ÇANAKKALE RUHU Bazen Çanakkale savaşıyla ilgili sorulara
Transkript
ÇANAKKALE RUHU Bazen Çanakkale savaşıyla ilgili sorulara
ÇANAKKALE RUHU Bazen Çanakkale savaşıyla ilgili sorulara muhatap olabiliyoruz. Çanakkale nedir? Çanakkale savaşı nasıl olmuştur? Diyenler olabiliyor. Savaşı yaşamadığımız için hakkıyla idrak etmekten ve hakkıyla bu soruları cevaplamaktan uzağız. Ama Çanakkale şehitlerinin torunları olarak bu savaş hakkında olup biteni okuyup öğrenmemiz boynumuza yazılmış bir borçtur. Diyebiliriz ki Çanakkale bir ölüm kalım savaşıdır. Sadece zafere odaklanmış bir milletin, vatanını, dinini namusunu koruma uğruna “Ya zafer ya da ölüm” kararını vermesidir. Çanakkale insanlığın son “insânî” savaşıdır. Çanakkale Mehmetçiğin imanıyla bütünleşmiş eşi benzeri görülmemiş bir kahramanlık öyküsüdür. Her sene Mart’ın on sekizi yaklaştıkça içimiz sızlar, yüreğimiz daralır. Aynı zamanda da daralan yürekler heyecanlanır coşku ve zafer hissiyatıyla dolar. Mart on sekiz bizim için Türk Milleti için tarihin sayfalarına kanla yazılmış bir destandır. Kanla ama onur ve gururla yazılmış eşsiz bir destandır. Kan emici vampirlere, bir karış vatan toprağında gözü kalmış aç gözlü canilere karşı verilmiş kahramanca mücadeledir. Çanakkale ölümüne bir savaş ölümüne bir sevdadır. Belki de tarihin kayıtlarına geçen en son insânî savaştır. Karşıdaki düşmana bile saygı gösterilen en son savaş olduğundan hiç birimizin şüphesi yok. Çıkarların, entrika ve tuzakların, aldatmacanın, kandırmacanın hakim olmadığı adam gibi yürekli yiğitlerin yazmış olduğu dişe diş, kora kor bir mücadele örneğidir Çanakkale. Tüm vatan evladının vatanı, milleti ve dini için tek yürek oluşunun eşsiz hikayesidir. Çanakkale’yi yazmak cesaret ister, o destanı anlatmak yürek ister. Gösterilen o kahramanlığı, birlik beraberlik ve kardeşlik duygularını düşünürken bile duygulanmamak ne mümkün, gözlerimiz yaşarmıyorsa hakkıyla hissetmemişizdir, duygularımız kabarmamışsa hakkıyla idrak edememişizdir. Dile kolay tam yüz yirmi beş bin şehit, yüz yirmi beş bin ruh ama öyle sıradan, geçici dünyanın aldatıcı sefasına kanmış, nefsinin kölesi olmuş sıradan bir ruh değil. Her zerresi vatan sevgisiyle din sevgisiyle dolu, Rabbine tam teslimiyetle yürüyen ihlaslı yüz yirmi beş bin ruh(ve daha fazlası). Mehmetçik sevdalıydı bu vatana bu toprağa ve bu dine sevdalıydı. Sevdalı olmasa yürekten sevmese özünde hissetmese gelir miydi? İmanı ve sevgiyi iliklerine kadar hissetmese Erzurum’dan, Kars’tan, Sivas’tan, Yozgat’tan Ankara’dan, Trabzon’dan, Adana’dan İzmir’den vatanın dört bir yanından gelir miydi? Kimisi annesini babasını, kimisi eşini çocuklarını emanet etti en güvenilir emanet mercii olan Yaradan’ına. Kimsesi olmayanlarda evini ocağını toprağını emanet etti zaten kendisinden emanet aldığı Hâlikına. Çanakkale’de birleşti vatan millet, din sevdalılarının yolları. Ve yine Çanakkale’de doruğa çıktı birlik beraberlik kardeşlik ve güzelliğe dair ulvî duygular. Ölmekten korkmadılar, gazi olmaktan kaçmadılar bilakis onların yolu şehitlikti. Onlar ölmediler Rabbe yürüdüler bu vatanı bize emanet ederek bu toprak- lara namahrem elini değdirmeden gururla yürüdüler. Onurla savaşıp gururla Hakka yürüdüler. Çıkarsız savaştılar çıkarların hakim olduğu dünyada. Samimi ve içten savaştılar iki yüzlülük ve riyakârlığın kol gezdiği dünyada. Samimiyetin ne demek olduğunu bağlılığın ne demek olduğunu vatan sevgisinin nasıl bir duygu olduğunu göstere göstere gittiler. Canlarını ortaya koydular, yılmadan usanmadan ihlasla tam bir teslimiyetle savaştılar. Sonra da Hakka tevekkül ettiler. Yaradan da bu samimi imanı karşılıksız bırakmadı zafer nasip etti. Bu vatanı da hediye etti, bu vatanı hak edene verdi, daha çok seven, uğruna gözünü kırpmadan binlerce canı feda eden bu millete emanet etti. Ne mutlu Çanakkale’de şehit düşenlere… Ne mutlu Çanakkale’de gazi olanlara… Ne mutlu vatanını milletini ve dinini karşılıksız sevenlere… Ne mutlu kaosa nifaka ve ayrılığa karşı duranlara… Ne mutlu birlik beraberlik içerisinde yaşayanlara… Ne mutlu kardeşlik duygularını ziyadeleştirenlere… Ne mutlu dünyaya aldanmayıp imanının peşinden gidenlere… Ne mutlu Çanakkale ruhunu hissedenlere… Ne mutlu Çanakkale ruhuyla yaşayanlara… Hasan Hüseyin KARATAŞ Yeniyer Köyü C.İ-H