borik asit ve bakteriyel vajinozis

ÜROGENİTAL ENFEKSİYONLARDA DOĞRU ANTİBİYOTİK KULLANIMI
DOĞRU ANTİBİYOTİK KULLANIMI
Doç. Dr Selma Tosun
M i D l tH t
Manisa Devlet Hastanesi
i
Klinik Mikrobiyoloji ve Enfeksiyon Hastalıkları [email protected]
3 4 Ekim 2009
3‐4 Ekim 2009
Ürogenital enfeksiyonlar yaşamın hemen her döneminde her iki cinsi de yakından ilgilendirir
İdrar Yolu Enfeksiyonları (1)
İdrar Yolu Enfeksiyonları (1)
1)Kadında akut nonkomplike sistit:
1)Kadında
akut nonkomplike sistit:
En sık tablo. Disüri, pollakiüri, sıkışma hissi. Ateş yok, %10’unda suprapubik hassasiyet dışında muayene bulgusu yok
(%30’unda gizli bir böbrek enfeksiyonu olabilir!)
(%30’unda gizli bir böbrek enfeksiyonu olabilir!)
Her zaman idrar kültürü gerekli değildir. Eğer semptomlar yedi günden fazla sürerse veya yakın zamanda geçirilmiş İYE öyküsü varsa pyelonefrit riski açısından dikkatli olunmalıdır
açısından dikkatli olunmalıdır.
2)Kadında akut nonkomplike pyelonefrit:
Titreme, ateş (39‐40 C), yan ağrısı ve kostovertebral açı hassasiyeti, alt üriner sistem enfeksiyonu belirtileri (disüri pollakiüri sıkışma hissi) var
üriner sistem enfeksiyonu belirtileri (disüri, pollakiüri, sıkışma hissi) var. Ayrıca lökositoz, sedimantasyon yüksekliği ve CRP pozitifliği de bulunur.
İdrar Yolu Enfeksiyonları (2)
İdrar Yolu Enfeksiyonları (2)
3)Komplike İYE ve erkeklerde İYE:
3)Komplike
İYE ve erkeklerde İYE:
Erkekteki İYE olgularında hemen her zaman böbrekte enfeksiyon veya diğer ürolojik sorunlar (prostat hipertrofisi, taş, mesanede rezidüel idrar kalışı vb gibi), immün süpresyon vb eşlik eder. Bu nedenle bir erkekte (özellikle 50 yaş altında) İYE saptandığında aksi kanıtlanmadıkça komplike İYE olarak değerlendirilmelidir. İ
4)Asemptomatik bakteriüri:
Semptomu olmayan hastalarda piyüri ve bakteriüri(>10 5 cfu/ml) varsa asemptomatik bakteriüri olarak kabul edilir
asemptomatik bakteriüri olarak kabul edilir. 5)Tekrarlayan İYE:
Antibiyotik tedavisinin bitiminden sonraki 1‐2 hafta içinde ve bir önceki enfeksiyon atağından sorumlu bakteriye bağlı olarak İYE ortaya çıkarsa relaps= nüks;
ğ
y
ğ
y ç
p
;
ilk altı ay içinde ve yeni bir bakteriye bağlı olarak İYE ortaya çıkarsa reenfeksiyon olarak tanımlanır. İYE tanısı
İYE tanısı
İİYE tanısı koyabilmek için;
k bil k i i
1‐İYE varlığına ilişkin klinik bulguların varlığı
ğ
ş
g
ğ
2‐Pyüri varlığı
3 İdrar kültüründe bakteri saptanması gereklidir
3‐İdrar kültüründe bakteri saptanması gereklidir.
Bu göstergelerin üçü de pozitifse tanı kesinleşir ve tedavi gerekir.
İdrar kültüründe >10 5 koloni bakteri üremesi g
g
g
İYE göstergesidir ancak klinik bulguları ve pyürisi olan bir hastadan saf kültür olarak 10 3
etken üremesi de İYE olarak
etken üremesi de İYE olarak değerlendirilmektedir. İYE tedavisi
İYE tedavisi
Öncelikle bol hidrasyon
Tedaviye yanıt alınırsa 48 saatte idrardaki b k i
bakteri sayısı azalır, 1‐2 hafta içinde üreme l 1 2h f i i d ü
olmaz
Kadında akut nonkomplike sistit
Basit sistitte üç günlük tedavi (gebe, 65 yaş üzeri, di b
diyabet, semptomların süresi yedi günden uzun, kısa l
ü i di ü d
k
süre önce İYE geçirme, vaginal diyafram kullanımı varsa tedavi süresi yedi gün).
d i ü i di ü )
Trimetoprim sulfametoksazol (2x160/800 mg), kinolonlar (siprofloksasin 2x250‐500; ofloksasin 2x200; norfloksasin 2x400 mg)
Amoksisilin klavulanat (7 gün)
k i ili kl l
( ü )
Gebede amoksisilin, oral sefalosporin veya
nitrofurantoin (7‐10 gün) tercih edilir.
Kadında akut nonkomplike pyelonefrit tedavisi
Olgu hafifse 14 günlük trimetoprim l h fif
l k i
i
sulfametoksazol veya kinolon kullanılabilir. Ama hastada sepsis belirtileri varsa (ateş, bulantı‐kusma, hipotansiyon, genel durum bozukluğu), gebeyse veya yaşlıysa hastaneye yatırılmalı, kan kültürü de alınmalı ve PE tedavi başlanmalıdır.
Pyelonefritte parenteral tedavide kullanılan ilaçlar ve dozları;
Pyelonefritte
parenteral tedavide kullanılan ilaçlar ve dozları;
3. kuşak sefalosporinler, beta laktam+beta laktamaz inhibitörleri, aminoglikozidler, piperasilin tazobaktam,kinolonlar Pyelonefritte oral tedavide kullanılan ilaçlar ve dozları;
Pyelonefritte oral tedavide kullanılan ilaçlar ve dozları;
Siprofloksasin 2x500 mg
Ofloksasin 2x400 mg
Norfloksasin 2x400 mg
fl k
Trimetoprim sulfametoksazol 2x160/800 mg
Amoksisilin klavunat 2x1000 mg
Sefiksim 1x400 mg
Tedavi en az 14 gün sürmelidir. Tedavinin 48. saatinde ve tedavi bittikten 48 saat sonra mutlaka idrar kültürü alınmalıdır.
Komplike İYE ve erkeklerde İYE tedavisi
Çoğunlukla altta yatan bir neden (taş, tıkanma,
Ç
ğ l kl ltt
t bi
d (t t k
sonda) var, bunlar giderilmeli E k kl d t d i ö
Erkeklerde tedavi öncesi kültür şarttır.
i kültü
tt
Hafif veya orta şiddette ise, bulantı kusması
yoksa 14 gün PO kinolon
k 14 ü PO ki l Tedavi süresi 14
T d i ü i 14
gündür ancak olguda komplikasyon
saptanmazsa yedinci günde kesilebilir.
t
di i ü d k il bili
Eğer olgu ağır seyirliyse, sepsis
olasılığı/bulguları varsa hastaneye yatırılmalı
l l ğ /b l l
h t
t l l
Asemptomatik bakteriüri (1)
Olguların çoğu kadınlar ve yaşlılar
Özellikle gebelerde, çocuklarda, obtrüktif ü
üropatisi olanlarda, diyabetiklerde, ti i l l d di b tikl d
nötropeniklerde sorun oluşturabilir. Asemptomatik bakteriüri (2)
Asemptomatik bakteriürisi olan
A
ik b k iü i i l
gebelerde pyelonefrit riski 20‐30 kat fazla;
ayrıca erken doğum, k d ğ
erken membran rüptürü,
dü ük d ğ
düşük doğum ağırlıklı bebek doğurma riski var
ğ l kl b b k d ğ
i ki
Bu nedenle gebelerde asemptomatik bakteriüri taranması ve tedavisi öneriliyor
taranması ve tedavisi öneriliyor
Gebeliğin 12.‐16. haftalarında idrar kültürü alınmalı
Asemptomatik bakteriüri (3)
Gebede yakından izlem koşuluyla üç günlük tedavi uygulanabileceği gibi
çg
yg
ğ g
14 gün tedavi uygulanması gerektiği
ya da doğuma kadar tedavinin sürmesi
ya da doğuma kadar tedavinin sürmesi
gerekebileceği ileri sürülmektedir.
Seçilecek ilaç amoksisilin, sefaleksin, sülfonamid, seftriakson, nitrofurantoin olabilir.
Tekrarlayan İYE (Relaps)
Relaps gelişmesi böbrek tutulumu, yapısal anomali (taş, divertikül gibi) veya kronik bakteriyel prostatite bağlı olabilir. Relaps olmuşsa tedavi süresi 14 gün olmalı, buna rağmen tekrar relaps olursa gerekli radyolojik incelemelerle anomali
tekrar relaps olursa gerekli radyolojik incelemelerle anomali taş vb araştırılmalı ve bunlar bulunmazsa 4‐6 haftalık tedavi uygulanmalıdır. uygulanmalıdır.
Uzun süreli tedavide amoksisilin, sefaleksin, trimetoprim sulfametoksazol, nitrofurantoin, siprofloksasin ilk bir hafta p
normal dozda, sonra yarı dozda olarak kullanılır. Yine nüksederse kullanılmış olan antibiyotikten farklı bir seçenekle tekrar aynı uygulama yapılır.
k
l
l
Tekrarlayan İYE (Reenfeksiyon)
Tekrarlayan İYE (Reenfeksiyon)
Reenfeksiyon sık değilse (2‐3 yılda bir kez/yılda 1‐2 kez) kişide alt İYE bulguları varsa tedavi edilir. Sık reenfeksiyon k
f k
cinsel ilişkiyle bağlantıyı sorgula
l l k l b ğl
l
bağlantılıysa cinsel ilişki sonrası tek doz tedavi (t i t i
(trimetoprim sulfametoksazol 80/400 mg, nitrofurantoin 100 lf
t k
l 80/400
it f
t i 100
mg, siprofloksasin 100 mg)
Cinsel ilişkiyle bağlantılı değilse uzun süreli (en az 6 ay süreyle)
Cinsel ilişkiyle bağlantılı değilse uzun süreli (en az 6 ay süreyle) sürekli olarak veya haftada üç kez olarak 1 tbl (40/200mg‐
80/400mg) trimetoprim sulfametoksazol veya 50 ‐100 mg /
g)
p
y
g
nitrofurantoin kullanılır.
YETİŞKİNLERDE ASEMPTOMATİK BAKTERİÜRİ TANI VE TEDAVİ REHBERİ
TANI VE TEDAVİ REHBERİ
Infectious Diseases Society of America guidelines for the di
diagnosis and treatment of asymptomatic bacteriuria in i
dt t
t f
t
ti b t i i i
adults. Clin Infect Dis 2005;40:643‐54.
• Erken hamilelik döneminde en az bir kez idrar kültürü ile tarama yapılmalı, sonuç pozitif ise tedavi edilmelidir.
– Tedavi süresi 3‐7 gün olmalıdır.
T d i ü i3 7 ü l ld
– Tedavi sonrası rekürren bakteriüriyi tespit etmek için peryodik tarama yapılmalıdır
peryodik tarama yapılmalıdır.
• Geç hamilelik döneminde, kültür negatif ise tekrarlayan tarama testleri önerilmemektedir
tarama testleri önerilmemektedir
• Asemptomatik bakteriürinin tarama ve ğ
tedavisinin önerilmediği durumlar :
– Hamile olmayan premenapozal kadınlar
– Diyabetik kadınlar
Diyabetik kadınlar
– Toplumdaki yaşlı bireyler
– Bakımevinde yaşayan bireyler
– Spinal kord hasarı olan kişiler
p
ş
– Uzun süreli kateterizasyonu olan kişiler
ÜRETRİT
En sık etken (%35) N. gonorrhoeae
Nongonokoksik üretrit (NGÜ) etkenleri Chlamydia trachomatis,
Ureaplasma urealyticum, Herpes simpleks virüs ve
Trichomonas vaginalis’tir.
Olguların %40‐50’sinde mikst enfeksiyon Erkekte sık. Disüri, sık idrara çıkma, üretral akıntı. Ak
Akıntı, etken gonokoksa %75 görülür.
k
k k %75 ö ülü
Etken gonokoksa hem akıntı hem de disüri birlikte, NGÜ’de ise genellikle bu belirtilerden sadece biri olur
genellikle bu belirtilerden sadece biri olur.
Üretrit tedavisi
Gonokoksik üretrit: Seftriakson 250 mg tek doz IM
Alternatifler ‐‐‐‐ sefuroksim aksetil 1 gm, sefiksim 400 mg, siprofloksasin 400 mg, ofloksasin 400 mg (hepsi PO) i fl k i 400
fl k i 400
(h i PO)
Nongonokoksik üretrit: Doksisiklin 2X100 mg, 7 gün veya azitromisin 1 gm tek doz
azitromisin 1 gm tek doz Alternatifler‐‐‐‐‐eritromisin 4X500 mg, 7 gün; ofloksasin 2X300 mg 7 gün
mg, 7 gün
PROSTATİT
Bakteriyel prostatitte en sık etken E. coli, daha az sıklıkla diğer Gram negatif bakteriler (Klebsiella spp, Proteus spp, P. aeruginosa vb) Erkeklerin %50’si yaşamlarının bir döneminde p os a se d o u geç
prostatit sendromu geçirir.
Prostatit klinik: Ani başlayan yüksek ateş, üşüme‐
titreme, perine bölgesinde ağrı, bel ağrısı, disüri, nokturi, sıkışma hissi, sık idrara çıkma, idrar yaparken zorlanma şeklinde bulgular saptanır
Ürolojiye sevkedilmelidir (prostat muayenesi, prostat Ü
o oj ye se ed e d (p os a uaye es , p os a
masajı ile kültür alımı, kan kültürü, yatış)
Tedavide parenteral sıvı tedavisi, analjezik ve yatak istirahatinin yanı sıra antibiyotik tedavisi uygulanır. Prostat sıvısına geçişi iyi olan antibiyotikler siprofloksasin, ofloksasin ve trimetoprim sulfametoksazol’dür. Tedavi 2‐4 hafta sürmelidir ve tedavi sonrası 6 ay boyunca hasta takip edilmelidir. Ancak son zamanlarda Trimetoprim sulfametoksazol artık bu amaçla önerilmemektedir.
YETİŞKİNLERDE ASEMPTOMATİK BAKTERİÜRİ TANI VE TEDAVİ REHBERİ
TANI VE TEDAVİ REHBERİ
Infectious Diseases Society of America guidelines for the di
diagnosis and treatment of asymptomatic bacteriuria in i
dt t
t f
t
ti b t i i i
adults. Clin Infect Dis 2005;40:643‐54.
• Erken hamilelik döneminde en az bir kez idrar kültürü ile tarama yapılmalı, sonuç pozitif ise tedavi edilmelidir.
– Tedavi süresi 3‐7 gün olmalıdır.
T d i ü i3 7 ü l ld
– Tedavi sonrası rekürren bakteriüriyi tespit etmek için peryodik tarama yapılmalıdır
peryodik tarama yapılmalıdır.
• Geç hamilelik döneminde, kültür negatif ise tekrarlayan tarama testleri önerilmemektedir
tarama testleri önerilmemektedir
• Asemptomatik bakteriürinin tarama ve ğ
tedavisinin önerilmediği durumlar :
– Hamile olmayan premenapozal kadınlar
– Diyabetik kadınlar
Diyabetik kadınlar
– Toplumdaki yaşlı bireyler
– Bakımevinde yaşayan bireyler
– Spinal kord hasarı olan kişiler
p
ş
– Uzun süreli kateterizasyonu olan kişiler
EPİDİDİMİT
Subakut başlangıçlı epididimal şişlik,ödem ve gerginlik, üretral akıntı, disüri, piyüri, spermatik kordon gerginliği,skrotumda ağrı görülür.
Sıklıkla disüri ve urethral akıntı da olur. Epididimit tedavisi
Ürolojiye sevkedilmeli. Ürolojiye
sevkedilmeli
Tedavide kinolonlar (siprofloksasin, ofloksasin) Alternatifler trimetoprim sulfametoksazol, ampisilin sulbaktam, seftriakson Tedavi süresi 2‐4 hafta
Cinsel yolla bulaşan epididimitte etken sıklıkla gonokok veya C. trachomatis olduğundan seftriakson 250 mg+ doksisiklin kullanılır. Tedavinin üçüncü gününde iyileşmenin başlanması, yedinci günde şişliğin kalmaması gerekir. Eğer süre 7 günü aşarsa testis tm veya testis Tbc düşünülmelidir.
ORŞİT
Çoğunda etken virüslerdir (en sık kabakulak) virüsüdür. Vakaların %70’inde olay tek taraflıdır, %30’unda 1‐10 gün sonra diğer testis de olaya iştirak eder. Tedavide nonsteroid antienflamatuarlar, yatak istirahati ve skrotum elevasyonu önerilir.
s a a e s o u e e asyo u ö e
PELVİK İNFLAMATUAR HASTALIK
En sık etkenler N. gonorrhoeae ve C. trachomatis
Bu etkenler önce endoservisit yapar, tedavi edilmezse pelvik i fl
inflamatuar hastalık (PIH) gelişir. t
h t l k (PIH) li i
Klinik belirti olguların yarıdan fazlasında genellikle olmaz ve bu kadınlarda tanı konamaz Özellikle karın ağrısı yoksa ve hafif
kadınlarda tanı konamaz. Özellikle karın ağrısı yoksa ve hafif belirtiler varsa tanı genellikle atlanır. Laboratuar bulgusu olarak lökositoz, sedimantasyon ve CRP yüksekliği vardır, ,
y
y
ğ
,
ancak olguların %25’inde görülmeyebilir
Pelvik inflamatuar hastalık ayaktan tedavi önerileri;
Levofloksasin /moksifloksasin/ofloksasin +
Metronidazol
Tedavi 14 gün sürdürülmelidir.
Alternatifler: * 3. kuşak sefalosporinler+ doksisiklin 3. kuşak sefalosporinler+ doksisiklin
(+metronidazol)
* Klindamisin+siprofloksasin kombinasyonu * Amoksilin klavunat+doksisiklin
Amoksilin klavunat+doksisiklin
Bu tedaviler 14 gün sürdürülmelidir
VAGİNAL ENFEKSİYONLAR
%90’dan fazlasında etkenler bakteriyel g
y
vaginosis tablosundaki etkenler ve mayalar ; daha az olarak da Trichomonas vaginalis
BAKTERİYEL VAGİNOSİS
Vaginal flora bakterileri arasındaki dengenin bozulması durumu
Cinsel yönden aktif kadınlar arasında en sık rastlanan vajinit etkeni durum
rastlanan vajinit
etkeni durum
Olguların yarısı asemptomatik, semptomu olanlarda da özellikle cinsel ilişki sonrası artan l l d d ö llikl i l ili ki
t
balıksı koku çok tipiktir. Akıntı çok koyu değil, yapışkan, grimsi beyaz renktedir; kaşıntı ağrı vb k
i ib
k di k
ğ b
çok görülmez. Vaginal pH artmıştır (>4.5) Bakteriyel vaginozis tedavisi
Bakteriyel vaginozis tedavisi
PO metronidazol 2x500 mg 5 gün veya 3x250 mg 7 gün
veya 3x250 mg 7 gün veya 2 gm tek doz (nüks fazla) T ik l l k %2 kli d i i k
Topikal olarak %2 klindamisin krem 7 gün 7 ü
veya klindamisin ovül y
veya %0.75 metronidazol jel 2x1 olarak 5 gün P t
Partner tedavisi önerilmemektedir.
t d i i ö il
kt di
TRİCHOMONİAZİS
Sıklıkla N. gonorrhoeae
kl kl
h
il bi lik b l
ile birlikte bulunur, esas bulaşma yolu cinsel ilişki iledir. Çoğu vaka asemptomatik; %25‐50’sinde ş
(y ş
rahatsız edici kaşıntı ve akıntı (yeşilimsi renkte) %50‐75 var
Belirtiler genellikle mensturasyon sırasında Belirtiler genellikle mensturasyon
sırasında
veya hemen sonrasında ortaya çıkar. Ol l
Olguların %80’inde kadın ve %80’i d k d
cinsel partneri aynı anda enfektedir.
Trichomoniazis tedavisi (1)
Trichomoniazis tedavisi (1)
Tedavide metronidazol 2X500 mg 7 gün önerilir. ş
Bu kullanımda başarı oranı %95 TTek doz olarak 2 gm kullanıldığında tedavi kd
l k2
k ll ld ğ d
d i
başarısı %82‐88 Cinsel eşin de tedavi edilmesi b
başarıyı çok arttırır (%90).
k tt (%90)
Trichomoniazis tedavisi (2)
Trichomoniazis tedavisi (2)
İlk kür tedaviye yanıt alınmazsa ikinci kür İlk
k
d i
l
iki i k
uygulanır. Metronidazol 2‐4 gm/gün olarak 10‐
14 gün kullanılabilir.
Gebelikte metronidazol kullanılamaz, topikal
, p
klotrimazol ve povidon iodine jel sınırlı yarar ğ y
ç ş
sağlayabilir. Son çalışmalarda metronidazolün
fetüse teratojen etkisi gösterilemediği için gebelerde de tek doz 2 gm önerilmekle birlikte gebelerde de tek doz 2 gm
önerilmekle birlikte
topikal tedavi tercih edilmelidir.
VULVUVAGİNAL KANDİDİAZİS (1)
Vaginal
i l enfeksiyon etkenleri arasında ikinci sırada.
f ki
k l i
d iki i
d
Asemptomatik taşıyıcılık (%20) bazen yıllarca
sürebilir. En sık belirti kaşıntıdır, vaginal akıntı azdır ve En sık belirti kaşıntıdır, vaginal
akıntı azdır ve
peynirimsi görünümdedir. Tedavide tek doz 150 mg oral flukonazol
Tedavide tek doz 150 mg oral flukonazol
Oral itrakonazol tek doz veya 3 günlük tedavi şeklinde de kullanılabilir
şeklinde de kullanılabilir.
VULVUVAGİNAL KANDİDİAZİS (2)
Borik asit 2x600 mg intravaginal olarak 10‐14 g
gün kullanılabilir, gebelerde kullanılmaz. g
Tekrarlayan candida vajiniti olgularında diyabet steroid kullanımı veya immün
diyabet, steroid kullanımı veya immün süpresyon araştırılmalıdır. Bu olguların tedavisinda haftada 1 kez 150 mg flukonazol
tedavisinda haftada 1 kez 150 mg flukonazol 12 hafta süreyle kullanılabilir. SERVİSİT
Genellikle asemptomatiktir
G
llikl
ik i ve rutin pelvik
i
l ik
muayenede saptanır. Etkenler arasında ilk sırada C t h
C. trachomatis
ti yer alır, bunu N. gonorrhoeae
l b
N
h
takip eder; çoğu zaman da her iki etken birlikte servisite yol açar.
yol açar
Normalde berrak görünümlü servikal akıntının opaklaşması
kl
servisiti
i i i akla getirmelidir. Tanıda kl
i
lidi T d
antijen arama testleri kültürden daha üstündür.
Tedavide tek doz azitromisin 1 gm veya doksisiklin 2x100 mg 7 gün kullanılabilir.
Servisitte tedavi
Gonokok
Klamidya
y
Nongonokoksik
g
üretritle birlikte
Sefiksim 400 mg
Azitromisin 1 gm
Azitromisin 1 gm
tek doz
tek doz
tek doz
Seftriakson 125/250 mg
Doksisiklin
Doksisiklin
IM, tek doz
2x100 mg, 7 gün
2x100 mg, 7 gün
Siprofloksasin 500 mg
Ofloksasin 2x300 mg
Ofloksasin 2x300 mg
tek doz
7 gün
7 gün
Levofloksasin 250 mg
Levofloksasin 500 mg
Spektinomisin 2 gm
IM, tek doz
Spektinomisin gebelikte
güvenlidir
Levofloksasin 500 mg
g
7 gün
HATALI ANTİBİYOTİK KULLANIMI İ İ
İ
GERİ DÖNÜŞÜ OLMAYAN HASARLARA YOL
GERİ DÖNÜŞÜ OLMAYAN HASARLARA YOL AÇABİLİR NEFROTOKSİSİTE YAPABİLEN ANTİBİYOTİKLER
Aminoglikozid, Tetrasiklin, Amfoterisin B , Sülfonamid,
Amfoterisin B , Sülfonamid, Penisilin, Sefalosporin, Siprofloksasin, V k i i Rif
Vankomisin, Rifampisin
ii
Böbrek fonksiyonundan bağımsız (doz değişikliği
Böbrek
fonksiyonundan bağımsız (doz değişikliği
gerektirmeyen) antibiyotikler
Azitromisin, Sefaklor,Sefoperazon, Seftriakson, Kloramfenikol, Klindamisin, Eritromisin, Dikloksasilin, Doksisiklin, Minosiklin, Metronidazol, Rifampisin
Sadece ağır böbrek yetmezliğinde doz değişikliği gerektiren
Sadece ağır böbrek yetmezliğinde doz değişikliği gerektiren antibiyotikler
Amoksisilin, Ampisilin, Sefotaksim, Sefoksitin, Seftazidim, S f k i S f l k i Si fl k i Kl i
Sefuroksim, Sefaleksin, Siprofloksasin, Klaritromisin, Etambutol, ii E
b l
INH, Levofloksasin, Meropenem, Mezlosilin, Norfloksasin, Ofloksasin, Penisilin G, Piperasilin, Trimetoprim sülfametoksazol
Böbrek fonksiyonu bozukluğunda doz değişikliği gerektiren antibiyotikler
A ik i S f li G t i i İ i
Amikasin, Sefazolin, Gentamisin, İmipenem, Kanamisin, K
ii
Polimiksin B, Streptomycin, Tikarsilin, Tobramisin, Vankomisin
Böbrek yetmezliğinde kontrendike antibiyotikler
Böbrek yetmezliğinde kontrendike antibiyotikler
Uzun etkili sülfonamidler, Metenamin, Nitrofurantoin, Paraaminosalisilik asit Tetrasiklinler (doksisiklin ve minosiklin
Paraaminosalisilik asit, Tetrasiklinler (doksisiklin ve minosiklin hariç)
SEFALOSPORİNLER
1. KUŞAK 1
KUŞAK
Sefalotin , sefazolin , sefaleksin
Ş
2. KUŞAK
sefoksitin, sefaklor, sefuroksim, sefprozil,seftibuten,sefiksim,lorakarbef
3 KUŞAK
3. KUŞAK
sefotaksim,seftriakson,sefoperazon,seftazidim,sefditoren
4. KUŞAK
sefepim
İkinci kuşak sefalosporinler İYE’da kullanılır ancak 3. ve 4. kuşak sefalosporinler ayaktan hastalarda ilk tercih kuşak sefalosporinler
ayaktan hastalarda ilk tercih
olmamalıdır.
KİNOLONLAR (1)
KİNOLONLAR (1)
1.Kuşak:
1
Kuşak:
Nalidiksik asit, Oksolinik asit, Flumequin, Sinoksasin
2 kuşak:
2.kuşak: Alt grup I Norfloksasin Lomefloksasin Lomefloksasin
Enoksasin Alt grup II Siprofloksasin
Alt grup II Siprofloksasin
Ofloksasin
Pefloksasin Pefloksasin
Fleroksasin
KİNOLONLAR (2)
KİNOLONLAR (2)
3k k
3.kuşak: LLevofloksasin fl k i
Sparfloksasin (idrar dışı yolla atıldığından İYE’da kullanılmaz)
Grepafloksasin 4.kuşak:
Alt grup I Moksifloksasin, Gatifloksasin, Sitafloksasin, Klinafloksasin, Travofloksasin Alt grup II
Gemifloksasin
5.kuşak: Garenoksasin
Kinolon kuşağı
Özellik
Örnek
Etki spektrumu
1.kuşak
Üriner sistem
Nalidiksik asit
Yalnızca İYE
2.kuşak
Sistemik
kullanım
Siprofloksasin,
Ofloksasin
İYE+sistemik
enf.
3.kuşak
Gram pozitif etki
Levofloksasin
İYE+sistemik
İYE+
i t ik
enf.
4.kuşak
Gram pozitif etki
+ anlamlı
antianaerobik
etki
Moksifloksasin
İYE+sistemik
enf.
1. KUŞAK KİNOLONLAR
İ
Sadece nalidiksik asit ve oksolinik asit kullanılır
Sadece nalidiksik asit ve oksolinik asit kullanılır (üriner enfeksiyonda)
2. KUŞAK KİNOLONLAR
1)Üriner sistem enfeksiyonları:
Komplike olmayan üriner sistem enfeksiyonlarında ilk
seçenek olarak tercih edilmemelidirler.
2)Bakteriyel prostatitler
2)Bakteriyel prostatitler
Prostat dokusunda çok yüksek konsantrasyona ulaştıkları
için hem akut hem de kronik prostatitte çok etkilidirler.
3)Cinsel ilişkiyle geçen enfeksiyonlar
4)Gastrointestinal enfeksiyonlar
Bu grupta ampirik tedavide ilk seçenek kinolonlardır.
Bu grupta ampirik tedavide ilk seçenek kinolonlardır.
5)Solunum yolu enfeksiyonları
Pnömokok ve streptokoka bağlı pnömonide etkisiz, hastanede gelişen G
Gram negatif pnömonilerde
if ö
il d kullanılmalı
k ll l l
6)Kemik ve eklem enfeksiyonları Kinolonlar, ürogenital sistem enfeksiyonlarında ç
çok etkili ve oldukça yaygın kullanılan ç y yg
antibiyotiklerdir. Ancak hatalı kullanım Uzak doğu ülkelerinde olduğu gibi yüksek oranda
doğu ülkelerinde olduğu gibi yüksek oranda antibiyotik direncine yol açmaktadır Ülkemizde de kinolon direnci giderek artış g
göstermekte, özellikle hastane kökenli enfeksiyonlarda yanıt oranı giderek azalmaktadır Bu nedenle oral kinolon
azalmaktadır. Bu nedenle oral kinolon kullanımının kontrollü ve bilinçli yapılması gereklidir
YARARLI OLMASI
DİLEĞİYLE…….
Ğ