İngilizce-Türkçe Karşılaştırmalı Dilbigisi

İngilizce-Türkçe Karşılaştırmalı Dilbigisi

6
Karşılaştırmalı Dil bilgisi
1. BÖLÜM
TÜRK DİLİ TARİHİ
Türk dili bugün batıda Balkanlardan doğuda Büyük Okyanus’a, kuzeyde Kuzey Buz
Denizinden, güneyde Afrika içlerine kadar geniş bir coğrafyada kullanılan bir dildir.
Türkçe
Türk yazı dilinin bilinen ilk örnekleri Orhun Kitabeleri’dir. Fakat bu kitabelerde
kullanılan dil çok işlenmiş, geçmişi olan bir yazı dili olarak karşımıza çıktığı için
Türkçenin ilk örnekleri olduğunu ileri sürmek mümkün de¬ğildir. Ancak ne yazık ki
bu kitabelerden daha eski, Türk yazı diline ait örnekler bugüne kadar elimize geçmemiştir. Aslında Göktürk Kitabelerinde kullanılan dilin gelişmişlik düzeyi Türkçenin
yazı dili olarak çok daha eski dönemlere kadar uzandığını işaret etmektedir.
8. yüzyılda yazıya geçirilen Göktürk Kitabeleri, 550-745 yılları arasında hüküm
süren Göktürkler tarafından yazıldığından 6. yüzyıldaki Türk dilinin belgeleri olarak
kabul etmek mümkündür.
Genellikle Türkçe tarihî dönemlerine şu şekilde ayrılmıştır:
a. Altay Dönemi
b. En Eski Türkçe Dönemi
c.
İlk Türkçe Dönemi
d. Eski Türkçe Dönemi
e. Orta Türkçe Dönemi
f.
Yeni Türkçe Dönemi
g. Modern Türkçe Dönemi
A. Altay Dönemi: Dil bilimciler tarafından yapılan çeşitli araştırmalar Altay döneminde
Türkçenin bağımsız bir dil olarak varlığını ortaya koyamadığını göstermiştir. Moğolca,
Mançu-Tunguz dili, Korece ve Japoncanın Türk diliyle birlikte eski dönemlerde Altay adı
verilen bir dilden ortaya çıktıkları varsayılmaktadır. Bu döneme ilişkin yazılı belge olmadığından ileri sürülen görüşler, birer tezden ileri gidememektedir.
Altay dil grubunun belirli özellikleri vardır. Bunlar ses uyumları, cinsiyetsizlik, eylem
çekiminin zengin, eklemeli dil olmasıdır.
B. En Eski Türkçe Dönemi: Türkçenin Altaycadan ayrılarak bağımsız bir dil hâline geldiği
dönemdir. Bazı kaynaklarda bu döneme Türk-Çuvaş dil birliği adı da verilmektedir.
C. İlk Türkçe Dönemi: Türklerin bir millet olarak ilk devletlerini kurduğu Hunlar döneminde gelişen dildir. Bu dönemde de Türkçe varlığını sözlü olarak sürdürmüştür. Bu devrin
Karşılaştırmalı Dil Bilgisi
7
1. BÖLÜM
1. İNGİLİZCENİN TARİHİ
MS 5’inci yüzyılda bugünkü İngilizlerin ataları olan Germen kavimleri Avrupa’dan Britanya’ya göç etmeye
ve yerleşmeye başlarlar. Jutes, Angles ve Saxons adlı bu üç Germen kavmi kısa sürede adada hâkimiyeti
ele geçirdiler ve zamanla bu üç grup “Angles” adı altında toplanmaya başladılar. Böylece adada İngilizcenin de “Eski İngilizce” (Old English) denilen dönemi başladı. Bu üç Germen kavmi önceleri Germen
dilini (eski Almanca) konuşmaktaydılar. Fakat zamanla Britanya’daki Germen kavimlerinin konuştukları dil
Avrupa’daki aslından farklılaşmaya başladı. Bu farklılaşma ilk önce kelimelerle geldi. Keltler’den yukarıda
örnekleri verilen kelimelerin yanı sıra, Romalılardan da “arrow, wind, window” vb. 800 kadar kelime
İngilizceye girdi.
Daha sonra MS 7’nci yüzyılda misyonerlik faaliyetleri sonucu Hristiyanlaşan Germenler, bu yolla Latincenin, özellikle kelime açısından, sürekli etkisinde kaldılar. İngilizcenin Avrupa’daki Germen dillerinden
farklılaşarak başlı başına bir dil hâline gelmesinin en büyük sebebi ise 9-11’inci yüzyıllar arasında
meydana gelen İskandinav istilası olmuştur. Bu ana kadar İngilizlerin, konuştukları Eski İngilizce özellikle
yapı bakımından Avrupa’daki Germen dillerinden farklı değildi. Kelime sonlarına ekler getirilerek kişi,
zaman ve diğer çekimler (tekil, çoğul, isim hâl ekleri) yapılıyor, dişilik ve erkeklik (nötr, dişi, erkek) ayrımı
yapılıyordu. Çekim ekleri kullanıldığı için cümlede kelime sırası önemli değildi. Çünkü çekim ekleri hangi
kelimenin özne, nesne, fiil olduğunu açıkça göstermekteydi.
Britanya’yı işgal eden İskandinavlar zamanla adaya yerleştiler, İngilizlerle kaynaştılar ve İngilizleştiler.
İskandinavlar da İngilizler gibi Germen kökenliydiler ve İngilizlerle birbirlerini anlayabiliyorlardı. Yalnız
İskandinavyalıların ve İngilizlerin kullandıkları çekim ekleri karışıklık
yaratıyordu. Çünkü İskandinavlar ile İngilizler aynı çekim eklerini farklı çekimlerde ve anlamlarda kullanıyorlardı. Bunun sonucunda dilde kargaşa ortaya çıkıyordu. Bu yüzden çekim ekleri yavaş yavaş terk
edilmeye başlandı. Cümlede kelimelerin işlevleri kelimelerin cümle içindeki yeri ve sırasına göre ayırt
edilmeye başlandı. Çekim ekleri terk edilince “özne, yüklem, nesne” gibi ögelerin cümle içindeki diziliş
sırası önem kazandı. Böylece İngilizce yapı bakımından Germen geçmişinden farklılaşarak kendi başına
bağımsız bir dil olma yolunda çok büyük bir adım attı.
İngilizce
İngilizcenin tarihi İngiltere’nin tarihi ile başlar. Britanya’da tarihi bilinen en eski topluluk Keltlerdir. MÖ
55 yılında Britanya, Romalılar tarafından işgal edildi ve MS 410 yılına kadar süren bu işgal ile Keltler
Romalıların egemenliği altına girdiler. MS 5’inci yüzyıla kadar süren bu süre içinde Britanya’da bugünkü
İngilizlerin ataları henüz yoktur; ama bu süre İngilizcenin gelişimine kelime açısından büyük katkıda bulunmuştur. Örneğin Keltler’den özellikle yer adları ve coğrafi olaylarla ilgili “Kent, Cumberland, London,
York, Lincoln, Aberdeen, Combe. Chester, Vinchester, Brill, Breedon Brewood, Pensax, Hay Tor,
Hound Tor, Thames, Yare” vb. kelimeler İngilizceye girdi. Bunların yanı sıra “truant slogan, bucket, car,
bog, crockery, flannel, gob” gibi günlük hayatta kullanılan kelimeler de İngilizcede yer aldı.
8
Karşılaştırmalı Dil bilgisi
milattan önce ve sonraki ilk yüzyıllara tekabül ettiği sanılmaktadır. Bugün varlığını devam
ettiren tüm Türk lehçelerinin bu dönemde kullanılan Hun dilinden ortaya çıktığı kabul
edilmektedir.
Ç. Eski Türkçe Dönemi: 8. yüzyılda Türkçenin ilk yazılı kaynakları ortaya konmuştur.
Bundan sonraki dönemde artık Türkçenin yazılı kaynakları artarak devam etmiştir. 6. ve 10.
yüzyıllar arasında gelişen Türkçeye Eski Türkçe Dönemi adı verilmektedir. Bu dönemdeki
en önemli yazılı kaynak Göktürk Kitabeleridir. Göktürk Kitabeleri, Orhun Yazıtları olarak
da adlandırılmıştır. Bu yazıtlar, Tonyukuk Yazıtı, Bilge Kağan Yazıtı, Kültigin Yazıtı’dır. Tonyukuk Yazıtı 724, Bilge Kağan Yazıtı 735, Kültigin Yazıtı ise 732 yılında dikilmiştir.
Türkçe
Eski Türkçe Döneminde 742 yılında Göktürk hakimiyetine son veren Uygurların
oluşturduğu yazıtlar da önemli bir yer tutmaktadır. Uygur Yazıtları; Taryat, Tes,
Şine-Usu, Kara Balasagun, Gurbalcin, Somon-Tes, Somon-Sevrey adlı yazıtlardan
oluşur.
D. Orta Türkçe Dönemi: Türkçenin 11. ve 15. yüzyıllar arasındaki dönemini kapsar. 11.
yüzyılda İslamiyet’in etkisiyle Türkçenin söz varlığında önemli değişiklikler meydana gelir.
Bir başka önemli gelişme ise Türkçe yazı dilinin bu dönem içinde üç farklı coğrafya varlığını sürdürmesi ve bu coğrafi konumlara göre kollara ayrılmasıdır. Orta Türkçe yazı dilinde
Çağatayca Türkçenin Doğu kolunu, Kıpçak yazı dili Türkçenin Kuzey kolunu ve Oğuz dili
ise Batı kolunu oluşturur.
E. Yeni Türkçe Dönemi: Türkçenin 16. ve 19. yüzyıllar arasındaki dönemini kapsar. Bu
dönemde Batı Türkçesi, Osmanlı Türkçesi ve Azeri Türkçesi olmak üzere iki ayrı kolda
varlığını sürdürür. Kuzey-Doğu Türkçesi ise Çağatayca adıyla gelişmesini devam ettirir. Orta
Asya’da Türkçe, daha önce var olan Kıpçak Türkçesi ortadan kaybolur ve Çağatayca olarak
devam eder.
F. Modern Türkçe Dönemi: Modern Türkçe Döneminin başlangıcı, genel anlamda 20.
yüzyılın başı olarak kabul görmüştür. Günümüzde kullanılan Türkçe de bu dönem içinde
değerlendirilmektedir. Günümüzde Türk dili, yaklaşık 12 milyon kilometre karelik bir coğrafyada yaklaşık
220 milyon nüfus tarafından konuşulan, yüz kadar ülkede öğretimi yapılan, tarihin
eski devirlerinden beri varlığını sürdüren, 600 binden fazla sözcük dağarcığına sahip dünyanın önemli dillerinden biridir. Tarihte Çince, Arapça, Farsça, Macarca gibi
dillerle sözcük alışverişine giren Türkçenin Türkiye Türkçesi kolu, dünyada var olan
diğer dillere de sözcükler vermiştir. Bunların sayısı 11 bin civarındadır. Diğer lehçe
ve kollarıyla birlikte Türk dilinin genel anlamda diğer dillere verdiği sözcük sayısı
ise 20 bin civarındadır.
Karşılaştırmalı Dil Bilgisi
9
Daha sonra 1066 yılında bugünün Fransa’sından gelen Normanlar Britanya’yı işgal ettiler. Böylece
İngilizcenin ve Latincenin yanında bir de Fransızcanın Britanya’ya girmesiyle aynı ülkede üç dilin değişik
yer ve şekillerde kullanıldığı bir durum ortaya çıktı: Latince bilimde, eğitimde, dinde; Fransızca hükûmet
ve devlet kademelerinde, hukukta, eğitimde, edebiyatta; İngilizce ise sıradan halk arasında kullanılmaya
başlandı.
Norman istilasıyla İngilizcenin de Orta İngilizce (Middle English) denilen dönemi başladı. Bu dönemde
çekim ekleri ve erkek dişi ayrımı tamamen kayboldu. Normanlar kelime bakımından da “İngilizce’’yi zenginleştirdiler. 1Bir çok kelimenin yanında çeşitli ön ekler ile son ekler de Fransızcadan İngilizceye girdi.
Bu arada, diğer dört büyük lehçe arasında East Midland ya da Londra lehçesi standart İngilizce hâline
geldi. Bu gelişme de dilde birlik ve beraberliğin sağlanması açısından İngilizcenin gelişmesinde faydalı
oldu.
İngilizcenin dünyaya yayılması ise keşifler ve sanayi devriminin getirdiği kolonileşme (sömürgecilik)
ile başlar. Sanayi devriminin sonucu olarak bu devrimin önde gelen ülkelerinden İngiltere, yeni coğrafi
keşifler ve keşif yollarından faydalanarak hem hammadde hem de pazar arayışı içinde Afrika, Amerika ve
Asya’da koloniler (sömürgeler) kurdu. Bu yerlere kendi yönetimini de taşıdı. Dolayısıyla İngilizce oralarda
resmî dil durumuna geldi. Bu arada, edebiyat, teknik, sanat, bilim vb. alanlardaki İngilizler tarafından
yapılan yenilik ve gelişmeler de İngilizcenin diğer ülkelerde yayılmasına sebep oldu.
1’inci ve 2’nci Dünya Savaşları sonucunda Amerika’nın süper güç hâline gelmesi, bilim, teknik, müzik
vb. alanlarda söz sahibi olması İngilizceyi iyice güçlendirdi. Neredeyse bu alanlarda ortak dil durumuna
getirdi. Günümüzde artık İngilizce çeşitli milletlerin hatta aynı ülkede (Pakistan, Hindistan vb.) içerisinde
farklı dilleri konuşan değişik grupların ortak dili hâline geldi.
İngilizce, Birleşik Krallık, Amerika Birleşik Devletleri, Kanada, Liberya, Güney Afrika, Avustralya, Yeni
Zelanda ve Atlas Okyanusu’ndaki diğer bazı adalarda ana dil olarak kullanılmaktadır. Bu ülkelerin her
biri kendi lehçeleri ile konuşmaktadırlar. Fakat bunlardan dünyada en yaygın ve en çok konuşulanları
Amerikan ve İngiliz İngilizcesidir.
İngilizce
Normanlar 13’üncü yüzyılda Fransa’da hâkimiyeti kaybettiler. Dolayısıyla Fransa ile bağlantıları kopan
Normanlar İngilizleştiler. Böylece İngiltere’nin bağımsız hâle gelmesiyle İngilizce de bağımsız hâle gelerek
her alanda her tabaka tarafından kullanılan bir dil hâline geldi. Bundan sonra İngilizceyi zenginleştirme
çabaları başladı. Her alanda İngilizcenin ifade gücünü artırmak için başta Latince ve Fransızca olmak
üzere diğer dillerden binlerce kelime İngilizceye alındı. Bu gelişmeler de Modern İngilizce dönemini
beraberinde getirdi.
10
Karşılaştırmalı Dil bilgisi
TÜRKÇENİN GENEL ÖZELLİKLERİ
1. 2. Türkçe Ural-Altay dil ailesinin Altay kolundandır.
Türkiye Türkçesi, Türkçenin Batı grubunda yer alır.
3. Türkiye Türkçesi konuşma dilinde Anadolu’da çeşitli farklılıklara dayanan
ağızlara ayrılır. (İzmir, İstanbul ağzı gibi)
4. Türkiye Türkçesinin yazı dili İstanbul ağzıdır.
5. Türkçe eklemeli diller arasında, sondan eklemeli diller sınıfına girer. (Çalışma-nız, Yap-ma-malı-sınız vb.)
6. Türkçede yapım ve çekim eki olmak üzere iki tür ek bulunur; bir sözcük
önce yapım eki, ardından çekim eki alır. Ayaş-lı-lar-dan sözcüğünde “-lı“ yapım eki;
“-lar“ ile “-dan“ çekim ekidir.
Türkçe
7. Türkçede 8 ünlü, 21 ünsüz olmak üzere 29 ses vardır.
8. Türkçede ünlü ve ünsüz uyumları vardır. Türkçe bir sözcük kalın ünlüyle
başlar ve kalın ünlüyle; ince ünlüyle başlamışsa ince ünlü ile devam eder. Bu kurala büyük ünlü uyumu kuralı adı verilir.
9. Türkçe bir sözcük düz ünlü (a, e, ı, i) ile başlamışsa düz ünlü ile devam
eder; yuvarlak ünlü (o, ö, u, ü) ile başlamışsa ya dar geniş ünlü (a, e) veya düz
yuvarlak ünlü (u, ü) ile devam eder. Bu kurala küçük ünlü uyumu denir.
10.
Türkçe bir sözcük sert sessiz ile sona erer, yumuşak ünsüzle başlayan ek
sert sessize dönüşür. Buna ünsüz uyumu denir.
11.
Türkçede iki sesli arasındaki sert sessizler yumuşar: genç+i genci, güç+ü
gücü vb.
12.
Türkçe sözcüklerin sonunda “b, c, d, g” sesleri yer almaz. Bu seslerle sona
eren ve yabancı dillerden Türkçeye geçen sözcüklerde de bu kural geçerlidir: ArabArap, şarab, şarap.
13.
Türkçe sözcüklerde yalnız ilk hecede “o, ö” ünlüleri yer alır; bundan sonraki
hecelerde yer almaz.
14.
Türkçe sözcükler genellikle “c, ğ, l, m, n, r, v, z” ünsüzleriyle başlamaz.
Tabiat taklidi sözcükler bu konuda istisna oluşturur: mışıl, cıvıltı, vızır.
15.
Türkçede “j, f, h” sesleri bulunmaz. Tabiat taklidi veya başka dillerden gelen
sözcüklerde bulunur: jandarma, üflemek. Türkçe olan hani, hangi, öfke, ufak sözcükleri zamanla ses değişimine uğrayarak bu şekle dönüşmüşlerdir.
16.
Türkçede iki heceli ve ikinci hecesinde dar ünlü bulunan sözcükler, ünlü
ile başlayan ek aldıklarında, ikinci hecede yer alan dar ünlü düşer: omuz+u omzu,
alın+ı alnı.
17.
Türkçe hece ve sözcüklerin sonunda sadece şu çift ünsüzler bulunabilir: lç,
lk, lp, lt; nç, nk, nt; rç, rk, rp, rs, rt; st; şt.
Karşılaştırmalı Dil Bilgisi
11
2. DÜNYA DİL AİLESİ AÇISINDAN TÜRKÇE ve İNGİLİZCENİN KARŞILAŞTIRILMASI
Yandaki tabloda görüldüğü gibi dil aileleri bakımından İngilizce ile Türkçe arasında hiçbir benzerlik yoktur.
İngilizce Hint-Avrupa dil grubundan Germen dillerinin güney kanadından bir dil iken Türkçe Ural-Altay dil
grubunun Altay koluna bağlı bir dildir.
TÜRKÇE İLE İNGİLİZCENİN GENEL ÖZELLİKLERİ
Türkçe ile İngilizce yapısal olarak farklı dillerdir. Diller yapısal olarak üç gruba ayrılır:
a. Tek heceli diller (Çince)
b. Eklemeli diller (Türkçe)
c. Çekimli diller (İngilizce)
ek-mekek-en çöp-çü gel-di çocuk-lar
İngilizce ise çekimli bir dildir. Bu dillerde kelime kökleri de türlü şekillere girerek çekim değişiklikleri ve
kelime türetme sağlanır. Bu dillerde kökler ve ekler birbirlerinden her zaman kolaylıkla ayrılamaz. İngilizce de çekimli diller grubunda kabul edilmesine rağmen kök ve ekler genellikle kolayca ayırt edilebilir:
“rain” / reIn / “yağmur (isim) ” “rainy” / reɪni / “yağmurlu” (sıfat)
“noise” / nɔɪz / “ses, gürültü” (isim)
“noisy” / nɔɪzi / “gürültülü” (sıfat)
“teach” / ti:tʃ / “öğretmek” (fiil)
“teacher” / ti:tʃər / “öğretmen” (isim)
“sing” / sɪŋ / “şarkı söylemek” (fiil)
“singer” / sɪŋər / “şarkıcı” (isim)
“work” / wɜrk / “çalışmak” (fiil yalın hâli)
“worked” / wɜrkt / “çalışmak” (fiilin geçmiş ve perfect zaman çekimi)
“dance” / dæns / “dans etmek” fiil yalın hâli)
“danced” / dænst / “dans etmek” (fiilin geçmiş ve “perfect” zaman çekimi)
İngilizce
Türkçe eklemeli bir dildir. Eklemeli dillerde genellikle kelime kökleri değişmez, onlara türlü ekler getirilerek yeni kelimeler türetilir ya da çekimler yapılır. Kökler ve ekler birbirlerinden kolaylıkla ayrılır.
12
Karşılaştırmalı Dil bilgisi
18.
Türkçe sözcüklerin başında çift ünsüz yer almaz: tren, kral, grup.
20.
Türkçede ğ ünsüzü ile başlayan sözcük yoktur.
19.
Türkçe cümle yapısına göre, cümlenin önemli ögesi sonda yer alır. Önem
svrasına göre ögeler yükleme yaklaştırılır. Cümlede vurgulanmak istenen öge yükleme en yakın olan ögedir.
http://www.edebiyatogretmeni.org/2010/11/dillerin-siniflandirilmasi.html
Türkçe
22.
Türkçede sayı sıfatlarından sonra gelen adlar çoğul eki almaz: dört çocuklar değil, dört çocuk.
Karşılaştırmalı Dil Bilgisi
13
Fakat her zaman kök-ek ilişkisi yukarıdaki örneklerde olduğu gibi belirgin olmayabilir. Bu durumda her
çekimi ayrı ayrı bilmek gerekir:
“sing” / sɪŋ / “şarkı söylemek” fiili yalın hâli”
“sang” / sæŋ / “şarkı söylemek”
(fiilin geçmiş zaman çekimi)
“sung” / sʌŋ / “şarkı söylemek”
(fiilin perfect zaman çekimi)
“theft” / θɛft / “hırsızlık” “isim”
thief / θif / “hırsız” hırsız
Türkçe ile İngilizce arasındaki diğer bir fark da cümle yapısıdır. Türkçede cümle yapısı İngilizcedeki cümle
yapısından farklıdır. Türkçede cümle yapısı “özne-nesne-yüklem” şeklindedir ve cümledeki kelime sırası
o kadar önemli değildir, değişebilir. “Ali okula gitti.” “Okula gitti Ali.” “Gitti okula Ali.” Örneklerinde olduğu
gibi, kelimelerin cümle içerisinde yer değiştirmesi mümkündür; bu farklı yapılarda cümlenin anlamı
değişmez.
Türkçe ile İngilizce, eklerin kelimedeki yeri konusunda da farklılık gösterir. Türkçe sondan eklemeli bir
dildir ve bazı yabancı kökenli kelimeler dışında ön ek almaz:
ev-deokul-dakoşu-cuev-ler
İngilizce ise hem ön ekli hem de son ekli bir dildir. Yapım ekleri kelimelerin sonuna gelir. Çekim ekleri ile
ilgili bir genelleme yapmak güçtür:
teach - er color-ful un-happy dis-satisfaction
book-s
Yan yana gelebilecek sessiz harfler konusunda da Türkçe ile İngilizce arasında belirgin bir fark vardır.
Türkçede en fazla iki tane sessiz harf sadece hece sonunda yan yana gelebilir:
Mart Türk
sarp
İngilizcede ise yan yana gelebilecek sessiz harflerin sayısı ve hecenin neresinde gelebilecekleri konusunda bir kural yoktur. Birkaç sessiz harf kelimenin herhangi bir yerinde yan yana gelebilirler:
encyclopedia
prudently roughness
psychology
İngilizce
İngilizcede ise, “özne-yüklem-nesne” sırası cümle yapısını oluşturur ve hiçbir zaman bu yapı bozulmaz. Sadece “Ali went to the school.” “Ali okula gitti.” kelime dizilişi doğrudur. Farklı bir sıralanış
mümkün değildir.
http://www.isa-sari.com/turk-yazi-dilinin-tarihi-gelisim-agaci/ internet adresinden alnmştr.
Türkçe
14
Karşılaştırmalı Dil bilgisi
İ
N
G
İ
L
İ
Z
C
İNGİLİZCE – TÜRKÇE
KARŞILAŞTIRMALI
DİL BİLGİSİ
Karşılaştırmalı
Dil Bilgisi
15
E
Türkçede, İngilizcede olmayan sesli uyumu vardr. Seslilerden sonra
Türkçede,
İngilizcede
olmayan sesli
uyumu vardır.
sesliler
gelebilir. İngilizcede ise
belirli sesliler gelebilir.
İngilizcede
iseSeslilerden
böyle birsonra
kuralbelirli
mevcut
değildir,
böyle bir kuralTürkçede
mevcut değildir,
-yabanc kökenli istisna ekler hariçhiç ön edat
*
1
(in, on,
at,ekler
around,
yoktur.
İngilizcede
bunlar, ofçokça
(preposition)
Türkçede
-yabancı kökenli
istisna
hariç- of
hiçvb.)
ön edat
(preposition)
(in, on, ise
at, around
vb.)
yoktur.
İngilizcede ise bunlar çokça kullanılır.
kullanlr.
Türkçede son ek (postposition)† (göre, kadar, ile, hariç, için vb.)
Türkçede son ek (postposition)2 (göre, kadar, ile, hariç, için vb.) vardır. İngilizcede ise son edat yoktur.
vardr. İngilizcede ise son edat yoktur.
Icelandic
Faroese
Norwegian
Swedish
Danish
North
Celtic
Italic
Balto–Slavic
Albanian
GERMANIC
English
Frisian
Flemish
Dutch
Afrikaans
East
German
Yiddish
Gothic
Greek
Anatolian
Armenian
Tocharian
Indo–Iranian
http://www.englishclub.com/english-language-history.htm
http://www.englishclub.com/english-language-history.htm
*
†
1
2
preposition = İsmin önüne gelen edatlardr. on mountain, at the airport
postposition= İsmin sonuna gelen edatlardr. Ali için, dev kadar
preposition = İsmin önüne gelen edatlardır. on mountain, at the airport
postposition= İsmin sonuna gelen edatlardır.13
Ali için, dev kadar
İngilizce
West