Fermi Açmazı

FERMı’S PARADOX
FERMİ AÇMAZI
A new solution proposal
Yeni bir çözüm önerisi
Mehmet E Özel
Maltepe Üniverstesi
FERMI’S PARADOX ıN A
TEXTBOOK
Art Hobart PHYSICS
Bölüm 11: SETI ’den
Alt Bölüm 8: Fermi’nin sorusu : Herkes nerede?
Yerötesi yaşamı çevreleyen belirsizliklere karşın, bazı bilimciler her zaman daha ilerde spekülasyonlar geliştirmişlerdir. Bunlardan biri, 2. Dünya Savaşı sırasında
Amerikan nükleer silah geliştirme çabaları liderlerinden ve nükleer reaktörün kaşif i büyük f izikçi Enrico Fermi’dir.
Fermi, hidrojen bombasının mucidi Edward Teller diğerleri ile, 1950’de Los Alamos Nükleer Silahlar Laboratuarında iken bir öğle yemeği sırasında konuşuyordu.
Konuşma yıldızlararası yolculuğun f arklı şekilleri üzerine geldi. Masadaki herkes, yaşamın Evren’de yaygın bir süreç olduğunda hemf ikirdiler.
Bu sırada Fermi şu soruyu sordu: “Peki «herkes» nerde? Bunu hiç merak etmiyor musunuz?”.
Bundan sonra, (kitabımzın bu bu bölümünde) yaptığımız türden bir analiz yaparak,
«yaşamın sadece birçok yerde ortaya çıkmış olabileceğini değil, aynı zamanda birçok yıldızın gezegenlerinde akıllı ve teknolojik yaşama evrilmiş olmaları
gerektiğine inandığını» belirtti.
Buradan şu sonuca ulaşmıştı: «yıldızlararası yolculuklar yapabilen ve Samanyolu’nun yerleşilebilir bölgelerini kolonileştirmiş olması gereken yerötelilerce, çok
önceden başlayarak birçok defalar ziyaret edilmiş olmamız gerekir».
FERMI’S PARADOX ıN A TEXTBOOK-2
Fermi, ziyaret yokluğunu açıklamak için şu 3 makul nedeni ileri sürüyordu:
(i) yıldızlararası yolculuklar imkansızdır;
(ii) yıldızlararası yolculuklar hiçbir zaman yapılmaya değer bulunmamıştır;
(iii) teknolojik medeniyetler var olmakla birlite, bu yolculuğu gerçekleştirecek
düzeylere erişinceye kadar uzun süreler var olamamaktadırlar.
FERMI’S PARADOX ıN A
TEXTBOOK-3
Fermi ve arkadaşları o yemek sonrası tartışmada, 1 nolu nedeni geçersiz
sayarak yıldızlararası yolculukları (kitabımızda daha önce tartışılan
nedenlerle) olanak dahilinde bulmaktaydılar:
2 nolu spekulasyonun doğru olması teknolojik düzeye ulaşmış
medeniyetlerin sayıca az olmaları demektir. Fermi bu nedeni de makul
bulmuyordu.
Fermi’nin inandığı gibi, (3 nolu neden) bu tür fazla sayıda medeniyetler var
ise o zaman bunların her birinin yolculuk ve kolonileştirmeye değmeyecek bir
gayret olarak bakmış olamazlar.
Sadece bir tek medeniyetin bile yolculuk ve giderek, kolonizasyona
olumlu bakmasıyla Samanyolu, bu yolculukların başlamasından sonra
birkaç milyon yıl içinde tümüyle kolonileştirilmiş olurdu.
MORE REASONABLE PıCTURE WE SHOULD
HAVE: ALıENS ARE HERE, SAY ıN UN OR
WHıTE HOUSE!
FERMI’S PARADOX ıN A TEXTBOOK-4
Fermi’nin, teknolojik medeniyetlerin yıldızlararası yolculukları
gerçekleştirecek kadar çok uzun sürmediği şeklindeki 3. varsayımı «kısa
ömür hipotezi» olarak bilinir.
Medeniyetler kendi teknolojilerini aşıp yaşamlarını sürdürebilirler mi?
Bu soruyu daha da somutlaştırmak için önce şu noktayı göz önüne alalım:
Samanyolu’muz yaklaşık 12 milyar yıl yaşındadır. Kısacası, yaklaşık 5 milyar
yaşındaki Güneş’in doğumundan 7 milyar önceden beri yıldızlar oluşuyolar,
yakıtlarını tüketiyorlar ve ölüyorlardı.
Bizden önce teknolojik hale geçmiş medeniyetler var idiyse, bunların çoğu
uzun süreler önce teknolojik düzeye erişmiş olmalılar.
FERMI’S PARADOX ıN A TEXTBOOK-5
Bunu daha iyi açıklamak için, somut bir örnek geliştirelim:
Örneğin Fermi’nin de makul bulduğu şekilde, şimdiye kadar (halen, o dönemde -1950ler- bile
yıldızların 10 katı mertbesinde) var olduğu hesaplanan 1 trilyon gezegenden) 1000 tanesinde (10**9 olasılık) teknolojik becerisi olan medeniyetler gelişmiş olsun (henüz Drake denemi ileri
sürülmediğinden, Fermi’nin argümanı kestirmeden bir varsayımla ilerliyordu! Ama daha sonraki
analizler de temelde buna yakın sonuçlar verecektir.)
Bu 1000 medeniyet Samanyolu’nun 12 milyar yıllık ömrü boyunca farklı zamanlarda ortaya çıkmış
olsun. Bu durumda, ortalama 12 milyon yılda 1 adet teknolojik medeniyet doğuyor diyebiliriz. (12
milyar / 1000 = 12 milyon)
Bunun bir diğer anlamı da bizden önceki bu tür bir medeniyet 12 milyon yıl önce ortaya çıkmış
olmalıdır. Bu rakam, «kısa yaşam süresi» hipotezine somut bir anlam yüklemektedir: Medeniyetler
milyonlarca yıl sürmüş olabilirler mi?
Tipik medeniyetler milyonlarca yıl yaşında değilse, binler mertebesinde medeniyetlerin
doğumundan bahsediyorsak, şu anda çevremizde (Samanyolu içinde) bizimle hemzaman bir
medeniyet beklememeliyiz!
Yani Samanyolu’nda bizden başka bir hem-zaman medeniyet yoktur!
RESULTS FROM FERMı-TYPE
ANAYSıS:
1.We know of no reason why life cannot exist elsewhere.
2. We can "Do The Experiment" to find out if there is life out there, on a limited basis:
A. We have not found it yet in the solar system.
B. We have not found it via radio communication.
C. We did find many other solar systems.
D. Interstellar Travel is expensive,(if some new solution inside physics is found).
E. We have no hard evidence for aliens neither now nor having been here in the past.
3.We can speculate about the possibilities, but must always remain within the hard physical realities,
even if those hard realities are contrary to what we would want to believe.
WE CALL MATH OF SPREAD
OF RUMOURS AND NEWS
FOR HELP!
1965: Daryl J. Daley, of the Australian National University, and David G. Kendall,
University of Cambridge.
1973: Daniel P. Maki and Maynard Thompson of Indiana University, who discussed
rumors in a textbook, Mathematical Models and Applications.
2005: "Rumours with general initial conditions," by Selma Belen and C. E. M. Pearce
of the University of Adelaide, published in The ANZIAM Journal, which is also known
as The Australia and New Zealand Industrial and Applied Mathematics Journal
THE WAY RUMOURS, NEWS (&ıNTERSTELLAR MıGRATıONS)
SPREAD
[BLUE : IGNORANTS(NOT VıSıTED); RED:SPREADERS(I NVADERS);
PURPLE:STıFFL ERS (GıVE-UPS)]
TıME DEVELOPMENT OF
MODEL-1
Figure 1. The birth and death of a rumor are traced in a diagram where time
proceeds from left to right and each horizontal ribbon represents one
member of a population. Colors encode a person’s status: blue for ignorants,
who have not heard the rumor; red for spreaders of the rumor; purple for
stiflers, who know the rumor but have lost interest in it. Each white vertical
link indicates an encounter between two randomly selected individuals.
Spreaders communicate the rumor to ignorants, turning them into spreaders;
when two spreaders meet, both become stiflers; a spreader who meets a
stifler also becomes a stifler. The process begins with a single spreader in a
sea of ignorants. More spreaders are recruited, but by the end they have all
become stiflers. Meanwhile, 7 of the 30 individuals pass through the entire
simulation without ever hearing the rumor.
IGNORANTS / SPREADERS /
STıFFLERS
(NOT-VıSıTED YET / VıSıTORS / GıVE-UP
TRAVELLERS )
TıME DEVELOPMENT OF
MODEL-2
Figure 2. The dynamics of rumors are revealed by averaging the results of
100,000 runs of a model with a population of 100. Spreaders reach a peak
and then die out entirely, so that the final population is divided between
stiflers and ignorants. A fundamental prediction of the model is that the
residual proportion of ignorants is about 0.203. [ 𝑥 exp(2(1−𝑥))=1 is satisfied
for 0.203]
INTERACTıON MATRıX OF THE
MODEL
(ıGN:NOT-VıSıTED; SPR:VıSıTER;
STF:GıVE-UPS)
INTERACTıON MATRıX
Figure 4. Matrix of all possible events in the rumor model can also be taken
to define the probabilities of those events. If the width of each row and
column is made proportional to the number of members in the corresponding
subpopulation (ignorants, spreaders and stiflers), then choosing two
individuals at random is equivalent to choosing a point at random within the
matrix; which of the nine boxes the point lies within determines what
happens next. The three assignment statements within each box (the left
arrow is usually read as “gets” or “becomes”) indicate changes in the size of
each subpopulation. Note that two of the nine boxes represent ignorantspreader interactions, and two more designate spreader-stifler encounters,
but there is only one box for spreader-spreader meetings.
Y:NUMBER OF ıGNORANTS: (PERCENTAGE ON NOTVıSıTED)
X:DURATıON OF RUMOUR:(NUMBER OF
ENCOUNTERS)
INDıVıDUAL SıMULATıONS
Figure 3. The longevity of a rumor and its success in permeating the
population are not strongly correlated. Each dot represents a single run of
the rumor program, showing both how long the rumor survived and how
many people remained ignorant of it at the end. The distribution of ignorants
is about the same whether the rumor dies after 500 encounters or lasts for
more than 1,000. But in the upper lefthand corner are a few exceptional
cases (colored orange for emphasis) of rumors that died in infancy and
reached very few people.
EQUATıON FOR THE EVOLUTON OF NUMBER
OF ıGNORANTS (%OF NOT-VıSıTED
CıVıLıZATıONS)
THE NEW SOLUTıON TO
FERMı’S PARADOX:
(iv) We might be in the still-undiscovered 20% part of civilizations for the
supercivilization discovering the galaxy!
OR
(v) We are destined to be the first supercivilizaion to discover the Milky Way!
If we are going to «conquer» the Galaxy, we will probably give up after
discovering the 80% of it.
EVOLUTıON OF EARTH’S
ATMOSPHERE
(HART, ıCARUS, 1978, 33, 23-39)
HABıTABLE ZONE VARıATON BY
STELLAR TYPE
KEPLER SEARCH RESULTS AT AND AROUND
CYGNUS
THE END
Mehmet Emin ÖZEL
([email protected])
Maltepe Üniversitesi
Maltepe-Istanbul
(OR THE BEGıNNıNG?)
THE TRESHOLD…
"We stand on a great threshold in the human history of space exploration."
Dr. Sara Seager ( Professor of Planetary Science, Professor of Physics, Class of 1941; Professor
Massachusetts Institute of Technology)
before the House Committee on Science, Space, and Technology/ United States House of Representatives
December 4, 2013
Mr. Chairman and Members of the Committee, thank you for the opportunity to appear today to discuss
astrobiology and the search for biosignatures in our Solar System and beyond.
We stand on a great threshold in the human history of space exploration. On the one side of this threshold, we
know with certainty that planets orbiting stars other than the Sun exist and are common. These worlds beyond
our Solar System are called exoplanets, and astronomers have found (statistically speaking) that every star in
our Milky Way Galaxy has at least one planet. NASA's Kepler space telescope has found that approximately one
in five Sun-like stars should host an Earth-size exoplanet in the star's habitable zone, the region around the star
that is not too hot, not too cold, but just right for life. On the other side of this great threshold lies the robust
identification of Earth-like exoplanets with habitable conditions, and with signs of life inferred by the detection of
"biosignature gases" in exoplanetary atmospheres. If life is prevalent in our neighborhood of the Galaxy, it is
within our resources and technological reach to be the first generation in human history to finally cross this
threshold, and to learn if there is life of any kind beyond Earth.