Refik Duru "Hacılar Büyük Höyük 2011 Yılı Kazıları"

ANMED
ANADOLU AKDENİZİ
Arkeoloji Haberleri
2012-10
News of Archaeology from
ANATOLIA’S MEDITERRANEAN AREAS
(Ayrıbasım/Offprint)
Suna - İnan Kıraç Akdeniz Medeniyetleri Araştırma Enstitüsü
Suna & İnan Kıraç Research Institute on Mediterranean Civilizations
Hacılar Büyük Höyük 2011 Yılı Kazıları
Excavations at Hacılar Büyük Höyük 2011
Gülsün UMURTAK – Refik DURU
Hacılar Büyük Höyük, Burdur il merkezinin 27 km.
güneyindeki Hacılar köyü sınırları içinde yer almaktadır.
Höyük, 1957-1960 yılları arasında J. Mellaart tarafından
kazıların yapıldığı Hacılar yerleşmesinin 400 m. kadar
kuzeyindedir*. Yaklaşık olarak 280x240 m. boyutlarındaki höyüğün kültür sıra düzeni hakkında bilgi edinmek
amacıyla bu ilk kazı sezonunda kuzeydeki en yüksek
kesimde açılan üç açma (A, B ve C açmaları) ile höyüğün kuzeybatı ve kuzey eteklerinde üç Deneme
Açmasında (DA 1, DA 2 ve DA 3) kazılara başlanmıştır
(Res. 1).
The Hacılar Büyük Höyük is located in the village of
Hacılar 27 km. south of Burdur. The mound is 400 m.
north of the Hacılar settlement where J. Mellaart carried
out excavations between 1957 and 1960*. To find out
the cultural stratigraphy of the mound which measures
280x240 m., the initial work at the site began with three
trenches, namely A, B and C, at the highest point in the
north as well as the exploratory trenches DA 1, DA 2
and DA 3 in the northern and northwestern skirts of the
mound (Fig. 1).
The Early Bronze Age I Settlement
Architecture
İlk Tunç Çağı I Yerleşmeleri
Mimarlık
An exploratory trench with a diameter of 5 m. was
opened (grid-squares 1 E b-d /2 1-3) in the northwestern
skirts of the mound. At a depth of about 1.9 m. two wellpreserved stone walls extending perpendicular to each
other and standing to a height of approximately 1.2 m.
were uncovered; thus it was decided to extend the
exploratory trench. More excavations at the trench,
measuring 15x20 m., revealed a defence system resembling the edge of a saw extending in a north-south direction. The exterior walls, which mark the west boundary,
are 1.5 m. wide and built with medium-sized stones.
This wall also functioned as the exterior wall of four
Bu kazı döneminde höyüğün kuzeybatı eteklerinde 5 m.
çapındaki daire biçimli Deneme Açması 1 E b-d /2 1-3
plan karesinde açılmıştı. Yaklaşık 1,90 m. derinlikte
doğu-batı doğrultusunda birbirine dik uzanan son derece sağlam ve yaklaşık 1,20 m. yüksekliğinde iki taş
duvarın ortaya çıkması üzerine Deneme Açması’nın
genişletilmesine karar verildi. 15x20 m. boyutlarındaki
açmada, ilerleyen tarihlerde “testere dişi” şeklinde kırılmalarla kuzey-güney doğrultusunda gelişen bir sistem
açığa çıkartıldı. Burada batı sınırı oluşturan dış duvarlar (!) 1,50 m. genişlikte olup, orta boy taşlardan
örülmüştür. Bu duvar aynı zamanda, ara-yan duvarları
*The excavations were carried out between 27 July 27-13
September 2011 by the team led Prof. Dr. G. Umurtak (director) and by Prof. Dr. R. Duru (honorary director) under the
auspices of the Ministry of Culture and Tourism and the
Istanbul University Faculty of Letters. The team members
were research assistants and undergraduates from the Department of Proto-history and Near-eastern Archaeology. The
campaign was sponsored by the Directorate of Circulating
Capital of the General Directorate of Cultural Heritage and
Museums and Istanbul University Secretariat of Scientific
Research Projects (Project no. 15305), and supported by the
Governor of Burdur, the Mayor of Burdur and TURSAB
(Association of Turkish Travel Agencies).
* Kültür ve Turizm Bakanlığı ile İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi adına, Prof. Dr. G. Umurtak (Kazı Başkanı) ve
Prof. Dr. R. Duru’nun (Kazı Onursal Başkanı) yönetiminde,
Protohistorya ve Önasya Arkeolojisi Anabilim Dalı Araştırma
Görevlisi ve öğrencilerinden oluşan bir ekip tarafından 27
Temmuz-13 Eylül tarihleri arasında sürdürülen kazının
harcamaları, Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü,
DÖSİM Müdürlüğü ve İstanbul Üniversitesi Bilimsel Araştır­
ma Projeleri Yürütücü Sekreterliği (Proje no 15305) tarafından
karşılanmış, Burdur Valiliği, Burdur Belediye Başkanlığı ve
TÜRSAB (Türkiye Seyahat Acentaları Birliği) Başkanlığı da
kazımızı pek çok yönden desteklemişlerdir.
21
KAZI RAPORLARI
EXCAVATION REPORTS
Res. 1 Hava fotoğrafı
Res. 2 İTÇ I yerleşmesinde 2 no.’lu mekândan detay
Fig. 1 Aerial view
Fig. 2 Detail from room no. 2 in EBA I settlement
ortak olan bitişik düzende ve biri diğerine göre ileri çıkacak şekilde yerleştirilmiş dört mekânın da dış duvarını
oluşturmaktadır. Söz konusu sistemin, kuzeybatı kesimindeki dik yamaca uygun şekilde 1.90 m. yüksekliğindeki güçlü dayanak duvarı ile birlikte inşa edildiği anlaşılmaktadır. Ortalama 4,5x5,5 m. boyutlarındaki
mekânların iç duvarları 1,00-1,10 m. kalınlıktadır ve
kapıları doğu yöndeki bir alana açılmaktadır. 1 no.’lu
mekânın 1,10 m. genişliğindeki kapısının iç kısmında
yer alan in situ mil taşı kapı kanadının içeri doğru açıldığına işaret etmektedir. 3 no.’lu mekânın kapısının eşiğine yassı bir taş yerleştirilmiştir. Savunma sisteminin
temelleri 4-5 taş sırasından oluşmakta, duvarların üst
kesiminin kerpiçle örüldüğü görülmektedir. Mekânların
tabanlarında toprak iyice bastırılmış ve düzgünleştirilmiştir. 2 no.’lu odanın orta kesiminde at nalı şeklinde bir
ocak kalıntısı, 2 ve 3 no.’lu odaların güney duvarına
bitişik küp koymaya yarayan kerpiç destek/yükseltiler
görülmektedir (Res. 2). Küplerin içinde ve mekânların
tabanı üzerine dağılmış çok miktarda yanmış tahıl kalıntısına rastlanmıştır. Söz konusu mekândan toplanan
harmanlanıp ayıklanmamış kabuksuz arpanın (Horeum
vulgare var. vulgare) yanı sıra, 14 yabani bitki türü daha
saptanmıştır –Bitki kalıntılarını inceleyerek bu konuda
bir ön rapor hazırlayan Dr. E. Marinova’ya (Center for
Archaeological Sciences, University of Leuven) teşekkürlerimizi sunarız–. Yanık tahıl kalıntılarından bir miktar örnek üzerinde yapılan C14 ölçümlerinden (Beta
Analytic–London) şu sonuçlar alınmıştır:
adjacent rooms,which were placed in such a way that
each one extended out a bit further than the previous
one and had shared side-lateral walls. It may be concluded that the above mentioned system was constructed in keeping with the steep slope on the northeastern
side together with the strong retaining wall 1.90 m. in
height. The interior walls of the rooms measuring
4.5x5.5 have an average thickness of 1.00-1.10 m. and
their doors face east. The threshold stone in situ inside
the doorway of room no. 1 1.10 m. in width indicates
that the door opened inwards. On the threshold of room
no. 3 there is a flat stone. The foundation of the defence
system consists of four to five layers of stones and the
upper part of the walls was built with mud bricks. The
earth floors of the rooms had been compressed and levelled. In the middle of room no. 2 there were the
remains of a horseshoe-shaped hearth, while rooms no.
2 and 3 contained adobe supports/platforms to place jars
on adjacent to the south wall (Fig. 2). A large number of
charred kernels were found both in the jars and on the
floors of the rooms. . Among these 14 different types of
wild plants as well as pot barley (Hordeum vulgare var.
vulgare) were identified. At this point we would like to
thank E. Marinova from the Center for Archaeological
Sciences of the University of Leuven, who investigated
the vegetal remains and wrote a preliminary report. The
results of the C14 analyses by Beta Analytic in London
on the charred grain samples are as follows:
2 Sigma, kalibre edilmiş sonuçlar: MÖ 3010-2980
(GÖ 4960-4930); MÖ 2960-2950 (GÖ 4910-4900); MÖ
2940-2890 (GÖ 4890-4840), %95 olabilirlik
2 Sigma calibrated results: Cal BC 3010 to 2980 (Cal BP
4960 to 4930); Cal BC 2960 to 2950 (Cal BP 4910 to
4900); Cal BC 2940 to 2890 (Cal BP 4890 to 4840), 95%
probability
1 Sigma, kalibre edilmiş sonuçlar: MÖ 2920-2900
(GÖ 4870-4850), %68 olabilirlik.
1 Sigma calibrated results: Cal BC 2920 to 2900 (Cal BP
4870 to 4850), 68% probability.
22
KAZI RAPORLARI
EXCAVATION REPORTS
Pottery
Numerous bowls, jugs, pots and a few jars were found
in situ in the aforementioned rooms. These finds are
classified in three ware groups:
Group 1: These quite well-fired wares were all made of
clay with mineral and vegetal temper, have a grey slip,
and are burnished and matt. Forms include bowls,
flasks, jars and miniature vessels some of which have
wide rims; some have a concave profile and flat bases;
and some are finger hold with one handle (Fig. 3). Very
similar pottery was uncovered in the Late Chalcolithic
period strata of Kuruçay and Bademağacı.
Res. 3 İTÇ I çanak çömleğinden örnekler
Group 2: These artefacts, made of very thin paste with
fine mineral temper, are burnished perfectly and coated
either in grey or brown colour slip. They have some
marks on them caused by firing. In this group jugs with
narrow necks and decorated with horizontal relief bands
are worthy of attention.
Fig. 3 Samples of pottery from EBA I
Çanak Çömlek
Yukarıda tanıtımı yapılan mekânlarda çok sayıda çanak,
testi, çömlek ve birkaç tane küp in situ olarak ele geçmiştir. Malzeme üç mal grubundan oluşmaktadır:
Group 3: Compared to the other two groups, these wares
are made of coarser clay with a coarse temper. These
dark grey and black wares are slipped.
1. Grup: Hamuru mineral ve bitki katkılı, gri renkli,
astarlı, ve açkılı, mat görünümlü, oldukça iyi fırınlanan
bu tür mallar, geniş ağızlı, içbükey profili olan, düz
dipli, bazen parmak delikli, tek kulbu olan çanaklar,
şişe, testi, çömlek ve minyatür kaplardan oluşmaktadır
(Res. 3). Bu mal grubunun çok yakın paralelleri Kuruçay
ve Bademağacı Geç Kalkolitik Çağ çanak çömleği arasında karşımıza çıkmıştır.
Small Finds
Except for a few plain spindle whorls, the variety of clay
/terracotta findings is limited. Bone pins and piercers as
well as handles and pounding/beating tools skilfully
shaped from antlers are common. Similar tools had previously been uncovered in the Late Chalcolithic settlements of Kuruçay.
2. Grup: Hamuru çok iyi arıtılmış, ince mineral katkılı,
koyu gri, kahve renkli, astarlı ve çok iyi açkılı olan parçaların bazılarında fırınlama sonucu lekeler oluşmaktadır. Bu grupta, dar boyunlu, gövdesi yatay kabartma
bantlarla süslü testiler dikkat çekmektedir.
Large cores of flint blades as well as numerous blades
measuring 8-18 cm. in length provide us with much
information about the knapping technology. The ground
stone assembly includes chisels, pestles, mortar and
crushing stones.
3. Grup: Diğer gruplara göre daha kaba, iri katkılı hamur
küplerin yapımında kullanılmış, bu gruptaki koyu gri,
siyah renkli malların astarlandığı belirlenmiştir.
The Early Bronze Age II Settlements
Architecture
Küçük Buluntular
Yalın bırakılmış ağırşaklar dışında, pişmiş toprak buluntular çeşit bakımından çok azdır. Kemik iğne ve delicilerle, geyik boynuzlarından ustalıkla şekillendirilmiş sap
ve dövme/vurma gereçlerine sıkça rastlanmıştır. Bu tür
gereçlerin benzerleri Kuruçay’ın Geç Kalkolitik Çağ yerleşmelerinde çok sayıda ele geçmişti.
Excavations begun in the three large areas marked A, B
and C on the northern top of the mound (Fig. 1) aimed
to identify the cultural stratigraphy of the mound. In the
initial work at the site we preferred not to number the
levels in case they would have to be changed later. In all
three trenches poorly preserved remains of walls were
exposed at about 60-100 cm. below the surface.
Numerous potsherds from the Early Bronze Age (EBA) II
were unearthed throughout this section of the mound
including on the surface, but no traces of later periods
were observed.
Çakmaktaşından iri boyutlu dilgi çekirdekleri ile, uzunlukları 8-18 cm. arasında değişen çok sayıdaki dilgi,
yontma taş teknolojisi hakkında bilgi vermektedir.
Sürtme taş topluluğu ise, keskiler, havan eli, havan ve
ezgi taşlarından oluşmaktadır.
23
KAZI RAPORLARI
EXCAVATION REPORTS
İlk Tunç Çağı II Yerleşmeleri
Mimarlık
Trench A (30x10 m.) lies east-west in grid square Eb/313. In this trench remains of the most recent EBA building level were uncovered at a depth of about
1.65/1.90 m. The stone foundation of this single room
structure is 50 cm. thick and 5.5 m. wide but only a 6
m. section of the long side has survived intact. There is
a doorway 80-90 cm. wide on the short side of the
room and traces of a hearth marked with mud mortar.
In the same trench there are the remains of other structures from the same level with short wall segments that
yield no plan.
Höyüğün kuzey yarısındaki tepe kesiminde A, B ve C
olarak adlandırılan üç geniş alanda (Res. 1), höyüğün
kültür sıra düzenini saptamaya yönelik çalışmalara başlanmıştır. Kazıların bu ilk yılında, daha sonra değişebileceği düşünülerek tabaka numarası vermekten kaçınılmıştır. Açmaların üçünde de yüzey toprağının yak.
60-100 cm. altında çok bozulmuş durumda duvar kalıntıları ortaya çıkmıştır. Yüzey toprağı da dahil olmak
üzere höyüğün bu kesiminde yoğun olarak İlk Tunç Çağı
II özellikleri gösteren çanak çömlek ele geçmiş, daha
geç dönemlere ait hiçbir malzemeye rastlanmamıştır.
In trench B (60x10 and 60x5 m.) covering the gridsquares Ec/33-5 and 41-3, the remains of short walls of
1-2 m. length were found in the top layer. Then the
remains of three different walls perpendicular to each
other in trench C at the Dc/31-2 grid-squares could not
be clearly identified as belonging to the same structure.
But the structure with a compressed floor and a diameter of about 120 cm. located between these walls, the
end of which is marked by a layer of stones, may well
be a silo.
A açması (30x10 m.), Eb/31-3 plan karesinde doğu-batı
doğrultusunda yer almaktadır. Açmada 1,65/1,90 m.
derinliklerde, İlk Tunç Çağı’nın bu kesimdeki en geç
yapı kalıntısı ortaya çıkartılmıştır. Tek odadan oluşan
yapının taş temelleri 50 cm. kalınlığında, kısa kenarı
5,5 m. uzunlukta, uzun duvarının ancak 6 m. kadarı
sağlam kalmış durumdadır. Yapıda, kısa duvara açılan
80-90 cm. genişlikte bir kapı açıklığı ile içeride, ortada
kerpiç harcı ile belirlenmiş bir ocağa ait izlere rastlanmıştır. Aynı açmada bu tabakaya ait diğer taşınmazlar
plan vermeyen kısa duvar parçalarından oluşmaktadır.
A strong wall extending in a northwest-southeast direction and consisting of two rows of stones, 4-5 layers of
which were in good condition, was uncovered at a
depth of -3.90/4.08 m. in the eastern section of trench A.
It was 7.5 m. in length and its thickness was 50-60 cm.;
it is doubtful that this wall belonged to a house. In the
coming years we will investigate to see if the remains of
a T-shape wall at the eastern end of trench B has any
connection with the aforementioned long wall.
Ec/33-5, 41-3 plan karelerindeki B açmasında (60x10 ve
60x5 m.) en üst tabakaya ait 1-2 m. uzunlukta kısa duvar
kalıntıları izlenebilmektedir. Dc/31-2 plan karesinde
kazılan C açmasında birbirine 90° açıyla yer alan üç
duvar parçasının aynı yapıya ait olduğunu söylemek çok
güçtür. Bu duvarların arasında yak. 120 cm. çapında ve
tek taş sırası ile belirlenmiş, tabanı bastırılmış ünitenin
bir silo olduğu akla gelmektedir.
Excavations carried out at exploratory trenches DA2 and
DA 3 brought to light a few potsherds from the EBA,but
since no architectural remains were observed, the work
was concluded before reaching virgin soil.
A açmasının doğu kesiminde -3,90/4,08 m. derinlikte
kuzeybatı-güneydoğu doğrultusunda 7,5 m. uzunluğunda, 50-60 cm. kalınlığında, iki taş dizisinden oluşan, 4-5
sırası sağlam durumda günümüze ulaşmış güçlü duvarın
bir konuta ait olduğu tartışılabilir. B açmasının doğu
bitiminde yer alan ‘T’ şeklindeki duvar kalıntısının söz
konusu uzun duvar ile bir ilişkisi olup olmadığı gelecek
yıllarda araştırılacaktır.
Pottery
In light of the preliminary information obtained in this
year’s initial excavation campaign, the pottery uncovered may be classified into two groups:
Group 1: This biggest group is comprised of well-fired,
slipped and well-burnished grey-black wares of very thin
paste. This group of wares is remarkable with its careful
workmanship and consists mostly of wide shallow bowls
with flat cut lips, bell-shaped deep jars with trumpet lugs
and with horizontal handles on the mouth. It also has
small and medium size jugs with beak-like spouts as
well as medium and large size jars. In this group an
inlaid decoration was observed with reliefs, intersecting
lines, triangles and zigzags. The examples from this
group show great similarity to the pottery from Kuruçay
DA 2 ve DA 3’te yapılan çalışmalarda az sayıda İTÇ
çanak çömlek parçası ele geçmiş, herhangi bir mimarlık
kalıntısına rastlanmadığı için bu açmalar ana toprağa
inilmeden terkedilmiştir.
Çanak Çömlek
Bu ilk yıl edinilen ön bilgilere göre İTÇ II çömlekçiliğinde iki mal grubu olduğu söylenebilir.
24
KAZI RAPORLARI
Res. 4 İTÇ II ‘ye ait gaga ağızlı
minyatür testi
EXCAVATION REPORTS
Res. 5 İTÇ II’ye ait idol
Res. 6 İTÇ II’ye ait ocak ayağı/
kap taşıyıcı
Res. 7 İTÇ II’ye ait
damga mühür
Fig. 4 EBA II miniature jug with
a beak-like spout
Fig. 6 Hearth tripod from EBA II
Fig. 7 Stamp seal
from EBA II
1. Grup: İyi arıtılmış hamurdan yapılmış, astarlı ve çok
iyi açkılı, iyi fırınlanmış gri-siyah renkli mallar şimdilik
sayıca en kalabalık grubu oluşturmaktadır. Çoğunluğu
kesik düz dudaklı yayvan, çan biçimli derin, makara
kulplu ve ağız üstü yatay kulplu çanakların, gaga ağızlı
ufak ve orta boy testilerin, orta ve büyük boy çömleklerin yer aldığı bu grup özenli yapımı ile dikkat çekmektedir. Bu grupta bant şeklinde kabartma ve kesişen çizgiler, üçgenler, zikzaklardan oluşan incrusté bezemeler
tercih edilmiştir. Örneklerin Kuruçay’ın İTÇ II/2 ve 1.
tabakalarından bilinen çanak çömlekle hamur, yapım
özellikleri ve formları bakımından büyük benzerliği
olduğu görülmektedir.
EBA II/2 and level1 from the point of view of clay,
production features and forms.
Fig. 5 Idol from EBA II
Group 2: This group consists of well-fired wares of light
brown or beige clay, sometimes containing mineral temper or mineral and vegetal temper, and has red slip and
burnishing. The forms are shallow, deep bowls sometimes with single handle, miniature (Fig. 4) and medium
size jugs with beak-like spouts, and large jars. A parallelism was observed with the examples of pottery found
in the contemporary settlements of Bademağacı and
Karataş-Semayük.
Small Finds
2. Grup: Mineral, bazen de mineral ve bitki katkılı açık
kahve veya bej renkli hamurdan yapılmış, kırmızı astarlı
ve açkılı, oldukça iyi fırınlanmış mallar yayvan, derin,
bazen tek kulplu çanaklar, gaga ağızlı minyatür (Res. 4)
ve orta boy testiler, büyük boy çömleklerden oluşmaktadır. Bu tür mallar ile Bademağacı ve Karataş-Semayük’ün
çağdaş yerleşmelerinde ele geçen çanak çömlek arasında önemli benzerlikler bulunmaktadır.
Among the terracotta finds are idols – one plain grey
idol, one beige idol with incised decoration, and two
grey idols with inlaid decoration (Fig. 5) – as well as
numerous spindle whorls with inlaid decoration and
hearth tripods either plain or decorated with a swastika
(Fig. 6).
Three terracotta stamp seals were uncovered in 2011;
one has a composition of lines and small dots while the
other has a swastika (Fig. 7). The third seal is a unique
grey example with a lug pierced horizontally and has
spiral, zigzag and dotted square marks on its stamp surface, which is 5.8 cm. in diameter.
Küçük Buluntular
Pişmiş toprak eserler arasında, bir adet gri renkli yalın,
bir adet bej renkli çizi bezemeli ve iki adet gri renkli
incrusté bezemeli (Res. 5) idol, çok sayıda üzeri incrusté
bezemeli ağırşak, yalın bırakılmış ya da üzeri swastika
işaretli ocak ayağı/kap taşıyıcı (Res. 6) vardır.
One pierced pin/needle with a spherical head was found
in the top soil of the western slope of the mound. Also a
handle carefully shaped from a horn, uncovered in the
same area, may be identified - based on the socket - as
the handle of a metal dagger not yet found.
Bu dönem kazılarında ele geçen pişmiş toprak üç damga
mühürden bir tanesinin baskı yüzeyinde çizgi ve noktacıklardan oluşan bir kompozisyon, diğerinde bir swastika motifi (Res. 7) yer almaktadır. Üçüncü parça, tutamağı yatay delikli, 5,8 cm. çapındaki baskı alanında spiral,
25
KAZI RAPORLARI
EXCAVATION REPORTS
Graves/Burials
zikzak içi noktalı dörtgen şeklinde işaretler olan gri
renkli ünik bir eserdir.
Bronzdan küre başlı ve delikli bir iğne, höyüğün batı
eteklerinde üst birikim içinden ele geçmiştir. Aynı
kesimde bulunan boynuzdan, özenle şekillendirilmiş bir
sap, -üzerinde açılmış yuvaya bakılarak- henüz elimize
geçmeyen madeni bir hançere ait olmalıdır.
Immediately under the surface soil in trench A several
human skulls, jawbones, and arm and leg bones were
found mixed together. However, since we could neither
identify the number of individuals they belong to nor
their burial positions, the period they belong to remains
unknown.
Mezarlar
Results
A açmasında hemen yüzey toprağının altında insan iskeletlerine ait, karışık durumda kafatası, çene, kol ve bacak
kemikleri ele geçmiştir. Bunların kaç bireye ait olduğu,
bireylerin yatış pozisyonu gibi bilgilere ulaşmak mümkün olmamış, dolayısıyla iskeletlerin ait olduğu dönem
de anlaşılamamıştır.
For a reason unknown to us J. Mellaart paid almost no
attention to the Hacılar Büyük Höyük during his excavations between 1957-1960. Our future work in the area
will undoubtedly play a significant role in gaining a
comprehensive understanding of the cultures in the
region before the first millennium B.C. Above all, it will
be especially important to discover the relationship
between the two mounds at Hacılar, which began in the
Neolithic period and continued for thousands of years.
Sonuçlar
1957-1960 yılları arasında Hacılar yerleşmesinde kazılar yapan J. Mellaart anlayamadığımız bir nedenle Hacı­
lar Büyük Höyük ile hemen hiç ilgilenmemiş gibidir.
Höyükte gelecek yıllarda sürdüreceğimiz kazılar, hiç
kuşku yok ki bölgenin İ.Ö. 1. binyıl öncesi kültürlerinin
daha kapsamlı açıklanmasında önemli rol oynayacaktır.
Özellikle, Hacılar’daki iki höyük arasında Neolitik
Çağ’dan başlayan ve binyıllar süren ilişkinin anlaşılması
son derece gereklidir.
It is very likely that in the current excavations at Hacılar
Büyük Höyük and future excavations in the surrounding
area within a radius of about a few hundred meters,
forerunners and successors of the Late Chalcolithic
Cultures, a period that has so far not been seen except at
Kuruçay, will be uncovered or phases not represented
there will be seen here.
Hacılar Büyük Höyük’te ve ileride bu höyüğün hemen
birkaç yüz metre çevresinde yapılacak kazılarda,
Bölge’de bugüne kadar Kuruçay dışında başka bir
höyükte rastlanmayan Geç Kalkolitik kültürünün öncülerine ve ardıllarına ya da Kuruçay’da temsil edilmemiş
evrelerine rastlanması güçlü bir olasılıktır.
26