Patoloji Dernekleri Federasyonu

Patoloji Dernekleri Federasyonu
Baş-Boyun Patolojisi Çalışma Grubu
Baş Boyun Lezyonları Patolojik Değerlendirme Standartları Ve Kılavuzları
İçindekiler:
1- Kapsanan doku ve organlar
2- Temel Kaynak Değerlendirme Sistemleri
3- Spesimen gönderme yöntemi
4- Makroskopi teknikleri
5- Boyun Diseksiyonuna Yaklaşım
6- Tükürük Bezlerine Yaklaşım
Baş-Boyun Patolojisi Çalışma Alanı
1- Burun
2- Paranazal Sinüsler
3- Nazofarenks
4- Orofarenks
5- Hipofarenks
6- Ağız ve dudaklar
7- Alt ve üst çeneler
8- Larenks
9- Tükürük bezleri
10- Boyun
11- Kulak
Temel Değerlendirme Sistemi Kaynakları
Tüm Tümörler;
1- Dünya Sağlık Örgütü Baş Boyun Tümörleri Sınıflaması’na göre sınıflandırılırlar,
2- Union Internationale Contre le Cancer (UICC) pTNM sınıflamasına göre patolojik
olarak evrelendirilirler,
3- Collage of American Pathologists (CAP) tarafından bildirilen rapor formatlarına göre
raporlandırılırlar,
4- Raporlarda SNOMED CT (Systematized Nomenclature of Medicine -- Clinical Terms)
kodları standart yöntemlerle verilir.
NOT:
1- Preneoplastik lezyonlarda Dünya Sağlık Örgütü, Ljubljana yada skuamöz intraepitelyal
neoplazi sınıflamalarından biri ya da birden fazlası hangi sınıflamanın kullanıldığının
açıklanması şartıyla kullanılabilir.
2- Kullanılan bu kaynak sistemlerin güncellenmesi izlenmeli ve her zaman en son güncelleme
kullanılmalıdır.
3- Spesimen gönderme yöntemi:
Gönderilen her spesimen için hasta ismi, yaşı, gönderilen spesimenin ameliyat şekli,
kapsadığı yapılar, klinik ön tanı, tümör içeren bir spesimen ise klinik T ve N evresi
belirtilmelidir.
Yineleyen tümör olup olmadığı, daha önce aldığı tedaviler kaydedilerek gönderilmelidir.
Özel bir neden bulunmuyorsa tüm dokular doku hacminin 10 katı formalin içerisinde
patoloji sekreterliğine iletilmelidir.
Frozen kesit için gönderilen materyaller en az 1 saat önce bildirilmeli, yukarıda
tanımlanan klinik bilgiler yanı sıra incelemenin amacı bildirilmelidir (tümör tanısı,
derecesinin belirlenmesi, cerrahi sınırda tümör varlığının belirlenmesi gibi).
Elektron mikroskopi için gönderilen burun biyopsileri uygun süre önce hazırlanmış (en
çok 2 hafta) gluteraldehit solusyonunda +4 derece santigratta en kısa zamanda Patoloji
kabul sekreterliğine iletilmelidir.
Baş Boyun Patolojisi Makrokopik İnceleme:
Biyopsi Makroskopik inceleme:
Materyal boyutları belirlenerek insizyonel biyopsiler mukozaya dik şekilde 2 mm kalınlıkta
kesilerek örneklenir.
Eksizyonel biyopsilerde cerrahi sınır değerlendirmesi için çini mürekkebi /farklı renkte çini
mürekkepleri ile boyama yapılır. Seri kesitlerle tüm doku örneklenebilir.
Eğer biyopsi çok büyükse çevre mukozal cerrahi sınırlar alınıp, lezyonlu alan dilimlenerek
mukozaya dik şekilde bloklanır.
Sjögren Sendromu ön tanılı ağız biyopsilerinde bloklama sırasında 200 mikron traşlanarak 3
ayrı lama kesit alınması gereği kaset içerisine Sjögren yazılarak belirtilir.
Tonsillektomi materyalleri yaklaşık aynı büyüklükteyse her birinden birer blok hazırlanır.
Tanısal amaçlı lenf düğümü biyopsilerinde her kenarı 1 cm nin altında (tercihen 0,5 cm küçük)
dokular şeklinde doku örnekleri kasetlenir.
Nazal polip materyallerinde gros (makroskopik) beklenmedik değişiklik yoksa 2 blok yeterlidir.
Larenjektomi Materyalinin Değerlendirilmesi
Larenks Anatomik Bölgeleri ve Alt Bölgeleri
Supraglottis
Epilarenks, marjinal zon dahil
Suprahyoid epiglottis, tip, lingual (anterior) ve laryngeal yüzeyler dahil
Aryepiglottik fold, laryngeal taraf
Aritenoid
Supraglottis, epilarenks dışında
Infrahiyoid epiglottis
Ventriküler bantlar (yalancı kordlar)
Glottis
Vokal kordlar
Anterior kommissür
Posterior kommissür
Subglottis
Total larenjektomi
NOT: Glottik bölge ventrikülden 0,5-1cm ye uzanan alan olarak tanımlanmaktadır. Subglottis
ventrikülün 1 cm altından başlar. 1,5 cm kullanılmamalıdır.
- Spesimenin boyutları ölçülür,
- Kapsadığı yapılar ve ölçüleri belirtilir (tiroid lob/lobları, piriform sinüs medial ya da lateral
duvarı gibi).
- Spesimen arka yüzünden yukarıdan aşağıya açılır.
Spesimen açıldığında priform sinüsler (varsa), dil kökü, aryepiglottik foldlar, epiglot, yalancı
kordlar, ventriküller, gerçek kordler, subglottik alan, paraglottik alanlar, aritenoid kıkırdaklar,
postkrikoid alan sağ ve sol taraf ayrı ayrı olmak üzere ayrıca ön komissür, preepiglottik alan,
petiol tümör tutulumu olup olmadığı tanımlanır.
- Supraglottik tümörlerde subraglottik alt bölgelerin hangilerinin tutulduğu belirtilir (Bkz:
TNM atlası supraglottik bölge alt bölgeleri; Örneğin: hyoid kemik altı ya da üstünde yer aldığı
belirtilir).
- Tümör yerleşimi tüm bu anatomik yapılara ilişkili olarak kaydedilir. Tümörün 3 boyutlu çapı
ölçülüp kaydedilir.
- Tümör glottik kenardaysa subgottik alana doğru uzunluğu ölçülür ve kaydedilir.
- Trakeotomi /trakeostomi alanı varsa tümörün bu alana uzaklığı kaydedilir.
- Mukozal cerrahi sınırlar ve gerekli görülürse tüm larenjektomi materyali dış yüzü çini
mürekkebi ile boyanır.
- Tümörün tüm mukozal cerrahi sınırlardan uzaklığı değerlendirilir, en yakın olduğu
sınır/sınırlar ile uzaklığı ölçülüp kaydedilir, mümkünse en yakın olduğu bu alan ve tümör bir
ya da birkaç kapsanacak şekilde mukozaya dik biçimde kasetlenerek örneklenir.
Mukozal sınırlar üst ve alt cerrahi sınır olmak üzere çepeçevre örneklenir.
Üst cerrahi sınır, post krikoid bölge, sağ ve sol yanlar, dil kökü mukozal sınırlar ayrı
kasetlenerek örneklenir.
Trakeotomi alanı varsa mukozal ve cilt cerrahi sınırları örneklenir.
Larenjektomi materyalinin tümörlü alanı:
Supraglottik alandaysa; tümörlü alan yukarıdan aşağıya örneklenir.
Epiglot orta hattından dik bir kesit yapılır. Bistürinün kesemeyeceği kemik-kıkırdak sınıra
gelinince epiglot ikiye ayrılır ve epiglottik kıkırdağın alt ucunun anteriorunda bulunan yağ
yastıkçığı preepiglottik alan olarak kaydedilerek örneklenir.
Aryepiglottik foldlara orta hattan dik bir kesi yapılır ve her iki yan örneklenir.
Aritenoid kıkırdaklar tümör tutulum kuşkusu varsa örneklenir.
Glottik ve transglottik tümörlerde (glottik ve supraglottik alanı tutanlar) sağ, sol ve
mümkünse supraglottik, ventriküler ve glottik eksende tüm tümörü örnekleyecek örnekler
alınır. Bu şekilde örneklemede tümörün tuttuğu bölmeler değerlendirilir, eğer tümörün tümü
örneklenebildiyse subglottik uzanım mikroskopik olarak da ölçülür. Spesimen alınırken lümen
merkezinden bir yarıçap gibi düşünülmeli ve tümör kıkırdak kemik alanlara uzanarak
kesilebilen en son yere dek örneklenmelidir. Tümör eğer çok yaygın ve derine kadar
uzanıyorsa pT3 olma olasılığı yüksektir. Ancak T2 (vokal kordlarda hareket kısıtlılığı var), T3
(Vokal kordlar hareket etmiyor) ayrımında vokal kordların hareketlerinin klinik
değerlendirme bulgusu çok önemlidir.
NOT: sağ şekil: Yukardan bakıldığında yapılacak kesitlerin doğru
ve yanlış açıları
Subglottik tümörlerde tümör mümkünse glottik alanı da içerecek şekilde örneklenir.
Subglottik tümörlerde makroskopik olarak saptanamayabilecek submukozal yayılım
olabileceği için, alt örnekleme sınırında tümör makroskopik olarak görülmese de daha sonra
buradan daha alt bölmeden örnekleme gerekebileceği akılda tutulmalı, bloklanan
materyaller için doğru kayıt alınmalı ve materyalin bu aşamada ilk mikroskopik
değerlendirme tamamlanana kadar en iyi şekilde korunması sağlanmalıdır.
Tümörlü alan örnekleri daima yukardan aşağıya ekseninde örneklenir. Tümörlü
bloklara T olarak blok numarası verilir ve her bir tümörlü örneğin yerleşimi kaydedilir.
Eğer sağ ve sol tarafta tümör varsa her iki taraf da aynı şekilde örneklenir. Aynı şekilde ön
komissür de örneklenmelidir. Bu alandan ekstralarengeal yayılım olasılığının yüksek olduğu
akılda tutulmalıdır.
Tümör tek taraftaysa karşı taraf glottik ve supraglottik alanı içeren bir örnek düşey
eksende örneklenir.
Bu aşamadan sonra eğer tiroidektomi materyali varsa boyutları ölçülüp larenjektomi
materyalinden ayrılmadan en geniş yüzeyi görecek şekilde kesiler atılarak incelenir. Ana
spesimenden ayrılmamasının amacı daha sonra ekstralarengeal yayılımın
değerlendirilebilmesidir. Ancak kuşkusuz ilk kesitlerde de tümöre rastlanırsa örneklenir. Aksi
halde tiroidektomi materyallerinin standart yöntemi ile örneklenir.
- Larenjektomi materyalinin ön yüzündeki yumuşak dokular lenf düğümü ve/veya paratiroid
varlığı açısından diseke edilir örneklenir. Prelarengeal lenf nodu/nodları larengeal
protuberansianın alt ve önünde yerleşirler.
Bu aşamadan sonra larenjektomi materyali asit takibine alınır, kemik ve kıkırdak yapılar
yumuşadıktan sonra epiglottisten itibaren yatay olarak (horizontal) 5 mm ara ile dilimlenir,
dilimler aynı oryantasyonda olacak şekilde düz bir yüzeye sıralanır. Tüm seviyelerde tümör ve
kemik/kıkırdakların ilişkileri incelenir ve kuşkulu alanlar örneklenir. Tümör ancak kıkırdak
çatının dışına çıktığında pT4 kabul edileceği için tümör, kıkırdak ve kıkırdak dışı yapılar
örneklenmelidir. Örneğin invazyon tiroid seviyesindeyse aynı blokta tümör, kıkırdaklar, tiroid
örneklenebilir.
Dikkat: Kıkırdak invazyonu görülmemesinin nedeni kıkırdağın tümüyle yıkıma uğramış olması
olabilir. Bu nedenle simetrik yapıları gözlemlemek bu durumun anlaşılmasını sağlayacaktır.
Parsiyel Larenjektomi:
Farklı parsiyel larenjektomi materyalleri vardır.
1- Supraglottik larenjektomi: Materyal ventriküllerden geçen bir çizgi üzerindeki
yapıları içerir. Böyle bir spesimen larengeal kıkırdağın üst kısmını da içerir.
Spesimen dilimlenerek değerlendirilir.
2- Vertikal hemilarenjektom, frontolateral larenjektomi): Tiroid kıkırdağın, ön
komissürü de içerecek şekilde yaklaşık bir yan yarısının eksize edilmesi ve bunun
önündeki yumuşak dokuların eksizyonu (supraglottik ventriküler ve glottik yapıları
içerir. Örneklemede;
alt üst ve iki yan cerrahi uçlar ve tüm tiroid kıkırdak önyüzü çini mürekkebi ile
boyanır.
Tüm örnekler yukardan aşağıya örneklenir. Tercihen de uzun bir örnek tümör
alt ve üst cerrahi sınırları içerir. Ancak bu her zaman mümkün değildir. Bu
durumda işaretlenerek alt ve üst iki parça ventrikülden ayrılarak
bloklanabilir. Materyalin iki kenarından alınacak aynı şekilli örnekler yan
cerrahi sınırları ortaya koyacaktır.
ön kömissür de örneklenir:
3- Krikohyoidopeksi ile Suprakrikoid larenjektomi: Ender materyaller
4- Krikohyoidoepiglottopeksi ile Suprakrikoid larenjektomi: Ender materyaller
NOT: UICC ve AJCC tedavi sonrası evrelemeyi tedavisizlerle aynı kabul ediyor ve başına “r”
ekliyor,
2 aydan uzun tümörsüz dönem varsa yineleme kabul edilmiş,
Yeni yineleyen tümör evreleme önerileri var ama histopatolojik değil.
Farenks tümörleri: (lütfen evreleme için TNM atlasına bakınız)
Orofarenks yeri:
Ön duvar
– Dil kökü (vallate papilla arkası veya arka1/3)
– Vallecula
Yan duvar:
– Tonsil
– Tonsiller fossa
– Glossotonsiller sulkus
Arka duvar
Üst duvar:
– Yumuşak damak ön yüzü
– Uvula
Kapsadığı Yapılar
- Yumuşak damak
- Tonsilla palatina
- Ön ve arka tonsiller plikalar
- Tonsiller fossa ve faucial plikalar
- Küçük dil
- Dil tonsilleri ve dil kökü
- Vallekula
- Arka orofarenks duvarı
NOT: Bu çalışma föyünde tonsiller bölge tümörleri, dil kökü oral kavite tümörleri
içinde tanımlanmaktadır.
Hipofarenks yeri:
1- Farengoözefageal bileşke (post krikoid alan): ön hipofarenksi oluşturur
2- Piriform sinüs
3- Arka farenks duvarı
Kapsadığı Yapılar
- Sağ ve sol piriform sinüsler
- Yan ve arka hipofarengeal duvarlar
- Aritenoid kıkırdak ve ve krikoid kıkırdak bağlayıcı kordlarının birleşimi (krikoid kıkırdak alt
sınırlarını bağlar ve hipofarenks ön duvarını oluşturur.)
Bu tümör spesimenleri çok zaman total larenjektomi ile birliktedir ve özefajektomi
materyalini de içerir.
- Spesimenin boyutları ölçülür,
- Kapsadığı yapılar ve ölçüleri belirtilir (tiroid lob/lobları, piriform sinüs medial ya da lateral
duvarı gibi).
- Tümör yerleşimi bu aşamada net olarak bilinmediği için yan ve arka duvarların tümü çini
mürekkebi ile boyanır.
- Spesimen arka yüzünden yukarıdan aşağıya açılır. Eğer farenjektomi materyali de varsa ilk
açılan alan farenks olup tümörü içerecektir, bu kesit larenjektomi materyali arka duvarını,
yani farenksin ön yüzünü görmemizi sağlayacaktır. Bu aşamada tümör tanımlanabilir (boyut,
yerleşim, yüzey gibi).
- Mukozal cerrahi sınırlar örneklenir.
- Materyalin tümü epiglottan başlayarak 5 mm ara ile kesilir kesilemeyen bölgeye gelince asit
takibi uygulanır. Tüm spesimen seri olarak kesilip yan yana sıralanır.
Böylece hem tüm arka ve yan yüzeylerin boyalı cerrahi sınırları, hem de larenjektomi
materyalindeki kıkırdak ve kemiklerle tümör ilişkisi saptanır. Bu alanlar örneklenir.
Bu sırada larengeal vokal kordlar glottik ve supraglottik alanlar bilateral örneklenmelidir.
Priform sinüs tümörleri: Farengeal tümörlerde olduğu gibi yatay eksende kesit yararlıdır.
İşlemler farenks tümörlerine benzerdir.
Ağız Boşluğu Spesimenleri
Bu spesimenler çoğu kez birbirine benzemez, kemik ve diş dokuları kapsama olasılıkları
yüksektir.
Anatomik Bölgeler
Dudak:
– üst dudak
– alt dudak
– komissürler
Ağız Boşluğu:
– Bukkal mukoza
1-üst ve alt dudak mukozası,
2-Yanak mukozası,
3- retromolar alanlar,
4-alt ve üst bukko-alveolar sulkuslar)
– Üst alveol ve gingiva
– Alt alveol ve gingiva
– Sert damak
– Dil (1-ön 2/3 dorsal yüz, 2-ventral yüz)
– Ağız tabanı
Tümör Yeri
___ Vermilion border üst dudak
___ Vermilion border alt
___ Üst dudak mukozası
___ Alt dudak mukozası
___ Dudak komissürü
___ Dil yan sınırı
___ Ventral dil
___ Dorsal dil
___ Ön 2/3 dil
___ Üst gingiva (gum)
___ Alt gingiva (gum)
___ Ön ağız tabanı
___ ağız tabanı
___ Sert damak
___ Bukkal mukoza (iç yanak)
___ Ağız vestibülü
___ üst
___ alt
___ Alveolar proses
___ üst
___ Alt
___ Mandibula
___ Maksilla
Dudak dışında bu spesimenlerin her biri farklı yapıları içereceği için tek bir makroskopi
tekniğinden söz etmek olanaksızdır.
Her spesimene tam olarak oryante olmak çok önemlidir. Bunun için klinikten yardım sıklıkla
gerekecektir.
Spesimen boyutları ve tümör boyutu kaydedildikten sonra, tümörün en yakın olduğu cerrahi
sınır belirlenmelidir. Tümörün en büyük çapı evreyi belirlemede önemli olduğu için dikkatle
ölçüm yapılmalıdır.
Dudak materyali tümör komissürde de olsa cerrahi sınırları boyanıp dilimlenerek işleme
alınır. Her iki yan uçlar boyalı yüze yatırılır.
Diğer ağız materyallerinde oryantasyon, tüm cerhi sınır yüzeylerinin boyanması, mukozal
cerrahi sınırların yer belirtilerek alınması, eğer kesimi engelleyecek kemik ve diş yoksa
oryantasyon korunarak 0,5 cm lik dilimler şeklinde kesilip yan yana konularak incelenmesi
uygundur. Çoğu kez spesimen önce tümörün örneklenmesine ve daha sonra asit takibine
alınmaya uygundur. Asit takibinden sonra tümöre en yakın kemik dokular belirlenmiş olmak
kaydıyla yine dilimleme ile kemik invazyonu araştırılır. Ayrıca kemik cerrahi sınırlarından da
örnek alınmalıdır.
Tümörün farklı görünümde alanları iki bloktan az olmamak kaydıyla örneklenir. Tümörün bir
kesit yüzünün alınmamalıdır. Önemli olan varsa, farklı makroskopik görünümler sergileyen
alanların örneklenmesidir.
Kemik rezeksiyonları ve kemik içeren materyaller:
Değerlendirilecek spesimenin formalinde fikse olmasından sonra, yumuşak doku
kısımlarından cerrahi sınır amaçlı örnekler alınır. Bu sırada alınan yer kaydedilmeli ve cerrahi
yüzey çini mürekkebi ile boyalı olmalıdır.
Mandibulektomi gibi sert materyallerde kemik testeresi ile bir-birkaç tümölü alan dilimi
kesilip asit takibine alınabilir. Bu süreyi çok kısaltacaktır. Yumuşayan dokuda dış yüzeylerin
cerrahi sınır özelliği göz önünde bulundurularak örnekleme yapılır. Ayrıca mandibulada her
iki kemik ucu da cerrahi sınır oldukları için örneklenmelidir.
Burun ve paranazal sinüsler
Anatomik alan ve alt alanlar
Burun:
– Septum
– Taban
– Yan duvar
– vestibül
Maksiller sinüs
Etmoid sinüs
– Sol
– Sağ
Maksiller Sinüs
Duvarlar:
– Taban: sert damak, varsa dişler
– Üst: orbita tabanı, varsa göz
– Medial: Nazal kavite, varsa konkalar
– Lateral ve ön:kemik yumuşak doku, varsa yüz cildi
– Posterior: Düzensiz kemik kas olan pterigoid kompleks
Spesimenin boyutları ölçülür,
Kapsadığı yapılar ve ölçüleri belirtilir, tümörün bulunduğu alanlar belirlenmeye çalışılır.
Bu bölge materyallerini bir dikdörtgen prizma gibi algılamaya çalışmak çok yararlıdır. Alt ve
üst, orta hat, yan, ön ve arka bölge tam olarak anlaşılmalıdır. Bunun için gerekirse operasyon
u yapan cerrahla birlikte spesimen ele alınır.
Materyal tabanında sert damak bulunuyorsa kolayca tanınarak yol gösterici olabilir. Üstte
güz ya da göz boşluğu yer alabilir. Bu da oryantasyonu anlamada yararlıdır. Ortada konka
yapıları ya da burun mukozası tanınabilir bu da oryantasyonu kolaylaştırır. Özellikle arka
yüzey eğer pterigoid bölge ve yakın yapıları içeriyorsa düzensiz görünümde olup tanımayı
sağlayabilir.
Spesimene oryante olunması son derece önemlidir.
Eğer üstü açık bir kadeh gibi bir spesimen izleniyorsa, prizmanın üst yüzeyinin bulunmadığı
tabanda yerleşmiş bulunan bir sinüs çıkartıldığı düşünülmelidir. Bu durumda, üst cerrahi sınır
ortadaki tümörden örneklenirse, yalancı pozitifliğe neden olur, böyle bir spesimende ancak
boşluğu çevreleyen sağ sol ön arka duvarların üst kenarı örneklenebilir.
Spesimende mukozal yapılar belirlenir. Tüm cerrahi sınırlar çini mürekkebi ile boyanır.
Mukozal cerrahi sınırlardan, yerleri kaydedilerek örnek alınır (örneğin nazal mukozal, damak
mukozal sınırları gibi).
Spesimenden oryantasyon belirlenerek önden arkaya ya da yatay düz yüzeyli ve paralel 0,51 cmlik (dokunun parçalanabilirliği göz önüne alınarak belirlenir) kesitler alınır (büyük
olasılıkla bu işlem asit takibinden sonraki dönemde yapılabilecektir.) Alınan her dilim
oryantasyona dikkat ederek yan yana sıralanır ve kesit yüzleri gözlemlenir. Birinci ve sonuncu
dilim cerrahi sınır açısından bu şekilde kesit atılarak değerlendirilemeyeceği için en son
olarak bunlar da dikine dilimlenir.
Böylelikle tümörün boyutları ölçülebilir ve en yakın olduğu cerrahi sınırlar ve her yüzeyde en
yakın olduğu cerrahi sınır örneklenir. Kesit yüzüne dik olarak bloklanır.
Ayrıca tümörün farklı görünümde alanları iki bloktan az olmamak kaydıyla örneklenir.
Tümörün bir kesit yüzünün alınmamalıdır. Önemli olan varsa, farklı makroskopik görünümler
sergileyen alanların örneklenmesidir.
Boyun diseksiyonu
İçindekiler
1. Organ-bölgenin adı : Boyun diseksiyonu
2. Normal anatomik tanımlar ve histolojik özellikler
3. Materyal tipleri
4. Örnekleme genel özellikleri ve lokalizasyona özgü spesifik özellikler.
5. Kaynakça
6. Ekler:
Boyun ile ilgili temel terminoloji
BOYUN ANATOMİSİ
* Boyun Üçgenleri: Kısaca tanımlanacak olursa, boyun üçgenleri; kas ve kemiklerle
sınırlanmış; taban ve çatısını fascial tabakalann oluşturduğu, içinde kan damarlan.sinirler,
lenfatikler ve lenf nodlarının yer aldığı 3 boyutlu boşluklardır,
* Boyun fasciası: 2 tip fascia içerir:
1. Yüzeyel boyun fasciası
2. Derin boyun fasciası:
a. Dış tabaka
b. Orta tabaka
c. İç tabaka
1. Yüzeyel boyun fasciası, derinin altında tek tabaka olarak yer alan bir fasciadır, Platysma
kasını da içerir,
2. Derin boyun fasciası; dış, orta, iç tabaka olarak 3'e ayrılır.
- Dış tabaka: Platysmanın altında yer alır ve tüm yüzeyel boyun yapılarının, stenıocleidomastoid ve trapezius kaslannı çevreler.
- Orta tabaka; boyundaki visceral yapılan, yani Irakça ve özefagus gibi yapılan çevreleyen
derin fascia tabakasıdır.
- İç tabaka ise boyundaki derin kaslan ve servikal vertebralan sarar. Bu nedenle prevertebral
(paravertebral) fascia olarak da tanımlanır. Prevertebral fascianın çevrelediği kaslar:
...rn.erector spinae
...mlevator scapula
...m,scaienus ant./med/post.
...m.longus colli
...m.longus capitis
Aynı zamanda ; derin boyun fasciasının iç tabakası, carotis, v. jugularis int. ve bunlarla birlikte
seyreden n.vagus, n.phrenicus, ansa servikalis gibi yapılan da çevreleyen karotis kılıfını
oluşturur.
Boyun üçgenleri resim 1 , 2 ve 3:
Anterior Üçgen:
1. Submental üçgen: Digastrik kasın ön karnı,hyoid kemiğin gövdesi ve orta hat tarafından
sınırlanır.Zemini myohyoid kas tarafından döşenir.
2. Digastirik (submandibuler) üçgen:Digastirik kasın ön ve arka karnı ile mandibula alt
kenarı tarafından sınırlandırılır.Bu üçgende submandibular gland ve lenf nodları ,fasial
arter ve ven ile hipoglossal sinir yer alır.
3. Karotis üçgeni: Digastirik kasın arka karnı ,omohyoid kasın üst karnı ve SKM kası
tarafından sınırlandırılmıştır. Bu üçgen içinde karotis bifurkasyonu ,eksternal karotid
arterin ilk dalları ve superior laringeal sinir yer alır.
4. Müsküler üçgen:SKM kası, omohyoid kasın üst karbı ve orta hat tarafından
sınırlandırılmıştır.Bu üçgen içinde tiroid bezi, trakea ve larinks bulunur.
Posterior Üçgen: Arkada trapezius kasının ön kemarı, önde SKM kasının arka kenarı ve altta
klavikula ile sınırlanmış üçgendir.Oksipital ve supraklavikular üçgen olarak ikiye ayrılır
1. Oksipital üçgen :Önde SKM kasının arka kenarı, arkada trapezius kasının ön kenarı
,alttada omohyoid kasın alt karnı tarafında sınırlanmıştır. İçerisinde eksternal karotid
arterin posterioar doğru verdiği dallarla servikal spinal sinirler yer alır.
2. Supraklavikular üçgen: Önde SKM kası, üstte omohyoid kasın alt karnı ve altta
klavikula ile sınırlıdır.Subklavien arter bu üçgen içinde seyreder. Subkalvien ven ise
genellikle klavikulanın arkasında seyreder.
BOYUN DİSSEKSİYONU
Baş ve boyun kanseri olan hastalarda, boyundaki lenf bezlerinin cerrahi olarak
çıkarılmasının amacı, kanser hücrelerini potansiyel olarak içeren tüm dokuları ortadan
kaldırmak; böylece tümör hücrelerini eradike etmektir. Bunun için çeşitli diseksiyon
yöntemleri tanımlanmıştır.
Boyun diseksiyonlannı sınıflamak için önce, boyun lenf bezlerini ortak bir isimleme altında
toplamak gerekir. Memorial Sloan-Kettering Kanser Merkezinin kullandığı sisteme göre
boyun lenf bezleri şu şekilde gruplanır:
Boyun diseksiyonlannı sınıflamak için önce, boyun lenf bezlerini ortak bir isimleme altında
toplamak gerekir. Memorial Sloan-Kettering Kanser Merkezinin kullandığı sisteme göre
boyun lenf bezleri şu şekilde gruplanır:
Boyun lenfatikleri Sloan-Kettering Memoral Group tarafından tanımlanan düzey sistemine
göre sınıflanmıştır:
•
•
•
•
•
•
1. Düzey: Bu bölge submental ve submandibuler lenf nodu gruplarını içerir. Dudak,
yanak mukozası,anterior nazal kavite ve çenenin yumuşak dokusundan kaynaklanan
primer tümörleri bu gruba özellikle metastaz yapar . Bu grup lenf nodları digastirik
kasın ön karnı ile 1A(submental) ve 1B(submandibular) olmak üzere iki alt seviyeye
ayrılır.
2. düzey: Üst juguler lenf nodlarını içermektedir.Karotid bifurkasyon ile kafa tabanı
arasındaki böleyi oluşturur. Lateralini SKM kasın arka kenarı, medialini ise
sternohyoid ve stilohyoid kasların lateral kenarları ile sınırlanmaktadır. Bu grup lenf
nodları (Üst jugular) aksesuar sinirin posterioru 2B ve anterioru 2A olarak
gruplandırılır.
3. Düzey: Orta juguler lenf nodlarını içerir. Karotid bifurkasyonu ile internal jugular
ve ve omohyoid kasın çaprazlaştığı yer arsındaki bölgedir. Lateralde SKM kasın
arkakenarı, medialde ise sternohyoid kasın lateral kenarı ile sınırlanmıştır.
4. Düzey: Alt juguler lenf nodları bu bölgede bulunur. Omohyoid kas ile klavikula
arasındaki bölgedir.Lateralde SKM kasın arka kenarı medialde ise sternohyoid kasın
lateral kenarı ile sınırlanmıştır.
5. Düzey: Posterior boyun üçgenindeki lenf nodlarını içerir. Kafa derisi ve nazofarinks
tümörleri genellikle ilk olarak buraya metastaz yapar. Buradaki lenf nodları omohyoid
kasın raka karnı ile 5A(spinal aksesuar nodlar) ve 5B(transvers servikal ve
supraklavikular) olmak üzere ikiye ayrılır.
6. Düzey: Boyun ön kompartmanı lenf nodlarını içerir. Peritiroidal, paratrakeal,
rekürren laringeal sinir ve prekrikoid (delphian) lenf nodları bu düzeydedir. Tiroid
bezi, priform sinüs apeksi, subglottik larinks, servikal özofagus ve servikal trakea
tümörleri bu bölgeye metastaz yapabilmektedir.
Materyal tipleri:
1) Radikal boyun diseksiyonu: Mandibulanın infeiror sınırından klavikulaya, strap kasların
lateral sınırından trapezius kasının anteior sınırına kadar boyunun tek tarafında bulunan
tüm lenf nodu içeren dokuların en bloc olarak çıkarılması olarak tanımlanır. Spinal
accessorius siniri, v. Jugularis internayı ve SCM kasıda spesmene dahildir.
2) Modifiye radikal boyun diseksiyonu: Seviye 1-5 lenf nodları çıkarılır. Radikal Boyun
diseksiyonundan farklı olarak internal jugular ven, SAS ve SKM kas yapılarının bir veya
daha fazlasının korunur. Bu modifikasyonun temel amacı özellikle SAS’ın kesilmesiyle
oluşan morbiditenin önlenmesidir.
Tip1: SAS korunur. İnternal juguler ven ile SKM kas çıkarılır
Tip2: SAS ile internal juguler ven korunmaktadır.
Tip3: SAS, İJV ve SKM kas korunur. Bu diseksiyona “fonksiyonel boyun diseksiyonu” da
denmektedir.
3) Selektif boyun diseksiyonları
• Oral kavite kanserleri için yapılan selektif boyun diseksiyonu (seviye 1-3) veya
supra omohyoid tip
• Orofarinks, hipofarinks ve larinks kanserleri için yapılan selektif boyun diseksiyonu
(seviye 2-4) veya lateral tip
• Arka kafa derisi ve arka-üst boyun derisi tümörleri için yapılan selektif boyun
diseksiyonu (seviye2-5) veya posterolateral tip
• Tiroid kanserleri için yapılan selektif boyun diseksiyonu (seviye 6) veya anterior
kompartman tip
4) Genişletilmiş Radikal Boyun Diseksiyonu: Radikal boyun diseksiyonuna ek olarak bir veya
daha fazla lenf nod grupları ile bir veya daha fazla nonlenfatik yapının da çıkarıldığı boyun
diseksiyon tipidir.
Örnekleme (Makroskopi)
Genel materyal kabul kriterlerine ait bilgiler kayıt edilir. Materyal tipine göre örnekleme
yapılır. Materyal tipi, ait olduğu taraf, içerdiği bölgeler, içerdiği yapılar ve gönderilme şekli (
bütün olarak mı ayrı ayrı bölgeler halinde mi) not edilir. Olası ise taze (fiske edilmeden)
olarak örneklenir.
Bölgeler ayrı ayrı gönderilmiş ise:
Her bir bölgeye ait boyut, içerdiği yapılar, diseke edilen lenf düğümü sayısı, diseke edilen en
büyük lenf nodunun çapı kayıt edilir. Kural olmamakla birlikte 0,5 cm’ in altındaki lenf
düğümleri total, üstündeki lenf düğümleri kesit atılarak örneklenir.
Materyal bütün olarak gönderilmiş ise cerrah bölgelendirme istiyor ise ve bölgelendirmeye
izin verecek yapılar spesmen üzerinde mevcut ise (SKM kas,Juguler ven gibi) bölgelere
ayrılarak örneklenir. Bölgelendirme yapılamıyor ise yukarda belirtilen özelliklere uygun
kayıtlar tutularak tüm lenf nodları total olarak ayıklanır.
Bu materyallerin özellikle modifiye olanları patolojiye bölgelere ayrılarak gönderilir.
I. Bölgede submandibular bez bulunur.
Spesimenlerin her biri ölçülmeli ve palpe edilmeli ele gelen en büyük çaplı lenf düğümleri
saptanarak bunların çapları kaydedilmelidir. Boyut doku kesildikten sonra ölçülebilir. Lenf
düğümü çapı (özellikle en büyük çaplı lenf düğümü) pN evrelemesi için önemli ölçüttür.
Materyal palpe için edilemeyen lenf düğümleri için 3 mm kesitlerle diseke edilir. 10 mm
çapın altındaki lenf düğümlerinin kesilebilen en geniş yüzü kesilip doku kesit yüzüne yatırılır.
10 mm üzerinde lenf düğümlerinde her 5 mm için bir blok yapılır, bu 2 mm.lik örnekler lenf
düğümü 5 mm aralı şekilde kesilip, aralıklı olarak alınmalıdır. Örneğin 18 mmlik bir lenf
düğümünden 3 blok hazırlanır.
Lenf düğümlerinde perikapsüler invazyon olması tedavi planlamasını (radyoterapi dozu)
belirleyecektir. Bu nedenle lenf düğümlerini perinodal yağ ile birlikte örneklemek önemlidir.
Özellikle gros olarak tümör düşünülen alanlarda bu daha fazla önem kazanmaktadır. Bununla
birlikte perinodal invazyon kuşkusu olabileceği için yeniden lenf düğümünden örnek alınması
gerekeceği akılda tutularak lenf düğümleri artıkları çok dikkatle bölgelere ayrılmış ve kayıtlı
olarak saklanmalıdır.
raporlama:
Mikroskopi:
Toplam Lenf düğümü sayısı:
1. bölge:
2. bölge:
3. bölge:
4. bölge:
5. ……
Metastatik lenf düğümü sayısı:
1. bölge:
2. bölge:
3. bölge:
4. bölge:
5. ……
Perikapsüler yayılım olan lenf düğümü sayısı:
1. bölge:
2. bölge:
3. bölge:
4. bölge:
5. ……
En büyük metastatik lenf düğümü çapı:
pN:
Tükürük Bezi Tümörleri
İÇİNDEKİLER
1- Makroskopik Tanımlama
2- Mikroskopik Tanımlama
Histolojik Tiplendirme ( 2005 DSÖ sınıflandırmasına göre)
Tükürük Bezi Malignitelerinin Derecelendirilmesi
Lokal tümör yayılımının boyutu
Lenfovasküler invazyon
Lenf Nodları
Cerrahi kenarlar
İmmünohistokimyasal Belirleyiciler
Majör tükürük bezinin TNM klasifikasyonu ve Evreleme
SNOMED “M” KODLARI-Tükürük Bezi maligniteleri
3- Kaynaklar
4- Büyük Tükürük Bezleri Patoloji Raporu Örneği
TÜKÜRÜK BEZİ NEOPLAZMLARI
1- Makroskopik Tanımlama:
Materyal:
- Parotis, submandibular, sublingual, minör(oral) bez
- Yüzeyel/radikal parotidektomi, submandibulektomi, oral tümörlerin eksizyonu
( sublingual bezler, mukozal orijinli minör tükürük bezleri)
- Yüzeyel parotidektomi (lateral lobektomi olarak bilinir. Fasial sinirin korunması ile
glandın yüzeyel lobunun çıkarılmasından oluşur).
- Total parotidektomi (genellikle fasiyal sinir kesilir, yüzeyel ve derin lobun her ikisi
çıkarılır).
- Tükürük bezi tümörlerin çoğu parotis bezinde unilateral genişlemelerdir ve
benigndir. Submandibular bezlerde ortaya çıkan kitlelerin çoğu karsinomdur.
Görüntülemede X-ray( taş için), ultrasound (kistik lezyonlar için), CT ve MRI
(tümör evresi) için kullanılır. İnce iğne aspirasyon sitolojisi ( İİAS) operasyonun
planlanmasında önemli yöntemdir. Cerrahi tedavi tükürük bezi veya yumuşak
doku çevresiyle tümöral kitleyi içeren glandın kısmi veya total eksizyonu ile dir.
Parotis tümörleri yüzün ve boyunun üst yarısının yumuşak dokuları ve cildin
eksizyonunu içerebilir.
- Parotis bez paraglandüler ve intraglandüler, lenfatik damar ağından zengindir. Her
bez 20-30 lenf nodu içerir. Parotisten efferent lenfatikler primer olarak superior
derin servikal nodlara ( Bölge II) drene olur. Submandibular gland intraglandüler
lenf nodu içermez, parankime yakın yer alan 2-5 adet submandibular lenf noduna
direne olur ( Bölge II). Sublingual bez, submandibular beze, submental ve bölge II
lenf nodlarına drene olur.
Tümör:
Spesmenin tipi, parotid lobektomi, total parotidektomi, fasiyal sinir içermeyen, fasiyal
sinir içeren total parotidektomi, total submandibulektomi, operasyonun yeri.
Eksize edilen dokunun cerrahi kenarları seri kesit öncesi Indian ink veya uygun boya
ile işaretlenmelidir. Majör sinir eksize edilmiş ise proksimal ve distal cerrahi sınırı
belirtilmelidir. Böylece peri veya intranöral invazyon doğru belirtilebilir.
YERİ:
- Tükürük bezi/nodal.
- Parotis bezi:yüzeyel ve derin lob(fasiyal sinir ile bölünmüş). Çoğu yüzeyel lobda
ortaya çıkar.
- Bilateral ( Warthin’s tümör, pleomorfik adenom, asinik hücreli karsinom)
BOYUT:
- Uzunluk x genişlik x en(cm) veya maksimum boyut(cm)
- Cerrahi kenarlar boyanır.
- Paralel kesitler yapılır
GÖRÜNÜM:
-
Solid/kistik
Kapsüllü
Mukoid/kondroid/nekrotik/skiröz
KENARLAR:
- Sınırlı/irregüler: makroskopik ekstraglandüler yayılım.
BEZ:
- İntra-tükürük bezi lenf nodları/sinirler.
HİSTOLOJİK KESİTLER
- Tümörün blok temsili (dokunun çapının her 10 mm için en az 1 örnek) normal
doku ve tümör-yakın rezeksiyon marjini arasındaki ilişkiyi içermelidir.
- Tümör boyutuna bağlı olarak 4 veya daha çok kesit
- Kapsül ve tümör sınırlarını içermeli
- Nonneoplastik bezden
- Cerrahi sınırlar
- Fasiyal sinir cerrahi sınırından örnek içermelidir.
2-Mikroskopik Tanımlama:
Histolojik Tiplendirme ( 2005 DSÖ sınıflandırmasına göre)
BENİGN EPİTELYAL TÜMÖRLER
Pleomorfik Adenom
Myoepitelyoma
Bazal Hücreli Adenoma
Warthin Tümörü
Onkositoma
Kanaliküler Adenoma
Sebaseous Adenoma
Lenfadenoma
Sebaseöz
Nonsebaseöz
Duktal papilloma
İnverted
İntra-duktal
Sialadenoma papilliferum
Kistadenoma(papiller/musinöz)
MALİGN EPİTELYAL TÜMÖRLER
Asinüs hücreli karsinoma
Mukoepidermoid karsinom:düşük dereceli/iyi differansiye, yüksek
diferansiye
dereceli/kötü
Adenoid kistik karsinom : kribriform/tubular/solid
Polimorfik düşük dereceli adenokarsinom
Epitelyal- myoepitelyal karsinom
Berrak hücreli karsinom, sınıflandırılamayan
Bazal hücreli adenokarsinom
Sebaseous Karsinom
Sebaseous lenfadenokarsinom
Kistadenokarsinom
Düşük dereceli kribriform kistadenokarsinom
Musinöz(kolloid) adenokarsinom
Onkositik karsinom
Tükürük bezi kanal karsinomu
Adenokarsinom, sınıflandırılamayan
Myoepitelyal karsinom: iğsi ve berrak hücreli tipler
Pleomorfik adenomda karsinom, genellikle adenokarsinom, sınıflandırılamayan
Karsinosarkom
Metastas yapan pleomorfik karsinom
Skuamöz hücreli karsinom
Küçük hücreli karsinom
Büyük hücreli karsinom
8082/3 Lenfoepitelyal karsinom
Sialoblastom
HEMATOLENFOİD TÜMÖRLER
Hodgkin Lenfoma
Diffüz büyük B hücreli lenfoma
Tükürük bezinin ekstranodal lenfoması (MALToma)
YUMUŞAK DOKU TÜMÖRLERİ
Hemanjioma
SEKONDER TÜMÖRLERİ
Baş boyun bölgesinin ve üst solunum sistemi skuamöz hücreli karsinomu
Skalp veya yüz cildinin malign melanomu
Renal hücreli karsinom, akciğer ve meme karsinomu, prostat, kalın barsak
karsinomu. Metastas primer lezyona benzer genişleme ve bitişik veya tükürük bezi
içindeki lenf nodunadır.
Tükürük Bezi Malignitelerinin Derecelendirilmesi
-
İyi/orta/kötü/indiferansiye, veya derece 1,2,3,4
Derece histomorfolojik tipe bağlıdır:
Asinik hücre, bazal hücre ve polimorfik düşük dereceli adenokarsinomlar düşük
derecelidir.
Tükürük bezi kanal, primer skuamöz hücreli, indiferansiye karsinomlar yüksek
derecelidir.
Adenokarsinoma, sınıflandırılamayan; tümor bez oranına göre derecelendirilir.
-
Adenoid kistik karsinom solid patern ( derece 3, yüksek derece) içermedikçe
derece 2 (intermediate)dir.
Mukoepidermoid karsinom; Modifiye AFIP’in derecelendirme sistemi iyi ve kötü
prognozlu tümörlerin ayırımında faydalıdır. Tümörün %20’sinden azı kistik
komponent(skore 2), atipi, 10 BBA’da >4 mitoz(skore3), sinir invazyonu(skore 2),
tümör nekrozu(skore 3),vasküler invazyon, kemik invazyon, hücresel
anaplazinin mevcudiyeti( hücresel ve nükleer pleomorfizm, artmış nükleus
sitoplazma oranı,belirgin veya multipl nükleoli ve hiperkromazi)(skore4). Bu
parametrelerin her biri puanlanır. 0-4 skor düşük derece, 5-6 orta derece, 7 ve
üstü yüksek dereceli. Yüksek derecede az müköz komponent ile solid ve
epidermoid tipte olmaya meyillidir. Bu sistem intraoral ve parotis lokalize
tümörler için iyi koreledir. Fakat submandibular bez için iyi değildir. Çünkü
histolojik derece ile uyumlu olmaksızın belirgin metastatik potansiyele sahiptir.
Lokal tümör yayılımının boyutu:
- Kenarlar: itici/infiltratif
- İnfiltratif kenarlar düşük dereceli lezyonlarda malignitenin faydalı tanısal
özelliğidir. Örneğin; polimorfik düşük dereceli adenokarsinoma, adenoid kistik
karsinom.
- Lenfositik reaksiyon: belirgin/seyrek
- Perinöral mesafenin tutulumu fasiyal ağrı ile sonuçlanır.
- Deri, subkutis tutulumu
Lenfovasküler invazyon:
-
Mevcut/yok
İntra/ekstratümöral
Bölgesel lenf noduna metastası akciğer ve kemik metastasları izler.
Cerrahi kenarlar:
Boyanmış cerrahi kenara en yakın mesafe (mm)
Pleomorfik adenomlar düzensiz kenarlar nedeniyle cerrahi olarak çıkarılamayabilirler. Bu da
rezidüel tümöre ve lokal rekürrense neden olur.
İmmünohistokimyasal Belirleyiciler
Neoplazmların bazı tiplerini karakterize etmede yardıncı olabilir. Myoepitelyal
hücreler ( caldesmon, calponin, p63, s-100 protein), luminal hücre sitokeratinleri ( CK
8,18,19), tanı primer olarak morfolojik kriterlerin temelinde olmalıdır.
Moleküler belirleyiciler MIB-1, bcl-2, p53, HER-2 prognostik değeri olabilir.
Majör tükürük bezinin TNM klasifikasyonu
Parotis, submandibular ve sublingual. Minör tükürük bezi tümörleri(üst solunum
yolunun mukozasından) anatomik yerine göre klasifiye edilir, dudak gibi (2).
Uzak Metastas
Mx Uzak metastas değerlendirilemeyebilir
M0 Uzak metastas yok
M1 Uzak metastas
EVRE
Evre I T1
Evre II
Evre III T3
Evre IVa
EvreIVb
EvreIVc
N0
T2
N0
T1
T2
T3
T4a
T4a
T1
T2
T3
T4a
T4b
TX
TX
M0
N0
M0
N1
N1
N1
N0
N1
N2
N2
N2
N2
NX
N3
NX
M0
M0
M0
M0
M0
M0
M0
M0
M0
M0
M0
M0
M1
KAYNAKLAR
1- http://www.med.gazi.edu.tr/page.php?ID=779
2- http://emedicine.medscape.com/article/849834-overview
3- Cheuk W, Chan JCK. Advences in salivary gland pathology. Histopathology 2007;51;120.
4- Derek CA: Histopathology Reporting Guide Lines for Surgical Cancer. In Salivary
Gland Tumors. Second ed., London, Springer Verlag, 2006, 137-145.
5- Helliwell TR, Woolgar JA. Datasets for histopathgology reports on head and neck
carcinomas and salivary neoplasms. In Standarts and Datasets for Reporting Cancers.
Lee JA ed.. Second ed. London. 2005, 8-9.
6- Rosai J: Standardized surgical pathology reporting for major tumor types. In surgical
pathology. Nınth ed., China, Mosby, 2004, 2831-2911.
7- Patel S, Shah JP. Part II, head and neck sites. In: Edge SB, Byrd DR, Carducci MA,
Compton CA, eds. AJCC Cancer Staging Manual. 7th ed. New York, NY: Springer;
2009.
8- Barnes L, Eveson JW, Reichart P et al, eds. World Health Organization Classification
of Tumours: Pathology and Genetics of Head and Neck Tumours. Lyon, France:
IARC Press; 2005.
9- Collage of American Pathologists (CAP) kanser protokolleri.
Büyük Tükürük Bezleri Patoloji Raporu
Hasta Bilgileri
Adı, Soyadı:
Cinsiyeti:
Yaşı:
Doğum Tarihi:
Vatandaşlık Numarası:
Dosya/işlem No:
Materyal Geliş Tarihi:
Tel:
Klinik Bilgi:
Klinisyen Bilgileri (Sorumlu Uzman Dr.)
Adı, Soyadı:
Klinik:
Tel:
Makroskopik Bulgular:
Mikroskopik Bulgular:
Patolojik Tanı:
Lokalizasyon
□ Parotis
□ Submandibular bez
□ Sublingual bez
Yer
□ Sağ
□ Sol
İşlem
□ Açık biyopsi ( insizyonel veya eksizyonel)
□ Lobektomi
□ Total eksizyon
Histolojik tip
BENİGN EPİTELYAL TÜMÖRLER
□ Pleomorfik Adenom
□ Myoepitelyoma
□ Bazal Hücreli Adenoma
□ Warthin Tümörü
□ Onkositoma
□ Kanaliküler Adenoma
□ Sebaseous Adenoma
□ Duktal papilloma (inverted/intra-duktal/sialadenoma papilliferum)
□ Kistadenoma(papiller/musinöz)
MALİGN EPİTELYAL TÜMÖRLER
□ Asinik hücreli karsinoma
□ Mukoepidermoid karsinom:düşük dereceli/iyi differansiye, yüksek dereceli/kötü
diferansiye
□ Adenoid kistik karsinom : kribriform/tubular/solid
□ Polimorfik düşük dereceli adenokarsinom
□ Epitelyal- myoepitelyal karsinom
□ Berrak hücreli karsinom, sınıflandırılamayan
□ Bazal hücreli karsinom
□ Sebaseous Karsinom
□ Sebaseous lenfadenokarsinom
□ Kistadenokarsinom
□ Düşük dereceli kribriform kistadenokarsinom
□ Musinöz(kolloid) adenokarsinom
□ Onkositik karsinom
□ Tükürük bezi kanal karsinomu
□ Adenokarsinom, sınıflandırılamayan
□ Myoepitelyal karsinom: iğsi ve berrak hücreli tipler
□ Pleomorfik adenomda karsinom, genellikle adenokarsinom, sınıflandırılamayan
□ Karsinosarkom
□ Metastas yapan pleomorfik karsinom
□ Skuamöz hücreli karsinom
□ Küçük hücreli karsinom
□ Büyük hücreli karsinom
□ Lenfoepitelyal karsinom
□ Sialoblastom
HEMATOLENFOİD TÜMÖRLER
□ Hodgkin Lenfoma
□ Diffüz büyük B hücreli lenfoma
□ Tükürük bezinin ekstranodal lenfoması (MALToma)
YUMUŞAK DOKU TÜMÖRLERİ
SEKONDER TÜMÖRLERİ
Histolojik Derece
□ İyi Differansiye
□ Kötü Differansiye
Tümör Yayılımı
□ Orta Diferansiye
□ İndifferansiye
Orijin aldığı bezde
□ İntraglandüler lenfatik yayılım
□ İntraglandüler vasküler invazyon
□ İntraglandüler perinöral invazyon
Ekstraglandüler Yayılım
□ Servikal lenf nodları
□ Majör sinir (fasial,….)
□ Majör kan damarları (Jugular ven,........)
□ Kemik
□ Deri
□ Diğer
Cerrahi Sınırların Durumu
□ Tümör izlenmedi
□ Yakın( cerrahi sınıra uzaklığı ……
□ Tümör izlendi(……………….)
Lenf Nodu Metastası
□ Servikal
□ Sağ
□ Sol
□ Toplam lenf nodu sayısı ….
□ Pozitif lenf nodu sayısı …..
□ Ekstranodal yayılım var/yok
□ En büyük lenf nodu boyutu …..
Lenf Nodunun Bölgesi
□ Bölge I ( submental, submandibular)
□ Bölge II (üst jugular)
□ Bölge III ( orta jugular)
□ Bölge IV ( alt jugular)
□ Bölge V ( arka üçgen)
□ Preaurikular
□ Post aurikular
□ Suboksipital
□ Diğer
Patolojik Evre:
SNOMED Kodu:
Patoloji Dr.
mm’dir)