Dünya Romanı

Dünya Romanı
Kategori: Dünya Romanı
Pazartesi, 26 Nisan 2010 14:26 tarihinde yayınlandı.
Gösterim: 31993
TANITIM: Avrupa Gençlik Kitap Ödülü Şeref Listesi’ne kabul
edilen Momo, kırka yakın dile çevrilerek çocuk ve gençlere ulaşır.
Leman Çalışkan’ın dilimize çevirdiği Momo’yu Kabalcı Yayınevi, 2004’te
Michael Ende Dizisi’nin 5. kitabı olarak resimlerle ve kahverenkli
harflerle basar.
Momo’nun isim altında “ya da zaman hırsızlarının ve çalınmış zamanı insanlara geri getiren çocuğun tuhaf
öyküsü” yer alır. Başında da eski bir İrlanda çocuk şarkısının şu dizeleri bulunur:
“Karanlıkta ışığın parlıyor.
Nereden geliyor, bilmiyorum.
Çok yakındaymış gibi görünüyor,
Oysa o kadar uzak ki.
Ne olursan ol;
Parla, parla küçük yıldız!”
Momo’nun kısım ve bölümleri:
Birinci Kısım: Momo ve Arkadaşları
1 / 5
Phoca PDF
Dünya Romanı
Kategori: Dünya Romanı
Pazartesi, 26 Nisan 2010 14:26 tarihinde yayınlandı.
Gösterim: 31993
1. Büyük kent ve küçük bir kız, 2. Sıra dışı bir özellik ve sıradan bir tartışma, 3. Bir fırtına oyunu ve
gerçek bir tayfun, 4. Suskun bir ihtiyar ve konuşkan bir genç, 5. Çok kişiye anlatılan öyküler ve tek bir
kişiye anlatılan öyküler.
İkinci Kısım: Duman Adamlar
6. Hesap yanlış ama geçerli, 7. Momo arkadaşlarını, düşman Momo’yu arıyor, 8. Bir yığın hayal ve birkaç
düşünce, 9. İyiler toplanamadı ama kötüler toplandı, 10. Vahşi bir kovalama ve rahat bir kaçış, 11.
Kötüler, kötülüklerden kötülük seçerken, 12. Momo zamanın kaynağına ulaşıyor.
Üçüncü Kısım: Saat-Çiçekleri
13. Orada bir gün, burada bir yıl, 14. Çok ye, az konuş, 15. Bulmak ve kaybetmek, 16. Varlık içinde
yokluk, 17. Korku büyük, ama cesaret daha büyük, 18. Gelecek geriye bakmadan görülebilirse, 19.
Kuşatılanlar karar vermek zorunda, 20. Takip edenlerin takip edilişi, 21. Yeniliklerin başlangıcı olan bir
son.
Yazarın gerekli gördüğü kısa bir son söz.
KİŞİLER, KARAKTERLER:
MOMO: Sekiz yaşında, kimsesiz kız çocuğu. İyiliksever.
BEPPO: Çöpçü. Momo’yu çok sever. Onun öyküsünü anlatınca polislerce deli sanılır. Sabırlı ve özverili.
Momo’nun Duman Adamlarca serbest bırakılması için yüz bin saatlik zaman biriktirmek için gece gündüz
sürekli sokakları süpürür. Momo’dan kimseye söz etmez.
GİGİ: Turist rehberi. Duman Adamlarca yazar yapılır. Tiyatro yıkıntısında hikâye anlatıp şapkasıyla para
toplar. Bir olayı bir kez anlatır. Radyo ve televizyonda haftada üç defa milyonlarca dinleyiciye öyküler
anlatır. Çok para kazanır. Evi, yaşayışı değişir. Adı da Girolamo olur. Duman Adamları’ın gerçek yüzünü
anlatmayı başaramaz.
2 / 5
Phoca PDF
Dünya Romanı
Kategori: Dünya Romanı
Pazartesi, 26 Nisan 2010 14:26 tarihinde yayınlandı.
Gösterim: 31993
KASSİOPEDİA: Asırlık simsiyah gözlü, yaşlı kaplumbağadır. Momo’nun sorularına kabuğundaki gözüken ışıklı
cümlelerle karşılık verir.
HORA USTA: Zamanı anlar. Momo’ya yardım eder.
DUMAN ADAMLAR: Kötüler. Soluk benizlidir. Gri elbiseler giyerler.
OLAY DİZİSİ, ÖZET:
Momo sekiz yaşında kimsesiz bir kız çocuğudur. Büyük bir kentin açık tiyatrosunun bir odasında yaşar.
Çevresindekiler onu çok sever. Momo, sabırlı bir dinleyicidir. Sorunların çözümüne yardımcıdır. Onun en
iyi arkadaşları çocuklar ile çöp süpürücüsü Beppo ve turist rehberi Gigi’dir. Çocuklarla oynayan, Gigi ve
Beppo ile konuşan Momo güzel zaman geçirir.
Duman Adamlar kente gelirler. “Zaman Tasarruf Şirketi” kurarlar. İnsanları kısa zamanda çok iş yapmaya
zorlarlar. Artan zaman Duman Adamları’nın yaşam süresidir. İnsanlar işlerini sevmeden, mutsuzca yaparlar.
Kimse durumun kötülüğünü anlamaz ve tepki göstermez. Momo ile arkadaşlarının yaptığı eylem yalnız Duman
Adamları’n ilgisini çeker. Bir duman adamı Momo’yu uyarır. Momo da onların yaptığı kötülükleri ağzından
kaçırır. Duman Adamların toplantısında Momo’ya ceza verilir,yakalanma kararı alınır. Beppo bu toplantıyı
dinler.
Kassiopedia adlı yaşlı, bilge kaplumbağa Momo’yu insanlara zamanı dağıtan Hora Usta’nın evine götürür.
Çünkü o yarım saat sonra olacakları görebilmektedir. Böylece Duman Adamların Momo’yu yakalamasını önler.
Momo, Hora Usta’nın zamanın gücünü göstermesinden etkilenir. Zamanın özü çiçekler küçük kıza mutluluk
verir. Huzurla uyumaya başlar. Düşmanlar Momo’yu yalnız, tek başına bırakmayı kararlaştırırlar. Gigi’nin
ünlü, zengin bir hikâye anlatıcısı olmasını sağlayarak iyiliklerden uzaklaştırırlar. Tiyatro
yıkıntısındaki yoksul turist rehberliği yerine zengin ve modern ev ve yaşama kavuşur. Eski arkadaşlarına
zaman ayıramaz. O da Momo’nun öykülerini ve Duman Adamları anlatmak isteyince engellenir. O zaman hatasını
anlar.
Çocuklar zaman tasarruf etmedikleri için Duman Adamların isteğiyle çocuk depolarına kapatılır. Duman
Adamlar Momo’nun gelmesi için ihtiyar Beppo’nun yüz bin saatlik zaman biriktirmesi, artırması gerektiğini
söylerler. O da gece gündüz, sürekli süpürür. Momo bir yıl sonra uykudan uyanır. Günlerini tek başına
geçirir. Duman Adamlar, çöpçüden küçük kızın kaldığı Hora Usta’nın evini göstermesini isterler. O da
kaplumbağanın bildiğini açıklar. Kötüler de Kassiopedia’yı aramaya başlarlar. Yaşlı kaplumbağayı izleyerek
evi öğrenirler. Özel korumalı Hora Usta’nın evinin önünde Duman Adamlar yok olur. Evi kuşatan kötüler
3 / 5
Phoca PDF
Dünya Romanı
Kategori: Dünya Romanı
Pazartesi, 26 Nisan 2010 14:26 tarihinde yayınlandı.
Gösterim: 31993
sigara içerek dağıtılan insan zamanını zehirlerler. Hora Usta uykuya yatarak zamanı durdurur. Momo’ya bir
zaman çiçeği verir. Kassiopedia ile bir saatlik zamanda insanlara duman adamların çaldığı zamanı geri
vereceklerdir. Duman Adamları izleyen kaplumbağa ile küçük kız zaman deposuna gelirler. Duman adamların
sayısı altıya kadar düşer. Momo zaman çiçeğini depoya kapatır. Kötüler güçleri tükenene kadar zaman
çiçeğini ararlar. Bulamazlar. Yok olurlar. Momo depoyu açar zamanı insanlara bırakır.
İnsanlar mutludur. Momo da arkadaşlarıyla eğlenir. Kaplumbağa ile Hora Usta da küçük kızı görünce
sevinirler. Çocuklar da depodan çıkarılır.
METİN:
Momo yavaş yavaş anladı ki her yeni açan çiçek bir öncekine hiç benzemiyordu, her birinin apayrı güzelliği
vardı ve bu yüzden de hep “en güzeli işte budur, daha güzeli olamaz” düşüncesine saplanıp kalıyordu.
Havuzun çevresini dolaşıp her açan çiçeği yakından seyrederek ve kayboluşlarına üzülerek bir süre boyunca
oyalandı. Bu sahneyi seyretmekten sonsuza kadar bıkmayacağını düşündü.
Ama daha sonra, orada önceden fark etmediği başka şeylerin de olduğunu sezdi.
Kubbenin tepesinden aşağı düşen ışık sütunu, yalnız aydınlatmakla kalmıyor, bir ses de veriyordu - Momo
şimdi duyabiliyordu bunu.
Önceleri uzaklarda esen rüzgârın, ağaçların tepesinde yarattığı bir hışırtı gibiydi. Sonra bu uğultu
çoğaldı, yükseldi ve dalgaların kayalıklara çarpmasını ya da bir çağlayandan hızla dökülen suların
çığıltısını andıran bir sese dönüştü.
Momo gittikçe daha iyi anlıyordu ki, bu ses birbirine karışan binlerce çınlamadan oluşuyor ve değişik
melodilere dönüşüyordu. Bu hem bir müzikti hem de bambaşka bir şeydi sanki. Sonra Momo birdenbire
hatırladı: Yıldızlı gecelerde tek başına tiyatro yıkıntısında oturup sessizliği dinlediği anlarda kulağına
gelen müzik sesiydi bu.
4 / 5
Phoca PDF
Dünya Romanı
Kategori: Dünya Romanı
Pazartesi, 26 Nisan 2010 14:26 tarihinde yayınlandı.
Gösterim: 31993
Çınlamalar şimdi çok daha net ve canlıydı. Momo karanlık suların içinden çıkan çiçeklerin, daha doğrusu
her biri apayrı ve tek olan o şekillerin bu müzikli ışıkla oluştuğunu sezdi. Dinlemeyi sürdürdükçe sesleri
teker teker duyuyor gibiydi.
Ama bunlar insan sesi değildi, sanki altın, gümüş veya o türden bütün madenler hep birden şarkı
söylüyorlarmış gibiydi. Sonra arkadan başka sesler ulaşılmaz uzaklıklardan geliyor ve anlatılmaz bir güçle
araya karışıyordu. Ve öyle açık duyuluyordu ki, Momo bilmediği bir dilde söylenen bazı sözcükleri bile
anlayabiliyordu. Bunlar, kendi özel isimlerini açıklayan güneş, ay, gezegenler ve tüm yıldızlardı. Bu
isimlerde saklıydı hep, onların yaptıkları, ettikleri, bu saatçiçeklerinin her birini nasıl açtırıp nasıl
soldurdukları.
Momo birden, bütün bu sözlerin kendisine söylendiğini anladı! Evren, en uzak yıldızına kadar bütünüyle kocaman, görkemli bir surat olmuş, ona bakıyor ve konuşuyordu !
Üzerine korkunun da ötesinde bir hal geldi, ürperdi.
Aynı anda Hora Ustayı gördü, eliyle ona gel işareti yapıyordu. Hemen onun kollarına atıldı ve Hora Usta da
onu kucaklayıp kaldırıverdi. Momo, yüzünü onun göğsüne sakladı. Elleri yumuşak kar taneleri gibi bir kez
daha Momo’nun gözlerini örttü ve Momo karanlık, sessizlik, güven içinde yaşlı adamın kucağında o uzun
yoldan geri döndü.
(Michael Ende, Momo, İstanbul 2004, s.183-184)
MİCHAEL ENDE( ). Avusturya.
5 / 5
Phoca PDF
Powered by TCPDF (www.tcpdf.org)