Gerçekçilik Şimdi!
Transkript
Gerçekçilik Şimdi!
16 mayıs - 30 HAZİRAN 2012 Now! REALISM AHMET DURU ONUR GÜLFİDAN SEYDİ MURAT KOÇ MEHMET YILMAZ GeRCekCIlIk Şimdi! GERÇEKÇİLİK Şimdi! Duru, Gülfİdan, Koç, Yılmaz Bir şeyi ölçemiyorsanız, o gerçek değildir. Gerçekten var olan ölçülebilendir. Max Planck Gerçeklik yalnızca bir temsildir veya gerçekliğin illüzyonudur. Jean-François Lyotard Seydi Murat Koç, nesnelerin ve arka planda yer alan çoğunlukla geometrik, monokrom şekillerin grafiksel niteliğinden kaynaklanan sakin ve dingin bir atmosferin hakim olduğu büyük tuvallerinde mimari ve endüstriyel yapıları alışılmadık etkileşimlere sokar. Koç, grafik ve tasarım biçimlerini, izleyiciye 1920’lerdeki Yeni Objektifler akımını veya teknik talimatlar ya da bilimsel işlem : GERÇEKÇİLİK ŞİMDİ! (Duru, Gülfidan, Koç, Yılmaz), kılavuzlarından bildiğimiz imgeleri anımsatan gerçekçi Plato Sanat’ın Türkiye çağdaş sanat ortamı içerisinde resim yaklaşımıyla birleştirir. önemli estetik ve kavramsal ifadeler oluşturan sanatçıları Mehmet Yılmaz yapıtlarında fotoğrafik ve fotogerçekçi sunduğu Konumlar adlı sergiler dizisinin ikinci sergisidir. imgelerdeki gerçekliğin benzerliklerini ve farklılıklarını Bu dizi, merkezi bir küratöryel çerçeve yerine sanatsal sorgular. Bir parçası büyük boyutlu bir fotoğraf baskısından üretimi referans noktası olarak alır ve sanatçıların yapıtları oluşan, diğer parçası ise bu fotoğrafın fotogerçekçi tarzda serginin ilham kaynağı olarak işlev görür. resmedilmiş versiyonu olan diptikler yapar. Aralarındaki Bu sergi, Türkiye’deki çağdaş resim alanında menteşe ile birbirine bağlanan parçalar bütün hâlde gerçekçiliğe yönelik çeşitli biçimsel ve kavramsal izleyiciye, içinde yaşadığımız dünyayı yansıtmaya çalışan iki yaklaşımları sunar ve değerlendirmektedir. Onur Gülfidan aracı kıyaslama ve farklı biçimsel ve kavramsal yapılarını (İstanbul), Seydi Murat Koç (İstanbul), Mehmet Yılmaz deneyimleme şansı veriyor. (Ankara) ve Ahmet Duru (İzmir) gerçekçi üsluptaki Ahmet Duru, bu sergiye dünyamızın mikro ve makro resmin, içinde yaşadığımız dünyayı yansıtma, analiz görünümlerini sunan iki serisi ile katılıyor. İlkinde, etme ve eleştirmeye ne şekilde elverişli olduğunu izleyici çimen, çiçekler ve toprak parçalarının yakın tartışmaya açarlar. plan görünümlerini oldukça detaylı bir şekilde görebilir. Gustave Courbet’nin yapıtlarını 1855’te Paris’te, kendi Diğer seri ise farklı kırsal bölgeleri yukarıdan, yüksek yaptığı ve Pavillon du Réalisme olarak adlandırdığı sergi bir mesafeden göründüğü biçimde gösterir – uçak mekânında sergilemesinden beri, doğanın taklidinden seyahatlerinden bildiğimiz gibi. Her iki seride de Duru, gerçekliğin yeniden üretimine ve son olarak da ütopik veya aşina olduğumuz dünya için alternatif perspektifler distopik dünyaların alternatif imgelerine varıncaya dek tartışmak amacıyla (foto)gerçekçi yaklaşımlar kullanır. düzinelerce gerçekçi resim üslubu ortaya çıktı. Günümüzde Gördüğümüz gibi, bu sergideki sanatçılar gerçekçi postmodernizmin sunduğu seçme özgürlüğü sayesinde resim biçimlerini ve tekniklerini kullansalar da gerçekliği sanatçılar varoluşlarının somut çevreleri hakkında kendi sadece kopyalıyor ya da yansıtıyor değiller; aksine yorumlarını ortaya koyabilmek amacıyla farklı estetikler, bildiğimizin ötesine geçmek için gerçekliği yapısöküme teknikler ve gerçekçiliğin geçmişi ile güncel durumunu uğratıyorlar. Gülfidan, Koç, Yılmaz ve Duru, gerçekçi resmin oluşturan içerikle oynayabiliyorlar. Sergide yer alan dört ve her gün maruz kaldığımız görsel kültürün sonucu olan sanatçının yapıtlarının farklı estetik ve kavramsal nitelikte imgelerin güncel durumunu sorgulayan yapıtlar meydana olması da bu nedenledir. getiriyorlar. Bu sayede : GERÇEKÇİLİK ŞİMDİ! (Duru, Onur Gülfidan illüstrasyon ve çizgi roman dillerini, farklı Gülfidan, Koç, Yılmaz) sergisi, gerçekçi resim sanatı kadar, yapıdaki nesnelerden meydana gelen ve karakterlerin, her içinde yaşadığımız sosyal gerçekliğin de mevcut durumunu an dağılıp gidecekmiş gibi görünen bir dünyada yaşamaya tartışmaya açıyor. çalıştığı sürreal ve aynı zamanda gerçekliğin absürd versiyonları olan figüratif-gerçekçi resimlerde birleştirir. Doç. Dr. Marcus Graf Küratör REALISM Now! Duru, Gülfİdan, Koç, Yılmaz Seydi Murat Koç brings architectural and industrial If you cannot measure it, it is not real. Really is, what can be measured. Max Planck monuments in strange interactions on his large canvases, Reality is just a representation or an illusion of reality. graphic character of his objects and the monochrome, Jean-François Lyotard often geometrical shapes including background, is where a peaceful and quiet atmosphere, caused by the predominant. Koç combines forms of graphic and design with an approach to realistic painting that reminds the : REALISM NOW! (Duru, Gülfidan, Koç, Yılmaz) is the second spectator of the New Objectivity movement in the 1920’s exhibition in a series of shows called Positions, where Plato or the images that we know from technical instructions or Art Space presents artists that form important aesthetical scientific operation manuals. and conceptual statements within the contemporary art Mehmet Yılmaz discusses in his works the differences scene of Turkey. In the centre of the series, which, instead and similarities of the reality of photographic and photo- of a curatorial framework, takes the artistic production as realistic images. He creates diptychs, in which one part its point of reference, the works of artists function as the consists of a large photo print, whereas the other part is inspirational source for the exhibition. then a photo-realistically painted version of the photo. The This exhibition presents and reviews various formal through hinge joints connected pieces, as a whole, give the and conceptual approaches to realism in the field of spectator the chance to compare two instruments that try contemporary painting in Turkey. Onur Gülfidan (Istanbul), to reflect the world we live in, and make him experience Seydi Murat Koç (Istanbul), Mehmet Yılmaz (Ankara), their different formal and conceptual structure. and Ahmet Duru (Izmir) discuss how the style of realistic Ahmet Duru participates in this exhibition with two painting is able to reflect, analyse and criticize the world series that present micro and macro images of our world. we live in. In his first one, the spectator will see close-up views on Since Gustave Courbet showed 1855 in Paris his parts of soil showing grass, flowers and earth particles works in an improvised exhibition space that he entitled in great detail. The other series will show paintings of “Pavillon du Réalisme”, from the imitation of nature, over different parts of a country side, seen from above, out of a to the reproduction of reality and finally to the production great distance, like we know it from airplane travels. In both of alternative images of a utopian or dystopian world, series, Duru uses (photo)realistic approaches for discussing dozens of forms of realistic painting styles occurred. Today, alternative perspectives on the world as we know it. thanks to postmodernism’s freedom of choice, artists can As we see, although using realistic painting styles and play with various aesthetics, techniques, and contents of techniques, the artists of : REALISM NOW! (Duru, Gülfidan, the history and present of realism for creating their own Koç, Yılmaz) are not simply copying or reflecting reality, but comments on the concrete environments of their existence. deconstruct it in order to go beyond our known. Gülfidan, That is why the works of the four artists in : REALISM NOW! Koç, Yılmaz and Duru create works that question the given (Duru, Gülfidan, Koç, Yılmaz) are of different aesthetical state of realistic painting as well as the images resulting and conceptual character. from the mediated visual culture we deal with every day. Onur Gülfidan combines the languages of illustration In this way, : REALISM NOW! (Duru, Gülfidan, Koç, Yılmaz) and graphic novels with realistic figurative painting for discusses the status quo of realistic painting as well as the creating surreal, yet absurd versions of reality, where social reality we live with. his protagonists, being set in a strange environment of heterogeneous objects and extraordinary incidents, try to get along in a world that is about to fall apart. Doc. Dr. Marcus Graf Curator Çalışmalarımın çıkış noktası, yaşadığımız topraklara Grunge müzik, underground filmler, beat kuşağı, sahiplenme arzusundan doğup; bir süreliğine zaman bilgisayar oyunları, çizgi romanlar, graffitiler, hepsinin geçirdiğim doğa, mekân ve coğrafi yerler olmuştur. anlatım tarzlarından bir şeyleri kendi yaptığım işlerde Doğanın ve mekânın, insan ruhuna olan etkisi uyguladım. Böylece boyutun, yer ve zamanın, formların, üzerinden işlerim ilerlemiştir. İşte burada yaşanmışlığı düşüncelerin birbirine geçtiği, “dengeli” davranmamaya ele alıyorum. Yani gerçek olan an’ı görsel olarak, özen göstererek yaptığım işler serisi üretmeye başladım. gerçekçi bir tavırla yorumluyorum. İşlerimin posterimsi ve kolaja yakın görünmesinin temel sebebi budur. The starting point of my works comes out of our desire to own the land we live in and also nature, places or Grunge music, underground films, the beat generation, geographical locations where I spend some time. computer games, graphic novels, graffiti – I applied My works have evolved over the effect nature and things from the narrative styles of them all in my space have on the human soul. Here, I am dealing with works. Hence I began to create a series of works where experiences. In other words, I am visually interpreting dimension, time, place and thoughts intertwined, and I the moment, which is real, with a realistic manner. took pains not to act in a “stable” way. The main reason why my works look close to posters or collages is this. Çalışmalarım; kent ve kenti var eden yapılar arasındaki Ben bir anlatıcıyım. Güncel gerçekleri anlatıyorum. patetik ilişkileri konu alıyor. Bu çalışmalarımda Zararlı olduğu gerekçesiyle, öykü ve anlatının sanattan geleneksel malzeme olan tuvalde hem uygulama hem kovulduğunu okumuş, dinlemiş; bir ara da inanmıştım. de sorunsallaştırdığım durumlar aracılığı ile çağdaş Ama geriye dönüp baktığımda öykü ve anlatısız iş bir dil yakalamaya çalışıyorum. Çağın önerdiği üretim yapmamış olduğumu görüyorum. […] Diziler halinde tekniklerini kullanarak kompozisyonlarımı oluşturuyorum. gerçekleştirdiğim işler bireysel ve toplumsal öykümüze İnternet bu konudaki en büyük kaynağım. ilişkin görsel notlardır. […] Çalışmalarımın bastığı zemini sağlam ve durağan olmaktan çok, değişken My works are about the pathetic relationships between olarak nitelendirebilirim. city and the constructions which constitute the city. In these works, I am trying to grasp a contemporary I am a narrator. I narrate current truths. I read, heard language on canvas, which is a traditional material, by and believed for some time that stories and narration means of practice and the situations that I problematise. are banished from art, because they are harmful. But I create my compositions using the production when I look back, I see that I haven’t done a single work techniques brought about by the present era. Internet is where stories and narration are absent. […] The works, my biggest source in this respect. which I created in series, are visual notes concerning our individual and societal story. […] I can describe the ground upon which my works stand as variable, rather than durable and static. Ahmet DURU PLATO SANAT yararlanmaktayım. Bunu yaparken de içerisinde var Ahmet Duru, öncelikle sanat felsefenizden kısaca olduğum coğrafyadan farklı kesitler kullanıyorum. Yani, bahsedebilir misiniz? Çalışmalarınızda sıklıkla doğadaki gerçekliği bir anlatım biçimi ile sergilemek... kullandığınız kavramsal konular ve biçimsel Yaptığım doğa gezintilerinde eserlerin oluşum sürecini metotlar nelerdir? tasarlamaktayım. Gezinti sürecinde kırsal alanlarda ve ilgimi çeken coğrafi bölgelerde gözlem yapıyorum. AHMET DURU Bu zaman zarfında hafıza kartım dolana kadar bol bol Günümüz sanatında yeni formlar, biçimler ve teknikler fotoğraf çekiyorum. Daha sonra bu fotoğrafarın her birini bulmak gerekiyor diye düşünüyorum. Tabi ki bu inceliyor ve ayıklıyorum. tekniklerin bir taraftan hakikati, diğer taraftan da gerçekleri görünür kılması gerekiyor. Bu bağlamda PLATO SANAT oluşturulacak sanat dilinin üç ayrı ayaktan oluşması Bu sergide yer alan çalışmalarında doğadaki gerçekliği, gerekmektedir. Bunlar teknik, materyal ve felsefe bahsettiğin öznelliğe ulaşım süreçleri ve anlatım biçimleri ayaklarıdır. Bana göre sanatın içinde yer almak ve bir ile daha ayrıntılı anlatır mısın? şeyler oluşturmak için öznelliği yakalamak gerekir. Yani kendimden yola çıkarak kendi duyumlarım ve AHMET DURU algıladığım biçimlerden bir anlatım dili oluşturmaktır. Öznelliğimdeki söylem kendimi keşfetme, kendimi Konuyu, çalışmalarımda içerik bağlamında anlatmak sorgulama ile başlıyor. Çalışmalarımın çıkış noktası, için malzemeyle uygun düşmesi ve örtüşmesi gerekiyor. yaşadığımız topraklara sahiplenme arzusundan doğup; Çalışmalarım da genellikle doğa fotoğrafarından bir süreliğine zaman geçirdiğim doğa, mekân ve coğrafi yerler olmuştur. Doğanın ve mekânın, insan ruhuna olan etkisi üzerinden işlerim ilerlemiştir. İşte burada yaşanmışlığı ele alıyorum. Yani gerçek olan an’ı görsel olarak, gerçekçi bir tavırla yorumluyorum. PLATO SANAT Günümüz sanat ortamındaki oluşumları, genç bir sanatçı olarak nasıl değerlendiriyorsun? Gözlemlediğin ve önemsediğin yaklaşımlar neler? AHMET DURU Günümüz sanatını, teknolojinin gelişmesiyle daha çok yakından takip ediyorum. Günümüz sanatının genelinde, güncel yaşam, sosyal ve politik vs. sorunlar sosyolojik açıdan değiniliyor. Her geçen gün güncel sanatın kendini yenilediğini, farklı bakışları ve yeni yaklaşımları (plastik sanatlar, enstalasyon, video-art, fotoğraf, dijital sanat vs.) ele aldığını görüyorum. Günümüz sanatında ve özellikle güncel sanat alanında genç sanatçılar ilgi odağı olmaya başladı. Yaşadığımız teknolojik çağda genç sanatçılar bu dinamizmle, zengin konsepti kavramsal dile dönüştüren projelerle ön plandadır. Benim de ilgimi çeken ve kendi işlerimin de kaynağı olmasını istediğim, günümüz sanat yapıtında, içerik bakımından kavramsal bir dili olması ve hikâyesel olan çalışmalardır. Bu anlamda güncel sanattaki farklı materyallerin kullanımını, daha çok plastik sanatlar, fotoğraf ve enstalasyonları önemsiyorum. Bu çalışmaların görselliğinin, beni içine alması ve düşündürücü olmasıdır. PLATO SANAT Sergideki çalışmalarınıza baktığımda birbirinden farklı üç ayrı konseptte çalışmalar görüyorum. Bu konseptlerin her birinin tekniğinden ve oluşum süreçlerinden bahseder misiniz? AHMET DURU Daha önceki çalışmalarımda bir konu üzerinden gidiyordum. Tabi ki bir konu üzerine çalışırken kendimi tuvalle sınırlamıyorum. Bu süreç beni aynı konuyu, farklı materyal yüzeylerde resim yapmaya teşvik ediyordu. Kâğıt ve kontrplak üzerine çalışmalarım yoğunlaşmamla gelişti. Sergideki kâğıt, tuval ve kontrplak üzerinde kullandığım yağlıboya çalışmalarımı, yüzeyler ve boyutlar birbirine farklı olsa da konu olarak aynı görüyorum. Büyük çalışmalarımı, doğada sınırladığım alanda çekmiş olduğum zemin odaklı fotoğrafara bakarak çalışıyorum. Küçük işlerimi, sınırsız doğa görüntüsünün sınırlı bir kısmına odaklanarak yorumluyorum. PLATO SANAT Farklı serilere ait bu çalışmalarınızın birbiri ile ve gerçekçilikle olan bağlantıları nelerdir, anlatır mısınız? AHMET DURU Küçük çalışmalarım, şafaktan gün batımına doğru zaman dilimini yorumlayarak gelişti. Zemin odaklı işlerimde, detaylar ne kadar önemliyse, küçük olan çalışmalarımda da o detayları boyanın gerçekliğiyle yorumluyorum. Tuval üzerine zemin odaklı işlerimin izleyiciyi genel olarak hapsetmesi, yani gerçekliğin yakınlaşmaya ve yüzleşmeye teşvik etmesi amaçlanmıştır. Manzara ve kuşbakışı olan işlerim de boyanın gerçekliğini kullanarak, gerçek olan manzaranın görünürlüğünü yakalamaktır. Uçak, Seyir, Manzara ve Zemin işlerimde amaç bir an’ı şafak vaktinden gün batımına doğru, zaman diliminin gerçekliğini anlatmak ve sorgulamaktır. which attract my attention. At those times I take lots of photographs until my memory card is full. Then, I examine them one by one and sort them out. PLATO ART SPACE Ahmet Duru, to begin with, could you please tell us about PLATO ART SPACE your artistic philosophy in brief? What are the conceptual Could you explain the reality in nature, the process of issues and formal methods that you often deal with in reaching the subjectivity you mentioned above and the your works? narrative styles, which are all present in your works shown in this exhibition, in a more detailed way? AHMET DURU I think that it is necessary to find novel forms, styles AHMET DURU and techniques in the art of today. Of course, these The discourse in my subjectivity begins with techniques must make both the reality and the truths self discovery and self interrogation. The starting point visible. The language of art to be formed in this context of my works comes out of our desire to own the land we must consist of three different legs. These are technical, live in and also nature, places or geographical locations material and philosophical legs. In my opinion, it is where I spend some time. My works have evolved over necessary to grasp subjectivity in order to take part in the effect nature and space have on the human soul. art and create things. In other words, it is creating a Here, I am dealing with experiences. In other words, I am narrative language with my sensations and forms that visually interpreting the moment, which is real, with I perceive, setting forth from mysef. The subject must a realistic manner. suit and coincide the material so that I can put it across in terms of content. I generally make use of nature PLATO ART SPACE photographs in my works. While doing this I use different As a young artist, how do you evaluate the formations in cross sections from the geography where I exist. In contemporary art world? What are the approaches that the other words, to depict the reality in nature with a you observe and consider as significant? narrative style... During my nature trips, I design the creation process of my works. Throughout the trips, I do AHMET DURU observations in rural areas and geographical locations I follow the art of today more closely thanks to the by looking at the photographs which are taken by me in a limited piece of nature and focused on the ground. I interpret my small scale works by focusing on a limited section of an unlimited image of nature. development of technology. Modern life, social and political etc. matters are dealt from a sociological PLATO ART SPACE perspective within the generality of contemporary What connections are there among these works, which art. I see that with every passing day contemporary belong to different series, and also what about their art renews itself; it deals with different perspectives connections to the reality? and new approaches (plastic arts, installation, video art, photography, digital art etc.) In the art of today, AHMET DURU especially in contemporary art, young artists have begun My small scale works developed through my to be the centre of attention. In the technological era, interpretation of the time period from dawn till sunset. where we live, young artists are in the foreground with The works, which are focused on the ground, the details this dynamism, and projects which turn rich concept into are important; and likewise in my small scale works I conceptual language. In contemporary art, what interest interpret these details with the reality of paint. The works me and what I would like to have as the source of my on canvas, which are focused on the ground, aim at work are works that have a conceptual language in imprisoning the viewer in a general way; that is to say, terms of content and are narrative. In this sense, the aim of reality is to encourage one to get closer and I regard the use of different materials in contemporary face it. My works dealing with scenery and bird’s-eye art as important, and I am more interested in plastic view aim at grasping the visibility of the scenery. My arts, photography and installations. The visuality of aim in the plane, sight, scenery and ground works is to these works must draw me to itself and they must describe and question a moment, the reality of a time be thought-provoking. period between from dawn to sunset. PLATO ART SPACE When I look at your works in the exhibition, I see works under three different concepts. Could you describe the technique and creation processes of each concept? AHMET DURU In my previous works I continued over a subject. Of course I don’t limit myself to canvas when I work on a subject. This process encouraged me to paint the same subject on surfaces made of different materials. My works on paper and plywood developed due to my concentration on them. Although the surfaces and dimensions are different from each other, I view my oil painted works on paper, canvas and plywood similarly in terms of subject. I work on my large scale paintings Onur GÜLFİDAN PLATO SANAT uyguladım. Böylece boyutun, yer ve zamanın, formların, Onur Gülfidan, genel olarak sanat çalışmalarınızdan düşüncelerin birbirine geçtiği, “dengeli” davranmamaya bahseder misiniz? Sıkça ele aldığınız kavramsal konular özen göstererek yaptığım işler serisi üretmeye başladım. ve biçimsel metotlar nelerdir? İşlerimin posterimsi ve kolaja yakın görünmesinin temel sebebi budur. Sanatçı olarak spesifik bir konu ele almak ONUR GÜLFİDAN yerine izleyiciyi anlamsızlığın içinde anlam bulmaya Biçimsel olarak, klasik anlamda figüratif işler yaptığımı davet ediyorum diyebilirim. (Örneğin “Moon” isimli söyleyebilirim, ancak işlerimin bütününe bakarsanız işimde aydaki muzaffer astronotun arkasından bakan klasik kelimesinin “k”sinden eser olmadığını dev tavşan benim için absürdlüğün şüpheyi yanıtladığı görebilirsiniz. Akademiye girmek benim için bazı şeylerden bir semboldür). Çünkü yaşadığımız bu zamanda insanlar kaçışı, özgürlüğü simgelemişti, ancak beyninizden ziyade gözlerine sokulmaya çalışılan şeylerden kesinlikle elinizi yorduğunuz bir eğitim tarzının eksiklerini sizin etkilenmiyorlar. Bunun sebebi yaşadığımız imaj tamamlamanız gerekiyordu. O yüzden kendi çizdiğim yola bombardımanıdır. Bu, insanoğlunun 2012 yılı itibariyle uygun düşünsel, görsel her türlü malzemeyi aralıksız sabah kalkıp akşama kadar istemese de zorla yaşadığı olarak kovaladığımı hatırlıyorum. Bunun birikim anlamında bir durum. Kişisel görüşüm sanatçının dünyayı daha iyi faydasının yanı sıra, metot olarak bana kattığı bir şeyler bir yer haline getirmek gibi bir misyonu var ise bunun de oldu. Grunge müzik, underground filmler, beat kuşağı, yolunun izleyiciyle dürüst bir bağ kurmasından geçtiğidir. bilgisayar oyunları, çizgi romanlar, graffitiler, hepsinin Sanat eseri güldürebilir, kızdırabilir, düşündürebilir, anlatım tarzlarından bir şeyleri kendi yaptığım işlerde sinirlendirebilir; ancak esas gücü kurabildiği bu bağın içtenliğinden gelmektedir. Özetlersem, işlerim çarpık ve mantıksız kompozisyonlarıyla insanları kendi dünyalarına davet eden birer aracıdırlar. PLATO SANAT Sizin de kovalamakta olduğunuz malzeme çeşitliliği etkisi altında oluş ve imajlar bombardımanına maruz kalışın sonucundaki iç içe geçmişlik ve dengeli olamama durumu günümüzün gerçekçiliğidir diyebilir miyiz? ONUR GÜLFİDAN Elbette, fiziksel gerçeklik anlamında; bizi kuşatan çevrenin, objelerin, bilginin, hatta insanların statik hızında ilerleyen bir evrimden çok bir tür dalgalanma dönemine girdiğini, bunun da bir tür iç içe geçme durumu yarattığını gözlemliyorum. Bunu da işlerimde kullanıyorum. Sosyolojik açıdan bakar isek, içinde bulunduğumuz zaman tam olarak Baudrillard’ın ifade ettiği simülasyon zamanıdır ve “gerçeklik” büyük oranda bize acımasız ve duyarsız bir medya ağından rahatça aktarılmaktadır. Ben bu durumu kabullenmek istemiyor ve önüme hazır konan her veriyi olduğu gibi kabul etmiyorsam, yaratmaya çalıştığım kompozisyonlarla da izleyiciye aynı egzersizi ONUR GÜLFİDAN yapmayı öneriyorum. Kişisel görüşüm; sanat kabul ettiğimiz ilk mağara resimlerindeki “olayları, durumları betimleme isteği” PLATO SANAT birçok evreden geçip günümüzde başladığı noktaya Sizin yarattığınız kompozisyonlardaki durumu olduğu geri geldi. Bugün itibarıyla önemli sanatçılar da içinde gibi kabullenmeden, düşünüp kendi dünyalarının bulunduğumuz yüzyılın bir tür sağlamasını, sorgulamasını gerçekliklerini sorgulayacakları bir bağ kurmalarını yapmaktadırlar; sosyal ve sanatsal kalıpların, otoritenin, istiyorsunuz diyebilir miyiz? medyanın ve teknolojik baskının yarattığı perspektifin dışından ısrarla bakmaya çalışmaktadırlar. Bu da ONUR GÜLFİDAN zor bir mücadele ve amacına ulaşıyorsa insanlığın Günümüzde sanat izleyicisiyle bir empati kurmak gibi gerçek kazanımıdır. bir niyetiniz varsa işinizin görselliği de, kavramsallığı kadar önemlidir, çünkü benim için yaptığım işlerin bitiş PLATO SANAT noktası tuvalse, izleyen birisi içinde o tuval başlangıç Sergide yer alan serideki çalışmalarınızdan daha noktasıdır. Bu noktadan sonrası da kişiliklere göre ayrıntılı bahsedebilir misiniz? Bu eserlerle neleri farklılık gösterebilir, ancak sorunuzdaki bağı kurmalarını sorgulayıp, betimliyorsunuz? sağlıyorsam, özellikle de daha önce bahsettiğim imaj bombardımanı altında, bu izleyicilerle benim içinde ONUR GÜLFİDAN olduğumuz ciddi bir olaydır diyebilirim. Daha önce de bahsettiğim poster havasını bu işlerde daha net görebiliriz. Hatta anti-propaganda imajları PLATO SANAT olarak da yorumlayabiliriz, bildiğiniz gibi özellikle devletler Günümüz sanat ortamında gerçekçiliğe olan yaklaşımları büyük hamlelere giriştikleri zaman (savaş veya ekonomik nasıl değerlendiriyorsunuz? kalkınma gibi) bunu görsellikle desteklemek için en basit mesajları, insanların en kolay algılayabileceği şekilde works you may see that they are anything but classical. For me, enrolling in art school used to signify freedom, sunmak isterler. Bunu ülkemizde “Alın, verin, ekonomiye but in the end you have to make up for the education can verin” diyen, ciddi uzmanların yakarışa yakın system where you tire your hand instead of your brain. reklam filmlerinden hatırlarız ya da 1940’larda savaşa Therefore, I remember chasing after ceaselessly every destek için devlet tahvili satmak isteyen Amerikan conceptual and visual material that suits to the path I posterlerinden, söz konusu durumlarda belirgin bir have drawn for myself. In addition to its benefit in terms “tehdide” karşı yardım istenen durum söz konusudur. of accumulation, it also added some things to me in Bu sergide seçtiğimiz işlerin ortak noktası bu basit terms of method. Grunge music, underground films, anlatım şeklini sorgulamak, bir fikrin empoze edilmesinin the beat generation, computer games, graphic novels, arkasında karmaşık hatta mantıksız durumların graffiti – I applied things from the narrative styles of olabileceğine dikkat çekmek ve bir tersten okuma them all in my works. Hence I began to create a series durumu oluşturmaktır. Sergilenecek bu üç işin yan yana of works where dimension, time, place and thoughts olması benim için bu anlamda belirleyici ve önemlidir. intertwined, and I took pains not to act in a “stable” way. The main reason why my works look close to posters or collages is this. As an artist I can say that I am inviting the viewer to seek meaning in meaninglessness, rather than dealing with a specific subject. (For example, PLATO ART SPACE the giant rabbit peeking from behind the triumphant Onur Gülfidan, could you please tell us about your works astronaut in my work titled “Moon” is a symbol where, in general? What are the conceptual issues and formal in my opinion, absurdity responds to doubt.) Because, methods that you mostly deal with? in the present era people are absolutely unmoved by the things that are designed to attract attention. The reason ONUR GÜLFİDAN is the bombardment of images we live within. This is I can say that formally I make figurative works in the the situation which the human beings are compelled to classical sense, however when you look at my whole live through in the year 2012, from morning till evening, even though they do not want it. My personal opinion is that if an artist has a mission to turn the world into a better place, he can do it so by establishing an honest connection with the viewer. An artwork can make you laugh, angry, think, irritate; however the real power comes from the sincerity of this connection. To sum up, my works are mediators that invite people to their world, owing to their irregular and irrational compositions. PLATO ART SPACE Can we say that the intertwinement and state of not being able to keep stable are the reality of today as a result of being under the effect of material variety and of being exposed to the bombardment of images, which you also pursue? ONUR GÜLFİDAN Of course, I observe that in terms of physical reality the environment which surrounds us, objects, knowledge PLATO ART SPACE and even humans have entered into a sort of fluctuation Can we say that you want them to build a connection period rather than an evolution which progresses where they can question the realities of their world at a static speed, and that it resulted in a kind of without accepting the state of the compositions you intertwinement situation. I use this in my works, too. have created? If we look from a sociological perspective, the present time is exactly what Baudrillard stated as the time of ONUR GÜLFİDAN simulation, and “reality” is easily transferred to us If you have an intention to build empathy with the through a largely brutal and indifferent network of media. art viewer today, both the visuality of your work is as I do not want to accept this situation and if I don’t accept important as the concept; because if the canvas is every data put readily in front of me as it is, likewise I the ending point of the work I do, then for a viewer suggest the viewer that he also does the same exercise this canvas is the starting point. After this moment, it through the compositions I work to create. may vary from personality to personality, however if I can even interpret them as anti-propaganda images, as you know especially when states embark upon big help them build the connection you mentioned in your question, especially under the bombardment of images, I can say that this is a serious incident, where both I and the viewers are present. PLATO ART SPACE How do you evaluate the approaches to reality in contemporary art? ONUR GÜLFİDAN My personal view; “the desire to depict events, situations” in the early cave paintings, which we agree to be art, passed from many stages, and today arrived at the point where it started. At the present time, significant artists are in a way evaluating and questioning the current century, they are trying persistently to look out of the perspective created by social and artistic models, authority, media and technological pressure. This is a tough struggle, and if it reaches its aim, then it is the genuine acquisition of humanity. PLATO ART SPACE Could you explain your works in the series, which are displayed in the exhibition, in a more detailed way? What issues do you discuss and describe with these works? ONUR GÜLFİDAN We can see the poster-like appearance, which I mentioned earlier, more clearly in these works. We moves (such as a war or economic development), in order to support it with visuality, they want to present the simplest messages in a way that people would understand most easily. We remember this from the imploring commercial films of serious experts in our country who used to say “buy, sell, revive economy”, or from the American posters of the 1940’s, which wanted to sell state bonds to support war. In such situations help is sought against a certain “threat”. The common feature of the works we have chosen for the exhibition is that they question this simple narrative style, direct attention to the fact that there might be complex and even irrational situations behind the imposition of an opinion, and form an unconventional reading. It is defining and important for me that these three works will be side by side. SeydiMurat KOÇ PLATO SANAT veya kente inen yusufçukları aynı karede görebilirsiniz. Seydi Murat Koç, genel olarak sanat çalışmalarınızdan Ayrıca çağdaş sanatın var olma biçimlerinden “yeniden bahseder misiniz? Sıkça ele aldığınız kavramsal konular yorumlama” yı çok kullanıyorum. Nicolas Bourriaud’nun ve biçimsel metotlar nelerdir? metinlerinde sıkça rastladığımız postprodüksiyon sanat üretimini akla getiren detayları seviyorum. Çoğaltılabilen, SEYDİ MURAT KOÇ montajlanan ve yeniden değerlendirilen/yorumlayabilen Çalışmalarım, kent ve kenti var eden yapılar arasındaki kurgulamalar benimki. Mikslemeyi yeni gerçeklik kavramı patetik ilişkileri konu alıyor. Bu çalışmalarımda içinde alternatif bir var olma biçimi olarak görüyorum. geleneksel malzeme olan tuvalde hem uygulama hem de sorunsallaştırdığım durumlar aracılığı ile çağdaş bir dil PLATO SANAT yakalamaya çalışıyorum. Çağın önerdiği üretim tekniklerini Çalışmalarınızın odak noktasını kent sorunları oluşturuyor kullanarak kompozisyonlarımı oluşturuyorum. İnternet bu gibi görünüyor... konudaki en büyük kaynağım. Hem sorunsallaştırdığım durumları hem de bu durumları kendi gerçekliğim içinde nasıl algıladığımı aktarabilecek kompozisyon kurgularımı dijital kurgulama/ modelleme ile gerçekleştiriyorum. Bu konudaki çıkışım Jean Baudrillard’ın simulacrum kavramı oldu. Simulacrum; orijinali olmayan kendisi zaten bir kopya olandan bir başka kopya çıkartmak iken ben bu noktada kendi kurguladığım gerçeği yakalamaya çalışıyorum. PLATO SANAT Aslında sorunsallaştırdığınız durumlar kentlerin var olan sorunları gibi görünüyor. Örnekleyebilir misiniz, bu durumlar sizin kurgunuzla gerçekliğe nasıl ulaşıyor? SEYDİ MURAT KOÇ Örneğin Tadao Ando’nun bir yapısını İstanbul kentinde bir uçağın altında görebilme imkanı bulabilirsiniz ya da AKM binası üstünde bir Amerikan uçağı ve/ kendime göre bir uygulama şekliyle benzer yaklaşımlar içinde kullanımlar yapıyorum. Yue Minjun’un kompozisyon SEYDİ MURAT KOÇ Çağdaş kentleşme içerisinde tarih-kültür ve sanat ilişkisi ile İstanbul’u tanımlayan AKM, Haydarpaşa gibi yapılar çalışmalarımın ana eksenini oluşturdu. Var olanları ortaya koyan, soran ama cevap vermeyen çalışmalar kent dönüşümünde yaşanan “kaos”u konu ediyor. Kent üzerinden toplumsal bellek, dön/üş/üm ve “yok” olma gibi kavramları ele alıyor. Kavramları açıklarken ise mikro ölçekte yola çıktığı sorunlara tarihi olaylar üzerinden yakaladığı referanslar ile makro ölçeğe taşıyorum. Örneğin, tüm dünyanın tarihi, politik ve ekonomik anlamda seyrini değiştiren 11 Eylül saldırısı kullandığım referanslardan biri. Kısaca global ölçekte kent, kent kimliği ve belleğe karşı terör kavramı ve bu terörün çeşitli açılarını görmek mümkün. PLATO SANAT Günümüzde gerçekçiliğin ele alınışını gözlemleriniz üzerinden değerlendirebilir misiniz? SEYDİ MURAT KOÇ Yeni realizm konusuna gelince, çağdaş sanatçılardan Zhang Xiaogang’in siyah beyaz aile portrelerinde kullandığı patlayan renklerini seviyorum ve ben de kurgularını çok inceledim. Çin’de uygulanan realizm ilgimi çekiyor diyebiliriz. Ancak belirtmek gerekir ki bugünkü realist tavrı tek bir akım ya da coğrafya ile sınırlamak ve/ veya tanımlamak çok olanaklı/doğru değil. Benim işlerim, Pop art ile beslenen ancak yeni kavramsal sanatla daha yakın ilişkili bir realizm altında görülebilir. PLATO SANAT Çalışmalarınıza baktığımızda belli bazı konseptler altında ayrıldığını ya da toplandığını görüyoruz. Ve bu konseptlerin sadece isimleri bile bir farkındalık ve duyarlılık hissi çağrıştırıyor. Yaşanan güncel sorunlar bu konseptleri belirlemede etken diyebilir miyiz? SEYDİ MURAT KOÇ Sanatçı olarak üretimlerimin çıkış noktaları günlük hayatın içinde var olan durumlar. Bu durumlara sosyolojik ve felsefik anlamda karşılık gelen kavramlar aracılığı ile konseptler oluşturuyor ve uygulama biçimleri belirliyorum. Örneğin, 11 Eylül saldırısı ve AKM’nin yıkılma tartışmaları beni Teğet serisine götürdü. Markalaşma, tektipleşme, küreselleşme gibi durumlar Kuşlar serisini ortaya çıkardı. Genel olarak söylebilirim ki yaşadığım zamanın ve durumun farkındayım ve üretimlerimde izleyende farkındalık yaratma gibi bir isteğim var. Genelde işlerim siyasi, sosyal ve kent kültürüne odaklı olayların bir SEYDİ MURAT KOÇ sonucu olarak ortaya çıkmış serilerdir diyebiliriz. Benim için çağın en verimli üretim kaynağı bilgisayar, İnternet ve bu teknolojinin sağladığı (sonsuz) olanaklar. PLATO SANAT Aslında tuval üzerinde kurgu, kolaj, montaj gibi Daha önce çağın getirdiği üretim kaynaklarını geleneksel yaklaşımları bazı programlar aracılığı ile çağın kullanıyorum dediniz. Bunu sadece tuval üzerindeki görsel aktarım ve alımlama anlayışına göre yeniden çalışmalarda mı kullanıyorsunuz? Daha farklı alanlarda düzenliyorum. Bunu yaparken birçok kez dijital ortamda da çalışmalarınız var mı ya da ileride olabilir mi? görüntülerin mikslemesi ile elde ettiğim postprodüksiyon işler ortaya çıktı. Bunlardan bir kısmını beş kanallı bir video çalışması olarak düzenledim ancak henüz işi sergilemedim. Bir kısmı ise üç boyutlu heykel ve yerleştirme arası ve mekânla ilişki kurabilecek şekilde düşünülmüş işler olarak düzenlendi. PLATO ART SPACE Seydi Murat Koç, could you please tell us about your artistic practice in general? What are the conceptual issues and formal methods that you often deal with? SEYDİ MURAT KOÇ My works are about the pathetic relationships between city and the constructions which constitute the city. In these works, I am trying to grasp a contemporary language on canvas, which is a traditional material, by means of practice and the situations that I problematise. I create my compositions using the production techniques brought might see an American plane on top of AKM and/or dragonflies descending on the city within the same frame. Moreover, I use “reinterpretation” very often, which is one of the ways of existence for contemporary art. I like details which calls to mind the postproduction art production, which we frequently come across in texts by Nicolas Bourriaud. Mine are constructions that can be copied, assembled and re-used/ re-interpreted. I see mixing as an alternative way of existence inside the new concept of reality. PLATO ART SPACE The focal point in your works seems to be urban problems(?) about by the present era. Internet is my biggest source SEYDİ MURAT KOÇ in this respect. I create my composition constructs via Buildings, which define Istanbul in terms of the relation digital construction/modelling, so that I can transfer the between history-culture and art within contemporary situations I problematise and the way I perceive these urbanisation, have constituted the main axis of my situations in my own reality. My starting point was Jean works. The works, which depict things as they are but Baudrillard’s concept of simulacrum. Simulacrum means do not give any answers, take the “chaos” experienced taking a copy from something which is already a copy during urban transformation as their subject. They deal and does not have the original, however what I do at this with concepts such as collective memory, trans/form/ point is to grasp the reality which I construct. ation and being “nonexistent” over the city. When I explain concepts, I carry the problems, from which they PLATO ART SPACE emerge in the micro scale, to the macro scale through Actually the situations you problematise seem to be the the references over the historical events. For instance existing matters of cities. Could you exemplify how these September 11 attacks, which changed the course of the situations reach reality through your construction? whole world in terms of history, politics and economics, are one of the references that I use. In SEYDİ MURAT KOÇ short, it is possible to see the concept of terror against For example, you might find the chance to see a building the city, urban identity and memory, and various aspects by Tadao Ando in Istanbul, right under a plane or you of this terror. PLATO ART SPACE PLATO ART SPACE Could you evaluate how reality is dealed with at the Previously you said that you used production techniques present time, according to your observations? brought about by the present era. Do you use these only for the works on canvas? Have you got works in different SEYDİ MURAT KOÇ media, or will there be in the future? When we come to the issue of new realism, I like the glaring colours which the contemporary artist Zhang SEYDİ MURAT KOÇ Xiaogang uses in black-and-white family portraits, and I For me, the most efficient source of production is also devise ways within similar approaches through my the computer, Internet and the (endless) possibilities own method of application. I examined the composition this technology provides. Actually, I am reorganising constructions of Yue Minjun a lot. It can be said that the traditional approaches such as composition, realism in China attracts my attention. Nevertheless, it collage, assemblage on canvas via some programmes must be noted that limiting and/or defining the realist according to the present era’s sense of visual transfer approach today as a single movement or geography is and comprehension. While I was doing this, many not possible/correct. My works could be considered postproduction works appeared which I mostly formed under a kind of realism which thrives on Pop art, but by mixing images in digital medium. I arranged some of also is more closely related to neo-conceptualism. them as a five-channel video work, but I haven’t exhibited it yet. Also, some others were arranged as PLATO ART SPACE something between three-dimensional sculpture and When we look at your works, we see that they are installation, and thought in a way that they would divided or grouped according to some certain concepts. interact with the space. Moreover, even the names of these concepts suggest a sense of awareness and sensitivity. Can we say that the actual matters are effective in the choice of these concepts? SEYDİ MURAT KOÇ As an artist, the departure points of my work are the conditions which exist in daily life. I form concepts that correspond to these conditions sociologically and philosophically, and determine application methods. For instance, September 11 attacks and debates on the demolition of AKM led me to create Tangent series. Conditions such as branding, uniformity, globalisation resulted in Birds series. Basically, I can say that I am aware of the time and condition where I live, and I have the desire to invoke awareness in the viewer through my works. It could be said that generally my works are series which have resulted from political, social or urban-cultural incidents. Mehmet YILMAZ PLATO SANAT Düşan’ın resmini yaparken, hem ressam hem baba Kendinizi tanımlarken çok çeşitli sıfatlar kullanıyorsunuz: olarak hissediyorum. Bir sanat yapıtı meydana getirirken, “sanatçı, öğretim üyesi: ressam, heykeltıraş, fotoğrafçı, bir yandan da kuramsal meseleleri kurcalamadan videocu; yazar, çevirmen, yayın yönetmeni; baba, edemiyorum; fırsat buldukça kitaplar yazıyor, derliyorum. koca –henüz küratör değil.” Peki, sanatçı: ressam Eşzamanlı olarak, bunlar birbirini besliyor, kışkırtıyor; ama olarak Mehmet Yılmaz’ı ele aldığı kavramsal meseleler aynı zamanda birbirinin zamanlarını çalıyor. ve çalışmalarındaki biçimsel özellikleri ile biraz daha açıklayarak tanımlar mısınız? Tabii gerçek şu ki, yukarıda saydığımız sıfatların merkezinde resim var. Diziler hâlinde çalışıyorum. Her MEHMET YILMAZ dizinin kendi kavramsal çerçevesi ve biçimsel özellikleri Sıraladığım o sıfatlar birkaç yıldır e-postalarımda, var. Ama bunların temelinde de daha genel bir dünya adımın altında yer alıyor. Hem şaka, hem gerçek. görüşü yatıyor. Daha önce başka yerlerde de kullandığım İlginçtir, George Bernard Shaw’un tam da bununla bakış açımı biraz kısaltarak sunmak isterim: bağlantılı bir sözüne rastladım dün BirGün gazetesinin arkasında. “Benim şaka tarzım, doğruyu söylemektir. “Ben bir anlatıcıyım. Güncel gerçekleri anlatıyorum. Doğru, dünyadaki en komik şakadır”, demiş yazar. Zararlı olduğu gerekçesiyle, öykü ve anlatının sanattan Olmadığı hâlde öyleymiş gibi duran, hava basan insanları kovulduğunu okumuş, dinlemiş; bir ara da buna eleştirmek için koymuştum o sıfatları; ama doğrusunu inanmıştım. Ama geriye dönüp baktığımda öykü ve söylemek gerekirse, az ya da çok, o sıfatlar parçalı anlatısız iş yapmamış olduğumu görüyorum. […] Diziler kimliğime (kimliğimize) de işaret ediyor. Ressam kimliğimi halinde gerçekleştirdiğim işler bireysel ve toplumsal diğer kimliklerimden gerçekten ayırabilir miyim, emin öykümüze ilişkin görsel notlardır. […] Çalışmalarımın değilim. Bunların hepsi iç içe geçmiş vaziyette. Bazen bastığı zemini sağlam ve durağan olmaktan çok, uyum içindeler, bazen çarpışıyorlar. Örneğin, oğlum değişken olarak nitelendirebilirim. Başlangıçta tedirginlik duymuş olsam da artık bundan rahatsız değilim; çünkü bu değişkenlik bana yeni kapıları açtı. […] Marx üretim araçlarının devrime yol açtığını ve burjuvazinin ancak üretim araçlarında sürekli devrim yaparsa ayakta kalabileceğini söylemişti. Ekonomik ve siyasal alanda olduğu kadar sanatsal alanda da haklı çıktı. Üretim araçları (kamera ve bilgisayar), yeni düşüncelere neden oldu, sanatsal geleneklerini devirdi; sanatsal algıyı ve ortamı başkalaştırdı. Duchamp ve ardılları sanatta kavramsal değeri öne çıkararak estetik ve görsel hazzın sanattan kovulması gerektiğini söylemişlerdi. Gariptir, bu söylemin kendi estetiğini yarattığını görüyorum. Bu, doyma içgüdüsünün ve estetiğin vazgeçilmez olduğunun kanıtı olsa gerek. Tensel, işitsel, kokusal, gözsel, tatsal, zihinsel – hangi tür olursa olsun, nihayetinde bütün imgelerin akıp toplandığı mekân beyindir. Her imge kendince hazzın araçları olabilir; hiçbir kopyası değil, ikizi olarak tasarlanmıştır (tuval olarak haz diğerinin yerini tutamaz.” İkizler). Yine, sağdaki figür soldaki figürün kopyası değil, PLATO SANAT imge dijital baskıyla, sağdaki imge elle boyanarak Diziler hâlinde çalıştığınızı söylüyorsunuz; peki, bu sergide oluşturulmuştur (teknik olarak İkizler). Tuvalleri birbirine yer alan eserlerin ait olduğu dizinin kavramsal çerçevesi bağlayan menteşeler ve resmin tamamına yayılan ve biçimsel özelliklerinden bahseder misiniz? fotoğrafik etki, aradaki kan bağının görünür kanıtlarıdır. MEHMET YILMAZ Özetle, İkizler’deki iddiam şu: Fotoğraf resimdir. Her Bu sergideki resimlerimi, İkizler dizisi kapsamında türlü fotoğraf baskısı, bir tür baskı resimdir. Nihayetinde, yaptıklarım arasından seçtim. İkizler, bir önceki dizi olan bazı resimler elle, bazıları makineyle yapılır –tıpkı bazı Sakıncalı, çünkü Edepsiz’leri çalışırken doğdu. Son 3-4 kazakların elle bazılarının makineyle yapıldığı gibi. yıllık süreçte Türkiye’de yaşanan olay ve ilgili haberler Hangilerinin daha değerli olduğu, nasıl bir ruh taşıdığı, üzerinden, mevcut iktidarı eleştirdiğim o dizide bir takım nasıl ve ne kadar zamanda meydana getirildiği tümel hayvan kafaları kullanmıştım. Bunların bazıları dijital değil, tikel meselelerdir. ikizi olarak resmedilmiştir (figür olarak İkizler). Soldaki baskıydı. Bazılarınıysa elle boyamış, ancak kesyap etkisi vermiştim. Sakıncalı, çünkü Edepsiz’lerde, gerek dijital PLATO SANAT gerek boyasal imgeler, yer aldığı kompozisyonun küçük Güncel gerçekleri anlatan bir sanatçı olarak, günümüz bir kısmını kapsıyordu. İkizler’de bu iki tekniği tuvallerin sanat ortamında gerçekçiliğe olan yaklaşımları nasıl tamamına yaymaya karar verdim. görüyor ve değerlendiriyorsunuz? Bu dizideki her resim, menteşeyle birbirine tutturulmuş iki tuvalden oluşmaktadır. Sağdaki tuval, soldaki tuvalin gelince: İlginin yeniden yükselişe geçtiği görülüyor. Bunun, birbiriyle bağlantılı değişik nedenleri var. Resim ve heykelde, varlıkların dış görünüşüne sadık anlatımlar her zaman insanların ilgisini çekmiştir. Bir diğer neden, modernist estetiğe bir çeşit itirazdır. Biliyorsunuz, MEHMET YILMAZ figür/soyut ikilemi İtiraf etmeliyim ki, güncel gerçekleri bir önceki dizi üzerinden oluşturulan modernist estetikte, gerçekçilik (Sakıncalı, çünkü Edepsiz) daha iyi yansıtıyor. Çünkü aşağılanmış, soyut sanat öne çıkarılmıştı. Resmin öz onları yaparken gerçek olaylar ve onlara ilişkin günlük araçlarının keşfi açısından, bir zamanlar bu yaklaşım son haberler üzerinden ilerlemiştim. O dizide, konuları derece devrimciydi. Ancak, günümüzde bu tartışmalar anlatabilmek için, boyasal macera ve fotoğrafik imgeleri, anlamını yitirmiş durumda. Çağdaş gerçekçi eğilimlere mizahî ve çocuksu çizgilerle harmanlamıştım. İkizler yol açan bir diğer etken, görüntü teknolojileridir. Video dizisine gelince: Her ne kadar fotogerçekçi resimler gibi ve fotoğraf kameraları, doğaları gereği, nesneleri görünse de, burada ana mesele alıştığımız anlamda (gerçekleri) kaydediyor. Videocular, yerleştirmeciler, ‘gerçekçilik’ değil. Ben fotogerçekçi bir sanatçı değilim. fotoğrafçılar ve kavramsalcılar, güncel siyasal olayların Bu dizinin, resmin dışındaki toplumsal, siyasal ya da etkisiyle gerçekleri anlatıyor, gerçeklerden söz da bireysel gerçeklikten çok, bizzat resmin kendi ediyor. Bir zamanlar, “dil kaçmanın olanaksız olduğu gerçekliğini, anlamını, niteliğini sorgulamaya dönük bir hapishanedir” demişti Nietzsche. Gerçeklik de olduğunu söyleyebilirim. öyle. Dil gibi, gerçeklik de kaçmanın olanaksız olduğu bir hapishanedir. Durum bu. Bu hapishanede oyun PLATO SANAT oynuyoruz. Sanırım İkizler’de bunu yapıyorum. Gerçek Bu söyledikleriniz, ilk soruya verdiğiniz yanıtla nesnelerden yola çıkıyorum, ama bir başka şeye (resmin çelişmiyor mu? neliğine) dikkat çekiyorum. Bu açıdan, İkizler’in kavramsal kategoriye girdiğini düşünüyorum. MEHMET YILMAZ En baştaki sözlerim, sanatımın en genel ifadesi. İkizler ise zincirin yalnızca bir halkası; genel öykünün içinde, kendi hâlinde bir öykücük. Diğerlerinden farkı şu: PLATO ART SPACE Bahsettiği gerçeklik, sanatın (daha doğrusu, resmin) iç You are using many different adjectives while describing meselesiyle ilgili. yourself: “artist, lecturer: painter, sculptor, photographer, video artist; writer, translator, production director; Günümüzde gerçekçiliğe olan yaklaşımlar sorunuza father, husband –not a curator yet.” So, can you please define Mehmet Yılmaz as artist: painter explaining the some other occasions, in a shorter way: conceptual issues he deals with and the formal features “I am a narrator. I narrate current truths. I read, heard of his works? and believed for some time that stories and narration are banished from art, because they are harmful. But MEHMET YILMAZ when I look back, I see that I haven’t done a single work These adjectives I listed, appear in my e-mails below where stories and narration are absent. […] The works, my name for some years. It is both a joke and a truth. which I created in series, are visual notes concerning It is interesting that I came across to a quotation from our individual and societal story. […] I can describe the George Bernard Shaw related to this at the back of ground upon which my works stand as variable, rather BirGün newspaper the other day. “My way of joking is than durable and static. Although I was nervous due telling the truth; that is the funniest joke in the world”, to this at the beginning, now I am not uncomfortable said the author. I put those adjectives to criticise the about it, for this variability opened new doors for me. people who assume a pretentious attitude and boast; but […] Marx said that the tools of production resulted to tell you the truth it also points at my (our) fragmented in revolution and that bourgeoise may live on as long identity more or less. I am not sure whether I can really as they continuously made revolutions in the tools of separate my painter identity from my other identities. production. He was proved right in art, as well as in All of these are intertwined. Sometimes they are in economy and politics. The tools of production (camera harmony, sometimes they collide. For instance, when I and computer) brought about new thoughts, overthrew am making a picture of my son Düşan, I feel both as a artistic conventions; changed artistic perception and painter and a father. When I am working on an artwork I scene entirely. Duchamp and his posterity said that cannot do without toying with theoretical issues at the same time; I write and edit books when I have got time. These feed and fire each other simultaneously, but also they steal each other’s time. Of course the truth is that, there is painting at the centre of these abovementioned adjectives. I work in series. Every series has its own conceptual framework and formal features. However, a more general world view underlies them. I would like to present my point of view, which I also used in conceptual value should be highlighted in art, and that the current govenment over the events and related news aesthetic and visual pleasure should be banished from that took place in Turkey within the last 3-4 years. Some art. It is strange but I think this discourse has formed of these were digital prints. And, I painted some others its own aesthetic. It must be the proof that the instinct by hand, but gave them a quality of collage. In Harmful, of fulfilment and aesthetic are indispensible. The place because Immoral, both digital and painted images where all the images – whether tactile, audial, olfactory, occupy a small part of the composition, where they are visual, gustative, mental or any other kind – flow into and situated. I wanted to spread these two techniques all accumulate is the brain. Every image may be a tool of over the canvases in Twins. pleasure by itself; no pleasure can replace any other.” Every painting in this series consists of two canvases, which are connected with a hinge. The canvas on the PLATO ART SPACE right is not a copy of the canvas on the left, bu it is You say that you work in series; so, can you tell us about designed as its twin (Twins in terms of canvas). And the conceptual framework and formal features of the again, the figure on the right is not the copy of the figure works, which belong to the series on display? on the left, but it is painted as its twin (Twins in terms of figure). The image on the left is done through digital MEHMET YILMAZ print and the image on the right is done through painting I chose my paintings for the exhibition from the ones I by hand (technically Twins). The hinges, which connect did for Twins series. Twins was born while I was working the canvases to each oher and the photographic effect on my previous series Harmful, because Immoral. I used completely spread on the painting are the visible proofs some animal heads in that series in which I criticised of the blood relation between them. In short, my claim in Twins MEHMET YILMAZ is: A photograph is a picture. What I said in the beginning is the most general Every printed photograph is description of my art. Twins are only a link in the chain; a kind of printed picture. In a composed little story within the general story. Its the end, some pictures are difference from the others is: The reality it refers to is done by hand; some are about the internal matter of art (or better, art). When done by a machine –just like we come to the approaches towards realism at the some pullovers are made by present time: It can be seen that the interest is rising hand, and some others by a again. There are different reasons for this which are machine. Which of them are connected. Depictions in painting and sculpture, which more valuable, what kind of a are reliable to the outer appearance of beings, have spirit they embody, how and always attracted the attention of people. Another reason in how much time they are is that it is a kind of objection to modernist aesthetic. created are not universal, but As you know, in modernist aesthetic, which was formed particular issues. over the dichotomy of figure and abstraction, realism was degraded and abstract art was hailed. This approach PLATO ART SPACE was once very revolutionary in terms of discovering Being an artist who tells the essential tools of painting. Nevertheless, today current truths, how do these debates lost their meaning. Another factor that you see and evaluate the result in contemporary realistic tendencies is visual approaches towards realism in technologies. Video and photography cameras, by their contemporary art world? very nature, record objects (realities). Video artists, installation artists, photographers and conceptual artists MEHMET YILMAZ narrate realities, they talk about realities also owing I must confess, my previous series (Harmful, because to the current political events. Nietzsche once said, Immoral) ref lects current truths much better. Because “Language is a prison where it is impossible to escape.” while I was making them, I proceeded with real events So is reality. Reality, like language, is a prison where it and daily news associated with them. In that series, is impossible to escape. This is the situation. We are I blended painterly medium and photographic images playing a game inside this prison. I think I am doing it with humorous and childish lines in order to narrate the in Twins. I set forth from real objects, however I call subject matter. If we come to Twins series: although attention to another thing (the essence of painting). they appear to be photorealistic paintings, the main In this respect, I think that Twins belong to the issue here is not ‘reality’ as we are used to it. I am not conceptual category. a photorealist artist. I can say that this series aims at questioning the reality, meaning and quality of painting, rather than social, political or individual reality outside painting. PLATO ART SPACE Aren’t these in contradiction to your answer to the first question? KISA BİYOGRAFİLER Short Biographies 1987 Sivas doğumlu Ahmet Duru, İzmir Dokuz Eylül 1974 yılında İstanbul’da doğan Onur Gülfidan, 2000 Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Resim Bölümü’nde yılında Mimar Sinan Üniversitesi Güzel Sanatlar Eğitimine devam etmektedir. Sanatçının katıldığı sergiler Fakültesi Resim bölümünden mezun olduktan sonra aynı arasında 2009, 2010 ve 2012 Turgut Pura Vakfı Resim Üniversite’de Grafik ve Resim Yüksek Lisans Programını Yarışması Sergileri, Look inside 2 Soyer Kültür Sanat tamamladı. 2009 yılında artSümer’de ilk kişisel sergisini Fabrikası, (İzmir,2011), Durumlar ve Olasılıklar, Dokuz açan sanatçı İstanbul’da yaşıyor ve çalışıyor. Kişisel Eylül Tıp Fakültesi (İzmir 2011), 6. Küçük Şeyler Karma sergilerinden bazıları: 2011 Göründüğü Gibi Değil Sergisi, Galeri S, (Eskişehir 2011) yer almaktadır. Ayrıca artSümer, İstanbul, 2010 Göreceli İlerleme artSümer, sanatçı Siemens Sanat’ın Sınırlar Yörüngeler 2011-2012 İstanbul, 2009 Kişisel sergi, artSümer, İstanbul yarışmasını kazananlar arasında yer almıştır. ve katıldığı karma sergiler arasında: 2011 Artbeat Çağdaş Sanat Fuarı, artSümer 2011 Vienna Fair, 2010 Ahmet Duru, (born Sivas 1987) is currently studying Contemporary İstanbul Sanat Fuarı yer almaktadır. in Dokuz Eylül University Faculty of Fine arts, Painting Department in İzmir. His solo exhibitions include 2009, Onur Gülfidan was born in Istanbul, Turkey in 1974. 2010 and 2012 Turgut Pura Foundation Painting He received his bachelor’s degree in Painting from the Competitition Exhibitions, Look inside 2 Soyer Culture Faculty of Fine Arts at Mimar Sinan University in 2000 and Art Factory (İzmir 2011), Positions and Possibilities, and went on to complete a master’s degree in Graphic Dokuz Eylül Faculty of Medical Science (İzmir 2011), Design and Painting at the same institution. Gülfidan 6.Little Things Group Show, Gallery S, (Eskişehir 2011). opened his first solo exhibition in artSümer in 2009. The artist is also among the winners of Borders-Orbits He lives and works in Istanbul. Exhibitions include 2011-2012 competition organised by Siemens Sanat. Relative Progress, artSumer, Istanbul, 2011, Not As It Seems, artSumer, 2011, Vienna Fair, artSumer, 2011, Contemporary Istanbul Art Fair, artSumer, 2010. 1981 yılında Akşehir’de doğdu. Marmara Üniversitesi 1987’de Gazi Üniversitesi Resim Bölümü’nden mezun Resim Anasanat dalından, 2002 yılında lisans, 2006 oldu. Hacettepe Üniversitesi Resim ana sanat dalında yılında da yüksek lisans eğitimini tamamladı. Şu an yüksek lisans ve sanatta yeterlik dereceleri aldı. Doğuş Üniversitesinde öğretim görevlisi olarak 2004’te profesör oldu. Halen Gazi Üniversitesi Güzel çalışmaktadır. Kişisel bienal ve sergilerinden bazıları: Sanatlar Fakültesi’nde çalışmakta ve yanı sıra ODTÜ’de Sıçramalar, Eskonsept, (Fulya-İstanbul, 2008), Teğet, resim ve çağdaş sanat dersleri vermektedir. İlk kişisel Galeri Ihlamur, (İstanbul,2011). V. Uluslararsı Öğrenci sergisini, 1982’de açmıştır. 1982-2011 arasında, yurt Sanat Bienali (SIAB), (Makedonya, 2002), V. Uluslararası içinde ve Almanya’da da kişisel sergiler açtı. Modern ve Suluboya Bienali, (Meksika,2003) yer almaktadır. Postmodern sanat konularında kitaplar yazdı, hazırladı. RH+sanat Dergisi’nin düzenlediği yarışmada “2005 Yılı 2000’lerin başlarına kadar Yeni Dünya Düzeni’nden Genç Ressamı” seçilen Seydi Murat Koç, çalışmalarını Görüntüler, Belleğimdeki Parçalar, Pencere ve Bir Yanım İstanbul-Moda’da bulunan atölyesinde sürdürmektedir. İçerde gibi adlar altında toplumsal ve siyasal içerikli diziler yaptı. Sonrasında, öz yaşamsal nitelikli İçine Seydi Murat Koç Koç was born in Akşehir in 1981. After Yabancı Dış, Cin.s.el Şeyler ve muhalefet dozu yüksek his graduation from Paniting department in Marmara Sakıncalı, Çünkü Edepsiz gibi dizilere yöneldi. University Faculty of Education in 2002, he completed his postgraduate studies at the same university in The artist graduated from department of Painting, 2006. At present, he works as a lecturer at Doğuş Gazi University, 1987; became professor in 2004. He University. His solo shows include Jumping, Eskonsept, still works as an academician in Gazi University Fine (Fulya-İstanbul, 2008), Jumping and Beyond, Ankara Arts Faculty; and also giving art courses as part-time Art Fair, Galeri Soyut, (Ankara 2009), Tangent, Gallery instructor at METU Fine Art & Music Department. Ihlamur, (İstanbul 2011). The artist also participated in He realized 19 solo shows between 1982-2011, in several international Biennials such as V. International Turkey and Germany. He wrote and edited certain Art Student Biennial (SIAB) (Macedonia 2002), V. books about modern and postmodern art. Yılmaz International Watercolour Biennial, (Mexico 2003), worked on political series as Images from New World Gramen Mikrogredi International Art Biennial, (Turkey-Italy Order, Fragments in my Memory, Window and My 2005). Koç was also selected as “Young Artist 2005” Confined Side by the early 2000’s. Then he continued in a competition organised by RH + art Magazine. He with the series named Jinsexual Things and Indecent for continues his painting and printmaking works in his own Unfavorable with politically oppositional context. studio in Moda, İstanbul. Plato Sanat Direktörü Plato Art Space Director Ayşegül Çinici Yazıcı Küratör Curator Marcus Graf Küratör Asistanları Assistant Curator Sevda Süzer Serginin Mekansal Tasarımı Spatial Design Marcus Graf Sergi Grafik Tasarımı Graphic Design Ayşegül Çinici Yazıcı Aydın Gökay Prodüksiyon Koordinatörü Production Coordinator Aydın Gökay Prodüksiyon Ekibi Production Team Sevda Süzer Aslı Nuhoğlu Yakup Akyazı Şenol Elhanoğulları Katalog Tasarım Catalogue Design Ayşegül Çinici Yazıcı Aydın Gökay Video Ekibi Video Team Osman Varoğlu PMYO Manolya İzgi PMYO Söyleşileri Yapanlar Interviews By Sevda Süzer Çeviri Translation Alev Berberoğlu T.C Plato Meslek Yüksekokulu