Yakup Onat - Antoloji.Com

Transkript

Yakup Onat
- şiirler -
Yayın Tarihi:
15.5.2010
Yayınlayan:
Antoloji.Com Kültür ve Sanat
Yayın Hakkı Notu: Bu e-kitapta yer alan şiirlerin tüm yayın hakları şairin kendisine ve / veya yasal temsilcilerine
aittir. Şiirlerin kopyalanması gerçek veya elektronik ortamlarda yayınlanması, dağıtılması Türkiye Cumhuriyeti
yasaları ve uluslararası yasalarla korunmaktadır ve telif hakları temsilcisinin önceden yazılı iznini gerektirir. Bu
doküman, şairin kendisi veya temsil hakkı verdiği kişinin isteği üzerine Antoloji.Com tarafından, şairin veya
temsilcisinin beyanları doğrultusunda yayınlanmıştır. Bu dokümanın yayınlanması kullanılması dağıtılması
kopyalanması ile ilgili husularda ve şiir içerikleri ile ilgili anlaşmazlıklarda Antoloji.Com hiç bir şekilde sorumlu ve
taraf değildir.
Yakup Onat ((1975-............))
Endüstri Meslek Lisesi'nde bitirdim. Eğitim Fakültesi Türkçe Eğitimi
Bölümü'ne başladım.Okumak bir tutku..Orta okuldayken sınavlarım varken
bile lise tarih kitaplarını ve hikaye ve roman kitaplarını okurdum.Meslek
lisesine isteyerek gitmedim.Kültür derslerinde başarılıydım.Arkadaşlarım
Tarih ve İnkılap derslerinden yüksek not almama hayret ederlerdi.Okuma
alışkanlığı kazanmamda Osmanlıca eserlerden 'Ebu Müslim'kitabı falan
okuyan rahmetli dedemizin de payı çoktur.Nur içinde yatsın.Hala o Osmanlıca
kitapları dedem gibi akıcı olarak okuyamayışıma hayıflanırım.
Hobilerim kitap okumak,bir kitabı bitirmeden kolay kolay bırakmak
istemem.Mükemmel ve orijinal olna her türlü müziği dinlemeyi
severim.Seyahat etmeyi severim.Trene binmeyi tabii. Ayrıca dağcılık sporunu
klsik eserleri,bunlardan macera ve psikolojik içerikli eserleri
severim.Yazarlardan Rus yazarları Stendal,Çars Dikıns'ı(ilk okuduğum
roman'Oliwer Twist')
Geothe'yi,Spinoza'yı ayırt etmeksizin
okurum.En büyük hayıflandığım nokta gençlerimizi zorladığımız
halde,yönlendirdiğimiz halde 'kitap okumaya
alıştıramadığımızdır..'Gençlerimiz hep olumsuz yönde değişiyorlar.. Ben de
büyük yazarlar gibi bir kütüpane dolusu eser yazabilir miyim?
Edebiyatçıların,düşünürlerin İmam-ı Gazali'de de olduğu gibi
bocalamalara,boşluklara,şaşkınlıklara düştüklerine inanıyorum.. Yazarlık zor
zanaattir.İnsan okumalı ki üretmeli.insan yazdıklarını dünya görüşüve
yaşantısına göre şekillendirir.Okuyan insanın tavır davranışı,yürüyüşü dahi
başka olur..Her zaman kütüphaneler dolusu klasik kitapları yazan yazarların
kocaman bir deha olduklarını düşünürüm.Ve kapalılık,müphemlik…İşte
yazarlarda bu hayatın bazı köşelerinde gizemler,akıl sınırlarını zorlayan işler
mevcut.Erişilmez olduklarını da düşünürüm.İnsan yaşadıklarından, kendi
hayatından başkasını yazamaz bence.Yazdıklarımız tamamen hayal ürünü
oldu mu inandırıcı olamayız,hayal dünyasında yaşamış oluruz.İnsan
eserlerinde kendisini ele verir.Bence bir Yaşar Kemal, bir Peyami Safa, Reşat
Nuri Mustafa Necati Sepetçioğlu bir klasiktir.Peyami Safa'nın kendini
yetiştirerek sayılamayacak kadar eser bırakması,bazılarını da takma isimle
yazması lise yıllarımda beni ona hayran bırakmıştı.Cengiz Aytmatov zaten
klasik biri.
Benim hayatrımda müzik çok önemli bir yer tutar.Herşeyin kalitelsini
beğenirim.Zevkler konusunda mükemmeliyetçiyimdir. Şairlerden Necip
Fazıl,Yahya Kemal,Nazım Hikmet,Ahmet Haşim,Faruk Nafiz,Mehmet Emin
Yurdakul,Arif Nihat Asya gibi bir çok şairi fırsat buldukça okurum.Rus,Fransız
yazarlar ve Anadolu'yu konu alan eserler türü ne olursa olsun ilgimi
çeker.Millet olarak kitaba yeterli değeri vermiyoruz.Hiç ummadığımız
devletler-milletler bizden çok kitap okuyor.Azerbaycan'da bizden çok kitap
basılıp-okunuoyr,araştırmalar bunu gösteriyor.İnsanın okuduğundan çok neyi
okuduğu ve bununla yaşantı kazanıp,kendini değiştirmesi de
önemlidir.Boşuna mı demiş Yunus:'İlim ilim bilmektir,
www.Antoloji.Com - kültür ve sanat
ilim kendini bilmektir,
sen kendini bilmezsen
Bu nice okumaktır.'
İnsanlarımızda eğitim olumlu yönde davranış kazanmaya sebep olmalı,hep
eğitilememeden şikayetçi olmaz mıyız? Suç oranları da azalır tabii okumuş
toplumlar arasında:'Bir kütüpane bin hapisane kapatır'diye bir sözümüz var
bizim..Yarınların bizi suçlamasını istemiyorsak okuyan bir toplum
oluşturmalıyız,buna gayret etmeliyiz...Lise ve üniversitede dini kitaplardan
tut,büyük hacimli batı klasikleri,felsefe kitapları ve Türk roman ve
hikayelerini okuduktan sonra ne olacağını sorardım kendime.Bu birikimden
başkaları da faydalanmalı.dedim.Acizane şiirler yazmaya
başladım,okuyucalara faydalı oluyorsam ne mutlu bana.Batılılar her
zaman,her yerde kitaplarını açar-okurlar.Biz onların o çalışkan yönlerini
örnek almalıyız.
Acı Bir Damla Gözyaşı
Acı bir damla gözyaşının,
Yanağa düşmesi kadar kolaysa aşk,
Sevgi dolu bir bakış,
Unutulmayacak kadar güzeldir.
Bu gece yıldızlara anlattım seni.
O da beni sever mi diye?
Denizdeki yakamoz cevap verdi bana:
O sevmese de, sevilmeye değer diye.
Zannetme ki gözlerim sana baktıkça bıkacak,
'Ölsem de ruhum senle olacak'
Sen Allah’a dilenen bir dilek,
Göklere uzanan ellerimsin.
Sen, gözümden süzülen
Tek yaş,tek düşüncemsin.
Sen yaşlanacağım bir anım,
En güzel günlerimsin.
Kalbimde derin bir hıçkırıktır sensizlik.
Sen, her gece rüyama giren sevgilimsin.
11.06.2007
Yakup Onat
Acziyet
Rüzgârın üfrüğüyle yıkılacak dal mıyım?
Üzülmem mi günahıma.
İ yi bil nefsim ümitvar olsam da,
R ahat olmak kabil mi günahlar denizinde yüzerken.
Nefsin zincirlerini kıramayacak kadar aciz miyim?
K ötüler kötüsü dünya,düşünen yok mu bizde ukba! ?
Anlamıyorum,gönlüme söz geçiremiyorum,
R abbim bu ne bahane!
Ağlamak kâr eder mi!
Nedendir içimizdeki şeytana esaret.
Lat,uzzadan mı cesaret?
I rkları,renkleri birbirine düşürür.
Karanlık güçlerin üstadı şeytanet…
D ava çetin,mahkeme çetin ey biz aciz ademler..
Ü şüşmüş üzerime dipsiz, karanlık, kara kehanetler.
N asıl kaçarım Allah’ım duvardaki gizli gölgelerden.
Y arlığamazsan sen beni Rahman,şevkatin olmadan.
A ciz kulun sığındı sana gönlünü ezen; beynini patlatan, kebairden.
Bu hain şeytan-ı ecinniden.
Sinek küçük,mideyi bulandırır.
İ mdat çeker,nefsim.
Merhamet ey Rabbim!
Bir karanlık dünya ki...
Abanıyor apansız, gaflet perdesi üzermize.
Hangimiz istemez 'ölümsüzlük'...
O'nu istersen kanatlan maveraya...
4Aralık 2008
Yakup Onat
Adım Melankolik Olmazdı
Senli hayat bir cazibe-i serencam.
Sensizlik hayat değil bence.
Sensizlik bir işkence.
Sandım ki koptu kıyamet seni görmeyince.
Nedir bu kanayan yüreğimin çektikleri.
Kendi kendime kızar, içerlerim.
Kalbini kazanamayışıma mı.
Kapında aşağılanışıma mı,
Bir pula sattığına mı,
Yanayım,güzelim.
Zalim,neyine güveneyim ki,
Peşin sıra gideyim.
Ben; aşkımız için zehri su gibi,
Bade gibi içerdim.
Gül yüzünü gösterip,
Bir gülüverseydin...
Sevdamın kıyısından köşesinden tutunabilseydin.
Girdaplardan bİr çırpıda sıyrılıp,
Gök katmanlarını 'Burak' gibi geçerdim.
Adım melânkolik olmazdı bebeğim...
Yakup Onat
Af Dilendim
Kapına geldim yüzümü ağartmadın.
Bir kerecik halim sormadın.
Ben sana off mu dedim?
Yine de af dilenirim.
Affetmek büyüklerin şanındandır.
Sen büyüğümüz,evimizin direğisin.
Dağlar da aşsa suçum,günahım.
Affını umarım.
Eller sözüne uyup kapı önüne mi koydum?
Dünyada gülmedi yüzüm.
Çilelerle boğuşurken,
Yaraya tuz eker senin bedduan.
Yakup Onat
Akıl Ve Gönül
İnsan için ifrat ve tefrit ziyandır.
Akıl ve gönül iki unsur.
Kan kardeştir bunlar.
Biri, birisiz olmaz.
Kaldıraç ve terazi, ne dersen de.
İmansız ilim hayaldir insana.
İlimsiz iman da boştur sana.
Denge kurmazsa ademoğlu batar bu dünyada.
Hali perişan olur.
Zindan olur hayat.
Tat alır mı hiçbir şeyden?
İnsan ya puta ya nefsine tapar.
Olur olmaza
İnanır.
Atasını bir şebek sanır….
O zaman, insanlığın,
Ulviyetin
Sustuğu andır….
Tevhidde dirlik ve birlik var.
Bunu öğütler Yaradan...
Yakup Onat
Akl u iman
Akıl sana Allah vergisi
Herşeyi kaldırır sanma.
Gücün yettiği var yetmediği var.
Kendini bu kadar görme aciz.
Sanma, hiçbir şey başıboş ve gayesiz.
Dayan Rahman'a gönlün kırıldığı an...
Kuşku insana verir zarar.
Binbir soru aklı kurcalar! ...
Ancak iman getirir sana huzur.
Yakup Onat
Al Bayrağım
Al bayrağım,göklere kanatlanır,rengini alır şehidimin kanından.
Leke tutmaz elbisedir,o şehidime yaraşır.
Birliğimi,düzenimi bozamaz zalimler,hainler.
Artık sen gül,gülmek yakışır sana ey milletim.
Yaradana kurban! Var ya böyle cengaver insanım.
Razı olur her kul senden,titrer korkar cümle bedenler.
Aşktır,vecddir bende vatan tutkusu.
Gökte melekler kucaklar,yıldız ı hilalimi.
Irak olursam,bil ki ben, ölmüşüm al bayrağımdan.
Medet ey Rahman,bu milleti,beri eyle cehennem azabından...
Yakup Onat
Alperenlerin Pirisin
Gidişin çok üzdü bizi...
Zamansız gidişin...
Kimse bilmez,nice sevildiğin.
Alperenlerin pirisin.
Kanlıçukur aldı seni bizden.
Sen,kalbimizdeki sevgilisin.
Ulu Başbuğ,Döngel'de,Şahinkayası'nda,Berit'te
Dağ lalesi,kekik ve yavşan kokusu ne güzel olur.
En iyi sen bilirsin.
Cennetin oralar senin.
Can Muhammed! e
Peygamber çiçeği götürmeye mi,
Yoksa kar kışta,
Güzelim kardelenleri toplamaya mı indin?
Zerreler adedince selam var.
Gönlümüzün gülüne.(s.a.s)
Darılır,kırılırım
Götürmezsen.
Koyaklarda vardı ne işin.
Üşüdün de bulamadın mı mağaralardan birin?
Yerin dolmaz senin.
Babam gibiydin.
Kimse ağlamadı bu kadar ardından bir yiğitin.
Alperenlerin pirisin.
Cennet olsun mekanın.
Yakup Onat
Altın Çağ
Yeni düzeni sen kuracaksın ey arkadaş.
Ezilmişlerin üzerine titreyeceksin.
Endişeye mahal kalmayacak bu düzende.
Gülücükler açacak tüm çocukların yüzlerinde.
Nedamet hissi artık unutulacak.
Kurdun kuşa hakkı geçmeyecek.
İnsan, kendi kıymetin anlayacak.
Rahman, kızgın yüreklere merhamet yükleyecek.
Damla damla iman ruhlara üflenecek.
Ülfet verecek Rabbim Muhammed ümmetine.
Zerre miktar zulüm görmeyecek mazlumlar.
Elzemdir ve de yakındır o”ALTIN ÇAĞ”
Ne ki şafak sökmüştür gayrı.
İnsanlık hep el ele,huzur ve barışı sağlayacak.
Asr-ı Saadet bir daha yaşanacak.
Tağutlara ve şeytana inat! ....
06 Mayıs 2009
Yakup Onat
Altın Nesil
Mefkure olmalı ki gençlikte.
Ceddinden ibret alıp,
Tutunmalı bir gayeye.
Başlar gönüller.
İman u azametle dolmalı.
Meydan okumalı yedi düvele.
Şeytanın tuzağını hiç unutmamalı.
İçi boş kavramlarla oyalanmamalı.
Tüm oyunları bozmalı.
Muhtaç olsa da kuru soğana,
Elden bırakmamalı mertliği.
Hazineleri tepelemeli,
Göz dikmemeli harama,haram lokmaya.
Benim gençliğim buhrana girmemeli.
Boş fıçı olup, lazımlık gibi kullanılıp çöpe atılmamalı,
Helal yol varken,nefsin atına hiç binmemeli.
Eyyub gibi sebatlı,İbrahimce tevekkülle ölüme gülmeli.
Asr-ı Saadeti getirmeli.
Benim özlediğim,beklediğim,Asım’ın nesli.
Kendin öldürmeye gelen”ONDA”dirilmeli….
Yakup Onat
Aminden önce duamsın
Karanlığın katranında mum ışığım.
Issız gecelerde düşlerimin perisisin.
Yaşama isteğimsin.
Aminden önce duamsın.
Mutluluğa yelken açmak dururken.
Matemler niye?
Acılara tutunmak ne diye?
Sundum sevgimi,sana avazımca bağırdım.
Aldanmadım,arayıp da bulduğum senken.
Nüksetse ne çıkar yine suskunluğum,sana destanlar yazmışken.
Artık oralarda takılı kalmasan.
Etme,eyleme,gel bana.
Lâdes oynama aşkımızla.
İster miyim kalbini kırmak.
Fenayı bulmaktan başka derdim yok.
İ lle de bakışların der gönlüm yalanım yok.
Meğer ki karşılık bulmasın sevgim,ziyanı yok.
7 Kasım 2009 Cumartesi
Yakup Onat
Anılar
Bu garip gönülde anlatacak neler var...
Doğdum doğalı çileyle boğuşurum.
Anılarla yaşamaksa, benim kaderim.
Nerde tatlı hatıralar,karnavallar?
Hatıralar da acı var,hıçkırık var.
Bana hiç rahat ettirmezler.
Uykumu böler hep hafakanlar.
Kovalar beni karabasanlar.
Kimselere geçmemiş sözüm.
Sanma, bu sözümde yalan var.
Kime güveneyim,kime inanayım.
Dostum yok ki derdimi açayım.
Sevgili yok ki nazlanayım.
Bu dünyada bir kapımı itenim,
Bir merhaba diyenim,
Kim bilir,
Son nefeste bir damlacık su verenim olur mu?
Dert küpü olan bir ben miyim?
Garip geldim,kimsesiz göçerim.
Yakup Onat
Anladım
Bu cefalar,sana sevdalı bir kul olmamdan mı?
Azrail bin kere de başıma gelse,
Dönmem,seni sevmekten.
Hasretin acıdan kıvrandırırken,
Kalbimi kanatırken.
Çekip gitmek kâr eder mi?
Kendimi boğasım gelir.
Rabbim ne günah işledim de,
Bu ızdırap reva bana.
Hangi can dayanır buna.
Usandım artık bu sitem ve sızlanmalardan.
Bu gariplik ve kederden.
Bir baltaya sap olamadım.
Yok,yok!
Ben bu yarışı kaybetmişim.
Yaşarken ölmüşüm.
Anladım ki,
Bu şaşaalı muhabbet altında ezildik.
Buraya kadarmış diyesim gelir.
Verilirse sevgiliye haketmediği değer,
Olmaz zamanlarda boynun eğer.
Yakup Onat
Annem
Anneciğim canım biriciğim!
Sana hiç içimi dökemedim.
Neden; ama neden dertleşemedik senle.
Nedendi kırgınlığımız,anlamadım ki…
Bocaladığımda sana tutunmayı ne çok isterdim.
Dizlerinde yatamadım.
Üşüyorum,korkuyorum anne diyemedim sana..
Sen bağrına basamadın beni.
Neydi utandıran ikimizi de anne!
Ben özür dilemesini beceremem ama,
Bir kusur işledimse,
Seni kırdımsa,üzdümse milyon kere özürler dilerim anne.
Neden ayrı kaldık anne?
Kıymetin bilemedik.
Birden sessizce,
Pır pır edip uçtun annem.
En güzel makamlar senin olsun annem! ..
Canından geçip benden geçemeyen melek annem,
Yerin dolmaz,yerine bağrıma taşları basayım.
Yakup Onat
Artık Utanıyorum
Boğuldum ben kahırdan.
Aşkının yalazından.
Kurtulabilir miyim aşk sapağından.
Belki destanlaşan,belki mazmunlaşan sevgilinin sitemlerinden...
Bu tutkunun faciaya dönüşmesinden.
Korkuyorum.
Kendimi kandırmalarımdan.
Artık utanıyorum.
Yüreğimin sınır tanımazlığından,
Usanıyorum.
Kuruntularımın beni içten içe çürttüğünü
Hissedebiliyorum.
Şu kısacık ömürde,
Ben neler çektim,
Niyazım tüm ins ü can duyar,
Gör Allah'ım!
18 Aralık 2009
Yakup Onat
Aşk
Aşk, zamanın akıp gitmesidir.
Aşk, yalancıktan aşkım demek değil.
Aşk kötü günde kahretmemektir.
Aşk ellerin birleşmesi.
Aşk,ışığı görebilmektir.
Aşk,çileyle yoğrulmaktır.
Aşk,bir bakış ve bir gülüşle yetinebilmek.
Aşk,senin kokunu özlemekten haz duymaktır.
Aşk hak bellediğin yolda yalnız kalmaktır.
Aşk,yolda kalakalmaktır.
Aşk,en güzel bir delilik.
Aşk,ihtiyarlıkta kıymet bilmektir.
Aşk,başın dönmesidir sevdadan.
Aşk,sözsüz iletişimdir.
Aşk,sevilmediğini bile bile yanmaktır.
Aşk,yangının küllerini saçmamak oraya buraya.
Aşk,yüreğin kor yangınlarını içine atabilmek.
Aşk,şairce haykırmaktır.
Aşk,göz görmeden de hayran olmak.
Aşk,kırıldığında gönül almaktır.
Aşk,dolaplar çevirmek değildir.
Aşk,yollarına inciler güller dökmektir.
Aşk,yağmurda sırılsıklam ıslanmaktır.
Aşk,sigaraya başlamaktır.
Aşk,darda kalana tuzak kurmak değildir.
Aşk,geceleri onu uzun uzun düşünmek ve düşlemektir.
Aşk,ihaneti belli etmemektir.Aşk,sevildiğini bilmektir.
Aşk,vuslata erememektir.
Aşk,ince hastalığa tutulmaktır.
Aşk,sevdiğini şüpheler içinde kıvrandırmaktır.
Aşk,ezelden ebede ihtiras ve emellerde boğulmaktır.
Aşk,her şeyin bittiği yerde delikanlıca aradan çekilmektir.
Aşk,ümitlerin tükendiği yerde kafaya sıkmamaktır.
Aşk,onun için,onun hatrına yaşamaktır.
Aşk,feylesofça düşünmeyi düşünmektir.
Aşk,mana denizine yol almaktır.
Aşk,O’nu bulmak ve kendine gelmektir.
Aşk,günaha girecekken “imtihan sırrını”hatırlamaktır.
Aşk,çıkarcılık hiç olamaz.
Aşk,bir köşede unutulup kalmaktır.
Aşk,şu sanal dünyada oyuncak olmaktır.
Yakup Onat
Aşk Aşk Dedikleri
Aşk aşk dedikleri,
Gülücükler dağıtmak,
Medhiyeler düzmek mi?
Buğulu gözlerin varken,
Ellerin ellerimde kayvermişken,
Başım göğsünde kendimden geçmişken,
Kelimelere ne hacet...
Arife tarif mi gerek?
Bana da gülmesin felek!
Yolumuz, yol değil bence.
Bu aşk bir bilmece.
Muammalar muamması.
Mutsuz olsam da ümitsiz değilim.
Pes etmeye yok hiç niyetim.
Rüzgâr gibi geçse de ömrüm.
Gölgen olur gezerim.
Var mı itirazın bebeğim!
Yakup Onat
Aşk Bağının Dölsüz Işgını
K albimin dili olsa da söylese…
A ğlasam,açsam derdimi,neye yarar ki!
N etsem yaranamadım.
A şkımın hatırına
T oprak olsam da,
T ellal tutsam da,
I zdıraplar,işkenceler hep bana
N ükseder.
K irlettin sen bu sevdamı.
A nla artık bu işin,
L ezzeti kaldı mı?
B al böceğimdin oysa.
İ stemediğin kadar küçüldüm, ezildim karşında
M adem anlamazsın
İ şte meydan…
K aç güzelim kaç istersen benden!
A rtık bezdirdiğin yüreğimden.
R azıydım bir nazlı gülümseyiş,bir çalımlı bakışa.
A şamadım sana olan tutkum.
B erbat bir haldeyim.
A llah aşkına,
H aykırışım duymaz mısın?
T itrer seninçin ruh u bedenim.
L akırdı mı sanırsın bu dizelerim.
I rak durmak aşığı usandırmaz mı bebeğim.
“M ezatlık mı,kurumuş kabrimde bir meşelik mi olsun gül bedenin; aşk bağında bir
dölsüz ışgın mı? ”
5 Aralık 2009,Elbistan
Yakup Onat
Aşk Eskimez Bir Duygu
Aşk eskimez bir duygu.
Aşkın çağı ve yaşı olur mu.
Ölümsüz kalırmış bu duygu.
En gerçek klavuz bence de bu.
İnanma,sevme sen.
Gerçek şu ki,
Biteviye seveceğim tek kişi sen..
Bir tek gülücüğe tutsakken.
24.04.2010
Yakup Onat
Aşk Gemisi
Bizimkisi dümeni kırılmış bir aşk gemisi.
Bilemem sahilde neler bekler bizi.
Bu ihanet bitirir birbirimizi.
Sevgilim,artık bu işin adını koysak derim.
Gülmek yok,ağlamak çok.
Mutluluk bana her şeyden uzak.
Lûgatımda tarifi de yok.
Kanatır kalbimi bu firak.
Aşkımız meçhûllere giderken,
Elde midir uçuruma kayıvermemek.
Yakup Onat
Aşk İksiri
Yusuf’un oldum da atıldım kuyuya.
Çok mu sevdindi beni.
Gören gözlere ne oldu?
Hani derler ya hep seni sevdim.
Senden sonra hiç olmadı ilk göz ağrım.
Çünkü sensin benim belalım.
Can içre canım.
Korkmadan dillere düşerim.
Sanma ki ellere kaçıp giderim.
O,vefasızların işidir güzelim.
Gül yüzüne,pembe dudaklarına hastayım.
Aşkının kızıllığında eridim.
Görsen,tanıyamazsın bu meczubu….
Sensin benim bulunmaz derdime çarem,iksirim.
Sevmesen de severim,gelmesen de gelirim.
Ölene kadar bende saklı sevgin.
Yakup Onat
Aşk Karın Doyururmuş?
Nice şairler feryat eder.
Aşıklar sızlanır,
Sevgiliye sitemden.
Artık şarkılar hicranlı fasla geçer.
Bülbül gibi şakımaz san'atkar.
Neyler hıçkırığa boğulur.
Nü resimler prim yapar.
Ferhad-ı Şirin unutuldu.
Ölmeyen aşklara ne oldu?
Nerde o vefalı sevgililer!
Şimdi hep yürek yakarlar,
Artık vicdan aranmaz....
Zalim oldu can u canan.
Çıkarcılığı tuttu Adem ve Havvaların nicedir.
Onuru bir pula sattılar.
Aşk karın doyururmuş meğer...
Aşk acısı boşunaymış meğer! ? ...
Yakup Onat
Aşk var Olmakmış
Aşk var olmakmış.
Vardan yokuz ikimiz
Görünmez bir çizgidir aramızda kalan.
Büyü müdür,efsun mu yaptığın? .
Ateşle oynadın.
Dönüp beni suçladın.
Karşıtlığımıza hiç mi hiç kızmadım.
Yıldızlarımızın barışmadığını bilirdim.
Yine,
İçimde bir uktedir o gün.
Terk ettiğin gün...
Sevin ne hale koyduğuna.
Bir kere bile hatırımı sorma.
Anladım ne için sattığına...
Sakın ağlama,acıma.
Artık,
Ben de kendimi yer bitiririm.
Geçmişi düşüne düşüne, içten içe.
Kafayı çekerim gecelerce.
Belki kederden ölür giderim.
Atıl kollarına özlediğin kucağın.
Kalmadı bir manin! ...
13 Temmuz 2009,Elbistan
Yakup Onat
Aşk,Ayrılık,Ölüm
Gel gör ki sevdadan başkası yalan.
Şairler hep bunu terennüm eder.
Tek gerçek aşkmış derler...
Şu dünyada senin için göverdi gözlerim.
Bu gözlerim,
Kapanmadan sana ulaşsa sevgim.
Acep varır mı haberim.
Yoksa karalar mı bağlayım.
Rengim gülken, kül oldu zaten.
Issız gecelerde hep ben mi ağlayacağım.
Lanet okuyup gençliğime,göçeceğim.
Irak kalmak ne kötüymüş yardan.
Kahpe felek ne zaman bana gülecek.
Ölmek korkutamaz bizi.
Lakin ayrılık kor adama.
Üzülmem buna.
Meğer ki değerim olmasın yanında.
Sevdalıyım da sevdalıyım sana.
Yakup Onat
Aşkım
Aşkım,çekmeli seni, damardan taa içerlere.
Başka hiçbir yol mu bulamadın girecek,
Gözyaşı damarlarımdan.
Gerek yok ki hiçbir şekilde afyona,
Zaten beni mahvettin..Bitirdin.
Bitirm de olsam yanmam,sızlanmam..
Görebilecek miyim acaba seni gelinliğinle süzülerek koştuğunu,
Ak pak gerdanında uyuduğumu,
Işıl ışıl gülüşünde kaybolduğumu.
Senin aşkından sersefil olduğum,
Zelil, perişan dolaştığım
BİLMELİSİN.
Bilmelisin aşkımın ne büyük olduğunu.
Sen, ne kıymetli inci olduğunu,
Sevdamın ebediyete kayıverdiğini...
Bil!
Böyle çıkarıverdim sana tutuluşumu gönül defterimden,
Sözcük dağarcığına; aşk ummanından,şiir antolojime....
Yakup Onat
Aşkımsın Hey
Gönlümün hey heyleri üstünde yine!
Sesimi soluğumu kesen,
Uğruna dayaklar yediğim
Evden.
Ruhumun anaforlarını dindirir misin,
Giderken.
Günlerce yollarını beklediğim
Gülüşünü özlediğim
Menekşe gözlüm
Bin nazlı dilberim,
Kokunu sineme sindire sindire
Doya doya sarılabilmeyi ne çok isterdim.
Yalnızlığın hükmü geçiyor şu an,
Hey ölümsüz aşkım nerelerdesin!
02.05.2010
Pazar,Elbistan
Yakup Onat
Aşkın En Yüce Tahtı
Sevda ne demek bilir miydin?
Aniden ellerine dikenler batınca canın yanar ya.
Sevgilim,
Nerelerdeydin…
Sevdan beni kavurur, sağdan sola savurur.
Bir kuru yaprak gibi gönlüm ezilir.
Kanadı kırık bir kuşum.
Çölde kuru bir su kuyusuyum
Sanma ki konaklayacak Yusuf’um.
Yolunu kaybetmiş bir vuslat yolcusuyum.
Naçar bir ademoğluyum.
Ayrılık beni payladı.
Sevda beni sarmadı.
Bari sen gül, oyna.
Çık aşkın en yüce tahtına.
6 Kasım 2009 Cuma
Yakup Onat
Aşkın Kanatlı Meleği
Şu yalan dünyada
Bu gözler şehvetten kör olur.
Kalbimden melankoli damlar.
Yaralı gönül ayrılıktan gına gelir.
Arsız nefsim hep en mükemmelin ister.
Sen necisin! ?
Bulunmaz hint kumaşı mı,
Aşkın kanatlı meleği mi! ?
04.04.2010
Yakup Onat
Aşkında Boğuldum
Çatlamış dudaklarını andım bu gün.
Boğuldum kan kırmızı şarapla.
Serin sularda,
Guruba karşı, aşkının kızıllığında.
Kana kana kandım.
Yudumladım hem yandım...
Yalancı sevdana
İnandım;
Sahte dostluğuna.
Aldandım.
Düşlerim de zifiri karanlık.
Dünyam gibi.
Dalga geç,gönlümle eğlen.
İstersen.
Martavallarla oyalan.
Gül yüzünü gösterip,
Sonunda merhamete gelmeyesin.
Aşkında boğulmuşken.
Kızgınlığım şundan ki,
Bunca taltiften sonra,
Ne geçti elime,ne kaldı bana.
Bu sevdaya hapsolmuşum.
Aşkında boğulup kaybolmuşum.
Yakup Onat
Atatürk
Atatürk,bu yurda yüreğini verdi.
Miilletimse, sel oldu,arkasından yürüdü.
Canlar hiçe sayıldı.
Nerde görülmüş,
Bir tek çarık,
Kazma-kürekle destan yazıldığı.
Ey Türk ulusu,
Ancak sen yazarsın.
Bu ulu destanı.
Kimse ulaşamaz,Kocatepe'de,Dumlupınar'daConkbayırı'nda sana.
Hedef:'Ak denizdir,yol verin Efeler bize...'
Atamdan yadigar bu ülke bize.
Böldürmeyiz yed-i düvele.
Gelsin hele,
Neyle gelirse!
Coninin,corcun kahramanlığı sökmez bize.....
Ruhun şad ola canım Atam,
Duacıyım,minnettarım sana ey nur yüzlü şehidim.
Her kul ulaşamaz vardığın mertebeye.
Peygamberler,Veliler muştular bize.
Yakup Onat
Ateşten Gömlek
Ateşten sandukaya koymuşlar da,
Bize sevda diye yutturmuşlar.
Şu dünyada ne çileler ördün başıma
Ey kahpe felek.
Bilirim,şans bana hiç gülmeyecek.
Belki kendime gelirim diye dinlerim.
Ama,ah bu şarkılar,şiirler! ..
Beni deli ederler.
Bardaktan boşanır gibi gözbebeklerime dökülürler.
Pare pare yüreğime; ince ince ciğerimin közüne inerler.
Lime lime aşkın kan kırmızısına boyarlar.
Yetmedi mi sevgilim çilem!
Seni nasıl inandırayım,yeminler mi edeyim?
Kendimi mi vurayım?
Daha dur, neler sayacağım!
Sırtıma dağları vurup,hüzün gemisini yürüttüler.
Sensizliğin acısı,iplik iplik; yumak yumak boğazıma dizdiler..
Kalmadı tadı hiçbir şeyin.
Sana değil sitem,şikayetim.
Allah'ıma benim dileğim.
O'na sığınmak tek tesellim.
Yakup Onat
Ayrılık Zindan
Cism-i canıına bakıp doyamadığım dilber-i nazenin
Ney gibi inleyip ağlatmak mı niyetin?
Kapına kul olmasam,
Gülüşüne hasret mi kalacağım.
Kor dudaklım,
Vefasızlığından usanıp
Hangi gönle konacağımı sandın!
Sen,gönlümün biricik kelebeğiyken.
Sanma senden başkası için
Gençliğimi solduracağım.
Yüzün kurumuş bir yaprak misali delik deşik olsa,
Körpe bedenini kurtlar yemiş,bitirmiş olsa da,
Ben,sana tutuldum,bağlandım.
Bir,seni bildi bu mahzun gönlüm.
İğne,ipliğe döndüm.
Beni nazıyla öldüren yârim.
Benim olmadan göçüp gittin.
Bu dünyadan.
Payıma düştü,hem hicran hem zindan.
3 Haziran 2009
Yakup Onat
Ayrılmak
B ütün ipleri koparsan
İ liğime işlemiş sevdan
Z ehrolsa da şu hayatım
A nladım sensizken boşlukta asılı kalmış bir faniyim.
Y okladım kendimi
R ezilliğe razı bu kalbim.
I rgalamaz hiç kimseyi de can çekişmem.
L inç edilsem,
A h demem,incinmem.
M atemlerin üstüne üstüne giderim.
A cıdığını hiç görmeyim.
Yokluğunda kaybolsam bile.
I rak kalmak koysa bile.
Z ulmüne su-sa-rım,sevdamı satamam.
Yakup Onat
Bakışlarına Hastayım Yar
Bakışlarına hastayım yâr.
Hasretim o gülüşüne.
Bugün yine kan damlar yüreğime.
Ayışığı gözlerin gelir aklıma.
Dur, hemen bir bulut gibi indirme
Yelkenleri.
Sarmaşık gülleri kopar da ver kanayan dudaklara.
Sonra yolları,yellere katıp
Sazımın tellerinde bir hoş nağme oluver.
14.05.2010
Elbistan
Yakup Onat
Baldırandan Bir Demet
Alır başımı giderim.
Bu bardağı taşıran son damladır güzelim.
Baldırandan bir demet benim tattığım.
Gözümün bebeğisin.
Her gün eriyorum senin için.
Ocakta kıvılcımlardan yaralı kalbim.
Şu dizelerimi vasiyet anla.
Budur son sözüm,dileğim.
07 Aralık 2009 Pazartesi
Yakup Onat
Barışa Özlem
Kim istemez barışı mutluluğu
Mümkün mü ki
Dünyada tüm insanlığın rahatı huzuru.
El ele kol kola
Oynayıp gülmesi.
Barışa mutluluğa
Uzanan elleri kıran kırana.
Yarış içinde büyük baş emperyalistler.
Özlenen günler gelir mi geri.
Gözleri toprak doyurmadan.
Mideler patlamadan.
Hep bana hep bana demekten
Vaz geçmeden.
Biz de katıldık açılım saçılım kervanına.
Acep 'Türküm 'demeden
Utanır mı olduk! ...
13 Eylül 2009 pazar
Yakup Onat
Bayramlar
Şimdi ne o eski günler
Ne o eski bayramlar
Kaldı.
Her şey çocuklukta güzeldi.
Benim de bir tahtadan atım,
Bir çarkım vardı.
Bilyeleri, gömdüğüm yerden göremedim,
Kimler çaldı?
Hayvan gübreleri arasında didiştiğimiz günler
Aklıma geldi
Derken,
Hüzünlendim hemen.
Bayramı çocuklar neden sever?
Görmedin mi
Bayramlarda onlardaki coşkunluğu.
Kavga dövüş olsa da,
Kaptı mı bir balon,bir çatapat,bir çark parası
Dünya onun olur elbet.
Bayramlarda sahiden bir günlüğüne dünyayı 'onlara'teslim etsek.
Kim bilir o zaman 'taşlar yerine oturacak.'
19. 11.2009
Yakup Onat
Beklerim
Serseriyim.
Omuzumda palto,
Elimde cigara,
Rüzgara kapılıp giderim.
Gölgemi ayaklarım ezer.
Kulağımda siren sesleri.
Seni beklerim.
Üşürüm de üşürüm.
Kediler gibi büzüşürüm.
Ümidim tükenir.
Oturup ağlarım.
Bir gelsen de buyur etsem.
Gönül gözüyle bir tanısan..
Sana neleri feda etmezdim ki.
Dünyada sevgiden öte ne olabilirdi.
Pembe yanak,
Bal dudaklım.
Ateşböceğim.
Tek,seni dilenirim.
Kırılacak cam mısın?
İkide bir sıçrayıp kaçarsın...
Kalpsizin birisin...
Yakup Onat
Beyhude
Biz birbirimiziz.,yoktur ayrı gayrı.
Bize yoktur,
Bizden başka dost.
Yeneriz biz,
Terörü,
Töreyi.
Bir olursak,bağlanırsak,
Kenetlenirsek birbirimize.
Boşa yorulur,
Buyhude uğraşır
Aramızı bozacaklar.
Layıktır hergüzel şeye,
Güzel ülkemin güzel insanları.
Sabır diyelim.
Ak ufuklar bizimdir.
Kızıl elma bizimdir.
Kızılma neresi?
Gönlümde yatan:
Roma'dır....
Vatikan'dır.........
Batı'nın nazlı dilberi
Hep seni görürüz rüyalarda.
Matlubuz sana.
İsteriiz biz seni.
Ceddimin ancak,
O zaman kavuşur ruhu huzura.
Yakup Onat
Bilmez miyim?
Bilmez miyim,
Yüz vermediğini.
Haykırdım işte sevdamı.
Ne yapmalı?
Kapına kul mu olmalı?
Varlığın ödüldür,
Yokluğun “keder”….
Sensizken içtim içtim; kendimden geçtim,
Saldım kendimi kahpe kaldırımlara.
Gelmeyin üstüme üstüme kara bulutlar.
Yorgun düştüm; sıkıntıdan sıkıldım artık..
En son...Vurdum kırdım; attım tekmeyi kediye, köpeğe.
Sen yok musun,ey zalim?
İnsanlığımdan utandıran yarim.
Sazlarda,sözlerde,gözlerde hep seni anımsadım.
Her gördüğüm güzeli 'sen'sandım.
Senin karşılıksız sevdanla yanıp,bağrıma taşları bastım..
Sensizliğin acısını kanıksadım.
Kendimi avuttum durdum,avuttum durdum...
Yakup Onat
Bir 'Mim'Kosam Şu Hüzne
Bir dilek tuttum.
Hasbi halim sorma bana.
Boşa salladım,ıskaladım bu hayatta.
Yenildim ya,
Yoruldum ya,
Yalan dünyada.
Kim güldü,kim ağladı ha.
Kim acıdı bana.
Var sen de acıma.
Kahkahaların çıksın arşa.
Hüd hüd ve cibril kanatlandırsın cenet - i alaya gül bedeni.
Benimse sensizlik çıkarım...
Şu hayatta.
Hüzünlü bir yüz,
Bomboş bakan bir çift göz.
Keşki yapacak irade bulsam da,
Azrail dahi çıkınca karşıma,
Umarsızları oynayıp,boş verebilsem hayata.
Bir kerecik de,
Sev,sevdir kendin.
Gönlün güldür şu üç günlük dünyada.
Şu hüzne bir 'mim'koysana.
28 Ekim 2009
Yakup Onat
Bir Çetin Sevda
Bir çetin sevdaya düşürdün ki,
Sorma gitsin,
Zaten hiç sormadın sen.
Kim bilir,kimlerlesin.
Her gece' kan ter' içindeyim.
Allah’ım kimseleri düşürmesin,
Böylesi bir derde,kedere.
Yataklara düşerim.
Azıcık kendimi bulsam,
Günlerce yollarını beklerim,bu çileler senin uğruna dilberim.
Sevdamı bilirsin,asil ruhlu sevgilim.
O halde bu işkence neden?
Bir, elini versen; bir, gül cemalini görsem.
Paslı kalbimi aydınlatıversen.
Yüzünü çevirdiğini bir görsem,
O zaman Azrail'e gülümserim.
Sana doyamadan kara toprak alırsa bu canı,
Gözüm açık gideceğim.
Yok mu hiç acıma duygun bela çiçeğim.
Gönüllerimiz birbirine aşina farkında mısın?
Söyle,kim ölür,kim kalır senin için.
Yakup Onat
Bir Dilenci
Sana hasret kalbimin sızısın duymadın mı?
Yüreğim hayaline takılır gider hep peşin sıra.
Neden güzel vasfın gibi merhametini de göremem!
Sakın küstürme bu gönlü.
Dönüşü olmayan yollara düşmesin sensizken.
Kapında dilencidir bu meczup.
Bir dinlesen.
Ölüyorum uğruna,
Ne istersin daha.
Ağustos 2009
Yakup Onat
Bir Garip Ademoğlu
Dünyalıkta yoktur gözüm.
İşte ben buyum.
Bir garip ademoğluyum.
Kırgın gönüllünün biriyim.
Hiç gülmedi güzellerden yüzüm.
Kendi kendime kahrederim.
Her gece suretini yudumladığım
Aşkın mabedine yolculuğum.
Yakup Onat
Bir Kav Tutuşur
Bir Temmuz akşamı gibisin.
Bir yaz yağmuru gibi sepserin.
Teninin iliklerime işleyen ıslaklığı.
Yırtıp atar,
Gönlümdeki karanlığı.
Yaz yağmuru nasıl çisil çisil
Hayat verirse cümle canlıya,
Sıcak nefesin de dolaştırır,
Zevk u safa alemlerinde perde perde.
Ah! Saman alevi gibi,şu şehvet ateşi.
Bir kav tutuşturur,arkası gelmez geri.
Aşkımın ilk hatırası
Deli gönlümün bir yosmaya tutuluşu.
6 Kasım 2009 Cuma
Yakup Onat
Bir Nisan Sabahı
Bir nisan sabahı güneş gibi doğan yumurcağım.
İkizim gibi şek-li şemailin.
Rabbim özenmiş benzetmekçin.
Nidadır O'ndan şen yuvamıza.
İle ben der,isminin hakkını verir.
Daha geride sınavın büyüğü
Acır içim şimdiden ateşte belki bizden biri var diye.
Yakup Onat
Bir Yol Tutturmuşsun
Bir yol tutturmuş gidersin.
Boş hayallere kapılırsın..
Yok haberin kimseden.
Ne oldu da evlad-ı ıyalden geçersin.
Kimselere göz açtırmazsın.
Büyük sözü dinlemezsin.
Bir kara kutu gibisin.
Sanırım bir baltaya sap olamadın.
Kendi ekseninde döner,
Kendi dünyanda yaşarsın.
Sorma,nedir'bu erdemli ol! 'tutkusu?
Bu can tende durur mu sanırsın.
Bir gün ölür gidersin.
Senin de adın unutulur, Emiroğlu gibi …
Yakup Onat
Bombalar
Bombalar patlar evlerde.
Kimseler umursamaz,
Çocuklar ölür içinde,
Analar ağlar ardılarından,
Lanetler yağdırır katillere,zalimlere
İnsanlıktan çıkmışlara…
Katil ne yapsa beğenirsin:
Gurur duyar yaptığıyla, pişkindir..
Ruhsuzdur…
Pişkinliğiyle şeytanı kıskandırır.
Şeytanın çocukları!
Sanki marifetmiş gibi.
Analara,yavrulara ölüm kusarlar..
Analar çocuksuz; ,çocuklar anasız kalmasın.
O çocuklar yok mu, o miskinler,çelimsizler...
Futbol topu yerine mayın,bomba ve mermilere sarılırlar,
Çocukluğunu yaşıyamamış yaralı,yarı çıplak, masum yüzlü zavallı
Ortadoğulu ve Afrikalı çocukların içler acısı durumu 'kanıma dokunur'ey insanlık!
Ey dünya bitmeyecek mi katliamlar,zulümler!
Kimse demez neden, niçin,
İşgallerin,
Altındaki gerçek neden?
İnsan hakları,
Demokrasi mi,
Çilçil paralar mı,
Patronların kursakları mı?
Hep sürer gider zalimlikler mutlu azınlıklar için..
Yalan-dolan! ...
Yakup Onat
Boşalsın Kadehler
B ir yudum içsem yeter şu aşk kadehinden
O zaman gönlümdeki coşkunluğu seyreyleyiver.
Ş imdi ayrıyım senden gülüm.
A lırım hıncımı bu kadehlerden.
L akin sensiz tadı mı çıkıyor.
S akilerden hayır gelmiyor,sanki kanım çekiliyor.
I zdırabın biri bin para ediyor.
N afile, kaygılarım dinmez daha.
K ırıp şu kalbim,duvara çalsam.
A zsın isterse hicran yaram.
D enize dalsam boğulmam böyle
E ngin yüreğinde o biçim battım.
H aydin diye kime çıkışayım.
L alezârım,goncagülüm,gelincik çiçeğim.
E lini ver,sıcağına tutunayım.
R eddetme, baygınım şu an; nefesine muhtacım…
23.12.2009 Çarşamba
Yakup Onat
Boşuna
Boşuna gelmişim dünyaya.
Otur anlat derler de.
Sözlerin bittiği yerler varken,
Kelimelere yol veririm.
Ne gördüm,ne yaşadım.
Şu hayatta ne aradım,ne buldum.
Uzadı emellerim,tükendi gençliğim.
Naçar oğlu naçarım,elime geçmedi bir şeyin.
Aman boş ver,kime güveneyim.
Nazına yanayım.
Çileli dünyada,
Hayat felsefemde,
Hüznün köşe taşını ezberledim.
Ve biriktirdim....
Şen sevgilileri kıskandım,
Yutkundum durdum,yutkundum durdum...
Yakup Onat
Böl,Parçala,Yut
Kafayı,gönlü nefis yönetir.
Yüreğim paralanır.
Gençlik heva-heves peşinde.
Tutsak olmuşuz şeytanete.
Ders alma yok böyüklerde.
Öğüte kulak asmaz,
Gençliğim.
Birbirini boğar.
Namusa saldırdırır.
Bombalar bırakır temelime.
Üç-beş kuruş için oyuna gelir.
Hem kendin hem arkadaşın harcar.
Ruhsuzluk, kimliksizlik,kişiliksizlik çöreklenirse,
Çöker ve üşüşürler,
Aç kurtlar gibi yamyam emperyalistler.
Gaye budur,
Dinden,diyanetten soğutmak.
Bölüp,parçalayıp,yutmak….
Bak,biz ne için savaştık,bak! ...
Kork, bu akıbetten,kork!
Kalk,bu gaflet uykusundan kalk!
Yakup Onat
Bu Cana Ne Verilmez
Bulamadan yitirdiğim dilberim.
Umursar mısın ölümüm,yaşarken sana neleri vermezdim.
Canım ağzıma gelmiş,şimdi içim geçmiş.
Ah-û zâr ederken anladım,yolun sonu gelmiş.
Nahoş bir hal almış yaşantım ümitsizlikten.
Aylaklığım arşa çıkmış.
Neden, geçip giden zaman beni yorsun?
Ecelin acelesi mi var?
Var mı sevgimin karşılığı katı kalbinde, ondan haber ver?
Ellerini,yüreğini, buldunsa yâdlara,
Râm olduğun sevgiliye teslim eyle! .
İncitmekten korktuğum,yaklaşıp öpemediğim.
Letâfetim,goncagülüm,uğruna kendimden geçtiğim.
Muzipliğin takınıp bir de usandırmasan…
Ezmesen şu biçare gönlümü.
Zülmünden kaçıp hâlâ sana sığınırım.
29.03.2010
Elbistan
Yakup Onat
Bu Yalnızlık Beni...
Tut ki özledim; şarkılara,şiire veririm kendimi.
Hüzün çöker yüreğime.
Bir tatlı dile güler yüze hasretim.
Bıktırır artık bu yalnızlık beni.
İki arada bir derede gibiyim.
Ben sandım Arasat’tayım.
İkbal u huzur gençlikte gerekmiş.
Kocayınca gönlü neyleyim.
İsterse olmasın bir kapımı yitenim.
sensizken de ben kendime yeterim.
13 Aralık 2009 Pazar
Yakup Onat
Cambazın İpi
Kaderimmiş kara sevdalarda kaybolmak.
Bu kadar zormuymuş bir yiğide kucak açmak.
Sevgilim,kaçabilir miyiz bu yazgıdan.
Cambazın ipi nedir ki sır'at köprüsü,
Bu benim yürüdüğüm.
Gir de gönlüme düşme geçerken.
Sonra ebedi kaybedersin.
Sanma sana tamah ettim.
Ahir ömrümde buldum ben aradığım.
Derde deva O’nda.
Ben O’na hayranım.
Manasız sanırsın her şey her dem sarhoşsan, yaşadığını bilmezsin.
Yanar kavrulur aşık,aşkı var edeni bulamazsa.
İlle de vuslat mı umarsın?
Pişmanlıklar çevreni kuşatsın.
Neydi o mazideki işlediklerin.
Sonra,
Sabret sen,
Rızasına ulaşsın o paslı kalbin.
Yüceler yücesinin sevgili kulusun.
Yolların sonu Roma değil,Ravza’dır.
Yakup Onat
Can Havliyle Düşermişim Gönlüne Yââr
Alırım nefesimi candan sevginle.
Can havliyle düşermişim gönlüne.
Issızlığın, yalnızlığın şafağında.
Yanıp tutuşturduğun cilvelerin....
Ağlayıp hırçınlaştığın dakikaların
Tek sigarayla söner mi?
Uç uca eklesem şu dizelerim arşa çıkar mı,
Takatim bir gün gelip tükenir mi?
Uzansam yanıbaşına gözlerinin içi güler mi.
Ney gibi inleyen gönlümün feryadı,
Sensiz susar mı,
Azıtan baş ağrılarım,
Mimsiz matemlerim diner mi?
Ferhat misali bir külünk ezsin başımı.
Yalanım varsa,
Kem gözler çıkarsın gözümü.
19 Ocak 2010
Yakup Onat
Cânâne Su
C uş u huruşa geçmiş hissiyatım.
A lamaz hiçbir tad ismin anmadan dimağım.
N azik beden,ay misil simanı görmeyi ne çok
isterim.
A yaklar altına alıp izzet- i nefsim.
N üzulün gök ve arzda ne mucizelere varid.
E sbab- ı Vacibü'l Vücud buna şahid.
S un da ab- ı kevserin kalmasın susuz.
U tanmaz,arsız can -ı ten göçerken EYY EFENDİM...
Yakup Onat
Canım Elbistan
Yavuz Han diyarı,Fatihan yatağısın.
Ey Elbistan’ım.
Zamanın eskitemediği başkentim.
Dulgadır’ımın başkenti……..
Sana can kurban,kurban olmayan değil insan.
Anadolu’mu besleyensin,
Işık,irfan verensin.
Pınarbaşı’m güzellere mekan.
Belen'im yiğitler,kartallar yatağı,
Şar Dağı'm şairlere ilham.
Daha neler neler sayam..
Her tarafın tarih kokar buram buram.
Selçukludan,Osmanlıdan.
Karahüyüğüm,Kalealtım,Tanır’ım,
Ekinözü’m,Afşin’im
Çepeçevre güzelliklerle donanmış,Nergele.
Roma’dan ne haber?
Gül kokulu iğde’m,mesire alanım Karaelbistan’ım.
Aman aman sitem etmeyelim,
Söğütlüyü,Ceyhan’ımızı öpüp başımıza koyalım
Velinimetimizi…..
Karac’oğlanın,Karakoç un,Vasfi’nin ayağının turabı olam
Veysel’le zaten komşuyum…
Ahh! 'Himmet Baba'm bize de uzat o himmetin,
Bize de uzat...
Musikilerin en ilahisini ben Ulu Camide dinlerim'HafızTeber'emmimden...
Yakup Onat
Canım Peygamberim
Bir çiçeksin ki narin,nazenin
Sen seçilmiş bir gülsün,bir çiçek...(s.a.s)
Kokusu cennetten inen.
Bir nefes çekebilsem, içime taa içerlere....
Gözüm gönlüm,kalbim açılırdı.
Paslı ruhlar can bulurdu.
Doyar mıyım sanırsın ya 'MUHAMMED' sana! ?
Kırarım zincirleri,koşarım sana.
Cism -i canım fedadır efendim.
Senin uğruna neler verilmez ki?
Sen, bizler için yüzünün suyunu dökmedin mi' Yüce RAHMAN'A'!
Adına kurban..
Adını ansam,gönlüme bir huzur doğar,
Muhammed'ül Emin,kalbimizin sevgiliisi.
Muhammed'ül Emin gönlümüzün sultanı.
Muhammed'ül Emin,rüyaların süsü.
Muhammed'ül Emin,bülbüllerin nağmesi.
Muhammed'ül Emin insanlığın umudu,
Muhammed'ül Emin zulmetin,tağutların düşmanı,
İki cihanın 'muştucusu'....(s.a.s)
Sana hakkıyla bağlanan meydan okur,canına okur kör şeytanın! ? ........
Aralık 2008
Yakup Onat
Canımın İçi
Hayata küsüp
Koca ömrü tükettim
Sevdan uğruna.
Bakma öyle boş vermişliğime.
Vefasız senden
Bir karşılık beklerken,
Gönlümün göz göz olduğun hiç umursar mıydın?
Farketmedinse sefilliğim,serkeşliğim.
Boşuna hayıflanıp diller döktüm.
Nasıl olsa sen de unuttun.
Kalpsizin biriyle kaderim buluşuvermiş.
Aşkı bulamayan bu kalbim,
Sitemlerde boğulmuş.
16.03.2010
Yakup Onat
Cehennemi Yaşıyorum Sanki
Cehennemi yaşıyorum sanki,
Kalbimin derinliklerinde,
Kimse fark etmez bunu,
Oysa canım acır,içim kanar.
Nedendir,Niçindir?
Bir bilebilsem bunu,
Hayat değer mi bu sıkıntıya?
Bilemem, belki! ?
Fırsatı kaçtı mı kafesinden uçan güvercin gibi yaşamanın,
Kimse kıymetin bilmez var olanın.
Ancak kaybettiğinde anlar,bir şeyler.
Ama artık çok geç olur,
Hayat kaydı mı avuçlarından,
Bir daha yakalayamazsın.
Sen yoksun,bitiksin artık.
Ancak hatıraların yaşar ardından
Yakup Onat
Çanakkalem
Çıldırmıştı yedi düvel.
Ağlıyordu analar,kızlar-kızanlar.
Namerde el açar olmuştu milletim.
Ah,savaşlar çilesi tüm insanlığın.
Kimseler üzülmeseydi,yavrular acı çekmeseydi.
Korkunç değil, beterin beteriydi bir insanı çiğnemek.
Arşı titretiyor naralar.
Leşlerine bakamıyor utançtan gâvur.
Emindi Mehmetçik zaferinden.
Zafer bile bir ödül değildi Çanakkale’de.
ATAM “Ben size ölmeyi emrediyorum” diyordu.
Fakat hırsından çatlıyarak ingilizi,fransızı,Anzak’ı
En hararetli savunmasını yapan Türk’e gösteriyordu yamyamlığını.
Rezil olmuşlardı çoktan düşman.
İnliyor,inliyor,çırpınıyor; ama
Mehmetçiğin Allah Allah naralarına karşı duramıyordu…
M adem öleceğiz,namusumuzla,alnımızın akıyla çıkalım Mevla'ya…
İnancım buydu benim…
Z alime karşı direncim…
Neden bitmeyen savaşlar insanlığın kaderi olur.
Neden,gözyaşları sağnak olur akar şu yeryüzü cennetinde…
Yakup Onat
Çatma Kaşlarını
Neden çatarsın kaşlarını?
Çok şey mi isterim.
Aşığınım ben senin.
Yakışmaz sana,
Hırçınlık ki,
Yüzünü asarsın.
Yetmez mi feryadım,diller döktüğüm.
Neden ey Allah’ım bu kulun.
Beni salar acılara.
Tarifsiz kederler var gönlümde.
Dipsiz kuyulara atar beni.
Sesim soluğum çıkmaz.
Cellatım mıdır yoksa.
Düştüm dillere,aman ver; el aman.
Sevmek suç idiyse niçin yaratır bu duyguyu Rahman.
Yakup Onat
Çevreci
Çevreciyim.
Hiç dinmez dertlerimiz..
Sonra
Alırız ahını yavrularımızın.
Örnek alalım tertemiz insanları.
Sevelim doğayı.
Kurtaralım canlıları...
Bir elimde süpürge,
Bir elimde fırça,
Sokakları temizler,
Sloganlar yazarım.
Sloganım barış için
Soluk yüzlü çocukların,
Nefes alması için.
İçimiz yanar.
Kaplumbağa,kubağa
Balıkların,kuşların
Ölümünden.
Kendimi suçlarım.
Ne sersemce hayat diye kızarım.
Nasıl yaşadığımıza şaşarım.
Yağmur yerine çamur,
su yerine lağım akar
Lale,sümbül,reçine,çam
Yerine
Ormanda
işkembe,küf dolar.
Ciğerime.
Ciğerlerimi yakar,
İnsafsız talancılar.
Yakup Onat
Çıkma Karşıma
Kar yağdı güvendiğim dağlara.
Sen bana acıdkça,
Ben bittim bu hayatta.
Artık anla da,
Ne olur çıkma karşıma çıkma!
Kalbimi kanatma.
Sevdamı kirletme.
Kendini ötelere sakla.
14 Temmuz 2009
Yakup Onat
Çocukluk İşte
Çocukluğum..
Çocukluğumdaki düşlerim,
Düşlerimde gülüşlerim,
Neredeydi bilyelerim...
Neydi o sevgilerim?
Şıpsevdiliklerim....
Divaneliklerim..
Yanarım da yanarım,
Aldanışıma.
'Yaşanmamış çocukluğuma.'
Kendimi heder edişlerime yanarım:
Şu yalancı dünyada bir dikili taşım olmamasına,
Bir menzile varamayışıma,
Bir tat alamamama yanarım.
Bir kale alınmayışıma yanarım.
Kırdığım kalplere,
Sonsuz istekler,ihtirasların tutsağı olmama;
O ihtiraslara, ne emellere boğulduk ya…
Yitik sevdalarda boğulduk ya,
Candan öte can dedikleri hani nerde! ...
Çocukluk işte…..
Yakup Onat
Dedem
Dedem gelir hep aklıma.
Sokağı döndüm mü.
Sürü peşi sıra uzar…
En sevdiği yer sofaydı.
Merdiven altıydı belki de.
Pencereye oturur ya sigara tüttürür,
Ya masal anlatır.
Ya menkıbelerini okur,
Ebu Müslüm’in,Battalgazi’nin.
Dedem benim bir allame-i cihandı.
Okuma aşkını ben onda gördüm.
Anladım.
Nerdeyse kitaplarını da götürecekti.
Dua dilinden,tesbih elinden düşmezdi.
Kutup yıldızımızdın sen.
Yönümü şaşırdım ben,sen gittin.
Uğurlar ola dedeciğim.
Yakup Onat
Deniz
Deniz deniz, ey deniz..
Tutuldu bakışlar,
Çevrilmez başlar,
İnsan sahile inince,
Sorar.
Bu kadar büyülü ne var?
Bir çocuğun istediği
Senden nedir?
Hep seni anar, seni arar.
Çok görme ki sende çoktur onlar.
Deniz kabuğu,rüzgarın ıslığı,
Bir midye,bir salyangoz,
Bir deniz yıldızı,
Belki bir karpuz kabuğu,
Gemiler yapmak için.
İnciler, mercanlar istemez onlar.
Güldürür belki bir vapurun çığlığı…
Bense senin saçlarının rüzgara karşı ahenkle dansını anımsarım.
Deniz gözlerin olmuş bir yakamoz
Görmediğim,duymadığım deniz
İmbatın ılık nefesi, bir kadının soluğu.
Denizde iskeleyi,sandım ben bostan korkuluğu….
Denizfeneri,yorgun ve küskün gönlümün klavuzu.
Yakup Onat
Derbeder Hayat
Beni bu üzünç yaşam mahvetti,
Kendimden geçiren,
Derbeder eden,
Mazi ve âtîyi karıştıran,
Aklımı oynatan...
İçimi kan ağlatan,
Kalbimi yaşamaktan koparan,
Gönlümü kocatan bu canân...
Hayata tutunmama,
Engel olan bu hayat…
Kırdığım kalplerden,
Çektirdiğim eziyetlerden biçâreyim,sarhoşum.
Karşına çıkmaktan utanırım ey Rabbim!
Affeyle, cürmüm sana eylerim şikâyet
Yolların en iyisin,en güzelin sen bilirsin.
“Ebedî aşk şarabını isterim ey ruuh artık! ...”
Yıkılsın, yıkılsın artık,
Ağlayıp sızlayan o sevgili…
Katına al beni ulu Rahman artık,
Silkinmeliyim zulmet karanlıklarından,
Korkutmamalı ölüm beni.
Güldür ölümün yüzün….
Ne kaldı ki döndüremeyecek yüzümü.
Yakup Onat
Dilber
Hicranla yoğrulmuş bu beden,
Prangaya vurulmuş bir aşk mahkûmudur.
Aşkının kıskacında kıvranır,
Bu gönül çıra gibi yanar,
Tenim hepten tutuşur senin için.
Kar yangınını hapsedebilsem içime.
Kimseciklere bırakır mıyım sanırsın.
Kimsesizliğimi senle bertaraf etmek istiyorum.
Çok şey mi istiyorum.
Ay parçamsın,bana fark ettirmezsin bilirim.
Ama, benim çilelerim ne zaman bitecek.
Gel artık gel de bu işkencelere son ver.
Sorgu, suallerim ahrete kalsın.
Sana bu dünyamda muhtacım.
Sen, yüreğini ve benliğini öteler için yorma.
“Ey bebeğim,ben senin için de yanarım.”
Nazlı yarim,
Gözlerim bu güzelliğe çok aşına.
Haberin var mı,bakar bakar doyamam ben sana.
Kıyamam gözyaşlarına.
Salınışına hayran bu gözler.
Ne ister?
'Bir tek gülücük! '
Cilvelerin bana benliğimi kaybettirir.
Ben beni yer,bitiririm.
Kendime,kötürümlüğüme,kalbini kazanamayışıma kızarım,kahrederim.
Yakup Onat
Dilek Ağacım
Dilek ağacımdın benim
Vefasız sevgilim.
Daha ne bulacaktım.
Şarkımızı dinlerim sen gittin ya.
Elveda demeden..
Gelmez haberin bir yerlerden.
Hani nerde o sözlerin,yeminlerin.
Ben de büyüler,beddualar mı edeyim?
YAKUP ONAT,5 HAZİRAN 2009
Yakup Onat
Dip Buzdağı
Sen ve ben...
Aramızda kalan dip buzdağı....
Belki de,
Sıcaklığında erir.
Harfler arsında mesafeler, dağlar kadar...
Heceler merdivenim olur.
İplik iplik,
Yumak yumak,
Sana tutunurum.
Ey felek!
Beni yakan sevgili
Bu mu?
Nelerden caydım onun için.
Karşılık?
Yine uzak mesafeler.
Bitirecek beni bu keder.
Her şeye bir 'mim 'kodum.
'Ene bir set olmuş önümde.
'Nun' bir bir girdap....
'Y'eis tutkulu bir tuzakmış.
Boğar beni boğar,
Bu demler, hülyalar.....
Dağlar aşıp, çöller gezdim.
Bir pula değmediğin bilirim.
Ama,dünyaya geri gelsem,
Yine seni severdim.....
Yakup Onat
Doğmak Ölmektir
Doğmak ölmektir
Ölmeyi kabullenmek
Sen doğdun,
Sahibin biz miyiz sanki.
Emanet olduğunu bimez miyiz?
Deme,bu neye öfkelenir!
Şimdiden sıkıntı basar.
Kulağımda dedikodular var.
Kim bilir nerde,nasıl haberin gelir.?
Her günün bir başka alemde,
Binbir film, binbir gecede.
Başımın belası oldun bir anda.
Korkarım şimdiden.
Seni kurda-kuşa yem etmekten,
Mahdumum.
Merakım,
Kimlere kanıp,
Yoldaş olacağın.
Üstüne titreyişim,
Kendimi sende gördüğümden.
Yakup Onat
Dostluk
Dost ne demek bilir misin?
Dost,can yoldaşıdır.
Yalancıdan hiç dost olmaz.
Dost karşılık beklemez.
Dost,seni ardından vurmaz,ardından iş çevirmez.
Gerçek dosttan kemlik gelmez...
Dert ortağı olur,küs kalınmaz.
Yaralara merhem olur.
Tuz değil.
Kötü gününde fedakardır.
Bil ki,
Dost istersen Allah yeter.
İbret istersen, makber yeter
Rızk istersen kanaat yeter.
O na dayanan, dirlik ve düzen bulur.
“Yar da O,yaran da O”
Yakup Onat
Dön Desem
Dön desem döner mi?
Gel desem gelirm’ola?
El ele gönül gönüle,
Kuşlar gibi cıvıl cıvıl,
İçimiz fıkır fıkır...
Dizlerimde mışıl mışıl,
Sahilde usul usul yanıma yanaşır mı ola?
Gönlümüz kelebek gibi uçuşur mu ola?
Yetmez mi yalvarışım
Desem:
Koşar mı ola?
Her daim güler mi?
Yetmezse; benle,
Dünyanın anasını satarm’ola?
Daha daha ötelerde,
Ruhlarımız kavuşur mu?
Sonsuzluğa ulaşır mı?
7 Şubat 2009
Yakup Onat
Düğün Şarkısı
sanır mısın içimde kalmış
acının tortusu.
gönlüm kanamış, sanki
yıkılmış hüzün sarayı.
gözlerin aydınlığım olmuş.
bir gülücük damlası.
kıymetin nicedir,
bilmek ister misin?
sana yakışan dillere destan
Sebe Melikesinin pırlantası,
'başındaki gözler kör eden tâclar tâcı.....'
sevgim hiçbir şeye değişemem.
isterse şarkılar çalsın
en şakrak bir düğün şarkısı
ya da
en acıklı bir cenaze marşı......
15.02.2010 Elbistan
Yakup Onat
Dünya Yalan
Ne kadar eğlensen nafile.
Usanç veriyor insana.
Hapsolmuşuz bu dünyaya.
Ne arza ulaşır,ne semaya.
Vücut.
Tek cürmüm –ahım varır Mevla’ya.
Yok hiçbir şeyde tat.
Baba malın eyle talan.
Dünya yalan.
Ancak kaybettiğine ağlar.
İnsan.
Ağlasa ne çare…
Belki de insan yalan.
Duruyor acun yerinde.
Ağızların tadın bozar ölüm.
Olmaz lades Azraille.
Ürküntü neye ki.
Mevta olmak, yokluk değil.
İnsanlıktan çıkan mahluk olur,
Yaratık.
Sen,Eşref-i Mahlukatsın.
Neye çırpınır,hayıflanırsın.
Kul olana ümitsizlik yakışmaz.
Hakk’ı tanıyana güman olmaz…
Yakup Onat
Ecdadın Kemikleri Sızlıyor
Bir zamanlar meydan okurduk,Avrupa içlerinde,
Şimdi
Özenir olduk kokuşmuş kültürüne.
Utanır olduk,
Kimlikten
Ve de benlikten.
Ey Ahi Evran,
Dergah ı Yesevi
Tabtuk 'u n kulu,
Osmancığa devleti muştulayan
Edebali...
Mirasınıza sahip çıkamadık ki! ...
Layık bir torun olamadık ki.
Şimdilerde evladı vatan oyun,eğlence
DOST,AVRAT PEŞİNDE
GÜNÜNÜ GÜN ETMEKTE.
Sarayları,hazineleri soyup soğana çevirmekte,
Hoş,
Kimisi tozlanıp çürümekte.
Ve gavura peşkeş çekilmekte
Cennet kıyılarım,limanlarım.
Evinin içini,toprağının altını, üstünü.
Sarayını,mahzenini deşen deşene.
NE DİYELİM ALLAH BU MİLLETE ZEVA L VERMEYE.
11.12.2009 Cuma
Yakup Onat
El Gibi Elveda Deme
El gibi elveda deme bana.
Vay gülüm,gönlü mahzun sevgilim.
Acıdım şu sefil düşkünlüğüne.
Hangi köşede unuttun yeminlerini.
Vaveylamı duymadan kaçıverdin uzaklara.
Yalnız,yaralı bir yavru kuş gibi
Merhamet mi dileyim!
Bir kalemde çizdin ezik yüreğim.
Gönül verdiğin o haine içerlerim.
19.04.2010
Yakup Onat
Elbet
Ebet olacak farkı.
Her yerde.
Bu yalancı dünyada da….
Güzel ile çirkinin,
Yalan ile gerçeğin,
İyi ile kötünün,
Ahlaklı ile dürzinin..
Sen gül Muhammedsin! ..
Yerler,gökler güller-dikenler
Boyun eğer sana ALLAH için..
Bizi de kabul et ey yar.
Bizi de ümmeti ümmeti diye,
Çağır huzur u mahşerde.
Aciziz,fakiriz,zaifiz…
Yüzümüzün suyun dökeriz,
Nur kalmadı ki….
İmdat için.
Bedbaht addettikçe kendimizi.
Bir lahzada kayar,düşeriz,
An gelir çeker alır bizi muhabbetin...
Cürmümü eylesem şikayet!
Yollarına varsam yüzün çevirir mi acep
Gönlümün kuru çölüne ab-ı hayat suyu döker mi ki
Gönüller Sultanı(s.a.s)
Yakup Onat
Elif Dedim
Aşk kitabemde senin ismin var.
Baştan ayağa.
Hep seni okudum.
Seni düşledim.
Gönül sayfamda.
Elif Elif,iki gözüm....
Beni bir sen anlarsın, bilirim.
Sahte sevgililere inanmam,
Kanmam.
Bilmelisin.
Sen benim kaderim,
Işığım,
Nur u aynımsın.
Tek seni sevdim.
Seni kıskanmam da ne yaparım.
Söyle ne istersen?
Canımın içi senin dediğin olsun.
Bu bir tutuluş,
Tutuluşum her daim sürecek.
Biz yekvücut olmuşuz senle.
Haykırıyorum işte:
Sen benim ay parçamsın.
Sen,benim aklımı aldın,
'Bu can tende durmazsa,
Helal olsun! ...'
Gözümün Elif'i...
Güldür güldür gel bana.
Şu gül tene,
Gülmek ne güzel yakışıyor sevdalıma.
Yakup Onat
Ellerden
Ellerden değil kendimden bile
Lale sümbülden,börtü -böcekten kıskanırım..
İstemem hiçbir şey senden gayrı
Fettan bakışlım eyletme figan.
Yaşar mı insan eşsiz,evlatsız,
Aramıza girmesin başkası.
Kötülüklerden uzak,
Uzunca yaşayalım hep birlikte.
Pembe hayallerde değil,gerçek, güzel,günlerde.
Neyleyim,canım-biriciğim,
İsmin dudağımdadır.
Delice sevdiğimsin.Emret yoluna ölem.
Aradığım sensin benim..
Yakup Onat
Engellemeyin
E ngellidir diyerek bana acıyarak bakmayın.
N için hakkım olmasın yaşamak benim de.
G elirse başınıza bir gün kaza.
E ngelliye hak verirsiniz bir lâhza.
L imanda gemiye,
L okomotife,en azından bir oyun parkında ben de bineyim.
E lbiselerimi tek başıma da giyebileyim.
M adem ben de insanım.
E ğlenmeye olsun hakkım.
Yarınlarımıza umut olayım.
İ ncinmeden,içinizde gezeyim.
N efes aldığımı sezdireyim; gölge etmeyin kendime geleyim.
Yakup Onat
Eski Günler
Eski günler,eski günler…
Bir of çeksem ne çıkar,ne çıkar…
Yaşanan güzellikler özlemle anılır.
Gençlikte pır pır eden kalbim.
Şimdilerde cızz cızz eder.
Hıçkırığa boğulurum.
Ağlarım, sen gelirsin hep aklıma.
Gençlik ateşiyle,
Unutulur gider sevgililer.
Zamanla bir başkası çıkar karşına.
Uzayan emeller gibi,
Hiç gitmeyecek sanılır bu gençlik bizden.
Hayıflandığımız kalır.
Geçer iş işten.
Oysa
Ne ince,ne saftı sevgilerimiz,düşlerimiz.
Bahar çiçekleri gibi açar gönlümüz,
Kelebek gibi daldan dala, daldan dala konar gönlümüz.
21 Mart 2009
Yakup Onat
Ey Ebedi Sevgili
E zel bezminde övmüş yaratan.
Y âr-i kâdimisin ins ü cinnin.
S ana tutulmayan olamaz insan.
E y sevgili caan,ehlibeyte kurban!
V âveylasız,şükürsüz geçer miydi dakikan.
G am yüklüydü duan.
İ lle de “ümmeti ümmeti” derdi dil-i figanın...
L ebbeyk diyemedik hakkıyla gül Muhammed’im.
İ smini,isminden ayırdı mı ulu Rahman!
Eyy ebedi sevgili,yer var mı yanında bu yüzsüz yüzlere!
16 Kasım 2009
Yakup Onat
Ey Gönül
Bakmışsın ki sonu gelmiş yolun.
Sel olduğuyla kalmış gözyaşlarım ardında.
Çırpınıp dururdu yollarına mahpus bakışlar.
Özlerim dudakların bir buseye susadığı dakikaları.
Ve asabi tavırlar takınıp küskünlüklerinin
Beni hepten bitirdiğinin farkına bile varamadığına üzülürüm.
Yapayalnız günlerin hiç günaha soktu mu seni?
Ufka bakarken gözlerin ıslak ıslak takılı kaldı mı?
Sevda yanığı başka olurmuş.
Çok muymuş uğruna kurşun yarası!
Kandırmıyor uzaktan gülücüklerin,
Gönlümün ezber sahifesi olmuş yokluğunun acısında kıvranmak…
17.04.2010
Cumartesi
Yakup Onat
Ey Sevgilim
Ey sevgilim,
Ancak birbirimize kahrederiz.
Sonbaharda yaprağın hışırtısına özenir gönlüm ama,
Esrik,coşkun aşk kıpırtılarından eser yok içimde.
Zaman... Neden hükmün geçmez eder ki bize.
Hep keder,hep hazan...
Gönlüme hükmeden, sanki sarhoş bir aslan...
Yalanlar dolanlar bitirdi bizi.
Kirlettik sevgimizi.
İkimiz de heder ettik gençliğimizi.
Sitem,keder,suçlayıcı bakışlar nereye kadar.
Söyle, bu kalpte sevgiyle nefret nasıl birlik olur.
Yakup Onat
Ey Şair
Kim şahit şairin mutluluğuna.
Şair aykırı şeyler dillendirir.
Şair kederle yoğrulur.
Şairde olur duyguların bunaltan yoğunluğu.
Ş atafatlı dile sakın aldanma.
A r perdesin yırtma.
İ lle de meyil vermedeyse gönlün,
R ikkate değsin maşuğun.
K ul olduğun unutmayasın.
U zanıp da ekşi diyerek,batmayasın.
Ş akilik edip de gazabına gelmeyesin Rahman'ın...
İ z'an u edeb,'edibte' başa geçsin...
11.02.2010 Elbistan
Yakup Onat
Ezil,Küçül Artık
Ey güz ekini gibi yenik düşmüş ceset.
Hakk 'ı haykırmayı artık hedef seç.
Bırak şu vâveylâyı,fanilerden el etek çek.
Ol, gönüller sulatının müjdelediği bir fert.
Koy alnını bir kerecik,
Ezil,büzül ıpıslak et seccaden.
Nasıl yürür sonra bu beden, utanmadan.
Soran çıkar elbet hesap,
Bir gün,
Lakin marifet,
Musallaya varmadan,nefsi sigaya çekmede.
Gaflet perdesini yırtıp at.
Ruhun gıdasını da pay et.
Boşunadır verdiğin gayret,
Zevk için verdiğin binbir zahmet! .
Kapısı kilitli kalsın karanlık odaların,
İdrak et her şeye erişemeyeceğin.
Defterin açmaki kimsecikler görmesin,
İşlediğin vahim seyyielerin.
Gönlün karanlığına artık bir avize de sen yak,
Hücreler vecde gelip olsun gayrı bir ziya numunesi,
Nur nişanesi,
Memnundur zikirden ol Yüce Yaradan....
Nefs alır hazzı,gıdayı ondan.
Yakup Onat
Fadır
Dünya zindan bana,
Gülmek haram bana.
Çile var hep bana.
Senin beni anlamazlığından
Dertlerim depreşir.
İçim kanar,ağlamaklı olurum.
Öksüzüm,yalnızım.
Gurbetteymişim sanki.
Acıya boyanırım.
Ne ettiğim vardı sana.
Köyüme hasret kodun
Varsa bir suçum, günahım,
Allah’ım şahit bin parça olayım.
Ahrette de yüzyüze gelmeyelim o zaman.
Evet,o zaman da mı yüzün yüzümü görmeyecek?
Ben bilmem ki…
Neden bu afralar tafralar?
Ne demek bu görmezden gelmeler?
Beni, sen böyle hasta ruhlu yaptın.........
Farkında mısın?
4 Mart 2006 cumartesi
Yakup Onat
Fark etsen Diyorum
Sen benim bir tanem.
En güzel düşlerim,bahtsız günlerimde dolunayımsın.
Neden kaçırıp durursun gözlerini.
Canımı yakar acı sözlerin.
Eğer yalanım varsa,
Bin defa öleyim,yanı başında upuzun uzanayım.
Ecelin boynuna sarılayım.
Nafile, bekletmesin beni,gayrı yok çıkarım bu dünyada.
Neden açar aramızı ölüm meleği.
Elveda demek bu kadar zor mu?
Yanılıyor muyum sevgilim.
İliklerime işlemiş sevgim.
Mekanım nere olursa olsun,senle her yere giderim.
Artık beni farketsen diyorum...
20 Kasım 2009 Cuma
Yakup Onat
Feryat
Masum,mahcup duruşun,
Yakar,yıkar
Kahreder beni.
Ey sevdiğim.
Öyle bakma! ....
Sen, benim ecelim misin yoksa?
Ne ettim ben sana?
Oturur, düşünürüm.
Nasıl bir günah işledim diye.
Suçum, sana kör kütük sarhoş olmam mı?
Ulu Tanrım acı bu kuluna.
Yalanım var mı?
İnanmaz gözbebeğim bana.
Bu hüzne can dayanır mı?
Nasıl gelsin, gönlüm dile.
Kelimeler yetmez buna.
Feryadım artık göğe ulaştı,
Sen inanmasan da...
Yakup Onat
Feth-i Mübin-i İstanbul
Fatih Sultan Mehmed Han… Müjdelendin.
Erlerin ve sen büyük komutan.
Temizledin putlardan,zulümden şehirlerin şehrini.
Hem İseviyi hem Müslümanı.
İhya ettin bu kutlu beldeyi.
Mağrur başını ezdin Konstantin’in.
Üşüşmeye fırsat bulamadı.
Bir olup haçlı.
İşitti,iman etti fermanına.
Nasraniler,hem güvendiler.
İzzet,ikramda boğuldular.
İstanbulum’da.
Sana kim kin tutarsa.
Tekmeyi yer nimetsizler,taşı toprağı altın İstanbul’um
Artık ufkunda hilal var.
Nağmelerin en güzelini müezzinlerim çağlar.
Bu şehirde yatan ecdadım var,Eba Eyyub var.
Utanmalı,sıkılmalı sokaklarından gezen sarhoş,başıboş ve avareler.
Leylaklara,taçlara,tahtlara kanıksamış mazin var.
Yakup Onat
Filistinliyim
Ortalıkta” alakanlar “saçılı! ..........
Zalimin zulmü yürekler dağlar.
Mazlumunsa ahı ve Allah'ı var.
Zalımlar zalımı,
O bir yafıdı…
O zulmü, mazlumun gözyaşları ve ahı yakar.
Yakar inşallah.
Zalimin illetlisi elbet:
Sıra bir gün gelirse sana!
Tam gelir.
Fırsat el değiştirip,
Sapan taşı yerine.
O zaman seyreyle gümbürtüyü..
Bizler de gayret etmeli:
Düşmanın ekmeğine yağ çalmak yerine,
Arı kovanına çomak sokmalı değil mi?
Biz inanırız ki sonları yakındır…
Zalimlerin baş aktörü.
Onlar şeytanın yandaşları! .
İnşallah sonun yakındır.
Rahman’ın hesabı daha çetin unutur musun?
Mazlumlara kan kusturur,masum Filistin’e göz açtırmazsın,
Ey insanlık! Bu suçta hepimiz sınıfta kaldık.
İnsan mı değerli; beslediğiniz hayvancıklar mı?
Yarışma yaparsınız..
İnsanları vuruşturur,soyundurur,adına spor dersiniz.
Hele biz nasıl müslümanız,göbeğini kaşıyan adamlarız…..
Canımızı sıkmayız...
Vicdanımız kalmamış.
Herhal sıramızı bekleriz….
Ağlayalım gardaşlar,ağıtlar dualar yükselsin göğe.
Başka ne yaparız.
Miskin miskin tespihler mi çekeriz?
Çenemiz de mi bağlanmış?
Kalpler mi mühürlenmiş?
Bu sitemler de neyin nesi?
Kendi nefsimin yergisi! ............
Yakup Onat
Geceler Geceler
Ah bu geceler! ...
İkimizi de perme perişan etti.
Yutkunduk durduk gecelerin kör karanlığında.
Şehvet ateşiyle.
Nelere gebeymiş meğer
Bu hain,vicdansız geceler.
Can evimden vurdu; bu camlardaki sanal ışıltılara kafa eskiten güzeller güzelim.
Bir görünüp kaybolan güzelin nesine kanılır.
Elini tutamadığın sevgili mi sayılır.
Ben bilmem,nesini beğenmedin benim gibi MECNUN’UN.
Kuruntularından kurtulup,
Gönlümün yakuti parıltısına bakmayı
Deneseydin
Belki de vazgeçmezdin
Kaçıp da gitmezdin.
Yalan ve boş hayallere hiç kapılmaz,lakırdılara hiç kanmazdın güzelim.
Ne ektim ne biçtim,sen bil gayrı! ...
5 Aralık 2009
Yakup Onat
Gecelerce
Senin için sabahladım gecelerce.
Oturup,içtim.
Hep seni düşledim.
Ne kadar hemhal olmuşum senle.
Şavkın vurur duvarlara.
Gölgen iner sulara.
Geceler uzadıkça uzar,duyarım bir kahkaha.
Bakakalırken belli belirsiz suretine.
Şişenin dibini boyladığını görür gibi olurum.
İrkildim,bir gayyaya düştündü sen.
Çıkarayım istedim.
Peki,nasıl yanına varam?
Kafamda şimşekler çaktı.
Heman.
...
Ötelere bilet alsam...
Başının üstünden bir yıldız kayınca beni hatırla.
Benim için bir kerecik ağla!
...
Kim bilir belki,
Ummadık bir şey olur:
Gaipten bir ses duyulur.
Belki bir melek mırıldanır:
'Onun için yaşamalı.'
Aşk için,sevgi için hayata tutunmalı.
Bu hayatta herkes umduğunu bulmalı.
Yakup Onat
Gençliğim
gençlik gidip
dizlerin titreyip
oturur kalırsan anlarsın
o zaman ben bir hiçmişim.
hazineyi cec etmişim.
bükülmez sandığım bileğim
kaldıramazmışım.
unutma ki
seversen sevilir
sayarsan sayılır
harcamazsan harcanmazsın....
Yakup Onat
Git İşine Bozguncu
Hadi ordan bozguncu.
Hani et tırnaktan ayrılmazdı.
Bu vatanı atalarım kurdu.
Eyledi Türk 'ün ebedi yurdu.
Üç buçuk soysuzun küfrü ve ihanetiyle sanma ki bu millet korktu.
Olmayan cesaretin sana 'SAM'AMCAN VERDİ.
Bağrımızı açıp,kucaklaştıkça,Gördük ki,Koynumuzdan yılanlar,çakallar
türedi.
Gönülden severim ben,canımdan geçerim ben.
Yurdumu kalleşe,iş birlikçiye mi terkedeyim,
Saysam sayamam,
Geldiğim oyunun sayısını unuturum.
Gafletteyim ama; uyumadım,ölmedim.
Titrer,kendime gelirim.
Bu sözler kulağına küpedir derim...
24 Aralık 2009
Yakup Onat
Gönlümün Gülü
Gözlerinde başkasının göz izi olmasın.
Gül yüzüne yabanlar bakış fırlatmasın.
Bilir misin benim için,
Bir bakışın ömre değer.
Seni sevmek,seni bulmak,
Beni kendime getirir.
Hislerinde bana da bir pay ver.
Sen o zaman bendeki sevinci görüver.
Gönlüm kanatlanır da uçar.
Başka güzellerden bana ne.
Sorma hangi gönle girer diye.
Kıyar mıyım gönlümün gülüne.
Yakup Onat
Gönlün Makberim Olsun
G el ey sevgilim dalalım birlikte aşk ummanına
Ü zmeyelim az biraz kırılgan gönlümüzü.
Z ülüflerin savur gözüm önünde.
E ssin bahar kokuları döşlerinde.
L al ede sözlerin de,
L eblerin ısıra yadlar yabancılar.
E bemkuşağı duygularım..
M atemlere mi,kahkahalara mı kanam.
E n muzip halini takın da,binbir işveyle nazla gel bana.Gönlün makberim olsun yok
gocunmaya hiç niyetim......
20.03.2010
Elbistan
Yakup Onat
Gönlün Mihrabım Olsun
Gönlün mihrabım olsun,
Başka yok dileğim.
Ey gülüm,
Onulmaz dertlere düşürdün.
Fırsat bilip suskunluğum,
Fırlat söz oklarını.
Parçala sinemi.
Nice kahırlar çektim.
Böylesini görmedim.
Ömrüm yettikçe seni seveceğim.
Sabr ı teselli isterim Rabb’im...
Zalim bir kulun sevdim.
Cürmüm işte budur benim.
28 Ocak 2010
Yakup Onat
Gönlünden Başka Yer Bilmem
Bilir misin artık hüzünlü şarkıları da dinlemem.
Sakın suçlama beni meleğim.
Ebem kuşağımsın benim.
Giderim buralardan.
Üstüme ölü toprağı serpilse,karlar altında da kalsam,
Kim ister ayrılığı
Ayrı kalmayı.
Sıcağına vurulmuşken..
Bakışlarımız nar gibi kıpkızılken.
Kader böyle alın yazımı yazmışken.
Kıracağım işte kalemimi.
Bu dünyada bulamadık aradığımızı
Kendi kendimize
Bitirdik gençliği.
Hiç uğruna kahrettik
Zindan ettik herşeyi
Sen bitanemin armağanı:
Beddualar etme ne olur.
Gideyim bilinmezlere.
Tatlım üzülme hele.
Sana ancak bu satrılarda ulaşırım
Gültanem bu satırlarda bul hem,
Beni
Hem kendini.
“Artık bu satırlar sana arzu hal! ”
Kızmaya çok hakkın var,
Bomboş şüpheler,hıçkırıklar beni boğar.
Feryadım tüm alem duyar.
Senden başkasını sevmedim inan yaaar.
Hele hele ben,
Ben seni hiiiç aldatmadım yâââr…
Ölümü gör inan yââr.
Daha da olmazsa
Ferhat misali,
Ez başım sen ez.!
Gürz ile topuzla…
Nadanım yâr.
Farkında mısın.
Dağlara mı düşem
Deli mi olam
Deli çerçiler gibi fır mı dönem.
Abdi emmi gibi
O çöpçü, deli Herodot gibi mi,
Komser Hasan mı olam,
Deli Ali mi,
Deli Zeki mi,
Şemo 'yu ve Emo’ yu duydun mu seen….
GÖNLÜNDEN BAŞKA YER BİLMEM.
Sen söyle; ora girem,
Yalvarırım, artık tükendi nefesim….
Bu son elvedam.
Seni unutmayacağım ehlim,emanetim.
Bencilsem, senle bir bütün olmuşsam.
Sensizlik korkumdandır tüm bunlar.
Şeytan fitlese,
Ne çare.
Çıkarım vuslat ağacına ve de darağacına...
Aşkım uğruna.
4 Kasım 2009
Yakup Onat
Gönülevi
Gönlüm enginlere kondu gayrı.
Ölümü gördü ya.
Nicedir pişmanlıklarla yanar.
Üzdüğün,kırdığın gönüllerin ahı var.
Laleler,çiçekler kandırmaz artık.
Ne sultanlar gördün sen!
Evlerin evi,gönülevim misafirin bakamaz yüzüne.
Vuslattan çok kalp hicranla delik deşik
İliklerde kalmamış kemik.
Vücut olmuş bir iğne iplik.
Kapı başka yöne,gözler başka yöne açılır gayrı.
Ruh istirahate çekilmeyi düşler gayrı.
Meczup etti mecazi sevgili beni.
Bırak peşimi artık.
Ey nefsim köpekleşme gayrı.
Ver kararı der vicdan.
İdraka kapanmasın o zekan.
Yakup Onat
Gözlerinde Hayallere Dalarım
Zülf ü siyahım,
Dil i figanım…
Bukadar güzel olduğun bilmezdim..
Şavkın vurur sulara.
Aşkın çağlar yüreğimde.
Gök mavisi gözlerini,parlayan gülüşünü özlerim.
Kurumuş dudaklarında ıslanırım.
Kurduğum hayaller zamansız bitmesin,
Aşk benim,keder benim..
Sen hep benimsin derim.
İsterim ki her zaman haberin gelsin.
Üstüne titrerim.
Sana kem gözler bakmasın dediysem,
Çok şey mi istedim?
Bilir misin senin için yanıp kahrolduğumu,
Ama olsun,
Bilmesen de..
Ben, sensiz sevdana boyandım.
Issız gecelerde hüzünler kuşanırken,
Ellerinde leylaklar vardı senin.
Leylakları bıraksan.
İçsem elinden,
Ferahlatıcı kadehlerden badeler..
Yansam da,
Ağlamam,sızlanmam.
Koşarım sana
Uyumak için dizlerinde,
Pırıl pırıl gözlerini seyretmek üzre! ....
Gözbebeklerini süzerken, hayallere dalarım.
Seni sensiz sevmekten hiç sıkılmam,usanmam...
Bilir misin sana sevdalanmaktan 'haz'duyarım..
Yakup Onat
Gözümünbebeğisin
G özüm açıp sende görmüşüm her şeyi.
Ö pmek isterdim de
Zorlukla kaçardın yanı başımdan.
Ü ryan bedenin filizin,
M eyvelerine,
Ü şüyüp,ürpererek yaklaşırdım.
N için bu kadar özelsin benimçin?
B esleyip büyüttüm sevgim her gün.
E riyip buharlaşır cismim,
B ir bakışla.
E llerin sanki bir sunakta “zem zem”sunar.
G üğümün madeni Hecer’ül Esvet’ten der,kaynaklar.
İ çtikçe bu gönül bir hoş olur.
S inem ayrılığa dayanmaz,yalazlanır.
İ lle seni gözler yollarda, bu gözler.
N afile mi bekler de akar selsebil olur.
09.12.2009 Çarşamba
Yakup Onat
Gurbet
Gurbet ne edem ki seni.
Adın batsın, adın...
Herkes davacı senden; herkes dertli.
Ayrılık,ızdırap,elemle yoğruluş yok mu!
İnsanoğlu bu...
Her zaman konup göçücü.
İnsan neye ağlamadı ki,
Nelere sızlanmadı.
Ölümlü dünya kimin yüzü güldü.
Geldik bu dünyaya, yalnızları oynamaya.
Hangimiz heder etmedi gençliğini,
Kaçımız bir pula satmadı ölümsüz aşkını.
Bağlandık dört duvara,dağlar arasına,
Ne zaman kuşlar misali özgür olduk ki...
Özgür olduk,haykırdık mı gerçekleri her kula..
Nedendir bu doğuya-batıya,
Sağa-sola göçler,
Katar katar...
Çiftime-çubuğuma kimler bakar?
Suyunu mu çıkarmışlar köyümün?
Neyi var bu beton şehirlerin,
Hırsızlık-yolsuzluk-kahırdan başka!
Yakup Onat
Gurbet 2
Gez gör dünyayı
Usanınca
Rücu eyle
Baba ocağı,ana kucağına.
Er geç dönüş aslına.
Toprak ana vatanın bunu unutma…
Yakup Onat
Güller-Dikenler
Canımdan çok sevdim
Emanet olan canımdan
Ben öyle severim ki,
Dallar tomurcuğa durur.
Dikenler gül verir.
Tahammülün varsa gel bana ey sevgilim.
Nefretim o kadar güçlü ki,
Cümle canlıyı helak eder çevremde.
İnanmazsan azıcık kaydır o taş yüreğini,
Aşkımın yalazını tadıver.
Uzanıversen ciğerimin közü düşer avuçlarına.
Bedenimiz çok uzak ama,
Ruhlarımız aşina.
Yeter! Tuzak kurma bana.
Destanlar,Semailer dizerim selvi boylum,kor dudaklım.
Görmez,anlamaz bir vefasızsan ne yapsın bu kalbim.
Gözlerim kördür,kulağım sağır.
Güzel görünür herbir halin.
Dipsiz kuyular gibi engindir benim gönlüm.
Her suçunu, günahını affeyler.
Mutluluk benden ırak olsun ne çıkar.
Güller,gülücükler sana gelsin.
Yeter ki aşk bağına dikenler çöreklenmesin...
Yakup Onat
Günahım Boynuma
Say ki dilim tutuldu.
Hani gönlüme kelepçe.
Sana,saf sevgimi senelerce sakladım.
Ya sen…
Sen aşkımı hor gördükçe ben bağlandım.
Gülüşüne yandım.
Gözlerine tutuldum.
Düşlerime tutundum.
Gözümün Elifi
Gözüme güvenemem seni.
En yüce duygu sevgi.
İnanmazsan
Tellal olur,dillere düşerim.
Korkum mu var?
Neden utanayım,
Hüzünlü-hırçın haykırışlarımdan.
Sensiz ben,
Kederle yoğrulur
Şarapla savrulur,
Oturur kaderime ağlarım.
Bil ki tek sana hayranım.
Günahım boynuma,
Hesabım mı var sana?
Yakup Onat
Güzel
Kaçma güzel kaçma.
Yadellerde bırakma.
Dön de, bir bak halime.
Yüzün çevir,gül yüzünü göster bana.
Esirgeme gözünü gözbebeğimden..
Sen,gönlümün kelebeği.
Tutunacak dalımsın.
Sen:
Saatleri durdurur,
Gülleri soldurur,
Fikrimi dondurur,
Dilleri' lal 'edersin.
Aynalar, hırsından çatlar.
Güzelliğin karşısında.
Hakkın yok buna.
Nazına yandığımın dilberi...
Sen, küçücük dünyamın
Büyülü penceresi,
Görkemli ufkusun.
Yakup Onat
Güzelleme
Etme,eyleme; kahretme beni.
Etraf cıvıl cıvıl olsa da ben karalar bağlarım.
Körkütük sarhoşum.
Küskünlüğüm hayata.
Suçum, sana bağlanmamdır.
Soğuk terler dökerim.
Yutkunur dururum.
Dilim damağıma dolanır.
Sen karşıma çıkınca.
Göz gördü,gönül sevdi.
Tutuldum bakışlarına.
Dönüp dönüp bakar,
Yüz vermezsin.
Bir gülüşünü görsem,yollarına
İnciler-güller dökerim.
Kalp kalbe karşıdır derler:
Nerde karşılıklar?
Sana dön diyemem,kal diyemem.
Bana ulaşmadı ki sevdan...
Sen gülmeden ben gülemem.
Can bulur benim can kuşum.
Sen huzurdaysan,hatır-gönül bilirsen.
Taptaze sevgimin ılık nefesisin.
Rüyalarımın perisi,
Hülyalarımın süsüsün.
Tek bildiğim,
Biricik sevdalımsın.
Ey İlahi! Artık korkulu rüya ve hazan değil,
Gönlüm ümit ve selamet ister...
19 Ocak 2009
Yakup Onat
Hain
Kılıçlar kılı kırk yarar.
Sevgi oku yüreğim dağlar.
Aşkın kalbimde hançer.
Beni bu derde düşüren,
Zalim sevdan..
Zalimsin,hainsin.
Bir çırpıda unuttun.
Her şey bitti zannettin
Oysa sen hiç gitmedin
Kırlarda çiçekler soldu.
Gökyüzü bembeyaz bulutla doldu.
Gözyaşım kıskandırır oldu,
Şelaleler çağlamaz oldu.
Bir kuş olsam, uçabilir miyim?
Bir çiçek olsam, açabilir miyim?
Bir karınca olsam,ezilmez miyim?
Sensiz hayatta kalabilir miyim?
Dertler deryasında boğulmaz mıyım?
Ne zaman bitecek bu sensizlik.
Yakup Onat
Hangi Dil- i Figan
Karacaoğlan’ı çeşme başında vuran,
Derdi çoğun derdini deşen,
Karakoç’a destanları yazdıran,
Mahzuni'nin yeşil bağın kurutan,
Vasfi'yi dert yumağı eyleyen hangi dil-i figan...
Yürüyüşü bir başka,
Bakışı bir hoş eden
Sözleri mest eden,
Kalbi pek kara
Gulperi diyarı…
Sultanlara
Gelinler salan
Elbistan’ımın
Meşhurdur
Zorludur güzelleri.
Behey zalımlar zalımı,sevdamın ne ettiği vardı da hor gördün?
Ben senden “vuslat” mı umdum?
25 Kasım 2009 Çarşamba
Yakup Onat
Hasret Çektirme
Ne günler geçirdik acı tatlı.
İyi ki varsın,yanımdasın yarim.
Canımdan bir parçasın.
Elifi elifine bir tanemsin,doğruluk abidemsin.
Yürek yaramın ilacısın.
Islak dudaklarının hayranıyım.
Lepiska saçlarını koklamadan duramam.
Lezzet almam da ummamda
Anla başka bir kuldan
Razıyım dizlerinde yatmaktan,gülüşüne takılı kalmaktan.
Ah çektirmem söz,incitmem; ”HASRET “çektirme sen…
10 Kasım 2009
Yakup Onat
Hatıralar
Hiç bitmeyen bir bekleyiş; sanki bir gün bitecekmiş,
Çıkıp gelecekmiş
Geçip giden bir ömrü geri verecekmiş.
Bir gün beni hatırlar mısın?
Nasıl sevildiğini bilir misin?
Ben, hep seni bekleyen serseri;
Sen ise, gönlümü çalan hırsız..
Bir gün belki birgün,
Ben çaresiz, sen ise yalnız..
Kader bizi birleştirir.
Ama o zaman her şey için,
Geç kalınmış; bir koca ömür hicran,hüzün ve yorgunlukla bitmiş olur..
Sende buldum her şeyi.
Sen ise benim hayallerimi,
Yırtıp atan sevgili..
Ne sen gidince yaşadım,ne senden önce.
Bu güzel hayatı.
Hatıralarımla baş başa kalmak,
Benim de zaafım bu gizli,güzel hatıralar…
Yakup Onat
Hatırlar mısın?
Hor gördüğün sevdamın
Bana neler ettiğini.
Çarpan yüreğimi bin parçaya böldüğünü,
Ellerimi yokluğuna uzatıp,
Yalvarışıma
Acımadığın anı,
Nasıl ağlattığını..
Çekip gittiğin günü
Unutttun mu?
Bir kerecik hatırla nasıl dudak büktüğünü.
Yakup Onat
Hayalimde Saklısın
Hayalimi süsler o güzel endamın.
Her gece siluetine sarılırım.
Düşlerimin besleyip,büyüttüğü dilberimsin.
Hülyalarım örer beliklerin,
İncecik belini sitemim sarar.
Rüzgâr üfürsün şehvet ateşin.
İsrafîli Sûûr içine çeksin nefesin.
Ölümsüzülük iksirinden dolsun kadehlerin.
Hiç göremesem ne çıkar güzelliğin.
İlk günkü gibi,
Capcanlı,dipdiri gözümün önünde güzel aksinle,
Karşıma dikiliverirsin.
Bir gizemli tablo gibisin.
Hiç bozulmasın cam gibi hüsnün..
Zihnimden uçup kaçışmasın
Sakladığım hayalin.
Sensiz ne ederim,nasıl avunurum.
Bana bir gülüversen cennete uçuyorum sanırım.
Kapatamadığım yaramsın.
Unutamadığım acı hatıramsın.
Muştulu bir 'bayram ı Cum'a,
Bulutlar arasından göz kırpan gün ışığım,
Lacivert gecede koynuna girdiğim bakiremsin...
13 Kasım 2009 Cuma
Yakup Onat
Hayatım Darmadağın
Giden gençliğim,gülmeyen yüzüm,
Zalim senin eserin.
Nasıl kul olduğuma şaşar kalırım ey Allah'ım!
Hayallerin beni bilinmezlere
Çekip götürüşüne
Bir anlam veremeden.
Dört duvar arasına sıkışıp kalan ömrüme
Ruhumun aczine
Bakıp kahrolurum.
Yanıp tutuştuğum dilberim,
Gönlümün en izbe köşesinde öldün
Benimçin.
14.03.2010
ELBİSTAN
Yakup Onat
Her Şey Sende mi Güzel?
Kıvır kıvır saçlar sende
Endamlı selvi boy sende,
Gülünce gülücükler açan çukur gamzeler sende
Bir tutam, incecik bel sende.
Ne giyse yakışır bu güzele.
Elma yanaklarda şeftali misal tüy….
Yüzüne apayrı masumiyet katar.
Nazla büzüşen dudaklar leb değil.
Sanki iki kırmızı kiraz kondurmuşlar.
Ah o bakışlar…
Ben buradayım,
Beni keşfet,
Beni seyret derler.
Deler geçerler.
Beni deli ederler.
Ürkek mi ürkek salınışlar.
Sanki bir ayini resmederler.
Analar neler doğurur.
Rabbim ne güzeller yaratır.
Fani ve vefasızdır onlar.
Acep hurileri ademoğlu nasıl karşılar! ? ...
Haziran 2009
Yakup Onat
Her Şey Senin İçin Olsun
Bir çığlık kopar gönlümün kalesinden.
Yine hüzün damlar kalemimden...
Sözlerin zakkum gibi, geçmez dimağımdan.
Gözyaşı iz gibi kalır yanağımda.
Dertler bir mengene olup sıkar da sıkar yüreğimi.
Oysa,
Şarkılar, şiirler senin için.
Aldığım nefes senin için.
Ölene kadar sayıklarım senin ismin.
Sen gönlümün gülüsün.
Çözemedim ama,
Adın 'muamma' benim için.
Sen inanmazsın ancak ben eridim,öldüm bittim bir bakış,bir gülüş için.
Yakup Onat
Her Şeyde Sevgi Var
Her şeyde sevgi var
Kalbin en derin köşelerinde,
Gökteki yıldız bile,
Muhabbetle bir başka döner.
Hayy der,huu çeker....
Kinden kudurursan.
Felek başımıza bin bir tuzak kurar.
Çoraplar örer.
Sevgi olursa,
Ademoğlunda.
Kurt kuzuyla canciğer olur.
Bülbül güle,gül bülbüle harla yanar.
Anla herşeyde sevgi var.
Yokta da var; varda da var.
Sevilirsen eğer,
Sende de bayram sevinci var......
16 Ekim 2009 Cuma
Yakup Onat
Hiçlik
Kalbim kırık,
Duygular param parça.
Düşünceler harap olmuş.
İhtiraslar, emeller bitmez daha.
Yaş gitmiş…
Bakmaz kimse yüzüme.
Peşinden koştuğum güzeller,
Dudak büker,geçer.
Çoğu toprak oldu zaten.
Maziden ne kaldı bana?
Koca bir hiiç! ...
Cefadan gönül usanmaz,arlanmaz.
Seni, teneşir bile paklamaz.
Artık arama işve ve naz,
Elveda deyip,
Varmak gerek bir kapıya,
Gözsüz, gönülsüz,yarsız.
Arınmış bir ruhla.
“O kapıdan karşılık bekleme'
Sakın ha! Ötelerin şakası var mı hiç.
Yakup Onat
Hikaye-i Aşk
Yaş geldi, çattı.
İlk gençlik çağına.
Körpe dimağımda
Hayaller uçuşmağa başladı.
Sevgililer devr-i daim eylemeğe
Lakin hep karşılıksız bu sevdalar.
Sevdalıktan,sevilmeden habersiz
Bu nazenin dilberler.
Ne gönüller fetheder.
Ne yürekler yakar,bu duygusuz,ruhsuz güzeller.
Ancak çeken bilir.
Gönül yarasını,aşk acısını.
İlk,geçerken gördüm o dil-i zibayı.
Penceremin önünden süzülerek.
Hep bekledim ne zaman geçecek.
Usanıp,sıkıldım; o,artık gelmeyecek.
Hemen tanıdım onu, ilk okula başladığımda.
Kalp, küt küt attı varamadım yanına.
Bir bakmışsın,yaylada çiçekler arasında rastlarım.
Pınarbaşında yolunu keserim.
Karaca oğlan gibi, soğuk su isterim.
Elbistan yanaklı dilberim….
Geceleri hep uykumu böler.
Zor ederim, sabahı zor.
Sonra indm ki şehre:
Oturur sevimli ve bakımlı güzeller güzeli kasırlarda-köşklerde.
Kaptırdım gönlümü kitap okurken
Bir kitapçıda onun bakışlarına.
Hem salınışına yandım,
Hem cilvesine kandım.
Ne de kıymetliymiş gözlerin.
Bakmaz zalim,yüzün esirger benden.
Sanki yutan ejderhayım ben.
Asıl sen,Azrailimsin sen….
Güler geçer, dalgaya alır aşkımı.
Heder eder gençliğimi.
O,okumuş,lisanslı güzeller.
Senin yüzünden çile,olur,bir domur ateş olur hicranın yüreğimde.
Bu gamlı gönlüme
Söz mü geçer.
Bil ki bu benim maceram.
Karşına utancımdan nasıl çıkacağım.
Sabır ver Allah’ım….
İki yanık gönle yol ver Allah’ım….
5 Mart 2009 Elbistan
Yakup Onat
Hovardalık
Sana sevdalanmak suç mu bebeğim.
Yok senden hiç isteğim.
Ayran gönüllünün biriyim.
Güzeller yaratmış yaratanım.
Hiçbir gönle girememişim.
İnanmak sana kalmış güzelim.
Yok benim bir şeyciğim.
Eylemim,düşüncem sensin.
Bir kula olmadı kötü niyetim.
Sanma ki hovardanın biriyim.
Silip atabilsem şıpsevdiliğim.
Tanrımın istediği bir kul olurum.
Umutlarımı ötelere saklarım.
Hovardalığım gönlümdedir.
Kalbime söz geçiremem, neyleyim.
Ah sevdiceğim, yüce kalem yazmış kaderim.
Çileye hapsolmuşum,ben bunu kabullenmişim.
Cefayı bana reva gören kudret kalemin ben nasıl kırayım.
Taze, körpe bedenler,cam gibi gözler,munis yüzler,endamlı yürüyüşler,
Ak pak gerdanlar,bül bül gibi şakıyan tatlı diller,sanki bir ayinden resm -i geçitlerle,
Beni benden alıp,
Cuş u huruş eyleyip,yürek yakarlar...
Sen gibi
“Dilbere,hûrîler başım”,
Destanlar dizsem,medhiyeler saysam günah mı ola.
Bir kere dönmek ateşlere atılmak mı?
Zulmün sürdürmek yaşarken öldürmek değil mi?
Yakup Onat
Hürriyet
Hürriyet,hürriyet deyü,
Bağırdılar.
Şarlatanlar….
Ne kazandık.
Gümüş tepsiyle sunulan bu kavramlardan.
Ne allameler, ne alaylı, ne aydınların gitti kafası.
Sadrazamlar, kafa tutar olmadı mı
Koca padişaha?
Anlamadı kimseler,
Ulu Sultan Abdulhamid’i
Ömrünün sonunda it etmedi mi
Yeni Osmanlılar?
Ahını alan yaşar mı koca çınarın,
Ulu çınarım Osmanlı’mın…
Nerelerde tükendi ömürleri,
Bir baksan anlarsın.
Ve onların,
Kimlerin davulunu çaldığını…
Suratına tüküresim gelir,
Ecdadıma sövenin.
Yakup Onat
Hüzün
Çepeçevre kuşatmış hüzün kaderimi.
Kanatır acı sözlerin kalbimi.
Silme hüzünler yaşarım ben.
Aşk tadında
Arabesksiz günlere inat.
Aaa dostlar, kime ne bundan.
Önüm- arkam; sağım -solum.
Her dem canım çıksada,
Bu kader ve kederden,
Usanmam.
Varsa bir hesabım,
Alllah'ıma var.
Zaten kırgın yüreğim
Daha da şaşkın
Jetonum köşeli,
Sen anlamazsan,
Ben de takmam.
Sanal iletişimden ben anlamam.
Bana cıvıl cıvıl gözlerin,
Pırıl pırıl saçların lazım...
Yakup Onat
Işığımsın
Uzaklardan beni seyreden bir çift masum göz sezerim.
Aşkına susadığım.
Bil ki tek sana vuruldum.
Gülüşler gel gel eder,
Kalbin başka söyler.
Ey yüreğim, bin parçaya bölündün.
Del'oldun,dağlara düştün.
Ne sandın ki karşılıksız sevdaları?
Gün görmemişsin,bir gün de.
Gözümdeki ışığım,derdim...
Hep gözyaşlarımı içime akıtmışım....
Güzellerde vefa olur muymuş?
Bilmez misin!
Yakup Onat
İçki,Kumar,Sigara
İyi dinle.İçkiye tutulma,yer,bitirir seni.
Çalar erkenden ecel kapını.
Korsun arkada evlad-ı ıyali sahipsiz,kimsesiz.
İlletin,kötülüğün anasıdır o.
Kim görmüş ki bir dirhem fayda.
Unutma yetimin,garibin hakkı var.
Mangırlarda.
Aldığın kar etmez sana.
Rast gelmez her zaman işin.
Sen,kanma bir kereden bir şey olmaz diyene.
İçerken tat aldım sanma.
Gülerler sana,enayi olma.
Adam be,parasını el alır,dumanın yel alır.
Rezil olduğun kar kalır.
Alırsın hava,kaparsın şifa.Tüm bunlar,akla ziyan işler! .
Yakup Onat
İğde Bağları
Yokuş aşağı gider İğde bağları.
Toza bulanır ayaklarım,
Kıvrım kıvrım yollarında.
Şar Dağı'na yaslıdır.
İğde bağları.
Ay ışığında ve de güneşe karşı
Dalarım İğde bağlarına.
Yaslanırım alıç ağacının dibine.
Azıcık soluklanır,
Islığını dinlerim...
Hep beklerdi Cuma amcam bizim bağları.
Göçtü gitti.
Kurudu bağlar şimdi.
Kargalar,keklikler vıcır vıcır.
Dalardı bir musikiyle.
Seyrine doyum olmazdı İğde bağlarının.
Su girdi mi ölür bir bağa.
Hasretiz artık bir çirtim üzüme...
Yakup Onat
İğde Kokulum
İğde kokulu yarim,
Doyasıya gezemedik senle
Kırlarda.
Söylesene nasıl geçer bu iç sıkıntım.
Dizlerinde yatmadan; nazlanıp, çocuklaşmadan.
Saçlarını okşamadan.
İhtiyarladım, gül tenini koklayamadan,
Doyamadım yüzüne bakmaktan.
Bir kerecik olsun yüzünü asmasan.
İncinir nazik gönlüm hemen.
Dokunsalar dökülecek gözyaşlarım.
Benim ilham kaynağım.
Ben, kendimi sende buldum.
Ben,sevgini dilenirim.
Eğer yoksa karşılık,
Bu kocaman gönül harında besleyip, pişiririm.
Ben, sana kıyamam.
Ne edersem kendime ederim.
Bu beden yollarında sürünür de ölür de.
Kim tutar beni.
Bu benim özgürlüğüm.
Bırak kararı ben vereyim.
Yol ver de gideyim.
Bitirdi beni acizliğim.......
Yakup Onat
İki Gözüm
Kovala gitsin içindeki kör şeytanı…
Kapansın kalbin dargınlıklara....
Gül yüzlüm,
Sana iki gözüm dedim.
Doyasıya sevemedim.
Belki de sevgimi sezdiremedim….
Mah cemalin görem dedim.
Bakmaya doyamadığım.
Gözlerin gelir aklıma.
Dokunmaya kıyamadığım.
O minicik ellerin..
İnci gibi hep parlasın gülüşün.
Solmasın güzel yüzün.
Kem gözler kör olsun.
Sana bakmadan.
Kötüler sözüne kapansın kulağın.
Sen hanım hanımcık kal hep…
Gençliğin,diriliğin gitmesin.
Öte var diyen olmasın.
Dirliğin,düzenin bozulmasın.
Beri gel de,otur yanıbaşıma.
Aşkımsın benim…….
Allah’ımdan daha ne dileğim olsun.
Yakup Onat
İlkbahar
Bahardır çevremde rengarenk açan.
Bahardır duygularım coşturan.
Bahardır cana can katan
Bahardır,cemreyle toprakta buram buram tüten.
Bahardır gül memeden âlâ rayihâ sunan.
Bahardır gönül bulutum ıslatan.
Bahardır bize
Diriliş gününü muştulayan..
04.05.2010 Salı
Yakup Onat
İlkyaz Gibisi Var mı
İşitiyor musun şu cıvıltıyı.
Lalenin,kelebekle dansını.
Kalkıp kendim de karışmak istiyorum,
Penceremden süzülen ışık hüzmesine.
Yavaş yavaş beni saran doğanın cümbüşüne.
Ama korkuyorum,bu bir rüya mı?
Zil zurna günlerim olmuş.
Günahlar kirletmiş gönül alemimi.
İlkyaz gibi bitiverseymiş yaptığım yanlışlar.
Buram buram kokular yerine “hava” almazmışım.
İnsanlığım öğreten şu yarattığın BAHAR GÜNÜNE minnetçiyim ey Allah’ım.
İlkyaz gibisi var mı?
7.4.2010
Elbistan
Yakup Onat
İnanmadın
V eremeyecek hesabım neydi
E y sevgili?
İ ncindim,içerledim
N azlı yarim,nedir günahım?
A lemler duydu sesim.
N afile yanıbaşımdasın.
M atemlere boğdun.
A şk benim çıkmaz sokağım.
D ipsiz derin bir karanlıkmış kalbin.
I srarla kapını çaldım.
N e çare aldanmışım.
Hor gördün beni maşuğum.
Yaralıdır bu yüreğim.
KANIKSAR HER ŞEYİ ARTIK RUHUM.
Kavrulur,kül olur, savrulur bedenim...
Bu sevdamın gayrı olur bir hazin sonu.
Ruhumun yok hiç bir şeyden korkusu...
24Kasım 2009
Salı,Elbistan
Yakup Onat
İnanmazsan
Yetmez kelimeler yetmez.
Derdimi anlatmaya.
Bitmez bu kalbimin kırgınlıkları.
Onsekiz bin alem anladı da,
Sen anlamadın beni.
Söyle hangi dilde anlatayım sana sevdamı.
İnanmazsan al hançeri
Yar kalbimi.
Hain yar! ...
Belki anlarsın o zaman.
Kimin kimi sevdiğini.
Bir ömrü tükettin beni anlamadan.
Ne ki, sensizliği aştım ben.
Çoktan unuttum belki senin.
Gülüşünü,nazını.
Yakup Onat
İnce Bir Çizgi
K atran karası gecelerimi aydınlatan bir nur halesi.
A cının resmini çizerim kendimce.
L aleyi,gelinciği betimlerim, kılcal damarlarınca.
E nginlere dalarım, gönlünün derinliğince.
M atemin hazzıyla dört köşe olunca,
İ nce bir çizgi olduğunu anlarım, yaşamla sana tutkumun…
M uştu umarıım mağrur bakışlarında cankuşumun.
22.03.2010
Elbistan
Yakup Onat
İsmin Dilimde
İsmini sayıklar dururum.
Bil ki ben tek sana sevdalıyım.
Bu kırılgan gönlüm,
Hüzünlü halim senin eserin.
Beni hatırlar mısın?
Her dem haykırırım,anarım senle geçen günlerimizi.
İsmini kazırım köz ile gönlüme.
Su ver yanan bu yüreğime.
Benim için bir güzel söz çıktı mı dudaklarından?
Ben niçin anımsamam.?
Sana bakınca kelimeler düğümlenir de boğazımda.
Hiç, bir çırpıda çıkamaz sözcükler dudaklarımdan.
Şu hayatta ilk defa birine ağladım.
O da sen,gül yüzlüm,gülen gözlüm.
Gözlerime baksan anlarsın.
Karşılığa nasıl muhtacım.
Ne buldun yad ellerde?
Kaçıp gittin.
İnsan hiç kırılıp kahreder mi?
Yakup Onat
İstanbul
C ana can katarsın laleli,nergisli şehrim..
A kıllar donar,diller lal olur seni gördükçe.
Ne yer ne yar var seni bilmeyen.
I zdırabın baldan tatlı gelir aşıklara.
M aşukun aşıkın bir başka,sitemlerin de öyle…
İ lle de seni görmek diler gözler, gönüller.
S ana sevgi sağnaklarıyla bağlandım bilir misin İstanbul’um.
T ek kutlu şehir sensin, gözümde, dilimde, dinimde.
A rşa çıkmış kutsalın hem de..
N erden bilsin namert senin kıymetini.
B ilmezler derya içre olup, deryanı.
U mut olur,aş ekmek olur,emek olursun.
L isanımda kelimeler yetmez ne demeli ki..
U sandım ama hırsızı, yolsuzu, kapkaçından.
M edet umma sakın yandaşın, yoldaşından başkasından,ölürüm ben yoluna
İstanbul’um..Tarihimde altın yaldızımsın....
U nutmam ben,seni; sen unutmazsan...
Z erre miktar yüz vermeyen sevgiliye inat..
Yakup Onat
İstersen Git
İstersen git
Gidebildiğin kadar
Hani beni,
Vurdumduymaz sanırdın ya...
Değilim işte.
Sen beni umarsız mı sandın?
Umudumsun,
'Sen,benim gece ayinimsin...'
Aşkımsın benim.
Ama, inanmadın hiçbir zaman...
Sana geniş yetkilerle,
Özgürlük tanıdım.
Sıkılıp,suskunluğuma
Takıldın.
Söz,
Darılıp,
Kırılmayacağım.
Karalar bağlar.
Belki,
Kendi kendime
Kahrolurum.
Çağlayanlar gibi çağlar,
Karacaoğlan gibi
Rum'u Şam'ı gezer,
Mevlana misal fırdönerim...
İçip içip dehlizlerde boğulurum.
Sakın arkamdan gelme.
Ulaşamazsın vardığım merhaleye.
Sanma senden sonra yaşayacağım! .
Yakup Onat
İşit Sevgilim
İşit sözlerimi
Biricik sevgilim.
Seni sana anlatayım…
Gözüme güvenemediğim,
Göz bebeğim,
Gül yüzünü göstermeyip,
Yad ellere gülücükler dağıtan,
Suskun,somurtkan,
Al yanaklım...
Söyle,adın 'nezaket'mi olsun.
İnci gibi dişlerini
Ancak kahkahalarında görebildiğim,
İltifatlarıma” hııı” deyip dudak büzüşün özlerim.
Yürüyüşü beni benden eden selvi boylum,
Kaç zamandır aşkın kıyısında beklerim.
Ne kadar oldu, el ele tutuştuğumuza anımsamıyorum.
Seni seviyorum deyip gözümün içine bakmış mıydın?
Bu tutkum acı vermiş,kahır yüklemiş boşu boşuna,
Sevdan aklımı alsa da yok şikâyetim,bunu anla...
17 Aralık 2009 Perşembe
Yakup Onat
İşkence
Mutlu günler kapımı çalar mı benim de,
İşkence değil de nedir,
Ey sevgilim bana reva mı,
Yaptıkların.
Hala peşinde koşan bir serseriye.
Öldürmek mi niyetin?
Bilemediğin ben zaten ölü biriyim.
Sensizlikten.
Eyy İkbalperest! ...
Ne anlarım ikbalden.
Doyar karnım yüzün görünce,
Geceler yarim olur,koynuna girerim.
Sokak ortasında,bir köşebaşında kıvrılır,yatarım.
Seni düşlerim ıssız gecelerde.
Ve de dolunayda.
Sadece seni içerim ben sessizce,
Aşk kadehlerinde,
Tutkunum yakıcı bakışlarına.
Muhtacım bir yudum sevgine...
Yakup Onat
Kaçış
Kimedir bu hırçınlık.
Bedbinlik…
Kendinden kaçış nereye kadar.
Gönül kaçanı kovalar.
Elbet,
Fazla naz aşık usandırır.
Diyorsun ki,
Benim sevmeye, sevilmeye
Hakkım yok mu?
Hadi git git de,
Başkalarının,
Atıl kollarına.
Ben seni anlamadım.
Sanmam başkaları hiç anlamaz.
Bilemezsin.
Senden ne murad isterler.
Sahte sözlere kanma.
Azıcık gülüşlere aldanma.
En sonunda pişman olma.
Yakup Onat
Kader
Kapandı kapılar izime izime...
Çaresizliğimi vurdular yüzüme.
Sen kimsin dediler.
Koydular kapının önüne.
Yalnızlık kaderime yazılmış bir kere.
Ne yapayım çekeriz delicesine.
Elden ne gelir kaderimse.
Kader der,katlanırız biçare.
Yalnızlık olur mu kader.
Olmaz mı iyilik meleğin?
İnsan mı yazar kaderin,
Olur mu insan tek başına,
Kim katlanabilmiş ki buna..
Etrafında milyonlar da olsa,
Sen onlara karışmazsan,
Her zaman yalnız ve biçaresin.
İşte bu kaderin...
Yakup Onat
Kadın
Kadın bir bulut gibi.
Alâim-i sema sanki.
Sorma sakın aşkın katettiği merhaleyi.
Gönüller düşer ona.
Bir kalbi sevdi mi,
Onu belli eder tezcek.
Erkek,gözlerimden anla der,tek..
Yakup Onat
Kahraman Maraş'ım
Sana kahramanlık yakışırdı ey Maraş’ım.
Kutlu olsun kurtuluşun.
Ak denizin efesidir.
Şehirlerin gözdesidir.
Tadı damağımda kalır,
Tarhananın,dondurmanın.
Özgürlüğüne tutkundur Maraşlım.
Namusuna dil uzatan,peçesini kaldıran.
Gavur Fransız’a,Ermeni’ye
Haddini bildirdi,Sütçü İmamım.
Rıdvan Hocam kıldırmadı Cum’a namazın.
Dalgalandıkça burcumda,
Frenk bayrağı,
Haramdır der namaz Maraşlım.
Önce, al bayrağı dikelim.
Sonra,salaları verelim…
Ahır dağı yamaçları,pek serin eser yelleri.
Köprüden atlar cocukları güzel Maraş’ımın.
Keçileri kovalar Döngelde,Binboğlarda.
Yavrucaklar.Ava çıkar avcılarım Tekir’de.
Çaylar tavşan kanı,yemek kuzu kavurma…
Ilıca'ya yolun düşerse sakın uğramadan gitme.
Yakup Onat
Kalemim Konuşuyor
Kalemim kinayeli sözcüklerle dile gelir hep.
Şaşırdım kaldım vurdumduymazlığına,inatçılığına.
Gönül verdimse sana suç mu işledim?
Öyle bakma ey yaar.
Sen,sevdamı hiç anlamadın.
Kapında seni dilendim,
Gül yüzünü göstermedin.
İncitmedim,incindim.
Ne ki ecel bana vız gelirdi.
Gönül kapılarını ardına kadar açabilseydin.
Ellerin dedikoduları beni yıpratamazdı,
Senin suçlayıcı bakışların olmasaydı.
İplerin koptuğu yer orası….
Belli belirsiz suretin gelir aklıma.
Nefretim ve kızgınlığımla tanışma!
Zaten mutsuzluğum kuşatmış dört bir yanımı.
Kim bilir,
Bir çocuğun serzenişinden,
Bir kadehin boğucu ateşinden,
Gözyaşımın coşkunluğundan,
Bir dilsizin suskunluğundan daha abartılıdır sana vuruluşum.
Bu yutkunuşla,
Kanıma mı susadım,
Aşkına mı,
Sen bil gayrı.
Alırım hıncımı bu kalemimden.
Yoksa çıldıracağım.
Ondan başka nem kaldı.
Onu da mı kıracağım.
1 Haziran 2009
Yakup Onat
Kalemim(II)
Kalemim kaderime ağlar.
Hep suret gibi duruşun akla gelir.
Bu dudaklar ismini anmaktan korkar.
Gül yüzün, masum,mahcup,yakıcı bakışların benliğimi tutuşturur.
Edat,sıfat,bağlaçlar betimler,
Eylemsiler aşkımı kör düğüm eder,
'Şathiyelerle'seni 'tarize'kalkışırım.
Ağıtlarımsa kanıksamışım.
Elbiseni pekiştireç ve ikilemelerle süslerim.
Gelinliğine 'mecazları'yüklerim.
Sırtına dağları deyimlerle vururum.
Çocuksudur büzüşen dudakların,
Kalemdir kaşların.
Endamlı boy,ince beline türküler yakarım.
Güzellemelerim Karac'oğlan'dan alınmadır benim.
En âlî medhiyelerle överim.
İşte böyle,
Abartılıdır kara sevdam.
Benzetmelerim eşsiz.
Mazmunlaşmış sevgilim...
Bir bilsen; seni nasıl nasıl severim!
Sana göre delinin tekiyim.
Aşkımızın öznesi'İkimiz'.
Sonu yok ki 'yüklemi'de olsun.
Yakup Onat
Kan Gülleri
Kan gülleri derleyip derde salar,
Hain bakışlarla boğar zalim.
Tenimi hepten tutuşturur
Fark ettirmeden.
Dillere düşerken,
Bipervayım.
Görkemli güzelliğin gidip,gül yüzün
Sanma ki solmayacak!
Devran dönecek bu gözler görecek.
Terk edip gitmesi beni yaralamadı.
Heyula gibi tepeden bakmaları öldürdü.
Nazına yandığımın.
25.04.2010
Elbistan
Yakup Onat
Kapına Kul Olsam
Kapına kul olsam,
Bir yudum sevgi lutfeder misin?
Sana sevdalanmaktan başka nedir günahım.
Kaybedecek var mı bir şeyim.
Pençe vur da aç bakalım,
Gör ne göreceksen,
Bu yaralı kalpte.
Neyi bulacaksın.
Çok can yakarsın bilirim.
Unutma sakın,
Nazından usandım.
Bilir misin,
Beş dakikacık otursan dizimin dibine,
Gülücüklerini görsem,
O kadarcık işte,
O kadarcık mutluluk yeter bana.
Yüzsüzlükle suçlama ne olur.
Bakışlar gönül diline tercüman olur.
Söyle, kimden korkarsın.
Aşkımızı açığa vurmazsın.
Kendimi alamam ki senden.
Kapına kul olsam,
Bir tanemsin desem.
İnanmam da inanmam dersin.
Beni hepten bitirirsin.
Yakup Onat
Kılınçlar Lillâh İçin
Ey fani,dokunma artık zülfü yâre.
Günahlar kımıldar hal koymadı bende.
Kılınçlar hiç düşündün mü niye şakırdardı.
Arab-ı Hicaz çöllerinden
Taa,
Ruma,
Cebeli- Tarık'a.
Endülüs'te bir devre imza attı ashab!
Lillâh içindi elbet!
HutbedeTayyı mekan eyleyen heybetli Ömer,
Parsın ateşini söndürüverir.
Uhud 'da dişi kalır can Muhammed’in.
Suhuftaki kandan başka ne götürdü Muhlis Osman'ın.
Belki kefen oldu duvağı, Fatumat’uz Zehra’nın.
Ya Ali, ehl-i tarıka yol gösterip,oldun Gönüller Sultanı.
Ey Hamza sana yakışır mıydı Vahşi’nin elinden ölüm!
Ebabekr’i kim geçti ki,vefa ve fedakârlıkta...
Yakup Onat
Kızım
Sen,aşkımın meyvesi,
Gönlümün gülünün eseri.
Dert ortağımın nümunesi.
Sen, tenimde saklı gül kokulumsun.
Sen, çiçeğe duran masum bir tohum,bir çekirdek.
Tertemiz duygularla örülüsün.
Büyüyüp körpe fidan olduğunda dalından koparırlar korkarım.
İşte bu yüzden,
Yüreğim hop hop eder.
Ürpertiler boğar beni.
Annenden başkası seni sımsıkı sarmasın isterim.
Seni herkesten kıskanırım.
Her şey gönlünce olsun dilerim.
Yakup Onat
Kitaplarım
Kitaplar medeniyete açılan kapıdır.
Kitap çağı hiç geçer mi?
Kitap hem evlerin, hem dimağın süsüdür.
Kitap insanlığın belleğidir.
Kitapsız bir fert,bir medeniyet hiç var mı?
Vermezsen değer ilme- fenne,
insanlğın anlaşılır mı?
Kıymetin kalır mı?
Büyük, küçüğü,
Küçük küçüklüğünü tanır mı?
Kendini tanırsın,
Ne değerde olduğunu
Bilirsin ancak.
Düşünce ufkun evrenler dolaşır,
Gönül dünyan ummanlar kateder.
Zerafete ulaşır zevkler ve renkler.
Çıkmaz sokaklardan,
Bir ışık bulur çıkarsın.
Olmazsın hiç derbeder.
Sokaklarımda katil dolaşmaz,
Hapsaneler bomboş....
Kütüphaneler tıklım tıklım olur,
O zaman.
Tabii'insan bir kitaba girdiği gibi çıkmaz.'
Ayrı kalırsam kitaplarımdan,
Ben o zaman öksüz kalırım.
Onlarla can bulur,
Gıdalanırım.
Yakup Onat
Kitaplık
K im kıyar onlara; bir gül gibi,bir çiçek gibi açarlar.
İ şitmeyeni işittirirler.
T ozdan yıpranmasın,karıştırılsın isterler.
A ncak, kendini bilen kıymetini bilir kitapların.
P rensesleri orda gizlidir çocukluğumun.
L eyla'yı orda görüp acırım,Mecnun'a ağlarım.
I rmağı,çölü,Kaf Dağı'nı aşarım.
K imseye dökemediğim içimi dökerim.Kendime kitaplardan bir şehir,bir dünya
istiyorum.Gayrıya boş veriyorum.
Yakup Onat
Korkarım
Bu nasıl kalp ki,
Bir o dala, bir bu dala konmuşuz.
Olmuşuz budala.
Hangi gönle girdin de
Kovulmadın ki.
Hoyratça tüketmişiz
Bu gençliği.
Hayat eseri kalmamış bizde.
Ne madde,ne manada
Yücelme var.
Her kapıda bir kul var.
Nefsini şeytana,
Onurunu bir pula,
Anayı boyayıp, babaya
Satanlarımız var.
Korkarım vatanı da satarlar.
Elbise giyerler,
Takar takıştırırlar,
Acep adam mı olduk sanırlar.
Yakup Onat
Kozmik Şiir
Dün gece rüyamda gezdim dolaştım
Tüm evrende.
Gördüm ben,Yaradanımın Halkeyleyişini.
Binbir ism-i Nümuneyi.
Nazenin bir çiçek gibi yıldızlardan tomurcuğu,
Samanyolundan kaydırağı.
Bir yıldız gibi geçti zaman.
Keşke hiç bitmeseydi o sergüzeştim.
Ne de güzeldi bir çırpıda
Gökleri kat etmek,Güllerin Efendisiyle.
Arza dalış yapmak.Jülüs Vern amcamla.
Konakladım göğün en güzel burcunda.
Şair-i Azamlarla.
Çelebi Süleyman'ın sesini duyarım.
Dante'nin Beatris'ini hiç görmedim.
Gümüş bir tepsiydi sanki.
Ay dedemdir benim o.
Her yıl tatilimi Mars’a yaparım.
Ne trafik keşmekeşi,ne çevre kirliliği.
Ne insanlarımın birbirini dişlemesi.
Semavi boyutta olmaz hiçbirisi.
İlgilendirmez beni kimsenin deliliği,çılgınlığı.
Keloğlan vü Peri kızı ile
Kaf Dağı’na yolculuğumsa,
Tam bir macera.
Mevlanayla gökte bağdaş kurmak ise en güzel bir tecrübe.
Yakup Onat
Köyüm
Köyümde doyasıya oynardık
Kuzular, kurtlar, kuşlar yan yana.
Dört bir yanım toz toprak….
Ne kötü bir his,
Ne keder….
Vardı içimizde.
Çocukçaydı
Hayallerim
Günaha bulaşmamış duygularım.
Güneşi izler,
Yıldızları seyre dalardık.
Dolunayda....
Eski günlerin iyisi de kötüsü de
Burkar içimi.
Bir daha gelmez geri.
Değnek atımız
Uçurtma uçağımız
Eşek otomobilimiz olurdu.
Hiç cıcılı bıcılı oyuncağım olmadı ki benim.
Kuyu,çelik-çomak ve bilye;
Körebe,tımbıl,yandıyı,dombiği hatırlarım.
Bir gün de çamura bulanmadan gelmedim ki.
Ben korkağın biriydim küçüklüğümde.
Yusufçukla yarışırdım
Uçmak için.
Benim silahım sazlar ve kozalaklardı.
Bizim Osman,,kurbağaları şişirip,
Frankeştayn olur,
Tekelerle kafa tokuşturur.
İçim cızz ederdi.
Sürü güderken.
Kar sıcakta,
Kuru ekmek ve sudan başka yiyeceğim olur muydu sanki? !
Yalnızlıktan da patlardım.
Eşeği çayıra,
Keçileri bağa
Koyverdim gitti.
Sahibi umrumda mı?
Haram yedim
Göz hakkına sığınarak,
Utanıyorum
Helallik dilenmekten.
Kahretsin hayat kitabımın her sayfasında neden
Hüzün,kahır ve usanç var………
17 Şubat 2009
Yakup Onat
Kuşlar
Kuşlar gelir geçer hep başımın üstünden.
Kim bilir nerelerden haber getirirler.
Patır patır döküldü ayak ucuma
birgün..
Alkanlara boyanmış kuşlar..
Yavru ardından cikiler...
Ses veremez artık o...,
Vicdandan yoksun insanlar,
Ne ister ki rekgarenk kınalı keklikten.
Zaten nefes alamıyor kirli, kokuşmuş bu yeryüzünde bizler yüzünden...
Şehir ortasında bir kovboy,
Köpek avına çıkar.......
Ya o göçmen kuşlar...
Gören var mı ki artık leyleği,kırlangıcı...
Onlardan biriydi zaten, gelmez olmuşlardı.
Son gördüğüm yavrusu ile birlikte elektrik teline takılan,
Oracıkta can veren,
Güzelim,uzun bacaklı leylekti..
Ah dedem sen ne güzel tarif ederdin kuşlarımızı,binbir
isimlerini.Taklacıyı,Şamlıyı,Memerdiyi...
15 Aralık 2008
Yakup Onat
Kutlu Doğum
Söndü bin yıllık Mecusi ateşi
Sen gelince,
Ey ulu peygamberim.
Kurtulduk korkulardan.
Sevince boğulduk.
Ümitvar olduk.
İnsanlığımızdan utanır olmuştuk.
Doludizgin günahlara boğulmuştuk.
Firavunlar,iblisten ilham almış,
Şeytana kul olmuş,
Kötülükte yarışır olmuş,
Vicdanlar körelmiş.
Ruhlar kir ve pas içindeymiş.
Nice canlara kıyılmış.
O gelmeden.
İnsanlık birbiryle kardeş olup
Yarışa başladı.
İyilik ve güzellikte.
Seninle can ciğer oldu.
Kurtla, kuzu.
Kalmadı kimsenin ahı yerde.
Kutsandı seninle,
Dirildi,
Cılız bedenler.
Kucak açtı muzaffer ordulara
Beldeler.
Yakup Onat
Küçük Naat
Küfür kol gezerken içimizde kılıç kuşanıp,
Üşeneriz,müezzin Bakî misil nidalarını çınlatırken
Çürümüş kalp ve mağrur nefsle
Üstün örteriz hayırhahların; riyaya bulanmış selâmla,
Katmerlenmiş seyyielerim.
Tutamadığım tövbemle arınır mı,,
Eyy Allah’ım?
Nazlanmaya gücüm yeter mi gül Muhammed’e!
Mevla’mdan aman diler ol gafil ümmetiçün.
Ünsiyet ne gezer yollarında, yoklarım da gönlümü,
Narında sıfırlanır nedametim.
Atmışım bu canı yem misali Firavn u Deccale.
Canın gıdası hiç olur mu abur cubur ey fani.
Azıcık aşım,olur katında kurtuluş kapım.
Tabii korkum,bu son asırdır benim…
KUŞİ,
12.04.2010
Elbistan
Yakup Onat
Maddi Ve İlahi
Sükût etmiş hücrelerden sıkıldım.
Hüzün yüklü bulutları gördüm de seni andım, içimden ta yüreğimden.
Herşey bir başka, herkes başka bir alem.
Caddeler sokaklar kafeler çılgın haykırışlar da.
Ben seni ararım; seni anarım.
Nideyim ki ellerin gülüşlerini bayramlarını…
Bana sen lazımdın.sana neyi değişirdim ki….
Sevgimin farkında olsaydın.kızgınlığım kendime.
Kendimi suçlarım hep.Uçarılığımı…
Sana tutunuşumu kınardım ben…
Sen 'hiçliğmişsin 'gibi gelirdi bana.
Elimden, avucumdan kayıvermeni,
Bir güvercin gibi,
Kaçıp gitmeni içerlerdim.
Sen sadece düşlerimdeydin,soğuk bir düş...
Ne diyeyim ki sana.
Ruhumun çırpınışlarını görmedin..
Bu alemi sevdiren sen.
Sevgiyi bulduran sen.
Pişmanlıklar içinde olan ben,
Hayırlarla andığım sen,
Kendime getiren sen.
Güzelliğin gölgesi ben.
Can içre can,özde sözde dilde gönülde olan sen.
Uğruna ölümü öpen ben,
Göğe kaldıran sen,
Baş tacı olan sen,
Hal i perişan,nadan olan ben…
Göze hasret oku,gönle pençeyi vuran sen,
Dilim bülbül olup şakır seni.
Seni tanımayan olamaz insan! .....
Sanadır ey dost bu terennüm…
Hasb-ı halim,
Kebireme keffâret olsun.
Merhametin kuşatsın tüm alemi.
15 Aralık 2007
Yakup Onat
Masiva
K endimi yedim bitirdim,bir seni inandıramadım kalbi karalım.
A lınyazımdın.
R eddettin beni.
A şkın zehiri miydim?
S enin bu aşağılamalarına,
E lveda deyip,
V asiyetimi yazıp,
D ar ağacına çıkıp,asayım mı kendimi?
Anlar-san...
L eblerine bir,
I slık misali öpücük,
Y anağından titrek bir makascık...
I ssız gecelerde kollarıma sıcacık
M emelerle bir güzel şehvetengiz dokunuş duyamadan göçecek miyim?
Ah! Ellerini tutup,
Gözlerine dalıp,
Perdeyi aralayabilseydim,
Uçarı gönlümü kanatlandırabilseydim masivadan.
Ne hırçınlık ne bedbinlik kalırdı bende…
7 Ekim 2009 çarşamba
Yakup Onat
Mehmet AkiflerTükenmez
Kalmamıştı milletlimin hiç ümidi.
Ama yanılttın yedi düveli.
Bu millet ne 'Gaziler,Mehmetler; ne İmamlar,Önderler 'doğurur! ...
Ümit oldu o,
Işık oldu o.
Kendine geldi milletim.
Peygamberimin övdüğü
O Muzaffer ordu.
Şahlandı,durur mu?
Atam gâvuru,
Döktü denize.
Hikaye değil hakikattır.
Benim destanım,
Kurtuluş destanım.
Kolay değildi o günler.
Ne yiyecek ne giyecek var.
Soğuk kışında Ankara’nın
Bir umut doğuyor.
İstiklal Marşı’m yazılıyor.
Kor bir yürekle.
Kalem kitap ne gezer.
Duygularını duvarlara yazan,
Bir büyük üstad var.
Kömürle,ateşle..
Hem de kalplere kazınır mısralar.
Akif, hakkıdır ama,
Almaz mükafatın.
Sana da o yakışır.
Der:”Allah bu millete bir daha İstiklal Marşı yazdırmasın.”
Amin der tüm yürekler…
Düşman ağlar,dostlar güler.
Ufukta sevinç var.
Yakup Onat
Meslekler
Sen hangi meslekten bey babam!
Mesleklerde hep,
Alınterim,emeğim var.
Demirci demiri döver,
Tavında.
Körüğe iner bir örs,bir çekiç.
Vur ha vur, vur ha vur….
Demirci pulluk,orak,tırpan,balta
Yapar…
Doyum olmazdı seyrine
İşçilerin,yamakların.
Terzi kendi söküğün bile diker.
Bıçakçılar, pala,bıçak kama yapardı.
Ya köşgerler,mest ve çarık yapar,
Ayakabı söküğü diker, şimdi.
Hazırı çıktı çıkalı…
Hiçbir şeyin tadı kalmadı.
Bir zamanlar ahenkle işleyen 'demirciler çarşımız' vardı.
Gerçekten kayboldu gitti,
Sanatlar, zanaatlar.
Karcılar,sucular. kalaycılar….
Süsüydü parkların,pazarların
Pamuk şeker ve şalgamcılar…..
Yakup Onat
Minik Şuh Kadınım
Seninle bir dakika bin ömre bedel
En büyük cennet senin gülüşün ve bakışın.
Neden özlemeyim boynuma sarılışın.
İliklerime kadar senin sevgini soludum.
Ahir ömrümde sensizlikten marazlandım
Lüle lüle saçlarını okşamaya doyamadım.
Eylül akşamlarının büyülü romantik ıslaklığın hiçbir yâre soramadım.
Hoş kokan tenin dokusunu hiç bir gülde,hiç bir güzelde bulamadım.
Sen de benim yutkunuşum arar mısın? ....
Benim minik “şuh” kadınım.
Yürüyüşüne bayılırım.
Bakışında donakalırım.
Aşkında kavrulurum.
18 Ekim Pazar
Yakup Onat
Mona Roza'msın
Tek gerçek sana yandığımdır.
Güzelliğin hasta eyler ey yââr.
Hasretin yüreğimi dağlar.
Göz yaşım aşkın harıyla savrulur.
Saçların yorgun akşamlarda yorgan misali üstümü örter.
O mahcup yüzün beni hüzünlendirir.
Beni sana mahkûm eden, keklik gibi sekişindir.
Kalbimi kanatıyor yokluğun.
Sen de benim Mona Roza'msın.
Heyhat boşuna değil bu ağlayış,inlemeler.
Fuzuli misal,hasretin bana devadır,ab-ı hayattır...
Ben senle varım bi tanem,
Haydi al beni, koynuna bebeğim.
Sana çirkin dediler,
Olsun, ben yine seni sevdim.
Güzelliğe zar atanlara inat.
Sensiz, oksijensiz kalan bir dalgıç,
Karaya çıkıp suyu bulamamış bir balık,
Gemi azıya almış bir serseriyim.
Kelimeler, bir yumak olmuş, oturmuş böğrüme.
Duygular; hallaç pamuğu,çıkaramam seni muhayyileme.
Mayıs 2001
Yakup Onat
Moral Manyağı
İsyanım kendime.
Yalnızlık tutku olmuş içimde.
Bana ne bu kalabalıklardan! ?
Moral sıfır...
Eksi bilmem kaçlarda.
Ben bilir miyim sebebini,
Ruhsuzluğumun,
Duygusuzluğumun
Sanki.
Yok,
Yok
Hiçbir yumuşaklık sevgilimin bakışlarında.
Dokunduğum vücutta bir nare...
Alamam bir tat ben bu dünyadan.
Kendimden.
Mahcup bakışlarımdan,
Dalgın yürüyüşlerimden,
Ben de,
Sıkıldım artık.
Ne ibadette huşu
Ne eğlencede tat,
Ne sevgilide işve
Ve naz.
Ne aradığım bilmiyorum,
Herhal.
Bana garip,
Bana herşey yabancı gayrı.
Tükenmişim,
Hayatta gülmedi yüzüm.
Hüzünle dostum ben.
Moral manyağı olmuşam.
Belki de kırgın gönüller,
Sessiz yığınların sesiyim ben...
Yakup Onat
Muhabbetinle Yutkunmak
Hayatı- sefilemin en güzide noktası,nişanesi.
Pençe vurup gönlüme açtığın, yarenin izi.
Mâziye dalmak senin hüsn-ü kuruntun
Olmuş.
Benimse,
Muhabbetinle yutkunmak
Kaderim.
Olsun.
Ziyanı yok.
Dert değil ellerimden kaçırmak.
Tek korkum,
Hayalinden çıkmak.
Izdırabım eceli utandırmış.
Gönlüm yanıp tutuşmuş.
Sevgim,riyaya bulaşmamış.
Suskun lisânım, son nefeste ismin fısıldamış.
27.02.2010Cumartesi
Yakup Onat
Mutluluk
Her gece yastığıma uzanınca,
Sorarım kendime.
Mutluluk nasıl bir şey diye.
Mutluluk düşlerdedir belki de.
Kim haklı,kim namuslu?
Nefsime ağır işlerle başa çıkabildim mi?
Beynimi hep sorular kurcalar.
Kimim ben?
Neden hep ben, ben, ben! ?
Ne işim var bu dünyada?
Neden düşmanım bu insanların çoğuna.
Huzur var mı yuvanda?
Kavgasız hayat olur mu?
Ekmek kavgası, gelecek kaygısı çekeriz.
Hep didişiriz.
Birbirimizi dişleriz.
Öteyi hiç düşünmeyiz.
Bir çocuğun gülüşünden mutlu oluruz.
Kendimiz için mi yaşarız.
Bu kokuşmuş,ikiyüzlü,alçak dünyada.
Anama bile güvenesim gelmez,niye?
Yakup Onat
Mutsuzsam
Mutsuzsam,derbedersem kime ne!
Sanadır bu terennüm,bu temennim.
Kabil mi sanırsın yeryüzü cehenneminde gülmek.
Güldür,güldürebilirsen...
Yollarını gözlemekten yorgun düşerken.
Kalbime hüzün çökerken,
Bakışların, bakışımı değiştirmişken,
Hicranlı hayatııma hükmederken,
Aklımdan sen çıkmazken.
Aşk çağım geçmişken,
Sensiz cin çarpmışa dönmüşken,
Kar eder mi teselli.
Neki teselli,
Neyle teselli ey zalim...
İstemem başka ihsan
Yeter, rüyalarımı süslersen.
Yakup Onat
Nasihat
Her şeyde tutumlu ol.
Tut dilini; çünkü
Çok konuşan çok can yakar.
Dikkatli ve titiz ol.
Evim sokağım,okulum
Pırıl pırıl,tertemiz olsun.
Uyuma çok,tembelliğe alışırsın.
Çalış,zira,
İşleyen demir pas tutmaz.
Hasta ruhların tamiri olmaz.
Akranınla yarış.
Sonra,
Sona kalan donakalır.
Mala mülke tamah etme.
Onlar dünyada sadece süstür.
Ötede hesap sorarlar.
Ve de israf etme,talan etme.
Abur cubur yeme,
Koca göbekli olma…
Doktor doktor gezene
Bak da ibret al.
Umutsuz hiç olma.
Güven sendeki cevhere.
İyiliğini hor görme.
Atılan bir taş başları yardığı gibi,
Bir çöp,bir kibrit kaldırsan.
Çok can kurtarırsın.
Sahip çık din ve diyanete.
Bil ki kurtuluş imanda yatar.
İçki-kumar boş işler….
Şeytan her zaman tuzak kurar.
Tozları üfürür ve görebilirsen,
O yolda diken değil, gül var.
Gülü seven dikenine katlanır.
Mana ikliminin padişahına bağlanır.
Yakup Onat
Nazire
Yürü, hala ne diye telaştasın!
Oyunda mııı, oynaşta mı.....
Eller uzayda yarışta,biz ise nefsimizle savaşta.
Sen delikanlı! Fatih'in İstanbulu fethettiği yaştasın..
Bilirsin 'güneş balçıkla sıvanmaz.
Biz ne büyük,ne veli bir milletin evladıyız.
Gubarışta ya da netlerde, kafelerde iç geçirişlerde mi,
Kaldırımda,parkta yosmalar için volta atışta mı,
Omuzlar düşük,külhanbeyliğe özenişte mi,
İçip içip kendinden geçişlerde mi,keşlikte mi,
Zindanda, Yusuflukta mı gözün.
Pişmanlıklara kapılıp,
Dizin kırıp yakarışlarda mı,
Tefekküre dalıp Mevlana gibi gökte “bağdaş kurmada” mısın?
Bu serüven nerde bitecek?
Adanmış ruhlarda mı,
Zulmet karanlıklarına kayışta mı....
'Ey Türk titre ve kendine dön! '
Türk'üm demekle Türk olunmaz! ..............
Hüveyt-i asliyene rücu et...............
16 Ocak 2009
Yakup Onat
Ne Düşünürüm Bilir misin?
Ne düşünürüm bilir misin?
Bu ıssız dağlarda,
Yolcusuz yollarda,
İnsana hasret kalışımızın yankılarını.
İsyanlarımızı.
Kavgalarımızı.
Salavan’da açan çiçekleri nideyim ben,
Nergele hırçınmış,yeşillikmiş,
içmeler insan kaynıyormuş bana ne!
Çok ötelerde olmasa da
Kendi memleketimi
Şöhretli Medetsiz'imi, Şar Dağı'mı düşünürüm,
Bana dair ne hatıralar saklıdır onlarda..
Berit'ten,Binboğalardan dinlerim ormanın sesini.
Çünkü Koç Dağı bana uzak bana seni anlatmıyor onlar.
Ben seni Kız Kalesi’nde düşündüm ilkin.
Göçerliğimde adını,
Üzerinde seni düşündüğüm kayalara yazdım.İlk ders diye seni okudum.
Senin üzerine hayaller kurardım Kısık Kaya’nın üstündeki o küçük çalılıkların altına
uzanıp..
Sen daha küçücük çocuktun.
Yoktu haberin hiçbir şeyden,
Hayallerimden,umutlarımdan..
Su içtim seni içer gibi Yeni Dam'da,Telli Oluk'ta,Ayı Pınarın'da
Seni sevdiğimi kimseler işitmesin diye kurtlara,böceklere,koyaklara fısıldadım.
İşte gördüğün gibi:
Yükseklere sığındım da adını haykıramadım,yalçın kayalıklara çarpıp sesim
Sana,başkalarına duyulur diye,
Korktum,utandım bir suç işlemiş gibi.
Önce, hayallerimde süsledim gelinliğini.
Kır çiçeklerinin kokusunu sürdüm pembe dudaklarına.
Dolunayda,yıldızlı gecelerde seni düşlerimde kucakladım.
Kuyruklu yıldıza inat!
Seni sevmek sahi suç mudur?
1Aralık 2006
Yakup Onat
Ne Helva Ne Ekmek
Selsebil olur akar gözün yaşı.
Odlare körükle taşınır sankim gönül közü.
Nerdedir o kadim aşklar
Heyy gidi heyy…
Istırapla harelenir yürekler.
Çalınır mı başka kapı
Kaçan ısrarla kovalanır.
Irgalamaz aşığı dillere düşmek.
Tutî gibi şakıyan dilleri özlenir.
Gönül aradığın bulunca ne yorgan ister ne döşek
Ne helva görür ne ekmek…
20.04.2010
Elbistan
Yakup Onat
Ne Nedir?
Aşk ne yana düşer usta,
Vuslat ne yana.
İffet ne yana düşer usta
Nefret ne yana.
Hiddet mi galip nefse
Merhamet mi çıkar üste?
Gerçek sevgiyi biri bana anlatsa.
Yunus misali aşk odunda nasıl erir insan.
Mevlana gibi nasıl kendisi olur her bir can.
Entrika ne yamandır bu devirde,
Kalleşliğin kaçı kaç eder?
Mezhebi genişlik de nedir?
Dönmelik,döneklik nedir,
Kepazelik, kindarlık nedir usta,
Dindarlık,diniyetçilik nedir?
13 Kasım 2009 Perşembe
Yakup Onat
Neden?
Neden, neden hep seni görünce,
Kalbim küt küt atar.
Bana bir şeyler olur,
Kendimi kaybederim.
Serseri olup,sokakları sarmalarım sırtıma.
Bir de şu utangaçlığım olmasa.
Bilir misin ne çok cefalara katlandım,
İçimdeki bu aşkı yaşatmak için.,
Kim acımaz böyle karşılıksız sevdaya.
Bana ne sıcak öpüşlerden,sarılışlardan,
En yüce duygum,sevgim için,bir bakışın bir gülüşün
Yeter de artar bana….
Göçsem de öte dünyaya,
Vuslat ummam ki,arayım senden…..
Yakup Onat
Nefsim
Ah edip inlediğin kadar fani eşyaya,
Gafur, Rahim Allah için gözyaşı döktün mü?
Lal olup bilcümle uzvunun şahitlik ettiği
Arkadaş,eş, dosttan kaçacağın günü
Büyük günü unuttun mu ey nefsim.
Ölüm var,tadı kaçmaz mı ağzın!
Nedamet duymazsan günahlardan
Nasıl arınmayı dilersin.
Ülfet beklemek nasıl hakkın olur Hakk’dan!
Lebbeyk ya Rasûllullah derken utanmaz mısın?
Rabbim görür,gözetirken her daim sıkılmaz mısın?
Şeytanla yoldaşlık etme”sen”!
Yoksa olur sonun hüsran.
8 Temmu 2009
Yakup Onat
Neler İstiyorum
Bu can neler istiyor tenden
Ah bir bilsen
Kör kuyuda görürken
Amansız düşlerimi.
Çivili bakışlarında erirken,
Kahkahaların içimi üşütürken.
En olmaz şeyler geliyor işte aklıma.
Yakup Onat
Nerelerdesin
N erelerdesin kim bilir.
E cel kapımı çalsa,yok haberin.
R ahat var mı bana bu dünyada,
E ski,hüzünlü hatıralardan?
L eyla’mdın,Mecnun etti beni sevdan.
E ller gibi bir gün de yüzüm gülmedi.
R ıza-i İlahiye mi dokundu yoksa kederli,
D erbeder kalb-i halim?
E ndişeli bekleyiş neye gebe acaba?
S anırım bitmez sancım; şafağa var daha.
İ lle de gurub u gurbet,pençesin salar boğazıma.
N ihayete ersin kırılganlığım ey Allah’ım…
17 Mayıs 2009 Elbistan
Yakup Onat
Nevruz Bayramı
Nevruz, sancılı bir doğumdur,bir başlangıç
Ebediyetin başlangıcı derim.
Nevruz,Şamanın büyülü sözleridir.
Nevruz, baharın ve insanın renklerle cümbüşüdür...
Bayram, aş- ekmektir,ümittir,muştudur...
Köküm ve kültürümdür....
Varlık sebebi, Türk'ün dirilişi; Rahmet-i Rahman'a ulaşma sevinci benimçin.
Renk de neymiş,ırk önemli miymiş bizlere.
Biz öğrendik büyüklerden:'Sen sana ne istersen başkasına -gayrıya da onu iste'meyi.
Zannetme ayrı gayrıyız.
Ancak kin tutar bizi bizden bilmeyen.'
Et tırnaktan ayrılır mı ey gafil,ey hain..
Nevruz bizim bayramımız, sen aradan çekil..
Bayramları 'karalı bayram' ettirmeyiz.
Bayramları bayram gibi kutlarız biz..
Yakup Onat
O'nu Bulmak
Derin dehlizlerden
Bu çirkeften,
Usanıp ulaşsın bu ruuh gayrı.
Uçarı gönlümün kaygıları neye yarar ki.
Ben O’nu bulmuşsam.
Ruhum hiçbir ürperiş ve çırpınıştan ters tepkimeye girmemeli.
Bu can ve ten birleşip,
Sana, sonsuzluğu bağışlayan Mevla’ya kavuşsun artık.
Yalansız ve dolansız,
Aracısız,tutkuyla bağlanmak tek dileğim.
Gül Muhammed’in yoldaşlığını dilenirim.
Bakış açılarımız birbirimizin izdüşümlerinin toplamı olmalı.
Göklere kanatlansın artık bu,
Mahbubun muhabbeti.
Melekleri kıskandırsın isterim.
Tutkulu aşkım.
Vız gelmeli artık,
Kınayanın kınaması
Ayıplayanın ayıplaması.
Haline şükret gayrı.
O’nu bulamayan düşünmeli,
Cürmü utandırmalı,
Anlamalı hiçliğe kayverdiğini.
Boşu boşuna yaşadığını.
Yaşadığın sanmam da.
“Seni bulmak,seninle olmak ne büyük servetmiş meğer ey dost! ...”
Yakup Onat
O Yââr
Dört bir yanımda o yââr
Sayıklarım hep seni yââr.
E ğleşmesenE.
L eyla’m olmuşsun.Gayrı geL.
İ ncittim mi senİ.
F irak korkusundandır,etmez misin a F
Adını tırnaklarımla kazırım gönlüme.
Ne istedin bu yaralı Mecnun’dan.
Yalan mıydı o gülüşler.
Geçirdiğimiz güzel günler.
Kurduğumuz amansız düşler.
Nerde birbirimize ettiğimiz yeminler.
Benim deli sevgilim.
Uzanan her eli dost mu sandın! ?
Seni bir ben içime “çe-ke-bi-lir-im”.
Gayyaya düşer gibi.
Azrail’in olurum bin misli.
Sen benim kader ikizimsin.
Bil mez misin…
Y araşmaz ki başka kucakta yatmak bana.
A lıştığım dudaklardan bir nefes dilenirim.
K uş misali ötelere,
U çup giderken ruhum.
P işman olmadım güzelim severken ben seni.Seni bilemem! ...
18 Temmuz 2009 Elbistan
Yakup Onat
Onlar
Ademi terbiye etmektir işimiz.
Koynumuzda yılanlar beslemişiz.
İnciler döktürür mübarek ehli ilmimiz..
Sövgüler,yergiler birbirini kovalarmış.
Haberimiz yokmuş..
Face etkinliği:ElbistanHer okuLda eN aZ Bir Tane Çatlak Hoca Var DiyenLer xD
Ekleyen::Nefes Aldıktan Sonra Verenler xD
Erkan Mecit
höst lan yakub hocama laf yhoooq
05 Mayıs, 18:25
Abdurrahim Kısaca
hay sizin yakup hocanıza.. yapayım:::
05 Mayıs, 18:28
Büşra Vuran
nie ki nie yapıcın bizim hocamızı? ? ?
05 Mayıs, 19:07
Erkan Mecit
şiii silo yeter bak ayıp olum adam ol
05 Mayıs, 23:26
Aykut Küçük
ne bir tanesi bir sürü))))))))) ...
06 Mayıs, 09:23
Abdurrahim Kısaca
ya ne bilim boşa konuşuyosunuz hayatta ugraşacak çok şey var mesela başka şeylerle
ugraşın))))
06 Mayıs, 09:27
Büşra Vuran
ii sen nasıl istersen
06 Mayıs, 13:13
Sersery Qızz Cnsu
ne 1 i yha hepsi çatlak
06 Mayıs, 15:46
Büşra Vuran
sende doğrusun xd
07 Mayıs, 13:34
Abdulkerim Kısaca
kesinla yakup kimkine adam mı ettiniz başıma adam olsa kndi adam çagırıp bizimkileri
dövdürmezdi zaten allah verede bize bir şey desin o getirdigi adamda****
Cumartesi, 17:43
Büşra Vuran
ne adam dövdüemesi benin nie haberim yok yha
Cumartesi, 20:04
Yakup Onat
Orası Filistin
Oralarda ne mi oluyor?
Acep ne olduğunu sanırız?
Bilmezden gelenler var?
Üzülmekten ne çıkar...
Adımıza da müslüman derler....
Kılımız kıpırdamaz,
Yoksa inanç mı zayıf kalmış? .......
Gözler görmezden gelir.
Kulakları sağır eden gürültüler var.
Var ama.
Renk renk patlamaları
Şenlik mi sanırlar.
Bizim burjuvalar.
Yeşil kuşak burjuvalar.
Oy Filiistin! .....
Kanıksamış 'gavurun dölü'
Ölüyü -yaralıyı...
Bakıp,
Sırtlan gibi sırıtır.
Kabil,Kandehar...
Çeçenya,Grozni,
Ermeni
Çizmesine mahkum
Laçin koridorum.
Türkistan'da'Sincan...'
Hanginize yanalım..
Şimdilik,
Allah'ımıza sığınalım.
Bize de,
Gün doğar elbet! .....
Tapum,senedim var,
O toprak benim toprağım! ...
Kim demiş,lakayt kalayım! ...
Yakup Onat
Osmanlı
Dört kıtaya hükmedip
Adalet dağıtır Osmanoğulları.
Ertuğrul Gaziyle otağı kurar.
Elverir Osman Bey’e Şeyh Edebali.
Hem de Kerimesini…
Başlar tekfurları tek tek dize getirmeye
Orhan Bey…
Selçukludan alır artık beratı.
Fırtına olur Yıldırım Han.
Anadolu’dan taa Balkanlara bir ışık olur.
Büyüyen filiz.
Fatih’in olur velinimeti
Murat Han.
Fatihler Fatihi girer hocaları
Ak Şemsettin vü Molla Gürani ile.
Muzaffer orduyla.
Bizans’ın kalbine.
Beli kırılmıştır artık haçlının.
Yavuz Sultan,kutsal halifelik yükünü alır omzuna.
Ordular alır soluğu Viyana’da
Kanuni ile…
Titrer taa Fransız korkağı.
Şarl oturamaz tahtında….
Viyana,Viyana yer başının etini,Osmanlının
Kendin dilber gibi sakınır bizden.
Çöküşü başlar artık koca çınarın…
'Dönmeler kelle ister olmuş gayrı...'
Şanlı destan Çanakkale'de bozar o oyunu milletim...
Biz,bir ölür bin diriliriz…..
Yakup Onat
Öğretmenim
Sevgide en yüce odur.
Tartılar ağır basar hep ondan yana.
Ebediyen ödeşilmez onun hakkı.
Ana-baba gibidir.
Hakkını verir,emeğinin.
Karşılığını alır er ya da geç.
Kimseler dil uzatamaz ona,
Korkutamaz kem gözler,kem sözler onu.
O, öğretir çocuklarına, onurla,şanla yaşamayı.
Dürüstlüğü,saygıyı,saygısını yitirmiş,vicdanları körelmiş dünyada.
O öğretir adab – ı muaşereti.
Onun imbiğinde yoğrulmayan bulunur mu,
Öğrenebilir mi ki insan neci olduğun?
Korkulu rüya değil,emniyet kaynağı,dert ortağı olur herkese.
Gören göz,tutan el olur.
Öğretmen değiştirir,
Sen, senin kıymetini anlar,
Hak verirsin ona.
Öğretmen unutulmaz..
İlköğretmen, hiç unutulmaz’…
Yakup Onat
Ölüm
Cism i bedenime hapsolmuş ruhum,
Sıyrılıp kurtulmak ister.
Özgürlüğü merak eder.
Ve, bir gün çağırırlar seni de.
Vakit tamam oldu derken:
Kaçsan da,korksan da,
Durmak olur mu zannedersin?
Kolay mı sanırsın yüce Mevla’ya ulaşmayı?
Nice körpe bedenler göçtü,baharına doymadan.
Bu yolda gülden çok diken var, unutur musun?
İnşallah felaha erenlerden olursun.
Bir çırpıda kanatlanır gidersin, yedi kat gökleri.
Kim bilir seni neler beklediğini...
Yakup Onat
Ölüm Ölüm
Hoyratça tüketiyoruz ömrün dakikalarını.
Bu can bizimmiş gibi.
Takvimden yaprak koparır gibi
Ölen yalnız ve kimsesizmiş.
Lakin hırs ve inatla tutunur nefis.
Yaşamak için her dem yeniden doğmuşuz sanki.
Ürkütmese beni ölüm, her gün ölürüm.
Meçhul son nefeste yaşananlar...
Tüm sır, ölenle 'ALAN'arasında.
Rahman’la gerçekten kaldı mı perde!
Kim bilir nasıl,nerde! ?
Tekrarlanır bu
'bilmece'.
15 Kasım 2009
Yakup Onat
Ölürüm O Zaman
Kendin gibi sanırsın herkesi zalim.
Rastladığımda yüzün buruşturursan.
Kalakalırım öylece.
Izdırabın yeter bil ki.
Gerek yok başka acıya.
Leblerin bir gül sanki.
Ismarlama sevgililerden değilim.
Rahat ol sen,bebeğim.
İnat etmesen,bir yüz versen.
Melekleri kıskandırır sevgim.
Kıskandırır da,
Sana ulaşamaz sevdam.
Ben, buna yanarım.
Ben senin için kurşunlara gelirim.
İnim inim inler,sıtmalarda boğulurum.
Hastayım sana gözbebeğim.
Irak edersen benden gönlünü,
Ölürüm belki.
Yakup Onat
Pejmürde Pir-i Fani
Pejmürde bir Pir – i fani olsam da senden vazgeçemem ki
Leyla ve mecnun yandı mı benim gibi.
Ah şu sevda ne yamanmış.
Tarizler,telmihler yâreymiş.
O döktüğün gözyaşları banaymış! .
Nideyim,çektiğim gam bana revaymış.
İki de bir düşmesen aklıma.
Kopar gider karaltım karanlık uçuruma.
Sana aktaramadığım şu yüreğimi,
Ezikliğimi,
Vâveylamı
Duyar da sağır sultan,
Acizliğimden,
Merhamete gelirdi belkim.İnanmazsan,matemlerim boynuna dolansın.
02.03.2010 Salı
Yakup Onat
Pervane Oldum
Çölde seraba takılırım,
Deniz kıyısında yakamozları gözlerim.
Hali perişanım,
Pervaneyim;
Şavka,
Tutulan
Kısa ömürlü kelebekler gibiyim.
Aşkından dört dönerim.
Çoraplar da örsen.
Ey sevgilim,
Ağına tutuldum.
Kanat çırpan yavrukuşum.
Rüzgârın savurduğu kuru bir çalıyım.
Vız gelir bana zaman.
Aklımı alır endamın, güzelliğin,
Uzandı da ellerim,vurdumduymazları
Oynadın.
Hırçınlığını kanıksadım.
Munisliğine hiç rastlamadım.
07.01.2010
Yakup Onat
Polisim
Patlar ardılarından önünden bombalar,tüfekler
Of demez,ağlamaz,inlemez.
Lanet olası katillerine.
İnadına kalkar koşar, kurşuna inat
Sana kim kıydı Ahmet'im,Mehmet'im,Nedim'im,Hasan'ım
Kancıklığın adı olmuş terör..
Temmuz sıcağında acımazlar körpe bedenine.
Kaç gecedir yastayım…
“Derin” mes’ele var bunun altında,
Herkes susar,
İçim kan ağlar,ne yapam ki
Rabbim Türk'e kudret,kuvvet ve 'Nusret'versin!
Temmuz 2008
Yakup Onat
Ramazan
Rayihalar yükselir ruhumdan bedene.
Açlıkla terbiyedir nefse.
Maatteessüf çok gerilerde, tatlı hatıralar,karnavallar.
Alırız hücrelere dek bu inzivay ı nefsten gıdalar.
Zevk u safa çirkin yüzün gösterir on bir ay.
Belki kendimize getirir bu ay.
Ateşgede ve cinnetlere son.
Lanet şeytanlar bağlanır.
Nurun nara galebesidir.
Kutsi ayda gecelerin gecesi saklıdır.
Nazı geçer Muhammmed Mustafa'nın
Yüce Rahman'a.
Biz yüzsüzler içiin.
Hiçbilmez Ramazanın tadını.
Oruçlu iken geçmeyen,
Bir fırın önünden.
Benim için dünyaya bedel
O buram buram kokular.
Hem iftar sonunda var,
Binbir müjde.
Müjde ile sevinç....
Çocuk coşkusu....
İçimdeki çocuğun sofraya yumuluşu.
Benim dinim böyle işte.
Mükafatım hem ahrette hem bu alemde...
Yok gözüm gösterişte.
Yakup Onat
Rastgele
Sabah güneşi denizi ışıtmadan
Toplanmış kayıkçılar
Rastgele demiş açılmış,sonsuz maviliklere.
İçlerindeki sevinçle..
Bilirlermiş ki o sonsuz mavi.
Onları asla boş yollamazmış.
Ağlarını bırakmışlar sonsuza.
İçi bir sürü balık dolu.
Onlar da bilirmiş o sonsuz mavi
Onlara kucak açtığında
Onları üzmeyeceğini.
Ama bu sonsuz mavinin adı yokmuş.
Sonu olmadığı gibi..
Balıkçılar toplanmış,ona bir isim bulmaya
Biri” balıkların evi” olsun demiş.
Diğeri” balıklı su” olsun demiş
Sonunda bulmuşlar adını.Deniz olsun demişler.
Deniz,sonsuz mavi..
Yakup Onat
Romantika
Ölüme gülümser bedenler.
Nerde aşk var orda hüzün
Başlar.
Sersemlikten yorgun düşer başlar.
Gözlerde buğu başlar.
Zannetme ki
Gayrıdan medet umar.
Maşuktan güleryüz,tatlı dil umar,
Bekler bir imdat.
Gönül,
Hülyalar kurar.
Bir sırdaş,yoldaş arar.
Sığınacak bir liman arar.
Akıl baştan gider.
Hicrandan kalp yaralanır.
Kışkışlamalar,
Sevgiliye cinnetler geçirtir.
Serenattan titrer dizler.
İzin ver,
Bir buse alsın elma yanaktan lebler.
Sitayiştir bu bedîî sözler.
Melankoli tuhaf,boş bir duygudur.
Çekilen gam kanı dondurur.
10 Ocak 2010 Pazar
Yakup Onat
Rüşvetçi
Dalkavuklar her kademede.
Fırdöner.
Yolun bulup,dolandırırsan,
Adam olursun.
Bir oyana bir bu yana
Yalpa yapar.
Satar onurun bir pula.
Fasulye misal,
Kendini nimetten sananlar.
Bakmaz garibanın hiç işine.
Devlet-i dairede.
Modern dünyada daha önemlidir
Manitayla cepten konuşmak.
Nalları diker,uyku uyur,
Ya da sistem bozuk olur.
Bu gün git,yarın gel.
Maksat:Dosyada “mangır”arar.
Boşa dememiş kadim üstadlar:
”Selam verdim rüşvet değildir deyü almadılar.”
Zor kurtulur bu vatan
Zor adam olur, bu”işini bilen memuran.”
Korkarım kursaklarında haram lokma var.
Ah vatanım ah! ......
İstemem ne rütbe ve ne mal…
Onurum da onurum,
En kıymetli erdemimdir.
13 Şubat 2009
Yakup Onat
Rüzgar
Bir gün kırlarda gezinirken,
Rüzgar öptü yanağımdan.
Bilinenin aksine sımsıcak.
Sanki bir kadının yumuşacık eliydi.
Bazen dellenir,hırçınlaşır…
Yer yerinden oynar.
Bora olur,fırtına olur.
Sam yeli olup şehvet üfler kulağıma.
Yağmur olup serinletir çatlamış dudağımı.
Kucaklamış ne varsa.
Tohum toprak börtü böceği.
Bir yorgan gibi.
En sonunda aldı attı beni bir yerlere.
Yüreğimin esrik derinliğindeki güzelle.
26 Ağustos 2009
Yakup Onat
Sabır
Sabır,sabır nereye kadar.
Acı var, dokunma her zerrede.
Bizar olmuş gayrı ruhum;
Saf bir tebessümün beklemede.
Ezildim büzüldüm karşında.
Zamanın tik takları hep senden yana.
Ne istersin sevdiceğim benden daha
17.03.2010
Yakup Onat
Sanat
Çağlar aşan eserlere imza atan sanatçı.
Ona bu gücü veren sanat aşkı.
Sanatçıdır görülmeyeni görüp,
Bilinmeyeni bildiren.
'Rahman'ın Halifesi.'
Odur ölümsüzlüğü hak eden bilge kişi.
O olmasa,
İnsanlık hep 'çocuk' kalmaz mıydı?
29.03.2010
Yakup Onat
Sebebim Sensin
Sen benim gözbebeğim,
İlham kaynağımdın...
Hele o,
Boynunu büküp,
Dalgın dalgın bakışın,
Bitirirdi beni.
Sebebi sensin.
Kırgınlığımın
Uçarılığımın
Ruhsuzluğumun,
Duygusuzluğumun.
Derbeder olup,
Soyak soyak gezişimin.
Çileyle yoğrulmuşluğumun.
Mutluluğa susayışımın.
Kana kana yalnızlığı içişim
Elleri kıskanmam da
bundan.
Sevin sevin.
Sebep olduğun Mecnun'a.
Yaşadığımı
Sanmıyorsun herhal...
Hayalet olur gezer dururum.
Ettiğin yeminlere
İnat
Yaptığın büyülerden
Utan,utan!
Yakup Onat
Selâm Yine Rüşvet Oldu
Almaz selamını yandaşı,yoldaşından başkasının.
Hiç umursamaz alnı terleyeni.
Meğer marifetmiş dalkavukluk.
Terbiyeden başka işi olan varsa,
Tamamdır; takdiri,ödülü kaparlar.
Arsızlığı,yağcılığı arşa çıkardılar.
İncinmez gurursuzlar.
Onlarda gurur ne arar.
Bırakın da,
Taş çıkarmayı başkalarına
Üstadlarınıza kalsın azıcık da…
Makam,mevki,ikbalperestlik...
Biraz da onlar paylansın, yesin.
İstismar etsin.
Boynuz kulağı geçmesin.
Sanmazsınız herhal,
Haram
Mezarınızda sizi yakalar.
31Ekim 2009
Yakup Onat
Sen Gittin
Sen gittin hüzün batağına saplandım.
Sandım ki gayyaya yuvarlandım.
Çırpınıp kalakaldım.
Ben sevdanda kendimi bulmuşum.
Bunu anladım.
Dizlerinde yatamadan,
Doyasıya koklamadan,
'Kara toprak oldu vatan'.
Ben yârimsiz neylerim ey Yaratan...
08 Aralık 2009 Salı
Yakup Onat
Sen Mutlu Ol
Bana göre değilse mutluluk sen gül,oyna.
İncinmem ben sana.
Taç takarım gelinliğine,varırı m düğününe.
Avunacak bir oyuncak verirsin belki elime.
Ne halde olduğum sorma.
Elbet bir gün ulaşır,
Mevta olduğumun haberi.
Savurur küllerimi sana doğru felek.
Eğlen bu dünyada ebedi kalacakmış gibi.
Nazından usandığımı bil gayrı.
Mahzunum ben,kırılganım ama,
Ummazsın duygusallık benden.
Taş kalplinin biriyim sana göre.
Layık da değilim sevgine.
Utanmam senin kapında sarhoşça sabahlamaktan.
Ola ki bir kerecik göreyim seni.
Lüle lüle saçlarını okşamaya kıyamam ki.
Yarim,nasıl alır eller koynuna seni.
Ezberledim rüyalarımın köşe taşını,hep sen varsın.
Taşların hangisinde yoksun,söyleyim mi?
Elbet musalla taşımda..
Reddederim orda seni ben; kaldıramazsın cesedimi sen.
Kaçırma bakışlarını da,ben ölmeden gülümseyiver bana.
İçeyim o zaman güle güle ecel şerbetini ab-ı hayat niyetine.
24Haziran 2009,Elbistan
Yakup Onat
Sen Varken Bile
'Sen yanımdayken karalar bağlarım.
Sen yokkken ne eder,
Nasıl yaşarım.
Bu aşk-ı hayat-ı sergüzeştim,
Biteviye bir hazan,bir hicran.
Nihayeti berzah-ı vatan.
Ben gözünde aşağılık bir mahlûk muydum.
Cehennem kuyusun yaşarken layık gördün.
Yakup Onat
Senelerce
Senelerce sen bilmeden,
Sakladım içimdeki.
Kor yangınlarını.
Ve duyarsın diye korktum,
Karşına çıkmaya.
Belki de bakışlarımdan anlarsın..
Yahut bir sinsilik sezersin sandım,
Masum,mahcup bakışlarımdan.
Seni hapsettim gönlüme.
Yıkılırdım o zaman,yıkılırdım! ! ...
Ben seni hep hayallerimde sevdim.
Ve öyle alıştım gittim bu hicranlı hayata.
Hayallerimdeki sevgili ve şimdiki sen bambaşkaydınız.
Sen erişilmezdin.
Ben o meçhul sevgiliye vurulmuşum,
Sana değil.
Bırak ürkütme o mazmunlaşmış Dil-i Ruba'yı
O dil-i Ziba'yı...
'Saklı kalsın gönlümün en deruni alemlerinde.'
3 Aralık 2008
Yakup Onat
Seni Ararım
Sen,bana çekil, git diyorsun...
Ne ki,uğruna gençliğim gitmiş.
Gitme, kal,demeni beklerdim! ?
Sana bağlandım ben,
Gözlerini ver; rüyalara dalayım
Gözyaşlarımı avuçlarına al,
Al da, aşkımı bir yudumda iç.
Ağır ağır yüreğinin taa derinliklerinde duy.
Aşk da benim,bu feryat da.
Neylerim sanırsın gurbet ellerde.
Hep seni anarım,seni ararım, ıssız sokaklarda.
Solgun şehir ışıklarının gözbebeklerinde,
Sana hasret kalbimin sızısını duyarım.
İstasyonda,siren sesleri arasında,
Yüreğim hayaline takılır raylar arkasından.
Ben seni hep dağlarımın nisan yağmurlarında
Cennete döndürdüğü o kır hayatı ile iç içeykenki halinle hatırlarım.
Güzel gülüşünü kesmesin 'o kahrolası beton şehirler,
Sigara isi ve şarap kokan bar ve kafeler...
Kuzuların oynaştığı,teknelerinde küçük minnacık,yarımyamalak giysili,
Çocukların yunduğu yaylalarda,
Tarla başında, terden sırsıklam olan kadınların yanında ararım…..
Sen heryerde değerini korursun;
Çirkinliklerle soldurmazsın yüzün; ama
Ben, seni Anadolu’mun bozulmamış doğasında ararım
O saflığın,narinliğin gibi.
Mayıs 2001
Yakup Onat
Seni Yudumlarım Ben
Sen yoksun yanımda.
Günlerimin ne tadı var ne tuzu.
Iskalasam da ben bu hayatta,
Seni aradım hayalimde düşümde.
En son sırdaş olduğum şişenin dibinde.
Şimdi,
Aşkımız için yudumlarım ben.
Matem yüklü bir bulutum ben.
Naçar gönlüm bulamadı bir yerde.
İncindim.
Ağladım.
Avare avare dönüp dolaşmışım.
Deliler gibi sevdiğimi anladım.
Aradım teselliyi bir şarapta, bir senin efsunlu bakışlarında.
Bekleyeceğim daha ismini bülbül gibi şakıyarak,
Vuslat çok uzak olsa da bana.
15 Ekim 2009 Perşembe
Yakup Onat
Senin İçin
Senin için gözyaşı döktüm duymadın mı?
Utanmazlığım tuttu peşinden koştum görmedin mi?
Sana, sırılsıklam tutuldum inandın mı?
Her yerde aradım,yerin dibine mi geçtin be zalim.
Sarhoş oldum,kapına dayandım.
Yüzüme bakmadın,ne gördün bende,
Ne sandın beni?
Sen, inanmazsan aşkın büyüsüne.
Gönlümün derinliğine.
Kaldıramazsın yarim bu sevdayı.
O zaman sen de vız gelirsin.
Hayatla dalga geçerim ben.
Hayallerim,emellerim uzar gider.
Avuç açar bu eller namerde,
Gönül ararım bir karşılık verecek.
Tek gülüşe kanarım.
Huyum kurusun.
Belki,
Bir köşede cesedimi bulursun….
Yakup Onat
Sensizlik
Sensizlik bitirse de beni,
Ümitli bekleyişlerden usanmam.
Hicranlı hayatımda keder kankardeşim benim.
Ben nasıl gülerim.
Elbet seni benden başkası ben gibi sevemez.
M en ne yapam,gülüşleri,oynayışları.
İ çim kora döndü,küllerim savruldu geçtiğin yollara.
Letafetli sofralardan,sırnaşmalardan bıkmışsam,
Eğer geçinemiyorsam fani dünyayla.
Firaktan,bu ızdırap çemberine tutuluştan.
Anlıyor musun?
Hiç bitmez,bu sükuuut!
Her gece,her dem yeniden,
Hüznü kuşanıp,
Hüzünle doğarım ben.
Hazan bahçelerinde dolaşırım sensizken.
“Ab-ı hayat olmuş bu sensiz sevgim bana.”
Yüz vermesen de sevdiğim.
Şakilik etmeyeceğim.
Yoktur hiç kinim ve nefretim.
Söz,iki de bir,karşına dikilmeyeceğim.
Güzelliğin ve gül yüzün,
Cennet gibi gözlerin.
Bir tek gülüşün visale değer,
Bin ömre değer.
Adını duysam,o yeter bana.
O yeter! ....
Yakup Onat
Serseri Serseri
(Neyzen Tevfik’e Nazire)
Sen ne için feryat edersin gönül.
Ecel gözüm önünde,karşımdayken.
Rücû ederken ruh u beden Hakk’a.
Serseriliğe mi özenirsin bir fani için.
Eşkin tazeliği mi kalmış bugün.
Razılık için “Tevfik” umacakken.
İzbe köşeleri mesken seçersin,ne ebedi kalmış görmez,idrak etmez misin?
Geceleri, bir münzevi gibi geçirip döşün döversin,
Sanırlar” hayy, hû” çekersin…
Kendi gönlün avutur,beynin sulandırırsın.
Sen,utanmaz bir kulsun! ...
Kaldı mı başka meşgalen…
15 Aralık 2009 Salı,Elbistan
Yakup Onat
Serseriyim
İçim acıtır vurdumduymazlığın,ses vermezliğin.
Serserinin de serserisiyim bin yeminle.
Boğulacak gbi oluyorum,
Ölüyorum seni görmeyince.
Gel desem gelmezsin.
Kader karşılaştırır,
Kaçış nereye böyle?
Vurgunum Mecnun gibi delicesine.
Karşılık vermesen de,
Hiç umuruma gelmez,
Dillere düşürsen de.
Beklerim yollarını.
Bir gün geçeceksin diye,binbir ümitle....
Yakup Onat
Sevda Dedikleri
İçimde coşkun bir haykırış,
Sıcak bir öpüş sevda dedikleri.
Bir bakmışsın,
Ellerimiz kendiliğinden birleşivermiş.
Göz göze bakamayız
Utancımızdan.
Doyum olmaz bu macerasına.
Yalancı dünyanın,
Lutfu da hoş kahrıda….
Ayrılık-ölüm olmasa.
Ne demişler:
Vücut kocar,gönül kocamaz.
Hiçbir şey,
Ben gibi yarım kalmasa.
Doyasıya aşk yaşanır,
Anlatılmaz,
Çöreklense bile içimize.
Zakkum gibi,
Ah çekilmez.,gönül incinmez yardan.
Yakup Onat
Sevda İklimi
Sevda ikliminde hep bahar müjdecilerin olsun.
Aşk ummanında mutluluklara yelken aç.
Gerdanındaki en birinci inci hatıram...
Dolu dolu kucaklaşan maşukun ben olam.
Gözbebeklerinin derinliklerinde gülüşüne takılı kalsın bakışlarım.
Ayrılık acısı paralamasın kalbini.
Issız gecelerde koynuna kimsecikler girmesin
Hep beni düşleyesin.
Biricik sevgilim,
Sesime bir tek sen kulak veresin.
Telli duvağındaki gülleri ben takayım.
Çaresizliğinde Hızır’ın ben olayım.
1Ekim 2009 Perşembe
Yakup Onat
Sevdalım
Anladım ki kara sevda var imiş.
Bu derde düşmeyen bilmez imiş.
Önünde ve sonunda ben senin için ağladım.
Duy hele.
Ciğerimin köseğisi çıktı
Su,su ver hele.
Yanına varmaya dermanım mı var?
Bil bil hele!
Sen anlama,anmazlıktan gel hele.
Kendi kendimi yiyip bitirince,
Göçüp gidince ben ötelere,
Farkıma varmaz mısın hâIâ?
Sen,düşlerimdeki sevgilimsin.
Bana kahredecek yok hiçbir şeyin.
Kalpsiz dilberin birisin.
Yakup Onat
Sevdim Seni
Ben de sana yandım ya,
Hiçbir şey komaz bana.
Aşkını kalbime tırnaklarımla kazıdım.
Yüreğimi kanata kanata; acıta acıta.
Sen inanmasan da.
Önümü görecek mecalim kalmasa,
Yaşamın kıyısında şeytan sırıtsa kahpece,
Ucunda ölüm olsa da,
Vız gelir bana...
Şu dünya.
Yakup Onat
Sevebilseydin
Bir kerede kütüphaneler dolduracak kitaplar yazarım.
Şiirlerimi kıymet bilene okurum.
Sevdiğini anlayabilseydim.
Keşkeler içinde olmazdım.
Unutma sevgilim; sevgi, yaşta değil.
Sevda, kalpte yaşar yudum yudum.
Taa kılcal damarlara kadar.
Bu kadar duygusuz ve ruhsuz olacak ne var?
Gözlerime bakabilseydin,
“Aşkımın çekim gücünü görebilirdin.”
Ah görebilirdin.
Ellerimi tutabilseydin,
Çarpılırdın aşkımın narına.
Sen de özler misin?
Ben,senin için çıldırırım.
Ben, bu kadar aşşağılık mıyım ey Allah’ım.
Nedir bu işkenceler, çileler,kıskançlıklar…
Bitiriyor beni bu görmezden gelmeler.
En kötüsü de,kaybetmek güvenimizi.
Tanıyamamak birbirimizi.
Sevgiden habersiz bu güzeller...
İçimi kahrederler.
Kor alevlerden kora teslim ederler.
Yakup Onat
Sevgi
İki gönül bir...
Ellerinde bir gül...
Gül ki ne hazin hatıralar gizlidir.
Dalına erişmeyin,solabilir.
Sevdiğim,sevgin kalbimde büyür.
Nefretten uzak,kötülükten uzak,
Ruhlar,sevgiyi,saflığı bilir.
Naz,aşığı usandırır,
Gayri,seni unutur;
Hamken pişer,
Yanar, göynü-gözü.
Taa Mevla'ya vuslat için erir,
Can tenden çıkar; vasıl olur.
Acep, orada neler bekler onu?
Kim bilir? ! ! ....
Artık merak da etsek nafile...
Haber yok öteden,
Öteye gitmeden....
İlişmeyin; kirletmeyin,katıksız sevigimi.
Bana kalsın 'sevgiy-i hakiki...'
Yakup Onat
Sevgi Damlacığı
Kim deli, kim dilenci?
İyi bil zalim,kim bekler senden bir yudum sevgiyi…
Kuşlar gibi özgür ruhuma çektirme çileyi,
Medet uman namerttir.
Sevginin damlacığını.
Bana platonik sevdan yeter.
İlişme sevdama,bakma bana öyle fettan fettan.
L anetli şeytan gibi günaha sokma!
Volkan gibi patlatma!
Gizli gizli yanarım.
Edebimle içime attım ben sevgimi.
Hep seni düşlerim.
Her gece içerim seni, ben aşk kadehlerinde..
Sana eyvallahım mı var?
Azıcık mutluluğu çok gören sen değil misin? !
Yakup Onat
Sevgilim
Uzadı gecelerim seni düşlemekten,hiç bitsin istemedim kurduğum hülyalar.
Nazından varamadığım dilber, bu gönül seninle gayrı cenneti özler.
Uzattım ellerimi sana, gönül ufkumdan süzülerek geçtin bir peri gibi.
Tutsağın oldum,tuzağına düştüm.
Allar bastı beni,iflah olmam gayrı.
Melek misin,şeytan mısın,anlayamadım gitti.
Adamakıllı beni ağlattın.
Daha ne kadar günahlara dalacaksın ey nefsim.
Izdırabdan başka nedir ki şu dünya.
Meyledersin bir fani vücuda.
Sevgiliden medet umdun,savurdu seni hazan bahçelerine o kor dudaklarla.
Eğleşemezsin burada fazla.
Naçardır bu gönlüm naçar; cilvelim benden kaçar.
İnadıma mı yaparsın bunu,çatlatacak mısın,
Sabır taşımı.
El ele tutup gezersin aşığınla meşke dalıp.
Vaveylam boşuna mı ey Allah’ım?
Güz günlerinin yıpranmışlığı var üzerimde.
İsterik nöbetlerdeyim,yok halime ağlayanım.
Leyla yapmadı senin gibi Mecnun’a.
İnsanlığımı unuttum da bir seni unutamadım anla! ...
Mecalim yok sana varmaya; yüzüm tutmaz Allah’ıma sığınmaya.
Yakup Onat
Sevgiliye Epope
Sevgilive epope,
Sevgilim sana haykırmayı ne çok isterdim gül yüzünün beni benden alıp coşturduğunu,
Gönlünün karanlıklarını duyuşu mu
ıslak bedenin soğukluğuna alışamadığımı.
Gülşünün közleri söndürüşünü,
Tutunca hep alır götürürdü uzak iklimlere karıncalanan ellerinin hazzı beni.
Boynundaki güneş sarısı incecik tüylerin var ya öldürürdü yâr beni.
Yanağına düşmüş yaş, serin ilkyaz sabahının çiy tanesi misli,ah o kadar şeffaf olur mu?
Nideyim ELLER sardı seni....
Karşımda yüreğinin hop edişi hiç gözümden gider mi?
Bakışlarından en çok da gözlerini kısışını anımsıyorum.
Mecnun oldum,çöllere savruldum
yadına düşmeden.
Düşlerimde sana,hulyana sığındım.
Gayrı
Sevgi mi dilenirim....
Ben kendimle dertleşirim.
Karakışta kardelendir yoldaşım....
Bir solukta destanlar,mersiyeler yollarım.
05.03.2010 Cuma,Elbistan
Yakup Onat
Sevmediler
Beni kimler sevdi ki.
Sevgi mi dilendim sanki.
Rabb’imden başka
Boşa dememişler.
Dünya yalan.
Her şey boş.
Bağlanma hiçbir şeye.
Ebedi.
Kalırsın kimsesiz.
Belki de yersin tekme,
Öz evlattan.
En yakının iteler toprak altına.
Değme felek, değme bana.
Yaralarımı deşme.
Her şey tuz buz olur,
Dağlar beni
Karalar bağlarım.
Sen de acıma kimselere.
Desem olur mu?
Su akar yatağını bulur.
Yapan yaptığıyla mı kalır?
İyilik de kötülük de karşılığın bulur.
21 Şubat 2009
Yakup Onat
Sokak Çocuğuyum
Ben,
Sokak çocuğuyum.
Çileyle yoğrulmuş ömrüm.
Bir gülüşe hasret gelir-geçer.
Labirent misali çıkmaz sokakları en iyi ben anlarım…
Bir bilsen niçin dilenirim?
Ölmemek tek isteğim...
Bir köşeye paçavra misali atılıp,horlanmışım.
Sokak çocuğuyum.
Dayak yer,
Tacize uğrarım.
Tacizci olur,
Adım,
Kapkaççıya,ite kopuğa çıkar.
Sahibim mi var?
Kalleşlerin denek gibi kullandığı
Biçareyim.
Hasretim sıcacık bir ekmeğe.
Yemeği hiç görmedim.
Kokusunu duymadım.
İmrenirim anaların sarılmalarına.
Soğuk betonlar en güzel döşeğim.
Ne gelir elimden.
Bu kaderi ben mi istedim.
Ey Allah’ım.
Yakup Onat
Sonsuzluk
S esin soluğun kesildiği gün,cesedin gümbürtüyle devrildiğini görürsün.
O'na kavuştuğunu sandığının yanılsamasıdır,
N aaşın sukûnetle evrenler katettiği zaman.
S ana yük olan azığına hayıflan!
U tançtan gözlerin yere indiğinin resmidir.
Z ahir olup kebairlerin, dillendiğini bil.
L acivert mi, kızıl mı, koyu bir karanlık mı lahdin.
U zunluğu, inceliği çare midir?
K uytu bir yalnızlık en son hissettiğin.
11.03.2010
Yakup Onat
Söyle Sence Aşk Nedir?
Dört kitap ne der:
Bir baksana.
Sana sevgim bin katlı anlasana,
İnansana,
Bendeki yara içimde bir kor
Ama sen bilemezsin.
Nereden bileceksin seni ne kadar sevdiğimi.............
Yüzün döndürmeden bana.
Ancak dudak büker geçersin,
Adam yerine bile komazsın,bilirim.
Ve susar,yanarım.
Gönlümün garipliğine,uçarılığına.
Ve hayret ederim sana:
Şairin dediği gibi:”Sen benim neyimsin? ”
Ey bebek neyimsin?
Keklik sekişli,utangaç sevgili,
Ummadığım zamanda hayâl kırıklığım mısın?
Bin gülüşlü mü,bin nazlı mı,
Var oluşum mu,hiçbir şeyim mi?
Canımın yarısı mı?
Yüzünde göz izi olan
Dil-i şikeste mi?
Gözleri ahu mu,
Nankör kedi mi?
Zalim,hain mi desem hiç değil.
Seni anlatabilsem seni,
İçimdeki şeytana…
'Suskunluğumu suçsuzluğuma versen ne olur.'
Aşk bir muammadır çöz çözebilirsen.
Bu bir iptir;
İn kuyuya inebilirsen!
Haydi haydi cesaret..
Yakup Onat
Sözlerin
Sözlerin kurşun gibi
Ciğerimi dağlasa da,
Cesedimi musalla taşında lime lime etseler de,
Sana bağlıyım.
Sana sevdalıyım.
Her zerrem ismin çağlar.
Gözlerim gülüşünde parlar.
Bu can tende durdukça ille de sen illede sen,
Der diller.
Senin için.
Ölüme bin defa gülümserim bir tanem.
Ne çıkar ben seni seviyorum ya.
Senin için ruhum ötelere uçarsa uçsun! ..
İncinmem ben sana.
Katettiğim mesafeleri
Melekler kıskanır ama,
Sen bilmezsin bunu.
Yalvarırım ben gibi mecnun'dan hesaplar sorma.
Son söz:Emanetime kötü davranma,ruhumu acıtma.
5 Ekim 2009 pazartesi
Yakup Onat
Sterelifyam
Sterelifyam…
Vahadan esen sazağım.
Sen bozkırda açan çiçeğim.
Uzak iklimlerdeki ak zambağım.
Margaritim,saf menekşem.
Gültanemsin.
İrisim,gözbebeğimsin.
Gönlümü kanatan çan çiçeğimsin:
Sözlerin baldıran zehri mi?
Altın kadehlerimi sulayan mağrur orkidem.
Yoksa beyaz gül mü, lale mi! ?
Nerden gelir bu saflık,bilmem.
Sarı karanfilime anemonun diriliği ve kırmızı karanfili aşıla.
Kamelyalarla çevrili kameriyemizde
Umutlar filizlensin.
Yakup Onat
Sukut -u Hayâl
İ ncinmek var sözlerden.
N adim olmak var amelden
S ukut u hayale uğramak yaşarken.
A ğlayıp sızlamak kaderin.
N iyedir hiç düşündün mü upuzun emelin?
L ezzet alamamak fani hayattan...
I rak kalamaz ins u cinn Hakk'dan
K aptırma kendini ki çirkefe,
Varlık aleminde yüzükoyun burnu sürtülenlerden olmayasın! ........
04.03.2010 Elbistan
Yakup Onat
Şair erken Göçer
Şair erken göçermiş.
Bilir hakkın teslim edileceği günü.
Dayanamaz kahır yüklü yaşama.
Var mı şairden başka söze müzikal katıp,
Bam teline dokunup,
Şekli şemaili dillendiren..
Yakup Onat
Şaşarım
Şehirlerim altüst olsa da,
Dayanırım,pes etmem ben.
p…..a prim vermem…
Bombaları da patlatsalar,
Sabrımızı da taşırsalar,
Anadolu’m ebedi Türk yurdudur,
Türk kalacak.
İçerden ve dışarıdan
Binbir hileye de başvursalar.
Kolumuzu dalımızı da kırsalar
Kol kırılır, yen içerde kalır.
Türk milleti, her kimse hain ve uşak,
Ona meyden okur.
Aklına şaşar,gülerim ben.
Bozacaklara birliğim,düzenim.
Yakup Onat
Şaşıyorum
Yasak koy gücün yeterse.
Düşlerim ve düşüncelerime.
Yok senden bir isteğim.
Cariyenin öldüren aşkından bin beter sana müptelalığım.
Hep içime attım
Ne zaman patlar volkan misali
Bilemem
Sana olan sevdam.
Yıllara,yollara,zorlara dayandı
Hicrana nasıl dayanır bu yüreğim.
Ben de şaşıyorum.
Yakup Onat
Şehitler Ölmez
Şehitler ölmez,cennet ülkemde oyunlar bitmez…
Elleri kırılsın hainoğlu hainlerin.
Hiç anlamaz bu tutkuyu vatansızlar.
İncinme ey şehit anası ve babası.
Türk yurdu ebedi Türk kalacak!
Lekeleyemez toprağımı üç beş tane kalleş
En sonunda anlayacak,gavura çanak tutanlar,istiklal aşkımı.
Ruhun şad ola kahraman askerim!
Ölmek,en büyük ödül bize! ...
Layıktır o şuhudu güzinler,sekizbin cennete.
Mus’abların,Ammarların,Yasirlerin,Hüseyn’in(R.A)
En yüce kahramanın çıktığı tahta.
Zelzele misal,fırtına misal ezer geçer imanlı asker düşmanı.
Kimleri pişman eylemedi o muzaffer ordu.
İstesin yeter ki Rahman! ..Rum’u,Pers’i darmadağın etmedi mi?
Mart 2009
Yakup Onat
Şiir Çocuğudur Şairin
Şiir çocuğudur şairin.
Gönül gözüyle süsleyip sunduğu.
Kanatlı atı olur bir gün
Bir gün uçan ejderhası
Ağlayan yavrucağa
Ninni olur.
Sevgiliye ağıt olur kelamın gözyaşıyla yıkandığı.
Kalpsiz dilbere bir bilmece….
Bir bilsene o bir hece.
İnciler güller dökülen uğruna
Ecel şerbeti içiren.
Bir gülüşte ab-ı hayat sunduran.
En uzun tümcelerle avaz avaz esmalar çağıran bir münadi.
Kim susturur o içten gelen kor alevi.
24.03.2010
Elbistan
Yakup Onat
Şiir Denizi
Gözpınarları oluk oluk akıtsa,
Şu felek başıma işler açsa da,
Dertler deryasına çakılı kalsam da,
Yaşamaya bir bahanem var.
Kahrında huzur var yââr.
Sana adanmadık daha nem kaldı yââr.
Şiir denizinin hüzün dalgıcı oldum sayende.
İnadına seveceğim seni yââr.
Yollarına inciler güller,güzellemeler dizeceğim yââr.
Ayrılığın,
İhanetin iki kaşı ortasından vuracağım yââr.
Gönlümün üveyik kuşusun,
Yalan dünyamın KADERİSİN yââr.
16 Ocak 2010 Cumartesi,Elbistan
Yakup Onat
Şiir Gibisin
Şirin’imsin,şiirimsin.
İncinmesin yüreğin.
İnan ki, girerim ateşlere senin için.
Rüzgar öpüp savursun saçlarını.
Gayrıya dayanamam.
İşit ama feryadımı.
Bil tükendiğimi.
İz bıraktığın derin yaralarım var.
Sesine hasret kulaklar bir hoş sadâ umar.
İşit sevgilim sözlerim,şiir gibisin.
Ne vefasızlık ettim de yüz çevirip beni kötülersin.
14 Aralık 2009 Pazartesi
Yakup Onat
Şiir Makinası
Gülmeyi unuttuk gam ı kederden.
İyiden iyiye değiştik mi ne dersin.
Ey gönlüm.
Sigara ve kadehler vız geliyor bana.
Şiire başladım yalnızlığımın ertesinde.
Her şey aşk için diyorum.
Göze aldım dile düşmeleri.
Görmezden gelmeleri.
Ne yaptıysam,
Yüreğimdeki fırtınaları dindirmez.
Aşkının yalazını söndüremez.
Senin için her çile,
Çekmeye değer.
Bana göre değil heyula gibi çakılı kalmak.
Ne güzel şey uğruna ölmek.
8 Kasım 2009
Yakup Onat
Şiir Rüzgarı
Artık kalmadı hayalimde hülyalar,suretler.
Kalemimin mürekkebi kurudu.
Eskiden olsaydı inim inim inlerdi.
Neyler hıçkırığa boğulup.
Sızılamaz oldu sazımın telleri.
Bu gönül gezerdi tozlu yollarında aptal olup.
Aşkın çağı da bir dem bizi buldu.
Şimşek gibi çakıp gitti.
İlham verenim olmadı senden gayrı.
Gözümyaşı sel olup.
Deli gönlüm ne sergüzeştlere atıldı.
Gül gibi gençliğini soldurup.
Fırtına oldun,esip coştun,
Bir gönülden başkası çeker mi kahrın.
Yolladığın namelerin hangisinin,
Karşılığını buldun.
Bana diyorsun,bir gün de beni sevdiğini söylemedin.
Sana soruyorum,benimle cehenneme gider misin?
Eğer günahların dökülecekse,
Acı lar son bulup,
Ruhun arınacaksa,
Ben hazırım bin yeminle, senin yerine gayyaya düşerim.
Bir tanecik sevgilim.
İster beğen,ister beğenme sen.
Ben ne maniler,koşmalar dizerim senin için sarhoş olup.
Yakup Onat
Şimdi Yayla Zamanı
Şu boz dumanlı dağların dili olsam.
Yaylakların kışlakların çiti olsam.
Kara Kuyu'm,Sarı Kaya’m,kuşların kekliğin çın çın öter.
'Kale'nin top yeri' maziden izler taşır.
Kızlar Kalesi hangi atlıyı gözler.
Kısık Kaya'm,Kara Dere’m bağrında sakladığın tavşanları kimler vurur.
Ağaların Kömü şimdilerde boş durur.
Sıkıldığımda Hamo'nun Kömü meskenim olur.
Ala köpeklerin Telli Oluktan kaçırdığı
Soluğu Ayı Pınarında alan tazılar,kurtlardan ne haber.
Medetsiz' imi hangi sürü bekler.
Ağulu Otun hangi gözü sürmeliyi çelertir.
Keçilerim hangi taşta kalır.
Kekiğin, kuzu kulağının en tazesini Damlalı'dan getiririm.
Çarığım,çoraplarım hangi koyakta çürür.
Kanattığım sakızları kimler toplar.
Taş armudun karartısı hep içimi ürpertir.
Gölgendeki serinliğin bensiz tadı mı çıkar.
İlk yazın saltanatı bir çırpıda gelir geçer.
Hele yağmurun yağışını görüver...
Gök bir kurşun gibi üzerine çöker.
Sıkıysa ıslanmayıver.
Hele hele,
Haziran sonu bir fırtına koptu mu,
Önüne katar yayığı,güğümü,sürahiyi,süpürgeyi,zembili
Karşı dereye dolduruverir.
Tayların,sıpaların; kuzuların,kartalların çığlığı biribirine karışır.
Çocukların ebemkuşağına doğru'yağ yağ yağmur,tekneler çamur...'Cümbüşü görülmeye
değer..
Curutlara karışır ıslıklar havlamalar.
Unutamam ateşböceğini insan sanmamı var ya!
Dağbaşında yalnızlığımsa hiç sorma bana.
İkide bir sen de düşmesen aklıma...
20 Aralık 2009
Yakup Onat
Şüpheler
Şüpheler,şüpheler...
Bu şüpheler bir işkence.
Kapılar kapansın.
Örtün üstüme,yorgan-döşek
İnce -kalın ne varsa.
Ve günler günleri,aylar ayları kovalasın.
Kapımı kimseler çalmasın.
İstemem tek canlı kul.
Usanmışım ben,
Nazlar-sitemlerden.
Paylaşılamayan gizemli gecelerden.
Yok eser.
İçimde biri var.
Tatmin olmayan,
Susturulamayan...
Sen,beni anlıyamadın.
Tek suçlusu ben miyim dünyanın?
Git diyorsun bebeğim,
Sonunda,
Gemileri yakar giderim.
Sen,öylece kal!
Yakup Onat
Toz Pembe Hayallerim Olmadı
Toz pembe hayallerim olmadı.
Ellerim bir el mi tuttu.
Eladan maviye mi çalmış; gök gözlü mü, üzüm karası mı,zeytin gözlü müymüş?
Hangi sevgiliyse sen söyle.
Yârim olmadı, sen al koynuna.
Gönlümün hırsızı sen olsana.
Doyasıya sarılayım incecik beline.
Gül teni koklayayım.
Olsun ecel reva bana.
Çıkalım kaf dağına.
Döşeğimiz olsun kuştüyü hafifliğinde bulutlar.
Yıldızlarsa göz kırpan denizfenerimiz….
Gülücüklerle gel bana.
Sitemlerin yetti bana.
Gönlümce özleyim seni bırak da.
18.03.2010
Yakup Onat
Trajik Şiir
T epeleyecek misin bir Zeus gibi Battal misli,aşk tahtındaki maşuğunu,çekip kılıncını.
R azı dır asil kalbim her cefaya böyle bil!
A ncak sevgimi pekiştirir işkencelerin.
J est mi dir cilvelerin bilmem ama,
İ yi ki seni sevdim güzelim bu dünyada.
K arartsan da bahtımı.
Ş erha şerha açılan yaralarım hiç kapanmasa da.
İ zzet i nefis oldu,inatçı kalbim için platonik aşkım.
İ çlenirsin,kaldıramazsın sen bu yüce duygum ve dizelerim.
R azı olurdum ben senle ölmeye, zira ölmek yaşamanın kankardeşi.
R uhum çoktan o yolun yolcusu.
16Aralı k 2009 Çarşamba
Yakup Onat
Tutsak
Tutsak etti sevdan yüreğimi.
Uzattım elimi.
Tutan olmadı ki.
Ulu Tanrım nedir günahım,bitmez dertlerim.
Lades mi oynadım felekle.
Doğan güneş gibi binbir ümit peşimde.
Umduğuma ereyim diye sarar çepeçevre.
Malül hülyalar kurar sayıklarım gecelerce.
Sevgilim sana bağlandığım yetmez mi?
Aahlar ağacı diktirdin bu gönlüme! ..
Ne de kalpsizmişsin.
Acımadın ölümüme…
15 Ekim 2009 Perşembe
Yakup Onat
Türk Dili
Türk dili, Hakanların dili..
Sultanlara yaraşırsın ancak.
Benliğimsin,kimliğimsin,can özümsün…
Bilirim sen gidince din de kalmaz,kültür de.
Sensiz neciyiz biz....
Hangi gönle gireriz.
Üstüne başka dil tanımam,
En güzel düşlerim-hayallerimi senle kurar,
Kafiyeler dizerim,güzellemeler yazarım…
Ram olurum seninle ben güzellere.
Tuna’dan Altaylara her dem,
Türkçe söyleşir bülbül gibi,sana tutkun yürekler.
Geçmişi geleceğe taşır Dörtnala 'masal,tekerleme,bilmece,bildirmece,güldürmece, ve
yiğit ozanlarımla....'
İlini –töreni,benliğini unutturmak için oyun içinde oyun, film çevirir,sana düşman
olanlar,
Bin takla atar şirinlik için, içimizdeki hainler, yedi düvele,
Kanar zavallı gençliğim 3-5 kelime tarzancaya…
Dil-i deryana girmeyenler bilmez
Nice derin manalar gizlediğini.
“Benim dilim, şeker gibi.'
”Benim dilim, gül bahçesi.
Bülbüllerin nağmesi.
Canımın çekirdeği,dillerin en efendisi...
Benim dilim, pare pare olamaz..
'Ballar balı olur.'
Bin nazlı, gelin gibi,
Binbir başlı kartal misali,
Hep yücelere konar.
Goncadır,kardelendir,
Her gönüle girer,onu fetheder,
Evet,peygember müjdeler,
Kulun olam yalanım var mı bunda:
”Hiç över miydi o ulu peygamber Türk dilini öğrenesiniz, Türk’e ilişmeyiniz.diye.
Yakup Onat
Türk İlleri
Ah Türkistanım...
Kanayan yaram ah.
Hançer sapladılar.
Böğrüme
Çıkaramam ah.
Karabağım
Sincanım....
Bin yetim sesi
Duyarım ben Musulum Kerkük'ümden.
Groznim,
Giritim,
Selanik'im.
Üsküp'te çalar şarkılarım.
Bir bakmışsın Kosova'da.
Bosna'da garip kuşum,
Yalnız kalmışım.
Hanginize yanam...
28 Eylül 2009
Yakup Onat
Türk Milleti
Türk,demek güzel insan,gönlü geniş olan....
Türk milleti,ceddinle ne kadar övünsen azdır.
Ülkeler fethettin,adaletle yönettin.
Razı oldu,Müselman ı İsevi senden.
Kim ki gammazdı buldu belasın,
Mevla’mdan.Doldu ilim ve irfanla beldelerim.
İllerinde hiç olmadı kin ve gam.
Lisanın her kavimce benimsenip,dillendi.
Lakin,millet-i sadıktı,oldu namert bazısı.
En son,küstürdü bizi Arabı.
Rus’u Sırp’ı Bulgar’ı Maca’rı Viking’i hep kılıncımın gölgesin özlerdi.
Evlad-ı Fatihan oldu Avrupalısı.
Titretti zulmedeni fermanı.
İyi ki var ettin Ulu Rabb’im bu milleti.
Seni hakkıyla tanımayan bilemez.
Kim dört kıtaya hükmeder,yayılır bu kadar.
Üstadımdır benim Metehan,Bilge Kağan,
Dedem Korkut,Tonyukuk,Nizamülmülk,Alparslan
Şeyh Edebali, Şems,Mevlana,Yunus
Pirim,Hacı Bektaş,Şah-ı Geylani
Molla Gürani,
Kotku Hazretleri…..
Dergahım, Yesevi Dergahı.
Düşman olan,alır vebalı.
Yakup Onat
Türk Oğlu Türküm
Kim kıracakmış Alparslan’ın açtığı kapıyı.
Anadolu ebedi yurdumdur benim.
Habur’da atım boğulsa da Van Gölü’nde sularım atım.
Ani’den Ahlat’tan varırım Harput’a.
Ver elini Bizans’ın kalbine.
Sesini duyarım Deli Orman’da,Plevne’de haber güvercinlerimin.
Selam söylerim Mohaç Ovası’nda bizden olanlara.
İçim sızlatır Moralı,Giritli,Bosnalı kankardeşlerimin ahı,vahı.
Acaba tek adları mı kaldı?
Tuna’nın,nazlı Budin’in?
Arnavut kaldırımlarda şakırdayan atlarımın,
Nalları mı döküldü?
Hani o nerde:Kızıl Elma bekleyen erlerin?
Ben nasıl Türk oğluyum,neden kendimden geçmişim! ?
Nerde iradeli,dik duruşum.
Yoksa ben,
Oyuncak mıyım,korkuluk muyum?
Yakup Onat
Umudumsun
Ben, yine duramadım
Şiire verdim kendimi.
Kendime söz vermiştim oysa,
Bırakacaktım bu işi.
Şairin aklı,iradesi götte durmaz ossuruk gibi..
Umudumsun.
Besmele gibi,
Ekmeğime katık ettim.
Enginlere açıldım
Aşkının imbatiyle.
Ben narına boyandım.
Yutkunuyorum,
Kekremsi bir tat
Boğazımda da,
Ilık nefesin...
Kandıramaz beni.
Ab ı hayattan başka.
Oysa sevdiğim adın ürpertir içimi.
Boşuna tüketme nefesini.
Oku,kalbimin içini.
İnce boyuna kurban.
Tek gerçek aşkınmış
Bana koyan da aşkın
Bunu sana söyledim her an.
Madem inadımı anlamadın.
Uzak iklimlere sığın.
Göz kırpan deniz fenerini yoldaş edinip
Gecenin bir yarısında yak bir sigara da geçmişi an.
Sen kaç
İstersen gerçeklerden.
Beni gönlünden çıkarabilirsen.
Belki bu son şiirim ne dersin.
01.01.2010
Yakup Onat
Unutmam
Şehadet çekip çenem bağlanmadan,
Üç tas konup suyum ısıtılmadan,
Ak kefen boynuma biçilmeden,
Fani cesedim musalla taşına konmadan,
Bahtsız tabutum omuzlara binmeden,
Mezarımda bir karış ot bitmeden,
Mezar taşımda ibibikler ötmeden,
Kara toprakta etim kemikten ayrılmadan,
Unutur sanma sakın seni.
Unutsan da sen beni yarim.
Unutmam ben seni kıyamet kopmadan.
*
Suçumu söyle, günahımı bileyim.
Derdini söyle, derman bulayım.
Eğer varsa bir günahım.
Darağacında boynuma yağlı urganlar vurayım.
Tek seni sevdim.
Ama diyemedim.
Kalbimi yakıyor bu gizli sevda
Ne olur sevgilim dön artık bana..
Yakup Onat
Unutulmak
U nutmak ne demek,sen bilir misin?
N asıl yaşar insan sevgisiz,sensiz.
U zar da uzar geceler,kollarım bomboş.
T a arşa çıkar kederim,ahım.
U slanmadı yüreğim.
L aleyi-gelinciği kıskanırım.
M asum sevgilim.Bu sensizlik beni boğar....
A şık yüreklere taşlamalar dizerim.
K ana kana içemediğim aşk şarabının kızgınlığıyla kükreyip.
N e çare olsan da bir olmasan da.
E cel gelse,çıkarım musalla taşına.
K anmazsam gülüşüne,bakışına.
İ yi bil hoşlandığımı senden.
C anım yanar artık.
A nlamazlığından,suçlayıcı bakışlarından.
N efret yakışmaz hiçbir kula.
I zdırabım katmerleşir.
M erhem olur sanma! ...
10 Şubat 2009
Yakup Onat
Uzak Olamam
Senle aşk defterim beyaz, büyülü bir sayfa.
Irak olamam senden.
Ellerimde ellerin,
Rüyamda gülüşlerin.
Damağımda ılık nefesin.
Sensin,ışığım,dermanım.
Gönlümün karanlığında çerağım.
Bulutlarda gezer, adını sayıklarım.
Aldığım nefesi sana borçluyum.
Ne engeller aşarım sen varken.
Neye yarar üç günlük dünya.
Sen olmayınca:
Ben ona yanarım.
Hangi bara koşar,
Hangi dala yaslanırım.
Hangi bağa dadanır,
Hangi güle konarım.
Esrikliğim tutar,deli olur,
Mest olurum.
Hangi badeyi içer, kanarım.
Nasıl nasıl oyalanırım,
Belki kan kusar,
Feleğimi şaşırırım.
24 Aralık 2008
Yakup Onat
Üçyüzaltmışbeş Güne Bir Şiir
E ğer sana bağlanmasaydım.
L isanım kurur,dimağım hepten körelir kalırdı.
İ yi ki sen varsın baş ucumda,
F elek işler açsa da başıma.
E lbette vuruldum ben sana.
L ebine ısırırcasına yapışmak
İ yi bil tek dilek…
Fettan bakışlarına tutulup son nefessi vermek,benimçin cennete uçmak.
Fani hayatla dalga geçmek bir uğraş, artık bir zevk...
09.122009 Çarşamba
Yakup Onat
Ümit
Sonsuzluğa uzanan yollarda,
Kaygusuz ufuklarda,
Karanlık onulmaz akşamlarda,
Hep seni, seni beklerim..
Umuduma muradım ereceğim diye
*
*
*
*
*
Sevindirecek misin bizleri?
Bilemiyorum,Rabbime güveniyorum…
Sadece ümit besliyorum.
*
*
*
*
*
Sen dünyaya gelirsen işte o zaman:
Bu şiir devam edecek
Yoksa..
Tanrım’dan dileğim,
Yaşamdan,lugatlardan “yoksa”lar silinsin.
Yoksa’lar hiç olmasın,
Ümitler tükenmesin,
Ümitler var olsun,
Sevgiler kazansın
Herkes” muradına” ersin! ......
Yakup Onat
Ümitsiz Adağımsın
İşte böyle bir aşk.
Meleğimin haberi yok.
Kaçırır gözlerini benden.
Anlarım ki sevilmemişim.
Nadan oldu bu gönül,
Senin uğruna
Islağı kurumadı bu gözelerin.
Zaman…Hiç acımadı bana.
Adaklar adadım da sana.
Şikayetim de varmadı sana.
Kaldım biçare,yapayalnız aşkının kıskacında.
8Ekim 2009 Cuma
Yakup Onat
Ütopya
Dünyam sözcüklerle çepeçevre kuşatılmış…
Mücadelemin evrenselliğinde,
“Kızıl elmam ve ütopyam var.”
Ben, insan ırkından,
“Dünya vatandaşı….”
Düşünmek için yürek gerek.
Sevmek için,duygularımın zincirleri kırması…..
Düşünen ve düşenin dostuyum ben.
Ürkütmez beni düşünen insan.
Kıyametler kopsa umuruma gelmez.
Sözcüklerim mavzer gibi patlar,dimağlarda.
Üzülme ey sevdiceğim halim ne olacak diye.
Namerdim korkarsam zalimden.
Cahil cesur değilim.
Can,canan,yaradan yarimdir benim.
El ele olsun tüm insanlık.
Lanet okusun kardeşi kardeşe kırdırana.
Ezberledik ama sloganları.
Repertuarımda hep onlar var benim.
Derdim” barış dostluk, kardeşlik,aşk ve huzur” için.
Mefkuresiz,ülküsüz kalamam ben.
Hakkı haykırmadan duramam.
Dilsiz şeytan olamam ben! ...
22 Mart 2009
Yakup Onat
Vasiyetimdir
Sana sundum da sevgimi,
Geceleri hafakanlar basar beni.
Sağıma dönsem sen ve şen kahkahaların.
Soluma dönsem,yalancı ve yakıcı bakışların….
Bir bakış fırlattın,
Feleğimi şaşırdım.
Kalbimi yaktın,
Sormadın, ne olacak bu gönlüm.
Coşturdun da,hıçkırığa boğdun kalbimi.
En son çekip gittin.
Yaraya da tuz basarsın.
Halimden bir sen anlarsın.
Bilmez misin?
Kırgın gönlüme nasıl söz geçireyim de,
Söyle,nasıl vazgeçeyim senden?
Yetmez mi çektirdiğin?
'Seni ben,sessizce sevdim....'
Bir münzevi gibi aşk mihrabında adın dillendireyim de,
Kendimi rezil rüsva ettikten sonra,
Mecnun'un çıktığı tahta ben de çıkayım emi.
Salalarımı en âlî san’atkar çağırsın olur mu?
Tutun bu vasiyetime de, sevdamızı kabullen olmaz mı?
Mezarım,cennet bahçelerinden bir bağçe olsun dilerim.
Başka ne diyeyim?
Yakup Onat
Vuslat
Deli gönül vuslat için yanarsın ha!
Vuslat ne zaman, bilmem ki?
Bence vuslata
Erişilmez!
O bana çok uzak.
Gönül uçarılıklarınla kurma bana tuzak.
Anlıyor musun,
Can tenden neler ister?
Ahrette erişir miyim ona?
O da muamma.
Hayat muammaların en çetini,
“Zorlu bir imtihandır değil mi ”
Bu dünyaya gelişimiz…
Karmakarışık duygular içinde yüzüşümüz.
An gelir, kayar,düşeriz.
An gelir, küllerimizle doğarmışız.
Bizi kuşatırmış çepeçevre halkalar.
Zorludur,çaresizliğimiz.
Tevekkül tek tesellimiz.
Yakup Onat
Ya Ali (R.A)
Lisanımda,
Kelimeler yetmez.
Aslında O'nu anlatmaya...
İsmin gibi yüce pirsin.
Mana ikliminin padişahısın.
Başka mana kabil değil.
Tek bunu biliriz.
Sen,Efendi’min yoldaşı.
Canpareler...
Hasan ü Hüseyi’nin pederi.
Velayetin şahısın.
Sen Hakk’ın bükülmez kolu,
Sarsılmaz kılıcısın.
Allah'ın Arslanısın.
Bir, sevmeyen perişan ı pişman....
Eyleyelim tövbe
Heman.
Olmayalım nadan.
Geçmişte gelecek saklar.
O mübarek kitabın
“Celcelutiye…”
Yol gösteren çerağımsın.
Cennet yolu senin yolun.
Sana 'can' olmalı kurban...
1 Şubat 2009
Yakup Onat
Ya Zindan, Ya Gülistan
Yâr başına belâ almış.
Uzatmış da elin.
Sözle,gözle boğmuş.
Firavn sarayında Yusuf’un yüreğin.
Maznun ne yapsın parmakların kesene.
Usanmış,gurbette gelmeyen kalmamış başına.
Narına yanmamış ol faninin.
İncitmemiş,incinmiş.
Atılmış zindanlara.
Kör kuyudan sonra.
Gel gör, Yakubun hali nicedir.
Lal olur dil,görmez olur göz.
Ahın duymaz mola Rahman
Yalvarınca.
Acır da kurt kuş haline,
Nettik biz babamıza.
Yakubun sevgisini,
Anlarlar; hasislik ettiklerini.
Kul sıkışırsa,
Umulur ki Hızır yetişe.
Bünyamindir, imtihanın son faslı;
Ahsen’ül Kassas'tır vakanın büyüğü.
Dünyada nasibin iki türlü.
Ya zindan ya gülistan...
Yakup Onat
Yalnızlığımın Destanını Yazarım
Bülbül misli figân eyler bu kalemim.
Tek seni sevdim kırmızı karanfilim.
Olamaz senden başka gönlümün bela çiçeği.
Yalnızlığımın destanını yazarım ben
Sayfalarca.
Canımın acısının hazzını alıyorum,
Sitemkâr sözlerinle,iğneleyici bakışlarında.
Yıkılıp kalsam da sokak ortasında
Off lar çekmeyeciğim.
İçindeki şeytanı güldürmeyeceğim...
31.03.2010
Elbistan
Yakup Onat
Yalnızlık Şiiri
Yalnızlık,yalnızlık…
Yalnızlık, ayrılığın ve acının resmi.
Kanıksamışım bu hissi.
Bakışlarına susamışım.
Bilinmezlere gidişinin,
Haberini hiç duymamışım.
Umarsızlığının hüznünü taşırım içimde.
Sen,hiç yalnız kalıverdin mi kalabalıklar içinde.
Sarılış ve öpüşmeleri görmezden geldiğin oldu mu?
Birilerini beklemekten yorgun düşerken.
Yanıbaşında,
Çocukların çığlık ve haykırışlarını
Duymazdan geldin mi?
Cüzdanının çalındığının farkına varamadığın oldu mu?
Beni düşünürken.
Hele bir kerecik yalnız kalsan.
Bir kıvılcım düşer gönlüne belki benle ilgili.
Bitmeyen ürpertiler seni boğar.
Bir büyü bulsam da,
İçindeki kıpırtıları sezebilsem.
Yakup Onat
Yakup Onat
Yalnızlık(I)
Ne ki yalnızlık….
Yalnızlık, bir korku.Sokaklara küsmüşlük.
Bir ürperiş,bedbinlik..
Belki bir kendine geliş,belki bir son.
Yoksulluğun,kimsesizliğin sembolü.
Ruhun acıdan kıvranışı.
Buhrana girip,sinenin patlayacak gibi olması,
Boşuna dememiş eskiler:”Yalnızlık Allah’a mahsus”diye.
Yalnızlığı çeken bilir.
Dört duvar üzerine gelir gibi olur.Kır şu kapıyı.
Bir çıtırtıdan,duvardaki gölgelerden bile ürperiştir yalnızlık.
Yalnızlık yaşantı olamaz,
Yalnızlık bize göre değil,
Rabbim bizleri yalnız,ümitsiz,sevgisiz bırakma.
Yakup Onat
Yalnızlık(II)
Kahırdan ölen nice yalnızlar bilirim.
Bir selama hasret,bir gülüşe tutsak.
Yalnızlık! Neyini seveyim ben.
Yalnızlık, bir sızı.
Bir iç sıkıntısı.
Belki bir boşluk,
Belki bir büyüdür.
Yalnızlık,sessizliğin sesidir...
Belki ruhun acıdan kıvranışı,
İnsan yüzüne,sevgiye susayıştır.
Bilirim yalnızlığın,boğazında düğüm düğüm oluşunu.
Yalnızlığı yaşayan bilir.
Kimse bilmez.
Dört duvarın üstüne üstüne gelişini.
Bir çıtırtıdan ürperdiğini,
Duvardaki gölgelerin insanı ezdiğini.
Yalnızlık, bir dert neylersin…
Her zaman bir dost beklersin.
Gözler yollarda, yorgun düşersin.
Kim bilir kimsesizlikten bedbaht olur, kahrolursun.
Her şey terkeder seni.
Anlar insan,yalnız doğup yalnız öldüğünü o zaman! ....
Kimsesizlerin Kimsesine gidişi.
Yakup Onat
Yanık
Yarasalar misali geceleri dolaşırım ben,şu kaldırımlara atarım kendimi.
Aşkının susuzluğunu hep seni düşlemekle tadarım, yıldızlara, kayan bulutlara baka
baka.
Narın,”naza” ne zaman galebe çalar, bilemem ki?
Isıtır belki musalla taşında senin kor yüreğin kaynayan kazanımı.
Kader birleştirmez bizi,açılan ellerimizi bir gizli güç gerisin geri iter sanki.
Yanan küllerimi savurur birisi.
Aşıkların ne günahı vardı ki ya Rab!
Kavuşamaz hiç birisi.
Uzadı artık bu dünyada nasibim belki.
Pare pare olan kalbim nice acılara dayanır, gör gayrı.
Kosam yüreğimi avuçlarına kan kırmızı şekillerle ismini yazıvereceğim.
Sanma,çirkinliğimden utanacağım.
Sevmesen de aşkımın sefasını sensiz süreceğim.
21Haziran 2009
Yakup Onat
Yâr Kokusu
Yârimi tanırım ben kokusundan.
Adımlarımı sayışından.
Rahatlarım kondurup bir öpücük yanaklarından.
Kapaklanırım yere büyücü gibi bakışlarından.
Onda anlayamadığım bir çekim gücü var.
Kuruntularımı darmadağın eder içten gülücükleri.
Usanmam ki hiç gök gözlerine bakmaktan.
Sandım ki misk-i amber göğsünden çektiğim ter- i taze vücutlum.
Uzanıvermesem bir an yanıbaşına benimçün kıyametin koptuğu an…
Tatlı dilli güleç yüzlü zevce-i masumane ömüre ömür katar.
Bu hayattan bunu anladım ben yââr.
11 Ekim 2009 Pazar
Yakup Onat
Yıldız Ve Güneş
Kara bulutların arasından,
Çıkmış güneş o ihtişamıyla.
Işıtmış her yeri ışığıyla.
Herkese neşe,hayat vermiş.
Ama kendisi yalnızmış.
Hiç kimsesi yokmuş.
Buna çok üzülürmüş.
Ama elinden bir şey gelmezmiş.
Bir gün küçük bir yıldıza rastlamış.
Yıldız da çok üzgünmüş.
Çünkü küçük olmaktan bıkmış,
Güneş gibi kocaman olmak istiyormuş.
Ama buna ihtimal yokmuş.
Güneş ona yıldız da güneşe derdini anlatmış.
Sonunda arkadaş olmuşlar.
İkisi de anlamış sonunda hatasını:
Güneş hayat verdiğini,
Yıldızsa mehtaplı geceleri süslediğini,
İkisi de ne kadar önemli olduğunu..
Güneş ziya ile harelenmeye,yıldızsa göz kırpmaya devam etmiş.
Yakup Onat
Yiğit Olan
Yiğitte uğraş olmalı.
Bir zanaat.
Bir gelin gibi süslemeli atını
Hoş
Şimdi değişti zevk u safa.
Renkler de oldu oyuncağı ve,
Siyasetin uşağı.
Yiğit olan
Vuslat ateşi ile yanıp tutuşmalı.
Sevgiye her çile değmeli.
Anın çün hazineleri tepmeli.
Yoksa neye yarar
Pusat,
Neye yarar ustura.
Naralar bir pul etmez o kula.
Cevher iken olur kalp para.
30 Ekim 2009
Yakup Onat
Yine İlk Günkü Gibi Güzelsin
(Beyaz boş bir sayfa karanlık dünyam..)
Yine ilk günkü gibi güzelliğine akıyor bakışlarım..
Nideyim,nerelere gideyim.
Yıkılsın bu dünya!
Gözüm görmeden de,
Sevdana sarılmışım.
Ah o göz süzmelerin olmasa!
Nasıl yandım aşkının narına.
Göstermeseydin Rabbim onu.
Unuttuğumu sandığım ceylanı..
Şaşırdım hiç kaybetmediğine masumiyetini.
Daha dünkü gibi derdim depreşti.
Sevgim kanatlandı,
Çağlayan oldu gözyaşlarım.
Senin çocukluğumun düşmanı olduğuna içerledim.
Kızdım, ama geri utandım.
Derdimi içime gömdüm.
Mert ve delikanlı olsan. dedim kendi kendime.
Madem unuttun O’nu
Namertlik etme.
Dönüp de bakma.
Kalbini yakma.
Pişmanlıklara salma, kıyma! ..
Hakkım yok ey sevgili,
Gizli sevgili…..
Sana kahretmeye,
Gözlerimle suçlamaya.
Sana kıyamam,üzemem ki seni.
Çocukluğumun aşkısın.
Uçarılığımın kurbanıyım.
Ben ne yapayım sevgisiz,sevdamsız.
Şimdi olacaktın
Dizimin dibinde.
Gülüşlerin seyre doyamadığım,
Gözüme güvenemediğim
Ne çare, seni sana emanet ediyorum.
Ey sevgili, gizli sevgili…
Ya o çocuklar kimin eseri…
Allah şahit ya,
Düşmanım olsan yeryüzünde,
Sana sevgim yine bin katlı…
Eylül 2008
Yakup Onat
Yöresel Derleme
ELBİSTAN VE EKİNÖZÜ YÖRESİNE AİT HALK EDEBİYATI DERLEMESİ.
ELBİSTAN YÖRESİ
TEKERLEME
Altmış eşek arısı yirmi mısır darısı kırk çingene karısı bir kulüp rakısı birtencere et
kavurması beş şişe konyak, her tarafı oynak,karpuz gibi göbek; bir kilo tuz bir kilo muz
hepsini dondurma kabuğuna koy,koy kardeşim koy..
Dandini dandini dasdana danalar girmiş bostana kov bostancı danayı,yemesin
lahanayı.Ee,ee,ee.
Uyusun da büyüsün ninni,tıpış tıpış yürüsün ninni.ee,ee,ee..
Dandini dandini danalı bebek,elleri kınalı bebek; annesi maymun,babası şebek,ağzına
verdim meme tıpası,uyusunda büyüsün eşek sıpası.
Alnı düven sekisi,kaşları kalem çekişi,gözler berber aynası,burun bombuş
nohudu,dudak şom kağıdı,çene kadın lokması,kollar mumbar dolması,parmaklar yaprak
sarması,göbeği ilili bilili,saçı ibibik yuvası..
Ben bademe baktım,badem bana baktı; ben bademden bıktım,badem benden bıktı.
Al şu bir sahan paçayı,sam sam sarmısakla,sam sam sarmısaklayamazsan,ver ona sam
sam sarmısaklasın.
...Fatma fareyi farkedince,feneri attı,feryadı bastı.
Kan damarı kaynadı,bok damarı oynadı.
Orus...laf ederken kendini över.
Oğlan büyüttüm ellere vur g.. yerlere.
Ölü evinde ağlar,düğün evinde oynar.
Tek tek tekerleme,üstü kaymak şekerleme.
'Leylek leylek havada
Yumurtası tavada
Et getirdim yemedi.
Gömlek getirdim giymedi.
Ah koca leylek ah! '
El el epenek,
Elden çıkan topanak topanağın yarısı bit birenin karısı.
Çek şunu şurdan çıkart.
Halep yolu düz gider,
İçnde tilki gezer.
Tilki beni korkuttu.
Kulağımı sarkıttı.
İğne getir,iplik getir.
Çek şunu şurdan çıkart.
Gökten bir karı düşmüş
Neyine neyine kurt düşmüş.
Konuşan onu yesin.
Konuşmayan
Balınan bastık yesin.
BİLMECE
Alemi döndürür felekten,
Dünyayı geçirir elekten.
Her başta bulunmaz,
Bu yüksek dilekten.
(akıl)
Dağlar tahtası,sohbet odası;
Ayak kavuşturan,yar buluşturan.(Kürsü)
Hat dedim,
But dedim,
Var şuraya,
Yat dedim.(Süpürge)
Sıra sıra odalar birbirni kovalar.(tren)
Tarlada yeşil,çarşıda siyah,evde kırmızı.(çay)
Ağzı var,dili yok; dikiş diker,iğnesi yok.(fermuar)
Suya düşer,ıslanmaz.(gölge)
Ben giderim,o gider; arkamdan tin tin eder.(gölge)
Arabadan atladı,pantolonu patladı.(karpuz)
Küçücük mezar dünyayı gezer.(ayakkabı)
Hiridi hiridi,kapıya vurdu kilidi; akşam size gelen kim idi? (uyku)
Uzaktan baktım bir taş; yanına vardım dört ayak bir baş.(kaplumbağa)
Bir küçücük fildişi,içinde beyler aşı.(kestane)
“Sekiz ayak,iki baş; altı tahta,üstü taş.'(gem-döven)
*Dam üstünde kadı gibi, gözleri var cadı gibi
*Yukarıda kara, kara yere düşer para para; elime aldım kan gibi ağzıma attım bal gibi
*Yazın giyinir kışın soyunur,
meyvesini el alır,yaprağını yel alır.
*Altı tahta üstü tahta içinde bir kuru Fatma.
*Geldi mi gelir, gitti mi gelmez.
*Elde yapılır ete takılır
*Kuyruğu uzun,beli kısa; burnu uzun,dili kısa.
*Ben giderim o gider,
İçimde tık tık eder.
*Beyaz beyaz minikler,
Uzak yoldan gelmişler,
Oynamışlar gülmüşler,
Yere düşüp ölmüşler.”
*“İki kızarmış kiraz,yarılıverse biraz,çekirdekler görünür,inci gibi bembeyaz.”
*“Dedemin bir ceketi var,kırk yerinde yaması var.”
*“Söylerim söylemez; çağırsam anlamaz,yolcudur yolundan kalmaz.”
*“Katık oldum Aşına,öp koy beni başına
Beni nasıl öğütür,sor değirmen taşına.
Her gün tazelenirim,
İnce ince dil beni.
Hadi kimim,
Bil beni? ”
CEVAPLAR: (Baykuş,böğürtlen, ağaç, fındık, gençlik, yüzük,
fil,kalp,kar,diş,lahana,cenaze,ekmek)
1.Yük altında yeşil çıbık(yılan)
2.Dağdan gelir lök gimi
Eli golu bilek gimi
Eğilir bir su içer
Bağırır oğlak gimi. (gaanı-kağnı)
3.Dağda dapılar,
Suda cipiler,
Arşın ayaklı,
Burma bilekli. (Palta-balık-tazı-davşan)
4. Deve dabanı,
Gezer yabanı. (terazi)
5.Güccük güccük çörek ettim,
Babam evine görmeye gettim. (Yıldız)
(Kaynak:İbrahim HAVAN)
6. inil inil eder.
İniltisi bellisiz.
Arapça söyler
Dili bellisiz(arı)
1.Kat kat döşşek bunu bilmeyen eşşek.(Lahana)
2.Eve geldim eğlendim,belimden bağlandım.(Süpürge)
3.Gündüz galada,gece belada.(Örtü)
4.Beni m bir oğlum var,ikigötlü.(Loğ)
5.Benim bir oğlum var,götün küle kömer,oturur.(İbrik)
6.Benim bir oğlum var,götünden baktın mı ciğerleri görünür.(Tandır)
10 EKİM 2009 Cumartesi
Kaynak:Hatice ÖNAT
ATASÖZLERİ VE DEYİMLER
Hızır sofrasını Çukurova'ya sermiş,
Elbistan'a silkelemiş...
Annaç:Karşı,karşısı.
Bir lafın yalanı yoktur,yanlışı vardır.
Görmemiş görmüş,bayılmış,ölmüş.
Buna laf anltana kadar,dağ dağ dolan.
Bıçak,sapını kesmez..
Çala çala bir havaya dönmek:Durmadan fikir değiştirmek.
İşini belle,duvar kovuğuna sok; gün gelir gerek olur.
El kapısı ateşten kaynak,demirden değnek.
Eşeğe binmesi bir ayıp,eşekten inmesi iki ayıp.
El için ağlamış,gözü yaşarmamış.
Elin adamı para vermez,ama akıl verir.
'El aklıyla iş tutanın sonu yamandır.'
Kızın varsa öğret,oğlun varsa değirmende öğretirler.
Eski giyer yok gibi,yeni giyer b…gibi.
Aç doymam,tok acıkmam sanmış.
Arıstak:Tavan
Deliye hee demek sevaptır.
Davşan dağa küsmüş,
Daan haberi olmamış.
Davşan yamaca geçti:Fırsatı kaçırmak anlamında.
Düven-Tükan:Dükkan
Hazıra dağlar dayanmaz.
Hüsmek:Susmak
Her yaşın bir hökmü var.
Söz namustur.
Vıdıtlamak(fırlatmak)
Yılmak:Usanmak
Bacıd:Nohut-fasulyenin kabuklu olan tanesi.
Bor:Nadasa bırakılan toprak.
Booz:Bu kez
Bıldır:Geçen sene
Bacıd.Nohut ve fasulye kabul kısmı.
Er kişi sözünden belli olur.
Cahil adam, meyve vermeyan adama benzer.
Cimiz:Bataklık
Cibelmek:Şımarmak.
Çakal,hiçbir zaman aslan olamaz...
Gavurga:Nohutun bir gün önceden ıslatılıp saçta kavrulmuş hali.
Gııranmak-Ürmek:Köpeklerin havlaması.
Garsamba:Kalabalık eşya yığını.
Gö...yerde olandan gorhulur.
Gurtlamak:Karıştırmak,kurcalamak,bozmak.
Gıcılamaz gaanı gibi:Yavaş,tembeller için kullanılır.
Garnı gurtlu:Çok kıskanç olan.
Guru guru gurban olayım,
Gaslek:Şakadan,şaka yollu.
Hezen:Mertek
Haydan gelen huya gider.
Takır takır gadanı alayım.
Aç aman bilmez,çocuk zaman bilmez.
Abdalın dostluğu köy görünene kadardır.
Akıl parayla satılmaz.
Aç ayı oynamaz.
Boş çuval ayakta durmaz.
Son gülen iyi güler.
İçerlemek:Sitem etmek.
İki at bir kazığa bağlanamaz.
iki arslan bir posta sığmaz.
iki el bir baş içindir.
iki insan ne derse o olur.
İki gönül bir olunca samanlık seyran olur.
ikilik yok birlik var,yalnız bunda dirlik var.
İki deli bir çiviyi bükemez.
İş buldun mu siviş,aş buldun mu yumul düş.
İnsan oğlunun eti yenmez,
Gönü yüzülmez,
Eeliği ödenmez.
Anasını boyayıp babasına satmak.
Biri yer,biri bakar; kıyamet ondan kopar.
'Yiğit olan düşmezse dengine
Bütün alemi güldürür kendine.'
Kirli çıkın.Cangama çalmak.
Kork,Allah'tan korkmayandan.
Hörtük ye,karababa ye
Daha da doymazsan beni ye...
Gala almak(bir kazanç elde etmek)
Mıccırını çıkarmak:Ezmek
Dağdaki kekliğe pilav suyu koymak
Eteğindeki gavurgayı saçmak.
'Eğil eğil kalk,
Gabul eyle Hakk.'
Söbe-daarmi:Daire biçimli
Yediği çanağa pislemek.
Yarısı yerde kömülü.
Sibahli.Nazlı
Seeplemek-azıtmak:Tenha bir yere bırakmak.
Soyak:Aylak
Sıtara:Sitem,sıkıntı..
Goya:Güya
Guz:Kuzey,serin,dağların kuzey yamaçları.
Horsunmak,hurapsınmak.(Küçük görmek)
Oşartmak(Abartmka)
g….(arkasına)
baka baka gitmek.
Cıngar çıkartmak.
Cof coflanmak:Kendini beğenmek.
Sokur sokur sokranmak(Mırıldanmak,memnuniyetsizliğini belli etmek)
Mahana bulmak.(bahane)
Maarise.Meğerise
Dombalak dönmek.(yuvarlanmak)
Yüz ağartmamak.
Büngüldemek(arazide suyun ses çıkararak akması)
Topuğu arkasına değe değe koşmak.
Teberik:Anı,miras.
Bocuya gapılmamak için iki ekmek atarsın,geçersin.
Bu işten bir düdük kavlamaz.(İyi bir sonuç ortaya çıkmaz.)
El yumruğunun görmeyen kendi yumruğunu kantar sanırmış.
Emmim- dayım,kesem.
Alsam alsam yesem.
Tamaşa etmek(seyretmek)
Kaderiynen oynamak.
Gamga:Talaş benzeri çalı çırpı,odun parçası.
Gıyş:Hayvan gübresine verilen bir isim.Mayıs da denir.
Pık:Küçükbaş hayvan dışkısı.
Akmın:Hayvan -çiftlik gübresi.
Körez:Köz
Gö....üne teneke bağlamak.
Gırnap-kınnap
Gıran(nazal 'n' ile) :Kenar anlamında
Papıç:Pabuç
Helik:Küçük taşlara verilen ad.
Hoormek:Bağıra bağıra ağlamak
Dölek.Düzlük yer.
Baa:Bey,ağa anlamı
Baa-aazbaa:Çuval vb.eşyaların ağzını bağlama işi.
Baa:Üzüm bağı.
Saamen-Seymen:Kalabalık halinde olma.
Süümek:Uzamak,uzatmak.
Söolmek:Kızartmak eylemi.
Sireşmek:Sertleşmek
Muzgarmak:Uyuklamak.
Neeş dutuyon(nazal 'n'ile) .Ne iş yapıyorsun manasına.
Öte açe:Öte geçe,öte taraf.
Pörtlek-pürtlek.Çıkık,çıkıntı(Anam bana hep pürtlek gözlü seni derdi.)
Çemremek:Sıvazlamak.
Gölermek:Daha çok küçükbaş hayvanların sırtüstü yuvarlanıp kalkamaması durumu.
Gıpcınmak:Bir iş-olay için harekete geçmeye çalışma.İsteklenme.
Gaglık:Dağlarda,doğal küçük kaya kovuklarına su dolması.Bu gaglıklardan hayvan da
su içti ben de.
Goosuk:Kovuk(Meslek belle,tuvar goosuna sok...)
Künde:Hergün.
Ditmek.Eşelemek,parçalamak.
Didinmek:Çabalamak,uğraşmak.
Dıdınmak:Tırmanmak.Zorlanarak bir yere ulaşmak.
Dııdının dııdısı:Yedi kat yabancı anlamında.
Dıvrak:Narin,derli-toplu.
El aklıynan iş tutanın sonu felaket olur.
Fırasat(Feraset)
Fırlatma(geveze)
ışgın (bağdan çıkan sürgün uçları)
Tıpır (Mızmız)
Tıpıklamak(sıvazlamak)
Açıkta yatanın üzerine kar yağar.
Acındırırsan arsız,acıktırırsan hırsız olur.
Acıkan doymam,susyan kanmam sanmış.
Zati,sati-saten(zaten)
Zavurlamak:Öfkelenmek.Sanki it zavurluyor.
Zııypmak(ortaya çıkmak)
Zıllımak(oyubozanlık etmek)
Zibil:Toz-toprak karışık pislik,çöp.
Zonturlu.Oturaklı (bayanlar için kullanılır)
Boşa koyuyorum olmuyor.
Doluya koyuyorum dolmuyor.
Yarası olan gocunur.
Kızım sana deyim,gelinim sen anla.
Yazın beyni kaynamayanın kışın kazanı kaynamaz.
Adam sandık eşeği,iki kat attık döşeği.
Allah aldı deliğine soktu.
Un yerken ıslık çalınmaz.
Uyuz itin yarası eksik olmaz.
Sarımsakla soğanı evermişler,çocuğun da kokusu çıkmamış.
Sözün şeker ise,söyleme de bal olsun.
Sabaha kalan davdan korkma.
Baltası olmayan baltacıyı da avara eder.
“Elin işte gözün oynaşta.”
Namusluyu, namussuzdan uzak tut.
Nutku tutulmak.
Küllükte yat padişahı düşünde gör.
Kül,kömür ye,namert lokması yeme.
Avrat buyur demeden tutar,
Evlat yönün öte gider.
Dostunu sen doğur,düşmanını anan doğursun.
Doğrunun yardımcısı Allah'tır.
Dostun attığı daş can yakar.
Gaza geliyom demez.
Sağır duymaz,uydurur.
Pataklamak:Dövmek
Kör görmez,dürtüştürür.
Uşluklamak.İğnenin deliğinde ipliği geçirme işi.
'Ayda gelene hoş geldin,
Künde künde gelene boş geldin derler.'
Yiğit bin yaşar,fırsat bir düşer.
Yiğit düştüğü yerden kalkar.
Onunu verdim kasaba,onunu geçmedim hesaba.
Yastık değişince kader değişmez...
BEDDUALAR:
Gıran giresiceler.(telef olma,soyu kuruyasıcalar)
Südüklüğün gapana.
Tütünü görünmedik yere gidesin.
Ilımadan çıkarasıca(beddua)
Son güldüceen ola.(Beddua)
Gara gara deert.
Allah akıl daadırken nerdeedin.
Yaşcaazına doymuyasıca.
Önce ciciim ayı sonra s....ayı.
Dıştan baktım yeşil türbe,
İçine girdim,estağfur töbe.
TÜRKÜ
Kapımızın önü iğde
iğdenin dalları yerde
Yandan baktım odasına
Bu evin sahibi nerde?
Yandım Allah yandım.
Gün gün artıyor derdim.
Kapıda sular akar,
Aktığı yerleri yakar,
Dokuz gelin baş baş olmuş
Başa kimler bakar.
Yandım Allah yandım.
Duman duman oldu gözükmez yollar
Boz bulanık olmuş akıyor seller.
Kendimi bıraksam delisin derler.
Yandım Allah yandım
(kaynak:Durmuş Ali TUNÇ,yaş:81)
TÜRKÜ
Benim sebebim Emin Onbaşım
Söyle bana doktor
Ben ölür müyüm?
Ölmeden sılayı ben görür müyüm?
Kaynak:Meliha ÖZCAN,Bağlarbaşı Mahallesi,İğde kasabası
MANİ
Küsersen küs.
Küllüğe düş.
Kediynen öpüş.”
“Tıngır tıngır saç
Elim hamur
Karnım aç.”
'Kara üzüm sergisi,
Gönlümde var sevgisi.
El yitirdi,buldum.
Bu da Allah vergisi.'
“Gökte tiyare gezer
Varın söylen o yare
Bir şey saklıyor
Anahtar bende diyor.”
Trenin yapısını
Yaslandım kapısına
Gızlar gelin olmaz
Ganyana gorhusuna.
Bostanlarda gış kabağı
Kızlar altın tabağı
Horoz kellen kesile
Ne tez ettin sabahı.
Gaynanayı ne tmeli
Merdivenden yitmeli
Tengir mengir giderken
Tamaşasını etmeli.
Kaynanam kemik tarak
Başıma batar
Kayın babam kıllı köpek
Kapımda yatar.
Nişanlım kalefir
Koynumda kokar.
Kaynım gül çıbığı
Bahçede biter.
Elma attım denize
Geliyo yüze yüze.
Gönlüm düştü bir ala gözlü kıza.
'Karyolam engin olsun
Vardığım zengin olsun
Zenginliği nideyim
Kafamın dengi olsun.'
'Karşıdan karşıya
Olur mu böyle
Ne derdin varsa
Gel bana söyle.'
Dere geliyor dere
Kumunu sere sere
Dere beni de götür
Yârin olduğu yere.
Sarı pabuç dabanda
Ne gezersin yabanda
Eğil eğil öpeyim.
Yüz liram var babanda.
Entarimi ben biçtim
Yeni sevdaya düştüm.
Keşke düşmez oyladım,
Asker oğlana düştüm.
Gökte yıldız elli altmış
Mevla’m neler yaratmış.
Oğlanları taş toprak,
Kızları şeker yaratmış.
“Entarim mavi dallı
Ucunda lira bağlı.
Sizin gibi köpekler,
Kapımda bağlı.”
Bahçelerde patata
Usandım sata sata.
İman tahtam kırıldı,
Yalnız yata yata.
Bahçelerde bandırma
Usandım dura dura.
Bir vefasız yâr için,
Tutmadım Ramazan’ı.
Göynümün gözü urfanın şekeri
Doldur ver şişeleri
Eller yârimi almış
Beklerim köşeleri.
Alma attım nar geldi.
Dar sokaktan yâr geldi.
Bir öptüm,bir ısırdım,
Al yanaktan bal geldi.
Karpuz kestim suyumuş
Yâr dizime uyumuş.
İşmar ettim görmedi.
Kürt içinde büyümüş.
Almayı yüke koydum
Ağzını dike koydum.
Yârini elinden aldım.
Gözünü bakakoydum.
Mavi yelek modası
Bu mu yârin odası?
Yâre hasta diyolar,
Bana gelsin gadası.
Kaynak:Meliha ÖZCAN,Bağlarbaşı Mahallesi,İğde kasabası
Bisikletle gezersin
Sen benden güzelsin
Niçin bekâr gezersin.
Pencereden bak bana.
Fındık fıstık at bana
Altın yüzü kal bana.
Kaynak:Zeliha ÖNAT, Bağlarbaşı Mahallesi,İğde kasabası
'Kayalar kastın bana,
Kekiller kestin bana,
Ya benim sevdiğim,
Ne dedim,küstün bana.'
'Gayalar badem olsa,
Yare bir geden olsa.
Çalımına yandığım,
Hele de bir adam olsa.'(Üsmügül HAVAN,ELBİSTAN-İĞDE)
Adamın biri çiçekle seviyor-sevmiyor
Falına bakıyormuş.
Yoldan geçen biri:
Ulan eşşeğlu çiçek nerden bilsin.demiş.
Dozer geliyor dozer
Çekilin yoldan,ezer.
Benim arkadaşım
Çirkin değil ki güzel.
Armudu taşlayalım.
Dibini kışlayalım.
Kağıt kalem alın
Maniye başlıyalım.
Bir elmayı alladım pulladım.
Medine'ye yolladım.
Medine'nin kızları,
Kur'an okur dilleri.
Kar yağıyor yağıyor,
Abamı giyeceğim.
Sakallıya varıp da,
Babamı diyeceğim.
Dağların ardındayım
Saatin dördündeyim.
Herkes tatlı uykuda,
Ben senin derdindeyim.
Dağlarda olur keklik.
Kızlar giyer eteklik
Sen beni sevmez isen,
Ben vermem metelik.
Dağlar dağladı beni.
Gören ağladı beni.
Ne vefasız yar imiş.
Derde bağladı beni.
Dağlar dağımdır benim.
Gam ortağımdır benim.
Çok söyleme,ağlarım.
Dert çağımdır benim.
Karanfilim susuzum,
Dört gündür uykusuzum.
Varsam yarin yanına,
Elim durmaz huysuzum.
Karanfil deste gider
Kokusu dosta gider
Buralardan yar seven
Ölmez,ama hasta gider.
Karanfilim bir sıra
Yarim gitti Mısır’a
Koyun olsam yayılsam,
Yarimin ardı sıra.
Kayadan bakan oğlan
Kekili sarkan oğlan,
Gece gelme,gündüz gel.
Horuzdan korkan oğlan.
Mor koyun meler gelir.
Dağları deler gelir.
Seni seven oğlan,
Uykuyu böler,gelir.
Oğlan,oğlan ot bizde.
Gel bir gece yat bizde.
Örtü döşek yok ise,
Tazı çulu çok bizde.
Mermer kabına su kodum,eridi.
Güğümlere su doldurdum,ılıdı.
İtin dölü yattı,uyudu.
Zengin dediler verdiler.
Bir kötüye verdiler.
Günahıma girdiler.
KEÇEYİ SUYA ATIP ÇIKAN YERİNİ TAŞLAMAK.
KENDİ BAŞINI BAĞLAYAMAYAN HUNU’YA BAŞ BAĞLAMAYA GİDER.
ŞINGIR ŞINGIR DÖRT PARMAGIM
ÇAL PARMAĞNI OYNAYAYIM..
BU YILKİ LAFIN ÖBÜR SENEYE ZARARI VAR….
EŞEK KETİZMEN’İ AŞTI…
EKİNÖZÜ YÖRESİ
TÜRKÜ
Koluna takmış küleği
Kirden görünmez bileği
Döndü’m damda dolanıyor
Gene cezvem bulanıyor
Şu Döndü’mün dokuz iti
Kapı kapı dolanıyor..
Önümüzde de pis Cela
Nazlım burdan geçmedi mi?
Acı sular içmedi mi? ...
DERLEME(FATMA SOYKÖK-EKİNÖZÜ)
Oluktan içmiş suyunu
Çınardan almış boyunu
O gardaşın üç bacısı
Ağlar göğünü göğünü
Lambalar çifte yanar
Keşifçi başında döner
O gardaşın üç bacısı
Gayet ona berkçe yanar.
Kepirden gelir salaca
Gelir sallanı sallanı
Konmuş musalla taşına,
Kekil telleni telleni.
Gar yağmış da kürek ister
Çatal havlu direk ister
Eller soba kurmuş oturur
Benim gönlüm gardaş ister.
Gapıyı kitlemiş,dilini atmış
Zeynep’i Gülten’i kime emanet etmiş
Ketizmenli’ye dul kefen örtmüş
O babamın yiğit oğlu.
Yana yana kül olurum
Küle derman bulunur mu?
İçme’ye aşağı insem
O gardaş bulunur mu?
Mezarının böğrü delik
Gara kekil bölük bölük
Duyun hele emmilerim
O gardaşım ölük..
Çuval çuvalın içinde
Gara iskarpin içinde
Eller İçme’den geliyor.
O gardaş yok için de
Elim elime dolaştı.
Elime al kan bulaştı
Babam oğlu daha genç idi
Ölüm ardıdan ulaştı.
Hele babam oğlu, babam oğlu
Seni kondurayım daldan dala
Kuzu gibi bir bağın vardı
Şimdi ona kimler sahip ola.
Ben ne duttum ne duttum
Bal yaladım zehiri yuttum
Ben o gardaşı çok severdim
Şimdi ben onu kimden sorayım..
MANİLER-EKİNÖZÜ YÖRESİ(2002)
Manici başı mısın?
Cevahir taşı mısın?
Yar buralı değilsin?
Bezirgan başı mısın?
Karpuz kestim kereste
Kuş besledim kafeste
Dediler yarin hasta
Ulaşayım son nefeste
Karanfil özüynen
Kim gördü gözüynen
Bana buhtan ettiler
Elerin sözüynen
Mavi yeleklim benim
Eteği beneklim benim
Al yüzü gülen
Biricik gülüm benim
Masa üstünde bıçak
Abim beni vuracak
Vurma abi vurma
Sevdiğin senin olacak.
Dama çıkmış el eder.
Küpeler gel gel eder.
O yarin kaşı gözü,
Beni derbeder eder.
Bağa girdim üzüme
Gel izime izime
Yarim sürmemi çektirdin
O elâ gözüne.
Oğlan oğlan ot burada
Gel bir gece yat burada
Yogan döşek yok ama
Tazı çulu çok burada.
Başımdaki poşular
Işıl ışıl ışılar
Sevdiysem ben sevdim
Size ne oldu komşular
Güzelin sinesine
Bayıldım cilvesine
Ben yarime kavuştum
Darısı cümlesine
Damdan dama ip gerdim.
İpekli mendil serdim
Şu zalimin kızını
Canı gönülden sevdim.
Tuz kabına tuz olsam
Nişanlılı kız olsam
Yarim eve gelince
Evde yalnız olsam.
Sabahtan Dudu geçti
Elini yudu geçti
Kurban olam sokaklar
O yar ne dedi geçti.
Karşı dağdan kar geliyor
Dünya bana dar geliyor
Ölüm Allah’ın emri
Ayrılık bana zor geliyor.
İrahanım eker misin
Bal ile şeker misin
Bana ettiklerin
Ahrette çeker misin?
Armudu taşla düşür
Dibinde kahve pişir
Her kahve içtiğinde
Beni aklına düşür.
Sofrada fakir olsun
Tabağı çukur olsun
Karnı doyduktan sonra
Duayı okur olsun.
Tepsiler dizi dizi
Davete bekle bizi
Adresi iyi yaz
Kolayca bulalım sizi.
Mani yazdım olmadı
Halim kimse bilmedi
Damadı davet ettim
Utancından gelmedi..
Altını sarraf bilir
Dertliyi cerrah bilir
Benim seni sevdiğimi
Yalnızca Allah bilir.
Merdiven kırk ayak
Kırkına vurdum dayak
Baktım yar geliyor
Koştum yalınayak.
Hatıra hatıra dedin,
Başımın etini yedin,
Al sana bir hatıra,
Senin gibi katıra.
Hediye hediye dedin.
Başımın etini yedin
Al sana bir hediye
Senin gibi kediye.
Armudu taşla,düşür.
Dibinde kahve pişir.
Her kahve içtiğinde,
Yari aklına düşür.
Armudun dibi kuyu
Uyu sevdiğim uyu
Sana sarhoş diyorlar.
İçtiğin zemzem suyu.
Köprüden geçerken
Köprü salladı beni
Pembe gömlekli yarim
Aşka bağladı beni.
Ormanda yılan yatar
Yılana diken batar
Şu Cela’nın erkekleri
Eşek gibi yan yatar.
Tirenin penceresi
İçinin çerçevesi
Şu Cela’nin erkekleri
Bulaşık tenceresi.
Kara kara kazanlar
Kara yazı yazanlar
Cennet yüzü görmesin
Aramızı bozanlar.
Altın saat sendedir
Zincirleri bendedir.
Dünya dolu yar olsa
Benim gönlüm sendedir.
Ağaç ağaca bakar.
Yamaç yamaca bakar
Benim sevdiğim kızlar
Durmadan bana bakar.
Keçimiz meler durur.
Analar güler durur.
Yarinden ayrılanın
Gözleri ağlar durur.
Tarlanın önü iğde,
Yoruldum gide gide,
Yardan ayrıldığımda,
Üzülürüm bilkine..
Fıstık soyulur mu?
Tadına doyulur mu?
Benim gönlüm.
sensiz olur mu?
Hava havalanıyor
Hava bulutlanıyor
Benim sevdiğim oğlan
Yeni bıyıklanıyor.
Bulutlar kadar derin
Rüzgarlar kadar serin
Senin en güzel yerin
Kahverengi gözlerin..
Günler bir bir geçiyor,
Ninem pirinç seçiyor.
Davet duydukça insan
Kendisinden geçiyor.
Rabbimizin nimeti
Ölçülür mü kıymeti?
Bu ayda mü’minlere
Saçar bolca rahmeti.
Cebimin ağzı dardır
İçinde şeker vardır.
Sabreyle aman gönül
İftara neler vardır.
Hanım kızlar yattınız mı?
Baklavayı yaptınız mı?
İftar vakti geliyor,
Tatlarına baktınız mı?
Ulu cami direk ister,
Söylemeye yürek ister,
Benim karnım toktur ama,
Arkadaşım börek ister.
Herkes sabırla bekler,
Zayi olmaz emekler,
İftara geliyoruz,
Hazırlansın yemekler..
Karanfilim, budama.
Sefa geldin odama
Beni gönlün isterse
Uğra bir yol babama.
Mani maniye bağlı
Mani turnaya bağlı
Şu köyün erkekleri
Bizim ahıra bağlı.
Sarı tespihim şak şak
Küskün isen barışak
Aramızda dağlar var
Mektup ilen buluşak..
BEDDUALAR
1.
Ala kanların saçıla.
2.
Sabahlara çıkmayasın.
3.
Allah canını ala.
4.
Sesin yeraltından gele.
5.
Kesim kesim kesilesin,kamyonların altında kalasın.
6.
Gözüne betiren aka.
7.
Gözüne perde iner inşallah.
8.
Sürüm sürüm sürünesin.
9.
Gidişin ola da gelişin olmaya.
10.
Karartın kalka.
11.
Allah ala,yerler domalda.
12.
Damarına ayran suları koyula.
13.
Kara kara dertler çekesin
14.
Ellik ellik gezesin.
15.
Cehennem beriye sen daha öteye.
16.
Tilki sancısı tuta.
17.
Musmundar şişesin.
18.Dilin selavata dönmeye.
19.Allah belanı versin.
20.Binbir taş altında kalasın.
21.Cehennem ateşinden kurtulamazsın inşaallah.
22.Tütünü görülmedik memleketlere düşesin.
23.Vurgunlardan gidesin.
24.Sen bir olasın,kapın bin ola.
25.Çamlar gibi devrilesin.
26.Bilinmez dertlere düşesin.
27.Alakanlı bozdumanlı olasın.
28.Şafağın kapana.
29.Ocağın geçe.
30.Boynuna boz ip ölçüle.
31.Suratın geçe.
32.Emeklerim gözüne dizine dura.
33.Yediklerin zehir zıkkım ola.
34.Ciğerin ağzına gele.
35.Adı batasıca..
36.Gözüne dizine dursun.
37.Yüzünü yüzüm görmeye.
38.Suratına it s…..
39.Dillere düşesin.
40.Dizin dizin gidesin..
41.Gönü yüzülesice..
42.Ocağı batasıca.
43.Kim ki seviyorsa, sevilir.
44.Az sadaka çok gada savar.
45.Yalan dünyanın evi olmaz.
46.Kaşıkla bal verdin,sapıyla gözüm oydun.
Yakup Onat
Yunus Misali
Elde kor,gönülde kar…
Ne sönen ol,ne de eriyen.
Pir i fani ol.
Boş fıçı,lazımlık olma,
Dolduran testi ol..
Miskin ademoğlu ol,sürü olma,uysal koyun olma.
Her sürülen yere koşma.
Keçi misal, bir tutam ot için yardan uçma..
Yunus misali ol.
O nasıl ki Tabtuk'un kapısına taşıdı,
Kırk yıl odun.
Ama taşıdıkları her ne hikmetse,
Olmadı bir gün de eğri ve büğrü..
Sen sen ol; adam gibi adam ol,
Eğri büğrü yollara sapma,
İnsanlıktan çıkma,
Deme ben, bende değilem.
Tek,sen bilmezsin kıymetini.
İki cihanda da azizlerden ol.
Zelil olma..
İnciyken pul olup, tepelenme.
Heva heves,saman alevi gibi..
Kor yangını değil ki.
Taa arşa yüksel ki melekler dahi kıskansın,
Katettiğin ummanları.....
13 Aralık 2008
Yakup Onat

Yakup Onat - Antoloji.Com

Transkript

Benzer belgeler

Walt Whitman - Antoloji.Com

devam

SANAT ve KÜLTÜRÜN BAŞKENTİ OLMAK! Ankara kurulduğu

William Shakespeare

Okyanus`un Genç Kalemleri SANAT Yukarıdaki resim Salvador Dali

Edgar Allan Poe

Özlem Altunok`la Söyleşi: "İnsana yatırım yok"

devamı

18 Ocak 2014 - Sayı 33