pepe nın hıkayesı

PEPE’NİN HİKAYESİ
Pepe, herkesin olmak isteyeceği türden bir insandı.
Her zaman neşeli olup, her zaman, söyleyeceği pozitif
bir şey vardı.
Birisi istediğinde hemen gidiyor, daima : “Daha iyisi
olamaz!” diye cevap veriyordu.
Vesuvio dal Sorrento
Bir çok defalar işini değiştirdi ve birlikte çalışanların
çoğu onu takip ettiler.
Onun peşinden gitmelerinin nedeni davranışlarıydı :
doğuştan bir liderdi o.
Eğer yanında çalışanların birinin bir problemi varsa,
Pepe ona, bu durumun pozitif yönünü göstermek
üzere hemen oradaydı.
Varenn
Varenn
a
a
Bir gün Pepe yi görmeye gittim
ve ona :
Anlayamıyorum … her zaman bu kadar pozitif olmak
mümkün değil,
Bunu nasıl yapıyorsun ? diye sordum.
Pepe :
Her sabah uyanıyorum ve kendi kendime : “Pepe, bu gün
iki seçme şansın var : neşeli veya neşesiz olmaktan birini
seçebilirsin diyorum. Ben neşeli olmayı tercih ediyorum.
Hoş olmayan bir durumla karşılaştığım her defasında,
kendimi bir kurban gibi kabul edebilir veya deneyim
kazanabilirim.
Ben öğrenmeyi tercih ediyorum“ diye cevap verdi.
Toscano
● “ Ne zaman biri şikayete gelse, eleştirisini dinleye
bilirim veya ona, yaşamın pozitif yönünü
gösterebilirim. Ben ona, yaşamın pozitif yönünü
göstermeyi tercih ediyorum.”
- Evet, elbette, ama bu o kadar kolay değil, diye cevap
verdim ona.
● Evet, öyle, cevap verdi Pepe. Hayatta, her şey, bir
tercih meselesidir. Basite indirgersek, her durum bir
tercih olarak ele alınabilir. Her durum karşısında nasıl
bir yol tutacağını seçersin, diğerleri seni
etkilediklerinde, nasıl bir tavır takınacağını seçersin,
neşeli veya neşesiz olmayı seçersin.
● Özet olarak
YAŞAMINI NASIL SÜRDÜRECEĞİNİ SEÇERSİN.
Tramonto d'Oro
Pepe’nin bana söyledikleri üzerinde uzun uzun
düşündüm...
ikamet problemleri nedeniyle, iletişimi kaybettik, ama
ben, bir seçim yapmakla karşı karşıya kaldığımda,
daima Pepe’yi düşünüyorum.
Tivoli - Villa d'Este
Birkaç yıl kadar sonra, Pepe’nin, asla yapmaması
gereken bir şey yaptığını öğrendim. Bir kapıyı açık
bırakmıştı ve bir sabah üç silahlı hırsız firmasını
soymak için gelmişlerdi.
La casa sulla collina
Korkudan titreyen Pepe’nin, kasasını açmaya
çalışırken eli kaymıştı. Paniğe kapılan hırsızlar da ona
ateş etmişlerdi.
Pepe, oldukça çabuk bulundu, hastane acil servisine
götürüldü. Sekiz saatlik bir ameliyat ve haftalar süren
yoğun bir sağlığına yeniden kavuşturma çabası
sonucu Pepe, vücudunda ki birkaç mermi parçası ile
hastaneden çıktı.
Altı ay kadar sonra, Pepe’yi yeniden buldum ve ona
nasıl olduğunu sorduğumda, cevap hiç
değişmiyordu : “Daha iyisi olamaz”
Ravell
Hırsızlarla karşılaştığında, kafasından neler
geçtiğini sorduğumda :
● “ yaralandığımda, yere düştüm, iki
seçeneğim olduğunu hatırladım,
yaşayabilir veya ölebilirdim.
● BEN YAŞAMAYI SEÇTİM.” seçtim diye
cevap verdi bana.
Posta del sol
- “Hiç korkmadın mı?” sordum ona,
Pepe : “ Hekimler harikuladeydi, bana hep, her şeyin
iyi gittiğini söylediler. Bununla birlikte, beni
ameliyathaneye götürdüklerinde, yüzlerinde ki
ifadeyi gördüğüm zaman, gerçekten korktum.
Yüzlerinde ki ifadeden sanki “ Bu adam ölü bir…”
gibi okuyordum. O anda, bir karar almak
mecburiyetinde olduğumu hissettim.”
Positano
- “¿”Neydi bu? Diye sordum ona.
Pepe : “Doktorlardan biri bana, her hangi bir şeye
karşı alerjim olup olmadığını sorduğunda, derin bir
nefes olarak ona : - “Evet, mermilere karşı!" diye
cevap verdim– gülmeye başladıklarında ise onlara :
“ Ben yaşamayı seçiyorum, beni bir canlı gibi
ameliyat ediniz, ölüymüşüm gibi değil“ dedim
diye cevap verdi.
Pepe, doktorlar, ama özellikle ŞAŞIRTICI
DAVRANIŞI SAYESİNDE sağlığına kavuştu.
HER GÜN, dolu dolu yaşamayı veya tersini TERCİH
ETMEK zorunda olduğumuzu öğrendi . Sonuç olarak
önemli olan, TAKINILAN TAVIRDIR.
Sonuç olarak,
Her şeyde
■ Nasıl olursan ol
■ Nasıl hissedersen
hisset
■ Diğerleri seni nasıl
görürlerse görsünler
■ Nasıl yaşarsan yaşa
KARARI SEN
VERECEKSİN !
Şimdi iki seçeneğin var :
1. Bu mesajı silmek
2. Tüm sevdiklerine göndermek
Ve hiç unutma :
YAŞAMLARININ VE YAPTIKLARI
İŞLERİN POZİTİF YÖNÜNÜ
GÖRMEYENLER BAŞARISIZLIĞA
UĞRARLAR…
Ben, bu mesajı tüm sevdiklerime gönderme yolunu
seçtim.
Tercüme:Yusuf Haznedaroğlu