Atıksu arıtımı için en uygun nütrient oranları

UYGULAMA RAPORU
LABORATUVAR ANALİZİ & PROSES ANALİZİ
ATIKSU ARITMA
NÜTRIENTLER
Atıksu arıtımı için en uygun
nütrient oranları
Arıtılan atıksuyun ilgili yasal gerekliliklere uyması için, tesis işletmecileri arıtma
prosesini dikkatli bir şekilde kontrol etmeli ve böylece ¾ limit değerlerin
aşılması durumunda derhal müdahale etme şansına sahip olmalıdır. Kimyasal
ve fiziksel yöntemlerin yanı sıra, atıksu arıtma aslında aktif çamurdaki ¾ mikroorganizmalar ile ¾ biyolojik arıtmaya dayanmaktadır. Eğer tesis maksimum verimlilikte işletilmek isteniyorsa ¾ nütrient ihtiyacının ve aktif
çamurun bileşiminin bilinmesi gerekmektedir. ¾ Uygun olmayan nütrient
oranlarının nedenleri ve etkileri ve bunlara karşı alınacak önlemler bu raporda
açıklanmaktadır.
Yazar:
Dipl.-Ing. Michael Winkler
- Proje Lideri, Ürün Geliştirme ve
Müşteri Hizmetleri
- BIOSERVE GmbH, Mainz
2
NÜTRIENTLER AKTIF ÇAMUR
Aktif çamurdaki nütrientler
Mikroorganizmaların maksimum verimlilikte işlemesi için dengeli bir nütrient oranı
şarttır. Bu nütrientlerin en önemlileri karbon, azot ve fosfordur.
Laboratuar analizi ve proses ölçüm
teknolojisi limit değerler içinde
olunmasını destekler.
Karbon
Karbon, atıksuda bulunan organik maddelerin temel bileşenidir. Anaerobik şartlar altındaki aktif çamurda (bio-P), anoksik çevrede (denitrifikasyon bölgesi) ve
biyolojik aşamanın havalandırılma kısmında (nitrifikasyon bölgesi) bulunan mikroorganizmalar tarafından biyolojik olarak
parçalanabilir. Mikroorganizmalar kendi
hücre yapılarını oluşturmak ve enerji üretmek için karbon bileşiklerini kullanırlar.
¾ Karbon bileşikleri KOİ, BOİ5 ya da
TOK olarak belirlenmektedir.
Laboratuar analizi için gereken
çalışma ortamı bir fotometreden,
reaktiflerden ve – parametreye
bağlı olarak – bir termostattan
oluşmaktadır.
Azot
Atıksu arıtma tesislerine giren akışta, azot
organik olarak bağlı biçimde (organik N)
ve amonyum azotu halinde (NH4-N) mevcuttur. Biyolojik atıksu arıtma süresince,
organik N, aktif çamurdaki bakteriler ile
NH4-N’e dönüştürülür. Bu NH4-N ve içeri
giren akıştan gelen NH4-N nitrite dönüştürülür ve daha sonra nitrit de nitrata (nitrifikasyon) dönüştürülür. Aktif çamurdaki
biyolojik olarak parçalanmayan azot bileşikleri anoksik koşullar altında (çözünmüş
O2’nin yokluğunda) elementer azota
dönüştürülür (denitrifikasyon). Bu, atmosfere N2 olarak yayılır.
¾ Azot bileşikleri NH4-N, NO2-N, NO3-N
ve TN olarak belirlenir (toplam azot,
dengeleme ve dışarıya akış kontrolleri
için önemlidir).
Fosfor
Bir atıksu arıtma tesisinin giriş akışındaki
P yükü, ortofosfat fosfordan (PO4-P),
polifosfatlardan ve organik fosfor bileşiklerinden oluşmaktadır. Bunların toplamı,
‘toplam fosfor’ (Ptot) parametresini verirler.
Organik bileşikler + O2 + Nütrientler
Mikroorganizmalar
Yeni hücre malzemesi + CO2‹ + H2O
Tablo 1: Atıksu arıtımı için önemli toplam parametreler
KOİ (Kimyasal Oksijen İhtiyacı); bu, karbon bileşiklerini (indirgenmiş inorganik bileşikler de dahil olmak
üzere) tamamen oksidize etmek için gerekli olan yaklaşık oksijen miktarına karşılık gelmektedir.
BOİ5 (Biyolojik Oksijen İhtiyacı); bu, standart şartlar altında mikroorganizmalar tarafından beş
günlük biyolojik parçalanma süresince ne kadar elementer oksijen tüketildiğini belirtmektedir.
TOK (Toplam Organik Karbon) organik olarak bağlı karbonun bir ölçüsüdür; BOİ5’den farklı olarak,
TOK, ayrıca biyolojik olarak zayıf parçalanabilir bileşiklerdeki karbonu da içermektedir.
TKN (Kjeldahl azot) organik olarak bağlı azotun (organik N) ve amonyum azotunun (NH4-N) bir
ölçüsüdür.
Toplam azot TN (LATON), organik olarak bağlı azotu, amonyum azotunu (NH4-N), nitriti (NO2-N) ve
nitratı (NO3-N) içermektedir.
www.hach-lange.com.tr
3
Nitrifikasyon
Denitrifikasyon
Organik N bileşikleri
(üre, proteinler, vs.)
Hidroliz ve amonyaklama
Amonyum-azot NH4-N
Nitrat-azot NO3-N
Nitrat redüktaz Oksijen
Nitrit-azot NO2-N
Nitrosomonas
+ Oksijen
Nitrit-azot NO2-N
Nitrit redüktaz Oksijen
Nitrat-azot NO3-N
Oksijen
Karbon dioksit CO2‹
NO, N2O
Nitrobakter
+ Oksijen
Organik C bileşikleri
NO, N2O redüktaz Oksijen
Elementer azot N2‹
Şekil 1: Nitrifikasyon ve denitrifikasyon süresince parçalama prosesleri
Biyolojik atıksu arıtma süresince, polifosfatlar ve organik olarak bağlı fosfor ortofosfata dönüştürülmektedir.
Organizmaların P ihtiyacı, kendi enerji
metabolizmalarında fosforun özel rolünden dolayıdır. P, hücre membranını ve
DNA’yı oluşturmak için gerekmektedir.
Atıksudaki fosforun bir kısmı biyolojik olarak yok edilmektedir (bio-P). Geri kalanı
kimyasal/fiziksel fosfat çöktürme ile uzaklaştırılabilir.
¾ Fosfor bileşikleri orto-PO4-P (çöktürme kontrolü) ve Ptot (dengeleme, dışarıya akışın izlenmesi) olarak belirlenmektedir.
Eser miktardaki parametreler
Hücreleri oluşturmak için eser miktarda
gereken diğer parametreler – örneğin
potasyum, magnezyum, mangan, demir,
bakır, çinko ve nikel ve vitaminler ve
büyüme faktörleri – genellikle kentsel
atıksuda mevcuttur ya da aktif çamurdaki
mikroorganizmalar bunları kendi kendilerine sağlarlar.
Sülfür
Septik evsel atıksu ve bazı endüstriyel
atıksular indirgenmiş sulfür bileşikleri (hidrojen sülfit, sülfitler ve tiosülfatlar) içermektedir. Sülfür, proteinlerin vazgeçilmez
bir bileşenidir. Atıksu arıtma tesislerinde,
indirgenmiş sülfür bileşikleri sadece kimyasal olarak sülfata yükseltgenmez, aynı
zamanda bazı bakteriler tarafından sülfür
oluşturmak üzere yükseltgenebilir; bu
proses enerji ürettiğinden, gıda rezervleri
olarak hücreler içerisinde saklanmaktadır.
Bununla birlikte, atıksudaki indirgenmiş
sülfür bileşiklerinin yüksek konsantrasyonları birtakım problemlere neden
olmaktadır (Tablo 2).
C:N:P oranı (BOİ5:TN:Ptot)
Atıksudaki her nütrientin içeriği aktif
çamurdaki bakteri ihtiyaçlarına karşılık
gelmeli ve C, N ve P arasında dengeli
bir bağıntı olmalıdır. Bu, biyolojik parçalanma prosesinin verimliliği için çok
önemlidir. Aerobik atıksu arıtımı süresince, C:N:P oranı 100:10:1 ile 100:5:1
aralığında olmalıdır. Her çeşit endüstriyel
tesis türü, yeme alışkanlıklarındaki bölgesel farklılıklar (farklı mutfak atıklarının
Sürekli izleme için reaktif gerektirmeyen problar kullanılmaktadır.
Modern analizörler doğrudan
deponun kenarına monte edilmekte
ve bir koruma muhafazası gerektirmemektedir.
4
NÜTRİENTLER_HESAPLAMA
Uygun olan ve uygun olmayan nütrient
oranları
drenaj yoluyla uzaklaştırılması) ve toprak
ve içme suyunun doğası atıksuyun bileşiminin büyük ölçüde değişmesine yol
açmaktadır. Tecrübeler, kentsel atıksudaki C:N:P oranının yaklaşık 100:20:5
olduğunu göstermiştir.
Modern yöntemler kullanılarak büyük bir
zorluk yaşamadan fazla N ve P bileşikleri
genellikle atıksudan uzaklaştırılabilir.
SC 1000 kontrolörü sekiz sensöre
kadar- ayrıca örneğin Profibus
ile bir ağ olarak kullanım için de
uygundur.
Eğer biyolojik aşamaya gelen akıştaki
atıksu temel nütrientlerden biri açısından
yetersiz ise, büyük problemler ortaya
çıkabilir (Tablo 3).
Verimli denitrifikasyon için, biyolojik
olarak kolayca parçalanabilen C bileşiklerinden belirli bir oranda mevcut
olmalıdır. Kentsel atıksu ilk çöktürme tankından geçtikten sonra, 100:25 (=4)’lik
bir BOİ5:N oranına sahiptir. Eğer oran
100:40 (=2,5)’in altına düşerse, denitrifikasyon prosesinin verimliliği bozulur ve
bu dışa akışta daha yüksek nitrat değerleriyle sonuçlanır. Eğer temel arıtmanın
by-pass edilmesi ve denitrifikasyon hacminin artırılması herhangi bir fayda
Tablo 2: Yüksek sülfür konsantrasyonlarının nedenleri ve etkileri
Online nitrat ölçümü için kısmen
daldırılmış NITRATAX sc probu
Nedenler/Atıksuyun kaynağı
• Kimyasal ve protein işleyen
endüstrilerden gelen yüksek
konsantrasyonlu sülfür bileşikleri (et ve kümes hayvanları eti işleme)
• Kanalizasyon sisteminde sülfür bileşiklerinin hidrojen sülfite indirgenmesine yol açan
anaerobik prosesler
Olası sonuçlar
Düzeltici önlem
• Kanalizasyon ağındaki tıka• Atıksu arıtma tesislerindeki
nıklıkları bertaraf edin
kanalizasyonlardaki ve tank
• Kanalizasyona demir tuzları
duvarlarındaki korozyon
ekleyin (örneğin pompa istas• Komşular kokudan rahatsız
yonlarına)
olurlar
• Sülfürü oksitleyen filamentöz
bakterilerin artan büyümesi
(Tip 021 N)
Tablo 3: Atıksu arıtımının biyolojik aşamasında nütrient eksikliklerinin nedenleri ve etkileri
Aşağıdakilerin Nedenler/Atıksuyun kaynağı
eksikliği:
• Kanalizasyon ağında uzun kalma
Karbon
süresi
• Atıksuyun çok kapsamlı temel arıtımı
• Yüksek azot içeriğine sahip endüstriyel atıksu; örneğin süt ve et proseslerinden
Aşağıdakilerden gelen düşük azotlu
Azot
atıksu:
• Kağıt endüstrisi
• Meyve ve sebze işleme
Fosfor
• Çöp suyu sızıntısı, meyve ve sebze
işletmelerinden gelen atıksu
www.hach-lange.com.tr
Olası sonuçlar
Düzeltici önlem
• Filamentöz bakterilerin fazla gelişimi • Temel arıtmayı by-pass edin
(çamur yığını ve köpük)
• Nitrifikasyon için yeterli hacmi muhafaza ederken
• Yetersiz denitrifikasyon
denitrifikasyon hacmini arttırın (minimum çamur
yaşı 9 gün)
Aşağıdakiler ile nütrient oranını dengeyin:
• N bileşikleri ekleyerek
(üre gibi iyi değerlikli endüstriyel ürünler)
• Evsel atıksu ilave ederek, sindiriciden gelen
bulanık su ekleyerek
• Dışarıya giden akıştaki artan KOI/TOK Aşağıdakiler ile nütrient oranını dengeyin:
değerleri
• P bileşikleri ekleyerek (fosforik asit ya da tarım
• Filamentöz bakteriler
sektörü için fosfat gübreleri gibi iyi değerlikli
endüstriyel ürünler)
• Evsel atıksu ilave ederek
• Atıksu arıtma tesisine gelen akışdaki
yüksek KOI/TOK değerleri
• Filamentöz bakteriler
5
sağlamaz ise, kolayca parçalanabilen bir
substrat ilavesi (harici karbon kaynağı)
düşünülmelidir.
Nütrient dengelemek için gereken karbon
kaynakları şunları içerir:
- Dahili C = hidrolize edilmiş ya da
asitlendirilmiş birincil çamur
- Harici C = endüstriyel atıklar (bira
fabrikalarından, mandıralardan, şeker
endüstrisinden) ve endüstriyel ürünler
(metanol, etanol, asetik asit).
KOİ:BOİ5 oranı
Bu iki toplam parametrenin oranı atıksu
kirlilik yükünün biyolojik olarak ayrışabilirliğinin bir ölçüsüdür. Eğer KOİ:BOİ5 oranı
2:1’i geçmezse, biyolojik olarak ayrışabilirlik iyi olarak nitelendirilir. Yüksek değerler, biyolojik olarak zayıf ayrışabilir maddelerin varlığını göstermektedir.
Örnek
Yüksek endüstriyel atıksu oranına sahip
bir kentsel atıksu arıtma tesisinin biyolojik
arıtma aşamasına gelen akışta aşağıdaki
nütrient parametreleri bulunur (Tablo 5).
2,45 olan BOİ5:N oranı yeterli denitrifikasyonun meydana gelmesi için çok
düşüktür. Bu nedenle dışarıdan karbon
bileşikleri eklenmelidir. Fakat, bundan
once birtakım hesaplamalar yapılmalıdır:
Pratik LANGE küvet testleri bütün
temel parametreler için mevcuttur.
1. Denitrifiye edilmeyen azot
miktarı (ΣNn.z.d.):
¾ bkz. Tablo 6
2. Atıksu ile denitrifiye edilebilen
azot miktarını hesaplayın:
Yukarı akım denitrifikasyonu ve 0,5 olan
VD:VAT oranı, denitrifikasyon kapasitesi
(Tablo 7 uyarınca)
CDeni = 0,15 kg NO3-ND/kg BOİ5.
SNO3-N, D = CDeni × BOİ5 infl aer
= 0,15 × 110 mg/L = 16,5 mg/L
Bu, 16,5 mg/L NO3-N’in mevcut biyolojik
arıtma ile denitrifiye edilebileceği anlamına gelmektedir.
Analitik kalite güvencesi ile kombinasyon halinde, ölçüm sonuçları
resmi olarak onaylanmaktadır.
Tablo 4: Uygun olmayan KOİ:BOİ5 oranlarının nedenleri ve etkileri
Nedenler/Atıksu kaynağı
• Çöp suyu sızıntısı, kompostlamadan ve artık arıtma
tesislerinden ve kimyasal
endüstriden gelen atıksu
gelen
• Yazın uzun kanalizasyon
ağındaki BOİ5’in oldukça fazla
indirgenmesi
• Atıksuyun yoğun temel
arıtımı
Olası sonuçlar
Düzeltici önlem
• Yetersiz denitrifikasyon (dışa- • Denitrifikasyonu iyileştirmek
için C kaynaklarının ilavesi
rıya akışta yüksek nitrat
• Biyolojik olarak zayıf parçaladeğerleri)
nabilen ve biyolojik olarak
• Atıksu arıtma tesisinin dışarı
parçalanamayan maddeler
akışındaki yüksek KOİ
• Bio-P’nin bozulması
için kimyasal/fiziksel yöntemler kullanın (ozon arıtımı,
aktif karbon filtresi, membrane teknolojisi)
Eğer çok sayıda numunenin analiz
edilmesi gerekiyorsa, otomatik
laboratuar analizörleri çok değerli
olan desteklerini sunmaktadır.
6
NÜTRIENTLER_KONTROL
NO3-N ölçümlerinin vasıtasıyla substrat
dozajının ayarlanması
Tablo 5: Bir kentsel atıksu arıtma tesisinin ortalama günlük değerleri
Ortalama günlük değerler
Giren akış [m3/d]
BOİ5 infl aer[mg/L]
TNinfl aer LATON [mg/L]
Ptot infl aer [mg/L]
BOİ5 infl aer : TNinfl aer = 110:45 =
10.000
110
45
3,5
2,45
SNO3-N, D, Ext = TNInflow - ΣNn.z.d. - SNO3-N, D
= 45 mg/L - 15,5 mg/L - 16,5 mg/L
= 13 mg/L
Tablo 6: Denitrifiye edilmeyen azot miktarının hesaplanması (UNn.d.)
N, biyokütlenin içinde yer alan (BOİ5 infl aer’in % 5’i)
Norg.e (e = dışarı akışta varsayılan hedef miktar)
NH4-Ne (e = dışarı akışta hedef miktar)
NO3-Ne (e = dışarı akışta hedef miktar)
Toplam
5,5 mg/L
2 mg/L
0 mg/L
8 mg/L
15,5 mg/L
Tablo 7: ATV-A131’ye göre denitrifikasyon kapasitesi
(kuru havada ve 10 - 12 °C’deki değerler)
CDeni (Denitrifikasyon kapasitesi, kg NO3-ND / kg BOİ5)
VD/VAT
Yukarı akım denitrifikasyonu Eşzamanlı ve aralıklı denitrifiHacim Deni/Hacim
Havalandırma
kasyon
0,2
0,11
0,06
0,3
0,13
0,09
0,4
0,14
0,12
0,5
0,15
0,15
VD: Denitrifikasyon için kullanılan havalandırma tankının hacmi
VAT: Havalandırma tankının hacmi
Tablo 8: Gerekli olan dozajın hesaplanması için harici karbon kaynakları
Asetik asit
KOİ
kg/kg
1,07
TOK
kg/kg
0,40
BOİ5
kg/kg
0,70
Yoğunluk kg/m3
1.060
Bu örnekte, 1 kg asetik asit 1,07 kg KOİ’ye eşdeğerdir.
www.hach-lange.com.tr
3. Harici substrat gereksiniminin
hesaplanması
Hala denitrifiye edilecek olan N, toplam
eklenen azot eksi denitrifiye edilmesi
gerekmeyen azot eksi tesisin denitrifiye
edebileceği azot miktarıdır:
Metanol
Etanol
1,50
0,38
0,96
790
2,09
0,52
1,35
780
Kalan 13 mg/L azotu denitrifiye etmek
için, aktif çamurdaki mikroorganizmalar
ilave bir karbon kaynağı ile sağlanmalıdır.
Günlük 10.000 m3’lük atıksu hacmi 130
kg’lık bir azot yüküne sahiptir. DWA
Çalışma Sayfası A131’e göre, dışarıdan
karbon gereksinimi 5 kg KOİ/1 kg
NO3-N’dir. Bu, tam bir denitrifikasyonun
meydana gelebilmesi için, günde 650 kg
KOİ’nin gerektiği anlamına gelmektedir.
Eğer ilave karbon asetik asit halinde
sağlanırsa, Tablo 8’de verilen değerler
her gün 607 kg eklenmesi gerektiğini
gösterir. Hedeflenen dozaj NO3-N
değerlerine bağlıdır.
Sonuçlar
Uygun olmayan nütrient oranları ve
yüksek konsantrasyonlu bağımsız maddeler biyolojik atıksu arıtma proseslerinin
ayrışım verimliliğini azaltmaktadır. Bu
nedenle kritik parametrelerin sürekli
izlenmesi ve erken teşhis edilmesi tesis
işletmecilerinin gerektiğinde düzeltici
önlemi derhal alması için şarttır. Sadece
bu şekilde yasal olan dışarıya akış değerlerine uyulabilir ve gereksiz yüksek atıksu
yüklerinden kaçınılır. LANGE küvet testleri
ve sürekli ölçüm proses cihazları, daha iyi
şeffaflık ve güvenilirlik sağlanmasına yardımcı olduklarından dolayı vazgeçilmez
olduklarını ortaya koymuşlardır.
7
Atıksu arıtma tesislerindeki nütrientlerin izlenmesi için tipik ölçüm
yerleri
Analiz edilen nütrient parametreleri
(otomatik izleme düzenlemelerine bağlı
olarak):
¬ İlk çöktürme tankının içine akış: tesis
¾ KOİ (ya da TOK)
¾ BOİ5
¾ orto PO4-P
¾ Ptot
¾ NH4-N
¾ TKN (Kjeldahl azot: NH4-N ile organik
N’in toplamı)
¾ Ntot.inorg..(inorganik N: NH4-N, NO3-N
ile NO2-N’in toplamı)
¾ TNb (toplam azot: organik ve inorganik N’in toplamı)
yükünün belirlenmesi ve izlenmesi
® Havalandırma tankının içine akış: nütrient kaynağının optimizasyonu
Havalandırma tankından dışarıya akış:
C ayrışım performansının izlenmesi ve
optimizasyonu, nitrifikasyon/denitrifikasyon ve P uzaklaştırma
Atıksu arıtma tesisinden dışarıya akış:
limit değerlerin izlenmesi, tesisin kontrolü
Filtre
Son çöktürme
Yoğunlaştırıcı
Havalandırma
Birincil çöktürme
®
Elek/kum tutucu
Çürütücü
¬
Kanal
Yağmur suyu tankı
Çamur tanzimi
Laboratuvar/Ana kontrol merkezi
Şekil 2: Bir atıksu artıma tesisinin nütrient takibi için ölçüm yerleri de gösterilmiş olan şematik resmi
NÜTRIENTLER_ÖLÇÜM ÇÖZÜMLERI
Modern ölçüm teknolojisi ile en uygun
nütrient oranları
Laboratuar analizi için ölçüm istasyonu
DR 3900
LT 200
Alternatif
HT 200S
Küvet testleri
Rutin analizler ve kullanıcı uygulamalarında güvenilir ve takip edilebilir
ölçüm sonuçları için RFID teknolojisine sahip kompakt ve güçlü spektofotometre (320-1100 nm); LANGE küvet testlerinin otomatik değerlendirilmesi için barkod okuyucu (IBR); arkadan aydınlatmalı dokunmatik
grafik ekranı
Standart ve özel sindirimler için kuru termostat; KOİ, toplam N, toplam
P, TOK, organik asitler ve metallerin analizi için önceden programlanmış
sindirimler
Sadece 35 dakika içerisinde KOİ, toplam N, toplam P ve metallerin
analizinde hızlı sindirim için yüksek sıcaklık termostatı ve TOK’nun
analizi için standart sindirimler
Maksimum kullanıcı güvenliğine sahip kullanıma hazır reaktifler;
yüksek hassasiyetli; onaylanmış yöntem; 50’den fazla parametre ve
ölçüm aralığı
Online ölçüm sistemleri
PHOSPHAX sc
AISE sc
AN-ISE sc
NISE sc
NITRATAX sc
SC 1000 Controller
Alternatif
SC 200 Controller
Katı içeriği düşük olan atıksu ve su numunelerindeki amonyum konsantrasyonunun sürekli ölçümü için proses ölçüm cihazı. Ölçüm, gaz hassasiyetli bir elektrot ile gerçekleştirilmektedir.
Katı içeriği düşük olan atıksu ve su numunelerindeki fosfat konsantrasyonunun sürekli ölçümü için proses ölçüm cihazı. Ölçüm, vanadatmolibdat yöntemi ile gerçekleştirilmektedir.
Sıvı içi amonyum konsantrasyonunun (AISE sc, AN-ISE sc) ve nitrat konsantrasyonunun (NISE sc, AN-ISE sc) sürekli olarak belirlenmesi için ISE
probu. Ölçüm, otomatik potasyum ve klorür dengelemeli iyon seçici
elektrot (ISE) kullanılarak gerçekleştirilir. CARTRICAL plus sensör kartuşu
sayesinde ekstra kolay kullanım.
Nitrat içeriğinin doğrudan suda, atıksuda ya da aktif çamurda belirlenmesi için proses probu; hiçbir örnekleme gerekmez; otomatik temizleme;
reaktif gerektirmeyen yöntem; çeşitli ölçüm aralıkları
Bir SC 1000 kontrolör sistemi tekli bir gösterge modülünden ve bir ya da
daha fazla prob modüllerinden oluşmaktadır. Müşterinin spesifik gereksinimlerine modüler olarak uymak için konfigüre edilmektedir ve herhangi bir anda ilave ölçüm yerleri, sensörler, girişler, çıkışlar ve yol
arayüzleri içerecek şekilde genişletilebilir. Her bir modül sekiz sensör
kontrol edebilmektedir.
İki sensöre kadar kontrol edebilmektedir (AMTAX sc ya da PHOSPHAX sc
için değil).
DR 3900 fotometresi, LT 200 termostatı ve
LANGE küvet testleri ile laboratuar analizleri
için ölçüm istasyonu
Literatür
1. ATV-Handbuch: Biologische und weitergehende Abwasserreinigung, Ernst & SohnVerlag 1997
2. K. Hänel: Biologische Abwasserreinigung mit
Belebtschlamm, VEB Gustav Fischer Verlag,
1986
3. K. Mudrack, S. Kunst: Biologie der Abwasserreinigung, Gustav Fischer Verlag, 1994
4. Arbeitsblatt DWA A 131
5. S. Kunst, C. Helmer, S. Knoop: Betriebsprobleme auf Kläranlagen durch Blähschlamm,
Schwimmschlamm, Schaum, Springer-Verlag
2000
6. D. Jenkins, M. G. Richard, G. T. Daigger:
Manual on the causes and control of activated sludge bulking, foaming, and other solids
separation problems, Lewis Publishers 2004
7. Poster „HACH LANGE ile işletme güvenilirliği
ve maliyetten tasarruf”, DOC140.94.00449
DOC040.94.10005.Oct12
AMTAX sc