2009-1

Transkript

2009-1

Tip 2 Diyabetli Hastalarda Ayak
Bak›m Becerisinin Kazand›r›lmas›
Uzm. Hemflfl.. Döndü Koçak KAYMAZ1, Prof. Dr. Nermin OLGUN2
1SB fiiflli E¤itim ve Araflt›rma Hastanesi, ‹STANBUL
2Marmara Üniversitesi Sa¤l›k Bilimleri Enstitüsü Hemflirelik Bölümü ‹ç Hastal›klar› Hemflireli¤i Anabilim Dal›, ‹STANBUL
Özet
Araflt›rma; en az bir y›l önce WHO kriterlerine göre Tip 2 diyabet tan›s› alm›fl, 40 yafl ve üzeri diyabetlilere ayak bak›m becerisinin kazand›r›lmas›
amac›yla müdahale araflt›rmas› olarak planland›. Çal›flma 01.11.2006 –
01.11.2007 tarihleri aras›nda bir devlet hastanesinin diyabet poliklini¤ine
baflvuran 37 diyabetli hasta ile gerçeklefltirildi.
Hastalarla ilk görüflmeden 3’er ay sonra 2 kez kontrole ça¤r›larak toplam
3 kez görüflüldü. Veriler hasta tan›lama formu, Diyabet Hemflireli¤i Derne¤i
taraf›ndan oluflturulan ayak de¤erlendirme formu, ayak bak›m al›flkanl›¤›n›
de¤erlendirme formu ve metabolik kontrol de¤iflkenleri formu ile topland›.
Koruyucu duyu testi 5.07 Semmes-Weinstein monoflament kullan›larak yap›ld›.
Olgular›n %62.6’s›n› kad›nlar oluflturdu. Diyabetlilerin %35.1’i 40–50 yafl
aras›nda, %51.4’ünü emekli, %83.8’i evliydi. Grubun ö¤renim durumlar› ve
ekonomik durumlar› düflüktü. E¤itim öncesi, e¤itimden üç ay ve e¤itimden
alt› ay sonraki ayak bak›m al›flkanl›klar›nda istatistiksel olarak anlaml› de¤ifliklikler saptan›rken (p< 0.05), metabolik kontrol de¤iflkenlerinde ise anlaml›
fark belirlenmedi (p > 0.05).
Diyabetlilere verilen düzenli e¤itim ve muayene ile diyabetlilerin olumlu
ayak bak›m al›flkanl›¤› kazanmas›n› sa¤layarak geç dönemde oluflacak
ayak komplikasyonlar›n›n azalaca¤› düflünülmektedir.
Anahtar Kelimeler: Tip 2 diyabet, Diyabetik ayak, Ayak muayenesi, Ayak
bak›m› e¤itimi, 5.07 Semmes-Weistein Monoflament
Summary
To Be Acquired of Foot Caring Skill to The Type 2 Diabetics
This study was planned as an intervention study. The aim of this study is
to be acquired of foot caring skill to the type 2 diabetics who are at least
40 years old, and got Type 2 Diabetes diagnose at least a year ago according to the WHO criteria’s. This study was realized with 37 diabetic patients
who applied to the Ministry Hospital Diabetes Policlinic between the dates
of 01.11.2006 and 01.11.2007, and is suitable to the criteria’s that are deter-
Cilt 1 • Say› 1 • Sayfa 28 • Ocak - Haziran 2009
Diyabet, Obezite ve Hipertansiyonda Hemflirelik Forumu Dergisi
mined.
The patients were interviewed three times in three months distance. The
datas were collected with a patient diagnostic form, a foot evaluating
form that formed by Diabetes Nursing Society , a foot caring habits form
and a metabolic control variables form. The 5.07 Semmes-Weinstein monofilament test was used for the preventive sense test.
%62, 6 of the participants is female. %35, 1 of the diabetic patients
ages are between 40-50 years old, %51.4 of the participants were retired and % 83, 8 of people who participate to this study is married. Education level and economical status of the group are low. Although statistically meaningful changes were found in the participants’ foot caring
habits between, before the education, after three months from the
education and after six months from the education ( p< 0.05), statistically meaningful changes were not found in the metabolic control variables ( p> 0.05).
It is thought that diabetics have affirmative foot caring habits with regular education and examination and foot complications will be reduced in
the latest period.
Key words: Type 2 diabetes, Diabetic foot, Foot examination, Foot care
education, 5.07 Semmes-Weinstein Monofilament
Girifl ve Amaç
Diyabet, insülin hormonu sekresyonunun eksikli¤i veya insülin etkisinin azl›¤› sonucu protein, karbonhidrat ve ya¤ metabolizmas›nda bozuklu¤a yol
açarak kan flekeri konsantrasyonunun normalden yüksek olmas›yla karakterize kronik bir hastal›kt›r (Diagnosis and classification of diabetes mellitus,ADA2008; Akalin, Aslan ve Baflkal 2000)
Dünyada her 20 kifliden biri diyabetlidir. Yirmi befl y›l içinde diyabetli say›s›n›n ikiye katlanaca¤› tahmin edilmektedir. Dünya nüfusunun yaklafl›k
%7.4`ünde diyabet bulunmaktad›r. Bu oran›n 2025 y›l›nda %9à ç›kmas› beklenmektedir. (Ariens, Bhatt ve Grant,2003; Pekcan ve Yaflar 2003).
Türkiye’de ise Türkiye Diyabet Epidemiyolojisi (TURDEP) çal›flmas›nda diyabet s›kl›¤› 20-80 yafl aras›nda %7.2 dir. Bozulmufl glikoz tolerans› (IGT) oran› ise %6.7 dir (Satman et al., 2002).
Diyabet, bireyin ve ailenin yaflamlar›n›n tüm yönlerini etkileyen zorunlu
yaflam biçimi de¤ifliklikleri gerektiren, diyabetik ketoasidoz, non-ketotik hiperozmolar koma gibi akut komplikasyonlar ile kronik makrovasküler ve mikrovasküler komplikasyonlar›n oluflmas›yla sakatl›k ve ölüm geliflmesine neden olmaktad›r (Özcan, 1999).
Tip 2 Diyabetli Hastalarda Ayak Bak›m Becerisinin Kazand›r›lmas›
Kronik komplikasyonlar›n bafl›nda da diyabetik
mesinde hastan›n etkin rolünün sa¤lanabilmesi için
ayak komplikasyonlar› gelmektedir. Diyabetik ayak
hasta e¤itimi ve hastan›n kendi kendine yard›m›
lezyonlar›; diyabetin en çok korkulan, mortalite ve
ö¤renmesi büyük önem tafl›maktad›r (Edirne, Ersoy
morbiditeyi artt›ran en önemli komplikasyonlar›n-
ve Y›lmaz,2001).
dan biridir ve diyabetli hastalar›n hastaneye baflvur-
Bu çal›flma diyabetlilere ayak de¤erlendirilmesi,
ma nedenlerinin %20`sini oluflturmaktad›r. Yaflam
ayak muayenesi, ayak bak›m›n›n planlanmas›, uy-
kalitesini kötülefltiren, a¤›r ifl gücü ve organ kayb›na
gulanmas› ve izleniminin sa¤lanmas› ile ayak ba-
neden olan bir durumdur. Hastanede kal›fl süresinin
k›m becerisinin kazand›r›lmas›, dolay›s› ile geç dö-
artmas›yla toplumsal ve ekonomik yük daha da art-
nemde oluflacak komplikasyonlar›n azalt›lmas› ve
maktad›r. Alt ekstremite amputasyonlar›n›n %40-70ì
önlenmesine katk› sa¤lamak amac›yla planland›.
diyabete ba¤l›d›r. Amerika Birleflik Devletleri
(ABD)`de y›lda diyabete ba¤l› 50.000 amputasyon
Gereç ve Yöntem
yap›lmakta, diyabetlilerin %5-15ìnde amputasyon
Araflt›rma koruyucu önlemlere yönelik e¤itim et-
geliflmektedir (Akalin, Aslan ve Baflkal 2000; Büyük-
kinli¤inin denenmesi amac›yla müdahale araflt›r-
çak›r ve Gözayd›n,2000; Ersoy ve Ünver,1999).
mas› olarak planland›. Araflt›rman›n evrenini bir
Ayaklar hem diyabetlilerde hem de normal in-
devlet hastanesinin diyabet poliklini¤ine kontrol
sanlarda zedelenme, travma ve enfeksiyon oluflu-
amac›yla baflvuran tüm diyabetli bireyler olufltur-
muna en aç›k olan organlard›r. Diyabetlilerde ise
du. Örneklem grubuna bu bireyler aras›ndan en az
ayak daha kolay zedelenmektedir. Çünkü ayak ve
1 y›l önce WHO kriterlerine göre tip 2 diyabet tan›-
parmaklardaki koruyucu duyunun yavafl yavafl
s› alm›fl, 40 yafl ve üstü, gönüllü olan 41 birey al›nd›.
azalmas›, kan dolafl›m›n›n ayaklarda yavafllamas›,
4 diyabetli birey araflt›rma sürecinde araflt›rmadan
terleme kayb› sonucu kuruluk ve çatlaklar›n olufl-
ayr›ld›. Araflt›rma verileri 01.11.2006 - 01.11.2007 ta-
mas›, periferik damar hastal›¤› ve görme bozuklu-
rihleri aras›nda topland›.
¤u da mevcutsa ayaklar risk alt›na girmektedir
(Akalin ve ark.,2000; Durna,2002).
Araflt›rmaya bafllamadan önce ilgili kurumun
yaz›l› onay› al›nd›. Araflt›rmaya kat›lan bireylere,
Diyabetik ayak problemleri önlenebilir kompli-
araflt›rman›n amac›, içeri¤i, yararlar› ve süresi hak-
kasyonlard›r; tan›dan itibaren düzenli izleme ve di-
k›nda bilgi verilerek yaz›l› izinleri al›nd›. Araflt›rma
yabetlilerin e¤itilerek koruyucu davran›fllar›n ka-
verileri her hasta ile ayr› ayr› ve yüz yüze toplam 3
zand›r›lmas› önemlidir. Araflt›rmalar önlem, iyi hasta
görüflme sonucunda topland›. Bu görüflmelerde
e¤itimi, sa¤l›k çal›flanlar›n›n duyarl›l›¤› ve e¤itimi ile
hastalara ayak bak›m› ve dikkat edilmesi gereken-
çok yönlü ayak ülseri tedavisi ve düzenli izlem so-
ler konusunda e¤itim verilerek ayak muayeneleri
nucu ayak amputasyonlar›n›n %49-85 oran›nda
yap›ld›. Her görüflme ortalama 20 dakika sürdü. Di-
azald›¤›n› bildirmektedir. Dünya Sa¤l›k Örgütü
yabetliler e¤itimlerden 3’er ay sonra kontrole ça¤-
(WHO)’nun 21. yüzy›lda 21 Sa¤l›k Hedefinde ise
r›larak görüflmeler gerçeklefltirildi.
2020 y›l›na kadar ayak amputasyonlar›n›n %3 ora-
Veri toplama arac› olarak 4 form kullan›ld›.
n›nda azalt›lmas› hedeflenmektedir. Amerikan Di-
1. Hasta tan›lama formu: Bu form araflt›rmac› ta-
yabet Birli¤i (ADA) de, diyabete ba¤l› amputas-
raf›ndan literatür bilgileri do¤rultusunda gelifltirildi. 36
yonlar›n %40-50 oran›nda azalaca¤›n› bildirmifltir
sorudan oluflan formun 1. k›sm›nda sosyo-demogra-
(Büyükçak›r ve ark.,2000).
fik özellikler, 2. k›sm›nda hastan›n diyabet hastal›¤›
Hastal›¤›n baflar›l› bir biçimde tedavi ve izlen-
ve ayak bak›m›yla ilgili al›flkanl›klar› sorguland›.
2. Hastan›n Ayak Bak›m Al›flkanl›¤›n›n De¤erlendirilmesi Formu: Hastalar›n ayak bak›m›n› nas›l ger-
cevap ve gözlem yolu ile araflt›rmac› taraf›ndan
dolduruldu.
çeklefltirdiklerini de¤erlendirmek için haz›rlanan ve
3. Diyabetik Ayak De¤erlendirme Formu: Diya-
20 sorudan oluflan form, her 3 görüflmede soru -
bet Hemflireli¤i Derne¤i taraf›ndan oluflturulan
form kullan›ld›. Bu form ayak muayenesinde aya-
Tablo 1: Sosyodemografik özelliklerin da¤›l›m› (N:37)
N (37)
C‹NS‹YET
Kad›n
Erkek
YAfi
40-50
51-60
61+
MEDEN‹ DURUM
Evli
Bekar
Dul
E⁄‹T‹M DURUMU
Okur-Yazar De¤il
Okur-Yazar
‹lkokul
Ortaö¤retim
Yüksekokul
SA⁄LIK GÜVENCES‹
Sosyal Sigortalar Kurumu (SSK)
Emekli Sand›¤› (ES)
Ba¤kur
Yeflil Kart
MESLEK
Ev Han›m›
‹flçi
Emekli
Di¤er
D‹YABET SÜRES‹
*1-5 y›l
* 6-10 y›l
* 11-15 y›l
* 16-20 y›l
* 20 y›l +
* 0-1 ay
KONTROL SIKLI⁄I
* 2-6 ay
* 7-12 ay
* 1 y›l+
%
¤›n ›s›, hidrasyon, ödem, renk, nab›zlar, t›rnak kesimi, parmak aras› muayenesi, pençe parmak
durumu, duyu testi, kas gücü ve deformite boyutu ele al›nd›. Duyu testi muayenesinde 5.07 Sem-
23
14
62.6
37.8
13
12
12
35.1
32.4
32.4
31
1
5
83.8
2.7
13.5
1
1
21
10
4
2.7
2.7
56.8
27
10.8
8
10
18
1
21.6
27
48.6
2.7
15
1
19
2
40.5
2.7
51.4
5.4
17
14
2
1
3
6
45.9
37.8
5.4
2.7
8.1
16.2
31
0
0
83.8
0
0
mes - weinstein monoflamenti kullan›ld›.
4. Metabolik Kontrol De¤iflkenleri Formu: Her 3
görüflmede metabolik kontrol düzeylerinden
HbA1c ve Lipid de¤erleri hastanenin laboratuvar›nda yapt›r›larak kaydedildi. Diyabetlilerin boyu,
kilosu ve tansiyonu araflt›rmac› taraf›ndan ayn›
ölçüm arac› kullan›larak ölçüldü ve kay›t edildi.
Beden Kitle ‹ndeksi (BK‹), hesaplama cetveli kullan›larak hesapland›.
Verilerin de¤erlendirilmesinde SPSS (Statistical
Package of Social Scieence) paket program› kullan›ld›. Tan›mlay›c› özellikler ile ilgili veriler, say›,
yüzdelik ve ortalama, standart sapma ile de¤erlendirildi. E¤itimin ayak bak›m al›flkanl›klar› ve metabolik kontrol de¤iflkenleri üzerine etkisinin de¤erlendirilmesinde ki-kare (chi-square=x2), Cochran test ve One-way Anova testleri kullan›ld›.
Bulgular
1) Sosyodemografik ve Diyabet
‹le ‹lgili Özelliklerin Da¤›l›m›
Diyabetlilerin %62.6’s› kad›n, %35.1’i 40-50 yafl
grubunda, %83.8’i evli, %56,8’i ilkokul mezunu,
%48.6’s› ba¤ kurlu, %51.4’ü emekli oldu¤u görüldü.
Diyabetlilerin %45.9’u 1-5 y›ld›r diyabetli oldu¤u,
%83.8’i 2-6 ayda bir kontrole geldi¤i görüldü (Tablo 1).
2) Ayak Muayeneleri Sonucu
Elde Edilen Bulgular›n Da¤›l›m›
Hastalar›n e¤itim öncesi, e¤itimden 3 ay sonra
celendi¤inde ayak bak›m›nda olumlu geliflmeler
3) Metabolik Kontrol De¤iflflkkenleri
Ortalamalar›n›n Da¤›l›m›
oldu¤u belirlendi (Tablo 2).
Metabolik kontrol de¤iflkenleri ile e¤itim aras›n-
ve ilk e¤itimden 6 ay sonraki ayak muayeneleri in-
Tablo 2: Ayak Muayeneleri Sonucu Elde Edilen Bulgular›n Da¤›l›m› (N:37)
ISI
NORMAL
SICAK
SO⁄UK
H‹DRASYON
NORMAL
KURU
TERL‹
ÖDEM
VAR
YOK
RENK
NORMAL
KIZARIK
SOLUK
S‹YONEZE
D. PED‹S NABZI
NORMAL
ZAYIF
ALINAMIYOR
T. POST. NABZI
NORMAL
ZAYIF
ALINAMIYOR
TIRNAK KES‹M‹
DÜZ
YUVARLAK
D‹⁄ER
PARMAK ARASI
NORMAL
MASERE
FUNGU
ENFEKS‹YON
PENÇE PARMAK
VAR
YOK
DUYU TEST‹
SKOR 0
SKOR 1
SKOR 2
TOPLAM
‹lk Kontrol
N
29
0
8
%
78.4
0
21.6
3 ay sonra
N
35
0
2
%
94.6
0
5.4
6 ay sonra
N
36
0
1
2
χ2
p
%
97.3
0
2.7
8.67
0.013
34
3
0
91.9
8.1
0
33
4
0
89.2
10.8
0
32
5
0
86.5
13.5
0
0.56
0.756
20
17
54.1
45.9
7
30
18.9
81.1
6
31
16.2
83.8
15.78
0.000
29
1
6
1
78.4
2.7
16.2
2.7
34
0
3
0
91.9
0
8.1
0
36
0
1
0
97.3
0
2.7
0
8.58
0.198
33
4
0
89.2
10.8
0
32
5
0
86.5
13.5
0
33
4
0
89.2
10.8
0
0.17
0.917
32
4
1
86.5
10.8
2.7
34
3
0
91.9
8.1
0
36
1
0
97.3
2.7
0
3.98
0.408
13
13
11
35.1
35.1
29.8
30
2
5
81.1
5.4
13.5
31
2
4
83.8
5.4
10.8
26.83
0.000
34
1
2
0
91.9
2.7
5.4
0
36
1
0
0
97.3
2.7
0
0
35
0
2
0
94.6
0
5.4
0
3.05
0.548
0
37
0
100
0
37
0
100
0
37
0
100
0.00
1.000
33
3
1
37
89.2
8.1
2.7
100.00
33
3
1
37
89.2
8.1
2.7
100.00
32
4
1
37
86.5
10.8
2.7
100.00
0.30
0.989
da istatistiksel olarak anlaml› iliflki saptanmad›
daha s›k ortaya ç›kmas› gebelik ve obeziteye ba¤-
(P>0.05) (Tablo 3).
lanmaktad›r (Atabek.1992; Coflansu,2001; ‹pbüker,1997).
4) Planl› Ayak Bak›m E¤itimi Öncesi ve
Sonras› Ayak Bak›m Becerilerinin Karflfl››laflfltt›r›lmas›
d›nd›r. Ço¤unlu¤unun ev han›m› olmas› hastaneye
Hastalarda e¤itimden sonraki ayak bak›m al›fl-
daha kolay gelmelerini sa¤lam›fl olabilir. Karacan›n
kanl›k ve becerilerinde olumlu de¤ifliklikler olufltu.
yapm›fl oldu¤u araflt›rmada da olgular›n %71.5”ini
E¤itim ile ayak bak›m al›flkanl›klar› aras›nda istatik-
kad›nlar oluflturmaktad›r (Karaca,2002).
sel olarak da anlaml› iliflki saptand› ( p<0.05) (Tab-
Çal›flmam›za kat›lan diyabetlilerin %62.6’s› ka-
Tip 2 diyabet görülmesi 40 yafl›ndan sonra artmaktad›r (‹pbüker,1997). Bu nedenle çal›flmam›za
lo 4).
40 yafl ve üstü diyabetliler dahil edildi. Çal›flma gruTart›flma
bumuzun %35.1’i 40-50 yafl grubundad›r. Benzer
Literatürde Tip 2 diyabet kad›nlarda erkeklere
çal›flmalar ile aras›nda paralellik bulunmaktad›r
oranla daha s›k oldu¤u saptanm›flt›r. Kad›nlarda
(Karaca 2002;Atabek 1992).
Tablo 2: Devam›
KAS GÜCÜ
DORS‹FLEX‹ON
BAfiPARMAK EXTAN.
BAfiPARMAK FLEX‹.
‹NVERS‹ON
EVERS‹ON
PLANTER FLEX‹ON
ADDÜKS‹YON
ABDÜKS‹YON
‹lk Kontrol
KUVVETL‹
N
%
37
100
37
100
37
100
36
97.3
35
94.6
35
94.6
36
97.3
36
97.3
ZAYIF
N
%
0
0
0
0
0
0
1
2.7
2
5.4
2
5.4
1
2.7
1
2.7
3 ay sonra
KUVVETL‹
N
%
37
100
36
97.3
36
97.3
36
97.3
35
94.6
36
97.3
36
97.3
36
97.3
ZAYIF
N
%
0
0
1
2.7
1
2.7
1
2.7
2
5.4
1
2.7
1
2.7
1
2.7
6 ay sonra
KUVVETL‹
N
%
37
100
36
97.3
36
97.3
36
97.3
35
94.6
35
94.6
36
97.3
36
97.3
ZAYIF
N
%
0
0
1
2.7
1
2.7
1
2.7
2
5.4
2
5.4
1
2.7
1
2.7
6 ay sonra
N (37)
0
1
0
8
0
1
0
0
0
3
%
0
2.7
0
21.6
0
2.7
0
0
0
8.1
2
χ2
p
0.00
2.00
2.00
1.00
0.00
0.66
0.00
0.00
1.000
0.368
0.368
0.607
1.000
0.717
1.000
1.000
2
χ2
p
0.00
1.000
Tablo 2: Devam›
DEFORM‹TE
ÇEK‹Ç/PENÇE PARMAK
KEM‹K ÇIKINTISI
HALLUX L‹M‹TUS
HALLUX VAGUS
EQU‹NUS
DÜfiÜK AYAK
KISMI AMPUTASYON
TAM AMPUTASYON
CHARCOT DEFORM‹TES‹
D‹⁄ER
‹lk Kontrol
N (37)
0
1
0
8
0
1
0
0
0
3
%
0
2.7
0
21.6
0
2.7
0
0
0
8.1
3 ay sonra
N (37)
0
1
0
8
0
1
0
0
0
3
%
0
2.7
0
21.6
0
2.7
0
0
0
8.1
36-480
26-71
50-225
35102
150.95±96.76
45.19±10.84
119.08±38.52
30.19±19.01
56-321
30-63
11-203
11.2-64.2
147.59±68.23
44.59±8.17
116.80±36.82
29.08±13.38
KAN BASINCI
METTABOL‹K
DE⁄‹fifiKENLER
HbA1C
TOTAL
KOLESTEROL
TR‹GL‹SER‹D
HDL
LDL
VLDL
S‹STOL‹K
D‹ASTOL‹K
100-210
70-110
135.41±20.63
81.35±10.84
80-160
50-100
129.32±17.96
77.43±10.11
BOYU
K‹LOSU
BEDEN K‹TLE
‹NDEKS‹(kg/m2)
145-180
1.60±0.09
58-101
76.89±9.36
23.76-38.48 30.11±3.86
LABORATUVAR BULGULARI
‹lk Kon
ntrrol
3 ay son
nra
6 ay son
nra
Min
n.-Max Orrt+/--ss
Min
n.-Max Orrt+/--ss
Min
n.-Max Orrt+/--ss
5.24-14.26 7.69±1.89
5.68-13.36 7.59±1.73
5.17-12.22
104-338
197.92±49.09
113-280
194.05±37.94
115-385
VÜCUT ÖLÇÜLER‹
Tablo 3: Metabolik Kontrol De¤iflkenleri Ortalamalar›n›n Da¤›l›m›
145-180
1.60±0.09
57-100
76.51±9.56
23.45-38.10 29.93±3.75
F
p
7.53±1.77
197.32±49.56
0.408
0.076
0.66
0.927
47-424
25.80-72
60-259.60
9.4-84
144.78±81.44
44.91±9.90
122.07±38.01
29.15±16.41
0.051
0.035
0.181
0.053
0.950
0.966
0.835
0.943
100-220
60-100
130.54±21.85
77.03±7.40
0.938
2.305
0.395
0.105
0.000
0.066
0.084
1.000
0.936
0.919
145-180
1.60±0.09
55-99
76.08±9.95
23.45-37.72 29.75±3.77
Tablo 4: Planl› Ayak Bak›m E¤itimi Öncesi ve Sonras› Ayak Bak›m Becerilerinin Karfl›laflt›r›lmas›
Konu
ISI
H‹DRASYON
ÖDEM
RENK
DORSAL‹S PED‹S
T‹B‹AL‹S POSTER‹OR
ÇORAP
AYAKKABI
DUYU TEST‹
KAS GÜCÜ
PARMAK ARASI KURULAMA
DÜZ TIRNAK KES‹M‹
MASAJ UYGULAMA
EGZERS‹Z UYGULAMA
ISITMA ‹Ç‹N SOBA KULLANMA
ISITMA ‹Ç‹N ÜTÜ KULLANMA
ÇIPLAK AYAKLA DOLAfiMA
HERGÜN AYAK YIKAMA
AYAKKABI VE TERL‹K
‹Ç‹ S‹LKELEME
TABANLIK DE⁄‹fiT‹RME
‹lk Kontrol
3 ay sonra
6 ay sonra
c2
p
Yapabilen
Yapamayan
Yapabilen
Yapamayan
Yapabilen
Yapamayan
N
30
23
25
34
0
0
23
34
0
0
24
16
15
12
1
1
8
27
10
%
81.8
62.2
67.6
91.9
0
0
62.2
91.9
0
0
64.9
43.2
40.5
32.4
2.7
2.7
21.6
73
27
N
7
14
12
3
37
37
14
3
37
37
13
21
22
25
36
36
29
10
27
%
18.9
37.8
32.4
8.1
100
100
37.8
8.1
100
100
35.1
56.8
59.5
67.6
97.3
97.3
78.4
27
73
N
31
31
33
37
16
2
35
37
37
37
33
34
21
28
1
1
5
33
31
N
6
6
4
0
21
35
2
0
0
0
4
3
16
9
36
36
32
4
6
N
37
37
37
37
29
8
36
37
37
37
36
34
22
31
0
0
3
35
33
N
0
0
0
0
8
29
1
0
0
0
1
3
15
6
37
37
34
2
4
%
0
0
0
0
21.6
78.4
2.7
100
100
100
2.7
8.1
40.5
16.2
100
100
91.9
5.4
16.2
12.28
21.14
18.66
6.16
40.83
13.00
20.93
6.16
74.00
74.00
18.00
34.10
8.60
29.81
2.00
2.00
4.75
11.55
37.46
0.002
0.000
0.000
0.046
0.000
0.002
0.000
0.046
0.000
0.000
0.000
0.000
0.014
0.000
0.368
0.368
0.093
0.003
0.000
1
2.7
36
97.3 9
24.3 28
75.7
16.00
0.000
%
83.8
83.8
89.2
100
43.2
5.4
94.6
100
100
100
89.2
91.9
56.8
75.7
2.7
2.7
13.5
89.2
83.8
24.3 28
%
16.2
16.2
10.8
0
56.8
94.6
5.4
0
0
0
10.8
8.1
43.2
24.3
97.3
97.3
86.5
10.5
16.2
75.7 9
%
100
100
100
100
78.4
21.6
97.3
100
100
100
97.3
91.9
59.5
83.8
0
0
8.1
94.6
89.2
Çal›flma grubumuzun e¤itim düzeyi düflük bu-
Ödem, dolafl›m sorunu ya da enfeksiyon belirti-
lundu. 2000 y›l› Devlet ‹statistik Enstitüsü verilerine
sidir. (Yüksel, 2002) ilk kontrolde hastalar›n %54.1’in-
göre ülkemizde ilkokul mezunu nüfus %47.8’dir
de, 3 ay sonraki kontrolde hastalar›n %18.9’unda, 6
(www.die.gov.tr -25/08/2005). Devlet ‹statistik Ensti-
ay sonraki kontrolde ise %16.2’sinde ödem oldu¤u
tüsü sonuçlar› ile çal›flma sonucumuz paralellik
saptand›.
Aya¤›n so¤uk ya da siyonoze olmas› dolafl›m
göstermektedir.
Çal›flmam›za kat›lan bütün diyabetlilerin sa¤l›k
yetersizli¤ini, k›zar›k olmas› enfeksiyon varl›¤›n› gös-
güvencesi bulunmaktad›r. Bu durum araflt›rman›n
terir (Yüksel,2002). Çal›flmam›zda diyabetlilerin bü-
yap›ld›¤› kurumun Emekli Sand›¤›, Ba¤-Kur, SSK ve
yük ço¤unlu¤unun ayak renkleri normal bulundu.
yeflil kartl› hastalar› kabul etmesinden kaynaklan-
Ayaklarda nab›z kontrolü dolafl›m durumunu
maktad›r. Diyabetlilerin hepsinin sa¤l›k güvencesi
de¤erlendirmede önemlidir. ‹skemik ayakta nab›z
olmas› düzenli kontrollere gelmeyi, diyabet yöneti-
genellikle al›namamakta veya zay›f al›nmaktad›r
mini sa¤lamay› ve hastal›klar›n› kontrol alt›na alma-
(Yüksel,2002). Çal›flmam›zda diyabetlilerin büyük
lar› yönünde olumlu etkisi olaca¤› düflünülmekte-
ço¤unlu¤unun dorsalis pedis ve tibialis posterior
dir.
nab›zlar› normal bulundu.
Araflt›rmaya kat›lan bireylerin %51.4’ü emekli ve
Çal›flmam›za kat›lan diyabetliler ilk kontrolde
%40.5’i ev han›m›d›r. Benzer çal›flmalar ile bizim ça-
%35.1’i ayak t›rnaklar›n› düz keserken, 3 ay sonraki
l›flmam›z paralellik göstermektedir. (Atabek,1992;
kontrolde %81.1‘i, 6 ay sonraki kontrolde %83.8’i
Demir,2001).
ayak t›rnaklar›n› düz kesmeye bafllad›. E¤itim son-
Araflt›rmaya kat›lan bireylerin %45.9’u 1-5 y›ld›r
ras›nda ayak t›rnaklar›n›n düz kesme al›flkanl›¤›n›n
diyabetlidir. Diyabet yafl›n›n artmas› ile birlikte
artmas› t›rnak batma ve enfeksiyon riskini azalt›c›
komplikasyonlar›n görülmesinde art›fl oldu¤u bilin-
bir etken olarak düflünülmektedir. Çal›flmam›zda
mektedir (Gedik, Özcan ve Yüksel,2000). Araflt›rma
hiçbir hastan›n aya¤›nda enfeksiyon görülmedi. Bu
grubumuzun kronik komplikasyon geliflmesi bak›-
da diyabetliler ad›na sevindiricidir.
m›ndan risk alt›nda oldu¤u düflünülmektedir.
Diyabetik ayak problemlerinin önlenmesi ve er-
Düzenli kontrol (metabolik kontrolün sa¤lanma-
ken tan›lanmas›nda monofilament kullanarak du-
s›, hastan›n e¤itilmesi) ile diyabet komplikasyonla-
yu testi yapma basit ve ucuz bir yöntemdir. Duyu
r›n geliflimi önlenebilir. Çal›flmam›zda bireylerin
kayb› olufltu¤unda ne yaz›k ki geriye dönüfl söz ko-
%83.8’i 2-6 ayda bir kontrole gelmektedir. Benzer
nusu de¤ildir. Çal›flma grubumuzdaki diyabetliler-
çal›flmalar ile çal›flmam›z bu yönde paralellik gös-
de çal›flma süresince duyu kayb› oran›nda art›fl ol-
termektedir. (Erol, 2003; Karaca, 2001; Öz-
mad›. Bu durum e¤itim ve düzenli kontrole gelme-
can,1999).
nin önemini ortaya ç›karmaktad›r.
Ayak muayeneleri bulgular› incelendi¤inde; ça-
Kas gücü muayenesinde hastalar›n kas fonksi-
l›flmaya kat›lan hastalar›n ilk kontrolde %21.6’s›n›n 3
yonlar›n›n büyük k›sm›n›n kuvvetli oldu¤u belirlendi.
ay sonraki kontrolde %5.4’ünün, 6 ay sonraki kont-
Benzer çal›flmalar ile çal›flmam›z aras›nda paralel-
rolde %2.7’sinin aya¤› so¤uk bulunmufltur. Aya¤›n
lik bulunmaktad›r. (Karaca,2001; Özcan ve ark.
so¤uk olmas› iskemik ayak belirtisidir. Alt ekstremi-
2000).
tede dolafl›m›n bozuk oldu¤unu gösterir. (Yüksel,
Deformitenin olmas› diyabetik ayak geliflimi için
2002) Karacan’›n çal›flmas›nda da diyabetlilerin
risk oluflturmaktad›r. Deformite durumu incelendi-
%11.1’inin aya¤› so¤uk oldu¤u bildirilmektedir.
¤inde %2.7’sinde kemik ç›k›nt›s›, %21.6’s›nda hallux
Bu sonuçlar do¤rultusunda;
vagus, %2.7’sinde düflük ayak oldu¤u görüldü.
Araflt›rmam›zda metabolik kontrol de¤iflkenleri
Diyabetlilerin olumlu sa¤l›k al›flkanl›klar› kazana-
incelendi. E¤itimimiz metabolik kontrol de¤iflkenle-
bilmeleri için sa¤l›k e¤itimi planlanmal› ve uygulan-
ri üzerine anlaml› bir etki oluflturmad›. Coflar’›n
mal›d›r. Bu e¤itim bir diyabet ekibi taraf›ndan plan-
(2003) çal›flmas›nda düzenli e¤itimin metabolik
lanmal› ve hemflireler aktif rol almal›d›r.
kontrol de¤iflkenleri üzerine anlaml› bir etkisinin ol-
Diyabetlilerin ayak bak›m ve muayenesinde
du¤u belirlenmifltir. Metabolik kontrol de¤iflkenleri-
hemflirelerin aktif rol almalar› için hemflirelere yöne-
nin birçok parametreden etkilendi¤i bilinmektedir.
lik diyabet e¤itim programlar› düzenlenmelidir.
Bizim çal›flmam›zda e¤itimimin içeri¤inin ayak ba-
E¤itim planlan›p uygulan›rken hastan›n sosyo-
k›m al›flkanl›klar›n›n kazand›r›lmas›na odaklanmas›
demografik özellikleri dikkate al›nmal›d›r. E¤itimin
metabolik kontrol de¤iflkenlerini de¤ifltirmede ye-
verilifl yöntemleri bireye özgü olmal›d›r. Hasta ya-
tersiz kald›¤›n› düflündürmektedir.
k›nlar› da e¤itime dahil edilmelidir. Hastalara yeter-
Diyabetli bireyin e¤itilmesi diyabet tedavisinin
li zaman ayr›lmal›, hastan›n anlayaca¤› dilde e¤i-
temel unsurudur. Diyabetli hastan›n e¤itimi hasta-
tim sürdürülmeli ve e¤itim sürekli olmal›d›r. E¤itimin
lar›n kendilerini daha iyi hissetmelerine, tedavi gi-
davran›fla dönüflmesi sa¤lanmal›d›r.
derlerinin azalmas›na, diyabet komplikasyonlar›n›n
Ayak muayenesi s›ras›nda duyu testi yap›lmal›,
görülme s›kl›¤›n›n azalmas›na neden olmaktad›r.
5.07 Semmes-Weinstein monoflement kullan›m›
(Y›lmaz, 2004) Diyabet ayak gelifliminin önlenme-
yayg›nlaflt›r›lmal›, ayak problemlerinin erken tan›n-
sinde günlük ayak muayenelerinin ve ayak bak›m
mas› ve tedavisi sa¤lanmal›d›r.
Diyabet merkezlerinde ortak ayak bak›m proto-
al›flkanl›klar›n›n kazan›lmas› etkilidir. Araflt›rmam›zda
diyabetlilere ayak bak›m› ile ilgili e¤itim verilerek
kolleri oluflturulmal› ve kullan›lmal›d›r.
ayak bak›m al›flkanl›¤› kazand›r›lmaya çal›fl›ld›. E¤itimden sonra hastalar›n ayak bak›m al›flkanl›¤›nda
Kaynaklar
olumlu de¤ifliklikler gözlendi. Bu konuda benzer ça-
1.
classification of diabetes mellitus, Diabetes Care, 31
l›flmaya rastlanmad›. Çal›flmam›zda ayak bak›m›na yönelik al›flkanl›klarda olumlu de¤iflikliklerin olmas› çal›flmadaki bireylerin oluflacak ayak sorunla-
American Diabetes Association (ADA 2008) . Diagnosis and
(supplement), 55-60.
2.
Akal›n, S.; Aslan, M.; Baflkal, N.; Çorakç›, A.; Dinçça¤, N.;
Erbafl, T.; Hatun, fi.; ‹lkova, H.; ‹mamo¤lu, fi.; Karadeniz, fi.;
r›n› engellenmesini veya olufltu¤unda erken tan›la-
Korugan, Ü.; Özer, E.; Tuncel, E.; Yeflil, S.; Y›lmaz, C.; Y›lmaz,
ma ile gerekli önlemleri almalar›n› sa¤layacakt›r.
T.(2000). Diabetes Mellitus 2000. C.Y›lmaz(Ed.), T.Y›lmaz(Ed.),
Çal›flmam›z›n sonunda hiç bir hastada ayak ülseri
gibi diyabetik ayak sorunlar›na rastlanmamas›
fi. ‹mamo¤lu(Ed.),‹stanbul:Gri Tasar›m.
3.
Reginelli, S.; RoeM.; Safley, D.; Trichon, B.(2003). Diabetes
olumlu ayak bak›m al›flkanl›klar› kazanmalar›ndan
kaynaklanmaktad›r. Bu durum ayak bak›m e¤itiminin etkinli¤ini göstermektedir.
Ariens, R.; Bhatt, D.; Grant, P.; Marco, S.; McGuine, D.; Rao, S.;
Mellitus ve Kardiyovasküler Hastal›klar Elkitab›. S. Marso(Ed.),
M. F. Erdo¤an(Çev.Ed.),Ankara,Türkiye Klinikleri.
4.
Atabek, T.(1992). Diabetes Mellituslu Hastalar›n Hastal›klar› ve
Tedavileri Konusundaki Bilgi Düzeylerinin Saptanmas›.
Hemflirelik Bülteni. 6 ( 24 ): 8-9.
Sonuç ve Öneriler
5.
Sonuç olarak; düzenli ayak bak›m e¤itimi ve
muayenesi ile hastalarda olumlu ayak bak›m al›flkanl›¤› geliflti. Uzun süreli takip süresinde hastalar›n
hiçbirisinde diyabetik ayak sorunu oluflmad›.
Ba¤r›aç›k, N.; Bibero¤lu, S.(1997). Tip 2 Diabet Konsensus El
Kitab›. ‹stanbul: Nova Nordisk Sa¤l›k Ürünleri Tic.Ltd.fiti.
6.
Bakt›ro¤lu, S.; Dinçça¤, A.; Dinçça¤, N.1999. Diabetik Ayak:
7.
Büyükçak›r, C.; Gözayd›n, M.(2000).Diabetik Ayak Yaralar›.
Amputasyon Önlenebilir mi?. ‹st. T›p Fak. Mecmuas›. 1:62.
Sendrom Dergisi, 12:75-78.
8.
Coflansu, G.(2001). Eriflkinlerde Diyabet Risk Faktörlerinin
Yay›mlanmam›fl yüksek lisans tezi, ‹stanbul Üniversitesi Sa¤l›k
Belirlenmesi. Yay›mlanmam›fl yüksek lisans tezi, ‹stanbul
Üniversitesi Sa¤l›k Bilimleri Enstitüsü, ‹stanbul, (Dan›flman: Doç.
9.
Bilimleri Enstitüsü, ‹stanbul, (Dan›flman: Doç. Dr. N. Enç).
16.
Dr. N. Nahç›van).
Foot Core in Diabetic Patients in Turkey. A Pilot Study.
Demir Can, A.(2001). Diyabetik Hastalar›n ‹nsülin Enjeksiyon
Annual Congress of Federation of European Nurses in
Yöntemine ‹liflkin Bilgilerinin De¤erlendirilmesi. Yay›mlanmam›fl
yüksek lisans tezi,‹stanbul Üniversitesi Sa¤l›k Bilimleri Enstitüsü,
10.
Diabetes 15-17 September 2000, Jerusselam, Israel.
17.
etkileyen faktörlerin de¤erlendirilmesi. Yay›mlanmam›fl
Durna, Z.(2002). Diyabetin S›n›fland›r›lmas› ve Tan› Kriterleri. S.
doktora tezi. ‹stanbul Üniversitesi Sa¤l›k Bilimleri Enstitüsü,
‹stanbul.
18.
Yüce reklam yay›m da¤›t›m a.fl., s.11-20.
Edirne, T.; Ersoy, F.; Y›lmaz, M.(2001). Diabetes Mellitus’ta
Hasta E¤itimi ve ‹zlemi. F. Soyak(Ed.), O. Odabafl›(Ed.),
12.
4:48-53.
19.
based study of diabetes and risk characteristics in Turkey:
Results of the Turkish Diabetes Epidemiology Study (TURDEP).
Diyabet Kontrolü ve Hipoglisemi Aras›ndaki ‹liflki.
Diabetes Care, 25 (9) , 1551-1556.
20.
Y›lmaz, C.(2004). Diyabet Tedavisinde Hastan›n Yeri ve
E¤itimin Önemi. Galenos Ayl›k T›p Dergisi. 89:44-50..
21.
Özcan).
Yüksel, A.(2002) Diabette Ayak Bak›m›. S.Erdo¤an(Ed.),
Ersoy, F.; Ersoy, M.; Önder, Ö.(1999). Diabetik Ayak Lezyonlar›
Diyabet hemflireli¤i temel bilgiler. ‹stanbul :Yüce reklam
ve ‹nfeksiyonlar›. Sendrom Dergisi. 4:28-34..
yay›m da¤›t›m a.fl., s.127-140.
‹pbüker, A.(1997). Dibates Mellitus’un Epidemiyolojisi.
Sendrom Dergisi. 4:26-28.
15.
Satman, ‹., Y›lmaz, T., fiengül, A. et al. (2002) .Population-
Erol, Ö.(2003). ‹nsülin kullanan diyabetlilerde Bireysel ‹zlem ile
Bilimleri Enstitüsü , ‹stanbul, (Dan›flman: Yrd.Doç. Dr. fi.
14.
Pekcan, fi., Yaflar, B.(2003). Diabetik Ayak. Sendrom Dergisi.
Sürekli E¤itim Dergisi Sted.‹stanbul: 10 (3): 88-91.
Yay›mlanmam›fl yüksek lisans tezi. ‹stanbul Üniversitesi Sa¤l›k
13.
Özcan, fi.(1999). Diyabetli hastalarda hastal›¤a uyumu
(Dan›flman: Doç. Dr. T. Aflt›).
Erdo¤an(Ed.), Diyabet hemflireli¤i temel bilgiler.‹stanbul:
11.
Özcan, fi.; Gedik,S.; Yüksel ,A. Project of ‹mprovement of
Karaca, A.(2002). Tip 2 Diyabetes Mellituslu Hastalar›n Ayak
Komplikasyonlar›n›n Belirlenmesinde Hemflirenin Rolü.
Uzm. Hemfl. Döndü Koçak KAYMAZ
E-mail: [email protected]
Diyabet Yönetiminde ‹nternet Kullan›m›na
Bir Örnek: Diyabetli Birey ‹zlem Sitesi
Ö¤r. Gör. MSc. Elif Ünsal AVDAL1, Yrd. Doç. Dr. Sevgi KIZILCI2
1Uluda¤ Üniversitesi Sa¤l›k Yüksekokulu Hemflirelik Bölümü, Görükle Kampusu, BURSA
2Dokuz Eylül Üniversitesi ‹ç Hastal›klar› Hemflireli¤i Anabilim Dal›, ‹ZM‹R
Özet
Sa¤l›¤› gelifltirme ve kronik hastal›klar›n bak›m›nda hasta e¤itimi önemli
rol oynamaktad›r. Sa¤l›k hizmetlerine ulafl›mda güçlükler veya bireysel nedenlerle diyabetli bireyler ço¤u zaman düzenli e¤itim alamamakta ve kronik komplikasyonlar geliflebilmektedir. Son y›llarda sa¤l›k alan›nda internet
kullan›m›n›n yayg›nlaflmas›n›n bu sorunun çözümüne katk›da bulunaca¤›
düflünülmektedir. Bu yaz›n›n amac›; diyabetli bireyin izlem ve e¤itimi amac›yla oluflturulmufl bir internet sitesinin yap›land›rma süreci ve yap›s›n› tan›tmakt›r. ‹nternet sitesi; Dokuz Eylül Üniversite hosting hizmetinden yararlan›larak, world wide web üzerinden oluflturulmufltur.
Anahtar kelimeler: Diyabet e¤itimi; World Wide Web; ‹nternet
Summary
A Model for Web Site in Diabetes Management:
Following Site for Diabetes Individuals
Patient education is an important part of the health developing and care of chronic disease. All time diabetic patients can not take regulary education, so developed chronic complications because of health service
hitchs or individuals reasons. Last years internet using in health area becomes widespread to be thought of contribution solution this problem. The
purpose of this study is to present structure and configuration process of internet site which aim to following and education for diabetes individuals.
Web site constituted with via World Wide Web to benefit Dokuz Eylül University hosting service.
Key words: Diabetes education; World Wide Web; Internet
Not: Araflt›rma;
5. Ulusal T›p Biliflim Kongresi
13 – 16 Kas›m 2008 tarihinde
Antalya’da sözel bildiri
olarak sunulmufltur. Ödüle
lay›k görülmüfltür.
Girifl
Diyabet ciddi mortalite ve morbitideye yol açan kronik bir hastal›kt›r. Diyabetin yönetiminde e¤itim önemli bir yer tutmaktad›r ve süreklili¤i önemlidir (American Diabetes Association [ADA], 2008). Ülkemizde diyabetli bireylerin e¤itimi, poliklinik ve kliniklerde yap›lmaktad›r. Ço¤u zaman poliklinik or-
tam› kalabal›k olmakta ya da bireysel engeller nedeniyle diyabetli bireyler hastaneye gelememekte, diyabet e¤itimi yap›lamamaktad›r. (Coonrod,1994; Maureen, 1999; Tenderich, 2007). Diyabet e¤itimi yetersizli¤i sonucu hastalar glisemik
kontrolün önemini anlayamamakta, sa¤l›k kontrollerine gitmemekte ve diyabet komplikasyonlar› geliflmektedir (Ramlukan, 2004).
Son y›llarda, diyabetli bireylerin e¤itiminde internet kullan›m›n›n yayg›nlaflt›¤› görülmektedir (Berry,
Seiders, Wilder, 2003; Lewis, 2003; Lin, Wittevrongel,
Moore et al 2005; Griffiths, Lindenmeyer, Powell,
2006). Yap›lan çal›flmalarda; sa¤l›k e¤itiminde internet kullan›m›n›n artma nedenleri olarak, maliyet
azl›¤› ve insanlar›n gereksinim duydu¤u/haz›r oldu¤u anda bilgiye kolayca ulaflabilmesi belirlenmifltir
(Çetin, Çak›ro¤lu, Bay›lm›fl ve ark 2003; Graves,
2005; Gülbahar, 2005; Griffiths, Lindenmeyer, Powell, 2006; Kahn, 2000; Lewis, 2004; Richards, Colman, Hollingsworth, 1998).
Tüm dünyada oldu¤u gibi ülkemizde de internet kullan›m› giderek artmaktad›r. Türkiye’de 2008
y›l› Nisan ay› içerisinde gerçeklefltirilen Hanehalk› Biliflim Teknolojileri Kullan›m Araflt›rmas›’nda, hanelerin %24,5’inde internet kullan›m› oldu¤u belirlenmifltir (Türkiye ‹statistik Kurumu [TÜ‹K], 2008). Bu oran, ülkemizde internet ortam›n› kullanan kifli say›s›n›n
az›msanamayaca¤›n›, internet teknolojilerinin diyabet yönetiminde etkili araçlar olarak kullan›labilece¤ini düflündürmektedir. Sa¤l›k bak›m vericisi ve
diyabetli birey aras›nda sürekli iletiflimin sa¤lanabilece¤i, e¤itim ve izlemin yap›labilece¤i bir internet
sitesi, bireysel ya da kurumsal engeller nedeniyle
diyabet e¤itimi alamama sorununa bir çözüm olabilir.
Türkiye’de, diyabetle ilgili kurumlar taraf›ndan, diyabetli bireylere yönelik haz›rlanm›fl türkçe internet siteleri bulunmaktad›r (www.turkdiab.org, www.diabetcemiyeti.org/, www.diabetvakfi.org, www.saglik-info.com/, www.cocukendokrindiyabet.org/, www.arkadasimdiyabet.
org/, www.diyabetevi.com/ vb.). Bu internet sitelerinde; diyabetli bireylere yönelik bilgiler yer
almakta, baz›lar›nda diyabetli bireylerin sorular›
yan›tlanmaktad›r. Bununla birlikte bu sitelerin kullan›lma durumu ve etkinli¤ine yönelik bir bilgiye
ulafl›lamam›flt›r. Bu bilgiler do¤rultusunda planlanm›fl ve sürdürülmekte olan çal›flman›n amac›;
diyabetli bireyin e¤itimi ve izlemi için bir site oluflturmak ve sitenin kullan›m durumu ve etkinli¤ini
incelemektir. Bu yaz›da; çal›flman›n ilk bölümü
olan, diyabetli bireyin e¤itimi ve izlemi için oluflturulmufl internet sitesinin tan›t›m› yap›lacak; siteyi
kullanan diyabetli bireylerin özellikleri ve siteye
iliflkin geri bildirimleri tart›fl›lacakt›r.
Gereç ve yöntem
Çal›flma, diyabetli bireyin e¤itimi ve izlemi için
oluflturulmufl internet sitesi (Diyabetli Birey ‹zlem Sitesi) ve Dokuz Eylül Üniversite Hastanesi Diyabet
Poliklini¤i’nde yürütülmektedir. Diyabet poliklini¤inde, bir diyabet e¤itimi merkezi bulunmaktad›r ve
burada sertifikal› üç diyabet hemfliresi taraf›ndan,
diyabetli bireylere bireysel e¤itim ve grup e¤itimi
yap›lmakta, diyabetle ilgili broflürler ve internet
sayfalar›n›n adresleri verilmektedir. Diyabetli bireylerin her üç ya da alt› ayda bir glisemik kontrolünün
de¤erlendirilmesi için poliklini¤e gelmesi beklenmektedir.
Çal›flmada, öntest-sontest kontrol gruplu desen kullan›lm›flt›r. Örneklem özellikleri; 18 yafl›ndan
büyük olma, en az alt› ay önce tip 2 diyabet tan›s› alm›fl olma, insulin tedavisi al›yor olma, temel
diyabet e¤itimini alm›fl olma, A1c>% 7 olma, ileri
derecede retinopati ve nöropati geliflmemifl olma, bilgisayar ve interneti kullanabilmek ve çal›flmaya kat›lmay› gönüllü kabul etmektir. Örneklem
seçimi için Dokuz Eylül Üniversite Hastanesi Endokrin Poliklini¤i Diyabet E¤itimi Bölümü’nde diyabet
e¤itimi alm›fl ve kay›tl› olan 850 tip 2 diyabetli bireyin özellikleri gözden geçirildi; A1c düzeyi %7’den
yüksek olan ve ileri derecede retinopati ve nöro-
Diyabet Yönetiminde ‹nternet Kullan›m›na Bir Örnek: Diyabetli...
patisi olmayan 592 diyabetli birey belirlendi. Kay›tlarda bilgi olmad›¤›ndan, internet kullanma durumlar›n› ö¤renmek için 592 diyabetli bireye telefon aç›ld›; 42 kifliye ulafl›lamad›, 31 kiflinin internet
kullan›m›n› bilmedi¤i ö¤renildi. Böylece çal›flman›n örneklemini; 519 diyabetli birey üzerinden, bilgisayar ortam›nda Minitab 14 paket program› kullan›larak, %80 güç analizine göre belirlenmifl 105
diyabetli birey oluflturdu. Deney ve kontrol grubu
ise basit rastgele düzen ile seçilmifl, 52 ve 53 diyabetli birey olarak belirlendi. Yap›lan analizler sonucunda deney ve kontrol grubunun benzer oldu¤u bulunmufltur.
Deney ve kontrol grubunun benzer oldu¤u belirlendikten sonra, tekrar her bireye telefonla ulafl›larak çal›flman›n amac› ve flekli aç›kland›, çal›flmaya kat›lmay› kabul etme durumlar› soruldu. Deney
grubunu oluflturan diyabetli bireyler, belirlenen tarihte okula davet edildi, diyabetli birey izlem sitesinin tan›t›m› yap›ld› ve siteye üye olmalar› sa¤land›.
Çal›flmadan ayr›lmalar olabilece¤i düflüncesiyle,
siteye 61 kiflinin kayd› yap›ld›.
Çal›flmada sonuç ölçümü olarak, internet üzerinden e¤itime bafllad›ktan sonra 3., 6. ve 9. aylarda deney ve kontrol grubunun A1c düzeyi ve sa¤l›k kontrolü için poliklini¤e gelme durumlar› de¤erlendirilecektir. Ön test, deney grubuna internet sitesi üzerinden, kontrol grubuna ise poliklinikte uygulanm›flt›r.
Deney grubunun e¤itimi ve izlemi, diyabetli birey izlem sitesi üzerinden yürütülmektedir. Çal›flmada Orem’in özbak›m eksikli¤i hemflirelik teorisi kullan›lmaktad›r. Sosyo demografik özellikler, sa¤l›k durumu, tedavi ve özbak›m hakk›nda anket formlar›,
günlük kan flekeri ve di¤er biyolojik de¤erler incelenerek, diyabetli bireyin özbak›m eksikli¤i saptanmakta, öncelikle kendisinin de bu sorunu ve nedenlerini anlamas›, fark etmesi sa¤lanmaktad›r. Sorunun çözümü de diyabetli bireyin durumsal özelliklerine göre belirlenmekte, gereksinim duydu¤u
bilgi, kendi sayfas›na gönderilmektedir. Bu giriflim-
lerin hedefi; diyabetli bireyin özbak›m gücünü ve
özyönetimini gelifltirmektir.
Diyabetli birey izlem sitesinin yap›land›rma süreci
Sitenin haz›rlanmas›nda, Dokuz Eylül Üniversite
Bilgisayar Mühendisli¤i bölümünden destek al›nm›flt›r. Sitenin kullan›c› profili, yönetici (sa¤l›k profesyoneli) ve kullan›c› (diyabetli birey) olarak ikiye ayr›lm›flt›r. Yöneticiler, sitenin teknik yönetiminden sorumlu olduklar› gibi, kullan›c›larla iletiflim kurmakla
yükümlüdürler.
Yaz›l›m›n gelifltirilmesinde araç olarak Microsoft
Visual StudioNET 2005, programlama dili olarak C#,
veri taban› olarak Microsoft SQL SERVER 2005 kullan›lm›fl, ara yüzde kullan›m kolayl›¤› sa¤lamak için
Microsoft Silverlight ve Ajax teknolojilerinden faydalan›lm›flt›r. Site, Microsoft Internet Explorer 6 ve
üstü, Mozilla Firefox 2 ve üstü ve dünya çap›nda
kullan›lan belli bafll› web taray›c›lar›n› desteklemektedir.
Mali Destek: Mali destek için Dokuz Eylül Üniversitesi Bilimsel Araflt›rma Proje Müdürlü¤üne baflvuru
yap›lm›fl olup gereken mali destek sa¤lanm›flt›r.
Etik: Bu sitenin oluflturulmas›nda; sa¤l›kla ilgili internet sitelerini etik yönden inceleyen Health on
The Net Foundation (HON)’un dünya çap›nda akreditasyon için gelifltirdi¤i ilkeler esas al›nm›flt›r
(http://www. hon.com/ HON/).
Sitenin yap›s›
Sitenin ana sayfas› resim 1’de görülmektedir.
Ana sayfada gerçeklefltirebilecek ifllemler üst menüde belirtilmifltir. Bu menüde yer alan “sisteme girifl yap›n” simgesinden, bir kullan›c› ad› ve parolayla sisteme girilir. fiu anda siteye 61 diyabetli birey
kay›tl›d›r ve site de¤erlendirme sürecinde oldu¤u
için yeni üye kabulü yap›lmamaktad›r.
Sistemde, diyabetli birey ve yönetici olmak üzere iki ayr› kullan›c› ve kullan›c›lara özgü düzenlenmifl diyabetli birey menüsü ve yönetici menüsü bulunmaktad›r (Resim 2, Resim 4).
Diyabetli Birey Menüsü:
Kullan›c› ad› ve parola ile sisteme girifl yapm›fl
olan diyabetli birey resim 2’de görülen ekranla karfl›lafl›r. Ekranda; ana sayfada yer alan üst menü, sitenin tan›t›m›na iliflkin bir girifl yaz›s› ve alt menü bulunmaktad›r. Diyabetli birey menüsü yönetici taraf›nda da kullan›labilir. Diyabetli birey alt menüyü
kullanarak afla¤›da aç›klamalar› yap›lm›fl olan ekranlara ulafl›r.
Aktif Ekran: Büyüteç özelli¤i gösteren, ekran
üzerinde tafl›nabilir ve ana sayfa dahil her ekranda
sol üst köflede görülen küçük ekrand›r.
Profilim Ekran›: Diyabetli bireyin kiflisel bilgilerinin
gösterildi¤i ve düzenlendi¤i ekrand›r.
Kan fiekeri De¤eri Girifl Ekran›: Diyabetli bireylerin günlük kan flekeri de¤erlerini girebilmesini sa¤layan ekrand›r. De¤erin yaz›ld›¤› Dokuz Eylül Üniversite an›n tarihi; y›l-ay-gün-saat olarak sisteme
Resim 1: Ana sayfa
girer. Onayland›ktan sonra bu bilgiler sisteme kaydedilir.
Biyolojik De¤er Girifl Ekran›: Diyabetli bireylerin
HbA1c, LDL, HDL ve trigliserid de¤erleri girebilmelerini sa¤layan ekrand›r. De¤erin yaz›ld›¤› an›n tarihi;
y›l-ay-gün-saat olarak sisteme girer. Onayland›ktan sonra bu bilgiler sisteme kaydedilir.
fieker Grafik Ekran›: Diyabetli bireylerin kan flekeri de¤eri girifl ekran›nda girdi¤i bilgileri, grafiksel
ve tablo olarak görebildi¤i ekrand›r. Grafik ya da
tablodaki zaman dilimi, de¤erlerin miktar›na göre
günlük-haftal›k-ayl›k olarak de¤iflkenlik gösterebilir
(Resim 3).
Anket Ekran›: Diyabetli bireylerin yönetici taraf›ndan sa¤lanan anket formlar›n› doldurmas›n› sa¤layan ekrand›r.
E¤itim Ekran›: Diyabetli bireylerin, yönetici taraf›ndan girilmifl olan e¤itim program›n› görüntüledi¤i sayfad›r. Bu ekranda görüntülenebilir resim, metin veya indirilebilir video, slayt gösterisi gibi multimedya kaynaklardan faydalan›l›r.
Geri Bildirim Ekran›: Diyabetli bireylerin web sitesinin kullan›m› ile ilgili görüfllerini yazd›¤› ekrand›r.
Bilgi Paylafl›m Ekran›: Yönetici ve diyabetli birey
ya da tüm diyabetli bireylerin yaz›flma ile anl›k iletifliminin sa¤land›¤› ekrand›r. ‹letiflim sürecinde yaz›lan tüm bilgi kaydedilebilir.
Resim 3: Raporlama ekran›
Resim 2: Diyabetli birey ekran›
Diyabet Yönetiminde ‹nternet Kullan›m›na Bir Örnek: Diyabetli...
Yönetici menüsü
Sistem yöneticilerinin, sistemin iflleyiflini kontrol
etti¤i ana menüdür (Resim 4). Yönetici, bu menüyü kullanarak afla¤›da aç›klamalar› yap›lm›fl olan
ekranlara ulafl›r.
Kullan›c› Ekle Ekran›: Yöneticinin siteye yeni bir
kullan›c› eklemesini sa¤layan ekrand›r. Bu ekranda
yönetici, kullan›c› ile ilgili bilgileri (diyabetli bireyin
ad›, parola, do¤um tarihi, telefon numaras› gibi)
sisteme kaydeder. Kullan›c›lar (diyabetli bireyler)
sadece yöneticiler taraf›ndan sisteme eklenebilmektedir.
Diyabetli Birey Listesi Ekran›: Yöneticinin, kay›tl›
bireyler listesine ulaflt›¤› ekrand›r. Bu ekrandan seçilen bir diyabetli birey t›kland›¤›nda, alt menü de¤iflmekte, Diyabetli Birey ile ‹lgili ‹fllemler menüsü ortaya ç›kmaktad›r.
Resim 4: Yönetici ekran›
Geri Bildirimler Ekran›: Diyabetli bireylerin site
hakk›nda yap›lan tüm geri bildirimlerinin görüntülendi¤i ekrand›r.
S›kça Sorulan Sorular (SSS) Ekle Ekran›: Diyabetli
bireyler taraf›ndan s›k sorulan sorular›n ve yöneticinin yan›tlar›n›n görüntülendi¤i ekrand›r. Bu ekran
diyabetli bireyler taraf›ndan da görüntülenebilmektedir.
Duyuru Ekleme Ekran›: Yöneticinin, güncel duyurular› sisteme ekledi¤i ekrand›r.
E¤itim Ekle Ekran›: Diyabetli birey/bireylerin gereksinimine yönelik, önceden yap›land›r›lm›fl e¤itim
konular›n›n eklendi¤i ekrand›r. Bu ekrana yüklenen
e¤itim konular› bir diyabetli birey/ bireylere yönlendirilebilir. E¤itim konular› bu sayfada sisteme yüklenir ya da sistemden kald›r›labilir.
Diyabetli Bireyle ‹lgili ‹fllemler Ekran›: Yöneticilerin
diyabetli birey ekran›na girebildi¤i ve raporlama
yapabildi¤i ekrand›r (Resim 2).
Yönetici Notlar› Ekran›: Yöneticinin profili görüntülenen diyabetli birey hakk›nda k›sa notlar alabildi¤i ekrand›r.
Sonuç
Diyabetli Birey ‹zlem Sitesi’nin yap›land›r›lmas› tamamlanm›fl, sitede 61 diyabetli bireyin e¤itim ve izlemine henüz bafllanm›flt›r. Sonuç ölçümleri üç ayl›k
e¤itim ve izlemden sonra yap›lacakt›r. Burada, çal›flmaya kat›lan diyabetli bireylerin özellikleri, siteye
iliflkin tepkileri ve geri bildirimleri paylafl›lacakt›r.
Tablo 1: Diyabetli birey izlem sitesine iliflkin geribildirimler (N:61)
Geribildirimler*
Kendi kontrolümü ifl yerinde bile yapabiliyorum.
Kan flekeri grafikleri sayesinde durumumu daha iyi anl›yorum/kendimi görüyorum.
Benimle ilgili her fley gözümün önünde/…neye ihtiyac›m oldu¤unu biliyorum/…hastaneye
gidece¤im tarihi bile önceden belirleyebiliyorum
Hastal›¤›m›n hocas› oluyorum/ kendimin doktoru olaca¤›m.
Bu site sayesinde kendime güvenim geldi
Bana daha fazla zaman ayr›l›yor
*Bir kifli taraf›ndan birden fazla, benzer geri bildirimler verilmifltir.
Say›*
%
25
40.98
40
65.57
20
32.78
47
33
27
77.04
54.09
44.26
Siteye üye olan diyabetli bireylerin yafl ortalamas› 51.79, HbA1c de¤eri ortalamas› %8.97’dir ve
%51.27’sinin kad›n, %61.50’sinin evli, %38.46’s›n›n ilkokul/ortaokul, %30.77’sinin lise, %23.8’inin üniversite, %7.69’unun ilkokul mezunu oldu¤u belirlenmifltir.
Örneklem özelliklerine uygun olup araflt›rma
hakk›nda bilgi verilen diyabetli bireylerin tamam›,
çal›flmaya kat›lmay› gönüllü kabul etmifltir ve sitenin aktif olmas› üç ay gecikti¤i halde çal›flmadan
ayr›lan olmam›flt›r. Siteye üye olan 61 diyabetli bireyin tümü; gönderilen anket formlar›n› k›sa sürede
tamamlam›fl, günlük kan glikozu de¤erlerini ve laboratuar testi sonuçlar›n› sitede ilgili bölümlere düzenli bir flekilde kaydetmifltir. Ayn› zamanda tedavi
ekibinin kendilerine belirtti¤i tarihte kontrol için diyabet poliklini¤ine gitmifllerdir.
Çal›flmaya kat›lan 61 diyabetli bireyin 18’inin, diyabetli birey izlem sitesine iliflkin olumlu ya da olumsuz bir geri bildirimi olmam›flt›r. K›rk üç diyabetli bireyin geri bildirimleri Tablo 1’de görülmektedir.
Geribildirimlere göre; diyabetli bireylerin böyle
bir programa kat›lmaktan memnun oldu¤u düflünülebilir. Tablo 1’de görülen “kendi kontrolümü ifl
yerinde bile yapabiliyorum, kan flekeri grafikleri sayesinde durumumu daha iyi anl›yorum/kendimi
görüyorum, hastaneye gidece¤im tarihi bile önceden belirleyebiliyorum, hastal›¤›m›n hocas› oluyorum/ kendimin doktoru olaca¤›m” ifadeleri, diyabetli bireylerin kendi kendilerini yönetmeye istekli
olduklar›n› göstermektedir.
Bu geribildirimler do¤rultusunda, çal›flman›n hedefleri olan özbak›m gücü ve özyönetimin artmas›nda, diyabetli birey izlem sitesinin motive edici bir
faktör oldu¤u düflünülebilir. Çal›flman›n tamamlanmas›ndan sonra sonuçlar etkili olursa, site yeniden
düzenlenecektir ve tüm diyabetli bireylerin kullan›m›na aç›lacakt›r.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
care in diabetes, Diabetes Care 31; 12–54.
Berry, L.L.; Seiders, K.; Wilder, S.S. (2003) (Innovations in Access
to care: a patient-centered approach, Internal Medicine
139(7); 568–75.
Coonrod, B.A.; Betschart, J.; Haris, M.I. (1994) Frequency and
determinants of diabetes patient education among adults in
the U.S. population, Diabetes Care 17(8); 852–858.
Çetin, Ö.; Çak›ro¤lu, M.; Bay›lm›fl, C.; Ekiz, H. (2004) Teknolojik
geliflme için e¤itimin önemi ve internet destekli ö¤retimin
e¤itimdeki yeri, The Turkish Online Journal of Education
Tecnology (TOJET) 3(3); 17.
Diyabetli Birey ‹zlem Sitesi, www.diyabetyonetimi.com/
Graves, J. (2005) Electronic communication,
Communication in Nursing, 5 ed., Mosby Company,
Philadelphia, 79-89.
Griffiths, F.; Lindenmeyer, A.; Powell, J.; Lowe, P.; Thorogood,
M. (2006) Why are health care interventions delivered over
the internet? A systematic review of the published literature,
J Med Internet Res 8(2); 10.
Gülbahar, Y. (2005) Web destekli ö¤retim ortam›nda bireysel
tercihler, The Turkish Online Journal of Education Tecnology
(TOJET) 4(2); 9.
Kahn, C.E. (2000) Design and implementation of an
internet-based health information resource, Computer
Methods and Programs in Biomedicine 63; 85-97.
Lin, T.C.; Wittevrongel, L.; Moore, L.; Beaty, L.B.; Ross, E.S.
(2005) An internet- based patient-provider communication
system: randomized controlled trial, J Med Internet Res 4; 47.
Lewis, D. (2003) Computers in patient education, Computer
Informatics Nursing 21(2); 88- 96.
Maureen, A.; Sprague, M.S. (1999) Diabetes educators’
perspectives on barriers for patients and educators in
diabetes education, The Diabetes Educator 25(6); 907-916.
Ramlukan, C. (2004) Internet Based diabetes management
tops traditional techniques, htpp://www.micohealth.com
(Eriflim Tarihi: 15.01. 2009).
Richards, B,; Colman, A.W.; Hollingsworth, R.A. (1998) The
current and future role of the internet in patient education,
International Journal of Medical Informatics 50(1); 279-285.
Tenderich, A. (2007) The crisis in diabetes education:
Essential care that's riddled with problems, and what we can
do to fix it, Diabetes Health.123-125.
Türkiye ‹statistik Kurumu [TÜ‹K] (2008) 2008 Y›l› Hanehalk› Biliflim
Teknolojileri Kullan›m Araflt›rmas› Sonuçlar›, T.C. Baflbakanl›k
Türkiye ‹statistik Kurumu Haber Bülteni 138.
http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=2055
Ö¤r. Gör. MSc. Elif Ünsal AVDAL
Kaynaklar
1.
2.
American Diabetes Association (2008) Standards of medical
Diyabet ve Cinsel Sa¤l›k
Ö¤r. Gör. Dr. Hicran YILDIZ
Uluda¤ Üniversitesi Sa¤l›k Yüksekokulu, BURSA
Özet
Diyabet akut ve/veya kronik olmak üzere çok say›da komplikasyonu beraberinde getiren metabolik bir hastal›kt›r. Diyabette görülen komplikasyonlardan biri de cinsel disfonksiyondur. Cinsel disfonksiyon (CD) konusundaki
gereksinimlerin karfl›lanmamas› kiflide bir tak›m psikolojik sorunlar›n ortaya
ç›kmas›na, yaflam kalitesinin düflmesine, ifl veriminin azalmas›na, kifliler aras›
iliflkilerin bozulmas›na ve yeni sa¤l›k sorunlar›n›n ortaya ç›kmas›na neden olmaktad›r. Sa¤l›k personeli zaman azl›¤›, yetersiz bilgiye sahip olma, bu konudaki çal›flmalar›n ve araçlar›n yetersizli¤i gibi nedenlerle cinsel konularda
dan›flmanl›k yapmaktan; hastalar ise yerleflik cinsellik anlay›fl›n›n bir parças›
olan utanma, çekinme, gizlenme davran›fllar› nedeniyle bu konudaki sorunlar›n› ortaya koymada ve sorun varl›¤›nda bu konuda yard›m almak ve uygun kayna¤a dan›flmakta zorlanmaktad›r. Prevalans› giderek artan diyabetli hastalar›n cinsel sorunlar›n erken tespit edilmesi ifl gücü kayb›n›n, tedavi masraflar›n›n ve komplikasyonlar›n azalt›lmas›na, bireylerin yaflam kalitesinin art›fl›na yard›mc› olacakt›r. Bu çal›flman›n diyabetik hastalarda CD’nin
de¤erlendirilmesinde bu hasta grubu ile çal›flan sa¤l›k personeli için bütüncül yaklafl›ma rehber olaca¤› öngörülmektedir.
Anahtar kelimeler: Diyabet, Cinsel disfonksiyon, Cinsel dan›flmanl›k
Summary
Diabetes and Sexual Health
Diabetes acute and / or chronic complications of many to bring is a metabolic disease. Sexual dysfunction (SD) is one of the complications in diabetes. Sexual dysfunction not being met on the person needs a team in
the emergence of psychological problems, the degradation of quality of
life, reduce business productivity, the relationship between people and to
the breakdown of the emergence of health problems can cause. Health
staff time of scarcity, insufficient information has, on this issue, studies and
tools deficiency such as the sexual issues advice to do; patients is built of
sexuality as part of the shame, fear, hiding behavior, because on this issue,
the problems revealed and the problem of existence on this issue to get
help and it is difficult to consult with appropriate sources. Sexual problems
of patients with increasing prevalence of diabetes is the early detection of
loss of manpower, treatment, complications, and reduce costs, will help
increase the quality of life of individuals. Diabetic patients of this study in
the evaluation of the SD with this patient group, health care providers will
guide the holistic approach is envisaged.
Key words: Diabetes, Sexual dysfunction, Sexual counseling
Diyabet ve cinsel disfonksiyon
Dünya genelinde 150 milyondan fazla diyabetli insan bulunmaktad›r. Bu
oran›n 2010 y›l›nda 220 milyona, 2025 y›l›nda da 300 milyona ç›kmas› beklenmektedir (Beysel ve fiengör 2004; Satman ve ark 2002). Dünya çap›nda
tüm yafl gruplar›nda 2000 y›l›nda %2.8 olan diyabet prevalans›n›n 2030 y›l›nda %4.4 olaca¤› tahmin edilmektedir. Bu da 2000 y›l›nda 171 milyon olan
toplam diyabetli kifli say›s›n›n 2030 y›l›nda 366 milyon olaca¤› anlam›na gelmektedir (Wild et al 2004). Yap›lan epidemiyolojik çal›flmalar diyabetli hasta say›s›n›n giderek artt›¤›n› göstermektedir (Mokdad et al 2000; Mokdad et
al 2001; Satman ve ark 2002; Satman 2006).
Diyabet, hem kad›n hem de erkek cinsel disfonksiyonunun (CD) etyopatolojisinde rol oynayan sistemik bir hastal›kt›r (Y›ld›z ve P›nar 2004b). Diyabetik hastalarda CD daha erken yafllarda bafllar, prevalans› diyabetik olmayanlara göre daha yüksektir ve yaflla birlikte artar (Feldman et al 1994; Beysel ve fiengör 2004; Williams and Pickup 2004; Lauman, Paik and Rosen
1999; Howard, O'Neill and Travers 2006; Yanez et al 2006; Romeo and et al
2000; Kalter-Leibovici et al 2005; Yamasaki et al 2004).
Diyabetli hastalarda cinsel disfonksiyon, psikojenik, nörojenik ve vaskülojenik faktörleri içeren multifaktöryel bir etyolojiye sahiptir. Diyabetli hastalarda özellikle glisemik kontrol düzeyi, diyabet süresi, kronik komplikasyon
(özellikle anjiyopati ve nöropati) varl›¤›, hastan›n yafl›, hastan›n efli ile iliflkisi,
eflinin sa¤l›k durumu, alkol al›m›, var olan hastal›klar› (hipertansiyon, hiperkolesterolemi, guatr vb), kulland›¤› ilaçlar (özellikle antihipertansifler) ve sigara kullan›m› cinsel problemlerin gelifliminde rol oynayan bafll›ca faktörlerdir
(Y›ld›z ve P›nar 2004a; Y›ld›z ve P›nar 2004b; Romeo et al 2000).
Diyabetli hastalarda iyi bir anamnez al›nmadan ve iyi bir de¤erlendirme
olmaks›z›n CD’un as›l nedenini bulmak ve CD’u tedavi etmek zordur (Y›ld›z ve
P›nar 2004b). Al›nan her hemflirelik anamnezinde hastan›n herhangi bir cinsel
sorunu olup olmad›¤›n› belirlemek amac›na yönelik cinsellikle ilgili birkaç soru
da yer almal›d›r ve bu rutin hale getirilmelidir. Hemflire bu sorulara verilen cevaplar› de¤erlendirebilmeli ve cinsel sorun varl›¤›n› gösteren belirtileri iyi bil-
gisini de¤erlendirme f›rsat› bulunur (Y›ld›z 2006).
melidir. E¤er ilk de¤erlendirme sonucunda hemflire
cinsel sorun belirlediyse daha detayl› bir cinsel sa¤-
Cinsel disfonksiyonu de¤erlendirmek ve bu de-
l›k anamnezi almal›d›r (Y›ld›z 2002, Y›ld›z 2006). ‹yi bir
¤erlendirmeyi daha standart hale getirmek ama-
anamnez sa¤l›k personelinin hastay› tan›mas›na
c›yla çeflitli ölçekler gelifltirilmifltir. Ülkemizde en
yard›mc› olur, gereksiz incelemelerle zaman ve pa-
yayg›n kullan›lan formlar kad›nlar için IFSF ve FSFI ile
ra kayb›n› önler (Doran ve Ar›do¤an 2004).
erkekler için IIEF’dir. Bu formlar›n yayg›n kullan›lma-
Detayl› bir cinsel sa¤l›k anamnezi, hastan›n da-
s›n›n sebebi uluslararas› kabul görmeleri, cinsel dis-
ha önceki cinsel deneyimlerini, efli ile önceki ve
fonksiyon s›n›flamalar›na uygun alt gruplara sahip
flimdiki iliflkisini, eflin sa¤l›k durumunu, geçirdi¤i
olmalar› ve Türkçe güvenirlik ve geçerliliklerinin ya-
ameliyatlar›n›, var olan hastal›klar›n› ve bu hastal›k-
p›lm›fl olmas›d›r (Y›ld›z 2006).
lara ba¤l› oluflan komplikasyonlar›n varl›¤›n›, kullan-
K›sa Cinsel ‹ndeks Envanteri (IFSF): Kaplan ve ar-
d›¤› ilaçlar›, disfonksiyona neden olabilecek risk
kadafllar› taraf›ndan gelifltirilmifl ve kad›n cinsel
faktörlerini, toplumsal de¤er yarg›lar›n›, cinsiyete
fonksiyonu ile ilgili yönleri de¤erlendirmek için ta-
özgü rol ve beklentilerini, cinsel tacize maruz kalma
sarlanm›flt›r. Bu form ile lubrikasyon, orgazmik fonk-
durumunu ve cinsel inan›fllar›n› içermelidir (Hatzich-
siyon, cinsel istek, iliflki tatmini, klitoral duyarl›l›k ve
ristou et al 2004; Doran ve Ar›do¤an 2004; Basson
genel tatmin ile ilgili 6 yön de¤erlendirilebilir.
et al 2004; Y›ld›z ve P›nar 2004a; Y›ld›z 2006; Frank,
Kad›n Cinsel Fonksiyon ‹ndeksi (FSFI): 2000 y›l›nda
Mistretta and Will 2008). Kad›n hastalarda do¤um
Rosen ve arkadafllar› taraf›ndan kad›n cinsel fonksi-
say›s›, menstrual siklus, menopoz varl›¤›, kulland›¤›
yonlar›n›n de¤erlendirilmesi amac›yla gelifltirilmifltir.
do¤um kontrol yöntemi de sorgulanmal›d›r (Al›c›
19 maddelik çok boyutlu bir ölçektir. Ölçek, son 4
2004; Frank, Mistretta and Will 2008).
haftadaki cinsel sorunlar› ya da fonksiyonlar› de¤er-
Fiziksel muayenede hastan›n gö¤üsleri, iç ve d›fl
lendirmektedir. ‹stek, uyar›lma, lubrikasyon, or-
genital organlar› de¤erlendirilir (Y›ld›z 2006). Fizik mu-
gazm, genel tatmin ve a¤r› olmak üzere 6 alt boyu-
ayenede enfeksiyonlar, yap›fl›kl›klar, prolapsus, rekto-
tu vard›r. Son 1 ay içerisinde cinsel iliflkide bulunan-
sel, sistosel, vajinal ya da labial atrofi, balanitis, fimozis,
lara uygulanabilen ölçek, negatif olarak puanlan›r
peyroni hastal›¤› gibi CD ile iliflkili durumlar saptan›r
ve puan artt›kça CD yok ya da az fleklinde yorum-
(Frank, Mistretta and Will 2008; Williams and Pickup
lan›r. Alt boyutlardan al›nan puanlar›n faktör yükle-
2004). Genel fizik muayene etyolojiye yönelik ipuçlar›
ri ile çarp›m› sonucu ölçek puan› elde edilir. Ölçek-
verebilir (Williams and Pickup 2004). Muayene s›ras›n-
ten al›nabilecek en yüksek puan 36.0 en düflük pu-
da hastan›n reaksiyonlar›n›, sorulara cevaplar›n›, cinsel
an ise 2.0’dir (Rosen et al 2000). Ölçe¤in kesme pu-
organlar›n anatomik ve fizyolojik yap›s› hakk›ndaki bil-
an› 26.55’tir (Wiegel, Meston, Rosen 2005) (Ek 1).
Ek 1
KADIN C‹NSEL FONKS‹YON INDEKS‹ (FSFI)
Afla¤›daki sorulara durumunuzu en net aç›klayan flekilde cevap vermeniz, size yard›m flans›m›z› art›racakt›r.
Her soruyu fl›klardan birinin yan›ndaki kutuyu iflaretleyerek cevaplay›n. Hangi cevab› iflaretleyece¤iniz konusunda karars›z kal›rsan›z size en uygun gelen cevab›
iflaretleyin. Bu ankete verilen cevaplar yaln›zca anketi
uygulayan kifli taraf›ndan de¤erlendirilecektir.
1. Son 4 hafta içinde ne s›kl›kta cinsel istek veya ilgi duydunuz?
o Hemen her zaman veya her zaman
o Ço¤u zaman (geçen sürenin yar›s›ndan
fazlas›nda)
o Bazen (geçen sürenin yar›s›nda)
o Birkaç kez (geçen sürenin yar›s›ndan az›nda)
o Hemen hemen hiç veya hiçbir zaman
2. Son 4 hafta içinde cinsel istek veya ilgi düzeyinizi
(derecenizi) nas›l de¤erlendirirsiniz?
o Çok yüksek
o Yüksek
o Orta
o Düflük
o Çok düflük veya hiç
3. Son 4 hafta içinde cinsel aktivite veya cinsel iliflki
s›ras›nda ne s›kl›kta uyar›ld›¤›n›z› hissetiniz?
o Hiç cinsel aktivitede bulunmad›m.
fazlas›nda)
o Bir kaç kez (geçen sürenin yar›s›ndan az›nda)
s›ras›nda uyar›lma düzeyinizi nas›l de¤erlendirirsiniz?
o Hiç cinsel aktivitede bulunmad›m
o Çok yüksek
o Yüksek
o Orta
o Düflük
s›ras›nda uyar›laca¤›n›zdan ne kadar emindiniz?
o Çok emindim
o Emindim
o Oldukça emindim
o Az emindim
o Çok az veya hiç emin de¤ildim
s›ras›nda uyar›lma sizin için ne kadar tatminkard›?
o Hiç cinsel aktivitede bulunmad›m.
fazlas›nda)
7. Son 4 hafta içinde cinsel aktivite veya cinsel iliflki s›ras›nda vaginan›z ne s›kl›kta ›sland› (kayganlaflt›)?
fazlas›nda)
s›ras›nda vaginan›z›n ›slanmas›nda (kayganlaflmas›)
ne kadar zorland›n›z?
o Çok zor veya imkâns›zd›
o Çok zor
o Zor
o Biraz zor
o Hiç zorluk çekmedim
9. Son 4 hafta içinde cinsel aktivite veya cinsel iliflkiniz
bitene kadar cinsel organ›n›z›n ›slakl›¤›n› (kayganl›¤›n›)
ne s›kl›kta koruyabildiniz?
fazlas›nda)
10. Son 4 hafta içinde cinsel aktivite veya cinsel iliflkiniz
bitene kadar vaginan›z›n ›slakl›¤›n› (kayganl›¤›n›)
korumada ne kadar zorland›n›z?
o Çok zor veya imkâns›zd›
o Çok zor
o Zor
o Biraz zor
11. Son 4 hafta içinde cinsel uyar›lma veya cinsel
iliflkide ne s›kl›kta orgazm oldunuz?
fazlas›nda)
12. Son 4 hafta içinde cinsel uyar›lma veya cinsel iliflki
s›ras›nda orgazma ulaflmak sizin için ne kadar zordu?
o Çok çok zor veya imkâns›zd›
o Çok zor
o Zor
o Biraz zor
s›ras›nda orgazma ulaflma ne kadar tatminkârd›?
o Çok tatminkârd›
o Genellikle tatminkârd›
o Yar›s›nda tatminkârd› yar›s›nda tatminkâr
de¤ildi
o Genellikle tatminkâr de¤ildi
o Hiç tatminkâr de¤ildi
s›ras›nda siz veya efliniz aras›ndaki duygusal yak›nl›k ne
kadar tatminkard›?
de¤ildi
15. Son 4 hafta içinde eflinizle (partnerinizle) cinsel
iliflkiniz ne kadar tatminkârd›?
de¤ildi
16. Son 4 hafta içinde genel olarak cinsel hayat›n›z
sizin için ne kadar tatminkârd›?
de¤ildi
17. Son 4 hafta içinde vaginal girifl (duhul) s›ras›nda ne
s›kl›kta a¤r› veya rahats›zl›k duydunuz?
o Çogu zaman (geçen sürenin yar›s›ndan
fazlas›nda)
18. Son 4 hafta içinde vaginal girifli (duhulu) takiben ne
s›kl›kta a¤r› veya rahats›zl›k duydunuz?
o Çogu zaman (geçen sürenin yar›s›ndan
fazlas›nda)
19. Son 4 hafta içinde vaginal girifli (duhul) s›ras›nda
veya sonras›nda duydu¤unuz a¤r› veya rahats›zl›¤›n
derecesini nas›l de¤erlendirirsiniz?
o Çok yüksek
o Yüksek
o Orta
o Düflük
Ereksiyon ‹fllevi Uluslararas› De¤erlendirme For-
puan› birbirinden farkl›d›r. Skaladaki erektil fonksi-
mu (IIEF): Rosen ve arkadafllar› taraf›ndan gelifltiril-
yon alan› di¤er alanlardan farkl› olarak disfonksiyo-
mifltir ve erkek cinsel fonksiyonu ile ilgili yönleri de-
nun a¤›rl›¤›n› derecelendirmede de kullan›l›r. Son
¤erlendirmek amac›yla kullan›l›r. Form ile de¤er-
bir ay içerisinde cinsel iliflkide bulunanlara uygula-
lendirilen cinsel yönler; erektil fonksiyon, orgazmik
nabilen ölçek, negatif olarak puanlan›r ve puan
fonksiyon, cinsel istek, cinsel birleflmeden duyulan
artt›kça CD yok ya da az fleklinde yorumlan›r. Öl-
tatmin ve genel tatmindir. Toplam 15 sorudan olu-
çekten al›nabilecek en yüksek puan 75, en düflük
flan bu formda cinsel fonksiyon ile ilgili 5 alt bafll›¤›n
puan ise 5’tir (Rosen et al 1997) (Ek 2).
Ek 2
EREKS‹YON ‹fiLEV‹ ULUSLARARASI DE⁄ERLEND‹RME FORMU
Afla¤›daki sorulara durumunuzu en net aç›klayan
flekilde cevap vermeniz, size yard›m flans›m›z› art›racakt›r. Her soruyu fl›klardan birinin yan›ndaki kutuyu iflaretleyerek cevaplay›n. Hangi cevab› iflaretleyece¤iniz
konusunda karars›z kal›rsan›z size en uygun gelen
cevab› iflaretleyin. Bu ankete verilen cevaplar yaln›zca
anketi uygulayan kifli taraf›ndan de¤erlendirilecektir.
1. Son 4 hafta içinde cinsel faaliyetleriniz s›ras›nda
peniste sertleflme ne s›kl›kla oldu?
o Cinsel faaaliyet olmad›
o Hemen hemen hepsinde (Her zaman)
o Ço¤unlukla (yar›s›ndan çok daha fazlas›nda)
o Bazen (yaklafl›k yar›s›nda)
o Nadiren (yar›s›ndan çok az›nda)
o Hiç ya da hemen hemen hiç
2. Son 4 hafta içinde cinsel uyar›lma ile oluflan
sertleflmelerin ne kadarl›k bir k›sm› cinsel iliflkiyi
sa¤layacak düzeydeydi?
o Cinsel uyar›lma olmad›.
o Hemen hemen hepsinde (her zaman)
o Nadiren (yar›s›ndan çok daha az›nda)
3. Son 4 hafta içindeki cinsel iliflki giriflimlerinde
hazneye girifl (duhul) ne s›kl›kla mümkün oldu?
o Cinsel iliflki girifliminde bulunmad›m.
4. Son 4 hafta içinde cinsel iliflkiler s›ras›ndaki sertli¤i
ne s›kl›kla devam ettirebildiniz?
5. Son 4 hafta içinde cinsel iliflkiyi tamamlamak için
sertleflmeyi sürdürmekte ne kadar zorland›n›z?
o Afl›r› zorland›m
o Çok zorland›m
o Zorland›m
o Biraz zorland›m
o Hiç zorlanmad›m
6. Son 4 hafta içinde kaç kez cinsei iliflki girifliminde
bulundunuz?
o 0
o 1-2
o 3-4
o 5-6
o 7-10
o 11’den fazla
7. Son 4 hafta içindeki cinsel iliflki giriflimlerinizden ne
s›kl›kla memnun oldunuz?
o
o
o
o
o
o
Cinsel iliflki girifliminde bulunmad›m.
Hemen hemen hepsinde (her zaman)
Ço¤unlukla (yar›s›ndan çok daha fazlas›nda)
Bazen (yaklafl›k yar›s›nda)
Nadiren (yar›s›ndan çok daha az›nda)
Hiç ya da hemen hemen hiç
8. Son 4 hafta içindeki cinsel giriflimlerinizden ne
kadar zevk ald›n›z?
o Cinsel iliflki olmad›
o Son derece zevk ald›m
o Çok zevk ald›m
o Az derecede zevk ald›m
o Pek zevk almad›m
o Hiç zevk almad›m
9. Son 4 hafta içindeki cinsel uyar›lma veya cinsel
iliflki s›ras›nda ne kadar boflald›n›z?
10. Son 4 hafta içinde cinsel uyar›lma veya cinsel
iliflki s›ras›nda ne s›kl›kla orgazm(doyum) hissi yaflad›n›z?
11. Son 4 hafta içinde ne s›kl›kla cinsel istek
duydunuz?
o Her zaman
o
o
o
o
Ço¤unlukla (yar›s›ndan çok daha fazlas›nda)
Bazen (yaklafl›k yar›s›nda)
Nadiren (yar›s›ndan çok daha az›nda)
Hiç ya da hemen hemen hiç
12. Son 4 hafta içinde cinsel iste¤inizin düzeyini nas›l
derecelendiriyorsunuz?
o Çok fazla
o Fazla
o Orta
o Az
o Çok az veya hiç yok
13. Son 4 hafta içinde cinsel hayat›n›z ne kadar
tatminkârd›?
o Orta derecede tatminkârd›
o Ne tatminkârd› ne de de¤ildi
o Pek tatminkâr de¤ildi
14. Son 4 hafta içinde eflinizle cinsel hayat›n›z ne
kadar tatminkârd›?
o Orta derecede tatminkârd›
o Ne tatminkârd› ne de de¤ildi
o Pek tatminkâr de¤ildi
15. Son 4 hafta içinde sertleflmeyi sa¤lama ve
devam ettirme konusunda kendinize güveninizi nas›l
de¤erlendiriyorsunuz?
o Tam
o Tama yak›n
o Orta derecede
o Az
o Çok az
Cinsel anamnez al›rken göz önüne
al›nmas› gereken baz› noktalar:
alan kifli ile yüz yüze olmal›d›r. Aralar›nda konuflma-
Cinsel öykü al›nmas› için uygun çevrenin sa¤-
herhangi bir engel olmamal›d›r. Hastan›n sahip ol-
lanmas› ve yeterli zaman›n ayr›lmas› gerekir. Hasta
du¤u inanç ve de¤erler göz önüne al›nmal›d›r. Bu
özel bir odada ya da ortamda, rahat bir pozisyon-
inanç ve de¤erler çerçevesinde cinsel sorunlar ko-
da (örn; muayene için soyulmad›¤›) ve öyküyü
nusunda küçük bir tart›flma bafllat›lmal›d›r. Bu tart›fl-
da s›n›rl›l›k hissedilmesine yol açabilecek masa gibi
may› yapman›n en kolay yolu hastaya cinsel akti-
magnetik rezonans incelemeleri (MRI), somatosen-
vite hakk›nda soru sormas›n›n normal oldu¤unun
soriyel uyar›lm›fl potansiyel, bioteziometri, pelvik ta-
söylenmesidir. Cinsellikle ilgili terminoloji kullan›l›r-
ban kaslar› ve sfinkter elektromyografisi vb; erkek-
ken rahat olunmal› ve anlat›lanlar›n aktif dinlendi¤i
lerde uygulanan bulbokavernöz refleks ölçümü,
hastaya gösterilmelidir. Sorulara do¤ru cevab› al-
uyku s›ras›nda penis monitorizasyonu, penise çeflit-
mak için soru farkl› flekillerde sorgulaman›n hasta
li ilaç enjeksiyonlar›, renkli doppler ultrasonografi
ile ayn› cinsiyetten biri taraf›ndan yap›lmas›n›n has-
gibi yöntemler CD’nin tan›lanmas›nda kullan›lan
tan›n daha rahat ve daha do¤ru bilgi vermesini
ileri tan› yöntemlerine örnek olarak verilebilir (Erol,
sa¤layabilece¤i unutulmamal›d›r (Y›ld›z ve P›nar
Erdo¤ru ve Kad›o¤lu 2001; Kendirci ve Kad›o¤lu
2005; Ohl 2007).
2002; Soylu 2003).
Anamnez alma s›ras›nda hasta dikkatlice din-
Diyabetik CD’li hastalarda genel tedavi ilkeleri
lenmeli, yaln›zca kelimeleri de¤il ses tonu ve vücut
glisemik kontrolün iyilefltirilmesi, alkol al›m›n›n azalt›l-
dili de gözlenmelidir. Baz› hastalar›n cinsel sorunla-
mas›, mümkünse neden olabilecek ilaçlar›n kesil-
r›n› uygunsuz bir dil ya da jestler yoluyla dolayl› ola-
mesi ve hastan›n diyabette CD yapabilecek ne-
rak ifade etti¤i unutulmamal›d›r (Y›ld›z 2006).
denler konusunda bilgilendirilmesidir (Williams and
Anamnez al›rken yaklafl›m›m›z›n ve soru sorma
Pickup 2004).
tarz›m›z›n hastay› etkileyebilece¤i unutulmamal›d›r.
Cinsel fonksiyon bozukluklar›n›n tedavisi kad›n
Anamnezi alan kiflinin ilgili, güven afl›layan bir yak-
ve erkekte baz› farkl›l›klar göstermekle birlikte te-
lafl›m› olmamas› ve yarg›lay›c› bir tutum gösterme-
mel kural ayn›d›r. Hastan›n durumuna göre, teda-
si hastay› rahats›z eder. Oysa hastaya al›nan bilgi-
vide öncelikle hormon replasman tedavisi (östro-
lerin sadece kay›t edilece¤i ve görüflmenin gizli ka-
jen, testesteron vb.), non hormonal ilaçlar (fentola-
laca¤› garantisinin verilmesi, hastan›n anamnez
min, apomorfin, sildenafil, tadalafil, yohimbin, L-ar-
alan kiflinin bu konuda deneyimli ve bu konudaki
ginin, vardenafil vb.), transüretral ilaçlar, vaginal
sorunlarla u¤raflmaya istekli oldu¤unu hissetmesi
kremler (alprostadil vb.), vakum cihazlar›, intraka-
hastan›n cinsel sorunlar›n› daha rahat paylaflmas›-
vernozal enjeksiyonlar (erkekler için) gibi medikal
n› sa¤lar (Steinke 2000; Y›ld›z 2002; Y›ld›z 2006).
tedaviler uygulan›r. Medikal tedaviden yarar sa¤-
Cinsel disfonksiyonu olan diyabetli hastalarda
lanamad›¤› durumlarda ise cerrahi yöntemler (pe-
kad›n ve erkelerde önerilen laboratuar testleri kan
nil protez implantasyonu vb.) kullan›l›r (Erol, Erdo¤-
flekeri, kolesterol, lipidler ve hormon profilini (Folikül
ru ve Kad›o¤lu 2001; Kendirci ve Kad›o¤lu 2002,
Stimülan Hormon, progesteron, östradiol, total ve
Berman and Berman 2002, Williams and Pickup
serbest testesteron vb.) içerir. Hekim gerekli görür-
2004; Jackson 2004 ).
se karaci¤er enzimleri ve tiroid fonksiyon testleri gi-
Cinsel disfonksiyon belirlenen hastaya medikal
bi ilave laboratuar testleri isteyebilir (Kendirci ve
tedavinin yan› s›ra cinsel dan›flmanl›k da yap›lmal›-
Kad›o¤lu 2002; Soylu 2003; Hatzichristou et al 2004).
d›r. Diyabetli hastalar›n cinsel dan›flmanl›k yap›l›r-
Cinsel disfonksiyonun tan›lanmas›nda laboratu-
ken efller de bu sürece dahil edilmelidir (Y›ld›z ve P›-
ar testlerinin yan› s›ra ileri tan› testleri de kullan›l-
nar 2004b).
maktad›r. Kad›nlarda uygulanan dubleks ultraso-
Cinsel dan›flmanl›kta PLISSIT( Permission, Limited
nografi, biotezimetre, vaginal pH ölçümü, vaginal
Information, Specific Suggestions, Intensive The-
kompliyans ölçümü, vajinal fotopletismografi, be-
rapy), ALARM (Activity, Libido, Arousal, Resolution,
yin ve medulla spinalis bilgisayarl› tomografi ve
Medical) ve BETTER gibi çeflitli cinsel dan›flmanl›k
modelleri kullan›l›r (Krebs 2006, Taylor and Davis
2.
Fugl-Meyer, K., Graziottin, A., Heiman, J.R., Laan, E., Meston,
2006, Y›ld›z 2005, Katz 2005). Bunlar aras›nda en
C., Schover, L. van Lankveld, J., Schultz, W.W. (2004). Revised
çok kullan›lan model, dört aflamadan oluflan PLIS-
definitions of women's sexual dysfunction. J Sex Med, 1(1):
SIT (Permission = ‹zin, Limited Information = S›n›rl› bilgilendirme, Specific Suggestions = Özel öneriler,
and Intensive Therapy = Yo¤un tedavi) modelidir
(Y›ld›z ve P›nar 2005):
Basson, R., Leiblum, S., Brotto, L., Derogatis, L., Fourcroy, J.,
40-48.
3.
Berman, J., Berman, L. (2002). Female Sexual Function and
4.
Beysel, M., fiengör, F. (2004). Diyabet ve erektil disfonksiyon.
Dysfunction. 97th. Annual Meeting, Los Angeles.
‹çinde: Erkek ve Kad›n Cinsel Sa¤l›¤›. Ed: A. Kad›o¤lu, M.
1. ‹zin: Hastan›n cinsel konularda konuflmas›na
Baflar, B Semerci, ‹ Orhan, R Aflç›, MÖ Yaman, S çayan, MF
izin verilmelidir.
Usta, M Kendirci, Acar Matbaac›l›k, ‹stanbul, s.431-450.
2. S›n›rl› Bilgilendirme: Hastaya ö¤renmek istedik-
5.
In: Fundamentals of Nursing: Human Health and Function.
lerini içeren ve gereksinimi oldu¤u derecede bilgi
verilmelidir.
3. Özel Öneriler: Bireyin durumuna özgü öneriler-
Lippincott Company, Philadelphia.
6.
4. Yo¤un tedavi: Hastan›n gereksinimleri belirle-
Doran, fi., Ar›do¤an, A. (2004). Öykü, fizik inceleme ve skorlar.
Erkek ve Kad›n Cinsel Sa¤l›¤›. Ed: A. Kad›o¤lu, M. Baflar, B
de bulunmal›d›r. Gerekti¤inde sorunun çözümü
için uygun kayna¤a yönlendirmelidir.
Craven, R.F., Hirnle, C.J. (2000). Sexuality and Reproduction.
Semerci, ‹ Orhan, R Aflç›, MÖ Yaman, S çayan, MF Usta, M
Kendirci, Acar Matbaac›l›k, ‹stanbul.
7.
Erol, H., Erdo¤ru, T., Kad›o¤lu, A. (2001). Erektil disfonksiyonlu
hastaya yaklafl›m. ‹çinde: Cinsel ‹fllev Bozukluklar›. Ed: N.
nip, ekip çal›flmas› ile bilgi, tedavi, dan›flmanl›k gibi
Yetkin, C. ‹ncesu, Roche Müstehzarlar› Sanayi Afi, ‹stanbul,
gereksinimler karfl›lanmal›d›r.
s.107-115.
Belirgin komplikasyonlar› olan hastalar d›fl›nda
8.
McKinlay, J.B. (1994). Impotence and its medical
cinsel etkinlik teflvik edilmelidir. Bu model ile hasta
psychosocial correlates; results of the Massachusetts Male
her fleyin yolunda gitti¤ine ikna olabilir ve bireylerde kendine güven artarken, anksiyete azal›r (Y›ld›z
Feldman, H.A., Goldstein, I., Hatzichristou, D.G., Krane, R.J.,
Aging Study. J Urol, 151:54-61.
9.
Frank, J.E., Mistretta P., Will, J. (2008). Diagnosis and
treatment of female sexual dysfunction. Am Fam Physician,
ve P›nar 2005; Goldstein 2000).
Cinsellik yaflam›n vazgeçilmez bir parças›d›r, bu
konuda sorun yafland›¤›nda yaflam›n di¤er alanla-
77(5):635-642.
10.
depressive symptoms, cardiovascular disease and erectil
r› ve sonuçta bütün olarak yaflam›n kalitesi etkilenir. Bu aç›dan düflünüldü¤ünde prevalans› giderek
dysfunction. Am J Cardiol, 86 (2A): 41-45.
11.
Quirk, F., Sadovsky, R., Seftel, A. (2004). Clinical evaluation
gücü kayb›n›n, tedavi masraflar›n›n ve komplikas-
and management strategy for sexual dysfunction in men
yonlar›n azalt›lmas›na ve bireylerin yaflam kalitesi-
and women. J Sex Med, 1(1):49-57.
12.
Howard, J.R., O'Neill, S., Travers, C. (2006). Factors affecting
sexuality in older Australian women: sexual interest, sexual
profesyonellerinin diyabetik hastalarda cinsel dis-
arousal, relationships and sexual distress in older Australian
fonksiyon nedenleri, de¤erlendirilmesi, tan›s›, tedavisi ve cinsel dan›flmanl›k konusundaki bilgi düzey-
Hatzichristou, D., Rosen, R.C., Broderick, G., Clayton, A.,
Cuzin, B., Derogatis, L., Litwin, M., Meuleman, E., O'Leary, M.,
artan diyabetli hastalar›n erken tespit edilmesi ifl
nin art›fl›na yard›mc› olacakt›r. Bu nedenle sa¤l›k
Goldstein, I. (2000). The mutually reinforcing trial of
women. Climacteric, 9(5):355-67.
13.
lerinin artt›r›lmas› son derece önemlidir.
Jackson, G. (2004). Sexual dysfunction and diabetes. Int J
Clin Pract, 58(4):358-62.
14.
Kalter-Leibovici, O., Wainstein, J., Ziv, A., Harman-Bohem, I.,
Kaynaklar
Murad, H., Raz, I., (2005). Clinical, socioeconomic, and
1.
lifestyle parameters associated with erectile dysfunction
Al›c›, B (2004). De¤erlendirme ve tan›. ‹çinde: Erkek ve Kad›n
among diabetic men. Diabetes Care, 28(7):1739-44.
Cinsel Sa¤l›¤›. Ed: Kad›o¤lu, A., Baflar, M., Semerci, B., Orhan,
‹., Aflç›, R., Yaman, M.Ö., Çayan, S., Usta, M.F., Kendirci, M.,
Acar Matbaac›l›k, ‹stanbul, s.630-634.
15.
Katz, A. (2005). The Sounds of Silence: Sexuality Information
for Cancer Patients Journal Of Cl›n›cal Oncology, 23 (1):
238-241.
16.
Androloji Bülteni, 13:21-23.
Kendirci, M., Kad›o¤lu, A. (2002). Diyabet ve erektil
28.
disfonksiyon. Aktüel T›p Diyabet Forumu, 7(8):34-43.
17.
Krebs, L. (2006). What Should I Say? Talking With Patients
infarction. American Journal Nursing, 100: 12.
29.
About Sexuality Issues. Clinical Journal of Oncology
19.
21(11):35-40.
Laumann, E.O., Paik, A., Rosen, R.C. (1999). Sexual
30.
Matsumoto, E., Furuta, H., Nishi, M., Ueda, K., Iwo, K., Nanjo,
JAMA, 281(6):537-544.
K. (2004). Prevalence and risk factors of erectile dysfunction
Mokdad, A.H., Ford E.S., Bowman, B.A., Nelson, D.E.,
in Japanese men with type 2 diabetes. Diabetes Res Clin
in the U.S.: 1990-1998. Diabetes Care, 23:1278-1283.
Pract, 66(Suppl 1):173-177.
31.
(2006). Sexual dysfunction and related risk factors in a cohort
J.S., Koplan, J.P. (2001). The continuing epidemics of obesity
of middle-aged Ecuadorian women. J Obstet Gynaecol,
Ohl, L.E. (2007). Essentials of female sexual dysfunction from a
26(7):682-6.
32.
sex therapy perspective. Urulogic Nursing, 27(1):57-63.
22.
Hemflirelik Yüksekokulu Hemflirelik Dergisi, 12(49): 81-90.
33.
Dergisi, 4(4):309-17.
Rosen, R.C., Riley, A., Wagner, G., Osterloh, I.H., Kirkpatrik, I.,
Mishra, A. (1997). The ‹nternational ‹ndex of Erectile Function
34.
Y›ld›z, H., P›nar, R. (2004b). Diyabetli kad›nlarda ihmal edilen
35.
Y›ld›z, H., P›nar, R. (2005). Cinsel disfonksiyonlu olan
bir konu: Cinsel yaflam. Hemflirelik Forumu, 7(3): 11-13.
IIEF. A multidimensional scale for assessment of erectile
dysfunction. Urology, 49:822-836.
Rosen, R., Brown, C., Heiman, J., Leiblum, S., Meston, C.,
kardiyovasküler hastalar›n bak›m›. Ege Üniversitesi Hemflirelik
Shansigh, R., Ferguson, D., D’agostino, R. (2000). The female
Yüksekokulu Dergisi. 21(2):135-145.
sex ual function ›ndex (FSFI): A multidimensional self-report
36.
Cinsellik Kursu, Antalya.
Marital Ther, 26:191–208.
Satman, I., Y›lmaz, T., Sengül, A., Salman, S., Salman, F., Uygur,
37.
clinical cutoff scores. J Sex Marital Ther., 31(1):1-20.
Kalaca, S., Ozcan, C., King, H. (2002). Population-based
study of diabetes and risk characteristic in Turkey. Diabetes
38.
Care, 25:1551-1556.
Wild, S., Roglic, G., Green, A., Sicree, R., King, H. (2004).
Global prevalence of diabetes. Estimates for the year 2000
Satman, I. (2006). Diabetes Mellitus Epidemiyolojisi. ‹çinde:
Diabetes Mellitus 2006. Ed: ‹mamo¤lu fi. Deomed Medikal
27.
Wiegel, M., Meston, C., Rosen, R. (2005). The female sexual
function index (FSFI): cross-validation and development of
S., Bastar, I., Tütüncü, Y., Sarg›n, M., Dinccag, N., Kars›dag, K.,
26.
Y›ld›z, H. (2006). Anamnez alma ve cinsel fonksiyon
de¤erlendirme formlar›. 8. Ulusal ‹ç Hastal›klar› Kongresi,
›nstrument for the assessment of female sexual function. J Sex
25.
Y›ld›z, H., P›nar, R. (2004a). Miyokard infarktüsünde cinsel
fonksiyon bozuklu¤unun irdelenmesi. Anadolu Kardiyoloji
glycemic control. J Urol, 163(3):788-791.
24.
Y›ld›z, H. (2002). Sa¤l›¤›n bozuldu¤u durumlarda hemflirelerin
cinsel sa¤l›¤a yaklafl›mlar›. ‹.Ü. Florence Nightingale
Romeo, J.H., Seftel, A.D., Madhun, Z.T., Aron, D.C (2000).
Sexual function in men with diabetes type 2: association with
23.
Yánez, D., Castelo-Branco, C., Hidalgo, L.A., Chedraui, P.A.
Mokdad, A.H., Bowman, B.A., Ford, E.S., Vinicor, F., Marks,
and diabetes in the United States. JAMA, 286(10):1195-1200.
21.
Yamasaki, H., Ogawa, K., Sasaki, H., Nakao, T., Wakasaki, H.,
dysfunction in the United States: prevalence and predictors.
Engelgau, M.M., Vinicor, F., Marks, J.S. (2000). Diabetes trends
20.
Talyor, B., Davis, S. (2006). Using the extended PLISSIT model
to address sexual healthcare needs. Nursing Standard,
Nursing.10(3): 313-315.
18.
Steinke, E.E.(2000). Sexual counseling after myocardial
and projections for 2030. Diabetes Care, 27:1047-1053.
39.
Williams, G., Pickup, J.C. (2004). Diyabette cinsel sorunlar.
Yay›nc›l›k, ‹stanbul, s.27-52.
‹çinde: Diyabet El Kitab›. Çeviren: Karfl›da¤ K. Blackwell
Soylu, A. (2003). Kad›n Cinsel Fonksiyon Bozuklu¤unda Tan›.
Publishing Ltd., Massachusetts, s.203-210.
Diyabetli Kad›nlarda Cinsel
‹flflllev Bozuklu¤unun ‹ncelenmesi
Uzm. Hemflfl.. Emel D‹LEK1, Prof. Dr. Ayfer KARADAKOVAN2
1Ege Üniversitesi T›p Fakültesi Hastanesi ‹ç Hastal›klar› Klini¤i, ‹ZM‹R
2Ege Üniversitesi Hemflirelik Yüksekokulu ‹ç Hastal›klar› Hemflireli¤i Anabilim Dal›, ‹ZM‹R
Özet
Diabetes Mellitus (DM), cinsel ifllev bozuklu¤unun etiyolojisinde yer alan
sistemik hastal›klar›n bafl›nda gelmektedir.
Bu araflt›rma, diyabetli kad›nlarda cinsel ifllev bozuklu¤unun incelenmesi amac›yla planlanm›flt›r.
Araflt›rma, Nisan 2006-May›s 2007 tarihleri aras›nda, Ege Üniversitesi T›p
Fakültesi Hastanesi ‹ç Hastal›klar› Klini¤i Endokrinoloji Poliklini¤i’nde izlenen
ve Ege Diyabetle Yaflam› Kolaylaflt›rma Derne¤i’ne kay›tl›, araflt›rman›n örneklem seçim ölçütlerine uyan 150 diyabetli kad›n hasta ile yürütülmüfltür.
Araflt›rman›n verileri, hasta tan›t›m formu ve ülkemizde geçerlilik ve güvenirlik çal›flmas› yap›lm›fl olan “kad›n cinsel ifllev ölçe¤i” ile toplanm›flt›r.
Verilerin de¤erlendirilmesinde, say›-yüzde da¤›l›m›, Independent Samples t testi, tek yönlü (ANOVA) varyans analizi kullan›lm›flt›r.
Araflt›rmaya kat›lan hastalar›n %24,7’si 46-50 yafl grubunda, %44’ü normal kilolu, %48’i lise ve dengi okul mezunu, %36,7’si ev han›m›, %60,7’si Tip 1
DM tan›s› olan kad›nlard›r.
Araflt›rmaya kat›lan hastalar›n yafl, beden kitle indeksi (BK‹), ö¤renim durumu, meslek, diyabet tipi, A1C de¤eri ve cinsel sorun yaflama durumu ile
cinsel ifllevleri aras›nda iliflki oldu¤u saptanm›flt›r.
Anahtar kelimeler: Cinsel ifllev bozuklu¤u, Diyabet, Kad›n.
Summary
The Investigation Of Sexual Dysfunction In Diabetic Women
Diabetes Mellitus (DM), leads the systemic diseases in the etiology of the
sexual disfunction.
This study was performed to investigate the sexual disfunction in diabetic women.
This study was conducted by the rules on 150 diabetic women from Ege
Society of Facilitating Life With Diabetes and those from Endocrinology
Out-Patients’ Clinic of Internal Diseases Clinic of School of Medicine University of Ege between April 2006 and May 2007.
As data collection methods, patient identification from and female se-
xual function scale which has been proved valid and reliable in our country
were used.
In the evaluation of data, point-percentage distribution, independent
samples t-test, single variant analysis (ANOVA) were performed.
24,7% of the patients included in the study were between 46-50 years
old, 44% of them were with normal weight, 48% graduated from high school, 36,7% were housewives, 60,7% had Type 1 DM.
It was found that the sexual functions of the patients included in the
study were affected by their age, body mass index (BMI), educational status, occupations, diabetes type, A1C value and the situation of having a
sexual problem.
Key words: Sexual dysfunction, Diabet, Female.
Girifl
Cinsellik ve cinsel ifllevler y›llard›r tabu olarak görülen ve sa¤l›k profesyonelleri de dahil konunun gündeme getirilmesinde çekince yaflanan bir konudur. Oysa bu sorunun kad›nlar›n %43’ü, erkeklerin ise %31’i taraf›ndan deneyimlendi¤i bildirilmektedir (Ayg›n ve Aslan, 2005 a; Bryant, 2004; Ekinci,
Hoflcan ve Arma¤an, 2007; Fick ve Lightner, 2004; Kad›o¤lu, 2005; Rosen,
Brown, Heiman et al, 2000; Salonia, Zanni, Briganti et al, 2004).
Diyabet, cinsel ifllev bozuklu¤unun etiyolojisinde yer alan sistemik hastal›klar›n bafl›nda gelmektedir. Çal›flmalar›n ço¤unda bu etkiyi nörojenik, psikojenik ve vasküler faktörler ya da genellikle bunlar›n kombinasyonunun
oluflturdu¤u gösterilmifltir (Erol, Tefekli, Arma¤an ve ark, 2003; Kefi ve Esen,
2007).
Diyabet birçok organda oldu¤u gibi her iki cinste de genital organlar ve
bu organlar›n koordine çal›flt›¤› birçok sistemi de etkileyerek cinsel ifllev bozuklu¤una yol açmaktad›r (Önem ve Kad›o¤lu, 2005). Diyabetin ço¤unlukla kad›n cinsel ifllevi üzerine etkisinin olmad›¤› ileri sürülmesine karfl›n diyabetli kad›nlar›n da diyabetli erkekler gibi cinsel ifllev bozuklu¤u için yüksek
risk alt›nda oldu¤u bilinmektedir (Enzlin, Mathieu, Bruel et al, 2003). Fossati
ve ark. (1982) diyabetli kad›nlarda cinsel ifllev bozuklu¤u insidans›n›n %20-80
oran›nda de¤iflti¤ini belirtirken Enzlin ve ark. (2002) diyabetin, kad›n cinsel ifllev bozuklu¤u riskini az oranda art›rd›¤›n› saptam›flt›r.
T›bbi bak›mdaki ilerleme diyabet tedavisinde de bir de¤iflime yol açm›fl
ve yaflam kalitesi konusunu ön plana ç›karm›flt›r. Ancak, t›bbi tedavide cinsellik konusuna e¤ilim son zamanlarda önem kazanm›flt›r (Enzlin, Mathieu ve
Demytteanere, 2003). Çeflitli yay›nlarda diyabetli erkeklerde erektil disfonksiyonunun çeflitli yönlerinden bahsedilmesine karfl›n, erkek cinsel ifllev bo-
Diyabetli Kad›nlarda Cinsel ‹fllev Bozuklu¤unun ‹ncelenmesi
zukluklar›ndan daha yayg›n olan kad›n cinsel ifllev
oluflturmufltur.
bozukluklar›ndan daha az bahsedilmektedir ve bu
Çal›flman›n örneklemini ise Nisan 2006 - May›s
konuda daha az çal›flma yap›lm›flt›r (Fick ve Light-
2007 tarihleri aras›nda poliklinikte izlenen ve derne-
ner, 2004).
¤e kay›tl›, araflt›rmaya kat›lmay› kabul eden, cinsel
Cinsel sa¤l›k konusunun sa¤l›k bak›m profesyonelleri taraf›ndan ele al›nmas›n› engelleyen unsur-
partneri olan, okuma yazma bilen 150 diyabetli kad›n hasta oluflturmufltur.
lar›n araflt›r›ld›¤› bir çal›flmada, hastalar›n bu konuyu çirkin bulduklar›, sa¤l›k profesyonellerinin ise
Verilerin Toplanmas›
hastaya cinsel sorunlar hakk›nda soru sormada,
Araflt›rma verileri, hasta tan›t›m formu ve Kad›n
gereksinimi olup olmad›¤›n› alg›lamada ve sorunu
Cinsel ‹fllev Ölçe¤i (KC‹Ö) kullan›larak, çal›flmaya
belirleyip uygun yan›t› verme konusunda bilgi ek-
kat›lmay› kabul eden kad›nlarla yüz yüze görüflme
sikliklerinin oldu¤u belirlenmifltir. Güvel, Çulha, Ya-
yöntemi ile toplanm›flt›r.
flar ve ark. (2005) yapm›fl olduklar› benzer bir çal›flmada hemflirelerin tümü kad›n cinsel sa¤l›¤› konu-
Ölçüm araçlar›
sunda verilen e¤itimi yetersiz bulduklar›n› ve kad›n
Araflt›rmada diyabetli kad›nlar›n tan›t›c› özellik-
cinsel fonksiyonlar› konusunda daha ileri bilgilere
lerine iliflkin hasta tan›t›m formu ve diyabetli kad›n-
ihtiyaç duyduklar›n› ifade etmifllerdir (Güvel ve ark,
larda, cinsel ifllev bozuklu¤unu incelemek amac›y-
2005). Guthrie (1999), hemflirelerin büyük ço¤unlu-
la KC‹Ö (Female Sexual Function Index-FSFI) kulla-
¤unun hastan›n cinselli¤inden sorumlu oldu¤unu
n›lm›flt›r.
kabul etti¤ini, fakat hem hastan›n hem de hemfli-
Hasta Tan›t›m Formu: Diyabetli kad›nlar›n sosyo-
relerin bu konuyu konuflmaktan kaç›nd›klar›n› belir-
demografik özellikleri; yafl, e¤itim durumu, mesle¤i,
lemifltir (Ayg›n ve Aslan, 2005 b).
diyabet tipi, ilaç kullan›m›, Beden Kitle ‹ndeksi (BK‹),
diyabet ile ilgili kontrollerini yapt›rma s›kl›¤›, hastal›-
Gereç ve Yöntem
¤› kabullenme, diyabet ile ilgili bir komplikasyon
Araflfltt›rma Tasar›m Tipi
geliflme durumu bilgilerini içermektedir.
Araflt›rma, diyabetli kad›nlar›n cinsel ifllev bozuk-
Kad›n Cinsel ‹fllev Ölçe¤i: Rosen ve ark. taraf›n-
lu¤unun belirlenmesi amac›yla tan›mlay›c› olarak
dan ABD’de 2000 y›l›nda, kad›n cinsel ifllevinin de-
planlanm›flt›r.
¤erlendirilmesi amac›yla, 19 maddelik çok boyutlu
bir ölçek olarak gelifltirilmifltir. Bu ölçek son 4 hafta-
Araflfltt›rman›n Yap›ld›¤› Yer
daki cinsel sorunlar› veya ifllevi de¤erlendirmekte-
Araflt›rma, Ege Üniversitesi T›p Fakültesi Hastane-
dir. Ölçe¤in yap›s›nda; istek, uyar›lma, kayganlafl-
si ‹ç Hastal›klar› Klini¤i Endokrinoloji Poliklini¤i ve Ege
ma (ya¤lanma, ›slanma), orgazm, doyum ve a¤r›
Diyabetle Yaflam› Kolaylaflt›rma Derne¤i’nde ya-
olmak üzere 6 alt boyut bulunmaktad›r. Ölçekten
p›lm›flt›r.
al›nabilecek en yüksek ham puan 95.0 en düflük
ham puan ise 4.0’d›r. Skor artt›kça fonksiyon bozuk-
Evren ve Örneklem
lu¤u görülme s›kl›¤› azalmaktad›r. Bu çal›flmada
Çal›flman›n evrenini, Ege Üniversitesi T›p Fakülte-
hastalar›n KC‹Ö toplam puan› 67.47±17.91, mini-
si Hastanesi ‹ç Hastal›klar› Klini¤i Endokrinoloji Polik-
mum puan 5.0, maksimum puan 94.0 olarak bulun-
lini¤i’nde izlenen ve Ege Diyabetle Yaflam› Kolay-
mufltur. Ülkemizde ölçe¤in geçerlik ve güvenirlik
laflt›rma Derne¤i’ne kay›tl› diyabetik kad›n hastalar
çal›flmas› Ayg›n ve Aslan (2004) taraf›ndan yap›l-
m›flt›r. Güvenirlik çal›flmas›nda, test-tekrar test kore-
lerin analizinde SPSS (Statistical Package for Social
lasyon kat say›s› 0.75, iç tutarl›l›k analizi Cronbach’s
Science) for Windows program› versiyon 15.0 kulla-
Alpha katsay›s› 0.98 bulunmufltur. Bu çal›flmada,
n›lm›flt›r. Tan›t›c› özelliklerin say› yüzde da¤›l›m›, ka-
kad›n cinsel ifllev ölçe¤inin Cronbach’s Alpha de-
d›n cinsel ifllev ölçe¤i puan ortalamalar›, ba¤›ml›
¤eri 0.97 bulunmufltur. Ölçe¤in kullan›m› kolay ol-
ve ba¤›ms›z de¤iflkenler ile KC‹Ö toplam puan or-
mas›, göreceli olarak k›sa olmas›, çok boyutlu ol-
talamalar› aras›ndaki fark Independent Samples t
mas› ve uyar›lma, orgazm, cinsel istek bozukluklar›
testi analizi ve varyans analizi (tek yönlü ANOVA)
için Diagnostic and Statistical Menual of Mental
kullan›lm›flt›r.
Disorders-IV (DSM-IV) temelli geçerlili¤i olmas› nedeniyle konuyla ilgili çal›flmalarda en çok kullan›-
Çal›flflm
man›n S›n›rl›l›klar›
lan ölçektir.
Çal›flma süre, maliyet güçlükleri ve kontrol güçlükleri nedeniyle Ege Üniversitesi T›p Fakültesi Has-
Verilerin De¤erlendirilmesi
tanesi ‹ç Hastal›klar› Klini¤i Endokrinoloji Poliklini-
Diyabetli kad›nlar›n tan›t›c› özelliklerine iliflkin
¤i’nde izlenen ve Ege Diyabetle Yaflam› Kolaylafl-
hasta tan›t›m formu ve KC‹Ö’den elde edilen veri-
t›rma Derne¤i’ne kay›tl›, çal›flmaya kat›lmaya istekli diyabetli kad›nlara uygulanm›flt›r.
Tablo 1: Hastalar›n sosyo-demografik
özelliklerine göre da¤›l›m› (N:150)
ÖZELL‹KLER
Yafl grubu
26-35 yafl
36-45 yafl
46-60 yafl
Ö¤renim Durumu
‹lkokul-ortaokul mezunu
Lise ve dengi okul mezunu
Yüksekokul/fakülte mezunu
Meslek
Ev han›m›
Memur
Serbest meslek
Emekli
En Uzun Süre Yaflfla
ad›¤› Yer
Kasaba
fiehir
Medeni Durum
Evli
Çocuk sahibi olma durumu
Olan
Olmayan
Çocuk say›s›
1-2 çocuk
3-4 ve üzeri çocuk
Araflfltt›rman›n Etik Boyutu
Araflt›rman›n yap›laca¤› Ege Üniversitesi T›p Fa-
Say›
(n)
Yüzde
(%)
18
60
72
12
40,1
47,9
17
72
61
11,3
48,0
40,7
çal›flma yürütülmüfltür. Araflt›rma verileri toplan›r-
55
33
30
32
36,7
22,0
20,0
21,3
kullan›lan KC‹Ö’ni kullanabilmek için, ülkemizde
5
145
3,3
96,7
Kurulu’ndan izin al›nm›flt›r.
150
100
139
11
92,7
7,3
91
48
65,5
34,5
kültesi Hastanesi’nden araflt›rman›n yap›labilmesi
için yaz›l› izin, Ege Diyabetle Yaflam› Kolaylaflt›rma
Derne¤i’nden sözlü izin al›nm›flt›r. Araflt›rma kapsam›na al›nan kad›nlara, araflt›rma ile ilgili bilgi verilmifl ve çal›flmaya kat›lmay› kabul eden kad›nlarla
ken kad›nlarla yaln›z görüflülerek, elde edilen kiflisel
bilgilerin gizli tutulaca¤› belirtilmifltir. Araflt›rmada
geçerlik ve güvenirlik çal›flmas›n› yapm›fl olan yazarlardan izin al›nm›flt›r. Çal›flman›n uygulanabilmesi için Ege Üniversitesi Hemflirelik Yüksekokulu Etik
Bulgular
Tablo 1’de araflt›rmaya kat›lan hastalar›n sosyodemografik özelliklerine iliflkin da¤›l›mlar› verilmifltir.
Hastalar›n %50,9’u 46-60 yafl grubunda, %48’i lise
ve dengi okul mezunu, %36,7’si ev han›m›d›r. Tümü
evli olan hastalar›n %92,7’si çocuk sahibi oldu¤unu, çocuk sahibi olan hastalar›n %65,5’i 1-2 çocuk
sahibi oldu¤unu, %69,7’si ise en uzun süre yaflad›¤›
bet ile ilgili özelliklerinin da¤›l›m› verilmifltir. Hastala-
yerin flehir oldu¤unu bildirmifltir.
r›n %60,7’si Tip 1 DM tan›s› alm›fl, %44’ü normal kilo-
Tablo 2’de araflt›rmaya kat›lan hastalar›n diya-
lu, %64’ nün diyabet yafl› 6 y›l ve üzerindedir. Diyabetli kad›nlar›n, büyük bir ço¤unlu¤u (%96,7) diya-
Tablo 2: Kad›nlar›n diyabet ile ilgili özelliklerine
göre da¤›l›m› (N=150)
ÖZELL‹KLER
Diyabet Tipi
Tip 1 DM
Tip 2 DM
Diyabet Süresi
1-5 y›l
6-10 y›l
11-15 y›l
16-20 y›l
A1C
% 6,5-7,0
% 7,1-8,0
% 8,1- 9,0
% 9,1 ve ↑
Beden Kitle ‹ndeksi (BK‹)
Düflük kilolu (10-18)
Normal kilolu (19-25)
Fazla kilolu (26-30)
Obez (31-40)
Kullan›lan ‹laç
‹nsülin
Oral antidiyabetik ilaç
‹nsülin+t›bbi beslenme
tedavisi+egzersiz
Oral antidiyabetik+t›bbi
beslenme tedavisi+egzersiz
Kullanmayan
Kontrollerini Yapt›rma S›kl›¤›
3 ayda bir
6 ayda bir
Y›lda bir
2-3 y›lda bir
4-5 y›lda bir
Yapt›rmayan
Geliflfle
en Komplikasyon
Retinopati
Mantar enfeksiyonu
Di¤er (Nöropati) insülin
antikoru geliflmesi)
Geliflmeyen
bet tedavisi için ilaç kulland›¤›n›; ilaç kullanan hastalar›n %37,2’si insülin+t›bbi beslenme tedavisi+egzersiz tedavisi ald›¤›n› bildirmifltir. Hastalar›n %96,7’si
Say›
(n)
Yüzde
(%)
91
59
60,7
39,3
%53,1’i y›lda bir kez kontrollerini yapt›rd›¤›n› bildir-
54
58
27
11
36,0
38,7
18,0
7,3
%76,7’si komplikasyon geliflmedi¤ini, komplikasyon
49
66
29
6
32,7
44,0
19,3
4,0
Tablo 3’de araflt›rmaya kat›lan hastalar›n cinsel
2
66
59
23
1,3
44
39,3
15,4
ca 1 kifli (n=1) bu sorunu ile ilgili yard›m ald›¤›n› bil-
37
19
54
25,5
13,1
37,2
kisi verilmifltir.
35
24,2
r› aras›nda istatistiksel olarak anlaml› fark bulun-
5
3,3
nereden kaynakland›¤›n› saptamak için yap›lan
29
31
77
6
2
5
20,0
21,4
53,1
4,1
1,4
3,3
8
25
2
23,0
71,5
5,5
Post Hoc testi analizleri ile bu fark›n normal kilolu
115
76,7
lar ile obez hastalar aras›nda anlaml› oldu¤u bu-
diyabet ile ilgili kontrollerini düzenli olarak yapt›rd›¤›n›; kontrollerini düzenli olarak yapt›ran hastalar›n
mifltir. Araflt›rmaya kat›lan diyabetli kad›nlar›n
geliflen hastalar›n %71,5’i mantar enfeksiyonu,
%10’u diyabete ba¤l› komplikasyon (retinopati,
nefropati, nöropati) tan›mlam›flt›r.
yaflamlar›nda sorun yaflama durumlar›n›n da¤›l›m›
verilmifltir. Hastalar›n %9,3’ü cinsel yaflam›nda sorun yaflad›¤›n›, sorun yaflayanlardan (n=14) yaln›zdirmifltir.
Tablo 4’te hastalar›n tan›t›c› özellikleri ile kad›n
cinsel ifllev ölçe¤i toplam puan ortalamalar›n›n iliflVaryans analizine göre hastalar›n kad›n cinsel ifllev ölçe¤i toplam puan ortalamalar› ile yafl gruplamufltur (p<0,001). Gruplar aras›nda ç›kan farkl›l›¤›n
ileri Bonferroni ve Post Hoc testi analizlerinde 51-55
yafl ve 56-60 yafl grubundaki hastalar ile di¤er
gruptaki hastalar aras›ndaki fark anlaml› bulunmufltur. Varyans analizine göre kad›n cinsel ifllev ölçe¤i toplam puan ortalamas› ile BK‹ aras›nda istatistiksel olarak anlaml› fark bulunmufltur (p<0,001).
hastalar ile fazla kilolu hastalar aras›nda, normal kilolu hastalar ile obez hastalar ve fazla kilolu hastalunmufltur.
Kad›nlar›n kad›n cinsel ifllev ölçe¤i toplam puan
sahibi hastalar ile ev han›m› olan hastalar ve
ortalamas› ile ö¤renim durumlar› aras›nda istatistik-
emekli olan hastalar aras›nda oldu¤u saptanm›flt›r.
sel olarak anlaml› fark bulunmufltur (p<0,001). Post
Hoc testi analizlerinde gruplar aras›nda ç›kan far-
ortalamas› ile A1C de¤erleri aras›nda istatistiksel
k›n ortaokul mezunu hastalar ile lise ve dengi okul
olarak anlaml› fark bulunmufltur (p<0,05). Bu farkl›-
mezunu hastalar ve ilkokul-ortaokul mezunu hasta-
l›k A1C de¤eri %6,5-7 olan hastalar ile A1C de¤eri
lar ile yüksekokul/fakülte mezunu hastalar aras›nda
%9,1 ve üzerinde olan hastalar, A1C de¤eri %7,1-8
oldu¤u saptanm›flt›r.
olan hastalar ile A1C de¤eri %9,1 ve üzerinde olan
Varyans analizine göre kad›nlar›n cinsel ifllev öl-
hastalar aras›nda oldu¤u saptanm›flt›r.
çe¤i toplam puan ortalamas› ile meslekleri aras›n-
Kad›nlar›n cinsel ifllev ölçe¤i toplam puan orta-
da istatistiksel olarak anlaml› fark bulunmufltur
lamalar› ile diyabet tipi aras›nda (p<0,05) ve kad›n
(p<0,001). Gruplar aras›ndaki fark›n serbest meslek
cinsel ifllev ölçe¤i toplam puan ortalamalar› ile diyabete ba¤l› cinsel sorun yaflama durumlar›
Tablo 3: Hastalar›n cinsel yaflamlar›nda sorun
yaflama durumlar›na göre da¤›l›m› (N:150)
ÖZELL‹KLER
Say›
(n)
ama durumu
Cinsel yaflfla
am›nda sorun yaflfla
Yaflayan
14
Yaflamayan
136
Bu sorun ile ilgili yard›m alma durumu
Alan
1
Almayan
13
Sorun yaflamayan
136
Yüzde
(%)
9,3
90,7
(p<0,05) aras›nda istatistiksel olarak anlaml› fark
bulunmufltur.
ortalamalar› ile çocuk sahibi olma durumlar›; çocuk say›s›; DM tan›s› alma süreleri ve geliflen komplikasyon durumu aras›nda istatistiksel olarak anlaml› fark bulunmam›flt›r.
0,7
8,6
90,7
Tart›flma
Hastalar›n büyük ço¤unlu¤unun diyabet yafl›n›n
Tablo 4: Araflt›rmaya kat›lan hastalar›n tan›t›c› özellikleri ile kad›n cinsel ifllev
ölçe¤i toplam puan ortalamalar›n›n iliflkisi (N=149)
Tan›t›c› Özellikler
Yafl Grubu
Beden Kitle ‹ndeksi
Ö¤renim Durumu
Meslek Durumu
Çocuk Say›s›
DM Tan›s› Alma Süresi
A1C De¤eri
Geliflen Komplikasyon Durumu
Varyans Kayna¤›
Gruplar Aras›
Grup ‹çi
Gruplar Aras›
Grup ‹çi
Gruplar Aras›
Grup ‹çi
Gruplar Aras›
Grup ‹çi
Gruplar Aras›
Grup ‹çi
Gruplar Aras›
Grup ‹çi
Gruplar Aras›
Grup ‹çi
Gruplar Aras›
Grup ‹çi
SD
6
143
3
146
2
147
3
146
3
135
3
146
3
146
2
32
Kareler Ortalamas›
1619.11
266.564
3457.42
256.58
2294.11
294.18
2394.23
278.42
512.94
303.02
564.32
316.03
963.90
307.82
7.92
336.93
F
6.07
P
0.000
13.4
0.000
7.79
0.001
8.59
0.000
1.69
0.17
1.78
0.15
3.13
0.02
0.02
0.97
1-10 y›l aras›nda olmas› ve diyabete ba¤l› kompli-
al. (2003) çal›flmas›nda ise BK‹ ile cinsel ifllev bozuk-
kasyonlar›n görülme s›kl›¤›n›n ilk 10 y›ldan sonra art-
lu¤u aras›nda bir iliflki saptanmam›flt›r.
mas› (Fick ve Lightner, 2004) dikkate al›n›rsa, komp-
Çayan ve ark. (2004) 179 kad›nda yapt›klar› ça-
likasyon geliflme oran›n›n düflük ç›kmas› beklenen
l›flmalar›nda düflük e¤itim düzeyinin kad›nlarda
bir sonuç olarak de¤erlendirilebilir.
cinsel fonksiyonu olumsuz etkiledi¤ini bildirmifllerdir
Bu çal›flman›n bulgular› araflt›rmaya kat›lan di-
(Demirezen, 2006). Demirezen ve ark. (2005) çal›fl-
yabetli kad›nlar›n büyük ço¤unlu¤unun cinsel ya-
mas›nda da e¤itim düzeyi ile kad›n cinsel ifllev bo-
flam›nda sorun yaflamad›¤›n› göstermifltir. Di¤er
zuklu¤u aras›nda iliflki bulunmufltur.
çal›flmalarla karfl›laflt›r›ld›¤›nda (Bryant, 2004; Enzlin
Enzlin et al. (2003) yapm›fl olduklar› çal›flmalarda
et al, 2002; Enzlin et al, 2003) bu sonuç muhteme-
A1C de¤eri ve diyabet süresi ile cinsel ifllev bozuk-
len araflt›rman›n örneklem büyüklü¤ü ile, diyabet
lu¤u aras›nda bir iliflki saptanmam›flt›r.
yafl› ile ve geliflen komplikasyon oranlar› ile iliflkili
Bu çal›flmada, di¤er çal›flmalarda oldu¤u gibi
olabilir. Ayr›ca kad›nlar›n cinsellik ile ilgili sorunlar›n›
(Basson et al, 2001; Enzlin et al, 2003) kad›nlarda
dile getiremedikleri de düflünülebilir.
cinsel ifllev bozuklu¤u ile diyabetik komplikasyonlar
Kad›n cinsel ifllev bozuklu¤unu tan›mlayan tüm
aras›nda iliflki bulunmam›flt›r.
çal›flmalar, cinsel ifllev bozuklu¤unun yayg›nl›¤› ve
s›kl›¤›n›n yaflla birlikte artt›¤›n› ortaya koymaktad›r
Sonuç ve Öneriler
(Demirezen, 2006; O¤uzülgen ve Peflkircio¤lu,
Genel olarak araflt›rmaya kat›lan hastalar›n
2005). Yafl, kad›n cinsel ifllev bozuklu¤u üzerine et-
genç yafl grubunda olmalar›, normal beden kitle
kisi olan en önemli faktör olarak tan›mlanmaktad›r
indeksine sahip olmalar›, diyabete ba¤l› kompli-
(Salonia et al, 2004). ‹lerleyen yaflla birlikte doku ve
kasyon geliflme oran›n›n düflük olmas› özellikle nö-
organlardaki ifllevsel kapasitedeki azalman›n yan›
ropatinin çok düflük oranda görülmesi, hastal›¤›
s›ra do¤um say›s›n›n art›fl› ve hormonal de¤iflimler
kabullenmede zorluk yaflamamas› cinsel yaflam›n-
genç yafllara oranla ileri yafllarda cinsel ifllev bo-
da sorun yaflamamas›na neden olabilir.
zuklu¤unun ortaya ç›kmas›na neden olabilir (Demir
ve ark, 2007). Bu çal›flmada da kad›nlarda cinsel ifl-
Sonuçlar do¤rultusunda afla¤›daki öneriler getirilebilir:
lev bozuklu¤u daha ileri yafllarda görülmüfltür. Ben-
• Diyabetli kad›n hastalar›n bak›m ve tedavisini
zer flekilde Çayan ve ark. (2004) taraf›ndan yaflla-
üstlenen sa¤l›k profesyonellerinin hastaya holistik
ra göre yap›lan prevalans çal›flmas›nda kad›n cin-
yaklaflmalar›,
sel ifllev bozuklu¤u görülme s›kl›¤› 18-27 yafl aras›
• Diyabet bak›m›ndan sorumlu sa¤l›k profesyo-
%21.7, 28-37 yafl aras› %25.5, 38-47 yafl aras› %53.5,
nelleri, özellikle diyabet hemflireleri, kontrollerde di-
48-57 yafl aras› %65.9, 58-67 yafl aras› %92.9 olarak
yabetli kad›nlar›n cinsel sa¤l›¤›n› KC‹Ö kullanarak
saptanm›fl ve kad›n cinsel ifllev bozuklu¤unun yafl-
de¤erlendirmeli, de¤erlendirirken cinsel fonksiyon
la birlikte artt›¤›n› belirtmifllerdir. Aksine, Basson et
bozuklu¤unu etkileyen faktörleri (yafl, BK‹, ö¤renim
al. (2001) ve Enzlin et al. (2003) yapm›fl olduklar›
durumu, meslek, diyabet tipi, A1C de¤eri, nöropa-
çal›flmalarda yafl gruplar› ile cinsel ifllev bozuklu¤u
ti) dikkate almal›, risk belirlenen kad›nlar erken dö-
aras›nda bir iliflki saptanmam›flt›r.
nemde tan› ve tedavi için uygun merkezlere yön-
Bu çal›flman›n bulgular›, araflt›rmaya kat›lan di-
lendirilmelidir.
yabetli kad›nlar›n BK‹ artt›kça cinsel ifllev bozuklu¤u
• Diyabet hemflirelerinin, cinsel fonksiyon bozuk-
görülme s›kl›¤›n›n da artt›¤›n› göstermifltir. Enzlin et
luklar› konusunda daha bilgili olmalar› ve hastala-
r›n cinsellik ile ilgili sorunlar›n› ifade edebilmeleri için
12.
uygun iletiflim tekniklerini kullanabilmeleri için yetifltirilmeleri gereklidir.
13.
Kaynaklar
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
Ayg›n, D., Aslan, F.E. (2005 a). Kad›n cinsel ifllev ölçe¤inin
türkçeye uyarlamas›. Türkiye Klinikleri J Med Sci, 25, 393-399.
Ayg›n, D., Aslan, F.E. (2005 b). Cinsel ifllev bozukluklar›nda ne
yap›yoruz?ne yapmal›y›z? Androloji Bülteni; 22; 264-267.
Basson, R.J., Rucker, B.M., Laird, P.G., Conry, R. (2001).
Sexuality of women with Diabetes. J Sex Reprod Med. 1:1,
11-20.
Bryant, E. (2004). Male and Female Sexual dysfunction.
Retrieved January, 2006, from http://wwww.nfb.org/
Diabetes/SEX191A.htm
Demir, Ö., Parlakay, N., Gök, G. ve ark. (2007). Hastane
çal›flan› bayanlarda cinsel ifllev bozuklu¤u. Türk Üroloji
Dergisi: 33: 2: 156-160.
Demirezen, E. (2006). Birinci basamakta kad›n cinselli¤inin
de¤erlendirilmesi. Sted; 15; 5; 79-81.
Ekinci, M., Hoflcan, M., Arma¤an, A. (2007). Kad›n cinsel ifllev
bozuklu¤unda kullan›lan farmakolojik ajanlar. Androloji
Bülteni; 28; 77-79.
Enzlin, P., Mathieu, C., Bruel, A. ve ark. (2002). Sexual
dysfunction in women with type 1 Diabetes. Diabetes Care.
25:672-677.
Enzlin, P., Mathieu, C., Bruel, A. ve ark. (2003). Prevalence
and predictors of Sexual dysfunction in patient with type 1
Diabetes. Diabetes Care. 26:409-414.
Enzlin, P., Mathieu, C., Demytteanere, K. (2003). Diabetes
and Female Sexual functioning : a state of the art. Diabetes
Spectrum. 16:256-259.
Erol, B., Tefekli, A., Arma¤an, A. ve ark. (2003). Does Sexual
dysfunction correlate with deterioration of somatic sensory
system in diabetic women? Int J Impot Res 15; 198-202.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
22.
Esposito, K., Ciotola, M., Marfella, R. ve ark. (2005). Metabolik
sendrom: kad›nda seksüel disfonksiyonun bir nedeni, H. Çiftçi
(çev.). Androloji Bülteni; 22; 275.
Fick, F.R., Lightner, D.J. (2004). Diyabetli kad›nlarda cinsel ifllev
bozukluklar›. H.E. Lebovitz (ed.) H.Sa¤lam (çev.) Diabetes
mellitus ve ilgili sorunlar›n tedavisi. American Diabetes
Association, Dördüncü bask›, 465-469.
Güvel, S., Çulha, F., Yaflar, F. ve ark. (2005). Hemflirelerde
kad›n cinsel fonksiyonlar› konusunda bilgi düzeyinin
sorgulanmas›. Androloji Bülteni, 20, 82-83.
Kad›o¤lu, A. (2001). Ürogenital sistem otonom fonksiyon
bozukluklar›. XXXVII. Ulusal Diyabet Kongresi Bildirileri, 17-21.
Kad›o¤lu, A. (2005). Kad›n ve erkekteki cinsel sorunlar.
Retrieved July, 2007, from http://www.ntvmsnbc.com.
Kefi, A., Esen, A.(2007). Diyabetik kad›n ve erkekte cinsel
fonksiyon bozukluklar› patofizyolojisi. Androloji Bülteni, 17, 5.
Retrieved July, 2007, from http://www.androloji.org.com.
icerik.
O¤uzülgen, ‹., Peflkircio¤lu, L. (2005). Kad›n cinsel ifllev
bozuklu¤u. Androloji Bülteni; 22; 253-257.
Önem, K., Kad›o¤lu, A. (2005). Diyabet- erkek kad›n cinsel
fonksiyonu. Diyabet Forumu, Türkiye Diyabet Vakf›, ‹stanbul,
1:32-39.
Özkardefl, A.(2007). Kad›nlarda cinsel sorunlar. Retrieved July,
2007, from http://www.ntvmsnbc.com.
Rosen, R., Brown, C., Heiman, J. ve ark. (2000) The Female
Sexual Function index (FSFI): a multidimensional self report
instrument for the assessment of Female Sexual Function. J
Sex Marital Ther. 26:191-208.
Salonia, A., Zanni, G., Briganti, A ve ark. (2004). Kad›n cinsel
disfonksiyonu tedavisinde ürolo¤un rolü. Savafl M. (çev.)
Androloji Bülteni, 20, 2005, 90-92.
Uzm. Hemfl. Emel D‹LEK
Bolu’daki Yaflflll›larda Hipertansiyon
Prevalans› ve ‹liflflkkili Baz› Durumlar
Prof. Dr. Feray GÖKDO⁄AN
Abant ‹zzet Baysal Üniversitesi Bolu Sa¤l›k Yüksekokulu, BOLU
Bu çal›flma,
“Geriatrics 2006,
International Congress of
Elderly Health. April 02 - 06
2006, ‹stanbul, Turkey”
sunulmufltur.
Özet
Amaç: Bolu il merkezinde 65 yafl ve üstü yafll› bireylerde hipertansiyon
prevalans› ve hipertansiyonla iliflkili baz› faktörleri belirlemektir.
Gereç ve Yöntem: Kesitsel tipteki bu araflt›rman›n evrenini, Bolu il merkezinde yaflayan 5712 yafll› bireyler oluflturmufltur. Bolu il merkezinde 65 yafl ve
üstü bireylerden oluflturulan listeden ve üst oluflturulan listeden basit rastgele yöntemle 656 kifli örnekleme seçilmifl; adres uyuflmazl›klar›, yafll›n›n adreste bulunmamas› ve yafll›n›n reddi nedeniyle 608 yafll›ya ulafl›labilmifltir. Veriler yüz yüze görüflme tekni¤i ile 21 May›s-22 Haziran 2005 tarihleri aras›nda
toplanm›flt›r.
Bulgular: Bolu il merkezindeki yafll› bireylerde hipertansiyon prevalans›
%57.9’dur. Hipertansiyonu olan yafll›lar›n yaklafl›k %74.1’ini kad›nlar oluflturmufltur (X2: 28.906; P:0.000). Hipertansiyon görülme s›kl›¤›, yaflla birlikte art›fl
göstermektedir (X2: 0.873; P:0.646). Diyabeti olan bireylerde %75.2’si ve kalp
hastal›¤› olanlar›n %76.8’inde hipertansiyon vard›. Hipertansiyonu olan bireylerde hipertansiyonu olmayanlara göre; son bir ayda son bir ayda
(X:6.13 ±9.71 gün) ifllerin daha fazla aksat›ld›¤›; sa¤l›¤›n› kötü alg›layanlar›n
daha fazla (%67.9) oldu¤u; daha ileri yaflta olma ve çal›flamama durumu
%59.6); günlük yaflam aktivitelerini yapamama (%77.1); yard›ma gereksinim
duyma (%70.4); yetiyitimi (%74.7); düflme aç›s›ndan daha yüksek risk tafl›ma
(%60.2) saptanm›flt›r.
Sonuç ve Öneriler: Bolu il merkezinde hipertansiyon prevalans›n›n yüksek
oldu¤u, kad›nlarda ve ileri yafllarda art›fl gösterdi¤i belirlenmifltir. Hipertansiyonun yafll›larda çeflitli kronik hastal›klarla birlikte seyretti¤i, sa¤l›¤›n kötü alg›lanmas›na neden oldu¤u, günlük yaflam aktivitelerini olumsuz yönde etkileyip yard›ma gereksinimlerini artt›rd›¤› görülmektedir. Hemflirelerin hipertansiyon yönünden yafll› bireyleri izlemesi, tedavi ve bak›mlar›n›n yürütülmesinde bütüncül olarak de¤erlendirmesi önemli görünmektedir.
Anahtar kelimeler: Diyabetes mellitus, Hemflirelik yaklafl›m›, Hipertansiyon, Yafll›.
Summary
Prevalence of Hypertension and Some
Related Factors in Older People in Bolu
Aim: The purpose was to determine some factors related to hypertension and prevalence of hypertension in old people over and at the age of
65 in Bolu city center.
Method: The subjects of this cross-sectional research were 5712 old people living in Bolu city center. 656 people were randomly chosen as sampling with a simple method from the list of old people over and at the age
of 65. However, only 608 people participated due to address inconsistencies, not reaching the old person at the address and refusal by the person.
The data were collected with a face-to-face interview between the dates
of 21 May and 22 June 2005.
Results: The prevalence of hypertension in the old people living in Bolu
city center is 57.9% (n:352). Nearly _ of the old people with hypertension are
women (%74.1) (X2: 28.906; P:0.000). The frequency of hypertension increases in line with age and 57.6% of the ones with hypertension are at the
range of 65-74 years and 64.0% at the range of 85 years and over (X2:
0.873; P:0.646). 75.2% of the ones with diabetics, 76.8% of the ones with heart diseases have hypertension. It was observed that the ones with hypertension delayed their works more often in the last month compared to the
ones without hypertension (X: 6.13 ±9.71 days); the number of the ones
considering their health status bad was higher (%67.9); they were older and
unable to work (%59.6); they were unable to perform their daily activities
(15.3% vs 9.8%); they needed more help (%70.4); they had disability in a higher level (%74.7);; they had more risk of fall (%60.2).
Conclusion: The prevalence of hypertension in Bolu city center is high
and it increases in women and declining years. It is understood that hypertension develops with some chronic diseases in old people, causes the health status to be considered as bad, negatively affects the daily life activities and increase their need for help. It is important that nurses’s holistic
approaches monitoring, therapy and cares of elderly with hypertension.
Key words: Diabetes mellitus, Nursing approach, Hypertension, Elderly
Girifl ve Amaç
Yirminci yüzy›l›n bafllar›ndan itibaren bulafl›c› hastal›klar›n kontrol alt›na
al›nmas›, yaflam koflullar›nda iyileflme ve geliflmeler yaflam süresini uzatm›flt›r (Bongarts, 2002). Buna ba¤l› olarak yafll› nüfus sürekli artarak 2000 y›l›nda
alt› milyarl›k dünya nüfusunun %6.9’unu oluflturmufl ve gelecek 25 y›lda %85
B o l u ’ d a k i Y a flflll › l a r d a H i p e r t a n s i y o n P r e v a l a n s › v e ‹ l i flflkk i l i B a z › D u r u m l a r
artaca¤› beklenmektedir (www.who.int/inf/fs/en/
çal›flmad›r. Araflt›rman›n evrenini, Bolu il merkezin-
fact135.html). Türkiye Nüfus ve Sa¤l›k Araflt›rmas›
de yaflayan 5712 yafll› oluflturmufltur. Bolu’da top-
(2003) sonuçlar›na göre, 65 yafl üstü nüfus oran›
lam nüfus içindeki yafll›lar›n oran› %10.6 olarak bildi-
%6.9 olup, 2025 y›l›nda %10’a, 2050 y›l›nda ise
rilmektedir. Bolu il merkezindeki 65 yafl ve üstü bi-
%20’ye ulaflaca¤› tahmin edilmektedir (Akgün, Ba-
reylere iliflkin oluflturulan listeden basit rastgele yön-
kar ve Budako¤lu, 2004; Ünalan, 2002).
temle 656 kifli örnekleme seçilmifl; ancak adres
Yafllanma ile birlikte hipertansiyon prevalans› ar-
uyuflmazl›klar›, yafll›n›n adreste bulunmamas› ve
t›fl göstermektedir. Hipertansiyon orta yafllarda
yafll›n›n reddi nedeniyle 608 yafll›ya ulafl›labilmifltir.
bafllar, ancak ciddiyeti yaflla birlikte artar. Yirmi yafl
Helsinki Deklarasyonu etik standartlar›na göre arafl-
ve üzerindeki 34 milyon Türk eriflkinden 11 milyon ki-
t›rman›n amac›, yöntemi ve beklenen yararlar› ko-
flide (5 milyon erkek ve 6 milyon kad›n) hipertansi-
nusunda yafll›lar bilgilendirilmifl ve gönüllü kat›l›mla-
yon oldu¤u tahmin edilmektedir. Hipertansiyon
r› konusunda onay al›nm›flt›r. Veriler yüz yüze görüfl-
prevalans› 30-39 yafl grubunda %19 dolay›nda
me tekni¤i ile 21 May›s - 22 Haziran 2005 tarihleri
iken, 50-59 yafl grubunun yaklafl›k yar›s›nda, 60 yafl
aras›nda toplanm›flt›r.
üzerindeki kiflilerin üçte ikisinde hipertansiyon oldu-
Soru formunda sosyo-demografik özellikler (yafl,
¤u bildirilmektedir (www.tkd.org.tr/kilavuz/k03/
cinsiyet, çal›flma durumu, bir ayda çal›flt›¤› gün sa-
3_2d304.htm).
y›s›), hekim taraf›ndan tan›s› konmufl hipertansiyon
Hipertansiyonun dünyada 7.1 milyon kiflide er-
ve di¤er kronik hastal›klar›n varl›¤› yafll›ya sorularak
ken ölüme ve 64 milyon kiflide ise yafla ba¤l› yeti yi-
ve sa¤l›k karnesine bak›larak kaydedilmifltir. Ayr›ca,
timine yol açt›¤› belirtilmektedir (WHO, 2002). Hi-
afla¤›daki ölçekler kullan›lm›flt›r.
pertansiyon, kalp hastal›¤› ve inme aç›s›ndan bafl-
Alg›lanan Sa¤l›k Ölçe¤i: Kat›l›mc›lar›n son 15
l›ca risk faktörüdür. Ayn› zamanda yafll›larda olufl-
gün içinde sa¤l›klar›n› nas›l de¤erlendirdiklerini gös-
turdu¤u kardiyovasküler, serebrovasküler, renovas-
terir. Sa¤l›k durumunu subjektif olarak tan›mlamak-
küler komplikasyonlarla en baflta gelen ölüm ne-
la birlikte ölüm, hastal›k, yaralanma gibi sa¤l›k du-
denidir. Buna karfl›n, kontrol alt›na al›nabilen kronik
rumunu objektif olarak tan›mlayan göstergelerle
hastal›klar aras›nda say›lmaktad›r. Hipertansiyonun
yak›ndan iliflkilidir. Hem bu özelli¤i hem de tek soru-
tedavisi ve düzenli olarak izlenmesiyle inme riskin-
dan oluflmas› nedeniyle araflt›rmalarda sa¤l›k du-
de %40 ve miyokard enfaktüsü riskinde yaklafl›k
rumunun saptanmas› ve yaflam kalitesi çal›flmala-
%15 azalma ortaya ç›km›flt›r (Collins, Peto ve Mac-
r›nda yayg›n olarak kullan›lmaktad›r. Çok iyi, iyi, or-
Mahon, 1990). Morbidite ve mortalite nedeni ola-
ta, kötü ve çok kötü olmak üzere befl kategoride
rak çeflitli komplikasyonlara yol açan hipertansiyon
Likert tipindeki tek bir soruyla saptanmaktad›r
ve bununla iliflkili baz› durumlar›n belirlenmesinin,
(Kunt, 1994). Geçerlik güvenirlik çal›flmas› yap›lma-
yafll›lar›n hemflirelik bak›m› ve izleminde baz› nokta-
m›fl tek soruluk bu ölçek Türkiye’de yap›lan çal›fl-
lara dikkat çekebilece¤i düflünülmektedir. Bu çal›fl-
malarda bu flekilde kullan›lmaktad›r (Günay, Gün,
man›n amac›, Bolu il merkezinde 65 yafl ve üzerin-
Öztürk ve ark. 2005; Erengin ve Dedeo¤lu,1997).
deki bireylerde hipertansiyon prevalans› ve iliflkili
Günlük Yaflam Aktivitelerinde Ba¤›ms›zl›k ‹ndeksi-KATZ: Normal yafllanma de¤ifliklikleri ve sa¤l›k so-
baz› durumlar› saptamakt›r.
runlar› s›kl›kla yafll› kiflilerin ifllevsel kapasitesinde
Gereç ve Yöntem
azalma ile kendini gösterir. Bu azalma, sa¤l›¤›n da-
Bu araflt›rma, kesitsel tipte ve topluma dayal› bir
ha fazla bozulmas›na yol açabilir. Yafll›n›n günlük
yaflam aktivitelerini ba¤›ms›z olarak gerçeklefltirme
Düflmeler Aç›s›ndan Risk Tarama Formu: Yafll›la-
yetene¤ini ölçerek ifllevsel durumunu tan›lamada
r›n sa¤l›k sistemi için hemflirelik bak›m›n› güçlendir-
kullan›lan en uygun araçt›r (Katz and Stroud, 1989).
meye yönelik bir proje kapsam›nda John A. Hart-
Bu indeks; banyo yapma, giyinme-soyunma, tuva-
ford Vakf› Geriatri Hemflireli¤i Enstitüsünde çal›flan
lete gitme, tafl›nma, idrar›n› ve d›flk›s›n› tutma ve
bir grup uzman hemflire taraf›ndan 2003 y›l›nda ge-
beslenme gibi alt› alanda sorun olup olmad›¤›n›
lifltirilmifltir. Ölçek, toplam 20 sorudan oluflmaktad›r.
belirler. Toplam 6 puan, hastan›n ifllevlerini ba¤›m-
De¤erlendirmede her “ evet” yan›t›na 1 puan ve-
s›z olarak ve tam yapt›¤›n›, 4 puan orta derecede
rilir. Yafll› 0-5 puan “düflük risk”, 6-10 puan “orta
bozulma oldu¤unu, 2 ya da daha az puan ciddi ifl-
risk” ve 11 ve üzeri puan “yüksek risk” olarak tan›m-
levsel bozukluk oldu¤unu gösterir (Shelkey and
lan›r. Üç ya da daha fazla risk faktörü olanlarda al-
Wallace, 1998). Bu ölçüm arac›, çeflitli bak›m alan-
t› ay içinde düflme riski 0.57 (%95 güven aral›¤› 0.43-
lar›nda yafll›lar aras›nda etkili bir flekilde kullan›l›r.
0.69), üçten daha az risk faktörün varl›¤›nda ise ne-
Temel bir ölçüm yap›larak daha sonraki dönemler-
gatif de¤er 0.86 (%95 güven aral›¤› 0.82-0.89) ve
de periyodik olarak karfl›laflt›rma amaçl› da kullan›-
spesifiklik 0.92 (0.88-0.94) bulunmufltur (Nandy, Par-
labilir. Bu ölçüm arac› gelifltirildi¤i 35 y›l öncesinden
sons, Cryer ve ark. 2004).
bu yana de¤ifltirilmifl, basitlefltirilmifl ve puanlama-
Araflt›rman›n verileri bilgisayar ortam›nda de-
da farkl› yaklafl›mlar kullan›lm›flt›r. Buna karfl›n, yafll›-
¤erlendirilmifltir. Verilerin istatistiksel de¤erlendirme-
lar›n ifllevsel durumunu de¤erlendirilmede sürekli
sinde yüzdelik gibi tan›mlay›c› istatistiklerin yan› s›ra,
olarak kullan›lm›flt›r. Bilimsel bir güvenirlik ve geçer-
hipertansiyona göre baz› sosyo-demografik özellik-
lik çal›flmas› bulunmamas›na karfl›n, yafll› kiflilerin kli-
ler ile sa¤l›k sorunlar› gibi ba¤›ms›z gruplar aras›n-
nikte ve ev ortam›nda ifllevsel kapasitelerini yeter-
daki niteliksel da¤›l›mlar aç›s›ndan fark›n önemlilik
sizlikleri belirlemede s›kl›kla kullan›lm›flt›r (Diker, Etiler
testi için Ki-kare testi kullan›lm›flt›r. ‹statistik önem
ve Y›ld›z, 2001).
düzeyi, tüm testler için p<0.05 olarak kabul edilmifl-
K›sa Yetiyitimi Anketi (Brief Disability Questionna-
tir.
ire): Dünya Sa¤l›k Örgütü (DSÖ) taraf›ndan gelifltirilen, son bir ayl›k dönemdeki bedensel ve sosyal ye-
Bulgular
ti yitimini de¤erlendiren 11 soruluk bir ankettir. Her
Bolu’daki hipertansif olan ve olmayan yafll› bi-
soru için seçilebilecek üç ayr› yan›t seçene¤i bu-
reylerin baz› sosyo-demografik özellikleri Tablo 1’de
lunmaktad›r: “hay›r, hiç” fl›kk› 0 puan, “evet, bazen
yer almaktad›r. Araflt›rma kapsam›ndaki yafll› birey-
ya da biraz” fl›kk› 1 puan, “evet, her zaman ya da
lerin %57.9’unun hipertansiyon tan›s› ald›¤› belirlen-
oldukça” fl›kk› 2 puana karfl›l›k gelmektedir. Toplam
mifltir. Hipertansif yafll›lar›n %56.5’i sistolik hipertan-
yetiyitimi puan› 0-22 aras›nda de¤iflmektedir. Bu
siyona (SKB ≥140 mmHg) ve %35.5’i ise diyastolik
çal›flmada yafll›lar›n ald›klar› toplam yetiyitimi pu-
hipertansiyona (DKB ≥ 90 mmHg) sahiptir. Hiper-
an› 0-4 ise “yetiyitimi yok”, 5 ve üzerinde ise “yetiyi-
tansif yafll›lar›n %74.1’ini kad›nlar, geri kalan
timi var” olarak grupland›r›lm›flt›r. Anketin sonunda
%25.9’unu ise erkekler oluflturmaktad›r. Cinsiyet
yafll›n›n “son bir ayda günlük ifllerini aksatt›¤› gün
olarak kad›nlar›n %65.7’si ve erkeklerin ise %43.1’i
say›s›” sorgulanmaktad›r. K›sa Yetiyitimi Anketi’nin
hipertansiftir (X2: 28.906; P:0.000). Yafl da¤›l›m› 65
Türkçe’ye çevirisi ile geçerlilik ve güvenirlik çal›fl-
ila 98 yafl aras›nda olup, yafl ortalamas› 73.7 ± 6.6
malar› 1991 y›l›nda gerçeklefltirilmifltir (r:0.91) (Kap-
bulunmufltur. Kad›n ve erkek yafll›lar›n yafl ortala-
lan, 1995).
malar› benzer olup, aralar›nda yafl fark› yoktur (t:
0.743; P>0.05) (Tabloda yer almamaktad›r). Yafl
göstermifltir (X2: 6.908; P:0.041).
gruplar›na göre hipertansiyon da¤›l›m› incelendi-
Yafll›lar›n yaklafl›k dörtte üçü (%77.1) günlük ya-
¤inde; hipertansiyonu olanlar›n %57.6’s› 65-74 yafl
flam aktivitelerinde ba¤›ms›z iken, en az bir günlük
grubunda, %56.8’› 75-84 yafl grubunda ve %64.0’›
yaflam aktivitesini yerine getiremeyen ya da ba-
85 yafl ve üstü grupta yer almaktad›r. Hipertansi-
¤›ml› yafll›lar›n %61.9’u gibi ço¤unlu¤unu hipertan-
yon görülme s›kl›¤›, istatistiksel olarak anlaml› ç›k-
sifler oluflturmufltur (X2: 1.168; P:0.280). Toplamda
masa da yaflla birlikte art›fl göstermektedir (X2:
yafll›lar›n %71.7’si yard›ma gereksinimi olmad›¤›n›
0.873; P:0.646).
ifade ederken, hipertansif yafll›lar›n %70.4’ü yard›-
Hipertansif yafll› bireylerin %59.4’ü herhangi bir
ma gereksinimi oldu¤unu bildirmifl ve hipertansif ol-
iflte çal›flmaz iken, hipertansif olmayan yafll›lar›n
mayan yafll›lar›n yard›ma gereksinim durumlar› ile
%59.6’s› çal›flmaktad›r (X2: 6.377; P:0.012). Hiper-
aralar›nda istatistiksel yönden anlaml› fark bulun-
tansif olmayanlara (X=4.47±8.92 gün) göre hiper-
mufltur (X2: 12.906; P:0.002).
tansif yafll›lar›n son bir ayda daha fazla gün
Yafll› bireylerin yaklafl›k dörtte üçünde (%74.7)
(X=6.13±9.71 gün) ifllerini aksatt›¤› ve bu fark›n ista-
yetiyitimi saptanm›fl ve bu yafll›lar›n %64.5’inin hi-
tistiksel olarak anlaml› oldu¤u saptanm›flt›r (t:2.155;
pertansif oldu¤u belirlenmifltir (X2: 37.949; sd:3;
P: 0.032).
p:0.000). Toplamda yafll›lar›n %60.2’si düflme riski
Hipertansif olan ve olmayan yafll› bireylerin sa¤-
“düflük” bulunmufltur. Hipertansif yafll›lar›n yüzdesi,
l›k durumu ile iliflkili baz› durumlar›n da¤›l›m› Tablo
düflme riski “düflük” olanlardan “yüksek” olanlara
2’de gösterilmektedir. Sa¤l›¤›n› “çok kötü” olarak
do¤ru giderek art›fl gösterirken, hipertansif olma-
alg›layan yafll›lar›n %67.9’u hipertansiftir. Hipertan-
yan yafll›larda ise düflme riski yüzdesi tam tersi ola-
sif yafll›lar›n yüzdesi, sa¤l›¤›n› çok kötü alg›layanlar-
rak giderek azalma göstermifltir (X2: 34.353; sd:2;
dan çok iyi alg›layanlara do¤ru giderek azalma
p.0.000).
gösterirken, hipertansif olmayan yafll›larda ise sa¤-
Yafll›lar›n %19.9’unda diyabetes mellitus oldu¤u;
l›¤›n› alg›lama yüzdesi tam tersi olarak giderek art›fl
diyabetes mellitusu olan yafll›lar›n da yaklafl›k dört-
Tablo 1: Hipertansif ve hipertansif olmayan yafll› bireylerin baz› sosyo-demografik özellikleri (N:608)
Cinsiyet
Kad›n
Erkek
Yafl Grubu
65-74 yafl
75-84 yafl
≥ 85 yafl
Çal›flflm
ma Durumu
Hay›r
Evet
Çal›flflm
mad›¤› gün/ ayda
Gün say›s› (X±SD)
Toplam
Hipertansif
n
(%)
Hipertansif de¤il
n (%)
Toplam
n (%)
X2
p de¤eri
261 (65.7)
91 (43.1)
136 (34.3)
120 (56.9)
397 (65.3)
211 (34.7)
X2: 28.906
P:0.000
215 (57.6)
105 (56.8)
32 (64.0)
158 (42.4)
80 (43.2)
18 (36.0)
373 (61.3)
185 (30.4)
50 (8.2)
X2: 0.873
P:0.646
333 (59.4)
19 (40.4)
228 (40.6)
28 (59.6)
561 (92.3)
47 (7.7)
X2: 6.377
P:0.012
6.13±9.71
4.47±8.92
352 (57.9)
256 (42.1)
t: 2.18
p:0.029
608 (100)
te üçünde (%75.2) hipertansiyon oldu¤u saptan-
oldu¤u söylenebilir. Turhano¤lu ve arkadafllar›n›n
m›flt›r. Hipertansiyonun diyabetli yafll›larda fazla
55 yafl üzerindeki kiflilerde kronik hastal›k prevalan-
görülmesi, istatistiksel olarak da anlaml› bulunmufl-
s›n› inceledikleri çal›flmada, Diyarbak›r’daki yafll›lar-
18.573; p:0.000). Yafll›lar›n %23.4’ünde kalp
da hipertansiyonu %39 olarak bulunmufltur (Turha-
hastal›¤› oldu¤u; kalp hastal›¤› olan yafll›lar›n da
no¤lu, Saka, Karabulut ve ark.,2000). Bizim çal›fl-
%76.8’inde hipertansiyon oldu¤u belirlenmifltir.
mam›za göre bu çal›flmadaki hipertansiyon preva-
Kalp hastal›¤› olan yafll›larda hipertansiyon anlam-
lans›n›n düflük ç›kmas›n›n nedeni, hipertansiyon
tur
(X2:
l› derecede yüksek oranda bulunmufltur
(X2:
27.51;
görülme s›kl›¤›n›n yaflla birlikte art›fl göstermesi ve
örneklemde daha genç yafltaki kiflilerin bulunmas›
P: 0.000).
olabilir. Özdemir ve arkadafllar›, geriatrik sorunlar
Tart›flma
olarak yafll›lar›n %77.1’ inde hipertansiyon oldu¤u-
Bolu il merkezindeki yafll›larda hipertansiyon
nu bildirmektedir (Özdemir, Akdemir ve Akyar,
prevalans› %57.9 bulunmufltur. Ülkemizde yafll›larla
2005). Bizim çal›flmam›za göre Özdemir ve arka-
yap›lan çal›flmalarda hipertansiyon en s›k görülen
dafllar›n›n hastaneye baflvuran ve klinikte yatan
kronik hastal›k olarak bildirilmektedir. Alt›parmak
hastalar olmas› nedeniyle hipertansiyon prevalan-
ve arkadafllar› (2006) Manisa il merkezinde ikamet
s›n›n daha yüksek ç›kt›¤› düflünülmektedir. Öztürk
eden yafll›lar›n hipertansiyon prevalans›n› %61.8
ve arkadafllar›n›n yafll›lar›n sa¤l›k hizmetlerinden
olarak saptam›fllard›r (Alt›parmak, Karadeniz, Alt›-
yararlanma durumlar›n› belirlemek üzere yapt›klar›
parmak ve ark.,2006). Buna göre toplumda ikamet
çal›flmada, yafll›lar›n %42.7’sinde hipertansiyon ol-
eden yafll›lar›n hipertansiyon prevalans›n›n yak›n
du¤u ve kronik hastal›klar›n bafl›nda geldi¤i sap-
Tablo 2: Hipertansif ve hipertansif olmayan yafll› bireylerin sa¤l›k durumu ile iliflkili baz› durumlar›n da¤›l›m› (N:608)
Alg›lanan Sa¤l›k
Çok kötü
Kötü
Orta
‹yi
Çok iyi
Katz Indeksi
Ba¤›ml›
Ba¤›ms›z
Yard›ma Gereksinimi
Evet
Bazen
Hay›r
Yetiyitimi
Evet
Hay›r
Düflflm
me Riski
Düflük risk
Orta risk
Yüksek risk
Diyabetes Mellitus
Evet
Hay›r
Kalp Hastal›¤›
Evet
Hay›r
Toplam
Hipertansif
n
(%)
Hipertansif de¤il
n (%)
Toplam
n (%)
X2
p de¤eri
19 (67.9)
98 (65.3)
108 (56.5)
117 (53.2)
10 (52.6)
9 (32.1)
52 (34.7)
83 (43.5)
103 (46.8)
9 (47.4)
28 (4.6)
150 (24.7)
191 (31.4)
220 (36.2)
19 (3.1)
X2: 6.908
P:0.041
86 (61.9)
266 (56.7)
53 (38.1)
203 (43.3)
139 (22.9)
469 (77.1)
X2: 1.168
P:0.280
95 (70.4)
24 (64.9)
233 (53.4)
40 (29.6)
13 (35.1)
203 (46.6)
135 (23.2)
37 (6.1)
436 (71.7)
X2: 12.908
P:0.002
293 (64.5)
59 (38.3)
161 (56.5)
95 (61.7)
454 (74.7)
154 (25.3)
X2: 32.445
P:0.000
178 (48.6)
159 (70.7)
15 (88.2)
188 (51.4)
66 (29.3)
2 (11.8)
366 (60.2)
225 (37.0)
17 (2.8)
X2: 34.353
P:0.000
91 (75.2)
261 (53.6)
30 (24.8)
226 (46.4)
121 (19.9)
487 (80.1)
X2: 18.573
P:0.000
109 (76.8)
243 (52.1)
33 (23.2)
223 (47.9)
142 (23.4)
466 (76.6)
X2: 27.051
P:0.000
352 (57.9)
256 (42.1)
608 (100)
tanm›flt›r (Öztürk, Naçar, Aslan ve ark. 2002). Yafll›-
zeyde çal›flt›klar› bildirilmektedir. Hipertansiyon, ay-
larda mortalitenin %50’sinin ve morbiditenin
n› zamanda emeklilik karar›n› etkilemekte ve 51-61
%70’inin hipertansiyona ba¤l› oldu¤u düflünülmek-
yafl aras›ndaki kiflilerin yaklafl›k yar›s› (%57) sa¤l›kla-
tedir (Erbafl›, Tüfekçio¤lu ve Sabah, 1999). Ünsal ve
r›n›n “kötü” olmas›n› gerekçe göstererek emekli ol-
arkadafllar› yafll› hastalar›n acil servise baflvuru ne-
maktad›r (NAAS, 2000).
denlerinin bafl›nda %13.5 ile hipertansiyonun geldi-
Sa¤l›¤›n› “çok kötü” olarak alg›layan yafll›lar
¤ini saptam›fllard›r (Ünsal, Çevik, Metintafl ve ark.,
aras›nda,
hipertansiyonu
olmayanlara
göre
2003). Bu çal›flmalar, hipertansiyonu olan yafll›lar›n
(%32.1) hipertansiyonu olan yafll›lar›n yüzdesi %67.9
acil servise baflvurular›n› azaltmada hastaneden
ile yaklafl›k iki kat› kadar yüksek bulunmufltur. Hiper-
taburcu olduktan sonra kendi yaflad›klar› ortamda
tansiyon, bedensel sa¤l›k kadar emosyonel iyilik
da tedavi, bak›m ve izlemlerinin sürdürülmesinde
halini de etkilemektedir. Yaflla birlikte sa¤l›¤›n› “kö-
hemflirelerin bütüncül yaklafl›mlar›n›n önemine dik-
tü olarak bildirenlerin oran› da artmaktad›r. Hiper-
kat çekmektedir.
tansiyonu olan bireyler daha az sa¤l›kl› olup, sa¤l›k
Çal›flmada hipertansiyonu olan yafll›lar›n yakla-
bak›m hizmetlerini daha fazla kullanmaktad›r (NA-
fl›k üçte ikisini (%65.7) kad›nlar›n oluflturdu¤u belir-
AS, 1999). Amerika’daki hipertansif yafll›lar›n dörtte
lenmifltir. Amerika’daki kad›n yafll›larda hipertansi-
biri sa¤l›¤›n› “kötü” olarak bildirirken, hipertansiyo-
yonun %63.0 ya da yaklafl›k üçte iki oran›nda görül-
nu olmayan yafll›lar›n ancak %15’i “kötü” olarak
mesi, çal›flmam›zla benzerlik göstermektedir (NA-
bildirmifltir (NAAS, 2000). Buna göre, çal›flmam›zda
AS, 2000).
sa¤l›¤›n› “çok kötü” ve “kötü” olarak alg›layan hi-
Hipertansiyonun ilerleyen yaflla birlikte görülme
pertansiyonlu yafll›lar›n yüzdesi daha yüksektir. Bu
s›kl›¤› giderek art›fl göstermektedir (Erbafl›, Tüfekçi-
sonuca göre, Bolu il merkezindeki yafll›lar›n hiper-
o¤lu ve Sabah, 1999). Bu çal›flmada hipertansiyon
tansiyon tedavi, bak›m ve izleminin yeterli düzeyde
görülme s›kl›¤›, istatistiksel olarak anlaml› olmasa
olmad›¤› ya da hipertansiyonun genel sa¤l›k alg›s›-
da yaflla birlikte art›fl göstermifltir. Alt›parmak ve ar-
n› olumsuz yönde etkiledi¤i söylenebilir. Günay ve
kadafllar› (2006) Manisa il merkezinde ikamet eden
arkadafllar›n›n (2005) Kayseri ilindeki yafll›larda alg›-
65-69 yafl grubundaki yafll›lar›n %65.0’inde ve 70-
lanan sa¤l›k durumunu etkileyen faktörleri belirle-
74 yafl grubunun %67.3’ünde hipertansiyon sap-
mek üzere yapt›klar› bir çal›flmada kad›n, k›rsal böl-
tanm›flt›r (Alt›parmak, Karadeniz, Alt›parmak ve
gede yaflayan, ekonomik durumu kötü olan, be-
ark.,2006). Bu çal›flmada yafl gruplar› bizim çal›fl-
den kitle indeksi 30’un üzerinde olan ve beflten faz-
mam›zla benzer olmamas›na karfl›n, yaflla birlikte
la sa¤l›k yak›nmas› olanlar›n sa¤l›k alg›lamas›n›n
anlaml› olmasa da hipertansiyon prevalans›nda
daha kötü oldu¤u bildirilmektedir (Günay, Gün ve
art›fl görülmüfltür.
Öztürk, 2005). Her ne kadar bizim çal›flmam›zda
Bolu’daki yafll›lar›n yaln›zca %7.7’si çal›flmakta-
sa¤l›¤› “kötü” olarak alg›layan yafll›lar›n cinsiyet ve
d›r. Çal›flan yafll›lar aras›nda hipertansiyonu olma-
di¤er özellikleri yönünden de¤erlendirilmesi yap›l-
yanlara göre, hipertansiyonu olan bireylerin %40.4
mam›fl olmas›na karfl›n, Bolu il merkezindeki yafll›
oran› ile çal›flma yüzdesi daha düflük bulunmufltur.
kad›nlar aras›nda hipertansiyonun yüksek oranda
Hipertansif yafll›lar›n bir ayda çal›flmad›klar› ya da
görülmesi, kad›nlar›n sa¤l›¤›n› “kötü” olarak alg›la-
ifllerini aksatt›klar› gün say›s› daha fazla bulunmufl-
yabilecekleri ve sa¤l›¤›n› “kötü” alg›lama yönün-
tur. ABD’de hipertansiyonlu olmayan kiflilere göre
den il merkezinde yaflama ve di¤er özelliklerin de
hipertansiyonlu erkek ve kad›nlar›n daha s›n›rl› dü-
dikkate al›nmas› gerekti¤ini düflündürmüfltür.
Katz Ba¤›ms›zl›k ‹ndeksine göre, hipertansif yafll›-
çal›flma grubuna göre yafl ortalamas›n›n düflük ol-
lar %61.9 oran› ile günlük yaflam aktivitelerinde hi-
mas›na ba¤l› yetiyitiminin düflük oranda ç›kt›¤› dü-
pertansif olmayan yafll›lara göre yaklafl›k iki kat›
flünülmektedir. Ancak ileri yafl gruplar›nda hiper-
oranda (%38.1) daha ba¤›ml› durumdad›r. Bilir ve
tansiyonu olan yafll›lar aras›nda yetiyitiminin, hiper-
arkadafllar›, yafll›lar›n baz› sa¤l›k ve sosyal durumla-
tansiyonu olmayanlara göre daha yüksek oranda
r›n› saptamak üzere yapt›klar› çal›flmada 205 yafll›-
ç›kaca¤› ön görülmektedir.
n›n %4.9 ile %26.8 aras›nda de¤iflen boyutta baz›
Çal›flmam›zda hipertansiyonu olan yafll›lar›n
günlük yaflam aktivitelerini yapamad›klar› ya da
%88.2 oran› ile düflme aç›s›ndan daha “yüksek” risk
ba¤›ml› olduklar›n› saptam›fllard›r (Bilir, Aslan, Gün-
tafl›d›klar› belirlenmifltir. Özçak›r ve arkadafllar›, 65
gör ve ark., 2002). Altm›fl befl yafl ve üzerindeki bi-
yafl ve üzerindeki 226 travma olgusunu inceledikle-
reylerin gençlere göre dört kat daha fazla aktivite
ri çal›flmada, %25.7 ile düflmelerin ikinci s›rada gel-
k›s›tl›l›¤›n›n oldu¤unu, iki kat daha s›k doktora gittik-
di¤ini belirlemifllerdir (Özçak›r, Alper ve Bilgel,
leri ve hastanede daha uzun süre kald›klar›n› bildir-
2004). Bir baflka çal›flmada, 65 yafl ve üzerinde
mektedir (Clark ve Siebens, 1998). Kesio¤lu ve ar-
ölümle sonuçlanan on kazadan alt›s›n›n, evde
kadafllar›, yafll›larda yetersizlik ve kronik hastal›k
meydana gelen düflmeler oldu¤u bildirilmektedir
prevalans›na iliflkin çal›flmalar›nda yafll›larda gün-
(Skeet,1983). Bu çal›flmalar yafll›larda düflmelerin
lük yaflam aktivitelerindeki ba¤›ms›zl›k prevalans›n›
önemli bir sorun oluflturmas›, bizim çal›flmam›zda
her aktiviteye göre de¤iflmekle birlikte %82.8-%94.7
da hipertansiyonu olan yafll›larda düflme oran›n›n
olarak bulmufllard›r (Kesio¤lu, Bilgiç, P›çakç›efe ve
yüksek olmas› nedeniyle yafll›lar›n kendi ev ortam-
ark., 2003). Yap›lan çal›flmalarda gençlere ve sa¤-
lar›nda düflmelerin art›fl›nda hipertansiyonun
l›kl› olanlara göre yafll› bireylerin günlük yaflam ak-
önemli bir katk› sa¤layabilece¤i düflünülmektedir.
tivitelerindeki ba¤›ms›zl›k düzeylerinin etkilendi¤i ve
Çal›flmam›zda hipertansiyonu olmayanlara
baflkalar›na daha ba¤›ml› hale geldi¤i görülmek-
(%29.6) göre, hipertansif yafll›lar›n yard›ma gereksi-
tedir. Bizim çal›flmam›zda da hipertansiyonu olan
nim (%70.4) yüzdeleri daha yüksek bulunmufltur.
yafll›lar›n günlük yaflam aktivitelerinin, hipertansiyo-
Buna göre, hipertansiyonun varl›¤›, yafll›lar›n yard›-
nu olmayan yafll›lara göre daha yüksek oranda et-
ma gereksinim oran›n› artt›rd›¤› söylenebilir. Ameri-
kilendi¤ini ortaya koymufltur.
ka Birleflik Devletleri’nde 70 yafl ve üzerindeki her
Hipertansiyon, yafll›larda daha s›k görülür. Genç
befl yafll›dan ikisinin, bir ya da iki günlük yaflam ak-
kiflilere göre daha fazla yetiyitimine yol açar ve ba-
tivitesinde yard›ma gereksinimleri olmas›na karfl›n,
k›m gerektirir, tedavisi daha zor ve pahal›d›r (NA-
toplumda kendi ortamlar›nda yaflayan yafll›lar›n
AS, 1999). Ak›n ve Emiro¤lu (2003) 65 yafl ve üzerin-
üçte birinden daha fazlas›n›n günlük yaflam aktivi-
deki 245 kiflinin yeti yitimini de¤erlendirdikleri çal›fl-
telerinde gereksinimlerinin karfl›lanmad›¤› bildiril-
mada, 75 yafl ve üzerindeki kiflilerin %93.0’ünde ye-
mektedir. Kalp hastal›¤› olan yafll›lar, günlük yaflam
tiyitimi oldu¤unu bildirmektedir (Ak›n ve Emiro¤lu,
aktivitelerinde daha fazla zorluk yaflamaktad›r. Ko-
2003). Bizim çal›flmam›zda da, hipertansiyonu ol-
roner kalp hastal›¤› olan 51-61 yafl grubundaki kifli-
mayanlara göre hipertansiyonlu yafll›lar›n daha
lerin üçte biri, 70 yafl ve üzerindeki kiflilerin ise yak-
yüksek oranda yetiyitimi yaflad›klar› saptanm›flt›r (s›-
lafl›k yar›s›nda günlük yaflam aktivitelerinin bir ya
ras›yla %56.5 ve %64.5). Bizim çal›flmam›zda her ne
da daha fazlas›nda zorluk yaflamaktad›r (NAAS,
kadar yafl gruplar›na göre yetiyitimi karfl›laflt›rmas›
2000). Kalp hastal›¤› sorunu olan ve ileri ileri yafllar-
yap›lmam›fl olsa da, Ak›n ve Emiro¤lu’nun (2003)
da günlük yaflam aktivitelerinde zorluk yaflama
oranlar› giderek artmas›, bizim çal›flmam›zda hiper-
prevalans› yüksek olup, kad›nlarda ve ileri yafllarda
tansiyonu olan yafll›lar›n yard›ma gereksinim dü-
art›fl göstermektedir. Hipertansiyon yafll›larda sa¤l›-
zeylerinin yüksekli¤i ile paralellik tafl›maktad›r.
¤›n kötü alg›lanmas›na, daha fazla yetiyitimine,
En s›k hastaneye baflvurulan durum olarak, hi-
düflme aç›s›ndan yüksek risk oluflturmas›na günlük
pertansiyondan sonra ikinci s›rada diyabetes melli-
yaflam aktivitelerini olumsuz yönde etkileyip yard›-
tus gelmektedir (www.scottlevin.com). Diyabet
ma gereksinimlerinin artmas›na yol açmaktad›r.
prevalans›n›n dünyada ve ülkemizde giderek art›fl
Buna ba¤l› olarak, hemflirelerin hastane d›fl›nda
göstermesinin yan› s›ra, yafllanmayla birlikte preva-
tüm yafll› bireyleri hipertansiyon aç›s›ndan izlemesi,
lans›nda da art›fl görülmektedir. Satman ve arka-
tedavi ve bak›mlar›n›n yürütülmesinde günlük ya-
dafllar› (2001) TURDEP çal›flmas›nda yirmi yafl üze-
flam aktiviteleri ve bunlar› etkileyen di¤er faktörleri
rindeki kiflilerde diyabet prevalans›n› %7.2 olarak
bütüncül olarak de¤erlendirmesi önemli görün-
saptam›flt›r (Satman, Y›lmaz ve ark. 2002). Bizim ça-
mektedir.
l›flmam›zda yafll›lar aras›nda diyabet prevalans›
%19.9 bulunmufltur. Benzer flekilde, ABD’de 65 yafl
ve üzerindeki kiflilerin %18-20’sini diyabetliler olufl-
Kaynaklar
1.
turmaktad›r (National Diabetes Data Group, 1995)
Çal›flmam›zda diyabetes mellitusu olan yafll›la-
2.
r›n da yaklafl›k dörtte üçünde hipertansiyon oldu¤u saptanm›flt›r. Hipertansiyon ve diyabetes melli-
3.
tusun birlikte bulunmas›, makrovasküler ve mikrovasküler komplikasyon riskini çok artt›rmaktad›r
4.
(UKPDS, 1998). Tip 2 diyabette makrovasküler hastal›ktan ölüm oran› %75 kadar yüksek bulunmufltur
(Geiss, Herman and Smith, 1995). Bu hastalarda hipertansiyonun s›k› bir flekilde kontrol alt›nda tutulmas›n›n, makrovasküler (%34) ve mikrovasküler
(%37) komplikasyon riskini anlaml› derecede azalt-
5.
6.
t›¤› tespit edilmifltir (UKPDS, 1998). Diyabeti olan
yafll›larda hipertansiyonun görülme s›kl›¤›n›n artmas› beklenerek, diyabet ve hipertansiyonun birlik-
7.
te ele al›narak tedavi ve bak›ma uyumlar› için kendi ortamlar›ndaki yafll›lar ve ailelerinin yak›n takibi
önemli görünmektedir.
8.
Teflfle
ekkür: “Bolu Valili¤i Yafll› Sa¤l›¤› Hizmetlerini
Gelifltirme Projesi”nin bir bölümünü oluflturan bu
çal›flma, Bolu Valili¤i taraf›ndan finanse edilmifltir.
9.
10.
Sonuç ve Öneriler
Bolu il merkezinde toplumda ve kendi ev ortamlar›nda yaflayan yafll›lar aras›nda hipertansiyon
11.
Akgün, S., Bakar, C., Budako¤lu, ‹. (2004). Dünyada ve
Türkiye’de yafll› nüfus e¤ilimi, sorunlar ve iyilefltirme önerileri.
Türk Geriatri Dergisi. 7 (2): 105-110.
Ak›n, B., Emiro¤lu, O.N. (2003). Evde yafl›yan yafll›larda
mobilitede yeti yitimi ve iliflkili faktörlerin incelenmesi. Türk
Geriatri Dergisi. 6(2):59-67.
Alt›parmak, S., Karadeniz, G., Alt›parmak, O., Ataseven, M.,
fiahin, R. (2006). Yafll›larda Hipertansiyon Prevalans›: Manisa
Örne¤i. Türk Geriatri Dergisi. 9(4):197-201.
Bilir, N., Aslan, D., Güngör, N., A¤aç, M. ve ark. (2002).
Determination of health status and some social conditions of
people 65 years of age and older in Sakarya
neighbourhood, Alt›nda¤ health center region in Ankara.
Turkish Journal of Geriatrics. 5(3):97-102.
Bongaarts, J., Griffith, F. (2002). How long do we live?
Population and Development Review. 2002; 28(1): 13-29.
Clark, G.S., Siebens, H.C.(1998). Geriatric Rehabilitation.
DeLisa JA, Gans BM (Ed.) Rehabilitation Medicine Principle
and Practice. Lippincott Raven Publishers, Philadelphia,
963-95.
Collins, R., Peto, R., MacMahon, S., Hebert, P., Fiebach, N.H.,
Eberlein, K.A. (1990). Blood pressure, stroke, and coronary
heart disease. Part 2: Short-term reductions in blood pressure:
overview of randomized drug trials in their epidemiological
context. Lancet, 335: 827-838.
Diker, J., Etiler, N., Y›ld›z, M., fieref, B. (2001). Altm›fl befl yafl ve
üzerindeki kiflilerde biliflsel durumun günlük yaflam aktiviteleri,
yaflam kalitesi ve demografik de¤iflkenlerle iliflkisi: Bir alan
çal›flmas›. Anadolu Psikiyatri Dergisi. 2 (2):79-81.
Erbafl›, S., Tüfekçio¤lu, O., Sabah, ‹.(1999) Yafll›l›k ve
hipertansiyon. Geriatri, 2(2):67-70.
Erengin, H., Dedeo¤lu, N. (1997). “Sa¤l›¤› Ölçmenin Kolay Bir
Yolu: Alg›lanan Sa¤l›k” Toplum ve Hekim Cilt 12 Say› 77:11-16,
Günay, O., Gün, ‹., Öztürk, A., Çetinkaya, F., Nacar, M.(2005).
The effects of various factors on poor self-rated health
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
among the older people in Kayseri, Turkey. Turkish Journal of
Geriatrics. 8(1):10-12.
Kaplan, ‹. (1995). Yar› K›rsal Alanda Bir sa¤l›k oca¤›na
baflvuran hastalarda ruhsal bozukluklar›n yetiyitimi ile iliflkisi.
Türk Psikiyatri Dergisi. 6(3):169-179.
Katz, S., Stroud, M.W. (1989). Functional assessment in
geriatrics: a review of progress and directions. Journal of the
American Geriatrics Society, 37; 267-271.
Kesio¤lu, P., Bilgiç, N., P›çakç›efe, M., Uçku, R.(2003). The
prevalence of the chronic disease and disability in elderly
population at Çamdibi-1 health center’s region in ‹zmir.
Turkish Journal of Geriatrics. 6(1):27-30.
Kunt, A.E., Mackenbach, J.P. (1994). Measuring
Socioeconomic Inequalities in Health, EUR/ICP/RPD 416,
WHO, Copenhagen-28.
Nandy, S., Parsons, S., Cryer, C., Underwood, M., Rashbrook,
E., Carter, Y., Eldridge, S., Close, J., Skelton, D., Taylor, S.,
Feder, G. (2004). Development and preliminary examination
of the predictive validity of the Falls Risk Assessment Tool
(FRAT) for use in primary care. Journal of Public Health
Medicine. Vol.26, p.138-143.
National Academy on an Aging Society (NAAS) (1999).
Chronic conditions a challenge for the 21st century.
Challenges for the 21st century: chronic and disabling
conditions. National Academy on an Aging Society.
November 1:1-6.
National Academy on An Aging Society (NAAS) (2000).
Challenges fort he 21st Century: Chronic and Disabling
Conditions. Hypertension a common condition for older
Americans. October, No:12, pp:1-6.
National Diabetes Data Group (1995).Diabetes in America.
2nd ed. Harris M. (Ed). National Institutes of Health.
Özçak›r, A., Alper, Z., Bilgel, N. (2004). Travma aç›s›ndan
yafll›lar›n durumuna genel bir bak›fl. Bursa Devlet Hastanesi
Bülteni. 19(1):1-5.
Özdemir, L., Akdemir, N., Akyar, I. (2005). Elderly Evaluation
form developed for nurses and geriatric problems. Turkish
22.
23.
24.
25.
26.
27.
28.
29.
30.
31.
Journal of Geriatrics. 8(2):94-100.
Öztürk, A., Naçar, M., Aslan, A., Gün, ‹., Çetinkaya, F. (2002).
Utilisation of health services by elderlies in Kayseri health,
training and research area. Turkish Journal of Geriatrics.
5(4):138-143.
Satman, I., Y›lmaz, T ve ark. (2002). A population-based study
of diabetes and risk characteristics in Turkey. Results of the
Turkish Diabetes Epidemiology Study (TURDEP). Diabetes
Care 25:1551.
Scott-Levin (1999). Why Patients Visit Doctors.
http://www.scottlevin.com (10.11.2000).
Shelkey, M., Wallace, M. (1998). Katz index of independence
in activities of daily living (ADL). The Hartford Institute for
Geriatric Nursing, Division of Nursing, New York University.
No:2, October.
Skeet, M. (1983). Protecting the health of the elderly. Public
Health in Europe: World Health Organisation. Copenhagen.
18:2-8, 19-21, 37-40).
Turhano¤lu, A.D., Saka, G., Karabulut, Z.(2000). in the
individuals aged 55 years or older in Diyarbak›r. Turkish
Journal of Geriatrics. (4): 146-150.
UKPDS Group (1998). Tight blood pressure control and risk of
macrovascular and microvascular complications in type 2
diabetes: UKPDS 38. BMJ 317:703-13.
Ünalan, T.(2002). The status of old age population in Turkey.
The Turkish Journal of Population Studies 22: 3-22.
Ünsal, A., Çevik, A.A., Metintafl, S., Arslantay, D., ‹nan, O.Ç.
(2003). Emergency department visits by elder patients.
Turkish Journal of Geriatrics. 6(3):83-88).
WHO Information Fact Sheets, Population Ageing A Public
Health Challenge, http://www.who.int/inf/fs/en/fact135.html
(10.10.2008).
Prof. Dr. Feray GÖKDO⁄AN
Diyabetik Ayak: Risk Faktörleri ve Bak›m
Uzm. Hemflfl.. Selda ÇEL‹K1, Dr. Gamze ÖZTÜRK2
1‹stanbul Üniversitesi ‹stanbul T›p Fakültesi ‹ç Hastal›klar› Anabilim Dal›
Endokrinoloji ve Metabolizma Hastal›klar› Bilim Dal›, Diyabet Poliklini¤i, ‹STANBUL
2‹stanbul Üniversitesi ‹stanbul T›p Fakültesi Sualt› Hekimli¤i ve Hiperbarik T›p Anabilim Dal›, ‹STANBUL
Özet
Diyabet tüm dünyada en önemli ve en s›k karfl›lafl›lan kronik hastal›klardan biridir. Genel olarak travmaya ba¤l› yap›lan amputasyonlardan sonra
en s›k karfl›lafl›lan amputasyon sebebi diyabetik ayak komplikasyonlar›na
ba¤l› oluflan ekstremite amputasyonlar›d›r. Risk faktörlerinin erken dönemde belirlenerek engellenmesi ve ayak bak›m› e¤itimi ile alt ekstremite amputasyonlar›n›n %50’ye varan oranlarda azalt›labilece¤i bildirilmifltir. Bu sebeple diyabetik hastalar›n yaflam kalitesinde büyük önem tafl›yan alt ekstremite korumas›nda ayak bak›m› e¤itimi vazgeçilmez bir unsurdur.
Anahtar kelimeler: Diyabetik ayak, Risk faktörleri, Ayak bak›m›, E¤itim
Summary
Diabetic Foot: Risk Factors and Care
Diabetes is one of the most important and most common chronic disease throughout the world. Amputations due to diabetic foot complications
are the second most common cause of amputations after traumatic causes. It has been declared that up to % 50 of amputations can be prevented with elimination of risk factors and foot care education. So foot care
education plays a very important role in lower extremity protection which
is inevitable in life quality of diabetic patients.
Key words: Diabetic foot, Risk factors, Foot care, Education
Girifl ve Amaç
Diyabet tüm dünyada en önemli ve en s›k karfl›lafl›lan kronik hastal›klardan biridir. Diyabetin sebep oldu¤u nöropati, mikro ve makroanjiyopatik
komplikasyonlar›n birlikteli¤inden do¤an diyabetik ayak problemleri hastalarda yaflam kalitesini azaltan mortalite ve morbiditeyi artt›ran en önemli
komplikasyonlar›ndan biridir. Diyabetik ayak y›ll›k insidans› %2-3 prevelans›
ise %4-10 aras›nda oldu¤u bildirilmektedir (National Diabetes Data Group
1995). Geliflmekte olan ülkelerde ise diyabetik ayak oran› %5’in üzerindedir.
Her 6 diyabetliden biri hayat› boyunca en az bir
lenebilir risk faktörlerine dikkat çekilmifl, diyabetik
defa ayak yaras›yla karfl›lafl›r. Diyabetik hastalarda
ayakta multidisipliner ekip yaklafl›m› ve ayak bak›-
amputasyon riski de sa¤l›kl› bireylere göre 15 ila 45
m› e¤itiminin öneminin vurgulanmas› amaçlanm›fl-
kat daha fazlad›r (Boulton, 2005). Her 30 dakikada
t›r.
dünyan›n herhangi bir yerinde bir diyabetik hasta
baca¤›n› kaybetmektedir. Diyabetik ayak, bu has-
Multidisipliner Yaklafl›m
ta grubunda en s›k karfl›lafl›lan hastaneye yatma
Diyabetik ayak ile ilgili sorunlar çok yönlüdür.
nedeni oldu¤u için ekonomik olarak da sa¤l›k gi-
Yara olufltu¤unda erken teflhis ve yaran›n uygun
derlerine a¤›r yük getirir. Amputasyon ve diyabetik
ve yo¤un bir flekilde tedavi edilmesi ço¤u diyabet-
ayak y›ll›k maliyetinin yaklafl›k olarak 30.000–60.000
lide ayak kay›plar›n› önler. Diyabetik ayak konu-
dolar aras›nda oldu¤u tespit edilmifltir (Apelqvist,
sunda uzmanlaflm›fl sa¤l›k çal›flanlar›n›n olufltura-
Ragnarson-Tennvall, Persson et al. 1994; Wong,
ca¤› multidisipliner bir ekibin haz›rlayaca¤› tedavi
Kaplan, Sullivan et al. 1995). Diyabetik ayak prob-
ve bak›m protokolleri ile diyabetik hastada var
lemleri diyabetli hastalar›n hastaneye baflvurma
olan risk faktörleri de¤erlendirilir, etkilenen ekstre-
nedenlerinin %20`sini oluflturmaktad›r (Fryberg,
mite için koruyucu önlemler al›n›r ve akut bir sorun
1998). Ayak yaras› olan diyabetik hastalar›n, efllik
oldu¤unda etkili bir hizmet sa¤lanabilir. Multidisipli-
eden metabolik problemleri sebebiyle, hastanede
ner yaklafl›mla major alt ekstremite amputasyonla-
kal›fl süresi uzun; bak›m› ve iyilefltirilmesi güçtür. Am-
r›n›n %84 oran›nda azald›¤› bildirilmifltir (Gibbons,
putasyonlar hasta yaflam kalitesini önemli oranda
Marcaccio 1993). ‹deal bir diyabetik ayak bak›m
azaltt›¤› gibi operasyon sonras› 5 y›ll›k sa¤ kal›m
ekibinde yer alan üyeler flekil 1’de gösterilmifltir
oran›n› da olumsuz etkilemektedir (Most, Sinnock
(Fryberg 1997; Erkal, Alg›er 2005). 1. Ulusal Yara Ba-
1983; Palumbo, Melton 1985). Ar›kan ve arkadaflla-
k›m› Kongresi’nde (UYBK 2006) yaraya yaklafl›mda
r› taraf›ndan yap›lan çal›flmada, diyabetik ayak
multidisipliner yaklafl›m›n önemi vurgulanm›flt›r (Er-
nedeni ile hastanede yat›r›lan 40 diyabetlinin has-
do¤an, 2006). ‹stanbul T›p Fakültesi Kronik Yara
tanede kal›fl süreleri ortalama 8-52 gün, günlük
Konseyi taraf›ndan izlenen 228 diyabetik ayakl› bi-
maliyetleri 44-200 milyon olarak hesaplanm›flt›r (
reyin 1 y›ll›k izlem süresindeki majör amputasyon
Ar›kan, Do¤utan, Güldiken ve ark. 2003).
oran›, standart tedavi yöntemleriyle karfl›laflt›r›ld›-
1989 y›l›nda ‹talya’da yap›lan St. Vincent Deklarasyonunda diyabete ba¤l› amputasyonlar›n %50
¤›nda %41,4 oran›nda düflürüldü¤ü bildirmifltir (Tekin, Çelik, Kronik Yara Konseyi 2007).
oran›nda azalt›lmas› hedeflenmifl, buna ba¤l› ola-
Tablo1’de belirtilen branfllarla birlikte Sualt› He-
rak ilk ad›mda riskli ayaklar›n belirlenmesi, ard›n-
kimli¤i ve Hiperbarik T›p Hekimli¤i yara bak›m› ve
dan ayak bak›m› e¤itiminin yap›lmas›, ülser ya da
tedavisinde önemli tecrübeleri olan bir branflt›r.
infeksiyon olufltu¤unda ise multidisipliner diyabetik
Hasta gruplar›n›n önemli bir k›sm›n› diyabetik yara-
ayak bak›m ekibine yönlendirilmesi planlanm›flt›r.
lar oluflturmaktad›r. Dünyada ve ülkemizde gelifl-
Benzer flekilde, Dünya Sa¤l›k Örgütünün 21. yüzy›l-
mekte olan multidisipliner yaklafl›m ekiplerinde Su-
da 21 sa¤l›k hedefi ise 2020 y›l›na kadar diyabetik
alt› Hekimli¤i ve Hiperbarik T›p uzmanlar› da görev
ayak yaralar›n›n 1/3 oran›nda azalt›lmas›d›r (Di-
almaktad›r.
abetes Care and Research in Europe 1989).
Bu makalede diyabetik ayak risk faktörleri ve
ayak bak›m› ile ilgili literatür gözden geçirilmifl, ön-
Diyabetik Ayak Risk Faktörleri
Diyabet, hastal›¤›n do¤as› nedeni ile ayak yara-
lar›n›n geliflimi için uygun ortam› haz›rlamaktad›r.
nün bulundu¤u saptanm›flt›r (Benzefl, Gökçe, Öz-
Nöropati ve anjiopati birlikteli¤i travmaya aç›k bir
ben ve ark. 2004).
cilt, infeksiyonlarla mücadelede ve oluflan yarala-
Amerikan Diabetes Association (ADA)’n›n diya-
r›n iyileflme sürecinde yetersizlik meydana getirerek
betik ayakla ilgili ald›¤› konsensus karar›nda (Pre-
kronik ülserasyonlara yol açmaktad›r.
ventive Foot Care in People with Diabetes, ADA,
Do¤al seyirde etkilenen sistemlerin d›fl›nda
2005), afla¤›daki stratejik giriflimlere yer verilmifltir.
1. Risk alt›nda olan diyabetlilerin belirlenmesi
hastaya ba¤l› baz› kiflisel faktörler de yara oluflumu riskini art›rabilir. Sosyoekonomik durumu yeter-
• Koruyucu his kayb›yla birlikte olan periferik
siz, sosyal iliflkileri zay›f, kiflisel yaflamdan doyum
nöropati
almayan ve yaln›z yaflayan kiflilerde amputasyon
• Nöropati yok ancak artm›fl bas›nç
riskinin daha yüksek oldu¤u görülmektedir (Ars-
bulgular›n›n olmas›; eritem, kallus kemik
lan, 2003). Uygun olmayan ayakkab› kullan›m›,
deformitesi
günlük ayak bak›m›n›n yap›lmamas›, travmaya
• Periferik damar hastal›¤›, ayak nab›zlar›n›n
sebep olabilecek davran›fllardan kaç›n›lmamas›,
zor al›nmas› veya al›namamas›
iklim flartlar›, ›rk özellikleri gibi çevresel etmenler
• Daha önceki ülser veya ampütasyon
de ayak yaras›n›n görülme s›kl›¤›n› etkiler. Alt ekst-
hikayesi
remite ampütasyonu oran› diyabetin süresi ve
• ‹leri derecede bir t›rnak patolojisi
yafl ile art›fl göstermektedir. Benzefl ve arkadafllar›
2. Ayak muayenesi, monofilament kullan›m›
tarf›ndan 200 diyabetli ile yap›lan çal›flmada di-
3. Yüksek riskli durumlar›n önlenmesi, kan flekeri
yabetlilerin %85’inde en az 2, %68’5 inde en az 3,
kontrolü, sigaray› kesme
%48’inde ise en az 4 diyabetik ayak risk faktörü-
4. Hasta e¤itimi
fifie
ekil 1: Diyabetik ayak ekibi
Diyabetolog /
‹ç Hastal›klar› Uzman›
Psikiyatrist
Ortopedist
Fizyoterapist
‹nfeksiyon Hastal›klar›
Uzman›
Podiatrist
Diyabetik Ayak
Ekibi
Diyabet E¤itim
Hemfliresi
Yara Bak›m
Hemfliresi
Halk Sa¤l›¤›
Hemfliresi
Kalp Damar
Cerrah›
Damar Cerrahi
Plastik Cerrah
Fry
yberg RG: The Team Approach in Diyabetic Foot Management. Advances in Wound Care
5. E¤iticilerin e¤itimi
(American Diabetes Association 2005; Çetinkalp
Benzer flekilde Ulusal Diyabet Federasyonu (IDF)
1999;
http://www.idf.org/home/index.cfm?no-
diyabetik ayak problemlerini önleme ve tedavide
de=1408; Gavin, Stess, Goldstone
izlenecek yollar› afla¤›daki gibi s›ralam›flt›r:
2005; Yüksel 2002).
1993; McGiil
1. Y›ll›k ayak muayenesinin yap›lmas›
2. Riskli ayaklar›n erken tan›s›
Günlük Temizlik
3. Diyabetlilerin ve sa¤l›k çal›flanlar›n›n e¤itimi
Ayak temizli¤i yaralar›n önlenmesinde ilk ve en
4. Aya¤a uygun ayakkab› seçimi
önemli ad›md›r. Hijyene özen gösterilmesi gerekti¤i
5. Bütün ayak problemlerinin h›zl› ve yo¤un te-
mutlaka vurgulanmal›d›r.
davi edilmesidir (http://www.idf.org/home/index.
• Ayaklar her gün ›l›k suda tahrifl etmeyen bir sabunla y›kanarak temizlenmeli, uzun süren ayak
cfm?node=1408).
banyolar›ndan kaç›n›lmal›d›r. Çünkü bu ifllem ayak
Ayak Bak›m› E¤itimi
derisinin kurumas›na, çatlamas›na ve esnekli¤inin
Ayak yaralar›n›n oluflumunu engellemek ya da
bozulmas›na yol açabilir.
erken tespit etmek için diyabetlilerin ayak bak›m›
• Ayaklar sabunla temizledikten sonra durula-
ve diyabet konusunda e¤itim almalar› son derece
n›p, özellikle parmak aralar›nda mantar enfeksi-
önemlidir (American Diabetes Association; 2005).
yonlar›n›n oluflmas›n› önlemek için parmak aralar›
Ayak bak›m› e¤itimi ile amputasyonlar›n %50 ve
iyi kurulanmal›d›r.
üzeri oranlarda önlenebildi¤i bildirilmifltir (Gavin,
Stess, Goldstone 1993). Diyabet ekibinin üyesi ola-
Cilt Korumas›
rak hemflire koruyucu bak›m› planlay›p sürdürecek
Nöropatiye sekonder geliflen cilt kurulu¤u en-
en uygun kiflidir. Diyabetli birey ve ailesinin e¤itimi-
feksiyonlara zemin haz›rlayabilece¤inden cildin
nin sürdürülmesinde diyabetlilerin ayaklar›n› dikkat-
nemlendirilmesi gerekmektedir.
lice izlemesinde, hasta ve yak›n›na koruyucu e¤i-
• Y›kama iflleminden sonra ayak derisinde kuru-
tim uygulamas›nda hemflireye büyük görevler düfl-
malar› önlemek için vazelinli merhem veya nötr
mektedir Ayak bak›m› e¤itimi bireysel ve/veya ai-
pH’ya sahip losyonlar kullanarak ayak derisi yumu-
lesi ile birlikte yap›lmal› mümkünse her görüflmede
flak tutulmal›, ayak parmak aralar›na losyon sürül-
diyabetlinin bilgisi ve ayak bak›m uygulama bece-
memelidir. Parmak aralar›na sürülen losyon mantar
risi kontrol edilmelidir (Çetinkalp 1999; McGiil 2005).
enfeksiyonlar›n›n oluflmas›na neden olabilir.
Düzenli yap›lan e¤itimlerin sonunda diyabetlinin
ayak bak›m› yapma al›flkanl›¤› kazanm›fl olmas› son
Ayaklar›n Günlük Kontrolü
derece önem tafl›maktad›r. Hastanemizde 92 Tip 2
Diyabetik ayak komplikasyonlar›nda erken mü-
diyabetli ile yapt›¤›m›z çal›flmada ayak bak›m› ko-
dahalenin sa¤lanabilmesi için diyabetlinin aya¤›n-
nusunda bilgi alan hastalar›n sadece %47’sinin her
daki de¤ifliklikleri fark edebilmesi büyük önem tafl›r.
gün bireysel ayak bak›m› yapt›¤›, ayak problemle-
• Ayaklar her gün kontrol edilmeli, aya¤›n ta-
ri aç›s›ndan yüksek riskli grubun daha az bak›m bil-
ban ve üst k›sm›na bak›lmal›, e¤er alt k›s›mlar› rahat
gisine sahip oldu¤u saptanm›flt›r (Gedik S, Yüksel A,
görülemiyorsa bir ayna kullan›lmal› ya da aile bi-
Ozcan S 2000).
reylerinden yard›m istenmelidir. Dikkatli bir incele-
Etkili bir ayak bak›m› e¤itimi s›ras›nda afla¤›da
belirtilen hususlar›n vurgulanmas› gerekmektedir
me ile ayakta meydana gelebilecek de¤ifliklikler
erken dönemde görülebilir.
• Ayak cildinin renginde de¤ifliklik olup olmad›-
reli giyip de¤ifltirilmeli ve ayaklar sürekli kontrol edil-
¤› izlenmeli, ayak cildinin hasars›z ve yumuflak ol-
meli, ayakkab› sat›n almak için ö¤leden sonraki sa-
mas›na özen gösterilmelidir.
atler tercih edilmelidir.
• Ayaklar yara, çatlak, kabarc›k, nas›r yönün-
• Ayakkab› giymeden ve ç›kart›ld›ktan sonra içi
den kontrol edilmeli; nas›rlar ve kalluslar için kimya-
çivi, yabanc› cisim ile pürüzlü yüzey ve y›rt›k aç›s›n-
sal maddeler, nas›r ilaçlar› flasterler kullan›lmamas›,
dan her zaman kontrol edilmeli, ayakkab›n›n iç ta-
sorun varsa sa¤l›k ekibi ile görüflülmesi söylenmeli-
banl›¤› 6 ayda bir de¤ifltirilmelidir.
• Ç›plak ayakla asla yürümemeli, denizde, kum-
dir.
salda, hatta evde dahi terlik kullan›lmal›d›r.
Kaç›n›lmas› Gereken Davran›fllar
• Parmak aralar›na giren terlik ya da sandalet
Diyabetli bireyler ayak yaras›na neden olabile-
tipi ayakkab›lar tercih edilmemelidir.
cek davran›fllar ve alabilece¤i önlemler konusunda bilgilendirilmelidir (BMJ 2003).
• Ayaklar›n gün boyu lastik ayakkab›lar içinde
nemli bir ortamda kalmas›na izin verilmemelidir.
• Ayaklar› ›s›tmak için s›cak su torbalar›, ›s›t›c›
• Pamuklu, yünlü veya koton, olas› yara ak›nt›la-
petler veya di¤er ›s› kaynaklar› uygulanmamal›d›r.
r›n› erken fark edebilmek için aç›k renkli çoraplar
• Ev ortam›nda aya¤a batabilecek veya tak›la-
tercih edilmeli; s›k› çoraptan kaç›n›lmal›d›r.
rak düflmeye yol açabilecek cisimler uzaklaflt›r›lmal›d›r.
• Mekanik bas› olmamas› için yamal›, dikiflli,
aya¤a büyük çoraplar kullan›lmamal›d›r.
• Düzenli egzersiz program› olmal›, egzersiz ya-
• Çoraplar her gün de¤ifltirilmelidir.
parken yara oluflmamas›na dikkat edilmeli, uzun
yürüyüfller yap›lmamal› ve egzersiz yaparken kulla-
Yaflam Tarz› De¤ifliklikleri
n›lacak ayakkab›lar özenle seçilmelidir.
• Ayaktaki kan dolafl›m›n› güçlendirmek için
• T›rnaklar› banyodan sonra yumuflakken düz
kesilmeli, t›rnak köfleleri derin al›nmamal›, z›mpara-
kan flekeri düzeyinin normal s›n›rlarda kalmas›na
özen gösterilmelidir.
l› bir t›rnak törpüsü ile törpülenmelidir. Ayr›ca t›rnak
• Sigara kullan›lmamal›d›r.
etraf›nda k›zar›kl›k, flifllik olup olmad›¤›n› kontrol
Sonuç olarak, diyabetik ayak problemlerinin
önlenmesinde, multidisipliner bir ekip yaklafl›m› ve
edilmelidir.
• Görme problemi olan diyabetliler kendi t›rna-
düzenli izlem ile diyabetik ayak risk faktörlerinin er-
¤›n› kesinlikle kendisi kesmemeli, yak›nlar›ndan yar-
ken dönemde belirlenmesi, diyabetli bireyin ayak
d›m almal›d›r.
bak›m› konusunda e¤itilmesi, ayak bak›m› becerisi-
• Ayak yaralar›n›n büyük bölümü aya¤a uygun
ve rahat ayakkab›larla önlenebilmektedir. Bundan
dolay›, aya¤a uygun ayakkab›lar seçilmeli, aya¤›
s›kmayan deri veya bez ayakkab›lar giyilmelidir. Di-
ni kazanmas›n›n sa¤lanmas› son derece önemlidir.
Kaynaklar
1.
yabetliler mümkünse kendi ayak kal›plar› al›narak
2.
üretilen ayakkab›lar› kullanmal›d›r.
• Ayakkab› geniflli¤i ayak geniflli¤i kadar olmal›; önü sivri, yüksek topuklu, aç›k burunlu aya¤› ra-
3.
hats›z edecek ayakkab›lar tercih edilmemelidir.
• Yeni ayakkab› al›nd›¤›nda ilk günlerde k›sa sü-
4.
American Diabetes Association (ADA 2003) . Preventive Foot
Care in People with Diabetes, Diabetes Care,
26(supplement), 78.
Arslan, M. (2003). Diyabetik Ayak ve Tedavisi. M.T. Y›lmaz
(Ed.), Diyabet Forumu, Cilt 8, say›2, s.30-36.
Apelqvist, J. Ragnarson-Tennvall, G. Persson, U. Larsson, J.
(1994.) Diabetic foot ulcers in a multidiciplinary setting: an
economic analysis of primary healing and healing with
amputation J Intern Med: 463-471.
Ar›kan, E. Do¤utan, H. Güldiken, S. Altun, B. Kara, M. Tu¤rul,
5.
6.
7.
8.
9.
A. (2003). Diyabetik ayak nedeni ile yat›r›lan hastalar›n
maliyetlerine etki eden faktörler. 39. Ulusal Diyabet Kongresi.
PS-52, S.63, Antalya.
Benzefl, D. Gökçe, F. Özben, D. Kalyoncu, A. Koç, S. (2004).
Tip 2 Diyabetli bireylerde diyabetik ayak risk faktörlerine göre
e¤itim ihtiyaçlar›n›n belirlenmesi. 40. Ulusal Diyabet Kongresi.
PS: 38, s.84.
BMJ 2003 May 3; 326(7396): 977-979
Boulton A. (2005). The Diabetic Foot: Epidemiology, risk
factors and the status of care. Volume 50, Special Issue .
Çetinkalp, fi.(1999). Diyabetik Aya¤›n Tedavisi, E¤itimi, Takibi.
M. Tüzün (Ed.), Diyabetik Ayak ve Tedavisi. Asya T›p Yay›nc›l›k
Ltd. fiti., s.55-62.
Diabetes Care and Research in Europe. (1989) . The st.
Vinsent Decleration. World Health Organization, Genava.
10.
Erdo¤an, B. (2006). Yara bak›m› organizasyonu, UYBK ,Kongre
kitapç›¤›; s: 1-8
11.
Erkal, S. Alg›er, L. (2005). Diyabetik Ayakl› Hastan›n Bak›m›nda
Ekip Yaklafl›m›. Diyabet Forumu, Özlem Grafik Matbaac›l›k, s:
53-57.
Fryberg RG.(1998). Dabetic Foot ulcers: Current Consepts. J
Foot Ankle Jung. Sep.-Oct: 375(5):440-6.
Fryberg, RG.(1997). Team approach toward lower extremity
amputation prevention in diabetes. J Am Podiatr Med
Assoc.;7:305-312.
Gavin, L.A., Stess, R.M., Goldstone, J. (1993). Prevention and
treatment of foot problems in diabetes mellitus: a
comprehensive program, WJM 158:47-55.
Gedik, S. Yüksel, A. Ozcan, S. (2000). Evulation of the
knowledge level on the foot care of diabetic patients ,
Federation of European Nurses in Diabetes (FEND), Fifth
Annual Conference, Jeruselam Israel, abstract no: E25.
Gibbons, G., Marcaccio, E. Jr., Burgess, A. et al. (1993).
Improved quality of diabetic foot care, 1984 vs 1990:
reduced length of stay and costs, insufficient reimbursement.
Arch Surg;128:576-581
12.
13.
14.
15.
16.
17.
International Diabetes Federation (IDF). The diabetic foot:
18.
19.
20.
21.
22.
23.
24.
25.
26.
27.
amputations are preventable http://www.idf.org/home/
index.cfm?node=1408) (12.05.2006)
International Diabetes Federation (IDF), World Diabetes
Fundation. Diabetes Atlas 2006. 3nd edition. Brusells,
International Diabetes Federation Publ..
McGiil, M. (2005). Foot-Care Education for People with
Diabetes . Diabetes Voice. Volume 50, Special Issue.
Most, RS. Sinnock, P. (1983). The epidemiology of lower
extremity amputations in diabetic individuals, Diabetes Care:
87-91.
National Diabetes Data Group.(1995). Diabetes in America.
2d ed. Bethesda: National Institutes of Health.
Palumbo, PJ. Melton, LJ. (1985). Peripheral vascular disease
and diabetes. In Diabetes in America: Diabetes Data
Compiled 1984 Washington DC, U.S. Govt. Printing Office ,p.
1-21 Eckman MH, Greenfield S, Mackey WC
Satman, ‹. Y›lmaz, T. fiengül, A. et al. (2002) .Population-based
study of diabetes and risk characteristics in Turkey: Results of
the Turkish Diabetes Epidemiology Study (TURDEP). Diabetes
Care, 25 (9) , 1551-1556.
Tekin, S. Çelik, S. Kronik Yara Konseyi.(2007). Diyabetik Ayak
Ülserlerinde Multidisipliner Yaklafl›m: 1 Y›ll›k De¤erlendirme
Sonuçlar›. 43. Ulusal Diyabet Kongresi Özet Kitab›, SS09, s:31,
Antalya. (sözel bildiri)
Wild, S.Roglic, G. Gren, A. Sicree, R. King, H. (2004). Global
Prevalance of Diabetes Estimates for the year 2000 and
projection for 2030. Diabetes Care , 27 (5), 1047-1053.
Wong, JB. Kaplan, S. Sullivan, L. Dukes, K. Pauker, SG.(1995).
Foot infections in diabetic patients: decision and costeffectiveness analyses. JAMA 273:712-720.
Yüksel A. (2002). Diyabette Ayak Bak›m›. S.Erdo¤an (Ed.),
Diyabet hemflireli¤i temel bilgiler. ‹stanbul: Yüce
reklam/yay›m/da¤›t›m a.fl.
Uzm. Hemfl. Selda ÇEL‹K
Sa¤l›k Oca¤›na Baflflvvuran Bireylerde
Diyabet Risk Profilinin Belirlenmesi
Ö¤r. Gör. Msc. Halise TAfifiK
KIN DUMAN, Yrd. Doç. Dr. Neflflee ERDEM, Derya ED‹S
Fethiye Sa¤l›k Yüksekokulu, MU⁄LA
Özet
Araflt›rma, Sa¤l›k Oca¤›na baflvuran 30 yafl üzeri, diyabetli olmayan bireylerin diyabet risk profilini belirlemek amac›yla kesitsel ve tan›mlay›c› tiptedir. Araflt›rman›n evren ve örneklemini, 1 Kas›m – 31 Aral›k 2007 tarihleri
aras›nda Sa¤l›k Oca¤›na baflvuran diyabet tan›s› konmam›fl 30 yafl üstü bireyler oluflturmaktad›r.
Verilerin toplanmas›nda, sosyo demografik veri toplama formu ve “Diyabet Risk Testi” kullan›lm›flt›r.
Verilerin de¤erlendirilmesinde, frekans ve yüzdelik da¤›l›mlar kullan›lm›flt›r.
Bireylerin ço¤unlu¤u (%42.7) 30–40 yafl grubunda, erkek (%53.3), gelir giderden az (%52.0), ev han›m› (%42.0), SSK’l› (%44.0), sigara kullanmayan
(%68.0), alkol kullanmayan (%98.0) olarak saptanm›flt›r.
Araflt›rmada kad›nlar›n; %34.0’› 140–160 cm, %20.7’si 66–80 kg aras›nda,
erkeklerin; %48.7’si 161–180 cm, %25.3’ü 66–80 kg aras›nda, bireylerin %92’ si
65 yafl alt›nda, bireylerin %90.7’si k›z veya erkek kardeflleri diyabetli, %0.7’si
risk tafl›mamakta, %30.7’si orta riskte ve %68.7’si yüksek riskte bulunmufltur.
Erkeklerin risk test puan ortalamas› 10.08±4.18, kad›nlar›n 10.60 ± 3.90 olarak
bulunmufltur.
Anahtar kelimeler: Diabetes mellitus, Risk profili, Sa¤l›k oca¤›
Summary
The Determination of Diabetes Risk Profile
‹n People Who Applyed To Health Center
The study was carried out as sectional and descriptive to determine the
diabetes mellitus risk profile of the people who without diabetes mellitus
and thirty years old or over applyed to Health Center. The population and
sampling of the study consisted of people who don’t have diabetes mellitus diagnosis and thirty years old or over applyed to Esenköy Health Center between 1.11.2007 and 31.12.2007.
In the collection of data, socio-demographic data collecting form and
Diabetes Risk Tests were used.
In the evaluation of data; frequence and percentage distributions were used.
The majority of the people who taken to the study consisted of between 30-40 years old (42.7%), men (53.3%), bad economical status (52%), housewife (42%), with health insurance (SSK) (44%), not smoking (68%) and not
alcohol.
In the study, 34% of the women was between 140-160 cm and 20.7 % of
the women between 66-80 kg., 48.7 % of the male was between 161-180
cm and 25.3 % of the male between 66-80 kg., 92 % of the people was 65
years old or under, sister or brother of 90.7 % of people was with diabetes
mellitus, 0.7 % of the people did not have not diabetes risk, 30.7 % with midlee risk and 68.7 % high risk. The diabetes risk test avarage point was 10.08
± 4.18 on male and 10.60 ± 3.60 on women.
Key words: Diabetes mellitus, Risk profile, Health center
Girifl ve amaç
Diyabet insülin eksikli¤i ya da yoklu¤u, insülinin etkili kullan›lamamas› ya
da her ikisinden de kaynaklanan, hiperglisemi ile karakterize, kronik, metabolik bir hastal›kt›r (Diagonosis and classification of diabetes mellitus,
ADA,2008).
Diabetes Mellitus (DM), insülin keflfi ve tedavi olanaklar›n›n gelifltirilmesi,
yaflam koflullar›n›n düzeltilmesi, hayat süresinin uzamas›, gibi etkenlerle dünyada yayg›nl›¤› giderek artan, akut ve kronik komplikasyonlar› ile yaflam›
tehdit eden kronik bir sorundur (Demir, 2001; Karaca,1998; Koyver, 2005).
2003 y›l› verilerine göre dünyada 190 milyon diyabet hastas› oldu¤u, 2007
y›l›nda bu say›n›n 246 milyona ulaflt›¤› belirtilmifltir. 2025 y›l›na gelindi¤inde
dünyadaki diyabetli hasta say›s›n›n 380 milyona ulaflaca¤› tahmin edilmektedir (www.idf.org/home/index.cfm?node=6; www.who.int/mediacentre/factsheets/fs312/en/;www.worlddiabetesfoundation.org/composite35.htm).
Türkiye’de diyabet prevelans› eriflkin grupta %7.2’dir. ‹lerleyen y›llarda diyabet riski yüksek olan Bozulmufl Glikoz Tolerans› (IGT)’li bireylerin oran› ise
%6.7’dir (Satman, Y›lmaz, fiengül ve ark. 2002). Dünya Sa¤l›k Örgütü verilerine göre 2000 y›l› itibari ile ülkemizde yaklafl›k 3 milyon diyabetli bulunmaktad›r ve bu say›n›n 2030 y›l›nda 6.5 milyona ulaflaca¤› tahmin edilmektedir
(www.who.int/diabetes/facts/world_figures /en/index4.html).
Diyabet prevalans›, yafl, ›rk, beslenme al›flkanl›klar› ve diyabet ile ilgili pozitif bir aile öyküsünün varl›¤› gibi faktörlere ba¤l› olarak toplum gruplar›nda
farkl›l›k göstermektedir. Aile öyküsünde diyabet hastal›¤› olanlar, obezler,
Sa¤l›k Oca¤›na Baflvuran Bireylerde Diyabet Risk Profilinin...
sa¤l›kl› beslenmeyenler, düflük HDL ve yüksek trigli-
artt›racakt›r. Bireyleri diyabet risk faktörleri konusun-
seriti olanlar, hamilelikte diyabeti görülmüfl olan, 4
da bilgilendirmek, riskli durumdaki kiflileri tespit
kilodan fazla çocuk do¤uran bireyler, alkol ve si-
ederek fark›ndal›k sa¤lamak, yaflam tarz› de¤ifliklik-
gara kullananlar diyabet riski yüksek bireylerdir
leri yaparak de¤ifltirilebilir riskler olan beslenme, fi-
(Ba¤r›aç›k, 2005).
ziksel aktivite ve kilo kontrolü konular›nda bilgilen-
Tüm yafl guruplar›n› ilgilendiren, dünyada ve ül-
dirmek yap›labilecek en önemli aktivitelerdir
kemizde önemli bir sa¤l›k sorunu haline gelen diya-
(Hjelm et al. 2003; Hussain et al. 2007; Yamaoka
betin yaflam süresini k›saltmas›, yaflam kalitesini dü-
and Tango 2005 ). Bu nedenle; araflt›rma birinci
flürmesi, birey ve toplum aç›s›ndan ciddi ekonomik
basamak sa¤l›k kuruluflu olan Sa¤l›k Oca¤›na bafl-
kay›plara yol açmas›, kiflilerin mesleki ve sosyal ya-
vuran 30 yafl ve üzerindeki bireylerin diyabet risk
flant›s›n› olumsuz yönde etkilemesi bu hastal›¤›n
profilini belirlemek amac› ile yap›lm›flt›r.
önemini artt›rmaktad›r (Bozyer ve Su, 2005).
Diyabet ölümlerinin %75’i kardiyovasküler ve re-
Gereç ve yöntem
nal hastal›klardan olmaktad›r. Diyabetlilerde pye-
Araflt›rma zaman aç›s›ndan kesitsel ve tan›mla-
lonefrit oran› %20–30 olarak bildirilmektedir. Kad›n-
y›c› tipte gerçeklefltirildi. Araflt›rman›n evrenini 1 Ka-
larda bu oran erkeklere göre daha yüksektir. Bütün
s›m – 31 Aral›k 2007 tarihleri aras›nda Esenköy Sa¤-
dünyada diyabet baflta gelen körlük sebepleri
l›k Oca¤›na baflvuran bireyler (422 kifli) örneklemini
aras›ndad›r (Gürgan ve Danac›, 2002; Screening
de 30 yafl ve üstü, daha önceden diyabet tan›s› al-
for Type 2 Diabetes,WHO,2003; www.idf.org/ ho-
mayan ve araflt›rmaya kat›lmay› kabul eden 150
me/ index. cfm?node=6;
birey oluflturdu. Çal›flmada veri toplama arac› ola-
www.who.int/medi-
acentre / factsheets/fs312/en/).
rak iki bölümden oluflan anket formu kullan›ld›.
Diyabet tedavi edilmedi¤i zaman kiflinin yaflam
Anket formunun birinci bölümde 12 soruluk sos-
kalitesini olumsuz yönde etkileyecek komplikas-
yo-demografik veri toplama formu, ikinci bölümde
yonlarla karfl›laflma olas›l›¤›n› artt›rmaktad›r. Hemfli-
ise diyabet riskini belirleyemeye yönelik 7 sorudan
reli¤in; sa¤l›¤›n korunmas› ve gelifltirilmesi, hastal›k-
oluflan ‘Diyabet Risk Testi’ kullan›ld› (Nahçivan ve
lar›n önlenmesi rol ve sorumluluklar› vard›r. Bu so-
Coflansu , 2001).
rumluluklar›n› yerine getirirken sa¤l›kl› yaflam biçimi
Veriler kiflilerle yüz yüze görüflme yöntemi kulla-
davran›fllar›n›n benimsenmesi, yaflam tarz› de¤iflik-
n›larak topland›. Verilerin de¤erlendirilmesinde fre-
likleri ve toplumun e¤itimi önem kazanmaktad›r.
kans ve yüzdelik da¤›l›mlar kullan›ld›. ‘Diyabet Risk
Diyabet risk grubundaki bireylerin belirlenmesi er-
Testi’nin de¤erlendirilmesinde puanlama yöntemi
ken tan›da etkili olacak ve bireyin yaflam kalitesini
kullan›ld› (*Diyabet Risk testi puanlama tablosu).
*Diyabet Risk Testi’ Puanlama Tablosu
*D‹YABET R‹SK TEST‹
Vücut a¤›rl›¤›n›z tabloya göre eflit ya da daha fazla m›?
65 yafl alt›nda ve gün boyu çok az egzersiz mi yap›yor sunuz?
46 ile 64 yafl aras›nda m›s›n›z?
65 yafl›n üzerinde misiniz?
4 kilo üzerinde çocuk do¤urdunuz mu?
K›z veya erkek kardefliniz de diyabet var m›?
Diyabetli akraban›z var m›?
EVET
5 puan
5 puan
5 puan
9 puan
1 puan
1 puan
1 puan
HAYIR
0 puan
0 puan
0 puan
0 puan
0 puan
0 puan
0 puan
‘Diyabet Risk Test’ inden al›nabilecek puan ran-
Bireylerin risk testindeki sorulara verdikleri ce-
j› 3–27 aras›ndad›r. Yap›lan puanlama sonucunda;
vaplar›n da¤›l›m› incelendi¤inde; “Vücut a¤›rl›¤›n›z
0-2 puan aras›: Risk yok,
tabloya göre eflit ya da daha fazla m›?” sorusuna
3–9 puan aras›: Düflük risk,
bireylerin %58.7’sinin, “65 yafl alt›nda ve gün boyu
10 ve üzeri puan: Yüksek risk olarak de¤erlendi-
çok az egzersiz mi yap›yorsunuz?” sorusuna %92’ sinin “Evet” cevab› verdikleri, “46 ile 64 yafl aras›nda
rildi.
m›s›n›z?” sorusuna %67.3’ünün, “65 yafl›n üzerinde
R‹SK A⁄IRLIK TABLOSU
misiniz?” sorusuna %93.3’ünün, “4 kilo üzerinde ço-
BOY (cm)
K‹LO (kg)
cuk do¤urdunuz mu?” sorusuna %92’ sinin, “K›z ve-
147
cm
58.5 kg
ya erkek kardeflinizde diyabet var m›?” sorusuna
150
cm
60
kg
%90.7’sinin, “Diyabetli akraban›z var m›?” sorusuna
152.5 cm
62.5 kg
%64’ ünün “Hay›r” cevab› verdikleri saptand› (Tab-
155
65
lo 2).
cm
kg
Araflt›rmaya kat›lan bireylerin risk gruplar›na gö-
157.5 cm
66.7 kg
160
cm
69
kg
re da¤›l›mlar› inceledi¤inde; %0.7’si risk yok,
162.5 cm
72
kg
%30.7’si orta risk ve %68.7’si yüksek risk grubu olarak
165
73.5 kg
belirlendi ve risk puan ortalamalar› 10.32 ± 4.05 bu-
167.5 cm
76
kg
lundu (Tablo 3).
170
cm
78
kg
172.5 cm
80
kg
175
82.5 kg
cm
cm
Tart›flma
Tip 2 DM için yafllanman›n bir risk faktörü oldu¤u
177.5 cm
85
kg
çeflitli kaynaklarda aç›klanmaktad›r. 45 yafl›n üs-
180
cm
87.5 kg
tünde riskin bafllad›¤› ve bunun yafl ilerledikçe art-
183
cm
90
t›¤› bildirilmektedir (Diagonosis and classification of
kg
diabetes mellitus, ADA,2008).
185.5 cm
92.5 kg
188
cm
95
kg
Çal›flmaya kat›lan bireylerin %72.7’sinin 30-50
190.5 cm
98
kg
yafl grubunda oldu¤u belirlendi. Bu sonuç Nahç›-
193
100 kg
van ve Coflansu’nun yapt›¤› (2001) ‘Eriflkinlerde Di-
cm
yabet Risk Faktörlerinin’ Belirlenmesi adl› çal›flma
Bulgular
sonuçlar› ile paralellik göstermektedir.
Araflt›rmaya al›nan bireylerin sosyodemografik
Araflt›rmada bireylerin sigara içme durumlar› in-
özellikleri incelendi¤inde %72.7’sinin 30-50 yafl gru-
celendi¤inde,
bunda, %53.3’ünün erkek, %65.3’ünün ‹lkokul me-
%5.3’ünü sigaray› b›rakm›fl olanlar oluflturmaktad›r.
zunu, %52’sinin gelirlerinin giderlerinden az, %42’si-
Tip 2 diyabet için bir risk faktörü olup olmad›¤› ha-
nin ev han›m›, %44’ünün sa¤l›k güvencesinin SSK
la tart›fl›lmakla birlikte Nahç›van ve Coflansu’nun
oldu¤u saptand›. Araflt›rmaya kat›lan bireylerin
yapt›¤› (2001) araflt›rmada sigaran›n ba¤›ms›z bir
%68’i sigara, %98’i alkol kullanmamaktad›r. Bireyle-
risk faktörü oldu¤u belirtilmektedir. Sigaran›n pank-
rin %60.7’ sinin boylar›n›n 161-180 cm aras›nda,
reas›n iflleyiflini bozarak insülin sal›n›m›n› azaltt›¤› bil-
%46’s›n›n kilolar›n›n 66-80 kg aras›nda oldu¤u sap-
dirilmektedir (Toktam›fl ve Demirel, 2002). Türk Erifl-
tand› (Tablo 1).
kinlerinde Kalp Hastal›¤› ve Risk Faktörleri S›kl›¤› Ta-
%68.0’›n›
sigara
içmeyenler,
Tablo 1: Bireylerin sosyo-demografik özelliklerine
göre da¤›l›m› (N:150)
Sosyo-demografik Özellikler
Yafl
30-50 yafl
51-70 yafl
71 ve _
Cinsiyet
Erkek
Kad›n
Ö¤renim Durumu
Okur-yazar de¤il
Okur-yazar
‹lkokul mezunu
Ortaokul mezunu
Lise mezunu
Yüksekokul mezunu
Gelir Durumu
G gidere eflit
Gelir giderden az
Gelir giderden fazla
Meslek
Ev han›m›
Memur
Serbest meslek
‹flçi
Emekli
Sa¤l›k Güvencesi
Ücretli
SSK
Emekli sand›¤›
Ba¤-kur
Yeflil kart
Sigara ‹çme Durumu
Evet
Hay›r
B›rakt›m
Alkol Kullanma Durumu
Evet
Hay›r
B›rakt›m
Boy
140-160 cm aras›
161- 180 cm aras›
181 cm ve üzeri
Kilo
50- 65 kg aras›
66- 80 kg aras›
81- 95 kg aras›
95 kg ve üzeri
Toplam 150 100.0
N
%
109
37
4
72.7
24.7
2.6
80
70
53.3
46.7
9
7
98
12
11
13
6.0
4.7
65.3
8.0
7.3
8.7
67
78
5
44.7
52.0
3.3
63
11
46
9
21
42.0
7.3
30.7
6.0
14.0
8
66
25
44
7
5.3
44.0
16.7
29.3
4.7
40
102
8
26.7
68.0
5.3
2
147
1
1.3
98.0
0.7
54
91
5
36.0
60.7
3.3
30
69
35
16
20.0
46.0
23.3
10.7
ramas›(TEKHARF) çal›flmas›n›n sonuçlar›na göre de
eriflkin yafltaki genel nüfusun %37.6’s›n›n sigara içti¤i bildirilmektedir. Nahcivan ve Coflansu’nun yapt›¤› (2001) araflt›rmada diyabetin en önemli komplikasyonlar›n›n temelinde yatan makro ve mikrovasküler olaylar›n gelifliminde sigaran›n önemli bir
rolü oldu¤u belirtilmektedir. Araflt›rma sonuçlar›; literatür bilgisi ve yap›lan araflt›rma sonuçlar› ile paralellik göstermektedir.
Bireylerin risk testindeki sorulara verdikleri cevaplar›n da¤›l›m› incelendi¤inde; “Vücut a¤›rl›¤›n›z
tabloya göre eflit ya da daha fazla m›?” sorusuna
bireylerin %58.7’sinin “Evet” cevab› verdikleri saptand›. Bu sonuçtan yola ç›karak bireylerin ço¤unlu¤unun vücut a¤›rl›¤› aç›s›ndan de¤erlendirildi¤inde diyabet riski tafl›d›¤› düflünülebilir. Bu veriler
Nahç›van ve Coflansu’nun sonuçlar› ile paralellik
göstermektedir. (Nahçivan ve Coflansu, 2001). Literatürde, obezitenin Tip 2 diyabet gelifliminde önlenebilir risk faktörleri aras›nda oldu¤u belirtilmektedir. Beden kitle indeksinden (BKI) ba¤›ms›z olarak
artan kilo al›m› ve obezitenin süresi de diyabet geliflme riskini artt›rmaktad›r. Diyabet geliflme riskinin
BKI’ den baflka, vücut ya¤ kitlesi art›fl› ile de paralel olarak artt›¤›, diyabetli nüfusun hemen hemen
%85’inin fliflman oldu¤u bildirilmektedir (Aktürk ve
ark, 2006; Ba¤r›aç›k ve ark, 2003; Çorakç›, 2006;
Nahçivan ve Coflansu, 2001). Bu nedenle araflt›rmada örneklem grubunda yer alan bireylerin obezite aç›s›ndan risk durumunun belirlenmesi ve bu
do¤rultuda gerekli önlemlerin al›nmas› diyabet geliflimini önlemek aç›s›ndan önemlidir.
Bireylerin “65 yafl alt›nda ve gün boyu çok az
egzersiz mi yap›yorsunuz?” sorusuna %92’sinin
“Evet” cevab› verdikleri belirlendi. Bu sonuç örnekleme al›nan bireylerin tamam›na yak›n›n›n beyanlar›na göre, fiziksel aktivitenin yetersiz oldu¤unu düflündürmektedir. Tip 2 diyabet için di¤er bir önemli
ancak de¤ifltirilebilir risk faktörü de fiziksel inaktivitedir. Kentleflmenin bir sonucu olan hareketsiz yaflam
baflta diyabet olmak üzere daha pek çok hastal›k
aktivitenin yetersiz oldu¤u göz önünde bulunduru-
için haz›rlay›c› bir faktördür. 1995 y›l›nda sonuçla-
lursa bu sonucun diyabet için önemli bir risk olufltur-
nan TEKHARF çal›flmas›nda genel olarak Türk toplu-
du¤u düflünülebilir. Bu do¤rultuda önemli ve önle-
munun aktivite düzeyinin düflük oldu¤u 5 y›ll›k izlem
nebilir bir risk faktörü olan fiziksel inaktivitenin kont-
süresince egzersiz al›flkanl›klar›n›n iyileflmedi¤i hatta
rol alt›na al›nmas› örneklem grubunda diyabet ge-
kad›nlarda aktivite düzeyinin azalma e¤iliminde ol-
liflme riskinin de kontrol alt›na al›nmas›n› sa¤laya-
du¤u bildirilmektedir. Bu sonuçlar da çal›flma bul-
cakt›r.
gular› ile benzerlik göstermektedir. Çeflitli çal›flma
Araflt›rma kapsam›na al›nan bireylerin “46 ile 64
sonuçlar›; fiziksel aktivitesi az olanlar›n fazla olanla-
yafl aras›nda m›s›n›z?” sorusuna %67.3’ünün, “65
ra göre tip 2 diyabet prevalans›n›n iki ile dört kat
yafl›n üzerinde misiniz?” sorusuna %93.3’ünün “Ha-
daha fazla oldu¤unu, kan glikoz düzeyinin atletler-
y›r” cevab› verdikleri saptand›. Bu sonuç; örneklem
de, benzer kilodaki kiflilere göre daha az yükseldi-
grubundaki bireylerin yafl aç›s›ndan de¤erlendiril-
¤ini ve insülin sal›n›m›n›n daha az oldu¤unu belirt-
di¤inde; daha genç yafl grubunda oldu¤unu ve
mektedir. Fiziksel aktivite ve egzersiz; kilo kontrolü-
ço¤unlu¤unun diyabet riskinin düflük oldu¤unu
nü sa¤lar, vücut ya¤›n› azalt›r, kan lipitlerini ve kan
göstermektedir. Tip 2 diyabet için yafllanman›n bir
bas›nc›n› düflürür, direk olarak düz kas hücreleri içi-
risk faktörü oldu¤u çeflitli kaynaklarda aç›klanmak-
ne insülin arac›l›¤› ile glikoz giriflini düzenler ve insü-
tad›r. Literatürde 45 yafl›n üstünde riskin bafllad›¤›
lin rezistans›n› düzeltir (Çorakç›, 2006). Örneklem
ve bunun yafl ilerledikçe artt›¤› bildirilmektedir (Di-
grubundaki bireylerin tamam›na yak›n›nda fiziksel
agonosis and classification of diabetes mellitus,
Tablo 2: Bireylerin risk testindeki sorulara verdikleri cevaplara göre da¤›l›m› (N:150)
Vücut a¤›rl›¤›n›z tabloya göre eflfliit ya da daha fazla m›?
Hay›r
Evet
65 yafl alt›nda ve gün boyu çok az egzersiz mi yap›yor sunuz?
Hay›r
Evet
46 ile 64 yafl aras›nda m›s›n›z?
Hay›r
Evet
65 yaflfl››n üzerinde misiniz?
Hay›r
Evet
4 kilo üzerinde çocuk do¤urdunuz mu?
Hay›r
Evet
K›z veya erkek kardeflfliiniz de diyabet var m›?
Hay›r
Evet
Diyabetli akraban›z var m›?
Hay›r
Evet
Toplam
N
%
62
88
41.3
58.7
12
138
8.0
92.0
101
67.3
49
32.7
140
10
93.3
6.7
138
12
92.0
8.0
136
14
90.7
9.3
97
53
150
64.0
36.0
100.0
ADA,2008; Bozyer ve Su, 2005; Nahçivan ve Co-
na göre da¤›l›mlar› inceledi¤inde; 2/3’sinin yüksek
flansu, 2001; Rak›c›o¤lu, 2006). Araflt›rma sonucu li-
derece risk, 1/3’ünün orta derece risk tafl›d›¤› ve
teratür bilgisi ile paralellik göstermemektedir. Bu so-
%0.7’sinin risk tafl›mad›¤› belirlenmifl ve risk puan or-
nucun örneklem grubundaki bireylerin geç yafl
talamalar› 10.32 ± 4.05 olarak bulundu
grubunda olmas›ndan kaynakland›¤› düflünülebilir.
Nahç›van ve Coflansu’nun yapt›¤› (2001) ‘Erifl-
Bireylerin “4 kilo üzerinde çocuk do¤urdunuz
kinlerde Diyabet Risk Faktörlerinin Belirlenmesi’ bafl-
mu?” sorusuna %92’ sinin “Hay›r” cevab› verdikleri
l›kl› araflt›rmaya göre; bireylerin % 75.7’si yüksek risk,
saptand›. Araflt›rma grubundaki bireylerin tamam›-
% 22.2’si düflük risk tafl›makta ve % 2.1’i risk tafl›ma-
na yak›n bir k›sm›nda 4 kilonun üzerinde bebek do-
maktad›r. Bu veriler araflt›rma sonuçlar› ile paralel-
¤urma aç›s›ndan risk tafl›mad›¤› görülmektedir. Li-
lik göstermektedir Nahçivan ve Coflansu’nun yap-
teratüre göre 4 kilonun üzerinde iri bebek do¤uran
t›¤› çal›flmada risk puan ortalamas› 11.26 ± 3.84
kad›nlarda diyabet görülme riski artmaktad›r (Ba¤-
olarak bulunmufl ve bu çal›flma bulgular› ile para-
r›aç›k, 1997; Bozyer ve Su, 2005).
lellik göstermektedir.
Araflt›rmaya dahil edilen bireylerin “K›z veya erkek kardeflinizde diyabet var m›?” sorusuna
Sonuç
%90.7’sinin, “Diyabetli akraban›z var m›?” sorusuna
• Araflt›rmada bireylerin ço¤unlu¤unun (%72.7)
% 64’ ünün “Hay›r” cevab› verdikleri saptand›. Ör-
30-50 yafl grubunda, erkek (%53.3), ilkokul mezunu
neklem grubu genetik yatk›nl›k yönünden de¤er-
(%65.3), gelir giderden az (%52), ev han›m› (%42)
lendirildi¤inde ço¤unlu¤unda diyabet geliflme riski
ve SSK’l› (% 44) oldu¤u, ço¤unlu¤unun sigara ve al-
bulunmamaktad›r. Birçok genin Tip 2 diyabetin be-
kol kullanmad›¤›, %60.7’sinin boylar›n›n 161-180 cm
lirleyicisi ve güçlü bir ailevi yatk›nl›k nedeni oldu¤u
aras›nda, %46’s›n›n kilolar›n›n 66-80 kg aras›nda ol-
gösterilmifl olmas›na ra¤men bu yatk›nl›kta fiziksel
du¤u saptand›.
aktivite, beslenme öyküsü gibi çevresel faktörlerin
• Bireylerin ço¤unlu¤unun “Vücut a¤›rl›¤›n›z
de önemli rol oynad›¤› ifade edilmektedir. Diyabe-
tabloya göre eflit ya da daha fazla m›?” ve “65 yafl
tin genetik geçiflle iliflkisi özellikle 1. derece akraba-
alt›nda ve gün boyu çok az egzersiz mi yap›yorsu-
larda diyabet öyküsünün varl›¤› belirlenerek de-
nuz?” sorular›na “Evet” cevab› verdikleri; “46 ile 64
¤erlendirilir. Hatta baz› çal›flmalarda ailede diya-
yafl aras›nda m›s›n›z?”, “65 yafl›n üzerinde misiniz?”,
bet öyküsü önemsenmekle birlikte diyabetli ebe-
“4 kilo üzerinde çocuk do¤urdunuz mu?”, “K›z ve-
veynin anne olmas› durumunda riskin daha fazla
ya erkek kardeflinizde diyabet var m›?” ve “Diya-
oldu¤u bildirilmektedir (Çorakç›, 2006; Nahçivan
betli akraban›z var m›?” sorular›na ise “Hay›r” ce-
ve Coflansu, 2001).
vab› verdikleri saptand›.
Araflt›rma kapsam›ndaki bireylerin risk gruplar›-
• Araflt›rmaya kat›lan bireylerin ço¤unlu¤unu
(%68.7) yüksek risk tafl›yan bireylerin oluflturdu¤u
Tablo 3: Bireylerin risk gruplar›na göre da¤›l›m› (N:150)
R‹SK
N
Risk yok (0-2 puan)
1
Düflük risk (3-9 puan)
46
Yüksek risk (10 ve üzeri)
103
Toplam
150
Risk Puan›: Ortalama (±SS): 10.32 (±4.05)
%
0.7
30.6
68.7
100.0
belirlenmifl ve risk puan ortalamalar› 10.32 ± 4.05
olarak bulundu.
Öneriler
Yap›lan araflt›rmada bireylerin ço¤unlu¤u yüksek risk tafl›maktad›r. Örneklem grubundaki bireylerin;
• Düzenli olarak kilo kontrollerini yapt›rmalar› ve
kilolu bireylerin fazla kilolar›n› verme yönünde bilgilendirilmeleri,
11.
• Bireylere dengeli beslenme e¤itimlerinin planlanmas› ve yapt›r›lmas›
• Bireylere planl› ve düzenli bir egzersiz progra-
12.
m›n› sürdürmeleri,
• Ailesinde ve birinci derece akrabalar›nda diyabetli birey olanlara, kontrollerini düzenli olarak
yapt›rmalar›,
13.
14.
• Yüksek riskte olan bireylerin düzenli kontrollerini yapt›rmalar› önerilebilir.
15.
Kaynaklar
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
American Diabetes Association (ADA 2008) . Diagnosis and
classification of diabetes mellitus, Diabetes Care, 31
(supplement), 55-60.
Aktürk, M. ve Ark. (2006). Diyabetes Mellitus ve Obezite BNP
ve NT ProBNP’in Kalp Yetmezli¤i Tan›s›ndaki Yeri,
Endokrinolojide Diyalog Dergisi, 2 (3): 1–3, Ankara.
Ba¤r›aç›k, N. ve Ark. (2003). Diabet ve Obezite E¤itim Kursu
Notlar›, Eylül, ‹stanbul.
Ba¤r›aç›k, N. (1997). Diabetes Mellitus: Tan›m›, Tarihçesi,
S›n›flamas› ve S›kl›¤›, ‹.Ü. Cerrahpafla T›p Fakültesi T›p E¤itimi
Etkinlikleri, Diabetes Mellitus Sempozyumu, 9–18, ‹stanbul.
Bozyer, ‹., Su, K. (2005). Mu¤la Devlet Hastanesi Diyabet
Poliklini¤ine Baflvuran TIP 2 Diyabetik Hastalar›n ‹nsülin
Kullan›m› Konusundaki E¤itim Gereksinimlerinin Belirlenmesi,
Mu¤la Üniversitesi Mu¤la Sa¤l›k Yüksekokulu, Hemflirelik
Bölümü, Bitirme Çal›flmas›, Mu¤la.
Çorakç›, A. ve Ark. (2006). Diyabet, Hipokrat Dergisi, 15(168):
796–865, ‹stanbul.
Demir, C. A.(2001). Diyabetik Hastalar›n ‹nsülin Enjeksiyon
Yöntemine ‹liflkin Bilgilerinin De¤erlendirilmesi, ‹stanbul
Üniversitesi, Sa¤l›k Bilimleri Enstitüsü, Hemflirelik Esaslar›,
Anabilim Dal›, Yüksek Lisans Tezi, ‹stanbul.
Diabetes. World Health Organization (WHO) Fact Sheet
No.312, September 2006, http://www.who.int/mediacentre/
factsheets/fs312/en/ (05.09.2008).
Fad›lo¤lu, Ç.(2004). Diabet Hemflireli¤i Kitab›, 1–201, Meta
Bas›m, ‹zmir.
Gürgan, M., Danac›, F. (2002). Marmaris Merkez Sa¤l›k Oca¤›
Diyabet Poliklini¤ine Baflvuran Diabetes Mellitus Hastalar›n
16.
17.
18.
19.
20.
21.
22.
23.
Hastal›klar› Hakk›nda Bilgi Düzeylerinin Belirlenmesi, Mu¤la
Üniversitesi Mu¤la Sa¤l›k Yüksekokulu, Hemflirelik Bölümü,
Bitirme Çal›flmas›, Mu¤la.
Hjelm, K. Mufunda, E. Nambozi, G. et al.(2003). Preparing
nurses to face the pandemic of diabetes mellitus:
a literature review. Journal of Advanced Nursing, 41(5):
424-434.
Hussain, A. Claussen, B. Ramachandran, A. Williams, R.
(2007). Prevention of type 2 diabetes: A review. Diab.Res.
Clin. Pract. 76( 3), 317-326.
International Diabetes Federation (IDF). Diabetes Prevalence
http://www.idf.org/home/index.cfm?node=6 (27.10.2008).
International Diabetes Federation (IDF). Diabetes Facts and
Figures http://www.idf.org/home/index.cfm?node=6
(14.06.2008).
Karaca, S. (1998). Atatürk Sa¤l›k Meslek Lisesi Hemflirelik
Bölümü Son S›n›f Ö¤rencilerinin DM Hastal›¤› ve Hemflirelik
Bak›m›ndaki Bilgi Düzeylerinin incelenmesi, Atatürk
Üniversitesi, Hemflirelik Yüksekokulu Dergisi.
Koyver, E.Y. (2005). Obez, tip II diyabetli hastalarda insülin
direnci ile IL-6, CRP ve fibrinojen iliflkisi. Uzmanl›k tezi, fiiflli
E¤itim ve Araflt›rma Hastanesi, ‹stanbul.
Nahçivan, N., Coflansu, G.(2001). Eriflkinlerde Diyabet Risk
Faktörlerinin Belirlenmesi, ‹stanbul Üniversitesi Sa¤l›k Bilimleri
Enstitüsü Halk Sa¤l›¤› Hemflireli¤i Anabilim Dal›, Yüksek Lisans
Tezi, ‹stanbul.
Öztürk, Y. ve Ark. (2000). Prevelans of Diabetes Mellitus and
Affected Factors in the Kayseri, Health Group Area,
30:181–185.
Pan, X. R., Yang, W. Y., Li, G. W.(1994). Prevelans of Diabetes
and Its Risk Factors in China, Diabetes Care, 20(11): 64–69.
Prevalence of diabetes worldwide country and regional
data. http://www.who.int/diabetes/facts/world_figures/
en/print.html (07.06.2008).
Rak›c›o¤lu, N. (2006). Diyabetik Yafll›larda T›bbi Beslenme
Tedavisi Yaklafl›mlar›, Turkish Journal Of Geriatrics, 9 (1): 52–59,
Ankara..
Toktam›fl, A., Demirel, Y. (2002). TIP 2 Diyabet ‹çin Ba¤›ms›z Bir
Risk Faktörü: Sigara, Cumhuriyet Üniversitesi T›p Fakültesi
Dergisi, 24(4): 209–214.
Yamaoka, K., Tango, T. (2005). Efficacy of lifestyle education
to prevent type 2 diabetes: A meta-analysis of randomized
controlled trials. Diabetes Care 28,(11), 2780-2786.
Ö¤r. Gör. Msc. Halise TAfiKIN DUMAN
Küresel Tehdit: Diyabet
Dr. Gülhan COfifiA
ANSU
‹stanbul Üniversitesi Florence Nightingale Hemflirelik Yüksekokulu
Halk Sa¤l›¤› Hemflireli¤i Anabilim Dal›, ‹STANBUL
Özet
Diyabet 21. yüzy›l›n en ciddi sa¤l›k sorunlar›ndan biridir. Dünyada ortalama her 100 eriflkinden alt›s›n›n diyabetli oldu¤u tahmin edilmektedir. Günümüzde 250 milyonun üzerinde olan diyabetli say›s›n›n 2025 y›l›nda 380 milyona ulaflmas› beklenmektedir. Dünya üzerinde yaklafl›k her 10 saniyede 1
kifli, y›lda yaklafl›k 3.8 milyon kifli diyabete ba¤l› nedenlerle hayat›n› kaybetmektedir. Diyabetle iliflkili durumlar›n tedavisi ve rehabilitasyonu için yap›lan
harcamalar hem bireyler, hem de sa¤l›k bak›m sistemleri için ciddi boyutlardad›r. Oysa yüksek diyabet riski tafl›yan bireylerde yaflam tarz› de¤ifliklikleri ile diyabetin büyük ölçüde önlenebildi¤i ya da bafllamas›n›n geciktirilebildi¤i belirtilmektedir. Diyabette primer koruma diyabet geliflimini önlemek,
diyabet risk faktörlerinin say›s›n› azaltmak amac› ile yap›lan e¤itim ve yaflam
tarz› de¤iflikliklerini, sekonder koruma erken tan› ve tedavi uygulamalar›n›
kapsar. Hemflireler diyabetle mücadelede anahtar konumda olmalar›na
karfl›n yeterince etkin olamamaktad›rlar. Hemflirelerin yan›s›ra, di¤er sa¤l›k
çal›flanlar›n›n ve politikac›lar›n diyabetin önlenmesi ve erken tan›s› için daha fazla çaba harcamas› gereklidir.
Anahtar kelimeler: Diyabet, Primer koruma, Erken tan›, Yaflam tarz› de¤iflikli¤i, Hemflirelik
Summary
Diabetes: Global Threat
Diabetes is one of the major public health problem of the 21 st century.
Today diabetes affected more than 250 million people, almost 6% of the
world’s adult population and is expected to affect 380 million by 2025.
Each year more than 3.8 million people die from diabetes-related causes,
one death every 10 second. The economic cost of diabetes and its complications is enormous both for peoples and health care sytems. However,
type 2 diabetes can be prevent or delayed by changes in the lifestyle in
persons at high risk for disease. In diabetes primary prevention includes: health education and lifestyle changes for preventing diabetes and decreasing the number of risk factors, secondary prevention includes early de-
tection and treatment. Although nurses are insufficient to fight diabetes as
a fatal disease, they are in a key position. Besides nurses, there is a rising need among the professionals and policy makers to focus on prevention of
diabetes.
Key words: Diabetes, Primary prevention, Early detection, Lifestyle modification, Nursing
Diyabet insülin azl›¤› veya yoklu¤u ile insülinin etkili kullan›lamamas› ya
da her ikisinden de kaynaklanan, hiperglisemi ile karakterize, kronik bir metabolik hastal›kt›r. Diyabet 4 grupta s›n›flanabilir. Tip 1 diyabet pankreas ß
hücre harabiyetine ba¤l› olarak insülin eksikli¤i ile daha çok çocuk ve gençlerde akut olarak ortaya ç›kar. Tip 2 diyabet tüm diyabet olgular›n›n yaklafl›k %85- 95’ini oluflturur ve insülin direnci ve insülin sekresyon bozuklu¤u ön
plandad›r. Gestasyonel diyabet gebelik s›ras›nda ortaya ç›kan diyabeti tan›mlarken, di¤er spesifik tipler pankreas› etkileyen bir çok nedenle ortaya ç›kan kan flekeri yüksekli¤ini tan›mlar (ADA 2009).
Diyabet 21. yüzy›l›n en ciddi sa¤l›k sorunlar›ndan biridir ve görülme s›kl›¤›
tüm dünyada h›zla artmaktad›r. Diyabetin görülme s›kl›¤› toplumlar aras›nda farkl›l›k göstermekle birlikte, ortak nokta hasta say›s›ndaki ve hastal›¤›n
görülme s›kl›¤›ndaki art›fl ve diyabetin ölüm nedenleri listesinin üst s›ralar›nda yer almas›d›r.
Uluslararas› Diyabet Federasyonu’na (IDF) üye ülkelerde 20-79 yafl aras›
eriflkinlerde ortalama diyabet prevalans› %6’d›r. Benzer orandaki bozulmufl
glikoz tolerans› da eklenince bu oran bir hayli artmaktad›r. Dünyada her y›l
yaklafl›k 6-7 milyon insanda diyabet geliflmektedir ve diyabetlilerin yaklafl›k
yar›s› hastal›klar›n›n fark›nda de¤ildir. Dünya üzerinde yaklafl›k 250 milyon civar›nda diyabetli oldu¤u, 2003 y›l›nda yaklafl›k 190 milyon olan diyabetli say›s›n›n 2025 y›l›nda 380 milyona ulaflaca¤› tahmin edilmekte ve bu h›zl› art›fl›na dikkat çekilmektedir. E¤er art›fl bu h›zla devam ederse geliflmekte olan
ülkelerde 2025 y›l›nda 45 - 64 yafl aras› eriflkin grubun en önemli hastal›¤› diyabet olacakt›r. (IDF 2009a; IDF 2009c; WDF 2009).
Diyabet Türkiye’de diyabet prevalans› dünya ortalamas›na benzer olarak eriflkin grupta %7.2’dir. ‹lerleyen y›llarda diyabet olma olas›l›¤› yüksek
olan IGT’li bireylerin oran› ise % 6.7’dir (Satman, Y›lmaz, fiengül ve ark. 2002).
Diyabet erken ölümlere neden olan en önemli hastal›kt›r. Dünyada yaklafl›k her 10 saniyede 1 kifli, her y›l yaklafl›k 3.8 milyon kifli diyabete ba¤l› nedenlerle hayat›n› kaybetmektedir ve gelecek 10 y›lda bu say›n›n %25 artaca¤› öngörülmektedir. Diyabete ba¤l› ölümlerin 2/3’ü tüm diyabetlilerin
%80’inin yaflad›¤› düflük ve orta gelir düzeyindeki geliflmekte olan ülkelerde
olmaktad›r (IDF 2009a;WDF 2009; DCPP 2006).
diyabetli olmayanlara göre sa¤l›k bak›m kaynaklar›-
Diyabet baflta kalp damar hastal›klar› olmak
na gereksinimi 2-3 kat daha fazlad›r ve bu gereksinim
üzere, inme, körlük, periferik vasküler hastal›k, böb-
komplikasyonlar›n varl›¤›nda daha da artmaktad›r
rek yetmezli¤i ve alt ektremite ampütasyonu gibi
(WHO&IDF 2003; DCPP 2006). Uluslaras› diyabet fe-
pek çok durum için en önemli haz›rlay›c› faktördür.
derasyonu önlenebilir komplikasyonlar nedeni ile in-
Genel olarak diyabetli bir bireyin ölüm riski diyabe-
sanlar›n yaflam kalitelerinin azald›¤›n› ve 23 milyon
ti olmayan bir bireye göre ortalama 2-2,5 kat fazla-
yaflam y›l›na karfl›l›k bir sürenin kaybedildi¤ini, diyabe-
d›r. Geliflmifl ülkelerde en önemli ölüm nedeni olan
tin bireylerin yan›s›ra onlar›n ailelerinin de son derece
kalp hastal›¤› ve inme riskini diyabet büyük oranda
olumsuz etkiledi¤ini bildirmektedir (IDF 2009b). Diya-
art›rmaktad›r. Diyabetlilerde diyabeti olmayanlara
betin insanlar›n ve ülkelerin bütçesine getirdi¤i yükün
göre kardiyovasküler hastal›klar›n görülme oran› 2-
üç düzeyli diyabet koruma programlar› (1. risk belir-
4 kat daha fazlad›r ve diyabetlilerin %50’si kalp
leme ve önleme programlar›, 2. erken tan› program-
hastal›klar› ve inme nedeni ile hayat›n› kaybetmek-
lar›, 3. düzenli kontrol ve izlem programlar› ile kompli-
tedir. Benzer olarak, diyabet, böbrek yetmezli¤inin
kasyonlar›n önlenmesi) yolu ile azalt›labilece¤i belirtil-
önemli nedenleri aras›nda yer almakta ve diya-
mektedir (DCPP 2006; IDF 2009b).
betlilerin %10-20’si böbrek yetmezli¤i ile hayat›n›
Günümüzde diyabetin tedavi ile tamamen or-
kaybetmektedir. Bu durum diyaliz harcamalar›n›
tadan kald›r›lmas› mümkün de¤ildir, ancak yaflam
ciddi boyutlarda art›rmaktad›r. Diyabet eriflkinler-
tarz› de¤ifliklikleri ile tip 2 diyabetin önlenebildi¤i bil-
de oluflan görme kayb› ve körlü¤ün de baflta ge-
dirilmifltir (DPPRG 2002; Tuomilehto ve ark. 2001;
len nedenlerinden biridir ve dünyadaki tüm kata-
ADA 2009 ). Günümüzde diyabet pandemisi özel-
rakt vakalar›n›n büyük bölümünden ve tüm körlük
likle tip 2 diyabet oran›ndaki art›flla iliflkilendirilmek-
vakalar›n›n %5’inden sorumludur. Hastal›¤›n baflla-
tedir. Tip 2 diyabetin genetik yatk›nl›k d›fl›ndaki en
mas›ndan 15 y›l sonra diyabetlilerin %10’unda cid-
önemli nedenleri ise h›zl› kültürel de¤iflim, nüfusun
di görme kayb› ve yaklafl›k %2’sinde körlük olufl-
yafllanmas›, kentleflmenin artmas› ve bunlarla iliflkili
maktad›r. Diyabetlilerin yaklafl›k yar›s› sinir hasar›na
olarak bir ço¤u de¤ifltirilebilir olan yaflam tarz› al›fl-
ba¤l› olarak nöropatiden etkilenmekte ve bu du-
kanl›klar› (beslenme al›flkanl›klar›,obezite, sedanter
rum onlar›n yaflam kalitelerini olumsuz olarak etkile-
yaflam biçimi vb) olarak özetlenebilir (ADA 2009;
mektedir. Ayr›ca nöropati ayak problemleri için
IDF 2009a; DCCP 2006). Genifl kapsaml› bilimsel
ciddi bir risk oluflturmaktad›r. Her y›l yaklafl›k 1 mil-
araflt›rmalar›n sonuçlar› diyabet için yüksek risk ta-
yonun üzerindeki kazaya ba¤l› olmayan ampütas-
fl›yan bireylerde yaflam tarz› de¤ifliklikleri ve baz›
yondan diyabet sorumludur. Genel toplumla karfl›-
ilaçlarla diyabetin büyük ölçüde önlenebildi¤i ya
laflt›r›ld›¤›nda diyabetlilerde 15- 40 kat daha fazla
da bafllamas›n›n geciktirilebildi¤ini göstermifltir
alt ekstremite ampütasyonu yap›lmaktad›r. Her 30
(DPPRG 2002; Lauritzen ve ark. 2007; Riccardi, Gi-
dakikada bir dünyan›n herhangi bir yerinde bir di-
acco , Parillo 2003 ; ADA 2009; Tuomilehto ve
yabetli baca¤›n› kaybetmektedir (ADA 2009; IDF
ark.2001, Yamaoka ve Tang 2005).
2005; WHO 2008; WHO&IDF 2003; IDF 2009a).
Tip 2 diyabetin önlenmesi için etkin stratejiler ol-
Geliflmekte olan ülkelerde diyabet için yap›lan
du¤u halde tip 1 diyabetin önlenmesi ya da bafl-
do¤rudan harcamalar sa¤l›k bütçelerinin %2,5 ile
lang›ç aflamas›nda geri döndürülmesi için çal›flma-
%15’ini oluflturmakla birlikte, dolayl› harcamalar da
lar yap›lmakla birlikte henüz yeterli kan›t yoktur.
bir o kadar fazlad›r (DCPP 2006). Diyabetli bireylerin
(ADA 2009; WHO&IDF 2003; DCCP 2006). Edinilmifl
riskler de¤ifltirilebilir oldu¤undan diyabetin önlen-
61/225, Unite for diabetes campaign 2008).
mesi ya da geciktirilmesi çabalar› bu risklerin üzeri-
Diyabetin önlenmesi stratejileri kapsam›nda birey
ne odaklaklan›r. (Hussain, Claussen, Ramachand-
ve gruplara primer (birincil) ve sekonder (ikincil) ko-
ran et al. 2007).
ruma düzeyinde yap›lacak giriflimler çok de¤erlidir.
Diyabet için en önemli ve de¤ifltirilebilir yaflam
Primer koruma birey, aile ve toplum gruplar›n›n ola-
tarz› al›flkanl›klar›, beslenme ve egzersizdir. Bu ba¤-
s› hastal›k ve yetmezlik durumlar›n›n önlenmesi, has-
lamda diyabet riskinin azalt›lmas› ideal kiloya ulafl-
tal›k ve yetmezli¤e yol açan risk faktörlerinin kontrol
mak ve bu kiloyu korumay› gerektirir. Riskli kiflilerde
edilmesi aktivitelerini içerir. Diyabette primer koru-
özellikle %5-10 oran›nda kilo vermenin yarar› ifade
ma kifli ve gruplarda diyabet geliflimini önlemek, di-
edilmektedir. Kalori gereksiniminin ya¤› azalt›lm›fl,
yabet risk faktörlerinin say›s›n› ve fliddetini azaltmak
karbonhidrattan zengin, düflük glisemik indeksli g›-
amac› ile yap›lan e¤itim ve yaflam tarz› de¤ifliklikle-
dalarla ve lifli besinlerle karfl›lanmas› halinde diya-
rinin de içinde bulundu¤u bir dizi faaliyeti, sekonder
betin önlenebilece¤ini gösteren kan›tlar mevcut-
koruma erken tan› ve uygun tedavi uygulamalar›n›
tur (DPPRG 2002; Hussain ve ark. 2007; Riccardi ve
kapsar (WHO 1994; WHO&IDF 2003; Hjelm, Mufun-
ark. 2003, ADA 2009; ADA 2008; Tuomilehto ve ark.
da,Nambozi ve ark. 2003; Kulbok, Laffrey and Ge-
2001,Yamaoka ve Tango 2005).
oppinger, 2004; Hussain ve ark. 2007; www.he-
Eriflkinlerde fiziksel inaktivite tip 2 diyabet geliflimi
alth.gov.sk.ca/type2-diabetes-prevention).
için son derecede önemlidir. Düzenli fiziksel aktivi-
Primer düzeyde hemflirelik ifllevleri aras›nda, risk
tenin yüksek riskli bireylerde diyabetin geliflmesini
yükünü belirleme, sa¤l›k e¤itimi ve sa¤l›¤› gelifltirme
anlaml› olarak azaltt›¤› gösterilmifltir (DPPRG 2002;
programlar› yer al›r. Bireyleri risklerinden haberdar
Pan, Li,Hu ve ark. 1997; Tuomilehto ve ark. 2001).
etmek, de¤ifltirilebilir riskler olan beslenme, fiziksel
Öneriler günde en az 30 dakika ya da haftada en
aktivite ve kilo kontrolü konular›nda bilgilendirmek,
az 150 dakika orta düzeyde egzersiz yap›lmas›na
onlar› harekete geçirmek ve desteklemek, risk fak-
iflaret etmektedir (ADA 2009).
törleri konusunda yapaca¤› sa¤l›¤› gelifltirme prog-
Diyabet otoriteleri ve sivil toplum örgütleri bir-
ramlar› için toplum kaynaklar›n› harekete geçirmek
fleyler yap›lmaz ise diyabetin dünyada çok daha
ve kaynaklardan destek almak bu düzeyde yap›-
fazla insan› etkileyece¤ini, diyabet için yap›lan
labilecek en önemli aktivitelerdir (Hjelm, Mufunda,
harcamalar›n toplumlar›n sa¤l›k harcamalar›n›n
Nambozi ve ark. 2003; Riccardi ve ark. 2003; Kul-
büyük bir k›sm›n› oluflturaca¤›n› ve bu hastal›¤›n
bok et al. 2004; Yamaoka and Tango 2005; Hussa-
sa¤l›k sistemleri için önemli bir yük oluflturaca¤›n›
in ve ark.2007).
bildirmektedir (Zimmet 2000; Lauritzen, Borch-
Hemflireler diyabetin önlenmesi ve pandemi ile
Jhonsen, Sandboek, 2007; DCPP 2006; IDF 2009b;
mücadele konusunda kilit konumda (Hjelm, Mufun-
WHO 2008). Bu gerekçelerle “Birleflmifl Milletler Di-
da, Nambozi ve ark. 2003, Whittemore, Bak, Melkus
yabet Çözümü Kampanyas›” bafllat›lm›fl, bu kap-
et al. 2003) olmalar›na karfl›n ne yaz›k ki yeterince
samda Birleflmifl Milletler Genel Kurulu Aral›k 2006
etkin olamamaktad›rlar (Williams, Rapport, Elwyn et
tarihinde bu kampanyay› resmen onaylam›fl ve di-
al. 2004). Oysa hemflireler temelde sa¤l›¤› gelifltirme
yabetle ilgili tüm taraflar birlik olmaya davet edil-
yaklafl›m› içinde, toplumun her düzeyinde yapacak-
mifltir. Böylelikle ilk kez bulafl›c› olmayan bir kronik
lar› giriflimler ile diyabetin önlenmesi ve geciktirilme-
hastal›k major bir sa¤l›k sorunu ve küresel bir tehdit
si ad›na önemli çal›flmalar yapabilirler. Özellikle de-
olarak kabul edilmifltir (United Nations Resolution
¤ifltirilebilir risk faktörlerinin yönetiminde hemflirelere
büyük sorumluluk düflmektedir (Hjelm, Mufunda,Nambozi ve ark. 2003). Bu sorumluluk hemflirele-
13.
rin yan›s›ra, di¤er sa¤l›k çal›flanlar›n›n ve politikac›lar›n korumaya dayal› politikalar› benimsemesi, diya-
14.
betin önlenmesi ve erken tan›s› için daha fazla çaba harcamas›n› gerektirmektedir (Hussain ve ark.
2007; ADA 2009, IDF 2009; www.health.gov.sk.ca/
15.
type2-diabetes-prevention).
16.
Kaynaklar
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
American Diabetes Association (ADA 2009).Standarts of
medical care in diabetes- 2009. Diabetes Care, 32
(supplement 1),13-61.
American Diabetes Association (ADA2008).Nutrition
reccomentation and interventions for diabetes. Diabetes
Care, 31 (supplement 1), 61-78.
Diabetes Prevention Program Research Group (DPPRG
2002). Reduction in the incidance of type 2 diabetes with
lifestyle intervention or metformin. N. Engl. J. Med, 344 (6):
393-403.
Disease Control Priorities Project (DCPP 2006).The Growing
Diabetes Pandemic www.dcp2.org/file/65/DCPPDiabetes.pdf (04.10.2008)
Hjelm, K. Mufunda, E. Nambozi, G. et al.(2003). Preparing
nurses to face the pandemic of diabetes mellitus: a
literature review. Journal of Advanced Nursing, 41(5):
424-434.
Hussain, A. Claussen, B. Ramachandran, A. Williams, R.
(2007). Prevention of type 2 diabetes: A review. Diab.Res.
Clin. Pract. 76( 3), 317-326.
International Diabetes Federation (IDF 2005).Screening and
diognosis in Global Guideline for Type 2 Diabetes, Brussels,
2005. http://www.idf.org/home/index.cfm?node=1457
(01.04.2008)
International Diabetes Federation (IDF 2009a). Did You
Know? http://www.idf.org/home/index.cfm?node=37
(10.01.2009)
International Diabetes Federation (IDF 2009b). The human,
social and economic impact of diabetes
http://www.idf.org/home/index.cfm?node=41 (10.01.2009)
International Diabetes Federation (IDF 2009c). Diabetes
prevalence http://www.idf.org/home/index.cfm?node=264
(10.01.2009)
Kulbok, P.A. Laffrey, S.C. Geoppinger, J. (2004). Integrating
multilevel approaches to promote community health.
Stanhope M, Lancester J (eds) In. Community & Public
Health Nursing. Sixth Ed. Mosby, St louis.
Lauritzen, T. Borch-Johnsen, K. Sandboek, A. (2007). Is
prevention of type-2 diabetes feasible and efficient in
primary care? A systematic PubMed review. Primary Care
17.
18.
19.
20.
21.
22.
23.
24.
25.
26.
27.
Diabetes, 1,5-11.
Pan, X.R. Li, G.W. Hu,H.Y. et al. (1997). Effects of diet and
exercise in prevention NIDDM in people with impaired
glucose tolerance. Diabetes Care ,20 (4).537-544.
Population Health Promotion Practice in the Primary
Prevention of type 2 diabetes (1999), Echo Valley Centre,
Fort Qu’Appella, Saskatchewan Health, Canada.
(www.health.gov.sk.ca/ type2- diabetes-prevention )
Riccardi. G. Giacco, R. Parillo, M. (2003). Lifestyle
modification to prevent type 2 diabetes. ‹nternational
Congress Series, 1253:231-236.
Satman, ‹., Y›lmaz, T., fiengül, A., Salman, S., Salman, F., Uygur,
S., et al. (2002). Risk Characteristics in Turkey Results of the
Turkish Diabetes Epidemiology Study (TURDEP) Diabetes
Care, 25, 1551–1556.
Tuomilehto, J. Linström, J. Eriksson, J.G. et al. (2001).
Prevention of type 2 diabetes mellitus by changes in lifestyle
among subjects with impaired glucose tolerance. N. Engl. J.
Med, 344 (18),1343-1350.
United Nations General Assembly 61/225 World Diabetes Day
(http://www.un.org/depts/dhl/resguide/r61.htm )
(09.02.2007)
Unite for Diabetes Campaign 2008.
http://www.worlddiabetesday.org/the-campaign/unitefor-diabetes (10.01.2009)
Whittemore.R, Bak, P.S. Melkus, G.D. et al.(2003).Promoting
lifestyle change in the prevention and management of type
2 diabetes. Journal of the American Academy of Nurse
Practitioners, 15(8),341-349.
Williams, R. Rapport, F. Elwyn, G. et al.(2004). The prevention
of tyep 2 diabetes: general practitioner and practice nurse
opinions. British Journal of General Practice, 54,531-535.
World Diabetes Foundation (WDF 2009)Diabetes Facts,
www.worlddiabetesfoundation.org (09.01.2009).
World Health Organization (WHO 1994).Prevention of
diabetes mellitus. Report of a WHO Study Group Technical
Report Series No: 844, Geneva.
World Health Organization (WHO 2008). Diabetes Fact Sheet
No.312, http://www.who.int/mediacentre/factsheets/fs312/
en/ (01.04.2008)
World Health Organization and International Diabetes
Federation(WHO&IDF 2003). Screening for Type 2 Diabetes
Refort of World Health Organization and International
Diabetes Federation meeting . World Health Organization
Department of Noncommunicable Disease Management,
Geneva.
Yamaoka, K. Tango, T. (2005). Efficacy of lifestyle education
to prevent type 2 diabetes: A meta-analysis of randomized
controlled trials. Diabetes Care 28,(11), 2780-2786.
Zimmet, P. (2000). Globalization, coca-colanization and the
chronic disease epidemic: can the Doomsday screnio be
averted? J. ‹ntern. Med, 247(3),301-310.
Sa¤l›kta Tehlike: Obezite
Uzm. Hemflfl.. Azime Karakoç KUMSAR1, Uzm. Hemflfl.. Feride TAfifiK
KIN2, Prof.Dr. Nermin OLGUN3
1Maltepe Üniversitesi Hemflirelik Yüksekokulu, ‹STANBUL
2S.B. ‹stanbul Süreyyapafla Gö¤üs Hastal›klar› E¤itim ve Araflt›rma Hastanesi, ‹STANBUL
3Marmara Üniversitesi Sa¤l›k Bilimleri Enstitüsü Hemflirelik Bölümü ‹ç Hastal›klar› Hemflireli¤i Anabilim Dal›, ‹STANBUL
Özet
Obezite; çevresel, genetik ve nörolojik etkenlere ba¤l› olarak geliflen ve
birçok kronik hastal›¤a neden olabilen önemli bir sa¤l›k problemidir. Dünyada bir milyar›n üzerinde fazla kilolu yetiflkin olup, bunlar›n en az 300 milyonu
obezdir. Obezite erkeklere oranla kad›nlarda daha s›k görülmektedir. Obezitede en önemli etyolojik faktörleri; fiziksel aktivitede azalma ve sa¤l›ks›z
beslenme al›flkanl›klar›d›r. Aile öyküsü obezite aç›s›ndan en önemli risk faktörlerinden biri olarak gösterilmektedir. Ailesinde obezite hikayesi olan kiflilerde obezite riski ortalama iki-üç kat artar. DSÖ taraf›ndan en riskli 10 hastal›ktan biri olarak kabul edilen obezite ciddi sa¤l›k problemlerine yol açmaktad›r. Tüm dünyada obezite ile hipertansiyon ve diyabet s›kl›¤› h›zla artmaktad›r. Obezlerde hipertansiyon gözlenme olas›l›¤› üç kat fazlad›r. Tip 2
diyabet aç›s›ndan fazla kilolu ve obezite tek bafl›na bir risk faktörüdür. Tip 2
diyabet hastalar›n›n %80’i obezdir. Günümüzde uzun ve sa¤l›kl› bir yaflam
için, her bireyin sa¤l›kl› beslenmeye, düzenli bir egzersiz program›n› sürdürmeye ve normal vücut a¤›rl›¤›n› korumaya özen göstermesi gerekmektedir.
Bu do¤rultuda sa¤l›k profesyonellerine önlenebilir risk faktörlerinin kontrolü
aç›s›ndan önemli roller düflmektedir.
Anahtar kelimeler: Diyabet, Diyet, Egzersiz, Hipertansiyon, Obezite
Summary
Danger in Health: Obesity
Obesity is an important health problem that, it develops depending on
enviromental, genetic and neurological factors. There is over 1 bilion overweight adult in the world and out of 300 million of those are obese. Obesity has seen more often in women then men. Most important etiologic factors in obesity; decreased physical activity and unhealthy eating habits.
Family history also has been shown as one of the important risk factors in
terms of obesity. Positive family history increases obesity risk average of 2-3
times. Obesity is accepted as one of the most dangerous ten diseases by
WHO. Obesity, hypertantion and diabetes incidence is 3 times often in
obese people. Being overweight and obese alone is a risk factor for type
2 diabetes. 80 % of type 2 diabetes patients are obese. For a healthy and
a long life nowadays every individual has to give careful attention to their
diet, exercise and to keep their healthy body weight. In this direction health professionals have an important role about contral of preventable risk
factors.
Key word: Diabetes, Diet, Exercise, Hypertansion, Obesity
Girifl ve amaç
Obezite; bireyin a¤›rl›k, boy, cinsiyet ve ›rksal özelliklerine göre belirlenmifl
olan ideal de¤erlerin üzerinde oldu¤u, ciddi ve kronik bir hastal›kt›r (Altunkaynak ve Özbek 2006; Erkol ve Khorshid 2004). Dünya Sa¤l›k Örgütü (DSÖ)’
ne göre obezite; “Sa¤l›¤› bozacak ölçüde ya¤ dokular›nda anormal ve afl›r› miktarda ya¤ birikmesidir” (http://www.who.int/bookorders/ anglais/detart1.jsp?sesslan=1&codlan=1&codcol=10&codcch=894). Fazla kilolu ve
obez olma, en kolay görülebilen ve ayn› zamanda en kolay gözden kaçan
küresel boyutta bir halk sa¤l›¤› sorunudur (Antipatis ve Gill 2002; K›r, K›l›ç,
Uçar ve ark. 2004; Pang, Sun, Zheng et all. 2008). Günümüzde obezite prevalans› ve gözlenen art›fl bir salg›n olarak de¤erlendirilmektedir. Bu nedenle, sa¤l›k profesyonelleri bütüncül bak›m anlay›fl› ile fizyolojik, psikolojik hastal›k veya bozukluklara neden olan obezitenin önlenmesinde, tan› ve tedavisinde son derece önemlidir.
Bu makalede sa¤l›k profesyonellerine, obeziteye neden olan faktörler,
obezitenin yol açt›¤› hipertansiyon ve diyabet gibi sa¤l›k sorunlar› konusunda bilgi verilerek, obeziteden korunmaya yönelik uygulamalar›nda rehberlik etmesi amaçland›.
Obezite prevalans›
Obezite prevalans› pek çok ülkede belirgin bir flekilde art›fl göstermekte
ve bir epidemi halini almaktad›r (Gedik 2003; Wahba ve Mak 2007;
www.who.int/hpr/NPH/docs/gs_obesity.pdf). DSÖ’ne göre dünyada bir
milyar›n üzerinde fazla kilolu yetiflkin olup, bunlar›n en az 300 milyonu obezdir (www.who.int/hpr/NPH/docs/gs_obesity.pdf). Dünyada en yüksek obezite s›kl›¤› Amerika Birleflik Devletleri (ABD)’nde bildirilmifl olup; her y›l obeziteden kaynaklanan ölüm say›s› 300.000 civar›d›r. Bu say›, sigaraya ba¤l›
ölümlerden sonra ikinci s›rada yer almaktad›r (Centers for disease control
and prevention, 1996). ABD’ de 1980 ve 2002 y›llar› aras›nda 20 yafl ve üzeri yetiflkinlerde obezite prevalans› iki kat›na, 6-19 yafl aras› çocuk ve adölesanlarda fazla kilolu prevalans› üç kat›na yükselmifltir (Ogden, Carroll, Curtin et all. 2006). 1988-2000 aras›nda kad›n ve erkek ile tüm yafl gruplar›nda
obezite; %23’ten %30.5’e art›fl göstermifltir (Flegal,
karesine bölünmesi (BK‹: Kg/m2) ile hesaplan›r (An-
Carroll, Ogden et al. 2002).
tipatis ve ark. 2002; Bray, 2003; Pang et all., 2008).
Ülkemizde toplumun %30’undan fazlas› (erkek-
DSÖ taraf›ndan gelifltirilen BK‹ de¤erlerine göre faz-
lerde %7.9, kad›nlarda %23.4) obezdir (Altunkay-
la kilo ve obezite s›n›fland›rmas› Tablo 1’de göste-
nak ve Özbek, 2006). “Türk Eriflkinleri Kalp Hastal›¤›
rilmifltir.
ve Risk Faktörleri S›kl›¤› Taramas›” (TEKHARF) ile elde
Obezitenin de¤erlendirilmesinde ikinci ölçüt
edilen verilere göre; 30 yafl üzeri eriflkin kad›n ve er-
Bel-Kalça Oran› (BKO) ya da bel çevresi de¤eridir.
kek bireylerde obezite prevalans› 1990 y›l›nda
Ülkemizde BKO ilk defa TEKHARF çal›flmas›nda 1995
%18.6 iken, 2000 y›l›nda bu oran %21.9’a yükselmifl-
y›l›nda bak›lm›flt›r ve kad›nlarda ideal de¤eri
tir (Yumuk, 2005). Türkiye’de Diyabet, Obezite ve
0.8’den, erkeklerde 0.95’den küçük olmas›d›r (An-
Hipertansiyon Epidemiyolojisi (TURDEP) araflt›rma-
tipatis ve ark. 2002; Y›lmaz, 2003). TEKHARF çal›fl-
s›nda obezite s›kl›¤›, 20 yafl ve üzeri eriflkinlerde Be-
mas›nda Türk kad›nlar› android tipte (elma tip)
den Kitle ‹ndeksi (BK‹) baz al›nd›¤›nda %22.3 olarak
obez bulunmufltur. BKO, 0.8’i geçen kad›n oran›
bulunmufltur. Bel çevresi de dikkate al›nd›¤›nda;
%34.5, 0.95’i aflan erkek oran› %28.9 olarak belirtil-
bu oran %34.9’a ç›kmaktad›r (Satman, Y›lmaz, fien-
mifltir (Y›lmaz, 2003). Bel çevresi için cinsiyete özgü
gül ve Salman, 2002). 2000 y›l› Türkiye Obezite ve
s›n›r de¤er noktalar› Tablo 2’ de gösterilmifltir.
Hipertansiyon Çal›flmas› (TOHS)’na göre de 20 yafl
ve üzeri eriflkin kiflilerde obezite oran› %19.4 olarak
Obezitenin etyolojisi
saptanm›flt›r (Hatemi, Yumuk, Turan ve ark. 2003).
Obezitede en önemli etyolojik faktörleri; fiziksel
aktivitede azalma, beslenme al›flkanl›klar›, yafl, cin-
Obezitenin de¤erlendirilmesi
siyet, e¤itim düzeyi, evlilik, do¤um say›s› ve genetik
Obezite, sa¤l›¤› bozacak boyutta ve afl›r› dü-
oluflturmaktad›r (Adams, Schatzkin, Haris et al.
zeyde ya¤ birikimi olarak tan›mlanabilir. Vücut ya¤
2006; Altunkaynak ve ark. 2006).
oran› erkekte %12-20, kad›nda %20-30 olmal›d›r
Düflük fiziksel aktivite, artan obezite riski ile para-
(Paydafl, 2004). Vücut ya¤›n›n do¤rudan ölçümü
leldir. Teknolojik ilerleme, günlük yaflamda fiziksel
güçtür. Bu amaçla BK‹ gibi göreceli ölçümlerden
aktiviteyi azalt›r. Televizyon, elektronik oyunlar ve
yaralan›lmaktad›r. BK‹; vücut a¤›rl›¤›n›n kilogram
bilgisayar bafl›nda harcanan zaman, yetiflkinlerde
olarak de¤erinin, boyun metre olarak de¤erinin
oldu¤u gibi çocuklarda da sedanter yaflama yol
açmaktad›r (Gedik, 2003). Francis (2003) çal›flma-
Tablo 1: BK‹ de¤erlerine göre yetiflkinlerde
fazla kilo ve obezite s›n›fland›rmas›
S›n›fland›rma
Düflük kilo
Normal aral›k
Afl›r› kilo
Pre – obez
Obez s›n›f I
Obez s›n›f II
Obez s›n›f III
BK‹ (kg/m2)
<18.5
18.5 – 24.9
≥25
25.0-29.9
30.0-34.9
35.0-39.9
≥40
Kaynak: http://www.who.int/bmi/index.jsp?introPage=intro_3.html
s›nda televizyon izleyicili¤inin, BK‹ art›fl›nda önemli
Tablo 2: Bel çevresi için cinsiyete özgü
s›n›r de¤er noktalar›
Cinsiyet
Erkek
Kad›n
Bel Çevresi (cm)
Artm›fl risk
≥94
≥80
Yüksek risk
≥102
≥88
Kaynak: Seidell, J. (2002) Obezitenin epidemiyolojisi.
P. Björntorp (Ed.), International textbook of obesity.
‹stanbul: AND dan›flmanl›k, e¤itim, yay›nc›l›k ve organizasyon ltd. flti.
bir role sahip oldu¤unu göstermifltir. Baflka bir arafl-
Alkol al›m› ve sigara kullan›m› kilo al›m›n› etkiler
t›rmada, 4 saat ve üzeri günlük televizyon ve bilgi-
(Erkol ve ark. 2004). Alkol sempatik aktiviteyi ve re-
sayar karfl›s›nda oturman›n, BK‹ üzerine anlaml› et-
nin-angiotensin sistemi aktive eder (Kaya, 2003). K›r
kisi saptanm›flt›r (Öztora, Hatipo¤lu, Barutçugil ve
ve ark. (2004) çal›flmas›nda alkol kullanma durumu
ark. 2006). Adölesan grupla yap›lan bir çal›flma so-
ile fazla kilolu olma ve obezite aras›nda anlaml› ilifl-
nucuna göre, düzenli egzersiz yapmayanlarda
ki bulunmufltur. Yap›lan araflt›rmalarda sigara kulla-
yüksek oranda (%52.2) obezite saptanm›fl, k›zlar›n
n›m› fazla kilolu ve obezite için tek bafl›na bir risk
erkeklere göre daha sedanter oldu¤u belirlenmifltir
faktörü olarak saptanmam›fl, ancak fazla kilo ve
(Coflansu, Demirezen ve Erdo¤an, 2005).
obezite ile sigara kullan›m›n›n kronik hastal›klar için
Kötü ve yetersiz beslenme, obezitenin primer
nedeni olabilmektedir. H›zl› kentleflmenin etkisi ile
risk oluflturdu¤u belirtilmifltir (Saraç, Özgen, Y›lmaz
ve ark. 2007; Yore, Fulton ve Nelson, 2007).
birlikte, doymufl ya¤lar ve fleker aç›s›ndan zengin
Yafl ile birlikte obezite görülme s›kl›¤› artar. Vü-
olan fast-food tarz› yiyecek tüketiminde art›fl ol-
cut ya¤ oran› yafl artt›kça, art›fl göstermektedir. 18
maktad›r (Antipatis ve ark. 2002; Gedik, 2003). Ev
yafl›ndan sonra erkeklerde vücut a¤›rl›¤›n›n yakla-
han›mlar› ve çal›flan bayanlar›n obezite durumlar›-
fl›k %15-18’inin, kad›nlarda %20-25’inin ya¤ doku-
n›n de¤erlendirildi¤i bir çal›flmada, sa¤l›kl› beslen-
sundan olufltu¤u belirtilmektedir (Özeno¤lu, Pa-
me al›flkanl›¤› olmayan kad›nlar›n oran› %61. 6 bu-
muk, Pamuk ve ark. 2002).
lunmufltur. Ayn› çal›flmada düzenli diyet uygulama
Obezite erkeklere oranla kad›nlarda daha s›k
al›flkanl›¤›nda çal›flan bayanlar›n, ev han›mlar›na
görülmektedir (Pang et al., 2008). Türk popülasyo-
göre daha baflar›l› oldu¤u saptanm›flt›r (Arslan ve
nunun
Ceviz, 2007). Baflka bir çal›flmada olumsuz yeme
%29.4’ünün, erkeklerin %16.5’inin obez oldu¤u be-
al›flkanl›klar›n›n fazla kilo ve obezite ile iliflkili oldu¤u
lirtilmifltir (Erem, Arslan, Hac›hasano¤lu ve ark.
bulunmufltur (Kosti, Panagiotakos, Yiannis ve et al.,
2004). Kad›nlarda evlilik, gebelik, multiparite ve
2008).
menapoz, obezite olas›l›¤›n› art›rmaktad›r (Cour-
incelendi¤i
bir
çal›flmada
Tablo 3: Günlük yaflam aktiviteleri ve beslenme al›flkanl›¤› gelifltirmesinde önerilen davran›fllar
Günlük yaflfla
am aktivitelerinde önemsenmesi önerilen davran›flflllar
• Asansör yerine merdiven kullan›lmal›
• Araba iflyerinden uza¤a park edilmeli
• Yerel al›flverifl merkezlerine yürüyerek gidilmeli
• Yemeklerden sonra yürüyüfle ç›k›lmal›
• Ev temizli¤ine kat›lmal›
• Yürüyen merdivenler kullan›lmamal›
Beslenme al›flflkkanl›¤›na yönelik öneriler
• Al›flverifl yemeklerden sonra yap›lmal›
• Al›flverifle ç›kmadan önce ihtiyaca yönelik liste haz›rlanmal›
• Haz›r yiyeceklerden kaç›n›lmal›
• Evde yiyecekler göz önünde bulundurulmamal›
• Yemekten sonra masadan çabucak kalk›lmal›
• Alkollü içecekler en aza indirilmeli
• ‹kram edilen kalorili yiyecekler kibarca reddedilmeli
• Kilo kayb› olmad›¤› zaman ümitsizli¤i kap›lmamal›
Kaynak: Kokino, S., Zater, C. (2004). Obezite ve aerobik egzersizler. Türkiye Klinikleri, 4, 91-99.
kad›nlar›n
not, Ruidavets, Marquie et al. 2004; Ekol ve ark.
al., 2008; Öztora ve ark., 2006; www.who.int/hpr/
2004).
NPH/docs/gs_obesity.pdf).
Düflük e¤itim düzeyinin de fazla kilolu olma üzerine etkisi oldu¤u yap›lan araflt›rmalarda gösteril-
Obezite ve hipertansiyon
mifltir (Adams et al. 2006; Arslan ve ark. 2007). Bir
Tüm dünyada obezite ve hipertansiyon h›zla
araflt›rmada, düflük e¤itim düzeyi ve sosyal duru-
artmaktad›r. Hipertansif hastalar›n en az 1/3 - 2/3’ü
mun, BK‹ ve bel çevresini olumsuz etkiledi¤i göste-
obezdir ve obezlerde hipertansiyon gözlenme ola-
rilmifltir (Regidor, Gutierrez-Fisac, Banegas et al.
s›l›¤› üç kat fazlad›r (Kaya, 2003; Lois, Young ve Ku-
2004)
mar, 2008). Obez kiflilerde hipertansiyon s›kl›¤› obez
Aile öyküsü obezite aç›s›ndan en önemli risk fak-
olmayanlara göre iki kat daha fazlad›r (Geronooz
törlerinden biri olarak gösterilmektedir. Ailesinde
ve Krzesinski, 2000). Bir çal›flmada obez hastalar›n
obezite hikayesi olan kiflilerde obezite riski ortala-
%35’inde hipertansiyon saptanm›flt›r (Çoban, Ay-
ma iki-üç kat artar (Altunkaynak ve ark., 2006; Öz-
kut, Erbasan ve ark. 2003).
tora ve ark., 2006). Saraç ve ark. (2007) çal›flmas›n-
Obez hastalardaki hipertansiyon nedeninin
da, obez kad›nlar›n birinci derece yak›nlar›nda
kalp debisi ve dolaflan kan volümünde art›fl, vaskü-
obezite riskini 1.8 kat fazla olarak saptam›flt›r.
ler kontraksiyonda art›fl ve relaksasyonda azalma,
Hipotroidizm, Cushing sendromu, Tip 2 diyabet,
insülinoma gibi endokrin hastal›klar ile trisiklik anti-
afl›r› tuz al›m› ile nörohormonal faktörler oldu¤u ileri sürülmektedir (Çoban ve ark. 2003).
depresanlar, kortikosteroidler, sulfanilürea türü ilaçlar da obeziteye neden olmaktad›r (Erkol ve ark.
Obezitede hipertansiyon kontrolü
2004).
Obez hipertansif kifliler öncelikle yaflam biçimini
Obezitenin etyolojisi aras›nda çeflitli psikososyal
de¤ifltirmelidir; dengeli ve düzenli beslenme ile kilo
faktörler de rol oynamaktad›r (Bal, Özgür ve Gü-
vermeli, tuz ve alkol k›s›tlanmal›d›r. (Kaya, 2003). Di-
müfl, 2006). Obezite, bireyde benlik sayg›s›n›n azal-
yet yeterince potasyum, kalsiyum ve magnezyum
mas›na ve olumsuz bir kendilik kavram›n›n geliflme-
içermelidir. Lif içeri¤i zengin karbonhidrat al›nmal›-
sine neden olmaktad›r (Erkol ve ark. 2004; P›nar,
d›r.
2002).
Kilo ile kan bas›nc› aras›nda iliflki vard›r. 4.5 kg almakla sistolik bas›nç erkeklerde 4.4 mmHg, kad›n-
Obezite etkileri
larda 4.2 mmHg artar (Kaya, 2003). Vücut a¤›rl›¤›n-
Obezite tek bafl›na bile yaflam kalitesini boza-
daki 5-10 kg art›fl hipertansiyon riskini 1.7 kat, 25 kg
rak, psikososyal problemlerin yan›nda ciddi bir
art›fl› ise 5.2 kar art›r›r (Paydafl, 2004). 1 kg zay›flama
morbidite ve mortalite nedeni olabilmektedir (Pay-
ile de sistolik bas›nç 1.6 mmHg, diyastolik bas›nç 1.3
dafl, 2004).
mmHg düflmektedir (Çoban ve ark. 2003). 6 ay
DSÖ taraf›ndan en riskli 10 hastal›ktan biri olarak
içinde verilen 9-10 kg ile sistolik kan bas›nc› 26
kabul edilen obezite ciddi sa¤l›k problemlerine yol
mmHg ve diastolik kan bas›nc› 20 mmHg azalma
açmaktad›r (Altunkaynak ve ark. 2006). Bu prob-
gösterir (Kaya, 2003).
lemler; kardiovasküler sistem hastal›klar›, hipertansi-
Fiziksel aktivite art›r›lmal›d›r. Haftada 3-5 kez 40-
yon, dislipidemi, Tip 2 Diyabet, kolon, meme, safra
60 dakikal›k tempolu bir yürüyüfl önerilmektedir
kesesi, endometrium kanserleri, inme, uyku apne
(Kaya, 2003). Davran›fl ve fiziksel aktivite tedavisi
sendromu, artrit ve psikososyal sorunlard›r (Pang et
gören obez hipertansif hastalar 3 y›l izlendi¤inde ki-
lo kayb› olan kiflilerde kan bas›nc›nda önemli azal-
oran›nda azalm›flt›r (Linström, Louheranta, Manne-
malar saptanm›flt›r (Paydafl, 2004).
lin et al. 2004).
Obez hipertansiflerde diüretikler ya da angiotensin enzim (ACE) inhibitörleri ilk tercih edilen
Obeziteyi önleme ve obeziteden korunma
medikal tedavidir (Wenzel ve Krebs, 2007).
Obezite, günümüzde giderek artan ve uzun süreli tedavi gerektiren kronik bir hastal›kt›r (Bal ve
Obezite ve diyabet
ark. 2006; http://www.xn--bursasalk-wkb3r.gov.tr/
Diyabet akut ve kronik komplikasyonlar› ile ya-
diyabet/docs/08.pdf). Düflük kalorili diyet, egzersiz,
flam› tehdit eden ve görülme s›kl›¤› giderek artan
psikolojik destek gibi çok say›da bileflenden oluflan
kronik bir hastal›kt›r (Koyver, 2005).
obezite tedavisinden önce obezitenin oluflumunu
Dünyada diyabetli kifli say›s› 2003 y›l›nda 194 mil-
önlemek daha önemlidir. Bu nedenle sa¤l›kl› bes-
yon iken, 2007 y›l›nda 246 milyona ulaflm›flt›r. Tüm
lenme ve düzenli egzersiz al›flkanl›¤› kazand›rmay›
dünyada diyabetli kifli say›s› 2025 y›l› itibariyle 380
özendirici uygulamalar›n okul ça¤›nda bafllat›lma-
milyona ç›kaca¤› ve en büyük art›fl›n geliflmekte
s› ve bu mesajlar›n medya ve yay›n organlar› gibi
olan ülkelerde gerçekleflece¤i tahmin edilmektedir.
çeflitli araçlarla sürekli verilmesi sa¤lanmal›d›r (K›r
(http://www.idf.org/home7index.cfm?node= 264).
ve ark. 2004; Arslan ve ark. 2007).
Tip 2 diyabet aç›s›ndan fazla kilolu olma ve
Obeziteyi önleme giriflimlerinde diyet uygulana-
obezite tek bafl›na bir risk faktörüdür. Tip 2 diyabet
bilir olmal› ve yeme davran›fllar›nda porsiyonlar› kü-
hastalar›n›n %80’i obezdir. BK‹ 35 kg/ m2 ‘nin üzerin-
çültmek gibi pratik de¤ifliklikleri desteklemelidir (Er-
de olan kiflilerde diyabet görülme riski 80 kat art-
do¤an ve ark., 2005; Gedik 2003). Diyet önerileri ki-
maktad›r (Dalar ve Bahçeci, 2000; Koyver, 2005;
flinin yeme al›flkanl›klar›, yaflam de¤ifliklikleri, etnik
http://www.idf.org/home/index.cfm?node=1201).
ve kültürel özellikleri, di¤er hastal›klar›n varl›¤›na ve
Vücut a¤›rl›¤›ndaki her kg art›fl›, diyabet geliflme ris-
kulland›¤› ilaçlara uygun planlanmal›d›r. Düflük
kini %5 oran›nda art›rmaktad›r (http://www.idf.org/
ya¤ ve enerji içeren g›da kullan›m› art›r›lmal›d›r.
home/index.cfm?node=1201). Obeziteye ba¤l›
Günde 500-1000 kcal azalt›lmas›, yaklafl›k ayda 3-4
olarak bireylerde insülin direnci geliflmektedir (Koy-
kg kilo kayb› sa¤lar (Erdo¤an ve ark. 2005; Gedik
ver, 2005). Dalar ve Bahçeci (2000)’nin çal›flmas›n-
2003; http://www.who.int/hpr/NPH/docs/gs_obe-
da obez bireylerde %12 oran›nda diyabet saptan-
sity.pdf).
m›flt›r.
Kilo kontrolünü sa¤lamada bireyin düzenli e¤itim ile bilinçlendirilmesi önemlidir. Y›lmaz (2003)’›n
Obezite ve diyabet kontrolü
çal›flmas›nda beslenme e¤itiminin obez hastalar-
Obez bireylerde erken al›nacak önlemler ile di-
da kilo kayb› üzerine olumlu etkisi saptanm›flt›r.
yabet geliflme riski azalt›labilir. Sa¤l›kl› beslenme ve
Egzersiz, kilo kayb› program›n›n vazgeçilmez
fiziksel aktivite gibi yaflam biçimi de¤iflikleri ile Tip 2
ö¤elerinden biridir. Kas kütlesini koruyarak tüm vü-
diyabet
önlenebilir
cut kitlesinin aktivitesini art›r›r (Erdo¤an ve ark.
( h t t p : / / w w w . i d f . o r g / h o m e / i n d e x . c f m ? n o-
2005). Yap›lan çal›flmalarda düzenli egzersiz ile
de=1201). Finlandiya Diyabet Önleme Çal›flma-
%15’e kadar kilo kayb› sa¤lanm›flt›r (Shaw, Gennat,
s›’nda kilo verme, yüksek posal›, düflük ya¤ içeren,
O’Rourke et al. 2008).
geliflimi
%60’a
kadar
düflük glisemik indeksli diyet ve fiziksel aktivite ile
Tablo 3’te günlük yaflam aktiviteleri ve beslen-
fazla kilolu bireylerde Tip 2 diyabet geliflme riski %58
me al›flkanl›¤› gelifltirmesinde önerilen davran›fllar
belirtilmektedir.
Obezite, sebep oldu¤u hastal›klarla sa¤l›k harcamalar› maliyetine de ekstra yük getirmektedir.
Bu aç›dan acil koruyucu önlemler al›nmal›d›r (Bayram, Gündo¤an, Öztürk ve ark. 2006). Obeziteden
2.
3.
korunma giriflimlerinde amaç; vücut a¤›rl›¤›n›n
azalt›lmas›, uzun dönemde vücut a¤›rl›¤›n›n ideal
düzeyde tutulmas›, daha fazla kilo al›m›n›n önüne
4.
geçilmesi ve kilo al›nmas› ile ortaya ç›kabilecek di¤er hastal›k risk etmenlerinin kontrolü olmal›d›r. Bu
5.
amaca yönelik giriflimler:
• Bireyin hastaneye her geliflinde boy, kilo ve
6.
bel çevresi ölçülerek kaydedilmeli, BK‹ izlenmeli,
• Fazla kilolu bireyler risk faktörleri aç›s›ndan dikkatlice takibi yap›lmal›,
• Fazla kilolu ve obez bireylerin düzenli açl›k kan
7.
8.
flekeri ve kan bas›nc› ölçümleri yap›larak kaydedilmeli,
9.
• Bireylere her ziyarette BK‹ durumu, obezitenin
hastal›k riski aç›s›ndan önemi vurgulanmal›,
• Obezitenin gerisinde yatan ya da ona efllik
10.
eden psikolojik sorunlar tan›nmal› ve gerekli önlemler al›nmal›,
• Normal kilolu bireylere de sa¤l›kl› beslenme,
11.
düzenli egzersiz ve kilo kontrolünün önemi anlat›lmal›,
• Kilo vermek için gerekli olan motivasyon için
bireyler desteklenmeli,
• Tüm bireyler kilo kontrolüne yönelik e¤itim ko-
12.
13.
nusunda bilgilendirilmelidir.
Toplumda önemli bir halk sa¤l›¤› sorunu olan
obezitenin önlenmesinde sa¤l›kl› beslenme, düzen-
14.
li egzersiz yapma ve normal vücut a¤›rl›¤›n› koruma son derece önemlidir. Sa¤l›k profesyonelleri
15.
toplumun sa¤l›kl› yaflam biçimi davran›fllar› kazand›r›lmas›nda öncü kiflilerdir.
16.
Kaynaklar
17.
1.
Adams, K.F., Schatzkin, A., Harris, T.B., Kipnis, V., Mouw, T.,
Ballard-Barbash, R., Hollenbeck, A., Leitzmann, M.F. (2006).
Overweight, obesity, and mortality in a large prospective
cohort of persons 50 to 71 years old. The New Endland
Journal of Medicine, 355 (8), 763-778.
Altunkaynak, B.Z., Özbek, E. (2006), Obezite: nedenleri ve
tedavi seçenekleri. Van T›p Dergisi, 13 (4), 138-142.
Antipatis, V.J., Gill, T.P. (2002). Küresel bir sorun olarak
obezite. A.N. Dursun (Ed.) (M. Kahramano¤lu, Çeviri),
International Texbook of Obesity. 1. Bask›. ‹stanbul: AND
Daniflmanl›k, E¤itim, Yay›nc›l›k ve Organizasyon Ltd. fiti.
Arslan, C., Ceviz, D. (2007). Ev han›m› ve çal›flan kad›nlar›n
obezite prevalans› ve sa¤l›kl› yaflam biçimi davran›fllar›n›n
de¤erlendirilmesi. F. Ü. Sa¤ Bil Derg, 21 (5), 211-220.
Bal, Ö., Özgür, G., Gümüfl, A.B. (2006). Obez bireylerin stresle
bafla ç›kma yöntemleri. C. Ü. Hemflirelik Yüksekokulu Dergisi,
10 (3), 20-28.
Bayram, F., Gündo¤an, K., Öztürk, A., Yaz›c›, C. (2006).
Dünya’da ve Türkiye’de metabolik sendromun da¤›l›m›.
Türkiye Klinikleri J Int Med Sci, 2 (3), 18-24.
Bray, G.A. (2004). Obezitenin de¤erlendirilmesi. Sendrom,
Aral›k, 14-22.
Centers for Disease Control and Prevention (1996).
Guidelines for school health programs to promote lifelong
healty eating. MMWR, 45(RR-9):5.
Çoflansu, G., Demirezen, E., Erdo¤an, S. (2005).
Adölesanlarda obesite s›kl›¤› ve iliflkili faktörler: bir okul sa¤l›¤›
çal›flmas›. Hemflirelik Forumu Dergisi, Temmuz- A¤ustos, 1-5.
Cournot, M., Ruidavets, J.B., Marquie, J.C., Esquirol, Y.,
Baracat, B., Ferriares, J. (2004). Environmental factors
associated with body mass index in a population of Southern
France. Eur J Cardiovasc Prev Rehabil, 11 84), 291-297.
Çoban, E., Aykut, A., Erbasan, F., Mutlu, H. (2003). Obez
hastalar›m›zdaki hipertansiyon s›kl›¤› ve bunun obezite
derecesi ile iliflkisi. Turkish Journal Of Endocrinology and
Metabolism (Supplement 2), 45-46.
Dalar, Y., Bahçeci, M. (2000). Diyarbakir’da sa¤l›k
kurulufllar›na baflvuran kiflilerin obezite ve lipid parametreleri
aç›s›ndan de¤erlendirilmesi. Dicle T›p Dergisi, 27 (3-4), 13-20.
Erem, C., Arslan, C., Hac›hasano¤lu, A., De¤er, O., Topbafl,
M., Ukinc, K., Ersöz, H.O., Telatar, M. (2004). Prevalence of
obesity and associated risk factors in a Turkish Population
(Trabzon city, Turkey). Obes Res, 12 (7), 1117-1127.
Erkol, A., Khorshid, L. (2004). Obezite; predispozan faktörler ve
sosyal boyutun de¤erlendirilmesi. SSK Tepecik Hast Derg, 14
(2), 101-107.
Flegal, K.M., Carroll, M.D., Ogden, C.L., Johnson, C.L. (2002).
Prevalence and trends in obesity among US adults,
1999-2000 (Electronic version). JAMA, 9;288 (14):1723-1727.
Francis, L.A., Lee, Y., Birch, L.L. (2003). Parental weight status
and girls’ television viewing, snacking, and body mass
indexes (Electronic version). Obes Res, 11 (1), 143-151.
Gedik, O. (2003). Obezite ve çevresel faktörler. Turkish
Journal of Endocrinology and Metabolism (Supplement 2),
1-4.
18.
19.
20.
21.
22.
23.
24.
25.
26.
27.
28.
29.
30.
31.
32.
33.
Geronooz, I., Krzesinski, J.M. (2000). Obesity and
hypertension: from physiopathology to treatment (Electronic
version). Rev Med Liege, 55 (10), 921-928.
Hatemi, H., Yumuk, V.D., Turan, N., Ar›k, N. (2003). Prevalence
of overweight and obesity in Turkey. Metabolic Syndrome
and Related Disorders, 1 (4), 285-290.
International Diabetes Federation (IDF). Diabetes Prevalence
http://www.idf.org/home/index.cfm?node=6 (26.05.2008)
International Diabetes Federation (IDF). Fight Obesity Prevent
Diabetes http://www.idf.org/home/index.cfm?node=6
(26.05.2008).
Kaya, A. (2003). Obezite ve hipertansiyon. Turkish Journal of
Endocrinology and Metabolism (Supplement 2), 13-21.
K›r, T., K›l›ç, S., Uçar, M., Aç›kel, C.H., Göçgeldi, E., O¤ur, R.
(2004). Erlerde obezite prevalans›n›n ve etkileyen faktörlerin
saptanmas›. Gülhane T›p Dergisi, 46 (3), 219-225.
Kokino, S., Zater, C. (2004). Obezite ve aerobik egzersizler.
Türkiye Klinikleri, 4, 91-99.
Kosti, R.I., Panagiotakos, D.B., Tountas, Y., Mihas, C.C.,
Alevizos, A., Mariolis, T., Papathanassiou, M., Zampelas, A.,
Mariollis, A. (2008). Parental body mass index in association
with the prevalence of overweight/obesity among
adolescentd in Greece; dietary and lifestyle habits in the
context of the family environment: The Vyronas study
(Electronic version). ScienceDirect, 51 (1), 218-222.
Koyver, E.Y. (2005). Obez, tip II diyabetli hastalarda insülin
direnci ile IL-6, CRP ve fibrinojen iliflkisi. Uzmanl›k tezi, fiiflli
E¤itim ve Araflt›rma Hastanesi, ‹stanbul.
Linström, J., Louheranta, A., Mannelin, M., Rastas, M.,
Salminen, V., Eriksson, J., Ulusitupa, M., Tuomilehto, J. (2003).
The finnish diabetes prevention study (DPS): lifestyle
intervention and 3-year results on diet and physical activity
(Elecronic version). Diabetes Care, 26 (12), 3230-3236.
Lois, K., Young, J., Kumar, S. (2008). Obesity; epiphenomenon
or cause of metabolic syndrome? International Journal of
Clinical Practice, 62 (6), 932-938.
Obesity and Overweight. World Health Organization (WHO).
www.who.int/hpr/NPH/docs/gs_obesity.pdf (14.05.2008).
Ogden, C.H., Carroll, M.D., Curtin, L.R., McDowel, M.A.,
Tabak, C.J., Flegal, K.M. (2006). Prevalence of overweight
and obesity in the United States, 1999-2004 (Electronic
version). JAMA, 295, 1549-1555.
Özeno¤lu, A., Pamuk, Ö.N., Pamuk, G.E., Canero¤lu, N., Ak›n,
F., Hatemi, H. (2002). Normal, hafif fliflman ve fliflman
kad›nlar›n vücut kompozisyonu referans de¤erleri. Sendrom,
Kas›m, 109-114.
Öztora, S., Hatipo¤lu, S., Barutçugil, M.B., Saliho¤lu, B.,
Y›ld›r›m, R., fievketo¤lu, E. (2006). Ilkö¤retim ça¤›ndaki
çocuklarda obezite prevalans›n›n belirlenmesi ve risk
faktörlerinin araflt›r›lmas›. Bak›rköy T›p Dergisi, 2 (1), 11-14.
Pang, W., Sun, Z., Zheng, L., Li, J., Zhang, X., Liu, S., Xu, J., Hu,
H., Sun, Y. (2008). Body mass index and the prevalence of
prehypertension and hypertension in a Chinese rural
34.
35.
36.
37.
38.
39.
40.
41.
42.
43.
44.
45.
46.
population. Inter Med, 47, 893-897.
Paydafl, S. (2004) Obezite ve hipertansiyon. 6. Ulusal
Hipertansiyon ve Böbrek Hastal›klar› Kongresi Kongre Kitab›.
2-6 Haziran 2004, Antalya, 21-24.
P›nar, R. (2002). Obezlerde depresyon, benlik sayg›s› ve
beden imaj›: Karfl›laflt›rmal› bir çal›flma. C. Ü. Hemflirelik
Yüksekokulu Dergisi, 6 (1), 30- 41.
Regidor, E., Gutierrez-Ficas, J.L., Banegas, J.R., Lopez-Garcia,
E., Rodriguez-Artalejo, F. (2004). Obesity and socioeconomic
position measured at three stages of the life course in the
eldery (Electronic version). Eur J Clin Nutr, 58 (3), 488-494.
Saraç, F., Özgen, A.G., Y›lmaz, C., Tüzün, M. (2007). Obez
kad›nlar ve birinci derecedeki yak›nlar›nda kardiyovasküler
risk faktörleri. Anadolu Kardiyoloji Dergisi, 7, 371-377.
Satman, ‹., Y›lmaz, T., fiengül, A., Salman, S., Salman, F., Uygur,
S., Bastar, I., Tütüncü, Y., Sargin, M., Dinccag, N., Karsidag, K.,
Kalaca, S., Özcan, C., King, H. (2002). Population-Based
Study of Diabetes and Risk Characteristics in Turkey: Results of
the Turkish Diabetes Epidemiology Study (TURDEP), Diabetes
Care, 25 (9) , 1551-1556.
Seidell, J.C. (2002). Obezitenin epidemiyolojisi. A.N. Dursun
(Ed.) (M. Kahramano¤lu, Çeviri), International Texbook of
Obesity. 1. Bask›. ‹stanbul: AND Daniflmanlik, E¤itim, Yay›nc›l›k
ve Organizasyon Ltd. fiti.
Shaw, K., Gennat, H., Q’Rourke, P., Del Mar, C. (2008).
Exercise for overweight or obesity (review). The Cochrane
Collaboration, Published by JohnWiley & Sons, Ltd.
Wahba, I.M., Mak, R.H. (2007). Obesity and obesity-initiated
metabolic syndrome: mechanistic links to chronic kidney
disease. Clin J Am Soc Nephrol, 2, 550-562.
Wenzel, U.O., Krebs, C. (2007). Management of arterial
hypertension in obese patients. Curr Hypertens Rep, 9 (6),
491-497.
WHO. (2000). Obesity: preventing and managing the global
epidemic: report of a WHO consultation (Electronic version).
WHO technical report series ; 894. Geneva: World Health
Organization, from http://www.who.int/bookorders/
anglais/detart1.jsp? sesslan=1&codlan=1&codcol=10&
codcch=894.
Y›lmaz, M. (2003). Beslenme e¤itiminin obez hastalarda a¤›rl›k
kayb› üzerine etkisi. Turkish Journal Of Endocrinology and
Metabolism (Supplement 2), 83-85.
Yore, M.M., Fulton, J.E., Nelson, D.E., Kohl, H.W. (2007).
Cigarette smoking status and the association between
media use and overweight and obesity. Am J Epidemiol,
166, 795-802.
Yumuk, V.D. (2005). Prevalence of obesity in Turkey
(Electronic version). Obesity, 6, 9-10.
Uzm. Hemfl. Azime Karakoç KUMSAR
YORUM...
YORUM...
Diyabetli Gibi Yaflflaamak
Belgin BEKTAfi
9 Eylül Üniversitesi Hastanesi Diyabet E¤itim Hemfliresi
Diyabet Hemflireli¤i Derne¤i Yönetim Kurulu Üyesi
16 flubat - 13 Mart aras›nda ‹zmir 9 Eylül Üniversitesi Hemflirelik Yüksekokulu ve Diyabet Hemflireli¤i Derne¤i’nin haz›rlad›¤› 1 ay süren Diyabet Hemflireli¤i Temel E¤itim Kursu yap›ld›. Bu kursun, 7 günlük teorik program›
Yard.Doç. Dr. Sevgi K›z›lc› taraf›ndan “probleme dayal› ö¤retim yöntemi” ile
yürütüldü; bu aktif e¤itimde ayr›ca “drama yöntemi” ile hasta hemflire iliflkileri, hasta ve hastal›k iliflkisi sahnede canland›r›ld›.
Kursiyerler 2.5 hafta, 9 Eylül Üniversitesi Hastanesi, ‹zmir Atatürk Devlet
Hastanesi ve ‹zmir Behçet Uz Çocuk Hastanesi’nde stajlar›n› tamamlad›. Bu
stajlar s›ras›nda her gün vaka tart›flmalar› klinisyen e¤iticiler (Belgin Bektafl,
Bahriye Çetir, Dudu Kurt, Sevil ‹flli, Hasivet Karabil, Tazegül Ça¤layansudur)
taraf›ndan yap›ld›. Ayr›ca e¤itici Belgin Bektafl taraf›ndan tüm kursiyerlere
karbonhidrat say›m yöntemine göre insülin doz ayarlar› anlat›ld› ve kursiyerlere insülin kalemleri ve glukometreler da¤›t›larak 2 gün diyabetli gibi yaflamalar› sa¤land›.
Bir e¤itici olarak dikkatimi çeken baz› fleyler oldu. Arkadafllar›m›z sabah
kahvalt›s› yapmay›p, aralarda da bir fley yemezken, sürekli yemek yemeye
bafllad›lar. ‹lk gün evden ara ö¤ünlerini getirmifllerdi, neler getirdiklerine
bakt›¤›mda gözlerime inanamad›m. Po¤açalar, börekler, kurabiyeler, simitler. Yani ara ö¤ün için çok fazla yiyeceklerdi. Yemekhaneye giderken insülini yemekhanede yapmak istemediler, “yemekten sonra yapmak do¤ru
mu?” diye düflündüler; aralar›nda tart›flt›lar. Yemekhanede ç›kan börek karfl›s›nda ne yapacaklar›n› flafl›rd›lar. fieker ölçüm saati geldi¤inde hasta e¤itiminde idiler ve o anda flaflk›nl›k yaflad›lar ve rahats›z oldular; “ne yapacaklard›, e¤itimi b›rak›p fleker mi ölçeceklerdi yoksa atlayacaklar m›yd›? Oysa
hemflireleri onlara “mutlaka tokluk flekerlerinize bak›n” demiflti.
Bu yaflad›klar› deneyimin onlara çok fley kazand›rd›¤›n› düflünüyorum.
Ayr›ca arkadafllar›ma bu konudaki istekleri için ve hiç çekinmeden insülin
Bunu bize ö¤reten, ilham
veren Uzm. Hemflfliire Caroline
Robertson’a teflfleekkürlerimle..
i¤nesini bat›rma ve kan flekerini hiç atlamadan ölçtükleri için kendilerini kutluyorum. Biliyorum ki hepsi geçekten baflar›l› birer diyabet hemfliresi olacaklar.
Afla¤›da kursiyerlerin bu iki günlük geri bildirimle-
saat sonra ölç offffff, o s›rada e¤itimde oluyorum,
ri yer almaktad›r. Hiç de¤ifltirilmeden aynen aktar›l-
yolda oluyorum kafam fleker ölçümünde ama za-
m›flt›r.
man bulam›yorum offfffffffff offfffffffffff. En zoru yemek k›sm›yd›, sofraya oturuyorsunuz. Önce yiye-
‹ki Günlü¤üne Diyabetli Olmak
ceklere bak›yorum, karbonhidrat miktar›n› hesapl›yorum, insülin miktar›n› ayarl›yorum ve yemek yiyo-
Duygular
rum ama hep kaçamak yapt›m, gerçekten diya-
“‹ki günlü¤üne bir diyabetli gibi yaflamam›z is-
betli gibi yaflamak zormufl”
tendi¤inde ilk önce heyecanland›m. Nas›l olacak,
“Ben bugüne kadar yeme¤e bafllarken hiç sa-
neler yapacakt›m ya da yapabilecek miydim? De-
ate bakmam›flt›m bu farkl›yd›. Unutmamak için her
¤iflik yaflanan iki gün, iyi bir empati f›rsat›yd› benim
zamankinden daha fazla saate bakt›m çünkü tok-
için”
luk flekerime bakacakt›m. Bu s›rada mensturel ka-
“Ne kadar zordu seninle olmak, sana inat mu-
namam›n bafllamas› g›da kontrolü aç›s›ndan çok
hallebi yedim, yedim de ne oldu büyük bir suçluluk
zordu, can›m tatl› ve karbonhidrat istiyordu. Yasak
duygusu yaflatt›n. Yaflamlar›na girdi¤in insanlara
duygusunun çekicili¤ini yaflad›m”
seni anlataca¤›m. Seninle düflman de¤il dost ola-
“‹nsülin yapaca¤›m söylendi¤inde, enjeksiyonu
rak yaflamay› ö¤renecekler. Art›k onlar›n hayat›na
kendi kendine yapmam gerekti¤i duygusu beni
girdin ben ise arabulucu olaca¤›m. Seninle tan›fl-
strese soktu. Tüketti¤im yiyeceklerin karbonhidrat
t›m diyabet, seninle yaflamak zordu ama imkans›z
miktarlar›n› bilmek ve özgürce seçim yapabilmek
de¤ildi. Ne zormufl insan›n kendini bask› alt›nda his-
çok güzeldi. Gözüm sürekli yiyeceklere kayd›, özel-
setmesi. Bilmek yapmak de¤ilmifl”
likle çocuklar için bunun daha zor oldu¤unu dü-
“2 gün diyabetli gibi yaflamak çok zor ama k›sa
flündüm. ‹lk gün ara ö¤ün almay› unuttum. Sabah
bir zaman, bir ömür boyu sürece¤ini bilmek ger-
kahvalt›da reçel yemek istedim, o an ne yiyebilirim
çekten çok zor. Hangi besin ne kadar karbonhid-
diye düflündüm. O günü çok gergin geçirdim. Ö¤-
rat içeriyor, hangisinde yok, bu yafltan sonra mate-
leyin flekerimi ölçemedim çünkü e¤itimdeydim.
matik hesab› yapmak, her yedi¤ini hesaplamak ve
E¤itim uzadikça zaman geçti ben iyice gerildim”
insülini yapmak, toklu¤u unutmamak, her fleyi
“Diyabet beni engelleyen, sürekli ilgi isteyen bir
fleydi. Onunla ilgilenmek, zor bir yolculuk olsa ge-
planlamak ne zormufl”
“Kaçaklar çok zevkli, heyecanl› ama suçluluk
rek diye düflündüm. Günlük ifllerimi yapt›m ve ya-
duygusu hissettiriyor. Kendi mutfa¤›m›z›n h›rs›z› ol-
p›labiliyormufl diye düflündüm. Uzun sürede uyumu
duk. Bu karmafl›k bir duygu tarif edilemez”
sa¤lad›¤›m›zda sorun olmaz diye düflünüyorum”
“BEN D‹YABETL‹Y‹M!.. evet bu cümleyi inanarak
“Diyabetli olman›n normal hayat›m›z› sürdürme-
dile getirmek öyle zormufl ki. Kabullenmek, yaflan-
nizde hiçbir engel teflkil etmedi¤ini gördüm. Bu
t›n›za bu durumu sokabilmek insan› çaresiz hissetti-
hastal›kla bar›fl›k yaflad›klar› sürece yaflamlar›n› çok
riyor, eliniz kolunuz ba¤l›, sa¤l›k personeline ba¤›m-
rahat bir flekilde sürdürebilirler”
l›, otokontrolden aciz, flaflk›n bir hale giriyorsunuz.
‹nsülinleri kola ve bacaklardan yaparken sorun ya-
Diyabet Bize Neyi Ö¤retti
flamad›m. Ancak göbek bölgesine geldi¤imde
“Diyabetlileri yarg›lamadan önce anlama kara-
bat›rmakta güçlük çektim. Saat takibi zordu, tok-
r› ald›m. Diyabetli gibi yaflamak beni bir ad›m da-
luk flekerlerime bakarken ilk lokmada saate bak 2
ha yaklaflt›rd›”
Diyabetli Gibi Yaflamak
“Diyabetlilere, ‘yemek aralar›n› açma, geç
olaca¤›n›, kalp krizi geçirebilece¤imi, böbreklerimi
kalkma, yürüyüfl yap’ diye söylemek kolay ama
kaybedip diyalize girebilece¤imi, ayaklar›m›n kesi-
yaflam flekline dönüfltürmek çok zormufl. Bundan
lebilece¤ini, ‘e¤er kurallara uymazsan bunlar ola-
sonra yapamad›klar›nda neden yapamad›klar›n›
bilir’ deyip bütün bunlara haz›r olmam› bekleme-
anlayaca¤›m art›k ve onlara zaman tan›yaca¤›m”
sin. Ne olur beklemesin. Kendimi seviyorum, kendi-
“Gece insülini yapmadan uyumuflum. Unutan
me zarar vermeyi göze alamam, ne olur bana za-
hastalar›m oluyordu. Art›k bunun için onlar› suçla-
man verin, ne olur beni dinleyin, beni anlamaya
mayaca¤›m”
çal›fl›n, beni yaln›z b›rakmay›n. ‹flte bunu ö¤rendim,
“Bazen diyabetliler ‘yemek yemek istedim, çok
Belgin han›m sonsuz teflekkürler size”
yedim’ veya “insülin yapmak istemedim” dedikle-
“Bunu olumlu olarak kendime nas›l yans›tabilirim
rinde onlar› anlam›yordum. Kendim diyabetli gibi
diye sordu¤umda ç›kan sonuç: Esneklikler olmal›!..
yaflamaya bafllay›nca daha iyi anlad›m. Ben de
do¤ru olmad›¤›n› bildi¤im halde zaman zaman
sürekli yemek istedim, ben de insülin yapmak iste-
“kesinlikle” ve “asla” kelimelerini e¤itimlerim s›ras›n-
medim. Art›k ne yapaca¤›m› biliyorum. Bana bunu
da kullan›rd›m. Ancak yaflad›¤›m iki günden sonra
yaflatt›¤›n›z için teflekkür ediyorum”
biliyorum ki keskin s›n›rlar beni huzursuz ediyor”
“Bir diyabet hemfliresi olarak bir diyabetli gibi
“Diyabetli gibi yaflaman›n ne oldu¤unu annem
yaflamak, hani diyabetlilere karfl› çok kolay dökülü-
diyabetli oldu¤u için az çok bildi¤imi düflünüyor-
veren sözler var ya dudaklar›m›zdan, bunlar›n uy-
dum. Bazen eksik yapt›¤› fleyler oldu¤unda k›z›yor-
gulanmas›n›n ne kadar zor oldu¤unu anlad›m”
dum. Ama gördüm ki baz› fleyleri bilmekle uygula-
“Diyabetli bireyin en çok zorluk çekti¤i konu
mak aras›nda çok fazla fark var. Hastal›k dünyam›-
bence çevredir. Çünkü sürekli kendimi çevreye
z›n merkezi haline geliyor sizde onun uydusu. Ye-
göre ayarlamak zorunda kald›m. Kan flekeri ölçü-
me¤imi yemeliyim, egzersizimi yapmal›y›m, flekeri-
mü ve insülin uygulamas›n› insanlar›n gözleri önün-
mi ölçmeliyim, ara ö¤ünümü almal›y›m bir sürü ku-
de yapmak istemedim”
rallar, kendimi cendere gibi hissettim. Ama yap-
“Özellikle al›flkanl›klar› de¤ifltirebilmek ahh
man›z gereken birçok fleyi yapmay›, diyabetli ol-
ahhh, belki tip 1 diyabetliler için daha kolayd›r
mak ö¤retiyor. Bu tamamen bak›fl aç›m›zla ilgili,
çünkü küçük yaflta davran›fllar daha kolay flekille-
nas›l bakarsan›z öyle görürsünüz, bu iki günlük sü-
nebilir. Ama ya tip 2 diyabetliler, y›llard›r süregelmifl
reçte hayat›n› belirli bir plan dahilinde yaflayan,
al›flkanl›klar, bunlar› bir ç›rp›da de¤ifltirmek nehrin
sa¤l›kl› yaflaman›n ne demek oldu¤unu bilen ve
ak›fl›na karfl› kürek çekmek gibi, psikolojiniz bozulu-
bunu isteyen insanlar için zor olmad›¤›n› düflünüyo-
yor. Kimse benden bir gecede hayat›m› de¤ifltir-
rum. Yapt›klar›m› ve yapmam gerekenleri tekrar
memi, kendime birden bire günde 4 kez i¤ne yap-
gözden geçirmemi sa¤lad›. Bunlar› yapmak için di-
mam›, parmaklar›m› delip kan flekerime bakmam›,
yabetli olmak gerekmiyor”
flimdiye kadar hayat›m›n en zevk veren k›sm› olan
“Bu tecrübe bana diyabetlileri yarg›lamamay›
yemek yemeyi iflkence haline dönüfltürmeyi, fleke-
ö¤retti. Yaflamsal aktiviteleri belli bir düzene oturt-
rimin düflüp yollarda bay›labilece¤imi, bunun için
mak zor ama yap›lamayacak bir fley de¤il, iflte bi-
bana haz›r olmam› gözlerimi olas› bir aksilikle hasta-
zim görevimizin de bunu baflarmak oldu¤unu dü-
nede açabilece¤imi, belki bir gün flekerimin çok
flünüyorum. Diyabetlilerin ilk etapta “bu i¤neyi ken-
yükselip komaya girebilece¤imi, pazarl›k yapar gi-
dime nas›l yapaca¤›m, parma¤›m› nas›l delece-
bi bunlar› kabul etmezsem bir gün gözlerimin kör
¤im, can›m ac›r yaklafl›mlar›na karfl›, ac›maz bir fley
olmaz diyerek geçifltiriyordum. Art›k gördüm ki ger-
reden bakmam› sa¤lad›. Art›k diyabetlilerin korku-
çekten ac›m›yor ve bunu diyabetlilere daha da
lar›n› anlay›p sosyal yaflant›lar›n›n etkilenmeden
inanarak güvenlerini kazanma olana¤› buldum”
bunu sürdürebileceklerini anlatabilece¤im. Çok
“Diyabetli gibi yaflamak benim farkl› bir pence-
Sonsuz teflfle
ekkürler
Özgül VATANSEVER
Vildan DERV‹fi ÖZKAN
Hatice ALEV
P›nar ARSLAN
Sevgi KARACA
Emel BARAN
Gülflen EJDAR
ö¤retici bir e¤itimdi”.
Hatice ARLI
Hülya AVfiAR
Füsun ÇOLAKO⁄LU
Muhterem GÖZÜBÜYÜK
Emine BAHÇIVAN
Perihan YET‹M
Melike TAfiDELEN
Elif ÜNSAL
TANITIM
TANITIM
Diyabet Hemflfliireli¤i Derne¤i
Tan›t›m› ve Faaliyetleri
Derne¤in amac›, diyabet hemflireli¤ini gelifltirmek, diyabet hemfliresi/diyabetlilere bak›m veren
gulama standartlar›n› belirler, etik kurallar› de¤erlendirir ve gelifltirir.
hemflireleri (diyabetli bireylerin bak›m gereksinimle-
• Diyabet hemfliresi/diyabetlilere bak›m veren
rini saptama, uygun giriflimleri planlama ve uygula-
hemflirelerin uygulama standartlar›n› belirler ve bu
ma ve bak›m›n süreklili¤ini sa¤lama konular›nda)
standartlara ulaflmalar› için mezuniyet sonras› e¤i-
desteklemek, mesleki geliflmelerini teflvik etmek ve
tim programlar› (sertifika, sürekli e¤itim programlar›
gelifltirmektir. Çal›flmalar›n› Atatürk ilkeleri do¤rultu-
ve hizmet içi e¤itim programlar›) düzenlenmesini
sunda sürdüren dernek, bu amac› gerçeklefltirmek
ve yürütülmesini sa¤lar.
• Mesleki ve bilimsel araflt›rma ve incelemeler
için:
• Diyabetli bireylere hizmet veren kurum, kurulufl
ve kiflilere diyabet hemflireli¤i alan›nda rehberlik
eder, bu alandaki mesleki uygulama esaslar›n›, uy-
bafllat›r. Yap›lan çal›flmalar› izler, sonuçlar›n› de¤erlendirir ve üyelerine duyurur.
• Türkiye’de diyabetin önlenmesi, erken tan›s›
ve diyabetlilerin bak›m›n›n iyilefltirilmesi için faali-
B‹L‹MSEL TOPLANTILAR DÜZENLEME
yetler yürütür. Bu kapsamda diyabetlilere, onlar›n
Sertifika Programlar›
ailelerine, çevresine ve topluma yönelik etkinlikler
4 hafta süreli (160 saat) Diyabet Hemflireli¤i Te-
(e¤itim, dan›flmanl›k, halk toplant›lar›, TV-Radyo
mel E¤itim Program› ‹stanbul Üniversitesi, Marmara
programlar› vb.) düzenler, bu amaçla planlanan
Üniversitesi ve Dokuz Eylül Üniversitesi Hemflirelik
etkinliklere kat›l›r.
Yüksekokullar› ile iflbirli¤i halinde düzenlenmekte
• Ulusal ve Uluslararas›, ilgili alanda bilimsel ça-
olup, Avrupa Diyabet Hemflireli¤i Federasyonu ta-
l›flmalar yapan kifli ve kurulufllar ile iflbirli¤i yapar ve
raf›ndan desteklenmektedir. 2002 y›l›ndan bu yana
üyelerin bu kifli ve kurulufllardan yararlanmalar›n›
düzenlenen 15 sertifika program›nda toplam 319
sa¤lar, ulusal ve uluslararas› kongreler, kurultaylar,
hemflire Diyabet Hemflireli¤i Sertifikas› alm›fl ve Tür-
sempozyumlar, konferanslar, paneller ve sergiler
kiye’nin çeflitli illerinde diyabetlilere ve meslektafl-
düzenler.
lar›na hizmet vermektedir.
• Diyabet ile ilgili tan› - tedavi ve bak›m sa¤lamak amac›yla kullan›lacak alet ve tekniklerin kulla-
Sempozyum ve Kurs Programlar›
n›m›n› gerçeklefltirecek hemflirelerin e¤itimini sa¤-
1995–2003 y›llar› aras›nda Sa¤l›k Bakanl›¤›, Üni-
lar ve di¤er sa¤l›k personeli ile teknik personelin
versiteler ve Diyabetle ilgili Sivil Toplum Örgütleri ifl-
e¤itimi ile istihdam›n›n sa¤lanmas›na yard›mda bu-
birli¤i ile yürütülen “Mezuniyet Sonras› Diyabet E¤i-
lunur.
tim Programlar›”n›n koordine edilmesi ve yürütül-
• Kamuoyuna ve bu alanda faaliyet gösteren
mesinde görev ald›.
kurum ve kurulufllara hitap etmek üzere genel kül-
1999 y›l›nda St. Vincent Deklarasyonunun 10. Y›-
tür ve bilimsel yay›nlara kolayca ulaflmalar› için bir
l›nda ‹stanbul’da yap›lan 5. Toplant› Satelit Progra-
kütüphane kurup, arfliv oluflturur; broflür ve dergiler
m›n› yürütmüfltür. Ayn› y›l IV. Aile Hekimli¤i Kongre-
haz›rlay›p tan›t›m amaçl› da¤›t›r, çeflitli bilimsel
sinde, FEND, SVDPCDG ile ortak çal›flmalar yapt›.
araflt›rmalar yapar, yap›lan araflt›rma sonuçlar›n›n
2000’li y›llar›n bafl›nda ülkemiz 100 ünitelik insüli-
yay›nlanmas›n› sa¤lar, bu amaçla yurt içi ve yurt
ne geçmifltir. Bu s›rda ortaya ç›kan sorunlar› çöz-
d›fl›ndan davet edilecek bilim adamlar›n›n masraf-
mek amac›yla birçok ilde “100 Ünitelik ‹nsüline Ge-
lar›n›n karfl›lanmas›nda yard›mc› olur.
çifl Program›n›n Tan›t›m›/ ‹nsülin Uygulamalar›n› ve
• Ayn› amaç do¤rultusunda faaliyet gösteren
Ayak Bak›m›n› ‹yilefltirme Programlar› düzenledi.
derneklerle veya vak›f, sendika ve benzeri sivil top-
Türkiye Diyabet Vakf› önderli¤inde SB, üniversi-
lum kurulufllar›yla ortak bir amac› gerçeklefltirmek
teler ve ilgili sivil toplum örgütlerinin kat›l›m›yla 2000
üzere giriflim ve benzeri adlarla geçici olarak PLAT-
- 2003 y›llar› aras›nda GAPD‹AB Projesi, ÇUKUROVA-
FORM oluflturur, oluflturulan platformlarda yer al›r.
D‹AB Projesi ve DO⁄UD‹AB Projesi kapsam›nda
• Diyabetli bireylerin ve ailelerinin bak›m alma
hakk›n› savunur, onlar› uygun bak›m› alabilmeleri
Hemflire Toplant›lar› ve diyabet ile ilgili halk e¤itim
toplant›lar›n› yürüttü.
konusunda destekler, hasta haklar› konusunda ulu-
1999 y›l›ndan bu yana her y›l düzenli olarak Ulu-
sal ve uluslararas› düzeyde savunuculuk yapar,
sal Diyabet Kongresi ile paralel olarak Diyabet
hasta lehinde kararlar›n al›nmas› için rol al›r.
Hemflireli¤i Sempozyumu ve diyabet hemflireli¤inin
Bu amaçlar do¤rultusunda çal›flmalar›n› sürdü-
diyabetik ayak, insülin pompa uygulamalar›, diya-
ren Derne¤in kuruluflundan bu yana yürüttü¤ü ve
bet ve cinsel sa¤l›k gibi spesifik alanlar›nda kurs
faaliyetler flu flekilde s›ralanabilir.
programlar› düzenlemektedir.
Obezite kongresi içersinde Obezite Hemflireli¤i
Kurslar›, Çocuk Endokrinolojisi ve Diyabet Kongresi
ile paralel olarak Çocuk Diyabet Hemflireli¤i Kursla-
rumunun Saptanmas›
– 2. Faz: Pilot Çal›flma(‹.Ü ‹stanbul T›p Fakültesi Diyabet Bilim Dal›nda tamamlanm›flt›r)
r›, Türkiye Endokrinoloji ve Metabolizma Hastal›kla-
– 3. Faz: Projenin Yeniden Yap›land›r›lmas› ve
r› Kongresi ile paralel olarak Endokrin Hemflireli¤i
Türkiye'deki Di¤er Diyabet Merkezlerine yay›lmas›d›r.
• Diyabet Hemflireli¤i Derne¤i ‹zmit Körfezköy Di-
Kurslar› düzenlemektedir.
Ayn› zamanda diyabetlilerle s›k karfl›lafl›lan alan-
yabet Koruma Projesi
larda çal›flan hemflireler için 8–14 gün süreli “Temel
• GAPD‹AB Projesi
Diyabet Bilgisi” kurslar› ile 2-4 gün süreli “Diyabetik
• ÇUKUROVAD‹AB Projesi
Ayak Bak›m›, Diyabet E¤itimcisinin E¤itimi” kurslar›n›
• DO⁄UD‹AB Projesi
düzenlemektedir.
• DHD Ankara Çal›flma Grubu Ankara Sincan
‹stanbul ve ‹stanbul d›fl›ndaki birçok devlet, üni-
Cezaevinde bulunan mahkum ve çal›flanlar›n di-
versite ve özel hastanenin diyabet ile ilgili “Hizmet
yabet risklerini belirlemek ve mevcut diyabetlilerin
içi e¤itim programlar›n› yürütmektedir.
bak›m›n› iyilefltirmek amac› ile (Mart - Nisan 2007)
K›br›s’taki hemflireler için de “Mezuniyet Sonras›
tarama ve e¤itim faaliyeti düzenlemifltir.
Diyabet E¤itim Programlar›”n› K›br›s Sa¤l›k Bakanl›-
• DHD Ankara Çal›flma grubu ve yönetim kuru-
¤› ile iflbirli¤i halinde devam ettirmekte ve orada
lu üyeleri Nisan 2007 Safranbolu Lisesi, Safranbolu
yap›lan “Diyabetli Yaz Kamp›” uygulamalar›nda
Çocuk Yuvas› ve Karabük cezaevinde bir dizi tara-
aktif görev almaktad›r.
ma ve e¤itim etkinli¤i gerçeklefltirmifltir.
Diyabetik Çocuklar için Yaz Okulu yapm›fl ve
“Yaz Okulu Modeli” oluflturulmas› konusunda çal›fl-
Devam eden projeler
tay gerçeklefltirmifltir. Ayr›ca di¤er sivil toplum ör-
– Diyabetlilerin Kendi Kendine Kan fiekeri ‹zleme
gütlerinin düzenli olarak yürüttükleri çocuk, adöle-
Durumu: Etkileyen Faktörler ve Diyabetin Kontrolü
san ve eriflkinler için diyabet kamplar›nda diyabet
‹le ‹liflkisi. (Diyabet Hemflireli¤i Derne¤i Projesi), 2007
hemflireli¤i derne¤i üyeleri aktif olarak yer almakta-
– Türkiye’de ‹nsülin Tedavi Uygulamalar›n›n ‹yi-
d›r.
lefltirilmesi (Uluslararas› Diyabet Federasyonu ve Di-
Diyabet ile ilgili ilaç endüstrisi ile diyabetlilerin bak›m› hakk›nda çeflitli kurs ve çal›fltaylar düzenlemek-
yabet Hemflireli¤i Derne¤i Ortak Projesi, SB izni ile),
2007.
tedir.
2000 y›l›ndan bu yana FEND ve EASD taraf›ndan
ARAfiTIRMALAR ve YAYINLAR
birçok ülkede yap›lan kongrelerine aktif olarak ka-
• Diyabet Hemflireleri Taramas› (1997)
t›lmakta ve FEND taraf›ndan 1999 y›l›nda bafllat›lan
• DHD E¤itim Faaliyetlerinin De¤erlendirilmesi
Üniversiteler Aras› ‹flbirli¤i Projesine (ENDCUP Project) üyelerin kat›l›m› desteklenmektedir
(1999)
• DHD Diyabetiklere Bak›m Veren Hemflirelerin
Durumu (1999)
PROJELER
• Diyabetli Hastalar›n Ayak Bak›m› Konusundaki
Tamamlanm›fl Projeler
Bilgi Düzeylerinin Saptanmas› (FEND Annual Me-
• Türkiye’de Diyabetik Ayak Bak›m›n›n ‹yilefltiril-
eting 2000 Jarusalem-‹srail ve 36. Ulusal Diyabet
Kongresi - Gaziantep'te sunulmufltur). Haziran
mesi Projesi
– 1. Faz: Türkiye'de Diyabetik Ayak Bak›m›n›n Du-
2000-Haziran 2001.
• Diabetes Prevention Program for Earthquake
Victims in Turkey (6. FEND Konferans›, 2001-Glasgow’da poster bildiri olarak sunulmufltur)
• Preliminary report of the Southeastern Anato-
deste¤i ile bas›lm›flt›r).
– Diyabet E¤itimcileri ‹çin 2007 Diyabet Ajandas›, Eos Ajans, Yay›nc›l›k, ‹stanbul 2007 (Sonofi-aventis’in deste¤i ile bas›lm›flt›r)
lia Diabetes Project: activities of the Diabetes Nur-
– Diyabet E¤itimcileri ‹çin 2008 Diyabet Ajanda-
sing Association (8. FEND Konferans› 2003-Paris’te
s›, Eos Ajans, Yay›nc›l›k, ‹stanbul 2008 (Novonor-
poster bildiri olarak sunulmufl, makalesi European
disk’in deste¤i ile bas›lm›flt›r)
Diabetes Nursing dergisinin 2005 y›l› 2. say›s›nda ya-
– Diyabet E¤itimcileri ‹çin 2009 Diyabet Ajandas›, Eos Ajans, Yay›nc›l›k, ‹stanbul 2009 (Novonor-
y›nlanm›flt›r)
disk’in deste¤i ile bas›lm›flt›r)
YAYINLAR
– Diyabet Hemflireli¤i Derne¤i Yönetim Kurulu ve
– Erdo¤an S (Ed). Diyabet Hemflireli¤i Temel Bilgiler Yüce Reklam, Yay›m, Da¤›t›m Afi, ‹stanbul,
Ankara Çal›flma Grubu taraf›ndan, halk e¤itiminde
kullan›lmak üzere bir film CD haz›rlanm›flt›r 2009.
2002.
– Pek H. 10 Soruda Lipodistrofi, 2003 (Becton
Dickinson deste¤i ile bas›lm›flt›r)
MEVZUAT ÇALIfiMALARI
• Endokrinoloji ve Metabolizma Merkezleri ve
– Olgun N. Diyabetik Hasta E¤itimi, Diyabette
Diyabet Hizmet Birimleri Yönetmeli¤i tasla¤› hakk›n-
Kendi Kendine Takip ‹lkeleri, Diyabet Hemfliresinin
da Kas›m 2005’de ilgili Bakanl›k birimlerine görüfl
Diyabette Akut Komplikasyonlara Yaklafl›m›, Ed. T.
bildirimi,
Y›lmaz, M. Bahçeci, M.A. Büyükbefle, Diyabetes
• Türk Hemflireler Derne¤i inisiyatifinde yap›lan
Mellitusun Modern Tedavisi, Bilmedya Grup, ‹stan-
“hemflirelik ifllevlerinin belirlenmesi” çal›flmas›
bul, 2003.
(2005)
– Özcan fi. Diyabet Hemfliresinin Rol ve Sorumluluklar›, Medikal Tedavi Uygulanan Diyabetlinin Bak›m ve E¤itimi, Ed. T. Y›lmaz, M. Bahçeci, M.A. Bü-
• Hemflirelik kanunu’nun de¤ifltirilmesi hakk›nda
Sa¤l›k Bakanl›¤› ile görüflme (2006)
• Türk Hemflireler Derne¤i ile birlikte çal›fl›lan "SB
yükbefle, Diyabetes Mellitusun Modern Tedavisi, Bil-
Hemflirelik Hizmetleri Yönetmeli¤i"
medya Grup, ‹stanbul, 2003.
"Hems›rel›k Özel Dallar›nda Yetkilendirme Yönet-
– Özcan fi (Çev.Ed) Diyabet Sa¤l›k Profesyonellerinin E¤itimi ‹çin Uluslar Aras› E¤itim Rehberi, Eos
Tasla¤› ve
meli¤i" Tasla¤› (2007)
• Sa¤l›k Bakanl›¤› ile Diyabet Hemflireli¤i Der-
Ajans, Yay›nc›l›k, ‹stanbul 2005 (Bayer Türk Kimya
ne¤i aras›nda
San. Ltd.fiti Deste¤i ile Bas›lm›flt›r)
lenmesi hususunda iflbirli¤i protokolü hakk›nda
– Diyabet E¤itimcileri ‹çin 2006 Diyabet Ajanda-
"Diyabet Hemflireli¤i Kursu" düzen-
görüflme yap›ld› (2007).
s›, Eos Ajans, Yay›nc›l›k, ‹stanbul 2005 (Novartis’in
HABERLER...
DUYURULAR...
14. FEND Konferans› 24 - 25 Eylül 2009
rihleri
Mart 2009 ta
16 fiubat - 13
rt 2009
ir'de, 2-27 Ma
aras›nda ‹zm
a
nda ‹stanbul'd
tarihleri aras›
gramlar›
n sertifika pro
gerçeklefltirile
plam 45
amland› ve to
baflar› ile tam
ald›.
sertifikalar›n›
meslektafl›m›z
10-12 Nisan 20
09 tarihinde
Kapadokya
da Roche Dia
gnostic firma
s›
sponsorlu¤un
da Diyabet H
emflireli¤i
toplant›s› yap
›ld›.
tarihleri aras›nda Avusturya - Viyana da
yap›lacakt›r.
http://www.fend.org/conference/
conf.html
ramlar›”
im prog
it
¤
e
ri
e
t sohbetl
nan 10
“Diyabe
ar planla
d
a
k
a
n
ra ve
u
1’i Anka
2009 son
l,
u
b
n
ta
n›n 3’ü ‹s
üzere
toplant›
e olmak
d
in
s
e
lg
bö
1’i ‹zmir
nd›
tamamla
5 tanesi
5. Bayer Diyabet Ürünleri Sempozyumu
1 - 3 May›s 2009 tarihleri aras›nda
‹zmir’de Lilly
09 tarihinde
20
n
a
is
N
26
24 abet
rlu¤unda Diy
firmas› sponso
›.
plant›s› yap›ld
Hemflireli¤i to
1 - 3 May›s 2009 tarihinde
Kapadokya’da Bayer Diagnostic
firmas› sponsorlu¤unda Diyabet
Hemflireli¤i toplant›s› yap›ld›.
20 - 24 May›s
tarihinde An
talya’da
45. Ulusal Diy
abet Kongre
si ve 11. Ulusa
Diyabet Hem
l
flireli¤i Sempo
zy
u
m
u
yap›lacakt›r.
http://www.d
iyabetkongre
si.info/
Antalya’da yap›ld›. Toplant›ya
Türkiye’nin farkl› yerlerinden 170’in
üzerinde diyabet hemfliresi kat›ld›.
45.EASD Kon
gresi 29 Eylül
- 2 Ekim 2009
tarihleri aras›
nda Avustury
a - Viyana’d
yap›lacakt›r.
a
http://www.e
asd.org/easd
webfiles/
annualmeetin
g/45thmeetin
g/
45th-first-info
.html
30 Eylül-4 Ekim 2009 tarihleri aras›nda
Antalya da yap›lacak olan 11. ‹ç
Hastal›klar› Kongresi içersinde 30 Eylül
de 1 günlük “Mezuniyet Sonras› Diyabet
Hemflireli¤i Kursu” yap›lacakt›r.
http://www.ichastaliklari2009.org/

2009-1

Transkript

Benzer belgeler