RENK EVREN MODELLERİNİN MATBAACILIK SEKTÖRÜNDEKİ

Transkript

RENK EVREN MODELLERİNİN MATBAACILIK SEKTÖRÜNDEKİ
��
���
� �� � ��
��
��
��
��
� � � � � � �� �
��
��
��
�
��
��
�����
II. Uluslararası Matbaa
Teknolojileri Sempozyumu
��
��
�
�� �
� ����� ��
��
��
II. International Printing
Technologies Sysposium
RENK EVREN MODELLERİNİN MATBAACILIK
SEKTÖRÜNDEKİ KULLANIM ALANLARI
Türkün Şahinbaşkan
Marmara Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi, Matbaa Eğitimi Bölümü, İstanbul
ÖZET
Matbaacılıkta istenilen renk ile basılınca elde edilen renk arasında farklılıklar olması
yaygın bir durumdur. Bunun başlıca sebebi renk elde etme yöntemleri ve baskı
sistmeleri arasındaki farlılıklardır. Matbaacılıkta RGB ve CMYK renk evrenleri
kullanılırlar. Bu iki renk sisteminin arasında fiziksel farlılıklar vardır ve birbirlerine dönüştürülmeleri sırasında bir miktar renk kayıpları kaçınılmazdır. Ayrıca üretim
içinde kullanılan cihazlarında kendilerine özgü renk evrenleri vardır. Bütün bu renk
kargaşasında çalışılacak renk evrenlerinin doğru tanımlanması gereklidir. Ancak
böylelikle bu renk evrenleri arasındaki dönüşümler doru yada doğruya en yakın bir
şekilde gerçekleştirilebilir.
1. RENK ve RENGİN TANIMLANMASI
Renk yüzlıllardır insanoğlunun hayatında önemli bir yer tutmuştur. Bu önemi nedeniylede üzerinde yapılan araştırmalarda çok eski tarihlere kadar uzanmaktadır. Renk
üretimindeki en büyük problem onun doğru bir şekilde tanımlanması olmuştur. Renk
fiziksel bir gerçeklik olmasının yanı sıra gözlemcinin yapısıda algılanmasını etkiler.
Her insanın rengi algılayışı bir diğerinkinden farklıdır. Normalde insan gözü 400700nm arasındaki beyaz ışık yada diğer adıyla görülebilir spektrumu görür. Ancak
kişiden kişiye bu aralık bir miktar değişiklik gösterebilir. Bunun yanı sıra renk aynı
zamanda psikolojik bir olgudur. Kırmızı dendiğinde kişinin yetiştirilmesi sırasında
öğretilen, kırmızı diye gösterilen renk o kişide kırmızı olarak yer etmiştir.
Yukarda anlatılan sebepler yüzünden dünya üzerindeki insanlar kadar farklı renk
algılayışı bulunmaktadır. Rengi doğru olarak tanımlayacak, dünyanın hangi noktasına
gidilirse gidilsin aynı rengi elde edebilecek bir sistem ihtiyacı doğmuştur.
431
��
���
� �� � ��
��
��
��
��
� � � � � � �� �
��
��
��
�
��
��
�����
II. Uluslararası Matbaa
Teknolojileri Sempozyumu
��
��
�
�� �
� ����� ��
��
��
II. International Printing
Technologies Sysposium
1.1. Cihaz Bağımlı Renk Evrenleri
Renkleri elde etmek için eskiden beri kullanılan yöntem, çeşitli pigmentler ve boyar
maddeler içeren maddeleri birbirleri ile karıştırmak olmuştur.
Şekil 1. Matbaacılıkta kullanılan cihazların renk evrenleri. Siyahla gösterilen RGB
tabanlı bir tarayıcının, kırmızı ile gösterilen RGB tabanlı bir monitörün, yeşil ile
gösterilen CMYK tabanlı bir inkjet prova cihazının, mavi ile gösterilende Avrupa
normu CMYK baskının renk evrenidir.
Zamanla bu sistemler gelişip iki ana renk karışım sistemi meydana çıkmıştır.
1) Additive-Toplamsal Renk Karışımı: Işıksal-RGB renk karışımıda denen bu
sistemde Kırmızı, Yeşil ve Mavinin karışımı ile renkler elde edilmektedir. Üçünün
eşit oranda karışımı ise beyazı verir. Işıksal renk karışım methodu kamera, monitör,
tarayıcı gibi dijital sistemlerde renk üretmek yada algılamak için kullanılır.
Temel bir RGB renk evreni olsada teknolojik olarak cihazların türleri ve kalitelerine göre ışıksal renk karışımı ile elde edilen renkler değişim gösterirler. Pofesyonel
amaçla üretilmiş kamera ve tarayıcının kaydedebildiği renk evreni insan gözünün
gördüğü renk evrenine yakındır. Ancak monitörlerin gösterebildiği renk evrenleri bu
cihazlardan daha dardır.
2) Subractive-Çıkartıcı Renk Karışımı: Görülebilen spektrumda cyan kırmızının,
magenta yeşilin ve sarı da mavinin zıddıdır. Eğer cyan, magenta ve sarı pigmentler
beyaz ve yansıtıcı bir alt tabakada kullanılırsa, hepsi gelen ışıktan kendi zıt rengini
432
��
���
� �� � ��
��
��
��
��
� � � � � � �� �
��
��
��
�
��
��
�����
II. Uluslararası Matbaa
Teknolojileri Sempozyumu
��
��
�
�� �
� ����� ��
��
��
II. International Printing
Technologies Sysposium
eksiltir. Bu yüzden baskı metodu, göze gelen kırmızı, yeşil ve mavi rengin miktarını
kontrol etmek için cyan, magenta ve sarı mürekkepleri kullanır. Matbaacılıkta temel
olan renk karışım yöntemi ve evrenidir. Cyan, magenta ve sarının karışımından
diğer renkler elde edilir. Baskı sistemlerinde bu karışım yöntemi kullanılır. Ancak
tıpkı RGB renk evreninde olduğu gibi CMYK evrende de bütün renkler sistemdeki yetersizliklerden dolayı elde edilemezler. Bu karışımda renkleri elde etmek için
boyar maddeler ve pigmentler kullanılır. Saf pigment elde edilemediğinden dolayı
aslında cyan, magenta ve sarının eşit oranda karışımının vermesi gereken siyah,
koyu kahverengi olarak elde edilir. Bu nedenle sisteme ekstaradan birde siyah renk
katılmıştır.
Baskı sistemlerine ve makinalarına göre CMYK renk evreninin değişkenliği çok
fazladır. Farklılıklar sebebi ile matbaacılıkta rengin doğru üretilmesi uzun bir
zamandır sorundur. Bu sıkıntıları ortadan kaldırmak için standartlaşma yoluna
gidilmiştir. Dünya üzerinde temel üç standart vardır. Birincisi SWOP denilen Amerikan normu, ikincisi ISO’nunda temel aldığı ve ülkemizinde dahil olduğu Avrupa
normu olan EuroScale, üçüncü ve son standart ise uzakdoğu standardı olan JAPAN
normudur.
Matbaa işletmeleri standarda uyabilmek için bünyelerinde çeşitli çalışmalar yaparlar. Bu çalışmalar emek ve sonrasında da sürekli kontrol gerektiren işlemlerdir. Ancak her ne kadar standartlaşma sağlansada gravür, ofset, flekso gibi baskı sistemleri
arasındaki farktan dolayı üretilen renktede farklılıklar olmaktadır.
1.2. Cihaz Bağımsız Renk Evrenleri
Cihaz bağımlı renk evrenlerindeki değişkenlik rengin güvenirliliğini etkilemektedir.
Dünyanın neresine gidilirse gidilsin istenilen rengi doğru olarak elde edebilmek için
insan gözünün gördüğü renk evrenini temel alan bir sistem geliştirilmiştir.
Endüstride rengin önemi arttıkça herkesin anlayabileceği uluslararası bir standart
geliştirildi. 20. yüzyılın başlarında A.H. Munsell isimli bir ressam renk şemaları
ortaya koyup tanımlamıştır. 1930 yılında kurulan CIE 1931 yılında bu şemalardan
yola çıkarak ilk standart renk evrenini geliştirdi. CIE’ nin temel renk evren yapısı
rengin üç boyutu ile açıklanır. Rengin üç temel öğesi vardır; Hue-Rengi, SaturationDoygunluğu, Brigthness-Parlaklığı’ dır.
433
��
���
� �� � ��
��
��
��
��
� � � � � � �� �
��
��
��
�
��
��
�����
II. Uluslararası Matbaa
Teknolojileri Sempozyumu
��
��
�
�� �
� ����� ��
��
��
II. International Printing
Technologies Sysposium
Şekil 2. Hue-dolgunluk-parlaklık sistemli renk evren modeli
Hue rengin temel yapısıdır. Rengin adı olarak da geçer. Yeşil, sarı, kırmızı gibi. Hue
bir rengin diğerinden ayrılmasını sağlayan özelliktir.
Doygunluk rengin şiddetidir. Güçlü, doygun, saf renkleri; zayıf, romantik renklerden
ayırmasını sağlayan özelliktir. Düşük doygunluktaki bir renk gri tonlardadır.
Parlaklık bir rengin yansıma oranıdır. Bir rengin siyah ve beyaz arasındaki parlaklık
derecesidir.
CIE Renk Sistemi bu üç özelliğin değerleri ile bir rengi renk evren modelinde
yerleştirir. CIE seneler içinde bir çok renk evren modeli tasarlamıştır. Bunlar
teknolojik gelişim süreçlerinde farklılıklar gösterse de temeli, hue, doygunluk ve
parlaklık özellikleridir.
1) CIE XYZ Renk Evreni: CIE XYZ, CIE’nin 1931’de tasarladığı ve diğer bütün
renk evrenlerinin temel yapısını oluşturan modeldir. CIE XYZ modelinde renkler
ana tristumulus değerleri ile referanse edilmişlerdir. 1931 de standart kolorimetrik
gözlemci karakteristikleri üzerine kurulu RGB bazlı spektral değerlerin temel tiristumulus değerlerini belirlemiştir. Bu sistemde görülebilir spektrumun her dalgaboyu
başlıca tristimulus değerlerinin kombinasyonu ile birleştirilmiştir. Bu değerlerle
çalışmak oldukça kolaydır. CIE temel tiristumulus değerlerinin sistemini ortaya
koymuştur. Bunlar X, Y, Z CIE kordinatları olarak referas edilmiştir. X kırmızının,
Y yeşilin , Z ise mavinin tristumulus değerlerini verir. Fakat bu kordinatlar zahiridir
ve gerçek hayatta yoktur. Spektral değerler standart tristimulus değerleri ile stan434
��
���
� �� � ��
��
��
��
��
� � � � � � �� �
��
��
��
�
��
��
�����
II. Uluslararası Matbaa
Teknolojileri Sempozyumu
��
��
�
�� �
� ����� ��
��
��
II. International Printing
Technologies Sysposium
dart spektral değerleri tanımlamak için birleştirilmiştir ve standart renk değerleri
denen renk değerleri bu esasa göre hesaplanır. Standart spektral değer eğrileri (nispi
radyasyon yoğunluğu dalgaboyunun üstündedir) CIE standart colorimetrik gözlemci
gözünün spektral hassasiyetini tanımlar.
Standart spektral değerler CIE tarafından özel karakteristik numaraları türetmek
amacı ile ortaya konmuştur. Örneğin ideal bir beyaz (bütün spektrumu içeren ideal
bir aydınlatma ile) standart spektral değerler X=Y=Z=100 olarak görülür.
CIE XYZ renk sistemi modern reprodüksiyon teknolojisinde renk evreni belirlenmesinde önemli bir referanstır. ICC ve PS sayfa tanımlama dilinin her ikiside renk
tanımlamasını standart aydınlatma D50 ve gözlem açısı 2 derece altında belirtilen
CIE XYZ referans renk evrenini alır.
Kromatisi koordinatları (hue ve saturation) tristimulus değerlerinin ikiboyutlu grafiğe
basit çevrimidir. Üçüncü boyut tristimulus Y (liminosy) rengin parlaklığını belirtir.
Kromatisi koordinat sisteminde bütün mevcut renklerin işaretlenmesi mümkündür.
Bu diagram CIE 1931 kromatisi diagram olarak bilinir. CIE kromatisi diagramında,
standart renk değerleri x=y=0.333 ile merkez-nokta tristimulus değeri olarak bilinen alan akromatik noktaya karşılık gelir. Objelerin sıcaklığı söz konusu olduğunda
kullanılan ışık kaynağının tristimulus değeri merkez nokta tristimulus değeri olarak
alınır. Standart aydınlatma D65 için örneğin standart değer alanı x=0.313, y=0.329
dur.
Eğer parlaklığın canlandırılması gerekiyorsa (hue ve kromaya ek olarak), başka bir
aksis gereklidir. CIE Kromatisi Diagramında, Y aksisinin eklenmesi ile akromatik
nokta tamamlanarak CIE renk gövdesi oluşturulmuştur. Eğer doygunluk ve hue üzerine maksimum elde edilecek parlaklık uygulanırsa CIE gövde asimetrik dağ sırası,
alanı olarak tanımlanır. Sarı ve yeşil renk alanı, mavi ile kırmızının renk aralığının
yüksek parlaklığa sahip olmasından dolayı daha yüksek doygunluğa erişecektir. CIE
renk gövdesi böylelikle belirgin asimetriktir.
CIE renk gövdesi standart kolorimetrik gözlemci gözü ile tanımlanan renklerin
tristumulus değerlerini etkili bir biçimde tanımlayabilir. Bununla beraber iki renk
arasındaki görsel farkı ortaya koymaya, okumaya uygun değildir.
435
��
���
� �� � ��
��
��
��
��
� � � � � � �� �
��
��
��
�
��
��
�����
II. Uluslararası Matbaa
Teknolojileri Sempozyumu
��
��
�
�� �
� ����� ��
��
��
II. International Printing
Technologies Sysposium
2) CIE L*C*H* Renk Evreni: CIE L*C*H* de aynı XYZ renk uzayını kullanmakla
birlikte Parlaklık, Doygunluk ve Hue açısının küresel koordinatlarını kullanır. Bu
boyutlar hue, doygunluk ve parlaklığın boyutlarına benzemektedir. Hem L*a*b* hem
de L*C*H* XYZ değerlerinden bir çeviriyle veya direkt olarak XYZ değerlerinin
kolorimetrik değerleriyle yapılan rengin spektral datasının ölçümü sonucu elde edilir. Aşağıdaki diyagram L* a* b* renk uzayı üzerine çizilmiş L* a* b* ve L* C*
H* koordinatlarını gösterir. Tecrübeli olmayan renk kullanıcıları için LCH daha
anlaşılabilir ve kullanılabilir bir renk evrenidir.
Şekil 3. Matbaacılıkta temel renk evreni olarak kullanılan CIELab renk evren modeli.
3) CIE L*a*b* Renk Evreni: CIE’nin asıl amacı, boya, mürekkep gibi malzeme
üreticileri için renk komünikasyon standartlarının tekrarlanabilir bir sistemini
oluşturmaktır. Renk eşleşmesi için evrensel bir şablon sağlamak bu standartların
en önemli fonksiyonudur. Bu şablonun kaynağı ise standart gözlemci ve XYZ renk
uzayı olarak belirlendi; ne var ki, XYZ uzayının balanssız doğası –xyY kromatisite diyagramında da gösterildiği gibi- bu standartların kolayca elde edilmesini
zorlaştırmıştır.
L*a*b* renk modeli dikey sarı-mavi ve yeşil-kırmızı eksenlerine dayanan dörtgensel koordinatlar kullanır. Sonuç olarak CIE, CIE L*a*b* ve CIE L*u*v* olarak
adlandırılan daha muntazam renk ölçütleri geliştirmiştir. L*a*b* renk uzayının iyi
dengelenmiş yapısı, bir rengin aynı zamanda hem yeşil hem kırmızı veya hem mavi
hem sarı olamayacağı teorisi üzerine bina edilmiştir. Bunun sonucunda, kırmızı/yeşil
ve sarı/mavi sıfatlarını tarif etmek için basit değerler kullanılabilir. CIE L*a*b*’da
436
��
���
� �� � ��
��
��
��
��
� � � � � � �� �
��
��
��
�
��
��
�����
II. Uluslararası Matbaa
Teknolojileri Sempozyumu
��
��
�
�� �
� ����� ��
��
��
II. International Printing
Technologies Sysposium
bir rengi gösterirken, L* lightness’ı, a* kırmızı/yeşil değerini ve b* sarı/mavi
değerini gösterir. Bu renk uzayı bir çok yönden HSL gibi üç boyutlu renk uzaylarını
anımsatmaktadır.
Günümüzde ençok kullanılan ve temel alınan renk evreni CIE LAB evrendir. Masaüstü yayıncılıkta bilgisayarlar ve programlar Lab sistemini temel alırlar. Renk
Yönetim Sisteminde de temel renk evrenide CIE Lab dır.
4) CIE L*u*v* Renk Evreni: CIE LUV evrende aynı CIE L*a*b* evren gibi aynı
yapıya sahiptir. Luv evrenide 1976 da geliştirilmiştir ve 1976 UCS (Uniform Kromatisi Skalası) diagramı adı ile anılmıştır. Lab ile arasında pek bir fark yoktur, sadece
iki boyutlu modellemesinin tanımlaması ve renk tölerans hesaplamarı farklıdır.
2. RENK EVRENLERİNİN KULLANIMI
Hiçbir baskı sistemi ve makinası insan gözünün renk görme hassasiyetine
erişememektedir. Bunun anlamı gördüğümüz rengin tam olarak basılamayacağı demektir. Ayrıca baskı sistemleri ve kullanılan makinaların arasındaki renk farklılıklarıda
bir etkendir. Bütün bu gerçeklerin ışığında basılacak renklerin gerçeğine en yakın
şekilde basılabilmesi için kullanılan renk evrenlerinin doğru tanımlanması önemlidir. Bilgisayar başında basılacak görüntüyü hazırlayan operatör, kullandığı programa bir renk evreni atar. Çalışmaya başlangıç genellikle RGB renk evreninde
olur. Günümüzde ençok tercih edilen RGB renk evreni Adobe 1998 RGB dir. Adobe
PhotoShop’un artık nerdeyse bir endüstri standardı haline gelmesi ve bu renk evreninin gamma, white point-beyaz noktası tanımlamarının matbaacılık için uygunluğu
ile genel olarakta CMYK renk evrenini kapsadığı için bu renk evreni tercih edilmektedir. Adobe 1998 RGB’nin yanısıra ECI RGB ve L*Star RGB renk evrenleride
sektörde yaygınlaşmaya başlamıştır. Burada önemli olan belirlenen RGB renk evreni
üzerinden devam edilmesidir. Aksi halde başka evrenlere geçiş sırasında fazladan
renk dönüşümleri yapılacak buda renk farklılıklarına sebep olabilecektir.
CMYK renk evreni seçiminde ise ülkemizinde dahil olduğu Avrupa normu EuroScale
CMYK renk evreni seçilmelidir. RGB-CMYK dönüşümleri sırasında arka planda
renkler önce CIELab 1976 renk evrenine dönüştürülür, ardından belirlenmiş olan
CMYK renk evrenine dönüştürülüp işlem tamamlanır. Bu dönüşümü yapacak renk
evrenininde sabit kalması gereklidir. Yoksa başka bir çevrimde elde edilen değerler
değişiklik gösterir.
437
��
���
� �� � ��
��
��
��
��
� � � � � � �� �
��
��
��
�
��
��
�����
II. Uluslararası Matbaa
Teknolojileri Sempozyumu
��
��
�
�� �
� ����� ��
��
��
II. International Printing
Technologies Sysposium
3. SONUÇ:
Matbaacılık sektöründe renk üretimi yapılırken üç ana renk evreninin belirlenmesi
gereklidir. Birincisi basılacak dökümanın ilk hazırlanışı esnasında renklerin hangi
sınırlar içinde kalacağını belirleyen ve RGB olan evren, ikincisi baskı sistemine
göre baskı şartları, mürekkeplerin renk bilgileri gibi baskı karakteristiklerini bildiren CMYK renk evrenini ve üçüncü olarakta bunlar arasındaki geçşin doğru ve
minimum kayıpla olmasını sağlayan CIELab renk evrenidir.
Kimi zaman basılmak üzere Amerikan standardı olan SWOP CMYK gibi farklı
renk evreninde hazırlanmış bir döküman gelebilmektedir. Bu gibi durumlarda bu
renk evreninden kullanılan renk evrenine çevrim yapılması gerekir. İşlemin doğru
yapılabilmesi için yapılan çalışmaya kullanılan renk evrenlerini içeren ICC profilleri embed edilmeli yani gömülmelidir. Böylelikle renk çevrimini yapan cihazlar ve
sistemler renkleri doğru adresleyebilir. Yanlış tanımlanan renk adresleri ile istenen
rengi elde etmek mümkün değildir.
Kaynaklar:
1. Şahinbaşkan T., “ Masaüstü Yayıncılıkta Renk Ayırım Parametrelerinin
Saptanması” Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul
2002.
2. Sharma A., “Understanding Color Management Thomson Delmar Learning,
Amerika 2004, ISBN: 1-4018-1447-6
3. “Fundamentals of Color and Appearance” GretagMacbeth, İsviçre.
4. Fraser B., Murphy C., Bunting F., “Real World Color Management” Peachpit
Press, Amerika 2003, ISBN: 0-201-77340-6
5. Green P.; “Understanding Digital Color, 2nd Edition” GATF Press, Amerika
1999, ISBN: 0-88362-233-5.
6. Richard M. A., Joshua B. W., “The GATF Practical Guide to Color Management,
Second Edition” GATF Press 2000, ISBN: 0-88362-248-3
7. Kipphan Helmut, Handbook of Print Media, Heidelberg, 2001, Almanya.
438

Benzer belgeler