ARAC MALZEME VE İTFAİYECİLİK BİLGİSİ Güz Dönemi
Transkript
ARAC MALZEME VE İTFAİYECİLİK BİLGİSİ Güz Dönemi
ARAÇ MALZEME BĠLGĠSĠ I VE TEMEL ĠTFAĠYECĠLĠK BĠLGĠSĠ I DERS NOTLARI 1. TEMĠZ HAVA SOLUNUM CĠHAZI THSC (Temiz Hava Solunum Cihazı)’nın Kullanılması Gereken Yerler: 1- Oksijenin yetersiz olduğu alanlar, 2- Yüksek Sıcaklıklar, 3- Duman veya yangın ürünü diğer gazların bulunabileceği ortamlar, 4- Zehirli Ortamlar. IDLH (Immediate Danger to Life and Health) (Hayati Tehlike/Sağlığa Yönelik Ciddi Tehdit) Ortamı: Bu ortamlardan kasıt, böyle ortamların insan sağlığına yönelik uzun veya kısa vadeli ciddi zarar verebilecek veya ölüme yol açabilecek tehditleri içeren ortamlardır. İtfaiyeciler bu riski taşıyan ortamlara gerekli kıyafet ve teçhizatları kullanarak girmek zorundadırlar. Ayrıca bir ortamın bu tehdit ve riskleri taşıyıp taşımadığını da belirlemeyi bilmelidirler. Şimdi THSC’nin kullanıldığı yerleri sırasıyla değerlendirelim: 1. OKSĠJENĠN YETERSĠZ OLDUĞU ORTAMLAR Aşağıdaki tablo oksijen yetersizliğinin insan vücuduna etkilerini özetlemektedir. Tablo:1 Oksijen yetersizliğinin Ġnsana Etkileri (Kaynak Delmar NFAAA) Ortamdaki Oksijen % 21 19,5 Belirtiler Normal Sınır 17 Kaslarda düzensizlik, nefes artıĢı 12 BaĢ dönmesi, halsizlik, baĢ ağrısı, hızlı yorulma, bitap düĢme. 9 Bilinç kaybı 7-6 Birkaç dakika içerisinde ölüm. Soluduğumuz havada %21 oranında oksijen bulunmaktadır. Yangın (yanma) olayı bulunduğu ortamda oksijeni kullandığından ortamdaki oksijeni tüketebilir. Ya da herhangi suretle ortama giren başka bir gaz ortamdaki oksijeni uzaklaştırmış olabilir. %19,5 altında oksijen oranı olan ortamlar, oksijenin yetersiz olduğu ortamlar olarak kabul edilirler. Böyle ortamlarda THSC’nin kullanılması zorunludur. 2. YÜKSEK SICAKLIK İnsan vücudunda solunum sistemimiz çok hassas ve yüksek sıcaklıklara duyarlı bir sistemdir. Sauna da bile solunan sıcak hava kan basıncının düşmesine veya dolaşım problemlerine yol açabilir. Yangın ortamında ortalam tavan sıcaklıklarının 700-800 C olduğu düşünülürse ısınmış hava veya gazların solunmasının ne kadar büyük tehdit taşıdığı anlaşılır. Bunların solunması akciğerlerde sıvı toplanması suretiyle ölüme yol açabilir. Ayrıca bunların solunum sistemlerine vereceği zarar temiz veya soğuk hava sağlanması suretiyle tedavi edilebilir zararlar değillerdir. Yangın ortamında tek korunmasız nefes yukarıda bahsedilen sebeplerden dolayı ciddi zarar verebilir veya ölüme yol açabilir. 3. DUMAN Yangından çıkan duman yanmamış partiküller, karbon parçacıkları, katran ve yanma sonucu oluşan karbonmonoksit, kükürt dioksit, karbondioksit, hidrojen siyanür gibi gazlar içerir. Bu gazlar solunum yolunu tahriş edici ve ısınmış gazlar solunum yolunu yakıcıdırlar. Az miktarda da olsa alınan bu gazlar ölümcül olabilir. 4. ZEHĠRLĠ GAZLAR Yanma işlemi itfaiyecilerin sağlığını etkileyecek zehirli gazlar üretir. Ayrıca bu ürünler bir arada ölümcül olurlar. Her yangın birbirinden farklıdır ve sürprizlerle doludur. Bir yüzme havuzu deposundaki yangın bu açıdan riskli bir yangın olarak değerlendirilebilir. Çünkü havuzun suyunun temiz olması için kullanılan klor yanma sonucu zehirli gaz çıkarır. Bundan başka tarımda kullanılan gübreler veya zirai ilaçların bulunduğu yangınlar bu açıdan risklidirler. Aşağıdaki tablo Yanma neticesinde oluşan muhtelif gazların toksik etkilerini, ölümcül değerleri ve nasıl oluştuklarını göstermektedir. Tablo: 2 Yanma Sonucu OluĢan Zehirli Gazlar (Kaynak Delmar NFAAA) GAZ ETKĠSĠ ÜRETĠMĠ ÖLÜMCÜL DEĞER Karbondioksit Oksijeni uzaklaştırır Serbest Sonucu Yanma 40,000 ppm Karbonmonoksit Oksijeni uzaklaştırır Eksik Sonucu Yanma 1200-1500 ppm Sülfür Siyanür Kimyasal boğucu Yün, ipek, naylon, 50 ppm poliüretan maddelerin yanmasıyla Hidrojen Klorür Solunum tahriş edici yolu PVC, inşaat 50 ppm malzemeleri veya mobilyaların yanmasıyla Azot dioksit Akciğeri tahriş edici Kumaş ve selülöz 20 ppm nitrat (kağıt) yanmasıyla Fosgen Zehir Soğutmada 25 ppm kullanılan yanıcı gaz:Solunduğu zaman hidroklorik asit üretir. Ppm: Havadaki ilgili gazın havaya göre milyondaki oranını ifade eder. Bu noktada yukarıdaki gazlardan özellikle karbonmonoksit üzerinde durmakta fayda vardır. Karbonmonoksit: Yangında bol miktarda üretilen karbonmonoksit en ölümcül gazlardan birisidir. Renksiz ve kokusuzdur. Özellikle iyi havalandırılmamış alanlarda yoğun olarak bulunur. İtfaiyeciler için yangın sonrası alan çalışmalarında da risk oluşturmaya devam eder. Bu yüzden yangın sonrasında ortam okuma cihazlarıyla çalışılan alanın bu açıdan emniyetli olup olmadığı sürekli kontrol edilmelidir. Kanda oksijenin %98’i kırmızı kan hücrelerindeki hemoglobine bağlı olarak taşınır. Karbonmonoksit solunduğunda kırmızı kan hücrelerinde oksijenin hemoglobinle bağlanmasını engeller. Karbonmonoksit kanla oksijene göre 218 kez daha kolay bağlanma yapar ve oksijeni işlevsiz bırakır. Ayrıca karbonmonoksitin kandan temizlenmesi de yavaştır. THSC TĠPLERĠ Temelde 2 çeşit THSC vardır. Açık devre ve kapalı devre THSC. Açık devre THSC’larında verilen hava atmosfere, kapalı devre THSC’lerde ise verilen hava filtre edilmek, temizlenmek ve devridaim için sistem içerisine verilmektedir. İtfaiyecilik faaliyetlerinde genelde kapalı devre THSC’ları kullanılmaktadır. Markalara göre görünüşler değişebilmekle beraber her THSC’ında benzer işlevler vardır. THSC PARÇALARI Temiz Hava Solunum Cihazlarının temelde 4 bileşeni vardır. Bunlar: 1- Sırtlık, 2- Tüp, 3- Regülatör, 4- Maske’dir. Şimdi sırasıyla bu bileşenleri görelim. 1- SIRTLIK Ergonomik bir yapıya sahiptir. Cihazın sırta iyice yerleşmesini sağlar. Tüp içerisindeki hava kullanıldıkça basınç düşeceğinden tüp soğuyacaktır, sırtlık tüpün vücudumuzla direkt temasını keserek soğuk etkisini önler. Sırtlık, ağırlığı dağıtarak kullanıcıya avantaj sağlar. 300 bar basınçlı havayı 4.5 bara düşüren yaylı koruma sistemi ,ayrıca 4.5 bar basıncı kullanıcıların soluyabileceği 1 atmosfer basıncına indiren akciğer otomatiği mevcuttur. Sırtlık üzerinde 300 bar basınçlı havayı taşıyan yüksek basınç hortumu bulunur. Sistem üzerinde tüpün içerisindeki kalan hava miktarını gösteren manometre bulunur. Tüpteki hava miktarı 50 barın altına düştüğünde kullanıcı bir düdük sesiyle uyarılır ve kısa zaman içerisinde bulunduğu ortamı terk etmesi gerektiği ikaz edilir.(Kaynak İBB) Sırtlık üzerinde manometre haricinde PASS(Personnal Alert Safety System-Kişisel Alarm ve Güvenlik Sistemi) Cihazları da olabilir. Bu cihazlar sırtlrı ve dolayısıyla itfaiyeci belirli bir zaman kımıldamadığında tehlike içerisinde olduğu (bilincini kaybetmiş veya sıkışmış) varsayılarak yüksek tonda bir sesli alarmın aktif hale geldiği cihazlardır. 2- TÜP Oksijenin az olduğu veya yoğun duman bulunan yerlerde yangın ve kurtarma ekiplerinin rahat çalışabilmesi için içerisine temiz hava sıkıştırılmış kaplardır. Gelişen teknolojiye bağlı olarak çelik ve poliüretan malzemeden yapılmış tipleri vardır. Tüpler belirli basınçlar altında kompresörler vasıtası ile doldurulur. 300 bar basınçla doldurulmuş bir tüpün deneme basıncı 450 bardır. İtfaiyecilikte genelde 300 bar basınçlı 6 lt hacimli 1800 lt sıkıştırılmış hava bulunan ve 11.5 kg ağırlığındaki çelik tüpler veya 6.8 lt hacminde 3,9 kg ağırlığında olan fiber tüpler kullanılmaktadır. Tüplerin üzerinde içersindeki hava miktarını gösteren manometre bulunur. Tüp içerisindeki havanın kalitesi ve nemlilik oranı profesyonel olarak düzenli Ģekilde kontrol edilmelidir. 3- MASKE İtfaiyecinin yüzünü zararlı etkilerden koruyan dış maskenin içerisinde ikinci bir maske bulunur bunada iç maske denir. İç maske alıcı ve verici ventilleri sayesinde tüpten gelen temiz havanın fazlasını ve solunum sonucunda oluşan atık havanın dışarı atılmasını sağlar. Camın buğulanmasını önler. MASKE BAĞLARI VE TAKILMASI a) Taşıma bağı b) Tepe bağı c) Şakak bağları d) Çene bağları Maske takılırken dikkat edilmesi gereken hususlar Ģunlardır; Maske takılmadan önce bütün bağlar gevşetilir. Maske düzgün bir biçimde önce çeneden yüze oturtulur. Daha sonra tepe bağlarından tutularak baş kısma yerleştirilir. Önce çene bağları sonra sırası ile sağ ve soldaki şakak bağları aynı anda çekilerek sıkılır daha sonra tepe bağı sıkıştırılarak maskenin dışarıdan hava almaması sağlanır. Maskenin yüze tam oturup oturmadığı kontrol edilmeli emin olduktan sonra tüpün valfi açılmalı ve akciğer otomatiği maskeye bağlanmalıdır. 4- REGÜLATÖR Regülatör, yaklaşık 4-5 bara düşürülmüş havayı maske içerisine atmosferik basıncın çok az üzerinde verilmesini sağlayan parçadır. Üreticilere göre şekilleri farklı farklı olabilir. Buna bağlı olarak maskenin bir parçası veya geçmeli olarak sırtlıktan gelen hortumun bir parçası şeklinde olabilir. Tüp valfi açıldığında havanın aktive edilmesi maske içerisinden nefes alınması suretiyle olur. Maske çıkartılırken ise manuel olarak regülatör üzerindeki bir düğmeden havanın kapatılması gerekir. Regülatör üzerinde ayrıca bypass vanası da bulunur. Bypass vanası sistemde arıza olduğunda kullanılmalı, normalde sürekli kapalı tutulmalıdır. Temizlik, dezenfekte ve kurutma Temizleme için uygun temizleme maddeleri ve dezenfekte edici sıvılar kullanılmalıdır Cihaz parçaları temizleyici sıvının içerisine daldırılıp elle çalkalanmalıdır Uygun temizleme maddeleri ve dezenfekte edici sıvılar kullanınız.(Genelde sabunlu su ancak maskenin dezenfeksiyonu gerekmektedir.) Cihaz parçalarını temizleyici sıvının içerisine daldırıp elinizle çalkalayınız. Valf ve parçalarının düzenli olarak temizleyici sıvılarla yıkanması durumunda her 100 temizleme ve dezenfekteden sonra yeniden yağlayınız,3 yılda bir değiştiriniz. Temizlik sıvısı olarak sabunlu ılık su kullanınız. Temizlik ve dezenfekte işleminde deterjan,alkol,aseton kullanmayınız. Temizlenmiş malzemeleri ılık su ile durulayınız. Kurutma işleminde 60 C derece üzeri sıcaklık tercih etmeyiniz. THSC KULLANIMININ ĠTFAĠYECĠ ÜZERĠNDEKĠ ETKĠLERĠ 1- Yangın kıyafetleriyle birlikte THSC itfaiyeci üzerinde fazladan bir 20-25 kiloluk ağırlık demektir ki bu itfaiyecinin çalışmasını etkiler. 2- THSC ve kıyafet itfaiyecinin çevikliğini olumsu etkiler. Yüksek düzeyde fiziksel kapasite gerektirir. 3- Maskenin itfaiyecinin yüzüne göre ölçülmesi ve uygun olanın verilmesi gerekir. Ancak ani kilo kayıpları veya aşırı sakal maske mührünü etkileyebilir. 4- Yükle birlikte yüksek sıcaklıklar itfaiyecinin kalp ve solunum sistemleri üzerindeki baskıyı arttırı. Bu sebeple itfaiyeci fiziksel olarak fit olmak zorundadır. 5- Psikolojik olarak THSC kullanımında kendine güvensizlik itfaiyecinin kabiliyetini etkileyebilir, nefes almada artışlara yol açabilir. 6- THSC ile aşırı fiziksel yüklenme itfaiyecide tedirginlik doğurabilir. 7- Maske kullanımı kapalı alan korkusu, heyecan vb. duyguları tetikleyebilir. Bütün bu fiziki ve psikolojik etkiler iyi seviyede bir kondisyon, düzenli bir eğitim ve kendine güvenin sağlanmasıyla aşılabilir. THSC’NĠN STANDART GÜNLÜK KONTROLÜ THSC’nin maskesi ideal olarak şahsi bir malzemedir. Yani her itfaiyecinin maskesi kendisine ait ve zimmetlidir. Ancak diğer parçalar başkaları tarafından da kullanılabilir. Dolayısıyla görev teslim alınırken ilk yapılacak işlerden birisi THSC’nin kontrol edilmesidir. Böylece bu cihazlar günlük kontrolden geçmiş olurlar. Hatayla karşılaşıldığında derhal hizmetten çıkarılmalı ve resmi olarak rapor edilmelidir. Aşağıdaki tabloda THSC parçaları ve kontrolü hakkında bilgi verilmektedir. (Delmar (NFAAA) Tablo:4 THSC’nın Standart Günlük Kontrolü (Kaynak NFAAA) THSC Parçası Kontrolü Tüp Üzerindeki Göstergeyi kontrol et Tüp tamamen dolu olmalı, göstergedeki yeşil alanda olmalı. Tüp vanasını yavaşça sonuna kadar aç Vanayı yavaşça açarken düşük hava basıncı alarmını duyman gerekir. Duymuyorsan THSC’yi kontrol ettir. ibre Regülatör üzerinde, sırtlık omzunda veya Birbirleriyle uyumlu sayıları verip tüp üzerindeki göstergeleri karşılaştır vermediğine bak. 10 kPa’dan fazla aralarında farklılığın olmaması gerekir. PASS Cihazı PASS Cihazı varsa çalışıp çalışmadığını kontrol et. Çalışmıyorsa THSC’nı hizmet dışı bırak. Vanalar Tüm vanaların kontrol et. Maske Maskenin temizliğini, camının görüntüsünü, hortumunu, sıkma kayışlarını, maske mührünü kontrol et. Sırtlık Sırtlık kemerlerini, herhangi bir eğiklik, eziklik varmı yokmu, tüp sırtlığa sıkıca oturuyormu kontrol et. çalışıp çalışmadığını THSC’nin Emniyetli Kullanımı: THSC’nin kullanımında aşağıdaki hususlara dikkat edilmesi gereklidir: 1- THSC kullanan tüm itfaiyecilerin fiziki olarak sağlık kontrolünden geçirilmiş olması gereklidir. 2- Olay yeri yönetiminde bulunan kişiler tarafından THSC kullanarak agresif yangına müdahale amacıyla içeri girmiş kimselerin takibinin yapılacağı prosedürler geliştirilmelidir. 3- THSC kullanan itfaiyeciler en az ikişerli takımlar halinde içeri girip, aynı şekilde dışarı çıkmalıdırlar. Bu ekipten birisinin acil bir durumla karşılaşarak dışarı çıkmak durumunda kalması ikisinin de beraber dışarı çıkmasını gerektirir. 4- THSC gerektiren müdahale operasyonlarında en az iki kişiden oluşan acil müdahale ekiplerinin hazır olması gereklidir. 5- Pass cihazlarının kendiliğinden aktif hale gelmesi mümkün değilse muhakkak içeri girmeden önce aktif hale getirilmesi gereklidir. 6- THSC kullanımı yapılan müdahale operasyonlarında itfaiyecilerin rehabilite edilmeleri için gerekli tertibatın alınması lazımdır. THSC ACĠL DURUMLARI VE HAREKET TARZI THSC’lar hasardan dolayı veya itfaiyecinin mahzur kalması gibi sebeplerden dolayı acil durumlara yol açabilirler. THSC’nın bozulması durumunda her itfaiye teşkilatının belirli prosedürleri olmasına rağmen bu durumlarda genel olarak takip ve dikkat edilecek hususlar şöyle özetlenebilir: Sakin olun ve eğitiminize güvenin, Hemen tehlikeli bölgeyi ekiple birlikte terk edin. PASS cihazınızı manuel olarak aktif hale getirin. Telsizle derhal ‘imdat’ çağrısında bulunun ve mümkünse yerinizi ve ne kadar sürelik havanız kaldığını bildirin. Regülatör arızası söz konusuysa valfı kapatıp bypass valfını kullanarak nefes alın. Maskede bir sorun yaşanırsa bypass valfını kullanarak maske içerisine hava akışını arttırın ve elinizle maske açıklığını mümkün mertebe azaltın. Yangın başlığınızı filtre olarak kullanmayı deneyin. Yere yakın hareket edin. Arkadaşınızı uyarın ve yardım isteyin. Arkadaşınızda ikinci bir itfaiyeciye bağlantı hortumu varsa kullanın. Ancak bu ikinizinde hareket kabiliyetini sınırlandıracak, tüpteki havayı daha çabuk bitirecektir. Unutmayın. Enkazda sıkışma durumunda, THSC çıkarmak suretiyle sıkıştığınız yerden kurtulacaksanız bunu son çare olarak düşünün. UYGULAMALAR 1. YANGIN KIYAFETİNİN (THSC İLE BİRLİKTE) BELİRLİ SÜREDE GİYİLMESİ(Toplam 2 dakika) 2. THSC’NIN KONTROLÜ 3. MASKE CAMI KIRILMASI ACİL KAÇIŞ SENARYO ÇALIŞMASI İtfaiyecilerin kullandığı yangından korunma kıyafetleri 370 derece sıcaklığa kadar itfaiyeciyi koruyacak niteliktedir. (DuPont şirketi Kevlar ve Nomexlerinde bu hususu test etmiş bulunmaktadır. The Science Behind Personal Protective Equipment for Firefighters The mini-documentary, “When Seconds Make All the Difference,” shows how DuPont and LION, a global leader in protective gear for first responders, have collaborated to bring protection to a new level for firefighters and first responders using advanced blends of DuPont™ Kevlar® filament and DuPont™ Nomex. DuPont and LION collaborate with fire departments around the world to test new fiber technologies and thermal protection within firefighter gear. DuPont™ Nomex® can withstand temperatures up to 700 degrees Fahrenheit (370 degrees Celsius). Skin can burn instantly at temperatures of 131 degrees F (55 degrees C). Nomex® and Kevlar® are inherently fireresistant and do not need to be treated. Tested through DuPont’s rigorous Thermo-Man® unit, they are both self-extinguishing and durable. DuPont is constantly innovating to develop and produce “smart fiber” materials that can detect high temperatures and react accordingly for greater thermal insulation. Click here to learn more ĠTFAĠYE TEġKĠLATIYLA ĠLGĠLĠ TEMEL MEVZUAT 1- Belediye Ġtfaiye Yönetmeliği Amaç Yönetmeliğin amacı; belediye itfaiye teşkilâtının kuruluş, görev, yetki ve sorumluluklarını, itfaiye memurlarının niteliklerini, görevde yükselme ve mesleki eğitimlerini, kıyafetlerini, kullanacakları araç, teçhizat ve malzeme ile denetim usul ve esaslarını düzenlemektir. Kapsam Yönetmelik, belediye itfaiye teşkilatını kapsar. Dayanak Yönetmelik, 3/7/2005 tarihli ve 5393 sayılı Belediye Kanununun 52 nci maddesine dayanılarak hazırlanmıştır. Tanımlar Bu Yönetmeliğin uygulanmasında; A) Bakanlık: İçişleri Bakanlığını, b) Değerlendirme formu: Bu Yönetmelik kapsamında görevde yükselme eğitimine alınacakların öğrenim durumu, hizmet süresi, disiplin ve sicil şartları açısından değerlendirilerek tabi tutulacağı planlamayı gösteren ve ekte yer alan formu, c) Görevde yükselme eğitimi: Görevde yükselmeye ilişkin olarak verilecek hizmet içi eğitimi, ç) Görevde yükselme sınavı: Görevde yükselme eğitimini tamamlayanların tabi tutulacağı yazılı sınavı, d) İtfaiye birim amirliği: Bu Yönetmeliğin 5 inci maddesinde belirtilen birimleri, ifade eder. KuruluĢ, Görev ve ÇalıĢma Düzeni KuruluĢ (1) Belediye itfaiye teşkilatı; 29/11/2005 tarihli ve 2006/9809 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan, Belediye ve Bağlı Kuruluşları ile Mahalli İdare Birlikleri Norm Kadro İlke ve Standartlarına İlişkin Esaslar çerçevesinde belediye meclisi kararı ile kurulur. (2) Birimlerin kurulmasında; beldenin nüfusu, fiziki ve coğrafi yapısı, yangın ve diğer afetlere hassasiyeti ile gelişme potansiyeli dikkate alınır. Görevleri (1) İtfaiye teşkilatının görevleri şunlardır: a) Yangınlara müdahale etmek ve söndürmek, b) Her türlü kaza, çökme, patlama, mahsur kalma ve benzeri durumlarda teknik kurtarma gerektiren olaylara müdahale etmek ve ilk yardım hizmetlerini yürütmek; arazide, su üstü ve su altında her türlü arama ve kurtarma çalışmalarını yapmak, c) Su baskınlarına müdahale etmek, ç) Doğal afetler ve olağanüstü durumlarda kurtarma çalışmalarına katılmak, d) (Değişik:RG-9/1/2012-28168) 27/11/2007 tarihli ve 2007/12937 sayılı Bakanlar Kurulu Kararıyla yürürlüğe konulan Binaların Yangından Korunması Hakkında Yönetmelik ile verilen görevleri yapmak, e) 5/6/1964 tarihli ve 6/3150 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan Sivil Savunma ile İlgili Şahsi Mükellefiyet, Tahliye ve Seyrekleştirme, Planlama ve Diğer Hizmetler Tüzüğü gereğince kurulan itfaiye servisi mükelleflerini eğitmek, nükleer, biyolojik, kimyasal (NBC) maddeleri ile kirlenmelerde arıtma işlemlerine yardımcı olmak, f) Halkı, kurum ve kuruluşları itfaiye hizmetleri ile ilgili olarak bilgilendirmek, alınacak önlemler konusunda eğitmek ve bu konuda tatbikatlar yapmak, g) Kamu ve özel kuruluşlara ait itfaiye birimleri ile gönüllü itfaiye personelinin eğitim ve yetiştirilmesine yardım etmek; bunların bina, araç-gereç ve donanımlarının itfaiye standartlarına uygunluğunu denetlemek ve bu birimlere yangın yeterlilik belgesi vermek ve gerektiğinde bu birimlerle işbirliği yapmak, ğ) Belediye sınırları dışındaki olaylara müdahale etmek, h) Belediye sınırları içinde bacaları belediye meclisince tespit edilecek ücret karşılığında temizlemek veya temizlettirmek ve bacaları yangına karşı önlemler yönünden denetlemek, ı) Talep edilmesi halinde orman yangınlarının söndürülmesi çalışmalarına katılmak, i) İmar planlarına göre parlayıcı, patlayıcı ve yanıcı madde depolama yerlerini tespit etmek, j) İşyeri, eğlence yeri, fabrika ve sanayi kuruluşlarını yangına karşı önlemler yönünden denetlemek, bu konularda mevzuatın öngördüğü izin ve ruhsatları vermek, k) Belediye başkanının verdiği diğer görevleri yapmak. ÇalıĢma düzeni (1) İtfaiye hizmetleri resmi tatil günleri de dâhil olmak üzere, 24 saat esasına göre yürütülür. İtfaiye personelinin çalışma süresi ve saatleri 14/7/1965 tarihli ve 657 sayılı Devlet Memurları Kanununda belirtilen çalışma süre ve saatlerine bağlı olmaksızın, hizmetin aksatılmadan yürütülmesini sağlayacak şekilde Devlet Personel Başkanlığının uygun görüşü alındıktan sonra tespit olunur. (2) İtfaiye personelinin çalışma saatleri vardiyalar şeklinde düzenlenir. Fazla çalışma ücretleri ile ilgili olarak 5393 sayılı Kanunda yer alan hükümler uygulanır. (3) Personel yetersizliği nedeniyle itfaiye hizmetlerinde 22/5/2003 tarihli ve 4857 sayılı İş Kanunu hükümlerine göre çalıştırılan işçilere, önceden rızaları alınmak kaydıyla fazla çalışma ücreti ödenir. Kadro ve unvanlar (1) Belediye itfaiye teşkilatı personel kadro ve unvanları, Belediye ve Bağlı Kuruluşları ile Mahalli İdare Birlikleri Norm Kadro İlke ve Standartlarına İlişkin Esaslara göre; Daire başkanı, itfaiye müdürü, itfaiye şube müdürü, itfaiye amiri, itfaiye çavuşu ve itfaiye eri kadroları ile diğer kadrolardan oluşur. Belediye itfaiye yangın personeli Belediye itfaiye teşkilatında çalışan itfaiye eri, itfaiye çavuşu, itfaiye amiri, itfaiye şube müdürü, itfaiye müdürü ve itfaiye daire başkanı yangın personelidir. Bu personel, bizzat yangın yerinde bulunmak ve yangına müdahale etmekle sorumlu ve görevlidir. Ġtfaiye Personelinin Görevleri: İtfaiye birim amirlerinin görevleri (1) İtfaiye teşkilatında en üst amir itfaiye birim amiridir ve başlıca görevleri şunlardır: a) İtfaiye hizmetleri ile itfaiye destek hizmetlerini bir bütün olarak itfaiye stratejileri doğrultusunda planlamak, yönlendirmek, koordine etmek ve denetleyerek hizmetin etkin ve verimli bir şekilde yürütülmesini sağlamak, b) Personelin hizmet içi eğitimini yaptırmak, hizmet verimliliklerini ve mesleki bilgilerini geliştirmek, c) Görevde yükselme sınav kurulu üyeliği yapmak, ç) Motorlu araçlar dahil tüm malzeme ve teçhizatın ikmal, bakım ve onarımını yaptırmak; hizmete hazır durumda tutmak, teknolojik gelişmelere uygun olarak yenilenmesini sağlamak, d) Belediye başkanının bilgilendirmek, izniyle itfaiye hizmetleri konusunda kamuoyunu e) Yangına ve su kaynaklarına ulaşım genel planı yapmak ve 1/25.000'lik şehir haritası üzerine işlemek, f) Ekte yer alan Örnek-1’e göre günlük, aylık ve yıllık istatistiklerin tutulmasını sağlamak, değerlendirmek ve ilgili kuruluşlara göndermek, g) İlgili mevzuat ve standartlara uygun olarak yangın hidrantlarının konulacağı yerleri belirleyerek ilgili kuruluşlara bildirmek ve çalışır durumda olmalarını sağlamak, ğ) İtfaiyenin su alabileceği açık havuz ve su depoları yapılmasını sağlamak, h) Kamu ve özel kurumlara ait itfaiye kuruluşlarını denetlemek ve işbirliğini sağlamak, talep üzerine eğitimlerini vermek ve gerektiğinde yardıma çağırmak, ı) Halkı, kurum ve kuruluşları yangından korunma ve yangınla mücadele konularında bilgilendirmek, i) Binaların Yangından Korunması Hakkında Yönetmelikle verilen görevleri yerine getirmek, j) Ekte yer alan Örnek-2 Yangın İhbar Formunun doldurulmasını sağlamak, k) Ekte yer alan Örnek-3’e göre Yangın Raporu’nun düzenlenmesini sağlamak, l) Belediye başkanının vereceği diğer görevleri yerine getirmek. Diğer amirlerin görevleri İtfaiye teşkilatında hiyerarşik olarak yer alan herkes birim amiri tarafından verilen görevleri yerine getirmekle yükümlüdürler. Bu kişiler kendilerine verilen görevlerin eksiksiz olarak yapılmasından birinci derecede sorumlu olmakla beraber ayrıca personelin disiplin ve düzeninden, tesis, araç ve gereçlerin temizliği, korunması ve göreve hazır durumda tutulmasından belediye başkanına karşı sorumludurlar. Ġtfaiye çavuĢunun görevleri Birim amiri konumunda olmayan itfaiye çavuşları itfaiye amirine bağlı olarak görev yapar. Kendisine bağlı yangın personeli arasında iş bölümü yapar. Üst amirlerin bulunmadığı olayları sevk ve idare eder. Ġtfaiye erinin görevleri İtfaiye eri; yangın söndürme, araç kullanma ve arama-kurtarma, çalışmalarını yerine getirir; itfaiye hizmet binası ve müştemilatının güvenliğini, temizliğini, araç-gereç ve teçhizatın bakım ve onarımı ile haberleşme ve yazışma gibi yürütülmesi gereken diğer iş ve işlemleri yapar. Ġtfaiye erliğine atanma Ģartları İtfaiye erliğine atanmak için 657 sayılı Kanunun 48 inci maddesindeki genel şartların yanı sıra; a) En az lise veya dengi okul mezunu olmak, b) Sağlık açısından kapalı mekan, dar alan ve yükseklik gibi fobisi olmamak kaydıyla itfaiye teşkilatının çalışma şartlarına uygun olmak, c) Tartılma ve ölçülme aç karnına, soyunuk ve çıplak ayakla olmak kaydıyla erkeklerde en az 1.67 m, kadınlarda en az 1.60 m boyunda olmak ve boyun 1 m den fazla olan kısmı ile kilosu arasında ( +,-) 10 kg. dan fazla fark olmamak, ç)(2) 25 yaşını doldurmamış olmak, şartları aranır. Yazılı ve sözlü sınav (1) (Değişik: RG-11/04/2007-26490) İlk defa itfaiye eri kadrolarına atanacakların Öğrenci Seçme ve Yerleştirme Merkezi (ÖSYM) tarafından yapılacak Kamu Personel Seçme Sınavı (KPSS)’ na girmeleri ve sınav komisyonunca belirlenecek taban puanı almaları şarttır. (2)(1) (Değişik: RG-11/04/2007-26490) Bu sınava giren adaylardan itfaiye eri olarak atanmak isteyenler; belediyenin kadro sayısı ile aranan nitelikleri belirterek açtığı ve kendi internet sitesi ile İçişleri Bakanlığı Mahalli İdareler Genel Müdürlüğünün resmi internet sitesinde, Türkiye genelinde yayın yapan gazetelerin en az birinde ve bir mahalli gazetede ilan ettiği itfaiye erliği sınavına başvururlar. Başvuranlar arasından en yüksek puana sahip adaydan başlamak üzere ilan edilen kadro sayısının üç katı aday belirlenerek sözlü sınava çağrılır. (3)(1) Sözlü sınav, sözlü sınav komisyonunca yapılır. Sözlü sınav komisyonu bir başkan ile en az iki üyeden oluşur. Komisyonun başkan ve üyeleri belediye başkanınca belirlenir. Komisyon üyelerinden en az birinin itfaiye biriminden olması şarttır. (4)(1) Sözlü sınav mülakat şeklinde yapılır. Sınavın yeri, başlama gün ve saati, adaylara yazılı olarak duyurulur. Adayların bu sınava alınmaları alfabetik soyadı sırasına göre olur. Sözlü sınavda değerlendirme, komisyon başkan ve üyelerinin 100 üzerinden ayrı ayrı takdir edecekleri notlar toplamının ortalaması alınarak yapılır. (5)(1) Sözlü sınav komisyonu, sınava giren adayları dayanıklılık testi dahil olmak üzere, bu Yönetmelikte atanma için öngörülen genel ve özel şartları taşıyıp taşımadıkları açısından değerlendirir. (6)(1) Başarı notu sözlü sınavda alınan nottur. Sözlü Sınav Komisyonu, sınav sonuçlarını sözlü sınavda en yüksek not alandan başlayarak sıralandırmak suretiyle bir liste haline getirip imzalar. Sözlü sınavda başarılı olabilmek için 100 üzerinden en az 70 puan almak gerekir. (7)(1) Sınav ilanında belirtilen kadro sayısı kadar aday, komisyonca belirlenen sözlü sınav listesindeki başarı sıralamasına göre sınavın bitiş tarihini takip eden iki gün içinde, liste halinde belediyede ilan edilir. Sınav sonuçları kazanan adaylara da ayrıca yazılı olarak tebliğ edilir. Bu tebligatta sözlü sınavı kazanmış olanların atanması için gerekli belgeler ve işlemler ile bunların belediyeye teslimi için tanınan süre belirtilir. (8)(1) Sınav ilanında belirtilen kadro sayısının yarısı kadar yedek başarı listesi ilan edilir. Sınavı kazanan adaylardan süresi içinde başvurmayanların yerine birinci yedekten başlayarak yedek başarı listesindeki sıraya göre aday çağrılır. (9)(1) Sözlü sınavı kazananlar itfaiye eri olarak göreve atanır ve bunların bilgileri Devlet Personel Başkanlığına bildirilir. BaĢka memurluklardan naklen geçiĢ Herhangi bir resmi kuruluştan veya belediyenin diğer hizmet birimlerinde asıl memur iken, belediye itfaiye erliğine geçmek isteyenler; 30 yaşını aşmamaları, 15 inci maddedeki yaş dışındaki diğer şartları taşımaları ve 16 ncı maddede öngörülen sözlü sınavda başarılı olmaları kaydıyla, 657 sayılı Kanuna ve diğer ilgili mevzuat hükümlerine uyularak itfaiye erliğine atanabilir. Görevde Yükselme Esasları Görevde yükselme Ģartları (1) Bu Yönetmeliğin 8 inci maddesinde sayılan unvanlardan daire başkanı ve itfaiye müdürü dışındaki kadrolara yapılacak atamalarda aşağıdaki şartlar aranır. a) Ġtfaiye Ģube müdürlüğüne atanabilmek için; 1) Meslekle ilgili yüksek öğrenimi bitirmiş veya en az 4 yıllık yüksek öğrenim mezunu olmak, 2) En az iki yıl itfaiye amiri olarak çalışmış olmak, 3) 1-4 dereceli kadrolara atanmak için 657 sayılı Kanunun 68 inci maddesinde belirtilen süre kadar hizmeti bulunmak, 4) Son üç yıllık sicil notu ortalaması en az iyi derecede olmak, 5) Görevde yükselme sınavında başarılı olmak, 6) Kadro durumu elverişli olmak, b) Ġtfaiye amirliğine atanabilmek için; 1) En az lise mezunu olmak, 2) 4 yıllık yüksek öğrenim mezunları için 2 yıl; 2 yıllık yüksek okul mezunları için 3 yıl, lise ve dengi okul mezunları için 4 yıl itfaiye çavuşu olarak çalışmış olmak, 3) Yüksek öğrenim mezunu olanların 1-4 dereceli kadrolara atanmaları için 657 sayılı Kanunun 68 inci maddesinde belirtilen süre kadar hizmeti bulunmak, 4) Son üç yıllık sicil notu ortalaması en az iyi derecede olmak, 5) Görevde yükselme sınavında başarılı olmak, 6) Kadro durumu elverişli olmak, c) Ġtfaiye çavuĢluğuna atanabilmek için; 1) En az lise mezunu olması, 2) 4 yıllık yüksek öğrenim mezunları için 2 yıl; 2 yıllık yüksek okul mezunları için 3 yıl, lise ve dengi okul mezunları için 4 yıl itfaiye eri olarak çalışmış olmak, 3) Son üç yıllık sicil notu ortalaması en az iyi derecede olmak, 4) Görevde yükselme sınavında başarılı olmak, 5) Kadro durumu elverişli olmak gerekir. Görevde yükselme eğitimi (1) İtfaiye birimleri görevde yükselme eğitimine katılacak personeli belirleyerek insan kaynakları birimine bildirir. (2) Belediyenin insan kaynakları birimi tarafından; atama yapılacak boş kadronun unvanı, adedi, derecesi, sınava girecek personelde aranacak şartlar, son başvuru tarihi, sınavın yapılacağı yer ve tarihi belirlenir. (3) Bu bilgiler sınav tarihinden en az bir ay önce insan kaynakları birimi tarafından itfaiye teşkilatına duyurulur. İtfaiye teşkilatı da bu duyuruyu adaylara bildirir. İdarece ivedilik ve zorunluluk görülen hallerde bu duyuru süresi yarısına kadar kısaltılabilir. (4) Görevde yükselme eğitimine katılmak isteyen personel, kurumca belirtilen tarihe kadar başvurularını insan kaynakları birimine yapar. (5) Görevde yükselme eğitimine alınacakların sayısı, atama yapılacak boş kadro sayısının üç katını geçemez. Başvuranların sayısı atama yapılacak boş kadro sayısının üç katını geçtiği takdirde bu Yönetmeliğin ekinde yer alan Ek-1 Değerlendirme Formu doldurularak puanlama yapılır. Eğitime alınacak olanlar en çok puanı alandan başlayıp boş kadro sayısının üç katına indirilmek suretiyle insan kaynakları birimi tarafından duyurulur. Puanların eşit olması durumunda sırasıyla hizmet süresi fazla ve son sicil notu yüksek olana öncelik verilir. Görevde yükselme eğitimine katılma Ģartları (1) Görevde yükselme eğitimine başvurabilmek için; son başvuru tarihi itibarıyla bu Yönetmeliğin 19 uncu maddesinde belirtilen sınav şartı hariç diğer şartları taşımak gerekir. (2) Aday memurların, görevden uzaklaştırılanların, 657 sayılı Kanuna göre memur statüsünde olmayanların ve belediye kadrosunda bulunmayanların görevde yükselme eğitimine başvuruları kabul edilmez. Bunlar, düzenlenecek görevde yükselme eğitimine alınmazlar ve belediyece açılan görevde yükselme sınavına giremezler. (3) Aylıksız izinli olanlar ile belediye kadrolarında bulunmakla birlikte başka kurumlarda geçici görevli bulunanlar, aylıksız izin ve geçici görev hallerinin sona ermesi durumunda görevde yükselme eğitimine katılabilirler. Görevde yükselme eğitiminin Ģekli ve süresi (1) Belediye, itfaiye personelinin görevde yükselme eğitim programlarını, kendileri yapabileceği gibi yüksek öğretim kurumları, diğer kamu kurum ve kuruluşlarıyla müşterek olarak da düzenleyebilir. İlçe ve belde belediyeleri; büyükşehirlerde büyükşehir belediyesinin, diğer yerlerde il belediyesinin düzenlediği görevde yükselme eğitim programlarına personelini gönderebilir. (2) Eğitim programı, günde yedi saat olmak üzere en az iki hafta en fazla sekiz hafta olarak düzenlenir. Eğitime alınacakların görevde yükselme eğitim programlarının tamamına katılmaları şarttır. Ancak, kurumlar tarafından en fazla 10 ders saati kadar mazeret izni verilebilir. (3) Görevde yükselme eğitimi bu Yönetmeliğin 23 üncü maddesindeki konuları kapsayacak şekilde ve anılan maddede belirtilen ağırlığa göre programlanır. (4) Görevde yükselme eğitimini başarı ile tamamlayanlar sınava katılmaya hak kazanırlar. Görevde yükselme eğitiminin konuları MADDE 23 – (1) Görevde yükselme eğitimi aşağıdaki konuları kapsar. a) T.C. Anayasası: 1) Genel esaslar, 2) Temel haklar ve ödevler, 3) Devletin temel organları, b) Atatürk İlkeleri ve İnkılâp Tarihi, Milli Güvenlik, c) 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu ve ilgili mevzuat, ç) Türkçe dil bilgisi ve yazışma ile ilgili kurallar, d) Halkla ilişkiler ve davranış kuralları, e) Mesleki temel eğitim: 1) 5393 sayılı Belediye Kanunu, 2) 10/7/2004 tarihli ve 5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanunu, 3) 7/6/1939 tarihli ve 3634 sayılı Milli Müdafaa Mükellefiyeti Kanunu, 4) 20/7/1966 tarihli ve 775 sayılı Gecekondu Kanunu ve mevzuatı, 5) 3/5/1985 tarihli ve 3194 sayılı İmar Kanunu ve mevzuatı, 6) 14/7/2005 tarihli ve 2005/9207 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan, İşyeri Açma ve Çalışma Ruhsatlarına İlişkin Yönetmelik, 7) Binaların Yangından Korunması Hakkında Yönetmelik, 8) İtfaiyenin tarihçesi ve bu Yönetmelik, 9) İlk yardım, arama ve kurtarma teknikleri, (2) Bu mevzuata ek olarak itfaiyeyi ilgilendiren her türlü kanun, yönetmelik ve yeni çıkacak yasalar da dikkate alınarak, ihtiyaca göre eğitim programlarında düzenleme yapılabilir. (3) Ayrıca itfaiye amirliği ve daha üst kadrolara atanacaklar, zaman yönetimi, karar verme teknikleri, toplantı yönetimi, liderlik, performans yönetimi ve denetimi, stratejik planlama ve kriz yönetimi gibi konularda da eğitime tabi tutulur. (4) Eğitim programının % 60’ı mesleki temel eğitim konularından oluşturulur. Sınav kurulu ve görevleri (1) Görevde yükselme sınavına ilişkin işlemleri yürütmek üzere en az üç kişiden oluşacak sınav kurulu teşkil edilir. Sınav kurulu, belediye başkanının görevlendireceği kişinin başkanlığında, insan kaynakları hizmetlerini yürüten birim amiri, itfaiye birim amiri ile belediye başkanının görevlendireceği diğer üyelerden oluşur. Aynı usulle yeterli sayıda yedek üye de belirlenir. Sınav kurulunun oluşturulamadığı yerlerde bu niteliklere haiz üye görevlendirilmesi mahallin mülki idare amirinden talep edilir. Sınav kuruluna seçilen üyeler, görevde yükselme eğitimine alınacak personelden görev ve unvan bakımından daha düşük seviyede olamaz. (2) Sınav kurulunun başkan ve üyeleri; eşlerinin ve üçüncü dereceye kadar (bu derece dahil) kan ve ikinci dereceye kadar (bu derece dahil) kayın hısımlarının katıldığı görevde yükselme sınavında görev alamazlar. (3) Sınav kurulu, yapılacak eğitime ilişkin görevde yükselme sınavında sorulacak soruların bilgi kaynağının hazırlanması, sınav sonuçlarının ilanı, yapılacak itirazların sonuçlandırılması ve bu konuya ilişkin diğer işleri yürütür. Görevde yükselme sınavı MADDE 25 – (1) Görevde yükselme eğitimini tamamlayanların görevde yükselebilmeleri için Öğrenci Seçme ve Yerleştirme Başkanlığına, Milli Eğitim Bakanlığına veya yüksek öğretim kurumlarından birine yaptırılacak sınavlara katılmaları ve başarılı olmaları şarttır. (2) Görevde yükselme sınavı, bu Yönetmeliğin 23 üncü maddesinde yer alan konulardan yapılır. (3) Sınavda başarılı sayılmak için 100 puan üzerinden en az 70 puan alınması şarttır. Sınav sonuçlarının açıklanması MADDE 26 – (1) Sınav kurulu, sınav sonuçlarını sınavın yapıldığı tarihten itibaren en geç 10 gün içerisinde ilan eder ve ilgililere yazılı olarak bildirir. Sınav sonuçlarına itiraz MADDE 27 – (1) Sınavlara katılanlar sınav sonuçlarına itiraz edebilir. (2) İtirazlar sınav sonuçlarının ilgililere tebliğinden itibaren on gün içinde bir dilekçe ile sınav kuruluna yapılır. (3) Sınav kurulu, sınav sonuçlarına ilişkin itirazları sınavı yapan kurumla da görüşerek en geç on gün içinde sonuçlandırır ve ilgililere yazılı olarak bildirir. İtiraz üzerine sınav kurulunca verilecek kararlar kesindir. Sınavı kazananların atanması MADDE 28 – (1) Yapılan sınav sonucunda başarılı bulunanlar arasından, en geç 3 ay içinde başarı sıralamasına göre boş kadro sayısı kadar atama yapılır. İlan edilen boş kadrolara atama yapıldıktan sonra bu kadroların boşalması durumunda sınavda başarılı olan diğer adaylar arasından başarı sırasına göre atama yapılabilir. (2) İlan edilen veya boşalan kadrolara, görevde yükselme sınavında başarılı olanlar atanmadan diğer mahalli idarelerden veya herhangi bir resmi kurumdan naklen veya açıktan atama yapılamaz. Sınav belgelerinin saklanması MADDE 29 – Görevde yükselme sınavında başarılı olarak ataması yapılanların, sınavla ilgili belgeleri özlük dosyalarında, diğer belgeler ise bir sonraki sınav tarihine kadar insan kaynakları birimince saklanır. YEDİNCİ BÖLÜM Eğitim ve Denetim Yönetici personelin eğitimi MADDE 30 – (1) Belediye itfaiye teşkilatlarının yönetici personelinin temel eğitimleri İçişleri Bakanlığı Sivil Savunma Genel Müdürlüğünün koordinasyonunda hazırlanacak yıllık programlar çerçevesinde yapılır. Hizmetiçi eğitim MADDE 31 – (1) İtfaiye personeline; yangın önleyici tedbirler, itfaiye teşkilatının araç gereç ve malzemeleri, söndürücü cihazlar, söndürme ve kurtarma usulleri, ilk yardım, yangın yerinde araştırma ve inceleme, yangının keşfi, sabotaj ve kundakçılık ile sevk ve idare hususlarında eğitim alabilmeleri için itfaiye yıllık, aylık, haftalık, günlük nazari ve uygulamalı eğitim programları, ekte yer alan Örnek-4’e göre hazırlanır ve uygulanır. (2) Yıllık eğitim programında yer alan konular, teknolojik gelişmeler ve mahallin özellikleri de dikkate alınarak aylık, haftalık, günlük ders saatlerinde verilecek şekilde ayrı ayrı hazırlanır ve eğitim programı dosyasında muhafaza edilir. (3) İtfaiye teşkilatı personelinin temel ve teknik eğitimlerinde, İçişleri Bakanlığı, Türkiye Belediyeler Birliği, yurt içi ve yurt dışında eğitim merkezi bulunan itfaiye teşkilatları veya üniversitelerin ilgili bölümleri ile bu konuda kurulmuş sivil toplum örgütleriyle işbirliği yapılarak gerçekleştirilir. (4) Halkı yangına karşı bilinçlendirmek; yangın ve diğer olaylar hakkında bilgilendirmek için basın, yayın ve iletişim araçlarından yararlanılır. Denetim MADDE 32 – (1) İtfaiye teşkilatı ve personelinin çalışmaları, ekte yer alan Örnek-5 İtfaiye Hizmetleri Denetleme Formu’na göre denetlenir. (2) Bu denetleme; a) Sivil Savunma Genel Müdürlüğü veya Bakanlık denetim elemanları, b) Valiler, kaymakamlar ve belediye başkanları ile bunların görevlendireceği diğer personel, tarafından yapılır. (3) Gerek görülmesi halinde ikinci fıkranın (b) bendine göre düzenlenen denetleme raporları, yapılan işlemler, teklif ve önerilerle birlikte bir ay içinde İçişleri Bakanlığına gönderilir. SEKİZİNCİ BÖLÜM Spor ve Tesisler Spor MADDE 33 – (1) İtfaiye personelinin fiziki nitelikleri, hazırlanan spor programları ile desteklenir. Personele; kültür-fizik çalışmaları, atletizm, aletli sporlar, mukavemet ve denge sporları ile uygun görülecek diğer mesleki spor faaliyetleri yaptırılarak iş verimlilikleri arttırılır. (2) Eğitim programları hazırlanırken haftanın en az 3 gününe ait uygulamalı ders saatlerine günün sportif çalışmasının gerektirdiği kadar süre ilave edilir. İtfaiye personelinin belirtilen sportif çalışmaları ve mesleki sporları yapabilmesi için gerekli alan düzenlemesi ile araç gereç ve özel spor kıyafetleri belediye tarafından temin edilir. Ayrıca bu konuda belediyenin spor ve sosyal tesislerinden yararlanılır. İtfaiye teşkilatına yurt içi ve yurt dışında düzenlenen spor etkinliklerine ve itfaiye spor müsabakalarına katılma imkanı sağlanır. (3) Bu hak ve imkanlardan gönüllü itfaiyeciler de yararlandırılabilir. Tesisler MADDE 34 – (1) İtfaiye personelinin hizmet binası, depo, bakım ve onarım üniteleri, garajı ve diğer yerleşim birimleri hizmet gereklerine uygun olarak projelendirilir ve tesis edilir. (2) Projelendirme sırasında itfaiye personelinin sportif çalışmaları için gerekli düzenlemeler öncelikli olarak dikkate alınır. DOKUZUNCU BÖLÜM Kıyafet ve Koruyucu Teçhizat Personel kıyafeti MADDE 35 – (1) İtfaiye personeli resmi kıyafet giymekle yükümlüdür. Personelin resmi kıyafet giderleri; yazlık, kışlık, harici elbise ve kişisel koruyucu teçhizat da dahil olmak üzere ihtiyaca ve günün şartlarına göre 657 sayılı Kanunun 211 inci maddesi esas alınarak belediye tarafından karşılanır. Yazlık ve kışlık elbise her yıl, tören elbisesi ise iki yılda bir verilir. (2) İtfaiye personelinin kıyafeti ve rütbe işaretleri, ekte yer alan Örnek-6’da gösterilmiştir. Kişisel koruyucu teçhizat MADDE 36 – (1) İtfaiye personeline 33 üncü maddede belirtilen kıyafetlerinin yanında günün teknolojisine ve Türk Standartları Enstitüsü (TSE) veya Avrupa Normları (EN) standartlarına uygun olarak yangın, sel, çığ, nükleer, biyolojik, kimyasal ve benzeri tehlikelere karşı özel teçhizat ve kıyafet de verilir. ONUNCU BÖLÜM Personelin Sosyal Hakları ve Disiplin Cezaları Yemek MADDE 37 – (1) 24 saat iş, 48 saat istirahat şeklinde çalışan itfaiye personeline 3; 12 saat iş, 24 saat istirahat ve 12 saat iş, 12 saat istirahat şeklinde çalışan itfaiye personeline 2, 12 saatten az çalışan itfaiye personeline 1 öğün yemek verilir. Yiyecek giderleri 657 sayılı Kanunun 212 nci maddesi esas alınarak belediyece karşılanır. İzin hakkı MADDE 38 – (1) İtfaiye personelinin izinleri, teşkilatın yangınla mücadele gücünü aksatmamak kaydı ile 657 sayılı Kanun hükümlerine göre verilir. Ödüllendirme MADDE 39 – (1) Görevlerinde üstün başarı ve yararlılık gösteren itfaiye personeline, başarı ve yararlılığının derecesine göre yürürlükteki mevzuat hükümlerine uygun olarak ödül verilebilir. Sağlık taraması MADDE 40 – (1) İtfaiye teşkilatında çalışan yangın personeli, yılda bir kez sağlık taramasından geçirilir. Disiplin cezaları MADDE 41 – (1) Ġtfaiye personeline uygulanacak disiplin cezaları Ģunlardır: a) Uyarma, b) Kınama, c) Aylıktan kesme, ç) Kademe ilerlemesinin durdurulması, d) Meslekten çıkarma, e) Devlet memurluğundan çıkarma, (2) Meslekten çıkarma cezası dışında verilecek disiplin cezalarında, 657 sayılı Kanunun ilgili hükümleri uygulanır. (3) Meslekten çıkarma cezasını gerektiren eylem, iĢlem, tutum ve davranıĢlar Ģunlardır: a) Amir ya da üstlerinin itfaiye hizmetlerine yönelik icraatına karĢı çıkmak ve görev yapılmasını engellemek, toplu hale dönüĢtürerek bu eyleme katılmak, katılmayı tahrik veya teĢvik etmek, b) Hırsızlık, gasp, dolandırıcılık, irtikâp, rüĢvet, zimmet, ihtilas, ırza tasaddi, sahtecilik ve kalpazanlık suçlarını iĢlemek, c) Kasıtlı olarak gerçek dıĢı rapor vermek veya tutanak düzenleyip imza etmek veya ettirmek, ç) Gizli tutulması zorunlu olan ve görevi ile ilgili bulunan bilgi ve belgeleri görevli veya yetkili olmayan kiĢilere açıklamak, d) UyuĢturucu madde kullanmak, göreve sarhoĢ gelmek, görev yerinde alkollü içki kullanmak yahut kullanılmasına göz yummak, e) Kasıtlı olarak telsiz haberleĢmesini engellemek. ONBİRİNCİ BÖLÜM Araç, Teçhizat ve Malzeme Araç MADDE 42 – (1) Ġtfaiye teĢkilatının asgari araç sayısı, ilgili TSE veya EN standartlarına uygun olarak aĢağıdaki kıstaslar esas alınarak belirlenir. a) Nüfusu 10.000’e kadar olan yerlerde en az 1 adet itfaiye söndürme aracı, b) Nüfusu 10.000-25.000 olan yerlerde en az 1 adet acil kurtarma aracı, 2 adet itfaiye söndürme aracı, 1 adet merdivenli araç, c) Nüfusu 25.000-50.000 olan yerlerde en az 1 adet acil kurtarma aracı, 3 adet itfaiye söndürme aracı, 1 adet merdivenli araç, 1 adet çift kabinli pikap, 1 adet hizmet aracı, ç) Nüfusu 50.000-100.000 olan yerlerde en az 1 adet acil kurtarma aracı, 1 adet ambulans, 4 adet itfaiye söndürme aracı, 1 adet merdivenli araç, 1 adet çift kabinli pikap, 1 adet hizmet aracı, d) Nüfusu 100.000-200.000 olan yerlerde; en az 1 adet acil kurtarma aracı, 1 adet çok maksatlı kurtarma aracı, 1 adet ambulans, 6 adet itfaiye söndürme aracı, 2 adet merdivenli araç, 2 adet çift kabinli pikap, 1 adet hizmet aracı, e) Nüfusu 200.000-300.000 olan yerlerde en az 1 adet acil kurtarma aracı, 1 adet çok maksatlı kurtarma aracı, 2 adet ambulans, 8 adet itfaiye söndürme aracı, 2 adet merdivenli araç, 3 adet çift kabinli pikap, 1 adet hizmet aracı, f) Nüfusu 300.000-400.000 olan yerlerde en az 1 adet acil kurtarma aracı, 2 adet çok maksatlı kurtarma aracı, 2 adet ambulans, 10 adet itfaiye söndürme aracı, 3 adet merdivenli araç, 3 adet çift kabinli pikap, 2 adet hizmet aracı, g) Nüfusu 400.000-600.000 olan yerlerde en az 2 adet acil kurtarma aracı, 2 adet çok maksatlı kurtarma aracı, 3 adet ambulans, 14 adet itfaiye söndürme aracı, 4 adet merdivenli araç, 4 adet çift kabinli pikap, 2 adet hizmet aracı, ğ) Nüfusu 600.000’den fazla olan yerlerde (g) bendinde sayılan araçlara ilaveten, her 150.000 nüfus için 1 adet itfaiye söndürme aracı, her 400.000 nüfus için ise 1 adet merdivenli araç, 1 adet ambulans, 1adet çok maksatlı kurtarma aracı, her 500.000 nüfus için ise 1 adet acil kurtarma aracı, 1 adet çift kabinli pikap, 1 adet hizmet aracı. (2) İtfaiye araçları cins ve nitelik yönünden, teknolojik gelişmelere uygun olarak geliştirilir ve yenilenir. Teçhizat ve malzemeler MADDE 43 – (1) İtfaiye teşkilatında kullanılacak teçhizat ve malzemelerin cins, miktar ve nitelikleri hizmet gereklerine göre teknolojik gelişmelere uygun olarak tespit edilir. (2) Teçhizat ve malzemelerin temininde TSE ve EN standartlarına uyulur. ONİKİNCİ BÖLÜM Çeşitli ve Son Hükümler Kimlik belgesi MADDE 44 – (1) Her itfaiye memuruna bir kimlik belgesi verilir. (Ek-2) (2) Kimlik belgesinde memurun adı, soyadı, görev yaptığı belediyenin ismi, sicil numarası, unvanı, kan grubu ve nüfus bilgileri yer alır. (3) Kimlik belgesini belediye başkanı, yetki vermesi halinde ilgili belediye başkan yardımcısı veya genel sekreter imzalar. (4) Bilgilerde değişiklik oldukça keyfiyet, kimlik belgesine işlenir. (5) Her ne suretle olursa olsun görevinden ayrılan itfaiye memuru kimliğini belediye başkanlığına teslim eder. Gönüllü itfaiyecilik MADDE 45 – (1) İtfaiye hizmetlerinin desteklenmesine ihtiyaç duyulan yerlerde 9/10/2005 tarihli ve 25981 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan İl Özel İdaresi ve Belediye Hizmetlerine Gönüllü Katılım Yönetmeliği hükümlerine göre gönüllü itfaiye teşkilleri kurulabilir. Kazanılmış hakların saklılığı MADDE 46 – (1) Bu Yönetmelik kapsamında bulunan görevlere ilgili mevzuata göre atanmış olan itfaiye personelinin kazanılmış hakları saklıdır. Yönetmelikte hüküm bulunmayan haller MADDE 47 – (1) Bu Yönetmelikte hüküm bulunmayan hallerde; a) 18/3/2002 tarihli ve 2002/3975 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan, Kamu Görevlerine İlk Defa Atanacaklar İçin Yapılacak Sınavlar Hakkında Genel Yönetmelik, b) 21/2/1983 tarihli ve 83/6061 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan, Aday Memurların Yetiştirilmelerine Dair Genel Yönetmelik, c) 8/9/1986 tarihli ve 86/10985 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan, Devlet Memurları Sicil Yönetmeliği, ç) 17/9/1982 tarihli ve 8/5336 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan, Disiplin Kurulları ve Disiplin Amirleri Hakkında Yönetmelik, d) 28/11/1982 tarihli ve 8/5743 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan, Devlet Memurlarının Şikayet ve Müracaatları Hakkında Yönetmelik, e) 27/6/1983 tarihli ve 83/6510 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan, Devlete ve Kişilere Memurlarca Verilen Zararların Nevi ve Miktarlarının Tespiti, Takibi, Amirlerinin Sorumlulukları, Yapılacak İşlemler Hakkında Yönetmelik, f) 15/3/1999 tarihli ve 99/12647 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan, Kamu Kurum ve Kuruluşlarında Görevde Yükselme ve Unvan Değişikliği Esaslarına Dair Genel Yönetmelik, g) 14/9/1991 tarihli ve 91/2268 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan, Memurlara Yapılacak Giyecek Yardımı Yönetmeliği, hükümleri uygulanır. Yönerge MADDE 48 – (1) Belediyeler, bu Yönetmeliğin yürürlüğe girmesinden itibaren bir yıl içerisinde Ġtfaiye Ġç Hizmet Yönergelerini hazırlarlar. Yürürlükten kaldırılan yönetmelik MADDE 49 – (1) 23/8/1985 tarihli ve 18851 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan İtfaiye Teşkillerinin Kuruluş, Görev, Eğitim ve Denetim Esaslarına Dair Yönetmelik yürürlükten kaldırılmıştır. Belediye itfaiye raporlarının verilmesine ilişkin uyulacak usul ve esaslar EK MADDE 1 – (Ek:RG-9/1/2012-28168) (1) Belediye itfaiye teşkilatına, İşyeri Açma ve Çalışma Ruhsatlarına İlişkin Yönetmeliğin ilgili hükümlerine göre yangına karşı gerekli önlemlerin alındığını gösteren itfaiye raporunun düzenlenmesi için başvurulması halinde belediye itfaiye teşkilatının ilgili görevlisi başvuruya konu işyerini yerinde inceler ve raporunu, yaptığı tespitleri esas alarak hazırlar. İtfaiye raporu verilmesi işlemleri sırasında başvuru sahiplerinden yangın söndürme cihazı belgesi (fatura veya dolum fişi fotokopisi), işyerinden yangın tedbirlerini aldığına dair taahhütname veya diğer bir belge istenmez. (2) İşyeri Açma ve Çalışma Ruhsatlarına İlişkin Yönetmeliğin ilgili hükümlerine göre itfaiye raporu gerektirmeyen işyeri kapsamında yer alan işyerleri için belediye itfaiye teşkilatınca itfaiye raporu düzenlenmez. İtfaiye raporu gerektirmeyen işyerleri için itfaiye raporu alınmak üzere başvurulması halinde başvuru sahibine itfaiye raporu düzenlenmeyeceği hususu yazılı olarak bildirilir. (3) Binaların Yangından Korunması Hakkında Yönetmeliğin ilgili hükümlerine göre yangına karşı gerekli önlemlerin alındığını gösteren itfaiye raporunun düzenlenmesi için yapılan işlemler sırasında itfaiye raporuna konu binaya ait yapı ruhsatı belgesine gerek duyulması halinde yapı ruhsatına ilişkin bilgiler Kimlik Paylaşım Sistemi üzerinden alınır. İtfaiye raporunun düzenlenmesine ilişkin işlemler sırasında başvuru sahiplerinden ayrıca yapı ruhsatı belgesinin sureti istenmez. (4) İşyeri Açma ve Çalışma Ruhsatlarına İlişkin Yönetmelik ile Binaların Yangından Korunması Hakkında Yönetmeliğin ilgili hükümleri gereği yangına karşı gerekli önlemlerin alındığını gösteren itfaiye raporlarına ilişkin bilgiler elektronik ortamda kayıt altında tutulur ve itfaiye raporunun düzenlendiği gün itfaiye raporuna ilişkin kayıtlar yetkili idareyle elektronik ortamda paylaşılır. Geçiş süresi GEÇİCİ MADDE – (1) Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir yıl içinde bütün itfaiye kuruluşları, teşkilat yapılarını ve ekte yer alan Örnek-6’ya göre personelin kıyafet ve rütbe işaretlerini bu Yönetmeliğe göre düzenlerler. Yürürlük MADDE 50 – (1) Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer. Yürütme MADDE 51 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini İçişleri Bakanı yürütür. ____ (1) Danıştay Onikinci Dairesinin 2011/5607 Esas numaralı dosyası üzerinden verdiği 21/9/2011 tarihli kararı ile bu Yönetmeliğin 16 ncı maddesinin 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 ve 9 uncu fıkralarının yürütülmesi durdurulmuştur. (2) Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunun YD. İtiraz No:2008/238 numaralı dosyası üzerinden verdiği 27/3/2008 tarihli kararı ile bu Yönetmeliğin 15 inci maddesinin birinci fıkrasının (ç) bendinin yürütülmesi durdurulmuştur. YANGIN HORTUMLARI VE ĠLGĠLĠ MALZEMELER Yangın hortumları itfaiyeciliğin temel konularından birisidir. Hortumların nelerden yapıldığı, bakımlarının nasıl yapılacağı, nasıl açılıp nasıl istif edileceği bir itfaiyeci tarafından iyi bilinmelidir. Büyük yangınlarda değişik itfaiye birimnleri tarafından kullanılan değişik çaplı hortum ve bağlantılarının birbirlerine uymaması pratikte olumsuz sonuçlar doğurabilir. Bu sebeple ya kullanılan hortumlarda standardizasyona gidilmeli ya da çevre itfaiyelerde kullanılan hortumlar öğrenilerek adaptörler bulundurulmalıdır. 1. Hortumların Yapısı: Hortumların iki bileşeni vardır. Hortum ve rakor. Rakorlar hortumları birbirine, su kaynağına veya pompaya bağlamaya yarayan metal parçalardır. Hortumlar temelde üç değişik tip yapıya sahiptirler: a. Örgülü Hortumlar; Kauçuk iç üzerine iplik örgülü bir zırh geçirilmiştir. Bunun da üzerinde kauçuk veya plastik bir kaplama mevcuttur. b. Dokuma Ceketli Hortumlar: Kauçuk bir iç astar üzerine bir veya birden fazla dokuma ceket geçirilmiş hortumlardır. Ceketler keten, sentetik veya bunların karışımından yapılmış materyallerden olabilir. Genelde yangın hortumları bu grup hortumlardır. c. Sarılı Hortumlar: Kauçuk veya plastikle yoğrulmuş ağlı veya dokuma dış yüzeyin kauçuk astar üzerine geçirilmesi ve en dış yüzeyin de tekrar kauçuk veya plastikle kaplanması şeklinde imal edilmişlerdir. Genelde dış kaplamalar polyester iplikten imal edilmekte, iplikler dairesel örgülü, çapraz veya düz dokuma şeklinde yapılmaktadır. Astarlar ise genelde PVC kullanmak suretiyle imal edilmektedir. Hortum uzunlukları değişmekle beraber 20 m. uzunluk standart uzunluktur. Bunun yanında 15, 25, 30 veya 40 m. uzunlukta hortumlar da imal edilmektedir. Aşağıda Genfi yangın hortumlarıyla ilgili bir teknik veri tablosu örnek oluşturması açısından verilmiştir. Kaynak: Genfi Hortum Web Sayfası TEKNİK VERİLER İç çap: Mm İnç 25 1″ 38 1 ½” 45 1¾” 52 2″ 65 2 ½” 70 2 ¾” 75 3″ 102 4″ 150 6″ Patlama basıncı: Bar Psi 60 840 50 700 50 700 50 700 50 700 50 700 39 550 30 425 20 285 Çalışma basıncı: Bar Psi 20 280 17 240 17 240 17 240 17 240 17 240 13 180 10 140 7 100 Ağırlık (+/- %5): g/m 130 195 230 250 365 395 405 560 900 2. Hortumların ÇeĢitleri a. Alıcı Hortumlar: Bunların 2 çeşidi vardır. Birincisi emiş yapma amaçlı alıcı hortumlar, ikincisi ise basınçlı kaynaklardan su temini için kullanılan alıcı hortumlardır. Bunların farkı birincisinin iç çeperinin çelik spiral yaylarla desteklenmiş olmasıdır. Bu hortumlarla, pompa veya motopomp vasıtasıyla göl, havuz gibi su kaynaklarından su emişi gerçekleştirilir. İkinci tür alıcı hortumlarla ise ya hidrantlardan veya tankerlerden su temini gerçekleştirilir. Emiş hortumlarının çapları genelde 4 inç/110 mm (iç çap) civarındadır. Hidranta bağlanılan alıcı hortumların çapları daha geniş te(6 inç/150 mm) olabilir. Bu hortumlar itfaiye teşkilatlarında A tipi hortum olarak ta bilinmektedir. b. Müdahale Hortumları: Müdahale hortumları ihtiyaç duyulan su miktarına ve operasyon ihtiyaçlarına göre değişik çapta hortumlardır. 25 mm. ile 75 mm. iç çap arasında genişlikleri değişiklik gösterir. Ġç çap denildiği zaman hortuma bağlı rakorun iki çentiği arasındaki mesafe anlaşılmaktadır. Aşağıdaki tablo iç çap ve yassı genişlik dikkate alınarak hortum çeşitlerini toplu olarak göstermektedir. Kaynak: M. Hanifi ATEŞ. Tanınan Ölçü İnç (İç Çap) Piyasada Yassı (mm) A Tipi Hortum 4’’ 160 100 1 3’’ 120 75 2 2,75’’ 110 70 1 2.5’’ 105 65 2 2’’ 85 52 1 1.5’’ 65 38 2 1’’ 35 25 B Tipi Hortum C Tipi Hortum D Tipi Hortum anılan İç Çap (mm) Genişlik İtfaiye teşkilatlarında genelde 2.5’’ ve daha düşük çaplı hortumlar itfaiyeciler tarafından yangın alanına taşınabilir ve etkili olarak kullanılabilir hortumlardır. Bu çaptan daha büyük çaplı hortumlar ise genelde ya yangın sirayetini engellemek veya defansif dış müdahaleler için sabit lansları beslemek amacıyla kullanılırlar. Büyük çaplı hortumların diğer bir kullanım yeri ise yangına müdahale eden müdahale aracıün kesintisiz suyla beslenmesi faaliyetidir. 1.5’’ (38 mm.) hortum, bina yangınlarında kullanılabilecek en düşük çaplı hortumdur. Hatta 1.5’’ hortumlar yerine minimum 1.75’’ (45 mm) çaplı hortumları tercih etmek daha makuldür. Öyleyse kullanım açısından 4’’ ve 3’’ hortumlar su besleme hortumları, 1.5’’ ile 2.75’’ arasında kalan hortumları ise manuel müdahale hortumu olarak adlandırmak mümkündür. Ġlk müdahale çıkrık hortumlarının çapları 19-25 mm. arasında değişiklik gösterir. Bu hortumlar genelde 110L/dak. Lık bir debiye sahiptirler. Açılması kolay olduğundan ot ve çöp yangınlarına müdahale pratiktir. Ancak yapı yangınları için kullanılmaları güvenli değildir. Ayrıca sürtünme katsayısı yüksek olduğundan pompa basınç değerleri yüksektir ve aynı anda diğer hatların çalışmalarını zorlaştırır. Bu hortumlar genelde lastikle/kauçukla kaplanmıştır. Müdahale Hortumları minimum 1.5’’ (38mm.) çaplı hortumlardır. Hortum çapı genişledikçe doğal olarak şarz edilen su miktarı daha fazla olacaktır. Belli bir hortum ve lans çapından sonra hortumların itfaiyeciler tarafından yangına karşı seyyar olarak kullanılması imkansız hale gelir. Hortum çapı olarak genelde en fazla 2.5’’ (65 mm.) çaplı hortumlar itfaiyeciler tarafından taşınarak kullanılabilirler. Bu çaptan fazla hortumlar ise araca monteli veya taşınabilir ama sabitlendikten sonra kullanılabilir büyük çaplı lansları beslemek amacıyla kullanılırlar. Büyük çaplı hortumlar 3.5’’ (90 mm) ve daha büyük çaplı hortumlardır. Bunlarda yine su kaynaklarından, başka bir müdahale aracıden veya tankerlerden müdahale müdahale aracıüne su sevki için kullanılan hortumlardır. Büyük çaplı hortumlar düşük basınçlarda bol miktarda suyu iletmek amacıyla kullanılırlar. Orman Yangınlarında kullanılan hortumlar genelde 1’’ veya 1.5’’ çaplı (25 veya 38 mm.) dokuma ceketli hortumlardır. YANGIN HORTUMLARININ KULLANIMI, BAKIMI VE TEMĠZLĠĞĠ Hortumların kullanılmasında, bakımında ve temizlenmesinde aşağıdaki hususlara dikkat etmek lazımdır: Hortumlar araca konulurken uygun şekilde katlanmalı ve astarının zarar görmemesi için belli bölgelere sürekli baskı oluşturacak şekilde istiflenmemelidir. Bu şekilde istifleme uzun vadede astara zarar verebilir. Hortumların konulduğu yataklarda hava sirkülasyonu mümkünse yapılmalıdır. Katlanmış hortumlar kullanılmamışsa zaman zaman açılarak farklı katlanmalıdır. Üzeri açık olarak istiflenmiş hortumların olumsuz hava koşullarından etkilenmemesi için tedbir alınmalıdır. Yeni sentetik dokuma hortumlar ıslak olarak istif edilebilirse de hortumların asılarak kurutulmasında fayda vardır. Su şarz edilmeden önce hortumlar düzgünce serilmiş olmalıdır. Aksi halde su şarz edildiğinde hortum dolaşmaları oluşur. Hortumların üzerinden araç geçmesine müsaade edilmemelidir. Özellikle boş hortum üzerinden araç geçmesi astara zarar verir. Kullanımdan sonra hortumları fırça ve suyla temizleyiniz. Rakorlar üzerinden geçilmesi veya sert yerlere şiddetle çarpılması halinde şekil bozukluklarına uğrayabilir. Hortumlar yangında yüksek ısıdan, köz parçalarından, keskin nesnelerden, çivi ve cam gibi parçalardan zarar görebilir. Bu açıdan kontrolü yapılmalıdır. Yağ ve benzin gibi kimyasalların bulaşmasından korunmalıdır. Bulaştığı takdirde deterjanlı suyla temizlenebilir. Hortumların donmaması için gerekli tedbirler alınmalıdır. Eğer donmuşsa örselenmeden, katlamaya ve bükmeye çalışmadan kendi kendine çözülebileceği uygun bir ortama alınmalıdır. Normal kullanımda bile hortumlar zamanla aşınır ve eskirler. Bu sebeple yıllık testten geçirilmesi hayati önem taşır. Hortumlarda ani su basma veya lansın çok hızlı açılması/kapatılması gibi uygulamalar zararlara yol açar. Dikkatli olunmalıdır. Bu zararlar sadece hortumlara değil pompaya ve hatta su sistemine kadar ulaşabilir. Bu yüzden pompada basınç yükseltilmesi ve düşürülmesinin yavaş yavaş yapılması, lansların açılması ve kapanmasının da yavaş yavaş yapılması gereklidir. Her kullanımdan sonra hortumlar dikkatlice incelenmelidir. Hortumun yıkanması için otomatik veya manuel hortum yıkama aletleri kullanılabilir. Aşağıda hidranta veya uygun bir su kaynağına bağlı olarak kullanılabilen bir hortum yıkama aparatı görülmektedir. (Kaynak :Kuleli Yangın web sayfası) Hortum Yıkama Aparatı. RAKOR TĠPLERĠ Rakorlar hortumları birbirine veya değişik malzemelere bağlamak için kullanılan parçalardır. Tiplerine göre hortum rakorları 3 gruba ayrılır: 1. Alman Tipi Rakorlar: Storz tipi de denilen bu rakorlar iç çıkıntılar vasıtasıyla birbirlerine bağlanırlar ve çeyrek dönüşle kilitlenirler. Bazılarında rakor üzerindeki mandallarla kilitleme sağlanırken bazılarında ise yuva sonu boşluklar aracılığıyla kilitleme sağlanır. Bu rakorlarda erkek veya dişi uç olmadığından hortumun her iki ucu da kullanılabilir durumdadır. Hemen hemen her ülkede büyük çaplı hortumlarda (besleme hortumları) tercih edilen rakor tipidir. 2. İtalyan Tipi Rakorlar: Bu rakorlar üzerlerinde mevcut dış çıkıntılar sayesinde birleşirler. 3. Amerikan Tipi Rakorlar: Bunlar ise vidalı birleştirme sistemleridir. Dolayısıyla erkek ve dişi tarafları vardır. Hortumun yangına gidiş istikametindeki ucu erkek uçtur. Alman Tip Hortum Rakoru (Kıratlı Kimya) İtalyan Tip Rakor (Kaynak: Aksel Hortum) Amerikan Tip Hortum Rakoru (Cenksan Yangın) Rakorların kullanımında genelde dikkat edilmesi gereken şey özenli kullanılması ve mekanik hasara yol açılmamasıdır. Rakorlar sert bir zemin üzerinde hoyratça sürüklenmemelidir, düşürülmemelidir. Araçlar rakor üzerinden geçerse rakorlar kolaylıkla hasar görür. Üzerindeki kir ve paslar temizlenmelidir. HORTUMLARLA BĠRLĠKTE KULLANILAN MALZEMELER Bu malzemeler ve kullanıldığı yerler aşağıya çıkartılmıştır. rakor anahtarı Rakor anahtarları hortum rakorlarını sökmek veya sıkılaştırmak amacıyla kullanılan anahtarlardır. Hortum Sıkıştırma Aparatları Hortum sıkıştırma aparatı müdahale esnasında hortumun herhangi bir yerinde patlak veya sorun oluştuğunda operasyonu sekteye uğratmadan, pompayı devre dışı bırakmadan, en uygun yerden suyu keserek gerekli hortumu değiştirmeye imkan sağlar. Hortum Taşıma Kayışları Hortum taşıma kayışları, dolu hortumların ağırlığını merdiven trabzanları gibi sabit noktalara vererek yangın alanında rahat manevra imkanı sağlar. Hortumların dikey yükseltmelerinde oldukça işe yarar. Lastik Çekiç Özellikle Amerikan Tipi kulaklı rakorların gevşetilmeleri veya sıkılmalarının rakora zarar vermeden yapılmasını sağlar. Emiş Hortumu Filtresi Emiş Hortumu Filtresi, sert emiş hortumlarının ucuna takılarak, açık su kaynaklarından su alınması esnasında pompaya suyun süzülerek alınmasını sağlar. Basınç Ayarlama Valfi Basınç ayarlama valfi, özellikle yüksek katlı bina yangınlarında, değişik katlarda yangına müdahale edilmesi durumunda yüksek basıncın bulunduğu çıkış noktalarında basıncın düzenlenmesini mümkün kılar. Küresel Vanalı Üçlü Dağıtıcı Küresel vanalı üçlü dağıtıcı büyük çaplı besleme hattıyla gelen suyu daha küçük çaplı hortumlara dağıtarak çoklu müdahaleyi mümkün hale getirir. Şiber Vanalı Üçlü Dağıtıcı Açılıp kapanması daha kontrollü ve yavaş olan bir tür dağıtıcıdır. Hortum Köprüsü Yangına müdahale esnasında serili hortumlar üzerinden araçların geçmesi mecburi olduğunda kullanılır. Redüksiyon Redüksiyon büyük çaplı hortumlardan daha küçük çaplı hortum veya malzemelere geçiş amacıyla kullanılır. Hidrant Anahtarı Hidrantların suyunun açılması için kullanılır. Değişik modelleri vardır. HORTUMLARLA ĠLGĠLĠ ĠTFAĠYECĠ BECERĠLERĠ 1. Hortumların birbirine bağlanması ve sökülmesi Hortumlar birbirlerine genelde elle bağlanır ve sökülürler. Rakor anahtarları zorlukla karşılaşılması durumunda kullanılır. Şarz edilmiş hatlar iş bittikten sonra ve sökülmeden önce lans açılmak suretiyle içlerindeki su akıtılır ve basınç düşürülmüş olur. Böylece hortumların sökülmesi daha kolay olur. Rakor anahtarıyla aşırı sıkıştırmak zamanla hasara sebep olur. Hortum Bağlama/Sökme Teknikleri a. Tek İtfaiyeci Bağlama: İtfaiyeci ayağıyla rakorlardan birini kanırtarak sabitler diğerini takıp sağa kilitleninceye kadar çevirir. b. Tek İtfaiyeci Bağlama: İtfaiyeci rakorlardan birini tek elle kalça hizasında sıkıca tutar ve diğer eliyle diğer rakoru hizalayarak sağa dişliler yerine oturuncaya kadar çevirir. c. İki İtfaiyeci Bağlama: İtfaiyecilerden biri bir rakoru sabit tutarken diğeri diğer rakoru hizalayarak takar ve kilitleninceye kadar sağa çevirir. d. Rakor Anahtarıyla Hortumların Tek İtfaiyeci Tarafından Sökülmesi: İki rakor anahtarı bağlı rakorlara ters yönlerde takılarak çevirilir e. Tek Kişi Dizle Sabitleyerek Rakorun Sökülmesi: Rakorun olduğu noktada hortum katlanarak dizle sabitlenir ve rakorlar sökülür. nin Ayağıyla rakorlardan birini sabitleyerek. f. İki Kişi rakorun sökülmesi: Bir kişi kolları gergin olarak rakorun birini sıkıca tutarken diğeri rakoru sola çevirerek ayırır. 2. Hortumların katlanması, Hortumlar ya kullanıma hazır halde bulundurulmak ya da muhafaza edilmek amacıyla sarılırlar. Çeşitli hortum sarma metodları vardır. Bunlar: a. Düz Hortum Sarımı: En pratik hortum sarım metodudur. Yapılışı: Hortum, suyu akıtılıp düz olarak serilir. Sonra bir uçtan başlayarak sıkı bir şekilde sarılır. b. İki Rakor Elde Hortum Sarımı: Bu şekilde her iki rakor aynı anda elde olur. Hortum birleştirmeler zaman kaybedilmeksizin yapılabilir. Bu tarzda hortum sarımı iki farklı şekilde yapılır. Birincisi: Hortum düz olarak serildikten sonra rakorun biri diğerinden yaklaşık 1 m. daha kısa olacak şekilde biraraya getirilir. Sonra hortumundiğer tarafından iki katlı hortum sıkıca sarılmaya başlanır. Hortumun ortasında küçük bir boşluk bırakılırsa taşıma işinde kolaylık olur. İkincisi ise; Hortum düz olarak serildikten sonra, hortumun orta yerinden herhangi bir tarafa yaklaşık iki metre kayıldıktan sonra, bu noktadan daha uzun tarafa doğru hortum yuvarlanarak sarılır. c. Çiftli İki Rakor Elde Hortum Sarımı: Hortum çok uzunsa bu sarım yapılabilir. Ancak taşırken ip veya perlon kullanılmalıdır. Yapılışı; Hortumun rakorları aynı noktada buluşturulur ama hortum üst üste dağil birbirine paralel ve yere serilir. Rakorsuz uçtan hortum sarıldığında elde iki adet hortum tekerleği olmuş olur ve aynı zamanda da rakorların ikisi de elde olur. 3.Hortumların süzülmesi ve taĢınması: Hortumlar kullanıldıktan sonra süzülürler. Süzülürken de aynı zamanda toplanıp taşınabilirler. Bunu yaparkan rakor önce bel hizasına konulur. Hortumu süzerek ilerlerken, süzülen hortum omuz üzerinde öne arkaya katlanarak toplanır. Hortumların başka yere taşınması sözkonusu olduğunda da omuz üzerinde geniş halkalar oluşturarak sarmak suretiyle toparlanıp taşıma yapılabilir. YANGINA MÜDAHALEDE HORTUMLARLA ĠLGĠLĠ HUSUSLAR Hortumla yangına girişte de en az iki kişilik ekiple hareket edilir. Çekilen hortum hattı boyunca en az iki kişi, ihtiyaca göre daha fazla kişi olabilir. Müdahale aracı şoförü su bağlantılarını yapmak, pompayı çalıştırmak yanı sıra dışarıdaki hortumların karışmış olup olmadığına da bakmalıdır. Hortumun uzunluğuna yangın kaynağının ne kadar uzakta olduğuna bağlı olarak araç komutanınca karar verilebilir. Yangın alanına ulaşıldıktan sonra fazladan en az 15 metrelik bir hortum fazlalığı bulundurulmalı ve kullanıma uygun serilmelidir. Yüksek katlı binalarda hortum merdiven boşluğuna serilerek, merdiven boşluğundan veya bina dışından yükseltilerek yangın alanına ulaşılır. Merdiven boşluğuna serildiğinde daha uzun hortuma ihtiyaç vardır. Yükseltildiğinde ise 15 m uzunluk yaklaşık olarak 4. Kata kadar bir uzanmayı sağlar. Binalara girerken yangının durumuna göre uygun çap hortum ve lans seçilmelidir. Bina yangınlarında kullanılacak en düşük lans çapı 1’’ (25 mm.) boru tipi lans veya en az 600 litre /dakika su işleyebilen turbo lanstır. Yine bina yangınlarında kullanılabilecek en düşük hortum çapı 1.5’’ (38 mm./65’lik) olan hortumlardır. (Büyük yangın, çok su=çapı daha büyük hortum ve lans gerektirir.). Araç şoförü aracını uygun, güvenli bir yere durdurmalıdır. Bu yeri seçerken yangına uzaklık, binadan kaynaklanan tehlikeler, merdiven aracının durmak zorunda olduğu alan ve su temini imkanları göz önünde bulundurulur. Hortum serimi yapıldıktan sonra boş hortumla bina kapısı önüne kadar gelinir. Fazla hortum sağa ve sola düzenli olarak kıvrılarak serilir ve su istenir. Kapı önünde yeteri kadar fazla hortum bulundurulmalıdır. Yüksek katlı binalarda ise boş hortum yangının bulunduğu daire giriş kapısı önündeki merdiven sahanlığına kadar taşınabilir. Bu sefer dairenin büyüklüğüyle orantılı olarak fazladan hortum kapı önündeki merdiven sahanlığına uygun biçimde serilmelidir. Lans görevlisi ve hortumdaki diğer personel hortumun aynı tarafında olmalıdır. Yangın alanına girmeden önce kapı sıcaklığı elin arkasıyla kontrol edilmelidir. Bunun sebebi kapı arkasında direk alev teması olup olmadığını öğrenmek içindir. Kapı açılmadan hemen önce lans açılmalı, hava boşaltılmalı ve su akım şeklinin uygun olup olmadığı kontrol edilmelidir. Yüksek katlı binalarda merdiven boşluğuna hortum serilip yukarı çıkılırken hortumlar duvar dibine serilmelidir. Bu boş hortumların aşağı kaymasını önler. Merdiven boşluğundan dikey olarak yükseltilecekse birkaç noktadan hortum korkuluklara bağlanmalıdır. Hortumların korkuluk diplerine, kapı altlarına kaçmamasına dikkat edilmelidir. Çünkü su şarz edildiğinde bu noktalarda sıkışma olur ve su akımı zorlaşır. Taşıdığınız hortumları karman çorman merdiven sahanlığına toplu olarak atmayınız. Bunun yerine ilerlerken sermeyi tercih ediniz. Yangın ilgili katta daire kapısından taşmış ve merdiven sahanlığına sıçramışsa dolu hortumla merdivenlerden ilerlemek lazımdır. Bu durumda dolu hortumla merdivenden yukarı ilerlemek daha fazla personel ve emek ister. Yangına müdahale için alt katlara inmek zor bir iştir. Bunun sebebi alt kat yangınlarında merdiven boşluğunun baca gibi yangın ürünlerini yukarı taşımasıdır. Yanı bu boşluklar aşırı sıcak ve duman dolu bir ortamda aşağı doğru ilerlemeyi gerektirir. Binalarda Yükselen Boru Sistemlerinin Kullanılması Binalarda yükselen boru sistemleri yüksek katlı binalarda çıkan yangınlara ilgili kattaki boru çıkışına bağlantı yapmak suretiyle müdahalede bulunma imkanı verir. Diğer bir deyişle, pompadan yangın katına kadar su temini için hortum serme zahmetinden kurtulmuş olunur. Bunun yerine en yakın ve uygun kattan müdahale hortumları serilerek yangına müdahale edilebilir. Türkiye Binaların Yangından Korunmasına Dair Yönetmelik hükümlerinde bu konuda geçen hükümler aşağıya çıkartılmıştır: ‘Sabit boru tesisatı ve yangın dolapları MADDE 94- (1) Tesisatın amacı, bina içinde yangın ile mücadelede güvenilir ve yeterli suyun sağlanmasıdır. Bunun için, bina içinde itfaiye su alma hattı ve yangın dolapları tesis edilir: a) İtfaiye su alma hattı; yangın ile mücadelede, itfaiye personeli ve eğitilmiş personel tarafından kullanılmak üzere tesis edilir. İtfaiye su alma hattı tesisinde aşağıda belirtilen şartlara uyulur: 1) (DeğiĢik: 09/09/2009 – 27344 R.G. / 33 md.) Yüksek binalar ile kat alanı 1000 m2’den fazla olan alışveriş merkezlerinde, otoparklarda ve benzeri yerlerde ıslak veya kuru sabit boru sistemi üzerinde, itfaiye personelinin ve eğitilmiş personelin kullanımına imkân sağlayan bağlantı ağızları bırakılması ve bu bağlantı ağızlarının kaçıĢ merdiveni veya yangın güvenlik holü gibi korunmuĢ mekânlarda olması şarttır. Bir boyutu 60 m’yi geçen katlarda yangın dolabı ve itfaiye su alma ağzı yapılması gerekir. 2) Herhangi bir noktadan su alma ağzına olan mesafe 60 m’den fazla olamaz. 3) Sabit boru tesisatı üzerinde bulunan bütün hortum bağlantıları, itfaiyenin kullandığı normlarda storz tip 50 mm veya 65 mm çapında olur. 4) Bağlantı ağızlarının, binanın yağmurlama ve yangın dolapları sistemine suyu sağlayan sabit boru tesisatında bırakılması hâlinde, bu bağlantıların ana kolonlar üzerinden doğrudan yapılması gerekir. b) Yangın dolapları tesisatı; bina içindeki kişilerin yakındaki küçük bir yangını kontrol etmesini ve söndürmesini sağlayabilmek üzere, bina içine tesis edilen sabit bir tesisatı ifade eder. Tesisat, duvarlar üzerine veya kabinler içine monte edilmiş ve kalıcı olarak bir su temin tesisatına bağlanmış olan sabit birimlerden oluşur. Yangın dolaplarının tesisinde aşağıdaki şartlara uyulur: 1) (DeğiĢik: 09/09/2009 – 27344 R.G. / 33 md.) Yüksek binalar ile toplam kapalı kullanım alanı 1000 m2’den büyük imalathane, atölye, depo, konaklama, sağlık, toplanma amaçlı ve eğitim binalarında, alanlarının toplamı 600 m2’den büyük olan kapalı otoparklarda ve ısıl kapasitesi 350 kW’ın üzerindeki kazan dairelerinde yangın dolabı yapılması mecburîdir.” 2) Yangın dolapları, her katta ve yangın duvarları ile ayrılmış her bölümde aralarındaki uzaklık 30 m’den fazla olmayacak şekilde düzenlenir. Yangın dolapları mümkün olduğu kadar koridor çıkışı ve merdiven sahanlığı yakınına kolaylıkla görülebilecek şekilde yerleştirilir. Binanın yağmurlama sistemi ile korunması ve katlara itfaiye su alma ağzı bırakılması hâlinde, yangın dolapları, ıslak tip yağmurlama branşman hattından beslenebilir ve aralarındaki uzaklık 45 m’ye kadar çıkarılabilir. 3) Hortumların saklandığı dolabın ve kabinlerin gerekli cihazların döşenmesine izin verecek büyüklükte olması şarttır. Bunların yangın sırasında hortum ve cihazların kullanılmasını zorlaştırmayacak şekilde tasarlanması ve sadece yangın söndürme amacı için kullanılması gerekir. 4) Hortumları serme ve bağlama gibi becerilere sahip eğitilmiş personeli veya itfaiye görevlisi olmayan yapılarda, yuvarlak yarı-sert hortumlu yangın dolaplarının TS EN 671-1'' e uygun olması şarttır. Hortumun, yuvarlak yarı-sert TS EN 694 normuna uygun, çapının 25 mm olması, uzunluğunun 30 m''yi aşmaması ve lüle (lans) kapama, püskürtme veya fıskiye veyahut her üçünü birden yapabilmesi gerekir. 5) (DeğiĢik: 09/09/2009 – 27344 R.G. / 33 md.) İçinde itfaiye su alma ağzı olmayan yuvarlak yarı-sert hortumlu yangın dolaplarında tasarım debisinin 100 l/dak ve tasarım basıncının 400 kPa olması şarttır. Lüle girişindeki basıncın 900 kPa’ı geçmesi hâlinde, basınç düşürücülerin kullanılması gerekir. 6) (DeğiĢik: 09/09/2009 – 27344 R.G. / 33 md.) Yetişmiş yangın söndürme görevlisi bulundurulmak mecburiyetinde olan yapılarda kullanılabilecek yassı hortumlu yangın dolaplarının TS EN 671-2 standardına uygun olması şarttır. Yassı hortumun; anma çapının 50 mm’yi, uzunluğunun 20 m’yi geçmemesi ve lüle kapama, püskürtme veya fıskiye veyahut her üçünü birden yapabilmesi gerekir. Dolap tasarım debisinin 400 l/dak ve tasarım basıncının en az 400 kPa olması şarttır. Lüle girişindeki basıncın 900 kPa’ı geçmesi hâlinde, basınç düşürücü kullanılır. 7) Binalarda bulunan yangın dolaplarının ve hortum makara sistemlerinin TS EN 671-3 standardında belirtilen periyodik bakımlarının, bina sahibi, yönetici veya sorumlu bina yetkilisi tarafından yaptırılması mecburidir.’ Yukarıda anlatılan itfaiye bağlantı ağızlarının kesintisiz su kaynağıyla kullanılabilmesi için bina yakınlarında bağlanılabilecek bir hidrant sisteminin olması gerekir. Bu çerçevede anılan yönetmelikte hidrant sistemiyle ilgili hüküm aşağıdaki şekildedir: ‘Hidrant sistemi MADDE 95- (1) Yapıların yangından korunmasında, ilk müdahalede söndürülemeyen yangınlara dışarıdan müdahale edebilmek için mümkün olduğunca yapının veya binanın bütün çevresini kapsayacak şekilde tesis edilecek hidrant sistemi bünyesinde yerleştirilecek hidrantların, itfaiye ve araçlarının kolay yanaşabileceği ve bağlantı yapabileceği şekilde düzenlenmesi gerekir. (2) Hidrant sistemi şarttır. Debi, binanın tehlike sınıfına göre artırılır. Hidrant çıkışında 700 kPa basınç olması gerekir. (3) Hidrantlar arası uzaklık çok riskli bölgelerde 50 m, riskli bölgelerde 100 m, orta riskli bölgelerde 125 m ve az riskli bölgelerde 150 m alınır. (4) Normal şartlarda hidrantlar, korunan binalardan ortalama 5 ilâ 15 m kadar uzağa yerleştirilir. (5) Hidrant sistemine suyu sağlayan boru donanımında ring sistemi mevcut değil ise, kullanılabilecek en düşük borunun çapının 100 mm olması ve hidrolik hesaba göre belirlenmesi gerekir. (6) Sistemde kullanılacak hidrantların, ilgili Türk Standartlarına uygun yerüstü yangın hidrantı olması gerekir. Hidrant sisteminde, hidrant yenilenmesini ve bakım işlemlerinin yapılmasını kolaylaştıracak uygun noktalarda ve yerlerde yeraltı veya yerüstü veyahut hem yeraltı ve hem de yerüstü hat kesme vanaları temin ve tesis edilir. (7) (DeğiĢik: 09/09/2009 – 27344 R.G. / 34 md.) İçerisinde her türlü kullanım alanı bulunan ve genel yerleşme alanlarından ayrı olarak planlanan yerleşim alanlarında yapılacak binaların taban alanları toplamının 5000 m 2’den büyük olması halinde dış hidrant sistemi yapılması mecburîdir. (8) Sorumluluk bölgelerinde hizmette bulunan araçların giremeyeceği veya manevra yapamayacağı, ulaşım imkânı olmayan yerleşim mahalleri olan belediyeler, buralarda meydana gelebilecek yangınlara etkili bir şekilde müdahale yapılabilmesi bakımından, bu yerleşim yerlerinin uygun yerlerine yerüstü yangın hidrantları veya pompa ile teçhiz edilmiş yeterli kapasitede yangın havuzları ve sarnıçları yaptırmak mecburiyetindedir.’ Bu bilgiler çerçevesinde müdahale aracı şoförünün yüksek katlı binalar ile yönetmelikte tarifi yapılan belirli genişliklerden fazla boyutu olan binalarda hidrant bağlantısını yaparak uygun basınçta ilgili noktaya su göndermesi gerekmektedir. Seyyar Merdivenler Üzerinden Su ĠĢleme Seyyar merdivenler üzerinden su işleme söz konusu olduğunda dikkat edilmesi gereken birtakım hususlar vardır. Merdiven kullanılarak bir kapıdan değil de yüksekte bir açıklıktan binaya hortum çekilmesinde iki ihtimal sözkonusudur. Bunlardan birincisi susuz hortumun merdiven üzerinden ilgili noktaya ulaştırılması, ikincisi ise su şarz edilmiş hortumun çekilmesidir. Mecburiyet yoksa hortumlar merdiven üzerinden su şarz edilmeden yükseltilmelidir. Boş hortumların merdiven üzerinden çekilmesinde; Yeteri kadar hortum merdiven ayaklarının kenarına bırakılır. Lans görevlisi lansı sol koltuk altından geçirip göğsünden çarpraz olarak çekip sağ omzundan sırtına aşağı normal bir uzunlukta bırakır. Her iki elini kullanarak merdivene tırmanır. İkinci itfaiyeci sıradaki rakorun bağlantı noktasından hortumu omzuna yerleştirerek merdivene tırmanmaya başlar. İçeri girilecek açıklığa erişildiğinde lans görevlisi içeri girerek hortumu çekmeye başlar. Hortumun çekilmesi ve beraberce merdivende tırmanılması esnasında itfaiyeciler koordineli hareket ederler. İkinci itfaiyeci de içeri girdikten sonra, lans görevlisi ilerlerken ikinci itfaiyeci gerekli hortumu içeri çekmeye devam eder. Tırmanma esnasında merdiven başka bir itfaiyeci tarafından sağlamca tutulur. Hortum taşıma kayışları da merdiven üzerinden boş hortum çekilmesinde kullanılabilir. Dolu hortumun merdiven üzerinden taşınması gerekliliği genelde lans merdiven üzerinden kullanılacak, yani su merdiven üzerinden işlenecekse ortaya çıkar. Zorunlu olmadıkça dolu hortum merdiven üzerinden iletilmez bunun yerine boş hortum çekilmesi tercih edilir. Çünkü dolu hortum ağıdır ve bu ağırlıkla merdivende tırmanmak zordur. Buna rağmen böyle bir mecburiyet doğarsa hareket tarzı şu şekildedir: Dolu hatla itfaiyecinin merdiven tırmanması değil hortumu elden ele uzatması tekniği kullanılmalıdır. Hortum hattı merdiven dibine getirildikten sonra lans açılarak su örneği incelenir. Sonra itfaiyeciler hortumsuz olarak merdiven üzerine uygun aralıklarla tırmanarak dururlar. Bundan sonra dolu hat elden ele binaya giriş noktasında olan lans görevlisine ulaştırılır. Lans yerine vardıktan sonra hortum merdiven üzerine hortum taşıma kayışlarıyla merdiven üzerine yaklaşık 6 m. aralıklarla bağlanır. Bu kayışların bağlanması hortumun istenildiğinde ileri çekilmesine engel teşkil etmeyecek şekilde olmalıdır. Üzerinde bu şekilde çalışılan merdivenler sabitlenmiş ve sağlam yerlere bağlanmış olmalıdır. Su Temini İtfaiyeciler su temini konusunda temel bilgilere sahip olmalıdırlar. Her ne kadar müdahale aracının yangın esnasında kesintisiz su kaynaklarına bağlanması şoförün görevlerinden olsa da çok temel bilgiler seviyesinde her itfaiyeci şoföre yardım edecek düzeyde de olsa bu konuları öğrenmelidir. Su temini hidranta bağlanma, tankere bağlanma ya da sabit su kaynaklarından su emişi ve iletilmesi şeklinde olabilir. Hidranta Bağlanma: Hidranta bağlanma konusunda şu hususlar dikkate alınmalıdır: Hidrantın yangın alanına uzaklığına bağlı olarak hidranttan araca uzanacak hortum uzunluğu farklı olabilir. Müdahale aracı hidranta bağlanamıyorsa başka bir müdahale aracı veya motopomp vasıtasıyla hidranta bağlanılıp müdahale aracına su iletilebilir. Hidrant bağlantısı yapacak kişi tüm hidrant kapaklarını açıp, hidranttan temiz su gelene kadar akıtır. İlk bağlantısını yaptıktan sonra kullanma ihtimalini düşünerek diğer ağızlara hidrant kilidi takar. Bundan sonra hidrant vanasını sonuna kadar açar. Hidranttaki tüm suyun alınabilmesi için diğer hidrant ağızlarına da bağlantı yapılır. Su temini problemi çözülmeden ikincil bir müdahale hattı çalıştırılmaz. Mesafenin uygun olması durumunda kısa alıcı hortumlarla hidrant bağlantısı yapılması esnasında da yukarıdaki esaslar uygulanır. Durgun Su Kaynaklarından EmiĢ Durgun kaynaklardan (Havuz, göl,dere vb.) su emiş için müdahale aracından başka bir müdahale aracına ihtiyaç vardır. Bir defa emiş gerçekleştirildikten sonra emiş şartları bozulmamalıdır. Emiş oluşturulurken içi çelik spiralli alıcı hortumlar kullanılır. Bu hortumların uzunluğu ve su seviyesinden pompanın yüksekliği önemlidir. Bu konuda pompa kapasitesinin bilinmesi gereklidir. Genelde 6 metreden fazla emiş hortumu ve 3 metreden fazla dikey yükseklikten sonra emiş gerçekleştirme zordur. Bu sebeplerle su kaynağına yaklaşma ve sistemin kurulması tecrübe gerektirir. Hortumların Uzatılması Özellikle orman yangınlarında hortumların uzatılması gerekebilir. Bina yangınlarında da yangına mesafenin doğru kestirilememesi veya olağanüstü yangın yayılma örnekleri mevcut hattın uzatılmasını zorunlu kılabilir. Hortum hattına yeni hortumların eklenebilmesi için müdahale aracının akışı durdurması gereklidir. Müdahale aracının işlevini durdurmadan hortum hattının uzatılması da mümkündür. Birincisi hattı uzatmak için bu amaca uygun lanslardan bulunması lazımdır. Bu lanslar parçalı lanslardır ve kontrol kolu sonrası sökülerek hortum bağlantısı yapabilme özellikleri vardır. Bunun için rakorların bu özelliğe uygun olması gerekir. İkinci yol ise hortum kilitlerinin kullanılmasıdır. Hortum kilitleri hortumları sıkıştırarak suyu keserler ve yeni hortumların eklenmesine imkan verirler. Bu yol patlak hortumların değiştirilmesinde de kullanılan bir yoldur. Monitörlerin Kullanılması Sabit kullanımlı büyük lanslar 1300 l/d. üzerinde su işleme kapasitesine sahip boru tipi veya turbo lanslardır. Bu lanslar ya müdahale aracı üzerinde sabit, ya müdahale aracı üzerinde hem sabit hemde yerinden sökülebilir şekilde imal edilmiş, ya merdiven aracı üzerinde sabit ve kendine ait su borusu olan veya merdiven üzerinde sökülüp takılabilen ve hortum hattıyla beslenen lanslar olabilir. Büyük lansların kullanılması hususunda bilinmesi gerekenler şunlardır: Hangi tip lans olursa olsun kurulması, beslenmesi ve çalıştırılması iyi bilinmelidir. Bina içerisinde itfaiyeci veya herhangi bir kişi varken bu lanslarla müdahale edilmemelidir. Etkisi yıkıcıdır. Çoğunlukla dış sıçramanın önlenmesi veya hızlı bir söndürme etkisi yaratması için kullanılırlar. Büyük lansların kullanımına olay yeri sorumlusu karar vermeli ve bunu telsizle herkes duyacak şekilde talimatla bildirmelidir. Ekiplerin koordinasyonu için bu şarttır. Bu lanslarla en etkili müdahale açısı yaklaşık olarak 45 derecedir. Dikey olarak erişim mesafesi lans hizasından yaklaşık 3 kattır. Taşınabilen sabit kullanımlı büyük lansların genellikle sağa sola ve yukarı hareket edebilecekleri açılar sınırlıdır ve yaklaşık olarak her yöne 30 derece civarındadır. Özellikle merdiven üzerinden çalıştırılan lanslarda ister yukarıdan ister pompadan su ve vanalar yavaş yavaş açılmalı ve şarz edilmelidr. Çünkü basınç değişiklikleri açılmış merdivenlerde önemli etkiler yaratırlar. Hortumların Test Edilmesi Hortumlar kullanıma sokulmadan önce, yıllık olarak ve hasar görüp tamir edildikten sonra test edilmelidirler. Hortum test edilmesinde dikkat edilecek hususlar şunlardır: Hortum testi rakorların kontrolüyle başlar. Rakorların eğilmiş ve hasar görmemiş olması gerekir. Bağlantı çıkıntılarının kırılmamış, girintilerin yamulmamış olması gözlemlenir. Hortumların rakor üzerinde sağlam bağlanmış ve kaymamış olmaları gereklidir. Test edilecek hortumlar serilip birbirine bağlanır. Gözle kontrol edilir. Serilecek hortum uzunluğu en fazla 90 m. olmalıdır. Hortumun sonuna ya bir lans yada vanalı bir tapa takılır. Hortuma yaklaşık 3 bar basınçla su verilerek içerisindeki hava boşaltıldıktan sonra lans veya vana kapatılır. Hortum ve rakorların sızıntı yapıp yapmadıkları kontrol edilir. Rakorlar gevşekse sıkılanır. Rakor-hortum bağlantılarının yapıdığı noktalar renkli bir kalemle işaretlenir. Her hortum üzerinde test basıncının yazılı olması gerekir. Buna göre test basıncına tabi tutulur. En yüksek test basıncı yaklaşık 17-18 bardır. Test basıncı çoğunlukla hortumun çalışma basıncının yaklaşık 2 katıdır. (%110) Bu basınç yaklaşık 3 dakika süreyle uygulanır. Test bittikten sonra rakor bağlantılarında hortum kayması olup olmadığı kontrol edilir. Emiş hortumları uçları kapatılarak içlerinde yaklaşık 75 kPa negatif basınç olacak şekilde test edilirler. Hortumun bu negatif basıncı 10 dakika süreyle koruması gereklidir. LANSLAR, SU AKIMI VE KÖPÜK UYGULAMALARI Yangınlarda ısının düşürülmesi için çoğunlukla su kullanılır. Yalnız suyun kullanımının uygun olmadığı ortamlarda köpük te kullanılır. Suyun akım şeklini lanslar belirler. Her değişik lans belli amaçlar için üretilmiştir. Yangına müdahalede uygun lans seçimi ve kullanımı müdahale başarısını arttırır. Uygun su akımı denildiğinde yeterli miktarda suyun, uygun basıçta , doğru akım örneğinde istenen yere erişiminin sağlandığı bir akım kastedilir. İtfaiyecilerin su akımı konusunda bilgili olması ve değişen şartlara uygun su akımı konusunu anlamaları önemlidir. Lanslar Lanslarda en temel ayrım boru tipi lanslar ve spray lanslar ayırımıdır. Spray lanslar tip ve modellerine göre doğru akım uygulayabildikleri gibi çeşitli açılarda dağıtılmış akım da üretebilmektedirler. Lansların seçiminde ve kullanılmasında dikkate alınması gereken unsurlar: Lansın basıncı, Akan su miktarı, Erişim mesafesi, Su akım şekli, Geri tepme kuvvetidir. Lans basıncı lansın üretim amacına uygun çalışma basıncıdır. Değişik model lanslar değişik basınçlarda çalışırlar. Bu çerçevede; Boru tipi el lansları 350 kPa, Boru tipi sabit lanslar 550 kPa Turbo lanslar (Sis lanslar) 700 kPa Orta Basınçlı Turbo Lanslar (Sis) 550 kPa Düşük Basınçlı Turbo (Sis) Lanslar 350 kPa Büyük çaplı Turbo Lanslar (Sis Lansı) 700 kPa Çalışma basıncıyla çalışırlar. Lanstan akan su miktarı belirli bir basınçta dakikada akan su miktarıdır. Akan su miktarı bazı lanslarda elle ayarlanabilir. Lansın erişim mesafesi sıkılan suyun lanstan itibaren ulaşabileceği mesafedir. Mesafe özellikle büyük odalarda ve yangına dışarıdan müdahalelerde önem taşır. Mesafe basınçla alakalıdır ve aynı zamanda lansın şekli, rüzgar yönü, yer çekimi ve suyun havada sürtünmesi mesafeyi etkiler. Lansın tutuş açısı da suyun mesafesini etkiler. Yatay olarak maksimum mesafe lansın 32 derecelik bir açıyla tutulmasıyla elde edilir. Dikey olarak maksimum mesafe ise lansın 65-70 derece açıyla tutulmasıyla elde edilir. Akım örneği denilince lansı terkeden su damlalarının şekli anlaşılır. Lansın geri tepmesi (reaksiyonu) ise su işlenirken lansın suyun akış yönünün tersine ortaya koyduğu kuvvettir. Lans basıncı, su miktarı, lans tipi ve akım şekli lans reaksiyonunun miktarını belirler. Boru Tipi Lans Boru tipi lanslarda su blok halinde lansı terkeder. Bundan dolayı atış mesafesi ve delme parçalama gücü fazladır. Lanstan çıkan su bir yere çarptırıldığında büyük damlalar halinde dağılır.Lanstan akan su miktarı belli bir basınçta lansın çapıyla orantılıdır. Gereğinden fazla veya az lans basınçları su akımının performansını olumsuz olarak etkiler. Müdahale hatlarında 19mm-32 mm arası boru tipi lanslar kullanılırlar. 32mm ve daha yukarısı genişlikteki lanslar ise elle kontrol edilemeyen hatlardır. Bu hatlar daha yüksek lans basıncıyla çalıştırılırlar. (550 kPa) Boru tipi lansların 32 mm altı grubundakiler 21-25 m. arası bir mesafeye kadar suyu atarlar. Üst gruptakiler ise 33-35 m.'ye kadar suyu atabilirler. Erişim mesafeleri için lansı üreten firmanın hazırladığı tablolara bakılması en güvenilir yoldur. Boru tipi lansların özellikleri avantaj ve dezavantajlarıyla ilgili bilinmesi gerekli olan şeyler şöylece sıralanabilir. Blok su akımı hedefine kolay erişir. Odadaki termal dengeyi sis akıma göre çok daha az etkiler. Odadaki sıcaklıktan dolayı buharlaşan su miktarı spray akımlara göre çok daha azdır. Kat kat olma özelliğine sahip ve yanan malzemeleri delerek daha içerilere suyun işlemesini kolaylaştırır. Boru tipi lanslar daha sağlam ve dayanıklıdır. Bakımı kolaydır. Çünkü daha az parçası vardır ve basittir. Dezavantajlarından biri, ucunu değiştirmeden su miktarı değiştirilemez. Su miktarını azaltmanın bir yolu da vanayla oynanmasıdır. Ancak bu su akımının yapısını bozabilir. Sis perdesi şeklinde koruma özelliği yoktur. Turbo lanslardan daha fazla bir lans reaksiyonuna (geri tepme) sahiptir. Turbo Lans (Sis Lansı) Turbo lanslar ya sabit bir su spray örneği sağlarlar ya da spray örneği değiştirilebilir niteliktedir. Bazı lansların su miktarları değiştirilemez iken bazıları ise üzerindeki ayarlar vasıtasıyla değiştirilebilir. Su miktarının lanstan değiştirilmesi lans görevlisine iyi bir avantaj sağlar. Lanstan su miktarı değiştirildiğinde müdahale aracı şoförüne bu durum basınç ayarlaması için bildirilmelidir. Otomatik turbo lanslarda ise basınç arttırıldığında akan su miktarı artar. Bu durumda su miktarı pompadan ayarlanmak durumundadır. Bazı yeni lanslarda düşük veya yüksek basınçlarda çalıştırılmanın lans üzerinden seçimi mümkün hale getirilmiştir. Turbo lanslarla ilgili bazı özellikler aşağıya çıkartılmıştır: Turbo lanslar yaklaşık 7 bar basınçla çalışırlar. Düşük basınçlı turbo lanslar ise 350-550 kPa basınçla çalışırlar. Düşük basınçla çalışan turbo lanslar daha uzun hortum serimlerine imkan sağlarlar. Aynı zamanda lans reaksiyonu daha düşüktür. Turbo lanslarda erişim menzili spray örneğine bağlı olarak 7 metre ile 35 metre arasında değişir. Düz akım şeklinde su uygulandığında erişimi ve delip geçme özelliği yüksektir. Perde oluşturma özelliğinden dolayı konveksiyonel ve radyasyonel ısıdan koruma sağlarlar. Dağıtılmış su daha iyi ısı absorbu sağlar ama termal dengeyi bozar. Dağıtılmış su daha çok buhar üretimine ve buhar yanıklarına sebep olabilir. Daha çok buhar üretimi dolaylı müdahaleye daha uygundur ve erişimi zor yangınları söndürür. Havalandırma amaçlı kullanılabilir. Etkili bir şekilde havalandırma sağlar. Ancak yangın etkilerini itfaiyeciler üzerine çekebilir. Bu yüzden dikkatli olunmalıdır. Yangına müdahale edilirken düz akım modeli kullanılmalıdır. 38 mm. çaplı bir turbo lans yatay havalandırmada 36 cm'lik bir duman ejektöründen daha etkili bir havalandırma sağlar. Aynı şekilde 63 mm. lik bir turbo lans 60 cm'lik bir duman ejektöründen daha etkili bir yatay havalandırma sağlar. Turbo Lansta Düz Akım Turbo lanslarda düz akım boru tipi lanslardan daha farklı bir akım şekline sahiptir. Turbo lansta su lans içindeki özel şekilli engellerin etrafından geçerek lanstan çıkar. Yeni lanslarda su erişimi ve delme etkisi boru tipi lanslardan daha fazladır. Aşağıdaki şekillerde boru tipi lanslarla turbo lanslardan çıkan su akım şekillerini görüyorsunuz. Kaynak : Delmar Firefighter's Handbook Aşağıda ise turbo lanslarda sis şeklinde su uygulamasında suyun ne kadar açılarda uygulanabildiği görülmektedir. Kaynak : Delmar Firefighter's Handbook Özel Amaçlı Lanslar Özel amaçlı kullanım için üretilen bazı lanslar vardır. Bunların şitleri ve kullanım amaçları aşağıdaki gibidir: a. Bodrum yangınlarında kullanılan lanslar: Bunlar girişin mümkün olmadığı bodrumlardaki yangınları söndürmek için kullanılırlar. Bir kısmının üzerinde 6-9 adet su deliği vardır ve su açıldığında dönmeye başlarlar. Bazılarında ise sabit spreyli lanslar vardır. Bodrum Yangınlarında Kullanılan Özel Amaçlı Lanslar (Delmar) b. Delici Lans: Bu lanslar ise önceleri sadece uçak gövdelerinin delinerek içerisine su sıkılması amacıyla çıkmış iken sonraları binalarda duvar ve zeminlerin delinerek geçtiği bölgeye su işlenmesi amaçlı kullanılmaya başlanmıştır. Bu lanslarda balyoz gibi aletlerle vurulacak başlık kısımları mevcuttur. c. Su Perdesi Lansı: Özellikle yangın sıçramasının önlenmesi amacıyla su perdesi oluşturmaya yarar. Bu durumlarda oluşturulacak perde tutuşması önlenmeye çalışılan bina veya nesneye yönlendirilmiş olmalıdır. Böylece akan su o bölgeyi ıslatarak biriken ısıyı da alır. Radyant ısı su perdelerini geçer. MERDĠVENLER Merdivenler itfaiyecilikte çok çeşitli amaçlarla kullanılırlar. Seyyar veya araç merdiveni olarak çok temel bir ayrımdan bahsedilebilir. Merdivenin kullanımı düşünüldüğünde ilk olarak akla yüksek bir yere erişim ihtiyacı gelir. Bu fonksiyonu yanı sıra işe yaradığı kullanım alanları şu şekildedir: a. Yıkılacak bir yerin acil desteklenmesi yapılabilir, b. Birkaç merdiven birbirine bağlanıp üzerine çadır atılarak akmaması istenen sıvılar önüne bend yapılabilir, c. Yangın alanında akan suların dışarı yönlendirilmesi için çadırlarla beraber su tahliyesi yapılabilir, d.Çalışma alanındaki düşülecek tehlikeli noktaların üzeri veya çevresi merdivenlerle bariyerlenebilir, e. Mecbur kalındığında tripod ayakları şeklinde kullanılarak çukurdan kurtarma çalışmalarında faydalanılabilir. Bu örnekler istenirse daha da çoğaltılabilir. İtfaiyecilikte malzemeler ve faaliyetler açısından ortak bir dilin kullanıulması önemlidir. Bu merdivenler açısından da geçerlidir. Bu sebeple istasyonda herkes merdivenler dahil her türlü malzemenin adını ortak kullanmaya dikkat etmelidirler. Merdiveni OluĢturan Parçalar: 1- Merdiven kenarlığı(taşıyıcı); Boydan boya uzanan kenar parçalar. Bu parçalardan basamaklar çıkar. 2- Merdiven yatağı; İkili veya üçlü parçadan oluşan uzayabilen merdivenlerde en alt merdiven parçası. 3- Topuk-Ayak: Merdivenin yere basan en uç kısmı. 4- Yere basma tabakası, pençe, mahmuz,takoz; Merdivenin ayak kısmında yerden kaymaması için eklenmiş parçalar. 5- Basamak kilidi: Uzayan merdivenlerde kilitlenmeyi sağlayan mekanizma. 6- Uzayan kısım: Uzayan merdivenlerde merdiven yatağı içerisinden kayarak uzayabilen merdiven parçası/ları. 7- Merdiven Kanalı: Uzayan kısımın merdiven yatağı içerisinde kaydığı kanal/oyuk. Amacı dayanıklılığın artırılması. 8- Merdiven halatı: Uzayan merdivenlerde uzayan parçaları merdiven yatağı parçasının tepesinde yeralan bir makara vasıtasıyla yükseltmeye yarayan halat. 9- Merdiven çengeli: Açılıp kapanabilen ve merdiven ucunda yeralarak açıldığında çatı köşelerine takılarak kullanılan çengeller. 10- Durdurucular: Merdiven yatağı içerisine monte edilmiş metal parçalar. Görevi uzayan kısımların yatak içerisinden dışarı çıkmasını engellemektir. 11- Merdiven ucu: Merdivenin yükselen kısmının ucu. İtfaiye hizmetleri başlangıçta temelde pompa operasyonları çerçevesinde şekilleniyordu. Bilahare ihtiyaçtan dolayı araç ve personel bazında uzmanlaşmaya gidilmiştir. Böylece Merdiven Araçları ve Pompa Araçları ve ekipleri ortaya çıkmıştır. Daha sonra bunlara Kurtarma Araçları eklenmiştir. Uzmanlaşma alanları tehlikelerin çeşitliliğiyle doğru orantılı olarak artmaktadır ve artmaya da devam edecektir. Bu çerçevede itfaiyede merdiven aracı ekibi müdahale aracı ekibinden daha farklı birtakım fonksiyonlarda uzmanlaşmak durumunda kalmıştır. Merdiven ekiplerinin yapmak durumunda oldukları görevler temel olarak şunlardır: 1- Yangında üst katlara erişim, 2- Yangın alanına girişi (zorla giriş) sağlama, 3- Çatıya erişim ve havalandırma, 4- Arama ve Kurtarma, 5- Kurtarma, 6- Havalandırma, 7- Yüksekten su işleme. Görüldüğü gibi merdiven ekibinin yangın alanındaki görevleri oldukça çeşitli ve zor görevlerdir. Bu yüzden merdiven ekiplerinin ayrı bir perspektifle eğitilmeleri zaruridir. Merdivenler seyyar merdivenler ve araç merdivenleri olarak ikiye ayrılabilir. Araç Merdivenleri Tipleri ve ÇalıĢma Esasları Merdiven Araçlarının Tipleri şunlardır: 1- Düz Merdiven Aracı: Bu araçlarda 15m-41m (NFPA standardı) arası uzunlukta açılabilir merdivenler monte edilmiş vaziyettedir. Avrupa menşeili araçlardaki merdivenler daha da uzun olabilirler. Bu araçlardaki merdivenler platformsuzdur. Dolayısıyla kurtarma operasyonları için daha az kullanışlıdır. Çelik ve alüminyum alaşımlı malzemeden imal edilirler. 34 metre uzunluktan daha kısa araç merdivenlerinin 2 dakika içerisinde tam olarak açılıp 90 derece döndürülebilme kabiliyetleri olmalıdır. 34 metreden daha uzun merdivenlerde bu süre 3 dakikadır. Tam olarak açıldığında ucunda en az 114 kg. yük taşıyabilmelidir. Düz Merdiven Aracı 2- Platformlu Merdiven Araçları: Platformlu merdiven araçları içerisinde güvenli bir şekilde itfaiyeci veya kurtarılacak kişilerin yükseltilip indirilebileceği sepetin (platformun) bulunduğu merdiven araçlarıdır. Bu araçlar a. Düz geçmeli merdiven ucuna platformun eklendiği, b) Teleskopik tarzda çalışan ve c) Mafsallı ve ucunda platformun olduğu değişik şekillerde imal edilmiş merdiven araçlarıdır. Çeşidi ne olursa olsun platformlu merdiven araçlarında bazı mekanizmalar vardır ve bunların işlevlerinin bilinmesi gerekir. Bunlardan ilki platformun her halükarda yere paralel olmasını sağlayan bir mekanizmadır. Bu mekanizma otomatik olarak çalışmalı ve sepet sürekli yere paralel bulunmalıdır. Platformda içeri su birikmesini önleyici drenaj noktaları olmalıdır. Hem platform içerisinde hem de merdiven dibinde merdiven kontrol ünitesi olmalıdır. Yedek bir hidrolik sistem bulunmalıdır. Platform altında su sisi perdesi oluşturacak bir lans bulunmalıdır. Bütün platformlar en az 340 kg.lık bir yük kapasitesine sahip olmalıdır. Bu kapasite merdiven tam olarak açıldığında ve su işlenmezken olan kapasitedir. Su işlenirken bu kapasite en az 227 kg. düzeyindedir. Platformlu araçlarda monitör kapasitesi en az 3500 lt/dk. olmalıdır. Merdiven araçları normalde merdiven ekibinin yapacağı işlere uygun olarak malzemeler taşırlar. Bu malzemeler arama, havalandırma, kurtarma, zorla giriş faaliyetleri için uygun malzemelerdir. Ayrıca genelde merdiven araçlarında uzun kurtarma operasyonlarının hava ihtiyacını karşılamak üzere büyük hacimli hava tüpleri bulunabilir. Bunun dışında değişik ebat ve özelliklerde seyyar merdivenler de merdiven aracında taşınır. Müdahale ve merdiven araçlarının birleştirildiği araçlar kombine bir özellik taşırlar. Bu araçlarda merdivene ek olarak pompa da mevcuttur. Seyyar Merdivenler: Çok değişik amaçlı kullanılabilirler. Uzunlukları 4-12 m. arası değişebilir. Genelde azami 3.kat penceresine kadar erişim için kullanılırlar. Daha uzun merdivenler merdiven sopaları aracılığıyla yükseltilebilir. Seyyar Merdivenlerin ÇeĢitleri: Merdivenler sağlam ve hafif alüminyum alaşımlarından üretilirler. Yangından etkilenen merdivenler kontrol için hizmet dışı bırakılmalıdır. Merdiven çeşitleri aşağıdaki gibidir: 1- Tek Parça Düz merdiven. 2- Çok Parçalı Uzayan merdiven (Geçmeli) 3- Çatı merdiveni (Çengelli) 4- Katlanabilen merdivenler (Dar alan merdiveni) 5- A Tipi Merdivenler Merdivenlerin Kullanıldığı Yerler: 1- Giriş: Erişilemeyen yere erişim sağlar. İniş veya çıkış. 2- Kurtarma. 3- Dayanıklılık artırıcı işlemlerde çalışılmasında olduğu gibi. kullanılır. (Çatıya atılarak üzerinden 4- Havalandırma: Camlara aşağıdan erişip kırılmasında kullanılabilir. 5- Köprü vazifesi görebilir. 6- Yüksek noktalara yükseltilmek istenen hortum ve lansların yükseltilmesinde ve bağlanmasında kullanılır. 7- Yüksek noktalarda çalışılmasına imkan verir. Merdivenlerin uzunluklarının ve atılacak yerlerin ve doğru hareket tarzının seçilmesinde aĢağıdaki hususlar dikkate alınır; 1- Merdiven konulacak yerin durumu; Çamur, kaygan, beton vs. Zeminin merdiveni tutacak şekilde olması gerekir. 2- İhtiyaç duyulan yükseklik; Kaçıncı kata erişim lazım? Hangi uzunluktaki merdiveni almalıyım? Her kat 3 m. Artı merdivenin açısından kaynaklanan kayıp. (75 derece) 3- Amaç: Kurtarma veya giriş? Amaç nedir? Kurtarma ise çok sayıda kimse girecek demektir. Ayrıca içerisinin havalandırması yapılacak demektir. 4- Yerin eğimi. 5- Merdivenin atılacağı noktaya erişim imkanı. Erişim için engel varmı? 6- Yeterli personel var mı? Yoksa bir kişinin atabileceği merdiven tercih edilebilir. 7- Merdivenin yükseltileceği yerin üzerinde engeller var mı? Elektrik telleri, ağaç dalları vs. 8- Yaslanacak yerin sağlamlılığı. Pencerelere Merdiven Atılmasında Dikkat Edilecek Hususlar: 1. Kurtarma/Giriş/Çıkış amacıyla merdiven atılıyorsa; Merdiven uçları pencere kenarını geçmeyecek ve boşluğu kapatmayacak şekilde yerleştirilir. 2. Havalandırma amacıyla ise pencerenin sağ veya solundan üst kenar seviyesine kadar uzatılmalıdır. 3. Çatıya merdiven atılması durumunda merdiven ucunun çatı seviyesini 2-3 basamak geçmesi ve çatıdan merdivenin görünmesi gerekir. 4. Yangın Çıkışlarına merdiven atılması durumunda ise aynı anda çok sayıda insanın kaçabilmesi için farklı yönlere ya duvara ya balkonlara farklı uzunluklarda merdivenlerin atılması gerekir. Merdivenlerin Özel Amaçlarla Kullanımı: Merdivenler yukarıda belirtilen yerler dışında da kullanılabilir. Fikir vermesi açısından bazı örnekler aşağıya verilmiştir: 1- Üzerine serilecek bir çadırla su tahliye arkı oluşturulması, 2- Çit, duvar gibi engeller üzerine iki taraflı kurularak geçişin sağlanması, 3- Yüksek noktadan su işlenmesi, 4- Seyyar su deposu oluşturulması, 5- Bariyer olarak kullanılması, 6- Geçici olarak acil durumlarda kiriş niyetine kullanılabilir. 7- Derinden yükselterek kurtarma oluşturmak için kullanılabilir. operasyonlarında yükseltme noktası 8- Havalandırma fanlarının kurulmasında fanların üzerine yerleştirilmesi için kullanılabilir. MERDĠVEN GÜVENLĠĞĠ: 1. Taşıma güvenliği; Merdiven taşırken diğer insanlara çarpmamak gerekir. Yangına müdahale esnasında çok sayıda merdiven atılması, kalabalık bir ortamda hareket edilmesi taşıma esnasında dikkat edilmezse yaralanmalara yol açabilir. Bunun için dikkatli olunmalı ve sesli uyarılar yapılmalıdır. Merdiven kurulacak yerlerde yukarıdan nelerin geçtiğine azami dikkat edilmelidir. Bunların en tehlikelisi elektrik telleridir. Çünkü merdiven iletkendir. 2. Yükseltme güvenliği: Merdivenin yükseltileceği alan seçilirken hem amaca uygunluk hem de merdivenin o alana yükseltilmesini engelleyebilecek ağaç/direk vb. engeller dikkate alınmalıdır. 3. Tırmanma koridoru: Merdiven üzerinde bir itfaiyecinin hareket edebileceği genişlikte sanal bir koridoru ifade eder. Bu koridorun temiz ve kesintisiz olması gerekir. 4. Yerin Durumu: Merdivenin ayaklarının yerleştirildiği yerin özellikleri dikkate alınmalıdır. 5. Merdiven Taşıma Kapasitesi: Merdivenin taşıma kapasitesi bilinmeli ve riayet edilmelidir. 6. Merdiven üzerinden çalışma: Merdiven üzerinde çalışılacaksa ayak kilidi uygulanmalıdır. MERDĠVENLERĠN KORUNMASI BAKIMI: Merdivenlerin korunması ve bakımı konusunda aşağıdaki hususlara dikkat edilmesi gerekir: 1- Merdivenleri temiz ve kuru alanlarda muhafaza et. 2- Eğilip esnememesi için muhafaza ederken yere birden fazla noktasının temas etmesini sağla, 3- Nemden koru, 4- Aşırı sıcak ve eksoz dumanına maruz kalacak yerde tutma., 5- Merdivenin ucundan yalnızca 30-35 cm.lik kısmı boya. 6- Her türlü ciddi etkiye maruz kalmış merdiveni kontrol et. Bakım ve temizliğini yap. PRATĠK UYGULAMA OLARAK YAPILACAK ÇALIġMALAR: 1. 2 kişi tarafından valiz gibi taşıma, 2. 2 kişi tarafından omuzda taşıma, 3. 2 kişi merdiven kurma, 4. Tek kişi merdiven kurma, 5. Dar alanda 2 kişi merdiven yükseltme, 6. İple merdiveni yukarılara iletme. HAVALANDIRMA Tanımı: Plamlı, belirli bir metoda dayalı ve sistematik biçimde, belirlenmiş yollardan, dumanın, gazların, ısının, basıncın ve hatta bazı durumlarda alevin taşınması işlemidir. Modern yangın söndürme işleminin taktik ve stratejik manada ayrılmaz bir parçasıdır. Havalandırmanın Avantajları ve Yangın Üzerindeki Etkileri: Organik maddelerin yanmasıyla o alan ısı, duman, basınç ve yanıcı gazlarla çabucak dolar. Bahsettiğimiz alan tek odalı küçük bir alan olabileceği gibi, çok odalı bir müstakil ev veya 20 katlı bir yüksek bina olabilir. Havalandırma yangının södürülmesine katkıda bulunmakla kalmaz bunun ötesinde birçok faydalar da sağlar. Bunlar sıralanacak olursa: 1- Havalandırma yapı içerisinden sıcaklığı atmak suretiyle yangının yayılmasını keser. Henüz yanmamış parçalar ısınmak suretiyle gaz salınımı yaparlar. Yangın bu gazların tutuşmasıyla yayılır. İşte havalandırma ısıyı düşürerek gaz salınımını dolayısıyla yangın yayılmasını azaltır. 2- Havalandırma yoluyla duman dışarı atılır. Duman içerisinde yanmamış hidrokarbon parçacıkları ve zift taşır. Hafif olduğu için havalanarak boşlıukları doldurur. Yoğunluğu arttıkça görüş mesafesini daraltır. Yoğun dumanın içinden ışık geçemez. Bu görüş engellemesi hem itfaiye faaliyetlerini zorlaştırır hem de kurbanların kaçışını engeller. Ek olarak göze kaçan duman gözleri irrite eder. Kurbanlar gözlerinin tahriş olmasından görüş kabiliyetlerini büyük ölçüde kaybederler. Duman solunduğunda ölümcül yanma sonucu oluşan ölümcül gazlar içerir. Yangınlarda ölenler genelde dumandan etkilenerek bilinçlerini kaybederler ve sonra ölürler. Dumanın havalandırmayla atılması kurbanların kurtulma şanslarını yükseltir. Dumanın Ġçerisinde Yeralan Gazlar ve Etkileri: CO Karbonmonoksit: Kanda oksijenin yerini işgal eder. Ölümcüldür. CO2 Karbondioksit: Solunum oranını çok yükseltir. Hidrojen Sülfat: Solunum Sistemini durdurur-felç eder. Sülfür Dioksit: Gözleri aşırı tahriş eder, solunum yolunu tahriş eder. Amonyak: Gözleri, burnu, boğazı ve ciğerleri tahriş edicidir. Hidrojen Siyanid: Yüksek düzeyde zehirlidir. Hidrojen Klorit: Hidroklorik Asit etkisi gösterir. Nitrojen Dioksit: Gecikmeli olarak solunum yetmezliğine yolaçar. Dikey Havalandırma: Isı, gaz ve dumanın dikey yollarla havalandırılmasıdır. tepesinde açılan bir delikten yangının havalandırılmasında olduğu gibi. Binanın Yatay Havalandırma: Kapı-pencere gibi açıklıklar vasıtasıyla oluşturulan kanallardan binanın yatay olarak havalandırılmasıdır. Yangın söndürme işlemlerinde lans ekibinin önü sıra havalandırma yapılması önemlidir. Çünkü buharlaşınca 1700 kez genişleyen su suyun uygulandığı tarafın ters istikametinde kaçacak bir delik bulamazsa lans ekibinin üzerine çökecektir. Bu ise arzulanmayan tehlikeli bir durumdur. Yatay havalandırma dikey havalandırmaya nazaran biraz daha dikkat ve planlama gerektiren bir tarzdır. Yanliş zamanda yapılırsa yangının ilerlemesine sebebiyet verebilir. Söndürme ile eşzamanlı yapmak gereklidir. Bu husuts dikkate alınacak hususlar: a. Dikey havalandırma açıklıkları, b. Rüzgarın yönü ve kuvveti, c. Lans ekibinin yangına müdahaledeki konumudur. Nadiren de olsa bazı durumlar da hiç havalandırma yapılmaması gerekebilir. Bu durmlara en güzel örnek otomatik söndürme sistemlerinde karbondioksit veya temiz gazların kullanıldığı binalarda çıkan yangınlardır. Bu durumda kapalı mekanlarda oksijen oranı düşük tutulmaya çalışılmaktadır. Havalandırma Ģunlardır: Yaparken Gözönünde Bulundurulacak Faktörler sırasıyla 1- Havalandırma yapılacak noktaya eriĢim imkanı: Havalandırma yapılması planlanan pencere vb. açıklığa güvenli erişimi engelleyen hususları ihtiva eder. Bu hususlar arasında: o o o o o Çitler-duvarlar, Ağaçlar, Elektrik telleri, Yerin eğikliği, zorluğu, Binanın yüksekliği gibi hususlar sayılabilir. 2- Rüzgarın Durumu: Özellikle yüksek katlı binalarda rüzgar etkisi kuvvetli olabilir. Rüzgarın ters ettiği bir noktadaki pencerenin kırılması yerine olduğu gibi bırakılması tercih edilmelidir. Bu tabi kuvvetli rüzgarlar için geçerlidir. Çok hafif rüzgarlar havalandırmayı engelleyecek güçte değildirler. 3. Yangına BitiĢik Durumdaki Yapılar: Havalandırma yapılması durumunda bitişik yapılara yangın sıçraması ihtimali olup olmadığı iyi değerlendirilmelidir. Çoğu zaman lans ekibinin suyu sıkmaya başlamasıyla eşgüdümlü yapılan havalandırmalarda bu risk gerçek bir risk değeri taşımaz. Ancak lans ekibinin henüz hazır olmadığı durumlarda erken açılan havalandırma delikleri üst katlara veya bitişik alanlara yangının sıçramasına sebep olabilirler. 4. KaçıĢ Koridorlarının Tehlike Altında Bırakılmaması: Havalandırma yoluyla kaçış yollarının kesilmesine sebebiyet verilmemelidir. Bu husus gayet önemlidir. HAVALANDIRMA VE YANGIN FENOMENLERĠ: Bilindiği üzere yangın fenomenleri olarak adlandırılan ve yangında hiç istenmeyen ve herkes için hayati tehlike arzeden 3 olay vardır. Bunlar: 1- Toptan Alevlenme (Flashover) 2- Duman Patlaması (Backdraft) 3-Alev Uzaması (Rollover) dır. Bu üç olay da planlı havalandırma teknikleriyle önlenebilir olaylardır. Çünkü herbirisinin de içerideki ısı, yanmamış gazlar ve oksijen miktarıyla alakası vardır. Şimdi bu üç durumun tanımı ve başımıza gelmemesi için uygulamamız gereken havalandırma teknikleri değerlendirilecektir. 1- Toptan Alevlenme (FlaĢover) : Toptan Alevlenme mekanizması (oluş şekli) şu şekildedir. Yanma esnasında ışık, duman ve ısı ortaya çıkar. Isı öncelikle tavan seviyesinde toplanır. Sonra aşağıya doğru radyasyon yoluyla etkisini iletir ve odanın içini ısıtmaya başlar. Oda içerisindeki materyaller ısındıkça kimyasal reaksiyona girerler ve sıcaklık tutuşma noktasına geldikçe tutuşarak ortamdaki ısıya katkıda bulunurlar. Çok kısa bir süre içerisinde tüm oda ve içerisindekiler hep beraber yanmaya başlarlar. Buna toptan alevlenme denilir. Yangın giysisi içerisindeki tam teçhizatlı bir itfaiyecinin toptan alev almış bir ortamda hayatta kalabilme süresi 10-15 saniye kadardır. Tedbir ise toptan alev alma aşamasına gelmiş yangının farkına varabilmektir. Havalandırma ortamdaki ısıyı atacağından kimyasal tepkimenin hızını yavaşlatır ve toptan alev almaya giden yolu etkili bir biçimde keser. 2- Duman Patlaması (Backdraft): Esas itibarıyla dumanın (yanıcı gazın) çok hızlı tutuşması işlemidir. Bu tutuşma o kadar hızlıdır ki bir patlama görüntüsüne bürünür. Tam bir yanmada hidrokarbonların yanması sonucu karbondioksit ve su buharı meydana çıkar. Bu tür yanmalarda yeterli miktarda oksijen vardır. Yeterli oksijenin olmadığı durumlarda ise diğer gazların yanısıra ortaya bol miktarda CO Karbonmonoksit çıkar. Karbonmonoksitin patlama aralığı oldukça geniştir. (% 14,5- % 74) . Bu tür yanmalarda alevin rengi önce açık-koyu turuncuya sonra ise kırmızıya dönüşür. Böyle bir ortamda oksijen oranı yanmayı gerçekleştirecek seviyenin altına düşmek üzere veya düşmüştür. İçeride yanmamış karbon parçalarını da içeren koyu bir duman vardır. Sıcaklık yüksek derecededir. Yanma için aslında herşey mevcuttur ama yalnızca oksijen yoktur. Basınç yüksektir. Böyle bir ortama oksijen girişi sağlandığında önce basıncın dengelenmesi için kuvvetli bir duman çıkışı ardından ise kuvvetli bir içeri hava çekişi gözlemlenir. İçerideki yoğun CO %21 oksijen içeren havayla karışır. CO patlama limitleri arasında kalan derecede yüzdeyi bulup ateşin kaynağına ulaşına , alev kaynağı ile açılan kapı-pencere arasındaki tünelde o kadar hızlı bir şekilde yanar ve basınç oluşturur ki bu kuvvet kapı ve pencereleri, duvarları yıkabilir, itfaiyecileri metrelerce fırlatabilir. Çökmelere yolaçabilir. Olmaması için emarelerinin bilinmesi ve dikey havalandırma yollarının açılması gereklidir. Ateşin kaynağıyla açıklık arasındaki mesafe arttıkça patlamanın şiddeti de artar. Potansiyel Bir Duman Patlamasının Emareleri: Dumandan lekelenmiş kararmış pencereler, Kapı ve pencere aralıklarından dumanların çıkması (Yüksek basınca işaret eder. Dışarı basınçlı şekilde duman çıkışı olabilir. Duman içerisinden alev ya hiç görünmez ya da koyu kırmızı renkte alev görünebilir. Koyu siyah duman. Binaların sızdırmazlık özellikleri yüksek düzeydedir. Geniş açık alanı çok süpermarket tarzı binalarda dikkatli olunmalıdır. Bu alanlarda eşyalar çok yer kaplar. Sızdırmazlıkları yüksektir. 8- İçeride sıcaklık çok yüksektir. 1234567- Tedbiri ise bu emareleri anlamak ve dikey havalandırma yapmak veya dikey havalandırma mümkün değilse içeri girmeden küçük açıklıklardan pülverize su uygulamasıyla soğutma yapmak. 3- Alev Uzaması: Yanma sonucu çıkan gazlar tavanda toplanırlar ve tavan boyunca dağılırlar. Tutuşma noktalarına gelindikçe de tutuşurlar. Böylece bir köşede yanan alev sütununda tavan boyunca uzanan alevden parmaklar görüntüsüyle karşılaşılabilir. İşte bu olaya alev uzaması denilir. İtfaiyecilerin arkasına uzanıp çıkış yollarını kapatması ve yangının hızla bulunduğu kompartımandan çıkarak yayılmasına sebep olduğu için önemli bir olaydır. Dikey havalandırma bu olayın olmasını kesin ve etkili bir yolla engelleyen çok güzel bir tedbirdir. Ayrıca lans ekibi ilerlerken tavanı kısa spreylerle soğutmak suretiyle de alev uzamasını engelleyerek yangının kaynağına erişebilir. KÖPÜK UYGULAMALARI Gerek şehir itfaiyeciliğinde ve gerekse orman yangınlarında köpük uygulamaları son yıllarda oldukça artmıştır. Bunun başlıca sebepleri aşağıda belirtilmiştir: 1- Tehlikeli madde içeren acil durumlarda köpük uygulamasının sıklıkla kullanılmak durumunda kalınması, bu tür tehlikeli madde olaylarıyla daha sık karşılaşılması, 2- Köpük üretim ve kullanım teknolojisindeki gelişmelerle köpüğün itfaiyecilik faaliyetlerinde kolaylıkla kullanılabilir hale gelmesi, 3- Yeni araçların köpük kullanımına hazır halde üretilmesi, bu sistemi olmayanların ise kolaylıkla uygun hale getirilebilmesi. Köpükle Ġlgili Temel Bilgiler Günümüzde kullanılan köpüğün ekserisi mekanik yolla üretilen köpüktür. Mekanik yolla köpük üretilmesi demek köpük konsantresinin suyla karıştırılması ve içerisine hava ilave edilmesi anlamına gelir. Köpük su karışımının içerisine mekanik yolla hava karıştırıldığı için bu yönteme mekanik yöntem denilmektedir. Konuyla ilgili temel kavramlar şunlardır: Köpük Konsantresi: Karıştırılmadan önce kabında bulunan saf köpük konsantresini ifade eder. Köpük Oranlayıcısı (Karıştırıcısı) karıştırılmasını sağlayan alet. : Suya istenilen oranda konsantre Köpük Karışımı: İçerisine konsantre karıştırılmış ancak henüz hava ilave edilmemiş çözeltiyi. Köpük: Köpük karışımı içerisine hava ilave edildikten sonra elde edilen köpüğü ifade eder. Karışıma hava ilave edilmesiyle yeterli miktarda köpük kabarcığı oluşmalıdır. Köpük ancak kaliteli şekilde üretilirse etkili bir örtü sağlar. Etkili köpük kabarcıkları daha uzun süre dağılmadan örtü özelliğini sürdürürler. Köpüklerde A ve B sınıfı yangınlarda kullanılmak üzere temel bir ayırım vardır. Sadece A sınıfı yangınlar için üretilen köpükler hususiyetle A sınıfı yangınlar için kullanılmalıdır. B grubu yanıcı sıvılar kendi içerisinde iki kategoriye ayrılır. Bu ayrım hidrokarbonlar ve polar solventler şeklindedir. Hidrokarbonlar ham petrol, benzin, mazot, benzen, nafta, jet yakıtı ve karosen gibi petrol bazlı ve su üzerinde yüzebilen yanıcı sıvılardır. B sınıfı köpükler bu tür yakıtların yangınında etkili bir söndürücüdür. Polar solvent türü yakıtlar ise alkol, aseton, tiner, keton ve ester gibi yanıcı ve suyla karışabilen yakıtlardır. Bu tür yangınlar için kullanılan köpükler ise özel alkole dayanıklı (polimerik) formüle sahip köpüklerdir. Hidrokarbonlardan olduğu halde içerisinde % 10’dan daha fazla solvent katkıları bulunan yakıtlar polar solvent yakıt olarak kabul edilir ve ona göre müdahale edilirler. Hidrokarbonların söndürülmesi için üretilmiş köpükler kullanılan konsantrasyon oranı ne olursa olsun polar solventlerin oluşturduğu yangınların söndürülmesinde kullanılamazlar. Fakat polar solventler için üretilen köpükler üreticisi aksini söylemedikçe hidrokarbonların söndürülmesinde kullanılabilirler. Sonuç olarak yanıcı maddenin tipine uygun köpük seçimi önemlidir. Köpüğün ÇalıĢma Prensibi Köpük: 1- Ayırma suretiyle: Yakıt ile ateşin/oksijenin arasına bir engel oluşturarak, 2- Soğutma suretiyle: Yakıtın ve çevresinin ısısını düşürerek, 3- Bastırmak suretiyle: Yanıcı buhar oluşumunu azaltarak ve bastırarak tutuşmasını önleyerek yangını söndürür. Genel olarak köpük yanıcı sıvı üzerini bir örtü gibi kaplayarak görevini yapar. Bu suretle oksijenin tepkimeye girmesi engellenmiş olur ve yanma süreci durdurulur. Köpük içerisindeki su ise yavaş yavaş süzülerek yakıtın soğumasını sağlar. Köpüğün Oranlı Olarak KarıĢtırılması Köpüğün oranlı karıştırılması suyun konsantreyle köpük oluşturacak oranlarda karıştırılması anlamına gelir. Konsantrelerin çoğu normal veya tuzlu suyla karıştırılabilir. Maksimum etkililik sağlamak için konsantreler belirli oranlarda karıştırılmalıdır. Bu oranlar köpüğün kabı üzerinde açıkça belirtilir. Yakıtın cinsine göre belirtilen bu oranlara uyulması gereklidir. Çoğu konsantreler % 1-6 oranları arasında karıştırılır. %3’lük bir ayar 100 litrelik köpüğün 3 litresinin köpük konsantresi 97 litrelik bölümünün ise su olduğu anlamına gelir. A sınıfı yangınlarda kullanılan konsantreler oranlama açısından farklılık gösterirler. Bu konsantreler genelde % 0,1-1 oranında karıştırılırlar. Mesela yangın yayılımını durdurmak için kullanılan kalın köpük duvarı oluşturmak için nispeten daha yüksek oranlar kullanılır. Yakıtın içerisine sızmasının istendiği durumlarda köpüğün daha sulu olması arzu edildiğinden bu oran daha düşük seviyede ayarlanır. Köpüğün oranlı olarak karıştırılmasında temel olarak 4 metod kullanılmaktadır. Bunlar: 1- Emme, 2- Basma, 3- Karıştırma, 4- Karıştırıp Basınçlandırma şeklindedir. Emme: Bu metoda konsantrenin suya karıştırılması için akan suyun basınçtan kaynaklanan enerjisi kullanılmaktadır. Karıştırıcı aletlerin kullanıldığı bu metoda alet içerisinden akan su, enerjisiyle Venturi etkisi denilen bir vakum etkisi oluşturmaktadır. Aynı zamanda bu aletler vasıtasıyla konsantrenin oranı da belirlenebilmektedir. Bu tarzda çalışan karıştırıcılar lans öncesi veya hat tipi karıştırıcı şeklinde dizayn edilmektedirler. Basma: Bu metoda su hattı içerisine ya bir pompa vasıtasıyla ya da yükseklikten kaynaklanan basınç vasıtasıyla belirlenen oranlarda konsantre basılmaktadır. Bu metod ya araç üzerinde monte edilmiş sistemlerde ya da yangın söndürme sistemlerinde kullanılmaktadır. KarıĢtırma: Gayet basit olan bu metoda ise araç veya sabit tank içerisindeki suya belirlenen oranda konsantre eklenerek karıştırılmaktadır. Bu metod genelde A sınıfı köpük uygulamalarında kullanılmaktadır. B sınıfı köpük uygulamalarında zorunlu olmadıkça kullanılmamalıdır. B sınıfı konsantreleri bu metodla kullanılırken uygun kıvama gelene kadar depo içerisinde karıştırılmak zorundadır. Ayrıca bu metod büyük olaylarda kullanılamaz. Çünkü depo tükendiği zaman tekrar karışımın hazırlanabilmesi için sistemin kapatılması gerekmektedir. Bu uygulamalar yapıldıktan sonra pompa ve su boruları temiz suyla durulanmalıdır. KarıĢtırıp Basınçlandırma: Bu metotta bir kap içerisinde karıştırılan konsantre ve su çoğu zaman sıkıştırılmış hava veya azot kullanılmak suretiyle basınçlandırılır. Bunun alternatifi basınçsız bir kapta karıştırma ve pompa vasıtasıyla basmadır. Bu metotta da bir defalık kullanım sözkonusudur. Köpük konsantreleri genelde 20 litrelik bidonlarda muhafaza edilirler. Bu bidonlarla depolarda veya araçlarda bulundurulabilirler. Konsantre kapları konsantrenin aşındırıcı etkisine karşı dayanıklı materyalden yapılmışlardır. Bidonların ağızları sıkıca kapatılmış olmalıdır. Aksi takdirde özellikle alkole dayanıklı konsantrelerde kabuk bağlama oluşabilir. Bu kaplarda konsantreler köpük karıştırıcıların hortumlarıyla direk emilebilirler. Daha büyük ölçülerdeki kaplarda da konsantreler muhafaza edilebilir. 220 litrelik variller bunun tipik örnekleridir. Genelde bu kaplar endüstriyel işletmeler tarafından kullanılmaktadır. Havalanları gibi konsantrelere bol miktarda ihtiyacı olan birimler maliyet hesapları sebebiyle daha büyük tanklarda konsantre alabilirler (1100 litrelik depolar.). Bunun dışında müdahale araçlarında da konsantre depoları mevcut olabilir. Şekli ne olursa olsun konsantre depoları sıkıca ağızları kapatılmış olmalıdır. A Sınıf Köpük A sınıfı köpük orman yangınları, kömür madenleri, lastik depoları ve buna benzer kaynağı derinde olan yangın türlerini söndürmede etkili olarak kullanılırlar. A sınıfı köpük suyun yüzey gerilimini azaltıcı bir etki gösterir. Böylece suyun delme ve nüfuz etme kabiliyeti arttırılmış olur. Özellikle sıkıştırılmış hava/köpük sistemlerinin örtü oluşturma kabiliyetleri çok yüksektir. Sıkıştırılmış hava/köpük sistemlerinde köpük içerisinde daha fazla hava ve daha az su vardır. A sınıf köpük turbo lans, köpük lansları, orta ve yüksek genleşmeli köpük üretim cihazları, sıkıştırılmış hava/köpük sistemlerinin kullanılması durumunda boru tipi lans ta dahil olmak üzere her türlü lansla kullanılabilir. Kurallara uygun depo edilmesi durumunda raf ömrü 20 yıldır. Küçük oranlarda kullanıldığından çevreye zararı genellikle sorun teşkil etmez. Yine de sulara karışmamasına dikkat edilmelidir. Aşındırıcılık özelliği vardır. Direk deriye temas etmemesi iyi olur. Kullanımdan sonra malzemelerin durulanması lazımdır. A sınıfı köpük konsantreleri %0.1-%1 oranları arasında kullanılırlar. Konsantre miktarının artırılması köpüğün süzülme zamanının uzamasına sebep olur. Amaçlara uygun olarak A sınıfı köpük uygulanmasında tavsiye edilen konsantre oranları aşağıdaki gibidir: Standart turbo lansla bina yangınlarına müdahale ve soğutma: %0.2%0.5 Standart turbo lansla yangının yayılmasının engellenmesi çalışmaları: %0,5-%1 Hava emen köpük lansları kullanımı: %0,3-%0,7 Sıkıştırılmış hava/köpük sistemlerinin kullanımı:%0,2-%0,5. A sınıfı köpük uygulanması ihtiyacı aşağıda sıralanan durumlarda ortaya çıkar: Maksimum düzeyde delme ve nüfuz etme özelliğinin istendiği durumlarda ıslak/sulu köpük olarak adlandırılan su oranı fazla konsantre oranı az köpük kullanılır. Saman, sap balyaları gibi malzemenin yanmasında olduğu gibi. Dikey alanlardaki yangınların söndürülmesi veya yangına bitişik alanların korunmasında ise yapışma özelliği yüksek, su oranı az ama hava oranı yüksek köpük uygulaması yapılır. (Sıkıştırılmış hava/köpük sistemleri). Her iki özelliğin birlikte istendiği durumlarda su ve hava karışımlarının orta düzeyde olduğu köpük kullanılmalıdır. Köpüğün süzülme zamanının uzunluğu etkili olduğunu gösterir. Köpük kabarcıklarının çözülüp dağılması, köpüğün içerisindeki suyu saldığını gösterir. Bu yakıtın hızlı bir şekilde soğutulduğuna işarettir. Ancak aynı zamanda köpüğün örtü özelliğinin de kısa süreli olması anlamina gelir. Köpük örtüsünün bozulmasına etki eden faktörler arasında yangının şiddeti (ısı), orman yangınlarında alev duvarının yüksekliği, hava sıcaklığı ve rüzgar sayılabilir. B Sınıfı Köpük B sınıfı köpük yanıcı ve parlayıcı sıvı yangınlarını söndürmek amacıyla kullanılır. Aynı zamanda bu tür yanıcı sıvılar henüz tutuşmamış ise bu sıvıların yanıcı buharlarını bastırmak amacıyla kullanılır. B sınıfı konsantrelerin çeşitleri vardır ve her çeşidin kendine özgü avantaj ve dezavantajları vardır. B sınıfı köpük standart turbo lansla işlenebileceği gibi (AFFF ve FFFP) hava emen köpük lanslarıyla da işlenebilir. B sınıfı konsantreler ya sentetik bazlı ya da protein bazlıdırlar. Protein bazlı olanlar hayvansal yağdan üretilirler. Sentetik olanlar ise birtakım yüzey gerginliği azaltıcı flor karışımlarından elde edilir. Bazı konsantreler ise sentetik ve protein bazlarının karışımlarından elde edilir. Serin yerde muhafaza edilen konsantrelerin raf ömrü daha uzun olur. Protein bazlı konsantrelerin raf ömrü 10 yıldır. Bu süreden sonra bozulmaya ve etkililiğini kaybetmeye başlarlar. Sentetik konsantreler ise daha uzun ömürlüdür(20-25 yıl). Konsantrelerin genellikle birbirleriyle karıştırılmamaları gerekir. Değişik üreticilere ait benzer konsantreler (AFFF, Floroprotein gibi) mecbur kalınırsa kullanımdan hemen önce karıştırılabilir. Çevresel etki açısından protein bazlı konsantreler daha zararsızdır. Bu konuda üretici firmanın MSDS formlarına bakılması uygun olur. B sınıfı konsantreler %1-%6 oranları arasında karıştırılırlar. Karıştırılma oranları kap üzerinde yazılı olur. Bazı çok amaçlı konsantreler hem hidrokarbonlu yakıtlar hem de polar solvent yakıtlar için değişik oranlarda kullanılabilir. Çok amaçlı konsantrelerde genelde hidrokarbonlar için %1-%3 , polar solventler için ise %3-%6 oranı kullanılmaktadır. Orta genleşmeli konsantreler ise genelde %1, %2, %3 oranlarında kullanılmaktadır. Köpüğün GenleĢmesi Köpüğün genleşmesi denilince köpük-su karışımının hava karıştırıldığında hacimce değişmesi anlaşılır. Köpüğün genleşmesi kullanım amacı açısından önem taşır. Hava karıştırılan karışımın genleşmesini etkileyen faktörler şunlardır: Kullanılan konsantrenin türü, Konsantrenin karıştırılma oranı, Konsantrenin kalitesi, Hava karıştırma metodu. Genleşme açısından kullanım amacına göre 3 çeşit konsantre vardır. Bunlar: Düşük genleşmeli , Orta genleşmeli ve Yüksek genleşmeli köpük konsantreleridir. NFPA standartlarına göre; Düşük genleşmeli köpükte köpük/çözelti oranı 20:1, Orta genleşmeli köpükte köpük/çözelti oranı 20:1- 200:1, Yüksek genleşmeli köpükte köpük/çözelti oranı 200:1-1000:1 düzeyindedir. Bunun anlamı hava karıştırıldıktan sonra bir su/konsantre çözeltisi yukarıda belirtilen oranda hacimce genişleyecektir. Uygulanacak Köpük Miktarları Bir yangına uygulanacak köpük miktarlarını etkileyen unsurlar şunlardır: * Kullanılacak konsantrenin türü, * Yakıtın tutuşmuş olup olmadığı, * Yakıtın türü (hidrokarbon veya polar solvent) * Yakıtın saçılmış veya bir tank içerisinde olması. NFPA 11 standartlarına göre en çok karşılaşılan yangın türleri ve uygulanacak minimum köpük oranları aşağıdaki gibidir: 1- Önü gerilmemiĢ saçılmıĢ hidrokarbon yakıt yangınları: Protein ve floroprotein köpükler için 6,5 l/d/m2 (15 dakikalık süre boyunca.) AFFF ve FFFP köpüklerde ise 4,1 l/d/m2 (15 dakika boyunca). 2- Önü gerilmemiĢ saçılmıĢ Polar Solvent yakıt yangınları: 4,1-8,2 l/d/m2. 3- Tank içerisinde depolanmıĢ hidrokarbon yakıt yangınları: Tüm köpük türleri için 6,5 l/d/m2. Yakıtın içerisinde bulunan kabın taşıyabileceği miktarda gözönünde bulundurulmak şartıyla, yanıcı hidrokarbonlarda uygulama süresi 50 dakika, parlayıcı hidrokarbon yakıtlarda ise 65 dakika olarak belirlenmiştir. Tek bir lanstan uygulanan köpüğün uygulama oranını belirlemek için lanstan akan köpük miktarının yakıtın yayıldığı alana bölünmesi gerekir. Mesela lanstan 250 l/d miktarında köpük akıyorsa ve yangın 25 m 2'lik bir alandaysa uygulama oranı 10 l/d/m2 olarak belirlenmiş olur. Henüz tutuşmamış yanıcı parlayıcı sıvılarda uygulama oranı daha düşüktür. Ancak bu gibi olaylara müdahale edenler minimum müdahale oranlarını heran kullanacaklarmış gibi hareket etmelidirler. Köpük uygulamasına başlamadan önce yeterli miktarda konsantre ve uygulama için gerekli malzemeler ve yeterli su mevcut olmalıdır. Uygulamaya başlanıldıktan sonra yangın sönene kadar uygulamayı kesintiye uğratmamak gerekir. Aksi takdirde örtü yangın tarafından tekrar yırtılarak emekler boşa gitmiş olur. Muhtelif Köpük Konsantreleri Protein Köpükler Protein konsantreler hayvansal kaynaklardan elde edilir. İçerisine köpük dengeleyici, aşınma engelleyici, antimikrobik maddeler ve donma noktasını düşürücü katkılar eklenerek son şekli verilir. Protein bazlı köpüğün çok üstün ısıya karşı dayanma özelliği vardır ancak yakıt üzerinde akıcı bir şekilde yayılma özelliği diğerlerine nazaran kısıtlıdır. Raf ömrü kısadır. Floroprotein Köpükler Protein bazlı konsantrelere flor içeren ve yüzey gerginliğini azaltan katkı maddeleri eklenmesiyle elde edilir. Bu katkı maddelerinin katılmasıyla köpük daha kolay akar. Floroprotein köpük uzun süreli ve güçlü örtü oluşturma özelliğine sahiptir. Bu özelliği özellikle tutuşmamış yakıtların buharlarını bastırmada etkili bir özelliktir.Floroprotein köpüklere amonyak tuzları eklenmek suretiyle alkole dayanıklı köpük elde edilebilmektedir. FFFP (Film ġeridi OluĢturan Floroprotein Köpük) Alkole dayanıklı olan FFFP konsantreleri de mevcuttur. Floroprotein köpükten farkı yakıt üzerinde köpük altında bir film şeridi oluşmasıdır. Tıpkı AFFF köpüğünde olduğu gibi. AFFF (Sulu Film ġeridi OluĢturan Köpük) Tamamen sentetik bir köpüktür ve günümüzde en çok tercih edilen köpük türüdür.İçerisinde hidrokarbon yüzey gerginliğini azaltacak florlu katkı maddeleri, kaynama noktaları yüksek çözücüler ve su vardır. Film şeridi oluşturmasının mantığı içerisindeki maddelerle suyun yüzey gerginliğini hidrokarbonun yüzey gerginliğinden daha düşük bir seviyeye çekebilmesidir. Böylece akışkan bir köpük altında yakıt üzerinde ayriyeten sulu bir bariyer oluşmaktadır. Köpük zamanla içerisindeki suyu salarak bu şeridi desteklemektedir. Bu özellik aynı zamanda örtünün daha uzun süre dayanıklı olmasını temin etmektedir. AFFF'nin alkole dayanıklı tipleri de mevcuttur. Alkole dayanıklı olanlarla diğer AFFF'lerin uygulama oranları birbirlerinden farklıdır. Bu konuda üreticilerin uyarılarını dikkate almalıdır. Köpük ĠĢleme Teknikleri 1- Direk İşleme (A sınıf köpük) 2- İleriye yığma şeklinde işleme, 3- Geriye yığma şeklinde işleme, 4- Yağmurlama şeklinde işleme Ġleriye yığma Ģeklinde köpük iĢleme Geriye yığma Ģeklinde köpük iĢleme Yağmurlama Ģeklinde köpük iĢleme Bu ders notunun hazırlanmasında aĢağıda belirtilen kaynaklardan faydalanılmıĢtır. Kaynaklar: 1. Delmar The Firefighter's Handbook, (Essentials of Firefighting and Emergency Response), Thomson Delmar Learning, 2004, NewYork USA. 2. Ankara BüyükĢehir Belediyesi Ġtfaiye Dairesi BaĢkanlığı Hizmet Ġçi Eğitim Serisi (01-15), Eylül 2013, Ankara. 3. ĠFSTA, Aerial apparatus driver/operator Handbook, First Edition, 2000, Oklahoma, USA. 4. NORMAN, J., (2005), Fire Officer's Handbook of Tactics, Third Edition, Penwell Publications, Oklahoma, USA. 5. ĠFSTA, Pumping Apparatus Driver/Operator Handbook, Second Edition, 2006, Oklahoma State University, USA.