paulo coelho katalog 1a

Paulo Coelho
“Paulo Coelho günümüz yazarlarý içinde, yalnýzca en çok okunanlar deðil,
ayný zamanda en etkili olanlar arasýndadýr.”
'BAMBI Ödülleri' jürisinin, Coelho’ya Almanya’nýn en saygýn ödülünü sunarken söyledikleri.
Kimilerinin sözcüklerin simyacýsý, kimilerininse kitle kültürünün
bir harikasý olarak gördüðü Paulo Coelho, içinde bulunduðumuz
yüzyýlýn en etkili yazarýdýr. 150'nin üzerinde ülkeye yayýlan okurlarý,
inançlarý ve yaþam biçimleri ne olursa olsun, onu çaðýmýzýn en
belirleyici kalemlerinden biri olarak kabul ettiler.
56 dile çevrilmiþ olan kitaplarý, yalnýzca en çok satanlar
listelerinin en üst sýralarýna yerleþmekle kalmadý, ayný zamanda
sosyal ve kültürel tartýþmalara da konu oldu. Coelho’nun deðindiði
düþünce, felsefe ve konular, kendine ait bir yol ve dünyayý
anlamak için yeni bir bakýþ açýsý arayan milyonlarca okurunun
özlemlerine hitap ediyor.
‘Paris Match’ adýnda bir Fransýz dergisi çölde bir haber hazýrlýyordu. Tesadüfen, Simyacý’yý okuyan
bir Bedevi’ye rastladýlar. Resmini çekip, Paulo’ya armaðan olarak gönderdiler.
Paulo Coelho, 1947 yýlýnda orta sýnýftan bir ailenin
çocuðu olarak dünyaya geldi. Babasý Pedro mühendis,
annesi Lygia ise ev kadýnýydý.
7 yaþýndayken, Rio de Janeiro’daki San Ignacio
Cizvit okuluna giren Paulo, dinin zorlayýcý doðasýndan
nefret etti. Her ne kadar dua etmeyi ve ayine gitmeyi bir
türlü sevemediyse de, bir tesellisi vardý. Paulo, okulun
soðuk, ciddi koridorlarýnda, esas mesleðini buldu:
yazarlýk. Edebiyat alanýnda ilk ödülünü okuldaki bir þiir
yarýþmasýnda aldý. Kýz kardeþi Sonia, Paulo’nun
beðenmeyip çöp kutusuna attýðý ve kendisinin yarýþmaya
gönderdiði bir þiirin nasýl ödül kazandýðýný anlatýr.
Ancak, Paulo’nun anne ve babasýnýn, çocuklarýnýn
geleceði konusunda çok farklý planlarý vardý. Onun
mühendis olmasýný istiyor, kendini edebiyata adamak
için duyduðu arzuyu bastýrmaya çalýþýyorlardý. Onlarýn
inatçýlýðý ve kendisinin Henry Miller’ýn Oðlak
Dönencesi adlý yapýtýný keþfi, Paulo’nun içindeki isyancý
ruhu uyandýrdý ve delikanlý, aile kurallarýný bir kenara
býraktý. Babasý bu davranýþlarý zihinsel bir hastalýðýn
belirtisi olarak yorumladý ve 17 yaþýndaki oðlunu iki kez,
elektroþok tedavisi görmek üzere bir ruh ve sinir
hastalýklarý hastanesine yatýrdý.
Bundan kýsa bir süre sonra, Paulo bir tiyatro
grubuna katýldý, ayný zamanda gazeteci olarak çalýþmaya
baþladý. Dönemin orta sýnýf ailesinin gözünde, tiyatro bir
ahlaksýzlýk yuvasýydý. Paulo’nun anne ve babasý onu bir
daha hastaneye göndermeyeceklerine dair sözlerini
bozarak, oðullarýnýn üçüncü kez hastaneye kabul
edilmesini saðladýlar. Hastaneden çýktýðýnda, Paulo iyice
yalnýz kalmýþ, içine kapanmýþtý. Çaresizlik içindeki
ailenin baþvurduðu bir baþka doktor, onlara þunlarý
söyledi: Paulo hasta deðil ve hastanede yeri yok. Onun
tek öðrenmesi gereken, yaþamý göðüslemek. Bu
olaylardan 30 yýl sonra, Paulo Coelho Veronika Ölmek
Ýstiyor’u yazdý.
Paulo’ya göre: ‘Veronika Ölmek Ýstiyor, Brezilya’da
1998’de yayýnlandý. Eylül ayýna geldiðimizde, benzer
deneyimleri anlatan 1200’den fazla e-posta ve mektup
almýþtým. Ekim ayýnda depresyon, panik atak, intihar
gibi, kitapta tartýþýlan kimi konular üzerine, ülke çapýnda
yanký uyandýran bir konferans yapýldý. Bir sonraki yýlýn
22 Ocak’ýnda Senatör Eduardo Suplicy bir genel kurul
sýrasýnda kitabýmdan bazý bölümler okudu. Bu, 10 yýldýr
Brezilya Meclisi’nde dönüp duran, kiþilerin kendi
rýzalarý dýþýnda hastaneye yatýrýlmasýný yasaklayan bir
yasanýn onaylanmasýný saðladý.’
Bu dönemin
ardýndan, Paulo okula
geri döndü; sonunda
ailesinin onun için
hazýrlamýþ olduðu yolu
izleyecek gibi
görünüyordu. Ancak, çok
geçmeden, gene okulu
býrakýp tiyatroya yöneldi.
60’lý yýllara gelinmiþti ve
hippi hareketi dünya
sahnesinde patlamýþtý. Bu
yeni dalga, Brezilya gibi,
o dönemde baskýcý, askeri
bir rejimle yönetilmekte
olan bir ülkede bile tuttu.
‘Jornal do Brasil’ isimli derginin
kapaðýnda, babasý Pedro ile
Paulo saçlarýný uzattý,
birlikte, 1998.
kimlik kartýný asla
yanýnda taþýmamaya karar verdi; hippi hareketini her
boyutuyla yaþamayý istediðinden, bir dönem uyuþturucu
da kullandý. Yazma arzusu ise onu, yalnýzca iki sayý
çýkabilen bir dergi çýkarmaya yöneltti.
Bu dönemde, müzisyen ve besteci Raul Seixas,
Paulo’ya, þarkýlarýna söz yazmasýný teklif etti. Birlikte
çýkardýklarý ikinci albüm büyük bir baþarýya ulaþtý ve
500.000’den fazla sattý. Böylece Paulo, ilk kez büyük
miktarda para kazanmýþ oldu. Raul Seixas’la ortaklýklarý
1976’ya kadar sürdü. Paulo, Seixas’la altmýþtan fazla
þarký yazdý ve ikisi birlikte Brezilya rock müziðinin
havasýný deðiþtirdiler.
1973’te Paulo ve Raul, kapitalist ideolojiye karþý
olan, kiþinin kendi istediðini yapmasýný savunan ve hatta
kara büyüyle uðraþan ‘Alternative Society’ örgütünün
birer üyesi oldular. Paulo daha sonra bu tecrübesini As
Valkirias isimli eserinde anlattý. (1992)
Bu dönemde, daha fazla özgürlük için seslerini
yükselttikleri, ‘Kring-ha’ isimli resimli komik öyküler
serisini yayýnlamaya baþladýlar. Diktatörlük, bu
yayýnlarda bölücülük yaptýklarý gerekçesiyle Paulo ve
Raul’u göz altýna alýp tutukladý. Raul kýsa süre sonra
serbest býrakýldý; ancak Paulo daha uzun bir süre tutuldu,
çünkü söz konusu yayýnlarýn ardýndaki ‘beyin’in o
olduðu düþünülüyordu. Sorunlar bu kadarla da kalmadý;
salýverilmesinden 2 gün sonra Paulo sokakta yürürken
göz altýna alýndý ve askeri iþkence merkezine götürülüp
birkaç gün alýkonuldu. Paulo’nun söylediðine göre,
öldürülmekten deli olduðunu, üstelik üç kez akýl
hastanesine yatýrýldýðýný söyleyerek kurtulabildi ancak.
Paulo’nun odada yanlarýndayken, kendi kendine zarar
verdiðini gören askerler, sonunda iþkence etmeyi býrakýp
onu salýverdiler.
Paulo ve Raul
1970’lerde.
Bu olay Paulo’yu derinden etkiledi. Yirmi altý
yaþýndayken, ‘hayat’a dair yeterince deneyim edindiðine,
artýk ‘normal’ olmak istediðine karar verdi. Polygram
adlý müzik þirketinde çalýþmaya baþladý; daha sonra eþi
olacak kadýnla da burada tanýþtý.
Çift, 1977’de Londra’ya taþýndý. Paulo bir daktilo
satýn alýp yazmaya baþladýysa da, pek bir baþarý elde
edemedi. Bir sonraki yýl, Brezilya’ya geri dönüp CBS
adýnda baþka bir müzik þirketinin yönetimini ele aldý. Bu
da yalnýzca üç ay sürdü. Üç ayýn sonunda iþinden de
eþinden de ayrýldý Paulo.
Þarkýnýn Adý:
On Bin Yýl
Önce
Doðdum.
1979’da Paulo, eski bir arkadaþý olan Christina Oiticica
ile karþýlaþtý. Sonradan evlenen çift, hâlâ birlikte yaþýyor.
Paulo ve Christina, birlikte bir Avrupa gezisine çýkýp
çeþitli ülkeleri ziyaret ettiler. Almanya’da, Dachau’daki
toplama kampýnda Paulo, yetiþkin bir erkek hayali gördü.
Ýki ay sonra, Amsterdam’da bir kafede ayný adamla
karþýlaþtý ve onunla uzun süre sohbet ederek fikir
alýþveriþinde bulundu. Paulo’nun, kim olduðunu hiçbir
zaman öðrenemediði bu kiþi, ona, Katolikliðe dönmesini
telkin etti. Paulo, Hýristiyanlýðýn sembolik dili üzerinde
çalýþmaya baþladý. Ayný adam ayrýca Paulo’nun, Santiago
Yolu’nu yürümesi gerektiðini de ileri sürdü (Bu, Fransa’dan
Ýspanya’ya uzanan, ortaçaða ait bir hac yoludur.)
1987 yýlýnda, hac yolculuðunu tamamladýktan bir yýl
sonra, Paulo ilk kitabý, O Diário de um Mago’yu yazdý.
Kitap, Paulo’nun hac sýrasýnda edindiði deneyimleri ve
sýradan insanlarýn hayatlarýnda da olaðanüstü olaylarýn
gerçekleþebileceðini keþfetmesini anlatýr. Brezilyalý küçük
bir yayýnevinde basýlan O Diário de um Mago hakkýnda pek
az yazý çýkmasýna raðmen oldukça raðbet gördü.
Ýlk kitabý:
O Diário de
um Mago,
1987.
Eþi Christina Oiticica ile
birlikte, 1996.
Paulo 1988 yýlýnda, öncekinden çok farklý, yeni bir
kitap kaleme aldý: Simyacý. Son derece sembolik bir
anlamý olan bu yapýt, ayný zamanda Paulo'nun simya
üzerine çalýþtýðý on bir yýla ayna tutan kurgusal bir yaþam
öyküsüdür. Kitabýn ilk baskýsý yalnýzca 900 tane sattý ve
yayýnevi yeni basým yapmamaya karar verdi.
Paulo hayallerinin peþini býrakmayacaktý. Ýkinci bir
þans yakaladý: Rocco adýnda, kitabýyla ilgilenen daha
büyük bir yayýnevi buldu. 1990 yýlýnda, hepimizin içinde
olan cevherden bahsettiði Brida adlý kitabýný yayýnladý.
Medyanýn çok ilgisini çeken bu yapýt, Simyacý ve O
Diário de um Mago’yu da en çok satanlar listelerinin üst
sýralarýna taþýdý. Simyacý, Brezilya tarihindeki diðer tüm
kitaplardan daha fazla sattý, hatta Guinness Rekorlar
Kitabý’na girdi. 2002’de edebiyat dünyasýnýn en önemli
otoritelerinden olan, Portekiz edebiyat dergisi Jornal de
Letras, Simyacý’nýn, gelmiþ geçmiþ bütün Portekizce
kitaplardan daha fazla ilgi gördüðünü açýkladý.
Brida’nýn
yayýnlanmasýndan
sonra çýkan ‘Jornal do
Brasil’in kapaðý, 1990.
Miami'deki ABA'da Mônica ile
birlikte, 1993.
1993 yýlý Mayýs ayýnda, HarperCollins Simyacý’yý
50.000 adet bastý; Brezilyalý bir yazarýn kitabýnýn ilk
basýmý, ABD’de ilk kez bu kadar yüksek sayýda
yapýlýyordu. HarperCollins yöneticisi John Loudon tanýtým
toplantýsýnda: ‘Bu, þafak vakti uyanýp, dünyanýn geri
kalaný uyurken, güneþin doðuþunu görmek gibi bir þey.
Herkes uyanýp bunu görene kadar bekleyin,’ dedi. Paulo,
HarperCollins’in kitabý için duyduðu heyecandan çok
etkilenmiþti. ‘Bu benim için çok özel bir an,’ diye konuþtu
o da. Editörü, toplantýyý, ‘Umarým kitabýn ömrü, Paulo’nun
Latin Amerika’ya özgü hikâyesi gibi uzun, heyecan verici
ve baþarýlý olur’ sözleriyle noktaladý.
On yýl sonra, 2002’de, John Loudon Paulo’ya:
‘Simyacý, þirketimizin son yýllardaki en önemli
kitaplarýndan biri. Onunla ve kazandýðý baþarýyla büyük
gurur duyuyoruz. Kitabýn bizimle birlikte ulaþmýþ olduðu
baþarýnýn öyküsü, kendi öyküsüne ayna tutuyor,’ diye
yazdý. HarperCollins, kitabýn yayýnlanýþýnýn 10’uncu
yýldönümü için, dünyanýn dört bir yanýnda büyümekte olan
hayran kitlesine yönelik olarak, kitabýn uluslararasý çapta
tanýtýlmasýný da içeren kapsamlý bir kampanya planladý.
Julia Roberts, ‘Gerçekten müzik gibi, kalemi o kadar
güzel ki. Bu, en gýpta ettiðim yetenek,’ diyor (Paulo
Coelho: Sözcüklerin Simyacýsý, Discovery
Networks/Polo de Imagem belgeselinde). Alman
dergisi ‘Sontag-Aktuell’deki bir röportajda Madonna,
‘Simyacý, baþka yerlerde arayýp da kapýmýzýn önünde
bulduðumuz sihir, hayaller ve hazineleri anlatan bir
kitap,’ diye yorumda bulunuyor.
Simyacý’nýn Birleþik Devletler’deki baþarýsý, onun
uluslararasý çapta tanýnmasýnýn da ilk adýmý oldu.
Hollywood’daki kimi yapýmcýlar, 1993 yýlýnda Warner
Brothers tarafýndan alýnan Simyacý’nýn film haklarýyla
ilgilenmeye baþladý.
Dünyada Simyacý
Simyacý, 1988 yýlýnda
Brezilya’da yayýnlanmasýndan
sonra 56 dile çevrildi ve
çaðýmýzýn bir klasiði oldu.
Simyacý, Birleþik Devletler’den önce, Ýspanya ve
Portekiz’de küçük yayýnevleri tarafýndan yayýnlandýysa
da, Ýspanya’da 1995’e kadar en çok satanlar arasýna
giremedi. Yedi yýl sonra, Ýspanyol Yayýncýlar Birliði,
Simyacý’nýn (Editorial Planeta) 2001 yýlýnda, Ýspanya’da
en çok satan kitap olduðunu yazdý. Diðer taraftan,
Ýspanyol yayýnevi, 2002 yýlý için Coelho’nun tüm
yapýtlarýný, eþi görülmemiþ bir tanýtým kampanyasýyla
tekrar bastý. Paulo Coelho, bir milyonun üzerindeki satýþ
rakamlarýyla, þu anda Portekiz’de en çok satan yazar
Yayýnevi Pergaminho).
Ýlk iki kitabýný okuduktan sonra, 1989’da Paulo ile
birlikte çalýþmaya baþlamýþ olan Mônica Antunes,
Paulo’nun kitaplarýnýn haklarýyla ilgilenmek üzere
1993’te Barcelona’da, Carlos Eduardo Rangel’le birlikte
Sant Jordi Asociados adýnda bir edebiyat ajansý kurdu.
O yýlýn Mayýs ayýnda, Simyacý’nýn Birleþik
Devletler’de yayýnlanmasýndan sonra Mônica yayýn
haklarýný birkaç uluslararasý yayýncýya teklif etti. Haklarý
alan ilk yayýnevi Norveç’ten Ex Libris oldu. Yayýncýsý
Øyvind Hagen, Mônica’ya ‘Kitap üzerimde güçlü ve
kalýcý bir etki býraktý,’ diye yazdý. Birkaç gün sonra, yeni
kurulan Fransýz yayýnevi Anne Carrière Editions,
Mônica’ya ‘Bu harika bir kitap, onun Fransa’da en çok
satanlar arasýna girmesi için elimden geleni yapacaðým,’
diye yanýt verdi.
1993 yýlý Eylül ayýnda, Simyacý Avustralya’da, en
çok satanlar listesinin zirvesine oturdu. The Sydney
Morning Herald, ‘Bu, yýlýn kitabý. Sýnýrsýz bir felsefi
güzelliðe sahip, büyüleyici bir yapýt,’ yorumunu yaptý.
Paris’te Salon du Livre, Fransa, 1998.
‘L’Express’, en çok satanlar listesi,
Fransa, 1998.
‘Der Spiegel’, en çok satanlar listesi,
Almanya, Eylül 2002.
1994 yýlý Nisan ayýnda, Simyacý Fransa’da
yayýnlandý (Anne Carrière Editions). Son derece olumlu
eleþtiriler aldý ve en çok satanlar listesinin tepelerine
týrmanmasýný getiren bir okuma çýlgýnlýðý yarattý.
Yýlbaþýna iki gün kala, Anne Carrière, Mônica’ya: ‘Yeni
yýl armaðaný olarak size Fransa’nýn en çok satanlar
listesini gönderiyorum. Birinciyiz!’ diye yazdý. Simyacý
Fransa’daki tüm listelerde bir numaraya çýktý, beþ yýl
boyunca da orada kaldý. Fransa’daki inanýlmaz
baþarýsýnýn ardýndan, Paulo’nun kitaplarý, edebiyat
dünyasýnýn sýnýrlarýný aþýp Avrupa’dan baþlayarak tüm
dünyaya yayýldý.
Bu dönemden sonra, Paulo Coelho’nun o güne
kadar Fransýzca’ya çevrilmiþ olan altý kitabý da en çok
satanlar listelerinde ilk sýralara oturup, aylarca orada
kaldý. Hatta üç kitabý birden ayný anda ilk onda yer aldý.
Piedra Irmaðýnýn Kýyýsýnda Oturdum ve Aðladým,
1994 yýlýnda Rocco tarafýndan Brezilya’da yayýnlandý,
ayrýca Paulo’nun uluslararasý edebiyat dünyasýndaki
konumunu pekiþtirdi. Bu kitapta, Paulo kendindeki diþi
yönü inceliyordu.
Eduardo Rangel ve Mônica ile birlikte ‘Chevalier des
Arts et des Lettres’ töreninde, 1996.
1995 yýlýnda, Simyacý, Ýtalya’da yayýnlandý
(Bompiani) ve derhal en çok satanlar listesinin zirvesine
ulaþtý. Bir sonraki yýl, Paulo, Ýtalya’nýn iki saygýn
ödülüne layýk görüldü, Grinzane Cavour Kitap Ödülü ve
Uluslararasý Flaiano Ödülü.
1996 yýlýnda, Editorial Objetiva, Beþinci Dað
adýndaki kitabýnýn haklarýný, bir milyon dolar avans
vererek aldý, bir Brezilyalý yazara o güne kadar ödenen
en yüksek rakamdý bu. Ayný yýl, Paulo ‘Chevalier des
Arts et des Lettres’ niþaný aldý ve Fransýz Kültür Bakaný
Philippe Douste-Blazy Paulo’ya ‘Siz, milyonlarca okur
için bir simyacý oldunuz. Kitaplarýnýz baþarýya ulaþýyor,
çünkü her biri hayal gücümüzü ve araþtýrma isteðimizi
kamçýlýyor,’ dedi. 1996’da, Paulo UNESCO’nun ‘Ruhsal
Yakýnlaþmalar ve Kültürler Arasý Diyaloglar’ adlý
programýna, özel danýþman olarak atandý.
Ayný yýl, Simyacý Almanya’da yayýnlandý
(Diogenes). Kitabýn ciltli kopyasý 2002 yýlýnda, 306 hafta
boyunca ‘Der Spiegel’in en çok satanlar listesinde
kalarak tüm rekorlarý kýrdý.
Frankfurt Kitap Fuarý’nda,
Can Yayýnlarý’nýn
Genel Yayýn Yönetmeni
Ýlknur Özdemir’le, 2003
Ýstanbul’da okuyucularý ile birlikte, Türkiye, 1998.
Mônica ile Taipei’de, Tayvan, 1998.
1997 Frankfurt Kitap Fuarý’nda, Diogenes ve Sant
Jordi’nin de içlerinde olduðu yayýncýlarý, Paulo’nun
onuruna, Beþinci Dað adlý kitabýnýn pek çok ülkede ayný
anda yayýnlanacaðýný duyurmak amacýyla bir kokteyl
düzenlediler. Kitap Mart 1998’de çýktý, ayný anda
Paris’te de büyük bir etkinlik gerçekleþtirildi. Kitap
Fuarý’nda büyük baþarý kazanan Paulo, yedi saatten fazla
bir süreyi kitap imzalayarak geçirdi. Fransýz yayýncýsý
Anne Carrière ise, Paulo’nun onuruna Louvre
Müzesi’nde, yüzlerce ünlünün ve gazetecinin katýldýðý
bir akþam yemeði daveti verdi.
1997’de, Paulo, Iþýðýn Savaþçýsýnýn El Kitabý
adýndaki çarpýcý kitabýný yayýnladý, içimizdeki ýþýðýn
savaþçýsýný keþfetmemize yardýmcý olmayý amaçlayan bir
felsefi düþünceler derlemesiydi bu. Kitap, milyonlarca
okur için bir dönüm noktasý oldu. Ýlk olarak yayýnlandýðý
Ýtalya’da da (Bompiani), fevkalade bir satýþ baþarýsý
yakaladý.
Varþova’daki afiþler, Polonya, 1998.
1998 yýlýnda yayýnlanan Veronika Ölmek Ýstiyor ile
daha öyküsel bir anlatýma yönelen Paulo, son derece
olumlu eleþtiriler aldý.
Ocak 2000’de, ‘Focus’la yaptýðý bir röportajda
Umberto Eco, ‘Coelho’nun en son romanýný çok
beðendim. Beni gerçekten çok derinden etkiledi,’
diye belirtti. Sinead O’Connor ise ‘The Irish
Sounday Independent’ta ‘Veronika Ölmek Ýstiyor,
bugüne kadar okuduðum en inanýlmaz kitap,’ dedi.
Paulo 1998 yýlýnda, ilkbahar aylarýnda Asya’yý,
sonbahar aylarýndaysa Doðu Avrupa ülkelerini ziyaret
ettiði baþarýlý bir tur gerçekleþtirdi. Tur, Orient
Express’le Ýstanbul’da baþladý, Sofya (Bulgaristan)
üzerinden devam ederek Riga’da (Letonya-Baltýk
Ülkeleri) son buldu.
Paulo Coelho’nun baþ döndürücü yükseliþi devam
ediyordu.
‘Lire’ dergisi (Mart 1999) 1998 yýlýnda dünyada en
çok satan ikinci yazar olduðunu ilan etti Paulo’nun.
Paulo, 1999'da, büyük bir saygýnlýða sahip olan
Crystal Ödülü’ne layýk görüldü. Dünya Ekonomik
Forumu’na göre, ‘Paulo’nun en önemli özelliði ve bu
ödülü kazanmasýný saðlayan yönü, dilin gücüyle, farklý
kültürlerden pek çok insana ulaþýp onlarý bir araya
getirmesidir.’ Paulo, 1998 yýlýndan beri Dünya Ekonomik
Forumu’nun fahri üyesidir. 2000 yýlýnda da Schwab
Sosyal Giriþimcilik Vakfý’nýn yönetim kuruluna atandý.
1999'da, Fransýz hükümeti ona, ‘Chevalier de l’Ordre
National de la Légion d’Honneur’ niþaný verdi.
Ayný yýl, Paulo Veronika Ölmek Ýstiyor ile Buenos
Aires Kitap Fuarý’na katýldý. Paulo’yla yüz yüze gelenler,
son derece duygusal, benzeri görülmemiþ tepkiler
gösterdiler. Medya, baþka hiçbir yazarýn bu kadar insan
çekemeyeceði konusunda hemfikirdi. ‘Son 25 yýldýr Kitap
Fuarý’nda çalýþmakta olan arkadaþlarým daha önce hiç
böyle bir þeye tanýk olmadýklarýný görmediklerini
söylüyorlar; Borges’in hayatta olduðu dönemde bile.
Gerçekten olaðanüstüydü, bu kadar ilgi toplayan baþka bir
yazar göreceðimi hiç sanmýyorum. Ýnsanlarýn Paulo’ya
duyduðu hayranlýðý tarif etmek mümkün deðil,’ dedi bize
V&A’dan Lidia María. Ýmza gününde, duyurulan saatten
dört saat önce insanlar sýra olmaya baþladýlar. Fuar
yöneticileri de, kimsenin hayal kýrýklýðýna uðramamasý
için, fuarý her zamankinden geç kapatmaya karar verdiler.
Eylül ayýnda Paulo, Ýsrail’i ziyaret etti. Simyacý’nýn
yayýnlanmasýndan sonra, bütün kitaplarý büyük ilgi
görmüþtü bu ülkede. Ýsrail’deki en büyük kitabevi
zincirinin sahibi Eri Stematzky bize, ‘Hayatýmda hiç bu
kadar uzun bir kuyruk görmemiþtim. Tek dileðim ayný
kuyruðun günün birinde, Ýsrailli bir yazarýn masasýnýn
önünde oluþmasý,’ dedi.
Mayýs 2000’de Paulo, Ýran’ý ziyaret etti; böylece, 1979
yýlýndan beri bu ülkeye resmi ziyarette bulunan ilk gayrý
Müslim yazar oldu. Ýran’a, Medeniyetlerarasý Diyalog
Merkezi tarafýndan davet edilmiþti.
Ýran ziyareti, ‘Época’
dergisinde yayýnlanan
makale, Brezilya,
2000.
‘Chevalier de l’Ordre
National de la Légion
d'Honneur’ töreni,
1999.
Bambi Ödül Töreni’nde, futbol
oyuncusu Oliver Kahn ile birlikte,
Almanya, 2001.
Mantova Edebiyat Festivali’nde
gerçekleþtirilen konferansta, Ýtalya, 1999.
Brezilya Edebiyat Akademisi’ndeki
törende, Rio de Janeiro, Ekim 2002.
Milan’daki bir alýþveriþ merkezindeki
imza günü ilaný, Ýtalya, 1999.
O güne kadar, Ýran’da Paulo’nun kitaplarýnýn
milyonlarca korsan kopyasýnýn satýldýðý tahmin ediliyordu
(Ýran, Uluslararasý Telif Haklarý Sözleþmesi’ni hiçbir
zaman imzalamadý). Ziyaretinden sonra Paulo, telif ücreti
alan ilk gayrý Müslim yazar oldu. Batý’dan bu kadar uzak
ve bu kadar farklý bir ülkede böylesine sýcak
karþýlanacaðýný kendi de hiç beklemiyordu. Binlerce Ýranlý
okur, Coelho’nun imza günlerine, söyleþilerine katýldý.
Paulo duygularýný þöyle ifade ediyor: ‘Pek çok
armaðan aldým, bana duyulan sevgiyi hissettim ama
hepsinden önemlisi, yazdýklarýmýn anlaþýldýðýný gördüm ve
bu beni derinden etkiledi. Hiç beklemediðim bir þekilde,
kendimden önce ruhum ulaþmýþ buraya; kitaplarým
buradaydý; daha önce hiç görmediðim insanlarda eski
dostlarýmý buldum. Tanýmadýðým topraklarda yabancýlýk
çekmedim. Daha ötesi, dünya yüzünde her insanla iletiþim
kurulabileceðini görmek beni son derece etkiledi ve mutlu
Santiago de Compostela’ya bir ziyaret,
Ýspanya, 2001.
Rio de Janeiro’daki Instýtuto Paulo
Coelho, Brezilya.
etti. Ýran, bana bunun mümkün olduðunu gösterdi.’
Eylül ayýnda Þeytan ve Genç Kadýn, Ýtalya
(Bompiani), Portekiz (Pergaminho) ve Brezilya’da
(Objetiva) ayný anda yayýnlandý. Tam kitabýn çýktýðý
dönemde Paulo, Rio de Janeiro’daki evinde, dünyanýn dört
bir yanýndan gelen basýn mensuplarýna düzinelerce
röportaj verdi. Ayný günlerde, Instituto Paulo Coelho'nun
varlýðý da ilk kez duyuruldu;1996 yýlýnda Paulo Coelho ve
eþi Christina Oiticica tarafýndan kurulan enstitü, baþta
çocuklarla yaþlýlar olmak üzere, Brezilya’daki yardýma
muhtaç kimselere destek ve fýrsat saðlýyor.
Paulo, 2001 yýlýnda Almanya’nýn en eski ve en saygýn
ödülü olan ‘BAMBI’ye layýk görüldü. Jüriye göre, Paulo
Coelho’nun kadere ve her insanýn karanlýk bir dünyada
‘ýþýðýn savaþçýsý’ olma yeteneðini kendinde barýndýrdýðýna
inanmasýnda, son derece insani bir mesaj var; özellikle o
yýl, mesaj apayrý bir önem kazanmýþtý.
Guadalajara Kitap Fuarý’ndaki imza günü, Meksika, 2001.
Paulo Kolombiya’yý ilk kez 2001 yýlýnda,
Bogotá’daki Uluslararasý Kitap Fuarý sýrasýnda ziyaret
etti. Binlerce insan, yolunu gözledikleri idollerini, bir
pop-star gibi karþýladýlar. Paulo onlardan sakin olmalarýný,
sabretmelerini istedi; imzasýz kitap kalmayacaktý. Beþ
saat sonra, 4000 kitap imzalanmýþ ve satýlmýþtý.
Eylül ayýnda, Londra’daki Borders Kitabevi’nde, bir
dizi inanýlmaz imza gününe daha katýldý Paulo.
Organizasyon Yöneticisi Finn Lawrence’a göre,
Paulo’nun yeni kitabý Þeytan ve Genç Kadýn’ý
(HarperCollins), beþ kýtadan (Japonya, Pakistan, Angola,
Amerika ve tüm Avrupa ülkelerinden) gelen insanlara
imzalamasý, ‘kuþkusuz yýlýn en büyük olayýydý’. Kasým
ayýnda gittiði Meksika’da ise, binlerce okur saatlerce,
onun Guadalajara Kitap Fuarý’na gelmesini bekledi.
2002’nin baþýnda, Paulo ilk kez gittiði Çin’de,
Þangay, Pekin ve Nanjing’i ziyaret ederek, imza günlerine
ve söyleþilere katýldý.
Bogotá Kitap Fuarý’ndaki imza günü, Kolombiya, 2001.
25 Temmuz 2002’de Paulo Coelho, son derece saygýn
bir kurum olan Brezilya Edebiyat Akademisi’nin (ABL)
21 numaralý sandalyesine seçildi. Merkezi Rio de
Janeiro’da bulunan Akademi’nin amacý, Brezilya’nýn
dilini ve kültürünü korumak. Akademi’ye seçilmesini
izleyen iki gün içinde Paulo, okurlarýndan üç binin
üzerinde mektup aldý ve ülke çapýnda medyanýn ilgi odaðý
haline geldi. Evinden her çýktýðýnda sokaklarda alkýþlarla
karþýlanýyordu. Paulo, o güne dek milyonlarca okuru
tarafýndan çok sevilmesine raðmen, bazý eleþtirmenler
tarafýndan sert bir dille eleþtirilmiþti. Ýþte bu nedenle,
Akademi’ye kabul edilmesi son derece önemli bir
toplumsal olaydý.
Paulo, 28 Ekim’de, ütopyayý ve inancý öven bir
konuþma yaparak Akademi’deki görevine baþladý.
Konuþmasýnda, seleflerinden ekonomist Roberto
Campos’tan alýntý yaptý, ‘Okun gücü, hedefin deðerini
yükseltir’ ve ekledi, ‘eleþtirmenler tarafýndan þiddetle
Eylül ayýnda Paulo, Londra'daki Borders Kitabevi'nde, beþ kýtadan, Japonya, Pakistan, Angola,
Pekin’deki okurlarýyla birlikte, Çin, 2002.
Academic Kitabevi’ndeki imza günü,
Helsinki, Finlandiya, 2002.
yargýlandýðým zamanlarda, hep bu cümleyi aklýmdan
geçirdim ve vazgeçmeyeceðim bir baþka hayalimi
hatýrladým: bir gün Brezilya Edebiyat Akademisi’ne
girmek.’
Eylül 2002’de, beþ kitabýnýn birden ayný anda en çok
satanlar listesinde bulunduðu Rusya’ya yaptýðý ziyaret,
gerçek bir sansasyon yarattý. Birinci sýrada olan Þeytan ve
Genç Kadýn’ýn ardýndan, Simyacý, Iþýðýn Savaþçýsýnýn El
Kitabý, Veronika Ölmek Ýstiyor ve Beþinci Dað (Yayýnevi
Sophia) geliyordu. Ýki hafta içinde, Rusya’da 250.000’in
üzerinde Coelho kitabý satýldý; böylece, bir yýllýk toplam
satýþ rakamý bir milyonun üzerine çýkmýþ oldu. MDK
zincirinin pazarlama müdürüne göre, Paulo’nun imza
gününün bir benzeri daha görülmemiþti. ‘Bugüne kadar,
en sevdikleri yazarýn imzasýný almak için bu kadar okurun
buraya toplandýðý hiç olmadý. Kitabevimizde pek çok
Moskova’daki
imza günü,
Rusya, 2002
Amerika ve Avrupa'dan pek çok kiþinin katýldýðý, inanýlmaz imza günleri gerçekleþtirdi.
imza ve okuma günü düzenledik. Daha önce de burada,
Sayýn Yeltsin, Sayýn Gorbaçev ve hatta Sayýn Putin gibi
ünlü konuklarýmýz oldu, ama hiçbir zaman bu kadar çok
insan bir araya gelmedi. Ýnanýlmazdý. MDK dev
kalabalýðýn arasýna girmeye çalýþan yüzlerce kiþiyi geri
çevirmek zorunda kaldý.’
Ekim 2002’de, Paulo, Frankfurt’ta ‘2002 Club of
Budapest Planetary Sanat Ödülü’nü ve Münih’te ‘2002
Corine En Ýyi Kurgu Ödülü’nü aldý.
Ekim ayýnda, yazar, bu kez Ýskandinav ülkelerini
ziyaret etti. Oslo’daki Tanum Karl Johan, Rockfeller
kitabevlerinde (Bokbadet adlý televizyon programý için),
Helsinki’deki Academic Kitabevi’nde, Stokholm’deki
NK Kitabevi’nde çeþitli etkinliklere katýldý.
Paulo, okurlarýnýn içten desteðine her zaman çok
deðer verdi. Baþarýsý, yalnýzca kitaplarýyla sýnýrlý kalmadý,
farklý sosyal ve kültürel alanlara da yayýldý.
Çeþitli tiyatro gruplarý, yapýtlarýndaki üstün dramatik
ve þiirsel potansiyeli gördüler. Örneðin Simyacý, beþ kýtada
çeþitli sahne sanatlarýna uyarlandý: müzikaller, dans
tiyatrosu, kukla þovlarý, dramatize okumalar, opera. Kitap,
er ya da geç, Broadway sahnesinde bir müzikal olarak da
sahnelenecek. Paulo’nun tiyatroya uyarlanmaya uygun
diðer kitaplarý, Veronika Ölmek Ýstiyor, Piedra Irmaðý’nýn
Kýyýsýnda Oturdum, Aðladým ve Þeytan ve Genç Kadýn.
2003 Ajandasý, V&R,
Arjantin.
Simyacý, The
Cornish Theatre
Collective,
Ýngiltere,
2001/2002
sezonu.
Elektronik
oyunlar.
Simyacý, Teatrul
Odeon, Romanya,
Yaz 2002.
Simyacý, Chung Ying
Tiyatro Grubu,
Hong Kong, Çin, 2001.
Kitaplarýn yaný sýra, yazar ve yapýtlarýyla ilgili,
aralarýnda ajandalarýn, takvimlerin, randevu defterlerinin,
sanat kitaplarýnýn ve hatta üç elektronik oyunun da
bulunduðu çeþitli ürünler mevcut. ‘Hac’, ‘Efsane’ ve
‘Alamut’un Sýrlarý’ (The Arxel Guild) gibi elektronik
oyunlar, yazarýn iþbirliðiyle yaratýldý.
Paulo, makale ve köþe yazýlarýyla da, hep medyanýn
içinde oldu. Yýllar içinde, en önemli gazete ve dergilerin
hepsine makaleler, denemeler yazdý.
Mart 1998’de, bir Brezilya gazetesi olan ‘O Globo’da,
haftada bir köþe yazýsý yazmaya baþladý. Okurlarýn o kadar
ilgisini çekti ki, Sant Jordi bu köþeyi pek çok uluslararasý
medya kuruluþuna satmaya baþladý. Dört yýldýr,
Meksika’daki Reforma gibi gazeteler bu yazýlarý yayýnlýyor.
Paulo’nun köþe yazýlarý, düzenli olarak Aktüel Dergisi
(Türkiye), ‘Corriere della Sera’ (Ýtalya), ‘El Semanal’
(Ýspanya), ‘Te Nea’ (Yunanistan), ‘TV Hören+Sehen’ ve
‘Welt am Sonntag’ (Almanya), ‘Anna’ (Estonya),
‘Zwierciadlo’ (Polonya), ‘El Universo’ (Ekvador), ‘El
Nacional’ (Venezuela), ‘El Espectador’ (Kolombiya), ‘The
China Times Daily’nin de (Tayvan) aralarýnda bulunduðu
pek çok gazete ve dergide yayýnlanýyor.
Okuyucu mektubu, ‘El Semanal’, Ýspanya.
HAFTANIN MEKTUBU
“Coelho'nun Günlük Gerçekleri”
‘Ta Nea’daki
köþesi,
Yunanistan.
‘Aktüel’deki
köþesi,
Türkiye.
Brezilyalý internet
portalý UOL’deki
mesaj.
Ben 12 yaþýnda bir kýzým. Aslýnda ‘El
Semanal’da anlatýlanlarý
anlayamayacak kadar küçüðüm, ama
onun insanlara hiçbir þey katmayan
dedikodularla ilgilenmek yerine, ilginç
konularla ilgilenen dergilerden biri
(tek olduðunu söyleyemem) olduðunu
düþünüyorum. En eðlenceli
bulduðum yeri (dilerim okuyan her
çocuk ciddiye alýyordur) Paulo
Coelho'nun öyküleri, çünkü onlar,
durup üzerinde düþünmediðimiz
'günlük gerçekler’den oluþuyor ve
hayatýmýzý daha hoþ, daha mutlu bir
hale getirebilirler.
Christina Iraberri Pérez, Huesca,
Ýspanya.
Madrid’deki Discovery
Networks için çekilen
belgeselin tanýtýmý,
Ýspanya, 2001.
Basýn toplantýsý,
Interfax, Moskova,
Rusya, 2002.
Polonya'daki Twoj Styl isimli TV programý için yapýlan röportaj, çekim
Fransa’da gerçekleþtirildi, 2002.
Aichi için bir belgesel
çekimi sýrasýnda,
Japonya, 2001.
Paulo internette de yazýyor. 365 kýsa denemeden
oluþan bir yazýsý dizisi, Ynet (Ýsrailli), RCS (Ýtalyan),
UOL (Portekizli) ve Terra (Ýspanyol) gibi internet
portallarýnda günlük mesaj olarak yayýnlandý. Paulo’nun
ayrýca, 30.000 abonesi olan bir sanal gazetesi de var: The
Manual On-line.
Paulo’nun hayatý, Discovery Networks/Polo de
Imagem (Latin Amerika ve Ýspanya), ZDF (Almanya) ve
Unknown Planet’te (Rusya) belgesellere konu oldu.
Diðer bazý programlarda, seyahat ederken (RTE, Ýrlanda)
ve hac yolculuðundayken (NHK and Aichi, Japonya)
çekilmiþ görüntüleri yer aldý. Brezilya’da yaþamýn çeþitli
yönlerini konu eden baþka belgesellerde de göründü
(Productions Espace Vert, Kanada ve Fransa).
Informe Semanal (Ýspanya, 2001), Q&A (CNN,
1999) ve Hard Talks with Tim Sebastian (BBC, 1999)
gibi uluslararasý televizyon kanallarýnda da kendisine yer
verildi, röportajlarý yayýnlandý.
Paulo, ‘The New York Times’ (ABD), ‘El País’
(Ýspanya), ‘Der Spiegel’ (Almanya), ‘Le Monde’ ve
‘Express’ (Fransa), ‘Corriere della Sera’ ve ‘La
Reppublica’ (Ýtalya) gibi pek çok baþka medya
kuruluþuna da röportajlar verdi.
Paulo Coelho'nun yeni kitabý.
On Bir Dakika
Bir varmýþ bir yokmuþ, bir zamanlar, Maria adýnda bir fahiþe varmýþ.
Durun bir dakika. ‘Bir varmýþ bir yokmuþ’, çocuk masallarýnýn
baþýna çok yakýþýr sahiden de, oysa ‘fahiþe’ yetiþkinlere özgü
bir sözcük. Bir öykü, böylesi açýk bir çeliþkiyle nasýl
baþlatýlabilir? Her neyse, mademki ömrümüzün her ânýnda bir
ayaðýmýz peri masallarýnda, öbürüyse uçurumda, býrakalým bu
öykü de böyle baþlasýn.
Bir varmýþ bir yokmuþ, bir zamanlar Maria adýnda bir fahiþe
varmýþ. Bütün fahiþeler gibi, o da doðduðunda bakire ve
masumdu, genç kýzlýðýnda, hayatýnýn erkeðine (zengin,
yakýþýklý ve akýllý biri olacaktý bu) rastlamayý, onunla
(telli duvaklý) evlenmeyi, (ileride büyük adam olacak) iki
çocuk yapmayý, (denize bakan) güzel bir evde yaþayacaklarýný
hayal etti. Babasý esnaf, annesi terziydi. Brezilya’da,
yaþadýðý Nordeste kentinde tek bir sinema, tek bir gece kulübü
ve tek bir banka þubesi vardý; iþte bu nedenle Maria beyaz
atlý prensinin ansýzýn ortaya çýkýp yüreðini çalacaðý ve
kendisinin de onunla birlikte dünyayý keþfe çýkacaðý günü
bekler dururdu.
“Paulo Coelho’nun baþarýsýnýn
ardýnda, Yeni Dünya iyimserliði yatýyor.
Kitaplarýnda sürekli ayný mesajý
yineliyor: Yaþamýný bir yolculuk gibi
düþün ve kendi ‘kiþisel menkýbe’ni
gerçekleþtirmeye bak, ne olursa
olsun...”
Cumhuriyet, Haziran 1998
“Paulo Coelho’nun gücü kuþkusuz,
yalýn, açýk ve sade dilinde yatýyor.
Yanlýþ anlamayýn: Yalýn, açýk ve
sadeyi yakalamaktan daha zoru
yoktur.”
‘Le Nouvel Observateur’, Fransa,
Mayýs 1998.
“Kitaplarý, milyonlarca insanýn,
yaþamýn deðerini anlamasýný
saðlýyor.”
‘The Times’, Ýngiltere, Mart 1998.
“Paulo Coelho, Brezilyalýlarýn dünyaya
son armaðaný, bir edebiyat devi.”
Mimoza dergisi, Ekim 1998
“Ýnsanlarýn iç dünyalarýný keþfetme
tutkusunu, hayata umutla ve inançla
bakma tutkusunu harekete geçirdi
Coelho.”
Milliyet, Nisan 2000
“Coelho ile gerçek ve sihir arasýndaki
sýnýr eriyor. Bu özelliði onu, Güney
Amerika edebiyat geleneðinin en
iyilerinin arasýna sokuyor.”
‘Profil’, Avusturya, Þubat 2000.
Christina Oiticica tarafýndan yapýlan bir resim, 1986.
<>
YAYINLARI
Hayriye Caddesi No. 2, 80060 Galatasaray, Ýstanbul Tel: (0212) 252 56 75 - 252 59 88 - 252 59 89 Fax: (0212) 252 72 33
http://www.canyayinlari.com
e-posta: [email protected]