A1C-2 - Roche

05403294001V6.0
A1C-2
Sipariş bilgisi
REF
CONTENT
Kitlerin kullanılabileceği analizörler
05401640 190
04528417 190
20764833 322
20764841 322
05479207 190
05912504 190
05007232 190
11488457 122
Tina-quant Hemoglobin A1c Gen.2 (2 × 100 test)
C.f.a.s. HbA1c (3 × 2 mL)
HbA1c Control N (4 × 0.5 mL)
HbA1c Control P (4 × 0.5 mL)
PreciControl HbA1c norm (4 × 1 mL)
PreciControl HbA1c path (4 × 1 mL)
Hemolyzing Reagent Gen.2 (8 × 6.3 mL)
Hemolyzing Reagent for Tina-quant HbA1c (1000 mL)
cobas c 111
Kod 674
Kod 357
Kod 358
Kod 208
Kod 209
Kod 952
Türkçe
Sistem bilgisi
Whole Blood DCCT (%) : ACN 890 A1W2D
Hemolysate DCCT (%) : ACN 860 A1H2D
Whole Blood IFCC (mmol/mol) : ACN 262 A1W2M
Hemolysate IFCC (mmol/mol) : ACN 250 A1H2M
Kullanım amacı
Roche/Hitachi cobas c 111 sisteminde tam kan ve tam kandan hazırlanan
hemolizat içinde kantitatif mmol/mol hemoglobin A1c (IFCC) ve
% hemoglobin A1c (DCCT/NGSP) tayini için in vitro test. HbA1c tayinleri
diabetes mellitus hastalarında uzun süreli kan glikozu kontrolünün izlenmesi
için faydalıdır. Ayrıca, bu test diyabet tanısına ve diyabet geliştirme riski
altında olabilecek hastaların tanımlanmasına yardımcı olarak kullanım
amaçlıdır.
Özet1,2,3,4,5,6,7,8,9
Hemoglobin (Hb), her birinde bir hem kısmı bulunan dört protein alt
biriminden oluşur ve eritrositlerde bulunan kırmızı pigmentli proteindir. Ana
fonksiyonu kanda oksijen ve karbondioksidi taşımaktır. Her Hb molekülü
dört oksijen molekülüne bağlanabilir. Hb çeşitli alt fraksiyonlar ve
türevlerden oluşur. Bu heterojen hemoglobin grubu içinde HbA1c, çeşitli
şekerlerin Hb molekülüne bağlanmasıyla oluşan bir alt fraksiyon olan
glikozillenmiş hemoglobinlerden biridir. HbA1c, glikozun normal yetişkin
Hb'inin (HbA) β‑zincirinde N‑terminal amino grubu ile enzimatik olmayan
reaksiyonu sonucu iki adımda oluşur. İlk adım reversibl olup, ürün olarak
kararsız HbA1c verir. Bu durum, ikinci bir reaksiyon adımında yeniden
düzenlenerek stabil HbA1c oluşturulur.
Eritrositlerde, stabil HbA1c'ye dönüşen bağıl HbA miktarı kandaki ortalama
glikoz konsantrasyonu ile birlikte artar. Stabil HbA1c'ye dönüşüm, eritrositin
yaklaşık 100 ile 120 gün arasında olan ömrü ile sınırlıdır. Sonuç olarak,
HbA1c önceki 2 ila 3 ay sırasında kandaki ortalama glikoz düzeyini yansıtır.
Bu nedenle, HbA1c diabetes mellitus hastalarında uzun süreli kan glikozu
kontrolünün takip edilmesi için uygundur. Testin yapıldığı zamana daha
yakın olan glikoz düzeylerinin HbA1c düzeyi üzerinde daha fazla etkisi
vardır.1
HbA1c ile önceki 2 ila 3 ay sırasında kandaki ortalama glikoz değerleri
arasındaki yaklaşık ilişki çeşitli çalışmalarda analiz edilmiştir. Yakın zamanlı
bir çalışmadan aşağıdaki korelasyon elde edilmiştir:
IFCC standardizasyonu (ref. 8'e göre tekrar hesaplanmıştır)
▪ Tahmini ortalama glikoz [mmol/L] = 0.146 x HbA1c (mmol/mol) + 0.834
veya
▪ Tahmini ortalama glikoz [mg/dL] = 2.64 × HbA1c (mmol/mol) + 15.03
DCCT/NGSP'ye göre standardizasyon8
▪ Tahmini ortalama glikoz [mmol/L] = 1.59 × HbA1c (%) - 2.59
veya
▪ Tahmini ortalama glikoz [mg/dL] = 28.7 × HbA1c (%) - 46.7
Diyabetik nefropati ve retinopati gibi diyabetik komplikasyonlar riski zayıf
metabolik kontrol ile artar. Ortalama kan glikoz düzeyinin göstergesi olma
fonksiyonuna uygun olarak HbA1c diyabet hastalarında diyabetik
komplikasyonların gelişmesine dair öngörü sağlar.4,5
Rutin klinik kullanımda, her 3-4 ayda bir test yapılması genellikle yeterlidir.
Gebelikte diyabet gibi bazı klinik durumlarda veya tedavide önemli bir
değişiklikten sonra, HbA1c'nin 2 ila 4 haftalık aralıklarda ölçülmesi faydalı
olabilir.7
2013-10, V 6.0 Türkçe
Test prensibi10,11,12
Bu yöntemde, lökositlerin neden olabileceği etkileşimi ortadan kaldırmak
için hemoliz edici reaktif içinde deterjan olarak TTAB
(Tetradesiltrimetilamonyum bromür) kullanılır (TTAB lökositleri parçalamaz).
Kararsız HbA1c'nin uzaklaştırılması için numunede ön işlem gerekli değildir.
β‑zinciri N‑terminal kısmında glikozillenmiş olan ve HbA1c'ninkine özdeş
antikor tarafından tanınabilir bölgeleri olan tüm hemoglobin varyantları bu
test çalışmasında ölçülür. Sonuç olarak, üremisi olan hastaların metabolik
durumları veya en sık görülen hemoglobinopatiler (HbAS, HbAC, HbAE) bu
test kullanılarak tayin edilebilir.13,14
Hemoglobin A1c
HbA1c tayini, hemolize tam kan için türbidimetrik inhibisyon immünolojik
testine (TINIA) dayanmaktadır.
▪ Numune ve R1'in (tampon/antikor) eklenmesi:
Numune içindeki glikohemoglobin (HbA1c), anti-HbA1c antikoru ile
reaksiyona girerek çözünebilir antijen-antikor kompleksleri oluşturur.
Spesifik HbA1c antikor yeri HbA1c molekülü üzerinde sadece bir yerde
bulunduğu için, kompleks oluşumu meydana gelmez.
▪ SR'nin (tampon/polihapten) eklenmesi ve reaksiyonun başlaması:
Polihaptenler fazla anti-HbA1c antikorları ile reaksiyona girerek,
türbidimetrik olarak ölçülebilecek çözünmez antikor-polihapten
kompleksi oluşturur.
Hemoglobin
Hemolize numunede serbest kalan hemoglobin, yukarıda sözü edilen
immünolojik reaksiyonun enkübasyon öncesi fazı (numune + R1) sırasında
bikromatik yöntemle ölçülebilen karakteristik absorpsiyon spektrumuna
sahip bir türeve dönüştürülür. Bu nedenle ayrı bir Hb reaktifine gerek yoktur.
Nihai sonuç mmol/mol HbA1c veya yüzde HbA1c cinsinden ifade edilir ve
aşağıdaki şekilde HbA1c/Hb oranından hesaplanır:
Protokol 1 (IFCC'ye göre mmol/mol HbA1c):
HbA1c (mmol/mol) = (HbA1c/Hb) × 1000
Protokol 2 (DCCT/NGSP'ye göre % HbA1c):
HbA1c (%) = (HbA1c/Hb) × 91.5 + 2.15
Reaktifler – çalışma solüsyonları
R1
Antikor reaktifi
MESa) tamponu: 0.025 mol/L; TRISb) tamponu: 0.015 mol/L,
pH 6.2; HbA1c antikoru (koyun serumu) ≥ 0.5 mg/mL;
stabilizatörler; koruyucu maddeler
SR
Polihapten reaktifi
MES tamponu: 0.025 mol/L; TRIS tamponu: 0.015 mol/L, pH 6.2;
HbA1c polihapten: ≥ 8 µg/mL; stabilizatörler; koruyucu maddeler
a) MES = 2-morfolinoetan sülfonik asit
b) TRIS = Tris(hidroksimetil)-aminometan
Önlemler ve uyarılar
İn vitro diagnostik kullanım içindir.
Tüm laboratuvar reaktiflerinin kullanılmasında gerekli olan genel önlemleri
uygulayın.
Tüm atık malzemelerin atılması yerel yönetmeliklere göre olmalıdır.
Profesyonel kullanım için talep edildiğinde güvenlik veri formu mevcuttur.
Reaktif kullanımı
Kullanıma hazır
1/5
05403294001V6.0
A1C-2
Saklama ve stabilite
5. Hemolizat, solüsyonun rengi kırmızıdan kahverengimsi yeşile
değiştikten sonra (yaklaşık 1‑2 dak.) kullanılabilir.
A1C-2
2‑8 °C'de raf ömrü:
Reaktif üzerindeki
son kullanma tarihine
bakın
Analizörde kullanımda ve soğutulmuş durumda:
4 hafta
Hemolyzing Reagent Gen.2, Kat. No. 05007232 190 (konsantre)
2‑8 °C'de raf ömrü:
Flakon etiketi
üzerindeki son
kullanma tarihine
bakın
Analizörde kullanımda ve soğutulmuş durumda:
5 gün
3 °C'nin altında sıcaklıklarda saklandığında, reaktif bulanıklaşabilir. Bunun
reaktifin fonksiyonu üzerinde hiçbir etkisi yoktur ve daha yüksek
sıcaklıklarda eski haline döner. Bu nedenle reaktifin kullanılmadan önce
oda sıcaklığında yaklaşık 10 dakika bekletilmesi ve iyice karıştırılması
önerilir.
Örnek toplama ve hazırlama
Örnek toplama ve hazırlamak için sadece uygun tüpler ve toplama kapları
kullanın.
Sadece aşağıda listelenen örnekler test edilmiştir ve kabul edilebilir
bulunmuştur.
Antikoagülanlı venöz veya kapiller kan
Li-heparin, K2‑EDTA, K3‑EDTA ve potasyum florür/Na2‑EDTA kabul
edilebilir tek antikoagülanlardır.
Listelenen numune tipleri test aşaması sırasında piyasada bulunan numune
toplama tüplerinin bir kısmı ile test edilmiştir; bir başka deyişle, tüm
üreticilerin mevcut tüm tüpleri test edilmemiştir. Çeşitli üreticilerden alınan
numune toplama sistemleri bazı durumlarda test sonuçlarını etkileyebilecek
farklı materyaller içerebilir. Numuneler primer tüplerde (numune toplama
sistemleri) işleme tabi tutulduğunda, tüp üreticisinin talimatlarına uyun.
Stabilite:15
15‑25 °C'de 3 gün
2‑8 °C'de 7 gün
(‑15)‑(‑25) °C'de 6 ay
HbA1c oran değerlerinin tortulu numunelerden geri kazanımı, özellikle iyi
kontrol edilemeyen diyabet hastalarında biraz yüksek olabilir. Bu etkinin en
aza indirilmesi için numuneler analizden önce alt üst edilerek yavaşça
karıştırılabilir.
Sadece bir kez dondurun. Örneğin buzunu çözdürdükten sonra iyice
karıştırın.
Tam kan aplikasyonu
Tam kan numuneleri, cihaz üzerinde kapağı açık primer tüplere
yerleştirilmeli, (mikro) tüplere konulmamalıdır.
Hemolizat aplikasyonu
Manuel hemolizat hazırlanması:
1. Kullanımdan önce kan örneğini ve Hemolyzing Reagent for Tina-quant
HbA1c ürününü (Kat. No. 11488457 122) oda sıcaklığında
dengelenmeye bırakın.
2. Eritrositlerin homojen olarak karışmasını sağlamak için pipetleme
yapmadan hemen önce numuneyi biraz karıştırın. Köpük oluşmamasına
dikkat edin.
3. Numuneyi aşağıdaki pipetleme planlarından birini kullanarak
Hemolyzing Reagent for Tina-quant HbA1c ile 1:101 (1+100) oranında
seyreltin.
Tüplerin içine aşağıdaki şekilde pipetleyin:
Hemolyzing Reagent for Tina-quant HbA1c: 500 µL
Örnek (hasta veya kontrol): 5 µL
veya
Hemolyzing Reagent for Tina-quant HbA1c: 1000 µL
Örnek (hasta veya kontrol): 10 µL
veya
Hemolyzing Reagent for Tina-quant HbA1c: 2000 µL
Örnek (hasta veya kontrol): 20 µL
4. Bir titreşimli karıştırıcı kullanarak veya hafifçe çalkalayarak karıştırın.
Hemolizatın stabilitesi:15
15‑25 °C'de 4 saat
2‑8 °C'de 24 saat
(‑15)‑(‑25) °C'de 6 ay
Kit içinde bulunan malzemeler
Reaktifler için “Reaktifler – çalışma solüsyonları” bölümüne bakın.
Gerekli malzemeler (kit içinde bulunmayan)
▪ “Sipariş bilgisi” bölümüne bakın.
Hemolyzing Reagent Gen.2, Kat. No. 05007232 190 (tam kan testleri için
konsantre). Bu hemoliz edici reaktif her iki yöntemin kalibrasyon ölçümleri
için analizör üzerinde olmalıdır.
Hemolyzing Reagent for Tina-quant HbA1c, Kat. No. 11488457 122
(manuel dilüsyon için). Hemolizatı hazırlamak için bu reaktifi kullanın.
Numunede ön işlem prosedürü için yukarıya bakın.
Genel laboratuvar ekipmanı
Test Çalışması
Test performansının en iyi durumda olması için, bu belge içinde ilgili
analizör için verilen talimatlara uyun. Analizöre özgü test talimatları için
uygun kullanıcı kılavuzuna bakın.
Roche tarafından onaylanmamış uygulamaların performansı konusunda
garanti verilmemiş olup, bunlar kullanıcı tarafından tanımlanmalıdır.
Hb ve HbA1c aplikasyonları
cobas c 111 test tanımı Hb
Ölçüm modu
Absorbans
Abs. hesaplama modu
Sonlanım noktası
Reaksiyon yönü
Artış
Dalga boyu A/B
378/659 nm
Hesaplama ilk/son
6/16
Birim
g/dL
Reaksiyon modu
R1-S
Pipetleme parametreleri
Hb
Dilüent (H2O)
R1
120 µL
Numune
6 µL
Toplam hacim
126 µL
0 µL
cobas c 111 test tanımı HbA1c
Ölçüm modu
Absorbans
Abs. hesaplama modu
Sonlanım noktası
Reaksiyon yönü
Artış
Dalga boyu A/B
340/659 nm
Hesaplama ilk/son
16/34
Birim
g/dL
Reaksiyon modu
R1-S-SR
Pipetleme parametreleri
HbA1c
Dilüent (H2O)
R1
120 µL
Numune
6 µL
0 µL
SR
24 µL
0 µL
Toplam hacim
150 µL
2/5
2013-10, V 6.0 Türkçe
05403294001V6.0
A1C-2
Kalibrasyon
Hb
Kalibratör
C.f.a.s. HbA1c
HbA1c
Kalibratör
C.f.a.s. HbA1c
Kalibrasyon dilüsyon oranı
1:1, 1:1.67, 1:2, 1:5, 1:25, 1:100 - cihaz
tarafından otomatik olarak gerçekleştirilir
Kalibratör dilüenti
Hemolyzing Reagent Gen.2
Kalibrasyon sıklığı
Her lotta, 14 günde bir ve kalite kontrol
prosedürlerinden sonra gerektikçe
İzlenebilirlik: Bu yöntem insan kanında HbA1c ölçümü için onaylanmış IFCC
referans yöntemine göre standardize edilmiştir16,17 ve hesaplama yapılarak
DCCT/NGSP ile izlenebilir sonuçlara dönüştürülebilir.
Not
Lota özgü ve aplikasyona özgü atanmış kalibratör değerini girin. Yalnızca
uygun C.f.a.s. HbA1c kalibratörünü kullanın.
cobas c 111 Hemolyzing Reagent Gen.2 (Kat. No. 05007232 190)
analizörde hazır bulunmalıdır. Aksi takdirde kalibrasyon yapılamaz.
Kalite kontrol
Kalite kontrol için, “Sipariş Bilgisi” bölümünde listelenen kontrol
materyallerini kullanın. Ayrıca, başka uygun kontrol materyali de
kullanılabilir.
Kontrol aralıkları ve sınırları her laboratuvarın kendi gereksinimlerine
uyarlanmalıdır. Elde edilen değerler tanımlanan sınırlar içerisinde olmalıdır.
Her laboratuvar, değerler tanımlanan sınırlar dışında olduğu takdirde
alınacak düzeltici önlemleri belirlemelidir.
Kalite kontrolü için geçerli resmi düzenlemeleri ve yerel kılavuzları izleyin.
Not
HbA1c kontrolleri yalnızca HbA1c oranı için açıklama içerir. Hb ve HbA1c
konsantrasyonları için hiç bir açıklama verilmemiştir. HbA1c kontrolleri,
cobas c 111 sistemleri Kalite Kontrol Programına dahil edilmelidir. HbA1c
kontrolleri hemolizat testinde Kalite Kontrol Programı için kullanılmadan
önce manuel olarak hemolize edilmelidir. IFCC'ye göre mmol/mol HbA1c'de
atanan hedef değerler, kontrol barkodlarına dahil edilmemiştir ve müşteri
tarafından manuel olarak girilmelidir.
Hesaplama
cobas c 111 analizörü, her numunede A1c ile Hb arasındaki oranı otomatik
olarak hesaplar.
Sınırlamalar - etkileşim13,14,18,19,20,21,22
1. Diagnostik amaçlarla, mmol/mol HbA1c değerleri (IFCC) ve % HbA1c
değerleri (DCCT/NGSP) diğer diagnostik prosedürlerden ve klinik
değerlendirmelerden elde edilen bilgilerle birlikte kullanılmalıdır.
2. Bu test sadece doğru ve hassas mmol/mol HbA1c değerleri (IFCC) ve
% HbA1c değerlerinin (DCCT/NGSP) ölçümü için tasarlanmıştır. Total
Hb ve HbA1c konsantrasyonu için ayrı ayrı sonuçlar raporlanmamalıdır.
3. Prensip olarak, Hb varyantları olan hastalardan alınan herhangi bir
HbA1c sonucu yorumlanırken özen gösterilmelidir. Anormal
hemoglobinler kırmızı hücrelerin yarı ömürlerini veya in vivo glikasyon
oranlarını etkileyebilir. Bu gibi durumlarda, sonuçlar analitik olarak doğru
dahi olsa, normal hemoglobinli hastalarda beklenecek düzeyde glisemik
kontrolü yansıtmaz.23
Bir Hb varyantı (örn. HbSS, HbCC veya HbSC) varlığının HbA1c değeri
ile glisemik kontrol HbA1c arasındaki bağıntıyı etkilediğinden şüphe
duyulması durumunda, diabetes mellitus tanısı için HbA1c
kullanılmamalıdır.
4. Kısalmış eritrosit sağkalımı gibi herhangi bir neden eritrositlerin glikoza
maruziyetini azaltacak ve bunun sonucunda, zaman ortalamalı kan
glikoz düzeyi yüksek dahi bulunsa mmol/mol HbA1c değerleri (IFCC) ve
% HbA1c değerleri (DCCT/NGSP) düşecektir. Eritrosit ömrünün
kısalmasının nedenleri hemolitik anemi veya başka hemolitik hastalıklar,
homozigot orak hücre özelliği, gebelik, yakın zamanda önemli miktarda
veya kronik kan kaybı, vb. olabilir. Bu rahatsızlıkları olan hastalardan
alınan HbA1c sonuçları yorumlanırken dikkatli olunmalıdır. Bu gibi
rahatsızlıkların varlığında, diabetes mellitus tanısında HbA1c
kullanılmamalıdır.
2013-10, V 6.0 Türkçe
5. HbA1c'yi karakterize eden glikozillenmiş β-zincirini içermediği için
glikozillenmiş HbF bu test ile saptanamaz. Bununla birlikte, HbF değeri
total Hb testinde ölçülür ve sonuç olarak yüksek miktarda HbF (≥ % 10)
içeren örneklerde test beklenenden düşük mmol/mol HbA1c değerleri
(IFCC) ve % HbA1c değerleriyle (DCCT/NGSP) sonuçlanabilir.13,22
6. mmol/mol HbA1c değerleri (IFCC) ve % HbA1c değerleri (DCCT/NGSP)
gebelikte diyabet tanısı için uygun değildir.24
7. Hızla gelişen tip 1 diyabet gibi seyrek görülen durumlarda, HbA1c
değerlerinin artışı glikoz konsantrasyonlarındaki akut artışa göre geç
kalabilir. Bu durumlarda plazma glikoz konsantrasyonlarına ve/veya tipik
klinik semptomlara dayanılarak diabetes mellitus tanısı konmalıdır.24
Kriter: Başlangıç değerinin ± % 10'u içinde geri kazanım.
İkterus: Konjuge ve konjuge olmayan bilirubin konsantrasyonu1000 μmol/L
veya 60 mg/dL olana kadar belirgin etkileşim yok.
Lipemi: 800 mg/dL Intralipid konsantrasyonuna kadar belirgin etkileşim yok
Trigliserid konsantrasyonu ile bulanıklık arasında zayıf bir korelasyon
vardır.
Glisemi: 55.5 mmol/L (1000 mg/dL) glikoz düzeyine kadar belirgin etkileşim
yok. Numunenin aç karnına alınmış olması gerekli değildir.
Romatoid faktörler: 750 IU/mL romatoid faktör düzeyine kadar belirgin
etkileşim yok.
İlaçlar: Yaygın ilaç panelleri kullanıldığında terapötik konsantrasyonlarda
hiçbir etkileşim bulunmamıştır.25
Diğer: Bu kit içinde kullanılan anti-HbA1c antikorları için, HbA0, HbA1a,
HbA1b, asetillenmiş hemoglobin, glikozillenmiş albümin ve kararsız HbA1c
ile herhangi bir çapraz reaksiyon bulunmamıştır.
Diagnostik amaçlarla, sonuçlar her zaman hastanın tıbbi öyküsü, klinik
muayenesi ve diğer bulgularla birlikte değerlendirilmelidir.
Özel Yıkama Koşulları
Özel yıkama adımı gerektirecek etkileşime neden olan herhangi bir test
çalışması bilinmemektedir.
Sınırlar ve aralıklar
Ölçüm aralığı
Hb: 4‑35 g/dL
HbA1c: 0.3‑2.5 g/dL*
*HbA1c için ölçüm aralığı 0.3 g/dL ile en yüksek standardın konsantrasyonu
arasındadır. Yukarıda belirtilen test aralığı 2.5 g/dL olan tipik kalibratör
değerine dayanmaktadır.
Bu değer, 15 g/dL'lik tipik hemoglobin konsantrasyonunda 20‑167 mmol/mol
HbA1c (IFCC) ve % 4‑16.9 HbA1c (DCCT/NGSP) ölçüm aralığına karşılık
gelir.
Tam kan aplikasyonu ile seyrek olarak görülebilen ">test rng" uyarı işareti
durumlarında, tam kan numunesini tekrar karıştırın ve analizi aynı ayarlarla
tekrarlayın.
Alt ölçüm sınırları
Testin alt saptama sınırı:
Hb: 0.5 g/dL
HbA1c: 0.1 g/dL
HbA1c oranının test aralığı için tipik alt sınır belirli bir Hb konsantrasyonuna
göre hesaplanabilir. 13.2 g/dL'lik tipik bir Hb konsantrasyonu varsayılırsa,
HbA1c oranı için test aralığının alt sınırı 8 mmol/mol HbA1c (IFCC) ve
% 2.9 HbA1c'dir (DCCT/NGSP).
Alt saptama sınırı, sıfırdan ayırt edilebilen en düşük ölçülebilir analit
düzeyini temsil eder. En düşük standardın 3 standart sapma üzerinde
bulunan değer olarak hesaplanır (standart 1 + 3 SD, tekrarlanabilirlik,
n = 21).
Beklenen değerler
Protokol 1 (IFCC'ye göre): 29‑42 mmol/mol HbA1c26
Protokol 2 (DCCT/NGSP'ye göre): % 4.8‑5.9 HbA1c 26
Bu referans aralığı diabetes mellitus hastalığı olmayan iyi karakterize
edilmiş 474 sağlıklı birey ölçülerek elde edilmiştir. Bu referans aralığın üst
ucundan yüksek HbA1c düzeyleri önceki 2 ila 3 ayda veya daha uzun bir
süre öncesinde hiperglisemi varlığının bir göstergesidir. Amerikan Diyabet
Derneği'nin tavsiyelerine göre 48 mmol/mol HbA1c (IFCC) veya
% 6.5 HbA1c (DCCT/NGSP) üzerindeki değerler diabetes mellitus tanısı
için uygundur.24,27 HbA1c değerleri 39‑46 mmol/mol HbA1c (IFCC) veya
% 5.7‑% 6.4 HbA1c (DCCT/NGSP) aralığında olan hastalar diyabet
geliştirme riski taşıyor olabilir.24,27
3/5
05403294001V6.0
A1C-2
HbA1c düzeyleri iyi kontrol edilemeyen diyabette 195 mmol/mol HbA1c
(IFCC) veya % 20 HbA1c (DCCT/NGSP) ve üzerine çıkabilir. 64 mmol/mol
HbA1c (IFCC) veya % 8 HbA1c (DCCT/NGSP) üzeri düzeylerde terapötik
müdahale önerilir. HbA1c düzeyleri 53 mmol/mol HbA1c (IFCC) veya
% 7 HbA1c (DCCT/NGSP) altında olan hastalar Amerikan Diyabet Derneği
hedefini karşılamaktadır.19,28
Belirlenen referans aralığın altındaki HbA1c düzeyleri yakın zamanlı
hipoglisemi epizodları, Hb varyantlarının varlığı veya kısalmış eritrosit
ömrünün bir göstergesi olabilir.
Her laboratuvar beklenen değerlerin kendi hasta popülasyonuna
aktarılabilirliğini araştırmalı ve gerekiyorsa kendine ait referans aralıkları
belirlemelidir.
Spesifik performans verileri
cobas c 111 analizörüne ait temsili performans verileri aşağıda
verilmektedir. Ayrı ayrı laboratuvarlardan elde edilen sonuçlar farklılık
gösterebilir.
Hassasiyet - Tam Kan Aplikasyonu
Hassasiyet, tekrarlanabilirlik (n = 21) ve ara hassasiyet (çalışma başına
3 kısım, gün başına 1 çalışma, 10 gün) ile bir iç protokolde insan
numuneleri ve kontroller kullanılarak belirlenmiştir. Aşağıdaki sonuçlar elde
edilmiştir (DCCT/NGSP değerlerine dayanan veriler):
Tekrarlanabilirlik
Ortalama
% HbA1c
SD
% HbA1c
CV
%
Kontrol Düzey 1
6.13
0.049
0.81
Kontrol Düzey 2
11.2
0.060
0.54
İnsan numunesi 1
4.73
0.074
1.56
İnsan numunesi 2
11.1
0.072
0.65
Ortalama
% HbA1c
SD
% HbA1c
CV
%
Kontrol Düzey 1
6.21
0.122
1.96
Kontrol Düzey 2
10.7
0.328
3.06
İnsan numunesi 3
5.94
0.097
1.64
İnsan numunesi 4
7.93
0.165
2.08
Ara hassasiyet
Hassasiyet - Hemolizat Aplikasyonu
Hassasiyet, tekrarlanabilirlik (n = 21) ve ara hassasiyet (çalışma başına
3 kısım, gün başına 1 çalışma, 10 gün) ile bir iç protokolde insan
numuneleri ve kontroller kullanılarak belirlenmiştir. Aşağıdaki sonuçlar elde
edilmiştir (DCCT/NGSP değerlerine dayanan veriler):
Tekrarlanabilirlik Hb mutlak
Tekrarlanabilirlik % HbA1c
Ortalama
% HbA1c
SD
% HbA1c
CV
%
11.3
0.056
0.50
Ortalama
% HbA1c
SD
% HbA1c
CV
%
Kontrol Düzey 1
6.43
0.152
2.36
Kontrol Düzey 2
11.0
0.175
1.58
İnsan numunesi 3
6.31
0.147
2.33
İnsan numunesi 4
7.90
0.104
1.32
İnsan numunesi 2
Ara hassasiyet % HbA1c
Yöntem karşılaştırması - Tam kan aplikasyonu
İnsan kan numuneleri için cobas c 111 analizöründe (y) elde edilen
% HbA1c (DCCT/NGSP) değerleri COBAS INTEGRA 800 analizöründe (x)
aynı reaktif kullanılarak elde edilen sonuçlarla karşılaştırılmıştır.
Örneklem büyüklüğü (n) = 78
Passing/Bablok29
Doğrusal regresyon
y = 0.999x + 0.143
y = 1.001x + 0.124
τ = 0.924
r = 0.997
Numune konsantrasyonları % 5.03 ile 15.1 HbA1c (DCCT/NGSP)
arasındadır.
Yöntem karşılaştırması - Hemolizat aplikasyonu
İnsan kan numuneleri için cobas c 111 analizöründe (y) elde edilen
% HbA1c (DCCT/NGSP) değerleri COBAS INTEGRA 800 analizöründe (x)
aynı reaktif kullanılarak elde edilen sonuçlarla karşılaştırılmıştır.
Örneklem büyüklüğü (n) = 78
Passing/Bablok29
Doğrusal regresyon
y = 1.026x + 0.006
y = 1.016x + 0.024
τ = 0.894
r = 0.997
Numune konsantrasyonları % 5.02 ile 15.4 HbA1c (DCCT/NGSP)
arasındadır.
Tam kan yöntemine karşı hemolizat yöntemi
Ayrıca, hemolizat yönteminin tam kan yöntemi ile karşılaştırması
yapılmıştır.
Hızlı sedimantasyon olan tam kan numuneleri durumunda, bu numuneler
benzer mmol/mol HbA1c (IFCC) ve % HbA1c (DCCT/NGSP) sonuçları
sağlayan hemolizat yöntemiyle test edilebilir.
Örneklem büyüklüğü (n) = 78
Ortalama
g/dL Hb
SD
g/dL Hb
CV
%
Kontrol Düzey 1
11.7
0.061
0.52
Kontrol Düzey 2
11.7
0.053
0.45
İnsan numunesi 1
11.8
0.069
0.59
Numune konsantrasyonları % 5.19 ile 15.0 HbA1c (DCCT/NGSP)
arasındadır.
İnsan numunesi 2
12.6
0.085
0.67
Analitik özgüllük
Tekrarlanabilirlik
HbA1c mutlak
Ortalama
g/dL HbA1c
SD
g/dL HbA1c
CV
%
Hb türevleri
Kararsız HbA1c (pre-HbA1c), asetillenmiş Hb ve
karbamillenmiş Hb test sonucunu etkilemez.
Kontrol Düzey 1
0.55
0.008
1.44
Hb varyantları
Kontrol Düzey 2
1.16
0.011
0.92
Yüksek miktarda HbF (> % 10) içeren örnekler
beklenenden daha düşük HbA1c sonuçları verebilir.
İnsan numunesi 1
0.43
0.006
1.46
İnsan numunesi 2
1.29
0.006
0.48
Ortalama
% HbA1c
SD
% HbA1c
CV
%
Kontrol Düzey 1
6.39
0.047
0.73
Kontrol Düzey 2
11.0
0.089
0.81
İnsan numunesi 1
5.50
0.044
0.80
Tekrarlanabilirlik % HbA1c
Passing/Bablok29
Doğrusal regresyon
y = 1.002x - 0.033
y = 1.009x - 0.045
τ = 0.915
r = 0.997
Lütfen dikkat edin:
Amerikan Diyabet Derneği (ADA), Avrupa Diyabet Çalışmaları Birliği
(EASD), Uluslararası Klinik Kimya ve Laboratuvar Tıbbı Federasyonu
(IFCC) ve Uluslararası Diyabet Federasyonu (IDF) ortak bildirisine göre
HbA1c sonuçları hem mmol/mol HbA1c (IFCC) hem de % HbA1c
(DCCT/NGSP) değerleri cinsinden paralel olarak rapor edilmelidir.30 Ayrıca,
bu yöntem sayfasının özet bölümünde verilen denklemlerle
hesaplanabilecek HbA1c'den elde edilmiş tahmini ortalama glikoz
konsantrasyonu da rapor edilebilir. % HbA1c (DCCT/NGSP) değerleriyle
karışması veya hatalı yorumlanması riski nedeniyle önceki % HbA1c (IFCC)
değerleri kullanılmamalıdır.
4/5
2013-10, V 6.0 Türkçe
05403294001V6.0
A1C-2
cobas c 111 analizöründe testin iki kere yapılmasına gerek kalmadan
sonuçların hem IFCC birimleri (mmol/mol) hem de DCCT/NGSP
birimlerinde (%) paralel raporlamasını sağlamak için analizörde ek bir oran
tanımlanmalıdır. Bu oranın programlanmasıyla ilgili yardıma ihtiyacınız
olursa, lütfen yerel Roche Diagnostics desteğiyle irtibata geçin; ayrı müşteri
bilgileri istek üzerine temin edilir.
Analizör yazılım versiyonu 3.0 ve üzeri, yeni IFCC birimlerinin (mmol/mol)
raporlanması için ön koşuldur.
Kaynaklar
1 Goldstein DE, Little RR, Lorenz RA, et al. Tests of glycemia in
diabetes. Diabetes Care 1995;18:896-909.
2 Goldstein DE, Little RR. More than you ever wanted to know (but need
to know) about glycohemoglobin testing. Diabetes Care
1994;17:938-939.
3 Santiago JV. Lessons from the diabetes control and complications trial.
Diabetes 1993;42:1549-1554.
4 The effect of intensive treatment of diabetes on the development and
progression of long-term complications in insulin-dependent diabetes
mellitus. The Diabetes Control and Complications Trial Research
Group. N Engl J Med 1993;329:977-986.
5 Intensive blood glucose control with sulfonylureas or insulin compared
with conventional treatment and risk of complications in patients with
type 2 diabetes (UKPDS 33). UK Prospective Diabetes Study (UKPDS)
Group. Lancet 1998;352:837-853.
6 Finke A, Kobold U, Hoelzel W, et al. Preparation of a candidate primary
reference material for the international standardization of HbA1c
determinations. Clin Chem Lab Med 1998;36(5):299-308.
7 Goldstein DE, Little RR, Wiedmeyer HM, et al. Glycated hemoglobin:
methodologies and clinical applications. Clin Chem 1986;32:B64-B70.
8 Nathan DM, Kuenen J, Borg R, et al. Translating the A1C assay into
estimated average glucose values. Diabetes Care 2008;31:1473-1478.
9 Bunn HF, Gabbay KH, Gallop PM. The glycosylation of hemoglobin:
relevance to diabetes mellitus. Science 1978;200:21-27.
10 Zander R, Lang W, Wolf HU. Alkaline haematin D-575, a new tool for
the determination of haemoglobin as an alternative to the
cyanhaemiglobin method. I. Description of the method. Clin Chim Acta
1984;136:83-93.
11 Wolf HU, Lang W, Zander R. Alkaline haematin D-575, a new tool for
the determination of haemoglobin as an alternative to the
cyanhaemiglobin method. II. Standardization of the method using pure
chlorohaemin. Clin Chim Acta 1984;136:95-104.
12 Little RR, Wiedmeyer HM, England JD, et al. Interlaboratory
standardization of measurements of glycohemoglobins. Clin Chem
1992;38:2472-2478.
13 Chang J, Hoke C, Ettinger B, et al. Evaluation and Interference Study
of Hemoglobin A1c Measured by Turbidimetric Inhibition Immunoassay.
Am J Clin Pathol 1998;109(3):274-278.
14 Frank EL, Moulton L, Little RR, et al. Effects of hemoglobin C and S
traits on seven glycated hemoglobin methods. Clin Chem
2000;46(6):864-867.
15 Data on file at Roche Diagnostics.
16 Kobold U, Jeppsson JO, Duelffer T, et al. Candidate reference methods
for hemoglobin A1c based on peptide mapping. Clin Chem
1997;43:1944-1951.
17 Jeppsson JO, Kobold U, Finke A, et al. Approved IFCC reference
method for the measurement of HbA1c in human blood. Clin Chem Lab
Med 2002;40:78-89.
18 Glick MR, Ryder KW, Jackson SA. Graphical Comparisons of
Interferences in Clinical Chemistry Instrumentation.
Clin Chem 1986;32:470-475.
19 Sacks BW, Bruns DE, Goldstein DE, et al. Guidelines and
recommendations for laboratory analysis in the diagnosis and
management of diabetes mellitus. Clin Chem 2002;48:436-472.
2013-10, V 6.0 Türkçe
20 Martina WV, Martijn EG, van der Molen M, et al. β-N-terminal
glycohemoglobins in subjects with common hemoglobinopathies:
relation with fructosamine and mean erythrocyte age. Clin Chem
1993;39:2259-2265.
21 Weykamp CW, Penders TJ, Muskiet FAJ, et al. Influence of
hemoglobin variants and derivatives on glycohemoglobin
determinations, as investigated by 102 laboratories using 16 methods.
Clin Chem 1993;39:1717-1723.
22 Rohlfing C, Connolly S, England J, et al. Effect of elevated fetal
hemoglobin on HbA1c measurements: four common assay methods
compared to the IFCC reference method. Clin Chem 2006;52 Suppl
6:A108.
23 Miedema K. Influence of hemoglobin variants on the determination of
glycated hemoglobin. Klin Lab 1993;39:1029-1032.
24 International Expert Committee Report on the Role of the A1C Assay in
the Diagnosis of Diabetes. Diabetes Care 2009;32(7):1327-1334.
25 Sonntag O, Scholer A. Drug interference in clinical chemistry:
recommendation of drugs and their concentrations to be used in drug
interference studies. Ann Clin Biochem 2001;38:376-385.
26 Junge W, Wilke B, Halabi A, et al. Determination of reference intervals
in adults for hemoglobin A1c (HbA1c). Poster presentation 18th
International Diabetes Federation Congress, Paris, 2003.
27 Diagnosis and Classification of Diabetes Mellitus. Diabetes Care
2010;33(1):62-69.
28 American Diabetes Association. Standards of Medical Care for patients
with diabetes mellitus. Diabetes Care [Suppl.] 1995;18(1):8-15.
29 Bablok W, Passing H, Bender R, et al. A general regression procedure
for method transformation. Application of linear regression procedures
for method comparison studies in clinical chemistry, Part III. J Clin
Chem Clin Biochem 1988 Nov;26(11):783-790.
30 Consensus statement on the worldwide standardization of the
hemoglobin A1c measurement. American Diabetes Association,
European Association for the Study of Diabetes, International
Federation of Clinical Chemistry and Laboratory Medicine and
International Diabetes Federation Consensus Committee. Diabetes
Care 2007;30:2399-2400.
Bu Yöntem Sayfasında, ondalık sayıların tam ve kesirli kısımları arasındaki
sınırı işaretlemek için ondalık ayırıcısı olarak her zaman nokta kullanılır.
Binler basamağı için ayırıcı kullanılmaz.
Semboller
Roche Diagnostics, ISO 15223‑1 standartlarında listelenenlere ek olarak
aşağıdaki sembolleri ve işaretleri kullanmaktadır.
CONTENT
Kit içeriği
Reaktif
Sulandırıldıktan veya karıştırıldıktan sonra
hacim
Önemli eklemeler veya değişiklikler sayfa kenarındaki değişiklik çizgileri ile belirtilmektedir.
© 2013, Roche Diagnostics
Roche Diagnostics GmbH, Sandhofer Strasse 116, D-68305 Mannheim
www.roche.com
5/5