Biyolojik greft meteryalleri

68 VETERİNER CERRAHİ DERGİSİ
Biyolojik Greft
Materyalleri: Amnion
Membran Grefti
(Biologic Graft Materials: Amnion Membrane
Graft)
ÖZÇELİK, A.1, YAVUZ, E.2
1
Dr. Vet. Med.; Tarım İlçe Müdürlüğü, BoğazlıyanYozgat
2
Araş. Gör.; Y.Y.Ü. Vet. Fak. Cerrahi ABD, Zeve
Kampüsü 65080-Van
Veteriner Cerrahi Dergisi (2006), 12 (1-2-3-4), 68-72
ÖZET
Bu derlemede; amniotik membranın elde edilmesi, hazırlanması, bünyesinde barındırdığı büyüme faktörleri,
biyolojik etkileri ve kullanım alanları hakkında özlü
bilgiler verilmiştir.
Anahtar Kelimeler: Biyolojik materyal, greft, amnion
zarı.
SUMMARY
In this article, a valuable information has been given on
about obtaining the amniotic membrane, its preparations
and its biological effects which includes growth factors.
Key Words: Biologic material, graft, amnion membrane.
GİRİŞ
Amnion zarı, plasentayı oluşturan üç yavru zarından en
içte bulunanıdır. Tek katlı epitelden oluşan parlak ve
yapışmayan dış yüzey, kalın kollajen iplikler içeren bazal
membran ile mat, pürtüklü ve yapışkan avasküler stromal
matriksten oluşan iç yüzey olmak üzere üç katmandan
oluşur (19, 37, 42, 43, 50, 52).
Bünyesinde bir çok büyüme faktörünü (Epidermal
growth faktör (EGF), keratocyte growth faktör (KGF),
hepatocyte growth faktör (HGF), transforming growth
faktör (TGF), steroid hormonları (östrojen, progesteron),
hidrolitik enzimleri, oksidasyon-redüksiyon enzimleri,
sekonder enzimleri ve daha bir çok faktörü bulunduran
amniotik membran “canlı enzim müzesi” olarak nitelendirilmektedir (1, 18, 19, 37, 50).
Amniotik membran, ilk kez 1910 yılında Davis tarafından deri defektlerinin kapatılmasında greft materyali
olarak
kullanılmıştır.
Daha
sonraki
yıllarda
symblepharon tamirinde (De Rötth 1940), akut okuler
yanıkların tedavisinde (Sorsby ve Symons 1946), yara
iyileşmesinin hızlandırılmasında (Colocho 1974), abdominal defektlerin tamirinde (Seashare 1975), iyileşmeyen
deri ülserlerinde (Silverton 1979), idrar kesesi rekonstrüksiyonunda (Norris 1982, Fishman 1987), yapay
vaginal rekonstrüksiyonda (Georgy ve Aziz 1996),
abdominal şirurjikal adhezyonların önlenmesinde
(Gharib 1996), korneal yüzey defektleri ve ülserlerin
tedavisinde (Lee 1997), üretral defektlerin tamirinde
(Brandt
2000),
myelomeningocellerin
tamirinde
(Hasegawa 2004), vestibuloplasti olgularında (Samandri
2004), tendo adezyonlarının önlenmesinde (Demirkan
2002; Özgenel 2004), periferal sinir anastomozlarında
(Özgenel 2004) ve komplikasyonlu scleritis (Kiuchi
2005) gibi pek çok olguda başarı ile kullanılmaktadır.
Amniotik membran; epitelizasyonu hızlandırmak (1, 3, 9,
13, 22), yara yüzeyinden protein ve sıvı kaybını önlemek
(1, 9, 10, 22), adhezyon oluşumunu azaltmak (12, 23, 33,
34, 45), antibakteriyel ve non-immünolojik etkiye sahip
olmak (1, 4, 9, 36, 50), fibroblastik aktiviteyi artırarak
kollajen sentezine katkıda bulunmak (1, 41, 55),
anjiyogenezisi, skar formasyonunu, ağrı ve enflamasyonu
azatlamak (1, 3, 4, 22, 32) gibi etkilere sahip, kolay ve
çabuk elde edilebilen ve değeri giderek artan bir biyolojik örtüdür.
AMNİOTİK MEMBRANIN ELDE EDİLMESİ VE
DONÖR KRİTERLERİ
Tıbbı geçmişi ile ilgili bilgileri bulunan, kan testi
sonuçlarından AİDS (HIV), Sarılık (HbsAg ve AntiHCV) ve Sifilis (RPR/TPHA) negatif olan, hastalık
taşıma ve kanser riski bulunmayan donörlerden temin
edilen plasentalar kullanılır. Donörlerin tüberküloz,
bruselloz, karaciğer hastalığı, otoimmün hastalıklar,
steroid tedavisi, duramater gibi nörolojik doku nakli,
merkezi sinir sistemi hastalıkları ve multiple skleroz gibi
hastalıkları taşımamaları gerekmektedir (2, 8, 12, 14, 26,
28).
AMNİOTİK MEMBRANIN HAZIRLANMASI
1-Klinik şartlarda taze olarak kullanılacak membranın
hazırlanması: Uygun donörlerden alınan plasentalar
steril serum fizyolojikle yıkanıp kan pıhtıları ve doku
artıklarından temizlendikten sonra korion tabakasından
ayrılan amniotik membranlar HİV riskini elimine etmek
için % 0.025’lik sodyum hipoklorit solüsyonu ile yıkanır.
Yıkama işleminden sonra istenilen boyutlarda kesilen
amnion zarları litresinde 500.000-2.000.000 İÜ. Penisilin
ve 0.5-2 gr. Streptomisin bulunan steril serum fizyolojik
içerisinde +4°C’de 12-24 saat bekletildikten sonra
kullanıma hazır hale gelir. Amniotik membranların +
4°C’de bir hafta süre ile saklanabileceği gibi, daha uzun
süreli saklamalar için % 20’lik gliserinde soğutulup
dondurulması gerektiği bildirilmektedir (1, 2, 9, 12, 17,
26, 33, 37). Doğal rengini kaybedip kahverengi veya
morumsu bir renk alan amnion zarları kullanılmamalıdır
(1, 9).
2-Doku bankalarında uzun süreli saklamalar için
membranın hazırlanması: Korio-amniotik membran
plasentadan ayrılır ve 37°C’de serum fizyolojik içinde
yavaşça çalkalanır. Böylece kan ve diğer dokulardan
ayrılmış olur. HIV transfer riskinin ortadan kaldırılması
için membran bir müddet de % 0.025’lik sodyum
hipoklorit solüsyonu ile yıkanır. Bundan sonraki adım,
membranın steril su ile yıkanması ve gazlı bez üzerine
yayılarak istenen boyutta kesilmesidir. Membranlar daha
VETERİNER CERRAHİ DERGİSİ 69
sonra dondurularak (-80 °C) kurutulur ve biyolojik bir
kabın içinde paketlendikten sonra radyasyonla (Kobalt
60 (60Co) gamma sterilizasyon ünitesinde; 10-40 kGy
sterilizasyon dozunda) sterilize edilir. Herhangi bir
kontaminasyon riskine karşı donörlerden alınan dokular
ayrı ayrı çalışılmalıdır (14, 20, 26, 30, 38, 42).
Oftalmolojide kullanım alanları
Hastalığın adı
Kaynaklar
1
Symblepharon tamiri
27, 51, 55
2
Kimyasal ve termik bulbüs oküli yanıkları
28, 32, 44, 51, 55
3
Korneal yüzey defektleri, perforasyonlar ve ülserler
13, 36, 43
4
Sympatic Bullous Keratopaty
50
5
Band Keratopaty
50
Kaynaklar
6
Nüks eden Pterygium
8, 43, 50, 54
7
Oküler skatrisyel Pemphigoid ve Steven-Johnson
sendromu
50
8
Parsiyel Limball Stem-Cell yetersizliği
28, 43, 48
9
Glakom cerrahisi ve trabekulektomi sonrası hava
kabarcılığı filtrasyonlarının önlenmesi
20, 21, 48, 50
48, 50, 56
Tablo 1. Amniotik membranın içerdiği biyolojik maddeler
Table 1. Biological substance container of amniotic membrane
Biyolojik maddenin ismi
Tablo 2. Amniotik membranın kullanım alanları
Table 2. Usage areas of amniotic membrane
1
Human chorionic gonadotropin (HCG),
1
2
Equine gonadotrophic hormone (PMSG),
1
3
Tireotropik hormon
1
4
Transforming growth factor (TGFß1-2-3),
18, 37, 50
5
Basic fibroblast growth factor (bFGF),
18, 37, 50
10
Konjunktival skar revizyonu
6
Epidermal growth factor (EGF),
18, 19, 50
11
Geniş oküler yüzey neoplazilerinin eksizyonları
6, 50
7
Transforming growth factor α (TGFα),
18, 19, 37
12
Kronik alerjik kerato-konjunktivitisler
36, 50
8
Keratocyte growth factor (KGF),
18, 37, 50
13
Herpetik ve nörotrofik keratitisler
27, 50
14
Acanthomoeba keratitisi
4
9
Hepatocyte growth factor (HGF),
18, 19, 37
10
Brain natriuretic peptide (BNP)
19
11
Nerve growth factor (NGF)
19
1
İdrar kesesi rekonstrüksiyonu
15, 31
2
Üretra rekonstrüksiyonu
5
3
Vajina ve vulva rekonstruksiyonu
7, 16, 23, 29, 46
4
Ovarial ve uterus defektlerinin tamiri
7, 23, 46
5
Ovarium ve uterus adezyonlarının önlenmesi
23, 46
12
Growth factor mRNA (GFmRNA)
19
13
Steroid hormonlar (Östrojen, Progesteron),
1, 18, 19
14
Hidrolitik enzimler
1, 37, 50
15
Oksidasyon ve redüksiyon enzimleri
1, 18, 19, 50
16
Sekonder enzimler
1, 19, 37
AMNİOTİK MEMBRANIN BİYOLOJİK ETKİ
MEKANİZMASI
Amniotik membran’ın etki mekanizmaları; epitelizasyon
için uygun yeni bir substrat olarak görev yapması,
epitelyal hücre göçünü hızlandırması, bazal epitelyal
hücrelerin yapışmasını pekiştirmesi, epitelyal farklılaşmayı teşvik etmesi, epitelyal apoptosisi önlemesi, doku
metalloproteaz inhibitörleri salgılayıp doku tahribatını
engellemesi, fibroblastik aktiviteyi artırıp kollajen sentezine katkıda bulunması ve yapısında bulunan bir çok
büyüme faktörü ve bazı enzimler sayesinde yara iyileşmesini hızlandırmak olarak sıralanabilir (1, 3, 36, 37, 42,
44, 50).
Uygulandığı bölgede yara zeminini kitle olarak
doldurarak yara yüzeyinden protein ve sıvı kaybını önler.
Yine açık olan sinir uçlarını kapatarak ağrıyı azaltır.
Non-allerjik ve non-immünolojik özelliği sayesinde greft
atılımı söz konusu olmamaktadır. Ayrıca orta şiddetteki
defektlerde yara kontraktürünü azaltıcı etkiye sahiptir (1,
4, 22, 36, 50).
Amniotik membranın stromal matriksindeki epitelyal
hücreler, lipopolisakkaritleri transforme ederek yangı
oluşumunda rol oynayan interleukin-1 α ve β’yı deprese
ederek antienflamatuar etki göstermektedir. Yine içerdiği
progesteron ve diğer faktörler sayesinde Gram (+)
mikroorganizmalara karşı bakteriostatik etki göstermektedir (1, 37, 43, 50).
Genito-üriner sistemde kullanım alanları
Abdominal cerrahide kullanım alanları
1
Dalak yırtılmalarının tamiri
14, 37, 50
2
Safra yolları rekonstrüksiyonu
14, 50
3
Karın duvarı defektlerinin (gastrochisis,
omphalocell) tamiri
17, 24, 35, 39
4
Abdominal adezyonların önlenmesi
24, 45, 47, 53
Sinir sisteminde kullanım alanları
1
Periferal sinir anastomozlarında adezyonların
önlenmesi
34
2
Spinal kord yaralanmaları ve Myelomeningocell
olgularının tamiri
19, 38
Ortopedik cerrahide kullanım alanları
1
Tendo adezyonlarının önlenmesi ve iyileşmesinin
hızlandırılması
12, 33
2
Artritik eklemlerde interpozisyon artroplastisi
40
Diğer sistemlerde ve hastalıklarda kullanım alanları
1
Kronik iyileşmeyen ekstremite yaralarının tedavisi
40, 42
2
Yanıkların tedavisi
10, 28, 42
3
Trakeal epitelizasyonun sağlanması
18, 30
4
Doku kayıplı ve enfekte yaraların sağaltımı
1, 40, 41, 42, 52
5
Meme ameliyatları (mastektomi) sonrası yüzeylerin
doldurulması
14
6
Kulak zarı (membrana timpany) rekonstrüksiyonu
37
7
Vestibuloplasti operasyonu sonrası yüzeylerin
kapatılması
37
8
Temel oral kavite rekonstrüksiyonu
14, 37
Birçok araştırmacı (18, 37, 38, 43, 49), amniotik
membranın zamanla uygulandığı bölgedeki dokunun
70 VETERİNER CERRAHİ DERGİSİ
özelliğini aldığını, bu nedenle yeni bir cerrahi işleme
gerek olmayacağını bildirmektedir.
Demirkan (12), tendo kesi modelinde amnion zarının
zaman içerisinde tamamıyla yok olduğunu ve büyük
olasılıkla civardan gelen epitenondan köken alan hücrelerden oluşan bağ dokusuna dönüştüğünü bildirmektedir.
Amniotik membran, mat ve pürtüklü iç yüzeyi yapışkan
özellikte olması nedeniyle uygulandığı bölgeye iyi uyum
sağlar. Ayrıca parlak ve yapışmayan dış yüzeyinin ise
dokular arasında biyolojik bir bariyer görevi yaparak
adezyon oluşumunu engellediği bildirilmektedir (12, 23,
32, 33, 34, 35, 53).
Marangon (25), amniotik membran transplantasyonu
sonrası enfeksiyon karakteri ve insidansını belirlemek
amacıyla yaptığı çalışmada; transplantasyon uygulanan
326 olguda % 3.4 (11 olgu) oranında enfeksiyon geliştiğini ve yapılan kültürlerde en çok Gram (+) mikroorganizmaların izole edildiğini bildirmektedir.
Anderson (2), amniotik membran transplantasyonu
uyguladığı 117 olguda %12.8 (15 olgu) oranında korneal
kalsifikasyon meydana geldiği ve transplantasyon sonrası
fosfat içeren göz damlalarının kullanılmasının kalsifikasyonu artırdığını bildirmektedir.
Sonuç olarak; elde edilmesinin ve hazırlamasının kolay
olması ile bünyesinde barındırdığı bir çok faktör ve üstün
biyolojik özelliklere sahip olması, amniotik membranın
Veteriner Cerrahi’nin çeşitli alanlarında başarı ile
kullanılabileceği kanısını doğurmuştur.
KAYNAKLAR
1. Alkan Z. (1987): Yara iyileşmesinin plasenta
kullanımı ile hızlandırılması. A.Ü. Veteriner Fakültesi
Dergisi. 34(3): 519-533.
2. Anderson Sb., Ferreira De Souza R., HofmannRummelt C., Seitz B. (2003): Corneal calcification after
amniotic membrane transplantation. Br. J. Ophthalmol.
87: 587-91.
3. Azuara Ba., Pillai Ct., Dua Hs. (2004): Amniotic
membrane
transplantation
for
ocular
surface
reconstruction. J. Reconstr. Microsurg. Mar; 10(2): 1559.
4. Bourcier T., Patteau F., Borderie V., Baudrimont
M., Rondeau N., Bonnel S., Chaumeil C., Laroche L.
(2004): Amniotic membrane transplantation for the
treatment severe acanthomoeba keratitis. Can. J. Ophthal.
Oct; 39(6): 621-31.
5. Brandt Fl., Albuduerque Cd., Lorenzato Fr.
(2000): Female uretral reconstruction with amnion grafts.
İnt. J. Surg. İnvest. 1(5): 409-14.
6. Chen Z., Yan J., Yang H., Wu Z., Pang Y., Ai S.,
Mao Y. (2003): Amniotic membrane transplantation for
conjunctival tumor. Yan Ke Xue Bao. Sep; 19(3): 16567.
7. Chou Ct., Lee., Hwang Jl. (2001): Amniotic
membrane used for vulvar adhesion treatment. Arch.
Gyne. Obst. Nov; 265(4): 223-4.
8. Chuck Rs., Graff Jm., Bryant Mr., Sweet Pm.
(2004): Biomechanical charecterization of human
amniotic membrane preparations for oculer surface
reconstruction. Ophthalmic Res. 36: 341-48.
9. Colocho G., Graham WP. (1974): Human amniotic
membrane as aphysiologic wound dressing. Arch. Surg.
109: 307.
10. Çetinkale O. (2001): Yanık yarası ve tedavisi. cilt
hastalıkları ve yara bakımı sempozyumu.İst., 89-103.
11. De Rötth A. (1940): Plastic repair of conjunctival
defects with fetal membranes. Arch. Ophth. 23: 522-555.
12. Demirkan F., Çolakoğlu N., Herek Ö., Erkula G.
(2002): The use of amniotic membrane in flexor tendon
repair: An experimental model. Arch. Ort. Trau. Surg.
Sep; 122(7): 396-9.
13. Duchesne B., Tahi H., Galand A. (2001): Use of
human fibrin glue and amniotic membrane
transplantation in corneal perforation. Cornea. Mar;
20(2): 230-2.
14. Erkol Ay., Haznedaroğlu H., Özkara T., Taşkın
H. (2004): Tissue banking in the Turkey. Cell and tissue
banking. 4: 169-172.
15. Fishman İJ., Flores FN., Scott FB., Spjut HJ.,
Morrow B. (1987): Use of fresh placental membranes
for bladder reconstruction. J. Urol. Nov; 138(5): 12911294.
16. Georgy MS., Aziz NL. (1996): Vaginoplasty using
amnion graft: New surgical technique using the
laparoscopic transsillumination light. J. Obst. Gynecol.
16: 262-264.
17. Gharib M., Ure BM., Klose M. (1996): Use of
amnion grafts in repair of gastroschisis. Pediatr. Surg.
İnt. 11: 96-99.
18. Goto Y., Noguchi Y., Nomura A., Sakamoto T.,
İshii y., Bitoh S., Picton C., Fujita Y., Watanabe T.,
Hasegawa S., Uchida Y. (1999): İn vitro reconstruction
of the tracheal epithelium. Am. J. Respir. Cell Mol. Biol.
20: 312-318.
19. Hasegawa M., Hironori F., Yutaka H., Junkoh Y.
(2004): Autologous amnion graft for repair of
myelomeningocele: Technical note and clinical
implication. J. Clin. Neurosience. 11(4): 408-11.
20. Keith B., Donald Bp., Peng Tk., Scheffer Cgt.
(2001): Glaucoma filtration surgery using amniotic
membrane transplantation. İnvest. Opht. Vis. Scien. 42:
1762-1768.
21. Kiuchi T., Okamoto H., İshii K., Oshika T.
(2005): Amniotic membrane transplantation for lateonset bleb leakage with scleritis. Jpn. J. Ophthalmol. 49:
56-67.
22. Lee SH., Tseng SCG. (1997): Amniotic membrane
transplantation for persistent epithelial defects with
ulceration. Am. J. Ophthalmol. 123: 303-312.
23. Lin Yh., Hwang Jl., Huang Lw., Chou Ct. (2002):
Amniotic membrane grafting to treat refractory labial
adhesions postpartum: A case report. J. Reprd. Md. Mar;
47(3): 235-7.
VETERİNER CERRAHİ DERGİSİ 71
24. Lorimier De AA., Adzick NS., Harrison MR.
(1991): Amnion inversion in the treatmnet of giant
omphalocele. J. Pediatr. Surg. Jul; 26(7): 804-807.
25. Marangon Fb., Alfonso Ec., Miler D., Remonda
Nm., Mualem Ms., Tseng Sc. (2004): Incidence of
microbial infection after amniotic membrane. Cornea.
Apr; 22 (3): 204-7.
26. Madhavan Hn., Priva K., Malathi J., Joseph Pr.
(2003): Preparation of amniotic membrane for ocular
surface reconstruction. Indian J. Ophthalmol. Mar; 51(1):
108.
27. Muraine M., Descargeus G., Franck O., Villeroy
F., Toubeau D., Menguy E., Martin J., Brasseur.
(2001): Amniotic membrane graft in oculer surface
disease. Prospective study with 31 cases. J. Fr. Ophthal.
Oct; 24(8): 798-812.
28. Muraine M. (2004): Amniotic-membrane and
limbic stem-cell transplantation in the management of
oculer burns. J. Fr. Ophthalmol. Dec; 27(10): 1179-90.
29. Nisolle M., Donnez J. (1992): Vaginoplasty Using
Amniotic Membranes İn Cases Of Vaginal Agenesis Or
After Vaginectomy. J. Gynecol. Surg. Spring; 8(1): 2530.
30. Noguchi Y., Uchida Y., Endo T., Ninomiya H.,
Nomura A., Sakamoto T., Goto Y., Haraoka S.,
Shimokama T., Watanabe T. (1995): The induction of
cell differentiation and polarity of tracheal epithelium
cultured on the amniotic membrane. Biochem. Biophys.
Res. Com. May; 16, 210(2): 302-309.
31. Norris MA., Cohen MS., Warren MM., Becker
SN., Baur PS., Seybold HM. (1982): Bladder
reconstruction in rabbits with glutaraldehyde-stabilized
amniotic membranes. Urology. Jun; 19(6): 631-635.
32. Özdemir Ö., Tekeli O., Örnek K., Arslanpençe A.,
Yalçındağ Nf. (2004): Limbal autograft and allograft
transplantations patients with corneal burns. Eye. 18:
241-48.
33. Özgenel Gy. (2004): The effect of a combination of
hyaluronic and amniotic membrane on the formation of
peritendinous after flexor tendon surgery in chickens. J.
Bone Joint Surg. Mar; 86(2): 301-7.
34. Özgenel Gy., Filiz G. (2004): Combined application
of human amniotic membrane wrapping and hyaluronic
acid injection in epineuroctomized rat sciatic nevre. J.
Reconstr. Microsurg. Feb; 20(2): 153-7.
35. Rennekampff HO., Dohrman P., Fory R.,
Fandrich F. (1994): Evaluation of amniotic membrane
as adhesion prophylaxis in a novel surgical gastrochisis
model. J. İnvest. Surg. May-Jun; 7 839: 187-193.
36. Rouher N., Pilon F., Dalens H., Fauquert Jl.,
Kemeny Jl., Rigal D., Chiambaretta F. (2004):
İmplantation of preserved human amniotic membrane for
the treatment of shield ulcers and persistent corneal
epithelial defects in chronic allergic keratoconjunctivitis.
J. Fr. Ophthalmol. Dec; 27 (10): 1091-97.
37. Samandari Mh., Yaghmaei M., Ejlali M., Moshref
M., Saffar As. (2004): use of amnion as a graft material
in vestibuloplasty: a preliminary report. Oral Surg. Oral
Med. Oral Path. May; 97: 574-8.
38. Sankar V., Muthusamy R. (2003): Role of human
amniotic epithelial cell transplantation in spinal cord
injury repair research. Neuroscience. 118: 11-17.
39. Seashare JH., Mac Naughton RJ., Talbert JL.
(1975): Treatment of gastrochisis and omphalocele with
biological dressing. J. Pediatr. Surg. Feb; 10(1): 9-17.
40. Shun A., Ramsey SG. (1986): Amniotic
arthroplasty for tuberculosis of the hip. A preliminary
clinical study. J. Bone Joint Surg. Br. Jan; 68(1): 68-74.
41. Silverton JS., Trelford JD., Roussere JT. (1979):
The use of amniotic membrane in acute massive fullthickness loss of the abdominal wall from clostridial
myonecrosis. Ann. Plast. Surg. 3: 558-566.
42. Singh R., Chouhan US., Purohit S., Gupta P.,
Kumar P., Kumar A., Chacharkar MP., Kachhawa
D., Ghiya BC. (2004): Radiation processed amniotic
membranes in treatment of non-healing ulcers of
different etiologies. Cell And Tiss. Banking. 5: 129-134.
43. Sippel Kc., Ma Jj., Foster Cs. (2001): Amniotic
membrane surgery. curr. Opht. Opht. Aug; 12(4): 26981.
44. Sorsby A., Symons HM. (1946): Amniotic
membrane grafts in caustic burns of the eye. Br. J.
Ophthalmol. 30: 337-345.
45. Szabo A., Haj M., Waxsman I., Eitan A. (2000):
Evaluation of seprafilmand amniotic membrane as
adhesion prophylaxis in mesh repair of abdominal wall
hernia in rats. Eur. Surg. Res. 32(2): 125-128.
46. Tancer Ml., Katz M., Veridiano Np. (1979):
Vaginal epithelialization with human amnion. Obst.
Gynecol. Sep; 54(3): 345-9.
47. Trelford SM., Dawe EJ., Trelford JD. (1978): Use
of allograft amniotic membrane for control of intraabdominal adhesions. J. Med. 9(4): 273-284.
48. Trittibach P., Goldblum D., Frueh Be. (2004):
First
experience
with
amniotic
membrane
transplantation. Klin. Monatsbl. Augen. May; 221(5):
304-6.
49. Tosi Gm., Traversi C., Schuerfeld K., Mittica V.,
Giordano Mm., Tilanus Mad., Caporossi A., Toti P.
(2005): Amniotic membrane graft: Histopathological
findings in five cases. J. Cellular Physiology. 202: 85257.
50. Tosi Gm., Giordano Mm., Caporossi A., Toti P.
(2005): Amniotic membrane transplantation in oculer
surface disorders. J. Cellular Physiology. 202: 849-51.
51. Uçakhan Öo., Köklü G., Fırat E. (2002):
Nonpreserved human amniotic membrane transplantation
in acute and chronic chemical eye injuries. Cornea. Mar;
21(2): 169-172.
52. Yan G., Ai G., Su Y. (2002): The advances in the
application of amniotic membrane stroma in promoting
tissue repair. Sheng Wu Yi Xue Gong Cheng Xue Za
Zhi. Dec; 19(4): 676-679.
72 VETERİNER CERRAHİ DERGİSİ
53. Young RL., Cota J., Zund G., Mason BA.,
Wheeler JM. (1991): The use of an amniotic membrane
graft to prevent postoperative adhesions. Fertil. Sterilit.
Mar; 55(3): 624-628.
54. Zhao F., Xu W., Guan J. (2002): Clinical
observation on fresh amniotic membrane transplantation
for treatment of recurrent pterygium. Ke Xu Bao. Dec;
18(4): 220-2.
55. Zhou Sy., Chen Jq., Liu Zg., Huang T., Chen Ls.
(2004): A clinical study of amniotic membrane
transplantation for severe eye burns at the acuta stage.
Zhonghua Yan Ke Za Zhi. Feb; 40(2): 97-100.
56. Zhou Sy., Chen Jq., Chen Ls., Liu Zg., Huang T.,
Wang Zc. (2004): Long-term results of amniotic
membrane transplantation for conjunctival surface
reconstruction. Zhnghua Yan Ke Za Zhi. Nov; 40(11):
745-9.
ARAŞTIRMA ÖZETLERİ
Elli Sağlıklı Sığırda
Dalağın
Ultrasonografik
Muayenesi
(Ultrasonography of the spleen in 50 healthy
cows)
U. Braun, D. Sicher
Department of Farm Animals, University of Zurich,
Winterthurerstrasse 260, CH-8057 Zurich, Switzerland
The Veterinary Journal 171 (2006) 513–518
Bu makalede, kesim için ayrılan 50 sağlıklı sağmal
inekte, dalağın ultrasonografik olarak lokalizasyonunu ve
boyutlarını ortaya koymaktadır. Sol toraks duvarında
interkostal aralıklardan 3.5 MHz lineer propla ultrasonografik taramalar yapıldı. Her bir interkostal aralıkta,
dalak parankiminin görünümü, dorsal ve ventral kenarları
ile bu iki kenar arasında kalan mesafe ve splenik
damarların çapları kaydedildi.
Dalağın 7-12. interkostal aralıkta olduğu görüldü.
Kalınlığı 2-5 cm arasında değişen dalağın ventrale doğru
gidildiğinde incelerek konik bir şekil aldığı belirlendi.
Splenik kapsül ekojenik bir çizgi olarak görüldü. Dalak
parankiminin, düzgün şekilli çok sayıda küçük ekoik
alanlardan ve parankim içerisinde yuvarlak ya da uzun
şekilli anekoik görünüm veren damarlardan oluştuğu
belirlendi. Uzunlamasına ekseni, kaudodorsal yönden
kraniodorsal yöne doğru oblik seyir göstermekteydi.
Dorsal kenarıyla arka yüzeyi orta hattı arasında kalan
mesafenin en geniş olduğu alan 7. interkostal aralık (60.9
± 6.81) ve en küçük olduğu alan 12. interkostal aralık
(12.7 ± 2.85 cm) olarak saptandı. Uzunluğunun en fazla
olduğu alan 8. interkostal aralık (24.9 ± 10.77 cm) ve en
küçük olduğu alan 12. interkostal aralık (9.5 ± 5.38 cm)
olarak saptandı. Splenik damarların ortalama çaplarının,
interkostal taramalara göre, 0.66 ± 0.28’dan 0.90 ± 0.65
cm’ye kadar değişiklik gösterdiği belirlendi.
Sağlıklı ineklerde yapılan dalak ultrasonografisi, dalak
problemi olabilecek ineklerin değerlendirilmesinde referans sayılabilecek bilgiler sağlamaktadır.
ARAŞTIRMA ÖZETİ
Köpeklerde Etodolac
Uygulamasına İlişkin
Keratokonjunktivitis
Sicca: 211 Olgu (19922002)
(Keratoconjunctivitis sicca associated with
administration of etodolac in dogs: 211 cases
(1992–2002)
Gia KLAUSS, Elizabeth A. GIULIANO, Cecil P.
MOORE, Charles M. STUHR, Stacy L. MARTIN,
Jeff W. TYLER, Kelsie E. FITZGERALD; Debra
A. CRAWFORD
J Am Vet Med Assoc 2007; 230: 541–547
Amaç: Bu çalışmada, köpeklerde keratokonjunktivitis
sicca’nın (KCS) özelliklerini ve oral etodolac uygulamasıyla tedaviye yanıtını karakterize etmek amaçlanmıştır.
Model: Retrospektif çalışma
Örnek Populasyon: Veteriner oftalmolojistlerin çalışmalarından 65 vakayla (grup A) Fort Dodge Hayvan
Sağlığı Merkezi’ndeki 146 vaka (grup B) değerlendirildi.
İşlemler: Irk, cinsiyet, yaş, vücut ağırlığı, etodolac’ın
doz ve uygulama süresi, hastalığın tanısı ve kontrol muayeneleri sırasında yapılan Schirmer gözyaşı testi sonuçları, tedavi protokolleri ve bunlara alınan yanıtlardan elde
edilen veriler incelendi. A ve B grupları, tamamen iyileşme veya çeşitli değişkenlerin klinik iyileşme üzerindeki
fonksiyonunu tahmin edebilmek amacıyla geliştirilen
regresyon modelleriyle ayrı ayrı analiz edilmişlerdir.
Sonuçlar: Köpeklerin çoğunda şiddetli KCS gelişti [50
köpeğin 84 gözünde (grup A); 62 köpeğin 111 gözünde
(grup B)]. A grubundaki 65 köpeğin 7’sinde ve B
grubundaki 146 köpeğin 23’ünde rezolusyon şekillendi.
A grubundaki 65 köpeğin 26’sında ve B grubundaki 146
köpeğin 27’sinde tedaviye yanıt alınamadı. 51 (A) ve 52
(B) köpekte klinik anlamda yeterli düzeyde tamamlanma
görüldü. B grubunda, KCS başlangıcında 6 aydan daha
kısa süren etodolac tedavisi yapılan köpeklerde 6 aydan
daha uzun süre tedavi uygulananlara kıyasla 4.2 kez daha
fazla hafifleme görüldü.
Sonuç ve Klinik Yorum: Bir köpek populasyonunda
kısa süreli etodolac uygulaması (6 aydan daha kısa
süreli) ileri sonuçla ilişkilidir. Köpeklerde etodolac
uygulaması öncesi ve sırasında gözyaşı üretimi takip
edilmelidir.