Anna Branford • Violet Mackerel`in Küçük Mucizeler Teorisi

Anna Branford
•
Violet Mackerel’in Küçük Mucizeler Teorisi
Violet Mackerel’in Küçük Mucizeler Teorisi
Violet Mackerel’s Natural Habitat
© 2011, Anna Branford
Curtis Brown Group Limited ve Akçalı Telif Ajansı aracılığı ile
Türkiye’de yayın hakkı:
© 2013, Mandolin Yayınları
Mandolin Yayınları, İnkılâp Kitabevi Yay. San. Tic. AŞ’nin
tescilli markasıdır.
Bu kitabın her türlü yayın hakları Fikir ve Sanat Eserleri Yasası gereğince
İnkılâp Kitabevi’ne aittir. Tüm hakları saklıdır. Tanıtım için yapılacak
kısa alıntılar dışında, yayıncının izni alınmaksızın, hiçbir şekilde
kopyalanamaz, çoğaltılamaz, yayımlanamaz ve dağıtılamaz.
Genel yayın yönetmeni Senem Davis
Editör Silya Zengilli
Kapak tasarım Mebruke Bayram
Sayfa tasarım Derya Balcı
Yayıncı ve Matbaa Sertifika No: 10614
ISBN: 978-975-10-3348-2
13 14 15 16 7 6 5 4 3 2 1
İstanbul, 2013
Baskı ve Cilt
İnkılâp Kitabevi Yayın Sanayi ve Ticaret AŞ
Çobançeşme Mah. Sanayi Cad. Altay Sk. No. 8
34196 Yenibosna – İstanbul
Tel: (0212) 496 11 11 (Pbx)
Çobançeşme Mah. Sanayi Cad. Altay Sk. No. 8
34196 Yenibosna – İstanbul
Tel: (0212) 496 11 11 (Pbx)
Fax: (0212) 496 11 12
[email protected]
www.mandolin.com.tr
Violet
Mackerel’ in
Küçük Mucizeler Teorisi
ANNA BRANFORD
İngilizceden çeviren: Heves Berksu
Resimleyen: Sahir Erdinç
“alışveriş
merkezi
serçesi”
Violet Mackerel, annesiyle birlikte alışveriş
merkezine gitmişti. Cuma akşamıydı. Çok
uzun sürmüştü alışveriş. Önce Violet 'in
abisi Dylan'ın kemanına yeni teller, sonra
da ablası Nicola için Doğa Bilimleri
Ansiklopedisi almışlardı.
Nicola, okulda açılacak
doğa bilimleri sergisi
için özel bir proje
hazırlıyordu. Şu
sevimsiz, gri okul
çoraplarını
saymazsanız
Violet için
hiçbir şey
almamışlardı.
Violet gri
çorapları
kesinlikle
saymıyordu.
5
Annesi, yolun karşısında oturan Bayan
Lin'le karşılaşmıştı. Şimdi de alışveriş
merkezinin yemek bölümünde oturmuş, en
büyük boy fincanlarda aldıkları çaylarını
içiyorlardı.
"Benzin fiyatlarına baksana..." diyordu
annesi, "iki yakamızı bir araya
getiremiyoruz artık."
"Biliyorum, benim faturalar da boyumu
aştı artık," diye karşılık verdi Bayan Lin.
Violet, faturaların Bayan Lin'in boyunu
ne kadar aştığını görmek için kafasını
kaldırınca alışveriş merkezinin çatısını
gördü. Çok ama çok yüksekti. Ve en
yukarılarda bir yerde, ufacık, kahverengi
bir serçenin uçtuğunu fark etti.
6
Violet, bu serçe acaba hep burada mı
yaşıyor, yoksa içeri yanlışlıkla mı girdi,
diye merak etti. Belki de insanlar girip
çıktıkça gıcırdayarak çalışan şu açılır
kapanır kapılardan yolunu bulup dışarı
çıkamıyordu.
7
Acaba içeride yaşayan kuşlar, dışarıda
yaşayan kuşları kıskanıyorlar mıdır,
diye düşündü. Dışarıdakiler yemyeşil
yapraklı ağaçlara yuva yapabiliyorlardı
çünkü. Belki de dışarıda yaşayanlar,
kafeteryadaki tatlıların ve sandviçlerin
kırıntılarını lüplettikleri için içeridekileri
kıskanıyorlardı. Küçük canlıların ne
düşündüğünü tahmin etmek çok zordu.
O düşünüp dururken, serçe aşağı,
kafeteryaya doğru süzüldü, onların
oturduğu yerin hemen yanına geldi ve yere
kondu.
Keşke ona verebileceği yiyecek bir şeyi
olsaydı, ama yoktu. Violet serçenin
başka ne isteyebileceğini düşündü. İçeride
yaşayan serçeler için yuva yapacak
malzeme bulmak zor olabilirdi. İşte bu,
ona bir fikir verdi. Papatyalı eteğinin
dikişi birazcık sökülmüştü. Violet sökük
8
yerden çıkmış ipliklerden birinin ucunu
tutup çekti. Upuzun bir iplik parçası hiç
zorlanmadan çıktı. Violet, ipliği serçenin
göreceği biçimde yere koydu.
"Bununla
yuvanı
örebilirsin,"
dedi kuşa.
Serçecik hoplayıp ipliği küçük gagasıyla
kaptı ve alışveriş merkezinin çatısına
doğru uçup gitti.
9
Violet gülümsedi. İşte, yine aklında yeni
bir teori filizleniyordu. Adı da "Küçük
Mucizeler Teorisi" olacaktı. Bu teoriye
göre, eğer küçük bir canlıya yardım
ederseniz, o da ne yapıp eder, size yardım
etmenin bir yolunu bulurdu. Serçeye
yardım etmek gerçekten çok hoşuna gitmişti,
o yüzden, bu teorinin işleyip işlemeyeceğine
çok da aldırmıyordu aslında. Ama bu
kadar ufacık bir canlıdan bir karşılık
almak, çok ama çok acayip bir şey olurdu
doğrusu.
Violet, acaba şimdi ne olacak, diye bekledi.
Serçe uçup geri geldi ve yine yanlarına
kondu.
10
Violet tam da, acaba yuvası için bir parça
daha iplik mi istiyor, diye düşünürken,
serçe Bayan Lin'in ayaklarına doğru
sıçradı. Bayan Lin suratını buruşturup,
"Ayy! Serçelere de hiç tahammül edemem,"
dedi. "Kanatları olan farelere benziyorlar.
Neyse, artık gitmem gerekiyor zaten."
"Biz de kalkıyoruz," dedi Violet 'in annesi.
"Teşekkür ederim," diye fısıldadı Violet
serçeye, nihayet gidiyorlardı işte!
Arabayla evlerine dönerken, Violet
annesine kuşların alışveriş merkezinde
yaşayıp yaşayamayacağını sordu.
11
"Kuşlar çok beceriklidir," dedi annesi,
"nerede olursa olsun yemek bulup yuva
kurabilirler, ama tabii alışveriş merkezi
onların doğal yaşam alanı değildir."
"Doğal yaşam alanı ne demek?" diye sordu
bu kez Violet.
"Bir canlının en sağlıklı şekilde büyüyüp
yaşadığı yerdir," diye açıkladı annesi.
Violet arabanın penceresinden, giderek
alçalan bulutlara baktı. Az sonra ilk
yağmur damlaları yeryüzüne düşmeye
başlayacaktı herhalde. Violet, rüzgârda
savrulan yağmur damlalarını seyretmeyi
çok severdi.
12
Ama bir alışveriş
merkezindeyseniz,
ne yağmuru
görebilirdiniz
ne de
bulutları.
Violet,
alışveriş
merkezlerinin
kendisi için
de bir doğal
yaşam alanı
olamayacağını
düşündü.
13