Turquie du 19 mai au 2 juin 19 Mayıs - 2 Haziran Türkiye
Transkript
Turquie du 19 mai au 2 juin 19 Mayıs - 2 Haziran Türkiye
Turquie du 19 mai au 2 juin 19 Mayıs - 2 Haziran Türkiye Gezisi Après nous être retrouvés à la gare du Mans à 7h30 du matin, train et avion nous emmènent tous les 7 allègrement vers la Turquie. Un taxi nous conduit De Kayseri vers Uçhisar à la maison d’hôtes de Murat, « Taka Ev ».Nous sommes sous le charme de cette demeure troglodyte et de son propriétaire que nous avions connu en d’autres circonstances en 1997. Retrouvailles sympathiques. C’est lui qui nous servira de guide pour la découverte de la Cappadonce pendant 4 jours: Vallée des Pigeons, Vallée de l’Amour, Vallée Rose et Blanche. Marche de 4 à 5 h par jour sous un soleil de plomb. La végétation est verdoyante, les arbres fruitiers bordent notre chemin et les cheminées de fée nous surveillent à chaque croisement. Nos mollets ont souffert un peu ! Saat 7.30’da, Le Mans garında buluştuktan sonra, biz 7 kişi büyük bir keyifle tren ve uçakla Türkiye’ye gidiyoruz. Kayseri’ye varıyoruz. Bir taksi bizi «Taka Evlerin» sahibi olan Murat’ın Uçhisar’daki evine götürüyor. 1997 yılında bir başka nedenle tanıdığımız Murat’ın sahibi olduğu yapının ve mağara evlerin etkisi altında kalıyoruz. İçten bir buluşma oluyor, özellikle de Murat’ın 4 gün boyunca bize Kapadokya’yı rehberliği esnasında: Güvercinler Vadisi, Sevgi Vadisi, Beyaz ve Pembe Vadi’yi bize gezdiriyor. Yakıcı güneş altında günde 4-5 saat yürüdük. Bitki örtüsü yeşil ve yol kenarları meyva ağaçları ve meyva bahçeleriyle bezenmişti, peri bacaları her yerde karşımıza çıkıyordu. Bacaklarımız oldukça ağrıdı! Au 2ème jour pour Jean-Louis et Dominique (ou 4ème pour Christine, Monique et Jean-Pierre) , expérience inoubliable : découverte de la Cappadoce en montgolfière ! Une heure de vol au lever du soleil, entourés d’une centaine de ces jolis « ballons » colorés que seul le bruit de chauffe de la machine vient troubler. Lever à 3H30 du matin, quand même! Le lendemain nous louons un taxi pour la journée et quittons la région d’Üçhisar et ses mystères pour Güzelyurt. Nous visitons la ville souterraine de « Kaymakli » près de Derinkuyu. Nous poursuivons notre journée dans la vallée d’Ihlara, avec une belle randonnée de 7 km le long d’un cours d’eau dans une végétation verdoyante et très généreuse. La journée se termine par la visite d’une cathédrale troglodyte à Selime. Au 6ème jour nous faisons connaissance avec notre chauffeur, Erkan,qui nous accompagnera jusqu’à la fin de notre séjour. Surprise ! il n’a ni carte routière, ni GPS, simplement un tout petit bout de papier avec le nom des villes où il doit nous conduire. Il est arrivé tout juste il y a 2 h, a roulé toute la nuit pour parcourir les quelques 700 km d’Istanbul à ici. Alain est chargé de le maintenir éveillé en lui parlant pendant les 190 km qu’il doit encore parcourir pour nous emmener à bon port à Konya,(pas bien facile car Erkan parle uniquement turc !) On s’apercevra très vite qu’Erkan est un chauffeur prudent, très débrouillard pour trouver son chemin et très serviable. Entre lui et nous le courant passe tout de suite. En route, visite du Caravansérail Sultanhanı tout en pierre. Arrivés à Konya, haut lieu du soufisme et des derviches tourneurs, nous visitons bien sûr le mausolée de Mevlana (le guide, le Maître), où repose Djalal al-Din Rumi, l’un des plus grands poètes et İkinci gün Jean-Louis ve Dominique (dördüncü gün de Christine, Monique ve Jean-Pierre), unutulmaz bir deney yaşadılar; Kapadokya’yı balonla keşif! sadece ısıtıcı makinanın verdiği gürültü dışında tan zamanı yüzlerce renkli balon eşliğinde bir saatlik uçuş. Bu bir saatlik meditasyonu (içedönüşlüğü) herkese öneririz. Sabaha karşı 3.30’da uyanmak, biraz fazla motivasyon (güdü) gerektiriyor, ama gösteri muhteşemdi, anlatılamaz! Ertesi gün bir taksi kiralayıp Üçhisar yöresi ve Güzelyurt’un büyüsünden ayrılıyoruz. Derinkuyu yakınındaki «Kaymaklı» yeraltı şehrini geziyoruz ve yöresel bir pazar yerini görmek için yolda duruyoruz. Çok zengin ve yeşil bir bitki örtüsüne sahip bir akarsu boyunca 7 km’lik bir yürüyüşle Ihlara vadisinde günümüze devam ediyoruz. Selime’deki bir mağara katedralini ziyaret ederek günümüzü tamamlıyoruz. 13 penseurs de tous les temps. Rumi était un mystique, un saint du soufisme dont la religion était l’amour et qui aimait toutes les religions. Déjà de son vivant, on venait en pèlerinage à Konya, et cela s’est perpétué depuis sa mort en 1273. Le lendemain, départ pour Antalya. Belle route dans des massifs montagneux. Visite du site romain archéologique d’Aspendos et son théâtre du 2ème siècle après JC, le mieux conservé de l’Asie Mineure. Au 8ème jour, départ pour Kaş. Visite de l’église St Nicolas à Demre ( ancienne Myra des époques lycienne puis romaine).En l’an 60 St Paul y fit halte. Son évêque plus connu fut saint Nicolas ( IV°siècle) qui a inspiré la légende du Père Noël. Arrivés à Kaş, nous rencontrons le frère de Dilek, belle fille de Jean-Louis et Dominique. Nous prenons aussi plaisir à flâner dans les rues commerçantesLe lendemain, excursion en petit bateau privé dans la baie de Kekova, une des plus belles anses de la côte méditerranéenne. Au vu des ruines submergées, difficile de s’imaginer quelle fut l’importance de cette cité engloutie. Petite escale à Kaleköy, village de pêcheurs uniquement accessible par la mer et « grimpette » jusqu’à la forteresse. Du sommet nous apercevons un champ de tombeaux lyciens et les anciens remparts de la cité. Le lendemain , nous quittons Kaş pour Dalyan. Après un détour par le canyon de Saklikent, nous nous arrêtons à Fethiye pour un déjeuner fait de « gözleme » au fromage. A peine arrivés à Dalyan en fin d’après-midi nous partons en quête d’un bateau pour une grande balade sur la rivière. Un faux air de « Baie d’Along » ou de « marais poitevins » nous fait passer une fin d’après-midi à admirer oiseaux, plantes.... Le soir, attablés dans l’un des nombreux restaurants qui dominent le port, les yeux rivés sur les tombes lyciennes (de Kaunos ) éclairées la nuit, nous nous laissons envahir par la magie des lieux. Déjà 11 jours de voyage ! La grosse chaleur a laissé sa place à la pluie. Après un petit déjeuner bien copieux, nous prenons une route très montagneuse pour atteindre Denizli Déjeuner à Pamukkale dans un restaurant typique où la grand-mère fabrique ses « gözleme » sur le bord du trottoir sous le regard admiratif de sa petite fille tandis que sa fille s’empresse de nous inviter à nous asseoir sur les banquettes recouvertes de tapis un peu poussiéreux. 14 Altıncı gün seyahatimiz boyunca bize eşlik edecek olan şoförümüz Erkan’la tanışıyoruz. Sürpriz! onun ne haritası ve ne de GPS’i var, elinde sadece bizi götüreceği şehirlerin isimleri var. Tüm gece 700 km araba kullanarak İstanbul’dan buraya iki saat önce gelmiş. Alain, Konya’ya kadar gidilecek daha 190 km’lik yol boyunca şoförle konuşarak uyanık tutma görevini üzerine aldı (bunu yapmak kolay değil, çünkü Erkan sadece türkçe konuşuyordu). Erkan’ın yolu bulmak için çok dikkatli ve becerikli ve çok yardımsever biri olduğunu hemen farkediyoruz. Aramızda hemen bir kaynaşma oluşuyor. Yolda, taştan yapılmış Sultanhanı Kervansarayını geziyoruz. Konya’ya vardık, dervişlerin ve sufizimin merkezi, elbette zamanının en büyük şair ve düşünürlerinden biri olan lider, üstad Mevlana Celaleddin Rumi’nin yattığı Mevlana türbesini ziyaret ediyoruz. Ertesi gün Antalya’ya hareket. Dağlık bölgede, yol iyi. Orta Asya’da en iyi korunmuş M.S.(Milâttan Sonra) ikinci yüzyılda yapılmış Romalılara ait tarihi Aspendos ve tiyatrosunu ziyaret ediyoruz. Sekizinci gün, Kaş’a hareket. Akdeniz boyunca dağ ve deniz arasındaki yol iyi. Demre’deki (Lidya dönemindeki ve sonradan romalıların eski kenti Myra) St. Nicolas kilisesini ziyaret. 60 yıllarında St Paul orada bir süre kalmş. Onun en tanınan piskoposu St Nicolas (4. yy) ve o, Noel Baba efsanesine esin kaynağı olmuştur. Kaş’a varış. Jean-Louis ve Dominique’in gelini Dilek’in erkek kardeşi ile buluşuyoruz. Dükkânlı sokaklarda dolaşmanın keyfini yaşıyoruz. Ertesi gün, Akdeniz’in en güzel koylarından biri olan Kekova körfezinden özel bir tekne kiralıyoruz. Batık kalıntıların görünümünden, bu batık şehri hayal etmek oldukça zor. Kaleköy’de küçük bir mola, sadece deniz yoluyla ulaşılabilen bu balıkçı köyünden kaleye kadar tırmanıyoruz.Tepede, Lidyalılara ait mezarları ve kentin antik duvarlarını seçebiliyoruz. Ertesi gün, Dalyan’a gitmek için Kaş’tan ayrılıyoruz. Saklıkent’e uğradıktan sonra peynirli gözleme yemek için öğlen Fethiye’de duruyoruz. Ikindi de Dalyan’a varıyoruz. Nehirde dolaşmak için bir bot aramaya başlıyoruz. «Baie d’Along» (Vietnam’da milyonlarca Le lendemain, sous le soleil, visite du célèbre site de Pammukale où de fabuleuses vasques vides ou pleines d’eau et de touristes nous enchantent. Chacun se promène avec précaution pour ne pas glisser, barbote, se photographie, s’attarde dans ces petites piscines naturelles. Mais cet immense site est aussi recouvert de ruines qui laissent deviner une ville grandiose ( Agora, cathédrale, latrines, théâtre, colonnes, temples au milieu d’herbes et de coquelicots. Une multitude de civilisations se succèdent et la nôtre, aujourd’hui, cherche à percer leurs mystères. Qu’en sera-t-il de la nôtre dans 2000 ans ? Nous resterons beaucoup plus longtemps que prévu sur ce site insolite. Erkan, notre chauffeur, restera interloqué d’apprendre que nous avons préféré visiter le site en entier et marcher plusieurs heures plutôt que revenir en car et écourter la visite. Ultime grand site : Ephèse, Selçuk. Bien entendu, cette visite mérite d’être accompagnée d’un guide pour comprendre l’histoire de la célèbre bibliothèque de Celsius ou du temple d’Artemis pour s’imprégner de l’histoire de Crésus et des Romains dans l’Antiquité. Plus de trois heures sous la chaleur à déambuler entre les pierres ont « creusé » notre estomac. Déjeuner copieux dans un restaurant à un prix défiant toute concurrence : 12 € pour 7 personnes ! Izmir est notre dernière étape avant de repartir vers La France. Trouver l’adresse de l’hôtel dans cette ville relève de la performance. Erkan, sans carte, sans GPS, mais avec un bon sens de la débrouillardise nous conduit à bon port. Autant chercher une aiguille dans une botte de foin. Mais le défi a été relevé. Bravo et merci à lui ! Récit de Christine V. (avec quelques rajouts de Dominique Péan... et quelques coupures de Loïc) yıldan beri yağmur sularıyla oluşmuş büyük bir plato) havasında bir su kenarında kuşları ve bitkileri seyrederek ikindi zamanını geçiriyoruz. Akşam, gözlerimiz, geceyi aydınlatan Lidya mezarlıklarında, liman boyunca sıralanan lokantalardan birindeyiz, kendimizi bu yerin büyüsüne bırakıyoruz. Şimdiden gezimizin 11inci günündeyiz! Aşırı sıcak yerini yağmura bırakıyor. Her zamanki gibi güzel bir kahvaltıdan sonra, oldukça dağlık bir yoldan Denizli’ye gidiyoruz. Pamukkale’de, kızının bizi biraz tozlu bir halı kaplı kanapeye oturtmak için davet etmeye acele ederken, kaldırımda torununun beğeni bakışları altında gözleme yapan büyükannenin bulunduğu bir lokantada, öğle yemeğimizi yiyoruz. Ertesi gün güneşle birlikte biz turistleri zevklendiren, su dolu ya da boş muhteşem havzaların bulunduğu Pamukkale’yi ziyaret ediyoruz. Herkes, bu küçük doğal havuzlarda kaymamak, yürümek, fotoğraf çekmek, dolaşmak için dikkatle gezinmeye başlıyor. Bu büyük alan, aynı zamanda gelincik çiçekleri ve otlar arasında (tapınaklar, sütunlar, tiyatro, ayakyolları, katedral, agora) görkemli bir kentin olduğu hissini veren kalıntılarla dolu. Birçok medeniyet birbiri ardınca gelmiş, ve bizler bugün onların gizemlerini çözmeye çalışıyoruz. 2000 yıl sonra bizimki ne duruma gelecek? Olağandşı bu yerde öngördüğümüz süreden daha çok kalıyoruz. Şoförümüz Erkan, ziyareti kısaltarak ve arabayla geri dönmek yerine bu yörenin tamamını saatlerce yürüyerek gezeceğimizi öğrendiğinde şaşırıp kalıyor. Ve en son büyük tarihi yerler, Efes ve Selçuk. Bu ziyaret, Antik Çağda Romalılar ve serveti ile ünlü Lidya kralı Krezüs’ün hikayesini derinlemesine öğrenebilmek ve Artemis Tapınağı ile ünlü Culsus kütüphanesinin tarihini daha iyi anlayabilmek için bir rehber eşliğinde gerçekleşiyor. Taşlar arasında, yakıcı sıcak altında 3 saatten fazla süren bu gezinti karnımızı acıktırıyor. Çok ucuz bir hesap dahilinde, 7 kişi 12 euro!, bir lokantada benzer bir öğle yemeği yiyoruz. İzmir, Fransa’ya gelmeden önceki son durağımız. Bu şehirde oteli bulabilmek, büyük bir gayret gerektiriyor. Erkan, haritasız ve GPS’siz sis içinde gidebilmenin sezgisiyle bizi otelimize getiriyor. Samanlıkta iğne aramak gibi birşey, ama üstesinden geldi; sağol Erkan ve çok teşekkürler. Christine V. (Dominique Péan’ın katkılarıyla) 15