Aysel Alver - Galeri İlayda

15 Kasım – 30 Aralık 2012
November 15th – December 30th 2012
Açılış: 15 Kasım 2012, Perşembe, 19:00
Opening: Thursday, November 15th, 2012, 7pm
Retro
Aysel Alver
Kemankeş Mah. Ali Paşa Değirmeni Sok. No:12 Karaköy/Istanbul, Türkiye +90 212 243 31 00 [email protected]
Kim bu vücutlar?
“vücut ikliminin sultanı sensin”1
Seval Şener, Hacettepe Üniversitesi
Bunlar, figürden çok vücut hem de kendilerine ait, bir yıllık, bir mevsimlik
değil ama bir anlık iklimler yaratan vücutlar. Ve bu iklimin sultanı bu
düşü kuran Aysel Alver. Özellikle resimde ve heykelde vücut söz konusu
olduğunda figürün ötesi pek düşünülmez. Ancak vücut ile figür arasında
belirgin bir fark var elbette, en azından varlığın farklı halleri olarak.
Anonim fakat varlık olarak son derece kuvvetlidirler. Yok sayamazsınız!
Oturdu mu çok sağlam oturur, adım attı mı çok sağlam atar bu vücutlar.
Bir hareketin içine yerleşme biçimleri öylesine kuvvetli ki başka bir
harekette düşünmek çok zor onları. Bahsedilen hareket ne Rodin
heykellerinde gördüğümüz dondurulmuş anlar ne de fotoğrafın mükemmel anlarıdır. Ki varsayılan mükemmel anların varlığı çoktan teoride ve
pratikte sorgu, şüphe, inanmazlık sebebi olmuştur.
Bu nedenle Aysel Alver’in figürleri mükemmel, dondurulmuş,
ayrıcalıklı an yerine sadece o an için tanımlılar, genele vurulduğunda
yok olup kimliksizleşiyorlar. Bu nokta klişeye ve beynimizin içinde
küçüklüğümüzden beri biriktirdiğimiz görüntülere açılan kapılar gibi
geliyor bana. Ama annemiz değil bu görüntü, varsa ablamız değil, varsa
teyzemiz değil, varsa üst katta oturan süslü teyze değil, pazar günlerinin gömlekli amcası değil. Görüntüler televizyondan ya da gösteri
dünyasından gibi ama bir zamanların TRT’sinden değil, daha çok ilk özel
kanal olan MagicBox Star 1’den göz hizamıza, bizim sıradan dünyamıza
gelmiş sihirli görüntüler gibi. Uzaklar bize ve bence bu uzaklık
boylarından, enlerinden bağımsız figürlerin. Uzak oldukları içinde
çekiciler. -Ben izlemedim hiç ama- sanki Dallas dizisinden bir kadın bu
kadınlar ya da Yalan Rüzgârı’ndan. Bir dizi karakteri kadar kurgu, bir
dizi karakteri kadar yüksek auralı ve bir dizi karakteri kadar şüpheliler.
Bir çevreleri yok, örneğin bu kırmızı elbiseli kadın nereye ait dersek
bir cevabımız yok, bu nedenle tüm sıradan anların içinden seçilmiş bir
mükemmel ana denk gelmiyorlar ya da bir oturuşun en zarif anına ya
da bir kadının tüm vücut ağırlığını bir kalçasındaki oturma kemiğinden
diğerine kaydırdığı ana denk gelmiyorlar. Taş değiller, bronz değiller ama
en başta belirtildiği gibi varlıkları o kadar kuvvetli ki inkâr edilemezler.
2
Klişe ve klişe üzerinden yol alabilecek olan kiç kavramına dönebiliriz bu
noktadan. Vücut olarak varlık bulmuş olmalarından başka üzerlerinde
genellikle iki boyutlu çalışmalardan alışık olduğumuz bir tekniği kolâjı
gördüğümüzde bizi neremizden yakaladıklarını anlayabiliriz bir nebze.
Tam gözümüzle ne güzeller dediğimiz anda bizi yakalayan bir eğretilik
bir çirkinlik görürüz. Burada bahsedilen hiç de her şeyi aklayabilen
sanatın, çirkini de güzel gösterebilme yeteneği yani çirkinin estetize
edilmesi değildir. Bence dikkati çeken o çirkinin çirkin olma cesaretini
gösterebilmesidir. Nasıl ki güzellik her zaman elde var bir ise çirkinlik
de terazinin eksiye eğilen kefesidir. Ve örneğin şapkalı adamın ve cesur
dekolteli kadının gözü, son derece çekici bir biçimde oturan kadının
yanmış gibi görünen derisi güzelliğinden dolayı değil çirkinliğinden
dolayı takdir edilmelidir. İşte tam da bu nokta klişeyi kiçin elinden alıp
kaçıran noktadır. Ve Aysel Alver’in vücut imajları güzelliklerinden çok
içine özenle yerleştirdiği çirkinden dolayı takdir edilmelidir. “Çünkü her
şey imajdır ve cisimlere, hayata ve dünyaya dair elimizde imajlardan
başka hiçbir şeyimiz yok… Sorun, içinde manipüle edildikleri rejimlerin
ellerinden imajları kurtarmakta yatıyor.” 2
1 Hacı Arif Bey tarafından bestelenmiş nihavent bir şarkı.
2 Baker, Ulus. Beyin Ekran. Derleyen: Ege Berensel, Birikim Yayınları, Ankara, 2011
(sayfa:76)
Who are these bodies?
“you are the sultan of the body climate”1
Seval Şener, Hacettepe University
These are bodies besides figures, they belong to theirselves, not seasonal, not annual but the bodies, creating instant climates. The sultan of
this climate is the dreamer Aysel Alver. Especially in painting and sculpture, beyond figure is not considered when the topic is body. However,
there is a distinct difference between body and figure, at least on different aspects of existence. Anonymous but huge in strength in terms
of existence. You cannot neglect them. These bodies fit and move very
stable. Settling of the form in a movement is so strong that it is unimaginable to think of them in another movement. The aforementioned
movement is neither like frozen instances seen in Rodin’s sculptures
nor perfect photographic instances. The existence of perfect moments
has already been the subject of disbelief, questioning and suspicion.
For this reason, the figures of Aysel Alver are unlike distinctive, perfect
and frozen instants, describes only that moment, where they are losing
their identities in universality. It seems to me that this point is like the
doors opening to cliché and images that is collected in our brains feeding from our childhood. But this image is not our mother, or if they exist,
they are not our sister, aunt, luxuriant aunty neighbor staying in upstairs
in our apartment, or uncle in white shirt on Sundays. The images are
coming from TV media or entertainment world but not from old TRT
times, more like magical images coming from the first private channel
of Turkey, MagicBox Star 1 to our sight, to our common world. They are
distant from us and this distance is free from height and width of the
figures. They are attractive since they are distant. The woman is from
TV series Dallas–I did not watch before- or Young and the Restless.
They are suspicious, with high aura or fictitious as a TV character. They
do not have any environment or in another way, we do not have any
answer where this red dressed woman is coming from. For this reason,
they do not belong to a perfect instance selected from so many common instances or they do not belong to the elegant instance of sitting,
the moment that a woman shifts all her weight from one of her thigh to
the other. They are not stones, bronze but as mentioned before their
existence is so strong that they cannot be denied.
From this point on, we can turn to cliché and kitsch concept which feeds
from cliché. Besides their existence as a body, when we observed the
technique which is usually used in two dimensional studies, collage,
we understand how we are grasped a bit. Our senses are distracted
by ugliness and by a metaphor when we fall into their beauty. Here we
are not mentioning the ability of art, which changes ugliness to beauty,
or estheticism of ugliness. For me, the point is the braveness of ugly
to show ugliness. The advantages of beauty are obvious, whereas the
negative aspects of ugliness resemble the pan of a balance, which goes
down from equilibrium point. As an example, the man with hat, the eye
of low cut dressed woman, the woman sitting in a very attractive way,
should be appreciated not for their beauty but for their ugliness. That is
the exact point that but for their ugliness. “Because, everything is image
and we do not have anything but images in our hands about objects, life
and world… The problem lies how we save the images from the regimes
manipulating them” takes a way cliché from hands of kitsch. And the
body images of Aysel Alver should be appreciated not for their beauty
but for their ugliness.
1 A nihavend song composed by Hacı Arif Bey.
2 Baker, Ulus. Beyin Ekran. Ed: Ege Berensel, Birikim Yayınları, Ankara, 2011 (p:76)
3
Nişanlı
Engaged
2009
35 x 95 x 25 cm
Metal konstrüksiyon, papiermâché, polyester kaplama/
Metal construction, papiermâché, polyester coating.
4
Keyif-1
Pleasure-1
2010
90 x 110 x 30 cm
Metal konstrüksiyon, papiermâché, polyester kaplama/
Metal construction, papiermâché, polyester coating.
5
Keyif-2 (detay)
Pleasure-2 (detail)
2010
120 x 60 x 30 cm
Metal konstrüksiyon, papiermâché, polyester kaplama/
Metal construction, papiermâché, polyester coating.
6
Keyif-2
Pleasure-2
2010
120 x 60 x 30 cm
Metal konstrüksiyon, papiermâché, polyester kaplama/
Metal construction, papiermâché, polyester coating.
7
Gebe
Pregnant
2007
45 x 175 x 20 cm
Metal konstrüksiyon, papiermâché, polyester kaplama/
Metal construction, papiermâché, polyester coating.
8
Mevhum
Imaginary
2010
18 x 72 x 12 cm
Metal konstrüksiyon,
papier-mâché, polyester
kaplama/ Metal construction, papier-mâché,
polyester coating.
9
Gövdemdeki Kurt (detay)
The Wolf Inside My Body
(detail)
2010
20 x 100 x 15 cm
Metal konstrüksiyon, papiermâché, polyester kaplama/
Metal construction, papiermâché, polyester coating.
10
Gövdemdeki Kurt
The Wolf Inside My Body
2010
20 x 100 x 15 cm
Metal konstrüksiyon, papier-mâché, polyester
kaplama/ Metal construction, papier-mâché,
polyester coating.
11
Engelli
Handicapped
2011
24 x 90 x 14 cm
Metal konstrüksiyon, papiermâché, polyester kaplama/
Metal construction, papiermâché, polyester coating.
12
Balkonda
On the Balcony
2009
28 x 132 x 7 cm
Metal konstrüksiyon, papiermâché, polyester kaplama/
Metal construction, papiermâché, polyester coating.
13
Dişikuş
Hen
2008
45 x 130 x 35 cm
Metal konstrüksiyon, papiermâché, polyester kaplama/
Metal construction, papiermâché, polyester coating.
14
Dişikuş (detay)
Hen (detail)
2008
45 x 130 x 35 cm
Metal konstrüksiyon, papiermâché, polyester kaplama/
Metal construction, papiermâché, polyester coating.
15
Aysel Alver
16
2012 Hacettepe Üniversitesi Meslek Yüksek Okulu Endüstri Ürünleri Tasarım Bölümü Öğretim Görevlisi
2012 Gazi Üniversitesi Resim Ana Sanat Dalı
Sanatta Yeterlik Programı
2009-2011 Yüksek Lisans, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Heykel Ana Sanat Dalı
2003-2008 Lisans, Hacettepe Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Heykel Bölümü
2012 Lecturer at Hacettepe University Vocational School Industrial Design Department
2012 Proficiency in Arts, Gazi University Graduate School of Fine Arts, Painting Department
2009-2011 MA, Hacettepe University Graduate School of Social Sciences, Sculpture Department
2003-2008 BA, Hacettepe University Faculty of Fine Arts Sculpture Department
Kişisel Sergiler Solo Exhibitions
2011 Postmodern Ağıtlar; Galeri Artist (Lab), Ankara
2010 Romans 2; Ziraat Bankası Kuğulu Sanat Galerisi, Ankara
2009 Romans 1; ODTÜ Kütüphane Sergi Salonu, Ankara
2011
2010
2009
Katıldığı Karma Sergi ve Etkinlikler
Group Exhibitions and Events
2012 2012 2012 2011 2011 2011 2010 2010 2010 2009
2007
20121st Bolu International Sculpture Symposium, Bolu
2012 Cda Projects Nyf 3, Istanbul
20121st Innsbruck Winter Youth Olympic Games Culture and Education Program Arts Project, Innsbruck
2011 Artist In Residence, Exhibition, Vienna
2011 Art of Defence; Gallery Nev, Ankara
2011 Residence Program ; Cer Modern, Ankara
2010 The Ziraat Bank, Exhibition of Century:
Cer Modern, Ankara
2010 Portable Borders; Istanbul European Capital of
Culture 2010 Project, Haydarpasa Train Station, Istanbul
2010 Ankara University 5th International Symposium of Painting and Sculpture, Ankara
2009 Good Bad Ugly; Goethe Institute, Ankara
2007 Re-impressions Reform; Goethe Institute, Ankara
1. Uluslararası Bolu Heykel Sempozyumu, Bolu
Cda Projects; Genç Yeni Farklı 3, İstanbul
1.Insburg Uluslararası Gençlik Kış Olimpiyatları,
Kültür ve Eğitim Programı Sanat Çalıştayı, Insburg
Sanatçı İkamet Programı Programı,Viyana
Savunma Sanatı; Galeri Nev, Ankara
Sanatçı İkamet Programı; Cer Modern, Ankara
Ziraat Bankası Yüzyılın Sergisi; CerModern, Ankara
Taşınabilir Sınırlar; İstanbul Kültür Başkenti 2010 Projesi Kapsamında, Haydarpaşa Garı, İstanbul
Ankara Üniversitesi 5. Uluslararası Resim ve Heykel Sempozyumu, Ankara
İyi Kötü Çirkin; Alman Kültür Merkezi, Ankara
“Yeniden İzlenim Yeni Biçim” Sergisi; Alman Kültür Merkezi, Ankara
Requiem For Postmodernity; Gallery Artist (Lab), Ankara
Romance 2; Ziraat Bank Kuğulu Art Gallery, Ankara
Romance 1; METU Library Exhibition Hall, Ankara