1 PROF. DR. DİLHAN ERYURT Filmlerin ortak girişi Kız çocuğu

PROF. DR. DİLHAN ERYURT
Filmlerin ortak girişi
Kız çocuğu:
Anne, çok ödevim var. Bir bilim adamının hayatını araştıracağız.
Anne:
Ya... Peki bilim kadını yok muymuş? Neden bilim adamı dedin?
Kız çocuğu:
Aa gerçekten! Bakalım hiç kadın var mıymış?
Anne, buldum buldum. Hem de iki kere Nobel ödülü almış. Adı Madam
Curie'ymiş.
Anne:
Bravo! Peki sence bizim buralardan bilim kadını var mıdır?
Kız çocuğu:
Aman anne, bir iş daha çıkardın başıma!
Varmış varmış, bir sürü var. Bir tanesi Madam Curie'nin öğrencisiymiş
Yazı:
Benim Madam Curie'm
Prof. Dr. Dilhan Eryurt
SAHNE 1
Arkadaşlar, sizleri bekliyordum merhaba. Ben Profesör Doktor Dilhan Eryurt, gökbilim
profesörüyüm. Yani bir bilim kadınıyım. Bu mesleği seçtiğim için hala çok mutluyum.
1926 yılında dünyaya geldim…Çok uzun bir hayat yaşamışım değil mi?
Üniversitede matematik ve gökbilimi okudum. Neden biliyor musunuz?
Ben de küçüklüğümde her çocuk gibi arkadaşlarımla sokakta oynamayı severdim.
Daha okula başlamamıştım, akşam olup da hava kararınca gözüm hep gökyüzüne
takılırdı… O kocaman uçsuz bucaksız uzayı, ayı, yıldızları seyrederdim… Bir gün
onlara ulaşmaya hayal ederim. Kaç tane yıldız var acaba uzayda diye düşünürdüm.
En çok da güneşi merak ederdim. Düşünsenize, ta uzaklarda küçücük top gibi bir şey
var, sıcak, pırıl pırıl parlıyor… Siz ona dokunamıyorsunuz ama o size dokunuyor,
hemen ısıtıyor sizi…
Sonra okulda matematik dersini çok sevdim. O zaman üniversite hayallerimi
gerçekleştirecek bir meslek seçmeliyim dedim. İyi bir öğrenciydim. Hatta, liseden
mezun olurken takdirname almıştım. Bir de ödül vermişlerdi bana. İlk ödülümdü ve
bütün ödüllerimin içinde en önemlisidir arkadaşlar.
Daha sonra burs alıp Amerika’ya gittim. İşte o dönemde yaptığımı çalışmalar bilim
için çok önemli. Amerika’ya ilk gittiğimde bakın başıma ne geldi…
SAHNE 2
1
Beni bir laboratuvara götürdüler. Televizyona benzer bir şey gösterdiler. Dediler bu
bilgisayar. Hayatımda ilk defa bilgisayar gördüm arkadaşlar. Daha nasıl kapanıp
açıldığını bile öğrenmeden benden bir program yazmamı istediler. Tabii çok şaşırdım.
Ama ben o programı yazdım ve biliyor musunuz, bir haftada hesaplanan işlemleri
birkaç saniyede hesaplayabiliyorduk.
SAHNE 3
Bu başarımdan sonra ben de kendime bir ödül verdim: “Kendine Güven Ödülü”!
Amerika’da Güneş’i ve yıldızların evrimini araştırdım. Ne keşfettim biliyor musunuz?
Güneş’in eskiden daha soğuk olduğunu sanıyorduk ya ama değilmiş. Eskiden daha
sıcak ve daha parlakmış. Böylece, Güneş’in tarihini, bundan sonra ne kadar ömrü
kaldığını hesaplayabiliyoruz. Bu çok önemli keşfimden dolayı önemli bir ödüle layık
gördüler beni: Apollo Başarı Ödülü.
SAHNE 4
Bu ödülü bana dünyanın en büyük uzay araştırma merkezinde, yani NASA'da verdiler
ve belirtmek isterim; NASA’da bu bölümde araştırma yapan tek kadın bendim sevgili
arkadaşlar. Burada sadece Güneş’i değil yıldızları da araştırdım. Yıldızlarla ilgili yeni
bir metod geliştirdim. Bu çalışmalarım bugün hala kullanılıyor.
Türkiye'ye pek çok keşifle döndüm. Öğrendiklerimi Orta Doğu Teknik Üniversitesi'nde
yeni yetişecek bilim insanlarına öğretmeye başladım.
SAHNE 5
Hedefim, aktif çalışma hayatından ayrıldığım zaman yaptığım çalışmaları
ilerletecek bilim insanları yetiştirmekti. Sevgili arkadaşlar, ben okula başladığımda
Cumhuriyet yeni kurulmuştu. Maalesef okula gitmek hiç kolay değildi, özellikle kız
çocukları için.Ama ben imkansızlıklarla mücadele ettim. Meraklarımın peşinden
gittim, kendime meslek seçtim ve sevdiğim işi yaptım. Böylece çok önemli
keşiflere imza attım.
Hikayemi size anlatmak istedim çünkü bilimin size ihtiyacı var; araştırma
yapılacak, keşfedilecek, daha o kadar çok konu var ki… Sizin de karşınıza
engeller çıkabilir ama onları yenmek lazım.
Hani derler ya “Gökten üç elma düştü...” diye; ben elmalarımı kendim seçtim.
Benim elmalarım hayal etmek, merak ve kendine güvenmekti. Peki, siz hangi
elmaları seçeceksiniz?.
2