theory teori - Distributive Justice

theory teori
www.distributive-justice.com
Pluralism
Plüralizm (Çogulculuk)
A set of similar theories that reject, what may be
called, one-dimensional theories of justice, the main
idea of which is that all goods should be distributed
according to some unique criterion. Pluralists hold
that goods which are normally distributed in any society are too different to be distributed according to
only one criterion. To almost every one of these various kinds of goods we should apply a criterion that is
characteristic for it. Thus we have diverse spheres of
justice in which there are different criteria that tell us
which distributions are morally right. If the result is to
be just, a criterion which holds in one sphere should
not be applied in another one. For instance, rewards
and punishments should be distributed according to
desert, jobs according to ability, political positions
according to wishes of citizens as expressed at the
elections, medical care according to needs, income
according to success on the market, and the like. If it
happens that someone with the help of his money
(which is the measure of business success) or his political power manages to influence the size of his share
of other kinds of goods (for example, if he buys a
reward or an exemption from punishment), than justice is seriously violated. If the independence of distributive spheres is not trespassed, some individuals
will always do better than other ones in any of the
spheres, but it is highly unlikely that these will be the
very same persons in all of the spheres. In that way
pluralism allows many small inequalities but definitely
not an unique, great one which has an impact on all
kinds of goods. Given this, everyone has a much
greater chance to be successful in some respect, and
at the same time many negative aspects of equalising
everyone in every respect are evaded.
Plüralizm tek bir kritere göre dagiliminin yapilmasini
savunan sözde tek boyutlu adalet teorilerin yadsiyan
birbirine yakin teori toplulugudur. Plüralist veya çogulcular toplum içinde dagitimi yapilan varliklarin birbirinden çok farkli oldugunu ve her biri için spesifik bir
dagilim faktörü oldugunu savunmaktadir. Bu șekilde
birbirinden farkli çeșitli adalet alanlari bulunmakta olup
ve ahlaki yönden hangi dagiliminin adil oldugunu
belirleyen çeșitli kriterler geçerlidir. Sonuçlarin adil
olmasi için bir bölüm veya alanda tatbik edilen kriter
digerinde uygulanmasi yerinde degildir. Örnegin
mükafat ve cezalar gösterilen emege göre, iș yerlerini
bireylerin yetenekelerine göre, siyasi fonksiyonlari o
toplum bireylerinin demokratik kararina göre, tibbi ve
saglik yardimi ihtiyaca göre, gelirleri ise piyasadaki
bașariya uygun olarak vb. dagitimini yapmak gerekiyor.
Örnegin birisinin para (ki para piyasa bașarisi ölçüsü
sayiliyor) veya siyasi pozisyonu ile bașka bir alan veya
bölgeden ne kadar para kendine alacagini etkiliyor ise
o halde adalet çok önemli ölçüde tehlikeye atilmiștir.
Alan veya bölgelerin arasindaki bagimsizligin bozulmamasi halinde, bazi bireyler her birisinde digerlerinden
daha iyi pozisyonda olacak ve her bir alan veya
bölgede her zaman ayni bireylerin bulunmasi olasiligi
düșüktür. Böylece plüralizm veya çogulculuk belirli
alan veya bölgelere ilișkin küçük veya spesifik eșitsizliklere izin verirken, ancak bir kimsenin bașarisinin bir
büyük alanda (Örnegin para veya siyasi güç bakimindan) diger alan veya bölgelerde bașariya dönüșmesine
olanak vermemektedir. Bu șekilde herkese belirli bir
alanda akla yatkin bașari șansi verilmek istenmekte ve
böylece herkezin her yere eșit olarak göstermek olan
problemetik bir durumdan kaçinmak istenmektedir.
The main representatives of this way of thinking are
Michael Walzer and David Miller.
En önemli temsilcileri: Michael Walzer, David
Miller'dir.