Buradan daha net bir şekilde okuyabilirsiniz.

Bizim AHISKA
BİR DEYİŞME
Mecit Tokdemir
Adil Özder
Doğu Anadolu halk şairleri arasında deyişme geleneğinin ayrı bir yeri vardır. Herhangi
bir konu üzerinde duygu ve düşüncelerini karşılıklı olarak dile getirirler. Aşağıda bir deyişme
örneğini sunuyoruz.
“Şavşat İlkokul Öğretmeni Adil Özder (1907-1987) ile Şavşat eşrafından Mecit Tokdemir (18941974), eski Çoruh’la yeni Çoruh’u konuşturuyorlar. Adil Özder, eski Çoruh, Tokdemir de yeni Çoruh’un
ağzından sualli cevaplı deyişiyorlar.”
Daktilo edilmiş olan bu deyişme metni, merhum Hocamız Prof. Dr. M. Fahrettin Kırzıoğlu
(1917-2005)’ndan bize intikal etmiştir. Mecit Tokdemir ve Adil Özder, Hoca’nın yakın
dostlarıydı. Her üçü de ahrete intikal etmiş dostları rahmetle anıyoruz.
Bizim Ahıska
Tokdemir:
Ey arslan pençeli kahriman emi,
Gönglünde gül açan gülistan mısın?
Ecdadının şerefi şan alan
Tarihte okunan bir destan mısın?
46
Özder:
Öz evlâdım civan yavrum bir dinla,
Biraz öğren nayım, ne yamanım ben!
Beni gören âşık olur ayrılmaz,
Her çağda çiçekli gülistanım ben.
Bahar 2014
Bizim AHISKA
Tokdemir:
Özder:
Oruç, Turgut gibi daldın mı cenge,
Yüz fendim var, her bir işten çakarım,
Kendin bu alanda vurdun mu cenge?
İçtan taşkın fakat sessiz akarım,
Uzun Hasan, Cengiz o Temur Leng’e,
Meydanda hasmımı kolay yıkarım,
Kendini denk tutan Oğuz Han mısın?
Körpa çağlı, eşsiz pehlivanım ben.
Özder:
Tokdemir:
Saka, Oğuz, Hazar, Atabek, Kuman,
Tarihta san misin okudum ismin,
Cengiz, Uzun Hasan, Temur, Alp Arslan,
Kalbin aynasında göründü resmin,
Hepsi Türk’tür, bende kalan her zaman,
Ruhen temiz, kalbe mesken mi cismin?
Beylerbeyi, paşa, sultan, hanım ben!
Her nevi gül açan haristan mısın?
Tokdemir:
Özder:
Sakalar ırkıyla soyun var mıdır?
Keskin fırtınalar koptu başımda,
Bunlarla ölçülür boyun var mıdır?
Tarih beni övdü her savaşımda,
Her zaman talihin sana yar mıdır?
Evliya ruhları uçar başımda,
Damarında halis olan kan mısın?
Kutsal ruhlar için öz vatanım ben.
Özder:
Tokdemir:
Saka köhlenleri içti suyumu,
Zevk duyar, fahr eder ilin var mıdır?
Hazar sultanları ölçtü boyumu,
Bülbüldan zevk alan gülün var mıdır?
Beni tanıyanlar bilir huyumu,
Menbaın kaynağın selin var mıdır?
Türklük damarında akan kanım ben!
Nebati bol yeşil bir bostan mısın?
Tokdemir:
Özder:
Talih kuşu oturdu mu başında,
Bir yeşil toprağım, iller içinda,
Nedir marifetin yurt savaşında?
Mukaddes toprağım güller içinda,
Kaç cenge katıldın san bu yaşında?
Bir coşkun kaynağım seller içinda,
Hasmından öç alan bir arslan mısın?
Yan bakanı yutar bir tufanım ben.
Özder:
Tokdemir:
Aslen Türk’üm, ben de mert oğlu merdim,
Suyum kimi saftır, kimi de zehir,
Kul kölesi olmam asla namerdin,
Dosta merhem olur çektirmez kahir,
Yedi Mart’ta ben de murada erdim,
Gerçi coğrafyada adım bir nehir,
Kurtuluş gününün siması mısın?
Amma kendim zorlu bir arslanım ben.
Özder:
Tokdemir:
Yalçın tabiatta yaradılışım,
Fendin kaçtır, neçesinden çakarsın?
Alınmaz kaledir toprağım taşım,
Ne vakt durulursun, ne vakt akarsın?
Esir yaşayamam eğilmaz başım,
Meydanda hasmını nasıl yıkarsın?
Bükülmaz kollarda tunç kalkanım ben.
Esfendiyar, yoksa san Rüstem misin?
6/3/1948 tarihina müsadif Cumartesi kaleme alınup, okunmamıştır.
Mecit Tokdemir-Adil Özder
Not: Bu manzumede görülen “Dinla, içtan, körpa, tarihta, san, bülbüldan, içinda, eğilmaz, bükülmaz, tarihina” kelimelerinin son hece
ünlülerinde görüldüğü gibi bazı ağız özelliklerine dokunmadan, aynen daktilo edildiği gibi aldık. Editör.
Bahar 2014
47