selçuk üniversitesi harita mühendisliği bölümü

SELÇUK ÜNİVERSİTESİ HARİTA MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ TARİHİ
ÜZERİNE
Bu yazıda Selçuk Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Harita Mühendisliği Bölümü’nün bir
mensubu ve mezunu olarak kendi hatırladıklarımı, aynı Fakültenin İnşaat Mühendisliği
Bölümü eski öğretim görevlisi babam Mehmet Bildirici’nin anıları ile birlikte aktarmaya
çalışacağım. Babamın bu konuda yazdıkları Yeni Meram Gazetesi’nde yayınlanan
yazılarından derlenmiştir.
Selçuk Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Harita Mühendisliği Bölümü
80li Yıllar
İbrahim Öztuğ BİLDİRİCİ
1981-1982 öğretim yılında Konya Teknik Lisesi Elektronik Bölümü üçüncü sınıf
öğrencisiydim. O zamanlar teknik lise 4 yıldı. Üçüncü yılda endüstri meslek lisesi diploması
ile ayrılmak da mümkündü. Benim üçüncü yıldan ayrılma düşüncem olmamasına rağmen
kendimi deneme amaçlı üniversite giriş sınavına başvurdum. Sınav tarihi yaklaştığında kısa
bir süre o zamanlar çok tanınan Ulus Dershanesi’ne devam ettim. Dershane sahibi Lütfi Ulus
adlı bir matematik öğretmeni idi. Tercihler konusunda bir konuşma yapmış ve Türkiye’de
yalnızca 4 harita mühendisliği bölümü olduğunu bu nedenle iş bulma şansının yüksek
olduğunu söylemişti. Babam Mehmet Bildirici o zaman Konya Devlet Mimarlık Mühendisliği
Akademisi (KDMMA) İnşaat Mühendisliği bölümünde öğretim görevlisi idi. O da
akademiden tercihler yap, harita bölümü de iyidir diye düşüncelerini aktardı. Bunun üzerine
tercihler arasına bu bölümü de ekledim. O yıl YÖK yasası çıktı, ülke genelinde üniversite
kontenjanlarında ciddi artışlar yapıldı. Bu sırada akademi kontenjanları ikiyle çarpıldı. Bu
gelişmeler o yıl giriş puanlarını düşürdü. Ben de kendimi deneyeyim diye girdiğim sınav
sonucunda Konya Devlet Mimarlık Mühendislik Akademisi Harita ve Kadastro Mühendisliği
Bölümü’nü kazanmış oldum. Bir sonraki yıl aynı koşulların olmayabileceği düşüncesiyle
kayıt olamaya karar verdim ve endüstri meslek diploması ile liseden mezun oldum.
Aynı yıl YÖK yasası ile akademiler üniversiteye dönüştürüldü. KDMMA ise MühendislikMimarlık Fakültesi’ne dönüştürülerek Selçuk Üniversitesi’ne bağlandı. 1982 yılı
sonbaharında babamla birlikte o zaman Harita, Makine ve İnşaat mühendisliği bölümlerinin
yer aldığı Cıvıloğlu binasına kayıt olmaya gittik. O sıralar öğrenci işleri şefi Necmettin
Yalçıntaş idi. Babamla onun odasında çay içerken kaydım yapıldı. O sırada akademinin
fakülteye dönüşümü ile birlikte bölümün adının da Jeodezi ve Fotogrametri Mühendisliği
olarak değiştirildiğini de öğrendim.
Bugün yıkılmış olan Cıvıloğlu binası, Türk Anadolu Vakfı tarafından yatılı Kuran kursu
olarak yapılmış, 1972-1973 öğretim yılında harita ve makine bölümlerinin açılışı ile vakıftan
kiralanmış bir bina idi. Çarşı içinde iş hanına benzeyen, bahçesi olmayan bakımsız bir bina
idi. Zemin katı pasaj idi. Babam burada öğretim görevlisi olmasına rağmen daha önce burayı
yakından görmemiştim. Kış aylarında demir doğrama camlarından rüzgâr eserdi. Zor ısınır
hemen soğurdu. Çevrede deri ticareti yapanlar, yumurtacılar, çeşitli tamirciler vardı.
Dericilerden dolayı çevre hoş kokmazdı. Burada çok anım olmasına rağmen yıkılmasına
üzülmedim. Bu bina 1991 yılında buradaki birimlerin kampusa taşınmasıyla boşaltıldı. Bina
mevcut haliyle bir daha kullanılamadı ve yıkılarak yerine yeni bir bina yapıldı. Şu an yerinde
bulunan bina eski bina ile birebir aynı yerde değildir.
O zamanki öğretim kadrosu Mehmet Nuri Ergin (ölçme bilgisi, astronomi), Abbas Barışkaner
(dengeleme, mühendislik ölçmeleri), Hüseyin Erkan (kadastro bilgisi, kamu ölçmeleri),
Hayrettin Gürbüz (fotogrametri), Mehmet Yerci (kartografya, matematiksel jeodezi), Ömer
Halis Tonbaklar (ölçme bilgisi, yol bilgisi), Mehmet Ali Büyükaltunel (küresel trigonometri),
Mehmet Gürler’den (harita çizimi, imar bilgisi) oluşuyordu. Daha sonra kadroya Gürol
Banger (ölçme tekniği), İbrahim Baz (fotogrametri), Zekai Cevdet Can (fiziksel Jeodezi)
katıldı. Araştırma görevlisi kadrosu ise Ferruh Yıldız, Cevat İnal, Ali Erdi, Bayram Turgut,
Gülgün Özkan ve Filiz Yalçın’dan oluşuyordu. Matematik derslerini Ramiz İnkaya ve Hasa
Şenay hocalardan aldık. Üçüncü sınıfa geçtiğimizde Hayrettin hoca ayrıldı. Ondan
fotogrametri dersi alamadık. Bize Nuri hoca fotogrametri verdi. Daha sonra İbrahim Baz hoca
devam etti.
Dekanlık ve Mimarlık bölümü Anıt civarında bulunan Çocuk Esirgeme Kurumuna ait bir
binada idi. Bu bina bugün yıkılmış olup yerinde Konevi Otoparkı bulunmaktadır. Bahçe
içinde şirin bir bina idi. O çevrede yaşadığımdan yıkılmasını üzüntü ile izledim. Selçuk
Üniversitesi ise Zindankale semtinde bulunan bugün Mareşal Mustafa Kemal Ortaokulu adı
ile faaliyet gösteren binada idi. Sanırım 1982’de Rektörlük bugün şehir merkezinde bulunan
eski Kız Öğretmen Okulu binasına taşındı. Annem Düzay Bildirici Kız Öğretmen Okulu’nda
coğrafya öğretmeni olarak görev yaptığından çocukluğumda bu bina ilgili pek çok anım
vardır. Anneannem Şerife Özdemir de Kız Öğretmen Okulu’ndan mezun olup ilkokul
öğretmeni olarak görev yapmıştır. Bugün rektörlüğe bağlı birimlerin bulunduğu ana binanın
arkasındaki bina yatakhane idi. 4-5 yaşlarında iken annemin gece nöbeti olduğunda ben de
onunla birlikte orada kalırdım.
Zindankale binasında bizim öğrenciliğimiz sırasında bizim fakülteye bağlı bölümler
bulunuyordu. Binanın bahçesinde barakalar vardı. Hukuk Fakültesi bu barakalardan birinde
açıldı. Bugünkü Meram Tıp Fakültesinin ilk dönemlerinde tıp öğrencilerinin de kısa bir süre
bu barakalardan birinde ders yaptıklarını hatırlıyorum. Jeoloji mühendisliği bölümü bu binada
idi. Biz bu binada Baki Canik hocadan jeoloji dersi aldık. Daha sonra Dekanlık, Mimarlık,
İnşaat Mühendisliği bölümleri de bu binaya geldi.
Okulu dördüncü yılın haziran ayında bitiren ilk birkaç kişiden biri idim. 1986 yılında mezun
oldum. O zamanlar üniversitede kalmayı düşünmüyordum. Ancak ikinci sınıf sonunda yatay
geçiş hakkı kazandığım ama geçmekten sonradan vazgeçtiğim İstanbul Teknik
Üniversitesi’nde okumak gibi bir hevesim vardı. Babam da bu üniversiteden mezun bir inşaat
mühendisidir. Bu düşünceler içerisinde İstanbul Teknik Üniversitesi’ne yüksek lisans
başvurusu yaptım. O zamanlar İngilizce hazırlık sınıfı okunuyordu. Kazandım ve hazırlık
sınıfında okumaya başladım. O zamanlar bölüm Ayazağa kampusunda, Fen Bilimleri
Enstitüsü Taşkışla binasında, hazırlık sınıfları ise Gümüşsuyu binasında idi. Özellikle
Taşkışla binası mimarisi, geçmişi ve konumu ile çok özel bir bina idi. Tuvalet pencerelerinden
bile inanılmaz bir Boğaz manzarası görülürdü. Cıvıloğlu binasından sonra bulunduğum ortam
çok çok farklı idi. Ancak yoğun İngilizce beni bunalttı. Akademik bir hedefimde olmadığı için
hazırlık sınıfını tamamlamadan yüksek lisansı bıraktım ve çalışmaya başladım. Bir süre
Konya’da babamın da arkadaşı olan müteahhit Uçman Ayata’nın yanında çalıştım. Ardından
1987 ağustos ayında askere gittim. Eğiridir Dağ Komando Okulu ardından bir yıl Şemdinli’de
İran sınırında bir bölgede asteğmen olarak görev yaptıktan sonra 1988 Kasım ayında terhis
oldum. Kış dönemi iş arayışında iken sanırım Harita Mühendisleri Odası tarafından verilen
geleneksel iftar yemeğinde hocalarım Hüseyin Erkan ve Mehmet Yerci ile karşılaştım. Bana
yakında araştırma görevlisi alınacağını söyleyip başvurmamı önerdiler. O zamana kadar böyle
bir düşüncem olmamıştı. O gün neden olmasın diye düşündüm. Bu sırada Diyarbakır Dicle
Barajı İnşaatında Kiska şirketinde iş bulup başladım. Daha sonra araştırma görevliliği sınavı
açıldı. İzin alıp katıldım. O dönemde sonuçlar hemen açıklanmazdı. Ayrıca sonuç açıklansa
bile güvenlik soruşturması süreci olur atama daha sonra gerçekleşirdi. 3 ay kadar sınav
sonucu açıklanmadı, sonrasında güvenlik soruşturması süreci daha fazla sürdü. Şantiyeyi
seviyordum, ancak birlikte çalıştığım harita mühendisi arkadaşlar beni istemiyorlardı.
Asistanlığa başlama konusunda kararsızdım. Sonunda Kasım 1989 da Cıvıloğlu binasında
araştırma görevlisi olarak başladım.
O yıl Almanya bursu ile bir araştırma görevlisinin kartografya eğitimi almak üzere
Almanya’ya gönderilmesi söz konusu idi. Bölüm başkanlığında merhum Prof. Abbas
BARIŞKANER bulunuyordu. Bölüm kurulu olarak beni aday göstereceklerini bana bildirdi.
Ben de gerekli başvuruları yaparak 1990-1992 arası Almanca dil kursu ve Kartografya eğitimi
içi Tübingen ve Berlin şehirlerinde kaldım. Doksanlı ve iki binli yıllar konusunu daha başka
bir yazıda ele almayı planlıyorum. Önemli birkaç olaya değinerek bu yazıyı tamamlamak
istiyorum. 1990 yılında İnşaat, Jeoloji, Mimarlık bölümleri Zindankale binasında, Harita ve
Makine bölümleri ise Cıvılıoğlu binasında bulunuyordu. 1991 de ben Almanya’da iken bu iki
bölüm kampusa taşındı. 1992 yılında ikinci öğretim başladı. Ulaşım güçlüğü nedeniyle
Zindankale binası boşalıncaya kadar ikinci öğretim burada, birinci öğretim kampusta
yürütüldü. Ben yüksek lisansımı Almanya dönüşü 1994 yılında tamamladım. 1994-2000
yıllara arası doktorayı İTÜ de Prof. Dr. Doğan Uçar hocamın yönetiminde tamamladım.
Konya Devlet Mühendislik Mimarlık Akademisinin İlk Toplantısı ve Açılışı
Mehmet BİLDİRİCİ
Bu yazımda Halen Selçuk Üniversitesi Mühendislik Fakültesi içinde yer almış bulunan
Konya Devlet Mühendislik Mimarlık Akademisi’nin açılışına değineceğim. Konya Devlet
Mühendislik, Mimarlık Akademisi’nin açılışı için dönemin Milli Eğitim Bakanı Prof. Dr.
Orhan Oğuz Konya’ya gelmiş ve orada Konya’nın etkili kurumları ile birlikte bir toplantı
yapılmış ve bu işin oluşması için destek istenmiştir. Aşağıdaki fotoğrafta bu çok önemli olan
toplantıya katılanlar bulunmaktadır.
Akademi için yapılan ilk toplantı: Oturanlar soldan: 1. Milli Eğitim Bakanı Prof. Dr. Orhan Oğuz- 2.Konya
Valisi- 4.Kazım Kahvecioğlu - 5. Eski Konya MV Muhittin Güzelkılınç. Ayakta orta sıra: 1.Y.Müh.Mim. Yüksel
Sevilir- 4.Y.İnş.Müh Fahri Özparlak- 5. Mehmet Önder - 8. Y.Müh.Mim Ali Cenap Özkaşıkçı (gözlüklü, yüzünün
bir kısmı gözüküyor) - 10. Bayındırlık Müdürü Nurettin Geçgin (sadece başı görülüyor) -11 Y.Müh.Mimar Ünal
Bugatur- 12. Y.Müh.Mim Ersin Üner- 13. Har.Müh Şahin Akdeniz- 14. Milli Eğitim Müdürü Vahit
Yılmaz(gözlüklü)- 16. Y.İnş.Müh Faik Sevilir. Üst sıra: 1. Y.İnş.Müh Mehmet Bildirici--2.Belediye Başkanı
Yılmaz Kulluk- 3. İnş.Y.Müh Ulvi Şenol - 4. Mimar Lütfi Bayram - İnş.Müh Oğuz Tütüncü
Bu toplantıda kalınan mutabakat ile Milli Eğitim Bakanı Orhan Oğuz ile bir protokol
yapılmıştır. Yapılan protokol ile okulun binası ve ihtiyaçları, ders ücretleri kurulan bir
dernekle yönetilecektir.
Koruma Derneği Başkanlığına Konya Belediye Başkanı Yılmaz Kulluk seçilmiştir. Ayrıca,
Yılmaz Eskiil, Genel Müdürlük Şube başkanı Şerafettin Koca, Milli Eğitim Müdürü Vahit
Yılmaz, Müdür Yardımcısı Kemal Alptekin, Yüksek Mühendis Mimar Ali Cenap Özkaşıkçı,
Yüksek Mühendis Mimar Yüksel Sevilir, İnşaat Yüksek Mühendis Faik Sevilir ve Yüksek
İnşaat Mühendisi MEHMET BİLDİRİCİ’den oluşan bir komisyon tarafından okulun açılışı
gerçekleştirilmiştir. Akademinin binası, ısıtılması, dışarıdan gelen hocaların maaş ve ücretleri
Koruma Derneği’nin katkıları ile sağlanıyordu. Akademinin öğretim yaptığı bina ise Gazi
Lisesi arkasında bulunan ve bugün "Konya Yetiştirme Yurdu" olarak hizmet gören iki katlı
yapı idi. Binanın geniş bir bahçesi vardı. Küçük olmasına karşın eğitim için uygun bir tesis
idi.
1970 yılında öğrenime açılan okulun ilk Başkanlığına Yılmaz Eskiil tayin edildi. Ben o tarihte
önceden planlanan bir gezi dolayısıyla Almanya’da olduğumdan açılışta bulunamadım. Ben
Akademi’de Yapı Malzemesi ve Mimarlık Bölümü’nde Yapı Statiği derslerini yürüttüm. Yapı
Malzemesi dersine seçilmemim ilginç bir anısı bulunmaktadır. Yukarıda bahsettiğim
Almanya gezisinden dönünce Sayın Ali Cenap Özkaşıkçı tarafından ders programına Yapı
Malzemesi için benim ismim yazılmıştı. Ama ben önce hiç bunu düşünmemiştim. Yarın iki
saat dersin var dedi, hemen ders kitaplarımı karıştırdım. Kireç ile ilgili notlarımı buldum, onu
alel acele okudum, ertesi günü inşaat bölümü öğrencilerine ilk dersimi verdim. İlginçtir ki bu
dersi çok sevdim, 1982 yılında ayrılmadan önce bir “Yapı Malzemesi Ders Notları” isimli
kitabı hazırladım. Selçuk Üniversitesi yayınları arasında yayınlandı. (YENİ MERAM –
14.07.2007)
Konya'da Harita ve Makine Bölümlerinin Açılışı
Mehmet BİLDİRİCİ
Bu yazımda Halen Selçuk Üniversitesi Mühendislik Fakültesi içinde yer almış bulunan Konya
Devlet Mühendislik Mimarlık Akademisi’nde Makine ve Harita Bölümlerinin açılışında
geçen benim de içinde bulunduğum olayları ve yaşanan heyecanı aktarmaya çalışacağım.
Konya Mimarlık ve Mühendislik Akademisi 1970 yılında açılmış, 1973 Şubat ayına kadar
sadece Mimarlık ve İnşaat bölümleri bulunuyordu.
Akademinin açılışı Konya'da gerçekten heyecan yarattı ve çok olumlu karşılandı. Milli Eğitim
Bakanlığının katkısı çok sınırlı idi. Akademinin binası, ısıtılması, dışarıdan gelen hocaların
maaş ve ücretleri Koruma Derneği’nin katkıları ile sağlanıyordu. Akademinin öğretim yaptığı
bina ise Gazi Lisesi arkasında bulunan ve bugün "Konya Yetiştirme Yurdu" olarak hizmet
gören iki katlı yapı idi. Binanın geniş bir bahçesi vardı. Küçük olmasına karşın eğitim için
uygun bir tesis idi.
Konya'daki Akademi’yi canlandıran dernek ve bu derneğe destek sağlayan Konya Ticaret
Odası, Özel İdare… vs gibi kuruluşlar, tabii en başta politikacılar Akademi’nin genişletilmesi
yeni bölümler açılması ve bunların ileride oluşacak "Selçuk Üniversitesi'nin temel taşlarını
oluşturulması isteniyordu. Gerçekten o yıllarda bir üniversite için Konya'da büyük arzu ve
istek bulunuyordu.
Bu çabalar sonucu dernek ve onu destekleyen siyasiler ve kurumların etkisi ile 1973 Şubat ayı
içinde, Akademi Yönetim Kurulu önüne yarım sayfadan ibaret Konya Akademisi'ne ek olarak
Harita ve Makine bölümlerinin açılışına izin veren bir yazı geldi. Bu yazıda alınacak öğrenci
sayısı bile belirtilmiyordu.
O dönemde Koruma Derneği’nin başında Belediye Başkanı Sayın Yılmaz Kulluk, yönetim
kurulunda Sayın eski Belediye Başkanlarından Sıtkı Bilgin, daha sonra milletvekili olan
Avukat Haydar Koyuncu olduğunu biliyorum. Muhasip üye olarak da yakın temas halinde
olduğumuz rahmetli Halis Bağrıaçık yer alıyordu. Kendisi ile kısmen farklı sosyal görüşte
olmamıza rağmen vefatına kadar yakın dostluğumuz devam etti.
Akademinin yönetim kurulunda ise yasal hakkı olan Akademi Başkanı Yılmaz Eskiil ve
kadrolu öğretim görevlisi olarak ben (Mehmet Bildirici) bulunuyordum. Çünkü ben dışarıda
serbest çalışmama karşı Akademi'de Bakanlıkça atanmış başkandan sonraki ilk Öğretim
Görevlisi idim. Mimarlık Bölümü Başkanı Dr. Necati Şen, İnşaat Bölümü Başkanı olarak
Rahmetli Ali Umucalılar, görevlendirilmişti, ancak maaş ve yollukları Dernek tarafından
karşılanıyordu. Yine Dernek, yeni açılacak Makine Bölümü için Kurucu Başkan olarak Haşim
Bildirici'yi, Harita Bölümü için de Uçman Ayata'yı görevlendirmiş idi.
Dernek ve Akademi Yönetim Kurulu uyum içinde 1973 Şubat ayında yeni açılacak bölümler
için bir ön kayıt açtı. Alınacak öğrencinin çok sınırlı olması sebebiyle bu süre iki gün olarak
belirlendi. Kayıt Pazartesi 9.00 da başlayacak ve Salı saat 17.00 de bitecek, tabii bu arada
açılacak bölümlerin bina ve öğretim elemanı gereksinmesi için 3.000 TL’lik bir bağışı da
öngörüyordu.
Çok büyük bir öğrenci talebi ile karşılaştık. Salı günü saat 17.00 de kayıt kapanması
gerekirken kuyrukta insanlar vardı, onlarında kaydı yapılmalıydı. Kuyruktaki kişilerin gece
22.00 de kayıtları tamamlandı. Sanıyorum 4.000’e yakın başvuru vardı.
Ne yapacağımızı şaşırdık. Bu arada sevgili Halis Bağrıaçık'tan kaynaklanan, okulu
Konyalının kendi imkânları ile açıyoruz, kendi çocuklarımızı kaydedelim, Konyalı
olmayanları almayalım gibi, biz Akademi görevlilerinin tasvip etmediği söylenceler
yayılıyordu. Gerçekten Halis Bağrıaçık'ın iki oğlu okula adaydı. Ancak birinin oldukça iyi bir
puanı, diğer oğlunun çok düşük bir puanı vardı. Bütün Konya virgülüne kadar onun puanını
ezbere biliyordu.
Kayıt başladığı Pazartesi günü akşamı Konya Belediyesi Meclis üyeleri, biz öğretim
elemanları, gündemsiz olarak şimdi İş Bankası’na ait binada Sayın Belediye Başkanı Yılmaz
Kulluk'un başkanlığında toplandık. Büyük bir şaşkınlık vardı. Neye göre nasıl kayıt
yapacaktık. İmkânlar ne idi, ne kadar öğrenci alacaktık, sabaha kadar tartışıldı.
Sabah saatlerine yakın Sayın Haydar Koyuncu'dan biz öğretim elemanlarına sözlü bir teklif
geldi. Bakanlık yazısında öğrenci sayısı yoktu. Sayın Koyuncu "değerli hocalarım gelin
öğrenci sayısını artıralım Makine ve Harita bölümlerine 100 kişi alalım, Mimarlık ve İnşaat
Bölümlerine 50 şer ilave yapalım, biz okulu ortaya koyalım, destek arkadan gelir" diyordu.
Sayın Koyuncu tek tek bizlere kulis yaptı. Yukarıda saydığım Akademi kadrosundan kimi
şiddetle reddetti, kimi şaşırdı, bu kadar karışık bir durumda bu öneri bana daha yatkın geldi.
Uzun tartışma ve görüşmeler sonunda Sayın Haydar Koyuncu'nun önerisi üzerinde karar
kılındı. Dernek ve Akademi Yönetim Kurulu gerekli kararları aldılar.
Bu kadar öğrenciye Akademi'nin mevcut binası yetersizdi. Cıvıloğlu semtindeki öğretim için
uygun olduğunun pek söylenemeyeceği ancak büyük olan bina kiralandı. Bu binada öğretim
kampusa taşınana kadar devam etti.
Akademi Cıvıloğlu binasında 28.02.1973 günü Konya Valisi İhsan Tekin'in açılış konuşması
ile açıldı. Okul açıldı ama başta Harita Mühendisleri ve onların yetkili kurullarından büyük
bir reaksiyon ile karşılandı. Büyük eleştiriler geldi. Dersleri kim verecekti? Öğrenim nasıl
yürüyecekti? Başta Uçman Ayata bundan nasibini alıyordu.
Bu arada büyük bir takip ve baskı da basından geldi. Alınan kişiler puanlara göre mi alındı?
Kayırma oldu mu? Biz el ve kader birliği ettiğimiz öğretim elemanları Dernek ile iyi ilişkiler
içinde yasalardan taviz vermemiş idik. Yapılan işlemler daha sonra incelendi ve tertemiz
olduğu tespit edildi. (YENİ MERAM 15.07.2007)
Harita Mühendisliği Bölümü Hakkında Güncel Notlar
Mehmet BİLDİRİCİ
Konya “Mühendislik Mimarlık Akademisi bünyesi içinde açılan Harita ve Makine
Bölümünün 30. Kuruluş yılı olan 2003 tarihinde yazı yazmış ve tebriklerimi “Düzenleme
Komitesi’ne sunmuştum. Daha sonra aynı yazı 15.07.2007 yılında Yeni Meram Gazetesi’nde
yayınlanmıştı.
2016 yılı itibariyle Bölüm 30 yaşında değil 43 yaşını da görmüştür. Konya ve çevresine çok
yararlı bir eğitim kurumu durumuna gelmiş, pek çok öğrenci yetiştirmiştir. 1973 yılında
yaşanan endişeler korkular çok gerilerde kalmıştır. Harita Mühendisliği Bölümü gelişerek
daha da donanımlı olarak geleceğe doğru ilerleyecektir.
Ben bu arada bazı diğer gelişmelerden de bahsedeceğim. Öğrenim, Üniversite Kampusu’na
taşınana kadar Cıvılıoğlu binasında gerçekleşmiştir. Karatay Belediyesi yakınında bulunan bu
bina, hem çevre olarak hem de mimari olarak hiç uygun değildi. Bunun yıktırılması çok
yerinde olmuştur.
Konya Lisesi ve Hoca Hasan Mescidi yakınındaki Akademi binası iki katlı küçük bir yapı idi,
özellikle mimarlık eğitimine uygun ve geniş bir salonu vardı, Meram Belediyesi’nce bunun
yıkımını hiç anlayabilmiş değilim.
Son olarak Harita Bölümünün BİLDİRİCİ Ailesi için çok önemi ve anlamı vardır. Oğlum
İbrahim Öztuğ Bildirici 1982-1986 yılları arasında burada öğrenim görmüş, mezuniyetinden
sonra İTÜ İnşaat Fakültesi’nde yeterlik ve doktorasını yaptıktan sonra burada göreve başlamış
ve bölümde Prof.Dr. İbrahim Öztuğ Bildirici olarak görev yapmaktadır.