Tanrı

Transkript

Tanrı

GDK YAYIN NO: 187
KİTAP: Gündelik Ekmeğimiz
ORİJİNAL ADI: Daily Bread
KAPAK: GDK Grafik
ISSN: 1303-4081
T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı Sertifika No: 16231
© Gerçeğe Doğru Kitapları
Davutpaşa Cad. Emintaş
Kazım Dinçol San. Sit. No: 81/87
Topkapı, İstanbul - Türkiye
Tel: (0212) 567 89 92
Fax: (0212) 567 89 93
E-mail: [email protected]
www.gercegedogru.net
© Scripture Union
Baskı: Anadolu Ofset – Tel: (0212) 567 89 93
Davutpaşa Cad. Emintaş Kazım Dinçol San. Sit.
No: 81/87 Topkapı, İstanbul
Mart 2013
İçindekiler
Nisan .................................................................................... 4
Yuhanna 20:15-23 – Yuhanna 21:15-23
Mısır’dan Çıkış 1:1-14 – Mısır’dan Çıkış 14:10-31
Mayıs ................................................................................. 64
Mısır’dan Çıkış 15:1-21 – Mısır’dan Çıkış 18:13-27
Elçilerin İşleri 9:1-19a – Elçilerin İşleri 18:1-11
Haziran ............................................................................ 126
Elçilerin İşleri 18:12-23 – Elçilerin İşleri 28:16-31
Mezmur 52:1-9 – Mezmur 57:1-11
Kutsal Kitap’ı bir yılda okuma planı ............................ 187
Nisan
1 Pt
Size Esenlik Olsun!
Yuhanna 20:15-23
İsa’nın ayetlerdeki kimliği:
15: İsa, kendini Meryem’e açıklar ve tanıması için yardım eder. Bugün
İsa bana da gelip, ‘Neden ağlıyorsun?’ diye soruyor. Ben O’na ne cevap
vereceğim? Meryem İsa’yı kaybettiğini düşündüğü için ağlıyordu. Ben
İsa ile tanıştıktan sonra O’nu hiç kaybettim mi? Dirilmiş olan İsa’yla yeniden tanışmalı ve O’nda teselli bulmalıyım.
17: İsa, öğrencilerinin dirilişe iman etmelerini sağlamak için, ölümden dirildikten sonra bir süre daha dünyada kalır. Şimdi ise Tanrı’nın sağında
oturmaktadır ve benim yanımdadır. İsa, kendi Babası olan Tanrı’nın bizim de Babamız olduğunu söyler. İsa’nın dirilişi ile birlikte Tanrı benim
de Babam olmuştur. Tanrı ile aramda kurulan bu yakın ilişkiyi günlük hayatımda hissedebiliyor muyum?
19-21: İsa, korkmuş olan öğrencilerine gelip, ‘Size esenlik olsun!’ der;
14:27 ve 16:33’de vaat ettiği esenliği verir. Bugünlerde ben de böyle bir
esenliği tadıyor muyum? Hâlâ korkularım var mı? Diriliş konusunu doğru
kavramadan, bu korkulardan kurtulmam mümkün değildir.
22, 23: İsa, Kutsal Ruh aracılığıyla diğer insanları bağışlayabilme gücünü
verir. Mesih’in dirilişine ortak olup dirilmiş olanlar Kutsal Ruh’la vaftiz
edilir (Yu.7:37-39).
Bana hangi öğütler verilmektedir?
21: Dirilişe ortak olan kişi, diriliş müjdesini yaymaya gönderilir. Kutsal
Ruh’la beraber olan kişilerde, bağışlanmanın ve kurtuluşun gücü görünecektir. Müjde’yi duyurduğum zaman tövbe ve bağışlanmayı ilan etmeli,
kurtuluş ve diriliş ile ilgili gerçeği açıkça duyurmalıyım.
4
Yuhanna 20:15-23
15
İsa, “Kadın, niçin ağlıyorsun?” dedi. “Kimi arıyorsun?” Meryem O’nu
bahçıvan sanarak, “Efendim” dedi, “Eğer O’nu sen götürdünse, nereye
koyduğunu söyle de gidip O’nu alayım.” 16İsa ona, “Meryem!” dedi. O da
döndü, İsa’ya İbranice, “Rabbuni!” dedi. Rabbuni, öğretmenim demektir.
17
İsa, “Bana dokunma!” dedi. “Çünkü daha Baba’nın yanına çıkmadım.
Kardeşlerime git ve onlara söyle, benim Babam’ın ve sizin Babanız’ın,
benim Tanrım’ın ve sizin Tanrınız’ın yanına çıkıyorum.” 18Mecdelli Meryem öğrencilerin yanına gitti. Onlara, “Rab’bi gördüm!” dedi. Sonra
Rab’bin kendisine söylediklerini onlara anlattı.19Haftanın o ilk günü akşam olunca, öğrencilerin Yahudi yetkililerden korkusu nedeniyle bulundukları yerin kapıları kapalıyken İsa geldi, ortalarında durup, “Size esenlik olsun!” dedi. 20Bunu söyledikten sonra onlara ellerini ve böğrünü gösterdi. Öğrenciler Rab’bi görünce sevindiler. 21İsa yine onlara, “Size esenlik olsun!” dedi. “Baba beni gönderdiği gibi, ben de sizi gönderiyorum.”
22
Bunu söyledikten sonra onların üzerine üfleyerek, “Kutsal Ruh’u alın!”
dedi. 23“Kimin günahlarını bağışlarsanız, bağışlanmış olur; kimin günahlarını bağışlamazsanız, bağışlanmamış kalır.”


Tanrı’nın ayetlerdeki kimliği?
5
Nisan
2 Sa
Rabbim ve Tanrım!
Yuhanna 20:24-31
26: İsa, dirilişine inanmayan öğrencilerine bir hafta sonra tekrar görünür.
Bu, özellikle Tomas için iyi bir fırsat olur. İsa, ben imanda büyüyünceye
dek bana tekrar tekrar gelir. İmanımın büyüyememesinin nedeni ise, O’na
ciddiyetsizce yaklaşmamdır. O’nu fiziksel ve ruhsal, tüm yaşamımın
merkezi olarak kabul ediyor muyum?
27: İsa Tomas’a tekrar fırsat verip, ‘İmansız olma, imanlı ol!’ diyerek onu
cesaretlendirir. İsa bugün bana da aynı sözleri söylemektedir. Kutsal Kitap’ı dikkatle okuyup soru sorarak, dua ile derin düşünmeliyim. Diri Tanrı
ile ancak böyle diri bir ilişki kurduğumda, sağlam ve sürekli büyüyerek
gelişen bir imana sahip olabilirim.
28: Ben de Tomas gibi imanımı açıkça dile getiriyor muyum?
30, 31: Rab benim inanmam için Kutsal Yazı’yı (Yuhanna) vermiştir.
Bugüne kadar Yuhanna’yı okuyup derin düşünmekle, İsa’nın Tanrı Oğlu
ve Mesih olduğuna iman edebildim mi?
25: Tomas gibi şüphe etmek yerine, Veriya’daki inanlılar gibi, bir şeyin
doğru olup olmadığını araştırmak gerekir (Elç.17:11). Ben gerçekleri
araştırıp bulmaya çalışan biri miyim?
29: Tomas’ın yaşadığı günlerde sadece Eski Antlaşma vardır. Eski Antlaşma’ya dayanarak iman etmenin doğru bir yol olduğu söylendiğine göre
(Luk.24:25,45), benim de Kutsal Kitap’a dayanarak iman etmem doğru
bir davranış olur. Şüpheye düştüğüm zaman Kutsal Kitap’ı inceleyerek
üzerine derin düşünüyor muyum?
6
Yuhanna 20:24-31
24
Onikiler’den biri, “İkiz” diye anılan Tomas, İsa geldiğinde onlarla birlikte değildi. 25Öbür öğrenciler ona, “Biz Rab’bi gördük!” dediler.Tomas
ise, “O’nun ellerinde çivilerin izini görmedikçe, çivilerin izine parmağımla dokunmadıkça ve elimi böğrüne sokmadıkça inanmam” dedi. 26Sekiz
gün sonra İsa’nın öğrencileri yine evdeydiler. Tomas da onlarla birlikteydi. Kapılar kapalıyken İsa gelip ortalarında durdu, “Size esenlik olsun!”
dedi. 27Sonra Tomas’a, “Parmağını uzat” dedi, “Ellerime bak, elini uzat,
böğrüme koy. İmansız olma, imanlı ol!” 28Tomas O’na, “Rabbim ve Tanrım!” diye yanıt verdi.29İsa, “Beni gördüğün için mi iman ettin?” dedi.
“Görmeden iman edenlere ne mutlu!” 30İsa, öğrencilerinin önünde, bu kitapta yazılı olmayan başka birçok doğaüstü belirti gerçekleştirdi. 31Ne var
ki yazılanlar, İsa’nın, Tanrı’nın Oğlu Mesih olduğuna iman edesiniz ve
iman ederek O’nun adıyla yaşama kavuşasınız diye yazılmıştır.


7
Nisan
3 Ça
Öğrencilerine Üçüncü
Kez Görünen İsa
Yuhanna 21:1-14
1: İsa daha önce öğrencilerine Celile’de görüneceğini söylediği halde
(Mat.28:7,10), öğrencileri bu konuya ilgisiz kalırlar. Sonunda eski mesleklerine (balıkçılık) dönen öğrenciler Celile’ye giderler. İsa onlara o zaman görünür. İsa bu sabah bana da gelmiştir. Ben O’nun vaatlerine bakarak O’nu bekliyor muydum?
12, 14: İsa, öğrencilerine kahvaltı hazırlayarak onları çağırır. Rab bugün
bana nasıl yardım etmek istiyor? Her şeyden önce O’ndan yaşam ekmeğini alıp yemeliyim.
2: Öğrenciler eski yaşamlarına geri dönmüşlerdir. Petrus, Yakup, Yuhanna ve diğer yedi öğrenci bir aradadır. Tomas da onlarla birliktedir. Peki, Tomas neden sendelemiştir? İsa’ya elleriyle dokunup gözleriyle görmüştür. İsa’nın söylediği gibi elle dokunup gözle görmek, imanda kalabilmek için yeterli değildir. Güvenimizi yalnızca Kutsal Kitap pekiştirebilir.
3: Öğrenciler hiç balık tutamazlar. Rab’den uzak olan yaşam boştur. Benim yaşamım nasıl?
7: İsa bana görünse, ben de bu kadar sevinir miyim? Krallarını kaybeden
öğrenciler, bir tek balık bile tutamayıp hayal kırıklığına uğradıkları bir
anda, İsa’nın görünmesi onlar için büyük bir teselli kaynağı olur. Benim
zor zamanlarımda teselli kaynağım kim?
10-13: Öğrenciler, Rab’bin gelmesi ile birlikte ağlarını balıkla doldururlar
ve kahvaltı yapabilirler. Fakat dirilmiş olan Rab’bi anlamakta hâlâ güçlük
çekmektedirler (12). Rab’bi doğru bir şekilde tanıyıp izliyor muyum?
8
Yuhanna 21:1-14
1-2
Bundan sonra İsa Taberiye Gölü’nün kenarında öğrencilerine yine göründü. Bu da şöyle oldu: Simun Petrus, “İkiz” diye anılan Tomas, Celile’nin Kana Köyü’nden Natanel, Zebedi’nin oğulları ve İsa’nın öğrencilerinden iki kişi daha birlikte bulunuyorlardı. 3Simun Petrus ötekilere, “Ben
balık tutmaya gidiyorum” dedi. Onlar, “Biz de seninle geliyoruz” dediler.
Dışarı çıkıp tekneye bindiler. Ama o gece bir şey tutamadılar. 4Sabah
olurken İsa kıyıda duruyordu. Ne var ki öğrenciler, O’nun İsa olduğunu
anlamadılar. 5İsa, “Çocuklar, balığınız yok mu?” diye sordu. “Yok” dediler. 6İsa, “Ağı teknenin sağ yanına atın, tutarsınız” dedi.Bunun üzerine ağı
attılar. O kadar çok balık tuttular ki, artık ağı çekemez olmuşlardı.
7
İsa’nın sevdiği öğrenci, Petrus’a, “Bu Rab’dir!” dedi. Simun Petrus
O’nun Rab olduğunu işitince üzerinden çıkarmış olduğu üstlüğü giyip göle atladı. 8Öbür öğrenciler balık dolu ağı çekerek tekneyle geldiler. Çünkü
karadan ancak iki yüz arşın kadar uzaktaydılar. 9Karaya çıkınca orada yanan bir kömür ateşi, ateşin üzerinde balık ve ekmek gördüler. 10İsa onlara,
“Şimdi tuttuğunuz balıklardan getirin” dedi.11Simun Petrus tekneye atladı
ve tam yüz elli üç iri balıkla yüklü ağı karaya çekti. Bu kadar çok balık
olduğu halde ağ yırtılmamıştı. 12İsa onlara, “Gelin, yemek yiyin” dedi.
Öğrencilerden hiçbiri O’na, “Sen kimsin?” diye sormaya cesaret edemedi.
Çünkü O’nun Rab olduğunu biliyorlardı. 13İsa gidip ekmeği aldı, onlara
verdi. Aynı şekilde balıkları da verdi. 14İşte bu, İsa’nın ölümden dirildikten sonra öğrencilere üçüncü görünüşüydü.


9
Nisan
4 Pe
Beni Bunlardan Daha Çok
Seviyor musun?
Yuhanna 21:15-25
15-17: Rab, “Koyunlarımı otlat!” der. Ben yeni iman etmiş kardeşlerime
imanda büyümeleri için yardım ediyor muyum?
18-19: Rab, Petrus’un geleceği hakkında çok ciddi bir önbildiride bulunur. Petrus ve diğer öğrenciler, görkemli bir geleceği hayal ederek İsa’yı
izlemişler; bu nedenle çarmıh olayını kabullenememişlerdir. Mesih’i izleyenin kendi canını hiçe sayması gerekir. İsa daha önce 12:21, 25; 15:19,
20 ayetlerinde bu konudan söz etmiştir. Benim kişisel çarmıhım nedir?
Taşımaya kararlı mıyım?
19, 22: İsa, Petrus’a yaşlılığı ve ölüm konularında başına gelecekleri
açıkça söyledikten sonra, ‘Ardımdan gel!’ dedi. Benim de geleceğim
Petrus’unki gibi olabilir. Bu durumu imanla kabul edip, Rab’bi izlemeye
hazır mıyım?
20-22: Cevap vermekte zorlanan Petrus, yanında duran Yuhanna’yı göstererek, onun ne olacağını sorar. İsa, Yuhanna’nın geleceği ile Petrus’un ilgilenmesine hiç gerek olmadığını söyler. Petrus’un çarmıh yoluna hâlâ
hazır olmadığı açıkça görünür. Ama İsa, Petrus’u değiştirip imanını pekiştirerek bu yola girmesi için ona yol gösterecektir. Ben de çarmıh yolunda
yürümeye hazır mıyım?
22: Yuhanna’nın yaşamı da kolay olmayacaktır. Şehit olmasa da, acı dolu
bir yaşam sürecektir. Her iki öğrencinin de sadakati Rab’be olan güvenleriyle korunmuştur. Rab yaşamımın Rabbi’dir. En uygun olanı benimle de
yapacağını bilerek her şeyi kabul etmeye hazır mıyım?
10
Yuhanna 21:15-25
15
Yemekten sonra İsa, Simun Petrus’a, “Yuhanna oğlu Simun, beni bunlardan daha çok seviyor musun?” diye sordu. Petrus, “Evet, ya Rab” dedi,
“Seni sevdiğimi bilirsin.” İsa ona, “Kuzularımı otlat” dedi. 16İkinci kez
yine ona, “Yuhanna oğlu Simun, beni seviyor musun?” diye sordu. O da,
“Evet, ya Rab, seni sevdiğimi bilirsin” dedi. İsa ona, “Koyunlarımı güt”
dedi. 17Üçüncü kez ona, “Yuhanna oğlu Simun, beni seviyor musun?” diye sordu. Petrus kendisine üçüncü kez, “Beni seviyor musun?” diye sormasına üzüldü. “Ya Rab, sen her şeyi bilirsin, seni sevdiğimi de bilirsin”
dedi. İsa ona, “Koyunlarımı otlat” dedi. 18“Sana doğrusunu söyleyeyim,
gençliğinde kendi kuşağını kendin bağlar, istediğin yere giderdin. Ama
yaşlanınca ellerini uzatacaksın, başkası seni bağlayacak ve istemediğin
yere götürecek.” 19Bunu, Tanrı’yı ne tür bir ölümle yücelteceğini belirtmek için söyledi. Sonra ona, “Ardımdan gel” dedi. 20Petrus arkasına döndü, İsa’nın sevdiği öğrencinin kendilerini izlediğini gördü. Bu öğrenci,
akşam yemeğinde İsa’nın göğsüne yaslanan ve, “Ya Rab, sana kim ihanet
edecek?” diye soran öğrencidir. 21Petrus onu görünce İsa’ya, “Ya Rab, ya
bu ne olacak?” diye sordu. 22İsa, “Ben gelinceye dek onun yaşamasını istiyorsam, bundan sana ne?” dedi. “Sen ardımdan gel!” 23Bu yüzden kardeşler arasında o öğrencinin ölmeyeceğine dair bir söylenti çıktı. Ama İsa
Petrus’a, “O ölmeyecek” dememişti. Sadece, “Ben gelinceye dek onun
yaşamasını istiyorsam, bundan sana ne?” demişti. 24Bütün bunlara tanıklık
eden ve bunları yazan öğrenci budur. Onun tanıklığının doğru olduğunu
biliyoruz. 25İsa’nın yaptığı daha başka çok şey vardır. Bunlar tek tek yazılsaydı, sanırım yazılan kitaplar dünyaya sığmazdı.


11
Nisan
5 Cu
İsrailliler’in Çoğalması
Mısır’dan Çıkış 1:1-14
Tanrı’nın ayetlerdeki kimliği:
1-7: Tanrı İsrailliler’in çoğalmasını sağladı. Yakup’la birlikte Mısır’a göç
edenlerin tamamı yetmiş kişiydi. Ama Mısır’da kaldıkları 430 yıl boyunca, Tanrı İsrail halkını bereketledi ve sayıları altı yüz bine ulaştı. Buna
kadın ve çocuklar da ilave edildiğinde sayıları iki milyona yaklaşıyordu.
Bu şaşırtıcı bir artıştı. Özellikle 7. ayette nüfus artışının önemli bir biçimde vurgulanmasının nedeni, Tanrı’nın İbrahim’e verdiği vaadin yerine
gelmesidir. Ruhsal olarak İbrahim’in soyu olan imanlıların çoğalmasını
ve güçlenmesini sağlayan Tanrı’ya övgüler olsun.
8-13: Yusuf hakkında bilgisi olmayan yeni bir kralın tahta geçmesi ve
bundan dolayı İsrailliler’in sıkıntı çekmesi de Tanrı’nın kurtuluş planının
bir parçasıydı. Tanrı’nın bereketinin yalnızca refah içinde olmamız ve işlerimizin yolunda gitmesi olduğunu mu düşünüyoruz? Yeni katıldığımız
ortamlar bize sıkıntı verse bile, bu sıkıntıların içinde gizli olan Tanrı’nın
bereketlerini düşünelim. İçinde bulunduğumuz durumlar zorluklarından
dolayı bize ağır gelse de, Tanrı’nın vaadine sadık kalıp planını gerçekleştireceğinden kuşku duymayalım.
8-14: İsrailliler’in sayıca çoğalmalarından ötürü firavun ve halkı korkuya
kapıldılar. Çoğalmalarını önlemek amacıyla firavun İsrailliler’e ağır işler
vererek onlara acımasızca davrandı. Ben de işleri iyi giden kişileri kıskanıp ilerlemelerini engellemeye çalışıyor muyum? Tanrı’nın halkının özgürlüğünü kısıtlayan yapısal engellerden dolayı sıkıntı çekiyor muyum?
Doğruluk uğruna acı çektiğim durumlarda Rab’bin yanımda olduğunu
unutmamalıyım.
12
1
Yakup’la birlikte aileleriyle Mısır’a giden İsrailoğulları’nın adları şunlardır: 2Ruben, Şimon, Levi, Yahuda, 3İssakar, Zevulun, Benyamin, 4Dan,
Naftali, Gad, Aşer. 5Yakup’un soyundan gelenler toplam yetmiş kişiydi.
Yusuf zaten Mısır’daydı. 6Zamanla Yusuf, kardeşleri ve o kuşağın hepsi
öldü. 7Ama soyları arttı; üreyip çoğaldılar, gittikçe büyüdüler, ülke onlarla
dolup taştı. 8Sonra Yusuf hakkında bilgisi olmayan yeni bir kral Mısır’da
tahta çıktı. 9Halkına, “Bakın, İsrailliler sayıca bizden daha çok” dedi,
10
“Gelin, onlara karşı aklımızı kullanalım, yoksa daha da çoğalırlar; bir
savaş çıkarsa, düşmanlarımıza katılıp bize karşı savaşır, ülkeyi terk ederler.” 11Böylece Mısırlılar İsrailliler’in başına onları ağır işlere koşacak angaryacılar atadılar. İsrailliler firavun için Pitom ve Ramses adında ambarlı
kentler yaptılar. 12Ama Mısırlılar baskı yaptıkça İsrailliler daha da çoğalarak bölgeye yayıldılar. Mısırlılar korkuya kapılarak 13İsrailliler’i amansızca çalıştırdılar. 14Her türlü tarla işi, harç ve kerpiç yapımı gibi ağır işlerle
yaşamı onlara zehir ettiler. Bütün işlerinde onları amansızca kullandılar.


13
Nisan
6 Ct
Tanrı’dan Korkun!
17: Ebeler kralın buyruğuna değil, Tanrı’nın buyruğuna itaat etmişlerdi.
Biz de tüm işlerimizi Tanrı korkusuyla mı yapıyoruz? Yoksa Tanrı’dan
daha çok, insanlardan mı korkuyoruz? Ya da dünyasal güçlerden (yetki,
mülk) korkup Tanrı’nın isteğini yerine getirmeyi ihmal mi ediyoruz?
17-20: Tanrı ebeleri kullanarak, firavunun çocukları öldürmek için verdiği buyruğun yerine gelmesini engelledi. Kendisine itaat ettikleri için de
ebelere lütfetti. Böylece İsrail halkı çoğaldıkça çoğaldı. Tanrı’nın lütfu
bugün de devam etmektedir. Biz ya da kilisemiz, buna benzer sıkıntılarla
karşılaşıyor muyuz? Eğer karşılaşıyorsak sevinelim. Çünkü Tanrı bu duruma mutlaka müdahale edecektir. O, kudretli eliyle ve bilgeliğiyle bizi
kurtarır.
18,19: Firavun kendilerini sorguladığı zaman ebeler ona bilgece yanıtlar
verdiler. Bu ebeler gibi, Tanrı’nın yardımıyla kötülüğe karşı bilgece yanıtlar verebilmek için, her zaman Tanrı’nın sözünde kalmalıyım.
15,16,22: Firavun, sayıları gittikçe artan İsrail halkından korkarak baskıyı
çoğaltır ve İbrani ebelere, yeni doğan İsrailli erkek çocukları öldürme
buyruğunu verir. İsrail halkının çoğalmasını kıskanan firavun, onları ağır
işlerde çalıştırmasına rağmen çoğalmalarını engelleyememişti. Firavun
Tanrı’nın verdiği yetkiyi kötüye kullanarak İsrail halkına doğrudan meydan okumuştu. Ben de yetkimi kendi çıkarım için kullanıyor muyum? Şu
an yapmakta olduğum iş ve planların Tanrı’nın Egemenliği’ne aykırı olup
olmadığını incelemeliyim.
14
15
Mısır Kralı, Şifra ve Pua adındaki İbrani ebelere şöyle dedi: 16“İbrani
kadınlarını doğum sandalyesinde doğurturken iyi bakın; çocuk erkekse
öldürün, kızsa dokunmayın.” 17Ama ebeler Tanrı’dan korkan kimselerdi,
Mısır Kralı’nın buyruğuna uymayarak erkek çocukları sağ bıraktılar.
18
Bunun üzerine Mısır Kralı ebeleri çağırtıp, “Niçin yaptınız bunu?” diye
sordu, “Neden erkek çocukları sağ bıraktınız?” 19Ebeler, “İbrani kadınlar
Mısırlı kadınlara benzemiyor” diye yanıtladılar, “Çok güçlüler. Daha ebe
gelmeden doğuruyorlar.” 20Tanrı ebelere iyilik etti. Halk çoğaldıkça çoğaldı. 21Ebeler kendisinden korktukları için Tanrı onları ev bark sahibi
yaptı. 22Bunun üzerine firavun bütün halkına buyruk verdi: “Doğan her
İbrani erkek çocuk Nil’e atılacak, kızlar sağ bırakılacak.”


15
Nisan
7 Pa
Musa’nın Büyümesi
1-10: Tanrı Musa’yı ölümden kurtarıp firavunun kızının yardımıyla sarayda büyümesini sağladı. Bu bölümde her şeyi kontrol altında tutan Tanrı’nın güçlü elini görüyoruz. Bazen içinde bulunduğumuz koşullarda kendimizi çaresiz hissedip hedeflerimizden kolayca vazgeçiyor muyuz? Kendimizi çaresiz hissetsek de, Tanrı bu güçlükleri kullanarak hayal bile
edemeyeceğimiz harikalar yapar.
11-22: Tanrı bir Mısırlı’yı öldürdükten sonra kaçmak zorunda kalan Musa’ya yeni bir ortam hazırladı. Bizim başarısızlığımız, Tanrı’nın başarısızlığı anlamına gelmez. Başarısızlık anlarında Tanrı’nın mükemmel yönlendirişi saklıdır. Başarısızlıklarımız aracılığıyla da çalışan Tanrı’nın huzuruna gelip O’na şükredelim.
1,2,20-22: Bir kişinin evlenip çocuk sahibi olması olağanüstü bir olay değildir. Ama Tanrı böyle sıradan olayları da kendi işini devam ettirmek
için kullanır. Tanrı’nın yetkin isteğinin yalnızca büyük olayları değil, küçük sıradan olayları da kapsadığını bilerek, her gün yaşadığım ufak tefek
şeylere iman gözüyle bakmam gerekir. Evlenmek ve çocuk doğurmak da
Tanrı’nın isteğini yansıtan olaylar olabilir.
3-10: Musa’nın babası ve annesi firavunun buyruğuna boyun eğmeyip
tüm gayretleriyle Musa’yı korumaya çalıştılar. Tanrı’nın sağladığı lütfun
yaşamımda tümüyle yerine gelmesi için gayret etmem gerekir.
11-15: Musa İsrail halkının ağır işlerde çalışmasına dayanamayıp bir Mısırlı’yı öldürdü ve kaçmak zorunda kaldı. Eğer alacağım kararları Tanrı’ya sormadan kendi başıma verirsem başarısızlığa uğrarım. Kararlarımı
kendi arzu ve isteklerime göre mi veriyorum?
16
1
Levili bir adam kendi oymağından bir kızla evlendi. 2Kadın gebe kaldı ve bir
erkek çocuk doğurdu. Güzel bir çocuk olduğunu görünce, onu üç ay gizledi.
3
Daha fazla gizleyemeyeceğini anlayınca, hasır bir sepet alıp katran ve ziftle
sıvadı. İçine çocuğu yerleştirip Nil kıyısındaki sazlığa bıraktı. 4Çocuğun ablası kardeşine ne olacağını görmek için uzaktan gözlüyordu. 5O sırada firavunun kızı yıkanmak için ırmağa indi. Hizmetçileri ırmak kıyısında yürüyorlardı. Sazların arasındaki sepeti görünce, firavunun kızı onu getirmesi için hizmetçisini gönderdi. 6Sepeti açınca ağlayan çocuğu gördü. Ona acıyarak, “Bu
bir İbrani çocuğu” dedi. 7Çocuğun ablası firavunun kızına, “Gidip bir İbrani
sütnine çağırayım mı?” diye sordu, “Senin için bebeği emzirsin.” 8Firavunun
kızı, “Olur” diye yanıtladı. Kız gidip bebeğin annesini çağırdı. 9Firavunun kızı kadına, “Bu bebeği al, benim için emzir, ücretin neyse veririm” dedi. Kadın
bebeği alıp emzirdi. 10Çocuk büyüyünce, onu geri getirdi. Firavunun kızı çocuğu evlat edindi. “Onu sudan çıkardım” diyerek adını Musa koydu. 11Musa
büyüdükten sonra bir gün soydaşlarının yanına gitti. Yaptıkları ağır işleri seyrederken bir Mısırlı’nın bir İbrani’yi dövdüğünü gördü. 12Çevresine göz gezdirdi; kimse olmadığını anlayınca, Mısırlı’yı öldürüp kuma gizledi. 13Ertesi
gün gittiğinde, iki İbrani’nin kavga ettiğini gördü. Haksız olana, “Niçin kardeşini dövüyorsun?” diye sordu. 14Adam, “Kim seni başımıza yönetici ve
yargıç atadı?” diye yanıtladı, “Mısırlı’yı öldürdüğün gibi beni de mi öldürmek
istiyorsun?” O zaman Musa korkarak, “Bu iş ortaya çıkmış!” diye düşündü.
15
Firavun olayı duyunca Musa’yı öldürtmek istedi. Ancak Musa ondan kaçıp
Midyan yöresine gitti. Bir kuyunun başında otururken 16Midyanlı bir kâhinin
yedi kızı su çekmeye geldi. Babalarının sürüsünü suvarmak için yalakları
dolduruyorlardı. 17Ama bazı çobanlar gelip onları kovmak istedi. Musa kızların yardımına koşup hayvanlarını suvardı. 18Sonra kızlar babaları Reuel’in
yanına döndüler. Reuel, “Nasıl oldu da bugün böyle tez geldiniz?” diye sordu.
19
Kızlar, “Mısırlı bir adam bizi çobanların elinden kurtardı” diye yanıtladılar,
“Üstelik bizim için su çekip hayvanlara verdi.” 20Babaları, “Nerede o?” diye
sordu, “Niçin adamı dışarıda bıraktınız? Gidin onu yemeğe çağırın.” 21Musa
Reuel’in yanında kalmayı kabul etti. Reuel de kızı Sippora’yı onunla evlendirdi. 22Sippora bir erkek çocuk doğurdu. Musa, “Garibim bu yabancı ülkede”
diyerek çocuğa Gerşom adını verdi.


17
Nisan
8 Pt
İsrailliler’i
Anımsayan Tanrı
Mısır’dan Çıkış 2:23–3:10
23-25, 3:9: Tanrı İsrailliler’in yakarışlarını işitip onlarla yaptığı antlaşmayı anımsadığı gibi, bizim yakarışlarımızı işitir. “Anımsamak”, “Tanrı’ya göre zamanı geldiğinde yapılacak işi hatırlamak” anlamına gelir.
Bazen sıkıntılarla karşılaştığımızda Tanrı’ya olan imanımız zayıflar, ama
Tanrı iniltilerimizi duyar ve sonuna kadar bizimle ilgilenir. Sıkıntılarımızla şahsen ilgilenmekte olan Tanrı’ya teşekkür edelim.
3:1-6: Tanrı’nın bu ayetlerde, olağanüstü gücü aracılığıyla kutsal karakterini açıkladığını görüyoruz. Her gün Kutsal Yazılar’a bakarak, Tanrı’nın kutsal kişiliğini tanıyıp O’nun sözlerine kulak veriyor muyuz?
3:2,3: Tanrı, çalıdan yükselen alevlerin içinden kendisini Musa’ya gösterir. Çalının yandığı halde tükenmeyişi, Tanrı’nın Kendi halkıyla birlikte
olduğunu gösteriyor. Çaresiz bir durumda olsak da, Tanrı bizimle birlikte
olduğu sürece bizim zayıflığımızdan çok, O’nun yüce gücü gözler önüne
serilmiş olur.
3:7-10: Tanrı, halkını Mısır’dan çıkarmak için Midyan’da sıradan bir çoban olarak yaşayan Musa’yı çağırdı. İsrailliler’in feryadını duyup Musa’nın aracılığıyla İsrailliler’i Mısır’dan kurtardı. İçinde bulunduğumuz
ortama, yaşımıza ve koşullara aldırmaksızın Tanrı’nın planındaki yerimizin ne olduğunu keşfetmeliyiz. Rab beni hangi görev için çağırdı?
5: Musa’nın çarıklarını çıkartması, Tanrı’nın önünde kendini alçaltan bir
kişinin tapınırken sergilediği tavırdır. Ben de Tanrı’nın huzurunda kutsal
ve alçakgönüllü bir ruhla tapınıyor muyum?
18
23
Aradan yıllar geçti, bu arada Mısır Kralı öldü. İsrailliler hâlâ kölelik altında inliyor, feryat ediyorlardı. Sonunda yakarışları Tanrı’ya erişti.
24
Tanrı iniltilerini duydu. İbrahim, İshak ve Yakup’la yaptığı antlaşmayı
anımsadı. 25İsrailliler’e baktı ve onlara ilgi gösterdi.
1
Musa kayınbabası Midyanlı Kâhin Yitro’nun sürüsünü güdüyordu. Sürüyü çölün batısına sürdü ve Tanrı Dağı’na, Horev’e vardı. 2RAB’bin meleği bir çalıdan yükselen alevlerin içinde ona göründü. Musa baktı, çalı yanıyor, ama tükenmiyor. 3“Çok garip” diye düşündü, “Gidip bir bakayım,
çalı neden tükenmiyor!” 4RAB Tanrı Musa’nın yaklaştığını görünce, çalının içinden, “Musa, Musa!” diye seslendi. Musa, “Buyur!” diye yanıtladı.
5
Tanrı, “Fazla yaklaşma” dedi, “Çarıklarını çıkar. Çünkü bastığın yer kutsal topraktır. 6Ben babanın Tanrısı, İbrahim’in Tanrısı, İshak’ın Tanrısı ve
Yakup’un Tanrısı’yım.” Musa yüzünü kapadı, çünkü Tanrı’ya bakmaya
korkuyordu. 7RAB, “Halkımın Mısır’da çektiği sıkıntıyı yakından gördüm” dedi, “Angaryacılar yüzünden ettikleri feryadı duydum. Acılarını
biliyorum. 8Bu yüzden onları Mısırlılar’ın elinden kurtarmak için geldim.
O ülkeden çıkarıp geniş ve verimli topraklara, süt ve bal akan ülkeye, Kenan, Hitit, Amor, Periz, Hiv ve Yevus topraklarına götüreceğim.
9
İsrailliler’in feryadı bana erişti. Mısırlılar’ın onlara yapmakta olduğu
baskıyı görüyorum. 10Şimdi gel, halkım İsrail’i Mısır’dan çıkarmak için
seni firavuna göndereyim.”


19
Nisan
9 Sa
Yahve Tanrı
11,12: Tanrı, “Ben seninle olacağım” diyerek Musa’yı teşvik etti. Tanrı
bizimle birlikte olduğu sürece karşılaştığımız sorunları aşabiliriz. Kendimizi zayıflıklarımızdan dolayı aciz hissediyor muyuz? Yalnızca Tanrı’ya güvenmeliyiz. Musa’yı cesaretlendiren Tanrı’nın teşviki bugün bize
de gerekli değil mi?
13-15: Musa’nın ikinci sorusuna Tanrı’nın verdiği yanıt, “Ben Ben’im”
oldu. Bu söz, Tanrı’nın var olan her şeyin kaynağı olduğunu ifade etmektedir. O, kendiliğinden var olan, sonsuz ve ebedi Tanrı’dır. Rab, Musa’nın
bilgisizliğini azarlamadı ve onun sorularına karşılık vererek, sabırlı bir
Tanrı olduğunu da gösterdi.
16,17: Tanrı Musa’yı firavuna gönderirken, ona söylemesi gerekenleri
öğretti. Bir işe başlamadan önce Tanrı’nın bana söylediği şeylere kulak
verip yerine getiriyor muyum? Tanrı Musa’ya buyruk verenin kendisi olduğunu tekrar tekrar vurguladı. Rab, Musa aracılığıyla İsrail halkını Mısır’dan çıkarıp vaat edilen Kenan diyarına götürecektir. O, egemen Tanrı’dır. Geleceğin belirsizliğinden dolayı yüreğimizde kaygı ve bunun neden olduğu bir ağırlık hissediyor muyuz? Tanrımız olan Rab’be güvenelim.
19-22: Tanrı firavunun inatçı olduğunu ve bu yüzden kolay kolay söz dinlemeyeceğini, ancak Mısırlılar’ı cezalandırdıktan sonra halkını Mısır’dan
çıkarabileceğini biliyordu. Tanrı İsrailliler’e Mısır’dan çıkarlarken ellerinin boş olmayacağını da söyledi. O, geleceğimizi önceden bilir ve bizim
için en iyi olanı hazırlar.
11,13: Musa, kendi sorunlarını gizlemeden Tanrı’ya bildirdi. Açık bir yürekle Rab’be yönelirsem, Tanrı da sorunlarıma yüz çevirmeyecek ve onlarla yakından ilgilenecektir.
20
11
Musa, “Ben kimim ki firavuna gidip İsrailliler’i Mısır’dan çıkarayım?”
diye karşılık verdi. 12Tanrı, “Kuşkun olmasın, ben seninle olacağım” dedi,
“Seni benim gönderdiğimin kanıtı şu olacak: Halkı Mısır’dan çıkardığın
zaman bu dağda bana tapınacaksınız.” 13Musa şöyle karşılık verdi: “İsrailliler’e gidip, ‘Beni size atalarınızın Tanrısı gönderdi dersem, Adı nedir?
diye sorabilirler. O zaman ne diyeyim? 14Tanrı, “Ben Ben’im” dedi, “İsrailliler’e de ki, ‘Beni size Ben Ben’im diyen gönderdi.’ 15“İsralililer’e de
ki, ‘Beni size atalarınızın Tanrısı, İbrahim’in Tanrısı, İshak’ın Tanrısı ve
Yakup’un Tanrısı RAB gönderdi.’ Sonsuza dek adım bu olacak. Kusaklar
boyunca böyle anılacağım. 16Git, İsrail ileri gelenlerini topla, onlara şöyle
de: ‘Atalarınız İbrahim’in, İshak’ın, Yakup’un Tanrısı RAB bana görünerek şunları sçyledi: Sizinle ve Mısır’da sıze yapılanlarla yakından ilgileniyorum. 17Söz verdim, sizi Mısır’da çektiğiniz sıkıntılardak kurtaracağım; Kenan, Hitit, Amor, Periz, Hiv ve Yevus topraklarına, süt ve bal
akan ülkeye götüreceğim.’ 18“İsrail ileri gelenleri seni dinleyecekler. Sonra birlikte Mısır Kralı’na gidip, ‘İbraniler’in Tanrısı Yahve bizimle görüştü ’ diyeceksiniz, ‘Şimdi izin ver, Tanrımız Yahve’ye kurban kesmek için
çölde üç gün yol alalım. ’ 19Ama biliyorum, güçlü bir el zorlamadıkça Mısır Kralı gitmenize izin vermeyecek. 20Elimi uzatacak ve aralarında şaşılası işler yaparak Mısır’ı cezalandıracağım. O zaman sizi salıverecek.
21
“Halkımın Mısırlılar’ın gözünde lütuf bulmasını sağlayacağım. Gittiğinizde eli boş gitmeyeceksiniz. 22Her kadın Mısırlı komşusundan ya da
konuğundan altın ve gümüş takılar, giysiler isteyecek. Oğullarınızı, kızlarınızı bunlarla süsleyeceksiniz. Mısırlılar’ı soyacaksınız.”


21
Nisan
10 Ça
Tereddüt Eden Musa
Tüm metin: Bu metinde Musa’nın Tanrı’ya çeşitli bahaneler öne sürdüğünü, Tanrı’nın ise Musa’nın sorularını yanıtlayarak onu ikna etmeye çalıştığını görüyoruz. Tanrı bizim imansızlığımıza, itaatsizliğimize ve akılsızlığımıza sabrediyor. Rab’bin bizim için hazırlamış olduğu çağrıdan
kaçmayalım.
2-9: Tanrı Musa’ya bir takım belirtiler gösterir. İlk belirtisinde Musa’nın
değneğini bir yılana dönüştürür ve Musa’dan yılanın kuyruğunu tutmasını
ister. Tanrı’nın Musa’dan yılanın başı yerine kuyruğunu tutmasını istemesinin nedeni, Kendisine itaat edip etmeyeceğini görmek içindi. İkinci belirtisi ise deri hastalığıydı. O dönemde deri hastalığı Tanrı’nın bir laneti
olarak biliniyordu. Bu, İsrail halkının köleliğini ve Tanrı’ya karşı işledikleri günahı simgelemektedir. Tanrı’nın bize gösterdiği belirtilere rağmen
hâlâ iman etmeyerek O’nun isteğine karşı geliyor muyuz? Hemen tövbe
edip Rab’be dönelim.
10-12: İyi bir konuşmacı olmadığını öne sürerek itaat etmek istemeyen
Musa’ya Rab, “Şimdi git! Ben konuşmana yardımcı olacağım” diyerek,
söyleyeceği şeyleri kendisine öğreteceğini söyledi. Musa Mısırlılar’ın bütün bilim dallarında eğitildiği için gerek sözde, gerek eylemde güçlü biriydi (Elç.7:22). Sorun, imanının zayıflığıydı. Hâlâ Rab’be itaat etme konusunda tereddüt ediyor muyuz? Tanrı şu anda bize, “Git” buyruğunu veriyor.
14-17: Tanrı, bütün ısrarlarına rağmen itaat etmek istemeyen Musa’ya öfkelenerek, başka bir mazeret göstermesine izin vermeden, ağabeyi Harun’u onun sözcüsü olarak Musa’ya yardımcı olmakla görevlendirir. Musa’nın korkularına rağmen onu teşvik eden Tanrı’nın gayretini örnek almalıyız. Alçakgönüllü bir davranış gibi görünen bazı aşırı hareketler de
aslında imansızlıktır. Bugün Tanrı hangi konuda benim O’na itaat etmemi
istiyor?
22
1
Musa, “Ya bana inanmazlarsa?” dedi, “Sözümü dinlemez, ‘RAB sana
görünmedi’ derlerse, ne olacak?” 2RAB, “Elinde ne var?” diye sordu.
Musa, “Değnek” diye yanıtladı. 3RAB, “Onu yere at” dedi. Musa değneğini yere atınca, değnek yılan oldu. Musa yılandan kaçtı. 4RAB, “Elini
uzat, kuyruğundan tut” dedi. Musa elini uzatıp kuyruğunu tutunca yılan
yine değnek oldu. 5RAB, “Bunu yap ki, ataları İbrahim’in, İshak’ın, Yakup’un Tanrısı RAB’bin sana göründüğüne inansınlar” dedi. 6Sonra, “Elini koynuna koy” dedi. Musa elini koynuna koydu. Çıkardığı zaman eli bir
deri hastalığına yakalanmış, kar gibi bembeyaz olmuştu. 7RAB, “Elini yine koynuna koy” dedi. Musa elini yine koynuna koydu. Çıkardığı zaman
eli eski haline dönmüştü. 8RAB, “Eğer sana inanmaz, ilk belirtiyi önemsemezlerse, ikinci belirtiye inanabilirler” dedi, 9“Bu iki belirtiye de inanmaz, sözünü dinlemezlerse, Nil’den biraz su alıp kuru toprağa dök. Irmaktan aldığın su toprakta kana dönecek.” 10Musa RAB’be, “Aman, ya
Rab!” dedi, “Ben kulun ne geçmişte, ne de benimle konuşmaya başladığından bu yana iyi bir konuşmacı oldum. Çünkü dili ağır, tutuk biriyim.”
11
RAB, “Kim ağız verdi insana?” dedi, “İnsanı sağır, dilsiz, görür ya da
görmez yapan kim? Ben değil miyim? 12Şimdi git! Ben konuşmana yardımcı olacağım. Ne söylemen gerektiğini sana öğreteceğim.” 13Musa,
“Aman, ya Rab!” dedi, “Ne olur, benim yerime başkasını gönder.” 14RAB
Musa’ya öfkelendi ve, “Ağabeyin Levili Harun var ya!” dedi, “Bilirim, o
iyi konuşur. Hem şu anda seni karşılamaya geliyor. Seni görünce sevinecek. 15Onunla konuş, ne söylemesi gerektiğini anlat. İkinizin konuşmasına
da yardımcı olacak, ne yapacağınızı size öğreteceğim. 16O sana sözcülük
edecek, senin yerine halkla konuşacak. Sen de onun için Tanrı gibi olacaksın. 17Bu değneği eline al, çünkü belirtileri onunla gerçekleştireceksin.”


23
Nisan
11 Pe
Musa’yı Teşvik Eden Tanrı
19:Tanrı Musa’nın Mısır’a dönmesi için gereken ortamı ve zamanı sağlayandır. Musa’nın canını almak isteyenlerin hepsi öldüğü için, yapacağı
görevi engelleyecek kimse yoktu. Tanrı bugün de amacını gerçekleştirmek için gerekli ortam ve zamanı sağlıyor. Bize düşen, Rab’bin yönlendirişine itaat etmektir.
21-23: Tanrı, firavunun göreceği belirtilere rağmen inatçılık edeceğini ve
İsrail halkını Mısır’dan çıkarmanın o kadar kolay olmayacağını Musa’ya
anlatır. Yüreği katılaşan firavun ise, ancak ilk oğlunu kaybettikten sonra
halkı salıverecektir. İmanla yaşadığımız halde, bazen başarısızlık ve sıkıntılarla biz de karşılaşacağız. Ama hayal kırıklığına uğramayalım ve
şüphe etmeyelim. Sonunda zafer bizim olacaktır.
24-26: Tanrı, oğlunu sünnet etmeyen Musa’yı öldürmek istedi. Çocuk
sünnet olmadan Tanrı’nın vaadine ortak olamazdı. İsrailliler’i kurtarmaya
çalışırken kendi ailesiyle ilgilenmemesi, Musa’nın en büyük hatasıydı.
Çocuklarımızı Tanrı’nın sözüne sadık imanlılar olarak yetiştirmeye gayret
ediyor muyuz?
27: Tanrı Harun’a Musa’yı karşılamak için çöle gitmesini buyurdu. İnsanlarla karşılaşmalarımız da Rab’bin iradesi doğrultusunda olmaktadır.
Bugün kimlerle görüşmem gerekiyor?
27-31: Olaylar Musa’nın endişe duyduğu şekilde gerçekleşmemişti. Halk
Rab’bin kendileriyle ilgilendiğini belirtiler aracılığıyla görünce O’na tapındı. Tanrı bugün benden ne yapmamı istiyor? Bunu tereddüt etmeden
yapmalıyım.
24
18
Musa kayınbabası Yitro’nun yanına döndü. Ona, “İzin ver, Mısır’daki
soydaşlarımın yanına döneyim” dedi, “Bakayım, hâlâ yaşıyorlar mı?”
Yitro, “Esenlikle git” diye karşılık verdi. 19RAB Midyan’da Musa’ya,
“Mısır’a dön, çünkü canını almak isteyenlerin hepsi öldü” demişti.
20
Böylece Musa karısını, oğullarını eşeğe bindirdi; Tanrı’nın buyurduğu
değneği de eline alıp Mısır’a doğru yola çıktı. 21RAB Musa’ya, “Mısır’a
döndüğünde, sana verdiğim güçle bütün şaşılası işleri firavunun önünde
yapmaya bak” dedi, “Ama ben onu inatçı yapacağım. Halkı salıvermeyecek. 22Sonra firavuna de ki, ‘RAB şöyle diyor: İsrail benim ilk oğlumdur.
23
Sana, bırak oğlum gitsin, bana tapsın, dedim. Ama sen onu salıvermeyi
reddettin. Bu yüzden senin ilk oğlunu öldüreceğim.’” 24RAB yolda, bir
konaklama yerinde Musa’yla karşılaştı, onu öldürmek istedi. 25O anda
Sippora keskin bir taş alıp oğlunu sünnet etti, derisini Musa’nın ayaklarına dokundurdu. “Gerçekten sen bana kanlı güveysin” dedi. 26Böylece
RAB Musa’yı esirgedi. Sippora Musa’ya sünnetten ötürü “Kanlı güveysin” demişti. 27RAB Harun’a, “Çöle, Musa’yı karşılamaya git” dedi. Harun gitti, onu Tanrı Dağı’nda karşılayıp öptü. 28Musa duyurması için
RAB’bin kendisine söylediği bütün sözleri ve gerçekleştirmesini buyurduğu bütün belirtileri Harun’a anlattı. 29Musa’yla Harun varıp İsrail’in bütün ileri gelenlerini topladılar. 30Harun RAB’bin Musa’ya söylemiş olduğu her şeyi onlara anlattı. Musa da halkın önünde belirtileri gerçekleştirdi.
31
Halk inandı; RAB’bin kendileriyle ilgilendiğini, çektikleri sıkıntıyı
görmüş olduğunu duyunca, eğilip tapındılar.


25
Nisan
12 Cu
Firavunun Şiddetlenen
Zulmü
1: 4. bölümde Tanrı İsrail’e oğlum diyor. Ama bugün, “Halkım” diye sesleniyor. Bu, İsrail ile Tanrı’nın arasındaki ilişkinin yalnız baba-oğul ilişkisi olmadığını, aynı zamanda kral-halk ilişkisi de olduğunu göstermektedir. Tanrı, halkının Kendisine ait olmasını istiyor. Tanrı’ya ait olduk mu?
O’nun egemenliğinin bir parçası mıyız?
Tüm metin: Musa Tanrı’ya itaat ettiği halde firavunun öfkesi ve direnişiyle karşılaşmıştı. İsrailli görevliler dövüldü, halk daha fazla zulüm
gürdü ve Musa’yla Harun’a güvenleri kalmadığından, onlardan nefret etmeye başladılar. Tanrı’nın sözüne itaat ettiğimiz halde, bazen her şey yolunda gitmeyebilir. İman yaşamımız çevremizde hoş karşılanmayabilir,
hatta daha büyük zorluklar da çıkabilir. Ama karşılaştığımız zorluklarla
mücadele edip zafer kazandığımızda, Tanrı bizi ödüllendirecektir.
1,2: O dönemde Mısır kralları halkın istek ve arzularını açık havada (açık
arenada, halk arasında) dinleyip karara bağlama sistemini uyguluyorlardı.
Bu nedenle Musa ile Harun kolaylıkla firavunla görüşebiliyorlardı. Ama
firavunun sert tepkisiyle karşılaştılar. Ama firavunun ruhsal cehaletini
eleştirmeden önce, kendi ruhsal durumumu sorgulamam ve incelemem
gerekir.
3: Firavun belki de Musa’yla Harun’un isteklerinin kaynağının çalışmak
istememeleri olduğunu düşünmüştür. Ancak, Musa’yla Harun firavunun
tepkisine aldırmadan, ondan İsrail halkını salıvermesini istediler. İçinde
bulunduğum koşullar pek iyi değil diye, Tanrı’nın işinden kolayca vazgeçiyor muyum?
26
1
Sonra Musa’yla Harun firavuna gidip şöyle dediler: “İsrail’in Tanrısı
RAB diyor ki, ‘Halkımı bırak gitsin, çölde bana bayram yapsın.’”
2
Firavun, “RAB kim oluyor ki, O’nun sözünü dinleyip İsrail halkını salıvereyim?” dedi. “RAB’bi tanımıyorum. İsrailliler’in gitmesine izin vermeyeceğim.” 3Musa’yla Harun, “İbraniler’in Tanrısı bizimle görüştü” diye yanıtladılar, “İzin ver, Tanrımız RAB’be kurban kesmek için çölde üç
gün yol alalım. Yoksa bizi salgın hastalık ya da kılıçla cezalandırabilir.”
4
Mısır Firavunu, “Ey Musa ve Harun, niçin halkı işinden alıkoyuyorsunuz? Siz de işinizin başına dönün” dedi, 5“Bakın, halkınız Mısırlılar’dan
daha kalabalık, oysa siz onların işini engellemeye çalışıyorsunuz.” 6Firavun o gün angaryacılara ve halkın başındaki görevlilere buyruk verdi:
7
“Kerpiç yapmak için artık halka saman vermeyeceksiniz. Gitsinler, kendi
samanlarını kendileri toplasınlar. 8Önceki gibi aynı sayıda kerpiç yapmalarını isteyin, kerpiç sayısını azaltmayın. Çünkü tembel insanlardır; bu
yüzden, ‘Gidelim, Tanrımız’a kurban keselim’ diye bağrışıyorlar. 9İşlerini
ağırlaştırın ki, meşgul olsunlar, yalan sözlere kulak asmasınlar.”
10
Angaryacılarla görevliler gidip İsrailliler’e şöyle dediler: “Firavun diyor
ki, ‘Artık size saman vermeyeceğim. 11Gidin, nerede bulursanız oradan
kendinize saman alın. Ancak işiniz hiç hafifletilmeyecek.’” 12Böylece
halk saman yerine anız toplamak üzere bütün Mısır’a dağıldı. 13Angaryacılar, “Saman verildiği günlerdeki gibi gündelik görevlerinizi eksiksiz
yerine getirin” diyerek onlara baskı yapıyordu. 14Firavunun angaryacılarının atadığı İsrailli görevliler, “Niçin dün ve bugün daha önceki gibi gereken sayıda kerpiç yaptırmadınız?” diyerek dövüldüler.


27
Nisan
13 Ct
Kölelik Hayatı
15,16: İsrailli görevliler, kendilerine çok baskı yapılınca firavuna giderek
yakındılar. Kendilerini firavuna, “Senin kulların” diye tanıtıp onurlarını
alçalttılar. Artık onlarda Tanrı’nın halkında bulunması gereken onur bulunmuyordu. Yalnızca yüreklerinin derinliklerine işlemiş olan kölelik ruhu kalmıştı. Bende hâlâ dünyanın kölesi olarak yaşadığım zamanlardan
kalan alışkanlıklar bulunuyor mu? Artık günaha kölelik etmeden, doğruluğun kölesi olarak yaşamalıyım (Rom.6:19).
17,18: Firavun, İsrailliler’in çektiği ıstırabı anlamak yerine tembel olduklarını, işten kaçmak için böyle yakındıklarını söyledi. Firavun her şeyi
kendi ölçüsüne göre yargılayan insafsız biriydi. Ben de başkalarının durumunu anlama konusunda firavun gibi merhametsiz mi davranıyorum?
20,21: İsrailli görevliler durumlarının daha kötüye gittiğini anlayınca Musa’yla Harun’u suçladılar ve Tanrı’nın ismini ağızlarına alarak şikayet ettiler. İşler istediğim gibi yürümüyor diye, hayatımda ters giden şeyler için
Tanrı’ya şikayet ediyor muyum?
22,23: Musa’nın insanların şikayetlerinden dolayı yüreğinin sarsılmakta
olduğunu görebiliriz. Sıkıntı ya da engellerle karşı karşıya geldiğimde benim tutumum nasıl oluyor? Kolayca hayal kırıklığına uğruyor muyum?
Rab yeni bir güç verecek. İnsanları biz değiştiremeyiz. Bunu ancak Tanrı
başarabilir. Musa halkın gösterdiği tepkiden dolayı görevini bırakmayı
düşünmüş olmalı. Ama Tanrı’ya güvenerek ayakta kalmayı başarmıştı.
Zorluklarla karşılaştığımda yüzümü Rab’be çevirirsem, O beni yeniden
güçlendirecektir. İnsanları ben değiştiremem. Bunu yalnız Tanrı yapabilir.
28
15
Bunun üzerine İsrailli görevliler firavunun yanına varıp yakındılar:
“Neden kullarına böyle davranıyorsun? 16Neden bize saman verilmediği
halde, ‘Kerpiç yapın! ’ deniyor? İşte kulların dövülüyor, oysa suçlu senin
kendi halkındır.” 17Firavun, “Tembelsiniz siz, tembel!” diye karşılık verdi, “Bu yüzden ‘Gidip RAB’be kurban keselim’ diyorsunuz. 18Haydi, işinizin başına dönün. Size saman verilmeyecek; yine de aynı sayıda kerpiç
üreteceksiniz.” 19Kendilerine, “Her gün üretmeniz gereken kerpiç sayısını
azaltmayacaksınız” dendiğinde İsrailli görevliler zor durumda olduklarını
anladılar. 20Firavunun yanından ayrılınca, kendilerini bekleyen Musa’yla
Harun’a çıkıştılar. 21“RAB yaptığınızı görsün, cezanızı versin!” dediler,
“Bizi firavunla görevlilerinin gözünde rezil ettiniz. Bizi öldürmeleri için
ellerine bir kılıç verdiniz.” 22Musa RAB’be döndü ve, “Ya Rab, niçin bu
halka kötü davrandın?” dedi, “Beni bunun için mi gönderdin? 23Senin
adına firavunla konuşmaya gittim gideli firavun bu halka kötü davranıyor.
Sen de kendi halkını kurtarmak için hiçbir şey yapmadın.”


29
Nisan
14 Pa
Yahve (RAB) Tanrı
1: Tanrı’nın güçlü eli firavuna karşı kalktığı zaman firavunun gururu kırılacak ve İsrailliler’in Mısır’dan çıkmalarına izin verecektir. Tanrı istediği
zaman istediğini yapabilir. Tanrı’nın, halkına vermiş olduğu vaadin gerçekleşmesini kimse engelleyemez. Hemen hayal kırıklığına kapılmayalım
ve Tanrı’nın güçlü eline güvenelim.
2-8: Tanrı Musa’ya Kendisini RAB (Yahve) olarak tanıttı. Daha önce İbrahim’e, İshak’a ve Yakup’a, Her Şeye Gücü Yeten Tanrı olarak görünmüştü. Musa’ya kendisini tekrar tekrar RAB (Yahve) olarak tanıtmasının
nedeni, İbrahim’le yaptığı antlaşmayı gerçekleştirecek, “Mutlak Olan” olduğunu göstermektir. Tanrı Musa’ya, İsrailliler’in iniltisini duyduğunu ve
onları Mısır’dan kurtararak Kendi halkı yapacağını söyler. İsrailliler’i
kurtarmak isteyen Rab’bin çok kararlı olduğu görülmektedir.
10-13: Tanrı Musa’nın tekrar firavuna gitmesini buyurdu. Firavun İsrailliler’e ne kadar baskı yaparsa yapsın, Kendi halkını kurtarmak isteyen
Tanrı’nın kararının hiç değişmediğini görüyoruz.
9: İsrail halkının umutları kırılmıştı. Baskı altında olduklar için, Musa’yı
dinlemek istemediler. O an sadece karşı karşıya oldukları sorunlara yoğunlaşmışlardı ve Tanrı’nın isteğini düşünmek için hiçbir çaba sarf etmiyorlardı. Böyle bir durumda ben nasıl davranıyorum?
12: 5. bölümde Musa firavunun tepkisinden dolayı hayal kırıklığına uğramıştı. Burada ise kendi halkının tepkisinden dolayı hayal kırıklığına uğradığını ve zaten iyi konuşan biri olmadığını yinelemektedir. Tanrı’dan çok
insanların sözlerine kulak verirsem, Tanrı’nın işini O’nun istediği gibi
yapmam zorlaşır. Bugünlerde insanların verdiği tepkilerden dolayı yapmakta tereddüt ettiğim işler var mı?
30
1
RAB Musa’ya, “Firavuna ne yapacağımı şimdi göreceksin” dedi, “Güçlü
elimden ötürü İsrail halkını salıverecek, güçlü elimden ötürü onları ülkesinden kovacak.” 2Tanrı ayrıca Musa’ya, “Ben Yahve’yim” dedi,
3
“İbrahim’e, İshak’a ve Yakup’a Her Şeye Gücü Yeten Tanrı olarak göründüm, ama onlara kendimi Yahve adıyla tanıtmadım. 4Yabancı olarak
yaşadıkları Kenan ülkesini kendilerine vermek üzere onlarla antlaşma
yaptım. 5Mısırlılar’ın köleleştirdiği İsrailliler’in iniltilerini duydum ve
antlaşmamı hep andım. 6“Onun için İsrailliler’e de ki, ‘Ben Yahve’yim.
Sizi Mısırlılar’ın boyunduruğundan çıkaracak, onların kölesi olmaktan
kurtaracağım. Onları ağır biçimde yargılayacak ve kudretli elimle sizi özgür kılacağım. 7Sizi kendi halkım yapacak ve Tanrınız olacağım. O zaman
sizi Mısırlılar’ın boyunduruğundan çıkaran Tanrınız Yahve’nin ben olduğumu bileceksiniz. 8Sizi İbrahim’e, İshak’a ve Yakup’a vereceğime ant
içtiğim topraklara götüreceğim. Orayı size mülk olarak vereceğim. Ben
Yahve’yim.’” 9Musa bunları İsrailliler’e anlattı, ama umutları kırıldığı ve
ağır baskı altında oldukları için onu dinlemediler. 10-11RAB Musa’ya,
“Git, Mısır Firavunu’na İsrailliler’i ülkesinden salıvermesini söyle” dedi.
12
Ama Musa, “İsrailliler beni dinlemedikten sonra, firavun nasıl dinler?”
diye karşılık verdi, “Zaten iyi konuşan biri değilim.” 13RAB Musa ve Harun’la İsrailliler ve Mısır Firavunu hakkında konuştu. İsrailliler’i Mısır’dan çıkarmalarını buyurdu.


31
Nisan
15 Pt
Musa’yla Harun’un
Soy Kütüğü
14,16,20: Musa’yla Harun’un soy kütüğünün ilginç yanı, Yakup’un 12
oğlundan yalnız Ruben, Şimon ve Levi’nin bu soy kütüğünde yer almasıdır. Bu üç oğul, diğer dokuzundan farklı sorunları olan çocuklardır. Ruben babasının cariyesi Bilha’yla yatmıştı (Yar.35:22), Şimon’la Levi ise
Şekemliler’i öldürüp mallarını yağmalayan katillerdi (Yar.34). Kehat’ın
oğlu Amram ise babasının kız kardeşi, yani hâlâsı Yokevet’le evlendi ve
Musa’yla Harun dünyaya geldi. Musa’yla Harun’un doğuşu sıradan bir
doğumdu, özel bir yanı yoktu. Ama Tanrı, böyle bir aileden gelen bu iki
insanı halkını kurtarmak için kullandı. Bu Tanrı’nın iradesi ve seçimidir.
Tanrı’nın işlerini yaptığımızda asla bu işlerle övünmemeliyiz. Tek övüncümüz Tanrı olmalıdır. O mayamızı bilen, toprak olduğumuzu anımsayan
merhametli, kolay öfkelenmeyen ve lütfu bol olandır (Mez.103:14,18).
Dünyanın zayıf saydıklarını seçip bizleri Kendi egemenliğinin hizmetkârları olarak kullandığı için Tanrı’ya lütfundan ötürü hamt edelim.
Tüm metin: Çoğu ilâhiyatçı, Kutsal Kitap’ın ilk 5 kitabının Musa tarafından yazıldığında hemfikirdir. Bu açıdan bakıldığında Musa, pek bir
özelliği olmayan soy kütüğünü hiç çekinmeden yazarak, zayıf bir insan
olan kendisini seçip egemenliğinin bir işçisi olarak kullanan Tanrı’nın
iradesini övüyor. Dış görünüşümüz, eğitim düzeyimiz ve ailevi durumumuz gibi konular yüzünden hayal kırıklığına uğramamıza ya da umudumuzu yitirmemize gerek yok. Elçi Pavlus, güçsüzken daha güçlü olduğunu söyledi (2Ko.12:10). Güçsüzlüğümde beni pekiştiren ve güçlendiren
Tanrı’nın bilgeliğini övmeliyim. Zayıf olduğumu çekinmeden itiraf etmeliyim.
32
14
İsrailliler’in aile önderleri şunlardır: Yakup’un ilk oğlu Ruben’in oğulları: Hanok, Pallu, Hesron, Karmi. Ruben’in boyları bunlardır. 15Şimon’un
oğulları: Yemuel, Yamin, Ohat, Yakin, Sohar ve Kenanlı bir kadının oğlu
Şaul. Şimon’un boyları bunlardır. 16Kayıtlarına göre Levioğulları’nın adları şunlardır: Gerşon, Kehat, Merari. Levi 137 yıl yaşadı. 17Gerşon’un
oğulları boylarına göre şunlardır: Livni, Şimi. 18Kehat’ın oğulları:
Amram, Yishar, Hevron, Uzziel. Kehat 133 yıl yaşadı. 19Merari’nin oğulları: Mahli, Muşi. Kayıtlarına göre Levi boyları bunlardır. 20Amram hâlâsı
Yokevet’le evlendi. Yokevet ona Harun’la Musa’yı doğurdu. Amram 137
yıl yaşadı. 21Yishar’ın oğulları: Korah, Nefek, Zikri. 22Uzziel’in oğulları:
Mişael, Elsafan, Sitri. 23Harun Nahşon’un kızkardeşi ve Amminadav’ın
kızı Elişeva’yla evlendi. Elişeva ona Nadav, Avihu, Elazar ve İtamar’ı
doğurdu. 24Korah’ın oğulları: Assir, Elkana, Aviasaf. Korahlılar’ın boyları bunlardır. 25Harun’un oğlu Elazar Putiel’in kızlarından biriyle evlendi.
Karısı ona Pinehas’ı doğurdu. Boylarına göre Levili aile önderleri bunlardır. 26RAB’bin, “İsrailliler’i ordular halinde Mısır’dan çıkarın” dediği Harun ve Musa bunlardır. 27İsrailliler’i Mısır’dan çıkarmak için Mısır Firavunu ile konuşanlar da Musa’yla Harun’dur.


33
Nisan
16 Sa
Seni Firavuna Karşı
Tanrı Gibi Yaptım
29: Tanrı Musa’ya firavuna söylemesi gereken her şeyi bildirdiği için,
ona yalnızca Tanrı’nın söylediklerini firavuna iletmek kalmıştı. Müjde’yi
duyurmak da buna benzer. İnsanları ikna etmeye çalışmamıza gerek yok.
Yalnızca Mesih’in bize söylediği işi yapalım ve Müjde’yi duyurmaktan
korkmayalım.
7:1,2: Tanrı, Musa’yı firavunun gözünde Tanrı gibi, Harun’u da Musa’nın peygamberi gibi yaptı. Musa’ya Kendi yetkisini vererek onun aracılığıyla firavunla konuştu. Harun, Musa’nın yanında çalışarak onun zayıflığını tamamladı. Tanrı hizmetkârlarına bir görev verdiğinde, bu görevi
yapabilmeleri için gereken gücü de verir. Tanrı’nın bana verdiği görev nedir?
7:3-5: Musa firavunun karşısında yaptığı belirtiler ve şaşılası işlere rağmen, onun halkı bırakmayacağını biliyordu. Ama firavunun inatçılığı,
Tanrı’nın planının gerçekleşmesini engelleyemez. Tersine, firavunu kullanıp tüm Mısırlılar’a kendisinin Rab olduğunu gösterdi. Tüm engellere
rağmen, Tanrı’nın planı mutlaka gerçekleşecektir.
30: Musa gerçekten iyi bir konuşmacı olmayabilir. Ama bu yüzden Tanrı’ya sürekli şikayette bulunması doğru değildi. Tanrı’nın yardım edeceğine inanarak, O’na itaat etmeye hazır olmalıyız.
6: Musa’yla Harun Tanrı’nın buyurduğu gibi yaptılar. Firavunun dinlemeyeceğini bildikleri halde, buna aldırmadan Tanrı’nın sözlerini ona ilettiler. Şu sıralarda benim de itaat etmem gereken, Tanrı’nın bir buyruğu
var mı?
7: Musa seksen, Harun seksen üç yaşında oldukları halde, Tanrı’nın verdiği görevi yaptılar. Tanrı’nın işini yapmanın yaş sınırı yoktur. Yaşımı
mazeret olarak gösterip Tanrı’nın işine yeterli önemi vermemek doğru
değildir.
34
28-29
RAB Mısır’da Musa’yla konuştuğunda, ona, “Ben RAB’bim” dedi,
“Sana söylediğim her şeyi Mısır Firavunu’na ilet.” 30Musa RAB’bin huzurunda, “Ben iyi konuşan biri değilim” diye karşılık verdi, “Firavun beni
nasıl dinler?”
1
RAB, “Bak, seni firavuna karşı Tanrı gibi yaptım” dedi, “Ağabeyin Harun senin peygamberin olacak. 2Sana buyurduğum her şeyi ağabeyine anlat. O da firavuna İsrailliler’i ülkesinden salıvermesini söylesin. 3Ben firavunu inatçı yapacağım ki, belirtilerimi ve şaşılası işlerimi Mısır’da artırabileyim. 4Ama firavun sizi dinlemeyecek. O zaman elimi Mısır’ın üzerine koyacağım ve onları ağır biçimde cezalandırarak halkım İsrail’i ordular halinde Mısır’dan çıkaracağım. 5Mısır’a karşı elimi kaldırdığım ve İsrailliler’i aralarından çıkardığım zaman Mısırlılar benim RAB olduğumu
anlayacak.” 6Musa’yla Harun RAB’bin buyurduğu gibi yaptılar.
7
Firavunla konuştuklarında Musa seksen, Harun seksen üç yaşındaydı.


35
Nisan
17 Ça
Belanın Başlaması
8,9: Harun firavunun önünde değneğini yere attı. Değnek yılan oluverdi.
Burada önemli olan, gerçekleşen mucizenin anlamı değil, Tanrı’nın firavuna karşı savaşmasıdır. Musa’nın yapması gereken tek şey Tanrı’ya
itaat etmek ve O’nu izlemekti. Tanrı’nın buyruğunu işitip onu hassasiyetle yerine getiriyor muyuz?
10-12: Mısırlı büyücüleri de aynısını yaptı. Ama Harun’un yılana dönüşen değneği onların değneklerini yuttu. Bu, firavunun Tanrı’ya karşı gelemeyeceğinin işaretiydi.
13: Tanrı’nın söylediği gibi, firavun inat ediyordu. Tanrı insanların yüreğini önceden bilendir. Başkalarının bana ne tepki vereceğini de bilir ve
yol gösterir.
20-22: Tanrı firavunun inat etmesi üzerine, Musa’yla Harun’a birinci bela
için gerekli buyruğu verdi. Musa’yla Harun, Tanrı’nın buyruğuna göre
hareket ettiler ve O’nun Mısırlılar için hazırladığı ilk bela gerçekleşti. O
günlerde Nil Irmağı Mısırlılar’ın taptıkları putlardan biriydi. Tanrı’nın
uyarılarına rağmen firavun İsrail halkını bırakmadı. Nil Irmağı’nın kana
dönüşmesi, Tanrı’nın Mısırlılar için hazırladığı yargının gerçek anlamda
başladığını gösterir.
23: Firavun Tanrı’nın bu ilk yargısına aldırmadı ve aynı mucizeleri Mısırlı büyücülerin de yapabileceğini düşündü. Dünyanın verdiği boş huzur
nedeniyle gözleri görmüyor, kulakları işitmiyordu. Ben de dünyanın verdiği boş vaatlerden dolayı kendimi aldatıyor muyum?
36
8
RAB Musa’yla Harun’a şöyle dedi: 9“Firavun size, ‘Bir mucize yapın’
dediğinde, söyle Harun’a, değneğini alıp firavunun önüne atsın. Değnek
yılan olacak.” 10Böylece Musa’yla Harun firavunun yanına gittiler ve
RAB’bin buyurduğu gibi yaptılar. Harun değneğini firavunla görevlilerinin önüne attı. Değnek yılan oluverdi. 11Bunun üzerine firavun kendi bilgelerini, büyücülerini çağırdı. Mısırlı büyücüler de büyüleriyle aynı şeyi
yaptılar. 12Her biri değneğini attı, değnekler yılan oldu. Ancak Harun’un
değneği onların değneklerini yuttu. 13Yine de, RAB’bin söylediği gibi firavun inat etti ve Musa’yla Harun’u dinlemedi. 14 RAB Musa’ya, “Firavun inat ediyor, halkı salıvermeyi reddediyor” dedi, 15“Sabah git, firavun
Nil’e inerken onu karşılamak için ırmak kıyısında bekle. Yılana dönüşen
değneği eline al 16ve ona de ki, ‘Halkımı salıver, çölde bana tapsınlar,
demem için İbraniler’in Tanrısı RAB beni sana gönderdi. Ama sen şu ana
kadar kulak asmadın. 17Benim RAB olduğumu şundan anla, diyor RAB.
İşte, elimdeki değneği ırmağın sularına vuracağım, sular kana dönecek.
18
Irmaktaki balıklar ölecek, ırmak leş gibi kokacak, Mısırlılar artık ırmağın suyunu içemeyecekler.’” 19Sonra RAB Musa’ya şöyle buyurdu: “Harun’a de ki, ‘Değneğini al ve elini Mısır’ın suları üzerine –ırmakları, kanalları, havuzları, bütün su birikintileri üzerine– uzat, hepsi kana dönsün.
Bütün Mısır’da tahta ve taş kaplardaki sular bile kana dönecek.’” 20Musa’yla Harun RAB’bin buyurduğu gibi yaptılar. Harun firavunla görevlilerinin gözü önünde değneğini kaldırıp ırmağın sularına vurdu. Bütün sular
kana dönüştü. 21Irmaktaki balıklar öldü, ırmak kokmaya başladı. Mısırlılar ırmağın suyunu içemez oldular. Mısır’ın her yerinde kan vardı.
22
Mısırlı büyücüler de kendi büyüleriyle aynı şeyi yaptılar. RAB’bin söylediği gibi firavun inat etti ve Musa’yla Harun’u dinlemedi. 23Olanlara aldırmadan sarayına döndü. 24Mısırlılar içecek su bulmak için ırmak kıyısını kazmaya koyuldular. Çünkü ırmağın suyunu içemiyorlardı. 25RAB’bin
ırmağı vurmasının üzerinden yedi gün geçti.


37
Nisan
18 Pe
Kurbağa Belası
1-4: Firavun herhalde İsrail halkının kendisine ait köleler olduğunu düşünüyordu. Ama Tanrı İsrail’in Kendi halkı olduğunu açıkça bildirdi ve bırakılmadıkları takdirde Mısır’ın her yanında kurbağa belasının gerçekleşeceğini söyledi. Tanrı kendi halkını Mısır’dan çıkarmak için öne çıkıp
savaşandır. Ben kimin halkındanım? Hâlâ Şeytan’ın kölesi olarak dünyanın gidişatına uyarak mı yaşıyorum?
5-8: Harun değneğini Nil Irmağı’na uzatarak kurbağaları çıkarttı ve Mısır’ın her yerini kurbağalar bastı. Firavun ise buna aldırmayınca durum
daha da kötüleşti. Bunun üzerine tutumunu düzeltmek zorunda kalan firavun, sonunda Tanrı’ya boyun eğdi. Ancak Tanrı, onun boyun eğişinin
samimi olduğuna inanmıyordu. Bu, bulunduğu durumdan kurtulmak için
ettiği geçici bir tövbeydi. Ama ne kadar direnirse dirensin, Tanrı’nın olağanüstü gücü karşısında yenik düşecekti.
12, 13: Rab Musa’nın feryadına karşılık verdi ve kurbağalar öldüler. Dua
etmemiz gereken bir konu varsa, hemen dua edelim.
7-11: Mısırlı büyücüler Harun’u taklit ederek ülkeye kurbağaları saldılar,
ama yok edemediler. Her mucizeye inanmamalıyım. Bir mucize gerçekleştiği zaman, bunun Tanrı’dan olup olmadığına bakmam gerekir.
15: Sorun çözülünce firavun tutumunu bir anda değiştiriverdi. Sadece yüzeydeki sorunun çözülmesiyle tüm sorunun çözüldüğünü sanmak aldatıcı
bir düşüncedir. Bu gibi durumlarda nasıl davranıyorum?
38
1
RAB Musa’ya şöyle dedi: “Firavunun yanına git ve ona de ki, ‘RAB şöyle diyor: Halkımı salıver, bana tapsınlar. 2Eğer halkımı salıvermeyi reddedersen, bütün ülkeni kurbağalarla cezalandıracağım. 3Irmak kurbağalarla dolup taşacak. Kurbağalar çıkıp sarayına, yatak odana, yatağına, görevlilerinin ve halkının evlerine, fırınlarına, hamur teknelerine girecekler.
4
Senin, halkının, bütün görevlilerinin üstüne sıçrayacaklar.’ 5“Harun’a de
ki, ‘Elindeki değneği ırmakların, kanalların, havuzların üzerine uzatıp
kurbağaları çıkart; Mısır’ı kurbağalar kaplasın.’” 6Böylece Harun elini
Mısır’ın suları üzerine uzattı; kurbağalar çıkıp Mısır’ı kapladı. 7Ancak
büyücüler de kendi büyüleriyle aynı şeyi yaptılar ve ülkeye kurbağaları
saldılar. 8Firavun Musa’yla Harun’u çağırtıp, “RAB’be dua edin, benim
ve halkımın üzerinden kurbağaları uzaklaştırsın” dedi, “O zaman halkınızı
RAB’be kurban kessinler diye salıvereceğim.” 9Musa, “Sen karar ver” diye karşılık verdi, “Bunu sana bırakıyorum. Kurbağalar senden ve evlerinden uzak dursun, yalnız ırmakta kalsınlar diye senin, görevlilerin ve halkın için ne zaman dua edeyim?” 10Firavun, “Yarın” dedi. Musa, “Peki,
dediğin gibi olsun” diye karşılık verdi, “Böylece bileceksin ki, Tanrımız
RAB gibisi yoktur. 11Kurbağalar senden, evlerinden, görevlilerinden, halkından uzaklaşacak, yalnız ırmakta kalacaklar.” 12Musa’yla Harun firavunun yanından ayrıldılar. Musa RAB’bin firavunun başına getirdiği kurbağa belası için RAB’be feryat etti. 13RAB Musa’nın isteğini yerine getirdi.
Kurbağalar evlerde, avlularda, tarlalarda öldüler. 14Kurbağaları yığın yığın topladılar. Ülke kokudan geçilmez oldu. 15 Ancak firavun ülkenin rahatladığını görünce, RAB’bin söylediği gibi inatçılık etti ve Musa’yla Harun’u dinlemedi.


39
Nisan
19 Cu
Sivrisinek ve
Atsineği Belası
16-21: İnat eden firavuna Tanrı yeni bir bela daha gönderir. O dönemde
sivrisinek toprak tanrısıyla, atsineği ise güneş tanrısını simgeleyen hayvanlardı ve bunların hepsi Mısır krallığının inancıydı. Kendilerinin yarattığı bu tanrılar, şimdi onlara zarar vererek sıkıntı getirmişti. Güvenebileceğimiz tek gerçek, tüm dünyanın hakimi olan Tanrı’dır. Bu olayları gören Mısırlı büyücüler bile şunu itiraf etmişlerdi: “Bu işte Tanrı’nın parmağı var”
22,23: Tanrı belanın şiddetini arttırdığı zaman, halkını korumak için atsineklerini Goşen bölgesine yaklaştırmadı. Böylece, Kendi halkıyla firavunun halkı arasındaki farkı ortaya koyarak, Kendisinin tek gerçek Tanrı
olduğunu anlamalarını sağladı. O, dünyayı yönetirken öz halkı olan bizleri başkalarından ayırıyor. Tanrı’nın çocuğu olarak bu ayrıcalıktan hoşnut
muyuz? Rab’bin koruyucu gücüne güvenimiz tam mı?
25-27: Bu ayetlerde firavunun Musa’yla Harun’u çağırıp çıkar bir yol
arama çalışmasına tanık oluyoruz. “Bu ülkede” kelimesi, Şeytan’ın kutsalları ayartırken sıkça kullandığı klasik bir metottur. ‘İman etmek istiyorlarsa etsinler, ama yaşamlarında bir değişlik olmasın, yalnız körü körüne
inansınlar’ anlamına gelir. Musa bu öneriyi doğal olarak reddetmişti.
İmanın önemli prensiplerinden taviz vererek dünyayla anlaşma yapmak
kabul edilebilir bir tavır değildir.
28, 29: Firavun, “Yalnız çok uzağa gitmeyeceksiniz, şimdi benim için dua
edin” diyerek Şeytan’ın her zaman kullandığı klasik yöntemi kullanarak
antlaşma yapmak istemişti. Bunu İsrailliler’i Mısır’da tutmak amacıyla
söylüyordu. Firavunun halkından mı, yoksa Tanrı’nın halkından mıyım?
Bunu açıkça ortaya koymalıyım. Bunun orta yolu yoktur.
40
16
RAB Musa’ya şöyle dedi: “Harun’a de ki, ‘Değneğini uzatıp yere vur,
yerdeki toz sivrisineğe dönüşsün, bütün Mısır’ı kaplasın.’” 17Öyle yaptılar. Harun elindeki değneği uzatıp yere vurunca, insanlarla hayvanların
üzerine sivrisinekler üşüştü. Mısır’da yerin bütün tozu sivrisineğe dönüştü. 18Büyücüler de kendi büyüleriyle tozu sivrisineğe dönüştürmek istedilerse de başaramadılar. İnsanların, hayvanların üzerini sivrisinek kapladı.
19
Büyücüler firavuna, “Bu işte Tanrı’nın parmağı var” dediler. Ne var ki,
RAB’bin söylediği gibi firavun inat etti, Musa’yla Harun’u dinlemedi.
20
RAB Musa’ya şöyle dedi: “Sabah erkenden kalk, firavun ırmağa inerken
onu karşıla ve şöyle de: ‘RAB diyor ki, halkımı salıver, bana tapsınlar.
21
Halkımı salıvermezsen senin, görevlilerinin, halkının, evlerinin üzerine
atsineği yağdıracağım. Mısırlılar’ın evleri ve üzerinde yaşadıkları topraklar atsinekleriyle dolup taşacak. 22“‘Ama o gün halkımın yaşadığı Goşen
bölgesinde farklı davranacağım. Orada atsineği olmayacak. Böylece bileceksin ki, bu ülkede RAB benim. 23Kendi halkımla senin halkın arasına
fark koyacağım. Yarın bu belirti gerçekleşecek.’” 24RAB dediğini yaptı.
Firavunun sarayına, görevlilerinin evlerine sürü sürü atsineği gönderdi.
Mısır atsineği yüzünden baştan sona harap oldu. 25Firavun Musa’yla Harun’u çağırtıp, “Gidin, bu ülkede Tanrınız’a kurban kesin” dedi. 26Musa,
“Bu doğru olmaz” diye karşılık verdi, “Çünkü Mısırlılar Tanrımız
RAB’be kurban kesmeyi iğrenç sayıyorlar. İğrenç saydıkları bu şeyi gözlerinin önünde yaparsak bizi taşlamazlar mı? 27Tanrımız RAB’be kurban
kesmek için, bize buyurduğu gibi üç gün çölde yol almalıyız.” 28Firavun,
“Çölde Tanrınız RAB’be kurban kesmeniz için sizi salıveriyorum” dedi,
“Yalnız çok uzağa gitmeyeceksiniz. Şimdi benim için dua edin.” 29Musa,
“Yarın atsineklerini firavunun, görevlilerinin, halkının üzerinden uzaklaştırsın diye, yanından ayrılır ayrılmaz RAB’be dua edeceğim” dedi, “Yalnız firavun RAB’be kurban kesmek için halkın gitmesini önleyerek bizi
yine aldatmamalı.” 30Musa firavunun yanından çıkıp RAB’be dua etti.
31
RAB Musa’nın isteğini yerine getirdi; firavunun, görevlilerinin, halkının
üzerinden atsineklerini uzaklaştırdı. Tek sinek kalmadı. 32Öyleyken, firavun bir kez daha inatçılık etti ve halkı salıvermedi.


41
Nisan
20 Ct
Hayvanların Ölümü
ve Çıban Belası
Tüm metin: Tanrı firavunun inat edeceğini bildiği için, uyarı olarak Mısır halkı üzerine sürekli bela gönderir. Tanrı Mısır’a gönderdiği belalar
aracılığıyla Kendisinin tek gerçek Tanrı olduğunu, İsrail’i bu beladan koruyarak da onların Tanrı’nın seçilmiş halkı olduklarını gösterdi.
3-5: Tanrı Mısır’daki tüm hayvanları kırıma uğrattı. Çok tanrılı Mısır’da
hayvanlar tapınma amacıyla kullanılıyorlardı. Ama şimdi Tanrı onların
hayvanlarını öldürdü. Bu şekilde onların mallarına zarar vererek, taptıkları putların gerçek yüzlerini görmelerini sağladı.
5,6: Tanrı verdiği sözü yerine getirir. Musa’yı uyarırken yaptığı gibi, Mısır’da da açıkça Kendi kudretini gösterdi. Firavuna, Kendi halkını salıvermediği taktirde, Mısır’daki hayvanları büyük kırıma uğratacağını söyledi ve ertesi gün dediğini yaptı. Bu şekilde Mısır’da Kendi kudretini
açıkça göstermiş oldu. Tanrı’nın verdiği sözlerin hayatımızda nasıl gerçekleşmekte olduğunu inceleyelim. Böylelikle Tanrı’nın lütfuyla yaşayabiliriz.
8,11: Tanrı’nın Mısır üzerine verdiği çıban belası, diğer belalardan farklı
bir biçimde, hiçbir uyarı verilmeden gerçekleşti. Öyle ki, bu çıbanlar hayvanlarda bile çıktı ve Tanrı’nın kudretinin önünde hiç kimse hiçbir şey
yapamadı.
12: “RAB firavunu inatçı yaptı” ifadesi, iyi yürekli olan firavunu inatçı
yaptı anlamında değildir. Tanrı firavunun yüreğinin katılaşmasına izin
verdi. Tanrı herkesi uyarır, ama uyarı ciddiye alınmazsa onları öylece bırakır (Rom.1:24-27). Her hangi bir konuda bu benim için uyarı olabilir
mi?
42
1
RAB Musa’ya şöyle dedi: “Firavunun yanına git ve ona de ki, ‘İbraniler’in Tanrısı RAB şöyle diyor: Halkımı salıver, bana tapsınlar. 2Salıvermeyi reddeder, onları tutmakta diretirsen, 3RAB’bin eli kırlardaki hayvanlarınızı –atları, eşekleri, develeri, sığırları, davarları– büyük kırıma
uğratarak sizi cezalandıracak. 4RAB İsrailliler’le Mısırlılar’ın hayvanlarına farklı davranacak. İsrailliler’in hayvanlarından hiçbiri ölmeyecek.’”
5
RAB zamanı da belirleyerek, “Yarın ülkede bunu yapacağım” dedi.
6
Ertesi gün RAB dediğini yaptı: Mısırlılar’ın hayvanları büyük çapta öldü.
Ama İsrailliler’in hayvanlarından hiçbiri ölmedi. 7Firavun adam gönderdi,
İsrailliler’in bir tek hayvanının bile ölmediğini öğrendi. Öyleyken, inat etti ve halkı salıvermedi. 8RAB Musa’yla Harun’a, “Yanınıza iki avuç dolusu ocak kurumu alın” dedi, “Musa kurumu firavunun önünde göğe doğru
savursun. 9Kurum bütün Mısır’ın üzerinde ince bir toza dönüşecek; ülkenin her yanındaki insanların, hayvanların bedenlerinde irinli çıbanlar çıkacak.” 10Böylece Musa’yla Harun ocak kurumu alıp firavunun önünde
durdular. Musa kurumu göğe doğru savurdu. İnsanlarda ve hayvanlarda
irinli çıbanlar çıktı. 11Büyücüler çıbandan ötürü Musa’nın karşısında duramaz oldular. Çünkü bütün Mısırlılar’da olduğu gibi onlarda da çıbanlar
çıkmıştı. 12RAB firavunu inatçı yaptı, RAB’bin Musa’ya söylediği gibi,
firavun Musa’yla Harun’u dinlemedi.


43
Nisan
21 Pa
Dolu Belası
13: Tanrı Musa’dan tekrar firavunun önüne çıkmasını ister. Tanrı’nın
bunca uyarısına rağmen firavunun tavrı hiç değişmemişti. Buna rağmen
Tanrı yine de kulları aracılığıyla firavunu uyarmaya devam etti. Acaba
ben de hemen sonuca ulaşmayacak bir iş için gönderildim mi?
14-16: Bela ya da mucizeler, Tanrı kendisini dünyaya göstermek istemesi
nedeniyle oluyor. Bu nedenle bir belirti istememiz Tanrı’nın isteğine uygun değildir. Tanrı’nın bana yaptığı her şey Kendi yüceliğini göstermek
istemesindendir.
18,19: Tanrı dolunun yağacağı saati ve uyarıyı önemseyenlerin beladan
nasıl korunabileceklerini belirtmektedir. Bundan önceki belalarda insanların kendilerini nasıl koruyabileceklerini söylememişti, ama yedinci bela
için açıkça kurtuluş yolu göstermektedir. Zorluklar karşısında Tanrı’nın
yönlendirişine kulak vermeliyiz.
22-26: Mısır’ın her yerine dolu yağmasına rağmen, yalnızca İsrailliler’in
yaşadığı Goşen bölgesine yağmamıştı. İşte Tanrı’nın kendi halkına duyduğu sevgi! Bizi seven Tanrı’yı övmek için birçok nedenimiz var.
20,21: Bunca beladan sonra firavunun görevlileri arasındaki bazı kişiler
de Tanrı’dan korkmaya başlamışlardı. Bu uyarıyı önemseyen görevliler,
Musa’nın sözlerini yerine getirdiler. Ama aralarında hâlâ uyarıyı önemsemeyenler vardı. Tanrı’nın sözü duyurulduğunda her zaman böyle iki
grup ortaya çıkar. Ben hangi grupta yer alıyorum?
27: Firavun sonunda günah işlediğini ve haksız olduğunu itiraf etti. Ama
bunlar oyundan başka bir şey değildi. Günlük hayatta Tanrı’ya itaatsizlik
ettiğim halde, yalnızca zorluklarla karşılaştığımda mı tövbe ediyorum?
44
13
RAB Musa’ya şöyle dedi: “Sabah erkenden kalkıp firavunun huzuruna çık,
de ki, ‘İbraniler’in Tanrısı RAB şöyle diyor: Halkımı salıver, bana tapsınlar.
14
Yoksa bu kez senin, görevlilerinin, halkının üzerine bütün belalarımı yağdıracağım. Öyle ki, bu dünyada benim gibisi olmadığını öğrenesin. 15Çünkü
elimi kaldırıp seni ve halkını salgın hastalıkla vurmuş olsaydım, yeryüzünden
silinmiş olurdun. 16Gücümü sana göstermek, adımı bütün dünyaya tanıtmak
için seni ayakta tuttum. 17Hâlâ halkımı salıvermiyor, onlara üstünlük taslıyorsun. 18Bu yüzden, yarın bu saatlerde Mısır’a tarihinde görülmemiş ağır bir dolu yağdıracağım. 19Şimdi buyruk ver, hayvanların ve kırda neyin varsa hepsi
sığınaklara konsun. Dolu yağınca, eve getirilmeyen, kırda kalan bütün insanlarla hayvanlar ölecek.’” 20Firavunun görevlileri arasında RAB’bin uyarısından korkanlar köleleriyle hayvanlarını çabucak evlerine getirdiler. 21RAB’bin
uyarısını önemsemeyenler ise köleleriyle hayvanlarını tarlada bıraktı. 22RAB
Musa’ya, “Elini göğe doğru uzat” dedi, “Mısır’ın her yerine, insanların, hayvanların, kırdaki bütün bitkilerin üzerine dolu yağsın.” 23Musa değneğini göğe
doğru uzatınca RAB gök gürlemeleri ve dolu gönderdi. Yıldırım düştü. RAB
Mısır’a dolu yağdırdı. 24Şiddetli dolu yağıyor, sürekli şimşek çakıyordu. Mısır
Mısır olalı böylesi bir dolu görmemişti. 25Dolu Mısır’da insandan hayvana
dek kırdaki her şeyi, bütün bitkileri mahvetti, bütün ağaçları kırdı. 26Yalnız İsrailliler’in yaşadığı Goşen bölgesine dolu düşmedi. 27Firavun Musa’yla Harun’u çağırtarak, “Bu kez günah işledim” dedi, “RAB haklı, ben ve halkım
haksızız. 28RAB’be dua edin, yeter bu gök gürlemeleri ve dolu. Sizi salıvereceğim, artık burada kalmayacaksınız.” 29Musa, “Kentten çıkınca, ellerimi
RAB’be uzatacağım” dedi, “Gök gürlemeleri duracak, artık dolu yağmayacak. Böylece dünyanın RAB’be ait olduğunu bileceksin. 30Ama biliyorum,
sen ve görevlilerin RAB Tanrı’dan hâlâ korkmuyorsunuz.” 31Keten ve arpa
mahvolmuştu; çünkü arpa başak vermiş, keten çiçek açmıştı. 32Ama buğday
ve kızıl buğday henüz bitmediği için zarar görmemişti. 33Musa firavunun yanından ayrılıp kentten çıktı. Ellerini RAB’be uzattı. Gök gürlemesi ve dolu
durdu, yağmur dindi. 34Firavun yağmurun, dolunun, gök gürlemesinin kesildiğini görünce, yine günah işledi. Hem kendisi, hem görevlileri inat ettiler.
35
RAB’bin Musa aracılığıyla söylediği gibi, firavun inat ederek İsrailliler’i salıvermedi.


45
Nisan
22 Pt
Firavunun Kibri
1,2: Tanrı yürekteki değişikliklere de egemendir. Firavun’la görevlilerini
inatçı yapmak, Tanrı’nın hem Mısırlılar’a bir belirtisiydi hem de İsrailliler’e Mısır’dan kendilerini çıkaran Tanrı’nın gücünü anlatmak içindir.
3,4: Tanrı, “Ne zamana dek alçakgönüllü olmayı reddedeceksin?” diyerek
firavunu azarladı. Firavun kibrinden vazgeçip Tanrı’nın isteğine itaat etseydi yaşayabilirdi.Yazık ki, itaat etmesi geciktikçe acısı daha da büyüyecekti.
4-7: Firavunun görevlileri Musa’yla Harun’un kendilerine tuzak kurduğunu düşünüyorlardı. Firavun çekirge belasıyla uyarılınca görevlileri korkuyla titrediler. Çekirgelerin geçtiği her yerde doğa mahvolur ve büyük
bir kıtlık baş gösterirdi. Bu nedenle görevliler firavunun inatçılığından şikayet ettiler. Aslında sürekli gelen belalardan dolayı Mısır zaten mahvolmaktaydı. Bir önderin inatçılığı tüm toplumun mutsuzluğuna yol açar. Bu
yüzden önderlerin doğru bir bakış açısına sahip olmaları için danışmanları
olmalıdır. Başkalarının verdiği öğüt ya da uyarıları dinliyor muyum?
8-11: Firavun Musa’ya, “Yalnız erkekler gidip RAB’be tapsın” dedi.
Çünkü çocukları rehin alıp İsrailliler’i geri dönmeye zorlamak niyetindeydi. Firavun yalnız erkeklerin gitmesine izin vererek İsrail halkına karşı
tutumunu değiştirmiş gibi görünüyordu, aslında tutumu hiç değişmemişti.
Ben de bazen tutumum değişmediği halde, Rab’bi sevindirmek için O’na
kendimce açıklamalar yapıyor muyum?
46
1
RAB Musa’ya, “Firavunun yanına git” dedi, “Belirtilerimi aralarında
göstermek için firavunla görevlilerini inatçı yaptım. 2Mısır’la nasıl alay
ettiğimi, aralarında gösterdiğim belirtileri sen de çocuklarına, torunlarına
anlat ki, benim RAB olduğumu bilesiniz.” 3Musa’yla Harun firavunun
yanına varıp şöyle dediler: “İbraniler’in Tanrısı RAB diyor ki, ‘Ne zamana dek alçakgönüllü olmayı reddedeceksin? Halkımı salıver, bana tapsınlar. 4Halkımı salıvermeyi reddedersen, yarın ülkene çekirgeler göndereceğim. 5Yeryüzünü öylesine kaplayacaklar ki, toprak görünmez olacak. Doludan kurtulan ürünlerinizi, kırda biten bütün ağaçlarınızı yiyecekler.
6
Evlerine, bütün görevlilerinin, bütün Mısırlılar’ın evlerine çekirge dolacak. Ne babaların, ne ataların ömürlerince böylesini görmediler.’” Sonra
Musa dönüp firavunun yanından ayrıldı. 7Görevlileri firavuna, “Ne zamana dek bu adam bize tuzak kuracak?” dediler, “Bırak gitsinler, Tanrıları
RAB’be tapsınlar. Mısır harap oldu, hâlâ anlamıyor musun?” 8Böylece,
Musa’yla Harun’u firavunun yanına geri getirdiler. Firavun, “Gidin, Tanrınız RAB’be tapın” dedi, “Ama kimler gidecek?” 9Musa, “Genç, yaşlı
hep birlikte gideceğiz” dedi, “Oğullarımızı, kızlarımızı, davarlarımızı, sığırlarımızı yanımıza alacağız. Çünkü RAB’be bayram yapmalıyız.”
10
Firavun, “Alın çoluk çocuğunuzu, gidin gidebilirseniz, RAB yardımcınız olsun!” dedi, “Bakın, kötü niyetiniz ne kadar açık. 11Olmaz. Yalnız
erkekler gidip RAB’be tapsın. Zaten istediğiniz de bu.” Sonra Musa’yla
Harun firavunun yanından kovuldular.


47
Nisan
23 Sa
Çekirge ve Karanlık Belası
13-15: Firavunun inatçılığı yüzünden Tanrı Mısır üzerine çekirge belasını
gönderdi. Çekirge belasının doğal bir felaket değil, Tanrı’dan gelen olağanüstü bir felaket olduğunu gösteriyor. Mısır çekirgeler yüzünden yiyecek kıtlığı çekmeye başlamıştı. Tanrı bu şekilde Kendi iradesine karşı çıkan dünyasal gücü (Şeytan’ın gücünü) yargılıyordu.
19: Tanrı tüm yaratılışı yönetendir. Firavun fikrini değiştirince Tanrı da
batı rüzgârını gönderip tüm çekirgeleri Kızıldeniz’e döktü. Değersiz bir
böcek bile O’nun yönetimindeyken, Tanrı’nın suretinde yaratılanlar olarak Tanrı’nın yönetiminde kalmamız gerekmez mi?
21-23: Firavunun inatçılığı yüzünden Tanrı bu sefer de Mısır’ı üç gün sürecek olan karanlıkla kaplamıştı. Mısır’da gerçekleşen bu on bela aslında
dünyayı kimin yönettiğini gösteren olaylardır. O günlerde güneş Mısırlılar’ın taptığı en büyük tanrıydı. Bu nedenle Tanrı ülkeyi karanlığa gömerek, inançlarının ne kadar boş olduğunu onlara göstermiş oldu.
23: Bütün ülkeyi karanlık kapladığı halde İsrailliler’in yaşadığı yerler aydınlıktı. Burada, Kendi halkını koruyan Tanrı’nın merhametini açıkça görebiliriz.
24-29: Firavun içinde bulunduğu durumdan kurtulmak istiyordu. Bunun
için, Musa’yı çağırtarak, “Gidin RAB’be tapının” dedi. Ama bu sefer de
çoluk çocuklarının onlarla gidebileceğini, ancak davarlarıyla, sığırlarının
alıkonulacağını söylemişti. Firavunun yaptığı bu pazarlık, İsrailliler’i
elinden kaçırmamak için kurduğu bir tuzaktı. Musa ise, kurban kesmeleri
için davarlarla sığırlar gerekli olduğundan, firavunun isteğini reddetti,
Şeytan bizi de hilelerle ayartmaya çalışıyor. Bu yüzden ayık ve uyanık
olmalıyız.
48
12
RAB Musa’ya, “Elini Mısır’ın üzerine uzat” dedi, “Çekirge yağsın; ülkenin bütün bitkilerini, doludan kurtulan her şeyi yesinler.” 13Musa değneğini Mısır’ın üzerine uzattı. Bütün o gün ve gece RAB ülkede doğu
rüzgarı estirdi. Sabah olunca da doğu rüzgarı çekirgeleri getirdi.
14
Mısır’ın üzerinde uçuşan çekirgeler ülkeyi boydan boya kapladı. Öyle
çoktular ki, böylesi hiçbir zaman görülmedi, kuşaklar boyu da görülmeyecek. 15Toprağın üzerini öyle kapladılar ki, ülke kapkara kesildi. Bütün
bitkileri, dolunun zarar vermediği ağaçlarda kalan meyvelerin hepsini yediler. Mısır’ın hiçbir yerinde, ne ağaçlarda, ne de kırdaki bitkilerde yeşillik kalmadı. 16Firavun acele Musa’yla Harun’u çağırttı. “Tanrınız RAB’be
ve size karşı günah işledim” dedi, 17“Lütfen bir kez daha günahımı bağışlayın ve Tanrınız RAB’be dua edin; bu ölümcül belayı üzerimden uzaklaştırsın.” 18Musa firavunun yanından çıkıp RAB’be dua etti. 19RAB rüzgarı çok şiddetli batı rüzgarına döndürdü. Rüzgar çekirgeleri sürükleyip
Kızıldeniz’e döktü. Mısır’da tek çekirge kalmadı. 20Ama RAB firavunu
inatçı yaptı. Firavun İsrailliler’i salıvermedi. 21 RAB Musa’ya, “Elini göğe doğru uzat” dedi, “Mısır’ı hissedilebilir bir karanlık kaplasın.” 22Musa
elini göğe doğru uzattı, Mısır üç gün koyu karanlığa gömüldü. 23Üç gün
boyunca kimse kimseyi göremez, yerinden kımıldayamaz oldu. Yalnız İsrailliler’in yaşadığı yerler aydınlıktı. 24Firavun Musa’yı çağırttı. “Gidin,
RAB’be tapın” dedi, “Yalnız davarlarınızla sığırlarınız alıkonacak. Çoluk
çocuğunuz sizinle birlikte gidebilir.” 25Musa, “Ama Tanrımız RAB’be
kurban kesmemiz için bize kurbanlık ve yakmalık sunular da vermelisin”
diye karşılık verdi, 26“Hayvanlarımızı da yanımıza almalıyız. Bir tırnak
bile kalmamalı burada. Çünkü Tanrımız RAB’be tapmak için bazı hayvanları kullanacağız. Oraya varmadıkça hangi hayvanları RAB’be sunacağımızı bilemeyiz.” 27Ancak RAB firavunu inatçı yaptı, firavun İsrailliler’i salıvermeye yanaşmadı. 28Musa’ya, “Git başımdan” dedi, “Sakın bir
daha karşıma çıkma. Yüzümü gördüğün gün ölürsün.” 29Musa, “Dediğin
gibi olsun” diye karşılık verdi, “Bir daha yüzünü görmeyeceğim.”


49
Nisan
24 Ça
Tanrı’nın Son Buyruğu
1-3: Tanrı Musa’ya, Mısır’da ilk doğanların ölümünden sonra firavunun
gitmelerine izin vereceğini ve İsrailliler’in Mısır’dan gümüş ve altınla çıkacağını söyledi. Çünkü Tanrı İsrail halkının Mısırlılar’ın gözünde büyümesini sağlamıştı. Bu olay, Tanrı’nın İbrahim’in soyunun 400 yıl yabancı
bir ülkede gurbette yaşadıktan sonra, oradan büyük mal varlığıyla çıkacağını söylediği sözün yerine gelmesidir (Yar.15:13-14). Tanrı, uzun zaman
önce verdiği sözlerin yerine gelmesini sağlayandır. O, verdiği bütün sözleri tutar.
4-6: Sürekli inat eden firavuna, Mısır’ın ilk doğanlarının öleceğini ve daha önce benzeri görülmemiş büyük bir feryat kopacağını söylemişti. Bu
olay firavunun Tanrı’ya itaat etmemesinin sonucudur. Tanrı’nın sabrının
sonu büyük bir gazaptır. Hemen o gazap yolundan dönmemiz gerek.
7: Tanrı’nın eli İsrail’in üzerindeydi ve onları koruyordu. Hatta İsrailliler’in hayvanları bile Tanrı’nın koruması altındaydı. İsrailliler’in durumu,
Tanrı’nın gazabı altındaki Mısır’ın durumundan ne kadar da farklıdır. Bu,
Tanrı’nın büyük lütfunu ve sevgisini gösterir. Ben de Tanrı’nın sevgisinde yaşıyor muyum?
8: Musa, firavunun ve tüm Mısır halkının kendisine gelerek, “gidin” diye
yalvaracaklarını ve ülkeyi bundan sonra terk edeceklerini biliyordu. Tanrı
Musa’yı ilk kez göreve çağırdığı dönemde, Musa oldukça çekingen bir insandı. Ama şimdi onun firavundan korkmadığı görülüyor. Çünkü Musa,
Tanrı’nın kendisiyle beraber olduğunu biliyordu. Hâlâ imansızlık edip
Tanrı’nın isteğini yerine getirme konusunda tereddüt ediyor muyum?
50
1
RAB Musa’ya, “Firavunun ve Mısır’ın başına bir bela daha getireceğim”
dedi, “O zaman gitmenize izin verecek, sizi buradan adeta kovacak.
2
Halkına söyle, kadın erkek herkes komşusundan altın, gümüş eşya istesin.” 3RAB İsrail halkının Mısırlılar’ın gözünde lütuf bulmasını sağladı.
Musa da Mısır’da, firavunun görevlilerinin ve halkın gözünde çok büyüdü. 4Musa firavuna şöyle dedi: “RAB diyor ki, ‘Gece yarısı Mısır’ı boydan boya geçeceğim. 5Tahtında oturan firavunun ilk çocuğundan, değirmendeki kadın kölenin ilk çocuğuna kadar, hayvanlar dahil Mısır’daki
bütün ilk doğanlar ölecek. 6Bütün Mısır’da benzeri ne görülmüş, ne de
görülecek büyük bir feryat kopacak. 7İsrailliler’e ya da hayvanlarına bir
köpek bile havlamayacak.’ O zaman RAB’bin İsrailliler’le Mısırlılar’a
nasıl farklı davrandığını anlayacaksınız. 8Bu görevlilerinin hepsi gelip
önümde eğilecek, ‘Sen ve seni izleyenler, gidin!’ diyecekler. Ondan sonra
gideceğim.” Musa firavunun yanından büyük bir öfkeyle ayrıldı. 9RAB
Musa’ya, “Mısır’da şaşılası işlerim çoğalsın diye firavun sizi dinlemeyecek” demişti. 10Musa’yla Harun firavunun önünde bütün bu şaşılası işleri
yaptılar. Ama RAB firavunu inatçı yaptı. Firavun İsrailliler’i ülkesinden
salıvermedi.


51
Nisan
25 Pe
Fısıh Bayramı
2: Tanrı Fısıh Bayramı’nın İsrailliler için yılın ilk ayı olacağını söyledi.
Bu olay, yaşamımızın asıl başlangıcının kurtulduğumuz an olduğunu gösteriyor. İsa’yla tanıştığım anı yaşamımın en önemli olayı olarak görüyor
muyum? İsa’nın yaşamımı değiştirdiğini söyleyebilir miyim?
12: Fısıh Bayramı yalnızca Mısır’ı değil, Mısırlılar’ın inandığı tanrıları da
yargılayan gündür. Böylece Tanrı hem İsrailliler’e hem de Mısırlılar’a
Kendisinin gerçek Tanrı olduğunu gösterdi. Benim kurtuluşum Şeytan’ın
yenilgisidir. Bugün bu galibiyeti yaşayalım.
3,4: Tanrı her İsrailli ailenin Fısıh Bayramı’nda kesmek için birer kuzu
almalarını buyurdu. Bu kuzu gibi, İsa Mesih de her birimiz için gereklidir.
Başkalarının imanı sayesinde kurtulamayız. İsa’yla kişisel bir ilişkim olmadığı halde, ailemin imanlı olması ve kiliseye katılmamın beni de imanlı
kıldığını düşünüyor muyum?
6,7,13: Tanrı’nın buyruğunu yerine getirerek, kuzunun kanını evlerinin
yan ve üst kapı sövelerine süren İsrailliler ölümden kurtulmuştu. Kuzunun
kanı olmadan hiç kimse kurtulamaz. Burada, “kan” “yaşam”ı simgeliyor.
İmanım sayesinde Tanrı, geçmişte işlediğim tüm günahları yok sayar ve
ölümlü bedenim ölümsüzlüğü giyinir.
14: Fısıh Bayramı sonsuza kadar kutlamamız gereken bir gündür. Fısıh
Bayramı’nın tamamlayıcısı olan İsa Mesih’in kurtarışını hatırlayıp, O’na
şükrederek bu buyruğu yerine getirebiliriz.
52
1-2
RAB Mısır’da Musa’yla Harun’a, “Bu ay sizin için ilk ay, yılın ilk ayı
olacak” dedi, 3“Bütün İsrail topluluğuna bildirin: Bu ayın onunda herkes
ailesine göre kendi ev halkına birer kuzu alacak. 4Eğer bir kuzu bir aileye
çok geliyorsa, aile bireylerinin sayısı ve herkesin yiyeceği miktar hesaplanacak ve aile kuzuyu en yakın komşusuyla paylaşabilecek. 5Koyun ya
da keçilerden seçeceğiniz hayvan kusursuz, erkek ve bir yaşında ol-malı.
6
Ayın on dördüne kadar ona bakacaksınız. O akşamüstü bütün İsrail topluluğu hayvanları boğazlayacak. 7Hayvanın kanını alıp, etin yeneceği evin
yan ve üst kapı sövelerine sürecekler. 8O gece ateşte kızartılmış et mayasız ekmek ve acı otlarla yenmelidir. 9Eti çiğ veya haşlanmış olarak değil,
başı, bacakları, bağırsakları ve işkembesiyle birlikte kızartarak yiyeceksiniz. 10Sabaha kadar bitirmelisiniz. Artakalan olursa, sabah ateşte yakacaksınız. 11Eti şöyle yemelisiniz: Beliniz kuşanmış, çarıklarınız ayağınızda,
değneğiniz elinizde olmalı. Eti çabuk yemelisiniz. Bu RAB’bin Fısıh kurbanıdır. 12“O gece Mısır’dan geçeceğim. Hem insanların hem de hayvanların bütün ilk doğanlarını öldüreceğim. Mısır’ın bütün ilahlarını yargılayacağım. Ben RAB’bim. 13Bulunduğunuz evlerin üzerindeki kan sizin
için belirti olacak. Kanı görünce üzerinizden geçeceğim. Mısır’ı cezalandırırken ölüm saçan size hiçbir zarar vermeyecek. 14Bu gün sizin için anma günü olacak. Bu günü RAB’bin bayramı olarak kutlayacaksınız. Gelecek kuşaklarınız boyunca sürekli bir kural olarak bu günü kutlayacaksınız.”


53
Nisan
26 Cu
Mayasız Ekmek Bayramı
ve Fısıh Bayramı
1,18,20: Fısıh Bayramı’nın İsrailliler’in yaşamında etkin bir anlamı olması için, Mayasız Ekmek Bayramı zorunlu kılınmıştır. Bu bayram süresince bir hafta boyunca evlerde maya bulundurulmayacak ve mayasız
ekmek yenecekti. Bu süreç içinde mayalı bir şey yiyen kişi, Tanrı’nın kurtarışını hafife almış sayılarak, yerli yabancı ayrımı yapılmaksızın topluluktan atılacaktı. Pavlus bu mayayı, Fısıh Bayramı’nın kuzusu olan İsa’ya
karşı gelen kin ve kötülük olarak yorumlamıştır (1Ko.5:7-8). Sıkıntılar
karşısında saf ve dürüst bir yaşam sürdürmek, mayasız ekmek yemek kadar zordur.
16,17: Mayasız Ekmek Bayramı’nın birinci ve yedinci günleri kutsal toplantı yapılması gerektiği ve bu kuralların neden konulduğu anlatılıyor.
Gerçek dinlenme, kurtuluşun anlamını bilmek ve onu yaşamımızda uygulamaktır. Bu sırrı çocuklarımıza da anlatmamız gerekir. Mesih’in bizim
için sağladığı bu “dinlenme”nin sırrını biliyor muyuz?
21-25: Musa tam olarak Tanrı’nın planını anlamadığı halde, O’nun buyruğunu yerine getirdi. Kendi isteğim, Tanrı’nın isteğine ters düştüğünde
nasıl tepki gösteriyorum? Mantığa ve bilimin sağladığı delillere göre hareket eden çağımız dünyasında yalnız Tanrı’nın sözünün yetkili olduğunu
kabul ediyor muyum?
24,26,27: Musa İsrail halkına, Fısıh Bayramı’nı kuşaklar boyunca kutlamaları gerektiğini ve çocuklarına da bu törenin anlamını açıklamalarını
bildirdi. Çocuklarımın Rab’bin verdiği kurtuluşu anlamaları için nasıl bir
çaba harcıyorum?
54
15
“Yedi gün mayasız ekmek yiyeceksiniz. İlk gün evlerinizden mayayı
kaldıracaksınız. Kim bu yedi gün içinde mayalı bir şey yerse, İsrail’den
atılacaktır. 16Birinci ve yedinci günler kutsal toplantı yapacaksınız. O
günler hiçbir iş yapılmayacak. Herkes yalnız kendi yiyeceğini hazırlayacak. 17Mayasız Ekmek Bayramı’nı kutlayacaksınız, çünkü sizi ordular halinde o gün Mısır’dan çıkardım. Bu günü kalıcı bir kural olarak kuşaklarınız boyunca kutlayacaksınız. 18Birinci ayın on dördüncü gününün akşamından yirmi birinci gününün akşamına kadar mayasız ekmek yiyeceksiniz. 19Evlerinizde yedi gün maya bulunmayacak. Mayalı bir şey yiyen
yerli yabancı herkes İsrail topluluğundan atılacaktır. 20Mayalı bir şey yemeyeceksiniz. Yaşadığınız her yerde mayasız ekmek yiyeceksiniz.”
21
Musa İsrail’in bütün ileri gelenlerini çağırtarak onlara şöyle dedi: “Hemen gidin, aileleriniz için kendinize davarlar seçip Fısıh kurbanı olarak
boğazlayın. 22Bir demet mercanköşkotu alın, leğendeki kana batırıp kanı
kapılarınızın yan ve üst sövelerine sürün. Sabaha kadar kimse evinden
çıkmasın. 23RAB Mısırlılar’ı öldürmek için gelecek, kapılarınızın yan ve
üst sövelerindeki kanı görünce üzerinden geçecek, ölüm saçanın evlerinize girip sizi öldürmesine izin vermeyecek. 24“Sen ve çocukların kalıcı bir
kural olarak bu olayı kutlayacaksınız. 25RAB’bin size söz verdiği topraklara girdiğiniz zaman bu töreye uyacaksınız. 26Çocuklarınız size, ‘Bu törenin anlamı nedir? diye sorduklarında, 27‘Bu RAB’bin Fısıh kurbanıdır
diyeceksiniz, ‘Çünkü RAB Mısırlılar’ı öldürürken evlerimizin üzerinden
geçerek bizi bağışladı.” İsrailliler eğilip tapındılar. 28Sonra gidip RAB’bin
Musa’yla Harun’a verdiği buyruğu eksiksiz uyguladılar.


55
Nisan
27 Ct
Fısıh Bayramı ve
Mısır’dan Çıkış
29,30: İsrailliler Mısır’da köleyken firavun yeni doğan bütün İbrani erkek
çocukları öldürtmüştü. Bu ayetlerde ise Tanrı’nın Mısırlılar’ın ilk doğan
çocuklarını öldürdüğü görülüyor. Kederi dansa çeviren Tanrı’nın kudretine inanarak, yüce mücadeleyi sürdürmeliyiz.
31-36: Mısırlılar bu son beladan sonra İsrailliler’in ülkeyi terk etmesi için
direttiler. Çünkü kendi canlarından da olmak istemiyorlardı. Rab, halkının
Mısırlılar’ın gözünde lütuf bulmasını sağladı ve İsrailliler Mısır’dan büyük bir ganimetle çıktılar. Bu olay, Tanrı’nın İbrahim’e verdiği vaadin tamamlanmasıdır (Yar.15:14).
37-42: Tanrı İbrahim’e verdiği vaadi gerçekleştirendir. Başlangıçta sayıları yetmiş olan İsrailliler’i 600.000 kişiye ulaştıran O’dur. Tanrı kendi
krallığını kurmak için 430 yıl çalıştı. Beni kurtarmak için de ayrıntılı
planlar yapıp gerçekleştiren Tanrı’ya güveniyor muyum?
38,43-48: Mısırlılar’ın cezalandırılmasıyla, gerçek Tanrı’yı tanıyıp İsrailliler’le birlikte Mısır’dan çıkan kişiler de vardı. Birlikte olduğum kişiler
de benim hayatımı yönetenin gücünü görüp O’nun gerçek Tanrı olduğunu
anlıyorlar mı?
43-48: Fısıh Bayramı’na yalnızca sünnet olanlar katılabilirdi. Tanrı’yı yaşamının Rab’bi olarak kabul edenler, Fısıh Bayramı’nın lütfunu tadabilirler. Ben de bunu tadarak yaşıyor muyum?
56
29
Gece yarısı RAB tahtında oturan firavunun ilk çocuğundan zindandaki tutsağın ilk çocuğuna kadar Mısır’daki bütün insanların ve hayvanların ilk doğanlarını öldürdü. 30O gece firavunla görevlileri ve bütün Mısırlılar uyandı.
Büyük feryat koptu. Çünkü ölüsü olmayan ev yoktu. 31Aynı gece firavun Musa’yla Harun’u çağırttı ve, “Kalkın!” dedi, “Siz ve İsrailliler halkımın arasından çıkıp gidin, istediğiniz gibi RAB’be tapın. 32Dediğiniz gibi davarlarınızı,
sığırlarınızı da alın götürün. Beni de kutsayın!” 33İs-railliler’in ülkeyi hemen
terk etmesi için Mısırlılar diretti. “Yoksa hepimiz öleceğiz!” diyorlardı.
34
Böylece halk mayası henüz katılmamış hamurunu aldı, giysilere sarılı hamur teknelerini omuzlarında taşıdı. 35İsrailliler Musa’nın dediğini yapmış,
Mısırlılar’dan altın, gümüş eşya ve giysi istemişlerdi. 36RAB İsrailliler’in Mısırlılar’ın gözünde lütuf bulmasını sağladı. Mısırlılar onlara istediklerini verdiler. Böylece İsrailliler onları soydular. 37İsrailliler kadın ve çocukların dışında altı yüz bin kadar erkekle yaya olarak Ramses’ten Sukkot’a doğru yola
çıktılar. 38Daha pek çok kişi de onlarla birlikte gitti. Yanlarında çok sayıda
davar ve sığır vardı. 39Mısır’dan getirdikleri hamurla mayasız pide pişirdiler.
Maya yoktu. Çünkü Mısır’dan kovulmuşlar, kendilerine azık hazırlayacak
zaman bulamamışlardı. 40İsrailliler Mısır’da dört yüz otuz yıl yaşadı. 41Dört
yüz otuz yılın sonuncu günü RAB’bin halkı ordular halinde Mısır’ı terk etti.
42
O gece RAB İsrailliler’i Mısır’dan çıkarmak için sürekli bekledi. İsrailliler
de kuşaklar boyunca aynı gece RAB’bi yüceltmek için uyanık olmalıdır.
43
RAB Musa’yla Harun’a şöyle dedi: “Fısıh Bayramı’nın kuralları şunlardır:
Hiçbir yabancı Fısıh etini yemeyecek. 44Ama satın aldığınız köleler sünnet
edildikten sonra ondan yiyebilir. 45Konuklar ve ücretli işçiler ondan yemeyecek. 46Fısıh eti evde yenmeli, evin dışına çıkarılmamalı. Kemikleri kırmayacaksınız. 47Bütün İsrail topluluğu Fısıh Bayramı’nı kutlayacak. 48Yanınızdaki
yabancı bir konuk RAB’bin Fısıh Bayramı’nı kutlamak isterse, önce evindeki
bütün erkekler sünnet edilmeli; sonra yerel halktan biri gibi İsrail halkına katılıp bayramı kutlayabilir. Ama sünnetsiz biri Fısıh etini yemeyecektir.
49
Ülkede doğan için de, aranızda yaşayan yabancı için de aynı kural geçerlidir.” 50İsrailliler RAB’bin Musa’yla Harun’a verdiği buyruğu eksiksiz yerine
getirdiler. 51O gün RAB İsrailliler’i ordular halinde Mısır’dan çıkardı.


57
Nisan
28 Pa
Sen Benimsin!
1,2,11-16: İsrail halkının bütün ilk doğanları Tanrı’ya aittir. Çünkü Tanrı
İsrail halkını Mısır’dan kurtarırken, Mısırlılar’ın bütün ilk doğanlarını öldürdü. İsrailliler’in ise canlarını bağışlayıp Kendi halkı yaptı. Tanrı bizi
de imanımız aracılığıyla kurtardı. Artık biz de O’nun halkının bir parçasıyız.
5: Tanrı İsrailliler’i atalarına vereceğine ant içtiği topraklara götürdü.
Şimdi de gelecekte tamamen gerçekleşecek olan egemenliğinde kalabilmemiz için, bize sadakatle yol gösteriyor. Mısır’dan çıkmak bir başlangıçtır. Vaat edilen Kenan topraklarına hemen ulaşamadık diye hayal kırıklığına uğramayalım. Hayatımızı, verdiği sözü tutan Tanrı’ya teslim edelim.
3-10: 12:15-20. ayetlere göre, Tanrı İsrailliler’in tekrar Mayasız Ekmek
Bayramı’nı kutlamalarını buyuruyor. Tanrı, kurtarışını hatırlamaları için,
ilk doğanların Kendisine adanmasını ve bu olayın İsrailliler’in yaşamlarında ne kadar önemli bir yer tutması gerektiğinin anlaşılmasını istemektedir. 9. ayette anlatıldığı gibi, Tanrı’nın sözleri üzerine derin düşünmekle, kurtarıcımız olan ve hâlâ kurtarışını gerçekleştirmekte olan Tanrı’yla
ilişki kurmak, bizim ve çocuklarımızın izlemesi gereken yoldur.
Tüm metin: Tanrı İsrailliler’den, ilk doğanları Kendisine vermeleri gerektiğini ve Mısır’dan çıktıkları günü anmaları için mayalı ekmekten uzak
durmalarını buyurdu. Bu, İsrail halkından olan çocuklara Tanrı’nın kurtarışını göstermek ve Rab’bin yasasını yerine getirmek içindir. Kendimi
Tanrı’ya adayarak, O’na ait biri gibi yaşıyor muyum? (Rom.12:1-2).
58
1-2
RAB Musa’ya, “Bütün ilk doğanları bana adayın” dedi, “İsrailliler arasında insan olsun, hayvan olsun her rahmin ilk ürünü bana aittir.” 3Musa
halka, “Mısır’dan, köle olduğunuz ülkeden çıktığınız bugünü anımsayın”
dedi, “Çünkü RAB güçlü eliyle sizi oradan çıkardı. Mayalı hiçbir şey
yenmeyecek. 4Bugün Aviv ayında buradan ayrılıyorsunuz. 5RAB sizi Kenan, Hitit, Amor, Hiv ve Yevus topraklarına, atalarınıza vereceğine ant içtiği süt ve bal akan ülkeye götürdüğü zaman bu ay şu törelere uyacaksınız: 6Yedi gün mayasız ekmek yiyecek, yedinci gün RAB’be bayram yapacaksınız. 7O yedi gün içinde yalnız mayasız ekmek yiyeceksiniz. Aranızda ve ülkenizin hiçbir yerinde mayalı bir şey görülmeyecek. 8O gün
oğullarınıza, ‘Mısır’dan çıktığımızda RAB’bin bizim için yaptıklarından
dolayı bunları yapıyoruz diye anlatacaksınız. 9Bu elinizde bir belirti ve
alnınızda bir anma işareti olacak; öyle ki, RAB’bin yasası hep ağzınızda
olsun. Çünkü RAB güçlü eliyle sizi Mısır’dan çıkardı. 10Siz de her yıl belirlenen tarihte bu kuralı uygulamalısınız. 11“RAB size ve atalarınıza ant
içerek söz verdiği gibi sizi Kenan topraklarına getirecektir. Orayı size
verdiği zaman, 12ilk doğan erkek çocuklarınızın ve hayvanlarınızın hepsini RAB’be adayacaksınız. Çünkü bunlar RAB’be aittir. 13İlk doğan her sıpanın bedelini bir kuzuyla ödeyin. Bedelini ödemezseniz, boynunu kırın.
Bütün ilk doğan erkek çocuklarınızın bedelini ödemelisiniz. 14“İlerde
oğullarınız size, ‘Bunun anlamı ne? diye sorduklarında, ‘RAB bizi güçlü
eliyle Mısır’dan, köle olduğumuz ülkeden çıkardı diye yanıtlarsınız,
15
‘Firavun bizi salıvermemekte diretince, RAB Mısır’da insanların ve
hayvanların bütün ilk doğanlarını öldürdü. İşte bunun için hayvanların ilk
doğan erkek yavrularını RAB’be kurban ediyoruz. İlk doğan erkek çocuklarımızın bedelini ise bir hayvanla ödüyoruz. 16Bu uygulama elinizde bir
belirti ve alnınızda bir anma işareti olacak; RAB’bin bizi Mısır’dan güçlü
eliyle çıkardığını anımsatacak.”


59
Nisan
29 Pt
Tanrı’nın Planı
17,18: Mısır’dan Kenan topraklarına en yakın yol, “Filist bölgesi”ydi,
ama İsrail halkı savaşı görünce düşünceleri değişebilir ve Mısır’a geri
dönmek isteyebilirlerdi; bu yüzden Tanrı onları çöle götürdü. Aynı Tanrı,
bizim zayıflıklarımızı da biliyor ve bizi en uygun yoldan götürüyor.
20-22: Tanrı İsrail halkına gündüzleri bulut, geceleri ateş sütunu içinde
yol gösterdi. Rab bizi hem Şeytan’ın yetkisinden kurtarıyor hem de yetkin
kılmak için çalışıyor.
14:1-4: Tanrı, İsrailliler’in Baal-Sefon’un karşısında deniz kıyısında konaklamalarını buyurarak, onları çıkmaz bir yola girmiş gibi göstermişti.
Bunu, firavunun inadını kullanarak, İsrailliler’in peşine düşmelerini sağlamak ve onun ordusunu yenerek Mısırlılar’a Kendisinin tek gerçek Tanrı
olduğunu göstermek için yaptı. Bazen kendimizi çıkmaz sokağa girmiş
gibi hissettiğimiz durumlarda, Tanrı’nın bizi kurtarmak için hazırladığı
harika bir plan vardır.
19: Musa Yusuf’un andını yerine getirmişti. Bu, İsrailliler’e verdiği söze
sadık kalan Tanrı’yı ve Tanrı’nın sözüne iman eden Yusuf’un imanını
gösteren bir olaydır. Ben de çocuklarıma bunun gibi bir imanı miras olarak bırakmayı düşünüyor muyum?
14:5-9: Firavun İsrail halkını salıverdiğine pişman olup Mısır’ın bütün
savaş arabalarını hazırlattı ve ordusunu yanına alıp İsrail’in peşine düştü.
Bu konuda, yanındaki görevlilerin de firavunu kışkırtmış olma olasılığı
vardır (5). Acaba ben de Tanrı’nın büyük yargısını yaşadıktan sonra aynı
suçu işlemeye devam edip, Tanrı’ya karşı geliyor muyum?
60
17
Firavun İsrailliler’i salıverdiğinde, Filist yöresi yakın olmasına karşın,
Tanrı onları oradan götürmedi. Çünkü, “Halk savaşla karşılaşınca, düşüncelerini değiştirip Mısır’a geri dönebilir” diye düşündü. 18Halkı çöl yolundan Kızıldeniz’e doğru dolaştırdı. İsrailliler Mısır’dan silahlı çıkmışlardı. 19Musa Yusuf’un kemiklerini yanına almıştı. Çünkü Yusuf İsrail’in
oğullarına, “Tanrı kesinlikle size yardım edecek, kemiklerimi buradan götüreceksiniz” diye sıkı sıkı ant içirmişti. 20Sukkot’tan ayrılıp çöl kenarında,
Etam’da konakladılar. 21Gece gündüz ilerlemeleri için, RAB gündüzün bir
bulut sütunu içinde yol göstererek, geceleyin bir ateş sütunu içinde ışık
vererek onlara öncülük ediyordu. 22Gündüz bulut sütunu, gece ateş sütunu
halkın önünden eksik olmadı.
1-2
RAB Musa’ya, “İsrailliler’e söyle, dönsünler” dedi, “Pi-Hahirot yakınlarında, Migdol ile deniz arasında, Baal-Sefon’un karşısında deniz kıyısında konaklasınlar. 3Firavun şöyle düşünecek: ‘İsrailliler ülkede şaşkın
şaşkın dolaşıyorlardır, çöl onları kuşatmıştır. 4Firavunu inatçı yapacağım.
Onların peşine düşecek. Böylece firavunla ordusunu yenerek yücelik kazanacağım. Mısırlılar bilecek ki, ben RAB’bim.” İsrailliler söyleneni yaptılar. 5Halkın kaçtığı Mısır Firavunu’na bildirilince, firavunla görevlileri
onlara ilişkin düşüncelerini değiştirdiler: “Biz ne yaptık?” dediler, “İsrailliler’i salıvermekle kölelerimizi kaybetmiş olduk!” 6Firavun savaş arabasını hazırlattı, ordusunu yanına aldı. 7Seçme altı yüz savaş arabasının
yanısıra, Mısır’ın bütün savaş arabalarını sorumlu sürücüleriyle birlikte
yanına aldı. 8RAB Mısır Firavunu’nu inatçı yaptı. Firavun zafer havası
içinde ilerleyen İsrailliler’in peşine düştü. 9Mısırlılar firavunun bütün atları, savaş arabaları, atlıları, askerleriyle onların ardına düştüler ve deniz kıyısında, Pi-Hahirot yakınlarında, Baal-Sefon’un karşısında konaklarken
onlara yetiştiler.


61
Nisan
30 Sa
Kurtaran Tanrı
15-18: Tanrı Musa’nın duasına cevap verir ve geçecekleri yolu ayrıntılı
bir şekilde gösterir. Tanrı’nın isteğine uygun ve kararlı bir yürekle dua ettiğimizde, O bize ayrıntılı bir şekilde yol gösterecektir.
19-31: Tanrı firavunla İsrailliler için savaşır ve onları kurtarır. İsrailliler’in önündeki bulut sütunu yer değiştirerek Mısır ile İsrail ordusunun
arasında durmuştu. Böylece Tanrı, Mısır ordusunun İsrailliler’e yaklaşmasını önledi ve Kızıldeniz’i ikiye böldü. İsrailliler denizi kuru toprakta
yürüyerek geçtiler, ama deniz İsrailliler’in peşine düşen firavunun ordusunu yuttu. Kurtarış verenin ve yargı sahibinin Kendisi olduğunu bu örnekle bütün İsrailliler’e gösterdi. Kızıldeniz örneğindeki gibi, biz de hayatımızda karşılaştığımız engeller nedeniyle kaygılanıyor muyuz?
10-12: İsrailliler “Mısır’da mezar mı yoktu da bizi çöle ölmeye getirdin?”
diyerek Musa’yı suçlamaya başladılar. Çünkü hâlâ kendilerini Mısır’dan
çıkaran Tanrı’nın gücünü anlayamıyorlar, olaylara ruhsal gözleriyle değil,
bedensel gözleriyle bakıyorlardı. Kendilerini kurtaran Tanrı’yla birlikte
dar yolda yürümektense, tutkularının ardından gitmek istediler.
13,14: Musa cesaretle: “Korkmayın”, “RAB bugün sizi nasıl kurtaracak
görün” dedi. Tanrı’ya karşı çıkan kişileri görüp korkuyor muyum? Yalnızca Tanrı’ya güvenmeliyim. O, asla önümde duran düşmanlardan korkmama izin vermeyecektir.
62
10
Firavun yaklaşırken, İsrailliler Mısırlılar’ın arkalarından geldiğini görünce
dehşete kapılarak RAB’be feryat ettiler. 11Musa’ya, “Mısır’da mezar mı yoktu
da bizi çöle ölmeye getirdin?” dediler, “Bak, Mısır’dan çıkarmakla bize ne
yaptın! 12 Mısır’dayken sana, ‘Bırak bizi, Mısırlılar’a kulluk edelim demedik
mi? Çölde ölmektense Mısırlılar’a kulluk etsek bizim için daha iyi olurdu.”
13
Musa, “Korkmayın!” dedi, “Yerinizde durup bekleyin, RAB bugün sizi nasıl kurtaracak görün. Bugün gördüğünüz Mısırlılar’ı bir daha hiç görmeyeceksiniz. 14RAB sizin için savaşacak, siz sakin olun yeter.” 15RAB Musa’ya, “Niçin bana feryat ediyorsun?” dedi, “İsrailliler’e söyle, ilerlesinler. 16Sen değneğini kaldır, elini denizin üzerine uzat. Sular yarılacak ve İsrailliler kuru toprak
üzerinde yürüyerek denizi geçecekler. 17Ben Mısırlılar’ı inatçı yapacağım ki,
artlarına düşsünler. Firavunu, bütün ordusunu, savaş arabalarını, atlılarını yenerek yücelik kazanacağım. 18Firavun, savaş arabaları ve atlılarından ötürü
yücelik kazandığım zaman, Mısırlılar bilecek ki, ben RAB’bim.” 19-20İsrail
ordusunun önünde yürüyen Tanrı’nın meleği yerini değiştirip arkaya geçti.
Önlerindeki bulut sütunu da yerini değiştirip arkalarına, Mısır ve İsrail ordularının arasına geldi. Gece boyunca bulut bir yanı karartıyor, öbür yanı aydınlatıyordu. Bu yüzden, bütün gece iki taraf birbirine yaklaşamadı. 21Musa
elini denizin üzerine uzattı. RAB bütün gece güçlü doğu rüzgarıyla suları geri
itti, denizi karaya çevirdi. Sular ikiye bölündü, 22İsrailliler kuru toprak üzerinde yürüyerek denizi geçtiler. Sular sağlarında, sollarında onlara duvar oluşturdu. 23Mısırlılar artlarından geliyordu. Firavunun bütün atları, savaş arabaları, atlıları denizde onları izliyordu. 24Sabah nöbetinde RAB ateş ve bulut sütunundan Mısır ordusuna baktı ve onları şaşkına çevirdi. 25Arabalarının tekerleklerini çıkardı; öyle ki, arabalarını zorlukla sürdüler. Mısırlılar, “İsrailliler’den kaçalım!” dediler, “Çünkü RAB onlar için bizimle savaşıyor.” 26RAB
Musa’ya, “Elini denizin üzerine uzat” dedi, “Sular Mısırlılar’ın, savaş arabalarının, atlılarının üzerine dönsün.” 27Musa elini denizin üzerine uzattı. Sabaha karşı deniz olağan haline döndü. Mısırlılar sulardan kaçarken RAB onları
denizin ortasında silkip attı. 28Geri dönen sular savaş arabalarını, atlıları, İsrailliler’in peşinden denize dalan firavunun bütün ordusunu yuttu. Onlardan bir
kişi bile sağ kalmadı. 29Ama İsrailliler denizi kuru toprakta yürüyerek geçmişlerdi. Sular sağlarında, sollarında onlara duvar oluşturmuştu. 30RAB o gün İsrailliler’i Mısırlılar’ın elinden kurtardı. İsrailliler deniz kıyısında Mısırlılar’ın
ölülerini gördüler. 31RAB’bin Mısırlılar’a gösterdiği büyük gücü gören İsrail
halkı RAB’den korkup O’na ve kulu Musa’ya güvendi.


63
Mayıs
1 Ça
Rab Gibi Olan Kim Var?
3-10: Savaş eri olan RAB, firavunun savaş arabalarını ve ordusunu denize
döktü. Bu bize tüm canlıları yaratan Tanrı’nın gazabına karşı koyabilecek
hiçbir varlığın olmadığını gösteriyor.
14-16: Rab’bin halkı çölden geçinceye dek tüm ülkeler O’nun gücünü
duyup şaşıracak ve dehşette düşecekti. Tanrı’yı yaşamımızın merkezine
koyduğumuzda, hiçbir güç Tanrı’nın halkı olan bizleri küçümsemeyecektir. Korkuya kapılmadan yalnızca Tanrı’yı izleyelim. Tanrı bugün de
beni, kurtuluşumu tamamlayacak yolda yürütecektir.
13,17,18: Tanrı, halkını kutsal konutuna götürüp onlarla birlikte olacaktır.
Bu ezgide Musa’nın peygamberlik yönünü görüyoruz. Tanrı İsrail’i Kendi
halkı yapıp onlarla sonsuza dek birlikte olmak için kurtarıyordu (Çık.6:68). O’nun konutu kutsal olduğu için, oraya ancak kutsal ve arınmış olan
kişiler girebilecektir. Bedenimiz Tanrı’nın tapınağıdır. Bu tapınak kutsal
Tanrı’nın yaşaması için yeterince temiz mi?
2,20,21: Musa Tanrı’yı gücüm, ezgim, savaş erim ve yüce olan diye övdü. Bu övgüleri ancak Tanrı’yı kendi gücü ve Kurtarıcısı olarak kabul
edenler söyleyebilir.
11,12: Bütün İsrail halkı, Tanrı’ya benzer başka bir ilah olmadığını tüm
içtenlikleriyle ifade ediyorlardı. Ben de onlar gibi, “Tanrım senden başka
Rab yok” diyerek, övebilir miyim?
64
1
Musa’yla İsrailliler RAB’be şu ezgiyi söylediler: “Ezgiler sunacağım
RAB’be, 2Çünkü yüceldikçe yüceldi; Atları da, atlıları da denize döktü.
Rab gücüm ve ezgimdir, O kurtardı beni. O’dur Tanrım, övgüler sunacağım O’na. O’dur babamın Tanrısı, yücelteceğim O’nu. 3Savaş eridir RAB,
adı RABdir. 4“Denize attı firavunun ordusunu, savaş arabalarını. Kızıldeniz’de boğuldu seçme subayları. 5Derin sulara gömüldüler, taş gibi dibe
indiler. 6“Senin sağ elin, ya RAB, senin sağ elin korkunç güce sahiptir.
Altında düşmanlar kırılır. 7Devrilir sana başkaldıranlar büyük görkemin
karşısında, gönderir gazabını anız gibi tüketirsin onları. 8Burnunun soluğu
karşısında, sular yığıldı bir araya. Kabaran sular duvarlara dönüştü, denizin göbeğindeki derin sular dondu. 9Düşman böbürlendi: ‘Peşlerine düşüp
yakalayacağım onları dedi, ‘Bölüşeceğim çapulu, dileğimce yağmalayacağım, kılıcımı çekip yok edeceğim onları. 10Üfledin soluğunu, denize
gömüldüler, kurşun gibi engin sulara battılar. 11“Var mı senin gibisi ilahlar arasında, ya RAB? Senin gibi kutsallık-ta görkemli, heybetiyle övgüye
değer, harikalar yaratan var mı? 12Sağ elini uzattın, yer yuttu onları.
13
Öncülük edeceksin sevginle kurtardığın halka, kutsal konutunun yolunu
göstereceksin gücünle onlara. 14Uluslar duyup titreyecekler, Filist halkını
dehşet saracak. 15Edom beyleri korkuya kapılacak, Moav önderlerini titreme alacak, Kenan’da yaşayanların tümü korkudan eriyecek. 16 Korku ve
dehşet düşecek üzerlerine, senin halkın geçinceye dek, ya RAB, sahip olduğun bu halk geçinceye dek, bileğinin gücü karşısında taş kesilecekler.
17
Ya RAB, halkını içeri alacaksın. Kendi dağına, yaşamak için seçtiğin
yere, ellerinle kurduğun kutsal yere dikeceksin, ya Rab! 18RAB sonsuza
dek egemen olacak.” 19Firavunun atları, savaş arabaları, atlıları denize dalınca, RAB suları onların üzerine çevirdi. Ama İsrailliler denizi kuru toprakta yürüyerek geçtiler. 20Harunun kızkardeşi Peygamber Miryam tefini
eline aldı, bütün kadınlar teflerle, oynayarak onu izlediler. 21Miryam onlara şu ezgiyi söyledi: “Ezgiler sunun RAB’be, çünkü yüceldikçe yüceldi,
Atları, atlıları denize döktü.”


65
Mayıs
2 Pe
İhtiyaçları Sağlayan Tanrı
15:24-25, 16:4,5,7: İsrailliler Kızıldeniz’in önünde şikayet ettikleri gibi,
şimdi de acı su ve açlık yüzünden şikayet etmeye başladılar. Yine de Tanrı İsrailliler’in ihtiyaçlarını karşılamaya devam etti. Acı suyla karşılaşmalarını sağlayan da, acı suyu tatlıya çeviren de, bir süre aç kalan İsrailliler’i
man ve bıldırcınla doyuran da Tanrı’dır. Ne kadar sıkıntı içinde olursak
olalım, biz daha O’ndan dilemeden ihtiyaçlarımızı bilen ve sağlayan Tanrı’ya güvenelim.
25-26, 16:4: Tanrı İsrailliler’e, “Buyruklarıma kulak verir, bütün kurallarıma uyarsanız, Mısırlılar’a verdiğim hastalıkların hiçbirini size vermeyeceğim. Çünkü size şifa veren RAB benim” dedi. Tanrı bu kural ve
ilkeleri koyarak onları sınamak istedi. Bu, kendilerine güvenmeyi bırakıp,
Kızıldeniz’den geçmelerini sağlayan Tanrı’ya güvenmelerini gerektiren
bir sınamaydı. “Yalnız Tanrı’ya güvenip O’nu sevin” buyruğunu bir yük
olarak mı algılıyoruz? Tüm evreni yaratan Tanrı’nın zenginliğini tadabilmemiz için bizi özgür kılan kurtuluş armağanını kabul ediyor muyuz?
24-27, 16:1-3: İsrailliler Kızıldeniz’de firavunun ordusunu yok eden ve
Mara’da acı suyu tatlıya çeviren Tanrı’nın gücünü görmüşlerdi. Ama
Elim’de on iki su kaynağı ile yetmiş hurma ağacının keyfini çıkardıktan
sonra, istediklerini elde edemeyince Musa’yla Harun’a yakınmaya başladılar. Ben de İsrailliler gibi, bir isteğim yerine gelmedi diye, Tanrı’nın
bugüne kadar verdiği bereketleri unutarak, şükretmek yerine şikayet ediyor muyum?
66
22
Musa İsrailliler’i Kızıldeniz’in ötesine çıkardı. Şur Çölü’ne girdiler.
Çölde üç gün yol aldılarsa da su bulamadılar. 23Mara’ya vardılar. Ama
Mara’nın suyunu içemediler, çünkü su acıydı. Bu yüzden oraya Mara adı
verildi. 24Halk, “Ne içeceğiz?” diye Musa’ya yakınmaya başladı. 25Musa
RAB’be yakardı. RAB ona bir ağaç parçası gösterdi. Musa onu suya atınca sular tatlı oldu. Orada RAB onlar için bir kural ve ilke koydu, hepsini
sınadı. 26“Ben, Tanrınız RAB’bin sözünü dikkatle dinler, gözümde doğru
olanı yapar, buyruklarıma kulak verir, bütün kurallarıma uyarsanız, Mısırlılar’a verdiğim hastalıkların hiçbirini size vermeyeceğim” dedi, “Çünkü
size şifa veren RAB benim.” 27Sonra Elim’e gittiler. Orada on iki su kaynağı, yetmiş hurma ağacı vardı. Su kıyısında konakladılar.
1
Bütün İsrail topluluğu Elim’den ayrıldı. Mısır’dan çıktıktan sonra ikinci
ayın on beşinci günü Elim ile Sina arasındaki Sin Çölü’ne vardılar. 2Çölde
hepsi Musa’yla Harun’a yakınmaya başladı. 3“Keşke RAB bizi Mısır’dayken öldürseydi” dediler, “Hiç değilse orada et kazanlarının başına
oturur, doyasıya yerdik. Ama siz bütün topluluğu açlıktan öldürmek için
bizi bu çöle getirdiniz.” 4RAB Musa’ya, “Size gökten ekmek yağdıracağım” dedi, “Halk her gün gidip günlük ekmeğini toplayacak. Böylece onları sınayacağım: Benim yasama göre yaşıyorlar mı, yaşamıyorlar mı, göreceğim. 5Altıncı gün her gün topladıklarının iki katını toplayıp hazırlayacaklar.” 6Musa’yla Harun İsrailliler’e, “Bu akşam sizi Mısır’dan RAB’bin
çıkardığını bileceksiniz” dediler, 7“Sabah da RAB’bin görkemini göreceksiniz. Çünkü RAB kendisine söylendiğinizi duydu. Biz kimiz ki, bize söyleniyorsunuz?” 8Sonra Musa, “Akşam size yemek için et, sabah da
dilediğiniz kadar ekmek verilince, RAB’bin görkemini göreceksiniz” dedi, “Çünkü RAB kendisine söylendiğinizi duydu. Biz kimiz ki? Siz bize
değil, RAB’be söyleniyorsunuz.” 9Musa Harun’a, “Bütün İsrail topluluğuna söyle, RAB’bin huzuruna gelsinler” dedi, “Çünkü RAB söylendiklerini duydu.” 10Harun İsrail topluluğuna bunları anlatırken, çöle doğru baktılar. RAB’bin görkemi bulutta görünüyordu. 11RAB Musa’ya şöyle dedi:
12
“İsrailliler’in yakınmalarını duydum. Onlara de ki, ‘Akşamüstü et yiyeceksiniz, sabah da ekmekle karnınızı doyuracaksınız. O zaman bileceksiniz ki, Tanrınız RAB benim.”


67
Mayıs
3 Cu
Yiyeceği Sağlayan Tanrı
13,14: Tanrı, akşam bıldırcın, sabah ise gökten man yağdırarak, şikayet
edip duran İsrailliler’in ihtiyaçlarını karşıladı. Geçim sıkıntısı çeksek bile,
şikayet etmeden ve yanlış yollara sapmadan yalnızca Tanrı’ya güvenerek
O’nun sağlayışını beklemeliyiz.
17-21: İsrailliler’den herkes yiyeceği kadar man toplamıştı. Bu şekilde,
halk arasında ortaya çıkabilecek sorunlar da önlenmiş oldu. Biz de yarın
için kaygılanmayalım ve yaşam kaynağı olan Tanrı’ya güvenelim. Tanrı’ya güvenmek yerine banka hesabımdaki paraya ya da mülküme güvenerek mi yaşıyorum?
28-30: Tanrı İsrail halkına Şabat Günü’nü verdi. Biz de İsa Mesih’e hayatımızı verdiğimiz andan itibaren O’nun egemenliğinin şölenine katılıp
dinlenebiliriz. Hiçbir şeyden kaygılanmadan Rab’bin huzurunda kalalım.
32-35: Tanrı, gelecek kuşakların yaptığı işi görebilmeleri için, manı bir
testiye koyup saklamalarını buyurdu. Çocuklarıma Tanrı’nın sağladığı
kurtarış öğretmek için ne gibi hazırlıklar yapıyorum?
20.: Musa’nın sözünü dinlemeyenlerin manları kurtlanıp kokmuştu. İsrailliler evreni yaratan Tanrı’nın çocukları olduklarını kavrayamıyorlar ve hâlâ kölelik ruhunu sürdürüyorlardı. Beni yönlendirmeye çalışan Tanrı’nın
gözünde yanlış olan bir tutumum var mı? Ya da sahip olduğum şeyler
arasında kurtlanıp kokmakta olanlar bir şey bulunuyor mu?
68
13
Akşam bıldırcınlar geldi, ordugahı sardı. Sabah ordugahın çevresini çiy kaplamıştı. 14Çiy eriyince, toprakta, çölün yüzeyinde kırağıya benzer ince pulcuklar göründü. 15Bunu görünce İsrailliler birbirlerine, “Bu da ne?” diye sordular.
Çünkü ne olduğunu anlayamamışlardı. Musa, “RAB’bin size yemek için verdiği ekmektir bu” dedi, 16“RAB’bin buyruğu şudur: ‘Herkes yiyeceği kadar
toplasın. Çadırınızdaki her kişi için birer omer alın.” 17İsrailliler söyleneni
yaptılar. Kimi çok, kimi az topladı. 18Omerle ölçtüklerinde, çok toplayanın
fazlası, az toplayanın da eksiği yoktu. Herkes yiyeceği kadar toplamıştı.
19
Musa onlara, “Kimse sabaha bir parça bile bırakmasın” dedi. 20Ama bazıları
ona aldırmayıp sabaha bıraktılar. Bıraktıkları kurtlanıp kokmaya başlayınca
Musa onlara öfkelendi. 21Her sabah herkes yiyeceği kadar topluyordu. Güneş
ortalığı ısıtınca, yerde kalanlar eriyordu. 22Altıncı gün kişi başına iki omer,
yani iki kat topladılar. Topluluğun önderleri gelip durumu Musa’ya bildirdiler. 23Musa, “RAB’bin buyruğu şudur” dedi, “‘Yarın dinlenme günü, RAB
için kutsal Şabat Günü’dür. Pişireceğinizi pişirin, Haşlayacağınızı haşlayın.
Artakalanı bir kenara koyun, sabaha kalsın.” 24Musa’nın buyurduğu gibi artakalanı sabaha bıraktılar. Ne koktu, ne kurtlandı. 25Musa, “Artakalanı bugün
yiyin” dedi, “Çünkü bugün RAB için Şabat Günü’dür. Bugün dışarda ekmek
bulamayacaksınız. 26Altı gün ekmek toplayacaksınız, ama yedinci gün olan
Şabat Günü ekmek bulunmayacak.” 27Yedinci gün bazıları ekmek toplamak
için dışarı çıktı, ama hiçbir şey bulamadılar. 28RAB Musa’ya, “Ne zamana
dek buyruklarıma ve yasalarıma uymayı reddedeceksiniz?” dedi, 29“Size
Şabat Günü’nü verdim. Bunun için altıncı gün size iki günlük ekmek veriyorum. Yedinci gün herkes neredeyse orada kalsın, dışarı çıkmasın.” 30Böylece
halk yedinci gün dinlendi. 31İsrailliler o ekmeğe man adını verdiler. Kişniş tohumu gibi beyazımsı, tadı ballı yufka gibiydi. 32Musa, “RAB’bin buyruğu şudur” dedi, “‘Mısır’dan sizi çıkardığımda, gelecek kuşakların çölde size yedirdiğim ekmeği görmesi için, bir omer saklansın.” 33Musa Harun’a, “Bir testi al,
içine bir omer man doldur” dedi, “Gelecek kuşaklar için saklanmak üzere onu
RAB’bin huzuruna koy.” 34RAB’bin Musa’ya buyurduğu gibi Harun manı
saklanmak üzere Antlaşma Levhâlârı’nın önüne koydu. 35İsrailliler yerleştikleri Kenan topraklarına varıncaya dek kırk yıl man yediler. 36 –Bir omer
efanın onda biridir.–


69
Mayıs
4 Ct
Kurtaran Tanrı
4-6: Halk Musa’ya çıkışınca, Tanrı Musa’nın mucize yapmasını sağlayarak, onu İsrailliler üzerinde yeniden yetki sahibi yaptı. Tanrı’ya güvenmeyen insanların tehditlerinden korkuyor muyuz? Her an bizimle birlikte
olan Tanrı’nın sözüne kulak verelim.
8-16: Tanrı Amalekliler’le yapılan savaşta İsrailliler’in zafer kazanmasını
sağladı. Musa’nın ellerini kaldırması, Tanrı’nın şahsen savaştığını göstermek içindi. Rab sancağımızdır. Ailem ve kilisem Tanrı’nın yönetiminde hareket ediyor mu? Bu, Tanrı’nın sözünde tek yürek ile itaat ettiğimizde mümkündür.
2,3,7: Musa’ya içecek su yüzünden yapılan şikayetler sonunda, “Niçin bizi Mısır’dan çıkardın” sözleriyle devam etti. Mısır’dan çıktıklarında, süt
ve bal akan Kenan ülkesine hemen gireceklerini düşündükleri için, sıkıntılar gelince Tanrı’dan şüphe etmeye başladılar. Zorluklarla karşılaştığımda imanım sarsılıyor mu?
12: Musa yorulduğunda, Harun ve Hur onun ellerini yukarı doğru kaldırarak İsrailliler’in savaşı kazanmalarına yardım ettiler. Tanrı’nın bizi bir
araya getirip kilise oluşturması, yardımlaşmamızı sağlamak içindir. Bugün Rab kime yardım ederek ruhsal savaşı kazanmamı istiyor?
70
1
RAB’bin buyruğu uyarınca, bütün İsrail topluluğu Sin Çölü’nden ayrıldı,
bir yerden öbürüne göçerek Refidim’de konakladı. Ancak orada içecek su
yoktu. 2Musa’ya, “Bize içecek su ver” diye çıkıştılar. Musa, “Niçin bana
çıkışıyorsunuz?” dedi, “Neden RAB’bi deniyorsunuz?” 3Ama halk susamıştı. “Niçin bizi Mısır’dan çıkardın?” diye Musa’ya söylendiler, “Bizi,
çocuklarımızı, hayvanlarımızı susuzluktan öldürmek için mi?” 4Musa,
“Bu halka ne yapayım?” diye RAB’be feryat etti, “Neredeyse beni taşlayacaklar.” 5RAB Musa’ya, “Halkın önüne geç” dedi, “Birkaç İsrail ileri
gelenini ve Nil’e vurduğun değneği de yanına alıp yürü. 6Ben Horev Dağı’nda bir kayanın üzerinde, senin önünde duracağım. Kayaya vuracaksın,
halk içsin diye su fışkıracak.” Musa İsrail ileri gelenlerinin önünde denileni yaptı. 7Oraya Massa ve Meriva adı verildi. Çünkü İsrailliler orada
Musa’ya çıkışmış ve, “Acaba RAB aramızda mı, değil mi?” diye RAB’bi
denemişlerdi. 8Amalekliler gelip Refidim’de İsrailliler’e savaş açtılar.
9
Musa Yeşu’ya, “Adam seç, git Amalekliler’le savaş” dedi, “Yarın ben
elimde Tanrı’nın değneğiyle tepenin üzerinde duracağım.” 10Yeşu Musa’nın buyurduğu gibi Amalekliler’le savaştı. Bu arada Musa, Harun ve
Hur tepenin üzerine çıktılar. 11Musa elini kaldırdıkça İsrailliler, indirdikçe
Amalekliler kazanıyordu. 12Ne var ki, Musa’nın elleri yoruldu. Bir taş getirip altına koydular. Musa üzerine oturdu. Bir yanda Harun, öbür yanda
Hur Musa’nın ellerini yukarıda tuttular. Güneş batıncaya dek Musa’nın
elleri yukarıda kaldı. 13Böylece Yeşu Amalek ordusunu yenip kılıçtan geçirdi. 14RAB Musa’ya, “Bunu anı olarak kayda geç” dedi, “Yeşu’ya da
söyle, Amalekliler’in adını yeryüzünden büsbütün sileceğim.” 15Musa bir
sunak yaptı, adını “RAB sancağımdır” koydu. 16“Eller Rab’bin tahtına
doğru kaldırıldı” dedi, “RAB kuşaklar boyunca Amalekliler’e karşı savaşacak!”
71
Mayıs
5 Pa
Yalnız Yahve Tanrı
10: Rab İsrailliler’i “Mısırlılar’ın ve firavunun elinden” kurtarmıştır. Bu
ayetteki Mısırlılar’ın eli, İsrailliler’in yabancı bir ülkede oturması; firavunun eli de, inşaat için yapılan kölelik anlamındadır. Mısır’ın boyunduruğu ise, Mısır’dan çıkmaya çalışırken ortaya çıkan baskıyı anlatır.
Tanrımız diri Tanrı’dır ve hiçbir şeyle kıyaslanamayacak bir güçle Kendi
halkını kurtarmıştır.
11: Tanrı bütün ilahlardan büyüktür. Eski dönemlerde ülkeler arasındaki
savaş, bu halkların taptığı ilahların savaşı olarak algılanırdı. Tanrı İsrailliler’e zulmedenlerle şahsen savaştı. Tanrı’nın Egemenliği’ni umut ederek
yaşadığımızda aciz görünebiliriz. Ama dünyasal kibri hiçe sayan Tanrı,
her zaman bizim yanımızdadır.
8: Musa kayınbabasına Tanrı’nın onları firavunun elinden nasıl kurtardığını anlattı. Bizi bulunduğumuz yere getiren Tanrı’nın merhametini bugün kiminle paylaşmalıyım?
11,12: Midyanlı kâhin Yitro, Musa’nın anlattıklarını dinledikten sonra,
Tanrı’nın bütün ilahlardan büyük olduğunu söyleyip Tanrı’ya yakmalık
sunu ve kurbanlar getirdi. Daha sonra İsrail’in ileri gelenleriyle Tanrı’nın
huzurunda yemek yediler. Bunun gibi sıkı ilişkiler, Tanrı’yla yaşadığı
ilişkiyi yaşantılarında itiraf edebilenler arasında oluyor.
72
1
Musa’nın kayınbabası Midyanlı Kâhin Yitro, Tanrı’nın Musa ve halkı İsrail için yaptığı her şeyi, RAB’bin İsrailliler’i Mısır’dan nasıl çıkardığını
duydu. 2-3Musa’nın kendisine göndermiş olduğu karısı Sippora’yı ve iki
oğlunu yanına aldı. Musa, “Garibim bu yabancı diyarda” diyerek oğullarından birine Gerşom adını vermişti. 4Sonra, “Babamın Tanrısı bana yardım etti, beni firavunun kılıcından esirgedi” diyerek öbürüne de Eliezer
adını koymuştu. 5Yitro Musa’nın karısı ve oğullarıyla birlikte Tanrı Dağı’na, Musa’nın konakladığı çöle geldi. 6Musa’ya şu haberi gönderdi:
“Ben, kayınbaban Yitro, karın ve iki oğlunla birlikte sana geliyoruz.”
7
Musa kayınbabasını karşılamaya çıktı, önünde eğilip onu öptü. Birbirinin
hatırını sorup çadıra girdiler. 8Musa İsrailliler uğruna RAB’bin firavunla
Mısırlılar’a bütün yaptıklarını, yolda çektikleri sıkıntıları, RAB’bin kendilerini nasıl kurtardığını kayınbabasına bir bir anlattı. 9Yitro RAB’bin İsrailliler’e yaptığı iyiliklere, onları Mısırlılar’ın elinden kurtardığına sevindi.
10
“Sizi Mısırlılar’ın ve firavunun elinden kurtaran RAB’be övgüler olsun”
dedi, “Halkı Mısır’ın boyunduruğundan O kurtardı. 11Artık biliyorum ki,
RAB bütün ilahlardan büyüktür. Çünkü onların gurur duyduğu şeylerin
üstesinden geldi.” 12Sonra Tanrı’ya yakmalık sunu ve kurbanlar getirdi.
Harun’la bütün İsrail ileri gelenleri, Musa’nın kayınbabasıyla Tanrı’nın
huzurunda yemek yemeye geldiler.


73
Mayıs
6 Pt
Yeni Bir Toplum Düzeni
15,19: Musa Tanrı’yla halk arasında aracılık yapıyordu. Böylece Tanrı,
halkı yönetenin Kendisi olduğunu göstermiş oluyordu. Tanrı yöneticimiz
ve yargıcımızdır. Tanrı’nın sözünü derin düşünmekle, O’nun isteğini öğreniyoruz.
14,18: Musa her şeyi tek başına çözümlemek istediği için yorulmuştu.
İşini iyi yapıyordu, ama ne yazık ki hem kendisi hem de halk yorgun
düşmüştü (18). Kilise önderinin görevi, Tanrı’nın sözünü en iyi şekilde
hazırlamak ve topluluğa iletmektir. Böylece hem kendisinin hem de kilise
üyelerinin imanda büyümelerini sağlar. Önder işini iyi yapmıyorsa kendisinin ve topluluğun gelişmesini engellemiş olur.
24-27: Musa yükünü hafifletmek için kayınbabasının sözünü dinleyerek
yeni bir düzen kurdu. Halkın önderi olmasına rağmen, kayınbabasının
öğüdünü alçakgönüllülükle kabul etti ve yetkisini başka insanlarla paylaştı. Ben de başkalarının öğütlerine kulak veriyor muyum? Yoksa, işi paylaştığım zaman yetkimin azalmasından mı çekiniyorum? Benden başkası
bu işi yapamaz diye düşündüğüm oluyor mu?
21,25: Musa Tanrı’dan korkan, yetenekli, haksız kazançtan nefret eden
dürüst adamları biner, yüzer, ellişer, onar kişilik toplulukların başına önder atadı. Seçilen bu insanlar, Tanrı’nın halkına O’nun isteğini öğreten ve
bu konuda onlara örnek olacak kişilerdi. Kilisemizde hizmet eden kişiler
neye göre seçiliyor? İnsanları ruhsal olgunluğundan çok, eğitim düzeyine,
sosyal statüsüne ve dış görünüşüne bakarak mı görevlendiriyoruz?
74
13
Ertesi gün Musa halkın davalarına bakmak için yargı kürsüsüne çıktı.
Halk sabahtan akşama kadar çevresinde ayakta durdu. 14Kayınbabası Musa’nın halk için yaptıklarını görünce, “Nedir bu, halka yaptığın?” dedi,
“Neden sen tek başına yargıç olarak oturuyorsun da herkes sabahtan akşama kadar çevrende bekliyor?” 15Musa, “Çünkü halk Tanrı’nın istemini
bilmek için bana geliyor” diye yanıtladı, 16“Ne zaman bir sorunları olsa,
bana gelirler. Ben de taraflar arasında karar veririm; Tanrı’nın kurallarını,
yasalarını onlara bildiririm.” 17Kayınbabası, “Yaptığın iş iyi değil” dedi,
18
“Hem sen, hem de yanındaki halk tükeneceksiniz. Bu işi tek başına kaldıramazsın. Sana ağır gelir. 19Beni dinle, sana öğüt vereyim. Tanrı seninle
olsun. Tanrı’nın önünde halkı sen temsil etmeli, sorunlarını Tanrı’ya sen
iletmelisin. 20Kuralları, yasaları halka öğret, izlemeleri gereken yolu, yapacakları işi göster. 21Bunun yanısıra halkın arasından Tanrı’dan korkan,
yetenekli, haksız kazançtan nefret eden dürüst adamlar seç; onları biner,
yüzer, ellişer, onar kişilik toplulukların başına önder ata. 22Halka sürekli
onlar yargıçlık etsin. Büyük davaları sana getirsinler, küçük davaları kendileri çözsünler. Böylece işini paylaşmış olurlar. Yükün hafifler. 23Eğer
böyle yaparsan, Tanrı da buyurursa, dayanabilirsin. Herkes esenlik içinde
evine döner.” 24Musa kayınbabasının sözünü dinledi. Söylediği her şeyi
yerine getirdi. 25İsrailliler arasından yetenekli adamlar seçti. Onları biner,
yüzer, ellişer, onar kişilik toplulukların başına önder atadı. 26Halka sürekli
yargıçlık eden bu kişiler zor davaları Musa’ya getirdiler, küçük davaları
ise kendileri çözdüler. 27Sonra Musa kayınbabasını uğurladı. Yitro da ülkesine döndü.


75
Mayıs
7 Sa
Saul’un İman Etmesi
ve Ona Verilen Görev
Elçilerin İşleri 9:1-19a
3-5: Dirilen İsa Mesih, Şam yolunda kendini Saul’a gösterir. Hedefinden
hiç kuşku duymadan, kendinden emin adımlarla yoluna devam eden Saul’u durdurarak onun eski benliğini, görüşünü ve Tanrı hakkındaki bilgilerini kırıp yeniler. Bu olay Saul için şaşırtıcı bir başarısızlıktır. Hayatımı gerektiğinde Rab’bin isteğine göre tamamen altüst ettirmeye hazır
mıyım?
10-19: İsa Mesih, direk Saul üzerinde belirtiler de yapabilirdi ama Hananya’yı ona gönderdi. Rab, Saul’u imanlıların arasına katarak, Saul’a
verdiği görevi yerine getirmesini istemiştir. Saul sıra dışı bir teolog ve
müjdeci olduğu halde imanlı topluluğun dua desteği olmadan görevini asla iyi bir şekilde yerine getiremeyecektir. Tanrı’nın Egemenliği için çalışırken tek başıma değil, imanlı toplulukla birlikte çalışmanın önemli olduğunu anlamalıyım.
1,2: Çarmıhta ölen İsa’yı lanetli (Yas.21:22-23) olarak gören Saul, O’nun
yolunda yürüyenleri tutuklayıp cezalandırmak için Yahudiler’in sayıca
kalabalık olduğu Şam diyarına gidiyordu. İstefanos’u öldürürken yaptığı
gibi, Ferisi olarak sahiplendiği Tanrı’sına bağlılığını fazlasıyla yerine getiren Saul, İsa’yı yanlış anladığının farkına varamıyordu. İsa’yla Kutsal
Kitap’ı doğru algılamayan birinin gayreti hem kendini hem de başkalarını
mahva götürür. Rab’bi ve O’nun sözünü daha iyi anlamam için dua ederek gayret etmeliyim.
15,16: Saul öteki uluslara Tanrı’nın müjdesini duyurmak için çağırılır. Bu
görevin birlikte getireceği sıkıntı da ağır olacaktır. İstefanos’un öldürülürken ettiği dua, İsa'ya zulmeden birinin iman etmesiyle yanıtlanır (7:60).
76
Elçilerin İşleri 9:1-19a
1-2
Saul ise Rab’bin öğrencilerine karşı hâlâ tehdit ve ölüm soluyordu.
Başkâhine gitti, Şam’daki havralara verilmek üzere mektuplar yazmasını
istedi. Orada İsa’nın yolunda yürüyen kadın erkek, kimi bulsa tutuklayıp
Yeruşalim’e getirmek niyetindeydi. 3Yol alıp Şam’a yaklaştığı sırada, birdenbire gökten gelen bir ışık çevresini aydınlattı. 4Yere yıkılan Saul, bir
sesin kendisine, “Saul, Saul, neden bana zulmediyorsun?” dediğini işitti.
5
Saul, “Ey Efendim, sen kimsin?” dedi. “Ben senin zulmettiğin İsa’yım”
diye yanıt geldi. 6“Haydi kalk ve kente gir, ne yapman gerektiği sana bildirilecek.” 7Saul’la birlikte yolculuk eden adamların dilleri tutuldu, oldukları yerde kalakaldılar. Sesi duydularsa da, kimseyi göremediler. 8Saul
yerden kalktı, ama gözlerini açtığında hiçbir şey göremiyordu. Sonra kendisini elinden tutup Şam’a götürdüler. 9Üç gün boyunca gözleri görmeyen
Saul hiçbir şey yiyip içmedi. 10Şam’da Hananya adında bir İsa öğrencisi
vardı. Bir görümde Rab ona, “Hananya!” diye seslendi. “Buradayım, ya
Rab” dedi Hananya. 11Rab ona, “Kalk” dedi, “Doğru Sokak denilen sokağa git ve Yahuda’nın evinde Saul adında Tarsuslu birini sor. Şu anda orada dua ediyor. 12Görümünde yanına Hananya adlı birinin geldiğini ve
gözlerini açmak için ellerini kendisinin üzerine koyduğunu görmüştür.”
13
Hananya şöyle karşılık verdi: “Ya Rab, birçoklarının bu adam hakkında
neler anlattıklarını duydum. Yeruşalim’de senin kutsallarına nice kötülük
yapmış! 14Burada da senin adını anan herkesi tutuklamak için başkâhinlerden yetki almıştır.”15Rab ona, “Git!” dedi. “Bu adam, benim adımı öteki uluslara, krallara ve İsrailoğulları’na duyurmak üzere seçilmiş bir aracımdır. 16Benim adım uğruna ne kadar sıkıntı çekmesi gerekeceğini ona
göstereceğim.” 17Bunun üzerine Hananya gitti, eve girdi ve ellerini
Saul’un üzerine koydu. “Saul kardeş” dedi, “Sen buraya gelirken yolda
sana görünen Rab, yani İsa, gözlerin açılsın ve Kutsal Ruh’la dolasın diye
beni yolladı.” 18O anda Saul’un gözlerinden balık pulunu andıran şeyler
düştü. Saul yeniden görmeye başladı. Kalkıp vaftiz oldu. 19Sonra yemek
yiyip kuvvet buldu.


77
Mayıs
8 Ça
Müjdeci Olarak
Yeniden Doğan Saul
Elçilerin İşleri 9:19b-31
19-22: Saul, iyileşir iyileşmez hemen Şam’daki havralarda İsa’nın Tanrı’nın Oğlu ve Mesih olduğunu duyurmaya başlar. Çünkü İsa’nın çarmıhtaki ölümünün, Tanrı tarafından lanetlenmesi (Gal.3:13) değil, Babası’nın
isteğine itaat eden Mesih’in, tüm insanlara lütfedilmesi için yapması gereken görevi olduğunu anlamıştır. Saul, İsa Mesih’le tanışmasıyla tüm
bilgisi, dünyaya bakış açısı ve hayatının hedefleri büsbütün değişti. İsa
Mesih’le tanıştığımda hayatım nasıl değişti?
23,29: İstefanos’u öldürmeye öncülük yapan, İsa’nın öğrencilerini kırıp
geçirmek için Şam’a kadar gelen Saul’un, İsa’nın Mesih olduğunu duyurmaya başladığını gören Yahudiler, onu öldürmeye karar verirler, böylelikle 16. ayette İsa’nın bahsettiği söz daha şimdiden yerine gelmeye başlar. Eğer paylaştığım Müjde herkesin hoşuna gidip, kabulleniliyorsa, doğruya ve gerçeğe mi yoksa sadece insanların hoşuna gidenleri mi paylaştığımı gözden geçirmeliyim.
27,28: Yeruşalim’e dönen Saul’dan imanlı kardeşler haklı olarak korkar
ve ona inanıp güvenemezler. Barnaba ise Saul’u alıp onun gerçekten iman
edip tamamen değiştiğini elçilere gösterir. Zaten adı gibi Cesaret Verici
olan Barnabas hem imanda hem de kişilikte herkese örnek olacak kadar
güvenilir biriydi, böylelikle elçiler Saul’u da kabul edebildiler. Rab’bin
güvenilir bir işçisi olmamın önemli olduğu kadar, aracılık ettiğim kişilerin
de Tanrı’dan gelen armağanlarını iyi kullanmalarını sağlayarak Rab’be iyi
hizmet edebilmeleri için yaşamam çok önemlidir. Rab tarafından benden
daha harika bir şekilde kullanılmasını dilediğim kişiler var mı? Sözüme
hemen herkesin güvenebileceği kadar güvenilir biri miyim?
31: Birbirine düşmanlık besleyen Yahudiye, Celile ve Samiriye bölgeleri
arasında Kutsal Ruh etkin olunca inanlıların sayısı hem çoğaldı hem de
esenlik yayıldı.
78
Elçilerin İşleri 9:19b-31
Saul birkaç gün Şam’daki öğrencilerin yanında kaldı. 20Havralarda İsa’nın
Tanrı’nın Oğlu olduğunu hemen duyurmaya başladı. 21Onu duyanların
hepsi şaşkına döndü. “Yeruşalim’de bu adı ananları kırıp geçiren adam bu
değil mi? Buraya da, öylelerini tutuklayıp başkâhinlere götürmek amacıyla gelmedi mi?” diyorlardı. 22Saul ise günden güne güçleniyordu. İsa’nın
Mesih olduğuna dair kanıtlar göstererek Şam’da yaşayan Yahudiler’i şaşkına çeviriyordu. 23Aradan günler geçti. Yahudiler Saul’u öldürmek için
bir düzen kurdular. 24Ne var ki, kurdukları düzenle ilgili haber Saul’a
ulaştı. Yahudiler onu öldürmek için gece gündüz kentin kapılarını gözlüyorlardı. 25Ama Saul’un öğrencileri geceleyin kendisini aldılar, kentin
surlarından sarkıttıkları bir küfe içinde aşağı indirdiler. 26Saul Yeruşalim’e varınca oradaki öğrencilere katılmaya çalıştı. Ama hepsi ondan
korkuyor, İsa’nın öğrencisi olduğuna inanamıyorlardı. 27O zaman Barnaba onu alıp elçilere götürdü. Onlara, Saul’un Şam yolunda Rab’bi nasıl
gördüğünü, Rab’bin de onunla konuştuğunu, Şam’da ise onun İsa adını
nasıl korkusuzca duyurduğunu anlattı. 28Böylelikle Saul, Yeruşalim’de girip çıktıkları her yerde öğrencilerle birlikte bulunarak Rab’bin adını korkusuzca duyurmaya başladı. 29Dili Grekçe olan Yahudiler’le konuşup tartışıyordu. Ama onlar onu öldürmeyi tasarlıyorlardı. 30Kardeşler bunu öğrenince onu Sezariye’ye götürüp oradan Tarsus’a yolladılar.31Bütün Yahudiye, Celile ve Samiriyedeki inanlılar topluluğu esenliğe kavuştu. Gelişen ve Rab korkusu içinde yaşayan topluluk Kutsal Ruh’un yardımıyla
sayıca büyüyordu.


79
Mayıs
9 Pe
Petrus’un Hizmeti
Elçilerin İşleri 9:32-43
32,33: Elçi Petrus Yeruşalim’den 40 km uzaklıkta olan Lidda’daki imanlıları ziyaret ederken felç olan Eneas’a rastlar. Müjde için her tarafı dolaşınca ihtiyacı olanlara daha sıkça Müjde paylaşma imkanı olur. Kendi sıkıntılarım varsa da, bir çobanın yüreğine sahip olursam, kime yardım elini
uzatmam gerektiğini görebilirim.
34,35: Petrus’un işleyişi İsa’nın yaptığı mucizelere benzer. Petrus’un da
söylediği gibi bu güç kendisinden değil, Rab İsa Mesih’tendi. Dirilen
Eneas’ı görenler de Petrus’a değil, Rab İsa’ya iman ettiler. Hayatımla
hizmetimi görenler İsa Mesih’e mi, yoksa bana mı daha çok önem veriyor?
36-38: Yafa’da yaşayan Tabita vefat edince yanındaki kardeşler Petrus’un
kendilerine yakın olduğu için Lidda’dan onlara gelmesini ister. Herhalde
Petrus’un Tabita’ya da yardımcı olacağına inanmışlardır. Ruhsal ölüler
olan ailemle komşularıma yardım etmek için nasıl bir destek sağlıyorum?
Tek başıma yapamadığımda kimlerden yardım isteyebilirim?
39-42: İsa, havra yöneticisi Yair’in kızını nasıl dirilttiyse (Mar.5:40), Petrus aynı şekilde Tabita’yı yaşatır. Ağlayanları dışarı çıkartır ve dua ettikten sonra kalkmasını buyurunca kadın ölümden dirilir. Bu haber yayılınca
Yafa bölgesinde birçok kişi Rab’be iman eder. Kardeşi için gösterdiği
sevgiyle İsa Mesih’e olan güveni ve Petrus’un iman eylemi birleşerek bir
kişinin dirilmesine aracı olunmuştur.
80
32
Bu arada her tarafı dolaşan Petrus, Lidda’da yaşayan kutsallara da uğradı. 33Orada Eneas adında birine rastladı. Eneas felçliydi. Sekiz yıldan beri
yatalaktı. 34Petrus ona, “Eneas, İsa Mesih seni iyileştiriyor” dedi. “Kalk,
yatağını topla.” Eneas hemen ayağa kalktı. 35Lidda ve Şaron’da yaşayan
herkes onu gördü ve Rab’be döndü. 36Yafa’da, İsa öğrencisi olan Tabita
adında bir kadın vardı. Tabita, ceylan anlamına gelir. Bu kadın her zaman
iyilik yapıp yoksullara yardım ederdi. 37O günlerde hastalanıp öldü. Ölüsünü yıkayıp üst kattaki odaya koydular. 38Lidda Yafa’ya yakın olduğundan, Petrus’un Lidda’da bulunduğunu duyan öğrenciler ona iki kişi yollayıp, “Vakit kaybetmeden yanımıza gel” diye yalvardılar. 39Petrus kalkıp
onlarla birlikte gitti. Eve varınca onu üst kattaki odaya çıkardılar. Bütün
dul kadınlar ağlayarak Petrus’un çevresinde toplandılar. Ona, Ceylan’ın
kendileriyle birlikteyken diktiği entarilerle üstlükleri gösterdiler. 40Petrus,
herkesi dışarı çıkarttı, diz çöküp dua etti. Sonra ölüye doğru dönerek,
“Tabita, kalk” dedi. Kadın gözlerini açtı, Petrus’u görünce doğrulup oturdu. 41Petrus elini uzatarak onu ayağa kaldırdı. Sonra kutsallarla dul kadınları çağırdı, Ceylan’ı diri olarak onlara teslim etti. 42Bu olayın haberi bütün Yafa’ya yayıldı ve birçokları Rab’be inandı. 43Petrus uzunca bir süre
Yafa’da, Simun adında bir dericinin evinde kaldı.


81
Mayıs
10 Cu
Büyük Bir Engeli Aşmak
1-4: Yüzbaşı Kornelius’un duasına cevap veren Tanrı, meleğini gönderir.
Tanrı’dan korkan biri olsa da öteki uluslara ait olan birine melek gönderilmesi Rab’bin büyük lütfunu gösterir. İmanına göre komşularına iyilik
ederek Tanrı’ya dua eden Kornelius’u, Rab bereketiyle yanıtlar. Anlamsız
biri olan beni çağırarak çocuğu olma hakkını vermekle kalmayıp, O’nun
tanığı olarak beni kullanan Rab’be sonsuz hamtlar sunmalıyım.
9-16: Yahudiler’e göre bayağı sayılan dericinin evinde kalmayı göze alacak kadar Yahudi yasasının sınırını aşan Petrus, görümündeki murdar
hayvanları yemeyi reddeder. Acaba İsa’nın “bütün yiyeceklerin temiz olduğu” (Mar.7:19) sözlerini hatırlayamadı mı? Bu nedenle “Tanrı’nın temiz kıldıklarına sen bayağı deme” sözünü duymak zorunda kaldı. Benimsediğim bilgi ve prensiplerimden vazgeçerek, kendime göre çok yeni fakat doğru olasılığı taşıyan görüşleri benimsemem gerektiğinde nasıl tepki
veririm?
4-8: Kornelius, meleğin söylediği gibi Petrus’u çağırtmak için ulakları
gönderir. Bunun sebebini anlayıp anlamadığı belli değil, fakat bir şey
sormadan itaat eder. Böyle davrandığı için, Rab onu bereketlemiş olabilir.
Bazen Tanrı’nın isteğini tam anlamasam da yalnızca itaat ettiğim için
Rab’bin isteği yerine gelir.
82
1
Sezariye’de Kornelius adında bir adam vardı. “İtalyan” taburunda yüzbaşıydı. 2Dindar bir adamdı. Hem kendisi hem de bütün ev halkı Tanrı’dan
korkardı. Halka çok yardımda bulunur, Tanrı’ya sürekli dua ederdi. 3Bir
gün saat üç sularında, bir görümde Tanrı’nın bir meleğinin kendisine geldiğini açıkça gördü. Melek ona, “Kornelius” diye seslendi. 4Kornelius
korku içinde gözlerini ona dikti, “Ne var, efendim?” dedi. Melek ona şöyle dedi: “Duaların ve sadakaların anılmak üzere Tanrı katına ulaştı.
5
Şimdi Yafa’ya adam yolla, Petrus olarak da tanınan Simun’u çağırt.
6
Petrus, evi deniz kıyısında bulunan Simun adlı bir dericinin yanında kalıyor.” 7Kendisiyle konuşan melek uzaklaştıktan sonra Kornelius, iki uşağıyla özel yardımcılarından dindar bir askeri çağırdı. 8Kendilerine her şeyi
anlattıktan sonra onları Yafa’ya gönderdi. 9Ertesi gün onlar yol alıp kente
yaklaşırlarken, saat on iki sularında Petrus dua etmek için dama çıktı.
10
Acıkınca da yemek istedi. Yemek hazırlanırken Petrus kendinden geçti.
11
Göğün açıldığını ve büyük bir çarşafı andıran bir nesnenin dört köşesinden sarkıtılarak yeryüzüne indirildiğini gördü. 12Çarşafın içinde, yeryüzünde yaşayan her türden dört ayaklı hayvanlar, sürüngenler ve kuşlar
vardı. 13Bir ses ona, “Kalk Petrus, kes ve ye!” dedi. 14“Asla olmaz, ya
Rab!” dedi Petrus. “Hiçbir zaman bayağı ya da murdar herhangi bir şey
yemedim.” 15Ses tekrar, ikinci kez duyuldu; Petrus’a, “Tanrı’nın temiz
kıldıklarına sen bayağı deme” dedi. 16Bu, üç kez tekrarlandı. Sonra çarşafı
andıran nesne hemen göğe alındı.


83
Mayıs
11 Ct
Petrus’la Kornelius
Karşılaşır
17,19: Petrus gördüğü görüm hakkında düşünmeye dalmışken, Kornelius’un gönderdiği adamlar gelip onu sorar. Aynı anda Kutsal Ruh ona
buyruk vererek itaat etmesi için yönlendirir. Rab, günümüzde de imanla
ve açık yürekle Rab’bin yönlendirişini arayanlara gerek durumlarla, gerekse sözüyle insanları yönlendirir.
17,19,21,29: Petrus gördüğü görüme körü körüne güvenmez, ciddi bir şekilde onun ne anlama geleceğini düşünür. Kutsal Ruh’un sesini tekrar
duyduğu halde Kornelius’un gönderdiği adamlara nedenini sorar. Sadece
olağanüstü olaylar bazen Tanrı’nın kutsal sözünü eksiksiz temsil etmeyebilir. Petrus gibi zihnimizi kullanarak araştırmaya da özen göstermeliyiz.
Petrus, kendi görüşü ve inançlarına aykırı davranmaya başladığı için bir
yandan rahatsızlık duymuşken, yine de Tanrı’nın isteğinden emin olabilmesi için yapması gerekeni yaparak nihayet kendi sınırını aşabildi. Tanrı’dan gelen olağanüstü tecrübelerle ve Kutsal Sözün yanı sıra bunların
üzerinde derin düşünmeye de önem vermeliyim.
23,26,28: Yahudi olan Petrus, Kutsal Ruh’un yönlendirişine itaat etmek
için diğer uluslardan olan yüzbaşıyı görmeye Sezariye’ye kadar gider. Ve
başka ulustan biriyle ilişki kurmanın ‘töreye aykırı olması’ gibi düşünceleri reddederek yalnız Tanrı’ya itaat eder. Petrus, Kornelius’un kendisine
duyduğu saygıyı göstermeye çalışmasını da kabul etmez yalnızca Tanrı’ya itaat etmenin önemini yaşantısıyla gösterir.
24,25,30-33: Kornelius da Petrus gibi yalnızca gördüğü görüme göre itaat
eder, akrabalarla dostlarını toplayarak Petrus’un gelmesini bekler. Üzerinde egemenlik sürdüğü ülkeden biri olan Petrus karşısında alçakgönüllülükle durup, O’nun bahsedeceği Tanrı’nın bereketini arzulaması, Kornelius’un gerçekten Rab’bi tanıdığını göstermektedir. Sahip olduğum başarım ve bilgimin Kutsal Sözler karşısında hiçbir anlam kazanmadığından
emin miyim?
84
17
Petrus şaşkınlık içindeydi. Gördüğü görümün ne anlama gelebileceğini
düşünürken, Kornelius’un gönderdiği adamlar sora sora Simun’un evinin
kapısına kadar geldiler. 18Evdekilere seslenerek, “Petrus diye tanınan
Simun burada mı kalıyor?” diye sordular. 19Petrus hâlâ görümün anlamını
düşünürken Ruh ona, “Bak, üç kişi seni arıyor” dedi. 20“Haydi kalk, aşağı
in. Hiç çekinmeden onlarla git. Çünkü onları ben gönderdim.” 21Petrus
aşağı inip adamlara, “Aradığınız kişi benim” dedi. “Gelişinizin sebebi ne
acaba?” 22“Doğru ve Tanrı’dan korkan, bütün Yahudi ulusunca iyiliğiyle
tanınan, Kornelius adında bir yüzbaşı var” dediler. “Kutsal bir melek ona,
seni evine çağırtıp senin söyleyeceklerini dinlemesini buyurdu.” 23Bunun
üzerine Petrus onları içeri alıp konuk etti. Ertesi gün Petrus kalktı, onlarla
birlikte yola çıktı. Yafa’daki kardeşlerden bazıları da ona katıldı. 24İkinci
gün Sezariye’ye vardılar. Bu arada Kornelius, akraba ve yakın dostlarını
toplamış onları bekliyordu. 25Eve giren Petrus’u karşıladı, tapınırcasına
ayaklarına kapandı. 26Petrus ise onu ayağa kaldırarak, “Kalk, ben de insanım” dedi. 27Petrus Kornelius’la konuşa konuşa içeri girdiğinde birçok insanın toplanmış olduğunu gördü. 28Onlara şöyle dedi: “Bir Yahudi’nin
başka ulustan biriyle ilişki kurmasının, onu ziyaret etmesinin töremize
aykırı olduğunu bilirsiniz. Oysa Tanrı bana, hiç kimseye bayağı ya da
murdar dememem gerektiğini gösterdi. 29Bu nedenle, çağrıldığım zaman
hiç itiraz etmeden geldim. Şimdi, beni ne amaçla çağırttığınızı sorabilir
miyim?” 30Kornelius, “Üç gün önce bu sıralarda, saat üçte evimde dua
ediyordum” dedi. “Birdenbire, parlak giysili bir adam önüme çıkıverdi.
31
‘Kornelius’ dedi, ‘Tanrı senin duanı işitti, verdiğin sadakaları andı.
32
Yafa’ya adam yolla, Petrus diye tanınan Simun’u çağırt. O, deniz kıyısında oturan derici Simun’un evinde kalıyor.’ 33Bunun üzerine sana hemen adam yolladım. Sen de lütfedip geldin. İşte şimdi biz hepimiz,
Rab’bin sana buyurduğu her şeyi dinlemek üzere Tanrı’nın önünde toplanmış bulunuyoruz.”


85
Mayıs
12 Pa
Petrus’un Vaazı ve
Kutsal Ruh’un İnmesi
34,35: Tanrı, kurtarışını vereceği insanlar arasında ayrım yapmaz. Kurtuluş artık Yahudiler’in sınırını aşar, Rab’bin lütfunu arayan, O’ndan korkan ve O’nun doğruluğuna göre yaşamaya gayret eden herkes için geçerli
kılınır.
36-43: Peygamberlerin hepsi İsa hakkında ki tanıklıklarıyla beraber vaftizci Yahya da İsa’nın yolunu hazırlar ve Baba Tanrı’nın ta kendisi O’nu
Kutsal Ruh’ta Kudretle mesh ederek Tanrı’nın Egemenliği’nin geldiğini
duyurtur. Yahudiler İsa’yı çarmıha gererek O’nu lanetli göstermeye çalıştıkları halde Tanrı, O’nu ölümden dirilterek O’nun doğruluğunu kanıtlar
ve O’nu tüm ölülerle dirilerin yargıcı olarak atadığını gösterir. Ancak
İsa’ya iman edenler günahlarından arınarak kurtuluşa erişebilir. Esenliği
ve kurtuluşu İsa Mesih dışında kimse veremez. O’nu reddeden herkesi
ancak yargı bekler; Müjde’nin içeriği budur.
44-48: Tanrı, Pentikost Günü’nde Yeruşalim’deki Yahudi imanlılara verilen Kutsal Ruh diğer uluslardan olan Kornelius’un evindekilere de verir.
Petrus’un ilettiği Müjde’nin gerçekten Tanrı’dan olduğu ve ona inanarak
İsa’yı Rab ve kurtarıcı olarak kabul eden herkesin üzerinde O’nun egemenliğinin etkin olduğu bununla bir daha kanıtlanmış olur.
34,35: Petrus’un yeni anlayışı; sadece kendisi için değil, Yeruşalim’deki
tüm topluluğun bundan sonra diğer uluslardan gelen imanlı topluluklara
nasıl davranmaları gerektiği konusunda önemli prensipler olacaktır. Kilise
önderlerinin Müjde’yi doğru algılaması, hem topluluk için hem de daha
imanlı olmayan komşular için büyük etki yapacağından büyük önem taşır.
İsa’nın işlerine gözleriyle tanık olan Petrus’u da şaşkınlığa çeviren Tanrı’dan gelen yeni öğretişler varsa da sıradan bir imanlı olan ben, ne kadar
da çok öğrenmeliyim!
86
34-35
O zaman Petrus söz alıp şöyle dedi: “Tanrı’nın insanlar arasında ayrım yapmadığını, ama kendisinden korkan ve doğru olanı yapan kişiyi,
ulusuna bakmaksızın kabul ettiğini gerçekten anlıyorum. 36Tanrı’nın, herkesin Rabbi olan İsa Mesih aracılığıyla esenliği müjdeleyerek İsrailoğulları’na ilettiği bildiriden haberiniz vardır. 37-38Yahya’nın vaftiz çağrısından sonra Celile’den başlayarak bütün Yahudiye’de meydana gelen olayları, Tanrı’nın, Nasıralı İsa’yı nasıl Kutsal Ruh’la ve kudretle meshettiğini
biliyorsunuz. İsa her yanı dolaşarak iyilik yapıyor, İblis’in baskısı altında
olanların hepsini iyileştiriyordu. Çünkü Tanrı O’nunla birlikteydi.39“Biz
İsa’nın, Yahudiler’in ülkesinde ve Yeruşalim’de yaptıklarının hepsine tanık olduk. O’nu çarmıha gerip öldürdüler. 40Ama Tanrı O’nu üçüncü gün
diriltti ve açıkça görünmesini sağladı. 41İsa halkın tümüne değil de, Tanrı’nın önceden seçtiği tanıklara –ölümden dirilmesinden sonra kendisiyle
birlikte yiyip içen bizlere– göründü. 42Tanrı tarafından ölülerle dirilerin
Yargıcı olarak atanan kişinin kendisi olduğunu halka duyurmamızı, buna
tanıklık etmemizi buyurdu. 43Peygamberlerin hepsi O’nunla ilgili tanıklıkta bulunuyorlar. Şöyle ki, O’na inanan herkesin günahları O’nun adıyla
bağışlanır.” 44Petrus daha bu sözleri söylerken Kutsal Ruh, konuşmayı
dinleyen herkesin üzerine indi. 45Petrus’la birlikte gelen Yahudi imanlılar,
Kutsal Ruh armağanının öteki uluslardan olanların da üzerine dökülmesini şaşkınlıkla karşıladılar. 46-47Çünkü onların, bilmedikleri dillerle konuşup Tanrı’yı yücelttiklerini duyuyorlardı. O zaman Petrus, “Bunlar, tıpkı
bizim gibi Kutsal Ruh’u almışlar. Suyla vaftiz olmalarına kim engel olabilir?” dedi. 48Böylelikle onların İsa Mesih adıyla vaftiz olmalarını buyurdu. Sonra onlar Petrus’a, birkaç gün yanlarında kalması için ricada bulundular.


87
Mayıs
13 Pt
Kim Tanrı’ya Karşı
Koyabilir?
1-3: Yeruşalim’de yaşayan sünnet yanlı imanlılar, öteki ulusların iman ettiğini duyunca bunu şüpheyle karşılar. Onlar bir yabancının Tanrı’ya iman
edebilmesi için önce sünnet olup Yahudiliğe geçmesi gerektiğini düşünür
(Gal.2:11-14). Dolayısıyla olup biten her şeyin Tanrı’nın ta kendisinin
egemen bir şekilde ayarladığını bile düşünemezler. Teolojik görüşlerimle
kilisemdeki alışkanlıklarım Tanrı’nın yeni işleyişini görmemi engelleyebilir mi?
4-14: Petrus, kardeşlerin eleştirilerine karşı olaya baştan başlayarak sakin
bir şekilde hepsini anlatır. Bazen kardeşler tarafından anlaşılmayabilirim.
Fakat, Rab’bin beni nasıl yönlendirdiğinden eminsem, sarsılmadan devam
ederim.
15-17: Petrus, Kornelius’un evindeki olayın tıpkı Pentikost Günü’ne benzediğini açıklar. Bu olay Kutsal Ruh aracılığıyla İsa Mesih’in egemenliğinin artık öteki uluslara kadar sınırını genişlettiğini gösterir. Petrus, Tanrı’nın işleyişine karşı koyacak hiç kimse olmadığını ilan eder. Bugün de
Tanrı’nın Egemenliği, O’nun işleyişine karşı direnmeyenler tarafından
genişletilir.
18: Petrus’un tanıklığını dinleyen sünnet yanlıları, tövbe ederek yaşama
kavuşma fırsatının öteki uluslara da verildiğini kabul ederek Tanrı’yı yücelttiler. Tanrı’nın işlerinde fikir ayrılıklarıyla anlaşmazlıklar olabilir. Bazen bakış açıların farklılığından dolayı çekişmeler de ortaya çıkabilir.
Tanrı’nın yüceliği adına kendi görüşlerine karşı çıkanlardan nefret bile
edinilebilinir. Bu gibi durumlarda Rab’bin kilisesi ruhsal anlayışa sahip,
bilge liderlere ihtiyacımız olur. Törelerden, kötü alışkanlıklardan kesin bir
şekilde özgür olabilen Tanrı’nın önünde itaatkar ve kardeşlere anlayış
gösterebilen gerçek sevgiye sahip liderlerin ortaya çıkması gerekir. Böyle
liderler için dua etmeliyim.
88
1
Elçilerle bütün Yahudiye’deki kardeşler, öteki ulusların da Tanrı’nın sözünü kabul ettiklerini duydular. 2Ama Petrus Yeruşalim’e gittiği zaman
sünnet yanlıları onu eleştirdiler. 3“Sünnetsiz kişilerin evine gidip yemek
yemişsin!” dediler. 4Petrus baştan başlayarak olanları tek tek onlara anlattı. 5“Ben Yafa Kenti’nde dua ediyordum” dedi. “Kendimden geçerek bir
görüm gördüm. Büyük bir çarşafı andıran bir nesnenin dört köşesinden
sarkıtıldığını, bunun gökten inip benim bulunduğum yere kadar geldiğini
gördüm. 6Gözlerimi çarşafa dikip dikkatle baktım. Çarşafın içinde, yeryüzünde yaşayan dört ayaklılar, yabanıl hayvanlar, sürüngenler ve kuşlar
gördüm. 7Sonra bir sesin bana, ‘Kalk, Petrus, kes ve ye!’ dediğini işittim.
8
“‘Asla olmaz, ya Rab!’ dedim. ‘Ağzıma hiçbir zaman bayağı ya da murdar bir şey girmedi.’ 9“Ses ikinci kez gökten geldi: ‘Tanrı’nın temiz kıldıklarına sen bayağı deme’ dedi. 10Bu, üç kez tekrarlandı; sonra her şey
yeniden göğe alındı. 11“Tam o sırada Sezariye’den bana gönderilen üç kişi, bulunduğumuz evin önünde durdular. 12Ruh bana, ayrım gözetmeden
onlarla birlikte gitmemi söyledi. Bu altı kardeş de benimle geldiler, varıp
adamın evine girdik. 13Adam bize, evinde beliren meleği nasıl gördüğünü
anlattı. Melek ona şöyle demiş: ‘Yafa’ya adam yolla, Petrus diye tanınan
Simun’u çağırt. 14O sana, senin ve bütün ev halkının kurtuluş bulacağı
sözler söyleyecek.’ 15“Ben konuşmaya başlayınca Kutsal Ruh, başlangıçta
bizim üzerimize indiği gibi, onların da üzerine indi. 16O zaman Rab’bin
söylediği şu sözü anımsadım: ‘Yahya suyla vaftiz etti, sizler ise Kutsal
Ruh’la vaftiz edileceksiniz.’ 17Böylelikle Tanrı, Rab İsa Mesih’e inanmış
olan bizlere verdiği armağanın aynısını onlara verdiyse, ben kimim ki
Tanrı’ya karşı koyayım?”18Bunları dinledikten sonra yatıştılar. Tanrı’yı
yücelterek şöyle dediler: “Demek ki Tanrı, tövbe etme ve yaşama kavuşma fırsatını öteki uluslara da vermiştir.”


89
Mayıs
14 Sa
Gittikçe Güçlenen
Antakya Kilisesi
19-21: İstefanos’un öldürülmesiyle imanlılara yapılan baskı sonucunda,
müjdecilerin çoğu sıkıntı çekmiştir, zaten Tanrı’nın tasarısı dağılan imanlıları tanığı olarak göndermekti. Farklı yerlerden gelerek Müjde’yi duyup
iman edenlerin aracılığıyla hem Antakya’daki Yahudiler hem de bir sürü
Grek imana gelmişlerdir. Her durumu kullanarak iyi sonuçlandıran Tanrı’nın Gücü üzerinde derin düşünmeliyim.
22-24: Yeruşalim’deki kilise Antakya’da olup bitenlerden haber alınca
orada kilise kuranlarla aynı yöreden gelen Barnaba’yı göndererek yeni
kurulan kiliseye destek verilmesini sağlar. Kutsal Ruh’la dolu olan Barnaba, Antakya’da imana gelenleri iyice yetiştirdi.
25,26: Barnaba, çoğalıp büyüyen kiliseyi pekiştirmek için Tarsus’tan
Saul’u getirir ve birlikte büyük bir kitleyi eğittiklerinde onlara ilk defa
Mesihçiler adı verilir. Barnaba, büyük bir topluluğun iyi eğitilmesi için
uygun bir öğretmene ihtiyaç duyar, Saul’u kabul ederek harika sonuca
ulaşır. Kendi sınırını kabul edip, başkalarına fırsat tanıyan önderler çoğaldıkça Mesih’e benzer imanlılar da çoğalacaktır.
27-30: Antakya kilisesinin olgunluğu, Ruh’un yönlendirişine hemen cevap vermesiyle kendini kanıtlanmıştır. Kıtlıkla sıkıntı çeken kardeşlere
yardım göndermeye gecikmezler. Öğretmeni olan Barnaba’nın önceden
yaptığı gibi ‘veren’ bir kilise olmuşlardır. Rab’bin kiliselerinin olgun olup
olmaması Kutsal Yazılar’a olan itaatleriyle ölçülür. Günlük hayatım Tanrı’nın sözüne itaat ederek geçmekte mi?
90
19
İstefanos’un öldürülmesiyle başlayan baskı sonucu dağılan imanlılar,
Fenike, Kıbrıs ve Antakya’ya kadar gittiler. Tanrı sözünü sadece Yahudiler’e duyuruyorlardı. 20Ama içlerinden Kıbrıslı ve Kireneli olan bazı
adamlar Antakya’ya gidip Grekler’le de konuşmaya başladılar. Onlara
Rab İsa’yla ilgili Müjde’yi bildirdiler. 21Onların arasında etkin olan
Rab’bin gücü sayesinde çok sayıda kişi inanıp Rab’be döndü. 22Olup bitenlerin haberi, Yeruşalim’deki kiliseye ulaştı. Bunun üzerine imanlılar
Barnaba’yı Antakya’ya gönderdiler. 23-24Kutsal Ruh’la ve imanla dolu, iyi
bir adam olan Barnaba, Antakya’ya varıp Tanrı lütfunun meyvelerini görünce sevindi. Herkesi, candan ve yürekten Rab’be bağlı kalmaya özendirdi. Sonuç olarak Rab’be daha birçok kişi kazanıldı. 25-26Sonra Barnaba,
Saul’u aramak için Tarsus’a gitti. Onu bulunca da Antakya’ya getirdi.
Böylece Barnaba’yla Saul bir yıl boyunca oradaki inanlılar topluluğuyla
bir araya gelerek büyük bir kitleyi eğittiler. Öğrencilere ilk kez Antakya’da Mesihçiler adı verildi. 27O günlerde Yeruşalim’den Antakya’ya bazı
peygamberler geldi. 28Bunlardan Hagavos adlı biri ortaya çıkıp bütün
dünyada şiddetli bir kıtlık olacağını Ruh aracılığıyla bildirdi. Bu kıtlık,
Klavdius’un imparatorluğu sırasında oldu. 29Öğrenciler, her biri kendi gücü oranında, Yahudiye’de yaşayan kardeşlere gönderilmek üzere yardım
toplamayı kararlaştırdılar. 30Bu kararı yerine getirip bağışlarını Barnaba
ve Saul’un eliyle kilisenin ihtiyarlarına gönderdiler.


91
Mayıs
15 Ça
Yaşam ve Ölüm Arasında
Tüm metin: Tanrı, Yuhanna’nın kardeşi Yakup’un öldürülmesine izin verirken hapse atılan Petrus’u bir melek göndererek kurtarır. İkisi de önemli
önderler olarak Tanrı tarafından kullanılan öğrencilerdir, fakat birinin ölmesine izin verir, ötekisiniyse daha uzun yaşatıp farklı kullanır. İmanından dolayı sıkıntı çeken kardeşlerin kurtuluşu için dua edebiliriz, fakat
Tanrı’nın Egemen iradesini en üstün tutarak her sonucu en doğru sonuç
olarak kabul etmemiz gerekir.
6-11: Tanrı, bir melek aracılığıyla Petrus’u kurtarır. Dörder kişilik dört takım askerler tarafından gözetilen Petrus’u, Mısır’dan İsrailliler ’i çıkarttığı
gibi çıkararak kurtarır. Bu olay Yahudiler’in Fısıh Bayramı’nın, ölümü
yenen İsa aracılığıyla tamamlandığını gösterir.
1,2: Yakup, Hirodes’in kılıcıyla hayatını kaybetti. İstefanos’tan sonra yine önemli bir kişi de kaybedilmiştir. İsa’nın içeceği kâseden içip, İsa gibi
vaftiz olacağına dair verdiği cevabı yerine getirmiş oldu (Mar.10:38-39).
O yaşasaydı yine bir çok iyi işler yapardı ve İsa için onu yaşatmak çok
kolay olurdu; demek ki onun görevi bu kadarmış. Görevimi tamamlayabilecek kadar yaşayabilmem için dua etmeliyim.
3-5: Yakup’un ölümünden hoşlanan Yahudileri gören Edomlu Hirodes ise
Yahudiler’in hoşgörüsünü kazanmak için Petrus’u tutuklatır. Dünyanın ilgisi Müjde’nin gerçek olup olmamasına değil, işine gelip gelmemesine
bağlıdır. Önemli bir karar verirken Tanrı’nın gerçeğine göre veriyor muyum?
5:12-17: İmanlı kardeşler Petrus için dua ettikleri halde onun kurtulacağına pek inanmıyor gibiydiler. Dua ederken gerçekten imanla ediyor muyum?
92
O sırada kral Hirodes, kiliseden bazı kişilere eziyet etmeye başladı. 2Yuhanna’nın kardeşi Yakup’u kılıçla öldürttü. 3Yahudiler’in bundan memnun kaldığını görünce ardından Petrus’u da yakalattı. Bunu, Mayasız Ekmek Bayramı sırasında yaptı. 4Petrus’u tutuklatıp hapse attırdı ve dörder
kişilik dört takım askerin gözetimine teslim etti. Fısıh Bayramı’ndan sonra onu halkın önünde yargılamak niyetindeydi. 5Bu nedenle Petrus hapiste
tutuldu. Ama inanlılar topluluğu onun için Tanrı’ya hararetle dua ediyordu. 6Petrus, Hirodes’in kendisini yargılayacağı günden önceki gece, çift
zincirle bağlı olarak iki askerin arasında uyuyordu. Kapıda duran nöbetçiler de zindanın güvenliğini sağlıyordu. 7Birdenbire Rab’bin bir meleği göründü ve hücrede bir ışık parladı. Melek, Petrus’un böğrüne dokunup onu
uyandırdı. “Çabuk, kalk!” dedi. O anda zincirler Petrus’un bileklerinden
düştü. 8Melek ona, “Kuşağını bağla, çarıklarını giy” dedi. Petrus da söyleneni yaptı. “Abanı giy, beni izle” dedi melek. 9Petrus onu izleyerek dışarı çıktı. Ama meleğin yaptığının gerçek olduğunu anlamıyor, bir görüm
gördüğünü sanıyordu. 10Birinci ve ikinci nöbetçiyi geçerek kente açılan
demir kapıya geldiler. Kapı, önlerinde kendiliğinden açıldı. Dışarı çıkıp
bir sokak boyunca yürüdüler, sonra melek ansızın Petrus’un yanından ayrıldı. 11O zaman kendine gelen Petrus, “Rab’bin bana meleğini gönderdiğini şimdi gerçekten anlıyorum” dedi. “O beni Hirodes’in elinden ve Yahudi halkının uğrayacağımı umduğu bütün belalardan kurtardı.” 12Petrus
olanların farkına varınca Markos diye tanınan Yuhanna’nın annesi Meryem’in evine gitti. Orada birçok kişi toplanmış dua ediyordu. 13Petrus’un
dış kapıyı çalması üzerine Roda adlı bir hizmetçi kız kapıya bakmaya gitti. 14Petrus’un sesini tanıyan kız, sevincinden kapıyı açmadan tekrar içeri
koşarak, “Petrus kapıda duruyor!” diye haber verdi. 15“Çıldırmışsın sen!”
dediler ona. Ama kız üsteleyince, “Onun meleği olmalı” dediler. 16Petrus
ise kapıyı çalmaya devam etti. Kapıyı açıp onu görünce şaşıp kaldılar.
17
Petrus, eliyle susmalarını işaret ederek Rab’bin onu zindandan nasıl çıkardığını anlattı. Sonra, “Bu haberleri Yakup’la öbür kardeşlere iletin”
diyerek oradan ayrılıp başka bir yere gitti.


93
Mayıs
16 Pe
Etkisi Artan Tanrı’nın Sözü
23: Tanrı, kendisine ait yüceliği kendi kendine mal eden Hirodes’i cezalandırıp öldürür. Her konuda dikkat edip alçakgönüllü olmaya gayret etmezsem, kendimi büyük göstermeye kalkışmaktan vazgeçmediğim için
acı sonuçlarla karşı karşıya kalabilirim.
18,19: Fısıh Bayramı’nda İsa’yı öldüren Yahudi önderler gibi, Petrus’u
aynı şekilde öldürerek Yahudileri hoşnut etmeye çalışan Hirodes başarısızlığa uğradı. Mucizeyi gördüğü halde Tanrı’nın gücünü fark etmek yerine nöbetçileri suçlayarak onları öldürttü. Tanrı, gücünü insanları yaşatmak için kullanırken, dünya öldürmek için kullanır.
20-22: Sur ve Sayda halkları Hirodes’le barışmak için onu ilah yerine koyarak yağ çekerler. Paranın gücü dünyayı ve hayatımı yönetiyor gibi görünse de yalanla kötülüğe katılarak Tanrı’ya ait olanı insanlara sunmamalıyım.
25: Barnaba’yla Saul Yeruşalim’deki görevlerini tamamlayıp geri dönerken yeni bir emektaşları olarak Markos’u yanlarına alıp getirirler. Onlar
Rab’den aldıkları müjdecilik görevleri için durmadan çalışmaktadırlar.
94
18
Askerler sabahleyin büyük bir telaşa kapıldılar. Birbirlerine, “Petrus’a
ne oldu?” diye sordular. 19Hirodes onu arattı, bulamayınca da nöbetçileri
sorguya çekti ve idam edilmeleri için buyruk verdi. Bundan sonra Hirodes, Yahudiye’den Sezariye’ye gidip bir süre orada kaldı. 20Bu arada Sur
ve Sayda halklarına ateş püskürüyordu. Bunlar birleşip kendisiyle görüşmeye geldiler. Önce kralın başdanışmanı Vlastus’u kendi taraflarına çekerek barış isteğinde bulundular. Çünkü kendi ülkelerinin gereksindiği yiyecekler kralın ülkesinden sağlanıyordu. 21Belirlenen günde krallık giysilerini giyen Hirodes tahtına oturarak halka bir konuşma yaptı. 22Halk, “Bu
bir insanın sesi değil, bir ilahın sesidir!” diye bağırıyordu. 23O anda
Rab’bin bir meleği Hirodes’i vurdu. Çünkü Tanrı’ya ait olan yüceliği
kendine mal etmişti. İçi kurtlarca kemirilerek can verdi. 24Tanrı’nın sözü
ise yayılıyor, etkisini artırıyordu. 25Görevlerini tamamlayan Barnaba’yla
Saul, Markos diye tanınan Yuhanna’yı yanlarına alarak Yeruşalim’den
döndüler.


95
Mayıs
17 Cu
Barnaba’yla Saul’un
Görevlendirilmesi
1-3: Kutsal Ruh, Müjde’nin düşmanı olan Saul’u iyi bir müjdeci ve sıkıntı
çekmeye hazır birine dönüştürmüştür. Aynı anda Antakya’yı öteki uluslara
işçi gönderen bir merkez yaparak Müjde’nin Yeruşalim’e, bütün Yahudiye
ve Samiriye’ye hatta dünyanın dört bucağına kadar yayılması için yol
açmıştır. Barnaba ve Saul’u gerekli işler için hazırlık yaptırdıktan sonra
olgun bir topluluğun desteğiyle dünyanın sonuna kadar göndermektedir.
Bu işin tasarısında, hazırlığında ve gerçekleşmesinde ki tüm süre boyunca
Kutsal Ruh çalışır. Topluluğumun ve hayatımın gidişini yalnızca Kutsal
Ruh’un yönlendirişine bırakabiliyor muyum?
1: Antakya kilisesinde çok farklı köken ve mevkiden gelenler, birlik içinde Rab’be hizmet etmektedir. Müjde için Rab’den aldığımız vizyonda
farklılığın verdiği anlaşmazlıkları aşarak sevinçle çalışabilir miyim?
2,3: Antakya kilisesi en önemli kişileri göndermekle bir takım fedakarlıkta bulunmalarına rağmen Kutsal Ruh’un yönlendirişine tamamen itaat etmeleri dikkatimizi çeker. Benim veya bizim değil Rab’bin kilisesi için en
yararlı olan hangisi ise, fedakarlık yapmaya hazır mıyız?
4-12: Kıbrıs adasının Baf şehrindeki vali Sergius’un Müjdeyi paylaşan
Barnaba’yla Saul’a karşı kışkırtarak valiyi iman etmekten caydıran bir
Yahudi vardı. Kutsal Ruh'la dolan Saul, Ruh’un gücüyle adamı azarlayınca adam körleşti. Olayı gören vali hayranlık içinde Müjde’yi kabul ederek
iman etti. İblis her ne kadar hile ve sahtekarlıkla bize karşı gelse de, egemen olan Kutsal Ruh kendi isteğini bir şekilde yerine getirir. O’nun işini
yerine getirmek için çalışırken O’nun vereceği zafere kesin iman etmeliyim.
96
1
Antakya’daki kilisede peygamberler ve öğretmenler vardı: Barnaba,
Niger denilen Şimon, Kireneli Lukius, bölge kralı Hirodes’le birlikte büyümüş olan Menahem ve Saul. 2Bunlar Rab’be tapınıp oruç tutarlarken
Kutsal Ruh kendilerine şöyle dedi: “Barnaba’yla Saul’u, kendilerini çağırmış olduğum görev için bana ayırın.” 3Böylece oruç tutup dua ettikten
sonra, Barnaba’yla Saul’un üzerine ellerini koyup onları yolcu ettiler.
4
Kutsal Ruh’un buyruğuyla yola çıkan Barnaba’yla Saul, Selefkiye’ye gittiler, oradan da gemiyle Kıbrıs’a geçtiler. 5Salamis’e varınca Yahudiler’in
havralarında Tanrı’nın sözünü duyurmaya başladılar. Yuhanna’yı da yardımcı olarak yanlarına almışlardı. 6Adayı baştan başa geçerek Baf’a geldiler. Orada büyücü ve sahte peygamber Baryeşu adında bir Yahudi’yle
karşılaştılar. 7-8Baryeşu, Vali Sergius Pavlus’a yakın biriydi. Akıllı bir kişi
olan vali, Barnaba’yla Saul’u çağırtıp Tanrı’nın sözünü dinlemek istedi.
Ne var ki Baryeşu –büyücü anlamına gelen öbür adıyla Elimas– onlara
karşı koyarak valiyi iman etmekten caydırmaya çalıştı. 9-10Ama Kutsal
Ruh’la dolan Saul, yani Pavlus, gözlerini Elimas’a dikerek, “Ey İblis’in
oğlu!” dedi. “Yüreğin her türlü hile ve sahtekârlıkla dolu; doğru olan her
şeyin düşmanısın. Rab’bin düz yollarını çarpıtmaktan vazgeçmeyecek misin? 11İşte şimdi Rab’bin eli sana karşı kalktı. Kör olacaksın, bir süre gün
ışığını göremeyeceksin.” O anda adamın üzerine bir sis, bir karanlık çöktü. Dört dönerek, elinden tutup kendisine yol gösterecek birilerini aramaya başladı. 12Olanları gören vali, Rab’le ilgili öğretiyi hayranlıkla karşıladı ve iman etti.


97
Mayıs
18 Ct
Pisidya Antakyası
17-31: Tanrı, kendi egemenliğini yerine getirmek için İsrail halkını seçer
ve onları Mısır’dan çıkararak Kenan toprağına götürür. Davut’u beğenerek kral yaptıktan sonra onun soyundan bir kurtarıcı göndereceği konusunda sözünü tutarak İsa’yı gönderir. İsrail halkı O’nu kabul etmeyip öldürdükleri halde, Tanrı O’nu dirilterek dünyanın kurtarıcısı yaptı. Kurtuluş, Tanrı’nın Egemenliği’nin halkı olarak İsa’nın hükümranlığına itaat
etmek anlamına gelir. Kurtuluşa sahip olan bir yaşam sürmekte miyim?
13: Barnaba’yla Pavlus’un yardımcıları olan Yuhanna, işini yarım bırakıp
Yeruşalim’e döner. Daha sonra Pavlus, Müjde paylaşmak için çıktığı yolculuğunda onu almak istemediğinden (15:37-39), Müjdecilik işinin verdiği sıkıntıyı kaldıramayarak vazgeçtiği anlaşılıyor. Müjde paylaşmak onurlu bir görevdir. Fakat yeterince olgunlaşmadan hırsla başlanırsa, emektaşlara sıkıntı çektirileceği için dikkatli olunmalıdır.
14: Yuhanna Barnaba’yla Pavlus’u bıraktığı halde Müjde paylaşmak için
yolculuklarına devam ettiler. Haydutların sıklıkla ortaya çıktığı Toros dağlarından geçerek, Perge’den 160km uzaklıkta olan Pisidya sınırındaki Antakya’ya vardılar. ‘Kutsal Ruh, bizimleyse her şey iyi gidecek’ gibi düşünceler doğru olamaz. Bu dünyada karşımıza çıkacak bir çok sorunlar
olacaktır. Örneğin, zayıflığımız, düşmanın entrikaları, çetin doğa şartları
vs. Fakat Tanrı’nın çağrısından emin olup Ruh’un yönlendirişinde itaatle
ilerlersem yine zaferli olacağımdan eminim.
26,27: Yahudiler hayatları boyunca her Şabat Günü Mesih hakkında öğrenmelerine rağmen, Mesih geldiğinde onu tanımayıp öldürdüler. Kutsal
Yazılar’ı yalnızca yazı olarak bildikleri için anlamını kavrayamamışlardır.
Söz olan Mesih’le tanışmakta mıyım?
98
13
Pavlus’la beraberindekiler Baf’tan denize açılıp Pamfilya bölgesinin
Perge Kenti’ne gittiler. Yuhanna ise onları bırakıp Yeruşalim’e döndü.
14
Onlar Perge’den yollarına devam ederek Pisidya sınırındaki Antakya’ya
geçtiler. Şabat Günü havraya girip oturdular. 15Kutsal Yasa ve peygamberlerin yazıları okunduktan sonra, havranın yöneticileri onlara, “Kardeşler, halka verecek bir öğüdünüz varsa buyurun, konuşun” diye haber yolladılar. 16Pavlus ayağa kalktı, eliyle bir işaret yaparak, “Ey İsrailliler ve
Tanrı’dan korkan yabancılar, dinleyin” dedi. 17-18“Bu halkın, yani İsrail’in
Tanrısı, bizim atalarımızı seçti ve Mısır’da gurbette yaşadıkları süre içinde onları büyük bir ulus yaptı. Sonra güçlü eliyle onları oradan çıkardı,
çölde yaklaşık kırk yıl onlara katlandı. 19-20Kenan ülkesinde yenilgiye uğrattığı yedi ulusun topraklarını İsrail halkına miras olarak verdi. Bütün
bunlar aşağı yukarı dört yüz elli yıl sürdü. “Sonra Tanrı, Peygamber
Samuel’in zamanına kadar onlar için hakimler yetiştirdi. 21Halk bir kral
isteyince, Tanrı onlar için Benyamin oymağından Kiş oğlu Saul’u yetiştirdi. Saul kırk yıl krallık yaptı. 22Tanrı, onu tahttan indirdikten sonra onlara kral olarak Davut’u başa geçirdi. Onunla ilgili şu tanıklıkta bulundu:
‘İşay oğlu Davut’u gönlüme uygun bir adam olarak gördüm, o her istediğimi yapar.’ 23Tanrı, verdiği sözü tutarak bu adamın soyundan İsrail’e bir
Kurtarıcı, İsa’yı gönderdi. 24İsa’nın gelişinden önce Yahya, bütün İsrail
halkını, tövbe edip vaftiz olmaya çağırdı. 25Yahya görevini tamamlarken
şöyle diyordu: ‘Beni kim sanıyorsunuz? Ben Mesih değilim. Ama O benden sonra geliyor. Ben O’nun ayağındaki çarığın bağını çözmeye bile layık değilim.’ 26“Kardeşler, İbrahim’in soyundan gelenler ve Tanrı’dan
korkan yabancılar, bu kurtuluş bildirisi bize gönderildi. 27Çünkü Yeruşalim’de yaşayanlar ve onların yöneticileri İsa’yı reddettiler. O’nu mahkûm etmekle her Şabat Günü okunan peygamberlerin sözlerini yerine getirmiş oldular. 28O’nda ölüm cezasını gerektiren herhangi bir suç bulamadıkları halde, Pilatus’tan O’nun idamını istediler. 29O’nunla ilgili yazılanların hepsini yerine getirdikten sonra O’nu çarmıhtan indirip mezara koydular. 30Ama Tanrı O’nu ölümden diriltti. 31İsa, daha önce kendisiyle birlikte Celile’den Yeruşalim’e gelenlere günlerce göründü. Bu kişiler şimdi
halka O’nun tanıklığını yapıyor.


99
Mayıs
19 Pa
Tekrar Dinlenilmek
İstenilen Müjde
32,33: İsa, dirilişiyle ikinci Mezmur’da belirlenen ‘oğlu’nu kral atayacağına’ dair Davut’un peygamberliğinin yerine geldiğini gösterir. Ölümü
yenip dirilerek İblisi etkisiz kılan İsa, kendisine iman eden herkese bir
daha ölüme kölelik yapmamak üzere özgürlük kazandırmıştır (İbr.2:1415).
34-37: İsa’nın dirilişi aynı zamanda Yeşaya’nın bahsettiği ‘kalıcı’ iyilik’tir
(Yşa.55:3). Davut ölüp çürüdüğüne göre bahsettiği çürümeyen sadık kulu
(Mez.16:10) kendisi değil, ölüp dirilen İsa’nın olduğu anlaşılır. İsa inanlısıysa; ölümden dirilip kendi halkı üzerinde egemenlik süren İsa’ya itaat
edendir.
38,39: İsa’nın çarmıhtaki ölümüyle dirilişi olmadan kimse Tanrı’nın huzurunda doğru kişi sayılmaz, çünkü kurban edilen hayvanın kanıyla kişinin vicdanı yetkinleştirilemez (İbr.9:9). Ancak Ruh'a göre yaşayan Yasa’nın gereğini yerine getiren, Tanrı’nın halkı olacaktır (Rom.8:4).
40,41: Pavlus, Habakkuk peygamberin Yahuda halkını uyardığı sözü aktararak, Mesih İsa’yı reddetmekle yaşanacak yıkımın korkunç olacağını
vurgular. Fakat O’na iman eden doğru kişi kurtuluşa sahip olacaktır
(Hab.2:4). Müjde paylaşırken bu çetin gerçeği de paylaşmak zorundayım.
42,43: Pavlus’un konuşması ağır gerçekleri içerdiği halde, halk haftaya
yine bu konuyu dinlemeye hazırdı. İçimde Kutsal sözlere karşı bir açlık
var mı? Kardeşlerdeki açlığı gördüğümde onu anlayıp yürekten yardım
etmeye hazır mıyım?
100
32-33
“Biz de size Müjde’yi duyuruyoruz: Tanrı İsa’yı diriltmekle, atalarımıza verdiği sözü, onların çocukları olan bizler için yerine getirmiştir.
İkinci Mezmur’da da yazıldığı gibi: ‘Sen benim Oğlum’sun, bugün ben
sana Baba oldum.’ 34“Tanrı, O’nu asla çürümemek üzere ölümden dirilttiğini şu sözlerle belirtmiştir: ‘Size, Davut’a söz verdiğim kutsal ve güvenilir nimetleri vereceğim.’ 35“Bunun için başka bir yerde de şöyle der: ‘Kutsalının çürümesine izin vermeyeceksin.’ 36“Davut, kendi kuşağında Tanrı’nın amacı uyarınca hizmet ettikten sonra gözlerini yaşama kapadı, ataları gibi gömüldü ve bedeni çürüyüp gitti. 37Oysa Tanrı’nın dirilttiği Kişi’nin bedeni çürümedi. 38-39Dolayısıyla kardeşler, şunu bilin ki, günahların bu Kişi aracılığıyla bağışlanacağı size duyurulmuş bulunuyor. Şöyle
ki, iman eden herkes, Musa’nın Yasası’yla aklanamadığınız her suçtan
O’nun aracılığıyla aklanır. 40-41Dikkat edin, peygamberlerin sözünü ettiği
şu durum sizin başınıza gelmesin: ‘Bakın, siz alay edenler, şaşkına dönüp
yok olun! Sizin gününüzde bir iş yapıyorum, öyle bir iş ki, biri size anlatsa inanmazsınız.’” 42Pavlus’la Barnaba havradan çıkarken halk onları, bir
sonraki Şabat Günü aynı konular üzerinde konuşmaya çağırdı. 43Havradaki topluluk dağılınca, Yahudiler ve Yahudiliğe dönüp Tanrı’ya tapan
yabancılardan birçoğu onların ardından gitti. Pavlus’la Barnaba onlarla
konuşarak onları devamlı Tanrı’nın lütfunda yaşamaya özendirdiler.


101
Mayıs
20 Pt
Kıskanan Yahudiler,
Kabul Eden Yabancılar
46-48: Yahudi kökenli oldukları halde Tanrı’nın sözünü reddedenler sonsuz yaşama kavuşamaz, fakat öteki uluslardan olsa da Tanrı’nın kutsal
sözlerini yücelterek iman edenler kurtuluşa kavuşabilir. İsa’ya iman etmeyene ‘seçilmiş’ denmez. Gerçek seçilmişler, imanla kanıtlanır. Seçilmiş
olup olmadığımdan emin olmak istersem Kutsal Yazılar ’ı dinlemeyi ve
öğrendiğimi itaatle uygulamaktan zevk alıp almadığıma bakmam yeterli
olur!
47: Tanrı, Mesih’i seçerek karanlıkta yaşayanları kurtarmak için O’nu
dünyanın ışığı yaptı. İsa’nın tamamlanan kurtuluşunu yeryüzünün dört
bucağına götürmek için Pavlus’la Barnaba’yı da ışık yaptı. Bugünkü dünya içinde iman eden bizlere de ışık olma görevi verilmiştir. Benim aracılığımla dünyanın Mesih’in egemenliğini ve sonsuz umutla tanışmaları için
çağrıldığımı bilmeliyim.
45: Yahudiler, Pavlus’un paylaştığı sözlere değil, insanların ona duydukları ilgiyi kıskanarak küfürlerle karşı çıktılar. Başkalarını eleştirmeye gerek duyduğumda, kıskançlıkla menfaatin söz konusu olup olmadığından
emin olmalıyım.
49-52: Yahudiler her ne kadar karşı çıksalar da Rab’bin Müjdesi Antakya
dışına yayıldı. Pavlus’la Barnaba şehir dışı edildikleri halde yeni iman
edenler Kutsal Ruh’un verdiği sevinçle doldular. Bugünlerde hangi nedenler beni sevindiriyor? Onların arasında Müjde’yle ilgili nedenler var
mı?
102
44
Ertesi Şabat Günü kent halkının hemen hemen tümü Rab’bin sözünü
dinlemek için toplanmıştı. 45Kalabalığı gören Yahudiler büyük bir kıskançlık içinde, küfürlerle Pavlus’un söylediklerine karşı çıktılar. 46Pavlus’la Barnaba ise cesaretle karşılık verdiler: “Tanrı’nın sözünü ilk önce
size bildirmemiz gerekiyordu. Siz onu reddettiğinize ve kendinizi sonsuz
yaşama layık görmediğinize göre, biz şimdi öteki uluslara gidiyoruz.
47
Çünkü Rab bize şöyle buyurmuştur: ‘Yeryüzünün dört bucağına kurtuluş götürmen için seni uluslara ışık yaptım.’ ” 48Öteki uluslardan olanlar
bunu işitince sevindiler ve Rab’bin sözünü yücelttiler. Sonsuz yaşam için
belirlenmiş olanların hepsi iman etti. 49Böylece Rab’bin sözü bütün yörede yayıldı. 50Ne var ki Yahudiler, Tanrı’ya tapan saygın kadınlarla kentin
ileri gelen erkeklerini kışkırttılar, Pavlus’la Barnaba’ya karşı bir baskı hareketi başlatıp onları bölge sınırlarının ışına attılar. 51Bunun üzerine
Pavlus’la Barnaba, onlara bir uyarı olsun diye ayaklarının tozunu silkerek
Konya’ya gittiler. 52Öğrenciler ise sevinç ve Kutsal Ruh’la doluydu.


103
Mayıs
21 Sa
Zulümle Yanlış Anlama
15-17: Tanrı, geçmiş çağlarda Müjde duymayan öteki uluslara daha anlayışlı davranır ama dünyanın yaratılmasından itibaren Tanrı’nın var olduğu
ve O’nun sonsuz gücüyle yaptıkları, İsa gelmeden önce de açıkça görülmekteydi (Rom.1:20).
1-7: Konya’ya gelen Pavlus’la Barnaba yine aynı durumla karşılaşır. Belirtiler ve harikalarla Kutsal Yazı paylaşıldığı halde Müjde’yi kabul edenlerin yanı sıra kendilerine inanmayanlar da inanmamakla kalmaz, başkalarını kışkırtarak onları taşa tutar. Zaten Müjde’yi herkes kabul edemez ve
ayrımcılıkla bölünme getirirler. Hayatımdaki gerçek tehlike, rahatsız edici
ayrılıklar değil, gerçekten uzaklaşan sahte birliktir.
3,6,7: Karşı çıkanlar olsa da Tanrı’nın izin verdiği müddetçe Müjde paylaşılmalı. Hatta gerektiğinde 'iş yerini' değiştirerek başka şehirlere bile gidilebilir (Mat.10:23) ve bu duruma ‘kaçış’ denmez. Pavlus’la Barnaba’nın
hedeflediği başarı, Müjde’yi kabul edenlerin sayısının çoğalması değil,
zulüm veya teşvike bakmaksızın tamamen Tanrı’nın isteğine itaat etmektir.
8-10: Pavlus, doğuştan kötürüm olan adamın imanını süzerek daha önce
Petrus’un da yaptığı gibi (Elç.3) yalnızca adamın kalkmasını buyurur ve o
hemen yürümeye başlar. Bugün ben de Söz’e iman ederek, yürüyemez hale gelen ruhsal bacaklarımı, ailemi ve kilise topluluğumu ayağa kaldırabilirim!
11-15: Pavlus’la Barnaba Hirodes’in düştüğü hataya düşmez. Yalnız Tanrı’ya layık olan yüceliği kendi üzerlerine almayı reddederler. Kendi kendini putlaştıran ruhsal gurur, zulümden daha korkunç olan Şeytan’ın silahıdır.
104
1
Aynı şekilde Konya’da da Yahudiler’in havrasına giren Pavlus’la Barnaba öyle etkili konuştular ki, hem Yahudiler’den hem de Grekler’den
çok kişi iman etti. 2Ama inanmayan Yahudiler, öteki uluslardan olanları
kardeşlere karşı kışkırtarak zihinlerini bulandırdılar. 3Orada uzunca bir
süre kalan Pavlus’la Barnaba, Rab hakkında cesaretle konuşuyorlardı.
Rab de onlara belirtiler ve harikalar yapma gücü vererek kendi lütfunu
açıklayan bildiriyi doğruladı. 4Kent halkı ikiye bölündü. Bazıları Yahudiler’in, bazıları da elçilerin tarafını tuttu. 5Yahudiler’le öteki uluslardan
olanlar ve bunların yöneticileri, elçileri hırpalayıp taşa tutmak için düzen
kurdular. 6-7Bunu öğrenen Pavlus’la Barnaba, Likaonya’nın Listra ve
Derbe kentlerine ve çevre bölgeye kaçarak oralarda da Müjde’yi yaydılar.
8
Listra’da, ayakları tutmayan bir adam vardı. Doğuştan kötürümdü, hiç
yürüyemiyordu. 9-10Pavlus’un söylediklerini dinledi. Onu dikkatle süzen
Pavlus, iyileştirilebileceğine imanı olduğunu görerek yüksek sesle ona,
“Kalk, ayaklarının üzerinde dur!” dedi. Adam yerinden fırlayıp yürümeye
başladı. 11Pavlus’un ne yaptığını gören halk Likaonya dilinde, “Tanrılar
insan kılığına girip yanımıza inmiş!” diye haykırdı. 12Barnaba’ya Zeus,
Pavlus’a da konuşmada öncülük ettiği için Hermes adını taktılar. 13Kentin
hemen dışında bulunan Zeus Tapınağı’nın kâhini kent kapılarına boğalar
ve çelenkler getirdi, halkla birlikte elçilere kurban sunmak istedi. 14Ne var
ki elçiler, Barnaba’yla Pavlus, bunu duyunca giysilerini yırtarak kalabalığın içine daldılar. 15“Efendiler, neden böyle şeyler yapıyorsunuz?” diye
bağırdılar. “Biz de sizin gibi insanız, aynı yaradılışa sahibiz. Size müjde
getiriyoruz. Sizi bu boş şeylerden vazgeçmeye, yeri, göğü, denizi ve bunların içindekilerin hepsini yaratan, yaşayan Tanrı’ya dönmeye çağırıyoruz. 16Geçmiş çağlarda Tanrı, bütün ulusların kendi yollarından gitmelerine izin verdi. 17Yine de kendini tanıksız bırakmadı. Size iyilik ediyor.
Gökten yağmur yağdırıyor, çeşitli ürünleriyle mevsimleri düzenliyor, sizi
yiyecekle doyurup yüreklerinizi sevinçle dolduruyor.” 18Bu sözlerle bile
halkın kendilerine kurban sunmasını güçlükle engelleyebildiler.


105
Mayıs
22 Ça
Antakya’ya
Dönmeden Önce
19,20: İsa’yı ölümden dirilten Tanrı, taşlanıp öldü sanılan Pavlus’u ayağa
kaldırıp, hemen ertesi gün Derbe’ye Müjde duyurmaya devam ettirir. Dirilişin Tanrı’sı İstefanos’u taşlayanları destekleyeni, Müjde uğuruna taşlanmaktan kaçınmayan birine dönüştürdü. Müjde paylaşmanın sorumlusu
ve önderi, Tanrı’nın ta kendisi olduğundan emin miyim?
19: Yahudiler, Antakya ve Konya’dan Listra’ya kadar gelerek Pavlus’u
taşlayıp öldürmek isterler. Şeytan bizi Tanrı’nın isteğinden uzaklaştırmak
için uğraşmaktan usanmaz. Bu nedenle önceden kazandığım zaferin sonraki zaferime garanti vermediğini anlayıp her zaman uyanık olmalıyım.
20,21: Pavlus ve Barnaba, öldürebilecekleri kadar tehlikeli olan yerlere
tekrar girmekten kaçınmazlar. Çünkü orada yeni imana gelen kardeşler
vardır ve onlara destek olmaları gerekliydi. Listra’daki olaydan sonra görevlerini bitirene kadar ölmeyeceklerini, hatta ölseler bile dirileceklerinden o kadar emindiler ki canlarını dahi önemsemediler (Elç.20:24).
22,23: Tanrı’nın Egemenliği’ne ancak sıkıntıdan geçerek girilir. Toplulukların daha iyi bakılabilmesi için her kilise, ihtiyarları seçip görevlendirerek onlara yeni iman eden kardeşlerini emanet eder. Topluluğumuzda babalık yapan iyi ve güvenilir ihtiyarlar var mı?
24-28: Pavlus ve Barnaba kendilerini gönderen kiliseye geri döner, Tanrı’nın onların aracılığıyla yaptığı işler hakkında rapor verirler. Hayatımda
yapılan Rab’bin işleri hakkında tanıklık vermeye her zaman hazır mıyım?
106
19
Ne var ki, Antakya ve Konya’dan gelen bazı Yahudiler, halkı kendi taraflarına çekerek Pavlus’u taşladılar; onu ölmüş sanarak kentin dışına sürüklediler. 20Ama öğrenciler çevresinde toplanınca Pavlus ayağa kalkıp
kente döndü. Ertesi gün Barnaba’yla birlikte Derbe’ye gitti. 21-22O kentte
de Müjde’yi duyurup birçok öğrenci edindiler. Pavlus’la Barnaba daha
sonra Listra, Konya ve Antakya’ya dönerek öğrencileri ruhça pekiştirdiler, imana bağlı kalmaları için onlara cesaret verdiler. “Tanrı’nın Egemenliği’ne, birçok sıkıntıdan geçerek girmemiz gerekir” diyorlardı.
23
İmanlılar için her kilisede ihtiyarlar seçtiler. Dua ve oruçla onları, inandıkları Rab’be emanet ettiler. 24Pisidya bölgesinden geçerek Pamfilya’ya
geldiler. 25Perge’de Tanrı sözünü bildirdikten sonra Antalya’ya gittiler.
26
Oradan gemiyle, artık tamamlamış bulundukları görev için Tanrı’nın
lütfuna emanet edildikleri yer olan Antakya’ya döndüler. 27Oraya vardıklarında inanlılar topluluğunu bir araya getirip Tanrı’nın kendileri aracılığıyla neler yaptığını, öteki uluslara iman kapısını nasıl açtığını anlattılar.
28
Oradaki öğrencilerin yanında uzun bir süre kaldılar.


107
Mayıs
23 Pe
Ancak Rab İsa’nın Lütfuyla
8-11: Tanrı, Yahudi ve öteki uluslardan gelenler arasında ayrım yapmadan
herkesi lütfuyla kurtarır. Bu nedenle eğer biz aramızda her hangi bir ayrım yaparsak, Tanrı’yı denemiş oluruz.
1,2,5: Yahudiye’den gelenlerle Ferisi kökenli inanlılar, öteki uluslardan
gelen imanlılara sünnet olmadıkça kurtulamayacaklarını söylerlerdi. Bu
iddia Pavlus’la Barnaba’nın paylaştıkları Müjde’nin tam tersi olduğu için
çekişip tartışmalara girdiler. Bu nedenle bir grup kardeşin Yeruşalim’e giderek elçilere danışması gerekiyordu. Mesih’in tamamlandığı kurtuluşta
eksiklik varmış gibi iddia edenler tarih boyunca ortaya çıkmıştır. Topluluğumuz bu gibi durumlara karşı Kutsal Kitap’a göre doğru karar verebilecek kadar bilgili ve hikmetli mi?
3,5: Pavlus’la Barnaba Yeruşalim’e gitmek için Fenike ve Samiriye’den
geçerken öteki uluslardan iman edenlere teşvik ve sevinç vermek için fırsatlarını iyi kullanırlar.
7: Petrus, Tanrı'nın kendisini seçtiğinde, Müjde paylaşmaya yabancılarla
başladığını, elçilere ve ihtiyarlara bunun üzerinde durarak anlatır. Genelde
Yahudi inanlıları temsil eden Petrus’u kullanan Tanrı’nın isteği, bu iki
grubu birleştirmekti. Topluluğumuz alışkın olmadığı konularda karar verirken Tanrı’nın isteğini doğru anlamak için alçakgönüllü bir şekilde çaba
gösterir mi?
108
1
Yahudiye’den gelen bazı kişiler Antakya’daki kardeşlere, “Siz Musa’nın
töresi uyarınca sünnet olmadıkça kurtulamazsınız” diye öğretiyorlardı.
2
Pavlus’la Barnaba bu adamlarla bir hayli çekişip tartıştılar. Sonunda
Pavlus’la Barnaba’nın, başka birkaç kardeşle birlikte Yeruşalim’e gidip
bu sorunu elçiler ve ihtiyarlarla görüşmesi kararlaştırıldı. 3Böylece kilise
tarafından gönderilenler, öteki uluslardan olanların Tanrı’ya nasıl döndüğünü anlata anlata Fenike ve Samiriye bölgelerinden geçerek bütün kardeşlere büyük sevinç verdiler. 4Yeruşalim’e geldiklerinde inanlılar topluluğu, elçiler ve ihtiyarlarca iyi karşılandılar. Tanrı’nın kendileri aracılığıyla yapmış olduğu her şeyi anlattılar. 5Ne var ki, Ferisi mezhebinden
bazı imanlılar kalkıp şöyle dediler: “Öteki uluslardan olanları sünnet etmek ve onlara Musa’nın Yasası’na uymalarını buyurmak gerekir.” 6Elçilerle ihtiyarlar bu konuyu görüşmek için toplandılar. 7Uzunca bir tartışmadan sonra Petrus ayağa kalkıp onlara, “Kardeşler” dedi, “Öteki uluslar
Müjde’nin bildirisini benim ağzımdan duyup inansınlar diye Tanrı’nın
uzun zaman önce aranızdan beni seçtiğini biliyorsunuz. 8İnsanın yüreğini
bilen Tanrı, Kutsal Ruh’u tıpkı bize verdiği gibi onlara da vermekle, onları kabul ettiğini gösterdi. 9Onlarla bizim aramızda hiçbir ayrım yapmadı,
iman etmeleri üzerine yüreklerini arındırdı. 10Öyleyse, ne bizim ne de atalarımızın taşıyamadığı bir boyunduruğu öğrencilerin boynuna geçirerek
şimdi neden Tanrı’yı deniyorsunuz? 11Bizler, Rab İsa’nın lütfuyla kurtulduğumuza inanıyoruz; onlar da öyle.”


109
Mayıs
24 Cu
Tanrı’nın Gerçeğine
Uygun Özgürlük
14-18: Tanrı’nın öteki uluslardan kendisine ait bir halkın oluşması için
yaptığı bu plan, kısa süreliğine yapılan yeni bir plan değil, başlangıçtan
itibaren amaçladığı plandır. İbrahim’i çağırırken de yeryüzündeki bütün
halkların onun aracılığıyla kutsanmasını istiyordu (Yar.12:3). Davut’un
krallığı yenilenirken düşmanı olan Edomlular’la birlikte bütün ulusları da
halkı yapacağından söz eder (Amo.9:11-12). Geçmişte halkını Mısır’dan
kurtaran Tanrı, artık insanları sonsuz ölümden kurtararak yeni bir halk
olarak ‘Yeni İsrail’i yaratmaktadır.
12: Petrus’un konuşmasını duyan topluluk susunca Pavlus’la Barnaba
öteki uluslardan gelenlerin arasında ortaya çıkan Tanrı’nın bir çok harikalarını anlatırlar ve artık herkes için ikna edici olmuştur. İsa’nın gerçeğine
iman ettiğimi, yaşamımda olan meyveler kanıtlamakta mı?
13-18: Yakup yeterince konuşulduktan sonra kalkıp son sözü söyleyerek
toplantıyı sonlandırır. Karşı karşıya gelen görüş ve tecrübeler yürekten
dinlenip paylaşıldıktan sonra Kutsal Kitap’a göre yorumlanarak Tanrı’nın
prensiplerini ve isteğini bulmaya çalışan güzel bir toplantı yapılır. Hem
Kutsal Kitap’ın öğretişleri hem de günlük hayatımızdaki tecrübelerle
denge sağlarsak, gerçeği bulabiliriz. Ben bu şekilde Tanrı’nın isteğine
yaklaşmayı biliyor muyum?
19-21: Yakup hem Yasa’ya önem veren Yahudiler’in, hem de Yasa tanımayan öteki uluslardan inanlıların kabul edebileceği noktaları bulmuştur.
Günlük hayatımda hem Tanrı’nın gerçeğinden vazgeçmeyen, hem de özgürlüğümü kısıtlamayan çözümler bulabilmem için hep dua etmeliyim.
110
12
Bunun üzerine bütün topluluk sustu ve Barnaba’yla Pavlus’u dinlemeye
başladı. Barnaba’yla Pavlus, Tanrı’nın kendileri aracılığıyla öteki uluslar
arasında yaptığı harikalarla belirtileri tek tek anlattılar. 13Onlar konuşmalarını bitirince Yakup söz aldı: “Kardeşler, beni dinleyin” dedi. 14“Simun,
Tanrı’nın öteki uluslardan kendine ait olacak bir halk çıkarmak amacıyla
onlara ilk kez nasıl yaklaştığını anlatmıştır. 15-16Peygamberlerin sözleri de
bunu doğrulamaktadır. Yazılmış olduğu gibi: ‘Bundan sonra ben geri dönüp, Davut’un yıkık konutunu yeniden kuracağım. Onun yıkıntılarını yeniden kurup onu tekrar ayağa kaldıracağım. 17-18Öyle ki, geriye kalan insanlar, bana ait olan bütün uluslar Rab’bi arasınlar. Bunları ta başlangıçtan bildiren Rab, işte böyle diyor.’ 19“Bu nedenle, kanımca öteki uluslardan Tanrı’ya dönenlere güçlük çıkarmamalıyız. 20Ancak putlara sunulup
murdar hale gelen etlerden, fuhuştan, boğularak öldürülen hayvanların
etinden ve kandan sakınmaları gerektiğini onlara yazmalıyız. 21Çünkü çok
eski zamanlardan beri Musa’nın sözleri her kentte duyurulmakta, her
Şabat Günü havralarda okunmaktadır.”


111
Mayıs
25 Ct
Kutsal Ruh ve Bizler
22: Yeruşalim kilisesi, toplantı sonucunu Antakya kilisesine resmi olarak
bildirmek için bir mektupla beraber peygamber Yahuda’yla Silas’ı, Pavlus
ve Barnaba’yla birlikte gönderir. Özenle tartışıp sonunda anlaşarak buldukları çözümü sağlam bir şekilde uygularlar ve Şeytan bunu hiç bir zaman yıkamaz.
23-25: Yeruşalim kilisesi artık öteki uluslardan olan inanlıları ‘kardeş’ diye çağırır. Kilise tarafından resmi izni olmadan gidip yanlış öğretiler vererek topluluğu altüst edenleri azarlarlar; Pavlus’la Barnaba ise kilise tarafından kabullenilir. Topluluk tarafından izin alarak çalışmak bazen zahmetli olabilir, fakat önderlerle tüm topluluğun desteğiyle çalışmak çok
daha verimli olur ve güvenilir sonuca ulaştırır.
28,30,31: Tüm topluluk birbiriyle tartışıp elde ettikleri bu sonucu Kutsal
Ruh’un yönlendirişi olarak kabul etmektedir. Gerçekten Kutsal Sözler’e
dikkat ederek kendi görüşlerine bağlanmamışlardı. Bu nedenle cevabı
alan Antakya’daki kardeşler de buna sevindiler. Birlikte kendilerini inkar
eden bir tavırla konuşulursa, Kutsal Ruh’un verdiği çözümle toplantı sevinçle sonlanır.
32,35: Yahuda ve Silas, mektubu iletmekle kalmaz, kardeşleri yüreklendirip, ruhça pekiştirmeye hizmet eder. Pavlus’la Barnaba da bu büyük sorunu çözdükleri için rahat bir şekilde müjdelemeye devam ederler. Önderlerin Kutsal Sözünü araştırıp uygulayarak örnek göstermesi tüm topluluğun
gelişip olgunlaşmasına yol açar.
112
22
Bunun üzerine bütün inanlılar topluluğuyla elçiler ve ihtiyarlar, kendi
aralarından seçtikleri adamları Pavlus ve Barnaba’yla birlikte Antakya’ya
göndermeye karar verdiler. Kardeşlerin önde gelenlerinden Barsabba denilen Yahuda ile Silas’ı seçtiler. 23Onların eliyle şu mektubu yolladılar:
“Kardeşleriniz olan biz elçilerle ihtiyarlardan, öteki uluslardan olup Antakya, Suriye ve Kilikya’da bulunan siz kardeşlere selam! 24Bizden bazı
kişilerin yanınıza geldiğini, sözleriyle sizi tedirgin edip aklınızı karıştırdığını duyduk. Oysa onları biz göndermedik. 25Bu nedenle aramızdan seçtiğimiz bazı kişileri, sevgili kardeşlerimiz Barnaba ve Pavlus’la birlikte size göndermeye oybirliğiyle karar verdik. 26Bu ikisi, Rabbimiz İsa Mesih’in adı uğruna canlarını gözden çıkarmış kişilerdir. 27Kararımız uyarınca size Yahuda ile Silas’ı gönderiyoruz. Onlar aynı şeyleri sözlü olarak da
aktaracaklar. 28-29Kutsal Ruh ve bizler, gerekli olan şu kuralların dışında
size herhangi bir şey yüklememeyi uygun gördük: Putlara sunulan kurbanların etinden, kandan, boğularak öldürülen hayvanların etinden ve fuhuştan sakınmalısınız. Bunlardan kaçınırsanız, iyi edersiniz. Esen kalın.”
30
Adamlar böylece yola koyulup Antakya’ya gittiler. Topluluğu bir araya
getirerek onlara mektubu verdiler. 31İmanlılar, mektuptaki yüreklendirici
sözleri okuyunca sevindiler. 32Kendileri peygamber olan Yahuda ile Silas,
birçok konuşmalar yaparak kardeşleri yüreklendirip ruhça pekiştirdiler.
33-34
Bir süre orada kaldıktan sonra, kendilerini göndermiş olanların yanına
dönmek üzere kardeşler tarafından esenlikle yolcu edildiler. 35Pavlus’la
Barnaba ise Antakya’da kaldılar, birçoklarıyla birlikte öğretip Rab’bin
sözünü müjdelediler.


113
Mayıs
26 Pa
Anlaşmazlıklara Rağmen
Paylaşılan Müjde
Elçilerin İşleri 15:36–16:5
36: Antakya kilisesi gelişip büyümeye devam edince Pavlus, Barnaba’yla
tekrar yolculuğa çıkıp önceden müjdelediklerini ziyaret etmek isterler. İlk
müjdeleme yolculuğunu Kutsal Ruh başlatırken ikincisi de Ruh’un etkisinde kalan bir önderin hikmetinden ve bilgeliğinden kaynaklanır. Her
zaman aynı yönlendiriş şeklini kullanmayan Tanrı’nın karakterine karşı
açık yürekli olmalıyım.
37-39a: Yolculuğun ortasında görevini bırakıp evine dönen Markos denilen Yuhanna yüzünden Pavlus’la Barnaba arasında keskin bir tartışma çıkar. Bir baba çocuğuna gerektiğinde ceza vererek eğitir diye düşünen
Pavlus’la, her şeyi kabul ederek bağışlayan anne sevgisine sahip olan
Barnaba arasında anlaşmazlık çıkar. Birbirinden ayrılmaya kadar götüren
bir olay olur. Farklı olmakla yanlış olmayı ayırt edebilir miyim?
39b-41: Pavlus’la Barnaba Yuhanna konusunda farklı görüşte olsa da
Rab’bin kilisesini güçlendirmek için kendilerini sunmaya devam ederler.
Farklı görüşlere sahip olduğumuz halde Tanrı’nın bizlere verdiği armağanlara saygılı olmayı öğrenirsek O bizi kendi tasarılarına göre kullanacaktır.
16:1-2: Pavlus, Rab'in işini yapabilmek için kendisine yol açar, her konuda güvenilir destekçisi olan Barnaba’yı kaybeder. Fakat kardeşler tarafından övünen yeni bir emektaşa kavuşur. Hayatımda bana yardım ve destekte bulunmaları için Tanrı’nın sağladığı öğretmenlerle, emektaş kardeşleri
hatırlayıp Rab’be şükretmeliyim.
16:3-5: Pavlus, Yahudiler’le Müjde paylaşırken engel çıkmaması için
Timoteos’u sünnet ettirir. Sünnetin kurtuluşa kavuşmak için bir şart olmadığını kanıtlamaya büyük özen göstermişken, Müjde paylaşmak için bir
engel olmasın diye elinden gelen her şeyi yapmaya hazır olan Pavlus’u
görüyoruz (1Ko.9:19-20). Hayatımdaki en önemli hedefim için vazgeçmem gereken şey nedir?
114
36
Bundan bir süre sonra Pavlus Barnaba’ya, “Rab’bin sözünü duyurduğumuz bütün kentlere dönüp kardeşleri ziyaret edelim, nasıl olduklarını
görelim” dedi. 37Barnaba, Markos denilen Yuhanna’yı da yanlarında götürmek istiyordu. 38Ama Pavlus, Pamfilya’da kendilerini yüzüstü bırakıp
birlikte göreve devam etmeyen Markos’u yanlarında götürmeyi uygun
görmedi. 39Aralarında öylesine keskin bir anlaşmazlık çıktı ki, birbirlerinden ayrıldılar. Barnaba Markos’u alıp Kıbrıs’a doğru yelken açtı. 40Silas’ı
seçen Pavlus ise, kardeşlerce Rab’bin lütfuna emanet edildikten sonra yola çıktı. 41Suriye ve Kilikya bölgelerini dolaşarak inanlı topluluklarını pekiştirdi.
1
Pavlus, Derbe ve Listra’ya da uğradı. Listra’da Timoteos adında bir İsa
öğrencisi vardı. Annesi imanlı bir Yahudi, babası ise Grek’ti. 2Listra ve
Konya’daki kardeşler ondan övgüyle söz ediyorlardı. 3Timoteos’u kendisiyle birlikte götürmek isteyen Pavlus, oralarda bulunan Yahudiler yüzünden onu sünnet ettirdi. Çünkü hepsi, babasının Grek olduğunu biliyordu.
4
Kent kent dolaşarak Yeruşalim’deki elçilerle ihtiyarların aldığı kararları
imanlılara iletiyor, bunlara uymalarını istiyorlardı. 5Böylelikle toplulukların imanı güçleniyor ve sayıları günden güne artıyordu.


115
Mayıs
27 Pt
Gelip Bize Yardım Et!
6,7: Kutsal Ruh, Pavlus’un Asya İli’nde Tanrı sözünü paylaşmasını engelleyince bu sefer Frikya ve Galatya’dan geçerek Bitinya bölgesinden geçmeye çalışır. Fakat yine İsa’nın Ruhu izin vermez. Artık geriye kalan yer,
batıda olan Avrupa’ydı. Müjde’nin yayılması için tasarlayıp karar veren
kesinlikle Kutsal Ruh’dur. Bazen işlerin durdurulması veya engellenmesi;
Tanrı için başarısızlık değil kendi isteğini bildirmesidir.
11-15: Tanrı, Filipi’ye varan Pavlus’u kardeşleri Lidya’yla karşılaştırır ve
onun yüreğini açarak iman etmesini sağlar. Bu olayla onun ev halkı, Filipi’deki topluluğun temeli olur. Müjde için keskin bir ok gibi (Yşa.49:2)
hazırlanmış olan Pavlus aracılığıyla Lidya’yı değiştiren Rab, beni de hazır
olduğumda kullanacaktır.
9,10: Pavlus, görümde Makedonyalı birinin kendisini çağırdığını görür ve
onu Avrupa’ya göndermek isteyen Tanrı’nın yönlendirişi olarak algılar. O
zamandaki Avrupa Roma İmparatorluğu etkisi altında putlara tapan insanlarla doluydu. Bugünkü Avrupa’nın ruhsal durumu da çok farklı değildir.
Onların çağrısını duyabiliyor muyum?
16-18: Pavlus, falcılık ruhuna tutulmuş köle kızdan kötü ruhu çıkarır. Aslında ruh doğru olanı söylemişti, fakat Tanrı’yı yüceltmediği için kovulması gerekliydi. Kendimi değil, her durumda Tanrı’nın yüceltip yüceltilmediğine dikkat etmeliyim.
116
6
Kutsal Ruh’un, Tanrı sözünü Asya İli’nde yaymalarını engellemesi üzerine Pavlus’la arkadaşları Frikya ve Galatya bölgesinden geçtiler. 7Misya
sınırına geldiklerinde Bitinya bölgesine geçmek istediler. Ama İsa’nın
Ruhu onlara izin vermedi. 8Bunun üzerine Misya’dan geçip Troas Kenti’ne gittiler. 9O gece Pavlus bir görüm gördü. Önünde Makedonyalı bir
adam durmuş, ona yalvarıyordu: “Makedonya’ya geçip bize yardım et”
diyordu. 10Pavlus’un gördüğü bu görümden sonra hemen Makedonya’ya
gitmenin bir yolunu aradık. Çünkü Tanrı’nın bizi, Müjde’yi oradakilere
duyurmaya çağırdığı sonucuna varmıştık. 11Troas’tan denize açılıp doğru
Semadirek Adası’na, ertesi gün de Neapolis’e gittik. 12Oradan da Filipi’ye
geçtik. Burası bir Roma yerleşim merkezi ve Makedonya’nın o bölgesinde önemli bir kentti. Birkaç gün bu kentte kaldık. 13Şabat Günü kent kapısından çıkıp ırmak kıyısına gittik. Orada bir dua yeri olacağını düşünüyorduk. Oturduk, orada toplanmış kadınlarla konuşmaya başladık. 14Bizi
dinleyenler arasında Tiyatira Kenti’nden Lidya adında bir kadın vardı.
Mor kumaş ticareti yapan Lidya, Tanrı’ya tapan biriydi. Pavlus’un söylediklerine kulak vermesi için Rab onun yüreğini açtı. 15Lidya, ev halkıyla
birlikte vaftiz olduktan sonra bizi evine çağırdı. “Beni Rab’bin bir inanlısı
kabul ediyorsanız, gelin, evimde kalın” dedi ve bizi razı etti.16Bir gün biz
dua yerine giderken, karşımıza, falcılık ruhuna tutulmuş köle bir kız çıktı.
Bu kız, gelecekten haber vererek efendilerine bir hayli kazanç sağlıyordu.
17
Pavlus’u ve bizleri izleyerek, “Bu adamlar yüce Tanrı’nın kullarıdır, size kurtuluş yolunu bildiriyorlar!” diye bağırıp durdu. 18Ve günlerce sürdürdü bunu. Sonunda, bundan çok rahatsız olan Pavlus arkasına dönerek
ruha, “İsa Mesih’in adıyla, bu kızın içinden çıkmanı buyuruyorum” dedi.
Ruh hemen kızın içinden çıktı.”


117
Mayıs
28 Sa
Rab İsa’ya İman Et!
27-32: Dünyayı yönetenler görevini yerine getirmeyene bedelini ölümle
ödetir. Fakat gerçek Rab olan İsa, ölümle zoru kullanmaz, tersine bizi onlardan kurtarır. “Rab İsa’ya iman et” demek yaşamının efendisini değiştir
demektir. Rab, beni kötüye kullanan dünyayı reddetmeye çağırır. Gerçek
efendim kimdir?
19-21: Falcılık ruhuna tutulan kölenin getirdiği gelirden yoksun kalan
efendileri Pavlus’la Silas’a saldırır ve onları kötülerler. Gerçek Müjde insanı kazanç için kullanmasına izin vermeyen Kutsal Ruh’un gücüdür. Bu
zalim dünyanın tek çaresi Sevgi Kralı olan İsa’nın Egemenliği olduğuna
herkes yürekten iman etmeli.
25,26: Pavlus’la Silas hapishane de dua ederek ilahiler söylerler. Mesih’in
gücü Sezar’ınkinden çok daha güçlü olduğu ilan edilince Roma İmparatoru’nun sağlam yapılan hapishanesi temelden sarsılır. Bugün de İsa’nın bu
dünyanın kralı olduğunu ilan etmeliyim!
33-40: Zindancının iman etmesi Şeytan’ın sahte egemenliğinin çöktüğünü
gösterir. Onun kurduğu sofra, düşmanlarımızın önünde Tanrı’nın bize
kurduğu sofraya benzer (Mez.23:5). Roma İmparatorluğu’nun “adamları
serbest bırak” demesiyse aslında kendilerini teslim ettiklerini simgeler.
Gerçek Müjde bu dünyaya ait yetkilileri korkutur.
118
19
Kızın efendileri, kazanç umutlarının yok olduğunu görünce Pavlus’la Silas’ı
yakalayıp çarşı meydanına, yetkililerin önüne sürüklediler. 20-21Onları yargıçların karşısına çıkartarak, “Bu adamlar Yahudi’dir” dediler, “Kentimizi altüst
ettiler. Biz Romalılar için benimsenmesi ve uygulanması yasak birtakım töreler yayıyorlar.” 22Halk da Pavlus’la Silas’a yapılan saldırıya katıldı. Yargıçlar
onların giysilerini yırtıp sıyırarak değnekle dövülmeleri için buyruk verdi.
23
Onları iyice dövdürdükten sonra hapse attılar. Zindancıya, onları sıkı güvenlik al tında tutmasını buyurdular. 24Bu buyruğu alan zindancı onları hapishanenin iç bölmesine atarak ayaklarını tomruğa vurdu. 25Gece yarısına doğru
Pavlus’la Silas dua ediyor, Tanrı’yı ilahilerle yüceltiyorlardı. Öbür tutuklular
da onları dinliyordu. 26Birdenbire öyle şiddetli bir deprem oldu ki, tutukevi
temelden sarsıldı. Bir anda bütün kapılar açıldı, herkesin zincirleri çözüldü.
27
Zindancı uyandı. Zindan kapılarını açık görünce kılıcını çekip canına kıymak istedi. Çünkü tutukluların kaçtığını sanmıştı. 28Ama Pavlus yüksek sesle,
“Canına kıyma, hepimiz buradayız!” diye seslendi. 29Zindancı ışık getirtip
içeri daldı. Titreyerek Pavlus’la Silas’ın önünde yere kapandı. 30Onları dışarı
çıkararak, “Efendiler, kurtulmak için ne yapmam gerekir?” diye sordu.
31
Onlar, “Rab İsa’ya iman et, sen de ev halkın da kurtulursunuz” dediler.
32
Sonra kendisine ve ev halkının hepsine Rab’bin sözünü bildirdiler. 33Gecenin o saatinde zindancı onları götürüp yaralarını yıkadı. Sonra hem kendisi
hem ev halkı hemen vaftiz oldu. 34Pavlus’la Silas’ı evine götürerek sofra kurdu. Tanrı’ya inanmak, onu ve evindekilerin hepsini sevince boğmuştu. 35Gün
doğunca yargıçlar görevlileri göndererek, “O adamları serbest bırak” dediler.
36
Zindancı bu sözleri Pavlus’a iletti. “Yargıçlar serbest bırakılmanız için haber gönderdi. Şimdi çıkabilirsiniz, esenlikle gidin” dedi. 37Ama Pavlus görevlilere şöyle dedi: “Roma vatandaşı olduğumuz halde, bizi yargılamadan herkesin önünde dövüp hapse attılar. Şimdi bizi gizlice mi kovacaklar? Olmaz
böyle şey! Kendileri gelsinler, bizi alıp çıkarsınlar!” 38Görevliler bu sözleri
yargıçlara iletti. Yargıçlar, Pavlus’la Silas’ın Roma vatandaşı olduğunu duyunca korktular. 39Gelip özür dilediler. Sonra onları dışarı çıkararak kentten
ayrılmalarını rica ettiler. 40Pavlus’la Silas zindandan çıkınca Lidya’nın evine
gittiler. Kardeşlerle görüşüp onları yüreklendirdikten sonra oradan ayrıldılar.


119
Mayıs
29 Ça
Selanik ve Veriya’da
1-3: Pavlus, Selanik havrasında ardı ardına üç Şabat Günü, Kutsal Yazılar
üzerinde Mesih’in acılar çektikten sonra ölümden dirilmesi gerektiğine
dair açıklamalarda bulunur. Öteki ulusların egemenliği altından kendilerini kurtarabilecek güce sahip olan yüce Mesih’i bekleyen Yahudiler, İsa’yı
anlayamaz ve reddeder. Ben İsa’yla birlikte sıkıntı çekmeye hazır mıyım?
4-8: Müjde, insanlar tarafından kabul edildiği gibi, insanlar tarafından da
büyük sıkıntı getirir. Bazı Yahudiler Pavlus’a karşı kıskançlıklarından kötü adamları tutarak kargaşa çıkarttırırlar. Pavlus’la inanlılar için Müjde’yi
kabul etmenin bedeli zulümdü. Çünkü İsa’nın ardından gitmek O’nun gibi
acı çekmek anlamına gelir.
10-15: Pavlus, zulümden kaçarak Selanik’ten Veriya’ya, oradan da 320
km uzaklıkta olan Atina’ya kadar gider. O sıkıntıya dayanmakla, sıkıntıdan kaçma zamanını ayırt eden biridir, çünkü kendini korumak için değil,
hep Tanrı’nın isteğine ve planına göre karar verir.
11: Veriya’dakiler Tanrı sözünü büyük ilgiyle kaşılar ve her gün incelerler,
böylelikle birçok kişi imana kavuşur. Kutsal Sözleri araştırmadan duygularına göre hareket edenlerin sahte öğretmenlere kurban olabilme ihtimali
yüksektir. Bu yüzden herkes dikkatli olmalıdır. Sessizce Tanrı’nın sözüne
kulak verenlere, bu çağın ihtiyaç duyduğu ama sahip olamadığı ruhsal ihtiyaçları karşılanacaktır.
120
Amfipolis ve Apollonya’dan geçerek Selanik’e geldiler. Burada Yahudiler’in bir havrası vardı. 2Pavlus, her zamanki gibi Yahudiler’e giderek art
arda üç Şabat Günü onlarla Kutsal Yazılar üzerinde tartıştı. 3Mesih’in acı
çekip ölümden dirilmesi gerektiğine dair açıklamalarda bulunuyor, kanıtlar gösteriyordu. “Size duyurmakta olduğum bu İsa, Mesih’tir” diyordu.
4
Onlardan bazıları, Tanrı’ya tapan Grekler’den büyük bir topluluk ve ileri
gelen kadınların da birçoğu ikna olup Pavlus’la Silas’a katıldılar.
5
Yahudiler bunu kıskandı. Çarşı pazardan topladıkları bazı kötü insanlardan bir kalabalık oluşturup kentte kargaşalık çıkarttılar. Pavlus’la Silas’ı
bulmak ve halkın önünde yargılamak amacıyla Yason’un evine saldırdılar. 6Onları bulamayınca, Yason ile bazı kardeşleri kent yetkililerinin
önüne sürüklediler. “Dünyayı altüst eden o adamlar buraya da geldiler”
diye bağırıyorlardı. 7“Yason onları evine aldı. Onların hepsi, İsa adında
başka bir kral olduğunu söyleyerek Sezar’ın buyruklarına karşı geliyorlar.” 8Bu sözleri işiten kalabalık ve kentin yetkilileri telaşa kapıldı.
9
Sonunda yetkililer Yason ve öbürlerini kefaletle serbest bıraktılar.
10
Kardeşler hemen o gece Pavlus’la Silas’ı Veriya Kenti’ne gönderdiler.
Onlar oraya varınca Yahudiler’in havrasına gittiler. 11Veriya’daki Yahudiler Selanik’tekilerden daha açık fikirliydi. Tanrı sözünü büyük ilgiyle karşılayarak her gün Kutsal Yazılar’ı inceliyor, öğretilenlerin doğru olup olmadığını araştırıyorlardı. 12Böylelikle içlerinden birçokları ve çok sayıda
saygın Grek kadın ve erkek iman etti. 13Selanik’teki Yahudiler Pavlus’un
Veriya’da da Tanrı’nın sözünü duyurduğunu öğrenince oraya gittiler, halkı kışkırtıp ayağa kaldırdılar. 14Bunun üzerine kardeşler Pavlus’u hemen
deniz kıyısına yolladılar. Silas ile Timoteos ise Veriya’da kaldılar. 15Pavlus’la birlikte gidenler onu Atina’ya kadar götürdüler. Sonra Pavlus’tan,
Silas’la Timoteos’un bir an önce kendisine yetişmeleri yolunda buyruk
alarak geri döndüler.


121
Mayıs
30 Pe
Atina’daki Vaaz
24-27: Tanrı herkese yaşamı, soluğu ve gereken her şeyi veren yaratıcıdır.
İnsan eliyle hizmet edilmeye ihtiyacı yoktur. O, her yerde, her şeye gücü
yeten ve her şeye egemendir. Tanrı'ma layık bir şekilde ibadet ediyor muyum?
26,27: Tanrı, kendisini arayıp bulabilsinler diye ulusların sürelerini ve sınırlarını saptar, her zaman insanlara yakın durur. O’nun varlığını yakından
hissedebiliyor muyum?
16,28,29: Bütün insanlar Tanrı’nın soluğundan oldukları halde, insani düşünce ve becerilerle biçimlendirilmiş altın, gümüş ve taştan nesneleri Tanrı’ya benzettiklerini gören Pavlus, buna öfke duyar. Müjde olmadan zenginleşen dünyanın umutsuz gidişatına kutsal bir öfke duyuyor muyum?
Yoksa gizlice kıskanıp hayran mı kalıyorum?
17,18,23,28-31: Pavlus, havrada Tanrı’ya tapan Yahudiler’le ve çarşı
meydanında karşılaştığı kişilerle İsa Mesih'i ve O’nun diriliş gerçeği hakkında tartışıp durur. Gerçeği paylaşırken onların anlayabileceği seviyede
konuşmaya özen gösterir. Ben de farklı insanlarla uygun dille konuşmaya
dikkat ediyor muyum?
19-21,29: Atinalılar için Müjde, ancak bilim meraklarını tatmin eden konulardan biriydi. Çünkü insan varlığının başlangıcı ve anlamı hakkında
hiçbir bilgileri yoktu. Onlar sadece kulaklarına hoş gelen yeniliklerle ilgilenirdi, aslında ruhsal olarak çölde yaşıyorlardı. İnsan, Tanrı’yla tanışmadan ne esenlik dolu ne de tatminkar bir yaşama sahip olabilir.
122
16
Onları Atina’da bekleyen Pavlus, kenti putlarla dolu görünce yüreğinde derin bir acı duydu. 17Bu nedenle, gerek havrada Yahudiler’le ve Tanrı’ya tapan
yabancılarla, gerek her gün çarşı meydanında karşılaştığı kişilerle tartışıp
durdu. 18Epikürcü ve Stoacı bazı filozoflar onunla atışmaya başladılar. Kimi,
“Bu lafebesi ne demek istiyor?” derken, kimi de, “Galiba yabancı ilahların
haberciliğini yapıyor” diyordu. Çünkü Pavlus, İsa’yla ve dirilişle ilgili Müjde’yi duyuruyordu. 19Onlar Pavlus’u alıp Ares Tepesi Kurulu’na götürdüler.
Ona, “Yaydığın bu yeni öğretinin ne olduğunu öğrenebilir miyiz?” dediler.
20
“Kulağımıza yabancı gelen bazı konulardan söz ediyorsun. Bunların anlamını öğrenmek isteriz.” 21Bütün Atinalılar ve kentte bulunan yabancılar, vakitlerini hep yeni düşünceleri anlatarak ve dinleyerek geçirirlerdi. 22Pavlus,
Ares Tepesi Kurulu’nun önüne çıkıp şunları söyledi: “Ey Atinalılar, sizin her
bakımdan çok dindar olduğunuzu görüyorum. 23Ben çevrede dolaşırken, tapındığınız yerleri incelerken üzerinde, BİLİNMEYEN TANRI’YA diye yazılmış bir sunağa bile rastladım. Sizin bilmeden tapındığınız bu Tanrı’yı ben
size tanıtayım. 24“Dünyayı ve içindekilerin tümünü yaratan, yerin ve göğün
Rabbi olan Tanrı, elle yapılmış tapınaklarda oturmaz. 25Herkese yaşam, soluk
ve her şeyi veren kendisi olduğuna göre, bir şeye gereksinmesi varmış gibi
O’na insan eliyle hizmet edilmez. Tanrı, bütün ulusları tek insandan türetti ve
onları yeryüzünün dört bucağına yerleştirdi. 26Ulusların sürelerini ve yerleşecekleri bölgelerin sınırlarını önceden saptadı. 27Bunu, kendisini arasınlar ve el
yordamıyla da olsa bulabilsinler diye yaptı. Aslında Tanrı hiçbirimizden uzak
değildir. 28Nitekim, ‘O’nda yaşıyor ve hareket ediyoruz; O’nda varız.’ Bazı
ozanlarınızın belirttiği gibi, ‘Biz de O’nun soyundanız.’ 29“Tanrı’nın soyundan olduğumuza göre, tanrısal özün, insan düşüncesi ve becerisiyle biçimlendirilmiş altın, gümüş ya da taştan bir nesneye benzediğini düşünmemeliyiz.
30
Tanrı, geçmiş dönemlerin bilgisizliğini görmezlikten geldi; ama şimdi her
yerde herkesin tövbe etmesini buyuruyor. 31Çünkü dünyayı, atadığı Kişi aracılığıyla adaletle yargılayacağı günü saptamıştır. Bu Kişi’yi ölümden diriltmekle bunun güvencesini herkese vermiştir.”32Ölülerin dirilmesiyle ilgili sözleri
duyunca kimi alay etti, kimi de, “Seni bu konuda bir daha dinlemek isteriz”
dedi. 33Bunun üzerine Pavlus aralarından çıkıp gitti. 34Birkaç kişi ona katılıp
inandı. Bunların arasında kurul üyesi Dionisios, Damaris adlı bir kadın ve
birkaç kişi daha vardı.


123
Mayıs
31 Cu
Korint’te Yayılan
Tanrı’nın Sözü
1,2,5: Tanrı, tek başına Korint’e gelen Pavlus için Akvila’yla Priskila’yı
karşısına çıkarır. Sonra Makedonya’dan Silas’la Timoteos’un gelmesiyle
ona teşvik verir. Tanrı’nın benim için hazırladığı emektaşlarıma önem veriyor muyum? Onlar kimdir?
9-11: Pavlus, kendisini sövenler arasında zorluk çekerken, Tanrı onu yüreklendirir, onun aracılığıyla kurtaracağı birçok kişi için onu koruyacağına dair söz verir. Pavlus kesinlikle yalnız değildi böylelikle karışık bir liman şehri olan Korint’te bir buçuk yıl geçirebildi. Haksız bir şekilde
Müjde hakkında susmam istenmekte mi? Susmamam için beni yüreklendiren Tanrı’nın sesini dinlemeliyim.
1-3: Pavlus Müjde duyurabilmesine engel oluşmasın diye kendi geçimi
için kendi mesleğinde çalışır (1Ko.9:4-7). Mesleğim yalnız geçinmem
için değil de Müjde paylaşabilmem için bir aracı mı?
5: Pavlus, Silas’la Timoteos Atina’dan gelince, kendini tümüyle Tanrı’nın
sözünü yaymaya vererek Yahudiler’e İsa’nın Mesih olduğuna tanıklık
eder. Dua etmeliyim ki bu çağın müjdecilerinin hepsi, kendini tümüyle
Tanrı’nın sözüne verebilsinler.
124
1
Bundan sonra Pavlus Atina’dan ayrılıp Korint’e gitti. 2-3Orada Pontus
doğumlu, Akvila adında bir Yahudi ile karısı Priskilla’yı buldu. Bunlar,
Klavdius’un bütün Yahudiler’in Roma’yı terk etmesi yolundaki buyruğu
üzerine, kısa süre önce İtalya’dan gelmişlerdi. Akvila ile Priskilla’nın yanına giden Pavlus, aynı meslekten olduğundan onlarla kalıp çalıştı. Çünkü
meslekleri çadırcılıktı. 4Pavlus, her Şabat Günü havrada tartışarak hem
Yahudiler’i hem Grekler’i ikna etmeye çalışıyordu.5Silas’la Timoteos
Makedonya’dan gelince, Pavlus kendini tümüyle Tanrı sözünü yaymaya
verdi. Yahudiler’e, İsa’nın Mesih olduğuna dair tanıklık ediyordu. 6Ama
Yahudiler karşı gelip ona sövmeye başlayınca Pavlus, giysilerini silkerek,
“Başınıza geleceklerin sorumlusu sizsiniz!” dedi. “Sorumluluk benden
gitti. Bundan böyle öteki uluslara gideceğim.” 7Pavlus oradan çıktı, Tanrı’ya tapan Titius Yustus adlı birinin evine gitti. Yustus’un evi havranın
bitişiğindeydi. 8Havranın yöneticisi Krispus bütün ev halkıyla birlikte
Rab’be inandı. Pavlus’u dinleyen Korintliler’den birçoğu da inanıp vaftiz
oldu. 9Bir gece Rab bir görümde Pavlus’a, “Korkma” dedi, “Konuş, susma! 10Ben seninle birlikteyim; hiç kimse sana dokunmayacak, kötülük
yapmayacak. Çünkü bu kentte benim halkım çoktur.” 11Pavlus, orada bir
buçuk yıl kaldı ve halka sürekli Tanrı’nın sözünü öğretti.


125
Haziran
1 Ct
Tanrı Dilerse…
12-18a: Tanrı, Pavlus’a verdiği sözü çabucak tutar (18:10) ve o işini
Gallio’un siyasi prensiplerini kullanarak yapar. Hem kendi müjdecilerini
hem de yüce tasarısına göre egemenliğini genişleten Tanrı’nın bilgeliğiyle
kudretine tam güveniyor muyum?
18: Pavlus ‘Nazir’ adağının süresini bitirince Kenhere’de saçlarını kestirir
(Say.6:2-5). Bu ölümden bile korkmayan Pavlus’un adanmışlığını gösteren bir harekettir. Bu gibi adanmışlıkları fanatiksel olarak etiketleyen bugün ki dünyanın gidişatından dolayı İsa'yla arama mesafe koyarak O’nu
uzaktan mı izliyorum?
19-21: Pavlus ve emektaşları Efes’e varır. Bu Pavlus'un kısa bir ziyareti
olmasına rağmen hemen havraya giderek Müjde paylaşmaktan geri kalmaz. Efes şehrinin Müjde için önem taşıdığını bilen Pavlus, Tanrı’nın isteğine göre geri dönme ihtimaliyle yine yolculuğuna devam ederek Akvila
ve eşi Priskilla’yı orada bırakır. Pavlus, hem Tanrı’nın isteğine göre hareket etmeye, hem de çok ince planlar yaparak müjdeleme için en uygun
yolu bulmaya gayret eder.
22,23: Pavlus, bu sefer Antakya’da sadece bir süre kaldıktan sonra, geçen
seferki yolculuğu sırasında Kutsal Ruh’un yönlendirişinden dolayı gidip
iyice bakamadığı Galatya ve Frikya’daki yeni imanlıları ziyaret ederek
pekiştirmeye özen gösterir. Ben de imanda yeni olan kardeşlere destek
vermekte gayretli miyim?
126
12
Gallio’nun Ahaya Valisi olduğu sıralarda, hep birlikte Pavlus’a karşı gelen Yahudiler onu mahkemeye çıkardılar. 13“Bu adam Yasa’ya aykırı biçimde Tanrı’ya tapınmaları için insanları kandırıyor” dediler. 14Pavlus
tam söze başlayacakken Gallio Yahudiler’e şöyle dedi: “Ey Yahudiler,
davanız bir haksızlık ya da ciddi bir suçla ilgili olsaydı, sizleri sabırla dinlemem gerekirdi. 15Ama sorun bir öğreti, bazı adlar ve kendi yasanızla ilgili olduğuna göre, bu davaya kendiniz bakın. Ben böyle şeylere yargıçlık
etmek istemem.” 16Sonra Gallio onları mahkemeden kovdu. 17Hep birlikte, havranın yöneticisi Sostenis’i yakalayıp mahkemenin önünde dövdüler. Gallio ise olup bitenlere hiç aldırmadı.18Pavlus Korint’teki kardeşlerin
yanında bir süre daha kaldı. Sonra onlarla vedalaştı, Priskilla ve Akvila ile
birlikte Suriye’ye gitmek üzere gemiyle yola çıktı. Adakta bulunmuş olduğu için Kenhere’de saçlarını kestirmişti. 19Efes’e vardıkları zaman Priskilla ve Akvila’yı orada bıraktı. Kendisi havraya giderek Yahudiler’le tartışmaya başladı. 20Bunlar daha uzun bir süre kalmasını istedilerse de,
Pavlus kabul etmedi. 21Ama onlara veda ederken, “Tanrı dilerse yanınıza
yine döneceğim” dedi. Sonra Efes’ten denize açıldı. 22Sezariye’ye vardıktan sonra Yeruşalim’e gidip oradaki kiliseyi ziyaret etti, oradan da Antakya’ya geçti. 23Bir süre orada kaldıktan sonra yola çıktı; Galatya bölgesini
ve Frikya’yı dolaşarak bütün öğrencileri ruhça pekiştirdi.


127
Haziran
2 Pa
Tanrı’nın Yolu ve
Kutsal Ruh’un İnmesi
24-25: Apollos üstün konuşma yeteneği olan iyi bir öğretmen olduğu için
bilgisini doğru ve cesaretle aktarır. Fakat onda biraz bilgi eksikliği vardı.
Birinde Tanrı’nın verdiği yetenek çok üstün de olsa, yeteri kadar bilgisi
yoksa Kutsal Kitap'ı iyi öğreten uygun bir öğretmen olamaz.
26: Priskilla ile Akvila Apollos’u yanına alır, gerekli şeyleri açıklayarak
onun daha iyi öğretiş vermesine destekte bulunurlar. Rab’bin yolunda
hizmet ederken kendinde olan eksikliği fark eden ama öğrenmekten
utanmayan ve öğretmekten kaçınmayan bu kişilere gerçek alçakgönüllü
ve cesur diyebiliriz. Tanrı adamlarının arasında bu gibi davranışlar olmalıdır ki daha da olgunlaşmaya devam edilebilsin.
27,28: Topluluğun gösterdiği sevgi ve yumuşak huylulukla, gerekli bilgileri öğrenmeye hazır olan Apollos’un alçakgönüllülüğü, Korint’teki Yahudiler’e Rab tarafından harika bir şekilde kullanılır (1Ko.1:12; 3:4-6).
Çok yetenekli kardeşleri kıskanmak yerine onun armağanlarının Rab’bin
yolunda en iyi şekilde kullanılması için yürekten destekte bulunabilir miyim?
19:1-7: Pavlus, Efes’e geldiğinde Kutsal Ruh’un varlığından habersiz
olan imanlılarla karşılaşır. Pavlus onları Rab İsa’nın adıyla vaftiz eder, ellerini üzerlerine koyunca Kutsal Ruh iner ve dillerle konuşmaya başlarlar.
Apollos’tan öğrendikleri iyi bilgiler onların yüreklerinde yanmaya hazır
odunlar gibi dururken, İsa Mesih’in Müjdesi’yle Kutsal Ruh’un ateşi onları tamamen yakar. Benim de hem bilgiye hem de Ruh’un etkisi arasındaki iyi bir dengeye ihtiyacım var.
128
24
Bu arada İskenderiye doğumlu Apollos adında bir Yahudi Efes’e geldi.
Üstün bir konuşma yeteneği olan Apollos, Kutsal Yazılar’ı çok iyi biliyordu. 25Rab’bin yolunda eğitilmiş bir kişiydi. Ateşli bir ruhla konuşuyor
ve sadece Yahya’nın vaftizini bildiği halde İsa’yla ilgili gerçekleri doğru
öğretiyordu. 26Havrada cesaretle konuşmaya başladı. Kendisini dinleyen
Priskilla ile Akvila, onu yanlarına alarak Tanrı yolunu ona daha doğru biçimde açıkladılar. 27Apollos Ahaya’ya gitmek isteyince kardeşler onu cesaretlendirdiler. Onu iyi karşılamaları için oradaki öğrencilere mektup
yazdılar. Apollos Ahaya’ya varınca Tanrı’nın lütfuyla iman etmiş olanlara
çok yardım etti. 28Şöyle ki Kutsal Yazılar’dan, İsa’nın Mesih olduğunu
kanıtlayarak Yahudiler’in iddialarını açıkça ve güçlü bir şekilde çürüttü.
1-2
Apollos Korint’teyken Pavlus, iç bölgelerden geçerek Efes’e geldi.
Orada bazı öğrencileri bularak onlara, “İman ettiğiniz zaman Kutsal
Ruh’u aldınız mı?” diye sordu. “Kutsal Ruh’un varlığından haberimiz yok
ki!” dediler. 3“Öyleyse neye dayanarak vaftiz oldunuz?” diye sordu.
“Yahya’nın öğretisine dayanarak vaftiz olduk” dediler. 4Pavlus, “Yahya’nın yaptığı vaftiz, tövbeyle ilgili bir vaftizdi” dedi. “Halka, kendisinden sonra gelecek Olan’a, yani İsa’ya inanmalarını söyledi.” 5Onlar bunu
duyunca, Rab İsa’nın adıyla vaftiz oldular. 6Pavlus ellerini onların üzerine
koyunca Kutsal Ruh üzerlerine indi ve bilmedikleri dillerle konuşup peygamberlik etmeye başladılar. 7Aşağı yukarı on iki kişiydiler.


129
Haziran
3 Pt
Rab’bin Sözü
Büyücülüğü Alt Eder
8,9a: Pavlus Efes’teki havrada üç ay boyunca cesurca Tanrı’nın Egemenliği hakkında paylaşır. Tamamen dünyasal, putperestliğe alışmış bir şehirde İsa’nın tek kral olduğunu ilan eder. Tanrı’nın Egemenliği’ne itaat etmeleri gerektiğini söyleyip durdukça yine karşı çıkanlar olur. Böyleleri sert
bir tutumla İsa’nın yolunu kötülerler. Ben de Rab’bin gerçeklerinden paylaşmak istiyorsam, Pavlus gibi cesaretli olmam gerekir.
9b-12: Pavlus, havrada konuşmasını devam ettirmekte zorluk çekince,
oradan ayrılıp Tiranus’un dershanesinde tartışmalarına iki yıl boyunca
devam eder. İlk önce yalnız öğrenci yetiştirme amacıyla başlamış olabilir,
fakat zamanla Yahudi Grek ayrımı yapmadan tüm Asya İli’ndeki herkese
Rab’bin sözünü duyurmuş olur. Tanrı da Pavlus’un eliyle olağanüstü mucizeler yapar ki Şeytan’ın gücüne son veren İsa Mesih’in Egemenliğini
açıkça ilan etmesine destek olur.
13-16: Büyücülük yapan Yahudiler Pavlus gibi İsa’nın ismini kullanarak
kötü ruhu kovmaya çalışırken ruh tarafından saldırıya uğradılar böylelikle
herkesi bir korku sardı. İsa’ya yürekten güvenmek yerine onu ‘kullanmaya’ kalkışanlar şeytan’ın kalelerini yıkamaz, hatta utanç verici duruma düşerler. Şeytan’la ona ait bu dünya; beni İsa’nın adamı olarak kabul ederek,
yetkime boyun eğiyor mu?
130
8
Havraya giren Pavlus cesaretle konuşmaya başladı. Üç ay boyunca oradakilerle tartışıp durdu, onları Tanrı’nın Egemenliği konusunda ikna etmeye çalıştı. 9Ne var ki, bazıları sert bir tutum takınıp ikna olmamakta direndiler ve İsa’nın yolunu halkın önünde kötülemeye başladılar. Bunun
üzerine Pavlus onlardan ayrıldı. Öğrencilerini de alıp götürdü ve Tiranus’un dershanesinde her gün tartışmalarını sürdürdü. 10Bu durum iki yıl
sürdü. Sonunda Yahudi olsun Grek olsun, Asya İli’nde yaşayan herkes
Rab’bin sözünü işitti. 11Tanrı, Pavlus’un eliyle olağanüstü mucizeler yaratıyordu. 12Şöyle ki, Pavlus’un bedenine değen peşkir ve peştamallar hasta
olanlara götürüldüğünde, hastalıkları yok oluyor, kötü ruhlar içlerinden
çıkıyordu. 13Çevrede dolaşıp kötü ruhları kovmakla uğraşan bazı Yahudiler de kötü ruhlara tutsak olanları Rab İsa’nın adını anarak kurtarmaya
kalkıştılar. “Pavlus’un tanıttığı İsa’nın adıyla size emrediyoruz!” diyorlardı. 14Bunu yapanlar arasında Skeva adlı bir Yahudi başkâhinin yedi oğlu da vardı. 15Kötü ruh ise onlara şöyle karşılık verdi: “İsa’yı biliyor,
Pavlus’u da tanıyorum, ama siz kimsiniz?” 16İçinde kötü ruh bulunan
adam onlara saldırdı, hepsini alt ederek bozguna uğrattı. Öyle ki, o evden
çıplak ve yaralı olarak kaçtılar. 17Bu haber, Efes’te yaşayan bütün Yahudiler’le Grekler’e ulaştı. Hepsini bir korku aldı ve Rab İsa’nın adı büyük
bir saygınlık kazandı. 18İman edenlerin birçoğu geliyor, yaptıkları kötülükleri itiraf edip anlatıyordu. 19Büyücülükle uğraşmış bir sürü kişi de kitaplarını toplayıp herkesin önünde yaktılar. Kitapların değerini hesapladıklarında toplam elli bin gümüş tuttuğunu gördüler. 20Böylelikle Rab’bin
sözü güçlü biçimde yayılıp etkinlik kazanıyordu.


131
Haziran
4 Sa
Efes’teki Kargaşalık
21,22: Pavlus, Efes’teki başarısından sonra Yeruşalim’e gitmeye karar verir (Rom.15:31-32). Ondan sonra Roma’ya da giderek Müjde’yi paylaşmak ister. O her gün karşı karşıya geldiği ruhsal savaşın ağırlığının ötesinde Tanrı’nın Egemenliği için gereken büyük tasarıyı da gözden kaçırmaz. Bana verilen görevimi yerine getirirken hikmetli olabilmem için hep
Rab’be dua etmeliyim.
23-27: Müjde’yi kabul ettikten sonra önceden uğraştığı büyücülüğü bırakarak çok para kaybetmeyi göze alanlar varken (19:19), kazancını korumak için kargaşalık çıkarmaktan geri kalmayanlar da vardır. Onlar Artemis tanrıçasının ismini kullanarak aslında kendi çıkarları için büyük bir
kargaşa başlatır. Bütün putlar ya insanın açgözlülüğünü tatmin eder, ya da
huzursuzluklarını gidermek için kullanılır.
28-32: Efesliler, kuyumcu Dimitrios’un kışkırtmasından etkilenerek nedenini bile bilmeden karışıklık içinde bağırıp çağırmayı sürdürmüşlerdir.
Bu aslında Müjde’nin güçlü etkisinden rahatsız olan insanların patlayan
korku bombasıdır. Ben de iman gücü varsa, dağ gibi görünen kötülüğün
büyüklüğünden sarsılmadan güçlü ve sakin kalabilirim.
35-41: Belediye yazmanının hikmetli konuşmasıyla kargaşa yatıştırılır. O,
hem öfke dolu Efesliler’e hak tanır, hem de inanlıların haksızlığa uğramamaları için onlara yardım etmiş olur. Ben dünyanın kurallarına aykırı
davranmadan Müjde’yi paylaşmaya çalışıyor muyum?
132
21
Pavlus, bu olup bitenlerden sonra Makedonya ve Ahaya’dan geçip Yeruşalim’e gitmeye karar verdi. “Oraya gittikten sonra Roma’yı da görmem gerek” diyordu. 22Yardımcılarından ikisini, Timoteos ile Erastus’u Makedonya’ya göndererek kendisi bir süre daha Asya İli’nde kaldı. 23O sırada İsa’nın
yoluna ilişkin büyük bir kargaşalık çıktı. 24Artemis Tapınağı’nın gümüşten
maketlerini yapan Dimitrios adlı bir kuyumcu, el sanatçılarına bir hayli iş sağlıyordu. 25Sanatçıları ve benzer işlerle uğraşanları bir araya toplayarak onlara
şöyle dedi: “Efendiler, bu işten büyük kazanç sağladığımızı biliyorsunuz.
26
Ama Pavlus denen bu adamın, elle yapılan tanrıların gerçek tanrılar olmadığını söyleyerek yalnız Efes’te değil, neredeyse bütün Asya İli’nde çok sayıda
kişiyi kandırıp saptırdığını görüyor ve duyuyorsunuz. 27Hem bu sanatımız
saygınlığını yitirmek tehlikesiyle karşı karşıyadır, hem de ulu tanrıça Artemis’in Tapınağı’nın hiçe sayılması ve bütün Asya İli’yle bütün dünyanın tapındığı tanrıçanın, ululuğundan yoksun kalması tehlikesi vardır.” 28Oradakiler
bunu duyunca öfkeyle doldular. “Efesliler’in Artemisi uludur!” diye bağırmaya başladılar. 29Kent büsbütün karıştı. Halk, Pavlus’un yol arkadaşlarından
Makedonyalı Gayus ve Aristarhus’u yakalayıp sürükleyerek birlikte tiyatroya
koşuştu. 30Pavlus halkın arasına girmek istediyse de, öğrenciler onu bırakmadı. 31Hatta, Pavlus’un dostu olan bazı Asya İli yöneticileri ona haber yollayarak tiyatroda görünmemesi için yalvardılar. 32Tiyatrodaki topluluk karışıklık
içindeydi. Her kafadan bir ses çıkıyordu. Çoğu ne için toplandığını bile bilmiyordu. 33Yahudiler İskender’i öne çıkarınca kalabalıktan bazıları olayı ona
bağladı. Eliyle bir işaret yapan İskender, halka savunmasını yapmak istedi.
34
Ama halk kendisinin Yahudi olduğunu anlayınca hep bir ağızdan yaklaşık
iki saat boyunca, “Efesliler’in Artemisi uludur!” diye bağırıp durdu. 35Kalabalığı yatıştıran belediye yazmanı, “Ey Efesliler” dedi, “Efes Kenti’nin, ulu
Artemis Tapınağı’nın ve gökten düşen kutsal taşın bekçisi olduğunu bilmeyen
var mı? 36Bunları hiç kimse inkâr edemez. Bunun için sakin olmanız ve düşüncesiz bir şey yapmamanız gerekir. 37Buraya getirdiğiniz bu adamlar, ne tapınakları yağma ettiler, ne de tanrıçamıza sövdüler. 38Dimitrios ve sanatçı arkadaşlarının herhangi birinden şikâyeti varsa, mahkemeler açık, yargıçlar da
var. Karşılıklı suçlamalarını orada yapsınlar. 39Soruşturacağınız başka bir durum varsa, bunun yasal bir toplantıda çözümlenmesi gerekir. 40Bugünkü olaylardan ötürü ayaklanma suçundan yargılanmak tehlikesindeyiz. Hiçbir gerekçesi olmayan bu kargaşanın hesabını veremeyeceğiz.” 41Bunları söyledikten
sonra topluluğu dağıttı.


133
Haziran
5 Ça
Diriltilen Eftihos
1-3: Efes’teki kargaşa Pavlus için gitme zamanının geldiğini gösteren bir
işaret olmuştur. Sanki önceden planlanmış gibi (19:21) Makedonya’ya gidip, öğrencilerini yüreklendirdikten sonra Yunanistan’a (Korint) gider, üç
ay orada kalır ve Suriye’ye gitmek isterken Yahudiler’in kurduğu düzenden dolayı farklı yoldan devam etmeye karar alır. Bazen kolay bazen de
daha zor yolculuk yapması gerekir. Engeller olsa da Tanrı’ya güvenerek
yoluna devam etmektedir.
4,5: Timoteos ile Erastus Pavlus’tan önce Makedonya’ya giderek Yeruşalim için yapılacak olan yardımı hazırlarlar (19:22), sonra öteki uluslardan
gelen inanlıları temsil eden yedi kişiyle Troas’ta Pavlus’u bekleyeceklerdir. Pavlus, kendini öteki uluslardan inanlıları Tanrı’ya sunan bir kahin
gibi görür. İki grup arasında gereken barışı sağlamak için kendini öldürmek isteyenlere, Yeruşalim’e doğru ilerlemektedir.
6-12: Pavlus, Troas’ta kaldığı yedi gün boyunca durmadan konuşmalar
yapar ve ayrılacağı günün sabahına kadar konuşmalarına devam eder. O
arada Eftihos’un ölmesi ve diriltilmesi olayı da yaşanır. Yeruşalim’de sıkıntı çekeceğini bildiği için bir daha onları göremeyeceğini düşünerek
mümkün olduğu kadar fazla paylaşmak istemiştir. Günlük hayatımda her
zaman yeniden imkanlar olacağını düşünmeden sanki o gün son fırsatımmış gibi öğrenmeye özen göstermeliyim.
7-12: Haftanın ilk gününde, İsa’nın dirilişini anarak ekmeği bölmek için
toplanıldığında, ikinci kattan düşüp ölen Eftihos’un yeniden yaşama
dönmesi, hem herkes için hem de ölüm tehlikesini bile bile Yeruşalim’e
doğru giden Pavlus’un kendisi için de büyük bir teşvik olmuştur.
134
1
Pavlus, kargaşalık yatıştıktan sonra öğrencileri çağırtıp onları yüreklendirdi. Sonra kendilerine veda ederek Makedonya’ya gitmek üzere yola
çıktı. 2O yöreleri dolaşarak imanlıları yüreklendiren birçok konuşmalar
yaptıktan sonra Yunanistan’a gitti. 3Orada üç ay kaldı. Suriye’ye deniz
yoluyla gitmek üzereyken Yahudiler’in kendisine karşı bir düzen kurması
nedeniyle dönüşü Makedonya üzerinden yapmaya karar verdi. 4Piros oğlu
Veriyalı Sopater, Selanikliler’den Aristarhus ile Sekundus, Derbeli Gayus, Timoteos ve Asya İli’nden Tihikos ile Trofimos onunla birlikte gittiler. 5Bunlar önden gidip bizi Troas’ta beklediler. 6Biz de Mayasız Ekmek
Bayramı’ndan sonra Filipi’den denize açılıp beş günde Troas’a gelerek
onlarla buluştuk. Orada yedi gün kaldık. 7Haftanın ilk günü ekmek bölmek için bir araya toplandığımızda Pavlus imanlılara bir konuşma yaptı.
Ertesi gün oradan ayrılacağı için konuşmasını gece yarısına dek sürdürdü.
8
Toplanmış olduğumuz üst kattaki odada birçok kandil yanıyordu.
9
Eftihos adlı bir delikanlı pencerede oturuyordu. Pavlus konuşmasını
uzattıkça Eftihos’u uyku bastı. Uykuya dalınca da ikinci kattan aşağı düştü ve yerden ölüsü kaldırıldı. 10Aşağı inen Pavlus delikanlının üzerine kapanıp onu kucakladı. “Telaşlanmayın, yaşıyor!” dedi. 11Sonra yukarı çıkıp
ekmek böldü ve yemek yedi. Gün doğuncaya dek onlarla uzun uzun konuştu, sonra oradan ayrıldı. 12Çocuğu diri olarak evine götüren imanlılar
bu olaydan büyük cesaret aldılar. 13Biz önden giderek gemiye bindik ve
Assos’a hareket ettik. Pavlus’u oradan alacaktık. Kendisi karadan gitmek
istediği için bunu böyle düzenlemişti. 14Bizi Assos’ta karşılayınca onu
gemiye alıp Midilli’ye geçtik. 15Oradan denize açılıp ertesi gün Sakız
Adası’nın karşısına geldik. Üçüncü gün Sisam’a uğradık ve bir gün sonra
Milet’e vardık. 16Pavlus, Asya İli’nde vakit kaybetmemek için Efes’e uğramamaya karar vermişti. Pentikost Günü Yeruşalim’de olabilmek umuduyla acele ediyordu.


135
Haziran
6 Pe
Canını Önemsemeden
Görevini Tamamlar
17,25: Pavlus, Pentikost Günü’nde Yeruşalim’e varabilmek için (20:16)
Efes’e yaklaştığı halde şehre girmez, yalnız ihtiyarları çağırtarak onlarla
görüşür. Pavlus, kilisenin karşılaşacağı sıkıntılı günlere hazırlanmaları
için öneride bulunarak topluluğa karşı duyduğu sevgisini bildirir. Önderlerin topluluklarıyla bu kadar derin ilişkide bulunmaları gerekir. Topluluğumuzun durumu nasıl?
18-20: Pavlus, Rab’be olan alçakgönüllülüğü ve gözyaşlarıyla, yararlı
olan her şeyi her yerde öğretmeye gayret ederdi. Üstelik herkes buna tanıktır. Önderlerinin mükemmel olmasını beklemek yerine onun yüreği ve
gözyaşları hatırlanmalıdır.
21,25: Pavlus’un öğrettiği konular her zaman tövbe ve iman içerir. Yani
Tanrı’nın Egemenliği hakkındadır. “Herkes putperestlikten dönüp Tanrı’ya gelmeli” derdi. Kendi egemenliğimiz yıkılmadan İsa Mesih’in Egemenliği kurulamaz, iki efendiye asla kulluk edilemez. Pavlus’un mesajında yalnız Tanrı’nın gerçekleri vardır.
22-24: Yeruşalim’de Pavlus’u bekleyen zincirler ve sıkıntılardır. Fakat
Rab’den aldığı görevini tamamlamak için canını önemsemiyordu. Ne yaparsam Müjde için yararlı olur diye yaşıyor muyum?
136
17
Pavlus, Milet’ten Efes’e haber yollayarak kilisenin ihtiyarlarını yanına
çağırttı. 18Yanına geldikleri zaman onlara şöyle dedi: “Asya İli’ne ayak
bastığım ilk günden beri, sizinle bulunduğum bütün süre boyunca, nasıl
davrandığımı biliyorsunuz. 19Yahudiler’in kurduğu düzenlerden çektiğim
sıkıntıların ortasında Rab’be tam bir alçakgönüllülükle, gözyaşları içinde
kulluk ettim. 20Yararlı olan herhangi bir şeyi size duyurmaktan, gerek
açıkta gerek evden eve dolaşarak size öğretmekten çekinmedim. 21Hem
Yahudiler’i hem de Grekler’i, tövbe edip Tanrı’ya dönmeye ve Rabbimiz
İsa’ya inanmaya çağırdım. 22“Şimdi de Ruh’a boyun eğerek Yeruşalim’e
gidiyorum. Orada başıma neler geleceğini bilmiyorum. 23Ancak Kutsal
Ruh, beni zincirler ve sıkıntıların beklediğine dair her kentte beni uyarıyor. 24Canımı hiç önemsemiyorum, ona değer vermiyorum. Yeter ki yarışı
bitireyim ve Rab İsa’dan aldığım görevi, Tanrı’nın lütfunu bildiren Müjde’ye tanıklık etme görevini tamamlayayım. 25“Şimdi aralarında dolaşıp
Tanrı’nın Egemenliği’ni duyurduğum sizlerden hiçbirinin yüzümü bir daha görmeyeceğini biliyorum. 26Bu yüzden bugün size şunu açıkça söyleyeyim: Ben kimsenin uğrayacağı cezadan sorumlu değilim. 27Tanrı’nın isteğini size tam olarak bildirmekten çekinmedim.


137
Haziran
7 Cu
Tanrı’ya ve O’nun
Sözüne Emanet Etmek
28-30: Pavlus, kilisenin ihtiyarlarına Tanrı’nın onlara verdiği görevlerini
iyi yerine getirmeleri gerektiğine dair uyarıda bulunur. Rab’bin kanı pahasına sahip oldukları kiliseyi gütmeleri ve oradakilere göz kulak olmaları
gerekir. Yoksa sapkın ruhsal kurtlar gelerek sürüyü yok etmeye çalışacaklardır. Buna karşı uyanık kalmaları gerekir. Günümüzde her yerde görebildiğimiz bu durumlar Pavlus’un doğru söylediğini kanıtlamaktadır.
31: Kilisenin içinden ve dışından gelen saldırılara karşı sürüyü korumak
için nasıl 3 yıl boyunca gece gündüz onları uyarıp durduğundan bahseden
Pavlus, aynı tutumu ihtiyarlardan da bekler. Çok meşgul olduğum için
kardeşlere iyi hizmet etme zamanı bulamıyor muyum? Pavlus’un uyarısı
benim için de geçerlidir.
32: Her şeye rağmen Pavlus, kilise topluluğunu Tanrı’ya ve O’nun sözüne
emanet eder. Çünkü kilisenin sahibi Rab’dir. Öğrencilerimi bana değil,
öncelikle Rab’be bakmayı öğretiyor muyum?
33-35: Sahte öğretmenlerin beklentileri maddi ve siyasal güç üzerinedir.
Böyleleri insanların Rab’bin ardından değil kendi artlarından gitmeleri
için uğraşır. Bu nedenle Pavlus hakkını aramadan hem kendisi için hem
de emektaşları için gerekenleri karşılamaya çabalardı. Topluluğumda para
konusunda temiz olduğum biliniyor mu?
36-38: Birbirlerinin yüzlerini bir daha göremeyeceklerini bildikleri için
ayrılmanın acısını daha çok hissederler. Birbirlerini bu kadar seven, güvenen ve özleyen ilişkiye ihtiyaç duymaktayım.
138
28
Kendinize ve Kutsal Ruh’un sizi gözetmen olarak görevlendirdiği bütün
sürüye göz kulak olun. Rab’bin kendi kanı pahasına sahip olduğu kiliseyi
gütmek üzere atandınız. 29Ben gittikten sonra sürüyü esirgemeyen yırtıcı
kurtların aranıza gireceğini biliyorum. 30Hatta öğrencileri kendi peşlerinden sürüklemek için sizin aranızdan da sapık sözler söyleyen kişiler çıkacak. 31Bunun için uyanık durun. Üç yıl boyunca, aralıksız, gece gündüz
demeden, gözyaşı dökerek her birinizi nasıl uyardığımı hatırlayın. 32“Şimdi sizi Tanrı’ya ve O’nun lütfunu bildiren söze emanet ediyorum. Bu söz,
sizi ruhça geliştirecek ve kutsal kılınmış olan bütün insanlar arasında mirasa kavuşturacak güçtedir. 33Ben hiç kimsenin altınına, gümüşüne ya da
giysisine göz dikmedim. 34Siz de bilirsiniz ki, bu eller hem benim, hem de
benimle birlikte olanların gereksinmelerini karşılamak için hizmet etmiştir. 35Yaptığım her işte sizlere, böyle emek vererek güçsüzlere yardım etmemiz ve Rab İsa’nın, ‘Vermek, almaktan daha büyük mutluluktur’ diyen
sözünü unutmamamız gerektiğini gösterdim.” 36Pavlus bu sözleri söyledikten sonra diz çöküp onlarla birlikte dua etti. 37Sonra hepsi acı acı ağlayarak Pavlus’un boynuna sarıldılar, onu öptüler. 38Onları en çok üzen,
“Yüzümü bir daha görmeyeceksiniz” demesi oldu. Sonra onu gemiye kadar geçirdiler.


139
Haziran
8 Ct
Ölmeye De Hazırım!
Kutsal Ruh’un ayetlerdeki kimliği:
4,10,11,14: Pavlus’un gittiği her yerde kardeşler onun Yeruşalim’e gitmesine karşı çıkar, çünkü Kutsal Ruh onlara onun çekeceği sıkıntıları göstermiştir. Ama Kutsal Ruh bu konuda aynısını Pavlus’a da bildirmişti
(10:23). Demek ki bu bilgi onun yüreğinin hazırlanması için verilmişti.
Müjde’nin paylaşıldığı her yerde sıkıntı çekilir, çünkü Rab bizden ölüm
pahasına bile sadık kalmamızı bekler (Va.2:10). Engeller olunca Müjde
paylaşmaktan kaçıyor muyum?
Tüm Metin: Pavlus, Yeruşalim’e giderken yolculuğu sırasında Sur,
Batlamya ve Sezariye’yi ziyaret eder, bir günlük olsa da oradaki kardeşlerle görüşüp, paylaşır. Birbirleriyle sık sık görüşemeseler de Pavlus için
onlar; hem ruhsal çocukları hem de emektaşlarıdır. Bu nedenle onlar da
yürekten Pavlus için dua eder ve onunla yakından ilgilenirler. Bugün ilgilenip destek vermem gereken bir kardeşim var mı?
8-12: Pavlus, Filipus’un evinde kalırken Hagavos adında bir peygamber
gelip onun Yeruşalim’de çekeceği sıkıntıları bildirir. Bunu duyan kardeşler onu Yeruşalim’e gitmemesi için ikna etmeye çalışır. Önceki yolculuğunda sıkıntılardan dolayı yönünü değiştiren Pavlus, bu sefer sıkıntı çekeceğini bildiği halde Yeruşalim'e gitmeye kararlıdır. Böylelikle kardeşlerin kendisine duyduğu sevgiden çok, Tanrı'nın herkese duyduğu sevgiyi
önemsediğini göstermektedir.
13-16: Pavlus, hiç tereddüt etmeden Yeruşalim’e doğru yola çıkar. Çünkü
Yahudiler’den ve öteki uluslardan imana gelen kardeşleri Mesih’in kanında birleştirmek için Tanrı’dan aldığı görevi yerine getirirken, yalnız zincirlenmeye değil, ölmeye de hazırdı. İbrahim'in oğlunu kurban etmek için
gittiği üç günlük yolculuğunda olduğu gibi, Pavlus geri dönmeyi aklından
bile geçirmez, Tanrı'ya olan güveniyle Yeruşalim'e doğru ilerlemeye devam eder. Çünkü onun hayatında Tanrı'nın isteğine itaat etmekten daha
önemlisi yoktur.
140
1
Onlardan ayrılınca denize açılıp doğru İstanköy’e gittik. Ertesi gün Rodos’a, oradan da Patara’ya geçtik. 2Fenike’ye gidecek bir gemi bulduk,
buna binip denize açıldık. 3Kıbrıs’ı görünce güneyinden geçerek Suriye’ye yöneldik ve Sur Kenti’nde karaya çıktık. Gemi, yükünü orada boşaltacaktı. 4İsa’nın oradaki öğrencilerini arayıp bulduk ve yanlarında bir
hafta kaldık. Öğrenciler Ruh’un yönlendirmesiyle Pavlus’u Yeruşalim’e
gitmemesi için uyardılar. 5Günümüz dolunca kentten ayrılıp yolumuza
devam ettik. İmanlıların hepsi, eşleri ve çocuklarıyla birlikte bizi kentin
dışına kadar geçirdiler. Deniz kıyısında diz çöküp dua ettik. 6Birbirimizle
vedalaştıktan sonra biz gemiye bindik, onlar da evlerine döndüler.7Sur’dan deniz yolculuğumuza devam ederek Batlamya Kenti’ne geldik. Oradaki kardeşleri ziyaret edip bir gün yanlarında kaldık. 8Ertesi gün
ayrılıp Sezariye’ye geldik. Yediler’den biri olan müjdeci Filipus’un evine
giderek onun yanında kaldık. 9Bu adamın peygamberlik eden, evlenmemiş dört kızı vardı. 10Oraya varışımızdan birkaç gün sonra Yahudiye’den
Hagavos adlı bir peygamber geldi. 11Bu adam bize yaklaşıp Pavlus’un kuşağını aldı, bununla kendi ellerini ayaklarını bağlayarak dedi ki, “Kutsal
Ruh şöyle diyor: ‘Yahudiler, bu kuşağın sahibini Yeruşalim’de böyle bağlayıp öteki uluslara teslim edecekler.’” 12Bu sözleri duyunca hem bizler
hem de oralılar Yeruşalim’e gitmemesi için Pavlus’a yalvardık. 13Bunun
üzerine Pavlus şöyle karşılık verdi: “Ne yapıyorsunuz, ne diye ağlayıp yüreğimi sızlatıyorsunuz? Ben Rab İsa’nın adı uğruna Yeruşalim’de yalnız
bağlanmaya değil, ölmeye de hazırım.” 14Pavlus’u ikna edemeyince,
“Rab’bin istediği olsun” diyerek sustuk. 15Bir süre sonra hazırlığımızı yapıp Yeruşalim’e doğru yola çıktık. 16Sezariye’deki öğrencilerden bazıları
da bizimle birlikte geldiler. Bizi, evinde kalacağımız adama, eski öğrencilerden Kıbrıslı Minason’a götürdüler.


141
Haziran
9 Pa
Pavlus Yeruşalim’de
17-20a: Yeruşalim kilisesi, Müjde paylaşarak emek veren Pavlus’u sevinçle karşılar. İhtiyarlar, Tanrı’nın Pavlus aracılığıyla yaptığı güçlü işlerini yüceltirler. Müjdelemenin sahibi zaten Tanrı olduğu için, yalnız
O’nun adı yüceltilmelidir ve hiçbir zaman işçisi olan kiliseyi veya kişileri
Tanrı’dan üstün tutmamaya dikkat edilmelidir.
20b,21: Yeruşalim kilisesinde çok sayıda Kutsal Yasa’yı özenle yerine getiren, Yahudi İsa inanlılar vardı. Bir zaman önce elçilerin adına öteki uluslardan imana gelenlere, Musa’nın Yasası’nı yüklememeyi karar alıp herkese açıkça bildirdikleri halde; Yahudi inanlılar buna karşı direnmektedir.
Kutsal Sözleri daha iyi bildikçe, şimdiye kadar doğru olarak kabullendiğim konuları tekrar kontrolden geçirip, gerektiğinde bilgilerimi düzeltmem gerekir. Hep eski bildiğimi okursam bu Yahudiler gibi olduğum yerde sayarım.
22-26: Pavlus, Yeruşalim kilisesinin önderleri tarafından sunulan öneriye
uyum sağlar. O Tanrı’nın kurtuluş öğretişinin temeli dışına çıkmadığı
müddetçe, herkesin kabulleneceği biçimde davranmaya açık biridir. O
kardeşler arasında sevgi ve birlik konusunda yararlı olan her şeyi yapmaya hazır, olgun bir kişidir. Pavlus gibi özgür olmak için cesaretim var mı?
27-36: Kutsal Ruh’un bildirdiği gibi Pavlus sıkıntı çekmeye başlar. İsa ve
İstefanos’un çektiği sıkıntıların boş olmadığı kadar Pavlus’un sıkıntısı da
Kutsal Ruh’un izni olan Müjde için değerli ve zaferlidir. Ben Müjde için
sıkıntı çekmeye ne derecede hazırım?
142
17
Yeruşalim’e vardığımız zaman kardeşler bizi sevinçle karşıladılar. 18Ertesi gün
Pavlus’la birlikte Yakup’u görmeye gittik. İhtiyarların hepsi orada toplanmıştı.
19
Pavlus, onların hal hatırını sorduktan sonra, hizmetinin aracılığıyla Tanrı’nın
öteki uluslar arasında yaptıklarını teker teker anlattı. 20Bunları işitince Tanrı’yı
yücelttiler. Pavlus’a, “Görüyorsun kardeş, Yahudiler arasında binlerce imanlı var
ve hepsi Kutsal Yasa’nın candan savunucusudur” dediler. 21“Ne var ki, duyduklarına göre sen öteki uluslar arasında yaşayan bütün Yahudiler’e, çocuklarını sünnet
etmemelerini, törelerimize uymamalarını söylüyor, Musa’nın Yasası’na sırt çevirmeleri gerektiğini öğretiyormuşsun. 22Şimdi ne yapmalı? Senin buraya geldiğini mutlaka duyacaklar. 23Bunun için sana dediğimizi yap. Aramızda adak adamış
dört kişi var. 24Bunları yanına al, kendileriyle birlikte arınma törenine katıl. Başlarını tıraş edebilmeleri için kurban masraflarını sen öde. Böylelikle herkes, seninle
ilgili duyduklarının asılsız olduğunu, senin de Kutsal Yasa’ya uygun olarak yaşadığını anlasın. 25Öteki uluslardan olan imanlılara gelince, biz onlara, putlara sunulan kurbanların etinden, kandan, boğularak öldürülen hayvanlardan ve fuhuştan
sakınmalarını öngören kararımızı yazmıştık.” 26Bunun üzerine Pavlus o dört kişiyi
yanına aldı, ertesi gün onlarla birlikte arınma törenine katıldı. Sonra tapınağa girerek arınma günlerinin ne zaman tamamlanacağını, her birinin adına ne zaman kurban sunulacağını bildirdi. 27Yedi günlük süre bitmek üzereydi. Asya İli’nden bazı
Yahudiler Pavlus’u tapınakta görünce bütün kalabalığı kışkırtarak onu yakaladılar. 28“Ey İsrailliler, yardım edin!” diye bağırdılar. “Her yerde herkese, halkımıza,
Kutsal Yasa’ya ve bu kutsal yere karşı öğretiler yayan adam budur. Üstelik tapınağa bazı Grekler’i sokarak bu kutsal yeri kirletti.” 29Bu Yahudiler, daha önce
kentte Pavlus’un yanında gördükleri Efesli Trofimos’un, Pavlus tarafından tapınağa sokulduğunu sanıyorlardı. 30Bütün kent ayağa kalkmıştı. Her taraftan koşuşup gelen halk Pavlus’u tutup tapınaktan dışarı sürükledi. Arkasından tapınağın
kapıları hemen kapatıldı. 31Onlar Pavlus’u öldürmeye çalışırken, bütün Yeruşalim’in karıştığı haberi Roma taburunun komutanına ulaştı. 32Komutan hemen yüzbaşılarla askerleri yanına alarak kalabalığın olduğu yere koştu. Komutanla askerleri gören halk Pavlus’u dövmeyi bıraktı. 33O zaman komutan yaklaşıp Pavlus’u
yakaladı, çift zincirle bağlanması için buyruk verdi. Sonra, “Kimdir bu adam, ne
yaptı?” diye sordu. 34Kalabalıktakilerin her biri ayrı bir şey bağırıyordu. Kargaşalıktan ötürü kesin bilgi edinemeyen komutan, Pavlus’un kaleye götürülmesini buyurdu. 35Pavlus merdivenlere geldiğinde kalabalık öylesine azmıştı ki, askerler
onu taşımak zorunda kaldılar. 36Kalabalık, “Öldürün onu!” diye bağırarak onları
izliyordu.


143
Haziran
10 Pt
Zaman Uygun Olsun
Veya Olmasın
37-39: Pavlus, kargaşalı bir ortamdan zor kurtulmuşken bile son derece
soğuk kanlılıkla kendini savunur, hatta Müjde paylaşma hedefini unutmayıp Müjde paylaşmak için bir fırsat yakalar. Romalı olduğunu anlayan
komutanın izniyle kendisini öldürmeye kalkışan Yahudi kardeşlerine karşı
konuşma fırsatı bulur. Öldürülmek üzereyken bile Müjde paylaşmayı düşünen Pavlus’un cesareti, onun Müjde’ye olan sevgisinin ve adanmışlığının ne kadar büyük olduğunu göstermektedir. Her durumda Rab’bi ve
Müjde’yi temsil etmeye hazır mıyım?
38: Pavlus her taraftan yanlış anlaşılan bir yaşam sürdürmek zorunda kalır.
Sadece İsa Mesih’in Müjdesini paylaştığı halde vatan haini, Musa’nın Yasasına sırt çeviren biri veya bir teröristmiş gibi yargılanır. Eğer gerçekten
kötü veya alçak bir şey yapmadıysam, dünyanın suçlamalarından fazla etkilenmemeliyim. Müjde’yi küçük düşürecek kadar dünya için iyi görünmeye çalışmaya değmez.
22:1-11: Yahudiler’e samimiliğini göstermek için İbranice konuşan, onlara kardeş ve baba olarak hitap eden Pavlus, herkesin dikkatini çekmeyi
başarır. Kendisinin öz ve öz Yahudi olarak sıkı bir eğitimden geçtiğini ve
İsa’nın yolundan gidenlere ne kadar zulmettiğini, başkâhinlerle kurul üyelerinin doğrulayacağını bile dile getirir. Zaten İsa’nın dirilişine tanık olmasaydı Yahudi olarak Tanrı’ya adanmışlığını göstermekte onu geçecek
kişi bulunamazdı. Fakat İsa’yla tanışan Pavlus bambaşka biri olmuştur!
Hayatımda Tanrı’nın gücüne tanıklık edecek değişimlerim var mı?
144
37
Kaleden içeri girmek üzereyken Pavlus komutana, “Sana bir şey söyleyebilir miyim?” dedi. Komutan, “Grekçe biliyor musun?” dedi. 38“Sen
bundan bir süre önce bir ayaklanma başlatıp dört bin tedhişçiyi çöle götüren Mısırlı değil misin?” 39Pavlus, “Ben Kilikya’dan Tarsuslu bir Yahudi,
hiç de önemsiz olmayan bir kentin vatandaşıyım” dedi. “Rica ederim,
halka birkaç söz söylememe izin ver.” 40Komutanın izin vermesi üzerine
Pavlus merdivende dikilip eliyle halka bir işaret yaptı. Derin bir sessizlik
olunca, İbrani dilinde konuşmaya başladı.
1
“Kardeşler ve babalar, size şimdi yapacağım savunmayı dinleyin” dedi.
2-3
Pavlus’un kendilerine İbrani dilinde seslendiğini duyduklarında daha
derin bir sessizlik oldu. Pavlus şöyle devam etti: “Ben Yahudi’yim. Kilikya’nın Tarsus Kenti’nde doğdum ve burada, Yeruşalim’de Gamaliel’in dizinin dibinde büyüdüm. Atalarımızın yasasıyla ilgili sıkı bir eğitimden
geçtim. Bugün hepinizin yaptığı gibi, ben de Tanrı için gayretle çalışan biriydim. 4İsa’nın yolundan gidenlere öldüresiye zulmeder, kadın erkek demeden onları bağlayıp hapse atardım. 5Başkâhin ile bütün kurul üyeleri
söylediklerimi doğrulayabilirler. Onlardan Yahudi kardeşlere yazılmış
mektuplar alarak Şam’a doğru yola çıkmıştım. Amacım, oradaki İsa inanlılarını da cezalandırmak üzere bağlayıp Yeruşalim’e getirmekti. 6“Ben
öğleye doğru yol alıp Şam’a yaklaşırken, birdenbire gökten parlak bir ışık
çevremi aydınlattı. 7Yere yıkıldım. Bir sesin bana, ‘Saul, Saul! Neden bana zulmediyorsun?’ dediğini işittim. 8“‘Ey Efendim, sen kimsin?’ diye
sordum. “Ses bana, ‘Ben senin zulmettiğin Nasıralı İsa’yım’ dedi. 9Yanımdakiler ışığı gördülerse de, benimle konuşanın söylediklerini anlamadılar. 10“‘Rab, ne yapmalıyım?’ diye sordum. “Rab bana, ‘Kalk, Şam’a
git’ dedi, ‘Yapmanı tasarladığım her şey orada sana bildirilecek.’ 11Parlayan ışığın görkeminden gözlerim görmez olduğundan, yanımdakiler
elimden tutup beni Şam’a götürdüler.


145
Haziran
11 Sa
Roma Vatandaşı Pavlus
Tüm Metin: Tanrı Pavlus’a farklı yöntemlerle isteğini gösterir. Hananya’yı kullanır veya tapınakta dua ederken isteğini kişisel bir şekilde bildirir. İlkinde “bütün insanlar için” çağrıldığını, ikincisindeyse “uzaktaki
uluslara” gönderileceğini bildirir. Bir kere değil birkaç kere ve yalnız kişisel değil, topluluğu aracılığıyla da; yalnız sözüyle değil, görüm aracılığıyla da bildirmiştir. Tanrı bir çok yöntemle benimle konuşur, her zaman
O’na yönelmeliyim.
12-16: Pavlus, Kutsal Yasa’ya bağlı olup kentteki bütün Yahudiler’in övgüsünü kazanmış Hananya tarafından Tanrı’nın mesajının iletildiğini söyleyerek, görevinin hiç de Yasa’ya aykırı olmadığını savunur.
17-21: Pavlus, Yahudiler için Tanrı’nın bulunduğu bir yer olarak anlaşılan
tapınakta dua ederken görevlendirildiğini söyler, İsrailliler’in öteki uluslar
için kahinlik görevini yerine getirmesi gerektiğini, dolayısıyla görevinin
Yahudiler’e ihanet anlamına gelen bir şey olmadığını söylemektedir.
20,21: Pavlus, bir zamanlar Hıristiyanlar’a zulmederken, şimdi Yahudiler’e Müjde’yi paylaşmak için kendini uygun görür, fakat Tanrı; Yeruşalim’i terk etmesini buyurur. Bana göre mantıklı gelen fikrimden vazgeçerek şu an daha anlamadığım Tanrı’nın isteğine itaat etmeye hazır mıyım?
22-29: Müjde’yi duyurmak için Yahudiler’in zulmüne alçakgönüllü bir
şekilde katlanan Pavlus, Roma İmparatorluğu’nun haksızlığına karşı susmaz. Dünyanın haksız davranışı altında gereksiz biçimde susmak; sevgi
dolu veya yumuşak huylu bir davranış anlamına gelmez.
146
12-13
“Orada Hananya adında dindar, Kutsal Yasa’ya bağlı biri vardı. Kentte yaşayan bütün Yahudiler’in kendisinden övgüyle söz ettiği bu adam gelip yanımda durdu ve, ‘Saul kardeş, gözlerin görsün!’ dedi. Ve ben o anda
onu gördüm. 14“Hananya, ‘Atalarımızın Tanrısı, kendisinin isteğini bilmen ve Adil Olan’ı görüp O’nun ağzından bir ses işitmen için seni seçmiştir’ dedi. 15‘Görüp işittiklerini bütün insanlara duyurarak O’nun tanıklığını yapacaksın. 16Haydi, ne bekliyorsun? Kalk, O’nun adını anarak vaftiz ol ve günahlarından arın!’ 17-18“Ben Yeruşalim’e döndükten sonra, tapınakta dua ettiğim bir sırada, kendimden geçerek Rab’bi gördüm. Bana,
‘Çabuk ol’ dedi, ‘Yeruşalim’den hemen ayrıl. Çünkü benimle ilgili tanıklığını kabul etmeyecekler.’ 19“ ‘Ya Rab’ dedim, ‘Benim havradan havraya
giderek sana inananları tutuklayıp dövdüğümü biliyorlar. 20Üstelik sana
tanıklık eden İstefanos’un kanı döküldüğü zaman, ben de oradaydım. Onu
öldürenlerin kaftanlarına bekçilik ederek yapılanları onayladım.’ 21“Rab
bana, ‘Git’ dedi, ‘Seni uzaktaki uluslara göndereceğim.’” 22Pavlus’u buraya kadar dinleyenler, bu söz üzerine, “Böylesini yeryüzünden temizlemeli, yaşaması uygun değil!” diye seslerini yükselttiler. 23-24Onlar böyle
bağırır, üstlüklerini sallayıp havaya toz savururken komutan, Pavlus’un
kalenin içine götürülmesini buyurdu. Halkın neden Pavlus’un aleyhine
böyle bağırdığını öğrenmek için onun kamçılanarak sorguya çekilmesini
istedi. 25Kendisini sırımlarla bağlayıp kollarını geriyorlardı ki, Pavlus
orada duran yüzbaşıya, “Mahkemesi yapılmamış bir Roma vatandaşını
kamçılamanız yasaya uygun mudur?” dedi. 26Yüzbaşı bunu duyunca gidip
komutana haber verdi. “Ne yapıyorsun?” dedi. “Bu adam Roma vatandaşıymış.” 27Komutan Pavlus’un yanına geldi, “Söyle bakayım, sen Romalı
mısın?” diye sordu. Pavlus da, “Evet” dedi. 28Komutan, “Ben bu vatandaşlığı yüklü bir para ödeyerek elde ettim” diye karşılık verdi. Pavlus,
“Ben ise doğuştan Roma vatandaşıyım” dedi. 29Onu sorguya çekecek
olanlar hemen yanından çekilip gittiler. Kendisini bağlatan komutan da,
onun Roma vatandaşı olduğunu anlayınca korktu.


147
Haziran
12 Ça
Yüksek Kurul’un Önünde
23:11: İsa Pavlus’a cesur olmasını buyurur. Çünkü bu sıkıntı Pavlus’un
Roma’ya gitmesi için yapılan planının bir parçasıdır. Roma’da da aynı
şeklinde Müjde paylaşması için en uygun korunma sağlanmış olur. Yerine
getirmem gereken görev için Tanrı'nın beni her durumda koruyacağından
emin miyim?
30; 23:1: Komutanın buyruğu üzerine başkâhinlerle Yüksek Kurul Pavlus’un suçunu belirlemek için toplanır. Pavlus bu durumu Müjde’yi paylaşmak için bir fırsat olarak görür. Bu cesaret Tanrı’ya olan adanmışlığından ve imanından çıkar. Pavlus’un gözünde her durum; Oğul aracılığıyla
isteğini gerçekleştiren Baba Tanrı’yı tanıtmak için iyi bir fırsattır.
23:2,3: Hananya, konuşmasına engel olmak için onun ağzına vurulmasını
buyurunca; Pavlus tereddüt etmeden sert bir yanıt vermekten kaçınmaz. O
Kutsal Ruh'un kendisine destek olduğunu bildiği için Yüksek Kurul’un
önünde korkusuzca durarak gerçeği bildirmekten geri kalmaz.
23:4,5: Pavlus, eleştirdiği kişinin başkâhin olduğunu öğrendiğinde doğru
tavır sergileyerek O'na gereken saygıyı gösterir. Haksızlığa karşı karşıya
geldiğimizde aynı haksızlığı yapmak doğru olmaz.
23:6-10: Pavlus, kurul üyelerini ikiye bölen konuya değinip bilerek bir
kargaşa oluşturur. Ölümden diriliş, melek ve ruh konusunda tamamen
farklı görüşte olan iki grup arasındaki çekişmeden dolayı; Pavlus’un daha
fazla kendini savunmasına gerek kalmaz. Bu yılan gibi kurnaz olan bir
hareketti.
148
30
Komutan ertesi gün, Yahudiler’in Pavlus’u tam olarak neyle suçladıklarını öğrenmek için onu hapisten getirtti, başkâhinlerle bütün Yüksek Kurul’un toplanması için buyruk verdi ve onu aşağı indirip Kurul’un önüne
çıkardı.
1
Yüksek Kurul’u dikkatle süzen Pavlus, “Kardeşler” dedi, “Ben bugüne
dek Tanrı’nın önünde tertemiz bir vicdanla yaşadım.” 2Başkâhin Hananya, Pavlus’un yanında duranlara onun ağzına vurmaları için buyruk
verdi. 3Bunun üzerine Pavlus ona, “Seni badanalı duvar, Tanrı sana vuracaktır!” dedi. “Hem oturmuş Kutsal Yasa’ya göre beni yargılıyorsun, hem
de Yasa’yı çiğneyerek beni dövdürüyorsun.” 4Çevrede duranlar, “Tanrı’nın başkâhinine hakaret mi ediyorsun?” dediler. 5Pavlus, “Kardeşler,
başkâhin olduğunu bilmiyordum” dedi. “Nitekim, ‘Halkını yönetenleri
kötüleme’ diye yazılmıştır.” 6Oradakilerden bir bölümünün Saduki, öbürlerinin de Ferisi mezhebinden olduğunu anlayan Pavlus, Yüksek Kurul’a
şöyle seslendi: “Kardeşler, ben özbeöz Ferisi’yim. Ölülerin dirileceği
umudunu beslediğim için yargılanmaktayım.” 7Pavlus’un bu sözü üzerine
Ferisiler’le Sadukiler çekişmeye başladılar, Kurul ikiye bölündü. 8Sadukiler, ölümden diriliş, melek ve ruh yoktur derler; Ferisiler ise bunların
hepsine inanırlar.9Kurul’da büyük bir kargaşalık çıktı. Ferisi mezhebinden
bazı din bilginleri kalkıp ateşli bir şekilde, “Bu adamda hiçbir suç görmüyoruz” diye bağırdılar. “Bir ruh ya da bir melek kendisiyle konuşmuşsa,
ne olmuş?” 10Çekişme öyle şiddetlendi ki komutan, Pavlus’u parçalayacaklar diye korktu. Askerlerin aşağı inip onu zorla aralarından alarak kaleye götürmelerini buyurdu. 11O gece Rab Pavlus’a görünüp, “Cesur ol”
dedi, “Yeruşalim’de benimle ilgili nasıl tanıklık ettinse, Roma’da da öyle
tanıklık etmen gerekir.”


149
Haziran
13 Pe
Pavlus’u Öldürme
Girişimleri ve Kurtarılışı
16-30: “Pavlus’u öldürmeden yiyip içmeyeceğiz” diyenlerin titiz planları;
“cesur ol, Roma’da benim için tanıklık edeceksin” diyen İsa’nın sözü
önünde güçsüz kalır. Yeğeni tarafından pusu hakkında bilgilendirilen
Pavlus, komutanın yardımıyla korunur. Roma’ya giden yolu Rab açmıştır.
Tanrı’nın yolunu engelleyebilecek hiçbir şey yoktur. Tanrı bizden yanaysa, bize kim karşı durabilir (Rom.8:31)?
16-22: Tanrı, adı bile açıklanmayan Pavlus’un yeğenini kullanarak isteğini gerçekleştirir. Bu kişi tam o saatte orada bulunması gereken Tanrı’nın
kuludur. Çobanımız İsa kendi egemenliğinde onu adıyla çağırarak ödüllendirecektir.
23-30: Tanrı bu sefer komutanın yetkisini kullanır. Komutan durumu iyi
yönlendirerek Pavlus’u korur. Hatta Sezariye’deki valiye Pavlus hakkında
iyi olarak bahseden bir mektup yazarak alacağı cezayı hafifletir. Kötü niyetleri bile Müjde’nin zaferi için kullanan Tanrı’nın bilgeliğine ve gücüne
her zaman güvenilmelidir. Çıkış yolunu görmediğimde bile Tanrı’nın hiç
beklemediğim bir yerden gönderebileceği yardımına güvenerek dua etmeliyim.
12-15: Pavlus’u öldürmeye kararlı olanlar, bir şekilde Tanrı için doğru ve
önemli olduğunu düşündükleri bu konuda kendilerini tehlikeye attıklarının farkındadırlar. Fakat doğruyu ayırt edemeyen saflık, Şeytan’a kolay
bir yem olur. Bir karar verirken kardeşler arasındaki ilişkiye zarar verip
vermediğimi, Tanrı’nın gerçeğine karşı olan yanlış bir hisse sahip olup
olmadığımı her zaman gözden geçirmeliyim.
150
12
Ertesi sabah Yahudiler aralarında gizli bir anlaşma yaptılar. “Pavlus’u
öldürmeden bir şey yiyip içersek, bize lanet olsun!” diye ant içtiler. 13Bu
anlaşmaya katılanların sayısı kırkı aşıyordu. 14Bunlar başkâhinlerle ileri
gelenlerin yanına gidip şöyle dediler: “Biz, ‘Pavlus’u öldürmeden ağzımıza bir şey koyarsak, bize lanet olsun!’ diye ant içtik. 15Şimdi siz Yüksek
Kurul’la birlikte, Pavlus’a ilişkin durumu daha ayrıntılı bir şekilde araştıracakmış gibi, komutanın onu size getirmesini rica edin. Biz de, Pavlus
daha Kurul’a gelmeden onu öldürmeye hazır olacağız.” 16Ne var ki,
Pavlus’un kızkardeşinin oğlu onların pusu kurduğunu duydu. Varıp kaleye girdi ve haberi Pavlus’a iletti. 17Yüzbaşılardan birini yanına çağıran
Pavlus, “Bu genci komutana götür, kendisine ileteceği bir haber var” dedi.
18
Yüzbaşı, genci alıp komutana götürdü. “Tutuklu Pavlus beni çağırıp bu
genci sana getirmemi rica etti. Sana bir söyleyeceği varmış” dedi.
19
Komutan, genci elinden tutup bir yana çekti. “Bana bildirmek istediğin
nedir?” diye sordu. 20“Yahudiler sözbirliği ettiler” dedi, “Pavlus’la ilgili
durumu daha ayrıntılı bir şekilde araştırmak istiyorlarmış gibi, yarın onu
Yüksek Kurul’a götürmeni rica edecekler. 21Ama sen onlara kanma! Aralarından kırktan fazla kişi ona pusu kurmuş bekliyor. ‘Onu ortadan kaldırmadan bir şey yiyip içersek, bize lanet olsun!’ diye ant içtiler. Şimdi
hazırlar, senden olumlu bir yanıt gelmesini bekliyorlar.” 22Komutan,
“Bunları bana açıkladığını hiç kimseye söyleme” diye uyardıktan sonra
genci salıverdi. 23Komutan, yüzbaşılardan ikisini yanına çağırıp şöyle dedi: “Akşam saat dokuzda Sezariye’ye hareket etmek üzere iki yüz piyade,
yetmiş atlı ve iki yüz mızraklı hazırlayın. 24Ayrıca Pavlus’u bindirip Vali
Feliks’in yanına sağ salim ulaştırmak için hayvan sağlayın.” 25-26Sonra
şöyle bir mektup yazdı: “Klavdius Lisias’tan, Sayın Vali Feliks’e selam.
27
Bu adamı Yahudiler yakalamış öldürmek üzereydiler. Ne var ki, kendisinin Roma vatandaşı olduğunu öğrenince askerlerle yetişip onu kurtardım. 28Kendisini neyle suçladıklarını bilmek istediğim için onu Yahudiler’in Yüksek Kurulu’nun önüne çıkarttım. 29Suçlamanın, Yahudiler’in
yasasına ilişkin bazı sorunlarla ilgili olduğunu öğrendim. Ölüm ya da hapis cezasını gerektiren herhangi bir suçlama yoktu. 30Bana bu adama karşı
bir tuzak kurulduğu bildirilince onu hemen sana gönderdim. Onu suçlayanlara da kendisiyle ilgili şikâyetlerini sana bildirmelerini buyurdum.”


151
Haziran
14 Cu
Pavlus Feliks’in Önünde
31-35: İsa, Rab’bin yolunda gidenlerin “zindanlara atılacağı, kralların, valilerin önüne çıkarılacağını” (Luk.21:12-13) söylediği gibi Pavlus da valinin önüne çıkarılmak üzere Sezariye’ye gönderilir. Romalı askerlerin koruması altında kalan Pavlus’un durumu farklı bir bakış açısıyla yorumlanabilir. İçinde bulunduğum durum bazen çok zor olabilir. Fakat belki o
durum olmadan ortaya çıkabilecek bir yeteneğimin yada gerçekleşmesi
gereken Tanrı’nın bir isteğinin olup olmadığından kim emin olabilir?
24:1: Başkâhin ve halktan bazı ileri gelenler bir sözcüyle beraber
Pavlus’u suçlamak için Sezariye’ye gelirler. Bu insanlar Pavlus’u sadece
öldürmek isterler, ‘doğruluk veya adalet’ gibi şeylerden uzaktırlar. Onların isteği, gerekirse her türlü kötülüğü kullanarak halkın öfkesini dindirip
sahip oldukları yetkilerini korumaktır. Kendini melek gibi göstererek topluluğu yıkarlar, iman hayatını mahva götüren Şeytan’ın oyununa karşı
uyanık kalmalıyım.
24:2-4: Sözcü Tertullus, vali Feliks’e karşı gereken saygıdan çok yağ
çekmekle onun yüreğini kazanmaya çalışır. Halbuki O, halk arasında en
zalim yönetici olarak bilinirdi. Herkesin beni övmesinden mi yanayım?
24:5-9: Tertullus ispatı olmayan sözlerle Pavlus’un fesatçı olduğunu söyleyerek insanları kışkırtmaya çalışır. Fakat bir bakımda Pavlus’un paylaştığı Müjde’nin halk arasında ne kadar büyük etki yaptığını kanıtlamıştır.
Putlarla dolu olan bugünkü dünyanın da Müjde’nin doğru etkisiyle örtülsün diye dua etmeliyim.
152
31
Askerler, kendilerine verilen buyruk uyarınca Pavlus’u alıp geceleyin
Antipatris’e götürdüler. 32Ertesi gün, atlıları Pavlus’la birlikte yola devam
etmek üzere bırakarak kaleye döndüler. 33Atlılar Sezariye’ye varınca
mektubu valiye verip Pavlus’u teslim ettiler. 34-35Vali mektubu okuduktan
sonra Pavlus’un hangi ilden olduğunu sordu. Kilikyalı olduğunu öğrenince, “Seni suçlayanlar da gelsin, o zaman seni dinlerim” dedi. Sonra Pavlus’un, Hirodes’in sarayında gözaltında tutulması için buyruk verdi.
1
Bundan beş gün sonra Başkâhin Hananya, bazı ileri gelenler ve Tertullus
adlı bir hatip Sezariye’ye gelip Pavlus’la ilgili şikâyetlerini valiye ilettiler.
2-3
Pavlus çağrılınca Tertullus suçlamalarına başladı. “Ey erdemli Feliks!”
dedi. “Senin sayende uzun süredir esenlik içinde yaşamaktayız. Aldığın
önlemlerle de bu ulusun yararına olumlu gelişmeler kaydedilmiştir. Yaptıklarını, her zaman ve her yerde büyük bir şükranla anıyoruz. 4Seni fazla
yormak istemiyorum; söyleyeceğimiz birkaç sözü hoşgörüyle dinlemeni
rica ediyorum. 5“Biz şunu anladık ki, bu adam dünyanın her yanında bütün Yahudiler arasında kargaşalık çıkaran bir fesatçı ve Nasrani tarikatının elebaşılarından biridir. 6-8Tapınağı bile kirletmeye kalkıştı. Ama biz
onu yakaladık. Onu sorguya çekersen, onunla ilgili bütün suçlamalarımızın doğruluğunu kendisinden öğrenebilirsin.” 9Oradaki Yahudiler de anlatılanların doğru olduğunu söyleyerek bu suçlamalara katıldılar.


153
Haziran
15 Ct
Pavlus’un Savunması
10-13: Vali Feliks’e yağ çekmeye çalışan Tertullus’tan çok farklı bir tavırla Pavlus, kısa ve net bir şekilde selam verir. Onun uzun zamandır valilik yaptığından bahsederek, adil yargısına güvendiğini de vurgular. Pavlus
Kutsal Ruh’un yardımına güvenerek yalnız gerçeklerle kendini savunur.
Yeruşalim’de ancak 12 gün kalan biri olarak halkı ayaklandırabilmek için
bir şey yapabilecek durumda olmadığını açıklar. Kendisini suçlayanların
hiç birinin öne sürülen olayları bile görmediklerini vurgular. Ben de bazen gözle görmediğim ve kişisel olarak yaşamadığım konulara karışarak
yargı yapmakta mıyım?
14-16,21: Pavlus, Tanrı’nın önünde hem doğru hem de doğru olmayanların ölümden dirileceğine inandığını ve bu konuyu paylaştığını açıklar. Gerek Tanrı, gerekse insanlar önünde vicdanını temiz tutar, inandığı konunun Kutsal Yasa'ya göre yanlış bir yönü olmadığını savunmaya çalışır.
Pavlus için bu savunma aynı zamanda Müjde paylaşmak için iyi bir fırsattır. Dünyayı alt üst eden yeni düzenden (diriliş gerçeği) o kadar emindi ki
dünyada ki hiçbir yetkiliden korkmazdı.
17-20: Pavlus Yahudiler’in kendisini suçlayacak kanıtlarının olmadığını,
eğer her hangi bir suç bulunduysa da belirtmeleri gerektiğini söyler. Pavlus, son olarak kendisinin yalnız diriliş konusundaki imanından dolayı
suçlandığını gururla açıklamaktadır. Haksız suçlamalara karşı hiçbir şey
söylemeden susmak, her zaman yararlı olmaz.
154
10
Valinin bir işareti üzerine Pavlus şöyle karşılık verdi: “Senin yıllardan
beri bu ulusa yargıçlık ettiğini bildiğim için, kendi savunmamı sevinçle
yapıyorum. 11Sen kendin de öğrenebilirsin, tapınmak amacıyla Yeruşalim’e gidişimden bu yana sadece on iki gün geçti. 12Beni ne tapınakta,
ne havralarda, ne de kentin başka bir yerinde herhangi biriyle tartışırken
ya da halkı ayaklandırmaya çalışırken görmüşlerdir. 13Şu anda bana yönelttikleri suçlamaları da sana kanıtlayamazlar. 14Bununla birlikte, sana
şunu itiraf edeyim ki, kendilerinin tarikat dedikleri Yol’un bir izleyicisi
olarak atalarımızın Tanrısı’na kulluk ediyorum. Kutsal Yasa’da ve peygamberlerin kitaplarında yazılı her şeye inanıyorum. 15Aynı bu adamların
kabul ettiği gibi, hem doğru kişilerin hem doğru olmayanların ölümden
dirileceğine dair Tanrı’ya umut bağladım. 16Bu nedenle ben gerek Tanrı,
gerek insanlar önünde vicdanımı temiz tutmaya her zaman özen gösteriyorum. 17“Uzun yıllar sonra, ulusuma bağışlar getirmek ve adaklar sunmak için Yeruşalim’e geldim. 18Beni tapınakta adaklar sunarken buldukları zaman arınmış durumdaydım. Çevremde ne bir kalabalık ne de karışıklık vardı. Ancak orada Asya İli’nden bazı Yahudiler bulunuyordu.
19
Onların bana karşı bir diyecekleri varsa, senin önüne çıkıp suçlamalarını
belirtmeleri gerekir. 20Buradakiler de, Yüksek Kurul’un önündeki duruşmam sırasında bende ne suç bulduklarını açıklasınlar. 21Önlerine çıkarıldığımda, ‘Bugün, ölülerin dirilişi konusunda tarafınızdan yargılanmaktayım’ diye seslenmiştim. Olsa olsa beni bu konuda suçlayabilirler.”
22
İsa’nın yoluna ilişkin derin bilgisi olan Feliks duruşmayı başka bir güne
ertelerken, “Davanızla ilgili kararımı komutan Lisias gelince veririm” dedi. 23Oradaki yüzbaşıya da Pavlus’u gözaltında tutmasını, ama kendisine
biraz serbestlik tanımasını, ona yardımda bulunmak isteyen dostlarından
hiçbirine engel olmamasını buyurdu.


155
Haziran
16 Pa
Davamı Sezar’a İletiyorum!
24,25: Tertullos, Feliks’in sayesinde ulusun büyük yarar gördüğünü öne
sürerek yağ çekmeye kalkışmıştı. Pavlus ise doğruluk, özdenetim ve gelecek yargı gibi konulardan açıkça bahsederek bu kötü adamı korkutur. Mesih İsa’ya olan inancımız, yalnız O’nun kurtuluşuna inanmakla değil,
O’nun doğru ve kutsal sevgisine karşı itaat etmekle alakalıdır. Pavlus,
yetkili birinin önünde kendisini savunduğunda yaşam ve ölüm hakkında
da korkusuzca Müjde’nin özünü paylaşır. Onun gibi Müjde paylaşan daha
çok vaizin ortaya çıkması için yürekten dua etmeliyim.
24-27: Feliks, yargı hakkındaki Tanrı’nın sözünü duyunca korkmasına
rağmen rüşvet alma isteğinden vazgeçmez. Günahlı alışkanlıklardan vazgeçmek hiç de kolay değildir. Maddi ve siyasi gücün verdiği yetkiye sahip
olmak, Rab’bin önünde doğru yaşamak için çoğu zaman bir bereket değil
de daha çok tehlikeli olduğunu anlamalıyım.
27: Pavlus, Roma yetkililerinin açgözlülüğü yüzünden iki yıl Sezariye’deki hapiste kalır. Tanrı’nın çok yetenekli kulu olan Pavlus için bu iki
yıllın ne anlama geldiğini kimse tahmin edemez. Bazen Tanrı’ya güvenmekle sabretmekten başka çare yoktur. Özelikle durum anlamsız geldiğinde kimseyi, hatta kendimi bile suçlamadan sabırla Rab’bin zamanını
beklemeliyim.
25:1-5: Yahudiler’in Pavlus’a olan düşmanlığı iki yıl geçmesine rağmen
hâlâ devam etmektedir. Onlar, yeni vali Festus göreve başladıktan hemen
sonra yeniden Pavlus’la ilgili şikayette bulunmaya başlarlar. Tanrı'nın ve
Şeytan'ın gözleri Pavlus’un üzerinde olduğu çok açıktır.
25:6-12: Festus Pavlus’un suçsuz olduğunu bildiği halde, Yahudiler ’in
gönlünü kazanmak için Pavlus’a Yeruşalim’de yargılanması hakkındaki
düşüncesini sorar. Hapiste geçirdiği iki yıl boyunca onun kafasından neler
geçmiş olmalı? Kolay bir şekilde özgür olmayı değil, bir an önce Roma’ya giderek orada Müjde paylaşabilmeyi arzu etmiş olmalı. Sonunda
Pavlus, davasının Sezar’a iletilmesini ister. Hayatımdaki bütün amaçlarımı Tanrı’nın bana verdiği görevi yerine getirmek için mi kullanıyorum?
156
24
Birkaç gün sonra Feliks, Yahudi olan karısı Drusilla ile birlikte geldi,
Pavlus’u çağırtarak Mesih İsa’ya olan inancı konusunda onu dinledi.
25
Pavlus doğruluk, özdenetim ve gelecek olan yargı gününden söz edince
Feliks korkuya kapıldı. “Şimdilik gidebilirsin” dedi, “Fırsat bulunca seni
yine çağırtırım.” 26Bir yandan da Pavlus’un kendisine rüşvet vereceğini
umuyordu. Bu nedenle onu sık sık çağırtır, onunla sohbet ederdi. 27İki yıl
dolunca görevini Porkius Festus’a devreden Feliks, Yahudiler’in gönlünü
kazanmak amacıyla Pavlus’u hapiste bıraktı.
1
Eyalete vardıktan üç gün sonra Festus, Sezariye’den Yeruşalim’e gitti.
2-3
Başkâhinlerle Yahudiler’in ileri gelenleri, Pavlus’la ilgili şikâyetlerini
ona açıkladılar. Festus’tan kendilerine bir iyilikte bulunmasını isteyerek
Pavlus’u Yeruşalim’e getirtmesi için yalvardılar. Bu arada pusu kurup
Pavlus’u yolda öldüreceklerdi. 4-5Festus ise Pavlus’un Sezariye’de tutuklu
bulunduğunu, kendisinin de yakında oraya gideceğini söyleyerek, “Aranızda yetkili olanlar benimle gelsinler; bu adam yanlış bir şey yapmışsa,
ona karşı suç duyurusunda bulunsunlar” dedi. 6Festus, onların arasında
sadece sekiz on gün kadar kaldı; sonra Sezariye’ye döndü. Ertesi gün yargı kürsüsüne oturarak Pavlus’un getirilmesini buyurdu. 7Pavlus içeri girince, Yeruşalim’den gelen Yahudiler çevresini sardılar ve kanıtlayamadıkları birçok ağır suçlamada bulundular. 8Pavlus, “Ne Yahudiler’in yasasına, ne tapınağa, ne de Sezar’a karşı hiçbir günah işlemedim” diyerek
kendini savundu. 9Yahudiler’in gönlünü kazanmak isteyen Festus, Pavlus’a şöyle karşılık verdi: “Yeruşalim’e gidip orada benim önümde bu
konularda yargılanmak ister misin?” 10Pavlus, “Ben Sezar’ın yargı kürsüsü önünde durmaktayım” dedi, “Burada yargılanmam gerekir. Sen de çok
iyi biliyorsun ki, Yahudiler’e karşı hiçbir suç işlemedim. 11Şayet suçum
varsa, ölüm cezasını gerektirecek bir şey yapmışsam, ölmekten çekinmem. Yok eğer bunların bana karşı yaptığı suçlamalar asılsız ise, hiç kimse beni onların eline teslim edemez. Davamın Sezar’a iletilmesini istiyorum.” 12Festus, danışma kuruluyla görüştükten sonra şu yanıtı verdi: “Davanı Sezar’a ilettin, Sezar’a gideceksin.”


157
Haziran
17 Pt
Kral Agrippa’nın Önünde
22-27: Tanrı, yetkililerin kötülüklerinden dolayı zavallı gibi görünen
Pavlus’u, aslında kralların önünde olması gerektiğine dair verdiği sözünü
yerine getirmek için kullanır (9:15). Tanrı kendini yücelten yetkililer aracılığıyla değil, suçlu gibi görünseler bile Müjde yayan insanları kullanarak kendi egemenliğini güçlendirir. Utanç verici zenginliği değil, yüceltilmek için tercih edilen sıkıntılarda olmayı gerçekten isteyebilir miyim?
13-21: İsrail’in kuzey bölgesinin kralı olan (ikinci) Agrippa ve Berniki,
Festus’u ziyarete gelmişlerdir. Festus Pavlus’un suçsuz olduğunu bildiği
halde onu salıvermek yerine nasıl soruşturacağını bilmediğini öne sürerek
kendi sorumsuzluğunu göz önüne sermiştir. Festus, Yahudiler’in üzerinde
yetkisini kullanırken sorunların oluşmaması için gereken siyasi bir hareket yapmış olsa da görevini yapmadığını belirten ikiyüzlülüğünü göstermiş olur. İnsanlar bazen kendilerini savunmak için yarattıkları bir yalana
kendilerini bile inandırabilir. Böyle durumlara düşmemek için her gün
Kutsal Söz'e göre hayatımı sorgulamam gerekir.
22-26: Festus, tekrar kendini kralla diğer yetkili kişilerin önünde yüceltir.
Pavlus'u suçlu olmadığı halde kendi isteğiyle Sezar’a gönderme kararı
verdiğini söyleyerek gerçeği biraz değiştirir (26). Fakat Tanrı herkesi layık olduğu şekilde yargılayacaktır. Bu nedenle hiçbir zaman dünyasal
şöhrete ve siyasi güce sahip olanlara gücenmeye gerek kalmaz!
158
13
Birkaç gün sonra Kral Agrippa ile Berniki, Festus’a bir nezaket ziyaretinde bulunmak üzere Sezariye’ye geldiler. 14Bir süre orada kaldılar. Bu
arada Festus, Pavlus’la ilgili durumu krala anlattı. “Feliks’in tutuklu olarak bıraktığı bir adam var” dedi. 15“Yeruşalim’de bulunduğum sırada Yahudiler’in başkâhinleriyle ileri gelenleri, onunla ilgili şikâyetlerini açıkladılar, onu cezalandırmamı istediler. 16“Ben onlara, ‘Herhangi bir sanığı,
kendisini suçlayanlarla yüzleştirmeden, kendisine yöneltilen ithamlarla ilgili olarak savunma fırsatı vermeden, onu suçlayanların eline teslim etmek Romalılar’ın geleneğine aykırıdır’ dedim. 17Onlar benimle buraya
gelince, hiç vakit kaybetmeden, ertesi gün yargı kürsüsüne oturup adamın
getirilmesini buyurdum. 18Ne var ki, kalkıp konuşan davacılar ona, beklediğim türden kötülüklerle ilgili hiçbir suçlama yöneltmediler. 19Ancak
onunla çekiştikleri bazı sorunlar vardı. Bunlar, kendi dinlerine ve ölmüş
de Pavlus’un iddiasına göre yaşamakta olan İsa adındaki birine ilişkin konulardı. 20Bunları nasıl soruşturacağımı bilemediğim için Pavlus’a,
Yeruşalim’e gidip orada bu konularda yargılanmaya razı olup olmayacağını sordum. 21Ama kendisi davasını İmparator’a iletti, İmparator’un kararına dek tutuklu kalmak istedi. Ben de onu İmparator’a göndereceğim
zamana kadar tutuklu kalmasını buyurdum.” 22Agrippa Festus’a, “Ben de
bu adamı dinlemek isterdim” dedi. Festus da, “Yarın onu dinlersin” dedi.23Ertesi gün Agrippa ile Berniki büyük bir tantanayla gelip komutanlar
ve kentin ileri gelenleriyle birlikte toplantı salonuna girdiler. Festus’un
buyruğu üzerine Pavlus içeri getirildi. 24Festus, “Kral Agrippa ve burada
bizimle bulunan bütün efendiler” dedi, “Yeruşalim’de olsun, burada olsun, bütün Yahudi halkının bana şikâyet ettiği bu adamı görüyorsunuz.
‘Onu artık yaşatmamalı!’ diye haykırıyorlardı. 25Oysa ben, ölüm cezasını
gerektiren hiçbir suç işlemediğini anladım. Yine de, kendisi davasının
İmparator’ iletilmesini istediğinden, onu göndermeye karar verdim.
26
Ama Efendimiz’e bu adamla ilgili yazacak kesin bir şeyim yok. Bu yüzden onu sizin önünüze ve özellikle, Kral Agrippa, senin önüne çıkartmış
bulunuyorum. Amacım, bu soruşturmanın sonucunda yazacak bir şey bulabilmektir. 27Bir tutukluyu İmparator’a gönderirken, kendisine yöneltilen
suçlamaları belirtmemek bence anlamsız.”


159
Haziran
18 Sa
Kral’ın Önünde
Kendini Savunan Pavlus
13-18: Tanrı İsrail halkını kahinlik yaptırarak karanlıkta yaşayanları ışığıyla Şeytan’ın hükümranlığından alarak kendisine döndürendir. Bu nedenle Pavlus’u çağırarak öteki ulusların elçisi yapmaktadır. Bu görevi
kendisine iman eden bizlere de vererek; Müjde’yi kabul edenlerin hepsini,
günahlarının affına kavuşturur. Müjde paylaşmaya uygun ışık saçan bir
yaşamım var mı?
1-3a: Kral Agrippa, Roma’ya sadık kalan, kendi halkına ihanet eden ve
çok ahlaksız biridir. O, Pavlus’un savunmasını dinleyerek kendi hayatını
değiştirebilecek birine benzemez. Pavlus, yine de ona Müjde paylaşma
fırsatını kaçırmaz. Çünkü kabul etme ihtimali yüksek diye değil, zaman
uygun olsa da olmasa da Müjde paylaşma görevini yerine getirmektedir.
Ben nasıl bir tutumla Müjde’yi paylaşıyorum?
1-5: Pavlus, kendisinin dinine göre çok titiz eğitildiğini ve ona göre de
yaşadığını vurgulayarak sebepsiz bir şekilde sadakatinden çıkmadığını
göstermeye çalışır. Fakat O, dirilen İsa’yla karşılaştığında hayatı boyunca
öğrenip yerine getirmeye çalıştığı Musa’nın Yasa’sının yerine getirildiğini gördüğüne dair tanıklık yapıp durmaktadır.
9-12: Pavlus, İsa’yla karşılaşmadan önce İsa’nın yolunda olanlara zulmederek “Günahkarların en kötüsü” (1Ti.1:13-15) olduğunu itiraf eder.
Müjde paylaşmak için yapabileceğim en iyi tanıklık kendi hayatımdır.
Herkese hayatımı sunarak Müjde paylaşacak kadar değişen yönlerim var
mı?
160
1-2
Agrippa Pavlus’a, “Kendini savunabilirsin” dedi. Bunun üzerine Pavlus
elini uzatarak savunmasına şöyle başladı: “Kral Agrippa! Yahudiler’in
bana yönelttiği bütün suçlamalarla ilgili olarak savunmamı bugün senin
önünde yapacağım için kendimi mutlu sayıyorum. 3Özellikle şuna seviniyorum ki, sen Yahudiler’in bütün törelerini ve sorunlarını yakından bilen
birisin. Bu nedenle beni sabırla dinlemeni rica ediyorum. 4“Bütün Yahudiler, gerek başlangıçta kendi memleketimde, gerek Yeruşalim’de, gençliğimden beri nasıl yaşadığımı bilirler. 5Beni eskiden beri tanırlar ve isteseler, geçmişte dinimizin en titiz mezhebi olan Ferisiliğe bağlı yaşadığıma
tanıklık edebilirler. 6Şimdi ise, Tanrı’nın atalarımıza olan vaadine umut
bağladığım için burada bulunmakta ve yargılanmaktayım. 7Bu, on iki oymağımızın gece gündüz Tanrı’ya canla başla kulluk ederek erişmeyi umdukları vaattir. Ey kralım, Yahudiler’in bana yönelttikleri suçlamalar bu
umutla ilgilidir. 8Sizler, Tanrı’nın ölüleri diriltmesini neden ‘inanılmaz’
görüyorsunuz? 9“Doğrusu ben de, Nasıralı İsa adına karşı elimden geleni
yapmam gerektiği düşüncesindeydim. 10Ve Yeruşalim’de bunu yaptım.
Başkâhinlerden aldığım yetkiyle kutsallardan birçoğunu hapse attırdım;
ölüm cezasına çarptırıldıkları zaman oyumu onların aleyhinde kullandım.
11
Bütün havraları dolaşıp sık sık onları cezalandırır, inandıklarına küfretmeye zorlardım. Öylesine kudurmuştum ki, onlara zulmetmek için bulundukları yabancı kentlere bile giderdim. 12“Bir keresinde başkâhinlerden
aldığım yetki ve görevle Şam’a doğru yola çıkmıştım. 13Ey kralım, öğlende yolda giderken, gökten gelip benim ve yol arkadaşlarımın çevresini
aydınlatan, güneşten daha parlak bir ışık gördüm. 14Hepimiz yere yıkılmıştık. Bir sesin bana İbrani dilinde seslendiğini duydum. ‘Saul, Saul, neden bana zulmediyorsun?’ dedi. ‘Üvendireye karşı tepmekle kendine zarar veriyorsun.’ 15“Ben de, ‘Ey Efendim, sen kimsin?’ dedim. “ ‘Ben senin zulmettiğin İsa’yım’ diye yanıt verdi Rab. 16‘Haydi, ayağa kalk. Seni
hizmetimde görevlendirmek için sana göründüm. Hem gördüklerine, hem
de kendimle ilgili sana göstereceklerime tanıklık edeceksin. 17-18Seni kendi halkının ve öteki ulusların elinden kurtaracağım. Seni, ulusların gözlerini açmak ve onları karanlıktan ışığa, Şeytan’ın hükümranlığından Tanrı’ya döndürmek için gönderiyorum. Öyle ki, bana iman ederek günahlarının affına kavuşsunlar ve kutsal kılınanların arasında yer alsınlar.’


161
Haziran
19 Ça
Herkes Benim Gibi Olsun!
19-21: Şam’da Pavlus’a görünen İsa’nın sözleri ve ona verilen görev, hayatının yönünü tamamen değiştirmiştir. Yalnız öteki ulusların değil, Yahudiler’in de tövbe edip Tanrı’nın isteğine yaraşır işler yapması gerektiğini paylaşınca; kendilerini özel olarak kabul eden Yahudiler öfkeye kapılır. Kendisi de Yahudi olan Pavlus’a verilen bu lütfu kendi kardeşlerine
sadece paylaşarak verebileceği için başka çare görmeden paylaşır. Hayatımın gidişine yön veren yalnız bu Müjde mi?
22,23: Pavlus, Peygamberlerin ve Musa’nın önceden haber verdiği olayları paylaşır. İsrail'in geçmişinden buyana günahlarından dolayı kaybettikleri kurtuluşları İsa Mesih'in bunu onlara tekrar ölümü ve dirilişiyle kazandığı için verebileceğini iletmiştir.
24-28: Festus, Pavlus’un çıldırdığını söyler. Tanrı’nın Egemenliği ile bu
dünya egemenliği arasında ne kadar büyük bir fark olduğunu, kendi maddi ve siyasi gücüne tapan bir kişinin, insanları günahtan kurtarmak için
kendini feda eden Mesih’i anlaması imkansızdır. Kral Agrippa ise hem
peygamberler hakkında hem de Mesih hakkında bilgisi olduğu halde aynı
şekilde Pavlus’a karşı çıkar, çünkü İsa’ya krallığını devretmesini aklından
bile geçiremez. Onlar için çarmıh saçmalıktır (1Ko.1:18-25).
29: Pavlus, kral ve valiye şuan vurulduğu zincirler dışında, kendisi gibi
olmalarını arzu ettiğini söyler. Kurtuluşa sahip olduğumdan dolayı herkesten daha mutlu olduğumu yürekten söyleyebiliyor muyum?
162
19
“Bunun için, ey Kral Agrippa, bu göksel görüme uymazlık etmedim.
Önce Şam ve Yeruşalim halkını, sonra bütün Yahudiye bölgesini ve
öteki ulusları, tövbe edip Tanrı’ya dönmeye ve bu tövbeye yaraşır işler
yapmaya çağırdım. 21Yahudiler’in beni tapınakta yakalayıp öldürmeye
kalkmalarının nedeni buydu. 22Ama bugüne dek Tanrı yardımcım oldu.
Bu sayede burada duruyor, büyük küçük herkese tanıklık ediyorum. Benim söylediklerim, peygamberlerin ve Musa’nın önceden haber verdiği
olaylardan başka bir şey değildir. 23Onlar, Mesih’in acı çekeceğini ve
ölümden dirilenlerin ilki olarak gerek kendi halkına, gerek öteki uluslara
ışığın doğuşunu ilan edeceğini bildirmişlerdi.” 24Pavlus bu şekilde savunmasını sürdürürken Festus yüksek sesle, “Pavlus, çıldırmışsın sen!
Çok okumak seni delirtiyor!” dedi. 25Pavlus, “Sayın Festus” dedi, “Ben
çıldırmış değilim. Gerçek ve akla uygun sözler söylüyorum. 26Kral bu konularda bilgili olduğu için kendisiyle çekinmeden konuşuyorum. Bu olaylardan hiçbirinin onun dikkatinden kaçmadığı kanısındayım. Çünkü bunlar ücra bir köşede yapılmış işler değildir. 27Kral Agrippa, sen peygamberlerin sözlerine inanıyor musun? İnandığını biliyorum.” 28Agrippa Pavlus’a
şöyle dedi: “Bu kadar kısa bir sürede beni ikna edip Mesihçi mi yapacaksın?” 29“İster kısa ister uzun sürede olsun” dedi Pavlus, “Tanrı’dan dilerim ki yalnız sen değil, bugün beni dinleyen herkes, bu zincirler dışında
benim gibi olsun!” 30-31Kral, vali, Berniki ve onlarla birlikte oturanlar kalkıp dışarı çıktıktan sonra aralarında şöyle konuştular: “Bu adamın, ölüm
ya da hapis cezasını gerektiren bir şey yaptığı yok.” 32Agrippa da Festus’a, “Bu adam davasını Sezar’a iletmeseydi, serbest bırakılabilirdi” dedi.
20


163
Haziran
20 Pe
Roma’ya Doğru
Deniz Yolculuğu
Tüm Metin: Tanrı, “Roma’da tanıklık edeceksin!” (23:11) sözünü yerine
getirmeye başlar. Bu yolculuk Pavlus’un bekleyip düşündüğü gibi olmayabilir, fakat Tanrı’nın egemen tasarısı güçlü bir şekilde devam etmektedir. Hayatımın gidişatı bazen planladığım gibi gitmez. Yine de hayatımı
gereken şekilde yönlendiren egemen Rab’be güvenmeliyim ki; hayatım
benim değil Tanrı’nın egemen kontrolü altında olsun!
1-3: Tutuklu olarak yolculuğa çıkan Pavlus’u konforlu günler beklemiyordu fakat onun sorumlusu olan yüzbaşı Yulius’un dostça davranmasını
sağlayan Tanrı’nın koruması altında; hem emektaşlarıyla birlikte yolculuk
yaparak hem de gittiği yerlerde kardeşlerle görüşebilme imkanı bulabiliyordu. Genel durumum beni sıksa da Müjde’nin kendisi hiçbir zaman özgürlüğünü kaybetmez!
4-8: Roma’ya giden Pavlus’un gemi yolculuğu kendi hayatı kadar macera
dolu ve sıkıntılıdır. Tanrı’nın isteği üzere Müjde için gittikleri yolculuk
olmasına rağmen hiç de kolaylık sağlanmaz. Tanrı’ya göre doğru iş olsa
da her şeyin kolay ve sorunsuz ilerleyeceğini düşünmemeliyim.
9-11: Pavlus, hikmetli bir şekilde uyardığı halde yüzbaşı Yulius, paraya
düşkün olan kaptanla gemi sahibinin sözüne daha çok güvenerek karar
verir. Bir önderin kararı sahip olduğu herkesin geleceğini etkileyeceği
için bir karar verirken çok dikkatli olmalıyım.
164
1
İtalya’ya doğru yelken açmamıza karar verilince, Pavlus’la öteki bazı tutukluları Avgustus taburundan Yulius adlı bir yüzbaşıya teslim ettiler.
2
Asya İli’nin kıyılarındaki limanlara uğrayacak olan bir Edremit gemisine
binerek denize açıldık. Selanik’ten Makedonyalı Aristarhus da yanımızdaydı. 3Ertesi gün Sayda’ya uğradık. Pavlus’a dostça davranan Yulius, ihtiyaçlarını karşılamaları için dostlarının yanına gitmesine izin verdi. 4Oradan yine denize açıldık. Rüzgar ters yönden estiği için Kıbrıs’ın rüzgar altından geçtik. 5Kilikya ve Pamfilya açıklarından geçerek Likya’nın Mira
Kenti’ne geldik. 6Orada, İtalya’ya gidecek bir İskenderiye gemisi bulan
yüzbaşı, bizi o gemiye bindirdi. 7Günlerce ağır ağır yol alarak Knidos
Kenti’nin açıklarına güçlükle gelebildik. Rüzgar bize engel olduğundan
Salmone burnundan dolanarak Girit’in rüzgar altından geçtik. 8Kıyı boyunca güçlükle ilerleyerek Laseya Kenti’nin yakınlarında bulunan ve Güzel Limanlar denilen bir yere geldik. 9-10Epey vakit kaybetmiştik; oruç
günü bile geçmişti. O mevsimde deniz yolculuğu tehlikeli olacaktı. Bu
nedenle Pavlus onları uyardı: “Efendiler” dedi, “Bu yolculuğun yalnız
yük ve gemiye değil, canlarımıza da çok zarar ve ziyan getireceğini görüyorum.” 11Ama yüzbaşı, Pavlus’un söylediklerini dinleyeceğine, kaptanla
gemi sahibinin sözüne uydu.


165
Haziran
21 Cu
Fırtına Ortasındaki Teselli
14-20: Tanrı, Pavlus’un yolculuk yaptıkları gemiyi fırtınayla karşılaştırarak onun söylediğinin doğru olduğunu gösterir. Asıl kaptan ve yaşam sağlayanın güvendiği Tanrı'sının olduğunu göstermiştir. Hayatımın dümeni
hâlâ Rab’bin değil benim ellimde mi?
21-26: Tanrı yaşama umudunu kesmiş insanlara yine Pavlus aracılığıyla
kurtuluşu ilan ettirerek sakinleştirir. Tanrı, Pavlus aracılığıyla gerçekleştireceği tasarısı için yalnız Pavlus'un hayatını değil çevresindeki herkesin
hayatını da bağışlar. Günlük hayatımın vereceği sıkıntılardan sarsılmadan
Tanrı’ya bakan benim aracılığımla, başkalarının hayatını kurtarmak ister.
Kullanılmaya, yani sıkıntılardan sarsılmamaya hazır mıyım?
12,13: Pavlus’un önerisine kulak vermeyen kaptan, çoğunluğun isteğine
göre yolculuğa devam eder, fakat çok geçmeden fırtınayla karşılaşır. Kimin sesine kulak vermek gerektiğine dikkat edilmelidir. En uygun zaman
geçmiş gibi görünse de Tanrı’nın onayını beklediğim zamanlar oldu mu?
Yoksa insanlarla, durumlara göre sabırsızca karar verdikten sonra, fırtınayla karşılaştığımda acı çekip Tanrı’yı sorguya çekiyor muyum?
14-20: Pavlus’un bindiği gemi Evrakilon denen kasırgayla karşılaşır.
Gemi ters yola gitmeye başlayarak kontrolden çıkar. Gemiyi hafifletmek
için ne varsa denize atmak zorunda kalırlar. Bu durumdan kurtulabilmek
için Rab dışında kimse yardım edemez. İnsanların güvendiği her şeyin,
yardıma en çok ihtiyaçları olduğu zaman işe yaramadıkları çok açıkça görülmektedir. Değerli sandığım için emek verip topladığım şeylerin; zararlı
olduğunu fark edip atmak zorunda kaldığımda ne hissederim?
166
12
Liman kışlamaya elverişli olmadığından gemidekilerin çoğu, oradan
tekrar denize açılmaya, mümkünse Feniks’e ulaşıp kışı orada geçirmeye
karar verdiler. Feniks, Girit’in lodos ve karayele kapalı bir limanıdır.
13
Güneyden hafif bir rüzgar esmeye başlayınca, bekledikleri anın geldiğini sanarak demir aldılar; Girit kıyısını yakından izleyerek ilerlemeye başladılar. 14Ne var ki, çok geçmeden karadan Evrakilon denen bir kasırga
koptu. 15Kasırgaya tutulan gemi rüzgara karşı gidemeyince, kendimizi sürüklenmeye bıraktık. 16Gavdos denen küçük bir adanın rüzgar altına sığınarak geminin filikasını güçlükle sağlama alabildik. 17Filikayı yukarı çektikten sonra halatlar kullanarak gemiyi alttan kuşattılar. Sirte Körfezi’nin
sığlıklarında karaya oturmaktan korktukları için yelken takımlarını indirip
kendilerini sürüklenmeye bıraktılar. 18Fırtına bizi bir hayli hırpaladığı için
ertesi gün gemiden yük atmaya başladılar. 19Üçüncü gün geminin takımlarını kendi elleriyle denize attılar. 20Günlerce ne güneş ne de yıldızlar göründü. Fırtına da olanca şiddetiyle sürdüğünden, artık kurtuluş umudunu
tümden yitirmiştik. 21Adamlar uzun zaman yemek yiyemeyince Pavlus ortaya çıkıp şöyle dedi: “Efendiler, beni dinleyip Girit’ten ayrılmamanız, bu
zarar ve ziyana uğramamanız gerekirdi. 22Şimdi size öğüdüm şu: Cesur
olun! Gemi mahvolacak, ama aranızda hiçbir can kaybı olmayacak. 2324
Çünkü kendisine ait olduğum, kendisine kulluk ettiğim Tanrı’nın bir
meleği bu gece yanıma gelip dedi ki, ‘Korkma Pavlus, Sezar’ın önüne
çıkman gerekiyor. Dahası Tanrı, seninle birlikte yolculuk edenlerin hepsini sana bağışlamıştır.’ 25Bunun için efendiler, cesur olun! Tanrı’ya inanıyorum ki, her şey tıpkı bana bildirildiği gibi olacak. 26Ancak bir adada
karaya oturmamız gerekiyor.”


167
Haziran
22 Ct
Tek Kıl bile Eksilmeyecek!
38-44: Tanrı söz verdiği gibi gemideki herkesi kurtarınca; yüzbaşı da
Pavlus’u kurtarmak için elinden geleni yapar. Pavlus’u koruyan Tanrı’nın
gücüne O da inanmaya başlamış gibi görünüyor. Yaşamın fırtınalarının
ortasında sarsılmadan Tanrı’ya bakan bizden etkilenenlerin olması gerekir.
27-32: 14 günden beri hiçbir şey yapılamadan sürüklenen gemideki insanlar korkuya kapıldıkları için son derece hassas olmuşlardır. Kimse doğru
bir önderlik gösterme gücünde değildir. Tanrı’ya güvenmeyi bilen bizler
bu gemidekiler gibi bitkin olan etrafımızdakilere kurtuluş yolunu gösterebilen bir topluluk muyuz?
33-37: Herkes umutsuzluk içinde ölümü beklerken Pavlus onları yemeğe
çağırır. Tek bir kılın bile eksilmeden kurtulacaklarını söyleyerek büyük
bir umut sağlar. Rab için çalışan gerçek önder, umutsuzlara umut vereni,
ölmek isteyene yaşam vereni, kaygılı olana sevinç veren İsa’yı gösterendir. Kiliselerimiz için Tanrı’nın sözündeki gibi; kaya gibi imanı olan liderlerin ortaya çıkması için dua edelim!
168
27
On dördüncü gece İyon Denizi’nde sürükleniyorduk. Gece yarısına doğru gemiciler karaya yaklaştıklarını sezinlediler. 28Denizin derinliğini ölçtüler ve yirmi kulaç olduğunu gördüler. Biraz ilerledikten sonra bir daha
ölçtüler, on beş kulaç olduğunu gördüler. 29Kayalıklara bindirmekten korkarak kıçtan dört demir attılar ve günün tez doğması için dua ettiler. 30Bu
sırada gemiciler gemiden kaçma girişiminde bulundular. Baş taraftan demir atacaklarmış gibi yapıp filikayı denize indirdiler. 31Ama Pavlus yüzbaşıyla askerlere, “Bunlar gemide kalmazsa, siz kurtulamazsınız” dedi.
32
Bunun üzerine askerler ipleri kesip filikayı denize düşürdüler. 33Gün
doğmak üzereyken Pavlus herkesi yemek yemeye çağırdı. “Bugün on dört
gündür kaygılı bir bekleyiş içindesiniz, hiçbir şey yemeyip aç kaldınız”
dedi. 34“Bunun için size rica ediyorum, yemek yiyin. Kurtuluşunuz için
bu gerekli. Hiçbirinizin başından tek kıl bile eksilmeyecektir.” 35Pavlus
bunları söyledikten sonra ekmek aldı, hepsinin önünde Tanrı’ya şükretti,
ekmeği bölüp yemeye başladı. 36Hepsi bundan cesaret alarak yemek yedi.
37
Gemide toplam iki yüz yetmiş altı kişiydik. 38Herkes doyduktan sonra,
buğdayı denize boşaltarak gemiyi hafiflettiler. 39Gündüz olunca gördükleri karayı tanıyamadılar. Ama kumsalı olan bir körfez farkederek, mümkünse gemiyi orada karaya oturtmaya karar verdiler. 40Demirleri kesip
denizde bıraktılar. Aynı anda dümenlerin iplerini çözüp ön yelkeni rüzgara vererek kumsala yöneldiler. 41Gemi bir kum yükseltisine çarpıp karaya
oturdu. Geminin başı kuma saplanıp kımıldamaz oldu, kıç tarafı ise dalgaların şiddetiyle dağılmaya başladı. 42Askerler, tutuklulardan hiçbiri yüzerek kaçmasın diye onları öldürmek niyetindeydi. 43-44Ama Pavlus’u kurtarmak isteyen yüzbaşı askerleri bu düşünceden vazgeçirdi. Önce yüzme
bilenlerin denize atlayıp karaya çıkmalarını, sonra geriye kalanların, kiminin tahtalara kiminin de geminin öbür döküntülerine tutunarak onları
izlemesini buyurdu. Böylelikle herkes sağ salim karaya çıktı.


169
Haziran
23 Pa
Malta’daki Mucize
1-2,7,10: Tanrı, verdiği söze sadık kalarak gemideki herkesi kurtarır,
Malta’nın yerlilerinin yüreğine dokunarak yakınlık göstermelerini sağlar.
Tanrı’nın yönlendirişi ve merhameti Pavlus’u hiç bırakmaz. Bu Tanrı’ya
herkes hayatının bugününü ve yarınını emanet etmelidir. Tanrı’ya hizmet
eden bir kişiye veya bir gruba maddi manevi yardımda bulunmam gerekir.
3-6,8-9: Tanrı; Pavlus’u, onu öldürmek isteyen Yahudiler’den, fırtınalı
denizden ve tutuklu olarak gemide öldürülmekten koruduğu gibi bir engerekten de korur (Mar16:18). Ayrıca adanın baş yetkilisi Publius’un babasına dua ettiğinde iyileştirilince, adadaki diğer hastaların iyileştirilmesine
imkan sağlanır. Malta’nın yerlilerine Tanrı’nın Egemenliği bu şekilde
gösterilir, Pavlus’un inandığı Tanrı’nın tek gerçek olduğunu onların da
anlayabilecekleri biçimde ilan edilmiştir. İsa inanlısı olan ben, gittiğim
yerlerde mucize oluşmasa da günahlı insanların tövbe ederek Rab’be
döndükleri oluşmakta mı?
11-15: Tanrı, “dünyanın dört bucağında benim tanıklarım olacaksınız”
(1:8) ve “Roma'yı da görmen gerek” (19:21) diye söylediklerini yerine
getirir. Tutuklu olsa da Roma tarafından korunan Pavlus, gemi yolculuğu
sırasında ve her yerde kardeşlerle birlikte olabildiği gibi her konuda Tanrı’nın tesellisiyle güçlenir. Özelikle gemideyken asıl önder ve yetkili O'ydu, böylelikle sanki Tanrı; Roma’da yapacağı müjdeciliğinin tadını daha
şimdiden göstermiştir. Bugün de hayatımın hikayesini yazanın Tanrı olduğuna inandığım için her ne kadar büyük sıkıntıda olsam da O’nun eğitimini sevinçle kabul etmeye hazır olmalıyım.
170
1
Kurtulduktan sonra adanın Malta adını taşıdığını öğrendik. 2Yerliler bize
olağanüstü bir yakınlık gösterdiler. Hava yağışlı ve soğuk olduğu için ateş
yakıp hepimizi dostça karşıladılar. 3Pavlus bir yığın çalı çırpı toplayıp
ateşin üzerine attı. O anda ısıdan kaçan bir engerek onun eline yapıştı.
4
Yerliler Pavlus’un eline asılan yılanı görünce birbirlerine, “Bu adam
kuşkusuz bir katil” dediler. “Denizden kurtuldu, ama adalet onu yaşatmadı.” 5Ne var ki, elini silkip yılanı ateşin içine fırlatan Pavlus hiçbir zarar
görmedi. 6Halk, Pavlus’un bedeninin şişmesini ya da birdenbire düşüp
ölmesini bekliyordu. Ama uzun süre bekleyip de ona bir şey olmadığını
görünce fikirlerini değiştirdiler. “Bu bir ilahtır!” dediler. 7Bulunduğumuz
yerin yakınında adanın baş yetkilisi olan Publius adlı birinin toprakları
vardı. Bu adam bizi evine kabul ederek üç gün dostça ağırladı. 8O sırada
Publius’un babası kanlı ishale yakalanmış ateşler içinde yatıyordu. Hastanın yanına giren Pavlus dua etti, ellerini üzerine koyup onu iyileştirdi. 9Bu
olay üzerine adadaki öbür hastalar da gelip iyileştirildiler. 10Bizi bir sürü
armağanla onurlandırdılar; denize açılacağımız zaman gereksindiğimiz
malzemeleri gemiye yüklediler. 11Üç ay sonra, kışı adada geçiren ve ikiz
tanrılar simgesini taşıyan bir İskenderiye gemisiyle denize açıldık.
12
Sirakuza Kenti’ne uğrayıp üç gün kaldık. 13Oradan da yolumuza devam
ederek Regium’a geldik. Ertesi gün güneyden esmeye başlayan rüzgarın
yardımıyla iki günde Puteoli’ye vardık. 14Orada bulduğumuz kardeşler,
bizi yanlarında bir hafta kalmaya çağırdılar. Sonunda Roma’ya vardık.
15
Haberimizi alan Roma’daki kardeşler, bizi karşılamak için Appius Çarşısı’na ve Üç Hanlar’a kadar geldiler. Pavlus onları görünce Tanrı’ya şükretti, yüreklendi.


171
Haziran
24 Pt
Sorunsuzca İlerleyen
Tanrı’nın Egemenliği
17-20: Roma’ya geldiğinde yine ‘Yahudiler’e öncelik verme’ prensibini
yerine getiren Pavlus; ileri gelenleri çağırarak onlara Müjde’yi anlatır. İsrail’in umudu İsa Mesih’te tamamlandığı konusunu paylaştığından dolayı
zincire vurulduğunu açıklayarak suçsuzluğunu belirtir. Yahudiler her yerde onu öldürmeye çalışmalarına rağmen vatandaşlarını hep sevmiş ve onlara kurtuluş yolunu göstermeye çalışmıştır. Her zaman kendi güvenliğim
için değil de Müjde’yi paylaşmaya öncelik vererek yaşadığımı söyleyebilir miyim?
21-24: Pavlus, ona gelen herkesle sabahtan akşama kadar gerek Musa’nın
Yasası’na, gerekse peygamberlerin yazılarına dayanarak İsa hakkında konuşur. Çünkü İsa’nın sağladığı kurtuluşu onlara iletmek istemiştir. Müjde
paylaşan birinin durumu ne olursa olsun, onun Tanrı’nın gerçeklerine karşı içinde duyduğu ruhsal bir ateşi ve doğru anlayışı varsa Tanrı’nın gerçeğini iletmek için her türlü çabayı gösterir.
25-28: Müjde’yi reddedenlere karşı Pavlus; Yeşaya’nın sözlerini kullanarak (Yşa.6:9-10), kurtuluş haberinin artık öteki uluslara gönderileceğine
dair onlara uyarıda bulunur (Rom.9-11). Müjde paylaşılınca, kesinlikle
karşı çıkanlar ve zulüm ortaya çıkacaktır. Fakat bunlar paylaşmaktan vazgeçmemiz için bir neden olamaz.
30,31: Üç yüz yıl sonra tüm Roma İmparatorluğu’nu alt üst edecek olan,
tüm Avrupa kültürünü değiştiren bu hareket; bir tutuklunun kiraladığı küçük bir evde başlar. Tanrı’nın isteğini gerçekleştiren itaatim varsa, bugün
benim evimde de Rab’bin önemli işleri başlar!
172
16
Roma’ya girdiğimizde Pavlus’un, bir asker gözetiminde yalnız başına
kalmasına izin verildi. 17Üç gün sonra Pavlus, Yahudiler’in ileri gelenlerini bir araya çağırdı. Bunlar toplandıkları zaman Pavlus kendilerine şöyle
dedi: “Kardeşler, halkımıza ya da atalarımızın törelerine karşı hiçbir şey
yapmadığım halde, Yeruşalim’de tutuklanıp Romalılar’ın eline teslim
edildim. 18Onlar beni sorguya çektikten sonra serbest bırakmak istediler.
Çünkü ölüm cezasını gerektiren hiçbir suç işlememiştim. 19Ama Yahudiler
buna karşı çıkınca, davamı Sezar’a iletmek zorunda kaldım. Bunu, kendi
ulusumdan herhangi bir şikâyetim olduğu için yapmadım. 20Ben İsrail’in
umudu uğruna bu zincire vurulmuş bulunuyorum. Sizi buraya, işte bu konuyu görüşmek ve konuşmak için çağırdım.” 21Onlar Pavlus’a, “Yahudiye’den seninle ilgili mektup almadık, oradan gelen kardeşlerden hiçbiri de senin hakkında kötü bir haber getirmedi, kötü bir şey söylemedi”
dediler. 22“Biz senin fikirlerini senden duymak isteriz. Çünkü her yerde bu
mezhebe karşı çıkıldığını biliyoruz.” 23Pavlus’la bir gün kararlaştırdılar ve
o gün, daha büyük bir kalabalıkla onun kaldığı yere geldiler. Pavlus sabahtan akşama dek onlara Tanrı’nın Egemenliği’ne ilişkin açıklamalarda
bulundu ve bu konuda tanıklık etti. Gerek Musa’nın Yasası’na, gerek peygamberlerin yazılarına dayanarak onları İsa hakkında ikna etmeye çalıştı.
24
Bazıları onun sözlerine inandı, bazıları ise inanmadı. 25Birbirleriyle anlaşamayınca, Pavlus’un şu son sözünden sonra ayrıldılar: “Peygamber
Yeşaya aracılığıyla atalarınıza seslenen Kutsal Ruh doğru söyledi. 26Ruh
dedi ki, ‘Bu halka gidip şunu söyle: Duyacak duyacak, ama hiç anlamayacaksınız, bakacak bakacak, ama hiç görmeyeceksiniz. 27Çünkü bu halkın yüreği duygusuzlaştı, kulakları ağırlaştı. Gözlerini kapadılar. Öyle ki,
gözleri görmesin, kulakları duymasın, yürekleri anlamasın, ve bana dönmesinler. Dönselerdi, onları iyileştirirdim.’ 28-29“Şunu bilin ki, Tanrı’nın
sağladığı bu kurtuluşun haberi öteki uluslara gönderilmiştir. Ve onlar buna
kulak vereceklerdir.” 30Pavlus tam iki yıl kendi kiraladığı evde kaldı ve
ziyaretine gelen herkesi kabul etti. 31Hiçbir engelle karşılaşmadan Tanrı’nın Egemenliği’ni tam bir cesaretle duyuruyor, Rab İsa Mesih’le ilgili
gerçekleri öğretiyordu.


173
Haziran
25 Sa
Tanrı’nın Sevgisine
Güvenirim
Mezmur 52:1-9
1,8,9: Tanrı’nın kendi halkına olan sevgisi sonsuza dek sürer. Tanrı, doğru ve iyidir. Her zaman O’na güvenmeliyiz (Yşa.26:3). Tanrı’ya şükranlar
ve ezgiler sunalım.
5: Tanrı her şeye bakar ve yargılar. Haksızlığa uğradım mı? Sorunumu,
her şeyi bilen ve çözümleyecek olan Tanrı’ya teslim etmeliyim (Rom.
12:17-21).
1-4: Pek çok kişi arzu ettiklerinin peşinden koşar. Yaptıklarını onaylayıp
onlara katılıyor ve bununla övünüyor muyum? Rab’bin sözüne göre davranıp davranmadığım konusunda kendimi sorgulamalıyım. İnsanlarla genelde hangi konularda konuşuyorum? Sözlerle başkalarını incittiğim ya
da topluluğuma zarar verdiğim zamanlar oldu mu? Birini incittiğimi fark
ettiğimde, hemen onunla barışmak için çalışmalıyım.
6-8: Her zaman Tanrı’ya saygı göstererek alçakgönüllü bir yaşam sürmeliyim. Kötülerin Tanrı tarafından cezalandırıldığını gördüğümde, Tanrı’nın isteğine göre yaşayıp yaşamadığımı daha dikkatli bir biçimde gözden geçirmeliyim. Beni sadece Tanrı’nın koruyacağına inanarak O’na güvenmeliyim.
9: Bugün görüşeceğim kişilerle öğrendiğim bu sözleri paylaşarak Rab’be
teşekkür edeceğim.
174
Mezmur 52:1-9
1-2
Niçin kötülüğünle böbürlenirsin, ey kabadayı, Tanrı’nın sadık kullarına
karşı bütün gün dilin yıkım tasarlar keskin ustura gibi, ey hilekâr.
3
İyilikten çok kötülüğü, doğru konuşmaktan çok yalanı seversin. 4Seni hileli dil seni! Her yıkıcı sözü seversin. 5Ama Tanrı seni sonsuza dek yıkacak, seni kapıp çadırından fırlatacak, yaşam diyarından kökünü sökecek.
6
Doğrular bunu görünce korkacak, gülerek şöyle diyecekler: 7“İşte bu
adam, Tanrı’ya sığınmak istemedi, servetinin bolluğuna güvendi, başkalarını yıkarak güçlendi!” 8Ama ben Tanrı’nın evinde yeşeren zeytin ağacı
gibiyim, sonsuza dek Tanrı’nın sevgisine güvenirim. 9Sürekli sana şükrederim yaptıkların için, sadık kullarının önünde umut bağlarım,


175
Haziran
26 Ça
Akılsız ile Tanrı
Mezmur 53:1-6
1-3: Tanrı insanın yüreğine bakar. Bu nedenle İsa’yı dünyaya gönderip
bize kim olduğunu açıkladı ve kendisine yaklaşabileceğimiz tek yolu açtı.
Tanrı’ya yönelen akıllı kişiler arasında yer alıyor muyum?
5,6: Tanrı, kendisini kabul etmeyeni yargılar (Yu.3:18), ama iman ederek
kendisine itaat eden halkının kurtuluş sevincini yaşamasını sağlar.
1,2,3: İsa’ya iman eden biri olarak Tanrı’nın varlığına yürekten inanıp
O’nun isteğine göre iyilik yapıyor muyum (Mat.5:16)? Ya da dünyasal
değerlere göre mi yaşıyorum (1Pe.4:12-16)? Tanrı’nın isteğine göre kutsal bir yaşam sürdürmeliyim.
6: Şair Tanrı’ya yönelip O’na dua eder. Sıkıntı çekiyor ve korkuyor muyum? Tanrı’nın bana sevinç vermesi için dua etmeliyim.
176
Mezmur 53:1-6
1
Akılsız içinden, “Tanrı yok!” der. İnsanlar bozuldu, iğrençlik aldı yürüdü,
iyilik eden yok. 2Tanrı göklerden bakar oldu insanlara, akıllı, Tanrı’ya
yönelen biri var mı diye. 3Hepsi saptı, tümü yozlaştı, iyilik eden yok, bir
kişi bile! 4Suç işleyenler görmüyor mu? Halkımı ekmek yer gibi yiyor,
Tanrı’ya yakarmıyorlar. 5Ama korkulmayacak yerde korkacaklar, çünkü
Tanrı seni kuşatanların kemiklerini dağıtacak, onları reddettiği için hepsini utandıracak. 6Keşke İsrail’in kurtuluşu Siyon’dan gelse! Tanrı halkını
eski gönencine kavuşturunca, Yakup soyu sevinecek, İsrail halkı coşacak.


177
Haziran
27 Pe
Tek Desteğim Rab’dir
Mezmur 54:1-7
1-3: Tanrı’nın ismi ve gücü, bana hayata dayanma gücü veriyor mu? Tanrı’ya güvenmek yerine yetkilere veya maddi güçlere mi güveniyorum?
Dualarımı dinleyen Tanrı’ya şükürler olsun. Ayrıca sıkıntı içinde dua etmekte olan imanlı kardeşlerim için Rab’be dua etmeliyim.
4,5:Tanrı benim yardımcımdır ve güvenebileceğim kayadır. Her şeyi bilen Tanrı’yı sürekli hatırlayıp O’nun hayatımı yönlendirmesi için dua etmeliyim.
6,7: Tanrı’nın ismini yüceltmeliyim. Tanrı dualarıma yanıt verdiğinde,
O’na şükranlarımı sunuyor muyum? Gönülden, istekli bir yürekle kendimi Tanrı’ya sunmalıyım.
178
Mezmur 54:1-7
1
Ey Tanrı, beni adınla kurtar, gücünle akla beni! 2Ey Tanrı, duamı dinle,
kulak ver ağzımdan çıkan sözlere. 3Çünkü küstahlar bana saldırıyor, zorbalar canımı almak istiyor, Tanrı’ya aldırmıyorlar. 4İşte Tanrı benim yardımcımdır, tek desteğim Rab’dir. 5Düşmanlarım yaptıkları kötülüğün cezasını bulsun, sadakatin uyarınca yok et onları. 6Ya RAB, sana gönülden
bir kurban sunacağım, adına şükredeceğim, çünkü adın iyidir. 7Beni bütün
sıkıntılarımdan kurtardın, gözlerim düşmanlarımın yok oluşunu gördü.


179
Haziran
28 Cu
İç Çekmenin Nedeni
Mezmur 55:1-23
1-3: Tanrı duamızı işitendir. Geçmişte bizi kudretli eliyle tutan Tanrı’nın,
şimdi de duamızı işitip gücünü göstereceğine inanıyor muyuz?
19: Tanrı, öncesizlikten sonsuza dek var olan ve hiç değişmeyendir. Kötülerin başarılarını görerek hayal kırıklığına uğradığımızda, güvenilir
Tanrı’nın kişiliğine bakarak O’na ezgiler söyleyelim.
22,23: Tanrı, kendisine iman eden kişinin kötü günlerinde sarsılmaması
için yardım eder. Bu nedenle hiçbir zaman hayal kırıklığına uğramayacağız. Bütün kaygılarımızı O’na yükleyelim, çünkü O bizi kayırır (1Pe.5:7).
1-5: Davut, düşmanlarının kötülüğünden dolayı Tanrı’ya yalvarıyor.
Düşmanları, güçsüzlere açıkça eziyet etmişlerdi. Beni çok kaygılandıran
sorunlarla karşı karşıya kalıyor muyum? Davut’un yaptığı gibi, Tanrı’ya
yönelip yalnız O’na bakmalıyım.
6-8: Davut sıkıntılardan kurtulabilmek için güvercin kanatlarına sahip
olmayı arzular. Ama güvercin kanatlarına sahip olsa bile, çöldeki sığınağında rahat bulmayacağı belli. Şu sıralarda, yüreğimi sıkıştıran kaygılarım
ve korkularım var mı? Bunlardan kurtulmak için ne umut ediyorum?
Kendi gücüyle gerçek esenliği vereceğine söz veren Rab İsa Mesih’e güvenmeliyim (Mat.11:28).
16-19: Arkadaşının ihanetiyle sarsılan Davut, yaşadığı hayal kırıklığından
kurtulabileceği tek yolun Rab olduğunu anlar. Üzüntüsünü O’na teslim
ederek sabah, öğlen ve akşam dualar eder. Davut gibi, her gün düzenli bir
şekilde Tanrı’yla zaman geçiriyor muyum? Hâlâ Tanrı’ya teslim etmediğim üzüntülerim ve sorunlarım var mı?
180
Mezmur 55:1-23
1
Ey Tanrı, kulak ver duama, sırt çevirme yalvarışıma! 2Dikkatini çevir,
yanıt ver bana. Düşüncelerim beni rahatsız ediyor, şaşkınım 3Düşman sesinden, kötünün baskısından; çünkü sıkıntıya sokuyorlar beni, öfkeyle üstüme üstüme geliyorlar. 4Yüreğim sızlıyor içimde, ölüm dehşeti çöktü
üzerime. 5Korku ve titreme sardı beni, ürperti kapladı içimi. 6“Keşke güvercin gibi kanatlarım olsaydı!” Dedim kendi kendime, “Uçar, rahatlardım. 7Uzaklara kaçar, çöllerde konaklardım. 8Sert rüzgara, kasırgaya karşı
hemen bir barınak bulurdum.” 9Şaşkına çevir kötüleri, ya Rab, karıştır dillerini, çünkü kentte şiddet ve çatışma görüyorum. 10Gece gündüz kent surları üzerinde dolaşırlar, haksızlık, fesat dolu kentin içi. 11Yıkıcılık kentin
göbeğinde, zorbalık, hile eksilmez meydanından. 12Beni aşağılayan bir
düşman olsaydı, katlanabilirdim; Bana küstahlık eden bir hasım olsaydı,
gizlenebilirdim. 13Ama sensin, bana denk, yoldaşım, yakın arkadaşım.
14
Birlikte tatlı tatlı yarenlik eder, toplulukla Tanrı’nın evine giderdik.
15
Ölüm yakalasın düşmanlarımı ansızın, diri diri ölüler diyarına insinler;
çünkü içleri ve evleri kötülük dolu. 16Bense Tanrı’ya seslenirim, RAB
kurtarır beni. 17Sabah, öğlen, akşam kederimden feryat ederim, O işitir sesimi. 18Bana karşı girişilen savaştan esenlikle kurtarır canımı, sayısı çok
da olsa karşıtlarımın. 19Öncesizlikten bu yana tahtında oturan Tanrı, duyacak ve ezecek onları. Çünkü hiç değişmiyor ve Tanrı’dan korkmuyorlar.
20
Yoldaşım dostlarına saldırarak yaptığı antlaşmayı bozdu. 21Ağzından bal
damlar, ama yüreğinde savaş var. sözleri yağdan yumuşak, ama yalın birer kılıçtır. 22Yükünü RAB’be bırak, O sana destek olur. Asla izin vermez
doğru insanın sarsılmasına. 23Ama sen, ey Tanrı, ölüm çukuruna atacaksın
kötüleri, günlerinin yarısını görmeyecek katillerle hainler; Bense sana güveniyorum.


181
Haziran
29 Ct
Korktuğum Zamanlarda
Sığınacağım Kişi
Mezmur 56:1-13
Tüm: Rab, halkının (Davut’un) çektiği acıları bilir ve kendi halkıyla özel
olarak ilgilenir (8). Tanrı, halkını çeşitli sıkıntılardan kurtarıp kendi huzurunda yaşamalarını sağlayandır (13). Davut, çocukluğundan beri kendisini
koruyan ve kurtaran Tanrı’nın gücünü bildiği için, daima O’na ve O’nun
sözüne güvenir. Bugünlerde beni kederlendiren bir konu var mı? Davut üç
kez, “Tanrı’ya güvenirim” diyerek insanların kendisine eziyet etmesinden
korkmadığını belirtiyor.
1-3: Mesih’e inanmayanlar, çeşitli yollarla Mesih inanlılarına daima zarar
vermeye ve onları zor durumda bırakmaya çalışırlar. Kötülük tasarlayarak
(5) imanlılara saldırırlar. Bu davranışları imanlıları kısa bir süre için korkutabilir, ama Tanrı’yla olan ilişkilerine zarar veremez. Rab’bin sevgisinden onları koparacak hiçbir güç yoktur. Bu korkularımdan kurtulmak için
geçici yollara ya da dünyasal yöntemlere başvuruyor muyum? Korkularımı güvenilir Tanrı’ya teslim etmeliyim.
12: Davut Tanrı’ya şükran kurbanları sunar. Genelde birçok kişi zor zamanlarında Tanrı’ya yalvarırlar, ama zor durumlarından kurtulduktan sonra Tanrı’ya şükretmeyi unuturlar. Rab’be şükretmem gereken, ama bunu
yapmayı unuttuğum herhangi bir şey var mı? Eğer varsa, hemen Rab’be
şükretmeliyim.
182
Mezmur 56:1-13
1
Acı bana, ey Tanrı, çünkü ayak altında çiğniyor insanlar beni, gün boyu
saldırıp eziyorlar. 2Düşmanlarım ayak altında çiğniyor beni her gün, küstahça saldırıyor çoğu. 3Sana güvenirim korktuğum zaman. 4Tanrı’ya, sözünü övdüğüm Tanrı’ya Güvenirim ben, korkmam. İnsan bana ne yapabilir? 5Gün boyu sözlerimi çarpıtıyorlar, hakkımda hep kötülük tasarlıyorlar.
6
Fesatlık için uğraşıyor, pusuya yatıyor, adımlarımı gözlüyor, canımı almak istiyorlar. 7Kötülüklerinin cezasından kurtulacaklar mı? Ey Tanrı,
halkları öfkeyle yere çal! 8Çektiğim acıları kaydettin, gözyaşlarımı tulumunda biriktirdin! Bunlar defterinde yazılı değil mi? 9Seslendiğim zaman,
düşmanlarım geri çekilecek. Biliyorum, Tanrı benden yana. 10Sözünü övdüğüm Tanrı’ya, sözünü övdüğüm RAB’be, 11Tanrı’ya güvenirim ben,
korkmam; insan bana ne yapabilir? 12Ey Tanrı, sana adaklar adamıştım,
şükran kurbanları sunmalıyım şimdi. 13Çünkü canımı ölümden kurtardın,
ayaklarımı tökezlemekten korudun; İşte yaşam ışığında, Tanrı huzurunda
yürüyorum.


183
Haziran
30 Pa
Tanrı’dan Yardım İstemek
Mezmur 57:1-11
2: “Yüce Tanrı”, Her Şeye Gücü Yeten ve bizim için her şeyi yapabilecek
olandır. Ben de her karşılaştığım sıkıntıda Davut gibi Tanrı’ya yakarmalıyım (Yer.33:1-3). Gözümüzü kötülerin başarılarına değil, Tanrı’ya dikelim
ve O’na şükredelim.
3,10: Tanrı tüm saldırılardan ve tüm eziyetlerden bizi kurtarır. Zor durumlarla baş etmeye çalıştığımız zamanlar oldu mu? Haksız yere kınandığım
için acı çekiyor muyum? Tanrı’nın büyük lütfu sayesinde bütün bunlar
çözümlenecektir.
4,6: Düşmanlar Davut’a zarar vermek için ağ serip çukur kazarlar. Kükreyen aslan gibi yutacak birini arayan İblis’in ayartmaları nedeniyle günaha
düşmemek için her zaman ayık ve uyanık olmamız gerekir (1Pe. 5:8).
5: Ben de sıkıntı ve zorluklarda Davut gibi, Tanrı’nın yüceliğini göstermesi için dua etmeliyim.
7-11: Davut kaçtığı halde Tanrı’nın kendisini kurtaracağına inanarak O’na
övgüler sundu. Sıkıntılardan bizi mutlaka kurtaracak olan Tanrı’ya cesaretle yaklaşıp O’na teşekkür etmeliyim.
184
Mezmur 57:1-11
1
Acı bana, ey Tanrı, acı, çünkü sana sığınıyorum; felaket geçinceye kadar,
kanatlarının gölgesine sığınacağım. 2Yüce Tanrı’ya, benim için her şeyi
yapan Tanrı’ya sesleniyorum. 3Gökten gönderip beni kurtaracak, beni
ezmek isteyenleri azarlayacak, sevgisini, sadakatini gösterecektir. 4Aslanların arasındayım, alev kusan insanlar arasında yatarım, mızrak gibi,
ok gibi dişleri, keskin kılıç gibi dilleri. 5Yüceliğini göster göklerin üstünde, ey Tanrı, görkemin bütün yeryüzünü kaplasın! 6Ayaklarım için ağ serdiler, çöktüm; yoluma çukur kazdılar, içine kendileri düştüler. 7Kararlıyım, ey Tanrı, kararlıyım, ezgiler, ilahiler söyleyeceğim. 8Uyan, ey
canım, uyan, ey lir, ey çenk, seheri ben uyandırayım! 9Halkların arasında
sana şükürler sunayım, ya Rab, ulusların arasında seni ilahilerle öveyim.
10
Çünkü sevgin göklere erişir, sadakatin gökyüzüne ulaşır. 11Yüceliğini
göster göklerin üstünde, ey Tanrı, görkemin bütün yeryüzünü kaplasın!


185
Kutsal Kitap’ı bir yılda okuma planı
Gün
Nisan
1
Yşu.1-3/ Mez.37
2
Yşu.4,5/ 1Ko.6
3
Yşu.6,7/ 1Ko.7
4
Yşu.8,9/ 1Ko.8
5
Yşu.10,11/ Mez.38
6
Yşu.12-15/ 1Ko.9
7
Yşu.16-19/ 1Ko.10
8
Yşu.20-22/ Mez.39
9
Yşu.23,24/ 1Ko.11
10
Hak.1,2/ 1Ko.12
11
Hak.3,4/ 1Ko.13
12
Hak.5,6/ Mez.40,41
13
Hak.7,8/ 1Ko.14
14
Hak.9,10/ 1Ko.15
15 Hak.11,12/ Mez.42,43
16
Hak.13,14/ 1Ko.16
17
Hak.15,16/ 2Ko.1
18
Hak.17,18/ 2Ko.2
19
Hak.19,20/ Mez.44
20
Hak.21/ 2Ko.3
21
Rut.1,2/ 2Ko.4
22
Rut.3,4/ Mez.45
23
1Sa.1-3/ 2Ko.5
24
1Sa.4-6/ 2Ko.6
25
1Sa.7-9/ 2Ko.7
26 1Sa.10,22/ Mez.46,47
27
1Sa.12,13/ 2Ko.8
28
1Sa.14,15/ 2Ko.9
29
1Sa.16,17/ Mez.48
30
1Sa.18,19/ 2Ko.10
31

Mayıs

1Sa.20-22/ 2Ko.11
1Sa.23,24/ 2Ko.12
1Sa.25,26/ Mez.49
1Sa.27,28/ 2Ko.13
1Sa.29-31/ Mat.1
2Sa.1,2/ Mez.50
2Sa.3-5/ Mat.2
2Sa.6-7/ Mat.3
2Sa.8-10/ Mat.4
2Sa.11,12/ Mez.51
2Sa.13,14/ Mat.5
2Sa.15,16/ Mat.6
2Sa.17,18/ Mez.52-54
2Sa.19,20/ Mat.7
2Sa.21,22/ Mat.8
2Sa.23,24/ Mat9
1Kr.1,2/ Mez.55
1Kr.3-5/ Mat.10
1Kr.6,7/ Mat.11
1Kr.8,9/ Mez.56,57
1Kr.10,11/ Mat.12
1Kr.12,13/ Mat.13
1Kr.14,15/ Mat.14
1Kr.16,17/ Mez.58,59
1Kr.18,19/ Mat.15
1Kr.20,21/ Mat.16
1Kr.22/ Mez.60,61
2Kr.1-3/ Mat.17
2Kr.4,5/ Mat.18
2Kr.5,6/ Mat.19
2Kr.7-9/ Mez.62,63
Haziran

2Kr.10-12/ Mat.20
2Kr.13,14/ Mat.21
2Kr.15,16/ Mez 64,65
2Kr. 17,18/ Mat.22
2Kr.19,20/ Mat.23
2Kr21,22/ Mat.24
2Kr.23-25/ Mez.66,67
1Ta.1-3/ Mat.25
1Ta.4-6/ Mat.26
1Ta.7-9/ Mez.68
1Ta.10-13/ Mat.27
1Ta.14-16/ Mat.28
1Ta.17,18/ Gal.1
1Ta.19-21/ Mez.69
1Ta.22,23/ Gal.2
1Ta.24-27/ Gal.3
1Ta.28,29/ Mez.70,71
2Ta.1,2/ Gal.4
2Ta.3-5/ Gal5
2Ta.6,7/ Gal.6
1Ta.8,9/ Mez.72
2Ta.10-12/ Ef.1
2Ta.13-15/ Ef.2
2Ta.16,17/ Mez.73
2Ta.18-20/ Ef.3
2Ta.21-23/ Ef.4
2Ta.24,25/ Ef.5
2Ta.26-28/ Mez.74
2Ta.29,30/ Ef.6
2Ta.31,32/ Mez.75,76
Her üç ayda bir yayınlanan kitabımızın son sayfasında yer alan bu okuma planıyla Kutsal
Kitap’ı bir yıl içinde okumuş olacaksınız.

Tanrı

Transkript

Benzer belgeler

Mons. Luigi Padovese`nin Anadolu`da Yaşayan Hıristiyanlara

Ahmağa Verilecek Cevap Susmaktır

DRAMATİK DEĞİŞİMLER – NELER OLUYOR

Temmuz

Ruhsallığın Simgesi

Güvenilir medya yayınlarına destek verme

The Birth of Jesus Turkish

A Temple Leader Visits Jesus Turkish PDA

Haziran

God`s Simple Plan of Salvation taken from I John