı Bazı
Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun ve 5651 sayılı İnternet Ortamında Yapılan
Yayınların Düzenlenmesi ve Bu Yayınlar Yoluyla İşlenen Suçlarla Mücadele Edilmesi
Hakkında Kanun ve ilgili diğer kanunlarda getirilen düzenlemelerle ilgili taleplerin
karşılanmasına yönelik teknik altyapıyı, elektronik haberleşme sistemini hizmete sunmadan
önce kurumca belirlenecek usul, esas ve standartlarda, tüm harcamaları kendine ait olmak
üzere kurmak ve güncellemekle yükümlüdür. Halen elektronik haberleşme hizmeti sunan
işletmeciler de; söz konusu teknik altyapıyı, Kurum tarafından belirlenecek usul, esas ve
standartlarda, tüm harcamaları kendilerine ait olmak üzere kurmak ve güncellemekle
yükümlüdürler. İşletmeciler, 5397 ve 5651 sayılı Kanunlar ve ilgili diğer kanunlarda getirilen
düzenlemelerle ilgili olarak, tüm harcamaları kendilerine ait olmak üzere; ilgili mevzuat
gereği verilmesi gereken bilgi, belge ve veriyi kurum tarafından belirlenecek usul, esas ve
standartlarda eksiksiz ve zamanında kanunen yetkili mercie teslim etmekle, her türlü sistemin
işletilmesi bakımından, altyapı kullanımının sağlanması ile söz konusu sistemlerin çalışır
vaziyette tutulması için gerekli donanım, yazılım, bakım, onarım, teknik destek gibi gerekli
tedbiri almakla ve bunları etkileyen donanım, yazılım, altyapı ve şebekeye ilişkin
değişiklikleri Kurum onayını alarak yapmakla yükümlüdürler.
ü) Değişen şartlar: İşletmeci, yetkilendirildiği tarihte öngörülemeyen ancak daha sonra
ortaya çıkan şartlar çerçevesinde Kurum tarafından belirlenecek düzenlemelere uymakla
yükümlüdür.
v) Teknolojik yenileme: İşletmeciler, yetkilendirildikleri kapsamda vermekte olduğu
hizmetleri çeşitlendirmek, geliştirmek, güvenlik ve kalitesini arttırmak veya maliyetini
azaltmak amacıyla sistem ve altyapılarında teknolojik gelişmeleri takip ve yenileme hak ve
yükümlülüğüne sahiptir. Kurumdan frekans ve numara gibi ek kaynak talep etmemeleri
halinde bunu Kurumu bilgilendirerek yapabilirler.
(2) Ayrıca işletmeciler;
a) Yetkilendirmeye konu hizmetin birbiriyle uyumlu çalışabilmesini ve bu kapsamda
söz konusu hizmetler için şebekelerarası arabağlantıyı tam ve gereği gibi sağlamakla,
b) Son kullanıcılara ulusal numaralandırma planındaki numaralardan erişim sağlamakla,
c) Ortak yerleşim ve tesis paylaşımı ile ilgili düzenlemelere uymakla,
ç) Kişisel verilerin gizliliğinin korunmasına ilişkin düzenlemelere uymakla,
d) Hizmet kalitesi ve tüketicinin korunmasına ilişkin düzenlemelere uymakla,
e) Kanunlarla yetkili kılınan ulusal kurumlarca yasal dinleme ve müdahalenin
yapılmasına teknik olanak sağlamakla,
f) Afet durumlarındaki haberleşmenin kesintisiz devam edebilmesi için gerekli tedbirleri
almakla,
g) Elektronik haberleşme şebekelerinden kaynaklanan elektromanyetik alanlara kamu
sağlığını tehdit edecek şekilde maruz kalınmasının engellenmesi ile ilgili önlemleri Kanun ve
ilgili mevzuat çerçevesinde almakla,
ğ) Erişimle ilgili düzenlemelere uymakla,
h) Elektronik haberleşme şebekelerinin bütünlüğünü sürdürmekle,
ı) İlgili ulusal ve uluslararası teknik ve güvenlik standartlara ve spesifikasyonlarına
uyumluluk sağlamakla,
i) Geçiş hakkına ilişkin düzenlemelere uymakla,
j) İlgili mevzuat uyarınca Kurum tarafından istenen hizmetleri yerine getirmekle,
yükümlüdür.
Kullanım hakkı sahibi işletmecilerin hak ve yükümlülükleri
MADDE 20 – (1) Kullanım hakkı sahibi işletmeciler, 19 uncu maddede belirtilen hak
ve yükümlülüklere ilave olarak,
a) Frekans kullanım hakkının verildiği hizmet ya da şebeke türü ile numara kullanım
hakkının verildiği hizmetin kapsamı çerçevesinde hizmet sunmakla,
b) Frekans ve numaraları etkin ve verimli kullanmakla,
c) Zararlı elektromanyetik girişimi önlemekle,
ç) Numara taşınabilirliğine ilişkin düzenlemelere uymakla,
d) Rehber hizmeti sunmakla,
e) Yetkilendirme süresine uymakla,
f) Hak ve yükümlülüklerin devrine ilişkin hükümlere uymakla,
g) Kullanım hakkı ücretlerini eksiksiz ve zamanında ödemekle,
ğ) İhale sürecinde üstlenilen taahhütleri yerine getirmekle,
h) Frekans ve numara kullanımları ile ilgili Türkiye’nin taraf olduğu uluslararası
anlaşmalar çerçevesindeki hükümlere uymakla,
yükümlüdür.
(2) Bağlantı sağlama hakkı: Frekans kullanım hakkı sahibi olan ve birden fazla coğrafi
bölgede yetkilendirme almış işletmeci, yetkilendirildiği farklı coğrafi bölgeler arasında
bağlantı sağlama hakkına sahiptir. Kurum, işletmecinin bağlantı sağlamaya yönelik frekans
tahsis talebini, Milli Frekans Planı ve diğer düzenlemeler çerçevesinde değerlendirmek
suretiyle izin verebilir. Ancak birbirine sınır komşusu olmayan coğrafi bölgeler arasında
bağlantı sağlarken, söz konusu bağlantıyı varsa o bölgede yetkilendirilmiş işletmecilerden
temin eder.
(3) Kullanım Hakkı çerçevesinde hak ve yükümlülük devri: İşletmecinin sayısı
sınırlandırılmamış kullanım hakkı kapsamında kullandığı frekansın ve numaranın tamamını
devretmek istemesi halinde 19 uncu maddenin birinci fıkrasının (b) bendi hükmü uyarınca
işlem yapılır. İşletmecinin sayısı sınırlandırılmamış kullanım hakkı kapsamında kullandığı
frekansın bir kısmını spektrum ticareti çerçevesinde devretmek istemesi halinde, devralacak
olan şirketin aynı hizmete yönelik Kurumca yetkilendirilmiş işletmeci olması halinde her iki
işletmecinin birlikte Kuruma yapacakları başvurunun Kurumca onaylanmasını müteakip devir
işlemi gerçekleştirilir. Devralacak olan şirketin işletmeci olmaması halinde ise 7 nci maddede
öngörülen şartları taşıması ve bu şirketin dolduracağı, Kurum tarafından belirlenen kullanım
hakkı başvuru formunun yanı sıra Kurumca istenecek diğer bilgi ve belgelerle birlikte
frekansın devir izni için Kuruma başvurması gerekir. Kurumun devri uygun bulduğuna
yönelik yazılı izin vermesi halinde, bu izni müteakip bir ay içerisinde frekansın devredileceği
şirket adına yetkilendirme türüne göre kullanım hakkı belgesi düzenlenir. Numara kaynağının
bir kısmının devir edilmek istenmesi halinde, ilgili mevzuat hükümleri uyarınca işlem yapılır.
(4) Katma değerli elektronik haberleşme hizmetleri sadece söz konusu hizmetleri
sunmaya yetkili işletmecilerce Kurum tarafından bu hizmetlerin sunulması için belirlenmiş
numaralar üzerinden sunulur.
(5) Sayısı sınırlandırılmış kullanım hakkı sahibi işletmeci, bu Yönetmelikte yer alan hak
ve yükümlülüklere ek olarak araştırma–geliştirme, kapsama alanı yükümlülüğü gibi ilgili
ihale şartnamesinde ve sayısı sınırlandırılmış kullanım hakkı yetki belgesinde yer alan
koşulları sağlamakla ve düzenlemelere uymakla yükümlüdür.
(6) Kurum, sektörün ihtiyaçları, uluslararası düzenlemeler, teknolojide meydana gelen
gelişmeler doğrultusunda ek hak ve yükümlülükler getirebilir.
ÜÇÜNCÜ KISIM
Hizmet Sunumu ve Çeşitli Hükümler
BİRİNCİ BÖLÜM
Hizmet Sunumuna İlişkin Hükümler
Hizmet sunumunun engellenmesi
MADDE 21 – (1) Kurum, kamu güvenliği, kamu sağlığı ve benzeri kamu yararı
gereklerinden kaynaklanan sebeplerin tespiti halinde, şirketlerin elektronik haberleşme
alanında faaliyete geçmelerini veya elektronik haberleşme sağlamalarını gerektiğinde
Bakanlığın görüşünü de alarak engelleyebilir.
Yetkisiz hizmet sunumu
MADDE 22 – (1) Elektronik haberleşme hizmeti, şebekesi veya altyapısı için Kanunun
10 uncu maddesi çerçevesinde Kurum tarafından verilen deneme izinleri hariç olmak üzere,
Kurum tarafından yetkilendirilmeksizin, elektronik haberleşme tesisi kuran, işleten veya
elektronik haberleşme hizmeti verenlerin tesisleri Kurumun talebi üzerine ilgili mülki idare
amirlerince kapatılarak faaliyetlerine son verilir.
Deneme izni
MADDE 23 – (1) Kurum, Türkiye Cumhuriyeti kanunlarına göre kurulmuş sermaye
şirketleri, araştırma–geliştirme kuruluşları ile kamu kurum ve kuruluşlarının, test ve/veya
deneme ve/veya gösterim amaçlı olarak kurmak ve kullanmak istedikleri elektronik
haberleşme altyapı ve hizmetlerine geçici süre ile izin verebilir.
Geçici süreli kullanımlar
MADDE 24 – (1) Kanunun 10 uncu maddesi kapsamında verilen deneme izinleri hariç
olmak üzere; geçici olarak düzenlenen fuar, sergi, konferans, konser, spor, araştırma,
geliştirme ve benzeri faaliyetlerde kullanılacak telsiz cihaz ve sistem izinleri ilgili mevzuat
uyarınca verilir.
İKİNCİ BÖLÜM
Çeşitli ve Son Hükümler
İdari yaptırımlar
MADDE 25 – (1) İşletmecinin faaliyetlerinin yetkilendirme şartlarına ve ilgili mevzuata
aykırı olması durumunda Kanunun 60 ıncı maddesi uyarınca idari para cezası veya diğer
yaptırımlar uygulanır. Yetkilendirmenin iptal edildiği hallerde Kurum abonelerin
menfaatlerini korumak için gerekli tedbirleri alır.
İşletmecilerin ilan edilmesi
MADDE 26 – (1) Kurum, işletmecilerin gerekli bilgilerini içeren listeyi resmi internet
sitesinde güncel olarak ilan eder.
İlgili metinler
MADDE 27 – (1) Bildirim Formu, Kullanım Hakkı Başvuru Formu, Elektronik
Haberleşme Hizmet, Şebeke ve Altyapılarının Tanım, Kapsam ve Süreleri, Sayısı
Sınırlandırılmamış Kullanım Hakkı Yetki Belgesi örneği ile ilgili diğer metinler Kurul kararı
ile belirlenir.
Hak iddiasında bulunulamayacağı
MADDE 28 – (1) Bu Yönetmeliğe göre yapılacak yetkilendirme, Kurumca tahsis edilen
frekans, numara ve uydu pozisyonu üzerinde işletmeciye yetkilendirme kapsamı dışında bir
hak doğurmaz.
Yürürlükten kaldırılan yönetmelik
MADDE 29 – (1) 26/8/2004 tarihli ve 25565 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan
Telekomünikasyon Hizmet ve Altyapılarına İlişkin Yetkilendirme Yönetmeliği yürürlükten
kaldırılmıştır.
(2) İlgili mevzuatta Telekomünikasyon Hizmet ve Altyapılarına İlişkin Yetkilendirme
Yönetmeliğine yapılan atıflar, bu Yönetmeliğe yapılmış sayılır.
GEÇİCİ MADDE 1 – (1) Telekomünikasyon ruhsatı veya genel izin ile
yetkilendirilmiş olan işletmeciler, bu Yönetmelik uyarınca Kuruma bildirimde bulunmuş veya
gerekli olduğu durumlarda yetkilendirmelerindeki süre ile sınırlı olarak kullanım hakkı almış
sayılırlar.
(2) Bu kapsamda, Karasal Hatlar Üzerinden Veri İletim Hizmetine ilişkin olarak
Kurumdan 2. Tip Telekomünikasyon Ruhsatı almış olan işletmeciler, Altyapı İşletmeciliği
Hizmetine yönelik olarak Kuruma bildirimde bulunmuş sayılırlar. İşletmecinin aynı zamanda
Altyapı İşletmeciliği Hizmeti yetkilendirmesinin olması halinde, Karasal Hatlar Üzerinden
Veri İletim Hizmeti yetkilendirmesi kendiliğinden iptal olmuş sayılır.
(3) Kablo Platform Hizmetine ilişkin olarak Kurumdan 2. Tip Telekomünikasyon
Ruhsatı almış olan işletmeciler, Altyapı İşletmeciliği Hizmeti, İnternet Servis Sağlayıcılığı ve
Kablolu Yayın hizmeti için Kuruma bildirimde bulunmuş sayılırlar. Telefon hizmeti sunmak
isteyen Kablo Platform Hizmeti işletmecilerinin ise, Sabit Telefon Hizmetine yönelik olarak
Kuruma bildirimde bulunmaları ya da Kullanım Hakkı için ayrıca başvuruda bulunmaları
gerekir.
(4) Uzak Mesafe Telefon Hizmetine ilişkin olarak Kurumdan 2. Tip Telekomünikasyon
Ruhsatı almış olan işletmeciler, numara tahsis durumlarına göre Sabit Telefon Hizmetine
yönelik Kuruma bildirimde bulunmuş ya da Kurumdan kullanım hakkı almış sayılırlar.
(5) Kablolu ve Kablosuz İnternet Servis Sağlayıcılığı kapsamında Kurumdan genel izin
almak suretiyle kayıtlanmış olan işletmeciler, İnternet Servis Sağlayıcılığı için Kuruma
bildirimde bulunmuş sayılırlar.
(6) Uydu Telekomünikasyon Hizmetine ilişkin olarak Kurumdan 2. Tip
Telekomünikasyon Ruhsatı almış olan işletmeciler Uydu Haberleşme Hizmeti; Uydu Platform
Hizmetine ilişkin olarak Kurumdan 2. Tip Telekomünikasyon Ruhsatı almış olan işletmeciler
ise Uydu Platform Hizmetine yönelik Kuruma bildirimde bulunmuş sayılırlar.
(7) Ortak Kullanımlı Telsiz Hizmeti ve Rehberlik Hizmetine ilişkin olarak Kurumdan 2.
Tip Telekomünikasyon Ruhsatı almış olan işletmeciler, aynı hizmetlere yönelik Kurumdan
kullanım hakkı almış sayılırlar. Aynı yetkilendirme alanında analog ve sayısal olarak birden
fazla Ortak Kullanımlı Telsiz Hizmeti yetkilendirmesine sahip olan işletmecilere,
yetkilendirme süresi en uzun olan dikkate alınarak teknolojiden bağımsız olarak tek bir
kullanım hakkı yetki belgesi düzenlenir.
(8) Altyapı İşletmeciliği Hizmeti ve GMPCS Mobil Telefon Hizmetine ilişkin olarak
Kurumdan 2. Tip Telekomünikasyon Ruhsatı almış olan işletmeciler, numara ve frekans
kullanma durumlarına göre aynı hizmetlere yönelik Kuruma bildirimde bulunmuş ya da
Kurumdan kullanım hakkı almış sayılırlar.
GEÇİCİ MADDE 2 – (1) İşletmecilerden 2010 yılında tahsil edilecek 2009 yılına ait
idari ücretlerin hesaplanmasında, yetkilendirme süresi esas alınmak kaydıyla, 1/1/2009–
31/12/2009 dönemindeki, İnternet Servis Sağlayıcısı olan işletmecilerin ise 10/5/2009–
31/12/2009 dönemindeki net satışları dikkate alınır.
GEÇİCİ MADDE 3 – (1) Kurum ile imtiyaz sözleşmesi imzalamış işletmeciler ile
Altyapı İşletmeciliği Hizmeti ve Ortak Kullanımlı Telsiz Hizmeti sunan işletmeciler, bu
Yönetmeliğin yürürlük tarihine kadar kendilerine yapılmış olan numara, Radyolink (R/L) ve
frekans tahsislerinden doğan ve yetkilendirme yıldönümlerine kadar geçecek süre için kıst
olarak hesaplanacak 2009 yılı kullanım hakkı ücretlerini, kullanım hakkı ücretlerinin Resmî
Gazete’de yayımlanmasını müteakip 10 Mayıs 2009 tarihinden itibaren yetkilendirme
yıldönümlerine kadar olan kıst ücretlerini işletmeciye tebliğini takip eden en geç bir ay
içerisinde ödemekle yükümlüdürler. İmtiyaz sözleşmesi sahibi işletmeciler için yetkilendirme
yıldönümü olarak her yılın 10 Mayıs tarihi esas alınır.
(2) Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten önce yetkilendirilmiş ve bu maddenin
birinci fıkrasında zikredilenler dışında kalan işletmeciler, yetkilendirme tarihlerine tekabül
eden tarihe kadar 2009 yılı kullanım hakkı ücretlerini ödemekle yükümlüdürler.
(3) Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten önce yetkilendirilmiş işletmecilerin, bu
maddenin birinci ve ikinci fıkralarında belirtilen sürelerin bitimini takip eden iki aylık sürenin
sonuna kadar kullanım hakkı ücretini (Katma Değer Vergisi dâhil olmak üzere) 6183 sayılı
Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 51 inci maddesinde belirtilen gecikme
zammı oranı kadar gecikme faizi ile birlikte yatırmaması durumunda kullanım hakkı/ek
kaynak tahsisi, söz konusu iki aylık sürenin sonu itibariyle herhangi bir işleme gerek
kalmaksızın iptal olmuş kabul edilir. İptal edilen kullanım hakkına/ek kaynak tahsisine ilişkin
söz konusu iki aylık dönem için hesaplanacak kullanım hakkı ücreti (Katma Değer Vergisi
dâhil olmak üzere) ve bu ücretin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında
Kanunun 51 inci maddesinde belirtilen gecikme zammı oranı kadar iki aylık faiz Kanunun 11
inci maddesinin altıncı fıkrası uyarınca Kurumun bildirimi üzerine ilgili vergi dairesince tahsil
olunur.
GEÇİCİ MADDE 4 – (1) Görev ve İmtiyaz Sözleşmesi sahibi işletmeciler,
sözleşmelerindeki hükümler yanında 19 ve 20 nci maddedeki hak ve yükümlülüklere
tabidirler. Görev ve imtiyaz sözleşmesi sahibi işletmecilerin bunlara ek olarak tabi olduğu
özel hususlar aşağıdaki şekildedir:
a) Yetkilendirmeye ilişkin kısıtlama: İmtiyaz ve görev sözleşmesi ile yetkilendirilmiş
işletmecilerin sayısı sınırlandırılmış kullanım hakkı kapsamındaki hizmet ve altyapılara ilişkin
ihalelere girip giremeyecekleri ilgili mevzuat ve ihale şartnamesinde belirtilir.
1) GSM İmtiyaz Sözleşmesinin süresi sonunda yenilenmemesi halinde İmtiyaz
Sözleşmesinin işletmenin devri hükmü uyarınca Kuruma devri gereken tesislerden, IMT–
2000/UMTS hizmetinin verilmesi için gerekli olanların kullanılmasına, Kurumun
belirleyeceği bedel ve şartlarda Kurum tarafından izin verilebilir.
2) İşletmecinin GSM hizmetlerine ilişkin imtiyaz sözleşmesinin herhangi bir nedenle
feshedilmesi sonucunu doğuran ihlaller, tarafı olduğu IMT–2000/UMTS hizmetine dair
imtiyaz sözleşmesinin de feshi sonucunu doğurur.
b) İmtiyaz sözleşmesinin devri: Kurumla İmtiyaz sözleşmesi imzalayan işletmeci,
imtiyaz sözleşmesini devretmek istemesi durumunda, imtiyaz sözleşmesini devralacak
şirketin 7 nci maddede yer alan şartları taşıdığına dair bilgi ve belgelerin yanı sıra Kurumca
istenecek diğer bilgi ve belgelerle birlikte Kuruma devir izni için başvurur. İmtiyaz
sözleşmeleri; Kurumun imtiyaz sözleşmesinin devrini uygun bulduğuna yönelik yazılı izin
vermesi halinde, Danıştay görüşünün alınmasını müteakip bir ay içerisinde imtiyaz
sözleşmesini devralacak şirketle yenilenir. İmtiyaz sözleşmesi ile yetkilendirilen işletmeci, bu
yetkilendirmeyi Türkiye’de aynı hizmet ve altyapıya ilişkin yetkilendirme almış olan
şirketlere, bu şirketlerin ortaklarına veya bu şirketlerin ortaklarının doğrudan veya dolaylı bir
biçimde hisse sahibi oldukları ya da başka yollarla kontrolleri altında bulundurdukları
şirketlere ve iştiraklerine ve bunların tamamının yöneticileri ile birinci ve ikinci dereceden
kan ve kayın hısımlarına hangi surette olursa olsun devredemez.
c) Görev ve imtiyaz sözleşmesi sahibi işletmecilerin hisse devri: Kurumla Görev ve
İmtiyaz sözleşmesi imzalayan işletmeciye ait hisseler, ilgili mevzuat ve imtiyaz sözleşmesi
hükümleri çerçevesinde devredilebilir. Hisseleri alacak kişilerin, 7 nci maddede belirtilen
şartları taşıması gerekmektedir. Görev ve İmtiyaz sözleşmesi sahibi işletmeci, her türlü hisse
devri, edinimi ve hareketleri halinde Kurumu en geç bir ay içerisinde bilgilendirir. Görev ve
imtiyaz sözleşmesi sahibi işletmeciler bakımından kontrol unsurunun el değiştirmesine yol
açan hisse devir, edinim ve hareketleri, Kurumun yazılı izni ile gerçekleştirilir. Hisselerin bu
Yönetmelikte belirtilen usullere uyulmaksızın devredilmesi veya edinilmesi halinde;
Kurumun idari para cezası ve diğer idari müeyyide ve tedbirleri uygulama hakkı saklı kalmak
kaydıyla, anılan devrin Kurumca uygun bulunmaması ve Kurumca belirlenen süre içerisinde
uygun hale getirilmemesi halinde söz konusu yetkilendirme Kurum tarafından iptal edilir.
Hisseleri borsaya arz edilen İşletmecilerin, borsada gerçekleşen hisse devirleri bu hükmün
dışındadır.
ç) Ek kaynak tahsisi: İşletmecilerin münhasıran imtiyaz ve görev sözleşmeleri konusu
hizmetlerin verilmesi amacıyla yetkilendirmesi kapsamında bulunan kaynaklar dışında ek
kaynak tahsisine ihtiyaç duymaları halinde o kaynağa karşılık gelen kullanım hakkı ücretini
ödemek suretiyle ilgili mevzuat uyarınca Kurum tarafından kaynak tahsisi yapılabilir.
Sözleşme sahibi işletmeciler, imtiyaz ve görev sözleşmelerinin ilk imza tarihinden sonra
kendilerine yapılan numara, Radyolink (R/L) ve frekans tahsisleri için bu Yönetmeliğin
yürürlük tarihinden itibaren kullanım hakkı ücreti ödemekle yükümlüdür.
d) Kaynağın geri alınması ve değişiklik yapılması: Görev ve imtiyaz sözleşmeleri
bakımından, tahsis edilen frekans ve numara kaynağının geri alınması ve değişiklik yapılması
konularında, ilgili ihale şartnamesi ve/veya sözleşmesinde belirtilen usul ve esaslar dâhilinde
işlem yapılır.
(2) Kurumla görev veya imtiyaz sözleşmesi imzalamış olan işletmeci, her yıl görev veya
imtiyaz sözleşmesinde belirtilen ilgili matrah üzerinden ve söz konusu sözleşmede belirtilen
oranda ve tarihte Kurum masraflarına katkı payı öder. Kurum masraflarına katkı payının
süresi içerisinde ödenmemesi halinde 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü
Hakkında Kanunun 51 inci maddesine göre hesaplanacak gecikme zammı oranı kadar faiz
uygulanır.
(3) Kurum ile Kıyı Emniyeti Genel Müdürlüğü arasında imzalanmış olup, Kanunun
yürürlüğe girdiği tarihte herhangi bir işleme gerek kalmaksızın iptal edilmiş sayılan Görev
Sözleşmesindeki hizmetler ile Kanunla Telsiz İşletme Müdürlüğüne verilen görevler herhangi
bir yetkilendirmeye tabi olmaksızın yürütülmeye devam eder.
(4) Kurumla imzalanmış olan imtiyaz sözleşmeleri ve Türksat Uydu Haberleşme Kablo
TV ve İşletme A.Ş. ile imzalanmış olan görev sözleşmesi; süre bitimi, fesih, iptal veya
başkaca herhangi bir nedenle sona ermelerine kadar mevcut hükümleri uyarınca
geçerliliklerini devam ettirirler. 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun 1 inci maddesinin
son fıkrasında yer alan tanımlar ilgili olduğu sözleşmenin konusu itibariyle bu fıkra
uygulamasında geçerliliklerini sürdürürler.
(5) Kurumla imtiyaz sözleşmesi imzalamış olan GSM ve IMT–2000/UMTS hizmeti
sunan işletmeciler, imtiyaz sözleşmelerine ek olarak, sunmakta oldukları hizmete ilişkin
Elektronik Haberleşme Hizmet, Şebeke ve Altyapılarının Tanım, Kapsam ve Sürelerinin,
Sayısı Sınırlandırılmış Kullanım Hakkı Kapsamında Kaynak Tahsisi İçeren Hizmetler
bölümünde yer alan hak ve yükümlülüklere tabidirler.
Yürürlük
MADDE 30 – (1) Bu Yönetmelik 10/5/2009 tarihinden geçerli olmak üzere yayımı
tarihinde yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 31 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Kurul Başkanı yürütür.
[R.G. 28 Mayıs 2009 – 27241]
—— • ——
Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu Kararı
2802 sayılı Hâkimler ve Savcılar Kanununun 21 inci maddesine göre 2 yıllık yükselme
sürelerini aldıkları aylıkta Nisan 2009 dönemi sonuna kadar bitiren adli yargı Hâkim,
Cumhuriyet başsavcı ve savcıları ile idari yargı Hâkimlerinin adlarını belirtir listeler 2802
sayılı Hâkimler ve Savcılar Kanununun 22 nci maddesi gereğince aşağıda gösterilmiştir.
Sürelerini doldurdukları halde bu listede adlarını bulamayanlar ilan tarihinden itibaren
otuz gün içinde Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kuruluna yazılı olarak başvurmak sureti ile
durumlarının yeniden incelenmesini isteyebilirler.
[R.G. 27 Mayıs 2009 – 27240]
—— • ——
Anayasa Mahkemesi Kararları
Esas Sayısı : 2003/60
Karar Günü : 2.5.2008
İPTAL DAVASINI AÇAN: Anamuhalefet Partisi (Cumhuriyet Halk Partisi) TBMM
Grubu Adına Grup Başkanvekilleri Oğuz OYAN, Mustafa ÖZYÜREK, Haluk KOÇ ve 129
Milletvekili
İPTAL DAVASININ KONUSU: 1.5.2003 günlü, 4856 sayılı “Çevre ve Orman
Bakanlığı Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun’un;
1) 2. maddesinin (h) bendinin,
2) 42. maddesinin (d) bendi ile değiştirilen 14.7.1965 günlü, 657 sayılı “Devlet
Memurları Kanunu”nun (I) sayılı “Ek Gösterge Cetveli”nin “II Teknik Hizmetler Sınıfı”
bölümünün (b) bendinin,
3) Geçici 2. maddesinin üçüncü fıkrasının,
4) 44. maddesinin (a) bendinin,
Anayasa’nın 2., 10. ve 11. maddelerine aykırılığı savıyla iptali ve yürürlüğünün
durdurulması istemidir.
……………………………………………………………..
III- İLK İNCELEME
Anayasa Mahkemesi İçtüzüğü’nün 8. maddesi uyarınca, Mustafa BUMİN, Haşim
KILIÇ, Samia AKBULUT, Yalçın ACARGÜN, Sacit ADALI, Ali HÜNER, Fulya
KANTARCIOĞLU, Ertuğrul ERSOY, Tülay TUĞCU, Ahmet AKYALÇIN ve Mehmet
ERTEN’in katılımlarıyla 26.6.2003 tarihinde yapılan ilk inceleme toplantısında, dosyada
eksiklik bulunmadığından işin esasının incelenmesine oybirliğiyle karar verilmiştir.
IV- ESASIN İNCELENMESİ
Dava dilekçesi ve ekleri, işin esasına ilişkin rapor, iptali istenilen Yasa kuralları,
dayanılan Anayasa kuralları ve bunların gerekçeleri ile diğer yasama belgeleri okunup
incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Yasa’nın 2. Maddesinin (h) Bendinin İncelenmesi
Dava dilekçesinde, “çevre düzeni planı hazırlama” görevinin Çevre ve Orman
Bakanlığı’na verilmesinin hukuk düzeninde bir takım çelişki ve belirsizliklerin ortaya
çıkmasına neden olduğu, Bayındırlık ve İskan Bakanlığı’nın kuruluş ve sorumluluklarının
düzenlenmiş olduğu 180 ve 209 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamelerde ve 3194 sayılı İmar
Kanunu’nun 9. maddesi kapsamında çevre düzeni planlarının Bayındırlık ve İskan
Bakanlığı’nca hazırlanıp onaylandığı, Anayasa Mahkemesi ve Danıştay’ın muhtelif
kararlarında da bu durumun ortaya konulmuş olduğu, dolayısıyla “çevre düzeni planları”
hazırlatma yetki ve görevinin her iki bakanlığın da görev alanına girmesi sonucunda hukuki
belirsizliğe yol açtığı belirtilerek, kuralın Anayasa’nın 2. ve 11. maddelerine aykırı olduğu
ileri sürülmüştür.
Anayasa’da ve ilgili 3046 sayılı Bakanlıkların Kuruluşu ve Görev Esasları Hakkında
Kanun’da yer alan düzenlemeler, yasa koyucuya, toplumsal ihtiyaçlar doğrultusunda
bakanlıkların görevlerini belirleme yetkisini vermektedir. Yasa koyucu, Çevre Bakanlığı’nın
1991 yılında kuruluşundan itibaren Bayındırlık ve İskan Bakanlığı ile Çevre Bakanlığı
arasında yetki çatışmasına neden olan “çevre düzeni planı” hazırlanması, onaylanması ve
uygulanması yetki ve görevini iptali istenilen kuralla Çevre ve Orman Bakanlığı’na vermiştir.
Çevre düzeni planı konusunda yetkili olan bakanlığın belirlenerek yetki karmaşasına
son verilmesi “kamu yararı” kavramı ile ilgilidir. Hukuk devleti ilkesinin öğeleri arasında
yasaların kamu yararına dayanması ilkesi vardır. Bilindiği üzere, bütün kamusal işlemlerin
yönelmek zorunda oldukları nihai hedef kamu yararının gerçekleştirilmesidir. Kanunun amaç
öğesi bakımından anayasaya uygun sayılabilmesi için kamu yararı dışında bir amaç
gözetilmeden çıkarılmış olması gerekir. Bu ilkenin anlamı kamu yararı düşüncesi olmaksızın
başka deyimle yalnızca özel çıkarlar için veya yalnızca belli kişilerin yararına olarak herhangi
bir yasa kuralının konulamayacağıdır. Anayasada belirtilen amacı, ya da kamu yararını
gerçekleştirmek amacıyla, yasa koyucunun belli bir sonuca ulaşmak için değişik yolların
seçiminde siyasi takdir yetkisine sahip olduğu açıktır.
Açıklanan nedenlerle, çevre düzeni planı hazırlanması konusunda iki bakanlık arasında
yıllardır var olan çatışmayı sona erdirmeye yönelik olan düzenleme kamu yararına uygun
olup, Anayasa’nın 2. ve 11. maddelerine aykırı değildir. İptal isteminin reddi gerekir.
2) Yasa’nın 42. Maddesinin (d) Bendinin İncelenmesi
Dava dilekçesinde, 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 36/b maddesinde “Teknik
Hizmetler Sınıfı”nın düzenlenmiş olduğu ve bu sınıftaki mesleklerin de yüksek mühendis,
mühendis, yüksek mimar, mimar, jeolog, hidrojeolog, jeofizikçi, fizikçi, kimyager,
matematikçi, istatistikçi, yöneylemci, şehir plancısı, bölge plancısı olarak belirlenmiş olduğu,
bu unvanlara sahip olan devlet memurlarının 1970-1990 yılları arasında eşit özlük haklarına
sahip olduğu, 9.4.1990 günlü, 418 sayılı Kanun Hükmünde Kararname ile özlük haklarının
ayrıldığı, 418 sayılı KHK’nin Anayasa Mahkemesi’nce iptal edildiği, benzer düzenlemeler
içeren 18.5.1994 günlü, 527 sayılı Kanun Hükmünde Kararname’nin de iptal edildiği, bu
düzenlemelerle teknik ve fen bilimi veren, temel matematik, fizik ve kimyaya dayalı
kariyerlere sahip olarak, aynı kuruluşlarda eşdeğer görevleri yapan fen lisansiyerleri ile
mühendis-mimar grubu arasında ayrım meydana getirildiği ifade edilmiştir.
Dilekçede ayrıca, Teknik Hizmetler Sınıfı’nın (a) bendinde yer alan meslek grupları ile
(b) bendinde yer alanlar arasında, eğitim düzeyleri ve yaptıkları iş bakımından böyle bir
ayrımı gerektirecek fark bulunmadığı, böyle bir ayrımın makul bir nedene dayanmaması,
kamu yararını esas almaması ve aynı sınıftaki meslekler arasında farklılıklar yaratması
nedenleriyle Anayasa’nın 10. maddesine aykırı olduğu; 10. maddeye aykırı olan bir
düzenlemenin Anayasa’nın 2. ve 11. maddelerine de aykırı olduğu ileri sürülmüştür.
Anayasa’nın 10. maddesinde, “Herkes, dil, ırk, renk, cinsiyet, siyasî düşünce, felsefî
inanç, din, mezhep ve benzeri sebeplerle ayırım gözetilmeksizin kanun önünde eşittir.
Kadınlar ve erkekler eşit haklara sahiptir. Devlet, bu eşitliğin yaşama geçmesini sağlamakla
yükümlüdür. Hiçbir kişiye, aileye, zümreye veya sınıfa imtiyaz tanınamaz. Devlet organları
ve idare makamları bütün işlemlerinde kanun önünde eşitlik ilkesine uygun olarak hareket
etmek zorundadırlar.” denilerek hukukun temel ilkelerinden olan eşitlik ilkesine yer
verilmiştir.
Anayasa’nın bu ilkesi ile aynı hukuksal durumda olan kişilerin aynı kurallara bağlı
tutulması, değişik hukuksal durumda olanların ise değişik kurallara bağlı tutulmasının bir
aykırılık oluşturmayacağı kabul edilmiştir.
Yasa önünde eşitlik; herkesin her yönden aynı kurallara bağlı olacağı anlamına gelmez.
Yasaların uygulanmasında dil, ırk, renk, cinsiyet, siyasî düşünce, felsefî inanç, din ve mezhep
ayrılığı gözetilmesi ve bu nedenlerle eşitsizliğe yol açılması Anayasa katında geçerli
görülemez. Bu mutlak yasak, birbirinin aynı durumda olanlara ayrı kuralların uygulanmasını
ve ayrıcalıklı kişi ve toplumların yaratılmasını engellemektedir. Kimi yurttaşların haklı bir
nedene dayanarak değişik kurallara bağlı tutulmaları eşitlik ilkesine aykırılık oluşturmaz.
Durum ve konumlarındaki özellikler, kimi kişiler ya da topluluklar için değişik kuralları ve
değişik uygulamaları gerekli kılabilir. Özelliklere, ayrılıklara dayandığı için haklı olan
nedenler, ayrı düzenlemeyi aykırı değil, geçerli kılar. Aynı durumda olanlar için ayrı
düzenleme aykırılık oluşturur. Anayasa’nın amaçladığı eşitlik, eylemli değil hukuksal
eşitliktir. Aynı hukuksal durumlar aynı, ayrı hukuksal durumlar ayrı kurallara bağlı tutulursa
Anayasa’nın öngördüğü eşitlik çiğnenmiş olmaz. Başka bir anlatımla, kişisel nitelikleri ve
durumları özdeş olanlar arasında, yasalara konulan kurallarla değişik uygulamalar yapılamaz.
Durumlardaki değişikliğin doğurduğu zorunluluklar, kamu yararı ya da başka haklı nedenlere
dayanılarak yasalarla farklı uygulamalar getirilmesi, Anayasa’nın eşitlik ilkesinin
çiğnendiğini göstermez.
657 sayılı Kanun’da hizmet sınıfları itibarıyla, özellikle yetenekli eleman temininde
karşılaşılan güçlüklerin aşılması amacıyla belli sınıflara öncelik tanındığı gibi; hizmet sınıfları
içerisinde de böyle bir tercihin yapılması söz konusu olmuştur. Ek göstergelerin tespitinde,
meslek grupları bakımından farklı düzenlemeler öngörülmesi yasa koyucunun takdirindedir.
Eşitlik ilkesine aykırılıktan söz edilebilmesi için bir yasanın aynı hukuksal durumda
olanlar arasında bir ayırım veya ayrıcalık yaratması gerekir. Mühendis ya da mimar unvanlı,
teknik hizmetler sınıfına mensup Devlet memurları ile yüksek öğrenim görmekle birlikte
farklı unvanlarda olan teknik hizmetler sınıfına mensup Devlet memurları aynı hukuksal
konumda değillerdir. Dolayısıyla bu unvanlar arasında ek gösterge farklılıklarının
bulunmasının eşitsizliğe yol açtığı ileri sürülemez.
Açıklanan nedenlerle; aynı hizmet sınıfı içerisinde yer almakla birlikte farklı meslek
gruplarına farklı ek gösterge tayin edilmesi Anayasa’nın 10. maddesine aykırı değildir. İptal
isteminin reddi gerekir.
Kuralın Anayasa’nın 2. ve 11. maddeleriyle ilgisi görülmemiştir.
3) Yasa’nın Geçici 2. Maddesinin Üçüncü Fıkrasının İncelenmesi
Dava dilekçesinde, eski görevlerinde iken almakta oldukları mali hakları toplamından
daha düşük mali haklar sağlayan bir göreve atanan söz konusu personele ödenecek tazminat
miktarının belirlenmesinde ilgilinin eski görevinde en son ayda almakta olduğu mali haklar
toplamının baz alındığı oysa, memur maaşlarına zaman içerisinde zam veya başka
düzenlemelerle artışların yapıldığı, dava konusu yasal düzenlemenin eski görevinden daha
düşük mali haklar sağlayan bir göreve atanan ve aradaki farkın kendilerine tazminat olarak
ödenmesi öngörülen kişileri, tazminat miktarının belirlenmesinde ileride yapılacak zamları
dikkate almaması nedeniyle mağdur etmekte olduğu, bu nedenle dava konusu yasa kuralının
kazanılmış hakların korunması ilkesine ve netice olarak Anayasa’nın 2. maddesinde yer alan
hukuk devleti ilkesine ve dolayısıyla Anayasa’nın 11. maddesinde yer alan Anayasa’nın
üstünlüğü ve bağlayıcılığı ilkesine aykırı olduğu ileri sürülmüştür.
Kazanılmış haklara saygı ilkesi, hukuk devletinin genel ilkelerinden birisini
oluşturmaktadır. Kazanılmış bir haktan söz edilebilmesi için bir hakkın, yeni yasadan önce
yürürlükte olan kurallara göre bütün sonuçlarıyla fiilen elde edilmiş olması gerekmektedir.
Kazanılmış hak, kişinin bulunduğu statüden doğan, tahakkuk etmiş ve kendisi yönünden
kesinleşmiş ve kişisel alacak niteliğine dönüşmüş haktır. Bir statüye bağlı olarak ileriye
dönük, beklenen haklar ise bu nitelikte değildir.
Dava konusu düzenleme ile bir kısım personelin kadrosuz kaldıkları ve bu durumdaki
personelin, Bakanlıkta boş bulunan durumlarına uygun kadrolara, bir yıl içerisinde
atanacakları ve yeni atandıkları kadrolarda elde ettikleri mali hakların eski kadrolarına bağlı
olarak en son ayda almakta oldukları mali haklarından az olması halinde aradaki farkın
tazminat olarak ödeneceği öngörülmüştür.
Statü hukukunda, memurlara yapılacak parasal hak ödemeleri bakımından ilgilinin
bulunduğu kadronun gözetilmesi esastır. Kadro unvanının değişmesi halinde de özlük hakları,
ilgilinin yeni kadro unvanı gözetilerek belirlenmektedir. Bir kadroya ilişkin parasal haklar,
kural olarak bir başka kadroda bulunanlar yönünden kazanılmış hak oluşturmamaktadır.
Çevre Bakanlığı ve Orman Bakanlığı’nda dava konusu düzenlemede yer alan kadrolarda
görev yapmakta iken iki bakanlığın birleşmesi sonucunda kadroları kaldırılan personelin
önceki kadro unvanlarına bağlı hakları, halen bulundukları statüden doğan, tahakkuk etmiş ve
kendileri yönünden kesinleşmiş ve kişisel alacak niteliğine dönüşmüş bir hak niteliğinde
olmadığından kazanılmış bir hakkın ihlali söz konusu değildir.
Açıklanan nedenle, dava konusu kural Anayasa’nın 2. maddesine aykırı değildir. İptal
Kuralın Anayasa’nın 11. maddesiyle ilgisi görülmemiştir.
4) Yasa’nın 44. Maddesinin (a) Bendinin İncelenmesi
Dava dilekçesinde, 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’na 4856 sayılı Kanun’un 42.
maddesini (d) bendi ile eklenen (I) sayılı cetvelin “(II) Teknik Hizmetler Sınıfı” başlıklı
bölümün (b) bendinin yürürlük tarihinin 21.10.2001 tarihi olarak belirlenmesinin, yargı
kararları ile (I) sayılı cetvelin “(II) Teknik Hizmetler Sınıfı” başlıklı bölümün (a) bendinde yer
alan daha yüksek ek gösterge rakamlarına göre aylık alanların kazanılmış haklarını
korumadığı, bu nedenle de 44. maddenin (a) bendinin Anayasa’nın 2., 10., ve 11. maddelerine
aykırı olduğu ileri sürülmüştür.
527 sayılı KHK ile değiştirilen 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’na ekli (I) sayılı
cetvelin “(II) Teknik Hizmetler Sınıfı” başlıklı bölümün (b) bendinde yer alan şehir plancısı,
bölge plancısı, fizikçi, matematikçi, istatistikçi, kimyager, ekonomici ve jeomorfolog
ibarelerinin Anayasa Mahkemesi’nce iptal edilmesiyle bu unvanları taşıyan Devlet
memurlarına (I) sayılı cetvelin “(II) Teknik Hizmetler Sınıfı” başlıklı bölümün (a) bendinde
yer alan ek gösterge rakamları üzerinden aylık ödenmesini sağlamadığı gibi (c) bendinde yer
alan “Kadroları bu sınıfa dahil olup da yukarıda sayılanlar dışındaki yüksek öğrenim
mezunları” için öngörülen daha düşük ek gösterge rakamları üzerinden aylık ödenmesine yol
açmıştır. Dava konusu düzenleme yapılırken kuralın yürürlük tarihi öne çekilerek, (I) sayılı
cetvelin “(II) Teknik Hizmetler Sınıfı” başlıklı bölümün (c) bendinde yer alan “Kadroları bu
sınıfa dahil olup da yukarıda sayılanlar dışındaki yüksek öğrenim mezunları” için öngörülen
ek gösterge rakamları esas alınarak aylık ödemesi yapılan Devlet Memurlarına geçmişe
yönelik olarak ödeme yapılması olanağı getirilmiştir. Dolayısıyla yürürlük tarihinin geriye
çekilmesi kazanılmış hakların kaybedilmesine neden olmadığı gibi, (I) sayılı Ek Gösterge
Cetvelinin, Teknik Hizmetler Sınıfı bölümünün (b) bendinde yer almakla birlikte, Anayasa
Mahkemesi’nin iptal kararı sonucunda daha düşük ek gösterge rakamları üzerinden aylık
ödenen Teknik Hizmetler Sınıfı’nda yer alan Devlet memurlarına geçmişe dönük ödeme
yapılabilmesine olanak sağlamaktadır.
Açıklanan nedenle, dava konusu kural Anayasa’nın 2. ve 10. maddelerine aykırı
değildir. İptal isteminin reddi gerekir.
Kuralın Anayasa’nın 11. maddesiyle ilgisi görülmemiştir.
V- YÜRÜRLÜĞÜN DURDURULMASI İSTEMİ
1.5.2003 günlü, 4856 sayılı “Çevre ve Orman Bakanlığı Teşkilat ve Görevleri Hakkında
Kanun’un;
1- 2. maddesinin (h) bendinin,
2- 42. maddesinin (d) bendi ile değiştirilen 14.7.1965 günlü, 657 sayılı “Devlet
Memurları Kanunu”nun (I) sayılı “Ek Gösterge Cetveli”nin “II Teknik Hizmetler Sınıfı”
3- Geçici 2. maddesinin üçüncü fıkrasının,
4- 44. maddesinin (a) bendinin,
YÜRÜRLÜKLERİNİN DURDURULMASI İSTEMİNİN REDDİNE, 26.6.2003
gününde E. 2003/60, K. 2003/5 (Yürürlüğü Durdurma) ile oybirliğiyle karar verilmiştir.
VI- SONUÇ
1.5.2003 günlü, 4856 sayılı Çevre ve Orman Bakanlığı Teşkilât ve Görevleri Hakkında
Kanun’un;
1- 2. maddesinin (h) bendinin,
2- 42. maddesinin (d) bendi ile değiştirilen 14.7.1965 günlü, 657 sayılı Devlet
Memurları Kanunu’nun (I) sayılı “Ek Gösterge Cetveli”nin “II- Teknik Hizmetler Sınıfı”
3- Geçici 2. maddesinin üçüncü fıkrasının,
4- 44. maddesinin (a) bendinin,
Anayasa’ya aykırı olmadığına ve iptal isteminin REDDİNE, 2.5.2008 gününde
OYBİRLİĞİYLE karar verildi.
[R.G. 30 Mayıs 2009 – 27243]
—— • ——
Esas Sayısı
: 2005/165
İTİRAZ YOLUNA BAŞVURAN : Mersin Asliye Ticaret Mahkemesi
İTİRAZIN KONUSU : 29.6.1956 günlü, 6762 sayılı Türk Ticaret Kanunu’nun 324.
maddesi ile 9.6.1932 günlü, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 4949 sayılı Yasa ile
değiştirilen 179 ve 179/a maddelerinin Anayasa’nın Başlangıcı ile 10., 48. ve 166.
maddelerine aykırılığı savıyla iptali istemidir.
I- OLAY
Türk Ticaret Kanunu’nun 324. ve İcra İflas Kanunu’nun 179. ve 179/a maddelerine
göre iflasın bir yıl müddetle ertelenmesine karar verilmesi istemiyle açılan davada, itiraz
konusu kuralların Anayasa’ya aykırı olduğu kanısına varan Mahkeme, iptali için
başvurmuştur.
……………………………………………….
IV- İLK İNCELEME
Anayasa Mahkemesi İçtüzüğü’nün 8. maddesi gereğince, Tülay TUĞCU, Haşim
KILIÇ, Sacit ADALI, Fulya KANTARCIOĞLU, Ahmet AKYALÇIN, Mehmet ERTEN, A.
Necmi ÖZLER, Serdar ÖZGÜLDÜR, Şevket APALAK, Serruh KALELİ, Osman Alifeyyaz
PAKSÜT’ün katılımlarıyla 28.12.2005 gününde yapılan ilk inceleme toplantısında dosyada
eksiklik bulunmadığından işin esasının incelenmesine oybirliğiyle karar verilmiştir.
V- ESASIN İNCELENMESİDava dilekçesi ve ekleri, işin esasına ilişkin rapor, iptali
istenilen Yasa kuralı, dayanılan ve ilgili görülen Anayasa kuralları ve bunların gerekçeleri ile
diğer yasama belgeleri okunup incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:Başvuru
kararında, iflasın ertelenmesine ilişkin hükümler içeren itiraza konu kuralların borçlular ile
alacaklılar arasında eşitsizliğe neden olduğu, iflasın ertelenmesi sırasında alacaklıların rıza
veya muvafakati aranmaksızın borçlu şirket aleyhine yapılan takiplerin durdurulması yönünde
ihtiyati tedbir kararı verilmekte olması nedeniyle, iflasın ertelenmesi kurumunun sadece
borçlu şirketi koruduğu, bu durumun alacaklıların menfaatini olumsuz yönde etkilediği,
iflasın ertelenmesi uygulamasında borçlu şirketlerin kısmen veya tamamen kayyumlar
aracılığıyla idare edileceği belirtilmesine karşın, uygulamada kayyumların seçimi,
yeterlilikleri ve çalışma yöntemlerinden kaynaklanan nedenlerle rasyonel bir idare tarzı
oluşturulamadığı, borçlu şirket ile alacaklılar arasındaki ilişkilerin özel hukuk hükümlerine
göre tarafların serbest iradeleri ile kurulmuş olmasına rağmen, bu ilişkideki taraflardan
birisinin basiretli bir tacir gibi hareket etme yükümlülüğünü ihlal ederek sözleşmeye aykırı
davranması üzerine harekete geçen diğer tarafın iradesine aykırı olarak iflasın ertelenmesi
kurumu ile hakimin sözleşmeye müdahalesine olanak tanınmasının Anayasa’da düzenlenen
sözleşme özgürlüğü ilkesine aykırı bulunduğu, belirtilen nedenlerle itiraza konu kuralların
Anayasa’nın Başlangıcı ile 10., 48. ve 166. maddelerine aykırı olduğu ileri sürülmüştür.
2949 sayılı Anayasa Mahkemesinin Kuruluşu ve Yargılama Usulleri Hakkında
Kanun'un 29. maddesine göre, Anayasa Mahkemesi, yasaların Anayasa'ya aykırılığı
hususunda ilgililer tarafından ileri sürülen gerekçelere bağlı kalmak zorunda olmadığından,
iptali istenen kural ilgisi nedeniyle Anayasa'nın 167. maddesi yönünden de
incelenmiştir.İtiraza konu kurallar iflasın ertelenmesi ile ilgili düzenlemeleri oluşturmaktadır.
İflasın ertelenmesi, borca batık durumda olduğu saptanan sermaye şirketleri veya
kooperatiflerin, kendileri ya da alacaklılarının önerdiği iyileştirme projesinin, mahkemenin
vereceği süre içerisinde uygulanmasıyla, borca batık durumdan kurtulmalarına olanak
sağlayan ve haklarında iflas kararı verilmesini önleyen bir kurumdur. Böylece iflasın eşiğine
gelmiş olmakla birlikte düzelme şansı olan şirketlerin faaliyette bulunarak tekrar mali
durumlarını düzeltebilmelerine olanak tanınmaktadır.
Türk Ticaret Kanunu’nun itiraz konusu 324. maddesinin birinci fıkrasında iflasın
ertelenmesi ve usulüne ilişkin kurallar düzenlenmiş, ikinci fıkrasında da yalnızca anonim
şirketler bakımından iflasın ertelenmesine karar verilebileceği hükmüne yer verilmiştir.
17.7.2003 günlü, 4949 sayılı Kanun’la İcra ve İflas Kanunu’nun 179., 179/a ve 179/b
maddelerinde yapılan düzenlenmelerle, Türk Ticaret Kanunu’nda sadece anonim şirketler için
öngörülen iflasın ertelenmesi, tüm sermaye şirketleri ve kooperatifler için uygulanabilir hale
getirilmiştir.
Anayasa’nın 48. maddesinin ikinci fıkrasında, “Devlet, özel teşebbüslerin millî
ekonominin gereklerine ve sosyal amaçlara uygun yürümesini, güvenlik ve kararlılık içinde
çalışmasını sağlıyacak tedbirleri alır” denilmekte, 167. maddesinin birinci fıkrasında ise,
Devletin, para, kredi, sermaye, mal ve hizmet piyasalarının sağlıklı ve düzenli işlemelerini
sağlayıcı ve geliştirici tedbirleri alacağı belirtilmektedir. Buna göre, ülke ekonomisi açısından
sahip oldukları geniş etki alanı dikkate alınarak, sermaye şirketleri ve kooperatiflerin, belirli
yoğunlukta mali sıkıntıya düştükleri her durumda hemen iflasına karar vermek yerine,
iyileştirmenin mümkün olabileceği kimi hallerde iflasın ertelenmesi ve hakim gözetiminde
şirketle ilgili iyileştirme tedbirlerinin alınabilmesini içeren kuralların Anayasa’nın 48. ve 167.
maddeleri kapsamında olduğu açıktır. İflas hukuku alanında modern hukuk dünyasına hakim
olan yeni anlayış da ekonomik varlığını sürdürebilme yeteneğine sahip olan işletmelerin borca
batık duruma ya da aciz haline düşmeleri halinde, iflasa mahkum edilmek suretiyle ticari
yaşamdan silinmelerinin ve bundan doğacak olumsuz sonuçların önlenmesini
amaçlamaktadır.
Anayasa’nın 10. maddesinde öngörülen eşitlik ilkesinin amacı, aynı durumda bulunan
kişilerin yasalar karşısında aynı işleme bağlı tutulmalarını sağlamak, ayırım yapılmasını ve
ayrıcalık tanınmasını önlemektir. Bu ilkeyle, aynı durumda bulunan kişi ve topluluklara ayrı
kurallar uygulanarak yasa karşısında eşitliğin çiğnenmesi engellenmiştir. Yasa önünde eşitlik,
herkesin her yönden aynı kurallara bağlı tutulacağı anlamına gelmez. Durumlarındaki
özellikler, kimi kişiler ya da topluluklar için değişik kuralları ve uygulamaları gerektirebilir.
Aynı hukuksal durumlar aynı, ayrı hukuksal durumlar farklı kurallara bağlı tutulursa
Anayasa’da öngörülen eşitlik ilkesi zedelenmez. İflası ertelenen şirketlerin ekonomiye
kazandırılmalarının yanı sıra alacaklıların tümünün korunmasını amaçladığı anlaşılan itiraz
konusu kurallar karşısında alacaklılarla borçlular aynı hukuksal konumda bunmadıklarından
Anayasa’nın eşitlik ilkesine aykırı bir yön görülmemiştir. Açıklanan
nedenlerle,
itiraz
konusu 29.6.1956 günlü, 6762 sayılı Türk Ticaret Kanunu’nun 324. maddesi ile 9.6.1932
günlü, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 4949 sayılı Yasa ile değiştirilen 179 ve 179/a
maddeleri Anayasa'ya aykırı değildir. İptal isteminin reddi gerekir.
İtiraz konusu kuralların Anayasa’nın Başlangıcı ve 166. maddesiyle ilgisi
görülmemiştir.
VI- SONUÇ
1- 29.6.1956 günlü, 6762 sayılı Türk Ticaret Kanunu’nun 324. maddesinin,
2- 9.6.1932 günlü, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun;
a- 17.7.2003 günlü, 4949 sayılı Yasa’nın 49. maddesiyle değiştirilen 179.
maddesinin,
b- 17.7.2003 günlü, 4949 sayılı Yasa’nın 50. maddesiyle eklenen 179/a maddesinin,
Anayasa’ya aykırı olmadığına ve itirazın REDDİNE, 8.1.2009 gününde
[R.G. 30 Mayıs 2009 – 27243]
—— • ——
İTİRAZ YOLUNA BAŞVURAN : Karşıyaka 1. Ağır Ceza Mahkemesi
İTİRAZIN KONUSU : 26.9.2004 günlü, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 21.
maddesinin (2) numaralı fıkrasının Anayasa’nın 2., 10. ve 17. maddelerine aykırılığı savıyla
iptali istemidir.
I- OLAY
Sanık hakkında adam öldürme ve yaralama suçlarından dolayı cezalandırılması
istemiyle açılan kamu davasında, itiraz konusu kuralın Anayasa’ya aykırı olduğu kanısına
varan Mahkeme, iptali için başvurmuştur.II- İTİRAZIN GEREKÇESİ
Başvuru kararının gerekçe bölümü şöyledir:
“5237 Sayılı Yasanın 21/1. maddesinde kast, “suçun kanuni tanımındaki unsurlarını
bilerek ve istenerek gerçekleştirilmesidir.” şeklinde tanımlanmıştır.
Aynı Yasanın 21/2. maddesinde ise “kişinin, suçun kanuni tanımındaki unsurların
gerçekleşebileceğini öngörmesine rağmen, fiilli işlemesi halinde olası kast vardır. Bu halde,
ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasını gerektiren suçlarda müebbet hapis cezasının, müebbet
hapis cezasını gerektiren suçlarda 20 yıldan 25 yıla kadar hapis cezasına hüküm olunur; diğer
suçlarda ise temel ceza üçte birden yarısına kadar indirilir.” hükmü konularak öncelikle olası
kast tanımlaması yapılmış ve sonrasında ise olası kast durumunda cezanın indirime tabi
tutulacağı öngörülmüştür.
Türkiye Barolar Birliği tarafından 21-22.05.2004 tarihinde Ankara da düzenlenen
Toplumsal Değişim Sürecinde Türk Ceza Kanunu Reformu adlı paneldeki konuşmaların
derlenerek yayınlanmasına ilişkin Türkiye Barolar Birliğince hazırlanarak yayınlanmış,
TÜRK CEZA KANUNU REFORMU adlı kitapta yer alan görüşler değerlendirildiğinde,
öğretide yasada yer alan kast ve olası kast tanımlamalarının eleştirildiği ve olası kast
tanımında belirtilen şeyin olası kast değil bilinçli taksir olduğu açıklanmıştır. Tüm
eleştirilerde olası kastın belirlenmesi açısından sadece neticenin öngörülmesinin yeterli
olmadığı, bunun bilinçli taksir halinde de var olması gerektiği, olası kast ile bilinçli taksirin
birbirinden ayrılabilmesi için başkaca unsurlara da yer verilmesi gerektiği açıklanmıştır. 5237
sayılı Yasayı Adalet Alt Komisyonunda kaleme alan üç teorisyenden biri olan Doç.Dr.Adem
Sözüer eleştirilere yanıt olarak, belirtilen eserin birinci kitabının 40. sayfasında ve ikinci
paragrafta belirtildiği gibi şu açıklamayı yapmıştır. “Burada olası kast tanımı ile tasarıdaki
bilinçli taksir arasındaki ayrımı yapmak zorlaşmıştır, bir anlamda bilinçli taksirin içi
boşaltılmıştır denilebilir. Ancak burada kabullenme görüşü kabul edilirse sorun
çözülebilir - bu, tabi uygulamanın ortaya çıkacağı şeydir-. Buna göre eğer bir kişi sonucu
öngörüyor ve buna rağmen bu sonucu kabulleniyorsa, bu durumda olası kast, diğer
durumlarda bilinçli taksirin varlığı kabul edilerek bu ayrım konulabilir, ama bu,
tartışmaya ve eleştiriye açık bir konudur.”
Bu açıklama, öğretideki eleştiriler ve görüşler gözönüne alınarak tanımlama
yapmak gerekirse,
Kast, öngörülen ve suç oluşturan bir fiili gerçekleştirmeye yönelen irade şeklinde
tanımlanabilir. (Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.06.1985 gün 83-330 sayılı kararı)
Olası kast ise, öngördüğü ve istediği sonucu gerçekleştirmek için işlediği fiillere
bağlı olarak ortaya çıkan sonuçlar açısından, sonucun öngörülmüş olmasına rağmen
failin bu sonucun gerçekleşip gerçekleşmeyeceği açısından umursamazca hareket etmesi,
sonucu istemiş olmamasına karşın adeta gerçekleşen bu sonuçlarda kabullenmiş olması
durumu olarak tanımlanabilir. Yargıtay Ceza Genel Kurulunun gerek yukarıda tarih ve
sayıları belirtilen kararında ve gerekse 10.06.1988 gün 56-340 sayılı, 06.01.1996 gün 339-10
sayılı kararlarında bu belirleme yapılarak, gerçekleşen ikincil sonuçlar açısından öngörme
dışında faillin istememiş olmama durumunun söz konusu olduğu ve bu durumda gerçekleşen
sonuçlardan da gayri muayyen (olası -muhtemel) kast nedeniyle sorumlu tutulması gerektiği
açıklanmıştır.
Somut bir örnek vermek gerekirse, herhangi bir kişiyi öldürmeye karar vermiş olan
şahıs bu bireyi bir grup içerisinde gördüğünde, şahsı hedef alarak gerçekleştirileceği atışlar
sonucu yanında ve yakınındaki bireylerinde zarar göreceğini, yaralama ya da ölüm sonucunun
üçüncü kişiler açısından da gerçekleşebileceğini öngörmesine rağmen, önlem almaksızın ve bu
sonuçların gerçekleşip gerçekleşmeyeceğini umursamadan, deyim yerinde ise, olursa olsun
düşüncesi ile hareket ederek ateşli silahla birden çok kez ateş ederek hedefini öldürmüş
veya yaralamış, hedefi dışında kalan üçüncü kişilerinde isabet alarak onların ölümlerine ya
da yaralanmalarına neden olmuş ise, hedefi açısından doğrudan kast nedeniyle, üçüncü
kişiler açısından ise dolaylı ya da olası kast nedeniyle sorumlu tutulacaktır.
Bu örnekte ve yargılamaya konu olayda söz konusu olduğu gibi şahıs hedef aldığı
kişinin bulunduğu ortamda yanında ve çevresinde üçüncü kişilerin bulunduğunu
görmekte, onların gerçekleştirmiş olduğu fiil nedeniyle zarar görebileceklerini öngörmekte,
gerçekleşmesi muhtemel bu sonucu umursamadan, hiçbir önlem almadan ve kabullenerek
ateş etmekte ve hedefi dışındaki üçüncü kişileri öldürmekte veya yaralamaktadır. 5237
sayılı Yasanın 21/2. maddesi bu tür umursamazca davranışlarda bulunan kişiye olası kast
ile işlemiş olduğu suçlar açısından ceza indirimi öngörmektedir. Öngörülen bu indirimin
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 2., 10 ve 17. maddeleri hükümlerine aykırı olduğu
sonucuna varılmıştır.
Anayasamızın 2. maddesinde Türkiye Cumhuriyetinin demokratik, laik ve sosyal bir
hukuk devleti olduğu belirtilmiş, 10. maddede kanun önünde eşitlik ilkesi düzenlenmiş ve 17.
madde de ise kişinin dokunulmazlığı, maddi ve manevi varlığı başlığı altında yaşama ve vücut
bütünlüğüne dokunulmama hakları düzenlenmiştir.
26.11.2002 gün, 2001/79 esas 2002/194 karar sayılı Anayasa Mahkemesi kararında
“Anayasanın ikinci maddesinde belirtilen hukuk devleti, eylem ve işlemleri hukuka uygun,
insan haklarına saygı gösteren, bu hak ve özgürlükleri koruyup güçlendiren, her alanda
adaletli bir hukuk düzeni kurup bunu geliştirerek sürdüren, Anayasa’ya aykırı durum ve
tutumlardan kaçınan, hukuku tüm devlet organlarına egemen kılan, Anayasa ve hukukun
üstün kurallarıyla kendini bağlı sayıp yargı denetimine açık olan, yasaların üstünde yasa
koyucunun da bozamayacağı temel hukuk ilkeleri ve Anayasa bulunduğu bilincinde olan
devlettir.
Ceza kanunları, Anayasanın konuya ilişkin kuralları başta olmak üzere ceza
hukukunun ana ilkeleri ile ülkenin genel durumu, sosyal ve ekonomik hayatın
gereksinmeleri göz önüne alınarak saptanacak ceza politikasına göre düzenlenir. Bu
nedenle, yasa koyucunun öncelikle, Anayasa’nın ikinci maddesinde nitelikleri, beşinci
maddesinde de temel amaç ve görevleri belirtilen hukuk devleti ilkesine ve anılan
maddelerde yer alan adalet ilkesine uygunluğunu gözetmesi gerekir.
Yasaların kamu düzenin kurulması ve korunması, kamu yararının sağlanması
amacına yönelik olması, genel, objektif, adil kurallar içermesi ve hakkaniyet ölçütlerini
gözetmesi hukuk devleti olmanın gereğidir.” açıklamasını yaparak, hukuk devleti ilkesi ile
amaçlananın ne olduğunu ayrıntıları ile belirtmiş ve düzenleme yapılırken adalet ve
hakkaniyet ölçütlerinin de gözetilmesinin zorunlu olduğundan söz edilmiştir .
Yine Anayasa Mahkemesinin 26.05.1998 gün ve 1997/32 esas, 1998/25 karar sayılı
kararında Anayasada düzenlenen, yasa önünde eşitlik kuralının, herkesin her yönden aynı
kurallara bağlı olacağı anlamına gelmediği, kimi yurttaşların haklı bir nedene dayanarak
değişik kurallara bağlı tutulmalarının eşitlik ilkesine aykırılık oluşturmayacağı açıklaması
yapıldıktan sonra, “Aynı hukuki durumda bulunanlardan kimileri için farklı kurallar
uygulanmasının haklı gösterecek nedenler anlaşılabilir, amaçla ilgili, makul ve adil olması
ölçütleri ile hukuksal biçim ve içerik kazanmaktadır. Getirilen düzenleme herhangi bir
biçimde, birbirini tamamlayan, doğrulayan ve güçlendiren bu üç ölçütten birine uymuyorsa
eşitlik ilkesine aykırılık vardır. Çünkü, eşitliği bozduğu ileri sürülen kural haklı bir nedene
dayanmamaktadır.” açıklaması yapılmış ve Anayasa’nın onuncu maddesinde belirtilen yasa
önünde eşitlik ilkesinde neyin anlaşılması gerektiği belirlenmiştir.
Yukarıda Anayasa Mahkemesi kararlarına gönderme yapılarak belirtilen ikinci
maddedeki hukuk devleti ilkesi ve onuncu maddesindeki eşitlik ilkesi açısından
değerlendirme yapıldığında, asıl hedef aldığı kişiye yönelik gerçekleştirdiği eylemler
nedeniyle yanında ve çevresinde bulunan birden çok kişinin de zarar görebileceğini ön
görmesine rağmen umursamazca ve insan yaşamını ve vücut bütünlüğünü hiçe sayarak
birden çok kez ateşli silahla ateş ederek üçüncü kişilerin ölümüne yada yaralanmalarına
neden olan şahıslar açısından yapılacak ceza indiriminin Anayasa Mahkemesi
kararlarında belirtilen kavramlarla ifade etmek gerekirse, ceza hukukuun ana ilkeleri,
ülkenin genel durumu, sosyal hayatın gereksinmelerine göre saptanacak ceza politikası
gereği olduğunu, adalet ilkesini gözettiğini, adil kurallar olduğunu ve hakkaniyet
ölçütünü gözeterek konulmuş bir kural olduğunu kabul etmek mümkün olmadığı gibi,
doğrudan kast ile olası kast arasında yaratılan eşitsizliğin anlaşılabilir, amaçla ilgili
makul ve adil olduğunu kabul etmekte mümkün değildir. Bu nedenlerle 5237 sayılı
Yasanın 21/2. maddesinde öngörülen indirim hükmü, somut olayda uygulanması olası
norm niteliğini taşıyan 5237 sayılı Yasanın 81/1, 86/1, 86/3-e ve 87/1-d maddeleri ile
bağlantılı olarak değerlendirme yapıldığında, Anayasa’nın iki ve onuncu maddelerine
aykırıdır.
Ayrıca, gerek öğretide ve gerekse 5237 sayılı Yasanın gerekçesinde olası kast kavramı
açıklanırken gösterilen tüm örnekler öldürme ve yaralama suçları ile ilgilidir. Genel
hükümler arasında yer almış olmasına rağmen denilebilir ki, olası kast kavramının ve bu
kavrama bağlı olarak düzenlenen indirim hükmünün öldürme ve yaralama suçları dışında
uygulanması da mümkün değildir. Yaşama hakkı Anayasanın onyedinci maddesinde mutlak
ve istisna kabul etmez haklar arasında düzenlenmiş olduğu gibi, Avrupa İnsan Hakları
Sözleşmesinin ikinci maddesinde de mutlak haklar arasında düzenlenmiş, gerek Anayasada
ve gerekse Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinde yaşama hakkı ile ilgili düzenleme
yapılırken, bu hakkın istisnaları aynı madde de düzenlenerek genel sınırlama hükümlerinin
bu hak açısından uygulanamayacağı da kabul edilmiştir. Anayasanın onyedinci maddesinde
yaşama hakkı yanında vücut dokunulmazlığı hakkının da mutlak olarak korunduğu
gözönüne alındığında ve yukarıda olası kast ve olası kasta bağlı ceza indirim hükmünün
sadece öldürme ve yaralama suçlan açısından uygulanabilecek bir hüküm olduğu da
açıklanmış olduğuna göre, 5237 sayılı Yasanın 21/2. maddesinin yukarıda da belirtildiği gibi
88/1, 86/1, 86/3-e 87/1. maddeleri açısından mutlak olarak korunması gereken yaşam ve vücut
dokunulmazlığı hakkını düzenleyen Anayasa’nın onyedinci maddesine de aykırı olduğu da
açıktır.
Tüm bu nedenlerle, 5237 sayılı Yasanın 21/2. maddesinin Anayasa’nın 2., 10. ve 17.
maddelerine aykırı olduğu kanısında olduğumuzdan Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 152/1.
maddesine göre Anayasa Mahkemesine başvurulması ve dava sonucunun 5 ay süre ile
beklenmesi gerektiği görüşündeyiz.”
III- YASA METİNLERİ
A- İtiraz Konusu Yasa Kuralı
26.9.2004 günlü, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun itiraz konusu kuralı da içeren 21.
maddesi şöyledir:
“Kast
Madde 21- (1) Suçun oluşması kastın varlığına bağlıdır. Kast, suçun kanuni
tanımındaki unsurların bilerek ve istenerek gerçekleştirilmesidir.
(2) Kişinin, suçun kanuni tanımındaki unsurların gerçekleşebileceğini öngörmesine
rağmen, fiili işlemesi halinde olası kast vardır. Bu halde, ağırlaştırılmış müebbet hapis
cezasını gerektiren suçlarda müebbet hapis cezasına, müebbet hapis cezasını gerektiren
suçlarda yirmi yıldan yirmibeş yıla kadar hapis cezasına hükmolunur; diğer suçlarda ise
temel ceza üçte birden yarısına kadar indirilir.”
B- İlgili Yasa Kuralı
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 22. maddesinin ilgili görülen üçüncü fıkrası
şöyledir:
“Kişinin öngördüğü neticeyi istememesine karşın, neticenin meydana gelmesi halinde
bilinçli taksir vardır; bu halde taksirli suça ilişkin ceza üçte birden yarısına kadar
artırılır.”C- Dayanılan Anayasa Kuralları
Başvuru kararında Anayasa’nın 2., 10. ve 17. maddelerine dayanılmıştır.
IV- İLK İNCELEME
Anayasa Mahkemesi İçtüzüğü’nün 8. maddesi gereğince, Tülay TUĞCU, Haşim
KILIÇ, Sacit ADALI, Fulya KANTARCIOĞLU, Ahmet AKYALÇIN, Mehmet ERTEN, A.
Necmi ÖZLER, Serdar ÖZGÜLDÜR, Şevket APALAK, Serruh KALELİ ve Osman
Alifeyyaz PAKSÜT’ün katılımlarıyla 29.9.2005 günü yapılan ilk inceleme toplantısında,
dosyada eksiklik bulunmadığından işin esasının incelenmesine oybirliğiyle karar verilmiştir.
V- ESASIN İNCELENMESİ
Başvuru kararı ve ekleri, işin esasına ilişkin rapor, itiraz konusu Yasa kuralı, ilgili
görülen Yasa kuralı, dayanılan Anayasa kuralları ve bunların gerekçeleri ile diğer yasama
belgeleri okunup incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
A- İtiraz Konusu Kuralın Anlam ve Kapsamı
5237 sayılı TCK.’nun 21. maddesinin ilk fıkrasında suçun oluşmasının kastın varlığına
bağlı olduğu öngörülmüş ve kast, suçun kanuni tanımındaki unsurların bilerek ve istenerek
gerçekleştirilmesi şeklinde tanımlanmıştır. Bu nedenle, failin kastından söz edebilmek için
yasal tanımda yer alan tüm unsurları bilmesi ve istemesi gerekir. Yasa’nın 21. maddesinin
ikinci fıkrasında ise suçun manevi unsuru kusurluluğun bir şekli olan olası kast hali
düzenlenerek 765 sayılı TCK’da yer almayan, ancak uygulamada var olan durum
yasalaşmıştır.
Yasa’nın 21. maddesinin itiraz konusu ikinci fıkrasının birinci tümcesinde olası kast,
kişinin suçun kanuni tanımındaki unsurların gerçekleşebileceğini öngörmesine rağmen fiili
işlemesi hali olarak tanımlanmış; ikinci tümcesinde olası kastın varlığı halinde temel cezada
yapılacak indirimler belirtilmiştir. Olası kast halinde; doğrudan kasttan farklı olarak somut
olayda suçun maddi unsurlarının gerçekleşmesi, fail tarafından muhakkak değil, muhtemel
addedilmektedir.
Madde gerekçesinde itiraz konusu kural ile ilgili olarak; “...Madde metninde doğrudan
kasttan ayrı olarak olası kast da tanımlanmıştır. Olası kast durumunda suçun kanuni
tanımında yer alan unsurlardan birinin, somut olayda gerçekleşebileceği öngörülmesine
rağmen, kişi fiili işlemektedir. Diğer bir deyişle, fail unsurların meydana gelmesini
kabullenmektedir...” denilmektedir.
Yasa’nın 22. maddesinin üçüncü fıkrasında bilinçli taksir, kişinin öngördüğü neticeyi
istememesine karşın, neticenin meydana gelmesi hali olarak tanımlanmıştır.
Birbirlerine yakın kavramlar olsalar da, olası kasıt ya da bilinçli taksirle hareket eden
kişilerin psikolojik durumları arasında farklılıklar mevcut olması nedeniyle bunlar için değişik
yaptırımlar öngörülmüştür.
Bilinçli taksirde fail, neticenin meydana gelmesini istemez, gerçekleşmemesi için
gerekeni yapar ve gerçekleşme imkân ve ihtimalinin varlığını kabul ettiği durumda hareketi
yapmaktan vazgeçer. Olası kastta ise, fail hareketinin hukuka aykırı netice meydana
getirebileceğini öngörmekle beraber, meydana gelmesi mümkün ve muhtemel netice onu
hareketi yapmaktan alıkoymaz. Bir başka ifadeyle, fail neticenin meydana gelmesini
doğrudan istememekte ancak bunu kabullenmektedir.
B- Anayasa’ya Aykırılık Sorunu
Başvuru kararında, kuraldaki olası kast tanımı eleştirilerek, bilinçli taksir kavramı ile
arasındaki ayrımın tam olarak ortaya konulmadığı, kuralın uygulanması suretiyle ceza
indirimi öngörülmesinin, doğrudan kast ile olası kast arasında eşitsizlik oluşturduğu, ayrıca
belirtilen ceza indiriminin sadece öldürme ve yaralama suçları için uygulanabilmesi nedeniyle
mutlak olarak korunması gereken yaşam ve vücut dokunulmazlığının ihlal edildiği, bu
nedenlerle itiraz konusu kuralın Anayasa’nın 2., 10. ve 17. maddelerine aykırı olduğu ileri
sürülmüştür.
Anayasa’nın 2. maddesinde belirtilen hukuk devleti, insan haklarına dayanan, bu hak ve
özgürlükleri koruyup güçlendiren, eylem ve işlemleri hukuka uygun olan, her alanda adaletli
bir hukuk düzeni kurup bunu geliştirerek sürdüren, Anayasa’ya aykırı durum ve tutumlardan
kaçınan, hukuku tüm devlet organlarına egemen kılan, Anayasa ve yasalarla kendini bağlı
sayan, yargı denetimine açık, Anayasa’nın ve yasaların üstünde yasa koyucunun da
bozamayacağı temel hukuk ilkeleri bulunduğu bilincinde olan devlettir. Hukuk devletinde
yasa koyucu, Anayasa kurallarına bağlı olmak koşuluyla ihtiyaç duyduğu düzenlemeyi yapma
yetkisine sahiptir.
Ceza ve ceza yerine geçen güvenlik tedbirlerine ilişkin kurallar, ceza hukukunun ana
ilkeleri ile Anayasa’nın konuya ilişkin kuralları başta olmak üzere, ülkenin sosyal, kültürel
yapısı, etik değerleri ve ekonomik hayatın gereksinmeleri göz önüne alınarak saptanacak ceza
politikasına göre belirlenir. Yasa koyucu, cezalandırma yetkisini kullanırken toplumda hangi
eylemlerin suç sayılacağı, bunun hangi tür ve ölçüdeki ceza yaptırımı ile karşılanacağı,
nelerin ağırlaştırıcı veya hafifletici sebep olarak kabul edilebileceği ve ceza sistemini
tamamlayan müesseseler konusunda takdir yetkisine sahiptir.
Anayasa’nın “Kişinin dokunulmazlığı, maddî ve manevî varlığı” başlıklı 17.
maddesinde; “Herkes, yaşama, maddî ve manevî varlığını koruma ve geliştirme hakkına
sahiptir. Tıbbî zorunluluklar ve kanunda yazılı haller dışında, kişinin vücut bütünlüğüne
dokunulamaz; rızası olmadan bilimsel ve tıbbi deneylere tâbi tutulamaz. Kimseye işkence ve
eziyet yapılamaz; kimse insan haysiyetiyle bağdaşmayan bir cezaya veya muameleye tâbi
tutulamaz.” denilmektedir.
Kişinin yaşama hakkı, maddî ve manevî varlığını koruma hakkı, birbirleriyle sıkı
bağlantıları olan, devredilmez, vazgeçilmez temel haklardandır. Bu haklara karşı olan her
türlü engelin ortadan kaldırılması da Devlet’e ödev olarak verilmiştir. Güçsüzleri güçlüler
karşısında koruyacak olan Devlet, gerçek eşitliği sağlayacak, toplumsal dengeyi koruyacak,
böylece gerçek hukuk devleti niteliğine ulaşacaktır.
Yasa koyucunun itiraz konusu kuralla, ceza hukuku alanında anayasal sınırlar içinde
takdir hakkını kullanarak olası kastı tanımladığı ve suçun olası kast ile işlenmesi halinde fail
her ne kadar neticenin meydana geleceğini öngörmüş olsa da sonucu meydana getirmek için
bir gayret göstermediği ve bu sonucu istemediği ancak kabullendiği için, bu kast türünde
kusur ve haksızlık içeriği doğrudan kasta göre daha az olduğundan temel cezada indirim
yapılmasını öngördüğü anlaşılmaktadır.
Yukarıda belirtilen gerekçe karşısında kuralın Anayasa’nın 10. maddesi yönünden
ayrıca incelenmesine gerek duyulmamıştır. Anayasa’nın 10. maddesi yönünden yapılan
değerlendirmeye Fulya KANTARCIOĞLU ve Ahmet AKYALÇIN ek gerekçeyle
katılmışlardır.
Açıklanan nedenlerle kural, Anayasa’nın 2. ve 17. maddelerine aykırı değildir. İptal
VI- SONUÇ
26.9.2004 günlü, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 21. maddesinin (2) numaralı
fıkrasının Anayasa’ya aykırı olmadığına ve itirazın REDDİNE, 19.2.2009 gününde
[R.G. 30 Mayıs 2009 – 27243]
—— • ——
İTİRAZ YOLUNA BAŞVURAN : Diyarbakır 1. İdare Mahkemesi
İTİRAZIN KONUSU : 4.12.2003 günlü, 5015 sayılı Petrol Piyasası Kanunu’nun
geçici 2. maddesinin, 3.7.2005 günlü, 5398 sayılı Yasa’nın 18. maddesiyle değiştirilen ikinci
fıkrasının “… bu personelin eski pozisyonlarına ilişkin ücret ve diğer malî haklarının
belirlenmesinde; bunların pozisyonlarına göre 15.11.2003 tarihinde uygulanmakta olan ücret
ve diğer malî haklarına bu tarihten Devlet Personel Başkanlığına bildirildikleri tarihteki
kadro ve pozisyonlarına ilişkin olarak bildirim tarihine kadar geçen süre içinde kamu
personeline yapılacak maaş artış oran ve/veya miktarları uygulanmak suretiyle bulunacak
tutar esas alınır. Devlet Personel Başkanlığına bildirildikleri tarihten sonra geçecek süre
içerisinde ilgililerin eski pozisyonlarının malî haklarının tespitinde de belirlenecek bu tutar
dikkate alınır.” bölümünün, Anayasa’nın 2., 5. ve 10. maddelerine aykırılığı savıyla iptali
istemidir.
I- OLAY
Türkiye Petrol Rafinerileri A.Ş.’nin özelleştirilmesi nedeniyle 4046 sayılı Yasa’nın 22.
maddesi uyarınca naklen ataması yapılan davacının, maaşının eksik hesaplandığı iddiasıyla
açmış olduğu davada itiraz konusu bölümün Anayasa’ya aykırı olduğu kanısına varan
Mahkeme, iptali için başvurmuştur.
……………………………………………………….
IV- İLK İNCELEME
Anayasa Mahkemesi İçtüzüğü’nün 8. maddesi gereğince, Haşim KILIÇ, Osman
Alifeyyaz PAKSÜT, Sacit ADALI, Ahmet AKYALÇIN, Mehmet ERTEN, Mustafa
YILDIRIM, Cafer ŞAT, Serdar ÖZGÜLDÜR, Şevket APALAK, Serruh KALELİ ve Zehra
Ayla PERKTAŞ’ın katılımlarıyla 27.10.2008 gününde yapılan ilk inceleme toplantısında
dosyada eksiklik bulunmadığından işin esasının incelenmesine OYBİRLİĞİYLE karar
verilmiştir.
V- ESASIN İNCELENMESİ
Başvuru kararı ve ekleri, işin esasına ilişkin rapor, itiraz konusu ve ilgili Yasa kuralları,
dayanılan Anayasa kuralları ve bunların gerekçeleri ile diğer yasama belgeleri okunup
incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü: A- Anlam ve KapsamÖzelleştirme
nedeniyle diğer kamu kurum ve kuruluşlarına nakledilecek olan personelin malî hakları genel
olarak 4046 sayılı Özelleştirme Uygulamaları Hakkında Kanun’un 22. maddesinde
düzenlenmiştir. Anılan maddede, nakledilen sözleşmeli personel ile iş kanunlarına tâbi
personelin Devlet Personel Başkanlığına bildirildikleri tarihteki kadro ve pozisyonlarına
ilişkin olarak bildirim tarihi itibarıyla almakta oldukları ücret ve diğer malî haklarının toplam
tutarının, nakledildiği kurum veya kuruluştaki kadro veya pozisyonlara ilişkin olarak yapılan
ödemelerin toplam net tutarından fazla olması halinde aradaki fark tutarın, herhangi bir vergi
ve kesintiye tâbi tutulmaksızın fark kapanıncaya kadar ayrıca tazminat olarak söz konusu
personele ödenmesi öngörülmüştür.4.12.2003 günlü, 5015 sayılı Petrol Piyasası Kanunu’nun
geçici 2. maddesi ile bu Kanun’un yürürlüğe girdiği tarihte lisansa tâbi konularda faaliyet
gösteren özelleştirme kapsamındaki kuruluşlarda çalışan kapsam dışı personelin ücret ve malî
haklarının belirlenmesi konusunda özel bir hükme yer verilmiş ve Başbakanlık Müsteşarının
ortalama net aylığının iki katını geçmemek üzere kapsam dışı personelin ücret ve diğer malî
haklarının net aylık toplamını belirlemeye kuruluş yönetim kurulu yetkili kılınmıştır. Bu
yetkinin kuruluş yönetim kurulunca kullanılarak kapsam dışı personelin ücret ve malî
haklarının bu maddeye göre belirlenmesi ve sonrasında söz konusu personelin 4046 sayılı
Yasa’nın 22. maddesi uyarınca başka kamu kurum ve kuruluşlarına nakledilmeleri halinde,
4046 sayılı Yasanın 22. maddesinin 5. fıkrasının uygulanmasında bu personelin eski
pozisyonlarına ilişkin ücret ve diğer malî haklarının nasıl belirleneceği hususu itiraz konusu
bölüm ile özel olarak düzenlenmiş ve bunların pozisyonlarına göre 15.11.2003 tarihinde
uygulanmakta olan ücret ve diğer malî haklarına bu tarihten Devlet Personel Başkanlığına
bildirildikleri tarihteki kadro ve pozisyonlarına ilişkin olarak bildirim tarihine kadar geçen
süre içinde kamu personeline yapılacak maaş artış oran ve/veya miktarlarının uygulanmak
suretiyle bulunacak tutarın esas alınacağı belirtilmiştir. Devlet Personel Başkanlığına
bildirildikleri tarihten sonra geçecek süre içerisinde ilgililerin eski pozisyonlarının malî
haklarının tespitinde de belirlenecek bu tutar dikkate alınacaktır.B- Anayasaya Aykırılık
Sorunu
Başvuru kararında, Devletin vatandaşlarına eşit muamelede bulunmak zorunda olduğu,
özelleştirme nedeniyle nakle tâbi personelin malî haklarının 4046 sayılı Yasa ile 5015 sayılı
Yasa’da farklı belirlendiği, kural olarak nakle tâbi personelin ücret ve diğer malî haklarının
özelleştirilen kuruluşta aldığı son ücret ve haklar gözetilerek belirlenirken Petrol Piyasası
Kanunu’na tâbi konularda faaliyet gösteren kuruluşlarda nakle tâbi personelin ücreti
belirlenirken geriye dönük olarak 15.11.2003 tarihinin esas alınmasının farklı uygulamalara
ve hak kayıplarına neden olduğu ve eşitlik ilkesi ile sosyal devlet ilkesine aykırılık
oluşturduğu, hukuk devletinde bireylerin bedensel ve maddi varlıklarının korunması gerektiği,
belirli bir maddi olanağa kavuşan bireylerin bu olanaklarının belirli şartlar altında korunması
gerektiği, nakle tâbi personelin özlük haklarının belirlenmesinde 15.11.2003 tarihinin esas
alınma nedeninin 2003 yılında TÜPRAŞ’ın özelleştirilmesi olduğu, söz konusu özelleştirme
işleminin yargı kararıyla iptal edilmesinden sonra personelin özlük haklarının yeniden
düzenlenmesi gerekirken mevcut düzenlemenin korunmasının hukuk devleti ilkesine aykırı
bulunduğu, bu nedenle itiraz konusu bölümün Anayasa’nın 2., 5. ve 10. maddelerine aykırı
olduğu ileri sürülmüştür.Anayasa’nın 2. maddesinde belirtilen hukuk devleti, eylem ve
işlemleri hukuka uygun, insan haklarına dayanan, bu hak ve özgürlükleri koruyup
güçlendiren, her alanda adaletli bir hukuk düzeni kurup bunu geliştirerek sürdüren, Anayasa
ve hukukun üstün kurallarıyla kendini bağlı sayan, işlem ve eylemleri bağımsız yargı
denetimine bağlı olan; sosyal devlet ise kişi ve toplum yararı arasında denge kuran, toplumsal
dayanışmayı üst düzeyde gerçekleştiren, güçsüzleri güçlüler karşısında koruyarak eşitliği,
sosyal adaleti sağlayan, çalışma hayatının gelişmesi için önlemler alarak çalışanları koruyan
devlettir.Hukuk devletinin sağlamakla yükümlü olduğu hukuki güvenlik, kural olarak
yasaların geriye yürümemesini gerekli kılar. Yasalar, ilke olarak yürürlük tarihlerinden
sonraki olay, işlem ve eylemlere uygulanmak üzere çıkarılırlar.
4.12.2003 günlü, 5015 sayılı Petrol Piyasası Kanunu, 20.12.2003 tarihli Resmi
Gazetede yayımlanarak yürürlüğe girmiştir. İptali istenilen bölümde esas alınan “15.11.2003
tarihinde uygulanmakta olan ücret ve diğer malî haklar”, bu Yasa’nın yürürlüğe girdiği tarihte
ilgililerin almakta oldukları ücret ve diğer malî hakları ifade etmektedir. Diğer bir deyişle
itiraz konusu bölümde, Yasa’nın yürürlüğe girdiği tarihte kapsam dışı personelin almakta
olduğu ücret ve diğer malî haklardan farklı bir ücret ve malî hak esas alınmadığından, yasanın
geriye yürümesinden söz edilemez. Kaldı ki 5015 sayılı Yasa’nın geçici 2. maddesi
kapsamındaki personelin, ücret ve diğer malî hakları belirlenirken, 15.11.2003 tarihindeki
ücret ve diğer malî hakları sabit olarak esas alınmamakta, bu tutara 15.11.2003 tarihinden
Devlet Personel Başkanlığına bildirildikleri tarihteki kadro ve pozisyonlarına ilişkin olarak
bildirim tarihine kadar geçen süre içinde kamu personeline yapılacak maaş artış oran ve/veya
miktarları uygulanmaktadır.
Bu değerlendirme kazanılmış hak ilkesi bakımından da geçerlidir. Kazanılmış hak, özel
hukuk ve kamu hukuku alanlarında genel olarak, bir hak sağlamaya elverişli nesnel yasa
kurallarının bireylere uygulanması ile onlar için doğan öznel hakkın korunması anlamını
taşımaktadır. Kazanılmış bir haktan söz edilebilmesi için bu hakkın, yeni yasadan önce
yürürlükte olan kurallara göre bütün sonuçlarıyla fiilen elde edilmiş olması gerekmektedir.
Kazanılmış hak, kişinin bulunduğu statüden doğan, kendisi yönünden kesinleşmiş ve kişisel
niteliğe dönüşmüş haktır. 5015 sayılı Yasa’nın geçici 2. maddesi, ilgili kuruluş yönetim
kuruluna kapsam dışı personelin ücret ve diğer malî haklarını belirleme yetkisi tanıyan bir
düzenleme niteliği de taşıdığından, tanınan bu yetkinin yönetim kurulunca kullanılması
sonucu kapsam dışı personelin yeniden belirlenecek olan ücret ve diğer malî hakları,
Yasa’dan önce yürürlükte olan kurallara göre bütün sonuçlarıyla elde edilmiş bir hak
niteliğinde bulunmadığından, kazanılmış bir hakkın ihlali söz konusu değildir.Anayasa’nın
10. maddesinde belirtilen “yasa önünde eşitlik ilkesi” hukuksal durumları aynı olanlar için söz
konusudur. Bu ilke ile eylemli değil, hukuksal eşitlik öngörülmüştür. Eşitlik ilkesinin amacı,
aynı durumda bulunanlar kişilerin yasalar karşısında aynı işleme bağlı tutulmalarını sağlamak,
ayrım yapılmasını ve ayrıcalık tanınmasını önlemektir. Bu ilkeyle, aynı durumda bulunan
kimi kişi ve topluluklara ayrı kurallar uygulanarak yasa karşısında eşitliğin çiğnenmesi
yasaklanmıştır. Yasa önünde eşitlik, herkesin her yönden aynı kurallara bağlı tutulacağı
anlamına gelmez. Durumlarındaki özellikler, kimi kişiler ya da topluluklar için değişik
kuralları ve uygulamaları gerektirebilir. Aynı hukuksal durumlar aynı, ayrı hukuksal durumlar
farklı kurallara bağlı tutulursa Anayasa’da öngörülen eşitlik ilkesi zedelenmez.527 sayılı
Kanun Hükmünde Kararname’nin 31. maddesinin ikinci fıkrasında yer alan, “233 ve 399
sayılı Kanun Hükmünde Kararname kapsamı dışında kalan kamuya ait bankalarla 399 sayılı
Kanun Hükmünde Kararnamenin geçici 9 ve ek 1 inci maddelerinde belirlenen kuruluşlardan
yönetim kademelerinde sözleşmeli statüde personel çalıştıranların genel müdür, genel müdür
yardımcısı, daire başkanı, müdür, grup başkanı, müdür ve başkan yardımcısı, şef ve memur
gibi unvanlarla çalışan yönetim personelinin (kapsam dışı personel dahil) mevzuatlarına
göre tespit edilecek sözleşme ücretlerinin yürürlüğe konulabilmesi için ilgili Bakanlıkça
ayrıca Yüksek Planlama Kurulunun uygun görüşünün alınması şart olup sözkonusu
ücretlerde gerektiğinde düzenleme yapmaya Yüksek Planlama Kurulu yetkilidir.” hükmü
uyarınca bu madde kapsamındaki kuruluşlarda çalışan kapsam dışı personelin ücretleri
Yüksek Planlama Kurulu kararları doğrultusunda belirlenmekte ve bu ücretlerde Yüksek
Planlama Kurulu kararlarına göre artış yapılmaktadır.
5015 sayılı Yasa’nın geçici 2. maddesi ile bu Yasa’nın yürürlüğe girdiği tarihte lisansa
tâbi konularda faaliyet gösteren özelleştirme kapsamındaki kuruluşlarda çalışan personelin
ücret ve diğer malî haklarının net aylık toplamının, Başbakanlık Müsteşarının ortalama net
aylığının iki katını geçmemek üzere yeniden belirlenmesi konusunda kuruluş yönetim
kuruluna yetki tanınmak suretiyle söz konusu kuruluşların personelinin 527 sayılı Kanun
Hükmünde Kararnamenin anılan hükmü kapsamı dışına çıkarılabilmesine olanak tanınmıştır.
Buna göre ücret ve özlük haklarının, 5015 sayılı Yasa’nın geçici 2. maddesi uyarınca kuruluş
yönetim kurulu tarafından belirlenmesi halinde, ücret ve diğer malî hakları yeniden belirlenen
kapsam dışı personelin “ücret rejimi” yönünden farklı bir hukuki konuma gelecekleri açıktır.
Ücret rejimi yönünden farklı hukuki kurallara tâbi tutulan ve ücret ile diğer malî hakları
kuruluş yönetim kurulunca belirlenen, bu yönüyle nakle tâbi 4046 sayılı Yasada öngörülen
diğer kapsam dışı personelden farklı hukuki konumda bulunan personelin, özelleştirme
nedeniyle kamu kurum ve kuruluşlarına nakledilmelerinden sonra ücret ve diğer malî hakları
belirlenirken farklı kurallara tâbi tutulmalarında eşitlik ilkesine aykırılık bulunmamaktadır.
Kaldı ki 15.11.2003 tarihinde alınmakta olan ücret ve diğer malî haklara bu tarihten sonra
uygulanması öngörülen kamu personeline yapılacak maaş artış oran ve/veya miktarlarının,
Yüksek Planlama Kurulu kararlarında öngörülen ücret artışları ile eşit olduğu da
anlaşılmaktadır.
Açıklanan nedenlerle, dava konusu kural Anayasa’nın 2. ve 10. maddelerine aykırı
değildir. İptal isteminin reddi gerekir.
Haşim KILIÇ, Osman Alifeyyaz PAKSÜT, Sacit ADALI, Fulya KANTARCIOĞLU ile
Serdar ÖZGÜLDÜR bu görüşe katılmamışlardır.
İtiraz konusu kuralın, Anayasa’nın 5. maddesiyle ilgisi görülmemiştir.
VI- SONUÇ4.12.2003 günlü, 5015 sayılı Petrol Piyasası Kanunu’nun geçici 2.
maddesinin, 3.7.2005 günlü, 5398 sayılı Yasa’nın 18. maddesiyle değiştirilen ikinci fıkrasının
“… bu personelin eski pozisyonlarına ilişkin ücret ve diğer malî haklarının belirlenmesinde;
bunların pozisyonlarına göre 15.11.2003 tarihinde uygulanmakta olan ücret ve diğer malî
haklarına bu tarihten Devlet Personel Başkanlığına bildirildikleri tarihteki kadro ve
pozisyonlarına ilişkin olarak bildirim tarihine kadar geçen süre içinde kamu personeline
yapılacak maaş artış oran ve/veya miktarları uygulanmak suretiyle bulunacak tutar esas alınır.
Devlet Personel Başkanlığına bildirildikleri tarihten sonra geçecek süre içerisinde ilgililerin
eski pozisyonlarının malî haklarının tespitinde de belirlenecek bu tutar dikkate alınır.”
bölümünün Anayasa’ya aykırı olmadığına ve itirazın REDDİNE, Haşim KILIÇ, Osman
Alifeyyaz PAKSÜT, Sacit ADALI, Fulya KANTARCIOĞLU ile Serdar ÖZGÜLDÜR’ün
karşıoyları ve OYÇOKLUĞUYLA, 5.3.2009 gününde karar verildi.
[R.G. 30 Mayıs 2009 – 27243]
—— • ——
İTİRAZ YOLUNA BAŞVURAN : İzmir 1. Fikri ve Sınai Haklar Ceza Mahkemesi
İTİRAZIN KONUSU : 24.6.1995 günlü, 555 sayılı Coğrafi İşaretlerin Korunması
Hakkında Kanun Hükmünde Kararname’nin 24. maddesinin (a) ve (c) bentlerinin,
Anayasa’nın 38. ve 91. maddelerine aykırılığı savıyla iptali istemidir.
I- OLAY
Coğrafi işaret hakkının ihlali suçundan dolayı 555 sayılı Coğrafi İşaretlerin Korunması
Hakkında Kanun Hükmünde Kararname’nin 24/A-c maddesi uyarınca cezalandırılması
istemiyle sanık hakkında açılan davada, itiraz konusu kuralların Anayasa’ya aykırı olduğu
kanısına varan Mahkeme, iptali için başvurmuştur.
II- İTİRAZIN GEREKÇESİ
Başvuru kararının gerekçe bölümü şöyledir:
“İzmir Cumhuriyet Başsavcılığının 15.06.2007 Tarih, 2007/20387 esas, 2006/638
iddianame numaralı iddianamesi ile Sanık Muzaffer Egi hakkında 555 Sayılı Kanun
Hükmünde Kararnamenin 4128 Sayılı Kanunla eklenen 5194 Sayılı Kanun ile değişik 24/A-c
maddesi uyarınca cezalandırılması istenerek Mahkememizde 2007/816 esas sayılı kamu
davası açılmıştır.
İddianamede: Sanığın işyerinde yapılan arama sonucunda, şikayetçiye ait menşe adı
olarak tescilli coğrafi işaretin sanığın işyerinde ele geçen peynirlerde kullanıldığı iddia
edilmiş sanığın coğrafi işaret hakkının ihlalinden dolayı cezalandırılması istenmiştir.
Müdafi Anayasaya aykırılık iddiasında bulunmuştur. Cumhuriyet Savcısı iddianın ciddi
olduğunu bildirmiştir.
Mahkememiz Anayasa Mahkemesinin 556 Sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 6l/d
maddesinin iptaline ilişkin aşağıda açıklanan gerekçesindeki nedenlerle bu iddiayı ciddi
bulmuştur. Anayasa Mahkemesinin kararındaki gerekçede:
“Yasa koyucu, ceza hukuku alanında yetkisini kullanırken Anayasa’ya ve ceza
hukukunun temel ilkelerine bağlı kalmak koşuluyla, toplumda belli eylemlerin suç sayılıp
sayılmaması, suç sayıldıkları takdirde hangi çeşit ve ölçülerde ceza yaptırımları ile
karşılanmaları gerektiği ve hangi hal ve hareketlerin ağırlaştırıcı veya hafifletici neden olarak
kabul edileceği konularında takdir yetkisine sahiptir.
Zaman içinde toplumsal gereksinimleri karşılamak, kişi ve toplum yararının zorunlu
kıldığı düzenlemeleri yapmak, toplumdaki değişikliklere koşut olarak alınan önlemlerin
etkisini artırmak ya da bunları hafifletmek veya ortadan kaldırmak yetkisi yasa koyucuya
aittir.
Anayasa’nın 38. maddesinde, ceza ve ceza yerine geçen güvenlik önlemlerinin ancak
yasayla konulacağı belirtilmiş, 91. maddesinin İlk fıkrasında da, Türkiye Büyük Millet
Meclisi’nin Bakanlar Kurulu’na kanun hükmünde kararname çıkarma yetkisi verebileceği,
ancak sıkıyönetim ve olağanüstü haller saklı kalmak üzere. Anayasa’nın ikinci kısmının
birinci ve ikinci bölümlerinde yer alan temel haklar, kişi hakları ve ödevleri ile dördüncü
bölümünde yer alan siyasî haklar ve ödevlerin kanun hükmünde kararnamelerle
düzenlenemeyeceği öngörülmüştür.
İtiraz konusu 556 sayılı KHK’nin 61. maddesinde, 61/A maddesinde ceza öngörülen
eylemler düzenlenmektedir. Suç ve cezalara ilişkin esasları düzenleyen 38. madde
Anayasa’nın ikinci kısmının ikinci bölümünde yer aldığından bu konudaki düzenlemelerin
kanun hükmünde kararname ile yapılması olanaklı değildir.
Bu nedenle, itiraz konusu 556 sayılı Markaların Korunması Hakkında Kanun Hükmünde
Kararname’nin 61. maddesinin (d) bendi Anayasa’nın 91. maddesine aykırıdır. İptali gerekir.”
denmiştir.
Aynı şekilde 556 Sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 9/l, b-9/2, b-6l/c bentlerinin
iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 03.01.2008 Tarih 2005/15 esas, 2008/2 karar sayılı
kararındaki gerekçede de idarenin düzenleyici işlemleri ile suç yaratılamayacağı belirtilmiştir.
İddianameyle sanık hakkında 555 Sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 24/A
maddesinin c bendinin uygulanması istenmiş ise de bu maddenin 555 Sayılı Kanun
Hükmünde Kararnamenin 24. maddesinin (a) ve (c) bentlerinin ihlalinden dolayı uygulanması
gerekecektir.
Mahkememizce, Anayasa Mahkemesinin 556 Sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin
61. maddesinin d bendini iptal ederken gösterdiği yukarıdaki gerekçenin, olaya uygulanması
gereken 556 Sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 48. maddesinin a bendi bakımından da
geçerli olduğu düşünüldüğünden, Müdafiin ve Cumhuriyet Savcısının ciddi bulunan
Anayasaya aykırılık iddiasının Anayasa Mahkemesi tarafından itiraz yoluyla incelenmesi
gerektiği sonucuna varılmıştır.
DELİLLER: 1- Dava dosyasının konuya ilişkin kısımlarının onaylı örnekleri, 2Bilimsel görüşler, 3- Anayasa Mahkemesinin örnek kararları, 4- Diğer deliller,
HUKUKİ SEBEPLER: Anayasanın 146-153. maddeleri ile 2949 Sayılı Yasanın 28.
maddesi ve ilgili diğer hükümleri
SONUÇ: Mahkememizin bakmakta olduğu davada 555 sayılı Kanun Hükmünde
Kararnamenin 24/A maddesinin (c) bendindeki ceza yaptırımın dayanağı olan ve suçun maddi
unsurunu teşkil eden 555 Sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 24. maddesinin (a) ve (c)
bendinin Anayasanın 38. ve 91. maddelerine aykırı olması nedeniyle iptaline karar verilmesi
saygı ile arz olunur.”
III- YASA METİNLERİ
A- İtiraz Konusu Yasa Kuralları
İtiraz konusu kuralların da içerisinde bulunduğu 24.6.1995 günlü, 555 sayılı Coğrafi
İşaretlerin Korunması Hakkında Kanun Hükmünde Kararname’nin “Coğrafi İşaret Hakkında
Tecavüz Sayılan Fiiller” başlıklı 24. maddesi şöyledir:
“MADDE 24- Tescil edilmiş coğrafi işaretler, bunların kullanım hakkına sahip olmayan
üçüncü kişiler tarafından aşağıda yazılı biçimde kullanımları coğrafi işaret hakkına tecavüz
sayılır:
a) Tescilli adın ününden herhangi bir biçimde yarar sağlayacak kullanımlar veya
tescil kapsamındaki ürünleri andıran yada çağrıştırabilen ürünlerle ilgili olarak tescilli
adın dolaylı veya dolaysız olarak ticari amaçlı kullanımı,
b) Sözcük olarak gerçek coğrafi yeri ifade etmekle birlikte halkta haksız biçimde
ürünün başka yer kaynaklı olduğu izlenimini bırakan kullanımı veya korunan adın
tercümesinin kullanımı veya “stilinde”, “tarzında”, “tipinde”, “türünde”, “yöntemiyle”, orada
üretildiği biçimde veya benzeri diğer açıklama veya terimlerle birlikte kullanımı,
c) Ürünün iç veya dış ambalajında, tanıtım ve reklamında veya ürünle ilgili
herhangi bir yazılı belgede doğal veya esas nitelik ve özellikleri ile menşei konusunda
yanlış veya yanıltıcı herhangi bir açıklama veya belirtiye yer verilmesi,
d) Ürünün menşei konusunda halkı yanıltabilecek biçimde ambalajlanması veya yanılgı
yaratabilecek diğer herhangi bir biçimde sunulması,
e) Bu maddenin (a), (b), (c) ve (d) bentlerinde yazılı fiillere iştirak veya yardım veya
bunları teşvik etmek veya hangi şekil ve şartlarda olursa olsun bu fiillerin yapılmasını
kolaylaştırmak,
f) Kendisinde bulunan ve haksız olarak üretilen veya ticaret alanına çıkarılan coğrafi
işarete sahip malın nereden alındığını veya nasıl sağlandığını bildirmekten kaçınmak.
Coğrafi işaret başvurusu bu Kanun Hükmünde Kararnamenin 9 uncu maddesine göre
yayınlandığı takdirde, başvuru sahibi, coğrafi işarete vaki tecavüzlerden dolayı hukuk ve ceza
davası açmaya yetkilidir.”
B- Dayanılan Anayasa Kuralları Başvuru kararında Anayasa’nın 38. ve 91.
maddelerine dayanılmıştır.
IV- İLK İNCELEME
Anayasa Mahkemesi İçtüzüğü’nün 8. maddesi gereğince, Haşim KILIÇ, Osman
Alifeyyaz PAKSÜT, Sacit ADALI, Fulya KANTARCIOĞLU, Ahmet AKYALÇIN, Mehmet
ERTEN, A. Necmi ÖZLER, Serdar ÖZGÜLDÜR, Şevket APALAK, Serruh KALELİ, Zehra
Ayla PERKTAŞ’ın katılımlarıyla 12.3.2009 gününde yapılan ilk inceleme toplantısında
dosyada eksiklik bulunmadığından işin esasının incelenmesine oybirliğiyle karar verilmiştir.
V- ESASIN İNCELENMESİ Dava dilekçesi ve ekleri, işin esasına ilişkin rapor, iptali
istenilen Yasa kuralı, dayanılan ve ilgili görülen Anayasa kuralları ve bunların gerekçeleri ile
diğer yasama belgeleri okunup incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü: ASınırlama Sorunu
Anayasa’nın 152. ve 2949 sayılı Anayasa Mahkemesinin Kuruluşu ve Yargılama
Usulleri Hakkında Kanun’un 28. maddesine göre, Anayasa Mahkemesi’ne itiraz yoluyla
yapılacak başvurular itiraz yoluna başvuran mahkemenin bakmakta olduğu davada
uygulayacağı yasa kuralları ile sınırlı tutulmuştur.
İtiraz yoluna başvuran Mahkeme 24.6.1995 günlü, 555 sayılı Coğrafi İşaretlerin
Korunması Hakkında Kanun Hükmünde Kararname’nin 24. maddesinin (a) ve (c) bentlerinin
Anayasa’ya aykırılığını ileri sürerek iptalini istemektedir.
Ancak, davada uygulanacak olan 24. maddenin (a) ve (c) bentlerinde belirtilen eylemler
için cezai yaptırımı düzenleyen kural 24/A maddesinin (c) bendinde yer almaktadır. Somut
olayda dava, 24. maddenin (a) ve (c) bentlerinde belirtilen eyleme ilişkin bulunduğundan
24.6.1995 günlü, 555 sayılı Coğrafi İşaretlerin Korunması Hakkında Kanun Hükmünde
Kararname’nin 24. maddesinin (a) ve (c) bentlerinin esasına ilişkin incelemenin, aynı Kanun
Hükmünde Kararname’nin 22.6.2004 günlü, 5194 sayılı Yasa’nın 10. maddesiyle değiştirilen
24/A maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi yönünden sınırlı olarak yapılması gerekir.
B- Anayasa’ya Aykırılık Sorunu Başvuru dilekçesinde, Anayasa’nın 38. maddesinde,
ceza ve ceza yerine geçen güvenlik önlemlerinin ancak yasayla konulacağının, 91.
maddesinde ise sıkıyönetim ve olağanüstü haller saklı kalmak üzere, Anayasa’nın ikinci
kısmının birinci ve ikinci bölümlerinde yer alan temel haklar, kişi hakları ve ödevleri ile
dördüncü bölümünde yer alan siyasi haklar ve ödevlerin kanun hükmünde kararnamelerle
düzenlenemeyeceğinin belirtildiği, bu nedenle kanun hükmünde kararnamelerle ceza hukuku
alanında düzenlemeler yapılmasının yasama yetkisinin yasama organına ait olduğuna ilişkin
Anayasa kurallarına ve kanunilik ilkesine aykırı olduğu ileri sürülmüştür.
İtiraza konu 555 sayılı Kanun Hükmünde Kararname’nin 24. maddesinin (a) bendinde
tescilli adın ününden herhangi bir biçimde yarar sağlayacak kullanımlar veya tescil
kapsamındaki ürünleri andıran ya da çağrıştırabilen ürünlerle ilgili olarak tescilli adın dolaylı
veya dolaysız olarak ticari amaçlı kullanımı, (c) bendinde ise ürünün iç veya dış ambalajında,
tanıtım ve reklamında veya ürünle ilgili herhangi bir yazılı belgede doğal veya esas nitelik ve
özellikleri ile menşei konusunda yanlış veya yanıltıcı herhangi bir açıklama veya belirtiye yer
verilmesi coğrafi işaretten doğan hakka tecavüz sayılmıştır.
Anayasa’nın 38. maddesinin birinci fıkrasında kimsenin, işlediği zaman yürürlükte
bulunan kanunun suç saymadığı bir fiilden dolayı cezalandırılamayacağı, üçüncü fıkrasında
da ceza ve ceza yerine geçen güvenlik önlemlerinin ancak kanunla konulacağı belirtilmiş, 91.
maddesinin ilk fıkrasında da, Türkiye Büyük Millet Meclisinin Bakanlar Kuruluna kanun
hükmünde kararname çıkarma yetkisi verebileceği, ancak sıkıyönetim ve olağanüstü hâller
saklı kalmak üzere, Anayasa’nın ikinci kısmının birinci ve ikinci bölümlerinde yer alan temel
haklar, kişi hakları ve ödevleri ile dördüncü bölümünde yer alan siyasî haklar ve ödevlerin
kanun hükmünde kararnamelerle düzenlenemeyeceği öngörülmüştür.
555 sayılı Kanun Hükmünde Kararname’nin 24. maddesinin (a) ve (c) bentlerinde
belirtilen eylemlere bu Kanun Hükmünde Kararname’nin 5194 sayılı Yasa ile değiştirilen
24/A maddesinde ceza yaptırımı öngörülmektedir. Suç ve cezalara ilişkin esasları düzenleyen
38. madde Anayasa’nın ikinci kısmının ikinci bölümünde yer aldığından bu konudaki
düzenlemelerin kanun hükmünde kararname ile yapılması olanaklı olmadığı gibi, bu
eylemlere ceza öngören maddenin yasayla düzenlenmesi de bu sonucu değiştirmez.
Bu nedenlerle, itiraz konusu 555 sayılı Kanun Hükmünde Kararname’nin 24/A
maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi yönünden incelenen aynı Kanun Hükmünde
Kararname’nin 24. maddesinin (a) ve (c) bentleri Anayasa’nın 38. ve 91. maddesine aykırıdır.
İptali gerekir.
Mehmet ERTEN ve A.Necmi ÖZLER bu görüşe katılmamışlardır.
VI- İPTAL KARARININ YÜRÜRLÜĞE GİRECEĞİ GÜN SORUNU
Anayasa’nın 153. maddesinin üçüncü fıkrasında, “Kanun, kanun hükmünde kararname
veya Türkiye Büyük Millet Meclisi İçtüzüğü ya da bunların hükümleri, iptal kararlarının
Resmî Gazetede yayımlandığı tarihte yürürlükten kalkar. Gereken hallerde Anayasa
Mahkemesi iptal hükmünün yürürlüğe gireceği tarihi ayrıca kararlaştırabilir. Bu tarih,
kararın Resmî Gazetede yayımlandığı günden başlayarak bir yılı geçemez” denilmekte, 2949
sayılı Yasa’nın 53. maddesinin dördüncü fıkrasında da bu kural tekrarlanmaktadır. Maddenin
beşinci fıkrasında ise, Anayasa Mahkemesi’nin, iptal sonucunda meydana gelecek hukuksal
boşluğu kamu düzenini tehdit veya kamu yararını ihlal edici nitelikte görmesi halinde
yukarıdaki fıkra hükmünü uygulayacağı belirtilmektedir.
555 sayılı Coğrafi İşaretlerin Korunması Hakkında Kanun Hükmünde Kararname’nin
24. maddesinin (a) ve (c) bentlerinde yer alan kuralların iptal edilmesi nedeniyle doğan
hukuksal boşluk kamu yararını ihlâl edici nitelikte görüldüğünden, iptal kararının, Resmî
Gazetede yayınlanmasından başlayarak altı ay sonra yürürlüğe girmesi uygun görülmüştür.
VII- SONUÇ
24.6.1995 günlü, 555 sayılı Coğrafi İşaretlerin Korunması Hakkında Kanun Hükmünde
Kararname’nin;
1- 24. maddesinin (a) ve (c) bentlerinin, aynı Kanun Hükmünde Kararname’nin
22.6.2004 günlü, 5194 sayılı Yasa’nın 10. maddesiyle değiştirilen 24/A maddesinin birinci
fıkrasının (c) bendi yönünden Anayasa’ya aykırı olduğuna ve İPTALİNE, Mehmet ERTEN
ile A. Necmi ÖZLER’in karşıoyları ve OYÇOKLUĞUYLA,
2- 24. maddesinin (a) ve (c) bentlerinin iptal edilmesi nedeniyle doğacak hukuksal
boşluk kamu yararını ihlal edici nitelikte görüldüğünden, Anayasa’nın 153. maddesinin
üçüncü fıkrasıyla 2949 sayılı Yasa’nın 53. maddesinin dördüncü ve beşinci fıkraları
gereğince, bu bentlere ilişkin İPTAL HÜKMÜNÜN, KARARIN RESMÎ GAZETE’DE
YAYIMLANMASINDAN BAŞLAYARAK ALTI AY SONRA YÜRÜRLÜĞE
GİRMESİNE, OYBİRLİĞİYLE,
12.3.2009 gününde karar verildi.
[R.G. 30 Mayıs 2009 – 27243]
—— • ——
Yargıtay Kararları
Yargıtay 13. Hukuk Dairesinden:
Esas No : 2008/14826
Karar No : 2009/4123
Mahkemesi : Ankara 2. Tüketici Mahkemesi
Tarihi
: 15/5/2008
Numarası : 2008/32-2008/337
Davacı
: HSBC Bank A.Ş. vekili avukat İlker Peksezer
Davalı
: Burçin Sözkesen vekili avukat Mustafa Celil Kayıket
Taraflar arasındaki hakem kurulu kararına itiraz davasının yapılan yargılaması sonunda
ilamda yazılı nedenlerden dolayı davacının itirazının reddine hakem heyeti Başkanlığı
kararının aynen ifasına yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz
edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacı, davalının talebi üzerine 40 YTL kredi kartı üyelik aidatının tüketici davalıya
iadesine dair Yenimahalle Tüketici Sorunları Hakem Heyetinin 28/12/2007 tarihli 1889 sayılı
kararının hatalı ve hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek hakem heyeti kararının iptaline karar
verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın reddine kesin olarak karar verilmiş; Yargıtay Cumhuriyet
Başsavcılığı 23/10/2008 tarih ve 2008/199250 sayılı tebliğnamesi ile HUMK. 427/6 maddesi
uyarınca hükmün kanun yararına bozulmasını istemiştir.
Mahkemece davanın reddine karar verildikten sonra, davanın açılmasında davacı
tarafın kusuru bulunmadığından bahisle vekalet ücreti takdirine yer olmadığına
hükmedilmiştir. Avukatlık ücreti HUMK.nun 423/6 maddesine göre yargılama giderlerinden
olup, Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun'da vekalet ücreti alınmayacağına ilişkin bir
düzenleme bulunmamaktadır. Davalı bu davada kendisini vekil ile temsil ettirdiğine ve
mahkemece de, davanın reddine karar verildiğine göre, reddedilen tutar üzerinden, davalı
lehine karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince, 220 YTL
vekalet ücretinin takdiri gerekir. Davalı lehine vekalet ücreti takdir edilmemesi usul ve yasaya
aykırı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına temyiz talebinin kabulü
ile Ankara 2. Tüketici Mahkemesinin 2008/32-337 sayılı ve 15/5/2008 tarihli kararının hukuki
sonuçları saklı kalmak üzere kanun yararına BOZULMASINA, 26/3/2009 gününde
oybirliğiyle karar verildi.
[R.G. 20 Mayıs 2009 – 27233]
—— • ——
Esas No : 2008/3619
Karar No
: 2009/6144
İncelenen Kararın
Mahkemesi
:Gemerek Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
Tarihi
:5/6/2007
Numarası
:Esas No: 2007/23 Karar No: 2007/65
Davacı
:Nuran AY
Davalı
:Ali AY
Dava Türü
:Boşanma
Temyiz Eden :Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen
hükmün kanun yararına bozulması Adalet Bakanlığının yazısı üzerine Yargıtay Cumhuriyet
Başsavcılığı tarafından istenilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Davacı Nuran Ay vekili tarafından Ali Ay'a karşı açılan boşanma davasının yapılan
yargılaması sonucunda davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına, 16/4/1990 doğumlu Ufuk
Ay'ın velayetinin davacıya verilmesine karar verildiği ve hükmün temyiz edilmeksizin
kesinleştiği anlaşılmıştır.
Dosyadaki nüfus kayıt örneğinden; velayeti davacıya verilen küçüğün annesinin,
davalının boşandığı eşi olan Şerife olduğu, tarafların müşterek çocuğu olmadığı anlaşılmıştır.
4721 sayılı Türk Medeni Kanununun 335'inci maddesinde "ergin olmayan çocuk ana ve
babasının velayeti altındadır" hükmü yer almaktadır.
Aynı Kanunun 404'üncü maddesinde de velayet altında bulunmayan küçüklerin vesayet
altına alınacağı düzenlenmiştir.
Sözü edilen yasal düzenlemelere göre velayet hakkı, münhasıran anne ve babaya
tanınan bir hak olup, evlat edinme hali hariç, anne ve baba dışında hiç kimseye tevdi
olunamayacağından, mahkemece velayetin davacıya verilmesi şeklinde hüküm kurulması usul
ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ: Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının Hukuk Usulü Muhakemeleri
Kanununun 427/6. maddesine dayalı kanun yararına bozma isteğinin açıklanan sebeple kabulü
ile hükmün sonuca etkili olmamak üzere BOZULMASINA, oybirliğiyle karar verildi.
1/4/2009
[R.G. 22 Mayıs 2009 – 27235]
—— • ——
Esas No : 2009/1827
Karar No : 2009/3253
Mahkemesi: Denizli 2. Asliye Hukuk Mahkemesi (Tüketici Mahkemesi Sıfatıyla)
Tarihi
: 19/6/2007
Numarası : 2006/342-2007/233
Davacı
: Abdülkadir Babahanoğlu vekili avukat Tezcan Çakmak
Davalı
: Deniz Kurt (Deniz Tic.) vekili avukat Nezif Manav
Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı
nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hüküm Yargıtay Cumhuriyet
Başsavcılığınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacı, davalıdan 22/4/2003 tarihinde çanak anten satın aldığını, 320,00 YTL.nı
ödediğini, bakiye bedel 630,00 YTL.nı ödeyemeyince aleyhine icra takibi yapıldığını, ancak
takipten sonra ödemelerde bulunduğunu ileri sürerek, ödeme miktarına göre borçlu
olmadığının tespiti ile fazla ödemenin istirdadına karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, takip tarihi itibariyle davacının borçlu olmadığının tespitine karar verilmiş;
miktar itibariyle kesin olan hüküm, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından kanun
yararına temyiz edilmiştir.
Davacı, davalıya satış bedeli bakiyesini ödeyemediğinden, aleyhine icra takibi
yapıldığını ancak takip tarihinden sonra fazlasıyla ödemelerde bulunduğunu ileri sürerek, bu
davayı açmıştır. Hakim, iki tarafın iddia ve savunmalarıyla bağlı olup, talepten fazlaya karar
veremez. (HMUK 74. mad.) Davacı bakiye borcunu ödeyemediğini ve aleyhine bu nedenle
takip yapıldığını ileri sürdüğüne göre, takip tarihi itibariyle borçlu olduğunu kabul etmiş
olmaktadır. Bu nedenle, davacının dava tarihi itibariyle borçlu olmadığının tespitine karar
verilmesi gerekirken, davacının talebini aşar şekilde yanlış değerlendirme ile takip tarihi
itibariyle borçlu olmadığının tesbitine karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup bozmayı
gerektirir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın
HUMK'nun 427/6. maddesine dayalı olarak talep ettiği kanun yararına bozma isteğinin kabulü
ile hükmün sonuca etkili olmamak üzere BOZULMASINA, 12/3/2009 gününde oybirliğiyle
karar verildi.
[R.G. 22 Mayıs 2009 – 27235]
—— • ——
İnsan Hakları Mahkemesi Kararları
FARUK DENİZ/Türkiye Davası*
Başvuru No: 19646/03
Strazburg
12 Şubat 2008
USUL
Türkiye Cumhuriyeti Devleti aleyhine açılan (19646/03) no’lu davanın nedeni (T.C.
vatandaşı) Faruk Deniz’in (başvuran) Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’ne 20 Aralık 2002
tarihinde Temel İnsan Hakları ve Özgürlüklerini güvence altına alan Avrupa İnsan Hakları
Sözleşmesi’nin (AİHS) 34. maddesi uyarınca yapmış olduğu başvurudur.
Başvuran, İzmir Barosu avukatlarından S. Pekdaş tarafından temsil edilmektedir.
OLAYLAR
I. DAVANIN KOŞULLARI
Başvuran, 1972 yılı doğumludur ve Manisa’da ikamet etmektedir.
27 Aralık 1995 tarihinde, başvuran, Manisa Emniyet Müdürlüğü Terörle Mücadele Şubesi
ekipleri tarafından yakalanmış ve gözaltına alınmıştır. Başvuran, yasadışı bir örgüt olan
DHKP/C üyesi olmakla suçlanmıştır.
5 Ocak 1996 tarihinde, başvuran, İzmir Devlet Güvenlik Mahkemesi nöbetçi hakimi karşısına
çıkarılmış ve hakim, başvuranın tutuklanmasına karar vermiştir.
25 Mart 1998 tarihinde, Devlet Güvenlik Mahkemesi, başvuranı serbest bırakmıştır.
28 Kasım 2000 tarihinde, Devlet Güvenlik Mahkemesi, başvuranın beraatına karar vermiş, bu
karar 6 Aralık 2000 tarihinde nihai hale gelmiştir.
2 Mart 2001 tarihinde, 466 sayılı yasa uyarınca, başvuran, 27 Aralık 1995 ve 25 Mart 1998
tarihleri arasında özgürlüğünden mahrum bırakılması nedeniyle maruz kaldığı zarardan dolayı
Manisa Ağır Ceza Mahkemesi’nde tazminat davası açmıştır. . Başvuran, 10.000.000.000 TL
[yaklaşık 11.765 Euro] maddi tazminat ve 100.000.000.000 TL manevi tazminat [yaklaşık
117.674 Euro] manevi tazminat talebinde bulunmuştur.
17 Nisan, 26 Nisan, 21 Haziran ve 28 Haziran 2001 tarihleri arasında, Ağır Ceza Mahkemesi,
üç hakimli dört duruşma gerçekleştirmiştir. İkinci duruşma sırasında, mahkeme, davayı
soruşturmak ve rapor hazırlamak için üyelerinden birini murahhas üyesi olarak atamıştır.
Üçüncü duruşma sırasında, mahkeme, başvuranın maddi kaybının hesaplanması için re’sen
* Dışişleri Bakanlığı Çok Taraflı Siyasî İşler Genel Müdürlüğü tarafından Türkçe’ye çevrilmiş olup, gayrıresmî tercümedir.
bir bilirkişi görevlendirmiştir. 28 Haziran 2001 tarihli son duruşma sırasında, bilirkişi,
raporunu Ağır Ceza Mahkemesine sunmuş ve Cumhuriyet Başsavcısı’ndan da, başvuranın
talebine ilişkin yazılı görüşlerini sunması istenmiştir. Bilirkişi raporu başvurana tebliğ
edilmemiştir.
Aynı gün, Cumhuriyet Başsavcısı görüşlerini sunmuştur. Başsavcının görüşleri de başvurana
tebliğ edilmemiştir.
Yine 28 Haziran 2001 tarihinde, Başsavcının görüşüne dayanarak Ağır Ceza Mahkemesi,
başvurana, 368.531.000 TL [yaklaşık 340 Euro] maddi tazminat ve 750.000.000 TL [yaklaşık
692 Euro] manevi tazminat ödenmesine karar vermiştir. Ağır Ceza Mahkemesi, diğer
taleplerin dayanaktan yoksun olduğu ve iddia edilen kayıpların hukuki mesnedinin
bulunmadığı kanaatindedir.
11 Temmuz 2001 tarihinde, başvuran temyiz yoluna başvurmuştur. Başvuran, ödenen
miktarın yetersiz olduğunu ve Ağır Ceza Mahkemesi’nin, gecikme faizine ilişkin talebi
hakkında bir karar almadığını, bilirkişi raporunun kendisine tebliğ edilmediğini ve duruşma
yapılmadığını savunmuştur. Başvuran, AİHS’nin 6. maddesine ve 1 No’lu Ek Protokol’ün 1.
maddesine atıfta bulunmuş ve duruşma yapılmasını talep etmiştir.
6 Kasım 2001 tarihinde, Yargıtay Savcısı, başvurunun esasına ilişkin görüşünü sunmuştur.
Tebliğnamesinde, Savcı, başvuranın sosyal ve ekonomik durumu, atılı suçun niteliği ve 818
günlük tutukluluk süresini göz önüne alarak ödenmesine hükmedilen manevi tazminat
miktarının yetersizliğine kanaat getirmesi nedeniyle yetkili Yargıtay Dairesi’nden tazminat
davasına bakan mahkemenin kararını bozmasını talep etmiştir. Bu görüş başvurana tebliğ
edilmemiştir.
29 Kasım 2001 tarihinde, Yargıtay, yemin ve bilirkişi imzası gibi tutanak düzenlenmesindeki
bazı formalitelerin tamamlanmamış olması nedeniyle itiraz edilen hükmü bozmuştur.
29 Ocak 2002 tarihinde, Ağır Ceza Mahkemesi, tarafların hazır bulunmadığı üç hakimli bir
duruşma gerçekleştirmiştir. Mahkeme, Yargıtay kararına uygun olarak hareket etme kararı
almıştır. Cumhuriyet Başsavcısı’ndan başvuranın talebine ilişkin yazılı görüşlerini sunması
istenmiştir. Aynı gün, Cumhuriyet Başsavcısı, görüşlerini Ağır Ceza Mahkemesi’ne
sunmuştur. Bu görüş başvurana tebliğ edilmemiştir.
Yine 29 Ocak 2002 tarihinde, Başsavcının görüşlerine dayanarak Ağır Ceza Mahkemesi,
başvurana, 368.531.000 TL [yaklaşık 324 Euro] maddi tazminat ve 2.000.000.000 TL
[yaklaşık 1.757 Euro] manevi tazminat ödenmesine karar vermiştir.
7 Şubat 2002 tarihinde başvuran temyize başvurmuştur. Başvuran, ilk temyiz başvurusu
vesilesiyle ifade ettiği argümanlarını yinelemiştir.
1 Mayıs 2002 tarihinde, Yargıtay Savcısı, başvurunun esasına ilişkin görüşünü sunmuştur.
Görüşünde Savcı, ilk görüşünde belirttiği nedenlerden dolayı, yetkili Yargıtay Dairesi’nden
tazminat davasına bakan mahkemenin kararını bozmasını talep etmiştir.
20 Mayıs 2002 tarihinde, başvurana tebliğ edilmeyen Yargıtay Savcısı’nın görüşünü
incelemesinin ardından Yargıtay, Ağır Ceza Mahkemesi’nin kararını onamıştır. Mahkeme,
duruşma gerçekleştirmemiştir.
24 Haziran 2002 tarihinde Yargıtay kararı başvurana tebliğ edilmiştir.
Hükümet tarafından sunulan bilgilere göre, başvuran hiçbir zaman, Ağır Ceza Mahkemesi
tarafından hükmedilen tazminatın ödenmesi talebinde bulunmamıştır.
HUKUK
I. AİHS’NİN 6/1. MADDESİNİN İHLAL EDİLDİĞİ İDDİASI HAKKINDA
Başvuran, mahkemede ve Yargıtay’da adil bir yargılama yapılmadığını iddia etmektedir.
Başvuran ayrıca Ağır Ceza Mahkemesi’nde duruşma yapılmamasının, bilirkişi raporunun
tebliğ edilmemesinin ve Yargıtay Savcısı’nın görüşünün kendisine tebliğ edilmemesinin
“çekişmeli yargılama” ve “silahların eşitliği” ilkelerini ihlal ettiğini ileri sürmektedir.
Başvuran, bu çerçevede AİHS’nin 6. maddesinin 1. ve 3. paragraflarına atıfta bulunmaktadır.
Hükümet, bu iddiaya karşı çıkmaktadır. Hükümet, 466 sayılı Kanun kapsamındaki davalarda
ilke olarak duruşma yapılmasının öngörülmediğini fakat şayet, ulusal mahkemeler, başvuranın
talebinin kamu yararına ilişkin önemli hususlar ortaya koyduğu kanaatine varırsa bir duruşma
yapılabileceğini hatırlatmaktadır. Hükümet, 466 sayılı Kanunun, tazminat taleplerinde
duruşma ile meydana gelebilecek masraf ve gecikmelere mahal vermekten kaçınarak ivedi bir
çözüm sunmayı amaçladığını belirtmektedir. Ayrıca, Hükümet, sürece ilişkin hiçbir kuralın
talep sahiplerinin görüşlerini veya bilirkişi raporlarına ilişkin uygun gördükleri unsurları
dosyaya koymalarını engellemediğini söylemektedir.
Öte yandan, Hükümet, kanundışı yakalanan ve tutuklanan kimselerin tazminat taleplerine
ilişkin anlaşmazlıklarda izlenecek prosedüre dair yapılan değişiklikler hakkında da bilgi
vermektedir. 1 Haziran 2005 tarihinde yürürlüğe giren 4 Aralık 2004 tarihli Ceza
Muhakemeleri Usulü Kanunun 142/7. maddesi uyarınca, Mahkeme, davacı tarafı, başsavcıyı
ve Hazine avukatını dinledikten sonra kararını vermektedir.
A. Kabuledilebilirliğe ilişkin
AİHS’nin 35. maddesinin 3. paragrafı çerçevesinde başvurunun dayanaktan yoksun
olmadığını kaydeden AİHM, ayrıca, başka açılardan bakıldığında da kabuledilemezlik unsuru
bulunmadığını tespit eder. Bu nedenle başvuru kabuledilebilir niteliktedir.
B. Esas
1. Ulusal yargılama çerçevesinde duruşma yapılmaması
AİHM yerleşik içtihadına göre, duruşma yapmamayı haklı gösteren istisnai durumlar
olmadığı sürece, ilk ve tek derece mahkemesinin huzurundaki yargılamalarda, AİHS’nin 6/1.
maddesi uyarınca “açık duruşma hakkı” beraberinde “duruşma” isteme hakkını getirir (Bkz.
örneğin, Hakansson ve Sturesson-İsveç, 21 Şubat 1990 tarihli karar; Fredin-İsveç (no:2), 23
Şubat 1994 tarihli karar, Allan Jacobsson-İsveç (no:2), 19 Şubat 1998 tarihli karar, Göç).
AİHM, başvuranın davasının önce Manisa Ağır Ceza Mahkemesi ardından temyiz mercii
olarak Yargıtay yetkili dairesi tarafından görüldüğünü belirtmektedir. Yargılamanın hiçbir
safhasında, başvurana, iddialarını ulusal mahkemeler nezdinde sözlü olarak ifade etme imkanı
sağlanmamıştır.
Başvuranın tazminat talebine ilişkin olarak duruşma yapılmamasını haklı kılacak istisnai
koşulların olup olmadığı konusunda ise AİHM, Manisa Ağır Ceza Mahkemesi’nin başvurana
ödenecek tazminat miktarının belirlenmesinde takdir yetkisi olduğunu gözlemlemektedir.
Hükümet, Ağır Ceza Mahkemesi’nin, yalnızca başvuranın tutuklu olduğu gün sayılarını temel
alan maktu bir tarifeye dayanarak tazminat miktarını belirlediğini iddia etmemektedir. Aksine,
sözkonusu mahkeme, başvuranın avukatı tarafından sunulan dilekçede yer alan şikayetlerin
tamamını dikkate almış ve özellikle başvuranın ekonomik ve sosyal durumu gibi birçok
kişisel etken ile tutuklu bulunduğu sürece boyunca başvuranın çekmiş olduğu duygusal
acıların etkisini göz önüne almıştır.
Başvuranın tutuklanmasına neden olan olay ve tutukluluk süresi ile başvuranın ekonomik ve
sosyal durumunun, başvuranın dinlenmesine gerek olmadan raportör hakim tarafından
derlenen unsurlardan hareketle saptanabileceği doğru olsa bile başvuran tarafından çektiği
iddia edilen duygusal acıların değerlendirilmesinde başka mütalaalara da başvurulmalıdır.
AİHM’nin görüşüne göre, başvurana, tutuklanmasının neden olduğu manevi zararı sözlü
olarak Ağır Ceza Mahkemesi’nde açıklama imkanı tanınmalıydı. Başvuranın yaşadıklarının
esas olarak kişisel niteliği ve uygun tazminat düzeyinin belirlenmesi, başvuranın dinlenmesini
zorunlu kılar. Sadece dava dosyasına dayanarak tatmin edici şekilde çözümlenebilecek teknik
nitelikli sorunların sözkonusu olduğu söylenemez. Aksine AİHM’ye göre, mevcut davada,
ulusal mahkemelerde ve kamu kontrolünde gerçekleştirilen bir duruşma sırasında, başvurana
kişisel durumunu açıklama imkanı tanınmış olsaydı, adalet daha iyi tecelli etmiş ve devlet
sorumluluğunu daha iyi yerine getirmiş olurdu. AİHM’nin görüşüne göre, bu husus,
Hükümet’in 466 sayılı Kanun’un altında yattığını ifade ettiği ivedilik ve etkililik
unsurlarından daha önemlidir. (Göç,51; Özata-Türkiye, 19578/02, 20 Ekim 2005).
Bu nedenlerden dolayı AİHM, duruşma yapılmamasını haklı çıkaracak istisnai hiçbir koşulun
mevcut bulunmadığı kanaatindedir. Bu nedenle, AİHS’nin 6/1. maddesi ihlal edilmiştir.
2. Yargıtay Savcısı’nın görüşünün tebliğ edilmemesi hakkında
AİHM, başvuranın sunduğu şikayete benzer bir şikayeti daha önce incelediğini ve Yargıtay
Savcısı’nın görüşlerinin niteliğini ve yargılanan kişinin yazılı olarak bunlara cevap verme
olanağının bulunmadığını göz önüne alarak Yargıtay Savcısı’nın görüşünün tebliğ
edilmemesinden dolayı AİHS’nin 6/1. maddesinin ihlal edildiği sonucuna ulaştığını
hatırlatmaktadır (Bkz. sözü edilen Göç, Sağır-Türkiye, başvuru no: 37562/02, 19 Ekim 2006;
Ayçoban ve diğerleri-Türkiye, başvuru numaraları: 42208/02, 43491/02 ve 43498/02, 22
Aralık 2005).
AİHM, Hükümet’in bu davada farklı bir sonuca ulaşmasını sağlayacak ikna edici hiçbir tespit
ve delil sunmadığı kanaatindedir. Bu nedenle, AİHS’nin 6/1. maddesinin ihlal edilmiştir.
3. Bilirkişi raporunun tebliğ edilmemesi
Yukarıda sözü edilen gerekçelerden dolayı başvuranın adil yargılanma hakkının ihlal edildiği
sonucunu göz alan AİHM, bilirkişi raporunun tebliğ edilmemesi nedeniyle adil yargılama
hakkının ihlali iddiasının ayrı olarak incelenmesine gerek olmadığına hükmeder.
II. 1 NO’LU EK PROTOKOL’ÜN 1. MADDESİNİN İHLAL EDİLDİĞİ İDDİASI
HAKKINDA
Başvuran, tazminatının gecikme faizi ile birlikte ödenmemesinden şikayetçidir. Başvuran, 1
No’lu Ek Protokol’ün 1. maddesine atıfta bulunmaktadır.
Hükümet’e göre, başvuran, cebri icra işlemi başlatmaması nedeniyle, AİHS’nin 35/1. maddesi
uyarınca iç hukuk yollarını tüketmemiştir.
AİHM, adli bir süreç sonunda Devlet karşısında alacaklı konuma gelen bir kimsenin tazminat
alabilmesi için icra takibi başlatmasının şart koşulmasının uygun bulunmadığına dair
içtihadını hatırlatmaktadır (Metaxas-Yunanistan, başvuru no: 8415/02, 27 Mayıs 2004,
Mehmet Sait Kaya-Türkiye, başvuru no: 17747/03, 25 Temmuz 2006). Sonuç olarak,
sözkonusu itiraz kabuledilemez niteliktedir.
AİHS’nin 35. maddesinin 3. paragrafı çerçevesinde başvurunun dayanaktan yoksun
olmadığını kaydeden AİHM, ayrıca, başka açılardan bakıldığında da kabuledilemezlik unsuru
bulunmadığını tespit eder. Bu nedenle başvuru kabuledilebilir niteliktedir.
B. Esas
Hükümet, başvuranın, Ağır Ceza Mahkemesi tarafından ödenmesine hükmedilen tazminatın
ödenmesini hiçbir zaman makamlardan talep etmediğini belirtmektedir.
AİHM, mevcut davada, 20 Mayıs 2002 tarihinde nihai hale gelen 29 Ocak 2002 tarihli Ağır
Ceza Mahkemesi kararının, 1 No’lu Ek Protokol’ün 1. maddesi uyarınca, başvuran yararına,
kesin, talep edilebilir ve “mülk” olarak nitelendirilebilecek bir alacağı oluşturduğunu
saptamaktadır (Angelov-Bulgaristan, başvuru no: 44076/98, 22 Nisan 2004). Bununla birlikte,
başvurana ödeme yapılmamıştır. Ayrıca, olayların meydana geldiği dönemde, yıllık
enflasyon oranı %12’ye ulaşmışken, ulusal mahkemeler tarafından gecikme faizine
hükmedilmemiştir. (Ertuğrul Kılıç-Türkiye, no: 38667/02, 12 Aralık 2006).
AİHM’nin görüşüne göre, başvuranın alacağının gerçek değeri, ödemenin yapılmamış olması
ve bu dönemdeki enflasyon oranı ile birlikte değerlendirildiğinde gözle görülür bir biçimde
azalmıştır. Başvuranın alacağının, Yargıtay karar tarihindeki değeri ile şimdiki değeri
arasındaki fark, başvuranı önemli bir zarara uğratmıştır (Bkz. mutatis, mutandis, Aka-Türkiye,
23 Eylül 1998; Akkuş-Türkiye, 9 Temmuz 1997). Yalnızca idarenin eksiklilerine isnat
edilebilecek bu ödeme yapılmayan süre, AİHM’yi başvuranın, mahkemece hükmedilen
miktara göre orantısız bir yüke katlanmak zorunda kaldığı yönünde düşünmeye sevk
etmektedir.
Bu durumda, 1 No’lu Ek Protokol’ün 1. maddesi ihlal edilmiştir.
III. AİHS’NİN 13. MADDESİNİN İHLAL EDİLDİĞİ İDDİASI HAKKINDA
Başvuran, Türk Hukuku’nda ihtilaflı durumu çözüme kavuşturacak mercilerin bulunmaması
nedeniyle, 1 No’lu Ek Protokol’ün 1. maddesi ile birlikte AİHS’nin 13. maddesinin ihlal
edildiğini ileri sürmektedir.
Yukarıda ulaşılan sonucu göz önüne alarak AİHM, sözkonusu şikayetin, bu hüküm
çerçevesinde incelenmesine gerek olmadığı kanaatindedir.
IV. AİHS’NİN 41. MADDESİNİN UYGULANMASI HAKKINDA
A. Tazminat
Başvuran, maruz kaldığı maddi ve manevi zarar için 50.000 Euro talep etmektedir.
Hükümet, bu iddiaya karşı çıkmaktadır. Hükümet, başvuranın tutukluluk süresi ve
şikayetin kabuledilebilir nitelikte olması nedeniyle AİHS’nin 5/3. maddesinin ihlalinden
şikayetçi olduğu Göktaş vd.-Türkiye davası (dostane çözüm, no: 31787/96, 25 Eylül 2001)
çerçevesinde tarafların üzerinde uzlaştığı dostane çözüm vesilesiyle, başvuranın 95.000
Fransız Frankı [yaklaşık 14.000 Euro] aldığını hatırlatmaktadır. Hükümet, talebin aynı
gözaltı süresini içermesinden dolayı başvuranın talebinin mükerrer bir talep olduğunu
belirtmektedir ve AİHM’nin daha önce ödenen meblağları göz önüne alarak mevcut
başvuruda sözkonusu talebi reddetmesi gerektiğini savunmaktadır.
AİHM, başvurana yukarıda sözü edilen miktarın ödendiği Göktaş vd., davasındaki dostane
çözümün, AİHS’nin 5/3. maddesi uyarınca gözaltı süresi ile ilgili olduğunu oysa mevcut
başvurunun, ulusal mahkemeler nezdinde adil yargılamayı ve 466 sayılı Kanun uyarınca,
başvurana karşı açılan ceza davasının beraat ile sonuçlanmasından dolayı kanun dışı
tutuklanma nedeniyle verilmesine hükmedilen tazminatın gecikmeli olarak ödenmesini
içerdiğini tespit etmektedir. AİHS’nin 6. ve 13. maddeleri ve 1 No’lu Ek Protokol’ün 1.
maddesi uyarınca yapılan mevcut başvuruda, başvuranın AİHS’nin 5/3. maddesi
kapsamında da yaptığı şikayet, 19 Eylül 2006 tarihli bir karar ile kabuledilemez ilan
edilmiştir. Ayrıca mevcut davada, dava konusu yargılama ve ulusal mahkemelerce
ödenmesine hükmedilen meblağlar, yalnızca başvuranın gözaltı süresini değil (27 Aralık
1995 tarihinden 5 Ocak 1996 tarihine kadar) aynı zamanda tutuklu yargılanmayı (5 Ocak
1996 tarihinden 25 Mart 1998 tarihine kadar) da içermektedir.
Sonuç olarak, AİHM, mevcut başvurunun özü itibariyle sözü edilen Göktaş ve diğerleri
başvurusu ile aynı olmadığı kanaatindedir ve önceden ödenen miktarların dikkate
alınmamasına karar vermektedir.
Konuya ilişkin AİHM içtihadı ışığında (Aka ve Akkuş) ve sahip olduğu ilgili ekonomik
veriler ışığında kendi hesaplama yöntemine başvurarak, AİHM, başvurana 2.480 Euro
maddi tazminat ödenmesine karar vermektedir.
Manevi tazminata ilişkin olarak, AİHM, mevcut dava koşullarında başvurana 3.000 Euro
ödenmesinin uygun olacağı kanaatindedir.
B. Yargılama masraf ve giderleri
Başvuran, yerel mahkemeler ve AİHM önünde yapmış olduğu masraf ve harcamalar için
1.000 Euro talep etmektedir.
Hükümet, hukuki mesnedi bulunmadığı gerekçesiyle bu iddialara karşı çıkmaktadır.
AİHM yerleşik içtihadına göre, AİHS’nin 41. maddesi uyarınca, masraf ve harcamaların
ödenmesi, gerçekliğinin, gerekliliğinin ortaya konulmasını ve miktarlarının makul oranda
olmasını öngörmektedir (Iatridis-Yunanistan (adil tatmin), başvuru no: 31107/96).
AİHM, başvuranların yapmış oldukları masraf ve giderleri belgelendirmediklerini
gözlemlemekte ve bu durumda bu taleplerinin reddedilmesine karar vermektedir.
C. Gecikme faizi
Gecikme faizi Avrupa Merkez Bankası’nın marjinal kredi kolaylıklarına uyguladığı orana
üç puanlık bir artış eklenerek belirlenecektir.
BU GEREKÇELERE DAYALI OLARAK, AİHM, OYBİRLİĞİYLE,
1. Başvurunun geri kalan kısmının kabuledilebilir olduğuna;
2. Ulusal mahkemeler önünde duruşma yapılmaması nedeniyle AİHS’nin 6/1.
maddesinin ihlal edildiğine;
3. Yargıtay Savcısı’nın görüşünün tebliğ edilmemesi nedeniyle AİHS’nin 6/1.
maddesinin ihlal edildiğine;
4. Bilirkişi raporunun tebliğ edilmemesi hakkında yapılan şikayetin ayrı olarak
incelenmesine gerek olmadığına;
5. 1 No’lu Ek Protokol’ün 1. maddesinin ihlal edildiğine;
6. AİHS’nin 1 No’lu Ek Protokol’ün 1. maddesi ile birlikte 13. maddesi kapsamında
yapılan şikayetin ayrı olarak incelenmesine gerek olmadığına;
7. a) AİHS’nin 44/2 maddesi gereğince kararın kesinleştiği tarihten itibaren üç ay içinde,
miktara yansıtılabilecek her türlü vergiden muaf tutularak ödeme tarihindeki döviz
kuru üzerinden YTL’ ye çevrilmek üzere, Savunmacı Devlet tarafından başvurana
2.480 Euro (iki bin dört yüz seksen Euro) maddi tazminat ve 3.000 Euro (üç bin Euro)
manevi tazminat ödenmesine;
b) sözkonusu sürenin bittiği tarihten itibaren ödemenin yapılmasına kadar Hükümet
tarafından, Avrupa Merkez Bankası’nın o dönem için geçerli olan faiz oranının üç
puan fazlasına eşit oranda basit faiz uygulanmasına;
8. Adil tatmine ilişkin diğer tüm taleplerin reddine;
KARAR VERMİŞTİR.
İşbu karar Fransızca olarak hazırlanmış ve AİHM’nin iç tüzüğünün 77. maddesinin 2. ve
3. paragraflarına uygun olarak 12 Şubat 2008 tarihinde yazılı olarak bildirilmiştir.
—— • ——
MERAL/Türkiye Davası*
Başvuru No: 33446/02
Strazburg
27 Kasım 2007
İKİNCİ DAİRE
USUL
Türkiye Cumhuriyeti aleyhine açılan (33446/02) no’lu davanın nedeni (T.C.
vatandaşı) Bayram Meral’in (başvuran) Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’ne 29 Temmuz
2002 tarihinde Temel İnsan Hakları ve Özgürlüklerini güvence altına alan Avrupa İnsan
Hakları Sözleşmesi’nin (AİHS) 34. maddesi uyarınca yapmış olduğu başvurudur.
Başvuran, İzmir Barosu avukatlarından G. Dinç tarafından temsil edilmektedir.
OLAYLAR
I. DAVANIN KOŞULLARI
Başvuran, 1956 doğumludur ve Ödemiş’te ikamet etmektedir.
Başvuran, 1987 yılında İzmir Karaburun’da bulunan 3.220 m2 lik bir taşınmaz satın
almıştır. Bununla birlikte başvuran, 1988 yılında “Askeri Güvenlik Bölgesi” içerisine alınan
taşınmazın tapusunu 9 Şubat 1994 tarihinde alabilmiştir.
14 Şubat 1995 tarihinde başvuran, inşaat izni verilmesi istemini içeren talebini
Karaburun Belediyesi’ne sunmuştur. 6 Aralık 1995 tarihinde Belediye, ilgili mevzuat
uyarınca başvuranı, öncelikle Genelkurmay Başkanlığı’na başvuruda bulunması gerektiği
yönünde bilgilendirmiştir.
22 Nisan 1996 tarihinde, diğer beş arsa sahibi ile başvuran, inşaat izni verilmesi
taleplerini Genelkurmay Başkanlığı’na sunmuşlardır.
12 Kasım 1997 tarihinde, Genelkurmay Başkanlığı, dava konusu taşınmazın “askeri
güvenlik bölgesi” içerisinde yer alması sebebiyle başvuranın talebini reddetmiştir.
1 Aralık 1997 tarihinde, başvuran, Genelkurmay Başkanlığı’ndan taşınmazının
kamulaştırılması istemini belirttiği yeni bir talepte bulunmuştur.
Genelkurmay Başkanlığı’nın zımni ret kararının ardından 17 Şubat 1998 tarihinde,
başvuran, Genelkurmay kararının iptali için İzmir İdare Mahkemesi’nde dava açmıştır.
* Dışişleri Bakanlığı Çok Taraflı Siyasî İşler Genel Müdürlüğü tarafından Türkçe’ye çevrilmiş olup, gayrıresmî tercümedir.
30 Mart 1998 tarihinde, Milli Savunma Bakanlığı cevaben layihalarını sunmuştur.
Kamu yararı amacıyla mülkiyet hakkının sınırlandırılabileceğine ilişkin Anayasa’nın 35.
maddesine atıfta bulunarak Bakanlık, Askeri Güvenlik Bölgesi Kanunu ile İdare’nin bu
bölgelerde bulunan taşınmazları kamulaştırma yükümlülüğünün bulunmadığını savunmuştur.
14 Mayıs 1998 tarihinde sunduğu layihalarında, başvuran, kamu yararı ile mülkiyet
hakkı arasındaki dengenin sağlanması için sınırlama getirilen taşınmazının kamulaştırılması
gerektiğini belirtmiştir. Bu bağlamda başvuran, AİHM’nin konuya ilişkin içtihadına atıfta
bulunmuştur.
10 Mart 1999 tarihinde Mahkeme bir duruşma gerçekleştirmiştir. Ara kararla
Mahkeme, İdare’den askeri güvenlik bölgesine ilişkin belge ve haritaları sunmasını istemiştir.
4 Haziran 1999 tarihinde Mahkeme, başvuranın talebini reddetmiştir. Mahkeme,
Askeri Güvenlik Bölgesi Kanunu’nun, Askeri Güvenlik Bölgesi içerisinde kalan bir
taşınmazının İdare tarafından kamulaştırmasına olanak tanısa da bu konuda İdare’ye bir
yükümlülük getirmediğine kanaat getirmiştir. Ayrıca Mahkeme, bu bölgelere inşaat yapmak
isteyenlerle ilgili olarak bir sınırlamanın sözkonusu olduğunu sonuç olarak, bu bölgelerde
önceden ikamet etmiş insanların ikametlerine ve topraklarını işlemeye devam edebileceklerini
belirtmiştir.
2 Ağustos 1999 tarihinde, başvuran temyize gitmiştir.
Danıştay 12 Aralık 2000 tarihli kararıyla, 4 Haziran 1999 tarihli kararı yasaya ve usule
ilişkin kurallara uygun olduğu gerekçesiyle onamıştır.
12 Mart 2001 tarihinde, başvuran, 12 Aralık 2000 tarihli kararın düzeltilmesi için
başvuruda bulunmuştur. Başvuran, öncelikle bu kararın, 1 No’lu Ek Protokol’ün 1. maddesine
uygun olmadığını ileri sürmüştür. Ayrıca, başvuran, tetkik hakiminin ve Danıştay Savcısı’nın
görüşünün kendisine tebliğ edilmemesinin AİHS’nin 6. maddesi uyarınca silahların eşitliği
ilkesini ihlal ettiğini de iddia etmiştir.
22 Kasım 2001 tarihinde, Danıştay, karar düzeltme talebini reddetmiştir.
Hükümet, taşınmazın 29 Mayıs 2002 tarihinde askeri güvenlik bölgesi olarak
sınıflandırılmasının iptal edildiğine ilişkin tapu belgesinin bir nüshasını sunmuştur.
I. AİHS’NİN 6. MADDESİNİN YARGILAMANIN HAKKANİYETE UYGUNLUĞU
BAKIMINDAN İHLAL EDİLDİĞİ İDDİASI HAKKINDA
Başvuran Danıştay önünde yapılan yargılamanın hakkaniyetten yoksun olduğunu iddia
etmektedir. Başvuran bu hususta AİHS’nin 6/1 maddesine atıfta bulunmaktadır.
AİHM bu şikayetin AİHS’nin 35/3 maddesi bakımından açıkça dayanaktan yoksun
olmadığını tespit etmektedir. AİHM ayrıca şikayetin başka herhangi bir kabuledilemezlik
gerekçesinin bulunmadığını tespit etmektedir. Dolayısıyla bu şikayetin kabuledilebilir ilan
edilmesi yerinde olacaktır.
B. Esasa ilişkin
1. Tarafların argümanları
Başvuran, temyiz talebinin reddedilmesi isteminde bulunmuş olan savcı ve tetkik
hakiminin mütalaalarının yargılamanın hiçbir aşamasında kendisine iletilmediğinden
yakınmaktadır. Başvuran, davaya ilişkin mütalaalarını bildirmek üzere davaya dahil olan
savcı ve tetkik hakiminin görüşlerinin taraflara önceden bildirilmediğine ve bu görüşlere
cevap verme imkanın bulunmadığına dikkat çekmektedir. Göç – Türkiye kararını emsal
gösteren başvuran bu tür bir uygulamanın silahların eşitliği ilkesini zedeleyeceğini iddia
etmektedir.
Hükümet, mütalaaların tebliğ edilmemesi nedeniyle iki taraf arasındaki silahların eşitliği
ilkesinin ihlal edildiğinin söylenemeyeceğini savunmaktadır. Bu hususta Hükümet, temyiz
başvurusu üzerine yapılan bir idari yargılamada dava dosyasının incelenmek üzere Danıştay
Başsavcılığına gönderildiğine işaret etmektedir. Başsavcının dava dosyasıyla ilgili yazılı
görüşlerini hazırlamasını müteakiben dosya yetkili daireye gönderilir. Tetkik hakimi dosyayı
inceledikten sonra görüşlerini hakim heyetine sözlü olarak sunar. Müzakerelerin ardından
hakimler bir karara vararak karar taslağının hazırlanması görevini tetkik hakimine tevdi
ederler. Karar taslağı hakimler tarafından incelendikten sonra imzalanarak tebliğ edilir.
Savcının ya da tetkik hakiminin Danıştay’a sevk edilmiş bir dava hakkındaki görüşleri davayı
incelemekle sorumlu daireyi bağlamaz. Daire başvuruyu bu mütalaaları dikkate almadan da
inceleyebilir. Ayrıca, şayet Danıştay önünde bir duruşma yapılıyorsa bu duruşmaya savcı
taraflarla birlikte katılır. Son olarak ise taraflara söz hakkı verilir.
Mevcut davada ilk derece mahkemesinin kararını onayan Danıştay ilamı tetkik
hakiminin ve savcının görüşlerini ihtiva etmektedir. Hükümete göre başvuran karar düzeltme
talebine ilişkin olarak yeni iddialar gündeme getirmemiştir. Hükümet, başvuranın idare
mahkemeleri önünde yapılan yargılamalarda bir avukat tarafından temsil edildiğini, bu
nedenle başvuranın avukatının savcının görüşünü ihtiva eden dava dosyasını inceleme
imkanına sahip olduğunu belirtmektedir.
2. AİHM’nin takdiri
a) Savcının görüşlerinin önceden tebliğ edilmemesi hakkında
Danıştay Savcısı öncelikle soruşturma dosyasını hazırlamakla görevlidir. Bu maksatla
gerekli gördüğü her türlü araştırmayı yapabilmesine ve her yerden bilgi talebinde
bulunabilmesine imkan tanıyan geniş yetkilere sahiptir. İkinci olarak ise savcı, ilk derece
mahkemesi tarafından verilen kararın onanması ya da bozulması yönünde yazılı görüş sunar.
Savcının görevlerini tarafsız bir biçimde yerine getirdiği hususunda kuşku yoktur. Bununla
beraber savcının tarafların itirazına tabi olmayan mütalaası temyiz davasının tarafları
açısından nötr olarak değerlendirilemez. Temyiz talebinin kabul ya da reddedilmesi yönünde
görüş bildirmesi nedeniyle yazılı görüşlerini sunduktan sonra savcı, mahkeme heyetinin kararı
üzerinde etki yapmasına imkan sağlayan bir konuma geçer. Adil yargılanma kavramı
prensipte, bilhassa, davanın taraflarının, mahkemenin kararını etkilemek amacıyla bağımsız
bir yargı görevlisi tarafından bile olsa sunulan her türlü delil ve mütalaa hakkında bilgi sahibi
olmasını ve bunlarla ilgili görüş bildirmesi hakkını da içinde barındırır (bkz., sözgelimi,
Martinie – Fransa, no: 58675/00, prg. 46).
AİHM, Kress – Fransa kararında (no: 39594/98, prg.64 ve 65), bir hukuk ya da ceza
davasında bağımsız bir yargı mensubu tarafından sunulan mütalaaların bu mütalaalara yanıt
verme imkanı bulunmayan davanın taraflarına önceden tebliğ edilmemesi bağlamında nizalı
dava hakkının kapsamına ilişkin içtihadını teyit etmiştir. Sözkonusu dava koşullarında
AİHM’nin 6. maddenin 1. paragrafının ihlal edilmediği sonucuna vardığı doğruysa da mevcut
davada olayların farklı olduğunun altını çizmek yerinde olacaktır. Kress davasında AİHM,
Danıştay önünde açık olarak yapılan hüküm duruşmasında Hükümet Komiseri’nin
mütalaasını ilk defa sözlü olarak sunduğunu ve böylelikle hem tarafların, hem yargıçların,
hem de duruşmada hazır bulunanların Hükümet Komiseri’nin mütalaalarının anlam ve
muhtevası hakkında bilgi sahibi olduklarını tespit etmiştir. Ayrıca arzu ettikleri takdirde
avukatlar duruşmadan önce Hükümet Komiseri’nden mütalaalarının genel anlamı hakkında
bilgi talebinde bulunabilme ve bu mütalaalara yazılı cevap verebilme hakkına sahipti.
Hükümet Komiseri’nin duruşma esnasında davanın taraflarınca gündeme getirilmemiş bir
unsuru gündeme getirmesi durumunda mahkeme heyeti başkanı tarafların bu hususu
müzakere etmesi maksadıyla davayı ertelemektedir. Ancak sözü edilen güvenceler,
görülmekte olan bu davada mevcut değildir. Zira Danıştay tarafların başvuru gerekçelerini
duruşmasız olarak incelemiştir (savcılığın görüşlerine duruşma esnasında yanıt verebilme
imkanına ilişkin olarak, krş. Wynen - Belçika (karar, no: 32576/96, prg. 35)).
Bir avukat tarafından temsil edilen başvuranın Danıştay kaleminde bulunan dosyayı
inceleme ve savcının mütalaasının bir nüshasını edinebilme imkanının bulunduğu yönündeki
argümana ilişkin olarak AİHM, bunun başvuranın nizalı dava hakkının temini için esasen
yeterli bir güvence sunmadığı kanaatindedir. AİHM, Göç kararında (adıgeçen, prg. 57) da
belirtildiği üzere, savcının mütalaasının dava dosyasına aktarıldığı ve arzu ettiği takdirde bu
mütalaaya yazılı olarak cevap verebilme imkanının bulunduğu hususlarında başvurana
Danıştay kalemi tarafından bilgi verilmesinin hakkaniyet açısından daha uygun olacağına
dikkat çekmektedir. Ancak bu gerekliliğe iç hukukta uyulmadığı gözükmektedir. AİHM,
başvuranın avukatından inisiyatif alarak dosyaya yeni unsur eklenip eklenmediği hususunda
mütemadiyen bilgi almasının istenmesinin avukata orantısız bir yük getireceğini
belirtmektedir. AİHM ayrıca bu durumun savcının mütalaasını yorumlaması için avukata
gerçek bir imkan temin edildiği anlamına gelmeyeceğini belirtmektedir, zira yargılama
takvimi konusunda başvuranın avukatına hiçbir zaman bilgi verilmemiştir.
Hükümetin de belirttiği üzere, duruşma yapılması halinde idari yargılama usulü
kanunun 18. maddesi uyarınca savcı mütalaasını sunduktan sonra davanın taraflarına son
olarak söz hakkı verildiği doğrudur. Bu durum ilk bakışta yargılanmakta olan kişilerin
savcının mütalaasına cevap verebilmelerine imkan tanıyabilir. Ancak AİHM bu argüman
üzerinde tahmin yürütmeye gerek olmadığı kanaatindedir. Zira yukarıda da kaydedildiği üzere
Danıştay temyiz gerekçelerini duruşmasız olarak incelemiştir (bkz., bilhassa, Wynen,
adıgeçen, prg. 38).
Bu itibarla Danıştay Savcısının görüşlerinin niteliği ve başvuranın bu görüşlere yazılı
cevap vermesinin imkansız oluşu gibi unsurlar dikkate alındığında başvuranın nizalı
yargılanma hakkının ihlal edildiği ortaya çıkmaktadır.
Dolayısıyla 6. maddenin 1. fıkrası bu bakımdan ihlal edilmiştir.
b) Tetkik hakiminin kanaatlerinin önceden tebliğ edilmemesi hakkında
Tetkik hakiminin kanaatlerinin önceden tebliğ edilmemesine ilişkin olarak AİHM, bu
yargı mensubunun görevinin savcının göreviyle mukayese edilebilir olmadığını
gözlemlemektedir. Tetkik hakimleri Danıştay Başkanı ve kurul ve daire başkanları tarafından
kendilerine verilen görevleri yerine getirmekle ve bunlar tarafından havale edilen davaları
incelemekle sorumlu iken savcılar Danıştay Başsavcısının emri altında çalışmaktadırlar.
Genel olarak tetkik hakimleri soruşturma yapmayıp daha evvel soruşturması tamamlanmış bir
dosya hakkında görüşlerini sunmaktadırlar. Her halükarda mevcut davada tetkik hakiminin
önyargılı davranmasına neden olacak bir soruşturma yaptığını gösteren herhangi bir unsur
mevcut değildir (bkz., sözgelimi, Martinie, adıgeçen, prg. 49).
Her ne kadar Danıştay’da görülen davalarda tetkik hakiminin görevini ne surette
yerine getirdiği hususuna ilişkin olarak Türk Hukuku’nda ayrıntılı bilgi verilmemişse de,
görevinin kendine verdiği yetkilerin diğer hakimlerin yetkisinden pek farklı olmadığı
anlaşılmaktadır. Tetkik hakiminin mütalaasını yazılı ya da sözlü olarak sunarak hakimlerin
kararını etkilemeyi amaçladığı doğrudur, ancak, bu görevin Danıştay Başkanı ve Daire
Başkanlarını temsilen yerine getirdiği hukuki görevlerinden olduğu gözükmektedir. Danıştay
Başkanı ve Daire Başkanlarının yönetiminde tetkik hakimleri karar taslaklarını yazar ve
tutanakları hazırlarlar.
AİHM ayrıca, başvuranın Reinhardt ve Slimane-Kaïd – Fransa davasındakinin (31
Mart 1998 tarihli karar, prg. 101) aksine ‘raportör hakimin raporunu ve karar taslaklarını
ihtiva eden dosyanın başsavcıya tebliğ edilmesinden’ değil tetkik hakiminin mütalaasının
tebliğ edilmemesinden şikayetçi olduğunu gözlemlemektedir.
Dolayısıyla AİHM, 6. maddenin 1. fıkrasının bu bakımdan ihlal edilmediği sonucuna
varmaktadır.
II. AİHS’NİN 6/1. MADDESİ’NİN YARGILAMA
YÖNÜNDEN İHLAL EDİLDİĞİ İDDİASI HAKKINDA
SÜRESİNİN
UZUNLUĞU
Başvuran idari mahkemelerde görülen yargı sürecinin uzunluğundan yakınmakta,
AİHS’nin 6/1. maddesinin ihlal edildiğini ileri sürmektedir.
AİHM, tarafların İzmir İdare Mahkemesi’nin davayı ele aldığı 17 Şubat 1998 tarihinin
sürecin başladığı tarih olduğu konusunda hemfikir olduklarını gözlemlemektedir. Yine aynı
şekilde Danıştay’ın başvuranın yapmış olduğu tashih başvurusunu reddettiği 12 Haziran 2002
tarihinde yargı sürecinin tamamlandığı konusunda ihtilaf bulunmamaktadır (tahsis
başvurusuna ilişkin bkz. Rodoplu-Türkiye kararı, no: 41665/02, 23 Ocak 2007). Sonuç olarak,
üç dereceli yargıda bu süreç yaklaşık dört yıl üç ay sürmüştür.
AİHM yargılama süresinin uygunluğunun davanın şartları ışığında ve davanın
karmaşıklığı, başvuran ve ilgili mercilerin tutumu ve ilgililer açısından ihtilafın yarattığı
sakıncalar gibi içtihadından çıkan ölçütlere bakılarak değerlendirilmesi gerektiğini hatırlatır:
(bkz. birçok içtihat arasında, Frydlender – Fransa [BD], no. 30979/96).
Bu bağlamda, AİHM dört yıl üç aylık sürenin üç dereceli yargı aşamasından geçen bir
idari yargı için aşırı olmadığına itibar etmekte, dava dosyasında yer alan unsur ışığında
herhangi bir pasif dönemin veya adli yetkililere yüklenebilecek bir eksikliğin olmadığını
hatırlatmaktadır.
AİHM bu şikayetin dayanaktan yoksun olduğunu ve AİHS’nin 35/3. ve 4. paragrafları
uyarınca reddedilmesi gerektiğini kaydetmektedir.
III. EK 1 NO’LU PROTOKOL’ÜN 1. MADDESİ’NİN İHLAL EDİLDİĞİ İDDİASI
HAKKINDA
Başvuran, askeri güvenlik bölgesi sınıflandırması içinde yer alan taşınmazına inşaat
yapım izni almasının olanaksız oluşunun mülkiyet hakkına yönelik bir ihlali oluşturduğunu
iddia etmekte ve Ek 1 No’lu Protokol’ün 1. maddesinin ihlal edildiğini öne sürmektedir.
Hükümet, ilgilinin idari mahkemeler önünde tam yargı davası açmaması
doğrultusunda iç hukuk yollarının tüketilmediğini savunmaktadır. Hükümet bu tazminat
talebinin 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 13. maddesi çerçevesinde İdareye
karşı yapılacak etkili bir başvuru olduğunun altını çizmektedir.
Başvuran Hükümetin bu savına karşı çıkmaktadır.
AİHM, AİHS’nin 35/3. maddesinde öngörülen iç hukuk yollarının tüketilmesi
kuralının bir devlet aleyhine uluslararası hakemlik veya yargı organı nezdinde dava açmak
isteyen kişilere öncelikle sözkonusu devletin hukuk sisteminde öngörülen başvuru yollarını
tüketme zorunluluğu getirdiğini hatırlatmaktadır. Kendi iç hukuk sisteminde durumu telafi
etme imkanı tanınmadan bir devlet uluslararası yargı önünde hesap vermek zorunda
bırakılamaz. Bir başvuranın bu kurala uyduğunun kabul edilebilmesi için, iç hukukta normal
olarak varolan ve şikayetçi olduğu ihlalin telafisini sağlayabilecek yeterlilikte iç hukuk
yollarına başvurmuş olması gerekir. (Bkz. Aksoy-Türkiye kararı, 18 Aralık 1996).
AİHM, mevcut bu başvuruda başvuranın inşaat izin talebini reddeden Genelkurmayın
kararına itiraz etmekle yetindiği tespitinde bulunmaktadır. Başvuranın başvurusu kamu
yararına bir kamulaştırmanın askeri güvenlik bölgesinde yer aldığı gerekçesiyle
reddedilmiştir. Bununla birlikte, Hükümetin de vurguladığı gibi başvuran öne sürdüğü
zararların telafi edilmesi için maddi tazminat davası açabilirdi (Bkz. aynı anlamda, Gülizar
Öz-Türkiye kararı, no: 40687/98 ve Sporrong ve Lönnroth-İsveç kararı ile karşılaştırınız 23
Eylül 1982). Ayrıca, AİHM başvuranın, Hükümet tarafından sözü edilen başvuru yoluna
ihtiyatla yaklaşılmasını gerektirecek hiçbir argüman sunmadığını da gözlemlemektedir. Bu
durumda, Hükümetin ön itirazının dayanağı bulunmaktadır.
AİHS’nin 35. maddesinin 1. ve 4. paragraflarına dayalı olarak şikayetin bu
bölümümün reddedilmesi gerekmektedir.
IV. AİHS’NİN 41. MADDESİ’NİN UYGULANMASI HAKKINDA
AİHS’nin 41. maddesine göre “Mahkeme işbu Sözleşme ve Protokollerinin ihlal edildiğine
karar verirse ve ilgili Yüksek Sözleşmeci Tarafın iç hukuku bu ihlali ancak kısmen telafi
edebiliyorsa, AİHM, gerektiği takdirde, hakkaniyete uygun surette, zarar gören tarafın adil
tatminine hükmeder.”
A. Tazminat
Başvuran maruz kaldığı zarar için 34.954 Euro maddi, 5.000 Euro manevi tazminat
talep etmektedir.
Hükümet bu meblağları aşırı olarak nitelendirmektedir.
AİHM, talep edilen maddi tazminat ile tespit edilen ihlal arasında illiyet bağı
bulunmadığını kaydetmektedir ve talebi reddetmektedir. AİHM yukarıda gerekçesi belirtilen
sonuçların manevi tazminat açısından uygun bir tazmini oluşturduğunu belirtmektedir.
B. Yargılama masraf ve giderleri
Başvuran 4.000 Euro’su avukat gideri, 1.500 Euro’luk kısmı AİHM önünde yapılan
giderler olmak üzere 5.500 Euro yargı gideri talebinde bulunmaktadır.
Hükümet, başvuranın bu talebini kanıtlayıcı bir belge sunmadığını ifade etmektedir.
AİHM’nin yerleşik içtihadına göre bir başvuran gerçekliğini, gerekliğini
kanıtladığı makul miktarlardaki yargı giderlerini elde edebilir. AİHM başvuranın
avukatlık
giderini
kanıtlayıcı
bir
belge
sunmadığını
hatırlatarak
bu
talebi
reddetmektedir. Sonuç itibarıyla, yargı giderleri için başvurana 1.000 Euro
ödenmesini kararlaştırmıştır.
C. Gecikme Faizi
AİHM, Avrupa Merkez Bankası’nın marjinal kredi kolaylıklarına uyguladığı faiz
oranına üç puanlık bir artışın ekleneceğini belirtmektedir.
BU GEREKÇELERE DAYALI OLARAK AİHM, OYBİRLİĞİYLE,
1. Danıştay Savcısının ve tetkik hakiminin tebliğnamelerinin bildirilmemesine ilişkin
şikayetlerin kabuledilebilir, bunun dışında kalanların kabuledilemez olduğuna;
2. Danıştay Savcısı’nın tebliğnamesinin başvurana tebliğ edilmemesi nedeniyle
AİHS’nin 6/1. maddesinin ihlal edildiğine;
3. Danıştay tetkik hakiminin tebliğnamesinin başvurana tebliğ edilmemesi nedeniyle
AİHS’nin 6/1. maddesinin ihlal edilmediğine;
4. Mevcut kararın başvuranın maruz kaldığı manevi zarar için başlı başına yeterli
tatmin teşkil edeceğine;
5 a) AİHS’nin 44 / 2. maddesi gereğince kararın kesinleştiği tarihten itibaren üç ay
içinde, miktara yansıtılabilecek her türlü vergi ve masraflarla birlikte, ödeme tarihindeki döviz
kuru üzerinden Y.T.L.’ye çevrilmek üzere Savunmacı Hükümetin yargı giderleri için
başvurana 1.000 (bin) Euro manevi tazminat ödemesine;
b) sözkonusu sürenin bittiği tarihten itibaren ödemenin yapıldığı tarihe kadar Hükümet
tarafından, Avrupa Merkez Bankası’nın o dönem için geçerli olan faiz oranının üç puan
fazlasına eşit oranda faiz uygulanmasına;
6. Adil tatmine ilişkin diğer taleplerin reddine;
KARAR VERMİŞTİR.
İşbu karar Fransızca olarak hazırlanmış ve AİHM’nin iç tüzüğünün 77 / 2. ve 3. maddelerine
uygun olarak 27 Kasım 2007 tarihinde yazılı olarak bildirilmiştir.
—— • ——
Tebliğler
Türkiye İş Kurumundan:
ÖZÜRLÜ, ESKİ HÜKÜMLÜ VE TERÖR MAĞDURLARININ İSTİHDAMI
HAKKINDAKİ USUL VE ESASLARA İLİŞKİN TEBLİĞİN
YÜRÜRLÜKTEN KALDIRILMASINA DAİR TEBLİĞ
MADDE 1 – 1/8/2004 tarihli ve 25540 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan "Özürlü,
Eski Hükümlü ve Terör Mağdurlarının İstihdamı Hakkındaki Usul ve Esaslara İlişkin Tebliğ"
yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE 2 – Bu Tebliğ yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
MADDE 3 – Bu Tebliğ hükümlerini Türkiye İş Kurumu Genel Müdürü yürütür.
[R.G. 26 Mayıs 2009 – 27239]
—— • ——
Gümrük Müsteşarlığından:
GÜMRÜK GENEL TEBLİĞİ
(HARİÇTE İŞLEME-GEÇİCİ İHRACAT)
(SERİ NO:1)
Amaç
MADDE 1 – (1) Bu Tebliğin amacı, geçici olarak ihracı yapılacak eşyaya uygulanacak
gümrük işlemlerine ve uygulamaya açıklık getirmektir.
Dayanak
MADDE 2 – (1) Bu Tebliğ, 27/10/1999 tarihli ve 4458 sayılı Gümrük Kanununun 135
ila 149 uncu maddeleri ve 168 ila 170 inci maddeleri, 5/2/2000 tarihli ve 23955 sayılı Resmî
Gazete’de yayımlanan 7/1/2000 tarihli ve 2000/69 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı, 5/4/2007
tarihli ve 26484 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan 15/3/2007 tarihli ve 2007/11864 sayılı
Hariçte İşleme Rejimi Kararı ve 31/5/2002 tarihli ve 24771 mükerrer sayılı Resmî Gazete’de
yayımlanan Gümrük Yönetmeliğinin 471 ila 509 ve 550 ila 568 inci maddeleri hükümlerine
istinaden hazırlanmıştır.
Tamir amaçlı hariçte işleme
MADDE 3 – (1) 4458 sayılı Gümrük Kanununun 142, 143 ve 144 üncü maddeleri
kapsamında Türkiye Gümrük Bölgesi dışında tamir ettirilmek istenen eşyaya ilişkin hariçte
işleme izni ilgili gümrük müdürlüğü tarafından verilir. Gümrük müdürlüğü tarafından
onaylanan beyanname hariçte işleme izni hükmündedir. Ayrıca izin belgesi düzenlenmez.
Gümrük müdürlüğünce eşyanın ihracat rejimi hükümlerine göre işlemleri yapılarak
beyannamenin 44 numaralı kutusuna; işleme faaliyetinin mahiyeti ve eşyanın marka, seri
numarası, model yılı gibi ayırt edici özellikleri ile özel işaretleri kaydedilmek suretiyle,
eşyanın ayniyet tespiti Gümrük Yönetmeliğinin 475 inci maddesi çerçevesinde yapılır.
(2) Tamir amaçlı hariçte işleme izninin verilebilmesi için, eşyanın tamir edilebilir
durumda olduğunun gümrük idarelerince tespiti gerekir. Bunun mümkün olmaması halinde,
söz konusu eşyanın bakım ve onarımı ile sorumlu yetkili servisinden alınacak teknik rapor
veya sanayi odası veya ticaret ve sanayi odasından alınacak belgenin gümrük idaresine tevsik
edilmesi gerekir. Ancak, kamu kurum ve kuruluşları, belediyeler, sermayesinin tamamı
devlete ait olan kamu iktisadi teşebbüsleri ile sivil havacılık sektöründe üretim ve montaj gibi
teknik alanda faaliyet gösteren kuruluşlara ait araç, gereç ve teçhizata ilişkin bu kuruluşların
konuyla ilgili rapor düzenlemeye yetkili teknik personeli tarafından hazırlanan raporlar
hariçte işleme izninin verilmesi için yeterlidir.
(3) Gümrük Kanununun 142 inci maddesi uyarınca tamir amacıyla geçici ihraç edilen
eşyaya gümrük vergilerinden tam muafiyetin uygulanabilmesi için, söz konusu eşyayı imal
veya ihraç eden imalatçı veya ihracatçı firma tarafından düzenlenen garanti belgesi veya
sözleşmenin veya imalat hatasını gösterir imalatçı firma yazısının, noterlikçe veya yurtdışı
temsilciliğimizce onaylı tercümesi gümrük müdürlüğüne ibraz edilir.
(4) Eşyanın tamir amacıyla geçici ihraç edildiği ve tamiratın bedel karşılığında yapıldığı
hallerde, eşyanın gümrük kıymeti olarak tamir masraflarına eşit bir tutar esas alınmakla
birlikte, ödenen navlun, sigorta ve yurt dışında tamir sırasında ödenen diğer masraflar da
dikkate alınır.
(5) Tamir için gönderilen eşyanın tamirinin mümkün olmaması nedeniyle tamir için
gönderilen eşya ile aynı teknik özelliklere sahip yeni bir eşyanın gönderilmesi durumunda,
bahse konu eşya için garanti kapsamında olsun olmasın serbest dolaşıma giriş rejimi
hükümleri uygulanır. Ancak 5/2/2000 tarihli ve 23955 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan
7/1/2000 tarihli ve 2000/69 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı’nın 39 uncu maddesinin (c) fıkrası
hükmü saklıdır.
Standart değişim sistemine dayalı hariçte işleme
MADDE 4 – (1) 4458 sayılı Gümrük Kanununun 144 ila 148 inci maddeleri
kapsamında Türkiye Gümrük Bölgesi dışında tamir edilmek istenen eşyanın yerine, tamir
işlemi tamamlanarak gümrük bölgesine geri getirilinceye kadar geçen süre içerisinde
kullanılmak üzere, serbest dolaşımda olmayan eşyanın geçici olarak ithal edilerek
kullanılmasına ilişkin hariçte işleme izni gümrük müdürlükleri tarafından verilir. Bu durumda
geçici ihracat eşyası ile ikame eşyanın gümrük işlemleri aynı gümrük müdürlüğü tarafından
yapılır.
(2) Standart değişim sistemi kapsamında tamir amacıyla geçici ihraç edilecek eşyanın,
önceden ihraç edilmesinin üretimi durduracak, ekonomik kayba neden olacak ve sistemin
işleyişini bozacak nitelikte olduğunun bir dilekçe ile gümrük müdürlüğüne bildirilmesi ve
ithalat vergileri tutarını karşılayan teminat verilmesi halinde ikame eşyanın önceden ithaline
izin verilir.
(3) Standart değişim sistemi kapsamında tamirata konu geçici ihraç eşyası yerine geçici
ithali yapılan ikame ürünün, geçici ithalat rejimi altında kalabileceği süre, 5/2/2000 tarihli ve
23955 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan 7/1/2000 tarihli ve 2000/69 sayılı Bakanlar Kurulu
Kararının 10 uncu maddesi hükmüne tabidir.
Sinema-televizyon filmleri ve ses bantları
MADDE 5 – (1) Stüdyo banyo işlemleri veya post-prodüksiyon gibi işlemler için geçici
olarak Türkiye Gümrük Bölgesi dışına ihraç edilecek sinema-televizyon filmleri ile ses
bantlarının hariçte işleme rejimi kapsamında geçici ihracına ilişkin başvurular doğrudan
gümrük müdürlüklerine yapılır.
(2) Gümrük müdürlüğü tarafından onaylanan beyanname hariçte işleme izni
hükmündedir. Ayrıca izin belgesi düzenlenmez.
(3) Sinema-televizyon filmleri ve ses bantlarının ithalat vergileri, gümrük kıymeti
olarak beyan edilen işçilik veya işleme masraflarına eşit bir tutar dikkate alınarak, geri
getirilen eşyaya ilişkin gümrük beyannamesinin tescil edildiği tarihte geçerli olan vergi oranı
ve diğer vergilendirme unsurlarına istinaden belirlenir.
Türkiye Gümrük Bölgesinden geçici olarak çıkarılacak taşıtlara uygulanacak
işlemler
MADDE 6 – (1) Geçici olarak Türkiye Gümrük Bölgesi dışına çıkarılan taşıtların, 4458
sayılı Gümrük Kanununun 168 inci maddesinde belirtilen 3 yıllık kanuni süre içerisinde,
yurtdışında ağır hasar görmesi, getirildiği ya da geçtiği ülkelerin adli makamlarınca el
konulması, arızalanması, sürücünün tutuklanması veya hastalanması ya da doğal afet,
getirildiği veya geçtiği ülkedeki iç karışıklık gibi beklenmeyen haller veya mücbir sebeplerle
Türkiye’ye geri getirilememesi halinde, ilgilinin yazılı talebi üzerine ilgili gümrük
müdürlüğünce süre uzatımı yapılır.
(2) Süre uzatımına ilişkin dilekçeye;
a) Kazaya uğramış ise kaza sonucu düzenlenmiş polis veya sigorta raporlarının,
b) Sürücünün tutuklanması veya araca adli mercilerce el konulması durumunda, adli
merci kararlarının,
c) Aracın arızalanması halinde, tamir amacıyla bakıma alındığına ilişkin belgelerin,
ç) Sürücünün hastalanması halinde, hastane raporlarının,
d) Yurtdışına öğrenim görmek amacıyla giden öğrencilerin, öğrenim gördüklerine
ilişkin ilgili öğrenim kurumundan alınacak belgenin,
e) Diğer hallerde ise mücbir sebep veya beklenmeyen hale ilişkin belgelerin,
Noter veya yurtdışı temsilciliklerimiz tarafından onaylı Türkçe tercümesinin eklenmesi
gerekir.
(3) İbraz edilen belgelerin gümrük müdürlüğünce uygun bulunması halinde, müracaatın
kanuni süre içinde yapılıp yapılmadığına ve mücbir sebep belgesinin tarihine bakılmaksızın
yeteri kadar ek süre verilir.
(4) Ayrıca, yurtdışındaki adresi açık olarak belirtilen ve ekinde mücbir sebep belgesi
bulunan dilekçenin herhangi bir haberleşme aracı ile ilgili gümrük müdürlüğüne iletilmesi
halinde, bu dilekçeye istinaden de süre uzatımı yapılır.
(5) Yurtdışındaki milli veya milletlerarası kadrolara atanan devlet memurlarının
yurtdışına götürdükleri taşıtları, kanuni süresinden sonra geri getirmeleri halinde, görev
sürelerinin üç yıldan fazla olduğuna veya uzatıldığına ilişkin Dışişleri Bakanlığı veya bağlı
olduğu kurumdan alınacak belgenin ibraz edilmesi halinde, ilgili gümrük müdürlüğünce
gerekli süre değişimi yapılarak, taşıtın Türkiye’ye girmesine izin verilir.
(6) Türkiye Gümrük Bölgesinden geçici olarak çıkarılan taşıtın yurtdışında çalınması,
yanması, kaza neticesinde ağır hasar görmesi gibi nedenlerle yurda geri getirilmesine imkan
bulunmayan hallerde, durumu belgeleyen resmi rapor ya da belgenin noter veya yurtdışı
temsilciliğimizce onaylı Türkçe tercümesinin müracaat dilekçesi ile birlikte geçici çıkış
işlemlerinin yapıldığı gümrük müdürlüğüne ibrazı halinde taşıtın çıkış kayıtları, Gümrük
Yönetmeliğinin 561 inci maddesine göre, Taşıt Takip Programından veya diğer çıkış belgeleri
üzerinden kapatılır. Ayrıca söz konusu gümrük müdürlüğünce, aracın trafik kayıtlarının
silinmesi bakımından trafik tescil şube müdürlüğüne, motorlu taşıtlar vergisi ile ilgili
işlemlerin sonuçlandırılması için de ilgili vergi dairesi müdürlüğüne bir yazı ile bilgi verilir.
(7) Çifte pasaporta sahip vatandaşlarımızın Türk plakalı araçlarının yurt dışına geçici
çıkış işlemlerinde, pasaport polisi ve gümrük idaresindeki çıkış kayıtlarındaki farklılığın
ortadan kaldırılması ve aracın tekrar Türkiye’ye girişinin yapılıp yapmadığının takibini
teminen aracın çıkış işlemleri hangi pasaportta kayıtlı bilgiler üzerinden yapılıyor ise şahsın
çıkış işlemlerinin de o pasaporta kayıtlı bilgiler üzerinden yapılması gerekmektedir.
Geçici olarak çıkarılacak ticari nitelikte olmayan eşya
MADDE 7 – (1) Geçici olarak Türkiye Gümrük Bölgesi dışına çıkarılan ticari nitelikte
olmayan eşyanın üç yıl içerisinde değiştirilmeksizin geri getirilmesi esastır. Ancak, doğal afet,
getirildiği ya da geçiş ülkelerindeki iç karışıklık, abluka veya savaş hali, resmi makamlarınca
getirilen yasaklar veya eşyanın alıkonulması gibi beklenmeyen haller veya mücbir sebeplerin
varlığı halinde bu süre, ilgilinin yazılı talebi üzerine ilgili gümrük müdürlüğünce uzatılabilir.
(2) Süre uzatımına ilişkin dilekçeye, beklenmeyen hal veya mücbir sebeplerin varlığını
tevsik eden noter veya yurtdışı temsilciliklerimiz tarafından onaylı Türkçe tercümesinin
eklenmesi gerekir. İbraz edilen belgelerin ilgili gümrük müdürlüğünce uygun bulunması
halinde, müracaatın kanuni süre içinde yapılıp yapılmadığına ve mücbir sebep belgesinin
tarihine bakılmaksızın yeteri kadar ek süre verilir.
(3) Geri getirilmek üzere Türkiye Gümrük Bölgesi dışına çıkarılan ev eşyası süre
kısıtlamasına tabi değildir. Bu eşyanın giriş işlemleri 4458 sayılı Gümrük Kanununun 167 nci
maddenin 5/f bendi çerçevesinde sonuçlandırılır.
Yurtdışı müteahhitlik hizmetleri kapsamında geçici ihracı yapılacak ticari eşya
MADDE 8 – (1) Yurtdışı müteahhitlik hizmetleri kapsamında, yurtdışında inşaat,
tesisat, montaj, mühendislik, proje, müşavirlik, işletme, bakım ve onarım gibi teknik hizmet
amacı ile Türkiye Gümrük Bölgesinden geçici olarak ihraç edilecek eşyaya ilişkin işlemler
Dış Ticaret Müsteşarlığınca 4/4/2008 tarihli ve 26837 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan
2008/1 sayılı Yurtdışı Müteahhitlik ve Teknik Müşavirlik Hizmetleri Kapsamında Yapılacak
İhracat ve İthalata İlişkin Tebliğ çerçevesinde yürütülür. Bu kapsamda geçici ihracı yapılacak
eşya için gümrük beyannamesi düzenlenerek, gümrük işlemlerinin yapılması için gümrük
müdürlüğüne beyanda bulunulur.
(2) Yurtdışı müteahhitlik hizmetleri kapsamında geçici olarak Türkiye Gümrük Bölgesi
dışına ihraç edilen eşyanın, Dış Ticaret Müsteşarlığınca verilen süre içerisinde geri getirilmesi
esastır. Söz konusu eşyanın yurt dışında kalma süresi, Gümrük Kanununun 168 inci
maddesinde belirtilen 3 yıllık süreyi aşamaz. Ancak bu süre Dış Ticaret Müsteşarlığınca
uzatılabilir. Anılan Müsteşarlıkça verilecek süre uzatım yazısı, süre bitiminden önce
başvurulmak kaydıyla, ilgili gümrük müdürlüğünce ek süre belgesi olarak değerlendirilir.
Ticari kiralama kapsamında geçici ihracı yapılacak eşya
MADDE 9 – (1)Ticari kiralama yoluyla yapılacak ihracat talepleri, kiracı firma veya
kuruluşla yapılan sözleşmenin aslı veya noter tasdikli örneği ile sözleşmenin yeminli
tercümanca yapılmış olan Türkçe tercümesi; kiraya verilen eşyanın motorlu kara nakil vasıtası
olması durumunda ise ayrıca bahse konu aracın motorlu araç tescil belgesinin bir örneği ile
birlikte, çıkış işlemlerinin yapılacağı gümrük müdürlüğüne yapılır. Gümrük müdürlüğü
tarafından onaylanan beyanname izin hükmündedir.
(2) Ticari kiralama konusu eşyanın mülkiyetinin kiraya verene ait olmaması
durumunda, eşyanın mülkiyetinin başkasına ait olduğuna ilişkin noterde tanzim ettirilmiş
muvafakatname ibraz edilir.
(3) Ticari kiralama konusu eşyanın, finansal kiralama yoluyla elde edilmiş olması
durumunda, söz konusu eşyanın finansal kiralama yoluyla elde edildiğine ilişkin kiralayan ile
kiraya veren arasında yapılan sözleşme ve kiralayan kişi tarafından noterden tanzim ettirilmiş
muvafakatname ibraz edilir.
(4) Ticari kiralama yoluyla yapılacak ihracatta süre, Gümrük Kanununun 168 inci
maddesinde belirtilen 3 yıllık süreyi aşamaz. Ancak bu süre, bitiminden önce başvurulmak
kaydıyla, ilgili gümrük müdürlüğünce ticari kiralama sözleşmesinde belirlenen süre kadar
uzatılabilir.
Finansal kiralama kapsamında geçici ihracı yapılacak eşya
MADDE 10 – (1) Finansal kiralama yoluyla yapılacak ihracat talepleri, kiracı firma
veya kuruluşla yapılan sözleşmenin aslı veya noter tasdikli örneği ile sözleşmenin yeminli
tercümanca yapılmış olan Türkçe tercümesi ile birlikte çıkış işlemlerinin yapılacağı gümrük
müdürlüğüne yapılır. Gümrük müdürlüğü tarafından onaylanan beyanname izin hükmündedir.
(2) Finansal kiralama yoluyla yapılacak ihracatta süre, Gümrük Kanununun 168 inci
maddesinde belirtilen 3 yıllık süreyi aşamaz. Ancak bu süre, bitiminden önce başvurulmak
kaydıyla, ilgili gümrük müdürlüğünce finansal kiralama sözleşmesinde belirlenen süre kadar
uzatılır.
Sergi ve fuar eşyası
MADDE 11 – (1) Yurtdışında düzenlenen sergi ve fuarlarda gösterilmek üzere Türkiye
Gümrük Bölgesinden geçici olarak çıkarılacak eşya gümrük müdürlüğüne gümrük
beyannamesi ile beyan edilerek, gümrük işlemleri tamamlanır.
(2) Sergi ve fuarlarda sergilenmek üzere geçici çıkışı yapılacak eşyanın ayırt edici
özellikleri, özel işaretleri ile eşyanın sergileneceği fuar veya serginin adı beyannameye
kaydedilir. Bu eşyaya ilişkin kesin satış faturası aranmayarak proforma fatura veya sevk
irsaliyesinin beyannameye eklenmesi sağlanır.
Diğer çıkış işlemleri
MADDE 12 – (1) Bu Tebliğde düzenlenenlerin dışındaki Türkiye Gümrük Bölgesi
dışına geçici olarak çıkarılacak eşya, gümrük müdürlüğüne gümrük beyannamesi ile beyan
edilir ve eşyanın marka, seri numarası, model yılı gibi ayırt edici özellikleri ile özel işaretleri
beyannameye kaydedilerek çıkış işlemi gerçekleştirilir.
INF-2 Bilgi Formu
MADDE 13 – (1) 2006/10895 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı uyarınca üçgen trafik
çerçevesinde INF-2 bilgi formu ile yapılan gümrük işlemlerinde, Dış Ticaret Müsteşarlığınca
verilen hariçte işleme izin belgesi mutlaka aranır ve söz konusu belge tarih ve sayısı INF-2
bilgi formunun 6 numaralı kutusuna kaydedilir.
Tütün ve tütün mamullerinin hariçte işleme izin belgesi kapsamında geçici ihracı
MADDE 14 – (1) Türkiye Gümrük Bölgesi dışında işlem görmek üzere hariçte işleme
izin belgesi ile geçici olarak ihraç edilen, işlenmiş veya işlenmemiş yaprak tütünler ile bunlara
ait kırık, damar, toz ve döküntülerin geçici ihracatları aşamasında, Tütün ve Alkol Piyasası
Düzenleme Kurumunca düzenlenen izin belgesi aranır.
Radyoaktif maddeler ve bunların kullanıldığı cihazların geçici ihracı ve yeniden
ithali
MADDE 15 – (1) Radyoaktif Maddeler ve Bunların Kullanıldığı Cihazların İthaline
İlişkin Tebliğ kapsamı eşyanın, Türkiye Atom Enerjisi Kurumundan kullanma ve bulundurma
lisansı almış kuruluşların ithalat işlemleri daha önce tamamlanmış ve lisans verilmiş
cihazlarının, yurt dışında gösterdikleri faaliyetlerinde kullanılmak üzere geçici ihracı ve
yeniden ithalinde, anılan Kurumdan alınan "Lisanslı Cihazlar İçin Gümrük Giriş-Çıkış İzni"
formu aranır. Söz konusu eşyanın yeniden ithalinde, geçici ihracı sırasında ibraz edilen form
geçerlidir.
Ticari miktar ve mahiyet arz etmeyen eşya
MADDE 16 – (1) Türkiye Gümrük Bölgesinden geçici olarak ihraç edilen ve gümrük
mevzuatı hükümleri uyarınca ticari miktar ve mahiyet arz etmeyen eşyanın, Gümrük
Kanununun 168 inci maddesinde belirtilen süreleri aşarak geri gelmesi halinde; söz konusu
eşyanın, eski, kullanılmış, yenileştirilmiş, kusurlu (defolu) ve yatık, zamanla dayanıklılığını
yitirmiş olması nedeniyle İthalat Rejimi Kararının 2 ve 7 nci maddeleri çerçevesinde Dış
Ticaret Müsteşarlığından başkaca bir izin alınmadan serbest dolaşıma girişi yapılır.
(2) Ayrıca, söz konusu eşyanın, İthalatta Haksız Rekabetin Önlenmesi Hakkında Kanun
hükümleri de dikkate alınarak sadece; İthalatta Korunma Önlemleri Hakkında Mevzuat,
İthalatta Kota ve Tarife Kontenjanı İdaresi Hakkında Mevzuat, İthalatta Gözetim
Uygulanması Hakkında Mevzuat, Belirli Tekstil Ürünleri İthalatında Gözetim ve Korunma
Önlemleri Hakkında Mevzuat, İkili Anlaşmalar ve Protokoller veya Diğer Düzenlemeler
Kapsamı Dışında, Belirli Ülkeler Menşeli Tekstil Ürünleri İthalatında Gözetim ve Korunma
Önlemleri Hakkında Mevzuat, Türkiye’nin Ticari Haklarının Korunması Hakkında Mevzuat
ve Çin Halk Cumhuriyeti Menşeli Malların İthalatında Korunma Önlemleri Hakkında
Mevzuat çerçevesinde izne tabi olmadan serbest dolaşıma girişi yapılır.
Süre uzatımı
MADDE 17 – (1) Bu Tebliğde süre uzatımı düzenlenmeyen geçici ihracat işlemlerinde
süre, Gümrük Kanununun 168 inci maddesinde belirtilen 3 yıllık süreyi aşamaz. Ancak bu
sürenin bitiminden önce başvurulmak kaydıyla, ilgili gümrük müdürlüğünce yeteri kadar ek
süre verilir. Bunun için mücbir sebep veya beklenmeyen hali gösterir belgenin noter veya
yurtdışı temsilciliğimizden onaylı Türkçe tercümesinin de dilekçeye eklenmesi gerekir.
(2) Türkiye Gümrük Bölgesi dışına geçici ihracı veya çıkışı yapılmış eşyanın, başka bir
kamu kurumunun kendi görev alanı itibarı ile bilgisi ve izni çerçevesinde, Türkiye Gümrük
Bölgesi dışında kalması için yapılan işlemler süre uzatımı olarak değerlendirilir.
Taahhütname
MADDE 18 – (1) Geri getirilmek üzere ihracı yapılacak eşyaya ilişkin gümrük
beyannamesinin onaylanması sırasında bu Tebliğ ekinde yer alan “Taahhütname” (EK-1) üç
nüsha olarak alınır.
Yetki
MADDE 19 – (1) Ekonomik gereklilikler ve dış ticaret politikaları dikkate alınarak bu
Tebliğde yer almayan hususlarda ortaya çıkan durumları inceleyerek sonuçlandırmaya
Gümrük Müsteşarlığı (Gümrükler Genel Müdürlüğü) yetkilidir.
Yürürlükten kaldırılan mevzuat
MADDE 20 – (1) 12/10/2001 tarihli ve 24551 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 2
Seri No’lu, 3/11/2004 tarihli ve 25632 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan 3 Seri No’lu ve
11/3/2009 tarihli ve 27166 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan 4 Seri No’lu Gümrük Genel
Tebliğleri (Geçici Çıkış-Geri Gelen Eşya) yürürlükten kaldırılmıştır.
GEÇİCİ MADDE 1 – (1) Diğer kurumlarca verilen izine istinaden ticari kiralama
kapsamında geçici ihracı yapılan eşyaya ilişkin süre uzatımı; Gümrük Kanunun 168 inci
maddesinin 1 inci fıkrasında belirtilen üç yıllık süre ile varsa verilen ek süreler bitiminden
sonra talep edilmesi halinde izin verilen kurumca, söz konusu sürelerin bitiminden önce talep
edilmesi halinde ilgili gümrük müdürlüğünce sonuçlandırılır.
Yürürlük
MADDE 21 – (1) Bu Tebliğ yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 22 – (1) Bu Tebliğ hükümlerini Gümrük Müsteşarlığının bağlı olduğu Bakan
yürütür.
[R.G. 30 Mayıs 2009 – 27243]
—— • ——
Karar
Çevre ve Orman Bakanlığından:
2009-2010 AV DÖNEMİ
MERKEZ AV KOMİSYONU KARARI
Karar Tarihi :21.05.2009
Karar No : 8
4915 sayılı Kara Avcılığı Kanununun 3 üncü maddesi doğrultusunda, Çevre ve Orman
Bakanlığı Müsteşarı Sayın Prof. Dr. Hasan Z. SARIKAYA başkanlığında aşağıda imzaları
bulunan üyelerle Merkez Av Komisyonu teşkil edilmiştir.
Merkez Av Komisyonu, illerden gelen il av komisyonlarının kararları ile rapor ve
komisyona sunulan diğer belgeleri incelemiş, 4915 sayılı Kanunun 3/4, 4/1, 5/1, 6/2 ve 6/3
üncü maddelerinin komisyona verdiği yetkiler ve komisyon üyelerinin önerileri
doğrultusunda, 2009-2010 av dönemi için bütün yurdu kapsayan aşağıdaki hususları karara
bağlamıştır.
BİRİNCİ BÖLÜM
Tanımlar ve Kısaltmalar
Tanımlar ve kısaltmalar
MADDE 1- Bu kararda geçen (1);
a) Bakanlık: Çevre ve Orman Bakanlığını,
b) Bakan: Çevre ve Orman Bakanını,
c) Genel Müdürlük: Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğünü,
ç) İl Müdürlüğü: İl Çevre ve Orman Müdürlüğünü,
d) İşletme Müdürlüğü: Orman İşletme Müdürlüğünü,
e) Kanun: 4915 Sayılı Kara Avcılığı Kanununu,
f) Hayvan: Korunan ve avına izin verilen av ve yaban hayvanlarını,
g) Yaban hayvanı: Sadece suda yaşayan memeliler dışında kalan ve Bakanlıkça
belirlenen bütün memelileri, kuşları ve sürüngenleri,
ğ) Av hayvanı: 4915 sayılı Kanun kapsamında avlanan, korunan ve Bakanlıkça
belirlenen listede yer alan hayvanları (EK LİSTE-II ve EK LİSTE-III’ deki hayvanları),
h) Korunan hayvan: Bakanlık ve Merkez Av Komisyonunca avı yasaklanan av ve
yaban hayvanlarını, (EK LİSTE-I ve EK LİSTE-II ‘deki hayvanları),
ı) Avlak: Av ve yaban hayvanlarının doğal olarak yaşadıkları veya sonradan salındıkları
sahaları,
i) Özel avlak: Bir bütün teşkil eden özel mülkiyetteki tapulu arazilerden, Bakanlığın
avlaklar için tespit ettiği ve tanımladığı şartlara uygun olan avlakları,
j) Devlet avlağı: Devlet ormanları, toprak muhafaza ve ağaçlandırma sahaları ve
benzeri yerlerle devlet tarım işletmeleri, baraj gölleri ve emniyet sahalarında, ilgili kuruluşun
muvafakati alınarak Bakanlıkça avlak olarak ayrılan yerleri,
k) Genel avlak: Özel ve devlet avlakları dışında kalan bütün av sahaları ile göl, lagün,
bataklık ve sazlık gibi sahaları,
l) Örnek avlak: Devlet avlakları ve genel avlaklar içinde Bakanlıkça belirlenecek
esaslara göre ayrılan ve işletilen veya işlettirilen avlakları,
m) Yaban hayatı koruma sahası: Yaban hayatı değerlerine sahip, korunması gerekli
yaşam ortamlarının bitki ve hayvan türleri ile birlikte mutlak olarak korunduğu ve
devamlılığının sağlandığı sahaları,
n) Yaban hayatı geliştirme sahası: Av ve yaban hayvanlarının ve yaban hayatının
korunduğu, geliştirildiği, av hayvanlarının yerleştirildiği, yaşama ortamını iyileştirici
tedbirlerin alındığı ve gerektiğinde özel avlanma planı çerçevesinde avlanmanın yapılabildiği
sahaları,
o) Sulak alan: Doğal veya yapay, devamlı veya geçici, suları durgun veya akıntılı, tatlı,
acı veya tuzlu, denizlerin gel-git hareketlerinin çekilme devresinde altı metreyi geçmeyen
derinlikleri kapsayan bütün suları, bataklık, sazlık ve turbalıkları,
ö) Gölet: Devlet Su İşleri (DSİ) Genel Müdürlüğü tarafından yapılan barajlar dışında
kalan, Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü ve DSİ Genel Müdürlüğü tarafından inşa edilen su
toplama tesislerini,
p) Av dönemi: Merkez Av Komisyonu Kararı’nın Resmi Gazete' de yayınladığı tarihte
başlayıp, yeni Kararın Resmi Gazete'de yayınladığı zamana kadar geçen süreyi,
r) Av yılı: 1 Nisan'dan başlayarak takip eden yılın 31 Mart sonuna kadar olan süreyi,
s) Av sezonu: Merkez Av Komisyonunca tespit edilen ve avlanmasına izin verilen ilk
grup av hayvanlarının avının açıldığı tarih ile son grup av hayvanlarının avının kapandığı tarih
arasındaki süreyi,
ş) Metris (güme): Doğal malzemelerle ve basitçe örülerek yapılmış gizlenme yerini,
t) Trofe: Yaban hayvanının boynuz, diş, post ve benzeri hatıra değeri taşıyan
parçalarını,
u) Tahnit: Yaban hayvanlarının çeşitli usullerle post ve derilerinin içinin doldurulmuş
halini,
ü) Canlı mühre: Sesi veya görüntüsünden faydalanarak av ve yaban hayvanlarını
çağırmada ve yakına getirmede kullanılan canlı herhangi bir yabani veya evcil hayvanı,
v) Pompalı tüfek: El kundağına bağlı mekanizma ile mekanik olarak namluya fişek
sürülen tüfekleri,
y) Yarı otomatik tüfek: Halk arasında otomatik tabir edilen, namludaki fişek veya
merminin patlamasını takiben otomatik şarjlı, tek-tek mükerrer atışlı yivli veya yivsiz
tüfekleri,
z) Takoz: Yarı otomatik ve pompalı av tüfeklerinin fişek kapasitelerini istenilen
miktara düşüren plastik, ağaç veya bu görevi yerine getirebilen, boyu silahtan silaha
değişebilen sadece hazneye yerleştirilebilen cismi,
(2) aa) Avlanma: Merkez Av Komisyonunca avına izin verilen yaban hayvanı türlerini,
izin verilen yerlerde, tespit edilen zaman ve miktarlar ile belirlenen esas ve usullerle canlı
veya ölü ele geçirmeye çalışmayı veya ele geçirmeyi,
bb) Avlanma planı: Envanteri yapılan, sınırları belli bir avlak alanında avlanmasına
izin verilen yaban hayvanlarının tür, cinsiyet ve yaş itibariyle kaç adet ve hangi usul ve
kurallara uyularak ne kadar süre içerisinde avlanacağını düzenleyen, yaşama ortamının
geliştirilerek sürdürülmesi için gerekli önlemleri öngören ve Genel Müdürlükçe onaylanmış
plânı,
cc) Avlanma hakkı: Avcılık belgesine sahip olan kişilerin yıllık avlanma izin ücreti
ödeme koşulları ile elde ettiği hakkı,
çç) Avlanma izin belgesi: Her av dönemi için Bakanlık tarafından belirlenen avlanma
izin ücretinin ödenerek avlanma hakkının elde edilebilmesi amacıyla verilen belgeyi,
dd) Avcılık belgesi: On sekiz yaşını doldurmuş, silâh taşıma ehliyetine sahip, 4915
sayılı Kanuna göre avcılık belgesi almaya engel hali bulunmayan, avcılık ve av yaban hayatı
ile ilgili eğitim almış ve sınavda başarılı olmuş kişilere başvuruları halinde verilen belgeyi,
ee) Avlanma izin ücreti: Her av yılı için, av hayvanı gruplarına ve avcılık belgesi
çeşitlerine göre Bakanlıkça tespit edilen ücretleri,
ff) Avlama ücreti: Örnek avlaklar ile Genel Müdürlükçe belirlenen devlet avlakları ve
genel avlaklarda, yıllık avlanma izin ücreti dışında, hayvan türlerine, ağırlıklarına ve trofe
değerlerine göre ayrıca alınan ücretleri,
gg) Avlanma zamanı: Gün doğumundan bir saat öncesi ile gün batımından bir saat
sonrası arasında kalan zamanı,
ğğ) Avlanma süresi: Av hayvanlarının avının, av hayvanı gruplarına göre serbest
olduğu tarihler arasındaki avlanma günlerini kapsayan süreyi,
hh) Yasa dışı avlanma (usulsüz avlanma): 4915 sayılı Kara Avcılığı Kanunu ve
Merkez Av Komisyonunca korunan veya avına izin verilen yaban hayvanı türlerini; izin
verilen yerler, belirlenen zamanlar, miktarlar dışında ve/veya zehirleyerek, tuzak ve kapan
kurarak veya men edilen diğer usullerle canlı veya ölü ele geçirmeye çalışmayı veya ele
geçirmeyi,
ıı) Avcı: Avcılık belgesine sahip olan kişiyi,
ii) Sürek avı: Av hayvanlarının belirlenen bir sahada av köpeği ve sürenciler tarafından
belirli bir yöne doğru sürülerek, belirli noktalarda konuşlanan ikiden fazla avcı tarafından
yapılan avlanma usulünü,
jj) Bek avı: Yolak adı verilen yaban hayvanlarının geçiş yollarında bekleyerek yapılan
avlanma şeklini,
kk) Yürüyüş avı: Avlaklarda yürüyerek yapılan avlanma şeklini,
ll) Av koruma memurları: 4915 sayılı Kanun kapsamındaki suçların takibi, av ve
yaban hayatı yaşama ortamlarının ve avcıların kontrolü, av ve yaban hayvanlarının bakımı,
korunması, geliştirilmesi, gözlenmesi ve sayımı ile bu konularda gerekli tespitleri yapmak
üzere eğitilen ve görevlendirilen, Çevre ve Orman Bakanlığı ve Orman Genel Müdürlüğünde
her sınıf, derece ve vazifede çalışan memurları,
mm) Saha bekçisi: Yaban hayatı koruma ve geliştirme sahaları ile avlaklarda koruma
görevi verilen memur ve işçi statüsünde çalışan personeli,
nn) Yanıltıcı, korkutucu ve ürkütücü ses yayan elektronik alet ve cihazlar:
Elektromanyetik dalgalarla
(avın duyabileceği dalga boyunda) çıkardığı sesle avı korkutan
ve ürküten veya avın sinmesine, kaçamamasına neden olan aletleri,
oo) Popülasyon: Bir alandaki aynı türe ait hayvan varlığını,(bir yaban hayvanı türünün
belirli bir alanda birbirleri ile birlikte yaşama, üreme, besin paylaşımı ve diğer ilişkilere sahip
fertlerini),
öö) Üretme yeri: Av ve yaban hayvanlarının tabii olarak üretildikleri yerleri,
pp) Üretme İstasyonu: Av ve yaban hayvanlarının suni yöntemlerle üretildikleri
yerleri,
rr) Kurtarma Merkezi: Taraf olunan uluslar arası sözleşmeler gereğince el konulan
veya doğal afetler, çevre sorunları, yaralanma ve sahipsiz kalma gibi nedenlerle bakıma
veya tedaviye muhtaç olan av ve yaban hayvanlarının, tekrar doğal yaşama ortamlarına
bırakılıncaya veya yabancı türlerin orijin ülkesine gönderilinceye kadar bakım, tedavi ve
rehabilitasyonlarının yapıldığı yerleri.
İfade eder.
İKİNCİ BÖLÜM
Avlanma Süreleri, Limitleri
ile Yasaklanan Sahalar, Türler
Avlanma süreleri ve günleri
MADDE 2-(1) Yaban hayvanlarının biyolojik gelişimlerindeki iklimsel olarak oluşan
bölgesel farklılıklar dikkate alınarak EK LİSTE-III’ de belirtilen ve avlanmasına Merkez Av
Komisyonunca izin verilen kuşlar ve memelilerin avlanma süreleri, avlanma bölgelerine göre
Tablo-1’de, avlanma bölgeleri içerisinde kalan iller ise Tablo-2’ de gösterilmiştir.
Tablo-1: Avlanma bölgelerine ve av hayvanı gruplarına göre avlanma süreleri,
avlanmanın başlangıç ve bitiş tarihleri
KUŞLAR İÇİN AVLANMA SÜRELERİ
I. grup kuşlar
II. grup kuşlar
Bıldırcın ve üveyik avı
Kum kekliği,
kınalı keklik ve kaya kekliği avı
AVLANMA
BÖLGESİ
Ege
Akdeniz
Marmara
Başlangıcı
15.08.2009
15.08.2009
15.08.2009
Bitişi
24.01.2010
24.01.2010
24.01.2010
Başlangıcı
03.10.2009
10.10.2009
10.10.2009
Bitişi
24.01.2010
10.01.2010
24.01.2010
İç Anadolu
Doğu Anadolu
D.Karadeniz
B. Karadeniz
G. D. Anadolu
15.08.2009
10.01.2010
10.10.2009
10.01.2010
15.08.2009
24.01.2010
10.10.2009
24.01.2010
15.08.2009
24.01.2010
10.10.2009
24.01.2010
15.08.2009
10.01.2010
10.10.2009
24.01.2010
15.08.2009
24.01.2010
10.10.2009
24.01.2010
MEMELİLER İÇİN AVLANMA SÜRELERİ
I. grup memeliler
Yaban tavşanı, adatavşanı, tilki, kaya sansarı, ağaç
sansarı avı
AVLANMA BÖLGESİ
Başlangıcı
Bitişi
Ege
03.10.2009
24.01.2010
Akdeniz
10.10.2009
10.01. 2010
Marmara
10.10.2009
24.01. 2010
İç Anadolu
10.10.2009
10.01. 2010
D.Anadolu
10.10.2009
24.01. 2010
D.Karadeniz
10.10.2009
24.01.2010
B. Karadeniz
10.10.2009
24.01.2010
G. D. Anadolu
10.10.2009
24.01.2010
Tablo-1 (devamı): Avlanma bölgelerine ve av hayvanı gruplarına göre avlanma
süreleri, avlanmanın başlangıç ve bitiş tarihleri
AVLANMA
BÖLGESİ
Ege
Akdeniz
Marmara
İç Anadolu
D. Anadolu
D.Karadeniz
B.Karadeniz
G.D. Anadolu
AVLANMA
BÖLGESİ
Ege
Akdeniz
Marmara
KUŞLAR İÇİN AVLANMA SÜRELERİ
III. grup kuşlar
Kaya güvercini, tahtalı,
sakarmeke, sakarca kazı, yaban
ördekleri (yeşilbaş, bozördek, fiyu,
IV. grup kuşlar
kirik- çamurcun, macar ördeği,
Alakarga, küçük karga,
tepeli patka, kılkuyruk ördek,
ekinkargası, kara leşkargası,
karabaş patka, elmabaş patka, kara
leşkargası, saksağan
ördek,
çıkrıkçın,
altıngöz),
karatavuk, çulluk ve su çulluğu
(bekasin) avı
Başlangıcı
Bitişi
Başlangıcı
Bitişi
03.10.2009
21.02.2010
15.08.2009
21.02.2010
10.10.2009
21.02.2010
15.08.2009
21.02.2010
10.10.2009
21.02.2010
15.08.2009
21.02.2010
10.10.2009
21.02.2010
15.08.2009
21.02.2010
10.10.2009
21.02.2010
15.08.2009
21.02.2010
10.10.2009
21.02.2010
15.08.2009
21.02.2010
10.10.2009
21.02.2010
15.08.2009
21.02.2010
10.10.2009
21.02.2010
15.08.2009
21.02.2010
MEMELİLER İÇİN AVLANMA SÜRELERİ
II. grup Memeliler
Yaban domuzu ve çakal avı
Başlangıcı
Bitişi
15.08.2009
21.02.2010
15.08.2009
21.02.2010
15.08.2009
21.02.2010
İç Anadolu
D.Anadolu
D.Karadeniz
B. Karadeniz
G.D. Anadolu
15.08.2009
15.08.2009
15.08.2009
15.08.2009
15.08.2009
21.02.2010
21.02.2010
21.02.2010
21.02.2010
21.02.2010
Atmacacılık Sertifikası Sahibi Avcılar İçin Serçe ve Kızılsırtlı Örümcek Kuşu
Avlanma Süresi: Atmaca yakalamak amacıyla, atmacacılık sertifikası sahibi avcılar serçe
ve kızılsırtlı örümcek kuşunu tekrar doğaya canlı olarak bırakmak koşuluyla 01.08.200914.09.2009 tarihleri arasında avlanma günleri ve zamanında yakalayabilir.
Atmacacılık Sertifikası Sahibi Avcılar İçin Atmaca Avlanma Süresi: Avlanma
günlerinde olmak koşuluyla 14 Ağustos 2009- 15 Ekim 2009 tarihleri arasında.
(2) Yukarıdaki Tablo-1’de belirtilen avlanma süreleri içinde ve avlanma günlerinde
(çarşamba, cumartesi, pazar ve resmi tatil) avlanmak serbesttir.
(3) 1 inci maddenin (gg) bendinde tanımlanan avlanma zamanı dışında avlanma süreleri
ve günlerinde de olsa avlanılamaz.
(4) Örnek ve özel avlaklarda avlanma planı hükümleri çerçevesinde avlanma yapılır.
Avlanma planı yapılan, tescil edilen genel ve devlet avlaklarının işletilmesi ve
işlettirilmesi planda belirtilen esas ve usullere göre il müdürlüğü tarafından yapılır.
Tablo-2: Avlanma bölgelerimize göre illerimiz
Avlanma Bölgesi
Avlanma Bölgesi İçinde Kalan İllerimiz
Akdeniz Bölgesi
Antalya, Isparta, Burdur, Denizli, Adana, Osmaniye, Mersin, K.Maraş,
Gaziantep, Kilis, Hatay
Ege Bölgesi
İzmir, Manisa, Aydın, Uşak, Muğla, Balıkesir, Çanakkale
G. D. Anadolu
Şanlıurfa, Adıyaman, Diyarbakır, Batman, Mardin, Elazığ, Malatya,
Bölgesi
Bitlis, Siirt, Şırnak, Hakkari
Marmara Bölgesi
İstanbul, Kocaeli, Bursa, Bilecik, Yalova, Edirne, Kırklareli, Tekirdağ
B.Karadeniz Bölgesi Bolu, Düzce, Sinop, Sakarya, Kastamonu, Zonguldak, Bartın, Karabük
D.Karadeniz Bölgesi Trabzon, Rize, Gümüşhane, Bayburt, Artvin, Samsun, Ordu, Giresun,
Amasya, Tokat
İç Anadolu Bölgesi
Ankara, Çankırı, Kırşehir, Kırıkkale, Konya, Aksaray, Karaman,
Sivas, Yozgat, Çorum, Eskişehir, Kütahya, Afyon, Kayseri, Niğde,
Nevşehir
D.Anadolu Bölgesi
Erzurum, Erzincan, Ağrı, Kars, Iğdır, Ardahan, Tunceli, Van, Bingöl,
Muş
İl genelinde avlanması yasaklanan türler
MADDE 3- Tablo-3’teki illerde belirtilen av hayvanları, Merkez Av Komisyonunca
koruma altına alınmıştır. Bu av hayvanlarının Tablo-3’te belirtilen il ve ilçelerinde avlanması
bu av yılında yasaktır.
Tablo-3: Mülki hudutlara göre koruma altına alınan av hayvanları
Adana
Tüm keklik türleri, sansar.
Tüm keklik türleri, sakarmeke, macar ördeği, tepeli patka,
Adıyaman
sansar.
Afyonkarahisar
Alakarga, tilki, çakal
Aksaray
Kılkuyruk
Artvin
İl genelinde tilki, Şavşat ilçesinde tavşan, sansar ve çakal.
Antalya
Suçulluğu, tilki, sansar, çakal.
Ardahan
Bursa
Burdur
Bartın
Çankırı
Denizli
Edirne
Eskişehir
Gümüşhane
Iğdır
Isparta
İstanbul
İzmir
Karabük
Karaman
Kars
Kırıkkale
Kırklareli
Kırşehir
Konya
Kütahya
Malatya
Muğla
Nevşehir
Ordu
Osmaniye
Şırnak
Tokat
Trabzon
Van
Zonguldak
Tilki, sansar, çakal.
Karatavuk
Tilki
Kaya güvercini, tüm keklik türleri, tepeli patka, karabaş patka,
kara ördek, ağaç sansarı
Tüm keklik türleri.
Alakarga.
Tüm keklik türleri, sansar.
Alakarga, tilki, sansar
Çulluk, suçulluğu, saksağan, sansar
Tilki.
Çakal.
Çakal.
Tüm keklik türleri,
Ermenek ilçesinde kınalı keklik
Çakal.
Sansar, çakal
İl genelinde tilki, Boztepe ve Akçakent ilçelerinde tüm keklik
türleri, Çiçekdağı ilçesinde tüm kuş türleri
Sakarmeke
Tüm keklik türleri,
Tilki, çakal.
Tilki, çakal.
Çakal
Karatavuk,
Cizre, ilçesinde tüm keklik türleri ve sansar, Uludere ilçesinde
tilki ve çakal.
Tilki
Kınalı keklik, kılkuyruk, elmabaş patka, karatavuk, saksağan,
yaban tavşanı, tilki, çakal.
Altıngöz, sansar.
Sansar.
Avlanma limitleri
MADDE 4- (1) Avcı başına bir av günü için, türlere göre avlanma limiti aşağıdaki
Tablo-4’te gösterilmiştir.
Tablo-4: Avlanma limitleri
KUŞLAR
Bıldırcın
Üveyik
Karatavuk
Güvercin (kaya güvercini)
Çulluk (orman çulluğu)
Saksağan
Tahtalı, sakarmeke, yaban kazı (sakarca
kazı)
Alakarga, Suçulluğu (bekasin)
Avlanma Limiti
10
8
3
6
4
15
3’er
1’er
Kınalı keklik, kum kekliği ve kaya kekliği
Kılkuyruk, yeşilbaş, bozördek, fiyu, kirik
(çamurcun), macar ördeği, tepeli patka,
karabaş patka, elmabaş patka, çıkrıkçın,
kara ördek ve altıngöz (Toplam avlanma
limiti içinde kara ördek, karabaş patka,
altıngöz ve kılkuyruk sayısı 1 adetten
fazla olamaz)
Küçük karga, ekinkargası, kara leşkargası
ve leşkargası
Serçe ve Kızılsırtlı Örümcek Kuşu
(Atmaca yakalamak amacıyla,
Atmacacılık sertifikası sahibi kişiler
tekrar doğaya canlı olarak bırakmak
kaydıyla yakalayabilir.)
MEMELİLER
Yabani tavşan,
Adatavşanı, sansar (kayasansarı,
ağaçsansarı), yaban domuzu (bek ve
yürüyüş avında avcı başına)
Çakal
Tilki
Toplam 2
Toplam 6
Toplam 15
Yılda Toplam 4
1’er
2’ şer
1
2
(2) Bir av günü içinde Tablo-4’te belirtilen avlanma limitlerinden fazla av hayvanının
avlanması yasaktır.
(3) Birbirini izleyen bir günden fazla süren avlanmalarda, avlanan av hayvanlarının
avlaklarda ve av dönüşünde nakil vasıtasıyla avcıların üzerinde taşınabilecek en fazla
miktarı; her bir avcı için yukarıda belirlenenin bir günlük limitlerini aşamaz. Ancak
bulunduğu ilin dışına avlanmaya gidecek avcılar, avlanacakları ilin il müdürlüğünden,
birbirini takip eden ava açık iki gün, nerede av yapacaklarına dair müracaatları sonucunda,
alacakları yazılı belge doğrultusunda av dönüşlerinde bagajlarında avcı başına iki günlük
limit bulundurabilirler.
Koruma altına alınan av hayvanları
MADDE 5- Bu av döneminde 4915 sayılı Kanunun 4 üncü maddesinin birinci fıkrası
gereğince; EK LİSTE-I’deki yaban hayvanları Bakanlıkça; Bakanlık tarafından av hayvanları
olarak belirlenen yaban hayvanlarından EK LİSTE-II’deki kuşlar ve memeliler Merkez Av
Komisyonunca koruma altına alınmıştır. Koruma altına alınan av hayvanlarının avlanması,
ölü ya da canlı bulundurulması ve nakledilmesi yasaktır.
Merkez Av Komisyonunca avlanmasına izin verilen av hayvanları
MADDE 6- 4915 sayılı Kanunun 4 üncü maddesinin birinci fıkrası gereğince
Bakanlıkça belirlenen av hayvanlarından, 2009-2010 av döneminde avlanmanın serbest
olduğu sürelerde avlanmasına Merkez Av Komisyonunca izin verilen av hayvanları EK
LİSTE-III’ te gösterilmiştir.
Merkez Av Komisyonunca avlanmanın yasaklandığı sahalar
MADDE 7- (1) 4915 sayılı Kanunun 5 inci maddesinin birinci fıkrası ile 12 nci
maddesinin ikinci fıkrası kapsamında;
a) EK LİSTE-IV’deki Merkez Av Komisyonu tarafından sınırları belirtilen avlaklarda,
b) Ağaçlandırma ve Erozyon Kontrol Genel Müdürlüğü ile Orman Genel Müdürlüğü
tarafından ağaçlandırılmış veya erozyon kontrol çalışması yapılan etrafı çitle çevrilmiş ikaz ve
işaret tabelaları ile belirtilmiş sahalar ile çitle çevrilmiş olmasa dahi üzerinde fidan bulunan
sahalarda (Orman Genel Müdürlüğüne teslim edilmiş ağaçlandırma sahaları hariç),
c) Orman Genel Müdürlüğü tarafından tabii gençleştirme çalışması yapılmakta olan
sahalar ile toprak muhafaza sahalarında,
ç) Arboretumlarda
d) Orman içi dinlenme yerleri, piknik ve mesire alanlarında,
e) Karayolları Genel Müdürlüğü’nün sorumluluğu altındaki karayolları haritasında
belirtilen yollarda,
f) Orman içi göletler ile Köy Hizmetleri ve DSİ Genel Müdürlüğü tarafından yapılan
göletlerde (Manisa-Gölmarmara ve Denizli-Işıklı Göl hariç),
g) Özel avlaklarda Bakanlığın avlanılmasına izin verdiği türlerin haricindeki doğal türleri
ğ) İçine girilmemesi için etrafı hendek veya herhangi bir biçimde çevrilen veya ekilen
yerlerde; yoncalık, çayırlık, muhafaza işareti konmuş çayırlık, bağ, bahçe ve fidanlıklarda
sahibinin rızası olmadan,
avlamak/avlanmak yasaktır.
(2) Ayrıca il, ilçe, belde, köy vb meskûn yerlerde ve bu maddenin birinci fıkrasının (ç),
(d), (e) ve (f)’de sayılan sahaların sınırlarına 300 metre mesafe içinde avlanmak, kılıfında
olmadan açıkta tüfek ve köpekle dolaşmak yasaktır.
Çevre ve Orman Bakanlığınca avlanmanın yasaklandığı sahalar
MADDE 8- (1) EK LİSTE-IV’te belirtilen;
a) 4915 sayılı Kanunun 4 üncü maddesinin sekizinci fıkrası kapsamında tescil edilen
Yaban Hayatı Geliştirme Sahalarında,
b) 4915 sayılı Kanunun 11 inci maddesi kapsamında Bakanlıkça tescil edilen Örnek
Avlaklarda,
c) 4915 sayılı Kanunun 4 üncü maddesinin sekizinci fıkrası kapsamında Bakanlıkça tesis
edilen Yaban Hayvanı Üretme Yerleri ve İstasyonlarında,
ç) 4915 sayılı Kanunun 5 inci maddesinin birinci fıkrası kapsamında belirlenen Yaban
Hayvanı Yerleştirme Sahalarında,
d) Bakanlıkça av dönemi içinde yeni tesis edilecek / ilan edilecek sahalarda
avlanmak yasaktır.
(2) a) 8 inci maddenin birinci fıkrasının (a) ve (b) bentlerinde tanımlanan sahalar ile 7
nci maddenin (a) bendinde belirtilen sahalarda envanter sonuçları ve/veya avlanma planları
doğrultusunda,
b) Yaban hayvanlarının zararlı olduklarında; 8 inci maddenin (c) bendinde belirtilen
sahalarda belirlenen sayılarının av turizmi kapsamında avlanmasına Bakanlıkça izin verilir.
Özel kanunlarla avlanmanın yasaklandığı sahalar
MADDE 9- (1) 4915 sayılı Kanunun 12 nci maddesinin ikinci fıkrası kapsamında
aşağıda belirtilen; 2873 sayılı Milli Parklar Kanunu kapsamında ilan edilen bu kararın
ekindeki EK LİSTE-V’de belirtilen “Tabiatı Koruma Alanları”nda; EK LİSTE-VII’de
belirtilen “Tabiat Parkları”nda; özel avlanma planı çerçevesinde yapılacak avlanmalar hariç
EK LİSTE-VI’da belirtilen “Milli Parklar” ile av dönemi içerisinde ilan edilecek 2873 sayılı
Kanun kapsamındaki yeni sahalarda;
(2) a) 2872 sayılı Çevre Kanunu kapsamında ilan edilen ve bu kararın ekindeki EK
LİSTE-VIII’de belirtilen avlanmanın serbest olduğu istisna sahalar hariç Özel Çevre Koruma
Bölgeleri dahilinde ve Tuz Gölü Özel Çevre Koruma Bölgesinin EK LİSTE-VIII’de
belirtilen sınırları dâhilinde
avlanmak yasaktır.
b) Özel çevre koruma sahalarında av turizmi kapsamındaki faaliyetler saklıdır.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Yasaklanan Avlanma Araç ve Gereçleri, Yasak Avlanma Usulleri
Avlanmada kullanılması ve bulundurulması yasaklanan araçlar, gereçler ve özellikleri
ile avlanma esasları
Madde 10- 4915 sayılı Kanunun 6 ncı maddesinin ikinci fıkrası kapsamında
komisyonumuzca avlanmada kullanılması ve avlaklarda bulundurulması yasak olan araç ve
gereçler ile özellikleri şunlardır:
a) Haznesi iki fişek alacak şekilde sınırlandırılmamış, otomatik, yarı otomatik pompalı
vb yivsiz av tüfekler ile havalı tüfek ve tabancalar, canlı mühre ve çığırtkanlar, elektronik
görüntü büyültücü veya görüntü değiştiriciden oluşan gece avı cihazları (gece nişan alma ve
görüş dürbünleri) avlanma araç ve gereci olarak kullanılamaz.
Avlanma amacı dışında da olsa canlı mühre ve çığırtkanlar, avlaklarda vasıta içinde ve
açıkta her ne koşulda olursa olsun bulundurulamaz.
b) Hayvan sesi çıkaran nefesli düdükler hariç teyp kaseti ve CD’i, bu kaset ve CD lerin
çalındığı cihazlar, her türlü zehirli veya uyuşturucu yemler avlanmada kullanılamaz.
c) Her türlü manyetik dalga yayan araç ve gereçler; av hayvanını yanıltıcı eğitilmiş
hayvanlara takılan korkutucu ve ürkütücü elektronik alet ve cihazlar; geleneksel atmacacılık
esas ve usulleri çerçevesinde Atmaca ve 1 Ağustos-14 Eylül 2009 tarihleri arasında ğaço
kuşunu (Serçe ve kızılsırtlı örümcek kuşu) canlı olarak yakalamak için kullanılacak
hareketli ağ (serpme ağ) ile ğaço kuşunu yakalamak için kullanılan kapan (ragi) hariç
ayaktan yakalama tuzak ve kapanları dahil her türlü kapan, olta, ilmek, ağ, ökse, alaca, kafes
ve tuzaklar; 6 volttan aşağı pil enerjisiyle çalışan el fenerleri hariç ışık yayan araç ve gereçler,
şarjlı el ve sabit projektörler ile aküyle çalışan el projektörleri; doğal gaz, gazyağı ve LPG ile
çalışan her türlü ışık kaynağı avda kullanılamaz, avlaklarda vasıta içinde bulundurulamaz.
Ancak 6 volt pil gücüne kadar olan el fenerleri, avcının üzerinde ve vasıtasında aydınlatma
aracı olarak bulundurulabilir.
ç) Denizlerde, nehirlerde, sazlık ve bataklıklarda ve doğal göller ve lagünlerde 9,9 beygir
gücünden (HP-Horspower) yüksek veya düşük dıştan takma motorlu tekneler ile içten takma
motorlu tekneler ulaşım aracı olarak kullanılırken, bu teknelerde avcıların tüfekleri boş ve
kılıfında olması zorunludur.
Bu vasıtaların içerisinde baraj gölü, tabii göller, denizler, lagünler, nehirler, bataklıklar
ve sazlıklarda avlanılamaz.
Ulaşım sırasında yasadışı bir av yapılması durumunda ise 5326 sayılı Kabahatler
Kanununun iştirak hükümleri uygulanarak kabahatli ile birlikte tekne sahipleri hakkında da
yasal işlem yapılır ve bir daha göle avcı sokmalarına il müdürlüğünce izin verilmez.
Ulaşım amacı ile kullanılan bu teknelerle su kuşları ürkütülüp havalandırılamaz, bir
yönde sürülemez.
d) Yivli av tüfekleri kuş avında kullanılamaz.
e) Sulak sahalarda; saz, kamış, diken, ot, çuval vb. şeylerle yapılmış veya toprakta çukur
açılarak hazırlanmış üstü açık basit gümeler hariç, özel mülkiyetteki araziler de dâhil, her
türlü üstü kapalı, korunaklı gümeler yapılamaz veya kurulmaz ve buralarda avlanılamaz.
f). Yaban domuzu avlarında şevrotin fişeği kullanılamaz.
Yasaklanan avlanma usulleri
MADDE 11- 4915 sayılı Kanunun 6 ncı maddesinin ikinci ve üçüncü fıkraları
kapsamında aşağıda belirtilen avlanma usulleriyle avlanmak komisyonumuzca yasaklanmıştır.
a) Su kuşları hariç olmak üzere diğer av ve yaban hayvanlarını metrislerde avlamak,
b) 10 uncu maddenin (ç) bendinin birinci fıkrasında belirtilen yüzer araçlarla, kara ve
hava araçlarıyla av mahalline gidilirken hareket halindeyken avlanmak,
c) Tüfeksiz dahi olsa her türlü motorlu tekneyle su kuşlarını ürkütüp havalandırarak bir
yöne sürmek, suya girerek çevirme avı yapmak,
ç) Avda kullanılması yasaklanan araç ve gereçlerden avlanma esnasında veya öncesinde
yararlanarak veya bunları kullanarak avlanmak, jep, pikap, otomobil, traktör, biçerdöver,
karada ve suda gidebilen taşıt (hovercraft), motorlu tekne ve bot, motosiklet, kar motosikleti,
helikopter gibi araçların bizatihi kendilerinden veya farlarından yararlanılarak, bunları av
yakalama ve öldürme vasıtası olarak kullanmak,
d) Memeli av ve yaban hayvanlarının geçiş yollarına boğaz alma usulü denilen ilmek
tuzakları kurarak avlanmak, kar üzerine kül, saman gibi malzeme dökmek suretiyle av ve
yaban hayvanlarını aldatarak avlamak,
e) Tarlalarda ekin biçme esnasında biçerdöver, traktör üzerinde ve karavanlarda tüfek
bulundurmak,
f) Yaban hayvanlarının yavrularını yakalayarak evlerde, ahırlarda, özel arazilerde
alıkoymak, boş dahi olsa yaban hayvanlarının yumurtalarını toplamak ve bulundurmak,
g) Av ve yaban hayvanlarını yeme alıştırarak avlamak,
ğ) Av ve yaban hayvanlarını mart, nisan, mayıs, haziran ve temmuz aylarında,
kuluçka alanlarına zarar verecek ve kuşları rahatsız edecek şekilde su ürünleri dâhil her türlü
istihsal yapmak, sulak alanlar ve bunların adaları ile bu alanların 300 metre çevresinde
rahatsız etmek,
h) Tabii göller ve sulak sahalar çevresindeki köy muhtarları, köylerinde 9,9 beygir
gücünden düşük veya yüksek güce sahip motorlu veya motorsuz teknelerle göle avcı sokmak
isteyen kişilerin isim ve adreslerini yazılı olarak il müdürlüklerine bildirmek; gerekli izni
almak zorundadırlar.
Sulak alan çevresindeki yerleşim yerlerinde ikamet etmeyen, fakat gölde ticari amaçla
tekneyle avcı taşımak isteyen tekne sahipleri ise teknenin ulaşım aracı olarak kullanıldığına
dair yetkili birimlerden almış oldukları izin belgesiyle birlikte il müdürlüklerine başvurarak
gerekli izni almak zorundadır. Kendi üzerine kayıtlı teknesini sulak alanda ulaşım aracı olarak
kullanan avcılar, il müdürlüğünden izin almak zorunda değildir.
ı) Av ve yaban hayvanlarının insani olmayan yakalama metotlarından tuzak, kapan,
ilmek gibi araç ve gereçlerle canlı ya da yaralı olarak avlamak yasak olup herhangi bir şekilde
canlı yakalanan av hayvanları sonradan öldürülemez, alıkonamaz. Av ve yaban hayvanlarını
beslemek, büyütmek ve üretmek amacıyla ev, işyerleri ile özel arazilerde bulundurulamaz.
i) Avlaklarda, avcılar ya da kişilerce av ve yaban hayvanlarının herhangi bir şekilde
yaralı olarak bulunması durumunda gerekli tedavilerinin veterinerce yapılması amacıyla en
yakın il müdürlükleri veya doğa koruma ve milli parklar mühendislikleri ile işletme
müdürlüğüne veya veterinere; bunlara ulaşılamaması durumunda jandarmaya haber
vermek veya teslim edilmesi zorundadır.
j) Başbakanlık Özürlüler İdaresi Başkanlığınca verilen “Özürlüler Kimlik Belgesi”
sahibi olup ortopedik özürlüler grubundan tekerlekli sandalye kullanmak zorunda olan avcılar
avlaklarda araç içinden avlanabilirler.
k) Avlaklarda avcıların bir arada avlanması nedeniyle oluşacak av baskısı ve can
güvenliği nedeniyle avlağın büyüklüğüne göre avlağın herhangi bir alanında; bir arada 15
avcıdan fazla avcı aynı anda avlanamaz.
Avlanma amaçlı yaban domuzu sürek avı esas ve usulleri
MADDE 12- Yaban hayvanlarının doğal yaşam alanlarında yapılan plansız sürek
avlarının, aynı habitatı paylaşan diğer memeli yaban hayvanlarına olumsuz etki yapması
nedeniyle, yaban domuzu sürek avları sadece tescil edilmiş genel ve devlet avlaklarında
avlanma planları doğrultusunda yapılabilecektir. Avlanma usul ve esasları Bakanlıkça
belirlenecektir.
Genel ve devlet avlaklarının tesisi ve tescili tamamlanıncaya kadar sürek avı yapılması
yasaktır.
Mücadele amaçlı yaban domuzu sürek avı esas ve usulleri
MADDE 13- (1) Yaban domuzlarının belirli bir bölgede tarıma zarar verdiğinin veya
zarar verecek düzeyde popülasyonunun arttığının tespit edilmesi halinde, 6968 sayılı Zirai
Mücadele ve Karantina Kanunu kapsamında mücadele çalışması; il müdürlüğünce verilecek
izinle Tarım ve Köyişleri Bakanlığı teşkilatınca Bitki Koruma Uygulama Prensipleri
doğrultusunda yapılır.
(2) Mücadele amaçlı yaban domuzu sürek avları, 22 Şubat-15 Mayıs tarihleri arası hariç
av yılı boyunca yapılabilir. Sürek avlarına katılacak avcıların avcılık belgesi sahibi olmaları
şarttır. Mücadele amaçlı sürek avları mücadele yapılacak sahaların özelliklerine göre av
turizmi kapsamında da yapılabilir.
Avlanmada kullanılması yasaklanan araç ve gereçlerin satılması ve
bulundurulması yasak olanlar
MADDE 14- 4915 sayılı Kanunun 6 ncı maddesinin ikinci fıkrası kapsamında; her türlü
zehirlerin, av ve yaban hayvanlarının doğal ve yapay seslerinin kaydedildiği ses kaseti ve
bunların yayınlandığı teyplerin, av hayvanlarını aldatan ve hileli avlanmalarına yarayan ses ve
manyetik dalga yayan her türlü elektronik araç ve gereçlerin, av köpeklerinin yerini bulmaya
yarayan cihazlar hariç, hayvanları yanıltıcı, korkutucu ve ürkütücü elektronik alet ve cihazın;
her türlü tuzak, kapan, sapan, ökse ve alacanın ticarethanelerde ve pazarlarda bulundurulması
ve satışı yasaklanmıştır.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Av Hayvanları ve Tüfeklerin Taşınması ile Eğitilmiş Hayvanlarla Avlanma
Tüfeklerin ve avlanan av hayvanlarının taşınması
MADDE 15-(1) Av hayvanlarının yaban domuzu hariç, et ve trofelerinin satışı
yasaktır. Avlanan yaban domuzunu avlaktan tüketim yerlerine nakletmek isteyen avcı,
yaban domuzunu parçalamadan ve et haline dönüştürmeden;
a) Muhtarlık veya belediyeden menşe şahadetnamesi alacak; ayrıca bu avlanan yaban
domuzunun avlandığı yerin ilçe sınırlarının dışına çıkarılması durumunda ise, menşe
şahadetnamesinin ilgili Kanun gereği Tarım ve Köyişleri Bakanlığı mahalli teşkilatına
verilerek veteriner sağlık raporuna dönüştürmek,
b) İl müdürlüklerinden nakliye tezkeresi almak zorundadır.
(2) Yasal olarak avlanan kuşların, en az bir kanadının tüyleri temizlenmeden ve bacağı
kesilmeden avlak ve araçlarda taşınması zorunludur.
(3) Nakliye tezkeresi olmadan avlanma süreleri ve günleri dışında canlı, ölü ya da et
olarak taşınan yaban domuzları yasa dışı avlanmış sayılır ve taşıyanlar hakkında 4915
sayılı Kanun hükümleri uygulanır.
(4) Avlanma izni olmayanlar, av sezonu içinde veya dışında da dahi olsa, tüfeklerini
avlaklarda boş ve kılıfında taşımak zorundadırlar.
(5) Avlaklarda avlanma amacı dışında silah taşıyanlar; avlanma amacı dışında silah
taşıdıklarını kanıtlayacaklardır.
Bağ ve bahçeleriyle ürünlerini, sürülerini, kendilerini korumak durumunda
olanların avlanma amacı dışında silahlarını taşıma ve köpek bulundurma esasları.
MADDE 16-(1) Ürünlerini korumak için tarla, bağ ve bahçelerinde, arı kovanlarının
bulunduğu yerde ve ormanda çalıştıkları için çadır ve barınaklarında kendilerini korumak
amacıyla ruhsatlı yivli veya yivsiz tüfekleri üzerlerinde bulunduracaklar, Av ve Yaban
Hayvanlarının ve Yaşam Alanlarının Korunması, Zararlılarıyla Mücadele Usul ve Esasları
Hakkında Yönetmeliğin 57 nci maddesi hükmü gereği İl Müdürlüklerinden koruma amaçlı av
tüfeği taşıma belgesi almak zorundadırlar. Ancak bu kişiler yanlarında tek kurşunlu fişek ve
şevrotin fişeği dışındaki diğer fişekleri bulunduramazlar.
(2) Bu kişilerden;
a) Ürünlerini koruyanların, korudukları tarla, bağ ve bahçelerinin mülkiyet belgelerini
veya kira sözleşmelerini,
b) Arıcılık yapanların, bulundukları ilin arıcılar birliğinden alacakları arıcılık
yaptıklarına ilişkin arıcılık kimlik belgesini,
c) Çobanların, sürü sahibi çoban veya ücretli çoban olduklarına ilişkin muhtarlıklarından
alacakları yazıyı,
ç) Ormanda istihsal ve/veya bakım çalışmaları işlerinde çalışanların, orman
işletmelerinden alacakları yazıyı
üzerlerinde bulundurmaları zorunludur.
(3) Yukarıda sayılan kişiler;
a) Tarla, bağ ve bahçelerinin ekili veya dikili olduğu tarihlerde olmak üzere tarla, bağ ve
bahçeleri içinde, arı kovanı sahipleri arılarının yanı başında iken ve ormanda istihsal yapanlar,
ormandaki geceleme yerinde (barınak ve çadırlarında) istihsal ve/veya bakım sahasına
giderken tüfeklerini yanlarında ve açıkta bulundurabilirler.
b) Bu kişilerden avcılık belgesi ve avlanma izni aranmaz.
c) Sadece ürünlerine, arılarına veya kendilerine zarar veren veya vermek üzere tarlaya,
kovanların arasına giren veya kendilerine saldırma ihtimali olan av ve yaban hayvanlarını;
ürünlerinden, bağ ve bahçelerinden, arılarından ve kendilerinden ürküterek uzak tutmak için
tüfeklerini kullanabilirler. Bu kişiler tarla, bağ ve bahçelerine, arılarına, kendilerine zarar
veren yaban domuzu veya diğer korunan yaban hayvanlarını ürkütmek ve uzak tutmak
istemelerine rağmen avlamak mecburiyetinde kalmaları halinde, derhal il çevre ve orman
müdürlüğü veya orman işletme müdürlüklerine veya güvenlik güçlerine haber vermek ve olay
tespit tutanağı tutturmak zorundadırlar. Bu kişiler yaban hayvanlarının zararlarından
korunmak için bağ, bahçe ve tarlalarına veya civarına hiçbir surette yakalama tuzakları
kuramazlar.
ç) Biyolojileri itibariyle tarla, bağ ve bahçelerine, arılarına, kendilerine zarar verme
ihtimali olmadığı halde hayvanları avlanmaları durumunda 4915 sayılı Kanun gereğince
haklarında yasal işlem yapılır ve ayrıca, bakanlıkça o hayvan için belirlenen tazminatlar
üzerinden yasal faizi ile tazmin ettirilir.
d) Çobanlar çoban köpeği, diğerleri bekçi köpeği cinsi köpekleri bulundurabilir. Çoban
köpekleri sürülerin dışında ve bekçi köpekleri başıboş bırakılmaz bağlı olmadan
bulundurulamaz.
e) Bu kişiler, yaban hayvanlarının zararı söz konusu olmadıkça boşa veya nişana ateş
etmek suretiyle tüfek ve silahlarını kullanamazlar, yaban hayatını rahatsız edemezler.
(4) Orman içinde başıboş yakalanan av veya bekçi köpekleri, tasmalı ise sahibi
çıkmaması halinde hayvan barınaklarına teslim edilir. Başıboş tasmalı köpeklerin sahibinin
çıkması halinde 4915 sayılı Kanunun 6 ncı maddesinin üçüncü fıkrasına muhalefet etmekten
yasal işlem yapılır.
(5) Tasmasız ve yabanileşmiş, yaban hayatı için tehlikeli olmuş olan köpeklerin yaban
hayatına zarar vermemesi için il müdürlüğünce gerekli uygulamalar yapılır ve tedbirler alınır.
(6) Yivli ve yivsiz av tüfeklerinin taşıması ve bulundurulmasına ilişkin 2521 sayılı Avda
ve Sporda Kullanılan Tüfekler, Nişan Tabancaları ve Av Bıçaklarının Yapımı, Alımı, Satımı
ve Bulundurulmasına Dair Kanun hükümleri saklıdır.
(7) Ancak, ikinci fıkranın (a), (b), (c), ve (ç) bentlerinde sayılan kişiler; ormanlardaki
baraka veya çadırlarına, tarla, bağ ve bahçelerine ve arılarının bulunduğu yere kadar
avlaklardan geçerken tüfeklerini boş ve kılıfında taşımak zorundadırlar.
Eğitilmiş hayvanlar ve ok-yay ile avlanma
MADDE 17-(1) 4915 sayılı Kanunun 6 ncı maddesinin üçüncü fıkrası kapsamında;
avcılık belgesi ve avlanma izni almadan tüfeksiz dahi olsa tazı, sertifikalı av atmacası, ok-yay
ile avlanmak yasaktır.
(2) Atmacacılık, bu kararın ekinde yer alan (EK: IX ) “Geleneksel Atmacacılık Esas ve
Usulleri” ile yapılır. Atmaca sertifikası sahipleri, atmaca yakalamak amaçlı olarak, 2 serçe ve
2 ğaço (kızılsırtlı örümcek kuşu) olmak üzere toplam 4 adet kuşu avlanma süreleri içinde
yakalayabilir.
(3) Köpek eğitimi av sezonu içinde, avlanmanın serbest olduğu avlaklarda, avlanma
günleri ve avlanma zamanında yapılabilir. Av dönemi dışında il müdürlüğü yaban
hayvanlarının üreme dönemini de dikkate alarak, uygun gördüğü alanlarda, avcının av
köpeğini gezdirmesine yazılı olarak izin verebilir.
Avlaklara kedi ve köpekler ile av köpekleri sahipsiz olarak başıboş bırakılamaz.
BEŞİNCİ BÖLÜM
Genel Yasaklar, Kısıtlamalar ve Düzenlemeler
Merkez Av Komisyonu kararı kapsamında belirlenen diğer kısıtlamalar ve
düzenlemeler
MADDE 18- 4915 sayılı Kanunun üçüncü maddesinin dördüncü fıkrası kapsamında, av
ve yaban hayatının korunması ve geliştirilmesine, avcılığın düzenlenmesine ilişkin genel
yasaklar, kısıtlamalar ve düzenlemeler şunlardır:
a) Ormana girişlerin kısıtlanması: Avlanma izni, devlet ormanlarında; üretim, yangın
ve silvikültürel (orman bakımı ve yetiştirme) faaliyetleri gibi nedenlerle ormanlara giriş
çıkışın Hükümet, Bakanlık, Valilik veya Orman Genel Müdürlüğünce yasaklandığı sürelerde
yasaklanan yerlerde geçerli değildir.
b) Yetkisiz av yasağı konulamaz; av izni verilemez:
Mülki amirler, köy muhtarları, köy ihtiyar heyetleri, yerel avcılık kuruluşları ve diğer
kuruluşlar kendi bölgelerindeki avlakları, yurdun değişik yörelerinden gelen avcılara
yasaklayamazlar, avlanmanın yasaklandığı sahalarda avlanmaya izin veremezler.
c) Yetkili makamlarca mevzuat kapsamında silah taşıma yasağı getirilen günlerde
avlanılamaz.
ç) Anız yakmak ve çevreyi kirletmek yasaktır: Anız yakmak, avlaklara pet veya cam
şişe, poşet, gazete vb. çöpleri atmak yasaktır.
d) Avlak kirası veya yardım adı altında para istemek yasaktır: Değişik bölgelere ava
giden avcılardan; özel avlak olarak ayrılmış ve tescil edilmiş avlaklar dışındaki sahalarda,
özel şahısların, kooperatiflerin, muhtarlıkların veya mülki amirliklerin avlak kirası veya
yardım adı altında para istemeleri yasaktır. Bu tür fiilleri işleyenler hakkında yasal işlem
yapılır.
e) Hayvan sürülerinin nakledilmesi sırasında, av ve yaban hayvanlarına zarar
verilmesinin önlenmesi: Hayvan sürülerinin 3285 sayılı Hayvan Sağlığı ve Zabıtası
Kanununun 26 ncı maddesi ile bu Kanunun uygulanmasına ilişkin yönetmeliğin 83 üncü
maddesi çerçevesinde valilikler; av ve yaban hayvanlarının beslenme, üreme ve barınma
yerlerinin korunması amacıyla, hayvan sürülerinin mera ve yaylalara araçsız nakledilmesi
sırasında bu alanların ve yaban hayvanlarının korunması için gerekli tedbirleri almaya,
gerektiğinde geçiş güzergahlarını belirlemeye yetkilidir. Köy muhtarlıkları valiliklerce
alınacak bu tedbirlerin uygulanmasını sağlamak zorundadırlar.
f) Sulak alanlarda izinsiz istihsal yapmak, yasaktır: Söğütlük, sazlık, kamışlık gibi
üreme alanlarında il müdürlüğünden izin almadan saz ve kamış istihsali yapmak, buraları
yakmak veya tahrip etmek yasaktır.
g) Ticaret yasağı: Yaban domuzu hariç av hayvanlarının, et ve trofelerinin satışını
yapmak yasaktır.
ğ) Av turizmi usul ve esasları, uygulama ilkeleri bakanlıkça belirlenerek uygulanır.
Karara aykırı fiillerin cezalandırılması
MADDE 19- Bu karardaki yasaklara, kısıtlamalara ve düzenlemelere aykırı hareket
edenler hakkında 4915 sayılı Kanun, 5199 sayılı Hayvanları Koruma Kanunu, 2872 sayılı
Kanun ve diğer mevzuatlara göre yasal işlem yapılır.
Kararın duyurulması, basım ve dağıtımı
MADDE 20-(1) Merkez Av Komisyonu kararının özeti TRT kanalı ile radyodan
duyurulacak, tam metni Resmi Gazete’de yayımlanacaktır.
(2) İşbu karar kitapçık halinde Genel Müdürlükçe bastırılarak, Genelkurmay
Başkanlığına, Adalet, İçişleri (Jandarma Genel Komutanlığı, Emniyet Genel Müdürlüğü)
Dışişleri, Maliye, Tarım ve Köyişleri, Turizm ve Kültür Çevre ve Orman Bakanlıklarına,
Valiliklere, Orman, Ziraat ve Veteriner Fakültelerine, Ziraat Odalarına, Türkiye Seyahat
Acenteleri Birliği, ilgili kurum ve kuruluşlar ile avlanma izin belgesi alan avcılara ve
muhtarlıklara bedelsiz dağıtılacaktır.
(3) Bu kararda yer alan ve teknik olarak haritalarda gösterilmesi mümkün olan ava kapalı
ve açık sahaları gösteren iller itibariyle rehber harita Genel Müdürlükçe bastırılıp av koruma
görevi olan kurumlara, avlanma izin belgesi alan avcılara bedelsiz verilecektir.
Bu kararın 7, 8 ve 9 uncu maddelerinde belirtilen ava yasak sahaların bu kararda yazılı
olan sınırları geçerli olup, kararda belirtilen ancak ava yasak sahaların rehber haritalarda
gösterilememiş olması, bu sahaların ava serbest saha olduğu anlamını taşımaz.
Yürürlük
MADDE 21- Bu Karar, Resmi Gazete’de yayımlandığı tarihte yürürlüğe girer ve bir
sonraki Merkez Av Komisyonu kararının Resmi Gazete’de yayımlanmasına kadar yürürlükte
kalır.
EK LİSTE-1
ÇEVRE VE ORMAN BAKANLIĞINCA
KORUMA ALTINA ALINAN YABAN HAYVANLARI
MEMELİLER
Familya ve tür adı (Latince adı)
Türkçe adı
KİRPİLER
ERINACEIDAE
Erinaceus
concolor
Kirpi
Oryctalagus
auritus
Uzun Kulaklı Çöl Kirpisi
UÇAN YARASALAR
PTEROPODIDAE
Rousettus
aegyptiacus
Mısır Yarasası
BÖCEKCİL YARASALAR
EMBALLONURIDAE
Taphozous
nudiventris
NALBURUNLUYARASALAR) RHINOLOPHIDAE
Rhinolophus
ferrumequinum
Nalburunlu Büyükyarasa
Rhinolophus
hipposideros
Nalburunlu Küçükyarasa
Akdeniz
Rhinolophus
euryale
Nalburunluyarasası
Rhinolophus
mehelyi
Nalburunluyarasa
Rhinolophus
blasii
Nalburunluyarasa
DÜZBURUN YARASALAR
VESPERTILIONIDAE
Myotis
mystacinus
Küçük Sakallı Yarasa
Myotis
nipalensis
Myotis
aurescens
Myotis
brandtii
Myotis
emerginatus
Kirpikli Yarasa
Myotis
nattereri
Saçaklı Yarasa
Myotis
bechsteini
Büyükkulaklı Yarasa
Myotis
myotis
Farekulaklı Büyükyarasa
Myotis
blythii
Farekulaklı Küçükyarasa
Myotis
daubentonii
Su Yarasası
Myotis
capaccinii
Uzunayaklı Yarasa
Pipistrellus
nathusii
Pürtüklü Yarasa
Pipistrellus
kuhlii
Beyazyakalı Yarasa
Hypsugo
savii
Nyctalus
leisleri
Küçük Akşamcı Yarasa
Nyctalus
noctula
Akşamcı Yarasa
Nyctalus
lasiopterus
Büyük Akşamcı Yarasa
Akdeniz Geniş Kanatlı
Eptesicus
bottae
Yarasası
Eptesicus
serotinus
Genişkanatlı Yarasa
Otonycteris
hemprichi
Uzunkulaklı Yarasa
Barbastella
barbastellus
Sakallı Yarasa
Plecotus
auritus
Kahverengi Uzunkulaklı
Plecotus
Vespertilio
Miniopterus
KUYRUKLU YARASALAR
Tadarida
SİNCAPLAR
Sciurus
Sciurus
Spermophilus
Spermophilus
KUNDUZLAR
Castor
ARAPTAVŞANLARI
Allactaga
Allactaga
Allactaga
Sicista
YEDİUYURLAR
Dryomys
Dryomys
Dryomys
Eliomys
Myomimus
Myomimus
Muscardinus
Glis(= Myoxus)
OKLU KİRPİLER
Hystrix i
SUMAYMUNLARI
Myocastor
KÖPEKGİLLER
Canis
Vulpes
AYILAR
Ursus
SANSARGİLLER
Vormela
Lutra
SIRTLANLAR
Hyaena
KEDİLER
Felis
Felis
Lynx (= Felis)
Caracal (= Felis)
Panthera
FOKLAR, DENİZ
KÖPEKLERİ
austriacus
murinus
schreibersii
MOLOSSIDAE
teniotis
SCIURIDAE
vulgaris
anomalus
citellus
xanthophrymnus
CASTORIDAE
fiber
DIPODIDAE
euphratica
elater
williamsi
caucasica
GLIRIDAE
nitedula
laniger
pictus
melanurus
roachi
setzeri
avellanarius
glis
HYSTRICIDAE
indica
MYOCASTORIDAE
coypus
CANİDAE
lupus
zerda
URSIDAE
arctos
MUSTALİDAE
peregusna
lutra
HYAENIDAE
hyaena
FELIDAE
silvestris
chaus
lynx
caracal
pardus
PHOCIDAE
Yarasa
Gri Uzunkulaklı Yarasa
İkirenkli Yarasa
Uzunkanatlı Yarasa
Kuyruklu Yarasa, Buldog
Yarasa
Avrupa Sincabı
Anadolu Sincabı
Tarla Sincabı
Tarla Sincabı
Kunduz
Araptavşanı
Araptavşanı
Araptavşanı
Hasancık
Kayauyuru
Yediuyur
Asya Bahçe Yediuyuru
Fare benzeri yediuyur
Fare benzeri yediuyur
Yediuyur
Oklukirpi
Sumaymunu
Kurt
Uzun Kulaklı Çöl Tilkisi
Boz Ayı
Alaca Sansar
Su Samuru
Çizgili Sırtlan
Yaban Kedisi
Sazlık Kedisi
Vaşak
Karakulak, Step Vaşağı
Leopar, Pars
Monachucs
GEYİKLER
Cervus
monachus
CERVIDAE
dama
Cervus
Capreolus
BOYNUZLUGİLLER
Gazella
elaphus
capreolus
BOVIDAE
dorcas
Gazella
subgutturosa
Rupicapra
rupicapra
Capra
Ovis
Ovis
aegagrus
ammon gmelini
orientalis anatolica
KUŞLAR
Familya, cins ve tür adı(Latince adı)
Batağangiller
Podicipediade
Tachybaptus
ruficollis
Podiceps
cristatus
Podiceps
grisegena
Podiceps
auritus
Podiceps
nigricollis
Yelkovangiller
Procellaridae
Calonectris
diomedea
Puffinus
yelkouan
Fırtınakuşugiller
Hydrobatidae
Hydrobates
pelagicus
Karabatakgiller
Phalacrocoracidae
Phalacrocorax
aristotelis
Phalacrocorax
pygmeus
Yılanboyungiller
Anhingidae
Anhinga
rufa
Pelikangiller
Pelecanidae
Pelecanus
onocrotalus
Pelecanus
crispus
Balıkçılgiller
Ardeidae
Botaurus
stellaris
Ixobrychus
minutus
Nycticorax
nycticorax
Ardeola
ralloides
Bubulcus
Ibis
Egretta
garzetta
Egretta
alba
Ardea
purpurea
Leylekgiller
Ciconiidae
Mycteria
İbis
Ciconia
nigra
Ciconia
ciconia
Akdeniz Foku
Ala Geyik-Yağmurca
Kızılgeyik (Av turizmi
hariç)
Karaca (Av turizmi hariç)
Dorkas Ceylanı
Ceylan / Ahu (Av turizmi
hariç)
Çengelboynuzlu Dağkeçisi
(Av turizmi hariç)
Yaban Keçisi (Av turizmi
hariç)
Yaban Koyunu
Anadolu Yaban Koyunu
Türkçe adı
Küçük Batağan
Bahri
Kızılboyunlu Batağan
Kulaklı Batağan
Karaboyunlu Batağan
Boz Yelkovan
Yelkovan
Fırtınakuşu
Tepeli Karabatak
Küçük Karabatak
Yılanboyun
Ak Pelikan
Tepeli Pelikan
Balaban
Küçük Balaban
Gece Balıkçılı
Alaca Balıkçıl
Sığır Balıkçılı
Küçük Akbalıkçıl
Büyük Akbalıkçıl
Erguvani Balıkçıl
Sarıgagalı Leylek
Kara Leylek
Leylek
İbisgiller
Phegadis
Geronticus
Platalea
Flamanlar
Phoenicopterus
Ördekgiller
Cygnus
Cygnus
Cygnus
Anser
Branta
Branta
Tadorna
Tadorna
Marmaronetta
Aythya
Mergus
Oxyura
Oxyura
Atmacagiller
Pernis
Pernis
Elanus
Milvus
Milvus
Haliaeetus
Gypaetus
Neophron
Gyps
Aegypius
Circaetus
Circus
Circus
Circus
Circus
Accipiter
Accipiter
Accipiter
Buteo
Buteo
Buteo
Aquila
Aquila
Aquila
Aquila
Aquila
Hieraaetus
Hieraaetus
Pandion
Thereskionithidae
falcinellus
eremita
leucorodia
Phoenicopteridae
ruber
Anatidae
Olor
columbianus
cygnus
erythropus
leucopsis
ruficollis
ferruginea
tadorna
angustirostris
nyroca
albellus
jamaicensis
leucocephala
Accipitridae
apivorus
ptilorhyncus
caeruleus
migrans
milvus
albicilla
barbatus
percnopterus
fulvus
monachus
gallicus
aeruginosus
cyaneus
macrourus
pygargus
gentilis
nisus
brevipes
buteo
rufinus
lagopus
pomarina
clanga
nipalensis
heliaca
chrysaetos
pennatus
fasciatus
haliaetus
Çeltikçi
Kelaynak
Kaşıkçı
Flamingo
Kuğu
Küçük Kuğu
Ötücü Kuğu
Küçük Sakarca
Akyanaklı Kaz
Sibirya Kazı
Angıt
Suna
Yaz Ördeği
Pasbaş Patka
Sütlabi
Kara başlı dikkuyruk
Dikkuyruk
Arı Şahini
Tepeli Arı Şahini
Ak Çaylak
Kara Çaylak
Kızıl Çaylak
Akkuyruklu Kartal
Sakallı Akbaba
Küçük Akbaba
Kızıl Akbaba
Kara Akbaba
Yılan Kartalı
Saz Delicesi
Gökçe Delice
Bozkır Delicesi
Çayır Delicesi
Çakırkuşu
Atmaca
Yoz Atmaca
Şahin
Kızıl Şahin
Paçalı Şahin
Küçük Orman Kartalı
Büyük Orman Kartalı
Bozkır Kartalı
Şah Kartal
Kaya Kartalı
Küçük Kartal
Tavşancıl
Balık Kartalı
Doğangiller
Falco
Falco
Falco
Falco
Falco
Falco
Falco
Falco
Falco
Falco
Falco
Orman Tavuğugiller
Tetrao
Tetrao
Sülüngiller
Tetraogallus
Francolinus
Sutavuğugiller
Porzana
Porzana
Porzana
Crex
Porphyrio
Turnagiller
Grus
Grus
Anthropoides
Toygiller
Tetrax
Chlamydotis
Otis
Kılıçgagagiller
Himantopus
Recurvirostra
Kocagözgiller
Burhinus
Cursorius
Bataklık Kırlangıçları
Glareola
Falcoidae
naumanni
tinnunculus
vespertinus
columbarius
subbuteo
eleonorae
concolor
biarmicus
cherrug
peregrinus
pelegrinoides
Tetraonidae
tetrix
mlokosiewiczi
Phasianidae
caspius
francolinus
Rallidae
porzana
parva
pusilla
crex
porphyrio
Gruidae
grus
leucogeranus
virgo
Otitidae
tetrax
undulata
tarda
Recurvirostridae
himantopus
avosetta
Burhinidae
oedicnemus
cursor
Glareolidae
pratincola
Glareola
Yağmurcunlar
Charadrius
Charadrius
Charadrius
Charadrius
Charadrius
Charadrius
Vanellus
nordmanni
Charadriidae
dubius
hiaticula
alexandrinus
leschenaultii
asiaticus
morinellus
spinosus
Küçük Kerkenez
Kerkenez
Ala Doğan
Boz Doğan
Delice Doğan
Ada Doğanı
Gri Doğan
Bıyıklı Doğan
Ulu Doğan
Gök Doğan
Kızıl Enseli Doğan
Orman Horozu
Huş Tavuğu
Urkeklik
Turaç
Benekli Sutavuğu
Bataklık Sutavuğu
Küçük Sutavuğu
Bıldırcın Kılavuzu
Sazhorozu
Turna
Ak Turna
Telli Turna
Mezgeldek
Yakalı Toy
Toy
Uzunbacak
Kılıçgaga
Kocagöz
Çölkoşarı
Bataklıkkırlangıcı
Karakanatlı
Bataklıkkırlangıcı
Küçük Halkalı Cılıbıt
Halkalı Cılıbıt
Akça Cılıbıt
Büyük Cılıbıt
Doğu Cılıbıtı
Dağ Cılıbıtı
Mahmuzlu Kızkuşu
Çullukgiller
Calidris
Calidris
Calidris
Calidris
Calidris
Limicola
Gallinago
Numenius
Tringa
Tringa
Tringa
Actitis
Arenaria
Deniz Düdükçünleri
Phalaropus
Phalaropus
Phalaropus
Martıgiller
Larus
Larus
Larus
Larus
Sumrugiller
Sterna
Sterna
Sterna
Sterna
Sterna
Sterna
Sterna
Chlidonias
Chlidonias
Chlidonias
Bağırtlakgiller
Pterocles
Syrrhaptes
Papağangiller
Psittacula
Gugukgiller
Clamator
Cuculus
Peçeli Baykuşgiller
Tyto
Baykuşgiller
Otus
Otus
Bubo
Ketupa
Athena
Scolopacidae
alba
minuta
temminckii
ferruginea
alpina
falcinellus
media
tenuirostris
stagnatilis
ochropus
glareola
hypoleucos
interpres
Phalaroppididae
tricolor
lobatus
fulicarius
Laridae
melanocephalus
minutus
genei
audouinii
Sternidae
nilotica
caspia
bengalensis
sandvicensis
hirundo
paradisaea
albifrons
hybridus
niger
leucopterus
Pteroclidae
senegallus
paradoxus
Psittacidae
krameri
Cuculidae
glandarius
canorus
Tytonidae
alba
Strigidae
brucei
scops
bubo
zeylonensis
noctua
Ak Kumkuşu
Küçük Kumkuşu
Sarıbacaklı Kumkuşu
Kızıl Kumkuşu
Karakarınlı Kumkuşu
Sürmeli Kumkuşu
Büyük Su Çulluğu
İncegagalı Kervançulluğu
Bataklık Düdükçünü
Yeşil Düdükçün
Orman Düdükçünü
Dere Düdükçünü
Taşçeviren
Büyük Denizdüdükçünü
Deniz Düdükçünü
Kızıl Denizdüdükçünü
Akdeniz Martısı
Küçük Martı
İncegagalı Martı
Ada Martısı
Gülen Sumru
Hazar Sumrusu
Tepeli Sumru
Karagagalı Sumru
Sumru
Kuzey Sumrusu
Küçük Sumru
Bıyıklı Sumru
Kara Sumru
Akkanatlı Sumru
Benekli Bağırtlak
Paçalı Bağırtlak
Yeşilpapağan
Tepeli Guguk
Guguk
Peçeli Baykuş
Çizgili İshakkuşu
İshakkuşu
Puhu
Balıkbaykuşu
Kukumav
Strix
Asio
Asio
Aegolius
Çobahaldatangiller
Caprimulgus
Sağangiller
Apus
Apus
Apus
Apus
Yalıçapkınıgiller
Halcyon
Alcedo
Ceryle
Arıkuşugiller
Merops
Merops
Gökkuzgungiller
Coracias
Coracias
Çavuşkuşugiller
Upupa
Ağaçkakangiller
Jynx
Picus
Picus
Dryocopus
Dendrocopos
Dendrocopos
Dendrocopos
Dendrocopos
Dendrocopos
Tarlakuşugiller
Melanocorypha
Melanocorypha
Melanocorypha
Melanocorypha
Calandrella
Calandrella
Eremophila
Kırlangıçgiller
Riparia
Ptyonoprogne
Hirundo
Hirundo
Delichon
Kuyruksallayangiller
Anthus
Anthus
aluco
otus
flammeus
funereus
Caprimulgidae
europaeus
Apodidae
apus
pallidus
melba
affinis
Alcedinidae
smyrnensis
atthis
rudis
Meropidae
superciliosus
apiaster
Coraciidae
garrulus
benghalensis
Upupidae
epops
Picidae
torquilla
canus
viridis
martius
major
syriacus
medius
leucotos
minor
Alaudidae
calandra
bimaculata
leucoptera
yeltoninensis
brachydactyla
rufescens
alpestris
Hirundinidae
riparia
rupestris
rustica
daurica
urbica
Motacillidae
novaeseelandiae
campestris
Alaca Baykuş
Kulaklı Orman Baykuşu
Kır Baykuşu
Paçalı Baykuş
Çobanaldatan
Ebabil
Boz Sağan
Akkarınlı Sağan
Küçük Sağan
İzmir Yalıçapkını
Yalıçapkını
Alaca Yalıçapkını
Yeşil Arıkuşu
Arıkuşu
Gökkuzgun
Hint Gökkuzgun
İbibik
Boyunçeviren
Küçük Yeşil Ağaçkakan
Yeşil Ağaçkakan
Kara Ağaçkakan
Orman Alaca Ağaçkakan
Alaca Ağaçkakan
Ortanca Ağaçkakan
Aksırtlı Ağaçkakan
Küçük Ağaçkakan
Boğmaklı Toygar
Küçük Boğmaklı Toygar
Akkanatlı Toygar
Kara Toygar
Bozkır Toygarı
Çorak Toygarı
Kulaklı Toygar
Kum Kırlangıcı
Kaya Kırlangıcı
Kır Kırlangıcı
Kızıl Kırlangıç
Ev Kırlangıcı
Mahmuzlu İncirkuşu
Kır İncirkuşu
Anthus
Anthus
Anthus
Anthus
Anthus
Motacilla
Motacilla
Motacilla
Motacilla
Arapbülbülleri
Pycnonotus
İpekkuyrukkuşugiller
Bombycilla
Hypocolius
Derekuşugiller
Cinclus
Çitkuşugiller
Troglodytes
Dağbülbülügiller
Prunella
Prunella
Prunella
Ardıçkuşugiller
Cercotichas
Erithacus
Luscinia
Luscinia
Luscinia
Irania
Phoenicurus
Phoenicurus
Phoenicurus
Saxicola
Saxicola
Oenanthe
Oenanthe
Oenanthe
Oenanthe
Oenanthe
Monticola
Monticola
Turdus
Öyleğengiller
Cettia
Cisticola
Prinia
Locustella
Locustella
Locustella
Acrocephalus
hodgsoni
trivialis
pratensis
cervinus
spinoletta
flava
citreola
cinerea
alba
Pycnonotidae
xanthopygos
Bombycillidae
garrulus
ampelinus
Cinclidae
cinclus
Troglodytidae
troglodytes
Prunellidae
modularis
ocularis
collaris
Turdidae
galactotes
rubecula
luscinia
megarhynchos
svecica
gutturalis
ochruros
phoenicurus
erythronotus
rubetra
torquata
isabellina
oenanthe
pleschanka
hispanica
finschii
saxatilis
solitarius
torquatus
Sylvidae
cetti
juncidis
gracilis
naevia
fluviatilis
lusciniodies
melanopogon
Yeşilsırtlı İncirkuşu
Ağaç İncirkuşu
Çayır İncirkuşu
Kızılgerdanlı İncirkuşu
Dağ İncirkuşu
Sarı Kuyruksallayan
Sarıbaşlı Kuyruksallayan
Dağ Kuyruksallayanı
Akkuyruksallayan
Arap Bülbülü
İpekkuyruk
Tırtılyiyen
Derekuşu
Çitkuşu
Dağbülbülü
Sürmeli Dağbülbülü
Büyük Dağbülbülü
Çalı Bülbülü
Kızılgerdan
Benekli Bübül
Bülbül
Buğdaycıl
Taş Bülbülü
Kara Kızılkuyruk
Kızılkuyruk
Kızılsırtlı Kızılkuyruk
Çayır Taşkuşu
Taşkuşu
Boz Kuyrukkakan
Kuyrukkakan
Alaca Kuyrukkakan
Karakulaklı Kuyrukkakan
Aksırtlı Kuyrukkakan
Taşkızılı
Gökardıç
Boğmaklı Ardıç
Kamış Bülbülü
Yelpazekuyruk
Dikkuyruklu Ötleğen
Çekirge Kamışçını
Ağaç Kamışçını
Bataklık Kamışçını
Bıyıklı Kamışçın
Acrocephalus
Acrocephalus
Acrocephalus
Acrocephalus
Acrocephalus
Acrocephalus
Acrocephalus
Hippolais
Hippolais
Hippolais
Hippolais
Hippolais
Hippolais
Sylvia
Sylvia
Sylvia
Sylvia
Sylvia
Sylvia
Sylvia
Sylvia
Sylvia
Sylvia
Sylvia
Sylvia
Sylvia
Phylloscopus
Phylloscopus
Phylloscopus
Phylloscopus
Phylloscopus
Phylloscopus
Phylloscopus
Phylloscopus
Phylloscopus
Regulus
Regulus
Sinekkapangiller
Muscicapa
Ficedula
Ficedula
Ficedula
Ficedula
Bıyıklıbaştankaralar
Panurus
Baştankaragiller
Parus
Parus
Parus
Parus
paludicola
schoenobaenus
agricola
dumetorum
palustris
scirpaceus
arundinaceus
pallida
caligata
languida
olivetorum
icterina
polyglotta
conspicillata
cantillans
mystacea
melanocephala
melanothorax
rüppelli
nana
hortensis
nisoria
curruca
communis
borin
atricapilla
throchiloides
(throchiloides) nitidus
humei
inornatus
bonelli
sibilatrix
sindianus
collybita
trochilus
regulus
ignicapillus
Muscicapidae
striata
parva
semitorquata
albicollis
hypoleuca
Timalidae
biarmicus
Paridae
palustris
lugubris
ater
caeruleus
Sarı Kamışçın
Kındıra Kamışçını
Doğu Kamışçını
Kuzey Kamışçını
Çalı Kamışçını
Saz Bülbülü
Büyük Kamışçın
Ak Mukallit
Küçük Mukallit
Dağ Mukallidi
Zeytin Mukallidi
Sarı Mukallit
Kısakanatlı Sarı Mukallit
Bozkır Ötleğeni
Bıyıklı Ötleğen
Pembe Göğüslü Ötleğen
Maskeli Ötleğen
Kıbrıs Ötleğeni
Karaboğazlı Ötleğen
Çöl Ötleğeni
Akgözlü Ötleğen
Çizgili Ötleğen
Küçük Akgerdanlı Ötleğen
Akgerdanlı Ötleğen
Boz Ötleğen
Karabaşlı Ötleğen
Yeşilimsi Söğütbülbülü
Yeşil Söğütbülbülü
Yaprak Söğütbülbülü
Küçük Söğütbülbülü
Boz Söğütbülbülü
Orman Söğütbülbülü
Kafkas Çıvgını
Çıvgın
Söğütbülbülü
Çalıkuşu
Sürmeli Çalıkuşu
Benekli Sinekkapan
Küçük Sinekkapan
Alaca Sinekkapan
Halkalı Sinekkapan
Kara Sinekkapan
Bıyıklı Baştankara
Kayın Baştankarası
Akyanaklı Baştankara
Çam baştankarası
Mavi Baştankara
Parus
Parus
Sıvacıkuşugiller
Sitta
Sitta
Sitta
Sitta
Tırmanışkuşugiller
Certhia
Certhia
Sarıasmagiller
Oriolus
Örümcekkuşugiller
major
cristatus
Sittaidae
krueperi
europaea
tephronota
neumayer
Certhiidae
familiaris
brachydactyla
Oriolidae
oriolus
Lanidae
Lanius
Lanius
isabellinus
collurio
Lanius
Lanius
Lanius
Lanius
Lanius
Kargagiller
Nucifraga
Pyrrhocorax
Pyrrhocorax
Sığırcıkgiller
Sturnus
Ötücükuşgiller
Petronia
Montifringilla
İspinozgiller
Serinus
Serinus
Carduelis
Carduelis
Carduelis
Carduelis
Carduelis
Carduelis
Loxia
Bucanetes
Carpodacus
Coccothraustes
Kirazkuşugiller
Plectrophenax
Emberiza
Emberiza
Emberiza
Emberiza
schach
minor
excubitor
senator
nubicus
Corvidae
caryocatactes
graculus
pyrrhocorax
Sturnidae
roseus
Passeridae
petronia
nivalis
Fringillidae
pusillus
serinus
chloris
carduelis
spinus
cannabina
flavirostris
flammea
curvirostra
githagineus
erythrinus
coccothraustes
Emberizidae
nivalis
leucocephalos
citrinella
cirlus
cia
Büyük Baştankara
Tepeli Baştankara
Küçük Sıvacıkuşu
Sıvacı Kuşu
Büyük Kaya Sıvacıkuşu
Kaya Sıvacıkuşu
Orman Tırmaşıkkuşu
Bahçe Tırmaşıkkuşu
Sarıasma
Kızılkuyruklu
Örümcekkuşu
Kızılsırtlı Örümcekkuşu
Uzunkuyruklu
Örümcekkuşu
Karaalınlı Örümekkuşu
Büyük Örümcekkuşu
Kızılbaşlı Örümcekkuşu
Maskeli Örümcekkuşu
Köknar Kargası
Sarıgagalı Dağkargası
Kırmızıgagalı Dağkargası
Ala Sığırcık
Kaya Serçesi
Kar Serçesi
Kara İskete
Küçük İskete
Florya
Saka
Karabaşlı İskete
Ketenkuşu
Sarıgagalı Ketenkuşu
Kuzey Ketenkuşu
Çaprazgaga
Küçük Alamecek
Çütre
Kocabaş
Alaca Kirazkuşu
Akbaşlı Kirazkuşu
Sarı Kirazkuşu
Bahçe Kirazkuşu
Kaya Kirazkuşu
Emberiza
Emberiza
Emberiza
Emberiza
Emberiza
Emberiza
cineracea
caesia
rustica
pusilla
schoeniclus
melanocephala
SÜRÜNGENLER
TESTUDINES (Takım)
Emydidae (Familya)
Emys
orbicularis
Mauremys
caspica
Testudinidae (Familya)
Testudo
graeca
Testudo
hermanni
Cheloniidae (Familya)
Caretta
caretta
Chelonia
mydas
Trionychidae (Familya)
Rafetus
euphraticus
Trionyx
triunguis
SQUAMATA (TAKIM)
Gekkonidae (Familya)
Asaccus
elisae
Cyrtopodion
heterocercus
Cyrtopodion
kotschyi
Cyropodion
scaber
Hemidactylus
turcicus
Stenodactylus
grandiceps
Agamidae (Familya)
Agama
caucasica
Agama
stellio
Phrynocephalus
helioscopus
Agama
ruderata
Chamaeleonidae (Familya)
Chamaeleo
chamaeleon
Anguidae (Familya)
Anguis
fragilis
Ophisaurus
apodus
Varanidae (Familya)
Varanus
griseus
Lacertidae (Familya)
Acanthodactylus
boskianus
Eremias
pleskei
Eremias
strauchi
Eremias
suphani
Lacerta
agilis
Lacerta
anatolica
Lacerta
cappadocica
Lacerta
clarkorum
Boz Kirazkuşu
Kızıl Kirazkuşu
Akkaşlı Kirazkuşu
Küçük Kirazkuşu
Bataklık Kirazkuşu
Karabaşlı Kirazkuşu
Türkçe adı
Benekli Kaplumbağa
Çizgili Kaplumbağa
Tosbağa
Trakya tosbağası
Deniz kaplumbağası
Çorba kaplumbağası
Fırat kaplumbağası
Nil kaplumbağası
Yaprak parmaklı keler
Mardin keleri
İnce parmaklı keler
Karinalı keler
Geniş parmaklı keler
Tombul keler
Kafkas keleri
Dikenli keler
Topbaş keler
Bozkır keleri
Bukalemun
Yılan kertenkele
Oluklu kertenkele
Dev kertenkele
Taraklı kertenkele
Aras kertenkelesi
Step kertenkelesi
Suphan kertenkelesi
Kars kertenkelesi
Anadolu kertenkelesi
Kayseri kertenkelesi
Klark kertenkelesi
Lacerta
Lacerta
Lacerta
Lacerta
Lacerta
Lacerta
Lacerta
Lacerta
Lacerta
Lacerta
Lacerta
Lacerta
Lacerta
Lacerta
Lacerta
Lacerta
Lacerta
Podarcis
Podarcis
Podarcis
Ophisos
Scincidae (Familya)
Aplepharus
Ablepharus
Ablepharus
Chalcides
Eumeces
Mabuya
Mabuya
Ophiomorus
Amphisbaenidae (Familya)
Blanus
Typhlopidae (Familya)
Typlops
Leptotyphlopidae (Familya)
Leptotyphlops
Boidae (Familya)
Eryx
Colubridae (Familya)
Coluber
Coluber
Coluber
Coluber
Coluber
Coluber
Coluber
Coluber
Coronella
Eirenis
Eirenis
danfordi
derjugini
laevis
mixta
oertzeni
parva
parvula
praticola
princeps
raddei
rudis
strigata
trilineata
unisexualis
uzzelli
valentini
viridis
muralis
sicula
taurica
elegans
Toros kertenkelesi
Artvin kertenkelesi
Hatay kertenkelesi
Cüce kertenkele
Çayır kertenkelesi
Siirt kertenkelesi
Çizgili kertenkele
İri yeşil kertenkele
Yeşil kertenkele
Duvar kertenkelesi
İstanbul kertenkelesi
Trakya kertenkelesi
Tarla kertenkelesi
bivittatus
chernovi
kitaibeli
ocellatus
schneiderii
aurata
vittata
punctatissimus
İnce kertenkele
Benekli kertenkele
Sarı kertenkele
Tıknaz kertenkele
Serifli kertenkele
Toprak kertenkele
strauchi
Kör kertenkele
vermicularis
Kör yılan
macrorhynchus
İpliksi yılan
jaculus
Mahmuzlu yılan
caspius
jugularis
najadum
nummifer
ravergieri
rubriceps
schmidti
ventromaculatus
austriaca
aurolineatusbarani
Hazar yılanı
Kara yılan
İnce yılan
Kocabaş yılan
Toros yılanı
Kırmızı yılan
Urfa yılanı
Avusturya yılanı
Eirenis
Eirenis
Eirenis
Eirenis
Eirenis
Eirenis
Eirenis
Eirenis
Eirenis
Eirenis
Eirenis
Elaphe
Elaphe
Elaphe
Elaphe
Natrix
Natrix
Malpolon
Pseudocyclophis
Rhynchocalamus
Spalerosophis
Telescopus
Viperidae (Familya)
Vipera
Vipera
Vipera
Vipera
Vipera
Vipera
Vipera
Vipera
Elapidae (Familya)
Walterinnesia
collaris
coronella
decemlineata
eiselti
hakkariensis
levantinus
lineomaculatus
modestus
punctatolineata
rothi
thospitis
hohenackeri
longissima
quatuorlineata
situla
natrix
tesellata
monspessulana
persicus
melanocephalus
diadema
fallax
Yakalı yılan
Halkalı yılan
Çizgili yılan
ammodytes
barani
kaznakovi
lebetina
raddei
ursinii
xanthina
wagneri
Boynuzlu engerek
Baran engereği
Siyah engerek
Koca engerek
Ağrı engereği
Küçük engerek
Şeritli engerek
Vagner engereği
aegyptia
Çöl Kobrası
Hakkari yılanı
Bodur yılan
Uysal yılan
Van yılanı
Kudüs yılanı
Kafkas yılanı
Eskülap yılanı
Sarı yılan
Ev yılanı
Yarısucul yılan
Su yılanı
Çukurbaşlı yılan
İran yılanı
Toprak yılanı
Ş.Urfa yılanı
Kedigözlü yılan
EK LİSTE-II
MERKEZ AV KOMİSYONUNCA KORUMA ALTINA ALINAN AV HAYVANLARI
MEMELİLER
SANSARGİLLER
MUSTALİDAE
Mustela
navilis
Mustela
putorius
Mustela
erminia
Meles
meles
KUYRUKSÜRENLER
VİVERRİDAE
Herpestes
ichneumon
KUŞLAR
Türkçe adı
Gelincik
Kokarca
Kakım
Porsuk
Kuyruksüren
Gavidae
Gavia
stellata
Gavia
arctica
Gavia
Immer
Sulida
Morus
bassanus
Phalacrocoracidae
Phalacrocorax
carbo
Ardeidae
Ardea
cinerea
Ördekgiller
Anatidae
Anser
fabalis
Anser
brachyrhynchus
Anser
anser
Branta
bernicla
Alopochen
aegypticus
Anas
falcata
Somateria
mollissima
Clangula
hyemalis
Mergus
serrator
Mergus
merganser
Anas
clypeata
Melanitta
fusca
Sülüngiller
Phasianidae
Perdix
perdix
Phasianus
colchicus
Sutavuğugiller
Rallidae
Rallus
aquaticus
Gallinula
chloropus
Poyrazkuşugiller
Haematopodidae
Haematopus
ostralegus
Yengeç Yağmurcunları
Dromadidae
Dromas
ardeola
Yağmurcunlar
Charadriidae
Pluvialis
fulva
Pluvialis
Pluvialis
Pluvialis
Vanellus
Vanellus
Vanellus
Vanellus
Çullukgiller
Calidris
Calidris
Philomachus
Limosa
Limosa
dominica
apricaria
squatarola
indicus
gregaria
leucura
vanellus
Scolopacidae
canutus
fuscicollis
pugnax
limosa
lapponica
Türkçe
Dalgıçkuşugiller
Kızılgerdanlı Dalgıç
Karagerdanlı Dalgıç
Buz Dalgıcı
Sümsükkuşları
Sümsükkuşu
Karabatakgiller
Karabatak
Balıkçılgiller
Gri Balıkçıl
Tarla Kazı
Küçük Tarla Kazı
Boz Kaz
Yosun Kazı
Nil kazı
Büyük Çamurcun
Pufla
Telkuyruk
Tarakdiş
Büyük Tarakdiş
Kaşıkgaga
Kadife Ördek
Çilkeklik
Sülün (Av turizmi hariç)
Su Kılavuzu
Saztavuğu
Poyrazkuşu
Yengeç Yağmurcunu
Küçük Altın Yağmurcun
Amerikan Altın
Yağmurcun
Altın Yağmurcun
Gümüş Yağmurcun
Büyük Kızkuşu
Sürmeli Kızkuşu
Akkuyruklu Kızkuşu
Kızkuşu
Büyük Kumkuşu
Aksokumlu kumkuşu
Döğüşkenkuş
Çamurçulluğu
Kıyı Çamurçulluğu
Lymnocryptes
Numenius
Numenius
Tringa
Tringa
Tringa
Xenus
Actitis
Korsan Martıgiller
Stercorarius
Stercorarius
minimus
phaeopus
arquata
erythropus
totanus
nebularia
cinereus
macularia
Stercorariidae
pomarinus
parasiticus
Stercorarius
Stercorarius
Martıgiller
Larus
Larus
Larus
Larus
Larus
Larus
Larus
Larus
Rissa
Larus
Bağırtlakgiller
Pterocles
Pterocles
Güvercingiller
Columba
Streptopelia
Streptopelia
Tarlakuşugiller
Ammomanes
Alaemon
Galerida
Lullula
Alauda
Ardıçkuşugiller
Oenanthe
Oenanthe
Oenanthe
longicaudus
skua
Laridae
leucophthalmus
ichthyaetus
ridibundus
canus
fuscus
cachinnans
hyperboreus
marinus
tridactyla
argentatus
Pteroclidae
orientalis
alchata
Columbidae
oenas
decaocto
senegalensis
Alaudidae
deserti
alaudipes
cristata
arborea
arvensis
Turdidae
cypriaca
deserti
xanthoprymma
Oenanthe
Oenanthe
Oenanthe
Turdus
Turdus
Turdus
Turdus
moestra
lugens
leucopyga
pilaris
philomelos
iliacus
viscivorus
Küçük Su Çulluğu
Sürmeli Kervançulluğu
Kervançulluğu
Kara Kızılbacak
Kızılbacak
Yeşilbacak
Sarıbacak
Benekli Düdükçün
Kütkuyruklu Korsanmartı
Korsanmartı
Uzunkuyruklu
Korsanmartı
Büyük Korsanmartı
Kızıldeniz Martısı
Büyük Karabaş Martı
Karabaş Martı
Küçük Gümüş Martı
Karasırtlı Martı
Gümüş Martı
Kutup Martısı
Büyük Karasırtlı Martı
Karaayaklı Martı
Kuzet Gümüş Martı
Bağırtlak
Kılkuyruk Bağırtlak
Gökçe Güvercin
Kumru
Küçük Kumru
Çöl Toygarı
İbibik toygarı
Tepeli Toygar
Orman Toygarı
Tarlakuşu
Kıbrıs Kuyrukkakanı
Çöl Kuyrukkakanı
Kızılca Kuyrukkakan
Büyük Kızılca
Kuyrukkakan
Karasırtlı Kuyrukkakan
Aktepeli Kuyrukkakan
Tarla Ardıcı
Öter Ardıç
Kızıl Ardıç
Ökse Ardıcı
Bıyıklıbaştankaralar
Aegithalos
DuvarTırmanışkuşugiller
Tichodroma
Çulhakuşları
Remiz
Kargagiller
Corvus
Corvus
Sığırcıkgiller
Sturnus
Acridotheres
Ötücükuşgiller
Passer
Passer
Passer
Carpospiza
Petronia
İspinozgiller
Fringilla
Fringilla
Rhodopechys
Rhodospiza
Bucanetes
Carpodacus
Pyrrhula
Kirazkuşugiller
Emberiza
Emberiza
Emberiza
Miliaria
Timalidae
caudatus
Tichodromadidae
muraria
Remizidae
pendulinus
Corvidae
ruficollis
corax
Sturnidae
vulgaris
tristis
Passeridae
hispaniolensis
moabiticus
montanus
brachydactyla
xanthocollis
Fringillidae
coelebs
montifringilla
sanguinea
obsoleta
mongolicus
rubicilla
pyrrhula
Emberizidae
hortulana
buchanani
bruniceps
calandra
Uzunkuyruklu Baştankara
Duvar Tırmaşıkkuşu
Çulhakuşu
Çöl Kuzgunu
Kuzgun
Sığırcık
Çiğdeci
Söğüt Serçesi
Küçük serçe
Ağaç Serçesi
Çöl Serçesi
Sarıboğazlı Serçe
İspinoz
Dağ İspinozu
Alamecek
Boz Alamecek
Doğu Alameceği
Büyük Çütre
Şakrakkuşu
Kirazkuşu
Doğu Kirazkuşu
Kızılbaşlı Kirazkuşu
Tarla Kirazkuşu
EK LİSTE-III
MERKEZ AV KOMİSYONUNCA AVINA BELLİ EDİLEN SÜRELERDE İZİN
VERİLEN AV HAYVANLARI
MEMELİLER
Türkçe
TAVŞANLAR
LAPORIDAE
Lepus
europaeus
Yabani Tavşan
Oryctalagus
cunicullus
Ada Tavşanı
KÖPEKGİLLER
CANİDAE
Canis
aureus
Çakal
Vulpes
vulpes
Tilki
SANSARGİLLER
MUSTALİDAE
Martes
martes
Ağaç Sansarı
Martes
foina
Kaya Sansarı
DOMUZGİLLER
SUİDAE
Sus
scrofa scrofa
Yaban Domuzu
KUŞLAR
Familya, cins ve tür adı (Latince adı)
Türkçe
Ördekgiller
Anser
Anas
Anas
Anas
Anas
Anas
Anas
Netta
Aythya
Aythya
Aythya
Melanitta
Bucephala
Sülüngiller
Alectoris
Alectoris
Ammoperdix
Coturnix
Sutavuğugiller
Fulica
Yağmurcunlar
Gallinago
Scolopax
Güvercingiller
Columba
Columba
Streptopelia
Ardıçkuşugiller
Turdus
Kargagiller
Garrulus
Pica
Corvus
Corvus
Corvus
Corvus
Ötücükuşgiller
Passer
Anatidae
albifrons
penelope
strepera
crecca
platyrhynchos
acuta
querquedula
rufina
ferina
fuligula
marila
nigra
clangula
Phasianidae
chukar
geraeca
griseogularis
coturnix
Rallidae
atra
Charadriidae
gallinago
rusticola
Columbidae
livia
palumbrus
turtur
Turdidae
merula
Corvidae
glandarius
pica
monedula
frugilegus
corone corone
corone pallescens
Passeridae
domesticus
Sakarca
Fiyu
Boz Ördek
Çamurcun
Yeşilbaş
Kılkuyruk
Çıkrıkçın
Macar Ördeği
Elmabaş Patka
Tepeli Patka
Karabaş Patka
Kara Ördek
Altıngöz
Kınalı Keklik
Kaya Kekliği
Kum Kekliği
Bıldırcın
Sakarmeke
Su Çulluğu (Bekasin)
Çulluk
Kaya Güvercini
Tahtalı
Üveyik
Karatavuk
Alakarga
Saksağan
Küçük Karga
Ekin Kargası
Kara Leş Kargası
Leş Kargası
Şehir Serçesi
EK LİSTE –IV
İLLERİMİZE GÖRE
1-MERKEZ AV KOMİSYONU TARAFINDAN 2009-2010 AV DÖNEMİNDE AVIN
YASAKLANDIĞI SAHALAR,
2-ÖRNEK AVLAK OLARAK AYRILDIĞI İÇİN AVA KAPATILAN SAHALAR,
3-YABAN HAYVANI YERLEŞTİRİLDİĞİ İÇİN AVA KAPATILAN SAHALAR VE
4-YABAN HAYATI GELİŞTİRME SAHASI OLARAK AYRILDIĞI İÇİN
AVLANMANIN YASAK OLDUĞU SAHALAR
01-ADANA:
Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar:
1- Karaisalı İlçesi (Ekecik-Çakmak Avlağı); Doğusu: Kızıldağ yaylasından-KızıldağKaraisalı yolunu takiben Umuttaşı tepeye, sırtı takiben Kaplankaya tepeye, Kızılkaya Sırtını
takiben Ayakseki sırtı'na, sırtı takiben Kızıldağ-Karaisalı yoluna, buradan Mutluca deposuna,
stabilize yolu takiben Nergizlik barajı bendine, Güneyi: Nergizlik barajı bendinden Nergizlik
Barajı içinde kalmak üzere Uzun Sırt'a, Sırtı takiben Botaş Pompa İstasyonunun arkasındaki
sırttan Kızgın Dere'ye, Kızgın dere'den geçen yolu takiben Çakıt suyu'na, buradan stabilize
yolu takiben Hacıkırı tren istasyonu'na kadar olan kısım, Batısı: Hacıkırı İstasyonu'ndan
stabilize yolu takiben çakıt suyu'na, suyu takiben Köşk tepe sırtının suya kavuştuğu yer,
oradan sırtı takiben Köşk tepe'ye, oradan sırtı takiben Ortaoluk mevkii'ne, oradan sırtı takiben
Eneç tepe'ye kadar, Kuzeyi: Eneç tepe'den sırtı takiben Sulukuşak tepe'ye, buradan Sulukuşak
sırtı'na, sırtı takiben Boz Sivri tepe'ye, sırtı takiben Kızıldağ yayla'sına kadar olan kısım
arasında kalan yer.
2- Aladağ İlçesi; Doğusu: Zamantı çayı, Güneyi: Zamantı çayından Küp köyüne oradan
Darlık köyüne ve oradan da Aladağ ilçesine giden yolun Doğan çayına kavuştuğu yer, Batısı:
Doğan çayı ve Hızar deresini takiben Aladağ Milli Parkına kavuştuğu yer, Kuzeyi: Aladağ
Milli Parkı oradan Şamadan beli sırtını takiben Zamantı Çayı’nın birleştiği yer arasında.
3- Pozantı İlçesi; Doğusu: Pabuçlu yurdu mevkiindeki ana sırttan başlayarak güneye
doğru ana sırtı takiben ger dağına, ana sırtı takiben ötürük çukuru tepeye, güneye doğru ana
sırtı takiben büyük hondu tepeye, ana sırtı takiben güvenç gediğinden akdağa, güneye doğru
ana sırtı takiben orta oluk mevkiine, oradan yerkesiği mevkiine, ana sırtı takiben direk taş
tepeye, takiben Pozantı İlçesi ile Karaisalı Orman İşletme müdürlüklerini ayıran ana suyu
takiben çakıt suyuna, Güneyi: Çakıt suyundan Pozantı Tarsus Orman İşletme Müdürlüklerini
ayıran ana sırtı takiben deve tepesine, deve tepesinden batıya doğru ana sırtı takiben
Belemedik-Bürücek arasındaki ana sırt üzerinde bulunan 2144 rakımlı tepeye, Batısı:
Belemedik-Bürücek arasındaki ana sırt üzerinde bulunan 2144 rakımlı tepeden kuzeye doğru
ana sırtı takiben kuş kayası tepeye, oradan ana sırtı takiben Kocaköy tepeye, ana sırtı takiben
küçük bağ tepeye, oradan takiben çakıt suyuna, çakıt suyunu takiben çınarlı pınar dereye,
oradan çoban pınarı deresini kesen ilk orman yolunu kuzeye doğru takiben gökkepir sırtına,
Gökkepir sırtını kesen orman yolunu kuzeye doğru takiben kocayer mevkiine, oradan orman
yolunu kuzeye doğru takiben harap mevkiine, Kuzeyi: Harap mevkiinden doğuya doğru
orman yolunu takiben kevenliseki dereye, oradan orman yolunu takiben ferikoğlu mevkiine,
oradan orman yolunu takiben pabuçlu yurt arasında.
4- Kozan İlçesi; Doğusu: Gedikli köyünden başlayarak yolu takiben Acarmantaş köyü,
oradan yolu takiben Bulduklu köyüne kadar, Güneyi: Bulduklu köyünden yolu takiben Kozan
– Kadirli İlçe yolunun kesiştiği nokta, Batısı: Kozan – Kadirli İlçe yolunun kesiştiği noktadan
Kozan ilçesine, oradan Feke İlçesi yolunu takiben Gedikli yolunun kesiştiği nokta, Kuzeyi:
Gedikli köyü yolu ile çevrili alan içerisinde kalan kısım.
5- Tufanbeyli İlçesi; Doğusu: Kayseri İl sınırı, oradan ham yolu takiben ayvat köyü,
Ayvat köyü yolunu takiben Kayapınar köyü, Güneyi: Kayapınar köyü, oradan çal arası
bağlantı yolunu takiben damlalı köyü, Damlalı köyünden yolu takiben Doğanlı köyü yol
kesişim noktası, Batısı: Doğanlı-Damlalı köyü yol kesişim noktasından başlayıp koçcağız
yolu, Koçcağız köyü yolu takiben Tozlu köyü, oradan ham yolu takiben Kayseri İl sınırı,
Kuzeyi: Kayseri İli İl sınırı.
6- Ceyhan İlçesi; Doğusu: Sirkeli köyü yolundan başlayıp, yolu takiben Yeniköy yolu,
yolu takiben İsalı köyü, Güneyi: İsalı köyü yolu, yolu takiben Gündoğan Köyü, yolu takiben
Yüreğir İlçesi Çelemli Beldesi yolu sınırı, Batısı: Yüreğir İlçe sınırı, Kuzeyi: Yüreğir İlçesi
sınırından Misis (Yakapınar ) Köy yolundan başlayıp Kızıldere köyü yolu, yolu takiben
Sirkeli köyü yolu.
7- Yüreğir İlçesi; Doğusu: Ceyhan İlçe sınırı ve Çelemli köyü yolu, Güneyi: Çelemli
köyü, yolu takiben Gökvelioğlu köyü, Batısı: Gökvelioğlu köyü yolunu takiben Nacarlı köyü,
yolu takiben Vayvaylı köyü, yolu takiben Geçitli Beldesi, Kuzeyi: Geçitli beldesi, yolu
takiben Ceyhan İlçesi Kızıldere köy yolu.
Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu
Sahalar:
1- Adana Akyatan Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve 25968
sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.)
2- Adana Pozantı Karanfildağ Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve
25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.)
3- Adana Tuzla Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve 25968
4- Adana-Kahramanmaraş-Hançerderesi Yaban Hayatı Geliştirme Sahası:
(05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak
yasaktır.)
5- Adana-Seyhan Baraj Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (05.10.2006 tarih ve
02-ADIYAMAN:
1- Merkez İlçe (A); Doğusu: Boğazözü-Kömür-Pınaryayla köy yollarını takiben Sincik
ilçe sınırının Kahta ilçe sınırı ile birleştiği yere kadar, Kuzeyi: Çelikhan ilçe sınırından
Sincik-Kahta ilçe sınırının birleştiği yer, Batısı: Dandırmaz köy yolundan, Tut ilçe sınırı,
oradan da Adıyaman il sınırı, Güneyi: Dandırmaz Köyü’nden Yaylakonak Köyü’ne, köy
yolunu takiben Yazıbaşı Köyü’nden sırt üzeri Koçali Köyü’ne, buradan kuzeye doğru asfalt
yolu takiben Doğanlı Köyü’ne, güneye doğru Çatalağaç köy yolunu takiben Varlık üzerinden
Adıyaman-Malatya karayoluna gelinerek yolu takiben güneye doğru Palanlı Köyü’nden
doğuya doğru Olgunlar Köyü’nü takiben Boğazözü Köyü’ne kadar.
(B) (Ceylan Adası); Doğusu: Baraj Gölü, Kuzeyi: Baraj Gölü, Batısı: Baraj Gölü,
Güneyi: Baraj Gölü.
2- Çelikhan İlçesi; Doğusu: Mutlu Köyü’nün güneyindeki Fatihan Deresi’nden devam
ederek İncirli Mezrası köy yolundan başlayarak Yağızatlı köy yolunu takiple Adıyaman
Merkez ilçe sınırı, Kuzeyi: Şıhment Deresi ile Besiki Deresi’nin birleştiği noktadan devam
ederek Mutlu Köyü’ne kadar olan köy yolu, Batısı: Çelikhan İlçesi’nden güneye doğru
Adıyaman karayolunu takiple Adıyaman Merkez ilçe sınırı, Güneyi: Adıyaman Merkez ilçe
sınırı.
3- Kahta-Sincik İlçeleri; Doğusu: Milli Park sınırı, Kuzeyi: Doluca Köyü’nden batıya
takiple Yağızatlı Köyü’ne kadar, Batısı: Pınaryayla-İnlice köy yolu-Bulam Çayı’na kadar,
Güneyi: Milli Park sınırı.
4- Gölbaşı İlçesi; Doğusu: Aktopak Köyü’nden günye doğru Akçakaya Köyü, Yukarı
Çöplü köy yolu, Batısı: Göynük Mahallesi’nden başlayarak kuzeye doğru İnekli (Yeşilova)
Köyü’nü takiben Hacılar Köyü güneyine kadar, Güneyi: Belören Köyü’nden başlayarak
güneybatıya doğru köy yolunu takiben Zombalı Tepe’ye, oradan kuzeybatıya doğru köy
yolunu takiben Göynük Mahallesi’ne kadar, Kuzeyi: Hacılar Köyü güneyinden Çörekçukuru
üzerinden Savan-Çataltepe köy yolu ve Göksu Çayı’nı takiben Aktoprak Köyü’ne kadar.
5- Gerger İlçesi; Doğusu: Fırat Nehri, Batısı: Demirtaş köy yolu çay ile birleştiği kısım,
Güneyi: Ceviz Pınarı-Gölyurt-Demirtaş köy yolları, Kuzeyi: Yenibardak Çayı.
6- Tut İlçesi; Doğusu: Yayakonak-Dandırmaz, Adıyaman Merkez ilçe sınırını takiple,
İncekoz-Gürlevik içme suyu kavşağı, Batısı: Tut İlçesi ile Meryem Uşağı yolunun kesiştiği
noktadan başlayarak Çanakçı-Bulanık köy yolu, Güneyi: Dandırmaz-Tepecik köy yolunun
kesiştiği noktadan başlayarak Yalankoz-Kaşlıca Tut İlçesi Meryem Uşağı yolunun kesiştiği
noktaya kadar, Kuzeyi: Yaylacık Köyü’nden Gilise Dağı’nı takiben Bektut Tepe’ye,
Adıyaman-Malatya il sınırı.
03-AFYONKARAHİSAR:
1- Merkez İlçe; Doğusu: Çayırbağ- Omuzca yolu, bu yolun İhsaniye İlçe sınırını kestiği
noktaya kadar olan kısmı, Güneyi: Afyonkarahisar Kütahya yolundan Saraydüzü- Fethibey
ve Çayırbağ köyüne giden yol, Batısı: Afyonkarahisar Kütahya yolu, buradan Bayramgazi –
Saadet -Y.Tandır köyüne giden yolun İhsaniye İlçe sınırını kestiği noktaya kadar olan kısmı,
Kuzeyi: İhsaniye İlçe sınırı.
Başmakçı İlçesi; Doğusu: Başmakçı- Akpınar Gemiş Yolundan il sınırı, Güneyi:
Acıgöl içinden geçen ve Akpınar yolunun sınırı kestiği noktaya kadar olan Denizli İl sınırı,
Batısı: Acıgöl içinden geçen ve Başmakçı- Dazkırı karayoluna kadar devam eden BaşmakçıDazkırı İlçe sınırı, Kuzeyi: Başmakçı- Dazkırı yolu ve yolun sol tarafında kalan Acıgöl
çevresi.
2- Bayat İlçesi; Doğusu: Ankara karayolundan itibaren Bayat- Emirdağ İlçe sınırı,
Güneyi: Bayat İlçe Merkezinden devamla Emirdağ İlçe sınırına kadar Afyonkarahisar Ankara karayolu, Batısı: Bayat İlçe Merkezinden Çukurkuyu köy yolu, bu yolu kuzeye doğru
takiben Eskişehir İl sınırını kestiği noktaya kadar olan kısmı, Kuzeyi: AfyonkarahisarEskişehir İl sınırı.
3- Bolvadin İlçesi; Doğusu: Çay- Bolvadin, Bolvadin- Emirdağ karayolu, Güneyi: Çay
İlçe sınırı, Batısı: Bayat ve Çobanlar İlçe sınırı, Kuzeyi: Bolvadin- Emirdağ karayolundan
Özburun Yukarı Çaybelen yolunun Bayat İlçe sınırına kadar olan kısmı.
4- Çay İlçesi; Doğusu: Çay – Bolvadin Karayolu, Güneyi: Çay İlçe Merkezinden
Merkez İlçe sınırına kadar olan Çay - Afyonkarahisar karayolu, Batısı: Çay – Bolvadin
-Merkez İlçe sınırı, Kuzeyi: Bolvadin İlçe sınırı.
5- Dazkırı İlçesi; Doğusu: Acıgöl içinden geçen ve Başmakçı- Dazkırı karayoluna kadar
devam eden Başmakçı- Dazkırı İlçe sınırı, Güneyi: Acıgöl içinden geçen ve Dazkırı Denizli
yolunun sınırı kestiği noktaya kadar olan Denizli İl sınırı, Batısı: Dazkırı-Denizli yolu,
Kuzeyi: Dazkırı-Başmakçı yolu,
6- Dinar İlçesi; Doğusu: Dinar Şuhut İlçe sınırı, Güneyi: Afyonkarahisar –Isparta İl
sınırı, Batısı: Dinar – Çay karayolunun Dinar- Sandıklı karayolunu kestiği noktadan itibaren
Dinar Eldere yolu ve bu yolun Isparta İl sınırını kestiği noktaya kadar olan kısmı, Kuzeyi:
Dinar- Çay karayolu,
7- Emirdağ İlçesi; Doğusu: Afyonkarahisar – Konya İl sınırı, Güneyi: Emirdağ –
Bolvadin ve Sultandağı İlçe sınırı, Batısı: Davulga – Bademli yolu bu yolu takiben Bademli –
Büyükkarabağ yolunun Bolvadin İlçe sınırını kestiği noktaya kadar olan kısmı, Kuzeyi:
Davulga –Eşrefli –Büyüktuğluk yolu, Büyüktuğluktan itibaren kuzeye doğru takip eden yolun
İl sınırını kestiği noktaya kadar olan kısmı.
Hocalar İlçesi; Doğusu: Hocalar –Yavaşlar yolunun Hocalar - Sandıklı İlçe sınırını
kestiği noktaya kadar olan kısmı, Güneyi: Afyonkarahisar -Denizli İl sınırı, Sandıklı İlçe
sınırı, Batısı: Afyonkarahisar -Uşak İl sınırı, Kuzeyi: Hocalar – Banaz yolu, Afyonkarahisar
-Uşak İl sınırı.
8- İhsaniye İlçesi; Doğusu: İhsaniye – İscehisar ve Merkez İlçe sınırları, Kuzeyi:
Kayıhan – Yeşilyayla – Ayazini- Kuzören – Eskieğmir _ Kıyır yolu bu yolu takiben İscehisar
İlçe sınırını kestiği noktaya kadar olan kısmı, Batısı: Afyonkarahisar - Gazlıgöl- Eskişehir
yolu, Güneyi: Merkez İlçe sınırı
İscehisar İlçesi; Doğusu: İscehisar-Bayat ilçe sınırı, Güneyi: Afyonkarahisar – Ankara
karayolu, Batısı: Afyonkarahisar – Ankara karayolu üzerinden İscehisar Karakaya
Mahallesine giden yolu takiben kuzeye doğru Olukpınar Köyüne oradan Alanyurt Köyüne
ulaşan yol ve bu yolun Eskişehir İl sınırını kestiği noktaya kadar olan kısmı, Kuzeyi:
Afyonkarahisar – Eskişehir İl sınırı.
9- Sandıklı İlçesi; Doğusu: Sinanpaşa ve Şuhut İlçe sınırları, Güneyi: Koçhisar –
Sandıklı İlçe Merkezi – Şuhut yolu, Batısı: Daylık – Dodurga – Koçhisar yolu, Kuzeyi:
Daylık – Kınık – Karadirek – Başağaç yolu, bu yolun Afyonkarahisar – Sandıklı karayolunu
kestiği noktadan itibaren Afyonkarahisar – Sandıklı yolu.
10- Sinanpaşa İlçesi; Doğusu: Sinanpaşa - Bulca yolu, bu yolu takiben İzmir – Ankara
karayolunu geçtikten sonra Balmahmut - Köprülü yolu, Kuzeyi: Uşak – Afyonkarahisar
demiryolu, Batısı: Afyonkarahisar – Uşak, Afyonkarahisar Kütahya İl sınırları, Güneyi:
Sinanpaşa – Tokuşlar yolu, bu yolun İzmir – Ankara karayolunu kestiği noktadan itibaren
İzmir – Ankara karayolu.
11- Sultandağı İlçesi; Doğusu: Yenikarabağdan – Üçkuyuya giden yol üzerinden
Karapınar yol ayrımından itibaren Karapınar – Karakışla yolu, bu yolun Emirdağ İlçe sınırını
kestiği noktaya kadar olan kısmı, Güneyi: Bolvadin – Üçkuyu yolu üzerinden, çukurcak yol
ayrımından Karapınar yol ayrımına kadar olan Bolvadin – Üçkuyu yolu, Batısı: Üçkuyu –
Bolvadin yolu üzerinden Çukurcak yol ayrımından itibaren Çukurcak yolu, bu yolun Emirdağ
İlçe sınırını kestiği noktaya kadar olan kısmı, Kuzeyi: Emirdağ İlçe sınırı.
12- Şuhut İlçesi; Doğusu: Afyonkarahisar Şuhut – Güneytepe yolu, Kuzeyi:
Afyonkarahisar Merkez İlçe sınırı, Batısı: Sinanpaşa, Sandıklı İlçe sınırları, Güneyi:
Güneytepe – İlyaslı-Başören köy yolu ve devamında Sandıklı İlçesine giden yol.
Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ve Ava Yasaklanan Sahalar:
Merkez İlçe, Anıtkaya-Olucak Örnek Avlağı; Doğusu: Küçük Resul Tepe, Resul
Baba Tepe, Küçükresul Sırtını takiben, Hacı Onbaşı Deresi, Güneyi: 1442 Rakımlı Akaya
Tepe’den sırtları takip ederek, kuzeydeki 1440 rakımlı Tepe, Olucak Beli Tepe, Çıplak Tepe,
Kamburkaya Tepe, Kuyucu Tepe, Evkaya, 1376 Rakımlı Tepe, Akaya Göğsü’nün
kuzeyindeki Tepeler, Kümbet Tepe, Terzi Gediği Tepe, Gedik Sırtı boyunca Elmelı Tepe,
Küçük Resul Tepe, Batısı: 1442 Rakımlı Akaya Tepe, Sarıkavak Kayası Sırtını takiben,
Demirli Öz Deresi Başlangıcına oradan Çingen Sıtını takiben Uluören Kuyusu, Kuzeyi:
Uluören Kuyusu’ndan doğuya doğru uzanan toprak yolu sürekli olarak takiben; Kazankaklık
Sırtı ve Demirliöz sırtı eteklerinden Olucak Asfalt yolunun kesiştiği nokta, Moruklu Deresi ve
Kızıleymir Deresini geçerek Motopomp’a, Olucakyolu mevkiinin güneyinden, Koçyatağı
mevkiinin kuzeyinden ve Ahlatlıöz mevkiinin güneyinden, Bahceciköz Dere, Yarıkkaya
Dereyi geçerek, Pırnallıçal Sırtı eteklerinden Masırınazatlar Dere, Ağıllar Dere’yi geçerek,
Eserinçat mevkiinin kuzeyinden geçerek Anıtkaya-Çatkuyu Yolu’nun kesiştiği nokta,
Pırnallıçal Dere ve Mındırca Dere’yi geçerek, Kızılcıközü mevkiinin güneyinden Millikler
Yolu Sırtının eteklerinden geçerek, Yaylayolu Dere, Kemikliöz Dere ve Küçük Karanlık
Dere’yi geçerek Çallıyayla mevkiine, Uzun Sırtın eteklerinden yolu takip ederek Üç Köprü
Dere ve Şekali Dere’yi geçerek, İnlerüstü Sırtının kuzeyinde Hacıonbaşı Dere ile yolun
kesiştiği yer.
Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar:
1- Şuhut ve Dinar İlçeleri; Doğusu: Balçıkhisar-Yıprak-Haydarlı yolu, Güneyi:
Haydarlı’dan kuzeybatıya doğru devam eden Soğucak yolu, Batısı: Şuhut-Dinar-Sandıklı ilçe
sınırı, Kuzeyi: Sandıklı-Başören-İlyaslı-Balçıkhisar yolu.
2- İhsaniye İlçesi; Doğusu: İhsaniye - İscehisar ilçe sınırı, Güneyi: Kayıhan – Ayazini –
Kuzören – Eskieğmir - Kıyır yolu ve bu yolun İscehisar ilçe sınırını kestiği noktaya kadar
olan kısmı, Batısı: Afyonkarahisar - Eskişehir karayolu, Kuzeyi: Afyonkarahisar - Eskişehir
İl sınırı.
3- Sinanpaşa İlçesi; Doğusu: Sinanpaşa-Merkez ilçe sınırı, Güneyi: Afyonkarahisarİzmir (Uşak) demiryolu, Batısı: Afyonkarahisar-Uşak il sınırı, Kuzeyi: Sinanpaşa-Merkez
ilçe sınırı.
4- Çay-Sultandağı, Doğusu: Çay-Sultandağı ilçe sınırı, Güneyi: Çay-Sultandağı ilçe
sınırının Isparta il sınırını kestiği noktadan itibaren Isparta il sınırını takiben Karamık yolunun
il sınırını kestiği noktaya kadar olan kısım Batısı: Karamık yolunun ıspata il sınırını kestiği
noktadan itibaren Karamık yolu Orhaniye-Akkonak yolu ve bu yolun Çay-Dinar karayolunu
kestiği noktaya kadar olan kısım, Kuzeyi: Afyonkarahisar-Konya karayolu.
Sahalar:
1- Afyonkarahisar Sandıklı Akdağ Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005
tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.)
2- Afyon-Dinar Karakuyu Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (05.10.2006 tarih
ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.)
04-AĞRI:
1- Ağrı İli; Doğusu: Hamur İlçe sınırından başlayıp, Yolluyazı, A. Küpkıran köyleri
Ağrı Merkez, Ozanlar, A. Yoldüzü, Y. Yoldüzü ve Cumaçay Köylerinden Kağızman ilçesine
uzanan karayolu, Batısı: Eleşkirt İlçe sınırı, Kuzeyi: Kars il sınırı, Güneyi: Hamur-Tutak ilçe
sınırları.
2- Doğubayazıt İlçesi; Doğusu: Doğubayazıt İlçe merkezinden başlayıp, Yeniharman,
Gözükara, Orta kent, Başkent, ve Dağdelen Köyleri’nden Van İl sınırına uzanan stabilize yol,
Batısı: Diyadin İlçe sınırı, Kuzeyi: Ağrı-D. Bayazıt Karayolu, Güneyi: Van il sınırı.
3- Diyadin İlçesi; Doğusu: Doğubayazıt ilçe sınırı, Batısı: Taşlıçay ilçe sınırı, Kuzeyi:
Doğubayazıt ilçe sınırı, Güneyi: Doğubayazıt ilçe sınırından, Y. tüfek, Boyalan Köyleri,
Diyadin merkez Tavla, Batıbeyli Köyleri’nden Taşlıçay ilçe sınırına uzanan stabilize ve ham
yollar.
4- Eleşkirt İlçesi; Doğusu: Ağrı il sınırı, Batısı: Kars il sınırından, Y. Kopuz, A.Kopuz,
Mollasüleyman, Eleşkirt merkez, Yücekapı, Öztoprak köylerinden Tutak ilçe sınırına uzanan
stabilize ve ham yol, Kuzeyi: Kars il sınırı, Güneyi: Tutak ilçe sınırı.
5- Hamur İlçesi; Doğusu: Hamur Merkezden başlayıp, A. Gözlüce, Y.Gözlüce,
Karadoğu ve Ayvacık Köyleri’nden Van il sınırına uzanan stabilize yol, Batısı: Tutak ilçe
sınırı, Kuzeyi: Ağrı Merkez İlçe sınırı, Güneyi: Patnos ilçe sınırı.
6- Patnos İlçesi; Doğusu: Van il sınırı, Batısı: Tutak ilçe sınırından başlayıp Y. Kulecik,
İncesu, Y. Göçmez, Patnos merkez, Demirören köylerinden Kazanbey köyüne uzanan
stabilize yol, Kuzeyi: Tutak-Hamur ilçe sınırları, Güneyi: Kazanbey köyünden başlayıp
Gökçeali, Gönlüaçık, Eryılmaz, Çukurbağ köylerinden Van il sınırına uzanan stabilize ve ham
yol.
7- Taşlıçay İlçesi; Doğusu: Diyadin ilçe sınırı, Batısı: Ağrı Merkez İlçe, Hamur ilçe
sınırı, Kuzeyi: Ağrı-D.Bayazıt Karayolu, Güneyi: Van il sınırı.
8- Tutak İlçesi; Doğusu: Tutak-Patnos Karayolu, Batısı: Erzurum-Muş il sınırı
,
Kuzeyi: Tutak merkezden başlayıp, Gültepe, Esmer, Çelebaşı, Erdal, Sarıgöze köylerinden
Erzurum il sınırına uzanan stabilize yol, Güneyi: Patnos ilçe sınırı.
05-AMASYA:
1- Gümüşhacıköy-Hamamözü İlçeleri; Kuzeyi: Alan-Sallar köy yolu, Doğusu: Sallar
köyü, Gümüşhacıköy İlçesi, Gümüş kasabası, Karaali köy yolu ayrımına kadar, Güneyi:
Karaali köyyolu ayrımından Y.Ovacık, Hıdırlar köy yolunu devamla Çayköy yol ayrımına
kadar, Batısı: Çayköy yol ayrımından Omarca, A.Ovacık, Mağaraobruğu, Arpadere, Alan köy
yolu ile çevrili saha.
2- Göynücek İlçesi; Kuzeyi: Çamurlu - Göynücek köy yolu, Doğusu: GöynücekHasanbey köy yolunu takiben Karayakup köy yolunu kestiği yere kadar, Güneyi: Karayakup
köy yolu, Batısı: Karayakup, Gökçeli ve Çamurlu köyleri.
3- Suluova İlçesi (A); Doğusu: Gürlü, Kulu, Deveci köy yolu, Güneyi: Kuluköy,
Deveci, Aktarla köy yolu, Batısı: Aktarla, Kapancı, Yalnız Köy yolu, Kuzeyi: Yalnız, Kılıç,
Gürlü köy yolu ile çevrili saha.
(B); Kuzeyi: Kanatpınar, Eraslan, Saygılı köy yolu, Doğusu: Saygılı Taşlıyurt köy
yolunu takiben Merkez ilçe sınırına kadar, Güneyi: Merkez ilçe sınırı, Batısı: TuzluçalKanatpınar köy yolu ile çevrili saha.
4- Merzifon İlçesi (A); Kuzeyi: Samsun il sınırı, Doğusu: Samsun-Amasya devlet
karayolunun Merzifon yol ayrımına kadar, Güneyi: Merzifon devlet karayolu takiben
Merzifon İlçesine kadar olan kısım, Batısı: Merzifon İlçesinden FS Radar yolunu takiben
İnalanı, Gelinsini köyünün Samsun il sınırı ile çevrili saha.
(B); Kuzeyi: Elmayolu, Hacet, Çamlıca, Kıreymir, Oymak köyleri, Doğusu: Oymak
köy yolunu takiben Merzifon-Ankara devlet karayolunu kestiği yerden Merzifon-Ankara
devlet karayolunu takiben Çorum il sınırına kadar olan kısım, Güneyi: Çorum il sınırı,
Batısı: Küçükçay, Büyükçay köy yolunu takiben Elmayolu köyü ile çevrili saha.
5- Merkez İlçesi (A); Kuzeyi: Amasya-Tokat Devlet Karayolunun İlyas köyü ile
Ardıçlar köyü yol
ayrımı arasında kalan kısmı, Doğusu: Ardıçlar Köy yolunu takiben
Ardıçlar köyüne kadar olan kısım, Güneyi: Ardıçlar Köyü ile Kayrak Köyü, Batısı: Kayrak
köyünü takiben İlyas Köyüne kadar olan çevrili saha.
(B); Kuzeyi:Aydınlık köyü, Keşkel deresi, Çobanlarıngerisi sırtı, Çökecek yaylası,
Çökecek tepesi, Doğusu:Tekçam deresi, Gavurun tepe, Pamukbelen tepe, Pamukbelen
yaylası, Çankaya tepe,Ziyaret Belediyesine kadar, Güneyi:Ziyaret Belediyesi, Karşıbayır
tepe, Kara tepe, Batısı:Diğrenbeleni sırtı, Ardıç tepe, Aydınlık köyüne kadar.
Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen ve Ava Yasaklanan Sahalar:
Kızılca Örnek Avlağı; Doğusu: Kızılca köyünden Yeşilırmağı takiben Musaköyü yol
ayrımına kadar, Batısı: Terzihamamından başlayarak Hamamın Tepe, Kamışlıdere sırtı,
Damlakaya deresini takiben Zovallı Pınarına kadar, Kuzeyi: Zovallık pınarını takiben
Ovasaray-Kuruırmak mevkisine kadar olan kısım ile Yeşilırmağı takiben Kızılca Köyü ile
çevrili saha, Güneyi: Musaköyü yolunu takiben Musaköyüne kadar olan kısım ile yine aynı
yolu takiben Terziköyü-Terzihamamı kaplıcalarına kadar.
1- Taşova İlçesi; Kuzeyi: Dörtyol, Dutluk köy yolu, Doğusu: Dutluk, Güngörmüş
,Devre köy yolu, Güneyi: Devre, Ballıdere yolu, Batısı: Ballıdere, Geydoğan, Dörtyol köy
yolları ile çevrili saha.
2- Merzifon İlçesi; Kuzeyi: Göçebe tepesi, Kuzuluk yaylası, İkizler mevkii, Doğusu:
Eskiköy mevkii, Bakırharman tepe, Kurt tepe, Yataklık mevkii, Nohutluk tepe, Leğen kayası,
Çavundur köyüne kadar, Güneyi: Çavundur köyü, Çobanören köyü, Aksungur köyü, Batısı:
Çap deresi, Mezarlık tepe, Çarşıbaşı sırtı, Sivri tepe, Göçebe tepesine kadar.
3- Göynücek İlçesi; Kuzeyi: Şarklı köyü, Yeniçiftlik mahallesi ile Yeniköy mahallesini
birbirine bağlayan köy yolunu takiben Amasya-Göynücek devlet karayolnu kestiği yere kadar,
Doğusu: Amasya-Göynücek devlet karayolunu takiben, İlçe merkezindeki Köy hizmetleri
bakım evi yol ayrımına kadar, Güneyi: Köy Hizmetleri Bakım evi yolu, Batısı: GöynücekÇamurlu köy yolunu takiben, Çamurlu Köyüne yakın mesafedeki arazi yolunu kestiği yerden,
arazi yolunu takiben Doblak tepe, Gözlek tepe noktalarından Yeniçiftlik mahallesi köy yoluna
kadar olan çevrili saha.
06-ANKARA:
1- Ayaş İlçesi; Doğusu: Ayaş- Çanıllı Karayolu, Kuzeyi: Ayaş-Güdül İlçe sınırı, Batısı:
Ayaş-Güdül Karayolunun Ayaş-Beypazarı karayolunu kestiği yere kadar, Güneyi: Ayaş
Beypazarı karayolu.
2- Bala İlçesi; Doğusu: Bala-Ankara Karayolu, Bala-Yaylaözü-Sofular-Karahamzalı
Köy Yolunun Konya İl sınırına kadar olan kısmı, Kuzeyi: Bala-Ankara Karayolu, Batısı:
Bala-Haymana İlçe Sınırı, Bala-Gölbaşı İlçe Sınırı, Güneyi: İl Sınırı.
3- Beypazarı İlçesi; Doğusu: Beypazarı-Ayaş ilçe sınırı, Kuzeyi: Ankara- Beypazarı
kara yolu, Batısı: Beypazarı, Harmancık Köyü, Kayabükü Köy yolunun Sarıyar barajına
kadar olan kısmı, Sarıyar Barajı, İlçe sınırı, Güneyi: Ankara çayını takiben Ayaş–Beypazarı
ilçe sınırı.
4- Çamlıdere İlçesi; Doğusu (A): Kızılcahamam ilçe sınırı ve E-5 karayolu, Kuzeyi:
Bolu ili Gerede ilçe sınırı ile Kızılcahamam ilçe sınırı, Batısı: Bolu ili Gerede ilçe sınırından
Örenköy köyüne giden orman yolunu takiben Örenköyden Çamlıdere yolunun kesiştiği yer,
Güneyi: Çamlıdere yolundan Bardakçılar köyüne giden yolu takiben Bardakçılar köyünden
E-5 Karayolunun Çamlıdere yolu ile kesiştiği yer.
(B)- Güneyi: Beypazarı, Bağözü, Hırka tepe, Karaköy, Batısı: Karaköy, Gökçegöz,
kuzeye düz hatla Ankara il sınırı, Kuzeyi: Ankara il sınır, Doğusu: Beypazarı, Başören, Köst,
Y. Güney köyünden kuzeye takiple Ankara il sınırı.
5- Çubuk İlçesi;Doğusu: Kösrelik-Sarısu-Şabanözü köy yolu, Kuzeyi: Yukarı
Çavundur-Kösrelik köy yolu, Batısı: Çubuk -Yukarı Çavundur köy yolu, Güneyi: ÇubukŞabanözü kara yolu.
6- Güdül İlçesi; Kuzeyi: Güdül-Yeşilöz karayolu, İlçe sınırı, Güneyi: Güdül-Ayaş ilçe
sınırı, Doğusu: Güdül-Kızılcahamam ilçe sınırı -Turnalı-Çukurören köy yolu, Batısı: GüdülAyaş-karayolu.
7- Haymana İlçesi; Doğusu: Haymana köy yolu ile Çingirli köy sınırının kesiştiği
yerden başlayarak Culuk, Çalış, Güzelcekale Köyleri ve Yenice Köy sınırından, Katrancı,
Yaprakbayırı, Büyükyağcı Köy sınırına kadar olan kısım, Kuzeyi: Haymana-Gölbaşı ilçe
sınırından başlayarak, Deveci, Dereköy, Yeniköy Köylerini takiben Haymana Köy yolunun
Çingirli köy sınırı ile kesiştiği yere kadar olan kısım, Batısı: B.Konakgörmez Köy sınırından
başlayarak, K.Konakgörmez, Demirözü, Kavak Köy sınırları ve Haymana-Polatlı ilçe sınırını
içine alan kısım, Güneyi: Büyükyağcı Köy sınırından başlayarak, B.Konakgörmez Köy
sınırına kadar olan kısım.
8- Kalecik İlçesi; Doğusu: Ankara-Çankırı Tren Hattı, Kuzeyi: Kalecik –Çankırı
yolundan Avşar köyüne kadar, Batısı: Kalecik –Çankırı karayolu, Güneyi: Kalecik Gökder
karayolunun demiryolu kesiştiği nokta.
9- Kazan İlçesi; Doğusu: TEM Otoyolu, Kuzeyi: TEM Otoyolundan başlayarak
Fethiye, İncirlik Köyü’ne giden yol, Batısı: Sincan ilçe sınırı, Güneyi: Yenimahalle ve
Sincan ilçe sınırı.
10- Nallıhan İlçesi (A); Doğusu: Emremsultan YHGS. sınırı, Kuzeyi: Ankara-Nallıhan
yolu, Batısı: Nalıhan-Sarıyar yolu, Güneyi: Emremsultan YHGS. sınırı.
(B); Doğusu: Davutoğlan Köprüsü’nden başlayarak Sarıyar Barajı, Kuzeyi: AnkaraNallıhan asfaltı, Batısı: Emremsultan YHGS sınırı, Güneyi: Sarıyar Barajı.
11- Polatlı İlçesi; Doğusu: Temelli-Ayaş Karayolu-Temelli-Çokören Köy yolu, PolatlıHaymana Karayoluna kadar olan ilçe sınırı, Kuzeyi: Polatlı-Ayaş ilçe sınırı, Batısı: PolatlıAyaş Karayolunun ilçe sınırına kadar olan kısmı, Güneyi: Polatlı’dan Haymana Karayolunun
ilçe sınırına kadar olan kısmı.
12- Şereflikoçhisar İlçesi (A); Doğusu: Şereflikoçhisar-Evren İlçe Sınırı, Kuzeyi:
Şereflidavutlu-Gülhüyük Köy Yolu, Batısı: Gülhüyük-Sadıklı-Şereflikoçhisar Köy Yolu,
Güneyi: Şereflikoçhisar-Evren Karayolundan İlçe sınırı.
(B) Doğusu: Yeşilyurt-Devekovançiftliği köy yolu, Kuzeyi: Yeşilyurt-Karandere Köy
Yolu, Batısı: Karandere-Çalören Köy Yolu, Güneyi: Çalören-Devekovançiftliği Köy Yolu.
1- Kızılcahamam-Mercimekli; Doğusu: Doğantepe, Hamam çayı, eğrek kaya barajı,
Hacı köy tepe, Batısı: Kavakbaşı tepesi Aylannevgi tepe, Karadağ tepesi, Karacadere,
Kavacık sırtı, sizrioldoruğu, Doruktepe Berçin Çayı, Bedre Sırtı, Sivri Tepe, Berçin Çayı,
Kuzeyi: Kavakbaşıtepe, Küçük Tepe, Doğan Tepe, Hamam Çayı, Güneyi: Berçin Çayı,
Dededoruğu Tepe, Kuzgunbaşı Tepe.
2- Nallıhan-Hocadağı; Kuzeyi: Seben Orman İşletme sınırı, Doğusu: Nallıhan-Seben
(Bolu) karayolu sınırı, Batısı: Mudurnu Orman İşletme Müdürlüğü Vakıfakdaş Orman
İşletme şefliği sınırı, Güneyi: Nallıhan Mudurnu (Bolu) karayolu.
1- Ayaş İlçesi; Doğusu: Ayaş- Sincan ilçe sınırı, Kuzeyi: Ankara İstanbul kara yolu
(otoban), Batısı: Ayaş-Evci Köy yolu, Güneyi: Ayaş Sincan karayolu.
2- Kazan İlçesi; Doğusu: TEM Otoyolu, Kuzeyi: Kızılcahamam ilçe sınırı, Batısı:
Sincan ve Ayaş ilçe sınırı, Güneyi: TEM Otoyolundan başlayarak Fethiye, İncirlik köyüne
giden yol.
3- Sincan İlçesi; Doğusu: İlyakut Fetiye köy yolu, Kuzeyi: Sincan Kazan ilçe sınırı,
Batısı: Sincan Ayaş İlçe sınırı, Güneyi: Sincan Ayaş karayolu.
Sahalar:
1- Nallıhan-Emremsultan YHGS; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de
yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.)
2- Nallıhan-Saçak YHGS; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de
3- Nallıhan-Davutoğlan YHGS; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de
4- Beypazarı-Kapaklı YHGS; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de
07-ANTALYA:
1- Alanya ilçesi (Çiğdem dağı); Doğusu: 1714 mt rakımlı Sakız tepeden başlayarak sırtı
takiben 1454 mt rakımlı Karaputur tepeye, sırtı takiben Berem Çayının Göksu Irmağı
birleştiği noktaya, Batısı: Berem çayının Kardeliği tepesinin sırtından inen sırtın Berem
çayınıkestiği noktadan başlayarak sırtı takiben Kardeliği tepesine, buradan sırtı takiben Ballık
tepesine, buradan sırtı takiben Lordlar yaylasına inen Badılarmut deresine, buradan sırtı
takiben Katranlı tepeye, Güneyi: Kardeliği tepeden inen sırtın Berem çayının kestiği
noktadan başlayarak Berem çayının Göksu ırmağı ile birleştiği noktaya, Kuzeyi: Katranlı
tepeden başlayarak, sırtı takiben Kolonkaya tepesine, buradan sırtı takiben Sakız tepeden inen
sırta, buradan sırtı takiben 1714 mt rakımlı Sakız tepesine.
2- Elmalı İlçesi (A); Doğusu: Avlan Gölü, Kuzeyi: Avlan Gölü, Batısı: Avlan Gölü,
Güneyi: Avlan Gölü.
(B) (Çamkuyusu Av koruma sahası); Doğusu: Kocaardıç T.- Akaba YaylasıGökyamaç Tepesi Hattı, Kuzeyi: Kocaardıç T.- Kızılçukur – Sivri T.- Elmaalan T.- Kevenli
T.- Yerkaklı T.- Çakıllı nurun tepeye inen sırt hattı, Batısı: Göltarla Köyünden Çakıllı Burun
tepeye kadarki avlan göl alanı doğu kıyısı hattı, Güneyi: Gökyamaç T.- Çiğirci T.- Damyayla
Çukuru – Hacıbeykırı T.- Selyurdu T.- ÖmerovasıT.- Alişar T.- Avlankuzu dağından Elmalı –
Finike yoluna batıdan inen sırt hattı.
3- Demre İlçesi (Çayağzı ve Karaemlik Av koruma sahası); Doğusu: Çayağzı
Kavşağından-Sülüklü Plajı’na inen sırt hattı, Batısı: Kekova Yolundan 173 rakımlı Tepe ve
Öküzyalağıdaşı Tepesi’nden Akdenize inen sırt hattı, Kuzeyi: Demre-Kaş ve devamında
Demre-Kekova yolu, Güneyi: Akdeniz.
4- Gazipaşa İlçesi; Doğusu: Üzümlük tepeden güneye doğru Sarıkaya tepeye, Sarıkaya
tepeden Çakılyurt sırtına, buradan sırtı takiben Ardıçtaş tepesine, sırtı takiben Bayramca
tepesine, sırtı takiben Gökdağ tepesine, buradan Akdağ tepesine, sırtı takiben Bahadır
tepesine, sırtı takiben (2184Rakımlı) Karain tepesine, sırtı takiben sarıtaş tepesine, sırtı
takiben Çamurlu tepesine, sırtı takiben ( 2248 rakımlı) Karain tepesine, sırtı takiben Göksenir
sırtına, buradanda Akaya tepesine, sırtı takiben Mamardı tepesine, sırtı takiben tozlu sırtına,
buradanda bağlık tepesine (Gökçesaray Köyüne), sırtı takiben Erenler tepesine, sırtı takiben
Oklubelen tepesine, sırtı takiben Morkurum tepesine, sırtı takiben Gürcam yaylası, Güney
istikametine doğru Dikenliseki sırtını takiben Tozlu tepeye, sırtı takiben Bozkaya tepesine,
sırtı takiben Güngören çayına, çayı takiben Kaladıran çayına, çayı takiben Yakacık burnuna,
Kuzeyi: Yarın tepesinden kuzeye doğru sırtı takiben Darı deresine, Darı deresini takiben
Beren çayına, Beren çayını takiben oğlancı boğulduğu mevkiine, buradanda Armutburnu
tepesine, sırtı takiben ilikaya tepesine, sırtı takiben bedelen tepesine, sırtı takiben ardıç
tepesine, sırtı takiben Üzümlük tepesine, Batısı: Hal limanından başlayarak kuzeye doğru,
Doğusu Gazipaşa Orman İşletme Müdürlüğü, batısı Alanya Orman İşletme müdürlüğü sınırını
takiben Nergis dağına, buradan doğusu Gazipaşa Orman İşletme Müdürlüğü, batısı Alanya
Orman İşletme Müdürlüğü sınırını takiben Sivastı Orman İşletme şefliği sınırının kesiştiği
Işıklar deresine, sırtı takiben sağ taraf ava yasak saha, sol taraf ava açık saha olmak üzere
tufan dağına, sırtı takiben küçük sağrı tepeye, sırtı takiben sağır tepeye, sırtı takiben doğu
istikamette Delice deresine, buradan doğu istikametten kuru dereyi takiben mescir tepeden
geçen orman yoluna, kuru dereyi takiben zehir deresine, zehir deresini takiben sırta, sırtı
takiben örücün mahallesinden bıçkıcı çayını kestiği noktaya, kuzey istikamette Bıçkıcı çayını
takiben manavlı deresine, sırtı takiben 873 rakımlı yalman tepeye, sırtı takibenKöserlik
tepeye, sırtı takiben keleliburun tepeye, sırtı takiben Ilıca Köyün üzerinden kaş yaylasına
giden yola, yolu takiben çalışoğlu sırtına, sırtı takiben Başköy mahallesi yoluna, yolu takiben
Alanya sınırına, buradan da Göçlük tepeye, sırtı takiben yarın tepeye, Güneyi: Yakacık
burnundan başlayarak batı istikametinde Akdeniz kıyı şeridini takiben Hal limanı mevkiine
gelen hat.
5- Döşemealtı İlçesi (Kırkgöz); Doğusu: Burdur Yolu, Batısı: Yağca Köyü, Kuzeyi:
Düzlerçamı YHGS, Güneyi: Kömürcüler köyü, Yağca köyü, Yeni mahalle.
6- Finike İlçesi (Pancarlı Dağı Av koruma sahası); Doğusu: Çatallar-Arif KöyüElmalı yolu, Kuzeyi: Elmalı-Hördübek Yaylası-Günçalı yolu, Batısı: Hördübek YaylasıÇamlıbel yolu, Güneyi: Çamlıbel-Çatallar yolu, Akdeniz'i takiben Yakacık Koyu’na, buradan
Kaladran Çayı’nın denize döküldüğü yere.
7- Kaş İlçesi (Kaş-Kapıtaş Av koruma sahası) (A); Doğusu: Kaş-Derme yolu,
Kuzeyi: Kaş Demre yolundan, Erendağ, İneğizT.,ÇakalT., Sarnıç Tepesi, Köşebeleni T.,
Payamlı T., Karakaya T., Kısırölen T., 1031 rakımlı T., Çıntırlı T., 1522 Rakımlı Tepe’den
Gökçeören-Kalkan yoluna inen sırt hattı ve kısımdan sonraki Gökçeören-Kalkan yolu, Batısı:
Lengüme-Kalkan yolu ve yoldan Yumru Tepesi sırtına çıkan hat, Yumru T., Çakal T., Kara
Tepe sırtından Akdeniz’e inen hat, Güneyi: Akdeniz.
(B) (Av Deresi Av koruma sahası); Doğusu: Düzmeşelik T., Hasanhoca T., Karasilik
T., Fersekderesi sırt hattı ve Dereköy-Uğrar yolu, Kuzeyi: Dereköy-Uğrar yolu ve yoldan
Tazıboğan Deresi’nden, Danıl T., Bağlıca Mevkii, Kepez T., Daryemez T., 1138 rakımlı T. ve
Geyikbelen Tepesi hattı,Batısı: Geyikbelen T., 788 Rakımlı T., Asar T., Dolaşımkaya, 1089
Rakımlı Tepeden Gökdere’ye inen hat, Güneyi: Gökdereden Karabak Mevkii’ye,
Büyükkatran T., Gökmurat T., Adakayası Sırtı, Karakaya T., Düzmeşelik Tepesi hattı.
8- Manavgat İlçesi (A); Doğusu: Büyük Şelale’den Manavgat Çayı’nın denize
döküldüğü noktaya kadar olan yerler (Manavgat Çayı sınır), Batısı: Hatipler Köyü’nden
Manavgat-Antalya yoluna bağlayan kara yolundan güneye doğru Kemer Mahallesi’ni Side’ye
bağlayan kara yolu, Kuzeyi: Hatipler Köyü-Sarılar Beldesi-Büyük Şelale’yi birbirine
bağlayan kara yolu, Güneyi: Side yerleşim yerinden Manavgat Çayı’nın denize döküldüğü
yere kadar olan Akdeniz kıyı bandı.
9- Korluteli İlçesi (Ovacık Köyü); Doğusu: Termessos Milli Park sınırı takiben
Bademağacı Burdur İl sınırı, Batısı: Burdur İl sınırı takiben Sülekler, Dereköy, Korkuteli
takiben Yazır , Güzle, Güneyi: Güzle , Termessos Milli Park sınırı, Kuzeyi: Burdur İl sınırı.
10- Serik İlçesi; Doğusu: Yumaklar yol boyunca, Batısı: Kırbaş, güloluk sınırı, Kuzeyi:
Kazan sınırı, Güneyi: Aşağıoba.
1- Alanya-Alara; Doğusu: Kargı Orman İşletme Şefliği ile Güzelbağ işletme şefliğinin
342, 341, 337, 338 nolu bölmesinin kuzeyDoğusundan geçen sırt, Batısı: Karamustafalar
Mahallesinden başlayarak Ziyadan Tepe buradan Kadıoğlu Tepesine buradan asfalt yolu
takiben Doğualan Sırtına, buradan asfalt yolu takiben Hacıahmetler Mahallesine, buradan
sırttan Tırkas Tepesine buradan Lomanlar Mahallesinin içine alarak sırttan Hakimbaşı
Tepesine gelen hat, Kuzeyi: Hakimbaşı Tepeden doğuya doğru asfalt yolu takip ederek Sütçü
Sırtına buradan sırtı takiben Sınırlı Tepeye, Sınırlı Tepeden güney doğuyu takiben sırttan
asfalt yola, asfalt yolu takiben Çamlıkaya Tepesinin alt kısmından yolun birleştiği kavşağa
gelen hat, Güneyi: Karamustafalar Mahallesinden doğuya doğru, asfalt yolu takip ederek
Kocaoğlu Tepeye, yine buradan asfalt yolu takip ederek Kargı Deresine gelen hat.
2- Elmalı-Kutuboğazı; Doğusu: Geçmen Köyünden, Asarlık Tepe, Toptaş Tepe,
Karakuyusu Tepe, Alaardıç Tepe, Keziban Tepe, Batısı: Kiraz Tepeden Finike-Elmalı
Karayolu takiben Yakaçiftlik Köyü Kuzeyi: Yakaçiftlikten. Dipyatak Tepe, Nohutlu Tepe,
Çatal Tepe, Göçmen Köyü, Güneyi: Kovanlık Tepeden, Akbaba Yeri, Kara Ardıç Tepe,
Elmalıalan Tepe, Kevenli Tepe Kiraz Tepe.
3- Akseki-Cevizli-Kuyucak-Bademli; Doğusu: Cevizli beldesinden Başlayarak CevizliBeyşehir Karayolunu takip ederek Bademli Orman Deposuna kadar olan yolların hattı.
Cevizli-Beyşehir Karayolu güzergah çalışması devam ettiğinden yeni yola göre sınır
düzenlemesi ileride yapılır ise sahanın doğu sınırı yeniden gözden geçirilmelidir. Batısı:
Salihler Köprüsünden başlayarak Kuyucak-Salihler köy yolunu takiben Salihler köyüne,
buradan Domuz tepesine gelen hat, Kuzeyi: Eski Bademli Orman deposundan başlayarak
Bademli-Kuyucak Köy yolunu takiben Salihler Köyüne gelen hat, Güneyi: Domuz
Tepesinden Cevizli Beldesine uzanan hat (Cevizli-Salihli Köy yolu) ile çevrili saha.
4- Korkuteli-Dereköy; Doğusu: Korkuteli merkez, Batısı: Emekçi belden başlayarak
Bakacak Tepesi, Devecukuru mevkii, Koru Dağı, Körüşlü Tepesini takiben Akçalar tepesini
izleyen sırt, Kuzeyi: Korkuteli merkezden başlayan Tefenni yolunu takiben Akçalan tepesini
keser, Güneyi: Korkuteli merkezden başlayan Fethiye yolunu takiben Emekçibel sırtının
kesiştiği nokta.
1- Akseki İlçesi; Doğusu: Tavşantopa Tepe, Batısı: Heseoğolu Deresi, Kuzeyi:
Çaltılıçukur, Gediş Tepe, Güneyi: Emiraşıklar Köyü’nden Menteşbey Köyü’ne giden
karayolu.
2- Alanya İlçesi; Kuzeyi: Kuzeydoğu yönünden 919 mt. Rakımlı kepez tepeden 587 mt.
Rakımlı bucakoluk tepeye inen sırt, kuzeybatı yönünde kızılalana inen sırtı takiben karadelik
mağarasına kadar, Doğusu: 587 mt. Rakımlı bucakoluk tepeden Ardıçlı evliyası ziyaret
yerine inen sırt, Güneyi: 587 mt. Rakımlı bucakoluk tepeden inen sırttın kadıpınarı dersi ile
kesiştiği noktadan batı yönde sırtı takiben sümbültaş tepeye, buradan kızıltaş tepeden inen
sırta, buradan gümerme tepeden inen sırta gelen hat, Batısı: 957 mt. Rakımlı Gümerme
tepeden inen sırttan başlayarak Kuzey batı yönünde kuru dereyi takiben 657 rakımlı
Gümerme tepeden inen sırtta, buradan karadelik mağarasına kadar.
3- Demre İlçesi; Doğusu: Gök Tepe’den başlayarak Ekinova Y. Eriklikulak Deresi’ne
inen sırt ve Eriklikulak devamında Kovuklukatran Deresi’nin mahalle yoluna kadarki kısmı,
Batısı: Gök T., Dişli T., 1109 rakımlı T., Yılanbaşı Mevkii’nden 409 rakımlı Tepe’ye inen
sırt hattı, Kuzeyi: Gök Tepe, Güneyi: Yukarı İskele Mahallesi’nden Hazma Yeri’ne kadarki
yol hattı.
4- Gündoğmuş İlçesi (A); Doğusu: Sümenni Deresi, Batısı: Karapınar Deresi, Kuzeyi:
Köy Tepesi, Güneyi: Gembos Deresi ile Sümenni Deresi’nin birleşme noktası.
(B); Doğusu: Avlağa Tepesi, Batısı: Hasantaş Deresi, Kuzeyi: Kuz Deresi, Güneyi:
Dere ve Orman.
5- İbradı İlçesi; Doğusu: Devlet ormanı, Kuzeyi: Devlet ormanı, Batısı: İbradıDerebucak yolu, Güneyi: İbradı-Gümüşdamla yolu.
6- Kemer İlçesi (Ulupınar Köyü Sınırlarında); Doğusu: Kuruseki Mevkii, Kuzeyi:
Kılaçlı Tepe, Batısı: Domuzçukuru Mevkii, Güneyi: Bayramalanı Mevkii ile çevrili saha.
7- Korkuteli İlçesi (A) (Sülekler Köyü); Kuzeyi: Aktümek Tepesi, Doğusu: Orsan
Çukuru Sırtı Güneyi: Kireç Çukuru, Batısı: Topuz Tepe.
(B) (Yazır Köyü); Kuzeyi: Gökgedik Tepe, Doğusu: Yeşimen Tepe, Güneyi: Pamuk
alanı, Batısı: Güzle Yolu.
(C) (Yaka Köyü); Kuzeyi: Osmanuçtu kayaları, Doğusu: Akaya, Ballıkaya, Güneyi:
Leylek kartepe, Batısı: Birçalan tepesi, Bıçıklar tepesi, Baldıran çukuru.
(D) (Küçükköy); Kuzeyi: Kasapbaşı Tepesi, Doğusu: Karapınar Deresi, Güneyi:
Uzuner sırtı, Batısı: Erenler Tepesi, Kır Tepesi.
8- Kumluca İlçesi (A) (Asartepe); Kuzeyi: Mayısıra Mahallesi-Kızılgedik yolu, Batısı:
Kızılgedik yolundan Gökgöz T., Asar T., Beltarla’dan Ortaköy’e inen sırt hattı, Güneyi:
Akınca Deresi, Doğusu: Akınca Mayısıra Mahalle yolu.
(B) (Sarnıç Tepe); Doğusu: Beşikçi-Antalya yolu, Kuzeyi: Antalya-Kumluca yolu,
Batısı: Kumluca-Beykonak yolu, Güneyi: Beykonak-Beşikçi yolu.
9- Manavgat İlçesi (A); Kuzeyi: Antalya Manavgat karayolu, Güneyi: Giritli Belen
Tepesi, Kocabelen Tepesi, Sofular Mahallesi, Doğusu: Güngörmez, Mamalar, Fettahlı
Mahallesi, Batısı: Bereket Köyü, Giritlibelen Tepesi.
(B); Doğusu: Akçakale Tepesi, Taşkesiği köyü ve Dikyurt Tepesi, Batısı: Çingen
Deresi, Kuzeyi: Saygeçit Sırtı ve Çingen Deresi, Güneyi: Kirişbeleni Tepesi.
(C); Doğusu: Sivrice Tepesi, Devlet Ormanı, Batısı: Araplı Mahallesi, Kuzeyi: Devlet
Ormanı, yangın gözetleme kulesi, Güneyi: Çenger Çayı.
(D); Doğusu: Yol ve devlet ormanı, Batısı: Domuzkapan Tepesi ve sırt, Kuzeyi:
Kızılsırt, Güneyi: Toztaşı Tepesi ve Yaylaalan Köyü.
10- Serik İlçesi (A) (Kahyalar Köyü); Doğusu: Töngüçlü, Batısı: Çatallar, Kuzeyi:
Gebiz, Güneyi: Aşağıoba.
(B) (Akçapınar Köyü); Doğusu: Gebiz, Batısı: Kırbaş, Kuzeyi: Hacıosmanlar, Güneyi:
Dorumlar.
(C) (Karapınar Köyü); Doğusu: Yol Orman, Batısı: Biyamin Tepe, Soğanlı Tepe,
Kuzeyi: Maneboynu Tepe, Mane Tepe, Güneyi: Boztepe ve AGM sahası.
(D) (Akçapınar-Hacıosmanlar Köyü); Doğusu: Kayrak Tepesi ve orman yolu, Batısı:
Kayrak Tepe ve Ardıç gözleği, Kuzeyi: Kayrak Tepe, Pazarcık Tepe, Nizam Deresi, Güneyi:
Diylan Deresi ve Karınlı ile Kirsevik Tepe.
(E) (Alacami Köyü); Doğusu: Küllüpınar Sırtı, Demiroluk Tepesi, Batısı: Kabasacak
Deresi, Kuzeyi: Büyük Karakaya, Güneyi: Geren Tepesi, Dikmen Tepesi.
Sahalar:
1- Antalya–Sivridağ Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968
2- Antalya–Düzlerçamı Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968
3- Antalya-Alanya Dimçayı Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve
4- Antalya-Akseki Gidengelmez Dağları Yaban Hayatı Geliştirme Sahası;
yasaktır.)
5- Antalya–Kaş Kıbrısçayı Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve
6- Antalya–Gündoğmuş Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968
7- Antalya–Akseki Üzümdere Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve
8- Antalya Sarıkaya Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968
08-ARTVİN:
1- Ardanuç İlçesi; Kuzey Doğusu: Tütünlü Köyü, Kuzeyi: Yolüstü Köyü, Batısı:
Ferhatlı Köyü, Güneyi: Ardanuç İlçe Merkezi.
2- Borçka İlçesi (Camili Biyosfer Rezervi); (GEF-2 proje sahası olarak ayrılan Camili
Orman İşletme Şefliğinin tamamı) Doğusu: Gürcistan sınırından başlayarak sırtı takiben
Kayabaşı tepesi, Naçişgirev tepesi, Büyük Ömer Dağı, Alçakgeçit, Güzelyüz tepesi, Siyahkuş
Tepesi, Yabani Lahana Tepe, Kırmızı Baş Tepesinden geçerek 3190 metre rakımlı Ziyaret
Tepenin kuzeybatısındaki tepe, Batısı: Gürcistan sınırından başlayarak sırtı takiben 2161 ve
2085 metre rakımlı tepelerinden nirengi noktalarından geçerek Kuvagibe Tepe, Yol
Bakımevi, Yangın kulesi, Bakmarov tepe, Gennard tepe, Gildiziri tepe, 2274 ve 2318 metre
rakımlı tepelerden geçerek, 2401 rakımlı tepe, Kuzeyi: Gürcistan, Güneyi: 2401 metre
rakımlı tepeden başlayarak Verketil tepe, Bombalı tepe, Tuzlu tepe, Bayraklı Tepe, Geyikli
sırtından Karçal Dağlarındaki 3286 metre rakımlı tepe, orta sivri tepeden geçerek, Ziyaret
Tepenin kuzeybatısındaki tepe.
3- Şavşat İlçesi (A); Doğusu: Ardahan il sınırı, Kuzeyi: Gürcistan Devlet sınırı, Batısı:
Camili Biyosfer Rezerv alanı, Güneyi: Maden, Yağlı, Mısırlı, Erikli, Çağlıpınar, Ilıca köy
hudutları.
(B); Doğusu: Yaşarköy Köyü-Kayadibi Köyü, Kuzeyi: Tepeköy, Kayadibi Köyleri,
Batısı: Tepeköy yolu, Köprükaya, Güneyi: Köprüyaka Köyü, Yaşar köyü.
4- Artvin Merkez ve Yusufeli İlçesi; Kuzeydoğusu: Artvin-Ardanuç-Şavşat,Yusufeli
Yol ayrımı (Varyant yolu başlangıcı), Güneyi: Yusufeli Taraklı Esenyaka Köyü sınırı
(Başlangıcı Artvin Ardanuç, Yusufeli yol ayrımından, Yusufeli İlçesi Esenyaka Köyü
sınırlarına kadar olan Çoruh nehri ve Şavşat deresinden sağlı-sollu olmak üzere 700 m.
mesafe).
Yaban Hayvanı Yerleştirildiği için Ava Yasaklanan Sahalar:
Arhavi İlçesi; Kuzeyi: Pagol Dere, Doğusu: Arhavi Çayı, Güneyi: Armani Yolu,
Batısı: Rize il sınırı.
Sahalar:
Artvin Yusufeli Çoruh Vadisi Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve
09-AYDIN:
1- Merkez İlçesi; Doğusu: Çayyüzü köyünden, Musluca, Eğrikavak köy yolundan, İzmir
hudutuna ulaşan köy yolu, Batısı: Çatıkgel den Karangele buradan İzmir İl Sınırına ulaşan
köy yolu, Kuzeyi: İzmir il sınırı, Güneyi: Çatıkgelden Paşa yaylasını takiben Karaköye
ulaşan köy yolu, buradan Baklacık mevkiini takiben, Yukarı kayacık köyü üzerinden Terziler
Köyünü takiben, Çayyüzü köyüne ulaşan köy yolu.
2- Çine İlçesi (A); Doğusu: Doğanyurt köyü-Çine Köy yolundan Kabataş köyüne
ayrılan sapaktan, Dereli Köyüne ulaşan köy yolu, Batısı: Esentepe köyünden Bölüntü köyüne
ulaşan köy yolu, Kuzeyi: Doğanyurt köyü-Çine Köy yolu Kabataş köyü sapağından,
Doğanyurta ulaşan buradan Esentepe köyüne ulaşan köy yolu, Güneyi: Bölüntü Köyünden,
Dereli Köyüne ulaşan Köy yolu.
(B); Doğusu: Aydın Muğla Karayolu üzerinden ayrılarak; Kemer, Baharyurdu, Hıdırağa
mahalleleri üzerinden Kırksakallar Köyüne ulaşan köy yolu, Batısı: Aydın Muğla Karayolu
üzerinden Ovacık köyüne ayrılan köy yolundan, Söğütcük köy yolu sapağına kadar olan
Aydın Muğla Karayolu, Kuzeyi: Kırksakallar köyünden, ovacık köyüne buradan, Aydın
Muğla Karayoluna ulaşan köy yolu, Güneyi: Aydın Muğla Karayolu üzerinde, Söğütcük köy
sapağından, Kırksakallar köyüne ayrılan köy yolu sapağı.
3- İncirliova-Germencik İlçesi; Kuzeydoğusu: İncirliova İlçesinden - Koçarlı İlçesine
ulaşan Karayolu üzerindeki B. Menderes Irmağı Köprüsüne kadar olan kısım, Batısı:
Germencik ilçesinden Turanlar köyüne ulaşan köy yolunu takiben, Turanlar Köyünden B.
Menderes ırmağına ulaşan ova yolu, Kuzeyi: Aydın İzmir Karayolunun, İncirliovaGermencik arası Karayolu kısmı, Güneyi: İncirliova – Koçarlı ilçe sınırında bulunan Büyük
menderes Irmağı köprüsünden, turanlar ova yoluna ulaşan B. Menderes ırmağı.
4- İncirliova İlçesi; Batısı: Aydın– İzmir otoyolu alt geçidinin kuzeyinden başlayan
Erbeyli-Eğrek-İsafakılar köy yolu, Kuzeyi: İzmir İl Sınırı, Doğusu: Aydın – İzmir otoyolu alt
geçidinin kuzeyinden başlayan, İncirliova – Dereağzı- Ekizdere- Köprü ova köy yolu,
Güneyi: Aydın – İzmir otoyolu, İncirliova alt geçidinin kuzeyinden, Erbeyli köyü alt
Geçidinin kuzeyine kadar olan kısım.
10-BALIKESİR:
1- Burhaniye İlçesi (A); Doğusu: Kurucaoluk Karadere köy arası köy yolu, Kuzeyi:
Karadere Bahadınlı köyleri arası köy yolu, Batısı: Bahadınlı, Yaylacık Avunduk köy yolu,
Güneyi: Avunduk–Kurucaoluk köy yolu,
2- İvrindi İlçesi; Doğusu: Yağcılar-Osman köy yolunun Kara dere köprüsünden kara
dereyi kuzeye takiple kara derenin Koca çay ile birleştiği nokta, Kuzeyi: Karadere’nin
Kocaçay ile birleştiği noktadan batıya takiple Balıkesir-Edremit karayolunun İvrindi köprüsü,
Batısı: Balıkesir-Edremit karayolunun İvrindi yol ayrımından İvrindi, Yağcılar-Osman köy
arasındaki kara dere köprüsü, Güneyi: Yağcılar-Osman köy arasındaki Kara dere köprüsü.
3- Sındırgı İlçesi; Doğusu: Sındırgı-Yüreğil köy yolunun Manisa İl sınırı ile kesiştiği
noktadan yüreğil-ışıklar köy yolu, Kuzeyi: Işıklar-Sındırgı, Mandıra köy yolu, Batısı:
Sındırgı-Mandıra-Kertil karayolu, Güneyi: Kertil-Yüreğil arası Balıkesir-Manisa İl Sınırı.
4- Bandırma İlçesi (A); Doğusu: Bandırma-Balıkesir karayolunun Ömerli köyü yol
ayrımından, Ömerli-Erikli köy yolunu kuzeye Dutlimanı- Yenice köy yolu ile kesiştiği
kavşak, Kuzeyi: Yenice-Bandırma köy yolunun Erikli yol ayrımından Bandırma ya giden köy
yolu, Güneybatısı: Bandırma-Balıkesir kara yolunun Ömerli Köyü yol ayrımına kadar olan
Saha.
(B); Doğusu: Bandırma–Çanakkale karayolunun Misakça Köyüne giden köy yolu ile
kesiştiği noktadan başlayarak köy yolunun Marmara Denizine indiği nokta (Misakça Köyü),
Kuzeyi: Marmara Denizi, Batısı: Gönen çayının Marmara Denizi ile kesiştiği noktadan
başlayarak Gönen Çayını takiben çayın Bandırma-Çanakkale karayolu ile kesiştiği noktaya
kadar, Güneyi: Gönen çayının Bandırma-Çanakkale karayolu ile kesiştiği noktadan
başlayarak karayolu boyunca Misakça Köyü yol ayrımına kadar olan bölge.
5- Bandırma ve Manyas İlçesi; Doğusu: Karadere Köprüsünden Ergili Köyü, ErgiliAksakal köy yolunun demiryolu ile kesiştiği noktadan demiryolunu kuzeye takiple,
Demiryolunun Kuşcenneti Köyü yolu ile kesiştiği noktadan Kuşcenneti Köyü, Kuzeyi:
Kuşcenneti-Yenisığırcı Köyü arasında kalan stabilize yol, Yenisığırcı, Bereketli, Külefli,
Çepni Köyüne kadar olan köy yolu, Batısı: Çepni, Gölyaka Kocagöl, Akçaova köy yolu,
Güneyi: Akçaova Köyü’nden Hamamlı, Kızıksa Ergili köy yolu ile çevrili (Göl Çevresi Milli
Park sınırlarına bitişik olan) sahalar.
6- Gönen İlçesi (A); Doğusu: Bandırma–Çanakkale karayolunun Bandırma-Gönen İlçe
sınırını ile buluştuğu noktadan İlçe sınırını kuzeye takiple Marmara denizine kadar kara
yolunu kestiği nokta, Kuzeyi: Marmara Denizi, Batısı: Çanakkale il sınırı, Güneyi:
Bandırma-Çanakkale karayolunun Çanakkale il sınırını kesiştiği noktadan başlayarak aynı
karayolunun Bandırma-Gönen ilçe sınırının ile kesiştiği noktaya kadar.
(B) Doğusu: Ilıcak köyü-Üzümcü-Buğdaylı-Paşaçiftlık köy yolu, Kuzeyi: Paşaçiftlik–
Körpeağaç köy yolu, Batısı: Körpeağaç-Bostanlı-Alaattik köy yolu, Güneyi: AlaattinTaştepe-Ilıcak köy yolu.
7- Kepsut İlçesi (A); Doğusu: Kepsut-İsaalan köyünden Gökköye giden köy yolu,
Kuzeyi: Gökköy, Dereli Köyü’nden Susurluk-Gökçeağaç Köyü’ne giden köy yolunun ilçe
sınırı ile kesiştiği nokta, Batısı: Dereli Köyü-Susurluk Gökçeağaç köy yolu kepsut-Susurluk
İlçe sınırının kesiştiği noktadan, sınırı güneye takiple, Simav çayını batı kıyısını Bektaşlar
köyüne takiple, Bekteşlar-Tekke köy yolunun, Balıkesir-Kepsut yolu Servet yol ayrımına,
Güneyi: Balıkesir-Kepsut karayolunun Servet Köy yolu ayrımından Kepsut İlçe MerkeziKeçidere, Mehmetalan, Durak- İsaalan köy yolu.
(B); Doğusu: Bağtepe-Beyköy köy yolu, Kuzeyi: Beyköy-Kepsut köy yolu,
Güneybatısı: Kepsut-Bağtepe köy yolu ayrımına kadar olan saha.
8- Susurluk İlçesi;Doğusu: Susurluk-Kepsut ilçe sınırının Simav çayı ile kesiştiği
noktadan kuzeye sınırı takiple Gökçeağaç-Dereli köy yolu ile kesiştiği nokta, Kuzeyi: Dereli-
Gökçeağaç-Yıldız köyü- Simav çayı Yıldız köyü köprüsü, Güneybatısı: Yıldız köprüsünden
Simav çayını Kepsut ilçe sınırına kadar Simav çayı.
9- Edremit İlçesi (A); Doğusu: Ören Yolu-Edremit Çayı-Orta Harmanlar hattı, Kuzeyi:
Akçay Tatil Köyü ile Çobanöldüğü Mevkii arasındaki hat, Batısı: Edremit Körfezi, Güneyi:
Deniz yolu.
10- Dursunbey İlçesi; Doğusu: Dursunbey-Bigadiç İlçeleri Taşkesiği-Kürse köy
yolunun İlçe sınırı ile kesiştiği noktadan Taşkesiği köyüne giden yol, Kuzeyi: TaşkesiğiKumlu Köy yolu, Batısı: Kumlu–Esendere Mah. Köy yolu, Güneyi: Dursunbey-Bigadiç İlçe
sınırı.
11- Bigadiç İlçesi; Doğusu: Bigadiç-Altunlar-Dursunbey-Sağırlar köy yolunun İlçe
sınırı ile kesiştiği noktadan İlçe sınırını Kuzeye takiple sınırın batıya dönüş noktası, Kuzeyi:
İlçe sınırını batıya takiple sınırın Esendere Mahallesi yolu ile kesiştiği nokta, Batısı: Esendere
Mah.-İğçiler köy yolu, Güneyi: İğciler-Kürse Altunlar-Sağırlar köy yolunun İlçe sınırı ile
kesiştiği saha.
1- Edremit-Narlı Örnek Avlak Sahası; Doğusu: Karaçam tepe, Kaypak Sırtı-Damla
Tepe (KAZDAĞI MİLLİ PARKI), Batısı: Mıhlı Dere, Kuzeyi: Darı Dere, Taşyatak, Sırtı,
Karaçam Tepe, Güneyi: Küp Tepe, Yumru Taş Sırtı, Ayı Taşı, Beşik Tepe, Teyyarece Taşı
Sırtı.
2- Bigadiç-Karal Örnek Avlağı; Doğusu: Bigadiç-Dündarcık köyünden kuzeye Derin
dereyi takiple Bigadiç-Dursunbey İlçe sınırının kesiştiği nokta, Kuzeyi: Bigadiç-Dursunbey
ilçe sınırını Derindere ile kesiştiği noktadan batı yönüne takiple Kürse-Taşkesiği köy yolunun
ilçe sınırı ile kesiştiği nokta, Batısı: Kürse-Taşkesiği köy yolunun İlçe sınırı ile kesiştiği
noktadan Kürse köyünü takiple Topalak köyü, Tozalan Köyü, Güneyi: Tozalan, Kalafat
köyüne Kalafat köyünde Kalafat dereyi takiple Dündarcık Köyü.
Kepsut İlçesi; Doğusu: Kepsut Merkez’den Keçidere köy yolunu takiple KeçdereDereli köy yolu, Kuzeyi: Dereki Köyü-Susurluk Gökçeağaç köy yolunun ilçe sınırının
kesiştiği nokta, Batısı: Dereli Köyü-Susurluk Gökçeağaç köy yolu Kepsut-Susurluk ilçe
sınırının kesiştiği noktadan, sınırı güneye takiple, Simav Çayı’nın batı kıyısını Bektaşlar
Köyü’ne takiple, Bekteşlar-Tekke köy yolunun, Balıkesir-Kepsut yolu Servet yol ayrımına,
Güneyi: Balıkesir-Kepsut karayolunun Servet köy yolu ayrımından Kepsut İlçe merkezine
giden kara yolu.
Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak
Olduğu Sahalar:
Balıkesir-Kütahya Akdağ Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (05.10.2006 tarih ve
11-BİLECİK:
Merkez Av Komisyonunca 2009-2010Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar:
1-Yasak saha bulunmamaktadır.
12-BİNGÖL:
1- Merkez İlçesi; Doğusu: Bingöl Merkezden Karlıova İlçesine giden devlet karayolu,
Kuzeyi: Balıklıçay, Südüğünü, Oğuldere, Kurtuluş, Ortaçanak, Dallıtepe köy
yollarınınAdaklı İlçe sınırı ile birleştiği hudut ve Adaklı, Karlıova İlçe sınırları, Batısı: Bingöl
Merkezinden Sançak Beldesine giden devlet karayolu, Güneyi: Bingöl Merkezinden Erzurum
İline giden ve Sancak Beldesine giden devlet karayolu,
2- Kiğı İlçesi (A); Doğusu: Yedisu İlçe sınırı ve Kiğı İlçe Merkezinden Eskikavak Köy
yolunun Adaklı ilçe hududu ile kesiştiği hudut, Kuzeyi: Erzincan İl Sınırı, Batısı: Yayladere
İlçe sınırı ve Erzincan İl sınırının birleştiği hudut ve Açıkgüney ve Alınyazı köy yollarının
Yayladere İlçe sınırı ile kesiştiği hudut, Güneyi: Kiğı İlçe merkezi, Ölmez, Açıkgüney köy
yollarının Yayladere İlçe sınırı ile kesiştiği hudut.
(B); Doğusu: Bingöl İl merkezinde gelip Kiğı İlçe merkezine giden devlet karayolu,
Kuzeyi: Karakoçan ve Kiğı İlçe karayolu, Batısı: Elazığ İl sınırı, Güneyi: Bingöl Merkez
İlçe sınırı.
3- Adaklı İlçesi; Doğusu: Karlıova ve Yedisu İlçe sınırı, Kuzeyi: Yedisu, Kiğı İlçe
sınırı, Batısı: Kiğı İlçe sınırı ve Eskikavak, Yel değirmeni köy yollarının Adaklı, Kiğı İlçe
sınırı ile kesiştiği hudut, Güneyi: Eskikavak, Yel değirmeni, Çatmaoluk Aktaş, Çevreli,
Elmadüzü, Kırkpınar köy yollarının Karlıova İlçe sınırı ile birleştiği hudut.
(B); Doğusu: Karlıova İlçe sınırı, Kuzeyi: Kozlu, Erbaşlar, Elmaağaç
Kaynakdüzü,Kırpınar köy yollarının Karlıova İlçe sınırı ile birleştirilen hudut, Batısı: Kozlu
Köy yolunun Merkez İlçe sınırı ile kesiştiği hudut, Güneyi: Merkez İlçe sınırı.
Yayladere İlçesi; Doğusu: Kiğı İlçe hududu, Alınyazı, Gökçedal köy yollarının
Aydınlar köy yolu ile birleştirilmesinden oluşan hudut, Kuzeyi: Tunceli ve Erzincan İl
sınırları, Batısı: Tunceli il sınırı, Güneyi: Elazığ İl hududu ve Kiğı İlçe merkezine giden
Devlet karayolu.
4- Solhan İlçesi; Doğusu: Muş il sınırı, Kuzeyi: Karlıova İlçe sınırı, Batısı: Merkez İlçe
Sınırı, Güneyi: Bingöl-Muş Devlet karayolu.
5- Genç İlçesi; Doğusu: Genç-Diyarbakır Devlet Karayolu sınırı, Batısı: Elazığ il sınırı,
Kuzeyi: Murat Nehri, Güneyi: Diyarbakır il sınırı.
6- Yedisu İlçesi; Doğusu: Karlıova İlçe ve Erzurum il sınırı, Kuzeyi: Erzurum, Erzincan
il sınırı, Batısı: Tunceli, Erzincan il sınırı, Güneyi: Adaklı, Kiğı İlçe sınırı.
7- Karlıova ilçesi; Doğusu: Bingöl, Erzurum Devlet karayolu, Kuzeyi: A.Yağmurlu,
Yiğitler, Devecik Köy yolların Adaklı İlçe sınırı ile kesiştiği hudut, Batısı: Adaklı İlçe sınırı,
Güneyi: Bingöl Merkez İlçe sınırı.
Sahalar:
Bingöl Kığı Şeytandağları Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve
13-BİTLİS:
1- Merkez İlçesi; Doğusu: Bitlis Merkez, Hizan İlçesi ve Siirt İli sınırlarının kesiştiği
noktadan Basmaklı Köyü’ne kadar olan doğrusal hat, devamı Basmaklı- Ilıcak- OğulcukA.Ölek Köyü karayolu, Ağaçdere karayolunun Bitlis-Hizan karayolunu kestiği noktaya kadar,
Kuzeyi: Bitlis-Hizan karayolunun Ağaçdere Köyü karayolu ile kesiştiği noktadan başlayarak
Bitlis-Siirt karayoluna kadar Ağaçdere Köyü karayolu, Batısı: Bitlis-Siirt karayolu, Güneyi:
Siirt İl sınırı.
2- Adilcevaz İlçesi; Doğusu: Akçıra Köyü’nden itibaren Van Gölü kıyı şeridi boyunca
Kavuştuk Yarımadası, Kuzeyi: Akçıra-Kavuştuk- Göldüzü Köyü karayolu, Adilcevaz-Erciş
karayoluna kadar. Devamı Adilcevaz-Erciş karayolu, Batısı: Adilcevaz ilçe sınırı, Güneyi:
Van Gölü kıyı şeridi.
3- Mutki İlçesi; Doğusu: Mutki-Güroymak İlçe sınırı, Kuzeyi: Muş il sınırı, Batısı:
Muş il sınırı, Güneyi: Özenli-İkizler-Yalıntaş karayolu, Hindanik D.-Serince Mah.-Kirpinik
D.-Recime T.-Varan Mah.-Hendek D.-Geli D.-Yumurta Mah.’ne kadar, devamı YumurtaKapaklı-Y. Koyunlu arasında kalan doğrusal hat. Y. Koyunlu-A. Koyunlu-Ocaklı-Çayarası
karayolunun ilçe sınırında kesiştiği noktaya kadar.
4- Güroymak İlçesi (A); Doğusu: Üçyol-Güroymak-Gölbaşı-Güzelli-Çıtak karayolu,
demiryolunu kestiği noktaya kadar, Kuzeyi: Muş İl sınırı, Batısı: Güroymak-Mutki İlçe
sınırı, Güneyi: Güroymak-Bitlis Merkez İlçe sınırı.
5- Tatvan İlçesi (A); Doğusu: Tatvan-Van karayolundan Tokaçlı Köyü’ne kadar olan
karayolu, Kuzeyi: Tokaçlı-Hanelmalı-Dalda-Örenlik Köyü karayolu, Batısı: ÖrenlikÇalıdüzü arasındaki doğrusal hat, Tatvan-Hizan karayoluna kadar olan Çalıdüzü Köyü
karayolu, Güneyi: Hizan-Tatvan-Van karayolu.
(B); Doğusu: Tatvan-Ahlat karayolundan, Nemrut Kalderası Tabiat Anıtı’na kadar olan
Yumurtatepe Köyü karayolu, Kuzeyi: Nemrut Kalderası Tabiat Anıtı, Batısı: ÇekmeceOduncular karayoluna kadar olan ilçe sınırı, devamı ilçe sınırından Bitlis-Tatvan karayoluna
kadar olan Çekmece Köyü karayolu, Güneyi: Bitlis-Tatvan-Ahlat karayolu.
(C); Doğusu: Tatvan- Hizan-Van sınırlarının kesiştiği noktadan Alan köyüne kadar olan
ilçe sınırı, Kuzeyi: Alan-Yediveren karayolu, Teknecik-Anadere-Yediveren Köyü
karayolunun kesiştiği noktaya kadar, Batısı: Teknecik-Anadere-Yediveren Köyü karayolunun
kesiştiği noktadan karayolu boyunca Tatvan-Hizan karayolunun ilçe sınırında kesiştiği
noktaya kadar, Güneyi: Hizan İlçe sınırı.
Ahlat İlçesi (A); Doğusu: Ovakışla Beldesinden Otluyazı Köyü’ne kadar olan
karayolu, devamı Köyün Muş
İl sınırını kestiği nokta, Kuzeyi: Muş İl sınırı, Batısı:
Dilburnu-Nazik Köyü karayolu, Muş İl sınırını kestiği noktaya kadar, Güneyi: Ovakışla
beldesinden Dilburnu Köyüne kadar olan karayolu.
(B); Doğusu: Ahlat-Adilcevaz karayolundan Uludere- Cemalettin-Kuşhane Köyü
karayolunun kesiştiği noktaya kadar olan karayolu, Kuzeyi: Uludere-Kuşhane-Cemalettin
Köyü karayolunun kesiştiği noktadan, Camalettin Köyü Karayolu boyunca Ahlat İlçesine
kadar, Ahlat İlçesi’nden , Yeniköprü-Saka Köyü’ne kadar olan karayolu, Batısı: Saka
Köyü’nden Tatvan-Ahlat karayoluna kadar olan karayolu, Güneyi: Saka Köyü yol
ayrımından itibaren Ahlat-Adilcevaz İlçe sınırına kadar olan Van Gölü kıyı şeridi.
Hizan İlçesi (A); Doğusu: Hizan-Tatvan-Van sınırlarının kesiştiği noktadan, Göngören
Köyü karayolunun Van İl sınırını kestiği noktaya kadar, Kuzeyi: Hizan İlçe sınırı, Batısı: İlçe
sınırından Örgülü Köyüne kadar olan karayolu, Güneyi: Örgülü Köyü’nden itibaren,
Göngören Köyü karayolunun Van İl sınırını kestiği noktaya kadar olan doğrusal hat.
(B); Doğusu: Ağılözü Köyü’nden Hizan-Tatvan İlçe sınırına kadar olan karayolu,
Kuzeyi: Hizan İlçe sınırı, Batısı: Siirt İl sınırı, Güneyi: Siirt İl sınırından, Akşar-Ağılözü
Köyü’ne kadar olan karayolu.
Sahalar:
Bitlis-Adilcevaz Süphandağı Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve
14-BOLU:
1- Göynük İlçesi; Kuzeyi: Kuz Tepeden, Germeninbaşı Tepeye, Doğusu: Kuz
tepeden, Dorukgöbet Tepeye, Güneyi: Dorukgöbet Tepeden, Ahlatlıkez Tepeye
oradan Kulplusekisi Tepeye, Batısı: Kulplusekisi Tepeden, Germeninbaşı Tepeye.
2- Gerede
İlçesi;
Doğusu:
Körsele
deresi,Kovacık
Köyü,Yağçamı
Deresi,Belenpınar Tepe,Yassıdağı Tepesi, Kuzeyi: Kazanlar Köyü,Zeyneller
Köyü,Çalaman Köyü,Körsele Deresini takiben, Batısı: Ankara-Gerede karayolu,
Güneyi: Yassıdağı Tepe,Kaymakbilen tepe,Gerede -Ankara karayolu ,ve Ankara İl
Sınırı.
3- Mudurnu İlçesi (A); Doğusu: Sakarca Yayla, Kındırık Deresi, Abant Yolu,
Kuzeyi: Sakarca Yayla, Sinekli Yayla,Söbüce Alan Tepejkizoluk Tepe,Güvendisi
Tepesi, Karaorman Tepe, Dorukyayla Tepe, Güneyyayla Tepe, Erenler Tepe,
Çavuşyayla, Direkyanı Mevkii, Doğan çukuru mevkii, Mantarlık Sırtı, Kırkımal Sırtı,
İbanoğlu Tepe, Gelikyayla Mevkii, Gelik Boğazı, Batısı: Gelikboğazı, Şahinkaya
Tepe, Alıçlıkaş Tepe, Çalbaşı Tepe,Tekirler köyü, Güneyi: Yeğendere Köyü,
Taşkesti-Abant yolunu takiben Abant Tabiat Parkı sınırı
(B); Kuzeyi: Mudurnu -Nallıhan yolunun Tımaraktaş Köyü sapağından,
Tımaraktaş Köyüne, Yol boyunca Vakıfaktaş Köyünejmamlar Mahallesine, Yol
boyunca Kavallar Köyüne, Kaçık köyüne, Uğurlualan Köyüne, Doğusu: Uğurlualan
Köyünden, Güneye giden yol boyunca Karakaya Dereye, Karakaya Deresinin Ankara
İl Sınırına kadar olan kısmı, Güneyi: Karakaya Derenin Bolu-Ankara sınırından,
Mudurnu-Nallıhan yolunun İl sınırına kadar, Batısı: Mudurnu -Nallıhan karayolunun
Tımaraktaş Köyü sapağından, Mudurnu-Nalıhan Karayolunun il sınırı arasındaki
saha.
4- Kıbrısçık İlçesi; Doğusu: Değirmenderesi, Köpeyyalağı tepesi, Göynük
Pınarı Tepesi, Bakacak tepe, Eğrikayar Tepesi, Kuzeyi: Çayırağzı Sırtı, Sığıreleği
Tepesi, Köroğlu Dağı, Avlukkaya tepe, Bolu Merkez İlçe sınırı Batısı: Köroğlu Sırtı,
Oğlanlar Kayası, Aksu Deresi, Kökez Köyü, Seben İlçe sınırı, Güneyi: BölükkayaKıbrıscık, Beypazarı yolunu takiben, Cumaderesi Köprüsü.
5- Yeniçağa İlçesi; Kuzeyi: Eskiçağa, Yolu Takiben Beyköy Mahallesine,
Mandıra, Sökü Tepe, Kındıra Köyüne, Batısı: Kındıra Köyü, Hasanağalar Mahallesi,
Hamzaköy Mahallesi, Çakırlar Mahallesi, Ahmetler Mahallesi, Çubuklu Sırtı, Bayır
Tepe, Kemaller Köyü, Nallar Mahallesi Sarıpeyk Sırtı Boyunca Yeniçağa-Bolu
yoluna, Güneyi: Bolu-Yeniçağa yolu boyunca Mengen yol ayrımına kadar, Doğusu:
Yeniçağa- Mengen Yolu boyunca Eskiçağa Köyüne kadar.
Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yasaklanan Sahalar:
Merkez-Sazakiçi Örnek Avlağı: Doğusu: Hasannallar Mahallesi, Hazmaköy
Mahallesi, Mutatlar Mahallesi, Harmancık Tepe, Kuzeyi: Çaysuyu Deresi, Civcivler
Mahallesi, İslamlar Mahallesi, Erenler tepesi, Çamlık Tepe, Köygözüken Tepe, Küçükkuzu
Yaylası Mahallesi, Batısı: Kocasu Çayı, Muradin Dağı, Bakacak Tepesi, Güneyi:
Karamanlar, Ulumescit Köyleri, Sığındı Mahallesi, Yanık Dağı.
Sahalar:
1-Bolu Göynük Kapıormanı Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve
2-Bolu Yedigöller Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı
Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.)
2- Bolu-Abant Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı
15-BURDUR:
1- Merkez İlçesi (A); Kuzeyi ve Doğusu: Burdur-Tefenni otoyolunun Yassıgüme
Hacılar arasındaki Karacaören yol sapağından, Karacaören köyüne kadar giden yol, Batısı:
Burdur-Tefenni otoyolu, Güneyi: Elmacık yol sapağından Kozluca, İğdeli ve Karacaören’e
kadar.
(B); Kuzeyi: Bereket-Akyayla yolunun Akyayla sapağından, Akyayla köyüne kadar olan
kısmı, Doğusu: Akyayla-Aksu sapağından Aksuya kadar olan yol, Batısı: Bereket yolunun
Kapaklı sapağından Kapaklıya kadar olan bölümü, Güneyi: Aksu’dan Kapaklı yol ayrımına
kadar.
(C); Kuzeyi: Kocapınar-Çeltek yolu, Doğusu: Kocapınar Çallıca yolundan BurdurTefenni otoyolu ile kesiştiği yere kadar, Batısı: Yeşilova ilçe sınırı, Güneyi: Kemer ilçe
sınırı.
2- Yeşilova İlçesi (A); Doğusu: Burdur Merkez ilçe sınırı, Kuzeyi: Kocapınar-Çeltek
yolu, Batısı: Çeltek, Başkuyu, Bedirli, Çaltepe yol ayrımı, Güneyi: Karamanlı ilçe sınırı.
B); Batısı: Harmanlı-Sazak yolu, Kuzeyi: Yarışlı-Harmanlı yolu, Doğusu: YarışlıSazak yolu.
3- Karamanlı İlçesi; Doğusu: Kemer ilçe sınırı, Kuzeyi: Yeşilova ilçe sınırı, Batısı:
Karamanlı-Yeşilova yolundan Çaltepe yol ayrımına kadar, Güneyi: Burdur-Tefenni
otoyolunun Çallıca yol ayrımından Karamanlıya kadar olan bölümü.
4- Bucak İlçesi; Doğusu: Burdur-Antalya yolunun İncirdere yol ayrımından, Üzümlübel
yol ayrımına kadar olan kısmı, Kuzeyi: Burdur-Antalya yolunun İncirdere yol ayrımından,
Çebiş köyüne kadar olan yol, Batısı: Çebiş köyünden Kuşbaba köyüne kadar, Güneyi:
Burdur-Antalya yolunun Üzümlübel yol ayrımından, Kuşbabaya kadar olan yol.
5- Altınyayla-Gölhisar İlçesi; Doğusu: Çörten-Ballık arası Elmalıyurt yol ayrımından
Ballık köyünü takiben Fethiyeye giden yol, Kuzeyi: Çörten-Ballık arası Elmalıyurt yol
ayrımından, Elmalıyurt’a kadar giden yol, Batısı: Elmalıyurt’tan Fethiye’ye giden yol,
Güneyi: Muğla il sınırı.
6- Tefenni İlçesi; Doğusu: Tefenni-Belkaya yol ayrımından, Yuvalak yol ayrımına
kadar olan asfalt yol, Kuzeyi: Tefenni merkezden Belkaya köy yolunu takiben Yellibelen
sırtına kadar, Batısı: Yellibelen sırtından, Dövellik Tepeye kadar, Güneyi: Dövellik Tepeden
Kaplan Kayası ve Yuvalak köyünden Tefenni-Burdur asfaltına kadar.
7- Çeltikçi İlçesi; Batısı: Tekke-Bağsaray yolu, Kuzeyi: Tekke-Çeltikçi yolu, Doğusu
ve Güneyi: Çeltikçi-Bağsaray yolu.
Çavdır Örnek Avlağı: Doğusu: Vezirdam tepesinden, Çukurçam tepesi, Keşlikyer
tepesinden Sırtı takiben güneye doğru Oluklu deresine, çolak sırtından Sarımeşe tepesine ve
Pirencik Tepesi ve Burdur Çavdır Karayolu, Batısı: Acıpayam-Çavdır karayolunun
Çatalarmut mekiinden asfaltı takiben Çavdır Merkeze kadar olan yol, Kuzeyi: Çatalarmut
mekiinden Katmerlikaya tepesi ve Vezirdam tepesi, Güneyi: Burdur-Çavdır Karayolu ve
Çavdır-Acıpayam Karayolu,
Olduğu Sahalar:
1-Burdur-Burdur Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (05.10.2006 tarih ve 26310
2-Burdur-Karataş Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (05.10.2006 tarih ve 26310
16-BURSA:
1- İnegöl İlçesi; Doğusu: Tahtaköprü’den İnegöl istikametini takiben Ankara yol
ayrımına kadar, Kuzeyi: Ankara asfaltını takiben Alibeyköy yol ayrımına kadar, Batısı:
Ankara asfaltı-Alibeyköy yol ayrımından Muratbey-Hayriye-Saadet köy yolları, Güneyi:
Saadet-Mesruriye-Tahtaköprü hattı.
2- İznik İlçesi (A); Doğusu: Çakırca-Orhaniye-Sarıağıl Köy yolu, Kuzeyi: Kocaeli İli
mülki sınırı, Batısı: Boyalıca-Bayındır-Karamürsel asfaltı, Güneyi: Boyalıca-İznik asfaltı.
(B); Doğusu: Dede Deresi-Karasu Deresi, Kuzeyi: Dede Deresi-Sarıağıl-Süleymaniye
köy yolu, Batısı: Mahmudiye-Sarıağıl köy yolu, Güneyi: Mahmudiye-Orhaniye-Tacir köy
yolu.
3- Gürsu İlçesi; Doğusu: Kestel İlçesi, Ağlaşan Köyü yol ayrımı ile Değirmendere,
Barakfaki yolu ayrımı arasında kalan ekili, ormanlık ve dağlık arazi, Kuzeyi: Fındıcak Deresi,
Mağaralar mevkiinin kuzeyini takiben Osmangazi İlçesi, Seçköy Köyü ve Avdancık Köyü
hudutları, Batısı: Osmangazi İlçesi, İsmetiye Mahallesi ile Kazıklı Köyü Hudutları, Güneyi:
Kazıklı, İğdir, Karahıdır Barakfaki yolu.
4- Keles İlçesi; Doğusu: Düvenli ve Çayören Köy Yolu, Kuzeyi: Belenören, Akçapınar,
Alpagut, Gelemiç, Sorgun, Kocakavacık ve Düvenli köy yolu, Batısı: Belenören, Haydar,
Menteşe, Yazıbaşı ve Avdan Köy Yolunun İlçe Sınırları kestiği yere kadar, Güneyi: Kütahya
İl Sınırı ve Harmancık İlçe Sınırı.
5- Mustafakemalpaşa ilçesi (A); Doğusu: Tepecik , Ovazatlı ,Mustafakemalpaşa yol
boyu, Kuzeyi: Yolağzı , Kacabey-mustafakemalpaşa afsal yolu Tepecik yol ayrımı,Tepecik
yol ayrımından Tepecik Köyüne kadar, Batısı: Yolağzı , Gönü , Yumurcaklı , Ocaklı ,
Güllüce Köy yolları hattı, Güneyi: Güllüce , Mustafakemalpaşa asfalt yol boyunca.
(B); Doğusu: Büyükorhan İlçe Mülki Sınırı, Kuzeyi: Devecikonağı-Aşağıbali köy yolu,
Batısı: Karaçamlık Deresi, Güneyi: Devecikonağı-Alacahat-Hacıahmet yolu.
6- Karacabey İlçesi; Doğusu: Kara Tepe,İncirli Tepe Halilbey Adasına kadar, Kuzeyi:
Bursa – İzmir Karayolu, Güneyi: Halilbey Adası, Batısı: Çeşme Dere,Halilbey Adasına
Kadar
7- Orhaneli İlçesi; Doğusu: Göktepe Köyü yol ayrımından Yürücekler’e kadar BursaOrhaneli afsal yolu, Kuzeyi: Göktepe Köyü yol ayrımından , Göktepe , Osmaniye, Batısı:
Osmaniye - Orhaneli yolu Orhaneli Örnek avlak sınırına kadar, Güneyi: Yürücekler ,
Orhaneli Örnek avlak sınırı takiple Osmaniye - Orhaneli yolu.
(B); Doğusu: Orhaneli, Kuzeyi: Girencik , Kusumlar , Orhaneli, Batısı: Girencik
,Gümüşpınar , Dündar , İkikzoluk köy yolu hattı, Güneyi: İkizoluk , Yeşiller , Sadağı ,
Serçeler , Orhaneli.
8- Osmangazi-Yıldırım İlçesi; Doğusu: Kestel İlçesi mülki sınırı, Kuzeyi: BursaAnkara asfaltı, Batısı: Bursa-Yiğitali-Hüseyinalan-Mürseller yolu, Güneyi: MürsellerKirazlı-Uludağ yolu, Uludağ Milli Parkı.
Orhaneli İlçesi; Doğusu: Çatalca Tepe-Başpınar Sırtı-Karbastı Sırtı-Kızılkaş SırtıBelenkabaca Sırtı-Karacakaya Sırtı, Kuzeyi: Karakova Deresi-Petmezciyolu Sırtı-Çamlık
Deresi, Batısı: Orhaneli-Bursa yolu asfaltı, Güneyi: Kocasu Çayı-Orhaneli-Bursa asfaltı.
Sahalar:
Bursa Karacabey Karadağı-Ovakorusu Yaban Hayatı Geliştirme Sahası;
yasaktır.)
17-ÇANAKKALE:
1- Merkez İlçesi; Doğusu: A.Okçular-Elmacık-Karapınar - Salihler Köy yolu, Kuzeyi:
Çanakkale-Ezine Karayolundan başlayıp, A.Okçular’da sona eren Kalabaklı Köy yolu, Batısı:
Çanakkale-Ezine Karayolu, Güneyi: Salihlerden başlayıp, Çanakkale-Ezine karayolunda sona
eren Ovacık-Civler-Akçapınar Köy yolu.
2- Ayvacık İlçesi; Doğusu: Ayvacık-Ezine İlçe sınırından başlayıp, Ayvacık İlçe
Merkezinde sona eren Pınardere Köy yolu, Kuzeyi: Ayvacık-Ezine İlçe sınırı, Batısı:
Ayvacık-Ezine İlçe sınırında sona eren Babadere-Kösedere Köy yolu, Güneyi: Ayvacık İlçe
Merkezinden başlayıp, Tuzla-Babadere Köy yolunda sona eren Söğütlü-Erecek-TaşboğazNaldöken köy yolu.
3- Bayramiç İlçesi; Doğusu: Bayramiç-Çan ilçe sınırı, Kuzeyi: Bayramiç–Merkez İlçe
sınırı, Batısı: Bayramiç İlçe merkezinden başlayıp, Bayramiç-Merkez İlçe sınırında sona eren
Yiğitler-Karıncalı-Kuşçayır Köy yolu, Güneyi: Bayramiç-Çan karayolu.
4- Biga İlçesi; Doğusu: Biga–Çan karayolu, Kuzeyi: Biga-Çanakkale karayolu, Batısı:
Biga–Çanakkale karayolundan başlayıp, Biga-Çan İlçe sınırında sona eren KaldırımbaşıAkyaprak-İskender-Gemicikırı-Kahvetepe-Bakacak-Eskibakacak-Harmanlı
Köy
yolu,
Güneyi: Biga-Çan İlçe sınırı.
5- Çan İlçesi; Doğusu: Çan-Biga karayolundan başlayıp, Asmalı-Yaykın köy yolunda
sona eren Çomaklı köy yolu, Kuzeyi: Çan-Biga karayolu, Batısı: Çan–Yenice karayolu,
Güneyi: Çan-Yenice karayolunda sona eren Yaykın-Kalburcu köy yolu.
6- Ezine İlçesi; Doğusu: Körüktaşından başlayıp, Ezine-Ayvacık İlçe sınırında sona eren
Kaynarca-Kayacık-Yaylacık-Köseler Köy yolu, Kuzeyi: Dalyan-Körüktaşı köyyolu, Batısı:
Ege Denizi, Güneyi: Ezine-Ayvacık ilçe sınırı.
7- Gelibolu İlçesi (A); Doğusu: Yeniköyden Saroz Körfezine inen yol, Kuzeyi: Saroz
Körfezi, Batısı: Değirmendüzü’nden Saroz körfezine inen yol, Güneyi: Yeniköy-FındıklıDeğirmendüzü köy yolu.
(B); Doğusu: Çanakkale-Tekirdağ İl sınırı, Kuzeyi: Çanakkale–Edirne ve ÇanakkaleTekirdağ İl sınırları, Batısı: Gelibolu-Keşan karayolu, Güneyi: Çanakkale-Tekirdağ İl
sınırından başlayıp, Gelibolu-Keşan Karayolunda sona eren Çokal-Yüllüce-BayramiçSüleymaniye-Şadıllı-Kalealtı köy yolu.
8- Gökçeada İlçesi (A); Doğusu: Kahve (Kafene) Tepe-Yaprak (Kedrot) TepeKaradoğan (Kastro/Kale) Tepe-Kamar Deresi, Kuzeyi: Ege Denizi, Batısı: Dereköy’den
adanın kuzeyine giden ve Marmara Koyu’nda sona eren asfalt/stabilize yol, Güneyi: İlçe
Merkezi-Dereköy kara yolu.
(B); Doğusu: Ege Denizi, Kuzeyi: Ege Denizi, Batısı: İlçe merkezi-Kaleköy kara yolu,
Güneyi: Kuzu Limanı-ilçe merkezi kara yolu.
9- Yenice İlçesi; Doğusu: Yenice-Gönen İlçe sınırı, Kuzeyi: Soğucak-Sarıçayır köy
yolundan ayrılan ve Taban’da sona eren köy yolu, Batısı: Karaköy-Gedikoba-SoğucakÇamoba köy yolu, Güneyi: Yenice–Gönen İlçe sınırında başlayıp Karaköy’de sona eren
Karasu köy yolu.
1- Kalkım Yaban Domuzu Örnek Avlağı; Doğusu: Tembelandız Tepe’nin
yanından başlayıp, güney istikameti boyunca uzanan orman yolu, Meşeliyatak Dere,
güney istikameti boyunca orman yolu, Mürsel Sırtı, Kızılçıkgediği Tepe,
Küçükkabaktaş Sırtı, Kovanlık Dere, Çatmalı Kestane Tepe, Elma Tepe, Yemşen
Tepe, Çaylıtaş Tepe, Kuzeyi: Karagöl alanı yanından başlayan ve doğu istikameti
boyunca uzanan orman yolu, Fındık Yayla alanı, Kestane Gediği ve Elma Gediği
Mevkileri, Tembelandız Tepe, Batısı: Şahmelek Tepe, Sakarbaşı Tepe, Dombayırı
Tepe, Tavşanoynağı Tepe, kuzeybatı istikameti boyunca uzanan ve Kara Göl alanına
çıkan orman yolu, Güneyi: Çaylıtaş Tepe, Kapı Tepe, Atkayası Tepe, Kıryayladede
Tepe, Buğdaylı Tepe, Derin Gedik Tepe, Genger Tepe, Kabaca Tepe, Davut Dede
Tepe, Şahmelek Tepe.
2- Gökçeada Keklik Örnek Avlağı; Doğusu: Ege Denizi, Kuzeyi: Kuzu
Limanı’ndan başlayıp takiben ilçe merkezine, oradan Zeytinli Göleti’nin kenarından
Şahinkaya Mahallesi ve Dereköy’e giden asfalt yol, Dereköy’den devamla adanın
kuzeyine giden ve Marmaros Koyu’nda sona eren asfalt/stabilize yol, Batısı: Ege
Denizi, Güneyi: Ege Denizi.
1- Gökçeada Yaban Hayvanı (Sülün) Yerleştirme Sahası; Doğusu: Kaleköyilçe merkezi karayolu, Kuzeyi: Kaşlıca (Almanavra) Tepe-Ege Denizi-Kaleköy,
Batısı: Kamar Deresi-Karadoğan (Kastro/Kale) Tepe-Yaprak (Kedrot) Tepe-Kahve
(Kafene) Tepeleri, Güneyi: İlçe merkezi-Dereköy karayolu.
2- Gelibolu/Ocaklı-Yeniköy Yaban Hayvanı (Keklik) Yerleştirme Sahası;
Doğusu: Ocaklı Köyü’nden başlayıp, kuzey istikameti boyunca uzanan ve Saroz
Körfezi’ne inen sırt, Kuzeyi: Saroz Körfezi, Batısı: Yeniköy’den başlayıp, kuzey
istikameti boyunca uzanan sırt/yol, devamla Saroz Körfezi’ne inen Kurudere,
Güneyi: Ocaklı-Yeniköy köy yolu.
3- Çan/Üvezdere-Kadılar Yaban Hayvanı (Keklik) Yerleştirme Sahası;
Doğusu: Üzerinde Sivri Tepe ve Ahır Tepe’nin bulunduğu Adalar Sırtı, Kuzeyi:
Üvezdere’nin başından başlayıp, Sivritepe’de sona eren sırt, Batısı: Üzerinde Çarlı
Tepe’nin bulunduğu sırt, Güneyi: Daraçatı Dere’den başlayıp, Kozluk Tepe’ye,
oradan Arapkuyu Tepe’ye ve Sarıkaya Sırtı’na devam eden hat.
4- Çan/Etili-Dereoba Yaban Hayvanı (Sülün) Yerleştirme Sahası; Doğusu:
Göle Köyden başlayarak köy yolunu takiben Etili köyü, Kuzeyi: Etili Köyünden ÇanBayramiç karayolunu takiben, yolun Çan-Bayramiç ilçe sınırı ile keşiştiği nokta,
Batısı: Çan-Bayramiç ilçe sınırını takiben Korucaoluk tepe, Güneyi: Korucaoluk
tepeden başlayarak Ağır Kaya tepe, Yüzparalık sırtı, Boğatepe, Dedetepe, sırtı
takiben Dereoba Köyü, köy yolunu takiben Göle Köy arasında kalan saha.
18-ÇANKIRI:
1- Merkez İlçesi (A); Doğusu: Çorum İl Sınırı, Kuzeyi: İncik - Beşdut – Ünür - Alaçat,
Batısı: Alaçat – Alaçat, Kuzu Kavşağı – Kızılırmak İlçe Sınırı, Güneyi: Kızılırmak İlçe
sınırı.
(B); Doğusu: Çankırı, Ankara Karayolu Konak Kavşağı – Pelitözü kavşağı – Çankırı,
Eldivan Yol ayrımı, Kuzeyi: Çankırı, Eldivan Yol ayrımı – Oğlaklı Kavşağı, Batısı: Çankırı,
Eldivan İlçe Sınırı, Güneyi: Çankırı, Ankara Karayolu Hisarcık Kavşağı – İnandık Kavşağı –
Akören Kavşağı – Çankırı Ankara Karayolu Konak Kavşağı.
(C); Güneydoğu : Çankırı - Çankırı, Yapraklı yolu Tuzlu kavşağı – Değim, Kuzey
Doğu: Değim – Yapraklı İlçe sınırı – Çankırı, Yapraklı, Ilgaz İlçe sınır kavşağı, Kuzeyi:
Çankırı, Ilgaz İlçe Sınırı
Kuzey Batısı: Korgun İlçe sınırı – Akçavakıf, Güney Batısı : Akçavakıf – Ayan –
Çankırı Merkez.
2- Atkaracalar İlçesi; Doğusu: E-80 Devlet Karayolunu Eyüpözü’ne bağlayan yol –
Eyüpözü’nden Kükürt’ü Yazıören’e bağlayan yolun kesiştiği kavşak, Kuzeyi: Kızılibriği
Yazıören’e bağlayan yol, Batısı: E-80 Devlet Karayolunu Kızılibriğe bağlayan yol, Güneyi:
E-80 Karayolu.
3- Bayramören İlçesi; Doğusu: Bayramören - Oymaağaç – Karataş - Boğazkaya –
Koçlu yolu, Kuzeyi: Kastamonu İl Sınırı, Batısı: Karabük İl sınırı – İncekaya, Güney Güneybatısı: İncekaya – Kavak – Çayırcık – Yaylatepesi – Harmancık – Dere, Harmancık
kavşağı – Dere, Akseki kavşağı – Karakuzu kavşağı – Sarıkaya – Yurtpınar, Güneyi:
Yurtpınar – Bayramören – Dalkoz yolu.
4- Çerkeş İlçesi (A); Doğusu: Çerkeş - Gelikovacık – Kabak – Uluköy - Karaşar yolu
kavşağı – Karabük İl sınırı, Kuzeyi: Karabük İl Sınırı, Batı ve Güneybatısı: Karabük İl
sınırı, Taşanlar – Beymelik – Yıprak – Meydan kavşağı – Akbaş – Aydınlar - Çerkeş.
5- Eldivan İlçesi; Doğusu: Eldivan, Çankırı Merkez ilçe sınırı, Kuzey Batısı: Çankırı,
Ankara, Eldivan kavşağı - A. Yanlar kavşağı - Oğlaklı – Gölezkayı - Eldivan, Gölezkayı,
Akbulut kavşağı, Batısı: Eldivan, Gölezkayı, Akbulut kavşağı – Akbulut - K.Hacıbey B.Hacıbey - Hisarcıkkayı kavşağı - Çankırı, Ankara Karayolu Hisarcıkkayı kavşağı, Güney
Batısı: Çankırı, Ankara Karayolu , Hisarcıkkayı kavşağı – Çankırı, Eldivan İlçe sınırı.
(B); Kuzey Doğusu: Akçalı – Çiftlik – Eldivan, Çiftlik kavşağı, Güney Doğusu:
Eldivan, Çiftlik kavşağı – Seydi kavşağı – Seydi, Eski Şabanözü yolu kavşağı, Batısı: Eski
Şabanözü yolu – Çukuröz – Akçalı.
6- Ilgaz İlçesi (A); Doğusu: Kuyupınar – Kızılsın – İkiçam yolu, Kuzeyi: Kuyupınar –
Aktaş yolu, Batısı: Aktaş – Kesecik yolu, Güneyi: Ilgaz – Korgun İlçe sınırı.
(B); Doğusu: Ilgaz – Kastamonu Devlet Karayolu (Kazancı – Mülayim – Yenice),
Kuzeyi: Çankırı – Kastamonu İl sınırı, Batısı: Ilgaz - Kurşunlu İlçe Sınırı, Güneyi: Sarıalan
yolu – Alıç – Okçular – Seki – Danişment – Bozan – Serçeler köy hattı, Serçeler – Eksik yolu,
Eksik - Kazancı.
(C); Doğusu: E-80 Karayolu – Yenidemirciler – Süleymanhacılar – Kırışlar, Kuzey:
Kırışlar – Kayı kavşağı – İkikavak - Yeşildumlupınar, Batısı: Yeşildumlupınar – Ilgaz,
Kurşunlu İlçe sınırı – E-80 Karayolu, Güneyi: E-80 Karayolu;
7- Kızılırmak İlçesi (A); Kuzeyi: Kızılırmak, Kırıkkale İl sınırı – Bostancı, Kızılırmak
köy yolu – Bostancı – Hacılar – Tımarlı – Kızılırmak – Kızılırmak Korçullu yolu kavşağı –
Çorum İl sınırı, Güney Batısı: Kırıkkale İl sınırı, Güney Doğusu: Çorum İl sınırı.
(B); Doğusu: Çorum İl sınırı, Kuzeyi: Çankırı Merkez İlçe sınırı, Batısı: Çankırı
Kızılırmak İlçe sınırı – Bayanpınar, Güneyi: Bayanpınar – Boyacıoğlu – Karaömer kavşağı –
Çorum İl sınırı.
8- Korgun İlçesi; Doğusu: Korgun, Çankırı Merkez İlçe sınırı, Kuzeyi: Korgun, Ilgaz
İlçe sınırı Batısı: Korgun – Ilgaz yolu (Ericek kavşağı – Kisecik – Dikenli kavşağı – Karatepe
kavşağı- Korgun), Güneyi: Korgun - Çankırı yolu.
(B); Doğusu ve Kuzeyi: Ildızımı Göllüceye bağlayan demiryolu – Korgun, Kurşunlu
İlçe sınırı, Batısı ve Kuzeyi: Ildızımı Korgun, Kurşunlu bağlayan stabilize yol – Korgun,
Kurşunlu İlçe sınırı.
9- Kurşunlu İlçesi (A); Doğusu: Kurşunlu, Ilgaz İlçe sınırı, Kuzeyi: Yeşildumlupınar –
Çırdak – Çaylıca yolu, Batısı: Çaylıca – Çatkese - E-80 Devlet karayolu, Güneyi: E-80
Devlet karayolu.
(B); Doğusu: Kurşunlu, Korgun İlçe sınırı, Kuzeyi: Korgun, Kurşunlu İlçe sınırı –
Korgun Göllüce arasındaki demiryolu – Göllüce – Göllüce, Hocahasan yolu – Hocahasan –
Çukurca kavşağı – İğdir, Batısı: İğdir – Köpürlü – Kapaklı – Taşkaracalar – Dumanlı,
Güneyi: Dumanlı – Dumanlıyı Çukurörene bağlayan stabilize yol – Kurşunlu, Korgun İlçe
sınırı.
(C); Doğusu: Kurşunlu, Ilgaz İlçe sınırı, Kuzeyi: Kastamonu İl sınırı, Batısı:
Kastamonu İl sınırı - Belenli kavşağı, Güneyi: Belenli kavşağı – Sarıalan – Kurşunlu, Ilgaz
İlçe sınırı.
10- Orta İlçesi; Doğusu: Ankara İl sınırı - Özlü – Kayılar – Yaylakent – Orta, Kuzey
Doğusu: Orta – Orta, Çerkeş yolu – Çerkeş İlçe sınırı Hacılar kavşağı, Kuzeybatısı: Çerkeş
İlçe sınırı Hacılar kavşağı – Çerkeş, Orta İlçe sınırı – Ankara İl sınırı, Güneybatısı: Ankara İl
sınırı.
11- Şabanözü İlçesi; Kuzeydoğusu: Şabanözü, Ankara İl sınırı – Hisarcık, Şabanözü
yolu Mart köyü kavşağı - Karakoçaş kavşağı – Şabanözü, Batısı: Şabanözü – Şabanözü,
Ankara Karayolu K. Yakalı kavşağı - Gümerdiğin kavşağı – Bulgurcu – Göldağı Kavşağı –
Kutluşar kavşağı – Özbek kavşağı – Ankara İl sınırı (Şabanözü, Çubuk Karayolunun
Doğusu), Güneyi ve Doğusu: Şabanözü, Ankara İl sınırı – Hisarcık, Şabanözü yolu.
12- Yapraklı İlçesi (A); Doğusu: Bayırakseki kavşağı – Kayacık – Yamaçbağı - Kullar
- Kullar, Sarıkaya, Çakırlar Köyü kavşağı, Kuzeyi: Kullar, Sarıkaya, Çakırlar Köyü kavşağı –
Ayseki kavşağı – Kıvçak kavşağı – Kıvçak, Akyazı köy yolu – Akyazı - Akyazı, Buluca
kavşağı – Buluca – Yapraklı – Yapraklı Örnek avlak sınırı, Batısı: Yapraklı, Çankırı İlçe
sınırı, Güneyi: Değim, Buğay köy yolu – Buğay – Yüklü, Buğay kavşağı - Yüklü – Çevrecik
kavşağı – Topuzsaray – Bayırakseki kavşağı.
Yapraklı Örnek Avlağı; Doğusu: Yapraklı İlçesi, Çömezin Pınar, UIucaktepe,
Mustafanındağı Tepe, orman yangın gözetleme kulesi, Kuzeyi: Çandak Dere, Sallabaşkayası
Dere, Batısı: Karanlık Dere, Handırıl Deresi, Alacuk Sırtı, Cenin Tepe, Güneyi: Cenin Tepe,
Sarıçamlar Mevkii, Sulugöz Tepe, Taşkestik Sırtı, Bağların Kaş, Asmanın Sırtı, Yamaçbağın
Dere.
1- Şabanözü İlçesi; Doğusu: Şabanözü, Ankara İl sınırı – Özbek kavşağı – Kutluşar
kavşağı - Bulgurcu – Gümerdiğin kavşağı – Şabanözü – Karaören – Çerçi kavşağı – Bulduk –
Şabanözü, Orta İlçe sınırı, Kuzeybatısı: Şabanözü, Orta İlçe sınırı, Güneybatısı: Şabanözü,
Ankara il sınırı.
2- Ilgaz İlçesi; Doğusu: Çeltikbaşı – Ilgaz, Kastamonu İl sınırı – Ilgaz Dağı Milli Parkı,
Kuzeyi: Ilgaz Dağı Milli Parkı – Çomar – Yenice, Ilgaz Kastamonu karayolu kavşağı, Batısı:
Yenice, Ilgaz Kastamonu karayolu kavşağı – Mülayim – Kazancı – Onaç – Musa – Ilgaz
dörtyol, Güneyi: Ilgaz Dörtyol – Yerkuyu kavşağı - Çeltikbaşı.
19-ÇORUM:
1- Merkez İlçesi (A); Doğusu: Çorum-Alaca karayolu, Kuzeyi: Çorum-Hamdi köySungurlu karayolu, Batısı: Çorum-Sungurlu karayolu-Hamdi-Sapa-BüyükgülücekBalimsultan ve Elicek köy yolu, Güneyi: Çorum-Alaca karayolu-Boğazönü-Elicek köy yolu.
(B); Doğusu: Kultak-Güney köy yolundan Çorum-Samsun karayoluna, Kuzeyi: KultakHızırdede-Gemet köy yolu, Batısı: Çorum-Kuruçay-Gemet- köy yolu, Güneyi: Çorum –
Samsun karayolu.
(C); Doğusu: Çorum-Mecitözü ilçe sınırı, Kuzeyi: Ortaköy yolundan, YoğunpelitKutluca köy yolu, Batısı: Çorum-Ortaköy karayolundan-Saray-Güveçli-Boğabağı ve Teslim
köy yolu, Güneyi: Sevindikalan-Kozluca-Cemilbey köy yolundan Eski Çorum-Amasya Kara
yolu.
(D); Doğusu: Kınık-Bektaşoğlu köy yolu, Kuzeyi: Mecidiyekavak –Bektaşoğlu-Sırıklı
köy yolu,
Batısı: Kireçocağı-Mecidiyekavak köy yolu, Güneyi: Kınık-Kınıkdeliler-Kireçocağı
köy yolu.
2- Boğazkale İlçesi; Doğusu: Boğazkale-Sungurlu kara yolu, Kuzeyi: BoğazkaleSungurlu ilçe sınırı, Batısı: Örenkaya-Çarşıcuma-Ayağı büyük köy yolu, Güneyi: BoğazkaleSungurlu kara yolundan Evci-Örenkaya köy yolu.
3- Bayat İlçesi (A); Doğusu: Barak-Köpüklü-Toyhane-Sağpazarı köy yolu, Kuzeyi:
Bayat-Eskialibey köy yolu, Batısı: Eski Alibeyden başlayıp-Çankırı kara yoluna giden köy
yolu ve Sungurlu ilçe sınırı, Güneyi: Bayat-Uğurludağ ilçe sınırı.
(B); Doğusu: Bayat kara yolu, Kuzeyi: Belören-kayabaş köy yolu, Batısı: Bayat –
Çankırı il sınırı, Güneyi: Beyan-Çamlıgüney-Kuruçay-Tepekungün Köy yolundan Bayat.
4- Dodurga İlçesi; Doğusu: Dodurga, Kuzeyi: Dodurga-Alpagut-Akkaya köy yolu,
Batısı: Dodurga-İskilip ve Dodurga –Oğuzlar İlçe sınırı, Güneyi: Dodurga-Oğuzlar kara
yolu.
5- İskilip İlçesi; Doğusu: Çorum-İskilip, İskilip-Kastamonu kara yolu, Kuzeyi: İskilipKastomonu il sınırı, Batısı: İskilip-Bayat ilçe sınırı, Güneyi: Kızılırmak.
6- Kargı İlçesi; Doğusu: Kargı-Tosya karayolundan Arık-Kabakçı ve kabakçı yaylasına
giden yol, Kuzeyi: Bademceden Kabakçı yaylasına giden yol, Batısı: Kargı Tosya kara
yolundan Bademceye giden köy yolu, Güneyi: Kargı-Tosya Karayolu.
7- Laçin İlçesi; Doğusu: Kavaklıçiftlik ara tarla yolundan Narlı, İncesu köy yolu,
Kuzeyi: Laçin- Osmancık ilçe sınırı, Batısı: Laçin- Osmancık ilçe kara yolu, Güneyi: LaçinOsmancık ilçe karayolundan Kavaklıçiftlik’den Narlı yoluna çıkan köy yolu.
8- Mecitözü İlçesi; Doğusu: Çorum-Amasya il sınırı, Kuzeyi: Çorum-Amasya il sınırı,
Batısı: Mecitözü-Merzifon karayolu, Güneyi: Mecitözü-Amasya karayolu.
9- Ortaköy İlçesi (A); Doğusu: Çorum-Amasya il sınırı, Kuzeyi: Ortaköy-Mecitözü ilçe
sınırı, Batısı: Ortaköy-Kavakalan-Cevizli köy yolu, Güneyi: Ortaköy-Aşdavul-Göynücek
kara yolu.
(B); Doğusu: Çorum -Yozgat il sınırı, Kuzeyi: Ortaköy- Göynücek kara yolu, Batısı:
Çekerek ırmağı, Güneyi: Çorum- Yozgat il sınırı.
10- Osmancık İlçesi (A); Doğusu: Kızılırmak, Kuzeyi: Osmancık –İstanbul kara yolun
ve Kızılırmak, Batısı: Osmancık-Sarpınkavak-Seki Köy yolu, Güneyi: Seki-Ağıroğlan ve
Kumbaba Köy yolu.
(B); Doğusu: Çorum-Amasya ve Çorum-Samsun il sınırına, Kuzeyi: Osmancık-KamilKuzhayat-Alibey köy yolundan Samsun il sınırına, Batısı: Osmancık-İnal- Kamil köy yolu,
Güneyi: Osmancık Samsun karayolu-Osmancık İnal köy yolu.
11- Sungurlu İlçesi; Doğusu: Sungurlu-Boğazkale kara yolu ve Sungurlu-Boğazkale
İlçe sınırı, Kuzeyi: Çorum –Ankara karayolu, Batısı: Çorum –Kırıkkale il sınırı, Güneyi:
Çorum-Yozgat il sınırı.
12- Uğurludağ İlçesi; Doğusu: Çorum Merkez –Uğurludağ ilçe sınırı, Kuzeyi: Gökçe
ağaç-Kızağılı-İğdeli köy yolu, Batısı: Çorum-Uğurludağ kara yolu, Güneyi: UğurludağAşılıarmut-Sazköy- köy yolu.
1- Merkez-Oğuzlar İlçesi; Doğusu: Asarçay ve Çalyayla Köyü’nden Kızılırmak’a inen
sırt, Kuzeyi: Karaburun-Soğucak-İbik-Kızılcapelit arasındaki sırtı takiben KızılcapelitOğuzlar-Asarçay köy yolu, Batısı: Karaburun-Salur Köyleri’nden Kızılırmak’a inen sırt,
Güneyi: Çalyayla-Kızılpınar-Acıpınar-Öksüzler-Çaltıcak-Hacıbey-Salur Köy yolu.
2- Osmancık İlçesi (A); Doğusu: Bakacak deresi, Kuzeyi: Aşağızeytin-Yukarızeytin
köy yolu, Batısı: Yiğit Mevkiinden Ayıyuvası Mevkiine, Oradan Kızılırmak’a inen sırt,
Güneyi: Yiğit Mevkii’nden Erikli Mevkii’ne, Oradan Bakacak Dere’ye giden sırt.
(B); Doğusu: Çorum-Osmancık yolu, Kuzeyi: Kumbaba köy yolu, Batısı: Kızılırmak,
Güneyi: Güvercinlik köy yolunu takiben dönek tepe.
(C); Doğusu: Dodurga Osmancık Yolu, Kuzeyi: Ağıroğlan-Fındıcak-Seki köy yolu,
Batısı: Seki-Akkaya köy yolu, Güneyi: Dodurga-Alpagut-Akkaya köy yolu.
3- Kargı İlçesi; Doğusu: Sarıyar Tepe’den Kızılırmak’a inen yol, Kuzeyi: Kızılırmak,
Batısı: Elmalı Dere’den Kızılırmak’a inen yol, Güneyi: Hüseyin Tepe’den, Sarıyar Tepe’ye
giden sırt ve yol.
4- Merkez, Laçin, Dodurga İlçeleri; Doğusu: Kırkdilim, Laçin, Dodurga karayolu,
Kuzeyi: Kızılırmak, Batısı: Çalyayla Köyü’nden Kızılırmak’a inen sırt, Güneyi: Çalyayla,
Çatak, Şeyhamza, Taşpınar, Feruz, Kırkdilim köy yolu.
Sahalar:
Çorum Kargı Koşdağ Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968
20-DENİZLİ:
1- Babadağ İlçesi; Doğusu: Babadağ-Sarayköy ilçe sınırından başlamak üzere DuacılıBekirler- kelleci yolu, Kuzeyi: Babadağ-Sarayköy ilçe sınırı, Batısı: Babadağ-Sarayköy ilçe
sınırından başlamak üzere Sarayköy Babadağ yolu, Güneyi: Babadağ – kelleci yolu.
2- Bozkurt İlçesi; Doğusu: Bozkurt-Çardak, Acıpayam ilçe sınırlarının kesişim
noktasından başlamak üzere, Bozkurt-Çardak ilçe sınırını takiben Soğut-İncelertekkesi köy
yoluna buradan da Soğut-İncelertekkesi köy yolunu takiben İncelertekkesi köyüne, Kuzeyi:
İncelertekkesi, İnceler Cumalı, Çambaşı, Sapaca Köyü yolunu takiben Bozkurt-Honaz ilçe
sınırına, Batısı: Çambaşı Sapaca Köy yolunun Bozkurt-Honaz ilçe sınırını kestiği noktadan
başlamak üzere, Bozkurt-Honaz ilçe sınırını takiben, Bozkurt, Honaz, Acıpayam ilçe
sınırlarının kesişim noktasına, Güneyi: Bozkurt-Honaz-Acıpayam ilçe sınırlarının kesişim
noktasından başlamak üzere, Bozkurt-Acıpayam ilçe sınırını takiben, Bozkurt, Çardak,
Acıpayam ilçe sınırlarının kesim noktasına.
3- Buldan İlçesi; Doğusu: Buldan-Sarıgöl Yolundan başlamak üzere Sarımahmutlu
Köyü, Kırandamı Köyü ve Aydınsuyu deresini takiple Denizli-Manisa İl sınırına, Kuzeyi:
Denizli-Manisa İl sınırı, Batısı: Denizli-Manisa İl sınırından başlamak üzere Ovacık yangın
gözetleme kulesi ve Kadıköy yolunu takiple Buldan Sarıgöl yoluna, Güneyi: Buldan-Sarıgöl
Yolu.
4- Sarayköy İlçesi; Doğusu: Sarayköy-Denizli yolundan başlamak üzere AltıntepeYeşilyayla Yolunun Denizli –Sarayköy İlçe sınırını kestiği noktaya, Kuzeyi: SarayköyDenizli yolu, Batısı: Sarayköy’den başlamak üzere Sarayköy Babadağ yolunu takiben
Sarayköy-Babadağ ilçe sınırına, Güneyi: Sarayköy-Babadağ yolundan başlamak üzere
Sarayköy-Babadağ ilçe sınırını ve Denizli –Sarayköy İlçe sınırını takiben Altıntepe
-Yeşilyayla Yolunu kestiği Noktaya.
5- Serinhisar İlçesi; Doğusu: Serinhisar’dan başlamak üzere Serinhisar-Denizli
Karayolu,
Kuzeyi: Serinhisar-Denizli Karayolu, Batısı: Serinhisar-Denizli Karayolundan başlamak
üzere Serinhisar –Tavas İlçe sınırı, Güneyi: Serinhisar –Tavas İlçe sınırından başlamak üzere
Aydoğdu -Serinhisar yolu.
6- Tavas İlçesi (A); Doğusu: Büyükkonak (Nikfer)-Ovacık-Kızılca-Aydoğdu yolu,
Kuzeyi: Aydoğdu köyünden başlamak üzere yolu takiben Tavas-Medet yoluna, Batısı:
Tavas-Medet yolunun Aydoğdu sapağından başlamak üzere Tavas medet yolunu takiben
Medet köyüne, Güneyi: Medet-Büyükkonak (Nikfer) yolu.
(B); Doğusu: Tavas –Kızılcabölük yolunun Pınarlık sapağından başlamak Üzere
Pınarlık- Karataş yolunu takiben Denizli-Tavas ilçe sınırına, Kuzeyi: Pınarlık- Karataş
yolunun Denizli-Tavas ilçe sınırını kestiği noktadan başlamak üzere Denizli-Tavas ilçe
sınırını ve Babadağ-Tavas ilçe sınırını takiben Aydın-Denizli il sınırına, Batısı: AydınDenizli il sınırının Babadağ-Tavas ilçe sınırını kestiği noktadan başlamak üzere AydınDenizli il sınırını takiben Seki köyüne, Güneyi: Seki köyünden başlamak üzere yolu takiben
Yahşiler-Karahisar-Kızılcabölük ile Tavas –Kızılcabölük yolunun Pınarlık sapağına kadar
olan alan.
Sahalar:
1- Denizli Çivril Akdağ Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968
2- Denizli Çardak Beylerli Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih
21-DİYARBAKIR:
1- Dicle-Hani-Lice İlçeleri; Doğusu: Lice –Kulp ilçe sınırlarının Lice-Kulp devlet
karayolunun kesiştiği noktadan başlayıp kuzeye doğru Diyarbakır –Bingöl İl sınırının
kesiştiği noktada son bulur, Kuzeyi: Lice –Kulp ilçe sınırlarının Diyarbakır –Bingöl İl
sınırının kesiştiği noktadan başlayarak batıya doğru Diyarbakır – Bigöl ve Elazığ il sınırlarını
devam ederek Ergani-Dicle ilçe sınırlarının Diyarbakır -Elazığ il sınırlarının kesiştiği
noktada son bulur, Batısı: Diyarbakır- Elazığ il sınırlarının Ergani-Dicle ilçe sınırlarının
kesiştiği noktadan başlayarak güneye doğru devam edip Ergani-Dicle ilçe sınırlarını devamla
Ergani-Dicle devlet karayolunun kesiştiği noktada son bulur, Güneyi: Ergani-Dicle ilçe
sınırlarının Ergani-Dicle devlet karayolunun kesiştiği noktada başlayıp doğuya doğru develet
karayolunu takiben Dicle-Hani-Lice ilçe merkezlerinden geçerek Lice –Kulp ilçe sınırlarının
devlet karayolu ile kesiştiği noktadan son bulur.
2- Kulp İlçesi; Doğusu: Kulp-Silvan ilçe sınırlarının Diyarbakır-Batman il sınırlarının
kesiştiği noktadan başlıyarak kuzeye doğru devam edip Diyarbakır –Batman ve Muş İl
sınırlarını takiben Diyarbakır –Muş devlet karayolunun Diyarbakır- Muş il sınırları ile
kesiştiği noktada son bulur. Kuzeyi: Diyarbakır –Muş devlet karayolunun Diyarbakır- Muş il
sınırları ile kesiştiği noktadan başlayıp batıya doğru devlet karayolunu takiben Kulp ilçe
kerkezinden geçerek Kulp-Lice ilçe sınırlarının kesiştiği noktada son bulur. Batısı: KulpLice ilçe sınırlarının devlet karayolu ile kesiştiği noktadan başlayıp,güneye doğru Kulp –Lice
ilçe sınırı devamla Kulp-Lice ve Silvan ilçe sınırlarının kesiştiği noktada son bulur, Güneyi:
Kulp-Lice ve Silvan ilçe sınırlarının kesiştiği noktadan başlayıp doğuya doğru Kulp-Silvan
ilçe sınırlarını takip ederek Diyarbakır-Batman il sınırlarının kesiştiği noktada son bulur.
3- Kocaköy-Hazro İlçeleri; Doğusu: Hazro-silvan ilçe sınırları ile Hazro ilçesi Ağartı
köy yolunun kesiştiği noktadan başlayıp kuzeye doğru takip ederek Hazro-Silvan ve Lice ilçe
sınırlarının kesiştiği noktadan son bulur. Kuzeyi: Hazro-Silvan ve Lice ilçelerinin sınırlarının
kesiştiği noktadan başlayıp batıya doğru Hazro- Lice ilçe sınırlarını devam ederek KöcaköyLice ilçe sınırlarını takiben Lice –Hani ve Kocaköy ilçe sınırlarının kesiştiği noktadan son
bulur. Batısı: Lice –Hani ve Kocaköy ilçe sınırlarının kesiştiği noktadan başlayıp güneye
doğru Kocaköy- Hani ilçe sınırlarını devam ederek Kocaköy-Hani ve Diyarbakır il merkez
sınırlarını takiben Kocaköy ilçesi sınırı ile Diyarbakır il merkez sınırlarının Diyarbakır-Bingöl
devlet karayolu ile kesiştiği noktada son bulur. Güneyi: Kocaköy ilçesi sınırı ile Diyarbakır il
merkez sınırlarının Diyarbakır-Bingöl devlet karayolu ile kesiştiği noktadan başlıyarak
doğuya doğru devam edip Hazro-Silvan ilçe sınırları takiben Hazro ilçesi Ağartı köy yolu ile
kesiştiği noktadan son bulur.
22-EDİRNE:
1- Merkez İlçesi; Doğusu: Edirne-Büyükdöllük asfalt yolu, Kuzeyi: BüyükdöllükDeğirmenyeni karayolu, Batısı: Edirne-Değirmenyeni karayolu, Güneyi: BüyükdöllükDeğirmenyeni yol kavşağı.
2- Keşan İlçesi; Doğusu: Kadıköyden Kadıgebren güneye doğru Edirne il sınırı,
Kuzeyi: Çamlıca asfaltı ile Kadıköy-Mahmutköy kanal yolunda başlayan Keşan İlçe sınırları
dahilinde kalan Korudağ mıntıkası, Batısı: Çamlıca-Gökçetepe asfalt yolu takiben Saroz
Körfezine kadar, Güneyi: Saroz Körfezi ile Edirne il sınırı.
3- Lalapaşa İlçesi; Doğusu: Kırklareli il sınırı, Kuzeyi: Türkiye-Bulgaristan Hududu,
Batısı: Tunca Nehri, Güneyi: Tunca nehrinden başlayarak Saksağan köyü-HüseyinpınarUzunbayır-Hamzabeyli-Çallıdere-Küçünlü-Hacılar-Kalkalsöğüt-Vaysal-HacıdanışmentSüleymandanışment -Ömeroba köy yolunu takiben Kırklareli İl sınırı.
4- Süloğlu İlçesi; Doğusu: Süloğlu–Taşlıseğmen Köyü asfalt yolu, Kuzeyi:
Taşlıseymen-Yağcılı köy yolu, Batısı: Yağcılı Köyünden Edirne–Süloğlu Karayolu Yağcılı
sapağına, Güneyi: Yağcılı Köy sapağından Geçkinli Köyü-Süloğlu ilçesine kadar.
1- Merkez İlçesi; Doğusu: Meriç Köprüsü, Kuzeyi: Meriç Nehri, Batısı: Yunanistan
sınırı, Güneyi: Meriç-Pazarkule Karayolu.
2- Enez İlçesi; Doğusu: Küçükevren-Gülçavuş-Sultaniçe-Saroz Körfezine kadar,
Kuzeyi: Yenice köyünden Küçükevren sapağına kadar, Batısı: Yenice köyünden, Saroz
Körfezine kadar, Güneyi: Saroz Körfezi.
3- Havsa İlçesi; Doğusu: Kırklareli il sınırı, Kuzeyi: Kırklareli il sınırı, Batısı:
Kırklareli Edirne il sınırını takiben otoban (D 100 Karayolu), Güneyi: Otoban (D 100
Karayolu).
4- Keşan İlçesi; Doğusu: Beyköy-Suluca-Barağı köy yolu, Kuzeyi: Keşan-Enez
karayolu, Batısı: Keşan Enez karayolundan Şabanmera-Koruklu-Danışment köy yolu,
Güneyi: Danişment-Erikli-Beyköy köy yolu.
5- Meriç İlçesi; Doğusu: Paşayenice yolunu takiben Uzunköprü-Meriç yol kavşağı,
Kuzeyi: Uzunköprü-Meriç Paşayenice yol kavşağından Meriç ilçesine kadar, Batısı: Meriç
İlçesinden Küçükaltıağaç yolunu takiben Küçükaltıağaç köyü, Güneyi: Küçükaltıağaç köy
yolunu takiben Yenicegörece, Saatağacı, Akıncılar, Paşayenice köy yolu.
6- Süloğlu İlçesi; Doğusu: Büyükgerdelli-Süloğlu İlçe yolu, Kuzeyi: Süloğlu İlçesi,
Batısı: Süloğlu-Küküler köy yolunu takiben Büyükgerdelli köy yolu sapağı, Güneyi:
Sapaktan itibaren Büyükgerdelli’ye giden yol.
7- Uzunköprü İlçesi (A); Doğusu: Hamidiye-Harmanlı köy yolundan DereköyMaksutlu yol sapağına, Maksutlu- Kadıgebren-Gazihalil Köy yolu, Kuzeyi: HamidiyeHarmanlı köy yolu, Batısı: Hamidiye’ den Uzunköprü-Keşan karayolu Alıç koyü sapağına,
Güneyi: Gazihalil-Alıç köy yolunu takiben Uzunköprü-Keşan karayolu.
(B); Doğusu: Uzunköprü-Eskiköy köy yolu, Kuzeyi: Eskiköy-Kiremitçisalih-Gemici
köy yolu, Batısı: Gemici-Çalıköy köy yolu sapağı, Güneyi: Gemici-Çalıköy sapağından
Çalıköy-Uzunköprü yolu.
(C); Doğusu: Kırcasalih-Sazlımalkoç köy yolu, Kuzeyi: Kırcasalih köyü, Batısı:
Kırcasalih –Yeniköyden Ergene Nehri, Güneyi: Ergene Nehri.
8- Lalapaşa İlçesi (Süloğlu Deresi Mekii); Doğusu: Ömeroba-Süleymandanişment
yolu, Kuzeyi: Ömeroba-Vaysal yolu, Batısı: Vaysal-Hacıdanişment yolu, Güneyi:
Hacıdanişment-Süleymandanişment yolu.
23-ELAZIĞ:
1- Merkez İlçesi; Doğusu: Kıraç köyünden, hoşköy, Beydoğmuş, Sarıbük, Beşoluk
Beydallı köyünden Keban baraj gölüne uzanan hat. Kuzeyi: Keban baraj gölü, kıyı şeridi
dahil. Batısı: Elazığ Merkezden başlayıp Pertek Karayolunu takiben Meşeli Köyüne kadar
uzanan yol. Güneyi: Elazığ Merkezden başlayan demiryolunu takiben Yurtbaşı Beldesine ve
oradan Keban Baraj Gölüne uzanan hat.
(B); Doğusu: Palu İlçe sınırı, Kuzeyi: Keban baraj gölü, kıyı şeridi dahil, Batısı: Keban
Baraj Gölünden başlayıp, İçme beldesinden Maden ilçe sınırına kadar uzanan hat, Güneyi:
Maden İlçe sınırı.
2- Ağın İlçesi; Doğusu: Keban baraj gölü. (iki yaka arasındaki göl alanı dahil saha),
Kuzeyi: Malatya il sınırı.(Aktepe-Hacılar Harmanı), Batısı: Malatya il sınırı. (Taşpınardan,
Çiğdem sırtı – Karagezdağı - Uzunmezar Ağın -Arapgir karayolu - Aktepe, Hacılar Harman
tepe, Kömürönü tepe) Güneyi: Keban ilçe sınırı. (Kızıldere, Sazdere, Gavurpınar,
Gedikharmanı hattı).
3- Alacakaya İlçesi; Doğusu: Palu ilçe sınırından başlayarak, Sularbaşı, Altınoluk
köyüne uzanan karayolu takiben il sınırına uzanan hat., Kuzeyi: Palu ve Maden ilçe
sınırını., Batısı: Maden ilçe sınırı., Güneyi: Diyarbakır il sınırı.
4- Arıcak İlçesi; Doğusu: Diyarbakır il
sınırı., Kuzeyi: Palu ilçe sınırı., Batısı:
Alacakaya ilçe sınırı, Güneyi: Alacakaya ilçe sınırından başlayıp, Erimli - Arıcak
karayolu, Arıcak Merkezden Erbağı Bozçavuş ve Göründü köylerine uzanan köyolunu
takiben il sınırına uzanan hat.
5- Baskil İlçesi (A); Doğusu: Elazığ Merkez ilçe sınırı., Kuzeyi: Elazığ Merkez ilçe
sınırı ile Keban ilçe sınırı., Batısı: Malatya il sınırı( Karakaya baraj gölü sınırı) kıyı
şeridi dahil., Güneyi: Baskil Elazığ Karayolunu takiben, Baskil – Aydınlar devlet karayolu,
Emirhan ve Işıklar köy yollarının uzandığı Karakaya Baraj Gölü sınırının uzanan hat.
(B); Doğusu: Düğüntepe, Karahilik Tepe, Meydancık köyü yerleşim yerini takiben,
Çıttık Tepe, Kuruziyaret Tepe, Kanıkıl Tepe, Gölgeli Taş Tepe, Yeşil Tepe, Betkan Tepe,
Bejikan Ziyareti Tepe, Kuzeyi: Krokizi deresinden karayolunu takiben Şahaplı, Nazaruşağı,
Ermiş Mahallesi, Molikan Mahallesi, Tavuklu Mahallesinden Düğüntepe’ye uzanan hat,
Batısı: Gelgeç tepesinin doğusundaki demiryolu hattından başlayarak hattı takip eden
Krokozi deresine kadar uzanan hat, Güneyi: Bejikan Ziyaret Tepe, Kırmızı Tepe, Gaz Tepe,
Gedihot Tepesinden demir yoluna uzanan hat.
6- Karakoçan İlçesi ; Doğusu: Bingöl il sınırı, Kuzeyi: Bingöl ve Tunceli il sınırı. Peri
Suyu kıyı şeridi dahil, Batısı: Tunceli İl sınırı, Güneyi: Tunceli il sınırından başlayarak
Kızılca,
Karapınar Köyüne giden karayolu ile Karakoçan Kığı karayolunu takiben
Çavuşoğlu, Kızılpınar, Yenikaya köy yolunu takiben il sınırına uzanan hat.
7- Keban İlçesi; Doğusu: Elazığ Merkez ilçe sınırı. ( Keban Baraj gölü kıyı şeridinden
başlayıp, Fatmalı, Aydınlar köylerini takiben, Elazığ Keban karayoluna uzanan hat), Kuzeyi:
Keban Baraj Gölü kıyı şeridi ile çevrili alan ve Ağın ilçe sınırı, Batısı: Ağın ilçe sınırı,
Güneyi: Elazığ-Keban, Keban-Ağın karayolu.
8- Kovancılar İlçesi; Doğusu: Bingöl il sınırı, Kuzeyi: Kovancılar-Palu karayolu ile
Elazığ –Tunceli karayolu, Batısı: Kovancılar-Palu karayolu ile Elazığ –Tunceli karayolu,
Güneyi: Palu ilçe sınırı.
9- Maden İlçesi; Doğusu: Palu -Alacakaya ilçe sınırları, Kuzeyi: Elazığ Merkez ilçe
sınırı, Batısı: Elazığ - Diyarbakır karayolunu takiben, Maden ilçe merkezi oradan MadenDiyarbakır demiryolunu takiben Diyarbakır il sınırına kadar uzanan demiryolu, Güneyi:
Diyarbakır il sınırı.
10- Palu İlçesi (A); Doğusu: Palu-Arıcak karayolu., Kuzeyi: Elazığ Palu karayolu,
Keban Baraj gölü kıyı şeridi dahil, Batısı: Keban Baraj gölü, kıyı şeridi dahil, Güneyi:
Keklikdere köyünden Akyürek köyüne uzanan hat ile Alacakaya ve Arıcak ilçe sınırı.
(B); Doğusu: Bingöl il sınırı, Kuzeyi: Kovancılar ilçe sınırı, Batısı: Kovancılar ilçe
sınırından başlayarak, Beyhan Beldesini takiben Güllüce köyüne uzanan yolu takiben Bingöl
İl sınırına uzanan hat, Güneyi: Bingöl il sınırı.
11- Sivrice İlçesi; Doğusu: Sivrice ilçe Merkezinden başlayıp, Alaattin köy yolunu
takiben Yukarı Çanakçı, Aşağı Çanakçı köyleri ile Hacılar ve Kayapınar köyüne uzanan hat,
Kuzeyi: Baskil ilçesi sınırından başlayıp, Yaruşağı, Tarlatepe, Gözeli, Kamışlık, Kavak,
Yedipınar Kürk köy yollarını takiben Elazığ Sivrice karayoluna oradan Sivrice ilçe Merkezine
uzanan karayolu, Batısı: Sivrice-Baskil ilçe sınırı ile Malatya il sınırı, Güneyi: Diyarbakır il
sınırı.
1- Baskil İlçesi-Kuluşağı Yaban Hayvanı Yerleştirme Sahası; Doğusu: Akdemir
karayolundan başlayarak Kızıluşağı köyüne uzanan köy yolu, Kuzeyi: Kuluşağı Köyü’nden
başlayıp Akdemir köyüne uzanan karayolu, Batısı: Yukarıkuluşağı köyünden başlayarak,
Gülhaç Mahallesi, Meşe Sırtı, Karataş Köyü’nü takiben, köy yoluna uzanan hat, Güneyi:
Kızıluşağı Köyü’nden başlayarak Karataş Köyü’ne uzanan köy yolu.
8- Merkez İlçesi-Beydoğmuş Yaban Hayvanı Yerleştirme Sahası; Doğusu: Keban
Baraj Gölü kıyı şeridi dahil, Kuzeyi: Keban Baraj Gölü kıyı şeridi dahil, Batısı: Hoş
Köyünden itibaren Beydoğmuş, sarıbük, Beşoluk, Beydallı Köyüne uzanan köy yolu,
Güneyi: Kıraç Köyünden Hoş Köyüne uzanan köy Yolu.
24-ERZİNCAN:
1- Merkez İlçesi; Doğusu: Üzümlü ve Çayırlı ilçe sınırı, Kuzeyi: Gümüşhane il sınırı,
Batısı: Erzincan Sivas (D 100) Kara yolunun Yalnızbağ ayrımından itibaren Erzincan
Gümüşhane karayolu, Güneyi: Erzurum Erzincan Sivas (D 100) Kara yolu.
2- Üzümlü İlçesi; Doğusu: Erzincan Erzurum (D 100) Kara yolundan Pelitli köyü
ayrımını mütakiben Pelitli, Çamlıca, Çayıryazı, Büyükköy,Esenyurt köylerine ulaşım
sağlayan yol (Tercan ilçe sınırına kadar) ve Tercan, Çayırlı ilçe sınırları, Kuzeyi:
Çayırlı ilçe sınırı, Batısı: Erzincan Erzurum (D 100) Kara yolundan Kararakaya
Pişkidağ, Göller, Hasanağa, Küçükkarakaya, Ahmetağa Köyleri’ne ulaşım sağlayan
yol (Çayırlı ilçe sınırına kadar), Güneyi: Erzincan-Erzurum(D 100) karayolu.
3- Çayırlı İlçesi; Doğusu: Karasu Nehri, Tercan ilçe ve Erzurum il sınırı, Kuzeyi:
Otlukbeli İlçe sınırı, Batısı: Oğultaşı köyünden, Gelinpınar köyüne ulaşım sağlayan
yol Çayırlı ilçe merkezine kadar mütakiben Çayırlı ilçe merkezinden Harmantepe,
Sırataş, Bozağa, Bölükova köylerine ulaşım sağlayan yol Otlukbeli İlçe sınırına
kadar, Güneyi: Tercan ilçe sınırı ve Erzincan Erzurum (D 100) Kara yolundan
Karahüseyin Ortaköy, Tosunlar, Oğultaşı Köyüne kadar olan köy yolu.
4- Tercan İlçesi; Doğusu: Erzurum il sınırı, Kuzeyi: Erzincan Erzurum (D 100)
Kara yolu, Batısı: Erzincan Erzurum (D 100) Kara yolu, Güneyi: Tunceli ve Bingöl il
sınırları.
5- Otlukbeli İlçesi; Doğusu: Erzurum İl sınırı, Kuzeyi: Bayburt il sınırı, Batısı:
Çayırlı ilçesi ile Otlukbeli ilçesi arasında ulaşım sağlayan karayolunun ilçe sınırından
Yeniköy’e kadar kalan kısmını müteakiben Ördekhacı köy yolu Bayburt sınırına
kadar, Güneyi: Çayırlı ilçe sınırı.
6- Refahiye İlçesi (A); Doğusu: Erzincan Sivas karayolu ve Refahiye – İliç
Karayolu, Kuzeyi: Erzincan Sivas karayolu, Batısı: Sivas il sınırı, Güneyi: İliç ilçe
sınırı.
(B); Doğusu: Gümüşhane il sınırı ve Erzincan Merkez ilçe sınırı, Kuzeyi:
Giresun il sınırı, Batısı: Sivas il sınırı, Güneyi: Sivas il sınırından Yukarı Yeniköy,
Damlaca, Çatalçam, Çukuryazı, Ekecik köy yolunu müteakiben, Refahiye Erzincan
karayolu ve Erzincan Merkez ilçe sınırı.
7- Kemah İlçesi; Doğusu: Erzincan Merkez İlçe sınırı, Kuzeyi: Erzincan Merkez
İlçe sınırı ve Refahiye İlçe sınırı, Batısı: Refahiye ilçe sınırından Refahiye–KemahKarayolunu takiben İlçe Merkezi ve devamında Tan ve Kemeryaka Köyü’ne ulaşım
sağlayan yol Tunceli sınırına kadar, Güneyi: Tunceli il sınırı.
8- Kemaliye İlçesi; Doğusu: Keban barajı gölü, Kuzeyi: Fırat nehri ve
devamında Keban barajı gölü, Batısı: Sivas İli il Sınırı, Güneyi: Sivas - Malatya –
Elazığ İl Sınırı.
9- İliç İlçesi; Doğusu: Sivas sınırından Kozluca, Tabanlı, Akçayazı, köyleri yolu
devamında Kuruçay İliç arası Karayolu ve İliç ilçe merkezinden Sabırlı – Kabataş
köylerine ulaşım sağlayan yol Kemaliye ilçe sınırına kadar, Kuzeyi: Sivas İl sınırı,
Batısı: Sivas İl sınırı, Güneyi: Kemaliye ilçe sınırı.
25-ERZURUM
1- Merkez İlçesi (A) Palandöken; Doğusu: Erzurum- Tekman asfalt karayolu, Batısı:
Erzurum-Çat asfalt karayolu, Kuzeyi: Erzurum-Çat asfalt karayolu, Güneyi: Tekman ve Çat
ilçesi sınırları.
(B) Aziziye (Ilıca) İlçesi; Doğusu: Erzurum-İspir asfalt karayolu, Batısı: Aşkale İlçe
sınırı, Kuzeyi: Ovacık-Karakale-Kapılı-Yukarı Canören- Çavdarlı – Kapıkale arasındaki
stabilize yol, Güneyi: Başçakmak köyünden Erzurum-Aşkale asfalt karayolu.
2- Aşkale İlçesi (A); Doğusu: Erzurum-Aşkale-Trabzon asfalt karayolu, Kuzeyi:
Erzincan-Bayburt il sınırı, Batısı: Erzincan İl sınırı, Güneyi: İl sınırından Erzurum-ErzincanAnkara demiryolu.
(B); Doğusu: Güneyçam Köyünden Saptıran Köyüne giden toprak yol, Batısı: Erzincan
İl Sınırı (Şamlı Tepe, Cencinin Sırtı, Kürün Gediği ve Kürünlüdağ), Kuzeyi: ErzurumErzincan-Ankara Devlet Demiryolu, Güneyi: Karasu Köyünden Erzincan İl Sınırını takiben
Kürünlüdağ, Çakrak Tepe, Çobançayır Tepe, Kılıçkaya Tepe, Meryem Dağı, Göller Tepe,
Akpınar Sırtı, Gürkaynak Köyü ve bu köyden Güneyçam Köyüne giden stabilize köy yolu.
3- Hınıs İlçesi; Doğusu: Hınıs-Tekman-Erzurum-Muş-Varto asfalt karayolu, Kuzeyi:
Tekman İlçe Sınırı, Batısı: Muş İl Sınırı, Güneyi: Muş İl sınırı.
4- Horasan İlçesi; Doğusu: Horasan-Aşağı Horun-Karaurgan- Şenkaya arsındaki asfalt
yol, Kuzeyi: Narman İlçe sınırı - Kars İl sınırı, Batısı: Köprüköy İlçe sınırı, Güneyi: Horasan
–Erzurum demiryolu.
5- İspir İlçesi; Doğusu: Tortum İlçe sınırı, Uzunkaynak – Çataldere – Araköy –
Demirbilek -Numanpaşa arasındaki asfalt karayolu ile Çakmaklı – Aksu – Yıldıztepe Yedigöl Köylerini kapsayan İspir YHGS batı sınırı, Kuzeyi: Rize il sınırı, Batısı: Yaylacık
yaylası –Yaylacık – Yağlı – Akpınar – Cankurtaran – Demirkaya - İspir karayolu ile İspir –
Yedigöze – Düzköy- Moryayla - Ulutaş – Rize arsındaki karayayolu, Güneyi: Merkez
Aziziye İlçe sınırı.
6- Karaçoban İlçesi; Doğusu: Karaçoban- Karayazı asfalt karayolu ve Karagazi İlçe
sınırı, Kuzeyi: Karayazı İlçe Sınırı, Batısı: Hınıs İlçe Sınırı, Güneyi: Karaçoban Hınıs
Karayolu.
7- Karayazı İlçesi; Doğusu: Ağrı İl Sınırı, Kuzeyi: Horasan ve Köprüköy İlçe sınırı,
Batısı: Tekman İlçe Sınırı, Güneyi: Tekman-Karayazı-Ağrı (Tutak) arasındaki asfalt
karayolu, İl sınırı.
8- Köprüköy İlçesi; Doğusu: Horasan ve Karayazı İlçe sınırları, Kuzeyi: KöprüköyHorasan arasındaki asfalt karayolu, Batısı: Köprüköy – Karayazı arasındaki asfalt karayolu,
Güneyi: Karayazı ilçe sınırı.
9- Narman İlçesi; Doğusu: Narman-Pasinler-Erzurum asfalt karayolu, Kuzeyi: NarmanTortum-Erzurum asfalt karayolu, Batısı: Tortum İlçe Sınırı, Güneyi: Pasinler ilçe sınırı.
10- Oltu İlçesi; Doğusu: Olur-Oltu-Tortum asfalt karayolu, Kuzeyi: Olur İlçe sınırı ve
Artvin İl sınırı, Batısı: Uzundere İlçe sınırı, Güneyi: Olur-Oltu-Tortum asfalt karayolu.
11- Olur İlçesi; Doğusu: Olur-Olgun-Süngübayır-Güngöründü-Karakoçlar-Oğuzkent ve
Oğuzkent Yaylası arasındaki stabilize köy yolundan il sınırı, Kuzeyi: Artvin İl Sınırı, Batısı:
Artvin İl Sınırı, Güneyi: Olur-Eğlek-Beşkaya-Çataksu-Kopar Mezrası arasındaki stabilize
yol.
12- Pasinler İlçesi; Doğusu: Köprüköy İlçe Sınırı, Kuzeyi: Narman ve Tortum İlçe
Sınırları, Batısı: Pasinler-Aşıtlar-Büyük Dere-Kotandüzü-Çalıyazı-Başören-Başören Yaylası
arasındaki stabilize yol, Güneyi: Erzurum-Pasinler-Köprüköy asfalt karayolu.
Pazaryolu İlçesi; Doğusu: İspir İlçe sınırı, Kuzeyi: Rize il sınırı, Batısı: Bayburt il
sınırı, Güneyi: Bayburt-Pazaryolu-İspir asfalt karayolu.
13- Şenkaya İlçesi; Doğusu: Akşar-Şenkaya arasındaki asfalt karayolunu takiben
Şenkaya-Kürkçü-Aktaş-Şenpınar-Göreşken-Gaziler-Karaurgan arasındaki stabilize yol,
Kuzeyi: Oltu-Akşar-Göle asfalt karayolu, Batısı: Oltu İlçe Sınırı, Güneyi: Kars İl Sınırı.
14- Tekman İlçesi; Doğusu: Tekman-Mescitli-Kalaycı-Koçyayla-arasındaki stabilize
yol ve Hınıs İlçe sınırı, Kuzeyi: Tekman- Bingöl asfalt karayolu, Batısı: Bingöl İl sınırı,
Güneyi: Hınıs İlçe sınırı ve Bingöl İl sınırı.
15- Tortum İlçesi; Doğusu: Oltu ve Narman İlçe Sınırları, Kuzeyi: Uzundere İlçe
Sınırı, Batısı: Erzurum-Tortum-Uzundere arasındaki asfalt karayolu, Güneyi: ErzurumMerkez ile Pasinler İlçe Sınırları.
16- Uzundere İlçesi; Doğusu: Oltu İlçe Sınırı, Kuzeyi: Artvin il sınırı, Batısı: ErzurumUzundere-Artvin asfalt karayolu, Güneyi: Altınçanak Köyü-Kirazlı Köyü-Aliymic Mezrası
arasındaki stabilize yol.
Sahalar:
1- Çat Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi
Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.)
2- Oltu Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi
3- İspir Vercenik Dağı Yaban Hayatı Gelitirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968
26-ESKİŞEHİR:
1- Merkez İlçesi; Doğusu: Alpu ilçe sınırı, Kuzeyi: Eskişehir-Alpu karayolu,
Batısı:
SarıkavakKaratepe-İmişehir-Yörükkaracaören
yolu,
Güneyi:
Yörükkaracaören-Kıraçköyü yolunu takiple Eskişehir-Alpu karayolu.
2- Alpu İlçesi; Doğusu; Çatacık YHGS sınırını takiple Beylikova sınırı, Kuzeyi: Ankara
il sınırı, Batısı: Ankara İl sınırından Gökçekaya-Başören-Söğütçük yolu, Güneyi: SöğütcükÖzdenk-Büğdüz-Bozan-Çardakbaşı-Eskişehir/Ankara tren yolunu takiple Beylikova sınırı.
3- Beylikova İlçesi; Doğusu: Mihalıççık İlçe sınırı, Kuzeyi: Çatacık YHGS sınırı,
Batısı: Alpu ilçe sınırı, Güneyi: Eskişehir-Ankara tren yolu.
4- Çifteler İlçesi (A); Doğusu: Sivrihisar ilçe sınırı, Kuzeyi: Çifteler AbbashalimpaşaYıldızören-Zafethamit yolunun Sivrihisar İlçe Sınırını kestiği nokta, Batısı: Çifteler BelpınarAfyon yolunun Afyon İl Sınırını kestiği nokta, Güneyi: Afyonkarahisar il sınırı.
5- Günyüzü İlçesi; Doğusu: Yazır-Günyüzü-Bedil-Gümüşkonak-Kayakent yolu,
Kuzeyi: Hamamkarahisar-Yazır-Günyüzü yolu, Batısı: Sivrihisar İlçe sınırı, Güneyi:
Sivrihisar İlçe Sınırından Kuzören-Kayakent yolu.
6- Han İlçesi; Doğusu: Han- Gökçeyayla yolunu takiple Afyonkarahisar İl sınırı,
Kuzeyi: Han-Ağlarca-Kayı-Yazılıkaya yolunu takiple Seyitgazi İlçe sınırı, Batısı: Seyitgazi
İlçe sınırı, Güneyi: Afyonkarahisar İl sınırı.
7- İnönü İlçesi; Doğusu: İnönü Kütahya yolu, Kuzeyi: Bilecik İl sınırı, Batısı: Bilecik İl
sınırı, Güneyi: Kütahya İl sınırı.
8- Mahmudiye İlçesi; Doğusu: Beylikova Sivrihisar İlçe sınırları, Kuzeyi: Alpu İlçe
sınırı, Batısı: Eskişehir Merkez İlçe sınırı, Güneyi: Eskişehir- Ankara anayolu.
9- Mihalgazi İlçesi; Doğusu: Sarıcakaya İlçe sınırı, Kuzeyi: Bilecik İl sınırından,
Karaoğlan, Mihalgazi, Sarıcakaya yoluna takiple Sarıcakaya İlçe sınırı, Batısı: Bilecik İl
sınırı, Güneyi: Eskişehir Merkez İlçe sınırı.
10- Mihalıççık İlçesi; Doğusu: Ankara il sınırı, Kuzeyi: Beylikova ilçe sınırından KayıMihalıçcık-Güreş-Kavak-Bahtiyar-Sekiören yolunu takiple Ankara İl sınırı, Batısı: Beylikova
ilçe sınırı, Güneyi: Sivrihisar ilçe sınırı.
11- Sarıcakaya İlçesi; Doğusu: Bolu İl sınırından Beyyayla –Sarıcakaya yolu,
Mihalgazi İlçe sınırı, Kuzeyi: Bilecik-Bolu il sınırı, Batısı: Mihalgazi İlçe sınırı, Güneyi:
Mihalgazi İlçe sınırından Sarıcakaya.
12- Sivrihisar İlçesi (A); Doğusu: Eskişehir–Sivrihisar yolundan, Sarıkavak-İbikseydiKarkın-Dumluca yolunu takiple, Beylikova İlçe sınırı. Kuzeyi: Beylikova İlçe sınırı, Batısı:
Mahmudiye İlçe sınırı, Güneyi: Eskişehir-Sivrihisar Karayolu.
(B); Doğusu: Günyüzü İlçe sınırı, Kuzeyi: Hamamkarahisar – Koçaş- AlanyuvaTekören –Sivrihisar yolu, Batısı: Sivrihisar-Ballıhisar- Ertuğrul yolu, Güneyi: ErtuğrulKaracaören yolunu takiple, Günyüzü İlçe sınırı.
Sahalar:
1- Eskişehir Mihallıçık Çatacık Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih
2- Eskişehir Sivrihisar Balıkdamı Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih
27-GAZİANTEP:
1- Nizip-Karkamış İlçeleri; Doğusu: Karkamış İlçesi, Erenyolu, Yosunlu, Kepirler,
İntepe, Günaltı Köylerinin batısı ile Birecik Karayolu, Kuzeyi: Birecik karayolundan Nizip
karayolunun güneyi, Batısı: Nizip Karayolu ile Mercanlı, Gevence, Yolağzı, Subağı köyleri
ile Karkamış karayolunun doğusu, Güneyi: Suriye sınırı.
2- Nurdağı-İslahiye-Şehitkamil İlçeleri: Doğusu: Karaçoban, Yeniceli, Sarıkaya
köylerinin batısı, Kuzeyi: Sarıkaya, Terken, Ataköy ve Sakçagözü Köyleri, Batıs: Çubuk,
Bayraktepe, Karşıyaka, Katrancı, Durmuşlar, Hamidiye Köy, Ataköy, Sakçagözü Köyleri,
Güneyi: Alaca, Çubuk, Karacaören köyleri.
3- Şehitkamil Merkez İlçesi: Doğusu: Şehitkamil, Yukarıbeylerbeyi, Bedir Köy,
Büyükkarakuyu, Güngörge, Yavuzeli İlçesi Merkez, Kuzeyi: Yavuzeli İlçesi Merkez,
Karayusuflu, Koçlu, Tekirsin, Akçaburç, İncesu Köylerinin doğusu, Batısı: İncesu, Aktoprak,
Sam, Şehitkamil İlçesinin doğusu, Güneyi: Şehitkamil İlçesi
Islahiye-Hınzırlı Örnek Avlağı; Doğusu: Kozluk deresinden Aftungediği’ne, buradan
Köklü Köyü’nden geçen Karalar Deresinden Şahinlik Tepesine giden sırtı takiben Şahinlik
Tepesi’ne Yağızlar köy yolu ve Yağızlar Deresine takiben Kayabaşı köy yolu ve Hasanlök
Köyünden geçen Deliçay'a dayanır, Batısı: Deliçay Dere’ye inen Kuru Dere üzerindeki sırtı
takiben 1839 rakımlı Tepe, buradan Keldüz Tepesi’ne, Yellibel Tepe 1899 rakımlı, Kanlıdede
Tepesi Kirman Kayası 2016 rakımlı, Harsu Tepe ve Kabaklı Deresine iner, Kuzeyi: Kabaklı
Deresinden Kokarca Deresine buradan sırtı takiben Çal Tepesine burada 1850 rakımlı Çakır
Tepesine buradan da 2085 rakımlı Yağlıpınar Tepesine Karalar Deresine inen sırtı takiben
Çerleme Tepesine buradan Sarımsaklı Sırtı takiben Kozluk deresine, Güneyi: Deliçay Deresi.
1- Kalecik Yaban Hayvanı (Kınalı Keklik) Yerleştirme Sahası; Doğusu: Kartalyücesi
Tepesi’nden, Topaktaş Tepesi, buradan Kavkırdın Deresi’ne, Batısı: Hamidiye – Kuzoluk,
Kırkpınar Köyü yolu, Kuzeyi: Kavkırdın Deresi, Güneyi: Araptepe, sırtı takiben
Kartalyücesi Tepesi’ne.
2- Karagöl Yaban Hayvanı (Geyik-Ceylan) Yerleştirme Sahası; Doğusu: Bakırcan
Deresi, Tuzdökülen Tepe, buradan sırtı takiben Kilis İşletme Şefliği sınırı, Nacardüzü Tepesi
buradan Tekesivri Tepesi, Kuzeyi: Kırkpınar-Çınarlıdere-Veysel Tepesi-Kocahöcük Tepesi,
Batısı: Kırkpınar Sırtı-Kurtluyurt Deresi-Umlupınar Deresi, Güneyi: İstihkam Tepelerini
takiben 1032 rakımlı Tepe, buradan sırtı takiben Domuz Tepesi, buradan Tekesivrisi Tepesi.
Sahalar:
Tahtaköprü Baraj Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968
28-GİRESUN:
Şebinkarahisar İlçesi; Doğusu: Şebinkarahisar-Alucra ilçe sınırı, Şebinkarahisar–
Çamoluk ilçe sınırı, Kuzeyi: Şebinkarahisar-Alucra Devlet Karayolu (D040) ŞebinkarahisarSuşehri Devlet Karayolu, Batısı: Şebinkarahisar–Suşehri Devlet Karayoluna kadar olan Sivas
İl sınırı, Güneyi: Sivas İl sınırı.
Lapa-Çaldağı Örnek Avlağı: Doğusu: Karaali Köyü, Erimez Deresi, Keçiovası Tepesi,
Ayı Tepesi Ovası, Kiraz Tepesi, Batısı: Kapıkayası Tepesi, Hüseyintarla Mevki, Kertil Mah,
Çimşir Malı, Çığdibi Mah, Keçilik Mah, Tasalan Deresi, Kuzeyi: Deregözü Mah, Şalgamdı
Tepesi, Elmatepe Mah, Güneyi: Tasalan Tepesi, Gürgenli Boğazı, Göktaş Tepesi.
1- Keşap İlçesi; Doğusu: Hisarüstü Köyü, Kuzeyi: Giresun-Trabzon karayolu, Batısı:
Yolağzı Köyü, Güneyi: Yolbaşı Köyü.
2- Tirebolu İlçesi; Doğusu: Halaçlı Aslancık Köyü (Aslancık köy yolu), Kuzeyi:
Halaçlı Köyü, Güneyi: Aslancık Köyü, Batısı: Fatih köyü-Şirinköy.
3- Bulancak İlçesi; Doğusu: Kozluk Mah., Kuzeyi: Kurban tepe-Dikmendağı tepesiSakallı Mahalle, Güneyi: Döşemebaşı Tepe-Bıyıkkıran T.-Melikli Mah.-Saracık T., Batısı:
Çotak Mah.
4- Merkez İlçesi; Doğusu: Çandırçalış köyü, Kuzeyi: Camili Köyü, Batısı:
Şebinkarahisar İlçesi karayolu (eski yol), Güneyi: İndibi Mahallesi.
29-GÜMÜŞHANE:
1- Merkez İlçe (A); Doğusu: Gümüşhane-Bayburt İl Sınırı, Kuzeyi: GümüşhaneTrabzon İl Sınırı, Batısı: Gümüşhane Merkez İlçe-Torul İlçe Sınırı Gümüşhane-Trabzon
Karayolu, Gümüşhane-Köse Karayolu, Güneyi: Gümüşhane Merkez İlçe-Köse İlçe Sınırı.
(B); Doğusu: Fosliye Deresi, Kuzeyi: Ayabakan T.(2191) Devam Eden Sırtın Kotil
Deresini kestiği yer, Batısı: Kotil Deresi, Güneyi: 1305 Rakımlı Tepe, Semercik Tepe (1679)
Ayvastı Tepe (1867).
2- Kelkit İlçesi; Doğusu: Erzincan-Kelkit Karayolu, Kuzeyi: Kelkit- Şiran Karayolu,
Batısı: Kelkit-Şiran İlçe Sınırı, Güneyi: Gümüşhane-Erzincan İl Sınırı.
3- Köse İlçesi; Doğusu: Köse – Kelkit Karayolu, Kuzeyi: Köse – Merkez İlçe Sınırı,
Batısı: Köse – Kelkit İlçe Sınırı, Güneyi: Köse – Kelkit Karayolu.
4- Kürtün İlçesi; Doğusu: Kürtün-Torul İlçe Sınırı, Kuzeyi: Gümüşhane-KürtünGiresun Karayolu, Batısı: Gümüşhane-Giresun İl Sınırı, Güneyi: Gümüşhane-Giresun İl
Sınırı.
Merkez İlçe; Doğusu: Arsabaşı T. (Şişmanların T.) (2027) Kuştuktaşı Mevkii 1998 R.
Tepe, Kuzeyi: Milindağı 2006 R. Tepe 2111 R. Tepe Kurnaba T.(2104), Batısı: 1978 R. Tepe
1994 R. Tepe Kuşakkaya T. (1952) 1692 R. Tepe, Güneyi: Uçurum T.(1643) Gurbet Yatağı
T.(1870) Arsa Mah. Arsabaşı T.(2027).
Olduğu Sahalar:
Şiran-Kuluca Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı
30-HAKKARİ:
1- Yüksekova İlçesi; Doğusu: Yüksekova İlçesi, Karlı Köyü, Topağaç Köyü il yolu
hattı, Güneyi: Topağaç Köyü, Gürkavak Köyü, Dağlıca Köyü il yolu hattını takip eden
Sanatyapısız yolun Yüksekova İlçe Sının ile birleştiği hat, Batısı: Yüksekova İlçe Sınırı,
Kuzeyi: Yüksekova İlçe Sınırından Büyükçiftlik Köyü, Suüstü Köyü yol hattından itibaren
Yüsekova İlçesi ile Karlı Köyü İl Yolu hattının birleştiği yer.
2- Şemdinli İlçesi; Doğusu: Şemdinli İlçesinden Gelişan Köyü İl yolu ve takip eden
Ham yolun İran Sınırı ile birleştiği hat, Güneyi: İran Sınırını takip eden Irak Sınırı, Batısı:
Irak Sınırı Kuzeyi: Irak sınırından Şemdinli İlçesinden gelen Gelişen Köyü İl Yolunun
birleştiği hat.
3- Çukurca İlçesi; Doğusu: Hakkarİ-Çukurca İl Yolu, Güneyi: Irak Sınırı ile HakkariÇukurca İl Yolunun yakınlaştığı hat, Batısı: Hakkari İl Sınırı, Kuzeyi: Çukurca İlçe Sının ile
Hakkari-Çukurca İl Yolunun kesiştiği hat.
31-HATAY:
1- Kırıkhan İlçesi; Doğusu: Suriye sınırı, Kuzeyi: Hassa ilçe sınırı, Batısı: MazmanlıKaletepe-Camızkışlası-Yalangoz-İncirlik-Kamberlikaya-Başpınar köy yolları, Güneyi:
Başpınar-Sucu köy yollarını takiben Suriye sınırı.
2- İskenderun İlçesi; Doğusu: Belen ilçe sınırı, Kuzeyi: Müftüler-Nergizlik-KışlaArapdersi-Pirinçlik köy yolu, Batısı: Pirinçlik-Helvalı-Y.Kepirce-Derekuyu köy yolu,
Güneyi: Derekuyu-Çerçikaya köy yolunun ilçe sınırını kestiği yer.
3- Reyhanlı İlçesi; Doğusu: Antakya-Reyhanlı karayolu, Beşaslan köy yolu takiben
Suriye sınırı, Kuzeyi: Demirköprüden başlayarak Antakya-Reyhanlı karayolu, Beşaslan
köyüne kadar, Batısı: Asi Nehri, Güneyi: Suriye sınırı.
4- Antakya İlçesi; Doğusu: Antakya-Reyhanlı karayolu ile Antakya-Altınözü yolu
kavşağından başlayarak Altınözü karayolu-Kamberli-Kozkalesi köy yolu, Kuzeyi: AntakyaAltınözü karayolu ile Antakya-Reyhanlı karayolu kavşağından karayolunu takiben
Antakya’ya kadar, Batısı: Antakya’dan Antakya-Yayladağı yolu-Harbiye-Sofular köy yolu
kavşağına kadar, Güneyi: Antakya-Yayladağı karayolu- Sofular- Kozkalesi köy yolu.
Sahalar:
1-Altınözü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi
2-İskenderun-Arsuz Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (05.10.2006 tarih ve 26310
32-ISPARTA:
Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı
Sahalar:
1- Sütcüler İlçesi-Yazılıkaya; Doğusu: Kovada Milli Parkı sınırı, Karadiken köyü,
Müezzinler köyünü takiple Yazılı Kanyon Tabiat Parkı Sınırını kestiği yer, Kuzeyi:
Keçikayası tepe, Kapıkaya tepe ve Gürlevik deresi ile Ayvalı eşik deresinin Kovada Gölü
milli Parkı sınırını kestiği yer, Batısı: Burdur il sınırı, Güneyi: Şehler Köyü’nü takiple
Selinler ve Kargıcak Mahaleleri.
2- Sütcüler İlçesi; Doğusu: İbişler- Kesme- çukurca yolunun Antalya il sınırını kestiği
yer, Kuzeyi: Sipahiler yolundan Kuzca-Kasımlar-İbişler Köyü yolu, Batısı: Eğirdir ilçe sınırı,
Güneyi: Karadiken – Çobanisa-Beydili yolunun Eğirdir İlçe sınırını kestiği yerden devamla
Antalya İl sınırı.
3- Atabey İlçesi; Doğusu: Atabey ilçe merkezinden başlayarak, Harmanören asfalt
kaplama yolunun Isparta merkez ilçe sınırını kestiği yer, Kuzeyi: Atabey- Gönen İl yolunun
Gönen İlçe sınırını kestiği yer, Batısı: Gönen ilçe sınırı, Güneyi: Isparta Merkez İlçe sınırı.
4- Gönen İlçesi; Doğusu: Isparta-Keçiborlu devlet yolunun Isparta merkez ilçe sınırını
kestiği yer, Kuzeyi: Isparta- Keçiborlu- Dinar Devlet yolu, Batısı: Keçiborlu İlçe sınırı,
Güneyi: Burdur İl sınırı-Isparta Merkez İlçe sınırı.
5- Aksu İlçesi; Doğusu: Konya İl sınırı-Yenişarbademli İlçe sınırı, Kuzeyi: Yakaköy
merkezinden başlayan asfalt kaplama yolunun Yenişarbademli ilçe sınırını kestiği yer ile
Yakaköy merkezinden devamla Yakaafşar asfalt kaplama yolu, Batısı: Yakaköy merkezinden
başlayan asfalt kaplama yolu takiple ham yolla devam eden Karacahisar-Yanık-asfalt kaplama
yolunun Sütçüler İlçe sınırını kestiği yer, Güneyi: Sütçüler ilçe sınırı.
6- Eğirdir İlçesi; Doğusu: Aksu İlçe sınırı- Sütçüler İlçe sınırı, Kuzeyi: EğirdirAğılköy-yılanlı devlet kara yolunun Aksu ilçe sınırını kestiği yer ve Aksu ilçe sınırı, Batısı:
Isparta –Eğirdir- Sütçüler yolundan devamla milli park, Güneyi: Sütçüler İlçe sınırından
devamla milli park.
7- Gelendost İlçesi; Doğusu: Ş.karaağaç İlçe sınırı, Kuzeyi: Gelendost-Konya devlet
kara yolunun kestiği yerden takiple Balcı asfalt kaplama yolunun Ş.karaağaç İlçe sınırını
kestiği yer, Batısı: Gelendost-Konya devlet kara yolunun Eğirdir İlçe sınırını kestiği yerden
başlayarak, Esinyurt, Hacılar, Bağıllı devlet yolu, Güneyi: Eğirdir İlçe sınırı.
8- Ş.Karaağaç İlçesi; Doğusu: Konya İl sınırı, Kuzeyi: Konya il sınırı- Yalvaç ilçe
sınırının Konya Devlet kara yolunu kestiği yer, Batısı: Yalvaç İlçe sınırı- Konya Devlet Yolu,
Güneyi: Ş.karaağaç- Konya Devlet Yolu.
9- Yalvac İlçesi; Doğusu: Konya İl sınırı, Kuzeyi: Afyonkarahisar-Konya İl sınırı,
Batısı: Yalvaç İlçe Merkezinden başlayarak Sücüllü-Bağlarbaşı, Çamharman, Yarıkkaya
asfalt kaplama yolu ile Yalvaç_Ş.karaağaç devlet yolunu Ş.karaağaç ilçe sınırını kestiği yer,
Güneyi: Ş.karaağaç ilçe sınırı.
10- Uluborlu İlçesi; Doğusu: Senirkent ilçe sınırı, Kuzeyi: Afyonkarahisar il sınırı,
Batısı: Keçiborlu İlçe sınırı, Güneyi: Senirkent- Uluborlu-Isparta Devlet Yolu.
11- Senirkent İlçesi; Doğusu: Senirkent-Yalvaç Devlet yolunun Garip-Akkeçili il
yolunu kestiği yerden başlayarak Afyonkarahisar İl sınırını kestiği yer, Kuzeyi:
Afyonkarahisar il sınırı, Batısı: Uluborlu İlçe sınırı, Güneyi: Senirkent- Yalvaç Devlet yolu.
12- Keciborlu İlçesi; Doğusu: Gönen İlçe sınırı, Kuzeyi: Afyonkarahisar il SınırıUluborlu ilçe sınırı, Batısı: Isparta-Keçiborlu- Dinar devlet yolu, Güneyi: Isparta-Keçiborluİncesu Devlet yolu Gönen İlçe sınırı.
Aksu Örnek Avlağı; Doğusu: Tavşancılı tepe, Kurtca tepe, Yellibel tepe, Şimşirli tepe,
Kuzeyi: Aksu Yenişarbademli karayolu, Batısı: Ürkmez tepe, Molla tepe, Çal tepe, Topaç
tepe, Güneyi: Elmaağacı tepe, Ağasar tepe, Çatalçam tepe.
33-İÇEL:
1- Mut İlçesi (A); Doğusu: Dağpazarı- Kavaközü köyü yolu, Kuzeyi: Kavaközü
köyünden 1650 Sertavul Geçidine giden, Batısı: Karaman-Mut devlet yolu, Güneyi:
Karaman-Mut devlet yolunun şifalı su mevkiinden başlayan eski Dağpazarı köyü
yolunu(Boncuk yolu) takiben Kavaközü köyü sapağına kadar.
2- Anamur İlçesi; Doğusu: Pınarlar mevkiini takip eden sırtlar ve Bozyazı ilçe
sınırlarını takiben Kaş yaylası, Kuzeyi: Kaş yaylasından batıya doğru ilerleyen Abanoz
İşletme Şefliği sınırlarını takiben, Adamdaş, dayılı ve Kesmece yaylalarına varan yolun güney
tarafları ve Kızılca oluk mevkii, Deliktaş yaylası, Tamtır, Düğünalanı, Çamurlu yaylalarını
takip eden sırtlardan Olukbaşına bağlanan sırtların güney tarafları, Gazipaşa sınırı, Batısı:
Gazipaşa İlçe sınırı, Tozlu beleni, Güngören köyü sınırı, Güneyi: Anamur Güngören köyü
yolun takiben, Enişdibi mevkii, Karaca yokuşu takiben, Yukarı Kükür Sazak mahallesinden
Demirtaş kulesi ve Örnek Domuz avlağına bağlanan hat ile Sevgi Piknikten Sarıağaç köyü
sınırlarından, Pınarlara bağlanan hat.
3- Bozyazı İlçesi; Doğusu: Lenger köyü sınırlarından, Kuzeyi: Bozyazı ilçe sınırları ile
Gülnar ilçe sınırının Kızılcaya kadarki kısmı ile Kızılca köyünün batısından Çam alanı yaylası
ile Anamur ilçesi Kaş yaylasına uzanan ana sırtların güneyi. Batısı: Anamur ilçesi Kaş
yaylasından başlayarak Bozyazı- Anamur ilçe orman sınırını takiben Bozyazı ilçesi Kömürler
köyünün üstündeki ana sırt. Güneyi: Bozyazı ilçesi Kömürlü köyünün kuzeyindeki ana
sırttan, Karahisalı köyü Gölgeli mahallesine, oradan Tekesivrisi yangın gözetleme kulesinden
düz hatla Lenger köy yolu.
4- Erdemli İlçesi; Doğusu: Kocahasanlı Beldesinden ayrılan Üçtepe yolunu takiben
Çiriş Kayacıya giden yol. Kuzeyi: Esenpınar mevkiinden Mergen üstü sırtını takiben Kayacı
vadisine giden stabilize yol. Batısı: Ayaşın içinde Poşulu- İmirzeli-Hacıömerli- Esenpınarı
mevkiine giden yol. Güneyi: Kocahasanlı ile Ayaş arasındaki Silifke- Mersin karayolu asfaltı.
5- Gülnar İlçesi; Doğusu: Delikkaya Çeçenalanı yolu, Kavaklısu Deresi, Taşyol Deresi,
Kuzeyi: Mollaömer Delikkaya Asfaltı. Batısı: Babadıl Deresi, Yanıkharman Deresi, Güneyi:
Kızılin Deresi.
6- Tarsus İlçesi (A); Doğusu: Berdan nehrinin Kulak köyünün doğusundan denize
ulaştığı hat. Kuzeyi: Yeniköy harabelerinden başlayarak hergele yolunun Karabucak kanalı
kestiği noktadan denize paralel olarak Kulak köyünden Berdan nehrine ulaştığı hat. Batısı:
Adanalı Oğlu kanalının Yeniköy harabelerinden denize ulaştığı hat. Güneyi: Akdeniz.
(B); Doğusu: Tapuyatak mevkiinden Cokak köyüne, oradan Espiye deresini takiple,
Kuzeyi: Karakütük köyünün batısından başlayarak kuzey doğu yönde tapuyatak mevkisine,
Batısı: Tarsus-Ankara otoyolu, Güneyi: Ökkeş köprüsü mevkiinden güney doğu yönde
Safiyenin özü mevki, Kırağlık mevkii takiple kuzeye doğru İnyatak mevkiinden sayıl yatak
mevkiine
7- Aydıncık İlçesi; Doğusu: Aydıncık Gülnar asfaltının Hacıbahattin Köprüsünden
başlayarak ana yolu takiben Menekşe deresine kadar. Kuzeyi: Menekşe deresi boyunca
Bataıya doğru dere ile Ardıçpınarı yolunun kesiştiği yere kadar. Batısı: Menekşe deresinin
Ardıçpınarı ile kesiştiği yerden başlayarak yolu takiben Teknecik köyüne, buradan da yolu
takiben devamla Yeniyörükkaş köyüne kadar, oradan orman yolunu takiben Hacıbahattin
deresine kadar, Güneyi: Duruhan köyü Bucak Mevkiinden orman yolu ile Hacıbahattin
deresinin kesiştiği yerden başlayarak dereyi takiben Hacıbahattin köprüsüne kadar.
8- Merkez İlçesi Tepeköy Beldesi Ziyarettepe; Doğusu: Katranocağı mevkiinden
Durnaz yolunu takiben Fındıkpınarına giden yol, Kuzeyi: Kızılkuyu tepesi zirvesinden
doğuya doğru ana sırtları takiben Böcü mevkiine, Canavar tepesine, Kaşyurt mevkiine,
Peynirdağı mevkiine ve yine ana sırtları takiben takiben Katranocağı(Arslanköy yol ayrımı)
mevkiine giden yol, Batısı: Tepeköyden gölpınarı yolunu takiben Eğrikkaya mevkiine oradan
Kızılkuyu tepesine zirvesine, Güneyi: Fındıkpınarından Tepeköye giden asfalt yol.
9- Çamlıyayla İlçesi; Kuzeyi: Kadıncık Çayı, Doğusu: Kadıncık Çayını Kuzeydoğu
yönde takiple Zeytinli burun mevkiinden inen sırtın kesiştiği yere, Güneyi: Zeytinli burun
mevkiinden başlayarak güney batı yönde Karaova mevkiine, Batısı: Karaova mevkiinden
başlayarak Çakmaklık mevkiine buradan Ayvalı deresini takiple Sümbülü Toprak tepesine
buradan kuzey yönde Hatırlı mevkiine, bu mevkiiyi takiple başlangıç noktası olan Kadıncık
çayına kadar olan alan.
10- Silifke İlçesi; Kuzeyi: Menayır tepe, Kürk deresi mevkii, Kalaba tepe, kurt tepe,
Hüseyinler köy hududu, Doğusu: Hüseyinler köy hududunu takiben Ali dede tepeye yolu
takiben Karainler mevkiine, Göksu nehri boyunca Havul belen tepeden inen sırtın nehir ile
birleştiği yere kadar, Güneyi: Havulbelen tepesinden anasırtı takiben senir köyü hududu,
Batısı: Senirköyü doğu hududunu takiben Maya burnundan Göksu nehrine inen ana sırt,
Göksu nehri boyunca 2 km batıya, Kabaağaç beleninden inen ana sırt.
Örnek avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yakalanan Sahalar:
1- Silifke Nergizlikaya Örnek Avlak Sahası: Doğusu: Bahçederesi, Şehitlik, Barbaros
Anıtı, Kuzeyi: Göksu Irmağı, Batısı: Gedikdağı, Gökbelen Tepesi arası, Güneyi:
Kabasakızlık, Bağcağız, Bahçederesi.
2- Mut Dandi Örnek Avlak Sahası: Kuzeyi: Mut-Dağpazarı köy yolunu Boncuk
Tepeye bağlayan sırt, Boncuk Tepe ve Boncuk sırtı, Batısı: Boncuk sırtını takiben Cevizliin
mevkii, Karainkapızı dere ve Karanlık dereyi takiben, Ayvacık mahallesini Ömerağa orman
deposuna bağlayan orman yolu, Güneyi: Ömerağa orman deposundan başlayan ve eski
Burunköy yerleşim yerini takiben, Yarıkkaya, Öküzini sırtı ve Kıztaşı mevkiine giden orman
yolu. Doğusu: Kıztaşı mevkii, Arnavuttaşı sırtı ve Mut-Dağpazarı köy yoluna bağlanan
orman yolu ve Mut-Dağpazarı köy yolu.
3- Anamur Çaltıbükü Örnek Avlak Sahası: Doğusu: Sugözü deresine inen sırttan
başlayarak, güneye doğru Sugözü Deresinin Boğuntu Deresi ile birleşerek Anamur(Dragon)
Çayını takiben, Karayokuş sırtına Sarıtaş Tepeyi bağlayan sırt, Kuzeyi: Kızılçukur Sırtı,
Batısı: Kızılçukur Sırtından güneye doğru, Kızıl Çukur Mevkiini ve Hoca Tepesini bağlayan
sırtların devamı ile Sarısu Deresi ve takip eden sırtın Sakartaş Tepeyi takiple Domuzuçtuğu
Tepede sona eren sırtlar, Güneyi: Domuzuçtuğu Tepesi Sarıtaş Tepeye bağlayan ve Gökçesu
İşletme Şefliği sınırını takip eden sırtlar.
Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Ava Yasaklanan Sahalar:
1- Tarsus İlçesi (A):Doğusu: Duztavı mevkiinden güney yönden Meşelik köyüne,
buradan Kömürkayalık mevkiine, Kuzeyi: Sarıkoyak köyünün batısından başlayarak kuzey
doğu yönden sırtı takiple Çakmakbaşı mevkiine, İrice ağaç mevkii, Duztavı mevkii, Batısı:
Pamukluk Irmağından kuzey yönden Sarıkoyak köyüne kadar olan kısım, Güneyi: Kömür
kayalığı mevkiinden güney batı yönden sırtı takiple Dipçik mevkii, Keşbükü çayı takiple
Pamukluk ırmağına.
2- Gülnar İlçesi; Doğusu: Gülnardan başlayıp Taşoluk ayrımına kadar olan GülnarKöseçobanlı asfaltı. Kuzeyi: Taşoluk ayrımından Ardıçpınarı köyüne kadar olan yol, Batısı:
Ardıçpınarından başlayıp Aydıncık-Gülnar yolu üzerindeki köprüye kadar devam eden
Menekşe deresi, Güneyi: Gülnardan başlayıp Menekşe Deresi Köprüsü’ne kadar devam eden
Gülnar-Aydıncık asfaltı.
3- Merkez İlçesi; Doğusu: Takanlı köyünden Kuzucu köyüne bağlanan yol. Kuzeyi:
Kuzucu köyünden Üzümlü köyüne giden yol. Batısı: Üzümlü deresi. Güneyi: Üzümlü
deresini Takanlı köyüne bağlayan yol.
Sahalar:
1- Tarsus Kadıncık Vadisi Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve
2- Mut Kestel Dağı Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve 25968
3- Çamlıyayla-Cehennemderesi Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (05.10.2006 tarih
4- Hisardağı ve Gedikdağı çevresi Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (05.10.2006 tarih
5- Tarsus Hopur-Topaşır Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (05.10.2006 tarih ve
34-İSTANBUL:
1- Büyükçekmece İlçesi (Baraj Havzası Mevkii); Doğusu: Büyükçekmece
İlçesi’nden Karaağaç Köyü’ne uzanan yol, Kuzeyi: Karaağaç Köyü’nden Bahşayiş
Köyü’nü takiple Büyükçekmece-Çatalca İlçelerini bağlayan devlet karayoluna kadar
uzanan yol, Batısı: Büyükçekmece-Çatalca arasındaki devlet karayolu, Güneyi:
Marmara Denizi.
2- Küçükçekmece İlçesi (Küçükçekmece gölünün tamamı); Doğusu:
Küçükçekmece ilçesinin E–5 deki merkezinden gölün doğusunu takiben karayoluyla
Altınşehir ve oradan da TEM otoyoluna bağlanan asfalt yol, Kuzeyi: TEM otoyolu,
Batısı: Avcılardan Yakupluya devam eden E–5 karayolunu Esenyurt ve TEM
otoyoluna bağlayan asfalt yol, Güneyi: E-5 Karayolu.
3- Adalar İlçesi; Tüm adalar ava yasaklanmıştır.
4- Terkos ( Durusu ) Bölgesi, Çatalca-Arnavutköy Mevkii; Doğusu: Germe
Durusuyu takiben Karadeniz’e ulaşan asfalt yol, Kuzeyi: Karadeniz, Batısı:
Karacaköy’den Kabataş Tepeyi takiben Karadenize uzanan hat, Güneyi: Karacaköy,
Ormanlı, Hisarbeyli, Celep köylerinden itibaren Terkos gölünün kuzey sınırını takip
eden hat.
5- Silivri İlçesi, Danamandıra Sulak Sahası; Doğusu: Sinekli, Danamandıra
Köyü yolu, Kuzeyi: Danamandıra-Aydınlar yolu, Batısı: Aydınlar, Sayalar, Sinekli
yolu, Güneyi: Sinekli-Beyciler yolu.
6- Beykoz İlçesi; Doğusu: Riva Deresi, Kuzeyi: Çınarlı Tepe, Batısı: Gürgen
Deresi, Güneyi: Sarmaşık Dere.
7- Pendik İlçesi; Doğusu: Sarıçamur özel ormanı, Kuzeyi: Ömerli Barajı,
Batısı: Ömerli Barajı, Güneyi: Yeşilçay isale hattı yolu.
Darlık Kanatlı Örnek Avlağı; Kuzeyi: Eski Şile asfaltından Darlık Köyü Ulupelit
Köyü sınırından Darlık Barajına giden asfalt yol, Doğusu: Darlık Barajı, Güneyi: Tekke
Köyünden gelen ve Yeni Darlık Köyüne bağlanan asfalt yol, Batısı: Eski Şile asfalt yolu.
Sahalar:
1- Sarıyer Feneryolu Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve 25968
2- Çatalca, Yalıköy (Çilingoz) Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve
35-İZMİR:
1- Aliağa İlçesi; Doğusu: Manisa il sınırı, Kuzeyi: Koca Çay köprüsünden takiben
Manisa İl sınırına giden yol, Batısı: Alioğlu Karaköy yolu, Güneyi: Otmanlar-Kara Kuzu
Uzun Hasanlar yolunun Karaköy yol ayrımına birleştiği yol.
2- Bergama İlçesi ; Doğusu: Bergama Yukarıbey yolunu takiben Ürkütler yolu, Kuzeyi:
Balıkesir İl sınırı, Batısı: Dikili İlçe sınırı, Güneyi: Dikili-Bergama karayolu.
3- Beydağı İlçesi; Doğusu: Nazilli İlçe sınırı, Kuzeyi: Çiftlik-Tekeliler-CancılarHabbaka yolu takiple Nazilli ilçe sınırı, Batısı: Beydağ-Köprübaşı çiftlik yolu, Güneyi:
Beydağ –Aksu karayolu.
4- Bornova İlçesi; Doğusu: Kemalpaşa İlçe sınırı, Kuzeyi: Manisa İl sınırı, Batısı:
Bornova-Manisa karayolu, Güneyi: İzmir-Kemalpaşa karayolu.
5- Çeşme İlçesi; Doğusu: Urla İlçe sınırı, Kuzeyi: İzmir-Çeşme otoyolu, Batısı:
Ovacıktan takiple Ege Denizi, Güneyi: Ege Denizi.
6- Dikili İlçesi; Doğusu: Bergama İlçe sınırı, Kuzeyi: Balıkesir il sınırı, Batısı: İzmirÇanakkale yolu, Güneyi: Dikili-Bergama karayolu.
7- Karaburun İlçesi; Doğusu: Karaburun Yaylaköy yolu, Kuzeyi: Ege Denizi, Batısı:
Karaburun Sarpıncık Küçükbahçe yolu, Güneyi: Yaylaköy-Küçükbahçe yolu.
8- Kemalpaşa İlçesi; Doğusu: Manisa İl sınırı, Kuzeyi: Manisa İl sınırı, Batısı:
Bornova İlçe sınırı, Güneyi: İzmir-Kemalpaşa karayolu.
9- Kınık İlçesi; Doğusu: Manisa İl sınırı, Kuzeyi: Kocaömerli–Yaylaköy yolu, Batısı:
Kocaömerli Çamköy-Karadere yolu takiben Manisa İl sınırı, Güneyi: Manisa İl sınırı.
10- Kiraz İlçesi; Doğusu: Kiraz-Ödemiş karayolu, Kuzeyi: Bucak-Gedik-İskan hisarlı
Kiraz Köy yolu, Batısı: Ödemiş İlçe sınırı, Güneyi: İzmir-Kemalpaşa karayolu.
11- Menemen İlçesi; Doğusu: Manisa İl sınırı, Kuzeyi: Menemen –Manisa Karayolu,
Batısı: İzmir asfaltı-Asarlık köy yolu takiple Çiğli ilçe sınırı, Güneyi: Çiğli-Karşıyaka ilçe
sınırı.
12- Ödemiş İlçesi (A); Doğusu: Ovacık-Bozdağ yolunu takiben Manisa İl sınırı,
Kuzeyi: Manisa İl sınırı, Batısı: Gedikdüzü-Su batan yaylası takiben Yeniköy yolu, Güneyi:
Ovacık Gedikdüzü yolu.
(B); Doğusu: Kiraz İlçe sınırı, Kuzeyi: Bucak, Gerçekli, Yolüstü köy yolu, Batısı:
Gereli-Gerçekli-Bucak köy yolu, Güneyi: Ödemiş-Kiraz karayolu.
13- Seferihisar İlçesi; Doğusu: Seferihisar Gümüldür karayolu, Güneyi: Gümüldür
Doğanbey Seferihisar yol ayrımı, Ege Denizi, Batısı: Ege Denizi, Kuzeyi: Seferihisar Teos
yolunu takiben Ege Denizi.
14- Selçuk İlçesi (A); Doğusu: Torbalı-Barutçu-K.Menderes köprüsü, Kuzeyi: TorbalıMenderes İlçe sınırı, Batısı: Ege Denizi, Güneyi: K.Menderes nehri.
(B); Doğusu: Selçuk-Acarlar-Ortaklar karayolu, Kuzeyi: Selçuk-Kuşadası karayolu,
Batısı: Kuşadası İlçe sınırı, Güneyi: Ortaklar yol ayrımı-Sultaniye karayolu.
15- Tire İlçesi; Doğusu: Akçaşehir-Akyurt-Habibler köy yolu, Kuzeyi: Selçuk-Tire
karayolu, Batısı: Selçuk İlçe sınırı, Güneyi: Germencik İlçe sınırı.
16- Gediz Deltası (RAMSAR alanı ve civarı); Kuzeyi: Yassıtepeden Toplu tepeye
takiple Bozalan tepeye,Takiple Balaban Deresinin Eski Gediz nehir yatağını kestiği
noktaya,güneydoğu yönünde gedi nehir yatağına Taşbekent (kozluca setti) takiple Karpuzcu
çiftliği,Sazlı göl kuzeyinden Elmacık tepe,takiple Seyrek-Maltepe yolu, Batısı: Ege Denizi,
Doğusu: Seyrek beldesinin kuzeyinden gelen ana tahliye kanalı takiple Süzbeyli Köyü, Tuzla
tahliye kanalı takiple Tuzla girişi, Karayolu takiple Organize Sanayi Bölgesi batısındaki Eski
Gediz yatağından arıtmaya giden atık su isale hattı takiple Mavişehir batısındaki Eski Gediz
yatağı Ege denizine kadar, Güneyi: Ege denizi.
1- Torbalı-Gürgürdağı Örnek Avlağı: Doğusu: Yakapınar Köyü yolu, Batısı:
Topraktepe Kaplanoğlu Çiftliği, Akkaya Mevkii, Arıtaş Damlan, Kuzeyi: Arıtaş Damları,
Çamlıca Köyü ziraat arazileri, Yanık Palamut Mevkii, Bağyeri, Mahmut Tepesi, yolu takiple
Hatibinbağı, Kumlak Tepe, Kurtgediği, Sarıtaş Tepe, Yakapınar yolu, Güneyi: TorbalıBayındır yolu, Arıkbaşı, Palamut Tepe, Çiftçi Gediği Köyü, Kızılcaova, Yakapınarı.
2- Karaburun Örnek Avlağı; Doğusu: Akçakaya Tepesi, Çamlı Sırt, Kocabıyıkkışla
Tepe, Batısı: Ege Denizi, Kuzeyi: Küçükbahçe köy yerleşimi, Bozgeliş Tepe, Pınarcık Tepe,
Uzunbağ Deresi, Akçakaya Tepesi, Güneyi: Gerence Körfezi.
Sahalar:
1- Bayındır Ovacık ve Arpadağ Ormanları Yaban Hayatı Geliştirme Sahası;
05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak
yasaktır.)
2- Şelçuk-Gebekirse Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; 05.10.2006 tarih ve
3- Karaada Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; 05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi
36-KARS:
1- Merkez İlçesi; Doğusu: Kars İli, Paşaçayırı Mahallesi arası devlet karayolu, Kuzeyi:
Kars İli, Hasçiflik Köyü, Yücelen Köyü arası köy yolunu takiben Çığırkan Köyüne giden köy
yolu, Batısı: Çığırkan Köy yolu ile Söğütlü Köyü arası köy yolu, Güneyi: Söğütlü Köyünden
Kars Paşaçayırı Mahallesine giden köy yolu.
2- Akyaka İlçesi; Doğusu: Ermenistan ülke sınırı, Kuzeyi: Küçükdurduran Köyünden
Büyükdurduran Köyüne giden köy yolunu devamla Ermenistan sınırı, Batısı: Küçükdurduran
Köyünden Akyaka İlçesine giden köy yolu, Güneyi: Akyaka İlçesinden Ermenistan sınırına
giden demiryolu.
3- Arpaçay İlçesi; Doğusu: Başgedikler Köyü ile Büyükçatma Köyü arası köy yolu,
Kuzeyi: Kars İli Akyaka İlçesi arası devlet karayolu, Batısı: Arpaçay İlçesi ile Susuz İlçesi
ilçe sınırı, Güneyi: Arpaçay- Susuz İlçe sınırının kesiştiği noktadan doğuya doğru tren yolunu
takiben Başgedik istasyonuna kadar.
4- Digor İlçesi; Doğusu: Türkiye-Ermenistan ülke sınırı, Kuzeyi: Bacalı Köyünden
Ermenistan ülke sınırına giden köy yolu, Batısı: Digor Çayı, Güneyi: Digor Çayı.
5- Kağızman İlçesi; Doğusu: Keşişkıran Köyünden Aydınkavak Köyüne giden köy
yolunu takiben Kağızman karayolunu kestiği yer, Kuzeyi: Keşişkıran Köyünden Akyayla
Köyüne giden köy yolu, Batısı: Günindi Yaylasından Devebük Köyüne giden köy yolu,
Güneyi: Aras Nehri.
6- Selim İlçesi; Doğusu: Ortakale Köyünden Tuzluca Köyüne giden köy yolu, Kuzeyi:
Ortakale Köyünden Hasbey, Darboğaz, Yeniceye giden köy yolu, Batısı: Eskigeçit Köyünden
Yenice Köyüne giden köy yolu, Güneyi: Eskigeçit Köyünden Kekeç Köyüne oradanda
Tuzluca Köyüne giden köy yolu.
7- Sarıkamış İlçesi; Doğusu: Karakurttan Başköye giden köy yolu, Kuzeyi: Karakurt
Erzurum arası devlet karayolu, Batısı: Erzurum İl sınırı, Güneyi: Başköyden Karaköseye
giden köy yolu ile oradan Erzurum İl sınırına devam eden köy yolu.
8- Susuz İlçesi; Doğusu: Arpaçay ilçe sınırı, Kuzeyi: Erdağı Köyünden Susuz İlçe
sınırına giden köy yolu, Batısı: Erdağı Köyünden Ağzıaçık Köyüne giden ve oradan Susuz
İlçesine devam eden köy yolu, Güneyi: Susuz İlçesinden Porsuklu Köyüne giden köy yolunu
takiple Arpaçay ilçe sınırı.
Sahalar:
1- Kars Kuyucuk Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968
2- Kars-Sarıkamış Kağızman Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (05.10.2006 tarih ve
37-KASTAMONU:
1- Araç-Sepetçioğlu Örnek Avlağı; Doğusu: Evkaya Tepenin eteklerinden Araç-Boyalı
karayolu boyunca Sıragömü Yaylasına kadar olan bölüm, Batısı: Çerçi Yaylasından Geley
Yaylasına bağlantı yoluyla, buradan Soğucakçörte Dere sınır alınarak Kocagöynük
Mahallesine bağlanır, Kuzeyi: Kocagöynük Mahallesinden Yukarıoba Köyüne giden
karayolu ile buradan Fındıklı Köyünün güneyinden karayolu bağlantısı ile Evkaya Tepenin
eteklerindeki Araç-Boyalı karayoluna bağlanır, Güneyi: Sıragömü Yaylasından başlayarak
Kirazlı ve Doğanpınar köylerine kadar olan karayolu. Doğanpınar köyünden de Çerçi
yaylasına giden yol.
2- Düzdağ Örnek Avlağı; Doğusu: Kuzeydoğuda Geymene Mahallesinden başlayarak
Farkoşa Mahallesi ve sonrasında Çayırcık Mahallesine bağlayan köy yolu Çayırcık
Mahallesinden ara yollarla Uzunyazı Sırtından Davulcuçam Tepeye ulaşır. Buradan Katmer
Tepe, Sarıçam Pınar Tepe, Yundoluk Tepe ve sonrasında Yayla Dere ile Bıngıldayık Derenin
birleşme noktasında son bulur, Batısı: Kuzeybatıda Gökırmak sınırındaki Çoroğlu Köyünün
güney yakasından başlar yolo boyu güney istikametten devam ettikten sonra Karı Tepenin
batı eteklerinden Oymaağaçseki Köyünün doğsundan güneye doğru yol boyunca iner
Badembekdemir Köyünün güney Doğusunda kalan dört yol ayırımında yol direk karşıya
geçerek devam eder ve yolun Hızarderesi ile kesişme noktasında dere boyu güney istikametli
saparak son bulur, Kuzeyi: Çoroğlu Köyünün Gök Irmak kıyısından başlayarak ırmak
boyunca devam eder. Tekke Mahallesine gelmeden yoldan ayrılarak mahalleyi yol ve
Kubalaklı Dere arasında bırakarak tekrar ırmakla birleşir ırmak boyunca devam eden sınır
Akcasu Mahallesini iki yakasındaki dere ile sınır dışı bırakarak ilerleyip Sepetçioğlu
Mahallesine varmadan ırmağa dökülen dereden ayrılan sınır derenin yol ile birleşme yerinden
doğu istikametine yol boyu gider ve Kızılince Dresi ile birleşir. Dere boyu devam eder yan
derte olan Ardıçlık Dere ile birleşir. Ardıçlık Dereden yola birleşerek doğu sınırında son
bulur, Güneyi: Batı sınırının son bulduğu Hızar Deresi boyunca devam ederek. Kazanpınar
Dere ile birleşir Kazanpınar Dere ile Yayla Derenin kesişme noktasında son bulur.
1- Araç Yaban Hayvanı Yerleştirme Sahası; Doğusu: Düzgöynük Sırtı, Batısı: Kışla
Sırtı, Semer Deresi, Kuzeyi: Herset Tepesi, Kanlıçam Sırtı, Güneyi: Ilgaz Çayı.
2- Kastamonu Merkez (Alparslan Sırtı) Yaban Hayvanı Yerleştirme Sahası;
Doğusu: Kastamonu-Aşağıbudamış anayolu, Kuzeyi: Kastamonu-Araç karayolu, Batısı:
Alpaslan-Duruca anayolu, Güneyi: Karaçomak Barajı.
3- Ağlı Yaban Hayvanı Yerleştirme Sahası; Kuzeyi: Aylıkürüzlüğü Sırtı, Doğusu:
Deliahmet Dağı, Güneyi: Ahlatlı Sırtı, Batısı: Göçek Sırtı.
4- Bozkurt Yaban Hayvanı Yerleştirme Sahası; Kuzeyi: Büyükdüz Sırtı, Göynek
Dağı, Doğusu: Gariplergecesi Sırtı, Güneyi: Ulugöynük Sırtı, Batısı: Kanlıgöynük Sırtı,
Kireçtik Deresi.
5- Devrekani Yaban Hayvanı Yerleştirme Sahası; Kuzeyi: Közdemir Deresi, Doğusu:
Fidanlık Tepesi, Güneyi: Dörtahlat Sırtı, Batısı: Kürizinar Sırtı.
6- Kastamonu Merkez Biden Yaylası Yaban Hayvanı Yerleştirme Sahası; Kuzeyi:
Karasu Çayı, Doğusu: Düdüklüçam Sırtı, Çatalca Tepesi, Güneyi: Hacı Ahmet Deresi,
Alageriş Sırtı, Batısı: Kastamonu-Ankara karayolu.
Sahalar:
1- Kastamonu Ilgazdağı Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve 25968
2- Kastamonu Taşköprü Elekdağı Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005
tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.)
3- Kastamonu Aydavaz Kartdağı Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih
4- Kastamonu Tosya Gavurdağı Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih
38-KAYSERİ:
1- Akkışla İlçesi; Doğusu: Akkışla karayolundan başlayarak Gömürgen Belediye kara
yolunu takiben Ortaköy yolunun takiben Sivas İl sınırına kadar, Kuzeyi: Kayseri- Sivas İl
sınırı, Batısı: Akkışla – Sarıoğlan İlçe sınırı, Güneyi: Akkışla İlçe sınırı başlangıcından
Alevkışla Köyü, Gümüşsu Köy yolunu takiben Akkışla İlçe Merkezine kadar.
2- Bünyan İlçesi; Doğusu: Bünyan İlçe Merkezinden başlayarak eski Malatya – Kayseri
yolunu takiben Yenisüksün Kasabası yol sapağına kadar, Kuzeyi: Bünyan İlçesi sınırının
Kayseri Malatya eski asfaltında kesişen yerinden başlayarak, asfaltı takiben Bünyan İlçe
Merkezine kadar, Batısı: Bünyan İlçe sınırı ile Melikgazi İlçe sınırı, Güneyi: Bünyan İlçe
sınırının Kuruköprü – Dağardı Köy yolunu kestiği noktadan başlayarak Güllüce – Yenisüksün
yolunu takiben eski Malatya – Kayseri yolunu kestiği yere kadar.
Develi ilçesi (A); Doğusu: Develi İlçesi,
Gümüşören Köyü Yolu takiben
Süleymanfakılı yolu İlçe sınırı, Kuzeyi: Develi İlçesi, Yazıbaşı Köyü Yol Sapağı, Batısı:
Develi İlçesi Yahyalı Yolunu Takiben İlçe sınır, Güneyi: Develi –Yahyalı İlçe sınırı.
(B); Doğusu: Develi İlçesi, Yaylacık Köyü Stabilize Yolundan Adana İl Sınırı,
Kuzeyi: Develi İlçesi, Havadan,Kale Köyü,Yaylacık Yolu, Batısı: Develi-Yahyalı İlçe sınırı,
Güneyi: Adana İl Sınırı.
3- Felahiye İlçesi; Doğusu: Silahtar Köyünden Kızıl ırmağa inen arazi yolu, Kuzeyi:
Felahiye –Silahtar arasındaki karayolu, Batısı: Kızılırmak viyadük köprüsünden başlayan
Kayseri-Felahiye karayolu, Güneyi: Kızılırmak.
4- İncesu İlçesi; Doğusu: Dokuzpınar-Karpuzsekisi Köy yolunu takiben Hacılar İlçe
sınırı, İncesu-Hacılar-Develi İlçe sınırının kesişme noktasına kadar, Kuzeyi: Kayseri - Niğde
Karayolunundan Dokuzpınar Köy yolunu takiben Hacılar İlçe sınırına kadar, Batısı: KayseriNiğde Karayolu, Güneyi: İncesu-Hacılar-Develi İlçe sınırının kesişme noktasından
başlayarak Develi Karayolunu takiben Kayseri-Niğde Karayolunun kesiştiği noktaya kadar.
5- Özvatan İlçesi; Doğusu: Taşlık Köyünden Kavak Köyüne giden karayolunu takiben
Özvatan –Sarıoğlan İlçe sınırı, Kuzeyi: Kayseri-Yozgat İl sınırı, Batısı: Özvatan’dan Büyük
Toraman Kasabası karayolunu takiben Özvatan-Felahiye İlçe sınırı, Güneyi: Özvatan’dan
Taşlık Köyüne giden karayolu.
6- Pınarbaşı İlçesi (A); Doğusu: Kayseri –Malatya İl Sınırı, Kuzeyi: Kayseri – Sivas İl
Sınırı, Batısı: Olukkaya Köy yolunu takiben Karakuyu Köyü - Örenşehir Köyü - Pazarsu
Karayolunu takiben Sivas İl Sınırı, Güneyi: Olukkaya Köyü – Karahalka Köy yolunu takiben
Malatya İl Sınırı.
(B); Doğusu: Pınarbaşı-Sarız İlçe Karayolunu takiben, Sarız İlçe Sınırına kadar, Kuzeyi:
Pınarbaşı –Kayseri Karayolunun Solaklar Köyüne girişine kadar olan kısmı, Batısı: Solaklar
Köyü-Büyükgürleğen Köyü –Büyükkömartmut-Demircili-Elmalı- Artmak-Hasırcı Köy
yolunu takiben Sarız İlçe Sınırına kadar, Güneyi: Pınarbaşı –Sarız İlçe Sınırı.
7- Sarız İlçesi; Doğusu: K.Kabaktepe yol ayrımından başlayarak Kayseri – K.Maraş
karayolunu takiben K.Maraş İl Sınırı, Kuzeyi: K.Kabaktepe yol ayrımından başlayarak
Pınarbaşı, Sarız ve Tomarza ilçe sınırlarının birleşim noktasına kadar, Batısı: Pınarbaşı, Sarız
ve Tomarza ilçe sınırlarının birleşim noktasından başlayarak Tomarza İlçe sınırını takiben
Adana İl sınırına kadar, Güneyi: Tomarza İlçe sınırının Adana İl Sınırı ile birleştiği noktadan
başlayarak Kayseri – K. Maraş Karayolunun kesiştiği noktaya kadar.
8- Sarıoğlan ilçesi; Doğusu: Sarıoğlan-Akkışla İlçe Sınırını takiben Kayseri-Sivas İl
sınırına kadar, Kuzeyi: Tatılı Köyü, Beştepeler mevkiinden başlayarak Kayseri Sivas İl Sınırı,
Batısı: Kayseri Sivas Karayolunun Çiftlik sapağından başlayarak, Sivas il sınırına kadar,
Güneyi:Kayseri Sivas Karayolu Çiftlik sapağından başlayarak, Sarıoğlan Akkışlı İlçe sınırına
kadar,
9- Tomarza İlçesi; Doğusu: Tomarza İncili Köyü Dönüş asfaltı, Kuzeyi: Talas İlçe
sınırı, Batısı: Cücün Köyü, Alakuşak Köyü-Çömlekçi yolu, Güneyi: Tomarza-Pusatlı Köyü,
Cücün Köyü Yolu.
10- Yahyalı İlçesi; Doğusu: Kirazlı Köyü Sapağından Yahyalı Çevreyolu Takiben
Mustafabeyli köyü girişi, Kuzeyi: Mustafabeyli Yol girişinden, eski yolu takiben çubuklu
köyü, köy sınırı, Batısı: Yeşilhisar ve Niğde İl Sınırları, Güneyi: Kirazlı Yol Sapağından,
Derebağ Kasabası Yağlı deresini takiben Niğde İl sınırı.
11- Yeşilhisar İlçesi; Doğusu: Yeşilhisar Niğde ili Karayolu takiben Araplı Köyü,
Kuzeyi: Yeşilhisar Akköy Köy Karayolunu takiben İlçe Sınırı, Batısı: Yeşilhisar Niğde İl
sınırı, Güneyi: Niğde Karayolu.
Hacılar İlçesi; Doğusu: Cankurtaran Deresinden başlayıp Lifos T, Atağılı T, Akbayır
T., Kırcılıseki Sırtını takiben Kırcılıseki T. Kadar, Kuzeyi: Cankurtaran Deresinden başlayıp
Alaçayır, Derendere Sırtını takiben Ortaseki Mevkiine kadar, Batısı: Ortaseki Mevkiinden
başlayıp Sarıkaya T., Eşşekyarısı T., Üçtepe arası, Kırkpınar Deresini takiben küçük Erciyes
Dağına kadar, Güneyi: Kırcılıseki T. den başlayıp Küçük Erciyes Dağına kadar.
Sahalar:
Yahyalı Aladağlar Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı
39-KIRKLARELİ:
1- Merkez İlçe-Demirköy-Kofçaz İlçeleri, Bulgaristan Sınır Hattı; Doğusu:
Karadeniz, Kuzeyi: Bulgaristan sınırı, Batısı: Edirne il sınırı, Güneyi: Bulgaristan sınırından
100 metre Güneye doğru ilin doğu-batı hattı boyunca.
2- Babaeski İlçesi (Erikleryurdu Mevkii); Doğusu: Babaeski-Lüleburgaz ilçe sınırı,
Kuzeyi: Erikleryurdu’ndan Çeşmekolu yolu boyunca Lüleburgaz ilçe sınırına kadar uzanan
yol, Batısı: Erikleryurdu-Kumrular-Müsellim yolu, Güneyi: Müsellim’den Kırıkköy yolu
boyunca Lüleburgaz ilçe sınırına kadar uzanan yol.
3- Lüleburgaz İlçesi (Dermendere-Müsellim Sırtı Mevkii); Doğusu: ÇeşmekoluHamitabat-Kırıkköy yolu, Kuzeyi: Çeşmekolu’dan Erikleryurdu yolu boyunca Babaeski ilçe
sınırına kadar uzanan yol, Batısı: Babaeski-Lüleburgaz ilçe sınırı, Güneyi: Kırıkköy’den
Müsellim yolu boyunca Babaeski ilçe sınırına kadar uzanan yol.
Merkez İlçesi-Çukurpınar Örnek Avlağı; Doğusu: İncesırt Orman İşletme Şefliği
(Balaban Deresi Rızvaniçi Mevkii, Meşeliburun Tepe, Pandak Tepe, Batısı: Kırklareli Orman
İşletme Şefliği (Salih Çavuşun Kışlası, Kocaburun Tepe-Hergele Tepe-Dikilitaş Deresi),
Kuzeyi: Demirköy Orman İşletme Şefliği Sınırı (Köy Deresi- Büyükdere-İncebel Tepe- Kıran
Tepe- Hüseyinin Kışlağı- Salih Çavuşun Kışlağı-Büyükdere), Güneyi: Beypınar-ÇukurpınarArmağan Yolu.
1- Merkez İlçe, Demircihalil Köyü, Ada Mevkii; Doğusu: Üsküp-Kızılcıkdere yolu,
Kuzeyi: Orman Yolu, Güneyi: Kırklareli-Kızılcıkdere yolu, Batısı: Kırklareli-Demircihalil
yolu.
2- Vize İlçesi (Çamlık Mevkii); Kuzeyi: Küçükyayla-Evrencik arasındaki ham yol,
Doğusu: Vize-Küçükyayla köy yolu, Batısı: Pazarlı Köyünden Sofular-Evrencik-Sergen
güzergahında Kömürköy ham yol, Güneyi: Vize-Pazarlı asfaltı.
3- Demirköy İlçesi, Saka longozu Mevkii; Doğusu: Karadeniz, Kuzeyi: İğneadaDemirköy Asfaltı, Batısı: B.Bezirgan tepeyi takiben Yavuzderesi- Arpatarla mevkii,
Kirazdere, Keltepe, Büyük korutepe, Yuvarlaktepe, Ortabayırtepe, Güneyi: Panayırdere ve
Vize İlçe sınırı.
40-KIRŞEHİR:
1- Merkez İlçesi (A); Kuzeydoğusu: Karaboğaz köyü Kesikköprüden - Kuru ağıl
Köyüne giden yol güzergahı, Güneydoğusu: Dedeli- Kesikköprü- Kuruağıldan İl Yoluna
uzanan hat, Batısı: Dedeli- Ecikağıl- Saraycık yol güzergahı, Kuzeyi: KesikköprüKaraboğaz Ecik ağıl yol güzergahı.
(B); Kuzeyi: Sıdıklıbüyükoba Köyünden Yayla – Sıdıklıdarboğaz’a kadar olan köy
yolu, Güneyi: Kızılırmak nehri, Batısı: Sıdıklıbüyükoba Köyünden başlayıp Büyükoba
çayını takip ederek seleğin kalesi tepe ile Kızılırmak nehrine ulaşan hat, Doğusu: Sıdıklı
Darboğaz köyünden başlayıp kekilin arkaç tepe ve eski kum ocağını takiben Kızılırmak
nehrine kadar olan hat.
2- Kaman İlçesi; Kuzeyi: Kargın Yenice Kasabası-Büğüz köy yolu, Doğusu: Kargın
Yenice-İkizler köy yolu Kızılırmak sınırı, Güneybatısı: Büğüz Köy yolu ile İkizler Köyü’nün
birleştiği Kızılırmak kıyı sınırı.
3- Çiçekdağı İlçesi; Güneyi: Akçakent-Çiçekdağı yolunu, Armutlu-Çubuktarla
kavşağından başlayarak Kırşehir–Çiçekdağı yoluna bağlayan kısım, Kuzeybatısı: Akçakent
Çiçekdağı Kara Yolundan Armutlu–Alahacılı-Büyükteflek yol hattı, Doğusu: Çiçekdağı
Kırşehir yolunun Akçakent Yoluyla kesiştiği yol, Kuzeydoğusu: Büyükteflek Köyünden
Çiçekdağı İlçesine bağlanan yol hattı.
4- Akçakent İlçesi; GüneyDoğusu: Polatlı- Güllühöyük-Tepefakılı Yol güzergâhı,
Kuzeybatısı: Kösefakılı- Polatlı-Akçakent Yol güzergâhı, Doğusu: Dulkadirli -Mahsenli
Yolu, Güneyi: Tepefakılı ve Derefakılıdan A. Armutluya Giden Yol Hattı.
5- Akpınar İlçesi; Güneybatısı: Kırşehir – Akpınar- Ankara Karayolu, Doğusu:
Kırşehir Ankara Asfaltını, Çiftlik Sarıkaya, Köşker Kasabasına bağlayan yol, Kuzeydoğusu:
Akpınar İlçesi, Deveci Köy Yolu ile Köşker Kasabasına bağlayan yol.
Merkez İlçesi; Kuzeyi: Hüyük Dağı, Doğusu: Yazı, Güneyi: Kızılırmak, Batısı: HarınKocabey Köyü
41-KOCAELİ:
1- Merkez İlçe (A); Kuzeyi: Şahinler Köyü yol ayrımından Sarışeyh Köyüne buradan
yolu takiben Kandıra –İzmit yolunda son bulur, Doğusu: Kandıra anayolundan başlayarak
güneye Kıssalar - Orhaniye Köyü yolunu takiben Orhaniye Köyüne, Güneyi: Orhaniye
Köyünden Kandıra yoluna çıkar. Buradan batıya doğru Sadıklar-Nebihoca Köy yolu ayrımına
kadar takip eder, Batısı: Sadıklar köyü yolundan Çobanoğlu, Nebihoca köy yoluna buradan
Şahinler- Tongurlu köy yolu ayrımına.
(B); Doğusu: Gölcük -İzmit yolunun Kullar yolu sapağından İzmit’e doğru yolu
takiben İzmit-Adapazarı yoluna (D-100), Kuzeyi: İzmit-Adapazarı D-100 (E-5) Kara
yolu, Batısı: İzmit Körfezi, Güneyi: Eski ve yeni Gölcük yolunun birleştiği yer.
(C); Doğusu: Sakarya il sınırı, Kuzeyi: Akmeşe – Ambarcı Köy yolundan
Çavuşoğlu- Yenice Köy yolunu takiben Sakarya İl sınırına, Batısı: Ambarcı- Akmeşe
Köy yolu, Güneyi: Sakarya İl sınırından Akmeşe – Ambarcı köy yolu ayrımına.
(D); Kuzeyi: Doktorlar – Ketenciler köy yolu, Doğusu: Ketenciler Köyünden Güneye
yolu takiben Uzuntarla köyüne buradan Uzuntarla mesire yeri alanı sınırlarını içine
alarak D-100 Karayoluna, Güneyi: D-100 karayolunda yolu takiben İbrikdere köy yol
ayrımına, Batısı: İbrikdere köyü kuzeye doğru yolu takiben Doktorlar köyüne.
2- Merkez İlçesi-Sarışeyh Köyü-Balaban Tepe Mevkii; Kuzeyi: Akçaova yolundan,
İzmit-Kandıra yol sapağına, Doğusu: İzmit-Kandıra yolu, Güneyi: İzmit-Kandıra yolu,
Sarıhocalar
sapağından
başlayıp
Sarıhocalar
Mahallesi-Davutköyü’ne,
Batısı:
Davutköyü’nden Sarışeyh köy yolunu takiben Sarışeyh köyü’ne, buradan Akçaova yoluna.
3- Başiskele İlçesi; Kuzeyi: İzmit Körfezi, Doğusu: Eski ve yeni Gölcük yolunun
birleştiği yer, Güneyi: İzmit- Gölcük yolu, Batısı: Gölcük İlçe sınırı.
4- Derince İlçesi; Kuzeyi: Karagöllü- Demirciler-Çal Köy yolu, Doğusu: KaragöllüÇalköy yolundan Muratlar-sucalar köyüne, Güneyi: Alacalar - İshakçılar- Çavuşlu Köy Yolu,
Batısı: Çavuşlu Köy yolundan Körfez İlçesi sınırını takip ederek Çal Köyüne.
5- Gebze İlçesi (A); Doğusu: Göçbeyli-Yediyer kavşağından, asfalt yolu takiben
Yediyere, asfalt yolu takiben Kadıllı Köyüne, köy içinden batıya doğru Çöklen Çeşmesi’nden
geçerek İrek Tepesi’nin kuzeyinden orman yolunu takiben Balçık-Yediyer (Şile Turistik
Yolu) yoluna, güneye doğru Balçık Deresi’ni takiben, Balçık-Mollafenari asfalt yoluna ham
yol, Kuzeyi: Kara Tepe’den sırtı takiben Çakmak Tepe’ye, Çakmak Tepe’den sırtı takiben
Kaynarca Deresi’ne, dereden doğuya doğru Göçbeyli-Yediyer kavşağına hattın güneyi,
Batısı: Şekerpınar-Tepeören-Balçık yoncasından sırt takiben Dede Tepe’ye, sırttı takiben
Şarapçioğlu Tepe’ye, Muşmura Deresi’nin güneyindeki sırttan Balçık Deresi’ne, dereyi
takiben kuzeye doğru Ördek Deresi ağzına, kuzeybatı’ya doğru patika yolu takiben Yolçatı
mevkiine, yapay hatla Pınar Tepe’ye, pınar deresinin kuzeyinden yapay hatla Kara tepeye,
uzanan hat, Güneyi: Balçık Köyünden batıya doğru Tepeören Köyüne giden asfalt yolun,
Şekerpınar-Tepeören-Balçık yoncasının kuzeyi.
(B); Doğusu: TEM otobanı, Kuzeyi: D-100 (E-5) karayolu, Batısı: D-100
Karayolundan ( TEM Otobanı Gebze Gişeleri yanından ) Altaş Alüminyum fabrikasına
giden yol ile bu yolun devamı olan TÜBİTAK Araştırma Merkezinin doğu sınırını
çevreleyen tel ihatası boyunca İzmit Körfezine kadar uzanan Kurt deresinin doğusu,
Güneyi: İzmit Körfezi.
6- Gebze İlçesi-Cumaköy ve Kadılı Köyleri-Nalbant Tepe Mevkii; Kuzeyi: KadıllıCumaköy yolu, Doğusu: Cumaköy-Mollafenari köy yolu, Güneyi: Mollafenari Köyü’nden
Balçık Köyü’nü bağlayan yol (Eski İstanbul-İzmit karayolu), Batısı: Balçık Köyü’nden
Kadıllı Köyü’ne bağlanan stabilize yol.
7- Gölcük İlçesi (A); Kuzeyi: İzmit Körfezi, Doğusu: Başiskele İlçe sınırı, Güneyi:
Gölcük Karamürsel yolunun Karamürsel sınırına kadar, Batısı: Karamürsel İlçe sınırı.
(B); Doğusu: Gölcük karayolundan yolu takiben Panayır köyüne ,Panayır
köyünden Nüzhediye köy yol ayrımına, Güneyi: Nüzhediye yol ayrımından batıya yolu
takip ederek Nüzhediye köyüne, Batısı: Nüzhediye köyünden kuzeye yolu takip ederek
Hasaneyn – Hisareyn köylerine buradan yolu takiben Gölcük yoluna, Kuzeyi: İzmit
Gölcük karayolu.
8- Kandıra İlçesi (A); Kuzeyi: Tekketepe nin 400 metre kuzeyinden doğuya doğru çam
ormanı sınırını takiben yılgınlık tepe, Göztepe, tarlatepe, kışlalar, Doğusu: Karadenize
dökülen Sarısu deresinin Babaköy Kandıra yoluna buradan Babaköye bağlanır, Güneyi:
Babaköy den Doğancıl köyüne buradan Çalköyüne, Batısı: Çalköy’den Seyrek Köyü’ne
bağlayan yol.
(B); Kuzeyi: Sakarya İl sınırı, Batısı: Sarıgazi köyünden Sakarya ana yolunu
güneye takiben Kaymaz (Araman) köyüne, Güneyi: Kaymaz (Araman ) köyünden
doğuya yolu takiben Sakarya İl sınırı, Doğusu: Sakarya İl Sınırı.
(C); Kuzeyi: Ağva yolunun Kocaeli İl sınırının bittiği noktadan Beylerbeyine giden
yolu takip eder, Doğusu: Beylerbeyi Köyünden başlar Çerçilliye buradan Kandıra Ağva
yoluna, Güneyi: Kandıra Ağva yolunun takiben Akçaova Köyüne, Batısı: Akçaova
köyünden Ağva yolunu takip ederek Akıncı Köyüne buradan İstanbul sınırına kadar
takip eder.
(D); Kuzeyi: Kefken köyünden Akçabeyli Köyüne giden yol, Doğusu: Akçabeyli
köyünden Dubalar – Karaağaç köy yolu Sakarya İl sınırı, Güneyi: Sakarya İl sınırından
Pınardüzü Duraklı Köy yoluna, Batısı: Duraklı köy yolunu kuzeye takip ederek Kurtyeri
ve Kefken köy yolunu takip eder.
9- Karamürsel İlçesi (A); Kuzeyi: İzmit Körfezi, Doğusu: Gölcük ilçe sınırı, Güneyi:
Karamürsel-Yalova yolu, Batısı: Yalova il sınırı.
(B), Karamürsel İlçesi, Yalakdere, Avcıköy, Tahtalıköy Mevkii; Kuzeyi:
Yalakdere Köyü’nden başlayarak Avcı Köyü-Kadriye köy yolunu takip ederek Kadriye
Köyü’ne, Doğusu: Kadriye-Tahtalı köy yolu, Güneyi: Tahtalı-Fulacık köy yolu, Batısı:
Fulacık Köyü’nden Muratbey Çiftliği Mevkii’ne giden yolu takiben Yalakdere Köyü’ne.
10- Kartepe İlçesi; Kuzeyi: Demiryolu, Doğusu: Demiryolundan güneye takiben
Nusretiye-Suadiye köy yoluna, Güneyi: Nusretiye-Suadiye yolundan batıya doğru yolu
takiben Suadiye yol ayrımına, Batısı: Suadiye Yol ayrımından yolu kuzeye doğru takip
ederek demiryolu-D100 karayoluna kadar.
11- Körfez İlçesi; Kuzeyi: Eski İstanbul karayolu, Doğusu: Eski İstanbul karayolundan
Elmacık –Kalburcu Yoluna , Yolu doğuya takiben Kalburcu Köyüne, Güneyi: Kalburcu
Yolundan Batıya doğru, Hereke- Elmacık Yolundan Gebze İlçe sınırına, Batısı: DilovasıKörfez İlçe sınırı.
Körfez-Sipahiler Örnek Avlağı; Doğusu: Sipahiler Köyünden İzmite giden eski
İstanbul yolundan Kocasırt Tepe, Meydancık Tepe ve Güllük Tepenin Doğusundan geçen
stabilize yol, Batısı: Sipahiler köyünden Dereköy, Belen Köylerini Baliköy Mahallesine
bağlayan asfalt yol, Kuzeyi: Eski İstanbul-İzmit yolu, Güneyi: Baliköy Mahallesinden asfalt
yolu takiben Sarımeşe Deresini kesen kuru Deredenüç Tepelerin güneyindeki mekkare yol,
Yatak Tepenin güneyi, Çenedağ Tepenin güneyinden geçen stabilize yol, Düz Tepenin
güneyi, Yaylacık Tepenin batısı ve Köşk Tepenin güneyinden geçen stabilize yol.
1- Gebze İlçesi Ballıkayalar Tabiat Parkı Koruma Alanı; Kuzeyi: Eski İstanbul yolu,
Doğusu: Eski İstanbul yolundan Demirciler Köyü yolunu takiben Demirciler Köyü’ne,
Güneyi: Demirciler Köyü’nden batıya doğru Tavşanlı köy yolunu takiben TavşanlıPelitli Köy yolunun birleştiği yere, Batısı: Tavşanlı Köyü’nden kuzeye doğru Pelitli köy
yolunu takiben Pelitli Köyü’ne, buradan eski İstanbul yoluna.
2- Kartepe İlçesi, Pazarçayırı-Sultaniye-Örnekköy Mevkii; Kuzeyi: Kartepe TV
verici istasyonundan sırtı kuzeybatıya doğru takiben Pazarçayırı, Örnekköy buradan
Kazandere’ye, Batısı: Kazandere, Güneyi: Sarısu Deresi, buradan Ağla Sırtı’nı takip eder,
Doğusu: Ağla Sırtı’nı takiben Kartepe TV verici istasyonu.
Olduğu Sahalar:
Kandıra İlçesi Seyrek Köyü mevkii; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi
42-KONYA:
1- Akören İlçesi; Doğusu: Akören ilçe merkezinden, Karahüyük, Alan, Avdan ve
Pazarcık köyüne giden yol, Kuzeyi: Akören –Yalıhüyük yolu Ahırlı İlçe sınırı, Batısı: Bozkır
ve Ahırlı ilçe sınırları, Güneyi: Bozkır ilçe sınırı.
2- Ereğli İlçesi; Doğusu: Halkapınar İlçe sınırı, Kuzeyi: Ereğli ilçesinden başlayarak
Ereğli Aydınkent karayolunun Halkapınar ilçe sınırını kestiği nokta, Batısı: Ereğli ilçesi ile
Yellice köyü yolu, Güneyi: Yellice Köyünden tali yolu takiben Halkapınar ilçe sınırına
3- Ilgın İlçesi; Doğusu: Ilgın-Çavuşcugöl kasabası yolu, Kuzeyi: Çavuşcugöl kasabasıBoğazkent köyü yolu, Batısı: Boğazkent köyü yolu-Argıthanı Kasabası yolu, Güneyi:
Argıthanı Kasabası-Ilgın yolu.
4- Karatay-Selçuklu-Altınekin İlçeleri; Doğusu: Karatay ilçesi İpekler-Katrancı köy
yollarının Aksaray–Konya karayolu ile birleştiği noktadan, Karadona-Yağlıbayat-AksaklıBeşağıl köy yolları, Kuzeyi: Altınekin ilçesi Karakaya (Mennek)-Koçaş-Hacınuman köy
yolları, Batısı: Altınekin ilçesi Karakaya (Mennek) -Selçuklu ilçesi Eğribayat-Kervan-Kızılca
kuyu köy yollarının Konya-Aksaray karayolu ile birleştiği noktadan Büyükalim Petrol
İstasyonuna, istasyondan Karatay ilçesi Divanlar-Karakaya-Göçü köy yolları, Güneyi: Göçü
Köyünden yayla yollarını takiben Beşağıl Köyüne giden yol.
5- Kulu ve Cihanbeyli İlçeleri; Doğusu: Karacadağ-Celep yolu, Kuzeyi: KaracadağDoğutepe-Kozanlı Kasabası, Batısı: Kozanlı-Bulduk Kasabası, Güneyi: Bulduk-Celep
Kasabası yolu arasında kalan saha.
6- Sarayönü İlçesi; Doğusu: Çeşmelisebil-Kuyulusebil, Kuzeyi: Kuyulusebil-Karabıyık
oradan Başkuyuya giden yolun Kadınhanı ilçe sınırını kestiği noktaya, Batısı: Kadınhanı İlçe
sınırı, Güneyi: Gözlü–Çeşmelisebil köy yolu arasında kalan saha.
1- Taşkent İlçesi-Balcılar Kasabası; Doğusu: Hadim ilçe sınırı, Kuzeyi: Balcılar
Kasabasından Hadim İlçesi Kutlupınar Köyü yolu Hadim ilçe sınırını kestiği noktaya, Batısı:
Balcılar Kasabasından Karaman ili Başyayla’ya giden yolun il sınırını kestiği noktaya,
Güneyi: Karaman il sınırı.
2- Halkapınar İlçesi; Doğusu: Mersin İl sınırı, Kuzeyi: Ereğli-Aydıkent köy
yolunun Halkapınar hududundan başlayıp, Halkapınar-Eskihisar- Kayasaray köy yolu ve
Mersin il sınırına, Batısı: Ereğli İlçe sınırı, Güneyi: Ereğli ilçesi Yellice köyünden Mersin
İl sınırına giden tali yolun Mersin İl sınırını kestiği noktaya.
Olduğu Sahalar:
Bozdağ Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; 16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi
43-KÜTAHYA:
Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde avın yasaklandığı sahalar:
1-Altıntaş İlçesi; Doğusu: Kütahya-Afyon kara yolunun Kütahya Afyon İl sınırını
kestiği yerden İl sınırı ve Kütahya Merkez-Altıntaş İlçe sınırını takiben, bu sınırın Elmalı
Yeni Karaağaç Köy yolunu kestiği yer, Kuzeyi: Altıntaş İlçe sınırının Elmalı ,Yeni Karaağaç
Köy yolunu kestiği yerden,bu yolu takiple Yeni Karaağaç, Sevdiğin ve yol takiple Aykırıkçı
Köyleri, Batısı ve Güneyi: Aykırıkçı Köyünden Kütahya Afyon Karayolunu takiple KütahyaAfyon il sınırını kestiği yer.
2-Aslanapa İlçesi; Doğusu: Gölbaşı Köyü ve Gölbaşı-Gökçeler Köy yolunun,
Aslanapa-Altıntaş İlçe sınırını kestiği yer, Kuzeyi: Gölbaşı Köyü ve Gölbaşı-Çalköy köy
yolunu takiple Çalköy, Batısı: Çalköy yolu takiple Yağcılar ve Aslıhanlar Köyü, Güneyi:
Aslıhanlar Köyü ile Aslıhanlar –Işıklar köy yolunun, Aslanapa-Altıntaş İlçe sınırını kestiği
yer.
3-Çavdarhisar İlçesi; Doğusu: Çavdarhisar-Gediz İlçe sınırının, Gediz-Çavdarhisar
Devlet yolunu kestiği yerden Devlet yolunu takiben Çavdarhisar İlçe merkezi, Kuzeyi:
Çavdarhisar İlçe merkezinden,Çavdarhisar-Emet İl yolunu takben,Çavdarh,isar-Emet İlçe
sınırı ile birleştiği yer, Batısı: Çavdarhisar-Emet yolunun İlçe sınırı ile birleştiği yerden,İlçe
sınırını takiben,Kızık-Pusatlar Köy yolunu kestiği yer ve yolu takiple Pusatlar,Doğancılar ve
takiple İlçe sınırını kestiği yer, Güneyi: Doğancılar Yunuslar Köy yolunun İlçe sınırını
kestiği yerden İlçe sınırını takiben,Gediz-Çavdarhisar Devlet yolu ile birleştiği yere kadar.
4-Domaniç İlçesi; Doğusu: Domaniç-Tavşanlı İlçe sınırının,Domaniç-Tavşanlı Devlet
yolunu kestiği yerden, Devlet yolunu takiben Çamlıca köy yol ayrımına kadar, Kuzeyi:
Çamlıca Köy yol ayrımından yolu takiple, Çamlıca Sarıot ve yolu takiple Kütahya-Bursa İl
Sınırı, Batısı: Kütahya-Bursa İl sınırını takiben Tavşanlı-Domaniç İlçe sınırı ile İl sınırının
birleştiği yer, Güneyi: Tavşanlı-Domaniç İlçe sınırını takiben,İlçe sınırı ile Domaniç Devlet
yolunun birleştiği yere kadar.
5-Emet İlçesi; Doğusu: Köpürcek köyü ve Emet-Tavşanlı Devlet yolunu takiben
Günlüce köyü yol ayrımı, Kuzeyi: Günlüce köy yol ayrımından asfalt yolu takiben Dereli
Köyü, Batısı: Dereli köy ve asfalt yolu takiple Emet ham yol ayrımı ve asfalt yolu takiple
Çalcağıl Köyü yol sapağı, Güneyi: Çalçağıl yol sapağından asfalt yolu takiple Köpürcek
Köyü.
6-Gediz İlçesi; Doğusu: Gediz-Altıntaş İl yolunun, Gediz-Altıntaş İlçe sınırını kestiği
yerden Gediz İlçe sınırını takiben,Gediz-Çavdarhisar-Aslanapa İlçe sınırının kesiştiği yer,
Kuzeyi: Gediz-Çavdarhisar-Aslanapa İlçe sınırının kesiştiği yerden Gediz İlçe sınırını
takiben,İlçe sınırının Yukarı Susular-Doğancılar asfalt yolunu kestiği yer, Batısı:
Yukarısusuzlar-Doğancılar asfalt yolun ,İlçe sınırı ile kesiştiği yerden asfalt yolu takiben
Yukarısusuzlar,Cebrail,Göynük Köyleri, Güneyi: Gediz-Altıntaş il yolunu takipen İlçe
sınırını kestiği yer.
7-Gediz İlçesi; Doğusu: Gediz ilçe merkezinden yolu takiple Ece Köy. Kuzeyi: Ece
Köyden yolu takiple, Tepepınar Köyü, Yelki Köyü, Pınarbaşı ve Gürlek Köyü, Batısı: Gürlek
Köyünden yolu takiple Çeltikçi Köyü ve Gediz-Uşak devlet yolu Güneyi: Uşak-GedizÇeltikçi kavşağından Gediz ilçe merkezine kadar olan devlet yolu.
8-Hisarcık İlçesi; Doğusu: Karbasan Köyünden, Karbasan –Ömerfakı köy yolunu
takiple bu yolun İlçe sınırını kestiği yer, Kuzeyi: Karbasan-Ömerfakı köy yolunun İlçe
sınırını kestiği yerden Hisarcık –Emet İlçe sınırını takiple bu sınırın ,Emet-Hisarcık
karayolunu kestiği yer, Batısı: Emet-Hisarcık İlçe sınırı ile Emet Hisarcık Devlet yolunun
birleştiği yerden ,Devlet yolunu takiben Hisarcık İlçe merkezi, Güneyi: Hisarcık İlçe
merkezinden,Hisarcık-Karabasan asfalt yolunu takiben,Karabasan köyü.
9-Pazarlar İlçesi; Doğusu: Yenice köyü, Yenice-Pazarlar asfalt yolu takiple, Pazarlar
İlçe merkezi yine, Pazarlar-Şaphane il yolunu takiben yolun, Pazarlar -Şaphane İlçe sınırını
kestiği yere kadar, Kuzeyi: Pazarlar –Şaphane karayolunun Pazarlar –Şaphane İlçe sınırını
kestiği yerden Pazarlar İlçe sınırını takiple İlçe sınırının Gediz-Simav karayolunu kestiği yer,
Batısı: Pazarlar-Simav İlçe sınırının Gediz-Simav karayolunu kestiği yerden İlçe sınırını
takiple bu sınırın Kuşuyenice Köy yolunu kestiği yer, Güneyi: Pazarlar-Simav ilçe sınırı ile
Kuşu-yenice asfalt yolun birleştiği yerden yolu takiben yenice Köyü.
10-Simav İlçesi (A); Doğusu: Örencik-Avcılar Köy yolunun, Simav-Tavşanlı İlçe
sınırını kestiği yerden Simav-Tavşanlı-Emet İlçe sınırını takiben, Darıca-Katrandağı Köy
yolunu kestiği yer, Kuzeyi: Örencik-Avcılar Köy yolunun Simav-Tavşanlı İlçe sınırını kestiği
yerden İlçe sınırını takiple, Çulhalar Köyü yol ayrımı, Batısı: Çulhalar köyü yol ayrımından,
Simav yolunu takiben Eğmir Köyü yol ayrımı, Güneyi: Eğmir Köy yol ayrımından,Eğmir
Köyü,darıca köyü ve yolu takiple,Simav-Emet İlçe sınırını kestiği yer.
(B); K.Doğusu: Simav-Gediz Devlet yolunun,Simav-Pazarlar İlçe sınırı ile birleştiği
yerden, İlçe sınırını takiben İl sınırı ile birleştiği yer, Kuzeyi: Simav-Gediz Devlet yolunun,
Simav-Pazarlar İlçe sınırı ile birleştiği yerden , Devlet yolunu takiben, Simav-Samat yol
ayrımı, Batısı: Simav-Samat yol ayrımında asfalt yolu takiben,Samat,Hıdırdivan,Pulluca
Köyü ve köy yolunun il sınırı ile birleştiği yer, Güneyi: Kütahya İl Sınırı.
11-Şaphane İlçesi (A); Doğusu ve Kuzeyi: Şaphane İlçe Merkezinden ŞaphaneDeğirmendere İlçe yolunu takiben bu yolun İlçe sınırını kestiği yer, Batısı: Değirmendere
Köy yolunun ilçe sınırını kestiği yerden, İlçe sınırını takiple bu sınırın Simav- Gediz kara
yolunu kestiği yer, Güneyi: Şaphane-Pazarlar-Simav İlçe sınırının Simav-Gediz kara yolunu
kestiği yerden, yol takiple Karamanca ve Şaphane kara yolunu takiben Şaphane İlçe
Merkezi.
12-Tavşanlı İlçesi; Doğusu: Tavşanlı-Kütahya Devlet yolu, Çobanköy yol ayrımından
yolu takiben, Çobanköy, Yaylacık Örnek Avlağı batı sınırını takiple Arifler, Gümüşköy asfalt
yoluna kadar, Kuzeyi: Yaylacık Örnek Avlağı batı sınırı ile Arifler-Gümüşyeni köy asfalt
yolunun birleştiği yerden yolu takiben tavşanlı-Domaniç İlçe sınırı ile birleştiği yer ile İlçe
sınırını takiple tavşanlı-Domaniç devlet yolu ile birleştiği yere kadar, Batısı: TavşanlıDomaniç İlçe sınırı ile,Tavşanlı-Domaniç Devlet yolunun birleştiği yerden Devlet yolunu
takiben Tavşanlı İlçe Merkezi, Güneyi: Tavşanlı İlçe Merkezinden,Tavşanlı-Kütahya Devlet
yolunu takiben Çobanköy yol ayrımı.
1- Tavşanlı-Yaylacık Örnek Avlağı: Doğusu: Çatalçam Tepeden, Güneye doğru
Hanyeri Tepe, Yukarıköy, Kurtlukıran Tepe, İncebel, Tepe, Sırakayalar sırtı, 1176 rakımlı
Tepeye varır, Karaçayır Mevkiinden Dereciği takiple Kepez tepeye giden sırtı takiben Kepez
Tepe, Yeldeğmez tepenin kuzeyinden Göçere tepe, Yağcı yolu Tepe, Üççam Tepe, Dedepınar
Tepe, Karapınar Sırtı, Türkmen Tepe, 1227 rakımlı Tepeden Dorumdede Tepeye, Batısı:
Kabaçam Tepeden kuzeye sırtı takiple Kızıl Tepeye, buradan yine sırtı takiple Ortayol Tepeye
ve Küllüce Tepeye, Karadoruk Tepe ve buradan yine sırtı takiple Bozhisar Dereden
Elmalıcasu Deresinden Burcakadası Tepeye, Kuzeyi: Burçaknadası Tepeden, 1288, Ahlatlıca
Tepe, Kapıtarla Tepe, Pnıarüstü Tepeye, İkizce Tepeden ise Karşı Tepeye, Güneyi: Dorum
Tepenin güneyindeki sırtı takiple Asarlık Tepeye, buradan İsaköy ile Şenlik Köyüne doğru
yolu takiple Erenler Tepe sırtı ile yolun kesişim noktasına, buradan Hamam Çeşmesini takiple
Kabaçam Tepe Sırtına ve Kabaçam Tepesine.
2- Sabuncupınar Örnek Avlağı: Doğusu: Kalburcu Çiftliği, Döllük Hendeği, Karabayır
Tepeleri, Kışlaüstü Tepe, Kavakpınar Tepe, Karsak Tepe, Kocagöl Deresi, Topyolu Deresi,
Batısı: Porsuk Barajı, Asarlık Tepe, Kuzeyi: Porsuk Barajı, Güneyi: Buzağılık Tepe,
Sarıkayalar Tepe, Kayadağı Tepe, Asarkaya Tepeleri, Seyitali Türbesi, Kızıl Tepe, Koca
Tepe, Leş Tepe, Eşşekkaya Tepe.
Emet-Espey Deresi; Doğusu: Köpürcek köy yolu ile eski Emet-Tavşanlı asfaltının
kesiştiği noktadan bu yolu takiben Emet-Çavdarhisar asfalt yol ayrımına kadar, Kuzeyi:
Kelenlerhalil Mevkiindeki Gelebenk Deresini takiben, Esbey Çiftliği ve buradan İncirlek
Deresini takiben Çalcalı Köyü, takiple Köpürcek Köyü yolunu takiben Köpürcak Köyü ve
takiple eski Emet-Tavşanlı asfaltının kestiği nokta, Batısı: Emet ilçe merkezinden
Boyacıtepenin Doğusundan geçen tarla yolunu takiben, Kelenlerhalil Mevkiindeki dereyi
takip Gelenbek Deresi, Güneyi: Emet-Çavdarhisar asfalt yol sapağını takiple, Emet ilçe
merkezi.
Yaban Hayatı Geliştirme Sahası olarak ayrıldığı için avlanmanın yasak olduğu
sahalar:
1- Merkez Aslantaş Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968
2- Tavşanlı Çatak Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı
3- Merkez Türkmenbaba Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (05.10.2006 tarih ve
4- Balıkesir-Kütahya Akdağ Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (05.10.2006 tarih ve
44-MALATYA:
1- Merkez İlçesi; Doğusu: Pütürge İlçe Sınırı, Kuzeyi: Malatya Ankara ve Malatya
Elazığ Karayolu ile, Yenice Yaygın Karayolu, Batısı: Yeşilyurt İlçe Sınırı, Güneyi:
Adıyaman İl Sınırı.
2- Akçadağ İlçesi; Doğusu: Malatya Merkez ve Yeşilyurt İlçe Sınırı, Kuzeyi: Yazıhan
İlçe Sınırı, Batısı: Akçadağ- Develi Karayolu ile Aliçeri yol istikameti, Güneyi: Malatya
-Ankara Karayolu ve bu Karayolundan Akçadağ Merkeze devam eden yol.
3- Arapgir İlçesi; Doğusu: Arapgir- Malatya Karayolu ile Günyüzü Boğazlı Çakırsu
Sipahi Uşağı Yolu, Kuzeyi: Arapgir -Divriği Karayolu Sivas İl Sınırı, Batısı: Arguvan İlçe
Sınırı, Güneyi: Arguvan İlçe Sınırı.
4- Arguvan
İlçesi;
Doğusu:
Akören-Güngören-Kömürlük-Alhasuşağı
Yolu
istikametinden Sivas İl Sınırına kadar devam eden yol, Kuzeyi: Sivas İl sınırı, Batısı:
Hekimhan İlçe Sınırı, Güneyi: Arguvan-Hekimhan Karayolu.
5- Battalgazi İlçesi; Doğusu: Kale İlçe Sınırı, Kuzeyi: Malatya- Elazığ Demiryolu,
Batısı: Malatya- Elazığ Demiryolu, Güneyi: Malatya Merkez İlçe Sınırı.
6- Darende İlçesi; Doğusu: Malatya-Ankara Karayolunun Darende Merkeze kadar ve
Darende Kuluncak Karayolu, Kuzeyi: Kuluncak ilçe sınırı, Batısı: Sivas İl Sınırı, Güneyi:
Kahramanmaraş İl-Akçadağ İlçe Sınırı.
7- Doğanşehir İlçesi; Doğusu: Doğanşehir-Yolkoru-Polat-Ören Karayolu, Kuzeyi:
Akçadağ ilçe sınırı, Batısı: Kahramanmaraş İl Sınırı, Güneyi: Doğanşehir-Kahramanmaraş
Demiryolu.
8- Doğanyol İlçesi; Doğusu: Karakaya Barajı, Kuzeyi: Karakaya Barajı, Batısı: Pütürge
ilçe sınırı, Güneyi: Bayır-Gökçe-Doğanyol-Mezraa-Yalınca yol istikametinden Karakaya
Barajı’na kadar.
9- Hekimhan İlçesi; Doğusu: Yazıhan İlçe Sınırı ve Malatya-Hekimhan Karayolu,
Kuzeyi: Hekimhan-Kuluncak Karayolu, Batısı: Kuluncak ilçe sınırı, Güneyi: Darende ve
Akçadağ İlçe Sınırları.
10- Kale İlçesi; Doğusu: Karakaya Baraj Gölü, Kuzeyi: Karakaya Baraj Gölü, Batısı:
Battalgazi ve Malatya Merkez ilçe sınırı, Güneyi: Malatya-Elazığ Karayolu ve GülenköyYenidamlar-Uyanık-Uzunhüseyin Yolu istikameti.
11- Kuluncak İlçesi; Doğusu: Hekimhan ilçe sınırı, Kuzeyi: Kuluncak-Hekimhan
Karayolu, Batısı: Kuluncak-Darende Karayolu, Güneyi: Darende-Hekimhan İlçe Sınırları.
12- Pütürge İlçesi; Doğusu: Doğanyol İlçe Sınırı, Kuzeyi: Doyumlu-Ömerli-BakımlıTosunlu Karayolu istikameti, Batısı: Doyumlu-Pütürge-Örnekköy-Çukuroymağı-Esencik Yol
istikameti, Güneyi: Adıyaman İl Sınırı.
13- Yazıhan İlçesi; Doğusu: Yazıhan-Hekimhan Demiryolu, Kuzeyi: Hekimhan İlçe
Sınırı, Batısı: Erecek-buzluk yolu istikameti, Güneyi: Yazıhan-Hamidiye-Buzluk yol
istikameti.
14- Yeşilyurt İlçesi; Doğusu: Malatya Merkez İlçe Sınırı, Kuzeyi: Malatya Merkez İlçe
Sınırı, Batısı: Malatya-Doğanşehir Karayolundan İkizce-Seyituşağı-Atalar-Yalınkaya yol
istikameti, Güneyi: Adıyaman İl Sınırı.
1- Merkez İlçesi (Konak); Doğusu: Karmışlıboğazdere, Darlıkdere, Tümürce Sırtı,
Naldöken Sırtı, Kuzeyi: Yıldız Tepe, Karatarla Tepe, Kol Tepe, Halacık Tepe, Kurttepe
istikametinden Karagöz Köy yolu, Batısı: Daztepe, Kızılcagüney Tepeleri Yıldıztepe,
Güneyi: Tümürce Komu, Aşacak Kayalıkları, Hacıemir Komu, Daztepe.
2- Akçadağ İlçesi; Doğusu: Karanlıkdere, Pirpiriminkaşı Köy yolu, Malatya-Ankara
Karayolu, Seyfo Mahallesi Köy yolu, Kuzeyi: Yağmurlu, Sarının Değirmeni, Pirpiriminkaşı
Sırtı, Batısı: Uzunyazı Sırtı, Kalendertepe, Gemrik yolu, Yağmurlu, Güneyi: Seyfo
Mahallesi, Uzunyazı Sırtı.
3- Yeşilyurt İlçesi; Doğusu: Suyolu Kemeri, Yarıkkaya Sırtı, Karataş Dağı, Karataş
Tepe, Kuzeyi: Yeşilyurt, Kölkuşağı Tepe, Fadıloymağı Tepe, Batısı: Büyük Tepe, Kale
Tepe, Seyituşağı-Aşağıhaçova karayolu, Köyyan Tepe, Güneyi: Karataş Tepe, Mazıağacı
Sırtı, Büyük Tepe.
45-MANİSA:
1- Merkez İlçesi (A) (Uzunburun Bölümü); Doğusu: Manisa Gürle yolunu takiben
Karaali, Akgedik yolunu takiben-Manisa-Menemen karayolu, Kuzeyi: Manisa-MuradiyeMenemen karayolu, Batısı: İzmir il sınırı, Güneyi: Manisa-Gürle köyünü takiben-İzmir il
sınırı.
(B) (Karaoğlanlı Bölümü); Doğusu: Manisa-Turgutlu karayolunu takiben-KaraoğlanlıSancaklıbozköy köy yolu, Kuzeyi: Manisa-Turgutlu karayolu, Batısı: Manisa-Turgutlu
karayolunu takiben Yukarıçobanisa-Sancaklı kayadibi köy yolu, Güneyi: SancaklıbozköySancaklıuzunçınar köy yolu.
2- Alaşehir İlçesi; Doğusu: Alaşehir-Sarıgöl karayolu, Kuzeyi: Alaşehir-Sarıgöl Kara
yolunu takiben-Körkuyu-Narlıdere-Bahadır köy yolu, Batısı: Narlıdere-Bahadır köy yolunu
takiben-Delemenler köy yolu, Güneyi: Alaşehir-Sarıgöl yolunu takiben –Delemenler köy
yolu.
3- Ahmetli İlçesi; Doğusu: Ahmetli-Salihli ilçe sınırı, Kuzeyi: Turgutlu-Ahmetli-Salihli
karayolu, Batısı: Ahmetli-Alahıdır-Bahçecik-Hacıköseler –Sivrice-Baktırlı köy yolunu
takiben Ahmetli-Turgutlu ilçe sınırı, Güneyi: İzmir il sınırı.
4- Akhisar İlçesi; Doğusu: Akhisar-Gördes ilçe sınırı, Kuzeyi: Akhisar-Gölmarmara
karayolunun Akçeşme-Karayağcı-Akçaalan-Kavakalan Köy yolunu takiben AkhisarYayakırıldık -Boyalı köy yolunun Akhisar-Gördes ilçe sınırına birleştiği nokta, Batısı:
Akhisar-Gölmarmara karayolu, Güneyi: Akhisar-Gölmarmara ilçe sınırı.
5- Demirci İlçesi (A) (Sevinçler Bölümü); Doğusu: Esenyurt-Ören köy yolu, Kuzeyi:
Demirci-Hoşçalar-Ören köy yolu, Batısı: Salihli-Demirci Karayolu, Güneyi: DemirciYiğitler-Küçükoba-Esenyurt köy yolu.
(B) (Yeşilova Bölümü); Doğusu: Salihli-Demirci eski karayolu, Kuzeyi: DemirciMahmutlar-Bardakçı köy yolu, Batısı: Salihli-Demirci eski karayolunu takiben-KarapınarUlacık-Rahmanlar-Çanakcı-Mahmutlar köy yolu, Güneyi: Salihli-Demirci eski karayolu.
(C) (Sayık Bölümü); Doğusu: Tekeler-Marmaracık köy yolunu takiben-İsmaillerAhatlar köy yolu, Kuzeyi: Tekeler-Marmaracık köy yolu, Batısı: Tekeler-Kazancı-SayıkKöylüce yolu, Güneyi: Köylüce-Ahatlar yolu
6- Gölmarmara İlçesi; Doğusu: Gölmarmara-Salihli ilçe sınırı, Kuzeyi: GölmarmaraBeyler-Taşkuyucak köy yolunu takiben-Gölmarmara-Salihli ilçe sınırı, Batısı: BeylerKılcanlar köy yolu, Güneyi: Kılcanlar-Yeniköy yolunu takiben-Gölmarmara-Salihli ilçe
sınırı.
7- Gördes İlçesi (A) (Alanyaka Bölümü); Doğusu: Gördes-Oğulduruk-Efendi-BörezBegel köy yolu, Kuzeyi: Begel-Dutluca-Çiçekli köy yolu, Batısı: Akhisar –Gördes
karayolunu takiben-Kalemoğlu-Çiçekli köy yolu, Güneyi: Akhisar-Gördes karayolu.
(B) (Dağyakası Bölümü); Doğusu: Bayat-Derebaşı-Tüpüler-Karayağcı köy yolunu
takiben-Akhisar-Gördes Karayolu, Kuzeyi: Akhisar-Gördes karayolu, Batısı: Akhisar-Gördes
ilçe sınırını takiben-Kayacık-Karağaç-Yakaköy yolu, Güneyi: Bayat-Yakaköy yolu.
8- Kırkağaç İlçesi; Doğusu: Balıkesir il sınırı, Kuzeyi: Akhisar-Balıkesir karayolu,
Batısı: Akhisar-Balıkesir karayolu, Güneyi: Gelenbe-Kınık-Güvendik-Eğridere köy yolu.
9- Köprübaşı İlçesi; Doğusu: Köprübaşı-Demirci ilçe sınırı, Kuzeyi: Gördes-Köprübaşı
ilçe sınırı, Batısı: Köprübaşı-Alanyolu-Karakeçili yolu, Güneyi: Köprübaşı-Demirci
karayolu.
10- Kula İlçesi (A) (Sarnıç Bölümü); Doğusu: Manisa-Uşak il sınırı, Kuzeyi: KulaSelendi İlçe sınırı, Batısı: Kula-Uşak karayolunu takiben-Körez-Kalınharman köy yolunu
takiben-Kula-Selendi eski karayolu, Güneyi: Kula-Uşak karayolu.
(B) (Öksüzce Bölümü);Doğusu: Kula-Kocaveli köy yolu, Kuzeyi: Alaşehir-Kula
karayolu, Batısı: Alaşehir-Kula karayolu, Güneyi: Alaşehir-Kula ilçe sınırını takiben –
Karaçakır-Kocaveli köy yolu.
(C) (Gökçeören Bölümü); Doğusu: Salihli-Kula Karayolunu takiben-Gökçeören-EmreŞeyhler köy yolu, Kuzeyi: Bayramşah-Şeyhler köy yolu, Batısı: Salihli-Kula İlçe sınırını
takiben-Kenger-Bayramşah köy yolu, Güneyi: Salihli-Kula Karayolu.
11- Salihli İlçesi (A) (Akören Bölümü); Doğusu: Salihli-Kula ilçe sınırı, Kuzeyi:
Adala-Donbaylı-Delibaşlı-Eminbey-Asmalı-Halilağa-Çelik köy yolu, Batısı: SalihliKöprübaşı karayolu, Güneyi: Salihli-Kula karayolu.
(B) (Çaypınar Bölümü); Doğusu: Salihli-Yeniköy yolu, Kuzeyi: Ahmetli-Salihli
karayolu, Batısı: Ahmetli-Salihli ilçe sınırı, Güneyi: Manisa-İzmir il sınırı.
12- Sarıgöl İlçesi; Doğusu: Manisa-Uşak il sınırı, Kuzeyi: Yeşilyurt-Özpınar-ZiyanlarEşme yolu, Batısı: Tırazlar-Çanakçı köy yolunu takiben-Yeşilyurt-Eşme yolu, Güneyi:
Tırazlar-Çimenler-Karamanlar-Yeniköy-Çamköy yolu.
13- Saruhanlı İlçesi (A) (Seyitoba Bölümü); Doğusu: Saruhanlı-Akhisar ilçe sınırı,
Kuzeyi: Şatırlar-A.Bozköy yolu, Batısı: Paşaköy-Sarıçam-Hatipler-Şatırlar köy yolu,
Güneyi: Paşaköy-Bahadır-Seyitoba-Gökçeköy yolu.
(B) (Tirkeş Bölümü); Doğusu: Saruhanlı-Akhisar karayolu, Kuzeyi: GökçeköyKayışlar köy yolunu takiben-Saruhanlı-Akhisar karayolu, Batısı: Saruhanlı-Apak-HacımusaGözlet-Gökçeköy yolu, Güneyi: Saruhanlı-Akhisar karayolu.
14- Selendi İlçesi (A) (Çamyayla Bölümü); Doğusu: Selendi- D.Damları-Turpçu köy
yolunu takiben-Selendi-Demirci ilçe sınırı, Kuzeyi: Selendi-Demirci ilçe sınırı, Batısı: KulaSelendi ilçe sınırı, Güneyi: Şehirlioğlu-Çampınar-Çalıklı-A.Güllüce köy yolu.
(B) (Dumanlar Bölümü); Doğusu: Rahmanlar-Yeni-Osmançavuş köy yolu, Kuzeyi:
Dırazlar-Rahmanlar köy yolu, Batısı: Selendi-Dırazlar köy yolu, Güneyi: Selendi-Kürkçü
köy yolunu takiben-Osmançavuş köy yolu.
15- Soma İlçesi; Doğusu: Soma-Menteşe-Türkali köy yolu, Kuzeyi: Manisa-İzmir il
sınırı, Batısı: Manisa-İzmir il sınırı, Güneyi: Yağcılı çayı-Bakır çayı.
16- Turgutlu İlçesi; Doğusu: Turgutlu-İzzettin-Yakuplar köy yolunu takiben-TurgutluSaruhanlı ilçe sınırı, Kuzeyi: Turgutlu-Saruhanlı ilçe sınırı, Batısı: Turgutlu-SinirliM.Yeniköy köy yolu, Güneyi: İzzettin-Sinirli köy yolu.
46-KAHRAMANMARAŞ:
1- Merkez İlçesi; Doğusu: Çağlayancerit ilçe sınırını takiben Başdervişli, Beşenli
köyünden Büyüknacar köyüne kadar, Kuzeyi: Baydemirli köyünden Karamanlı, Hacınınoğlu
, Sarıgüzel köyüne, Ekinözü ilçe sınırını takiben Çağlayancerit ilçe sınırına kadar, Batısı:
Kurtlar köyünden Cüceli, Kızıldamlar, Avşar, Hasancık, Kılavuzlu, Baydemirli Köyüne
kadar, Güneyi: Büyüknacar köyünden Peynirdere, Dereköyden Kahramanmaraş
Kahramanmaraş-Kayseri karayolunu takiben Kılavuzlu köprüsüne kadar.
2- Andırın İlçesi; Doğusu: Akgümüş köyünden, merkez ilçe sınırını takiben Ayşepınar,
Alanlı köy sınırına kadar, Kuzeyi: Akgümüş köyü, Altınyayla, Andırın-Göksun karayoluna
kadar, Batısı: Andırın-Göksun karayoluna kadar, Güneyi: Kahramanmaraş-Andırın
karayolundan Çuhadar ve Torlar köyü devamından Andırın-Göksun karayoluna kadar.
3- Elbistan İlçesi; Doğusu: Elbistan-Malatya karayolundan Malatya İl sınırını takiben
Nurhak ilçe sınırına, Kuzeyi: Gücük Köyü yol ayrımından başlayarak Elbistan Malatya
karayolunu takiben Malatya sınırına kadar, Batısı: Gücük , Tepebaşı ve Bakış köylerini
takiben Nurhak ilçe sınırına kadar, Güneyi: Nurhak İlçe sınırını takiben Adıyaman il sınırına
kadar.
4- Göksun İçesi; Doğusu: Kahramanmaraş-Göksun karayolunun Göksun ilçe sınırını
kestiği yerden devamla Gölpınar, Göksun Merkez-Kayseri devlet karayolundan Doğankonak
köyünden Kayseri sınırına kadar, Kuzeyi: Doğankonak Köyünden Kahramanmaraş kayseri il
sınırına kadar, Batısı: Saimbeyli ilçe sınırından Hançer deresini takiben Kaleboynu,
Hacıkodal köyüne kadar, Güneyi: Saimbeyli ilçe sınırından Hacıkodal, Yoğunluk,
Fındıklıkoyak, Değirmendere köyünden Merkez ilçe sınırına kadar.
5- Türkoğlu İlçesi; Doğusu: Türkoğlu ilçesi merkezden ana yolu takiben Ceceli köyüne
kadar, Kuzeyi: Türkoğlu ilçesi merkezden Yeşilyöre köyüne ve ilçe sınırına kadar, Batısı:
Yeşilyöre Köyünden ilçe sınırını takiben Öztürk köyü, Doluca Köyü ve Adana İl sınırına
kadar, Güneyi: Adana il sınırını takiben Çakıroğlu köyünden Kaledibi, B.İmalı, K.İmalı
köyünden Ceceli Köyüne kadar.
6- Pazarcık İlçesi; Doğusu: Pazarcık-Adıyaman karayolundan Aksu çay yatağını
takiben Şahintepesi köyüne kadar, Kuzeyi: Aksu çay yatağından Şahintepeis köyü, Tetirlik
köyüne kadar, Batısı: Tetirlik köyünden Çiçekalanı, Armutlu, Yarbaşı köyüne kadar, Güneyi:
Yarbaşı köyünden Pazarcık-Adıyaman karayolunu takiben ilçe merkezine kadar.
Elbistan Kızılkandil Örnek Avlağı; Doğusu: Seyitali tepe, Deliklitaştepe, Oyuklutepe,
Kırmızıtepeyi takiple Ortatepe, Kuzeyi: Bakacaksırtı, Hallotepenin güneyini takiple Seyitali
tepe, Batısı: Sünnet köyünün doğusundan odun ziyaret tepe, sivri tepe, Odunlık tepeyi takiple
Bakacak sırtı. Güneyi: Sünnet Köyünün doğusundan Kartepe, Çukur, Karaoluk sırtı, şaksırtı,
atmaca tepenin güneyinden takiple, Cantepe, Ziyaret tepe ve Orta tepe.
Merkez İlçesi (A)(Ahır Dağı Kınalı Keklik Yaban Hayvanı Yerleştirme Sahası) ;
Doğusu: Üçtepe, Gebetepe, Yanlızardıç Tepelerini birleştiren sırt hattı, Kuzeyi: Kurtdeliği,
Köseburun, Karlık, Küçügünyurdu Tepelerini birleştiren sırt hattı, Batısı: Küçüğünyurdu ve
Karayatak Tepelerini birleştiren sırt hattını devam eden Keklik Deresine kadar, Güneyi:
Yanlızardıç, Aytepe ve Çağmantepeden devam eden sırt hattı.
(B) Milcan Kınalı Keklik Yaban Hayvanı Yerleştirme Sahası: Doğusu: Tahtalıyolu
sırt hattı, Kuzeyi: Gebetepesi Habur tepesi ve tahtalıyolu sırt hattını birleştiren sırt hattı,
Batısı: Geben tepesinden Eşeksekisi sırt hatlarını birleştiren sırt hattı, Güneyi: 164-166-192173 nolu bölmelerin güney sınırlarından tahtalıyolu sırt hattına devam eden hat.
Sahalar:
Kahramanmaraş-Adana Hançerderesi Yaban Hayatı Geliştirme Sahası;
yasaktır.)
47-MARDİN:
Ömerli, Midyat ve Dargeçit İlçeleri; Güneyi: Mazıdağı İlçesi Sağmal Köyünden
başlayarak Meşeli, Yalınağaç, Haydar, Mardin Kızıltepe karayoluna devamla Yolüstü,
Dikmen Alakuş, Ekinciler, Sağmal köyüne kadar, Batısı: Yeşilköy, Yukarıkonak, Kebapçı,
Dikyamaç, Ekinciler, Sağmal köyü, Doğusu: Yayvantepe, Kocadağ, Turgulköy, Gürkaymak,
Kuzeyi: Yeşilköy, Kocahöyük, Soylu, Derbent, Harmantepe, Ormancık, İçören, Gölbaşı,
Ömerli-Midyat karayolu hattından devamla Yayvantepe köyüne kadar.
1- Mazıdağı; Doğusu: Suhr tepesi, köy yolu, Kuzeyi: Şevle deresi Batısı: Pekmez
topağı tepesi, Güneyi: Remaya tepesi.
48-MUĞLA:
1- Dalaman İlçesi (Çarşılık, Akaya, Payam, Bozöğrü, Dereköy, Topçu Tepe Mevkii);
Doğusu: Akköprü Barajı-Kilocağı yolu, Batısı: Dalaman Çayı, Kuzeyi: Nuribaba Kulesi’nin
bulunduğu sırt, Güneyi: Dalaman-Fethiye karayolunun bulunduğu kısım ile Topçu tepesinin
Güney kısmı ile çevrili saha.
2- Milas İlçesi (A) (Uyku Vadisi Mevkii-Gökçeler köyü, Değirmen Deresi’nde kalan
mağaraların bulunduğu alan ve vadiyi içine alan kısım); Doğusu: Manastır Dağı sırtları,
Batısı: Alaçam-Kuzyaka karayolu, Gökçeler köyü sınırları. Kuzeyi: Celle sırtları ve
Değirmen Deresi’ne bakan yamaçlar, Güneyi: Manastır Dağı sırtları ile çevrili saha.
(B) (Metruk Tuzlası Sulak Alanı); Doğusu: Boğaziçi Köyü, asfalt yolu, Batısı:
Sırtlandağı Halep Çamı Koruma Sahası, Kuzeyi: Boğaziçi Köyü sınırlarında kalan göl ve
çevresi, Güneyi: Milas-Bodrum karayolu ile çevrili saha.
3- Bodrum İlçesi (Piren Dağı Mevkii); Doğusu: Bodrum-Milas karayolundan Torba
kavşağı, Batısı: Dereköy,Gümüşlük yolundan kuzeye takiple Ege Denizi, ortakent, Kuzeyi:
Bodrum-Milas karayolundan Torba-Gündoğan-Ortakent karayolunun kuzeyinden Ege
Denizine, Güneyi: Bodrum İlçe merkezinden batıya doğru Gürece, Dereköy.
4- Fethiye İlçesi (A); Doğusu: Kabaağaç-Minare köy yolunun, Kabaağaç köyü Dip
mahallesi yol kavşağından itibaren takiple Minare-Yakabağ-Eşen-İzzettin-Gölbent köy ulaşım
yolunu takiple Boğaziçi köy yolu kavşağı, Batısı: Akdeniz, Kuzeyi: Kabaağaç-Minare köy
yolundan Dip mahallesine ulaşım yolundan sonra Kocadereyi takiple Akbel ovasına ve
buradan Babadağ-Ölüdeniz Beldesi ulaşım yolunu takiple Akdeniz, Güneyi: Boğaziçi köy
ulaşım yolunu takiple Akdeniz ile çevrili saha.
(B); Doğusu: Yayla Zorlar Köyü Gedik mahallesini kuzeyi takiple Abalılar düzünden
Çamurköy
Kurbağalık mevkiinden Tokatönüne kadar, Batısı: Karaçukuru Tepesini takiple Yavşanlı
deresi, Yanıkdere birleşim yeri, Çalkaya deresi takiple Korkaldığı deresi birleşimi,
Palazyakası Kırbaç Tepe ve Baldıran Tepe, Kuzeyi: Alıçlının Sivri tepenin Güney-batısını
takiple göl sınırı, Patlangeç Tepe ve Baldıran Tepe, Güneyi: Tezeklidağ sırtının batısını
takiple Karalar Tepe üzerinden Karçukuru Tepesi ile çevrili saha.
(C); Doğusu: Kemiklitepe etekleri göl sınırını takiple Tezekli Dağı, Batısı: Karçukuru
Tepesini takible Yavşanlı Deresi, Yanık Dere birleşim yeri Çalkaya deresi takiple Korkaldığı
Dere birleşimi takiple Palaskayası Kılbaş Tepe, Baldıran Tepe, Kuzeyi: Alıclınınsivri
Tepe’nin güneybatısını takiple Gölsınırı, Patlangeç Tepe, Baldıran Tepe, Güneyi: Tezekli
Dağı Sırtı’nın batısı takiple Karalar Tepe üzerinden Karçukuru Tepesi ile çevrili saha.
5- Köyceğiz İlçesi-Sazak Köyü; Doğusu: Acıdere, Aksaz Deresi, Akdere, Burunkavak
Deresi, Kırıntıgediği Tepe, Kızılgedik Tepe, İkizceeren Tepe ve Mengedoru Tepe, Kuzeyi:
Zindandere, Batısı: Çayhisarkapızı Deresi ve Çayhisar Deresi, Güneyi: Çayhisar Deresi ile
Acıdere’nin birleştiği Mevkii (Bezirgan Mevkii).
6- Ula İlçesi (A) Domuz Alanı (Geyik Kanyonu Mevkii); Doğusu: Ula-Köyceğiz sınırı,
Ula-Muğla sınırı, Batısı: Göktaş Kulesi, Göktaş Tepesi, Göğebakan Tepe, Sarıkaya Tepe,
Muğla-Denizli karayolu, Kuzeyi: Muğla-Ula sınırı, Güneyi: Ula-Köyceğiz sınırı ve MuğlaFethiye asfaltı ile çevrili saha.
(B) Domuz Alanı (Muğla-Merkez, Yaraş) Kestanelik Mevkii; Doğusu: Damlacık
tepeden inen sırtı takiben yellibelen tepe ve bu sırtı takiben kestanelik mevkii, Batısı: MuğlaMarmaris Karayolu, Kuzeyi: Meşeli tepeden inen sırtı takiben kuyugediği ve Dambaşı tepeye
kadar uzanan sırtı takiben Muğla- Denizli Karayolu, Güneyi: Muğla-Ula Karayolu.
Örnek avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yakalanan Sahalar:
Fethiye-Boğaziçi Örnek Avlak Sahası; Doğusu: Bükceğiz Mahallesi’nden kuzeye
doğru uzanan ve Kertil Tepe, Kızıltaş Tepe, Ballısivri Tepe’den Gölcük Tepe, Çatal Tepe ve
oradan Kızılca Köyü Doğusundan Karadere’ya inen hat, Kuzeyi: Boğaziçi Köyü’nün Avlan
Mahallesi merkezinden doğuya doğru uzanan ve Eşen’e giden yolun Çatal Tepe’den inen sırtı
kestiği hat, Batısı: Boğaziçi Köyü’nden güneye doğru uzanan ve Yediburunlar mahallesi’ne
inen yol ile Yediburunlar Mahallesi’nden Ara Tepe’nin Doğusundaki Köristan Tepe’ye
uzanan oradan da Sütleyen Adası Tepesi’nden Sancak Burnu’na inen hat, Güneyi: Sıfat
Burnundan doğuya doğru uzanan İnkaklık Burnu, Yassıca Burnu, Kılıç Burnundan Domuz
Burnuna uzanan hat ile Domuz Çukurundan Pınarcık Mahallesine, Oradan da doğuya doğru
Damyeri Mevkiinden Bükceğiz Mahallesine bağlanan hat.
Avlanmaya Özel İzinle Açılan Sahalar (ÖÇK Sahaları ve DevletÜretme Çiftliği):
1- Köyceğiz-Dalyan Özel Çevre Koruma Bölgesi içerisinde yer alan (A); Kuzeyi:
Kıralan Mahallesinden Ortaca Asfaltına inen yolun güney kısmını takiben batı istikamette
köyceğiz gölü kenarına kadar olan kısım, Doğusu: Kıralan Mahallesinden Ören Mahallesine,
oradan güney istikamette Beyobası Beldesine inen yolun batı kısmını takiben, KöyceğizOrtaca karayolunun yuvarlak çayı kestiği köprüden Tepe arasına giden yolun batısını takiben
Eskiköy Mevkii, Güneyi: Eskiköy Mevkiinden Peçenek Mahallesine inen yolun kuzeyi,
Batısı: Köyceğiz Gölü kenarındaki bataklık ve sazlıklarla çevrili olan alan.
(B); Kuzeyi: Muğla-Ortaca Karayolu, Doğusu: Toparlar Beldesinden güney istikamette
Belediye Arıtma İstasyonuna inen yolu takiben Baklalık Mevkii, Günlükdöven Mevkii
istikametinde Gemer Mevkiine kadar inen yolun batısı, Güneyi: Kemer mevkiinden batı
istikamette Kınalı mevkii, Küçükgöz Mevkiine kadar uzanan yolun kuzeyi, Batısı: Küçükgöz
Mvk.’den kuzey istikamette Kazancıçayırı mvk.ne oradan Muğla asfaltına çıkan yolun
Doğusu ile çevrili alanların meskun mahal, narenciye bahçeleri, ekili tarım arazileri, sığla
ormanları ve özel mülk arazileri dışında kalan ormanlık alanlarında
KEKLİK hariç I. II. ve III. Grup av kuşlarının avlanması serbesttir.
2- Fethiye-Göcek Özel Çevre Koruma Bölgesi; Doğusu: Akdeniz, Batısı: Akdeniz,
Kuzeyi: Güngörmez limanından kuzey-doğu yöne uzanan hattı takiben Akdeniz, Güneyi:
Akdeniz
Bu alanlarda sadece bıldırcın avı serbesttir.
3- Datça-Bozburun Özel Çevre Koruma Sahası içinde ava açılan saha (A); Doğusu:
Çiftlik Limanı-Bayır Köyü yolu, Batısı: Bozburun Beldesinden Söğüt Köyüne giden
karayolu-Akdeniz, Kuzeyi: Bozburun Beldesinden Selimiye Köyüne giden karayolu-Turgut
Köyünden Bayır Köyüne giden karayolu (500 m. içerisinden başlamak kaydıyla), Güneyi:
Akdeniz.
Bu alanlarda avlanmak serbesttir.
4- Dalaman Devlet Üretme Çiftliği; Dalaman Devlet Üretme Çiftliğinin içerisinde;
Havaalanı ve Askeri tesislere 500 metre mesafe ile batıya uzanan kanal ve yol boyunca
okaliptüs ağaçlık sahası ve Dalaman çayı arasında ve güneyde denize kadar olan alanının özel
izinle ava açık hale Dalaman Tarım İşletmesi Müdürlüğü Köyceğiz DKMP. Mühendisliği
yetkililerince 2009–2010 av dönemini kapsayacak şekilde 26.01.2009 tarihli protokol ile
tespit edilmiştir.
Sahalar:
1- Yılanlı Çakmak Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı
2- Köyceyiz Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi
49-MUŞ:
1- Merkez İlçesi; Doğusu: Ağıllı, Ekindüzü, Üçevler, Muş Merkez, Sağlık, Suluca ve
Ortakent, Kuzeyi: Ortakent, Köşk, Ulukayadan il sınırı, Batısı: Diyarbakır il sınırı, Güneyi:
Batman il sınırı.
2- Hasköy İlçesi; Doğusu: Bitlis İl Sınırı, Kuzeyi: Kızılağaçtan başlayarak Hasköy ilçe
sınırı, Batısı: Kızılağaçtan Muş Merkez ilçe sınırı, Güneyi: Bitlis il sınırı.
3- Korkut İlçesi; Doğusu: Molla Davut, Uzgörür, Arıköy ve Bitlis İl Sınırı, Kuzeyi:
Düzkışla, Korkut İlçe Merkezi, Oğulbağı, Korkut-Bulanık Karayolu, Batısı: Düzova,
A.Üçdam ve Düzkışla, Güneyi: Bitlis İl Sınırı.
4- Varto İlçesi (A); Doğusu: Görgü, Ağaçkorur ve Varto Merkez, Kuzeyi: Erzurum İl
Sınırı, Batısı: Gökyayla, Güzeldere ve Çalıdere, Güneyi: Küçüktepe, Armutkaşı, Taşçı, Varto
Merkez ve Ağaçkorur.
(B); Doğusu: Erzurum İl Sınırından Esenler Köyü, Kuzeyi: Erzurum il sınırı, Batısı:
Alınaçık, Omcalı, Çayönü, Kuşluk, Bağiçi, Kayalıkale, Güneyi: Sanlıca, Kumlukıyı.
5- Malazgirt İlçesi; Doğusu: Ağrı İl Sınırı, Kuzeyi: Erzurum İl Sınırı, Batısı: Bulanık
İlçe Sınırı, Güneyi: Bitlis il sınırı.
50-NEVŞEHİR:
1- Merkez İlçesi (A); Doğusu: Göreme Tarihi Milli Parkı sınırı, Kuzeyi: NevşehirAvanos Karayolu, Batısı: Nevşehir- Avanos Karayolu, Güneyi: Nevşehir-Ürgüp karayolu.
(B); Doğusu: Uçhisar – Çardak – Güvercinlik arasındaki kara yolu, Kuzeyi: Nevşehir –
Ürgüp karayolu, Batısı: Nevşehir – Niğde karayolu (Güvercinlik köyüne kadar), Güneyi:
Çardak – Güvercinlik Yolu.
2- Acıgöl İlçesi; Doğusu: Acıgöl-Ağıllı-Kurugöl arası asfalt yol, Kuzeyi: AcıgölAksaray arası Karayolu (Aksaray İl sınırına kadar), Batısı: Aksaray-Nevşehir il sınırı,
Güneyi: Kurugöl-Aksaray il sınırı.
3- Avanos İlçesi (A); Doğusu: Kızılırmak Nehri (Avanos ilçe Merkezden Kayseri il
sınırına kadar), Kuzeyi: Özkonak – Bayramhacılı Stabilize Kaplama yolu, Batısı: Avanos –
Kayseri yolu-Göynük-Mahmatlar Kara yolu, Güneyi: Ürgüp – Avanos İlçe sınırı.
(B); Doğusu: Avanos – Kayseri yolu-Göynük-Mahmatlar Kara yolu, Kuzeyi: GöynükÖzkonak arası Karayolu, Batısı: Özkonak -Avanos yolu, Güneyi: Gülşehir-Avanos yolu.
4- Hacıbektaş İlçesi (A); Doğusu: Killik – Aşağıbarak-Belbarak- Karayolu (Ankara
yoluna kadar), Kuzeyi: Kayseri-Ankara Karayolu(Avuç yoluna kadar), Batısı: HacıbektaşKayseri Karayolu, Güneyi: Hacıbektaş- Killik Karayolu.
(B); Doğusu: Büyükkışla-İğdelikışla yolundan (Kayseri-Ankara yoluna kadar) ilçe
sınırı, Kuzeyi: Kayseri-Ankara Karayolu(Belbarak yoluna kadar), Batısı: Kayseri-Ankara
yolundan Belbarak-Killik Köyüne kadar olan asfalt yol, Güneyi: Büyükkışla-Hacıbektaş
Karayolu.
5- Ürgüp İlçesi (A); Doğusu: Ürgüp-Kayseri Karayolu, Kuzeyi: Ürgüp-Kayseri
Karayolu, Batısı: Karacaören-Karain–Karlıklık – Yeşilöz yolu (Kayseri İl sınırına kadar),
Güneyi: Nevşehir -Kayseri İl sınırı.
(B); Doğusu: Karain, Karlık ve Yeşilöz yolu ( Kayseri İl sınırına kadar), Kuzeyi: Ürgüp
– Karacaören Yolu (Karain Kavşağına kadar), Batısı: Ürgüp - Mustafapaşa – Cemil –
Taşkınpaşa – Şahinefendi Yolu, Güneyi: Kayseri – Nevşehir İl Sınırı.
6- Gülşehir İlçesi (A); Doğusu: Hacıbektaş – Gülşehir Karayolu, Kuzeyi: Gümüşkent –
Hacıbektaş Gülşehir Karayoluna kadar, Batısı: Gümüşkent – Yüksekli arasındaki yol,
Güneyi: Gülşehir – Yüksekli Karayolu.
(B); Doğusu: Gülşehir-Karacaşar-Basansarnıç yolu, Kuzeyi: Gülşehir-Tuzköy yolu,
Batısı: Tuzköy-Gülpınar Çiftlik yolu(Merkez ilçe sınırına kadar), Güneyi: Gülşehir ilçesi ile
Merkez ilçe sınırı.
(C); Doğusu: Terlemez-Fakuşağı-Abuşağı yolu-Kızılırmağa kadar, Kuzeyi: Kızılırmak
nehri,
Batısı: Kırşehir il sınırı-Aksaray İl sınırı (Terlemez Köyü yoluna kadar), Güneyi:
Terlemez Köyü-Ciceli Köyü arasındaki yol (Aksaray İl sınırına kadar).
7- Derinkuyu İlçesi; Doğusu: Derinkuyu – Niğde Karayolu, Kuzeyi: DerinkuyuAksaray Karayolu, Batısı: Nevşehir – Niğde İl sınırı, Güneyi: Nevşehir – Niğde İl sınırı.
8- Kozaklı İlçesi (A); Doğusu: Yozgat – Karahasanlı yolu (Kırşehir İl Sınırına kadar),
Kuzeyi: Nevşehir – Yozgat il sınırı, Batısı: Nevşehir- Kırşehir il sınırı, Güneyi: NevşehirKırşehir il sınırı.
(B); Doğusu: Kayaaltı-Abdi yolu-Kozaklı-Topaklı yoluna kadar, Kuzeyi: Kozaklı
yolundan-Gerce-Boğaziçi Köyleri’ne giden asfalt, Batısı: Boğaziçi-Çağşak yolu-Hacıbektaş
ilçe sınırına kadar, Güneyi: Hacıbektaş ilçe sınırı.
1- Gülşehir-Hacıbektaş İlçeleri; Doğusu: Hacılar yolu – Hacıbektaş İlçe Sınırı,
Kuzeyi: Hacıbektaş İlçe sınırı- Kırşehir İl Sınırı, Batısı: Kırşehir İl sınırı –Hacıbektaş İlçe
sınırı, Güneyi: Hacılar-Yeşilli-Şahinler yolu-Kırşehir il sınırı.
2- Acıgöl İlçesi; Doğusu: Acıgöl-İnallı-Tatlarin yolu, Kuzeyi: Tatlarin-Bağlıca-Gülşehir
ilçe sınırı-Aksaray il sınırı, Batısı: Aksaray il sınırı-Acıgöl yolu, Güneyi: Acıgöl yoluAksaray il sınırı.
51-NİĞDE:
1- Merkez İlçesi (A); Doğusu: Kayseri İl sınırı, Kuzeyi: Kayseri İl sınırı, Batısı:
Çamardı İlçe Sınırından İçmeli-Dikilitaş köy yolundan kuzeye devamla il sınırı, Güneyi:
Çamardı İlçe Sınırı.
(B); Doğusu: Gümüşler Özyurt yolu, Çamardı ilçe sınırı, Kuzeyi: Çiftlik ilçe sınırı,
Azatlı-Yaylayolu yolu, Yaylayolu-Yeşilburç-Niğde yolu, Niğde- Gümüşler Özyurt yolu,
Batısı: Bor ilçe sınırı, Güneyi: Bor ilçe sınırı.
(C); Doğusu: Kiledere-Alay-Tırhan yolu, Kuzeyi: Nevşehir il sınırı, Batısı: BozköyKayırlı-Derinkuyu yolu, Güneyi: Tırhan- Bağlama- Çiftlik yolu, çiftlik ilçe sınırı.
(D); Doğusu: Kayseri-Niğde İl Sınırı, Kuzeyi: Kayseri-Niğde İl Sınırı, Batısı: Niğde
Merkez-Ovacık Kasabası-Nevşehir Yol ayrımından başlayarak Niğde-Nevşehir Karayolunun
Doğusun da kalan kısım, Güneyi: Niğde Merkez-Ovacık Kasabası-Nevşehir Yol ayrımından
başlayarak Niğde-Kayseri Karayolunun boyunca uzanan Kayseri İl Sınırına kadar olan kısım.
2- Bor İlçesi (A); Doğusu: Çamardı ilçe sınırı, Kuzeyi: Niğde merkez ilçe sınırı, Batısı:
Fesleğen Bor yolu, Bor-Kemerhisar yolu, Güneyi: Kemerhisar-Havuzlu-Gökbez-KürkçüPostallı-Kızılkapı yolu.
(B), Doğusu: Niğde merkez ilçe sınırı, Kuzeyi: Çiftlik ilçe sınırı, Batısı: Altunhisar ilçe
sınırı, Güneyi: Bor-Altunhisar karayolu.
3- Altunhisar İlçesi; Doğusu: Altunhisar-Yeşilyurt-Çiftlik yolu, Kuzeyi: Çiftlik ilçe
sınırı, Batısı: Altunhisar-Akçaören yolunun Ulukışla yol ayrımından başlayıpUlukışla-Kitreli
yolu, Güneyi: Altunhisar-Akçaören yolu.
4- Çamardı İlçesi; Doğusu: Yaban Hayatı Geliştirme Sahası ve Kayseri il sınırı,
Kuzeyi: Merkez ilçe sınırı, İçmeli-Orhaniye yolunu takiben, Niğde-Çamardı yolu, ÇamardıÖren-Üçkapılı-Özyurt yolu, Batısı: Niğde Merkez İlçe Sınırı, Bor İlçe Sınırı, Güneyi:
Kızılkapı-Celaller yolu Bekçili yol ayrımından, Bekçili-Çardacık, Mahmatlı yolunu takiben
Çamardı-Adana yoluna kadar.
5- Çiftlik ilçesi; Doğusu: Altunhisar-Çiftlik-Bağlama yolu, Kuzeyi: Merkez ilçe sınırı,
Batısı : Aksaray il sınırı, Güneyi: Altunhisar ilçe sınırı.
6- Ulukışla İlçesi; Doğusu: Adana il sınırı, Kuzeyi: Ankara-Adana yolu, Batısı: Konya
il sınırı, Güneyi: Mersin il sınırı.
1-Çamardı İlçesi; Doğusu: Adana-Çamardı karayolu, Kuzeyi: Bekçili-ÇardacıkMahmatlı yolu, Batısı: Yeniköy-Bekçili yolu, Güneyi: Adana il sınırı.
Sahalar:
Çamardı-Demirkazık Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968
52-ORDU:
1- Fatsa İlçesi (Gaga Gölü); Doğusu: Fatsa-Aybastı soşesi, Kuzeyi: Fatsa-Aybastı
şosesi, Batısı: Fındıklık ve Gaga Mahallesi, Güneyi: Fındıklık ve Topul Mahallesi.
2- Mesudiye İlçesi (Çaltepe Mevkii); Doğusu: Çaltepe ve Üçyol Beldesi (Üçyol-Esatlı
yolu), Kuzeyi: Karabayır ve Üçyol Beldesi, Batısı: Reşadiye-Tokat sınırı, Güneyi: Esatlı
Yaylası.
3- Akkuş İlçesi (Höçek Mevkii); Doğusu: Keltepe’yi takiben Kırantepe’yi birbirine
bağlayan sırt, Kuzeyi: Kırantepe ile Ergülübela Tepe’yi birleştiren hat, Batısı:
Ergülübelatepe, Porsuktepe, Eski tuğla ocağı hattı, Güneyi: Gökcebayır Deresi (Tifi Deresi).
4- Perşembe İlçesi (Efirli Mevkii); Doğusu: Kumbaşı Mah. ve Boztepe, Kuzeyi:
Karadeniz, Güneyi: Cezaevi Köprüsü’nden düz hatla Perşembe Deresi’nin Kuru Dere ile
kesiştiği noktaya, Kuru Dere’yi akış tersi istikamette Kuru Çeşme Sırtı’na (Kovanlı Mah.,
Seferli Mah., Tonga Mah., Çukur Mah. ve Kıran Mah. güneyde kalacak), Batısı: Kuru Çeşme
Sırtı’ndan Hanif Burnu ile Perşembe-Ordu karayolunun kesiştiği yere (Hatip, Efendioğlu ve
Bacınoğlu Mahalleleri batıda kalacak.) ile çevrili saha.
5- Çamaş İlçesi Sakargeriş (Kestane Yokuşu Mevkii); Doğusu: Çamaş, Sarıyakup,
Kemalpaşa Mahallesi, Kuzeyi: Çamaş, Giden, Taşoluk Mahallesi, Güneyi: Gürgentepe
İlçesi, Işıktepe Beldesi, Batısı: Çatalpınar Şirinköy-Keçili Köyü.
6- Merkez İlçesi (Melet Irmağı Ağzı); Doğusu: DSİ seddesiyle sınırlı Cumhuriyet
Mahallesi, Kuzeyi: Karadeniz, Güneyi: Devlet sahil yolu, Batısı: Durugöl Mahallesi.
Kurşunçalı Avlağı; Doğusu: Sayacabaşı, Günören köy yolu ile sınırlı olmak üzere
Ortaburun Deresi, Kuzeyi: Perşembe İlçesi, Selimiye Köyü, Güneyi: Kadıncık Köyü tarım
arazileri, Batısı: Erikçioğlu Deresi doğu kısmı, Çilekliyatak Tepe’ye, Kapaklık Mahallesi
ortasından Çakıroğlu, Küçükyavaş Mahallesi diğer mahalleler dışarıda ve batıda kalmak
üzere, Üzümlüce Deresi’ni takiple, Çorakdere Mahallesi Sırtı.
Ünye Asarkaya; Doğusu: Yüceler ve Eski Kızılcakese Köyleri mülki alanları, Kuzeyi:
Ordu-Samsun devlet yolu, Güneyi: Başköy ve Gölceğiz Köyleri, Batısı: Cevizdere.
53-RİZE:
1- Çamlıhemşin, Hemşin, Çayeli İlçeleri Sınırları İçerisinde Kalan Kito Yaylası Ve
Ambarlı Yaylası; Doğusu: Kaçkar Dağları Milli Parkının batı sırtı, Kuzeyi: Zilkale Deresi
ve devamında Selakpur Deresi’nden Hacıosman Tepesi ve Göçyolu, Tepesi’ne çıkan sırt hattı,
Batısı: Göçyolu T. 2592 rakımlı Tepe, Ova Tepe, 2693 rakımlı Tepe’yi birleştiren sırt hattı,
Güneyi: Çimil Dağı’nı, 3188 rakımlı Tepe’ye bağlayan sırt.
2- Hemşin - Hilal; Doğusu: Üsküt Tepesi, Barada Mezrasını dışarıda bırakacak şekilde
Kito Yaylasına inen sırttan Çatalkaya Tepesine inen sırt, Kuzeyi: Göçyolu Tepesinden
Mezrat Tepesine inen sırt ve Hemşin deresi, Batısı: Çatalkaya Tepeden Karap ve Gıropni
Yaylasını dışarıda bırakacak şekilde Göçyolu tepeye çıkan sırt, Güneyi: Üsküt Tepeden,
Çomaklı Mahalle Yoluna inen sırt ve Mahalle yolu ile Hemşin Deresinin birleşim yeri.
3- İkizdere İlçesi Sınırları İçerisinde Yer Alan Sivrikaya Mevkii; Güneyi ve Batısı:
Tenal Deresi’yle Aksu Deresi arasındaki İkizdere-İspir devlet karayolu bağlantısı ve Aksu
Deresi’ni müteakip Karacelle Tepesi’yle birleşen hat, Kuzeyi: Karayolundan başlayarak
Tenal Deresi devamında Ziyaret Tepe, Soğansekisi Tepeleri’ni birbirine bağlayan sırt,
Doğusu: Kızılkaya T, Çiftegöl T, Karacelle Tepeleri’ni birbirine bağlayan sırt hattı.
Sahalar:
Çamlıhemşin Kaçkar Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve 25968
54-SAKARYA:
1- Akyazı İlçesi; Doğusu: Şerefiye-Yeniköy-Güzlek-Altındere Yolu, Kuzeyi: AltınderePazarköy- Alaağaç yolu, Batısı: Alaağaç-Kuzuluk yolu, Güneyi: Kuzuk-Şerefiye Yolu.
2- Karasu İlçesi (A) (Küçükboğaz Gölü); Orta Mahalle Küçükboğaz Mevkiinde yer
alan Küçükboğaz Gölü ve Gölü besleyen Değirmendere kanalının 300 m çevresi dahil.
(B) (Limandere Beldesi); Doğusu: Subatağı-Dereköy Yolu, Kuzeyi: KurumeşeSubatağı yolu, Batısı: Kurumeşe’den Sakarya Nehri’ne uzanan sırtı takiben Sakarya Nehri,
Güneyi: Ayı Deresi
3- Kaynarca İlçesi; Doğusu: Ziahmet- Küçükkışla Köy Yolu, Kuzeyi: KaramanlarUzunalan-Ziahmet Köy Yolu, Batısı: Sarıbeyli- Karamanlar Köy Yolu, Güneyi: KüçükkışlaSarıbeyli Köy Yolu.
4- Pamukova İlçesi; Doğusu: Karaağaç Tepesi’nden Abdullah Pınarı’na, oradan Patlak
Dere’ye uzanan yol, Kuzeyi: Tekne Tepe’den Karaağaç Tepe’ye giden yol, Batısı:
Teknetepe’den Patlak Dere’ye giden yol, Güneyi: Patlak Dere.
5- Sapanca İlçesi (A); Doğusu: Kırkpınar-Mahmudiye yolu, Kuzeyi: Kırkpınar-Kurtköy
yolu, Batısı: Kırkpınar-Kurtköy, Dibektaş yolu, Güneyi: Dibektaş-Mahmudiye bağlantısı
orman yolu.
(B); Doğusu: Akçay'dan Arifıye'ye giden yol, Kuzeyi: Sapanca-Adapazarı otoyolu,
Batısı: Sapanca ilçe yerleşimi, Güneyi: Sapanca-Akçay yolu.
6- Söğütlü İlçesi; Küçük Akgöl Gölü ve 300 metre çevresi.
Taraklı Yaban Domuzu Örnek Avlak Sahası; Doğusu: Bolu-Göynük Orman İşletme
Şeflik sınırı, Dikmentepe, Bağlarbaşı tepe, Batısı: Göynük Çayı, Kuzeyi: Batıdan başlayarak
Taraklı’ya kadar Göynik Çayı’nı takiben Taraklı-Göynük yolu, Güneyi: Batıdan başlayarak
Keleşgüneyi Tepe, Çığıltepe, Sünnetçi Tepe, Toplu Tepe, Kurtatanı Tepe, Şarlak Deresi,
Avcıoğlu Deresi ve Bağlarbaşı Tepe.
Sahalar:
Kaynarca-Acarlar Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (05.10.2006 tarih ve 26310
55-SAMSUN:
1-Samsun Merkez; Doğusu: Yeniköy, Avluca, Çardakgeriş köy yollarını takiben
Düzören Köyü, Kuzeyi: Yeniköy köy yolunu takiben, köy yolunun Samsun-Kavak demiryolu
ile kesiştiği yere kadar, Batısı: Samsun-Kavak demiryolunun Yeniköy köy yolu ile kesiştiği
yerden, Tuzaklı köy yolu ile kesiştiği yere kadar, Güneyi: Tuzaklı köy yolunun Samsun
Kavak demiryolu ile kesiştiği yerden Tuzaklı Köyü’nü takiben Düzören köyü.
2- Havza Kocaoğlu-Tahna Sahası; Doğusu: Gidirli-Dereköy-Demiryurt köy yolunu
takiben Ilıca Beldesi, Güneyi: Ilıca Beldesi’nden Çakıralan-Havza yolunu takiben
Aslançayırı yol kavşağından Sivrikise Köyü’ne kadar, Batısı: Sivrikise-Kocaoğlu-Kayabaşı
Köyü Kılcanlar Mahallesi yolunu takiben, Kılcanlar Mahallesi’ne kadar, Kuzeyi: Kılcanlar
Mahallesi’nden Yalak Dere, Yeriçi Deresi’ni takiben Yağcımahmut Köyü Yeriçi
Mahallesi’nden Yeniköy Tepesi,Yeniköy Tepesi’nden yolu takiben Gidirli Köyü’ne.
3- Ladik İlçesi (A) (Ladik Gölü ve bu gölü çevreleyen 1 Km. mesafe); Doğusu: Aktaş
Şeyhli köyü yolu ile göl arasında kalan saha, Kuzeyi: Mazlumoğlu Kıranboğaz, Tatlıcak yolu,
Batısı: Aşağıgölyazı, Tatlıcak köy yolu, Güneyi: Ladik-Taşova devlet karayolu.
(B) (Akdağ kış sporları ve kayak merkezi çevresi): Doğusu: Uzunyazı Tepesi’nden
Firek Pınarı’na inen patika yol, buradan Göz Deresi’ni takiben Büyükkızoğlu Köyü, Kuzeyi:
Büyükkızoğlu Köyü’nü Ladik’e bağlıyan yolu takiben şehir merkezi, şehir merkezinden
Tüfekçidere mahalle yolunu takiben kireç ocağına, Batısı: Kireçocağından güney istikamete
doğru Hasırcı Yaylası, Gürüncü Yaylası’na giden yolu takiben Çiftekapı Yaylası’na kadar,
Güneyi: Çiftekapı Yaylası’ndan Göller Tepesi’nin kuzeyine doğru dereyi takiben düz bir
hatla patika yola buradan da Uzunyazı Tepesi’ne kadardır.
4-Vezirköprü-Kunduz; Doğusu: Vezirköprü-Durağan yolunun Çaltu Köyü
kavşağından Kocakaya Köyü kavşağına, Kocakaya Köyü yolunu takiben Kocakaya Köyü
Karadere Mahallesi’ne, buradan Kaleboynu Mahallesi Kocakaya Tepesi’nden geçen yolu
takiben Kumral Köyü’ne, buradan da Kumral Deresi’nin Saraycık-Çorakdere Köyü yol
kavşağı ile kesiştiği yere kadar, Kuzeyi: Yukarı Darıçay Köyü-Aşağı Darıçay Köyü yolunun
(Yukarı Darıçay Köyü’nün Yukarıköy Mahallesi) Kızılkise Köyü-Susuz Köyü yolu ile
kesiştiği yerden, Kızılkise Köyü-Susuz Köyü yolunu takiben Susuz Köyü-Kızılkise Köyü yol
ayrımından Kızılkise Köyü’ne kadar, buradan da Çaltu Orman Deposu’ndan Çaltu Köyü
yolunu takiben Vezirköprü-Durağan yoluna kadar, Batısı: Meşedağı Sarıçiçek Yangın Kulesi2’den kuzeye doğru Karatepe’nin Doğusundan geçen yoldan, İğdecik Mahallesi’ne buradanda
Yukarı Darıçay Köyü yolunu takiben Darıçay Köyü’ne kadar, Darıçay Köyü’nden Aşağı
Darıçay Köyü yolunu takiben (Yukarıköy Mahallesi) Kızılkise Köyü-Susuz Köyü yol
ayrımına kadar, Güneyi: Kumral Deresi’nin Saraycık-Çorakdere Köy yolu ile kesiştiği
yerden Çorakdere Köyü-Belalan Köyü-Naldeliği Sapağı’nı takiben Geyik Üretme İstasyonu,
buradan da Sarıçiçek Yangın Kulesi-1 takiben Meşedağı Sarıçiçek Yangın Kulesi-2’ ye giden
yol.
1- Vezirköprü İlçesi Boğazkoru Keklik Yerleştirme Sahası; Kuzeyi: Tekkekıran
Köyü’nden başlayarak, Kayabaşı Köyü ve Kılcanlar Mahallesi’ne giden yol olmak üzere
kavşağa kadar, Doğusu: Kavşak noktasından itibaren Kayabaşı Köyü ve Kocaoğlu Köyü’ne
giden yol, Güneyi: Kocaoğlu Köyü’nden Süleyman Köy Mahallesine ve buradan Vezirköprü
Barajı’na geçerek baraj yolundan Boğazkoru Köyü yol sapağına kadar giden yol, Batısı: Yol
sapağından Boğazkoru Köyü’ne giden yol ve Boğazkoru Köyü’nden Kuştepesi ile Tekkekıran
Köyü’ne kadar uzanan sırt.
Sahalar:
1- Bafra Kızılırmak Deltası Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve
2- Terme İlçesi, Terme Gölardı Simenlik Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası;
yasaktır.)
56-SİİRT:
Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde avın yasaklandığı sahalar:
1- Merkez İlçesi; Doğusu: Pervari Eruh ve Merkez ilçe sınırların kestiği noktadan
Merkez İlçe sınırları boyunca, Kuzeyi: Aydınlar İlçe sınırından başlayıp Aydınlar Siirt Şirvan
yolunun kesiştiği noktaya kadar, Batısı: Siirt sağlarca karayolunun Kurtalan ilçe sınırını
kestiği noktada merkez ilçe sınırları boyunca, Güneyi: Mardin il sınırı boyunca.
2- Aydınlar İlçesi; Doğusu: Şirvan İlçe sınırından başlayıp Uluçay boyunca, Kuzeyi:
Şirvan ilçe sınırı boyunca, Batısı: Siirt merkez ilçe sınırının Siirt aydınlar karayolunu kestiği
yola kadar, Güneyi: Siirt aydınlar karayolunun güzergahı boyunca.
3- Baykan İlçesi; Doğusu: Bitlis sınırından başlayıp Bitlis Baykan Ziyaret ve Siirt
karayolunu takiben, Kuzeyi: Şirvan ilçe sınırın kestiği noktadan Bitlis İl sınırı boyunca,
Batısı: Bitlis sınırından başlayıp Batman sınırı boyunca, Güneyi: Kurtalan İlçe sınırı boyunca
Merkez ilçe sınırını kesiştiği yere kadar.
4- Eruh İlçesi; Doğusu: Pervari İlçe sınırından başlayıp, Şırnak İl sınırı boyunca,
Kuzeyi: Eruh-Siirt karayolu başalayıp Üzümlük köy sınırlarından devap edip zarova çayı
boyunca, Batısı: Eruh-Siirt karayolundan başlayıp; Merkez ilçe sınırının devamı boyunca,
Güneyi: Merkez İlçe sınırının Eruh İlçe sınırından kesiştiği yerden başlayıp, Şırnak İl sınırı
boyunca.
5- Şirvan İlçesi; Doğusu: Hizan İçe sınırını takiben Cevizlik köyüne kadar giden,
Kuzeyi: Cevizlik sınırlarından başlayıp Hizan İçe sınırını takiben Bitlis İl sınırı boyunca,
Batısı: Baykan İlçe sınırın kesiştiği noktadan Merkez ilçe sınırını kestiği noktaya kadar,
Güneyi: Merkez ilçe sınırını kesiştiği noktadan başlayıp Şirvan Merkez sınırlarına kadar.
6- Kurtalan İlçesi; Doğusu: Merkez ilçe sınırı başlayıp Bağlıca Yeniköprü Kurtalan
yolu boyunca, Kuzeyi: Siirt Kurtalan yolunu takiben merkez ilçe sınırını kestiği noktadan
Siirt Kurtalan, Batman karayolu boyunca, Batısı: Batman İl sınırından başlayıp Mardin İl
sınırını takiben Merkez İlçe sınırının kesiştiği noktaya kadar, Güneyi: Mardin İl sınırı
boyunca.
7- Pervari İlçesi; Doğusu: Van-Şırnak İl sınırı, Kuzeyi: Bitlis-Van sınırını takiben
Şirvan İlçe sınırı boyunca, Batısı: Aydınlar İlçe sınırı, Şirvan İlçe sınırını kesiştiği yerden
başlayıp Pervari ilçesi sınırının Aydınlar İlçe sınırın kesiştiği noktaya kadar, Güneyi: Eruh
İlçe sınırının kesiştiği noktadan Şırnak ve Van İl sınırları boyunca.
57-SİNOP:
1- Erfelek İlçesi; Doğusu: Araphocak köyü mahallesinden Gendengez mevkiine,
Kuzeyi: Karasu çayından Çalıgut köy başı sırtı boyunca Araphocak köyü mahallesine, Batısı:
Akören köyü ve Karasu çayı, Güneyi: Gendengez mevkiinden Çevitlersırtı boyunca Akören
köyüne.
2- Boyabat İlçesi: Doğusu: Kurusaray-Kışla mahallesi köy yolu, Kuzeyi: Kovaçayır,
Kışla mahallesi köy yolu, Batısı: Aşıklı, Kovaçayır köy yolu, Güneyi: Kurusaray-Aşıklı köy
yolu.
3- Durağan İlçesi; Doğusu: Karadiğin-D.S.İ. Köprüsü arasında-Samsun-Durağan asfalt
yoluna kadar Kuzeyi: Karadiğin’den, Saraydüzü’ne giden asfalt yolda-Yalnızkavak köyüne
kadar, , Batısı: Kızılırmak’tan Güngören Köyüne çıkan yolun başlangıcındanYalnızkavak
köyüne kadar, Güneyi: DSİ Köprüsünden başlayıp, Kızılırmak’tan Güngören’e çıkan yolun
başlangıcına kadar.
Bozburun Örnek Avlağı; Doğusu: Akliman Abalı yolunu Soğucak mahallesi
istikametinde takiple Hacıoğlu dağı özel ormanı batı sınırını takiple Gerne deresinin akışı
istikametinde Karadeniz, Kuzeyi: Karadeniz, Batısı: Karadeniz, Güneyi: Abalı-SarıkumÇamlarbaşı köy yolu, Karaoğlan tepeye giden sırtı takiple Karaoğlan tepe ve sırtı takiple
Karadeniz,
Sahalar:
Bozburun Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi
58-SİVAS:
1- Merkez İlçesi (A); Doğusu: Merkez-Hafik ilçe sınırı, Batısı: Sivas-Eski Kayseri
Karayolunun, Sivas-Şarkışla Karayolunu kestiği yere kadar olan bölümü, Güneyi: MerkezUlaş ilçe sınırı ve Kovalı Köyünden Dedeli köy yolu ayrımına kadar Sivas-Şarkışla Karayolu,
Kuzeyi: Sivas Yıldızeli Karayolu ve Sivas-Hafik Karayolu.
(B); Doğusu: Karaçayır-Kurtlapa-Asarcık Köyyollarının ilçe sınırını kestiği yere kadar
olan bölümü, Batısı: Merkez-Yıldızeli ilçe sınırı, Güneyi: Yıldız-Olukman Köyyollarının
Kurtlapa-Asarcık Köyyolunu kestği yere kadar olan bölümü, Kuzeyi: Tokat il sınırı.
2- Akıncılar İlçesi; Doğusu: Akıncılar-Gölova ilçe sınırı, Batısı: Akıncılar-Suşehri içe
sınırı, Güneyi: Akıncılar-İmranlı ilçe sınırı, Kuzeyi: Gölova-Akıncılar Suşehri karayolu.
3- Altınyayla İlçesi; Doğusu: Altınyayla-Kangal ilçe sınırı, Batısı: Altınyayla-Şarkışla
ilçe sınırı, Güneyi: Kayseri il sınırı, Kuzeyi: Serinyayla, Yassıpınar, Doğupınar, Kaleköy,
Altınyayla köy yolları ve Altınyayla Kürkçüyurt, Çamurlu köy yolunun, Kangal ilçe sınırına
kadar olan bölümü.
4- Divriği İlçesi; Doğusu: Sivas il sınırı, Kuzeyi: İğdeli, Killik köyünün Kangal ilçe
sınırını kestiği yerden Karaman, Ölçekli, Sincan, Akmeşe, Demirdağ, Divriği merkez,
Erzincan Demiryolunu takiple Sivas il sınırı, Batısı: İğdeli, Killik köyünün Kangal ilçe
sınırını kestiği yerden Kangal ilçe sınırı, Yelice, Bahçeliyurt köyünden, Gökçebel, Susuzören,
Uluçayır, Mursal, Çokmaşat, Göl yolundan Güneye düz hatla Sivas il sınırı, Güneyi: Sivas il
sınırı.
5- Gemerek İlçesi; Doğusu: Gemerek-Şarkışla ilçe sınırı, Batısı ve Güneyi: Kayseri il
sınırı, Kuzeyi: Şarkışla-Gemerek karayolunun Yeniçubuk Beldesine kadar olan bölümünden
devamla Yeniçubuk-Sızır karayolunun Kayseri il sınırını kestiği yere kadar olan bölümü.
6- Gölova İlçesi; İlçenin tamamı.
7- Gürün İlçesi; Doğusu: Sivas-Gürün Karayolu, Batısı: Kayseri il sınırı, Güneyi:
Malatya-Kayseri Karayolu, Kuzeyi: Gürün-Kangal ilçe sınırı.
8- Hafik İlçesi (A) (Çimenyenice Gölü); Doğusu ve Güneyi: Canova-Derbent Köy
yolu, Batısı: Derbent-Çimenyenice-Yarhisar Köy yolları, Kuzeyi: Sivas-Zara Karayolu.
(B); Doğu: Kızılcaören, Beykonağı, Bayramtepe, Osmanalan, Koşutdere, Alçıören,
Gedikçayırı, Kurugöl, Benlikaya, Horondere Köy yolları, Batı: Hafik-Sivas Merkez ilçe
sınırı, Güney: Hafik-Ulaş ve Hafik-Zara ilçe sınırları, Kuzey: Tokat il sınırı.
9- İmranlı İlçesi; İlçenin tamamı.
10- Kangal İlçesi; Doğusu: Kangal-Divriği ilçe sınırı, Batısı: Kangal-Malatya Karayolu
ve Kangal-Davulbaz-Çaltepe köyyolarından devamla Kangal-Ulaş Demiryolunun ilçe sınırını
kestiği yere kadar olan bölümü, Güneyi: Malatya il sınırı, Kuzeyi: Kangal-Ulaş ve KangalZara ilçe sınırları.
11- Koyulhisar İlçesi; Doğusu: Koyulhisar-Suşehri ilçe sınırı, Batısı: Tokat il sınırı,
Güneyi: Tokat-Erzincan Karayolu, Kuzeyi: Ordu il sınırı.
12- Suşehri İlçesi; Doğusu: Suşehri-Akıncılar ilçe sınırı, Batısı: Zara-Suşehri karayolu
ve Erzincan-Tokat Karayolu, Güneyi: İmranlı ilçe sınırı, Kuzeyi: Koyulhisar İlçe ve Giresun
il sınırı.
13- Şarkışla İlçesi; Doğusu: Şarkışla-Sivas Merkez ilçe sınırı, Batısı: Şarkışla-Gemerek
ilçe sınırı, Güneyi: Sivas-Kayseri Karayolu, Kuzeyi: Yozgat il sınırı.
14- Ulaş İlçesi; Doğusu: Kangal ilçe sınırı, Batısı: Sivas-Ulaş-Gürün Karayolu,
Güneyi: Kangal ilçe sınırı, Kuzeyi: Ulaş-Merkez ilçe sınırı ve Ulaş-Hafik ilçe sınırı.
15- Yıldızeli İlçesi; Doğusu: Yıldızeli-Sivas Merkez ilçe sınırı, Batısı: Yıldızeli-Tokat
karayolu, Güneyi: Yıldızeli-Sivas Karayolu, Kuzeyi: Tokat il sınırı.
16- Zara İlçesi (A); Doğusu: Zara, Bolucan, Divriği Karayolu, Batısı: Zara-Hafik ilçe
sınırı, Güneyi: Zara-Kangal ve Zara-Divriği İlçe sınırları, Kuzeyi: Yayıközü-TuzlagözüYarağıl-Canberkli köy yolları.
(B) (Tödürge Gölü); Doğusu: Sivas-Erzincan Karayolundan ayrılarak Ovacık mevkiinin
üzerinden geçen stabilize yoldan, Göllücenin pınar mevkiine ulaşan doğal hat, Batısı: SivasErzincan Karayolundan ayrılarak, Çoraksu Deresi, Saytepesi,’ne ulaşan doğal hat, Güneyi:
Sivas-Erzincan Karayolu, Kuzeyi: Saytepesi, Çetinparmaklar sırtı, Aşağıdop sırtı, Fındıkoğlu
tepesi, Kaçak tepe, Kül tepesi, Göllücenin pınar mevkiine ulaşan doğal hat.
(C); Doğusu : Zara-Suşehri ve Zara-İmranlı ilçe sınırları, Batısı: Zara-Şerefiye-Suşehri
Karayolu, Güneyi: Zara-İmranlı Karayolu, Kuzeyi: Zara-Koyulhisar ilçe sınırı.
59-TEKİRDAĞ:
1- Merkez İlçesi (A); Doğusu: Naip Işıklar yolunun Yeniköy ayrımından Yeniköye
takiben Marmara Denizi, Kuzeyi: Şarköy ilçe sınırından Tatarlı-Arapacı-Semetli-Işıklaryolunu takiben Işıklar–Naip yolunun Yeni köy ayrımı kadarki yol, Batısı: Ormanlı köyünden
Tatarlı Sağlamtaş yolunun ilçe sınırını kestiği noktaya kadar Şarköy ilçe sınırı, Güneyi:
Yeniköyden Ormanlı köyüne kadar Şarköy ilçe sınırı.
(B); Doğusu: Seymenli köyünden Tekirdağ-Malkara yoluna kadarki köy yolu, Kuzeyi:
Kaşıkçı Seymenli yolu, Batısı: Tekirdağ-Malkara yolundan Otmanlı-Selçuk-TaşumurcaKaşıkçı köyüne kadar giden yol, Güneyi: Tekirdağ-Malkara asfalt karayolu.
2Çerkezköy İlçesi (Hallaçlı-Ç.köy göleti mevkii); Doğusu: HalaşlıÇerkezköy yolunun İstanbul il sınırını kestiği noktadan Çorlu ilçe sınırına kadar İstanbul il
sınırı, Kuzeyi: Halaçlı-Çerkezköy yolunu takiben, Çerkezköy-Karaağaç-Yanıkağıl yolu,
Batısı: Yanıkağıl-Velimeşe yolunun Çorlu ilçe sınırını kestiği noktaya kadarki yol, Güneyi:
Yanıkağıl-Velimeşe yolunun Çorlu ilçe sınırını kestiği noktadan doğuya doğru İstanbul
sınırına kadar Çorlu ilçe sınırı.
3- Çorlu İlçesi ; Doğusu: Tekirdağ-İstanbul il sınırı, Kuzeyi: Çorlu-Çerkezköy ilçe
sınırı, Batısı: Çorlu-Çerkezköy karayolu, Güneyi: Çorlu-İstanbul E-5 Karayolu.
4Hayrabolu İlçesi; Doğusu: Fahrioğlu, Kemaller, Karayahşi, Dambaslar,
Muzruplu köylerini kapsayan Hayrabolu-Muratlı ilçe sınırı boyunca, Kuzeyi: Muzruplu,
Kılıçlar, Büyük Karakarlı, Avluobası ve Küçük Karakarlı köylerini kapsayan HayraboluLüleburgaz ilçe sınırı boyunca, Batısı: Hisar mahhellesi ve Lahana köyü boyunca Alpulu
yollu, Güneyi: Hayrabolu ilçe merkezinden Hisar mahallesinden geçen Çene, Kandamış ve
Yörükler köyünü takiben T.dağ merkez ilçe sınırına kadar T.dağ-Hayrabolu yolu.
5- Malkara İlçesi (A); Doğusu: Sırtbey köyünden Esendik-Palamut yolunun Şarköy ilçe
sınırını kestiği nokta, Kuzeyi: Malkara-Keşan yolunun Keşan ilçe sınırını kestiği noktadan
itibaren karayolunu Malkara yönünde takiben Kadıköy-Deveci-Allıışık-Gözsüz-KaracahalilBalabancık-Ballı-Müstecep-Sırtbey köylerini birleştiren yol, Batısı: Malkara-Keşan yolunun
Keşan ilçe sınırını kestiği noktadan itibaren Güneye doğru Edirne il sınırının Çanakkale il
sınırı ile birleştiği nokta, Güneyi: Edirne-Çanakkale sınırının birleştiği noktadan itibaren
Gelibolu-Malkara ilçe
sınırının Şarköy ilçe sınırını kestiği noktaya , buradan
Malkara-Şarköy ilçe sınırını takiben Esendik-Palamut yolunun ilçe sınırını kestiği nokta.
(B); Doğusu: Malkaradan Kürtüllü köyüne kadar giden yol, Kuzeyi: Kürtüllü-HemitDemircili yolunun Keşan ilçe sınırını kestiği nokta, Batısı: Malkara-Keşan karayolunun
Keşan ilçe sınırını kestiği noktadan kuzeye doğru ilçe sınırı, Güneyi: Malkara-Keşan yolunu
takiben Keşan ilçe sınırına kadar olan kısım.
6- Marmara Ereğlisi İlçesi; Doğusu: İstanbul-Tekirdağ yolundan Y.Çiftlik-TürkmenliŞahbaz yolu, Kuzeyi: Çorlu-Marmaraereğlisi ilçe sınırı, Batısı: Çorlu-Marmaraereğlisi ilçe
sınırı, Güneyi: Marmara Denizi.
7- Muratlı İlçesi; Doğusu: Kırklareli il sınırından Arzulu'ya giden yol, Arzulu Hanoğlu
yolundan Yağcıya giden yolu takiben Aydınköy-Yeşilsırt, Tekirdağ-Muratlı yolunun
Tekirdağ-Merkez ilçe sınırını kestiği nokta, Kuzeyi: Hayrabolu ilçe sınırından itibaren Arzulu
yoluna kadar Kırklareli il sınırı, Batısı: Hayrabolu ilçe sınırı, Güneyi: Tekirdağ-Muratlı
Yolunun Merkez ilçe sınırını kestiği noktadan ilçe sınırını batıya doğru takiben Hayrabolu
ilçe sınırını kestiği noktaya kadar ilçe sınırı.
8- Saray İlçesi; Doğusu: Saray-Vize asfaltı, Vize sınırına kadar, Kuzeyi: Saray-Vize
ilçe sınırı, Batısı: Vize-Çorlu ilçe sınırının Pınarbaşı-Sofular yolunu kestiği nokta, Güneyi:
Saray, Çukuryurt, Kurtdere, Demirler, Kadıköy, Sofular-Pınarbaşı yolunun çorlu ilçe sınırına
kadar olan bölge.
9- Şarköy İlçesi; Doğusu: Şarköy-Gölcük-Ulaman-Palamut köyünden Malkara ilçe
sınırına giden yol, Kuzeyi: Malkara ilçe sınırı, Batısı: Çanakkale il sınırı, Güneyi: Marmara
Denizi.
Merkez –Yanıktepe Örnek Avlağı; Doğusu: Kumbağ Mesire Yeri orman yolunu
takiben Naip Köyü’ne, Kuzeyi: Naip Köyü’nden Işıklar-Yeniköy yol ayrımına, Batısı:
Işıklar-Yeniköy yol ayrımından Yeniköy’e, Güneyi: Marmara Denizi.
60-TOKAT:
1- Merkez İlçesi; Doğusu: Almus ilçe sınırı ile Sivas İl sınırı, Kuzeyi: Tokat-Turhal
karayolundan Söngüt köyüne, oradan Küçük bağlar köyü yoluna sapmadan Pazar İlçe sınırına
kadar uzanan yol hattı ile Tokat-Sivas karayolunun Kızılöz köyü yol ayrımından Kızılöz
köyüne, oradan Çat köyü yolundan devam ederek Almus ilçe sınırına kadar uzanan yol hattı,
Batısı: Yeşilyurt, Artova,Pazar ilçe sınırları, Güneyi: Sivas il sınırı.
2- Almus İlçesi; Doğusu: Mecit köyü ile Gölgeli köyü arasındaki yol hattına, oradan
Almus ilçesine kadar uzanan yol hattı, Almus ilçesinden Ataköy beldesine kadar uzanan yol
hattı, Kuzeyi: Ataköy beldesi yol hattından Çökelikkışla köyüne kadar uzanan Tokat Merkez
ilçe sınırı hattı, Batısı: Çökelikkışla köyünden itibaren Tokat Merkez ilçe sınırı boyunca Sivas
il sınırına kadar, Güneyi: Sivas il sınırı.
3- Artova İlçesi; Doğusu: Tokat Merkez ilçe sınırı, Kuzeyi: Pazar ilçe sınırı, Batısı:
Artova-Ovacık köyü yolunun Pazar ilçe sınırına kadar uzanan yol hattı ile Artova Poyrazalan
köyü yol hattından Yeşilyurt ilçe sınırına kadar uzanan yol hattı, Güneyi: Yeşilyurt ilçe
sınırı.
4- Başçiftlik İlçesi; Doğusu: Başçiftlik Dağüstü köyü yol hattı ile Başçiftlik-Ordu
yolunun Niksar ilçe sınırına kadar uzanan yol hattı, Kuzeyi: Niksar ilçe sınırı, Batısı: Niksar
ilçe sınırı, Güneyi: Niksar ilçe sınırı.
5- Erbaa İlçesi; Doğusu: Doğanyurt köyü ile Akgün köyü yolu boyunca uzanan hat,
Kuzeyi: Samsun ve Ordu il sınırı, Batısı: Amasya il sınırı, Güneyi: İl sınırından Hacıpınarı
köyünden itibaren Çevresu köyü, Kızılçubuk köyü oradan Kaleköy Köyü, Fındıcak Köyü ve
Gökal Köyüne kadar uzanan yol hattından Kuzköy Köyü, Ustamehmet köyünden Doğanyurt
köyüne kadar uzanan yol hattı.
6- Niksar İlçesi (A); Doğusu: Reşadiye ilçe sınırının, Reşadiye-Niksar karayoluna kadar
uzanan hattı, Kuzeyi: Reşadiye-Niksar karayolunun Reşadiye ilçe sınırından itibaren Erbaa
ilçe sınırına gelmeden Buzköy köyü yolu hattından kiracı köyüne kadar uzanan yol hattı,
Batısı: Erbaa İlçe sınırı, Güneyi: Tokat il ve Almus ilçe sınırı.
(B); Doğusu: Ordu İl sınırı, Kuzeyi: Ordu İl sınırı, Batısı :Niksar’dan Edilli köyüne
giden yol hattına, oradan Ordu il sınırına kadar uzanan yol hattı, Güneyi: Niksar Ardıçlı köyü
yol hattından, Büyükyurt köyü yol hattı, oradan Ozalan köyü yol hattı, oradan Bilgili köyü yol
hattının Ordu il sınırına kadar uzanan yol hattı.
7- Pazar İlçesi; Doğusu: Pazar-Zile-Turhal karayolundan Üzümören beldesine giden yol
hattından Üzümören beldesine oradan Artova ilçe sınırına kadar uzanan yol hattı, Kuzeyi:
Pazar-Zile-Turhal karayolu hattının Üzümören beldesi yol ayrımından Beşevler köyüne,
oradan Çiftlik köyüne, oradan Ovayurt köyü yol hattından Turhal ilçe sınırına kadar uzanan
yol hattı, Batısı: Turhal ilçe sınırı, Güneyi: Artova ilçe sınırı.
8- Reşadiye İlçesi (A); Doğusu: Sivas İl sınırı, Kuzeyi: Çilehane köyünden
Güneygölcük köyü yol hattı boyunca uzanan hattan Güneygölcük köyüne sapmadan
yeşilırmak hattı boyunca Sivas İl sınırına kadar uzanan hat, Batısı: Almus ilçe sınırı, Güneyi:
Almus ilçe sınırı.
(B); Doğusu: Sivas İl sınırı, Kuzeyi: Ordu İl sınırından itibaren Çambalı köyü yol hattı
boyunca oradan İslamlı köyü, Kuzbağı köyü yol hattına, oradan Yolüstü beldesine, oradan
Bozçalı köyü yolu boyunca Ordu il sınırına kadar uzanan yol hattı, Batısı: Niksar ve
Başçiftlik ilçe sınırı, Güneyi: Reşadiye-Umurca köyü yol hattına kadar uzanan yol hattı ile,
Reşadiye Darıdere köyü yol hattı, oradanda Niksar ilçe sınırına kadar uzanan yol hattı.
9- Sulusaray İlçesi; Doğusu: Yeşilyurt İlçe sınırı, Kuzeyi: Artova ilçe sınırı, Batısı:
Sulusaray Alpudere köyü yol hattından Artova ilçe sınırına kadar uzanan hat ile SulusaraySelimiye köyü yolunu takiben köye sapmadan Sivas İl sınırına kadar uzanan yol hattı,
Güneyi: Sivas İl sınırı.
10- Turhal İlçesi; Erbaa İlçe sınırı, Tokat ili sınırından Yenisu köyü yol hattından
Yazıtepe beldesine kadar uzanan yol hattı, Kuzeyi: Amasya il sınırı, Batısı: Zile ilçe sınırı,
Güneyi: Turhal-Zile demiryolunun Zile ilçe sınırına kadar uzanan hattı.Turhal ilçesi ile
Yazıtepe beldesi arasındaki uzanan yol hattı.
11- Yeşilyurt İlçesi; Doğusu: Yeşilyurt ile Büget köyü yol hattından Tokat Merkez ilçe
sınırına kadar uzanan yol hattı, Kuzeyi: Artova ilçe sınırı, Batısı: Sulusaray ilçe sınırı,
Güneyi: Sivas İl sınırından, Yeniköy, Yeşilyurt ilçesi.
12- Zile İlçesi; Doğusu: Sulusaray, Artova ve Turhal İlçe Sınırları, Kuzeyi: Zile-Pazar
karayolu üzerindeki demiryolunun Turhal ilçe sınırına kadar uzanan hattı, Batısı: Zile-Pazar
yolunun üzerinden Şeyhnusrettin köyü yolunu takiben Armutalan köyü yol hattı, oradan
Artova demiryolu hattına kadar uzanan hat, oradan Boztepe beldesi yol ayrımına kadar
uzanan demiryolu hattı, Boztepe Beldesi yol ayrımından Hacıpınarı köyü yolunu takiben
Yalınyazı köy yolu hattı, oradanda Aliçözü köyü yol hattına ve oradan da Yozgat il sınırına
kadar uzanan hat, Güneyi: Yozgat İl sınırı.
Sahalar:
Kaz Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi
61-TRABZON:
Kulindağı (Maçka ve Akçaabat İlçesi sınırları dahilinde); Doğusu: Yardımçimen
Tepesi-Hıdırellez sırtı-Hoze Mah.-Göller sırtı-Sevinç köyü Kuzeyi: Zimba yaylası-Uçarsu
deresi-Kuz Mah.-Kurumezra deresi-Yardımçimen Tepesi Batısı: Karanlık Dere-Küçükoba
Deresi-Kurtkayası obası-Zimba yaylası Güneyi: Sevinç köyü-Camiyanı mah-Sakızlık sırtıYaylaboğazı-Karanlık deresi.
1- Akçaabat İlçesi, Nifisa Tepesi Sülün Yerleştirme Sahası; Doğusu: Kurnaz MahAksomu Mah., Kuzeyi: Lişkan Mah-Üst Mah-Pana Deresi, Batısı: Okusa Dersi-Kurnaz
Mah., Güneyi: Koğukpelit Tepesi-Güney Mah-Kuz Mah.-Okusa Deresi.
2- Düzköy İlçesi, Doğankaya Kınalıkeklik Yerleştirme Sahası; Doğusu: Şahin
kayaları, Kuzeyi: Sal Deresi-Kugruk Tepe-Karasu Tepesi, Batısı: Meses Deresi, Güneyi:
Sani mah.
62-TUNCELİ:
1- Merkez İlçesi (A); Doğusu: Nazimiye İlçe sınırı, Kuzeyi: Milli Park sahasından
Ovacık ve Pülümür İlçe sınırı, Batısı: Munzur Vadisi Milli Parkı, Güneyi: Munzur Vadisi
Milli Park sınırından Sütlüce Köyüne, buradan karayolunu takiben Baldan Köyüne, Buradan
Uzuntarla Köyüne, buradan da Tunceli Erzincan Karayoluna, Tunceli Erzincan Karayolunu
takiben Nazimiye İlçe sınırı arasında kalan alan.
(B); Doğusu: Munzur Vadisi Milli Parkı, Kuzeyi: Munzur Vadisi Milli Park
sahasından, Ovacık İlçe sınırı, Batısı: Hozat İlçe sınırı, Güneyi: Munzur Vadisi Milli Park
sınırından, Tunceli Ovacık Karayolunu takiben Geyiksuyu Köyüne, buradan karayolunu
takiben Hozat İlçe sınırı arasında kalan alan.
2- Çemişgezek İlçesi; Doğusu: Hozat ve Pertek ilçesi sınırı, Kuzeyi: Hozat, Ovacık,
Kemaliye ilçeleri sınırı, Batısı: Keban İlçe sınırından karayolunu takiben Gedikler Köyü,
Buradan karayolunu takiben Çemişgezek İlçe merkezine, buradan da Keban Baraj Gölü
sınırına, Güneyi: Keban Baraj Gölü.
3- Hozat İlçesi; Doğusu: Çığırlı Köyü Tunceli Merkez İlçe sınırının kesiştiği noktadan
başlayıp Tunceli Merkez İlçe sınırını takiben Ovacık İlçesi sınırı. Kuzeyi: Ovacık ilçesi sınırı,
Batısı: Çemişgezek ilçesi sınırı, Güneyi: Tunceli İli Merkez İlçe sınırından başlayıp, Çığırlı
Köyünden Buzlupınar Köyüne, Buzlupınar Köyünden Dalören Köyüne, buradan karayolunu
takiben Akören Mezrasına buradan Koru Köyüne, Koru Köyünden Türktaner Köyü tepesi
hattından Kardelen Köyünün batısındaki Tavuktepe sırtı ve buradan Çağlarca Köyü batı
sınırından Çemişgezek İlçesi sınırı ile kesiştiği nokta ile çevrili saha.
4- Nazimiye İlçesi; Doğusu: Elazığ il sınırından Aşağıdoluca Köyüne buradan
karayolunu takiben Dallıbahçe, Yazgeldi Köyüne, buradan da Nazimiye-Dereova yolunu
takiben Dereova Köyüne, köy yolundan Yayıkağıl, Sarıyayla Köyüne buradan da Elazığ İl
sınırına, Kuzeyi: Pülümür ilçe sınırı, Batısı: Tunceli Merkez İlçe sınırından Tunceli-Erzincan
Devlet Karayolunu bağlayan sınıra, buradan Tunceli Merkez İlçe sınırını takiben Pülümür İlçe
sınırına kadar olan alan, Güneyi: Mazgirt İlçe sınırı.
5- Mazgirt İlçesi; Doğusu: Elazığ il sınırı, Kuzeyi: Peri Çayından başlayıp Nazimiye
ilçe ve Tunceli Merkez İlçe sınırı, Batısı: Tunceli Merkez ilçe sınırından başlayıp, Munzur
Suyu’nu takiben baraj sınırı, Güneyi: Elazığ İl sınırından başlayıp, Sökücek, Ayvatlı,
Ortaharman Köyleri, buradan Köy yolunu takiben Kızılkale, Kavaktepe, Yazeli, Danaburan,
Yenibudak, Temurtah Köyü, buradan da Tunceli Elazığ Karayolu sınırı arasında kalan alan.
6- Pertek İlçesi; Doğusu: Keban Barajı, Kuzeyi: Keban Barajından Hozat ve Tunceli
Merkez İlçe sınırı, Batısı: Çemişgezek ilçe sınırını takiben Keban Baraj Gölü, Güneyi:
Keban Baraj Gölü sınırından Korunca Köyüne, buradan köy yolunu takiben Tunceli Pertek
Karayoluna, Tunceli Pertek Karayolunu takiben Pınarlar Köyü yol ayrımına, buradan da
Pınarlar Köyüne, buradan Koçpınar Köyüne, köy yolunu takiben Konurat Köyüne, buradan da
Keban Baraj Gölün sınırı arasında kalan alan.
7- Pülümür İlçesi (A); Doğusu: Tunceli-Erzincan il sınırından köy yolunu takiben
Sağlamtaş Köyü Dereboyu, Kangallı, Devlet karayolunu takiben Çatalyaka Köy yolundan
Efeağılı Nazimiye İlçesi sınırına kadar, Kuzeyi: Erzincan il sınırı, Batısı: Ovacık ilçe sınırı,
Güneyi:Tunceli merkez ilçe sınır ve Nazimiye ilçe sınırı.
(B); Doğusu: Bingöl ve Erzincan il sınırı, Kuzeyi: Erzincan il sınırı, Batısı: Erzincan İl
sınırından Karaköy yolunu takiben Senek dağ yolu Pülümür İlçe Merkezinden Devlet
karayolunu takiben Turnadere yol ayrımına kadar, Güneyi: Turnadere yol ayrımından
Nohutlu, Bozağa, Boğazkaraderbendi, Balpayam, Ağaşenliği buradan köy yolunu takiben
Bingöl İl sınırına kadar olan.
8- Ovacık İlçesi (A); Doğusu: Pülümür ilçe sınırı, Kuzeyi: Erzincan il sınırı, Batısı:
Çambulaktan Mitkaltaşı Tepesi, oradan Çizratkomu, Çizratkomu’ndan Çat Köyüne (Milli
Park), Güneyi: Gözen Köyü, Tunceli Merkez İlçe sınırı.
(B); Doğusu: Munzur Vadisi Milli Parkı, Kuzeyi: Erzincan il sınırı, Batısı: Erzincan il
sınırı, Güneyi: Hozat ilçe sınırından, Karataş, Cevizlidere, Topuzlu, Ziyaret, Yeşilyazı
Köyünden Ovacık karayolunu takiben, Milli Park sahası.
(C); Doğusu: Munzur Vadisi Milli Parkı sınırı, Kuzeyi: Munzur Vadisi Milli Parkı
sınırı, Batısı: Munzur Vadisi Milli Parkı sınırından, Yaylagünü Köy yolunu takiben
Otlubahçe Köyüne, Otlubahçe Köy yolunu takiben Aktaş Köyüne, buradan Karaoğlan
Köyüne, buradan da Tunceli Ovacık Karayolunu takiben Hozat İlçe sınırına, Güneyi:
Tunceli Merkez ve Hozat İlçe sınırı arasında kalan alan.
63-ŞANLIURFA:
1- Harran-Akçakale İlçesi; Doğusu: Bellitaş, Çağbaşı, Duran, Cepkenli, Avlak,
Meydankapı, Ekinyazı, Büyüktaş, Yalıntaş Köy yolu, Kuzeyi: Şanlıurfa-Harran karayolu,
Harran, İmambakır, Tantana, Tekneli, Bellitaş köy yolu, Batısı: Şanlıurfa-Akçakale karayolu,
Güneyi: Suriye sınırı.
2- Birecik-Halfeti İlçesi; Doğusu: Halfeti-Birecik karayolu, Bentebahçesi, Bozdere,
Mağaralı, Güvenir, Göktepe köy yolu, Kuzeyi: Fırat Nehri, Batısı: Fırat Nehri, Güneyi:
Suriye sınırı.
1- Merkez Körkuyu Örnek Avlağı; Bağyolu köyü, Büyüktepe, Karatepe, Suring
tepesi, Sorun deresi, Körkuyu yolu, Kucezi tepesi, Kışkış tepesi, Derberi tepesi, Tahtımasa
tepesi, Susuz Dağı, Kuru dere, Kabahaydar asfalt yolu, Kuru dere, Bağyolu köyü arasında
kalan alan.
2- Merkez Alanlı-Burç Örnek Avlağı; Şanlıurfa otobanı, Büyükalanlı yolu, Salıkuyu
yolu, Salıkuyu-Küçükalanlı yolu, Otoban bağlantı yolu, Keçibucu Kıznık Sırtı, YoğunburçKızılburç yolu, Kızılburç yolu, Kızılburç-Esinli yolu, Yak Tepesi, Otoban arasında kalan alan.
Sahalar:
Kızılkuyu Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi
64-UŞAK:
1- Merkez İlçesi (A); Kuzeyi ve Doğusu: Susuzören –yoncalı Karahallı yolunun
Karahallı ilçe sınırını kestiği yere kadar, Batısı: Susuzören-Şükraniye-Avgan yolunun Ulubey
ilçe sınırını kestiği yere kadar, Güneyi: Ulubey İlçe sınırı takiben Karahallı ilçe sınırı.
(B); Doğusu: Banaz İlçe sınırı, Kuzeyi: Çamyuva-Ovacık yolunun Banaz ilçe sınırını
kestiği yere kadar, Batısı: Çamyuva-A.Karacahisar-Bozköy,Mesudiye-Uşak yolu, Güneyi:
Mesudiye-Göğem -karlık-kızıl hisar köy yolunun Banaz ilçe sınırını kestiği yere kadar.
2- Banaz İlçesi; Doğusu: Banaz-Ahat-Ulupınar-Özbeyli köy yolu, Kuzeyi: Banaz Çayı,
Batısı: Banaz Çayı, Güneyi: Sivaslı İlçe sınırı.
3- Eşme İlçesi; Doğusu: Kayalı –Konak- Kayapınar köy yolu, Kuzeyi: Eşme-Kayalı
köy yolu, Batısı: Eşme-Yeşilkavak köy yolu, Güneyi: Yeşilkavak-Kayapınar köy yolu.
4- Karahallı İlçesi; Doğusu: Paşalar –Karahallı yolu, Kuzeyi: Beki -Paşalar köy yolu,
Batısı: Beki-Dumanlı köy yolunun, Karahallı-Bekilli karayolunu kestiği yere kadar, Güneyi:
Karahallı-Bekilli karayolu.
5- Sivaslı İlçesi; Doğusu: Yayalar-Azizler yolu, Kuzeyi: Azizler-Kökez yolu, Batısı:
Kökez –Budaklar yolu, Güneyi: Budaklar-Yayalar yolu.
6- Ulubey İlçesi; Doğusu: Şükraniye-Avgan Yolunun merkez ilçe sınırını kestiği yeri
takiben merkez ilçe sınırı, Kuzeyi: Köseler –Dutluca –Şükraniye yolunun; Uşak-Ulubey
yolunu kestiği yere kadar, Batısı: Uşak –Ulubey karayolu, Güneyi: Ulubey avgan yolu.
Banaz-Burgaz Dağı Örnek Avlağı; Doğusu: Harman tepesinden başlayıp güneybatıya
dönen sırtı takiben Pamukalan tepesinin doğusundan geçip 1717m rakımlı tepe, Sakarın tepe,
Çatmalı mzl, Karagedik tepe, Uyku tepe, Karagedik mezarlığından geçip Karlık tepeye gelir,
Buradan sırtı takiben 500 m,kadar güneye inerek buradan Doğu ve Güneydoğu sınır
tamamlanır, Kuzeyi: Ulupınar köyünden başlayıp Çöğürlü köyü, Avgandamı mahallesi
yolunu takiben, Harman tepesinde kuzey sınırını tamamlar, Batısı: Koca derenin SivaslıUlupınar köy yolunu kestiği yerden yolu takiben Ulupınar köyünde tamamlanır, Güneyi:
Karlık tepeden sırtı takiben 1800m rakımlı tepeden batı yönünde bir kilometre sırtı takiben
Çamlı dereye inilir, Çamlı dereyi takiben (Bu dere daha sonra yan derelerle birleşerek ismi Su
çıkan dereye ileride daha batıda Kocadere ismini alır) Sivaslı-Ulupınar yolunu kestiği noktada
güney sınırını oluşturur.
Merkez İlçesi; Doğusu: Göğem Köyü, Trikopis Abidesi, Kuzeyi: Göğem Göleti,
Batısı: Korukıran Sırtı, Güneyi: Göğem-Mesudiye yolu.
65-VAN:
1- Merkez İlçesi ; Doğusu: Van Merkez, Erciş Devlet yolu, Tevekli Köyüne kadar,
Kuzeyi: Van Gölü sınırı, Arısu, Tevekli Köyleri boyunca, Batısı: İskele, Bardakçı Köyü,
Çitören Köyü, Van Gölü sınırı, Güneyi: Edremit ilçe sınırı.
2- Bahçesaray İlçesi; Doğusu: Bahçesaray ilçe sınırı, Kuzeyi: Bahçesaray ilçe merkezi,
Çatbayır, Batısı: Siirt il sınırı, Güneyi: Çatak ilçe sınırı.
3- Başkale İlçesi; Doğusu: Türkiye-İran Sınır Boyu, Kuzeyi: Türkiye-İran sınırı, Batısı:
Gülenler Köyü, Özpınar Köyü, Yavuzlar Köyü, Albayrak Köyü, Timazlı Köyü, Kovalıpınar
Köyleri boyunca, Güneyi: Van-Hakkari il sınırı.
4- Çaldıran İlçesi; Doğusu: Türkiye-İran Sınırı, Alakaya Köyü, Beydoğan köyüne
kadar, Kuzeyi: Türkiye-İran Sınırından, Alakaya Köyüne kadar, Batısı: Alakaya Köyü,
Demircik, Kalkandelen, Yassıtepe, Alikelle, Yaykılıç Köyüne kadar, Güneyi: Yaykılıç Köyü,
İsmailbaba, Y. Güldüren, Beydoğan Köyü, Türkiye-İran Sınırına kadar.
5- Çatak İlçesi; Doğusu: Gevaş İlçe sınırından başlayarak, Van- Çatak Yolu boyunca
Bahçesaray yol ayrımına kadar, Kuzeyi: Çatak-Gevaş İlçe sınırı boyunca, Batısı: ÇatakGevaş İlçe sınırı boyunca, Güneyi: A. Narlıca, Y. Narlıca Köyleri ve Bahçesaray Yolu
boyunca.
6- Edremit İlçesi; Doğusu: Dönemeç, Gölkaşı ve Edremit-Gevaş Karayolu, Kuzeyi:
Bakımlı, Van Gölü kıyısı, Batısı: Van Gölü Kıyısı, Güneyi: Edremit ilçe sınırı, GevaşGürpınar karayolu.
7- Erciş ilçesi; Doğusu: Yarıktepe Köyü, Kızılören, Deliçay, Keklikova, Kadirasker,
Hayderbey köyü , Kuzeyi: Erciş-Patnos İl sınırı, Taşkapı Köyüne kadar, Batısı: Taşkapı
Köyünden, Doğancı, Koçköprü, Oyalı, Y. Işıklar, A. Işıklar Köyleri Erciş Merkez İlçe sınırı,
Güneyi: Erciş Merkez, Erciş-Adilcevaz Devlet yolu ve Van Gölü, Çelebibağı, Kasımbağı
Köyü Van Gölü sınırı.
8- Gevaş İlçesi; Doğusu: Gevaş İlçe merkezi, Dağyöre köyü, Çatak İlçe sınırına kadar,
Kuzeyi: Van-Bitlis Devlet Yolu, Yoldöndü Köyüne kadar olan kısım, Batısı: Van-Bitlis il
sınırı, Güneyi: Gevaş-Bahçesaray ve Gevaş-Çatak İlçe sınırları boyunca.
9- Gürpınar İlçesi; Doğusu: Güzelsudan başlayarak, Yaramış Köyü, Karakoç Köyü,
Umut Köyüne kadar, Kuzeyi: Van-Gürpınar İlçe sınırı, Batısı: Taşkonak Köyü ile Gölardı
Köy Sınırı, Van Merkez İlçe sınırı, Güneyi: Van-Başkale Devlet Yolu boyunca Çavuştepe
köyünden Güzelsuya kadar olan kısım.
10- Özalp İlçesi; Doğusu: Oymaklı, Türkiye-İran Sınırı, Çaldıran İlçe sınırına kadar,
Kuzeyi: Çaldıran İlçe sınırı boyunca, Tekindere, Y. Sağmalı Köyü, Batısı: Y.Sağmalı, A.
Akçagül, Hacıali Köyüne kadar, Güneyi: Hacıali köyünden A. Sağmalı, Yumruklu, Dorutay,
Çavuşlu, Oymaklı Köyleri sınırı boyunca.
66-YOZGAT:
1- Merkez İlçesi (A): Doğusu: Yozgat-Merkez Azizli yol ayrımı, Kuzeyi: E 88 yolunu
takiben Yozgat Merkez, Batısı: Salmanfakılı–E 88 Ankara asfaltı, Güneyi: Azizli yol ayrımıAzizli bağları-Salmanfakılı köyü.
(B): Doğusu: Hattuşaş yol ayrımı, Kırıksoku Köyü, Kuzeyi: Kırıksoku-Kale-MusabeyliBoğazı-Musabeyli, Batısı: Musabeyli-Topaç, Güneyi: Topaç-Hattuşaş yol ayrımı.
2- Akdağmadeni İlçesi: Doğusu: Sivas İl sınırı, Kuzeyi: Sivas İl sınırından, Pazarcık,
Arslanlı, İbrahimağa yollarının kesiştiği karayolu, Batısı: İbrahimağa, Yedişehri, Davutlu,
Melikli, Akbaş Köyünü takiple Akdağmadeni, Güneyi: Akdağmadeni Bozhöyük, Sivas
yolunu takiple Sivas İl sınırı.
3- Aydıncık İlçesi (A): Doğusu: Bazlambaç-Çekerek ilçe sınırını takiben Amasya İl
sınırı, Kuzeyi: Amasya-Çorum İl sınırı, Batısı: Çorum İl sınırı, Güneyi: Çorum İl sınırıBakırboğazı-Boğazkaya-Bazlambaç.
(B); Doğusu: Mercimekören Köyü merkezden, Kuşsaray Merkeze giden yol, Kuzeyi:
Mercimekören Köyü, Kösrelik Kasabası, Sinandede Mevkii, Batısı: Sinandede Mevkii,
Güllük Mevkii, Kocatepe Mevkii, Güneyi: Kocatepe Mevkii, Kuşsaray Köyü.
4- Boğazlıyan İlçesi: Doğusu: Boğazlıyan-Kayseri İl sınırı, Kuzeyi:
DevecipınarBoğazlıyan-Bahariye-Yenifakılı ilçe sınırı, Batısı: Yenifakılı ilçe sınırını takiben
Nevşehir il sınırı, Güneyi: Kayseri İl sınırı.
5-Çandır İlçesi: Doğusu: Çandır, Çandır-Uzunlu köy yolunun ilçe sınırını kestiği yer,
Kuzeyi: Çandır-Boğazlıyan İlçe sınırı, Batısı: Boğazlıyan ilçe sınırını takiben Kayseri İl
sınırı, Güneyi: Kayseri İl sınırı.
6- Çayıralan İlçesi; Doğusu: Sivas İl sınırı başlangıçı, Kuzeyi: Çayıralan-Söbeçimen
yol ayrımı, Sivas İl sınırı, Batısı: Çayıralan-Çandır İlçe sınırı, Güneyi: Kayseri İl sınırı.
7- Çekerek İlçesi ; Doğusu: Cemaloğlu, Çekererk, Merkez, Bazlambaç, Kuzeyi:
Bazlambaç, İlçe sınırını takiben Çadırözü obası, Batısı: Sorgun İlçe sınırı, Güneyi:
Beyyurdu, Gökdere, Cemaloğlu.
8- Kadışehri İlçesi; Doğusu: Tokat İl sınırı, Kuzeyi: Tokat İl sınırı, Batısı: Hanözü,
Kadışehri, Güneyi: Kadışehri-Yukarı yol ayırımı, Elmalı yol ayırımını takiben Tokat İl sınırı.
9- Sorgun İlçesi; Doğusu: Sorgun Merkez, Aşağıcumafakılı, Külhüyük, Kuzeyi:
Külhüyük Garipler Batısı: Garipler, Günpınar, Dişli Yozgat Sorgun Asfaltı, Güneyi: Dişli
Yol Ayrımından (E-88) karayolunu takiben Sorgun Merkez.
10- Saraykent İlçesi; Doğusu: Akdağmadeni ilçe sınırı, Kuzeyi: Çekerek ilçe sınırı,
Batısı: Çekerek İlçe sınırından başlayarak İzibüyük, Çiçeklihüyüğü, Yolayırımı, Sarayözü,
Saraykent, Güneyi: Sorgun Akdağmadeni Karayolu.
11-Sarıkaya İlçesi; Doğusu: Sarıkaya Merkez-Çökümeşne-Boğazlıyan ilçe sınırı,
Kuzeyi: Sarıkaya-Kadılı yol ayırımı, Batısı: Kadılı yol ayırımı, Kadılı-ToprakpınarBurunkışla-Yukarı Sarıkaya-Boğazlıyan İlçe sınırı, Asfalt, Güneyi: Boğazlıyan ilçe sınırı.
12- Şefaatli İlçesi: Doğusu: Şefaatlı Merkez-Hamzalı-Çaydoğan-Sarıkent, Kuzeyi:
Dedeli-Şefaatli merkez, Batısı: Gülistan, Bağyazı, Dedeli, Güneyi: Gülistan-Sarıkent köy
yolu.
13- Yenifakılı İlçesi; Doğusu: Boğazlıyan İlçe sınırı, Kuzeyi: Boğazlıyan İlçe sınırı,
Batısı: Boğazlıyan İlçe sınırını takiben Fehimli, Eskiören, Yenifakılı, Yamaçlı Köyünün
Yenifakılı İlçe sınırıyla kesiştiği yere kadar, Güneyi: Fehimli Köyünden Boğazlıyan İlçe
sınırı.
14- Yerköy İlçesi; Doğusu: E 88 Karayolundan-Kümüşören-Hatip-Yozgat Merkez İlçe
sınırı, Kuzeyi: Yozgat Merkez İlçe sınırını takiben Gündoğdu, Biricikler, Hacıuşağı,
Hacıosmanlı, Yakuplu, Batısı: Yakuplu, Süleymanlı, Sekili Kasabası, Güneyi: Sekili
Kasabasından, Yerköy yol ayrımı.
Akçakışla Yahyasaray Örnek Avlağı; Doğusu: Ortaağmu tepeden başlayarak
ağmunun sırtını takiple yüklüce dereden orta eren deresi, Kuzeyi: Akçakışla köyü yolundan
eynelli köyünü takiple yoncalık yaylası yolu, Batısı: Akçakışla –Eynelli köy yolu, Güneyi:
Yukarı Yahsaray köyü altından başlayarak orta eren dereyi kesen dereden Kaseyli tepe sırtı
takiple başına yayla tepesinden Karahaoca deresinden Akçakışla köy yoluna birleştiği yer.
1- Akdağmadeni (Musabeyli Boğazı Köyü); Doğusu: Akdağmadeni-Çayıralan
karayolu, Kuzeyi: Akdağmadeni-Yozgat karayolu, Tekkegüney köyü, Batısı: Tekkeköy,
Özerköy, Güneyi: Özerköyden doğuya doğru düz hatla Akdağmadeni-Çayıralan karayolunu
kestiği yere kadar.
2- Merkez İlçesi; Doğusu: Hattuşaş yol ayrımı, Kırıksoku Köyü, Kuzeyi: KırıksokuKale-MusabeyliBoğazı-Musabeyli, Batısı: Musabeyli-Topaç, Güneyi: Topaç-Hattuşaş yol
ayrımı.
67-ZONGULDAK:
Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Yaban Hayvanı Yerleştirildiği
İçin Avın Yasaklandığı Sahalar:
1- Merkez İlcesi (Elvanpazarcık); Doğusu: Zonguldak-Devrek Karayolu, Kuzeyi:
Kardeşler Mahallesi’ni Tasmacı’ya ve oradan Zonguldak-Devrek Karayolu’na bağlayan yol,
Batısı: Zeytinköy Mahallesi’ni Kardeşler Mahallesi’ne bağlayan yol ve orman deposu,
Güneyi: Ahmetler Mahallesi, Yayla Mah. ve Kardeşler Mahallesi’ni birbirine bağlayan yol.
2- Çaycuma (Yukarı Göynük) İlçesi; Doğusu: Temenler’den Aygırı Tepe’ye ve oradan
Çomranlı Köyü’ne varan stabilize yol, Kuzeyi: Temenler Köyü’nden Türbe Tepe-Gali TepeKaraçövez Tepe’den geçen sırt ve Başköy'den geçen karayolu ile birleştiği yere kadar, Batısı:
Aşağı Mahalle’den Yukarı Mahalle’ye varan karayoluna kadar, Güneyi: Çomranlı’dan Aşağı
Mahalle’ye varan karayoluna kadar.
3- Kdz Ereğli İlçesi (Kızılcapınar Barajı havzası); Doğusu: Düzpelit Köyü’nü
Hasanbeyler Köyü’ne bağlayan stabilize yol, Kuzeyi: Yalnızçam Köyü’nü Dağlıca Köyü’ne
bağlayan stabilize yol ve devamında ilçe sınırı hattı. Batısı: Yalnızçam Köyü’nü
Süleymanbeyler Köyü’ne bağlayan stabilize yol, Güneyi: Devrek-Ereğli kara yolu.
Sahalar:
Yeşilöz Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi
68-AKSARAY:
1- Merkez İlçesi (A); Doğusu: Ozancık – B.pörnekler – K.pörnekler –Kalebalta Tatlıca yolu, Güneyi: Tatlıca – Susadı – Göksügüzel – Ekecikyeniköy yolu, Batısı:
Ekecikyeniköy – Taptık – Karaçayır – Borucu yolu, Kuzeyi: Borucu – Çatin – Ozancık yolu.
(B); Doğusu: Koçaştepeden gelip Urumdüğün arkı (kanalı) üzerinde bulunan Hotara
mevkiine giden kanal yolu, Güneyi: E-90 Karayolundan ayrılıp Hotara mevkiinden
Yeşilova’ya giden Urumdüğün arkı (kanalı) yolu, Batısı: Hotara mevkiinden Yeşilova’ya
giden Urumdüğün kanalından Bozkaraya giden kanal yolu, Kuzeyi: Bozkaradan Yeşiltepe
yolunu takiben Koçaştepeye giden kanal yolu, İle çevrili, Koçaş Devlet Üretme Çiftliği
arazisi.
(C); Doğusu: Nevşehir il sınırı, Güneyi: Aksaray – Nevşehir yolu, Batısı: Aksaray –
Nevşehir yolundan başlayarak Karakuyu – Tatlıca – Kalebalta – Ozancık yolu, Kuzeyi:
Ozancık – Gülşehir yolu ve Nevşehir il sınırı.
(D); Doğusu: Ortaköy ilçe sınırı, Güneyi: Karapınar – B.güve – K.güve – Altınkaya
yolunu takiben E-90 karayolu, Batısı: E- 90 karayolu, Kuzeyi: Ağaçören ilçe sınırı.
(E) Helvadere Kasabası, Hasan Dağı Mevkii; Doğusu: Helvadere – Yenipınar
yolundan Kaletepe istikametinden Kuşağacı boğazından Çukuryurt yaylasına çıkan yol,
Kuzeyi: Ihlara - Helvadere - Kargın - Gözlükuyu - Taşpınar yolu, Batısı: Taşpınar’dan Niğde
il sınırına kadar E -90 karayolu, Güneyi: Niğde il sınırı.
2- Ağaçören İlçesi; Doğusu: Ağaçören – Ortaköy yolu, Güneyi: Ortaköy ilçe sınırı,
Batısı: E -90 Karayolu ve Ankara il sınırı, Kuzeyi: Ankara il sınırından başlayarak Kırimini –
H.ahmetliduvutlutepe – Sarıağıl – Ağaçören yolu.
3- Gülağaç İlçesi; Doğusu: Bekarlardan Ağıllıya giden yol ve Nevşehir il sınırı,
Güneyi: Gülağaç-Bekarlar yolu, Batısı: Nevşehir yolundan Camiliören-Gülpınar-Gülağaç
yolu, Kuzeyi: Nevşehir il sınırından Nevşehir-Aksaray yolunu takiben Camiliören yolu.
4- Güzelyurt İlçesi; Doğusu: Güzelyurt – Sivrihisar yolundan Niğde il sınırına, Güneyi:
Niğde il sınırı, Batısı: Aksaray – Güzelyurt yolundan başlayarak Ilısu yolu ve takiben Niğde
il sınırı, Kuzeyi: Aksaray – Güzelyurt yolunu takiben Güzelyurt – Sivrihisar yolu.
5- Ortaköy İlçesi; Doğusu: Ortaköy – Aksaray yolu, Güneyi: Ortaköy – Aksaray
yolundan başlayarak Camızlık – B.güve yolu, Batısı: Aksaray Merkez ilçe sınırı, Kuzeyi:
Ağaçören ilçe sınırı ve Çatalçeşme – Hocabeyli – Ortaköy yolu.
6- Sarıyahşi İlçesi; Doğusu: Kızılırmak Nehri ve Kırşehir il sınırı, Güneyi: Sarıyahşi –
Bekdik yolunu takiben Kırşehir il sınırı, Batısı: Sarıyahşi – Evren yolu, Kuzeyi: Kızılırmak
Nehri ve Hirfanlı Barajı.
69-BAYBURT:
1- Merkez İlçe (A); Kuzeyi: Bayburt-Erzurum Devlet yolu, Güneyi: Erzurum- Erzincan
İl sınırı, Doğusu: Bayburt-Erzurum Devlet yolu, Batısı: Yaylalar-Sırakayalar-HacıoğluKopuz- Yeşilyurt-Bayburt yolu.
(B); Kuzeyi: Trabzon-Rize İl Sınırı, Güneyi: Bayburt İspir Karayolu, Doğusu: Erzurum
İl Sınırı, Batısı: Karşıgeçit-Yazyurdu Yaylayolu.
(C); Kuzeyi: Pamuktaş Köyü-Gümüşhane İl Sınırı, Güneyi: Bayburt –Kelkit -Erzincan
Devlet yolu, Doğusu: Kırkpınar-Kemertaş-Akşar-Pamuktaş Köy yolu, Batısı: Gümüşhane İl
Sınırı.
2- Aydıntepe İlçesi; Kuzeyi: Trabzon il sınırı, Güneyi: Aydıntepe-Gümüşdamla –
Yapracık-Akbulut Köy yolu, Doğusu: Bayburt –Çaykara Devlet yolu, Batısı: Aydıntepe
Yaylayolu-Trabzon İl Sınırı.
3- Demirözü İlçesi; Kuzeyi: Bayburt-Demirözü Karayolu, Güneyi: Erzincan İl Sınırı,
Doğusu: Yelpınar-Çamdere- Güllüce- Güzelce-Ozansu Köy yolu, Batısı: DemirözüGüvercindere-Güçlü-Pınarcık-Çağıllı Köy yolu.
70-KARAMAN:
1- Merkez İlçesi (A) (Bucakışla Nunu Vadisi); Doğusu: Bucakışla’dan
Bucakışla-Karaman yolu boyunca Çukurbağ yolunun Karaman yoluna bağlandığı
nokta, Kuzeyi: Göcer, Dağkonak, Çatak Çukurbağ köy yolunun Bucakışla-Karaman
yoluna bağlandığı noktaya kadar uzanan yol, Batısı: Göcer, Yukarıkızılca köy yolu,
Güneyi: YukarıKızılca, Akçaalan, Kalaba, Adaköy, Bayır, Çukur ve Bucakışla köyleri
arasında uzanan köy yolu.
(B) (Güldere Mevkii); Doğusu: Karaman-Mara Yolu, Kuzeyi: Çimenkuyu,
Güldere, Akpınar, Gülkaya, Başharman Gökçe Köyü, Batısı: Karaman-Mut karayolu,
Güneyi: Karaman-Mersin İl Sınırı.
2- Ayrancı İlçesi (Düden Mevkii); Doğusu: Böğecik Köyü. Kuzeyi: Böğecik
Ambar arası asfalt yol, Batısı: Ambar Kale Ayrancı Asfaltı, Güneyi: Ayrancı Ereğli
Karayolu, Böğecik Bağlantısı arası karayolu.
3- Başyayla İlçesi (Deliktaş Mevkii); Doğusu: Katranlı köyünden Konya il
Sınırına kadar uzanan köy yolu, Kuzeyi: Karaman-Konya il Sınırı, Batısı: Başyayla
İlçesinden Taşkent Karayoluna bağlandığı yol, Buradan Sarıvelilere giden karayolu,
Sarıveliler İlçe Sınırı, Güneyi: Başyayla ilçesinden Kışla ve Katranlı Köyüne kadar
uzanan karayolu.
4- Ermenek İlçesi (A) (Görmeli Mevkii); Doğusu: Karaman –Mersin İl Sınırı,
Kuzeyi: Çavuş Köyünden Mut-Ermenek yoluna bağlanan noktadan itibaren
Gökçeseki, Çamlıca, Evsin Köyleri hattı boyunca Mersin İli Mut İlçesi sınırına kadar
uzanan Karayolu, Batısı: Çavuş Köyünden Mut-Ermenek yoluna bağlanan noktadan
itibaren Görmeli Köyü- Olukpınar Köyü ve Mersin İl sınırına kadar uzanan karayolu,
Güneyi: Karaman –Mersin İl Sınırı.
(B)
(Ardıçkaya
Mevkii);
Doğusu:
Ermenek
Çayından
itibaren
Pınarönü,Sarıvadi,Gökçeken ve Kazancı Beldesi arası asfalt yol, Kazancı -Anamur
Yolunun Mersin İl Sınırına kadar uzanan yol, Kuzeyi: Ermenek Çayı, Batısı:
Sarıveliler- Ermenek İlçe Sınırı, Güneyi: Karaman-Mersin İl Sınırı.
5- Sarıveliler İlçesi (Dumlugöze Mevkii); Doğusu: Sarıveliler-Ermenek İlçe
Sınırı, Kuzeyi: Göksu nehri, Batısı: Karaman-Antalya İl Sınırı, Güneyi: KaramanMersin İl Sınırı.
1- Merkez İlçesi (Karaman-Kılbasan-Karadağ); Doğusu: Kılbasan-DinekMadenşehri köy yolu, Kuzeyi: Madenşehri-Süleymanhacı-Ortaoba köy yolu, Batısı:
Ortaoba-Kaşoba-Kisecik-İslihisar-Demiryurt köy yolu, Güneyi: Demiryurt-EminlerKılbasan köy yolu.
2- Sarıveliler İlçesi-Sarıveliler Mevkii; Doğusu: Konya Karaman İl Sınırına
kadar uzanan Hadim Sarıveliler Karayolu, Sarıveliler İlçe Merkezi, Kuzeyi: KaramanKonya İl Sınırı, Batısı: Karaman-Konya İl Sınırı, Güneyi: Konya İl Sınırından Kartal
Kaya tepesine gelen stabilize yol, Kartal kaya tepesinden Sarıveliler İlçe Merkezine
uzanan Çevlik Deresi.
71-KIRIKKALE:
1- Merkez-Yahşihan İlçeleri; Doğusu: Kırıkkale-Samsun Karayolundan PazarcıkKazmaca Köy Yolu, Kuzeyi: Keçili-Kazmaca Köy Yolu, Batısı: Kırıkkale-Samsun
Karayolundan Karacali-Keçili Köy Yolu, Güneyi: Kırıkkale-Samsun Karayolu.
2- Balışeyh İlçesi; Doğusu: Ankara-Samsun Karayolundan Kırlangıç-Kenanbeyobası
köy yolu, Kuzeyi: Ankara-Samsun Karayolu, Batısı: Balışeyh İlçe MerkezindenHüseyinbeyobası-Kılevli köy yolu, Güneyi: Kılevli-Kenanbeyobası köy yolu kavşağı.
3- Keskin-Çelebi İlçeleri; Doğusu: Keskin-Çelebi karayolu, Kuzeyi: Haydardede köyü,
Konur köyü yolunun Keskin-Çelebi yolunu kestiği yer, Batısı: Haydardede-Köprüköy köy
yolunun D-200 karayolunu kestiği yer, Güneyi: Karakeçili – Bala D-200 Karayolu.
4- Keskin-Delice İlçeleri; Doğusu: Kırıkkale-Kırşehir –Kırıkkale-Yozgat İl Sınırı,
Kuzeyi: Çerikli Beldesi-Kırıkkale Yozgat Karayolundan il sınırı, Batısı: Çerikli –Keskin
Karayolundan- Barakobası-Çamurbatmaz, Hacıömersolaklısı, Güneyi: Hacıömersolaklısı köy
yolundan Kırıkkale-Kırşehir il sınırına kadar.
5- Sulakyurt İlçesi; Doğusu: Kırıkkale-Çankırı İl Sınırından KıyıhalilinceliKıyıkavurgalı-Sarımbey-Yeşilyazı Köy Yolundan Sulakyurt İlçe Merkezi- İmamoğluçeşmesi
Köy Yolu, Kuzeyi: Kırkıkkkale-Çankırı İl Sınırı, Batısı: Kırıkkale-Ankara İl Sınırı, Güneyi:
Kırıkkale-Ankara İl Sınırından Ortaköy-Yağbasan-İmamoğluçeşmesi Köy Yolu.
6- Yahşihan İlçesi (A); Doğusu: Kırıkkale-Ankara İl Sınırından ırmak-kılıçlar beldesiHisarköy yolu, Kuzeyi: Kırıkkale-Ankara İl Sınırı, Batısı: Kırıkkale-Ankara İl Sınırı,
Güneyi: Hisarköyden Ankara il sınırı.
(B); Doğusu: Kızılırmak Nehri, Kuzeyi: Kırıkkale-Samsun Karayolu, Batısı: KırıkkaleSamsun Karayolundan-Kılıçlar Beldesi, Güneyi: Kılıçlar Beldesi-Yahşihan Karayolu
1- Kırıkkale Merkez-Balışeyh İlçesi; Doğusu: Kırıkkale-Samsun Karayolundan –
Işıklar-Uzunlar Köy Yolu, Kuzeyi: Y.Mahmutlar Köyü, Batısı: Y. Mahmutlar-A.MahmutlarÇullu Köy Yolu, Güneyi: Kırıkkale-Keskin İlçe Sınırı.
72-BATMAN:
1- Beşiri İlçesi; Doğusu: Kurtalan ilçe sınırı, Kuzeyi: Batman Beşiri devlet yolu
(Örmegöze, Yolkonak, Karaduman köy sınırı), Batısı: Batman Merkez ilçe sınırı, Güneyi:
Hasankeyf ilçe sınırı.
2- Gercüş İlçesi; Doğusu: Boğazköy, Karalar, Yüceköy, Gercüş Yolağzı Köyü’nün il
sınırını kestiği yol, Kuzeyi: Yayladüzü, Kömürlü, Aydınlı Köyleri sınırı, Batısı: Batman il
sınırı, Güneyi: Midyat ilçe sınırı.
3- Hasankevf İlcesi; Doğusu: Mardin il sınırı (Mava Dağı), Kuzeyi: Batman Batıraman
Dağı,Beşiri ilçe sınırı, Batısı: Hasankeyf Gercüş karayolu, Güneyi: Gercüş ilçe sınırı.
4- Kozluk İlcesi; Doğusu: Bitlis Mutki ilçe sınırı, Kuzeyi: Batman-Kozluk karayolu,
Batısı: Yankılı Köyü’nden Batman-Kozluk karayolu hattı, Güneyi: Yapaklı-Beydağı köy
sınırı.
5- Sason İlçesi; Doğusu: Sason İlçe merkezinden Kayabaşı Köyü, Kozluk ilçe sınırı,
Kuzeyi: Yücebağ, Aydınlık, Dereköy Köyleri sınırı, Batısı: Diyarbakır il sınırı, Güneyi:
Kozluk ilçe sınırı.
73-ŞIRNAK:
1- Merkez İlçesi (A); Doğusu: Uludere-Beytüşşebap ilçe sınırı, Kuzeyi: Siirt il sınırı,
Batısı: Siirt il sınırından Güneyçam Köyü ve stabilize yolu takiben Şırnak-Cizre karayolu,
Güneyi: Cizre Silopi ilçe sınırı.
(B); Doğusu: Kuşkonar, Güneyce ve Çadırlı Köy yolu, Batısı: Güçlükonak İlçe Sınırı
Kuzeyi: Siirt İl sınırı, Güneyi: Çadırlı, Tekçınar, Bağpınar, Kırkkuyu ve Kayaboyun
Köy yolunu takiben Güçlükonak İlçe sınırı.
2- Beytüşşebap İlçesi; Doğusu: Van il sınırı, Kuzeyi: Van il sınırı, Batısı: Van il
sınırından Merkez ilçe sınırı, Güneyi: Uludere İlçe sınırı, Uzungeçit, Mutluca, Başören,
Ağaçlıdere, Beytüşşebap İlçe merkezi, Güneyyaka, Altınsu köy yolundan Van İl sınırı.
3- Cizre İlçesi (A); Doğusu: Cizre merkezden il sınırı, Kuzeyi: Silopi-Cizre
karayolundan Cizre, Çavuş, Katran, Erdem, Taşhöyük, Uğur Köyleri arası yol, Batısı: İdil
ilçe sınırı, Güneyi: Suriye sınırı.
(B); Doğusu: Silopi ilçe sınırı, Kuzeyi: Şırnak Merkez ilçe sınırı, Batısı: İdil ilçe sınırı,
Güneyi: Akdağ, Yalıntepe, Tepeönü, Mirhasan, Ulaş, Aşağıdere köy yolu ile Dirsekli,
Çağlayan, Hisar arası stabilize yol.
4- Güçlükonak İlçesi; Tüm İlçe sınırlarında avlanmak yasaktır.
5- İdil İlçesi (A); Doğusu: Cizre ilçe sınırından Kayaköy, Özen, Ortaköy arası köy yolu,
Kuzeyi: Sırtköy, Üçok, Oymak arası köy yolu, Batısı: Oymak, Pınarbaşı, Verimli, Çığır,
Gültepe arası köy yolu, Güneyi: Suriye sınırı.
(B); Doğusu: Suriye sınırından Özbek, Oyalı, İdil-Merkez, Sırtköy, Kuzeyi: Sırtköy,
Sulak, Yarbaşı, Bereketli, Kayalı, Öğündük, Karalar, Sarıköy yolunu takiple Mardin il sınırı,
Batısı: Mardin il sınırı.
6- Silopi İlçesi; Doğusu: Hezil çayı uzantısı (Çalışkan Beldesi, Eren ve Kapılı Köyleri),
Kuzeyi: Dicle nehri uzantısı – Suriye sınırı (Bostancı, Kavaközü, Doruklu ve Yeşilyurt
Köyleri), Batısı: Cudi dağı uzantısı (Üçağaç, Başören, Yazıköy ve Uyanık Köyleri ile
Görümlü Beldesi), Güneyi: Hezil çayı ve Dicle nehri uzantısı (Habur, Ovaköy ve Yankale
köyleri) sınırları ile çevrili alan dışında tüm İlçe sınırlarında avlanmanın yasaklanması,
7- Uludere İlçesi; Doğusu: Hakkari il sınırı, Kuzeyi: Uzungeçit Köyünden batıya düz
hatla Akduman, Hilal, Şenoba arası yol, Batısı: Şırnak-Merkez ve Silopi ilçe sınırı, Güneyi:
Irak sınırı.
74-BARTIN:
1- Merkez İlçesi (A) ; Doğusu: Mevren Deresinden güney istikametine doğru Samanlık
Deresinin batısındaki sırtı takiben Boyundurukkaya Tepeye ve oradan Küre Dağları Milli
Parkına ulaşır, Kuzeyi: Mevren Deresini doğu istikametine doğru takiben İncüvez deresine
birleşir, Batısı: Mevren Dereyi takiben kuzeydoğu istikametinde devam eder ve Amasra
Orman İşletme Şefliği sınırına ulaşır, Güneyi: Küre Dağları Milli Parkı sınırında bulunan
Boyundurukkaya Tepeden Aşağıilit Tepeye buradan batı istikametinde Kıraç sırtını takiben
Mevren Dereye birleşir.
(B); Doğusu-Kuzeyi-Batısı: Kastamonu-Bartın Küre Dağları Milli Parkı, Güneyi:
Kastamonu-Bartın Küre Dağları Milli Parkı sınırı ve Merkez İlçe-Ulus İlçesi sınırı.
(C); Doğusu: Amasra ilçe sınırı, Amasra-Bartın karayolu, Kuzeyi: Karadeniz sahili,
Batısı: Işıklar Tuğla Fabrikası’ndan Bartın Çayı’nı takiben Karadeniz’e ulaşır, Güneyi:
Amasra-Bartın karayolundan Uzunöz, Dallıca, Akgöz ve Topluca köylerini geçerek Tuğla
Fabrikasına kadar gelen yol.
2- Amasra İlçesi; Doğusu: Kurucaşile-Amasra ilçe sınırı, Kuzeyi: Dikilitaş Tepe sonra
Sıracataş Tepeden Kıranköy Dereye oradan Akaya Tepeye ve daha sonra sırtı takiben
Kadıharmanı Mevkiine ve oradan Esenler Köyü içinden geçerek Ağulukaya Boğazı ve
Kurucaşile Amasra ilçe sınırına birleşir, Batısı: Kocaköy Meydan Mahallesinden Azaklar
Tepeye ve oradan Çanakçılar Köyü kenarından sırtı takiben Dikilitaş Tepeye kadar, Güneyi:
Amasra-Merkez ilçe sınırı ve Küre Dağları Milli Parkı sınırı.
3- Kurucaşile İlçesi ; Doğusu: Bartın-Kastamonu il sınırı, Kuzeyi: Alagüney Tepeden
batı istikametinde sırtı takip ederek Kömeç Köy yoluna oradan İlyasgeçidi Köyünün
güneyinden Başköy köy yolunu takip ederek Büyük Dip Mahallesinden içeri giren orman
yolunu takip ederek Aşlama Tepesine buradan sırtı takip ederek Kuşdamı sırtına, Teekkeönü
Deresine ve sonra dereyi takiben Sap Deresine oradan Kumcuoğlu sırt yoluna sonra
Karataşlık Mevkiine ve köy yolunu takiben Elvanlar Köyü Çayırlı Mahallesine oradan
Paşalılar Deresini takiben Elvanlarkayası Tepesine ve oradan sırtı takiben Beşirli
Mevkiisinden Amasra ilçe sınırına, Batısı: Amasra-Kurucaşile sınırı, Güneyi: Küre Dağları
Milli Parkı sınırı.
4- Ulus İlçesi; Doğusu: Bartın-Kastamonu il sınırı, Kuzeyi: Küre Dağları Milli Parkı
sınırı, Batısı: Yalak Tepesinden sırtı takiben Düztarla Tepesine sonra kuzeye doğru sırtı
takiben asfalt boyu giderek Ören Mahallesine ve Küre Dağları Milli Parkının güney sınırına,
Güneyi: Kastamonu-Bartın il sınırından batıya doğru sırtı takiben Kafakıran Tepe, Darı Tepe,
Fener Tepeye buradan batıya doğru sırtı takiben Baldeormanı sırtına devamında
Soğucaksuormanı sırtına, sonra Güneydere mevkiine doğru Semköy deresini takiben Dereli
köyü asfaltına (eski Pınarbaşı karayolu başlangıcı), buradan asfaltı takiben batıya doğru
giderek Gürgencami Mahallesine, sonra İslamlar Mahallesine doğru asfaltı izleyerek buradan
Akgüney Deresini takip ederek Kuşburnu Tepesinden itibaren güneye doğru sırtı takip edip
Tekmenoğlu Tepesine, buradan sırt boyu batıya doğru devam ederek Dereköy Mahallesine,
sonra asfaltı takip ederek Ottakacağı Tepesine, oradan sırtı takiben Kovharman Tepesine ve
Sapköy Mahallesi Çevruk Mevkiine, oradan güneye doğru sırt boyunca Akyar Tepeye
buradan sırtı takiben, Kışla Mahallesine, Zopunoğlu Mahallesine, oradan karayolunu takiben
Süleymanlar Mahallesine, sonra batı istikametinde sırt boyunca Alpı Deresine ve buradan
karayolunu takip ederek Kaldırım Mahallesine,sonra Çerçi Dereyi batıya doğru takip ederek
sırt boyu Dambaş Tepesine, oradan sırtı takiben Mantarcık Tepeye, Sayvantarla sırtına ve
sonra sırt boyunca devam ederek Yalak Tepesine ulaşır.
1- Ulus İlçesi-Kumluca Bölgesi; Batısı: Ömercik Tepesi’nden başlayarak güneye doğru
sırtı takiben Erik Bahçesi Tepesi ve devamında Yorganlık Sırtı’nı takiben Ömerdede Tepesi,
Güneyi: Ömerdede Tepesi’nden başlayarak doğuya doğru Çakıllar Sırtı’nı takiben Çakılbaşı
Tepesi devamlı Efendioğlu Tepesi, Yelli Sırtı, İnbaşı Sırtı ve oradan sırtı takiben İnbaşı
Tepesi, orman yolunu takiben İnbaşı Deresi, buradan kuzeye doğru Katırovası Deresi’ni
geçerek Agulugüney Tepe ve buradan doğuya doğru sırt ve boğazı takiben Emniyet Tepe
devamlı Karaçambaşı Tepe ve devamında 1850 m. rakımlı tepe, Doğusu: 1850 m. rakımlı
Tepe’den kuzeye doğru sırt ve boğazı takiben Tepelicek Tepesi ve devamla Suçıktı Tepesi,
Kuzeyi: Suçıktı Tepesi’nden batıya doğru Karveren Deresi devamında Üçsaray Deresi
buradan derenin Değirmen Sırtı ile kesiştiği noktadan güneye doğru yolu devamla Kulaksız
Mahallesi, Kayabaşı Sırtı buradan köy yolunu takiben batıya doğru Azgın Mahallesi.
Yaban Hayvanı Yerleştirildiği için Ava Yasaklanan Sahalar:
Merkez İlçesi-Kozcağız Bölgesi; Doğusu: Oruçlar Tepesi’nden başlayarak sırtı takiben
İbrahimharman Tepe’ye ve buradan da Erikli Sırtı ve Erikli Tepe’ye, Kuzeyi: Oruçlar
Tepesi’nden başlayarak, Hasanefendi Köyü Neziroğlu Mahallesi’nden Kıranpazarı asfaltına
ve oradan Ecikler Köyü Emiroğlu Mahallesi tali yolu boyunca devam ederek Ağlar Dere’ye
inerek Zonguldak il sınırına, Güneyi: Erikli Tepe’den dereyi takiben Celilbeyoğlu Köyü
Çelikler Mahallesi’ne ve oradan Turbala Dere’ye inerek oradan Zonguldak il sınırına, Batısı:
Turbala Dere’den başlayarak Zonguldak il sınırını takiben Ağlar Dere’ye ve Altköprü
Mevkii’ne kadar uzanır.
Olduğu Sahalar:
Ulus İlçesi-Sökü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı
75-ARDAHAN:
1- Merkez İlçe; Doğusu: Ardahan-Kars İl yolu (Çamlıçatak, Taşlıdere, Döşeli,
Köprücük, Hasköy Köylerini takiben Köprübaşı Köy Köprüsüne kadar devam eden İl yolu),
Güneyi: Ardahan-Kars İl yolundan Köprübaşı, Çalabaş, Çobanlı Köylerine ulaşan stabilize
yolu takiben Göle İlçe Sınırı, Kuzeyi: Ardahan Merkez İlçe sınırından Çamlıçatak Köyüne
devam eden Devlet Yolu, Batısı: Ardahan İl Merkezinden Sugöze, Güzçimeni Köylerini
takiben Göle İlçe Sınırında Tepeler Köy Yaylasına kadar devam eden Ardahan-Göle Devlet
Yolu.
2- Çıldır İlçesi; Doğusu: Çıldır İlçe Merkezinden Kenarbel Köyü, Öncül İl Yolu
sapağını takiben Gürcistan Ülke Sınırına ulaşan İl Yolu hattı, Güneyi: Çıldır İlçe
Merkezinden Meryem ve Eskibeyrehatun Köylerini takiben Ardahan Merkez İlçe sınırına
birleşen Devlet Yolu, Batısı: Çıldır-Ardahan Devlet Yolunun Ardahan sınırından başlayan ve
Hanak İlçe Sınırı boyunca devam eden sınır hattı (Sevimli Köyü, Binbaşak Köyü, Geyube
Yaylası, Ağıllı Köy Yolu ayrımından Kestane Yaylasına kadar olan kısım), Kuzeyi:
Gürcistan ülke sınırı.
3- Damal İlçesi; Doğusu: Hanak İlçe sınırından başlayarak Damal İlçe Merkezi, Aşağı
Gündeş, Yukarı Gündeş Seyitören Köylerini takiben Posof İlçe sınırına ulaşan Damal-Posof İl
Yolu, Güneyi: Hanak İlçe sınırı, Batısı: Hanak İlçe sınırı, Kuzeyi: Posof İlçe sınırı.
4- Göle İlçesi; Doğusu: Göle İlçe Merkezinden Okçu, Çayırbaşı, Tahtakıran İl Yolu ile
bu yolun Göle –Ardahan Devlet Yoluna birleştiği yerden itibaren Yiğit Konağı Köyünü
takiben Ardahan Merkez İlçe Sınırına uzanan yol güzergâhı, Güneyi: Göle-Kars İl Yolu
(Okçu Köyünden itibaren Göle-Kars Sınırına uzanan İl Yolu güzergahı), Batısı: Kars İl Sınırı,
Kuzeyi: Göle- Ardahan Devlet Yolunun Ardahan Merkez İlçe Sınırıyla kesiştiği yerden Kars
İl Sınırına devam eden Göle-Ardahan sınır hattı.
5- Hanak İlçesi; Doğusu: Ardahan Merkez İlçe sınırından başlayarak Çayağzı Köyü ve
Hanak İlçe Merkezini takiben Damal İlçe Sınırına ulaşan Hanak-Damal İlçe Yolu, Güneyi:
Ardahan Merkez İlçe Sınırı, Batısı: Artvin İl Sınırı, Kuzeyi: Damal ve Posof İlçe Sınırları.
Sahalar:
Posof Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi
76-IĞDIR:
1- Merkez İlçesi; Kuzeyi: Çalpala -Ermenistan Sınırı - Karakoyunlu İlçe Sınırı,
Güneyi: Iğdır Merkez- Yaycı- Melekli Kasabası- Karakoyunlu İlçe Sınırı, Doğusu: Iğdır
Merkez- Melekli –Karakoyunlu İlçe Sınırı- Ermenistan Sınırı, Batısı: Iğdır Merkez- Çalpala,
Küllük, Y.Çarıkçı, Yaycı.
2- Aralık İlçesi; Kuzeyi: Aralık-Nahcivan yolu kavşağı-Tarlabaşı-Yenidoğan-AralıkKarakoyunlu ilçe sınırı, Güneyi: Doğubeyazıt-Ağrı Yolu Büyük Ağrı güzergâhı, İran Sınırı,
DÜÇ(TİGEM), Doğusu: DÜÇ (TİGEM), Emince, Aralık-Nahcivan Yol Kavşağı, Batısı:
Karakoyunlu-Aralık ilçe sınırı, Iğdır İli Aralık ilçe sınırı, Doğubeyazıt-Ağrı yolu.
3- Karakoyunlu İlçesi; Kuzeyi: Koçkıran köyü- Ermenistan Sınırı- Aralık İlçe Sınırı,
Güneyi: Iğdır Merkez İlçe- Karakoyunlu İlçe Sınırı- Aralık İlçe Sınırı, Doğusu: Karakoyunlu
İlçe Sınırı- Aralık İlçe Sınırı- Ermenistan Sınırı, Batısı: Iğdır İl- Karakoyunlu İlçe SınırıAktaş- Bulakbaşı- Taşburun- Cennetabat-Koçkıran- Ermenistan Sınırı.
4- Tuzluca İlçesi; Kuzeyi: Kars İl Sınırı- Yukarı Çıyrıklı- Aşağı Çıyrıklı –Helimcan
Köprüsü, Güneyi: Tuzluca Merkez- Göktaş- Güzeldere – Karataş-Uğurca- Yukarı CivanlıAşağı Civanlı, Doğusu: Tuzluca Merkez- Kars İl Sınırı( Helimcan Köprüsü), Batısı: Aşağı
Civanlı- Bostanlı- Bahçecik yol ayrımı- Bahçecik- Kartutan- Kula Gaziler- Kars İl Sınırı.
77-YALOVA:
Altınova İlçesi; Doğusu: Marmara Denizi, Kuzeyi: Marmara Denizi., Batısı: Yalakdere
(Ayazma) Deresi, Güneyi: Yalova-İzmit karayolu.
Merkez İlçesi; Doğusu: Çiftlikköy İlçe sınırı, Kuzeyi: Gacık-Elmalık-Kirazlı köy yolu
devamı ile Yalova-Bursa asfaltı, Batısı: Yalova-Bursa asfaltı, Güneyi: Yalova-Sugören yolu.
Çınarcık İlçesi-Armutlu (Çadra); Doğusu: Kapakalandere, çataltepe, karatepe,
meşelitepe, Kuzeyi: Çınarlıdere Batısı: Tenekeli boğazı Mecidiye Armutlu yolu, Güneyi:
Mecidiye Hayriye ve Selimiye köy yolu
78-KARABÜK:
1- Merkez İlçesi (A) (Arıcak Mevkii, Karabük Merkez İşletme Şefliği, Yenice
Karakaya Şefliğinin Kuzey doğu köşesi); Doğusu: Melise Köyünün batısındaki, Kayacık
Pınarbaşı, Sarıkaya tepe mevkisindeki, Kuzeye doğru akış istkametinin tersine Ören dere,
aşağı Arıcak Mahallesinin Kuzey batısındaki Yayla deresine birleşir, Karaburun tepenin
doğusuna bağlanan Karagöl dere, karaburun tepe, Kuzeye doğru ana sırt, Üçpelit tepe,
Kuzeyi: Çakırören Sırtı, 1041 rakımlı tepe, Şoförler çeşmesi, Batısı: Filyos çayından kuzeye
doğru uzananan ana sırt boyunca (Kurucaoluk deresi ve Kışla Deresinin batısındaki ana sırt),
Ulubelen çeşmesi, Ulubelen sırtı, Gavur Kayası mevkiindeki 936 rakımlı tepe, Kadıoturağı
tepe, Kayabaşı Sırtı, Bostancık Türbesi Mevkii, Bostancık Düzü, Çanakçı Tepe,
Hamzaoğluyayla mevkii, Tuzlataşı mevkii, Döneyen tepe (1371m.), Kapulluyayla Mevkii,
Ilıca deresi, Uzunçam düzünün doğusundan, Göksu-Baklabostan deresinden, Çakırören
Sırtına birleşen hat, Güneyi: Filyos-Yenice Çayı.
(B) (Başköy Mevkii, Karabük Büyükdüz- 1, Bolu Araştırma Büyükdüz- 2
Şeflikleri);
Doğusu: Şoförler Çeşmesi, Sinekli dere, Sivriağaç tepe (1061m.), Dumanlı dere, Kısık
deresi, Suluca dere, Cevizlik mevkii, Gilişinkıran tepe (897m.-Harmancık çeşmesi), Bulak
(Mağara) deresi, Bulak mağarası. Bulak mağarasının kuzey batısındaki Öbekkaya Sırtı,
Merdivenkaya tepe, Kömürlük deresi, Sarıçiçek tepe (1427m.), 1414 rakımlı tepe, Dondu
tepe, Arpalık tepe, Kuzeyi: Uzunhüseyinkıran (1756m.) Tepe, Turnakayaları (1584m.) Tepe,
Batıya doğru ana sırt boyunca İğnem tepe, Uzungöveç tepe (1524m.-Büyükdüz Şeflik binası),
Çakıllı tepe (1528m.), Batısı: Çakıllı tepe (1528m.), 1394 rakımlı tepe, Örencik tepe
(1202m.), dere/yol sapağı, 1103 rakımlı tepe, Güneybatıya doğru ana sırt ve Kırgınlık dere,
Eşrefağadüzü mevkii, 1332 rakımlı tepe, Doğuya doğru orman yolu istikametince ana sırt
boyu yalakyanı tepe Yedigöller çeşmesi, Güneybatıya doğru Kazankaya tepe, Çakırören düzü,
baklabostan deresi, Baklabostan deresini Çakırören Sırtına birleştiren nokta, Güneyi:
Çakırören Sırtı, 1041 rakımlı tepe, Şoförler çeşmesi.
2- Eflani İlçesi (A) (Göletler Mevkii, Bostancılar, Esencik, Ortakçı göletleri);
Doğusu: Esencik, Bostancı ve Abakolu yolu, Kuzeyi: Bostancılar, Seferler, Pınarözü,
Esencik yolu, Batısı: Eflani Merkez, Bostancılar, Seferler yolu, Güneyi: Abakolu, Halkevli,
Eflani Merkez yolu.
(B) (Uluyayla Mevkii); (Karabük Eflani İşletme Şefliğinin Kuzey Batı köşesi, Ulus
Orman İşletme Müdürlüğü, Karakışla ve Uluyayla Şeflikleri) Kuzeyi: Bartın-UlusKarabük İl sınırı, Güneyi: Ovaşeyhler, Hacışaban, Karataş, Ovaçalış, Kutluören, Bağlıca,
Soğucak, Çamyurt, Çörekli Köy yollarının il sınırına ulaştığı nokta, Doğusu: EflaniKastamonu İl sınırı, Batısı: Karabük il sınırı, Safranbolu-Eflani ilçe sınırı.
3- Eskipazar İlçesi (A) (Hamamlı-İsmetpaşa Bölgesi); Doğusu: Eskipazar-ÇankırıÇerkeş ilçe sınırı, Kuzeyi: Hamamlı, Doğlacık, Bölükören, Kapaklı ve Ovacık Karayolu,
Batısı: Eskipazar Samsun karayolu, Güneyi: Eskipazar Çankırı-Çerkeş ilçe sınırı.
(B) (Eskipazar, Sofular-Yenice-Mengen Bölgesi); Doğusu: Karabük – Eskipazar
Karayolu, Ören-Acıöz yaban domuzu Örnek avlağı güney-batı-kuzey sınırı, ve devamında
Karabük-Eskipazar ilçe sınırı ve Yenice YHGS güney sınırı, Kuzeyi: Eskipazar- Yenice
(Yenice Yaban Hayatı Geliştirme Sahası-YHGS) ilçe sınırı, Batısı: Bolu-Mengen Eskipazar
İlçe/il sınırı, Güneyi: Eskipazar Merkez, Budaklar-Büyükyayalar-Yazıboyu-Yürecik kavşağıSofular Kavşağı-Hasanlar Köy yollarının Bolu-Mengen Eskipazar İlçe/il sınırına dayandığı
hat.
4- Ovacık İlçesi (A); Doğusu: Abdullar Köy yollarının, devamında Soğanlıçaya
birleştiği Nokta, Güneyi: Ovacık İlçe Merkezi, Batısı: Karabük-Ovacık Karayolunun
Soğanlıçayla kesiştiği noktadan itibaren, Boyalı-Şamlar köy yollarının Ovacık ilçe Merkezine
birleştiği hat, Kuzeyi: Soğanlı çay.
(B) Avlağıkaya Kısmı (Ovacık Merkez Orman İşletme Şefliğinin doğu köşesi) ;
Doğusu: Ovacık-Bayramören İlçeleri arasındaki sınır, Kuzeyi: Soğanlı köyü Kuzeydoğuya
doğru Ovacık-Bayramören İlçeleri sınırında bulunan soğanlı çayı üzerinde bulunan köprü,
Güneyi: Kışla köyünden itibaren Soğanlı çayına birleşen dere, Batısı: Soğanlı-YığınotAvlağıkaya ve Kışla köylerini birleştiren köy yolu.
5- Safranbolu İlçesi (A) (Sarıçiçek Orman Serisi); Doğusu: Tokatlı-İncekaya
sapağından kuzeybatıya doğru yol boyunca tomruk deposu ve arıtma tesisini geçerek kuzeye
devam eder, Hızar Deresi’nin batısından yol boyunca devam ederek, kuzeybatıya Eskicini
Deresi boyundan kuzeybatıya Sarıkaya ve Sarıkaya Sırtları boyunca 1654 m. Örenler Tepeye
ulaşır. Buradan güneybatı istikametinde Kepçe ve Çıkrıkkapı Mevkii boyunca Göl yanı 1206
m den kuzeybatıya Bartın-Safranbolu-Eflani karayolu sapağına bağlanarak kuzeyde
Ovacuma’da son bulur, Kuzeyi: Bartın il sınırı, Batısı: Safranbolu ilçe sınırı (Kuzeybatısı
Bartın-Kumluca, Güneybatısı Karabük-Merkez-Tekir-Başköy sınırı), Güneyi: Safranbolu İlçe
merkezi.
(B) (Yaci Kanyonu-Yağcı Mahallesi- Yaci Mahallesi); Doğusu: Kiraz ocağı sırtı
Kuzeyi: Kaya deresi (Yağcı kanyonu), Batısı: Konarı köyü, Güneyi: Çırçır tepe mevkii
(594,7m.) Kepez tepe(884m).
6- Yenice İlçesi (A) (Hüseyinbeyoğlu Mevkii); Kuzeyi: Döngeller Tepeden başlayıp,
Sepetçi sırtını takiben Geyikgöl Tepe, ana sırtı takiben 1081 m rakımlı tepe, Yağbasan sırtını
takiben 1179 m rakımlı Boynum Tepeye kadar, Güneyi: Kirazpınar derenin tren yolu ile
kesiştiği tren yolu köprüsünden başlayıp, Karabük yönünde tren yolunu takiben tren yolunun
Kelemen deresi ile kesiştiği tren yolu köprüsüne kadar, Doğusu: Yenice - Karabük tren
yolunun Kelemen deresi ile kesiştiği tren yolu köprüsünden başlayıp, Kelemen deresinin akış
istikametinin tersini takiben Kelemen deresi ile Hüseyinbeyoğlu köyü köprüsünün kesiştiği
yere oradan Türkmen sırtını takiben Takacak sırtı, Takacak sırtını kuzey yönde takiben 727 m
rakımlı Döngeller Tepeye kadar,Batısı: 1179 m rakımlı Boynuz Tepeden güney yönde
Karacakaya Tepeye oradan Kirazpınar dere akış istikameti yönünde Kirazpınar derenin tren
yolu ile kesiştiği tren yolu köprüsüne kadar.
(B) Bağbaşı-Dabazlar Mevkii (Göktepe Orman İşletme Şefliğinin Doğu Köşesi);
Kuzeyi: Dabazlar deresinin Yenice - Zonguldak karayolu ile kesiştiği köprüsüden
başlayıp, Yenice - Zonguldak karayolunu takiben karayolunun Büyük defe ile kesiştiği
köprüye kadar, Güneyi: Göktepe ile Kale Tepeden gelen sırtın kesiştiği yerden başlayıp, 990
m.rakımlı tepeye kadar, Doğusu: Kale tepeden başlayıp ana sırtı takiben Dabazlar deresi,
Dabazlar deresini akış yönünde takiben derenin Yenice - Zonguldak karayolu ile kesiştiği
köprüye kadar, Batısı: Büyük derenin akış istikametinin tersini takiben Göktepe dere,
Göktepe derenin Kale tepeden gelen ana sırtı kestiği noktaya kadar.
(C) (Kavaklı (Kuzeyi) Bölgesi Ballıkaya Mevkii); Kuzeyi: Filyos-Yenice Çayı,
Güneyi: Deligeç Kayası, Pazarkuzu Ormanı, Abaza Deresi, Çakmakkaya, Alaçamkaya,
Kabalaklıkaya, yapaz Tepe (1221m.), Gökpınar yayla (çadırlı) mevkilerinden geçerek Kavaklı
Bölgesi Şeflik Binasında son bulan, Kavaklı Bölgesi Orman yolu, Doğusu: Yassıkaya
mevkisinin güneyindeki Filyos çayından itibaren, Gavurevi Ormanı, Deligeç Kayası
mevkiinde bulunan, Kavaklı Bölgesi Orman yolu, Batısı: Kavaklı Bölgesi Şeflik binasının
güney batısından itibaren devam eden orman yolunun, Şimşirli Dereyle Filyos Çayına
birleştiği nokta (Yanıkkaya, Tunus mahallesi, Kuzdağ).
Örnek Avlak Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasaklandığı Sahalar:
1- Eskipazar İlçesi-Ören-Acıöz Örnek Avlağı: Doğusu: Çaldağı Tepeden, Eskipazar
ve Karabük Orman İşletme sınırını takiben, Sivricekaya Tepeye, oradan Kışladeresi,
Kapıcıyeri Tepesi ve İncedereyi takiben Hanköyde, Ankara Karabük asfaltına kadar, Batısı:
Çetiören piknik yeri yol ayrımından sırtı takiben Esenli tepeden, Yenice Orman İşletme sınırı
ve Ayazman doruğu tepeye kadar, Kuzeyi: Yenice Orman İşletme sınırı ve Ayazman doruğu
tepeden itibaren sırt boyu Keltepe Orman İşletme Şefliği sınırını takiben Çaldağı Tepesi’ne
kadar, Güneyi: Çetiören Mahallesinden orman yolunu takiben, Gücüez çukuru deresine ve
dereyi takiben Çavuşlar Mahallesi ile Yayalar, Yukarı Saray, Aşağı Saray Mahallelerinden
Ankara-Karabük asfaltının Hanköye kadar çevrili saha.
2- Merkez İlçesi-Karatepe Örnek Avlağı; Kuzeyi: Soğanlı Çay, Güneyi: Taşlı Burun
Sırtının, Bağırsak Deresi ile birleştiği nokta, Doğusu: Bağırsak Deresi, Batısı: Soğanlı
Çaydan güneye Doğru 20 nolu bölmeyi takiben Aktaş Kışlası, 19 ve 15 nolu bölme sınırları,
Kızıldereyi takiben taşlık tepe sırtı, Aktaşerenleri Tepe (1442 m ) ve Hokurdoyuk sırtı.
Sahalar:
1- Safranbolu, Sırçalı Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968
2- Yenice Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi
79-KİLİS:
Musabeyli İlçesi; Doğusu: Fericek Köyü karayolundan Gaziantep İl Sınırına kadar,
Kuzeyi: Gökmusa Köyü-Gaziantep sınırını takiben Bozkaya-Küçükahmet sınırına uzanan
Gaziantep İl Sınırı, Batısı: Gaziantep İl sınırından Küçükahmet, Karadut, Ağcakent,
Y.Kalecik, Kürtüncük, Zeytinbağı, Kurtaran Köylerini takip eden yoldan Musabeyli İlçe
karayoluna uzanan hat, Güneyi: Musabeyli karayolundan başlamak suretiyle Yuvabaşı,
Gözlüce, Fericek, Köyleri’ni birbirine bağlayan yolu izleyerek ilçe sınırına kadar.
80-OSMANİYE:
1- Merkez İlçesi (A); Kuzeyi: Gökçedam (Hemite) Köyü’nden Ceyhan Nehri boyunca
yolu takiben Harnup Mahallesi’ne, Harnup Mahallesi’nden yolu takiben Kesmeburun
Köyü’ne, Kesmeburun Köyün’den yolu takiben Sarpınağzı Köyü’ne kadar, Doğusu:
Sarpınağzı Köyü’nden Nehrin karşı kıyısındaki Hamıs Mahallesi’nden Kumarlı Köyü’ne
giden yolun Yeldeğirmeni Mevkii’ne, Yeldeğirmeni Mevkii’nden yolu takiben Hamıs
Mahallesi’ne kadar, Güneyi: Hamıs Mahallesi’nden yolu takiben Ceydetiye Beldesi’ne,
Ceydetiye Beldesi’nden Kadirli’ye giden asfalt yolu takiben Sakarcalık Köyü’ne kadar,
Batısı: Sakarcalık Köyü’nden asfalt yolu takiben Gökçedam (Hemite) Köyü’ne kadar olan
saha.
(B) Ziyarettepe; Doğusu: Şekerdere Köyü içerisinden geçen Şeker Dere’yi takiben
Akarca Mahallesi’ne, Akarca Mahallesi’nden Ellek Beldesi’ne giden yolu takiben Ellek
Mezarlığı’na kadar, Kuzeyi: Ellek Beldesi Mezarlığı’ndan başlayarak Selverler Mahallesi’ne
giden yolu takiben Selverler Mahallesi’ne, Selverler Mahallesi’nin batısındaki sırtı takiben
Sırtın Karagedik Köyü’nde Karani Dere’yi kestiği yere, Karani dereyi takiben Karani
Dere’nin Ceyhan Nehri’ne döküldüğü yere kadar, Batısı: Karani Dere’nin Ceyhan Nehri’ne
döküldüğü yerden başlayarak Ceyhan Nehri’ni takiben Mağaraönü Mahallesi’ne, Mağaraönü
Mahallesi’nden Küçükbakacak Tepesi’ne giden sırtı takiben Küçükbakacak Tepe,
Küçükbakacak Tepe’den sırtı takiben Hamus Mahallesi’ne, Hamus Mahallesi’nden yolu
takiben Hamus Çayı’na, Hamus Çayı’nı takiben Memişler Mahallesi’ne kadar, Güneyi:
Memişler Mahallesi’nden başlayarak Hamus Çayı’nı takiben Kahyalar Mahallesi’ne,
Kahyalar Mahallesi’nden yolu takiben Dervişli Köyü’ne, Dervişli Köyü’nden yolu takiben
TEM oto yoluna, TEM oto yolunu takiben Şekerdere’ye kadar olan sınır.
(C) Ürün; Doğusu: Sumbuç Sırtı’nın Gök Dere ile kesiştiği yerden başlayarak, Gök
Dere’yi takiben Ürün Mahallesi’ne, Ürün Mahallesi’nden Küsnek Dere’yi takiben Küsnek
Tepe’ye, Küsnek Tepe’den sırtı takiben Karalı Pınar ve Katran Yapım Evleri’ni takiben
Karaçay Deresi’ne kadar, Batısı: 97-98 nolu bölmelerin sınırını oluşturan yolun Karaçay
Deresi’ni kestiği noktadan başlayarak yolu takiben, Akyar Köyü-Erzin (Yeşilkent) asfaltını
kestiği yer olan Kafalı Tepe’ye, Kafalı Tepe’den Erzin asfaltını takiben Osmaniye İşletme
Şefliği sınırına kadar, Kuzeyi: Karaçay Deresi, Güneyi: Osmaniye Orman İşletme
Şefliği’nin, Dörtyol Orman İşletme Şefliği’ne sınır olan l67, 168, 170, 171, 172, 176, 177 ve
179 nolu bölmelerin olduğu yerdeki sınır.
2- Bahçe İlçesi (İndere-Yukarıdere); Batısı: Dalıkırık mahallesindeki Büyükkula
sırtını takiben Kuz Tepeye, Kuz tepeden sırtı takiben Bilâlik (Bekdemir deresi) deresine,
Bilâlik (Bekdemir) deresini takiben Dişbudak deresiyle birleştiği yere kadar. Kuzeyi: Bilâlik
(Bekdemir) deresiyle Dişbuddak deresinin kesiştiği noktadaki Ada sırtı takiben Karakaya
tepeye, Karakaya tepeden sırtı takiben Ada Tepeye, Ada tepeden sırtı takiben Hırsız tepeye
kadar, Doğusu: Hırsız tepeden sırtı takiben Yoğunoluk deresine, Yoğunoluk deresinden sırtı
takiben Höcören Tepesine, Höcören tepesinden Hücrebel sırtını takiben Gavurharmanı tepeye,
Gavurharmanı tepeden sırtı takiben Akkaya tepeye, Akkaya tepeden sırtı takiben Kamalaklı
tepeye, Kamalaklı tepeden sırtı takiben Bakacak tepeye, Bakacak tepeden sırtı takiben
Ağandık tepeye, Ağandık tepeden sırtı takiben Dikilitaş tepeye, Dikilitaş tepeden sırtı takiben
Kumarcık tepeye kadar, Güneyi: Kumarcık tepeden sırtı takiben Kevenlikaş sırtından Yelli
tepeye, Yelli tepeden sırtı takiben Akçadağ Beline, sırtı takiben Akçadağ Tepeye, Akçadağ
tepeden sırtı takiben Ziyaret sırtını takiben Pendirlik tepeye, Pendirlik tepeden sırtı takiben
Kar deresine, Kar deresini takiben Büyükkula sırtına kadar olan sınır.
Sahalar:
Zorkun Yaylası Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı
81-DÜZCE:
Sahalar:
Gölyaka-Efteni Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968
4915 SAYILI KANUNUN 12. MADDESİ ÇERÇEVESİNDE ÖZEL KANUNLARLA
AVLANMANIN YASAKLANDIĞI SAHALAR
EK LİSTE-V
TABİATI KORUMA ALANLARI (TKA)
Bulunduğu Yer
Adı .
1-Antalya-Finike
Alacadağ TKA
2-Antalya-Elmalı
Çığlıkara TKA
3-Antalya-Kumluca
Dibek TKA
4-Artvin-Hopa
Çamburnu TKA
5-Artvin-Borçka
Camili-Gorgit TKA
6-Artvin-Borçka
Camili-Efeler Ormanı TKA
7-Balıkesir-Edremit
Kazdağı Göknarı TKA
8-Bolu-Merkez
Kökez TKA
9-Bolu-Mudurnu
Sülüklügöl TKA
10-Bolu-Merkez
Akdoğan ve Rüzgarlar Ebe Çamı TKA
11-Bolu-Merkez
Kale – Bolu Fındığı TKA
12-Düzce-Akçakoca
Demirciönü TKA
13-Denizli-Beyağaç
Kartal Gölü TKA
14-Gümüşhane-Kürtün
Örümcek Ormanı TKA
15-Afyon-Emirdağ
Dandindere TKA
16-Hatay-Dörtyol
Tekkoz-Kengerlidüz TKA
17-Hatay
Habibineccar Dağı TKA
18-Isparta-Eğirdir
Kasnak Meşesi TKA
19-Burdur
Kargı Köyü-Sığla Ormanı TKA
20-İstanbul
Beykoz-Göknarlık TKA
21-Konya
Akgöl (Ereğli Sazlığı) TKA
22-Kırklareli-Vize
Kasatura Körfezi TKA
23-Kırşehir
Seyfe Gölü TKA
24-Kütahya-Tavşanlı
Vakıf Çamlığı TKA
25-Kütahya-Domaniç
Kaşalıç TKA
26-K.Maraş-Andırın
Körçoban TKA
27-Muğla-Milas
Sırtlandağ Halep Çamı TKA
28-Samsun
Hacıosman Ormanı TKA
29-Sinop-Merkez
Sarıkum TKA
30-Karabük
Kavaklı TKA
31-Karabük
Çıtdere TKA
EK LİSTE-VI
MİLLİ PARKLAR (MP)
Bulunduğu Yer
1-Yozgat
2-Osmaniye
3-Ankara-Kızılcahamam
4-Balıkesir – Bandırma
5-Bursa – Merkez
6-Bolu
7-Aydın – Kuşadası – Söke
8-Manisa-Merkez
9-Isparta – Şarkikaraağaç
10-Antalya – Merkez
11-Isparta – Eğirdir
12-Tunceli
13-Antalya
14-Çanakkale–Eceabat-Gelibolu
15-Antalya – Manavgat
16-Kastamonu-Ilgaz
17-Afyon – Kütahya – Uşak
18-Nevşehir – Ürgüp
19-Trabzon – Maçka
20-Çorum – Sungurlu
21-Adıyaman – Kahta
22-Konya – Beyşehir
23-Balıkesir – Edremit
24-Rize – Çamlıhemşin
25-Artvin
26-Artvin – Şavşat
27-Antalya – Aydınkent
28-Denizli
29-Adana – Kayseri-Niğde
30-Muğla – Marmaris
31-Muğla – Fethiye
32-Çanakkale – Merkez
33-Kastamonu-Bartın
34-Kars-Erzurum
35-Ağrı-Iğdır
36-Edirne
37-Kayseri
38-Ş.Urfa
39-Kırklareli
40-Adana
Adı .
Yozgat Çamlığı MP
Karatepe Aslantaş MP
Soğuksu MP
Manyas Kuşcenneti MP
Uludağ MP
Yedigöller MP
Dilek Yarımadası ve Büyük
Menderes Deltası MP
Spil Dağı MP
Kızıldağ MP
Güllük dağı-Termessos MP
Kovada Gölü MP
Munzur Vadisi MP
Olimpos-Beydağları Sahil MP
Gelibolu Yarımadası MP
Köprülü Kanyon MP
Ilgaz Dağı MP
Başkomutanlık Tarihi MP
Göreme Tarihi MP
Altındere Vadisi MP
Boğazköy-Alacahöyük MP
Nemrut Dağı MP
Beyşehir Gölü MP
Kazdağı MP
Kaçkar Dağı MP
Hatila Vadisi MP
Karagöl – Sahara MP
Altınbeşik Mağarası MP
Honaz Dağı MP
Aladağlar MP
Marmaris MP
Saklıkent MP
Troya Tarihi MP
Küre Dağları MP
Allahuekber Dağları MP
Ağrı Dağı MP
Gala Gölü MP
Sultansazlığı MP
Tektek Dağları MP
İğneada-Longoz Ormanları MP
Yumurta Lagünü MP
EK LİSTE-VII
TABİAT PARKLARI (MP)
Bulunduğu Yer
1-Antalya
2-Aydın-Söke
3-Balıkesir
4-Bolu-Merkez
5-Çorum-Merkez
6-Isparta-Merkez
Adı .
Kuşunlu Şelalesi TP
Bafa Gölü TP
Ayvalık Adaları TP
Abant Gölü TP
Çatak TP
Gölcük TP
7-Isparta
8-İstanbul-Beykoz
9-İstanbul
10-Kocaeli-Gebze
11-Kocaeli-Gölcük
12-Konya-Seydişehir
13-Muğla-Fethiye
14-Trabzon
15-Gümüşhane
16-Afyon-Denizli
17-Artvin-Borçka
18-Isparta
19-Antalya
20-Tokat
21-Antalya
22-Sinop
23-Ankara
24-Afyonkarahisar
25-İzmir
26-Manisa
27-İzmir
28-İstanbul
29-Adıyaman
30-Kahramanmaraş
Yazılı Kanyon TP
Polonezköy TP
Türkmenbaşı TP
Ballıkayalar TP
Beşkayalar TP
Kocakoru Ormanı TP
Ölüdeniz – Kıdrak TP
Uzungöl TP
Artabel Gölleri TP
Akdağ TP
Karagöl TP
Gelincik Dağı TP
İncekum TP
Ballıca Mağarası TP
Güven Kanyonu TP
Hamsilos TR
Çamkoru TP
26 Ağustos TP
Meryemana TP
Mesir TP
Örnekköy TP
Fatih Ormanı TP
Gölbaşı Gölleri TP
Kapıçam TP
EK LİSTE-VIII
ÖZEL ÇEVRE KORUMA BÖLGELERİ (ÖÇK)
Bulunduğu Yer
Adı:
1-Ankara
Gölbaşı
2-Antalya
Kekova
3-Antalya
Belek
4-Antaly
Patara
5-Denizli
Pamukkale
6-İzmir
Foça
7-Mersin
Silifke Göksu Deltası
8-Muğla –Datça
Bozburun:
1-Datça İlçesi: Doğusu: Çiftlik Limanı-Bayır Köyü yolu, Batısı: Bozburun Beldesinden
Söğüt Köyüne giden karayolu-Akdeniz, Kuzeyi: Bozburun Beldesinden Selimiye Köyüne
giden karayolu-Turgut Köyünden Bayır Köyüne giden karayolu (500 m. içerisinden başlamak
kaydıyla), Güneyi: Akdeniz.
Bu alanlarda avlanmak serbesttir.
9-Muğla – Köyceğiz Dalyan:
1- Kuzeyi: Kıralan Mahallesinden Ortaca Asfaltına inen yolun güney kısmını takiben
batı istikamette köyceğiz gölü kenarına kadar olan kısım, Doğusu: Kıralan Mahallesinden
Ören Mahallesine, oradan güney istikamette Beyobası Beldesine inen yolun batı kısmını
takiben, Köyceğiz-Ortaca karayolu nun yuvarlak çayı kestiği köprüden Tepe arasına giden
yolun batısını takiben Eskiköy Mevkii, Güneyi: Eskiköy Mevkiinden Peçenek Mahallesine
inen yolun kuzeyi, Batısı: Köyceğiz Gölü kenarındaki bataklık ve sazlıklarla çevrili olan alan.
2-Kuzeyi: Muğla-Ortaca Karayolu, Doğusu: Toparlar Beldesinden güney istikamette
Belediye Arıtma İstasyonuna inen yolu takiben Baklalık Mevkii, Günlükdöven Mevkii
istikametinde Gemer Mevkiine kadar inen yolun batısı, Güneyi: Kemer Mevkiinden batı
istikamette Kınalı mvk., Küçükgöz Mvk.ne kadar uzanan yolun kuzeyi, Batısı: Küçükgöz
Mvk.’den kuzey istikamette Kazancıçayırı mvk.ne oradan Muğla asfaltına çıkan yolun doğusu
ile çevrili alanların meskun mahal, narenciye bahçeleri, ekili tarım arazileri, sığla ormanları
ve özel mülk arazileri dışında kalan ormanlık alanlarında; KEKLİK hariç I. II. Ve III. Grup av
kuşlarının avlanması serbesttir.
10-Muğla
Gökova
11-Muğla – Fethiye
Göcek:
1-Kuzeyi:Güngörmez limanından kuzey-doğu yöne uzanan hattı takiben Akdeniz,
Doğusu:Akdeniz, Güneyi:Akdeniz, Batısı:Akdeniz İle çevrili ormanlık sahalarda sadece
bıldırcın avı serbesttir.
12-Aksaray
Ihlara
13-Konya
Tuzgölü:
1-Tuzgölü’nün kuzey doğusunda yer alan Şeker köyünden başlıyarak E-5 Karayolunu
takiben Acıpınar noktasına, oradan Ulukışla, Yeşiltepe ve Akhan yayla çizgisini takiben
Aksaray Sultanhanı Karayoluna, oradan Sultanhanı Eşmekaya’ya ve takiben Eskil, Gölyazı,
Günyüzü, Gölyayla, Çevrikyayla, Kırkışla yolunu takiben Konya-Cihanbeyli karayoluna,
oradan Cihanbeyli, Yeniyayla, Uzunyayla, Şüküryayla, Uzunkuyu, Zincirlikuyu, Tuzyaka,
Bozan, Kırk, Fevziye yaylası yolu üzerinden Kulu’ya, Kulu’dan Şeker köyüne bağlanan ve bu
yerleşim bölgelerini birleştiren yollar esas alınmak üzere belirlenen hattın DIŞINDA kalan
sahalarda avlanmak SERBESTTİR.)
14-Trabzon
Uzungöl
EK-IX
GELENEKSEL ATMACACILIK ESAS VE USULLERİ
Atmacacılık kültürünün doğaya zarar vermeyecek şekilde sürdürülmesi amacı ile ulusal
ve uluslar arası mevzuat dikkate alınarak, atmacacıların eğitilmesi, sertifika verilmesi,
atmacaların muhafazası, tutma ve bulundurma limitleri, doğaya bırakılması ile ilgili esas ve
usuller aşağıda belirtilmiştir.
1-ATMACACILIK EĞİTİMİ
Atmaca (Accipiter nisus) yakalamak, bulundurmak ve atmaca ile avlanmak için, Çevre
ve Orman Bakanlığı ile Milli Eğitim Bakanlığı arasında imzalanan işbirliği protokolü
kapsamında düzenlenen Avcı Eğitimi Kursu na ve ayrıca 6 ders saatlik Atmacacılık
Kursuna katılmak ve başarı belgesi almış olmak şarttır.
Atmacacılık kursları Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü’nce hazırlanan
ders notları esas alınarak yapılacaktır. Kurs notlarında yer alan bölümler Doğada Atmaca
(I.Bölüm) ve Atmacacılık Geleneği (II.Bölüm) toplam dört saat, Sağlık Bölümü (III. Bölüm)
ise iki saat olarak planlanmıştır. Ancak uygulamada süre yeterli olmadığı taktirde üç saate
kadar ilave yapılarak toplam süre dokuz saat olabilecektir. Kurslarda eğiticiler, I.Bölüm için
avcı eğitimi kurslarında ekoloji veya yaban hayvanları dersini veren eğiticilerden II. Bölüm
için yörede atmacacılık kültürünü bilen ve yaşayan kişilerden III. Bölüm olan sağlık bilgisi
için ise veteriner hekimler arasından belirlenecektir. Atmacacılık eğitim kurslarının
açılmasında tüzüklerinde atmacacılıkla ilgili faaliyetlere yer veren derneklerle işbirliği esastır.
Ancak yörede atmacacılıkla ilgili dernek olmadığı taktirde avcı dernekleri ile de işbirliği
yapılacaktır.
Kurslara katılabilmek için 18 yaşını doldurmak ve derneğe kayıt olmak gereklidir.
Atmacacılık kursuna katılıp başarılı olanlardan daha önce atmacacılık yaptığı dernek
yönetim kurulu tarafından yazılı olarak belirtilen atmacacılara kurs sonunda Usta
Atmacacı Sertifikası verilecektir. Atmacacılığa yeni başlayacak, yeterli pratik uygulaması
olmayan kişilere ise Aday Atmacacı Sertifikası verilecektir.
Dernekler kursa katılacak üyelerinden hangilerinin yeterli atmacacılık deneyimine
sahip olduğunu kurs başvurusu ile birlikte İl Çevre ve Orman Müdürlüğüne bildirecektir.
Aday atmacacılar usta atmacacı yanında iki yıl süre ile eğitildikten ve yanında yetiştiği
ustası dâhil kayıtlı olduğu dernekçe belirlenecek üç usta atmacacının vereceği referanstan
sonra Usta Atmacacı Sertifikası alabileceklerdir. Aday Atmacacı sertifikası ile atmaca
tutulamaz, bulundurulamaz ve avlanamaz. Sertifikalar ekte yer alan örneklere uygun
olarak hazırlanacaktır.
2009 yılında, Usta Atmacacı Sertifikası alacak kişiler Çevre ve Orman Bakanlığı
Döner Sermaye Bütçesine, atmacacılığın geliştirilmesi ve sürdürülebilir yönetiminde ve
eğitim giderlerinde kullanılmak üzere 180,80 TL, aday atmacacı sertifikası alacak kişiler
ise 90,05 TL ödeyeceklerdir. Aday Atmacacı Sertifikalarının süresi beş yıldır ve vizeye
tabi değildir. Aday Atmacacı sertifikası alanlar beş yıl içinde Usta Atmacacı Sertifikası
almamaları halinde bu belgeleri iptal edilir.
Usta Atmacacı Sertifikaları beş yılda bir beş yılın dolduğu tarihten sonraki ilk ocak
ayında vize edilecektir. Usta Atmacacı Sertifikalarının 2009 yılı vize ücreti 90,05 TL. dir.
Yukarıda belirtilen ücretler 492 sayılı Harçlar Kanunu Genel tebliği uyarınca yeniden
değerleme oranında artırılarak bir sonraki yılda uygulanacaktır
Sertifika alan kişilerin adresleri telefon, faks vb. bilgileri İl Çevre ve Orman
Müdürlüğünce kayıt edilecektir. Adres değişikliği olduğunda İl Çevre ve Orman
Müdürlüğüne bilgi verilecektir.
2-ATMACA TUTMA, BULUNDURMA ve AVLANMA
2.1-Atmaca Tutma
Usta Atmacacı Sertifikası olan atmacacılar bir sezonda en fazla iki atmaca
tutabileceklerdir. Tutulan atmacalar İl Çevre ve Orman Müdürlüğünce halkalanacak ve
sertifikaya işlenecektir. Halkalar Genel Müdürlükçe temin edilecektir. Atmaca ve Ğaço (serçe
ve Kızılsırtlı Örümcek Kuşu) yakalamada hareketli ağ ile Ğaço (serçe ve Kızılsırtlı Örümcek
Kuşu) yakalamada kapan (ragi) kullanılacak, torba ağ (skance, monta) ve sahipsiz opice gibi
zararlı usuller kullanılmayacaktır.
Atmacaların 1 Nisan 2009-30 Haziran 2009 tarihleri arasında tutulması, yuva
alanlarında rahatsız edilmesi ve yuvadan alınması yasaktır.
2.2-Bulundurma
Ustaca atmacacı iki atmacadan birini istediği taktirde kışlamak üzere alıkoyabilecektir.
Atmacayı kışlatacak olanların barındırma yeri kontrol edilecektir. Hayvanın rahatça hareket
edebileceği genişlikte ve hijyenik şartlarda barınma yeri bulunmayan kişilerin atmacalarına el
konulacaktır.
Yakalanan atmacalardan biri ise mutlaka 15-20 Ekim tarihleri arasında İl Çevre ve
Orman Müdürlüğünce il veya ilçe düzeyinde belirlenecek bir günde sağlık kontrolü yapılarak
topluca doğaya salınacaktır. Salınan atmacalar sertifikadan düşülecektir.
Atmacanın doğal olarak ölmesi halinde halka muhafaza edilecek ve İl Çevre ve Orman
Müdürlüğü bilgilendirilecektir.
Atmacayı bulunduran veya elde gezdirenler yanlarında sertifikasını bulundurmak ve
kontrollerde göstermek zorundadır.
2.3-Avlanma
Bu düzenleme ile Usta Atmacacı Sertifikasına sahip usta atmacacılar 2009–2010 Av
Döneminde atmacalarını bulundurabilecekler, bunlarla avlanabileceklerdir.
Atmaca ile avlanmak isteyenler geçerli av tezkeresi veya avcılık belgesi ile o av
dönemine ait avlanma izin kartını almak zorundadırlar.
Usta Atmacacı Sertifikasına sahip atmacacıların atmaca ile avlanmasında, bu Merkez Av
Komisyonu Kararında yer alan avlanma günleri, avlanma zamanı ile avlanmasına izin verilen
türler ve limitler esastır.
3-KONTROL VE DENETİM
Bu talimatın uygulanmasını denetlemeye, Çevre ve Orman, Jandarma, Köy Tüzel
Kişilikleri ve Polis teşkilatı yetkilidir. Ayrıca bu düzenlemelerin uygulamaya aktarılmasında,
kontrol ve denetiminde atmacacılık veya avcılık dernekleri ile işbirliği yapılacaktır. Bu
konuda yeterli çalışma yapmayan derneklerle işbirliğine gidilmeyecek ve bunların üyelerine
yeni kurs düzenlenmeyecektir.
Atmacaların her türlü ticareti yasaktır. Yukarıda belirlenen esas ve usuller dışında
atmaca tutan, bulunduran veya avlanan atmacacıların sertifikası iptal edilecek ve kendilerine
bir daha sertifika verilmeyecek, atmacalarına el konulacak, yasal işlem başlatılacak ve ayrıca
Bakanlıkça öngörülen tazminat bedelleri talep edilecektir.
[R.G. 01 Haziran 2009 – 27245]
—— • ——
İlânlar
Adalet Bakanlığından:
MÜNHAL NOTERLİKLER
2008 yılı gayrisafi gelirleri ve isimleri yazılı olan birinci sınıf Gebze Dördüncü
Noterliği 28 Haziran 2009 ve Denizli Üçüncü Noterliği 2 Temmuz 2009 tarihlerinde yaş
tahdidi nedeniyle boşalacaktır.
1512 sayılı Noterlik Kanununun 22 ve müteakip maddeleri gereğince BİRİNCİ SINIF
NOTERLERDEN bu noterliklere atanmaya istekli olanların ilan tarihinden itibaren bir ay
içinde Bakanlığımıza veya bulundukları yer Cumhuriyet Başsavcılıklarına başvurmaları
gerekmektedir.
Posta ile doğrudan doğruya Bakanlığa gönderilmiş olan dilekçeler başvurma süresi
içinde Bakanlığa gelmediği takdirde atama işleminde nazara alınmaz.
Noterlik Kanununun 22 nci maddesinin 2 nci fıkrası uyarınca ilan olunur.
SIRA
NO
12-
NOTERLİĞİN ADI
DENİZLİ
NOTERLİĞİ
GEBZE
NOTERLİĞİ
2008 YILI GAYRİSAFİ
GELİRLERİ
ÜÇÜNCÜ
1.150.969,05 TL.
DÖRDÜNCÜ
808.324,03 TL.
[R.G. 20 Mayıs 2009 – 27233]
—— • ——
Adalet Bakanlığından:
Bakırköy Fikri ve Sınaî Haklar Mahkemesinin 2008/67 Esas sayılı dosyasının zayi
olduğu anlaşıldığından, 4473 sayılı Yangın, Yersarsıntısı, Seylâp veya Heyelân Sebebiyle
Mahkeme ve Adliye Dairelerinde Ziyaa Uğrayan Dosyalar Hakkında Yapılacak Muamelelere
Dair Kanun hükümlerinin söz konusu dosya için uygulanmasına ve anılan Kanun hükümleri
gereğince işlem yapılmasına karar verildiği ilan olunur.
[R.G. 22 Mayıs 2009 – 27235]
—— • ——
Adalet Bakanlığından :
İstanbul 4. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2008/762 Esas sayılı dosyasının zayi olduğu
anlaşıldığından, 4473 sayılı Yangın, Yersarsıntısı, Seylap veya Heyelan Sebebiyle Mahkeme
ve Adliye Dairelerinde Ziyaa Uğrayan Dosyalar Hakkında Yapılacak Muamelelere Dair
Kanun hükümlerinin söz konusu dosya için uygulanmasına ve anılan Kanun hükümleri
gereğince işlem yapılmasına karar verildiği ilân olunur.
[R.G. 29 Mayıs 2009 – 27242]
—— • ——
MAYIS / 2 0 0 9
A) İSTEĞİ ÜZERİNE EMEKLİYE AYRILAN HÂKİM VE SAVCILAR
12345-
23600
24316
25165
20513
23086
Alper ŞEREN
Halil CANTEMİR
Mecit CEYLAN
Nurettin AYDIN
Ali YILMAZ
Bayındır Hâkimi
Manisa Cumhuriyet Savcısı
Şişli Cumhuriyet Başsavcı Vekili
Ümraniye Cumhuriyet Savcısı
İstanbul Cumhuriyet Savcısı
05.05.2009
05.05.2009
05.05.2009
20.05.2009
20.05.2009
B) YAŞ HADDİNDEN EMEKLİYE AYRILAN HÂKİM VE SAVCILAR
12345678-
26654
26572
23771
26563
21606
19891
20618
21129
Hatice ÖKSÜZER
Sevgi ATALAY
Mustafa AKGÜN
Celalettin YÜKSEL
Bekir POLATOĞLU
Hasan BARUT
Salih Sırrı UZ
Tarık ERDOĞAN
Kırıkkale Vergi Mahkemesi Üyesi
Ankara İdare Mahkemesi Başkanı
Samsun Hâkimi
Danıştay Savcısı
Kocaeli Hâkimi
İstanbul Ağır Ceza Mahkemesi Başkanı
Yargıtay Yedinci Hukuk Dairesi Üyesi
Karşıyaka Ticaret Mahkemesi Başkanı
01.05.2009
02.05.2009
05.05.2009
05.05.2009
06.05.2009
07.05.2009
12.05.2009
12.05.2009

tc adalet bakanlığı eğitim dairesi başkanlığı yargı mevzuatı bülteni

Transkript

Benzer belgeler

(iTV la q.. LMRK""AKAMLIĞINA

Sınır Kavramı - Haluk Berkmen

Nesin Felsefe Köyü Kuruluş. Nesin Matematik Köyü (NMK), halktan

adres - Umut Uludag, PhD

Kamu Hizmet Standartları - Gebze Emlak Konutları İlkokulu

Sağlık Hizmetleri Temel Kanunu, Sağlık Personelinin Tazminat ve

Açıklamalar ve Başvuru Formu - Mersin İl Milli Eğitim Müdürlüğü

tc adalet bakanlığı eğitim dairesi başkanlığı yargı mevzuatı bülteni

Transkript

Benzer belgeler

(iTV la q.. LMRK*""*AKAMLIĞINA

Sınır Kavramı - Haluk Berkmen

Nesin Felsefe Köyü Kuruluş. Nesin Matematik Köyü (NMK), halktan

adres - Umut Uludag, PhD

Kamu Hizmet Standartları - Gebze Emlak Konutları İlkokulu

Sağlık Hizmetleri Temel Kanunu, Sağlık Personelinin Tazminat ve

Açıklamalar ve Başvuru Formu - Mersin İl Milli Eğitim Müdürlüğü

(iTV la q.. LMRK""AKAMLIĞINA