turkce-pads-kullanim-kilavuzu-pcb-powerlogic

Transkript

Bölüm 1
PADS’in Kuruluşu
PADS’in yüklenebilmesi için minimum sistem
ihtiyaçları ve yüklenmesi hakkında bilgi
verilecektir.
1.1 PowerPCB-056SP Paketi Modüllerinin Kurulması
1
056SP paketi modüllerini sabit diske kurmadan önce PADS CD’sinde README.TXT
dosyaları mutlaka okunmalıdır. Bu dosyada PowerPCB’nin elinizdeki versiyonu ile ilgili en
yeni bilgiler ve PADS kullanma kılavuzunda bulunmayacak bilgiler bulunur.
1.2 Minimum Sistem İhtiyaçları
İntel tabanlı sistem üzerinde, Windows NT 4.0 veya Windows 95
PC 486 90MHZ veya daha üzeri mikroişlemci sistemi.
Minimum 20 MB Ram Hafıza(Tercihen 64 MB).
Sabit diskte 60MB boş yer.
Aşağıdaki grafikte, yaratılan dizaynda kullanılacak olan bağlantı ve tabaka sayısına
göre gerekli RAM Hafıza kapasitesi gösterilmiştir.
Şekil 1.1 Hafıza Grafiği
1.3 Programın Kurulması
PowerPCB CD’si CD-ROM sürücüsüne yerleştirilir. Auto Run çalışır. PADS menüsü
gözükür.
2
Şekil 1.2 PADS Menüsü
Install tuşu clicklenerek PowerPreview 1.0 Installion diyaloğuna geçilir.
Şekil 1.3 Install Diyalog Kutusu
Next seçilerek yüklemeye devam edilir.
3
Şekil 1.4 Registration Diyalog Kutusu
4
Kullanıcı bilgileri yazılarak, yüklemeye devam etmek için Next seçilir.
Şekil 1.5 Select Components Diyalog Kutusu
İstenilen program modülleri seçilerek, sabit disk üzerindeki hedef dizin seçilir.
Yüklemeye devam etmek için Next seçilir.
Şekil 1.6 Select Program Folder Diyalog Kutusu
Başlat menüsündeki konum seçilir. Next clicklenir.
5
Şekil 1.7 Start Copying Files Diyalog Kutusu
Program modüllerinin kaydedilmesi sırasında yaratılacak olan dizinler listelenir.
Yüklemeye devam etmek için Next seçilir.
Şekil 1.8 Setup Complete Diyalog Kutusu
Yüklemeyi tamamlamak için Finish seçilir. PowerPCB- 056SP paketi modülleri
Windows Başlat menüsü altında gözükecektir.
6
Şekil 1.9 Windows Başlat Menüsü
7
Bölüm 2
PowerLogic
Bu bölümde PADS’in ‘schematic design’
modülü PowerLogic hakkında bilgi verilicektir
2.1 BAŞLARKEN
8
PowerLogic arabirimi
komutlara ulaşmak için standart WindowsTM
menü ve
ikonlarını kullanır.
2.1.1 Yeni Dosyalar Yaratmak
File/New geçerli dizayn edilmiş dosyayı (eğer yüklü ise) temizlemek veya geçerli bir
objeyi silmek için kullanılır. Uygun çalışma ortamı için çalışma şeklini ortaya çıkarır.
2.1.2 Dosyaları Açmak
File/Open PowerLogic’te şematik dizaynları açmak için kullanılır. File Open diyalog
kutu gösteriminden önce var olan dizaynı saklamak için bir prompt görüntülenir. Dosya açılı
olmasa bile bu oluşur. File Open diyalog kutusunu gösterebilmek için No seçilir. Prompt
penceresinden Yes cevabının seçilmesiyle File Save As diyalog kutusu görüntülenir.
File Open Diyalog Kutusu
File Open diyalog kutusu default/padpwr/logicfiles dizini içinde bulunan şematik
dosyaları görüntüler. Görüntülenmiş dosyaların listesi PowerLogic V1.1 ve PADS-Logic
V4.0 içindeki yaratılmışları kapsar. Bir dosya seçilir, sonra dizaynı PowerLogic’e yüklemek
için Open seçilir. Ayrıca şematik dosyaları değişik dizinlerden de seçilebilir. Ayrıca
toolbar’dan File/Open
ikonu seçilerekte açılabilir.
Şekil 2.1 File Open diyalog Kutusu
2.1.3 Dosyaları Saklamak
File‘dan File Save As diyalog kutusu açılır ve otomatik olarak halen açık olan
dosyanın ismi isim kutusunda belirtilir.
9
2.1.4 Dizayn ve Dokümantasyon Bilgileri
PowerLogic ve dokümantasyon ile ilgili bilgi verilmesine yardımcı olması için dizayn
ve dokümantasyon listeleri belirtilir.
Dizayn Bilgileri:
 Seçili nesne üzerinde çalışan komutlar için, nesne seçilmeden önce Verb Mode içine
PowerLogic yerleştirilir. Toolbar ikonlarından ne zaman birisi seçilirse PowerLogic Verb
Mode içersindedir. Örneğin bir parçayı hareket ettirmek için Move Mode ikonu seçilir ve
sonra taşınacak obje seçilir.
 Ölçü birimi belirtilmemiş ise mildir.
 Minimum PowerLogic veri tabanı iki mildir. Maksimum şematik büyüklüğü 56’ya 56
inc’dir.
Dokümantasyon Bilgileri:
Yazımla İlgili Rehber Bilgiler
Bold
Karakterleri koyu hale getirir.
Italic
PowerLogic’ten mesajlar gösterir, değişken olduklarından belirtilen ek
sözlük, kitap başlıkları ve terimleri gösterir.
Courier
PowerLogic’ten çıktı yada dosyanın içindekileri gösterir.
Mouse ve Klavye Uygulamaları
Çift Click
Bir parça üzerindeyken sol mouse tuşuna ,hızla ve süratle iki kere
basılmasıdır.
Seçme(select) Sonraki komut uygulaması için nesnesinin veya dizaynın üzerine hedeflenir.
Sol mouse tuşu cliklenir. Seçme yalnız hareketi veya komutu başlatmaz.
Belirtme
Yaratma ve değiştirme boyunca dizaynlaşmış objenin noktasını belirtir.
Uygun konumda kursör pozisyonlandırılır ve sol mouse tuşu clicklenir. Kursör
hareket ettirilir ve gerektiğinde tekrarlanır.
İtme
Menü komutlarını seçmek, ikon yada diyalog kutusu tercihi, tuş ya da
hareketi taşımak için yapılır. Kursör, diyalog kutu nesnesi ya da menü nesnesi
üzerinde konumlandırılır ve sol mouse tuşu clicklenir.
Sürükleme
Metin objenin veya bir dizaynı konumlamak yada zoom’lama alanını
belirtmek için kursör başlama noktası yada nesnenin üzerinde konumlandırılır.
Sol mouse tuşu basılı tutularak kursör hareket ettirilir ve mouse tuşu bırakılır.
10
Yazı
Karakterleri yazmak. Değerleri ve isimleri vermek için metin kutusu içine
yazılır.
Enter
Prompt’ta karakterler belirlenir ve enter tuşuna basılır.
Basmak
Klavye üzerindeki tuşa ya da mouse üzerindeki tuşa basmak.
Rehber Elemanlar ve Pencere Bilgileri
Menu Bar
Uygulama pencerelerinde yer alan komutları içerir. PowerLogic Şematik
Editör ve Part Editörün aktif olup olmamasına bağlı olarak değişir.
Pop-up Menu Sağ mouse tuşuna clicklendiğinde kursörün bulunduğu yerde gözüken
menüdür. Pop-up menüler ayrıca pull-across alt menüleri içerebilir.
Komut Tuşu Etiketlenen tuş bir komut ve komut dizisini simgeler. Birbirini izleyen komut
tuşları en önemli diyalog kutularında görünür.
OK-Kabul eder ve değişiklikleri yürütür ve diyalog kutusunu kapar.
Apply-Kabul eder ve diyalog kutusunu kapatmaksızın değişiklikleri yürütür.
Cancel- Bütün değişiklikler iptal edilir ve diyalog kutusu kapanır.
Help-Yardım penceresini açar ve doğru iş için yardım metnini gösterir. Eğer
hiçbir yardım menüsü ya da tuşu yoksa F1’e basılır.
Metin Kutusu Değişken bilgilerin yazıldığı diyalog kutusu bölgesidir.
Liste Kutusu Durum duyarlılıklarının toplandığı, tekli ya da çoklu nesnelerin seçilebildiği
diyalog kutusu alanında bir bölgedir. Uzun belgeleri tüm ekranda izlenmesine
olanaklı kılar.
Drop-down
Tek nesneli liste kutusudur. Gizli içerikleri görüntülemek için aşağı ok ile
hareket ettirilir.
Multicolumn
Çizelge biçimindeki liste alanları çeşitli özellikler ile çeşitli nesneler içerir.
Her bir özellik ve nesneler seçilebilir.
Tercih Tuşu
Ortak özel tercihlerin grubudur. Dolu tuş seçilmiş tercihi gösterir.
Toolbar
Uygulama penceresinin üst karşısında ikon listesidir. PowerLogic Şematik
Editör ve Part Editörün aktif olup olmamasına bağlı olarak değişir.
Toolbox
Toolbar’dan seçilen ikona bağlı olarak değişen toolbar ikonlarıdır.
Grayed Text Merkezleştirilmiş durum duyarlılıklarını, bulunamaz tercih ya da komutları
gösterir.
2.1.5 Modsuz Komutlar
11
Komutun, yeni değer girme ve enterlama için bazı ayarları ve fonksiyonları
ayarlanabilir ve değiştirilebilir. Buna modsuz komut adı verilir.
Modsuz
komutlar genellikle değerler için uygulanır. Sık sık dizayn boyunca
değiştirilebilir. Örneğin grid ayarını değiştirmek için Modsuz Komut G kullanılır .G yazılır,
yeni ayarlar yapılır ve enter’a basılır. Aşağıdakiler PowerLogic içinde ki Modsuz Komutların
özetidir:
Type ? yazmakla PowerLogic çalışırken yardım konusunu verir.
Not:( x,y )=koordinatlar;(s)=text;(n)=numara
Grid Ayarları
G<n>
Grid dizaynlarını hazırlamak. Örneğin G50
GD<n>
Dot grid hazırlamak. Örneğin GD100
Dizayn ve Hiyerarşi
HI
Düzenli atama sağlar
HO
Düzenli alma sağlar
Q
Hızlı ölçü sağlar
R<width>
Yollar için minimum genişlik görüntülerini kurar
SH<sheet>
Sayfa ismini ve sayısını seçer
W<width>
Gerçek hat uzunluğunu kurar.
Arama Komutları
S<string>
Parça isimlerini arar. Örneğin SU1
S<n><n>
Tam arama. Örneğin S1000 1000
SR<n><n>
İlişkili arama x ve y. Örneğin SR-200 300
SRX<n>
İlişkili arama x. Örneğin SRX300
SRY<n>
İlişkili arama y. Örneğin SRY 400
SX<n>
Tam taşıma. Geçerli y
SY<n>
Tam taşıma. Geçerli x
AA
Açısız
AD
Köşegen açı
AO
Dikey açı
Açılar
Taslaklama Objeler
HC
Çember şekli çizen mod
HH
Yol çizen mod
12
HP
Çokgen mod
HR
Dikdörtgen mod
Mouse Click Temsilcileri
M
Pop-up menüsünü açar.(sağ mouse tuşu)
Spacebar
Geçerli imlecin bulunduğu yere köşeler ekler, objeleri seçer,
objeleri seçer.(sol mouse tuşu)
Diğerleri
?
Yardım başlıklarını gösterir.
BMW
Medya sihirbazı. Son gerçekleştirilen veya üzerinde çalışılan
PowerLogic oturumlarında, ilişkilendirilmiş temel dosyalar ile
macro yaratır.
BLT
Log test. BMW macrolarını bulur ve koşturur test veya
tekrar görünüm için.
F<İsim>
Özel dosyaların görüntülenmesi(örneğin; F demo.eco)
I
Veri tabanı bütünlük testini çalıştırır.
2.1.6 Öncelik Ayarları
PowerLogic’teki komutların tercihleri önceden ayarlanabilir, ayarlama nasılsa
PowerLogic komutları öyle çalışacaktır. Geçerli ayarlar default.txt dosyası içindedir. Tercih
Ayarları bir çalışma işlevi verir. Dizaynın en iyisini ve çalışma yolunu gösterir.
1. Setup menüsünden Preferences seçildiğinde, Preferences diyalog kutusu gözükür.
13
Şekil 2.2 Prerferences Diyalog Kutusu
2. Tab seçildiğinde PowerLogic alanını gösterir. İsteklerinizi kurmanızı ister. Global, Design
ve Heights/Widths seçenekleri kullanılabilir.
3. Diğer tab’ı seçtiğinizde tercihleriniz kurulur.
4. Diğer tab’lar diğer tercih ayarlamaları içindir.
5. Tercihlerin kurulması bitirildiğinde OK seçilir. Değişiklikler kaydedilir ve Preferences
diyalog kutusu kapanır. Preferences diyalog kutusunu kapatmak için Cancel seçildiğinde
yapılan değişikliklerin hiçbiri kaydedilmez.
2.1.7 Renk Ayarları
Setup menüsünden Display Colors seçilerek Setup Colors diyalog kutusu açılır.
Setup şematik için kullandığında, PowerLogic şematik ile birlikte diske kaydeder.
Renk seçimi, nesneleri göstermek veya görünmez yapmak için, şemanın görselliğini
etkilemez.
2.1.8 Durum Penceresi
Durum penceresi değişen bir penceredir ve içerdikleri:
 Postage Stamp alanıdır. Pan ve Zoom için kullanılır.
 Snap to Grid kontrol kutusu. Eğer kontrol edilirse kursör geçerli dizayna kilitlenir
 Seçilmiş bağlantıların ve seçilmiş parçanın parça detaylarının net ismi ve pin
bağlantılarıdır. Durum Penceresi için Window menüden Status seçilir.
14
Postage Stamp Kullanımı
Postage stamp çalışılan alandaki görmek istenilen herhangi bir noktaya hızlı bir
şekilde ulaşılmakta kullanılır.
 Beyaz dikdörtgen çizim formatının taslağını gösterir.
 Boş siyah dikdörtgen ekran görünümünü gösterir.
 Postage stamp çevresi görünen dizayn miktarını gösterir. Postage stamp kullanıldığında
ekranda bulunan dizaynın hangi parçası görülmek isteniyorsa sadece o parçasını gösterilir.
To pan the View:(Görüntüyü Pan Etmek İçin:)
1. Postage stamp’teki dizayn formatı üstünden kursör oynatılır, bir kere clicklenir
ve sol mouse tuşu tutulur.
2. Kursörü hareket ettirip taslağın üzerine sürüldüğünde görüntü değişir.
3. Kullanılmak istenilen alan görüldüğünde, sol mouse tuşu bırakılır.
To resize the view(Görüntü Büyüklüğünü Tekrar Ayarlamak İçin: )
1. Kursör postage stamp üstünde yeni görünüm dikdörtgeninin bir köşesinde olması gerekir.
2. Sağ mouse tuşu clicklenir ve basılı tutulur. Kursör tanımlanan alana taşınır.
Şekil 2.3 Status Window Görünümü
3. Sağ mouse tuşu serbest bırakılır.
2.1.9 Nümerik Keypad Kullanımı
Numeric keypad’i kullanarak klavyenin en sağına yerleştirilmiş olan tuşlar ile görüntü
kontrol edilebilir.
Tuşlar
Sonuç
Home
Dizaynın tamamını ekranda görüntüler.
End
Aktif olan dizaynı tekrar çizer.
Oklar
Num Lock On iken görünen pencereyi pan yapar. Ekranın yarısını
okun yönünde hareket ettirir. Num Lock Off iken kursörü grid unitesi
üzerine taşır.
5
Num Lock On iken zoom dörtgenini çizer.
15
Pg Up
Kursörün bulunduğu merkezi zoom in yapar.
Pg Dn
Kursörün bulunduğu merkezi zoom out yapar.
Ins
Kursör bulunduğu merkezi görüntüler, zoom yapmadan.
2.1.10 Çalışma Alanı
Maksimum bir çalışma alanı tam olarak 56’ya 56 inç’dir. Çalışılan grid ayarları
çalışma alanının altındaki mesaj çizgisinin üstünde görüntülenir. Ayrıca geçerli kursör
konumu
x ve y koordinatları arasındadır. Bir nesne hareket ettirildiğinde ya da çizim
komutları kullanıldığında, grid readout delta X & Y
tarafından okunur ve grid tekrar
yerleştirilir. Sonra komutlar başladığında kursörün seçtiği noktalar hesaplanır. Eksi
numaraların anlamı sol ve aşağı doğru anlamındadır.
2.2 TEMEL PROSEDÜRLER
2.2.1 Parçaları Eklemek
Design Toolbox
içerisinde bulunan Add Part
kütüphaneden bir parça geçerli olan şematik içine yüklenebilir.
ikonu kullanılarak
Parça eklediğinde
PowerLogic otomatikman referans editörünü saptar.
Kütüphaneden parça eklemek için:
1. Design toolbox’dan Add Part ikonu seçilir ya da pop-up menüden Add Item/Add Part
seçilir.
2. Add Part diyalog kutusu içerisindeki drop-down liste kutusundan parça seçilir ya da
yazılır.
Şekil 2.4 Add Part Diyalog Kutusu
Eğer liste istenilen parçayı içermiyorsa, Browse tuşuna basılır. Kütüphane bölümünde
parçanın bulunabileceği dizin seçilir. Items bölümüne aranılan parça yazılarak Apply tuşuna
basılır.
3. Parça seçilir ve OK seçilir. Parça yapışır ve kursörün hareketini takip eder.
16
İsteğe bağlı olarak ilk önce parçanın yeri belirtilir, sonra parçayı aynen bırakılır ya da
çevrilebilir. Pop-up menüden Rotate 90, X Mirror ya da Y Mirror komutlarını seçilir.
Çünkü parçaları doğru yönlendirip kurmak için bunlara sıklıkla ihtiyaç duyulur. Alternate
seçilirse, mevcutsa alternatif sembol yerleştirir. Next Type seçilirse,mevcutsa
parça
içindeki farklı kapı seçilebilir.
Şekil 2.5 Pop-up Menü
4. Parçanın durumu belirtilir. Sonra bir parça yerleştirildiğinde kursör diğer aşama için
bekler.
5. Yerleştirmeler bittiğinde Cancel seçilir.
2.2.2 Bağlantıları Eklemek
Bağlantılar eklendiğinde, bağlantılar elektriksel bir başlangıç ve bitiş noktalarına sahip
olmaları gerekir. Bağlantıya ya sembol pini yada diğer bağlantıyla başlanır. Sembol pini
üstündeki son bağlantı, diğer bağlantı, bus,
şase ya da güç sembolüdür. PowerLogic
bağlantının sonlandırılmadan bitmesini engeller. Bu dangling bağlantılar için hata
kontrolünde zaman tüketimini ortadan kaldırır.
Yeni bağlantı eklenmek için:
1. Toolbar’dan Design toolbox ikonu seçilir.
2. Design toolbox’dan Add Connection
ikonu seçilir ya da pop-up menüden Add
Item/Add Connection seçilir.
3. Bağlantının başlangıç noktasını belirtilir. Bağlantı kursörün hareketini takip eder. Pop-up
menüden Angle(açı) seçilebilir.
4. İhtiyaç olduğunda köşeler belirtilir. Bir önceki köşeyi desteklemek için pop-up menüden
Del Corner seçilebilir.
5. Bağlantı açık bir alanda bitirilemez. Bunun için kursör’ü yerleştirip bağlantının sonunun
çift clicklenmesi gerekir.
17
İşlemin son adımı boyunca pop-up menüden, uygun bir sembol, off - page reference
sembolü ya da güçle birlikte bağlantının sona ermesi seçilir.
Bir bağlantıyı diğer bağlantı ile sonlandırılırken, PowerLogic’de birleşmede bağlantı
noktaları yer alır. Sonuç ismi eklenen bağlantının ismidir, eldeki bağlantının değildir. Fakat
ismi mevcut olan bağlantıya atamadıkça bu işlem geçerlidir.
Bağlantıya sabit ağ ismini atamak için, ilk önce bağlantı eklenmelidir, sonra parça tipi
pinine direk bağlı olan kısım seçilmelidir. Sonra Query Modify Net Name diyalog kutusundan
yeni ağ ismi girilir.
2.2.3 Konnektör Pinlerini Eklemek
Konnektör pinlerinin PowerLogic kütüphanesinde özel sembolleri bulunur. Bunlara
yenilerini ekleyerek daha çok parça oluşturulur, bu şekilde pin numaraları her bir eklemede
konnektör sembolleri bir numara artar. Bu konnektör pinlerini kullanana kadar PowerLogic
referans değerlerini arttırmaz.
Bir veya daha fazla pin eklendikten sonra, referans desinatörü yerleştirilir, Copy
Mode ilave pinleri eklemekte kullanılır. Amaç PowerLogic’de her yeni pin için aynı referans
desinatörünü kullanmaktır.
2.2.4 Bus Eklemek
Bus eklemek için :
1. Toolbar’dan Busses
2. Bus toolbox’dan Add Bus
ikonu seçilir.
ikonu seçilir ya da pop-up menüden Add Item/ Add Bus
seçilir.
3. Başlangıç noktası gösterilir. Bus kursörün hareketini takip eder.
18
4. İhtiyaç olduğunda yada köşe eklemek istendiğinde pop-up menüden Add Corner seçilir.
Önceki köşeye gitmeyi durdurmak için pop-up menüden Del Corner seçilir.
5. Bus’ı bitirmek için kursör boşluğa çift clicklenir yada pop-up menüden Complete seçilir.
6. Diyalog kutusu içine bus ismi yazılır ve OK seçilir. İsim kursörün hareketini takip eder.
Metini yerleştirmeden önce isteğe bağlı olarak pop-up menüden Rotate seçilebilir.
İsmin yerini belirtilir.
2.2.5 Bus’a Bağlantılar Eklemek
Bus’a bağlantı yapıldığında, bağlantı bus’a dik şekilde olmalıdır. PowerLogic etiketli
parçayı açılı bir şekilde noktaya bağlar ve bağlantıya sonraki ardışık ağ ismini verir. Diyalog
kutusu ağ ismi doğrular, kursör hareketini takip eder. Metinin pozisyonu işaretlenerek isteye
bağlı olarak , bus açıları Swap Angle pop-up menüden seçilerek değiştirilir.
2.2.6 Off-Page Referansları Eklemek
Şemanın ayrılmış sayfalarındaki iki pini birleştirmek için ya da aynı sayfanın zıt
sonlarında, grafiksel bir bağlantı olmadan, özdeş ağ isimleriyle birlikte bir off - page referansı
gibi kullanılır.
Bir off - page referans eklemek için:
1. Bağlantı ekleme konusunda anlatılan gibi bağlantı belirlenir.
2. Pop-up menüden off - page seçilir. Sembol, bağlantıya yapışır ve kursörün hareketini
izler.
Geçerli decal sağ pin ile bir kaynak pin gibi tanımlanır; sol pin ile alternatif decal bir
yük pini gibi tanımlanır. Bu pin tipi yöneltimi, hiyerarşik bir yaprağın sembolü
yaratıldığında rol oynar. Bütün off - page kaynakları, hiyerarşik sembol taslağının
solundadır ve bütün yükler sağdadır. Geçerli olan yerleştirilebilir ya da pop - up menüden
Alternate seçilebilir.
Genellikle, sembolü yansıtarak ya da döndürerek uygun komutu pop - up menüsünden
seçebilirsiniz.
3. Off-page’i bitirmek için kursör yerleştirilir ve çift clicklenir ya da pop-up menüden
Complete seçilir.
4. Diyalog kutusuna ağ ismi yazılır ve OK seçilir.
19
Şekil 2.7 Add Connection Diyalog Kutusu
Eğer Show off - page Reference seçeneği Preferences diyalog kutusunun Design
Tab’ında ise sembol birleştirmek için sayfa sayısı, off-page sembolünün yanında görünür.
2.2.7 Güç ve Şase Bağlantılarını Eklemek
Parçalar şaseye yada güce bağlandığında, normal kuralda özel bir sembol kullanılır.
Şase sembolü bağlantıyı Şaseye bağlar. Güç sembolü voltajı bağlantıya ekler.
Şase yada gücü sembolünü eklemek için:
1. Bağlantı ekleme konusunda anlatılan gibi bağlantı belirlenir.
2. Pop-up menüden Ground yada Power seçilir. Sembol bağlantıya yapışır ve kursörün
hareketini takip eder.
İsteğe bağlı olarak pop-up menüden komutları ayırıp seçerek, semboller çevrilip ya da
aynen yazılabilir. Pop-up menüden Display PG Name seçilirse, güç ve şase için ağ adının
görünürlüğü Toggle edilebilir.
3. İşlemi sonlandırmak için kursör yerleştirilir ve bağlantının sonuna çift clicklenir ya da popup menüden Complete seçilir.
Şase sembollerinin numarası kütüphane içinde, kendi ağ isimleriyle birlikte yaratılıp,
saklanabilir. Her alternatif güç sembolü için farklı sinyal isimleri vardır: + 5 V, + 24 V gibi.
PowerLogic Durum Penceresi’nde, güç ve şase sembolünü ağ ismiyle birleştirip gösterir.
Durum Penceresi kullanılarak alternatiflere bakılabilir, ağ isimleri yerleştirilebilir.
2.2.8 Hiyerarşik Sembollerin Eklenmesi
PowerLogic top-down ve bottom-up dizaynına dayanır. Bu şemayı yaratmak için
gereklidir. Sonra şema için hiyerarşik sembol saptanır ve sonra mantık temeli oluşturulur.
Ayrıca Query Hierarchical Component diyalog kutusu içindekiler ayrılabilir veya
birleştirilebilir.
Level 0, dizayn özelliklerini kapsayan bir üst dizayn seviyesidir. Dizayn özellikleri
1’den 128’e kadar numaralandırılmış sayfalar tarafından tanımlanır. Bir PowerLogic dizaynı
toplam 128 numaralandırılmış sayfayı aşamaz.
20
Hiyerarşi View/Push ve View/Pop komutları ile yönetilebilir.
Hiyerarşik sembol kopyalandıktan sonra, bütün temeli oluşturulmuş mantık aynı
zamanda kopyalanmış sembol tarafından tanımlanır. PowerLogic temeli oluşturulmuş
sembollerin tanımlanan gösterici isimlerini güncelleştirir. Hiyerarşik semboller ve bir şematik
sayfa arasında birebir bir ilişki vardır. Temeli oluşturulmuş mantık tek bir sayfa gibi
biriktirilen hiyerarşik sembolleri kopya eder ve diğer hiyerarşik semboller işlemeden
yönetilebilir.
2.2.9 Raporlar Oluşturmak
Reports diyalog kutusundan geçerli şemanın 6 farklı rapor içeriği meydana
getirilebilir. Metin dosyaları
olarak bu rapor sonuçları harddiske kaydedilebilir veya
printerdan çıktı alınabilir.
1. File menüden Report seçilir. Reports diyalog kutusu görünür.
2. Nasıl bir rapor isteniyorsa ona göre kutu seçilir. PowerLogic bütün raporları yönetir, ağ
raporlarını ayırır. Padsnet.asc tek bir metin dosyası içindedir.
Şekil 2.8 Reports Diyalog Kutusu
3. Eğer Bill of Materials’den Setup seçilerse, rapor karakteristiği açıkça belirtilir veya
değişiklik yapılabilir.
4. Rapor seçme bitirildiğinde ve Bill of Materials ayarlandığında OK seçilir. PowerLogic
raporu oluşturmaya başlar ve diyalog kutusu kapanır. Rapor oluşturulmasını istenmiyorsa
Cancel clicklenir.
2.2.10 Taslaklama İşlemleri
21
Taslaklama komutları hat, yay, metin ve diğer nesneleri oluşturmak için kullanılır.
Yeni çizim objeleri eklemek için toolbar’dan Drafting Toolbox
ikonu seçilir. Drafting
toolbox aşağıdakiler için kullanır:
Şekil 2.9 Drafting Toolbox İkonları
 Yeni metin dizileri oluşturma.
 2D hatları oluşturma.
 2D hatları değiştirme.
 Çizim objelerini birleştirme.
 Kütüphaneden parça alma.
 Kütüphaneden parça kaydetme.
2.2.11 Kütüphane Yöneticisi
İşlemleri yerine getirmede Library Manager kullanılır, editing ile bağlantı kurulur ve
kütüphane içeriği kopyalanır. İşlemler aşağıdakileri içerir:
 Yeni kütüphaneler yaratmak
 Kütüphane parçalarını eklemek, silmek ve değiştirmek.
 Kütüphane içeriklerini basmak.
 ASCII dosyalara kütüphane bilgilerini ithal etmek ve ihraç etmek.
 Seçilmiş kütüphanelerde arama.
Edit İşlemleri
Baskı alanındaki görüntüyü kontrol etmekte ve kütüphanedeki objeleri değiştirmekte
kullanılır.
1. Giriş için objenin tipini seçmek amacıyla uygun ikon seçilir: decal, parts, lines veya CAE .
Liste kutusu genel kütüphanedeki bütün objelerin tiplerinin adlarını içerir.
22
Şekil 2.10 Library Manager Diyalog Kutusu
2. Liste kutusunda görünen sınır nesneleri için Filter kullanılır.
 En önemli karakter tipi, bir yıldız tarafından izlenir, o nesneler için görünmelidir.
Örneğin DIP Decal’lerini görmek için DIP* gibi.
 Tek bir yıldız tipi kütüphanedeki bütün nesneler için görünür.
 Filter uygulaması için Apply tuşuna basılır.
Bir obje seçildiğinde, liste kutusunun yukarısında şekli görünür.
2.2.12 Part Information Diyalog Kutusu
Part Information diyalog kutusu elektriksel bilgileri parça için eklemek ya da
değiştirmek üzere kullanılır. Elektriksel bilgiler, bilgi içinde pinlerin numaralarını, logic
ailesini , PCB decal atamalarını, işaret pinlerini, kapı bilgilerini değiştirmek ... gibi bilgileri
kapsar. Elektriksel tanımlamalar saptanmalı ya da çeşitli bilgi parçası önce CAE Decal
parçasına atanmalıdır.
Diyalog kutusunu açmak için:
1. Parça tipi değiştirilirken ya da yaratılırken Part Editor’den, Edit Electrical
ikonu
seçilir.
2. Bilgi kurmakla ilişkili olan tab, tab adı olarak seçilir. Seçilecek olanlar: General, PCB
Decal, Gates, Signal Pins, Attributes, Alphanumeric Pins ve Connector.
23
3. Tab seçildiği zaman, tercihler tab için görünür. Değiştirmek istendiğinde tercihler kurulur.
4. Diğer tab’lar gerekli ise diğer kurmalar için seçilir.
Şekil 2.11 Part Information Diyalog Kutusu
5. Tercihlerin kurulması bittiği zaman, OK seçilir. Değişiklikler kaydedilmelidir ve Part
Information diyalog kutusu kapatılır. Değişiklikler kaydedilmeden kapanmasını istenirse
Cancel seçilir.
2.2.13 PowerLogic Macro Kaydedicisi
Macro, bazı komutları, klayvekullanımlarını ve mouse clicklerini birleştirir. Bu sayede
tekrarı tek bir hareketmiş gibi kaydeder.
Not: Macrolar, macro dosyaları adındaki dosyalarda oluşturulup, depolanırlar.
PowerLogic macro kaydedicisi, ekran görüntüsünden daha çok veri tabanı grid’i üzerine
temellendirilmiştir. Kaydedilmiş hareketler ekran çözümünden bağımsızdır. Farklı ekran
sistemleri ile diğer platformlar üzerinde geri oynatılabilir ve bir sistem üzerinde macrolar
yaratılabilir. Macro komutunu başlatmak için menüden Tools/Macro seçilir. Macro diyalog
kutusu görünür ki, macro komut fonksiyonlarının hepsi için giriş sağlar.
Macro komutları ayrıca, arızalı doküman gerçeklerini bulup, problemleri ortadan
kaldırmaya, bir log dosya içine bir PowerLogic oturumu kaydı için izin vermeye yarar.
PowerLogic Diyalog Kutuları ile Macro Etkileşimi.
Diyalog kutusu faaliyetleri, hareketten çok sonuçları kaydetmiş gibidir. Öyleyse
tekrarladığında, Microsoft Windows macro kaydı ile yaptığın gibi tekrarlananın oluşumunda
24
diyalog kutusu görülemez. Bu sebepten bir açık diyalog kutusu üzerinde macro yaratılması
durur; bir sonuç ve olayı takip etmesi gerekir.
Örneğin, macro yaratmak için Open/File clicklenir, bir dosya seçilir, OK clicklenir. Macro
oynandıktan sonra dosyayı açar. Her nasılsa macro kaydında File/Open seçilir,Open diyalog
kutusu açılır sonra dosyanın seçilmesini bekler. Microsoft Windows macro kaydedicisi böyle
çalışmaktadır. Her nasılsa macro screen-dependent olmuştur ve bir bilgisayardan başkasına
macrolarını transfer edilmesi imkansızlaşmıştır.
2.2.14 Kütüphaneye Off-Page Kaydetmek
Off-page kütüphaneden güncel off-page kaydedilirken, kütüphanedeki şase veya güç
sembolleri şemanın içindeki geçerli versiyon ile kullanılır. Bu diyalog kutusunu açmak için
Tools/Save OffPage to Library seçilir.
1. Güncelleştirilecek sembol seçilir.
2. OK seçilir. Seçilmiş parçalar Part Editor’de açılır.
3. Semboller isteğe göre değiştirilir.
4. File/Save seçilir.
Yapılanlar
izlendiğinde
sembolün
kütüphaneye
yerleştirildiğini
ve
şemanın
Eğer PowerPCB’de netlist planlanırsa, Layers Setup diyalog kutusu
elektrik
içerisindeki sembollerin güncelleştirildiği görünür.
2.2.15 Tabaka Ayarları
tabakaların tanımlanmasında, komponenti birleştirmede ve tabakaların dokümantasyonunda
kullanılır. Setup/Layer Definition seçilirse diyalog kutusu açılır.
25
Şekil 2.12 Layers Setup Diyalog Kutusu
İlk hatlar elektrik tabakaları için ayrılmıştır. Elektrik tabakaları üst ve alt tabakaları da
içine alarak tüm tabakalar arasındadır. Bu tabakalar üzerine izler eklenebilir ve editlenebilir.
Merkeze en yakın elektrikli tabakaları eklemek için, Increase tuşu elektrik tabakaları alanında
kullanılır.
Listedeki alt tabakalar elektriksiz veya belgeleme tabakalarıdır.
2.2.16 Elektriksel Olmayan Bilgi Eklemek
2.2.16.1 Metin Eklemek
Boş metin eklemek için , metin diğer objelere ait olmamalıdır. Drafting Toolbox
içerisinden Add Text
ikonu seçilir. Bu ikon değişik metin özelliklerini ve özel metin
tiplerini Add Free Text diyalog kutusunda gösterir.
Bütün alfa, sayısal ve özel karakterler, klavyenin üzerinde bulunur. Max. metin
uzunluğu 72 karakterlik yer içerir. Karakterler üzerindeki bir çubuk ile bir metin girişi
eklemek, metin ve karakterden önce gelir. Karakterle dolu olan parça , metinin sadece
karakter çubuğunun olduğu yerdir. Örneğin okuma çubuğunun üzerindeki yerler
\READ\WRITE şeklinde yazılmıştır.
1. Drafting Toolbox’tan Add Text ikonu seçilir.
26
Şekil 2.13 Add Free Text Diyalog Kutusu
2. Metin yazılır. Diğer alanlar seçmelidir.
3. OK clicklenir. Eğer özel x,y koordinatını yerleştirildiyse , metin parçası kursör
hareketlerini takip eder.
4. Eğer gerekliyse metin parçasının yerleştirilmesi gösterilir.
Bir metin parçasına şekil vermek için:
1. Query/Modify Mode
ikonu seçilir.
2. Şekil vermek için metin dizisi seçilir.
Eğer gerçek uzunluk değeri metin satır uzunluğuna eşit veya daha az ise metin doğru
uzunluğu ile gösterilir.
2.2.16.2 Çemberler Eklemek
Çemberleri eklemek için:
1. Drafting Toolbox’tan Create 2D Line
ikonu seçilir.
2. Pop-up menüden Circle seçilir.
3. Çemberin merkez noktası gösterilir. Çemberin ana taslağı kursörün hareketleri takip eder.
4. Eklemeyi sonlandırmak için yarıçap uzunluğu gösterilir.
2.2.16.3 Poligon veya Path Eklemek
Path veya poligonları yaylı veya yaysız olarak eklemek için:
1. Drafting Toolbox’tan Create 2D Line ikonu seçilir.
2. Pop-up menüden Polygon ya da Path seçilir.
27
3. Başlangıç noktasını gösterilir. Hat kursörün hareketlerini takip eder.
4. Sonraki köşeye kursör taşınır ve tekrar clicklenir.
5. Aynı şekilde köşeleri takip edilir. Eğer düz bir bölgeden bir yay eklemek istenirse, pop-up
menüden Add Arc seçilir.
6. Son köşeyi silmek için BackSpace basılır veya menüden Del Corner seçilir.
7. Eklemeyi bitirmek için çift clicklenir. Poligonlar otomatik olarak kapanır. Son tanımlanmış
köşede path biter.
2.2.16.4 Dikdörtgen Eklemek
Dikdörtgenleri eklemek için:
1. Drafting Toolbox’tan Create 2D Line ikonu seçilir.
2. Pop-up menüden Rectangle seçilir.
3. Dikdörtgenlerin bir köşesi gösterilir. Kutu hatları kursör hareketlerini takip eder.
4. Eklemeyi sonlandırmak için diyagonal karşılıklı köşeler gösterilir.
2.2.17 Annotation
2.2.17.1 Forward ECO to PCB
Şematikteki
değişiklikleri
belirtmek
ve
PowerPCB
dizayn
veri
tabanına
güncelleştirilecek ECO dosyası yaratmak için Tools/Forward ECO to PCB komutu kullanılır.
28
PowerLogic disk üzerindeki şematik dosyalarla, geçerli şematik dosyaları tekrar
karşılaştırır. Geçerli şematik içersindeki parça türü ve ağ bilgileri arasındaki farklar ve
dosyalar karşılaştırmak için ECO dosyası içinde saklanır. Bu ECO değişiklikleri
güncelleştirilebilir geçerli şematik ile birbirine uygun orijinal veri tabanını belirtir. Bu
dosyalar bazı PADS PCB layout sistemi tarafından okunabilir. Otomatik PCB veri tabanı
dizaynına güncelleştirilir.
ECO değişiklikleri aşağıdakileri kapsar;
 Parçalar Eklemek.
 Parçalar Silmek.
 Yeniden Adlandırmak.
 Parça Türünü Değiştirmek.
 Bağlantı Eklemek.
 Bağlantı Silmek.
 Ağ Birleştirmek.
 Ağı Tekrar İsimlendirmek.
Eco dosyası yaratmak için:
1. Tools/Forward ECO to PCB seçilir. Forward ECO to PCB diyalog kutusu görülür.
Şekil 2.15 Forward ECO to PCB Diyalog Kutusu
2. Güncelleştirilecek dizayn belirtilir.
3. Eski dizayn içine yerleştirilmek istenen güncelleşebilir dosyalar belirtilir.
4. Taslak dosyaları belirtilir.
29
5. PCB dizaynı içersinde parça türleri ve tolerans nitelikleri kapsıyorsa belirtilir.
6. Kullanılmamış ağ pin isimleri, mevcut bir alanda, geçerli veya eski dizaynı belirtir.
7. Run seçilir.
PowerLogic ECO dosyaları \padspwr\logicfiles dizini içine yerleştirilir. Artık PCB
layout sistemi açılabilir ve mühendislik değişikliklerini ifade edebilir.
2.2.17.2 ECO Dosya Formatı
Benzer PADS çizim programlarının ASCII formatında bu format kullanılır. Her tür
veri yıldız işareti içine alınmış anahtar kelimelerle başlık satırına başlar. Dosyanın ilk satırı:
* PADS-ECO *
Dosyanın sonundaki (EOF) girişi:
* END *
Girişle uyarı satırları eklenir:
* REMARK * remark information etc.
9 tane ECO komutu bulunur;
Ağa pin eklemek
Komutun başlangıcında:
* NET *
Bu satırların devamında, hangi pin ağa eklenecekse satırda gösterilir.
* SIGNAL * net name 10
net name pinlerin ekleneceği ağ ismi ve 10’da bağlantılar arasındaki izin genişliği.
Parça Eklemek
Komut:
* PART *
Girilen parça için format:
refdes
parttype
Refdes parça referans imi ve parttype’da parça tür ismidir. PARÇALAR
PowerPCB’ye eklendiğinde, sistem orijininde 0,0 ‘a yerleştirilir.
İki ağı birlikte birleştirmek
Komut başlangıcı:
30
* joinnet *
Birleştirilen ağın gösterildiği satırı takip eder.
OLDNET 0
OLDNET 1
OLDNET ve OLDNET 1 birleştirilecek ağların isimleridir. Yeni birleştirilmiş ağ
OLDNET ismini kullanır.
Parça silmek
Komut:
* DELPART *
Satır için format:
refdes parttype
Refdes silinecek parça ismi ve parttype silinecek tür ismidir.(parça tür ismi gerekli değildir).
2.2.17.3 Backward Annotate from PCB
Tools/Backward Annotate from PCB kullanırsa, komut şemayı PowerPCB dizayn veri
tabanı içinde yapılmış değişiklikler ile güncelleştirir, ECO dosyası içinde kaydedilmiş olur.
PowerLogic sınırları ki bunlar referans isimleri değiştirir, pinleri ve kapıları swap’ler. Geriye
notlandırma
şemanın
sonuçlarını,
parçaların
isimlerini
ve
pin
numaralarının
modifikasyonlarını da değiştirir.
Bir ECO dosyası PCB layout sistemi içinde oluşturulduktan sonra:
1. PowerLogic başlatılır ve güncelleştirilmek istenen şema açılır.
2. Tools/Backward Annotate from PCB seçilir. PowerLogic kaydetmeye veya var olan
dosyanın üzerine yazmaya sevk eder.
Şekil 2.16 Bacward Annotate from PCB Diyalog Kutusu
31
3. ECO dosya ismi yazılır ya da dosyaların listesinden seçilir. Şema dosyası otomatikman
güncelleştirilir.
Not: PowerLogic diğer ECO değişiklikleriyle şemayı güncelleştirmez(örneğin; parça
eklemeleri, bağlantı eklemeleri, parça silmeleri vb...). Bu değişiklikler şema içinde yapılır ve
PCB dizayn veri tabanında güncelleşir.
2.2.17.4 Netlist to PCB
Netlist to PCB komutu, bugünkü tasarımdan CAD/CAE sistemlerinin değişikliğine
arabirim için bir netlist yapar. Tools/Netlist to PCB seçildiğinde Netlist diyalog kutusu
görünür. Desteklenen arabirimler bir özellik netlist’ini okumada yetenekli olan PADS layout
sistemleri ve öteki PCB CAD sistemleri kapsar. Bir netlist’i şemanın bütün sayfalarından,
şema sayfalarının subset’inden veya hiyerarşik sayfadan özetlenebilir. PowerLogic, netlist
dosyasını seçilen ismiyle birlikte yaratır ve onu \padpwr\logicfiles dizininde hafızaya alır.
Şekil 2.17 Net List Diyalog Kutusu
PADS netlist bir dizaynı, PADS baskılı devre board dizaynı layout programı içine
getirmede kullanılır
PADS layout sisteme çıkıldığında, ASCII text dosyası width.dat netlist ile birlikte
okunur. Bu dosya ağ isimlerle atanan ,geçerli olan iz genişliklerini kapsar. Eğer işaret
32
genişliği şema kütüphanesi içinde bulunamazsa veya width.dat dosyasında listelenmemişse,
işaret bu geçerli olan 13mils genişliğinde yaratılacaktır.
2.2.18 Editing Temelleri
2.2.18.1 Bağlantıyı Değiştirmek
Move Mode bağlantıyı bir bitiş noktasından diğerine, bağlantının bir işleyişini
kesmeden değiştirmek için kullanılabilir.
1. Toolbar’dan Move Mode
ikonu seçilir veya pop-up menüden Set Command
Mode/Move Mode seçilir.
2. Bölüm üzerinde hiç giriş veya çıkış noktası olmayan veya başka bir bağlantıya girmediği
yerde bağlantı seçilir. Bağlantı kursör hareketini takip eder. Bağlantı içinde çapraz olan
bölümleri kesinlikle belirtmek için pop-up menüden Angle seçilebilir.
3. Pop-up menüden Add Corner seçilir veya köşe gerekliliği belirtilir. Gerekiyorsa pop–up
menüden Del Corner önceki köşeyi desteklemek için seçilebilir.
4. Bir bağlantının sonu açık bırakılmaz. Kursör konumlandırılır ve bağlantıyı sonlandırmak
için mouse çift clicklenir veya pop-up menüden Complete seçilir.
2.2.18.2 Parça Değiştirmek
Change Part Type diyalog kutusu, seçilen parçayı yeni parça tipine değiştirmek için
kullanılır. Yeni parça tipi şematik veya kütüphane parçalarından biri içinde hala varolanlardan
biri olabilir.
1. Toolbar içinde Query\Modify ikonu seçilir.
2. Parçayı değiştirmek için bir seçilmiş yapım hattı veya parçayla kurumlaşmış metin dizisi
seçilir.
3. Query\Modify Part diyalog kutusundan Change Type seçilir. Change Part Type diyalog
kutusu görünür.
33
4. Yeni bir parça tipi seçilir.
5. OK clicklenir.
Şekil 2.19 Change Part Type Diyalog Kutusu
2.2.18.3 Bus Bölümünü Taşımak
Bir bus bölümünü yeniden konumlandırmak için:
1. Toolbar’dan Busses ikonu seçilir.
2. Bus Toolbox’tan Move Bus Segment
ikonu seçilir veya pop-up menüden Modify
Bus\Move Bus seçilir.
3. Bus bölümü seçilir. Bölüm kursör hareketini takip eder.
4. Yeni yerleşme yeri gösterilir.
2.2.18.4 Bir Grubu Taşımak
Move komutu ile birlikte sayfa üzerinde hiç yer kalmadan tanımlanmış grup
taşınabilir. Bir grup tanımladıktan sonra:
1. Edit menü veya pop-up menüden Move seçilir. Grubun dış hattı kursöre bağlanır.
2. İstenilen yere kursör taşınır ve grubu sabit yerde tutmak için sol mouse tuşu clicklenir.
Grubun kopyası geçici bir yerde, durum kontrolü , bağlantı sırasının kontrolü vb. için
konumlandırılabilir:
1. İstenen yere kursör konumlandırılır.
2. Pop-up menüden Draw Group seçilir .Grubun içerikleri gösterilir ama grup kursöre bağlı
kalmıştır.
3. Pop-up menüden Erase Group kullanılarak geçici kopya alanını Draw Group ile birlikte
siler.
34
2.2.18.5 Bağlantıları Taşımak
Bir parça taşındığı zaman parça bağlantıları oluşarak parça hareketini takip eder.
Parçanın yeni konumlanmasından sonra akışı geliştirmede bağlantıları taşımak
ihtiyacı
duyulabilir. Bir bağlantı bölümü sonlu bağlantı olmasa dahi yeniden konumlandırılabilir veya
son nokta bölümü bağlanabilir.
2.2.18.6 Metni Taşımak
Bir parça şemaya eklendiğinde bütün metin birleşimleri semboller ile birlikte (parça
ismi, pin numarası. vb.) yeni tanımlanan yer içinde görünürler. Metin taşındığında diğer
parçalar, bağlantılar, daha okunaklı şema hazırlama için room hazırlanabilir.
PowerLogic Metin Ekleme fonksiyonu Move Mode içinde sürdürürken, seçilmiş
metininin karakterleri yeniden tanımlanabilir.
35
2.2.19 Hiyerarşik Dizayn
PowerLogic top-down ve bottom-up dizaynına dayanır. Bu şemayı yaratmak için
gereklidir. Sonra şema için hiyerarşik sembol saptanır ve sonra mantık temeli oluşturulur.
Ayrıca Query Hierarchical Component diyalog kutusu içindekiler ayrılabilir veya
birleştirilebilir.
Level 0, dizayn özelliklerini kapsayan bir üst dizayn seviyesidir. Dizayn özellikleri
1’den 128’e kadar numaralandırılmış sayfalar tarafından tanımlanır. Bir PowerLogic dizaynı
toplam 128 numaralandırılmış sayfayı aşamaz. Hiyerarşi View/Push ve View/Pop komutları
ile yönetilebilir.
Hiyerarşik sembol kopyalandıktan sonra, bütün temeli oluşturulmuş mantık aynı
zamanda kopyalanmış sembol tarafından tanımlanır. PowerLogic temeli oluşturulmuş
sembollerin tanımlanan gösterici isimlerini güncelleştirir. Hiyerarşik semboller ve bir şematik
sayfa arasında birebir bir ilişki vardır. Temeli oluşturulmuş mantık tek bir sayfa gibi
biriktirilen hiyerarşik sembolleri kopya eder ve diğer hiyerarşik semboller işlemeden
yönetilebilir.
2.2.19.1 Dizayn İşlemleri
PowerLogic’e başlanıldığında veya menüden File/New seçildiğinde, çizim formatı
otomatik olarak çalışan alanına eklenir. Preferences geçerli çalışma grid, ekran grid, metin
büyüklüğü kurmak için kullanılır. Yeni dizayn bilgisi eklemek için toolbar içindeki
toolbox’lardan birisi açılır.

Design Toolbox parçaları kütüphaneden eklemek ve editlemek, hiyerarşik sembolleri
yaratmak ve değiştirmek, bağlantıları eklemek ve pinleri swap’lemek için kullanılır.

Bus Toolbox bus yapılarını tanımlamak için kullanılır.

Drafting Toolbox elektriki olmayan bilgileri (metin,not vb..) yaratmak ve editlemek için
kullanılır.
2.2.19.2 Hiyerarşik Kurallar Düzeni
Bütün kuralların en azdan en fazlaya doğru özelliklerini belirtmek için aşağıdaki
düzen önce gelir. Default , 1, alçak derecedeki hiyerarşi sırasının en az miktarın önce
geldiğini gösterir. Düzenin tersinde ağ, ağ derecesi ile tekrarlanır. Hangisi en yüksek seviyede
ve yüksek imkanda ise önce gelir. Bu birçok kural özelliğini objeyi PowerLogic’te
tanımlarken gösterir.
36
1- Default
2- Default with Level
3- Class
4- Class with Level
5- Net
6- Net with Level
7- Class against Class
8- Class against Class with Level
9- Net against Class
10- Net against Class with Level
11- Net against Net
12- Net against Net with Level
2.2.19.3 Top-Down Hiyerarşi Yaratmak
Top-down dizaynı içinde , mantık temeli oluşturulmaksızın hiyerarşik bir sembol
sayfası oluşturulabilir.
Pin isimleri hiyerarşik seviyeleri arasında işaretleri ile birlikte bağlanır. PowerLogic
işaret isminin bütün örnekleri ile birlikte, ki mutlaka onlar dizayn içinde bulunur, sadece tek
bağlantı ağı içersinde bağlanır. Temeli oluşturulan mantık içinde aynı işaretleri kullanarak
sistematik çaprazlama bağıntısı yerleştirilebilir
Eğer top-down yakınlaşmaları hiyerarşi için kullanılırsa, hiyerarşik sembol içindeki
pin isimleri ile uygunluğu
olan temelini oluşturulan şema içinde off-page işaretleri
sağlanmalıdır.
1. Toolbar’dan Design ikonu seçilir.
2. Design Toolbox’tan New Hierarchical Symbol
ikonu seçilir. Hierarchical Symbol
Wizard diyalog kutusu görünür.
37
Şekil 2.20 Hierarchical Symbol Wizard Diyalog Kutusu
3. Sheet Number drop-down listesinde New Sheet seçilir.
4. Sembol ismi Sheet Name metin kutusu içine yazılır.
5. Giriş ve çıkış pinlerinin her ikisi için belirtilen drop-down liste kutusundan Pin Decal
seçilir.
6. Giriş ve çıkış pinleri için pin sayısı belirtilir. Bir kez pin ayrıntıları belirtilirse , isteğe
bağlı olarak sembol hatları ön gösterimi ekranda seçilebilir.
7. OK seçilir. Part Editor penceresi içinde hiyerarşik sembol görülür.
Çünkü sembol hiyerarşik birdir ve pin numaralarına sahip değildir. Pinlere bağlı
bağlantıların net ismi hiyararşik sembolün tanımlanması ile pin ismi ile birleştirilmiştir.
Hiyerarşik sembol üzerindeki bütün pinler bir pin ismine sahip olmalıdır. Her pine bir isim
atayana kadar hiyerarşik sembol tamamlanmaz.
8. Pin isimleri Part Editor içindedir ve File/Complete seçilir. Bu Part Editor’ü kapar ve yeni
sembol kursörün hareketini takip eder.
9. Sembol hareket ettirilir ve konumlandırılır.
Hiyerarşi View/Push ve View/Pop komutları ile yönlendirilebilir.
2.2.19.4 Bottom-Up Hiyerarşi Yaratmak
Bottom-up dizaynında temeli oluşturulmuş mantığı gösteren bir sayfa için hiyerarşik
bir sembol yaratılabilir. Şematik sayfada bahsedilen her off-page referansı için, PowerLogic
bir giriş veya çıkış pinini sembolize eder. PowerLogic off-page referansları ile kaynağın pin
tipini hiyerarşik sembolün sol tarafına yerleştirir ve off-page referansları ile yüklenenin pin
tipinide sağa yerleştirir.(Off-page referanslarının pin tipleri kütüphane içinde electrical altında
tanımlanmıştır.)
1. Şematik iş dosyasını yüklemek için File / Open komutu seçilir.
38
2. Eklemek istediğiniz hiyerarşik sembol sayfasını değiştirmede veya yeni bir şematik sayfayı
sayfaya eklemede Setup/Sheets komutları kullanılır.
3. Toolbar’dan Design ikonu seçilir.
4. Design Toolbox’tan New Hierarchical Symbol ikonu seçilir. Hierarchical Symbol Wizard
diyalog kutusu gözükür.
5. Sheet Number drop - down liste kutusundan var olan bir sayfa seçilir.
6. Sembol ismi Sheet Name metin kutusu içerisine yazılır.
7. Giriş ve çıkış pinlerinin her ikisi için belirtilen drop-down liste kutusundan Pin Decal
seçilir. Bir kez pin ayrıntıları belirtilirse , isteğe bağlı olarak sembol hatları ön gösterimi
ekranda seçilebilir. Giriş / çıkış pinlerinin sayısı aktif halde değildir, çünkü PowerLogic,
var olan bir sayfada her pin tipindeki pinlerin sayısını bilir.
8. OK seçilir. Part Editor penceresi içinde hiyerarşik sembol görülür. Giriş veya çıkış pini,
sembol içine her off-page referansı için eklenmiştir.
9. File / Complete seçilir. Bu Part Editor’ü kapar ve yeni sembol kursörün hareketini takip
eder.
10. Sembol hareket ettirilir ve konumlandırılır.
Hiyerarşi View/Push ve View/Pop komutları ile yönlendirilebilir.
2.2.19.5 Hiyerarşik Sembol Yaratmak
Yeni bir hiyerarşik sembol yaratmak için top-down veya bottom-up dizayn yapısı
yaratılır. Yaratılacak sembolün bağlı olduğu çeşitli yapılar vardır. Sürecin başlaması için
Design Toolbox’tan New Hierarchical Symbol ikonu seçilir. Hierarchical Symbol Wizard
görünür. İşlem basamakları Top-Down ve Bottom-Up hiyerarşi yaratımındaki gibi uygulanır.
2.2.19.6 Hiyerarşi İçine Koymak
View/Push Hierarchy komutu içeriye bakmakta veya hiyerarşik sembol içine temeli
oluşturulmuş mantık görünümünü koymakta kullanılır
Hiyerarşi içine koymak için:
1. Menüden View/Push seçilir.
2. Hiyerarşik sembol seçilir.
Eğer seçilen sembolün biçimi temeli oluşturulmuş şemada yok ise, boş bir sayfa görünür.
2.2.20 Import and Export
39
2.2.20.1 Dosyaları İthal Etmek
Import komutu dışarıdan gelen çeşitli formatlardaki verileri geçerli şema formatına
sokar. PowerLogic aşağıda takip eden formatları ithal edilebilir:
ASCII,*.asc
PADS-tescilli metin(ASCII) formatı. PowerLogic ve PADS-Logic 4.0’dan
meydana getirilen ASCII dosyalarını kapsar.
OLE,*.ole
OLE objeleri .ole dosyasının içine ithal edilebilir. .Ole dosyası OLE objeleri ile
ilgili şema kaydedildiğinde ya da içine yerleştirilmek istendiğinde otomatik
olarak meydana getirilir. Diğer şemaların içine .ole dosyaları ithal edilebilir.
Dosya ithal etmek için:
1. File/Import seçilir. Var olan dizaynın kaydedileceğini sormak amacıyla prompt gözükür.
Bu olay bir dosya açılmamışsa da gerçekleşir.
Şekil 2.21 Dizayn Kaydetme Prompt’u
2. Dosya ithal etmek için NO seçilir. Dosya alınmadan önce var olan dizaynı kaydetmek
için YES seçilir.
3. Dosya seçilir. Sonra PowerLogic içine alınmak için OPEN seçilir.
2.2.20.2 Dosya İhraç Etmek
File/Export, seçici olarak açık şematik dosyadan dizayn bilgilerini elde etmek için
kullanılır ve onu PADS-Logic Version 4.0 ve PowerLogic ile uygun ASCII formatında
saklamakta kullanılır. PowerLogic için olan
geçerli başlangıç koşullarını yaratmak için
Export kullanılabilir.
Bütün veya bazı açık dizaynları ASCII formatında kaydetmek için:
1. File/Export diyalog kutusu için menüden File/Export seçilir.
2. ASCII dosyasının ismi File Name metin kutusu içinde belirtilir. Default o anda kullanılan
dizaynın ismidir.
40
Şekil 2.22 File Export Diyalog Kutusu
3. Save seçilir. ASCII Output diyalog kutusu açılır. ASCII dosyasına ne bilgisi yazılacağını
tanımlamak için kullanılır.
Şekil 2.23 ASCII Output Diyalog Kutusu
Select Sections to Output
ASCII Output diyalog kutusu gözüktüğünde, nesneler ASCII dosyasında gösterilmek için
seçilir. Her bir nesne bir ASCII dosyasının bölümünü temsil eder. Bir nesne seçmek için
nesnenin yanındaki kutu işaretlenir. Bütün bölümleri seçmek için Select All clicklenir , hiçbir
şey seçilmek istenilmiyorsa Unselect All clicklenir. Takip eden parçalar ve bilgiler ihraç
edilebilir:

Schematic Parameters- Preferences içindeki geçerli ayarlar.

Sheet Parameters- Detaylı bilgi sayfası, örneğin pencere derecesi merkezleme.

Text – yer, derece ve büyüklükle birlikte boş dosyalar.

Lines – 2D hat nesneleri.

CAM- Print /plot komutu kullanıp oluşturulmuş konfigürasyonlar ve CAM output
yuvalarıyla ilgili bilgi.
41

Decals- Decal parçaları ve onların içerikleri.

Part Types- Kütüphane parça nitelikleri örneğin üreticiler, değer, notlar.

Parts- Şemalarda ve onların başvuru desinatörlerinde kullanılır.

Connections – Off-page bayrakları, tie- dots ve şemadaki bütün ilişkiler.

Rules-Cleareance, routing dizayn kuralları.
Output Format
Bu bölge PADS-Logic 4.0 ve PowerLogic Version 1.1 ‘deki çıkış nitelemesi için
seçim tuşlarını kapsar.
File Name
Geçerli yol ve ASCII dosya adını göster.
2.2.20.3 OLE Objeleri İthal Etmek
Bir PowerLogic şeması içinde .ole dosyası içerdiği OLE objeleriyle ithal edilebilir.
Genellikle şema içine objeler girildiğinde, kaydedildiğinde, diğer şema üstündeki OLE
nesnelerini belirtmek istenildiğinde. OLE dosyasını ithal etmek için:
1. File/Import seçilir. File Import diyalog kutusu görünür.
2. Ole (*.ole) dosya türü seçilir.
Şekil 2.24 File Import Diyalog Kutusu
3. Açılması istenen dosya belirtilir.
4. Open seçilir. OLE objeleri geçerli şema içinde belirir. OLE objeleri oluşturulmuş sayfalar
üzerinde yer alır. Örneğin eğer bir OLE objesi birinci, diğeri ikinci sayfada yer aldıysa
OLE objeleri ithal edildiğinde de 1. ve 2. sayfada yer alır.
2.2.20.4 ASCII Dosya Formatı
42
PowerLogic ve PADS-Logic V 4.0 için olan ASCII formatı dosyaları yıldız işareti ile
kapalı olan anahtar kelimesiyle bölümler içinde organize edilir.
Birinci bölüm *SCH ile başlar ve devre için setup parametrelerinin isimlerini verir.
İkinci bölüm *CAM ile başlar ve plot ve printing çıkışları için olan kursör yerleşimi listeler.
Bunu takiben *SHT* bölümünde her bir sayfa için bütün veriler gruplanır. Bu veri *CAE* ile
, pencere büyütüp yerleştirme listeleri ve sayfa için kursör yeri belirtmeyle başlar. Diğer
tercihler:
*TXT *
Sayfadaki boş metin nesneleri.
*LINES *
2D hat nesneleri, kütüphane kayıtları içerme .
*CAEDECAL*
Sayfadaki bütün parçalar için CAE sembol decal‘lerinin tarifi.
*PARTTYPE*
Sayfadaki görülen parça tiplerinin tarifi.
*PART *
Bütün parçaların listesini , onların kılıflarını içerir.
*BUSSES*
Sayfadaki bus’ların tarifi.
*OFFPAGE REFS* Sayfanın bütün off-page flag’lerin listesi . Bu güç ve şase sembollerini
ve
bus bağlantılarını içerir.
*TIE-DOTS*
Sayfadaki tie-dots listesi.
*CONNECTION*
Sayfadaki bağlantıların işaret isimleri ile beraber listesi.
*NETNAMES*
Şemada gösterilen bütün ağ isimlerini listeler.
Bütün sayfalar listelikten sonra , dosya *END* ile biter.
2.2.20.5 PCB’den Kuralları İthal Etmek
Tools/Import Rules from PCB, ASCII dosyasından dizayn kurallarını okumada kullanılır.
1. Tools/Import Rules from PCB menüden seçilir.
2. Import Rules from PCB ASCII File diyalog kutusu içine, yeni dosya ismi yazılır ya da
var olan dosya seçilir.
43
Şekil 2.25 Import Rules from PCB ASCII File Diyalog Kutusu
3. Dosyayı okumak için Open seçilir.
2.2.20.6 PCB’ye Kuralları İhraç Etmek
Tools/Export Rules to PCB, ASCII dosyasına dizayn kurallarını yazmada kullanılır.
1. Tools/Export Rules to PCB menüden seçilir
2. Export Rules to PCB ASCII File diyalog kutusu içine, yeni dosya ismi yazılır ya da var
olan dosya seçilir.
Şekil 2.26 Export Rules in PowerPCB ASCII File Diyalog Kutusu
3. Dosyaya yazmak için Save seçilir.
2.2.21 InterProcess Communications (IPC)
PowerLogic ve PowerPCB arasındaki cross-probe için IPC kullanılır. Çalışan bu
programların ikisi ile diğer uygulamalardan pinler, komponentler ve net seçilebilir ve IPC
diğerinin içinde aynı bilgiyi seçecektir.
PowerLogic içinde haberleşme kurma:
1. Haberleşme PCB dizaynına sahip şema açılır.
44
2. IPC diyalog kutusunu açmak için Tools/IPC seçilir.
3. PowerPCB’ye gönderilen seçilmiş elemanların tiplerini kurmak için belirtilen alan içindeki
kontrol seçenekleri kullanılır.
Normal çalışma için 3 gönderme seçeneğini kullanır ve receive selected kullanılmaz.
PowerPCB içinde haberleşme kurma:
1. PCB dizayn dosyası açılır
2. IPC diyalog kutusunu açmak için Tools/IPC seçilir.
3. Alıcı ve gönderici alandaki kutular seçilen objelerin tiplerini ayarlamak için kullanılır.
Normal operasyon için her bir alanda da Select All seçilir.
4. Protokol bölgesinden PADS-Native seçilir. Apply tuşuna basılır
2.2.21.1 PowerLogic ve PowerPCB'nin Gösterilmesi
PowerLogic, PowerPCB ve her iki IPC diyalog kutularını aynı anda göstermek için:
1. PowerPCB uygulama penceresinin boyutu küçültülür. Böylece ekranın sağ üst çeyreğini
kapsar.
2. PowerLogic uygulama penceresinin boyutu küçültülür. Böylece ekranın sol üst çeyreğini
kapsar. Her biri diğerinin üzerine binmemelidir.
3. Her iki IPC diyalog kutusu ekranın alt tarafın taşınır. İki uygulama penceresi tekrar
ayarlanır. IPC diyalog kutuları, uygulama penceresinin üstüne gelebilir.
Seçilen parçanın gönderilmesi veya alınmasından sonra uygulama pencereleri maksimum
boyuta getirilebilir, dizayn taslağı yerine getirilir sonra önceki boyuta geri gidilebilir ve crossprobing'e devam edilir.
2.2.22 İşlem Modları
PowerLogic başladığında seçili mod işlemin geçerli modudur. Ne zaman toolbar
üzerinde bir mod seçilirse, PowerLogic seçili moda geçer. Seçili obje üzerinde komutun işlem
yapması için PowerLogic Verb Mode içinde parça seçilmeden önce olmak zorundadır. Grup
işlemleri için Select Mode
olmalıdır. Grup işlemi sadece komutlardır ve ilk seçili
objede işlem yapılmasına izin verir. PowerLogic Verb Mode içinde olursa ikonlardan birisi
seçilebilir.
2.2.22.1 Copy Mode
45
Copy Mode
mevcut parça, metin ve çizim objenin kopyalanması için kullanılır.
Eğer bir parça kopyalandığında PowerLogic referans desinatörünü ve kapı niteleyicisini
otomatik olarak artırır. Objeyi kopyalamak için:
1. Toolbar’dan Copy Mode ikonu seçilir veya pop-up menüden Set Command Mode/Copy
Mode seçilir.
2. Kopyalamak için nesne seçilir. Kopya nesne ikonun hareketini takip edecektir.
3. İsteğe bağlı olarak yönlendirme ayarlanabilir ve yerleştirmeden önce pop-up menüden
diğer ayarlar yapılabilir. Nesnenin yerleştirileceği yer işaretlendikten sonra kopyalama
tamamlanır.
4. Kopyalama tamamlandıktan sonra pop-up menüden Cansel seçilir.
2.2.22.2 Delete Mode
Delete Mode
parçaları, bağlantıları, bağlanmamış bus’ları, metin, çizim objeleri ve
hiyerarşik sembolleri silmek için kullanılır. Eğer parça ile birlikte bağlantılarında silinmesi
istenirse, ayrıca PowerLogic bağlantıları da siler.
NOT: PowerLogic undo/redo yeteneklerini içermez. Kullanıcıyı uyarmak için bir uyarı
penceresi sunar.
1. Delete Mode ikonu toolbar’dan seçilir veya Set Command Mode/Delete Mode pop-up
menüden seçilir.
2. Silmek için obje seçilir.
3. Ortaya çıkan uyarı penceresinden, silmek için Yes, iptal için Cancel seçilir.
Şekil 2.27 Uyarı Penceresi
PowerLogic başka bir mod seçilmediği sürece bu modda kalır.
2.2.22.3 Move Mode
Move Mode
geçerli parçaları, bağlantıları ve çizim objeleri taşımada kullanılır
46
Objeyi taşımak için:
1. Toolbar’dan Move Mode ikonu seçilir veya Set Command Mode/Move Mode pop-up
menüden seçilir.
2. Taşımak için obje seçilir. Obje kursör hareketini izler. Obje istenilen yere konumlandırılır.
PowerLogic başka bir mod seçilmediği sürece bu modda kalır.
2.2.22.4 Query/Modify
Query/Modify Mode
altında işlem yapmak için ikonu seçilir. Bu mod bilgiye
sahip olmada yada PowerLogic içindeki objeleri değiştirmede kullanılır. Query /Modify
içinde obje seçildiğinde mod diyalog kutusu veya bilgi penceresi gözükür.
2.2.22.4.1 Hiyerarşik Komponent
Mevcut bir yaprakta yaratılmış ve ilave edilmiş, hiyerarşik parçalar toolbar 'dan ana
sayfada gösterilmedikçe, yaprak içinde aşağıya yukarıya giriş yapılamaz ve setup menüden
sheet komutları kabul edilmez. Query Hiyerarşik Component diyalog kutusu hiyerarşik
parçaları ulaşılabilir yapmak için yaprak numaraları atanır.
Yaprak sırasından ana sayfa gösterildiğinde aşağı-yukarı yapılabilir ve setup menüden
yaprak komutları kullanmak için yaprak ismi veya nümerik sırası seçilir.
1. Toolbar 'dan Query/Modify ikonu seçilir.
2. Hiyerarşik parçalar seçilir. Query/Modify hiyerarşik parça diyalog kutusu görünür.
3. Sayfa numaralandır ve görüntü değiştirmek için ayarlar seçilir.
4. OK seçilir.
Mevcut bir yaprakta yaratılmış ve ilave edilmiş, hiyerarşik parça toolbar 'dan ana sayfa
gösterilmedikçe yaprak içinde aşağı-yukarı giriş yapılamaz. Setup menüden yaprak komutları
kabul edilmez.
Query Hiyerarşik Component diyalog kutusu hiyerarşik parçalar,yaprak sırasından, ana
sayfada gösterildiğinde elde edilebilir yaprak numaraları atanarak bunların ulaşılabilir
olmasını sağlar ve setup menüden, yaprak komutlarını kullanmak için yaprak isim veya
nümerik sırası seçilir.
2.2.22.4.2 Taslaklama Objesi
47
Query/Modify Drafting diyalog kutusu, hat genişliğini, stili ve seçilmiş taslaklama
objesinin yönünü belirtmeyi değiştirmek için kullanılır.
1. Toolbar’dan Query/Modify ikonu seçilir.
2. Değiştirmek için taslaklama objesi seçilir.
3. Taslaklama objesi değiştirilir sonra OK seçilir.
2.2.22.4.3 Bus İsmi
Query/Modify Mode bus ismini değiştirmek için kullanılır.
2. Bus adı veya bus bölümü seçilir.
Şekil 2.28 Query Bus Diyalog Kutusu
3. Bus için yeni önek ismi girilir.
4. OK seçilir.
2.2.22.4.4 Ağ İsmi
Query/Modify Net Name sistemde ağ ismi değiştirmek için kullanılır.
2. Bir parçaya girdiği yada çıktığı yerde bağlantı seçilir.
Şekil 2.29 Query/Modify Net Name Diyalog Kutusu
3. Ağ için yeni isim girilir.
4. OK seçilir.
Bağlantının sonunda yeni ağ isimleri yerini alır.
Geçerli metin editör içindeki bağlantı hakkında bilgiler için Statistics kullanılır.
48
2.2.22.4.5 Parça Nitelikleri
Query/Modify Part Attibutes diyalog kutusu parça niteliklerini değiştirmek veya
saptamakta kullanılır. Bu işlem imalatçı ve sabit bilgiler hakkındadır. Bu bilgi parça tipi
bilgisiyle dolaşır ve bir ASCII dosyasına dış seçenekler yazılabilir. Nitelikler iki alanda
meydana gelir:nitelik ismi –Maker gibi ve nitelik değeri –Motorola gibi.
2. Seçilen bir yapı hattı veya parçayla birleştirilmiş metinin nitelik değişimleri veya nitelik
eklemelerinde bulunmak için parça seçilir.
3. Query/Modify Part diyalog kutusundan Attributes
ikonu seçilir. Query/Modify Part
Attributes diyalog kutusu görünmüştür.
Şekil 2.30 Part Attributes Diyalog Kutusu
4. Görünebilme ayarları değiştirilir.
5. OK seçilir.
Nitelik eklemek için :
1. Add seçilir.
2. Name metin kutusuna nitelik ismi yazılır.
3. Value metin kutusuna değer ismi yazılır.
Nitelik değişikliği için:
1. Attributes liste kutusunda nitelik seçilir.
2. Edit seçilir. Ayrıca niteliğin üzerine çift click yapılabilir.
3. Uygun metin kutuna yeni bir isim veya değer yazılıp, enter’a basılır.
Nitelik silmek için:
1. Attributes liste kutusundan nitelik seçilir.
2. Delete seçilir.
49
Ayni tipte, seçilmiş parça ve bütün parçalara nitelik değişikliği atamak için Apply Update
kullanılır.
2.2.22.4.6 Part Diyalog Kutusu
Query/Modify Part diyalog kutusu parça niteliklerini yaratmak ve düzenlemek için
kullanılır. Ayrıca işaret pinleri tanımlanabilir ve parçaya atanan niteliklerin görünürlükleri
kontrol edilebilir.
1. Toolbar’dan Query/Modify ikonu seçilir
2. Seçilen bir yapı hattı veya parçayla birleştirilen metinin değişimi için parça seçilir.
Query/Modify Part diyalog kutusu görünür.
Şekil 2.31 Query/Modify Part Diyalog Kutusu
3. Ayarlar değiştirilip, Close seçilir.
Bu diyalog kutusu çeşitli alt-diyalog kutuları içerir . Bu alt-diyalog kutuları
kullanmadan önce, açık diyalog kutusunda yapılan değişiklikler dizayna uygulanmış
olmalıdır.
2.2.22.4.7 Parça İşaret Pinleri
Query/Modify Part Signal Pins diyalog kutusu ek işaret pinleri gibi kullanılmamış
pinleri belirlemek için kullanılır. Parça tipi kütüphanede oluşturulduğu veya depolandığı
zaman, parça tipleri için standart güç ve şase pinleri tanımlanmıştır.
50
2. Parça ile ortaklaşmış metin dizisini veya bir yapı çizgisini seçerek işaret pinleri eklemek
veya değiştirmek için bir parça seçilir.
3. Query/Modify Part diyalog kutusundan Signal Pins ikonu seçilir. Query/Modify Part
Signal Pins diyalog kutusu görünmüştür.
Şekil 2.32 Part Signal Pins Diyalog Kutusu
4. Kullanılmamış bir pin seçilip, Add seçilir.
Signal Pins alanında işaret ismi ve iz genişliği saptanabilir.
Ayni tipte, seçilmiş parça ve bütün parçalara işaret pini değişikliği atamak için Apply
Update kullanılır.
2.2.22.4.8 PCB Decalleri Tahsisi
Query/Modify PCB Decal Assignment diyalog kutusu , alternatif PCB decal’lerinin
şema parçalarında saptanmasında kullanılır. Dosya PCB dizayn dosyasının içine ithal
edildiğinde, netlist dosyası içinde decal isimleri, daha uygun decal görünümünü veya bacak
izini içerirler. Decal saptamaları yaptığımız yaratım işlemlerini değiştirmek için seçilebilir.
2. Seçilen bir yapı hattı veya parçayla birleştirilen metinin değişimi için parça seçilir.
Query/Modify Part diyalog kutusu görünür.
3. PCB Decals ikonu seçilir. Query/Modify PCB Decal Assignment diyalog kutusu görünür.
4. Kullanılan parça tipi tanımını bulunduran kütüphaneden Alternate Decal seçilir veya
herhangi bir kütüphaneden yeni decal için Browse seçilir.
51
Şekil 2.33 PCB Decal Assignment Diyalog Kutusu
5. OK clicklenerek diyalog kutusu kapatılır.
2.2.22.4.9 Metin
Query/Modify
Text
diyalog
kutusu
serbest
yazı
değiştirmelerinde,
boyut
değiştirmelerinde ve konumlandırmalarda kullanılır.
2. Değiştirilecek metin seçilir.
Şekil 2.34 Part Text Visibility Diyalog Kutusu
3. Metin dizisi değiştirilir ve OK seçilir.
52
2.2.23 PowerLogic’te OLE
2.2.23.1 OLE, Object Linking and Embedding
PowerLogic bağlanmış veya yerleştirilmiş objeler gibi başka dosyalar veya başka
uygulamaları bir şema içine yerleştirilmesine izin verir. Bilgi içeren Microsoft Word
dokümanları, maddeler içeren Microsoft Excel belgeleri, View Draw şeması veya video ve
audio clipleri yerleştirile bilinir.
Bu sistemde dökümün formatının sistem tarafında
anlaşılmasına gerek yoktur. PowerLogic dosyayı oluşturan uygulamayla haberleşir ve
uygulama PowerLogic’e ne bilgisinin gösterileceğini ve nasıl gösterileceğini söyler.
Not: OLE ile bağlanmış veya yerleştirilmiş objeler Part Editor içine yerleştirilemez.
Bağlanmış veya yerleştirilmiş objeleri PowerLogic içine yerleştirmek için:
1. Edit/Insert New Object seçilir. Insert New Object diyalog kutusu görünür.
Şekil 2.35 Insert New Object Diyalog Kutusu
2. Create New veya Create from File seçeneklerinden uygun olan seçilir.
3. Create New seçilirse , OLE tipi seçilmelidir. Eğer Create from File seçilirse, hangi dosya
yerleştirilecek, o seçilir.
4. Eğer Create from File seçiliyse, orjinal dosyada yerleşmiş objeye bağlanılıp
bağlanılmayacağı seçilmelidir.
5. Bağlanmış veya yerleştirilmiş objenin ikonunun gösterilip gösterilmeyeceği seçilmelidir.
6. OK seçilirse, bağlanmış veya yerleştirilmiş obje PowerLogic içine yerleştirilir. Eğer
yerleştirilen obje OLE Automation Server kaynak uygulamasıysa, bu uygulama
PowerLogic’te açılır ama arka planda çalışır. Kaynak uygulamanın toolbar’ı PowerLogic
toolbar’ını teslim alır. Daha sonra kaynak uygulama ile PowerLogic dışında başlamış gibi
çalışılabilir. Bu Görsel Düzenleme olarak ifade edilir.
53
Objenin dışına clicklendiğinde PowerLogic toolbar’ı tekrar teslim alır. Kaynak
uygulama arkada çalışmaya devam eder, bu yüzden obje üzerine clicklenerek istenildiği
zaman kaynak uygulamada çalışmaya devam edilebilir.
2.2.23.2 PowerPCB’ye OLE Bağlantısı
OLE sistemini kullanarak PowerPCB‘ye bağlanabilir. Bu yeni fonksiyon seçilen
tercihlerin alınmasına veya gönderilmesine , yeni bir PCB dosyasına başlanılmasına , ağ
çalışmaları yapılmasına olanak verir. Bu işlem bazı görevleri otomatikleştirir , şöyle ki netlist
karşılaştırılması veya kural alımı gibi . PowerPCB ile bağlanıldığında , PCB içindeki objeler
seçilebilir ve bu objenin otomatik olarak devreye girerek PowerLogic çalışma alanı ortasında
yer almasını sağlanabilir.
Cross-probing uygulamaları için:
1. Tools/Ole PowerPCB Connection seçilir.
Eğer PCB çalışıyorsa PowerLogic otomatik olarak bağlanır ve 3. basamağa geçersiniz.
Eğer çalışmıyorsa Connect with New PCB Session or Open Existing PCB File mesajı
görülür.
2. New tercih edilerek yeni oturuma dosya yüklemeden başlanabilir veya Open ile geçerli
dosya açılabilir. Eğer Open komutu seçilirse açılan dosyanın yerleştirilmesi gerekir.
3. OLE PowerPCB Connection diyalog kutusu görünür.
Şekil 2.36 OLE PowerPCB Connection Diyalog Kutusu
PowerPCB bağlantısı gerçekleşmiştir. Tercihlerden istenilen seçilir:
Receive Tab
Tercih kabul tuşu.
Send Tab
Tercih gönderme tuşu.
Desing Tab
ECO otomatikleştirir, dosya karşılaştırır.
Document Tab
PCB içinde yeni bir dosya yaratılmasına veya açılmasına
54
izin verir. Bu tuş ayrıca bağlanılan PCB dosya ismini gösterir.
Preferences Tab
Ağ bağlantısı.
4. Tuşlara basıldığında, tab tercihleri görünür ve değişiklikler yapılabilir.
5. Cross-probing ile yürütülmüştür.
2.2.23.3 Cross-probing
PowerLogic ve PowerPCB arasında bir defa bağlantı kurulur, uygulama üzerinden
parça seçilir ve IPC diğer tarafdan seçilen parçanın eşdeğer parçasını seçer. Eğer
PowerPCB'den bir bölüm seçilmişse, şematikden birden daha fazla kapı sembolü kullanılır..
Bütün kapılar bu durumda seçilmiştir. IPC Connection diyalog kutusundan geçerli
yaprak üzerinde gösterilmiş kapıları göstermek için Received selection kullanılır. Bazı
komutlar ve prosedürler, PowerLogic ve PowerPCB arasındaki bağlantıyı keser.
Cross-Probing'e Başlangıç
Cross-Probing, bir veya iki uygulama ile çalışırken View Draw ve PowerPCB
çalışmalara ihtiyaç duyar. Bütün PowerPCB, ViewDraw ve Ole Automatic dialog kutularının
uygulama pencerelerinde görülmesi gerekir.
Not: Cross-reference dosyası, Cross-probingde işlemler için gereklidir.
PowerPCB ile çalışırken:
1. File/Open seçilir ve PowerPCB dizaynı açılır.
2. OLE Automation'ı başlatmak için Tools/Ole Automation View Draw seçilir. OLE
Automation diyalog kutusu gözükür.
3. Uyumlu şematik dosyayı yerleştirmek için, Browse seçilir.
4. Connect seçilir.
5. İki uygulamayı ve OLE Automation diyalog kutusunu açmak için pencereler düzeltilir.
View Draw ile Çalışırken:
View Draw ile çalışırken, PowerPCB manuel olarak başlatılabilir. Dizayn açılır,
bağlantıyı meydana getirmek için OLE Automation yolu kullanılır.
OLE teknolojisinin kullanımıyla, otomatik olarak PowerPCB başlatılır ve dizayn
dosyası, Şematiğe bağlantıyı sokmak için açılır.
View Draw İçinden Almak için:
1. Edit/Insert seçilir.
55
2. Dosya kontrol kutusundan Creating seçilir.
3. Uyumlu PowerPCB dizayn dosyasını yerleştirmek için, Browse seçilir, sonra İnsert seçilir.
4. Link ve Display As Icon kontrol kutuları on durumuna getirilir.
5. OK seçilir. Şematik içindeki pencere alanı PowerPCB ikonu ve dizayn dosya ismini
kapsar.
6. Yeni bağlantı penceresi seçilir, böylece bütün açık uygulama ve diyalog kutuları
görülebilir.
7. Sokulmuş bağlantı üzerine PowerPCB'yi başlatmak için çift clicklenir ve dizayn dosyası
açılır.

OLE Automatic aktiviteleri için, önceki ViewDraw açıldığından beri, mevcut ViewDraw
oturumunu kullanıp kullanılmayacağını doğrulamak için dialog kutusu görünür veya yeni
bir tane başlatılır. Bu promt için YES seçilir.
Her iki PowerPCB ve ViewDraw'da çalışmak için:
1. File/Open seçilir ve PowerPCB dizayn dosyası açılır.
2. OLE Automation 'u başlatmak için, Tools/OLE Automation ViewDraw seçilir. OLE
Automation diyalog kutusu görülür.
3. Eğer her zaman açık değilse uygun şematik dosyasını yerleştirmek için Browse seçilir.
4. Connect seçilir.
OLE Automatic aktiviteleri için, önceki ViewDraw açıldığından beri, mevcut
ViewDraw oturumunu kullanıp kullanılmayacağını doğrulamak için dialog kutusu
görünür veya yeni bir tane başlatılır. Bu promt için YES seçilir.
5. Sokulmuş bağlantı üzerine PowerPCB'yi başlatmak için çift clicklenir ve dizayn dosyası
açılır.
2.2.23.4 OLE Objeleri İthal Etmek
Ole objeleri içeren .ole dosyası PowerLogic şemasına alınabilir. Genellikle nesneler
şemanın içine alınır, kaydedilir ve bu OLE objeleri başka şemalara nakledilir. .Ole dosyası
ithal etmek için:
2. Ole(*.ole) dosya tipi seçilir.
3. Açılmak istenen dosya belirlenir.
4. Open
seçilir . Ole objesi şemaya eklenir. Ole dosyaları nerede yaratılmışsa oraya
nakledilir. Bazı OLE dosyalarının nakillerini istenip , şemada görünmesin denirse bu
56
objeler silinir. Örnek olarak orijinal OLE dosyaları sayfa 1,2 ve 3 ‘de yaratıldıysa, yalnız
nakil işlemi 1 ila 2. sayfada yapılırsa 3. gelen obje silinir.
Not: .Ole dosyaları ihraç edilemez..
57
2.2.24 Part Editor
Part Editor kullanılarak standart şematik semboller, örneğin kapılar ,dirençler,
kapasitörler, bağlantılar vs. ve özel semboller, örneğin şase/güç ve off-page referansları
değiştirilebilir. İlave olarak bu sistem , yeni CAE decal’leri, pin decal’leri yaratmada ve
ayrıca PCB decal’leri saptamada da kullanılır. Tools/Part Editor seçilir. Menü komutlarına
ihtiyaç yoktur ve araç çubukları kaldırılır.
PowerLogic 3 parçanın oluşumudur:
Parça Tipi
Bu kısım elektrik bilgisidir. Logic ailesini, CAE decal görevini, parça adını
bağlantı pinlerini, kapıları vs’yi içerir.
CAE Decal
Bu logic bir sembol olup şemada görülür, örneğin nand kapısı.
PCB Decal
Dizayn programında oluşturulan bir çizimin grafiksel tanıtımıdır. Ayak izi
olarak gözükür. PCB saptamaları yalnız PowerPCB’de netlist’e geçildiğinde
opsiyoneldir.
2.2.24.1 Part Editor İçinde Parça Açmak
Part Editor’den File/Open geçerli kütüphane nesnesini seçmek için kullanılır.
1. File/Open seçilir . Select Type of Editing Item diyalog kutusu görünür.
Şekil 2.37 Select Type of Editing Item Diyalog Kutusu
2. Editlenecek kütüphane nesnesinin tipi seçilir.
3. OK seçilir.
2.2.24.2 Single Gate Parçalar Yaratmak
Aşağıda sıralananlar PowerLogic’de bir single gate parçayı meydana getirmenin temel
kurallarıdır. Single gate parçalar, bir şematik sembolle (örneğin bir başvuru–özel entegre
devre) gösterilen parçalardır.
Yeni bir parça yaratılmasının pek çok adımı vardır. Ama yardımcı olacak diyalog
kutuları ve bilgi pencereleri vardır. Daha ayrıntı bilgi için aşağıdaki adımlara bakınız.
58
Aşağıda belirtilen adımlarda, elektrik verilerine girmeden önce CAE decal yaratılır.
Bu, parça tipi ve CAE decal’in aynı ismi paylaşmalarına sebep olur . Eğer CAE decal var ise
elektrik verileri önce girilir.
1. Part Editor’e girmek için Tools/Part Editor seçilir. Bu PowerLogic’i parça yaratma
moduna yerleştirecektir.
2. Toolbar’dan Edit Gate Decal
ikonu seçilir veya Edit/Gate seçilir.
3. Yeni parça için decal yapılacaksa OK seçilir.
Çalışma alanında 4 metin girişi gösterilmiştir:
Şekil 2.38 Çalışma Alanı Görüntüsü
U999, şemada referans tahsisi için gerekli geçerli boşluktur. Part Name, şemadaki
parça tipi adının geçerli mevkiidir. ATTR1 , birinci gösterilen özelliğin geçerli
yerleştirilmesidir. ATRR2 ise 2. gösterilen özelliğin geçerli yerleştirilmesidir. Şimdi yeni
CAE decal’in manuel olarak yada PowerLogic’in Decal Wizard otomatik parça yapım aleti
kullanılarak yapılması.
Yeni parçanın manuel olarak yapılması için:
1. Toolbar’dan Drafting Toolbox ikonu seçilir.
2. Create 2D line ikonu decal’in gövdesinin yapılması için seçilir.
3. Toolbar’dan Terminal Toolbox
4. Add Terminal
ikonu seçilir.
ikonu seçilir.
5. Terminaller için gerekli yerleştirme seçilir.
6. Terminallerin eklenmesi bitirildikten sonra pop-up menüden Cancel seçilir.
7. Set Pin Number
ikonu seçilir.
8. Bilgi penceresine başlama numaraları yazılır.
59
Şekil 2.39 Bilgi Penceresi
9. OK seçilir.
10. Her pin veya pin metni bir numara tahsisi için yükselen sıradan seçilir. Pinde bir numara
atlamak için bir tuş çift clicklenir. Change Pin Number
ikonu pin numaralarını
değiştirmekte kullanılır.
11. Pin numaralarını değiştirmek, pin adı eklemek vs için Terminal Toolbox’ın diğer tercihleri
kullanılır.
12. File/Return seçilir, ‘Keep changes to Gate’ mesajı belirdiğinde ‘Yes’ seçilir.
Şekil 2.40 Mesajın Görüntüsü
Decal’i otomatik olarak yapmak için :
1. Taslağı yaratmak ve terminalleri eklemek için Decal Wizard
kullanılır.
2. Decal Wizard pin numaralarını değiştirmek için kullanılır. Pin isimleri eklenir
3. File/Complete seçilir.
Sonra elektrik bilgisi saptanmasına geçilir:
1. Toolbar’dan Edit Electrical
ikonu veya Edit/Electrical seçilir. Parts Information
diyalog kutusu görünecektir.
60
Şekil 2.41 Part Information Diyalog Kutusu
2. Parçadaki toplam pin sayısını belirtmek için Pin Count kullanılır. Yukarıdaki adımlarda
CAE decal meydana getirildiğinde katılmayan işaret pinleri varsa bu zorunludur.
3. Tercihen , PCB decal saptamak için Decal ikonu seçilir. PCB decal’de saptanan pin sayısı
en az elektriksel tanımlamasına eşit olmalıdır.
4. Logic Family seçilir.
5. Tercihen eğer parça alfa nümerik karakter kullanıyorsa, Alpha Pins seçilir.
6. Güç ve şase işaret bilgisi saptanmasında, Signal Pins seçilir.
7. Materyal faturası ve parça listesi bilgisi için Attributes seçilir.
8. OK seçilir. Part Editor CAE decal‘i gösterecektir.
Kütüphaneye parçayı kaydetmek için:
1. File/Save As seçilir. Save Library Item diyalog kutusu belirecektir.
Şekil 2.42 Save Item to Library Diyalog Kutusu
2. Yeni parça için kütüphane dizini seçilir. Geçerli olan \padspwr\lib\usr.
3. Yeni parça için bir isim yazılır.
4. OK seçilir.
5. File/Exit Part Editor seçilir.
61
Not: Bir parça kaydedildiği zaman , bir kontrol rutini yerine getirilir. Part Editor’den
çıkmadan önce bütün hataları çözer, hatalı parçalar şemaya kaydedilmezler.
2.2.24.3 Multigate Parçalar Yaratmak
Aşağıda sıralananlar PowerLogic’de bir multigate parça yapmak için temel
kurallarıdır. Multigate parçalar PCB dizayn sisteminde tamamlanmış birden fazla sembol
veya kapının kullanıldığı parçayı temsil etmek için kullanılırlar, örneğin 7400. Yeni bir parça
yaratılmasının pek çok adımı vardır. Ama yardımcı olacak diyalog kutuları ve bilgi
pencereleri vardır. Daha ayrıntılı bilgi için aşağıdaki adımlara bakınız.
1.
Parça Editor’e girmek için Tools/Part Editor seçilir.
2.
Toolbar’dan Edit Electrical ikonu veya Edit/Electrical seçilir. Parts Information diyalog
kutusu belirecektir.
3.
Parçadaki toplam pin sayısını belirtmek için Pin Count kullanılır. Tüm paket için işaret
pinleri dahil bütün pin sayısı girilir.
4.
PCB decal saptaması için PCB Decals tab tercih edilir. Saptanan PCB decal için pin
sayısı en az elektriksel tanımlamasına eşit olmalıdır.
5.
Gates tab seçilir.
6.
Parçadaki her kapı için Add seçilir. Kapı listeleri alfa nümerik olarak Gates multicolumn
liste kutusunda yer alır.
7.
Kapı için CAE decal ikonu çift clicklenir. Sonra Browse tuşu seçilir. Assing Decal to
Gate diyalog kutusu görünür.
8.
Filtre gerekirse kurulur. Unnassigned Decals bölgesinde sembol seçilir.
9.
Assing seçilir. Kapı için gerekli decal saptandıktan sonra OK seçilir.
10. Parçanın kapı bilgisi değişimleri saptanır.
11. 7 ile 10 arasındaki adımlar diğer kapılar içinde tekrar edilir.
12. Diğer elektrik bilgileri için Logic Family ve Prefix List seçilir.
13. OK seçilir. Part Editor CAE decal taslağını gösterecektir. Hiçbir pin bilgisinin
görülmediğine dikkat edin.
Sonra pin bilgisi CAE Decal’de saptanır:
1. Toolbar’dan Edit Gate Decal ikonu veya Edit/Gate seçilir . Select Gate Decal diyalog
kutusu belirecektir.
2. Gate drop-down liste kutusundan bir kapı seçilir veya çalışma bölgesinden bir kapı seçilir.
Decal, CAE Decal Editor içinde gösterilecektir.
62
3. Toolbar’dan, Terminal Toolbox ikonu seçilir.
4. Set Pin Number ikonu seçilir.
5. Bilgi penceresinde başlangıç numarası yazılır.
6. OK seçilir.
7. Her pin veya pin metni bir numara tahsisi için yükselen sıradan seçilir. Pinde bir numara
atlamak için bir tuş çift clicklenir. Change Pin Number ikonu pin numaralarını
değiştirmekte kullanılır.
8. Pin tipi ve pin swapping gibi diğer pin bilgileri de gerektiğinde kurulur.
9. Complete seçilir.
10. 1 ile 9 arasındaki adımlar diğer kapılar içinde tekrar edilir.
Kütüphaneye parçayı kaydetmek için :
1. File/Save As seçilir. Save Library Item diyalog kutusu belirecektir.
4. OK seçilir.
Not: Bir parça kaydedildiği zaman , bir kontrol rutini yerine getirilir. Part Editor’den
çıkmadan önce bütün hataları çözer, hatalı parçalar şemaya kaydedilmezler.
2.2.24.4 Yeni CAE Decal Yaratmak
CAE Decal yaratmak için, yeni paketlenmiş parça yaratmakta izlenen adımlar takip
edilir. Aşağıda ki adımlarda PowerLogic doğrudan doğruya decal editing moduna yerleştirilir:
1. Part Editor’e girmek için Tools/Part Editor seçilir.
2. File/New seçilir. Select Type of Editing Item diyalog kutusu belirecektir.
3. CAE Decal seçilir.
4. OK seçilir.
Çalışma alanında 4 metin girişi gösterilmiştir;
a)U999, şemada referans tahsisi için gerekli geçerli boşluktur .
b)Part Name , şemadaki parça tipi adının geçerli mevkiidir.
c)ATTR1 , birinci gösterilen özelliğin geçerli yerleştirilmesidir.
d)ATRR2 ise 2. Gösterilen özelliğin geçerli yerleştirilmesidir.
63
Şimdi yeni CAE decal’in manuel olarak yada PowerLogic’in Decal Wizard otomatik parça
yapım aleti kullanılarak yapılması.
Yeni parçanın manuel olarak yapılması için:
1. Toolbar’dan Drafting Toolbox ikonu seçilir.
2. Create 2D line ikonu decal’in gövdesinin yapılması için seçilir.
3. Toolbar’dan Terminal Toolbox ikonu seçilir.
4. Add Terminal ikonu seçilir.
5. Terminaller için gerekli yerleştirme seçilir.
6. Terminallerin eklenmesi bitirildikten sonra pop-up menüden Cancel seçilir.
7. İlave olarak terminal eklemek, pin decal’i değiştirmek için tercihen Terminal Toolbox’ın
diğer tercihleri kullanılır. Bir CAE decal meydana getirildiğinde, Terminal Toolbox’da ki
diğer tercihler grileşir.
Decal’i otomatik olarak yapmak için :
1. Taslağı yaratmak ve terminalleri eklemek için Decal Wizard kullanılır.
2. İlave olarak terminal eklemek, pin decal’i değiştirmek için tercihen Terminal Toolbox’ın
diğer tercihleri kullanılır. Bir CAE decal meydana getirildiğinde, Terminal Toolbox’da ki
diğer tercihler grileşir.
Kütüphaneye parçayı kaydetmek için :
1. File/Save as seçilir. Save Library Item diyalog kutusu belirecektir.
4. OK seçilir.
2.2.24.5 Yeni Konnektör Yaratmak
Konnektörler diğer parçalardan şu yönüyle farklıdır; bir konnektör tek tam parça değil,
tek tek pinler şeklinde gösterilir. Bir konnektör şemada kullanıldığı zaman pin sayısı referans
saptanmasından ayrı olarak artar. Örneğin P1-1, P1-2, P1-3 olur. P1, P2, P3 olmaz.
Şemada sağ ve sol taraf yerleştirmelerinde ve değişen decal’lerde bir konnektöre
çeşitli CAE decal’ler saptanabilir. PowerLogic ile elde edilen konnektör isimlerinde önek
CON kullanılır.
Yeni bir konnektör yaratmak için:
64
1. Tools/Part Editor seçilir.
2. File/New seçilir. Select Type of Editing diyalog kutusu görünecektir.
3. Konnektör seçilir ve OK seçilir.
4. Edit/Electrical veya Toolbar’dan Edit Electrical ikonu seçilir. Parts Information diyalog
kutusu görünecektir.
5. Konnektördeki pin sayısını belirtmek için Pin Count seçilir. Tek bir konnektör sembolü
için değil , tüm diğer konnektörler içinde pin sayıları girilir. Montaj delikleri toplama ilave
edilmez.
6. Connector tab seçilir.
7. Special Symbols bölgesindeki konnektör için, şema sembolleri eklenir.
8. Konnektör için PCB decal saptanması PCB Decals tab ikonu seçilerek yapılır.
9. Özellik bilgisi saptaması için Attribute ikonu seçilir.
10. Part Information diyalog kutusunu kapatmak için OK seçilir. Konnektör sembolleri Part
Editor’de görünecektir.
11. File/Save as seçilir.
12. Bir isim ve kütüphane dizini seçimi girilir.
13. OK seçilir.
2.2.24.6 Yeni Pin Decal Yaratmak
Pin Decal’leri, parça üzerinde terminal pinleri göstermek üzere kullanılır. Var olan pin
decal’in kopyası alınabilir ve değiştirebilir ya da yeni bir pin decal oluşturulabilir. Yeni bir
pin decal oluşturmak için var olan pin decal’den yararlanılabilir:
1. Part Editor’e girmek için Tools/Part Editor seçilir.
2. File/Open seçilir. Select Type of Editing Item diyalog kutusu görünür.
3. Pin Decal seçilir.
4. OK seçilir. Pin Decal Browse diyalog kutusu görünür.
5. Var olan pin decal Pins alanından seçilir. Seçilen decal Picture bölgesinde gösterilir.
6. OK seçilir.
7. Decal ve metin dizisi pozisyonu için grafik değiştirilebilir.
65
8. File/Save As seçilir. Save Item To Library diyalog kutusu görünür.
9. Yeni pin decal için isim ve kütüphane lokasyonu girilir.
10. OK seçilir.
Yeni bir
Pin Decal oluşturulurken, PowerLogic otomatik olarak önemli metin
dizilerini, pin bilgilerinin ortak olması için oluşturur. Sadece 2D hatlarını belirtmek üzere
terminal pini gösterilmesine ihtiyaç duyulur. Sonradan metin dizileri yeniden yerleştirilir.
Yeni bir pin decal oluşturma:
1. Eğer içinde değilseniz, Part Editor’e girilir.
2. File/Open seçilir. Select Type of Editing Item diyalog kutusu görünür.
3. Pin Decal seçilir.
4. OK seçilir.
Çalışma alanında 4 metin girişi gösterilmiştir;
Şekil 2.43 Çalışma Alanı Görüntüsü
  E Pin numarası için yer sahibidir.
 PNAME Pin ismi için yer sahibidir.
 NETNAME Ağ ismi için yer sahibidir.
  O:TYP=U SWP=O sıra numarası, pin tipi ve swap sınıfı için yerlere sahiptirler.
5. Drafting Toolbox’taki Create 2D Line ikonu pin decal oluşturmada kullanılır.
6. Eğer önemliyse metin dizileri yeniden yerleştirilir.
7. File/Save As seçilir. Save Item To Library diyalog kutusu görünür.
8. Yeni pin decal için isim ve kütüphane lokasyonu girilir.
9. OK seçilir.
2.2.24.7 Decal Sihirbazı
Decal Wizard diyalog kutusu, otomatik olarak yeni bir CAE decal yaratmak için
kullanılır. Decal Editor Wizard olarak bilinen ikon
, Part Editor boyunca Drafting
66
Toolbox’ın sonuna eklenir. Bu özelliği kullanmak için Part Editor’de olmalı ve kapı bilgisi
yaratılmalı ya da değiştirilmelidir.
Bu sihirbaz; pin decal girişlerini kullanılan ve decal’in sağ sol alanları için numara pinleri
olarak kabul eder. Daha sonra doğru tip için bir dikdörtgen yaratır; pinleri ekler ve bilgi
değişiklikleri, pin sayısı, seri numarası için bir alan yaratır.
Şekil 2.44 Decal Wizard Diyalog Kutusu
Terminal Toolbox, sihirbazda yaratılmış basit bilgileri değiştirmek için kullanılır. Eklenen
terminalleri, pinleri ya da pin seri numaraları değiştirilerek yeniden eklenebilir. Bir CAE
decal meydana getirildiğinde, Terminal Toolbox’da ki diğer tercihler grileşir.
2.2.24.8 Parça İçin Başlangıç Ayarları
CAE Decal’in yeni başlangıcını açıkça belirtmek için Setup/Set Origin kullanılır.
PowerLogic‘e yeni bir parça eklendiğinde, ekleme noktası decal’in başlangıcı tarafından
belirlenir.
Decal oluşturulurken ya da değiştirilirken:
1. Setup/Set Origin seçilir.
2. Yeni bir başlangıç gösterilir , bilgi penceresi ile yeni x,y koordinatları görünür.
Şekil 2.45 Bilgi Penceresi
3. Yeni bir origin kabul etmek için ‘Yes’ tuşuna basılır.
2.2.24.9 Özel Semboller
67
PowerLogic ‘de özel semboller güç sembollerini , şase sembollerini ve off-page
referans sembollerini içerir. PowerLogic kütüphanede ki özel sembollerin bir parçasının
tanımlanmasına izin verir. Bu çeşit seçeneklerde File/New seçildiği zaman tipler gri olur. Var
olan semboller nitelenebilir veya yeni semboller eklenebilir.
2.2.24.9.1 Özel Sembol İsimlendirme Bilgileri
PowerLogic’in kütüphanesindeki özel semboller, belirli isimleri veya benzersiz
isimlendirilmiş önekler kullanır. Sembollerin yerini kütüphanede saptamak için aşağıdaki
grafikler kullanılır.
Off-page Referans Sembolleri
Refin
Sol taraf için off-page referansı.
Refout
Sağ taraf için off-page referansı.
Güç Sembolleri
+
+5 volt ve +12 volt sembolleri. ok noktası yukarı.
-
-5 volt ve 12 volt sembolleri ok noktası aşağı.
Buble
+5 volt sembolü çember ile.
Y
+5 volt sembolü “Y” şekli ile.
Şase Sembolleri
GND
Standart şaseleme.
AGND
Analog şaseleme.
CHGND
Şasi şaseleme.
2.2.24.9.2 Yeni Özel Sembol Yaratmak
PowerLogic içindeki özel semboller, güç sembolleri, şase sembolleri ve off-page
referans sembollerini içerir. PowerLogic özel semboller için kütüphanede, sadece belirtilen
bir parçaya izin verir. Bunun sonucu, bu tipler içim için tercihler File/New seçildiğinde gri
olur. Yeni bir özel sembol yaratmak için:
1. Tools/Part editörü seçilir.
2. File/Open seçilir, seçilen tipin Editing Item Diyalog kutusu görünür.
3. Off-page, güç ve şase 'ye eklemek için sembolün tipi seçilir.
4. OK seçilir. Tip için seçilmiş semboller görülür.
68
5. Edit/Electrical seçilir veya toolbar 'dan Edit Electrical ikonu seçilir. Özel sembolün türüne
göre The Assing Alternatives diyalog kutusu görülür.
6. Add seçilir. Yeni bir sözçük yazılır.
7. Yeni sembol için isim yazılır ve uygun bilgiler girilir.
8. OK seçilir. PowerLogic, sembol henüz yaratılmamışsa hata mesajını gösterir. NO seçilir.
9. Edit/Gate seçilir veya toolbar 'dan Edit Gate Decal ikonu seçilir.
10. Sağ mouse tuşuna clicklenir ve Extanded Selection seçilir. Select Pin Decal diyalog
kutusu görünür.
11. Yeni sembol için ismi seçilir. Yeni sembolü meydana getirmek için OK seçilir.
12. Sembolü yaratmak için Drafting toolbox'dan 2D hat yaratma ikonu kullanılır.
13. Gerektirirse metin karakterlerini tekrar konumlandırır.
14. File/Complete seçilir. Yeni semboller ve mevcut semboller gösterilir..
15. File/Save seçilir.
16. File/Exit Part editörü seçilir.
2.2.24.9.3 Kütüphanede Özel Sembolleri Yönetmek
Özel semboller, off-page referans, güç ve şase sembolleri ve konnektörler
oluştururken kullanılır. Özel sembollerin normal yeri \padspwr\lib\common library‘dir.
Kütüphaneye yeni bir sembol getirildiğinde \padspwr\lib\common library üzerine yazacaktır.
Eğer
yeni
bir
özel
sembol
nitelenmiş
veya
değişikliğe
uğramışsa,
sembolün
\padspwr\lib\common library’den, \padspwr\lib\usr library’e veya başka kütüphane ismine
transferi için Library/Export kullanılır
2.2.25 Printing ve Ploting
2.2.25.1 Print/Plot İşlemleri
Print/Plot diyalog kutusu, lazer print çıktıları, line plot ve photo plot çıktıları ortaya
koymak için kullanılır. Diyalog kutusunu açmak için File menüde Print/Plot komutu seçilir.
69
Şekil 2.46 Plot Diyalog Kutusu
2.2.25.2 PostScriptTM Dosya Yazımı
PowerLogic Windows Print Manager kullanımı doğrultusunda bir dosya yazmak için
PostScript‘i destekler. Print Manager kullanımı hakkında , bilgi için Microsoft Windows
kullanıcı el kitabına bakınız. Bir PostScript dosya yaratmak için, Print Manager içinde bir
dosya yazımı ayarlarının yapılması gerekir.
Print Manager kullanılarak bir dosya yazımı printer ayarları:
Windows 95’te;
1. Windows başlama düğmesi clicklenir, Settings/Printers komutu seçilir.
2. PostScript printer seçilir.
3. File/Properties komutu seçilir.
4. Properties diyalog kutusundan Details tab seçilir.
5. List kutusundan dosya seçilir.
6. OK seçilir .Şimdi bir dosya yazımı ayarlanabilir.
Windows NT’de;
5. Port tercihinde dosya seçilir.
6. OK seçilir. Şimdi bir dosya yazımı ayarlanabilir.
2.2.25.3 Plot Tercihlerini Tanımlamak
Plot Options diyalog kutusu bireysel plot ile tercih birleştirmelerini tanımlamada
kullanılır. Diyalog kutusunu açmak için Print/Plot diyalog kutusundaki, Customize Plot içinde
yer alan Options seçilir.
70
2.2.26 Kurallar
2.2.26.1 Kuralların Ayarları
Design Rules dizayn için genel yollandırma kısıtlamalarının saptanmasına olanak
verir: İz, genişlik, boşluk gibi. Bu işlem netlist raporunda, kurulmuş dizayn kurallarını
PCB’ye geçirmek ile parça bilgilerine olanak verir.
Kural kategorileri;
Dizayn kuralları 3 kategoriye ayrılır:
Clearence Kuralları
Dizaynda çeşitli obje tipleri arasında belirli minimum değişebilir airgap.
Yollandırma Kuralları
Via tipleri saptamaları veya yasaklamaları, belirli uzunluk minimize tipleri, yollandırma
izinleri veya yasaklamaları.
Hi-Speed Kuralları
Gelişmiş dizayn kuralları için belirli en az ve en fazla parametreler;gecikme,
kapasite,paralellik vb.
2.2.26.2 Kural Düzeni Komutları
Rules diyalog kutusu , parça parça Clearance kuralları girmede, kılavuz hatlarını
yollandırmada ve opsiyonel Hi-Speed kontrol komutları için ölçümlerde kullanılır.
Şekil 2.47 Rules Diyalog Kutusu
Kurallar Hiyerarşisi
Burada ki
kesin kurallar Hiyerarşik Kural Düzeni’nde ki kurallara oranla
üstünlüklere sahiptirler. Örneğin; Net kuralı class kuralına üstün gelir ve Class kuralı Default
kuralına üstün gelir.
Default
Class
Eğer ayrı ayrı tanımlanmış kurallar yoksa, kurallar objeye uygulanır.
Ağların toplamı için kurallar, class olarak çağrılır, öyle ki benzer kurallara
ihtiyaç duyulduğunda.
Net
Özel ağ için kurallar.
71
Hiyerarşi içindeki bir belirli seviye için kurallar tanımlamada ayrılmış ikon seçilir.
2.2.26.3 Clearance Kuralları
Clearance Rules diyalog kutusu, objeler arasındaki yasal boşlukları tanımlamada
kullanılır. PowerPCB içine ithal edildiğinde, On-line DRC ve Verify Design programları bu
kuralları clearance ihlallerinin kontrolü ve raporlanmasında kullanırlar.
Şekil 2.48 Clearance Rules Diyalog Kutusu
1. Conditional Rules diyalog kutusu, kurulu clearance konfigürasyonunun
kaydedilmesinde, hiyerarşik düzenin farklı seviyesi ile temasa gelindiğinde seçilmiş parça
için uygulanmasında kullanılır.
2.2.26.4 Koşullara Bağlı Kurallar
Hiyerarşik düzen içindeki bir grup için bir kez Clearance kuralları kurulur. Kurallar
tüm objelere uygulanır. Conditional Rules Setup diyalog kutusu, kuralların üçüncü
önemsenmeyen ayarını uygulamada kullanılır. Bu uygulama sadece parçanın hiyerarşik
düzenin değişik belirli seviyelerine rastladığı zaman olur.
1. Setup menüden Design Rules seçilir.
2. Conditional Rules ikonu seçilir.
3. Parçalar Source ve Against listelerde gösterilir.
72
Şekil 2.49 Conditional Rules Setup Diyalog Kutusu
4. Tercih Current Rule Set altındaki Clearance ya da Hi-Speed olarak kurulur.
5. Create seçilir.
6. Existing Rules Sets alanında kural kurumu seçilir ve uygun değerler tanımlanır.
2.2.26.5 Geçerli Kurallar
Default Rules diyalog kutusu bütün objelere etkili, hiyerarşide başka kuralın içermediği
kuralların tanımlanmasında kullanılır.
2. Default ikon seçilir. Default Rules diyalog kutusu gözükür.
Clearance, Routing veya High Speed kurallarını tanımlamak için ayrılmış ikon seçilir.
Kurallar raporu için Report ikonu seçilir.
2.2.26.6 Diferansiyel Çift Kuralları
Differential Pairs diyalog kutusu, iki ağı birleştirmede, ilişkili çift kurallarını
tanımlamada kullanılır.
2. Differential Pairs ikonu seçilir. Differential Pairs diyalog kutusu görünür.
73
Şekil 2.50 Differential Rules Diyalog Kutusu
Not: Bu kurallar kontrol edilmiş değildir; bunlar başlıca yüksek-seviye autorouter
ayarlarıdır.
2.2.26.7 Hi-Speed Kuralları
HiSpeed diyalog kutusu aşağıdaki parametreleri tanımlamakta kullanılır.
Paralellik
Eşit zaman
Empedans
Kapasite
Yol uzunluğu
Stub uzunluğu
Shielding
Matched uzunluğu
PowerPCB’ye ithal edildiğinde, EDC(Electrodynamic Checking) rutini eğer
yollandırma sonrası kurallar doğru karşılanmışsa görmeyi kontrol eder.
Conditional
Rules
diyalog
kutusu,
kurulu
clearance
konfigürasyonunun
kaydedilmesinde, hiyerarşik düzenin farklı seviyesi ile temasa gelindiğinde seçilmiş parça
için uygulanmasında kullanılır.
2.2.26.8 Yollandırma Kuralları
Routing Rules diyalog kutusu netlere nasıl otomatik ve interaktif olarak
bağlanılacağını tanımlamak için kullanılır..
2.2.26.9 Kurallar Raporu
74
Rules Report diyalog kutusu tanımlanan kuralların hepsini veya raporun bir kısmını
meydana getirmek için kullanılır. Geçerli durumunda, bütün kuralları tamamlamış bir rapor
üretilebilir.
2. Report ikonu seçilir. Report Rules diyalog kutusu görünür.
Şekil 2.51 Rules Report Diyalog Kutusu
2.2.27 Toolbox’lar
2.2.27.1 Bus Toolbox
PowerLogic içinde bus yapıları için Bus Toolbox kullanılır. Bus bir tek grafik sembol
içinde gruplanmış, gönderilmiş bağlantıların toplamıdır(özel bir kalın çizgi). İstenilen
bileşenler ilave edilebilir, isimlendirilebilir, değiştirilebilir, birleştirilebilir, çizilebilir veya
silinebilir. Bus Toolbox için, Window/Bus Toolbox komutları veya Toolbar’dan Busses
ikonu kullanılır.
Şekil 2.52 Bus Toolbox İkonları
2.2.27.2 Design Toolbox
Desing Toolbox, kütüphaneden parçaları ilave etmek ve editlemek, hiyerarşik
sembolleri değiştirmek ve yaratmak için, bağlantıları eklemek, pinleri değiş-tokuş etmek için
kullanılır.Design Toolbox için, Window/Design Toolbox komutları veya Toolbar’dan Desing
ikonu kullanılır.
75
Şekil 2.53 Design Toolbox İkonları
2.2.27.3 Drafting Toolbox
Drafting Toolbox taslaklama objeleri hazırlamak ve yaratmak için kullanılır. Bir
komutu iptal etmek veya çizmek istenirse, şekil seçmek için pop-up menü kullanılır.
Hat genişliğini kurmak için Setup/Preferences diyalog kutusundan Heights/Widths
Tab kullanılır. Drafting Toolbox için, Toolbar’dan Drafting Tool ikonu seçilir.
Şekil 2.54 Drafting Toolbox İkonları
2.2.27.4 Terminal Toolbox
Terminal Toolbox, pin swapping bilgilerini, pin çeşitlerini, pin numaralarını, pin
isimlerini saptamak için, decal’e pin terminalleri ilave etmek için kullanır.
Terminal Toolbox için, Part Editor içindeki Terminal Toolbox ikonu clicklenir.
Şekil 2.55 Terminal Toolbox İkonları
76
Bölüm 3
PowerPCB
Bu bölümde PADS’in PCB ‘layout’ modülü
olan PowerPCB hakkında bilgi verilmektedir.
3.1 BAŞLARKEN
PowerPCB arabirimi komutlara ulaşmak için standart Windows menü ve ikonlarını
kullanır.
77
3.1.1 Mouse Kullanımı
Microsoft Windows altında çalışan PowerPCB’de mouse kullanımı iki tuş yardımıyla
sağlanır. PowerPCB üç tuşlu mouse kullanımını destekler. Orta tuş pan ve zoom komutlarının
çabuk giriş yapmasını sağlar. Tuş işlemleri için;
Sol Tuş Seçimi
Seçimlerini ve yönetimlerin çoğunu yapmak için sol mouse tuşu kullanılır. Sol tuş
aşağıdakileri kapsar:
Click
Objeleri seçmek için sol mouse tuşu clicklenir. Uzatılmış seçimi çalıştırmak
için Ctrl veya Shift tuşlarıyla beraber clicklenir.
Sürme
Seçilmiş bir objeyi hareket ettirmek için, sol tuşu clicklenir ve basılı tutulur.
Çift Click
Birleştirilmiş diyalog kutusunu bir obje üzerinde göstermek içindir.
Sağ Tuş Menüleri
Bir obje seçildiğinde,
pop-up menü açmak için sağ mouse
tuşu clicklenir.
Clicklenilen noktada menü belirir. Menüyü tutmak için tuşa basmak zorunluluğu yoktur.
Menüden seçim yapmak için kursör serbesttir. Bir komut seçildiğinde menü kapanır ve kursör
orijinal pozisyonuna döner.
Orta Tuş Zoom ve Pan
Ekrandaki görüntü alanını sağa sola veya aşağı yukarı hareket ettirmek için orta mouse
tuşu kullanılır. Çalışma alanını nereye merkezlemek istiyorsak, kursörü o noktaya getirip orta
mouse tuşu clicklenir . Merkezde seçilen nokta çalışma noktasıdır.
Zoom istenilen özel alanı tanımlamak için orta mouse tuşu clicklenir ve çapraz olarak
mouse hareket ettirilir. Dikdörtgen kursörün hareketi ile başlar ve gelişir. Sol mouse tuşu
serbest bırakıldığında, şekil dörtgene doğru yükselir.
Zoom out için, orta mouse tuşu clicklenir ve dörtgen çapraz olarak aşağı çekilir.
Zoom out yapılırken dörtgen kursörü gösterir. Bu geçerli şekil boyutunu temsil eder.
Dörtgenden çıkan ince çizgi, eskiye oranla yeni şekil boyutunu temsil eder. Zoom-out oranını
kursörde okur.
3.1.2 Dosya Açmak
File/Open diyalog kutusu PowerPCB içindeki dizayn bilgilerini okumak için kullanılır.
78
Şekil 3.1 File Open Diyalog Kutusu
Aşağıdaki dosya tipleri açılarak okunabilir:
* .pcb PowerPCB binary format.
*.job Binary format PADS-Perform Job Out komutları ile meydana getirilir.
Windows File Manager’dan dosyalar taranıp açılır ve PowerPCB penceresine yüklenebilir.
3.1.3 Dosya Kaydetmek
Save As diyalog kutusu bir dosyaya bilgi yazmak için kullanılır. İki tip dosya yaratılabilir:
*.pcb PowerPCB binary format. Başka bir şekilde bu format okunamaz.
*.job Binary format PADS-Perform ve PADS-Work tarafından okunabilir
3.1.4 Board Taslağı Yaratmak
Drafting komutları, taslaklanmış objeleri yaratmada ve editlemede, board taslağını
içermede, bakır alanlarda, dışarı atlama alanlarında ve basit hatları biçimlemede kullanılır.
Yeni taslaklama objeleri eklemek için Toolbar üstündeki Drafting Toolbox
seçilir.
Taslaklama objeleri edit etmek için, taslaklama obje, çizgi ya da köşe seçilir. Seçilmiş
objelere uygulanabilecek olan operasyonların listesini görüntülemek için sağ mouse tuşu
clicklenir.
Her bir obje ayrı ayrı Filtre kontrol kutusuna sahiptir,seçimler buradan mümkün
kılınabilir veya kılınmayabilinir. Board taslağı başlangıçta seçilmemiş olacaktır. Board
taslağını edit etmek için Selection Filter diyalog kutusu açılır ve
79
Şekil 3.2 Selection Filter Diyalog Kutusu Drafting Items Alanı
Board Outline kutusu kontrol edilir .OK clicklenir.
Drafting Toolbox aşağıdakileri yaratmakta kullanılır:
Ok işaretleyicileri ve grafikler gibi elektroniğe ait olmayan
2D Lines
açıklamaların yerini tutar.
Copper
İzlerde veya pads’te bulunmayan elektriksel açıklamalar için sabit
edilmiş bakır kullanır. Sistem kesişen pinler ve izler çevresindeki izolasyon
bölgeleri otomatik olarak yaratmaz.
CopperVoid
Sabit bakırın ortasındaki delikler. Bakırın ve cutout’un yerini
belirtmede ve
Copper Pour
seçmede etkilidir.
Copper’a benzer. İzlerde ve pads’te bulunmayan elektriksel açıklamalar
için Copper Pour kullanılır. Copper’a benzemeyen yanı, otomatik olarak
izolasyon yaratılmasında kesişen pinler ve izler çevresinde objeler flood
yapılabilir. Local düzlemlerin yaratılmasında ilk önce Copper Pour kullanılır.
Plane Area
Tabaka üzerindeki düzlem alanının ana hattı split/mixed düzlemde
belirtilir.
P.AreaCutouts
Tabaka üzerindeki bakırla kaplı olmayan alanlar split/mixed
düzlemde belirtilir.
Copper Pour
Dışarda kalan alanlar flood edilemez.
Board Outline
2D Line poligon board sınırları tanımlanır. Bütün tabakaları
gösterir.
Comp.Keepout
Automatic Cluster Placement esnasında Prevent için On-line DRC
80
ayarlanırken, interaktif placement esnasında tanımlanan
alanlarda
parçalar yerleştirilemez.
Text
Board üzerine eklenen metinler.
3.1.5 Öncelik Ayarları
Preferences
kullanılarak,
PowerPCB
içinde
komutların
seçimlerini önceden
hazırlayabilir, nasıl çalışacaklarının ayarları yapılabilir. Preferences ayarları çalışma
ortamında en uygun dizayn ve yol da çalışmasına izin verir.
1. Setup menüden Prefences seçilir. Preferences diyalog kutusu gözükür.
2. PowerPCB alanında ayarlamak istenilen özellikler tab olarak gösterilir.
Aşağıdakiler seçilebilir:
Autodimensioning, Design, Drafting,
Global, Grids, Split/Mixed Plane, Routing,
Teardrops, ve Thermals.
3. Tab seçildiğinde, tercihler tab için görüntülenir. İsteğe göre ayar yapılır.
4. Gerekli ise diğer tablarda seçilir, öncelikler ayarlanır.
5. Ayar seçimi bittiğinde OK seçilir. Değişiklikler kaydedilir ve Preferences diyalog kutusu
kapanır. Cancel seçilirse değişiklikler kaydedilmeden Preferences diyalog kutusu kapanır.
Değişiklikleri uygulamada geçerli olabilmesi için Apply kullanılır.
3.1.6 ECO Öncelikleri
ECO Preferences diyalog kutusu kullanılarak depolanan mühendislik bilgileri için
dosya ismi tanımlanır. Dizayn dosyası default isimli ve .eco uzantılıdır. PowerPCB’ye ilk
başlanıldığında ve ECO başlatıldığında veya yeni bir dosya açıldığında ECO’yu çalıştırılıp,
ECO Preferences diyalog kutusu görüntülenir.
ECO Preferences diyalog kutusunu açmak için:
Setup/ECO Preferences seçilir veya ECO
ikonu Toolbar’dan clicklenir.
Bazen ECO Toolbox görünür, ECO Toolbox’dan
Preferences
ikonu clicklenerek
Preferences diyalog kutusu açılır.
81
Şekil 3.3 ECO Preferences Diyalog Kutusu
3.2 TEMEL PROSEDÜRLER
3.2.1 Design Toolbox
Design Toolbox placement’i yerine getirmek ve yollandırma operasyonlarında
kullanılır. Ne zaman bir komut ikonu clicklendiğinde, kursör V gösterir, böylece komut
aktifdir. Objeler tekrar tekrar seçilip, istenilen komut uygulanır. Önce obje seçilip, sonra
ikonda clicklenebilir. Toolbar Arrow ikonuna clicklendiğinde veya Esc’ye basıldığında komut
aktifliğini yitirir. Design Toolbox’ı görünür yapmak için, Window/Design Toolbox kullanılır
veya Toolbar’da Design Tool
ikonu clicklenir.
3.2.2 Kural Düzeni Komutları
Rules Setup diyalog kutusu kullanılarak parça parça Clearence kuralları girilir, kılavuz
hatlar otomatik yollandırılır ve Hi-Speed komutlar için değerler biçilir ve kontrol edilir. Bu
yöntemde kural hiyerarşisi seviyesi seçilerek kurallar değiştirilebilir veya kurulabilir.
Hiyerarşiyi kullanabilmek için Advanced Design Rules’a sahip olunmalıdır. Advanced
Design Rules seçenekleri olmazsa, PowerPCB geçerli sistemde ve ağ seviyesinde kuralları
ayarlar. Hiyerarşi seviyelerinden biri belirtildiğinde Clearance, Routing ya da Hi-Speed
formatları girebilir.
Rules diyalog kutusu , parça parça Clearance kuralları girmede, kılavuz hatlarını
yollandırmada ve opsiyonel Hi-Speed kontrol komutları için ölçümlerde kullanılır.
82
Hiyerarşide , listede yüksek numaralar, daha alçak numaraların üstünde sıralanır.
Örneğin Pin Pairs kuralı Group kuralına ve Group kuralı Net kuralına üstü gelir.
Default
Eğer ayrı ayrı tanımlanmış kurallar yoksa, kurallar objeye uygulanır.
Class
Ağların toplamı için kurallar, class olarak çağrılır, öyle ki benzer kurallara
Net
Özel ağ için kurallar.
Group
Pin çiftlerinin toplamı için kurallar, Group olarak çağrılır, aynı kurallara
Pin Pair
Özel pin çiftleri için kurallar.
Uygun komut tuşu basılarak, hiyerarşideki bazı özel seviyeler için kurallar tanımlanabilir.
3.2.3 DFT Audit Desing for Test
In Circuit Testing (ICT)prosedürlerini desteklemek için, PowerPCB devredeki test
noktaları yönetimi için destek sağlar. Manuel girişler ve test noktalarının yönetimini için
özellik eklemeleri, DFT Audit seçeneği sağlar, dizaynır dizayn içindeki test noktalarını bu
metod ile otomatik olarak ekler. DFT Audit’in otomatikleştirilmiş özellikleri, ağların temel
kullanıcı-belirlenmiş parametrelerinin erişebilirliğini analiz eder ve viaları veya komponent
pinleri gibi test noktalarını saptar. Eğer bir ağ erişilebilir değilse veya adapte olamazsa, DFT
rapor dosyası , niçin dizayn içinde doğruların yapabileceğini söyler. Bu dizayn yöntemi
içersinde, ICT yönteminin göz önünde tutulmasına olanak verir.
Bir test noktası gibi bileşke pin veya viaları elle saptamak, objeye bir test noktası
niteliği kazandırır. Bir test noktası, çok pinli bir komponent veya bir pin olabilir. DFT ayrıca
birkaç tek pin komponentleri ilave etmektense , test noktaları gibi komponent pinleri ve
viaları saptar. Bir DFT kontrolü yerine getirildiğinde Padspwr/files/dfttemp dizini yaratılır.
Tools/DFT Audit menüde var olan seçenekler:
Şekil 3.5 DFT Audit Pop-up Menü
Test Point Audit
Test noktalarını yerleştirir ve adepte olan ağlar için dizaynın veya test
noktalarının tanımlanabildiği bu ağları kontrol eder. Test noktası kontrol
83
yöntemi otomatiktir. Test noktaları için adaylar otomatik olarak bulunur
ve bir test noktası niteliği saptanır.
C-link Export
DIF (Design Interchange Format) dizaynı ihraç eder. Bu bir CAE
Technologies ürünüdür, C-link TestPro içinde dizaynın belirtilmesi için
olanak kılar.
C-link Import
DIF dosyalarını ithal eder. . C-link TestPro CAE Technologies ürünüdür,
dosyayı ithal eder. Power PCB test noktası bilgisini okur ve dizaynı
güncelleştirir.
Test P.Preferences DIF dizaynı ihraç edildiğinde, komponent veri veya test noktalarını nasıl
tercüme etmek ve yönetmek için tercihleri kurar.
3.2.4 Editing Temelleri
Bir çok dizayn çalışması veritabanını editlemeyi, eklemeyi, değiştirmeyi ve nesneleri
silmeyi gerektirir. Bu yöntemi yerine getirmek için iki yol vardır. İlk olarak yönetmek için
kullanılan obje seçilir ve sonra komut seçilir veya önce komut ve sonra edit için obje seçilir.
İki metodda aşağıda açıklanmıştır:
Önce Obje Seçimi:
Objeyi seçmek için kursör nesnenin üzerine getirilip, bir kez clicklenir. Seçili nesne
belirlenir. Şimdi kursör kullanarak komutlardan birini seçmek için alternatifler aşağıdadır:
 Seçilmiş parçada bulunan uygun komutların menüsünü görmek için sağ mouse tuşu
clicklenir.
 Pull-down menüden bir komut seçilir.
 Komutu başlatmak için toolbox ikonu clicklenir.
Önce Komut Seçimi:
Toolbar’dan herhangi bir toolbox’ın tıklanmasıyla birisi aktiflenir. Her bir toolbox
görev için komutların kesin kurulumunu sağlar. Bunlar ;
Drafting Toolbox
Design Toolbox
Autodimensioning Toolbox
84
ECO Toolbox.
Toolbox görüntülediğinde komut için istenilen bir ikona basılır. Eğer bir ikona
basılırsa, bir mesaj satırı komut ismini gösterir. Kursörü toolbox’ın dışına doğru hareket
ettirdiğinizde, ona bağlı olan komutu göstermek için kursör üzerinde küçük
bir V
görüntülenir. Şimdi komut ile birlikte çalışmak için kullanılan obje seçilebilir. Komutu
kaldırmak için Arrow
ikonu clicklenir.
Örnek: Routing toolbox’dan Spin ikonu clicklenir. V işareti kursöre ilişir. Komponent
clicklenir. Komponent spin moddadır. Yerleştirme için sol mouse tuşu clicklenir veya iptal
için Esc tusuna basılır.
3.2.5 InterProcess Communication(IPC)
Interprocess Communication(IPC), PowerPCB ile şematik capture programı arasında
Windows altında bağlantı kurar. IPC ağların, pinlerin ve komponentlerin karşılıklı
seçilmesine olanak verir. Örneğin, her iki program çalıştırılır, Viewlogic ViewDraw içinde
yer alan şemadan bir ağ seçilir ve PowerPCB içindeki board dizaynı içinden de bir
yollandırılmış ağ seçilir. IPC ağları, pinleri ve komponentleri karşılıklı seçmeye olanak verir.
IPC Diyalog Kutusu
Bir programdan diğerine her bir çağırmaya ‘mesaj’ denir. Kullandığınız programa
bağlı olarak mesajlar farklı protokoller gerektirebilir.
IPC’yi kullanmak için her iki programıda çalıştırmak gerekir PowerPCB içinde, Tools/IPC
clicklenir. IPC diyalog kutusu görünür:
 İki program arasında ki mesajın tipleri açıkça belirtilir.
 Mesaj protokolu açıkça belirtilir.
Örnek: ViewDraw ve PowerPCB arasında ki iletişim de, komponentlerin ve işaretlerin seçimi
ve ECO to PADS’a gönderimi:
1. Her iki programda çalıştırılır ve şema ve .pcb dosyaları yüklenmiştir.
2. PowerPCB içinde IPC diyalog kutusu açılır.
85
Şekil 3.6 IPC Diyalog Kutusu
3. İşaretler ve komponentler için Send/Receive clicklenir.
4. ECO mesaj için Receive clicklenir.
5. PADS-Native protokolü clicklenir.
6. OK veya Apply clicklenir.
IPC, iletişimi gönderme ve almalar için harekete geçirir. PADS iletişim ikonu
gözükür, dış yöntemleri betimler, Wiewlogic için ilaveli iletişim tabakalarını sağlar.
Şimdi, ViewDraw içinde .eco dosyası yaratıldığında, ViewDraw IPC’yi tanımlar ve .eco
dosyasının doğru gönderilip gönderilmeyeceğini teşvik eder.
3.2.6 Kütüphane Yöneticisi
Library
Manager
kütüphane
içeriklerinin
kopyalamasını
ve
düzeltmesi
ile
birleştirilmiş işlemleri yapmak için kullanılır. Bu işlemler şunları kapsar:
 Yeni kütüphaneler yaratmak
 Kütüphane nesnelerini değiştirmek, eklemek ve silmek
 Kütüphane içeriklerini basmak
 Kütüphane bilgilerini ASCII dosyalara ithal ve ihraç etmek
 Hangi kütüphanenin araştırılacağını seçmek
Bir kütüphane 4 çeşit parça içerir:
Şekil 3.7 Kütüphane İçeriklerinin Sembolleri
Decal
Çizildiğinde, parçanın grafiksel simgesi.
86
Part
Bir parça hakkındaki bilgi,örneğin 74LSO2 logic ailesini, vasıflarını,
kapılarını ve pinlerini içerir.
Lines
Genel grafiksel bilgi.
Kütüphanede saklanabilir, örneğin bir şirket
logosu gibi, .job dosyası kullanılır.
CAE Decal
Bir şematik parçanın grafiksel simgesi, örneğin NOR kapısı gibi. Bu bölgenin
fonksiyonu bir parça liste okuyucusudur. CAE Decal’lerini yaratmak ve
değiştirmek için PADS - PowerLogic ya da the PADS - Logic Schematic
Capture programı kullanılır.
Kütüphane açmak için File menüden Library seçilir. Library Manager diyalog kutusu
gözükür. PowerPCB 30 açık kütüphaneyi destekler.
3.2.7 PowerPCB Macro Kaydedicisi
Macro, bazı komutları, klayve kullanımlarını ve mouse clicklerini birleştirir. Bu
sayede tekrarı yek bir hareketmiş gibi kaydeder.
Not: Macrolar, macro dosyaları adındaki dosyalarda oluşturulup, depolanırlar.
PowerPCB macro kaydedicisi, ekran görüntüsünden daha çok veri tabanı grid’i
üzerine temellendirilmiştir. Kaydedilmiş hareketler ekran çözümünden bağımsızdır. Farklı
ekran sistemleri ile diğer platformlar üzerinde geri oynatılabilir ve bir sistem üzerinde
macrolar yaratılabilir. Macro komutunu başlatmak için menüden Tools/Macro seçilir. Macro
diyalog kutusu görünür ki, macro komut fonksiyonlarının hepsi için giriş sağlar.
Şekil 3.9 Macro Diyalog Kutusu
Macro komutları ayrıca, arızalı doküman gerçeklerini bulup, problemleri ortadan
kaldırmaya, bir log dosya içine bir PowerPCB oturumu kaydı için izin vermeye yarar.
Power PCB Diyalog Kutuları ile Macro Etkileşimi.
87
Diyalog kutusu faaliyetleri, hareketten çok sonuçları kaydetmiş gibidir. Öyleyse
tekrarladığında, Microsoft Windows macro kayıdı ile yaptığın gibi tekrarlananın oluşumunda
diyalog kutusu görülemez. Bu sebepten bir açık diyalog kutusu üzerinde macro yaratılması
durur; bir sonuç ve olayı takip etmesi gerekir.
Örneğin, macro yaratmak için Open/File clicklenir, bir dosya seçilir, OK clicklenir. Macro
oynandıktan sonra dosyayı açar. Her nasılsa macro kaydında File/Open seçilir,Open diyalog
kutusu açılır sonra dosyanın seçilmesini bekler. Microsoft Windows macro kaydedicisi böyle
çalışmaktadır. Her nasılsa macro screen-dependent olmuştur ve bir bilgisayardan başkasına
macrolarını transfer edilmesi imkansızlaşmıştır.
3.2.8 On-line Design Rule Checking(DRC)
Online DRC, PowerPCB konfigürasyonlarının çoğunun üzerinde hazırdır. Bu
yollandırma veya placement esnasında kural bozulmaları için engellerin sürmesini sağlar.
Aktif olduğu zaman, bir sekizgen kenarlı koruyucu band, bir clearance ihlalini belirtmek için
yolun sonunda gözükür. Design Preferences diyalog kutusunun Routing tabı içinde, Show
Guard Band seçeneğini kullanılarak koruyucu bandı göstermemek seçilebilir. CTRL-ALT-D
tuşlarını kullanarak bu seçenek kullanılabilir.
Online
DRC’yi
geçerli
kurmada
kapatmak
için,
modsuz
komutlar
veya
Setup/Preferences diyalog kutusu içindeki Design Tab kullanılır. Online DRC kapandıktan
sonra, modsuz komutlar veya kullanılan diyalog kutusu ayarları değiştirilebilir. DRC işlem
için 4 moda sahiptir:
Şekil 3.10 DRC İşlem Modları
Prevent
Oluşturulmadan gelen hatalar engellenir. Bu işlem tamamlanamaz.
Warn
Dizayn kuralları ihlali kural engellerinin belirtileri tarafından oluşturulur.
Ign Clm
Clearance kontrolünün önemsenmemesidir.
Off
DRC tamamlanmış de aktiftir.
Online DRC kapalı kurmadayken, program performansı çoğalır. Bununla beraber iz
editing için Route komutu sınırlıdır. Tekrar online DRC’ye dönüldüğünde PowerPCB board
haritasını durdurur.
88
Prevent kurulurken, Prevent seçilmeyerek, geçici olarak kontrolün önemsenmemesi
istenirse, Ign Clm seçimi için sağ mouse tuşu kullanılır ve edit tamamlanır. Bu yapıldığında
Online DRC otomatik olarak Prevent modunu resetler.
Board Taslağı, Metin ve Bakır Yaratımı ve Değiştirimi
Board taslağı, metin veya bakır yaratılıp değiştirilmeden önce, On-lineDRC kapalıya
çevrilir. Eğer aktif ise değiştirmeleri reddeder ve ‘Bu operasyon görünen DRC OFF modu
içerisinde kabul edilebilir’ mesajı gözükür.
3.2.9 Rapor Tanıtımı
Rapor komutu, genellikle kullanılan-yüklenmiş dizayn için bilgi raporları meydana
getirir. Pek çok standart rapor formatları sağlanmıştır.
Meydana getirilen raporlar, geçerli metin editöründe açılır. Her rapor geçişi,
padspwr/powerpcb dizinine depolanan, report.rep adı ile anılan bir dosya yaratır.
Bir rapor yaratmak için:
1. File/Report seçilir. Report diyalog kutusu gözükür.
Şekil 3.11 Reports Diyalog Kutusu
2. Mevcut rapor formatlarının bir veya daha fazlası seçilir.
3. Eğer müşteri format raporları eklenmek isteniyorsa, Add seçilir.
4. Eğer veri tabanı Assembly tercihlerinde rapor edilmek isteniyorsa, Use Assembly Option
kontrol kutusu açılmalıdır. Veri
Assembly Option tarafından rapor edildiği zaman,
yerleştirilmeyen parçalar << Not Installed >> gibi listelenir ve yerine konulan parçalar,
doğru parça tipiyle listelenir. Eğer bu kontrol kutu kapalı ise, raw database bilgisi rapor
edildi.
Not: Assembly Options kontrol kutusu, Assembly Options tanımlayıncaya kadar pasif halde
bulunur.
89
5. Eğer Use Assembly Option kontrol kutusu açılırsa, Assembly Option raporlara dayanan
isim liste kutusundan seçilir.
6. Rapora ulaşmak için Apply ya da OK seçilir. Report.rep adıyla çağrılan rapor, geçerli
metin
editöründe görülür. Eğer Delete seçilirse, seçilen müşteri rapor dosyası bir seçim
gibi uzun görünmez. Dosya \padspwr\files dizinindeki a.del ilavesiyle yeniden
isimlendirilir, geri almak istenir diye. Unused, Statics ve Limits rapor tipleri silinemez.
3.2.10 Split Düzlem İşlemleri
PowerPCB mixed ve split düzlemlerin yaratılışını tamamen destekler. Split düzlem,
bir düzlem tabakası ile farklı ağ atayıcılarına sahip bakırın ayrılmış bölgeleridir. Mixed
düzlem, bir düzlem tabakası ile bir veya daha fazla düzlem bölgeleridir ve numara, işaret
yolları yoktur.
Bir çok dizaynda, bilinen istek gerilim ve topraklama ağları için geniş bakır alanlardır.
Yaratım ustalığı iç tabakanın tek ağ üzerine atanmasıdır (tipik güç ve topraklama ağları).
Çok yoğun dizaynlar yaratılıyorsa, normal işaret yollandırması için split düzlem
tabakaları kullanılmak zorundadır.
PowerPCB’deki tabaka tanımlama komutu; tanımlanmış split/mixed düzlem
seçeneğini ve boşlukları ve düzlem bölgelerini tanımlamada kapalı biçimlerin yaratılışı için
2D taslaklama komutlarının içerik seçeneklerini içine alır. Bir tabaka üzerinde tanımlanmış
split/mixed düzlem tabakaları çizildiğinde clearances otomatik olarak pin çiftlerini ve iz
çevrelerini yaratır; izler genellikle doğru olarak yapılmıştır.
Split düzlem işlemleri PowerPCB’nin dizayn kural/yürütülmüş boşluklarını ve thermal
yardım ürünlerini full avantajlarla alırlar. Ne zaman iyice yerleşmiş izlerle düzlem alanları
yaratılırsa, onların boşlukları global veya general clearences’dan kurulmuş dizayn kuralları
üzerinde temellendirilir.
Aşağıda split veya mixed bir düzlem yaratmak için gereksinmiş minimum
basamakların bir listesi vardır:
1. Layer Setup diyalog kutusu içindeki Split/Mixed seçeneği kullanılarak bir düzlem
tanımlanır.
90
2. Layer Setup diyalog kutusu içindeki Assign ikonu, ağı veya ağları düzlemde saptamak için
kullanılır. Tabakaya bir ağ veya ağlar tayin edilir.
3. Drafting toolbox içindeki ikonlar kullanılarak düzlem alanları yaratılır.
4. Query/Modify
kullanılarak düzlem alanlarındaki ağlar birleştirilir.
5. Preferences diyalog kutusu içindeki Split/Mixed Plane tab kullanılarak thermal ve düzlem
görüntü tercihleri kurulur.
6. Pour Manager kullanılarak düzlem flood yapılır.
3.2.11 Autodimensioning
PowerPCB içinde çeşitli veri nesneleri, yollar, parçalar, taslaklama nesneleri, objeler
gibi ilgilendirilmiştir. Boyutlar için, uzantı çizgileri, boyut çizgileri, oklar ve metin dizileri,
tüm bunlar boyutları meydana getirirler ve Boyut Elemanları olarak isimlendirilirler. Bunlar
tümüyle bir Boyut Objesi yaratırlar.
Bu ayrılmış elemanların bir boyut objesinin betimlenmesinde nasıl kombine edileceği
listedeki örnekleri takip ederek anlaşılabilir.
 Standart ya da geçerli, obje boyutu, her bir ölçüm noktasından
uzayan çizgilerden
oluşmuştur.
 Datum çizgisi boyut objeleri sadece tek bir uzatma çizgiden ve tek metin dizisinden
oluşmuştur.
 Leader çizgi boyut objeleri, boyut çizgisi ile oktan oluşmaktadır.
91
Hatırlanması gereken bir şey var ki bir boyut objesi yaratılmasında ki çeşitli yollar
içinde boyut elemanları kombinasyonları yapılabilir.
 Tüm boyut objesi seçilmiş elemanların birinden seçilebilir. Bunun için Select Parent
kullanılır.
 Eğer Query/Modify komutu seçilen boyut elemanının üzerinde kullanırsa, etiketli bir ikon
görünür. Değişiklikler için tüm boyut objesini hesaba katan bu ikon clicklenir.
3.2.11.1 Autodimensioning Toolbox
Autodimensioning Toolbox boyut çizgilerini uygulamakta kullanılır. Toolbox
göstermek için Autodimensioning
clicklenirse,
ikonu clicklenir. Eğer komut ikonlarından birisi
kursör üzerinde küçük V görünür ve komut aktifdir. Hangi boyutlandırma
komutu uygulanmak istenirse, objeler tekrar tekrar seçilebilir.
Alternatifi, önce obje seçimi, sonra komut ikonunu clicklemektir. Komutu iptal etmek
için Esc veya toolbar ‘dan Arrow ikonu kullanılır.
3.2.11.2 Düşey Boyutları Yaratmak
Vertical mod, her zaman düşey bir yönelme içerisinde yer alan boyut çizgisi ile
boyutlar yaratır, Y yönü. Seçili çizgi bölümleri ki çıkış açısı, onların yükseklik mesafesine
sahiptir. Yatay yöndeki çizgi bölümleri, X yönü, görünmek için bir hata mesajına neden olur.
Aynı yöndeki kurallar kursör tarafından girilmiş noktalar için uygulanır. Vertical mod ile yeni
boyutlar yaratmak için:
1. Autodimensioning moda girilir.
2. Kullanmak istenilen tercihler kurulur.
3. Vertical mode
4.
ikonu clicklenir.
Eğer girilen noktalardan boyutlandırma kullanılmak isteniyorsa Snap Mode ayarları
kurulur.
5. Boyutta çizgi bölümleri seçilir veya iki nokta girilir. Boyutun şekli bitiştirilmiştir ve
kursörle boyut çizgisini yerleştirmek için hareket eder.
6. Kursör boyut çizgisi için yerleştirilir ve sol mouse tuşu yeni boyut objesini yerleştirmek
için clicklenir.
92
Vertical Mod aktif kalır, Auto-orient tekrar başlatılmadan, Preferences
ikonu
kullanılabilir. Çıkmak için, Arrow ikonu clicklenir veya kontrol işaretinin yerini değiştirmek
için menüden Window /Auto Dim Toolbox clicklenir.
Not: Eğer çizgi bölümü seçilmiş yerde ise, Autodimensioning istendiği zaman,sistem yalnızca
boyutun bir nesnesini üstlenir. Birinci nesnenin boyutlandırılmasında sonra , toolbox içindeki
Arrow ikonuna tekrar basmak gerekir. Sonraki veri nesnesi seçilir, sonra tekrar Auto-orient
ikonu clicklenir.
3.2.11.3 Sıralanmış Boyutları Yaratmak
Aligned mod her zaman iki girilmiş nokta veya seçilmiş çizgi gibi aynı köşede, boyut
çizgisi ile boyutlar yaratır. Aligned mod, Auto-orient mod operasyona benzer. Aligned mod
yaratmak için:
3. Aligned mode
ikonu clicklenir.
4. Eğer girilen noktalardan boyutlandırma kullanılmak isteniyorsa Snap Mode ayarları
kurulur.
5. Boyutta çizgi bölümleri seçilir veya iki nokta girilir. Boyutun şekli bitiştirilmiştir ve
kursörle boyut çizgisini yerleştirmek için hareket eder.
için clicklenir.
Aligned Mode aktif kalır, Auto-orient tekrar başlatılmadan, Preferences ikonu
için menüden Window / Auto Dim Toolbox clicklenir.
Not: Eğer çizgi bölümü seçilmiş yerde ise, Autodimensioning istendiği zaman, sistem
yalnızca boyutun bir nesnesini üstlenir. Birinci nesnenin boyutlandırılmasında sonra , toolbox
içindeki ok’a tekrar basmak gerekir. Sonraki veri nesnesi seçilir, sonra tekrar Auto-orient
ikonu clicklenir.
3.2.11.4 Radyal Boyutları Yaratmak
93
Arc mod boyutlar yaratır. Bunlar yay ve çemberlerin büyüklüğünü yarıçap veya çap
oluşum hesabı ile ölçer ve belgeler. Arc mod ile boyutlandırma:
3. Arc mode
ikonu clicklenir.
4. Yay veya çember boyutu seçilir. Merkezden çevreye doğru düzenlenmiş boyutun şekli
bitirilmiştir ve kursörle boyutun konumu hareket eder, boyutu yerleştirmek için.
için clicklenir.
Arc Mode aktif kalır, Auto-orient tekrar başlatılmadan, Preferences ikonu
için menüden Window / Auto Dim Toolbox clicklenir.
Not: Eğer çizgi bölümü veya yay seçilmiş yerde ise, Autodimensioning istendiği zaman,
sistem yalnızca boyutun bir nesnesini üstlenir. Birinci nesnenin boyutlandırılmasında sonra ,
toolbox içindeki ok’a tekrar basmak gerekir. Sonraki veri nesnesi seçilir, sonra tekrar Autoorient ikonu clicklenir.
Setup/Preferences diyalog kutusu metin için Manuel Position olarak kurulduğu zaman,
Arc Mode en iyi olarak çalışır.
3.2.11.5 Off - angle Boyutları Yaratmak
Off - angle mod, Aligned mod benzeri boyutlar yaratır, ama derecelerin belirtilmiş
numarası tarafından dönen bütün boyut objesine esneklik eklemesini teklif eder. Bir lokasyon
içerisinde birkaç boyut var olurken, bu özellik uygundur, çünkü o kolay incelemeler için bazı
boyutların dengelenmesine izin verir.
Off - angle mod içindeki boyutlandırmada, sistem pozitif Y ekseni içinde olan sıfırla,
geçerli köşeyi gösterir. Bütün boyut objelerini dengelemek ve döndürmek için farklı bir değer
girilebilir. Pozitif değerler saat yelkovanının ters yönünde, negatif değerler saat yelkovanı
yönünde döndürülebilirler. Off - angle mod içinde boyutlar yaratmak için:
3. Off-angle mod
ikonu clicklenir.
94
kurulur.
5. Boyutta çizgi bölümleri seçilir veya iki nokta girilir.
6. Diyalog kutusu kullanılarak döndürme değerleri girilir ve OK clicklenir.
Şekil 3.13 Angle Rotate Diyalog Kutusu
Boyutun şekli bitirilmiştir ve kursörle boyut çizgisini yerleştirmek için hareket eder.
7.
Kursör istenilen boyut çizgisine yerleştirilir ve sol mouse tuşu yeni boyut objesini
yerleştirmek için clicklenir.
Off-angle mod aktif kalır, Auto-orient tekrar başlatılmadan, Preferences ikonu
kullanılabilir. Çıkmak için, Arrow ikonu clicklenir veya kontrol işaretini yok etmek için
menüden Window / Auto Dim Toolbox clicklenir.
Not: Eğer çizgi bölümü seçilmiş yerde ise, Autodimensioning istendiği zaman,sistem yalnızca
boyutun bir nesnesini üstlenir. Birinci nesnenin boyutlandırılmasında sonra , toolbox içindeki
Arrow ikonuna tekrar basmak gerekir. Sonraki veri nesnesi seçilir, sonra tekrar Auto-orient
ikonu clicklenir.
3.2.11.6 Köşeli Boyutları Yaratmak
Angle mod, basamaklar içinde bir köşeyi ölçer ve boyutlar. İki çizgi bölümü, bir çizgi
bölümü ve iki nokta veya dört noktayla bu köşe belirtilebilir. Angle mod içinde
boyutlandırma için:
3. Angle mod
ikonu clicklenir.
kurulur.
5. Açıyı tanımlamak için noktalar veya çizgiler clicklenir. Köşeli boyutun şekli bitiştirilmiştir
ve kursörle boyutu yerleştirmek için hareket eder.
6. Kursör boyut çizgisi için yerleştirilir ve sol mouse tuşu clicklenir. Yeni boyut objesi
yerleştirilmiştir.
95
Angle mod aktif kalır, Auto-orient tekrar başlatılmadan, Preferences ikonu
kullanılabilir. Çıkmak için, Arrow ikonu clicklenir veya kontrol işaretini yok etmek için
menüden Window/Auto Dim Toolbox clicklenir.
Not: Eğer çizgi bölümü seçilmiş yerde ise, Autodimensioning istendiği zaman, sistem
yalnızca boyutun bir nesnesini üstlenir. Birinci nesnenin boyutlandırılmasında sonra , toolbox
içindeki Arrow ikonuna tekrar basmak gerekir. Sonraki veri nesnesi seçilir, sonra tekrar Autoorient ikonu clicklenir.
3.2.11.7 Baseline Boyutları Yaratmak
Baseline boyutlandırması, aynı başlama noktasından birkaç ölçüm tanımlar. Baseline
boyutlandırmasını yapmak için:
1. Toolbox’tan ayrılmış yön modu ikonu seçilir, örneğin Horizontal,Vertical gibi.
2. Pop-up menüyü açmak için sağ mouse tuşu clicklenir ve Baseline clicklenir. Baseline
komutu kontrol edilir ve pop-up menü kapanır.
3. Baseline boyut noktasının lokasyonu clicklenir. Baseline devam etmektedir. İkinci nokta
girilir.
4. Diğer boyut noktasının lokasyonu clicklenir.
5. Boyut çizgisini yerleştirmek için kursör hareket ettirilir ve ilk boyut objelerini yerleştirmek
için clicklenir.
6. Boyuttaki tüm noktalar için 4. ve 5. basamaklar tekrar ettirilir.
7. Boyutlandırmaya son vermek için, sağ mouse tuşu clicklenir ve kontrol işaretini yok etmek
için pop-up menüden tekrar Baseline clicklenir.
Baseline gibi mevcut olan uzatma çizgisi yerleştirmek:
Mevcut uzatma yeni baseline gibi kurulabilir. Autodimensioning mode içindeyken;
1. Autodimensioning toolbox’tan Selector
ikon clicklenir.
2. Baseline gibi hareket ettirmek için uzatma çizgisi seçilir.
3. Pop-up menüyü açmak için sağ mouse tuşu clicklenir ve Baseline clicklenir.
96
4. Uzatma çizgisi yönelmesiyle eşlenen ikon clicklenir.
5. Sonraki boyut noktasının lokasyonu clicklenir.
için clicklenir.
için pop-up menüden tekrar Baseline clicklenir.
3.2.11.8 Zincirlenmiş Boyutları Yaratmak
Devamlı tip autodimensioning, daisy-chained fashion(zincirli-papatya tarzı) içinde
boyutlar yaratır. Devamlı çalışma ile girilmiş noktalar, sonraki boyutların yeni birinci
noktaları olurlar. Devamlı tip boyutlandırma yapmak için:
1. Toolbox’tan ayrılmış yön modu ikonu seçilir, örneğin Horizontal,Vertical gibi.
2. Pop-up menüyü açmak için sağ mouse tuşu clicklenir ve Continue clicklenir. Continue
komutu kontrol edilir ve pop-up menü kapanır.
3. Birinci boyut noktasının lokasyonu clicklenir. Continue devam etmektedir. İkinci nokta
girilir.
4. Sonraki boyut noktasının lokasyonu clicklenir.
için clicklenir.
için pop-up menüden tekrar Continue clicklenir.
3.2.11.9 Leader Line Yaratmak
Leader modu seçilmiş bilgi ve girilmiş noktalar için standart noktalar yaratır. Yapısı,
sonunda sadece ok ve öbür tarafında kullanıcının belirlediği metin yazısı olan hattır.
Yeni rehber yaratmak için:
2. Kullanılmak istenen tercihler ayarlanır.
3. Leader Mode
ikonu seçilir.
4. Eğer özel bir rehber noktası meydana getirilecekse kullanılmak istenen Snap Mod
değerleri ayarlanır.
97
5. Hat seçilir veya okun bulunduğu yerin noktaları girilir. Orthogonal köşeli hat tutulur ve
kursör ile taşınır.
6. Rehberin ilk ayağı demir ve verfex eklemek için istenilen yerde bir kere clicklenir.
Rehberi tutulan metin yazısının türünü göstermek için çift clicklenir.
7. Metin yazısı girilir ve OK clicklenir.
3.2 12 CAM
3.2.12.1 Doküman Tanımlamak
Bir CAM dokümanı bulmak için Add/Edit doküman diyalog kutusu kullanılır. Diyalog
kutusu açılarak, Define CAM Documants 'dan Add ve Edit seçilir.
1. Dokümanın isim çeşidi, plan çeşidini ve alet randımanı tanımlar. Örneğin: Silkscreen
Top,Laser; Doküman ismi metin kutusunu kullanılır. Bu bulunmak istenilen dosya ismi
değildir. İstenilen Output dosya metin kutusundan bulunur.
2. Doküman çeşidi liste kutusundan plan çeşidi seçilir, doküman çeşidi seçildikten sonra
program, otomatik olarak tabakanın ve parçaların stok ayarlarını, planda meydana getirilir.
Bunlar veya mevcut olanlar kullanılabilir.

Verify Photoplot Doküman çeşidi onaylanmak için planın doküman ismi girilir.
Doküman da ne olduğunu görmek için özet kutusu incelenebilir.

Custom doküman çeşitleri, döküm karakteristiklerinin kontrolü için kullanılabilir.
3. Layer Setup diyalog kutusunu açmak için Layer ayarları seçilir. Bu diyalog kutusu tabaka
isimlerini gösterir. Tabaka çeşidi bulunur ve tabaka yüzeyleri ile ağ isimleri birleştirilir.
4. Output Device seçilir. Planlar ve delgi çizimleri için, pinler pen ploter veya photoploter
seçilir. NC Drill Output için her zaman delgi aletleri seçilmiştir.

Device Setup, birleştirilmiş ayar tercihleriyle, seçilmiş cihaz çeşidi, printer setup, pen
plot setup ve NC drill setup diyalog kutusundan gidilmek için clicklenir.

Seçilmiş tabaka ve parçalar, veritabanı üzerinde görmek için Preview clicklenir.
5. PowerPCB tarafından seçilmiş bulunan, parça ve tabakalar uygun bulunursa başka bir şey
yapmaya gerek yoktur. Nasılsa, output'u değiştirmek için, takip eden kontroller kullanılır.

Select Items diyalog kutusunu açmak için tabakalar seçilir. Bu dokümanda görünen
tabakalar ve parçalar değiştirilebilir.

Select Assembly Option diyalog kutusunu açmak için, Assembly tercihleri seçilir.
Assebly tercihlerinden temel CAM output kullanılabilir ve kullanmak için Assembl
tercihleri ayarlanır. CAM'de Assembly tercihleri edit edilmez.
98

Bu tercih kutularından birini seçmek için tercihler ayarlanır, hangisinde çalışacağı o anda
çalışan plan çeşidine bağlıdır.
Dokümanı çalıştırmak için:
1. Tarif edilen dokümanın çalışması için Run clicklenir.
2. Bitirildiğinde, değişiklikleri kabul etmek için OK veya değişiklikleri reddetmek için
CANCEL seçilir.
3.2.12.2 Basım Bilgileri
Bu, PowerPCB basım yöntemi kullanılarak Windows yazıcıdan çıktı alınmasına bir
örnektir. Basım:
1. File/Cam clicklenir. CAM Documents diyalog kutusu gözükür.
Şekil 3.15 Define CAM Documents Diyalog Kutusu
2. CAM Directory combo kutusundan, çıktı CAM dosyaları dışında olan geçerli dizin seçilir.
Eğer <Create> seçilirse yeni bir dizin yaratılır. Geçerli dizin \padspwr\cam\default.
3. CAM Documents bölgesinden Add clicklenir. Add Documents diyalog kutusu görünür.
99
Şekil 3.16 Add Document Diyalog Kutusu
4. Document Type’dan Routing veya başka bir tip clicklenir.
5. Layer Association diyalog kutusundan. kullanılmak istenen tabaka seçilir ve OK clicklenir.
Tüm birleşmiş nesneler, izler ve vialar Summary alanının içinde toplanacaktır.
Şekil 3.17 Layer Association Diyalog Kutusu
6. Output Device altından Print clicklenir. Bu çıkış aygıtını gösterir. Bütün basımlar
Windows Printer Manager kullanılarak kontrol edilir.
Tercihler:
 Summary içindeki customize nesneler için Layers clicklenir. Bitirildiğinde OK
clicklenir.
 Plot’u döndürmek ya da doğruluğunu kanıtlamak için Options clicklenir. Bitirildiğinde
OK clicklenir.
 Plot’un ön görüntüsü için Preview Selections clicklenir. Add Document diyalog
kutusuna dönmek için Close clicklenir.
7. Device Setup clicklenir. Print Setup diyalog kutusu görünür. Bu diyalog kutusunda
yazıcıyı, yazıcı özelliklerini, kopya adedini ve doküman özellikleri ayarlamaları seçilebilir.
Yazıcı kurumları ve doküman özelliklerini bitirildiğinde OK seçilir.
100
Şekil 3.18 Print Setup Diyalog Kutusu
8. Document Name altında, dosyanın anlamlı ismi yazılır. Öyle ki çıktı tipi, doküman tipi ve
tabakayı içerir. OK clicklenir. Define CAM Documents diyalog kutusu içinde CAM
Documents listesinde toplanır.
9. Select Items diyalog kutusunu görmek için Layers ikonu clicklenir. Çıkış bilgisi ayarları
yapılır ve Add clicklenir.
10. Renk değişimleri için gri ölçü kurulur. Selected Color alanından kullanılmak için gri ölçü
clicklenir ve objelerin renk saptamasında kontrol kutusu clicklenir. Yeni renk
uygulamaları objenin sağında gözükür.
11. Seçeneklerin kurumu bitince OK clicklenir. Add Document diyalog kutusuna dönülür.
12. Basmak için Run clicklenir. ’Çıktıları genellemek ister misiniz’ şeklinde mesaj görünür.
Şekil 3.19 Mesaj Görüntüsü
13. Basmak için ‘Yes’ clicklenir. Add Document diyalog kutusuna basım işlemi
gerçekleşmeden dönmek için ‘No’ seçilir.
3.2.12.3 PostScriptTM Dosya Yazımı
PowerPCB, Windows Print Manager kullanımı doğrultusunda bir dosya yazmak için
PostScript‘i destekler. Print Manager kullanımı hakkında, bilgi için Microsoft Windows
kullanıcı el kitabına bakınız. Bir PostScript dosya yaratmak için, Print Manager içinde bir
dosya yazımı ayarlarının yapılması gerekir.
Print Manager’ı kullanarak bir dosya yazımı printer ayarları:
101
Windows 95’te;
2. PostScript printer seçilir..
5. List kutusundan dosya seçilir.
6. OK seçilir. Şimdi bir dosya yazımı ayarlanabilir.
Windows NT’de;
3. Printer/Properties komutu seçilir.
4. Combo kutusundan basılacak dosya seçilir.
5. OK ikonunu clicklenir. Şimdi bir dosya yazımı ayarlanabilir.
PowerPCB’den Dosya Basımı:
1. Printer’dan çıktı almadan önce gereken tüm kurumlar gerçekleştirilir.
2. File/CAM clicklenir. Define CAM Documents diyalog kutusu görünür.
Şekil 3.20 Define CAM Documents Diyalog Kutusu
3. CAM Directory comba kutusundan, çıktı CAM dosyaları dışında olan geçerli dizin seçilir.
Eğer <Create> seçilirse yeni bir dizin yaratılır. Geçerli dizin \padspwr\cam\default.
4. CAM Documents bölgesinden Add clicklenir. Add Documents diyalog kutusu görünür.
5. Output Device alanından Print ikonu clicklenir.
6. Print Setup diyalog kutusunu açmak için Device Setup tuşu clicklenir. Bu diyalog
kutusunda yazıcıyı, yazıcı özelliklerini, kopya adedini ve doküman özelliklerini ayarlamak
seçilebilir. Yazıcı kurumları ve doküman özelliklerini bitirildiğinde OK seçilir.
102
7. Normal basım işlemlerine devam edilir.
8. Seçeneklerin kurumu bitince Run clicklenir. ’Çıktıları genellemek ister misiniz’ şeklinde
mesaj görünür.
9. Basmak için ‘Yes’ clicklenir. Add Document diyalog kutusuna basım işlemi
gerçekleşmeden dönmek için ‘No’ seçilir. ‘Yes’ seçildiğinde Print To File diyalog kutusu
görünür.
10. Dosyayı adlandırmak ve saklamak için diyalog kutusu kullanılır. Geçerli dosyanın uzantısı
.prn’dir. Geçerli dizin /padspwr/cam/default. Bu 3. adımdan itibaren değiştirilebilir.
11. OK clicklenir. Yazıcı dosyası yaratılmıştır.
3.2.12.4 Plot Tercihlerini Tanımlamak
Plot Options diyalog kutusu tek plot ile tercihlerin birleştirilmesini tanımlamak için
kullanılır. Plot Options diyalog kutusunu açmak için Add Document diyalog kutusu içinde
Options clicklenir.
Not: Plot yeri çizim döndürüldükten ve scala edildikten sonra hesaplanır.
3.2.12.5 Delgi Sembollerini Tanımlamak
Drill Drawing Options diyalog kutusu, delgi çizdirme açıklayıcı bilgilerini ve
işaretleyici parametrelerini kurmak için kullanılır ki delgi çizdirme veya editing eklendiğinde.
1. Bu diyalog kutusunu açmak için:
 Define CAM Documents diyalog kutusundan Add clicklenir.
 Add Documents diyalog kutusu içinde Document Type tipi Drill Drawing
clicklenir. Layer Association seçilir.
Şekil 3.21 Layer Association Tercihleri
 Options clicklenir.
 Drill Symbols clicklenir.
2. Drill Chart alanından delgi grafiğinin nasıl saptanacağının kontrolü yapılır.
3. Drill Symbol Markers alanında işaretçilerin nasıl belirleneceğinin kontrolü yapılır.
4. İşlemler bitirildiğinde, değişikliklerin kabulü için OK, reddi için Cancel clicklenir.
103
3.2.12.6 Çalışma Delik Listesini PowerPCB’ye İthal Etmek
Eğer Power PCB sistemi install edilecekse ve eski bir PADS sistemi kullanılıyorsa,
Define CAM Documents diyalog kutusunda bulunan Import tuşu Power PCB içine mevcut
yapma ve çalışma delik listesini transfer eder.
Şekil 3.22 CAM import file name Diyalog Kutusu
CAM Import File Name diyalog kutusu göründüğünde, Files of Type alanı Perform
Batch Files için kurulur ve tanımlanmış camdefl.dat dosyasının ithali için taşıyıcı kullanılır.
Geçerli install \pads dizini içine yerleşir. OK clicklendiğinde, bu delik listesi .pcb formatına
transfer edilir ve dizayn için CAM bilgisi eklenir. Kolaylıkla dizayndan dizayna transfer
edilebilir.
3.2.12.7 RS-274-X Format
PowerPCB’nin RS274-X özelliği Gerber Format Guide üzerinde temellendirilir.
PowerPCB içerisindeki RS-274-X, foto ploterları için CAM içinde yaratılmış bir veri
formatıdır. Advanced Photo Plotter Setup diyalog kutusundan RS-274 X çıkış formatı
seçildiğinde, aşağıdaki bilgi ile bir Gerber dosya yaratılır.
AM
Delik macrosu
AD
Delik tanımlaması
FS
Format ifadesi
MO
Üniteler modu
IN
Şekil ismi
LN
Tabaka ismi
LP
Tabaka polaritesi
G36,G37
Dolu alan kontrolleri
104
Bu özelliklerle Insight/2020 foto plotterları ve 9500, 9800, 9900,GPC için olanak
sağlanmıştır, ayrıca dairesel metin değiştirme fonksiyon kodları G74,G75 için destek verilir.
Bu parametrelerin çoğu, foto plotter kurumları üzerinde bağlantılı Gerber dosyası içinde
görünür, ayrıca aşağıdaki parametreler her zaman Gerber dosya içinde önceden hazırlanır:
Dizaynın Adı: %In iş ismi * % iş ismi dizaynın ismidir.
Mode Parametresi: Unitleri belirtir, örneğin %MOIN* % veya % MOMM* %.
Format tarif parametresi: Advanced Photo Plotter Setup diyalog kutusu içinde seçilmiş
format seçeneklerini tanımlar. Örneğin %FSLAX45Y45* %
RS-274 X Dosya Detayları
Delik Tablosu
Bütün basit delikler; örneğin yuvarlak, oval veya dikdörtgen bir %ADDXX
parametresi gibi çıkış Gerber dosyası içinde tanımlandırılır. Foto plotter delik raporu dosyası
ayrıca yaratılır.
Delik Macrosu
Pinlerle birleştirilmiş bakır bölgeler; tek delik parlaması gibi çıktıdır.
 Hat-şekilli çok köşeli ve dairesel bakır desteklenir.
Not: PowerPCB komponent pinleri ile birleştirilmiş bakırlar için bakır cutout’ları
desteklemez.
 Hat-şekilli çok köşeli ve dairesel dolu bakırlar desteklenir.
Not: PowerPCB komponent pinleri ile birleştirilmiş taralı bakırları desteklemez.
 Yay şekilli bakır çıkış hatları Gerber içinde 50 dikey ile çok köşeli kullanılan uzun aralıklı
delik macrolarıdır. The %AM* % parametresi , 50 dikeylerin numaralarını sınırlandırır.
 CAM düzlemleri için thermal yardımlar macro parlaması gibi çıktıdır.
Dolu Alan
Dolu, taralı olmayan, bakır veya boş bakır alanlar, dolu alan modu içersinde çıktıdır
(G36,G37destekleri). Taralı alanlar vektör formatı içersinde çıktıdır. Dairesel bakır alanlar,
yay şekilli çok köşelilerin hepsi desteklenmiştir.
Doğrulanan Photoplots
Doğrulanan foto plotlar doküman tipi macroları, delik seçimlerini ve PowerPCB
Gerber çıkışlarının dolu alan komutlarını destekler. Doğrulanan foto plotlar sadece RS-274-X
yaratılmış Gerber dosyasını PowerPCB tarafından işleme sokar.
105
3.2.12.8 Assembly Tercihleri
Assembly tercihleri kullanıldığında, PowerPCB dizayn varyasyonlarını daha hızlı ve
kolay biçimde yaratır veya assembly tercihleri tek kaynaklı PCB dizaynındandır. Assembly
Tercihleri yaratımı, tercih isimlendirmesi ve birleşmiş komponentlerin yaratımıdır. Assembly
tercihlerinin özelliği, tercihlerin CAM içinde ön izlenmesine olanak vermesi ve tercihte
temellenmiş raporlar yaratmasıdır.
Temel Kavramlar
Assembly tercihlerinin özellikleri iki ana kavramdan oluşmuştur. Bunlar “raw
veritabanı” ve “Veri tercihi’.
 Raw veritabanı mutlaka assembly tercihlerinin açık veritabanı içindeki komponentlerin
tümünü içerir. Yeni bir Assembly tercihi yaratıldığında, raw veritabanı üzerine kurulur.
Öyleyse raw veritabanı içindeki her komponent, uninstall yapılana kadar yeni tercih
olacaktır.
 Veri tercihi her zaman mevcuttur ve var olan assembly tercihlerinin tümü içindeki genel
komponentlerin tümünü içerir. Diğer bir deyişle filtre edilmiş komponentleri içerir. Eğer
komponentler assembly tercihinden uninstall yapılırsa, Veri tercihinden silinirler.
Tercihteki itemler aşağıdaki üç durumun birisine sahiptirler:
Installed
Komponent assembly tercihi tarafından kullanılmıştır.
Not Installed Komponent assembly tercihi tarafından kullanılmamıştır.
Substituted
Komponent assembly tercihinde aktif olan ufak bir değerde kullanılır. Tercihte
komponent kullanılması seçildiğinde, Parça tipi kullanılabilir.
ECO Etkileşimi
Eğer komponent ECO operasyonları tarafından silinir veya değiştirilirse, assembly
tercihleride değişir ve bu değişiklik bir mesaj tarafında haber verilir.
Not: Assembly tercih özelliği pin çiftlerini kontrol etmez.
3.2.12.9 CAM Plus Assembly Makina Arabirimi
CAM Plus komutu computer-aided imalat çıkış dosyaları meydana getirir.
Desteklenen formatlar Dynapert, Siemens, Universal, Quard ve diğer imalatçıları içerir.
İşleme başlamak için File/CAM Plus clicklenir. CAM Plus diyalog kutusu görünür.
106
Diyalog kutusu kullanılarak kurumlar yapılır.
107
3.2.13 Decal Editör
3.2.13.1 Decal Editor Taslaklama İşlemleri
Decal editör taslaklama işlemleri ile oluşturulan objeler kullanmayı içerir ki bunlar
decal oluşturur (decal ismi,terminaller, 2D hatlar, metin, bakır, bakır boşluklarını kapsar).
Decal editöre File/Library Manager komutları doğrultusunda PowerPCB’den girilir.
Yeni objelerin eklenmesinde Decal Editor Drafting Toolbox kullanılır.
Var olan objelerin editlenmesi için:
1. Bir obje seçilir.
2. Sağ mouse tuşu clicklenerek, pop-up menü listesi açılır, işlemler seçilmiş objeye uygulanır.
Decal İsmi: Parçanın referans yaratıcısının ve parça tipinin geçerli pozisyonunu gösterir.
Terminal İşlemleri: Decal ile pin birleştirmeleridir.
3.2.13.2 Decal Editor Drafting Toolbox
Decal Editor drafting toolbox objeleri editleme de kullanılır ki bunlar decal
oluşturur(decal ismi, terminaller,2D hatlar, text, bakır ve bakır boşlukları kapsar).
Toolbox’ı açmak için Library Manager ya da Tools/Decal Editor komutu ile Part Decal
Editor’e girilir ve toolbar’dan
ikon clicklenir.
3.2.13.3 Decal İsmini Taşımak
Decal ismini taşımak için:
1. Decal sürüklenir. Decal doğru yere yerleştirildiğinde mouse tuşu bırakılır. Decal ismi
kursöre bağlı kalır.
2. Decal ismini döndürmek için pop-up menunün komutları kullanılır.
3. Taşımayı tamamlamak için sol mouse tuşu clicklenir.
108
Taşıma için ok tuşlarını kullanabilir. Her ok tuşuna basıldığında decal grid üzerindeki bir
sonraki noktaya taşınır.
3.2.13.4 Terminal Eklemek
Decal Editor Drafting Toolbox terminalleri eklemek için kullanılır, bunlar blok veya
decal ile birleştirilmiş pinlerdir. Terminal eklemek için :
1. Terminal
ikonu seçilir.
2. Terminal seçilir ve terminal kursöre bağlanır.
3. Terminalin yeri gösterilir.
4. Terminalleri eklemek için 2. ve 3. basamaklar tekrarlanır.
3.2.13.5 Terminalleri Tekrar Numaralandırmak
Decal Editor içinde, bir grup terminaller tekrar numaralandırılabilir. Terminaller tekrar
numaralandırıldığında:
 Bir terminal eğer numaralandırılırsa sonra tekrar numaralandırmanın açılması gerekir, popup menüden Back seçilir veya Space tuşuna basılır, orijinal numara eski haline gelir. Eğer
tekrar numaralanmış bir grup terminaller seçilirse, Back tekrar numaralanmış bir terminali
bir kez açacaktır.
 Pop-up menüden hiçbir zaman Cancel seçilmez. Tekrar numaralandırılmış terminali
işlemek için Cancel seçilir. PowerPCB orijinal terminal numaralandırılmasına geri döner.
 Edit/Undo tamamlanan terminal tekrar numaralandırılmasını geri alır.
 Tekrar numaralandırılmış terminaller bitirildiğinde, pop-up menüden Complete seçilir.
Terminalleri tekrar numaralandırmak için:
1. Başlangıç terminali seçilir.
2. Pop-up menüden Renumber Terminals seçilir.
109
Eğer birden fazla terminal seçilirse Renumber Terminals elde edilemez.. Diyalog kutusu
yeni numara için görünür.
Şekil 3.25 Renumber Terminals Diyalog Kutusu
3. Yeni terminal numarasını girilir ve OK seçilir. Eğer bir hükümsüz numara girilirse(pinlerin
numaralarından daha büyük), bir hata mesajı görünür. Tekrar terminal numarası girilir.
Terminal seçilidir ve kursör küçük bir çapraz değiştirir. Kursör tekrar numaralandırılmış
terminale bağlanır.
4. Diğer terminal diğer geçerli numarayı belirtmek için seçilir.
Çeşitli terminalleri tekrar numaralandırma için, clicklenir ve sol mouse tuşu basılı tutulur,
sonra kursör terminaller etrafında shift’e basılı olarak sürüklenir. Sonra sol mouse tuşu
bırakılır, seçili terminal numaralarının tümü güncelleşir.
5. Terminal numaralarının tekrar saptanması bittiğinde, pop-up menüden Complete seçilir.
Şekil 3.26 Terminalleri tekrar numaralandırma işlemi sırasında ekran görüntüsü
3.2.13.6 Pin Sihirbazları
Pin sihirbazları, Pin Wizards diyalog kutusu içinde sağlanmış ayarların üzerinde
temellendirilmiştir ve genel decal tiplerinin yaratılmasında kullanılır. Pin Wizards diyalog
kutusunu açmak için:
1. Decal Editor Drafting Toolbox içindeki Wizard
ikonu seçilir.
2. Yaratılmak istenilen decal çeşidi için tab seçilir. BGA/PGA, DIP, Polar, Polar SMD, QU
AD veya SOIC arasından seçilir.
3. Yaratılmak istenen decal için tercihler kurulur.
110
4. Decal yaratmak için OK seçilir.
Kurumlar Step and Repeat tabları içinde kaydedilmişlerdir. Diyalog kutusu kapansa
veya Decal Editor’den çıkılsa bile kaybolmazlar. Son ayarlar diyalog kutusu tekrar
açıldığında görüntülenir.
3.2.13.7 Terminaller ile Bakırı Birleştirmek
Bu metotların her ikiside bir veya birden fazla bakır nesneler ile belirli terminalin
birleştirilmesinde kullanılır. Bir bakır nesnesi terminalde birleştirmek için:
1. Terminal seçilir.
2. Pop-up menüden Associate seçilir.
3. Terminal ile birleştirilecek bakır nesne seçilir.
Bakır nesnede terminal birleştirmek için:
1. Bakır nesne seçilir.
2. Pop-up menüden Associate seçilir.
3. Bakır nesne ile birleştirilecek terminal seçilir. Bu bakır nesne ile terminal elektriki
bağlıdırlar.
3.2.13.8 Terminaller ile Bakır Bağlantısını Silmek
Bir bakır nesne ile terminal arasındaki birleştirmeyi silmek için:
1. Bakır nesne seçilir.
2. Pop-up menüden Unassociate seçilir.
3.2.13.9 Decal Editor File Menü İşlemleri
Decal Editor File Menü bir kütüphaneye decal bilgisi saklamak ve kütüphaneden decal
bilgisini almak için kullanılır.
Şekil 3.27 Decal Editor File Menü
New Decal
Yeni bir decal’a başlamak için Decal Editor başlatır.
111
Open Decal
Okumak istediğiniz decal açıkça belirtildiğinde bir diyalog kutusu açar.
Save Decal
Açık decal’leri kütüphaneye aynı ismi kullanarak kaydeder.
Save Decal As Geçerli decal’in hangi kütüphane içinde saklanacağı açıkça belirtildiğinde
bir diyalog kutusunu açar.
Library
Library Manager diyalog kutusunu açar.
3.2.14 Taslaklama İşlemleri
3.2.14.1 Drafting Toolbox
Drafting Toolbox taslaklama objeleri yaratmak ve editlemek için kullanılır. Komut
ikonlarından bir tanesi kullanıldığı zaman, kursörün üstündeki küçük V, komutun aktif hale
geçtiğini gösterir. Pop-up menüsü şekil tercih edildiğinde istenilen şekli çizmek için kullanılır.
Sonra objeler ardı ardına çizilir. Ok ikonu kullanılarak veya Esc tuşuna basılarak komutlar
iptal edilir.
Drafting toolbox’ı görünür yapmak için Window / Design Tool clicklenir veya toolbar
üzerinde Tool
ikonu clicklenir.
3.2.14.2 Taslaklama Objeleri Eklemek
Darfting toolbox taslaklama objeleri eklemek için kullanır.
1. Parçanın tipini eklemek için ikon clicklenir. Bu objenin tipi için Add komutu kursöre
bağlanır.
2. Pop-up menüyü görmek için sağ mouse tuşuna basılır. Taslaklama objeyi eklemeden önce,
aşağıdaki değerler kurulabilir:
112
Shape
Polygon, Circle, Rectangle ve Path seçilebilir
Width
Biri seçilir:
W <nn> tipi, <nn> genişlik değeridir veya taslaklama objenin özel
genişliğini açıkça belirtmek için Width seçilir.
Özel genişlik için durum çubuğundaki width tuşu kullanılır. Herbir obje tipi
geçerli genişliklerin tanımlanmasında Drafting tab veya Setup/Preferences
diyalog kutusu kullanılır.
Layer
Biri seçilir:
L <n> tipi, <n> bir tabaka numarasıdır veya taslaklama obje yerleştirilmek
istenirse tabakayı açıkça belirtmek için Layer seçilir.
Toolbar’ın içindeki combo kutu kullanılır.
Auto Miter
Eğer Auto Miter seçilirse, şev gönyeler tüm köşelerde toplanır. Şev gönye
tipi ve büyüklüğü, Setup/Preferences diyalog kutusunun, Design tab’ı içinde
tanımlanır.
Ignore Clearance Eğer Setup/Preferences diyalog kutusunun, Design tab’ı içinde on-line DRC
kurumları göz ardı edilerek, clearance kuralları önemsenmemek isteniyorsa,
Ignore Clearance seçilir.
Not: 2D hat nesneleri kullanıldığında, Ignore Clearance pop-up menüde bir tercih değildir.
Line/Trace Angle Biri seçilir:
Orthogonal yatay ve düşey bölümleri tam ekler.
Diagonal 45 derece bölümleri ekler.
Any Angle açısız bölümleri ekler.
Şimdi tasarlanmış nesneleri eklemek için hazırsınız.
Poligon veya Path Eklemek için:
113
1. Kursör birinci köşeye yerleştirilmek üzere hareket ettirilir. Sol mouse tuşu clicklenir.
2. Aşağıdakilerden biri yapılır:
 Kursör diğer köşeye doğru hareket ettirilir ve tekrar clicklenir.
 S <x>, <y> tipi, <x> ve <y> koordinat değerleridir. Belirlenmiş noktadaki diğer
köşe için eklenir.
 SR <x>, <y> tipi, <y> eğer oranlı koordinat değerleri belirtilmek istenirse. Geçerli
noktadan miktar kadar hareket edilir.
3. Tercihen düz bölümden yay eklemek için, pop-up menüden Add Arc seçilir.
4. Aynı yolla köşeleri eklemeye devam edilir.
5. Space tuşuna basılır veya son köşeyi silmek için Backup seçilir.
6. Eklemeden çıkmak için Esc tuşuna basılır.
7. Eklemeyi bitirmek için çift clicklenir. Poligonlar otomatik olarak kapanır; son tanımlanan
köşede, path’ler sonlandırılır.
Çemberler eklemek için:
1. Kursör dairenin merkezine getirilip yerleştirilerek, sol mouse tuşu clicklenir.
2. Dairenin yarıçapını tanımlamak için kursör hareket ettirilir. Daire tanımını tamamlamak
için clicklenir.
Dörtgenler Eklemek için:
1. Kursör dörtgenin bir köşesine getirilip yerleştirilerek, sol mouse tuşu clicklenir.
2. Kursör karşı diagonal köşeye getirilip yerleştirilerek, sol mouse tuşu clicklenir.
3.2.14.3 Taslaklama Objeleri Silmek
Bir veya birkaç taslaklama objeyi silmek için:
1. Silinecek objeler seçilir.
2. Del tuşuna basılır veya Edit / Delete seçilir.
3.2.14.4 Metin Eklemek
Metin eklemek için, metin başka bir objeye ait olmadan, Drafting Toolbox’tan Text
ikonu clicklenir. Bu Add Free Text diyalog kutusunu gösterir, burası asıl metin dizisini,
büyüklüklerine, yerlerine ve katına göre ayrıca eklenilen metin kutularını belirlemek için
standart metin kutuları iç erir.
114
Şekil 3.29 Add Free Text Diyalog Kutusu
Yeni bir dizi yaratmak için:
1. Text altında, kullanılmak istenilen metin dizisi girilir. Diyalog kutusu görünürken, kursör
otomatikman bu alana yerleşir.
2. Metin dizisi, belirtilen koordinatlara yerleştirilir, X ve Y altında değerler girilir. Eğer
belirtilmemişse, mouse metini yerleştirmek için 5 . adıma geçilir.
3. Metin yüksekliği ve çizgi uzunluğu kurulur. Eğer kullanılmak
istenilen ölçülerden
farklıysa, kullanılmak istenilen değerler kurulur.
4. Diyalog kutusunu silmek ve kursöre diziyi bağlamak için OK clicklenir eğer koordinatlar
değerleri girilmişse, metin yerleşir.
5. İstenilen yere kursör hareket ettirilir ve sol mouse tuşu clicklenir. Metin yerleştirildikten
sonra, diyalog kutusu gözükür, böylece eklenmiş diziler yaratılabilir. Cancel clicklenerek
işlem sonlandırılır.
3.2.14.5 Taslaklama Bölümleri Silmek
Taslaklama bölümleri silmek için:
1. Bölüm seçilir.
2. Del tuşuna basılır veya Edit / Delete seçilir.
3.2.14.6 Taslaklama Bölümü/Köşesi’nden Yay Çekme
Yay içine taslaklama bölümü veya köşeyi dönüştürmek için Pull Arc komutu
kullanılır. Taslaklama bölümün başlama noktaları, yeni yay için başlama ve duruş açılarıdır.
Pull Arc’ı kullanmak için:
1. Bölüm veya köşe seçilir.
2. Sağ mouse tuşu clicklendiğinde pop-up menü görülür ve Pull Arc seçilir.
115
3. Bölüm veya köşe bir yaya değişerek kursöre bağlanır. Yay yerleştirilir ve sol mouse tuşu
clicklenir.
Yaratılmış olunan yay veya şev gönyenin yarıçapı Move Miter komutu ile değiştirilebilir.
3.2.14.7 Move Miter
Move Miter komutuyla taslaklama bölümün üstündeki bir şev gönye veya yay
büyültülebilir veya küçültülebilir
1. Şev gönye bölümü veya yay seçilir.
2. Sağ mouse tuşu clicklenir ve pop-up menüden Move Miter clicklenir. Obje kursöre
bağlanır.
3. Objeyi büyütmek veya küçültmek için kursör hareket ettirilir.
4. Sonlandırmak için sol mouse tuşu clicklenir.
Yayı veya bir şev gönyeyi köşeye geri dönüştürmek için iki çizginin kesişme
noktasının dış tarafına kursör clicklenir.
3.2.14.8 Taslaklama Objeleri Taşımak
Taslaklama objeleri hareket ettirmek için:
1. Hareket için taslaklama objeler seçilir.
2. Objeyi seçilen yerin üzerine taşımak için kursör konumlandırılmalıdır. Sol tuş clicklenir,
sürme için mouse hareket ettirilir ve sol tuş serbest bırakılır. Taslaklama objeler kursöre
bağlı kalır.
3. Objeler kursöre bağlı kaldıklarında, çevrilebilir ve döndürülebilinir. Bu hareket için,
sadece
116
On - line DRC geçici olarak kapatılır. Sağ mouse tuşu clicklendiğinde, bu işlerle ilgili popup menü açılır.
4. Taşımayı tamamlamak için mouse’un sol tuşu clicklenir.
Not:
Eğer diğerleriyle birleştirilmiş bir obje taşınmak istenirse, bütün objeler taşınır.
Eğer Design Toolbox içinde Move clicklenirse, bu click objeyi kursöre bağlar.
Eğer Setup\Preferences diyalog kutusundaki, Global Tab içindeki Drag ve Drop
clicklenirse, sol tuş serbest bırakıldığında, objeler kursöre bağlanmaz.
3.2.14.9 Kütüphaneye Taslaklama Nesne Eklemek ve Çağırmak
Kütüphaneden taslaklama nesne eklemek için:
1. Drafting toolbox’ı aktif yapmak için, toolbar üstündeki Drafting ikonu clicklenir.
2. Drafting toolbox üstündeki Add From Library
ikonu clicklenir.
3. Get Drafting Item from Library diyalog kutusu göründüğü zaman, kütüphaneden nesne
seçilir. Nesneyi eklemek için OK clicklenir. Kütüphanedeki bütün nesnelere bakmak için
Library combo kutusu kullanılır. Drafting Items liste kutusu içindeki objelerin görünmesini
sınırlandırmak için Filter kullanılır. * işareti ile nesnenin ilk karakteri kullanılır(*R). Apply
clicklenerek filtre çalıştırılır.
Şekil 3.32 Get Drafting Item from Library Diyalog Kutusu
4. Nesne kursöre bağlanır. Nesnenin taşınması, taslaklama objenin taşınması ile aynıdır.
117
Kütüphaneye bir nesne kaydetmek için:
1. Shift tuşu basılı iken nesne seçilir.
2. Sağ mouse tuşu clicklenir ve pop-up menüden Save to Library cliklenir.
3. Save to Library diyalog kutusu görünür, isim girilir.
Şekil 3.33 Save to Library Diyalog Kutusu
3.2.15 Importing and Exporting
3.2.15.1 İhraç/İthal Edilen Dosyalar
Import komutu dışarıdan gelen çeşitli formatlardaki dataları geçerli dizayn verisine
.PCB dosyası içinde sokar. Export açılı .pcb dosyasında gelen datayı diğer formatların içine
atar. PowerPCB aşağıdaki formatları destekler:
ASCII,*.asc
PADS-tescilli metin formatı..
Data Exchange Format,DXF,* .dxf
AutoCAD 13 formatı.
Object Linking and Embedding,OLE,*.ole
OLE objeleri .ole dosyasının içine ithal edilebilir. .Ole dosyası OLE objeleri ile ilgili dizayn
kaydedildiğinde, OLE objeleri ile bağlı ise otomatik olarak meydana getirilir. Diğer
dizaynların içine .ole dosyaları ithal edilebilir.
Engineering Change Order,*.eco
Sadece ithal edilebilir.
Intermediate Data Format, IDF *.emn ve *.emp
Pro / ENGINEER® ile kullanılabilir.
3.2.15.2 ASCII İthal Etmek
Bir ASCII dosyası ithal etmek için:
1. Menüden File/Import seçilir.
2. .asc dosya tipi seçilir.
3. Path seçilir.
4. Open seçilir.
118
Bir ASCII dosyası ile test noktaları içeri girdiğinde, PowerPCB
test noktalarını
erişebilirlik için kontrol eder. Eğer test noktaları erişilebilir değilse, hatalar ASCII hata raporu
içinde bildirilir.
3.2.15.3 ASCII Çıkış Dosya Düzeni
PADS ASCII formatı içersindeki veri tabanının birkaçını ve ya hepsini kaydetmek için:
1. Menüden File/Export clicklenir.
2. Dosya tipi gibi ASCII seçilir.
3. .asc uzantısı ile ASCII dosyası isimlendirilir.
4. File Save As diyalog kutusu içindeki OK clicklenir.
Bu ASCII Output diyalog kutusunu açar. ASCII dosyasına yazmak için yollandırma
bilgisini, placement’i, parçayı tanımlamada kullanılır.
Şekil 3.34 ASCII Output Diyalog Kutusu
ASCII Output diyalog kutusu seçenekleri:
Sections
ASCII Output diyalog kutusu gözüktüğünde ASCII dosyası içinde görünecek nesneler
seçilir. Her nesne, ASCII dosyasının parça başlığını belirtir. Bir nesne seçmek için, kutu
işaretlenir. Hepsini seçmek için, Selact All clicklenir. Hiçbirşey seçmemek için, Unselect All
clicklenir.
PCB Parameters Global dizayn bilgilerini ithal eder.
Text
Metin nesnelerini ithal eder.
119
Lines
2D hat nesnelerini ithal eder.
Clusters
Birleşmeleri ve kümeleri ithal eder.
Vias
Viaları , jumperları, pad yığın bilgilerini ithal eder.
Decals
Ayak izi bilgilerini ithal eder.
Package
Elektriksel bilgileri ithal eder.
Parts
Komponent bilgilerini ithal eder.
Jumper
Kullanılmaz.
Connections
Unroute pin çiftlerini ithal eder.
Routes
İzler ithal eder.
Teardrops
Routes ithal edilirse, ithal edilebilir.
Miscellaneous
Yukarıda söylenmeyen bilgileri ithal eder.
Rules
Clearance, Routing ve Hi-Speed kurallarını ithal eder.
CAM
Plot dosyası konfigürasyonlarının oluşturduğu, kullanılan File/CAM komutu
ile
Pour
ilgili bilgi ithal eder.
Bakır nesneleri ithal eder.
AssemblyOptions Assembly tercihlerini ithal eder.
Test Points
Test noktalarını ithal eder.
Filename
Geçerli path ve ASCII dosya adını gösterir.
Output Format
Programın versiyonlarını içerir.
Select Units
Current Units: Eğer istenirse görünen üniteler ASCII dosyası içindeki güncel kullanılmış ünite
gibi rapor edilebilir(Mils,Metric veya Iches).
Basic Units: Software içerisinde bulunan değerler gösterilir. Default Basic Units’dir.
Library Part
Parçanın kütüphanede bulunan hali ile ilgili bilgi özelliklerini içerir (imalatçı firma, fiyat ve
not gibi).
3.2.15.4 BoardSim Arabirimi
120
PowerPCB standart HyperLynx dosyalarını, .hyp uzantılı olarak HyperLynx
BoardSim ürünü olarak oluşturur. PowerPCB içerisinden BoardSim başlatılabilir ve bir
HyperLynx dosyası yüklenebilir.
NOTE: BoardSim yollandırılmamış ağları destekler.
Bir HyperLynx Dosyası Oluşturma
BoardSim’i başlatmak için,Tools/BoardSim clicklenir. BoardSim diyalog kutusu görünür:
Şekil 3.35 BoardSim Diyalog Kutusu
1. Mode bölgesinden ayarlar yapılır.
2. Output bilgisi seçimi yapılır.
3. .hyp dosya ismi girilir.
4. OK clicklenerek dosya oluşturulur.
3.2.15.5 DXF
PowerPCB AutoCAD13 dosyalarını ithal ve ihraç etmeyi destekler.
1. File/Export veya File/Import seçilir.
2. DXF dosya tipi seçilir.
3. OK clicklenir.
3.2.15.6 Intermediate Data Format, IDF
Pro/ENGINEER link tercihi ile IDF formatlı dosyalar ihraç veya ithal edilebilir. IDF formatı,
PowerPCB ve mekaniksel dizayn sistemleri arasında veri alışverişi imkanını sağlar, örneğin
Pro/ENGINEER gibi.
1. File/Export veya File/Import seçilir.
2. IDF dosya tipi seçilir.
3. OK clicklenir.
121
3.2.16 Interaktif Yollandırma Modları
3.2.16.1 Bus Router İşlemleri
Bus Router, bus yolları yaratan bir dinamik yol basıma hazırlama aracıdır. Hızlı yol
veri hatlarında, hafıza düzenlemelerinde veya benzer bağlantılarının çeşitli yolları bir ayar
parçasından diğerine akması gerektiğinde bus router kullanılır.
Bus Router’ı kullanımı, bir yolu yerleştirmek ve yol yapmak için birçok pin çiftleri
belirlenir. Bu yol bir kılavuz yol gibi işler; diğer yollar kılavuz yolunun yerleştirilmiş
path’ında temellendirilir. Bus Router kılavuz yolu aynı otomatik köşe yaratılmasında ve iz
gösteriminde kullanılmasında yaratır.
Bus Router’ın otomatik yollandırma özelliklerini avantajla doldurmak için, seçilen pin
çiftlerinin bağlantının her iki sonunda birbirine yakın olduğundan ve bu bağlantıların
kesişmediğinde emin olunur. Birbirleriyle çarpışan bağlantılarla pinlerin seçimi, her bir
bağlantının ard arda nerede dinamik bir şekilde route edileceğini içeren manuel bus yolunu
çağırır.
3.2.16.2 Yol Edit Komutları
Burada size yardımcı olmak üzere birkaç editing aracı vardır. Komutlar seçilmiş izler
için menüden başlatılır. Bu komutlar aşağıda düzenli bir şekilde listelenmiştir. Komutlar popup menüsüde görünürler.
Move
Seçilmiş izleri hareket ettirir.
Stretch
Yolda seçilmiş yayı veya şev gönyeyi değiştirir ya da bağlantı açıları
sürdürülürken yolları hareket ettirir.
122
Route
Mevcut izi yollar.
Route Loop
Mevcut iz yollandırmasını geri alır, geçerli lokasyonda orijinal izleri
terkeder.
Sketch Route Yeni path içinde taslak yapmakta kullanılan kursör tarafından mevcut
iz yollandırması geri alınır.
Smooth
Bu lüzumsuz sapmaları ve köşeleri kaldırır.
Split
Seçilmiş izi iki iz içerisinde yarar.
Add Corner
Seçilmiş noktada köşe ekler.
Add via
Seçilmiş noktada via ekler.
Add TestPoint Seçilmiş noktada yola test noktası ekler.
Add Jumper
Seçilmiş yola jumper ekler.
Pad Entry
Pad giriş açısını toggle’lar.
3.2.16.3 Yol Komutu Pop-Up Menüsü
Temel Route Editor’ü aktif hale geldiği zaman, sağ mouse tuşu kullanılarak pop-up
menünün içerdiği komutlar görülebilir.
Add Corner
Kursör yerinde bölüm sonu saptar ve yeni bölgeyi başlatır.
Add via
Kursör yerinde via ekler.
Complete
Birleştirilmiş pinde yolu bitirir.
End
Kursör yerinde yol sonlandırır.
Backup
Son eklenen köşeyi siler
Layer Toggle
Tabaka çifti içinde, diğer tabakaya geçişi sağlar. Status Window
123
içerisinde tabaka çifti tanımlanır
End Via Mode End No Via Kursör yerinde yol sonlandırır, via hariç.
End Via
Kursör yerinde yol sonlandırır ve vialar eklenir.
End Test Point Kursör yerinde yol sonlandırır, test nokta viası ile.
Add Arc
Sonraki eklenen bölüm için yay oluşturur.
Cordinate
Bir sonraki köşe için X ve Y koordinatlarını girer.
Width
Geçerli ve sonradan ortaya çıkan bölümler için genişliği
değiştirir.
Layer
Yollandırma tabakasını değiştirir.
Via Type
Sonraki eklenen vianın tipini değiştirir.
IgnoreClearence Setup/Preferences diyalog kutusunun, Design tab’ı içinde on-line
DRC kurumları göz ardı edilerek, clearance kuralları önemsenmez
Angle Mode
Orthogonal Yatay ve düşey açıları tam ekler.
Diagonal
45 derece açıları ekler.
Any Angle
Açısız bölümleri ekler.
Ignore Teadrop Geçerli yol sırasında teardrop kurumlarını önemsemez.
Cancel
Yol fonksiyonunu bitirir.
3.2.16.4 Yollandırma Sonrası Clearance ve Kontrol
Trace Clearance bir iz kenarı ile diğer taşıma nesnesinin kenarı arasında mesafe
bırakılmasına olanak sağlar. Ağlara bu özellik Setup/Design Rules Clearance diyalog
kutusunda sağlanır. Eğer Extended dizayn kuralları seçeneğini kullanılırsa, pin çiftleri, pin
çifti grubu, net ve net class seviyesi üzerinde hatasız temizleme tayin edilebilir.
Tools/Verify Design komutu, clearance ihlalleri için dizaynı araştırmakta kullanılır.
izler için clearanceları kurmak Design Rules içinde açıklanır. Boşluk ve airgap hatalarının ve
high-speed problemlerinin kontrol edilmesi Verify Design altında ele alınır.
3.2.16.5 Tabaka Yönü
Tercih edilmiş tabaka yönetimi, Setup / Layer Definition diyalog kutusu içinde
Horizontal ya da Vertical diye saptanmıştır. Genellikle tabaka altındaki lehim dalgası
etkisinde kalmış izler sanki pinler arasındaki path’leri sıkı yapmayacakmış gibi yönlendirilir,
fakat DIP’lerin sırası tarafından yaratılmış çizgiler paralel çalışır. Bir kere bu tabakanın
yönüne karar verilirse, tabaka yönü yukarı doğru sıralanır.
124
Referans için, bir tabakanın geçerli yön kurumu parantezler içinde görünür, sonra bu
menü bar içindeki Layer list kutusu girişidir. Dizayn bir batch router’a gönderildiği zaman,
bakır yönü elektriksel tabakaları yatay veya dikey yol yapan router’ı bildirir.
PowerPCB interaktif route editörleri tercih edilmiş yöne duyarlıdır. Bunu unrouted
bağlantısı gösterir. Eğer bir pin çiftinin başlangıç ve bitiş noktaları genellikle yukarı ve aşağı
ise, vertical tabakalardan birinin üzerindeki yol girilir; horizontaldaki bağlantıları soldan sağa
girilir. Diagonal bağlantılar her iki yönü de kullanır.
3.2.16.6 Tack’lar
Tack’lar dizayn içinde elmas şekilli işaretleyicilerdir. T-J jonksiyonları yaratıldığında
görünür. Bir köşe manuel yerleştirildiğinde veya Add Tack kullanıldığında bir köşe
kilitlemesine rağmen bir itme olayıyla bir hareket oluşur. PowerPCB bir tack’ı yerleştirir.
Çünkü tack’ler köşeleri kilitler, onlar PowerPCB oto-interaktif fonksiyonlarına bir engel
ortaya çıkarırlar. Bu Smoothing ve Sketch Route’a benzer. Bu emirler sadece izler üzerinde
çalışır ki, kilitli değildirler. Tack’ler silinemez, PowePCB onları içerir.
3.2.16.7 Yay ve Şev Gönye Yaratmak
Yaylar
Yollandırma esnasında yaylar girilmek istenirse, pop-up menüden Add Arc komutu
kullanılır. İz gelişme içindeyken, sağ mouse tuşu clicklenir ve Add Arc seçilir. Son köşeden
bölüm uzaması yaya dönüşmüştür. Kursör hareket ettirilerek yarıçap ayarlanır ve clicklenir.
Yollandırma bu noktadan devam edecektir.
Şev Gönyeler
1. Setup/Preferences diyalog kutusunun Design Tab’ı içinde yaydaki şev gönye tipi kurulur.
2. Ratio kurulur. Oran, yayın yarıçapının iz genişliğine olan oranıdır.
3. Şev gönyenin uygulanması için köşe seçilir, sağ mouse tuşu clicklenir ve pop-up menüden
Add Miter seçilir.
125
Şekil 3.38 Miters Tercihleri
Auto Miter
Setup/Preferences diyalog kutusunun Design Tab’ı içinde, Auto Miter kontrol kutusu
değiştirilirse, yollandırma şekillerin köşeleri otomatik olarak gönyelenirler. Şev gönyelerin
büyüklüğü ve şekli diyalog kutusu içindeki Miters alanında tanımlıdırlar. Taslaklama komutu
aktif olduğunda, pop-up menüden otomatik şev gönyelendirme seçilebilir.
3.2.16.8 Teardrop
Teardrop’lar izler ve pinler arasındaki
bağlantıyı çoğaltır. PowerPCB kurulursa
otomatik olarak teardroplar yaratır. Ekstra teardrop kullanılacaksa Setup/Preferences diyalog
kutusunun Teardrops Tab’ı seçilir. Teardrop’un şekli konfigüre edilmek istenirse, lenght ratio
ve width ratio kullanılır.
Teardrop’larla çalışılacaksa:
1. Setup/Preferences clicklenir.
2. Routing tab seçilir.
3. Preferences alanında Generate Teardrops kontrol kutusu değiştirilir. Bu seçenek
değiştirildiğinde PowerPCB teardrop’ların farkında olur, ve CAM içinde görülür hale
gelirler.
4. OK clicklenir. Teardrop’lar hazır hale gelir. Yeni izler yollanırken otomatik olarak
yaratılırlar ve yollandırılmış izler üzerinde görülürler.
Eğer önceki PowerPCB oturumunda teardrop tercihleri kurulmadıysa, PowerPCB
geçerli teardrop biçimini kullanır. Teardrop’lar için daha fazla özel tercih kurulacaksa
Setup/Preferences diyalog kutusunun Teardrops tab’ı kullanılır.
126
Şekil 3.40 Teardrops Shape Seçenekleri
Teardrop Sınırlamaları
 Kare pad’lerin üstüne geçerli-biçimli teardrop’lar yerleştirilemez..
 Bölüm çok kısa ise
veya via yada pad içerisinde iz köşesi varsa teardrop burada
kullanılmaz.. Auto Adjust bu işin çözümünde kullanılır. Bu seçenek Teardrop Preferences
diyalog kutusunun içindedir.
CAM içindeki Teardrop
Teardrop’lar plot edilirken hat genişliği aynı iz genişliği gibi kullanılır.
3.2.16.9 Jumper
Dizayna bir jumper eklendiğinde, geçerli jumper kullanılmıştır. Jumper için geçerli
ayarlar ve ayar değişiklikleri dizayn içerisinde iken değiştirilebilir. Geçerli jumperların
simgeleri powerpcb.ini dosyası içerisindedir. Dizayn içerisinde pin özelliklerinin ayarlarını
değiştirmek için Query/Modify tercihi kullanılır.
Jumper ayarlarını değiştirmek için, menüden Setup/Jumpers seçilir. Jumpers diyalog
kutusu görünür. Diyalog kutusu jumper ayarlarının değiştirilmesinde kullanılır.
3.2.16.10 İzleri Taşımak
Bir iz bölümünü hareket ettirmek için:
1. Bölüm seçilir.
2. Sağ mouse tuşu clicklenir. Pop-up menüden Move clicklenir. Seçilen kursöre bağlanmıştır.
3. Konum için mouse hareket ettirilir ve yol yerleştirmek için clicklenir.
3.2.16.11 Verifiying Design Kuralları
Dizayn kuralları ki setup kurallarının içinde kurulur, bütün dizayn üzerinde veya
bireysel nesnelerin üzerindeki sonuçların içindedirler.
127
Bütün dizayn üzerinde dizayn kurallarının doğruluğunu kanıtlamak için, Tools/Verify
Design menü komutu seçilir.
Bireysel nesneler üzerinde kuralların doğruluğunu kanıtlamak için:
1. Nesneler seçilir.(İzler, vialar, komponentler ve taslaklama objeler).
2. Pop-up menüyü açmak için sağ mouse tuşu clicklenir.
3. DRC clicklenir.
3.2.16.12 Pin Çifti Grubu Yaratmak
Grup, pin çiftlerinin toplamı ile dizayn kurallarının genel kurumudur. Yeni grup
yaratmak için:
1. Yeni grup içine konulacak bütün pin çiftleri seçilir.
3. Make Group clicklenir.
4. Gruba isim verilir ve OK clicklenir.
Setup Rules diyalog kutusu kullanılarak gruplar yaratılabilir.
3.2.16.13 Ağ Sınıfları Yaratmak
Sınıf ağların toplamıdır. Dizayn kurallarının genel kurumu saptanabilinir. Yeni sınıf yaratmak
için:
1. Yeni sınıf içine konulacak bütün ağlar seçilir.
3. Make Class clicklenir.
4. Sınıfa isim verilir ve OK clicklenir.
Şekil 3.41 Add Net to Class Diyalog Kutusu
Setup Rules diyalog kutusu kullanılarak sınıflar yaratılabilir.
128
3.2.16.14 Autorouter
Autorouter PowerPCB layout editöründen çalışır. PowerPCB Windows arabirimini
paylaşmaz. Autorouter arabirimi command-driven’dır. Autorouter içinde gözüktüğü zaman,
board üzerinde nesneler seçilemez. Komut seçmek için ekranın üzerinde bulunan menü
nesnelerinin sırası içinden clicklenir.
Bütün mouse clickleri, kursörün menü tuşu üzerinde konumlanıp konumlanmadığına
göre komut seçmeye veya seçmemeye yarar. Komut aktif ise ekranın sol üst köşesinde
bulunan yeşil nokta kırmızı olur ve sol mouse tuşu clicklenerek faaliyet başlatılır. Sağ mouse
tuşu kullanılarak geçerli komutun dışına geri dönülür ve menü yapısına dönülür.
3.2.16.15 PADS Grup Autorouter
Bu yardım dosyası, PADS grup autorouter’ların her ikisinide adresler. Her iki router,
grup modunda işlem yapar. Yollandırma ilerlemesine dikkat edilmelidir ve interaktif iseler
hiçbirşey seçilemez.
Ripup ve Retry Router
Ripup Router board’u tamamlamanın kesin derecesine getirir ve sonuçlara değer biçer.
Eğer sonuçlar yeterli değilse, router izlerini siler ve koparıp çıkartır. Bu çözüm yolları
tükenene kadar veya board tamamlanıncaya kadar devam eder.
Advanced Autorouter
Advanced Autorouter daha karmaşık aritmetik yöntemler kullanır. İzleri gerektiği gibi
kenara iter. Bu eliminasyonlar için koparıp atılmış yerleşik yollandırmalara ihtiyaç vardır ve
hızı ve esnekliği artırırlar. Zor dizaynlara uygulanır.
3.2.17 Tabaka Ayarları
Layers Setup diyalog kutusu şunlar için kullanılır:
 dokümantasyon, split/mixed düzlemler, düzlemler, komponentler, yollandırma için
tabakaları tanımlamada.
 Yollandırma tabakaları için ilk yol yönünü tanımlamada.
 Split/mixed düzlem tabakalarına ve düzleme ağları birleştirmede.
 CAM çıkışı için dokümantasyon ve komponentleri birleştirmede.
 Tanımlanmış kalınlığı ve tabakayı tanımlamada.
129
Layers Setup diyalog kutusu göstermek için Setup/Layer Definition seçilir. Aşağıdaki
parametreler açıkça tanımlanabilir:
Tabaka Listesi
Tabakaların numaralarını kontrol etmek ve bilgi için Layer List kutusunu kullanılır ve
bu her tabakada görünür. Bir ve ikinci tabakalar, otomatik olarak, board’un altı ve üstü için
komponent tabakaları ayrılır. Bu tabakalar, komponentler ve yol için kullanılır. Ekstra elektrik
tabakaları ilave ederken son elektrik tabakası, yeni alt tabaka olur. Elektrik tabakaları ilave
etmek için diyalog kutusunun Electrical Layers alanı içindeki Increase tuşu kullanılır.
Aşağıdaki listede son elektrik tabakaları non - elektrik veya dokümantasyon tabakaları
diye adlandırılır. Bu tabakaları lehimleyip, yapıştırmak veya çizmek gibi özel amaçlar için
taslaklama hatları veya metin uygulanır.
2 harfli Type alanı düzlem tipini tanımlar:
CM
Komponent ve düzlemsiz
RT
Yollandırma ve düzlemsiz
PL
Yollandırma ve CAM düzlemi
CP
Komponent ve CAM düzlemi
CX
Komponent ve split/mixed düzlem
RX
Yollandırma ve split/mixed düzlem
Direction alanı özel yollandırma yönünü tanımlar.
130
İsim
Tabaka için bir isim, onun fonksiyonlarını tanımlar. Bunu tanımlamak için her
tabakaya tek bir isim saptanabilinir. Bu isim Name alanında gözükür.
Elektrilsel Tabaka Tipi
Üst ve alt tabakalar, komponent, yollandırma, düzlem veya split/mixed düzlem
tabakaları olabilir. İç tabakalar; yollandırma, düzlem ve mixed düzlem olabilir. Bir tabaka
mixed düzlem veya düzlem bir tabaka olarak seçilirken buna bağlanmış ağları ayırmak için
Assign Nets ikonu kullanılır.
Bir üst veya alt tabaka bir komponent tabaka gibi seçilirken, her çıkış çeşidi için farklı
bir dokümantasyon tabakasını birleştirmek için Associations tuşu seçilir. Şunları içeren
komponent tabakalar için:silk ekran, paste mask, solder mask ve assembly drawing.
Yollandırma Yönü
Bütün elektrik tabakalarına tek bir yollandırma yönü saptanmalıdır. Horizontal,
Vertical veya Any seçilir. Elektriksel olmayan tabakalarda yollandırma yönü saptanmamıştır.
Routing yönü manuel ve autorouting performanslarını etkiler. Örneğin; Horizontal
seçiliyse, fakat tabaka üzerindeki izler düşeye ihtiyaç duyarsa route editing performansı
yavaşlar.
Increase
Elektriksel tabakaları eklemek için kullanılır.
Reassign
Verinin bir elektriksel tabakadan diğerine hareket ettirilmesinde kullanılır.
Thickness
Bütün routing tabakalarda tabaka kalınlığı ve dielektrik değerleri saptanır. Bu değerler
elektrodinamik kontrol tarafından kullanılır.
3.2.17.1 Komponent and Dokümantasyon Tabakalarını Birleştirmek
Liste kutusu içerisinde, Component seçildiğinde, Associations ikon, Setup Layers
diyalog kutusu içinde meydana çıkar. Bu ikon clicklendiği zaman Component Associations
131
diyalog kutusu görünür. Tabaka birleşimi metin, hat veya komponent tabakaları için imalatçı
plotları üzerine şekil nesnelerini, aşağı veya yukarı, tabaka üzerine direk girilmeksizin
çıktılar.
Şekil 3.43 Component Layer Associations Diyalog Kutusu
İmal edilmiş plot tipine tahsis edilmiş bir dokümantasyon tabakası ile komponent
tabakası birleştirilirse, CAM çıktı işlemi otomatikman birleştirilmiş dokümantasyon tabaka
nesneleri ile plot tipini içerir. Paste Mask, Solder Mask, Silk Screen ve Assembly gibi tabaka
tipleri ile komponent tabaka birleştirilebilir.
Layers/Setup diyalog kutusundaki liste her plot tipi listesini ve dokümantasyon
tabakasını içerir. Birden fazla dokümantasyon tabakasına sahip oluna bilinir, fakat bir kerede
otomatik olarak sadece bir imal edilmiş plot tipi ile CAM çıktısı birleştirilebilir.
Örneğin, tabaka 7 yapmak için:
1. Setup / Layer Definition clicklenir.
2. Eğer 7 bir elektrik tabakası değilse, layer 7 seçilir.
3. Name alanı içerisinde tabakanın amacını tanımlanır, örneğin Sılk, Text veya Top. İsim,
listede tabaka 7’de yer alır.
4. Silk Screen tuşu clicklenir. Tabaka 7, GN’den çeşit SS’e değiştirir.
PADS, imal edilmiş plot tipleri için geçerli dokümantasyon tabakalarını 23’ten 29’ a
kadar saptamıştır. Silk Screen için iki tane içerir. 3 tane silk screen dokümantasyonundan
birini birleştirmek için:
1. Setup Layers diyalog kutusu içinde layer 1 seçilir.
2. Associate
ikonu clicklenir..
132
3. Bir tabakayı seçmek için Silk Screen list kutusu kullanılır.
4. OK clicklenir.
Silk Screen tip için CAM dokümanı yaratılırken, Layer 7 otomatik olarak doküman
tanımlamasını içerir. Aynısı diğer imal edilmiş plot tipleri içinde uygular.
3.2.17.2 Düzlem Tabaka Ağ Tanımlamaları
Düzlem tabakalar, güç ve şase için giriş yapılabilecek geniş bakır alanlar içerirler.
CAM çıktısı düzlem tabaka ile birleşmiş ağlar için bağlama pad’leri üretir.
Bir ağ ismi atamak için;
1. Bir CAM Plane veya Mixed Plane seçilir.
2. Assign Nets
ikonu seçilir.
3. All Nets liste kutusundan bir ağ seçilir.
4. Ağı Associated Nets liste kutusuna taşımak için Add seçilir.
Bir ağ ismi atamamak için:
1. Associated Nets liste kutusundan bir ağ ismi seçilir.
2. Remove seçilir. Ağ ismi, All Nets list kutusuna geri taşındırılır.
3.2.17.3 Tabaka Kalınlığını Saptamak
Layer Thickness diyalog kutusu tabakayı tanımlamak için kullanılır. EDC, bu bilgiyi
kullanır. Bu diyalog kutusunu açmak için:
1. Setup Layers diyalog kutusunu açmak için Setup/Layers clicklenir.
2. Thickness tuşu clicklenir.
3.2.17.4 Elektriksel Tabakaların Numarasını Arttırmak
Veritabanı içinde elektrik tabakalarının numarasını arttırmak için:
1. Setup Layers diyalog kutusunu açmak için Setup/Layers clicklenir.
2. Increase clicklenir.
3. Elektrik tabakalarının yeni numarası için teşvik ettirilmiş olundu. Elektrik tabakalarının
geçerli numarası ve 30 arasındaki bir değer yazılır.
Reassign Layers diyalog kutusu gözükür. Yeni bir tabakaya var olan elektrik tabakası
üzerinden elektriksel bilgi tekrar atanabilinir.
133
Yeni elektrik tabakaları, geçerli parametre değerleri ile veritabanına girer.
3.2.17.5 Elektriksel Tabaka Verisini Azaltmak
Reassign Layers diyalog kutusu, veriyi bir elektrik tabakasından diğerine hareket
ettirmek için kullanılır. Bu diyalog kutusunu açmak için:
1. Setup/Layers clicklenir.
2. Reassign tuşu clicklenir. Yeni tabakaya eski tabakadan tekrar atama görünür. Geçerli
durumda tekrar atama yoktur.
Bir tabakadan diğerine tekrar atama için:
1. Eski tabaka numarası uygun dizili liste kutusunda seçilir.
2. Yeni tabaka numarasını yazılır. Aşağıdaki bilgi eski tabakadan yeni tabakaya hareket eder;
İzler ve vialar
Taslaklama objeler
Tabaka adı, tabaka tipi, yollandırma yönü ve komponent/düzlem tabaka
parametreleri. Bir tabakayı tekrar atama yaparken dikkatli olunmalıdır. Eğer bir yol, elverişsiz
yeni bir tabakaya bağlanırsa, yol silinebilir.
Hedef tabaka boş olmalıdır. Eski tabakadaki nesneler yeni tabaka içine karıştırılamaz.
ama Old-to-New diyalog kutusu kullanılarak tabakalar swap edilebilir.
3.2.17.6 Düzlem Tabaka ve Poured Bakır
Eğer bakır alanlar örneğin güç ve şase düzlemi gibi kurulursa ve düzlemde bütün
atanma planlanıyorsa, bakır alanlar çizilmek zorunda değildir. Yerine, adanmış düzlem
tabakası gibi bir seviyeyi tanımlamak için Setup/Layer Definition diyalog kutusu kullanılır.
Sonra, aynı diyalog kutusu, düzlem tabakasına bağlanacak ağ isimlerini atamak için de
kullanılabilir. Bu metodu kullanmak düzleme katılmak için bir ağ isminden fazla içermeye
izin verir.
Bu teknik kullanılırken, PowerPCB, bakır gibi bütün seviyeyi tanımlayan tabaka için
bir düzlem plot filmi yaratır. Kenar, board taslağı tarafından tanımlanır ve iç kısımlar,
geliştirilmiş anti-pad izolatörleri içeriler. CAM düzlem tabakaları için thermaller,
Setup/Preferences diyalog kutusunun Routing tab’ı içinde Show Plane Thermals olarak
gösterilmiştir. Query / Modify diyalog kutuları içindeki Plane Thermal seçeneği, bir düzlem
netinin özel pinleri için thermal meydana getirmeyi kontrol eder.
134
3.2.17.7 Thermal Üretim
Thermaller için aşağıdaki bilgileri akılda tutunuz:
Komponent pinleri ve viaları, bir düzlem ağı ile birleştirilmişse veya birleştirilmiş
CAM düzlem tabakası üzerinde pad’lere sahipse otomatik olarak thermaller alırlar. Plane
Thermal tercihi Query / Modify Pin diyalog kutusu içinde açılır. Eğer bir CAM düzlem
tabakasıyla birleştirilmemiş bir düzlem ağı yeniden tanımlanıyorsa, thermaller ağ içindeki
pinlerin tamamı için kaldırılır. Plane Thermal tercihi otomatikman Query / Modify Pin
diyalog kutusu içinde kapanır.
Eğer yollandırma esnasında bir düzlem ağına bir via eklenecekse, via otomatik olarak
bir düzlem thermali alır. Plane Thermal tercihi otomatik olarak Query / Modify Via diyalog
kutusu içinde açılır. Routing tab kullanımında, thermaller kontrol edilebilir.
CAM Düzlemler
CAM düzlem plotları için, thermaller meydana getirildiğinde, PowerPCB CAM
düzlem tabakaları ile birleştirilmiş düzlem ağ isimleri arar ve
CAM düzlem tabakası
üzerindeki pad’ler ile pinleri ve viaları kontrol eder. CAM düzlem thermallerini göstermek
için Setup/Design Preferences içinde Show Thermals seçeneği kullanılır.
Bir CAM düzlem tabakasıyla birleştirilmiş bir ağ içinde bir pin varolursa ve Plane
Thermal pin için açıksa, thermal pin üstünde görünür. Ratsnest bağlantılar hâlâ gözükür.
Bakır Pour
Unrouted bağlantılar üzerinde temellendirilmiş bakır flood’u için thermal üretiminin
kontrolüdür. CAM düzlemlerden farkı, bakır flood Plane Thermal seçeneğini kullanmaz.
Bakır pour thermalleri yaratmak için unroute’a sahip olmak gerekir.
Komponent pinleri etrafında bakır pour thermal yaratmak için,bakır pour düzlemleri
için unrouted bağlantı kuralı doğruda bulunmalıdır. Eğer unrouted bağlantı yoksa, bakır pour
thermal pin etrafında üretilmez. Pin üzerinde route ve unroute mevcut olursa, bakır pour
thermal üretilir. View/Nets içerisindeki Traces seçeneği unroute’ları gizler. Tools/Verify
Design kullanılarak bakır pour alanlarının bağlantıları kontrol edilebilir.
135
3.2.18 PowerPCB’de OLE
PowerPCB’nin obje yerleştirme kapasitesi, dizayn mühendislerine PowerPCB
içerisine bir objeyi yerleştirmek ve objeyi kendi çatısı içerisinde tutmak gibi imkanlar sağlar.
Objeleri kaynaklarına bağlayabilir böylece her PowerPCB veritabanı açıldığında otomatik
olarak bağlı objeler güncelleşebilir. Sonuçta, OLE Automation mühendislere yapıyı
geliştirmek üzere yetki verir. PowerPCB içindeki OLE fonksiyonlarının içeriği:
 OLE Automation Server On Line Help: Bu ayrı bir yardım dosyasıdır. OLE Automation
örneklerine ve Automation Server API’a adanır.
Bu özellik, üçüncü party şirketlerin ürünlerini PowerPCB ile entegre etmeye izin verir
(View Draw’lı PowerPCB gibi). Ayrıca bu kullanıcıya Power PCB’nin fonksiyonlarını,
Power PCB içindeki alışılmış parçaları genişletme izni verir. Ayrıca PowerPCB, standart yazı
dillerini örneğin Visual Basic dillerini kullanmak için görevlendirir.
 Objeleri Bağlamak ve Yerleştirmek:
PowerPCB, objeleri bağlamak ve yerleştirmeye izin verir(Microsoft Word, Microsoft
Excel dokümanları).
 Viewdraw Ole Connection:
PowerPCB ile Viewdraw asındaki cross-probing’e izin verir.
3.2.18.1 OLE, Object Linking and Embedding
PowerPCB bağlanmış veya yerleştirilmiş nesneler gibi başka dosyalar veya başka
uygulamaları bir PCB dizaynı içine yerleştirilmesine izin verir. Bilgi içeren Microsoft Word
dokümanları, maddeler içeren Microsoft Excel belgeleri, View Draw şeması veya video ve
audio clipleri yerleştirilebilinir.
Bu sistemde dökümün formatının sistem tarafında
anlaşılmasına gerek yoktur. PowerPCB dosyayı oluşturan uygulamayla haberleşir ve
uygulama PowerPCB’ye ne bilgisinin gösterileceğini ve nasıl gösterileceğini söyler.
Not: OLE ile bağlanmış veya yerleştirilmiş objeler Decal Editor içine yerleştirilemez.
Bağlanmış veya yerleştirilmiş objeleri PowerPCB içine yerleştirmek için:
1. Edit/Insert New Object seçilir. Insert New Object diyalog kutusu görünür.
2. Create New veya Create from File seçeneklerinden uygun olan seçilir.
3. Create New seçilirse , OLE’nin tipini seçilmelidir. Eğer Create from File seçilirse, hangi
dosya yerleştirilecek, o seçilir.
136
Şekil 3.45 Create New seçili Insert New Object Diyalog Kutusu
4. Eğer Create from File seçiliyse, orjinal dosyada yerleşmiş objeye bağlanılıp
bağlanılmayacağı seçilmelidir.
Şekil 3.46 Create from File seçili Insert New Object Diyalog Kutusu
5. Bağlanmış veya yerleştirilmiş objenin ikonunun gösterilip gösterilmeyeceği seçilmelidir.
6. OK seçilirse, bağlanmış veya yerleştirilmiş obje PowerPCB içine yerleştirilir.
Eğer yerleştirilen obje OLE Automation Server kaynak uygulamasıysa, bu uygulama
PowerPCB’de açılır ama arka planda çalışır. Kaynak uygulamanın toolbar’ı PowerPCB
toolbar’ını teslim alır. Daha sonra kaynak uygulama ile PowerPCB dışında başlamış gibi
çalışılabilir. Bu Görsel Düzenleme olarak ifade edilir.
Objenin dışına clicklendiğinde PowerPCB toolbar’ı tekrar teslim alır. Kaynak
uygulama arkada çalışmaya devam eder, bu yüzden obje üzerine clickleyerek istenildiği
zaman kaynak uygulamada çalışmaya devam edilebilir.
3.2.18.2 ViewDraw OLE Otomasyonu
OLE Automation, Viewlogic ViewDraw Version 7.1 ve PADS - Power PCB arasında
Microsoft Windows OLE standardını kullanan tanımlamadır. Bu entegrasyon cross probing’e izin verir.
137
3.2.18.3 OLE İthal Etmek
Ole objeleri içeren .ole dosyasını PowerPCB veritabanına alınabilir. Genellikle
nesneler dizayn dosyası içine alınır, kaydedilir ve bu OLE objeleri başka dizayn dosyalarına
nakledilir. .Ole dosyası ithal etmek için:
2. Ole(*.ole) dosya tipi seçilir.
3. Açılmak istenen dosya belirlenir.
4. Open seçilir. .Ole objesi dizayna eklenir.
Not: .Ole dosyaları ihraç edilemez.
3.2.19 Pad Yığınları
İletkenler gibi davranmak zorunda oldukları zaman, bir pad matkap delikleri etrafında
çizili, bakırın küçük halkalarıdır. Pad’ler matkap deliklerine giriş izi ile deliğin içindeki bakır
kaplama çizgileri arasındaki ilişkiyi sağlar. Pad yığınları değiştirmek veya meydana getirmek
için Query/Modify Pad Stack diyalog kutusu kullanılır.
Şekil 3.47 Query/Modify Pad Stacks Diyalog Kutusu
İki tabakalı bir board’da PowerPCB, bir komponentin pinini veya via matkap deliğini
alt ve üst tabakada ayrı bir pad’e sahipmiş gibi görür. Her biri için farklı bir şekil, büyüklük
ve çap değerleri ayarlanabilir. Eğer dizayna iç yollandırma tabakaları eklenirse, PowerPCB
138
kendi büyüklüğü ve şekliyle, herbir tabaka için delik geçişleri tahsis eder. İki veya daha fazla
pad’in sonuçlandırdığı bu ağaca ‘Pad Yığınları’ denir.
Tabaka yardımıyla pad yığınları hazırlanabilir. Yani komponent veya via padleri
ayarlanabilir. Farklı yollandırma ve foto plot uygulamaları için farklı biçimlerde
saptanabilirler. Bir pad yığını için meydana gelen şekillerin büyüklükleri, yapısı, çapı ve
tabaka tanımlamaları pad yığın bilgileri olarak adlandırılır.
Komponenet Pad Yığınları, Via Pad Yığınları
Bir komponent için pad yığın bilgileri, onun parça decal bilgileri stoklanır.
Kütüphanede komponentler için pad yığın bilgilerini resetlemek için Tools/Decal Editor
komutu kullanılır. İIk önce bir komponent yerleştirilir, sadece bu komponent için pad yığın
bilgisinin yeri ayarlanabilir veya board’daki aynı parça tipinin diğer bütün komponentleri için,
editleri uygulanır. Board’da editler yapıldığı zaman, onlar orijinal kütüphane bilgisini
değiştirmez.
Pad yığınları 2 grubta sınıflandırılmıştır:
Component
Bir komponent pinine yer sağlar.
Via
Bir feed-through via deliği etrafında ayarlanır.
Via pad yığın bilgisi bir via ismiyle ve Setup/Pad Stacks kullanılarak meydana
getirilen açıklamalar ile birleştirilmiştir. Tabakalar değiştirildiği zaman, bu via isimleri ve
birleştirilmiş pad yığın açıklamaları düzenlendiğinde mevcut olabilir.
Komponent pad yığınları devamlı delikler boyunca veya matkapsız çaplar ile monte
edilirler. Bununla beraber via pad yığınları boydan boya veya kısmi olabilirler. Kısmi vialar
dahili veya harici tabakalarda başlarlar veya biterler. Kısmi vialar çok tabakalı board’larda
kullanılırlar
ve ayrıca layer-dedicated via’lar için üst üste getirilen tabakalar tarafından
yaratılmışlardır. Daha sonra birlikte sıkıştırılır ve deliklerden geçerek delinirler. Eğer bir via
,bir dahili ve bir harici tabakada birleştirilirse ‘Blind Via’olarak adlandırılır. Eğer iki dahili
tabakada da birleştirilirse ‘Buried Via’ olarak adlandırılır.
Bir via tipi via’nın boydan boya mı yoksa kısmi mi olduğunu tespit eder. Via tarif tipi
ve pad yığın bilgisini birleştirir.
3.2.19.1 Delik Çiftlerinin Ayarları
139
Viaları belirtmeden önce, delik ve levhanın beraber hangi levhayı ortaya çıkardığı
Setup/Drill Pairs diyalog kutusu kullanılarak belirtilir. İlk önce bu tabakaları, genel olmayan
viaları, tanımlamak ve yüklemek gerekir.
Şekil 3.48 Drill Pairs Diyalog Kutusu
Tabakalar PowerPCB içersinde çift numaralar ve çift delgiler gibi kendine özgüdür.
Birinci numara girilen delik seviyeleri laminete ve laminatları; İkincisi delgi çıkış
seviyeleridir. Saptanan delik çiftlerinin birini, PowerPCB tanımlana veya değeri olmayan
genel viaları kontrol edebilir.
Basitçe, iki tabakalı board, genel
olmayan vialar, eşleştirmeler ve delikler ince
tabakaların üst üste konulmasıyla ortaya çıkan değildir. Delik çiftlerinin tanımlanmasına
ihtiyaç vardır. Bir delik çifti tanımlanır, 1 gibi başlar ve 2 gibi sonlandırılır.
Setup/Drill Pairs, ince tabakaların üst üste birleşmesi ve delinmesi için ortaya çıkan
şemanın belirtilmesi için kullanılır. Setup menüden Query/Modify Pad Stacks diyalog kutusu
viaları ayarlamak ve tanımlamak için kullanılır. Bu diyalog kutusu her iki vialar, pin pad
yığınlar ve bütün decal’ler için bütün pad yığın bilgilerine ihtiyaç duymaktadır.
3.2.19.2 Delik Kaplanması ve Delgi Büyüklüğü
İmal esnasında, delgi deliklerinin iç yüzeyleri metal kaplamayla kaplanır. Vialar için,
ince tabakalar birlikte sıkıştırıldığında, kaplama bağlanmaya olanak verir. Kaplama
uygulandığı zaman, delgi deliğinin çapını küçültür. Ölçü farkı viaları öyle komponent
delikleri kadar etkilemez. PowerPCB, belirlenen bir pad yığınının, kaplamadan sonra
bitirilmiş bir delik ölçüsü olduğunu kabul eder. Kaplamadan sonra bitirilmiş deliği doğru ölçü
yapmak için, imalatçı servisler, biraz büyük bir delgi parçasını, pad yığını için belirlenmiş
delgi ölçüsünden kullanır. Kaplama, deliğe eklendiği zaman meydana gelen dahili çap orijinal
bitmiş tarif namedir veya ona yakındır. Gerçek delgi parça ölçüsünü clearance kontrolde
kullanmak için olanak sağlamada PowerPCB, bütün delgi ölçü tanımlarına, sabitlenmiş çap
miktarını ekleyen evrensel bir delgi büyüklüğü ayarlarına sahiptir.
140
Setup / Preferences diyalog kutusunun Design Tab’ı, normalden büyük delgi
değerlerini girmek için kullanılır. Değer ayarlandığı zaman, pad yığın delgi ölçü
kombinasyonu ve delgi büyüklük ayarları, grup DRC rutinleri tarafından kullanılan çap olur.
Bu pin veya via üzerinde gösterilmiş delgi delik ölçüsüdür.
3.2.19.3 Kaplama ve Clearance Kontrolü
Bütün iletken delikler kaplıdır. Parça decal’i için Pad Stacks diyalog kutu içinde
Plated/Non plated anahtarı ile komponent pad yığınları için kaplama statüsü kapatılabilir.
Kaplanmamış delikler, doğru matkap çapı ile fazla büyük olmayan çapta delinmişlerdir.
Kaplama işleminden sonra delinmişlerdir. Bu anahtar açık ise elektriksel olmayan matkap
delikleridir. Aksi taktirde PowerPCB şunları varsayar:
 Bütün via delikleri kaplıdır.
 Drill Oversize parametre değeri, sadece kaplanmış delikler içindir.
3.2.19.4 Pad Yığın Tanımlamalarını Hazırlamak ve Editlemek
Query / Modify Pad Stacks diyalog kutusu, pad yığınında verilen içinde her bir pad’in
ve delinmiş deliğin biçimini ve büyüklüğünü kurmakta kullanılır. Bu komponent ve via pad
yığınlarını içerir. Diyalog kutusunu açmak için, menüden Setup/Pad Stacks seçilir.
Query/Modify Pad Stack diyalog kutusu Close seçilinceye kadar açık kalır. Eğer başka bir pin
veya via seçilirse diyalog kutusu görülür ve bilgiler seçilmiş nesne için güncelleşir.
Bu diyalog kutusu açılabilir ve özel bir komponentin veya via’nın pad yığını, seçilmiş
komponent ve via’ya
ve pop-up menüden Query / Modify seçimine bağlı olarak
değiştirilebilir.
3.2.19.5 Komponent Pad Yığınlarını Editlemek
Komponent decal’leri için Pad Stack diyalog kutusuna girişte sadece iki yol vardır:
 Setup/Pad Stacks menüden seçilir, Query/Modify Pad diyalog kutusu görünür, Decal Name
liste kutusu içinde hedef decal ismi bulunur. Bu metot seçilmiş decal referansını tüm parça
tiplerine editlemeyi otomatik olarak uygular.
 Editlenmesi istenilen komponent seçilir, sağ mouse tuşu clicklenir ve pop-up menüden
Query Modify clicklenir. Pad Stack ikonu clicklenir ve Pad Stack diyalog kutusu görünür.
Seçilmiş parça Decal Name liste kutusu içinde görünür.
141
Setup/Pad Stack formunun sağında, seçilmiş decal’in pin numarası için pad bilgileri
listelenir. Tipik decal kütüphane içinde tanımlanmıştır ve tüm pin uygulamalarında kabul
edilen pin için pad yığın tanıtımı kullanır. Tüm pinlerde ki kullanıcı özel tanıtımları için, Add
tuşu clicklenir. Pin numarası girilir. Her iki sıralamanın sonunda aynı numara kurulur. OK
clicklenir. Pin veya pin sıralaması modifikasyon için Pin liste kutusuna eklenmiştir.
Pin sütununa geçilirse burası biçim, büyüklük ve tabaka bilgisini herbir pin için okur.
Parameters ve Drill Size alanı kullanılarak, büyüklük ve biçim özellikleri resetlenir.
Özel bir tabaka için farklı pad büyüklüğü tanımlanmak istenirse ilk olarak Pin seçilir veya All
kullanılır. Sonra Shape-Size-Layer alanı altındaki Add tuşu clicklenir. Meydana gelen diyalog
kutusu kullanılarak, tabaka Shape-Size-Layer listesine eklenir.
Eğer seçilmiş parçanın pad yığın ayarı değiştirilmiş ise, bu pad yığın değişiklikleri
kaydedildiğinde, bu parça decal’inin değişikliği tüm parçalara uygulanabilir. OK
clicklendiğinde, değişikliğin parçada veya tüm parçalarda kaydedilmesini içeren mesaj
ekranda görünür. Gerekli tuş clicklenir.
Eğer tüm parçalar seçilirse, tanımlanmış decal ismi tüm parçalarda aynı kalır ve tüm
parça tipleri dizaynda bu decal’i kullanır.
3.2.19.6 Via Pad Yığınlarını Editlemek
Komponent decal’leri için Pad Stack diyalog kutusuna girişte sadece iki yol vardır:
 Setup/Pad Stacks menüden seçilir, Query/Modify Pad diyalog kutusu görünür, Decal Name
liste kutusu içinde hedef decal ismi bulunur. Bu metot seçilmiş decal referansını tüm parça
tiplerine editlemeyi otomatik olarak uygular.
 Editlenmesi istenilen komponent seçilir, sağ mouse tuşu clicklenir ve pop-up menüden
Query Modify clicklenir. Pad Stack ikonu clicklenir ve Pad Stack diyalog kutusu görünür.
Seçilmiş parça Decal Name liste kutusu içinde görünür.
Setup/Pad Stack formunun sağında, seçilmiş decal’in pin numarası için pad bilgileri
listelenir. Standart kütüphane decal’i tüm pin uygulamalarında kabul edilen pin için pad yığın
tanıtımı kullanır.
Tüm pinlerde ki kullanıcı özel tanıtımları için:
1. Pin kolonu altındaki Add tuşu clicklenir.
2. Pin numarası sırasının, tek kenarı, çift kenarı belirtmek için, pop-up menüden Add Pin
kullanılır.
Bir pin numarasını değiştirmek için:
142
1. Her iki sıralamanın sonunda aynı numara kurulur.
2. OK clicklenir. Pin veya pin sıralaması modifikasyon için Pin liste kutusuna eklenmiştir.
Pin sütununa geçilirse burası biçim, büyüklük ve tabaka bilgisini herbir pin için okur.
Parameters
ve Drill Size alanı kullanılarak, büyüklük ve biçim özellikleri resetlenir.
Özel bir tabaka için farklı pad büyüklüğü tanımlanmak istenirse, geçerli ayarlardan
farklı olarak:
1. Pin kurulur: Plated All yapılır veya değiştirilmek istenen pin belirlenir.
2. Shape-Size-Layer altındaki Add tuşu clicklenir. Meydana gelen diyalog kutusu
kullanılarak, tabaka Shape-Size-Layer listesine eklenir.
Eğer seçilmiş parçanın pad yığın ayarı değiştirilmiş ise ve Pad Stack diyalog kutusu
doğrultusunda Query/Modify diyalog kutusuna giriş yapılmışsa, bu pad yığın değişiklikleri
kaydedildiğinde, bu parça decal’inin değişikliği tüm parçalara uygulanabilir. OK
clicklendiğinde, değişikliğin parçada veya tüm parçalarda kaydedilmesini içeren mesaj
ekranda görünür. Gerekli tuş clicklenir. Eğer tüm parçalar seçilirse, tanımlanmış decal ismi
,tüm parçalarda aynı kalır ve tüm parça tipleri dizaynda bu decal’i kullanır.
3.2.19.7 Decal Kütüphanede Pad Yığınlarını Editlemek
Pad Stack diyalog kutusunu kullanırken decal içindeki bütün seçilmiş pinlerin veya
özel pinlerin pad yığın tanımları seçilerek değiştirilebilir. Bütün seçilmiş pinler için pad yığın
tanımlamalarını değiştirmek için:
1. Tools/Decal Editor clicklenerek Decal Editor’e girilir.
2. Decal açılır.
3. Pad yığınları değiştirilmek istenen pinler seçilir.
4. Pop-up menüden Pad Stacks seçilir. Modify/Query Pad Stack for Pin diyalog kutusu
görünür.
5. Pin Name’den değiştirilmek istenen pin seçilir ve Shape/Size/Layer’dan değiştirilmek
istenen pad yığın bilgisi üzerindeki tabaka seçilir.
6. Pad yığın değişikliklerini yapılır. Setup menüden Pad Stacks diyalog kutusu içinde
yapılan gibi pad yığınları değiştirilebilir.
7. Seçilmiş pinlerin hepsine değişiklikleri uygulamak için Assign to All Pins seçilir. Seçilmiş
pinler Pin Name liste kutusu içinde görünür.
8. OK veya Apply seçilir. Pad yığın değişmeleri her seçilmiş pine uygulanır.
Decali saklarken değişikliklerde saklanır.
143
Viaları eklemek için:
Via modu içindeki Setup/Pad Stacks diyalog kutusunu açarken, Name liste kutusu tüm
önceki tanımlanmış viaları listeler. Pin Number alanı ve Plated sütunu
bütün levhalar
kaplandırıldığı için kullanılmamışlardır.
PowerPCB, başından sonuna kadar standart via, via tanımlaması gibi geçerli kuruma
sahiptir. Listeye yeni bir via eklemek için, Add Via clicklenir. İsim, tip, pad büyüklüğü ve
biçim belirlenir. OK clicklenir. Tabaka pad yığını tanımlamasına ilave edilir ve tanımlama
için hazır hale getirilir.
Sonuçları korumak için OK clicklenir. Çıkan mesajda Yes seçilir. Diyalog kutusu
kapatılmadan önce listeye birkaç via eklenebilir. OK yerine Add Via clicklenir. Bunu
yaparken liste kutusu içindeki var olan bir via ismi seçili olmak zorundadır.
3.2.19.8 Decal Kütüphanede Pad Yığını Değişiklikleri
Bir parça veya tüm parçalar için, parçanın pad yığın tanımlaması değiştirildiğinde,
kütüphane tanımlaması içindeki decal değişmez. Pad yığın değişikliklerini decal kütüphaneye
kaydetmek için:
1. Parça seçilir.
2. Sağ mouse tuşu clicklenir.
3. Save to Library komutu pop-up menüsünden seçilir. Diyalog kutusu seçilmiş parçanın
tipini ve tüm alternatifleri gösterir.
3.2.19.9 Pad Yığını Rapor Dosyası Yaratmak
Seçilmiş komponent veya via için veya tüm komponentler ve vialar için bir textformat pad yığın rapor dosyası meydana getirilebilir. Pad Stacks diyalog kutusu açılır ve decal
veya via, Type tuşu ayarlanarak seçilir. Bir seçilmiş via veya komponent için rapor sınırlamak
için, nesnenin adı seçilir ve List tuşu clicklenir. Dizayndaki bütün pad yığınlarını raporlamak
için All List clicklenir.
Çıkış dosyasının isimlendirilmesi ve bir seçilmiş dizine kaydetmeyi sağlayan Report
File diyalog kutusu görünür.
144
Şekil 3.49 Report File Diyalog Kutusu
Dosyayı isimlendirildiği ve OK clicklendiği zaman dosya oluşturulur ve Windows
Notepad'de otomatik olarak açılır. Bir örnek dosya aşağıda ki gibi görünür.
PAD YIĞIN LİSTELEME
Finger Format: Hacim Şekil Yönelim Uzunluk Ofset Delme
Pad Format:
Hacim Şekil Delme
Biçim:
[OF]OvalFinger,[RF]RectFinger,[R]Round,[S]Square,[A]Annular,[O]Odd
Via için pad yığın: StandartVia
BAŞLAMA(1)
55 C 37
İÇİ
70 C
BİTİŞ(2)
55
20 (iç tabakalar başka türlü tanıtılmamış)
C
Part decal için pad yığınları: DIP14
Parça tipleri tarafından kullanılmış: 7400
PIN 0(bütün pinler başka türlü tanımlanmış)
ÜST(1)
60
C 37
İÇİ
80
C (iç tabakalar başka türlü tanımlanmış)
ALT(2)
60
C
ÜST(1)
60
S
İÇİ
80
ALT(2)
60
C
PİN 1(kaplamalı)
37
Part decal için pad yığınları: DIP14\SO
Parça tipleri tarafından kullanılmış: 7400
PIN 0(bütün pinler başka türlü tanımlanmış) (kaplamalı)
ÜST(1)
24
R
906000
İÇİ
0
145
Alt(2)
0
C
3.2.20 Part Placement
Parçaları yerleştirme birçok etkene bağlıdır. Bağlantı uzunlukları ve boşluk
toleransları parazit yaratmamalılardır. Önce imal stratejileri belirlenir ve net list ithal edilir.
PowerPCB interaktif yerleştirme araçlarını kullanarak en iyi şekilde parçaları optimize eder.
3.2.20.1 Placement and DRC
On-Line Design Rules Checking(DRC) kullanıcıyı hata hakkında uyarır ya da
doğrudan kullanıcıyı yanlış yerleştirme yapmadan korur. Window/Status içindeki toggle’lar
DRC modunu sınırlandırmak için kullanılır.
DRC Off Setup/Preferences diyalog kutusunun Design tab’ı içinde kurulur, bütün
DRC kontrolleri kapatılır. Bilgisayarın performansı hızlanır. Nudge Component komutu açık
DRC üzerine bağlıdır. Eğer DRC kapalıysa, Nudge komutu hareket esnasındaki pop up
menüde gridir.
3.2.20.2 Parça Clearence Ayarları
Komponent clearance’ları kontrol etmek için, Verify Design veya On-Line DRC
kullanır ve Setup /Design Rules içinden kurallar saptanır.
3.2.20.3 Uzunluk Küçültme Tipleri
Routing Rules diyalog kutusu içinde, hareketli parçalar gibi uzunluğu en iyi şekilde
tanımlamada Lenght Minimization tip alanı kullanılabilir.
Şekil 3.50 Routing Rules Diyalog Kutusu
None
Uzunluk küçültülmez.
146
Total
Bütün pinlerin toplam uzunluğu azaltılır.
Horizontal
Bütün pin çiftlerinin yalnızca yatay uzunluğu azaltılır.
Vertical
Bütün pin çiftlerinin yalnızca dikey uzunluğu azaltılır.
Serial Source Seriler içinde çok kaynaklı pinlerin yeridir. ECL ağlarla kullanılır.
Parallel
Source Paraleller içinde çok kaynaklı pinlerin yeridir. ECL ağlarla
kullanılır.
Mid Driven
Ağ içinde bütün pinler arasındaki mesafeyi küçültür ve özel bir ağ
verme sırasında bağlantıları düzenler. Olabileceği gibi kısa ağ yapmaya
çalışır.
3.2.20.4 Find Diyalog Kutusunu Kullanmak
Eğer .asc formatını kullanarak ithal edilmiş parçalar yerleştirilirse, yerleştirme işlemi
genelde orijinde toplanmış komponent dış hatları ile başlar .EDIT / FIND diyalog kutusu
birden başlatmakta ve parça veya bir paket tipinin gruplarını seçmekte kullanılır. Diyalog
kutusu bireysel yerleştirme için parçaları kursöre otomatik olarak yapıştırır. Find diyalog
kutusu modeless’dir ve hareket tekrarı esnasında açık kalabilir.
Using Move Sequential
Menüden, Edit / Find seçilir. Diyalog kutusunda Find By on Reference Designator
veya Part Type kurulur. Soldaki liste kutusu bulunması istenen parçanın saptanması ve
seçilmesi için kullanılır. Action, Move Sequential’a kurulur ve Apply seçilir.
Şekil 3.51 Find Diyalog Kutusu
Bütün parçalar seçildiği zaman bir parça kursöre takılır ve gelecek obje ile sürsün mü ? sorusu
görünür.
147
Seçeneklerse:
Yes
Parçadan sonra parça seç, her yerleştirmeden sonra tekrar sor.
Yes to all
Parçadan sonra parça seç, hepsine uygula.
No
Bu parçayı atla. gelecek olana geç.
Cancel
Komutu iptal et, Find diyalog kutusuna dön.
Yes to All sırasını iptal etmek için, pop-up menüden Cancel seçilir. Eylem soru prompt’una
geri döner.
Bir parça kursöre yapıştırıldığı zaman, bütün Move mod komutları pop-up menüden
kullanılabilir. Pop-up menüyü izleyenlerden Move Sequential dahi seçilebilir: Component
Selection, Union Selection, Cluster Selection, Mixed Component, Union ve Cluster Selection.
3.2.20.5 Komponentleri Taşımak
Design Toolbox üzerinde 2 yerleştirme fonksiyonu yer alır: Move ve Spin. Eğer Move
ikonu ve bir parça seçilirse, parçanın orijinal kopyası Move mod içinde kursöre
bağlanır. Eğer Spin
ikonu ve bir parça seçilirse, parça orijini üzerinde Spin mod içinde
döndürülür.
Bir yada daha çok komponenti taşımak için:
1. Taşınacak komponent seçilir.
2. Kursör seçim üzerinde konumlandırılır.
3. Clicklenir ve sol mouse tuşu basılı tutulur.
4. Mouse sürükleyerek hareket ettirilir.
5. Sol mouse tuşu bırakılır. Komponent kursöre bağlanmıştır.
6. Komponent kursöre bağlı iken pop-up menüden komut seçilebilir.
7. Taşımayı tamamlamak için sol mouse tuşu clicklenir.
 Eğer Design Toolbox içinde Move icon seçilirse, bir click komponenti kursöre
bağlar. Sürükleme gerekmez.
 Setup/Preferences diyalog kutusunun Global tabı içindeki Drag and Drop seçilirse,
sol mouse tuşu serbest bırakıldığında komponent kursöre bağlanmaz.
 Yön tuşları ile komponent hareketi sağlanabilir.
 Yapıştırılmış komponentler hareket edemezler. Query / Modify Component diyalog
kutusu kullanılarak yapıştırmanın niteliklerini değiştirilebilir.
148
3.2.20.6 Radyal Taşımak
Kutup ve parçaları kullanıcı tarafından belirlenmiş kutupla ilgili şebeke üzerinde
manuel
yerleştirme için Radial Move kullanılır. Radial Move otomatik olarak cisim
yöneltmesini kursör açısına göre düzenler. Bu komut, dairesel decal’s ve dairesel board’ların
yaratımını destekler.
Not : Decal editor’de, sadece Radial Move kutuplara kullanılabilir. Radial Move
kullanılırken, statü çizgisi kutup yarıçapını ve kutup açı pozisyonunu açısal ve yarıçapla ilgili
artmaları ek olarak gösterir. Eğer bir pinli ve kilitli deneme noktası olan bir parça hareket
ettirilirse, bir uyarı diyalog kutusu görülür. Bu deneme noktasındaki değişiklikleri bildirir ve
seçenek verir.
Radial Move’u kullanma:
1. Radial Move kullanmak için kutupla ilgili grid ve tercihler ayarlanır.
2. Tek veya çok parçalı komponentler veya birleşimler seçilir.
3. İlgili pop-up menüden Radial Move seçilir veya Design Toolbox’tan Radial Move
ikonu seçilir.
4. Polar grid ayarlanıp, yerleştirilir ve OK seçilir. PowerPCB bu ayarları kaydeder ve sonraki
oturumlarda Radial Move bu ayarları kullanır. Polar grid görünür ve
seçilen objeler
hareketli olarak kursöre bağlanır.
5. Seçilen objeler elverişli bölgelere hareket ettirilir.
6. Seçilen objeler için polar grid üzerinde yerler gösterilir. Radial Move’dan çıkılınca polar
grid kapanır.
Verb Mode içinde Radial Move:
1.
Desing Toolbox’dan Radial Move ikonu seçilir. Radial Move Setup diyalog kutusu
görünür.
2. Polar grid ayarlanır ve OK seçilir. PowerPCB bu ayarları kaydeder ve sonraki oturumlarda
Radial Move bu ayarları kullanır.
3. Tek veya birleşik komponentler seçilir. Decal Editor ‘den tek terminal seçilir. Polar grid
görünür ve seçilen objeler hareketli olarak kursöre bağlanır.
4. Seçili obje grid üzerinde uygun bir noktaya taşınır.
5. Seçili obje için polar grid üzerinde yer gösterilir.
6. 3’den 5’e kadar olan basamaklar objeleri polar grid üzerine yerleştirmek için tekrarlanır.
149
7. Radial Move’dan çıkmak için seçili ikon veya diğer ikon seçilir. Radial Move’dan
çıkıldığında polar grid kapanır. Radial Move ‘dan bağımsız olarak polar grid’i açmak veya
kapatmak için GP modsuz komut kullanılır.
3.2.20.7 Komponent Düzenleri
Ayarlamalar yaratarak parçalar düzeltilebilir. Ayarlanmış parçalar, tanımlanmış bir
tablonun yerlerine yerleşmiş parçalardan oluşan bir bileşimdir. Ayrıca düzlem veya dairesel
parçalardan yaratılabilir. Bir parça oluşturmak için;
1. Parçalara ayırmak istenilen parçalar seçilir.
2. Pop-up menüden Create Array seçilir. Create Array diyalog kutusu görünür.
3. Yaratmak istenilen parçayı temsil eden tab seçilir. Bu tab Planar Array veya Circular
Array ’dan seçilir.
4. Parça için seçenekler seçilir ve OK seçilir. Prompt bir parça veya bileşim ismi hakkında
sorular sorar.
5. Parça için bir isim yazılır veya geçerli isim seçilir ve OK seçilir. Onaylama ile, parçalar bir
ARR - ile isimlendirilir. Ör : İlk parça ARR - 1, ikinci parça ARR - 2 ve gider. . .
Parça yaratılır ve kursöre bağlanır.
6. Parça için bir yer belirlenir.
Not : Move için pop-up menü komutlarını kullanılabilir. Ör : Flip, Spin ve Rotate.
3.2.20.8 Parçaları Yapıştırmak
Düzlem dışında veya içinde olmadığından, elemanlar yapışmış yada yapışmamış
olabilirler. Yapıştıklarında, aksiyonlar ve en fazla yerleşim için uygun değildir; parçalar
seçilebilir ama yapışmış olana kadar hareket ettirilemez. Yapışma, kapı swapping ya da pin
uzunluğunda otomatik optimistik alışkanlıklardan seçilmiş parçalar için iyi bir değişiklik
metodudur.
Bir seçilmiş eleman, yapıştırma durumlarını yerleştirmek için, sağ mouse tuşu
clicklenir ve Query seçilir. Query/ Component diyalog kutusu yapıştırma durumlarını
belirtmek için kullanılır; eğer yapıştırma bitmemişse, seçeneğe dönülür.
Multiple
parçalar
seçilmemişse
ve parçalardan
yapışmamışsa, Query diyalog kutusundaki
bazıları
yapışmış,
diğerleri
kontrol kutusu gri olur. Yapışmış yada
yapışmamış olarak değiştirilebilir.
150
3.2.20.9 Objeleri Döndürmek ve Çevirmek
Döndürmek için nesneler seçilir. Pop-up menüsünü göstermek ve bu komutlardan
birini seçmek için sağ mouse tuşu clicklenir.
Rotate 90-Her clickleyişte seçilen nesneler 90 derece saat yönünün tersine döndürülür. Rotate 90,
Radial Move ile çalıştırıldığında değişik çalışır.
Spin
Kursörü yerleştirmek istenilen dönme açısını değiştirmek için hareket ettirilir.
 Query
Uygun Query/Modify diyalog kutusu görünür. Dönme sayısını değiştirilir ve Apply
seçilir.
Eğer Design Toolbox içindeki Rotate
ikonunu seçilirse, bir obje 90 derece çevirmek
için clicklenir.
Eğer Design Toolbox içindeki Spin ikonunu seçilirse, bir parça üzerine clicklenir, kursör
çevirme için bağlanır.
3.2.20.10 Automatic Cluster Placement
Automatic Cluster Placement, bağlı parçalar için özellik meydana getirir
veya
gruplaştırır ve board taslağı içine yerleştirmek için seçenekleri kapsar. Otomatik olarak
parçayı yerleştirme özellikle özel parçalar için kullanılır. Birkaç araç otomatik olarak
yerleştirme işlemini kontrol eder. Automatic Cluster Placement 2 ayrı nesne tipini bize tanıtır.
Bileşenler ve Kümeler.
Bileşenler
Bileşenler birbirleriyle sıkı ilişkileri olan yaratılmış, kullanıcı kurulum parçalarıdır.
Örneğin, bir seçilen bileşen fiziksel ilişkiler, parçalar arasında hareket ettirildiğinde veya
yerleştirildiğinde tekrar değiştirilir ya da değişmeden bırakılır. Bileşenler Automatic Cluster
Placement usulleriyle oluşturulmaz ama küme yaratımları ve Automatic Placement işlemleri
süresince göz önünde bulundurulur.
Kümeler
151
Kümeler, kişisel parçaların, bileşenlerin ve diğer kümelerin bağlantısı içinde temel
kümelerdir. Hafıza yapabilen ayrı eleman kuruluşları ve ICS Serisi bir küme yapabilir.
Kümeler bileşenlerden farklıdır çünkü kümelere ait parçalar ya da küme üyeleri, küme içinde
yerleşimi geliştirmek için yeniden düzenlenir. Kümeleri Automatic Cluster Placement
çalıştırarak ya da manual olarak oluşturulabilir. Kümeler değişik fonksiyonlarda seçilmiş
düzlemi olan dizaynlarda ya da çok geniş dizaynlarda kullanışlıdır. Otomatikman Automatic
Cluster Placement’in Place Parts tercihini daha küçük dizaynlarda yerleştirir.
Not: Oluşturulan, gösterilen hiçbir işlem otomatikman Cluster View Mode içinde POWER
PCB’ de yer alamayacaktır.
Automatic Cluster Placement diyalog kutusunu göstermek için Tools/Automatic Cluster
Placement seçilir ve küme inşa etmeye başlanır ve işlemler yerleştirilir.
3.2.20.10.1 Otomatik Yerleştirme Prosedürleri
Bu kısımda temel otomatik yerleştirme prosedürleriyle, avaraj sayısal dizayn uzunluğu
ele alınmaktadır. Aşağıdaki kuralları uygulayarak istenilen otomatik yerleştirme sistemi
hazırlanabilir ve otomatik yerleştirme işlemine başlanır. Dış parça hat çizgilerini ayarladıktan,
sonra tüm parçaları orijinal olan netlist ithal edilir.
1. Parçanın dizayn uzunluğu ve yeri ayarlanır. İngiliz birim sisteminde sıkça kullanılan grid
100 veya 50 mils, kritik edilmeyenler için 50 mils ICS için en çok kullanılan birimdir.
2. Bütün parçaları sabitlenen yere yerleştirilir (Bağlanıcılara vs). Bu parçalar seçilir ve
yapıştırmak için Query/Modify diyalog kutusundan Glue seçilir ve böylece otomatik
yerleştirme hareket etmesini engeller.
3. Tools/Disperse kullanılarak yapıştırılmamış bütün kısımların dışarı çıkması sağlanır. Bu
parçalar boyuna veya uzunlamasına etrafa dağılır.
Not: Eğer pin ile metine bağlanan kısımlarda dağılırsa, ikaz penceresi açığa çıkar. Bu
uyarı
değişiklik yapıldığını bildirir ve seçenekleri sunar. Eğer yapıştırılmış parçada ise diyalog
kutusu gözükmez.
4. Drafting toolbox’dan yaratılan alanlarda otomatik olarak yer değiştirmeyi engellemek için
Component Keepout
ikonu kullanılır.
5. Çevirme veya döndürme parçaları kullanılarak yapılan dizayn yeri ayarlanır.
Not: Eğer pin ile teste bağlanmış olan parça çevrilirse hata diyalog kutusu açığa çıkar ve
seçenekleri sunar.
152
Otomatik yerleştirme işlemine başlamak için:
1. Tools/Automatic Cluster Placement seçilir.
2. Place Parts ikonu seçilir. Değişimler yapmak için bu ikonun altındaki setup tuşu seçilir.
Şekil 3.53 Automatic Cluster Placement Tercih Kutusu
3. Run tuşu seçilir. Görüntü penceresi çıkar ve yerleştirmenin işlevini gösterir.
3.2.20.10.2 Alan Parçaları Ayarları
Place Parts Setup dialog kutusu kullanılarak otomatik yerleştirme sırasında parçaların elde
edilmesinin kontrolün nasıl olacağı anlaşılır.
Place Parts Setup diyalog kutusunu açmak için:
2. Place Parts ikonu seçilir. Altındaki Setup tuşu seçilir.
3.2.20.10.3 Yapı Kümeleri Düzeni
Parçalardan ve birleşmelerde yeni kümeler oluşturulmak isteniyorsa, Build Cluster
Setup diyalog kutusu kullanılır. Yaratıcılıkta temel olan bağlantılardır. Diyalog kutusunu
açmak için:
1. Tools / Automatic Cluster Placement seçilir.
2. Build Cluster ikonu seçilir. Daha sonra altındaki Setup tuşu seçilir.
3.2.20.10.4 Alan Kümeleri Düzeni
Place Clusters Setup dialog kutusu, temel olmuş kümelere, bağlantıları ve minimize
uzunlukları yerleştirmek için kullanılır. Place Cluster her objenin üst seviyesine yapıştırıcı
üyesi olarak monte edilir. Bu sistem, üst seviyedeki yapıştırılacak konumdaki kümelerin
merkezine pin pozisyonundaki kümelerin yerleştirildiğini kabul eder.
153
Diyalog kutusunu açmak için:
2. Place Cluster ikonu seçilir ve altındaki Setup tuşu seçilir.
3.2.20.10.5 Kümeleri Yaratmak ve Değiştirmek
Bu bölüm, birbirlerine etkili olarak yaratılan yeni kümeleri ve varolan kümelerin
değiştirilmesini anlatmaktadır.
Yeni Kümeler Yaratmak
Manual olarak yeni küme yaratmak için:
1. Kümenin içine dahil edilecek parçalar ,bileşenler ve diğer kümeler seçilir. Sağ mouse tuşu
clicklenir.
2. Create Cluster pop-up menüsünden seçilir. Merkez orjinler tüm bağlantılar ile birlikte daire
tarafından küme kısımları silinir ve yer değiştirilir. Bu daire kümelerini temsil eder.
Varolan Kümelerin Değiştirilmesi
Başka bir kümeye ek yapmak veya başka küme eklemek, manual ile yarı otomatik
veya tam otomatik yapılabilir. Sadece parçası varolanlardan çıkarmamız gerekir. Değişecek
kümeleri seçtikten sonra pop-up menüsü açılır ve aşağıdaki metodlardan biri seçilir:
Edit Manuel
Add to Cluster
Bu nesneyi seçerek seçilen küme eklenir. Bu nesne kümede geçerli
renkleri görüntüler.
Remove from Cluster Yeni seçilmiş nesne seçilir ve kümeden dışarı alınır. Pop-up
menüden Complete seçilir, varolan kümenin işlemi bitirilir.
Grow Incremental
154
Grow Incremental, Cluster Grow Incremental diyalog kutusunu açar. Bu diyalog
kutusu, ışıklandırılmış kümeler içinde aşağıdaki bilgileri içerir.
Accept
Işıklandırılmış başlığı seçilmiş kümeye ekler.
Skip
Bu başlığı atlar ve diğerine geçer.
Stop
Kabul tuşu tarafından belirtilen başlığı kabul eder ve işleme katarak
işlemi bitirir.
Cancel
Herhangi bir değişiklik yapmadan işlemi bitirir.
Grow Automatic
Grow Automatic , Cluster Size Limit diyalog kutusunu açar. Bu diyalog kutusu
kümenin durumunu gösterir veya üyelerin sayısını, ek olarak yazım ekranında tavsiye edilen
miktardaki küme sayısını gösterir. Yeni değeri kabul için OK seçilir veya daha yüksek rakam
girerek ek kümeler sağlanır. OK seçilerek işlem bitirilir.
Kümeleri Silmek
1. Kümeler seçilir, sağ mouse tuşu clicklenir.
2. Pop-up menüden Break komutu seçilir.
Tümünü silmek için:
1. Herhangi biri seçilir ve sağ mouse tuşu clicklenir.
2. Break All Cluster komutu pop-up menüden seçilir.
3.2.20.10.6 Cluster Manager
Cluster Manager küme ve bileşenlerin görünmelerini ve idaresini sağlamak için
kullanılır. Kümeler ve bileşenler bir kümeden başka bir kümeye taşınabilir veya kümeler
silinebilir. Cluster Manager Microsoft Windows Explorer gibi çalışır. Hiyerarşik bir şekilde
konuların yukardan aşağıya olarak görünmesini sağlar.
Cluster Manager diyalog kutusundaki ana elemanların iki liste kutusu altında, bütün
kümeler, bileşimler ve varolan değişim parçaları yer alır. Diyalog kutusunu açmak için
Tools/Cluster Manager seçilir.
3.2.20.10.7 Küme Görünüm Modu
Cluster Manager kullanmanın dışında, kümelerde modifikasyon ve yaratım yapılması
esnasında PowerPCB otomatik olarak Cluster View Mode’a döner. View/Clusters seçilerek
155
küme görünüm modundan, normal görünüm moduna geçilir. Küme görünüm modunda birçok
komut ve seçenek gridir veya sınırlandırılmıştır. Aşağıda komutlar kullanılmaz.
Import/Export
Bütün fonksiyonları
CAM
Bütün fonksiyonları
Selection
Taslak Çalışmaları
Placement
Nudge ve Align
Routing
Herşeyin dışında tutulmuştur.
Toolbar
Routing ve Autodimensioning toolbar ikonları
Bütün Query/Modify diyalog kutuları ve yukarıdaki ayarlamalar kullanılmaz
durumdadır.
Display Ayarları
Tabaka üzerinde gösterilen bir çember yığını bir çizgi özelliği gibi Display Color
diyalog kutusu içerisinde işaretlenir. Kümeleri belirten daire, Color Diyalog kutusunun üst
kısımlarında belirtilmiştir. Küme isimlerini belirten yazı 20. seviyede yazı özellikleri olarak
belirtilmiştir. Yığınların merkezinde ki bileşke çizgileri Display Color diyalog kutusu
içerisinde bileşke yapıları ve normal viaların aynısı gibidir.
Grup Görünüm Modunda Parçaları Görüntülemek
Display parçaları Cluster View Mode içerisindeki kümelere bağlıdır:
1. Kümeleri seçebilmek için filtre ayarlanır. Edit/Filter clicklenir ve küme seçilir veya sağ
mouse tuşu clicklenir
2. Kümeler seçilir.
3. Pop-up menüsünden Show Contents seçilir.
3.2.20.10.8 Birleşmeler
Birleşmeler, mesafe, dönüş açısı, üst veya alt taraflar gibi, birbirleriyle sıkı ilişkilere
sahip olan kullanıcı yapımı (user created) parça birleşmeleridir. Genel bir örnek, bir IC’nin
tepesine oturtmak için bir filtre hacmini yerleştirmektir. Seçilmiş bir birleşme hareket eder ya
da yerleştirilirse, parçalar veya birleşme üyeleri kalıntıları arasındaki fiziksel ilişki değişmez.
Yeni bir birleşme oluşturmak için:
156
1. Özel bir şablonda yapmak istenilen birleşmelerin parçaları seçilir ve yerleştirilir.
2. Pop-up menüden Create Union seçilir. Union Name Definition diyalog kutusu
belirtilmeyen isimle görünür.
Şekil 3.55 Union Name Definition Diyalog Kutusu
3. OK seçilir.
Birleşmelere Benzer Yaratmak
Diğer birleşmeleri aynı konfigürasyonda otomatik olarak yaratmaya örnek olarak bir
birleşme kullanılabilir. Var olan bir birleşmeyi veya temel parçayı karşılaştıran başka
birleşmeleri otomatik olarak yaratmak için:
1. Union seçilir ve sağ mouse tuşu clicklenir.
2. Pop-up menüden Create Like Unions seçilir. Yaratma işleminden önce doğrulama mesajı
görünür.
3. Tamamlamak için Yes seçilir. Sonra yeni birleşmelerin dağılması veya dağılmamasını
çabuklaştırmak için bir mesaj görünür.
4. Board taslağının çevresinde yeni yaratılmış birleşmeleri dağıtmak için Yes olarak
cevaplanır.
Eğer parçaları dağıtma işleminde No seçilirse “Esas hali mi korunacak?” mesajı
görünür. Mesaj yeni birleşmelerin parçalarını yerleştirmek, yaratma işleminde kullanılmış
olan birleşmeyi eşleştirmek için sorar: yöneltme, board yön vb. Tamamen ana parça gibi yeni
birleşmeleri pozisyonlamak için Yes seçilir, yeni birleşmelerin geçerli yerlerinde bırakılması
için No seçilir.
Birleşmeleri Seçmek
157
Birleşmeleri seçmek için filtre ortamlarını saptamanın 2 yolu vardır:
1. Birleşme üyesinden bir birleşme seçmek için PowerPCB’ye sahip olunur ;
1. Birliğin parçalarını seçin.
2. Select Union’ı pop - up menüsünden seçilir.
2. Parçalardan biri seçilince otomatik olarak bir birleşme seçmek için PowerPCB’ye sahip
olunur.
Hiçbir şey seçilmemişken sağ mouse tuşu clicklenir ve Select Union/Components pop-up
menüden seçilir veya Edit/Filtre seçilir ve her iki Parts ve Unions tercihleri kontrol edilir.
Birleşmeleri Değiştirmek
PowerPCB başladığında
birleşmeleri değiştirmeyi engelleyen Union Modification
Flag adındaki ortam otomatik olarak kurulur. Bu ortamı bozmak için:
1. Herhangi bir birleşmeden bir parça seçilir. Sağ mouse tuşu clicklenir.
2. Pop-up menüden Modify Union Member seçilir. Bir kontrol işareti tercihin yanına
yerleştirilir.
Bu tercih kutuları bütün PowerPCB oturumu için aktiftir. Tercih tekrar
seçilir ve aktifliği kaldırılır.
Bir Birleşmeye Parça Eklemek
1. Bir parça seçildiğinde bütün birleşmeyi seçmek için filtre yerleştirilir.
2. Parça veya parçaları eklemek için Ctrl-click kullanılır. Sağ mouse tuşu clicklenir.
3. Pop - up menüsünden Create Union seçilir. Break union and include its parts in new?
mesajı görülür.
4. Yeni parçaları eklemek için Yes seçilir.
Birleşmeleri Silmek
Birleşmelerden bir parçayı kaldırmak için:
1. Kaldırma işlemi için parça seçilir. Sağ mouse tuşu clicklenir.
2. Pop-up menüden Break From Union seçilir.
Bütün bir birleşmeyi kaldırmak için:
1. Birleşme seçilir. Sağ mouse tuşu clicklenir.
2. Pop-up menüden Break seçilir.
Bütün bileşenleri kaldırmak veya benzer bütün bileşenleri kaldırmak için Break Like
Unions ve Break All Unions kullanılır.
158
3.2.21 Rules
3.2.21.1 Hiyerarşik Kurallar Düzeni
Bütün kuralların en azdan en fazlaya doğru özelliklerini belirtmek için aşağıdaki düzen önce
gelir. Default , 1, alçak derecedeki hiyerarşi sırasının en az miktarın önce geldiğini gösterir.
Düzenin tersinde Pin Pair, Pin Pair with Level ile tekrarlanır. Hangisi en yüksek seviyede ve
yüksek imkanda ise önce gelir. Bu birçok kural özelliğini objeyi PowerPCB’de tanımlarken
gösterir
1
Default
2
Default with Level
3
Class
4
Class with Level
5
Net
6
Net with Level
7
Group
8
Group with Level
9
PinPair
10
PinPair with Level
11
Class against Class
12
Class against Class with Level
13
Net against Class
14
Net against Class with Level
15
Net against Net
16
Net against Net with Level
17
Group against Class
18
Group against Class with Level
19
Group against Net
20
Group against Net with Level
21
Group against Group
22
Group against Group with Level
23
PinPair against Class
24
PinPair against Class with Level
25
PinPair against Net
26
PinPair against Net with Level
159
27
PinPair against Group
28
PinPair against Group with Level
29
PinPair against PinPair
30
PinPair against PinPair with Leve
3.2.21.2 Kural Düzeni Komutları
Clearance kurallarını nesne girmek için Desing Rules diyalog kutusu kullanılır.
Clereance kuralı, otomatik yollandırma kılavuz hatları ve değerler
Hi-Speed kontrol
komutları içindir. İşleme sokmak veya değiştirmek istenilen kurallar, hiyerarşik seviyeyi
seçmekle başlanır. Hiyerarşi kullanmak için Advenced Desing Rule tercihlerine sahip olmak
şarttır. Advenced
Desing Rule seçeneği olmadan, PowerPCB default ve net düzeyinde
kuralları ayarlar.
Hiyerarşide, listedeki yüksek numaralar düşük numaralardan, yüksek değerler taşır.
Örneğin bir Pin Pair kuralı group kuralında üstün ve bir group kuralı net kuralından üstündür.
Default
Eğer ayrı ayrı tanımlanmış başka kurallar yoksa bir nesneye ait olan
kurallardır.
Class
Class olarak adlandırılan bu kurallar ağların kolleksiyonları içindir ve
özdeş kurallara ihtiyaç duyar.
Net
Özel bir ağ için olan kurallardır.
Group
Group olarak adlandırılan bu kurallar pin çiftlerinin koleksiyonları içindir
ve özdeş kurallara ihtiyaç duyar.
PinPair
Özel bir pin çifti için olan kurallar
3.2.21.3 Default Kuralları
160
Başka mevki olarak üstün kurallar yoksa bir ağ uygulanan kuralları tanımlamak için
Setup/Desing Rules Default diyalog kutusu kullanıllır.
Default Clearance kuralları, Routing kuralları ve Hi-Speed kuralları tanımlamak için
uygun komut tuşuna basılır. Bütün Default kuralları için bir rapor meydana getirmek için
Report tuşuna basılır.
3.2.21.4 Şartlı kurallar
Clearance kuralları bir hiyerarşik grup için bir kez kurulmuş kurallardır ve diğer bütün
nesnelere atanmıştır. Bununla birlikte Setup/Desing Rule Condinational diyalog kutusu Power
PCB’ye bir üçüncü atamak, sadece nesne başka özel hiyerarşik gruplarla birleştiği zaman
atanan kurulmuş kuralları üstün kılmak için kullanılabilir.
Sadece bir tabakaya yönlendirildiğinde uygulanan ağ gibi bir nesne için kurallar
kurulduğu yerde tabakayı nesneye karşılık olarak kullanılabilir. Başka bir ağı, nesne
karşılığında kullanabilmek ve atama yapabilmek, kurallara bir tabakayı belirtebilmek için
tabakayı daha uzağa tasfiye edebilir. Eğer bu iki ağ bu tabaka üzerinde buluşursa, clearance’a
bağlı olmaları gerekir.
Advanced Desing Rule Checking seçeneği kullanarak, Clereance veya Hi-Speed için
Conditional diyalog kutusunda kural ayarlama tipi kurulabilir. Hi-Speed,
paralel için
temizleme değerlerine girilmesine ve şart için arka arkaya uzunluk kontrollerine izin verir ve
cross talk- conditions kontrolü için victim aggressor atamaları gibi girişler karşılığında kaynak
kullanılır.
Conditional Rules Diyalog Kutusu
Clearance tuşu seçiliyken, kural uygulamak için en az trace-to-trace’i tanımlamak için
object-to-object’e kutusu kullanılır. Object-to-object alanı clearance matrisi için sadece
kestirmedir, eğer daha karışık açıklama kurmak isteniliyorsa, diyalog kutusundaki clearance
matrislerine girilebilir.
Kural Uygulama Yöntemi
Kural uygulamalarını oluşturmak ve kaydetmek için Conditional Rules diyalog
kutusundaki liste kutuları kullanılır. Liste kutusundan bir madde hedeflenir, karşılığında
kontrol için sağdaki liste kutusundan bir madde seçilir. Soldaki bırakılan listede daha az,
sağdakine daha fazla madde seçilebileceğine dikkat edilmelidir. Bu bir yönde kural
uygulamalarını oluşturmak için yardım eder, yani hiyerarşik nesneler çatışmaz.
161
Bununla beraber eğer Layer radio tuşu seçilmiyorsa, Apply to Layers aşağıdaki liste
kutularında faaliyet gösterir.
Conditional Rules Diyalog kutusunda bir kural kümesi meydana getirmek için:
1. Nesneler Source ve Against liste kutularında seçilir.
2. Current Rule Set altında Clearance veya Hi-Speed ayarlanır.
3. Create clicklenir. ADRC tercihinin parçası High Speed fonksiyodur.
3.2.21.5 Differential Pairs Kuralları
İki ağ veya iki pin çifti birlikte tertip edilebilir. Kurallar ilişkili çiftlerde tanımlanabilir.
Not: Bu kurallar kontrol edilmez. Başlıca yüksek-seviye autorouter düzenlerdir.
Şekil 3.58 Differential Pairs Diyalog Kutusu
Diyalog Kutusunun Kullanımı
İki ağı çiftlemek için:
Nets tuşu clicklenir.
İki pin çiftini çiftlemek için:
Pin Pairs tuşu seçilir.
Pin çiftleri gösterimine ağda sınır koymak:
From Net liste kutusu, pin çifti gösterimini kontrol etmek için kullanılır. Bütün pin çiftlerini
göstermek için veya özel bir ağı seçmek için All Nets clicklenir.
Yeni farklı çift yaratmak için:
1. New tuşu clicklenir.
2. Çiftin ilk nesnesi seçilir ve üsteki Add tuşu clicklenir.
3. Çiftin ikinci parçası seçilir ve altdaki Add tuşu clicklenir.
4. Çifti tanımlamak için Accept tuşu clicklenir.
162
5. Metin kutularına örnek çiftin en küçük uzunluğu, en büyük uzunluğu ve Gap için değer
yazılır.
6. Nesneler editlenir ve kurallar çiftte geçerlidir.
Bir çift silmek için;
Çift seçilir ve Remove clicklenir.
Bütün farklı çiftlerde bir rapor oluşturmak için:
Report tuşu clicklenir.
3.2.21.6 Kurallar Raporu
Tanımlanılan tüm kurallar bir rapor olarak üretilebilir. Rapor meydana getirmek için
Setup Design Rules diyalog kutusuna girilir ve Report seçilir. Rules Report diyalog kutusu
görünür.
Kısmi bir rapor üretmek için:
1. Gösterilen kural örnekleri seçilir.
 Clearance
 Routing
 Hi-Speed
 Diff.Pairs
Bütün geçerli kuralları görmek için kutu kontrol edilir.
2. Bütün ağ sınıflarını görmek için kutu kontrol edilir. Bazı ağ sınıflarını görmek için liste
kutusundan isim seçilir.
3. Bütün ağları görmek için kutu kontrol edilir. Başka bir deyişle, liste kutusundaki isimler
seçilir.
4. Bütün grupları görmek için kutu kontrol edilir . Başka bir deyişle, liste kutusundaki isimler
seçilir.
5. Bütün pin çiftlerini görmek için kutu kontrol edilir . Başka bir deyişle, liste kutusundaki
isimler seçilir.
6. Rapor için OK clicklenir.
163
3.2.22 Renk Ayarları
3.2.22.1 Display Renklerini Ayarlamak
Şekil 3.59 Display Colors Setup Diyalog Kutusu
Aşağıdaki obje tiplerinin rengi Color by Layer alanı kullanılarak kontrol edilebilir.
 Pad’ler, komponent pinleri
 İzler
 Vialar
 Hatlar, elektriksel olmayan çizilmiş nesneler
 Metin
 Bakır ve bakır pour
 Hatalar
Aşağıdaki komponent özelliklerinin rengi, alt ve üst tabakalar için ayrı ayrı
Components alanı kullanılarak kontrol edilebilir.
 Komponent Taslağı
 Referans Desinatörleri
 Parça Tipleri
Aşağıdakilerin rengi Other alanı kullanılarak kontrol edilebilir.
 Background
 Bağlantılar, yollandırılmamış pin çiftleri
 Board Taslağı
164
 Seçmeler, editing için seçilmiş objeler
 Işıklandırma, edit işlemleri için seçilmemiş objelerin gösterimi.
Aşağıdaki tabakaların komponent keepout’ları için renkler, Component Keepouts alanı
kullanılarak kontrol edilir.
 En üst tabaka
 En alt tabaka
 İç tabakalar
 Bütün tabakalar
Bir obje tipinin görüntü renginin ayarı:
1. Diyalog kutusunun en üstündeki tercihlerden kullanmak isteniyorsa renk seçilir. Eğer bir
obje tipi görünmez yapılmak isteniyorsa, background rengi seçilir.
2. Tabaka tarafından bir obje tipi değiştirilmek isteniyorsa, scroll bar kullanılarak tabaka
görünmez yapılır.
3. Nesne tipinin üstündeki renkler değiştirilmek istenirse, sol mouse tuş clicklenir. Renkler
değiştirilir.
Tabaka üstündeki bütün nesneleri görünmez yapmak için, tabaka adının sağındaki
kutu işaretlenmez . Nesneyi tekrar görünür yapmak için bu kutucuk işaretlenir.
Bütün tabakaların üstünde örnek bir nesneyi görünmez yapmak için, sütunun en üstündeki
kutu işaretlenmez. Nesneyi tekrar görünür yapmak için kutu işaretlenir.
3.2.22.2 Renk Paletini Değiştirmek
16 renk herhangi bir zamanda görülebilir. 16 seçenekten bir tanesinin rengini
değiştirmek için:
1. Diyalog kutusunun en üstündeki 16 rengin bir tanesini değiştirmek istenirse, renk paletten
seçilir.
2. Palette clicklenir.
3. Kullanılmak istenen renk değeri seçilir.
3.2.22.3 Renk Konfigürasyonları
Renk konfigürasyonu kaydedilip, yeniden reset edilebilir. Configuration alanı
değişikliğe ve kaydetmeye izin verir. Yeni bir konfigürasyon meydana getirmek için, renkler
kaydedilecekse
Save clicklenir. Konfigürasyon adı Save Configutaion diyalog kutusuna
165
yazılır. Bu şekilde gösterilen renkler yeni bir isim altında kaydedilir. Konfigürasyonlar
padspwr/powerpcb dizininde saklıdır, .ccf adıyla saklanmış gibi.
Daha önceden saklanmış bir konfigürasyonu kullanmak için kutudan konfigürasyon
seçilir. Var olan bir konfigürasyon şekli altında, gösterilen rengi kaydetmek için, combo
kutusu içindeki konfigürasyon şekli seçilir ve Save clicklenir. Eski dosya adıyla yeni
konfigürasyon adı aynıdır. Dosya eskisinin üstüne yazılmıştır.
Bir konfigurasyon şeklini silmek için, kutudaki konfigürasyon şekli seçilir ve Delete
clicklenir.
3.2.23 Verify Design
3.2.23.1 Hataları İncelemek
Kontroller tamamlandığında, hatalar Verify Desing diyalog kutusunda ana liste
kutusunda listelenir. Her satır grid üzerindeki X,Y bölgesindeki hatayı gösterir. Seviye ve hata
tipi önce belirtilmiştir.
Şekil 3.60 Verify Design
Liste kutusunun üstündeki bir satır seçilirse, liste kutusunun altındaki hata hakkında
kesin ve detaylı bilgi gösterilir.
Görünen hata listesi diyalog kutusunda aynı kalır. Diyalog kutusu açılır ve kapatılır.
Clear Errors tuşu clicklenene kadar hata işaretleri aynı kalır. Bunun işaretleri temizleyip,
hataları temizlediğini hatırlayın.
3.2.23.2 Elektrodinamik veya Hi-Speed Kontrolü
Hi-Speed baskılı devre board’u üzerinde ki izler, transmisyon hatları gibi hareket
ederler ve yanyana iletkenlere etki ederler. High Speed kuralları ölçü birimi ile:
166
 Bir ağ sınıfında clearance’ları kurmak için Rules komutları kullanılır.
 Hi-Speed kontrolü kullanılarak empedans, gecikme, yol genişliği, daisy-chaining ve
paralel yollandırma gibi özelliklerin raporu alınabilir.
Bunların hepsi, müdahaleye yol açabilir ve orijinalinde çok pahalı sorunlar yaratabilir. Bu
karşılaştırmalar bütün board veya özel ağlara karşı çalıştırılabilir. Elektrodinamic’te
koşturulabilecek 8 farklı tipte karşılaştırma vardır:
Impedence, Capacidence, Parallelism, Tandem, Lenght, Delay, Stubs ve Loops.
Ayrıca karışık EDC konfigürasyonları .edp dosyası olarak kaydedilebilir.
Yöntem
Bir Hi-Speed karşılaştırma raporu için, ayarlara giriş yapılabilir, Tools/Verify Design
clicklenir. Verify Design dialog kutusu görünür. Hi-Speed için karşılaştırma radio tuşu seçilir
ve Setup clicklenir.
1. Çalıştırılacak kontroller için ağları ve sınıfları tanımlamada Task List kullanılır.
Yöntemdeki ilk adım Task ayarıdır.
2. PCB’nin fiziksel özelliklerine girmek için ve istek raporunu ayrıntılı olarak anlatmak için
Parameters diyalog kutusu kullanılabilir.
3. Setup Design Rules Hi-Speed dialog kutusu kullanılarak, paralelliğin ve tandemin kontrolü
için, en küçük ve en büyük uzunluklar ve boşlukları girilir.
Ayrıca Hi-Speed yöntemi esnasında kural ve tabaka ayarlarına giriş yapılabilir ve
yönetilebilir. Bir EDC karşılaştırmasını çalıştırmadan önce, Setup Layer Definition içindeki
düzlem tabakalarının açıkça belirtilmesi gerekir. İki tabakadan oluşan bir board’un
durumunda, tabakalardan birini geçici olarak düzlem bir tabaka gibi tanımlanmalıdır. Rules
Setup menüsüne giriş yapmak için, Tasks diyalog kutusunda Rules clicklenir. Layer Setup
menüsüne giriş yapmak için, Parameters menüsünde Layers clicklenir.
167
Bölüm 4
SPECCTRA
Bu bölümde CCT SPECCTRA hakkında bilgi
verilmektedir.
168
4.1 PowerPCB to SPECCTRA
PADS ‘ten SPECCTRA’ya çevirici programı .pcb yada .Job dizayn veri dosyalarını
SPECCTRA dizayn dosyasına gönderir ve SPECCTRA sonuçlarını .pcb dizayn dosyasının
içine geri alır. PowerPCB Tools/Specctra komutu arabirimi başlamak için kullanılacaksa,
çevirimin bütün yöntemlerine, yollandırma ve reloading PowerPCB içersinde otomatik olarak
çalıştırılabilir.
Translator ve SPECCTRA’da Specctra arabirimi manual olarakta uygulanır. Specctra
manual olarak yürüttüldüğünde, çevirme yönü seçilebilir: TO SPECCTRA ya da FROM
SPECCTRA. Seçilen dönüştürme yönü için kendilerine ayrılan diyalog kutuları görülür.
Şekil 3.61 Specctra Link Tercih Görüntüsü
SPECCTRA’da setup tuşu vardır. Çeşitli ayar parametrelerinin, SPECCTRA işlemi ile
ilgi kurulmasına izin verir. Otomatik olarak oturum sırasında kaydedilir. SPECCTRA
çalışırken her zaman ayarlar kurulmak zorunda kalınmaz.
Not: SPECCTRA Translator vialar ve kompanent pinleri üzerindeki test nokta özelliklerini
çevirir.
Bir dizayn, terminalleri ile birlikte SPECCTRA’ya çevrildiğinde, her pinin terminal
özelliği, Query/Modify Diyalog kutusunda Plane Thermal seçenekleri kullanılarak ayarlanır,
kayıp ve sadece unroute olanlar thermaller için çevrilir. Bir dizayn PowerPCB’ye
çevrildiğinde, Plane Thermal seçenekleri bir dizayn içine eklenmiştir ve döndürülmüştür.
4.1.1 SPECCTRA İçine ve Dışına Otomatik Yükleme
PowerPCB menü çubuğundaki Tolls/SPECCTRA komutu ,dizaynı SPECCTRA ’nın
dışına ve içine yüklemek için kullanılır. Komut seçildiğinde, SPECCTRA başlamadan
SPECCTRA Link diyalog kutusu, .do dosyalarını belirtmek ve setup bilgileri ayarlamak için
gözükür.
169
Şekil 4.1 Specctra Link Diyalog Kutusu
PowerPCB’nin içinden geri yönlendirilmiş dosyayı, transfer edici programın okuması
isteniyorsa Setup diyalog kutusundan Quit After Do kontrol edilir; A Write Routes File komut
hattı .do file ile biter, böylece SPECCTRA routes dosyasını translator parçanın otomatik yeni
yükleme oluşumunu bitirmeden önce dışarı ihraç eder. Bilgiler saklandığında ve Contiune
clicklendiğinde dizayn SPECCTRA’ya yüklenir ve route yığın modda çalışır.
SPECCTRA bitirdiğinde , değişmiş dizayn dosyası ekranda görünür ve PowerPCB
yeni oturumu yüklenir. Dönülmedikçe Launch PowerPCB oturumu Setup diyalog kutusundan
soyutlanır. Translator yeni oturuma başlar bu yüzden geçerli oturumu aktif olmaz. Eğer route
overnight çalıştırılırsa, PowerPCB oturumu hafızaya kaydedildikten sonra kapatılanabilinir.
4.1.2 SPECCTRA İçine ve Dışına Manual Yükleme
PowerPCB’den bağımsız SPECCTRA’ya başlanırsa, SPECCTRA’nın arabirimi
manual olarak kontrol edilenebilinir. Manual kullanım SPECCTRA’nın kullanımında daha
fazla kontrol verir.(özellikle birbirini etkileyen nitelikleri.) SPECCTRA’yı bağımsız olarak
çalıştırmak için, PADS program grubunda bununla ilgili ikon clicklenir.
1. .pcb dosyası kaydedilir.
2. SPECCTRA aktarma programı çalıştırılır ve .pcb dosyasını SPECCTRA formatına
aktarılır.
3. SPECCTRA çalıştırılır, aktarılmış test dosyalarını yüklenir.
4. SPECCTRA ile işlem bildiğinde, translator programı .pcb dosyalarını geri dışarı aktarmak
için tekrar çalıştırılır.
5. PCB editörüne yeni Pcb dosyası yüklenir.
Not: SPECCTRA Translator vialar ve konparent pinleri üzerindeki test nokta özelliklerini
çevirir.
4.1.3 To SPECCTRA Arabirimi
170
SPECCTRA arabirimi diyalog kutusu, .pcb dizayn dosyalarını SPECCTRA dizayn
dosyasına aktarmak için kullanılır. Diyalog kutusunu açmak için , SPECCTRA Translator
SPECCTRA Link diyalog kutusu içindeki To SPECCTRA tuşu seçilir.
Şekil 4.2 To Specctra Diyalog Kutusu
Not: SPECCTRA Translator vialar ve konparent pinleri üzerindeki test nokta özelliklerini
çevirir.
4.1.4 From SPECCTRA Arabirimi
SPECCTRA tarafından değiştirilmiş dizayn verisi From SPECCTRA arabirim
tarafından .pcb
SPECCTRA
dizayn dosyası içersine çevrilir. Bu diyalog kutusunu açmak için,
Translator SPECCTRA Link diyalog kutusu içindeki From SPECCTRA tuşu
clicklenir.
Şekil 4.3 From Specctra Diyalog Kutusu
4.1.5 Do File Editor
171
.do File
metin - format grup düzeninde SPECCTRA işlemlerini kontrol eden
dosyadır. TO SPECCRA translator’e başlarken veya Tools/SPECCTRA’yı seçilirse editör,
Do File tuşunu kullanma hakkını verir.
Editör başladığında . To SPECCTRA veya SPECCTRA Link diyalog kutusu içinde belirtilen
.do dosyası edit edilmek için okunur. Yeni bir .do dosyası başlarken , editöre başlamadan
önce yeni bir isim girilir. Edit edilmiş .do dosyasını kaydederken yeni bir dosya ismi altında
Save as tuşunu kullanılır.
Şekil 4.4 Specctra Do File Diyalog Kutusu
Do File Editor Ana Diyalog Kutusu
Bu diyalog kutusu yeni veya mevcut .do dosyalarına komut hattını girerken veya edit
ederken kullanılabilir. Editör başlatıldığında, belirtilen .do dosyası To SPECCTRA veya
SPECCTRA Link diyalog kutusu
edit edilmek için okunur. Yeni bir .do dosyasına
başlandığında editör başlamadan önce DO File Name metin kutusu içinde yeni bir isim
girilir. Editor’e isimsiz dosya adı ile de başlanabilir. Dosya yaratılır ve diyalog kutusunda
dosya ismi için Save As tuşu kullanılabilir.
Editör iki parçadan meydana gelir. Setup ve Routing. Her bir parçanın kendine ait bir
apply barı vardır. Radio tuşları SPECCTRA .do dosya komutlarını ve tercihlerini gösterir.
172
1. Kuralları kurmak için kullanılır :yön(direction), pin tipi (pin type) ve maximum uzunluk
(max. Len).
2. Buss direction ayarlanır ve onaylanan her tip geçişinin numaraları girilir.
3. Olanak kılınıp kılınmasada, SPECCTRA içinde Smart Route fonksiyonu seçilir.
4. Setup alanında, komut seçildiğinde konu ile ilgili tercihler gözükür. Only alanında
özel ağları veya sınıfları ve tabakalar veya via isimleri açıkca belirtilir.
5. Radio tuşları komut oluşturmak için kullanılır ve .do dosyasına komut yazmak için Apply
clicklenir. Kursörün konumlandığı yerde komutu girilmiştir. Hat çıkarmak için, hat seçilir
ve keyboard’tan Delete’a basılır.
6. Finish diyalog kutusundaki parametreler ayarlandığında, dönüştürmeyi ve yüklemeyi
başlatmak için Continue clicklenir.
4.1.6 SPECCTRA Parametrelerini Ayarlamak
PADS’ten SPECCTRA’yı otomatik başlatmak için, SPECCTRA Setup diyalog
kutusuna ayarlar girilir. Bu ayarlar oturum arasında kaydedilir. SPECCTRA’yı her
çalıştırmada ayarlamaya ihtiyaç yoktur.
Diyalog kutusunu açmak için SPECCTRA diyalog kutusu içinde setup seçilir veya
SPECCTRA Interface diyalog kutusundan Setup seçilir.
Şekil 4.5 Specctra Setup Diyalog Kutusu
4.1.7 SPECCTRA Tercihleri Diyalog Kutusu
SPECCTRA Link, To SPECCTRA veya From SPECCTRA diyalog kutularından
Options tuşu seçildiğinde, Options diyalog kutusu gözükür. Bu diyalog kutusu SPECCTRA
‘ya via keepout bilgisini göndermek için ve SPECCTRA’dan kullanılmamış pinlerin ağını
geri döndürmek için tercihleri kontrol eder.
173
Şekil 4.6 Options Diyalog Kutusu
4.1.8 Kullanılmamış Pinlerin Ağı
PowerPCB kullanılmayan pinleri
veya ağa bağlanmamış pinleri SPECCTRA’da
onaylar. Bu pinler ve onların fanoutları ağa kullanılmamış pinler olarak +UNUSED_PİNS+
diye adlandırılarak SPECCTRA’ya eklenirler.
PowerPCB’ye dizayn yoluyla döndüğünüzde kullanılmayan pinleri ve fanout
bilgilerini onaylamak için seçilebilir. +UNUSED_PİNS+ ağ bilgileri PowerPCB’ye
aktarılırken NOT_CONNECTED ağ olarak aktarılırlar. NOT_CONNECTED ağ ismi
SPECCTRA Options diyalog kutusundan değiştirilebilir, fakat ağ tek ve kalıcı bir isimli
olmalıdır.
NOT_CONNECTED normal ağ içersinde, PowerPCB fanout yolu ile, iz ve
kullanılmayan pinleri kapsar. Çünkü bu ağlar PowerPCB’de normal ağdır.
PowerPCB içindeki pinler sonraki SPECCTRA oturumunda kullanılmamış pinler gibi
uzun ele alınmaz. Var olan DO dosyaları, ağı sonraki oturumlarda normal ağ gibi kullanmak,
mevcut yönlerdirmelerden korumak için kullanılır. Bu ağı SPECCTRA’da yeniden yaratmak
için, dizaynı yollandırmadan önce PowerPCB’de ağ silinir.
Not:PowerPCB
tek
pin
ağı
için
bağlantıları
tanımlayamaz,
bu
yüzden
+UNUSED_PİNS+ ağ sadece tek kompanent pin ve fanout’ları kapsar. PowerPCB
bunları yorumlayamaz.
4.1.9 PowerPCB to SPECCTRA Kurallar Dönüşümü
Bu konu PowerPCB içindeki SPECCTRA tarafından desteklenen dizayn kurallarının
SPECCTRA kuralları içinde nasıl değiştirildiğini tarif eder. Dönüştürülmüş kurallar için
sınırlar, uygun bir yere not edilir.
174
PowerPCB’nin
dizayn
kuralları
dönüştürülmüştür. RULE ve CIRCUIT
bir
veya
iki
tür
SPECCTRA
kuralına
anahtar kelimeleri kullanır. Dönüştürme için
kullanılan tip her bir SPECCTRA kuralı belirtmek için kullanılır.
Routing, Clearence ve High Speed Kuralları
Routing, clearence ve high speed kuralları, classes, nets groups ve pin pairs için
desteklenmiştir.
Routing Rules
PowerPCB
SPECCTRA
Copper Sharing
(rule (tjunction on/off))
Priority
(circuit (priority #))
Selected Layers
(circuit (use_layer # # #))
Selected Vias
(circuit (use_via a b c))
High Speed Rules
PowerPCB
SPECCTRA
Min/Max Length
(circuit (length max min) (type actual))
Stub Length
(rule (max_stub #))
Match Lengths
(circuit (match_fromto_length on/off) (tolerance dist))
Shielding w/gap
(circuit (shield on (use_net net)))
(rule (shield_gap dist))
Parallelism length and gap.(rule (parallel_segment (gap dist) (limit dist)
Clearance Rules
SPECCTRA sadece bir iz genişlikteki kuralları kabul eder böylece tavsiye edilen genişlik
kabul edilmiş olur.
PowerPCB
SPECCTRA
(rule
(width dist)
Trace to Trace spacing
(clearance dist (type wire_wire))
Via to Trace spacing
(clearance dist (type via_wire))
Via to Via spacing
(clearance dist (type via_via))
Pad to Trace spacing
(clearance dist (type pin_wire))
175
Pad to Via spacing
(clearance dist (type pin_via))
Pad to Pad spacing
(clearance dist (type pin_pin))
Smd to Trace spacing
(clearance dist (type smd_wire))
Smd to Via spacing
(clearance dist (type smd_via))
Smd to Pad spacing
(clearance dist (type smd_pin))
Smd to SMD spacing
(clearance dist (type smd_smd))
Board to Trace spacing
(clearance dist (type area_wire))
Board to Via spacing
(clearance dist (type area_via))
Board to Pad spacing
(clearance dist (type area_pin))
Board to SMD spacing
(clearance dist (type area_smd))
Smd to Via same net
(clearance dist (type smd_via_same_net))
Smd to Crn same net
(clearance dist (type smd_to_turn_gap))
Pad to Crn same net
(clearance dist (type pad_to_turn_gap))
Via to Via same net
(clearance dist (type via_to_via_same_net))
Drill to Drill spacing
(clearance dist (type drill_gap))
Body to Body spacing
Unsupported
Not: Bakır SPECCTRA’ya
dışardan aktarılır. Eklemede PowerPCB board outlıne
aktarımda sınır gibi kabul edilir.
Metin
Text to Trace spacing
Text to Via spacing
Text to Drill spacing
Text to Smd spacing
176
Bölüm 5
İleri İşlemler
Bu bölümde ECO ile ilgili İleri İşlemler
hakkında bilgi verilmektedir.
5.1 ASCII Komutunun Kontrolü
177
Check ASCII, güncel ASCII ağ ve parça listesini herhangi eski bir modelle
karşılaştırmada kullanılır. Bu, taslak safhasında bir datanın kaybolmuş olabileceğinden
şüphen ildiğinde yararlı olacaktır. Check ASCII, aynı zamanda, orijinal bir modelin ağ
listesinin ve parça listesinin otomatik olarak kontrol edilmiş diğer bir modele uymasını temin
eder. Otomatik tamir usulü ile örneğin yanlış bilgiyle nesneleri silip çıkarabilir. Böyle bir
durumda nelerin değiştiği her zaman açık olmayabilir. Check ASCII eski test nokta ayarlarını
yenisiyle karşılaştırmanıza izin verir.
Check ASCII tam bir database doğruluk testinden farklıdır. Çünkü bu yalnızca parça,
ağ ve test nokta listelerini karşılaştırır. Bu yeni dosya için, ağ listesini, parça listesini ve test
nokta listesini oluşturur, sonra onu eskiden oluşturulmuş bir ASCII dosyasıyla karşılaştırır.
Bu kontrol için önceki bir model dosyasından parçalar, bağlantılar, test noktalarının
ASCII dosyasına ihtiyaç vardır. Bu dosyanın burada olmaması gerekir. Sırf bu amaçla
hazırlamış bir dosyayı kullanılabileceği gibi eski bir işlem .job ya da .pcb dosyasından da
ASCII bilgisi ihraç edilebilir. Eğer karşılaştırma yapılan Power PCB 2.0’dan önceki bir
versiyon veya ASCII dosyasında bulunmayan bir test noktası parçasıysa, “Test Noktası bilgisi
içerideki dosyada yoktur. Test Noktaları Karşılaştırması silinmiştir.” yazısı belirir.
Gerçekleştirme için yeni bir dosya yapılır.
.pcb dizayn dosyasının önceki bir versiyonundan netlist çıkarma:
1. File/Export seçilir.
2. Export diyalog kutusundan .asc dosyası için bir isim yazılır ve OK seçilir.
3. ASCII Out diyalog kutusundan Parts and Connections, Current Units, Pads-PowerPCB
format seçilir ve OK seçilir.
4. .pcb dosyasıyla PowerPCB içinde açmayı kontrol etmek istenirse, Tools/ Check ASCII
seçilir. Kontrol için biraz önce meydana getirilen .asc dosyası seçilir.
5. OK seçilir. PowerPCB güncel ağ ve parça listesinin dahili bir ASCII versiyonunu yapar ve
bunu seçilen biriyle karşılaştırır.
Eğer bir değişiklik bulunmazsa doğrudur. Eğer farklılıklar meydana gelirse, hariçteki
dosyadan bunlar belli olur.
Eğer hiçbir farklılık olmazsa, Clearance Kontrolü sırasında, orijinal .job dosyası
üzerine yazılmamalıdır. Bu veri doğrulaması düzeltilmiş veritabanı ile orijinal veritabanı
arasındaki farklılıkları gösterir.
5.2 ECO Yöntemleri
5.2.1 ECO Toolbox
178
ECO Toolbox, Engineering Change Order işlemlerini yerine getirir. Bu işlemler netlist
değiştirir veya fizikte yeni bir dizayn yaratır. ECO Toolbox’ı görünür yapabilmek için
Window/ ECO Tool kullanılır veya ECO Tool
ikonu clicklenir.
ECO Toolbox belirmeden önce ECO Preferences diyalog kutusu açılır. Bir dosyada
ECO değişimlerini nasıl kayıt edileceği tayin edilebilir. Diyalog kutusunda bir ikon
clicklendiğinde onun birleştirilmiş komut ismi status bar’da belirir.
Şekil 5.1 ECO Preferences Diyalog Kutusu
Komut ikonlarından biri clicklendiğinde küçük V, komutun aktifleştiğini gösterir.
Bundan sonra komutun uygulanacağı obje defalarca seçilebilir.
5.2.2 ECO Yönetimine Başlamak
ECO işlemleri bağlantı listesinin ve parça listesinin değiştirildiği herhangi bir işlemdir.
Bunlar, silme, ilave etme, parçaların, netlerin, pin parçalarının ve dizayn kurallarının değişimi
gibi işlemleri içerir. Bu editleri yapmadan önce ECO moduna girilmelidir. ECO modunda,
PowerPCB, .eco dosyası adı verilen basit bir metin dosyasında bu değişimleri kaydetmektedir.
.eco dosyası şematiği modernleştirmek için bir referans olarak kullanılır.
ECO moduna girmek için ECO ikonu clicklenir. ECO Preferences diyalog kutusu
belirecektir, .eco dosyasına isim verilebilir. OK clicklendiği zaman ECO toolbox
görünecektir.
Şekil 5.2 ECO Toolbox İkonları
Bu komutlar önceki bir netlist veya partlist olmadan bir dizayn veya deney dızaynı
yapmak için kullanılır. Eğer değişimler kaydedilmek istenmiyorsa, kontrol kutuları temizlenir
ve OK clicklenir. ECO kayıt özelliklerini kullanmak üzere çeşitli tercihler mevcuttur.
179
PowerPCB var olan bir dosyaya çevrilebilir. Append kontrol edildiğinde ilave edilecektir. Ya
da Apped kontrol edilmediğinde yeni ve farklı bir .eco dosyası adlandırılabilir.
ECO işlemi sırasında, az önceki işleri bozmak için Backspace kullanılabilir veya pop up menüden Backup clicklenir.
5.2.3 ECO Dosyasını Kaydetmek
ECO değişimleri undo buffer’de muhafaza edilir. Değişiklikler .eco dosyasına 3 farklı
metodla kaydedilir. Toolbox tercihleri kapandıktan sonra ECO dosyası yazmak, yeni bir
dizayn dosyası açmak veya PowerPCB’den çıkmak.
Tollbox Tercihi Kapandıktan Sonra Write ECO File Kullanmak
.eco dosyası tercihlerden çıkıp, toolbox komutlarına girerken kaydedilir.
1. Eğer gösterilmediyse ECO Toolbox gösterilir.
2. ECO Toolbox’da Preferences
ikonu clicklenir.
3. Write ECO File Toolbox tercihleri kapatırken kontrol edilir.
4. ECO Preferences diyalog kutusundan OK seçilir.
5. ECO Toolbox kapatılır.
.eco dosyası diske kaydedilmiştir. Buffer temizlendiği için Undo ikonu grileşecektir.
Yeni Dizayn Dosyası Açılırken ECO Dosyasını Kaydetmek
Güncel ECO işlemi otomatik olarak çıkar, yeni bir dosya açılır ve undo buffer’ın
içindekiler .eco dosyasına kaydedilir. File/Open seçilmeden önce son dosya kaydedilebilir,
ancak bu .eco dosyası yaratmak için gerekli değildir.
PowerPCB’den Çıkarken ECO Dosyası Kaydetmek
Güncel ECO işlemi otomatik olarak çıkar, yeni bir dosya açılır ve undo buffer’ın
içindekiler PowerPCB’den çıkılırken .eco dosyasına kaydedilir. File/Exit seçilmeden önce son
dosya kaydedilebilir, ancak bu .eco dosyası yaratmak için gerekli değildir.
5.2.4 Pin Çiftleri Eklemek
1. Toolbar’dan ECO Toolbox ikonu clicklenir.
2. Add Pin Pair
ikonu ECO Toolbox’ta clicklenir.
3. Yeni pin parçasına birinci pin clicklenir.
180
4. İkinci pin clicklenir. Eğer pin başka bir metnin parçası ise bir prompt birleşen ağlar için bir
isim temin edilmesini ister.
Şekil 5.3 Prompt ve Hata Prompt’u
5.2.5 ECO Mode İçinde Yollar Yaratmak
Son netlist’e ilave edilen veya onu değiştiren yollara girmek için:
1. ECO mod başlatılır.
2. ECO Toolbox’ta Route
ikonu clicklenir.
3. Takibe başlamak istenilen yerde pin clicklenir.
4. Gelenler ve kullanılanlar ilave edilir. Yollandırma işlemlerini kontrol için sağ mouse tuşu
clicklenerek, pop-up menü kullanılabilir.
Her yeni yapılan bağlantı veya yollandırma için ağ isimleri otomatik olarak oluşur.
Mevcut Netlist’i Değiştirmek
Netlist’e eklenmeyen ,yeni yapılan yollar otomatik olarak bir ağ ismi tahsis ederler.
Eğer yeni yol varolan ağda bitiyorsa, Define Name of Merged Net diyalog kutusu belirir. Bu
diyalog kutusu hangi ağ isminin kullanıldığını belirten radio değişimleri içerir.
Şekil 5.4 Define Name of Merged Net Diyalog Kutusu
İki genel pinin arasında yol yapan iki varolan bağlantının birleştirilmesinde Define
Name of Merged Net diyalog kutusu açılır, birleştirilen bağlantının ağ ismi belirtilir.
5.2.6 Kütüphaneden Yeni Parçalar Eklemek
181
Dizayna yeni parça eklemek ve nakletmek için:
1. ECO modunu başlatmak için Toolbar’dan ECO ikonu seçilir.
2. ECO Toolbar’dan, Add Part
ikonu seçilir. Get Part Type From Library diyalog
kutusu görünür.
3. Part Types listesinden parça ismi seçilir ve Add clicklenir.
4. Diyalog kutusunu kapatmak için Close seçilir.
5. Seçilen bölgeye doğru parça hareket edilir ve parçaya iliştirilir. Yeni parça otomatik olarak
gelecek referans dizaynıyla çıkmalar yapar.
5.2.7 Mevcut Parçaların Kopyasını Yaratmak
Bulunan bir parçanın bir kopyasını yaratmak için mühendislik yapısı değiştirilir ve
ECO modun aktif hale gelmesi istenir.
ECO moduna başlamak için Toolbar’dan ECO ikonu clicklenir.
Geçerli dosyayı kopyalamak için iki metot bulunur:
 Edit/Copy ve Paste
1. Kopyalama için parça seçilir.
2. Menüden Edit/Copy clicklenir yada Ctrl - C tuşuna basılır.
3. Menüden Edit/Paste clicklenir yada Ctrl - V tuşuna basılır.
 İkonlar
1. Kopyalama için parça seçilir.
2. Toolbox’dan Add Part
ikonu clicklenir.
Her iki metod için bileşenler, kursöre takılır. Yeni bölgeye parça hareket ettirilir ve
parça yapıştırılmak için clicklenir.
5.2.8 Değer-Tolerans Parametresi
Value ve Tolerans genellikle şematik düzlemde parça ismini saptamak için kullanılan
özelliklerdir. Kütüphane yöneticisi parça tipi editörü saptanabilen özellikler değillerdir.
Virgülden sonra parça ismini birleştirirler. Örneğin, Res -1W, 5k +/-10%.
Bir komponentin değerini ve toleransını değiştirmek, hareket ettirmek ve eklemek
için:
1. ECO moduna girilir.
2. Komponentin parça taslağı seçilir.
182
3. ECO Toolbox’dan Change Part
ikonu clicklenir.
4. Değiştirilen parçanın aktif komutuyla sağ mouse tuşu clicklenir ve pop-up menüden
Change
Value/Tolerance clicklenir. Eğer bir giriş varsa bu Value/Tolerance diyalog
kutusu içinde gösterilir. Eğer saptanabilecek değer yoksa konu satırı siyah olur.
5. Text line, girişi enter’lamak ya da editlemek için kullanılır. Bunları kaydetmek için OK
clicklenir.
Multiple Parts
Multiple parçalarda Value Tolerans alanını değiştirmek için:
1. Multiple parçaları seçmek için Ctrl-Click kullanılır.
2. Change Part ikonu cliklenir.
3. Sağ mouse tuşu clicklenir ve pop-up menüden Change Value / Tolerance clicklenir.
Tolerans değeri text line üzerinde gösterilen ilk seçilmiş içindir.
4. Bütün seçilmiş parçalar için seçilen alana girilir ve OK clicklenir.
Kütüphaneden Güncelleştirmek
Kütüphanedeki parça tiplerini güncelleştirmek için ECO Change Part kullanıldığında,
PowerPCB parçanın Value/Tolerans niteliğini değiştirmez . Get Part Type from Library
dialog kutusunda Update from Library açıldığında, Value Tolerance alanı gri olur.
Kutu kontrolden çıkmış ve seçilen parça farklı bir parça tipleri ile değiştirilmek
isteniyorsa, PowerPCB giriş Value Tolerance değerini tutar; elde tutulan alan, Add clicklenme
den önce giriş değeri silinebilir.
5.2.9 ECOGEN
ECOGEN iki dizayn dosyasını (.pcb) veya ASCII dosyaları (.asc ) karşılaştırır ve
farklılıkları içeren bir dosya üretir. Bu izinler bir newer için genel bir dizaynı karşılaştırır,
şema güncelleştirilir veya dizayn edilir ve geçerli dizayn değişkenlerle günçelleştirilir. Şemayı
, dizayn ile güncelleştirirken ilk önce şema ASCII formatına geçirilir.
ECOGEN PowerPCB içinden doğru Windows ekleme uygulamalarında DOS
Level executable gibi çalışır ve ECOGEN PowerPCB’yi kullanmak için yeni bir tercih içerir.
Kullanılmayan ağ pinleri SPECCTRA ile izlenecek yolun bir sonucudur. Kullanılmayan ağ
pinleri bütün parçaların pinleri ile birleştirilmemiş ağları kapsar ve grupta ağ içindeki
belirtilmeyenleri NOT - CONNECTED olarak belirtir.
Not: ECO Logic ağlarından çıkartılan , kullanılmayan pinleri , ağlara eklemez.
183
PowerPCB içinde ECOGEN
PowerPCB içinden ECOGEN’i kullanmak için:
1. Tools/Compare Netlists seçilir. Compare Netlists diyalog kutusu gözükür.
Şekil 5.5 Compare Netlists Diyalog Kutusu
2. Karşılaştırmaya karşı orijinal dizayn sınıflandırılır. Bu dosya eski dosya olduğu için , o
dosyayı güncelleştirmek istenilir. Orijinal dizayn yeni dizayn gibi aynı dosya adına sahip
olamaz.
3. Yeni dizaynı ya da şemayı değişikliklerle sınıflandırılır. Bu dosya yeni dizaynı yada
eklemek istenilen orijinal şemayı güncelleştirmeyi içerir, Yeni dizayn orijinal dizaynla
aynı dosya ismine sahip değildir.
4. ECOGEN için çıkış dosyası açıkca belirtir. ECO komutları içinde, bu ECO dosyası, diğer
dosyalara göre farklılıklar içerir. Şayet çıkış dosyasını belirtme işleminin var olması
istenirse, ECO çıkış dosya mesajı xxx var olur. “Overwrite?” görünür. Dosyanın üstüne
yazmak için YES seçilir; diğer dosyayı açıkca belirtmek için NO seçilir.
5. Seçilip seçilmeyeceği yada karşılaştırmamak için kullanılmayan pinlerin farklılıklarını ve
kullanılmayan ağ pinleri tipinin adını seçilir. Belirtilmeyen ,kullanılmayan ağ pinlerinin adı
NOT - CONNECTED‘dir. Ağ isimi 1 ve 47 karakterleri arasında olmalı.
6. Run seçilir. Netlistler karşılaştırılmıştır ve belirtmiş olduğun ECO dosyası, yaratılmıştır.
184
Mesaj veya hata olursa ,meydana gelenler powerpcb.rep dosyasına ve ECOGEN komutu
belirtilmeyen metin editörü içine otomatik olarak yazılır. Eğer powerpcb.rep dosyası varsa
üstüne yazılır.
7. Güncelleştirmeyi tamamlamak için, orijinal dizaynın içine ECO dosyası aktarılır. ECO
dosyası içindeki ECO komutları orijinal dosya içinde güncelleştirilir
DOS’taki ECOGEN
Dos-level içinde çalışan ECOGEN işlemlerini \padspwr\powerpcb dizini içinde yerine
getirir. ECOGEN’i kullanmak için:
1. Windows’taki Start Menüsünden Programs / MS – DOS Shell seçilir.
2. \padspwr\powerpcb gibi ECOGEN nerde bulunuyorsa dizini değiştir.
3. ECOGEN tipi <new design><original design><eco file>- u < unused net name >  seçilir
ve Enter’a basılır, mesela;
ECOGEN \ wvoffice \ project \ logic.dsc \ padspwr \ files \ pcb.acs design . eco - u NOT
CONNECTED
Not: Ekranda bu kullanış bilgisi görünür, ECOGEN tipi seçilir ve Enter’a basılır.
5.2.10 Forward ve Backward Annotation
Forward Annotation
Forward Annotation gibi ilişkilendirilmiş, bir değiştirilmiş şemadan, bir PowerPCB
dizaynın günçelleştirilmesidir. Ön açıklayıcı notlar dizayn kural değişiklikleri, parça tip
değişiklikleri ve bağlantı değişikliklerinin içeriklerini bildirmesi için desteklenir.
ViewDraw Basamakları
Şemada değişiklikler yaptıktan sonra:
1. netlist.asc dosyasını yedekleyerek kopyalamak için File Manager ya da Explorer
kullanılır. Bu ViewDraw her zaman aynı dosyalara yazdığı için gereklidir.
2. Tools /Create PCB Netlist seçilir.
3. To LAYOUT radio tuşu döndürülür.
4. Design Name alanı içinden şema dosyaları yazılır. Bu diyalog kutusunu açmak için
ViewPCB ikonunu kullanırsa sadece isimlerin verilmesi gerekir.
5. Layout and Configuration drop-down liste kutusundan PADS seçilir. Workview Office
directory ve pads.cfg dosyası, pencerenin aşağısındaki drop-down list kutusu bulunur.
185
6. OK seçilir.Output Messages alanında tehlike yada hata mesajları görünür. Taslak
dosyalarının yeni ayarları oluşturulur.
7. Diyalog kutusunu kapatmak için Cancel seçilir.
PowerPCB Basamakları
1. Eğer yeni kütüphane parçaları oluşturulur yada varolan parçalar değiştirilirse, .lib listeleri
Power PCB içine aktarılır.
2. Güncelleştirmek için PCB dizayn dosyası açılır.
3. Tools/Compare Netlist seçilir ve board’tan yeni bir Viewdraw dosyasını karşılaştırmak için
EGOGEN kullanılır. Bu program dizayn değişikliklerini içermesi için yeni bir ECO
dosyası oluşturur.
4. File/Import seçilir, .eco için dosya türü hazırlanır ve ECOGEN tarafında yaratılan .eco
dosyası seçilir.
Not: ECOGEN değişen kuralları karşılaştıramaz. Eğer şema yeni yada güncelleştirilmiş
kurallara sahipse, Viewdraw Netlist içine yazılır. Planda var olan ASCII kurallara
adapte edilir. Ayrıca PowerPCB veritabanındaki bütün kuralların üstüne adapte edilen,
ASCII kuralları yazılır. Eğer hiçbir kural düzenli boarda eklenmemiş ise ilk şemada
güncelleştirilemez , kaydedilir.
Backward Annotation
Düzenlenmiş PCB dizaynından şemayı güncelleştirmede backward annotion’dan söz
edilir. Backward Annotation tekrar isim vermede atanacak olan referans içeriklerinin
bildirimini destekler. Desteklenen konular gate / pin, swaps, netsplits / joinst / renames, decal
assignment ve dizayn kural değişiklikleridir.
1. ECO Process başlatılır. ECO Preferences diyalog kutusu içinden diyalog kutunun içindeki
kutular kontrol edildikten sonra, ECO dosyasına yazmak için geri dönülür.
2. İstenilen değişiklikler dizayn edilir.
3. ECO toolbox
kapatılır, açık olan dizaynlanmış dosya kaydedilir, PowerPCB açık
bırakılarak PowerPCB’den çıkılır.
4. Workview Office projesine .eco dosyası taşınır , şemaya daha önce kullanılmamış isimler
verilir. Poweramp.eco gibi.
5. Proje dosyasının içine, Viewdraw tarafından en son netlist dosyaları yedeklenerek
kopyalama oluşturulur.
6. PowerPCB içinde, File/Export seçilir, dosya türleri sadece PADS – PowerPCB V2.0;ve
186
ASCII çıkış parçaları, PACKAGES, ve RULES .acs içine kurulur.
7. Workview Office proje dosyasına bu dosyaları taşınır ve şemada isimlerinin kullanılıp
kullanılmadığından emin olunur.
8. ViewDraw içinde , Tools\Create PCB Netlist’ini seçilir, bu işlemden sonra layout radio
tuşu seçilir.
9. OK seçilir. Böylece şema güncelleştirilip düzenlenmiş olur.
Not: Çizim görünüşü her zaman otomatik olarak değiştirilip, düzenlenemez. Netlist’in
penceredeki yerinden emin olmak için kontrol edilmelidir.
5.2.11 Forward/Backward Annotation Dosya Formatı
PADS ASCII giriş formatı için aynı format kullanılır. Çizgi ve başlık bilgisiyle
başlangıçta her tür data değiştirilir. Başlık çizgisinde anahtar bilgi, yıldız işaretleri arasında
tam yerini bulur.
Doğru dosya tipini sağlamak için, bir başlangıç satır başlığı kullanılır:
*PADS - ECO*
Bir dip not dosyası içinde bir satır bulunur, aşağıdaki değiştirme bilgisi yöntemidir.
Dosya bilgisinin son EOF başlığı:
* END *
ECO Routine’den bir rot dosyası bir ya da daha fazla girişe sahip olabilir ya da
içindeki değiştirme bilgisinin bir parçasından daha çok içerebilir; EOF işareti kavrayana kadar
dosya okur.
5.2.12 Veri Tiplerini Değiştirme
11 tane değişik veri çeşidi vardır:
1. Ağ için pin eklemek.
2. İki ağı birleştirmek.
3. Ağdan pin silmek.
4. Ağı iki ağa bölmek.
5. Ağa yeniden isim vermek.
6. Parça eklemek.
7. Parça silmek.
8. Tip parçasını değiştirmek.
9. Parçaya yeniden isim vermek.
187
10. İki girişi değiş tokuş etmek.
11. İki pini değiş tokuş etmek.
1-9.parçalar şemada PCB’ye ön not , 9-11. parçalar şemada PCB’ye arka not
parçalarıdır. Power PCB ECO’ya aktarılınca bütün parçaları işletebilir ve uyan değişimleri
dizayna uygulayabilir.
Ağa pin eklemek için
Başlık satırı:
*NET*
NEWNET’in pinleri eklemek için ağ olduğu ve 10 sayısının bağlantı kurmak için ,
* SIGNAL *
NEWNET 10
işaret genişliğinin olduğu yere eklenir.
Pin bilgisi için format :
Y4.3 U7.3
U6.1 U9.1
*SIGNAL *
GND50
Yeni pinlerin yeni bir ağa eklemek için yeni bir işaret isim başlığı girilir.
Eğer ağ ismi dizaynda yoksa eklenir.
Not: Ön ek açıklamak için: Yeni bir ağ ekleme durumunda , eğer SIGNAL’de belirtilen işaret
genişliği dizayn için değerle eşleşmiyorsa ,genişlik değeri içeren özel bir Clearance Rool
yaratılır ve ağa bağlanır. Diğer kural ayarları Power PCB dizaynındaki kural ayarlarıyla
eşleşir.
İki Ağı Birlikte Birleştirmek
Başlık satırı;
*JOINNET *
Format için bilgiyi birleştirme :
OLDNET 0
OLDNET1
OLDNET 0 ve OLDNET 1 ‘in birleştirmek için ağların isimlerinin olduğu yerde yeni
birleşen ağ OLDNET 1 ismini kullanır. Seçilen ağlarda rastgele iki pin kullanarak ağlar
arasında bağlantı kurulur.Eklenen bağlantının iz genişliği birinci bağlantınınkiyle (OLDNET
0) aynıdır.
Ağdan Pin Silmek
Başlık satırı;
188
DELPIN
DELETE CONNECTIONC TO PIN
U17.1 OLK
U17 parça referans ismi, 1 bağlantıdan kesilen pin numarasıdır ve OLK güncel ağ parça
pinidir.
Ağı İki Yeni Ağa Bölmek
Başlık satırı;
*SPLITNET* SPLIT NET INTO TWO NEW NETS
Ağı ayırma bilgi formatı için:
*SIGNA*C
Birleşmiş ağ içersinde C’nin olduğu yer eski ağ ismidir ve ağın yeni ismi takip eden pinlerin
içindedir:
U15.3 U14.3 U16.3 U5.3 U11.2
* SIGNAL * END1
END1’in olduğu yer ağın ismidir ve isim takip eden pinlerin içindedir:
U13.3 U12.3 U18.3 U19.3 U20.3 U21.3
THE SPLITNET ifadeleri sadece “To Schematic” içinde kullanılır. Bu ifadeler PADS dizayn
veritabanı içinden okunan ECO dosyaları içinde kullanılır.
PowerPCB 1.5 SPLITNET ifadelerini atayabilir.
Dizayn İçindeki Ağ İsmini Yeniden Adlandırma
Başlık satırı;
* RETNET *
RENAME NET
Yeniden adlandırılan ağ bilgisi için format:
FOO
BERF
FOO eski ağ isimlerinin olduğu yerde ve BERF yeni ağ isimlerinin olduğu yerde kullanılır.
CLK0
PWR
CLKA
VCCD
Dizayna Parça Eklemek
Başlık satırı;
* PART *
ADDPART
Parça bilgileri için bu format kullanılır:
U1
74LS00
189
U1 parça referans isimleri ve 74LS00 parça tür isimleri için kullanılır.
NOT: Parça eklendiğinde sistemim başlangıcı 0,0’a yerleştirilir.
Dizayndan Parça Silmek
Başlık satırı;
* DELPART *
DELETE PART
Parça bilgileri için bu format kullanılır:
U4
74LS02
U4 ,silmek için parça referans ismidir ve 74LS02 parçanın tür ismidir.
R1
RES1/4W
Dizayn içersindeki bağlantı ağlarında veya hata raporlarında ,parçalardaki bütün pinler
silinmişse bağlantı kesilmiştir
Dizayn İçindeki Parçayı Yeniden Adlandırma
Başlık satırı;
RENPART* RENAME PART
Yeniden adlandırılan parça bilgileri için bu format kullanılır:
U7
U1
U7 eski isim ,U1 yeni isimdir.
U8
U2
Sıra ile olması yeniden adlandırma işlemini kolaylaştırır,bütün yeniden adlandırma bilgileri
tamamlanmadan ,kopyalanan ismin kontrolü çalışmaz. Yukarıdaki U2 örneğinde uyuşmazlık
olmadan renema list üzerinde çalışmaya izin verir.
Not:Eğer bir error ile karşılaşılırsa ,list içindeki hiçbir parça silinmemiştir.
Parçaların Parça Tipini Değiştirmek
Başlık satırı;
*CHGPART* CHANGE PART TYPE OF PART
Parça bilgileri değiştirmek için bu format kullanılır:
U2
7400 7404
U2 değişecek parçanın referans ismidir, 7400 eski parça türü ve 7404 yeni parça türüdür.
Diğer hallerde error rapor edilir.
Dizayndaki Kapıları Yer Değiştirmek
Başlık satırı;
*SWPGATES*
Kapı bilgilerini yer değiştirmek için bu format kullanılır:
190
U1.A U4.B
U1 ve U4’ün olduğu yerdeki referans parça isimleri A ve B yer değiştirir.
U3.C U6.C
RN10.E
RN10.A
Kapıları değiştirirken benzer parçalar ve değiştirilebilir parçalar kesinleştirilirken dikkatli
olunmalıdır.
Dizayndaki Pinleri Yer Değiştirmek
Başlık çizgisi;
*SWPPINS*
Pin yer değiştirme bilgileri için bu format kullanılır:
U5
1.2
U5
4.5
*END*
U5 parçanın referans dizaynı, 1,2 yer değiştirilecek bir pin parçasını gösterir.
4,5 yer
değiştirilecek diğer pin parçasını gösterir. Aynı kapı içersindeki benzer parçalarında yerlerini
değiştirilir. Farklı kapı ve parçalar arasındaki pinler yer değiştirilemez.
Yer değiştirmiş
pinleri kesin olarak ,değiştirilebilir parça türlerini belirtirken dikkatli olunmalıdır. Eğer
belirtilmemişse, Bunlar yer değiştirir hata mesajı gözükür.
5.2.13 Örnek Back Annotation Dosyası
PADS-ECO* ENGINEERING CHANGE ORDER REPORT
*REMARK*
*NET*
*SIGNAL*
I 12
U17.16
U12.16
*JOINNET*
DATA0
DATA5
*RENNET*
SIGH SIGHB
*RENNET*
STROBEL
DATAA
CLK0
DATA0
*DELPIN*
191
P1.6
ENABLOW
U1.3 ENABLOW
P1.19 FOOBAR
U11.A1
FOOBAR
*PART*
ITEMS
C30
DCAP1
C31
DCAP1
*DELPIN*
U2.1 ADD0
U2.2 ADD1
U4.2 ADD1
U2.3 DATA0
U2.4 STROBB
U4.4 STROBB
U2.5 GND
U2.6 SIGH
P1.4
SIGH
U2.7 GND
U2.8 CLONE
U4.12 CLONE
U2.9 ZED011
P1.5
ZED011
U2.10 INT3
U2.13 ENABL0
U2.11 VCO
U2.12 GND
U2.14 VCC
*DELPART*
U5
7404
*RENPART*
U7
U4
U4
U7
*CHGPART*
U11
7400 7410
192
*END*
5.2.14 ECO Tarafından Kullanılmış Kurallar Formatı
Bu başlık ECO işlemleri sırasında dizayn kuralları yaratıldığında veya nitelendirildiği
zaman ECO dosyasında kullanılan sentaksları kapsar. Bu kural girişlerini ,kural kabiliyetleri
olan şema ele geçirme sistemlerinden veya not ele geçirme sistemleri için kullanılır.
Not:ECO dosyasını var olan dizayna aktarılırken, kural girişleri sadece ağlara aynı isimle
uygulanabilir. Hiçbir ağ ,bir hata raporu yaratmada bulunamaz. Önce dizayn açılır ve hedef
bağlantı aktarılır.
Bölüm 6
Örnek Tasarım
193
Bu bölümde sırasıyla şematik ve PCB
örneklerine yer verilmiştir.
194
http://320volt.com/
195

turkce-pads-kullanim-kilavuzu-pcb-powerlogic

Transkript

Benzer belgeler

HBYS KULLANIM KLAVUZU Kullanıcı Adı ve Şifre Girilir.( Kullanıcı

Yönetim Kurulunun üyelere sunduğu mektup

SURFER Yazılımı ile Hava Kirliliği Haritası Çizimi

ANTALYA ESNAFVE SANATKARLAR ODALARı SiRLiGi

Phone Manager